இன்றைய புனிதர்கள் டிசம்பர் 24

 St. Lucian

Feastday: December 24

Death: unknown

African martyr with Drusus Metrobius, Paul, Theotirnus, and Zenobius. They were martyred at Tripoli, Libya.

St. Emiliana

Feastday: December 24

St. Gregory the Great had three aunts, sisters to his father, Gordian the regionarius, who led an ascetic religious life in their father's house. Their names were Tarsilla, who was the eldest, Emiliana and Gordiana. Tarsilla and Emiliana were more united by the fervor of their hearts and the bond of charity than by blood. They lived in their father's house on the Clivus Scauri as in a monastery and, encouraging one another to virtue by discourse and example, made great progress in spiritual life. Gordiana joined them, but she was often impatient of silence and retirement and, being called to another way of living, married her guardian. Tarsilla and Emiliana persevered in the path they had chosen, enjoying divine peace and love until they were called to receive the recompense of their fidelity. St. Gregory tells us that Tarsilla was visited one night with a vision of her great-grandfather, Pope St. Felix II (III), who showed a place prepared for her in heaven, saying, "Come; I will receive you into this habitation of light". She fell sick soon after, and as her friends were crowding round her bed, she cried out, "Away! Away! My Saviour Jesus is coming!" After these words she breathed out her soul into the hands of God on the vigil of Christmas. The skin of her knees and elbows was found to be hardened, "like the hide of a camel", by her continual prayer. A few days later she appeared to Emiliana, and called her to celebrate the Epiphany in heaven. Emiliana in fact, died on January 5. Both are named, on the respective days of their death, in the Roman Martyrology. Her feast day is December 24th.

Saints Trasilla (Tarsilla, Tharsilla, Thrasilla) and Emiliana were aunts of St. Gregory the Great, and venerated as virgin saints of the sixth century. They appear in the Roman Martyrology, the former on 24 December, the latter on 5 January.

History

Tarsilla (Tharsilla, Trasilla, Thrasilla) and Emiliana (Aemiliana, Emilie) were sisters and came from an ancient Roman noble family, the gens Anicia. Their brother, Senator Gordian, was a very rich patrician with a magnificent townhouse on the Caelian Hill and large estates in Sicily.[1]

Gregory (Hom. XXXVIII, 15, on the Gospel of St. Matthew, and Lib. Dial., IV, 16) relates that his father, the Senator Gordian, had three sisters: Trasilla, Emiliana, and Gordiana. All three had devoted themselves to a religious life and led a life of virginity, fasting, and prayer.[2] They practiced their faith in their father's house, located on the Clivus Scauri in Rome.[3] Gordiana, at first as devout as her sisters, later abandoned this calling and is thus not venerated as a saint.

Tradition states that St. Felix III, an ancestor, appeared to Trasilla and bade her to enter Heaven, and on the eve of Christmas Trasilla died, seeing Jesus Christ beckoning.[3] The legend also states that Trasilla a few days later appeared to Emiliana, inviting her to celebrate Epiphany in heaven.

Tradition says that their relics and those of their sister-in-law, St. Silvia,[4] are in the Oratory of St. Andrew on the Celian Hill.

All the Holy Ancestors of Christ

Article

A commemoration of all the holy ancestors of Jeus Christ.

The New Testament has preserved two different genealogies of Our Lord, in Matthew 1; and Luke 3.

Saint Matthew's list is divided artificially into three equal parts of 14 names each, with several intentional omissions: from Abraham the father of the chosen people to David the king, to whose family the promise was made (2 Kings 7); David and the royal line after him to the Babylonian captivity; the descendants of the royal line from the captivity to Joseph, the legal father of Our Lord.

Saint Luke proceeds in reverse order; he starts from Joseph and goes, beyond Abraham, back to Adam the father of the human race, in accord with the character of his Gospel; and he merely enumerates the names without grouping them according to a thesis or point, as is the case in Saint Matthew.

Few names are common to both lists: viz., those between Abraham and David, then Salathiel and Zorobabel after the captivity, and Joseph the foster-father of Christ; the others are absent from Matthew's list, or the persons are different. To account for these differences several explanations have been advanced, but no decisive evidence is extant. Not a few authors hold that Saint Luke gives Mary's genealogy; but this view is more generally considered improbable, so that both lists are taken as giving Joseph's ancestry. Only it must be supposed that at several points, instead of the actual descent, the one or the other of the lists gives the legal relationship based on adoption in some manner. Our Lord was considered to belong to the family of David; this seems to be taken for granted in the New Testament, where we find no difficulty raised against Him on the ground of His descent. The genealogies show His relationship to the royal family of Juda through Joseph, as it was only through the father, legal or natural, that the rights could be transmitted, and Joseph was the legal father of Jesus. To trace Our Lord's ancestry through His mother would not have served the purpose of the Evangelists.

Matthew 1:1-17

The book of the genealogy of Jesus Christ, the son of David, the son of Abraham.

Abraham became the father of Isaac, Isaac the father of Jacob, Jacob the father of Judah and his brothers. Judah became the father of Perez and Zerah, whose mother was Tamar. Perez became the father of Hezron, Hezron the father of Ram, Ram the father of Amminadab. Amminadab became the father of Nahshon, Nahshon the father of Salmon, Salmon the father of Boaz, whose mother was Rahab. Boaz became the father of Obed, whose mother was Ruth. Obed became the father of Jesse, Jesse the father of David the king. David became the father of Solomon, whose mother had been the wife of Uriah. Solomon became the father of Rehoboam, Rehoboam the father of Abijah, Abijah the father of Asaph. Asaph became the father of Jehoshaphat, Jehoshaphat the father of Joram, Joram the father of Uzziah. Uzziah became the father of Jotham, Jotham the father of Ahaz, Ahaz the father of Hezekiah. Hezekiah became the father of Manasseh, Manasseh the father of Amos, Amos the father of Josiah. Josiah became the father of Jechoniah and his brothers at the time of the Babylonian exile. After the Babylonian exile, Jechoniah became the father of Shealtiel, Shealtiel the father of Zerubbabel, Zerubbabel the father of Abiud. Abiud became the father of Eliakim, Eliakim the father of Azor, Azor the father of Zadok. Zadok became the father of Achim, Achim the father of Eliud, Eliud the father of Eleazar. Eleazar became the father of Matthan, Matthan the father of Jacob, Jacob the father of Joseph, the husband of Mary. Of her was born Jesus who is called the Messiah.

Thus the total number of generations from Abraham to David is fourteen generations; from David to the Babylonian exile, fourteen generations; from the Babylonian exile to the Messiah, fourteen generations.

Luke 3:23-38

When Jesus began his ministry he was about thirty years of age. He was the son, as was thought, of Joseph, the son of Heli, the son of Matthat, the son of Levi, the son of Melchi, the son of Jannai, the son of Joseph, the son of Mattathias, the son of Amos, the son of Nahum, the son of Esli, the son of Naggai, the son of Maath, the son of Mattathias, the son of Semein, the son of Josech, the son of Joda, the son of Joanan, the son of Rhesa, the son of Zerubbabel, the son of Shealtiel, the son of Neri, the son of Melchi, the son of Addi, the son of Cosam, the son of Elmadam, the son of Er, the son of Joshua, the son of Eliezer, the son of Jorim, the son of Matthat, the son of Levi, the son of Simeon, the son of Judah, the son of Joseph, the son of Jonam, the son of Eliakim, the son of Melea, the son of Menna, the son of Mattatha, the son of Nathan, the son of David, the son of Jesse, the son of Obed, the son of Boaz, the son of Sala, the son of Nahshon, the son of Amminadab, the son of Admin, the son of Arni, the son of Hezron, the son of Perez, the son of Judah, the son of Jacob, the son of Isaac, the son of Abraham, the son of Terah, the son of Nahor, the son of Serug, the son of Reu, the son of Peleg, the son of Eber, the son of Shelah, the son of Cainan, the son of Arphaxad, the son of Shem, the son of Noah, the son of Lamech, the son of Methuselah, the son of Enoch, the son of Jared, the son of Mahalaleel, the son of Cainan, the son of Enos, the son of Seth, the son of Adam, the son of God.

Eve the Matriarch

Profile

First woman. Married to Adam. Mother of Cain, Abel and Seth.

Patronage

tailors

Saint Paola Elisabetta Cerioli

புனிதர் பவுலா எலிசபெத்தா செரியோலி 

(St. Paola Elisabetta Cerioli)

கைம்பெண்/ நிறுவனர்/ மறைப்பணியாளர்:

(Widow/ Foundress/ Religious)

பிறப்பு: ஜனவரி 28, 1816 

சோன்சினோ, க்ரெமோனா, லொம்பார்டி-வெனிஷியா அரசு

(Soncino, Cremona, Kingdom of Lombardy-Venetia)

இறப்பு: டிசம்பர் 24, 1865 (வயது 49)

கோமோண்டே டி செரியெட், பெர்கமோ, இத்தாலி அரசு

(Comonte di Seriate, Bergamo, Kingdom of Italy)

ஏற்கும் சமயம்:

ரோமன் கத்தோலிக்க திருச்சபை

(Roman Catholic Church)

முக்திபேறு பட்டம்: மார்ச் 19, 1950 

திருத்தந்தை பன்னிரெண்டாம் பயஸ்

(Pope Pius XII)

புனிதர் பட்டம்: மே 16, 2004

திருத்தந்தை இரண்டாம் ஜான் பால்

Pope John Paul II)

பாதுகாவல்:

திருக்குடும்ப சகோதரியர் கல்வி நிறுவனம்

(Institute of Sisters of the Holy Family)

பெர்கமோ குடும்பம்

(Family of Bergamo)

நினைவுத் திருநாள்: டிசம்பர் 24

புனிதர் பவுலா எலிசபெத்தா செரியோலி, ஒரு இத்தாலிய ரோமன் கத்தோலிக்க திருச்சபையைச் சார்ந்தவர் ஆவார். ஒரு விதவைப் பெண்ணான இவர், "திருக்குடும்ப சகோதரியர்" (Institute of Sisters of the Holy Family) என்ற கல்வி நிறுவனத்தையும், "பெர்கமோ குடும்பம்" (Congregation of the Family of Bergamo) எனும் ஆன்மீக சபை ஆகிய இரு நிறுவனங்களையும் நிறுவியவர் ஆவார்.

