இன்றைய புனிதர்கள் அக்டோபர் 24 (MONDAY)

 St. Bernard of Calvo

Feastday: October 24

Birth: 1180

Death: 1243

Cistercian bishop in Spain. He was born in Manso Calvo in Catalan, Spain, where he was educated. Bernard became a Cistercian, and was made the first abbot of Santa Creus Monastery, near Tarragona. He became a bishop in 1233.

Bernat Calbó

Bernat Calbó (or Calvó) (c. 1180 – 26 October 1243), sometimes called Bernard of Calvo, was a Catalan jurist, bureaucrat, monk, bishop, and soldier.

Born and educated in Manso Calvo near Reus, Bernat belonged to a family of the knightly class and early on served as a jurist and functionary at the curia of the Archdiocese of Tarragona. In 1214 he became a Cistercian monk at the monastery of Santes Creus, eventually being elected its first abbot and, in 1223 or 1233, Bishop of Vich. In 1238 he and his episcopal household joined the Crusade of Reconquista launched against the taifa of Valencia.[1]

Bernat brought material aid to the sieges of Burriana and Valencia. When the latter fell to the forces of James I of Aragon, Bernard and his troops joined the rest for a celebratory first Mass in the central mosque of the city. He received many grants of land in the Kingdom of Valencia, which he visited a second time in 1242. Still a jurist, he helped to publish the Valencian laws, the so-called Furs of Valencia, before his death at Vich in 1243. He was buried in the Cathedral of Vic.[1] In 1260 he was beatified by Pope Alexander IV and on 26 September 1710 he was canonised by Pope Clement XI. The Cistercians celebrate his feast day is on 24 October; the diocese of Vich on 26 October.[2] He is usually represented as a bishop in a Cistercian habit

Saint Anthony Mary Claret

 புனிதர் அந்தோனி மரிய கிளாரட் 

(St. Anthony Mary Claret)

பேராயர், நிறுவனர்:

(Archbishop and Founder)

பிறப்பு: டிசம்பர் 23, 1807

சல்லேன்ட், பார்சிலோனா, ஸ்பெயின்

(Sallent, Barcelona, Spain)

இறப்பு: அக்டோபர் 24, 1870 (வயது 62)

ஃபொன்ட், நர்பொன், ஃபிரான்ஸ்

(Fontfroide, Narbonne, France)

ஏற்கும் சமயம்:

ரோமன் கத்தோலிக்கத் திருச்சபை

(Roman Catholic Church)

அருளாளர் பட்டம்: ஃபெப்ரவரி 25, 1934 

திருத்தந்தை பதினோராம் பயஸ்

(Pope Pius XI)

புனிதர் பட்டம்: மே 7, 1950 

திருத்தந்தை பன்னிரண்டாம் பயஸ்

(Pope Pius XII)

முக்கிய திருத்தலங்கள்: 

விச், ஸ்பெயின்

(Vic, Barcelona, Spain)

நினைவுத் திருவிழா: அக்டோபர் 24

பாதுகாவல்: 

ஜவுளி வியாபாரிகள், நெசவுத் தொழிலாளி, சேமிப்புகள், கத்தோலிக்க அச்சகம், அமல மரியின் மறைப்போத மைந்தர் சபையினர், “கனரி தீவுகளின் மறைமாவட்டங்கள்” (Canary Islands), அமல மரியின் மறைப்போத மைந்தர் சபையின் மாணவர்கள், அமல மரியின் மறைப்போத மைந்தர் சபையின் கல்வியாளர்கள், அமல மரியின் மறைப்போத மைந்தர் சபையின் கல்வி நிறுவனங்கள், நிறுவனங்கள்.

புனிதர் அந்தோனி மரிய கிளாரட், ஸ்பெய்ன் நாட்டின் ரோமன் கத்தோலிக்க பேராயரும், மறை போதகரும், நற்செய்தி பணியாளரும், ஆவார். இவர், ஸ்பெயின் நாட்டின் அரசியான “இரண்டாம் இஸபெல்லாவின்” (Isabella II) ஒப்புரவாளருமாவார் (Confessor). இறையன்பை, முக்கியமாக ஏழைகளுக்கும் ஒடுக்கப்பட்டவர்களுக்கும் வெளிப்படுத்தியவர். கி.பி. 1849ம் ஆண்டு, ஜூலை மாதம், 16ம் நாள் அன்று “கிளரீஷியன்ஸ்” (Claretians) என்று அழைக்கப்படும் “மரியாளின் அமலோற்பவ திருஇருதயத்தின் மறைபோதக மைந்தர்கள்” (Missionary Sons of the Immaculate Heart of Mary) என்ற சபையை நிறுவினார்.

வாழ்க்கைச் சுருக்கம்:

புனித அந்தோனி மரிய கிளாரட், ஸ்பெயினின் “சல்லேன்ட்” (Sallent) நகரில் ஒரு கம்பளி உற்பத்தியாளருக்கு (Woollen manufacturer) மகனாகப் பிறந்தார். இவரது தந்தையின் பெயர், “ஜுவான்” (Juan) ஆகும். தாயாரின் பெயர், “ஜோசெஃபா கிளாரெட்” (Josefa Claret) ஆகும். தமது பெற்றோரின் பதினோரு குழந்தைகளில் ஐந்தாவது குழந்தையான இவர், தாம் பிறந்த கிராமத்திலேயே ஆரம்பக் கல்வியைக் கற்றார். தனது 12வது வயதில் நெசவுத் தொழிலைக் கற்றுக் கொண்டார். பதினெட்டு வயதில் தமது வர்த்தகத்தில் நிபுணத்துவம் பெறுவதற்காக பார்சிலோனா (Barcelona) சென்றார். 20 வயது வரை அங்கேயே தங்கியிருந்த அந்தோணி, தமது ஓய்வு நேரத்தில் இலத்தீன், (Latin) இலத்தீன், மற்றும் பிரெஞ்சு (French) மொழிகளைக் கற்று தேர்ச்சி பெற்றார். அத்துடன் சிற்பங்கள் செதுக்கும் (Engraving) பணியும் கற்றார்.

ஆன்மீக வாழ்க்கைக்கு தாம் அழைக்கப்படுவதை உணர்ந்த அந்தோணி, அதில் பெரிதும் நாட்டம் கொண்டவராய், பார்சிலோனாவை விட்டுப் புறப்பட்டார். “கார்தூசியன்” துறவியாவதற்கு முனைந்த இவர், இறுதியில் கி.பி. 1829ம் ஆண்டு, “விக்” (Vic) எனுமிடத்திலுள்ள மறைமாவட்ட குருத்துவ கல்லூரியில் சேர்ந்தார்.

கி.பி. 1835ம் ஆண்டு, ஜூன் மாதம், 13ம் தேதி, பதுவைப் புனிதர் அந்தோனியார் (St. Anthony of Padua) நினைவுத் திருவிழாவன்று குருத்துவ அருட்பொழிவு பெற்றார். தொடர்ந்து கி.பி. 1839 வரை இறையியல் கற்றுத் தேர்ந்தார். மறைபோதக பணியின்பால் கொண்ட ஆர்வத்தால் ரோம் பயணமானார். அங்கே, இயேசு சபை புகுமுக பயிற்சியில் (Jesuit novitiate) இணைந்தார். ஆனால் திடீரென நோயுற்ற காரணத்தால் அங்கிருந்து வெளியேறினார். பின்னர் ஸ்பெயின் திரும்பிய இவர், “விலட்று” மற்றும் கிரோனா” (Viladrau and Girona) ஆகிய இடங்களில் தமது மறைப்பணியாற்றினார்.

அவருடைய உயர் துறவியரால் திரும்ப அழைக்கப்பட்ட அந்தோனி, ஃபிரெஞ்ச் படையெடுப்பால் பாதிக்கப்பட்டிருந்த “கட்டலோனியா” (Catalonia) பிராந்தியங்களில் திருத்தூது பணிகளுக்காக அனுப்பப்பட்டார். கட்டலோனியா பிராந்தியம் முழுதும் மறைப்போதகப் பணிப் பயணங்களை கால்நடையாகவே மேற்கொண்டார். ஒரு மறை போதகர் “கேட்டலன்” (Catalan) மொழியில் சரளமாக சொற்பொழிவாற்றுகிறார் என்பதை அறிந்த மக்கள், தொலை தூர இடங்களிலிருந்து வந்து அவரது மறையுரைகளை கேட்டனர். 

ஊடகத்துறையின் முக்கியத்துவத்தை உணர்ந்த அவர் கி.பி. 1847ம் ஆண்டு ஒரு சில குருக்களோடு சேர்ந்து கத்தோலிக்க அச்சகம் ஒன்றை நிறுவினார். அவர் எண்ணில்லாத புத்தகங்களையும் துண்டுப் பிரசுரங்களையும் எழுதி வெளியிட்டார்.

கி.பி. 1848ம் ஆண்டு, ஸ்பெயினில் அரசியல் வன்முறைகள் அதிகரிக்க அதிகரிக்க மத குருக்களின் எதிரிகளால் கிளாரெட்டின் உயிருக்கு அச்சுறுத்தல் ஏற்பட்டது. அதனால் அவர் “கனரி தீவுகளுக்கு” (Canary Islands) அனுப்பப்பட்டார். அங்கே பதினைந்து மாதங்கள் தியானங்களைப் போதித்தார். கனேரிய தீவுகளில் அவரின் பணி சிறந்த பயனை அளித்தது. இருந்தும் அவர் ஸ்பெயினுக்கே மீண்டும் சென்று தனது பணியைத் தொடர விரும்பினார்.

மீண்டும் ஸ்பெயின் திரும்பிய கிளரெட், 1949ம் ஆண்டு, ஜூலை மாதம், 16ம் நாள், கார்மேல் அன்னையின் திருவிழா தினத்தன்று, ஐந்து குருக்களோடு சேர்ந்து, இன்று “கிளரீஷியன்ஸ்” (Claretians) என்று அழைக்கப்படும் “மரியாளின் அமலோற்பவ திருஇருதயத்தின் மறைபோதக மைந்தர்கள்” (Missionary Sons of the Immaculate Heart of Mary) என்ற சபையை நிறுவினார். 1865ம் ஆண்டு, டிசம்பர் மாதம், 22ம் நாள், திருத்தந்தை “ஒன்பதாம் பயஸ்” (Pope Pius IX) இச்சபைக்கு அங்கீகாரமளித்தார்.

“பார்சிலோனாவில்” (Barcelona) மிகப் பெரும் சமய நூலகம் ஒன்றை நிறுவினார். “Librería Religiosa” என்று அழைக்கப்பட்ட இந்நூலகம், இன்று “கிளாரட் நூலகம்” (Llibreria Claret) என அழைக்கப்படுகிறது. இதன் மூலம் பழைய கத்தோலிக்க நூல்கள் பலவற்றை மிகக் குறைந்த விலையில் அச்சிட்டு வெளியிட்டார்.

பல ஆண்டுகள் கட்டலோனியாப் பகுதி (Cathlonia) எங்கும் சென்று மறைப்பணியாளராக பணியாற்றினார். கி.பி. 1849ம் ஆண்டு, ஸ்பெயின் அரசின் வேண்டுகோளின்படி, திருத்தந்தை ஒன்பதாம் பயஸ், இவரை “கியூபாவிலுள்ள” (Cuba) “சந்தியாகு” (Santiago) உயர்மறைமாவட்டத்தின் பேராயராக நியமித்தார். 

கி.பி. 1857ம் ஆண்டு, ஸ்பெயின் அரசி “இரண்டாம் இஸபெல்லாவின்” (Isabella II) ஒப்புரவு அருட்சாதன குருவாக நியமிக்கப்பட்டார். இவர் மக்களின் மீட்புக்காக மிக திறம்பட உழைத்தவர் என்னும் பாராட்டுக்கு உரியவரானார். ஸ்பெயின் நாட்டின் துறவுப்பள்ளியின் (Escorial monastic school) அதிபராக ஒன்பது வருடங்கள் பணியாற்றிய கிளாரெட், அங்கே ஒரு அறிவியல் ஆய்வுக்கூடம், இயற்கை வரலாற்றின் அருங்காட்சியகம், ஒரு வாசகசாலை, கல்லூரிகள் மற்றும் சங்கீத பள்ளிகள் ஆகியவற்றை நிறுவினார்.

