இன்றைய புனிதர்கள் ஜனவரி 22

 Blessed William Joseph Chaminade

அருளாளர் வில்லியம் ஜோசப் சமினட் 

குரு மற்றும் மரியான் சபை நிறுவனர்:

பிறப்பு: ஏப்ரல் 8, 1761

பெரிஜியூக்ஸ், பெரிகார்ட், ஃபிரான்ஸ் அரசு

இறப்பு: ஜனவரி 22, 1850

போர்டியுக்ஸ், ஃபிரான்ஸ்

ஏற்கும் சமயம்:

ரோமன் கத்தோலிக்க திருச்சபை (மரியான் சபையினர்)

முக்திபேறு பட்டம்: செப்டம்பர் 3, 2000

திருத்தந்தை இரண்டாம் ஜான் பவுல்

நினைவுத் திருநாள்: ஜனவரி 22

அருளாளர் வில்லியம் ஜோசப் சமினட் (Blessed. William Joseph Chaminade), ஃபிரெஞ்ச் புரட்சியின்போது துன்புறுத்தப்பட்ட (Persecution during the French Revolution) கத்தோலிக்க குருவும், பிற்காலத்தில் “மரியான்” (Marianists) என்றழைக்கப்படும் “மரியாள் சபையை” (Society of Mary) நிறுவியவருமாவார்.

“மரியான் குடும்பத்தின்” (The Marianist Family) பிற மூன்று கிளைகளாவன:

1. திருமணமான மற்றும் பிரமச்சரிய ஆண் மற்றும் பெண்களடங்கிய “மரியான் சமூகத்தின்” பொதுநிலையினர் (The married and single men and women of the Marianist Lay Communities).

2. மரியாளின் உடன்பாட்டுக்கு அர்ப்பணித்துக்கொண்ட பொதுநிலைப் பெண்கள் (The consecrated laywomen of the Alliance Mariale).

3. “மரியான் சகோதரியர்” (Marianist Sisters) என்றழைக்கப்படும் “மாசற்ற மரியாளின் பெண்கள்” (Daughters of Mary Immaculate) சபை.

வில்லியம் ஜோசப் சமினட், கி.பி. 1761ம் ஆண்டு, ஃபிரான்ஸ் அரசின் “பெரிஜியூக்ஸ்” எனுமிடத்தில் பிறந்தவர் ஆவார். இவரது பெற்றோரான “ப்லைஸ் சமினட்” மற்றும் “கேதரின் பெதொன்” (Blaise Chaminade and Catherine Bethon) இருவரும் ஆழ்ந்த பக்தியானவர்கள். இவர் தமது பெற்றோரின் பதினான்காவது குழந்தை ஆவார். இவரது மூன்று சகோதரர்கள் கத்தோலிக்க குருக்கள் ஆவர். இதே வழியில் சேவை செய்வதற்கு அழைக்கப்படுவதாக உணர்ந்த இவர், தமது பத்து வயதில், தென்மேற்கு ஃபிரான்சின் “முஸ்சிடன்” (Mussidan) எனுமிடத்திலுள்ள, குருத்துவம் பெறுவதற்கு ஆர்வம் காட்டும் இளைஞர்களைப் பயிற்றுவிப்பதற்கான குறிப்பிட்ட நோக்கத்திற்காக உருவாக்கப்பட்ட “மைனர் செமினரி” (Minor seminary) என்றழைக்கப்படும் இளநிலை குருத்துவ பள்ளியில் இணைந்தார். கி.பி. 1785ம் ஆண்டு, தமது இருபத்துநான்கு வயதில் உள்ளூர் மறைமாவட்டத்தில் குருத்துவ அருட்பொழிவு பெற்றார்.

கி.பி. 1790ம் ஆண்டு, ஃபிரெஞ்ச் புரட்சி வெடித்ததன் பின்னர், வில்லியம் ஜோசப் சமினட், தென்மேற்கு ஃபிரான்சின் துறைமுக நகரான “போர்டியுக்ஸ்” (Bordeaux) சென்றார். ரோமன் கத்தோலிக்க திருச்சபையின் அதிகாரம் மறுக்கப்படுவதற்கு அவசியமாக இருக்கும் புரட்சியின் மதச்சார்பற்ற மதிப்பை உறுதிப்படுத்துவதற்குண்டான வாக்குறுதியை ஏற்க மறுத்து, மதகுருமாரின் சிவில் அரசியலமைப்பை எதிர்த்ததன் மூலம் அரசின் எதிரி ஆனார். மரண தண்டனையின் ஆபத்தை உணர்ந்திருந்த அவர், இரகசியமாக கத்தோலிக்க குருப் பணிகளை செய்தார். அவருடைய இந்த இரகசியப் பணிகளில் உதவியாக, அவருடைய நண்பர்களில் ஒருவரான “வணக்கத்துக்குரிய மேரி-தெரேஸ்-டி லமரௌஸ்” (Venerable Marie-Thérèse de Lamourous) எனும் பொதுநிலைப் பெண் ஒருவர் இருந்தார். (பின்னாளில், ஃபிரெஞ்ச் புரட்சியின் பிறகு, “போர்டியுக்ஸ்” (Bordeaux) நகரில், (The Miséricorde) என்ற பெயரில் மனம் திருந்திய விலைமாதருக்கான கருணை இல்லம் ஒன்றினை நிறுவுவதற்காண பணிகளில் அவருக்கு உதவியாக வில்லியம் ஜோசப் சமினட் இருந்தார்.)

கி.பி. 1795ம் ஆண்டு, சபை அல்லாத உறுப்பினர்களோடு சேர்ந்து செயல்பட தேசிய அரசாங்கம் முயன்றபோது, “போர்டியுக்ஸ்” (Bordeaux) நகர மதகுருமாரின் நல்லிணக்கத்தை மேற்பார்வையிடுவதற்கான பொறுப்பை சமினட் ஏற்றுக்கொண்டார். அவர் அரசியலமைப்பு பிரமாணத்தை எடுத்துக்கொண்டார். ஆனால், கத்தோலிக்க திருச்சபைக்கு சமாதானத்தை ஏற்படுத்த விரும்பினார். இதுபோன்ற சுமார் ஐம்பது குருக்கள் அவருடைய உதவியுடன் தங்கள் நல்லிணக்கத்தை நிறைவு செய்தனர். கி.பி. 1795ம் ஆண்டுமுதல், “ஃபிரெஞ்ச் டைரக்டரி” (French Directory) எனப்படும் ஐந்து உறுப்பினர்கள் கொண்ட ஆட்சிமன்ற குழு அரசுப் பொறுப்பை ஏற்றதும், அவர் நாட்டை விட்டு வெளியேறி, ஸ்பெயின் (Spain) நாட்டின் “சரகொஸா” (Zaragoza) பிராந்தியத்தில் தஞ்சமடைந்தார்.

அங்கு வாழ்ந்த காலத்தில், அன்னை மரியாள் மீது தாம் கொண்ட வலுவான பக்தி காரணமாக, அங்குள்ள அன்னையின் பேராலயத்துக்கு (Basilica of Our Lady of the Pillar) சென்று செபிப்பதை வழக்கமாக கொண்டிருந்தார். அவரது செபத்தின் விளைவாக, கத்தோலிக்க விசுவாசத்தை ஃபிரான்ஸ் நாட்டுக்கு மீட்பதற்கான பார்வை உருவாக்கப்பட்டது. இதன் முடிவில், பொதுநிலையினர் மற்றும் மறைப் பணியாளர்களுக்கான ஒரு அமைப்பை நிறுவ முடிவு செய்தார்.

கி.பி. 1800ம் ஆண்டு, அவர் “போர்டியுக்ஸ்” (Bordeaux) திரும்பியபோது, உலகளாவிய மரியான் அமைப்பினை (Marian Sodality) மீண்டும் நிறுவினார். அவர் இளம் பொதுநிலையினரின் இயக்க வளர்ச்சியை தனது பணிக்கு முக்கிய மையமாகக் கண்டார். இதில் அவர், மறைப்பணியாளர்கள் மற்றும் பொதுநிலையினர் உள்ளிட்ட திருச்சபையின் பாரம்பரியவாத சக்திகளால் எதிர்க்கப்பட்டார்.

இவர்களது மரியான் அமைப்பு (Marian Sodality), பிற நகரங்களுக்கும் பரவியது. அவரை “பஸாஸ்” (Diocese of Bazas) மறைமாவட்டத்தின் அப்போஸ்தலிக்க நிர்வாகியாக நியமித்ததன்மூலம், வாட்டிகன் அவரது முயற்சிகளை அங்கீகரித்தது.

சாமினேட்டின் வாழ்க்கையின் கடைசி பத்து ஆண்டுகள், அவரது உடல் ஆரோக்கியத்தில் சிக்கல்கள், நிதி பற்றாக்குறைகள் மற்றும் அவரது சபை நிர்வாகத்தில் அவரது பார்வை மீதான தடைகளால் நிரப்பப்பட்டிருந்தது. பகுதியளவில் முடங்கிப்போன அவர், பின்னர் அவரது சபை நிர்வாகத்தால் மெய்நிகர் தனிமைப்படுத்தப்பட்டார். தமது சபையின் உறுப்பினர்கள் சூழ்ந்திருக்க, வில்லியம் ஜோசப் சமினட் கி.பி. 1850ம் ஆண்டு மரித்தார்.

Also known as

Guillaume Joseph Chaminade

Profile

Second-youngest of fifteen children of Blaise Chaminade and Catherine Bethon; a deeply religious family, three of his brothers were also priests. Took the name Joseph as his Confirmation name, and preferred it to William. At age ten he went to the College of Mussidan where one of his brothers was a professor; as student, teacher, steward, and chaplain, William remained there for 20 years.

Priest during the persecutions and violence against the Church of the French Revolution. He refused to swear allegiance to the Civil Constitution of the Clergy in 1791, and was forced to minister to his flock in secret. Beginning in 1795, he had the job of receiving the returning priests who had taken the Civil oath, but later saw their error; he helped about 50 reconcile with the Church, and return to work in the diocese.

Exiled to Zaragoza, Spain from 1797 to 1800 during the French Directorate, the only time he lived anywhere outside his native Bordeaux. Near the shrine of Our Lady of the Pillar, Chaminade received a message, telling him to be Mary's missionary, to found a society of religious to work with her to restore the Faith in France. On his return to Bordeaux in November 1800, he founded the Sodalities of Our Lady.

Chaminade's concept of the Sodality was to gather all Christians - men and women, young and old, lay and clerical - into a unique community of Christ's followers unafraid to be known as such, committed to living and sharing their faith, dedicated to supporting one another in living the Gospel, working under the protection of the Virgin Mary. To the usual religious vows of poverty, chastity, and obedience, the Marianists add a fourth vow of stability, faithfulness to the congregation, and special consecration to Mary. As an outward sign of this fourth vow, they wear a gold ring on their right hand.

Apostolic Administrator for the diocese of Bazas. Named Missionary Apostolic by the Vatican in 1801. As his own insights developed, Chaminade saw the Sodality as the Marianist Family, dedicated to sharing Our Lady's mission of bringing Christ to the world. It was characterized by a deep sense of the equality of all Christians, regardless of state of life, by a spirit of interdependence, by concern for individual spiritual growth, and by the desire of presenting "the amazing and attractive reality of a people of saints."

Some Sodality members later formed the nucleus of the Daughters of Mary Immaculate, founded by Adele de Batz de Trenquelleon and Father Chaminade in 1816, and the Society of Mary, founded in 1817. The institutes grew, and members began teaching in primary, secondary, and trade schools. Father William tried to start a network of teacher's schools for Christian education, but it failed due to the 1830 Revolution. In 1836, the Daughters of Mary established rural schools for women throughout southwestern France. The Society of Mary spread into Switzerland in 1839, then into the United States, becoming established in Dayton, Ohio in 1849, the Marianist Sisters in Somerset, Texas in 1949.

