பிசா நகர் புனிதர் போநா May 29

† இன்றைய புனிதர் †

(மே 29)

✠ பிசா நகர் புனிதர் போநா ✠

(St. Bona of Pisa)

கன்னியர்:

(Virgin)

பிறப்பு: கி.பி 1156

பிசா, இத்தாலி

(Pisa, Italy)

இறப்பு: கி.பி 1207

பிசா, இத்தாலி

(Pisa, Italy)

ஏற்கும் சமயம்:

ரோமன் கத்தோலிக்க திருச்சபை

(Roman Catholic Church)

புனிதர் பட்டம்: கி.பி 1962

திருத்தந்தை இருபத்துமூன்றாம் ஜான்

(Pope John XXIII)

நினைவுத் திருநாள்: மே 29

பாதுகாவல்:

பயணிகள், கூரியர்கள், வழிகாட்டிகள், யாத்ரீகர்கள், விமான பணிப்பெண்கள், பிசா

பிசா நகர் புனிதர் போநா, அகஸ்தீனிய மூன்றாம் நிலை (Third Order of the Augustinian nuns) கன்னியர் சபையின் உறுப்பினர் ஆவார். அவர் பயணிகளை யாத்திரைகளுக்கு வழிநடத்த உதவினார். கி.பி. 1962ம் ஆண்டில், திருத்தந்தை இருபத்துமூன்றாம் ஜான் இவரை கத்தோலிக்க திருச்சபையில் ஒரு புனிதராக அருட்பொழிவு செய்தார். அவர் பயணிகளின் பாதுகாவல் புனிதராக கருதப்படுகிறார். குறிப்பாக கூரியர்கள், வழிகாட்டிகள், யாத்ரீகர்கள், விமான பணிப்பெண்கள் மற்றும் பிசா நகரம் ஆகியவற்றின் பாதுகாவலராவார்.

வாழ்க்கை:

பிசா நகரை பூர்வீகமாகக் கொண்ட இவருக்கு சிறு வயதிலிருந்தே தெய்வீக தரிசனங்கள் காணும் அனுபவங்கள் வாய்த்ததாக கூறப்படுகிறது. ஒரு சந்தர்ப்பத்தில், தூய கல்லறை தேவாலயத்தில் (Holy Sepulchre Church) சிலுவையில் அறையப்பட்ட திருச்சொரூபம் ஓன்று, அவளுக்கு கையில் கிட்டியது.

மற்றொரு தேவாலயத்தில், இயேசு, அன்னை கன்னி மரியாள், மற்றும் புனிதர் பெரிய யாக்கோபு (James the Greater) உள்ளிட்ட மூன்று புனிதர்களின் தரிசனத்தைக் கண்டார். இவர்களைச் சுற்றியிருந்த ஒளியால் அவள் பயந்து ஓடிப்போனாள். புனிதர் பெரிய யாக்கோபு, அவளைப் பின்தொடர்ந்து சென்று, அவளை இயேசுவின் திருச்சொரூபத்திடம் அழைத்துச் சென்றார். போநா, தமது வாழ்நாள் முழுதும், புனிதர் பெரிய யாக்கோபுவிடம் தீவிர பக்தி கொண்டிருந்தார். தமது பத்து வயதில், அவர் தன்னை ஒரு அகஸ்தீனிய மூன்றாம் நிலை கன்னியர் (Augustinian tertiary) சபையில் அர்ப்பணித்தார். சிறு வயதிலிருந்தே தவறாமல் உண்ணாவிரதம் இருந்தார். வாரத்தில் மூன்று நாட்கள் மட்டும், ரொட்டியும் தண்ணீரும் மட்டுமே தமது உணவாக எடுத்துக் கொண்டார்.

இவர் மேற்கொண்ட பல பயணங்களின் முதல் பயணமாக, நான்கு வருடங்கள் கழித்து, ஜெருசலேமுக்கு (Jerusalem) அருகே நடந்துவந்த சிலுவைப் போரில் (Crusades) சண்டையிட்டுக் கொண்டிருந்த தனது தந்தையைக் காண பயணப்பட்டார். வீட்டிற்கு செல்லும் பயணத்தில், அவர் மத்தியதரைக் கடலில் (Mediterranean Sea) முஸ்லீம் கடற்கொள்ளையர்களால் (Muslim pirates) சிறைபிடிக்கப்பட்டார். அதில் காயமடைந்த அவர், பின்னர் சிறையில் அடைக்கப்பட்டார்.

பின்னர் அவர் தனது நாட்டு மக்களில் சிலரால் மீட்கப்பட்டு, வீட்டிற்கு செல்லும் தனது பயணத்தை முடித்தார்.

அதன்பிறகு, அவர் மற்றொரு புனித யாத்திரைக்கு புறப்பட்டார். இந்த முறை புனிதர் பெரிய யாக்கோபு கௌரவிக்கப்படும் இடமான, வடமேற்கு ஸ்பெய்ன் (Northwestern Spain) நாட்டிலுள்ள, "கலீசியா" (Galicia) பிராந்தியத்திலுள்ள, "சாண்டியாகோ டி காம்போஸ்டெலா" (Santiago de Compostela) நகருக்கு, நீண்ட மற்றும் ஆபத்தான ஆயிரம் மைல் பயணத்தில் ஏராளமான யாத்ரீகர்களை வழிநடத்தினார். இதற்குப் பிறகு, "நைட்ஸ் ஆஃப் செயிண்ட் ஜேம்ஸ்" (Knights of Saint James) என்றழைக்கப்படும், அப்போஸ்தலர் பெரிய யாக்கோபுவால் உருவாக்கப்பட்ட ஆன்மீக சபையினரால், இந்த யாத்திரை வழிப்பாதைகளில், அதிகாரப்பூர்வ வழிகாட்டிகளில் ஒருவராக அவர் நியமிக்கப்பட்டார். அவர், ஒன்பது தடவை, இந்த வழிப்பாதைகளில் வெற்றிகரமாக பயணங்களை நடத்தி முடித்தார்.

பின்னர், தமது உடல்நிலை சரியில்லாமல் இருந்தபோதிலும், அவர் பத்தாவது பயணத்தை மேற்கொண்டு முடித்து, பிசா நகருக்குத் திரும்பினார். சிறிது காலத்திலேயே அவர் பிசா நகரில், உள்ள "சான் மார்டினோ" தேவாலயத்திற்கு (Church of San Martino) அருகில் தாம் தங்கியிருந்த அறையில் மரித்தார். அங்கு அவரது உடல் இன்றுவரை பாதுகாக்கப்படுகிறது.

புனிதர் ஆறாம் பவுல் ✠(St. Paul VI)MAY 29

† இன்றைய புனிதர் †

(மே 29)

✠ புனிதர் ஆறாம் பவுல் ✠

(St. Paul VI)

262ம் திருத்தந்தை:

(262nd Pope)

பிறப்பு: செப்டம்பர் 26, 1897

கொன்சேசியோ, ப்ரேசியா, இத்தாலி அரசு

(Concesio, Brescia, Kingdom of Italy)

இறப்பு: ஆகஸ்ட் 6, 1978 (வயது 80)

கன்டோல்ஃபோ கோட்டை, இத்தாலி

(Castel Gandolfo, Italy)

ஏற்கும் சமயம்:

ரோமன் கத்தோலிக்க திருச்சபை

(Roman Catholic Church)

திருப்பட்டங்கள்:

குருத்துவத் அருட்பொழிவு (Ordination) : மே 29, 1920

ஜாச்சிந்தோ காஜ்ஜியா (Giacinto Gaggia)

ஆயர்நிலை திருப்பொழிவு (Consecration): டிசம்பர் 12, 1954

யூஜீன் டிஸ்செரன்ட் (Eugène Tisserant)

கர்தினாலாக உயர்த்தப்பட்டது: டிசம்பர் 15, 1958

திருத்தந்தை இருபத்திமூன்றாம் யோவான்

(Pope Saint John XXIII)

முத்திப்பேறு பட்டம்: அக்டோபர் 19, 2014

திருத்தந்தை ஃபிரான்சிஸ்

(Pope Francis)

புனிதர் பட்டம்: அக்டோபர் 14, 2018

திருத்தந்தை ஃபிரான்சிஸ்

(Pope Francis)

நினைவுத் திருவிழா: மே 29

பாதுகாவல்:

மிலன் உயர்மறைமாவட்டம் (Archdiocese of Milan)

ஆறாம் பால் “போண்டிஃபிகல்” இன்ஸ்டிடியூட் (Paul VI Pontifical Institute)

இரண்டாம் வத்திக்கான் கவுன்சில் (Second Vatican Council)

ப்ரெஸ்ஸியா மறைமாவட்டம் (Diocese of Brescia)

“கான்செஸியோ” (Concesio)

“மெஜந்தா” (Magenta)

“பதர்னோ டுக்னானோ” (Paderno Dugnano)

திருத்தந்தை ஆறாம் பவுல், கி.பி. 1963ம் ஆண்டு முதல் 1978ம் ஆண்டு வரையான காலத்தின் கத்தோலிக்க திருச்சபையின் 262ம் திருத்தந்தையும், ரோம் ஆயரும் ஆவார். "ஜியோவன்னி பட்டிஸ்டா என்ரிக்கோ அன்டோனியோ மரிய மோன்டினி" (Giovanni Battista Enrico Antonio Maria Montini) என்னும் நீண்ட திருமுழுக்கு பெயர் கொண்ட இவர், 1962ம் ஆண்டு, கூட்டியிருந்த இரண்டாம் வத்திக்கான் பொதுச்சங்கத்தை (Second Vatican Council) தொடர்ந்து நடத்தி நிறைவுக்குக் கொணர்ந்தார். மரபுவழி கிறிஸ்தவ சபையோடும், எதிர் திருச்சபைகளோடும் கத்தோலிக்க திருச்சபை நல்லுறவுகளை வளர்க்க இவர் பாடுபட்டார். இக்குறிக்கோளை அடைய இவர் பல திருச்சபைகளின் தலைவர்களைச் சந்தித்துப் பேசியதோடு அச்சபைகளோடு பல ஒப்பந்தங்களையும் செய்தார்.

2018ம் ஆண்டு, அக்டோபர் மாதம், 14ம் நாள் அன்று, வத்திக்கான் நகரின் புனித பேதுரு சதுக்கத்தில் திருத்தந்தை ஃபிரான்சிஸ் அவர்கள், இவருக்கு புனிதர் பட்டம் அளித்தார். கடந்த 2019ம் ஆண்டுவரை, இவரின் நினைவுத் திருவிழா நாள், இவரின் பிறந்த நாளான செப்டம்பர் 26ம் தேதி நினைவுகூரப்பட்டது. 2020ம் ஆண்டுமுதல், இவரது நினைவுத் திருநாள் மே மாதம் 29ம் நாளன்று நினைவுகூரப்படும்.

திருத்தந்தை ஆவார் என்னும் எதிர்பார்ப்பு:

குருத்துவப் பட்டம் பெற்றதும் தந்தை “மோன்டினி" (Montini) வத்திக்கான் நகரத்தின் வெளியுறவுத் துறையில் 1922ம் ஆண்டு முதல் 1954ம் ஆண்டு வரை பணியாற்றினார். அப்போது மோன்டினியும், (Domenico Tardini) “டோமினிக்கோ டர்டினி” என்னும் மற்றொரு குருவும் அன்று ஆட்சியிலிருந்த திருத்தந்தை பன்னிரண்டாம் பயஸ் என்பவருக்கு மிக நெருக்கமான உடனுழைப்பாளர்களாகக் கருதப்பட்டார்கள். பன்னிரண்டாம் பயஸ், மோன்டினியை மிலான் நகரத்தின் பேராயராக உயர்த்தினார். வழக்கமாக, மிலான் உயர் மறைமாவட்டத்தின் ஆயர் கர்தினால் நிலைக்கு உயர்த்தப்படுவதுண்டு. ஆனால் பன்னிரண்டாம் பயசின் ஆட்சிக்காலம் முழுவதும் மோன்டினி கர்தினாலாக நியமிக்கப்படவில்லை. திருத்தந்தை பன்னிரண்டாம் பயஸ் இறந்தபின்னர் திருத்தந்தையாகத் தேர்ந்தெடுக்கப்பட்ட இருபத்திமூன்றாம் யோவான் பேராயர் மோன்டினியை 1958ல் கர்தினால் நிலைக்கு உயர்த்தினார். 1962ல் திருத்தந்தை இருபத்திமூன்றாம் யோவான் இறந்ததும் கர்தினால் மோன்டினி அவருக்குப் பின் திருத்தந்தையாகத் தேர்ந்தெடுக்கப்படுவார் என்னும் எதிர்பார்ப்பு வலுவாக இருந்தது.

பவுல் என்னும் பெயரைத் தேர்ந்தெடுத்தல்:

கர்தினால் மோன்டினி திருத்தந்தையாகத் தேர்ந்தெடுக்கப்பட்டதும் "பவுல்" என்னும் பெயரைத் தெரிந்துகொண்டார். கி.பி. முதல் நூற்றாண்டில் இயேசு கிறிஸ்துவின் நற்செய்தியை அறிவிப்பதில் அயராது உழைத்த புனிதர் பவுலைப் போல, தாமும் கிறிஸ்துவின் நற்செய்தியை உலகெங்கும் அறிவிக்க அழைக்கப்பட்டதாகப் புதிய திருத்தந்தை உணர்ந்ததால் "பவுல்" என்னும் பெயரைத் தமதாக்கிக் கொண்டார். அவரது ஆட்சிக் காலத்தின் தொடக்கத்திலேயே அவர் எடுத்த முக்கியமான முடிவு, அவரது முன்னோடியாகிய இருபத்திமூன்றாம் யோவான் தொடங்கியிருந்த இரண்டாம் வத்திக்கான் பொதுச்சங்கத்தைத் தாம் தொடர்ந்து நடத்தப்போவதாக அறிவித்ததுதான்.

1965ம் ஆண்டு, பொதுச்சங்கம் நிறைவுற்றதும் அச்சங்கம் எடுத்த முடிவுகளையும், பரிந்துரைத்த கருத்துகளையும், செயல்படுத்தும் பெரும் பொறுப்பு ஆறாம் பவுல் கைகளில் சேர்ந்தது. பொதுச்சங்கம் முன்மொழிந்த சீர்திருத்தங்கள் யாவை என்று வரையறுப்பதில் கருத்துவேறுபாடுகள் எழுந்த பின்னணியில் ஆறாம் பவுல் தீவிரப் போக்குகளைத் தவிர்த்து நடுநிலை நின்று செயல்பட்டார்.

அன்னை மரியாள் மீது பக்தி:

ஆறாம் பவுல், அன்னை மரியாள் மீது மிகுந்த பக்தி கொண்டிருந்தார். மரியாளுக்கு அர்ப்பணிக்கப்பட்ட திருத்தலங்களை அவர் சென்று சந்தித்து, அங்கு பல முறை உரையாற்றினார். அன்னை மரியாளைப் பற்றிச் சுற்றுமடல்கள் எழுதினார். அவருக்குப் பல நூற்றாண்டுகளுக்கு முன், மிலான் நகரின் ஆயராக இருந்த புனித அம்புரோசு என்பவரைப் போல, ஆறாம் பவுலும் இரண்டாம் வத்திக்கான் பொதுச்சங்கத்தின்போது மரியாளைத் "திருச்சபையின் தாய்" என்னும் சிறப்புப் பெயரால் அழைத்து பெருமைப்படுத்தினார்.

உலக மக்களோடு உரையாடல்:

ஆறாம் பவுல் உலக மக்களோடும், கத்தோலிக்கரல்லாத பிற கிறிஸ்தவர்களோடும், பிற சமயத்தவரோடும், ஏன், கடவுள் நம்பிக்கையற்றவர்களோடு கூட உரையாடலில் ஈடுபட முன்வந்தார். அவருடைய அணுகுமுறை எந்த மனிதரையும் விலக்கிவைக்கவில்லை. துன்பத்தில் உழல்கின்ற மனித இனத்திற்குப் பணிசெய்யும் எளிய ஊழியனாகக் கடவுள் தம்மைத் தேர்ந்தெடுத்ததாக அவர் உணர்ந்தார். எனவே "மூன்றாம் உலகம்" (Third World) என்று அழைக்கப்பட்ட ஏழை நாடுகளின் வளர்ச்சிக்குச் செல்வம் படைத்த நாடுகள் மனமுவந்து உதவிட வேண்டும் என்று அவர் அடிக்கடி கோரிக்கை விடுத்தார். செயற்கை முறைகளைப் பயன்படுத்தி குடும்பக் கட்டுப்பாடு செய்வது அறநெறிக்கு மாறானது என்று திருத்தந்தை 1968ம் ஆண்டு, தாம் எழுதிய "மானிட உயிர்" (Humanae Vitae) என்னும் சுற்றுமடலில் போதித்தார். அது மேற்கு ஐரோப்பாவிலும் வட அமெரிக்காவிலும் பலத்த எதிர்ப்பைச் சந்தித்தது. ஆயினும் கிழக்கு ஐரோப்பா, தெற்கு ஐரோப்பா, தென் அமெரிக்கா போன்ற பகுதிகளில் அப்போதனைக்கு ஆதரவும் தெரிவிக்கப்பட்டது.

