இன்றைய புனிதர்கள் டிசம்பர் 23

 St. Theodulus

Feastday: December 23

Death: 250

Martyr with Saturninus, Euporus, Gelasius, Eunician, Leomenes (or Cleomenes), Basilides, Agathopus, Zeticus, and Evaristus. They were put to death on Crete during the persecutions of Emperor Trajanus Decius (r. 249-251) and are revered on Crete.

St. John Cantius

 புனிதர் ஜான் கான்ஷியஸ் 

(St. John Cantius)

ஒப்புரவாளர்:

(Confessor)

பிறப்பு: ஜூன் 23, 1390

கெட்டி, ஒஸ்வீஸிம், போலந்து

(Kęty, Oświęcim, Poland)

இறப்பு: டிசம்பர் 24, 1473 (வயது 83)

க்ரகோவ் அகடமி, க்ரகோவ், போலந்து

(Kraków Academy, Kraków, Poland)

ஏற்கும் சமயம்:

ரோமன் கத்தோலிக்க திருச்சபை

(Roman Catholic Church)

முக்திபேறு பட்டம்: மார்ச் 28, 1676

திருத்தந்தை பத்தாம் க்ளெமென்ட்

(Pope Clement X)

புனிதர் பட்டம்: கி.பி. 1767

திருத்தந்தை பதின்மூன்றாம் க்ளெமென்ட்

(Pope Clement XIII)

முக்கிய திருத்தலங்கள்:

புனிதர் ஆன்னி ஆலயம், க்ரகோவ், போலந்து

(Church of St. Anne, Kraków, Poland)

பாதுகாவல்:

போலந்து (Poland), லித்துவானியா (Lithuania), ஜகியேல்லோனியன் பல்கலைகழகம் (Jagiellonian University)

நினைவுத் திருநாள்: டிசம்பர் 23

புனிதர் ஜான் கான்ஷியஸ், ஒரு போலிஷ் கத்தோலிக்க குருவும், தத்துவ அறிஞரும், இயல்பியலாளரும், இறையியலாளரும் ஆவார். இவர் "கான்ட்டியின் ஜான்" அல்லது "ஜான் கான்ஷியஸ்" (John of Kanty or John Kantius) என்ற பெயர்களாலும் அறியப்படுகிறார்.

போலந்து நாட்டின் “கெட்டி” (Kęty) என்ற சிறிய நகரத்தில் பிறந்த ஜான் கான்ஷியஸின் தந்தை “ஸ்டானிஸ்லாஸ்” (Stanisław) ஆவார். தாயாரின் பெயர் “அன்னா கன்ட்டி” (Anna Kanty) ஆகும். “க்ரகோவ்” பல்கலையில் கற்று இளங்கலை மற்றும் தகுதிச் சான்றுகளைப் பெற்றார். கி.பி. 1418ம் ஆண்டு, தத்துவ ஞான சாஸ்திரத்தில் முனைவர் பட்டம் வென்றார். அடுத்த மூன்று ஆண்டுகாலம் பல்கலையில் தத்துவவியல் கற்பித்த அவர், அதே வேளையில் குருத்துவ தயாரிப்பிலும் ஈடுபட்டிருந்தார்.

குருத்துவ அருட்பொழிவின் பின்னர், அவர் (Canons Regular of the Most Holy Sepulcher) என்ற சபை நடத்தும் பள்ளிக்கு தலைவராக பொறுப்பேற்றார். அவர் அங்கிருக்கும்போதே “க்ரகோவ்” பல்கலையில் “கத்தோலிக்க திருச்சபையின் மறைக்கல்வி” (Sacred Scripture) கற்பிப்பதற்காக பேராசிரியராக பணி நியமனம் பெற்றார்.

இறையியலில் முனைவர் பட்டம் வென்ற இவர், “க்ரகோவ்” பல்கலையில் இறையியல் துறையின் இயக்குனராக நியமனம் பெற்றார். கி.பி. 1473ம் ஆண்டு, தமது மரணம் வரை பேராசிரியராகவே பணியாற்றினார். ஜான் பரிசுத்த வேதாகமத்தின் சுவடிகள், இறையியல் துண்டுப்பிரதிகள் மற்றும் ஆய்வு நூல்களையும் நகலெடுக்கும் பணியில் பல மணிநேரம் செலவிட்டார்.

க்ரகோவ் நகரில் இவர் வாழ்ந்த காலத்தில், இவர் எழைகளின்பால் - முக்கியமாக பல்கலையின் ஏழை மாணவர்களின் பேரில் கொண்ட பெருந்தன்மை மற்றும் இரக்க குணங்களுக்காய் நன்கு அறியப்பட்டார். இவர் ரோம் நகருக்கு நான்கு தடவையும் ஜெருசலேம் புனித நகருக்கு ஒரு தடவையும் நடை பயணமாகவே யாத்திரை சென்று திரும்பினார்.

பணி ஓய்வு பெற்றிருந்த இவர், கி.பி. 1473ம் ஆண்டு, டிசம்பர் மாதம், 24ம் தேதி, தமது என்பத்துமூன்றாவது வயதில், தாம் கல்வி கற்ற இடத்திலேயே மரித்தார்.

Also known as

• John Cantius

• John Kantius

• John of Kanti

• John of Kenti

Feastday: December 23

Patron: of Poland; Lithuania; University of Cracow

Birth: 1390

Death: 1473

Patron saint of Poland and Lithuania, also called John of Kanti or John of Kenty. He was born in Kanti, Poland, and was ordained after studies at the University of Cracow. John was ap­pointed a lecturer on Scriptures and was a popular preacher and parish priest for a few years before retaming to his university position. Attacks had been made by jealous associates about his abilities. Famous for his austerities and care for the poor, he was canonized in 1767 and was declared a patron of Poland and Lithuania by Pope Clement XII in 1737.

This article is about the saint and theologian. For the inventor, see John Kanzius. For the American inventor, see John Cantius Garand.

John Cantius (Latin: Joannes Cantius; Polish: Jan z Kęt or Jan Kanty; 23 June 1390 – 24 December 1473) was a Polish priest, scholastic philosopher, physicist and theologian.

Biography

John Cantius was born in Kęty, a small town near Oświęcim, Poland, to Anna and Stanisław Kanty. He attended the Kraków Academy at which he attained bachelor, and licentiate.[1] In 1418 he became a Doctor of Philosophy.[2] Upon graduation he spent the next three years conducting philosophy classes at the university, while preparing for the priesthood.

Upon his ordination, he became rector at the school of the Canons Regular of the Most Holy Sepulcher in Miechow.[2] While there, he was offered a professorship of Sacra Scriptura (Holy Scripture) back at his alma mater, the Kraków Academy, which would later be named the Jagiellonian University. He attained a doctorate in theology and eventually became director of the theology department. He held the professorship until his death in 1473. Cantius spent many hours copying manuscripts of the Holy Scriptures, theological tracts, and other scholarly works.

In physics, he helped develop Jean Buridan's theory of impetus, which anticipated the work of Galileo and Newton.

During his time in Kraków, Cantius became well known in the city for his generosity and compassion toward the poor, especially needy students at the university. He subsisted on what was strictly necessary to sustain his life, giving alms regularly to the poor. He made one pilgrimage to Jerusalem and four pilgrimages on foot to Rome.[1]

Michael Miechowita, the medieval Polish historian and Cantius's first biographer, described Cantius's extreme humility and charity; he took as his motto:

Conturbare cave: non est placare suave,

Infamare cave; nam revocare grave.[1]

(Beware disturbing: it's not sweetly pleasing,

Beware speaking ill: for taking back words is burdensome.)

He died while living in retirement at his alma mater on 24 December 1473, aged 83. His remains were interred in the Collegiate Church of St Anne, where his tomb became and remains a popular pilgrimage site.[2] He is the patron of the diocese of Bielsko-Żywiec (since 1992), and of the students.

Veneration

John Cantius was beatified in Rome by Pope Clement X on 28 March 1676. He was named patron of Poland and Lithuania by Pope Clement XII in the year 1737.[3] Ninety-one years after his beatification, John Cantius was canonized on 16 July 1767, by Pope Clement XIII.

The Roman Breviary distinguishes him with three hymns; he is the only confessor not a bishop who has been given this honor in the Catholic liturgy.

St. John Cantius is a popular saint in Poland. A number of churches and schools founded by Polish diaspora communities throughout North America are named in his honor, in cities as far-ranging as Cleveland, Ohio; Winnipeg, Manitoba; Detroit, Michigan; Chicago, Illinois; Rolling Prairie, Indiana, Milwaukee, Wisconsin; St. Cloud, Minnesota; Wilno, Minnesota, Philadelphia, Erie, and Windber, Pennsylvania; New York City and Buffalo, New York.

"John Cantius" has been used as a first and middle name—see, for example, John Cantius Garand.

In 1998, a new religious institute was founded, based in Chicago, which took St. John Cantius as their patron saint. Thus they are the Canons Regular of Saint John Cantius.

Feast day

When St. John Cantius's feast day was first inserted into the General Roman Calendar in 1770, it was initially assigned to 20 October, but in the calendar reform of 1969 it was moved to 23 December, the day before the anniversary of his death, which occurred on Christmas Eve 1473.[4] Those who, as authorized by Pope Benedict XVI in Summorum Pontificum, use the 1962 Roman Missal continue to celebrate it on 20 October as a III Class Feast.

Saint Marguerite d'Youville

புனித_மரிய_மார்கரெட்_தெ_யுவெல்லே

(1701-1771)

டிசம்பர் 23

இவர் (#StMarieMargueriteDYouville) கனடாவைச் சார்ந்தவர். 

இவருக்கு ஏழுவயது நடக்கும்போது தன் தந்தையை இழந்தார். இதனால் இவர் தனது தாயின் பராமரிப்பில் வளர்ந்து வந்தார். குடும்பத்தில்  நிலவிய வறுமையின் காரணமாக இவரது தாத்தாதான் இவருக்கு நிதியுதவி அளித்து, இரண்டு ஆண்டுகள் குயூபக் என்ற நகரில் கல்வி கற்றச் செய்தார்.

இதன் பிறகு தனது வீட்டுக்குத் திரும்பிய இவர், தன் தாய்க்கு மிகவும் உறுதுணையாக இருந்து, தன் சகோதரர் சகோதரிகளின் வளர்ச்சிக்கும் காரணமாக இருந்தார்.

இவருக்கு 20 வயது நடக்கும்போது இவர் பிரான்சிஸ்கோஸ் தெ யுவில்லே என்பவருக்கு மணமுடித்துக் கொடுக்கப்பட்டார். அவர் இவரைக் கடுமையாகச் சித்திரவதை செய்தார். இதனால் இவருடைய இல்லற வாழ்க்கை மிகவும் துன்பம் நிறைந்ததாக இருந்தது.

இந்நிலையில் இவருக்கு 29 வயது நடக்கும் போது இவரது கணவர் இறந்து போனார். இதனால் இவர் தன் இரு மகனையும் நல்லமுறையில் வளர்த்து, அவர்களைக் குருத்துவப் பணிக்குக் கையளித்து விட்டு, பொதுவாழ்வில் ஈடுபடத் தொடங்கினார். 

