இன்றைய புனிதர்கள் அக்டோபர் 28

 St. John Dat

Feastday: October 28

Death: 1798

Canonized: Pope John Paul II

Martyr of Vietnam. He was a native of that land, ordained in 1798, and arrested in that same year and imprisoned for three months before being beheaded. He was canonized in 1988 by Pope John Paul II.

The Vietnamese Martyrs (Vietnamese: Các Thánh Tử đạo Việt Nam; French: Martyrs du Viêt Nam), also known as the Martyrs of Annam, Martyrs of Tonkin and Cochinchina, Martyrs of Indochina, or Andrew Dung-Lac and Companions (Anrê Dũng-Lạc và các bạn tử đạo), are saints on the General Roman Calendar who were canonized by Pope John Paul II. On June 19, 1988, thousands of overseas Vietnamese worldwide gathered at the Vatican for the Celebration of the Canonization of 117 Vietnamese Martyrs, an event chaired by Monsignor Tran Van Hoai. Their memorial is on November 24 (although several of these saints have another memorial, having been beatified and on the calendar prior to the canonization of the group).

St. Joachim Royo

Feastday: October 28

Death: 1748

Canonized: Pope John Paul II

Dominican martyr in China. A Spaniard, Joachim was sent to China with Blessed Peter Sanz and was ordained there. He was strangled to death in a prison after horrible atrocities. Pope Leo XIII beautified him in 1893. 

This article is about the Catholic martyrs of the 17th to 20th centuries. For other Christian martyrs in China, see Chinese Martyrs.

The Martyr Saints of China (traditional Chinese: 中華殉道聖人; simplified Chinese: 中华殉道圣人; pinyin: Zhōnghuá xùndào shèngrén), or Augustine Zhao Rong and his Companions, are 120 saints of the Catholic Church. The 87 Chinese Catholics and 33 Western missionaries[1] from the mid-17th century to 1930 were martyred because of their ministry and, in some cases, for their refusal to apostatize.

Many died in the Boxer Rebellion, in which anti-colonial peasant rebels slaughtered 30,000 Chinese converts to Christianity along with missionaries and other foreigners.

In the ordinary form of the Latin Rite, they are remembered with an optional memorial on July 9.

St. Honoratus of Vercelli

Feastday: October 28

Birth: 330

Death: 415

Bishop of Vercelli, Italy, and a disciple of Sts. Eusebius and Ambrose. Born in Vercelli, Honoratus served St. Eusebius, who governed that see. When St. Eusebius went into exile in 355, Honoratus accompanied him to Scythopolis, Palestine. They traveled to Cappadocia , Egypt, and Illyricum, also Dalmatia. In 396, Honoratus was nominated as a bishop by St. Ambrose. Honoratus attended St. Ambrose on his deathbed.

 

The Roman Catholic Archdiocese of Vercelli (in Latin, Archidioecesis Vercellensis) is a Latin rite Metropolitan see in northern Italy, one of the two archdioceses which, together with their suffragan dioceses, form the ecclesiastical region of Piedmont.

The archbishop's seat is in Basilica Cattedrale di S. Eusebio, a minor basilica dedicated to its canonized first bishop, in Vercelli, Piemonte (Piedmont). The city also has two Minor basilicas: Basilica di S. Andrea and Basilica di S. Maria Maggiore

Saint Jude Thaddeus

✠ புனிதர் யூதா ததேயு ✠

(St. Jude the Apostle)

திருத்தூதர், மறைசாட்சி:

(Apostle and Martyr)

பிறப்பு: கி.பி. 1 (முற்பகுதி)

கலிலேயா, யூதேயா, ரோம பேரரசு

(Galilee, Judaea, Roman Empire)

இறப்பு: கி.பி. 67

பெர்சியா அல்லது அராராத், ஆர்மேனியா

(கோடரியால் வெட்டி கொல்லப்பட்டார்)

(Persia, or Ararat, Armenia)

ஏற்கும் சபை/ சமயம்:

ரோமன் கத்தோலிக்க திருச்சபை

(Roman Catholic Church)

கிழக்கு கத்தோலிக்க திருச்சபைகள்

(Eastern Catholic Churches)

கிழக்கு மரபுவழி திருச்சபை

(Eastern Orthodox Churches)

ஆங்கிலிக்கன் ஒன்றியம்

(Anglican Union)

லூதரனிய திருச்சபை

(Lutheran Church)

ஓரியண்ட்டல் மரபுவழி திருச்சபை

(Oriental Orthodoxy)

கிழக்கு திருச்சபை

(Church of the East)

அகில்பயன் திருச்சபை

(Aglipayan Church)

இஸ்லாம்

(Islam)

முக்கிய திருத்தலங்கள்:

புனித பேதுரு பேராலயம், ரோம், ரெய்ம்ஸ், டௌலோஸ், ஃபிரான்ஸ்

(Saint Peter's, Rome, Reims, Toulouse, France)

நினைவுத் திருவிழா: அக்டோபர் 28

பாதுகாவல்:

ஆர்மீனியா (Armenia), தொலைந்த காரணங்கள், அவநம்பிக்கையான சூழ்நிலைகள், மருத்துவமனைகள், செயின்ட் பீட்டர்ஸ்பர்க் (St. Petersburg), ஃ புளோரிடா (Florida), சிகாகோ காவல் துறை (Chicago Police Department), பிரேசில் (Brazil), ஃ பிலிப்பைன்ஸ் (Philippines).

புனிதர் யூதா ததேயு, முதலாம் நூற்றாண்டில் வாழ்ந்தவரும், இயேசுவின் பன்னிரு திருத்தூதர்களுள் (அப்போஸ்தலர்களுள்) ஒருவருமாவார்.

இயேசுவை காட்டிக்கொடுத்த யுதாசுவிடமிருந்து வேறுபடுத்த, இவரை “ததேயு” (Thaddaeus) என்றோ, “லேபெசியஸ்” (Lebbaeus) என்றோ, “யாக்கோபின் யூதா” (Jude of James), என்றோ அழைப்பர். யோவான் நற்செய்தியாளர் இவரை "யூதா - இஸ்காரியோத்து - யூதாசு அல்ல" என்று குறிப்பிடுகிறார்.

பாரம்பரியம் மற்றும் புராணம்:

புனிதர் யூதா ததேயு, “யூதேயா” (Judea), “சமாரியா” (Samaria), “சிரியா” (Syria), “மெசபடோமியா” (Mesopotamia) மற்றும் “லிபியா” (Libya) ஆகிய நாடுகளில் நற்செய்தி போதித்தார் என்று பாரம்பரிய செய்திகள் கூறுகின்றன. இவரும் பர்த்தலமேயுவுமே ஆர்மீனியா நாட்டிற்கு கிறிஸ்தவத்தை கொண்டுவந்தனர் என்பர். அவர் “பெய்ரூட்” (Beirut) மற்றும் “எடெஸாவிற்கு” (Edessa) விஜயம் செய்ததாக கூறப்படுகிறது. இருப்பினும், பிந்தைய பணிகளின் தூதுச் செய்தியாளர், இயேசு கிறிஸ்துவின் எழுபது சீடர்களில் ஒருவரான “தடேயஸ்” (Thaddeus of Edessa) என்றும் அறியப்படுகிறது.

பதினான்காம் நூற்றாண்டின் வரலாற்றாசிரியரான “நிஸ்பொரஸ் கல்லிஸ்டஸ்” (Nicephorus Callistus) என்பவரின் கூற்றின்படி, இயேசு கிறிஸ்து, தமது அதிதூய அன்னையின் வேண்டுகோளின்படி, சாதாரண தண்ணீரை திராட்சை இரசமாக மாற்றி நிகழ்த்திய முதல் அதிசயமான “கானா” (Cana) ஊர் திருமணத்தில் மணமகனே புனிதர் யூதா ததேயு’தான் என்கிறார். பிற்காலத்தில், ரோமர்களால் மீண்டும் கட்டப்பட்டு, “செசரியா பிலிப்பி” (Caesarea Philippi) என மறு பெயரிடப்பட்ட “கலிலேயாவிலுள்ள” (Galilee) “பனேஸ்” (Paneas) எனும் நகரிலுள்ள யூதர்கள் குடும்பத்தில் இவர் பிறந்தவர் என்றும் புராணங்கள் கூறுகின்றன.

இவர் “கிரேக்கம்” (Greek) மற்றும் “அராமைக்” (Aramaic) மொழிகள் பேசினார். அந்த பகுதியில் உள்ள கிட்டத்தட்ட அவரது சமகாலத்தவர்கள் அனைவரையும் போல, இவரும் விவசாயத்தையே தொழிலாக செய்து வந்தார்.

சுமார் கி.பி. 67ம் ஆண்டு, ரோமப் பிரதேசமான “சிரியாவின்” (Syria) “லெபனான்” நாட்டு தலைநகரும், பிரதான துறைமுகமுமான “பெய்ரூட்” (Beirut) நகரில் இவரும், “தீவிரவாதியாய் இருந்த புனிதர் சீமோனும்” (Simon the Zealot) மறைசாட்சியாய் மரித்தனர். இவர், கோடரியால் வெட்டப்பட்டு மரித்தார். இவரது உடல், பின்நாளில் வத்திக்கானில் உள்ள புனித பேதுரு பேராலயத்திற்கு எடுத்துச் செல்லப்பட்டு அடக்கம் செய்யப்பட்டது.

இவரது நினைவுத் திருவிழா நாள் அக்டோபர் 28 ஆகும்.

Also known as

• Jude of James

• Judas Thaddaeus

• Lebbaeus

• Jude, brother of Jesus

• Lebai Sleeha

Additional Memorial

19 June (Eastern Church)

Profile

Son of Cleophas, who died a martyr, and Mary who stood at the foot of the Cross, and who annointed Christ's body after death. Brother of Saint James the Lesser. Nephew of Mary and Joseph; blood relative of Jesus Christ, and reported to look a lot like him. May have been a fisherman. Apostle.

Wrote the canonical Epistle named for him. Preached in Syria, Mesopotamia, and Persia with Saint Simon. Healer. Exorcist. Could exorcise pagan idols, which caused the demons to flee and the statues to crumble.

His patronage of lost or impossible causes traditionally derives from confusion by many early Christians between Jude and the traitor Judas Iscariot; not understanding the difference between the names, they never prayed for Jude's help, and devotion to him became something of a lost cause.

Died

• beaten to death with a club, then beheaded post-mortem in 1st century Persia

• relics at Saint Peter's Basilica, Rome, Italy, at Rheims, France, and at Toulouse, France

Patronage

• desperate situations, forgotten, lost or impossible causes

• hospital workers, hospitals

• diocese of Saint Petersburg, Florida

Saint Juan Alcober Figuera

Also known as

John Alcober

Additional Memorial

28 September as one of the Martyrs of China

Profile

Dominican priest and missionary to China. Due to transport trouble, he was marooned in Lorca for a while, where he became a popular preacher. Sailed to Manila in the Philippines in 1726, and reached China in 1728. Worked sixteen years in the Fo-kien province.

Posing as a water seller so he could move around the city, he still had to do his ministry in secret; he once had to be smuggled into a house in a dying man's coffin in order to administer Last Rites. To escape detection, he once climbed into a tree; realizing he would need to spend the night there, he began saying his evening prayers; he was joined in prayer by his friend Blessed Francis Serrano who was hiding in the same tree.