உலக நாடுகளில் நிகழ்ந்த பெரும் மாற்றங்கள்:

ஆறாம் பவுல் திருத்தந்தையாகப் பணியாற்றிய காலம் அரசியல், கலாச்சாரம், சமூக உறவுகள் ஆகிய பல துறைகளிலும் பெரிய மாற்றங்களைச் சந்தித்த காலம் ஆகும். 1960களில் வெடித்த மாணவர் போராட்டம், வியட்நாம் போருக்கு எதிர்ப்பு, மூன்றாம் உலக நாடுகளில் ஏற்பட்ட போராட்டங்கள் போன்றவற்றைக் குறிப்பிடலாம். இவற்றிற்கு நடுவே கத்தோலிக்க திருச்சபையின் போதனையை எடுத்துரைத்து, மக்களை வழிநடத்தும் பொறுப்பை ஆறாம் பவுல் ஆற்ற வேண்டியிருந்தது.

மரணம்:

திருத்தந்தை ஆறாம் பவுல் 1978ம் ஆண்டு, ஆகஸ்ட் மாதம், 6ம் நாள், இயேசு கிறிஸ்து தோற்றம் மாறிய திருவிழாவன்று மரித்தார்.

புனித சிசினியுஸ், புனித அலெக்சாண்டர் (St.Sicinnius, St.Alexander). May 29

இன்றைய புனிதர்

2020-05-29

புனித சிசினியுஸ், புனித அலெக்சாண்டர் (St.Sicinnius, St.Alexander)

மறைசாட்சிகள் (Martyrius)

இறப்பு

29 மே 397

தென் டிரோல்(Südtirol), இத்தாலி

இவர்கள் மூவரும் தென் டிரோலிலுள்ள பேராலயத்தில் மறைசாட்சிகளானார்கள். இவர்கள் மூவருமே மிலான் பேராயர் அம்புரோஸ் அவர்களால் திருநிலைப்படுத்தப்பட்டு, தமத்திருத்துவர்கள் என்றழைக்கப்பட்டார்கள். பிறகு ஆயர் விஜிலியஸ்(Vigilius) அவர்களால் மிஷினரியாக அனுப்பப்பட்டார்கள். மூன்று பேரும் இறைவனின் வார்த்தைகளை இடைவிடாமல் பரப்பினார்கள். கடவுளுக்கென்று நோனிஸ்பெர்க்(Nonsberg) என்ற ஊரில் ஓர் ஆலயம் எழுப்பினார்கள். இவர்களின் மறைபரப்பு பணிகளை பார்த்தவர்களும், இதனால் ஈர்க்கப்பட்டவர்களுள் ஏராளமானோர் மனந்திரும்பி இறைவனை நம்பினர். அவ்வாறு அவர்கள் தொடர்ந்து போதிக்கும்போது ஒருநாள், மூவரும் அறுவடை திருநாளை சிறப்பிக்கும்விதமாக ஆலயத்தில் கூடி ஜெபிக்கும் வேளையில், கடவுளை நம்பாதவர்களில் சிலர், அதிரடியாக ஆலயத்திற்குள் நுழைந்து மூவரையும் தாக்கினார்கள். அதில் அலெக்சாண்டர் உயிருடன் எரிக்கப்பட்டார். உயிருடன் எரித்த அலெக்சாண்டரின் சாம்பலை கொண்டுவந்து சிசினியுஸ், மார்டீரியசின் மேல் தூவி ஏளனம் செய்து, அவர்கள் இருவரையும் கொலை செய்தார்கள். இவ்வாறு மூவருமே கொடியவர்களின் அகோர செயல்களால், மறைசாட்சிகளாக அவ்வாலயத்திலேயே இறந்தார்கள்.

செபம்:

அன்புத் தந்தையே இறைவா! அன்று இன்றைய புனிதர்கள் மூவரும் மறைசாட்சிகளாக மரித்தார்கள். அவர்களைப்போல இன்றும் எத்தனையோ மக்கள், தங்கள் அன்றாட வாழ்வில் மறைசாட்சிகளாக மரித்துக் கொண்டிருக்கிறார்கள். அவர்கள் அனைவரையும் நீர் நிறைவாக ஆசீர்வதித்து, அவர்கள் இம்மண்ணில் செய்த பாவங்களை மன்னித்து, உம் வான்வீட்டில் சேர்த்தருள வேண்டுமென்று இறைவா உம்மை மன்றாடுகின்றோம்.

இந்நாளில் நினைவுகூறப்படும் பிற புனிதர்கள்

பீசா நகர் திருக்காட்சியாளர் போனா Bona von Pisa

பிறப்பு: 1156, பீசா Pisa, இத்தாலி

இறப்பு: 1208, பீசா, இத்தாலி

பாதுகாவல்: பீசா நகர்

கோர்ன்வால் நகர் அரசி எர்பின் Erbin von Cornwall

பிறப்பு: 410, இங்கிலாந்து

இறப்பு: 480 கோர்ன்வால், இங்கிலாந்து

பியோரே நகர் சபைநிறுவுநர் யோவாக்கிம் Joachim von Fiore

பிறப்பு: 1130, செலிகோ Celico, இத்தாலி

இறப்பு: 30 மார்ச் 1202, பியோரே Fiore, இத்தாலி

புனிதர்பட்டம்: 1346

தூய சிரில் (மே 29)

இன்றைய புனிதர் :

(29-05-2020)

தூய சிரில் (மே 29)

“நீங்கள் மனந்திரும்பி சிறு பிள்ளைகளைப் போல் ஆகாவிட்டால், விண்ணரசில் புகமாட்டீர்கள் என உறுதியாக உங்களுக்குச் சொல்கிறேன். இந்த சிறு பிள்ளையைப் போல் தம்மைத் தாழ்த்திக் கொள்பவரே விண்ணரசில் மிகப்பெரியவர்” (மத் 18: 4)

வாழ்க்கை வரலாறு

இன்று நாம் நினைவுகூரும் சிரில் ஒரு கிறிஸ்தவத் தாய்க்கும், பிற தெய்வத்தை வழிபடும் ஒரு தந்தைக்கும் பிறந்தார். சிரிலின் தாயார் கிறிஸ்தவ நெறியில் சிறந்து விளங்கியவர். அதனால் அவர் தன்னுடைய அன்பு மகனுக்கு கிறிஸ்தவ நெறியை தொடக்க முதலே புகட்டி வந்தார். சிரிலும் தன்னுடைய தாய் தனக்குக் கற்றுக்கொடுத்த எல்லாவற்றையும் நல்ல முறையில் கற்றுக்கொண்டு கிறிஸ்துவின்மீது ஆழமான விசுவாசம் கொண்டு வாழ்ந்து வந்தார்.

சிரில், கிறிஸ்தவ நெறியின்மீது ஆழமான பற்றுகொண்டு வாழ்ந்து வந்தது அவருடைய தந்தைக்குப் பிடிக்கவில்லை. எனவே அவர் சிரிலை பலவாறாக சித்திரவதைப் படுத்தினார்; நீ கிறிஸ்துவை மறுதலித்துவிட்டு உரோமைக் கடவுளை வழிபடு என்று கட்டாயப்படுத்தினார். ஆனால் சிரில் எதற்கும் பயப்படாமல் கிறிஸ்துவின் மீது மிக உறுதியாக நம்பிக்கை கொண்டு வாழ்ந்து வந்தார். இதனால் கடுப்பான சிரிலின் தந்தை வீட்டை விட்டே துரத்திவிட்டார். அப்போது அவர் தன் தந்தையைப் பார்த்துச் சொன்னார், “இப்போது நான் இழப்பதோ மிகக் குறைவுதான். ஆனால் எதிர்காலத்தில் விண்ணகத்தில் நான் பெறக்கூடிய கைமாறோ மிகுதியாகும்”. இவ்வாறு சொல்லிவிட்டு அவர் வீட்டைவிட்டு வெளியேறினார்.

இதற்கிடையில் சிரில், கிறிஸ்தவ விசுவாசகத்தில் ஆழமாக வேரூன்றி இருக்கின்றார் என்ற செய்தி செசாரியாவின் ஆளுநனுக்குத் தெரிய வந்தது. அவன் படைவீரர்களை அனுப்பி, சிரிலை பிடித்து வரச் சொன்னான். அவரைப் பிடிக்க வந்த படைவீரர்கள், சிரில் வயதில் மிகவும் சிறியவராக இருப்பதைப் பார்த்துவிட்டு அவரிடம், “நீ தயதுசெய்து கிறிஸ்தவை மறுதலித்துவிடு, இல்லையென்றால் நீ பலவாறாக சித்ரவதை செய்யப்படுவாய்” என்றார்கள். இதைக் கேட்டு சிரில் பயப்படாமல் மிகவும் மனவுறுதியோடு இருந்தார். பின்னர் அவர் ஆளுநன் முன்பாக இழுத்துச் செல்லப்பட்டார்.

ஆளுநன் அவரைப் பார்த்துவிட்டு, “உனக்கு ஒரு வாய்ப்புக் கொடுக்கிறேன், நீ கிறிஸ்துவை மறுதலித்து விடு. அப்படிச் செய்தால் உன்னை நான் வீட்டுக்கு அனுப்பிவிடுகிறேன். இல்லையென்று சொன்னால், நீ வாளுக்கோ அல்லது தீயிக்கோ இரையாவாய்” என்றார். ஆளுநன் சொன்ன இந்த வார்த்தைகளைக் கேட்டு சிறிதும் பயப்படாமல், “நான் கிறிஸ்துவுக்காக உயிர் துறப்பேனோ தவிர, உரோமைக் கடவுளை ஒருபோதும் வணங்க மாட்டேன். அதற்காக என் உயிர் போனாலும் பரவாயில்லை” என்றார்.

இதைக் கேட்டு ஆளுநன் கடுப்பானான். பின்னர் படைவீரன் ஒருவனிடமிருந்து வாளை வாங்கி சிரிலை வெட்டிக் கொன்றுபோட்டான். இவ்வாறு சிரில் தன்னுடைய சிறி வயதில் ஆண்டவர் இயேசுவுக்காக இரத்தம் சிந்தி மறைசாட்சியானார்.

கற்றுக்கொள்ள வேண்டிய பாடம்

தூய சிரிலின் நினைவுநாளைக் கொண்டாடும் நாம், அவரிடமிருந்து என்ன பாடத்தைக் கற்றுக்கொள்ளலாம் என்று சிந்தித்துப் பார்த்து நிறைவுசெய்வோம்.

. 1. ஆண்டவர் இயேசுவுக்கு சான்று பகர்ந்து வாழ்தல்

தூய சிரிலின் வாழ்க்கை வரலாற்றை வாசித்துப் பார்க்கின்றபோது நம் மனதில் தோன்றக்கூடிய சிந்தனை, நாமும் ஆண்டவர் இயேசுவுக்கு சான்று பகர்ந்து வாழவேண்டும் என்பதுதான். சிரில் தன்னுடைய சிறுவதிலே ஆண்டவர் இயேசுவுக்கு சான்று பகர்ந்து அவருக்காகத் தன் உயிரையும் தந்தார். வளர்ந்து பெரியவர்களாக இருக்கக்கூடிய நாம் இயேசுவுக்கு சான்று பகர்ந்து வாழ்கின்றோமா? என்று சிந்தித்துப் பார்க்கவேண்டும்.

பதினெட்டாம் நூற்றாண்டில் ஐரோப்பா கண்டத்தில் ஜான் வார் (John Warr) என்ற செருப்பு தைக்கும் தொழிலாளி ஒருவர் இருந்தார். அவருடைய விருப்பமெல்லாம் முடிந்தமட்டும் ஆண்டவரின் நற்செய்தியை தனக்குத் தெரிந்தவர்களுக்கு அறிவிக்கவேண்டும் என்பதுதான். ஜான் வாருக்குக் கீழ் சிறுவன் ஒருவன் வேலை பார்த்து வந்தான். ஒரு சமயம் அவன் ஒரு திருட்டு வேலையில் ஈடுபட்டு, ஜான் வாரிடம் கையும் மெய்யுமாகப் பிடிபட்டான். அதற்காக அவன் மன்னிப்பும் கேட்டான். அப்போது ஜான் வார் அவரிடம், “நீ மன்னிப்புக் கேட்பது இருக்கட்டும். ஆண்டவருக்குச் சான்று பகர்ந்து வாழ்வாயா?” என்று கேட்டார். அவனும் சரியென்று சொல்ல, அவனுக்கு அவர் ஆண்டவரின் நற்செய்தியை எடுத்துரைத்தார்.

இதனால் அவன் தொடப்பட்டு, இந்திய நாட்டிற்கு நற்செய்தி அறிவிக்க வந்தான். இங்கே வந்து பலரும் ஆண்டவர் இயேசுவைப் பற்றிய நற்செய்தியை அறிந்துகொள்ள தன் உடல் பொருள் ஆவி அத்தனையும் கொடுத்தான். அந்தச் சிறுவன்தான் வில்லியம் காரே (William Carey) என்பவராகும். இவர்தான் இந்தியாவில் நவீன காலத்தின் நற்செய்தி அறிவிப்பின் தந்தையாக இருக்கின்றார்.

ஜான் வாரின் சாட்சிய வாழ்வு வில்லியம் காரேயை கிறிஸ்துவை ஏற்றுக்கொள்ள வைத்தது. வில்லியம் காரியின் சாட்சிய வாழ்வோ பலரும் கிறிஸ்துவை ஏற்றுக்கொள்ள வைத்தது. நம்முடைய வாழ்வும் பலரை கிறிஸ்துவை ஏற்றுகொள்ள செய்வதுதான் உண்மையான சாட்சிய வாழ்வாக இருக்கும்.

ஆகவே, தூய சிரிலின் நினைவு நாளைக் கொண்டாடும் நாம், அவரைப் போன்று இயேசுவுக்கு சான்று பகர்ந்து வாழ்வோம். அதன்வழியாக இறையருள் நிறைவாய் பெறுவோம்.

---JDH---தெய்வீக குணமளிக்கும் இயேசு /திண்டுக்கல்.

மார்கரெட் போல் (1473-1541) May 28

மே 28 

மார்கரெட் போல் (1473-1541)

இவர் இங்கிலாந்தில் பிறந்தவர். இவர் இங்கிலாந்தை ஆண்டுவந்த நான்காம் எட்வர்ட் என்பவருக்கு நெருங்கிய சொந்தம்.

இவர் ரெஜினால்ட் போல் என்பவரை மணந்தார். இறைவன் இவர்களுக்கு ஐந்து குழந்தைகளைக் கொடுத்து ஆசி வழங்கினார். இப்படி இவர்களுடைய இல்லற வாழ்க்கை மிகவும் மகிழ்ச்சியாகச் சென்று கொண்டிருந்த  வேளையில், இவரது கணவர் திடீரென இறந்து போனார். இதனால் இவர் கைம்பெண் ஆனார்.

தன் கணவருடைய இறப்பிற்குப் பிறகு இவர்  தன்னுடைய குழந்தைகளை இறை நம்பிக்கையிலும் பிறர் அன்பிலும் சிறந்த விதமாய் வளர்த்து வந்தார். இதற்கு பின்பு இவர் சாலிபரி என்ற இடத்தில் ஆளுநராக நியமிக்கப்பட்டார்.

இவ்வேளையில் இங்கிலாந்தை ஆண்டு வந்த எட்டாம் ஹென்றி என்ற மன்னர் தன்னுடைய மனைவியை விலக்கிவிட்டு வேறொரு பெண்ணை மணந்தார். இத்தவற்றை மார்கரெட் போல் சுட்டிக் காட்டியதால், மன்னர் இவரைக் கைது செய்து இரண்டு ஆண்டுகள் சிறையில் அடைத்து வைத்து சித்திரவதை செய்தார். 

