இன்றைய புனிதர்கள் மார்ச் 20

 St. Alexandra and Companions

Feastday: March 20

Death: 300

Christian women, Alexandra, Claudia, Euphrasia, Matrona, Juliana, Euphemia, Theodosia, Derphuta, and her sister, were martyred in Amisus in Paphlagonia. The women were burned to death in the persecution of Emperor Diocletian.

St. Paul and Companions

Feastday: March 20

Death: unknown

Seven martyrs, including Cyril and Eugene, who were put to death during the Roman persecutions. They were martyred in Syria, although almost nothing else is known of them.

St. Photina

#புனித_ஃபோடினா (முதல் நூற்றாண்டு)

மார்ச் 20

இவர் (#StPhotina) வேறு யாருமல்லர்; யோவான் நற்செய்தி 4:4-26 -இல் வரும் சமாரியப் பெண்ணே‌ ஆவார்.

யூதர்களுக்கும் சமாரியர்களுக்கும் இடையே அடிக்கடி சண்டை வரும். மேலும் யூதர்கள் தூய்மைவாதம் பேசி, சமாரியர்களை ஒரு பொருட்டாக மதிப்பதில்லை. இவற்றையெல்லாம் கடந்து இயேசு சமாரியப் பெண்ணோடு பேசினார்.‌ அவரிடம் தான் மெசியா என்பதை வெளிப்படுத்துகிறார். 

கிரேக்க மரபுப்படி இவர் இயேசுவின் போதனையால்  ஈர்க்கப்பட்டுக் கார்த்தேஜிற்குச் சென்று, அங்கு நற்செய்தி அறிவித்துச் சிறையில் அடைக்கப்பட்டுக் கொல்லப்பட்டார் எனச் சொல்லப்படுகிறது.

இன்னொரு மரபுப்படி இவர் உரோமை சென்று நற்செய்தி அறிவித்ததாகவும், நீரோ மன்னனுடைய மகள் உட்பட நூற்றுக்கு மேற்பட்டவர்களை மனமாற்றியதாகவும் அதனாலேயே இவர் தன் மகன்கள் விக்டர், ஜான்‌ ஆகிய இருவரோடும், ஒருசில‌ கிறிஸ்தவர்களோடும் சேர்த்துக் கொல்லப்பட்டார்‌ எனவும் சொல்லப்படுகிறது.

இயேசுவின் போதனைகளைக் கேட்கும் ஒருவர் அவருடைய நற்செய்தியைத் தனக்குள் வைத்துக் கொள்ளாமல், மற்றவருக்கும் அறிவிக்க வேண்டும் என்பதை இவர் நமக்கு அற்புதமாக உணர்த்துகிறார்.

Feastday: March 20

Death: 1st century

Samaritan martyr. According to Greek tradition, Photiona was the Samaritan woman with whom Jesus spoke at the well as was recounted in the Gospel of St. John, chapter four. Deeply moved by the experience, she took to preaching the Gospel, received imprisonment, and was finally martyred at Carthage. Another tradition states that Photina was put to death in Rome after converting the daughter of Emperor Nero and one hundred of her servants. She supposedly died in Rome with her sons Joseph and Victor, along with several other Christians, including Sebastian, Photius, Parasceve, Photis, Cyriaca, and Victor. They were perhaps included in the Roman Martyrology by Cardinal Cesare Baronius owing to the widely held view that the head of Photina was preserved in the church of St. Paul's Outside the Walls.

The Water of Life Discourse between Jesus and the Samaritan Woman at the Well by Angelika Kauffmann, 17–18th century

The Samaritan woman at the well is a figure from the Gospel of John, in John 4:4–26. In Eastern Orthodox and Eastern Catholic traditions, she is venerated as a saint with the name Photine (Φωτεινή), meaning "luminous [one]".[a]

The woman appears in John 4:4–42, However below is John 4:4–26:

But he had to go through Samaria. So he came to a Samaritan city called Sychar, near the plot of ground that Jacob had given to his son Joseph. Jacob's well was there, and Jesus, tired out by his journey, was sitting by the well. It was about noon.

A Samaritan woman came to draw water, and Jesus said to her, "Give me a drink." (His disciples had gone to the city to buy food.) The Samaritan woman said to him, "How is it that you, a Jew, ask a drink of me, a woman of Samaria?" (Jews do not share things in common with Samaritans.) Jesus answered her, "If you knew the gift of God, and who it is that is saying to you, 'Give me a drink', you would have asked him, and he would have given you living water." The woman said to him, "Sir, you have no bucket, and the well is deep. Where do you get that living water? Are you greater than our ancestor Jacob, who gave us the well, and with his sons and his flocks drank from it?" Jesus said to her, "Everyone who drinks of this water will be thirsty again, but those who drink of the water that I will give them will never be thirsty. The water that I will give will become in them a spring of water gushing up to eternal life." The woman said to him, "Sir, give me this water, so that I may never be thirsty or have to keep coming here to draw water."

Jesus said to her, "Go, call your husband, and come back." The woman answered him, "I have no husband." Jesus said to her, "You are right in saying, 'I have no husband'; for you have had five husbands, and the man you are now living with is not your husband. What you have said is true!" The woman said to him, "Sir, I see that you are a prophet. Our ancestors worshipped on this mountain, but you say that the place where people must worship is in Jerusalem." Jesus said to her, "Woman, believe me, the hour is coming when you will worship the Father neither on this mountain nor in Jerusalem. You worship what you do not know; we worship what we know, for salvation is from the Jews. But the hour is coming, and is now here, when the true worshippers will worship the Father in spirit and truth, for the Father seeks such as these to worship him. God is spirit, and those who worship him must worship in spirit and truth." The woman said to him, "I know that Messiah is coming" (who is called Christ). "When he comes, he will proclaim all things to us." Jesus said to her, "I am he, the one who is speaking to you."

— John 4:4–26

This episode takes place before the return of Jesus to Galilee.[3] Some Jews regarded the Samaritans as foreigners and their attitude was often hostile, although they shared most beliefs, while many other Jews accepted Samaritans as either fellow Jews or as Samaritan Israelites.[4][5][6] The two communities seem to have drifted apart in the post-exilic period.[7] Both communities share the Pentateuch, although crucially the Samaritan Pentateuch locates the holy mountain at Mount Gerizim rather than at Mount Zion, as this incident acknowledges at John 4:20.

The Gospel of John, like the Gospel of Luke, is favourable to the Samaritans throughout, and, while the Matthaean Gospel quotes Jesus at one early phase in his ministry telling his followers to not at that time evangelize any of the cities of the Samaritans,[8] this restriction had clearly been reversed later by the time of Matthew 28:19. Scholars differ as to whether the Samaritan references in the New Testament are historical. One view is that the historical Jesus had no contact with Samaritans; another is that the accounts go back to Jesus himself. In Acts 1:8, Jesus promises the apostles that they will be witnesses to the Samaritans.[9]

Interpretations

Scholars have noted that this story appears to be modelled on a standard betrothal 'type scene' from Hebrew scripture, particularly that of Jacob in Genesis 29.[10] This convention, which would have been familiar to Jewish readers, following on from an earlier scene in which John the Baptist compares his relationship to Jesus with that of the friend of a bridegroom.[3] Jo-Ann A. Brant, for example, concludes that there is "near consensus among literary critics that the scene at Jacob’s well follows conventions of the betrothal type-scene found in Hebrew narrative."[11] Other scholars note significant differences between John 4 and betrothal type-scenes in the Hebrew Bible.[12] For example, Dorothy A. Lee lists several discrepancies between Hebrew betrothal scenes and John 4: “the Samaritan woman is not a young Jewish virgin and no betrothal takes place; the well is not concerned with sexual fertility but is an image of salvation (see Isa. 12:3); Jesus is presented not as a bridegroom but as giver of living water.”[13]

This Gospel episode is referred to as "a paradigm for our engagement with truth", in the Roman Curia book A Christian reflection on the New Age, as the dialogue says: "You worship what you do not know; we worship what we know" and offers an example of "Jesus Christ the bearer of the water of life".[14] The passages that comprise John 4:10–26 are sometimes referred to as the Water of Life Discourse, which forms a complement to the Bread of Life Discourse.[15]

In Eastern Christian tradition, the woman's name at the time of her meeting Jesus is unknown, though she was later baptized "Photine". She is celebrated as a saint of renown. As further recounted in John 4:28–30 and John 4:39–42, she was quick to spread the news of her meeting with Jesus, and through this many came to believe in him. Her continuing witness is said to have brought so many to the Christian faith that she is described as "equal to the apostles". Eventually, having drawn the attention of Emperor Nero, she was brought before him to answer for her faith, suffering many tortures and dying a martyr after being thrown down a dry well. She is remembered on the Sunday four weeks after Pascha, which is known as "the Sunday of the Samaritan Woman".[16]

In Oaxaca, Oaxaca, Mexico, a celebration of the Samaritan woman takes place on the fourth Friday of Lent. The custom of the day involves churches, schools, and businesses giving away fruit drinks to passers-by.

St. William of Penacorada

Feastday: March 20

Death: 1042

Benedictine founder. A monk in the monastery of Sathgun, in Leon, Spain, he fled with companions from the house in 988 when the monastery was under danger of Saracen attack. They settled at Penacorada and established the monastery of Santa Maria de los Valles, which was Iater named San Guillermo de Penacorda.

Saint Wulfram of Sens

Also known as

• Wulfram of Fontenelle

• Offran, Oufran, Suffrain, Vuilfran, Vulfran, Vulfranno, Vulphran, Wilfranus, Wolfram, Wolframus, Wolfran, Wulframnus, Wulfran, Wulfrann, Wulfrannus

Additional Memorials

• 15 October (translation of relics)

• 8 November as one of the Saints of the Diocese of Evry

Profile

Son of an official in the court of King Dagobert. Courtier under Clotaire III. Priest. Benedictine. Archbishop of Sens, France in 682, but in 685 he surrendered his see to Saint Amatus, whom he felt was the rightful bishop. Gave away his lands and evangelized the Frisians in Scandanavia with a group of monks for twenty years, remembered there as the Christian crew who "bore the White Christ" to these people.

Converted the son of King Radbod, and was allowed to preach the Gospel. He met with some success, but it was a rough and pagan land. children were sacrificed to heathen gods by hanging or drowning in the sea; people would cast lots at festivals to pick a victim, and the loser was immediately hanged or cut to pieces. Wulfram appealed to King Radbod to stop the slaughter, but the king said it was their custom, and he could not change it. He challenged Wulfram to rescue the victims if he could; Wulfram then waded into the sea to save two children who had been tied to posts and left to die in the rising tide.

The turning point in the mission came with the rescue of Ovon. Ovon had been picked by lot to be sacrificed by hanging. Wulfram begged King Radbod to stop the killing, but the commoners were outraged at the sacrilege. Wulfram eventually obtained an agreement that if Wulfram's God saved Ovon's life, Wulfram and the God could have the man. Ovon was hanged, and swung from the rope for two hours, during which Wulfram prayed. When the heathens decided to leave Ovon for dead, the rope broke, Ovon fell - and was alive. Ovon became Wulfram's slave, his follower, a monk, and then a priest at Fontenelle. The faith of the missionaries (and their power to work miracles), frightened and awed the people who turned from their old ways, and were baptized.

Even King Radbod converted, but just before his baptism, Radbod asked where his ancestors were. Wulfram told him that idolators went to hell. "I will go to hell with my ancestors," said the King, "rather than be in heaven without them." Later, near death, Radbod sent for Saint Willibrord to baptize him, but died before the saint's arrival.

Wulfram's relics were translated from Fontenelle to Abbeville, and in 1062, they were moved to Rouen, France. The life of Wulfram was written by the monk Jonas of Fontenelle eleven years after his death.

Born

c.640; French

Died

• 20 March 703 at Fontenelle, France of natural causes

• relics at Abbeville, France

Patronage

• Abbeville, France

• against the dangers of the sea

Saint Cuthbert of Lindisfarne

இன்றைய புனிதர் :

(20-03-2021) 

தூய கத்பர்ட் (மார்ச் 20)

இன்று நாம் நினைவுகூரும் கத்பர்ட், இங்கிலாந்து நாட்டில் உள்ள நார்த்தம்பிரியா என்னும் இடத்தில் 635 ஆம் ஆண்டு பிறந்தார். இவர் சிறுவயதிலே தன்னுடைய பெற்றோரை இழந்ததால், கென்ஸ்வித் என்பவருடைய பாதுகாப்பில்தான் வளர்ந்து வந்தார்.

கத்பர்ட், சிறுவயதில் பள்ளிக்குச் செல்லவில்லை, மாறாக ஆடுகளை ஓட்டிக்கொண்டு மெல்ரோஸ் என்ற மலைச்சரிவில் மேய்க்கச் சென்றார். அப்போது அங்கிருந்த ஆசிர்வாதப்பர் துறவற மடத்தைக் கண்டு, ஒருநாள் தானும் ஒரு துறவியாகவேண்டும் என்ற எண்ணம் கொண்டார். இதற்கிடையில் வயது வந்த இளைஞர்கள் யாவரும் நாட்டிற்காக இராணுவத்தில் சேர்ந்து போராடவேண்டும் என்றொரு நிலை உருவானது. எனவே, கத்பர்ட் இராணுவத்தில் சேர்ந்து நான்கு ஆண்டுகள் இராணுவத்தில் பணிபுரிந்தார். நான்கு ஆண்டுகளுக்குப் பிறகு மீண்டுமாக தன்னுடைய சொந்த ஊருக்குத் திரும்பி வந்து, ஏற்கனவே செய்து வந்த வேலையைச் செய்து வந்தார்.

இச்சமயத்தில் ஒருநாள் தூய ஆர்டன் என்பவருடைய ஆன்மாவை வானதூதர்கள் தூக்கிக்கொண்டு போகும் காட்சியைக் கண்டார். இதனைக் கண்ட கத்பர்ட், தன்னுடைய ஆன்மாவையும் இவ்வுலக மாசுகளிலிருந்து காப்பாற்ற வேண்டும், அதற்கு நாம் துறவற வாழ்க்கையை மேற்கொள்வதே சரியானது என்று முடிவுசெய்து மெல்ரோஸ் மலைச்சரிவில் இருந்த தூய ஆசிர்வாதப்பர் சபையில் சேர்ந்து துறவியானார். கத்பர்ட், சிறுவயதில் பள்ளிக்குச் செல்லவில்லை என்றாலும் துறவற மடத்தில் சொல்லிக்கொடுக்கப்பட்ட பாடங்களை மிக எளிதாகக் கற்று, கல்வியில் சிறந்து விளங்கினார்.

