இன்றைய புனிதர்கள் நவம்பர் 19

 St. Ermenberga

Feastday: November 19

Death: 700

Wife of Merewald, a king of Mercia, England, and the mother of Sts. Mildred, Milburga, Ermengytha, and Mildgytha. She is also known as Domna Ebba or Domneva. Ermenberga founded the convent of Minster, on Thanet Isle, on land donated by her uncle King Egbert of Kent. Egbert had murdered Ermenberga's two brothers and provided the land as atonement for his crimes.

St. Raphael Kalinowski

 புனிதர் ரஃபேல் கலினோவ்ஸ்கி 

போலிஷ் தீவிர கார்மேல் துறவி/ மடாலயங்களின் நிறுவனர்:

பிறப்பு: செப்டம்பர் 1, 1835

வில்னியஸ், ரஷிய பேரரசு

இறப்பு: நவம்பர் 15, 1907 (வயது 72)

வாடோவிஸ், ரஷிய பேரரசு

ஏற்கும் சமயம்:

ரோமன் கத்தோலிக்க திருச்சபை

அருளாளர் பட்டம்: கி.பி. 1983

திருத்தந்தை இரண்டாம் ஜான் பால்

புனிதர் பட்டம்: நவம்பர் 17, 1991

திருத்தந்தை இரண்டாம் ஜான் பால்

நினைவுத் திருநாள்: நவம்பர் 19

புனிதர் ரஃபேல் கலினோவ்ஸ்கி, ரஷியாவிலிருந்து பிரிந்த போலிஷ்-லித்துவானிய ஜனநாயக குடியரசிலுள்ள (Russian partition of Polish-Lithuanian Commonwealth) “விலினியஸ்” (Vilnius) எனும் இடத்தைச் சார்ந்த ஒரு “போலிஷ் தீவிர கார்மேல் துறவி” (Polish Discalced Carmelite friar) ஆவார். ஆதி கத்தோலிக்க கார்மேல் துறவு சபையைச் சார்ந்த இவர்கள், அக்காலத்தில் பாதங்களில் காலணிகள் கூட அணியாது தம்மைத் தாமே துன்புருத்திக்கொண்டு இறை சேவை புரிந்தவர்கள் ஆவார்கள். இவர், “புனிதர் ஜோசப் கலினோவ்ஸ்கியின் ரஃபெல்” (Raphael of St. Joseph Kalinowski) என்றும் அழைக்கப்படுகிரார்.

ஆசிரியர், பொறியாளர், போர்க்கைதி, அரச ஆசிரியர், குரு ஆகிய பன்முகம் கொண்ட புனிதர் ரஃபேல் கலினோவ்ஸ்கி, ரஷிய ஒடுக்குதலின் பின்னர், போலந்து முழுதும் பல கார்மலைட் துறவு மடங்களை நிறுவியவர் ஆவார்.

இவரது இயற்பெயர் “ஜோசெஃப் கலினோவ்ஸ்கி” (Józef Kalinowski ) ஆகும். இவரது தந்தை “ஆண்ட்ரூ கலினோவ்ஸ்கி” (Andrew Kalinowski) ஒரு “துணை கண்காணிப்பாளர் கணித பேராசிரியர்” (Assistant Superintendent Professor of Mathematics) ஆவார். இவரது தாயார் “ஜோசஃபின் போலோன்ஸ்கா” (Josephine Połońska), இவர் பிறந்த சில மாதங்களிலேயே இவரையும் இவரது மூத்த சகோதரர் “விக்டரையும்” (Victor) தாயற்ற குழந்தைகளாக விட்டு மரித்துப் போனார்.

எட்டு வயதிலிருந்து கல்வி கற்க ஆரம்பித்த ரஃபேல் கலினோவ்ஸ்கி, விவசாய கல்லூரியில் கற்று பட்டம் பெற்றார். அந்நாளில் ரஷியாவில் கல்விக்கும் பணிகளுக்கும் கட்டுப்பாடுகள் இருந்தபடியால் இவர் கி.பி. 1853ல் “ரஷிய பேரரசின் இராணுவத்தில்” (Imperial Russian Army) இணைந்து பொறியியல் கற்றார். பின்னர், அங்கேயே பொறியியல் பேராசிரியராகவும் பணி புரிந்தார். பின்னர், ஒரு பொறியாளராக ரெயில்வேயை வடிவமைக்க உதவினார். கி.பி. 1862ல் ரஷிய ராணுவம் அவருக்கு கேப்டனாக பதவியுயர்வு தந்தது. இருப்பினும் அவருக்கு போலந்தின் மீதிருந்த பரிவும் அன்பும் அப்படியே இருந்தது. போலந்தின் “வில்னியஸ்” பகுதியில் போலிஷ் எழுச்சியின் "ஜனவரி கிளர்ச்சிக்கு" உதவும் பொருட்டு, 1863ம் ஆண்டு, இம்பீரியல் ரஷிய ராணுவத்திலிருந்து அவர் வெளிவந்தார்.

எவரொருவருக்கும் மரண தண்டனை கொடுப்பதில்லை என்றும் எந்தவொரு போர்க்கைதியையும் தூக்கிலிடுவதில்லை என்றும் தீர்மானித்திருந்தார். 1863ம் ஆண்டு, போலிஷ் மக்கள் ரஷியாவுக்கு எதிராக கிளர்ந்தெழுந்தபோது, ரஃபெல் அவர்களுடன் இணைந்தார். 

ஆனால் விரைவிலேயே 24 மார்ச் 1864ல் ரஷிய ராணுவத்தால் அவர் போர்க்கைதியாக சிறை பிடிக்கப்பட்டார். தப்பிப் பிழைத்த ஒருசிலரும் அடிமைத் தொழிலாளர்களாக “சைபீரியா” (Siberia) பிராந்தியத்துக்கு அனுப்பப்பட்டனர். ரஃபேல் அங்கேயே நிறுத்தி வைக்கப்பட்டார். அவரது விசுவாசம் காரணமாக, அவர் சிறைக் கைதிகளின் ஆன்மீக தலைவரானார்.

கி.பி. 1864ம் ஆண்டு, மார்ச் மாதம், 24ம் தேதி, ரஷிய அதிகாரிகள் அவரை கைது செய்தனர். ஜூன் மாதம் அவருக்கு மரண தண்டனை அறிவிக்கப்பட்டது. ரஃபெலின் குடும்பத்தினரின் தலையீட்டால் ரஷிய ராணுவம் யோசித்தது. அவர் கொல்லப்பட்டால் அவர் அரசியல் தியாகியாக மதிக்கப்படலாம் என்ற பயம் அவர்களிடையே எழுந்தது. அவருடைய மரண தண்டனையை பத்து வருட சிறைத் தண்டனையாக குறைத்தனர். சைபீரிய தொழிலாளர் முகாமுக்கு அனுப்ப தீர்மானித்தனர். அவரும் இன்னும் பல போர்க்கைதிகளும் "சைபீரியாவிலுள்ள" (Siberia) அடிமை கூலித் தொழிலாளர்களாக வலுக்கட்டாயமாக இழுத்துச் செல்லப்பட்டனர். உப்புச் சுரங்கங்களினூடே ஒன்பது மாதங்களாக பயணித்த அவர்களில் அநேகர் வழியிலேயே மரித்துப் போயினர். ஆனால், தமது இறை விசுவாசத்தின் காரணமாக உயிர் பிழைத்த ரஃபேல், அங்குள்ள சிறைக்கைதிகளின் மத தலைவராக உருவெடுத்தார். பத்து ஆண்டு சிறைவாசத்தின் பிறகே அவர் விடுவிக்கப்பட்டார்.

கி.பி. 1872ம் ஆண்டு, ரஷிய புவியியல் அமைப்பின் சைபீரிய உட்பிரிவுக்காக ரஃபெல் வளிமண்டலவியல் ஆராய்ச்சி செய்தார். கி.பி. 1873ம் ஆண்டு அவரை விடுதலை செய்த அதிகாரவர்க்கம், லித்துவானியாவிலிருந்து (Lithuania) நாடு கடத்தியது. அதன்பின் அவர் ஃபிரான்ஸின் பாரிஸ் நகருக்கு சென்றார்.

கி.பி. 1874ம் ஆண்டு, போலந்து நாட்டின் தலைநகரான “வார்சாவ்” (Warsaw) திரும்பிய ரஃபேல், அங்கே அரசவை ஆசிரியராக பணியமர்த்தப்பட்டார். பதினாறே வயதான இளவரசர் “ஆகஸ்ட் க்ஸர்டொரிஸ்கி” (Prince August Czartoryski) என்பவருக்கு கல்வி கற்பிக்கும் பணியாற்றினார். சிறிது காலத்தில், இளவரசர் காசநோயால் (Tuberculosis) பாதிக்கப்பட்டார். இளைஞனான இளவரசரின் மருத்துவத்திற்காக “ஃபிரான்ஸ்” (France), “ஸ்விட்சர்லாந்து” (Switzerland), “இத்தாலி” (Italy) மற்றும் “போலந்து” (Poland) ஆகிய நாடுகளுக்கு இளவரசருடன் ரஃபேல் உடன் சென்றார். ரஃபேல் மீது இளவரசருக்கு பெரும் அபிமானம் ஏற்பட்டிருந்தது. (பின்னாளில், இளவரசர் ஆகஸ்ட் துறவறம் பெற்று, குருத்துவ அருட்பொழிவு பெற்று ஆன்மீக பணியாற்றினார். “சலேசிய டோன் போஸ்கோ” (Salesians of Don Bosco) சபையைச் சேர்ந்த இவருக்கு, திருத்தந்தை “இரண்டாம் ஜான் பவுல்” (Pope John Paul II) 2004ம் ஆண்டு, முக்திபெறு பட்டம் வழங்கினார்.)

கி.பி. 1877ம் ஆண்டு, கலினோவ்ஸ்கி “லின்ஸ்” (Linz) நகரிலுள்ள கார்மேல் துறவியர் மடத்தில் இணைந்தார். அங்கே அவருக்கு "புனிதர் ஜோசஃபின் சகோதரர் ரஃபெல்" (Brother Raphael of St. Joseph) என்ற ஆன்மீக பெயர் சூட்டப்பட்டது.

கி.பி. 1882ம் ஆண்டு, ஆயர் "ஆல்பின் டுனாஜேவ்ஸ்கி" (Bishop Albin Dunajewski) ரஃபேலுக்கு குருத்துவ அருட்பொழிவு செய்வித்தார். 1883ல் ரஃபெல் “ஸ்செர்னா” (Czerna) நகரின் துறவியர் மடத்தின் தலைவர் ஆனார். “போலந்து” மற்றும் “உக்ரைனில்” (Poland and Ukraine) பல்வேறு கத்தோலிக்க நிறுவனங்களை நிறுவினார். கி.பி. 1884 மற்றும் 1888ல் கார்மேல் அருட்சகோதரியருக்கான துறவு மடங்களை நிறுவினார். கி.பி. 1892 முதல் 1907 வரையான காலகட்டத்தில், பதினேழாம் நூற்றாண்டின் கார்மேல் சபை துறவியான "அன்னை தெரெசா மார்ச்சொக்கா"வின் (Mother Theresa Marchocka) முக்திபேறு பட்டத்துக்கான வாழ்க்கை வரலாறு சம்பந்தமான ஆவன தயாரிப்பில் ஈடுபட்டிருந்தார்.

காசநோயால் (Tuberculosis) கடுமையாக பாதிக்கப்பட்டிருந்த ரஃபேல் கலினோவ்ஸ்கி 1907ம் ஆண்டு, "வடோவிக்" (Wadowice) நகரில் மரணமடைந்தார். 

(பின்னாளில், இவருக்கு 1983ம் ஆண்டு முக்திபேறு பட்டமும், 1991ம் ஆண்டு புனிதர் பட்டமும் வழங்கிய (கரோல் வோஜ்டிலா - Karol Wojtyła), திருத்தந்தை “இரண்டாம் ஜான் பால்” (Pope John Paul II) பதினான்கு வருடங்களின் பின்னர் அதே நகரில் பிறந்தார்.)

புனிதர் ரஃபேல் கலினோவ்ஸ்கி, “ரோமன் கத்தோலிக்கம்” (Roman Catholic) மற்றும் “ரஷிய மரபுவழி” (Russian Orthodox) ஆகிய திருச்சபைகளின் பிரபலமான ஆன்மீக வழிகாட்டியாக இருந்தார்.