“கொஸ்டன்ஸா செரியோலி புசெச்சி-டசிஸ்” (Costanza Cerioli Buzecchi-Tasis) எனும் இயற்பெயர் கொண்ட இவர், கி.பி. 1816ம் ஆண்டு, “ஃபிரான்செஸ்கோ செரியோலி” (Francesco Cerioli) மற்றும் “ஃபிரான்செஸ்கா கொர்னியானி” (Francesca Corniani) ஆகிய பெற்றோருக்கு பிறந்த பதினாறு குழந்தைகளில் கடைக்குட்டியாக பிறந்தவர் ஆவார். தமது பதினோரு வயது (கி.பி. 1827) முதல் பதினாறு வயதுவரை (கி.பி. 1832) பெர்கமோவில் உள்ள பள்ளியில் கல்வி கற்றார்.

இவர், கைக்குழந்தை பருவம்முதல் இதயம் பாதிக்கப்பட்டிருந்த நிலையில், வாழ்நாள் முழுதும் நலிந்த உடல்நலம் கொண்டவராகவும், பலவீனமானவராகவுமே வாழ்ந்தார். அவரது பிரத்தியேக பண்பு அவரை ஓரளவு மாற்றியது என்றாலும் அவரது மத நம்பிக்கை, அனுபவம் மற்றும் அவரது தாராள மனப்பான்மை ஆகியன அவருக்கு உள்மன வலிமையைத் தந்து அவர் ஸ்திரமாக வாழ உதவியது.

கொஸ்டன்ஸா செரியோலியின் பத்தொன்பதாவது வயதில் (கி.பி. 1835) அவருக்கு திருமணம் ஏற்பாடு செய்யப்பட்டிருந்தது. கி.பி. 1835ம் ஆண்டு, ஏப்ரல் மாதம், 30ம் தேதி, அவர் "கேட்டனோ புசெச்சி" (Gaetano Busecchi) என்ற 59 வயதான முதியவரை மணந்தார். இவரது கணவருக்கு ஏற்கனவே ஒரு கோமாட்டியுடன் (Countess) திருமணமாகி, அவர் மரித்துவிட்டார். அவரது பத்தொன்பது வருட திருமண வாழ்கை முழுதும் தமது முதிய கணவரின் கடின குணங்களுடனும் நலிந்த ஆரோக்கியத்துடனும் போராட வேண்டியிருந்தது. நான்கு தடவை கருத்தாங்கிய செரியோலிக்கு மூன்று குழந்தைகள் குறைப் பிரசவமாக பிறந்ததால் மரித்துப் போயின. தப்பிப் பிழைத்த ஒரு குழந்தையும் பதினாறு வயதில் மரித்துப் போனது. இவரது குழந்தை "கார்லோ" (Carlo) மரித்துப்போன அதே ஆண்டில் (கி.பி. 1854) அவரது கணவரும் மரித்துப்போனார்.

கணவரையும் குழந்தையையும் ஒருசேர மரணத்திற்கு பறிகொடுத்த செரியோலி, துயர வாழ்க்கையில் ஆழ்ந்து போனார். கடவுளும், மத விசுவாசமுமே அவருக்கு வழிகாட்டியாக அவர் உணர்ந்தார். இதனால் தன் உடமைகளை ஏழைகளுக்கு பகிர்ந்து கொடுத்த இவர், கைவிடப்பட்ட இளம் அனாதை பிள்ளைகளுக்கென்று ஓர் சபையை நிறுவினார்.

தியானம், ஜெபம் போன்றவற்றிலும், ஏழை மற்றும் அனாதைகளுக்கு உதவுவதிலும், மீதமுள்ள வாழ்க்கையைக் கழிக்க முடிவெடுத்தார். கி.பி. 1867ம் ஆண்டு, "திருக்குடும்ப சகோதரியர்" என்ற கல்வி நிறுவனத்தை நிறுவினார். இத்தருணத்திலேயே இவர் "பவுலா எலிசபெத்தா" (Paola Elisabetta) என்ற பெயரை தமது ஆன்மீக பெயராக ஏற்றுக்கொண்டார். கி.பி. 1863ம் ஆண்டு, நவம்பர் மாதம், நான்காம் தேதி, “ஆண்களுக்கான திருக்குடும்ப சபையை” (The men's Congregation of the Holy Family) நிறுவினார்.

நாற்பத்தொன்பது வயதான புனிதர் பவுலா எலிசபெத்தா செரியோலி, கி.பி. 1865ம் ஆண்டு, டிசம்பர் மாதம், 24ம் தேதி, தமது இல்லத்தில் மரித்துப்போனார்.

Also known as

• Constanse Honorata Cerioli

• Constantia Honorata

• Costanza Cerioli Buzecchi-Tasis

• Costanza Onorata

• Paula Elisabeth

Profile

Born to Italian nobility, the youngest of 16 children of Francesco Cerioli and Francesca Corniani; she was born with a heart condition and slight spinal deformity that gave her a lifetime of frail health. Educated in Bergamo, Italy. On 30 April 1835, at age 19, she entered into an arranged marriage with 59 year old Gaetano Busecchi; he was a difficult man with poor health, and their 19 year marriage was a bit of a trial. Mother of three - one of died in infancy, one at age one, and her son Carlo died in 1854 at age 16; her husband died a few months later. A wealthy widow alone, Paola began sharing her wealth with poor and caring for orphans and neglected children, sometimes taking them into her own home. Feeling a call to religious life, she took a vow of chastity on 25 December 1856, vows of povery and obedience on 8 February 1857. Founded the Institute of the Sisters of the Holy Family in Comonte di Seriate, Bergamo, Italy in December 1867, taking taking the name Paola Elisabetta; it's mission is to help abandoned children and work with new parents. She founded a corresponding men's Congregation of the Holy Family on 4 November 1863.

Born

28 January 1816 in Soncino, Cremona, Italy as Constanse Honorata Cerioli

Died

24 December 1865 in Comonte di Seriate, Bergamo, Italy of natural causes

Canonized

16 May 2004 by Pope John Paul II

Saint Irmina of Oehren

Also known as

• Irmina of Trier

• Irmina of Treves

• Irma, Ermina, Hermione, Ymena

Additional Memorials

• 3 January in Luxembourg

• 30 January in the diocese of Trier, Germany

Profile

Daughter of Saint Dagobert II and the Anglo-Saxon princess Matilda. Sister of Saint Adela of Pfalzel. Grand-daughter of Saint Sigebert III of Austrasia. Princess. Betrothed at age 15 to Count Herman, but he died on their wedding day. Irmina became a nun and founded a Benedictine convent in the old castle of Honrien at Trier, Germany, given to her by her father. Generous benefactor to Celtic and Saxon monks. At one point, an epidemic threatened to wipe out her community, but they were saved through the intercessory prayers of Saint Willibrord of Echternach. In gratitude, Irmina gave Willibrord the land at Echternach where he later established the great abbey that bore his name.

Died

c.716 at monastery of Weissenburg, Germany

Saint Adela of Pfalzel

புனித_அதெல்லா (-735)

டிசம்பர் 24

இவர் (#StAdelaOfPfalzel) ஜெர்மனியைச் சார்ந்தவர். 

இவரது தந்தை தெகோபெர்ட், தாய் மெடில்டா என்பவர் ஆவர். அரச குடும்பத்தைச் சார்ந்த இவர், மிகவும் வசதியான வாழ்க்கை வாய்க்கப் பெற்றார். ஆனாலும் இவர் எளிமையாகவே வாழ்ந்து வந்தார். 

இவரது பெற்றோர் இவரை ஆல்பெரிக் என்பவருக்கு மணமுடித்துக் கொடுத்தனர். மிகவும் மகிழ்ச்சியாகச் சென்றது இவரது இல்லற வாழ்க்கை. கடவுள் இவர்களுக்கு ஒரு குழந்தையைக் கொடுத்து அருள்பாலித்தார். 

இப்படி இருக்கையில் இவரது கணவர் திடீரென இறந்தார். இதனால் இவர் கைம்பெண் ஆனார். மேலும் இவரது அழகு, செல்வாக்கு, அதிகாரம் யாவற்றையும் பார்த்து விட்டுப் பலரும் இவரை மறுமணம் செய்து கொள்ளப் போட்டி போட்டுக் கொண்டு வந்தனர். எல்லாரையும் ஒதுக்கித் தள்ளிய இவர், ஃபால்சல் என்ற இடத்தில் ஒரு துறவுமடத்தைக் கட்டி எழுப்பி, அங்கேயே இறுதி வரைக்கும் இறைவேண்டலிலும் நோன்பிலும் நிலைத்திருந்தார். 

இவர் இறையடி சேர்ந்த ஆண்டு 735

Also known as

Addula, Athela, Adolena, Adula, Adolana

Profile

Daughter of Saint Dagobert II, King of the Franks, and the Anglo-Saxon princess Matilda. Sister of Saint Irmina of Oehren. Grand-daughter of Saint Sigebert III, king of Austrasia. Princess. Married to a man named Alberic. Mother of one son. Widowed in 700. Her wealth, position, and beauty brought her many suitors, but she turned them all down and became a nun. Founded the convent of Palatiolum of Pfalzel near Trier, Germany, and served as its first abbess. Spiritual student of Saint Boniface.

Died

24 December 735 of natural causes

Saint Trasilla

Also known as

Tarsilla, Tharsilla, Thrasilla

Profile

Sister of Saint Sylvia of Rome and Saint Emiliana. Aunt of Pope Saint Gregory the Great. Lived as a religious sister without joining any order, taking private vows. Received a vision of Pope Saint Felix III, an ancestor, who encouraged her to leave this vale of tears; she died a few days later on Christmas Eve. A few days after her death, she appeared to Emiliana with the same message; Emiliana died on Epiphany eve.

Born

Roman citizen

Died

• 24 December, year unknown

• relics at the Oratory of Saint Andrew, Celian Hill, Rome, Italy

Patronage

single laywomen

Saint Bruno of Ottobeuren

Additional Memorial

25 November (translation of relics)

Profile

Benedictine lay-brother at Ottobeuren Abbey, Bavaria (modern Germany).

Died

• c.1050 at the Ottobeuren Abbey, Bavaria, Germany of natural causes

• miracles reported at his grave

• relics enshrined in the choir of Saint Michael's Chapel, Augsberg, Germany on 25 November 1189 by Bishop Udalschalk

• relics enshrined in the chapter hall at Ottobeuren Abbey in 1553

• relics enshrined in the side chapel of Saint John Nepomuk in the Ottobeuren Abbey in 1772

Adam the Patriarch

Profile

First human being. Lived in the Garden of Eden until expelled by God. Married to Eve. Father of Cain, Abel, Seth and other children. Old Testament Patriarch.

Patronage

• gardeners

• tailors

Saint Caran of Scotland

Also known as

Caranus

Profile

Missionary bishop in the east of Scotland. Commemorated in the Aberdeen Breviary.