In 1746, one of his flock received a vision of Our Lady of the Rosary. The visionary appeared so beatific in death that a crowd gathered to see her body; the press of visitors prevented John from making his usual quick escape, and he was arrested. He, Francis Serrano and Father Francis Diaz were tortured for the location of Bishop Pere Sans-Jorda and Father Joachim Royo, who were known to be in the province; these two surrendered to end the torture of their brothers. Martyred with Saint Peter Sanz, Blessed Francis Serrano, and other Dominicans.

Born

1694 at Gerona, Spain

Died

• strangled to death on 25 October 1748 in Fu-tsheu prison, Fo-kien province, China

• even the executioners noted that the faces of the victims looked peaceful and radiant

Beatified

14 May 1893 by Pope Leo XIII

Canonized

1 October 2000 by Pope John Paul II

Saint Simon the Apostle

✠ தீவிரவாதியாய் இருந்த புனிதர் சீமோன் ✠

(St. Simon the Zealot)

திருத்தூதர், மறைசாட்சி:

(Apostle, Martyr)

பிறப்பு: ----

யூதேயா

(Judea)

இறப்பு: கி.பி. 65 அல்லது 107

ஏற்கும் சபை/ சமயம்:

ரோமன் கத்தோலிக்க திருச்சபை

(Roman Catholic Church)

கிழக்கு கத்தோலிக்க திருச்சபைகள்

(Eastern Catholic Churches)

கிழக்கு மரபுவழி திருச்சபை

(Eastern Orthodox Churches)

ஆங்கிலிக்கன் ஒன்றியம்

(Anglican Union)

லூதரனிய திருச்சபை

(Lutheran Church)

காப்டிக் மரபுவழி திருச்சபை

(Coptic Orthodox Church)

ஓரியண்ட்டல் மரபுவழி திருச்சபை

(Oriental Orthodoxy)

இஸ்லாம்

(Islam)

முக்கிய திருத்தலங்கள்: 

துலூஸ்; புனித பேதுரு பேராலயம்

நினைவுத் திருவிழா : அக்டோபர் 28

பாதுகாவல்:

மரம் வெட்டுவோர், கரியர்கள்

தீவிரவாதியாய் இருந்த சீமோன் அல்லது புனித சீமோன் என்பவர் இயேசுவின் பன்னிரு திருத்தூதர்களுள் ஒருவர். இவரை தீவிரவாதியாய் இருந்த சீமோன் என்றும் கூறுவர்.

இவரைப் பற்றி விவிலியத்தில் லூக்கா நற்செய்தி 6:15 மற்றும் அப்போஸ்தலர் பணி 1:13 இல் காணக்கிடைக்கின்றது. இயேசு கிறிஸ்துவின் திருத்தூதர்களிலேயே மிகவும் குறைவான செய்தி இருப்பது இவரைப்பற்றிதான். ஒரு சில போலி உரை நூல்களே (Pseudepigraphical writings) அவரைப்பற்றி இணைக்கப்பட்டிருந்தன.

இவரின் பெயரைத் தவிற விவிலியத்தில் இவரைப்பற்றி வேறு எதுவும் இல்லை. இறையியலாளரும், திருச்சபையின் மறைவல்லுனருமான புனிதர் ஜெரோம் கி.பி. 392-393ம் ஆண்டுகளில் எழுதிய புனிதர்களின் வரலாற்று நூலிலும் (De viris illustribus) கூட இவரைப்பற்றி குறிப்பிடவில்லை.

சீமோன் என்னும் பெயர், மத்தேயு, மாற்கு, லூக்கா ஆகிய மூவரும் எழுதிய “ஒத்திவைப்பு நற்செய்திகளிலும்” (Synoptic Gospels), “அப்போஸ்தலர் புத்தகத்திலும்” (Book of Acts) காணப்படுகின்றது.:

14 அவர்கள் யாரெனில்: இராயப்பர் என்று அவர் பெயரிட்ட சீமோன், அவருடைய சகோதரர் பெலவேந்திரர் யாகப்பர், அருளப்பர், பிலிப்பு, பார்த்தொலொமேயு,

15 மத்தேயு, தோமையார், அல்பேயின் மகன் யாகப்பர், 'தீவிரவாதி' எனப்படும் சீமோன்,

16 யாகப்பரின் சகோதரர் யூதா, காட்டிக்கொடுத்தவனான யூதாஸ் இஸ்காரியோத்தும் ஆவர்.

~ லூக்காஸ் 6:14-16

சுமார் கி.பி. 67ம் ஆண்டு, ரோமப் பிரதேசமான “சிரியாவின்” (Syria) “லெபனான்” நாட்டு தலைநகரும், பிரதான துறைமுகமுமான “பெய்ரூட்” (Beirut) நகரில் இவரும், இவரது நண்பரான புனிதர் “யூதா ததேயு’வும்” (St. Jude the Apostle) மறைசாட்சியாக கொல்லப்பட்டனர். இவர் இரம்பத்தால் இரண்டாக அறுக்கப்பட்டு மறைசாட்சியாய் மரித்தார் என்பர்.

இவரின் திருப்பண்டங்கள் புனித பேதுரு பேராலயத்தில் இடப்பக்கம் உள்ள புனித யோசேப்பு பீடத்தின் அடியில், புனிதர் யூதா ததேயுவின் கல்லரையோடு அடக்கம் செய்யப்பட்டுள்ளது.

Also known as

• Nathanael of Cana

• Simon Kananaios

• Simon Kananites

• Simon the Cananean

• Simon the Zealot

• Simon Zealotes

Additional Memorial

10 May (Coptic Church)

Profile

Apostle. Called the Cananean or Zealot because of his zeal for the Jewish law; he was not from Cana, nor a member of the Zealot party. Like all the Apostles, he was a convert, and was trained by Saint Peter the Apostle. Evangelized in Egypt and Mesopotamia, though there are traditions of him being in several other locations. He was a martyr for the faith, but several places claim to have been the site of that, too.

Died

• Abyssinians claim he was crucified in Samaria

• Lipsius says he was sawn in half at Suanir, Persia

• Moses of Chorene writes that he was martyred at Weriosphora in Iberia

• many locations claim to have relics including Toulouse, France, and Saint Peter's Basilica, Rome, Italy

Patronage

• curriers

• sawmen, sawyers

• tanners

• woodcutters

• Monterchi, Italy

Blessed Germain of Talloires

Also known as

• Germain of Montfort

• German, Germano

Profile

Brother of Saint Ruph. Studied theology at the University of Paris, France for several years where he worked with and served as tutor to Saint Bernard of Menthon. Benedictine monk at the Abbey of Savigney in the Savoy region of France. WIth several other brother monks, he founded the monastery of Talloires, France c.1018, and served as its first prior. Pilgrim to the Holy Lands. He spent his final years, beginning about 1033, as a hermit living in a cave near Lac d’Annecy; a church is now built above the cave. The town of Saint-Germain-de-Joux, France is named for him.

Born

Montfort, France

Died

• 1018 in Talloires, France of natural causes

• relics enshrined by Saint Francis de Sales in 1621

• relics hidden from the anti–Catholic forces of the French Revolution in the later 18th century

• the chapel fell into disrepair, and the relics were lost for several years

• relics re-discovered in 1830 and re-enshrined in a new chapel in 1838

Beatified

1886 by Pope Leo XIII (cultus confirmation)

Saint Joaquín Royo Pérez

Also known as

Joachim Royo Pérez

Additional Memorial

28 September as one of the Martyrs of China

Profile

Joined the Dominicans in Valencia, Spain in 1709. Missionary to the Philippines in 1712, and then to China in 1715. Worked with Saint Peter Sanz. Priest. He served his parishioners by night, hiding in tombs or secret rooms by day to avoid the government persecutions. Imprisoned for two years for his faith beginning in 1746. Martyr.

Born

1691 at Teruel Spain

Died

• tortured and strangled to death on the evening of 28 October 1748 in prison at Fu-tsheu, China

• relics enshrined in the church of Saint Dominic in Manila, Philippines

Canonized

1 October 2000 by Pope John Paul II

Saint Francisco Díaz del Rincón

Memorial

28 September as one of the Martyrs of China

Profile

Joined the Dominicans in Ecija, Spain at age 17, making his profession on 12 September 1731. Priest. Missionary to the Philippines in 1735, and soon after that in China. Martyr.

Born

2 October 1713 in Ecija, Seville, Spain

Died

• tortured and strangled to death on the evening of 28 October 1748 in prison at Fu-tsheu, China

• relics enshrined in the church of Saint Dominic in Manila, Philippines

Canonized

1 October 2000 by Pope John Paul II

Saint Ferrutius

Also known as

Ferruccio, Ferruccius

Profile

Roman soldier. Christian. When stationed at Mainz, Germany, as part of his duty he was ordered to worship an idol. He refused, and demanded his discharge from the army so that he could stay true to his faith. Instead he was thrown into prison and abused to death. Martyr.

Died

• from abuse and starvation

• relics enshrined in Bleidenstadt, Germany by Saint Lull in 778

• relics taken to Mainz, Germany by the Jesuits in 1632

• relics destroyed during the siege of Mainz in 1793

Canonized

by Pope Eugene I

Patronage

Bleidenstadt, Germany

Lord of Miracles

Also known as

Señor de los Milagros de Nazarenas

Profile

A mid-17th-century painting of the Crucifixion that is venerated in Lima, Peru, and its celebration involves one of the largest processions in the world. It was painted by an unnamed African taken to Peru as a slave from what is now Angola, shows Christ on the cross with the Father and Holy Spirit above, the Blessed Virgin Mary to the right, Saint Mary Magdalene to the left. The name originated on 13 November 1655 when everything around it was destroyed in an earthquake that left the painting standing and undamaged.

Saint Faro of Meaux

Also known as

Burgundofaro, Farone, Pharo, Pharon

Profile

Son of Count Agneric. Brother of Saint Cagnoald and Saint Burgundofara. Grew up in the court of King Theodebert II of Austrasia. Married layman. Part of the court of King Clotaire II. When he was 35 years old, he and his wife agreed to separate. Faro became a monk at Meaux, France and then a priest. Bishop of Meaux c.626. Worked for renewal of monastic life, evangelized his diocese, and was known for his charity to the poor. Friend of Saint Fiacre, and dispatched Saint Chillien to evengelize around Artois, France.

Born

7th century

Died

c.675 of natural causes

Saint Rodrigo Aguilar Alemán

Additional Memorial

21 May as one of the Martyrs of the Mexican Revolution

Profile

Parish priest in Uniòn de Tula, Mexico. Poet. Martyr.

Born

13 February 1875 in Sayula, Jalisco, Mexico

Died

• hanged from a mango tree at dawn on 28 October 1927 in the public square in Ejutla, Jalisco, Mexico

• buried in the parish church in Uniòn de Tula, Jalisco, Mexico

Canonized

21 May 2000 by Pope John Paul II

Saint Francis Serrano

Also known as

Francisco Serrano-Frías

Profile

Dominican priest. Missionary to Fujian, China; worked with Saint John Alcober. Imprisoned with Saint Pere Sans Jorda in 1746 for their work spreading the faith. Chosen titular bishop of Tipasa while in prison. Martyr.