கி.பி. 1868ம் வருடம், அங்கே நடந்த ஒரு புதிய புரட்சி, அரசி இரண்டாம் இஸபெல்லாவின் ஆட்சியை கவிழ்த்தது. அரசியும் அவரது குடும்பத்தினரும் நாடு கடத்தப்பட்டனர். கிளாரேட்டின் வாழ்க்கையும் ஆபத்துக்குள்ளானது. அவரும் அரசியின் குடும்பத்துடன் இணைந்து ஃபிரான்ஸ் சென்றார். இது, பாரிஸ் நகரில் மறை போதனைகளையும் நற்செய்திகளையும் பிரசங்கிக்க அவருக்கு ஒரு நல்ல சந்தர்ப்பமாக அமைந்தது. சிறிது காலம் அங்கேயே இருந்த கிளாரெட், ரோம் சென்றார். 

ஸ்பெயின் நாட்டிற்கு திரும்ப வந்தபோது, தொடர்ந்து திருச்சபைக்காக பல துன்பங்களை பொறுமையுடன் ஏற்றார். கி.பி. 1869ம் ஆண்டு, இவர் முதலாம் வத்திக்கான் பொதுச்சங்க கூட்டத்திற்கு செல்லும்போது இறந்தார். இவரின் உடல் ஸ்பெயின் நாட்டில் உள்ள “விக்” (Vic) என்ற ஊரிலுள்ள பேராலயத்தில் அடக்கம் செய்யப்பட்டுள்ளது.

Also known as

Antonio María Claret y Clará

Profile

Worked as a weaver in his youth. Seminary student with Saint Francisco Coll Guitart. Ordained on 13 June 1835. Missionary in Catalonia and the Canary Islands. Directed retreats. Founded the Congregation of Missionary Sons of the Immaculate Heart of Mary (Claretians). Archbishop of Santiago de Cuba on 20 May 1850. Founded the Teaching Sisters of Mary Immaculate. Following his work in the Caribbean, Blessed Pope Pius IX ordered Anthony back to Spain. Confessor to Queen Isabella II, and was exiled with her. Had the gifts of prophecy and miracles. Reported to have preached 10,000 sermons, published 200 works. Spread devotion to the Blessed Sacrament and the Immaculate Heart of Mary.

Born

23 December 1807 at Sallent, Catalonia, Spain

Died

24 October 1870 in a Cistercian monastery at Fontfroide, Narbonne, France

Canonized

• 7 May 1950 by Pope Pius XII

• Blessed Jacinto Blanch Ferrer served as Vice-Postulator for Saint Anthony’s Caused from 1916 until his death in 1936

Patronage

• Catholic press

• Claretians

• Missionary Sons of the Immaculate Heart of Mary

• weavers

Saint Luigi Guanella

புனித_லூயிஸ்_குவனெல்லா 

(1842-1925)

அக்டோபர் 24

இவர் (#St_Louis_Guenella) இத்தாலியைச் சார்ந்தவர். இவரது குடும்பம் எளிய குடும்பமாக இருந்தாலும், இறை நம்பிக்கையில் சிறந்ததொரு குடும்பமாக இருந்தது.

இவர் தனது பன்னிரண்டாவது வயதில் குடுமடத்தில் சேர்ந்து, இருபத்து நான்காம் வயதில் குருவாக அருள்பொழிவு செய்யப்பட்டார்.

குருவான பின்பு இவர், சாவோக்னோ (Savogno) என்ற இடத்தில் பங்குப் பணியாளராகப் பணியாற்றினார். பின்னர் இவர் புனித ஜான் போஸ்கோவோடு சேர்ந்து தெருவோரச் சிறுவர்களின் நல்வாழ்விற்காகப் பணி செய்தார். 

மீண்டுமாகப் பங்குப் பணியாளராகப் பணியாற்றத் தொடங்கிய இவர் இளைஞர்கள், ஏழைகள், அனாதைகள், சிறப்புக் குழந்தைகள் ஆகியோரின் வாழ்வு ஏற்றம்காண உழைத்தார். இவரால் பயன்பெறுவோரின் எண்ணிக்கை ஒவ்வொரு நாளும் பெருகிக்கொண்டே போனது. அவர்களுக்கெல்லாம் சிறந்தவிதமாய்ப் பணிபுரிய இவர் ஆண், பெண் என இருபாலருக்கும் துறவு மடத்தைத் தொடங்கினார். 

இவர் மிகப்பெரிய எழுத்தாளராகவும் மறைப்போதகராகவும் விளங்கினார். கடவுள் தனக்குக் கொடுத்த இந்தத் தாலந்துகளைக் கொண்டு இவர் பல ஆன்மாக்களை மீட்டார்.

1912 ஆம் ஆண்டு அமெரிக்காவிற்குச் சென்ற இவர், அங்கிருந்த புலம்பெயர்ந்த மக்கள் நடுவில் பணிசெய்தார்.

இப்படி அயராது ஆண்டவருடைய பணியையும், மக்கள் பணியையும் செய்த இவர் 1925 ஆம் ஆண்டு இறையடி சேர்ந்தார். இவருக்கு 1964 ஆம் ஆண்டு அருளாளர் பட்டமும், 2011 ஆம் ஆண்டு திருத்தந்தை பதினாறாம் பெனடிக்ட் அவர்களால் புனிதர் பட்டமும் கொடுக்கப்பட்டன.

Also known as

• Aloisius Guanella

• Aloysius Guanella

• Don Luigi

• Louis Guanella

• Ludovicus Guanella

Profile

Ninth of thirteen children born to Lawrence and Maria Guanella, a poor but pious family. Luigi entered seminary at age twelve, and was ordained on 26 May 1866. He worked with Saint John Bosco from 1875 to 1878 to care for homeless children. Youth director in Turin, Italy. Parish priest in Traona, Itay, where he opened a school for the poor; local anti-Catholic Masons forced its closure in 1881.

Parish priest in Pianello del Lario, Italy in 1881 where he founded an orphanage and nursing home. In 1886 the need had outgrown the facility, and Father Luigi moved the home to a larger building which he called the Little House of Divine Providence. There he founded the Daughters of Saint Mary of Providence to minister to the residents; the congregation received papal approval in 1917, and today has over 1,200 sisters working in over 100 homes. In 1908 Luigi founded a men's congregation, the Servants of Charity (Guanellians) which received papal approval in 1928 and 1935, and today has over 500 brothers in over 50 houses.

Father Luigi never bothered to retire, continuing to write meditations and inspirational works, and mininster to those in need. Friend and advisor to Blessed Andrea Carlo Ferrari and Pope Saint Pius X. He reclaimed marsh land in the Sondrio region, and built an institute for the handicapped. He worked in the United States with Italian immigrants in 1912. In 1913 he founded the Confraternity of Saint Joseph whose mission is to pray for the dying, and which today has 10 million members. In 1915, just months before his death, Luigi went into the fields to minister to those who had been harmed by a series of earthquakes in the region.

Born

9 December 1842 in Fraciscio di Campodolcino, Sondrio, diocese of Como, Italy

Died

24 October 1915 in Como, Italy of complications from a stroke he suffered on 27 September 1915

Canonized

23 October 2011 by Pope Benedict XVI

Saint Proclus of Constantinople

Profile

Lector while still a student. Secretary to and spiritual student of Saint John Chrysostom. Priest. Archbishop of Cyzicus, by the people of that city saw him as being under the control of Constantinople, and refused to accept him. Noted preacher in Constantinople. When Nestorius was chosen patriarch of Constantinople and began openly spreading the teachings that became known as the Nestorian heresy, Proclus continued to preach orthodox Christianity. Archbishop of Constantinople in 434. Friend and frequent correspondent with Saint Cyril of Alexandria. The Armenian bishops turned to him for analysis of the writings of other leaders. Noted for his forgiveness of heretics who wished to return to the Church, but his defense of and insistence on adherance to the true teachings of the Church. Many of his letters, sermons and teachings have survived. Hands-on leader of his clergy and minister to his flock following a destructive earthquake in early 447 that led many to live in open fields for fear of collapsing buildings; legend says that he led the people in prayers that stopped the quakes.

Born

Constantinople (modern Istanbul, Turkey)

Died

24 October 447 in the area of modern Turkey of natural causes

Saint Senoch

Also known as

Sassena, Sassenay, Seno, Sénoch, Senoco, Senócus

Profile

Son of pagan parents. In his early 20's he became the spiritual student of Saint Martin de Vertou, and converted to Christianity. Hermit whose wisdom and piety attracted would-be students for whom he founded a monastic community; Blessed Euphronius of Tours consecrated the altar of the monastery church, and ordained Senoch as a deacon. Benedictine monk. Abbot. Ordained a priest at Tours, Neustria (in modern France). A miracle worker with the gift of healing by prayer, he returned to his home town and openly tried to impress people with his power and wisdom; they ran him out of town, he took it as a learning experience, and devoted himself to his house and his own spirituality. Friend of Saint Gregory of Tours who was forced to publicly chastise Senoch for paying more attention to his own spiritual practices than the running of his house or the spiritual growth of his monks.

Born

536 in Tiffauges, Poitou, Gaul (in modern France)

Died

• 576 in his at Varennes (modern Saint-Senoch), Indre-et-Loire, Touraine, France from a fever that lasted three days

• relics transferred to Sassenay, Burgundy, France in the 9th century to protect them from Norman invaders

Patronage

• Saint-Senoch, France

• Sassenay, France

Blessed Benigna Cardoso da Silva

Profile

The youngest of four children born to José Cardoso da Silva and Thereza Maria da Silva; her father died before she was born, her mother before Benigna was a year old, and she and her brother were then adopted by another family. Benigna was known as a pious girl, always willing to help at home and school, a good student who would interfere when other childen were being cruel or destructive, and was brought to tears whenever she saw a classmate punished. She was murdered fighting off a rapist, she is considered a martyr to chastity.

Born

15 October 1928 in Sítio Oitis, Santana do Cariri, Ceará, Brazil

Died

• slashed and beaten with a machete by Raimundo "Raul" Alves Ribeiro at about 4pm on 24 October 1941 in Sítio Oitis, Santana do Cariri, Ceará, Brazil

• buried in the São Miguel Cemetery in Ceará

• re-interred at the parish church of Senhora Sant'Ana in Ceará on 26 May 2012

Beatified

• 21 October 2020 by Pope Francis

• beatification recognition celebrated at the Cathedral of Nossa Snhora da Penha, Creato, Brazil, presided by Cardinal Giovanni Angelo Becciu

Saint Martin of Vertou

Also known as

Apostle of the Herbauges

Profile

Born wealthy, to a family well-known in his region. Ordained a deacon by Saint Felix. Noted for his lack of skill as a preacher. Hermit in the Dumen forest at Brittany. There his obvious sanctity attracted so many followers that he was forced found Vertou abbey near Nantes, France and serve as its first abbot; legend says he was led to the site of the monastery by an angel. Later founded Saint Jouin-de-Marne abbey, the convent at Durieu, and assisted in the founding of other houses. Reported miracle worker.

Born

527 at Nantes, France

Died

601 at Durieu, France of natural causes

Saint Regnobert of Bayeux

Also known as

• Ragnobertus, Raimbert, Regnoberto, Regnobertus, Rembert, Rennobert, Renobert, Rénobert

• Second Apostle of Bessin

Profile

Missionary priest in the 620s, working to convert the Saxons who had invaded the Bessin region. Twelfth bishop of Bayeux, France. Founded several churches in the area that became Caen, France.

Born

Noron-la-Poterie, France

Died

c.666 of natural causes

Patronage

Caen, France

Blessed Giuseppe Baldo

Also known as

Joseph Baldo

Profile

Sixth of nine children. Priest in the archdiocese of Verona, Italy. Founded the Sisters of Charity of Saint Mary in 1882. Founded the Little Sisters of Saint Joseph in 1894.

Born

19 February 1843 in Puegnago, Brescia, Italy

Died

24 October 1915 in Ronco all'Adige, Verona, Italy of natural causes

Beatified

31 October 1989 by Pope John Paul II in Rome, Italy

Saint Maglorius of Wales

Also known as

Magloire, Maelor, Maglorio

Profile

Monk. Went to Brittany with Saint Samson of York. Abbot of Lammeur Abbey. Bishop of Dol, France. Built and retired to a monastery on Sark in the Channel Islands.

Born

southern Wales

Died

c.575

Patronage

Sark

Saint Fortunatus of Thibiuca

Also known as

Fortunato

Additional Memorial

4 May (translation of relics)

Profile

Martyred in the persecutions of Diocletian when he refused to give up copies of scripture for destruction.