Feastday: November 19

Birth: September 1, 1835

Death: November 15, 1907

Beatified: June 22, 1983, Krakow, Poland, Pope John Paul II

Canonized: November 17, 1991, St. Peter's Basilica, Rome

Rafael Kalinowski(September 1, 1835 - November 15, 1907) was a Polish Discalced Carmelite friar born as Józef Kalinowski inside the Russian partition of Polish-Lithuanian Commonwealth, in the city of Vilnius He was a teacher, engineer, prisoner of war, royal tutor, and priest, who founded many monasteries around Poland after the suppression by the Russians. He was beatified by Pope John Paul II in 1991, the first man to be so recognized in the order of the Discalced Carmelites since Saint John of the Cross.

Raphael of St. Joseph Kalinowski (Polish: Józef Kalinowski, Lithuanian: Rapolas Kalinauskas) (1 September 1835 – 15 November 1907) was a Polish Discalced Carmelite friar inside the Russian partition of Polish–Lithuanian Commonwealth, in the city of Vilnius (Russian: Вильна). He was a teacher, engineer, prisoner of war, royal tutor, and priest, who founded many Carmelite monasteries around Poland after their suppression by the Russians.

Kalinowski was canonized by Pope John Paul II in 1991, the first man to be so recognized in the Order of Discalced Carmelites since John of the Cross.

Childhood

Birth record (parish of St. John in Vilna, 226/1835)

Raphael was born Józef Kalinowski to a noble "szlachta" family in the city of Vilnius (Vilna). At the time he was born, the area was known as a Russian partition, though it had formerly been part of the Polish–Lithuanian Commonwealth. He was the second son of Andrew Kalinowski (1805–1878), an assistant superintendent professor of mathematics at the local Institute for Nobles (Instytut Szlachecki). His mother, Josephine Połońska, also a noblewoman, Leliwa coat of arms died a few months after he was born, leaving him and his older brother Victor without a mother. His father then married Josephine's sister (a practice that was not uncommon in that time), Sophie Połońska, and had three more children: Charles, Emily, and Gabriel. After Sophie died in 1845, Andrew married again, this time to the 17-year-old Sophie Puttkamer, daughter of Maryla Wereszczak (famous at the time for being written about by Adam Mickiewicz), who became mother to all of Andrew's existing children and had four more of her own: Mary, Alexander, Monica, and George.

From the age of 8, Kalinowski attended the Institute for Nobles at Vilna, and graduated with honors in 1850.[1] He next attended the School of Agriculture (Instytut Agronomiczny) at Hory-Horki, near Orsha.

Saint Mechtilde of Helfta

புனித_மெக்டில்டா (1241-1298)

நவம்பர் 19

இவர் (#StMechtildeOfHelfta) ஜெர்மனியில் உள்ள ஒரு வசதியான குடும்பத்தில் பிறந்தவர்.

இவர் பிறந்ததும், "இவர் வலுக்குறைந்தவராக இருக்கிறார். அதனால் இவர் நீண்ட நாள்களுக்கு உயிர் வாழமாட்டார்" என்று எல்லாரும் சொன்னார்கள். அப்பொழுது இவருடைய பெற்றோர்தான் இவரை ஓர் அருள்பணியாளரிடம் கொண்டு சென்று, இவருக்குத் திருமுழுக்குக் கொடுக்கச் சொல்லி இவரது உயிரைக் காப்பாற்றினர். 

இவருக்கு ஏழு வயது நடக்கும்போது இவருடைய பெற்றோர் இவரை ரோடர்ஸ்டோர்ஃப் (Rodersdorf) என்ற இடத்தில் இருந்த புனித பெனடிக்ட் துறவற மடத்தில் சேர்த்துப் படிக்க வைத்தனர். அங்கு இவர் கல்வியிலும்  தாழ்ச்சியிலும் இறைப்பற்றிலும் சிறந்து விளங்கி வந்தார்.

1258 ஆம் ஆண்டு இவர் ஹில்ப்டா என்ற இடத்தில் இருந்த துறவுமடத்திற்கு  மாற்றலாகிச் செல்ல வேண்டிவந்தது. அங்கு  மனமுவந்து ஏற்று சென்ற இவர், ஆசிரியராகவும் பாடற்குழு தலைவராகவும் பணியாற்றினார். அந்த இடத்தில் இவருடைய மூத்த சகோதரிதான்  தலைமை அருள் சகோதரியாக இருந்தார் என்பது குறிப்பிடத்தக்கது.

இதற்குப் பிறகு இவர் நவ கன்னியர்களுக்குப் பயிற்சியாளராக உயர்ந்தார். அப்பொழுது இவரிடம் பயிற்சி பெற வந்தவர்தான் புனித கெர்த்ரூத். அவருடைய உதவியுடன் The Book of Special Grace என்ற‌ தன் வரலாற்று நூலை இவர் எழுதினார். 

இவருக்குப் பலரிடமிருந்து எதிர்ப்புகள் வந்தன;  அவற்றையெல்லாம் துணிவோடு எதிர் கொண்ட இவர், மிகச் சிறந்த ஆன்மிக வழிகாட்டியாக விளங்கினார். இவரிடம் ஆலோசனை கேட்பதற்குப் பல தரப்பிலிருருந்தும் மக்கள் வந்தார்கள். 

இவ்வாறு ஆண்டவருக்குத் தன்னை முற்றிலும் அர்ப்பணித்து, நல்லதோர் ஆலோசகராக விளங்கிய இவர் 1298 ஆம் ஆண்டு இறையடி சேர்ந்தார்.

இவரிடத்தில் பார்வை குறைபாடு உள்ளவர்கள், கண்களில் பிரச்சனை உள்ளவர்கள் வேண்டிக்கொண்டால் நலம் கிடைக்கும் என்றொரு நம்பிக்கை இருக்கிறது.

Also known as

• Mechtilde of Hackeborn-Wippra

• Mechtilde of Hackenborn

• Mechtilde of Magdaburg

• Mathilda, Mathildis, Matilda, Maud, Mechthild, Mechtild, Mechtildis

Additional Memorial

26 February in some Benedictine and Cistercian monasteries

Profile

Born to a pious, powerful Thuringian noble family; her older sister was a nun. Convent-educated from age seven, Mechtilde became a nun at Rodersdorf, Switzerland. She moved to the Helfta monastery in 1258 where her sister served as abbess. Teacher and choir director at the convent school at Helfta. Visionary and mystic. Novice mistress for Saint Gertrude the Great who wrote The Book of Special Grace about Mechtilde's teachings; she was initially terrified that the book might cause trouble, but Christ appeared to her in prayer and told her not to worry. She became a much sought spiritual advisor to her sister nuns, laity and learned Dominicans. May have been the inspiration for the character Matelda in Dante's Purgatorio.

Born

c.1241 at her family's castle of Helfta near Eisleben, Saxony, Germany

Died

19 November 1298 at Helfta monastery of natural causes

Patronage

against blindess (one well-known miracle was healing the blindness of a nun)

Representation

• dove on a book

• healing a blind nun

• receiving a vision of Mary

• with Saint Gertrude the Great

Saint Ebbe of Minster-in-Thanet

Also known as

• Aebbe of Minster-in-Thanet

• Domina Aebbe

• Domneva, Ermenburga, Ermenburgh

• Lady Ebba

Profile

Daughter of Prince Eormenred of Kent, England; grand-daughter of King Edbald. Sister of Saint Ermengitha, Saint Etheldreda, Saint Ethelred, and Saint Ethelbert of Eastry. Married to King Merewalh of Magonset. Mother of Saint Mildred of Thanet, Saint Milburga, and Saint Milgitha, and a son named Merefin who died very young.

In 664, Ebbe's cousin Egbert ascended to the throne of Kent. Worried about claims to the crown by Ethelred and Ethelbert, Egbert had them murdered. He later repented of the crime, and offered Queen Ebbe compensation for the loss (weregild). Ebbe chose a gift of as much land as her tame doe could run around in one course; the king agreed, and the Isle of Thanet was chosen as the site. The king's advisor, Thunor, who had recommended the murders, accused Ebbe of witchcraft, mounted his horse, and set off in pursuit of the doe; the earth promptly opened and swallowed him. The doe circled a large plot of land, which became the site of the monastery of Minster-on-Thanet, dedicated to the Blessed Virgin; today the area is known as Ebbsfleet in memory of Ebbe. On the death of King Merewalh in 673, Ebbe entered the convent as its first abbess.

Born

7th century Kent, England

Died

19 November 694 at Minster-in-Thanet, Kent, England of natural causes

Blessed James Benfatti

Also known as

• James Benefatti

• James of Mantua

• Father of the Poor

Profile

Dominican at Mantua, Italy in 1290. Doctor of theology. Priest. Friend and brother friar with Nicholas Boccasino who later became Pope Benedict XI, and for whom James held several support offices including papal legate. Bishop of Mantua in 1303. Noted for his devotion to the poor, and his care for the sick during a plague epidemic. Rebuilt his cathedral and refurbished churches. Papal legate for Pope John XXII.

Born

late 13th century at Mantua, Italy

Died

• 19 November 1332 at Mantua, Italy of natural causes

• body found incorrupt when exhumed in 1480

• body found incorrupt when exhumed in 1604

Beatified

1859 (cultus confirmed) by Pope Pius IX

Prayers

Eternal God, you established Blessed James as a model for your flock and made him renowned for his zeal for peace and for his mercy towards your people. By his prayers and example may we be united in the truth of your word and ever ardent in your divine love. We ask this through our Lord Jesus Christ, your Son, who lives and reigns with you and the Holy Spirit, one God, for ever and ever. - General Calendar of the Order of Preachers

Pope Saint Pontian

Also known as

Pontianus

Profile

Son of Calpurnius. Chosen 18th pope in 230. Ended the schism of Hippolytus and reconciled the schismatics with the Church. Exiled with Saint Hippolytus by emperor Maximinus Thrax to Sardinia and sentenced to work in the mines, he abdicated the papacy on 28 September 235 so a new man could lead the Church.

Born

at Rome, Italy

Papal Ascension

• 21 July 230

• abdicated on 28 September 235

Died

• 235 at Sardinia from the terrible treatment received in the mines

• remains brought to Rome, Italy by Pope Saint Fabian and buried in the catacomb of Callistus

Patronage

Montaldo Scarampi, Italy

Saint Barlaam of Antioch

Profile

Uneducated Christian peasant. Jailed for his faith during the persecution of Diocletian. Brought to trial in 304, he was scourged, racked, tortured, and ordered to deny his faith; he refused. In an effort to make it look as though Barlaam were making an incense offering to an idol, the judge had the prisoner's hand covered in incense, then held over the coals of a brazier. He thought that when Barlaam flinched from the pain, the incense would fall in the fire, he could declare that Barlaam had made sacrifice, and he could be turned loose as an example. Instead, Barlaam never flinched. When his entire hand had burned off, the judge gave up and had him murdered. Martyr.

Born

Antioch

Died

304 at Caesarea, Cappadocia

Saint Simon of Mount Mercury

Also known as

Simone

Profile

Tenth century monk in Calabria, Italy. Abbot. He travelled to North Africa to obtain the relesae of some monks held captive by Muslims, he was captured himself. When the Saracens demanded that the Christian prisoners renounce their faith; when they refused, the captors prepared to beat them – and became paralyzed. Simon healed them with a prayer, and he and his brother monks were released. Late in life, Simon left his monastery to live as a hermit on Mount Mercury in Calabria.

Blessed Alexandre Planas Saurí

Profile

Deaf layman in the archdiocese of Barcelona, Spain. Member of the Salesian Cooperators whom he considered his family. Skiled sculptor. Martyred in the Spanish Civil War.

Born

31 October 1878 in Mataró, Barcelona, Spain

Died

shot on 19 November 1936 in Garraf, Barcelona, Spain

Beatified

11 March 2001 by Pope John Paul II

Blessed Eliseo García y García

Profile

Member of the Salesians of Don Bosco, joining in 1932. Martyred in the Spanish Civil War.

Born

25 August 1907 in El Manzano, Salamanca, Spain

Died

shot on 19 November 1936 in Garraf, Barcelona, Spain

Beatified

11 March 2001 by Pope John Paul II

Obadiah the Prophet

Also known as

Abdias, Abdis

Profile

Old Testament prophet whose writings are dated between the 9th and 5th centuries before Christ. Outside of the text, which announces the punishment of the enemies of Israel, nothing is known about him.

Name Meaning

servant of the Lord

Saint Nerses the Great

Profile

Educated at Cappadocia. Married a princess of the Mamikonian family. Father of Saint Isaac the Great. Catholicos in 353. When some of his proposed reforms displeased King Arshak III, Nerses was exiled until recalled in 369 by King Pap - who murdered him by poisoning 4 years later.