1737ஆம் ஆண்டு அன்பின் பணியாளர்கள் சபை என்ற சபையை தொடங்கிய இவர், நோயாளர்கள் நடுவில் கடுமையாகப் பணி செய்தார்; அவர்களுக்காக ஒரு மருத்துவமனையையும் கட்டியெழுப்பினார். அந்த மருத்துவமனை ஒரு பெரிய தீவிபத்தில் எரிந்தபோதும், மீண்டுமாக அதைக் கட்டியெழுப்பி நோயாளர்களுக்குப் பேருதவியாக இருந்தார்.

இவ்வாறு மக்கள் பணியையும் இறைப்பணியையும் ஒருசேரச் செய்த இவர் 1771 ஆம் ஆண்டு இறையடி சேர்ந்தார். இவருக்குத் திருத்தந்தை இரண்டாம் ஜான் பால் 1990 ஆம் ஆண்டு புனிதர் பட்டம் கொடுத்தார்.

Also known as

• Mary Margaret Dufrost de Lajemmarais d'Youville

• Marie-Marguérite d'Youville

• Marie-Marguérite Dufrost de Lajemmerais

Profile

Eldest of six children born to Christophe Dufrost de Lajemmerais, who died in her youth, and Renee de Varennes; niece of Laverendrye, who 'discovered' the Rocky Mountains. Her father died when Marguerite was seven. Educated for two years by the Ursulines in Quebec, she returned home at age 13 to help her mother raise her younger siblings, and to teach them what she'd learned. Her mother re-married, her step-father an Irish physician who was considered an outsider by their friends; the family fell out of favour in their own town, and moved to Montreal. There on 12 August 1722 at age 21, Marguerite married François de Youville, and the couple lived with his mother. François proved to be a negligent, adulterous bootlegger. Marguerite was mother of six children, four of whom died in infancy; both surviving sons became priests. Widowed in 1730 at age 28; François left her nothing but debt.

Marguerite opened a small store to support herself and her children, and spent much of her profits helping those even poorer than herself. With the help of Father Louis Normant du Faradon and three like-minded women, she founded the Sisters of Charity of the General Hospital of Montreal (Grey Nuns) on 31 December 1737; the congregation received diocesan approval in 1755. She and her sisters took over operation of the failing and decrepit General Hospital in Montreal on 7 October 1747; Marguerite lived in the hospital the rest of her life, served as its director, and through the work of the sisters it became a success and beacon to outcasts. The hospital was nearly closed several times due to financial problems and armed conflict between the English and French for the region; Mother Marguerite and her sisters made clothes which were sold to traders in order to raise money, and her care for sick English soldiers caused them to avoid damage to the building. Today the sisters work throughout Canada, the United States, Africa, and South America.

Born

15 October 1701 at Varennes, Quebec, Canada

Died

23 December 1771 in the General Hospital, Montreal, Quebec, Canada of natural causes

Canonized

9 December 1990 by Pope John Paul II

Patronage

• against the death of children

• difficult marriages

• in-law problems

• loss of parents

• people ridiculed for their piety

• victims of adultery

• victims of unfaithfulness

• widows

Saint Antonio of Saint Anne

Also known as

• Antonio Galvao de Franca

• Antônio de Sant'Anna Galvão

• Frei Galvão

Profile

Born to a deeply religious family of high social status. At 13 he began studies at the Jesuit seminary in Belém, but anti-Jesuit sentiment in the region caused his family to move him to the Alcantarine Franciscans. Novice at the Saint Bonaventure friary in Macacu, Rio de Janeiro, Brazil on 15 April 1760, making his final vows in the Order of Discalced Friars Minor in 1761. Ordained on 11 June 1762. Served as preacher, porter, and confessor to the local laity, and then as confessor to the Recollects of Saint Teresa in Sao Paulo, Brazil from 1769 to 1770. There he met Sister Helena Maria of the Holy Spirit who said she had visions in which Jesus was asking her to make a new foundation. Together they founded Our Lady of the Conception of Divine Providence on 2 February 1774. It was modeled after the Conceptionists, and was a home for girls who wished to live a religious life but without taking vows. When Sister Helena died in 1775, Friar Galvao served a leader for the new Recollects, supervising both spiritual development and constrution of housing for the many new sisters, and wrote their Rule. Appointed novice master in Macacu in 1781. Appointed guardian of Saint Francis Friary in Sao Paulo in 1798. Chosen definitor in 1802. Visitator general and president of the Chapter in 1808, but was forced to resign these positions due to failing health and the extensive travel requirements. Founded the Saint Clare friary in Sorocaba, Sao Paulo in 1811.

Born

1739 in the "Freguezia" of Santo Antonio da Vila de Guarantingueta, Brazil

Died

• 23 December 1822 at the Recolhimento da Luz, Sao Paulo, Brazil of natural causes

• buried in the Recolhimento da Luz church

• his tomb is a place of pilgrimage

Canonized

11 May 2007 by Pope Benedict XVI

Patronage

World Youth Day 2013

Saint Dagobert II

Profile

Born a Prince, the son of Saint Sigebert III, king of Austrasia, and Chimnechild of Burgundy. Upon Sigebert's death in 656 when Dagobert was still a child, the throne was stolen by Dagobert's guardian Gimoald in order to make his own son, Childebert, king. Dagobert was kidnapped and exiled to Ireland and England where he was placed with Dido, bishop of Poitiers, France. He attended school at the court of the king. Friend of Saint Wilfred of York. He married an English princess, and had several children including Saint Irmina of Oehren and Saint Adela of Pfalzel. Fought against Theodercus III. Eventually recalled to Austrasia for a supposed reunion, he died in a "hunting accident" that most considered a murder committed to permanently remove him from the throne.

Born

c.650

Died

• 23 December 679 at Lorraine, France in a hunting accident by Ebroin, mayor of the palace

• may have been murdered, and is considered a martyr

Patronage

• kidnap victims

• kings

• orphans

• parents of large families

Blessed Ivo of Chartres

Also known as

Yves, Yvo

Profile

Born to the French nobility. Studied in Paris and the abbey of Bec in Normandy. Fellow student with Saint Anselm of Canterbury. Prior at Saint Quentin, Beauvais c.1069. Teacher. Bishop of Chartres in 1090. Consulted on matters of theology and canon law, and a strong opponent of simony. Imprisoned for opposing King Philip I's attempt to abandon his wife to make another marriage in 1092. Many of his letters and sermons survive to today. One of the most notable bishops of France at the time of the lay investiture controversy.

Born

c.1040 at Beauvais, France

Died

23 December 1115 of natural causes

Beatified

• 1570 by Pope Pius V (office granted)

• by Pope Benedict XIV (added to martyrology)

Saint Servulus of Rome

Also known as

• Servolo il paralitico

• Servolo the Paralysed

Profile

Afflicted from birth with a severe palsy that prevented him from ever standing or even sitting unaided. His family carried him to the door of Saint Clement's church in Rome, Italy so he could beg for alms. He kept enough for the most meagre existence, giving the rest to beggars he considered poorer than himself, and buying Scriptural works that he would beg people to read to him. Saint Gregory the Great wrote about him.

Born

6th century in Rome, Italy

Died

• c.590 of natural causes

• buried at Saint Clement's church, Rome, Italy

Patronage

• against cerebral palsy

• disabled people

• handicapped people

• physically challenged people

Saint Thorlac Thorhallsson

Also known as

• Thorlac Thorhalli

• Porlakr Thorhallsson

Additional Memorial

20 July (translation of relics)

Profile

Born to the Icelandic nobility. Deacon by age 15, priest by 18. Studied in Paris, France and Lincoln, England, and visited London, England before returning to Iceland in 1161. Refused an arranged marriage to a wealthy widow. Founded an Augustinian abbey on his farmland, and served as its abbot. Bishop of Skalholt, Iceland. Fought simony and incontinency.

Born

1133 at Iceland

Died

23 December 1193 at Skalholt, Iceland of natural causes

Canonized

• 1198 by the Icelandic Allthing

• 14 January 1984 by Pope John Paul II

Patronage

Iceland

Saint Nicolás Factor-Estaña

Also known as

Nicholas Factor

Profile

Son of a tailor. Joined the Franciscans in 1537. Well-known, highly admired and sought after itinerant preacher throughout the region of Valencia, Spain. Noted for scourging himself savagely before each sermon. Mystic and visionary. Legend says that when he was in an ecstasy he would become over-heated and had to be dunked in water which would boil. Friend of Saint Pascal Baylon, Saint Louis Bertrand and Saint John de Ribera each of whose testimony was used in Nicholas' beatification investigation.

Born

1520 in Valencia, Spain

Died

1583 of natural causes

Beatified

27 August 1786 by Pope Pius VI

Blessed Hartmann of Brixen

Also known as

Armand, Artmanno, Harmannus

Profile

Born to the Bavarian nobility. Educated by Augustinian monks at the Saint Nikola monastery in Passau, Germany. Dean of the cathedral of Salzburg, Austria in 1122. Bishop of Brixen. Counselor to his parishioners, the poor, his clergy, popes and emperors. Great benefactor to those in religious life in his diocese, especially the Benedictines.

Born

c.1090 at Oberpolling, Bavaria, Germany

Died

1164 of natural causes

Beatified

1784 by Pope Pius VI (cultus confirmed)

Patronage

• Bolzano-Bressanone, Italy, diocese of

• Brixen, Italy, diocese of

• pregnant women

Saint John Stone

Additional Memorials

• 25 October as one of the Forty Martyrs of England and Wales

• 23 May - English Menology

Profile

Augustinian friar at Canterbury, England. Doctor of Divinity. Professor and prior at Droitwich. Martyred for denying royal supremacy of the Church. One of the Forty Martyrs of England and Wales.

Died

hanged, drawn, and quartered December 1538 or December 1539 (sources vary) at Dane-John, Canterbury, England

Beatified

• 29 December 1886 by Pope Leo XIII (cultus confirmation)

• 4 May 1970 by Pope Paul VI (decree on martyrdom)

Canonized

25 October 1970 by Pope Paul VI

Saint Joseph Cho Yun-ho

Also known as

• Iosephus Cho Yun-ho

• Yosep Jo Yun-ho

Additional Memorial

20 September as one of the Martyrs of Korea

Profile

Young layman who grew up on a farm in the apostolic vicariate of Korea. Son of Saint Peter Cho Hwa-so. Catechist. Martyr.

Born

1848 in Sinchang, Chungcheong-do, South Korea

Died

beaten to death on 23 December 1866 in Supjeong-i, Jeongju, Chungcheong-do, South Korea

Canonized

6 May 1984 by Pope John Paul II

Blessed James Aymerich

Profile

Mercedarian friar. Elected Master General of the Mercedarians on 8 April 1419. He improved convents in several cities, straightened out some financial and debt problems, and redeemed many slaves. Advisor to King Alfonso V, especially on matters spiritual.