Died

• beheaded on 24 October 303 in Venosa, Italy

• relics enshrined in the church of Our Lady of Sorrows, Bari, Italy

Saint Ruma of Najran

Profile

Christian princess of the city of Nagrana (modern Najran, Saudi Arabia). She, her husband and children were part of the Martyrs of Najran who were killed by order of Dhu Nuwas, king of the Omeritani who had converted to Judaism and demanded that everyone in his kingdom do so, too.

Died

beheaded in 523 at Nagrana (modern Najran, Saudi Arabia)

Saint Areta of Najran

Profile

Christian prince of the city of Nagrana (modern Najran, Saudi Arabia). He, his wife and children were part of the Martyrs of Najran who were killed by order of Dhu Nuwas, king of the Omeritani who had converted to Judaism and demanded that everyone in his kingdom do so, too.

Died

beheaded in 523 at Nagrana (modern Najran, Saudi Arabia)

Saint Giuse Lê Dang Thi

Also known as

Joseph Thi

Profile

Layman. Soldier. Captain in the army of King Tu-duc. Convert. Martyr.

Born

c.1825 in Ke Van, Quang Tri, Vietnam

Died

strangled to death on 25 October 1860 at An Hòa, Quang Nam, Vietnam

Canonized

19 June 1988 by Pope John Paul II

Blessed Amado García Sánchez

Profile

Vincentian priest. Martyred in the Spanish Civil War.

Born

29 April 1903 in Moscardón, Teruel, Spain

Died

24 October 1936 in Gijón, Asturias, Spain

Beatified

13 October 2013 by Pope Francis

Saint Evergislus of Cologne

Also known as

Ebregesilus, Ebregisilo, Evergisio, Evergisius, Evergislo

Profile

Fifth-century bishop of Cologne, Germany. Murdered by heathen robbers. Martyr.

Saint Felix of Thibiuca

Also known as

Felix Africanus

Profile

Bishop of Thibiuca in North Africa. Martyred in the persecutions of Diolcetian for refusing to surrender sacred books for destruction.

Died

303

Saint Marcius of Monte Cassino

Also known as

Mark, Martin

Profile

Hermit at Monte Cassino Abbey. Hermit in a a on Mount Massicus.

Died

c.679 in Mondragone, Italy of natural causes

Saint Fromundus of Coutances

Also known as

Fromondo, Fromundo

Profile

Monk. Abbot. Bishop of Coutances, France.

Died

c.690

Saint Audactus of Thibiuca

Also known as

Adauctus

Profile

Martyred in the persecutions of Diocletian.

Died

303

Saint Ciriacus of Hierapolis

Profile

Martyr.

Died

Hierapolis, Phrygia (in modern Turkey)

Saint Claudian of Hierapolis

Profile

Martyr.

Died

Hierapolis, Phrygia (in modern Turkey)

Saint Januarius of Thibiuca

Profile

Martyred in the persecutions of Diocletian.

Died

303

Saint Septimus of Thibiuca

Profile

Martyred in the persecutions of Diocletian.

Died

303

Saint Cadfarch

Profile

Sixth-century spiritual student of Saint Iltyd. Founded churches in Penegoes and Abererch in Wales.

Martyrs of Ephesus

Profile

Three Christians martyred together. All we know about them are the names Mark, Sotericus and Valentina.

Died

• stoned to death near Ephesus, Asia Minor (in modern Turkey)

• relics enshrined on the island of Tasos

Martyrs of Najran

Also known as

Martyrs of Nagrana

Profile

342 priests, religious and lay people who were martyred together by order of Dhu Nuwas, king of the Omeritani who had converted to Judaism and demanded that everyone in the his kingdom do so, too.

Died

beheaded or burned alive in 523 at Nagrana (modern Najran, Saudi Arabia)

Also celebrated but no entry yet

• Eximeno de Ayvar

• Florentin of Bonnet

• Petronilla

• Ponzia

• William of Anglesy

இன்றைய புனிதர்கள் அக்டோபர் 23 (SUNDAY)

 St. Leothade

Feastday: October 23  

Death: 718

Benedictine bishop of Auch, France. He was abbot of Moissac and was a Frankish noble

Saint John of Capistrano

கப்பிஸ்ட்றனோ நகர் புனிதர் ஜான் 

(St. John of Capistrano)

ஒப்புரவாளர்:

(Confessor)

பிறப்பு: ஜூன் 24, 1386

கப்பிஸ்ட்றனோ, அப்ருஸ்ஸி, நேப்பிள்ஸ் அரசு

(Capestrano, Abruzzi, Kingdom of Naples)

இறப்பு: அக்டோபர் 23, 1456 (வயது 70)

இலோக், சிம்ரியா, ஹங்கேரியின் தனிப்பட்ட ஐக்கிய குரோஷியா அரசு

(Ilok, Syrmia, Kingdom of Croatia in personal union with Hungary)

ஏற்கும் சமயம்: 

ரோமன் கத்தோலிக்க திருச்சபை

(Roman Catholic Church)

புனிதர் பட்டம்: கி.பி. 1690 அல்லது 1724 

திருத்தந்தை எட்டாம் அலெக்சாண்டர் (Pope Alexander VIII)

அல்லது (OR)

திருத்தந்தை பதின்மூன்றாம் பெனடிக்ட் (Pope Benedict XIII)

நினைவுத் திருநாள்: அக்டோபர் 23

பாதுகாவல்:

நீதிபதிகள், பெல்கிரேட் (Belgrade) மற்றும் ஹங்கேரி (Hungary)

கப்பெஸ்ட்றனோ'வின் புனிதர் ஜான், இத்தாலி நாட்டின் தென் பிராந்தியமான “அப்ருஸ்ஸோ”வைச் (Abruzzo) சேர்ந்த “கப்பெஸ்ட்றனோ” (Capestrano) எனும் சிறிய நகரைச் சார்ந்த ஃபிரான்சிஸ்கன் துறவியும், கத்தோலிக்க குருவும் ஆவார். இவர் ஒரு போதகர், இறையியலாளர், மற்றும் புலன் விசாரணையாளராக புகழ் பெற்றவர்.

கி.பி. 1456ம் ஆண்டில், தமது எழுபது வயதின்போது, ஒட்டோமான் பேரரசுக்கு (Ottoman Empire) எதிராக, ஹங்கேரியின் இராணுவ தளபதி “ஜான் ஹுன்யாடி”யுடன் (John Hunyadi) இணைந்து “பெல்கிரேட்” நாட்டை முற்றுகையிட, (siege of Belgrade) சிலுவைப்போர் புரிய சென்ற படைகளுக்கு தலைமை தாங்கிச் சென்றதால், இவருக்கு "சிப்பாய் புனிதர்" (The Soldier Saint) என்ற சிறப்புப் பட்டப் பெயர் வழங்கலாயிற்று.

“அக்குயிலா" (Aquila) என்பவரின் மகனான இவர், “பெருஜியா பல்கலையில்” (University of Perugia) கல்வி பயின்றார். கி.பி. 1412ம் ஆண்டு, இவரது 26ம் வயதிலேயே, “நேப்பிள்ஸ்” மன்னரான (King of Naples) “லாடிஸ்லாஸ்” (Ladislaus) பெருஜியா (Perugia) நகரின் கவர்னராக இவரை நியமனம் செய்தார். 1416ல், 'பெருஜியா' மற்றும் 'மலாடேஸ்டாஸ்' (Perugia & Malatestas) ஆகிய நாடுகளுக்கிடைய போர் வெடித்தது. ஜான் சமாதான தூதுவராக அனுப்பப்பட்டார். ஆனால், 'மலாடேஸ்டாஸ்' அவரைப் பிடித்து சிறையில் எறிந்தது. சிறை வாழ்வின்போது விரக்தியடைந்த ஜான், விடுதலையின் பிறகு, புதிதாய் மணமான தமது மனைவியை ஒதுக்கி வைத்தார். திருமணம் செய்தும் முழுமையான தாம்பத்திய வாழ்க்கை வாழாத இவர், திருமணத்தை ரத்து செய்ய மனைவியின் அனுமதி பெற்று, இல்லற வாழ்வை துறந்தார். 

“சியேன்னாவின் பெர்னார்டினோ” (Bernardino of Siena) என்பவருடன் நண்பரான இவர், அவருடனே இணைந்து இறையியல் கற்றார். கி.பி. 1416ம் ஆண்டு, அக்டோபர் மாதம், நான்காம் தேதி, “ஜேம்ஸ்” (James of the Marches) என்பவருடன் இணைந்து, “பெருஜியா” நகரிலுள்ள “ஃபிரான்சிஸ்கன்” (Order of Friars Minor) இளம் துறவியர் சபையில் சேர்ந்தார். இவர் தமது குருத்துவ அருட்பொழிவு பெற்றபின் தாமாகவே முன்வந்து பல்வேறு மறையுரைகளை ஆற்றினார்.

பெர்னார்டினுடன் இணைந்து ஐரோப்பா முழுவதும் சென்று மறைபரப்புப் பணியை ஆற்றினார். சென்ற இடமெல்லாம் ஆடம்பர திருப்பலி நிறைவேற்றி, மக்களை கவரும் விதத்தில் மறையுரையாற்றி, விசுவாசத்தைப் பரப்பினார்.

கி.பி. பதினைந்தாம் நூற்றாண்டின் பிற இத்தாலிய மறை போதகர்களைப் போலன்றி, ஜான் மறையுரையாற்றுவதில் சிறப்பு பெற்றவராக திகழ்ந்தார். இவரது மறையுரை காரணமாக, “வடக்கு மற்றும் மத்திய ஐரோப்பா” (Northern and central Europe), “தூய ரோமப் பேரரசின் ஜெர்மன் மாநிலங்கள்” (German states of Holy Roman Empire), “போஹெமியா” (Bohemia, “மொராவியா” (Moravia), “ஆஸ்திரியா” (Austria), “ஹங்கேரி” (Hungary), “குரோஷியா” (Croatia) மற்றும் “போலந்து அரசுகளில்” (Kingdom of Poland) இவரது புகழ் பரவியது. இவரது மறையுரையைக் கேட்கக் கூடிய மக்கள் கூட்டம் பேராலயங்களில் கூட அடங்கவில்லை. திறந்தவெளிகளில் மறையுரைகள் ஆற்றினார். இவரது மறையுரையைக் கேட்க சுமார் 126,000 வரை மக்கள் கூட்டம் கூடினர்.

இவர், “கிரேக்க: (Greek) மற்றும் “ஆர்மேனிய” (Armenian ) திருச்சபைகள் மீண்டும் ஒன்று சேர உதவினார்.

கி.பி. 1453ம் ஆண்டு, “துருக்கியர்கள்” (Turks) “கான்ஸ்டண்டினோபில்” (Constantinople) நாட்டை கைப்பற்றியபோது, ஐரோப்பாவை பாதுகாப்பதற்கான ஒரு சிலுவைப்போர் பிரசங்கத்திற்கு ஜான் நியமிக்கப்பட்டார். “பவேரியாவிலும்” (Bavaria) “ஆஸ்திரியாவிலும்” (Austria) சிறிது விடையிறுப்பைப் பெற்ற அவர், “ஹங்கேரியில்” (Hungary) தனது முயற்சிகளை கவனத்தில் கொள்ள முடிவு செய்தார். அவர் “பெல்கிரேடிற்கு” (Belgrade) இராணுவத்தை வழிநடத்தினார். “ஜெனரல் ஜான் ஹுனைடியின்” (General John Hunyadi) தலைமையின் கீழ், அவர்கள் பெரும் வெற்றி பெற்றனர். அத்துடன், “பெல்கிரேடின்” (Belgrade) முற்றுகை அகற்றப்பட்டது. அதீத முயற்சிகளால் களைத்துப்போன “கபிஸ்ட்ரனோ” (Capistrano), போருக்குப் பிறகு ஒரு நோய்த் தொற்றுக்கு எளிதான இரையாக இருந்தது.

தன்னுடைய 40 வயதிற்குள்ளே ஐரோப்பா முழுவதும் பயணம் செய்து மறைபரப்பு பணியாற்றி கிறிஸ்தவ மறையை வளர்த்த ஜான், தமது எழுபது வயதில் மரித்தார்.