பின்னர் சிறையிலிருந்து விடுவிக்கப்பட்ட இவர், மன்னரால் தலை வெட்டிக் கொல்லப்பட்டார். இவருக்கு திருத்தந்தை பதின்மூன்றாம் லியோ 1886 ஆம் ஆண்டு புனிதர் பட்டம் கொடுத்தார்.

.

மான்ட்ஜூக்ஸ் நகர புனிதர் பெர்னார்ட் May 28

† இன்றைய புனிதர் †

(மே 28)

✠ மான்ட்ஜூக்ஸ் நகர புனிதர் பெர்னார்ட் ✠

(St. Bernard of Montjoux)

இத்தாலிய துறவி, மறைப்பணியாளர், புகழ்பெற்ற (Hospice) எனப்படும் நல்வாழ்வு சேவை மையம் மற்றும் மடத்தின் நிறுவனர்:

(Italian monk, Religious, and the Founder of the famed Hospice and Monastery)

பிறப்பு: கி.பி 1020

சேட்டோ டி மெந்தன், சவோய் கவுண்டி, ஆர்லஸ் இராச்சியம்

(Château de Menthon, County of Savoy, Kingdom of Arles)

இறப்பு: ஜூன் 1081

நோவாரா இம்பீரியல் சுதந்திர நகரம், தூய ரோமானியப் பேரரசு

(The Imperial Free City of Novara, Holy Roman Empire)

ஏற்கும் சமயம்:

கத்தோலிக்க திருச்சபை (Catholic Church)

(புனித அகஸ்டினின் சபை உறுப்பினர்கள்) (Canons Regular of St. Augustine)

கிழக்கு மரபுவழி திருச்சபை

(Eastern Orthodox Church)

புனிதர் பட்டம்: கி.பி 1681

திருத்தந்தை பதினோராம் இன்னசென்ட்

(Pope Innocent XI)

நினைவுத் திருநாள்: மே 28

பாதுகாவல்:

மலையேறுபவர்கள், பனிச்சறுக்கு, பனிச்சறுக்குப் பலகை, மலையேறுபவர்கள் பின்னால் சுமக்கும் சுமை மற்றும் ஆல்ப்ஸ் மலை

மான்ட்ஜூக்ஸ் நகர புனிதர் பெர்னார்ட், ஒரு இத்தாலிய துறவியும், மறைப்பணியாளருமாவார். இவர், (Hospice) எனப்படும் புகழ்பெற்ற நல்வாழ்வு மையம் மற்றும் துறவு மடத்தின் நிறுவனரும் ஆவார். இது, கிட்டத்தட்ட ஆயிரம் ஆண்டு காலமாக, மேற்கு ஆல்ப்ஸ் மலைத்தொடரின் மிகவும் ஆபத்தான பகுதிகளில் அடைக்கலமாகும் மலையேறும் பயணிகளை மீட்கும் பணி சேவை செய்திருக்கிறது. இவர்களது மீட்புப் பணி முழுதுமே, இவர்களது சபையினராலேயே செய்யப்பட்டு வந்துள்ளது. குளிர்கால புயல்களின் போது மீட்புப் பணிக்காக இவர் வளர்த்துவந்த புகழ்பெற்ற ஒருவகை இன நாய்கள், இவற்றின் சிறப்புக்காகவே, இவரது பெயராலேயே - "புனித பெர்னார்ட் நாய்கள்" (St. Bernard dogs) என்று அழைக்கப்படுகின்றன.

அக்கால "ஆர்லெஸ்" (Kingdom of Arles) இராச்சியத்தின் ஒரு பகுதியான "கௌன்டி சவோய்" (County of Savoy) எனப்படும் தூய ரோம மாநிலத்தின் "சேட்டோ டி மெந்தன்" (Château de Menthon) எனும் நகரில் பிறந்த பெர்னார்ட், ஒரு பணக்கார மற்றும் உன்னத குடும்பத்திலிருந்து வந்தவர் ஆவார். பாரிஸ் (Paris) நகரில் தமது முழுமையான கல்வியைப் பெற்றார். அவர் இளமைப் பருவத்தை அடைந்ததும், திருச்சபையின் சேவைக்காக தன்னை அர்ப்பணிக்க முடிவுசெய்தார். தனது தந்தை ஏற்பாடு செய்த கெளரவமான திருமணத்தை மறுத்துவிட்டார்.

(பிரபலமான புராணக்கதை ஓன்று, இவருக்கு ஏற்பாடு செய்யப்பட்ட திருமணத்திற்கு முந்தைய இரவில் அவர் கோட்டையிலிருந்து வெளியேறினார் என்றும், ஜன்னலிலிருந்து தன்னைத் தூக்கி எறிந்து, தரையிலிருந்து சுமார் 40 அடி உயரத்தில் கோட்டையிலிருந்து பறக்கும்போது, தேவதூதர்களால் பிடிக்கப்பட்டு மெதுவாக, பாதுகாப்பாக இறக்கப்பட்டதாகவும் கூறப்படுகிறது.

இத்தாலிய ஆல்ப்ஸ் மலைகளில் (Italian Alps) உள்ள இருமொழிப் பகுதியான "ஆஸ்டா பள்ளத்தாக்கின்" (Aosta Valley) "ஆஸ்டா" (Aosta) நகரின் தலைமை திருத்தொண்டரான (Archdeacon of Aosta) "பீட்டரின்" (Peter) வழிகாட்டுதலின் கீழ் தன்னை நிலைநிறுத்திக் கொண்டார். அவருடைய வழிகாட்டுதலின் கீழ் அவர் வேகமாக முன்னேறினார். ஒரு குருவாக அருட்பொழிவு செய்யப்பட்ட பெர்னார்ட், மலை கிராமங்களில் மிஷனரியாக பணியாற்றினார். பின்னர், அவரது கற்றல் மற்றும் நல்லொழுக்கம் காரணமாக, அவர் தனது ஆலய தலைமை திருத்தொண்டராக நியமிக்கப்பட்டார். அவருக்கு நேரடியாக ஆயரின் கீழே, மறைமாவட்டத்தின் அதிகார பொறுப்புகளை வழங்கினர்.

42 ஆண்டுகளாக, அவர் தொடர்ந்து இந்த மக்களுக்கு நற்செய்தியைப் பிரசங்கித்தார். இத்தாலியின் வடமேற்குப் பிராந்தியமான லோம்பார்டியின் பல மண்டலங்களுக்குள் கூட, ஏராளமான மாற்றங்களைச் செய்தார். மற்றும் பல அற்புதங்களையும் செய்தார். புனித பெர்னார்ட்டின் வாழ்க்கையின் கடைசி செயல் இரண்டு பிரபுக்களின் இடையே இருந்த வேற்றுமைகளை அகற்றிச் சமரச நல்லிணக்கமாகும். அவர்களிடையே இருந்த சண்டை ஒரு அபாயகரமான அச்சுறுத்தியதலை விளைவிக்கக் கூடியதாய் இருந்தது.

அவர் கி.பி. 1081ம் ஆண்டு, ஜூன் மாதம், நோவாரா இம்பீரியல் சுதந்திர நகரில் இறந்தார். புனித லாரன்ஸ் மடத்தில் அடக்கம் செய்யப்பட்டார்.

நியூயார்க் (New York) நகர "சரனாக்" (Saranac Lake) ஏரியில் உள்ள புனித பெர்னார்ட் கத்தோலிக்க தேவாலயம் (Saint Bernard's Catholic Church) அவரது பெயரில் அர்ப்பணிக்கப்பட்டதாகும்.

தூய ஜெர்மானுஸ் (மே 28)

இன்றைய புனிதர் :

(28-05-2020)

தூய ஜெர்மானுஸ் (மே 28)

“இரக்கமுடையோர் பேறுபெற்றோர்; ஏனெனில் அவர்கள் இரக்கம் பெறுவார்கள் (மத் 5: 7)

வாழ்க்கை வரலாறு

இன்று நாம் நினைவுகூரும் தூய ஜெர்மானுஸ் பிரான்ஸ் நாட்டில் உள்ள ஆட்டன் என்னும் இடத்தில் 496 ஆம் ஆண்டு பிறந்தார். இவர் வளரும்போதே ஞானத்திலும் அறிவிலும் சிறந்து விளங்கி வந்தார்.

இவர் வளர்ந்து இளைஞனாகியபோது குருவாகப் போகவேண்டும் என்ற எண்ணம் கொண்டார். எனவே இவர் துறவுமடத்தில் சேர்ந்து தன்னுடைய முப்பத்தி நான்காம் வயதில் குருவாக அருள்பொழிவு செய்யப்பட்டார். குருவாக மாறிய பின் இவர் சிம்போரியன்ஸ் என்ற துறவுமடத்தில் தங்கி தூய வாழ்க்கை வாழ்ந்து வந்தார். இயல்பிலே இரக்க குணம் கொண்ட ஜெர்மானுஸ் ஏழை எளியோருக்கு வாரி வாரி வழங்கினார். தன்னிடம் கேட்பவருக்கு முகம் கோணாமல் உதவி செய்து வந்தார். சில சமயங்களில் இவருடைய சபையில் இருந்த துறவிகள், எங்கே ஜெர்மானுஸ் துறவுமடத்தை விற்று ஏழைகளுக்குக் கொடுத்துவிடுவாரோ என்றுகூட பயந்தார்கள். அந்தளவுக்கு இவர் தாரள உள்ளத்தினராய் வாழ்ந்து வந்தார்.

இதற்கிடையில் பாரிசில் இருந்த ஆயர் யூசேரியுஸ் இறந்துவிட, இவர் ஆயராக பதவி உயரும் சூழ்நிலை ஏற்பட்டது. ஆயராக உயர்ந்த ஜெர்மானுஸ் மிகச் சிறப்பான முறையில் ஆன்மீகப் பணிகளையும் மக்கள் பணியையும் ஆற்றிவந்தார்.

ஒரு சமயம் பிரான்ஸ் நாட்டு அரசர் கில்டபர்ட் நோய்வாய்ப்பட்டு படுத்தபடுக்கையானர். அவருக்கு சிகிச்சை அளித்த மருத்துவர்கள் அனைவரும், அவர் உயிர் பிழைப்பதற்கு வாய்ப்பே இல்லை என்று சொல்லி, கைநழுவிவிட்டு போய்விட்டனர். விஷயம் அறிந்த ஜெர்மானுஸ் அரசர் முன்பாகச் சென்று, முழந்தாள்படியிட்டு ஜெபிக்கத் தொடங்கினார். ஆச்சரியம் என்னவென்றால், அவர் இவ்வாறு ஜெபிக்கத் தொடங்கிய சில மணிநேரத்திலே அவர் உடல்நலம் தேறி பிழைத்துக்கொண்டார். இதனால் மகிழ்ந்து போன ஜெர்மானுசை தன்னுடைய ஆலோசகராக வைத்துக்கொண்டார். அது மட்டுமல்லாமல் அரசர் ஜெர்மானுசுக்கு வேண்டிய மட்டும் உதவி செய்து வந்தார்.

ஜெர்மானுஸ் பிரான்சில் நடைபெற்ற முதலாம் மற்றும் இரண்டாம் பொது சங்கங்களில் கலந்துகொண்டு, திருச்சபையை வளர்ச்சிப் பாதையில் கொண்டுசெல்வதற்கு மிகவே உழைத்தார். அதோடு திருவழிபாட்டில் இருந்த தேவையற்ற சடங்குமுறைகளை எல்லாம் அகற்றி ஒரு வழிக்குக் கொண்டு வந்தார். இப்படி ஏழைகளின் ஏந்தலாய், திருச்சபையின் வளர்ச்சியில் பெரிதும் அக்கறை கொண்டு வாழ்ந்து வந்த ஜெர்மானுஸ் 576 ஆம் ஆண்டு இறையடி சேர்ந்தார்.

கற்றுக்கொள்ளவேண்டிய பாடம்

தூய ஜெர்மானுசின் நினைவுநாளைக் கொண்டாடும் நாம், அவரிடமிருந்து என்ன பாடத்தைக் கற்றுக்கொள்ளலாம் என்று சிந்தித்துப் பார்த்து நிறைவுசெய்வோம்.

1. நன்மை செய்யும் வாழ்க்கை வாழ்தல்

தூய ஜெர்மானுசின் வாழ்க்கை வரலாற்றை வாசித்துப் பார்க்கும்போது மேலே சொல்லப்பட்ட தலைப்புதான் நம்முடைய நினைவுக்கு வந்து போகிறது. அவர் எல்லாருக்கும் அதிலும் குறிப்பாக ஏழை எளியவருக்கு நன்மை செய்வதில் மிகவும் கருத்தாய் இருந்தார். இவருடைய நினைவுநாளைக் கொண்டாடும் நாம் நன்மை செய்வதில் கருத்தாய் இருக்கின்றோமா? என்று சிந்தித்துப் பார்க்கவேண்டும்.

திருத்தூதர் பணிகள் நூல் 10:38 ல் வாசிக்கின்றோம், “கடவுள் நாசரேத்து இயேசுவோடு இருந்ததால் அவர் அலகையின் கொடுமைக்கு உட்பட்டிருந்த அனைவரையும் விடுவித்தது எங்கும் நன்மை செய்துகொண்டே சென்றார்” என்று. ஆம், இயேசு எங்கும் நன்மை செய்துகொண்டே சென்றார். அவர் வழியில் நடக்கும் நாம் ஒவ்வொருவரும் நன்மை செய்துகொண்டே செல்வதுதான் சிறப்பாக ஒரு காரியமாகம்.

ஒரு சமயம் பிரான்சில் ஆயராக இருந்த மாசிலோன் (Massilon) என்பவர் இறைமக்களைப் பார்த்து இவ்வாறு குறிப்பிட்டார்: “என்னுடைய மறையுரையைக் கேட்டுவிட்டு, என்ன ஒரு அருமையான மறையுரை, இவர் எவ்வளவு சிறப்பாக போதிக்கின்றார் என்று சொல்வதை விடவும் மறையுரையைக் கேட்ட பின்பு ஏதாவது நல்லது செய்வேன் என்று சொல்வதே சிறப்பானது, அதுவே நான் விரும்புவது”.

ஆம், மறையுரை நன்றாக இருக்கின்றது, குருவானவர் நன்றாக மறையுரை ஆற்றுகிறார் என்று சொல்வதை விடவும் மறையுரையில் சொல்லப்பட்ட கருத்துகளின் வாழ்வேன் என்று சொல்வதே சிறப்பானது.

ஆகவே, தூய ஜெர்மானுசின் நினைவுநாளைக் கொண்டாடும் நாம், அவரைப் போன்று ஏழை எளியவரிடம் உண்மையான அன்பும் அக்கறையும் கொண்டு வாழ்வோம், நன்மை செய்வதில் கருத்தாய் இருப்போம். அதன்வழியாக இறையருள் நிறைவாய் பெறுவோம்.

---JDH---தெய்வீக குணமளிக்கும் இயேசு /திண்டுக்கல்.