Born

Barcelona, Spain

Died

23 December 1428 of natural causes

Saint Migdonius of Rome

Additional Memorial

28 December as one of the 20,000 Martyrs of Nicomedia

Profile

Christian imperial official in Rome, Italy. He refused to renounce his faith during the persecutions of Diocletian. Martyr.

Died

drowned in 303 in Nicomedia, Bithynia (modern Izmit, Turkey)

Saint Mardonius of Rome

Additional Memorial

28 December as one of the 20,000 Martyrs of Nicomedia

Profile

Christian imperial official in Rome, Italy. He refused to renounce his faith during the persecutions of Diocletian. Martyr.

Died

drowned in 303 in Nicomedia, Bithynia (modern Izmit, Turkey)

Saint Frithbert of Hexham

Also known as

Fridebert, Frithubeorht

Profile

Bishop of Hexham, England for 34 years. Administered the diocese of Lindisfarne while Bishop Cynewulf was in prison.

Died

• 766 of natural causes

• relics re-discovered at Hexham, England in 1154

Saint John Cirita

Profile

Benedictine monk. Hermit in Galacia, Spain. Monk at Toronca, Portugal, which he helped turn into a Cistercian monastery. Wrote the Rule of the Knights of Avis.

Born

Spain

Died

c.1164 of natural causes

Blessed Herman of Scheda

Profile

Jewish convert to Christianity. Premonstratensian monk. Abbot of Scheda, archdiocese of Cologne, Germany.

Born

at Cologne, Germany

Died

c.1200 of natural causes

Saint Mazota of Abernethy

Profile

Leader of a group of 19 women who in the 8th century migrated from Ireland to Scotland to found a convent at Abernethy, Perthshire, Scotland on the Tay.

Saint Vintila of Orensee

Profile

Benedictine monk. Hermit at Pugino, near Orense, in Spanish Galicia.

Died

890 at Pugino, Spanish Galacia

Saint Besa of Egypt

Also known as

Wissa

Profile

Fifth century abbot in Egypt.

Saint Bincema

Profile

Nun. Martyr.

Died

3rd century Sardinia, Italy

Ten Martyrs of Crete

Profile

A group of ten Christians who died in the persecutions of Decius. They were -

• Agathopus

• Basilides

• Cleomenes

• Eunician

• Euporus

• Evaristus

• Gelasius

• Saturninus

• Theodulus

• Zeticus

Died

in 250 on Crete

Martyred in the Spanish Civil War

Thousands of people were murdered in the anti-Catholic persecutions of the Spanish Civil War from 1934 to 1939. I have pages on each of them, but in most cases I have only found very minimal information. They are available on the CatholicSaints.Info site through these links:

• Blessed Bernardino Irurzun Otermín

• Blessed Eleuterio Marne Mansilla

• Blessed Eliseo Miguel Lagro

• Blessed Enrique Cañal Gómez

• Blessed Enrique Izquierdo Palacios

• Blessed Epifanio Gómez Alvaro

• Blessed José María García Tabar

• Blessed Manuel Gutiérrez Ceballos

• Blessed Miguel Rodríguez González

• Blessed Pedro Luís y Luís

துறவி ஆஞ்சலா அவுட்ஷ் Angela Autsch

பிறப்பு 

26 மார்ச் 1900, 

ரோலக்கன் Röllecken, ஜெர்மனி

இறப்பு 

23 டிசம்பர் 1944, 

அவுஷ்விட்ஸ் வதை முகாம் Auschwitz, போலந்து

இவர் 27 செப்டம்பர் 1933 ஆம் ஆண்டு தமத்திருத்துவ சபையில் சேர்ந்தார். தனது துறவற வாழ்விற்குத் தேவையான அடிப்படை பயிற்சிகளைப் பெற்று 28 செப்டம்பர் 1938 ஆம் ஆண்டு தனது நிரந்தர வார்த்தைப்பாடுகளை பெற்று துறவியானார். திரு இருதய இயேசுவின் ஆஞ்சலா என்று தன் பெயரை மாற்றிக்கொண்டார். இவர் அத்துறவற சபையில் இருந்த வயது முதிர்ந்த துறவிகளை கவனித்துக் கொண்டும் இன்னும் பணிகளில் உதவி தேவைப்படுவோர்க்கும் உடனடியாக சென்று உதவி செய்தும் வந்தார். இவர் ஹிட்லரின் நாசிக்கொள்கையை கடைபிடிக்கும்படி வற்புறுத்தப்பட்டார். ஹிட்லர் தோழர்கள் சிலரால் 12 ஆகஸ்ட் 1940 ஆம் ஆண்டு கைதியாகப்பிடிக்கப்பட்டார். பிறகு ராவென்ஸ்பூர்க் Ravensbrück என்ற நகருக்கு நாடு கடத்தப்பட்டது. 

இவர் வதைமுகாமில் இருந்தபோதும் கூட தன்னுடன் இருந்தவர்களுக்கு இயேசுவின் பெயரால் உதவினார். இறை நம்பிக்கையிலிருந்து சிறிதும் தளராமல் நாளுக்குநாள் விசுவாசத்தில் வளர்ந்துக்கொண்டே சென்றார். ஏறக்குறைய ஆறு மாதங்கள் கழித்து மீண்டும் அவரின் துறவற மடத்திற்கு அழைத்துக் கொண்டு வரப்பட்டார். பின்னர் மீண்டும் அவுட்ஷ் Autsch என்ற நகருக்கு பிடித்து செல்லப்பட்டார். 26 மார்ச் 1942 ஆம் ஆண்டு தனது 42 ஆம் ஆண்டு பிறந்தநாளை வதைமுகாமில் சிறப்பித்தார். 

அதன்பிறகு அங்கேயே உணவு தயாரிப்பதற்கும் துணிகளையும் துவைப்பதற்கும் வழங்கப்பட்ட பொறுப்பை ஏற்றார். இவர் தன்னுடன் இருந்த பெண்களுக்கு தன்னால் இயன்ற வரை பலவிதமான உதவிகளை செய்தார். பெண்கள் குளிப்பதற்கான சோப்பையும், சூடான நீரையும் தயாரித்துக்கொடுத்து உதவினார். பசியில் வாடியோர்க்கும் போதுமான உணவை எவரும் அறியாதவண்ணம் கொடுத்து பசியாற்றினார். அதேப்போல் ஹிட்லருக்கு தெரியாமல் உடைகளை சேகரித்து தந்தார். நோயுற்றிருந்த மக்களை வேலை செய்ய விடாமல் தானே அனைத்து பணிகளையும் செய்து நோயாளிகளை காத்தார். இதனால் தான் சிறிதும் ஓய்வு எடுக்காமல் எப்போதும் மற்றவர்களின் நலனையே கருத்தாக கொண்டார். 

இவர் வதைமுகாமில் ஹிட்லரின் பிடியிலிருந்து அனைத்து மக்களாலும் அனைவரையும் காக்க வந்த ஏஞ்சல் (Angel) என்றே புகழப்பட்டார். எப்போதும் புன்முறுவலுடன் உடனிருந்தவர்களின் துன்பங்களைப் போக்கினார். இவ்வாறு எல்லோரின் இதயங்களிலும் இடம்பிடித்த ஏஞ்சல் குண்டுமழை வீசப்பட்டதில் சிக்கி இறைவனடி சேர்ந்தார். 

இன்றைய புனிதர்கள் டிசம்பர் 22

 St. Demetrius

Feastday: December 22

Martyr with Honoratus and Florus. They died at Ostia, Italy. Possibly the same as Sts. Demetrius and Honorius of November 21

Saint Frances Xavier Cabrini

புனித பிரான்சிஸ்கா சவேரியா கப்ரீனி 

St.Franziska Xaviera Cabrini

நினைவுத்திருநாள் : டிசம்பர் 22

பிறப்பு : 15 ஜூலை 1850, சான் ஆஞ்சலோ லோடிகியனோ Sant Angelo Lodigiano, இத்தாலி

இறப்பு : 22 டிசம்பர் 1917, சிகாகோ

முத்திபேறுபட்டம்: 1938

புனிதர்பட்டம்: 7 ஜூலை 1950, திருத்தந்தை 12 ஆம் பயஸ்

பாதுகாவல்: வீட்டு வேலை செய்பவர்கள்

இவர் தனது 24 ஆம் வயதிலேயே பல பொறுப்புகளை ஏற்றிருந்தார். நோயாளிகளை கவனித்து வந்துள்ளார். பெற்றோரை இழந்த பிள்ளைகளை பராமரித்து வளர்த்துள்ளார். வழிதவறி அலைந்த இளைஞர்களுக்கு நல்வழிகாட்டியுள்ளார். விதவை பெண்களை ஒன்று சேர்த்து வேலை வாய்ப்புகளை ஏற்படுத்திக்கொடுத்து அவர்களின் வாழ்விற்கு வழிகாட்டியுள்ளார். இவ்வாறு பல பணிகளை செய்த இவர் நீண்ட நாள் தன் மனதில் இருந்த சபை ஒன்றை நிறுவும் ஆசையையும் நிறைவேற்ற முடிவு செய்துள்ளார். இறுதியாக 1880 ஆம் ஆண்டு புனித இதயத்தின் மறைப்பணியாளர்கள் Missionarinnen vom Heiligsten Herzen என்ற சபையை நிறுவினார். இவரே அச்சபையின் முதல் சபைத்தலைவியாக பொறுப்பேற்று வழிநடத்தினார். 

இவர் இச்சபையை துவங்கிய ஒரு வருடம் கழித்து, திருத்தந்தை 13 ஆம் லியோ துறவற சபை என்று அறிவித்து, அங்கீகாரம் அளித்தார். மிகப் புகழ் வாய்ந்த மறைப்பரப்பாளர் புனித பிரான்சிஸ் சவேரியாவின் பெயரையும் தன் சபையின் துணைப் பெயராக வைத்தார். இவர் சபையை தொடங்கியப்பின்பும், சபை தனித்து இயங்குவதற்கு தேவையான சில பணிகளை நிறைவேற்றாமல் இருந்தார். இருப்பினும் அமெரிக்கா சென்று1888 ல் நியூயார்க்கில் பெரிய துறவற இல்லம் ஒன்றை எழுப்பினார். அங்கு பள்ளிகளையும் மருத்துவமனைகளையும் தனித்து செயல்படும் நிறுவனங்கள் பலவற்றையும் நிறுவினார். 

சிறப்பாக இவர் தாய்நாட்டை விட்டுவிட்டு நில புலன்களை இழந்து உறவென்று சொல்ல யாருமின்றிருந்த மக்களை தன் இதயத்தில் சுமந்து, அம்மக்களுக்கென்று தனி நிறுவனம் ஒன்றையும் நிறுவினார். இதனால் அந்நாட்டு மக்கள் பலர் இவரின் நற்பணிகளுக்கு உதவ முன் வந்தனர். பின்னர் அவ்வுதவியாளர்கள் பலரின் நட்பைக்கொண்டு, மீண்டும் சிகாகோவில் சபை ஒன்றை நிறுவினார். தற்போது இத்துறவற இல்லமே, அச்சபையின் தலைமையகமாக Generalate செயல்பட்டு வருகின்றது. அதன்பிறகு இச்சபையின் பணிகளால் பல இளம் பெண்கள் கவரப்பட்டு அச்சபைக்கு வந்து சேர்ந்தனர். 

