இன்றைய புனிதர்கள் செப்டம்பர் 16

 Saint Cyprian of Carthage

 புனிதர் சிப்ரியன் 

கார்த்தேஜ் ஆயர், மறைசாட்சி:

(Bishop of Carthage, Martyr)

ஏற்கும் சமயம்:

ரோமன் கத்தோலிக்க திருச்சபை

(Roman Catholic Church)

கிழக்கு மரபுவழி திருச்சபை

(Eastern Orthodox Church)

பிறப்பு: கி.பி. 210

கார்த்தேஜ் (Carthage)

தற்போதைய துனிஷியா (Present day Tunisia)

இறப்பு: செப்டம்பர் 14, 258

கார்த்தேஜ் (Carthage)

தற்போதைய துனிஷியா (Present day Tunisia)

நினைவுத் திருநாள்: செப்டம்பர் 16

பாதுகாவல்: காலரா நோயிலிருந்து

புனிதர் சிப்ரியன், “கார்த்தேஜ்” (Carthage) நகர ஆயரும் முக்கியமான ஒரு ஆதி கிறிஸ்தவ எழுத்தாளரும் ஆவார். இவரது லத்தீன் படைப்புகள் பல இன்னும் நடைமுறையில் உள்ளன. மூன்றாம் நூற்றாண்டின் ஆரம்பத்தில் வட ஆப்பிரிக்காவில் கிறிஸ்தவர் அல்லாத குடும்பத்தில் பிறந்த இவர், பண்டைய கல்விமுறையில் கற்றார். இவரது இயற்பெயர் “தாசியஸ்” (Thascius) ஆகும்.

இளம் வயதிலிருந்தே கிறிஸ்துவை பின்பற்ற வேண்டுமென்று ஆசை கொண்ட இவர், தமது முப்பத்தைந்தாம் வயதில், 245ம் ஆண்டில் திருமுழுக்கு பெற்று கிறிஸ்தவ மதத்திற்கு மனம் மாறினார். திருவருட்சாதனங்களை பெற்று, திருமறையைப் பற்றி நன்கு அறிந்தார். பின்னர், தான் பிறந்த ஊரிலே இருந்த குருமடத்தில் சேர்ந்து, பயிற்சி பெற்று முதலில் திருத்தொண்டராகவும், பின்னர் விரைவிலேயே குருவாகவும் திருநிலைப்படுத்தப்பட்டார். சிறந்த மறைபரப்புப் பணியாளராக பணியாற்றினார். தன் குடும்பத்திலிருந்து இவருக்கு ஏராளமான சொத்துக்களை வழங்கினர். அவற்றையெல்லாம் விற்று, வேறுபாடு பார்க்காமல் பணியாற்றினார்.

இவர், 249ம் ஆண்டு இவரின் சொந்த மறை மாவட்டத்திற்கே ஆயராக நியமிக்கப்பட்டார். பல்வேறு பிரச்சனைகள் நிறைந்திருந்த போதும், திறம்பட தம் பணியை ஆற்றினார். பல அரசர் இவருக்கு எதிராக செயல்பட்டனர். அவர்களிடமும் இறைநம்பிக்கையை வளர்த்து கிறிஸ்தவர்களாக மாற்றினார். இச்செயல்களை கண்ட பல கிறிஸ்தவரல்லாதவர்கள் சிப்ரியானின் செயல்களை எதிர்த்தனர். 

கிறிஸ்தவர்களை பலவிதங்களில் வதைத்துக் கொன்றனர். சில மக்கள் கிறிஸ்தவ மதத்திலிருந்து பிரிந்து புறவின சபைகளில் சேர்ந்தனர். அவர்களின் பயத்தைப் பார்த்து, சிப்ரியான் கிறிஸ்தவர்களாக வாழ தைரியமூட்டி கிறிஸ்துவை பற்றிக்கொள்ள இன்னும் சிறப்பாக குரல் கொடுத்து பணியாற்றினார். கி.பி. 250ம் ஆண்டின் தொடக்கத்திலேயே “டிராஜன் டேசியஸ்” (Trajan Decius) என்ற ரோம பேரரசனின் கிறிஸ்தவ துன்புறுத்தல்கள் தொடங்கின. அதனை அறிந்த சிப்ரியான் அங்கிருந்து வேறு இடத்திற்கு தப்பித்து சென்றார்.

அப்போது அம்மறைமாநிலத்தில் ஆயர் இல்லாமல் போனது. இதனை அறிந்த “நோவெற்றஸ்” (Nowetras) என்பவன் இவ்வாய்ப்பை பயன்படுத்தி கிறிஸ்துவை மறுதலித்தவர்களை, தன்னுடன் சேர்த்துக்கொண்டு, திருச்சபையில் இருந்துக்கொண்டே, திருச்சபைக்கு எதிராக செயல்பட்டான். ரோம் நகர் சென்று, அங்கும் தவறான வதந்திகளை பரப்பினான். இதையறிந்த சிப்ரியான் மனம் கலங்கினார். மீண்டும் கார்த்தேஜ் வந்தடைந்தார். அப்போது சில கூட்டங்களை கூட்டி திருச்சபையில் சில நிலையான தீர்மானங்களை கொண்டுவந்தார். 

256ம் ஆண்டின் இறுதியில் பேரரசர் “முதலாம் வலேரியனால்” (Emperor Valerian I) கிறிஸ்தவர்களுக்கெதிரான துன்புறுத்தல்களும் சித்திரவதைகளும் தொடங்கின. இதன் காரணமாக, திருத்தந்தையர் “முதலாம் ஸ்டீபனும்” (Pope Stephen I), அவரைத் தொடர்ந்து வந்த திருத்தந்தை “இரண்டாம் சிக்ஸ்டஸும்” (Pope Sixtus II) மறை சாட்சியாக மரித்தனர். 

ஆப்பிரிக்காவில், சிப்ரியான் கிறிஸ்தவ துன்புறுத்தல்களை தீரமுடன் எதிர்கொண்டார். இதனால் “அஸ்பசியஸ் பட்டேர்னஸ்” (Aspasius Paternus) என்ற ஆளுநர் ஒருவரால் நாடு கடத்தப்பட்டார். அப்போதும் இவர் கிறிஸ்தவ மக்களுக்காக பரிந்து பேசினார். அதனால் மீண்டும் நாடு கடத்தப்பட்டு, கடுமையான தண்டனையை அனுபவித்தார். பல துன்பங்களை அனுபவித்தார் ஆயர். அப்போதும் கூட ஆப்ரிக்கா மண்ணில் வாழும் கிறிஸ்தவர்களுக்காக பரிந்து பேசிக் கொண்டே இருந்தார். 

கி.பி. 258ம் ஆண்டு, செப்டம்பர் மாதம், 13ம் நாள், புதிய ஆளுநரான “கலேரியஸ் மேக்சிமஸ்” (Galerius Maximus) என்பவனுடைய உத்தரவின்படி கைது செய்யப்பட்டு சிறையில் அடைக்கப்பட்ட சிப்ரியானுக்கு மரண தண்டனை அறிவிக்கப்பட்டது. நகரின் மத்தியில் கொண்டு நிறுத்தப்பட்ட இவர், தமது ஆடைகளை தாமாகவே களைந்து கொண்டார். முழங்காலிட்டு நிறுத்தப்பட்ட இவர், "இறைவனுக்கு நன்றி உரித்தாகட்டும்" என முழங்கினார். தனது இறுதி மூச்சுவரை கிறிஸ்துவின் பெயரை உச்சரித்த வண்ணமாய் இருந்த சிப்ரியன், கூரிய வாளால் தலை வெட்டப்பட்டு இறந்தார்.

Also known as

• Thaschus Caecilius Cyprianus

• Thascius Caecilius Cyprian

Profile

Born to wealthy pagan parents. Taught rhetoric and literature. Adult convert in 246, taught the faith by Saint Caecilius of Carthage. Ordained in 247. Bishop of Carthage in 249. During the persecution of Decius, beginning in 250, Cyprian lived in hiding, covertly ministering to his flock; his enemies condemned him for being a coward and not standing up for his faith. As a writer he was second only in importance to Tertullian as a Latin Father of the Church. Friend of Saint Pontius. Involved in the great argument over whether apostates should be readmitted to the Church; Cyprian believed they should, but under stringent conditions. Supported Pope Saint Cornelius against the anti-pope Novatian. During the persecutions of Valerian he was exiled to Curubis in 257, brought back Carthage, and then martyred in 258. His name is in the Communicantes in the Canon of the Mass.

Born

190 in Carthage, North Africa

Died

beheaded 14 September 258 in Carthage, North Africa

Patronage

• Algeria (proclaimed on 6 July 1914 by Pope Pius X)

• North Africa (proclaimed on 6 July 1914 by Pope Pius X, on 10 January 1958 by Pope Pius XII, and on 27 July 1962 by Pope John XXIII editor's note - no, I don't know why it was done so many times)

Saint Andrew Kim Taegon

Also known as

• Andrew Kim

• Andreas Kim Tae-Gon

• Andeurea Gim Dae-Geon

Profile

Born to the Korean nobility; his parents were converts to Christianity, and his father was martyred. Andrew was baptized at age 15, then travelled 1,300 miles to the nearest seminary in Macao, China. While still in seminary, he travelled back to Korea to work in the missions, travelling with Saint Marie-Nicolas-Antoine Daveluy. Ordained in Shanghai on 17 August 1845 by Bishop Jean-Joseph-Jean-Baptiste Ferréol who was en route to Korea as its new Vicar Apostolic. Father Andrew became the first native Korean priest, and the first priest to die for the faith in Korea. Leader of the Martyrs of Korea.

Born

21 August 1821, Solmoi, Chungcheong-do, South Korea

Died

tortured and beheaded on 16 September 1846 at Saenamteo, Seoul, Korea

Canonized

6 May 1984 by Pope John Paul II

Patronage

Korean clergy

Saint Euphemia of Chalcedon

Profile

Born to a wealthy, aristocratic, and pious family; the daughter of Philophorm and Theodosia, Christians in a pagan world. Consecrated virgin who used her fortune to aid the poor. Ordered to sacrifice to a statue of Ares, she refused. She was imprisoned and tortured, but repeatedly was miraculously healed. When her example had strengthened her companions and converted all of the pagans who would listen, include Saint Sosthenes and Victor, she died. Martyr.

Born

c.290 at Chalcedon, Asia Minor

Died

• tortured, then thrown to wild beasts c.305 at Chalcedon, Asia Minor

• interred in Chalcedon, and a church built over her remains

• relics were brought to the Council of Chalcedon in 451; many miraculous healings occurred, orthodox Christianity was defended, and the Monophysite heresy suppressed

• relics translated to the Saint George Church in the Ecumenical Patriarchate, Constantinople c.620 when Chalcedon was attacked by the Persians

• relics thrown into the sea in the late 8th century by iconoclasts

• relics recovered by pious sailors and returned to Constantinople in 796

• Rovinj, Croatia, claims to have miraculously received at least part of her relics

Patronage

• Alba Adriatica, Italy

• Rovinj, Croatia

Representation

• with a lion

• with a bear

• with snakes

• stabbed with a sword

• holding a lily and palm

Pope Saint Cornelius

 புனிதர் கொர்னேலியஸ் 

21ம் திருத்தந்தை:

(21st Pope)

பிறப்பு: கி.பி. 180

ரோம் (Rome)

இறப்பு: ஜூன் 253

சிவிடவெச்சிய, ரோமப் பேரரசு

(Civitavecchia, Roman Empire)

நினைவுத் திருநாள்: செப்டம்பர் 16

திருத்தந்தை கொர்னேலியஸ் (Pope Cornelius), ரோம் ஆயராகவும், திருத்தந்தையாகவும், அவர் தேர்ந்தெடுக்கப்பட்ட மார்ச்சு 6 (அல்லது) 13ம் நாளிலிருந்து, அவர் மரித்த ஜூன் 253 வரை ஆட்சி செய்தார். அவருக்கு முன் பதவியிலிருந்தவர் திருத்தந்தை “ஃபேபியன்” (Fabian) ஆவார். திருத்தந்தை கொர்னேலியஸ் கத்தோலிக்க திருச்சபையின் 21ஆம் திருத்தந்தை ஆவார்.

கிறிஸ்தவம் துன்புறுத்தப்படல் :

ரோமப் பேரரசனாக 249-251ம் ஆண்டு காலக்கட்டத்தில் ஆட்சி செய்த “டேசியஸ்” (Decius) என்பவர் கிறிஸ்தவர்களை அவ்வப்போது சில இடங்களில் கொடுமைப்படுத்தினார். ஆனால், 250ம் ஆண்டு, ஜனவரி மாதத்திலிருந்து கிறிஸ்தவத்தை மிகக் கடுமையாகத் துன்புறுத்தலானார்.

அரசு நியமித்த அதிகாரிகளின் முன்னிலையில் கிறிஸ்தவர்கள் ரோமத் தெய்வங்களுக்குப் பலி செலுத்தவேண்டும் என்றும், அவ்வாறு செய்ய மறுத்தால் சாவைச் சந்திக்க வேண்டியிருக்கும் என்றும் அவர் ஆணை பிறப்பித்தார்.

அரசனின் ஆணைக்குப் பணிந்து பலிசெலுத்த மறுத்த கிறிஸ்தவர் பலர் கொல்லப்பட்டு, மறைசாட்சிகளாக உயிர்துறந்தனர். அப்போது திருத்தந்தையாக இருந்த ஃபேபியன் என்பவரும் 250ம் ஆண்டு, ஜனவரி மாதம், 20ம் நாள் கொல்லப்பட்டார்.

அரசனுக்கு அஞ்சித் தங்கள் உயிரைக் காக்கும் வண்ணம் பல கிறிஸ்தவர்கள் பலி ஒப்புக்கொடுத்தனர்.