இப்படி கத்பர்ட்டின் வாழ்க்கை மகிழ்ச்சியாய் போய்கொண்டிருந்த தருணத்தில், அவர் இருந்த துறவற மடத்தில் நிறையப் பேர் குறிப்பாக தலைமைப் பொறுப்பில் இருந்த தூய பாசில் உட்பட தொற்றுநோய் தாக்கி இறந்துபோனார்கள். அதனால் கத்பர்ட் தலைமைப் பொறுப்பை ஏற்றார். அக்காலத்தில் வழிபாடுகள் ஒழுகில்லாமல் நடைபெற்றுக்கொண்டிருந்தன. இதனைக் கவனித்த ஆயர் பேரவை உரோமை வழிபாட்டு முறையை எங்கும் அமுல்படுத்தக் கேட்டுக்கொண்டது. அதனடிப்படையில் கத்பர்ட் தான் இருந்த பகுதியில் உரோமை வழிபாட்டு முறையை அமுல்படுத்தினார். இது பிடிக்காத ஒருசிலர் அவருக்கு எதிராகக் கிளர்தெழுந்தார்கள். கத்பர்ட் அதற்கெல்லாம் அஞ்சாமல் மிகவும் துணிச்சலாக இருந்து இறைப்பணியைச் செய்து வந்தார்.

இதற்குப் பின்பு, அவர் பார்னா என்ற தீவிற்குச் சென்று, அங்கு தனிமையில் இறைவனிடம் ஜெபித்து வந்தார். அப்போது அவருக்கு லின்டிஸ்பர்னே என்னும் இடத்திற்கு ஆயராகப் பொறுபேற்க வேண்டும் என்றொரு அழைப்பு வந்தது. கத்பர்ட் அதனைக் கீழ்ப்படிதலோடு ஏற்றுக்கொண்டு சிறப்பான முறையில் இறைப்பணியைச் செய்து வந்தார். இப்படி அவர் ஓயாது பணிசெய்து வந்ததால் அவருடைய உடல் நலம் குன்றியது. இதனால் அவர் 686 ஆம் ஆண்டு இறையடி சேர்ந்தார்.

Also known as

• Thaumaturgus of England

• Wonder-Worker of England

Profile

Orphaned at an early age. Shepherd. Received a vision of Saint Aidan of Lindesfarne entering heaven; the sight led Cuthbert to become a Benedictine monk at age 17 at the monastery of Melrose, which had been founded by Saint Aidan. Guest-master at Melrose where he was know for his charity to poor travellers; legend says that he once entertained an angel disguised as a beggar. Spiritual student of Saint Boswell. Prior of Melrose in 664.

Due to a dispute over liturgical practice, Cuthbert and other monks abandoned Melrose for Lindisfarne. There he worked with Saint Eata. Prior and then abbot of Lindesfarne until 676. Hermit on the Farnes Islands. Bishop of Hexham, England. Bishop of Lindesfarne in 685. Friend of Saint Ebbe the Elder. Worked with plague victims in 685. Noted (miraculous) healer. Had the gift of prophecy.

Evangelist in his diocese, often to the discomfort of local authorities both secular and ecclesiastical. Presided over his abbey and his diocese during the time when Roman rites were supplanting the Celtic, and all the churches in the British Isles were brought under a single authority.

Born

634 somewhere in the British Isles

Died

• 20 March 687 at Lindesfarne, England of natural causes

• interred with the head of Saint Oswald, which was buried with him for safe keeping

• body removed to Durham Cathedral at Lindesfarne in 1104

• his body, and the head of Saint Oswald, were incorrupt

Blessed Ambrose Sansedoni of Siena

Also known as

• Ambrogio Sansedoni

• Ambrose Sansedone

Profile

The son of a book illuminator, he was born so badly deformed that his mother gave him off to the care of a nurse. The nurse claimed that the only time the child was peaceful was in the local Dominican church, especially when near the altar of relics. Legend says that one day in church, the nurse covered the baby's face with a scarf; an unknown pilgrim told her, "Do not cover that child's face. He will one day be the glory of this city." A few days later the child suddenly stretch out his twisted limbs, pronounced the name "Jesus", and all deformity left him.

A pious child, getting up during the nights to pray and meditate. At age two he was given the choice of two of his father's books - and chose the one about saints. From age seven he daily recited the Little Office of the Blessed Virgin. He was always charitable, and even when young he worked with the poor, the abandoned, and the sick.

When he announced he wanted to join the preaching friars, his parents and friends tried to talk him out of it. But Ambrose had heard the call, and he joined the Dominicans in Siena, Italy in 1237 on his 17th birthday.

He studied in Paris, France, and Cologne, Germany with Saint Thomas Aquinas and Pope Blessed Innocent V under Saint Albert the Great. Taught in Cologne. Ambrose wanted to write, but saw the greatness of Saint Thomas, decided he could not match it, and devoted himself to preaching.

Worked on diplomatic missions for popes and secular rulers. Evangelized in Germany, France, and Italy; his preaching helped lead Blessed Franco of Siena to the solitary life. Mystic with a deep contemplative prayer life. He received ecstacies and visions, was known to levitate when preaching, and was seen circled in a mystic light in which flew bright birds.

Born

16 April 1220 at Siena, Italy

Died

20 March 1287 at Siena, Italy of natural causes

Beatified

8 October 1622 by Pope Gregory XV (cultus confirmed)

Patronage

• affianced couples

• betrothed couples

• engaged couples

• Siena, Italy

Saint John Nepomucene

Also known as

• Jan Nepomucký

• John Nepomucen

• John of Nepomuk

• John Wolflin

• Johannes von Nepomuk

• Martyr of the Confessional

Profile

While a child, he was cured by the prayers of his parents; they then consecrated him to God. Priest. Known as a great preacher who converted thousands. Vicar-general of Prague (in the modern Czech Republic). Counselor and advocate of the poor in the court of King Wenceslaus IV. He refused several bishoprics. Confessor to the queen, he taught her to bear the cross of her ill-tempered husband the king. Imprisoned for refusing to disclose the queen's confession to the king. When he continued to honor the seal of the confessional, he was ordered executed. Symbol of Bohemian nationalism. His image has been used in art as a symbol of the sacrament of Confession, and many bridges in Europe bear his likeness as their protector.

Born

c.1340 at Nepomuk, Bohemia (in modern Czech Republic) as John Wolflin

Died

• burned, then tied to a wheel and thrown off a bridge into the Moldau River (in the modern Czech Republic) to drown on 20 March 1393

• on the night of his death, seven stars hovered over the place where he drowned

Canonized

19 March 1729 by Pope Benedict XIII

Patronage

• against calumnies or slander

• against floods

• against indiscretions

• bridges and bridge builders

• confessors and for a good confession

• for discretion and silence

• running water

• Bohemia

• Czech Republic

• archdiocese of Prague, Czech Republic

Blessed John Baptist Spagnuolo

Also known as

• Baptista Mantuanus

• Baptista Spagnoli

• Baptista Spagnolo

• Baptista Spagnuoli Mantuanus

• Baptista Spanuoli Mantuanus

• Baptistae Mantuani

• Battista Spagnoli

• Battista Spagnuoli

• Giovanni Baptista Mantuanus

• Johannes Baptista Mantuanus

• Mantuan

• Mantuanus

• Mantuanus Baptista

Profile

Son of Peter Spagnoli, a Spanish nobleman assigned to the court in Mantua, Italy. Studied in Padua, Italy where a wild life put him briefly at the mercy of loan sharks, and got him thrown out of his father's house. Drifted through Venice, Italy. Experienced a conversion to the faithCarmelite at age 16 at Ferrara, Italy. Elected vicar-general of his congregation six times. Prior-general of the Carmelites in 1513. Noted poet, writing over 55,000 lines of Latin verse; has been criticized for excessive use of pagan mythological images in his work, but was referred to as the Good old Mantuan by Shakespeare in Love's Labour Lost. Eminent representative of Italian Christian Humanism.

Born

17 April 1447 at Mantua, Italy

Died

20 March 1516 at Mantua, Italy of natural causes

Beatified

1890 by Pope Leo XIII

Blessed Nikollë Prennushi

Also known as

Vinçenc

Profile

Nikollë entered the Franciscan Friars Minor in 1900, taking the name Vinçenc, and made his profession at Salzburg, Austria on 12 December 1904. He studied theology and philosopher in Innsbruck, Austria, and was ordained a priest in Salzburg on 19 March 1908. He wrote, poetry, books and articles for newspapers and magazines on political and international topics, and collected Albanian folklore. Chosen bishop of Sapë, Albania by Pope Pius XI on 27 February 1936. Chosen archbishop of Durrës, Alabania by Pope Pius XII on 26 June 1940. Arrested by Communist authorities on 19 May 1947 and sentenced to 20 years in prison for the crime of staying loyal to Rome and not turning everything over the national church formed by the Communists. After a show trial, he was sentenced to prison where he was tortured, abused and neglected to death. Martyr.

Born

4 September 1885 in Shkodrë, Albania

Died

20 March 1949 in prison in Durrës, Albania of abuse and repeated torture

Beatified

• 5 November 2016 by Pope Francis

• beatification celebrated at the Square of the Cathedral of Shën Shtjefnit, Shkodër, Albania, presided by Cardinal Angelo Amato

Saint Jósef Bilczewski

Also known as

• Giuseppe Bilczewski

• Joseph Bilczewski

• Jozef Bilczewski

• Yosyp Bil'chevs'kyi

Profile

Eldest of nine children in a peasant family. Seminarian at Krakow, Poland. Ordained on 6 July 1884. Doctor of theology at the University of Vienna, Austria in 1886. Studied dogmatic theology and Christian archaeology in Rome, Italy and Paris, France. Professor of theology at the University of Lviv in 1891. Archbishop of Leopoli, Ukraine on 17 December 1900. Often intervened with civil authorities on behalf of Poles, Ukrainians and Jews. Guided his flock during World War I (1914 to 1918), the Polish-Ukrainian War (1918-1919), the Bolshevik invasion (1919-1920), and the anti-Catholic terror started by the Communists; from 1918-1921 his archdiocese lost about 120 priests. Fought to protect everyone in his see, regardless of race or religion.

Born

26 April 1860 at Wilamowice, Austria (modern Ukraine)

Died

20 March 1923 at Lviv, Ukraine of pernicious anemia

Canonized

23 October 2005 by Pope Benedict XVI at Rome, Italy

Blessed Francis Palau y Quer

Also known as

• Francisco Palau y Quer

• Francesc Palau Quer

• Francesc of Jesus, Mary, Joseph

Profile

Joined the Carmelites in 1832. Ordained in 1836. Civil disorder forced him into exile. He returned to Spain in 1851 and founded his School of Virtue at Barcelona to teach catechism. For non-theological reasons, his school was suppressed and he was exiled to Ibiza from 1854 to 1860. Founded the Congregation of Carmelite Brothers and Congregation of Carmelite Sisters in 1860-1861 in the Balearic Islands. Preached popular missions and devotion to Our Lady.

Born

29 December 1811 at Aythona, Lerida, Spain

Died

20 March 1872 at Tarragona, Spain of natural causes

Beatified

24 April 1988 by Pope John Paul II

Saint Maria Josefa Sancho de Guerra

Also known as

Maria Josefa of the Heart of Jesus

Profile

Nun, joining the Institute of the Servants of Mary at age 18, taking name Maria Josefa of the Heart of Mary. Helped found the Institute of the Servants of Jesus in Bilbao, Spain in 1871; the Institute sisters care for the children, the sick, the elderly and the abandoned in hospital and in their homes. By her death, the Insitute had 43 houses and 1,000 sisters; they continue their good work today with 100 houses in 16 countries.

Born

7 September 1842 in Vitoria, Basque Country, Spain

Died

20 March 1912 in Bilbao, Vizcaya, Spain of natural causes

Canonized

1 October 2000 by Pope John Paul II

Saint Herbert of Derwentwater

Profile

Benedictine monk and priest. Disciple and friend of Saint Cuthbert of Lindisfarne. Hermit on the island of Lake Derwentwater, later called Saint Herbert's Island. Each year he visited Cuthbert at Lindisfarne. In 686 Cuthbert visited Herbert on his island, and told him that if he had anything to ask, he must do so because he foresaw he would soon die. They both prayed they go together. Soon after, Herbert fell ill; the illness lasted till 20 March 687 when both saints died. In 1374, Bishop Thomas Appleby of Carlisle ordered the vicar of Crosthwaite to celebrate a sun Mass on Saint Herbert's Isle each year on his feast, and granted 40 days Indulgence to all who visited on this day. Ruins of a circular stone building there may be connected with him.

Died

20 March 687 of natural causes

Saint Clement of Ireland

Also known as

• Clemens Scotus

• Clement of the Paris Schools

Profile

Clement and his companion Ailbe, arrived in Gaul in 772, and opened shop as teachers. Their fame spread, and Charlemagne sent for them to come to his court, where they stayed for several months. Ailbe was given direction of a monastery near Pavia, Italy. Clement stayed in France as regent of the Paris school from 775 until his death. Legend says that Clement founded the University of Paris, which in a metaphorical sense he did since he started a great tradition of learning in the city.

Born

c.750 in Ireland

Died

• 20 March 818 in Auxerre, France of natural causes

• interred in the church of Saint-Amator

Saint Archippus of Colossi

Also known as

Archippus the Apostle

Additional Memorials

• 19 February (with Philemon and Appia)

• 6 July (with Onesimus)

• 22 November (with Philemon and Appia)

Profile

Companion of Saint Paul the Apostle. Tradition says he was one of the 72 disciples. In the canonical Epistle to the Colossians, Paul bids him "take heed to the ministry which thou hast received in the Lord, that thou fulfill it."

Born

possibly at Colossae or Laodicea; records vary

Died

1st century

Saint Martin of Braga

Also known as

• Bracara

• Martin of Dumio

Profile

Monk in Palestine. In 550 he introduces communal monasticism into Galatia in Spain. Abbot at the Dumio Monastry in Dume, Portugal and missionary to the Arians and pagans of the area by May 561. Bishop of Mondoñedo, Spain. Archbishop of Braga, Portugal by 572. Writer who left text of his homilies and sermons, and moral, liturgical, and ascetical treatises.

Born

515-520 at Pannonia

Died

580 at Braga, Portugal of natural causes

Blessed Hippolytus Galantini

Also known as

Ippolito Galantini

Profile

Silk-weaver. From age twelve, he assisted priests in teaching children their catechism. As an adult, he formed the congregation of Italian Doctrinarians, who taught children catechism.

Born

1565 at Florence, Italy

Died

1619 of natural causes

Beatified

29 June 1825 by Pope Leo XII

Saint Guillermo de Peñacorada

Also known as

William of Peñacorada

Profile

Monk in Sahagún, León, Spain. He and his brothers fled from there ahead of invading Saracens, and settled in Peñacorada, Spain. Built the monastery of Santa Maria de los Valles, which was later renamed San Guillermo de Peñacorada in his honour.

Died

c.1042

Blessed Jeanne Veron

Additional Memorial

21 January as one of the Blessed Martyrs of Laval

Profile

Member of the Sisters of Charity of Our Lady of Evron. Martyred in the French Revolution.

Born

6 August 1766 in Quelaines, Mayenne, France

Died

20 March 1794 in Laval, Mayenne, France

Beatified

19 June 1955 by Pope Pius XII at Rome, Italy

Saint John Sergius

Also known as

John of Mar Sabas

Profile

Monk at the eremetical abbey (a laura) of Saint Sabas' near Jerusalem. Martyred with 20 other monks in an Arab anti-Christian raid during which many others were injured but escaped; one of them, named Stephen, wrote a poem in honour of the group known as the Martyrs of Mar Sabas.