Also known as

• Giovanni da Capestrano

• Ivan Kapistran

• Jan Kapistran

• John Capistran

• Jovan Kapistran

• János Kapisztrán

Profile

Son of a German knight, his father died when John was still young. The young man studied law at the University of Perugia, and worked as a lawyer in Naples, Italy. Reforming governor of Perugia under King Landislas of Naples. When war broke out between Perugia and the House of Malatesta from Rimini, Italy in 1416, John tried to broker a peace, but when the opponents ignored the truce, John became a prisoner of war.

During his imprisonment, John came to the decision to change vocations. He had married just before the war, but the marriage was never consummated, and with his bride's permission, it was annulled. He joined the Franciscans at Perugia on 4 October 1416. Fellow student with Saint James of the Marches. Disciple of Saint Bernadine of Siena. Noted preacher while still a deacon, beginning his work in 1420. Itinerant priest throughout Italy, Germany, Bohemia, Austria, Hungary, Poland, and Russia, preaching to tens of thousands. Established communities of Franciscan renewal. John was reported to heal by making the Sign of the Cross over a sick person. Wrote extensively, mainly against the heresies of the day.

After the fall of Constantinople, he preached Crusade against the Muslim Turks. At age 70 he was commissioned by Pope Callistus II to lead it, and marched off at the head of 70,000 Christian soldiers. He won the great battle of Belgrade in the summer of 1456. He died in the field a few months later, but his army delivered Europe from the Muslims.

Born

1386 at Capistrano, Italy

Died

23 October 1456 at Villach, Hungary of natural causes

Canonized

16 October 1690 by Pope Alexander VIII

Patronage

• judges, jurists

• lawyers

• military chaplains

• military ordinariate of the Philippines

• Belgrade, Serbia

Representation

• man with a crucifix and lance, treading a turban underfoot

• Franciscan with cross on his breast and carrying banner of the cross

• Franciscan preaching, angels with rosaries and IHS above him

• Franciscan pointing to a crucifix he is holding

Blessed Arnold Reche

அருளாளர்_அர்னால்டு_ரெச்சி (1838-1890)

அக்டோபர் 23

இவர் (#Arnold_Reche) பிரான்ஸ் நாட்டில் உள்ள லாண்ட்ரோஃப் என்ற இடத்தில் பிறந்தவர். இவரது குடும்பம் மிகவும் சாதாரண குடும்பம். இவரது தந்தை செருப்புத் தைக்கும் தொழிலைச் செய்து வந்தார்.

குடும்பத்தில் நிலவிய வறுமை காரணமாக இவரால் தொடர்ந்து படிக்க முடியாமல் போனது. இதனால் இவர் தனக்குக் கிடைத்த சிறு சிறு வேலைகளைச் செய்து, குடும்பத்திற்கு உதவியாய் இருந்து வந்தார். 

ஒருபக்கம் இவரது குடும்பத்தில் வறுமை நிலவினாலும், இன்னொரு பக்கம் இவர் தனது பெற்றோரின் எடுத்துக்காட்டான வாழ்வால் தூண்டப்பட்டு இறைப் பற்றில் சிறந்து விளங்கினார். ஆகவே இவர் தனக்கு 28 வயது நடக்கும்போது தெ லசால் சபையில் சேர்ந்து, 1871 ஆம் ஆண்டு தன் இறுதி வார்த்தைப்பாட்டை எடுத்துக் கொண்டார்.

இதன் பிறகு இவர் கல்விப்பணியில் தன்னை முழுமையாக கரைத்துக் கொண்டார். மேலும் பிரான்சிற்கும் ப்ரூசியாவிற்கும் இடையே நடந்த போரில் பாதிக்கப்பட்டவர்கள் நடுவில் மிகச் சிறப்பானதொரு பணியைச் செய்தார். பின்னர் கோர்லான்சி என்ற இடத்தில் இருந்த இல்லத்தின் தலைவராக உயர்ந்து, தன் இறப்பு வரை இவர் அங்கேயே இருந்தார்.

இப்படி இறைப்பணியையும் மக்கள் பணியையும் செய்துவந்த இவர் 1890

ஆம் ஆண்டு இறையடி சேர்ந்தார். இவருக்குத் திருத்தந்தை புனித இரண்டாம் ஜான் பால் அவர்களால் 1987 ஆம் ஆண்டு அருளாளர் பட்டம் கொடுக்கப்பட்டது

Also known as

• Arnold Jules-Nicolas Rèche

• Jules Reche

• Julian-Nicolas Rèche

• Nicholas-Jules Reche

Profile

Son of Claude and Anne Flausset Reche, a poor family in a small village. His father was extremely religious shoemaker, his mother given to fits of depression over their impoverished condition, and Nicholas was one of nine children. He grew up with strong religious values and a fear of sin. Considered the only serious student in his cathechism class, he taught catechism to the younger children. However, when he moved to the Charlesville as a young adult, he began drifting to a more secular life.

He worked as a coachman for a wealthy family, and a mule driver for a contractor building a local church. His aunt, who lived nearby, convinced him to make some changes in his life; Nicholas began to attend classes conducted by the Brothers of the Christian Schools, and returned to a life of active and intense prayer. He joined the LaSalle Brothers in 1862 at age 28, taking the name Brother Arnold, and making his final vows in 1871.

He worked as a medic, treating the wounded in the trenches during the Franco-Prussian War, and was awarded the bronze cross for his work. Taught at the Brothers boarding school at Rheims, France; noted as a mediocre teacher of classroom topics, but an outstanding teacher of Christian doctrine. Novice director for the congregation in 1877, a move that got him out of the class rooms where he felt he was a failure. Director general of the house at Courlancy from March 1890 till his death a few months later.

Born

2 September 1838 at Landroff, Lorraine, France as Nicholas-Jules Reche

Died

• 23 October 1890 following a cerebral hemorrhage

• buried in the public cemetery at Rheims, France

• grave known as a site of miracles

Beatified

1 November 1987 by Pope John Paul II

Blessed Severinus Boethius

Also known as

• Anicius Manlius Torquatus Severinus Boethius

• Last of the Romans

• Severino Boezio

Profile

Descendant of a Roman consular family. His father was chosen as consul in 487, but died soon after, leaving Severinus an orphan. Educated by a pious, aristocratic friend of the family, Quintus Aurelius Memmius Symmachus. Fluent in Greek, he probably studied in Athens, Greece or Alexandria, Egypt. Known for his education and intellect. Married Rusticana, the daughter of his mentor Symmachus. They had of two sons. Severinus served as Roman consul in 510; his sons were chosen as Roman co-consuls themselves in 522. Aide and confidant to King Theodoric. Philosopher. Writer.

Political rivals accused him of disloyalty to the throne, of plotting to restore the Republic, and of the sacrilege of astrology; he was imprisoned without trial. While in jail he reflected on the instability of a state whose government depended on a single man such as a king; these ideas were developed in his best-known work, De Consolatione Philosophiae (Consolations of Philosophy). Soon after, he was executed on order of King Theodoric. A tradition began soon after that he had really been imprisoned and killed for being an orthodox Catholic, and he was soon considered a martyr.

Born

475-480 at Rome, Italy as Anicius Manlius Torquatus Severinus Boethius

Died

• 524-525 at Pavia, Italy

• relics in the cathedral in Pavia

Beatified

1883 by Pope XIII (cultus confirmed)

Saint Allucio of Campugliano

Profile

Son of Omodeo, a rancher. Shepherd in Pescia, Tuscany, Italy. Director of the alms-house in Valdi Nievole, Italy. Built shelters for travellers in mountain passes and river crossings. His work attracted other people who became the core of the future Brothers of Saint Allucio. Known as a miracle worker, and as a peace maker, ending the war between the Italian city states of Ravenna and Faenza.

Born

c.1070 in Campugliano, Italy

Died

• 23 October 1134 in Campugliano, Italy of natural causes

• interred by the Brothers in the church of Saint Luke in Campugliano

• relics enshrined in a stone urn at the high altar of the cathdral of Campugliano in 1344 by Dominican Brother Paul Lapi by order of Bishop Guglielmo Dulcini of Lucca, Italy

• relics moved to the chapel of Our Lady of the Rosary, Cathedral of Pescia, Italy in 1792

• relics moved to the new chapel of Saint Allucio in Campugliano, which soon after changed its name to Sant'Allucio di Uzzano, in 1934

Canonized

23 October 1182 by the bishop of Lucca, Italy

Patronage

Pescia, Italy, diocese of (proclaimed in 2000 by the Congregation for the Causes of Saints)

Saint Phaolô Tong Viet Buong

Also known as

• Paul Buòng

• Paul Buòng Viêt Tông

• Phaolô Buòng Viêt Tông

Additional Memorial

24 November as one of the Martyrs of Vietnam

Profile

Lifelong layman in the apostolic vicariate of Cochinchina. Convert to Christianity. Soldier. Captain of the guard for Emperor Ming Mang. Worked with the Society for Foreign Missions. When Ming Mang began a new round of persecutions of Christians, he ordered the apostasy of Christian soldiers; Phaolô refused. He was arrested in 1832, spent a year in prison being tortutred, interrogated for the names of other Christians, and order to renounce the faith; Phaolô refused. He was finally convicted of being a Christian, kicked out of the army and executed. Martyr.

Born

c.1773 in Phu Cam, Phu Xuân (now Hue), Vietnam

Died

beheaded on 23 October 1833 in Tho Ðuc, Saigon, Vietnam

Canonized

19 June 1988 by Pope John Paul II

Blessed Esther Paniagua Alonso

Profile

The daughter of Dolores Alonso and Nicasio Paniagua. Esther joined the Augustinian Missionary Congregation at age 18, making her perpetual vows in August 1970. Trained as a nurse, she was assigned to a hospital in the Bab El Oued neighborhood of Algiers, Algeria where she was especially drawn to handicapped children, and where she came to love the Arab people and culture. Murdered by members of the Armed Islamic Group while walking to Mass. Martyr.

Born

7 June 1949 in Izagre, León, Spain

Died

shot three times in the head on Sunday 23 October 1994 in Bab-el-Oued, Algiers, Algeria

Beatified

8 December 2018 by Pope Francis

Blessed María Caridad Álvarez Martín

Profile

The daughter of Sotera Martín and Constantino Álvarez, María joined the Augustinian Missionary Sisters in 1955, and made her perpetual vows on 3 May 1960. She served in Algeria for more than 30 years, working with the poor and the elderly. Murdered by Muslim fundamentalists in the Armed Islamic Group while walking to Mass. Martyr.

Born

9 May 1933 in Santa Cruz de Salceda, Burgos, Spain

Died

shot in the head and neck on Sunday 23 October 1994 in Bab-el-Oued, Algiers, Algeria

Beatified

8 December 2018 by Pope Francis

Saint Ignatius of Constantinople

Also known as

Ignatios, Nicetas

Profile

Son of the Byzantine emperor Michael I. Imprisoned for political reasons in a monastery in 813 by Leo the Armenian; there he learned about and entered the religious life, taking the name Ignatius. Monk. Priest. Abbot. Patriach of Constantinople in 842. Fought corruption in civil and religious life, even in the highest offices; refused communion to Bardas Caesar due to his acts of incest. Because of his high standards, Ignatius was exiled from 858 to 867, but eventually returned in triumph.

Born

c.799 in Constantinople as Nicetas

Died

• 23 October 877 of natural causes

• relics in the church of Saint Michael, Constantinople

Blessed John Buoni

Also known as

John Bonus

Profile

Spent his youth as a jester in Italian courts with his spare time mis-spent in wild living. After a severe illness in 1208, he reformed completely, converted, and became a hermit at Cesena, Italy. His reputation for piety attacted disciples. To escape them, he left one night and walked continuously and aimlessly till dawn. At sunrise he found himself at the front door of his hermitage; he took this as a sign, and turned his energy to organizing his would-be followers. Pope Innocent IV gave them the Augustinian rule, and they formed the basis of the Augustinian hermit friars.

Born

1168 in Mantua, Italy

Died

1249 in Mantua, Italy of natural causes

Beatified

1483 by Pope Sixtus IV (cultus confirmed)

Blessed Anne-Joseph Leroux

Also known as

• Anna Josepha

• Josephine Leroux

• Marie-Joséphine

• Mary Josephine

Profile

Ursuline nun at Valenciennes, France, taking the name Josephine. When the convents were suppressed in the French Revolution, she fled to Mons in Hainault (in modern Belgium. She returned to Valenciennes in 1793. She and many of her sisters were arrested and executed for the crime of being faithful Christians. Martyr.