கிறிஸ்தவம் துன்புறுத்தப்பட்ட காலத்திற்குப்பின் எழுந்த பிரச்சினைகள்:

கிறிஸ்தவம் துன்புறுத்தப்பட்ட காலத்தில் தங்கள் உயிரைக் காக்கும் எண்ணத்துடன் அரச ஆணைக்குப் பணிந்து ரோம தெய்வங்களுக்குப் பலிசெலுத்தி, கிறிஸ்தவத்தை மறுதலித்த கிறிஸ்தவர்கள் தங்கள் தவற்றை உணர்ந்து மனம் மாறி மீண்டும் கிறிஸ்தவ சபையோடு இணைய விரும்பினர். அவர்களை மீண்டும் திருச்சபையில் ஏற்பது குறித்து இருவித கருத்துகள் எழலாயின.

1) கிறிஸ்தவத்தை மறுதலித்தவர்கள் மனம் திரும்பி மீண்டும் திருச்சபையில் சேர விரும்பினால் அவர்கள் மீண்டும் ஒருமுறை திருமுழுக்குப் பெற வேண்டும் என்று நோவாசியன் என்பவரும், அவருடைய குழுவும் கூறினார்கள்.

2) தங்கள் தவற்றிற்கு வருந்தி மீண்டும் சபையில் புக விரும்புவோருக்கு இரண்டாம் முறையாகத் திருமுழுக்குக் கொடுக்க வேண்டியதில்லை. அவர்கள் உண்மையாகவே மன வருத்தம் தெரிவித்தால் போதும் என்று திருத்தந்தை கொர்னேலியஸ் கூறினார். அவருக்கு ஆதரவாக புனித சிப்ரியன் என்னும் தலைசிறந்த இறையியல் அறிஞரும் கருத்துத் தெரிவித்தார்.

திருத்தந்தைத் தேர்தல் தடைபட்டது:

ரோம மன்னன் “டேசியஸ்” (Emperor Decius) கிறிஸ்தவத்தைக் கடுமையாகத் துன்புறுத்தினால் அது தானாகவே அழிந்துபோகும் என்று நினைத்திருக்க வேண்டும். அந்த எண்ணத்தில் அவர் திருத்தந்தை ஃபேபியனை (St Fabian) சிறையிலடைத்து கொன்றபின் (ஜனவரி 20, 250), அவருக்குப் பின் இன்னொரு திருத்தந்தை பதவி ஏற்காமல் தடைசெய்தார்.

ஆனால், அச்சமயத்தில் “கோத்” இனத்தவர்கள் (Goths) பால்கன் பகுதியில் தாக்குதல் நிகழ்த்தினார்கள். அவர்களை எதிர்த்துப் போரிடும் பொருட்டு டேசியஸ் தமது படைகளோடு புறப்பட்டார். அந்த இடைவெளியைப் பயன்படுத்திக்கொண்டு கிறிஸ்தவர்கள் புதிய திருத்தந்தையைத் தெரிந்தெடுத்தார்கள்.

பதினான்கு மாதகாலமாகத் திருத்தந்தையின் பணியிடம் வெறுமையாக இருந்தது. திருத்தந்தையாகத் தேர்ந்தெடுக்கப்பட மிகத் தகுதிவாய்ந்தவராகக் கருதப்பட்ட “மோசே” (Moses) என்பவர் திருச்சபை துன்புறுத்தப்பட்ட காலத்தில் சிறையில் அடைக்கப்பட்டுக் கொல்லப்பட்டார்.

அவருடைய சாவைத் தொடர்ந்து, “நோவாஷியன்” (Novatian) தாம் திருத்தந்தையாகத் தேர்ந்தெடுக்கப்படலாம் என்று எதிர்பார்த்தார். ஆனால், கிறிஸ்தவர்கள் கொர்னேலியசைத் திருத்தந்தையாகத் தேர்ந்தெடுத்தனர். அவரும் தயக்கத்தோடு அப்பதவியை ஏற்றுக்கொண்டார்.

திருத்தந்தை கொர்னேலியசுக்கு எதிராக “நோவாஷியன்” (Novatian) என்னும் எதிர்-திருத்தந்தை:

கொர்னேலியஸ் திருத்தந்தையாகத் தேர்ந்தெடுக்கப்பட்டதை அறிந்த நோவாஷியன் மிகுந்த சினம் கொண்டார். தாம் திருத்தந்தையாகத் தேர்ந்தெடுக்கப்படவில்லை என்ற குறை ஒருபுறம் இருக்க, கிறிஸ்தவத்தை மறுதலித்தவர்களை மறு திருமுழுக்குக் கொடுக்காமல் திருச்சபையில் மீண்டும் ஏற்றுக்கொள்ளலாம் என்று கூறிய ஒருவர் திருத்தந்தையாகத் தேர்ந்தெடுக்கப்பட்டது முறையல்ல என்று அவர் எண்ணினார்.

எனவே, நோவாஷியன் "நானே திருத்தந்தை" என்று கூறி, தம்மைத் தாமே திருத்தந்தை நிலைக்கு உயர்த்திக்கொண்டர். இவ்வாறு நோவாஷியன் என்னும் ரோம குரு, திருத்தந்தை கொர்னேலியஸுக்கு எதிரான எதிர்-திருத்தந்தையாக மாறினார். திருச்சபையில் ஒரு பிளவு ஏற்பட்டது.

கொர்னேலியஸ் திருத்தந்தையாக மாறியதைத் தொடர்ந்து நோவாசியன் தம் நிலையை இன்னும் அதிகக் கடுமைப்படுத்தினார். கிறிஸ்தவர்கள் தம் மதத்தை மறுதலிப்பது போன்ற எந்தவொரு கொடிய பாவத்தைக் கட்டிக்கொண்டால் அவர்களுக்குப் பாவ மன்னிப்பே கிடையாது என்றும், கடவுளின் நீதி இருக்கையின் முன் இறுதித் தீர்ப்பின்போது மட்டுமே அவர்கள் கடவுளுக்கு ஏற்புடையவர்களாக மாற முடியும் என்றும் நோவாசியான் கூறலானார். இது "நோவாசியக் கொள்கை" (Novatianism) என்று பெயர்பெறலாயிற்று

கொர்னேலியஸ் படிப்பினைக்கு “சிப்ரியன்” (Cyprian) ஆதரவு:

திருச்சபை துன்புறுத்தப்பட்ட காலத்தில் ரோம தெய்வங்களுக்கு பலிசெலுத்திய கிறிஸ்தவர்களுக்கு மீண்டும் ஒருமுறை திருமுழுக்கு கொடுக்க வேண்டியதில்லை என்று திருத்தந்தை கொர்னேலியஸ் கூறிய கருத்துக்கு அவருடைய நண்பரும் தலைசிறந்த இறையியல் வல்லுநருமான புனித “சிப்ரியன்” (Cyprian) முழு ஆதரவு தெரிவித்தார். அவர் நோவாசியனைச் சபைநீக்கம் செய்தார்.

மேலும், அலெக்சாந்திரிய நகர் ஆயர் புனித “டையோனீசியஸ்” (Dionysius) மற்றும் பெரும்பான்மையான ஆப்பிரிக்க, ஆசிய ஆயர்கள் அப்போதனைக்கு ஆதரவு அளித்தார்கள். ரோமில் ஒருசில குருக்களும் பொதுநிலையினரும் கொர்னேயசுக்கு எதிர்ப்பு தெரிவித்ததால் நோவாசியனை ஆதரித்தார்கள்.

ரோம சங்கம் அளித்த தீர்ப்பு:

இதைத் தொடர்ந்து கொர்னேலியஸ் ரோமில் ஒரு சங்கத்தைக் கூட்டினார். அதில் 60 ஆயர்கள் கலந்துகொண்டனர். அவர்கள் கொர்னேலியசை முறைப்படியான திருத்தந்தை என்று உறுதிப்படுத்தியதோடு, எதிர்-திருத்தந்தையாகத் தம்மை அறிவித்துக்கொண்ட நோவாசியனையும் ஆதரவாளர்களையும் சபைநீக்கம் செய்தனர்.

திருச்சபை துன்புறுத்தப்பட்ட காலத்தில் தங்கள் உயிரைக் காப்பதற்காகக் கிறிஸ்தவத்தை மறுதலித்தவர்கள் பொருத்தமான விதத்தில் மனவருத்தம் தெரிவித்தபின் நற்கருணை விருந்தில் பங்கேற்க அனுமதிக்கப்படலாம்; அவர்களுக்கு மறு திருமுழுக்கு வழங்கவேண்டியதில்லை என்று சங்கம் தீர்ப்பளித்தது.

கொர்னேலியஸ் எழுதிய கடிதம்:

ரோமில் நடந்த சங்கத்தின் முடிவுகளை உள்ளடக்கிய ஒரு கடிதத்தை கொர்னேலியஸ் அந்தியோக்கியா நகர் ஆயராகவும் நோவாசியனின் ஆதரவாளருமாக இருந்த ஃபாபியுஸ் (Fabius) என்பவருக்கு அனுப்பினார். நோவாசியனுக்கு ஆதரவு தெரிவிப்பது சரியல்ல என்று அக்கடிதத்தில் கொர்னேலியஸ் எழுதினார்.

கொர்னேலியசின் இறப்பு:

மன்னன் டேசியுசுக்குப் பிறகு “கால்லுஸ்” (Trebonianus Gallus) மன்னர் ஆனார். அவரும் கிறிஸ்தவர்களைத் துன்புறுத்தத் தொடங்கினார். 252ம் ஆண்டு, ஜூன் மாதத்தில் மன்னனின் ஆணைப்படி திருத்தந்தை கொர்னேலியஸ் கைதுசெய்யப்பட்டு, ரோமின் துறைமுகப் பட்டினமாகிய “சென்ட்டும்செல்லே” (Centumcellae) என்னும் இடத்துக்கு நாடுகடத்தப்பட்டு, சிறையில் அடைக்கப்பட்டார்.

ஓராண்டு சிறைவாசத்துக்குப் பின் அவர் மறைச்சாட்சியாக உயிர்துறந்தார். சிறையில் இருக்கும்போது அவருக்கு ஆதராவாக புனித சிப்பிரியன் அவருக்கு உருக்கமானதொரு கடிதம் எழுதினார்.

கொர்னேலியசின் உடல் ரோமுக்குக் கொண்டுபோகப்பட்டு, கலிஸ்துஸ் கல்லறைத் தோட்டத்திலுள்ள நிலத்தடி கல்லறையில் (Catacomb) அடக்கம் செய்யப்பட்டது. அவருடைய கல்லறைமீது வைக்கப்பட்ட கல்வெட்டு இலத்தீன் மொழியில் உள்ளது. அதற்கு முன்னர் கிரேக்க மொழி பயன்படுத்தப்பட்டது.

ரோம் திருப்பலி நூலில் (Roman Missal) பெயர் சேர்ப்பு:

புனித கொர்னேலியஸின் பெயர் ரோம திருப்பலி நூலில் (Roman Missal) நற்கருணை மன்றாட்டில் சேர்க்கப்பட்டது. அதுபோலவே அவருடைய நண்பரும் ஆதரவாளருமான புனித சிப்ரியனின் (St. Cyprian) பெயரும் அதில் இடம்பெற்றது. 

இந்த இரு புனிதர்களின் நினைவுத் திருநாளும் செப்டம்பர் 16ஆம் நாள் ஆகும்.

Profile

Bishop. Reluctant 21st pope, elected after a year-and-a-half period during which the persecutions were so bad that papal ascension was a quick death sentence.

Worked to maintain unity in a time of schism and apostasy. Fought Novatianism and called a synod of bishops to confirm him as rightful pontiff, as opposed to the anti-pope Novatian. Had the support of Saint Cyprian of Carthage and Saint Dionysius. He welcomed back those who had apostacized during the persecutions of Decius; the documents that settled this matter prove the final authority of the Pope. Exiled to Centemcellae in 252 by Roman authorities to punish Christians in general, who were said to have provoked the gods to send plague against Rome. Martyr.

A document from Cornelius shows the size of the Church in Rome in his papacy: 46 priests, 7 deacons, 7 subdeacons, approximately 50,000 Christians.

Papal Ascension

251

Died

• martyred in 253

• buried at the cemetery of Saint Callistus at Rome, Italy

Name Meaning

battle horn

Patronage

• against earache; earache sufferers

• epileptics; against epilepsy

• against fever

• against twitching

• cattle

• domestic animals

• Kornelimünster, Germany

Representation

• pope holding a battle horn or cow's horn

• pope with a cow nearby

Saint Ninian

Also known as

• Apostle of North Britain

• Apostle of the Picts

• Dinan, Ninias, Ninianus, Ninus, Nynia, Ninyas, Ringan, Ringen

Profile

Son of a chieftain of the Cumbrian Britons. His father was a convert to Christianity, and Ninian was raised a Christian. Studied in Rome, Italy for fifteen years under the direction of Pope Saint Damasus I. Priest. Bishop, consecrated by Pope Saint Siricus c.394. Friend of Saint Martin of Tours. Returned home to evanglize his region, working with the Britons and Picts, and helping lay a solid foundation for the Church in Scotland. With help from masons from Saint Martin's abbey, Ninian built his great monastery, the White House c.397, so called because the stone work was unusual in an era of wooden churches. It was probably the first Christian settlement in Scotland, became the centre of his work, is now known as Whithorn Abbey, and is one of the holiest places in that country. Miracle worker, known to have cured a neighboring chieftain of blindness. Saint Aelred wrote a biography of him, and Saint Bede mentions him in the history of early evangelization in the Isles. His tombs, and a nearby cave where he used to retreat for prayer and meditation, are still places of pilgrimage.

Born

c.360 at Cumbria, Britain

Died

• c.432 of natural causes

• interred at the church at Whithorn Abbey, Scotland

• relics lost during the Reformation

Patronage

• Antigonish, Nova Scotia, Canada, diocese of

• Galloway, Scotland, diocese of

Representation

bishop with crozier and book

Blessed Louis Allemand

Also known as

• Louis Alamanus

• Louis Alemanus

• Louis Almannus

• Louis Alamandus

Profile

Born to the French nobility. Canon lawyer. Bishop of Maguelonne, France in 1418. Advisor, courtier and diplomat in service to Pope Martin V. Archbishop of Arles, France in 1423. Created Cardinal-priest of Sante Cecilia in 1426. Important member of the Council of Basle in 1436, leading the party that maintained the supremacy of general councils over the pope, and working to forward the decree of the Immaculate Conception of Our Lady. While he was there he worked with victims of a plague outbreak.