Died

martyred in 796

Saint Remigius of Strasbourg

Also known as

Remi, Remidius

Profile

Born to the nobility, the son of Hugh of Alsace; cousin of Saint Odilia of Hohenburg. Abbot of Münster near Colmar, France. Bishop of Strasbourg, France in 776.

Died

783

Saint Anastasius XVI

Also known as

• Anastasius of Jerusalem

• Anastasius of Saint Sabas

Profile

Monk. Archimandrite of Saint Sabas Abbey in Jerusalem. Murdered with his brothers in an attack by a band of thieves.

Died

797

Martyrs of San Sabas

Profile

Twenty monks who were martyred together in their monastery by invading Saracens.

Died

797 when they were burned inside the San Sabas monastery in Palestine

Saint Nicetas of Apollonias

Profile

Bishop of Apollonias in Bithynia (in modern Turkey). Persecuted and exiled to Anatolia for opposing the iconoclasm of emperor Leo III.

Saint Urbitius of Metz

Profile

Bishop of Metz, France. Built a church in honour of Saint Felix of Nola; it became part of the Saint Clement monastery.

Died

c.420

Saint Tertricus of Langres

Profile

Son of Saint Gregory of Langres; uncle of Saint Gregory of Tours. Bishop of Langres, France c.540.

Died

572

Saint Benignus of Flay

Also known as

Benignus of Fontenelle

Profile

Monk and abbot at Fontenelle and Flay in France.

Died

725

Saint Cathcan of Rath-derthaighe

Profile

Bishop of Rath-derthaighe, Ireland.

Martyrs of Amisus

Profile

A group of Christian women martyred together in the persecutions of Diocletian. The only details we have are eight of their names - Alexandra, Caldia, Derphuta, Euphemia, Euphrasia, Juliana, Matrona and Theodosia.

Died

burned to death c.300 in Amisus, Paphlagonia (modern Samsun, Turkey)

Martyrs of Rome

Profile

A group of Christians martyred together in the persecutions of Nero. We know nothing else about them but the names Anatolius, Cyriaca, Joseph, Parasceve, Photis, Photius, Sebastian and Victor.

Martyrs of Syria

Profile

A group of Christians who were martyred together in Syria. We know nothing else about them but the names Cyril, Eugene and Paul.

† இன்றைய புனிதர் †

(மார்ச் 20)

✠ புனிதர் சல்வேடர் ✠

(St. Salvator of Horta)

குருத்துவம் பெறாத ஃபிரான்சிஸ்கன் அருட்சகோதரர்:

(Franciscan Lay Brother)

பிறப்பு: டிசம்பர் 1520

செயின்ட் கொலோமா டி ஃபார்நெர்ஸ், கிரோனா, ஸ்பெயின்

(Santa Coloma de Farners, Girona, Spain)

இறப்பு: மார்ச் 18, 1567

ககிலியாரி, ஸர்டினியா, ஸ்பேனிஷ் பேரரசு

(Cagliari, Sardinia, Spanish Empire)

ஏற்கும் சமயம்:

ரோமன் கத்தோலிக்க திருச்சபை

(இளம் துறவியர் சபை)

(Roman Catholic Church)

(Order of Friars Minor)

முக்திபேறு பட்டம்: ஃபெப்ரவரி 5, 1606

திருத்தந்தை ஐந்தாம் பால்

(Pope Paul V)

புனிதர் பட்டம்: ஏப்ரல் 17, 1938

திருத்தந்தை பதினோராம் பயஸ்

(Pope Pius XI)

முக்கிய திருத்தலங்கள்:

புனித ரோசலி தேவாலயம், கக்ளியரி, ஸர்டினியா, இத்தாலி

(Church of St. Rosalie, Cagliari, Sardinia, Italy)

நினைவுத் திருநாள்: மார்ச் 20

புனிதர் சல்வேடர், ஸ்பெயின் நாட்டின் "கேடலோனியா" (Catalonia) பிராந்தியத்தைச் சேர்ந்தவரும், ஃபிரான்சிஸ்கன் சபையின் குருத்துவம் பெறாத மறை பணியாளரும் (Franciscan Lay Brother) ஆவார். தமது வாழ்நாள் காலத்தில் இவர் அதிசயங்கள் பல செய்ததாக மக்கள் இவரைக் கொண்டாடுகின்றனர்.

"சல்வேடர் ப்ளடேவல் ஐ பீன்" (Salvador Pladevall i Bien) எனும் இயற்பெயர் கொண்ட இவர், ஒரு ஏழைக் கூலித்தொழிலாளர்களின் மகனாவார். ஸ்பெயின் நாட்டின் “கிரோனா” (Province of Girona) மாகாணத்தின், சான்ட கொலோனா டி ஃபார்னர்ஸ்” (Santa Coloma de Farners) எனும் பெயர் கொண்ட மருத்துவமனையில் பிறந்த இவரது பெற்றோர் இருவரும் இம்மருத்துவமனையின் பணியாளர்களாவர். தமது பதினான்கு வயதிலேயே அனாதையான இவர், தமது ஒரே தங்கையான "ப்ளாஸா'வை" (Blasa) அழைத்துக்கொண்டு "பார்சிலோனா" (Barcelona) சென்றார். தங்கள் இருவரது வயிற்றுப்பிழைப்புக்காக செருப்புத் தைக்கும் பணி செய்தார். தமது தங்கைக்கு திருமணமானதும் தாம் இறை சேவையில் ஈடுபட எண்ணியிருந்தார்.

அவரது எண்ணம் போலவே தங்கைக்கு திருமணம் ஆனது. சல்வேடர் முதலில் பார்சிலோனாவுக்கு அருகேயுள்ள "புனித மரியாளின் பெனடிக்டைன்" (Benedictine Abbey of Santa Maria de Montserrat) துறவு மடத்தில் சேர்ந்தார். மென்மேலும் தாழ்ச்சியுடன் வாழ்வினை அர்ப்பணிக்க விரும்பிய சல்வேடர், "பெனடிக்டைன் துறவு மடத்திலிருந்து" விலகி, பார்சிலோனாவிலுள்ள "இளம் துறவியர் சபையின்" (Order of Friars Minor) "துறவறப்புகுநிலையின் கண்காணிப்புக் கிளையில் (novitiate of the Observant branch) கி.பி. 1541ம் ஆண்டு, மே மாதம், 3ம் நாளன்று, "குருத்துவம் பெறாத அருட்சகோதரராக" (Lay Brother) இணைந்தார். அவர் கி.பி. 1542ல் தமது உறுதிப்பாடுகளை ஏற்றுக்கொண்டார். அங்கேதான் அவரது பணிவான துறவு வாழ்க்கை முறை அனைவருக்கும் தெரிய வந்தது.

பின்னர் அவர் "டோர்டோஸா" (Tortosa) என்னுமிடத்திலுள்ள துறவு மடத்திற்கு அனுப்பப்பட்டார். அங்கே அவருக்கு சமையல் பணிகள், சுமை சுமக்கும் பணி, 'யாசகம் வாங்கும் பணி' ஆகியன வழங்கப்பட்டன. விரைவிலேயே சல்வேடர் நோயுற்றோரின் நோய்களை நீக்கும் அதிசயங்களைச் செய்ய ஆரம்பித்தார். அவர் பணி புரிந்த துறவு மடம் நோயாளிகளால் நிரம்பிப் போனது. வெகு தூர இடங்களிலிருந்தெல்லாம் நோயுற்றோர் வர ஆரம்பித்தனர். வாரம் தோறும் சுமார் இரண்டாயிரம் பேர் வரை வந்து சென்றதாக கூறப்படுகிறது.

துறவு மடத்தின் தலைமைத் துறவியர் அவர் மீது அவநம்பிக்கை கொள்ள ஆரம்பித்தனர். அவரை வெவ்வேறு துறவு மடங்களுக்கு அனுப்பினர். இறுதியில் அவர் "ரியுஸ்" (Reus) மற்றும் "மேட்ரிட்" (Madrid) ஆகிய இடங்களிலுள்ள துறவு மடங்களுக்கு சென்றார். அங்கே, ஸ்பெயின் நாட்டின் மன்னர் “இரண்டாம் பிலிப்” (King Philip II of Spain) அவரை காணச் சென்றார். கி.பி. 1560ம் ஆண்டு, அவர் செய்திருந்த அற்புதங்களுக்காக ஸ்பேனிஷ் அரசு விசாரணை நடத்தியது. விசாரணையின் முடிவில், அவர் உண்மையாகவே அதிசயங்கள் செய்வதாக முடிவுக்கு வந்தனர்.

கி.பி. 1565ம் ஆண்டு, சல்வேடர் "சார்டினியா" (Sardinia) தீவின் "கக்ளியாரி" (Cagliari) எனும் இடத்திலுள்ள "இயேசுவின் புனித மரியாள்" (Friary of St. Mary of Jesus) துறவு மடத்திற்கு சென்றார். அங்கே ஸ்பெயின் சட்டப்படி துறவு சமூகத்தினருக்கு சமையல் பணி செய்தார். தமது செப பரிந்துரையால் நோய் நீக்கும் அற்புதங்களையும் செய்து வந்தார்.

தம்மிடம் நோய் நீங்க வரும் நோயாளிகளிடம், அவர்களது உளச்சான்றினை பரிசோதிப்பதற்காக, பாவ மன்னிப்பு பெறவும், நற்கருணை பெற்று வரவும் வலியுறுத்தினார். இவற்றை செய்ய மறுத்தவர்களுக்காக அவர் செபிக்க மறுத்தார்.

கி.பி. 1567ம் ஆண்டு, மார்ச் மாதம், பதினெட்டாம் நாளன்று, மரித்த சல்வேடர், தாம் மரிக்கையில், "ஆண்டவரே, உமது கைகளில், என் ஆவியை ஒப்புவிக்கிறேன்" (“Into your hands, O Lord, I commend my spirit.”) என்று கூறி மரித்தார்.

✞ தூய சூசையப்பர் ( யோசேப்பு )புகழ்மாலை ✞*

*✞ தூய சூசையப்பர் ( யோசேப்பு )புகழ்மாலை ✞*

சுவாமி கிருபையாயிரும்.

கிறிஸ்துவே கிருபையாயிரும்.

சுவாமி கிருபையாயிரும்.

கிறிஸ்துவே, எங்கள் பிரார்த்தனையைக் கேட்டருளும்.

கிறிஸ்துவே, எங்கள் பிரார்த்தனையை நன்றாகக் கேட்டருளும்.

பரமண்டலங்களிலே இருக்கிற பிதாவாகிய சர்வேசுரா!

-எங்களைத் தயை பண்ணி இரட்சியும் சுவாமி.

உலகத்தை மீட்டு இரட்சித்த சுதனாகிய சர்வேசுரா!

-எங்களைத் தயை பண்ணி இரட்சியும் சுவாமி.

தூய ஆவியாகிய சர்வேசுரா!

-எங்களைத் தயை பண்ணி இரட்சியும் சுவாமி.

தமத்திருத்துவமாயிருக்கிற ஏக சர்வேசுரா!

-எங்களைத் தயை பண்ணி இரட்சியும் சுவாமி.

புனித மரியாயே!

-எங்களுக்காக வேண்டிக்கொள்ளும்.

புனித சூசையப்பரே!

-எங்களுக்காக வேண்டிக்கொள்ளும்.

தாவீது இராஜாவின் கீர்த்தி பெற்ற புத்திரனே!

-எங்களுக்காக வேண்டிக்கொள்ளும்.

பிதாப்பிதாக்களின் மகிமையே!

-எங்களுக்காக வேண்டிக்கொள்ளும்.

தேவ தாயாரின் பத்தாவே!

-எங்களுக்காக வேண்டிக்கொள்ளும்.

கன்னிமரியாளின் கற்புள்ள காவலனே!

-எங்களுக்காக வேண்டிக்கொள்ளும்.

தேவகுமாரனை வளர்த்த தகப்பனே!

-எங்களுக்காக வேண்டிக்கொள்ளும்.

கிறிஸ்துநாதரை உற்சாகப் பற்றுதலுடன் காப்பாற்றினவரே!

-எங்களுக்காக வேண்டிக்கொள்ளும்.

திருக்குடும்பத்தின் தலைமையானவரே!

-எங்களுக்காக வேண்டிக்கொள்ளும்.

உத்தம நீதிமானான புனித சூசையப்பரே!

-எங்களுக்காக வேண்டிக்கொள்ளும்.

உத்தம விரத்தரான புனித சூசையப்பரே!

-எங்களுக்காக வேண்டிக்கொள்ளும்.

உத்தம விவேகமுடைத்தான புனித சூசையப்பரே!

-எங்களுக்காக வேண்டிக்கொள்ளும்.

உத்தம தைரியசாலியான புனித சூசையப்பரே!

-எங்களுக்காக வேண்டிக்கொள்ளும்.

உத்தம கீழ்ப்படிதலுள்ளவரான புனித சூசையப்பரே!

-எங்களுக்காக வேண்டிக்கொள்ளும்.

உத்தம பிரமாணிக்கமுள்ளவரான புனித சூசையப்பரே!

-எங்களுக்காக வேண்டிக்கொள்ளும்.

பொறுமையின் கண்ணாடியே!

-எங்களுக்காக வேண்டிக்கொள்ளும்.

தரித்திரனின் அன்பனே!

-எங்களுக்காக வேண்டிக்கொள்ளும்.

தொழிலாளிகளுக்கு மாதிரிகையே!

-எங்களுக்காக வேண்டிக்கொள்ளும்.

சம்சார வாழ்க்கையின் ஆபரணமே!

-எங்களுக்காக வேண்டிக்கொள்ளும்.

கன்னிகையின் காவலனே!

-எங்களுக்காக வேண்டிக்கொள்ளும்.

குடும்பங்களுக்கு ஆதரவே!

-எங்களுக்காக வேண்டிக்கொள்ளும்.

கஸ்திப்படுகிறவர்களுக்கு ஆறுதலே!

-எங்களுக்காக வேண்டிக்கொள்ளும்.

வியாதிக்காரர்களுக்கு நம்பிக்கையே!

-எங்களுக்காக வேண்டிக்கொள்ளும்.

மரிக்கிறவர்களுக்கு பாதுகாவலரே!

-எங்களுக்காக வேண்டிக்கொள்ளும்.

பசாசுகளை நடுநடுங்கச் செய்கிறவரே!

-எங்களுக்காக வேண்டிக்கொள்ளும்.

பரிசுத்த திருச்சபையின் பரிபாலனே!

-எங்களுக்காக வேண்டிக்கொள்ளும்.

உலகின் பாவங்களைப் போக்கும் இறைவனின் செம்மறியே!

-எங்கள் பாவங்களைப் போக்கியருளும் சுவாமி.

உலகின் பாவங்களைப் போக்கும் இறைவனின் செம்மறியே!

-எங்கள் பிரார்த்தனையைக் கேட்டருளும் சுவாமி.

உலகின் பாவங்களைப் போக்கும் இறைவனின் செம்மறியே!