Born

8 April 1761 at Perigeux, France

Died

• 22 January 1850 of natural causes in Bordeaux, France

• buried in the Carthusian cemetery in Bordeaux

Beatified

3 September 2000 by Pope John Paul II at Saint Peter's, Rome, Italy

Saint Vincent of Saragossa

சரகோஸ்ஸா நகர் புனிதர் வின்சென்ட் 

மறைசாட்சி:

பிறப்பு : மூன்றாம் நூற்றாண்டு 

ஹூயெஸ்கா, அரகன், ஸ்பெயின்

இறப்பு: 22 ஜனவரி 304 

வாலென்சியா, ஸ்பெயின்

ஏற்கும் சமயம்:

ரோமன் கத்தோலிக்க திருச்சபை

ஆங்கிலிக்கன் சமூகம்

கிழக்கு மரபுவழி திருச்சபை

நினைவுத் திருநாள்: ஜனவரி 22

பாதுகாவல்: 

அல்கார்வ் மறைமாவட்டம் (Diocese of Algarve),

ஸாஓ வின்சென்ட் (São Vicente), லிஸ்பன் (Lisbon), இத்தாலி (Italy), வினிகர் உற்பத்தியாளர்கள் (vinegar-makers), திராட்சை இரசம் உற்பத்தியாளர்கள் (wine-makers), வலேன்ஸியா (Valencia), விகென்ஸா (Vicenza),

இத்தாலியிலுள்ள "பெர்கமோ" கத்தோலிக்க மறைமாவட்டத்தின் திருத்தொண்டர் சபை (Order of Deacons of the Catholic Diocese of Bergamo (Italy)

புனிதர் வின்சென்ட் "சரகோஸ்ஸா" தேவாலயத்தின் (Church of Saragossa) திருத்தொண்டரும், ஸ்பெயின் நாட்டைச் சேர்ந்த ஒரு கிறிஸ்தவ மறைசாட்சியும் ஆவார்.

ஸ்பெயின் நாட்டின் "சரகோஸ்ஸா" (Saragossa) அருகேயுள்ள "ஹூயெஸ்கா" (Huesca) என்னுமிடத்தில், தோராயமாக மூன்றாம் நூற்றாண்டின் இறுதிப்பகுதியில் பிறந்த இப்புனிதரின் தந்தையார், "யூட்ரிஷியஸ்" (Eutricius) ஆவார். தாயார் பெயர், "எனோலா" (Enola) ஆகும். பெற்றோர் இருவருமே "ஓஸ்கா" (native of Osca) குடிகளாவர்.

தமது வாழ்வின் பெரும்பகுதியை "சரகோஸ்ஸா" (Saragossa) நகரிலேயே கழித்த இவர், கல்வியையும் இங்கேயே கற்றார். "சரகோஸ்ஸா" மறைமாவட்டத்தின் ஆயர் "வலேரியஸ்" (Bishop Valerius of Saragossa) வின்சென்ட்டை திருத்தொண்டராக அருட்பொழிவு செய்வித்தார். சரியாக பேச்சுத்திறன் இல்லாத, (திக்கும்) (Speech Impediment) வழக்கமுள்ள ஆயர் அவர்கள், வின்சென்ட்டை மறைமாவட்டம் முழுதும் சென்று மறை பிரசங்கிக்க பணித்தார். வின்சென்ட் ஆயரது பேச்சாளராக செயல்பட்டார்.

ரோமப் பேரரசன் டையோக்லேஷியன் (Roman Emperor Diocletian) கிறிஸ்தவர்களை வாட்டி வதைத்து துன்புறுத்தல்களைத் தொடங்கியபோது, இவர்களிருவரும் வலேன்சியாவிலுள்ள ரோம ஆளுநர் "டேசியன்" (Dacian in Valencia) முன்னால் கொண்டுபோய் நிறுத்தப்பட்டார்கள். வின்சென்ட்டும் ஆயர் வலேரியஸும் வலேன்சிய சிறையில் அடைக்கப்பட்டனர். இருவரும் கொடிய வேதனைகளுக்கு ஆளானார்கள். இறுதியில், புனித நூல்களை தீயிலிட ஒப்புக்கொண்டால் இருவரையும் விடுதலை செய்வதாக ஆளுநர் சொன்னான். ஆனால், வின்சென்ட் அதற்கு மறுத்துவிட்டார். ஆயரின் சார்பாக பேசிய வின்சென்ட், எந்தவித பயமுறுத்தல்களுக்கும் பணியப்போவதில்லை என்று கூறிவிட்டார்.

இவரது பேச்சால் ஆத்திரமுற்ற ஆளுநரின் உத்தரவின்பேரில், படைவீரர்கள் இவரை மூச்சுவிட முடியாத அளவிற்கு அடித்து உதைத்தனர். உடைந்த கண்ணாடி துண்டுகளை கொண்டு உடல் முழுவதையும் குத்திக் கிழித்தனர். காயங்களின்மேல் உப்பு தடவினார். இரும்புக் கம்பியை சூடாக்கி உடலெங்கும் சுட்டுப் பொசுக்கினர். தோல்களை கூர்மையான ஊசிகொண்டு குத்தி கிழித்தனர். அளவற்ற வேதனை ஏற்படுத்தினர். தங்களின் விருப்பப்படி அவரை அக்கொடியவர்கள் கொன்றனர்.

புனிதர் வின்சென்ட்டின் உடல் ஒரு சாக்குப் பையில் கட்டப்பட்டு கடலில் எறியப்பட்டது. ஆனால், உடனே கிறிஸ்தவ மக்கள் அதனை மீட்டெடுத்தனர். வயதான ஆயர் வலேரியஸ் நாடு கடத்தப்பட்டார்.

புனிதர் வின்சென்ட் சிறைச்சாலையில் துன்புறுத்தப்பட்டபோது மிகவும் அசாதரணமான அமைதியை கடைப்பிடித்தார். இது, சிறை அதிகாரியை அதிசயப்பட வைத்தது. பின்னர், தமது பாவங்களுக்காக மனம் வருந்திய சிறைச்சாலை அதிகாரி, மனம் மாறினார்.

Also known as

• Vincent of Zaragoza

• Vincent the Deacon

• Vincent Tourante

• Vincent of Aragon

• Vincent of Huesca

Profile

Friend of Saint Valerius of Saragossa in Spain, and served as his deacon. Imprisoned and tortured in Valencia, Spain for his faith during the persecutions of Diocletian; part of his time was spent being burned on a gridiron. While in prison, he converted his jailer. Was finally offered release if he would give up the scripture texts for burning, but he refused. Martyr. Acts written by the poet Prudentius.

Born

at Heusca, Aragon (in modern Spain)

Died

304 at Valencia, Spain

Patronage

• vine dressers

• vinegar makers

• vintners

• wine growers

• wine makers

• Portugal

• 5 cities

Representation

• deacon being torn by hooks

• deacon holding a ewer

• deacon holding a millstone

• deacon holding several ewers and a book

• deacon with a raven

• deceased deacon whose body is being defended by ravens

Blessed Ladislao Batthyány-Strattmann

Also known as

• Ladislaus Batthyány-Strattmann

• László Batthyány-Strattmann

Profile

Born into an ancient noble Hungarian family, the sixth of ten brothers. His family moved to Austria when he was six years old, and his mother died when Ladislao was twelve. When of age he studied agriculture, chemistry, physics, philosophy, literature, music, and medicine at the University of Vienna, graduating with a medical degree in 1900. On 10 November 1898 he married Countess Maria Teresa Coreth, a pious woman, and the couple had thirteen children; the whole family attended Mass and prayed the Rosary every day.

In 1902 Ladislaus opened a private 25-bed hospital in Kittsee, Austria. He worked there as a general practitioner, and when he had sufficient staff, specialized as a surgeon and eye doctor. During World War I the flood of injured soldiers required him to expand the hospital to 120 beds.

In 1915 Ladislaus inherited the castle of Körmend, Hungary, and with it the family name Strattman and the title of Prince. In 1920 he moved his family to the castle, and turned one wing into a hospital specializing in eye diseases. Ladislaus' skills led him to become an internationally known specialist in opthamology.

Dr Ladislaus never turned away a patient because they could not pay, and provided funds to the destitute. He treated all, kept them in hospital as long as necessary, gave away medications, accepted what patients would pay when they would, but never asked a fee from anyone except that they pray an Our Father for him. He prayed over each patient before working on them, knew that his skills were simply God working through his hands, and saw his family fortune as a way to help the poor. He was considered a saint in life by his family, his patients and fellow healers.

Born

20 October 1870 in Dunakiliti, Hungary

Died

• 22 January 1931 at Vienna, Austria of bladder cancer

• buried in the family tomb in Güssing, Hungary

Beatified

23 March 2003 by Pope John Paul II

Blessed Laura Vicuña

Profile

Daughter of Jose Domingo Vicuña and Mercedes Pino. Her father was a soldier, and Laura was born three months after the outbreak of civil war in Chile. With her husband in arms, and herself and her infant in peril, Laura's mother moved across the Andes to raise the girl in Las Lajas, Argentina. Laura's father was killed soon after, and to survive, Mercedes became the mistress and common-law wife of a man named Manuel Mora.

Mora paid for Laura to attend a boarding school run by the Salesian Sisters, where the girl was extremely happy and helpful. She made her First Communion on 2 June 1901, a decisive moment in her life. "Oh my God, I want to love you and serve you all my life," she wrote in her notebook. "I give you my soul, my heart, my whole self." She tried then, at age ten, to join the Salesians, but her bishop recommended that she wait.

Home for Christmas holidays, Laura had to fend off the repeated amorous advances of Mora, finally being forced to flee the house to avoid him. She prayed to be spared the life her mother was leading, offered her own life if they could escape from it, and asked her confessor again for permission to join the Salesians. Because he knew of that no matter how inconvenient it was, Laura had a true call to the religious life, he permitted it. She joined the Sodality of the Children of Mary on 8 December 1901.

In late 1903, Laura became severely ill, and returned to her mother. On 14 January 1904, in a drunken rage, Mora began ordering the mother and daughter around. Laura tried to run from the house, but Mora caught her and beat her unconcious. Though she recovered conciousness, Laura never recovered her health, dying eight days later from a combination the disease and abuse. When Mercedes learned of her daughter's offer to die for her, Laura's mother left Mora and returned to the Church.

Born

5 April 1891 in at Santiago, Chile

Died

22 January 1904 at Junín de los Andes, Neuquén, Argentina

Beatified

3 September 1988 by Pope John Paul II

Patronage

• abuse victims

• against incest

• against the death of parents

• Argentina

• incest victims

• martyrs

Saint Vincent Pallotti

 புனிதர் வின்சென்ட் பல்லொட்டி 

மறைப்பணியாளர், குரு, நிறுவனர்:

பிறப்பு: ஏப்ரல் 21, 1795

ரோம், திருத்தந்தையர் மாநிலங்கள்

இறப்பு: ஜனவரி 22, 1850 (வயது 54)

ரோம், திருத்தந்தையர் மாநிலங்கள்

ஏற்கும் சமயம்:

ரோமன் கத்தோலிக்க திருச்சபை

முக்திபேறு பட்டம்: ஜனவரி 22, 1950

திருத்தந்தை பன்னிரெண்டாம் பயஸ்

புனிதர் பட்டம்: ஜனவரி 20, 1963

திருத்தந்தை இருபத்துமூன்றாம் ஜான்

நினைவுத் திருநாள்: ஜனவரி 22

புனிதர் வின்சென்ட் பல்லொட்டி, ஒரு இத்தாலிய குருவும், மறைப்பணியாளரும் ஆவார். “கத்தோலிக்க அப்போஸ்தலிக்க சமூகம்” (Society of the Catholic Apostolate) எனும் சமூகத்தினை நிறுவியவரும் இவரேயாவார். பின்னாளில் இது, “மறைப்பணிகளின் பக்தி சமூகம்” (Pious Society of Missions) (சுருக்கமாக, “பல்லொட்டைன்ஸ்” (The Pallottines) எனும் பெயருடன் விளங்கியது. இதன் அசல் பெயர் கி.பி. 1947ம் ஆண்டில் மீட்டெடுக்கப்பட்டது. இவர், கத்தோலிக்க நடவடிக்கைகளின் முன்னோடியாக கருதப்படுகிறார்.