இன்றைய புனிதர் 2020-05-28 புனித கெர்மானூஸ் (St.Germanus) ஆயர் (Bishop) பிறப்பு 496 அவுடன்(Autun), பிரான்சு இறப்பு 28 மே 576 தனது இளமைப்பருவத்திலிருந்தே பலவற்றை படித்து தெரிந்துகொள்வதிலும், அவற்றை மக்களுக்காக பயன்படுத்துவதிலும் இவர் தனது நாட்களை கழித்தார். 530 ஆம் குருவாக திருநிலைப்படுத்தப்பட்டார். 540 ஆம் ஆண்டு அவுடன் என்ற ஊரில் புனித சிம்போரிஸ் (Symphorian) என்றழைக்கப்பட்ட ஓர் துறவற மடத்தைக் கட்டினார். 550 ல் பாரிஸ் நகரின் ஆயர் இறந்துவிடவே, அரசர் முதலாம் சில்டேபெர்ட் (Childebert I) அவர்களால் ஆயராக தேர்ந்தெடுக்கப்பட்டார். அப்போது கெர்மானூஸ், அரசர் குடும்பத்தின் ஆலோசகராக அமர்த்தப்பட்டார். அவர் ஓர் உயர்ந்த அரசரிடம் பணியாற்றியபோதும், ஏழ்மையான வாழ்வை ஒரு போதும், எக்காரணத்தை முன்னிட்டும் கைவிடவில்லை. தன்னுடைய ஒறுத்தல் வாழ்வினால் ஏராளமான ஏழைகளின் கண்ணீரைத் துடைத்தார். தனது அருமையான, எளிமையான மறையுரையால் மக்களை இறைவன்பால் ஈர்த்தார். இவரின் மறையுரையைக் கேட்கவே ஆங்காங்கே இருந்தவர்கள் அனைவரும் கூடி வந்து, பலமணி நேரம் காத்திருந்து, ஆயரின் மறையுரையைக் கேட்டு சென்றார்கள். இவர் வாழும் போதே பாரிஸ் மக்களால் புனிதராக போற்றப்பட்டது. இதனால் போலந்து நாட்டு அரசர் 5 ஆம் யோவான் கஸ்மீர் (Johann Kasmir) அவர்களாலும், மக்களாலும் கெர்மானூஸ் என்று, இவர் பெயராலேயே ஓர் ஆலயம் கட்டினர். இவ்வாலயத்தில் அவர் தனது இறுதிநாட்கள் வரை, வாழ வேண்டுமென்று மக்களால் அன்போடு கேட்டுக் கொள்ளப்பட்ட்டார். அவ்வாலயம் கட்டும்போதே அதன் அருகில், அவருக்கென்று ஓர் தங்கும் அறையையும் கட்டிக்கொடுத்தனர். அதில், அவர் தங்கும் அறையில், தனது தலைவைத்து படுக்குமிடத்தில் "28" என்ற எண்ணை எழுதிவைத்தார். அப்போது அவ்வெண்ணின் அர்த்தம் என்னவென்று யாவராலும் அறியமுடியவில்லை. அவர் இறந்தபோதுதான், அவ்வெண், அவரது இறப்பின் நாள் என்பதை அனைவரும் உணர்ந்தனர். இவ்வாறு இவர் வாழும் போதே தனது இறப்பிற்கான நாளை குறித்து, அதன்படியே இறந்தார். இவர் இறக்கும் வரை 6 ஆம் நூற்றாண்டில் தூனிக்கா (Tunika) நாட்டிலிருந்த புனித வின்செண்ட் அவர்களின் நம்பிக்கைக்குரிய மக்களுக்காக இவர் பெரிதும் பாடுபட்டார். அரசன் முதலாம் சில்டேபெர்ட் அவர்களின் உதவியுடன் மிகக் குறைந்த ஆண்டுகளிலேயே ஏராளமான பணிகளை செய்து, பிரான்சு நாட்டு திருச்சபையில் , ஓர் பெரிய தொண்டாற்றும் ஆயராக திகழ்ந்தார். இவர் மெய்யியலையும் கரைத்து குடித்தவராக இருந்தார். படித்தவைகளை தன் வாழ்வாக வாழ்ந்தார். இவர் ஓர் "மெய்யியல் அறிஞர்" என்றே மக்களால் அழைக்கப்பட்டார். செபம்: ஏழைகளின் நண்பனே எம் இயேசுவே! செப, தவ முயற்சியினால் புனித கெர்மானூஸ், ஏழை மக்களுக்கு உதவினார். ஆனால் பல சமயங்களில் நாங்கள் ஆடம்பர வாழ்வை வாழ்ந்து, ஏழைகளுக்கு உதவி செய்ய மனம் இல்லாமல் இருந்திருக்கின்றோம். இப்புனிதரின் வழியாக நாங்கள் எங்களின் தவற்றை உணர உதவியிருக்கின்றீர். உமது உதவியினால் ஏழைமக்களை நாங்கள் நண்பர்களாக ஏற்று, உதவி செய்து, வாழ உமதருளை தந்தருளும்.

இந்நாளில் நினைவுகூறப்படும் பிற புனிதர்கள் காண்டர்பரி பேராயர் லான்பிரான்சு Lanfranc von Canterbury பிறப்பு: 1005, பவியா Pavia, இத்தாலி இறப்பு: 28 மே 1089, காண்டர்பரி, இங்கிலாந்து ரூத்ஹார்டு Ruthhard பிறப்பு: 11 ஆம் நூற்றாண்டு, பவேரியா இறப்பு: 1150, அவ் Au, பவேரியா

† இன்றைய புனிதர் †

(மே 28)

✠ பாரிஸ் நகர் புனிதர் ஜெர்மாய்ன் ✠

(St. Germain of Paris)

பாரிஸ் மறைமாவட்ட ஆயர்/ ஏழைகளின் தந்தை:

(Bishop of Paris/ Father of the Poor)

பிறப்பு: கி.பி. 496

அவுடன், ஃபிரான்ஸ்

(Autun, France) 

இறப்பு: மே 28, 576

பாரிஸ், ஃபிரான்ஸ்

(Paris, France)

ஏற்கும் சமயம்:

ரோமன் கத்தோலிக்க திருச்சபை

(Roman Catholic Church)

கிழக்கு மரபுவழி திருச்சபை

(Eastern Orthodox Church)

புனிதர் பட்டம்: கி.பி. 754

திருத்தந்தை இரண்டாம் ஸ்டீஃபன்

(Pope Stephen II)

நினைவுத் திருநாள்: மே 28

புனிதர் ஜெர்மாய்ன், பாரிஸ் மறை மாவட்ட ஆயரும் (Bishop of Paris) "ஏழைகளின் தந்தை" (Father of the Poor) என அறியப்படுபவரும் ஆவார்.

ஃபிரான்ஸ் நாட்டின் "அவுடன்" (Autun) என்ற இடத்தினருகே வசதியுள்ள "கல்லோ-ரோமன்" (Gallo-Roman) இன பெற்றோருக்குப் பிறந்த ஜெர்மாய்ன், "பர்கண்டியிலுள்ள" "அவல்லான்" (Avallon in Burgundy) என்ற இடத்தில் கல்வி கற்றார்.

தமது 35 வயதில் புனிதர் "அக்ரிப்பினா" (Saint Agrippina of Autun) என்பவரால் குருத்துவ அருட்பொழிவு செய்விக்கப்பட்டார். பின்னர், அருகாமையிலுள்ள "புனிதர் சிம்போரியன்" (Abbey of St. Symphorian) துறவு மடத்தின் மடாதிபதியானார். 

கி.பி. 555ம் ஆண்டு, பாரிஸ் நகரின் ஆயர் "சிபெலியஸ்" (Sibelius, the Bishop of Paris) இறந்துவிடவே, அரசர் "முதலாம் சில்டேபர்ட்" (Childebert I) ஜெர்மாய்னை ஆயராக தேர்ந்தெடுத்து அருட்பொழிவு செய்வித்தார்.

ஆயர் ஜெர்மாய்ன் அவர்களின் ஆலோசனைகளாலும், செல்வாக்கினாலும் அரச குடும்பமே ஒரு சிறப்பான சீர்திருத்த வாழ்க்கை வாழ்ந்தது. அரசவையில் பணியாற்றியபோதும், எளிமையையும், துறவு வாழ்வையும் ஒருபோதும் எக்காரணத்தை முன்னிட்டும் கைவிடவில்லை. தன்னுடைய ஒறுத்தல் வாழ்வினாலும், அருமையான, எளிமையான மறையுரையாலும் மக்களை இறைவன்பால் ஈர்த்தார். இவரது மறையுரையைக் கேட்கவே மக்கள் கூடி வந்து, காத்திருந்தனர்.

566ம் ஆண்டு, "டூர்ஸ்" நகரில் நடந்த கிறிஸ்தவ மாநாட்டில் (Second Council of Tours) பங்குபெற்றார். கி.பி. 557ம் ஆண்டு முதல் கி.பி. 573ம் ஆண்டு வரை பாரிஸ் நகரில் நடந்த மூன்றாம் மற்றும் நான்காம் மாநாடுகளிலும் (Third and Fourth Councils of Paris) கலந்துகொண்டார். "கௌல்" (Gaul) மாநிலத்தில் வழக்கத்திலிருந்த பாகனிய பழக்கங்களை முறித்துக் கொள்ளும்படி அரசனை அவர் தூண்டினார். பெரும்பாலான கிறிஸ்தவ திருவிழாக்களுடன் பாகன் கொண்டாட்டங்களைச் சேர்த்துக் கொள்ளும் அதிகாரம் தடைசெய்யப்பட்டது.

ஆயர் ஜெர்மாய்ன் கி.பி. 576ம் ஆண்டு, பாரிஸ் நகரில் மரித்தார்.

காண்டர்பரி நகர் புனிதர் அகஸ்டின் May 27

† இன்றைய புனிதர் †

(மே 27)

✠ காண்டர்பரி நகர் புனிதர் அகஸ்டின் ✠

(St. Augustine of Canterbury)

காண்டர்பரி பேராயர்:

(Archbishop of Canterbury)

பிறப்பு: ஆறாம் நூற்றாண்டு

இத்தாலி (Italy)

இறப்பு: மே 26, 604

காண்டர்பரி, கென்ட், இங்கிலாந்து 

(Canterbury, Kent, England)

ஏற்கும் சமயம்: 

ரோமன் கத்தோலிக்க திருச்சபை

(Roman Catholic Church)

ஆங்கிலிக்கன் திருச்சபை

(Anglican Church)

கிழக்கு மரபுவழி திருச்சபை

(Eastern Orthodox Church)

நினைவுத் திருநாள்: மே 27

புனிதர் அகஸ்டின் ஒரு “பெனடிக்டைன்” சபைத் (Benedictine monk) துறவி ஆவார். இவர், கி.பி. 597ம் ஆண்டு, காண்டர்பரி உயர்மறை மாவட்டத்தின் முதல் பேராயர் (Archbishop of Canterbury) ஆனார். இவர் ஆங்கிலேயர்களின் அப்போஸ்தலர் (Apostle to the English) என்றும், ஆங்கிலத் திருச்சபையை தோற்றுவித்தவர் (Founder of the English Church) என்றும் கருதப்படுகின்றார்.

அகஸ்டின் இங்கிலாந்து நாட்டின் பாதுகாவலர் ஆவார். 596ம் ஆண்டு, ரோம் நகரின் துறவு மடத்திலிருந்து, இவரது தலைமையில் திருத்தந்தை பெரிய கிரகோரியார் (Pope Gregory the Great) 40 துறவிகளை இங்கிலாந்து நாட்டின் "ஆங்கிலோ-சாக்ஸன்" (Anglo-Saxons) பிரஜைகளை கிறிஸ்தவத்திற்கு மனம் மாற்றுவதற்காக மறைபரப்பு பணிக்காக அனுப்பிவைத்தார்.

மிகவும் கடினமாகப் பயணித்து "கௌல்" (Gaul) சென்றடைந்த அவர்கள், "ஆங்கிலோ-சாக்ஸன்" (Anglo-Saxons) மக்களின் முரட்டுத்தனம் பற்றிய கதைகள் அவர்களை பயமுறுத்தின. "ஆங்கிலேய கால்வாயை" (English Channel) தாண்டிச் செல்வதும் அவ்வளவு இலகுவாக இருக்கவில்லை. திருத்தந்தையின் அறிவுறுத்தல்களை அறிந்துகொள்வதற்காக, அகஸ்டின் ரோம் நகருக்கு திரும்பிச் சென்றார். தங்களுக்கு மறைபோதக பணியை ஆற்றுவதற்கு 'சாக்சென்' மொழி தெரியாதென்பதையும் சுட்டிக்காட்டினர். இதனால் இங்கிலாந்தில் மறைபரப்பு பணி செய்ய வேண்டாமென்றும் தெளிவுப்படுத்தி சொன்னார்கள்.

வதந்திகளையும் பயமுறுத்தல்களையும் கண்டு அஞ்சவேண்டாம் என அறிவுறுத்திய திருத்தந்தை, இறைவனில் முழு நம்பிக்கைகொள்ளுமாறும், தியாகங்கள் செய்யுமாறும், என்ன நடந்தாலும் அவற்றை இறைவன் கொடுத்த கொடை என்று ஏற்றுக் கொள்ளுமாறும் அறிவுரை கூறி அனுப்பினார். திருத்தந்தை கொடுத்த அறிவுரையின்படி, அவர்கள் தைரியம் கொண்டு, மறைபோதக பணியை செய்யத் தயாரானார்கள். 

இம்முறை "ஆங்கிலேய கால்வாயை" (English Channel) கடந்த அவர்கள், கென்ட் பிரதேசத்தில் (Territory of Kent) இறங்கினார்கள். கென்ட் (Kent) பிரதேசம், "பாகனிய" (Pagan) மதத்தைச் சேர்ந்த அரசன் "ஈதல்பெர்ட்" (King Ethelbert) என்பவனின் ஆட்சியின் கீழ் இருந்தது. அவனது மனைவி, கிறிஸ்தவ மதத்தைச் சார்ந்த பெண்ணாவார். அவரது பெயர், "பெர்தா" (Bertha) ஆகும். அவர்களை அன்புடன் வரவேற்ற அரசன் "ஈதல்பெர்ட்" (King Ethelbert) காண்டர்பரி (Canterbury) நகரில் அவர்கள் தங்குவதற்கான வசதிகளையும் செய்து கொடுத்தான்.

ஒரு வருட காலத்திலேயே, (597ம் ஆண்டு) தூய ஆவியின் திருநாளன்று (Pentecost Sunday) அரசன் "ஈதல்பெர்ட்" திருமுழுக்கு பெற்று கிறிஸ்தவனாக மெய்மறையில் மனம் மாறினான். அங்கிருந்தோரும், அரசனுடன் இருந்தவர்கள் அனைவரும் ஒன்று சேர்ந்து கிறிஸ்து பிறப்பு விழாவன்று மனம்திரும்பி புதிதாய் திருமுழுக்கு பெற்றனர். 

ஃபிரான்ஸ் (France) நாட்டில் ஆயர் ஒருவருக்கு அருட்பொழிவு செய்வித்துவிட்டு காண்டர்பரி (Canterbury) திரும்பிய அகஸ்டின், 1070ம் ஆண்டு, புதிதாய் தொடங்கப்பட்ட பேராலயத்தின் அருகே, அப்போதைய ஆலயம் ஒன்றையும், துறவு மடம் ஒன்றினையும் கட்டினார்.

மக்களிடையே கிறிஸ்தவ விசுவாசம் அதிசயிக்கத்தக்க வகையில் பரவியது. ஆகவே, "லண்டன் மற்றும் ரோச்செஸ்டர்" (London and Rochester) ஆகிய இடங்களிலும் புதிய மறை மாவட்டங்கள் தோற்றுவிக்கப்பட்டன.

அதேபோல, அகஸ்டினின் பணிகள் சில நேரம் மெதுவாக ஊர்ந்தன. அதேபோல, அவர் எப்போதுமே வெற்றியையே சந்திக்கவுமில்லை. ஒரு காலத்தில், ஆங்கிலோ-சாக்சன் படையெடுப்பாளர்களால் மேற்கத்திய இங்கிலாந்து (Western England) நோக்கி விரட்டப்பட்ட அசல் பிரிட்டன் கிறிஸ்தவர்கள் (Original Briton Christians) ஆகிய இரு பிரிவினரையும் சமாதானப்படுத்த முயன்ற இவரது பிரயத்தனங்கள் மோசமான தோல்வியைச் சந்தித்தன.

சில செல்டிக் பழக்கங்களை (Celtic customs) கைவிடுமாறும், ரோம் நகருடனான வேறுபாடுகளை களையவும், பழைய கசப்பான அனுபவங்களை மறக்கவும், பிரிட்டன் கிறிஸ்தவர்களை சமாதானப்படுத்த முயன்ற அவரது முயற்சிகள் அனைத்தும் வீணாயின.

பொறுமையாக போராடியதாலும், கடின உழைப்பாலும், மிஷனரி கொள்கைகளை ஞானமுடன் செவிமடுத்ததாலும், திருத்தந்தை கிரகோரி அவர்களால் பரிந்துரைக்கப்பட்ட சில மாற்று நடவடிக்கைகளாலும், குறிப்பாக - பாகன் ஆலயங்களையும் அவர்களது சடங்குகளையும் இடிப்பதைத் தவிர்த்து அவற்றை கிறிஸ்தவ ஆலயங்களாக மாற்றவும், பாகனிய விழாக்களை நிறுத்துவதை விடுத்து, அவற்றை கிறிஸ்தவ விழாக்களாக கொண்டாடவும் ஆரம்பித்தனர். இதன் காரணங்களால், இங்கிலாந்து வந்து குறுகிய எட்டு வருடங்களிலேயே சிறிதளவேயானாலும் பெரும் வெற்றியை அடைந்தார். ஆகவே, அவரை இங்கிலாந்தின் அப்போஸ்தலர் என அழைப்பது சாலச் சிறந்ததுவேயாகும்.

கி.பி. 604ம் ஆண்டு மரித்த அகஸ்டின், “காண்டர்பரியிலுள்ள” புனித அகஸ்டின் துறவு மடத்தில் (St Augustine's Abbey, Canterbury) அடக்கம் செய்யப்பட்டார்.