Born

4 December 1695 in Huéneja, Granada, Spain

Died

strangled to death on 25 October 1748 in Fuzhou, Fujian, China

Canonized

1 October 2000 by Pope John Paul II

Saint Gioan Ðat

Also known as

Giovanni, Johannes, John

Additional Memorial

24 November as one of the Martyrs of Vietnam

Profile

Parish priest in the apostolic vicariate of West Tonkin, ordained in 1798. Arrested for his faith soon after. Martyr.

Born

c.1765 in Ðong Chuoi, Thanh Hóa, Vietnam

Died

28 October 1798 in Cho Ra, Thanh Hóa, Vietnam

Canonized

19 June 1988 by Pope John Paul II

Saint Anastasia the Elder

Also known as

Anastasia II

Profile

Third-century nun. Spiritual student of Saint Sophia. Tortured, mutilated (breasts, hands and feet cut off and teeth broken out) and executed for her faith during the persecutions of Valerian.

Born

Greek

Died

• beheaded in 253 in Rome, Italy

• buried by Saint Sophia

Saint Fidelis of Como

Also known as

Fedele

Profile

Christian soldier in the imperial Roman army. Martyred in the persecutions of Maximian Herculeus.

Died

• c.304

• relics venerated in Como, Italy and Milan, Italy

Patronage

Arona, Italy

Saint Eadsin of Canterbury

Also known as

Eadsige, Edsige, Eadsimus

Profile

Monk at Christ Church, Canterbury, England c.1030. Archbishop of Canterbury, England in 1038, receiving the pallium from Pope Benedict IX. Crowned Saint Edward the Confessor as king of England on 3 April 1043.

Died

late October 1050 of natural causes

Saint Abdias of Babylon

Also known as

Obadiah of Babylon

Profile

One of the 72 disciples mentioned in Luke 10. They were sent out ahead of Jesus to make preparations for him in the towns he was to visit and evangelize. Some sources list him as the first bishop of Babylon, consecrated by Saint Simon the Zealot and Saint Jude Thaddeus.

Saint Abraham of Ephesus

Profile

Wrote several theological treatises. They became so well known that he attracted many students, and he founded monasteries for them at Constantinople and Jerusalem; they were known as Abrahamites. Archbishop of Ephesus.

Died

6th century of natural causes

Saint Cyrilla of Rome

Also known as

Cirilla

Profile

Daughter of Saint Tryphonia of Rome. Known for her charity and almsgiving. Martyred in the persecutions of Claudius II.

Died

c.268

Saint Diomedes the Younger

Profile

Student of Saint Trifillio. Miracle worker; legend says that when Cyprus was being attacked by Saracens, Diomedes made the sign of the cross at them and they converted from Islam to Christianity.

Born

4th century Leucopolis, Cyprus

Blessed Leoncio Lope García

Profile

Augustinian friar.

Born

24 April 1902 in Tordómar, Burgos, Spain

Died

28 October 1936 in Neila, Santander, Spain

Beatified

28 October 2007 by Pope Benedict XVI

Saint Cyril of Rome

Profile

A bystander who witnessed the torture and mutilation of Saint Anastasia the Elder. When Anastasia begged for water, he brought her some. Immediately seized and executed for his actions. Martyr.

Died

253 in Rome, Italy

Saint Remigius of Lyons

Profile

Chaplain to the court of King Charles the Bald. Archbishop of Lyons, France in 852. Fought heresy but also fought against harsh treatment of heretics.

Died

875 of natural causes

Saint Salvius

Also known as

Saire, Salvio

Profile

Sixth-century hermit in France, he was known for his theological learning and personal piety; the area where he lived is known as Saint-Saire in his honour.

Saint Genesius of Thiers

Also known as

• Genesius of Tigernum

• Genesius of Tifernum

Profile

Martyr.

Died

Tifernum, Aquitaine (in modern France)

Saint Godwin of Stavelot

Profile

Benedictine monk. Abbot of the monastery of Stavelot-Malmedy, Belgium.

Died

c.690 of natural causes

Saint Anglinus of Stavelot

Profile

Monk. Abbot of Stavelot-Malmédy Abbey in Belgium.

Died

c.768

Saint Alberic of Stavelot

Profile

Monk. Abbot of Stavelot-Malmédy Abbey in Belgium.

Died

779

Saint Dorbhene of Iona

Profile

Relative of Saint Columba. Monk. Abbot of Iona Abbey.

Died

713

Saint Elius of Lyon

Profile

Bishop of Lyon, France in the early 3rd century.

Martyrs of Avila

Profile

Two sisters and a brother who, during a period of persecution, fled Talavera de la Reina, Spain, were caught and executed. Martyrs: Christeta, Sabina and Vincent.

Died

303 in Avila, Spain

Martyred in the Spanish Civil War

Thousands of people were murdered in the anti-Catholic persecutions of the Spanish Civil War from 1934 to 1939. I have pages on each of them, but in most cases I have only found very minimal information. They are available on the CatholicSaints.Info site through these links:

• Blessed Claudio Julían García San Román

• Blessed Maria Asuncion

இன்றைய புனிதர்கள் அக்டோபர் 27

 St. Vincent, Sabina, & Christeta

Feastday: October 27

Death: 303

Three martyrs who were executed at Avila, Spain, during the persecutions of Emperor Diocletian (r. 284-305). Their Acta are considered dubious.

St. Frumentius

Feastday: October 27

Patron: of Aksumite Empire

Death: 380

Called "Abuna" or "the fa­ther' of Ethiopia, sent to that land by St. Athanasius. Frumentius was born in Tyre, Lebanon. While on a voyage in the Red Sea with St. Aedesius, possibly his brother, only Frumentius and Aedesius survived the shipwreck. Taken to the Ethiopian royal court at Aksum, they soon attained high positions. Aedesius was royal cup bearer, and Fruementius was a secretary. They introduced Christianity to that land. When Abreha and Asbeha inherited the Ethiopian throne from their father, Frumentius went to Alexandria, Egypt, to ask St. Athanasius to send a missionary to Ethiopia. He was consecrated a bishop and converted many more upon his return to Aksum. Frumentius and Aedesius are considered the apostles of Ethiopia.

Frumentius

Frumentius (Ge'ez: ፍሬምናጦስ; died c. 383) was a Phoenician Christian missionary and the first bishop of Axum who brought Christianity to the Kingdom of Aksum.[1] He is sometimes known by other names, such as Abuna ("Our Father") and Aba Salama.[2]

He was ethnically a Phoenician, according to Rufinus, born in Tyre. As a boy, he was captured with his brother, and they became slaves to the King of Axum. He freed them shortly before his death, and they were invited to educate his young heir. They also began to teach Christianity in the region. Later, Frumentius traveled to Alexandria, Egypt, where he appealed to have a bishop appointed and missionary priests sent south to Axum. Thereafter, he was appointed bishop and established the Church in Ethiopia, converting many local people, as well as the king. His appointment began a tradition that the Patriarch of Alexandria appoint the bishops of Ethiopia.[3]

Biography

According to the fourth-century historian Tyrannius Rufinus (x.9),[4] who cites Frumentius' brother Edesius as his authority, as children (ca. 316) Frumentius and Edesius accompanied their uncle Meropius from their birthplace of Tyre (now in Lebanon) on a voyage to Ethiopia. When their ship stopped at one of the harbors of the Red Sea, local people massacred the whole crew, sparing the two boys, who were taken as slaves to the King of Axum. The two boys soon gained the favour of the king, who raised them to positions of trust. Shortly before his death, the king freed them. The widowed queen, however, prevailed upon them to remain at the court and assist her in the education of the young heir, Ezana, and in the administration of the kingdom during the prince's minority. They remained and (especially Frumentius) used their influence to spread Christianity. First they encouraged the Christian merchants present in the country to practise their faith openly, and they helped them find places "where they could come together for prayer according to the Roman Rite";[5] later they converted some of the natives.[1]

When the prince came of age, Edesius returned to Tyre,[4] where he stayed and was ordained a priest. Frumentius, eager for the conversion of Ethiopia, accompanied his brother as far as Alexandria, where he requested Athanasius, Patriarch of Alexandria, to send a bishop and some priests as missionaries to Ethiopia. By Athanasius' own account, he believed Frumentius to be the most suitable person for the job and consecrated him as bishop,[6] traditionally in the year 328, or according to others, between 340 and 346.

Frumentius returned to Ethiopia, where he erected his episcopal see at Axum, then converted and baptized King Ezana, who built many churches and spread Christianity throughout Ethiopia. Frumentius established the first monastery of Ethiopia, called Dabba Selama in Dogu'a Tembien. The people called Frumentius Kesate Birhan (Revealer of Light) and Abba Salama (Father of Peace). He became the first Abune, a title given to the head of the Ethiopian Church.

In about 356, the Emperor Constantius II wrote to King Ezana and his brother Saizana, requesting them to replace Frumentius as bishop with Theophilos the Indian, who supported the Arian position, as did the emperor. Frumentius had been appointed by Athanasius, a leading opponent of Arianism. The king refused the request.[7][8]

Ethiopian traditions credit him with the first Ge'ez translation of the New Testament, and being involved in the development of Ge'ez script from an abjad (consonantal-only) into an abugida (syllabic).

Feast date

The Ethiopian Orthodox Tewahedo Church and Eritrean Orthodox Tewahedo Church celebrate the feast of Abba Salama's consecration on Taḫśaś (the 4th month of Ethiopian or Coptic calendar) 18 and departure Hamle (the 12th month of Ethiopian or Coptic calendar) 26.[9]

The Coptic Orthodox Church of Alexandria celebrates the feast of Frumentius on 18 December,[10] the Eastern Orthodox Church on 30 November[11] and the Catholic Church on 20 July.[12]

In the 20th century, Lutherans mistakenly claimed that Saint Frumentius was venerated on 1 August in the Ethiopian Orthodox Tewahedo Church[13] without providing any evidence for this.

Patronage

Frumentius is regarded as the patron saint of the former Kingdom of Aksum, and its contemporary territories.

He is the patron saint of St Frumentius Theological College, the Anglican seminary in Ethiopia

Saint Emilina of Boulancourt

புனித_எமிலினா (1115 - 1178)

அக்டோபர் 27

இவர் பிரான்ஸ் நாட்டைச் சார்ந்தவர். 

சிறுவயதிலிருந்தே கடவுள்மீது மிகுந்த பற்றுக் கொண்டிருந்த இவர், துறவியாகப் போக வேண்டும் என்ற எண்ணம் கொண்டிருந்தார். அதன்படி இவர் போலன்கோர்ட் (Boulancourt) என்ற இடத்தில் இருந்த சிஸ்டர்சியன் துறவற சபையில் சேர்ந்து துறவியானார்.

துறவற வாழ்வில் இவர் இறைவேண்டலுக்கும் நோன்பிற்கும் ஒறுத்தல் முயற்சிகளுக்கும் மிகுந்த முக்கியத்துவம் கொடுத்து, எல்லாருக்கும் எடுத்துக்காட்டான துறவியாக வாழ்ந்து வந்தார்.