கி.பி. 1795ம் ஆண்டு, ஏப்ரல் மாதம், 21ம் தேதி, ரோம் நகரில் பிறந்த புனிதர் விசென்ட் பல்லோட்டியின் தந்தையார் பெயர், “பியெட்ரோ” (Pietro) ஆகும். இவரது தாயாரின் பெயர், “மகதலினா” (Magdalena De Rossi Pallotti) ஆகும். இவர், இத்தாலியின் “பெருஜியா” (Perugia) பிராந்தியத்தின் “நார்சியா” (Norcia) எனும் நகரின் “பல்லொட்டி” (Pallotti) மற்றும் ரோம் நகரின் “டி ரொஸ்ஸி” (De Rossi of Rome) ஆகிய உயர் குடும்பங்களைச் சேர்ந்தவர் ஆவார். தமது ஆரம்பக் கல்வியை “சான் பேண்டலோனின் பக்திமார்க்க பள்ளிகளில்” (Pious Schools of San Pantaleone) கற்ற இவர், அங்கிருந்து “ரோமன் கல்லூரிக்கு” (Roman College) சென்றார். பதினாறு வயதில் ஒரு குரு ஆக தீர்மானித்த இவர், கி.பி. 1820ம் ஆண்டு, மே மாதம், பதினாறாம் தேதி, குருத்துவம் பெற்றார். அதன்பின்னர், விரைவிலேயே இறையியலில் முனைவர் பட்டம் பெற்றார். அதிக உயரமற்ற இவர், சற்றே குள்ளமானவராகவும், நீலநிற பெரிய கண்களைக் கொண்டவராகவும், கூர்ந்து ஊடுருவும் பார்வையுடன் கண்ணோட்டம் கொண்டவராக விவரிக்கப்படுகின்றார்.

ஆரம்பத்தில், அவர் “சாபியென்சா பல்கலைக்கழகத்தில்” (Sapienza University) உதவி பேராசிரியராகப் பணியாற்றினார். ஆனால் ஆன்மீக மேய்ப்புப் பணிகளில் தன்னை ஈடுபடுத்திக்கொண்ட பின்னர் விரைவில் அப்பணியை ராஜினாமா செய்தார். பல்லோட்டி தன் வாழ்நாளின் பெரும்பகுதியை நகரின் புறநகர்ப் பகுதிகளில் ஏழைகளை கவனித்துக்கொள்வதை தன்னலமின்றி கவனித்தார். இவர், காலணிகள் தைக்கும் தொழிலாளர்கள், தையல்காரர்கள், குதிரை வண்டி ஓட்டுபவர்கள், தச்சர்கள் மற்றும் தோட்டக்காரர்கள் ஆகியோருக்காக பள்ளிக்கூடங்களை நிறுவி நடத்தினார். இதனால் அவர்கள் தங்களது தொழிலில் சிறப்பாக பணியாற்ற இயன்றது. இளம் விவசாயிகள் மற்றும் தனித்திறன் இல்லாத தொழிலாளர்களுக்காகவும் மாலைநேர பள்ளிகளை நடத்தினார். அவர் விரைவில், "இரண்டாவது புனிதர் பிலிப் நேரி" (Second St. Philip Neri) என்று அறியப்பட்டார்.

கி.பி. 1835ம் ஆண்டு, ஜனவரி மாதம், ஒன்பதாம் தேதி, பல்லொட்டி “கத்தோலிக்க அப்போஸ்தலிக்க ஐக்கியம்” (Union of Catholic Apostolate) என்றொரு அமைப்பினை நிறுவினார். அவர் தனது கருத்துக்களை பின்வரும் வார்த்தைகளில் வெளிப்படுத்தினார்:-

“கத்தோலிக்க அப்போஸ்தலிக்க ஐக்கியம்” என்பது, ஒரு உலகளாவிய ஐக்கியமாகும். அனைத்து வகுப்பு மக்களுக்கும் பொதுவான இந்த அமைப்பிலுள்ளவர்களின் பணியானது, கடவுளின் பெரும் மாட்சிமைக்காகவும், தமது மற்றும் அயலார்களின் இரட்சிப்பிற்காகவும் இருக்கவேண்டும்”

அதே வருடம் ஜூலை மாதம், 11ம் தேதி, திருத்தந்தை “பதினாறாம் கிரகோரி” (Pope Gregory XVI) இவ்வமைப்பிற்கு தமது அங்கீகாரத்தை அளித்தார். இச்சபை, “அப்போஸ்தலர்களின் அரசியான அன்னை மரியாளின்” (Mary, Queen of Apostles) பாதுகாவலின் கீழ் வைக்கப்பட்டது. கி.பி. 1837ம் ஆண்டில் காலரா நோய்த் தாக்கத்தின்போது, பல்லொட்டி தொடர்ந்து பாதிக்கப்பட்ட மக்களுக்கு ஊழியம் செய்தார். விசுவாசத்திற்கான மறை பரப்புரையாளர்களுக்கான சமூக அமைப்பின் நகலாக இவ்வமைப்பு இருந்தது என்ற காரணம் காட்டி, கி.பி. 1838ம் ஆண்டு, இதனை கலைக்க உத்தரவிடப்பட்டது. பல்லொட்டி, இந்த கலைப்பு உத்தரவுக்கு எதிராக திருத்தந்தையிடம் மேல்முறையீடு செய்தார். அதன் காரணமாக, கலைப்பு உத்தரவு திரும்ப பெறப்பட்டது.

கி.பி. 2003ம் ஆண்டு, அக்டோபர் மாதம், 28ம் நாள், “கத்தோலிக்க அப்போஸ்தலிக்க ஐக்கியம்,” “விசுவாசிகளின் சர்வதேச பொதுச் சங்கம்” (International Public Association of the Faithful) என்று “திருத்தந்தையர் ஆலோசனை மன்றத்தால்” பிரகடணம் செய்யப்பட்டது.

கி.பி. 1850ம் ஆண்டு, ஜனவரி மாதம், 22ம் நாள் மரித்த வின்சென்ட் பல்லொட்டி, ரோம் நகரின் “ஓன்டா” எனுமிடத்திலுள்ள “சான் சல்வடோர்” (Church of San Salvatore in Onda) தேவாலயத்தில் அடக்கம் செய்யப்பட்டார்.

இவரது நினைவுத் திருநாள், ஜனவரி மாதம், 22ம் நாள் ஆகும்.

Profile

Born to the Italian nobility. Priest. Taught theology. He lived in constant danger working with the sick during a cholera epidemic. Highly successful fund-raiser for charities for the poor. Founded guilds for workers, agricultural schools, loan associations, orphanages and homes for girls. Felt a strong calling to bring Christ to Muslims, and founded a program to incorporate lay people in the apostolate of priests. Founded the Pious Society of Missions (Pallottines) for urban mission work. Started the special observance of the Octave of Epiphany for the reunion of the Eastern and Roman Churches, and the return of the Church in England.

Born

21 April 1795 in Rome, Italy

Died

• 22 January 1850 in Rome, Italy from a severe cold

• probably caught the fatal illness on a cold rainy night when he gave his cloak to a beggar who had none

Canonized

20 January 1963 by Pope John XXIII

Blessed Bernard of Vienne

Also known as

Barnard, Barnardo

Profile

Born to the French nobility. Military officer in the army of Blessed Charlemagne. Upon the death of his parents, he retired from the military, divided his property into three parts (one for the Church, one for the poor, one for his children), bought the monastery in Ambronay, and retired there. Abbot at Ambronay in 805. Archbishop of Vienne, France in 810; Bernard resisted the appointment but accepted after being ordered to do so by Charlemagne and Pope Saint Leo III. Worked to unite the Church in France and the East, trying to overcome their differences in the use and attitude to images. He became embroiled in the political division of lands in France, was ordered deposed by the winning side, and retired from public life to concentrate on the pastoral duties of his see. The town of Romans grew up around the place were he used to go for solitude.

Born

778 near Lyons, France

Died

• 23 January 842 at Vienne, France of natural causes

• re-interred on 23 April 944

• relics destroyed by Huguenots in the 16th century

Beatified

1907 by Pope Saint Pius X (cultus confirmation)

Patronage

agricultural workers, farm workers, farmers, field hands, husbandmen

Blessed Giuseppe Nascimbeni

Also known as

Joseph Nascimbeni

Profile

Son of a carpenter. Franciscan tertiary. Priest in the diocese of Verona, Italy, ordained in 1874. Elementary school teacher at San Pietro di Lavagano, Italy for three years. Parish priest at Castelletto del Garda, Italy, an area that was poor and very removed from the modern world. He worked to improve living conditions, bringing in better plumbing and electrical service, connecting them to the outside world by mail and telegraph, and started a craft school; he even did part of the brick work on the new parish church. Founded the Little Sisters of the Holy Family to help with his work when the Ursulines were unable to work in his parish; when the Little Sisters received papal approval in 1909, they already had 64 houses and 320 sisters working with the sick and elderly; they continue their good work today in several countries. Father Giuseppe suffered from a stroke in 1916, and spent his final five years in a wheelchair.

Born

22 March 1851 in Torri del Benaco, Verona, Italy

Died

22 January 1922 in Castelletto del Garda, Verona, Italy of natural causes

Beatified

17 April 1988 by Pope John Paul II

Blessed Theodolinda the Queen

Also known as

• Theodolinda of Monza

• Dietlind, Dietlinde, Teodolinda, Teolinda, Theodelind, Theodelinde, Theudelinde

Profile

Born to the nobility, the daughter of Wandrada and Duke Garibald I of Bavaria. She married King Authari of the Lombards in 588 in an arranged, political marriage, and was widowed in 590. In 591 she married Agilulf of Turin who ascended as the new king of the Lombards. Theodolinda devoted herself to restoring orthodox Christianity against the heresy of Arianism. She helped convert Agilulf to Catholicism from Arianism, and the two donated great wealth to existing churches, funded new churches in the Lombardy and Tuscany regions, and helped forward the work of Pope Saint Gregory the Great and Saint Columbanus of Bobbio. Mother of Prince Adaloaldo in 603. Widowed again in 616, she served as regent during a period of great political turmoil until Adaloaldo was an adult.

Born

570 in Regensburg, Germany

Died

22 January 627 in Monza, Italy

Saint Olcese

Also known as

Ursicino, Ursicinus

Profile

Bishop in Gaul (modern France) in the late 4th and early 5th century. When his region was invaded by Vandals c.407, Olcese fled to a village in the Liguria area of modern Italy; the town is today known as Sant’Olcese. There he lived as a prayerful hermit, and worked to convert the people of the region.

Legend says that a bear once killed one of a pair of oxen that were pulling a cart of building materials for Saint Olcese. The bear then turned to attack Olcese, but the saint blessed the bear, made the sign of the cross over it, and the animal took the place of the ox it had just killed. The bear and the remaining ox then hauled the materials to the site where Olcese used them to build a church.

Died

• early 5th century in Sant’Olcese, Liguria, Italy of natural causes

• relics known to have been enshrined in the local church in Sant’Olcese since at least 1155

Representation

with a cart that is being pulled by a bear and an ox yoked together

Saint Anastasius the Persian

Also known as

Anastasius XIV, Magundat

Profile

Pagan magician. Soldier in the army of Persian king Khusrow II during the campaign that brought the Holy Cross from Jerusalem to Persia. Magundat was so impressed by the obvious power of the relic, and the devotion and sanctity of the Christians who flocked to it, that he converted to Christianity, left the army, took the name Anastasius, and became a monk in Jerusalem. After seven years of prayer and solitude, Anastasius returned to Persia to convert his countrymen. He was soon arrested for his faith, and was promised high honours if he would deny Christ and return to the service of Khusrow; he declined. Martyred with about 70 other Christians whose names have not come down to us.

Born

in Persia as Magundat

Died

• strangled and beheaded in 628 in Persia

• relics translated to Palestine, and then to Rome

Patronage

• against headaches

• goldsmiths

Blessed Maria Mancini

அருளாளர்_மரிய_மன்சினி (1355-1431)

ஜனவரி 22

இவர் (#BlMariaMancini) இவர் இத்தாலியை சார்ந்தவர்.

இவர் திருமணம் முடித்துத் தன்னுடைய கணவர் மற்றும் பிள்ளைகளோடு மகிழ்ச்சி வாழ்ந்து வந்த வேளையில், இவரது கணவரும் பிள்ளைகளும் திடீரென இறந்தனர். இதனால் இவர் சியன்னா நகர்ப் புனித கத்தரீனிடம் சீடராகச் சேர்ந்து துறவற வாழ்க்கை வாழத் தொடங்கினார்.

இவரிருந்த துறவு மடத்தில் இருந்த துறவிகள் ஏனோதானோ என்று வாழ்ந்து வந்த வேளையில் இவர் இறைவனிடம் ஆழமான நம்பிக்கைகொண்டு வாழ்ந்து வந்தார். இதனால் இவர் அங்கிருந்த துறவிகளுக்குத் தவைவியானார்.

சிறிது காலத்திற்குப் பிறகு பைசா நகரில் இருந்த வேறொரு துறவுமடத்திற்கு மாற்றலான இவர், அங்கிருந்த சபைத் தலைவிக்குப் பெரிதும் உதவியாய் இருந்தார். இவர் இறைவேண்டலில் உறுதியாக இருந்தார். மேலும் ஆண்டவரின் பாடுகளைக் குறித்து நிறைய காட்சிகளைக் கண்டார். 