பிரான்சிஸ்கா சவேரியா அத்துறவற மடத்தில் அனைவருக்கும் சிறந்ததோர் எடுத்துக்காட்டான வாழ்வை வாழ்ந்தார். ஒருநாளில் 20 மணிநேரம் இயேசுவின் நற்செய்திப்பணியை ஆற்றினார். மீதமுள்ள நேரங்களில் திவ்விய நற்கருணை ஆராதனை வைத்து நற்கருணை நாதரிடம் செபித்து வந்தார். இதன் பயனாக ஏராளமான பணிகளைச் செய்தார். 

Also known as

Francesca Saverio Cabrini

Additional Memorial

13 November (in the United States)

Profile

One of thirteen children raised on a farm. She received a convent education, and training as a teacher. She tried to join the order at age 18, but poor health prevented her taking the veil. A priest asked her to teach at a girl's school, the House of Providence Orphanage in Cadagono, Italy, which she did for six years. She took religious vows in 1877, and acquitted herself so well at her work that when the orphanage closed in 1880, her bishop asked her to found the Missionary Sisters of the Sacred Heart to care for poor children in schools and hospitals. Pope Leo XIII then sent her to the United States to carry on this mission.

She and six Sisters arrived in New York in 1889. They worked among immigrants, especially Italians. Mother Cabrini founded 67 institutions, including schools, hospitals, and orphanages in the United States, Europe and South America. Like many of the people she worked with, Mother became a United States citizen during her life, and after her death she was the first US citizen to be canonized.

Born

15 July 1850 at Sant'Angelo Lodigiano, Lombardy, Italy

Died

• 22 December 1917 at Chicago, Illinois, USA of malaria

• interred at 701 Fort Washington Avenue, New York, New York, USA

Beatified

• 13 November 1938 by Pope Pius XI

• her beatification miracle involved the restoration of sight to a child who had been blinded by excess silver nitrate in the eyes

Canonized

• 7 July 1946 by Pope Pius XII

• her canonization miracle involved the healing of a terminally ill nun

Patronage

• against malaria • emigrants, immigrants (given on 8 September 1950 by Pope Pius XII) • hospital administrators • orphans

Blessed Jutta of Disibodenberg

Also known as

• Jutta of Spamheim

• Jutta of Sponheim

• Judith...

Profile

Born to the German nobility, the sister of Count Megenhard of Spanheim. On 1 November 1106 she took up life as a hermitess, living in a small house near the Disibodenberg Abbey of Saint Disibod in the Rhineland (in modern Germany). She taught local children for a living, including Saint Hildegard of Bingen much of whose great learning can be attributed to Jutta. Jutta gained a reputation for spirituality and devotion to God, and attracted many young female followers who grew into a Benedictine convent. Jutta served as their abbess from 1116 until her death 20 years later, at which point Saint Hildegard took over.

Born

c.1084 in Spanheim, Rhineland-Palatinate (in modern Germany)

Died

• 22 December 1136 at Disibodenberg Abbey, Germany of natural causes

• many miracles reported at her grave

Representation

• Benedictine nun with two angels

• Benedictine nun with a burning lamp over her

• Benedictine nun surrounded by tongues of fire

Blessed Thomas Holland

Also known as

• Thomas Sanderson

• Thomas Hammond

Profile

Apparently the son of Richard Holland, a landed gentleman. Studied at Saint Omer, France, and Valladolid, Spain in 1621. Jesuit novice at Watten, Flanders, Belgium in 1624. Ordained in 1624 at Liège, Belgium. Parish priest at Ghent. Prefect of Saint Omer's. Spiritual co-adjutor at Ghent on 28 May 1634. He returned to England c.1635 to minister to covert Catholics, living on the run and using false names due to government perscution. He was skilled in disguises, spoke flawless French, Spanish, and Flemish, and could fool many. Arrested in London on 4 October 1642 for the crime of priesthood. He refused to cooperate with the trial proceedings, was convicted of being a priest, and sentenced to die. While awaiting execution, he ministered to other prisoners. Martyr.

Born

1600 at Sutton, Lancashire, England

Died

hanged, drawn, and quartered on 12 December 1642 at Tyburn, London, England

Beatified

15 December 1929 by Pope Pius XI

Blessed Ottone of Toulouse

Also known as

Ottone da Tolosa

Profile

Born to the French nobilty; brother of a viscount of Narborne; uncle of the queen of Navarre. Joined the Mercedarians. Sent to Constantinople to ransom two imprisoned Mercedarian brothers, Ottone was immediately imprisoned himself. When sultan Bajazet II learned that Ottone was a member of the nobility, he had the prisoner brought to him and asked why he had not brought it up to obtain better treatment; Ottone explained that he had abandoned worldly titles to serve Christ, and began explaining Christianity. The sultan had him thrown back into his cell and then murdered. Martyr.

Died

poisoned in prison in Constantinople (modern Istanbul, Turkey) in 1493

Saint Zeno of Nicomedia

Also known as

Zenon, Zinon

Additional Memorial

28 December as one of the 20,000 Martyrs of Nicomedia

Profile

Imperial Roman soldier and regimental commander. As the emperor Diocletian offered sacrifice to a statue of the goddess Ceres, Zeno laughed at and ridiculed the whole procedure. His jaw was shattered for having spoken, and he then was martyred for his sentiment.

Died

beheaded in 303 in Nicomedia, Bithynia (modern Izmit, Turkey)

Saint Flavian of Acquapendente

#புனித_ஃபிளாவியன்

டிசம்பர் 22

இவர் (#StFlavianOfAcquapendente) உரோமையின் ஆளுநராக இருந்தவர். 

இவரது மகள்கள்தான் புனித பிபியானாவும் புனித டெமிட்ரியாவும். இவரது மனைவியின் பெயர் டாப்ரோசா என்பதாகும்.

இவர் கிறிஸ்துவின்மீது மிகுந்த நம்பிக்கைகொண்டிருக்கிறார் என்பதை அறிந்த உரோமை மன்னன் தியோகிளசியன் , இவரது நெற்றியில் அடிமை என்று எழுதி, இத்தாலியில் உள்ள டஸ்கனி என்ற பகுதியில் இருந்த அக்குவாபென்டென்ட் என்ற இடத்தில் சிறை வைத்துச் சித்திரவதை செய்தான்.

இவ்வாறு இவர் சித்திரவதை செய்யப்படும் போது தனது இன்னுயிரைத் துறந்தார்.

இவர் கொல்லப்பட்ட ஆண்டு கி.பி. 362.

Profile

Father of Saint Bibiana and Saint Demetria; married to Saint Dafrosa of Acquapendente. A former prefect of imperial Rome. Julian the Apostate had him branded on the forehead as a slave for remaining loyal to his faith. Exiled to Acquapendente, Tuscany, Italy. Martyr.

Died

• 362 at Acquapendente, Italy of the results of torture and abuse

• he collapsed and died while in prayer

Saint Chaeremon of Nilopolis

Also known as

Chaerymon of Nilopolis

Profile

Bishop of Nilopolis, Egypt, a small island in the middle of the River Nile south of Memphis. He was a very old man when the persecutions of Decius began in 250. To escape, Charemon fled into the desert and was never seen again. Considered a martyr as he died due to fleeing persecution of the faith.

Died

c.250 of of unknown causes while in exile

Blessed Adam of Saxony

Also known as

Adam of Loccum

Profile

Benedictine Cistercian priest. Sacristan at the Cistercian Loccum Abbey in Saxony (modern Hanover, Germany. Noted for his strong devotion to the Blessed Virgin Mary; he is reported to have received visions of her, received two miraculous healings, and been a miracle worker.

Born

12th century

Died

c.1210 of natural causes

Saint Hunger of Utrecht

Also known as

Hungerus Frisus

Profile

Priest. Bishop of Utrecht, Netherlands in 856. He fled to Roermond, then Deventer in the Netherlands, and finally Prum, Germany to escape the Norman invasion; he spent his last days in exile in Prum.

Died

866 at Prum, Germany of natural causes

Blessed Bertheid of Münster

Profile

Raised in a pious family; her brother became Bishop Hermann I of Münster, Germany. Nun. Abbess of Liebfrauenpfarrei which ran a school for girls born to the nobility.

Died

22 December 1042 in Münster, Germany

Saint Abban of New Ross

Also known as

Abhan, Evin, Ewin, Neville, Nevin, Stephen

Profile

Founded Ros-mic-treoin abbey (modern New Ross), and evangelized in the area of Wexford, Ireland.

Born

Irish

Died

at Wexford, Ireland of natural causes

Saint Amaswinthus of Málaga

Also known as

Amaswinthus of Silva

Profile

Monk and abbot for 42 years at Silva de Málaga at Andalusia, southern Spain.

Died

982

Saint Honoratus of Toulouse

Also known as

Onorato

Profile

Third century bishop of Toulouse, France. Ordained Saint Firminus II.

Born

Spanish Navarre

Saint Athernaise of Fife

Also known as

• Athernaise the Silent

• Ethernascus

• Ithernaisc

Profile

Confessor of the faith in Fife, Scotland.

Martyrs of Ostia

Profile

A group of Christians martyred together. The only details about them to survive are three names - Demetrius, Florus and Honoratus.

Died

at Ostia, Italy

Martyrs of Rhaitu

Profile

43 monks martyred by Blemmyes.

Died

Raíthu, Egypt, date unknown

Martyrs of Via Lavicana

Profile

A group of 30 Christians martyred together in the persecutions of Diocletian.

Died

• c.303 in Rome, Italy

• buried between two bay trees on the Via Lavicana outside Rome

 அருளாளர் ஜேகபோன் 

(Blessed Jacopone da Todi)

ஃபிரான்சிஸ்கன் பொதுநிலை சகோதரர்:

(Franciscan Friar/ Lay Brother)

பிறப்பு: கி.பி. 1230

டோடி, ஊம்பிரியா, திருத்தந்தையர் மாநிலங்கள்

(Todi, Umbria, Papal States)

இறப்பு: டிசம்பர் 25, 1306

கோல்லாசோன், ஊம்பிரியா, திருத்தந்தையர் மாநிலங்கள்

முக்கிய திருத்தலம்:

சான் ஃபோர்ச்சுநெட்டோ தேவாலயம், டோடி, பெருஜியா, இத்தாலி

(Church of San Fortunato, Todi, Perugia, Italy)

நினைவுத் திருநாள்: டிசம்பர் 22

அருளாளர் "ஃப்ரா ஜேகபோன்" (Fra Jacopone of Todi), இத்தாலி நாட்டின் "உம்ப்ரியா" (Umbria) பிராந்தியத்தைச் சேர்ந்தவரும், ஃபிரான்சிஸ்கன் சபை பொதுநிலை சகோதரருமாவார். (Franciscan friar/ Lay Brother). இவர், ஆண்டவரைப் புகழ்ந்து உள்ளூர் மொழியில் பல்வேறு பாடல்களை எழுதியவராவார். இத்தாலிய அரங்கங்களின் ஆரம்பகால முன்னோடியான இவர், சுவிசேஷ (நற்செய்தி) பாடங்களை நாடகப்படுத்திய முந்தைய அறிஞர்களில் ஒருவர் ஆவார்.