-எங்களைத் தயைபண்ணி இரட்சியும் சுவாமி.

முதல்வர்: கர்த்தர் அவரை தமது வீட்டின் எஜமானாக ஏற்படுத்தினார்.

துணைவர்: அவருடைய உடைமைகளை எல்லாம் நடப்பிக்கவும் ஏற்படுத்தினார்.

செபிப்போமாக!

சர்வேசுரா சுவாமி! உம்முடைய மகா புனித மாதாவின், பரிசுத்த பத்தாவாக, முத்தனான சூசையப்பரை, மனோவாக்குக் கெட்டாத பராமரிக்கையால் தெரிந்துக் கொள்ளத், திருவுளமானீரே!

பூலோகத்தில், அடியோர்களை ஆதரிக்கிறவரென்று, எங்களால் வணங்கப்படுகிற அவர், பரலோகத்தில், எங்களுக்காக மனு பேசுகிறவராய் இருக்கும் படிக்கு, நாங்கள் பாத்திரவான்களாக, தேவரீர் அனுக்கிரகம் செய்தருள வேண்டுமென்று மன்றாடுகிறோம்.

பிதாவோடும், தூய ஆவியோடும், சதாகாலமும் ஜீவியருமாய், இராச்சிய பரிபாலனம் பண்ணுகிற ஆண்டவரே!

-ஆமென்.

நவநாள் செபம்

எங்கள் உள்ளங்களில் குடிகொண்டிருக்கும் எங்கள் நல்ல தந்தை புனித சூசையப்பரே!

உமது அடைக்கலம் மிகவும் மகத்தானது! 

வல்லமை மிக்கது!

இறைவனின் சந்நிதியில் உடனடி பலன் அளிக்க வல்லது.

எனவே, என் எண்ணங்களையும், ஆசைகளையும் உமது அடைக்கலத்திலே வைக்கிறேன்.

(உங்களுக்கு தேவையான வரங்களை கேட்கவும்)

எங்கள் நல்ல தந்தை புனித சூசையப்பரே!

நான் இப்பொழுது உம்மிடத்தில் கூறியதை, எல்லாம் வல்ல எங்கள் ஆண்டவரும், உம் திருமகனுமாகிய இயேசு கிறிஸ்துவிடம், உமது வல்லமைமிக்க பரிந்துரையால் கேட்டுப் பெற்றுத்தாரும்.

இதைச் செய்வதன் மூலம், மறு உலகில், உமக்குள்ள வல்லமையை, எல்லாம் வல்ல நம் கடவுளாகிய தந்தையிடம் சொல்லி, நன்றி செலுத்தக் கடமைப்படுவேன்.

நல்ல தந்தை புனித சூசையப்பரே!

உம்மையும், உம் திருக்கரங்களில் உறங்கும் இயேசுவையும், சதா காலமும் எண்ணி பூரிப்படைய தயங்கியதில்லை.

அவர், உம் மார்போடு சாய்ந்து தூங்கும் வேளையில், அவரைத் தொந்தரவு செய்ய விரும்பவில்லை.

அவரை என் பொருட்டு, இணைத்து அணைத்துக் கொள்ளும். 

என் பெயரால், அவர் நெற்றியில் முத்தமிடும். 

நான் இறக்கும் தருணத்தில், அந்த முத்தத்தை எனக்குத் தரும்படி கூறும்.

மரித்த விசுவாசிகளின் ஆன்ம காவலரே! 

எங்களுக்காக மன்றாடும். - ஆமென்.

புனித சூசையப்பரிடம் செபம்

மகா பாக்கியம் பெற்ற புனித சூசையப்பரே!

எங்களுடைய துன்ப வேளையில் உமது பரிசுத்த பத்தினியின் உதவியை இரந்து மன்றாடின பின்பு, உமது பாதுகாவலையும் நம்பிக்கையோடு தேடி வருகிறோம்.

தேவ தயாபரரான, ஜென்மப் பாவமில்லாமல் உற்பவித்த, புனித கன்னிமரியாளிடத்தில் உமக்குள்ள சிநேகத்தின் பெயராலும், திவ்விய குழந்தை இயேசுநாதருக்கு, நீர் காண்பித்த தந்தையின் அன்பைக் குறித்தும், உம்மிடத்தில் நாங்கள் கேட்கும் மன்றாட்டு ஏதென்றால்...

(உங்களுக்கு தேவையான வரங்களை  நல்ல தந்தை புனித சூசையப்பரிடம் கேட்கவும்.)

மேலும்,

இயேசுகிறிஸ்துநாதர், தமது இரத்தத்தால் நமக்காக சம்பாதித்த சுதந்திரத்தை, தேவரீர் கிருபையாய்ப் பார்க்கவும், எங்கள் இக்கட்டிலே, உமது பலமுள்ள ஒத்தாசையால் துணையாயிருக்கவும் மன்றாடுகிறோம்.

ஓ! திவ்விய குடும்பத்தை, உத்தம ஞானத்தோடு நடத்திவந்த கைத்தாதையே!

இயேசுகிறிஸ்து தம்முடையவர்களாக தெரிந்து கொண்ட மக்களைப் பராமரித்தருளும்!

ஓ! மிகவும் அன்பு நிறைந்த எங்கள் தகப்பனே!

நாங்கள் எவ்வித தவற்றிலும் கேட்டிலும் விழாதபடி, எங்களைக் காப்பாற்றும்!

ஓ! எங்களைப் பாதுகாத்தருளும்படி மேலான வல்லமையுள்ளவரே!

எங்கள் அன்றாட வாழ்க்கைப் போராட்டத்தில், கருணையுடன் எங்களுக்குத் துணையாய் நிற்பீராக.

திவ்விய பாலகன், முன்னாள் சாவின் ஆபத்துக்குத் தப்பித்துக் கொள்ளும்படி, தேவரீர் எவ்விதம் ஏதுவாயிருந்தீரோ, அவ்விதமே இறைவனுடைய திருச்சபையையும், பசாசின் வலையிலும் எவ்வித ஆபத்திலும் இருந்தும் பாதுகாத்தருளும்!

உமது பாதுகாவல் இடைவிடாமல் என்றும் இருக்கக்கடவது!

உமது புண்ணிய மாதிரிகையாலும், உம்முடைய உதவியின் துணையாலும், நாங்கள் எல்லோரும் புனிதராய் வாழ்ந்து, பக்தியாய் இறந்து, விண்ணுலகில் முடிவில்லாப் பேறு பெற்று வாழும்படி கிருபை செய்ய, உம்மை மன்றாடுகிறோம்.

- ஆமென்.

புனித சூசையப்பர்

1. திருக்குடும்பத்தின் பாதுகாவலர் ;  

2. குடும்பங்களின் பாதுகாவலர் ;

3. நன்மரணத்திற்குப் பாதுகாவலர் ; ( ஏனெனில் இவரது மரணத்தின் போது நம் அன்னையும் , நமது ஆண்டவரும் இவருக்கு அருகில் இருந்தனர் )

4. உழைப்பாளர்களின் பாதுகாவலர் ; ( திருக்குடும்பத்தைக் காக்க அயராது உழைத்தவர் ; எனவே எல்லா உழைப்பாளர்களுக்கும் பாதுகாவலர் )

5. பொறியியலாளர்களின் , பொறியியல் வேலை செய்பவர்களின் பாதுகாவலர்  

இறை அனுபவம் எப்படி இருக்க வேண்டும் என்று கேட்டால் புனித சூசையப்பரைப் போல இருக்க வேண்டும்.

எவ்வாறெனில் ஆண்டவரையும் நம் அன்னையையும் அருகே காண வேண்டும் ; அவர்களோடு இருக்க வேண்டும் ; அவர்களுக்காக உழைக்க வேண்டும் ; அவர்களது மகிழ்ச்சியைத் தேட வேண்டும் ; அவர்களைத் திருப்திப்படுத்த வேண்டும் ;கேள்விகள் இன்றி ஆண்டவரையும் , அன்னையையும் ஏற்றுக் கொள்ள வேண்டும் ; 

எல்லாவற்றிக்கும் மேலாக , விவிலியத்தில் நீங்கள் எங்கேயும் ' சூசை கூறினார் ' என்று ஒரு வார்த்தை கூட இருக்காது ; இறை அனுபவம் அப்படித்தான் இருக்க வேண்டும். ஒரு வார்த்தை கூட பேச வேண்டிய அவசியம் இல்லாதபடி , பேச முடியாதபடி அவர் இறை அனுபவத்தில் நிறைந்திருந்தார் .

மார்ச் 19 -  புனித சூசையப்பர் திருவிழா .

புனித சூசையப்பர் நவநாள் -  புதன் கிழமை

மார்ச் மாதம் முழுவதும் இவருக்கு அர்பணிக்கப்பட்ட மாதம் . இவரது பரிந்துரை பெற இவரை மன்றாடுவோம்

முந்தின நாள்

மார்ச் மாதத்தினை புனித சூசையப்பருக்கு ஒப்புக்கொடுப்பதற்கான காரணமும் நோக்கமும்

தியானம்

- தந்தையாகிய புனித சூசையப்பரை அனைத்து புனிதர்களையும் புண்ணியவான்களையும் விட அதிகமாக வணங்கி  மேன்மைப்படுத்த வேண்டும். இவர் அனைவரையும்விட அதிகமாக உயர்த்தப் பட்டவரானதாலும், புண்ணியத்திலும், பக்தியிலும், மகிமையிலும், அதிகாரத்திலும் சிறந்து விளங்குவதாலும், சகல கிறிஸ்தவர்களுக்கும் அடைக்கலமும ஆதரவுமாக இருப்பதாலும் நாமும் நம்முடைய துன்ப துயரங்களில் அவரை வணங்கி அவர் ஆதரவை நாடித்தேட வேண்டும். மரியன்னையின் கரங்களில் உயிர்விட்ட பாக்கியமும் நன் மரணத்திற்கு பாதுகாவலுமாக இருக்கும் மேன்மையும் உடையவராக இருப்பதாலும் அவரிடம் நாம் விசுவாசம், நம்பிக்கை பக்தியோடு செபிக்க கடமைப்பட்டுள்ளோம். 

சனிக்கிழமை மரியன்னைக்குரிய நாளாகும். புதன்கிழமையானது புனித சூசையப்பருக்கு ஒப்புக்கொடுக்கப்பட்டிருக்கிறது. மே மாதம் மரியன்னைக்கும், மார்ச் மாதம் புனித சூசையப்பருக்கும் குறிக்கப்பட்ட மாதங்களாகும. இந்த முப்பத்தொரு நாட்களும் பக்தி முயற்சிகளில் ஈடுபட்டு, இறைவனுக்கு ஏற்புடையவர்களாக வாழ முயற்சி செய்ய வேண்டும். இதனை கிறிஸ்தவ மக்கள் கடைப்பிடிக்க உதவியாக இந்நூல் விளங்குகிறது.

- நாம் செலுத்தும் பக்தி வணக்கமானது  ஒரு மரத்திற்கு ஒப்பானது. இந்த மரத்தின் வேரானது நமது மனதில் உள்ள பாசம் ; இதன் மலர்கள் பக்தியால் வருகிற செபமும் மன்றாட்டும், இதன் காய் கனிகள் தூயவர்களை பின்பற்றுதல் ஆகும். மலர்கள் மலர்ந்து கனிகளை வழங்காவிட்டால் எந்த பயனும் இல்லாததுபோல் கிறிஸ்தவர்கள் புனித சூசையப்பரின் புண்ணிய வாழ்வு வாழாவிட்டால் எந்த பயனுமில்லை. எண்ணிக்கையில்லா கிறிஸ்தவர்கள் இம்மாதத்தினை புனித சூசையப்பருக்கு ஒப்புக்கொடுப்பதுபோல நாமும் ஒப்புக்கொடுத்து அவரின் ஆசீரைப் பெறுவோம்.

புதுமை

பிரான்ஸ் நாட்டில் பாரீஸ் மாநகரில் மரியன்னையின் புகழ்பெற்ற ஆலயம் உள்ளது. அங்கு தூய இருதய சபை நிறுவப்பட்டுள்ளது. இச்சபையில் பல கோடி மக்கள் சேர்ந்து புண்ணிய வழியில் ஈடுபட்டு வருகிறார்கள். இம்மாதத்தில் புனித சூசையப்பரின் பீடம் அலங்கரிக்கப்பட்டு திருநாள்களை வெகு சிறப்புடன் நடத்திவருவதோடு கிறிஸ்தவர்கள் ஒப்புரவு அருட்சாதனம் பெற்று திவ்விய நற்கருணை உட்கொண்டு பக்தி முயற்சிகளில் ஈடுபட்டு வந்தார்கள். தாங்கள் பெற்ற உதவிகளுக்கு நன்றியாக பொன், வெள்ளி காணிக்கைகளை அவரது காலடியில் மக்கள் சமர்ப்பித்தனர். மக்கள் அவரிடம் பக்தி கொண்டு ஏராளமான வரங்களை பெற்று நன்மை அடைந்து வருகிறார்கள். நாமும் இறையாசீர் அதிகமாக கிடைக்கவும், பாவிகள் மனந்திரும்பவும், அனைத்து மக்களும் கிறிஸ்துவை வழிபடவும், நமக்கு தேவையான வரங்கள் கிடைக்கவும் புனித சூசையப்பரை மன்றாடுவோம்.

3பர, அரு, பிதா

செபம்

தந்தையாகிய புனித சூசையப்பரே! மிகுந்த பக்தியோடு இம்மாதத்தினை உமக்கு ஒப்புக்கொடுக்கிறோம். இந்த மாதத்தில் எங்களுடைய செபங்களையும், புகழ்ச்சியையும், நற்செயல்களையும் தயவுடன் ஏற்றுக்கொள்ளும். சகல மக்களும் செய்யும் செபங்களை உமது பாதங்களில் காணிக்கையாக்குகிறோம். இந்த மாதத்திலும் எங்கள் வாழ்நாள் முழுவதிலும் நாங்கள் பாவத்தைச் செய்யாமல் தர்ம வழியில் நடக்க உதவி செய்யும். உமது மகனாகிய இயேசுகிறிஸ்துவிடமும், மரியன்னையிடமும் எங்களுக்காக செபிக்கும்படிக் கேட்டுகொள்கிறோம். ஆமென்.

இன்று சொல்ல வேண்டிய செபம்

தந்தையாகிய புனித சூசையப்பரே! உமது அடியவர்களாயிருக்கிற எங்களுக்காக வேண்டிக்கொள்ளும்.

தந்தையாகிய புனித சூசையப்பரே! உமது சீடர்களாயிருக்கிற எங்களுக்காக வேண்டிக்கொள்ளும்.

தந்தையாகிய புனித சூசையப்பரே! உமது குழந்தைகளாகிய எங்களுக்காக வேண்டிக்கொள்ளும்.

செய்ய வேண்டிய நற்செயல்

வீட்டிலோ, ஆலயத்திலோ இருக்கும் புனித சூசையப்பரின் திரு சுரூபத்தை அலங்காரம் செய்வது.