இப்படிப்பட்டவர் 1431 ஆம் ஆண்டு இறையடி சேர்ந்தார். இவருக்குத் திருத்தந்தை ஒன்பதாம் பயஸ் 1855 ஆம் ஆண்டு புனிதர் பட்டம் அளித்தார்.

Additional Memorial

30 January (Dominicans)

Profile

By age 25, Maria had been married twice, to Baccio Mancini and them Guillermo Spezzalaste, widowed twice, and saw all seven of her children die in childhood. She became a spiritual student Saint Catherine of Siena and took the veil of the Dominican Third Order at the Holy Cross monastery in Pisa, Tuscany, Italy. Discipline there was lax, and many of the sisters were more meddlesome than holy. Maria was soon the leader of a small group of young, pious but timid sisters, all of whom moved to the new monastery of Saint Dominic in Pisa. Maria assisted its founder, Blessed Chiara Gambacorta, to make the house an example of the Domincan religious life. Prioress of the house for ten years. Received visions of the wounded Jesus.

Died

• 22 January 1431 in Pisa, Italy of natural causes

• buried in the church of the Saint Dominic monastery in Pisa

Beatified

2 August 1855 by Pope Pius IX (cultus confirmation)

Saint Francesc Gil de Federich de Sans

Additional Memorial

24 November as one of the Martyrs of Vietnam

Profile

Educated in Barcelona, Spain where he joined the Dominicans. Priest. Missionary to the Philippines. Missionary to Vietnam in 1732. Spent nine years in prison for his faith during which he converted fellow prisoners and supervised evangelists on the outside. Martyr.

Born

14 December 1702 in Tortosa, Spain

Died

beheaded on 22 January 1745 in Thang Long, Hanoi, Vietnam

Canonized

19 June 1988 by Pope John Paul II

Saint Gaudentius of Novara

Also known as

Gaudentus

Profile

Convert. Priest at Ivrea near Turin, Italy. Friend of Saint Laurence of Novara, Saint Eusebius of Vercelli and Saint Ambrose of Milan. Bishop of Novara, Italy from 398 until his death, serving for nearly 20 years. Legend says that after his death, the corpse began repeating sermons Gaudentius had given so that his priests could write them down and continue to use them.

Born

Ivrea, Italy

Died

417 of natural causes

Patronage

Novara, Italy

Blessed William Patenson

Also known as

William Pattenson

Addtional Memorial

29 October as one of the Martyrs of Douai

Profile

Studied at Rheims, France. Ordained in September 1587. Returned to England in 1588 to minister to covert Catholics. Arrested in Clerkwenwell, England in December 1591 at a private home where he was saying Mass. He was condemned to death for the crime of priesthood. While in awaiting his execution, he ministered to other prisoners, and converted six of them to Catholicism.

Born

Durham, England

Died

hanged, drawn, and quartered on 22 January 1592 at Tyburn, London, England

Beatified

15 December 1929 by Pope Pius XI

Saint Mateo Alonso de Leciñana

Also known as

• Alfonso Leciniana

• Alonso Leciniana

• Mateo Alonso de Leciñana y Alonso

• Matthew Alonso Leziniana

Additional Memorial

24 November as one of the Martyrs of Vietnam

Profile

Dominican priest. Missionary to the Philippines, and then to Vietnam. Martyr.

Born

26 November 1702 in Nava del Rey, Valladolid, Spain

Died

beheaded on 22 January 1745 in Thang Long, Hanoi, Vietnam

Canonized

19 June 1988 by Pope John Paul II

Saint Valerius of Saragossa

Also known as

Valerio, Valero

Profile

Bishop of Zaragoza, Spain from 290 to 315. Attended the Council of Iliberis. Imprisoned and then exiled during the persecutions of Diocletian, but returned to his see after the Edict of Toleration. Friend of Saint Vincent of Saragossa, who served as his deacon.

Died

• 315

• relics translated to Roda, Spain

• head and arm translated to Zaragoza, Spain

Patronage

Zaragoza, Spain

Saint Brithwald of Ramsbury

Also known as

• Birthwald of Glastonbury

• Brithwald of Sarum

• Berhtwald, Bertwald, Birthwold, Brihtwald, Brithwold, Britwaldus, Britwold

Profile

Benedictine monk at Glastonbury Abbey. Bishop of Ramsbury, England in 1005; he served for 40 years. He eventually moved his see to Old Sarum (modern Salisbury, England). Benefactor of Glastonbury and Malmesbury abbeys. Given to visions, and had the gift of prophecy.

Died

• 1045 of natural causes

• buried at Glastonbury Abbey, England

Blessed Walter of Himmerode

Also known as

• Walter of Bierbeek

• Walter of Himmerod

• Walter of Villers

• Gautier, Gualterius, Walther, Waltherus

Profile

Knight in the Third Crusade, and frequent combatant in royal jousts. Benedictine Cistercian monk at Himerrode (in modern Germany). He served his house as guest master, confessor to his brother monks, and as a gentle example to all who met him.

Born

Brabant (in modern Belgium)

Died

1222 at Villers, Belgium of natural causes

Blessed Esteve Santacana Armengol

Also known as

Father Remigi of El Papiol

Profile

Franciscan Capuchin priest. Murdered by Marxists in the Spanish Civil War.

Born

20 September 1885 in El Papiol, Barcelona, Spain

Died

22 January 1937 in Cerdanyola, Barcelona, Spain

Beatified

• 21 November 2015 by Pope Francis

• celebrated at the cathedral of Santa Creu i Santa Eulàlia, Barcelona, Spain presided by Cardinal Angelo Amato

Saint Dominic of Sora

Profile

Benedictine monk and abbot. Founded nine monasteries in in the kingdom of Naples (in modern Italy) including Scandrilia, Sora, and Sangro.

Born

c.951 at Foligno, Etruria (Tuscany district of modern Italy)

Died

1031 at Sora, Campania, Italy of natural causes

Patronage

• against fever

• against snakes

Saint Blaesilla

Profile

Daughter of Saint Paula. Friend and spiritual student of Saint Jerome. Married in her teens to Furius, son of Titiana; widowed after only seven months, after which she consecrated herself to God. Student of Hebrew.

Born

c.363

Died

383 in Rome, Italy of a fever

Patronage

• brides

• widows

Saint Vincent of Puigcerda

Profile

Brother of Saint Orontius of Puigcerda. Missionary in the Pyrenees, working with Saint Orontius and Saint Victor of Puigcerda. Martyr.

Born

at Cimiez, France

Died

• martyred in 305 at Puigcerda, Spain

• relics enshrined at Embrun, France

Saint Orontius of Puigcerda

Profile

Brother of Saint Vincent. Missionary in the Pyrenees, working with Saint Vincent and Saint Victor of Puigcerda. Martyr.

Born

at Cimiez, France

Died

• martyred in 305 at Puigcerda, Spain

• relics enshrined at Embrun, France

Saint Victor of Puigcerda

Profile

Missionary in the Pyrenees, working with Saint Vincent of Puigcerda and Saint Orontius of Puigcerda. Martyr.

Born

at Cimiez, France

Died

• martyred in 305 at Puigcerda, Spain

• relics enshrined at Embrun, France

Blessed Antonio della Chiesa

Profile

Dominican bishop who restored monastic life and discipline in the region of Como, Italy.

Died

1459 in Como, Lombardy, Italy of natural causes

Saint Antioco Sabaita 

Profile

Monk at the Saint Saba monastery near Bethlehem.

Born

Medosaga, Ankara, Galatia

Died

630

Also celebrated but no entry yet

• Wendreda

இன்றைய புனிதர்கள் ஜனவரி 21

 Saint Agnes of Rome

ரோம் நகர புனிதர் ஆக்னெஸ் 

கன்னி, மறைசாட்சி:

பிறப்பு: கி.பி. சுமார் 291

இறப்பு: கி.பி. சுமார் 304

ஏற்கும் சமயம்: 

ரோமன் கத்தோலிக்க திருச்சபை

கிழக்கு கத்தோலிக்க திருச்சபைகள்

கிழக்கு மரபுவழி திருச்சபை

ஆங்கிலிக்கன் சமூகம்

லூதரனியம்

ஓரியண்ட்டல் மரபுவழி திருச்சபை

முக்கிய திருத்தலங்கள்: 

"புனித ஆக்னெஸ் ஃபோரி லி முரா தேவாலயம்" மற்றும் "அகோன் என்னும் இடத்திலுள்ள புனித ஆக்னெஸ் தேவாலயம்" (இரண்டும் ரோம் நகரிலுள்ளன).

நினைவுத் திருவிழா: ஜனவரி 21

சித்தரிக்கப்படும் வகை: 

செம்மறி குட்டி, மறைசாட்சியின் உள்ளங்கை

பாதுகாவல்: 

கற்பு/ தூய்மை (Chastity); திருமண ஒப்பந்தமானோர் (Betrothed couples); தானியங்கள் (Crops); தோட்டக்காரர்கள் (Gardeners); சிறுமிகள் (Girls); பெண் வழிகாட்டிகள் (Girl Guides); மரியன்னையின் குழந்தைகள் (Children of Mary); கன்னியர் (Virgins); நியூ யார்க் (New York); ஃப்ரெஸ்னோ நகரம் (The City of Fresno); ரோம் நகரிலுள்ள 'கொலேஜியோ கேப்ரனிகா' (Colegio Capranica of Rome); பாலியல் வன்கொடுமையால் பாதிக்கப்பட்டோர் (Rape Victims); "ரோக்வில் சென்டர்" மறை மாவட்டம் (The Diocese of Rockville Centre)

புனிதர் ஆக்னெஸ், கிறிஸ்தவ விசுவாசத்துக்காக கொல்லப்பட்ட ஒரு மறைசாட்சியும், கன்னியும் ஆவார். இவர் அனைத்து கிறிஸ்தவப் பிரிவுகளிலும் புனிதராகப் போற்றப்படுகிறார். திருப்பலியில், அர்ச்சிஷ்ட மரியன்னையுடன் இணைந்து பெயர் குறிப்பிடப்பட்டு போற்றப்படும் ஏழு பெண் புனிதர்களுள் இவரும் ஒருவர் ஆவார்.

தொடக்க காலம்:

பழங்கால கிறிஸ்தவ மரபுகளின்படி, ரோம் நகரில் உயர்குல குடும்பத்தில் ஏறக்குறைய கி. பி. 291ம் ஆண்டு ஆக்னெஸ் பிறந்தார். ஆக்னெஸ் என்ற இலத்தீன் வார்த்தைக்கு செம்மறி குட்டி என்று பொருள். சிறு வயது முதலே இயேசுவின் மீது மிகுந்த அன்பு கொண்டிருந்தார். எனவே, 12 வயதிலேயே தனது கன்னிமையை இயேசுவுக்கு அர்ப்பணித்தார்.

இவர் அழகான தோற்றம் கொண்டவராக இருந்ததால் உயர்குல இளைஞர்கள் பலர் இவரை மணம் முடிக்க போட்டி போட்டுக்கொண்டு சென்றனர். ஆனால் இவரோ அவர்களிடம், “விண்ணக மணவாளர் இயேசு கிறிஸ்துவுக்கு எனது கன்னிமையைக் கையளித்து விட்டேன்” என்று கூறினார். இதனால் அந்த இளைஞர்கள் ஏமாற்றம் அடைந்தனர்.

கற்புடைமை:

“டயோக்ளேசியன்” (Diocletian) ரோம பேரரசனாக (Roman Emperor) இருந்த அக்காலத்தில், கிறிஸ்தவ சமயத்தை பின்பற்றிய மக்கள் ரோமானியர்களால் வதைத்துக் கொலை செய்யப்பட்டனர். ஆக்னெசைத் திருமணம் செய்ய முடியாமல் ஏமாந்த ஒருவன், கோபத்தில் இவர் கிறிஸ்தவர் என்பதை ரோம அதிகாரி (Prefect) “செம்ப்ரோனியஸ்” (Sempronius) என்பவனிடம் போய்க் கூறினான்.

தொடக்கத்தில் அதிகாரி இவரது மனதை மாற்ற முயற்சி செய்தான். ரோம தெய்வங்களுக்கு தூபம் காட்டினால் இவரை விட்டு விடுவதாகக் கூறினான். அது பலன் அளிக்காததால், கிறிஸ்தவர்களை கொடுமைப்படுத்தும் ஆயுதங்களை இவர்முன் கொண்டுவந்து காட்டி, மிரட்டினார்கள். இவரோ எதைக் கண்டும் அஞ்சவில்லை. இதனால் ஆக்னெசை நிர்வாணமாக தெருக்களில் இழுத்துச் சென்று விலைமாதர் இல்லத்தில் ஒப்படைக்குமாறும், யாரும் இவரை கறைபடுத்தலாம் என்றும் அதிகாரி அறிவித்தான்.