In 1439, in a misguided attempt at Church reform, Allemand was primarily responsible for the election of Anti-Pope Felix V, which led to Pope Eugenius IV excommuniting them both. Allemand consecrated Felix as bishop, then crowned him as pope, and served as a papal diplomat. He was also primarily responsible for ending the schism by convincing Felix to abdicate. Pope Nicholas V was elected; he restored Allemand to all his honours and offices, and made him papal legate to Germany in 1449.

Vatican politics aside, Allemand was always know for his strong faith, personal piety, and as dedicated shepherd of his dioceses.

Born

c.1380 in Arbent castle, diocese of Belley, France

Died

16 September 1450

Beatified

1527 by Pope Clement VII (cultus confirmation)

Pope Blessed Victor III

Also known as

Daufar, Dauferius, Desiderius

Profile

Son of Prince Landolfo V of Benevento, Italy. He felt an early call to religious life, but as he was the only son, his family opposed his vocation. He fled an arranged marriage, was brought back by force, and escaped again; his family finally gave in. Monk at San Sophia monastery, Benevento, taking the name Desiderius. Monk at Monte Cassino at age 30. Abbot of Monte Cassino. Cardinal in 1059. Worked closely with Pope Saint Gregory VII. Chosen 158th pope in 1086; he was so reluctant to accept that his coronation didn't take place for nearly a year, and then he retreated to Monte Cassino. Countess Matilda of Tuscany convinced him to return to Rome, Italy, but because of the strength of force of anti-pope Clement III he soon fled again. In August 1087 he held a synod at Benevento which excommunicated Clement III, forbade lay investiture, and proclaimed a Crusade against the Saracens in Africa.

Born

1027 in Benevento, Italy as Dauterius

Papal Ascension

• elected 24 May 1086

• enthroned 9 May 1087

Died

• 16 September 1087 at the monastery of Monte Cassino, Italy of natural causes

• buried at Monte Cassino

Beatified

23 July 1887 by Pope Leo XIII

Saint Euphemia of Orense

Also known as

• Ephemia of Ourense

• Eufemia...

Profile

We have no information about the life, nor specifics about the death of this martyr. Tradition says that her relics were miraculously found by a Spanish shepherdess in the late 11th century. Devotion began immediately due to the miraculous healings caused by the intercession of Saint Euphemia. To fill in the gaps in ther story, beginning in the 16th century there were many “lives” written about her, and many of them confuse her with Saint Euphemia of Chalcedon, but no real information about the life of this Saint Euphemia has survived.

Died

• relics re-discovered in the late 11th century near the Spanish–Portuguese border

• relics enshrined under the altar in an small church dedicated to Saint Marina near where they had been found

• relics transferred to the cathedral in Orense, Spain by Bishop Pedro Seguin c.1163

• relics re-enshrined with those of Saint Facondo and Saint Primitivo on 23 June 1720 by Bishop Juan Munoz de la Cueva

Saint Edith of Wilton

வில்டன் நகர்ப் புனித இதித் (961-984)

இவர் இங்கிலாந்து நாட்டில் உள்ள கென்ட் என்ற நகரில் பிறந்தவர். இவரது தந்தை கென்ட்டை ஆண்டு வந்த எட்கர் என்பவராவார். இவரது தாய் வில்ப்ரைடா என்பவராவார்.

இவர் அரச குடும்பத்தில் பிறந்தாலும் பெரும்பாலும் வில்டன் நகரிலுள்ள ஒரு துறவு மடத்தில்தான் வாழ்ந்து வந்தார். அங்கேதான் இவர் தனது கல்வியையும் கற்றார்.

தாழ்ச்சிக்கும் பிறரன்புப் பணிகளுக்கும் மிகச் சிறந்த எடுத்துக்காட்டாக விளங்கிய இவர், தன்னை நாடி வந்தவர்களுக்குத் தாராளமாக உதவி செய்தார்.

இவருக்குத் தன் தந்தையின் இறப்புக்குப் பிறகு நாட்டை ஆளும் வாய்ப்பும், 

ஒரு சில துறவு மடங்களில் துறவு மடத்தின் தலைவியாகவும் இருக்கக்கூடிய வாய்ப்புகளும் வந்தன. அவற்றையெல்லாம் இவர் வேண்டாம் என்று மறுத்து விட்டு, மிக எளிய வாழ்க்கை வாழ்ந்து வந்தார்.

இவருக்கு 23 வயது நடக்கும் போது, தன் சாவை முன்கூட்டியே அறிந்து கொள்ளும் வாய்ப்பு கிடைத்தது. அதன்படி இவர்  984 ஆம் ஆண்டு, தனது 23 வது வயதில் இறையடி சேர்ந்தார்.

Also known as

Eadgyth, Eadgith, Editha, Ediva

Profile

Daughter of King Edgar the Peaceable and Saint Wilfrida. Raised in the abbey in Wilton, England, which she never left. Educated at the royal court, learning to read, write, illuminate manuscripts, sew and embroider. Benedictine nun from age 15. Offered the position of abbess at three houses, and her father's throne, but she refused them all. Built the Saint Denis Church at Wilton. Had a gift for communicating with wild animals. Saint Dunstan nursed her during her fatal illness, having received a vision of her passing.

Born

961 at Kensing, Kent, England

Died

• 15 September 984, a date foretold by Saint Dunstan of Canterbury, of natural causes

• a week later she appeared in a vision to her mother, claiming to have smacked the devil in the head

Representation

Benedictine nun holding a book and with one hand raised

Saint Eugenia of Hohenburg

Also known as

• Eugenia of Alsace

• Eugenia of Altitona

• Eugenia of Altodunum

• Eugénie

Profile

Born to the nobility, the daughter of Duke Adalbert of Alsace (in modern France; sister of Saint Attale. Niece of Saint Ottilia of Alsace. Nun. Abbess of Hohenburg Abbey on Mount Sainte Odille, Ottrott, Alsace, France from 721 till her death in 735. Eugenia was known for following the example of Saint Ottilia, and for leading by her own example.

Died

• 735 at the Hohenburg Abbey, Mount Sainte Odille, Ottrott, Alsace, France of natural causes

• interred in the chapel of Saint John the Baptist near the tomb of Saint Odilla

• her tomb was destroyed by Swedish troops in 1622 during the Thirty Years War

• some relics, recovered by the sisters of the Abbey, were transferred to Oberehnheim, Alsace, France in 1622

• some relics later transferred to the parish church in Willgottheim, Alsace, France

Saint Ludmila

Also known as

Ludmilla

Profile

Daughter of a Slavic prince. Duchess of Bohemia, married to Boriwoi, first Christian Duke of Bohemia; the two were baptized by Saint Methodius in 871. They built the first Christian church in Bohemia, and tried to force Christianity on their subjects; they failed. Widow. Grandmother and tutor of Saint Wenceslaus of Bohemia. Gave a proper burial to Saint Ivan. Her daughter-in-law, Drahomira, jealous of the influence which Ludmilla wielded over her grandson, Wenceslaus, had her murdered.

Born

860 at Mielnik (in modern Poland)

Died

• strangled by hired assassins at Tetin, Czech Republic on 15 September 921 on orders of her daughter-in-law due to her influence over Saint Wenceslaus

• relics at Saint George's Church, Prague, Czech Republic

Patronage

• against in-law problems

• converts

• duchesses

• widows

• Bohemia

• Czech Republic

Saint Juan Macías

Also known as

• Juan de Massias

• Juan Massias

• John....

• Arcas Sánchez

Profile

Born to a pious and impoverished Spanish noble family. Orphaned young, he worked as a shepherd. Worked on a South American cattle ranch around Cartagena, Colombia. Dominican lay brother at Lima, Peru, received by the house on 23 January 1622. Worked as porter or doorkeeper for his friary for over 20 years. Noted for visions, for his care for the poor of Lima, and for his endless praying of the Rosary, offering all his prayers for the release of souls in Purgatory; traditions says that he freed over a million through his prayers. Friend of Saint Martin de Porres.

Born

2 March 1585 at Ribera del Fresno, Estramadura, Spain

Died

16 September 1645 in Lima, Peru of natural causes

Canonized

28 September 1975 by Pope Paul VI

Blessed Ignasi Casanovas Perramón

Also known as

Ignasi of Saint Raymond

Profile

Son of Raimondo Casanovas Brunet and Maria Perramón Oliveras; he was baptized at the age of one day. Joined the Piarists on 21 November 1909, making his solemn vows on 30 August 1914. Ordained a priest on 17 September 1916. Worked in the Spanish cities of Terrassa, Vilanueva, Olot and Barcelona. Martyred in the Spanish Civil War.

Born

21 June 1893 in Igualada, Barcelona, Spain

Died

• shot on 16 September 1936 in a grove of trees near his mother‘s house in Odena, Barcelona, Spain

• buried in the city cemetery of Odena

• re-interred in the family tomb in Odena on 21 May 1948

Beatified

1 October 1995 by Pope John Paul II

Saint Abundius the Priest

Profile

Priest in Rome, Italy. Arrested with Saint Abundantius for refusing to sacrifice to Hercules. Tortured at Mammertine prison, and condemned to death for their Christianity. On the way to execution the two passed Senator Marcian who was grieving over his son John who had just died. Abundius prayed over John, and the boy returned to life; Marcian and John converted to Christianity on the spot. Martyr.

Died

beheaded c.304 at Rome, Italy

Representation

man bringing a dead boy back to life while other people, including guards, look on

Saint Vitalis of Savigny

Profile

Vitalis gave up wealth and a position in the landed gentry to become a hermit, monk and then abbot of 140 Benedictine brother monks at the monastery in Savigny, Normandy, France. Friend of Saint Robert of Arbrisselle. Vitalis successfully worked to evangelize the area around the monastery.

Born

Tierceville, France

Died

• died suddenly of natural causes while about to impart a blessing to a chorister in 1119

• relics enshrined in the French cities of Le Mans, Avranches and Rennes

Saint John of Rome

Profile

Son of Saint Marcian the Senator. Died of unknown causes, but was brought back to life through the prayers of Saint Abundius. He immediately converted to Christianity, and was immediately condemned for his faith. Martyred with Saint Marcian the Senator, Saint Abundius, and Saint Abundantius.

Died

beheaded c.304 at Rome, Italy

Patronage

Civita Castellana, Viterbo, Italy

Representation

a dead boy being brought back to life by Saint Abundius

Saint Dulcissima of Sutri

Also known as

Dolcissima

Profile

Virgin martyr. Nothing else is known about her for sure, but her name has been entwined with the stories of many other martyrs.

Patronage

• Sutri, Italy, city of

• Sutri, Italy, diocese of

Saint Marcian the Senator

Also known as

Marcianus

Profile

Father of Saint John. Imperial Roman senator. When Saint Abundius brought Saint John back from the dead, Marcian converted to Christianity on the spot and just as quickly executed for it. Martyr.

Died

beheaded c.304 at Rome

Patronage

Civita Castellana, Viterbo, Italy

Blessed Dominic Shobyoye

Also known as

• Dominic Shibioge

• Dominicus....

Profile

Dominican lay tertiary. Sheltered missionaries during the persecutions in Japan. Martyr.

Born

Nagasaki, Japan

Died

beheaded on 16 September 1628 at Nagasaki, Japan

Beatified

7 May 1867 by Pope Pius IX

Blessed Michaël Himonoya

Profile

Married lay man. Father of Blessed Paul Himonoya. Convert. Member of the Lay Dominican tertiary. Ordered by authorities to renounce his faith; he refused. Martyr.

Born

Japanese

Died

beheaded on 16 September 1628 at Nagasaki, Japan

Beatified

7 May 1867 by Pope Pius IX

Saint Abundantius of Rome

Profile

Deacon in Rome, Italy. Arrested with Saint Abundius for refusing to sacrifice to Hercules. Tortured at Mammertine prison, and condemned to death for their Christianity during the persecutions of Diocletian. Martyred.

Died

beheaded c.304 at Rome, Italy

Blessed Paul Himonoya

Profile

Son of Blessed Michael Himonoya. Dominican tertiary. Ordered by authorities to renounce his faith; he refused. Martyr.

Born

Japanese

Died

beheaded in 1628 at Nagasaki, Japan

Beatified

7 May 1867 by Pope Pius IX

Saint Servus Dei

Also known as

Servodidio, Servusdeus, Serviodeo, Abdallh

Profile

Servant and spiritual student of Saint Rogellus of Cordoba, and murdered by Moors with him for opposing Islam. Martyr.

Died

852 at Cordoba, Spain

Saint Rogellus of Cordoba

Also known as

Rogatus

Profile

Monk in Spain. After preaching against Islam, he and his student, Saint Servus Dei, were murdered by Moors. Martyr.

Died

852 at Cordoba, Spain

Saint Sebastiana

Profile

Woman in 1st century Phrygia, Asia Minor. Convert, brought to Christianity by Saint Paul the Apostle. Imprisoned, tortured and martyred in the persecutions of Domitian.

Died

beheaded in 1st century Heraclea, Thrace

Blessed Martin of Huerta

Profile

Monk at the monastery of Huerta, Castile, Spain. Bishop of Sigüenza, Spain for several years before finally retiring back to his monastery.

Died

1213 of natural causes

Saint Geminianus of Rome

Profile

A convert, she was imprisoned and tortured during the persecutions of Diocletian while still a neophyte. Baptized in prison. Martyr.

Died

c.300 in Rome, Italy

Saint Cunibert of Maroilles

Profile

Monk. Spiritual student of Saint Humbert of Pelagius at Maroilles Abbey near Cambrai, France. Abbot of Maroilles.

Died

c.680

Saint Lucy of Rome

Profile

Married. Widow. Tortured and martyred at age 75 in the persecutions of Diocletian.

Died

c.300 in Rome, Italy

Saint Stephen of Perugia

Profile

Abbot of Saint Peter's Abbey in Perugia, Italy.

Died

1026

Saint Curcodomus

Profile

Benedictine abbot at Maroilles, diocese of Cambrai, France.