Born

in eastern Scotland

Died

669

Saint Hanno of Worms

Additional Memorial

20 September (Benedictines; Worms)

Profile

Benedictine monk in the monastery of Saint Maximin in Trier, Germany. First abbot of the monastery of Saint Mauritius of Magdeburg, Saxony, (in modern Germany) in 937. Bishop of Worms, Rhineland-Palatinate (in modern Germany) in 950. Attended the provincial synod in Mainz, Germany in c.954.

Born

10th century Hesse, Germany

Died

24 December 978 in Worms, Germany of natural causes

Saint Euthymius of Nicomedia

Also known as

Euthymios

Additional Memorials

• 28 December as one of the 20,000 Martyrs of Nicomedia

• 3 September - Eastern calendar

Profile

During the persecutions of Diocletian, Euthymius encouraged Christians to hold onto their faith, and gave Christian burial to martyrs. For this he was executed. Martyr.

Died

303 in Nicomedia, Asia Minor

Saint Mochua of Timahoe

Profile

Son of Lonan. Soldier. Monk as a young man. Founded a monastery in Derenish, County Laois, Ireland. Founded the monastery of Timahoe (Teach Mochua / House of Mochua) in County Cavan, Ireland. Some monasteries in Scotland claim Mochua as their founder.

Born

Achonry district of Connaught, Ireland

Died

c.657 in the monastery in Derenish, County Laois, Ireland of natural causes

Saint Delphinus of Bordeaux

Also known as

Delfinus, Delphin

Profile

Friend of Saint Ambrose of Milan and Saint Venerius of Milan. Instrumental in converting Saint Paulinus of Nola. Bishop of Bordeaux, France. Ordained Saint Amandus. Assisted at the Council of Saragossa in 380, and fought the Priscillianist heresy.

Died

24 December 403 of natural causes

Blessed Ignacio Caselles García

Also known as

Juan Crisóstomo of Gata de Gorgos

Profile

Franciscan Capuchin priest. Martyred in the Spanish Civil War.

Born

18 November 1874 in Gata de Gorgos, Alicante, Spain

Died

24 December 1936 in Orihuela, Alicante, Spain

Beatified

13 October 2013 by Pope Francis

Blessed Brocard of Strasbourg

Profile

Studied in Paris, France. Friend of Blessed Reginald of Orleans. Joined the Dominicans in Paris on 1 February 1220. Assigned to preach and teach in the Holy Lands where he founded houses in Bethlehem, Nazareth, Damascus and other cities. Prior of the Dominican Province of the Holy Lands.

Blessed Pablo Meléndez Gonzalo

Profile

Married layman in the archdiocese of Valencia, Spain. Martyred in the Spanish Civil War.

Born

6 November 1876 in Valencia, Spain

Died

24 December 1936 in Castellar highway, Valencia, Spain

Beatified

11 March 2001 by Pope John Paul II

Blessed Venerandus of Clermont

Profile

Member of a senatorial family. Bishop of Clermont, France from 385 until his death 38 years later. Supported evangelists throughout the region.

Born

Clermont, Auvergne, Gaul (modern France)

Died

423 of natural causes

Saint Boniface of Saint-Paul-Trois-Châteaux

Profile

Bishop of Saint-Paul-Trois-Châteaux (in modern France) beginning c.412.

Born

4th century

Died

5th century

Saint Castorino of Saint-Paul-Trois-Châteaux

Profile

Ninth bishop of Saint-Paul-Trois-Châteaux, Gaul (in modern France), serving in the late 5th and early 6th centuries.

Blessed Alberic of Gladbach

Also known as

Adalbert, Adelbert, Albert

Profile

Tenth century soldier. Knight. Falsely accused of a crime, he was blinded as punishment. Pilgrim. Benedictine monk at Gladbach, Germany.

Blessed Peter de Solanes

Profile

Soldier. Knight. Mercedarian, receiving the habit from Saint Peter Nolasco.

Saint Gregory of Spoleto

Profile

Priest. Martyred in the persecutions of Maximinian Herculeus.

Died

c.304

Blessed Francesco dei Maleficii

Also known as

Apostle of Corsica

Profile

Franciscan missionary to Corsica.

Died

1290 of natural causes

Blessed Boniface I

Profile

Bishop of Saint-Paul-Trois-Châteaux (in modern France) from 820 to 839.

Born

8th century

Died

9th century

Blessed Mercedarian Brothers

Profile

Four Mercedarian friars who worked to free Christians enslaved by Muslims, and to preach Christ along the way to any who would hear.

• Blessed Dionysius Roneo

• Blessed Philip Claro

• Blessed Giulio Pons

• Blessed Peter of Valladolid

Blessed Mercedarian Sisters

Profile

Six cloistered Mercedarian nuns at the convent of Vera Cruz in Berriz, Spain. Noted for their devotion to the rules of the Order and for their deep prayer lives.

• Blessed Anna Maria Prieto

• Blessed Anna de Arrano

• Blessed Orsola de Larisgoizia

• Blessed Maguna Mary

• Blessed Margaret

• Blessed Mary of the Assumption Sarria

Martyred Maidens of Antioch

Profile

A group of forty virgins martyred in the persecutions of Decius. None of their names have come down to us.

Died

martyred in 250 in Antioch, Syria

Martyrs of Tripoli

Profile

A group of Christians martyred together, date unknown. The only details that have surived are six of the names - Drusus, Lucian, Metrobius, Paul, Theotimus and Zenobius.

Died

Tripoli, Libya

இன்றைய புனிதர்கள் டிசம்பர் 23

 St. Theodulus

Feastday: December 23

Death: 250

Martyr with Saturninus, Euporus, Gelasius, Eunician, Leomenes (or Cleomenes), Basilides, Agathopus, Zeticus, and Evaristus. They were put to death on Crete during the persecutions of Emperor Trajanus Decius (r. 249-251) and are revered on Crete.

St. John Cantius

 புனிதர் ஜான் கான்ஷியஸ் 

(St. John Cantius)

ஒப்புரவாளர்:

(Confessor)

பிறப்பு: ஜூன் 23, 1390

கெட்டி, ஒஸ்வீஸிம், போலந்து

(Kęty, Oświęcim, Poland)

இறப்பு: டிசம்பர் 24, 1473 (வயது 83)

க்ரகோவ் அகடமி, க்ரகோவ், போலந்து

(Kraków Academy, Kraków, Poland)

ஏற்கும் சமயம்:

ரோமன் கத்தோலிக்க திருச்சபை

(Roman Catholic Church)

முக்திபேறு பட்டம்: மார்ச் 28, 1676

திருத்தந்தை பத்தாம் க்ளெமென்ட்

(Pope Clement X)

புனிதர் பட்டம்: கி.பி. 1767

திருத்தந்தை பதின்மூன்றாம் க்ளெமென்ட்

(Pope Clement XIII)

முக்கிய திருத்தலங்கள்:

புனிதர் ஆன்னி ஆலயம், க்ரகோவ், போலந்து

(Church of St. Anne, Kraków, Poland)

பாதுகாவல்:

போலந்து (Poland), லித்துவானியா (Lithuania), ஜகியேல்லோனியன் பல்கலைகழகம் (Jagiellonian University)

நினைவுத் திருநாள்: டிசம்பர் 23

புனிதர் ஜான் கான்ஷியஸ், ஒரு போலிஷ் கத்தோலிக்க குருவும், தத்துவ அறிஞரும், இயல்பியலாளரும், இறையியலாளரும் ஆவார். இவர் "கான்ட்டியின் ஜான்" அல்லது "ஜான் கான்ஷியஸ்" (John of Kanty or John Kantius) என்ற பெயர்களாலும் அறியப்படுகிறார்.

போலந்து நாட்டின் “கெட்டி” (Kęty) என்ற சிறிய நகரத்தில் பிறந்த ஜான் கான்ஷியஸின் தந்தை “ஸ்டானிஸ்லாஸ்” (Stanisław) ஆவார். தாயாரின் பெயர் “அன்னா கன்ட்டி” (Anna Kanty) ஆகும். “க்ரகோவ்” பல்கலையில் கற்று இளங்கலை மற்றும் தகுதிச் சான்றுகளைப் பெற்றார். கி.பி. 1418ம் ஆண்டு, தத்துவ ஞான சாஸ்திரத்தில் முனைவர் பட்டம் வென்றார். அடுத்த மூன்று ஆண்டுகாலம் பல்கலையில் தத்துவவியல் கற்பித்த அவர், அதே வேளையில் குருத்துவ தயாரிப்பிலும் ஈடுபட்டிருந்தார்.

குருத்துவ அருட்பொழிவின் பின்னர், அவர் (Canons Regular of the Most Holy Sepulcher) என்ற சபை நடத்தும் பள்ளிக்கு தலைவராக பொறுப்பேற்றார். அவர் அங்கிருக்கும்போதே “க்ரகோவ்” பல்கலையில் “கத்தோலிக்க திருச்சபையின் மறைக்கல்வி” (Sacred Scripture) கற்பிப்பதற்காக பேராசிரியராக பணி நியமனம் பெற்றார்.

இறையியலில் முனைவர் பட்டம் வென்ற இவர், “க்ரகோவ்” பல்கலையில் இறையியல் துறையின் இயக்குனராக நியமனம் பெற்றார். கி.பி. 1473ம் ஆண்டு, தமது மரணம் வரை பேராசிரியராகவே பணியாற்றினார். ஜான் பரிசுத்த வேதாகமத்தின் சுவடிகள், இறையியல் துண்டுப்பிரதிகள் மற்றும் ஆய்வு நூல்களையும் நகலெடுக்கும் பணியில் பல மணிநேரம் செலவிட்டார்.

க்ரகோவ் நகரில் இவர் வாழ்ந்த காலத்தில், இவர் எழைகளின்பால் - முக்கியமாக பல்கலையின் ஏழை மாணவர்களின் பேரில் கொண்ட பெருந்தன்மை மற்றும் இரக்க குணங்களுக்காய் நன்கு அறியப்பட்டார். இவர் ரோம் நகருக்கு நான்கு தடவையும் ஜெருசலேம் புனித நகருக்கு ஒரு தடவையும் நடை பயணமாகவே யாத்திரை சென்று திரும்பினார்.

பணி ஓய்வு பெற்றிருந்த இவர், கி.பி. 1473ம் ஆண்டு, டிசம்பர் மாதம், 24ம் தேதி, தமது என்பத்துமூன்றாவது வயதில், தாம் கல்வி கற்ற இடத்திலேயே மரித்தார்.

Also known as

• John Cantius

• John Kantius

• John of Kanti

• John of Kenti

Feastday: December 23

Patron: of Poland; Lithuania; University of Cracow

Birth: 1390

Death: 1473

Patron saint of Poland and Lithuania, also called John of Kanti or John of Kenty. He was born in Kanti, Poland, and was ordained after studies at the University of Cracow. John was ap­pointed a lecturer on Scriptures and was a popular preacher and parish priest for a few years before retaming to his university position. Attacks had been made by jealous associates about his abilities. Famous for his austerities and care for the poor, he was canonized in 1767 and was declared a patron of Poland and Lithuania by Pope Clement XII in 1737.