இதற்கிடையில் இவரைப் பற்றிய செய்தி அக்கம் பக்கத்திலிருந்த மக்களுக்குத் தெரிய வந்தது. அதனால் மக்கள் இவரிடம் ஆலோசனை கேட்பதற்கும், தங்களுக்காக இறைவனிடம் வேண்டக் கேட்டும் வந்தார்கள். இவர் தன்னிடம் வந்த மக்களுக்கு நல்லதோர் ஆலோசகராக விளங்கினார்.

இறைவன் இவருக்கு பின்னர் நடப்பதை எல்லாம் முன்கூட்டியே அறிந்து கொள்ளும் ஆற்றலைத் தந்திருந்தார். அந்த ஆற்றலைக் கொண்டும் இவர் மக்களுக்கு நல்லதொரு பணிசெய்தார்.

இவ்வாறு ஓர் இறையடியாராக வாழ்ந்த இவர் 1178 ஆம் ஆண்டு இறையடி சேர்ந்தார்.Profile

Joined the Cistercian Abbey of Boulancourt at Longeville, France when still very young. Noted for her deep prayer life, fasts, and austere, sometimes severe self-imposed penances such as wearing a pointed chain under her habit, walking barefooted throughout the year and fasting from food and liquids three days a week. Word of her devotion soon spread, and pilgrims came to consult her about holiness and prayer. She had the gift of prophesy, and sometimes prophesied about visitors before they arrived. She never sought honor or glory for herself from her gifts, but dealt with visitors humbly and patiently, always concerned with their conversion and relationship with God.

Born

1115 at France

Died

• 1178 at Longeville, France of natural causes

• a perpetual flame is maintained at her tomb

Blessed Bartholomew of Vicenza

✠ அருளாளர் பர்தொலொமியு ✠

(Blessed Bartholomew of Vicenza)

ஆயர்:

(Bishop)

பிறப்பு: கி.பி. 1200

விசென்ஸா

(Vicenza)

இறப்பு: கி.பி. 1271

ஏற்கும் சமயம்:

ரோமன் கத்தோலிக்க திருச்சபை

(Roman Catholic Church)

முக்திபேறு பட்டம்: கி.பி. 1793

திருத்தந்தை ஆறாம் பயஸ்

(Pope Pius VI)

நினைவுத் திருநாள்: அக்டோபர் 27

“பர்தொலோமியு டி பிரகன்ஸா” (Bartholomew di Braganca) என்றும், “விசென்ஸா

வின் பர்தொலோமியு” (Bartholomew of Vicenza) என்றும் அழைக்கப்படும் இவ்வருளாளர், ஒரு “டொமினிக்கன்” துறவியும் (Dominican Friar) ஆயருமாவார்.

வடகிழக்கு இத்தாலியின் “விசென்ஸா” (Vicenza) எனும் நகரின் “பிரகான்சா” உயர்குடியில் (Noble family of di Braganca) பிறந்த இவர், “பதுவை” (Padua) நகரில் கல்வி கற்றார். ஏறத்தாழ தமது இருபது வயதில், புதிதாய் தொடங்கப்பட்ட துறவற சபையான “டொமினிக்கன்” (Dominican Order) சபையின் சீருடைகளை புனிதர் “டொமினிக்கின்” (St. Dominic) கைகளாலேயே பெற்றுக்கொண்டார்.

குருத்துவ அருட்பொழிவு பெற்றதும், விரைவிலேயே தமது சபையின் பல்வேறு தலைமைப் பதவிகளில் பொறுப்பேற்றுப் பணியாற்றினார். தொடக்கத்தில் இவரது வரலாற்றை எழுதிய துறவி “லியாண்டரின்” (Friar Leander) கூற்றின்படி, கி.பி. 1235ம் ஆண்டு, திருத்தந்தை “ஒன்பதாம் கிரகோரியின்” (Pope Gregory IX) ஆட்சிக் காலத்தில், “திருத்தந்தையர் இல்ல அலுவலக இறையியலாளர்” (Theologian of the Pontifical Household) எனும் நிர்வாக அலுவலக தலைமைப் பொறுப்பிலிருந்தார். ஆனால், அதற்கான சான்றுகள் தற்போது கிடையாது.

ஒரு இளம் குருவாக, அவர் இத்தாலியின் அனைத்து நகரங்களிலும் அமைதியும், சமாதானமும் உருவாகும் நோக்கத்தில், ஒரு இராணுவ சபையை நிறுவினார்.

கி.பி. 1248ம் ஆண்டு, “சைப்ரஸ் குடியரசு” (Republic of Cyprus) எனும் தீவிலுள்ள “நெமொநிக்கம்” (Nemonicum) எனும் நகரின் ஆயராக நியமிக்கப்பட்டார். (“நெமொநிக்கம்” எந்த நகர் என்று தற்போது தெரியவில்லை).

பெரும்பாலானோர்க்கு, அத்தகைய ஒரு ஆயர் நியமனம், அவர்களின் பரிசுத்தன்மை, மற்றும் அவர்களின் தலைமை திறன்களுக்கான கௌரவம் அல்லது பாராட்டு, மரியாதை மற்றும் அஞ்சலி ஆகும். ஆனால் இவரைப்பொருத்தவரை, அது திருத்தந்தையரின் எதிரிகளின் குழுக்களால் வற்புறுத்தப்பட்ட ஒரு நாடுகடத்தலேயாகும்.

ஃபிரான்ஸ் நாட்டின் அரசன் “ஒன்பதாம் லூயிஸ்” (King Louis IX of France), “புனித பூமியை” (Holy Land) ஆண்டுவந்த இஸ்லாமியர்களை முற்றுகையிட பயணித்துக்கொண்டிருந்தார்.

(யோர்தான் நதியின் கிழக்கு கரைப்பகுதிகள் (Eastern Bank of the Jordan River) உள்ளிட்ட, யோர்தான் நதி மற்றும் மத்தியதரைக் கடலுக்கு (Mediterranean Sea) இடையிலான ஒரு பகுதி ஆகும். இது யூதர்கள், கிறிஸ்தவர்கள் மற்றும் முஸ்லிம்கள் ஆகியோரால் புனித பூமியாகக் கருதப்படுகிறது.)

அப்போது, இஸ்ரேல் நாட்டின் பழமையான துறைமுக நகரான “ஜோப்பா” (Joppa), லெபனானின் பெரிய நகரங்களில் ஒன்றான “சிடோன்” (Sidon) மற்றும் இஸ்ரேலின் தொழில் துறைமுக நகரான “ஏக்கர்” (Acre) ஆகிய இடங்களில், பர்தொலோமியு “திருத்தந்தையின் தூதராக” (Apostolic legate) அரசன் ஒன்பதாம் லூயிசுடனும், அரசியுடனும் சென்று இணைந்துகொண்டார்.

பல ஆண்டுகளுக்குப்பின் அல்லாது, எப்படியோ, பர்தொலோமியு மீண்டும் விசென்ஸா’வுக்கு மாற்றல் செய்யப்பட்டார். திருத்தந்தையரின் எதிரிகளின் குழுக்களின் எதிர்மறையான உணர்வுகள் இன்னும் வெளிப்படையாக இருந்தபோதிலும், அவர் விடாமுயற்சியுடன், குறிப்பாக அவருடைய பிரசங்கத்தின் மூலம், தனது மறைமாவட்டத்தை மீண்டும் கட்டியெழுப்பவும், ரோமிற்கு மக்கள் விசுவாசத்தை பலப்படுத்தவும் அயராது உழைத்தார்.

இவர் “சைப்ரஸ்” தீவின் ஆயராக பணியாற்றிய காலத்தில், ஃபிரான்ஸ் நாட்டின் அரசன் “ஒன்பதாம் லூயிஸின்” (King Louis IX of France) நட்பு கிட்டியது. அரசன், தூய ஆயருக்கு கிறிஸ்துவின் முள்முடியின் மிச்சமொன்றினை (Relic of Christ’s Crown of Thorns) கொடுத்ததாகவும் கூறப்படுகின்றது.

Also known as

Bartholomew of Braganza

Profile

Joined the Dominicans at Bologna, Italy, receiving the habit from Saint Dominic himself. Noted preacher throughout Lombardy and Emilia in Italy. Bishop of Limassol, Cyprus in 1253. Bishop of Vincenza, Italy in 1255. Worked as a peace maker between warring factions in the region. Friend of King Saint Louis IX of France. Preached at the second translation of the relics of Saint Dominic in 1267.

Born

c.1200 at Vicenza, Italy

Died

1270 in Vicenza, Italy of natural causes

Beatified

11 September 1793 by Pope Pius VI

Saint Abraham the Poor

Also known as

• Abraham the Child

• Abraham the Hermit

Profile

Disciple of Saint Pachomius of Tabenna for 23 years. Lived 17 years as a cave hermit. His nicknames the poor and the child refer to his simple life and simple faith.

Born

at Menuf, Egypt

Died

c.372 of natural causes

Canonized

• Pre-Congregation

• veneration developed first among the Coptic Christians

Saint Elesbaan of Ethiopia

Also known as

• Elesbaan of Axum

• Ella Atsbeha

• Ella Asbeha

• Calam-Negus, Calam, Caleb, Elesbaas, Elesbas, Elesboas, Eleuzoe, Hellestheaeus, Kaleb

Additional Memorial

15 May (Eastern calendar)

Profile

Christian King in Ethiopia in the early 6th century. With the support of Byzantine emperors Justin I and Justinian, he invaded the southern Arabian peninsula where Christian was under attack. Late in life he abdicated his throne to live as a prayerful, penitent hermit and then a monk in Jerusalem.

Died

c.555

Saint Odrian of Waterford

✠ புனிதர் ஓட்ரன் ✠

(St. Odrán of Iona)

பிறப்பு: ஆறாம் நூற்றாண்டு

மீத், அயர்லாந்து

(County Meath, Ireland)

இறப்பு: கி.பி. 563

அயோனா, ஸ்காட்லாந்து

(Iona, Scotland)

ஏற்கும் சமயம்:

ரோமன் கத்தோலிக்க திருச்சபை 

(Roman Catholic Church)

மரபுவழி திருச்சபை

(Orthodox Church)

ஆங்கிலிக்கன் மற்றும் பிற திருச்சபைகள்

(Anglican Church and other Churches)

நினைவுத் திருநாள்: அக்டோபர் 27

பாதுகாவல்:

வாட்டர்ஃபோர்ட், அயர்லாந்து, சில்வர்மைன் பங்கு, டிப்பெரேரி

(Waterford, Ireland; Silvermines parish, Tipperary)

புனிதர் ஓட்ரன் அல்லது ஓரன், பாரம்பரியங்களின்படி, "கொனாளி குல்பன்" (Conall Gulbán) சந்ததியரும், அயோனாவின் புனித கொலம்பா'வின் (Saint Columba) துணையும் ஆவார். அந்தத் தீவில் அடக்கம் செய்யப்பட்ட முதல் கிறிஸ்தவரும் இவரேயாவார்.