Born

23 January 1747 at Cambrai, Nord, France as Ann-Joseph Leroux

Died

guillotined on 23 October 1794 in Valenciennes, Nord, France

Beatified

13 June 1920 by Pope Benedict XV

Saint Gratien of Amiens

Profile

Breton bishop martyred by pagans while on pilgrimage to Rome, Italy.

Died

• c.286 in Saint-Gratien, diocese of Amiens, France

• his walnut pilgrim's staff was stuck into the ground on the site of his execution; it took root and grew there; as late as 1117, that tree, though stripped bare, would burst into leaf and be covered in fruit on the night of his feast

• relics enshrined in the Coulombs monastery, diocese of Chartres, France in the 11th century

• relics hidden in the palace of the archbishop in Paris, France during the anti-Christian persecutions of the French Revolution

• relics somehow lost in 1830

Saints Germanus and Servandus of Cadiz

Profile

Sons of Saint Marcellus of Léon. Soldiers in the imperial Roman army. When they were revealed to be Christians, the brothers were chained, tortured, force marched without food, and finally martyred in the persecutions of Diocletian.

Born

Merida, Spain

Died

• beheaded c.305 on the Hill of Martyrs in San Fernando, Cadiz, Andalusia, Spain

• relics enshrined in Seville, Spain

Patronage

• Cadiz, Spain

• Merida, Spain

Blessed Álvaro Ibáñez Lázaro

Also known as

Brother Florencio Martín

Profile

Baptized at the age of one day. Member of the Brothers of the Christian Schools, joining at Cambrils, Spain on 10 November 1927, taking the habit on 14 August 1929, and taking the name Brother Florencio Martín. Began teaching in Barceloneta, Spain in February 1932. A popular teacher noted for his skill in art and singing. Martyred in the Spanish Civil War.

Born

12 June 1913 in Godos, Teruel, Spain

Died

22 October 1936 in Benimaclet, Valencia, Spain

Beatified

11 March 2001 by Pope John Paul II

Blessed Pedro Lorente Vicente

Also known as

Brother Ambrosio León

Profile

Baptized at the age of four days. Member of the Brothers of the Christian Schools, joining on 7 November 1925 at Monreal del Campo, Spain and making his vows on 1 February 1930, taking the name Brother Ambrosio León. Taught in Bonanova, Spain in 1932. Dragged of his school militia during the Spanish Civil War, he was exiled and eventually martyred.

Born

7 January 1914 in Ojos Negros, Teruel, Spain

Died

22 October 1936 in Benimaclet, Valencia, Spain

Beatified

11 March 2001 by Pope John Paul II

Blessed Andrés Zarraquino Herrero

Also known as

Brother Honorato Andrés

Profile

Member of the Brothers of the Christian Schools, joining in Cambrils on 27 July 1924 and taking the habit on 15 August 1925, taking the name Brother Honorato Andrés. Teacher in Tortosa, Gracia, and then the College of Our Lady of Bonanova in Barcelona, Spain. Martyred in the Spanish Civil War.

Born

18 April 1908 in Bañón, Teruel, Spain

Died

22 October 1936 in Benimaclet, Valencia, Spain

Beatified

11 March 2001 by Pope John Paul II

Saint Severinus of Cologne

Also known as

Severin, Severino

Profile

Bishop of Cologne, Germany. Prominent opponent of Arianism.

Legend says that as a priest, Father Severinus heard a voice saying, "Severinus, you will be bishop of Cologne." He asked, "When?" "When your staff flourishes," came the reply. So, he planted his walking stick into the ground. It took root, and on the day it budded he presented himself in Cologne and was chosen bishop.

Born

Bordeaux, France

Died

c.403 in Cologne, Germany of natural causes

Blessed Thomas Thwing

Also known as

Thomas Thweng

Additional Memorial

29 October as one of the Martyrs of Douai

Profile

Studied at Douai, France. Priest, ordained in 1665. Returning to England, he served as chaplain for his cousin, Sir Miles Stapleton, and chaplain to a Yorkshire school. Arrested in 1680, accused of involvement in the Titus Oates Plot. Martyr.

Born

1635 in Heworth, North Yorkshire, England

Died

hanged, drawn and quartered on 23 October 1680 in York, North Yorkshire, England

Beatified

15 December 1929 by Pope Pius XI

Saint Theodoret of Antioch

Also known as

Theodore, Teodoreto, Theodoritus

Profile

Priest in Antioch (in modern Turkey) where he served as the treasurer of the diocese. Effectively eliminated paganism in area of influence. Imprisoned, tortured and martyred in the persecutions of Julian the Apostate for refusing to surrender sacred vessels used in the Mass.

Died

• beheaded in 362 in Antioch, Syria (modern Antakya, Turkey)

• his executioners claimed to have seen angels around him

Saint Romanus of Rouen

Profile

Courtier to King Clothaire II. Bishop of Rouen, France c.629. He worked to convert the remaining pagans in his diocese, and personally tore down a temple to Venus. He ministered to prisoners, especially those on death row, and was known as a miracle worker.

Died

639 of natural causes

Patronage

Rouen, France

Blessed John Angelo Porro

Also known as

Giovannangelo Porro

Profile

Servite at Monte Senario and Milan, Italy. Hermit. Priest. Noted for his love of nature.

Born

1451 at Milan, Italy

Died

1504 of natural causes

Beatified

15 July 1737 by Pope Clement XII (cultus confirmed)

Saint Benedict of Sebaste

Also known as

• Benedict of Poitiers

• Benedict of Quincay

Profile

Bishop of Sebaste, Samaria. During the persecutions of Julian the Apostate, Benedict fled to Gaul. Hermit near Poitiers, France where he attracted so many would-be students that the monastery later known as Saint Benedict of Quincay grew up around his hermitage.

Died

c.654

Feast of the Most Holy Redeemer

Article

Celebrated in honor of the graces and benefits of the Redemption. It was instituted at Venice, Italy in 1576 in thanksgiving for the cessation of a plague, and is now found only in the special calendar of some dioceses and religious orders.

Saint Ethelfleda

Also known as

Elfleda, Elflaeda, Ethelflaeda, Ethelfleda

Profile

Daughter of King Edward the Elder. Nun and then abbess of Ramsey Abbey where she was a sister with Saint Merewenna.

Died

c.970

Saint Oda of Aquitaine

Profile

Princess. Married to the Duke of Aquitaine (in modern France. Widow. Devoted her life after marriage, and her fortune, to care of the poor and suffering.

Died

• c.723 of natural causes

• shrine at Amay, near Liege, Belgium

Saint Clether

Also known as

Cleer, Clydog, Scledog, Clitanus, Cleodius

Profile

Known in Wales and Cornwall; several churches are dedicated to him. No details about him have survived.

Died

c.520

Saint Domitius of Amiens

Profile

Eight-century deacon and hermit near Amiens, France. Spiritual teacher of Saint Ulphia of Amiens.

Saint Elfleda

Also known as

Aelflead

Profile

Born an Anglo-Saxon princess and widow, she lived as an anchoress in Glastonbury, England, and was highly revered by Saint Dunstan of Canterbury.

Died

c.936

Saint Arethas of Negran

Profile

Sixth-century governor of the town of Negran in Arabia Felix. Martyred with a large number of Christians in the persecutions of Dunaan.

Died

523

Blessed Henry of Cologne

Profile

Studied at the University of Paris. One of the first Dominicans. First prior at Cologne, Germany. Friend of Blessed Jordan.

Died

1225

Saint Syra of Faremoutiers

Profile

Nun at Faremoutiers, France. Abbess of Châlons-sur-Marne, France.

Died

c.660

Saint Dorotheus of Hadrianopolis

Also known as

Dorotheus of Adrianopolis

Profile

Martyr.

Saint Verus of Salerno

Profile

Fourth-century bishop of Salerno, Italy. Fought heresy to maintain orthodox Christianity in his see.

Saint Socrates of Nicaea

Profile

Priest in Bithynia (modern Iznik, Turkey). Martyr.

Died

c.230 in Nicaea

Saint John of Syracuse

Profile

Bishop of Syracuse, Sicily in 595.

Died

c.609

Saint Severus of Hadrianopolis

Also known as

Severus of Adrianopolis

Profile

Martyr.

Saint Amo of Toul

Also known as

Amon

Profile

Fourth-century bishop of Toul, France.

Saint Euerotas of Nicaea

Profile

Martyr.

Died

c.230 in Nicaea

Saint Theodota of Nicaea

Profile

Martyr.

Died

c.230 in Nicaea

Martyrs of Valenciennes

Profile

A group of Urusuline and Briggittine nuns murdered together in the anti-Christian excesses of the French Revolution.

• Anne-Joseph Leroux

• Clotilde-Joseph Paillot

• Jeanne-Louise Barré

• Marie-Augustine Erraux

• Marie-Liévine Lacroix

• Marie-Marguerite-Joseph Leroux

Died

guillotined on 23 October 1794 in Valenciennes, Nord, France

Beatified

13 June 1920 by Pope Benedict XV

Martyred in the Spanish Civil War

Thousands of people were murdered in the anti-Catholic persecutions of the Spanish Civil War from 1934 to 1939. I have pages on each of them, but in most cases I have only found very minimal information. They are available on the CatholicSaints.Info site through these links:

• Agapit Gorgues Manresa

• Anatolio García Nozal

• Andrés Navarro Sierra

• Eduardo Valverde Rodríguez

• Eufrasio de Celis Santos

• Fulgencio Calvo Sánchez

• Honorino Carracedo Ramos

• José María Cuartero Gascón

• Justiniano Cuesta Redondo

• Leonardo Olivera Buera

• Manuel Navarro Martínez

• Tomás Cuartero Gascón

Also celebrated but no entry yet

• Bartholomew of Breganze

• Bertrand of Grandselve

• Søren of Ry

இன்றைய புனிதர்கள் அக்டோபர் 22

 St. Mary Salome

கலிலேயா நகர் சலோமி Salome von Galiläa

சலோமி செபதேயுவின் மனைவி. அப்போஸ்தலர் அருளப்பர் மற்றும் யாக்கோபின் தாய். இவர் பெயர் லூக்கா, மத்தேயு, மார்க் ஆகிய மூன்று நற்செய்தியிலும் இடம்பெறுகின்றது. எருசலேமில் சிலுவையின் அடியில் நின்ற பெண்களில் இவரும் ஒருவராவார். இயேசுவின் உயிர்ப்பு திங்களன்று, இயேசுவின் காலியான கல்லறையை சென்று பார்த்தவர்களில் இவரும் உடன் இருந்தார்.

Feastday: 

24 April (Roman Catholic)

22 October (Roman Catholic)

3 August (Eastern Orthodox, Eastern Catholic & Lutheran Church–Missouri Synod)

Sunday of the Myrrhbearers (Eastern Orthodox & Eastern Catholic)

Death: 1st century

One of the "Three Marys" who served Christ. She was the mother of St. James the Great and St. John, and was the wife of Zebedee. Mary Salome witnessed the Crucifixion and was among the women who were at the burial place on the day of the Resurrection.

Not to be confused with Salome, the daughter of Herodias, who asked for the head of John the Baptist on a platter.

This article is about the character in the gospels. For other uses, see Salome (disambiguation).

Eastern Orthodox icon of the two Marys and Salome at the Tomb of Jesus (Kizhi, 18th century).

Crucifixion, from the Buhl Altarpiece, 1490s. Salome is one of the two leftmost women with a halo.

In the New Testament, Salome was a follower of Jesus who appears briefly in the canonical gospels and in apocryphal writings. She is named by Mark as present at the crucifixion and as one of the women who found Jesus's tomb empty. Interpretation has further identified her with other women who are mentioned but not named in the canonical gospels. In particular, she is often identified as the wife of Zebedee, the mother of James and John, two of the Twelve apostles.[1] In medieval tradition Salome (as Mary Salome) was counted as one of the Three Marys who were daughters of Saint Anne, so making her the sister or half-sister of Mary, mother of Jesus

In Mark 15:40–41, Salome is named as one of the women present at the crucifixion who also ministered to Jesus: "There were also women looking on afar off: among whom was Mary Magdalene, and Mary the mother of James and of Joses; and Salome who also followed Him and ministered to Him when he was in Galilee. And many other women who followed Him to Jerusalem."(15:40–41, King James Version) The parallel passage of Matthew 27:56 reads thus: "Among which was Mary Magdalene, and Mary the mother of James and Joses, and the mother of Zebedee's children." The Catholic Encyclopedia (1913) concludes that the Salome of Mark 15:40 is probably identical with the mother of the sons of Zebedee in Matthew; the latter is also mentioned in Matthew 20:20, in which she petitions Jesus to let her sons sit with him in Paradise.[4]

In John, three, or perhaps four, women are mentioned at the crucifixion; this time they are named as Jesus' "mother, and his mother's sister, Mary the wife of Cleophas, and Mary Magdalene." (John 19:25 KJV) A common interpretation identifies Salome as the sister of Jesus' mother, thus making her Jesus' aunt.[1] Traditional interpretations associate Mary the wife of Cleophas (the third woman in the Gospel of John) with Mary the mother of James son of Alphaeus (the third woman in the Gospel of Matthew).