Died

680 of natural causes

Martyrs of the Via Nomentana

Profile

Four Christian men martyred together, date unknown - Alexander, Felix, Papias and Victor.

Died

on the Via Nomentana outside Rome, Italy

Martyred in the Spanish Civil War

Thousands of people were murdered in the anti-Catholic persecutions of the Spanish Civil War from 1934 to 1939. I have pages on each of them, but in most cases I have only found very minimal information. They are available on the CatholicSaints.Info site through these links:

• Blessed Antonio Martínez García

• Blessed Ignasi Casanovas Perramón

• Blessed Manuel Ferrer Jordá

• Blessed Pablo Martínez Robles

• Blessed Salvador Ferrer Cardet

Also celebrated but no entry yet

• Martyrs of Maranza

• Innocenza

• Priscus of Nocera

• Romolo

இன்றைய புனிதர்கள் செப்டம்பர் 15

St. Emilas & Jeremiah

Feastday: September 15

Death: 852

Spanish martyrs of Cordoba, Spain, by Caliph Abd-al-Rahman II . Emilas was a deacon. The young men were beheaded.

The Martyrs of Córdoba were forty-eight Christian martyrs who were executed under the rule of Muslim administration in the Iberian Peninsula. In this period of time the area was known as Al-Andalus. The hagiography describes in detail the executions of the martyrs for capital violations of Islamic law, including apostasy and blasphemy. The martyrdoms related by Eulogius (the only contemporary source) took place between 851 and 859 which according to the Maliki judges of Andalusia broke the treaty signed between Muslims and their Christian subjects.

Some of the martyrs were executed for blasphemy after they appeared before the Muslim authorities and insulted the prophet Muhammad while there was a minority case that some martyrs where accused by witnesses. The witnesses at points have exaggerated the scale of the statements made by the martyrs. This was however rare as the Maliki judges would ask for a testimony one example we have is the case of Perfectus who was accused of insulting the prophet Muhammad and was asked to testify when he testified he stated the prophet Muhammad had committed fornication and he thought of Islam as “a corrupt form of Christianity” he was then executed for this it has been stated he was aware of the punishment for such a thing. [1]

Māliki jurist al-Qayrawānī (d. 996) distinguished between two kinds of insult: an outright attack against Islam, made by ill intent and therefore punishable by death, and a simple declaration of one’s own religion. In this last case, the Christian could not be held accountable for this offense. If one insulted Islam beyond the needs of his religion, he or she would have to be executed. [2]

The lack of another source after Eulogius's own martyrdom has given way to the misimpression that there were fewer episodes later in the 9th century. There has also been skepticism on the account he himself was a “martyr” .[1]

While Perfectus could have been liable for breaking the first law, he could not be held guilty on account of his religion. The attempt to persuade him and to dismiss his offense constitutes part of the legal proceeding and reveals a keen knowledge of local trial custom

St. Leobinus

Feastday: September 15

Death: 556

Bishop of Chartres, France. He was a hermit priest and abbot before his consecration. When raiders attacked his monastery near Lyons, Leobinus was tortured and left for dead. He is sometimes called Lubin.

Saint Leobinus (French: Lubin) (died 14 March 557)[1] was a hermit, abbot, and bishop. Born in a peasant family, he became a hermit and a monk of Micy Abbey before being ordained a priest. He was then elected abbot of Brou and in 544, became Bishop of Chartres, succeeding Etherius with the consent of king Childebert I.

St. Maximus

Feastday: September 15

Death: 310

Martyr with Asclepiodotus and Theodore. They suffered martyrdom at Adrianopolis, an ancient site in modern Bulgaria

St. Merinus

Feastday: September 15

Patron: of Paisley, Scotland

Birth: 565

Death: 620

Titular patron of churches in Wales and Brittany. He was a hermit of Bangor and a disciple of Abbot Dunawd.

 

Saint Mirin or Mirren, a Catholic monk and missionary from Ireland (c. 565 – c. 620), is also known as Mirren of Benchor (now called Bangor), Merinus, Merryn and Meadhrán. The patron saint of the town and Roman Catholic diocese of Paisley, Scotland, he was the founder of a religious community which grew to become Paisley Abbey. The shrine of this saint in the abbey became a centre of pilgrimage.

A contemporary of the better known Saint Columba of Iona and disciple of Saint Comgall, he was prior of Bangor Abbey in County Down, Ireland before making his missionary voyage to Scotland. He is venerated in both Ireland and Scotland and in the Orthodox tradition.[1]

History and legend

Much of what is known about Mirin is difficult to separate from fable, however it is believed that he was of noble birth.[2] While still a young boy, his mother took him to the monastery of Bangor Abbey in County Down in the north east of Ireland, where he was placed under the care of St. Comgall. St Mirin later took oversight of the monastery and thus became the prior of Bangor Abbey, where he accepted visitors and sojourners.

Later on, St Mirin travelled to the camp of the High King of Ireland with the purpose of spreading the Christian faith. Having heard of Mirin's arrival, the king refused to allow the saint to enter the camp. Mirin, thus slighted, was said to have prayed to God that the king might feel his wife's labour pangs, her time being near. The legend continues that, just as St Mirin had prayed, the king fell ill and roared in pain for three days and nights. In desperation the king sought out Mirin and granted him all he wished, including the right to go out and preach the Gospel to the men of his camp. In response to these concessions St Mirin prayed on his behalf and he was freed from his pain.[3]

Thereafter he was appointed to the west of Scotland and, after a long and difficult journey, arrived where the town of Paisley now stands. The area had recently been abandoned by the Romans and was in the possession of a powerful local chieftain. This chief took a liking to Mirin and the saint was allotted a small field near the river in the southern part of town. This plot was called St Mirin's Croft until it was later developed.[4] He founded the first church in Paisley, thought to be at Seedhill and after his death the shrine of Saint Mirin became a centre of pilgrimage.[5]

In various charters and Papal Bulls Mirin is referred to as The glorious confessor, Saint Mirin. His image was engraved on the seal of the Abbey, depicting him in the vestments of a bishop. Around the seal was inscribed the prayer O Mirin, pray for your servants. In King James IV's Charter of 1488 raising Paisley to the status of burgh of barony, one of the reasons cited was "the singular respect we have for the glorious confessor, Saint Mirin".[6]

Mirin in modern Scotland

Statue of St Mirin in Paisley

There is a chapel within Paisley Abbey, dedicated to Mirin containing a sculptured stone frieze depicting the life of the saint. The Roman Catholic St Mirin's Cathedral is also named in his honour. St Mirren F.C., a football club from Paisley, is named after him. The St Mirin Burn flows into the White Cart Water close to the town centre. He is also commemorated by St Mirren Street which links Paisley Cross to Causeyside Street. Since the closure of St Mirin's and St Margaret's High School (formerly St Mirin's Academy) in 2001, there has been no school in the town dedicated to the saint. However, there is a St Mirin's Primary School in the Simshill area of the neighbouring city of Glasgow.

Elsewhere in Scotland, the island of Inchmurrin (i.e. Mirin's Island) in Loch Lomond and a farm called Knockmurran (i.e. Mirin's Hill) near Coylton in Ayrshire are named after him. St Mirin's Well can be found near Kilsyth in Stirlingshire.

Statue

A pedestal of blond sandstone, designed by landscape architect Daniel McKendry, bearing the inscription taken from the Aberdeen Breviary At Length Full of Sanctity and Miracles, Mirin Slept in the Lord at Paisley was erected in 2003 opposite St Mirin's Cathedral at the junction of Incle Street, Gauze Street and Glasgow Road in Paisley. A bronze statue of the saint[7] by Norman Galbraith was mounted on the pedestal and was unveiled on the saint's day, 15 September 2007, by the Provost of Renfrewshire Councillor Celia Lawson in the presence of the Bishop of Paisley the Rt Rev Philip Tartaglia, the Minister of Paisley Abbey the Rt Rev Alan Birss, the Rt Hon Douglas Alexander MP, Jim Sheridan MP, Hugh Henry MSP, the Deputy Lord Lieutenant of Renfrewshire James Wardrop and the sculptor Norman Galbraith. The erection and unveiling of the statue were co-ordinated by Daniel McKendry on behalf of the Mirin Project.

Blessed Paolo Manna

Profile

Fifth of six children. Educated at Avellino and Naples in Italy. Studied philosophy at the Gregorian University in Rome, Italy. Seminarian at the Theology Seminary of the Institute for Foreign Missions at Milan, Italy. Ordained on 19 May 1894 at Milan.

Missionary to Toungoo, Eastern Burma (modern Myanmar), setting sail on 27 September 1895. Worked in Burma until 1907 when his failing health forced his return to Italy. From there he spent the rest of his life encouraging clerical and lay missionaries through his writing, his work, his preaching. Director of Le Missioni Cattoliche in 1909. Started the publication of Propaganda Missionaria, a popular broadsheet newspaper, in 1914. Founded the Missionary Union of the Clergy in 1916, created with the idea of spreading missionary zeal throughout the faithful. Founded Italia Missionaria for young people in 1919. Founded Sacred Heart Seminary at Ducenta, Caserta, Italy in an effort to foster missionary vocations in southern Italy.

Superior General of the Institute of Foreign Missions of Milan in 1924 which in 1926 was joined by Pope Pius XI to the Missionary Seminary of Rome to create the Pontifical Institute for the Foreign Missions (P.I.M.E.). Worked from 1934 to 1936 for help found the Misssionary Sisters of the Immaculate, an offshoot of the P.I.M.I. Headed the International Secretariat for the Missionary Union of the Clergy from 1937 to 1941. Superior of the Italian Southern Province of P.I.M.E. in 1943. Publisher of the family missionary magazine Venga il tuo regno in 1943. Wrote in support of missionaries, developed techniques which have become standard today, and though he was tied to a desk in southern Italy, he worked as a missionary throughout his life.

Born

16 January 1872 at Avellino, Italy

Died

• 15 September 1952 at Naples, Italy of natural causes

• buried at the seminary in Ducenta, Italy

Beatified

4 November 2001 by Pope John Paul II

Saint Catherine of Genoa

ஜெனுவா நகர் திருக்காட்சியாளர் & தாதி கத்தரீனா Katharina von Genua

பிறப்பு

1447,

ஜெனுவா, இத்தாலி

இறப்பு

15 செப்டம்பர் 1510,

ஜெனுவா

புனிதர்பட்டம்: 1737, திருத்தந்தை 12 ஆம் கிளமென்ட்

பாதுகாவல்: ஜெனுவா நகர், மருத்துவமனைகள்

இவர் ஓர் உயர்குடியில் பிறந்தவர். தனது சிறுவயதிலிருந்தே துறவியாக வேண்டுமென்று மிக ஆசைக்கொண்டார். ஆனால் 1463 ஆம் ஆண்டு தனது 16 ஆம் வயதில் பத்ரீசியர் கியூலியானோ Patrizier Giuliano என்பவருக்கு திருமணம் செய்துவைக்கப்பட்டார். அதன்பிறகு இவர் தன் கணவருடன் சேர்ந்து வாழ்ந்தார். இவரால் தன் கணவருடன் சேர்ந்து வாழ்வதற்கு முடியாமல் மிகவும் துன்பப்பட்டார். குடும்பவாழ்வில் இருக்கும்போதும் கூட இவரின் மனம் இறைவனையே நாடிச் சென்றது. இறைவன் மீது கொண்ட அன்பால் 1474 ல் இறைவனின் காட்சியை முதன்முறையாக பெற்றார். இதனால் மிக மகிழ்ச்சி அடைந்தார் கத்தரீனா. இதற்கிடையில் அவரின் கணவரும் தன் சொத்துக்கள் அனைத்தையும் இழந்தார்.

கத்தரீனாவின் ஆன்மீக வாழ்வால் அவரின் கணவர் ஈர்க்கப்பட்டார். அவரும் இறைவனை நம்பி ஏற்றுக்கொண்டார். தானும் ஓர் துறவற இல்லத்தில் சேர்ந்து தொண்டாற்ற எண்ணினார். இதனால் கத்தரீனாவும் அவரிடமிருந்து பிரிந்து, நோயாளிகளை கவனிக்கும் பொறுப்பை ஏற்றார். அதன்பிறகு மீண்டும் மீண்டும் இறைவனின் தரிசனத்தை பெற்றார். பல ஆண்டுகள் உண்ணாநோன்பிருந்து செபித்து, திவ்ய நற்கருணை மட்டுமே உட்கொண்டு, உயிர் வாழ்ந்தார்

Also known as

• Apostle of Purgatory

• Caterina Fieschi Adorno

• Caterina of Genoa

• Caterinetta

Profile

Daughter of Jacopo Fieschi and Francesca di Negro, Geonese nobles; she was related to Pope Innocent V and Pope Adrian V, and her father became viceroy of Naples, Italy. Youngest of five children. A pious and prayerful girl, she early felt a call to religious life, tried to enter a convent at age 13, was turned away because of her youth. At 16 she entered into an arranged marriage with a young Genoese nobleman, Giuliano Adorno. They were a childless couple, he was careless and unsuccessful as a husband and provider, often cruel, violent and unfaithful, and reduced them to bankruptcy. Catherine became indifferent to her faith, and fell into a depression.

In 1473, while going to Confession in a convent in Genoa, Catherine was struck down by a vision, the revelation of God's love and her own sinfulness, and fell into a religious ecstasy; her interior state, and her contact with the truth she had received in the vision, stayed with her the rest of her life. She returned home, helped lead her husband to the faith, and the two lived together chastely the rest of their lives, working with the sick and poor till the death of Julian in 1497. She became a Franciscan tertiary, serving as a tertiary directress in 1490. Caught and survived the plague in 1493. Spiritual student of Father Cattaneo Marabotti in 1499, and he helped her to write and arrange descriptions of what she had seen and learned in her visions. It is her writings that have continued her fame today; during her canonization inquiry, the Holy Office announced that her writings alone were enough to prove her sanctity. Online and downloadable versions are linked below.