இன்றைய புனிதர் :

(27-05-2020)

கண்டற்பெரி நகர தூய அகஸ்டின் (மே 27)

இயேசு அவர்களை நோக்கி, “உலகெங்கும் சென்று படைப்பிற்கெல்லாம் நற்செய்தியைப் பறைசாற்றுங்கள். நம்பிக்கைகொண்டு திருமுழுக்குப் பெறுவோர் மீட்புப் பெறுவர்; நம்பிக்கையற்றவரோ தண்டனைத் தீர்ப்புப் பெறுவர். நம்பிக்கை கொண்டோர் பின்வரும் அரும் அடையாளங்களைச் செய்வர்; அவர்கள் என் பெயரால் பேய்களை ஓட்டுவர்; புதிய மொழிகளைப் பேசுவர்; பாம்புகளைத் தம் கையால் பிடிப்பர். கொல்லும் நஞ்சைக் குடித்தாலும் அது அவர்களுக்குத் தீங்கு இழைக்காது. அவர்கள் உடல் நலமற்றோர்மீது கைகளை வைக்க, அவர்கள் குணமடைவர்” என்று கூறினார். (மாற் 16:15 - 18)

வாழ்க்கை வரலாறு

இன்று நாம் நினைவுகூறும் தூய அகஸ்டின் பிறந்து வளர்ந்தது எல்லாம் உரோமையில்தான். இவர் எப்போது பிறந்தார், இவருடைய குழந்தைப் பருவம் எப்படி இருந்தது என்பது பற்றிய தகவல்கள் நமக்குக் கிடைக்கவில்லை. ஆனால் இவர் ஆறாம் நூற்றாண்டின் இறுதியில் பிறந்தார் என மிக உறுதியாகச் சொல்லலாம்.

இவர் உரோமையில் உள்ள தூய ஆன்ட்ரு துறவுமடத்தில் தலைவராக இருந்து பணிகளைச் செய்துகொண்டிருந்த தருணத்தில், திருத்தந்தை முதலாம் கிரகோரியார் இவரை அழைத்து, “நீங்கள் இங்கிலாந்து சென்று நற்செய்திப் பணியாற்ற வேண்டும்” என்று கேட்டார். தொடக்கத்தில் திருத்தந்தை சொன்னதற்கு மறுப்புச் சொன்ன, அகஸ்டின் அதன்பின் அதனை இறைத் திருவுளமாக நினைத்துக்கொண்டு நாற்பதுக்கும் மேற்பட்ட அருட்பணியாளர்களை தன்னோடு சேர்த்துக்கொண்டு இங்கிலாந்து நாட்டிற்கு நற்செய்தி அறிவிக்கச் சென்றார்.

அவர் சென்ற நேரம் கெண்டில் எதல்பர்ட் அரசராக இருந்தார். அவரிடத்தில் சென்ற அகஸ்டின் தான் வந்ததன் நோக்கத்தை எடுத்துச் சொன்னார். தொடக்கத்தில் தயங்கிய அரசர், அரசியின் அன்பு வேண்டுகோளுக்கு இணங்க அகஸ்டினையும் அவரோடு வந்த அருட்பணியாளர்களையும் நற்செய்தி அறிவிக்க முழுமையான சம்மதத்தைத் தெரிவித்தார். இதனால் அகஸ்டின் தன்னோடு வந்த அருட்பணியாளர்களின் உதவியோடு இங்கிலாந்து நாடு முழுக்க நற்செய்தி அறிவிக்கத் தொடங்கினார். அவர் அறிவித்த நற்செய்தியினால் அரசர் உட்பட ஏராளமான பேர் மனமாற்றம் அடைந்தார்கள். அரசரும் தாமாகவே முன்வந்து ஓர் ஆலயத்தை திருச்சபைக்காகத் தந்தார்.

அகஸ்டின் இங்கிலாந்து நாட்டில் நற்செய்தி அறிவித்த சமயங்களில் நிறைய பிறமதக் கோவில்களை அர்ச்சித்து கிறிஸ்தவக் கோவில்களாக மாற்றினார். பலரை கிறிஸ்தவ மதத்தில் இணைக்க அரும்பாடு பட்டார். அவருடைய அயராத உழைப்பு வீண்போகவில்லை. ஏராளமான பேர் கிறிஸ்தவத்தை தழுவினார்கள். இதற்கிடையில் அவர் கண்டர்பெறி ஆயராகவும் உயர்த்தப்பட்டார். இப்படி இங்கிலாந்து மக்களுக்கு நற்செய்தி அறிவிக்க தன் உடல் பொருள் ஆவி அத்தனையயும் கொடுத்த அகஸ்டின் 604 ஆம் ஆண்டு இறையடி சேர்ந்தார். இவர் ‘இங்கிலாந்து நாட்டின் பாதுகாவலர்’ எனவும் அழைக்கப்படுகின்றார்.

கற்றுக்கொள்ளவேண்டிய பாடம்

தூய அகஸ்டினின் நினைவு நாளைக் கொண்டாடும் நாம், அவரிடமிருந்து என்ன பாடத்தைக் கற்றுக்கொள்ளலாம் என்று சிந்தித்துப் பார்த்து நிறைவு செய்வோம்.

1. நற்செய்தி அறிவிப்பதில் ஆர்வம்

தூய அகஸ்டினிடமிருந்து நாம் கற்றுக்கொள்ள வேண்டிய மிக முக்கியமான பாடம், நாம் அனைவரும் நற்செய்தி அறிவிப்பில் ஆர்வமுள்ளவர்களாக இருக்கவேண்டும் என்பதுதான்.

தூய பவுல் கொரிந்தியருக்கு எழுதிய மடலில் கூறுவார், “நற்செய்தி அறிவிக்காவிடில் ஐயோ எனக்குக் கேடு” என்று. ஆம், நற்செய்தி அறிவிப்பது நம் ஒவ்வொரின் கடமை, அந்தக் கடமையை நாம் நிறைவேற்றவில்லையென்றால் அது நமக்குக் கேடுதான்.

இன்றைக்குப் பலர் தங்களுடைய வாழ்க்கையை ஏனோதானோ என்று வாழ்ந்து கொண்டிருக்கின்றார்கள். கிறிஸ்துவின் போதனையின் மீதும், அவர் நமக்கு விடுத்த அழைப்பான, “உலகெங்கும் சென்று படைப்பிற்கெல்லாம் நற்செய்தி அறிவிக்கவேண்டும்’ என்பதின் மீதும் ஆர்வமில்லாமல் இருக்கின்றார்கள். அன்றைக்கு எத்தனையோ புனிதர்கள், மறைசாட்சிகள் கடல்கடந்து வந்து, ஆண்டவர் இயேசுவின் நற்செய்தியை நம் முன்னோர்களுகுக் அறிவித்தார்கள். அதனாலேயே நாம் கிறிஸ்தவர்களாக, நம்முடைய வாழ்க்கையில் பல படி உயர்ந்து வாழ்ந்து கொண்டிருக்கின்றோம். இதற்கு நன்றிக் கடனாக நாம் கிறிஸ்தவை அறியாத மக்களுக்கு அறிவிக்க வேண்டும். அப்போதுதான் நமது கிறிஸ்தவ வாழ்வானது முழுமை பெறும். இல்லையென்றால் நாம் நன்றி மறந்தவர்கள் என்றே அழைக்கப்படுவார்கள் ஆவோம்.

ஆகவே, தூய அகஸ்டினின் நினைவு நாளில் அவரைப் போன்று மிக ஆர்வத்தோடு அதே நேரத்தில் மனவுறுதியோடு ஆண்டவரின் நற்செய்தி அறிவிப்போம். அதன்வழியாக இறையருள் நிறைவாய் பெறுவோம்.

---JDH---தெய்வீக குணமளிக்கும் இயேசு /திண்டுக்கல்.Next

தூய பிலிப்புநேரி (மே 26)

இன்றைய புனிதர் :

(26-05-2020)

தூய பிலிப்புநேரி (மே 26)

நிகழ்வு

பிலிப்புநேரி வாழ்ந்த காலத்தில் அடுத்தவரைப் பற்றி இழிவாக, தரக்குறைவாகப் பேசும் பெண்மணி ஒருவர் இருந்தார். அவருக்கு சரியான பாடம் புகட்டவேண்டும் என பிலிப்புநேரி நினைத்தார். எனவே ஒருநாள் அவர் அந்த பெண்மணி இருந்த இடத்திற்குச் சென்று, வாத்தின் இரண்டு இறக்கைகளைக் கொடுத்து, அதனை கொஞ்சம் கொஞ்சமாக பிய்த்து காற்றில் பறக்கவிடச் சொன்னார். அவரும் மிகவும் குஷியாக இறக்கைகளைக் பிய்த்து அவற்றை காற்றில் பறக்கவிட்டார். சிறுது நேரம் கழித்து பிலிப்பு நேரி அந்தப் பெண்மணியிடம், “இப்போது நீ காற்றில் பறக்கவிட்ட இறக்கைகளை ஒன்றாக சேகரித்துக் கொண்டுவா” என்றார். அதற்கு அந்தப் பெண்மணி, “காற்றில் பறந்து போன எல்லாவற்றையும் எப்படிக் கொண்டுவருவது? அது போனது போனதுதான்” என்றார். அதற்கு அவர், “எப்படி காற்றில் பறக்கவிட்ட இறக்கைகளை மீண்டுமாக சேகரித்துக் கொண்டுவர முடியாதோ, அதுபோன்றுதான் நீ மற்றவர்களைப் பற்றி பரப்பிய பொய் குற்றச்சாட்டுகளும், தவறான கருத்துகளும். ஆகையால் இனிமேலாவது நீ பிறரைப் பற்றி தப்பான கருத்துகளைப் பரப்புவதை நிறுத்து” என்றார். அதன்பிறகு அந்தப் பெண்மணி தான் செய்து வந்த தவறை செய்யாமல் மனம்திரும்பி வாழ்ந்து வந்தார்.

வாழ்க்கை வரலாறு

கி.பி 1515 ஆம் ஆண்டு ஜூலை மாதம் 21 ஆம் நாள் இத்தாலியில் உள்ள பிளாரன்ஸ் என்ற நகரில் பிலிப்புநேரி பிறந்தார். இவருடைய தந்தை பிரான்சிஸ்கோ, தாய் லூக்ரெஸ்னா என்பவராகும். இவருடைய குடும்பம் செல்வச் செழிப்பான குடும்பம். இவர் தன்னுடைய பதினெட்டாவது வயதில் தான் செய்துவந்த வணிகத் தொழிலை விட்டுவிட்டு உரோமை நகருக்குச் சென்றார். உரோமை நகரில் இருந்த ஏழு ஆலயங்களுக்கும் கால்நடையாகச் சென்று, இரவில் தூய செபஸ்தியார் புதைகுழியில் போய் படுத்துக்கொள்வார்.

ஒருநாள் உரோமை நகரில் இருந்த ஒரு பணக்காரர் தன்னுடைய மகனுக்கு பாடம் சொல்லிக்கொடுத்தால், தன்னுடைய வீட்டில் தங்கிக்கொள்ளலாம் என்று சொன்னார். அதற்கு பிலிப்புநேரி சரி எனச் சொல்லிவிட்டு, அந்த பணக்காரரின் மகனுக்குப் பாடம் சொல்லிக்கொடுத்துவிட்டு, அவருடைய வீட்டில் தங்கியிருந்தார். பிலிப்புநேரி இயல்பிலே கலகலப்பானவராக, மக்களை ஆற்றுப் படுத்துவதில் வல்லவராக இருந்தார். அதனால் அவர் தான் இருக்கக்கூடிய இடத்தை எப்போதும் கலகலப்பாக வைத்துக்கொண்டார், அதோடு தன்னை நாடிவரும் மக்களுக்கு நல்ல ஆலோசனைகளை வழங்கி, அவர்களுடைய வாழ்வில் ஒளியேற்றி வைத்தார். பிலிப்புநேரி நோயாளிகளைச் சந்தித்து, அவர்களை திடப்படுத்துவதில் அதிக அக்கறை எடுத்துக்கொண்டு வாழ்ந்தார். 1538 – 39 ஆம் ஆண்டுகளில் உரோமை நகரில் ஏற்பட்ட கடும்பஞ்சத்தில் ஏழை எளியவருக்கு உதவிசெய்து பெருந்தொண்டாற்றினார்.

இவருடைய பணிகளைப் பார்த்த அருட்தந்தை பெர்சியோனா ரோசா என்பவர் இவரை குருவாக படிக்கச் சொன்னார். அந்த குருவின் வார்த்தைகளுக்கு இணங்கி இவர் குருவாகப் படித்து, 1551 ஆம் ஆண்டு மே 26 ஆம் நாள் குருவாக உயர்ந்தார். இவர் குருவாக திருநிலைப்படுத்தப்பட்ட பிறகு செய்த பணிகள் ஏராளம். குறிப்பாக இவர் இளைஞர்களை ஒன்று திரட்டினார். அவர்களுக்கு கதைகள், மறைக்கல்வி வழியாக நல்லறிவு புகட்டினார். மேலும் இவர் ஜெபக்குழுக்களை ஏற்படுத்தி மக்களை இறைநம்பிக்கையில் வளர்த்தெடுத்தார்.

இவர் ஒப்புரவு அருட்சாதனத்திற்கும் திவ்ய நற்கருணைக்கும் அதிக முக்கியத்துவம் கொடுத்துவந்தார். அதில் மக்களை சிறப்பாக பயிற்றுவித்து வந்தார். இவர் நிறைவேற்றும் திருப்பலியில் கலந்துகொள்ளும் ஒருவர் திவ்ய நற்கருணையை உட்கொண்ட உடனேயே தன்னுடைய அலுவலகத்திற்கு ஓடிவிடுவார். சிறுதுநேரம் கூட நற்கருணை நாதருக்கு முன்பாக உட்கார்ந்து ஜெபிக்க மாட்டார். இதனைக் கவனித்த பிலிப்புநேரி அவருக்கு சரியான பாடம் புகட்ட நினைத்தார். எனவே ஒருநாள் அந்த இளைஞர் திவ்ய நற்கருணையை வாங்கி உட்கொண்டு உடனே ஓடியபோது, பிலிப்புநேரி பீடச் சிறுவர்களை அழைத்து, மெழுகுதிரிகளை ஏந்திக்கொண்டு அவர் பின்னால் ஓடிச் சொன்னார். இதைப் பார்த்த அந்த இளைஞர் தன்னுடைய குற்றத்தை உணர்ந்து, அதன்பிறகு நற்கருணை நாதருக்கு முன்பாக அதிக நேரம் உட்கார்ந்து ஜெபிக்கத் தொடங்கினர்.

இவர் மக்களுக்கு ஆலோசனை கூறும் திறமையைப் பார்த்து ஆயர்கள், கர்தினால்கள் முதற்கொண்டு இவரிடம் ஆலோசனை கேட்கவந்தார்கள், அதன்மூலமாக இவருக்கு நெருங்கிய நண்பர்கள் ஆனார்கள். அப்படி நண்பர்கள் ஆனவர்கள்தான் தூய லயோலா இஞ்ஞாசியாரும் தூய சார்லஸ் பொரோமேயுவும். பிலிப்புநேரி தனக்குக் கிடைத்த நட்பை ஒருபோதும் தவறாகப் பயன்படுத்தியதில்லை, அதன்வழியாக அவர் ஆதாயம் அடையவும் நினைக்கவில்லை. அவர் கடவுள் தனக்குக் கொடுத்த திறமைகளை கடவுளுடைய மகிமைக்காகவே பயன்படுத்தினார். அடிக்கடி காட்சிகளைக் கண்டார். அதன்வழியாக அவர் இறைவனோடு உள்ள உறவில் மேலும் மேலும் வந்தார். பிலிப்புநேரி மக்களைப் பார்த்து அடிக்கடி கேட்கக்கூடிய வார்த்தை, “இன்று ஏதாவது நன்மை செய்தீர்களா?” என்பதுதான். இப்படிக் கேட்பதன் வழியாக அவர் மக்களை பிறருக்கு நன்மை செய்யத் தூண்டினார்.

பிலிப்பு நேரியின் பணிகளைப் பார்த்த திருத்தந்தை பதிமூன்றாம் கிரகோரியார் இவரை ஒருசபையின் தலைவராக ஏற்படுத்தினார். இவரும் இவரோடு இருந்து பயிற்சி பெற்ற இளைஞர்களும் சேர்ந்து உருவாக்கிய சபையின் பெயர்தான் ‘ஆரட்டரியன்’ என்பவர். இதை அவர் மற்ற துறவற சபைகளைப் போன்று அல்லாமல், ஒரு ஜெபக் குழுவாக பயன்படுத்தி மக்களுடைய விசுவாச வாழ்விற்கு பேருதவியாக இருக்கச் செய்தார். இப்படி பல்வேறு பணிகளைச் செய்த பிலிப்புநேரி 1595 ஆம் ஆண்டு இறையடி சேர்ந்தார். 1622 ஆம் ஆண்டு இவர் புனிதராக திருநிலை படுத்தப்பட்டார்.