"ஜேகபோ டேய் பெனெடெட்டி" (Jacopo dei Benedetti) எனும் இயற்பெயர் கொண்ட இவர், பிரபுக்களின் குடும்பமொன்றின் உறுப்பினர் ஆவார். வடக்கு இத்தாலியின் "எமிலியா-ரொமாக்னா" (Emilia-Romagna) பிராந்தியத்தின் தலைநகரான "பொலோக்னாவில்" (Bologna) சட்டம் பயின்ற இவர், ஒரு வெற்றிகரமான வழக்குரைஞர் ஆனார். இவர், தமது வயது இருபதுகளில் இருக்கையில் ஒரு சமயம், பக்தியும், தாராள குணமும் கொண்ட "வண்ணா" (Vanna) என்றொரு இளம் பெண்ணை திருமணம் செய்ததாக குறிப்புகள் கூறுகின்றன. இவ்வுலக ஆசைகள் மற்றும் வெற்றிகரமான வழக்குரைஞர் ஆகிய காரணங்களால், இவரது மனைவி தமக்குத் தாமே அந்தரங்க துறவற வாழ்க்கை வாழ்ந்தார்.

திருமணத்திற்குப் பிறகு, பெனடேட்டி ஒரு முறை, பொது பல்திறன் போட்டியொன்றில் பங்கேற்க தனது மனைவியை வற்புறுத்தினார். ஒரு காட்சியொன்றில், உட்கார்ந்து கொண்டிருந்த நிலையில் இருந்தபோது அவள் கொல்லப்பட்டாள். அவளது பக்கத்திற்கு அவசர அவசரமாக ஜேகபோன் ஒடி வந்தபோது, அவள் ஒரு மயிராடை அணிந்திருந்ததை கண்டுபிடித்தார். அதிர்ச்சியடைந்த அவர், தமக்காகவே தமது மனைவி இங்கனம் நோன்பு வாழ்க்கை வாழ்வதை அவர் உணர்ந்தார்.

பெனடெட்டி, தமது சட்ட பணிகளை கைவிட்டார். தம்மிடமிருந்த அனைத்தையும் தானமாக அளித்த இவர், கி.பி. 1268ம் ஆண்டு முதல் ஒரு நடமாடும் துறவியாக வாழ்ந்தார். மூன்றாம் நிலை தூய ஃபிரான்சிஸின் சபையில் (Third Order of St. Francis) சேர்ந்தார். இந்த காலகட்டத்தில், அவர் ஒரு சித்தம் கலைந்தவராக புகழ் பெற்றார். அவரது விசித்திரமான நடத்தை காரணமாகவும், அவரது ஆன்மீக செயல்பாடுகள் காரணமாகவும் அவருக்கு "பித்துப்பிடித்த மனிதன்" (Jacopone) எனும் புனைப்பெயர் கிட்டியது. உதாரணமாக, "டோடி" (Todi) நகரின் பொது இடங்களில் குதிரைச் சவாரி புரிபவர் அமரும் சேணம் (Saddle) அணிந்துகொண்டு நான்கு கால்களில் ஊர்ந்து செல்வது போன்ற காரியங்களில் ஈடுபடுவார். மற்றொரு சந்தர்ப்பத்தில், தனது சகோதரர் வீட்டில் ஒரு திருமணத்தில் தோன்றிய இவர், நிலக்கரியில் இருந்து எடுக்கப்பட்ட கரிய பொருள் மற்றும் இறகுகளை தலை குத்தல் கால்வரை அணிந்துகொண்டு சுற்றித் திரிந்தார்.

சுமார் பத்து வருடங்கள் இதுபோன்ற வாழ்க்கை வாழ்ந்ததன் பிறகு, பெனெடெட்டி இளம் துறவியர் சபையில் (Friars Minor" இணைய முயன்றார். ஆனால் அவருடைய நடவடிக்கைகள் காரணமாக அவரை ஏற்றுக்கொள்ள தயக்கம் காட்டினர். அவர் விரைவில் தற்பெருமை கொண்ட விசித்திரமான உலகைப் பற்றின ஒரு அழகான கவிதையை எழுதினார். இது, கி.பி. 1278ம் ஆண்டில் சபைக்குள் சேர்வதற்கு வழிவகுத்தது. அவர், ஒரு பொதுநிலை சகோதரராக (Lay Brother) வாழ தேர்வு செய்தார்.

இந்த நேரத்தில், ஃபிரான்சிஸ்கன் சபையில் இரண்டு பரந்த பிரிவுகளும் எழுந்தன. கடுமையான போக்குகளற்ற (More Lenient), மற்றும் குறைந்த மாயத் தோற்ற மனப்பாங்குகள் (Less Mystical Attitude) கொண்டது ஒரு பிரிவாகவும், மற்றது மிகவும் கடுமையான வாழ்க்கை முறைகளைக் கொண்டது. முழுமையான எளிமை மற்றும் பச்சாதாபத்துடன் பிரசங்கித்தல் மற்றொரு பிரிவாகும். ஜேகபோன், பிந்தைய குழு இணைக்கப்பட்டார். கி.பி. 1294ம் ஆண்டு, அவர்கள் திருத்தந்தை ஐந்தாம் செலஸ்டின் (Pope Celestine V) அவர்களிடம் ஒரு பிரதிநிதியை அனுப்பினர். மற்ற துறவியர்களிலிருந்து தனித்தனியாக வாழவும், ஃபிரான்சிஸ்கன் சபையின் சட்டதிட்டங்களை பரிபூரணமாக கடைப்பிடிக்க அனுமதி கேட்டனர்.

அவர்களது கோரிக்கை ஒப்புக்கொள்ளப்பட்டது. ஆனால், நடவடிக்கை எடுக்கப்படுவதற்கு முன்னரே, ஐந்தாம் செலஸ்டின் தமது திருத்தந்தைப் பதவியை இராஜிநாமா செய்தார். அவருக்குப் பின்வந்த திருத்தந்தை எட்டாம் போனிஃபேஸ் (Pope Boniface VIII), மேலும் கடுமையான கருத்துக்களை எதிர்த்தார். தொடர்ந்து வந்த போராட்டங்களின்போது, ஜேகபோன், குறிப்பிட்ட சில விவிலிய வார்த்தைகளை எழுதியதன்மூலம், ஆன்மீகவாதிகளின் காரணங்களை வெளியிட்டார். திருத்தந்தையால் சேர்க்கப்பட்டவர்களையும், எதிர்த்தவர்களையும் மிகக் கடுமையாக விமர்சித்தார். இரண்டு சகோதர-கர்தினால்கள் மற்றும் கொலோனாஸ், ஆகியோர் பிரான்சின் மன்னருடன் சேர்ந்து, திருத்தந்தை எட்டாம் போனிஃபேஸ் (Pope Boniface VIII) எதிரானபோது, ஜேகபோன் கொலோனாஸுக்கு தமது ஆதரவளித்த தெரிவித்தார். அரசியல் மற்றும் யுத்த நிலைமை ஏற்பட்டது. திருத்தந்தை அவர்களை வெளியேற்றினார். இவற்றின் விளைவுகளால், இரண்டு போட்டியிடும் கட்சிகளுக்கு இடையேயான ஒரு போரை தொடங்கிய இது, கி.பி. 1298ம் ஆண்டு, பாலஸ்தீன முற்றுகை மற்றும் ஜேகபோனை வெளியேற்றி, கைது செய்து, சிறையிலடைத்ததுடன் முடிவுக்கு வந்தது. ஐந்து வருடங்களுக்குப் பிறகு, கி.பி. 1303ம் ஆண்டு, திருத்தந்தை எட்டாம் போனிஃபேஸ் மரணமடைந்ததன் பின்னர் ஜேகபோன் விடுதலை செய்யப்பட்டார்.

உடல்நலம் கெட்டு, உடைந்துபோன ஜேகபோன், "பெருஜியா" (Perugia) மற்றும் "டோடி" (Todi) நகரங்களுக்கு இடையேயுள்ள சிறு மலை வாசஸ்தலமான "கொல்லஸ்ஸோன்" (Collazzone) நகரில் ஓய்வு பெற சென்றார். அங்கே, அவர் "எளிய கிளாரா" (Poor Clares) சமூகத்தினரால் கவனித்துக்கொள்ளப்பட்டார். கி.பி. 1306ம் ஆண்டின் இறுதியில் அவருடைய நிலை மோசமடையவே, தமது பழைய நண்பரான "லா வர்னா நகர அருளாளர் ஜான்" (Blesse John of La Verna) என்பவருக்கு தகவல் அனுப்பி, தமக்கு இறுதி சடங்குகளை வழங்கும்படி கேட்டுக்கொண்டார். கிறிஸ்து பிறப்பு தினத்துக்கு முன்தினம் வந்து சேர்ந்த ஜான், அவரை ஆறுதல்படுத்தினார். ஆனாலும் ஜேகபோன் நள்ளிரவில் மரித்துப் போனார்.

ஜேகபோன் உடல், முதலில் மடாலய தேவாலயத்தில் அடக்கம் செய்யப்பட்டது. கி.பி. 1433ம் ஆண்டு, அவரது கல்லறை கண்டுபிடிக்கப்பட்டது. அவரது மிச்சங்கள், "டோடி" (Todi) நகரில் உள்ள "சேன் ஃபோர்ச்சுனேட்டோ" "ஃபிரான்சிஸ்கன் ஆலயத்திலுள்ள" (Franciscan Church of San Fortunato) ஒரு நிலவறைக்கு மாற்றப்பட்டது.

 Blessed Jacopone da Todi 

Franciscan Friar/ Lay Brother:

Born: 1230 AD

Todi, Umbria, Papal States

Died: December 25, 1306

Collazzone, Umbria, Papal States

Major shrine:

Church of San Fortunato, Todi, Perugia, Italy

Fra Jacopone da Todi was an Italian Franciscan friar from Umbria in the 13th century. He wrote several laudi (songs in praise of the Lord) in the local vernacular. He was an early pioneer in Italian theatre, being one of the earliest scholars who dramatised Gospel subjects.

About the year 1230, a son was born to the noble family of the Benedetti at Todi in northern Italy. He received the name of Giacomo (Jacomo) or James in baptism. As a young man, he devoted himself to the study of law and soon became a very capable and celebrated lawyer. At the same time, Blessed Jacopone of Todi was very proud, vain, and worldly-minded. His young wife Vanna, on the other hand, was humble, devout, and generous. She regretted the worldly disposition of her husband and endeavoured to make amends before God for many of his failings.