Born

1447 at Genoa, Italy as Caterina Fieschi Adorno

Died

15 September 1510 at Genoa, Italy of natural causes

Beatified

6 April 1675 by Pope Clement X

Canonized

16 June 1737 by Pope Clement XII

Patronage

• against adultery; victims of adultery or unfaithfulness

• against temptation

• brides

• childless people

• difficult marriages

• people ridiculed for their piety

• widows

Our Lady of Sorrows

புனித கன்னி மரியாவின் துயரங்கள்

விழாவைத் தொடங்கி வைத்த திருத்தந்தை

ஏழாம் பயஸ்:

1808 ஆம் ஆண்டில் ஒருநாள் திருத்தந்தை ஏழாம் பயஸ் திருத்தந்தையாக பணியாற்றிக் கொண்டிருந்தபோது, அலெக்ஸாண்டர் என்ற மன்னன் திருத்தந்தை ஏழாம் பயசை ஒருசில அரசியல் காரணங்களுக்காகக் கடத்திச் சென்று, வீட்டுச்சிறையில் வைத்தான். ஏறக்குறைய ஆறு ஆண்டுகள் திருத்தந்தை அவர்கள் வீட்டுச் சிறையில் இருந்தார். அக்காலத்தில் அவர் அனுபவித்த துன்பங்கள் ஏராளம். 1814 ஆம் ஆண்டு மார்ச் திங்கள் 17 ஆம் நாள்தான் மன்னன் அலெக்ஸாண்டர் திருத்தந்தை அவர்களை விடுதலை செய்து அனுப்பி வைத்தான். 

திருத்தந்தை அவர்கள் வீட்டுச் சிறையில் இருந்தபோது தான் அனுப்பவித்த துன்பங்கள், வேதனைகள் எல்லாவற்றையும் அன்னை மரியா தன்னுடைய வாழ்வில் அனுப்பவித்த துன்பங்களோடு சேர்த்து புனித கன்னி மரியாவின் துயரங்கள் என்று கொண்டாடப் பணித்தார். அவ்வாறு உருவானதுதான் புனித கன்னி மரியாவின் துயரங்கள் என்ற விழா. 

வரலாற்றுப் பின்னணி:

தொடக்கத்தில் இவ்விழாவனது செப்டம்பர் 18 ஆம் நாள் கொண்டாடப்பட்டு வந்தது; ஆனால் திருத்தந்தை பத்தாம் பயஸ்தான் இவ்விழாவை திருச்சிலுவையின் மாட்சி விழாவிற்கு அடுத்து கொண்டாடப் பணித்தார். ஆம், இன்று நாம் புனித கன்னி மரியாவின் துயரங்கள் விழாவைக் கொண்டாடுகின்றோம். மீட்புத் திட்டத்தில் அன்னை மரியா அனுபவித்த துன்பங்களை, ஆண்டவர் இயேசுவோடு அவர் பட்ட பாடுகளை இன்றைய நாளில் நாம் சிறப்பாக நினைவுகூர்ந்து பார்க்கின்றோம்.

ஒரு பிள்ளையின் வளர்ச்சியில் தாயானவள் முக்கியப்பங்கு ஆற்றுகிறாள். அதனால்தான் கவிஞன் ஒருவன் இவ்வாறு பாடினான்: “அம்மானா சும்மா இல்லடா, அவ இல்லனா யாரும் இல்லடா.” இது முற்றிலும் உண்மை. தாய்தான் ஒரு குழந்தையின் வளர்ப்பில், அதனுடைய முன்னேற்றத்தில் முக்கியப் பங்கு ஆற்றுகிறாள். அந்த வகையில் பார்க்கும்போது ஆண்டவர் இயேசுவின் வளர்ச்சியில், அவருடைய முழு மனித முன்னேற்றத்தில் மரியாவின் பங்கு மிக முக்கியமானது.

புனித கன்னி மரியாவின் ஏழு துயரங்கள்:

புனித கன்னி மரியா மீட்புத் திட்டத்தில் பங்குகொண்டதற்காக அனுபவித்த துன்பங்கள் ஏராளம். பல துன்பங்களை நாம் சொல்லிக்கொண்டே போனாலும் திருஅவை ஏழு என்று வரிசைப்படுத்தி இருக்கிறது. அவையாவன:

 1. சிமியோனின் இறைவாக்கு, 

2. குழந்தை இயேசுவை ஏரோது

 மன்னனிடமிருந்து காப்பாற்ற எகிப்துக்கு தூக்கிக்கொண்டு ஓடுதல்,

 3. இயேசு கோயிலில் காணாமல் போதல்,  

4. சிலுவை சுமந்துகொண்டு சென்ற இயேசுவை வழியில் சந்தித்தல்,

 5. இயேசு சிலுவையில் அறியப்படல்,

 6. இயேசுவைத் தன்னுடைய மடியில் சுமத்தல்,

 7. இயேசுவைக் கல்லறையில் அடக்கம் செய்தல். 

இயேசுவுக்காக, இறையாட்சிப் பணியில் பங்கெடுத்ததற்காக மரியா அனுபவித்த துன்பங்கள் இவை. இவற்றோடு  இன்னும் ஏராள துயரங்களை மரியா அனுபவித்தார். தன்னுடைய மகனை மக்கள் அனைவரும் பேய்பிடித்தவன், பெருந்தீனிக்காரன், பாவிகளின் நண்பன் என்று விமர்சனம் செய்யும்போது மரியா மிகுதியான துன்பங்களை அனுபவித்திருக்கலாம். ஆனாலும் அவர் கடவுளுக்காக எல்லாவற்றையும் ஏற்றுக்கொண்டார். அதனால்தான் கடவுள் அவரை இறைவனின் தாயாக உயர்த்துகிறார். 

நம்முடைய குடும்பங்களிலும் கூட பிள்ளைகளின் வளர்ச்சிக்காக, அவர்களின் முன்னேற்றத்திற்காக நம்முடைய தாய்மார்கள் அனுபவிக்கும் துன்பங்கள், சிலுவைகள் ஏராளம். எனவே அவர்களை இந்த நாளில் சிறப்பாக நினைவுகூர்ந்து பார்த்து, அவர்களுக்காக மன்றாடுவது இன்னும் பொருத்தமாக இருக்கும்.

தன் தாயைக் குறித்து எடிசன்:

மிகப்பெரிய அறிவியல் விஞ்ஞானியான தாமஸ் ஆல்வா எடிசன் தன்னுடைய தாயைக் குறித்துச் சொல்லும்போது சொல்வார், “சிறுவயதில் பள்ளிக்கூடத்தில் இருந்த ஆசிரியர்கள் என்னை ஒன்றுக்கும் உதவாதவன், மக்கு என்று சொல்லி,  வெளியே அனுப்பியபோது என்னுடைய தாய்தான் என்னை சிறப்பாக வளர்த்தெடுத்தார்; அறிவையும் ஆறுதலையும் தந்து என்னை ஒரு தலைசிறந்த விஞ்ஞானியாக உருவாக்கினார். அதற்காக அவர் பட்ட துயரங்கள்கள், துன்பங்கள் ஏராளம். அவர் மட்டும் இல்லையென்றால் நான் ஒன்றுமில்லை.”

ஆம், தாமஸ் ஆல்வா எடிசனுடைய முன்னேற்றத்தில் அவருடைய தாயானவர் முக்கியப் பங்காற்றியதுபோல இன்னும் எத்தனையோ மனிதர்களுடைய வளர்ச்சியில் தாயானவள் சிறப்பான ஓர் இடம் வகிக்கிறாள் என்று சொன்னால் அது மிகையாகாது. எனவே மீட்புத் திட்டத்தில் பல்வேறு துன்பங்களை அனுபவித்த மரியன்னையின் தியாகங்களை எண்ணிப் பார்ப்போம். அவரைப் போன்று இந்த மானுட சமுதாய முன்னேற்றத்திற்காக நாம் துன்பங்களைத் துணிவுடன் ஏற்க முன்வருவோம்.

நிறைவாக வியாகுல அன்னையால் நடந்த ஓர் அற்புதத்தை தியானித்துப் பார்த்து நிறைவுசெய்வோம். 

புனித சார்லஸ் பொரோமேயு வாழ்வில்: 

புனித சார்லஸ் பொரோமேயு மிலன் நகரில் ஆயராக இருந்தபோது நடந்த நிகழ்ச்சி. 1583 ஆம் ஆண்டு ஏப்ரல் 24 ஆம் நாள் சார்லஸ் பொரோமேயுவின் ஆளுகைக்கு உட்பட்ட ஒரு கோயிலிரல் இரண்டு விவசாயிகள் வழிபடச் சென்றார்கள். அவர்கள் வழிபட்டுக்கொண்டிருந்த போது புனித  கன்னி மரியாவின் திருவுருவத்திலிருந்து கண்ணீர் வழிந்துவந்தது. சிறிது நேரத்தில் அது இரத்தமாக மாறியது.

இதைப் பார்த்து அதிர்ச்சியடைந்த அந்த விவசாயிகள் இருவரும் ஓடிப்போய் அதை மக்களிடத்தில் சொன்னார்கள். மக்களும் அந்த அற்பத்தை வந்து பார்த்தார்கள். அப்படிப் பார்க்க வந்தவர்களில் ஒருவர் மரியாவின் கண்ணிலிருந்து வரும் இரத்தம் உண்மைதானா என்று சோதித்துப் பார்க்க விரும்பி, இறுதியில் அது உண்மையெனக் கண்டுகொண்டார். பின்னர் இச்செய்தி ஆயரின் செவிகளை எட்டியது. அவரும் கார்லோ பாஸ்கேப் என்பவரின் தலைமையில் ஒரு தனிக் குழுவை அமைத்து, அது உண்மைதானா என்று கண்டறியச் சொன்னார். அந்த குழுவும் தாங்கள் மேற்கொண்ட சோதனையின் முடிவில் அது உண்மையென அறிவித்தது. இதனால் ஆயர் அவர்கள் ‘வியாகுல அன்னைக்கு அந்த இடத்தில் கோயில் கட்டத் தொடங்கினார். இப்படித்தான்  வியாகுல அன்னையின் பக்தி படிப்படியாகப் பரவியது.

எனவே, வியாகுல அன்னையின் விழாவை அல்லது புனித கன்னி மரியாவின் துயரங்களை நினைவுகூரும் நாம் அந்த அன்னையைப் போன்று இறைவனுக்காகத் துன்பங்களைத் துணிவுடன் தாங்கிக்கொள்வோம், இறைவனின் வழியில் நடப்போம். அதன்வழியாக இறையருள் நிறைவாகப் பெறுவோம்.

Also known as

• Beata Maria Virgo Perdolens

• Beata Vergine Addolorata

• Dolorosa

• Maria Santissima Addolorata

• Mater Dolorosa

• Mother of Sorrows

• Our Lady of the Seven Dolours

• Our Lady of the Seven Sorrows

• Sorrowful Mother

Profile

Names by which the Blessed Virgin Mary is referred to in relation to sorrows in her life

• The Prophecy of Simeon over the Infant Jesus (Luke 2:34)

• The Flight into Egypt of the Holy Family (Matthew 2:13)

• The Loss of the Child Jesus for Three Days (Luke 2:43)

• The Meeting of Jesus and Mary along the Way of the Cross (Luke 23:26)

• The Crucifixion, where Mary stands at the foot of the cross (John 19:25)

• The Descent from the Cross, where Mary receives the dead body of Jesus in her arms (Matthew 27:57)

• The Burial of Jesus (John 19:40)

Patronage

• Archconfraternity of Christian Mothers

• Congregation of the Holy Cross

• Slovakia

• Mississippi, USA

• 13 cities

Blessed Jacinto de Los Ángeles

Blessed Juan Bautista

Profile

Married laymen in the archdiocese of Antequera-Oaxaca, Mexico. Catechists. Martyred for refusing to worship idols.

Born

• c.1660 - 1663 in San Francisco Cajonos, Oaxaca, Mexico

• member of the Zapotec Indians

Died

hacked to death by a mob on the evening of 15 September 1700 in San Francisco Cajonos, Oaxaca, Mexico

Beatified

• 1 August 2002 by Pope John Paul II

• beatification recognition celebrated at the Basilica of Our Lady of Guadalupe in Mexico City, Mexico

Saint Aichardus

Also known as

Achard, Achart, Aicard, Aichard

Profile

Son of a military officer in the court of King Clotaire II. Educated at a monastery in Poitiers, France. Destined by his father for the military, Aichardus felt a call to the religious life. His mother convinced the rest of the family to give him a choice, and he became a monk at Saint Jouin abbey, Ansion, Poitou (in modern France) for 39 years. Prior of Jumièges Abbey. Abbot of Jumièges, a house with 900 monks where his strict personal observance of the Order's rule set an example that rippled through the rest of the house.

Born

Poitiers, France

Died

687 at Jumièges Abbey of natural causes

Saint Mirin of Bangor

Also known as

• Mirin of Benchor

• Mirin of Paisley

• Meadhran, Merinus, Merryn, Mirren

Profile

Spiritual student of Saint Comgall of Bangor. Monk. Evangelized the area of Strathclyde, Scotland. Founded Paisley Abbey in Paisley, Renfrewshire, Scotland, and served as its first abbot. He is venerated in Ireland and Scotland, and in the Orthodox tradition.

Born

c.565 in Ireland

Died

• c.620 of natural causes

• his shrine at the Paisley abbey became a pilgrimage site

Patronage

• Paisley, Scotland, city of

• Paisley, Scotland, diocese of

• Saint Mirren Football Club

Blessed Rolando de Medici

Also known as

Orlando

Profile

Born to the famous de Medici family. At around age 30, he retired from the world to live as a hermit in the Alpine forests.

Born

c.1330 in Milan, Italy

Died

• 15 September 1386 of natural causes

• buried at the Church of the Holy Church Busseto, Italy

Beatified

25 September 1853 by Pope Pius IX (cultus confirmation) after a canonization process that lasted nearly 300 years

Saint Nicetas the Goth

Profile

Convert, brought to Christianity by the missionary and translator Ulphilas. Martyred in the persecutions of King Athanaric.