புனித சூசையப்பருக்கு செபம்(1900 ஆண்டுகள் பழமையானது)

புனித சூசையப்பரே! உம் அடைக்கலம் மிகவும் மகத்தானது. வல்லமை மிக்கது. இறைவனின் சந்நிதியில் உடனடி பலன் அளிக்க வல்லது. ஏனவே என் ஆசைகளையும், எண்ணங்களையும் உம் அடைக்கலத்தில் வைக்கிறேன்.

உம் வல்லமை மிக்க பரிந்துரையால் உம் திருமகனும் எங்கள் ஆண்டவருமாகிய சேசுவிடம் எங்களுக்குத் தேவையான எல்லா ஆன்ம நலன்களையும் பெற்றுத்தாரும். இதன் வழியாக மறு உலகில் உமக்குள்ள ஆற்றலைப் போற்றி எல்லாம் வல்ல தந்தையாகிய இறைவனுக்கு நன்றியும், ஆராதனையும் செலுத்தக் கடவேன்.

புனித சூசையப்பரே! உம்மையும் உம் திருக்கரங்களில் உறங்கும் சேசுவையும் சதா காலமும் எண்ணி பூரிப்படைய தயங்கியதில்லை. இறைவன் உம்மார்பில் சாய்ந்து தூங்கும் வேளையில் அவரைத் தொந்தரவு செய்ய விரும்பவில்லை. உம் மார்போடு அவரை என் பொருட்டு இணைத்து அணைத்துக் கொள்ளும். என் பெயரால் அவருக்கு நெற்றியில் முத்தமிடும். நான் இறக்கும் தருணத்தில் அந்த முத்தத்தை எனக்குத் தரும்படி கூறும். மரித்த விசுவாசிகளின் ஆன்ம காவலனே எங்களுக்காக மன்றாடும். - ஆமென்.

இன்றைய புனிதர்கள் மார்ச் 19

 

Solemnity of Saint Joseph, Spouse of the Blessed Virgin Mary

Saint Joseph, Spouse of the Blessed Virgin Mary

† இன்றைய திருவிழா †

(மார்ச் 19)

✠ புனிதர் சூசையப்பர் ✠

(St. Joseph)

அருள்நிறை கன்னி மரியாளின் கணவர்:

(Spouse of the Blessed Virgin Mary)

பிறப்பு: கி.மு. 39/38

நாசரேத்து

இறப்பு: கி.பி. 21/22

நாசரேத்து (பாரம்பரியம்)

ஏற்கும் சமயம்:

அனைத்துலக கிறிஸ்தவ திருச்சபைகள்

(Universal Church)

நினைவுத் திருவிழா: மார்ச் 19 (கத்தோலிக்கம்)

பாதுகாவல்:

தந்தையர், நற்படிப்பு, தொழிலாளர்கள், நல் மரணம்,

அனைத்துலக கிறிஸ்தவ திருச்சபைகள்

புனிதர் சூசையப்பர் (Saint Joseph), இயேசு கிறிஸ்துவின் வளர்ப்பு தந்தை ஆவார். புனித அருள்நிறை கன்னி மரியாளின் கணவரான இவர், பாரம்பரிய கிறிஸ்தவ பிரிவுகளில் மிகப் பெரிய புனிதராக வணங்கப்படுகிறார்; பெருந்தந்தையர்களில் (Patriarch) ஒருவராகவும் மதிக்கப்படுகிறார்.

புனிதரின் வாழ்வு:

சூசையப்பர், தாவீது அரசரின் வழிமரபில் தோன்றியவர். இவரது தந்தையின் பெயர் ஏலி என்கிற யாக்கோபு ஆகும். நாசரேத்தில் வாழ்ந்து வந்த சூசையப்பர், தச்சுத்தொழில் செய்து வந்தார். தாவீது குலத்து கன்னிப் பெண்ணான மரியாளுடன் இவருக்கு திருமண ஒப்பந்தம் செய்யப்பட்டது. அவ்வேளையில், மரியாள், தூய ஆவியின் வல்லமையால் இறைமகனைக் கருத்தாங்கும் பேறு பெற்றார். மரியாள் திடீரென கருவுற்றதால் சூசையப்பர் குழப்பம் அடைந்தார். நேர்மையாளரான இவர் மரியாளை இகழ்ச்சிக்கு உள்ளாக்காமல் மறைவாக விலக்கிவிட நினைத்தார். மரியாள் கடவுளின் திருவுளத்தால் இறைமகனை கருத்தாங்கி இருப்பதை வானதூதர் வழியாக அறிந்த இவர் மரியாளை ஏற்றுக்கொண்டார்.

இயேசு, பெத்லகேம் மாட்டுத் தொழுவத்தில் பிறந்த வேளையிலும், அவரைக் ஆலயத்தில் ஒப்புக்கொடுக்க எருசலேம் சென்ற நேரத்திலும், ஏரோது அரசன் அவரைக் கொல்லத் தேடியபோதும், மரியாளையும், குழந்தை இயேசுவையும் மிகுந்த அன்புடனும் அக்கறையுடனும் சூசையப்பர் பாதுகாத்தார்.

பன்னிரண்டு வயதில் இயேசு எருசலேம் ஆலயத்தில் தங்கிவிட்டபோது, சூசையப்பர் மிகுந்த கவலையுடன் தேடியலைந்து அவரைக் கண்டுபிடித்தார். தச்சுத் தொழிலில் வந்த வருமானம் மூலம் குடும்பத்தைக் காப்பாற்றினார். மரியாளும் நெசவுத் தொழில் மூலம் இவருக்கு உதவினார்.

சூசையப்பர் இயேசுவுக்கும் தச்சுத் தொழிலைக் கற்றுக்கொடுத்தார். மரியாளுக்கு நல்ல கணவராகவும், இயேசுவுக்கு நல்ல தந்தையாகவும் சூசையப்பர் விளங்கினார். சிறந்த வாய்மையும் பொறுமையும் கொண்ட சூசையப்பர், திருக்குடும்பத்தை சிறப்பாகத் தலைமை தாங்கி வழிநடத்தினார். இயேசு தனது இறையரசுப் பணியைத் தொடங்குவதற்கு சில ஆண்டுகளுக்கு முன்பு, இயேசுவும் மரியாளும் அருகில் இருக்க சூசையப்பர் பாக்கியமான மரணம் அடைந்தார்.

நற்செய்திகளில்:

மத்தேயு நற்செய்தி:

இயேசு கிறிஸ்துவின் பிறப்பையொட்டிய நிகழ்ச்சிகள்: அவருடைய தாய் மரியாளுக்கும் சூசையப்பருக்கும் திருமண ஒப்பந்தம் செய்யப்பட்டிருந்தது. அவர்கள் கூடி வாழும்முன் மரியாள் கருவுற்றிருந்தது தெரியவந்தது. அவர் தூய ஆவியால் கருவுற்றிருந்தார். அவர் கணவர் சூசையப்பர் நேர்மையாளர். அவர் மரியாளை இகழ்ச்சிக்கு உள்ளாக்க விரும்பாமல் மறைவாக விலக்கிவிடத் திட்டமிட்டார். அவர் இவ்வாறு சிந்தித்துக் கொண்டிருக்கும்போது ஆண்டவரின் தூதர் அவருக்குக் கனவில் தோன்றி, 'சூசையப்பரே, தாவீதின் மகனே, உம்மனைவி மரியாளை ஏற்றுக்கொள்ள அஞ்ச வேண்டாம். ஏனெனில் அவர் கருவுற்றிருப்பது தூய ஆவியால்தான். அவர் ஒரு மகனைப் பெற்றெடுப்பார். அவருக்கு இயேசு எனப் பெயரிடுவீர். ஏனெனில், அவர் தம் மக்களை அவர்களுடைய பாவங்களிலிருந்து மீட்பார்' என்றார். சூசையப்பர் தூக்கத்திலிருந்து விழித்தெழுந்து ஆண்டவரின் தூதர் தமக்குப் பணித்தவாறே தம் மனைவியை ஏற்றுக்கொண்டார். மரியாள் தம் மகனைப் பெற்றெடுக்கும் வரை சூசையப்பர் அவரோடு கூடி வாழவில்லை. சூசையப்பர் அம்மகனுக்கு இயேசு என்று பெயரிட்டார்.

~ மத்தேயு 1:18-21,24-25

ஞானிகள் திரும்பிச் சென்றபின் ஆண்டவருடைய தூதர் சூசையப்பருக்குக் கனவில் தோன்றி, "நீர் எழுந்து குழந்தையையும் அதன் தாயையும் கூட்டிக் கொண்டு எகிப்துக்குத் தப்பி ஓடிச்செல்லும். நான் உமக்குச் சொல்லும்வரை அங்கேயே இரும். ஏனெனில், குழந்தையை ஏரோது கொல்வதற்காகத் தேடப்போகிறான்" என்றார். சூசையப்பர் எழுந்து, குழந்தையையும் அதன் தாயையும் கூட்டிக்கொண்டு, இரவிலேயே எகிப்துக்குப் புறப்பட்டுச் சென்றார். ஏரோது காலமானதும், ஆண்டவருடைய தூதர் எகிப்தில் சூசையப்பருக்குக் கனவில் தோன்றி, "நீர் எழுந்து குழந்தையையும் அதன் தாயையும் கூட்டிக்கொண்டு இஸ்ரயேல் நாட்டுக்குச் செல்லும். ஏனெனில் குழந்தையின் உயிரைப் பறிக்கத் தேடியவர்கள் இறந்து போனார்கள்" என்றார். எனவே, சூசையப்பர் எழுந்து குழந்தையையும் அதன் தாயையும் கூட்டிக்கொண்டு இஸ்ரயேல் நாட்டுக்கு வந்து சேர்ந்தார்.

~ மத்தேயு 2 : 13 - 14, 19 - 21

இயேசு தமது சொந்த ஊருக்கு வந்து அங்குள்ள தொழுகைக் கூடத்தில் அவர்களுக்குக் கற்பித்தார். அதைக் கேட்டவர்கள் வியப்பில் ஆழ்ந்தார்கள். அவர்கள், "எங்கிருந்து இந்த ஞானம் இவருக்கு வந்தது? எப்படி இந்த வல்ல செயல்களைச் செய்கிறார்? இவர் தச்சருடைய மகன் அல்லவா? இவருடைய தாய் மரியாள் என்பவர்தானே? யாக்கோபு, சூசையப்பர், சீமோன், யூதா ஆகியோர் இவருடைய சகோதரர் அல்லவா? இவர் சகோதரிகள் எல்லாரும் நம்மோடு இருக்கிறார்கள் அல்லவா? பின் இவருக்கு இவையெல்லாம் எங்கிருந்து வந்தன?" என்றார்கள்.

~ மத்தேயு 13:54-56

லூக்கா நற்செய்தி:

தாவீதின் வழிமரபினரான சூசையப்பரும், தமக்கு மண ஒப்பந்தமான மரியாளோடு, பெயரைப் பதிவு செய்ய, கலிலேயாவிலுள்ள நாசரேத்து ஊரிலிருந்து யூதேயாவிலுள்ள பெத்லகேம் என்ற தாவீதின் ஊருக்குச் சென்றார். மரியாள் கருவுற்றிருந்தார். அவர்கள் அங்கு இருந்தபொழுது மரியாளுக்குப் பேறுகாலம் வந்தது. அவர் தம் தலைமகனைப் பெற்றெடுத்தார். விடுதியில் அவர்களுக்கு இடம் கிடைக்கவில்லை. எனவே பிள்ளையைத் துணிகளில் பொதிந்து தீவனத் தொட்டியில் கிடத்தினார்.

~ லூக்கா 2:4-7

குழந்தைக்கு விருத்தசேதனம் செய்ய வேண்டிய எட்டாம் நாள் வந்தது. தாயின் வயிற்றில் உருவாகுமுன்பே வானதூதர் சொல்லியிருந்தவாறு அதற்கு இயேசு என்று பெயரிட்டார்கள். மோசேயின் சட்டப்படி தூய்மைச் சடங்கை நிறைவேற்றவேண்டிய நாள் வந்தபோது, குழந்தையை ஆண்டவருக்கு அர்ப்பணிக்க அவர்கள் எருசலேமுக்குக் கொண்டு சென்றார்கள்.

~ லூக்கா 2 : 21 - 22

ஆண்டுதோறும் இயேசுவின் பெற்றோர் பாஸ்கா விழாவைக் கொண்டாட எருசலேமுக்குப் போவார்கள்; இயேசுவுக்குப் பன்னிரண்டு வயது ஆனபோது, வழக்கப்படி விழாவைக் கொண்டாட எருசலேம் சென்றனர். விழா நாள்கள் முடிந்து அவர்கள் திரும்பியபோது, சிறுவன் இயேசு எருசலேமில் தங்கிவிட்டார். இது அவருடைய பெற்றோருக்குத் தெரியாது; பயணிகள் கூட்டத்தில் அவர் இருப்பார் என்று எண்ணினர். பயணம் முடிந்தபின்பு உறவினரிடையேயும் அறிமுகமானவர்களிடையேயும் அவரைத் தேடினர்; அவரைக் காணாததால் அவரைத் தேடிக்கொண்டு எருசலேமுக்குத் திரும்பிச் சென்றார்கள். மூன்று நாள்களுக்குப்பின் அவரைக் ஆலயத்தில் கண்டார்கள்.

~ லூக்கா 2:41-46

வணக்கம்:

கிறிஸ்தவ புனிதர்களில், புனித கன்னி மரியாளுக்கு அடுத்ததாக புனிதர் சூசையப்பர் வணங்கப்படுகிறார். கிறிஸ்தவ வரலாற்றின் தொடக்க காலம் முதலே இவர் புனிதராக போற்றப்படுகிறார். இவர் கிறிஸ்தவர்களால் சிறப்பாக கத்தோலிக்கர் மற்றும் கிழக்கு மரபுவழித் திருச்சபையினரால் மிகவும் மதிக்கப்படுகிறார்.

புனிதர் சூசையப்பர் அகில உலகத் திருச்சபை, கற்பு, கல்வி, திருமணம், குடும்பங்கள், நல்ல மரணம் ஆகியவற்றுக்கும், தொழிலாளர்களுக்கும் பாதுகாவலராக விளங்குகிறார்.

நினைவுத் திருவிழாக்கள்:

கத்தோலிக்கத் திருச்சபையில் இவருக்கு இரண்டு விழாக்கள் சிறப்பிக்கப்படுகின்றன.

அவை :

1. புனிதர் சூசையப்பர், கன்னி மரியாளின் கணவர்

(மார்ச் 19).

2. புனிதர் சூசையப்பர் தொழிலாளர்களின் பாதுகாவலர்

(மே 1)

திருக்காட்சி பெருவிழாவைத் தொடர்ந்து வரும் ஞாயிற்றுக்கிழமை அன்று கிழக்கு மரபுவழி திருச்சபையினர் புனிதர் சூசையப்பரின் விழாவை சிறப்பிக்கின்றனர்.