காமுகர்கள் பலரும் அவ்விடத்திற்கு சென்று இவரை நெருங்க முடியாமல் போனது. காமுகர்கள் இவரைத் தொட நெருங்கியபோதெல்லாம், “உன் வாளில் என் இரத்தக் கறை படிந்தாலும், இயேசு கிறிஸ்துவுக்கு அர்ப்பணமான என் உடலை உன்னால் கறைபடுத்த இயலாது” என்று ஆக்னஸ் கூறினார்.

வெவ்வேறு சரித்திர ஆசிரியர்களின்படி, ஆக்னெஸ் இப்படியான இக்கட்டான சூழ்நிலைகளிலிருந்து வெவ்வேறு விதமாக தப்பினார் என்கிறார்கள். இவரை பாலியல் வன்கொடுமை செய்ய சென்ற அனைவரும் மின்னல் போன்ற ஒரு ஒளி ஒன்றினால் கண்கள் குருடாகினர். இவர் அவர்கள்மேல் இரக்கம் காட்டி அவர்களுக்காக செபம் செய்தார். அப்பொழுது அவர்கள் பார்வை பெற்று மனம் மாறினார்கள் என்பர். ஒருமுறை, இவரது கூந்தலே வளர்ந்து இவரது உடலை மறைத்தது என்பர். ரோம அதிகாரி செம்ப்ரோனியஸின் மகன்கூட சென்று முயற்சித்தான். ஆனால் அவன் இறந்தே போனான். ஆக்னெஸ் அவனுக்காக செபித்தார். அதனால் அவன் உயிருடன் எழுந்து மனம் மாறினான்.

மறைசாட்சி:

இயேசுவின் மேல் கொண்ட அன்பாலும், இறுதி வரை ரோமத் தெய்வங்களை வணங்காத காரணத்தாலும் ரோம அதிகாரி இவருக்கு மரண தண்டனை விதித்தான். இவர் விறகுக் கட்டைகளின்மேல் கட்டப்பட்டு தீ வைக்கப்பட்டார். ஆனால், விறகுக் கட்டைகள் எரிய மறுத்தன. உடனே ஆத்திரமுற்ற அங்கிருந்த படைத் தலைவன், தமது வாளை உருவி அவரது தலையை வெட்டினான். இன்னுமொரு சரித்திரவியலாளரின் கூற்றின்படி, படைத்தலைவன் அவரது தொண்டையில் வாளை குத்திச் செருகியதாகவும் அதனால் பதின்மூன்றே வயதான ஆக்னெஸ் மறைசாட்சியாக மரித்ததாகவும் கூறப்படுகிறது.

புனிதர் ஆக்னேஸின் மன உறுதி, கன்னித்தன்மை, இளம் வயதில் தூய்மை வலியுறுத்தல், பழம்பெரும் அம்சங்களற்ற பாரம்பரியம் மற்றும் மரணம் பற்றி புனிதர் அம்புரோஸ் (Saint Ambrose) பின்னாளில் தமது எழுத்துக்களில் குறிப்பிட்டிருக்கிறார்.

இவர் மரித்த சில நாட்களின் பின்னர், இவரது கல்லறையில் செபித்தவாறிருந்த இவரது வளர்ப்பு சகோதரியான (இவரது “பாலூட்டும் தாதிப் பெண்ணின்” (Wet nurse) மகள்) புனிதர் “எமெரென்ஷியானா” (Saint Emerentiana), அங்கிருந்து அகல மறுத்த காரணத்தால், கல்லெறிந்து கொல்லப்பட்டார். பின்னாளில் இவர் புனிதராக அருட்பொழிவு செய்விக்கப்பட்டார்.

கிறிஸ்தவ சமயத்திற்கு சுதந்திரம் அளித்த ரோமப் பேரரசன் “முதலாம் கான்ஸ்டன்டைன்” (Constantine I) என்பவரது மகளான "புனிதர் கான்ஸ்டன்ஸ்" (Saint Constance) என்பவர் புனித ஆக்னெசின் கல்லறையில் செபித்ததால் தொழுநோயில் இருந்து குணம் அடைந்ததாகவும் கூறப்படுகிறது.

இவரது கல்லறையில் செபித்த பலருக்கும் இறைவன் அற்புதங்கள் பல செய்ததால், அக்காலம் முதலே இவர் புனிதராக வணங்கப்படுகிறார்.

Also known as

• Ines

• Ines del Campo

• Ynez

Additional Memorial

for many years there was a second feast on 28 January

Profile

Foster-sister of Saint Emerentiana. At age 12 or 13 Agnes was ordered to sacrifice to pagan gods and lose her virginity by rape. She was taken to a Roman temple to Minerva (Athena), and when led to the altar, she made the Sign of the Cross. She was threatened, then tortured when she refused to turn against God. Several young men presented themselves, offering to marry her, whether from lust or pity is not known. She said that to do so would be an insult to her heavenly Spouse, that she would keep her consecrated virginity intact, accept death, and see Christ. Martyr. Mentioned in first Eucharistic prayer. On her feast day two lambs are blessed at her church in Rome, Italy and then their wool is woven into the palliums (bands of white wool) which the pope confers on archbishops as symbol of their jurisdiction.

Died

• beheaded and burned, or tortured and stabbed to death, or stabbed in the throat (sources vary) on 21 January 254 or 304 (sources vary) at Rome, Italy

• buried beside the Via Nomentana in Rome

Name Meaning

chaste; lamb; pure one

Patronage

• affianced couples

• betrothed couples

• bodily purity

• chastity

• Children of Mary

• Colegio Capranica of Rome

• crops

• engaged couples

• gardeners

• Girl Scouts

• girls

• Manresa, Spain

• rape victims

• Rockville Centre, New York, diocese of

• virgins

Representation

• butcher

• crown of thorns

• lamb

• woman with long hair and a lamb, sometimes with a sword at her throat

• woman with a dove which holds a ring in its beak

• woman with a lamb at her side

Saint Meinrad of Einsiedeln

Also known as

• Meinrad of Reichenau

• Maynard, Meginrad, Meginrat, Meino

Profile

May have been a member of the noble Hohenzollern family. Educated, professed as a Benedictine monk, and ordained at the abbey on the island of Reichenau, in Lake Constance in Switzerland. Teacher in Zurich, Switzerland. Around 829 he withdrew to live in prayer as a hermit in the Black Forest. As word of his holiness and wisdom spread, he attracted many visitors and would-be students. In 836 he retreated to a more remote location near Einsiedeln (which means hermitage).

On 21 January 861 he received, fed, sheltered and entertained two rough-looking travellers. They were thieves, and when they found that Meinrad was a holy hermit who owned nothing worth stealing, they were so angry that they beat him to death. Legend says that his body was protected by ravens who attacked and chased away the murderers. Because he was such a holy man, he was considered a martyr, but there is no evidence that he died defending the faith.

In the years following his death, a series of hermits, including Blessed Benno, used his hermitage. In 934 a Benedictine monastery was built there. It survives today, still serving as monastery, retreat center, and pilgrimage site. The statue of the Blessed Virgin in its huge church is thought to have belonged to Meinrad himself.

Born

at Solgen, Swabia (Sülichgau near Wurtemberg)

Died

• beaten to death with clubs by robbers on 21 January 861 at Einsiedeln, Switzerland

• relics in the abbey church at Einsiedeln

Patronage

• Einsiedeln, Switzerland

• hospitality

• Swabia, Germany

Representation

• dead monk with ravens pursuing his murderers

• dead monk with two ravens near him

• monk being beaten to death with clubs by two men

• monk eating fish with a widow

• monk holding a club and ciborium

• monk with a tau staff walking into the wilderness

• monk with Saint Benedict

• two ravens

Our Lady of Altagracia

Also known as

• Our Lady of Grace

• Our Lady of High Grace

• Protector and Queen of the hearts of the Dominicans

• Tatica from Higuey

• Virgen de la Altagracia

• Virgin of Altagracia

Profile

A portrait of the Virgin Mary in a Nativity scene. It is 13 inches (33 centimeters) wide by 18 inches (45 centimeters) high, and is painted on cloth. It is a primitive work of the Spanish school, painted c.1500. The Spanish brothers Alfonso and Antonio Trejo, two of the first European settlers on Santo Domingo, brought the portrait to the island some time prior to 1502, and eventually donated it to the parish church at Higuey. It's first shrine was finished in 1572, and in 1971 it was moved to its present Basilica. The image was crowned on 15 August 1922 during the pontificate of Pius XI. Due to its age, centuries of handling by the faithful, and exposure to candle smoke, it was in sad shape, and was restored in 1978. On 25 January 1979 by Pope John Paul II crowned the image with a gold and silver tiara, his gift to the Virgin. It's frame is made of gold, enamel and precious stones, and was constructed by an unknown 18th century artisan.

The Dominicans see the image as exemplifying Our Lady watching over the island and the growth of Christianity there. The feast day is marked by services, all-night vigils, singing, dancing, and festivals in many of the towns.

Legend says that the pious daughter of a rich merchant asked her father to bring her a portrait of Our Lady of Altagracia from Santo Domingo, but no one had heard of that title. The merchant, staying overnight at a friend's house in Higuey, described his problem as they sat outdoors after dinner. An old man with a long beard, who just happened to be passing by, pulled a rolled up painting from his bindle, gave it to the merchant, and said, "This is what you are looking for." It was the Virgin of Altagracia. They gave the old man a place to stay for the night, but by dawn he was gone, not to be seen again. The merchant placed the image on their mantle, but it repeatedly disappeared only to be found outside, and the family finally returned it to the church.

Patronage

Dominican Republic

Blessed Ines de Beniganim

Also known as

• Giuseppa Maria di Sant'Agnese

• Giuseppa Teresa Albinàna

• Ines Albiniani

• Inez

• Josefa María Albiñana Gomar

• Josepha Maria

• Josepha Maria of Saint Agnes

• Josephine Mary of Saint Agnes

• Mother Agnes

Additional Memorial

23 January (Augustinians)

Profile

Born to a poor family, the daughter of Luigi and Vincenza Gomar. Her father died when Giuseppa was very young, and as a small girl she was known for a devotion to the Blessed Virgin Mary. Her uncle, who had become a subsititute father to her, tried to arrange a marriage for the girl, but she always refused, being drawn to religious life. When her mother died when Giuseppa was 18, she was free from family obligations, and joined the Discalced Augustinians on 25 October 1643 at a convent in the diocese of Valencia, Spain, taking the name Sister Giuseppa Maria di Sant'Agnese and making her vows in the summer of 1644. She worked in the convent dispensary, prepared her deceased Augustinian sisters for the grave, and spent spare time making rosaries. She became a choir nun on 18 November 1663; she spent 8 hours a day in the choir, singing when needed and spending the time between by praying for the Pope, the Church and the souls in Purgatory. Though she was uneducated and even illiterate, Sister Giuseppa was known for her theological insights, her gifts of wisdom and prophecy, and her severely ascetic life. She was consulted by people from all walks of life for her spiritual insights.

Born

9 February 1625 at Benigánim, Valencia, Spain

Died

• 21 January 1696 at Benigánim, Valencia, Spain of natural causes

• relics enshrined in the chapel of the Augustinian monastery at Benigánim

• relics stolen and lost or destroyed by anti-Catholic forces in the 1930's during the Spanish Civil War

Beatified

26 February 1888 by Pope Leo XIII

Blessed Gautier of Bruges

Also known as

• Guatier Van den Zande

• Gautier of Poitiers

• Gualterus Brugensis

• Gualterus de Brugge

• Galtier, Gauthier, Gualterus, Gualtiero, Walter

Profile

Member of the Franciscans, joining at the convent of Bruges, Belgium c.1240. Studied in Paris, France where he was the spiritual student of Saint Bonaventure of Bagnoregio. He taught theology and served as regent master in Paris from 1267 to 1269. Franciscan provincial minister for France in 1269. Part of the Franciscan general chapters in Lyon, France in 1274, Padua, Italy in 1276, and Assisi, Italy in 1279. Wrote a number of theological works, some of which have survived to today.