Born

4th-century Goth territory north of the Danube River

Died

• burned alive c.370 on the banks of the Danube River

• relics enshrined in Mopsuestria, Cilicia (in modern Turkey) on 15 September 375

• left arm enshrined in the 12th century abbey of Saint Nicetas in Melendugno, Lecce, Italy

Patronage

Melendugno, Lecce, Italy

Blessed Wladyslaw Miegon

Also known as

• Ladislao

• prisoner 21223

Profile

Priest in the military ordinariate of Poland. Military chaplain. Deported, imprisoned, tortured and martyred in the Nazi persecutions.

Born

30 September 1892 in Samborzec, Swietokrzyskie, Poland

Died

15 September 1942 in the prison camp at Dachau, Oberbayern, Germany

Beatified

13 June 1999 by Pope John Paul II

Saint Mamillian of Palermo

Profile

Bishop of Palermo, Sicily. Because Mamillian stood for orthodox Christianity, the Arian King Genseric exiled him to Tuscany, Italy.

Died

• 460 in the Tuscany region of Italy

• relics later translated to Palermo, Sicily

• some relics later transferred to the church of San Maria Monticelli in Rome, Italy

• some of those relics later transferred to Spoleto, Italy

Blessed Anton Maria Schwartz

Profile

Ordained in 1875 in the archdiocese of Vienna. Founder of the Congregation of Christian Workers of Saint Joseph Calasanz at Vienna on 24 November 1889.

Born

28 February 1852 in Baden, Vienna, Austria

Died

15 September 1929 in Vienna, Austria of natural causes

Beatified

21 June 1998 by Pope John Paul II

Saint Nicomedes of Rome

Profile

Priest in Rome, Italy. Arrested for helping martyrs, and for giving them Christian burial. Martyred.

Died

• beaten to death with clubs c.71 at Rome, Italy

• his catacomb is on the Via Nomentana, Rome, under the grounds of the Villa Patrizio

• some relics transferred to Milan and Parma in Italy

Blessed Pascual Penades Jornet

Profile

Priest in the archdiocese of Valencia, Spain. Martyred in the Spanish Civil War.

Born

3 January 1894 in Montaverner, Valencia, Spain

Died

15 September 1936 in Cárcer, Valencia, Spain

Beatified

11 March 2001 by Pope John Paul II

Blessed Camillus Costanzo

✠ அருளாளர் கேமில்லஸ் கோஸ்டான்ஸோ ✠

(Blessed Camillus Costanzo)

மறைசாட்சி/ இயேசுசபை குரு:

(Martyr/ Jesuit Missionary)

பிறப்பு: கி.பி. 1571

பொவாளினோ, ரெக்கியோ, கலாப்ரியா, இத்தாலி

(Bovalino, Reggio Calabria, Italy)

இறப்பு: செப்டம்பர் 15, 1622

டபிரா, நாகசாகி, ஜப்பான்

(Tabira, Nagasaki, Japan)

ஏற்கும் சமயம்:

ரோமன் கத்தோலிக்க திருச்சபை

(Roman Catholic Church)

முக்திபேறு பட்டம்: மே 7, 1867

திருத்தந்தை ஒன்பதாம் பயஸ்

(Pope Pius IX)

நினைவுத் திருநாள்: செப்டம்பர் 15

அருளாளர் கேமில்லஸ் கோஸ்டான்ஸோ, ஒரு இத்தாலிய இராணுவ வீரரும் (Italian soldier), சட்ட மாணவரும் (Law Student), ஜப்பான் நாட்டில் மறைப்பணியாற்றிய யேசுசபை குருவும் (Jesuit missionary in Japan) ஆவார். 1622ம் ஆண்டு, உயிரோடு எரித்துக்கொல்லப்பட்ட அவர் ஒரு ரோமன் கத்தோலிக்க மறைசாட்சி ஆவார்.

அருட்தந்தை கேமில்லஸ் கோஸ்டான்ஸோ சார்ந்திருந்த இயேசுசபை, அவரை மறைப்பணியாற்ற சீனா நாட்டுக்கு அனுப்பியது. ஆனால், அங்கே ஆட்சியிலிருந்த போர்ச்சுகீசியர்கள், அவரை அந்நாட்டுக்குள் நுழைய அனுமதி மறுத்தனர். ஆகவே, அதற்கு பதிலாக, அவரது ஆற்றலும் மற்றும் அழைப்பும் ஜப்பான் நாட்டில் முதலீடு செய்யப்பட்டன.

அவர் ஜப்பானிய மொழியை விரைவில் கற்றுக்கொண்டார். சாகே நகருக்கு அருகே அப்பகுதியில், அந்நாட்டு குடிமக்களை கிறிஸ்தவத்திற்கு மனம்மாற்ற அவர்களை வெற்றிகரமாக ஊக்குவித்தார்.

அனைத்து மிஷனரிகளும் ஜப்பானிலிருந்து வெளியேற்றப்பட்டபோது, அவர் சீனாவிலுள்ள போர்ச்சுகீசிய வியாபார தலமாகிய “மகாவு” (Macau) சென்றார். ஜப்பான் நாட்டில் கடைசியாக ஆட்சியிலிருந்த (Tokugawa shogunate) என்றழைக்கப்பட்ட இராணுவத்தின் விதிகளை புறக்கணித்ததில் ஆபத்துக்கள் இருந்தபோதிலும், அவர், 1621ம் ஆண்டு, ஜப்பான் திரும்பினார்.

ஒரு சிப்பாயாக மாறுவேடமிட்டு, பிடிபடுவதிளிருந்து தப்பித்து வந்தார். ஆனால், 1622ம் ஆண்டு, ஏப்ரல் மாதம், 24ம் தேதியன்று, “க்யூஷூவின்” மேற்கு கரையோரத்திலிருந்த (Western Coast of Kyushu) “ஹிரடோ தீவில்” (island of Hirado) கைது செய்யப்பட்டார்.

மரண தண்டனை விதிக்கப்பட்ட அருட்தந்தை கேமில்லஸ் கோஸ்டான்ஸோ, 1622ம் ஆண்டு, செப்டம்பர் மாதம், 15ம் தேதியன்று உயிருடன் எரித்து படுகொலை செய்யப்பட்டார்.

Also known as

Giovanni Battista Costanzo

Profile

Jesuit priest. Missionary to Japan. Martyr.

Born

1571 in Bovalino, Reggio Calabria, Italy

Died

burned to death on 15 September 1622 in Tabira, Nagasaki, Japan

Beatified

7 May 1867 by Pope Pius IX

Saint Melitina

Profile

Christian woman in a time persecution by emperor Antoninus Pius and governor Antiochus, she was twice taken into pagan temples and ordered to make sacrfices to idols; the idols would topple over. Her captors gave up, tortured and then executed her. Martyr.

Died

• beheaded in the 2nd century at Marcianopolis, Thrace (in modern Greece)

• relics enshrined on Lemnos Island in the Aegean Sea

Saint Aprus of Toul

Also known as

Aper, Apre, Apro, Epvre, Evre

Profile

Lawyer, known for his skill, integrity and devotion to justice. He gave up his profession to became a priest. Bishop of Toul, France.

Born

near Trier, Gaul (in modern Germany)

Died

• 507 of natural causes

• interred in the basilica in Toul, France

Blessed Tommasuccio of Foligno

Also known as

Tommasuccio of Nocera

Profile

Franciscan friar. Noted preacher in the Italian regions of Tuscany and Umbria.

Born

1319 in Nocera, Italy

Died

• Foligno, Italy of natural causes

• buried in the Franciscan church of Sant Agostino in Foligno

Saint Emilas of Cordoba

Also known as

Emile

Profile

Deacon. Friend of and fellow student with Saint Jeremias at Cordova, Spain during a time when the city was under Moorish control. The two were very open about their Christianity. Martyred in the persecutions of Caliph Abderrahman.

Died

beheaded in 852 in Cordova, Spain

Saint Jeremias of Cordoba

Also known as

Jeremy

Profile

Friend of and fellow student with Saint Emilas at Cordova, Spain during a time when the city was under Moorish control. The two were very open about their Christianity. Martyr.

Died

beheaded in 852 in Cordova, Spain

Saint Valerian of Tournus

Profile

Companion of Saint Photinus of Lyon. Arrested for his evangelism work, he escaped prison, went to Tournus in eastern France, resumed his preaching, and was soon arrested again. Martyr.

Died

beheaded in 178 in Tournus, France

Saint Porphyrius the Martyr

Profile

An actor who, while performing in a play that mocked baptism, suddenly declared himself a Christian. Julian the Apostate was in the audience, was not amused, and had Porphyrius murdered on the spot. Martyr.

Died

362

Saint Albinus of Lyon

Also known as

• Aubin of Lyon

• Alpin of Lyon

Profile

Bishop of Lyon, France from 381 to 390. Built the Saint Stephen Cathedral there.

Died

• c.390

• buried in Lyon, France

Saint Hernan

Also known as

Heman

Profile

Fled from Britain to Brittany to escape the Anglo-Saxon invasion. Hermit at Loc-Harn, which was named after him.

Born

6th century Britain

Patronage

Loc-Harn, Brittany, France

Saint Bond of Sens

Also known as

Baldo, Baldus

Profile

Convert. Spiritual student of Saint Artemius of Sens. Hermit in Sens, France.

Born

Spain

Died

7th century

Saint Ribert

Profile

Monk. Abbot of Saint-Valèry-sur-Somme, France. May have been a bishop in the Normandy and Picardy areas of modern France.

Died

7th century

Saint Joseph Abibos

Profile

Abbot of Alavendi, Georgia. Disciple of Saint John Zedazneli.

Born

Syria

Died

c.590

Saint Vitus of Bergamo

Profile

Benedictine monk near Bergamo, Italy. Spiritual student of Saint Albert.

Died

1095

Saint Ritbert of Varennes

Profile

Monk and then abbot of a monastery in Varennes, France.

Died

c.690

Saint Eutropia of Auvergne

Profile

Holy 5th century widow in Auvergne, France.

Martyrs of Adrianopolis

Profile

Three Christian men martyred together in the persecutions of Maximian - Asclepiodotus, Maximus and Theodore.

Died

310 at Adrianopolis (Adrianople), a location in modern Bulgaria

Martyrs of Noviodunum

Profile

Four Christian men martyred together, date unknown - Gordian, Macrinus, Stratone and Valerian.

Died

Noviodunum, Lower Moesia (near modern Isaccea, Romania)

Mercedarian Martyrs of Morocco

Profile

A group of six Mercedarians who were captured by Moors near Valencia, Spain and taken to Morocco. Though enslaved, they refused to stop preaching Christianity. Martyrs. - Dionisio, Francis, Ildefonso, James, John and Sancho.

Died

crucified in 1437 in Morocco

இன்றைய புனிதர்கள் செப்டம்பர் 14

Blessed Notburga

 புனிதர் நோட்புர்கா 

பணியாட்கள் மற்றும் விவசாயிகளின் பாதுகாவலர்:

(Patron Saint of Servants and Peasants)

பிறப்பு: கி.பி. 1265

இறப்பு: செப்டம்பர் 13, 1313

ஏற்கும் சமயம்:

ரோமன் கத்தோலிக்க திருச்சபை

(Roman Catholic Church)

முக்கிய திருத்தலம்:

ஈபென் அருகிலுள்ள தூய ரூபெர்ட் 

(St. Rupert near Eben)

நினைவுத் திருவிழா: செப்டம்பர் 14

பாதுகாவல்: பணியாட்கள் மற்றும் விவசாயிகள்

புனிதர் நோட்புர்கா, மேற்கு ஆஸ்திரியாவிலுள்ள (Western Austria) “டைரோல்” (Tyrol) மாநிலத்தைச் சேர்ந்த கத்தோலிக்க புனிதர் ஆவார். “ரட்டேன்பர்க் நகர நோட்புர்கா” (Notburga of Rattenberg) அல்லது “ஈபென் நகர நோட்புர்கா” (Notburga of Eben) ஆகிய பெயர்களாலும் அழைக்கப்படும் இவர், பணியாட்கள் மற்றும் விவசாயிகளின் பாதுகாவல் புனிதராவார்.

ரேட்டன்பேர்க்கின் பிரபுவான ஹென்றியின் (Count Henry of Rattenberg) வீட்டில் சமையல் பணி செய்துவந்த இவர், அங்கே மீதமாகும் உணவு வகைகளை ஏழை எளியவர்க்கு தருவதை வழக்கமாகக் கொண்டிருந்தார். ஆனால் அவளுடைய எஜமானியான ஓட்லியா, மீதமுள்ள எந்த உணவையும் பன்றிகளுக்கு தரும்படி கட்டளையிட்டார். தமது பணியைத் தொடர, நோர்புர்கா தனது சில உணவுகளை, குறிப்பாக வெள்ளிக்கிழமைகளில் சேமிக்க ஆரம்பித்தார். அதனை ஏழைகளுக்கு எடுத்துச் சென்று கொடுத்தார்.

இவரது வரலாற்று ஆசிரியரின் கூற்றின்படி, ஒருநாள் இவரது எஜமானன் இவர் கொண்டுசெல்லும் பொருட்களை காண்பிக்க சொன்னார். இவர் திறந்து காட்டியதும், அங்கே திராட்சை ரசம் (Wine) மற்றும் புளிக்காடிக்குப் (Vinegar) பதிலாக குப்பை இருந்தது. நோட்புர்காவின் நடவடிக்கைகள் காரணமாக, ஒட்டிலியா அவரை பணி நீக்கம் செய்தார். ஆனால் விரைவில் ஆபத்தான நோயில் விழுந்தார். ஒரு தாதியாக அவருக்கு சேவை செய்த நோட்புர்கா, அவரை நல்மரணத்திற்கு ஆயத்தம் செய்தார்.

அதன்பிறகு, “ஈபென் அம் அச்சென்சீ” (Eben am Achensee) எனும் நகரிலுள்ள ஒரு விவசாயியிடம் பணி செய்த நோட்புர்கா, ஞாயிற்றுக் கிழமைகளிலும், பண்டிகை தினங்களிலும் அதற்கு முன்தினம் மாலை வேளைகளில் மட்டும் ஆலயத்துக்குச் செல்ல அனுமதிக்கப்பட்டிருந்தார். ஒரு நாள் மாலை வேளை, அவரது எஜமானன், அவரை வயல் வேலைகளில் தொடர்ந்து வேலை செய்யும்படி வற்புறுத்தினார். வேதனையுற்ற அவர், தமது அரிவாளை உயரே எரிந்து, "எனக்கும் உமக்கும் இடையேயுள்ள பிரச்சினையை என்னுடைய இந்த அரிவாள் நியாயந்தீர்க்கும்" என்று சொன்னார். உடனே, அவரது அந்த அரிவாள், அந்தரத்தில் அப்படியே நின்றது.