This article is about the saint and theologian. For the inventor, see John Kanzius. For the American inventor, see John Cantius Garand.

John Cantius (Latin: Joannes Cantius; Polish: Jan z Kęt or Jan Kanty; 23 June 1390 – 24 December 1473) was a Polish priest, scholastic philosopher, physicist and theologian.

Biography

John Cantius was born in Kęty, a small town near Oświęcim, Poland, to Anna and Stanisław Kanty. He attended the Kraków Academy at which he attained bachelor, and licentiate.[1] In 1418 he became a Doctor of Philosophy.[2] Upon graduation he spent the next three years conducting philosophy classes at the university, while preparing for the priesthood.

Upon his ordination, he became rector at the school of the Canons Regular of the Most Holy Sepulcher in Miechow.[2] While there, he was offered a professorship of Sacra Scriptura (Holy Scripture) back at his alma mater, the Kraków Academy, which would later be named the Jagiellonian University. He attained a doctorate in theology and eventually became director of the theology department. He held the professorship until his death in 1473. Cantius spent many hours copying manuscripts of the Holy Scriptures, theological tracts, and other scholarly works.

In physics, he helped develop Jean Buridan's theory of impetus, which anticipated the work of Galileo and Newton.

During his time in Kraków, Cantius became well known in the city for his generosity and compassion toward the poor, especially needy students at the university. He subsisted on what was strictly necessary to sustain his life, giving alms regularly to the poor. He made one pilgrimage to Jerusalem and four pilgrimages on foot to Rome.[1]

Michael Miechowita, the medieval Polish historian and Cantius's first biographer, described Cantius's extreme humility and charity; he took as his motto:

Conturbare cave: non est placare suave,

Infamare cave; nam revocare grave.[1]

(Beware disturbing: it's not sweetly pleasing,

Beware speaking ill: for taking back words is burdensome.)

He died while living in retirement at his alma mater on 24 December 1473, aged 83. His remains were interred in the Collegiate Church of St Anne, where his tomb became and remains a popular pilgrimage site.[2] He is the patron of the diocese of Bielsko-Żywiec (since 1992), and of the students.

Veneration

John Cantius was beatified in Rome by Pope Clement X on 28 March 1676. He was named patron of Poland and Lithuania by Pope Clement XII in the year 1737.[3] Ninety-one years after his beatification, John Cantius was canonized on 16 July 1767, by Pope Clement XIII.

The Roman Breviary distinguishes him with three hymns; he is the only confessor not a bishop who has been given this honor in the Catholic liturgy.

St. John Cantius is a popular saint in Poland. A number of churches and schools founded by Polish diaspora communities throughout North America are named in his honor, in cities as far-ranging as Cleveland, Ohio; Winnipeg, Manitoba; Detroit, Michigan; Chicago, Illinois; Rolling Prairie, Indiana, Milwaukee, Wisconsin; St. Cloud, Minnesota; Wilno, Minnesota, Philadelphia, Erie, and Windber, Pennsylvania; New York City and Buffalo, New York.

"John Cantius" has been used as a first and middle name—see, for example, John Cantius Garand.

In 1998, a new religious institute was founded, based in Chicago, which took St. John Cantius as their patron saint. Thus they are the Canons Regular of Saint John Cantius.

Feast day

When St. John Cantius's feast day was first inserted into the General Roman Calendar in 1770, it was initially assigned to 20 October, but in the calendar reform of 1969 it was moved to 23 December, the day before the anniversary of his death, which occurred on Christmas Eve 1473.[4] Those who, as authorized by Pope Benedict XVI in Summorum Pontificum, use the 1962 Roman Missal continue to celebrate it on 20 October as a III Class Feast.

Saint Marguerite d'Youville

புனித_மரிய_மார்கரெட்_தெ_யுவெல்லே

(1701-1771)

டிசம்பர் 23

இவர் (#StMarieMargueriteDYouville) கனடாவைச் சார்ந்தவர். 

இவருக்கு ஏழுவயது நடக்கும்போது தன் தந்தையை இழந்தார். இதனால் இவர் தனது தாயின் பராமரிப்பில் வளர்ந்து வந்தார். குடும்பத்தில்  நிலவிய வறுமையின் காரணமாக இவரது தாத்தாதான் இவருக்கு நிதியுதவி அளித்து, இரண்டு ஆண்டுகள் குயூபக் என்ற நகரில் கல்வி கற்றச் செய்தார்.

இதன் பிறகு தனது வீட்டுக்குத் திரும்பிய இவர், தன் தாய்க்கு மிகவும் உறுதுணையாக இருந்து, தன் சகோதரர் சகோதரிகளின் வளர்ச்சிக்கும் காரணமாக இருந்தார்.

இவருக்கு 20 வயது நடக்கும்போது இவர் பிரான்சிஸ்கோஸ் தெ யுவில்லே என்பவருக்கு மணமுடித்துக் கொடுக்கப்பட்டார். அவர் இவரைக் கடுமையாகச் சித்திரவதை செய்தார். இதனால் இவருடைய இல்லற வாழ்க்கை மிகவும் துன்பம் நிறைந்ததாக இருந்தது.

இந்நிலையில் இவருக்கு 29 வயது நடக்கும் போது இவரது கணவர் இறந்து போனார். இதனால் இவர் தன் இரு மகனையும் நல்லமுறையில் வளர்த்து, அவர்களைக் குருத்துவப் பணிக்குக் கையளித்து விட்டு, பொதுவாழ்வில் ஈடுபடத் தொடங்கினார். 

1737ஆம் ஆண்டு அன்பின் பணியாளர்கள் சபை என்ற சபையை தொடங்கிய இவர், நோயாளர்கள் நடுவில் கடுமையாகப் பணி செய்தார்; அவர்களுக்காக ஒரு மருத்துவமனையையும் கட்டியெழுப்பினார். அந்த மருத்துவமனை ஒரு பெரிய தீவிபத்தில் எரிந்தபோதும், மீண்டுமாக அதைக் கட்டியெழுப்பி நோயாளர்களுக்குப் பேருதவியாக இருந்தார்.

இவ்வாறு மக்கள் பணியையும் இறைப்பணியையும் ஒருசேரச் செய்த இவர் 1771 ஆம் ஆண்டு இறையடி சேர்ந்தார். இவருக்குத் திருத்தந்தை இரண்டாம் ஜான் பால் 1990 ஆம் ஆண்டு புனிதர் பட்டம் கொடுத்தார்.

Also known as

• Mary Margaret Dufrost de Lajemmarais d'Youville

• Marie-Marguérite d'Youville

• Marie-Marguérite Dufrost de Lajemmerais

Profile

Eldest of six children born to Christophe Dufrost de Lajemmerais, who died in her youth, and Renee de Varennes; niece of Laverendrye, who 'discovered' the Rocky Mountains. Her father died when Marguerite was seven. Educated for two years by the Ursulines in Quebec, she returned home at age 13 to help her mother raise her younger siblings, and to teach them what she'd learned. Her mother re-married, her step-father an Irish physician who was considered an outsider by their friends; the family fell out of favour in their own town, and moved to Montreal. There on 12 August 1722 at age 21, Marguerite married François de Youville, and the couple lived with his mother. François proved to be a negligent, adulterous bootlegger. Marguerite was mother of six children, four of whom died in infancy; both surviving sons became priests. Widowed in 1730 at age 28; François left her nothing but debt.

Marguerite opened a small store to support herself and her children, and spent much of her profits helping those even poorer than herself. With the help of Father Louis Normant du Faradon and three like-minded women, she founded the Sisters of Charity of the General Hospital of Montreal (Grey Nuns) on 31 December 1737; the congregation received diocesan approval in 1755. She and her sisters took over operation of the failing and decrepit General Hospital in Montreal on 7 October 1747; Marguerite lived in the hospital the rest of her life, served as its director, and through the work of the sisters it became a success and beacon to outcasts. The hospital was nearly closed several times due to financial problems and armed conflict between the English and French for the region; Mother Marguerite and her sisters made clothes which were sold to traders in order to raise money, and her care for sick English soldiers caused them to avoid damage to the building. Today the sisters work throughout Canada, the United States, Africa, and South America.

Born

15 October 1701 at Varennes, Quebec, Canada

Died

23 December 1771 in the General Hospital, Montreal, Quebec, Canada of natural causes

Canonized

9 December 1990 by Pope John Paul II

Patronage

• against the death of children

• difficult marriages

• in-law problems

• loss of parents

• people ridiculed for their piety

• victims of adultery

• victims of unfaithfulness

• widows

Saint Antonio of Saint Anne

Also known as

• Antonio Galvao de Franca

• Antônio de Sant'Anna Galvão

• Frei Galvão

Profile

Born to a deeply religious family of high social status. At 13 he began studies at the Jesuit seminary in Belém, but anti-Jesuit sentiment in the region caused his family to move him to the Alcantarine Franciscans. Novice at the Saint Bonaventure friary in Macacu, Rio de Janeiro, Brazil on 15 April 1760, making his final vows in the Order of Discalced Friars Minor in 1761. Ordained on 11 June 1762. Served as preacher, porter, and confessor to the local laity, and then as confessor to the Recollects of Saint Teresa in Sao Paulo, Brazil from 1769 to 1770. There he met Sister Helena Maria of the Holy Spirit who said she had visions in which Jesus was asking her to make a new foundation. Together they founded Our Lady of the Conception of Divine Providence on 2 February 1774. It was modeled after the Conceptionists, and was a home for girls who wished to live a religious life but without taking vows. When Sister Helena died in 1775, Friar Galvao served a leader for the new Recollects, supervising both spiritual development and constrution of housing for the many new sisters, and wrote their Rule. Appointed novice master in Macacu in 1781. Appointed guardian of Saint Francis Friary in Sao Paulo in 1798. Chosen definitor in 1802. Visitator general and president of the Chapter in 1808, but was forced to resign these positions due to failing health and the extensive travel requirements. Founded the Saint Clare friary in Sorocaba, Sao Paulo in 1811.