Chosen bishop of Poitiers, France by Pope Nicholas III on 4 December 1279; he served for over 25 years. Bishop Gautier was known as an able administrator, for his charity to the poor, and for his defense of the papal and Church rights against incursion from secular authorities. Resigning in 1305, Gautier retired to a convent in Poitiers to spend his remaining years as a prayerful Franciscan monk. Known as a miracle worker and healer.

Born

1225 in Zande, Ostend, Belgium

Died

• 21 January 1307 in Poitiers, France of natural causes

• his tomb was desecrated by Huguenots in 1562

Beatified

• popular veneration began immediately at his death

• a liturgical office in his honour was recited in the cathedral in Poitiers, France since the late 15th century

• the formal beatification is still ongoing

Patronage

against fever

Saint Publius of Malta

Also known as

Publius of Athens

Profile

Chief or prefect of the island of Malta, and a land-owner. He cared for Saint Paul when the apostle stopped there when being taken to Rome, Italy as prisoner. Paul cured Publius' father of fever and dysentery. May have been the first bishop of Malta; other writers claim he became bishop of Athens. Martyred in the persecutions of Emperor Trajan; he was approximately 92 years old at the time, and was Malta's first acknowledged saint.

Died

c.112

Patronage

• Floriana, Malta

• Malta

Saint Alban Bartholomew Roe

Additional Memorials

• 25 October as one of the Forty Martyrs of England and Wales

• 29 October as one of the Martyrs of Douai

Profile

Convert to Catholicism. Studied at the English College at Douai, France, but was dismissed for an infraction of discipline. Benedictine priest in 1612 at Dieulouard, France. Missionary to England. He was arrested and exiled in 1615 for his work. Returning to England in 1618, he was arrested again. He sat in prison until 1623 when the Spanish ambassador obtained his release on condition that Alban leave England. Soon after, Alban returned to his homeland and continued his covert ministry. Arrested again in 1625, he lay in prison for 17 years before being tried and condemned to death for the crime of priesthood. One of the Forty Martyrs of England and Wales, dying with Blessed Thomas Reynolds.

Born

1583 in Bury Saint Edmunds, Suffolk, England

Died

hanged, drawn, and quartered on 21 January 1642 at Tyburn, London, England

Canonized

25 October 1970 by Pope Paul VI

Saint Epiphanius of Pavia

Also known as

• Epiphanius the Peacemaker

• Glory of Italy

• Light of Bishops

Profile

Brother of Saint Honorata and Saint Liberata. Bishop of Pavia, Italy in 467 at age 28. Powerful and influential preacher with a reputation for sanctity, charity to the poor, and working miracles. At one time or another, he intervened for his parishioners with Emperor Anthemus, the Visigoth leader Euric, the Ostrogoth commander Theodoric, and the Burgundian Gonderbald. Ambassador to the court of Euric at Toulouse, France. Rebuilt Pavia after its destruction by invaders under Odoacer. Obtained the release of 6,000 of his parishioners captured by Gondebald; Ephiphanius died on his way home from the negotiations. One of the most influential Italian leaders during the collapse of the Western Roman Empire. His successor to the bishopric, Saint Ennodius, wrote a poetic panegyric about him.

Born

439 at Pavia, Italy

Died

• 496 at Burgundy, France of a fever

• relics translated to Hildesheim, Lower Saxony (in modern Germany) in 963

Blessed Thomas Reynolds

Also known as

• Richard Reynolds

• Thomas Green

Additional Memorials

• 29 October as one of the Martyrs of Douai

• 1 December as one of the Martyrs of Oxford University

Profile

Studied at Rheims, France, and at Valladolid and Seville in Spain. Ordained in 1592. Returned to England to minister to covert Catholics, but was arrested and exiled in 1606. He returned and worked in secret until his arrest in 1628. He spent fourteen years in prison before being martyred with Blessed Edward Stransham.

Born

c.1562 at Oxford, England as Thomas Green

Died

hanged, drawn, and quartered in 31 January 1642 at Tyburn, London, England

Beatified

15 December 1929 by Pope Pius XI

Saint Patroclus of Troyes

Also known as

Parre, Parres, Patroccus, Patroklus

Profile

Wealthy Christian of Troyes, Gaul, noted for his charity. Evangelist; he converted his successor, Saint Sabinian of Troyes. Arrested for his faith during the persecutions of Emperor Marcus Aurelius. Roman officials tried to drown him in the River Seine, but he managed to briefly escape. He was, however, recaptured, and martyred.

Died

• beheaded in 259

• relics translated to Cologne, Germany on 3 July 960

• relics translated to Soest, Westphalia, Germany on 9 December 964

• relics enshrined at Saint Patroclus church in the 13th century

Patronage

Soest, Germany

Blessed Nicholas Woodfen

Also known as

Nicholas Wheeler

Additional Memorial

• 22 November as one of the Martyrs of England, Scotland, and Wales

• 29 October as one of the Martyrs of Douai

Profile

Studied in Rheims, France. Priest. Returned to London, England to minister to covert Catholics at the Inns of Court, all the while living in Fleet Street under the name Woodfen and dressing like a lawyer. He was eventually imprisoned, tortured and executed for the crime of being a priest. Martyr.

Born

c.1550 in Leominster, Herefordshire, England

Died

hanged, drawn, and quartered on 21 January 1586 at Tyburn, London, England

Beatified

22 November 1987 by Pope John Paul II

Blessed Edward Stransham

Additional Memorials

• 29 October as one of the Martyrs of Douai

• 1 December as one of the Martyrs of Oxford University

Profile

Educated at Oxford, England, Douai and Rheims, France. Ordained in 1580. Returned to England in 1581 and covertly ministered to Catholics in London and Oxford. Arrested in 1586 and martyred for the crime of priesthood. Marytred with Blessed Thomas Reynolds

Born

at Oxford, Oxfordshire, England

Died

hanged, drawn, and quartered on 21 January 1586 at Tyburn, London, England

Beatified

15 December 1929 by Pope Pius XI

Blessed Cristiana di Paride

Also known as

Cristiana of Assisi

Profile

Cristiana was born to the nobility, the daughter of Cristiano di Paride, a knight who served as consol of Assisi. She entered the Poor Clare monastery of San Damiano in 1246 or 1247. Spiritual student of Saint Clare of Assisi, who in the summer of 1252 cured Christiana of deafness in one ear by making the sign of the cross over it and praying for her. One of those who made depositions as part of the work for the canonization of Saint Clare.

Born

early 13th century Italy

Died

latter 13th century Italy

Saint John Yi Yun-on

Also known as

• Giovanni Yi Yun-il

• Ioannes Yi Yun-il

• Yohan Yi Yun-il

Additional Memorial

20 September as one of the Martyrs of Korea

Profile

Layman farmer. Married. Father. Catechist. Beaten, whipped and executed for his faith, the last martyr of a particular state-sponsored persecution of Christians in Korea.

Born

1823 in Hongju, Chungcheong-do, South Korea

Died

beheaded on 21 January 1867 in Daegu, Gyrongsangbuk-do, South Korea

Canonized

6 May 1984 by Pope John Paul II

Saint Fructuosus of Tarragona

Profile

Bishop of Tarragona, Spain. Arrested on 16 January 259 by the Roman governor Emilian. Martyred with Saint Augurius and Saint Eulogius in the persecutions of Valerian. Saint Augustine wrote in praise of these martyrs.

Died

burned at the stake on 21 January 259 at Tarragona, Spain

Representation

bishop singing on a funeral pyre

Saint Eulogius of Tarragona

Profile

Deacon in Tarragona, Spain, working with Saint Fructuosus and Saint Augurius. Arrested in 259 by the Roman governor Emilian. Martyred in the persecutions of Valerian. Saint Augustine of Hippo wrote in praise of these martyrs.

Died

burned at the stake in 259 at Tarragona, Spain

Saint Maccalin of Waulsort

Also known as

Macallan, Maolcalain

Profile

Friend of Saint Cadroe. During a pilgrimage to the shrine of Saint Fursey in Peronne, France, Maccalin became a Benedictine monk at Gorze. Abbot at Gorze. Abbot of Saint Michael's monastery at Thierache, France. Abbot of Waulsort Abbey near Dinant, Belgium.

Born

Irish

Died

978 near Dinant, Belgium of natural causes

Saint Augurius the Martyr

Profile

Deacon in Tarragona, Spain. Arrested in 259 by the Roman governor Emilian. Martyred in the persecutions of Valerian. Saint Augustine of Hippo wrote in praise of him and his fellow martyrs.

Died

burned at the stake in 259 at Tarragona, Spain

Blessed Cristiana of Assisi

Also known as

Cristina of Assisi

Profile

Daughter of Suppo di Bernardo. Poor Clare nun. May have been one of the founders of the monastery of San Damiano in Carpello, Italy in 1217. Witnessed several of the miracles performed by Saint Clare of Assisi.

Born

early 13th century Italy

Died

mid 13th century Italy

Blessed Franciscus Bang

Additional Memorial

20 September as one of the Martyrs of Korea

Profile

Layman martyr in the apostolic vicariate of Korea.

Born

Myeoncheon, Chungcheong-do, South Korea

Died

21 January 1799 in Hongju, Chungcheong-do, South Korea

Beatified

15 August 2014 by Pope Francis

Saint Agnes of Aislinger

Profile

Lived a long life of prayer and asceticism as an anchoress in a cell next to the Augustinian convent at Rebdorf, Germany. Her reputation for wisdom and holiness was widespread.

Born

15 century in Aislingen, Bavaria, Germany

Died

21 January 1504 in Rebdort, Germany of natural causes

Saint Valerian of Trebizond

Also known as

Valarianus

Profile

During the persecutions of Diocletian she fled into the mountains, believing it was safer with the wild animals than people. However, she was caught and executed. Martyr.

Died

c.303 in Trebizond (in modern Turkey)

Saint Aquila of Trebizond

Also known as

Akylas

Profile

During the persecutions of Diocletian she fled into the mountains, believing it was safer with the wild animals than people. However, she was caught and executed. Martyr.

Died

c.303 in Trebizond (in modern Turkey)

Saint Candidus of Trebizond

Profile

During the persecutions of Diocletian she fled into the mountains, believing it was safer with the wild animals than people. However, she was caught and executed. Martyr.

Died

c.303 in Trebizond (in modern Turkey)

Saint Eugenius of Trebizond

Profile

During the persecutions of Diocletian she fled into the mountains, believing it was safer with the wild animals than people. However, she was caught and executed. Martyr.

Died

c.303 in Trebizond (in modern Turkey)

Saint Vimin of Holywood

Also known as

Gwynnin, Vimianus, Viminus, Vimmin, Vinim, Vivian, Wynnia, Wynnin

Profile

Sixth century bishop in Scotland. Founded the monastery of Holywood.

Born

Scotland

Died

c.615

Saint Anastasius of Constantinople

Profile

Monk in Constantinople. Spiritual student and biographer of Saint Maximus the Confessor.

Died

666 in Constantinople (modern Istanul, Turkey)

Saint Zacharias the Angelic

Also known as

• Zacharias of Mount Mercury

• Zaccaria...

Profile

Hermit and monk on Mount Mercury, Lucania, Italy.

Died

c.950 of natural causes

Saint Brigid of Kilbride

Also known as

• Brigid of Killbrige

• Briga of...

Profile

Friend of Saint Brigid of Kildare. Venerated in the diocese of Lismore, Ireland.

Saint Gunthildis of Biblisheim

Also known as

Gonthildis

Profile

Benedictine nun. First abbess of the Biblisheim Abbey in Alsace.

Died

1131

Saint Lawdog

Profile

There are four churches in the diocese of Saint David's, Wales that are named for this 6th century saint. No information about him has survived.

Blessed Martyrs of Laval

Also known as

Nineteen Martyrs of Laval

Profile

Fifteen men and four women who were martyred in Laval, France by anti-Catholic French Revolutionaries.

• Blessed André Duliou

• Blessed Augustin-Emmanuel Philippot

• Blessed François Duchesne

• Blessed François Migoret-Lamberdière

• Blessed Françoise Mézière

• Blessed Françoise Tréhet

• Blessed Jacques André

• Blessed Jacques Burin

• Blessed Jean-Baptiste Triquerie

• Blessed Jean-Marie Gallot

• Blessed Jeanne Veron

• Blessed John Baptist Turpin du Cormier

• Blessed Joseph Pellé

• Blessed Julien Moulé

• Blessed Julien-François Morin

• Blessed Louis Gastineau

• Blessed Marie Lhuilier

• Blessed Pierre Thomas

• Blessed René-Louis Ambroise

Born

French

Died

several dates in 1794 in Laval, Mayenne, France

Beatified

19 June 1955 by Pope Pius XII at Rome, Italy

Martyrs of Rome

Profile

Thirty Christian soldiers executed together in the persecutions of Diocletian.