One day in 1268, yielding to the wish of her husband, she attended a public tournament which was being held at Todi. Suddenly and unexpectedly, the stand-in which she and many other noblewomen were seated, collapsed, and she was fatally injured. When her clothes were removed, it was seen that she wore about her waist a penitential girdle. James was deeply shaken at the sight. It was surely for me, he thought to himself, that she was doing such penance.

On the spot, Blessed Jacopone of Todi resolved to abandon the vanities of the world, to live in extreme poverty, and for Christ’s sake to become a fool. He divided his possessions among the poor and entered the Third Order. Clothed in rags, he went about the streets of the city, an object of derision to the children and horror to the adults, laughed at and mocked as a fool and despised as a penitent by many who had once admired him as a learned and prominent man. In derision he was given the name of Jacopone, that is, “Crazy Jim.” He rejoiced in the name so much that he never wanted to be called otherwise.

After ten years of such humiliation, Blessed Jacopone of Todi asked to be admitted into the Order of Friars Minor. The repute of his folly, however, had gone ahead of him to the convent, and so he met with difficulties. He then composed a beautiful poem, which is still extant, on the vanity of the world, and its merit opened the way for his admission into the order in 1278. From that time forward he lived an unusually rigorous life, striving hard to achieve perfection in every virtue. Out of humility, he declined to be ordained a priest, yet he accomplished much good by his thoughtful and tender hymns, which he wrote in the vernacular.

Is it possible for a good and holy man to find himself suddenly on the wrong side in a conflict? That is what happened to Brother Jacopone in his old age. Having become a leader of the Spirituals, those friars who sought to imitate the poverty of St. Francis in a very strict manner, Jacopone also became associated with the two Colonna cardinals, Jacopo and Pietro, who were regarded as protectors of the Spirituals. These cardinals were also friends of Pope St Celestine V, who ruled the Church during the latter half of 1294 and then resigned. Unfortunately, the Colonna cardinals rebelled against Celestine’s successor, Boniface VIII, and questioned the validity of his election. Jacopone, who was undoubtedly in good faith, was with the Colonna cardinals when their fortress at Palestrina fell in September 1298; and so, at the age of sixty-eight, he was excommunicated and thrown into prison. Although Jacopone now realized he had made a mistake and begged Boniface VIII for absolution, it was only five years later, in October 1303, that Boniface’s successor, Benedict XI, absolved him and released him from his dungeon.

Jacopone had borne the hardships of his imprisonment in the spirit of penance; and he now spent the last three years of his life among his brethren, a more spiritual man than before. It was probably at this time that he wrote that masterpiece of Latin hymnology, the Stabat Mater. During those last years, Blessed Jacopone of Todi did not cease to weep.

“I weep,” he said, “because Love is not loved.”

On Christmas eve, 1306, while he and some of his brethren were in the Poor Clare convent at Collazzone, Jacopone knew that his last hour had come; and, like St Francis, he welcomed Sister death with song. His friend, Blessed John of La Verna, miraculously appeared on the scene and administered the last sacraments to him. Then Jacopone sang one of his favourite poems:

“Jesus, In Thee is all our trust, high hope of every heart.”

When Blessed Jacopone of Todi had finished his song, he closed his eyes; and, it is claimed, he died from an excess of love for the Infant Jesus, just as the priest who was celebrating the midnight Mass intoned the Gloria in Excelsis Deo; “Glory to God in the highest, and on earth peace to men of goodwill!”

From the time of his death, Brother Jacopone was venerated as a saint; and in popular devotion, he has been called Blessed Jacopone through the centuries. In 1596 his remains were enclosed in a magnificent tomb and placed in the Church of San Fortunato at Todi. At different times, for instance, in 1868-1869, attempts were made to have his cause of beatification introduced in Rome; but thus far his veneration as Blessed has not been officially approved.

இன்றைய புனிதர்கள் டிசம்பர் 21

 St. Andrew Dung Lac

Feastday: December 21

Birth: 1795

Death: 1839

Canonized: Pope John Paul II

Vietnamese martyr, companion of St. Peter Thi. Andrew, born in 1785, was a priest in Vietnam, his homeland. He was arrested and beheaded on December 21 with Peter Thi. He was canonized in 1988.

St. Honoratus of Toulouse

Feastday: December 21

Death: 3rd century

Bishop of Toulouse France, the successor of St. Saturninus. Honoratus consecrated St. Firminus as bishop of Amiens.

St. John & Festus

Feastday: December 21

Death: unknown

Martyrs of Tuscany, Italy. Their Acta are no longer extant

Bl. Peter Friedhofen

சபை நிறுவுனர் பீட்டர் ஃபிரீட்ஹோஃபன் Peter Friedhofen

பிறப்பு 

25 பிப்ரவரி 1819, 

வாலெண்டர் Vallendar, Germany

  இறப்பு 

21 டிசம்பர் 1860, 

கோப்லென்ஸ் Koblenz, Germany

முத்திபேறுபட்டம்: 23 ஜூன் 1985 திருத்தந்தை 2 ஆம் ஜான்பால்

இவர் வாலண்டர் Vallendar என்ற நகரிலுள்ள வைட்டர்ஸ்பூர்க்கில் Weitersburg புகைப்போக்கியை தூய்மை செய்யும் தொழிலை Schornsteinfeger செய்தார். தினமும் அதிகாலையில் எழுந்து பணியை தொடங்கிச் சென்று பல புதிய மனிதர்களையும், வாழ்க்கை என்றால் என்ன? என்பதையும் தன் அனுபவத்தின் வழியாக கற்றுக்கொண்டார். இவரின் உடன் பிறந்த சகோதரர் இளம் வயதிலேயே இறந்துவிட்டதால் அவரின் மனைவி மற்றும் குழந்தைகலை கவனித்துக்கொண்டு அவர்களின் வாழ்விற்கு தேவையான அனைத்து உதவிகளையும் செய்து வந்தார். இவர் இளமையாக இருந்தாலும் கூட கிறிஸ்துவின் அப்போஸ்தலிக்க பணியை ஆர்வமுடன் ஆற்றினார். இவர்தான் வாழ்ந்த கிறிஸ்துவ வாழ்வை மற்றவர்களுக்கும் அறிமுகப்படுத்தினார். 

இவர் பல கத்தோலிக்க பங்குத்தளங்களை உருவாக்கினார். இவர் பல கைவிடப்பட்டவர்களையும், தேவையிலிருப்போரையும், நோயாளிகளையும் இனங்கண்டு முன்வந்து உதவினார். அத்துடன் தன்னுடன் இறை இரக்க சபை சகோதரர்களையும் Barmherzige Brüder இணைத்துக்கொண்டு புதிய சபை ஒன்றை நிறுவினார். 21 ஜூன் 1850 ஆம் ஆண்டு டிரியர் ஆயர் இச்சபையை ஏற்றுக்கொண்டு, ஆசீர்வதித்து அங்கீகாரம் அளித்தார். பிறகு பல இடர்பாடுகளை சந்தித்தப்பிறகு 1851 ஆம் ஆண்டு கோப்லென்சிலும் அச்சபையை நிறுவினார். 

இச்சபையினர் மருத்துவர்களையும் தாதியர்களையும் உருவாக்கி நோயாளிகளை கவனிக்கும் பணியில் ஈடுபட்டனர். அதன்பிறகு இச்சபையின் பணியானது மக்களிடையே நல்ல வரவேற்பைப்பெற்று, வளர்ந்து வந்ததால் பல வெளிநாடுகளுக்கு சென்று அச்சபையை வளர்த்தெடுத்தார். பல நாடுகளில் பயணம் செய்த போது, இவர் எலும்புறுக்கி என்ற நோயால் தாக்கப்பட்டார். இதனால் தன் உடலிலிருந்த சக்தியனைத்தையும் இழந்து, மிக மெல்லிய உடலுடன் இறந்தார். இன்று இவர் ஏற்படுத்திய சபையை இறை இரக்க சகோதரர்கள் வழிநடத்தி வருகின்றார்கள். 1888 ஆம் ஆண்டிலிருந்து டிரியர் நகரிலுள்ள சபையே தலைமை இல்லமாக செயல்படுகின்றது. 

Feastday: December 21

Patron: of Order of the Brothers of Mercy of Mary Help of Christians

Birth: 1819

Death: 1860

Beatified: 2 July 1985, Rome by Pope John Paul II

Peter Friedhofen (25 February 1819-21 December 1860) was a Catholic German religious. He was the founder of the Order of the Brothers of Mercy. He was born on a farm in Weitersburg bei Vallendar, near Coblence (Koblenz).

Peter Friedhofen (25 February 1819 – 21 December 1860) was a German Roman Catholic professed religious and the founder of the Brothers of Mercy of Mary Help of Christians.[1] Friedhofen worked as a chimney sweep with his older brother until the latter died. This prompted Friedhofen to take care of his brother's widow and children until he founded his own religious order in mid-1850.[2]

Pope John Paul II beatified Friedhofen in 1985.

Life

Peter Friedhofen was born at the beginning of 1819 on a small farm in Weitersburg as the sixth of seven children to Peter Friedhofen and Anna Maria Klug.[1] His father died in August 1820 and his mother died in 1828.[2] He had five other siblings which included his older brother Jakob. The death of his parents saw the children become wards of the state because no other relatives could take care of them and so a woman took three of the children in - her poverty saw that Friedhofen could not go to school. He made his First Communion at age thirteen.

He joined his older brother Jakob as an apprentice chimney sweep when he turned fifteen and he worked in that capacity for a total of three years. When his brother died on 27 October 1845 - he was with the Redemptorists in Holland at the time - it was he who took care of his pregnant widow and her ten other children until suffering a lung condition that forced him to recuperate for a period of time.[2] He met with the Bishop of Trier on 2 July 1847 and the bishop approved the Rule he had made for a new order. Father Antonio Liehs - the bishop's secretary - became his spiritual director.[1] Friedhofen founded his own religious congregation on 21 June 1850 and a month later on 13 July travelled to Aachen while that November moving back to his hometown of Weitersburg. On 25 March 1851 he and two others were vested in their religious habits while Friedhofen took his vows in 1852 a year later. Diocesan approval for the order came on 28 February 1852.

He had a bad lung condition since 1843 and each winter since 1857 could no longer visit other houses of the order outside of Koblenz. But he contracted serious tuberculosis around 1853 and it rapidly progressed.[2][1] Friedhofen died in the early hours of 21 December 1860 in Koblenz after six weeks of being bedridden due to tuberculosis and was buried at the motherhouse of the order in Trier.[2] His remains were transferred on 27 July 1928 to the order's motherhouse at Trier.[1]

Beatification

Tomb.

The beatification process opened in Trier on 26 March 1926 and concluded sometime later at an unknown point. The opening of the cause on 26 March 1926 under Pope Pius XI allowed for him to be declared as a Servant of God; historians later approved the direction of the cause on 6 May 1981 while the postulation submitted the Positio dossier to the Congregation for the Causes of Saints in Rome in 1983.