Born

1739 in the "Freguezia" of Santo Antonio da Vila de Guarantingueta, Brazil

Died

• 23 December 1822 at the Recolhimento da Luz, Sao Paulo, Brazil of natural causes

• buried in the Recolhimento da Luz church

• his tomb is a place of pilgrimage

Canonized

11 May 2007 by Pope Benedict XVI

Patronage

World Youth Day 2013

Saint Dagobert II

Profile

Born a Prince, the son of Saint Sigebert III, king of Austrasia, and Chimnechild of Burgundy. Upon Sigebert's death in 656 when Dagobert was still a child, the throne was stolen by Dagobert's guardian Gimoald in order to make his own son, Childebert, king. Dagobert was kidnapped and exiled to Ireland and England where he was placed with Dido, bishop of Poitiers, France. He attended school at the court of the king. Friend of Saint Wilfred of York. He married an English princess, and had several children including Saint Irmina of Oehren and Saint Adela of Pfalzel. Fought against Theodercus III. Eventually recalled to Austrasia for a supposed reunion, he died in a "hunting accident" that most considered a murder committed to permanently remove him from the throne.

Born

c.650

Died

• 23 December 679 at Lorraine, France in a hunting accident by Ebroin, mayor of the palace

• may have been murdered, and is considered a martyr

Patronage

• kidnap victims

• kings

• orphans

• parents of large families

Blessed Ivo of Chartres

Also known as

Yves, Yvo

Profile

Born to the French nobility. Studied in Paris and the abbey of Bec in Normandy. Fellow student with Saint Anselm of Canterbury. Prior at Saint Quentin, Beauvais c.1069. Teacher. Bishop of Chartres in 1090. Consulted on matters of theology and canon law, and a strong opponent of simony. Imprisoned for opposing King Philip I's attempt to abandon his wife to make another marriage in 1092. Many of his letters and sermons survive to today. One of the most notable bishops of France at the time of the lay investiture controversy.

Born

c.1040 at Beauvais, France

Died

23 December 1115 of natural causes

Beatified

• 1570 by Pope Pius V (office granted)

• by Pope Benedict XIV (added to martyrology)

Saint Servulus of Rome

Also known as

• Servolo il paralitico

• Servolo the Paralysed

Profile

Afflicted from birth with a severe palsy that prevented him from ever standing or even sitting unaided. His family carried him to the door of Saint Clement's church in Rome, Italy so he could beg for alms. He kept enough for the most meagre existence, giving the rest to beggars he considered poorer than himself, and buying Scriptural works that he would beg people to read to him. Saint Gregory the Great wrote about him.

Born

6th century in Rome, Italy

Died

• c.590 of natural causes

• buried at Saint Clement's church, Rome, Italy

Patronage

• against cerebral palsy

• disabled people

• handicapped people

• physically challenged people

Saint Thorlac Thorhallsson

Also known as

• Thorlac Thorhalli

• Porlakr Thorhallsson

Additional Memorial

20 July (translation of relics)

Profile

Born to the Icelandic nobility. Deacon by age 15, priest by 18. Studied in Paris, France and Lincoln, England, and visited London, England before returning to Iceland in 1161. Refused an arranged marriage to a wealthy widow. Founded an Augustinian abbey on his farmland, and served as its abbot. Bishop of Skalholt, Iceland. Fought simony and incontinency.

Born

1133 at Iceland

Died

23 December 1193 at Skalholt, Iceland of natural causes

Canonized

• 1198 by the Icelandic Allthing

• 14 January 1984 by Pope John Paul II

Patronage

Iceland

Saint Nicolás Factor-Estaña

Also known as

Nicholas Factor

Profile

Son of a tailor. Joined the Franciscans in 1537. Well-known, highly admired and sought after itinerant preacher throughout the region of Valencia, Spain. Noted for scourging himself savagely before each sermon. Mystic and visionary. Legend says that when he was in an ecstasy he would become over-heated and had to be dunked in water which would boil. Friend of Saint Pascal Baylon, Saint Louis Bertrand and Saint John de Ribera each of whose testimony was used in Nicholas' beatification investigation.

Born

1520 in Valencia, Spain

Died

1583 of natural causes

Beatified

27 August 1786 by Pope Pius VI

Blessed Hartmann of Brixen

Also known as

Armand, Artmanno, Harmannus

Profile

Born to the Bavarian nobility. Educated by Augustinian monks at the Saint Nikola monastery in Passau, Germany. Dean of the cathedral of Salzburg, Austria in 1122. Bishop of Brixen. Counselor to his parishioners, the poor, his clergy, popes and emperors. Great benefactor to those in religious life in his diocese, especially the Benedictines.

Born

c.1090 at Oberpolling, Bavaria, Germany

Died

1164 of natural causes

Beatified

1784 by Pope Pius VI (cultus confirmed)

Patronage

• Bolzano-Bressanone, Italy, diocese of

• Brixen, Italy, diocese of

• pregnant women

Saint John Stone

Additional Memorials

• 25 October as one of the Forty Martyrs of England and Wales

• 23 May - English Menology

Profile

Augustinian friar at Canterbury, England. Doctor of Divinity. Professor and prior at Droitwich. Martyred for denying royal supremacy of the Church. One of the Forty Martyrs of England and Wales.

Died

hanged, drawn, and quartered December 1538 or December 1539 (sources vary) at Dane-John, Canterbury, England

Beatified

• 29 December 1886 by Pope Leo XIII (cultus confirmation)

• 4 May 1970 by Pope Paul VI (decree on martyrdom)

Canonized

25 October 1970 by Pope Paul VI

Saint Joseph Cho Yun-ho

Also known as

• Iosephus Cho Yun-ho

• Yosep Jo Yun-ho

Additional Memorial

20 September as one of the Martyrs of Korea

Profile

Young layman who grew up on a farm in the apostolic vicariate of Korea. Son of Saint Peter Cho Hwa-so. Catechist. Martyr.

Born

1848 in Sinchang, Chungcheong-do, South Korea

Died

beaten to death on 23 December 1866 in Supjeong-i, Jeongju, Chungcheong-do, South Korea

Canonized

6 May 1984 by Pope John Paul II

Blessed James Aymerich

Profile

Mercedarian friar. Elected Master General of the Mercedarians on 8 April 1419. He improved convents in several cities, straightened out some financial and debt problems, and redeemed many slaves. Advisor to King Alfonso V, especially on matters spiritual.

Born

Barcelona, Spain

Died

23 December 1428 of natural causes

Saint Migdonius of Rome

Additional Memorial

28 December as one of the 20,000 Martyrs of Nicomedia

Profile

Christian imperial official in Rome, Italy. He refused to renounce his faith during the persecutions of Diocletian. Martyr.

Died

drowned in 303 in Nicomedia, Bithynia (modern Izmit, Turkey)

Saint Mardonius of Rome

Additional Memorial

28 December as one of the 20,000 Martyrs of Nicomedia

Profile

Christian imperial official in Rome, Italy. He refused to renounce his faith during the persecutions of Diocletian. Martyr.

Died

drowned in 303 in Nicomedia, Bithynia (modern Izmit, Turkey)

Saint Frithbert of Hexham

Also known as

Fridebert, Frithubeorht

Profile

Bishop of Hexham, England for 34 years. Administered the diocese of Lindisfarne while Bishop Cynewulf was in prison.

Died

• 766 of natural causes

• relics re-discovered at Hexham, England in 1154

Saint John Cirita

Profile

Benedictine monk. Hermit in Galacia, Spain. Monk at Toronca, Portugal, which he helped turn into a Cistercian monastery. Wrote the Rule of the Knights of Avis.

Born

Spain

Died

c.1164 of natural causes

Blessed Herman of Scheda

Profile

Jewish convert to Christianity. Premonstratensian monk. Abbot of Scheda, archdiocese of Cologne, Germany.

Born

at Cologne, Germany

Died

c.1200 of natural causes

Saint Mazota of Abernethy

Profile

Leader of a group of 19 women who in the 8th century migrated from Ireland to Scotland to found a convent at Abernethy, Perthshire, Scotland on the Tay.

Saint Vintila of Orensee

Profile

Benedictine monk. Hermit at Pugino, near Orense, in Spanish Galicia.

Died

890 at Pugino, Spanish Galacia

Saint Besa of Egypt

Also known as

Wissa

Profile

Fifth century abbot in Egypt.

Saint Bincema

Profile

Nun. Martyr.

Died

3rd century Sardinia, Italy

Ten Martyrs of Crete

Profile

A group of ten Christians who died in the persecutions of Decius. They were -

• Agathopus

• Basilides

• Cleomenes

• Eunician

• Euporus

• Evaristus

• Gelasius

• Saturninus

• Theodulus

• Zeticus

Died

in 250 on Crete

Martyred in the Spanish Civil War

Thousands of people were murdered in the anti-Catholic persecutions of the Spanish Civil War from 1934 to 1939. I have pages on each of them, but in most cases I have only found very minimal information. They are available on the CatholicSaints.Info site through these links:

• Blessed Bernardino Irurzun Otermín

• Blessed Eleuterio Marne Mansilla

• Blessed Eliseo Miguel Lagro

• Blessed Enrique Cañal Gómez

• Blessed Enrique Izquierdo Palacios

• Blessed Epifanio Gómez Alvaro

• Blessed José María García Tabar

• Blessed Manuel Gutiérrez Ceballos

• Blessed Miguel Rodríguez González

• Blessed Pedro Luís y Luís

துறவி ஆஞ்சலா அவுட்ஷ் Angela Autsch

பிறப்பு 

26 மார்ச் 1900, 

ரோலக்கன் Röllecken, ஜெர்மனி

இறப்பு 

23 டிசம்பர் 1944, 

அவுஷ்விட்ஸ் வதை முகாம் Auschwitz, போலந்து

இவர் 27 செப்டம்பர் 1933 ஆம் ஆண்டு தமத்திருத்துவ சபையில் சேர்ந்தார். தனது துறவற வாழ்விற்குத் தேவையான அடிப்படை பயிற்சிகளைப் பெற்று 28 செப்டம்பர் 1938 ஆம் ஆண்டு தனது நிரந்தர வார்த்தைப்பாடுகளை பெற்று துறவியானார். திரு இருதய இயேசுவின் ஆஞ்சலா என்று தன் பெயரை மாற்றிக்கொண்டார். இவர் அத்துறவற சபையில் இருந்த வயது முதிர்ந்த துறவிகளை கவனித்துக் கொண்டும் இன்னும் பணிகளில் உதவி தேவைப்படுவோர்க்கும் உடனடியாக சென்று உதவி செய்தும் வந்தார். இவர் ஹிட்லரின் நாசிக்கொள்கையை கடைபிடிக்கும்படி வற்புறுத்தப்பட்டார். ஹிட்லர் தோழர்கள் சிலரால் 12 ஆகஸ்ட் 1940 ஆம் ஆண்டு கைதியாகப்பிடிக்கப்பட்டார். பிறகு ராவென்ஸ்பூர்க் Ravensbrück என்ற நகருக்கு நாடு கடத்தப்பட்டது. 