Died

poisoned in 373

Saint James of Sasseau

Profile

Army officer, he travelled extensively. He was eventually assigned to Gaul where he retired. Priest at Clermont, France. Benedictine monk at Bourges, France. Hermit at Sasseau, France.

Born

at Constantinople (modern Istanbul, Turkey)

Died

c.865 of natural causes

Saint Atto of Tordino

Profile

Benedictine monk. First Abbot of Tordino Abbey near Teramo, Italy in 1004.

Died

• c.1010

• pilgrims used to drink the water that dripped from the ceiling above his tomb on Pentecost

• tomb and relics have long since been destroyed

Saint Eudon of Le Puy

Also known as

Eudone, Odo

Profile

Monk and then abbot in the area of Le Puy, Aquitaine (in modern France).

Died

c.720 in the area of Le Puy, Aquitaine (in modern France)

Saint Maximus of Rome

Profile

Priest. Martyred in the persecutions of Valerian.

Died

• c.255 on the Appian Way in Rome, Italy

• interred in the catacombs of Saint Xystus, Rome

Saint Azas of Isauria

Profile

One of about 150 Christian soldiers martyred together in the persecutions of Diocletian.

Died

304 in Isauria, Asia Minor

Saint Severinus of Vienne

Profile

Martyred in the persecutions of Marcus Aurelius.

Died

martyred in 170 in Vienne, France

Saint Maximus of Caesarea

Profile

Rural itinerant bishop. Martyr.

Died

255 at Caesarea, Cappadocia (in modern Turkey)

Saint Exuperius of Vienne

Profile

Martyred in the persecutions of Marcus Aurelius.

Died

170 in Vienne, France

Saint Felician of Vienne

Profile

Martyred in the persecutions of Marcus Aurelius.

Died

170 in Vienne, France

Saint Medana

Profile

Eighth century consecrated virgin who lived most of her life in the area of Galloway, Scotland.

Born

Ireland

Saint Tuto

Also known as

Toto, Totto

Profile

Founded Ottobeuren Abbey in Ottobeuren, Germany in 764.

Died

815

Martyrs of Heraclea

Profile

Forty women, a mix of nuns, widows and other lay women, who were martyred together. No other details have come down to us.

Died

Heraclea, Thrace

Also celebrated but no entry yet

• Our Lady of Providence

• Barlaam of Caves

• Corbre of Anglesey

• David of Augsburg

• Egbert of York

இன்றைய புனிதர்கள் நவம்பர் 18

 St. Hesychius of Antioch

Feastday: November 18

Death: 303

Martyred Roman soldier. He declared himself a Christian and threw away his military belt. For this he was drowned in the Orontes River, in Syria.

Bl. John Shoun

Feastday: November 18

Death: 1619

Martyr of Japan. He was a Japanese from Meako and was baptized at Nagasaki. Seized for being a Christian, he was burned alive at Nagasaki and was beatified in 1867.

Dedication of the Churches of Saints Peter and Paul, at Rome

 தூய பேதுரு மற்றும் பவுல் பேராலய அபிசேகம் 

திருவிழா நாள்: நவம்பர் 18

தூய பேதுரு மற்றும் பவுல் பேராலய அபிஷேக திருவிழா, ரோம் நகரிலுள்ள நான்கு முக்கிய பேராலயங்களில் இரண்டு பேராலயங்களின் அபிஷேக விஷாவைக் கொண்டாடுகிறது.

“தூய மரியாள் மேஜர் பேராலய” (Basilica of St Mary Major’s) அபிஷேகம் ஆகஸ்ட் மாதம் 5ம் தேதியும், “தூய யோவான் இலாத்தரன் பேராலய” (Basilica of St. John Lateran’s) அபிஷேகம், நவம்பர் மாதம் 9ம் தேதியும் கொண்டாடப்படுகின்றது.

தூய பேதுரு பேராலயம், முதன்முதலில், பேரரசர் “கான்ஸ்டன்டைன்” (Emperor Constantine) அவர்களால், கி.பி. 323ம் ஆண்டில் கட்டப்பட்டது. இப்பேராலயமானது, “வாட்டிகன் மலையின்” (Vatican Hill) மீதுள்ள கத்தோலிக்க திருச்சபையின் முதல் திருத்தந்தையும், அப்போஸ்தலருமான பேதுருவின் கல்லறையின் மீது கட்டப்பட்டுள்ளது. தென்கிழக்கு ஃபிரான்சின் “ரோன்” (Rhône River) நதியோரமுள்ள “அவிக்னான்” (Avignon) நகரிலிருந்து திருத்தந்தையர் திரும்பிய பின்னரே திருத்தந்தையர் இங்கே வசிக்க தொடங்கினர். ஆயிரம் வருடங்களுக்கு மேலாக நின்ற ஆரம்பகால கட்டிடத்தை கட்டுமானப் பிரச்சினைகள் காரணமாக இடிக்குமாறு, திருத்தந்தை “இரண்டாம் ஜூலியஸ்” (Pope Julius II) 1506ம் ஆண்டு கட்டளையிட்டார். புதிய பேராலய கட்டிட பணிகள் நிறைவடைய 120 வருடங்களுக்கும் மேலானது. திருத்தந்தை “எட்டாம் அர்பன்” (Pope Urban VIII) அவர்களால், கி.பி. 1626ம் ஆண்டு, நவம்பர் மாதம், 18ம் தேதி, இப்பேராலயம் அர்ப்பணிக்கப்பட்டது. இது, கிறிஸ்தவ சமூகத்தின் மிகவும் பிரபலமான பேராலயமாகக் கருதப்படுகிறது.

தூய பவுல் பேராலயம், ரோம் நகரின் அசல் சுவர்களின் வெளியே சுமார் பன்னிரண்டு கிலோமீட்டர் தூரத்தில், தூய பவுல் மறைசாட்சியாக மரித்த இடம் என்று கூறப்படும் இடத்தில் அமைந்துள்ளது. இப்பேராலயமும் பேரரசர் “கான்ஸ்டன்டைன்” (Emperor Constantine) அவர்களால் கட்டப்பட்டதெனினும், “ரோமப் பேரரசின் 69ம் பேரரசர்” (69th Emperor of the Roman Empire), “முதலாம் தியோடோசியஸ்” (Theodosius I) மற்றும் திருத்தந்தை “முதலாம் லியோ” (Pope St Leo the Great) ஆகியோரால் விரிவாக்கம் செய்யப்பட்டது.

கி.பி. 1823ம் ஆண்டில் நடந்த ஒரு தீ விபத்தில் முற்றிலும் அழிந்துபோனது. உலகெங்கிலும் இருந்து வந்த நன்கொடைகள் மூலம், இப்பேராலயத்தின் மறுசீரமைப்பு சாத்தியமானது. தூய பேதுரு பேராலய கட்டிட பணிகள் முடியுமுன்னர், தூய பவுலின் பேராலாயம்தான் ரோம் நகரில் பெரிய பேராலயமாக இருந்தது. இப்பேராலயமானது, தூய பவுலின் கல்லறையின்மேல் கட்டப்பட்டுள்ளது. திருத்தந்தை “ஒன்பதாம் பயஸ்” (Pope Pius IX), இப்பேராலயத்தை கி.பி. 1854ம் ஆண்டு, டிசம்பர் மாதம், 10ம் தேதி, அபிஷேகம் செய்வித்தார்.

இவ்விரண்டு பேராலயங்களும் பல்லாயிரக்கணக்கான கத்தோலிக்க கிறிஸ்தவ திருயாத்திரிகர்களை ஆண்டுதோறும் ஈர்க்கின்றன. எண்ணற்ற பிற சபை/ சமயத்தினரும் ஆண்டுதோறும் வருகை புரிகின்றனர்.

நாம் அனைவரும் நமது உள்ளூர் தேவாலயங்களின் உறுப்பினர்கள் ஆவோம். ஆகவே, நாம் உலக திருச்சபையின் அடையாள சின்னமான, ரோம் நகரிலுள்ள தாய்த் திருச்சபை பேராலயங்களினதும் உறுப்பினர் ஆவோம்.

Article

The Vatican church, dedicated in honour of Saint Peter, is the second patriarchal church at Rome, and in it reposes one half of the precious remains of the bodies of Saints Peter and Paul. The tombs of the great conquerors and lords of the world have been long since destroyed and forgotten; but those of the martyrs are glorious by the veneration which the faithful pay to their memory. Amongst all the places which the blood of martyrs has rendered illustrious, that part of the Vatican hill which was consecrated with the blood and enriched with the relics of the prince of the apostles, has always been most venerable. "The sepulchres of those who have served Christ crucified," says Saint Chrysostom, "surpass the palaces of kings, not so much in the greatness and beauty of the buildings (though in this also they go beyond them) as in another thing of more importance, namely, in the multitude of those who, with devotion and joy, repair to them. For the emperor himself, who is clothed in purple, goes to the sepulchres of the saints, and kisses them; and, humbly prostrate on the ground, beseeches the same saints to pray to God for him; and he who wears a royal crown upon his head, holds it for a great favour of God, that a tent-maker and a fisherman, and these dead, should be his protectors and defenders, and this he begs with great earnestness." And Saint Austin, or another ancient father. "Now at the memory of the fisherman the knees of the emperor are bowed, and the precious stones of the imperial crown shine most where the benefits of the fisherman are most felt."

The body of Saint Peter is said to have been buried immediately after his martyrdom, upon this spot, on the Vatican hill, which was then without the walls, and near the suburb inhabited by the Jews. The remains of this apostle were removed hence, into the cemetery of Calixtus, but brought back to the Vatican. Those of Saint Paul were deposited on the Ostian Way, where his church now stands. The tombs of the two princes of the apostles, from the beginning, were visited by Christians with extraordinary devotion above those of other martyrs. Caius the learned and eloquent priest of Rome, in 210, in his dialogue with Proclus, the Montanist, speaks thus of them: "I can show you the trophies of the apostles. For, whether you go to the Vatican hill, or to the Ostian road, you will meet with the monuments of them, who by their preaching and miracles founded this church." The Christians, even in the times of persecution, adorned the tombs of the martyrs, and the oratories which they erected over them, where they frequently prayed. Constantine the Great, after founding the Lateran church, built seven other churches at Rome, and many more in other parts of Italy. The first of these were, the churches of Saint Peter on the Vatican hill (where a temple of Apollo, and another of Idaea, mother of the gods, before stood) in honour of the place where the prince of the apostles had suffered martyrdom, and was buried: and that of Saint Paul, at his tomb on the Ostian road. The yearly revenues which Constantine granted to all these churches, amounted to seventeen thousand seven hundred and seventy golden pence, which is above thirteen thousand pounds sterling, counting the prices, gold for gold; but, as the value of gold and silver was then much higher than at present, the sum in our money at this day would be much greater. These churches had also a yearly income of above one thousand six hundred pounds upon the spices which Egypt and the East furnished. The churches of Saint Peter had houses at Antioch, and lands round about that city; at Tarsus, in Cilicia, and at Tyre: also in Egypt, near Alexandria, in the province of Euphrates, and elsewhere. A part of these lands was appointed every year to furnish a certain quantity of spikenard, frankincense, balm, storax, cinnamon, saffron, and other precious drugs for the censers and lamps. Anastasius gives a large account of the rich vessels of gold and silver which Constantine gave for the service of these churches; but, perhaps, confounded some later presents with those of this emperor. These churches were built by Constantine in so stately and magnificent a manner as to vie with the finest structures in the empire, as appears from the description which Eusebius gives us of the church of Tyre; for we find that the rest were erected upon the same model, which was consequently of great antiquity. Saint Peter's church on the Vatican, being fallen to decay, it was begun to be rebuilt under Julius II, in 1506, and was dedicated by Urban VIII, in 1626, on this day, the same on which the dedication of the old church was celebrated. The precious remains of many popes, martyrs, and other saints, are deposited partly under the altars of this vast and beautiful church, and partly in a spacious subterraneous church under the other. But the richest treasure of this venerable place consists in the relics of Saints Peter and Paul, which lie in a sumptuous vault beyond the middle of the church towards the upper end, under a magnificent altar, at which only the pope says mass, unless he commissions another to officiate there. This sacred vault is called, The confession of Saint Peter, or, The threshold of the Apostles, (Limina Apostolorum,) to which devout persons have flocked, in pilgrimages, from the primitive ages.