Also known as

• Joseph of Nazareth

• Joseph the Artisan

• Joseph the Betrothed

Additional Memorials

• 1 May (Joseph the Worker)

• 3rd Wednesday after Easter (patronage of Saint Joseph of the Universal Church)

• 29 October (Armenian)

• 20 July (Coptic)

Profile

Descendant of the house of David. Layman. Builder by trade; traditionally a carpenter, but may have been a stone worker. Earthly spouse of the Blessed Virgin Mary. Foster and adoptive father of Jesus Christ. Visionary who was visited by angels. Noted for his willingness to immediately get up and do what God told him to do.

Died

1st century, prior to the Passion, of natural causes

Name Meaning

whom the Lord adds (Joseph)

Patronage

• against doubt • against hesitation • accountants • attornies • barristers • bursars • cabinetmakers • carpenters • cemetery workers • children • civil engineers • confectioners • craftsmen • dying people • educators • emigrants • exiles • expectant mothers • families • fathers • furniture makers • grave diggers • happy death • holy death • house hunters • immigrants • interior souls • joiners • laborers • lawyers • married people • orphans • people in doubt • people who fight Communism • pioneers • pregnant women • social justice • solicitors • teachers • travellers • unborn children • wheelwrights • workers • working people • Catholic Church • Oblates of Saint Joseph • for protection of the Church • Universal Church • Vatican II • Americas • Austria • Belgium • Bohemia • Canada • China • Croatian people • Korea • Mexico • New France • New World • Peru • Philippines • Vatican City • Viet Nam • Canadian Armed Forces • Papal States • 46 dioceses • 26 cities • states and regions

† Feast of the Day †

(March 19)

✠ St. Joseph ✠

The legal father of Jesus Christ,

Spouse of the Blessed Virgin Mary,

Prince and Patron of the Universal Church:

Venerated in: All Christian denominations which venerate saints

Feast: March 19

Saint Joseph, Husband of Mary (Western Christianity)

Patronage:

Catholic Church, Unborn Children, Fathers, Immigrants, Workers, Employment, Explorer, Pilgrims, Traveller, Carpenters, Realtors, Against doubt and hesitation, And of a happy death, Belgium, From the State of Ceará and the city of Macapá in Brazil, Canada, Croatia, Korea, Indonesia, Zapotlan in Mexico, Vietnam, Tagbilaran City, Bohol, Mandaue City, Cebu, Philippines, and many others.

There is not very much biographical data about St. Joseph. We know that he was from the royal dynasty of David. He was a virgin, he was married to Our Lady, they remained virgins after marriage. He was present at the Manger at Christmas. He journeyed with the Divine Infant and Our Lady to Egypt and returned. After that, there is silence about him.

What is the beauty of the silence of Holy Scriptures regarding St. Joseph? What facet of the spirit of the Church shines in this silence?

St. Joseph was the greatest saint or one of the greatest saints of the Church since some sustain that either St. John the Baptist or St. John the Evangelist would be the greatest saint. In any circumstance, there are very good reasons to suppose that he, St. Joseph, was the greatest saint. One would expect to find an abundance of edifying biographical material about so great a saint. But the opposite is true: both Scriptures and Tradition say very few things about him. How can this be explained?

First, we can observe that Scriptures only speak a few times about Our Lady, who is much more than St. Joseph. She is the masterpiece of creation, incomparable to all others. Again, why do Scriptures say just a few words about these two great figures?

The traditional reason given is that both were very humble and chose to be out of the limelight in order to let Our Lord shine and receive all the honour and glory. This is a very good reason, but there is something else.

It is something that reflects the spirit of the Catholic Church very much. Any magnificent actions in their lives were overshadowed by the fact that Our Lady was the mother of the Creator and St. Joseph was the foster-father of Our Lord Jesus Christ and spouse of Our Lady. Anything else they did was effaced in light of this.

For example, consider these two extraordinary facts: the perplexity of St. Joseph in face of the pregnancy of Our Lady, and her action at the wedding of Canaan, where she requested and obtained a miracle from Our Lord. St. Joseph took a very noble position. Our Lady did something remarkable. But these facts dull in the face of the grandeur they had as mother and father of God.

You can also analyze the fact that St. Joseph was chosen to be the spouse of Our Lady. With regard to Our Lady, God was extremely careful. He respected and venerated her so much that during the Passion, when He permitted Our Lord to be morally insulted and physically chastised, He did not permit anyone to touch Our Lady, not even with the tip of a finger. Now, if God venerated Our Lady so greatly, He would have shown tremendous care in choosing a spouse for her. He chose a spouse proportional to her in order to constitute the perfect family.

But what does it mean to be proportional to Our Lady? Only this title – spouse of Our Lady – is something far beyond and higher than anything St. Joseph did or could have done. Along this vein, another question arises: What can be more admirable than having been chosen to be the foster-father of God? Nothing can be comparable to that.

There is something even more beautiful here. Divine Providence permitted the cult of St. Joseph, as well as of Our Lady to develop. These cults were not based on a plethora of information. Instead, they were based on the theological reasoning that St. Joseph and Our Lady were the father and mother of God. Therefore, they should be the greatest saints. With this, God left the man to imagine the moral profiles of these two saints, based on the sources of Revelation.

Because Catholics do not practice free interpretation of the Scriptures, they follow the guidance of both the Magisterium of the Church and sound theologians. When God hid the detailed account of St. Joseph and Our Lady's lives, He encouraged and inspired the Church to contemplate their many facets and learn from the Hierarchy. That is to say, He wants the saints and the doctors to elaborate the doctrine from the abridged data He gave us. He wants man to distil from Scripture and Tradition the good doctrine He hid there, as the bee draws nectar from the flower. When someone sees a flower, he doesn’t imagine that something so sweet would be inside. The same is true regarding many truths of Revelation, especially with regard to St. Joseph and Our Lady.

So, from the silence of Scriptures regarding St. Joseph and Our Lady, you can deduce the approval of God for the hierarchical character of the Catholic Church.

It seems to be a remarkable way to better understand one beautiful facet of the Catholic spirit.

~ Late Prof. Plinio Corrêa de Oliveira

Blessed Sibyllina Biscossi

Also known as

• Sibyllina of Pavia

• Sibila, Sibile, Sibili, Sibilina, Sibillina, Sibylline, Sybil

Additional Memorial

20 March (Pavia, Italy)

Profile

Orphaned when very young, she received no education and was working as a domestic servant by age 10. Blind by age 12; the cause of her blindness has not come down to us. Adopted by a community of Dominican tertiaries at Pavia, Italy.

Sibyllina developed a devotion to Saint Dominic in hopes that his intervention would return her sight; when it did not, she came to accept it as her lot in life. She received a vision of Saint Dominic as confirmation of her desire to join the Order. At age 15 she became a recluse, living in a walled up cell. She spent her time in prayer, and her cell soon became a point of pilgrimage for Pavians seeking advice and healing; she lived there for over 60 years, doing penance, performing miracles, and spreading devotion to the Holy Spirit.

Sybillina could sense the Presence in the Blessed Sacrament. Once a priest passed her window on his way to a sick call. She told him that the host was not consecrated; he checked and found he had taken a host from the wrong container.

Born

1287 in Pavia, Lombardy, Italy

Died

• 19 March 1367 in Pavia, Italy of natural causes

• buried in the Dominican church in Pavia

• body found incorrupt in 1854

Beatified

• 1853 by Pope Pius IX (cultus confirmed)

• 17 August 1854 by Pope Pius IX (beatified)

Patronage

• children whose parents are not married

• against loss of parents

• maids

Blessed Marcel Callo

Also known as

Marceli, Marcellus

Additional Memorial

19 April (diocese of Linz, Austria)

Profile

Second of nine children. Lifelong layman in the diocese of Rennes, France. Joined the Boy Scouts at age 10, and considered himself a Scout the rest of his life. Member of the Young Christian Workers (Jocists). Following the Nazi invasion of France, Marcel and some friends would go each day to the train station to assist refugees arriving from the east. Engaged to Marguerite Derniaux, but due to the war they never married. Conscripted into a forced labour camp in Thuringia, Marcel tried to use his time to minister to others enslaved by the Nazis. Arrested by the Gestapo on 19 April 1944 for membership in the Jocists, which was considered an outlawed secret society; the arresting officers said Marcel was being taken because he was "too much of a Catholic". Sent to camps in Gotha, then Flossenburg and finally the Güsen I and II parts of the Mauthausen, Austria camp where he did forced labour most of the day, was abused the rest, and finally died as a result of the miserable conditions. Martyr.

Born

6 December 1921 in Rennes, Ille-et-Vilaine, France

Died

• 19 March 1945 in Mauthausen, Upper Austria, Austria of tuberculosis and dysentery

• buried in a mass grave outside the walls of the camp

Beatified

4 October 1987 by Pope John Paul II

Blessed Isnard de Chiampo

Also known as

Isnard of Vicenza

Profile

Dominican friar, receiving the cowl from Saint Dominic de Guzman in 1219. Priest. Founder and first prior of the friary at Pavia, Italy. Though he lived the life of a friar, he was a fat friar, for which he was mocked and ridiculed when he travelled to preach.

Born

at Chiampo, diocese of Vicenza, Italy

Died

1244 of natural causes

Beatified

12 March 1919 by Pope Benedict XV (cultus confirmed)

Saint Alkmund of Northumbria

Also known as

Alcmund, Alchmund, Alcumundus, Ealhmund

Profile

Born a prince, the son of the Northumbrian King Alcred. King of Northumbria after the murders of his father and his brother Osred. Known for his charity to the poor and orphaned. Exiled to the area of Pictish Scotland and later murdered by agents of the usurping king Eardwulf of Northumbria. There are six churches in England dedicated to him.

Born

774 in northern England

Died

• martyred in c.800 in Mercia (in modern Shropshire, England)

• buried at Northworthy (modern Derby), England

• relics later translated to Shrewsbury abbey by Ethelfleda, the Lady of the Mercians

• relics returned to the White Church in Derby in 1140

• during the move his tomb was reported to exude a perfume

Patronage

Derby, England

Blessed Clement of Dunblane

Profile

Studied at the University of Paris, France. Dominican friar, receiving the habit from Saint Dominic de Guzman. Helped introduce the Dominicans to Scotland. Noted preacher. Bishop of Dunblane, Scotland in 1233, ordained by Pope Gregory IX. He constantly travelled his diocese, rebuilding churches, including Dunblane Cathedral, fighting for the rights of the Church, and evangelizing the laity. Worked on the Cause for the canonization of Saint Margaret of Scotland. Assigned to collect alms for the Holy Land in 1247. Excommunicated a group who tried to murder the king. Wrote a biography of Saint Dominic, a book on pilgrimages to the Holy Land, a history of the Dominican Order in Scotland, and translated a number of works.

Born

Scottish

Died

• 1258 in Dunblane, Scotland of natural causes

• interred in the choir of Dunblane Cathedral

Blessed Jan Turchan

Also known as

• Narcyz Turchan

• Narcissus Turchan

Additional Memorial

12 June as one of the 108 Martyrs of World War II

Profile

Joined the Franciscan Friars Minor in 1899 in the province of Santa Maria degli Angeli in Italy, taking the name Narcyz. Ordained a priest in Lviv, Poland (in modern Ukraine) on 1 June 1906. Arrested for his faith on 6 October 1941 by the Gestapo, he was deported, imprisoned in the Dachau concentration camp, tortured and finally murdered in the Nazi persecutions. As long as his health held out, he spent his time in the camp ministering to other prisoners. Martyr.

Born

19 September 1879 in Biskupice, Warminsko-Mazurskie, Poland

Died

19 March 1942 at the Dachau concentration camp, Oberbayern, Germany

Beatified

13 June 1999 by Pope John Paul II

Blessed Anton Muzaj

Profile

Studied at the Pontifical French Seminary in Shkodrë, Albania, then in 1938 in Rome, Italy at the Congregation Propaganda Fide, and then theology at the Gregorian University. Ordained on 19 March 1944 as a priest in the archdiocese of Shkodrë-Pult, Albania. He returned to Kosovo in 1946 where he was known as a devout and hard-working priest. Imprisoned and tortured by Communist authorities during their anti–Christian persecutions. Martyr.

Born

12 May 1921 in Vrnakolo, Kosovo, Serbia

Died

spring 1948 in Shkodrë, Albania as a result of the injuries sustained during torture

Beatified

• 5 November 2016 by Pope Francis

• beatification celebrated at the Square of the Cathedral of Shën Shtjefnit, Shkodër, Albania, presided by Cardinal Angelo Amato

Blessed Andrea Gallerani

Also known as

• Andrew Gallerani

• Andrew de'Gallerani

• Andre d'Gallerani

Additional Memorial

20 June (Siena, Italy)

Profile

Born to the nobility, he was a distinguished soldier. Exiled for killing a blasphemer with his sword, Andrea devoted the rest of his life to penitential acts of mercy. When he was allowed to return home to Siena, Italy, he founded a hospital and the Frati della Misericordia (Brothers of Mercy) to serve there; the Brothers wore a cloak bearing a cross and the letter "M"; their association died out in 1308.

Born

13th century Siena, Italy

Died

19 March 1251 in Siena, Italy of natural causes

Beatified

13 May 1798 by Pope Pius VI (cultus confirmation)

Blessed John of Parma

Also known as

• Giovanni di Parma

• John Buralli

Profile

Franciscan. Priest. Taught theology at Bologna and Naples. Seventh minister general of the Franciscans from 1247-1257. Visited Franciscan provinces of different countries, including England. Papal legate to Constantinople. Retired to Greccio, Italy.

Born

1209 at Parma, Italy

Died

1289 at Greccio, Italy

Beatified

1777 by Pope Pius VI (cultus confirmed)

Patronage

Parma, Italy

Saint John the Syrian of Pinna

Also known as

• John of Pinna

• John of Panaca

• John of Parran

• John the Syrian

Profile

Hermit in Syria. Fled to Pinna, Italy to escape Monophysite persecution. He arrived in the dead of winter; some hunters witnessed him sit beside a bare, leafless pear tree which burst full bloom due to the holy man's proximity. Founded abbeys in Pinna and Pesaro, Italy, and served as Abbot at Pinna for 44 years.

Born

6th century Syrian

Died

6th century in Parran Abbey in Spoleto, Italy of natural causes

Blessed Mark of Montegallo

Also known as

Marco, Marcos, Markus

Profile

Italian noble from the Marches of Ancona. Physician. Married layman; both he and his wife joined the Franciscans, she becoming a Poor Clare. Priest. Travelled Italy preaching and establishing charitable pawnshops for the poor, known in Italy as Monti di Pieta.

Born

1426 at Montegallo, Ascoli Piceno, Italy

Died

1497 of natural causes

Beatified

1839 by Pope Gregory XVI (cultus confirmation)

Saint Lanoald of Maastricht

Also known as

• Lanoald of Ghent

• Lanoald of Haspengau

• Lanoald of Wintershoven

• Landoald, Landoaldus, Landoalt, Landowaldus

Profile

Priest in Rome, Italy. With Saint Amantius of Wintershoven, he evangelized areas of modern France and Belgium. Founded the church at Wintershoven, Belgium.