இவர் வதைமுகாமில் இருந்தபோதும் கூட தன்னுடன் இருந்தவர்களுக்கு இயேசுவின் பெயரால் உதவினார். இறை நம்பிக்கையிலிருந்து சிறிதும் தளராமல் நாளுக்குநாள் விசுவாசத்தில் வளர்ந்துக்கொண்டே சென்றார். ஏறக்குறைய ஆறு மாதங்கள் கழித்து மீண்டும் அவரின் துறவற மடத்திற்கு அழைத்துக் கொண்டு வரப்பட்டார். பின்னர் மீண்டும் அவுட்ஷ் Autsch என்ற நகருக்கு பிடித்து செல்லப்பட்டார். 26 மார்ச் 1942 ஆம் ஆண்டு தனது 42 ஆம் ஆண்டு பிறந்தநாளை வதைமுகாமில் சிறப்பித்தார். 

அதன்பிறகு அங்கேயே உணவு தயாரிப்பதற்கும் துணிகளையும் துவைப்பதற்கும் வழங்கப்பட்ட பொறுப்பை ஏற்றார். இவர் தன்னுடன் இருந்த பெண்களுக்கு தன்னால் இயன்ற வரை பலவிதமான உதவிகளை செய்தார். பெண்கள் குளிப்பதற்கான சோப்பையும், சூடான நீரையும் தயாரித்துக்கொடுத்து உதவினார். பசியில் வாடியோர்க்கும் போதுமான உணவை எவரும் அறியாதவண்ணம் கொடுத்து பசியாற்றினார். அதேப்போல் ஹிட்லருக்கு தெரியாமல் உடைகளை சேகரித்து தந்தார். நோயுற்றிருந்த மக்களை வேலை செய்ய விடாமல் தானே அனைத்து பணிகளையும் செய்து நோயாளிகளை காத்தார். இதனால் தான் சிறிதும் ஓய்வு எடுக்காமல் எப்போதும் மற்றவர்களின் நலனையே கருத்தாக கொண்டார். 

இவர் வதைமுகாமில் ஹிட்லரின் பிடியிலிருந்து அனைத்து மக்களாலும் அனைவரையும் காக்க வந்த ஏஞ்சல் (Angel) என்றே புகழப்பட்டார். எப்போதும் புன்முறுவலுடன் உடனிருந்தவர்களின் துன்பங்களைப் போக்கினார். இவ்வாறு எல்லோரின் இதயங்களிலும் இடம்பிடித்த ஏஞ்சல் குண்டுமழை வீசப்பட்டதில் சிக்கி இறைவனடி சேர்ந்தார். 

இன்றைய புனிதர்கள் டிசம்பர் 22

 St. Demetrius

Feastday: December 22

Martyr with Honoratus and Florus. They died at Ostia, Italy. Possibly the same as Sts. Demetrius and Honorius of November 21

Saint Frances Xavier Cabrini

புனித பிரான்சிஸ்கா சவேரியா கப்ரீனி 

St.Franziska Xaviera Cabrini

நினைவுத்திருநாள் : டிசம்பர் 22

பிறப்பு : 15 ஜூலை 1850, சான் ஆஞ்சலோ லோடிகியனோ Sant Angelo Lodigiano, இத்தாலி

இறப்பு : 22 டிசம்பர் 1917, சிகாகோ

முத்திபேறுபட்டம்: 1938

புனிதர்பட்டம்: 7 ஜூலை 1950, திருத்தந்தை 12 ஆம் பயஸ்

பாதுகாவல்: வீட்டு வேலை செய்பவர்கள்

இவர் தனது 24 ஆம் வயதிலேயே பல பொறுப்புகளை ஏற்றிருந்தார். நோயாளிகளை கவனித்து வந்துள்ளார். பெற்றோரை இழந்த பிள்ளைகளை பராமரித்து வளர்த்துள்ளார். வழிதவறி அலைந்த இளைஞர்களுக்கு நல்வழிகாட்டியுள்ளார். விதவை பெண்களை ஒன்று சேர்த்து வேலை வாய்ப்புகளை ஏற்படுத்திக்கொடுத்து அவர்களின் வாழ்விற்கு வழிகாட்டியுள்ளார். இவ்வாறு பல பணிகளை செய்த இவர் நீண்ட நாள் தன் மனதில் இருந்த சபை ஒன்றை நிறுவும் ஆசையையும் நிறைவேற்ற முடிவு செய்துள்ளார். இறுதியாக 1880 ஆம் ஆண்டு புனித இதயத்தின் மறைப்பணியாளர்கள் Missionarinnen vom Heiligsten Herzen என்ற சபையை நிறுவினார். இவரே அச்சபையின் முதல் சபைத்தலைவியாக பொறுப்பேற்று வழிநடத்தினார். 

இவர் இச்சபையை துவங்கிய ஒரு வருடம் கழித்து, திருத்தந்தை 13 ஆம் லியோ துறவற சபை என்று அறிவித்து, அங்கீகாரம் அளித்தார். மிகப் புகழ் வாய்ந்த மறைப்பரப்பாளர் புனித பிரான்சிஸ் சவேரியாவின் பெயரையும் தன் சபையின் துணைப் பெயராக வைத்தார். இவர் சபையை தொடங்கியப்பின்பும், சபை தனித்து இயங்குவதற்கு தேவையான சில பணிகளை நிறைவேற்றாமல் இருந்தார். இருப்பினும் அமெரிக்கா சென்று1888 ல் நியூயார்க்கில் பெரிய துறவற இல்லம் ஒன்றை எழுப்பினார். அங்கு பள்ளிகளையும் மருத்துவமனைகளையும் தனித்து செயல்படும் நிறுவனங்கள் பலவற்றையும் நிறுவினார். 

சிறப்பாக இவர் தாய்நாட்டை விட்டுவிட்டு நில புலன்களை இழந்து உறவென்று சொல்ல யாருமின்றிருந்த மக்களை தன் இதயத்தில் சுமந்து, அம்மக்களுக்கென்று தனி நிறுவனம் ஒன்றையும் நிறுவினார். இதனால் அந்நாட்டு மக்கள் பலர் இவரின் நற்பணிகளுக்கு உதவ முன் வந்தனர். பின்னர் அவ்வுதவியாளர்கள் பலரின் நட்பைக்கொண்டு, மீண்டும் சிகாகோவில் சபை ஒன்றை நிறுவினார். தற்போது இத்துறவற இல்லமே, அச்சபையின் தலைமையகமாக Generalate செயல்பட்டு வருகின்றது. அதன்பிறகு இச்சபையின் பணிகளால் பல இளம் பெண்கள் கவரப்பட்டு அச்சபைக்கு வந்து சேர்ந்தனர். 

பிரான்சிஸ்கா சவேரியா அத்துறவற மடத்தில் அனைவருக்கும் சிறந்ததோர் எடுத்துக்காட்டான வாழ்வை வாழ்ந்தார். ஒருநாளில் 20 மணிநேரம் இயேசுவின் நற்செய்திப்பணியை ஆற்றினார். மீதமுள்ள நேரங்களில் திவ்விய நற்கருணை ஆராதனை வைத்து நற்கருணை நாதரிடம் செபித்து வந்தார். இதன் பயனாக ஏராளமான பணிகளைச் செய்தார். 

Also known as

Francesca Saverio Cabrini

Additional Memorial

13 November (in the United States)

Profile

One of thirteen children raised on a farm. She received a convent education, and training as a teacher. She tried to join the order at age 18, but poor health prevented her taking the veil. A priest asked her to teach at a girl's school, the House of Providence Orphanage in Cadagono, Italy, which she did for six years. She took religious vows in 1877, and acquitted herself so well at her work that when the orphanage closed in 1880, her bishop asked her to found the Missionary Sisters of the Sacred Heart to care for poor children in schools and hospitals. Pope Leo XIII then sent her to the United States to carry on this mission.

She and six Sisters arrived in New York in 1889. They worked among immigrants, especially Italians. Mother Cabrini founded 67 institutions, including schools, hospitals, and orphanages in the United States, Europe and South America. Like many of the people she worked with, Mother became a United States citizen during her life, and after her death she was the first US citizen to be canonized.

Born

15 July 1850 at Sant'Angelo Lodigiano, Lombardy, Italy

Died

• 22 December 1917 at Chicago, Illinois, USA of malaria

• interred at 701 Fort Washington Avenue, New York, New York, USA

Beatified

• 13 November 1938 by Pope Pius XI

• her beatification miracle involved the restoration of sight to a child who had been blinded by excess silver nitrate in the eyes

Canonized

• 7 July 1946 by Pope Pius XII

• her canonization miracle involved the healing of a terminally ill nun

Patronage

• against malaria • emigrants, immigrants (given on 8 September 1950 by Pope Pius XII) • hospital administrators • orphans

Blessed Jutta of Disibodenberg

Also known as

• Jutta of Spamheim

• Jutta of Sponheim

• Judith...

Profile

Born to the German nobility, the sister of Count Megenhard of Spanheim. On 1 November 1106 she took up life as a hermitess, living in a small house near the Disibodenberg Abbey of Saint Disibod in the Rhineland (in modern Germany). She taught local children for a living, including Saint Hildegard of Bingen much of whose great learning can be attributed to Jutta. Jutta gained a reputation for spirituality and devotion to God, and attracted many young female followers who grew into a Benedictine convent. Jutta served as their abbess from 1116 until her death 20 years later, at which point Saint Hildegard took over.

Born

c.1084 in Spanheim, Rhineland-Palatinate (in modern Germany)

Died

• 22 December 1136 at Disibodenberg Abbey, Germany of natural causes

• many miracles reported at her grave

Representation

• Benedictine nun with two angels

• Benedictine nun with a burning lamp over her

• Benedictine nun surrounded by tongues of fire

Blessed Thomas Holland

Also known as

• Thomas Sanderson

• Thomas Hammond

Profile

Apparently the son of Richard Holland, a landed gentleman. Studied at Saint Omer, France, and Valladolid, Spain in 1621. Jesuit novice at Watten, Flanders, Belgium in 1624. Ordained in 1624 at Liège, Belgium. Parish priest at Ghent. Prefect of Saint Omer's. Spiritual co-adjutor at Ghent on 28 May 1634. He returned to England c.1635 to minister to covert Catholics, living on the run and using false names due to government perscution. He was skilled in disguises, spoke flawless French, Spanish, and Flemish, and could fool many. Arrested in London on 4 October 1642 for the crime of priesthood. He refused to cooperate with the trial proceedings, was convicted of being a priest, and sentenced to die. While awaiting execution, he ministered to other prisoners. Martyr.