Churches are dedicated only to God, though often under the patronage of some saint; that the faithful may be excited to implore, with united suffrages, the intercession of such a saint, and that churches may be distinguished by bearing different titles. "Neither do we," says Saint Austin, "erect churches, or appoint priesthoods, sacred rites, and sacrifices to the martyrs; because, not the martyrs, but the God of the martyrs, is our God. Who, among the faithful, ever heard a priest, standing at the altar which is erected over the body of a martyr to the honour and worship of God, say, in praying: We offer up sacrifice to thee, O Peter, or Paul, or Cyprian; when at their memories (or titular altars) it is offered to God, who made them both men and martyrs, and has associated them to his angels in heavenly honour." And again: "We build not churches to martyrs as to gods, but memories as to men departed this life, whose souls live with God. Nor do we erect altars to sacrifice on them to the martyrs, but to the God of the martyrs, and our God." Constantine the Great gave proofs of his piety and religion by the foundation of so many magnificent churches, in which he desired that the name of God should be glorified on earth, to the end of time. Do we show ours by our awful deportment and devotion in holy places, and by our assiduity in frequenting them? God is everywhere present, and is to be honoured by the homages of our affections in all places. But in those which are sacred to him, in which our most holy mysteries are performed, and in which his faithful servants unite their suffrages, greater is the glory which redound to him from them, and he is usually more ready to receive our requests: the prayers of many assembled together being a holy violence to his mercy.

Saint Rose Philippine Duchesne

 புனிதர் ரோஸ் ஃபிலிப்பைன் டச்செஸ்ன் 

(St. Rose Philippine Duchesne)

சபை நிறுவனர்/ அருட்சகோதரி:

(Foundress and Religious Sister)

பிறப்பு: ஆகஸ்ட் 29, 1769

க்ரெநோபல், டௌபின், ஃபிரான்ஸ் அரசு

(Grenoble, Dauphiné, Kingdom of France)

இறப்பு: நவம்பர் 18, 1852 (வயது 83)

செயின்ட் சார்லஸ், மிஸ்ஸெளரி, ஐக்கிய அமெரிக்கா

(St. Charles, Missouri, U.S.)

ஏற்கும் சமயம்:

ரோமன் கத்தோலிக்க திருச்சபை

(Roman Catholic Church)

முக்திபேறு பட்டம்: மே 12, 1940

திருத்தந்தை : திருத்தந்தை பனிரெண்டாம் பயஸ்

(Pope Pius XII)

புனிதர் பட்டம்: ஜூலை 3, 1988

திருத்தந்தை: இரண்டாம் ஜான் பவுல்

(Pope John Paul II)

முக்கிய திருத்தலங்கள்:

தூய ரோஸ் திருத்தலம், ஃபிலிப்பைன், டச்செஸ்ன்

(Shrine of St. Rose Philippine Duchesne)

தூய சார்லஸ், மிஸ்ஸெளரி, ஐக்கிய அமெரிக்கா

(St. Charles, Missouri, United States)

நினைவுத் திருநாள்: நவம்பர் 18

பாதுகாவல்: 

துன்பத்தின் மத்தியிலும் விடாமுயற்சி செய்வோர்;

ஸ்பிரிங்ஃபீல்ட்-கிரார்டியு மறைமாவட்டம் (Diocese of Springfield–Cape Girardeau)

புனிதர் ரோஸ் ஃபிலிப்பைன் டச்செஸ்ன், ஒரு ஃபிரெஞ்ச் அருட்சகோதரியும், கல்வியாளரும், "இயேசுவின் திரு இருதய அருட்சகோதரிகள்" சபையின் (Religious Sisters of the Sacred Heart of Jesus) ஆதிகால முக்கிய உறுப்பினரும் ஆவார். ஐக்கிய அமெரிக்க சமூகங்களின் முதல் ஜெப கூட்டத்தைக் (Congregation) நிறுவியவரும் இவரே. தமது வாழ்வின் இறுதி காலத்தை மத்திய-மேற்கத்திய அமெரிக்க (Midwestern United States) மக்களுக்கு கற்பித்தல் மற்றும் சேவைகளில் கழித்தார். மற்றும், நாட்டின் மேற்கத்திய எல்லைப் (Western Frontier) பகுதிகளிலும் சேவை புரிந்தார்.

ஃபிரான்ஸின் “க்ரேனோபல்” (Grenoble) எனும் இடத்தில் பிறந்த இவரின் தந்தை ஒரு வழக்கறிஞர் ஆவார். அவரது பெயர், “பியர்ரே-ஃப்ரன்க்காய்ஸ் டச்செஸ்ன்” (Pierre-François Duchesne) ஆகும். தாயார் “ரோஸ்-யூஃப்ரோசின் பெரியேர்” (Rose-Euphrosine Périer) ஆவார். இவர்களுக்குப் பிறந்த ஏழு பெண் மற்றும் ஒரு ஆண் குழந்தைகளில் ரோஸ் ஃபிலிப்பைன் டச்செஸ்ன் இரண்டாவதாகப் பிறந்த குழந்தை ஆவார்.

சிறு வயதில் அம்மை நோயினால் பாதிக்கப்பட்ட டச்செஸ்னின் உடலில் நீங்கா வடுக்கள் தோன்றியிருந்தன. கி.பி. 1781ம் ஆண்டு, டச்செஸ்ன் மற்றும் இவரது ஒன்றுவிட்ட சகோதரியான “ஜோசஃபின்” (Josephine) ஆகிய இருவரும், “கிரனோபில்” (Grenoble) அருகேயுள்ள மலையருகிலுள்ள “தூய மரியாளின் வருகை சபையின் கன்னியரால்” (Visitandine nuns) நடத்தப்படும் ஒரு துறவு மடத்தில் கல்வி கற்க அனுப்பப்பட்டார். துறவு வாழ்வில் ஈர்ப்பு கொண்ட ரோஸ், அதில் தீவிர ஈடுபாடு காண்பிக்க தொடங்கினார். இதை அறிந்த அவரது தந்தை, அடுத்த வருடமே அவரை அங்கிருந்து நீக்கி தமது வீட்டினருகேயே கல்வி கற்க ஏற்பாடு செய்தார்.

கி.பி. 1788ம் ஆண்டு, இவர் தமது குடும்பத்தினரின் எதிர்ப்பையும் மீறி "தூய மரியாளின் வருகை" (Visitation of Holy Mary religious order) சபையின் துறவு இல்லத்தில் இணைய முடிவெடுத்தார். தமது அத்தை ஒருவருடன் பயணப்பட்டுப் போன இவர், உடனடியாக துறவு இல்லத்தில் இணைந்ததும், தந்தையிடம் தகவல் கூறுமாறு சொல்லி, அத்தையை தனியாக திருப்பி அனுப்பினார்.

எனினும், கி.பி. 1792ம் ஆண்டு, ஃபிரெஞ்ச் புரட்சியின் (French Revolution) பயங்கர ஆட்சி, துறவு இல்லங்களை மூட வைத்தது. அங்கிருந்த அருட்சகோதரியர் திருப்பி அனுப்பப்பட்டனர். வேறு வழியின்றி ஊர் திரும்பிய ரோஸ், தமது இரு அத்தைமாருடன் ஒரு பண்ணை வீட்டில் வசித்தார். அங்கிருந்த காலத்தில் ஃபிரெஞ்ச் புரட்சியின் கொடுமையால் பாதிக்கப்பட்டவர்களுக்கும் முந்தைய துறவு இல்லத்தில் சிறைப்பட்டிருந்தவர்களுக்கும் சேவை புரிந்தார்.

கி.பி. 1801ம் ஆண்டில், ஃபிரான்ஸில் மாவீரன் நெப்போலியனின் ஆட்சியின் கீழே, கத்தோலிக்க திருச்சபை மீண்டும் தலையெடுத்து தழைக்கத் தொடங்கியது. ரோஸ் "தூய மரியாளின் வருகை" துறவு இல்லத்தை புதுப்பிக்கும் முயற்சியில் இறங்கினார். அதன் கட்டிட சொந்தக்காரரிடமிருந்து கட்டிடங்களை பெற முயற்சித்தார். இல்லத்தின் கட்டடங்கள் இராணுவத்தினர் வசிப்பதற்கும் சிறைச் சாலையாகவும் பயன்படுத்தப்பட்டிருந்ததால், குப்பையும் கூளமுமாக, துறவு இல்ல அருட்சகோதரிகள் தங்குவதற்கு ஏதுவானதாக இருக்கவில்லை. அவற்றை சுத்தப்படுத்தும் பணியில் இறங்கினார். இல்லத்தின் தலைமை அருட்சகோதரியும் மற்றும் சில இளம் துறவியரும் வந்ததால் இல்லம் சுத்தம் செய்யப்பட்டது. இறுதியில், ரோஸ் இல்லத்தின் தலைமை அருட்சகோதரியாகவும், உடன் மூன்று துறவற அருட்சகோதரியரும் மட்டுமே அங்கே தனித்து விடப்பட்டனர்.

ஃபிரெஞ்சுப் புரட்சியின் பின்னர் சீரமைக்கப்பட்ட "தூய மரியாளின் வருகை" (Visitation of Holy Mary religious order) சபை, வடக்கு ஃபிரான்சில் தடுமாற்றத்துடன் நடந்துவந்தது. இதனால், ஃபிரெஞ்சு கத்தோலிக்க அருட்சகோதரியும், பின்னால் புனிதருமான “மெடலின் சோஃபி பராட்” (St. Madeleine Sophie Barat), புதிய “தூய திருஇருதய சமூகத்தை” (Society of the Sacred Heart) நிறுவினார். அவர், “கிரனோபில்” (Grenoble) நகரில் ஒரு புதிய அஸ்திவாரத்தை நிறுவ விரும்பினார். அவரது வழிகாட்டியும், இயேசுசபை (Jesuit priest) குருவுமான “ஜோசஃப் வரின்” (Joseph Varin) என்பவரது தூண்டுதலின் காரணத்தால், 1804ம் ஆண்டு பயணித்து, ரோஸ் ஃபிலிப்பைன் டச்செஸ்னை சந்தித்தார். தமது "தூய மரியாளின் வருகை" (Visitation of Holy Mary) சமூகத்தை “தூய திருஇருதய சமூகத்துடன்” (Society of the Sacred Heart) இணைப்பதற்கு “பராட்” தந்த வேண்டுகோளை ஏற்றுக்கொண்டார். புதிய சமூகம், பெண்களின் கல்விக்காக அர்ப்பணிக்கப்பட்டது. இரு பெண்களும் உடனடியாக வாழ்நாள் சிநேகிதியரானார்கள்.

கி.பி. 1815ம் ஆண்டு, நெப்போலியனின் யுத்தங்கள் முடிவுக்கு வந்தபின்னர் ரோஸ், பாரிஸ் நகரில் "திரு இருதய பள்ளி" (Convent of the Sacred Heart) என்ற பெயரில் ஒரு பள்ளியை தொடங்கினார். இருவரும் தொடங்கிய அப்பள்ளியில், இருவருமே புகுமுக துறவியரின் (Mistress of novices) தலைமைப் பொறுப்பேற்றனர்.

டச்செஸ்ன், சிறு வயதில் தமது பங்கு ஆலயத்தில், புதிய ஃபிரான்சின் (New France) காலனியான “லூசியானாவில்” (Louisiana) மறைப்பணியாற்றும் துறவியரின் கதைகளை ஏராளமாக கேட்டு, தாமும் அங்கே சென்று பணியாற்றும் ஆர்வம் கொண்டிருந்தார். கி.பி. 1817ம் ஆண்டு, “லூசியானா மற்றும் இரண்டு ஃபுளோரிடா” (Diocese of Louisiana and the Two Floridas) மறைமாவட்டத்தின் ஆயரான “வில்லியம் டுபௌர்க்” (William Dubourg) பாரிஸ் நகரின் பள்ளிக்கு வருகை தந்தார். அவர், தமது மறைமாவட்டத்திலுள்ள இந்திய மற்றும் ஃபிரெஞ்ச் குழந்தைகளுக்கான கல்வி கற்பிக்கும் மற்றும் சுவிசேஷத்துக்கு உதவும் கல்வியாளர் சபையொன்றினை வேண்டி வந்திருந்தார். அவரைச் சந்தித்த டச்செஸ்ன், உடனடியாக தமது சிறு வயது விருப்பங்கள் நினைவு வர, தமது சிநேகிதியான பராட்டிடம் அனுமதி வேண்டினார்.