கற்றுக்கொள்ளவேண்டிய பாடம்

தூய பிலிப்புநேரியின் விழாவைக் கொண்டாடும் இந்த நல்ல நாளில் அவரிடமிருந்து என்ன பாடத்தைக் கற்றுக்கொள்ளலாம் என சிந்தித்துப் பார்த்து நிறைவுசெய்வோம்.

1. நற்செய்தி அறிவிப்பில் ஆர்வம்

தூய பிலிப்புநேரி நற்செய்தி அறிவிப்பதில் ஆர்வமுள்ள பணியாளராக இருந்து செயல்பட்டார் என்று சொன்னால் அது மிகையாகாது. இவருடைய சம காலத்தவரான தூய பிரான்சிஸ் சவேரியார் இந்தியாவில் நற்செய்தி அறிவிக்கும்போது, அங்கிருந்து அவர் அனுப்பும் மடல்களைப் படித்துவிட்டு, தானும் கீழை நாடுகளுக்குச் சென்று, நற்செய்தி அறிவித்து மறைசாட்சியாக உயிர்துறக்கவேண்டும் என்று ஆர்வம் கொண்டார். ஆனால் அருட்தந்தை பெர்சியோனா ரோசா ன்பவரின் அறிவுறுத்தலின் பேரில் உரோமை நகரிலேயே நற்செய்தி அறிவிக்கத் தொடங்கினார். அதனால் இவர் உரோமை நகரின் இரண்டாவது திருத்தூதர் என்று அழைக்கப்படுகின்றார். இவர் தூய சவேரியார் மீது அதிகமான பற்றும் மதிப்பும் மரியாதையும் கொண்டிருந்ததனால் என்னவோ சவேரியார் புனிதர் பட்டம் பெற்ற அதே ஆண்டில் இவரும் பெற்றார்.

இவருடைய விழாவைக் கொண்டாடும் நமக்கு நற்செய்தி அறிவிப்பின் மீது ஆர்வம் இருக்கின்றதா? என சிந்தித்துப் பார்க்கவேண்டும். நாம் உலகெங்கும் சென்று, எல்லாருக்கும் நற்செய்தி அறிவிக்கத் தேவையில்லை. இருக்கும் இடத்தில் நற்செய்தி அறிவித்தாலே போதும். அதுவே சிறந்ததாக இருக்கும். ஆகவே, தூய பிலிப்பு நெறியைப் போன்று நாமும் நற்செய்தி அறிவிப்பின்பால் ஆர்வமுள்ள பணியாளர்களாக விளங்குவோம்.

2. நாம் இருக்கும் இடத்தில் மகிழ்ச்சியை விதைப்பவர்களாக

தூய பிலிப்புநேரியார் தான் இருந்த இடத்தை எப்போதும் மகிழ்ச்சியாகும், கலகலப்பாகவும் வைத்திருப்பார். அத்தகைய வரத்தை இறைவனிடமிருந்து அவர் பெற்றிருந்தார். அவரைப் போன்று நாம் வாழும் இடத்தில், குழுமத்தில் மகிழ்ச்சியை ஏற்படுத்துபவர்களாக நாம் இருக்கின்றோமா? என்பது நமது சிந்தனைக்கு உரியதாக இருக்கின்றது.

நற்செய்தியில் ஆண்டவர் இயேசு கூறுவார், “என் மகிழ்ச்சி உங்களுள் இருக்கவும் உங்கள் மகிழ்ச்சி நிறைவு பெறவுமே இவற்றை உங்களிடம் சொன்னேன்” (யோவா 15:11). ஆம், நாம் அனைவரும் மகிழ்ந்திருக்கவேண்டும் என்பதுதான் இறைவனின் திருவுளமாக இருக்கின்றது. எப்போதும் நாம் துக்கப்பட்டுக்கொண்டிருக்க வேண்டும் என்பது அல்ல இறைவனின் விரும்பம். ஆகவே, நாம் முதலில் மகிழ்ச்சியாக இருக்கின்றோமா?, நாம் வாழும் சமுதாயத்தில் நம்முடைய அன்பான வார்த்தைகளால் மகிழ்ச்சியை ஏற்படுத்தக்கூடியவர்களாக இருக்கின்றோமா? என்று சிந்தித்துப் பார்ப்போம்.

ஒரு கிராமத்தில் இருந்த இளைஞர்கள் சிலர் அவ்வூரில் இருந்த ஆலமரத்தின் அடியில் உட்கார்ந்து பேசிக்கொண்டிருந்தார்கள். அப்போது அவர்களுடைய பேச்சு ‘ஊரில் யாராரெல்லாம் மிகவும் மகிழ்ச்சியாக இருக்கிறார்கள்’ என்பது தொடர்பாக வந்தது. அப்போது ஓர் இளைஞன் “நம்மூரில் இருக்கும் ஜமின்தார்தான் மிகவும் மகிழ்ச்சியான மனிதர் என்று எனக்குத் தெரிகிறது” என்றான். அதற்கு இன்னொரு இளைஞன் அவனை இடைமறித்து, “இல்லை இல்லை, அவருக்கு பணம் எந்தளவுக்கு இருக்கிறதோ அந்தளவுக்கு அவருக்குப் பிரச்சனை இருக்கின்றது” என்றான். அதன்பிறகு இன்னும் ஒருசிலரை அவர்கள் சொல்லிப்பார்த்தார்கள். அவர்களும் ஏதோ ஒருவிதத்தில் கவலைப்பட்டு வாழ்வதால் அவர்களை விட்டுவிட்டார்கள்.

அப்போது அந்த வழியாக ஒரு விவசாயி வந்தார். அவர் எப்போதும் மகிழ்ச்சியாக இருப்பது போன்று தெரிந்தது. உடனே இளைஞர்கள் அவரிடம், “உங்களால் மட்டும் எப்போதும் மகிழ்ச்சியாக இருக்கமுடிகிறதே, அது எப்படி என்று கேட்டார்கள். அதற்கு அவர், “நான் சம்பாதிப்பதில் மனநிறைவு கொள்கிறேன். தேவைக்கு மேல் ஆசைபட்டது கிடையாது. என்னால் இயன்ற அளவு ஏழைகளுக்குக் கொடுக்கிறேன். அதனால் மகிழ்ச்சியாக இருக்கிறேன்” என்றார். நாம் நம்மிடம் இருப்பதை பிறருக்குக் கொடுக்கும்போது எப்போதும் மகிழ்ச்சிதான். அதைதான் இந்த நிகழ்வு நமக்கு எடுத்துக்கூறுகின்றது.

ஆகவே, தூய பிலிப்பு நேரியின் விழாவைக் கொண்டாடும் இந்த நல்ல நாளில் நாமும் அவரைப் ஒன்று ஆர்வமுள்ள நற்செய்திப் பணியாளராவோம், நாம் வாழும் இடத்தில் நம்முடைய சொல்லால், செயலால் மகிழ்ச்சியை ஏற்படுத்துவோம். அதன்வழியாக இறையருள் நிறைவாய் பெறுவோம்.

---JDH---தெய்வீக குணமளிக்கும் இயேசு /திண்டுக்கல்.

✠ புனிதர் மரிய மகதலின் டி பஸ்ஸிMay 24

† இன்றைய புனிதர் †

(மே 24)

✠ புனிதர் மரிய மகதலின் டி பஸ்ஸி ✠

(St. Mary Magdalene de' Pazzi)

கன்னியர்:

(Virgin)

பிறப்பு: ஏப்ரல் 2, 1566

ஃப்ளாரன்ஸ், இத்தாலி

(Florence, Duchy of Florence)

இறப்பு: மே 25, 1607 (வயது 41)

ஃப்ளாரன்ஸ், இத்தாலி

(Florence, Grand Duchy of Tuscany)

ஏற்கும் சமயம்: 

ரோமன் கத்தோலிக்கம்

(Roman Catholic Church)

அருளாளர் பட்டம்: கி.பி. 1626

திருத்தந்தை எட்டாம் அர்பன்

(Pope Urban VIII)

புனிதர் பட்டம்: ஏப்ரல் 28, 1669 

திருத்தந்தை பத்தாம் கிளமெண்ட்

(Pope Clement X)

முக்கிய திருத்தலம்:

புனிதர் மரிய மகதலின் டி பஸ்ஸி துறவு மடம், கரேக்கி, ஃப்ளாரன்ஸ், இத்தாலி

(Monastery of Santa Maria Maddalena de' Pazzi, Careggi, Florence, Italy)

நினைவுத் திருவிழா: மே 24

பாதுகாவல்: 

நேப்பிள்ஸ் (துணை பாதுகாவலர்) (Naples (co-patron), நோய்களுக்கெதிராக (Against bodily ills), பாலின தூண்டுதளுக்கே எதிராக (Against sexual temptation), நோயாளிகள் (Sick people)

புனிதர் மரிய மகதலின் டி பஸ்ஸி, ஒரு இத்தாலிய ரோமன் கத்தோலிக்க புனிதரும், கார்மேல் சபை துறவியும், கிறிஸ்தவ சித்தரும் ஆவார்.

“கதெரீனா” (Caterina) எனும் இயற்பெயர் கொண்ட புனிதர் மரிய மகதலின் டி பஸ்ஸி, கி.பி. 1566ம் ஆண்டு, ஏப்ரல் மாதம், 2ம் நாளன்று, ஃப்ளாரென்ஸ் நகரில் பிறந்தார். இவரது தந்தை நகரின் புகழ்பெற்ற செல்வந்தர் ஆவார். அவரது பெயர், “கமிலோ டி கெரி டே பஸ்ஸி” (Camillo di Geri de' Pazzi) ஆகும். இவரது தாயாரின் பெயர், “மரிய பௌன்டெல்மொன்டி” (Maria Buondelmonti) ஆகும். பஸ்ஸி சிறுமியாக இருக்கையிலேயே ஆன்மீக மற்றும் பக்தி மார்க்கத்தின்பால் ஈர்க்கப்பட்டிருந்தார். ஒன்பது வயதிலேயே பஸ்ஸி இறைவனின் திருப்பாடுகளை தியானிக்கக் கற்றுக்கொண்டார். தமது பத்து வயதிலேயே புது நன்மை பெற்றுக்கொண்ட அவர், தமது கன்னிமைக்காக பிரமாணம் செய்துகொண்டார்.

அவரது பன்னிரண்டு வயதில் தமது தாயாரின் முன்னிலையிலேயே இறைவனின் திருக்காட்சியைக் காணும் பேறு பெற்றார். அதுமுதலே பலவித அற்புத திருக்காட்சிகளைக் கண்டார்.

கி.பி. 1580ம் ஆண்டு, பஸ்ஸி “மால்டா சபையினர்” (Order of Malta) நடத்தும் பெண் துறவியரின் மடத்தில் கல்வி கற்க அவரது தந்தையால் அனுப்பப்பட்டார். ஆனால் விரைவிலேயே திரும்ப அழைத்துக்கொள்ளப்பட்ட பஸ்ஸி, ஒரு பிரபுக் குடும்ப இளைஞனை திருமணம் செய்துகொள்ள அறிவுறுத்தப்பட்டார். ஆனால், தாம் தமது கன்னிமைக்காக இறைவனிடம் பிரமாணம் எடுத்துக்கொண்டதை தந்தையிடம் எடுத்துக்கூறினார். இறுதியில், தமது சம்மதத்தை தெரிவித்த தந்தையார், பஸ்ஸியின் துறவு வாழ்க்கைக்கு சம்மதம் தெரிவித்தார். பஸ்ஸி, “தூய மரியாளின் கார்மேல் துறவு மடத்தை” (Carmelite Monastery of St. Mary) தேர்ந்துகொண்டார். கி.பி. 1583ம் ஆண்டு, புகுமுக (Novice) துறவறம் பெற்ற பஸ்ஸி, “அருட்சகோதரி மேரி மகதலின்” (Sister Mary Magdalene) என்ற துறவற பெயரை ஏற்றுக்கொண்டார்.

புகுமுக (Novice) துறவறத்தில் ஒருவருட காலம் இருந்த பஸ்ஸி, ஒருமுறை மிகவும் மோசமாக நோயால் பாதிக்கப்பட்டார். வேதனைகளை வெளிக்காட்டாத பஸ்ஸியின் இருதயம் கிறிஸ்துவின் அன்பில் நிறைந்திருந்தது. இதனைக் கண்ட மடத்தின் அருட்சகோதரி ஒருவர் பஸ்ஸியிடம், “சிறு முணுமுணுத்தல் கூட இல்லாமல் எப்படி உங்களால் வேதனைகளை பொறுத்துக்கொள்ள முடிகிறது” என்று கேட்டார். அதற்கு பதிலளித்த பஸ்ஸி, இறைவனின் பாடுபட்ட சொரூபத்தைச் சுட்டிக்காட்டியபடி, “கிறிஸ்துவின் பாடுகளை அனுபவிக்க அழைக்கப்பட்ட எவருக்குமே வலிகளும் வேதனைகளும் இனிமையாகவும் மகிழ்ச்சியாகவும் இருக்கும்” என்றார்.

இதுபோன்ற இவரது எண்ணங்களும் கிறிஸ்துவுக்குள்ளான இவரது அன்பும் இவருக்கு தொடர்ந்த இறைவனின் திருப்பாடுகளின் திருக்காட்சிகளை காண கிட்டியது. இறைவனின் பெயரால் இவர் நிகழ்த்திய அற்புதங்கள் எண்ணிலடங்காதவை ஆகும். பிறரின் எண்ணங்களைக் கூட அறிந்து கூறும் வல்லமை பெற்றவராக இவர் திகழ்ந்தார் என்பர். அதுபோலவே, எதிர்காலத்தை கணித்து கூறும் சக்தியும் இவர் பெற்றிருந்தார். உதாரணத்துக்கு, “கர்தினால் அலெஸ்ஸான்ட்ரோ டே மெடிசி” (Cardinal Alessandro de' Medici) அடுத்த திருத்தந்தை ஆவார் என்றார். அதுபோலவே அவர் திருத்தந்தையாக தேர்வு செய்யப்பட்டு, “பதினோராம் லியோ” (Pope Leo XI) ஆனார்.

அவரது வாழ்நாளில், தூர தொலைவு நாடுகளிலிருந்த பலருக்கு நேரில் காட்சியளித்து அவர்களது நோய்களை குணமாக்கியதாக கூறப்படுகிறது.

கி.பி. 1607ம் ஆண்டு, தமது 41 வயதில் மரித்த இப்புனிதரின் உடல், கெட்டுப்போகாத நிலையிலேயே இருப்பதாக கூறப்படுகிறது.

புனிதர் பட்டமளிப்பு:

இவரின் இறப்புக்குப் பின், பல புதுமைகள் நிகழ்ந்ததால், இவருக்கு முக்திபேறு பட்டம் அளிப்பதற்கான முயற்சிகள் திருத்தந்தை ஐந்தாம் பவுலின் (Pope Paul V) ஆட்சியில் தொடங்கி திருத்தந்தை எட்டாம் அர்பனின் (Pope Urbun VIII) ஆட்சியில் கி.பி. 1626ம் ஆண்டு, வழங்கப்பட்டது. எனினும் 62 ஆண்டுகளுக்குப் பின்னரே திருத்தந்தை பத்தாம் கிளமெண்டால் (Pope Clement VIII), கி.பி. 1669ம் ஆண்டு, ஏப்ரல் மாதம், 28ம் நாளன்று, புனிதர் பட்டம் அளிக்கப்பட்டது. 

நினைவுத் திருவிழா நாள்:

இவரின் புனிதர் பட்டமளிப்பின் போது, இவரது விழா நாள், இவரின் இறந்த நாள் ஆகிய, மே மாதம், 25ம் நாள் எனக் குறிக்கப்பட்டது. ஆனால் கி.பி. 1725ம் ஆண்டு, அந்நாள் புனித திருத்தந்தை ஏழாம் கிரகோரிக்கு (Pope Gregory VII) ஒதுக்கப்பட்டதால், மே மாதம், 29ம் தேதிக்கு நகர்த்தப்பட்டது. கி.பி. 1969ம் ஆண்டு நடந்த மாற்றத்தில் மீண்டும் மே மாதம், 24ம் தேதிக்கு நகர்த்தப்பட்டது.