Born

1600 at Sutton, Lancashire, England

Died

hanged, drawn, and quartered on 12 December 1642 at Tyburn, London, England

Beatified

15 December 1929 by Pope Pius XI

Blessed Ottone of Toulouse

Also known as

Ottone da Tolosa

Profile

Born to the French nobilty; brother of a viscount of Narborne; uncle of the queen of Navarre. Joined the Mercedarians. Sent to Constantinople to ransom two imprisoned Mercedarian brothers, Ottone was immediately imprisoned himself. When sultan Bajazet II learned that Ottone was a member of the nobility, he had the prisoner brought to him and asked why he had not brought it up to obtain better treatment; Ottone explained that he had abandoned worldly titles to serve Christ, and began explaining Christianity. The sultan had him thrown back into his cell and then murdered. Martyr.

Died

poisoned in prison in Constantinople (modern Istanbul, Turkey) in 1493

Saint Zeno of Nicomedia

Also known as

Zenon, Zinon

Additional Memorial

28 December as one of the 20,000 Martyrs of Nicomedia

Profile

Imperial Roman soldier and regimental commander. As the emperor Diocletian offered sacrifice to a statue of the goddess Ceres, Zeno laughed at and ridiculed the whole procedure. His jaw was shattered for having spoken, and he then was martyred for his sentiment.

Died

beheaded in 303 in Nicomedia, Bithynia (modern Izmit, Turkey)

Saint Flavian of Acquapendente

#புனித_ஃபிளாவியன்

டிசம்பர் 22

இவர் (#StFlavianOfAcquapendente) உரோமையின் ஆளுநராக இருந்தவர். 

இவரது மகள்கள்தான் புனித பிபியானாவும் புனித டெமிட்ரியாவும். இவரது மனைவியின் பெயர் டாப்ரோசா என்பதாகும்.

இவர் கிறிஸ்துவின்மீது மிகுந்த நம்பிக்கைகொண்டிருக்கிறார் என்பதை அறிந்த உரோமை மன்னன் தியோகிளசியன் , இவரது நெற்றியில் அடிமை என்று எழுதி, இத்தாலியில் உள்ள டஸ்கனி என்ற பகுதியில் இருந்த அக்குவாபென்டென்ட் என்ற இடத்தில் சிறை வைத்துச் சித்திரவதை செய்தான்.

இவ்வாறு இவர் சித்திரவதை செய்யப்படும் போது தனது இன்னுயிரைத் துறந்தார்.

இவர் கொல்லப்பட்ட ஆண்டு கி.பி. 362.

Profile

Father of Saint Bibiana and Saint Demetria; married to Saint Dafrosa of Acquapendente. A former prefect of imperial Rome. Julian the Apostate had him branded on the forehead as a slave for remaining loyal to his faith. Exiled to Acquapendente, Tuscany, Italy. Martyr.

Died

• 362 at Acquapendente, Italy of the results of torture and abuse

• he collapsed and died while in prayer

Saint Chaeremon of Nilopolis

Also known as

Chaerymon of Nilopolis

Profile

Bishop of Nilopolis, Egypt, a small island in the middle of the River Nile south of Memphis. He was a very old man when the persecutions of Decius began in 250. To escape, Charemon fled into the desert and was never seen again. Considered a martyr as he died due to fleeing persecution of the faith.

Died

c.250 of of unknown causes while in exile

Blessed Adam of Saxony

Also known as

Adam of Loccum

Profile

Benedictine Cistercian priest. Sacristan at the Cistercian Loccum Abbey in Saxony (modern Hanover, Germany. Noted for his strong devotion to the Blessed Virgin Mary; he is reported to have received visions of her, received two miraculous healings, and been a miracle worker.

Born

12th century

Died

c.1210 of natural causes

Saint Hunger of Utrecht

Also known as

Hungerus Frisus

Profile

Priest. Bishop of Utrecht, Netherlands in 856. He fled to Roermond, then Deventer in the Netherlands, and finally Prum, Germany to escape the Norman invasion; he spent his last days in exile in Prum.

Died

866 at Prum, Germany of natural causes

Blessed Bertheid of Münster

Profile

Raised in a pious family; her brother became Bishop Hermann I of Münster, Germany. Nun. Abbess of Liebfrauenpfarrei which ran a school for girls born to the nobility.

Died

22 December 1042 in Münster, Germany

Saint Abban of New Ross

Also known as

Abhan, Evin, Ewin, Neville, Nevin, Stephen

Profile

Founded Ros-mic-treoin abbey (modern New Ross), and evangelized in the area of Wexford, Ireland.

Born

Irish

Died

at Wexford, Ireland of natural causes

Saint Amaswinthus of Málaga

Also known as

Amaswinthus of Silva

Profile

Monk and abbot for 42 years at Silva de Málaga at Andalusia, southern Spain.

Died

982

Saint Honoratus of Toulouse

Also known as

Onorato

Profile

Third century bishop of Toulouse, France. Ordained Saint Firminus II.

Born

Spanish Navarre

Saint Athernaise of Fife

Also known as

• Athernaise the Silent

• Ethernascus

• Ithernaisc

Profile

Confessor of the faith in Fife, Scotland.

Martyrs of Ostia

Profile

A group of Christians martyred together. The only details about them to survive are three names - Demetrius, Florus and Honoratus.

Died

at Ostia, Italy

Martyrs of Rhaitu

Profile

43 monks martyred by Blemmyes.

Died

Raíthu, Egypt, date unknown

Martyrs of Via Lavicana

Profile

A group of 30 Christians martyred together in the persecutions of Diocletian.

Died

• c.303 in Rome, Italy

• buried between two bay trees on the Via Lavicana outside Rome

 அருளாளர் ஜேகபோன் 

(Blessed Jacopone da Todi)

ஃபிரான்சிஸ்கன் பொதுநிலை சகோதரர்:

(Franciscan Friar/ Lay Brother)

பிறப்பு: கி.பி. 1230

டோடி, ஊம்பிரியா, திருத்தந்தையர் மாநிலங்கள்

(Todi, Umbria, Papal States)

இறப்பு: டிசம்பர் 25, 1306

கோல்லாசோன், ஊம்பிரியா, திருத்தந்தையர் மாநிலங்கள்

முக்கிய திருத்தலம்:

சான் ஃபோர்ச்சுநெட்டோ தேவாலயம், டோடி, பெருஜியா, இத்தாலி

(Church of San Fortunato, Todi, Perugia, Italy)

நினைவுத் திருநாள்: டிசம்பர் 22

அருளாளர் "ஃப்ரா ஜேகபோன்" (Fra Jacopone of Todi), இத்தாலி நாட்டின் "உம்ப்ரியா" (Umbria) பிராந்தியத்தைச் சேர்ந்தவரும், ஃபிரான்சிஸ்கன் சபை பொதுநிலை சகோதரருமாவார். (Franciscan friar/ Lay Brother). இவர், ஆண்டவரைப் புகழ்ந்து உள்ளூர் மொழியில் பல்வேறு பாடல்களை எழுதியவராவார். இத்தாலிய அரங்கங்களின் ஆரம்பகால முன்னோடியான இவர், சுவிசேஷ (நற்செய்தி) பாடங்களை நாடகப்படுத்திய முந்தைய அறிஞர்களில் ஒருவர் ஆவார்.

"ஜேகபோ டேய் பெனெடெட்டி" (Jacopo dei Benedetti) எனும் இயற்பெயர் கொண்ட இவர், பிரபுக்களின் குடும்பமொன்றின் உறுப்பினர் ஆவார். வடக்கு இத்தாலியின் "எமிலியா-ரொமாக்னா" (Emilia-Romagna) பிராந்தியத்தின் தலைநகரான "பொலோக்னாவில்" (Bologna) சட்டம் பயின்ற இவர், ஒரு வெற்றிகரமான வழக்குரைஞர் ஆனார். இவர், தமது வயது இருபதுகளில் இருக்கையில் ஒரு சமயம், பக்தியும், தாராள குணமும் கொண்ட "வண்ணா" (Vanna) என்றொரு இளம் பெண்ணை திருமணம் செய்ததாக குறிப்புகள் கூறுகின்றன. இவ்வுலக ஆசைகள் மற்றும் வெற்றிகரமான வழக்குரைஞர் ஆகிய காரணங்களால், இவரது மனைவி தமக்குத் தாமே அந்தரங்க துறவற வாழ்க்கை வாழ்ந்தார்.

திருமணத்திற்குப் பிறகு, பெனடேட்டி ஒரு முறை, பொது பல்திறன் போட்டியொன்றில் பங்கேற்க தனது மனைவியை வற்புறுத்தினார். ஒரு காட்சியொன்றில், உட்கார்ந்து கொண்டிருந்த நிலையில் இருந்தபோது அவள் கொல்லப்பட்டாள். அவளது பக்கத்திற்கு அவசர அவசரமாக ஜேகபோன் ஒடி வந்தபோது, அவள் ஒரு மயிராடை அணிந்திருந்ததை கண்டுபிடித்தார். அதிர்ச்சியடைந்த அவர், தமக்காகவே தமது மனைவி இங்கனம் நோன்பு வாழ்க்கை வாழ்வதை அவர் உணர்ந்தார்.

பெனடெட்டி, தமது சட்ட பணிகளை கைவிட்டார். தம்மிடமிருந்த அனைத்தையும் தானமாக அளித்த இவர், கி.பி. 1268ம் ஆண்டு முதல் ஒரு நடமாடும் துறவியாக வாழ்ந்தார். மூன்றாம் நிலை தூய ஃபிரான்சிஸின் சபையில் (Third Order of St. Francis) சேர்ந்தார். இந்த காலகட்டத்தில், அவர் ஒரு சித்தம் கலைந்தவராக புகழ் பெற்றார். அவரது விசித்திரமான நடத்தை காரணமாகவும், அவரது ஆன்மீக செயல்பாடுகள் காரணமாகவும் அவருக்கு "பித்துப்பிடித்த மனிதன்" (Jacopone) எனும் புனைப்பெயர் கிட்டியது. உதாரணமாக, "டோடி" (Todi) நகரின் பொது இடங்களில் குதிரைச் சவாரி புரிபவர் அமரும் சேணம் (Saddle) அணிந்துகொண்டு நான்கு கால்களில் ஊர்ந்து செல்வது போன்ற காரியங்களில் ஈடுபடுவார். மற்றொரு சந்தர்ப்பத்தில், தனது சகோதரர் வீட்டில் ஒரு திருமணத்தில் தோன்றிய இவர், நிலக்கரியில் இருந்து எடுக்கப்பட்ட கரிய பொருள் மற்றும் இறகுகளை தலை குத்தல் கால்வரை அணிந்துகொண்டு சுற்றித் திரிந்தார்.