கி.பி. 1818ம் ஆண்டு, தமது சிநேகிதியான பாராட்டின் ஆசீர்வாதங்களுடனும், துறவு இல்லத்தின் நான்கு அருட்சகோதரியினருடனும், ரோஸ் அமெரிக்கா புறப்பட்டார். பத்து வாரங்கள் கடல் பயணம் மேற்கொண்டபின் அவர்கள் “நியூ ஒர்லியான்ஸ்” (New Orleans) மாகாணம் சென்றடைந்தனர். அங்கே அவர்களுக்கு தங்குவதற்கான வசதிகள் ஏதும் செய்து தரப்படவில்லை. “உருசுளின்” அருட்சகோதரியருடன் சுருக்கமான ஓய்வு எடுத்தபின்னர், “மிஸிசிப்பி நதியில்” (Mississippi River) ஏழு வாரங்கள் படகு பயணம் செய்து, “செயின்ட் லூயிஸ்” (St. Louis) நகர் சென்றனர். இறுதியில் “செயின்ட் சார்லஸ்” (St. Charles) நகர் சென்று தங்கினார்கள். பண்டைய அமெரிக்க மாகாணங்களின் கடின சூழ்நிலைகளில் கற்பிக்கும் பணிகளுடன் சேவைகளும் செய்து வாழ்ந்தனர்.

கி.பி. 1841ம் ஆண்டு, ஐக்கிய அமெரிக்காவின் மத்திய மேற்க்கத்திய மாநிலமான “கன்சாஸ்” (Kansas) மாநிலத்தின் “பொலவட்டோமி” (Potawatomi) மொழி பேசும் ஆதிவாசி மக்களிடையே பணியாற்ற வருமாறு இவர்களை இயேசுசபை துறவியர் அழைத்தனர். 71 வயதான ரோஸ், ஆரம்பத்தில் அவர்களுடன் செல்ல தேர்வு செய்யப்படவில்லை. ஆனால், “தந்தை வெர்ஹஜென்” (Father Verhaegen) வலியுறுத்தியதால், கடின பணிகளைத் தவிர்த்து அவரும் பணியாற்றினார். உள்ளூர் மொழி தெரியாததால், அவரால் கற்பிக்கும் பணி செய்ய இயலவில்லை. அவர் முழுநேர ஜெபத்திலே ஈடுபட்டிருந்தார்.

கி.பி. 1842ம் ஆண்டு, ரோஸின் உடல்நிலை மோசமானதால் கடின கிராம சேவைகளுக்கு ஒத்துப்போகவில்லை. ரோஸ் “செயின்ட் சார்லஸ்” (St. Charles) திரும்பினார். தமது வாழ்க்கையின் கடைசி பத்து வருடங்களை சிற்றாலயத்தின் அருகேயுள்ள ஏணிப்படிகளுக்கு கீழேயுள்ள ஒரு சிறு அறையில் கழித்தார். வலு குறைந்த, பார்வை மங்கிப்போன, தனிமையில் கஷ்டப்பட்ட, தமது சிநேகிதியான “அன்னை பராட்டின்” (Mother Barat) கடிதங்களுக்காக ஏங்கிய புனிதர் ரோஸ் ஃபிலிப்பைன் டச்செஸ்ன், 1852ம் ஆண்டு, நவம்பர் மாதம், பதினெட்டாம் நாள் மரித்தார். அவருக்கு வயது 83.

Also known as

• The Lady of Mercy

• Woman Who Prays Always

Profile

Born to family with wealth and political connections; her father, Pierre Francois Duchesne, was a lawyer, businessman, and prominent civic leader in Grenoble, France, and her mother, Rose Perier, was a member of a leading family from the Dauphine region of France. From age eight Rose had a desire to evangelize in the Americas, sparked by hearing a Jesuit missionary speak of his work there. She received a basic education at home from tutors, and religious education from her mother. Educated from age 12 at the convent of the Visitation nuns in Grenoble, she joined them in 1788 at age 19 without the permission or knowledge of her family who were violently opposed to her choice, but finally gave in.

Religious communities were outlawed during the Reign of Terror of the French Revolution, and Rose's convent was closed in 1792. She spent the next ten years living as a lay woman again, but still managed to act like a good member of her Order. She established a school for poor children, provided care for the sick, and hid priests from Revolutionaries. When the Terror ended, she reclaimed her convent and tried to re-establish it with a group of sisters she had maintained in Grenoble. However, most of the sistes were long gone, and in 1804 the remainder was incorporated into the Society of the Sacred Heart under Saint Madeline Sophie Barat. They then re-opened the convent of Sainte-Marie-d'en-Haut as the second house of Sacred Heart nuns. Rose became a postulant in December 1804, and made her final vows in 1805.

In 1815 Mother Duschene was assigned to found a Sacred Heart convent in Paris, France. On 14 March 1818 at age 49 she and four sisters were sent as missionaries to the Louisiana Territory to establish the Society's presence in America. Diseases contracted during the trip to America nearly killed her, and after she recovered in New Orleans, the trip up the Mississippi nearly killed her again. She established her first mission at Saint Charles, Missouri, a log cabin that was the first free school west of the Mississippi River. She eventually six other houses in America which included schools and orphanages. She ran into some opposition as her teaching methods were based on French models, and her English was terrible; her students, however, received a good education, and her intentions were obviously for their best.

She was ever concerned about the plight of Native Americans, and much of her work was devoted to educating them, caring for their sick, and working against alcohol abuse. Finally able to retire from her administrative duties at age 71, Mother Duchesne evangelized the Pottowatomies, and taught young girls of the tribe. This work, however, lasted but a year as she was unable to master the Pottowatomi language. She was known to the tribe as "Woman-Who-Prays-Always".

She spent her last ten years in retirement in a tiny shack at the convent in Saint Charles where she lived austerely and in constant prayer.

Born

29 August 1769 at Grenoble, France

Died

18 November 1852 at Saint Charles, Missouri of natural causes

Canonized

3 July 1988 by Pope John Paul II

Patronage

• opposition of Church authorities - note that it was nothing to do with theology

• Springfield-Cape Girardeau, Missouri, diocese of

Saint Odo of Cluny

குளுனி துறவி ஓடோ Odo von Cluny OSB

பிறப்பு 

878, 

அக்குயிடானியன் Aquitanien, பிரான்சு

இறப்பு 

18 நவம்பர் 942, 

தூர்ஸ் Tours, பிரான்சு

பாதுகாவல்: மழைக்காக, பாடகர்கள்

இவர் ஓர் படைவீரரின் குடும்பத்தில் பிறந்தார். குளுனி சபையில் சேர்ந்து குருவானார். அச்சபையைத் தொடங்கிய பெர்னோ(Berno) என்பவரின் இறப்பிற்குப்பிறகு ஓடோ அச்சபையை பொறுப்பேற்று வழிநடத்தினார். இவர் சபைத்தலைவராக பொறுப்பேற்றபின்னர், ஏராளமானோர் அச்சபையில் சேர்ந்தனர். இவர் தன் பதவிகாலத்தில் 17 துறவற மடங்களைக் கட்டினார். தன் சபை குருக்கள் அனைவரும் இவரை முன்மாதிரியாக கொண்டு செயல்பட்டனர். அந்தளவிற்கு இவர் மிக எளிமையான வாழ்வை செயல்பட்டனர். 

இவர் ஆலய இசைகளில் அன்புக்கொண்டிருந்தார். திருப்பலிப் பாடல்கள் பலவற்றை இவரே உருவாக்கினார். இவரால் உருவாக்கப்பட்ட பாடல்கள் இன்றுவரை திருச்சபையில் பாடப்பட்டு வருகின்றது. இவர் பிரான்சு நாட்டு மக்களால் "புகழ்பெற்ற இசைக்கலைஞர்" என்ற பட்டம் பெற்றார். இவர் இறந்தபிறகு இவரின் உடல் புனித ஜூலியன் கல்லறை அருகில் புதைக்கப்பட்டார். 

Profile

Born to the nobility, the son of Abbo. Raised in the courts of Count Fulk II of Anjou and Duke William of Aquitaine. Received the Order of Tonsure at age nineteen. Canon of the church of Saint Martin of Tours. Studied music and theology in Paris for four years, studying under Remigius of Auxerre. Returning home, he spent years as a near-hermit in a cell, studying and praying.

Benedictine monk at Baume, diocese of Besancon, France in 909, bringing all his worldly possessions - a library of about 100 books. Spiritual student of the abbot, Saint Berno of Cluny. Headmaster of the monastery school at Baume. Abbot of Baume in 924. Abbot of Cluny, Massey and Deols in 927.

In 931, Pope John XI asked Odo to reform all the monasteries in the Aquitaine, northern France and Italy. Negotiated a peace between Heberic of Rome and Hugh of Provence in 936; returned twice in six years to renegotiate the peace between them. Persuaded many secular leaders to give up control of monasteries so they could return to being spiritual centers, not sources of cash for the state. Founded the monastery of Our Lady on the Aventine in Rome. Wrote a biography of Saint Gerald of Aurillac, three books of essays on morality, some homilies, an epic poem on the Redemption, and twelve choral antiphons in honour of Saint Martin of Tours. Noted for his knowledge, his administrative abilities, his skills as a reformer, and as a writer; also known for his charity, he has been depicted giving the poor the clothes off his back.

Born

c.879 at Le Mans, France

Died

• 18 November 942 in Tours, France of natural causes while travelling to Rome, Italy

• buried in the church of Saint Julian

• most relics burned by Huguenots

Patronage

for rain

Blessed Leonardus Kimura

Also known as

Leonard Chimurra

Profile

His grandfather was the first Japanese person baptized by Saint Francis Xavier, and Leonard was raised Christian; he was related to Blessed Anthony Kimura. Attended the Jesuit school in Nagasaki, Japan. Served as lay catechist. Travelled with Jesuit priests on missionary trips. Jesuit Co-adjutor Brother, serving as cook and tailor. When the Jesuits were expelled from Japan in 1614, Leonard stayed behind and worked alone for years, living as a fugitive for his faith.

In 1619 he was captured with a small group of Christians. He was dressed as a Japanese gentleman, and the priest hunters had no idea they'd nabbed a Jesuit. At his trial the judge offered him the usual 200 pieces of silver if he would reveal the whereabouts of a Jesuit priest. Kimura said, "I know one Jesuit; he is a Co-adjutor Brother and not a priest, and I am that Brother." This admission sent him to prison. There he continued his mission as catechist, converted jailers and prisoners, and turned the prison into a Christian community with fixed times for prayer and meditation; this worked sent him to martyrdom.

Born

c.1575 at Nagasaki, Japan

Died

burned alive on 18 November 1619 before a crowd of 20,000 at Nishizaka, Nagaski, Japan

Beatified

7 May 1867 by Pope Pius IX

Blessed Karoliny Kózkówny

Also known as

• Caroline Kózkówny

• Karolina Kózka

• Karolina Kozkowna

• Karolina Kózkówny

• the Maria Goretti of Poland

Profile

Fourth of eleven children born to the farm family of Jan and Maria Borzechka Kózka. Catechist. A teenaged virgin, she refused the advances of a Russian soldier. He kidnapped her, dragged her into the forest, and murdered her during an attempted rape. Martyr of purity.

Born

2 August 1898 at Wal-Ruda, Poland

Died

• murdered during a rape attempt by a Russian soldier on 18 November 1914 in the forests around Wal-Ruda, Poland

• her body was found on 4 December 1914

• buried at Zabawa, Poland

Beatified

10 June 1987 at Tarnów, Poland by Pope John Paul II

Saint Mawes

Also known as

Mandé, Maodez, Maudet, Maudetus, Maudez, Maudé, Maw, Mawe, Modez

Profile

Hermit in an area of Cornwall, England; the area now has a village named Saint Mawes (Lannvowsedh in Cornish) in his honour. He emigrated to Brittany where he founded a monastery on an island now known as Maudez; he had to drive out the snakes and vermin in order to build. Worked with Saint Budoc of Brittany and Saint Tudwal to found the house. A nearby village is known as Lanmodez in his honour, and there are more than 60 churches in the region dedicated to him.

Born

Wales

Died

• 6th century of natural causes

• relics transferred to Bourges, France and Paris, France in the 9th century to escape invading Normans

• relics later returned to Brittany and spread around nine churches

Patronage

• against insects

• against snakes

• against worms

Representation

• bishop

• schoolmaster

Noah the Patriarch

Also known as

Noe, Nuh

Profile

Son of Lamech, and ninth patriarch of the Sethite line, who, with his family, was saved in the Ark from the Deluge, dying 350 years later at the age of 950. Father of Sem, Cham and Japhet. Many non-Catholics maintain that the Bible narrative is derived from a Babylonian epic, but numerous and important discrepancies render this untenable. The scriptural story is a parallel independent form of a common tradition.