இதற்கிடையில், இவருடைய முன்னாள் எஜமானனான பிரபு ஹென்றி, பல்வேறு கஷ்டங்களை அனுபவித்திருந்தார். இவற்றிற்கெல்லாம் காரணம், தாம் நோட்புர்காவை வேலையிலிருந்து நீக்கியதேயாகும் என்று நம்பினார். ஆகவே, அவர் நோட்புர்காவை மீண்டும் பணியமர்த்தினார். தமது மரணம் வரை அங்கேயே பணியாற்றிய நோட்புர்கா, தமது மரணத்தின் சற்று முன்பு தமது எஜமானனிடம், தாம் மரித்ததும், தமது சடலத்தை இரண்டு எருதுகள் பூட்டிய ஒரு மாட்டுவண்டியில் வைத்து, எருதுகள் எங்கே வண்டியை இழுத்துச் சென்று நிற்கின்றனவோ, அங்கேயே தம்மை அடக்கம் செய்யுமாறு வேண்டினார். அதுபோலவே அவர் மரித்ததும் அவரது சடலத்தை எருதுகள் பூட்டிய ஒரு மாட்டுவண்டியில் வைத்து விட்டனர். எருதுகள் வண்டியை “ஈபென்” (Eben) நகரிலுள்ள “தூய ரூபெர்ட்” (St. Rupert) சிற்றாலயத்துக்கு இழுத்துச் சென்று நின்றன. நோட்புர்கா அங்கேயே அடக்கம் செய்யப்பட்டார்.

Also known as

• Notburga of Eben

• Notburga of Tyrol

• Notburga of Rattenberg

• Noitburgis

Profile

Born to a peasants family. Worked as a kitchen maid at the house of Count Henry of Rattenberg at age 18. The count's wife, Ottilia, ordered Notburga to feed leftover food to the house swine; she gave it to the poor instead. Warned about her behavior, Nortburga fed the leftovers to the pigs, and gave much of her own food to the poor. Ottilia saw this as a form of disobedience, and dismissed her.

Worked as a servant for a farmer in Eben am Achensee, Austria. However, when her the lady Ottilia died, the count re-hired her, and she spent the rest of her life as a servant in his house. Worked with the poor. Miracle worker.

Miracle stories are an integral part of Notburga's life -

Her master once saw her leaving the house with something bundled in her apron. Thinking he had caught her disobeying the order to not give away food, he demanded to see what she carried. To keep her out of trouble, the food and wine had turned into wood shavings and vinegar.

When she took the job with the peasant farm family in Eben am Achensee, Notburga made it a condition that she be allowed to skip her chores in order to attend Mass on Saturday night and on the eve of feast days. On one of these occasions, the farmer tried to get her to keep working. Notburga said she would let her sickle decide the matter, and threw it into the air. The sickle hung suspended in the air, and Notburga went to church.

Shortly before her death, Notburga told Count Henry to place her corpse on a wagon drawn by two oxen, and to bury her wherever the oxen would stop on their own. The animals drew the wagon to the chapel of Saint Rupert, where she was buried.

Born

c.1265 at Rattenberg in Tyrolean Austria

Died

• 16 September 1313 of natural causes

• miracles reported at her shrine at Eben in the Tyrolese mountains

Beatified

27 March 1862 by Pope Pius IX (cultus confirmed)

Patronage

• peasants

• servants

• servers, waiters, waitresses • agricultural workers, farm workers, farmers, field hands, husbandmen

Saint Albert of Jerusalem

✠ எருசலேம் நகர புனிதர் ஆல்பர்ட் ✠

(St. Albert Jerusalem)

ஆயர்:

(Bishop)

பிறப்பு: கி.பி. 1149

குவால்டியெரி, இத்தாலி

(Gualtieri, Italy)

இறப்பு: செப்டம்பர் 14, 1214

அக்ரெ, எருசலேம் அரசு

(Acre, Kingdom of Jerusalem)

ஏற்கும் சமயம்: 

ரோமன் கத்தோலிக்க திருச்சபை

(Roman Catholic Church)

நினைவுத் திருநாள்: செப்டம்பர் 14

கத்தோலிக்க நியதிகளின் வழக்குரைஞரான ஆல்பர்ட், கி.பி. 1204 முதல் தமது மரணம் வரை எருசலேமின் முதுபெரும் இலத்தீன் தலைவராக பணியாற்றினார். 

இத்தாலி நாட்டின் “குவால்டியெரி” (Gualtieri) எனுமிடத்தின் ஓர் உன்னத குடும்பத்தில் பிறந்த இவர், சட்டமும் இறையியலும் பயின்றார். திருச்சிலுவை (Holy Cross) சபையில் குருவானார். கி.பி. 1184ம் ஆண்டில் இத்தாலி நாட்டிலுள்ள போப்பியோ (Bobbio) என்ற மறை மாவட்டத்திற்கு ஆயராக தேர்ந்தெடுக்கப்பட்டார். 

பின்னர் கி.பி. 1205ம் ஆண்டு எருசலேமில் உள்ள கிறிஸ்தவ மக்களின் பொறுப்பாளராகத் தேர்ந்தெடுக்கப்பட்டார். அங்கு அம்மக்களின் நலன்களுக்காக அயராது உழைத்தார். அந்நாட்டில் கிறிஸ்தவ மக்கள் அரசரின் கீழ் அடிமைகளாக அமர்த்தப்பட்டிருந்தனர். கி.பி. 1187ம் ஆண்டு, பேரரசரிடமிருந்து அம்மக்களை விடுவித்து, விடுதலை வாழ்வை வழங்கினார். அன்றிலிருந்து எருசலேம் கிறிஸ்தவர்கள் அமைதியாக வாழ்ந்தனர். 

சில ஆண்டுகளில் மீண்டும் அம்மக்கள் முஸ்லீம்களின் கைகளில் அகப்பட்டனர். ஆல்பர்ட் அம்மக்களை மீண்டும் முஸ்லீம்களிடமிருந்து விடுவித்து சுதந்திரத்துடன் அமைதியாக வாழ வழிவகுத்தார்.

தூய ரோம பேரரசர் “பிரடெரிக் பப்பரோஸ்ஸா” (Holy Roman Emperor Frederick Barbarossa) என்பவர் திருச்சபையில் கலகம் ஏற்படுத்தினார். அப்போதிலிருந்து ஆல்பர்ட், அரசனிடம் தொடர்பு கொண்டார். பேரரசருக்கும் திருத்தந்தை “மூன்றாம் கிளமெண்ட்டிற்கும்” (Pope Clement III) இடையே தகராறு ஏற்பட்டது. இதனால் இவர்கள் இருவரின் நடுவிலும் சமாதானப் புறாவாக ஆல்பர்ட் இருந்தார். பேரரசரை அன்பான, அமைதியான மனிதனாக மாற்றினார்.

ஆல்பர்ட் பிறகு தன் இருப்பிடத்தை அக்கோ (Akko) என்ற இடத்திற்கு மாற்றினார். அங்கு கார்மேல் என்றழைக்கப்பட்ட மலை ஒன்று இருந்தது. அம்மலையில் துறவற மடங்களைக் கட்டினார். துறவிகள் தனித்தனி குகைகளிலும், செல்களிலும் தங்கி செப வாழ்வில் ஈடுபட ஏற்பாடு செய்தார். கி.பி. 1209ம் ஆண்டு துறவியர்கள் கடைபிடிக்க ஒழுங்குகளை எழுதினார். அவ்விதங்களின்படி, துறவிகளை வாழ ஊக்கமூட்டினார். கடுமையான விரதமிருந்து செபிக்க தூண்டினார். இறைச்சி உண்பதை குறைத்தார். அமைதியை கடைபிடித்து வாழ வற்புறுத்தினார். மிக மிகக் கடுமையான ஒழுங்குகளை கடைபிடிக்க துறவிகளை தூண்டினார்.

கி.பி. 1254ம் ஆண்டு திருத்தந்தை 4ம் இன்னொசெண்ட் அவர்கள், இவர் எழுதிய ஒழுங்குகளை, கார்மேல் சபைத்துறவிகள் கடைபிடித்து வாழ, அதிகாரப்பூர்வமாக அனுமதி அளித்தார். பின்னர் ஆல்பர்ட் பாலஸ்தீனாவில் நடைபெற்ற லேடெரன் என்றழைக்கப்பட்ட பொது சங்கக் கூட்டத்தில் கலந்துகொள்ள அழைக்கப்பட்டார். அப்போது அங்கிருந்தவர்களில் சிலர், இவருக்கெதிராக சதித்திட்டங்களை தீட்டினர். அவர்களின் சதித்திட்டத்தால் அக்கூட்டத்திலேயே கொலை செய்யப்பட்டார். உயிருக்கு போராடியபோது மருத்துவமனையில் அனுமதிக்கப்பட்டார். அங்கிருந்து வெளியேறியபின் புனித திருச்சிலுவை திருநாளன்று இறைவனடி சேர்ந்தார்.

Also known as

• Albert Avogadro

• Albert of Acre

Profile

Born to a wealthy and promininent noble Italian family. Well educated, especially in theology and law. Ordained, he served as canon to Holy Cross Abbey in Mortara, Italy. Abbey prior. Bishop of Bobbio, Italy in 1184. Bishop of Vercelli, Italy. Mediated disputes between Pope Clement III and Frederick Barbarossa, and for his efforts was named Prince of the Empire. Papal legate to Northern Italy. Negotiated peace between Parma and Piacenza in 1199. Helped formulate the Rule for Saint Borcard and his hermits. This Rule later was adopted as the Rule for the Carmelites, and thus Albert is considered a co-founder of the order. Patriarch of Jerusalem in 1205 under Pope Innocent III, a position that generally led to conflict with the Muslims, and martyrdom. Since his lands were wholly in the hands of Saracens, he established his see city at Akka (Acre). Held the office nearly ten years. Well known for his involvement in both state and church matters, and as a peacemaker to the Frankish factions in his see. Summoned to serve in the General Council of the Lateran, but murdered before he could attend.

Born

1149 at Parma, Italy as Albert Avogadro

Died

• stabbed to death in the Church of Saint John of Acre on 14 September 1215 while part of the procession of the feast of the Exaltation of the Holy Cross

• killed by a disgruntled hospital administrator he had been forced to fire

Feast of the Exaltation of the Holy Cross

திருச்சிலுவை மகிமை விழா (14-09-2020) 

312 ஆம் ஆண்டு, அக்டோபர் 20 ஆம் நாள், உரோமையை ஆண்டுவந்த கொன்ஸ்டன்டின் என்ற மன்னன் மாஜென்சியஸ் என்ற மன்னனோடு போர்தொடுக்கச் சென்றான். அவ்வாறு அவன் எதிரி நாட்டுப் படையோடு போர்தொடுக்கச் செல்லும்போது சிலுவை பொறித்த கொடிகளை ஏந்திச் சென்றான். இதனால் அவன் அந்தப் போரில் வெற்றிபெற்றான். அதன் நிமித்தமாக கிறிஸ்தவ மதத்தை அரசாங்க மதமாக அறிவித்தான்.

இது நடந்து 13 ஆம் ஆண்டுகள் கழித்து, கொன்ஸ்டன்டின் மன்னனின் தாயார் தூய ஹெலனா என்பவர் எருசலேம் நகருக்குப் புனித பயணம் மேற்க்கொண்டார். அவர் கல்வாரி மலைக்குச் சென்று, அகழ்வாராட்சியில் ஈடுபட்டபோது, அங்கே மூன்று சிலுவைகள் இருப்பதைக் கண்டார். இந்த மூன்று சிலுவைகளில் எது இயேசு கிறிஸ்து அறையப்பட்ட சிலுவை என்ற குழப்பம் ஏற்பட்டது. எனவே, அவர் ஒரு கைசூம்பிய மனிதனை அழைத்து, அந்த மூன்று சிலுவைகளையும் தொடுமாறு சொன்னார். உடனே அம்மனிதன் மூன்று சிலுவைகளையும் தொட்டபோது, அதிலிருந்த ஒரு சிலுவையிலிருந்து ஆற்றல் வெளிப்பட அம்மனிதருடைய கை குணமடைந்தது. இதைப் பார்த்த தூய ஹெலனா அந்த திருச்சிலுவையை உரோமை நகருக்குத் தூக்கிகொண்டு வந்து, ஆலயம் ஒன்றைக் கட்டி எழுப்பி, அதில் திருச்சிலுவை வைத்தார். அவர் திருச்சிலுவையை உரோமையில் உள்ள ஆலயத்தில் நிறுவிய நாள் 326 ஆம் ஆண்டு, செப்டம்பர் 14 ஆம் நாள். அன்றிலிருந்து திருச்சிலுவை உயர்த்தப்பட்ட நாள் விழாவாகக் கொண்டாடப்பட்டு வருகின்றது.

அதன்பிறகு 614 ஆம் ஆண்டு, பெர்சிய மன்னன் சொஸ்ரோஸ் (Chosroas) என்பவன் உரோமை நகரின் மீது படையெடுத்துச் சென்று, திருச்சிலுவையை தூக்கிச் சென்றான். இதனைக் கேள்விப்பட்ட ஹெரக்லியுஸ் என்று மன்னன் 628 ஆம் ஆண்டு, பெர்சியா நாட்டின்மீது படையெடுத்துச் சென்று, திருச்சிலுவையை மீட்டுக்கொண்டு வந்தான். திருச்சிலுவையை மீட்டுக்கொண்டு வரும்போது அதனை ஆடம்பரமாக அலங்கரித்து, தூக்கிப்பார்த்தான். அவனால் ஒரு அடிகூட நகர்த்த முடியவில்லை. அப்போது அங்கிருந்த ஆயர், “இயேசு சுமந்து வந்த சிலுவை எளிமையின் அடையாளம், அதனை நீ ஆடம்பரமாக தூக்கிப் பார்த்தால் எப்படி நகரும்” என்று சொன்னார். இதைக் கேட்ட அரசன், தாழ்ச்சியோடு திருச்சிலுவையை தூக்கினான். இப்போது திருச்சிலுவை எளிதாக நகர்ந்தது. பின்னர் அவன் திருச்சிலுவையை உரோமை நகரில் உள்ள ஆலயத்தில் போய் நிறுவினான்.