வாழ்க்கை:

புனித ஓட்ரன், அயர்லாந்தின் “சில்வர்மைன்ஸ்” (Silvermines) பகுதியில் சுமார் நாற்பது வருடங்கள் வாழ்ந்திருந்தார். கி.பி. 520ம் ஆண்டில் ஒரு ஆலயத்தைக் கட்டினார். ஐரிஷ் பாரம்பரியங்களின்படி, ஓட்ரன் "மீத்" (Meath) என்ற இடத்தின் மடாதிபதியாகவும் இருந்திருக்கிரார். கி.பி. 563ம் ஆண்டில், “அயோனாவின் ஸ்காட்டிஷ்” தீவிற்கு (Scottish island of Iona) “புனிதர் கொலம்பாவுடன்” (Saint Columba) பயணித்த பனிரெண்டு பேரில் இவரும் ஒருவராவார். சென்ற இடத்தில் ஓட்ரன் அங்கேயே மரித்துப்போனார். அங்கேயே அவர் அடக்கமும் செய்யப்பட்டார். ஓட்ரனின் ஆன்மாவானது வான் லோகம் எடுத்துச் செல்வதற்கு முன்னர், அவரது ஆன்மாவுக்காக துர்சக்திகளும் சம்மனசுக்களும் சண்டையிட்டுக்கொண்டதை புனிதர் கொலம்பா நேரில் பார்த்ததாக கூறுகின்றனர்.

ஓட்ரன் மரணம் பற்றிய ஒரு பிரபலமான புராணமும் உள்ளது :

புனிதர் கொலம்பா அயோனாவில் ஒரு ஆலயம் கட்டும் முயற்சியில் இருந்தார். அந்த ஆலயத்தின் அஸ்திவாரத்தில் உயிருள்ள ஒரு மனிதனைப் புதைத்தாலொழிய, ஆலயத்தின் அஸ்திவாரம் நிற்காது என்று தினமும் ஒரு அசரீரி ஒழித்துக்கொண்டே இருந்தது. அதற்கேற்ப, அங்கே பணி செய்யும் தொழிலாளர்கள் தினமும் காலையில் பணிக்கு வருகையில், முதல் நாள் செய்திருந்த பணிகள் சிதைந்து போயிருந்ததை கண்டனர். இதனால், ஓட்ரன் தானாக முன்வந்து, ஆலயத்தின் அஸ்திவாரத்தில் புதையுர ஒப்புக்கொண்டார். அதன்படி புதைக்கப்பட்ட ஓட்ரனின் மேலே கட்டுமான பணி தொடங்கியது. ஒருநாள், புதைக்கப்பட்ட இடத்திலிருந்து தலையைத் தூக்கிய ஓட்ரன், "நீங்களெல்லாம் நினைப்பது போல இங்கே நரகமும் இல்லை; சொர்க்கமும் இல்லை" என்றார். துணுக்குற்ற புனிதர் கொலம்பா, உடனே அவரை மேலே எடுத்து வேறு ஒரு இடத்தில் அடக்கம் செய்தார் என்பர்.

அயோனா மாகாணத்திலுள்ள பழம்பெரும் ஆலயம் ஒன்று புனிதர் ஓட்ரனுக்கு அர்ப்பணிக்கப்பட்டுள்ளது. அதனருகேயுள்ள கல்லறை ஒன்றின் பெயர், ஓட்ரனின் கல்லறை (Reilig Odhráin) ஆகும்.

Also known as

• Odrian of Iona

• Otteran; Odhran; Odran; Oran; Oterano

Profile

Abbot at Meath, Ireland. Early bishop of Waterford, Ireland. Friend of Saint Columba and travelled with him to Scotland to become a monk at Iona Abbey.

Died

c.563 at Iona Abbey, Scotland

Patronage

• diocese of Waterford, Ireland

• diocese of Waterford and Lisman, Ireland

• city of Waterford, Ireland

Pope Saint Evaristus

Also known as

Aristo, Aristus, Ewaryst

Profile

Son of an Hellenic Jew from Bethlehem. Fifth pope, reigning for eight years, and about whom almost nothing is known. Traditionally considered a martyr, but there is no documentation of the event.

Papal Ascension

c.99

Died

• c.107

• buried in the Vatican near Saint Peter the Apostle

Blessed Salvador Mollar Ventura

Profile

Franciscan Friar Minor. Martyred in the Spanish Civil War.

Born

27 March 1896 in Manises, Valencia, Spain

Died

8 September 1936 in Castellón, Spain

Beatified

11 March 2001 by Pope John Paul II

Blessed Salvador Damián Enguix Garés

Profile

Married layman in the archdiocese of Valencia, Spain. Martyred in the Spanish Civil War.

Born

29 September 1862 in Alzira, Valencia, Spain

Died

27 October 1936 in Alzira, Valencia, Spain

Beatified

11 March 2001 by Pope John Paul II

Saint Abbán of Magh-Armuidhe

Also known as

Eibbán, Moabba

Profile

Son of Cormac, King of Leinster, Ireland. Nephew and disciple of Saint Ibar. Founded churches in Wexford, and monasteries in Magheranoidhe and Kilabbain.

Born

c.570 in Ireland

Died

620 of natural causes

Saint Gaudiosus of Naples

Also known as

• Gaudiosus of Abitinae

• Gaudiosus the African

Profile

Bishop of Abitinae in North Africa. Exiled by the Arian Vandal king Genseric in 440, he fled to Naples, Italy, where he founded a monastery.

Died

c.455 at Naples, Italy of natural causes

Saint Florentius of Trois-Châteaux

Also known as

Florence

Profile

Martyr.

Died

3rd century Trois-Châteaux, Burgundy, France

Saint Thraseas of Eumenia

Profile

Bishop of Eumenia, Phrygia (in modern Turkey). Martyred in the persecutions of Marcus Aurelius.

Died

170 at Smyrna (modern Izmir, Turkey)

Saint Colman of Senboth-Fola

Profile

Monk. Spiritual student of Saint Aedan of Ferns. Abbot of Senboth-Fola Abbey near Ferns, Ireland.

Died

c.632

Blessed Goswin of Clairvaux

Profile

Benedictine Cistercian monk at Clairvaux Abbey, and then at Cheminon, France.

Died

1203 of natural causes

Saint Namatius of Clermont

Also known as

Namace, Namazio

Profile

Bishop of Clermont, France.

Died

c.462 of natural causes

Saint Desiderius of Auxerre

Profile

Bishop of Auxerre, France.

Died

c.625

Saint Capitolina

Profile

Martyred in the persecutions of Diocletian.

Died

304 in Cappadocia

Saint Erotheides

Profile

Martyred in the persecutions of Diocletian.

Died

304 in Cappadocia

புனித வோல்ஃப்ஹார்டு 

St. Wolfhard

நினைவுத் திருநாள் : அக்டோபர் 27

பிறப்பு : 1070, அவுக்ஸ்பூர்க் Augsburg, Germany

இறப்பு : 30 ஏப்ரல் 1127, வெரோனா Verona, இத்தாலி

பாதுகாவல்: ஊர்க்காவலர்கள், கூர்க்கா

இவர் ஊர்களில் பொதுப்பணி செய்யும் கலையைக் கற்றார். பிறகு பவேரியாவிலிருந்து, வெரோனா சென்று, அங்கு பணியாற்றினார். அங்கு ஊர்ப்பொதுப்பணிகள் அனைத்தையும் மிக சிறப்பாக ஆற்றினார். இவர் தான் செய்த பணியின் வழியாக பெற்ற பணத்தை கொண்டு, வெரோனா முழுவதிலும் இருந்த ஏழைகளுக்கு உதவினார். மிகக் குறுகிய நாட்களில் வெரோனா மக்களில் இனங்கண்டுக்கொள்ளப்பட்டார். ஏராளமான ஏழைகளின் வாழ்வை உயர்த்தினார். வெரோனா முழுவதிலும் வாழ்ந்த மக்களால் பெரிதும் புகழப்பட்டார். ஆனால் வோல்ஃப்ஹார்டு அப்புகழை விரும்பவில்லை. இவருக்கு வெரோனா மக்கள் உயர்பதவியை அளிக்க விரும்பினர். 

வொல்ஃப்ஹார்டு பெயரையும், புகழையும், பணத்தையும் சிறுதும் விரும்பாமல், காட்டிற்குச் சென்று தனிமையாக வாழ்ந்து தியானத்தில் ஈடுபட்டார். தன் செப வாழ்வில் திருப்தி அடைந்த வோல்ஃப்ஹார்டு மீண்டும் 1117 ல் வெரோனா திரும்பினார். பிறகு ஒரு துறவற மடத்திற்கு சென்று, அங்கும் தனிமையில் வாழ்ந்தார். ஏறக்குறைய 10 ஆண்டுகள் துறவி போலவே வாழ்ந்தார். இவர் அத்துறவற மடத்தில் இருந்த துறவிகளுடன் இவர் இறந்த உடன் உடலை தெருவிலிருக்கும் சாலையோரத்தில் புதைக்கும்படி கூறியிருந்தார். அவர் இறந்தபோது அம்மடத்துறவிகள் அவ்வாறே செய்தனர். சில ஆண்டுகள் கழித்து இவரின் உடல் வெரோனாவில் உள்ள பேராலயத்தில் வைக்கப்பட்டது. 

செபம்:

அன்புத் தந்தையே எம் இறைவா! தான் ஈன்ற பணம் பொருட்களைக் கொண்டு ஏழைகளுக்கு உதவி செய்து, எளியோரில் உம்மைக்கண்ட வோல்ஃப்ஹார்டின் வாழ்வை, நாங்களும் வாழ, எமக்கு நல்ல உள்ளம் தாரும். தன்னலமின்றி பிறர் நலம் காண நாங்கள் முன்வர தூய ஆவியின் வழிநடத்துதலில் வழிநடக்க நீர் அருள் தர வேண்டுமென்று இறைவா உம்மை மன்றாடுகின்றோம்.

Saint Gualfardo of Verona

(or Wolfhard of Augsburg)

Saint Gualfardo of Verona (or Wolfhard of Augsburg) (1070–1127) was a Swabian artisan, trader, and hermit who lived around Verona. A hagiographical vita (biography) was composed, according to the Bollandists, within decades of his death, probably towards the end of the twelfth century. In the early sixteenth century he was venerated as the patron saint of the harnessmakers' guild at Verona.

Gualfardo was born in Augsburg, the chief city of Swabia at the time. In 1096 he was on a pilgrimage—German Wallfahrer means pilgrim, whence his Italian name—from Augsburg "with some journeyman merchants", according to his vita. He stopped in Verona, where he lived for a time with a journeyman, though he was a master harnessmaker by trade. Of this brief period his vita says: In eodem vero loco beatissimus Gualfardus in sellarum exercitio (nam optimus sellator erat) parvo tempore moratus (in that very place the most blessed Gualfardo worked on saddles for the best saddler he was but for a short time). He eventually settled in a dense forest on the Adige not far from Verona. There he lived for twenty years before he was found by hunters, who brought him back to Verona. He established a shop near the abbey of San Salvatore, but during a flood he left the city again and built a hermit's cell near the church of Santa Trinità in the countryside nearby. Until his death he was well sought after by the Veronese for his miracles. He does not seem to have been an especial aid to travelers, though his love of solitude did not interfere with his hospitality to city-dwellers, who also brought him food. He died at Curte-Regia near Verona in 1127.