Name Meaning

rest - Hebrew

Blessed Andreas Murayama Tokuan

Also known as

Andrew Toukan

Profile

Layman member of the Confraternity of the Holy Rosary in the archdiocese of Nagasaki, Japan. Arrested for sheltering missionaries. He was offered his freedom if he would deny Christianity; he declined. Martyr.

Born

Nagasaki, Japan

Died

burned alive on 18 November 1619 before a crowd of 20,000 at Nishizaka, Nagaski, Japan

Beatified

7 May 1867 by Pope Pius IX

Blessed Ferdinando Santamaria

Also known as

Grimoaldo of the Purification

Profile

Passionist cleric.

Born

4 May 1883 at Pontecorvo, Frosinone, Italy as Ferdinando Santamaria

Died

18 November 1902 at Ceccano, Italy of natural causes

Beatified

29 January 1995 by Pope John Paul II

Saint Romano of Antioch

Also known as

Romanus

Profile

Deacon in Caesarea. Preached publicly against Christians sacrificing to idols as a way to get along with pagan imperial authorities. For this he was imprisoned, tortured, his tongue cut and martyred in the persecutions of Diocletian.

Died

strangled to death in prison in Antioch, Syria

Blessed Domingos Jorge

Also known as

Dominic Jorjes

Profile

Soldier. Immigrant to Japan. Layman. Member of the Confraternity of the Rosary. Arrested for hiding the Christian missionary Blessed John Spinola during a persecution of the faith. Martyr.

Born

San Román, Aguiar de Sousa, Porto, Portugal

Died

burned alive on 18 November 1619 in Nishizaka, Nagasaki, Japan

Beatified

7 May 1867 by Pope Pius IX

Blessed Ioannes Yoshida Shoun

Also known as

• John Shoun

• John Xoun

Profile

Convert, baptized by Jesuits in the archdiocese of Nagasaki, Japan. Layman member of the Confraternity of the Holy Rosary. Martyr.

Born

at Miyako, Japan

Died

burned alive on 18 November 1619 at Nishizaka, Nagaski, Japan

Beatified

7 May 1867 by Pope Pius IX

Blessed Cosmas Takeya Sozaburo

Profile

Layman member of the Confraternity of the Holy Rosary in the archdiocese of Nagasaki, Japan. Married to Blessed Agnes Takeya; father of Franciscus Takeya. Martyr.

Born

in Korea

Died

burned alive on 18 November 1619 before a crowd of 20,000 at Nishizaka, Nagaski, Japan

Beatified

7 May 1867 by Pope Pius IX

Saint Barulas

Also known as

Barula

Profile

A boy of seven who learned Christianity from Saint Romanus the Abbot. When he publicly announced his Christianity, he was tortured and martyred in the persecutions of Diocletian.

Died

beheaded in 303

Saint Mummolus of Lagny

Also known as

Momble, Momleolus, Mumbolus

Profile

Monk. Friend of Saint Fursey of Peronne. Abbot of Lagny in Meaux, France.

Born

Ireland

Died

c.690 of natural causes

Saint Amandus of Lérins

Also known as

• Amand, Amantius, Amatius

Profile

Abbot of Lérins Abbey in 676.

Died

708 of natural causes

Saint Oriculus

Profile

One of a group of martyrs killed by Arian Vandals; the names of his fellow martyrs have not come down to us.

Died

c.430 near Carthage, North Africa

Blessed Guilminus

Profile

Benedictine monk at Thouace in Anjou, France. Friend and co-worker with Saint Burginus.

Died

c.1065 of natural causes

Saint Teofredo of Vellaicum

Profile

Monk. Abbot. Martyr.

Died

Vellaicum, Aquitaine (modern Velay, France)

Saint Maximus of Mainz

Profile

Bishop of Mainz, Germany from 354 to 378. Greatly persecuted by Arian heretics.

Died

378

Saint Romacario of Constance

Profile

Sixth century bishop in Constance, Neustria (modern Konstanz, Germany).

Saint Nazarius of Lérins

Profile

Monk and later abbot of Lérins Abbey in France.

Died

c.450

Saint Anselm of Lérins

Profile

Eighth century abbot of Lérins Abbey in France.

Died

c.750

Saint Thomas of Antioch

Profile

Hermit near Antioch, Syria.

Died

782 of natural causes

Saint Keverne

Profile

Friend of and co-worker with Saint Kieran.

Born

6th century Cornwall, England

Saint Constant

Profile

Priest. Hermit at Lough Erne. Martyr.

Born

Irish

Died

777

Martyred in the Spanish Civil War

Thousands of people were murdered in the anti-Catholic persecutions of the Spanish Civil War from 1934 to 1939. I have pages on each of them, but in most cases I have only found very minimal information. They are available on the CatholicSaints.Info site through these links:

• Blessed Amparo Hinojosa Naveros

• Blessed Augusto Cordero Fernández

• Blessed Carmen Barrera Izaguirre

• Blessed Emiliano Martínez de La Pera Alava

• Blessed Esteban Anuncibay Letona

• Blessed Francisco Marco Alemán

• Blessed Germán García y García

• Blessed Inés Zudaire Galdeano

• Blessed José María Cánovas Martínez

• Blessed Josefa Joaquina Lecuona Aramburu

• Blessed Laura Cavestany Anduaga

• Blessed Martina Olaizola Garagarza

• Blessed Modesto Sáez Manzanares

• Blessed Vidal Luis Gómara

இன்றைய புனிதர்கள் நவம்பர் 17

 St. Valentine and Dubatatius

Feastday: November 17

Were executed for their faith at Carthage. Sts. Valentine and Dubatatius feast day is November 17th.

St. Dionysius the Great of Alexandria

Feastday: November 17

Birth: 190

Death: 265

Image of St. Dionysius the Great of AlexandriaDIONYSIUS of Alexandria, Born in 190 A.D. as Dionysius the Great, I was Archbishop of Alexandria. I died in 265 A.D., 17 Nov.

This article is about the Bishop and Pope of Alexandria. For the topographical poet (sometimes known as Dionysius of Alexandria), see Dionysius Periegetes.

Dionysius the Great (Ancient Greek: Διονύσιος Ἀλεξανδρείας) was the 14th Pope and Patriarch of Alexandria from 28 December 248 until his death on 22 March 264. Most information known about him comes from his large surviving correspondence. Only one original letter survives to this day; the remaining letters are excerpted in the works of Eusebius.

Called "the Great" by Eusebius, Basil of Caesarea and others, he was characterized by the Catholic Encyclopedia as "undoubtedly, after St. Cyprian, the most eminent bishop of the third century... like St. Cyprian, less a great theologian than a great administrator."[3]

Early life

Dionysius was born to a wealthy polytheistic family sometime in the late 2nd, or early 3rd century. He spent most of his life reading books and carefully studying the traditions of polytheists. He converted to Christianity at a mature age and discussed his conversion experience with Philemon, a presbyter of Pope Sixtus II.[3] Dionysius converted to Christianity when he received a vision sent from God; in it he was commanded to vigorously study the heresies facing the Church so that he could refute them through doctrinal study. After his conversion, he joined the Catechetical School of Alexandria and was a student of Origen and Pope Heraclas. He eventually became leader of the school and presbyter of the church, succeeding Pope Heraclas in 231. Later he became Pope of the church of Alexandria & Patriarch of the See of St. Mark in 248 after the death of Pope Heraclas.[3]

Dionysius was more an able administrator than a great theologian.[3] Information on his work as Bishop of Alexandria is found in Dionysius' correspondence with other bishops and clergymen of the third century Catholic Church. Dionysius’ correspondences included interpretations on the Gospel of Luke, the Gospel of John and the Book of Revelation.

During 249, a major persecution was carried out in Alexandria by a polytheist mob, and hundreds were assaulted, stoned, burned or cut down on account of their refusal to deny their faith. Dionysius managed to survive this persecution and the civil war that followed. In January 250 the new emperor Decius issued a decree of legal persecution. Out of fear many Christians denied their faith by offering a token polytheist sacrifice, while others attempted to obtain false documents affirming their sacrifice. Others who refused to sacrifice faced public ridicule and shame among their family and friends, and, if found by the authorities, brutal torture and execution. Many fled from the city into the desert, where most succumbed to exposure, hunger, thirst, or attacks by bandits or wild animals.[4]

Dionysius himself was pursued by the prefect Aurelius Appius Sabinus, who had sent out an assassin to murder him on sight. Dionysius spent three days in hiding before departing on the fourth night of the Decian decree with his servants and other loyal brethren. After a brush with a group of soldiers, he managed to escape with two of his followers, and set up a residence in the Libyan desert until the end of the persecution the following year.[4]

He supported Pope Cornelius in the controversy of 251, arising when Novatian, a learned presbyter of the Church at Rome, set up a schismatic church with a rigorist position on the readmittance of Christians who had apostasized during the persecution. In opposition to Novatian's teaching, Dionysius ordered that the Eucharist should be refused to no one who asked it at the hour of death, even those who had previously lapsed.[5]

In 252 an outbreak of plague ravaged Alexandria, and Dionysius, along with other priests and deacons, took it upon themselves to assist the sick and dying.[4]

The persecutions subsided somewhat under Trebonianus Gallus, but were renewed under Valerian who replaced Gallus. Dionysius was imprisoned and then exiled. When Gallienus, took over the empire he released all the believers who were in prison and brought back those in exile. Gallienus wrote to Dionysius and the bishops a letter to assure their safety in opening the churches.[6]

During the debate with Pope Stephen and Cyprian, Dionysius supported the position of the Roman Bishop but he still supported the autonomy of the African churches.[7]

Legacy

Basil of Caesarea writes to Pope Damasus I about aid sent by Dionysius, to the church at Caesarea. This correspondence is cited by Pope Pius IX in his encyclical Praedecessores Nostros (On Aid For Ireland) of 25 March 1847

Saint Gregory Thaumaturgus

Also known as

• Gregory of Neo Caesarea

• Gregory of Neocaesarea

• Gregory of Pontus

• Gregory the Wonder Worker

• The Wonder Worker

• Theodorus

Profile

Born to a wealthy and distinguished pagan family. Trained in law and rhetoric in his youth. Brother-in-law to the Roman governor of Palestine. His father died when Theodore was age 14. The boy had originally planned to study at the law school in Beirut, but when he arrived at Caesarea with his brother-in-law's entourage, he encountered Origen, head of the catechetical school in Alexandria, Egypt. He and his brother Athenodorus each gave up the idea of law school, became students of Origen, and converted to Christianity; Theodore changed his name to Gregory. Studied philosophy and theology for seven years under Origen. Returned to Pontus c.238.

Bishop of Caesarea, a diocese with only 17 Christians when he arrived. Gregory converted most of his bishopric; tradition says there were only 17 pagans left at the time of his death. Instituted the celebration of martyrs, teachings about the saints, and celebration of saint feast days as a way to interest pagans in the Church. During the Decian persecutions c.250, he and his flock fled into the desert. Worked among the sick when the plague struck soon after, and with refugees during the invasion of Pontus by the Goths in 252. Attended the First Council of Antioch in 264 and 265. Opposed the heresies of Sabellianism and Tritheism. Used his legal training to help his parishioners, and settle disputes between them without taking their problems to the civil courts controlled by pagans. Oversaw the council that chose Saint Alexander the Charcoal Burner as the first bishop of Comana. Saint Macrina the Elder heard Gregory preach many times in her youth, and passed his wisdom onto her grandsons Saint Basil the Great and Saint Gregory of Nyssa. Noted theological writer.

As you might expect from some one surnamed the Wonder Worker, there were many miraculous events in Gregory's life.

• Saint Gregory of Nyssa writes that the Wonder-Worker was the first person known to receive a vision of the Theotokus. The Virgin and Saint John the Baptist appeared to him in a vision, and gave him what became a statement of doctrine on the Trinity.

• Gregory had the power of healing by laying on of his hands. Often the healing was so powerful that the patient was cured of his illness, and became a fervent convert on the spot.

• During the construction of a church for his growing flock, the builders ran into a problem with a huge buried boulder. Gregory ordered the rock to move out of the way of his church; it did.

• In order to stop the River Lycus from its frequent and damaging floods, Gregory planted his staff at a safe point near the river bank. He then prayed that the river would never rise past the staff. The staff took root, grew into a large tree, and the river never flooded past it again. This act led to his patronage against floods and flooding.

• Two local pagans, hearing that Gregory was a soft touch for money, decided to con the bishop. One lay beside the road where Gregory was travelling, and pretended to be dead. The other stopped the bishop, pleaded poverty, and asked for money to bury his dead friend. Gregory had no money with him, so he took off his cloak and threw it over the "dead" man, telling the "live" one to sell the cloak and use the funds. When Gregory had moved on, the "live" con-man found that his friend had died.