In the Gospel of Mark, Salome is among the women who went to Jesus' tomb to anoint his body with spices. "And when the sabbath was past, Mary Magdalene, and Mary the mother of James, and Salome, had bought sweet spices, that they might come and anoint him." (Mark 16:1 KJV) They discovered that the stone had been rolled away, and a young man in white then told them that Jesus had risen, and told them to tell Jesus' disciples that he would meet them in Galilee. In Matthew 28:1, two women are mentioned in the parallel passage: Mary Magdalene and the "other Mary" – identified previously in Matthew 27:56 as Mary the mother of James and Joses.

The canonical gospels never go so far as to label Salome a "disciple" ("pupil" mathētēs), and so mainstream Christian writers usually describe her as a "follower" of Jesus per references to the women who "followed" and "ministered" to Jesus (Mark 15:41). However, feminist critiques have argued that the mainstream tradition consistently underplays the significance of Jesus's female supporters.[5]

In non-canonical works

See also: Apocrypha

The Gospel of Thomas found at Nag Hammadi mentions among the "disciples" of Jesus (the Greek expression "apostles" does not appear) two women, Salome and Mary Magdalene (referred to simply as "Mary", The name might also denote Salome's mother Mary[citation needed], the sister of Elizabeth and Anne who is the mother of Christ's mother Mary. Thus Salome's mother Mary[citation needed] would be Jesus' great aunt, the sister of his grandmother Anne and aunt of his mother.[citation needed])

The Diatessaron, which is part of the Ante-Nicene Fathers collection, separates Salome and the mother of the sons of Zebedee as two distinct persons, contrary to tradition that identify them. "And there were in the distance all the acquaintance of Jesus standing, and the women that came with Him from Galilee, those that followed Him and ministered. One of them was Mary Magdalene; and Mary the mother of James the little and Joses, and the mother of the sons of Zebedee, and Salome, and many others which came up with Him unto Jerusalem." (Diatessaron 52:21–23)

The controversial Secret Gospel of Mark, that was referred to and quoted in the Mar Saba letter ascribed by his modern editors[6] to Clement of Alexandria, contains a further mention of Salome which is not present in the canonical Mark at 10:46. Clement quotes the passage in his letter: "Then he came into Jericho. And the sister of the young man whom Jesus loved was there with his mother and Salome, but Jesus would not receive them." The lines complete a well-known lacuna in Mark as the text currently stands.

In the non-canonical Greek Gospel of the Egyptians (2nd century), Salome appears again as a disciple of Jesus. She asks him how long death would hold sway, and he says to her, "So long as women bring forth, for I come to end the works of the female." To this Salome replies, "Then I have done well in not bringing forth." It would appear from this text that there was an early tradition that Salome the disciple was childless, and possibly unmarried.

In the Gospel of Thomas there is a reference to Jesus reclining on a couch and eating at a table that belonged to Salome and being asked by her: "Who are you sir, that you have taken your place on my couch and eaten from my table?" Jesus answers: "I am he who is from the One, and the things that belong to the Father have been given to me." Salome replies, "But I am your disciple", and Jesus answers, "When the disciple is united he will be filled with light, but if he is divided he will be filled with darkness."

A 2nd-century Greek, Celsus, wrote a True Discourse attacking the Christian sects as a threat to the Roman state. He described the variety of Christian sects at the time he was writing, c. AD 178, as extremely broad. His treatise is lost, but quotes survive in the attack written somewhat later by Origen, Contra Celsum ("Against Celsus"): "While some of the Christians proclaim [that] they have the same god as do the Jews, others insist that there is another god higher than the creator-god and opposed to him. And some Christians teach that the Son came from this higher god. Still others admit of a third god – those, that is to say, who call themselves gnostics – and still others, though calling themselves Christians, want to live according to the laws of the Jews. I could also mention those who call themselves Simonians after Simon, and those naming themselves Helenians after Helen, his consort. There are Christian sects named after Marcellina, Harpocratian Christians who trace themselves to Salome, and some who follow Mariamne and others who follow Martha, and still others who call themselves Marcionites after their leader, Marcion."

In the early Christian texts, there are several other references to "Salome". A Salome appears in the infancy gospel attached to the name of James the Just, the Protevangelion of James, ch. XIV:

"14 And the midwife went out from the cave, and Salome met her. 15 And the midwife said to her, "Salome, Salome, I will tell you a most surprising thing, which I saw. 16 A virgin has brought forth, which is a thing contrary to nature." 17 To which Salome replied, "As the Lord my God lives, unless I receive particular proof of this matter, I will not believe that a virgin has brought forth."

18 Then Salome went in, and the midwife said, "Mary, show yourself, for a great controversy has arisen about you." 19 And Salome tested her with her finger. 20 But her hand was withered, and she groaned bitterly, 21 and said, "Woe to me, because of my iniquity! For I have tempted the living God, and my hand is ready to drop off."

That Salome is the first, after the midwife, to bear witness to the Miraculous Birth and to recognize Jesus as the Christ, are circumstances that tend to connect her with Salome the disciple. By the High Middle Ages this Salome was often (but not always) identified with Mary Salome in the West, and therefore regarded as the believing midwife

Pope Saint John Paul II

 புனிதர் இரண்டாம் ஜான் பவுல் 

264ம் திருத்தந்தை:

(264th Pope)

பிறப்பு: மே 18, 1920

வாடோவிஸ், போலந்து குடியரசு

(Wadowice, Republic of Poland)

இறப்பு: ஏப்ரல் 2, 2005 (வயது 84)

அப்போஸ்தலர் அரண்மனை, வாடிகன் நகரம்

(Apostolic Palace, Vatican City)

ஏற்கும் சமயம்:

ரோமன் கத்தோலிக்க திருச்சபை

(Roman Catholic Church)

முக்திபேறு பட்டம்: மே 1, 2011

திருத்தந்தை பதினாறாம் பெனடிக்ட்

(Pope Benedict XVI)

புனிதர் பட்டம்: ஏப்ரல் 27, 2014

திருத்தந்தை ஃபிரான்சிஸ்

(Pope Francis)

பாதுகாவல்:

“க்ரகோவ்” உயர்மறைமாவட்டம்” (Archdiocese of Kraków)

உலக இளைஞர் நாள் (இணை பாதுகாவல்) (World Youth Day (Co-Patron)

உலக குடும்பங்களின் சந்திப்பு 2015 (இணை பாதுகாவல்) (World Meeting of Families 2015 (Co-Patron)

இளம் கத்தோலிக்க குடும்பங்கள் (Young Catholics Families)

“ஸ்விட்னிகா” (தென்மேற்கு போலந்து நாட்டின் “சிலேசியா” (Silesia) பிராந்தியத்திலுள்ள நகரம்) (Świdnica)

நினைவுத் திருவிழா: அக்டோபர் 22

1978ம் ஆண்டு திருத்தந்தையாக பதவியேற்ற இரண்டாம் ஜான் பவுல், தமது முதல் திருப்பலியின் மறையுரையில் உலக கத்தோலிக்கர்களை நோக்கி, பின்வருமாறு அறைகூவல் விடுத்தார்.:

“கிறிஸ்துவுக்காக கதவுகளை அகலத் திறந்து வையுங்கள்” (Open wide the doors to Christ).

வாழ்க்கைக் குறிப்பு:

1920ம் ஆண்டு மே 18ம் தேதி போலந்தின் “வாடோவிஸ்” (Wadowice) நகரில் பிறந்த “கரோல் ஜோசெஃப் வோஜ்டிலா” (Karol Józef Wojtyła) என்ற இயற்பெயர் கொண்ட திருத்தந்தை இரண்டாம் ஜான் பவுல் அவர்களது தந்தை பெயர், “கரோல் வோஜ்டிலா” (Karol Wojtyła) ஆகும். தாயாரின் பெயர், “எமிலியா” (Emilia Kaczorowska) ஆகும். தமது பெற்றோருக்குப் பிறந்த மூன்று குழந்தைகளில் இரண்டாவதாகப் பிறந்தவர். இவரது மூத்த சகோதரியான “ஓல்கா” (Olga) இவர் பிறப்பதற்கு முன்னரே மரித்துப்போனார். பள்ளி ஆசிரியையான இவரது தாயார் “எமிலியா”, 1929ம் ஆண்டு, குழந்தைப் பிறப்பின்போது மரித்தார். மருத்துவரான தமது ஒரே சகோதரர் “எட்மண்டை” (Edmund) 1932ல் இழந்தார். “போலிஷ்” இராணுவ (Polish Army) அதிகாரியான இவரது தந்தை 1941ம் ஆண்டு, மாரடைப்பால் இறந்தார். ஜெர்மனிய நாசிகளின் ஆக்கிரமிப்பால் போலந்தில் பல்கலைக்கழகம் 1939ல் மூடப்பட்டது. எனவே ஜெர்மனிக்கு நாடு கடத்தப்படுவதைத் தவிர்க்கும் நோக்கத்திலும் தனது பிழைப்புக்காகவும் முதலில் சுண்ணாம்புக்கல் அகழ்விடத்திலும் பின்னர் சொல்வாய் நகரில் வேதித் தொழிற்சாலையிலும் வேலை செய்தார். இரண்டாம் உலகப் போருக்குப் பின்னர் கல்வியை மீண்டும் தொடர்ந்து 1946ம் ஆண்டில் குருத்துவம் பெற்றார். உடனடியாக ரோம் நகருக்கு அனுப்பப்பட்ட இவர், இறையியலில் முனைவர் பட்டம் வென்றார். பின்னர் போலந்து திரும்பிய அருட்தந்தை வோஜ்டிலா, தத்துவத்தில் முனைவர் பட்டம் வென்றார். பின்னர், “லூப்ளின் பல்கலையில்” (University of Lublin) கற்பிக்க ஆரம்பித்தார்.

1958ம் ஆண்டு, கம்யூனிஸ்ட் அதிகாரவர்க்கத்தினர், அருட்தந்தை வோஜ்டிலாவை “க்ராகோவ்” (Kraków) மறைமாவட்டத்தின் துணை ஆயராக நியமனம் செய்ய அனுமதித்தனர். 1964ம் ஆண்டு, க்ராகோவ் பேராயராகவும், 1967ம் ஆண்டு, கர்தினாலாகவும் உயர்த்தப்பட்டார்.

1978ம் ஆண்டு அக்டோபர் 16ல் திருத்தந்தையாகத் தேர்ந்தெடுக்கப்பட்ட கர்தினால் கரோல் ஜோசெஃப் வோஜ்டிலா, அச்சமயம் இரண்டாம் ஜான் பால் என்ற பெயரைத் தெரிவு செய்தார்.

திருத்தந்தை புனிதர் இரண்டாம் ஜான் பவுல், கத்தோலிக்க திருச்சபையின் 264வது திருத்தந்தை ஆவார். இவர் 26 ஆண்டுகள், 168 நாட்கள் கத்தோலிக்க திருச்சபையின் தலைவராக பணியாற்றினார். இதுவரை பணியாற்றிய திருத்தந்தையர்களில் போலந்து நாட்டைச் சேர்ந்த முதலாவது திருத்தந்தை இவராவர். மேலும் கி.பி. 1520ம் ஆண்டுக்கு பின்னர் இத்தாலியர் அல்லாத ஒருவர் திருத்தந்தையானதும் இதுவே முதல் தடவையாகும். இவர் 1978ம் ஆண்டு, அக்டோபர், 16ம் நாள், பதவியேற்றார். வரலாற்றில் நீண்ட காலம் இப்பதவியில் இருந்தவர்களில் இரண்டாம் இடம் பிடித்தவர் இவராவார்.