இன்றைய புனிதர்கள் அக்டோபர் 26

 St. Quodvultdeus

Feastday: October 26

Death: ~450

I was a bishop and confessor at Carthage, about 437 A.D. In 439 A.D. King Geiseric (Arian) grabbed thee city by conquest. He seized all Catholic churches, and the property of the wealthy, sending many into exile.

I was deported with my priests. Church goods were taken. The grace of God's wind sent us to Italy's coastline, at Naples. In adversity, we patiently ministered to the people there. When we died (Quodvultdeus, around 450 A.D.), the people proclaimed us as saints.

Quodvultdeus (Latin for "what God wills", died c. 450 AD) was a fifth-century church father and bishop of Carthage who was exiled to Naples. He was known to have been living in Carthage around 407 and became a deacon in 421 AD. He corresponded with Augustine of Hippo, who served as Quodvultdeus' spiritual teacher.[1] Augustine also dedicated some of his writings to Quodvultdeus.[1]

Quodvultdeus was exiled when Carthage was captured by the Vandals led by King Genseric, who followed Arianism. Tradition states that he and other churchmen (such as Gaudiosus of Naples) were loaded onto leaky ships that landed at Naples around 439 AD and Quodvultdeus established himself in Italy.[1] He would go on to convert dozens of Arian Goths to the Catholic Faith in his lifetime.

One of the mosaic burial portraits in the Galleria dei Vescovi in the Catacombs of San Gennaro depicts Quodvultdeus

St. Evaristus

✠ புனிதர் எவரிஸ்டஸ் ✠

(St. Evaristus)

ஐந்தாம் திருத்தந்தை:

(5th Pope)

பிறப்பு: ஏப்ரல் 17, 44

பெத்லகேம், யூதேயா

(Bethlehem, Judea)

இறப்பு: கி.பி சுமார் 107

ரோமை, ரோமப் பேரரசு

(Rome, Roman Empire)

ஏற்கும் சமயம்:

ரோமன் கத்தோலிக்க திருச்சபை

(Catholic Church)

கிழக்கு மரபுவழி திருச்சபை

(Eastern Orthodox Church)

இயற்பெயர்: எவரிஸ்டஸ் (அல்லது) அரிஸ்டஸ்

நினைவுத் திருநாள்: அக்டோபர் 26

புனிதர் எவரிஸ்டஸ் அல்லது அரிஸ்டஸ் (Aristus) கத்தோலிக்க திருச்சபையின் ஐந்தாம் திருத்தந்தையாவார். திருத்தந்தை புனிதர் “முதலாம் கிளமெண்ட்” (Pope Clement I) இவருக்கு முன்னர் திருத்தந்தையாகப் பதவியிலிருந்தவராவார். திருத்தந்தை புனிதர் “முதலாம் அலெக்சாண்டர்” (Pope Alexander I) இவருக்குப் பிறகு ஆட்சியிலிருந்தவராவார். தொடக்க கால கிறிஸ்தவ அறிஞர்களான இரனேயுஸ் மற்றும் செசரேயா யூசேபியஸ் (Eusebius) இச்செய்தியைத் தருகின்றனர்.

எவரிஸ்டஸ் என்னும் பெயர் கிரேக்க மொழியில் "இனிமை மிக்கவர்" என்று பொருள்படும்.

வாழ்க்கைக் குறிப்புகள்:

திருத்தந்தை எவரிஸ்டஸின் ஆட்சிக்காலம் குறித்து ஒத்த கருத்து இல்லை. "திருச்சபை வரலாறு" என்னும் நூலில் யூசேபியஸ் அந்த ஆட்சிக்காலம் கி.பி. 99 முதல் கி.பி. 108 வரை நீடித்தது என்கிறார். "லிபேரியன் குறிப்பேடு" என்னும் நூல் எவரிஸ்டஸின் பெயரை "அரிஸ்டஸ்" என்று குறிப்பிடுவதோடு, அவரது ஆட்சிக்காலம் கி.பி. 96 முதல் கி.பி. 108 வரை தொடர்ந்ததாகக் கூறுகிறது.

"திருத்தந்தையர் நூல்" (Liber Pontificalis) என்னும் ஏடு தருகின்ற கீழ்வரும் செய்திகள் உறுதிப்படுத்தப்படவில்லை. அதன்படி, கிரேக்கப் பின்னணியைச் சார்ந்த எவரிஸ்டஸ், யூதத் தந்தைக்கு பெத்லகேமில் மகனாகப் பிறந்தார். மறைச்சாட்சியாக உயிர் துறந்தார். ரோமத் திருச்சபையைப் பல பங்குகளாகப் பிரித்து குருக்களை நியமித்தார். 15 ஆயர்களையும் 17 குருக்களையும் 2 திருத்தொண்டர்களையும் ஏற்படுத்தினார்.

மேற்கூறிய ஏடு குறிப்பிடுவது போல, எவரிஸ்டஸ், புனித பேதுருவின் கல்லறையின் அருகே அடக்கம் செய்யப்பட்டார் என்று உறுதியாகத் தெரிகிறது. அவரது பணியிடம் 19 நாள்கள் வெறுமையாய் இருந்தது.

ரோமத் திருச்சபையின் முதல் திருத்தந்தையர்களின் பெயர்கள் திருப்பலியின் நற்கருணை மன்றாட்டில் இருக்க, எவரிஸ்டஸின் பெயர் மட்டும் அங்கு காணப்படவில்லை. இதிலிருந்து, இத்திருத்தந்தை பற்றிய உறுதியான வரலாற்றுச் செய்திகள் தெரியாத நிலை திருச்சபை வரலாற்றின் முதல் நூற்றாண்டுகளிலிருந்தே நிலவி வந்துள்ளது எனத் தெரிகிறது.

புனிதராகப் போற்றப்படுதல்:

எவரிஸ்டஸ் எவ்வாறு மறைச்சாட்சியாக உயிர்துறந்தார் என்பது பற்றியும் உறுதிப்பாடு இல்லை. கத்தோலிக்கம் மற்றும் கிழக்கு மரபுவழி திருச்சபைகள் இவரை புனிதராகப் போற்றுகின்றன. இவர்தம் நினைவுத் திருவிழா அக்டோபர் 26 ஆகும். 1969ம் ஆண்டிலிருந்து இவரது பெயர் கத்தோலிக்க திருச்சபையின் பொது நாள்காட்டியில் மறைச்சாட்சிகள் பட்டியலிலிருந்து அகற்றப்பட்டு, இப்போது தனி நாள்காட்டியில் மட்டுமே உள்ளது.

Feastday: October 26

Death: 107

St. Evaristus succeeded St. Clement in the See of Rome in the reign of Trajan and governed the Church about eight years, being the fourth successor of St. Peter. The Liber Pontificalis says that he was the son of a Hellenic Jew of Bethlehem, and, certainly incorrectly, that he divided Rome into several "titles" or Parishes, assigning a priest to each, and appointed seven deacons for the city. He is usually accorded the title of martyr, but his martyrdom is not proved; it is probable that St. Evaristus was buried near ST. Peter's tomb in the Vatican. His feast day is October 26th.

Pope Evaristus was the fifth bishop of Rome from c. 99 to his death c. 107.[1][2] He was also known as Aristus. He is venerated as a saint in the Eastern Orthodox Church,[3] the Catholic Church, and Oriental Orthodoxy. It is likely that he was the bishop of Rome when John the Apostle died, marking the end of the Apostolic Age.

Biography

Little is known about Evaristus. According to the Liber Pontificalis, he came from a family of Greek Jews living in Bethlehem.[4] He was elected during the reign of the Roman emperor Trajan, and succeeded Clement I in the See of Rome.

Eusebius, in his Church History IV, I, stated that Evaristus died in the 12th year of the reign of Emperor Trajan after holding the office of bishop of the Romans for eight years. He is said by the Liber Pontificalis to have divided Rome into several titles, assigning a priest to each, and appointed seven deacons for the city.

He is usually accorded the title of martyr.[5] However, Pope Evaristus is listed without that title in the Roman Martyrology, with a feast day on 26 October.[6] It is probable that Evaristus was buried near Saint Peter's tomb in the Vatican.[7] It is also probable that John the Apostle died during the beginning of Evaristus' reign

St. Demetrius of Thessaloniki

Feastday: October 26

Patron: of Thessaloniki, Greece patron of soldiers, patron of the Crusades

Birth: 270

Death: 306

Called a military martyr, and "the Megalomartyr" by the Greeks. He was a deacon martyred at Sirmium, in the former Yugoslavia. Early legends about Demetrius credit him with a military career. He was extremely popular in the Middle Ages, and with St. George, he was the patron of the crusades.

This article is about the 4th-century Orthodox saint. For the other saint of the same name, see Pope Demetrius I of Alexandria. For the Crusader king of Thessaloniki, see Demetrius of Montferrat.

Demetrius (or Demetrios) of Thessaloniki (Greek: Ἅγιος Δημήτριος τῆς Θεσσαλονίκης, Hágios Dēmḗtrios tēs Thessaloníkēs[a]), also known as the Holy Great-Martyr Demetrius the Myroblyte (meaning 'the Myrrh-Gusher' or 'Myrrh-Streamer';[b] 3rd century – 306), was a Christian martyr of the early 4th century AD.

During the Middle Ages, he came to be revered as one of the most important Orthodox military saints, often paired with Saint George of Lydda. His feast day is 26 October for Eastern Orthodox Christians, which falls on 8 November [NS] for those following the old calendar. In the Roman Catholic church he is most commonly called "Demetrius of Sermium" and his memorial falls on 8 October.

Life

The earliest written accounts of his life were compiled in the 9th century, although there are earlier images of him, and the 7th-century Miracles of Saint Demetrius collection. According to these early accounts, Demetrius was born to pious Christian parents in Thessaloniki, Macedonia in 270.[3]

According to the hagiographies, Demetrius was a young man of senatorial family who became proconsul of the Thessalonica district. He was run through with spears in around 306 AD in Thessaloniki, during the Christian persecutions of Galerian,[4] which matches his depiction in the 7th century mosaics.

Veneration of sainthood and celebrations

Most historical scholars follow the hypothesis put forward by Bollandist Hippolyte Delehaye (1859–1941), that his veneration was transferred from Sirmium[5] when Thessaloniki replaced it as the main military base in the area in 441/442 AD. His very large church in Thessaloniki, the Hagios Demetrios, dates from the mid-5th century.[6] Thessaloniki remained a centre of his veneration, and he is the patron saint of the city.