Theologians approved the cause on 3 May 1983 as did the C.C.S. on 5 July 1983 which allowed for Pope John Paul II to declare Friedhofen as Venerable on 24 September 1983 upon the confirmation of his heroic virtue. A miracle needed for him to be beatified was investigated and then validated by the C.C.S. on 18 February 1983 which led to a medical board approving the miracle on 6 April 1984 and theologians following suit on 17 July 1984; the C.C.S. did so as well on 20 November 1984. The pope approved this on 14 December 1984 and beatified Friedhofen on 23 June 1985.

Saint Peter Canisius

✠ புனிதர் பீட்டர் கனிசியஸ் ✠

(St. Peter Canisius)

குரு, மறைப்பணியாளர், மறைவல்லுநர்:

(Priest, Religious and Doctor of the Church)

பிறப்பு: மே 8, 1521

நிஜ்மெகன், ஹப்ஸ்பர்க் நெதர்லாந்து (தற்போதைய நெதர்லாந்து)

(Nijmegen, Habsburg Netherlands)

இறப்பு: டிசம்பர் 21, 1597 (வயது 76)

ஃப்ரிபோர்க், சுவிட்சர்லாந்து

(Fribourg, Switzerland)

ஏற்கும் சபை/ சமயம் :

கத்தோலிக்க திருச்சபை

(Catholic Church)

அருளாளர் பட்டம்: கி.பி. 1864

திருத்தந்தை ஒன்பதாம் பயஸ்

(Pope Pius IX)

புனிதர் பட்டம்: மே 21, 1925

திருத்தந்தை பதினொன்றாம் பயஸ்

(Pope Pius XI)

முக்கிய திருத்தலங்கள்:

புனித மிக்கேல் கல்லூரி, ஃப்ரிபோர்க், சுவிட்சர்லாந்து

(College of St. Michael, Fribourg, Switzerland)

நினைவுத் திருவிழா: டிசம்பர் 21

பாதுகாவல்:

கத்தோலிக்க அச்சகங்கள், ஜெர்மனி

(Catholic press, Germany)

புனித பீட்டர் கனிசியஸ் ஒரு பிரபல “டட்ச் இயேசு சபை கத்தோலிக்க குரு” (Dutch Jesuit Catholic priest) ஆவார். இவர், “எதிர் கிறிஸ்தவச் சீர்திருத்த இயக்கத்தின்”போது (Protestant Reformation) ஜெர்மனி (Germany), ஆஸ்திரியா (Austria), போஹேமியா (Bohemia), மோராவியா (Moravia), மற்றும் சுவிட்சர்லாந்து (Switzerland) ஆகிய நாடுகளில் கத்தோலிக்க திருச்சபையின் படிப்பினைகளையும் கத்தோலிக்க விசுவாசம் பற்றியும் மக்களுக்கு பிரசங்கித்த காரணத்தால் இவர் பெயர் பிரபலம் பெற்றது. எதிர் கிறிஸ்தவச் சீர்திருத்த இயக்கத்திற்குப் பின்பு கத்தோலிக்க திருச்சபை ஜெர்மனியில் கண்ட மறுமலர்ச்சிக்கு பெரும்பாலான காரணம் இவரது தலைமையிலான இயேசு சபைதான் என நம்பப்படுகின்றது.

இவர் கத்தோலிக்க திருச்சபையில் புனிதர் எனவும் திருச்சபையின் மறைவல்லுநர் எனவும் ஏற்கப்படுகின்றார்.

கி.பி. 1521ம் ஆண்டு, அந்நாளைய ரோமப்பேரரசின் கட்டுப்பாட்டுக்குட்பட்ட “நிஜ்மெகன்” (Nijmegen), “ஹப்ஸ்பர்க் நெதர்லாந்தில்” (Habsburg Netherlands) (தற்போதைய நெதர்லாந்து) பிறந்த பீட்டர் கனிசியஸின் தந்தை வசதியான டச்சு நாட்டின் நகரச் சட்ட முதல்வரான (Burgomaster) “ஜாகோப் கனிஸ்” (Jacob Kanis) ஆவார். இவரது தாயாரின் பெயர் “எகிடியா வன் ஹௌவேனிஞ்சன்” (Egidia van Houweningen) ஆகும். இவர் பிறந்த சிறிது காலத்திலேயே இவரது தாயார் மரணமடைந்தார்.

கொலோன் நகர பல்கலையில் (University of Cologne) கல்வி கற்ற கனிசியஸ், கி.பி. 1540ல் தமது பத்தொன்பதே வயதில் முதுகலை பட்டம் பெற்றார். அங்கே அவர் இயேசு சபை நிறுவனர்களில் ஒருவரான “பீட்டர் ஃபாபரை” (Peter Faber) சந்தித்தார். அவர் மூலமாகவே கி.பி. 1543ம் ஆண்டில் புதிதாய் தொடங்கப்பட்ட இயேசு சபையில் சேர்ந்தார். இயேசு சபையில் இணைந்த முதல் “டட்ச்” (Dutchman) இன கிறிஸ்தவரும் இவரேயாவார்.

அந்நாளில் பீட்டர் கனிசியஸ் தமது பிரசங்கங்களாலும் எழுத்துக்களாலும் மிகவும் செல்வாக்குள்ள கத்தோலிக்கராக திகழ்ந்தார்.

பீட்டர் கனிசியஸ், கையில் கிடைத்த வசதிகளையும் வாய்ப்புகளையும் கொண்டு முதல் ஜெர்மன் மொழி பேசும் இயேசு சபை கல்லூரி ஒன்றினை (German-speaking Jesuit college) நிறுவி பராமரித்து நிர்வகித்தார். அதே வேளையில் நகரிலும் சுற்றியுள்ள பகுதிகளிலும் அடிக்கடி நற்செய்தி பிரசங்கிப்பதிலும் பல்கலையில் விவாதங்கள் மற்றும் கற்பிப்பதிலும் நேரத்தையும் காலத்தையும் செலவிட்டார். கடினமான மற்றும் அப்போதைய ஆபத்தான அவரது பணிச்சுமைகளினூடே கல்லூரிகளுக்கும் நகரின் சுற்றுப்பகுதிகளுக்கும் அடிக்கடி அவர் மேற்கொண்ட பயணங்களாலும் அவரது பிரசங்கங்களாலும் அவர் ஜெர்மனியின் இரண்டாவது அப்போஸ்தலராக உருவானார்.

பீட்டர் கனிசியஸ் “பேரரசன் முதலாம் ஃபெர்டினாண்டிடம்” (Emperor Ferdinand I) ஒரு வலுவான செல்வாக்கை பெற்றிருந்தார். பேரரசரின் மூத்த மகன் (பின்னாளில் இரண்டாம் மேக்ஸ்மிலியன்) (Later Maximilian II), நீதிமன்ற போதகர், திருமணமான பாதிரியார் போன்ற பதவிகளுக்கு "டன்ஹௌசெர்" (Tannhauser) எனும் ஜெர்மன் கவிஞரை நியமித்திருந்தார். அவர் லூதரன் கோட்பாடுகளைப் போதித்தார். இதனால் பீட்டர் கனிசியஸ், தமது எதிர்ப்பினை எழுத்து மூலமாகவும் நேரிலும் பேரரசரிடம் தெரிவித்தார். பொது விவாத மேடைகளில் டன்ஹௌசெரிடம் தமது கடும் எதிர்ப்பினைத் தெரிவித்தார். இதனால் வேறு வழியற்ற மேக்ஸ்மிலியன் (Maximilian II) டன்ஹௌசெரை பதவி நீக்கம் செய்ய வேண்டிய கட்டாயத்திற்குள்ளானான். ஆனால் தமது வாழ்நாள் முழுதும் பீட்டர் கனிசியஸுக்கு எதிராக காழ்ப்புணர்வு கொண்டிருந்தான்.

கி.பி. 1591ம் ஆண்டில், எழுபது வயதான பீட்டர் கனிசியஸுக்கு ஏற்பட்ட பக்கவாதம் (Stroke), அவரது உடலின் ஒரு பகுதியை செயலிழக்கச் செய்தது. அதே உடல்நிலையுடன் அவர் தமது பிரசங்கங்களையும், பிற பணிகளையும் தமது செயலாளரின் உதவியுடன், தமது மரணம்வரை தொடர்ந்தார். 

கி.பி. 1597ம் ஆண்டு, டிசம்பர் மாதம், 21ம் தேதி, ஸ்விட்சர்லாந்திலுள்ள (Switzerland) ஃப்ரிபோர்க் (Fribourg) எனுமிடத்தில் மரித்த இவரது உடல், ஆரம்பத்தில் நிக்கோலஸ் ஆலயத்தில் (Church of St. Nicholas) அடக்கம் செய்யப்பட்டது. பின்னர் அவரது உடல், அவர் நிறுவியதும், தமது கடைசி காலத்தின் ஒரு வருடத்தை அவர் செலவிட்ட இடமுமான இயேசு சபை கல்லூரி ஆலயத்திற்கு மாற்றப்பட்டது. அங்கே, பிரதான பலிபீடத்தின் முன்பாக அவருடைய உடல் அடக்கம் செய்யப்பட்டது. கடைசியாக அவர் தங்கியிருந்த அறை அருட்பணியாளர்களுக்கான சிற்றாலயமாக மாற்றப்பட்டுள்ளது.

Also known as

• Hammer of Protestantism

• Peter Kanis

• Peter Kannees

• Peter Kanys

• Petrus Canisius

• Petrus Kanis

• Second Apostle of Germany

Profile

Son of Jacob Canisius, a wealthy burgomeister, and AEgidia van Houweningen, who died shortly after Peter's birth. Educated in Cologne, Germany, studying art, civil law and theology. He was an excellent student, and received a master's degree by age 19; his closest friends at university were monks and clerics. Joined in the Jesuits on 8 May 1543 after attending a retreat conducted by Blessed Peter Faber. Taught at the University of Cologne, and helped found the first Jesuit house in the city. Ordained in 1546. Theologian of Cardinal Otto Truchsess von Waldburg, Bishop of Augsburg in 1547. He travelled and worked with Saint Ignatius of Loyola who was his spiritual director in Rome, Italy. Taught rhetoric in Messina, Sicily in 1548, preaching in Italian and Latin. Doctor of theology in 1549. Began teaching theology and preaching at Ingolstadt, Germany in 1549. Rector of the university in 1550. Began teaching theology, preaching in the Cathedral of Saint Stephen in Vienna, Austria in 1552; the royal court confessor, he continued to worked in hospitals and prisons, and during Lent in 1553 he travelled to preach in abandoned parishes in Lower Austria. During Mass one day he received a vision of the Sacred Heart of Jesus, and ever after offered his work to the Sacred Heart. He led the Counter-Reformation in Germany, Austria, Bohemia, and Switzerland, and his work led to the return of Catholicism to Germany. His catechism went through 200 editions during his life, and was translated into 12 languages; in some places catechisms were referred to as Canisi. Attended the Diet of Augsburg in 1555. Founded Jesuit colleges in Ingolstadt, Prague, Dillingen, and Fribourg. Jesuit provincial superior. Attended the Diet of Ratisbon in 1556 and 1557. Everywhere he worked he became a noted preacher, and often worked with children, teaching them and hearing their confessions. Represented Pope Paul IV at the imperial Diet of Pieternow. Addressed the Council of Trent on the Sacrament of the Holy Eucharist. Recommended Saint Stanislaus Kostka for reception as a Jesuit. Court preacher to Archduke Ferdinand II of Austria. While in Fribourg, Switzerland, he received a message from the city's patron saint, Nicholas of Myra, that he should stop travelling; Canisius spent the rest of his life there. He taught, preached, edited books, and worked to support the Catholic press and printers in many cities; his advice was sought by Saint Francis de Sales, and by his friend Saint Charles Borromeo. Proclaimed a Doctor of the Church in 1925 by Pope Pius XI.