சுமார் பத்து வருடங்கள் இதுபோன்ற வாழ்க்கை வாழ்ந்ததன் பிறகு, பெனெடெட்டி இளம் துறவியர் சபையில் (Friars Minor" இணைய முயன்றார். ஆனால் அவருடைய நடவடிக்கைகள் காரணமாக அவரை ஏற்றுக்கொள்ள தயக்கம் காட்டினர். அவர் விரைவில் தற்பெருமை கொண்ட விசித்திரமான உலகைப் பற்றின ஒரு அழகான கவிதையை எழுதினார். இது, கி.பி. 1278ம் ஆண்டில் சபைக்குள் சேர்வதற்கு வழிவகுத்தது. அவர், ஒரு பொதுநிலை சகோதரராக (Lay Brother) வாழ தேர்வு செய்தார்.

இந்த நேரத்தில், ஃபிரான்சிஸ்கன் சபையில் இரண்டு பரந்த பிரிவுகளும் எழுந்தன. கடுமையான போக்குகளற்ற (More Lenient), மற்றும் குறைந்த மாயத் தோற்ற மனப்பாங்குகள் (Less Mystical Attitude) கொண்டது ஒரு பிரிவாகவும், மற்றது மிகவும் கடுமையான வாழ்க்கை முறைகளைக் கொண்டது. முழுமையான எளிமை மற்றும் பச்சாதாபத்துடன் பிரசங்கித்தல் மற்றொரு பிரிவாகும். ஜேகபோன், பிந்தைய குழு இணைக்கப்பட்டார். கி.பி. 1294ம் ஆண்டு, அவர்கள் திருத்தந்தை ஐந்தாம் செலஸ்டின் (Pope Celestine V) அவர்களிடம் ஒரு பிரதிநிதியை அனுப்பினர். மற்ற துறவியர்களிலிருந்து தனித்தனியாக வாழவும், ஃபிரான்சிஸ்கன் சபையின் சட்டதிட்டங்களை பரிபூரணமாக கடைப்பிடிக்க அனுமதி கேட்டனர்.

அவர்களது கோரிக்கை ஒப்புக்கொள்ளப்பட்டது. ஆனால், நடவடிக்கை எடுக்கப்படுவதற்கு முன்னரே, ஐந்தாம் செலஸ்டின் தமது திருத்தந்தைப் பதவியை இராஜிநாமா செய்தார். அவருக்குப் பின்வந்த திருத்தந்தை எட்டாம் போனிஃபேஸ் (Pope Boniface VIII), மேலும் கடுமையான கருத்துக்களை எதிர்த்தார். தொடர்ந்து வந்த போராட்டங்களின்போது, ஜேகபோன், குறிப்பிட்ட சில விவிலிய வார்த்தைகளை எழுதியதன்மூலம், ஆன்மீகவாதிகளின் காரணங்களை வெளியிட்டார். திருத்தந்தையால் சேர்க்கப்பட்டவர்களையும், எதிர்த்தவர்களையும் மிகக் கடுமையாக விமர்சித்தார். இரண்டு சகோதர-கர்தினால்கள் மற்றும் கொலோனாஸ், ஆகியோர் பிரான்சின் மன்னருடன் சேர்ந்து, திருத்தந்தை எட்டாம் போனிஃபேஸ் (Pope Boniface VIII) எதிரானபோது, ஜேகபோன் கொலோனாஸுக்கு தமது ஆதரவளித்த தெரிவித்தார். அரசியல் மற்றும் யுத்த நிலைமை ஏற்பட்டது. திருத்தந்தை அவர்களை வெளியேற்றினார். இவற்றின் விளைவுகளால், இரண்டு போட்டியிடும் கட்சிகளுக்கு இடையேயான ஒரு போரை தொடங்கிய இது, கி.பி. 1298ம் ஆண்டு, பாலஸ்தீன முற்றுகை மற்றும் ஜேகபோனை வெளியேற்றி, கைது செய்து, சிறையிலடைத்ததுடன் முடிவுக்கு வந்தது. ஐந்து வருடங்களுக்குப் பிறகு, கி.பி. 1303ம் ஆண்டு, திருத்தந்தை எட்டாம் போனிஃபேஸ் மரணமடைந்ததன் பின்னர் ஜேகபோன் விடுதலை செய்யப்பட்டார்.

உடல்நலம் கெட்டு, உடைந்துபோன ஜேகபோன், "பெருஜியா" (Perugia) மற்றும் "டோடி" (Todi) நகரங்களுக்கு இடையேயுள்ள சிறு மலை வாசஸ்தலமான "கொல்லஸ்ஸோன்" (Collazzone) நகரில் ஓய்வு பெற சென்றார். அங்கே, அவர் "எளிய கிளாரா" (Poor Clares) சமூகத்தினரால் கவனித்துக்கொள்ளப்பட்டார். கி.பி. 1306ம் ஆண்டின் இறுதியில் அவருடைய நிலை மோசமடையவே, தமது பழைய நண்பரான "லா வர்னா நகர அருளாளர் ஜான்" (Blesse John of La Verna) என்பவருக்கு தகவல் அனுப்பி, தமக்கு இறுதி சடங்குகளை வழங்கும்படி கேட்டுக்கொண்டார். கிறிஸ்து பிறப்பு தினத்துக்கு முன்தினம் வந்து சேர்ந்த ஜான், அவரை ஆறுதல்படுத்தினார். ஆனாலும் ஜேகபோன் நள்ளிரவில் மரித்துப் போனார்.

ஜேகபோன் உடல், முதலில் மடாலய தேவாலயத்தில் அடக்கம் செய்யப்பட்டது. கி.பி. 1433ம் ஆண்டு, அவரது கல்லறை கண்டுபிடிக்கப்பட்டது. அவரது மிச்சங்கள், "டோடி" (Todi) நகரில் உள்ள "சேன் ஃபோர்ச்சுனேட்டோ" "ஃபிரான்சிஸ்கன் ஆலயத்திலுள்ள" (Franciscan Church of San Fortunato) ஒரு நிலவறைக்கு மாற்றப்பட்டது.

 Blessed Jacopone da Todi 

Franciscan Friar/ Lay Brother:

Born: 1230 AD

Todi, Umbria, Papal States

Died: December 25, 1306

Collazzone, Umbria, Papal States

Major shrine:

Church of San Fortunato, Todi, Perugia, Italy

Fra Jacopone da Todi was an Italian Franciscan friar from Umbria in the 13th century. He wrote several laudi (songs in praise of the Lord) in the local vernacular. He was an early pioneer in Italian theatre, being one of the earliest scholars who dramatised Gospel subjects.

About the year 1230, a son was born to the noble family of the Benedetti at Todi in northern Italy. He received the name of Giacomo (Jacomo) or James in baptism. As a young man, he devoted himself to the study of law and soon became a very capable and celebrated lawyer. At the same time, Blessed Jacopone of Todi was very proud, vain, and worldly-minded. His young wife Vanna, on the other hand, was humble, devout, and generous. She regretted the worldly disposition of her husband and endeavoured to make amends before God for many of his failings.

One day in 1268, yielding to the wish of her husband, she attended a public tournament which was being held at Todi. Suddenly and unexpectedly, the stand-in which she and many other noblewomen were seated, collapsed, and she was fatally injured. When her clothes were removed, it was seen that she wore about her waist a penitential girdle. James was deeply shaken at the sight. It was surely for me, he thought to himself, that she was doing such penance.

On the spot, Blessed Jacopone of Todi resolved to abandon the vanities of the world, to live in extreme poverty, and for Christ’s sake to become a fool. He divided his possessions among the poor and entered the Third Order. Clothed in rags, he went about the streets of the city, an object of derision to the children and horror to the adults, laughed at and mocked as a fool and despised as a penitent by many who had once admired him as a learned and prominent man. In derision he was given the name of Jacopone, that is, “Crazy Jim.” He rejoiced in the name so much that he never wanted to be called otherwise.

After ten years of such humiliation, Blessed Jacopone of Todi asked to be admitted into the Order of Friars Minor. The repute of his folly, however, had gone ahead of him to the convent, and so he met with difficulties. He then composed a beautiful poem, which is still extant, on the vanity of the world, and its merit opened the way for his admission into the order in 1278. From that time forward he lived an unusually rigorous life, striving hard to achieve perfection in every virtue. Out of humility, he declined to be ordained a priest, yet he accomplished much good by his thoughtful and tender hymns, which he wrote in the vernacular.

Is it possible for a good and holy man to find himself suddenly on the wrong side in a conflict? That is what happened to Brother Jacopone in his old age. Having become a leader of the Spirituals, those friars who sought to imitate the poverty of St. Francis in a very strict manner, Jacopone also became associated with the two Colonna cardinals, Jacopo and Pietro, who were regarded as protectors of the Spirituals. These cardinals were also friends of Pope St Celestine V, who ruled the Church during the latter half of 1294 and then resigned. Unfortunately, the Colonna cardinals rebelled against Celestine’s successor, Boniface VIII, and questioned the validity of his election. Jacopone, who was undoubtedly in good faith, was with the Colonna cardinals when their fortress at Palestrina fell in September 1298; and so, at the age of sixty-eight, he was excommunicated and thrown into prison. Although Jacopone now realized he had made a mistake and begged Boniface VIII for absolution, it was only five years later, in October 1303, that Boniface’s successor, Benedict XI, absolved him and released him from his dungeon.

Jacopone had borne the hardships of his imprisonment in the spirit of penance; and he now spent the last three years of his life among his brethren, a more spiritual man than before. It was probably at this time that he wrote that masterpiece of Latin hymnology, the Stabat Mater. During those last years, Blessed Jacopone of Todi did not cease to weep.

“I weep,” he said, “because Love is not loved.”

On Christmas eve, 1306, while he and some of his brethren were in the Poor Clare convent at Collazzone, Jacopone knew that his last hour had come; and, like St Francis, he welcomed Sister death with song. His friend, Blessed John of La Verna, miraculously appeared on the scene and administered the last sacraments to him. Then Jacopone sang one of his favourite poems:

“Jesus, In Thee is all our trust, high hope of every heart.”

When Blessed Jacopone of Todi had finished his song, he closed his eyes; and, it is claimed, he died from an excess of love for the Infant Jesus, just as the priest who was celebrating the midnight Mass intoned the Gloria in Excelsis Deo; “Glory to God in the highest, and on earth peace to men of goodwill!”

From the time of his death, Brother Jacopone was venerated as a saint; and in popular devotion, he has been called Blessed Jacopone through the centuries. In 1596 his remains were enclosed in a magnificent tomb and placed in the Church of San Fortunato at Todi. At different times, for instance, in 1868-1869, attempts were made to have his cause of beatification introduced in Rome; but thus far his veneration as Blessed has not been officially approved.