After the growth of his veneration as saint, the city of Thessaloniki suffered repeated attacks and sieges from the Slavic peoples who moved into the Balkans, and Demetrius was credited with many miraculous interventions to defend the city. Hence later traditions about Demetrius regard him as a soldier in the Roman army, and he came to be regarded as an important military martyr. Unsurprisingly, he was extremely popular in the Middle Ages. Disputes between Bohemond I of Antioch and Alexios I Komnenos appear to have resulted in Demetrius being appropriated as patron saint of crusading.[7]

Demetrius was also venerated as patron of agriculture, peasants and shepherds in the Greek countryside during the Middle Ages. According to historian Hans Kloft, he had inherited this role from the pagan goddess Demeter. After the demise of the Eleusinian Mysteries, Demeter's cult, in the 4th century, the Greek rural population had gradually transferred her rites and roles onto the Christian saint Demetrius.[2]

Most scholars still believe that for four centuries after his death, Demetrius had no physical relics, and in their place an unusual empty shrine called the "ciborium" was built inside Hagios Demetrios. What were purported to be his remains subsequently appeared in Thessaloniki, but the local archbishop John, who compiled the first book of the Miracles ca. 610, was publicly dismissive of their authenticity.[8] The relics were assumed to be genuine after they started emitting a liquid and strong-scented myrrh. This gave Demeterius the epithet Myroblyte.[3][c]

In the Russian Orthodox Church, the Saturday before the Feast of Saint Demetrius is a memorial day commemorating the soldiers who fell in the Battle of Kulikovo (1380), under the leadership of Demetrius of the Don. This day is known as Demetrius Saturday.[10] Demetrius was a patron saint of the Rurik dynasty from the late 11th century on. Izyaslav I of Kiev (whose Christian name was Dimitry) founded the first East Slavic monastery dedicated to this saint.

The Bulgarian Orthodox Church and the Romanian Orthodox Church revere Demetrius on 26 October (Димитровден Dimitrovden in Bulgarian); meanwhile the Serbian Orthodox Church and Macedonian Orthodox Church (Ohrid) and the Coptic Church have a feast on 8 November (called Митровдан in Serbian and Митровден in Macedonian).

The names Dimitry (Russian), Dimitar (Bulgarian), Mitri (short form of Dimitri in Lebanon) are in common use.

Iconography

The hagiographic cycles of the Great Martyr Demetrius of Thessaloniki include depictions of scenes from his life and his posthumous miracles.[11] Demetrius was initially depicted in icons and mosaics as a young man in patterned robes with the distinctive tablion of the senatorial class across his chest. Miraculous military interventions were attributed to him during several attacks on Thessaloniki, and he gradually became thought of as a soldier: a Constantinopolitan ivory of the late 10th century shows him as an infantry soldier (Metropolitan Museum of Art). But an icon of the late 11th century in Saint Catherine's Monastery on Mount Sinai shows him as before, still a civilian. In Byzantine icons he is depicted in military dress, either standing or riding a horse.[12]

Another Sinai icon, of the Crusader period and painted by a French artist working in the Holy Land in the second half of the 12th century, shows what then became the most common depiction. Demetrius, bearded, rather older, and on a red horse, rides together with George, unbearded and on a white horse.[13] Both are dressed as cavalrymen. Also, while George is often shown spearing a dragon, Demetrius is depicted spearing the gladiator Lyaeus (Λυαίος Lyaíos), who according to story was responsible for killing many Christians. Lyaeus is commonly depicted below Demetrius and lying supine, having already been defeated; Lyaeus is traditionally drawn much smaller than Demetrius. In traditional hagiography, Demetrius did not directly kill Lyaeus, but rather through his prayers the gladiator was defeated by Demetrius' disciple, Nestor.[11]

A modern Greek iconographic convention depicts Demetrius with the Great White Tower in the background. The anachronistic White Tower acts as a symbolic depiction of the city of Thessaloniki, despite having been built in the 16th century, centuries after his life, and the exact architecture of the older tower that stood at the same site in earlier times is unknown. Again, iconography often depicts saints holding a church or protecting a city.

According to hagiographic legend, as retold by Dimitry of Rostov in particular, Demetrius appeared in 1207 in the camp of tsar Kaloyan of Bulgaria, piercing the king with a lance and so killing him. This scene, known as Чудо о погибели царя Калояна ("the miracle of the destruction of tsar Kaloyan") became a popular element in the iconography of Demetrius. He is shown on horseback piercing the king with his spear,[14] paralleling the iconography (and often shown alongside) of Saint George and the Dragon.

Music

In 1962 the life and martyrdom of Demetrius became the subject of a 90-minute oratorio by Greek composer Nicolas Astrinidis. Three parts of the work were premiered at the first Demetria Festival in Thessaloniki on 26 October 1962. The entire oratorio was premiered in 1966 and received subsequent performances in 1985 (Thessaloniki) and in 1993 (Bucharest).[15] All performances have been recorded.

Blessed José Gregorio Hernandez-Cisneros

Memorial Note

his memorial would traditionally been on 29 June, but it was changed so as to not conflict with the solemnity of Saints Peter and Paul celebrated on that day

Profile

The eldest of six children born to Benigno María Hernández Manzaneda and Josefa Antonia Cisneros Mansilla; he was baptized on 30 January 1865 and confirmed on 6 December 1867. Beginning at age 18, he studied medicine at the University of Caracas, Venezuela, graduating on 29 June 1888, and then in Paris, France and Berlin, Germany. Feeling called to religious life, José joined the Secular Franciscans on 7 December 1899, and began investigating becoming a Carthusian monk. After some theology studies in Rome, Italy, he was forced to return to Caracas for health reasons. José took this as a sign that he should give up the idea of religious life, and serve an apostolate as a physician. That’s how he spent the rest of his life - single, celibate, prayerful and dedicated to caring for the poor for free.

Born

26 October 1864 in Isnotú, Trujillo, Venezuela

Died

• hit by a car on 29 June 1919 in Caracas, Venezuela while delivering medications he had purchased for an elderly patient

• relics enshrined in the church of Our Lady of Candelaria in Caracas

Beatified

• 30 April 2021 by Pope Francis

• beatification celebrated at the Universidad Central de Venezuela, Caracas, Venezuela, Apostolic Nuncio Aldo Giordano presiding

• his beatification miracle involved the healing of Yaxury Solorzano, a 10 year old girl in the diocese of San Fernando de Apure, Venezuela who had been shot in the head with a shotgun during an armed robbery on 10 March 2017; she was badly injured, with pellets in her brain; because there was delay in obtaining a neurosurgeon, her mother began to pray for the intercession of then Venerable José Gregorio; the girl improved, surgery was cancelled and she was released a few days later in good health

Blessed Damian dei Fulcheri

Also known as

• Damian of Finario

• Damian of Fulcheri

• Damian of Finale

• Damian of Finarium

• Damiano, Damianus

Profile

Born to wealthy Italian nobility. When he was kidnapped as an infant by a mentally ill man, his parents prayed fervently to the Virgin Mary for help; searchers were led to his hiding place by a miraculous light, and the baby was returned unharmed. Damien joined the Dominicans at Savona, Italy. Priest. Famous preacher throughout Italy with hundreds converted during his missions. Known as a miracle worker in life, there were miracles reported at his tomb, and he became the object of popular devotion almost immediately on his death.

Born

at Fulcheri, Liguria, Italy

Died

1484 at Modena, Reggio d'Emilia, Italy of natural causes

Beatified

4 August 1848 by Pope Pius IX (cultus confirmed)

Saint Alfred the Great

✠ புனிதர் முதலாம் ஆல்ஃபிரட் ✠

(St. Alfred the Great)

ஆங்கிலோ-சாக்ஸன் இன அரசர்:

(King of the Anglo-Saxons)

ஆட்சிகாலம்: ஏப்ரல் 23, 871 - அக்டோபர் 26, 899

இவருக்கு முன்னர் பதவி வகித்தவர்: எத்தெல்பெர்ட் (Æthelred)

இவருக்குப் பிறகு பதவி வகித்தவர்: மூத்த எட்வர்ட் (Edward the Elder)

பிறப்பு: கி.பி. 849

வேன்டேஜ், பெர்க்ஷயர்

(Wantage, Berkshire)

இறப்பு: அக்டோபர் 26, 899 (வயது சுமார் 50)

வின்செஸ்டர் (Winchester)

நினைவுத் திருநாள்: அக்டோபர் 26

பேரரசர் ஆல்ஃபிரட், ஆங்கிலோ - சாக்சான் அரசின், (Anglo-Saxons) வெசெக்ஸ் (Wessex) பகுதியை கி.பி. 871ம் ஆண்டு முதல் கி.பி. 899ம் ஆண்டு வரை ஆண்ட அரசர் ஆவார்.

வெசக்ஸின் அரசன் எதெல்வுல்ஃப் (King Æthelwulf of Wessex) மற்றும் அவரது முதல் மனைவியான “ஒஸ்பூர்” (Osburh) ஆகியோரது கடைசி மகனாகப் பிறந்தவர் ஆல்ஃபிரட் ஆவார். கி.பி. 853ம் ஆண்டு, தமது நான்கு வயதில் ரோம் நகர் அனுப்பப்பட்ட இவர், திருத்தந்தை நான்காம் லியோவால் (Pope Leo IV) அரசனாக அபிஷேகம் செய்விக்கப்பட்டார். ஆல்ஃபிரட், தமது குழந்தைப் பருவத்தில், சாக்ஸன் கவிதைகள் (Saxon poems) கொண்ட ஒரு புத்தகத்திலுள்ள கவிதைகளை மனப்பாடம் செய்து தமது தாயாரிடம் ஒப்பித்து, அந்த புத்தகத்தை பரிசாக வென்ற கதையை ஆயர் “ஆஸ்செர்” (Bishop Asser) கூறுகிறார்.

இவரது அண்ணன் “எதல்ரெட்” (Æthelred) இறந்தபின் அரியணை ஏறிய ஆல்ஃபிரட் மிகத் திறமையான ஆட்சியாளராவார். ஆட்சிப் பொறுப்பை ஏற்றபின் வில்டன் என்ற இடத்தில் நடந்த போரில் டேனியர்களிடமிருந்து வெசக்ஸ் நாட்டைக் காத்த பெருமைக்குரியவர். ஆங்கிலோ - சாக்சானிய அரசர்களுல் முதன் முதலில் பேரரசர் என அழைக்கப்பட்ட பெருமைக்குரியர் இவரே ஆவார். இவருடைய வாழ்க்கை வரலாறு “வெல்ஷ்” (Welsh) அறிஞரும், ஆயருமான “ஆஸ்செர்” (Asser) என்பவரால் ஒன்பதாம் நூற்றாண்டில் எழுதப்பட்டது. 

தனது நாட்டில் கல்வி, அமைதி, ஒழுங்கு, சட்டம், இராணுவம் ஆகியவை நிலைபெற அரும்பணியாற்றினார். டேனிஷ் (Danish) படையினரால் மீண்டும் அச்சுறுத்தல்கள் ஏற்படாதிருக்குமாறு தமது இராச்சியத்தின் பாதுகாப்பை கட்டியெழுப்பினார். அடிக்கடி கடலோரப்பகுதிகளில் தொல்லைகள் தந்த டேனிஷ் (Danish) படையினரை ஒடுக்குவதற்காக கடற்படையையும் நிறுவினார். தமது இராணுவத்தை மறுசீரமைத்த அவர், தெற்கு இங்கிலாந்து முழுவதும் நன்கு பாதுகாக்கப்பட்ட குடியேற்றங்களின் ஒரு தொடரை கட்டமைத்தார்.