Born

8 May 1521 at Niemguen, Netherlands

Died

• 21 December 1597 at Fribourg, Switzerland of natural causes

• interred before the high altar of the Church of Saint Nicholas in Fribourg

• relics translated to the Church of Saint Michael at the Jesuit College in Fribourg in 1625

Canonized

21 May 1925 by Pope Pius XI

Patronage

• Catholic press

• Germany

• writers of catechisms

Blessed Anton Durcovici

Profile

His father died when Anton was small; he, his mother and his brother moved to Iasi, Romania in 1895. He studied in Iasi and Bucarest in Romania, and in Rome, Italy earning multiple degrees including two doctorates. Priest in the diocese of Bucarest, Romania, ordained on 24 September 1910. Taught at the Bucarest seminary. Parish administrator in Tulcea, Romania. Being an Austrian citizen, he was imprisoned in an internment camp during World War I when Romania joined the Allied forces; freed by order of King Ferdinand I. Rector of the Bucarest seminary from 1924 to 1948. Bishop of Iasi, Romania on 30 October 1947. In the post-World War II period, he became a vocal opponent of the Communists in Romania. Arrested on 26 June 1949, he was shipped from prison to prison, tortured, abused, starved, and left naked in the winter weather. Martyr.

Born

17 May 1888 in Bad Deutsch-Altenburg, Horn, Austria

Died

• 21 December 1951 in Sighetu Marmatiei, Maramures, Romania of abuse while in prison

• buried in an unmarked grave and most documentation of his imprisonment destroyed

Beatified

• 17 May 2014 by Pope Francis

• beatification celebrated at Emil Alexandrescu Stadium, Copou, Ia?i, Romania, presided by Cardinal Angelo Amato

Blessed María Lorenza Requenses de Longo

Also known as

• Maria Llonc

• Maria Llorença Requenses de Llonc

• Maria Llorença Llong

Profile

Born to the Spanish nobility. Married to the Regent of the Viceroy of Naples, she and her husband moved to Naples, Italy in 1506. In the early 16th-century, Maria developed a form of paralysis, and when she recovered, she took the name Maria Lorenza. Widowed, she devoted herself and her riches to caring for the poor of Naples. She built the hospital of Santa Mara del Popolo, also known as the Hospital of the Incurables. Founded the Capuchin Poor Clare Nuns and the monastery of Saint Mary of Jerusalem for Capuchin nuns.

Born

1463 near Lleida, Spain

Died

• 21 December 1539 at the monastery of Saint Mary of Jerusalem in Naples, Italy of natural causes

• her skull is in the church of the Protomonasterum at the monastery of Saint Mary of Jerusalem

Beatified

• 9 October 2021 by Pope Francis

• the beatification was celebrated in the Cathedral of Santa Maria Assunta in Naples, Italy, presided by Cardinal Marcello Semeraro

Saint Anrê Tran An Dung

Also known as

• Andrew Dung Lac

• Andrew Dung Lac An Tran

• Anreâ Duõng La?c

Additional Memorial

24 November as one of the Martyrs of Vietnam

Profile

Priest in the apostolic vicariate of West Tonkin. Worked in the missions with the priests of the Foreign Mission Society of Paris. Imprisoned and repeatedly tortured in the persecutions of Minh-Meng. Died with Saint Peter Thi. One of the Martyrs of Vietnam.

Born

c.1795 in Bac Ninh, Vietnam

Died

beheaded on 21 December 1839 in Ô Cau Giay, Hanoi, Vietnam

Canonized

19 June 1988 by Pope John Paul II

Blessed Dominic Spadafora

Profile

Studied at Padua, Italy. Joined the Dominicans at the Saint Zita priory in Palermo, Sicily. Priest. Noted preacher and evangelist throughout Sicily and Italy, winning many converts. Intense devotion to the Passion of Jesus. His example of charity and humility brought many to join the Dominicans. Founded the priory of Our Lady of Grace in Monte Cerignone, Sicily, and served the rest of his life as its first superior.

Born

c.1450 in Randazzo, Sicily

Died

• 21 December 1521 at Monte Cerignone, Sicily of natural causes

• relics translated on 3 October 1677

Beatified

1921 by Pope Benedict XV (cultus confirmed)

Saint Phêrô Truong Van Thi

Also known as

• Peter Thi

• Peter Thi Van Truong Pham

• Pietro Truong Van Thi

Additional Memorial

• 24 November as one of the Martyrs of Vietnam

Profile

Priest in the apostolic vicariate of West Tonkin. He worked in the missions with the priests of the Foreign Mission Society of Paris. Imprisoned and repeatedly tortured in the persecutions of Minh-Meng. Died with Saint Andrew Dung Lac. Martyr.

Born

c.1763 in Ke So, Hanoi, Vietnam

Died

beheaded on 21 December 1839 in Ô Cau Giay, Hanoi, Vietnam

Canonized

19 June 1988 by Pope John Paul II

Saint Anastasius II of Antioch

#புனித_அனஸ்தாசியூஸ் (ஏழாம் நூற்றாண்டு)

டிசம்பர் 21

இவர் (#StAnastasiusOfAntioch) அந்தியோக்கியா நகரைச் சேர்ந்தவர். 

கிபி 599 ஆம் ஆண்டு அந்தியோக்கியா நகரின் ஆயராக உயர்ந்த இவர், ஏறக்குறைய பத்து ஆண்டுகள் இறைமக்களைச் சிறப்பான முறையில் வழி நடத்தி வந்தார். 

இவரது காலத்தில் திருஅவையின் உடைமைகளை ஒரு சிலர் தங்களுடைய விருப்பத்திற்கேற்றாற்போல் தவறாகப் பயன்படுத்தி வந்தார்கள். இதை இவர் கடுமையாக எதிர்த்தார். இதனால் இவருக்கு எதிர்ப்புகள் வந்தன. அந்த எதிர்ப்புகளையும் இவர் துணிவோடு எதிர் கொண்டார்.

இவருக்குத் திருத்தந்தை பெரிய கிரகோரி மிகவும் உறுதுணையாக இருந்தார். இவர் செய்த நல்ல செயல்கள் அனைத்திற்கும் அவர் இவரை பாராட்டினார். 

ஒருமுறை சிரியாவில் இருந்த யூதர்கள் மிகப்பெரிய கலகம் செய்தார்கள். அந்த கலகத்தில் இவர் கொல்லப்பட்டார். இவ்வாறு கடவுளின் திருஅவைக்காகத் தன்னையே அர்ப்பணித்த இவர் மறைச்சாட்சியாகத் திருஅவையால் நினைவுகூரப்படுகிறார்.

Also known as

Anastasius II the Younger

Profile

Bishop of Antioch, Syria in 599. Fought simony in his diocese with the support of Pope Gregory the Great. Murdered by a mob during an uprising of Syrian Jews against Emperor Phocas who was trying to force conversions; because he died in anti-Church violence, he is considered a martyr.

Born

6th century

Died

609

Saint Glycerius of Nicomedia

Memorial

28 December as one of the 20,000 Martyrs of Nicomedia

Profile

Priest at Nicomedia, Asia Minor (in modern Turkey). Arrested and tortured in the persecutions of Diocletian; he was offered release if he would denounce his faith; he declined. Martyr.

Died

burned at the stake in 303 in Nicomedia, Bithynia (modern Izmit, Turkey)

Blessed Daniel of the Annunciation

Also known as

Daniele dell'Annunziata

Profile

Mercedarian monk at the monastery of Santa Maria della Pace in Naples, Italy. Staunch defender of the freedom of the Church from state control, and of his Order, he was known for personal piety and strict adherence to his Order's rule and orthodox Christian doctrine.

Saint Baudacarius of Bobbio

Also known as

Baudacharius

Profile

Benedictine monk in Bobbio, Italy. In charge of the monastery's vineyard and 30 brothers assigned to help him. Legend says that once he ran nearly out of food to feed them, but prayed for help and was able to feed them all from a single cooked duck.

Died

• 650 of natural causes

• relics interred in the abbey of Saint Colombano, Emilia Romagna, Bobbio, Italy in 1483

Blessed Sibrand of Marigård

Also known as

Sibrandus, Siebrandus

Profile

Premonstratensian monk. Canon of the Mariengaarde monastery in Friesland (in modern Netherlands). Abbot of the house in 1230. Known for his scholarship and personal piety, he established comprehensive education for his brothers and required the study of the Church fathers.

Born

late 12th century Netherlands

Died

21 December 1238 of natural causes

Saint James of Valencia

Profile

Joined the Mercedarians at age 27 at El Puig, Spain. Noted for a austere personal life and ministry to the poor. Sent to Algiers to ransom some prisoners, he decided to preach Christianity in a synagogue. Martyr.

Born

Valencia, Spain

Died

stoned to death in 1362 in Algiers

Saint Themistocles of Lycia

Profile

Shepherd at Myra, Lycia. Martyred because he would not tell the authorities where Saint Dioscorus was hiding during the persecution of Valerian.

Died

beheaded in 253

Blessed Adrian of Dalmatia

Also known as

Hadrian

Profile

Thirteenth century Dominican missionary. Martyred by Muslims along with 27 companions whose names have not come down to us.

Died

in Dalmatia

Blessed Bezela of Göda

Profile

Mother of Saint Benno of Meissen.

Born

late 10th century Germany

Died

mid-11th century in Göda, Saxony, Germany of natural causes

Saint John Vincent

Profile

Benedictine monk at Saint Michael of Chiusa where he built a church. Hermit on Monte Caprario. Bishop.

Born

at Ravenna, Italy

Died

1012 of natural causes

Saint Beornwald of Bampton

Also known as

Berenwald, Byrnwald

Profile

Eighth century priest. Venerated at Bampton, England.

Saint Dioscorus

Profile

Companion of Saint Themistocles of Lycia. Martyred in the persecutions of Valerian.

Died

beheaded in 253

Saint Severinus of Trier

Profile

Bishop of Trier in modern Germany.

Died

c.300

Saint John of Tuscany

Profile

Martyred with Saint Festus. Honoured in Tuscany, Italy.

Saint Festus of Tuscany

Profile

Martyr honoured in Tuscany, Italy.