Died

304 in Rome, Italy

Mercedarian Nuns of Berriz

Profile

Three pious Mercedarian nun at the monastery of Vera Cruz, Berriz, Spain who are remembered together on the Mercedarian calendar - Cristina, Mary Magdalene and Mary of Jesus

இன்றைய புனிதர்கள் ஜனவரி 20

 Saint Eustochia Calafato

Also known as

• Eustochia Calafato de Messina

• Eustochia Montevergine

• Eustochia of Messina

• Eustochium Calafato

• Smerelda Colonna

Profile

Daughter of Count Bernardo and Countess Macaldo Romano Colonna, Sicilian nobles and wealthy merchants. Legend says she was born in a stable because her mother had received a vision directing her there. Raised and educated by her pious mother, the girl felt drawn to the religious life from an early age.

Eustochia received a her own vision, the image of Christ Crucified. The experience led her to join the Poor Clare Convent of Santa Maria di Basico against the wishes of the rest of her family. Her brothers threatened to burn down the convent, and Smerelda returned home. However, seeing the girl's true devotion and desire they relented, and she returned to the convent, taking her vows and the name Eustochia.

Noted for her self-imposed penances and austerities. Believing her convent locked sufficient discipline, she joined the reform-minded Poor Clare community at Santa Maria Acommodata in 1457, a community whose discipline was so severe that local Franciscan priests refused to say Mass there, fearing they were encouraging impious excesses. She was soon joined there by a blood sister and a niece. In 1463 the group relocated to Monte delle Vergini (Maiden's Hill).

Elected abbess in 1464. Noted for her devotion to the Blessed Sacrament and to the poor of the area. The local lay people considered her their patron and protector, the cloister a place of refuge, especially during the earthquakes that rocked the area.

Born

25 March (Good Friday) 1434 at Annunziata, Messina, Italy as Smerelda Colonna

Died

• 20 January 1491 at Messina, Sicily, Italy

• entombed in the apse of the Sanctuary of Montevergine, Messina, Sicily, Italy

• body incorrupt

Canonized

11 June 1988 by Pope John Paul II at Messina, Sicily, Italy

Patron Saints

Messina, Sicily, Italy

Representation

• Poor Clare nun holding a cross

• Poor Clare nun kneeling before the Blessed Sacrament

Blessed Ursula Haider

Also known as

• Ursula of Leutkirch

• Ursula of Villingen

Profile

Orphaned soon after her birth, Usula was raised by her maternal grandmother and her uncle, Father Johannes Bör. In 1422, at age 9, she moved to the Franciscan monastery of Reute at Bad Waldsee in modern Germany to attend their school. She made her first Communion there, and became the spiritual student of Blessed Elisabeth Achler. Her life at Reute led her to be drawn to the religious life. Returning home at age 17, she received, and turned down a series of marriage proposals, and spent her time searching for the proper monastery to enter religious life. On 29 July 1431 she entered the Poor Clare convent of Valduna, Vorarlberg (in modern Austria). There she cared for the sick, especially cancer patients. Chosen abbess at Valduna in 1449.

In 1465 Mother Ursula heard a voice that prophesied that she would die in Villingen, a place she’d never heard of before. On 25 January 1480, she received an order from Pope Pius VI to go to the Black Forest village of Villingen (in modern Baden-Württemberg, Germany) to take over and reform the Poor Clare monastery there. On 18 April 1480, she and seven of her Franciscan sisters set out for the new town, and on 29 April 1480 they took over the monastery of Saint Klara. The new house was set up under the strictest form of Poor Clare discipline, and six of the sisters returned to their home convent within the first three months, but under Mother Ursula’s leadership, the house flourished, attracting many young pious women, large endowments, and developing a reputation for its piety, choral prayer, quality needle work, herbal medicines and baked goods. During a monstrous storm, her praying of the Psalms and willingness to give herself in place of the townspeople led to a vision of Mary and the Infant Jesus, placing the town of Villingen under the protection of the Blessed Virgin Mary, which saved it from the storm, and explains why the town has never been overrun in the wars that have plagued the region for centuries; the Pslams were prayed at the cloister every Lent as a commemoration of this blessing.

In 1489, ill health forced Mother Ursula to resign the abbacy, and she spent her final years as a prayerful sister, often in and out of hospital. She kept a written record of her life, visions and insights into the faith, but it has been lost.

Born

1413 in Leutkirch, Allgäu, Swabia (in modern Baden-Württemberg, Germany)

Died

• 20 January 1498 in Villingen (in modern Baden-Württemberg, Germany) of natural causes

• interred in the church of the Bicken monastery in Villingen

• re-interred beside the altar in the same church in 1701 after the church underwent remodeling

Saint Sebastian

புனிதர் செபஸ்தியார் 

பாதுகாவல் படைத்தலைவர்/ ரோம படை வீரர்/ நோய் நீக்குபவர்/ மறைசாட்சி:

பிறப்பு: கி.பி. 256

நார்போன், கௌல்

இறப்பு: ஜனவரி 20, 287

ஏற்கும் சபை/ சமயம்: 

கத்தோலிக்க திருச்சபை

கிழக்கு மரபுவழி திருச்சபை

ஓரியண்டல் மரபுவழி திருச்சபை

ஆங்கிலிக்கம்

அக்லிபயன் திருச்சபை

நினைவுத் திருவிழா: ஜனவரி 20

பாதுகாவல்: 

படை வீரர்கள், தொற்று நோய்கள், நன் மரணம், 

வில் வித்தையாளர்கள், விளையாட்டு வீரர்கள், 

"டர்லாக்" மறை மாவட்டம், (Roman Catholic Diocese of Tarlac)

இலங்கையிலுள்ள "நீர்கொழும்பு" (Negombo - Sri Lanka)

புனிதர் செபஸ்தியார், ஆதி கிறிஸ்தவ புனிதரும் மறைசாட்சியும் ஆவார். இவர் “ரோமப் பேரரசன்” (Roman emperor) “டையோக்ளேஷியன்” (Diocletian) கிறிஸ்தவர்களுக்கு எதிராகத் துவங்கிய துன்புறுத்தல்களில் மரித்தார். இவர் பெரும்பான்மையாக மரத்திலோ, தூணிலோ கட்டப்பட்டவாறு, அம்புகளால் குத்தப்பட்டு சித்தரிக்கப்பட்டாலும், இவர் அங்கு இறக்கவில்லை.

இவரை அங்கிருந்து ரோம் நகரின் புனிதர் “ஐரீன்” (St. Irene of Rome) என்பவர் காப்பாற்றி குணப்படுத்தினார். இதன் பின்பு டையோக்ளேஷியனின் செயல்களை இவர் சாடியதால், அரசனின் ஆணைப்படி இவரை தடியால் அடித்துக் கொலை செய்தனர்.

இவரின் மறைசாட்சியம் முதன் முதலில் நான்காம் நூற்றாண்டில் வாழ்ந்த மிலன் நகர ஆயர், புனிதர் அம்புரோஸ் (St. Ambrose of Milan) அவர்களின் திருப்பாடல் 118இன் மறை உரைகளில் (எண் 22) காணக்கிடைக்கின்றது. இதன்படி செபஸ்தியாரின் பக்தி மிலன் நகரின் 4ம் நூற்றாண்டிலேயே இருந்துள்ளது தெரிகின்றது.

புனித செபஸ்தியாரின் வாழ்க்கை வரலாறு:

புனித செபஸ்தியார் ஃபிரான்ஸ் நாட்டில் நர்போன் நகரில் கி.பி. 256ம் ஆண்டு பிறந்து இத்தாலியில் உள்ள மிலன் நகரில் வளர்ந்தவர்.

செபஸ்தியார் துன்புற்ற கிறிஸ்தவர்களுக்கு உதவும் நோக்கத்தோடு, ரோம பேரரசன் “காரினஸ்” (Carinus) படையில் சேர்ந்தார். தன் வீரத்தாலும் தீரத்தாலும் வெற்றி வாகைகள் பல சூடினார். அரசர்கள் டையோக்ளேஷியன் மற்றும் அவரது தம்பி “மாக்சிமியன்” (Maximian) ஆகியோர், செபஸ்தியாரின் வீரதீரத்தையும், நற்குணங்களையும் கண்டு வியந்து, அவரை தமது படைத்தளபதியாகவும் (Praetorian Guards), நம்பிக்கையுள்ள மெய்காப்பாளராகவும், நண்பராகவும் ஆக்கிக் கொண்டனர்.

அன்புப்பணி:

செபஸ்தியார் அன்னை மரியாளைத் தாயாகவும், இயேசு கிறிஸ்துவைத் தன் அரசராகவும் கொண்டு திருத்தந்தைக்கு அன்பு மகனாக விளங்கினார். தன் பட்டங்களையும் பதவிகளையும் பயன்படுத்தி, ஒடுக்கப்பட்ட ஏழைகளுக்கும், சிறையில் அடைக்கப்பட்டவர்களுக்கும், கிறிஸ்தவர்களுக்கும், அடிமைகளுக்கும் ஆதரவளித்து உதவி வந்தார்.

துன்பங்களின் தொடக்கம்:

ரோமப் பேரரசின் சக்கரவர்த்தி டையோக்ளேஷியன் புதிதாகப் பரவி வளர்ந்து வந்த இயேசு கிறிஸ்துவின் சத்திய மறையின் மேல் வெறுப்பு கொண்டான்.

கிறிஸ்தவர்களுக்கென்று தனித்தலைவர், தனிச்சட்டம் அன்பு மற்றும் சகோதரத்துவ உணர்வு, அனைவரும் கடவுளின் பிள்ளைகள் என்ற கொள்கை, மனிதனுக்கு மனிதன் சமம் என்ற கோட்பாடுகள் எல்லாம் அரசனே தெய்வம் என்ற எண்ணம் கொண்ட டையோக்ளேஷியனின்; கோபக்கனலுக்கு நெய் வார்த்தன. அவன் தன் தம்பி மாக்சீமியனுக்குக் கடிதம் எழுதி கிறிஸ்தவர்களை வேரோடு அழிக்கக் கேட்டுக்கொண்டான். மன்னன் மாக்சீமியன் கொடுங்கோலன். கிறிஸ்தவர்களை பிடித்துக் கொடுப்பவர்களுக்கு பாதி சொத்தும் மீதி மன்னனுக்கும் என்று ஆணை பிறப்பித்தான். பேராசைக்காரர்களும், கொடியவர்களும் கிறிஸ்தவர்களை பிடித்துக் கொடுத்து ஆதாயம் தேடினர். கிறிஸ்தவர்களை கொடிய விலங்குகளுக்கு இரையாக்கியும், சித்திரவதை செய்தும் மகிழ்ச்சி கொண்டனர்.

“மார்க்கஸ்” (Marcus) “மர்செல்லியன்” (Marcellian) ஆகிய இரண்டு சகோதரர்கள் இருந்தனர். இருவரும் திருத்தொண்டர்களாவர். திருமணமான இருவரும், தமது மனைவியருடனும், குழந்தைகளுடனும் ரோம் நகரில் வசித்துவந்தனர். ரோம கடவுளர்களுக்கு தமது விசுவாசத்தை அறிக்கையிட மறுத்த காரணத்துக்காக கைது செய்யப்பட்ட இருவரும் சிறையிலடைக்கப்பட்டிருந்தனர். தங்கள் வயோதிக பெற்றோரின் விருப்பத்திற்கிணங்க கிறிஸ்தவ மதத்தை மறுதலிக்க தயாராக இருந்தனர். அச்செய்தியை அறிந்த செபஸ்தியார் விரைந்து சென்று வானவர்கள் மறைசாட்சிகளுக்கான மணிமுடியை தலையில் சூடப்போகும் நேரத்தில், வேண்டாம் என தள்ள உங்களுக்கு எப்படி மனம் வந்தது? மனிதனாகிய என்னைப் பார்த்து வெட்கப்பட்டு ஒளிந்துக் கொள்ளும் நீங்கள், அதிக வல்லமையோடு இயேசு கிறிஸ்து வரும்போது எங்கு சென்று மறைந்து கொள்வீர்கள்? என்று பலவாறாக புத்திமதி சொல்லி அவர்களை திடப்படுத்தினார்.