இவர் 1340 பேருக்கு அருளாளர் பட்டமும், 483 பேருக்கு புனிதர் பட்டமும் அளித்துள்ளார். இது, இவருக்கு முன், ஐந்து நாற்றாண்டுகளாக இருந்த எல்லா திருத்தந்தையர்களின் கூட்டு எண்ணிக்கையை விட அதிகமாகும். இவர் கி.பி. 20ம் நூற்றாண்டின் மிக முக்கிய தலைவர்களுல் ஒருவராக போற்றப்படுகின்றார். தம் 26 ஆண்டு ஆட்சிகாலத்தில் இவர் 129 நாடுகளுக்கு பயணம் செய்துள்ளார். தம் தாய்மொழியான போலியம் மட்டுமல்லாமல் இத்தாலியம், ஃபிரெஞ்சு, ஜெர்மன், ஆங்கிலம், எசுப்பானியம், போர்த்துக்கீசம், உக்குரேனிய மொழி, ரஷ்யன், குரோவாசிய மொழி, எஸ்பெராண்டோ, பண்டைய கிரேக்கம் (Ancient Greek) மற்றும் இலத்தீன் மொழிகள் இவருக்குத் தெரிந்திருந்தன.

திருத்தந்தை, ரோம் நகரிலுள்ள “பிரதான யூதர் வழிபாட்டுத் தலம்” (அ) “வழிபாட்டுக் கூடத்திற்கும்” (Main Synagogue), “எருசலேமின் மேற்கு சுவர்” (Western Wall in Jerusalem) என்றழைக்கப்படும் யூதர்கள் பாரம்பரியமாக வெள்ளிக்கிழமைகளில் பிரார்த்தனை செய்து வரும் “ஏரோதுவின்” ஆலயத்தின் (Herod's temple) தளத்துக்கும் வருகை தந்தார். கத்தோலிக்கர்களின் தலைமையகமான வாடிகனுக்கும் இஸ்ரேலுக்கும் இடையே இராஜதந்திர உறவுகளை ஏற்படுத்தினார். கத்தோலிக்க-முஸ்லீம் உறவுகளை மேம்படுத்திய திருத்தந்தை இரண்டாம் ஜான் பவுல், 2001ம் ஆண்டு, “சிரியா” (Syria) நாட்டின் தலைநகரான “டமாஸ்கஸில்” (Damascus) உள்ள மசூதிக்கும் வருகை தந்தார்.

ரோம் மற்றும் உலகெங்குமுள்ள கத்தோலிக்கர் மற்றும் பிற கிறிஸ்தவ மக்களிடையே கொண்டாட்டங்களை நிகழ்த்திய சிறப்பு ஜூபிளி ஆண்டான 2000, “ஜான் பவுல்” பணிக்காலத்தின் ஒரு முக்கிய நிகழ்வு ஆகும். “மரபுவழி திருச்சபைகளுடனான” (Orthodox Churches) உறவுகள் கணிசமாக முன்னேறியது.

1979ம் ஆண்டில், திருத்தந்தையின் போலந்து நாட்டு வருகை, அங்கே ஒற்றுமை இயக்கம் வளரவும், பத்து வருடங்களின் பின்னர் மத்திய மற்றும் கிழக்கு ஐரோப்பாவில் கம்யூனிசம் தகர்க்கப்படவும் காரணமாயிருந்தது. உலக இளைஞர் தினத்தை (World Youth Day) தொடங்கிய திருத்தந்தை, அதன் கொண்டாட்டங்களுக்காக பல்வேறு நாடுகளுக்கு விஜயம் தந்தார். அவர், “சோவியத் யூனியன்” (Soviet Union) மற்றும் “சீனா” (China) ஆகிய நாடுகளுக்கு விஜயம் செய்ய மிகவும் ஆர்வமாயிருந்தார். ஆனால், அந்நாடுகளிலுள்ள அரசுகள், அதனைத் தடுத்தன. இவரது திருத்தந்தையர் பணிக்காலத்தைய புகைப்படங்களில் மிகவும் நினைவுகூறத்தக்கது, இரண்டு ஆண்டுகளுக்கு முன்னர் தம்மை படுகொலை செய்ய முயன்ற “மெஹ்மெத் அலி அக்கா” (Mehmet Ali Agca) என்பவருடன் 1983ம் ஆண்டு அவர் நேருக்கு நேர் நடத்திய பேச்சுவார்த்தைகளின்போது எடுக்கப்பட்ட புகைப்படங்களாகும்.

திருத்தந்தை இரண்டாம் ஜான் பவுலின் 27 வருட பணிக்காலத்தில், அவர் கத்தோலிக்க ஆயர்களுக்கு 14 சுற்றறிக்கைகளை (Encyclicals) எழுதியிருந்தார். ஐந்து புத்தங்கங்களையும் எழுதியிருந்தார்.

தமது வாழ்க்கையின் இறுதி ஆண்டுகளில் “பார்கின்சன் நோய்” (Parkinson’s disease) எனப்படும் நடுக்கம், தசை இறுக்கம், மற்றும் மெதுவாக, துல்லியமற்ற, இயக்கங்களுடைய நரம்பு மண்டலத்தின் முற்போக்கான நோயால் பாதிக்கப்பட்டிருந்த திருத்தந்தை இரண்டாம் ஜான் பவுல், தமது அன்றாட நடவடிக்கைகள் சிலவற்றை குறைத்துக்கொள்ள கட்டாயப்படுத்தப்பட்டார்.

தூய பேதுரு சதுக்கத்தில் (St. Peter’s Square) நடந்த இறுதிச் சடங்கு திருப்பலிக்காக காத்திருந்த மக்கள் கூட்டத்திடையே, அப்போதைய கர்தினால்களின் கல்லூரியின் தலைவரான “கர்தினால் ஜோசஃப் ரட்சிங்கர்” (Cardinal Joseph Ratzinger) – பின்னால் திருத்தந்தையுமான “பதினாறாம் பெனடிக்ட்” (Pope Benedict XVI) பின்வருமாறு பேசினார்.:

“நோயினால் பாதிக்கப்பட்டிருந்த திருத்தந்தை, தமது வாழ்க்கையின் இறுதி உயிர்த்தெழுதல் ஞாயிறு (Easter Sunday) தினத்தன்று, அப்போஸ்தலர் மாளிகையின் ஜன்னலருகே மீண்டுமொருமுறை வந்து வாட்டிகன் நகருக்கும் உலகத்துக்கும் ஆசீர் தந்ததை நாம் யாரும் மறக்க இயலாது. இன்று, நமது அன்பான திருத்தந்தை தமது வீட்டின் ஜன்னலில் நின்றவாறு, நம்மைப் பார்த்து ஆசீர்வதிக்கிறார் என்பதில் உறுதியாக இருக்கிறோம். ஆமாம், திருத்தந்தையே, எங்களை ஆசீர்வதியுங்கள். உங்கள் அன்பான ஆத்மாவை, ஒவ்வொரு நாளும் உம்மை வழிநடத்திய கடவுளின் தாய், உன் தாயிடம் நாங்கள் ஒப்படைத்து விடுகிறோம். அவர் இனி உம்மை தமது மகனும், எங்கள் ஆண்டவராகிய இயேசு கிறிஸ்துவின் மகிமைக்காக உம்மை வழிநடத்துவாராக. ஆமென்.”

அருளாளர் பட்டம்:

திருத்தந்தை இரண்டாம் ஜான் பவுல் இறந்த சிறிது காலத்திற்குள்ளேயே அவருக்குப் புனிதர் பட்டம் அளிப்பதற்கான விசாரணை தொடங்கியது. வழக்கமாக இவ்வகையான விசாரணை தொடங்குவது ஒருவரது இறப்புக்குப் பின் ஐந்து ஆண்டுகள் கழித்தே தொடங்கும். ஆனால், இரண்டாம் ஜான் பவுலை விரைவில் புனிதராகக் காண பொதுமக்கள் விரும்பியதைத் தொடர்ந்து திருத்தந்தை “பதினாறாம் பெனடிக்ட்” (Pope Benedict XVI) அந்த விசாரணை உடனடியாகத் தொடங்க ஆணையிட்டு, ஐந்து ஆண்டு கால தாமதம் வேண்டாமென்று விதிவிலக்கு அளித்தார்.

திருத்தந்தை பதினாறாம் பெனடிக்ட், 2009ம் ஆண்டு, டிசம்பர் மாதம், 19ம் நாள் திருத்தந்தை இரண்டாம் ஜான் பவுலை வணக்கத்திற்குரியவர் என்று அறிவித்தார். ஃபிரான்ஸ் நாட்டைச் சார்ந்த ஒரு கன்னியர், இரண்டாம் ஜான் பவுலை நோக்கி மன்றாடியதைத் தொடர்ந்து “பார்க்கின்சன் நோயிலிருந்து” திடீரென குணம் பெற்றதை ஆராய்ந்த வாட்டிகன் பேராயம், அந்நிகழ்ச்சி இறையருளால் நிகழ்ந்ததே என்று அறிக்கையிட்டதைத் தொடர்ந்து, திருத்தந்தை பதினாறாம் பெனடிக்ட் 2011ம் ஆண்டு, மே மாதம், முதல் நாளன்று திருத்தந்தை இரண்டாம் ஜான் பவுலை அருளாளர் நிலைக்கு உயர்த்தினார்.

புனிதர் நிலைக்கு உயர்த்தப்படுதல்:

திருத்தந்தை இரண்டாம் ஜான் பவுலுக்கு அருளாளர் பட்டம் அளிக்கப்பட்ட சில மணி நேரம் சென்ற உடனேயே, அவருடைய பரிந்துரையின் பயனாக ஒரு புதுமை நிகழ்ந்ததாக செய்தி வந்தது. “கோஸ்டாரிக்கா” (Costa Rican) நாட்டு “ஃபுளோரிபெத் மோரா” (Floribeth Mora) என்ற பெண்மணிக்கு ஏற்பட்ட மூளை இரத்த அழற்சி, திருத்தந்தை இரண்டாம் ஜான் பவுலை நோக்கி மன்றாடியதன் விளைவாக, அற்புதமான விதத்தில் மறைந்ததாகவும், அதற்கு மருத்துவர்களால் விளக்கம் தர இயலவில்லை என்றும் செய்தி வெளியானது. இந்த நிகழ்வை ஆய்ந்த வாட்டிகன் பேராயம், அதை ஒரு புதுமை என்று அறிக்கையிட்டது.

திருத்தந்தை “ஃபிரான்சிஸ்” (Pope Francis) அவர்கள், 2014ம் ஆண்டு, ஏப்ரல் மாதம், 27ம் நாள், திருத்தந்தை இரண்டாம் ஜான் பவுலுக்கு புனிதர் பட்டம் அளித்தார்.

Also known as

• Karol Wojtyla

• Juan Pablo II

• John Paul the Great

Profile

For many years Karol believed God was calling him to the priesthood, and after surviving two nearly fatal accidents, he responded to the call. He studied secretly during the German occupation of Poland, and was ordained on 1 November 1946. In these years he came to know and practice the teachings of Saint Louis Marie Montfort and Saint John of the Cross. Earned his Doctorate in theology in 1948 at the Angelicum in Rome, Italy.

Parish priest in the Krakow diocese from 1948 to 1951. Studied philosophy at the Jagiellonian University at Krakow. Taught social ethics at the Krakow Seminary from 1952 to 1958. In 1956 he became a professor at the University of Lublin. Venerable Pope Pius XII appointed Wojtyla an auxiliary bishop in Krakow on 4 July 1958. Servant of God, Pope Paul VI appointed him Archbishop of Krakow on 30 December 1963.

Wojtyla proved himself a noble and trustworthy pastor in the face of Communist persecution. A member of the prepatory commission, he attended all four sessions of Vatican II; is said to have written Gaudium et spes, the document on the Church in the Modern World. He also played a prominent role in the formulation of the Declaration on Religious Freedom. Following the Council, Pope Paul VI, appointed Karol Wojtyla cardinal on 26 June 1967.

In 1960 he published Love and Responsibility. Pope Paul VI, delighted with its apologetical defense of the traditional Catholic teaching of marriage, relied extensively on Archbishop Wojytla's counsel in writing Humanae Vitae. In 1976 he was invited by Pope Paul VI to preach the lenten sermons to the members of the Papal Household.

In 1978, Archbishop Wojtyla became the first non-Italian pope since Adrian VI. He took the name of his predecessors (John, Paul, John Paul) to emphasize his desire to continue the reforms of Vatican II.