இப்படியாக திருச்சிலுவைக்கு வணக்கம் செலுத்தும் வழக்கம் திருச்சபை முழுவதும் படிப்படியாக வளர்ந்தது. 1970 ஆம் ஆண்டு வரை இவ்விழா திருச்சிலுவை உயர்த்தப்பட்ட நாள் என்றே கொண்டாடப்பட்டு வந்தது. 1970 ஆம் ஆண்டுக்குப் பிறகு இவ்விழா திருச்சிலுவையின் மகிமை விழா என்ற பெயரில் கொண்டாடப்பட்டு வருகின்றது.

அவமானத்திற்கு உரிய சிலுவைமரணம் அல்லது சிலுவைச்சாவு என்பது நாட்டைக் காட்டிக்கொடுத்தவர்களுக்கும் துரோகிகளுக்கும் தான் கொடுக்கப்பட்டது. இப்படிப்பட்ட கொடிய தண்டனைமுறை தொடக்கத்தில் பொனிசியர்களால் கண்டுபிடிக்கப்பட்டு, நடைமுறைப்படுத்தப்பட்டு வந்தது. அதன்பிறகுதான் உரோமையர்கள் அவர்களிடமிருந்து இப்படிப்பட்ட தண்டனைமுறையை எடுத்துக்கொண்டு, தங்களுக்கு எதிராக செயல்பட்டவர்களுக்குக் கொடுத்தார்கள். இயேசு ஒரு பாவமும் அறியாதவர்; ஒரு குற்றமும் செய்யாதவர். அப்படிப்பட்டவருக்கு சிலுவைச் சாவு தண்டனையாகக் கொடுக்கப்பட்டது. ஆனாலும் அவர், அவமானமாகக் கருத்தப்பட்ட சிலுவையை, தன்னுடைய மரணத்தினால் வெற்றியின் சின்னமாக மாற்றுகின்றார். ஆகவே, சிலுவை என்பது அவமானத்தின் சின்னம் கிடையாது. மாறாக, அது வெற்றியின் சின்னம் என்பதை இயேசு  தன்னுடைய மரணத்தினால் நிரூபிக்கின்றார்.

Also known as

• Feast of the Holy Cross

• Feast of the Triumph of the Cross

About the Feast

The feast was celebrated in Rome before the end of the 7th century. Its purpose is to commemorate the recovering of that portion of the Holy Cross which was preserved at Jerusalem, and which had fallen into the hands of the Persians. Emperor Heraclius recovered this precious relic and brought it back to Jerusalem on 3 May 629.

Patronage

• Anghiari, Italy

• Buttapietra, Italy

• Carrosio, Italy

• Cassano Spinola, Italy

• Cortona, Italy

Saint Peter of Tarentaise

Profile

Joined the Benedictine Cistercians at Bonneveaux, France at age 20 along with his father and two brothers. Monk. First abbot of Tamie Abbey in the Tarentaise Mountains where he built a hospice for travellers. Reluctant archbishop of Tarentaise, France c.1142. He worked to reform the diocese, removing corrupt clergy, supporting dedicated priests, caring for the poor, promoting education, and revitalizing the faith and church involvement of all his flock. Started the custom of May Bread - free bread and soup distributed throughout the mountain region; the tradition continued for centuries until ended by the anti-Catholic French Revolution. In 1155 Peter disappeared only to be found hiding out as a lay brother in a Cistercian abbey in Switzerland; he had badly missed the simple life of a pious monk, but agreed to return to his duties as a bishop. Advisor to popes, kings and laity, he defended papal rights in France, and worked to bring peace between King Louis VII of France and Prince Henry II of England.

Born

1102 at Saint-Maurice-l'Exil, France

Died

1174 at Bellevaux Abbey, France of natural causes

Canonized

1191 by Pope Celestine III

Saint Jean-Gabriel-Taurin Dufresse

Profile

Entered the Society of Foreign Missions of Paris seminary in 1774, and ordained on 17 September. Missionary to Szechuan, China in 1775. Imprisoned for six months in 1784 during a government persecution of Christians. He was re-assigned to Macao, but return to the Chinese missions in 1788. Titular bishop of Thabraca and co-adjutor Vicar Apostolic of Se-Ciuen, China on 24 July 1798; he succeeded to the Vicar Apostolic on 15 November 1801. Spent the next 15 years in constant danger during the persecution of Christians and foreigners. Betrayed to the Chinese authorities by a scared native Christian. Martyr.

Born

8 December 1750 at Ville-de-Lezoux, diocese of Clermont, Puy-de-Dôme, France

Died

• beheaded in 14 September 1815 at Chengdu, Sichuan, China

• head attached to a pole and his body left exposed for three days as a warning to others, then buried by local Christians

Canonized

1 October 2000 by Pope John Paul II

Saint Aelia Flaccilla

Also known as

Plakilla

Profile

Her family was of Spanish descent, and she may have been the daughter of Claudius Antonius, Prefect of Gaul. Married to Emperor Theodosius the Great c.376. Mother of Arcadius, roman emperor of the east, and Honorius, roman emperor of the west; a daughter, Pulcheria, died in childhood. Zealous supporter of the Nicene Creed. Considered a pillar of the Church and model of Christian virtue by Saint Gregory of Nyssa.

Died

c.385 of natural causes

Blessed Claude Laplace

Profile

Priest in the diocese of Moulins, France. Imprisoned on a ship in the harbor of Rochefort, France and left to die during the anti-Catholic persecutions of the French Revolution. One of the Martyrs of the Hulks of Rochefort.

Born

15 November 1725 in Bourbon-Lancy, Saône-et-Loire, France

Died

14 September 1794 aboard the prison ship Deux-Associés, in Rochefort, Charente-Maritime, France

Beatified

1 October 1995 by Pope John Paul II

Blessed Raimundo of Moncada

Profile

Born to the Spanish nobility, Raimondo was a knight who fought against the invading Saracen Moors to defend Christians. Friend of Saint Peter Nolasco who received him into the Mercedarians as a lay knight on 10 August 1218, the founding of the Order. Known as a soldier with a life of deep prayer and meditation.

Born

late 12th century Spain

Saint Maternus of Cologne

✠ கொலோன் நகர் புனிதர் மட்டெர்னஸ் ✠

(St. Maternus of Cologne)

“டிரையர்” மற்றும் “கொலோன்” மறைமாவட்டங்களின் ஆயர்:

(Bishop of Trier and Cologne)

பிறப்பு: ----

இறப்பு: நான்காம் நூற்றாண்டு

ஏற்கும் சமயம்:

ரோமன் கத்தோலிக்க திருச்சபை

(Roman Catholic Church)

கிழக்கு மரபுவழி திருச்சபை

(Eastern Orthodox Church)

நினைவுத் திருநாள்: செப்டம்பர் 14

“மட்டெர்னஸ்” (Maternus) என்றும், “இரண்டாம் மட்டெர்னஸ்” (Maternus II) என்றும் அழைக்கப்படும் இவர், ஒரு கத்தோலிக்க புனிதராவார். இவர், “டிரையர்” (Trier) மறை மாவட்டத்தின் மூன்றாம் ஆயரும், “கொலோன்” (Cologne) மறை மாவட்டத்தின் முதலாம் ஆயருமாவார். “டோன்கெரென்” (Tongeren) மற்றும் “கொலோன்” (Cologne) மறைமாவட்டங்கள் இவரால் தோற்றுவிக்கப்பட்டதாகும். 

இவர், டிரையர் (Trier) மறைமாவட்டத்தின் முதலாம் ஆயரான புனிதர் “யூச்சரியஸ்” (Saint Eucharius) அவர்களை பின்பற்றியவர் ஆவார்.

ஒருமுறை, நமது முதலாம் திருத்தந்தை புனிதர் பேதுரு அவர்கள், புனித யூச்சரியஸ் அவர்களையும், அவருடன் “வலேரியஸ்” (Valerius) என்ற திருத்தொண்டரையும், துணைத் திருத்தொண்டரான மட்டெர்னசையும் “கௌல்” (Gaul) என்ற இடத்துக்கு மறை போதனை செய்வதற்காக அனுப்பினார். அவர்கள், கிழக்கு ஃபிரான்ஸின் கலாச்சார மற்றும் வரலாற்றுப் பிராந்தியமான “அல்சாக்” (Alsace) எனும் பிராந்தியத்திலுள்ள “ரைன்” (Rhine) மற்றும் “எல்லேலும்” (Ellelum) ஆகிய இடங்களுக்கு வந்து சேர்ந்தபோது, மட்டெர்னஸ் இறந்து போனார். அவருடன் துணைக்கு சென்ற இருவரும் உடனடியாக திரும்பி, திருத்தந்தை பேதுரு அவர்களிடம் மரித்துப் போன மட்டெர்னசை உயிர்ப்பித்துத் தருமாறு மன்றாடினார்கள். புனிதர் பேதுரு அவர்களும், உடனடியாக தமது ஊழியர்களை புனிதர் யூச்சரியஸ் அவர்களுடன் அனுப்பி வைத்தார். நாற்பது நாட்கள் கல்லரையிலிருந்த மட்டெர்னஸ் உயிர்த்தெழுந்தார். பின்னர், பெரிய எண்ணிக்கையில் பிற இனத்தவர்கள் மனமாற்றம் செய்விக்கப்பட்டனர்.

“அல்சாக்” பிராந்தியங்களில் பல ஆலயங்களை நிறுவிய இம்மூவரும், அங்கிருந்து கிளம்பி, “டிரையர்” (Trier) சென்றனர். அங்கே, அதி வேகமாக மறை பரப்புப் பணிகள் நடந்தன. யூச்சரியஸ், அங்கேயே தமது மறைபரப்புப் பணிகளின் தலைமை இல்லத்தை அமைத்துக்கொண்டார்.

சுமார் இருபத்தைந்து வருடங்கள் ஆயராக பணியாற்றிய யூச்சரியஸ், டிசம்பர் மாதம் 8ம் தேதி மரித்துப்போனார். சுமார் பதினைந்து வருடங்கள் “வலேரியஸுக்கு” (Valerius) உதவியாக இருந்த மட்டெர்னஸ், அவரையும் தாண்டி “டிரையர்” மாகாணத்தின் ஆயராக பதவியேற்று சுமார் நாற்பது வருடங்கள் பணியாற்றினார். “வலேரியஸுக்கு” (Valerius) உதவியாக இருந்த காலத்திலேயே “கொலோன்” (Cologne” மற்றும் ““டோன்கெரென்” (Tongeren) ஆகிய இரு மறைமாவட்டங்களைத் தோற்றுவித்தார்.

மட்டெர்னஸ், கொலோன் நகர் ஆயர்களில் மிகச் சிறந்த முதல் வரலாற்று ஆயர் என்ற பெருமையை பெற்றவர். 313ம் ஆண்டு ரோம் நகரில் நடந்த ஆயர்கள் கூட்டத்தில் முதன்முதலில் பங்கெடுத்தவர். நற்செய்தியை பரப்புவதில் அதிக ஈடுபாடு காட்டினார். நற்செய்தியை நிலைநாட்ட பெரும்பாடுபட்டார். பல இன்னல்களை அடைந்தார். ரோமில், புனித பேதுருவிற்குப் பிறகு, நற்செய்தியை பரப்புவதில், அதிகம் ஆர்வம் காட்டியவர் இவர் என்று கூறப்படுகின்றது.

Also known as

Maternal, Materno

Profile

Early bishop of Cologne, Germany. Fought against the Donatist heresy. Old legend says he was born in Palestine and sent to the Cologne region by Saint Peter the Apostle, but he worked centuries later.

Born

Trier, Germany

Died

c.325 in Cologne, Germany

Blessed Pedro Bruch Cotacáns

Also known as

Brother Anastasio Pedro

Profile

Professed religious in the Brothers of the Christian Schools (De La Salle Brothers). Martyred in the Spanish Civil War.

Born

30 June 1869 in Girona, Spain

Died

14 September 1936 in Madrid, Spain

Beatified

13 October 2013 by Pope Francis

Saint Crescentius of Rome

Profile

Son of Saint Euthymius. At age 11, during the persecutions of Diocletian, he was arrested, tortured and martyred for the crime of being Christian.

Died

c.300 in Rome, Italy

Saint Cormac of Cashel

Profile

Friend of Saint Columba. First bishop of Cashel, Ireland. Wrote a glossary of the Irish language. The Psalter of Cashel he compiled survives to today.

Born

836

Died

908

Blessed Antonio Rondon

Profile

Mercedarian missionary to the Araucani people of Chile. Noted for his pious life, his success in bringing the Araucani to the faith, as a miracle worker, and for living to the age of 102.

Saint Caerealis

Profile

Imperial Roman soldier. Married to Saint Sallustia. Convert to Christianity, instructed in the faith by Pope Saint Cornelius. Martyred in the persecutions of Decius.

Died

251 in Rome, Italy

Saint Sallustia

Profile

Married to Saint Caerealis. Convert to Christianity, instructed in the faith by Pope Saint Cornelius. Martyred in the persecutions of Decius.

Died

251 in Rome, Italy

Saint Crescentian of Carthage

Profile

Martyr.

Died

martyed c.258 in North Africa

Saint Odilard of Nantes

Also known as

Odilardo

Profile

8th century bishop of Nantes, France.

Saint Generalis of Carthage

Profile

Martyr.

Died

martyed c.258 in North Africa

Saint Rosula of Carthage

Profile

Martyr.

Died

martyed c.258 in North Africa

Saint Victor of Carthage

Profile

Martyr.

Died

martyed c.258 in North Africa