• Two brothers in Gregory's diocese had inherited a piece of land that contained a lake. Unable to decide how to divide the lake, the two settled on armed combat to settle the matter. On the night before the battle, Gregory prayed for a peaceful solution to the matter. The next morning the brothers found that the lake had dried up leaving easily dividable farm land.

• During Gregory's time in the desert during the Decian persecutions, an informer told the authorities where to find the bishop. Guards went to the site, but found nothing but two trees standing in isolation in the desert. The informer went back to the place and found that what the soldiers had seen as trees were actually Gregory and a deacon in prayer. This convinced the informer of the reality of Gregory's God, and he converted.

• When returning from the wilderness, Gregory had to seek shelter from a sudden and violent storm. The only structure nearby was a pagan temple. Gregory made the sign of the cross to purify the place, then spent the night there in prayer, waiting out the storm. The next morning, the pagan priest arrived to receive his morning oracles. The demons who had been masquerading as pagan gods advised him that they could not stay in the purified temple or near the holy man. The priest threatened to summon the anti-Christian authorities to arrest Gregory. The bishop wrote out a note reading "Gregory to Satan: Enter". With this "permission slip" in hand, the pagan priest was able to summon his demons again.

• The same pagan priest, realizing that his gods unquestioningly obeyed Gregory's single God, found the bishop and asked how it was done. Gregory taught the priest the truth of Christianity. Lacking faith, the priest asked for a sign of God's power. Gregory ordered a large rock to move from one place to another; it did. The priest immediately abandoned his old life, and eventually became a deacon under bishop Gregory. This ordering about of boulders led to Gregory's patronage against earthquakes.

Born

c.213 at Pontus, Asia Minor (in modern Turkey) as Theodorus

Died

• c.270 at Pontus, Asia Minor (in modern Turkey) of natural causes

• remains translated to Calabria, Italy

Patronage

• against earthquakes

• against floods

• desperate, forgotten, impossible or lost causes

Representation

• bishop driving demons out of a temple

• presenting a bishop's mitre to Saint Alexander the Charcoal Burner

Writings

• Metaphrase of the Book Of Ecclesiastes

• Sectional Confession of Faith

Saint Elizabeth of Hungary

 ஹங்கேரியின் புனிதர் எலிசபெத் 

கைம்பெண்/ மறைபணியாளர்:

(Widow and religious)

பிறப்பு: ஜூலை 7, 1207

போஸ்ஸோனி, ஹங்கேரி அரசு

(Pozsony, Kingdom of Hungary)

இறப்பு: நவம்பர் 17, 1231 (வயது 24)

மார்பர்க், புனித ரோம பேரரசு, (தற்போதைய ஜெர்மனி)

(Marburg, Holy Roman Empire (Modern-day, Germany)

சார்ந்துள்ள சமயம்/ சபை: 

ரோமன் கத்தோலிக்க திருச்சபை

(Roman Catholic Church)

ஆங்கிலிக்கன் திருச்சபை

(Anglican Church)

லூதரன் திருச்சபை

(Lutheran Church)

புனிதர் பட்டம்: மே 27, 1235

திருத்தந்தை ஒன்பதாம் கிரகோரி

(Pope Gregory IX)

நினைவுத் திருவிழா: நவம்பர் 17

பாதுகாவல்: 

மருத்துவமனைகள், செவிலியர், விதவையர், நாடு கடத்தும் தண்டனை, மணப்பெண், ரொட்டி தயாரிப்பாளர், வீடற்ற மக்கள், இறக்கும் குழந்தைகள், கைம்பெண்கள், சரிகை-தயாரிப்பாளர்கள், தூய ஃபிரான்சிஸின் மூன்றாம் நிலை சபை (Third Order of Saint Francis)

ஹங்கேரியின் புனிதர் எலிசபெத், "துரிங்கியாவின் புனிதர் எலிசபெத்" (Saint Elizabeth of Thuringia) என்றும் அறியப்படுபவர் ஆவார். “ஹங்கேரி அரசு” (Kingdom of Hungary), “துரிங்கியா” (Thuringia) மற்றும் “ஜெர்மனி” (Germany) ஆகிய நாடுகளின் இளவரசியான இவர், பெரிதும் போற்றப்படும் கத்தோலிக்க புனிதர் ஆவார். புனிதர் ஃபிரான்ஸிஸின் மூன்றாம் நிலை சபையின் (Third Order of St. Francis) ஆதிகால அங்கத்தினரான எலிசபெத், அச்சபையின் பாதுகாவலரும் ஆவார்.

ஹங்கேரி நாட்டின் அரசன் “இரண்டாம் ஆண்ட்ரூ” (King Andrew II of Hungary) இவரது தந்தை ஆவார். “மெரனியாவின் கேட்ரூ” (Gertrude of Merania) எலிசபெத்தின் தாயாராவர்.

தமது பதினான்கு வயதில் குறுநில மன்னரான “நான்காம் லூயிஸை” (Louis IV) திருமணம் செய்த எலிசபெத், இருபது வயதில் விதவையும் ஆனார். ஆறாவது சிலுவைப்போரில் (Sixth Crusade) பங்கேற்பதற்காக இத்தாலி பயணித்த லூயிஸ், வழியில் விஷக் காய்ச்சலால் பாதிக்கப்பட்டு 1227ம் ஆண்டு, செப்டம்பர் மாதம், 11ம் நாள், மரணமடைந்தார். தமது கணவரின் மரணத்தின் பின்னர், தமக்கான வரதட்சினை பணத்தை திரும்ப பெற்றுக்கொண்ட இவர், அந்த பணத்தில் ஓர் மருத்துவமனையை கட்டினார். தாமே சுயமாக நோயாளிகளுக்கு சேவை செய்ய ஆரம்பித்தார்.

ஓய்வு, ஆடம்பரம் மற்றும் சொகுசான வாழ்க்கை வாழ இயன்ற போதும், எலிசபெத் தவம் மற்றும் சந்நியாச வாழ்க்கையையே தேர்ந்தெடுத்தார். இவரது இந்த தேர்வு, ஐரோப்பா முழுவதுமுள்ள சாதாரண பொது மக்கள் இதயத்தில் அவருக்கு ஒரு இடத்தை பெற்றுத் தந்தது. 

எலிசபெத், தமது குறுகிய கால வாழ்க்கையிலேயே, ஏழைகள் மற்றும் நோயுற்றோர் மீது அளவற்ற அன்பினை வெளிப்படுத்தினார்.

எலிசபெத்துக்கு வயது ஆக ஆக, பக்தியும் வளர்ந்து கொண்டிருந்தது. 1228ல், ஃபிரான்சிஸ்கன் சபையில் சேர்ந்தார். ஃபிரான்சிஸ்கன் சபை துறவிகளின் வழிகாட்டுதலின் பேரில், செப வாழ்வில் ஈடுபட்டார். ஏழைகளுக்கும் வறியவர்களுக்கும் உதவ தொடங்கினார். தினமும் தன் வாசலுக்கு வந்த நூற்றுக்கணக்கான ஏழைகளுக்கு உணவளித்தார். இதனால் அநேகர் இவருக்கு எதிரிகள் ஆயினர். இவருடைய கணவரது சகோதரி அக்னேஸ் இவரை முழு மூச்சுடன் வெறுத்தாள். அவளுடைய தாய் மிகுந்த உலகப் பற்றுக் கொண்டவள். அவளும் இவரை வெறுத்து அரண்மனையில் இருந்தவர்களுடன் சேர்ந்துகொண்டு எலிசபெத்தை நிந்தித்து வந்தார்கள். அவரை அரண்மனையிலிருந்தே துரத்தினார்கள்.

இவர் தமது உள்ளத்தை கடவுளிடமிருந்து அகற்றவில்லை. ஏழைகள் மீது இவர் எல்லையற்ற இரக்கம் கொண்டிருந்தார். "ஏழைகளின் அன்னை" என்றும் "நோயாளிகளின் ஊழியக்காரி" என்றும் இவரை அழைப்பார்கள். உலக மக்களின் அபிப்பிராயங்களை இவர் சட்டை செய்யவில்லை. தனக்கு இயல்பாய் உள்ள பொறுப்புகளை மேற்கொண்டு ஏழைகளிடமும் நோயாளிகளிடமும் கிறிஸ்து இயேசுவையே கண்டு அவர்களுக்கு சேவை செய்து வந்தார்.

நாட்டில் பெருவெள்ளம் வந்து பயிரை அளித்தது. இதனால் பஞ்சமும் கொள்ளை நோயும் வந்தன. ஒரு மருத்துவமனையைக் கட்டி அங்குபோய் தொழு நோயாளிகளுக்கு இவரே சிகிச்சை செய்தார். அப்பமும் இரசமும் இவரது மன்றாட்டால் பலுகியது. ஏழைகளுக்கு உதவி செய்ய அரச ஆடைகளையும், ஆபரணங்களையும் விற்றார். 

இவருடைய கணவரின் சகோதர்கள் அரண்மனையைக் கைப்பற்றிக் கொண்டு இவரை விரட்டி விட்டனர். இவர் பிரான்சிஸ்கன் துறவிகளின் ஆலயத்திற்குச் சென்று, இந்த துன்பத்திற்காக கடவுளுக்கு நன்றி செலுத்தி "தேதேயும்" என்னும் நன்றியறிதல் கீதத்தைப் பாடினார்.

தமது இருபத்துநான்கு வயதில் மரணமடைந்த எலிசபெத், கிறிஸ்தவ தொண்டிற்கு ஒரு அடையாளமாக ஆனார். தமது மரணத்தின் பின், விரைவில் புனிதராக அருட்பொழிவும் செய்யப்பட்டார்.

Also known as

• Elizabeth of Thuringia

• Elisabeth of...

Profile

Princess, the daughter of King Andrew of Hungary. Great-aunt of Saint Elizabeth of Portugal. She married Prince Louis of Thuringa at age 13. Built a hospital at the foot of the mountain on which her castle stood; tended to the sick herself. Her family and courtiers opposed this, but she insisted she could only follow Christ's teachings, not theirs. Once when she was taking food to the poor and sick, Prince Louis stopped her and looked under her mantle to see what she was carrying; the food had been miraculously changed to roses. Upon the death of Louis, Elizabeth sold all that she had, and worked to support her four children. Her gifts of bread to the poor, and of a large gift of grain to a famine stricken Germany, led to her patronage of bakers and related fields.

Born

1207 at Presburg, Hungary

Died

• 1231 at Marburg, Germany of natural causes

• her relics, including her skull wearing a gold crown she had worn in life, are preserved at the convent of Saint Elizabeth in Vienna, Austria

Canonized

27 May 1235 by Pope Gregory IX at Perugia, Italy

Patronage

• against in-law problems • against the death of children • against toothache • bakers • beggars • brides • charitable societies • charitable workers • charities • countesses • exiles • falsely accused people • hoboes • homeless people • hospitals • lacemakers • lace workers • nursing homes • nursing services • people ridiculed for their piety • tertiaries • tramps • widows • Sisters of Mercy • Teutonic Knights • diocese of Erfurt, Germany • archdiocese of Jaro, Philippines • Jalzabet, Croatia

Representation

• woman wearing a crown and tending to beggars • woman wearing a crown, carrying a load of roses in her apron or mantle

Saint Hugh of Lincoln

Also known as

• Hugh of Avalon

• Hugh of Burgundy

Profile

Born to the nobility, the son of William, Lord of Avalon. His mother Anna died when he was eight, and he was raised and educated at a convent at Villard-Benoit in France. Monk at 15. Deacon at 19. Prior of a monastery at Saint-Maxim. Joined the Carthusians in 1160. Ordained in 1165. In 1175 he became abbot of the first English Carthusian monastery, which was built by King Henry II as part of his penance for the murder of Thomas Becket.

His reputation for holiness spread through England, and attracted many to the monastery. He admonished Henry for keeping dioceses vacant in order to keep their income for the throne. He resisted the appointment, but was made bishop of Lincoln on 21 September 1181. Restored clerical discipline in his see. Rebuilt the Lincoln cathedral, destroyed by earthquake in 1185.

Hugh denounced the mass persecution of Jews in England in 1190-91, repeatedly facing down armed mobs, making them release their victims. Diplomat to France for King John in 1199, a trip that ruined his health. While attending a national council in London a few months later, he was stricken with an unnamed ailment, and died two months later.