Born

Lombardy, Italy

Died

c.668

Saint Lactali of Freshford

Also known as

Lactan, Lactinus, Lactean

Profile

Educated at Bangor Abbey. Monk. Spiritual student of Saint Comgall of Bangor and Saint Molu of Killaloe. Founded the monastery Achadh-Ur, now known as Freshford, in Kilkenny, Ireland, and served as its first abbot. Miracle worker and healer of the lame and the mentally ill.

Born

County Cork, Ireland

Died

672 of natural causes

Saint Pancharius of Nicomedia

Profile

Roman senator. Imperial officer. Favorite of emperor Maximian. Covert Christian during the first stage of the persecutions. After a letter from his mother and sister concerning their faith, he confessed Christ and was martyred.

Died

beheaded in 303 in Nicomedia

Saint Adrian of Maastricht

Also known as

Hadrian

Profile

Monk in Maastricht, Netherlands. Spiritual student of Saint Landoald of Maastricht. Murdered by robbers while begging alms for his community. Venerated as a martyr for dying in the service of his brothers.

Died

c.668

Saint Amantius of Wintershoven

Profile

Deacon from Rome, Italy. With Saint Landoald, he evangelized the area of modern France and Belgium. Founded the church at Wintershoven.

Died

c.668

Saint Auxilius of Ireland

Also known as

Auxilius of Killossey

Profile

Worked with Saint Patrick to evangelize Ireland in the fifth century. Bishop of Killossey, Ireland.

Died

c.460

Saint Corbasius of Quimperlé

Also known as

Corbase

Profile

Seventh-century monk in Brittany, France. Abbot of the monastery of Quimperlé in Finistère, France.

Saint Leontius of Saintes

Additional Memorial

14 October (translation of relics)

Profile

Bishop of Saintes, France. Friend of Saint Malo, whom he sheltered in exile.

Died

640

Saint Colocer of Saint-Brieuc

Profile

Sixth-century saint who lived in the diocese of Saint-Brieuc, France, but no details have survived.

Saint Cuthbert of Brittany

Also known as

Cuthbertus

Profile

No information has survived.

Born

Brittany, France

Saint Leontinus of Braga

Also known as

Leontius of Braga

Profile

Early bishop of Braga, Portugal. Martyr.

Saint Apollonius of Braga

Also known as

Apollonios

Profile

Early bishop of Braga, Portugal. Martyr.

Saint Gemus

Profile

Monk, probably at Moyenmoutier in the Alsace (part of modern France).

Died

relics at Horbach, Germany

Martyrs of Sorrento

Profile

A group of three sisters and a brother who were martyred together. We have little more than their names - Mark, Quartilla, Quintilla and Quintius.

Died

Sorrento, Italy, date unknown

Martyred in the Spanish Civil War

Thousands of people were murdered in the anti-Catholic persecutions of the Spanish Civil War from 1934 to 1939. I have pages on each of them, but in most cases I have only found very minimal information. They are available on the CatholicSaints.Info site through these links:

• Alberto Linares de La Pinta

• Jaume Trilla Lastra

இன்றைய புனிதர்கள் மார்ச் 18

 St. Humphrey

Feastday: March 18

Death: 871

Benedictine bishop during the Norman invasion, also called Hunfrid. He was a monk at Prum until being made the bishop of Therouanne, France, in 856. Forced to flee the Normans, he returned to restore the city and to become abbot of St. Bertin in France.

St. Narcissus and Felix

Martyrs. While it is certain that Narcissus, a bishop, and Felix, his deacon, were martyred in Spain, little else is known. Legends are associated with them, including their supposed escape to Germany or Switzerland.

St. Salvatore

#புனித_சால்வதோர் (1567-1938)

மார்ச் 18

இவர் (#StSalvatorOfHorta) ஸ்பெயின் நாட்டைச் சார்ந்தவர்.

மிகவும் எளிய குடும்பத்தில் பிறந்த இவர், சிறுவயதிலேயே தன் பெற்றோரை இழந்தார். இதனால் இவர் பார்சிலோனாவிற்குச் சென்று, செருப்புத் தைத்து அதிலிருந்து கிடைத்த சொற்ப வருமானத்தைக் கொண்டு வாழ்ந்து வந்தார்.

இவருக்கு இருபது வயது நடக்கும்போது பொதுநிலையினருக்கான பிரான்சிஸ்கன் மூன்றாம் சபையில் சேர்ந்து ஒரு துறவியைப் போன்று வாழ்ந்து வந்தார். அங்கு இவர் தனக்குக் கொடுக்கப்பட்ட மிகச் சாதாரண வேலைகளையும்கூட மிகத் தாழ்ச்சியோடு செய்து வந்தார்.

இவரால் பல அருமடையாளங்கள் நடந்தன. அதனால் இவரைச் சுற்றி எப்பொழுதும் நோயாளர்கள் இருந்தார்கள். இவர் வெறுங் காலோடு தான் எங்கும் சென்றார்; கடுமையான ஒறுத்தல் முயற்சிகளை மேற்கொண்டார். எனவே இவர் வாழ்ந்த காலத்திலேயே ஒரு புனிதராக அறியப்பட்டார்.

இவர் 1567 ஆம் ஆண்டு தனது 47 வயதில் இறையடி சேர்ந்தார். இவருக்கு 1938 ஆம் ஆண்டு திருத்தந்தை பதினொன்றாம் பயஸால் புனிதர் பட்டம் கொடுக்கப்பட்டது.

Feastday: March 18

Birth: 1520

Death: 1567

Beatified: February 5,1606 by Pope Paul V

Canonized: April 17, 1938 by Pope Pius XI

St. Salvatore of Horta (Feast day - March 18th) St. Salvatore is usually described as "of Horta" because he spent many years in the Franciscan Friary of that place. He was born at Santa Columba in the diocese of Gerona in Spain. He came of a poor family, and lost both his parents while still a child. Migrating to the town, he worked as a shoemaker in Barcelona. At the age of twenty, as his heart was set on the religious life, he became a Franciscan of the Observance. Employed in the kitchen, his virtue quickly matured in these humble surroundings, but he thirsted for greater austerity, and passed on, first to the convent of St. Mary of Jesus at Tortosa, and then to the solitude of St. Mary of the Angels at Horta in the same diocese. In that house of very strict observance, he made a protracted stay but eventually he returned to Barcelona, where his supernatural gifts attracted much notice, and where the blind, lame and deaf came to him to be healed. He always walked barefoot, scourged himself daily, and kept long and rigorous fasts. He was specially devoted to our Lady and to St. Paul who appeared to him on several occasions, notably on his death-bed. St. Salvatore had gone to Sardinia in compliance with the orders of his superiors when he was seized with an illness which proved fatal. He died at Cagliari, being forty-seven years of age, in 1567. He was venerated as a saint during his lifetime and was eventually canonized in 1938.

Salvador of Horta, O.F.M., (Catalan: Salvador d'Horta, Spanish: Salvador de Horta, Italian: Salvatore da Horta) was a Spanish Franciscan lay brother from the region of Catalonia in Spain, who was celebrated as a miracle worker during his lifetime. He is honored as a saint by the Catholic Church.

Life

He was born Salvador Pladevall i Bien some time during December 1520 in the hospital of Santa Coloma de Farners, located in the Catalan Province of Girona, where his parents worked as servants.[1] Orphaned at age 14, he moved with his sister Blasa to Barcelona, where he worked as a shoemaker to support them both.

When his sister had married, Pladevall felt free to follow a religious calling he had felt. He first entered the famed Benedictine Abbey of Santa Maria de Montserrat, near Barcelona, to explore monastic life. Apparently not feeling drawn there, and desiring a more humble way of life, he entered the novitiate of the Observant branch of the Order of Friars Minor in Barcelona as a lay brother on 3 May 1541.[2] He made his profession of vows in 1542,[1] having become known among the friars for his asceticism and humility.

Salvador was then sent by his superiors to serve as the cook, designated beggar and porter at the friary at Tortosa. There Salvador soon acquired a reputation as a healer, and the friary became a destination for sick pilgrims. It was estimated by observers that the number of visitors to the friary numbered some 2,000 people per week.[3]

As a result, Salvador's superiors developed a suspicion of him which was to shadow him for the rest of his life, and they began moving him to different friaries: first Bellpuig, then Lleida, followed by the remote village of Horta de Sant Joan, the town with which he is most identified, residing there 1547-1559 in the Friary of Our Lady of the Angels. Salvador was eventually moved to the friary of Reus and again to Madrid, where he was visited by King Philip II of Spain, followed by yet another move to the friary in Barcelona. While residing there, in 1560 he was denounced to the Spanish Inquisition for the many miracles attributed to his intercession. After some investigations, they chose to take no action against him.[1]

In 1565 Salvador was assigned to the Friary of St. Mary of Jesus in Cagliari, on the island of Sardinia, then under the rule of Spain, where he continued to serve as the cook for the community. He also continued to have cures take place at his intercession. It was there that he died on 18 March 1567.[4]

Remains of the cloister of the Franciscan friary in Horta de Sant Joan, where St. Salvador lived for twelve years.

Veneration

At the request of King Philip, Salvador was allowed to be venerated as "Blessed" on 5 February 1606 by Pope Paul V, which was confirmed on 29 January 1711 by Pope Clement XI.[5] He was canonized on 17 April 1938 by Pope Pius XI. His feast day is generally celebrated on 18 March, the anniversary of his death; it is observed, however, by the Friars Minor on 17 April, the anniversary of his canonization.[1]

His remains were originally interred at the Church of St. Mary of Jesus attached to the friary where he died. In 1606 it had been decided to open his grave to provide his heart as a relic for the Franciscan community in Silke, near Sassari. When it was opened, his body was found to be still intact. Thus, when the Church of St. Mary of Jesus was demolished in 1718, his remains were interred first at another church of the Order in the city, then finally, in 1758, they were entombed in a glass coffin under the main altar of the Church of St. Rosalie in the city. This remains his shrine, where his remains can be venerated.[6][7]

Veneration of Salvador spread throughout his native Catalunya and also in Calabria, long under Spanish rule

Saint Cyril of Jerusalem

† இன்றைய புனிதர் †

(மார்ச் 18)

✠ புனிதர் சிரில் ✠

(St. Cyril of Jerusalem)

ஆயர்/ ஒப்புரவாளர்/ மறைவல்லுநர்:

(Bishop, Confessor and Doctor of the Church)

பிறப்பு: கி.பி. 313

ரோமானிய பாலஸ்தீனிய பிரதான நகரங்களில் ஒன்றான இஸ்ரேலின் மெடிட்டெரேனியன் கரையோரத்தில் உள்ள, “சீசரே மாரிடிமா” எனும் ஒரு பண்டைய துறைமுகம் அருகில், சிரியா பாலஸ்தீனம் (தற்போதைய இஸ்ரேல்)

(Possibly near “Caesarea Maritima”, an ancient port on the Mediterranean coast of Israel, one of the principal cities of Roman Palestine, Syria Palaestina (Modern-day Israel)

இறப்பு: கி.பி. 386 (வயது 73)

எருசலேம், சிரியா பாலஸ்தீனம்

(Jerusalem, Syria Palaestina)

ஏற்கும் சமயம்:

ரோமன் கத்தோலிக்க திருச்சபை

(Roman Catholic Church)

கிழக்கு மரபுவழி திருச்சபை

(Eastern Orthodox Church)

ஓரியண்டல் மரபுவழி திருச்சபை

(Oriental Orthodoxy)

ஆங்கிலிக்கன் சமூகம்

(Anglican Communion)

லூதரன் திருச்சபை

(Lutheran Church)

நினைவுத் திருநாள்: மார்ச் 18

தற்போதைய காலகட்டத்தில் திருச்சபைக்குள்ள நெருக்கடிகள் - அந்நாளைய நான்காம் நூற்றாண்டில் கிறிஸ்தவத்திற்கு எதிரான கொள்கைகளைக்கொண்ட ஆரியர்களால் (Arian heresy) திருச்சபைக்கு நேரிட்ட நெருக்கடிகளுக்கும் பயமுறுத்தல்களுக்கும் முன்னே மிகவும் சாதாரணமானதேயாகும். கிறிஸ்துவின் தெய்வீகத்தன்மையையே மறுதலித்த ஆரியர்கள் கிட்டத்தட்ட கிறிஸ்தவத்தை இல்லாது செய்தனர்.

புனிதர் சிரில், ஆரம்பகால திருச்சபையின் புகழ்பெற்ற இறையியலாளராக விளங்கினார். அனைத்துக் கிறிஸ்தவ திருச்சபைகளாலும் புனிதராக கொண்டாடப்பட்ட இவர், பாலஸ்தீனிய கிறிஸ்தவ சமூகத்தினரால் மிகவும் உயர்வாக மதிக்கப்பட்டவர். இவர், கி.பி. 1883ம் ஆண்டு, திருத்தந்தை பதின்மூன்றாம் லியோ (Pope Leo XIII) அவர்களால் திருச்சபையின் மறைவல்லுனர் என பிரகடணம் செய்விக்கப்பட்டார்.

"மாக்ஸிமசுக்குப் (Maximus) பின்னர் இவர் ஜெருசலேம் நகரின் ஆயராக பொறுப்பேற்றார். ஆனால், ஆரியனிச (Arians) ஆயர் "அகஸியஸ்" (Acacius of Caesarea) என்பவரது பகைமையாலும் பல்வேறு பேரரசர்களின் மாறுபட்ட கொள்கைகளாலும் இவர் ஒன்றுக்கும் மேற்பட்ட சந்தர்ப்பங்களில் நாடு கடத்தப்பட்டார்.

பாலஸ்தீன நகரில் அல்லது அதன் அருகாமையில் பிறந்த சிரில், சிறப்பாக கல்வி கற்றார். ஜெருசலேம் நகரின் ஆயர், புனிதர் "மகாரியஸ்" (St. Macarius of Jerusalem) அவர்களால் கி.பி. 335ம் ஆண்டு திருத்தொண்டராக அருட்பொழிவு செய்யப்பட்டார். சுமார் எட்டு ஆண்டுகளின் பின்னர் அருட்தந்தையாக அருட்பொழிவு செய்யப்பட்டார். கி.பி. சுமார் 350ம் ஆண்டின் பிற்பகுதியில் "மாக்ஸிமசுக்குப் (Maximus) பின்னர் ஜெருசலேம் நகரின் ஆயராக பொறுப்பேற்றார்.

அவர் ஜெருசலேமின் ஆயராகப் பொறுப்பேற்ற சூழ்நிலை பற்றி முரண்பட்ட தகவல்கள் உள்ளன. பிராந்திய ஆயர்களால் அவர் முறையாக அருட்பொழிவு செய்யப்பட்டார் எனவும், அதற்கு எதிராகவும் தகவல்கள் நிலவின. அவருக்கு எதிரான மற்றும் விரோதங்களைக்கொண்ட ஆரியனிச ஆயரான "அகஸியஸ்" சிரிலுக்கு எதிராக போர்க்கொடி தூக்கினான். ஜெருசலேம் திருச்சபையில் சிரிலுக்கு முக்கியத்துவம் அதிகரிப்பது கண்டு பொறாமை கொண்டான். ஜெருசலேம் கிறிஸ்தவர்களின் முக்கிய ஸ்தலமாகவும் யாத்திரை ஸ்தலமாகவும் மாறுவது கண்டு மென்மேலும் பொறாமை கொண்டான். தேவாலயங்களின் பொது சொத்துக்களை சிரில் விற்பதாக குற்றம் சாட்டினான். ஒருமுறை, ஜெருசலேம் நகரில் உணவுப் பற்றாக்குறையினால் பஞ்சம் ஏற்பட்டது. தமது மக்களுக்கு உணவுப்பொருட்களை வாங்குவதற்காக அவர் அங்ஙனம் செய்ததாக ஒரு நம்பிக்கை நிலவியது.