கல்வியின் முக்கியத்துவத்தில் வலுவான நம்பிக்கை கொண்டிருந்த பேரரசர் ஆல்ஃபிரெட், தமது முப்பது வயதில் இலத்தீன் மொழியைக் கற்றார். இவர், சிறந்த கல்வியாளராகவும், சிறந்த நிர்வாகியாகவும், கருணையுள்ளம் கொண்டவராகவும் விளங்கினார். கற்றறிந்த மற்றும் இயற்கையாகவே ஒரு கருணையும் இரக்கமுமுள்ள மனிதனாக புகழ் பெற்றவர் ஆவார். கல்வியை ஊக்குவித்த இவர், ஆரம்பக் கல்வியில் இலத்தீன் மொழியை விட ஆங்கில மொழியையே ஊக்குவித்தார். தமது அரசியலின் சட்ட அமைப்பு, இராணுவ அமைப்பு மற்றும் அவரது மக்களின் வாழ்க்கைத் தரத்தை மேம்படுத்த பெரிதும் பாடுபட்டார்.

கி.பி. 899ம் ஆண்டு, அக்டோபர் மாதம் மரித்த பேரரசர் ஆல்ஃபிரட், அவரது தலைநகரான வின்செஸ்டரில் (Winchester) அடக்கம் செய்யப்பட்டார்.

Profile

Youngest of five sons of King Ethelwulf of Wessex. Ideal Christian king of Wessex, he came to the throne during a Danish invasion. Alfred defeated the Danes and preserved the growth of the Church in England. Patron of learning, he established a court school, invited British and foreign scholars to work there. Personally translated several religious works into Anglo-Saxon. His laws made no distinction between British and Welsh subjects, a first.

Born

849 at Wantage, Berkshire, England

Died

26 October 899 of natural causes

Writings

• "The Consolation of Philosophy" of Boethius

• "The History of the World" of Orosius

• "Ecclesiastical History" of Bede

• "Pastoral Rule" of Saint Gregory the Great

• "Dialogues" of Saint Gregory the Great

Saint Cedd

Also known as

Cedda, Cedde, Ceddus, Ceddi, Ceadwalla

Profile

Brother of Saint Chad and Saint Cynibild; his brother Caelin was also a priest. Benedictine monk at Lindisfarne, England. Spiritual student of Saint Aidan of Lindesfarne. Priest. Missionary to the Midlands of England in 653, sent by King Oswiu of Northumbria with three other priests at the request of convert King Peada of the Middle Angles. Worked with Saint Diuma. Missionary in Essex by request of converted King Sigebert of the East Angles. Bishop of the East Saxons, consecrated by Saint Finan of Iona. Founded churches and monasteries at Bradwell-on-the-Sea, Lastingham, and Tilbury, and served as abbot of the house in Lastingham. Attended the Synod of Whitby in 664 where he acted as an interpreter, and at which he accepted Roman Easter observance. In his old age he retired to the monastery at Lastingham, Yorkshire.

Born

Northumbria, England

Died

• 26 October 664 at Lastingham, Yorkshire, England of plague

• buried at Lastingham

• relics later relocated next to the altar in the new church at Lastingham

Blessed Bonaventura of Potenza

Also known as

• Bonaventure of Potenza

• Carlo Antonio

• Carlo Antonio Gerardo Lavanga

• Karl Antonius

Profile

Joined the Friars Minor Conventual at Nocera, Italy at age 15. Home missioner in southern Italy, serving from convents in Campania Aversa, Maddaloni, Amalfi, Ischia, Nocera Inferiore, Sorrento, Naples and finally, Ravello. Noted novice master, and known for the theological depth of his preaching. Worked fearlessly with plague victims. A miracle worker, he had the gifts of healing, and of levitation, and saw the soul of his sister ascend into heaven.

Born

4 January 1651 of Potenza, Naples, Italy as Antonio Carlo Gerardo Lavanga

Died

26 October 1711 in Ravello, Italy of gangrene while singing a psalm during a religious ecstasy

Beatified

26 November 1775 by Pope Pius VI (cultus confirmed)

Blessed Celina Chludzinska

Also known as

• Celina Chludzinska Borzecka

• Celina Rosalie Leonard

Profile

Celina was early drawn to religious life, but acceded to her parent's wishes and married Joseph Borzecka in 1853. Mother for four, two of whom died in infancy. Widow. Founded the Congregation of Sisters of the Resurrection of Our Lord Jesus Christ.

Born

29 October 1833 in Antavilis, Vilniaus rajonas, Poland (now in Lithuania)

Died

26 October 1913 in Kraków, Maloploskie, Poland of natural causes

Beatified

27 October 2007 by Pope Benedict XVI

Saint Lucian

Profile

Spent his early life as a demon worshipper and sorcerer. When a Christian woman fended off his spells simply by making the Sign of the Cross, he gave up his idolatrous life and converted to Christianity. He turned his devotion to study of magic to a study of the faith, and like many a convert, spent the rest of his days explaining and working against the error of his earlier life. Martyred in the persecutions Decius.

Died

c.250

Patronage

• converts

• possessed people

Saint Fulk of Piacenza

Also known as

• Fulk of Pavia

• Foulques

Profile

Canon. Studied in Paris, France. Archpriest and then bishop of Piacenza, Italy. Bishop of Pavia, Italy in 1216, chosen by Pope Honorius III.

Born

• 1164 in Piacenza, Italy

• his parents were from Scotland

Died

1229 of natural causes

Blessed Arnold of Queralt

Also known as

Arnaldo

Profile

Mercedarian lay knight at the royal convent of Santa Maria d'Ausonia in Spain. Suffered great abuse from Saracens for remaining Christian in Muslim occupied Spain.

Died

convent of Santa Maria d'Ausonia in Spain of natural causes

Saint Albinus of Büraburg

Also known as

Albino, Vitta, Vito, Witta, Wittanus, Wizo, Wintanus

Profile

Benedictine monk. Missionary to Germany with Saint Boniface. Only bishop of Büraburg, (part of the modern Archdiocese of Mainz, Germany) in 741.

Born

8th century Anglo-Saxon England as Witta

Died

c.748 of natural causes

Saint Valentine of Segovia

Profile

Brother of Saint Fructus of Segovia and Saint Engratia of Segovia. Martyred by invading Moors.

Born

at Sepulveda, Castile (in modern Spain)

Died

• c.715

• relics at Segovia, Spain

Patronage

Segovia, Spain

Saint Engratia of Segovia

Profile

Sister of Saint Fructus of Segovia and Saint Valentine of Segovia. Martyred by invading Moors.

Born

at Sepulveda, Castile (in modern Spain)

Died

• c.715

• relics at Segovia, Spain

Patronage

Segovia, Spain

Saint Amandus of Strasbourg

ஸ்ட்ராஸ்பூர்க் ஆயர் அமாண்டூஸ் Amandus von Straßburg

பிறப்பு 

290

இறப்பு 

355, 

ஸ்ட்ராஸ்பூர்க், பிரான்ஸ்

இவர் ஸ்ட்ராஸ்பூர்க் மறைமாவட்டத்தின் முதல் ஆயர். இவர் 343 ல் சார்டிகா(Sardika) நகரில் நடந்த பொதுச்சங்கத்தின் தலைவராக தேர்ந்தெடுக்கப்பட்டார். 346 ஆம் ஆண்டு கொலோன் நகரில் நடந்த பொதுச்சங்கத்தையும் தலைமையேற்று நடத்தினார். இவர் இறந்தபிறகு, ஸ்ட்ராஸ்பூர்க் பேராலயத்தில் இவரது உடல் வைக்கப்பட்டது. இவர் எப்போதும் ஆயருக்குரிய உடையுடனே வாழ்ந்தார் என்று கூறப்படுகின்றது. இவரைப்பற்றிய மற்ற குறிப்புகள் எதுவும் கொடுக்கப்படவில்லை

Also known as

Amand, Amando, Amatius, Amantius

Profile

First bishop of Strasbourg, France.

Died

346 of natural causes

Blessed Bernard de Figuerols

Also known as

Bernardo

Profile

Mercedarian lay knight. Fought invading Moors in Almería, Spain.

Saint Cuthbert of Canterbury

Profile

Born to the nobility. Monk and then abbot at Lyminge Abbey in Kent, England. Bishop of Hereford, England c.736. Archbishop of Canterbury, England c.740.

Died

761 of natural causes

Saint Eata of Hexham

Also known as

Eata of Lindisfarne

Profile

Monk at Ripon, England. Abbot of Melrose Abbey in Scotland. Abbot of Lindisfarne Abbey. Bishop of Lindisfarne, England. Bishop of Hexham, England.

Died

c.686

Saint Aptonius of Angouleme

Also known as

Aptonio

Profile

Bishop of Angouleme, Aquitaine (in modern France) in 541. Attended the Fifth Council of Orleans in 549.

Died

c.567 of natural causes

Saint Quadragesimus of Policastro

Profile

Shepherd. Deacon at Policastro, Salerno, Italy. According to Saint Gregory the Great, he raised a dead man to life.

Died

c.590 of natural causes

Saint Alorus of Quimper

Also known as

Alar, Alor, Alour

Profile

Fifth century bishop of Quimper in Brittany.

Saint Bean of Mortlach

Also known as

• Bean of Aberdeen

• Beano, Beanus, Beóán

Profile

Bishop of Mortlach, Scotland. Evangelized in Aberdeen, Scotland.

Died

c.1012

Saint Rusticus of Narbonne

Also known as

Rustique

Profile

Monk at Lérins Abbey. Bishop of Narbonne, France. Attended the 3rd Ecumenical Council in Ephesus in 431.

Died

c.462

Saint Alanus of Quimper

Also known as

Alain, Alan

Profile

Fifth century bishop of Quimper in Brittany.

Saint Marcian

Profile

Possible devil worshipper who converted to Christianity and was martyred in the persecutions of Decius.

Died

martyred c.250

Patronage

• converts

• possessed people

Saint Adalgott of Einsiedeln

Also known as

Adalgott of Dissentis

Profile

Monk at Einsiedeln Abbey. Abbot of Dissentis Abbey in 1012.

Died

1031

Saint Sigibald of Metz

Also known as

Sigibaldo

Profile

Bishop of Metz, France in 716. Built several monasteries including Neuweiter and Saint-Avold.

Died

c.740

Blessed Humbert

Profile

Benedictine monk at Fritzlar, Hesse, Germany. Prior at Buraburg, Germany.

Born

7th century

Died

8th century of natural causes

Saint Rogatian of Carthage

Also known as

Rogaziano

Profile

Priest. Martyr.

Died

256 in Carthage in North Africa

Saint Edfrid

Also known as

Eadfrid

Profile

Priest in Northumbria, England. Evangelized in Mercia. Founded a monastery in Leominster, England.

Died

c.675

Saint Gaudiosus of Salerno

Profile

Seventh century bishop of Salerno, Italy.

Died

relics in Naples, Italy

Saint Felicissimus of Carthage

Profile

Layman. Martyr.

Died

256 in Carthage in North Africa

Saint Gibitrudis

Profile

Nun at Faremoutiers-en-Brie, France. Spiritual student of Saint Fara.

Died

c.655

Saint Aneurin

Also known as

Gildas

Profile

Father of Saint Gwinoc. Sixth century Welsh monk in Wales.

Saint Amandus of Worms

Profile

Fourth century bishop of Worms, Germany.

Saint Gwinoc

Profile

Son of Saint Aneurin. Sixth century Welsh monk and poet.