Born

1135 at Avalon Castle, Burgundy, France

Died

• 16 November 1200 at London, England of natural causes

• buried in the Lincoln Cathedral

Canonized

• 18 February 1220 by Pope Honorius III

• first canonized Carthusian

Patronage

• sick children

• sick people

• swans

Representation

• angel protecting him from lightning

• bearded bishop giving a blessing

• Carthusian surrounded by seven stars

• Carthusian with a swan

• chalice

• bishop with a swan

• swan; there is a story of him being befriended by a swan which would guard Hugh when he slept

• helping to build the Lincoln Cathedral

• man with a swan at his death bed

• raising a dead child to life

Saint Florinus of Remüs

Also known as

• Florinus of Chur

• Florinus of Finsgowe

• Florinus of Matsch

• Florinus of Mazia

• Florinus of Ramosch

• Florinus of Val Venosta

• Florinus of Vinschgau

• Florinus of Vnuost

• Florin, Florian

Additional Memorials

• 7 August (translation of relics to Chur, Switzerland)

• 18 December (translation of relics to the Trier, Germany)

Profile

Legend says that his father was a Saxon, his mother a Jew who converted to Christianity; the two met while they were both on pilgrimage to Rome, Italy, they married, and then settled in the Val Venosta in the Italian Tyrol region. Educated by Father Alexander at the parish of Saint Peter in Remüs (modern Ramosch), Switzerland; previous minister's there include Saint Othmar of Saint Gall. Ordained in Unterengadin, Switzerland, he served as the parish priest at Saint Peter's in Remüs, living like a hermit and caring for the poor. Miracle worker who turned water to wine which he then gave away to the poor.

Born

late 8th century Val Venosta, Italy

Died

• c.856 at Remüs (modern Ramosch), Switzerland of natural causes

• buried in the graveyard of the parish of Saint Peter in Remüs

• some relics enshrined in Koblenz, Germany in 950

• some relics enshrined in Regensburg, Germany

Representation

• book

• chunk of limestone

• wine jug, pitcher, bottle or pot (referring to the miracle of turning water to wine)

Patronage

• Chur, Switzerland, diocese of

• Vaduz, Liechtenstein, diocese of

• Lower Engadine, Switzerland

• Val Venosta, Italy

Saint Hilda of Whitby

Also known as

Hild of Whitby

Profile

Daughter of Hereric and Breguswith. Sister of Saint Hereswitha. Grand-niece of King Saint Edwin of Northumbria. Baptized in 627 at age thirteen by Saint Paulinus of York. Lived as a single lay woman until age 33 when she became a Benedictine nun at the monastery of Chelles in France. Abbess at Hartepool, Northumberland, England. Abbess of the double monastery of Whitby, Streaneshalch. Abbess to Saint Wilfrid of York, Saint John of Beverley, and three other bishops. Patroness and supporter of learning and culture, including the work of the poet Caedmon.

Hilda and her houses followed the Celtic liturgy and rule, but many houses had adopted the continental Benedictine rule, and the Roman liturgy. Hilda convened a conference in 664 to help settle one a single rule. When the conference settled on the Roman and Benedictine, they were adopted throughout England, and Hilda insured the observance of her houses.

Born

614 at Northumbria, England

Died

680 of natural causes

Representation

• being carried to heaven by the angels

• holding Whitby abbey in her hands with a crown on her head or at her feet

• stopping wild birds from stealing a corn crop

• turning serpents into stone

Saint Aignan of Orléans

Also known as

Agnan, Anian, Anianus

Profile

Born to the nobility, his parents were Hungarians who had fled to the Dauphine area of modern France to escape Arian persecutions. Lived as a hermit in a cave. Spiritual student of Saint Evurtius of Orléans. Priest. Monk. Abbot of the Saint Laurence Abbey in Orléans, France. Bishop of Orléans. Organized the defense of Orléans during the invasion of Attila the Hun, met with Attila and prevented him attacking the city in 451.

Born

358 at Vienne, France

Died

• 453 of natural causes

• in the 10th-century King Robert built a church in Orléans, France in Aignan's honour, and his relics were enshrined in it

• relics destroyed by Calvinists in the 16th century

Patronage

Diocese of Orléans, France

Representation

praying on the walls of Orléans, France with an army in the field near the city

Blessed Yosafat Kotsylovskyi

Also known as

• Josaphat Kocylovskyj

• Josaphat Kotsylovsky

Additional Memorial

27 June as one of the Martyrs Killed Under Communist Regimes in Eastern Europe

Profile

Greek Catholic. Studied theology in Rome, graduating in 1907. Ordained on 9 October 1907. Vice-rector and professor of theology at the Stanislaviv, Ukraine seminary. Entered the Basilian novitiate on 2 October 1911. Bishop of Premeshyl, Poland on 23 September 1917. Imprisoned for his faith by Polish authorities in September 1945. Died in prison. One of the Martyrs Killed Under Communist Regimes in Eastern Europe.

Born

3 March 1876 at Pakoshivka, Lemkiv District, Ukraine

Died

martyred on 17 November 1947 in prison in Kiev, Ukraine

Beatified

27 June 2001 by Pope John Paul II in Ukraine

Blessed Salomea of Galicia

அருளாளர்_சலோமியா (1211-1268)

நவம்பர் 17

இவர் (#Bl_Salomea_Of_Poland) போலந்து நாட்டைச் சார்ந்தவர். இவரது தந்தை போலந்தை ஆண்ட லஸ்ஜெக் என்பவர் ஆவார்.

ஒருசில அரசியல் காரணங்களுக்காக இவருக்கு மூன்றாம் வயதிலேயே அங்கேரி நாட்டு இளவரசரோடு மண ஒப்பந்தம் நடைபெற்று, ஏழாம் வயதில் திருமணம் நடைபெற்றது.

திருமணத்திற்கு பிறகு இவர் தனது கன்னிமையை கடவுளுக்கு ஒப்புக் கொடுத்து வாழ்ந்து வந்தார். 1245 ஆம் ஆண்டு இவரது கணவர் ஒரு போரில் இறந்துவிட, இவர் புனித கிளாரா சபையில் சேர்ந்து துறவியானார்.

துறவியான ஒரு சில ஆண்டுகளிலேயே இவருடைய எடுத்துக்காட்டாக வாழ்க்கையால் ஜவிசோஸ்ட் என்ற இடத்தில் இருந்த துறவுமடத்தின் தலைவியாக உயர்த்தப்பட்டார்.

இவ்வாறு இல்லறத்தில் தூய்மையாகவும், துறவறத்தில் எடுத்துக்காட்டாகவும் வாழ்ந்த இவர், 1268 ஆம் ஆண்டு இறையடி சேர்ந்தார். இவருக்கு 1673 ஆம் ஆண்டு திருத்தந்தை பத்தாம் கிளமெண்ட்டால் புனிதர் பட்டம் கொடுக்கப்பட்டது.

Also known as

• Salomea of Poland

• Salomea of Polonia

• Salome...

Profile

Born to the nobility. Married in her youth to Colomon, a prince of Hungary. Widowed, Salomea followed a call to religious life; she became a Franciscan Poor Clare nun, founded a monastery, and eventually serving as its abbess.

Born

13th century Galicia (in modern Poland)

Died

• 17 November 1268 near Cracow, Poland of natural causes

• relics enshrined in Cracow

Beatified

1673 by Pope Clement X (cultus confirmation)

Saint Gregory of Tours

Also known as

George Florentius

Profile

Born to the Gallic nobility; great-nephew of Saint Eustadius. Friend of Saint Magnericus and Saint Senoch. While on pilgrimage to the shrine of Saint Martin of Tours, his obvious piety led to his being chosen bishop of Tours, France in 573, taking the name Gregory on his ordination. An excellent bishop for 20 years; Pope Saint Gregory the Great thought highly of him. Historian and writer; his works are our best historical source for the Merovingian period.

Born

540 at Auvergne, France as George Florentius

Died

594 of natural causes

Saint Juan del Castillo Rodríguez

Profile

Jesuit priest. One of the Jesuit Martyrs of Paraguay.

Born

14 September 1595 in Belmonte, Cuenca, Spain

Died

stoned to death on 17 November 1628 in Ijuí, Rio Grande do Sul, Paraguay (in modern Brazil)

Canonized

16 May 1988 by Pope John Paul II

Patronage

native traditions

Saint Giacinto Ansalone

Also known as

• Giordano Ansaloni

• Giordano of Saint Stephen

• Hyacinth Jordan Ansalone

Profile

Dominican priest. Studying in Palermo, Italy and Salamanca, Spain. Missionary to Mexico, the Philippines and Japan. As he travelled, he wrote a book on the lives of Dominican saints. Martyr.

Born

1 November 1598 in San Stefano Quisquina, Agrigento, Italy

Died

17 November 1634 in Nishizaka, Nagasaki, Japan

Canonized

18 October 1987 by Pope John Paul II

Patronage

Santo Stefano Quisquina, Italy

Saint Lazarus Zographos

Also known as

• Lazarus the Painter

• Lazarus of Constantinople

• Lazzaro...

Profile

Monk at Constantinople. Skilled painter of icons. Opposed the Iconoclasts under emperor Theophilus. He defended sacred images, and restored those that were defaced by Iconoclasts. For his work he was arrested and tortured. When the Iconoclasts fell from power, Lazarus was released and given a prominent place in the new regime, eventually becoming ambassador to Rome.

Died

867 of natural causes

Name Meaning

the painter = zographos

Saint Acisclus

Also known as

Aciscle, Acisclo, Ascylus, Iscle, Ocysellus

Profile

Brother of Saint Victoria of Cordoba. Martyred in the persecutions of Diocletian. After their deaths, their home was turned into a church. They have an office in the Mozabic Liturgy, and devotion to them is widespread throughout Spain and France.

Born

at Cordoba, Spain

Died

beheaded in 304

Patronage

Cordoba, Spain

Representation

• with Saint Victoria

• wearing a crown of roses

Blessed Sébastien-Loup Hunot

Profile

Priest in the Archdiocese of Sens, France. Imprisoned on a ship in the harbor of Rochefort, France and left to die during the anti-Catholic persecutions of the French Revolution. One of the Martyrs of the Hulks of Rochefort.

Born

7 August 1745 in Brienon-l'Archevêque, Yonne, France

Died

17 November 1794 aboard the prison ship Washington, in Rochefort, Charente-Maritime, France

Beatified

1 October 1995 by Pope John Paul II

Saint Victoria of Cordoba

Profile

Sister of Saint Acisclus. Martyred in the persecutions of Diocletian. After their deaths, their home was turned into a church. They have an office in the Mozabic Liturgy, and devotion to them is widespread throughout Spain and France.

Born

at Cordoba, Spain

Died

shot with arrows in 304

Representation

• crowned with roses

• in the company of Saint Acisclus

Patronage

Cordoba, Spain

Saint Thomas Hioji Nishi Rokuzaemon

Also known as

Father Thomas of Saint Hyacinth

Profile

Dominican missionary priest, first Formosa and then Japan. Tortured and martyred in the persecutions of Tokugawa Yemitsu.

Born

1590 in Hirado, Nagasaki, Japan

Died

17 November 1634 in Nishizaka, Nagasaki, Japan

Canonized

18 October 1987 by Pope John Paul II

Saint Hugh of Novara

Also known as

• Hugo of Nucaria

• Hugo of Noaria

• Ugo, Hugh

Additional Memorial

16 August in Novara, Sicily

Profile

Cistercian Benedictine monk. Spiritual student of Saint Bernard of Clairvaux. Served as first abbot at the abbey in Novara, Sicily.

Born

French

Died

c.1170 of natural causes

Patronage

Bovara, Sicily

Saint Eugene of Florence

Profile

Spiritual student of Saint Ambrose of Milan. Deacon in Florence, Italy, working with Saint Zenobius of Florence.

Died

422

Saint Namasius of Vienne

Also known as

Naamat, Namaise, Namacio, Namat, Namatius

Profile

Bishop of Vienne, France.

Died

c.599

Saint Zacchaeus of Palestine

Profile

Tortured and martyred in the persecutions of Diocletian.

Died

beheaded c.302 in Palestine

Saint Alphaeus of Palestine

Profile

Tortured and martyred in the persecutions of Diocletian.

Died

beheaded c.302 in Palestine

 

Martyred in the Spanish Civil War

Thousands of people were murdered in the anti-Catholic persecutions of the Spanish Civil War from 1934 to 1939. I have pages on each of them, but in most cases I have only found very minimal information. They are available on the CatholicSaints.Info site through these links:

• Blessed Eusebio Roldán Vielva

• Blessed Josefa Gironés Arteta

• Blessed Lorenza Díaz Bolaños