புனிதர் ஏழாம் கிரெகோரி May 25

† இன்றைய புனிதர் †

(மே 25)

✠ புனிதர் ஏழாம் கிரெகோரி ✠

(St. Gregory VII)

157ம் திருத்தந்தை:

(157th Pope)

பிறப்பு: கி.பி. 1015

சொவானா, டுஸ்கனி, தூய ரோமப் பேரரசு

(Sovana, Tuscany, Holy Roman Empire)

இறப்பு: மே 25, 1085

சலேர்னோ, அபுலியா

(Salerno, Duchy of Apulia)

ஏற்கும் சமயம்:

ரோமன் கத்தோலிக்க திருச்சபை

(Roman Catholic Church)

முக்திப்பேறு பட்டம்: கி.பி. 1584

திருத்தந்தை பதின்மூன்றாம் கிரகோரி

(Pope Gregory XIII)

புனிதர் பட்டம்: மே 24, 1728

திருத்தந்தை பதின்மூன்றாம் பெனடிக்ட்

(Pope Benedict XIII)

நினைவுத் திருவிழா: மே 25

"ஹில்டப்ராண்ட்" (Hildebrand of Sovana) எனும் இயற்பெயர் கொண்ட திருத்தந்தை ஏழாம் கிரகோரி, கத்தோலிக்கத் திருச்சபையின் 157ம் திருத்தந்தையாக 1073ம் ஆண்டு, ஏப்ரல் மாதம், 2ம் நாள்முதல் 1085ம் ஆண்டு, தனது மரணம் வரை ஆட்சி புரிந்தவராவார்.

தற்போதைய "மத்திய இத்தாலியின்" (Central Italy), "தென் டுஸ்கனி" (Southern Tuscany) பிராந்தியமான – அன்றைய தூய ரோமப் பேரரசின் “சொவானா” எனுமிடத்தில் பிறந்த ஹில்டப்ராண்ட், கொல்லர் (Blacksmith) ஒருவரின் மகனாவார். சிறு வயதில், ரோம் நகரிலுள்ள புனித மரியாளின் மடாலயத்தில் (Monastery of St. Mary) கல்வி கற்க அனுப்பப்பட்டார். அங்கே, “அவன்டைன் மலை” (Aventine Hill) மேலுள்ள மடாலயமொன்றில் இவரது மாமன் ஒருவர் மடாதிபதியாக இருந்தார்.

கத்தோலிக்கத் திருச்சபையினை சீர்திருத்த முயன்றவர்களில் இவர் மிகவும் குறிப்பிடத்தக்கவர் ஆவார். தூய ரோமப் பேரரசர் நான்காம் ஹென்றி (Holy Roman Emperor Henry IV) மற்றும் இவருக்கும் இடையே நிகழ்ந்த ஆயர்நிலை திருப்பொழிவுக்கு ஆட்களை தேர்வுசெய்யும் அதிகாரம் குறித்த சச்சரவில் (Investiture Controversy) திருத்தந்தைக்கு இருந்த அதிகாரத்தை இவர் நிலைநாட்டினார். இதை ஏற்காத நான்காம் ஹென்றி'யை திருச்சபையின் முழு உறவு ஒன்றிப்பிலிருந்து இருமுறை நீக்கினார். இதனால் மூன்றாம் கிளமெண்ட்'டை, எதிர்-திருத்தந்தையாக (Antipope Clement III) ஹென்றி நியமித்தார். திருத்தந்தைத் தேர்தலுக்கான புதிய வழிமுறைகளை சட்டமாக்கினார்.

திருப்பட்டங்களைக் காசுக்கு விற்றதை கடுமையாக இவர் எதிர்த்தார். குருக்கள் கற்பு நிலை வாக்கு அளித்து திருமணமாகாமல் வாழ வேண்டும் என்று இருந்த சட்டத்தை இவர் கடுமையாக நடைமுறைப்படுத்தினார். இவர் தனது அதிகாரத்தை கடுமையாக நடைமுறைப்படுத்தியதால் பலரின் வெறுப்புக்கு ஆளானார்.

திருத்தந்தை ஏழாம் கிரகோரிக்கு, திருத்தந்தை பதின்மூன்றாம் கிரகோரி (Pope Gregory XIII), 1584ம் ஆண்டில், முக்திபேறு பட்டமும், 1728ம் ஆண்டில், திருத்தந்தை பதின்மூன்றாம் பெனடிக்ட் (Pope Benedict XIII) புனிதர் பட்டமும் அளித்தனர்.

தூய பீத் (மே 25)

இன்றைய புனிதர் :

(25-05-2020)

தூய பீத் (மே 25)

இயேசு ஞானத்திலும் உடல் வளர்ச்சியிலும் மிகுந்து கடவுளுக்கும் மனிதருக்கும் உகந்தவராய் வாழ்ந்து வந்தார். (லூக் 2:52)

வாழ்க்கை வரலாறு

பீத், இங்கிலாந்து நாட்டில் உள்ள மங்டன் என்னும் இடத்தில் 672 ஆம் ஆண்டு பிறந்தார். இவருக்கு ஏழு வயது நடக்கும்போது தூய பேதுரு மற்றும் தூய பவுல் துறவுமடத்தில் சேர்ந்து கல்வி கற்றார். இயல்பிலே திறமைசாலியாக விளங்கிய பீத் கல்வி கேள்வியில் சிறந்து விளங்கினார்.

686 ஆம் ஆண்டு இங்கிலாந்து நாட்டில், இவர் இருந்த பகுதியில் பயங்கரக் கொள்ளை ஏற்பட்டது. அதில் ஏராளமான பேர் இறந்துபோனார்கள். இவர் மட்டும் எப்படியோ அதிஸ்டவசமாக பிழைத்துக்கொண்டார். இதனை இறைவனின் அருட்பெரும் செயல் என உணர்ந்த இவர், இறைவனுக்காக தன் வாழ்வு முழுவதையும் அர்ப்பணிக்கத் தொடங்கினார். அதனால் இவர் தூய ஆசிர்வாதப்பர் சபையில் சேர்ந்து துறவியாக வாழ விரும்பினார். அதன்படி இவர் தூய ஆசிர்வாதப்பர் சபையில் சேர்ந்து படிக்கத் தொடங்கினார். பெனடிக்ட் பிஸ்காப் என்பவர் இவரை சிறந்த விதமாய் வழி நடத்தினார். இவ்வாறு பீத் தன்னுடைய 19 வது வயதில் திருத்தொண்டராகவும் அதற்கு அடுத்த ஆண்டில் குருவானவராகவும் உயர்ந்தார்.

பீத் தான் வாழ்ந்த காலத்திலேயே மக்களால் ‘வணக்கத்திற்கு உரியவர்’ என்று அன்போடு அழைக்கப்பட்டார். காரணம் இவருடைய எளிய மற்றும் தாழ்ச்சி நிறைந்த வாழ்க்கை. மட்டுமல்லாமல் இவர் விவிலியத்தில் ஆழமான புலமை பெற்றிருந்தார். அந்தப் புலமை இவரை பல நூல்களை எழுதச் செய்தது. குறிப்பாக இவர் எழுதிய 45 நூல்களில் 30 நூல்கள் விவிலியம் தொடர்பானது என்பது குறிப்பிடத் தக்கது.

735 ஆம் ஆண்டு மே மாதம் 25 ஆம் நாள் இவர் தன்னுடைய சாவு நெருங்கி வந்துவிட்டது என்பதை உணர்ந்தார். எனவே இவர் வானத்தை அண்ணார்ந்து பார்த்து, “தந்தைக்கும் மகனுக்கும் தூய ஆவியாருக்கும் மாட்சி உண்டாகுக” என்று சொல்லி தன்னுடைய ஆவியை இறைவனிடத்தில் ஒப்படைத்தார். இவருக்கு 1899 ஆம் ஆண்டு அப்போது திருத்தந்தையாக இருந்த பதிமூன்றாம் சிங்கராயர் அவர்களால் மறைவல்லுநர் பட்டம் கொடுக்கப்பட்டது.

கற்றுக்கொள்ள வேண்டிய பாடம்

தூய பீத்தின் நினைவு நாளைக் கொண்டாடும் நாம், அவரிடமிருந்து என்ன பாடத்தைக் கற்றுக்கொள்ளலாம் என்று சிந்தித்துப் பார்த்து நிறைவு செய்வோம்.

1. கடவுள் கொடுத்த திறமைகளை கடவுளின் திருப்பெயர் விளங்கப் பயன்படுத்துவோம்

தூய பீத்தின் வாழ்க்கையிலிருந்து நாம் கற்றுக்கொள்ளவேண்டிய மிக முக்கியமான பாடமே, அவர் கடவுளிடமிருந்து பெற்றுக்கொண்ட திறமையை கடவுளின் பெயர் விளங்கச் செய்ததுதான். அவர் ஒருபோதும் தன்னுடைய விளங்கச் செய்யவில்லை. தூய பீத்தின் நினைவு நாளைக் கொண்டாடும் நாம், அவரைப் போன்று கடவுள் நமக்குக் கொடுத்த திறமையை கடவுளின் பெயர் விளங்கச் செய்கின்றோமா? என்று சிந்தித்துப் பார்க்கவேண்டும்.

ஓர் ஊரில் ஒரு கடுமையான உழைப்பாளி இருந்தார். அவர் எப்போதுமே ஏதாவது ஓர் ஆராய்ச்சியை செய்துகொண்டே இருப்பார். அதுவும் அவரது அறையை தாழிட்டு செய்து கொண்டிருப்பார். காரணம் அவர் ஆராய்ச்சி செய்யும் சமயத்தில் யாரும் அவரை தொந்தரவு செய்வது அவருக்கு பிடிக்காது. எனவே அவர் ஆராய்ச்சியில் ஈடுபட்டிருக்கும் சமயங்களில் அவரது கதவுகள் அடைக்கப்பட்டு இருக்கும்.

அவ்வாறு இருக்க அவரை இடையுறு செய்யவும் இரண்டு ஜீவன் அந்த வீட்டில் இருந்தன. அவை அவரது செல்ல பிராணிகளான இரு பூனைகள். அதில் ஒன்று பெரியது மற்றொன்று சிறியது. இவர் ஏதாவது ஓர் ஆராய்ச்சியில் முழ்கி இருக்கும் அந்த சமயம் அந்த இரு பூனைகளும் வெளியே செல்ல நினைத்து கத்தி கூப்பாடு போடும். இதனால் அவர் பல ஆராய்ச்சிகளில் சிந்தனைகளை தவறவிடும் நிலை ஏற்பட்டது. எனவே அவர் தமது வேலையாளை மிக ஆணவத்தோடு அழைத்து, இந்த கதவில் இரு துளைகளை இடு, ஒன்று பெரியது, மற்றொன்று சிறியது. இந்த இரு ஓட்டைகளைப் பயன்படுத்தி அந்த இரு பூனைகளும் வெளியில் சென்றுவிடும். அதன்பிறகு என்னுடைய ஆராய்ச்சிக்கு எவ்வித பங்கமும் வந்து சேராது என கூறினார்.

இதைக் கேட்ட அவரது வேலையாள், “ஐயா, ஒரு பெரிய துளை இட்டாலே இரண்டும் வரும், போகும். அப்படி இருக்க மற்றொரு துளை அவசியமா? என்றார். இப்படி ஒரு கேள்வியை அவரிடம் இருந்து அவர் எதிர்பார்க்கவில்லை. அன்றோடு அவரின் ஆணவம், மமதை அனைத்தும் பொடி பொடியாகின. பிறகு அவர் கூறியதை நினைத்து அவரே வருத்தப்பட்டார். அவர் தான் E=mc2 என்ற சமன்பாட்டை கண்டு பிடித்த ஐன்ஸ்டீன்.

எல்லாம் என்னால்தான், எல்லாரையும் விட நான் பெரியவன் என்ற ஆணவத்தில் சிலர், சமயங்களில் இப்படி மூக்கு அறுபடுவது உண்டு.

நாமும்கூட பல நேரங்கில், எல்லாமே கடவுள் கொடுத்தது என்பதை உணராமல், எல்லாமே என்னால்தான் நடக்கிறது என்ற மமதையும் வாழ்ந்து கொண்டிருக்கின்றோம். இத்தகையதொரு மனப்பான்மை நம்மிடத்தில் இருந்து மறைந்து கடவுளுடைய கையில் நான் ஒரு கருவி என்ற மனப்பான்மையோடு வாழவேண்டும்.

ஆகவே, தூய பீத்தின் நினைவு நாளைக் கொண்டாம் நாம், அவரைப் போன்று கடவுள் கொடுத்த திறமையை கடவுளின் திருப்பெயர் விளங்கப் பயன்படுத்துவோம். அதன்வழியாக இறையருள் நிறைவாய் பெறுவோம்.

---JDH---தெய்வீக குணமளிக்கும் இயேசு /திண்டுக்கல்.

சாலையோர மாதா May 24

இன்றைய புனிதர்

2020-05-24

சாலையோர மாதா

இத்தாலி மொழியில் "மடோநாடெல்லா ஸ்ட்ராடா" என்று அழைக்கப்படும். சாலையோர மாதாவின்மீது இயேசு சபையினருக்கு என்றுமே ஒரு தனி பக்தி உண்டு. இவ்வாலயம் இயேசு சபையினருக்கு என்றுமே ஒரு தனி பக்தி உண்டு. இவ்வாலயம் இயேசு சபையின் முதல் ஆலயம். இவ்வாலயத்தை மையமாக வைத்தே புனித இஞ்ஞாசியாரும், அவர் தம் தோழர்களும் தங்களது ஆன்மீக பணிகளில் ஈடுபட்டனர். இவ்வாலயத்தில் மன்றாடிவிட்டு சென்றபோது செய்த காரியங்கள் அனைத்தையும் வெற்றிப்பெற்றது. இதனால் இந்த சிற்றாலயத்திற்கு இன்று வரை தனிச்சிறப்பு பெற்று வருகின்றது.

கி.பி. 1538 ஆம் ஆண்டின் இறுதியில் புனித இனிகோ தம் தோழர்களுடன் இந்த ஆலயத்திற்கு அருகில் கிடைத்த ஓர் வீட்டில் தங்கிருந்து தங்களின் பணிகளில் ஈடுபட்டனர். இந்த ஆலயத்தில் அடிக்கடி திருப்பலி நிறைவேற்றுவது, மறையுரை ஆற்றுவது, ஒப்புரவு அருட்சாதனம் அளிப்பது, மறைக்கல்வி போதிப்பது என பல பணிகள் இவர்களின் முதன்மை பணிகளாக அமைந்தது. அவ்வாலயத்தின் பங்குத்தந்தையாக இருந்த பீட்டர் கொடாசியோவுக்கு (Peter Codasio) இயேசு சபையினர் ஆற்றிய பணிகள் மிகவும் பிடித்திருந்தது. அப்போது 1538 ஆம் ஆண்டு டிசம்பர் முதல் 1539 மே வரை உரோமையிலும், சுற்றுவட்டாரங்களிலும் கடுங்குளிரும், உணவுப்பற்றாக்குறையும் மக்களை வாட்டி வதைத்தது. புனித இனிகோ தம் சகோதரர்களுடன் 3000 மக்களின் துயர்நீக்கி, உணவும், உடையும் கொடுத்து வந்தார். இத்தொண்டு பங்கு குரு பீட்டர் கொடாசியோவின் நெஞ்சை நெகிழ வைத்தது. அவர்களின் தொண்டால் பங்கு குரு பெரிதும் ஈர்க்கப்பட்டார். இதனால் அச்சபையில் சேரவிரும்பி, ஒருமாத தியானத்தில் ஈடுபட்டு, இறுதியில் 1539 ஆம் ஆண்டு இயேசு சபையில் சேர்ந்தார். இவர்தான் இயேசு சபையின் முதல் இத்தாலியர் ஆவார். அதன்பின் இவர் வழியாக சட்டரீதியாக சாலையோர மாதா ஆலயம் இயேசு சபைக்கு கிடைத்தது.