சிரில் மீதுள்ள குற்றங்களுக்கான விசாரணைக்காக "அகஸியஸ்" 'அழைப்பாணை' (Summons) அனுப்பினான். ஆனால், இரண்டு வருடம் வரை சிரில் அவற்றினை எதிர்த்தார். ஆனால், அகஸியஸின் செல்வாக்கின் காரணமாக கூடிய விசாரணை சபை, கி.பி. 357ம் ஆண்டு, சிரில் இல்லாத சமயம் பார்த்து அவரை பதவி இறக்கம் செய்தது. சிரில் "டாரஸ்" ஆயர் "சில்வானஸ்" (Silvanus) என்பவருடன் தஞ்சமடைந்தார்.

கி.பி. 359ம் ஆண்டு, சூழ்நிலைகள் அகஸியஸுக்கு எதிராக மாறின. அப்போது கூடிய "செலூஸியா" (Council of Seleucia) விசாரணை சபை, சிரிலின் ஆயர் பதவியை உறுதி செய்ததுடன், அகஸியசை பதிவியிறக்கம் செய்து தீர்ப்பளித்தது. இருப்பினும் 360ம் ஆண்டு, இத்தீர்ப்பு பேரரசன் "கான்ஸ்டன்ஷியசால்" (Emperor Constantius) மாற்றி எழுதப்பட்டது. சிரில் மீண்டும் தண்டனைக்குள்ளானார். ஜெருசலேமிலிருந்து நாடு கடத்தப்பட்டார். ஒரு வருடத்தின் பின்னர் பேரரசர் "ஜூலியன்" (Emperor Julian) இவரை நாடு திரும்ப அனுமதித்தார்.

கி.பி. 367ம் ஆண்டு, சிரில் மீண்டுமொருமுறை ஆரிய பேரரசன் "வலேன்ஸ்" (Arian Emperor Valens) என்பவரால் நாடு கடத்தப்பட்டார். மறு வருடம் கி.பி. 378ம் ஆண்டு, பேரரசன் "கிரேஷியன்" (Emperor Gratian) அவரை நாடு திரும்ப அனுமதித்தார். நாடு திரும்பிய அவர் மதங்களுக்கு எதிரான கொள்கைகள், பிளவு, கலவரம், குற்றங்கள் ஆகியவற்றால் ஜெருசலேம் சீர்குழைந்து போயிருப்பதைக் கண்டார். அவரது உதவிக்காக அனுப்பப்பட்ட புனிதர் கிரகோரி கூட (Saint Gregory of Nyssa) விரக்தியுற்று திரும்பினார். இருவரும் கி.பி. 381ம் ஆண்டு, நடந்த "கான்ஸ்டன்டினோபில்" சபையில் (Council of Constantinople) கலந்துகொள்ள சென்றனர். "நிசென்" ஒப்பந்தம் (Nicene Creed) பிரகடணப்படுத்தப்பட்டது. கிறிஸ்து, அதே பொருள் கொண்ட தந்தை என்று சிரில் ஏற்றுக்கொண்டார். சிலர் அதனை மனம் திரும்புதலின் நடவடிக்கை என விமரிசித்தனர். ஆனால், ஆயர் பேரவையோ ஆரியர்களுக்கெதிரான ஆச்சாரப் பணிகளின் வெற்றியாளர் என சிரிலை புகழ்ந்தனர்.

பின்னர், கி.பி. 386ம் ஆண்டு, அவர் மரிக்கும்வரை பிறர் தொந்தரவுகள் இல்லாதிருந்தார்.

Also known as

Cirillo, Kyrillos

Profile

Raised a Christian in Jerusalem. Well educated, especially in religion. Priest, ordained by Saint Maximus. A great teacher of catechumens, Cyril's instructions are still source documents for the Church's early teachings. Bishop of Jerusalem in 348. Exiled three times by the Arians, usually on some trumped up charge like selling church furniture, but actually on theological grounds. Attended the Council of Seleucia in 359. Attended the Council of Constantinople in 381. Greek Father of the Church. Doctor of the Church.

Born

315

Died

386 of natural causes

Saint Edward the Martyr

Also known as

Edward II

Additional Memorial

20 June (translation of relics)

Profile

Son of King Edgar the Peaceful, and ÆthelflÆd. On Edgar's death in 975, there was a disputed succession between Edward and his younger half-brother, Æthelred, Edgar's son by Ælfthryth, but Edward was chosen King of England at age 13; he reigned less than three years. Killed at the behest of his step-mother Elfrida so her son could take the throne, and popularly proclaimed a martyr.

Born

962

Died

• stabbed to death in the evening of 18 March 978 at Corfe Castle, Dorsetshire, England

• buried at Wareham, England

• relics translated to Shaftesbury Abbey on 13 February 981, and resided there for over 500 years

• relics hidden in 1539 when the abbey was seized by the state

• relics re-discovered in 1931 during an archeological dig on the site

• relics re-interred in the Brookwood Cemetery, Saint Edward the Martyr Orthodox Church, Woking, England under the care of monks in the Greek Orthodox tradition

Patronage

against glandular diseases

Saint Anselm of Lucca the Younger

Profile

Nephew of Pope Alexander II. Bishop of Lucca, Italy in 1073. Due to a dispute over imperial investiture, Anselm initially refused to accept the regalia of his office from Emperor Henry IV, but later gave in and accepted. He retired to lived as a Benedictine monk in a Cluniac monastery of Polirone in San Benedetto Po, Italy.

Recalled by Pope Gregory VII. Anselm's canons were slack in observance of the austere life, were placed under papal interdict and excommunicated, revolted, were supported by the emperor, and drove Anselm from his see in 1079.

Anselm retired to Canossa, Italy, as spiritual director of Countess Matilda of Tuscany, and then reformed the monasteries in her lands. Supported Pope Gregory VII's efforts to end lay investiture. Apostolic legate to Lombardy under Pope Victor III, again settling problems caused by the lay investiture conflict. Worked against the anti-pope Guibert of Ravenna. His prayers obtained the rout of the enemies of Gregory VII.

Born

1036 at Mantua, Italy

Died

• 18 March 1086 at Mantua, Italy of natural causes

• relics in the cathedral of Mantua

Patronage

Mantua, Italy

Saint Frigidian of Lucca

Also known as

Erigdian, Finnian, Frediano, Fredianus, Fridian, Fridianus, Frigdianus, Frigianu, Frigidanus

Profile

Sometimes confused with Saint Finnian of Moville. Son of King Ultach of Ulster, Ireland. Educated in Irish monasteries. Priest. After a pilgrimage to Rome, Italy he settled as a hermit on Mount Pisano. Bishop of Lucca in 566, though he often left the city to spend days in prayer and solitude. Formed the clergy of his see into a community of canons regular. Rebuilt the cathedral in Lucca after it was burned by the Lombards.

The River Serchio frequently flooded the town of Lucca. Legend says that when the citizens called on Frigidian for aid, he asked for a rake or hoe, prayed over it, ordered the river to follow him, then dug new, safe course for the river by dragging the tool through the dirt.

Born

in Ireland

Died

18 March 588 of natural causes

Blessed Aimée-Adèle le Bouteiller

Also known as

Amata Adele, Marta, Martha, Marthe

Profile

Third of four children of Andrea and Maria Francesca le Bouteiller Morel; the family were farmers and linen weavers, and her father died of tuberculosis when she was only 10 years old. Around age 20 she went to work as a maid. Aimee joined the Sisters of the Christian Schools of Mercy at the Abbey of Saint-Sauveur-le-Vicomte on 19 March 1841 and made her profession on 14 September 1842, taking the name Sister Martha; her novice mistress was Blessed Placide Viel. Martha worked in the kitchen, the fields, the wine cellar, caring for her sisters and guests at the house, serving 250 people a day during peace time, 500 a day during war, serving them drink and encouraging their faith. Legend says that her prayers insured that the cellars never ran dry.

Born

2 December 1816 in Percy, France as Aimée-Adèle

Died

Palm Sunday 18 March 1883 in Saint Sauveur-le-Vicomte Abbey in Normandy, France from a stroke

Beatified

4 November 1990 by Pope John Paul II

Saint Narcissus of Gerona

Also known as

• Narcissus of Ausburg

• Narcissus of Girona

• Narciso, Narcis

Profile

Born to he nobility. Priest, preacher and bishop of Gerona, Spain in the early 4th century. During the persecutions of Diocletian he fled to modern Augsburg, Germany with his deacon, Saint Felix of Gerona. There they befriended Saint Afra of Augsburg. Returning to Gerona, he and Felix were arrested and martyred.

Legend associates him with the miracle of the flies which led to some of his patronage topics and iconography. In 1286 the army of Philip II of Burgundy laid siege to the city of Gerona. When the troops tried to desecrate the tomb of Saint Narcissus, it broke open, a cloud of stinging flies emerged, chased the soldiers and caused to much havoc that the French troops fled, leaving the city in peace.

Died

• c.307 at Gerona, Catalonia, Spain

• relics in an urn in the San Narciso chapel in the church of San Felix in Gerona

Patronage

• against mosquitoes

• against stinging flies

• Augsburg, Germany

• Gerona, Spain

Saint Braulio of Saragossa

Also known as

Braulio

Additional Memorial

18 March (Spain)

Profile

Son of Gregory of Osma, a Hispano-Roman bishop. Monk at Saint Engratia's monastery, Zaragoza, Spain. Studied in Seville, Spain under Saint Isidore. Ordained in 624 by his brother John, archbhishop of Zaragoza. Archdeacon to John. Bishop in 631, and archbishop of Zaragoza. Noted scholar, writer, correspondent, and exceptional hagiographer. Advisor to kings of Spain. Fought Arianism, and converted the Visigoths from the heresy. Attended councils in Toledo in 633, 636 and 638. Collaborated with Saint Isidore to create his encyclopedic work, the Etymologies, which partially led Isidore to be proferred as the patron of computers and the Internet. His eyesight became extremely poor as he aged; we have letters in which he complained bitterly of the loss, as it put a stop to his studies.

Born

c.590

Died

• c.651 at Zaragoza, Spain of natural causes

• buried in the church of Nuestra Senora Merced del Pilar

Patronage

• Aragon, Spain

• University of Zaragoza

Saint Alexander of Jerusalem

Also known as

Alexander of Cappadocia

Profile

Studied in Alexandria, Egypt. Fellow student with Origen. Bishop of Cappadocia. Imprisoned from 204 to 211 for his faith during the persecutions of Severus. Pilgrim to Jerusalem upon his release. Coadjutor bishop of Jerusalem with Saint Narcissus in 212. Censured for encouraging Origen to teach in churches while still a laymen. Developed a large theological library. Imprisoned again during the persecutions of Decius. When given a chance to save himself by denouncing Christianity, he made a public pronouncement of his faith. He was thrown to wild animals, but they refused to attack him. Re-imprisoned, Alexander died in chains from general maltreatment. Martyr.

Died

martyred in 251 at Ceasarea

Blessed Celestine of the Mother of God

Also known as

• Celestina Donati

• Maria Anna Donati

• Marianna Donati

Profile

She early felt drawn to religious life. Founded the Congregation of the Daughters of the Poor of Saint Joseph Calasanzio (Calasanzian Sisters) in 1889 with a mission to teach the poor and the children of prisoners.

Born

26 October 1848 in Marradi, Florence, Italy as Maria Anna Donati

Died

18 March 1925 in Florence, Italy of natural causes

Beatified

• 30 March 2008 by Pope Benedict XVI

• recognition celebrated at the Cathedral of Florence, Italy, presided by Cardinal José Saraiva Martins

Blessed Christian O'Conarchy

Also known as

• Christianus

• Giolla Criost Ua Condoirche

Profile

Spritual student and archdeacon of Saint Malachy O'More at Armagh, Ireland. Received the Cistercian habit at Clairvaux, France in 1139 from Saint Bernard of Clairvaux. Abbot of the first Cistercian monastery in Ireland in 1142. Bishop of Lismore, Ireland in 1150. Papal legate for Ireland. In old age he retired to live as a prayerful monk at Odorney Abbey.

Born

c.1100 at Bangor, County Down, Ireland

Died

1186 at Odorney Abbey, Abbeydorney, Ireland of natural causes

Blessed John Thules

Additional Memorials

• 22 November as one of the Martyrs of England, Scotland, and Wales

• 29 October as one of the Martyrs of Douai

Profile

Priest of the apostolic vicariate of England, ministering to covert Catholics during the persecutions of James I. Martyr.

Born

c.1568 in Upholland, Lancashire, England

Died

18 March 1616 in Lancaster, Lancashire, England

Beatified

22 November 1987 by Pope John Paul II

Blessed Roger Wrenno

Also known as

Ruggero

Additional Memorial

22 November as one of the Martyrs of England, Scotland, and Wales

Profile

Layman of the apostolic vicariate of England, ministering to covert Catholics during the persecutions of James I. Martyr.

Born

c.1576 in Chorley, Lancashire, England

Died

18 March 1616 in Lancaster, Lancashire, England

Beatified

22 November 1987 by Pope John Paul II

Saint Eucarpius of Nicomedia

Profile

Pagan soldier in the imperial Roman army and stationed in Nicomedia (in modern Turkey). Assigned to hunt Christians during the persecutions of Diocletian, he came to know them and the faith so well that he converted. Martyr.

Died

burned alive in 304 at Nicomedia

Saint Trophimus of Nicomedia

Profile

Pagan soldier in the imperial Roman army and stationed in Nicomedia (in modern Turkey). Assigned to hunt Christians during the persecutions of Diocletian, he came to know them and the faith so well that he converted. Martyr.

Died

burned alive in 304 at Nicomedia

Martyrs of Nicomedia

Profile

Commemorates the Christians who were martyred anonymously, either singly and in small groups, by local pagans in the area of Nicomedia prior to the year 300, and who may have been over-looked in the waves of Diocletian persecutions that resulted in the deaths of thousands.

Saint Leobard of Tours

Also known as

Leopardo, Leobardo, Leobardus, Liberd

Profile

Spiritual student of Saint Gregory of Tours. Hermit for over 20 years near Marmoutier, France.

Died

593 of natural causes

Saint Egbert of Ripon

Profile

Monk at Ripon, England.

Died

• c.720

• relics in Ripon, England

Saint Felix of Gerona

Profile

Deacon. Martyr.

Died

c.307 in Gerona, Catalonia, Spain

Saint Finan of Aberdeen

Profile

Spritiual student of Saint Kentigern.

Died

595