John Paul II is the most traveled pope in history, having visited nearly every country in the world which would receive him. As the Vicar of Christ he has consecrated each place that he has visited to the Blessed Virgin Mary. On 13 May 1983 he went to Fatima to consecrate the world to the Immaculate Heart of Mary. He later repeated the consecration of the world to Mary in union with all the Bishops of the Catholic Church, in fulfillment of Our Lady's promises at Fatima.

In 1995, Pope John Paul II began a lengthy catechisis on the Blessed Virgin Mary during his weekly Angelus addresses, culminating with his instruction on Our Lady's active participation in the Sacrifice of Calvary. This active participation of Our Lady at Calvary is called the co-redemption. Already in 1982 and 1985 he had used the term "corredemptrix" in reference to Our Lady in public addresses. This is significant, for he is the first Pope to do so since Pope Benedict XV at whose prayer Our Lady came to Fatima to reveal Her Immaculate Heart. Since the time of Pope Benedict XV, this terminology was under review by the Holy See; the present Pope's usage is a confirmation of this traditional view of Mary's role in salvation history.

Born

18 May 1920 as Karol Wojtyla at Wadowice, Poland

Papal Ascension

16 October 1978

Died

2 April 2005 at Rome, Italy of natural causes

Beatified

• 1 May 2011 by Pope Benedict XVI at Rome, Italy

• the beatification miracle involved the cure from Parkinson's disease of a man in France

Canonized

• 27 April 2014 by Pope Francis

• the canonization miracle involved the healing of a Costa Rican woman who suffered from a brain aneurysm

Patronage

• World Meeting of Families 2015

• World Youth Days

Saint Abercius Marcellus

Also known as

• Abercius of Geropoli

• Abercius of Hieropolis

Profile

Resident of Phrygia Salutaris. Bishop of Hierapolis (an area of modern southwestern Turkey). Active missionary in his region. He was imprisoned for a period as a threat to civil order for opposing paganism. At age 72 he was summoned to Rome, Italy to exorcise a demon from Lucilla, daughter of Emperor Marcus Aurelius; he succeeded, and then returned to his see. He composed his own epitaph, making references of traditions still practised today.

A Greek hagiographer used the exorcism incident as a jumping off point to write a biography of Abercius. Lacking material and details, the writer included incidents from the lives of other saints, and when that ran out, he added plain fiction. Some have considered Abercius to be fictional, and much scholarship has been required to prove his existence and extract the few facts about him that we know.

Died

c.200 of natural causes

Canonized

• Pre-Congregation

• venerated by the Greek Church since the 10th century

Representation

• Apollo

• bishop destroying a statue of Apollo

• crozier

• performing an excorcism on a girl or young woman

• with his crozier brought to him by an angel

Saint Mellon

Also known as

Mallone, Mallonous, Melanius, Mello, Mellonin, Mellouns, Mellonius

Profile

A pagan, Mellon travelled to Rome, Italy to bring tribute to the emperor from the British Isles. While making a sacrifice to the god Mars, he heard Pope Saint Stephen I preaching nearby. He soon after converted to Christianity, and was baptized by Stephen. He sold his property, gave it to the poor, studied further, and was ordained. He and Pope Stephen received a vision of an angel telling Mellon to evangelize the area of Rouen in modern France. First bishop of Rouen. Healer and miracle worker.

Born

• near Cardiff, Wales

• the district is now called Saint Mellon's

Died

11 November 314 of natural causes

Readings

Mellonin take this staff, under the which thou shalt rule and govern the city of Rouen, for all the people there is of God, and all ready to thy service and commandment, and, notwithstanding that it is far from hence, and that the way is to thee right grievable, because thou knowest not the country, nevertheless thou oughtest not to doubt no thing, for Jesu Christ shall ever keep thee under the shadow of his wings. - an unnamed angel to Saint Mellon, as described in The Golden Legend

Saint Alodia of Huesca

Profile

Sister of Saint Nunilo of Huesca, she was born to a Muslim father and Christian mother, and was raised Christian. When her father died, her mother married another Muslim man who persecuted the girls, imprisoned them, and turned them over to die during the persecution of Abdur Rahman II. Martyr.

Born

Huesca, Spain

Died

beheaded at Huesca, Spain in 851

Patronage

• child abuse victims

• martyrs

• people ridiculed for their piety

• runaways

• unmarried lay-women

Saint Nunilo of Huesca

Profile

Sister of Saint Alodia of Huesca, she was born to a Muslim father and Christian mother, and was raised Christian. When her father died, her mother married another Muslim man who persecuted the girls, imprisoned them, and turned them over to die during the persecution of Abdur Rahman II. Martyr.

Born

Huesca, Spain

Died

beheaded at Huesca, Spain in 851

Patronage

• child abuse victims

• martyrs

• people ridiculed for their piety

• runaways

• unmarried lay-women

Blessed Esclaramunda of Majorca

Also known as

• Esclaramunda of Foix

• Esclarmonde, Esclarmonda

Profile

Daughter of Count Roger IV of Foix and Brunisenda Cardona. Queen of Majorca, married to King James II of Majorca (in modern Spain) on 1 September 1275. Joined the Mercedarians at San Pedro de Amer in 1291, and became a great protector and benefactor of the Order.

Born

1255

Died

1315 in Perpignan, Spain of natural causes

Representation

crown, scepter

Saint Lupenzius

Profile

Monk. Abbot of the Basilica of Saint-Privat-de-Javols, Chalons, Neustria (in modern France). Tortured and murdered when falsely accused of criticizing Queen Brunechilde.

Died

• beheaded c.584 at Ponthion sur Vitry-le-Francois, Marne, France

• head and body thrown into the river Marne

• body secretly recovered and given proper burial

• his grave became known for miraculous healing

• re-interred in the cathedral of Soissons, France, date unknown

• relics destroyed with the cathedral caught fire in 1667

Patronage

children

Saint Moderan of Rennes

Also known as

• Moderan of Berceto

• Moderamnus, Moderanno, Moderano, Modran, Moran

Profile

Benedictine, monk. Bishop of Rennes, France in 703. Pilgrim to Rome, Italy in 720. In his later years he resigned his see to become a hermit monk at the abbey of Berceto, Italy.

Born

Rennes, France

Died

• c.730 at Parma, Italy of natural causes

• relics enshrined in Rennes, France

Patronage

Berceto, Italy

Saint Philip of Adrianople

Also known as

Filippo

Profile

Deacon to Saint Hermes of Adrianople. During the persecutions of Diocletian, Saint Hermes and Saint Philip were ordered by governor Basso to close their church and turn over all scriptures and other documents, and all altar furnishings. When Hermes explained that he had no authority to do so, the two were imprisoned, flogged and executed. Martyr.

Died

burned to death in Adrianople, Thrace

Saint Benedict of Macerac

Also known as

• Benedict of Massérac

• Benito...

Profile

Monk. Abbot at Petras. Hermit at Macerac, diocese of Nantes, France. His holiness and wisdom attacted so many spiritual students that he founded a Columban monastery for them.

Born

Greece

Died

• 845 in the diocese of Nantes, Brittany (in modern France)

• relics enshrined at the abbey of Redon

Saint Symmachus of Capua

Also known as

Símaco, Simbrico, Simmaco, Simmio, Simo

Profile

Born to a distinguished imperial Roman senatorial family. Bishop of Capua, Italy in 430. Founded the basilica of Santa Maria Maggiore which survived the Saracens invasion and became the core of the rebuilt city.

Born

late 4th century

Died

c.449 of natural causes

Patronage

Santa Maria Capua Vetere, Italy

Saint Donatus of Fiesoli

Also known as

Donat, Donagh

Profile

Pious and well-educated poet and scholar. While on pilgrimage to Rome, Italy in 816 with Andrew the Scot he was stopped in Tuscany and was compelled to become bishop of Fiesoli, Italy. Known his solicitous hospitality to pilgrims.

Born

Irish

Died

874

Saint Bertharius of Monte Cassino

Profile

Born to the royal house of France. Monk at Monte Cassino Abbey. Abbot there in 856. Murdered by invading Saracens while at prayer. Martyr.

Born

c.810

Died

22 October 823 at Monte Cassino Abbey in Italy

Canonized

26 August 1727 by Pope Benedict XIII (cultus confirmation)

Saint Hermes of Adrianople

Also known as

Ermete

Profile

Bishop of Heraclea. During the persecutions of Diocletian, Saint Hermes and Saint Philip were ordered by governor Basso to close their church and turn over all scriptures and other documents, and all altar furnishings. When Hermes explained that he had no authority to do so, the two were imprisoned, flogged and executed. Martyr.

Died

burned to death in Adrianople, Thrace

Saint Leothadius of Auch

Also known as

Leotaldo, Léothade

Profile

Born to the Frankish nobility. Monk. Abbot of Moissac Abbey in France in 670. Bishop of Auch, France in 691. KDied while travelling as part of a delegation to Charles Martel.

Born

7th century Gaul (in modern France)

Died

• 718 in Burgundy (in modern France of natural causes

• relics enshrined in the cathedral of Auch, France

Saint Cordula

Also known as

Kordula

Profile

One of the companions of Saint Ursula. When she saw the tortures being inflicted on her friends, she hid, but the next day, ashamed of her cowardice, she came out of hiding and proclaimed her Christianity. Martyr, the last of the group.

Died

453 in Cologne, Germany

Saint Apollo of Bawit

Profile

Hermit in Thebes in Egypt for 40 years. Monk. Abbot of Bawit in Hermopolis, a house of 500 monks. Left the monastic life to oppose the decrees of Julian the Apostate.

Born

316 in Egypt

Died

395 of natural causes

Saint Valerius of Langres

Profile

Deacon in the early Church in the area of Langres, France. Worked with Saint Desiderius of Langres. Martyred by area pagans.

Died

beheaded on 22 October 411 near Besancon, France

Saint Ingbert

Also known as

Ingebert, Ingobert, Ingobertus

Profile

Hermit near modern Saint Ingbert, Saarland, Germany, a town named for him.

Died

c.650 of natural causes

Representation

hermit with a cross in front of a cave

Saint Heraclius the Martyr

Profile

Soldier who witnessed the martyrdom of Saint Alexander and companions, and was so moved, he converted and died with them. Martyr.

Died

beheaded

Saint Nunctus of Mérida

Also known as

Nancto, Noint, Nuncto

Profile

Monk. Abbot of a monastery near Mérida, Spain. Murdered by robbers of his house. Martyr.

Died

668

Saint Philip of Fermo

Profile

Bishop of Fermo, Italy. Martyred in the persecutions of Aurelian.

Died

• c.270 in Fermo, Italy

• relics enshrine in the cathedral of Fermo, Italy

Saint Alexander the Martyr

Profile

Missionary bishop in imperial Rome. Ordered to sacrifice to pagan idols, he refused. Martyr.

Died

beheaded

Saint Maroveus of Precipiano

Profile

Monk at Bobbio, Italy. Founded Precipiano Abbey near Tortona, Italy.

Died

c.650

Saint Mark of Jerusalem

Profile

First Gentile bishop of Jerusalem c.135, serving for over 20 years. Martyr.

Died

156

Saint Nepotian of Clermont

Profile

Bishop of Clermont, France in 386.

Died

c.388

Saint Verecundus of Verona

Profile

Bishop of Verona, Italy.

Died

522

Saint Rufus of Egypt

Profile

An ascetic hermit in the desert of 5th century Egypt.

Martyrs of Heraclea

Profile

A group of four clerics in Heraclea (modern Marmara Ereglisi, Turkey) who were arrested in the persecutions of Diocletian. They were imprisoned, abused and ordered to turn over all the scriptures that they had hidden from authorities; they refused, and were executed together. Martyrs. - Eusebius, Hermes, Philip and Severus.

Died

burned at the stake in 304 in Adrianople (modern Edirne, Turkey)

Martyred in the Spanish Civil War

Thousands of people were murdered in the anti-Catholic persecutions of the Spanish Civil War from 1934 to 1939. I have pages on each of them, but in most cases I have only found very minimal information. They are available on the CatholicSaints.Info site through these links:

• Blessed Estanislao García Obeso

• Blessed Germán Caballero Atienza

• Blessed José Menéndez García

• Blessed Josep Casas Lluch

• Blessed Luis Minguel Ferrer

• Blessed Victoriano Ibañez Alonso

Also celebrated but no entry yet

• Lucia Bartolini Rucellai