இந்த ஆலயம் மிகவும் சிறியதாகவும், குறுகலாகவும் இருந்ததால் பல மக்கள், பல ஆண்டுகளாக, ஆலயத்தின் வெளியே நின்றவாறே திருப்பலியில் பங்குக்கொண்டனர். இதனால் இயேசு சபையினர் அனைவரின் உழைப்பால் இவ்வாலயத்தின் முன்னால் திருப்பலிக்கென்று இடம் ஏற்பாடு செய்யப்பட்டது. பின்னர் இயேசு சபையினர், தங்குவதற்கும், பணிபுரிவதற்கும் வசதியாக தந்தை பீட்டர் தம் தந்தையின் சொத்துக்களை விற்றுப்பெரிய வீடு ஒன்றை அமைத்து கொடுத்தார். அச்சமயத்தில் இயேசு சபையில் இறந்தவர்கள் இவ்வாலயத்தில்தான் அடக்கம் செய்யப்பட்டார்கள். புனித பீட்டர், இவரின் தந்தை கொடாசியோ, புனித இனிகோ அனைவரும் இவ்வாலயத்தில் தான் அடக்கம் செய்யப்பட்டார்கள்.

இவர்களின் இறப்பிற்கு பின் 1565-ல் பிரான்சிஸ் போர்ஜியா(Francis Borgiya) என்பவர் இயேசு சபையின் தலைவராக பொறுப்பேற்றார். இவரது காலத்தில் ஜேசு என்ற பெயரில் பேராலயம் ஒன்று கட்டுவதற்காக முன்னிருந்த சிற்றாலயத்தை இடித்துவிட்டு, இன்று ஜேசு என்றழைக்கப்படும் பேராலயத்தைக் கட்டினார். இவ்வாலயம் உரோம் நகரில் உள்ள ஆலயங்களில் மிகவும் கவர்ச்சிகரமானமாக காணப்படுகின்றது. இன்றுவரை உலகின் எப்பகுதியிலிருந்தும் இயேசு குருக்கள் உரோம் வந்தாலும் இவ்வாலயத்தில், சிற்றாலயத்திலிருந்து கொண்டுவரப்பட்ட மாதா உருவத்தின் முன், திருப்பலி நிறைவேற்றுவதில் தனி ஆர்வம் காட்டுகின்றனர்.

செபம்:

புனித.கன்னி மரியாளே எமக்காக இயேசுவை மன்றாடும்.

இந்நாளில் நினைவுகூறப்படும் பிற புனிதர்கள்

மறைப்பணியாளர், துறவி, சபைநிறுவுநர் பிரான்சு ப்ஃபானர் Franz Pfanner

பிறப்பு: 21 செப்டம்பர் 1825, லாங்கன் Langen, ஆஸ்திரியா

இறப்பு: 24 மே 1909, எம்மாவுஸ், தென் ஆப்ரிக்கா

பிராடோ நகர், மாநிலத்தலைவர், மறைசாட்சி யோஹானஸ் Johannes von Prado OFM

பிறப்பு: 1563, மோர்கோவேஜோ Morgovejo, ஸ்பெயின்

இறப்பு: 24 மே 1631 மராக்கேஷ் Marraksesch, மொராக்கோ Marokko

முத்திபேறுபட்டம்: 1728

† இன்றைய திருவிழா †

(மே 24)

✠ சாலையோர மாதா ✠

(Madonna Della Strada)

திருவிழா நாள்: மே 24

“மடோன்னா டெல்லா ஸ்ட்ரடா” (Madonna Della Strada), “ஸான்டா மரியா டெல்லா ஸ்ட்ரடா” (Santa Maria Della Strada), “பாதையோர அன்னை” (Our Lady of the Way) மற்றும் “சாலையோர மாதா” (Our Lady of the Road) என்ற பெயர்களிலெல்லாம்  அழைக்கப்படும் மரியன்னையின் ஒரு திருச்சொரூப படம் ரோம் நகரிலுள்ள “கேசு தேவாலயத்தில்” (Church of the Gesu in Rome) போற்றிப் பாதுகாக்கப்படுகின்றது. இத்தேவாலயம், இயேசு சபையினரின் “தாய் தேவாலயம்” (Mother Church of the Society of Jesus) என்று அறியப்படுகின்றது.

“சாலையோர மாதா” இயேசு சபையினரின் பாதுகாவலியாவார்.

மாதாவின் மீது இயேசு சபையினருக்கு என்றுமே ஒரு தனி பக்தி உண்டு. இவ்வாலயம் இயேசு சபையின் முதல் ஆலயம் ஆகும். இவ்வாலயத்தை மையமாக வைத்தே புனித இஞ்ஞாசியாரும், அவர் தம் தோழர்களும் தங்களது ஆன்மீக பணிகளில் ஈடுபட்டனர். இவ்வாலயத்தில் மன்றாடிவிட்டு சென்றபோது செய்த காரியங்கள் அனைத்துமே வெற்றி பெற்றது. இதனால் இந்த சிற்றாலயத்திற்கு இன்று வரை தனிச்சிறப்பு உள்ளது.

கி.பி. 1538ம் ஆண்டின் இறுதியில் புனித இனிகோ தம் தோழர்களுடன் இந்த ஆலயத்திற்கு அருகில் கிடைத்த ஓர் வீட்டில் தங்கிருந்து தங்களின் பணிகளில் ஈடுபட்டனர். இந்த ஆலயத்தில் அடிக்கடி திருப்பலி நிறைவேற்றுவது, மறையுரை ஆற்றுவது, ஒப்புரவு அருட்சாதனம் அளிப்பது, மறைக்கல்வி போதிப்பது என பல பணிகள் இவர்களின் முதன்மை பணிகளாக அமைந்தது. அவ்வாலயத்தின் பங்குத்தந்தையாக இருந்த பீட்டர் கொடாசியோவுக்கு (Peter Codasio) இயேசு சபையினர் ஆற்றிய பணிகள் மிகவும் பிடித்திருந்தது. அப்போது கி.பி. 1538ம் ஆண்டு டிசம்பர் மாதம் முதல், 1539 மே மாதம் வரை ரோமிலும், சுற்றுவட்டாரங்களிலும் கடுங்குளிரும், உணவுப் பற்றாக்குறையும் மக்களை வாட்டி வதைத்தது. புனிதர் இனிகோ தம் சகோதரர்களுடன் 3000 மக்களின் துயர் நீக்கி, உணவும், உடையும் கொடுத்து வந்தார். இத்தொண்டு பங்கு குரு பீட்டர் கொடாசியோவின் நெஞ்சை நெகிழ வைத்தது. அவர்களின் தொண்டால் பங்கு குரு பெரிதும் ஈர்க்கப்பட்டார். இதனால் அச்சபையில் சேரவிரும்பி, ஒருமாத தியானத்தில் ஈடுபட்டு, இறுதியில் கி.பி. 1539ம் ஆண்டு, இயேசு சபையில் சேர்ந்தார். இவர்தான் இயேசு சபையின் முதல் இத்தாலியர் ஆவார். அதன்பின் இவர் வழியாக சட்டரீதியாக சாலையோர மாதா ஆலயம் இயேசு சபைக்கு கிடைத்தது.

இந்த ஆலயம் மிகவும் சிறியதாகவும், குறுகலாகவும் இருந்ததால் பல மக்கள், பல ஆண்டுகளாக, ஆலயத்தின் வெளியே நின்றவாறே திருப்பலியில் பங்குக்கொண்டனர். இதனால் இயேசு சபையினர் அனைவரின் உழைப்பால் இவ்வாலயத்தின் முன்னால் திருப்பலிக்கென்று இடம் ஏற்பாடு செய்யப்பட்டது. பின்னர் இயேசு சபையினர், தங்குவதற்கும், பணிபுரிவதற்கும் வசதியாக தந்தை பீட்டர் தம் தந்தையின் சொத்துக்களை விற்றுப்பெரிய வீடு ஒன்றை அமைத்து கொடுத்தார். அச்சமயத்தில் இயேசு சபையில் இறந்தவர்கள் இவ்வாலயத்தில்தான் அடக்கம் செய்யப்பட்டார்கள். புனித பீட்டர், இவரின் தந்தை கொடாசியோ, புனித இனிகோ அனைவரும் இவ்வாலயத்தில் தான் அடக்கம் செய்யப்பட்டார்கள்.

இவர்களின் இறப்பிற்கு பின் கி.பி. 1565-ல் பிரான்சிஸ் போர்ஜியா (Francis Borgiya) என்பவர் இயேசு சபையின் தலைவராக பொறுப்பேற்றார். இவரது காலத்தில் ஜேசு என்ற பெயரில் பேராலயம் ஒன்று கட்டுவதற்காக முன்னிருந்த சிற்றாலயத்தை இடித்துவிட்டு, இன்று ஜேசு என்றழைக்கப்படும் பேராலயத்தைக் கட்டினார். இவ்வாலயம் ரோம் நகரில் உள்ள ஆலயங்களில் மிகவும் கவர்ச்சிகரமானமாக காணப்படுகின்றது. இன்றுவரை உலகின் எப்பகுதியிலிருந்தும் இயேசு சபை குருக்கள் ரோம் வந்தாலும் இவ்வாலயத்தில், சிற்றாலயத்திலிருந்து கொண்டுவரப்பட்ட மாதா திருச்சொரூபத்தின் முன், திருப்பலி நிறைவேற்றுவதில் தனி ஆர்வம் காட்டுகின்றனர்.

கிறிஸ்தவர்களின் சகாய அன்னை (மே 24)

(24-05-2020) 

கிறிஸ்தவர்களின் சகாய அன்னை (மே 24)

“சிலுவை அருகில் இயேசுவின் தாயும், தாயின் சகோதரியும் குளோப்பாவின் மனைவியுமான மரியாவும், மகதலா மரியாவும் நின்றுகொண்டிருந்தனர். இயேசு தம் தாயையும் அருகில் நின்ற தம் அன்புச் சீடரையும் கண்டு தம் தாயிடம், “அம்மா, இவரே உம் மகன்” என்றார். பின்னர் தம் சீடரிடம், “இவரே உம் தாய்” என்றார். அந்நேரமுதல் அச்சீடர் அவரைத் தம் வீட்டில் ஏற்று ஆதரவளித்து வந்தார் (யோவா 19: 25-27)

வரலாறு

திருச்சபை ஒவ்வொரு கால கட்டத்திலும் பல்வேறு விதமான நெருக்கடிகளையும் சவால்களையும் சந்தித்தது என்பது யாவரும் அறிந்த ஒரு விஷயம். திருத்தந்தை ஏழாம் பத்திநாதர் திருச்சபையின் தலைவராக, திருத்தந்தையாக இருந்த சமயத்தில் திருச்சபை புதுவிதமான பிரச்சனை ஒன்றைச் சந்தித்தது. அது என்னவெனில் மாவீரன் (?) நெப்போலியன் திருத்தந்தை ஏழாம் பத்திநாதரைப் பிடித்து சவானா என்ற இடத்தில் சிறை வைத்தான். 1808 ஆம் ஆண்டிலிருந்து 1814 ஆம் ஆண்டு வரை ஏறக்குறைய 6 ஆம் ஆண்டுகள் சிறையில் இருந்த திருத்தந்தை பலவிதமான சித்ரவதைகளை அனுபவித்தார்.

இப்படிப்பட்ட சூழ்நிலையில் 1814 ஆம் ஆண்டு மார்ச் திங்கள் 17 ஆம் நாள் திருத்தந்தை ஏழாம் பத்திநாதர் விடுதலையாகி உரோமை நகருக்கு வந்தார். அவர் உரோமை நகருக்கு வரும் வழியில் இருந்த அனைத்து அன்னையின் ஆலயங்களுக்கும் சென்று தான் விடுதலையானதற்கு அன்னைக்கு நன்றி செலுத்தினார். மட்டுமல்லாமல் இதன் பொருட்டு செப்டம்பர் 18 ஆம் வியாகுல அன்னையின் விழாவைக் கொண்டாடப் பணித்தார். இதற்கிடையில் திருத்தந்தை அவர்களை சிறைப்பிடித்து வைத்து பலவிதங்களில் அவரைச் சித்ரவதை செய்த நெப்போலியன் வாட்டர்லூப் என்ற இடத்தில் வீழ்ச்சி அடைத்தான்.

இதைத் தொடர்ந்து 1815 ஆம் ஆண்டு மே மாதம் 24 ஆம் நாளில் ‘கிறிஸ்தவர்களின் சகாய அன்னை’ என்று இந்த விழாவை திருத்தந்தை அவர்கள் உலகம் முழுவதும் கொண்டாடப் பணித்தார். திருத்தந்தையைத் தொடர்ந்து தூய தொன் போஸ்கோ கிறிஸ்தவர்களின் சகாய அன்னை பக்தி முயற்சி பல இடங்களிலும் பரவுவதற்குக் காரணமாக இருந்தார். அது மட்டுமல்லாமல், அந்த அன்னையின் பேரில் அருட்சகோதரிகளுக்கு என்று ஒரு துறவற சபையையும் ஏற்படுத்தினார். இவ்வாறு கிறிஸ்தவர்களின் சகாய அன்னை பக்தி முயற்சி எங்கும் பரவியது.

கற்றுக்கொள்ள வேண்டிய பாடம்

கிறிஸ்தவர்களின் சகாய அன்னை நினைவு நாளைக் கொண்டாடும் நாம், இந்நாள் நமக்குச் சொல்லும் செய்தி என்ன என்று சிந்தித்துப் பார்த்து நிறைவு செய்வோம்.

அபயம் தர அன்னையை வேண்டுவோம்!

இந்த நாள் நமக்குச் சொல்லக்கூடிய மிக முக்கியமான செய்தி, நாம் நம்முடைய இன்னல் இக்கட்டுகளில் நமக்கு சகாயம் தரும் (சகாய) அன்னையின் உதவியை நாட வேண்டும் என்பதாகும்.

அபயம் வேண்டி அன்னையை நாடியவருக்கு அன்னை பலமுறை அபயம் தந்திருக்கின்றாள். அதில் மிகச் சிறப்பான ஒரு நிகழ்வு இது.

பதினைந்தாம் நூற்றாண்டின் தொடக்கத்தில் துருக்கிய படையானது மேல்திசை நாடுகள்மீது அதாவது கிறிஸ்தவ நாடுகளின்மீது படையெடுத்து வந்தது. இதனால் கிறிஸ்தவ நாடுகள் அனைத்தும் நடுங்கி ஒடுங்கிக் கொண்டிருந்தன. மக்கள் அழிவின் வாசலிலே தாங்கள் நிற்பதாக எண்ணி கொலை நடுக்கம் கொண்டனர். கிறிஸ்தவ நகரங்கள் ஆட்டங்கண்டன. துருக்கியரின் படையெடுப்பாலும் அவர்களது போர் திறமையாலும் வெற்றிமேல் வெற்றிச்சூடி நாடுகளையெல்லாம் சூறையாடி தன் ஆதிக்கத்தைப் பெருக்கிக்கொண்டு ஐரோப்பிய நாடுகளை நோக்கி முன்னேறிக் கொண்டு வந்ததால் அவைகளை கண்டவர்கள் நிலைகுலைந்து விட்டனர். கடலிலே கப்பலோடு கப்பல் மோதின. கடும் போர் ஏற்பட்டது.

இதற்கு மத்தியில் லெப்பாந்தோ கடலில் தொன் ஜூவான் தளபதியின் படைகளுக்கும் துருக்கியப் படைகளுக்கும் இடையே பெரும் போர் மூளவே யாருக்கு வெற்றி என்ற தவிப்பும், எதிரியின் எண்ணற்ற வீரர்களையும் அவர்களின் பலத்தையும் கண்ட கிறிஸ்துவ உலகத்தினர் சொல்லொண்ணா துன்பம் அடைய கண்ணீர் கண்களிலே மல்க கன்னிமரியின் அபயம் தேடி கைவிரித்து வேண்டினர். அந்த அவல நேரத்தில் கன்னிமரி அபயம் அளித்தாள். ஆம், எதிரிகளுக்கு சாதகமாக வீசிய காற்று திடீரென அற்புதவிதமாக கிறிஸ்தவ போர் வீரர்களுக்குத் துணையாக திசைமாறி வீச கப்பல்கள் மோதி சிதறின. தீப்பற்றியெரிந்தன. இதனால் கிறிஸ்துவ படை துருக்கியரை துரத்தி முறியடித்து வெற்றி வாகை சூடியது.

அன்னையானவள் தன்னை அபயம் எனத் தேடும் தன் மக்களுக்கு எந்நாளும் அபயம் தருவாள் என்பதற்கு இந்த நிகழ்வு ஒரு சான்று.

ஆகவே, கிறிஸ்தவர்களின் சகாயமாக இருக்கும் அன்னையிடம் அடைக்கலம் புகுவோம். அவருக்கு உகந்த வழியில் நடப்போம். அதன்வழியாக இறையருள் நிறைவாய் பெறுவோம்.

---JDH---தெய்வீக குணமளிக்கும் இயேசு /திண்டுக்கல்.