அவரது இனிமையான கருத்தாழம் மிக்க உரையினால் சிறையில் இருந்த கைதிகள் அனைவரும் திருமுழுக்கு பெற முழு மனதாய் தயாராய் இருந்தனர். ஆனால் சிறைத் தலைவன் “நிக்கோஸ்ட்ரேஷஸ்” (Nicostratus), “தளபதியே நான் சிறைக்கதவை பூட்டவேண்டும்” என்று கண்டிப்பாகக் கூறினான்.

சிறையில் இருந்த அனைவர் நலனையும் கருத்தில் கொண்டு அவன் மனைவி “ஜோயே” (Zoe) என்பவரிடம், அவனுக்கு புத்திமதி கூறுமாறு செபஸ்தியார் கேட்டுக்கொண்டார். ஆனால் அவள் பக்கவாதத்தால் தாக்கப்பட்டு ஆறு வருடங்களாக ஊமையாய் இருப்பதை அறிந்து உருக்கமாய் செபித்து அவள் நாவில் சிலுவை அடையாளம் வரைந்து அவளைப் பேச வைத்தார். சிறையில் இருந்தோர் அனைவரும் சத்திய மறையை ஏற்றனர். சிறை அதிகாரி “நிக்கோஸ்ட்ரேஷஸ்” மனம் மாறினார். புது கிறிஸ்தவர்களை தம் வீட்டிலேயே பாதுக்காப்பாக வைப்பதாகக் கூறினார். அனைவரும் செபஸ்தியாரின் பாதம் மண்டியிட்டு கடவுளை போற்றினர்.

திமிர்வாதத்தை குணமாக்குதல்:

நகர அதிகாரி “குரோமோஷியஸ்” (Chromatius) பக்கவாதத்தால் படுத்தபடுக்கையாக இருந்தார். சிறையில் நடந்த அருள் அடையாளங்களை சிறை அதிகாரி வழியாகக் கேள்விப்பட்டு, செபஸ்தியாரை தன் வீட்டுக்கு வருமாறு அழைத்தார். வீரத்தளபதி செபஸ்தியார், இறைவன் பாதம் மண்டியிட்டு, உருக்கமாக செபித்து, நகர் அதிகாரியின் உடம்பில் சிலுவை அடையாளம் வரைந்தார். உடனே நகர் அதிகாரி சுகம் அடைந்தார். அவரும் அவர் மகன் “டிபூர்ஷியஸ்” (Tiburtius) என்ற இளைஞனும் கிறிஸ்தவர்கள் ஆயினர்.

பேராசைக்காரனின் சந்தேகம்:

ரோமைப் பேரரசின் மதிப்புக்கும் மரியாதைக்கும் உரிய வீரத்தளபதியாகிய செபஸ்தியார் ரோமானிய இளைஞர்களைப்போல் அன்றி, ஒழுக்கத்திலும் நற்குணங்களிலும் சிறந்து விளங்குவதைப் பார்த்த பேராசைக்காரன் புல்வியன், இவர் கிறிஸ்தவராகத்தான் இருக்க வேண்டும் என்று சந்தேகம் கொண்டான். இப்படியிருக்க பங்கிராசைக் கோர்வீனன் பிடித்துக் கொடுக்க, அவர் வேங்கைக்கு இரையாக்கப்பட்டார். இக்கொடிய காட்சியைக் கண்டு கண் கலங்கிய செபஸ்தியாரைப் பார்த்த புல்வியன், இவர் கிறிஸ்தவர்தான் என்பதை உறுதி செய்து கொண்டான்.

புனிதரின் துணிவு:

பிறர் ஆஸ்தியின் பேரில் ஆசை கொண்ட புல்வியன் அவரைக் காட்டிக்கொடுக்க தக்க தருணத்தை எதிர்பார்த்துக் கொண்டிருந்தான். செபஸ்தியாரோ தன் சொத்துக்கள் அனைத்தையும் இரகசியமாய் விற்று ஏழைகளுக்கு கொடுத்து விட்டார். இதை அறியாத புல்வியன் ஒரு நாள் கொலுமண்டபத்தில் நுழைந்து, மன்னனிடம், ‘அரசே தளபதி செபஸ்தியார் கிறிஸ்தவர் என்றான். மன்னன், மகா கோபம் கொண்டு புல்வியனை கொல்லப்போகும் போது செபஸ்தியார் எழுந்து, "மன்னா! ஆத்திரம் வேண்டாம்! நான் கிறிஸ்தவன்தான். கிறிஸ்தவனாய் இருப்பது என் பாக்கியம்" என்றார் அமைதியாக!

மன்னன் அதிர்ந்து போய் அமர்ந்து விட்டான். ‘நன்றி கெட்டவன்’ என்று வாயில் வந்தபடி தளபதியாரைத் திட்டத் தொடங்கினான். ஆனால் அவர் அஞ்சவும் இல்லை, அசையவுமில்லை.

மன்னன், ‘தளபதியாரே நீர் உம்முடைய இந்த வேதத்தை விட்டுவிடும். நான் மேலும் உமக்கு பல பட்டங்களும் பதவிகளும் தந்து சிறப்பிக்கிறேன். என் முதன்மைப் படைத் தளபதியையும், என் மெய்க்காப்பாளரையும் இழக்க முடியாது. ஆகவே தாங்கள் மறுப்பதாக மட்டும் சொன்னால் போதும். ஏனெனில் சட்டத்தை மாற்ற முடியாது’ என்று வேண்டினான். ஆனால் செபஸ்தியார் தான் வணங்கும் தேவன் உண்மையானவர்; அவரை மறுதலிக்க முடியாது. கிறிஸ்து ஒருவருக்கே கீழ்படிய முடியும் என்று உறுதியாகக் கூறிவிட்டார்.

ஆத்திரம் கொண்ட மன்னன் மாக்சீமியன் கோத்திராத்தூசிடம் அவரை கைது செய்யக் கூறினான். கோத்திராத்தூஸ் மறுக்கவே, கோத்திராத்தூஸ் கிறிஸ்தவர் என்பதை அறிந்து, உடனே வெளியில் இழுத்துச் சென்று கொல்ல உத்தரவிட்டான்.

செபஸ்தியார் அம்புகளால் எய்யப்படுதல்:

வெளிப்படையாக மற்ற கிறிஸ்தவர்களைப்போல் செபஸ்தியாரைக் கொன்றால் நாட்டில் குழப்பம் உண்டாகும் என்று அஞ்சிய மன்னன், அவரை இரகசியமாய் ஒர் அறையில் அடைத்து வைத்தான்.

ஆப்பிரிக்க நாட்டு வில் வீரன் அபாக்கியானை அழைத்து, ‘செபஸ்தியாரை இன்று இரவே 2 மணிக்குமேல் காட்டுப்பக்கம்; கொண்டு சென்று மரத்தில் கட்டி வைத்து, அணு அணுவாக வேதனைப்படுத்தி சல்லடையாக அம்பால் துளைத்து, சித்திரவதைப்படுத்தி கொல்லுங்கள்; தலை, இதயம், வயிறு போன்ற வர்ம இடங்களில் அம்பு எய்து உடனே கொன்றுவிடக் கூடாது. என்று கோபாவேசமாக மாக்சிமியன் கட்டளையிட்டான்.

முழந்தாள் படியிட்டு ஒர் வானதூதன் போல் இருகைகளையும் விரித்து செபித்துக் கொண்டிருந்த செபஸ்தியாரைப் பார்த்து வியந்து வணங்கினான் அபாக்கியான். பின்னர் மன்னன் கட்டளையை நிறைவேற்ற அழைத்துச்சென்றான்.

பட்டமரம் பூத்த காட்சி:

காட்டில் பட்டமரத்தில் கட்டிவைத்து மன்னனின் கட்டளைப்படி அம்பால் எய்தனர் வில்வீரர்கள். இறந்துவிட்டார் என நினைத்து கட்டுகளை அவிழ்க்க மரித்தவர் போல் கீழே விழுந்தார். செபஸ்தியாரை கட்டி வைத்த பட்டமரம் பட்டொளிவீசிப் பூத்துக்குலுங்கியது. வில்வீரர்கள் அஞ்சி நடுங்கி ஒடினர்.

அவ்வேளையில் அங்குவந்த சில கிறிஸ்தவ வீரர்கள் செபஸ்தியாரின் உடலில் உயிர் இருப்பதைக்கண்டு, இரேனே அம்மாள் என்ற கிறிஸ்தவப் பெண்ணின் வீட்டில் சேர்த்தனர். மருத்துவ குருவால் சிகிச்சை அளிக்கப்பட்டு மயக்கம் தெளிந்தார் செயஸ்தியார். தான் பெரிய வேதனைக்குப் பின்னும் இவ்வுலகிலேயே இருப்பதை நினைத்து வருந்தினார்.

கற்பின் சிகரம்:

கால் ஊன்றி நிற்கும் வலுப்பெற்றவுடனே, கொடியவன் கொடுங்கோன்மையை எதிர்த்து குரல் எழுப்பி, தட்டிக்கேட்கப் போவதாகக் கூறினார். வேண்டாம் என்று குருவானவரும் மற்றவர்களும் தடுத்தனர்.ரோமப்பிரபு பபியானின் ஒரே மகள் பபியோலா, மன்னனிடம் இனி மேல் சொல்ல வேண்டாம் என்று பணிந்து வேண்டியும் செபஸ்தியார் சம்மதிக்கவில்லை. ஆகவே அவருக்காக பரிந்து பேச அவளே மன்னனிடம் சென்றாள்.

வேதசாட்சி முடி:

கி.பி. 288ம் ஆண்டு ஜனவரி 20ம் நாள், செபஸ்தியார் மீண்டும் கால் ஊன்றிய முதல் நாள். செபஸ்தியார் மாடிமீது நின்றபடி மாக்சிமியா! மாக்சிமியா என்று அவனை பெயர் சொல்லி அழைத்தார். இரேனே அம்மாவின் வீடு அரண்மனைக்கு அருகில் என்பதால் மன்னன் அவனைக் கண்டான். அவர் உயிருடன் எலும்பும் தோலுமாக நிற்;பதைக்கண்டு வானுலகிலிருந்து நம்மை சபிப்பதற்காக அனுப்பப்பட்டாரோ? என்று அஞ்சி நடுங்கினான். அவர் மாக்சிமியா! கொடுங்கோலனே! குற்றமற்றவர்களையும் கொன்று குவிக்கிறாயே! இதோ! தெய்வ கோபாக்கினை என்னும் இடி உன் தலைமேல் விழப்போகிறது. மனம் வருந்தி மன்னிப்புக்கேட்டால் தப்பிப் பிழைப்பாய், இல்லையேல் காப்பாற்றுவார் இல்லாமல் அழிந்துபோவாய். கடவுளின் பெயரால் உன்னை எச்சரிக்கிறேன்’ என்றார் செபஸ்தியார்.

கோபம் கொண்ட மன்னன் அவர் உயிருடன் இருப்பதைக்கண்டு, அவரை இழுத்து வந்து, தன் முன்னிலையில் தடியால் அடித்துக் கொல்லுமாறு ஆணையிட்டான். கண்ணெதிரில் நடந்த படுகொலையைக் கண்ட பபியோலா மனம் வெதும்பி இல்லம் சென்றாள். கிறிஸ்தவள் ஆனாள். காலமெல்லாம் கன்னியாக வாழ்ந்து தன் வாழ்வை இயேசுவுக்காகவும், தன் பெருஞ் செல்வத்தை ஏழை எளியவர்களுக்காகவும் செலவிட்டாள்.

உடல் அடக்கம்:

செபஸ்தியாரின் உடல் கல்லுடன் கட்டி சாக்கடையில் போடப்பட்டது. அன்று இரவே நம் புனிதர் பங்கிராசின் அன்னை லூசினாவின் கனவில் தோன்றி, தன் உடல் இருக்கும் இடத்தை தெரிவித்தார். அப்புண்ணியவதி உடனே ஆட்களை அனுப்பி அவ்வுடலை எடுத்துவரச் செய்தார். செபஸ்தியாரின் திரு உடல் சுரங்கக் கல்லறையில் புனித இராயப்பர் சின்னப்பர் கல்லறைகளுக்கு அருகில் அடக்கம் செய்யப்பட்டது. இன்றும் அச்சுரங்கம் “புனித செபஸ்தியார் சுரங்கம்” என்றே அழைக்கப்படுகிறது.

கொடுங்கோலர்களின் அழிவு:

சில வருடங்களுக்குப் பின் உரோமைப் பேரரசன் தியோக்கிளேசியனும் அவன் தம்பி மாக்சிமியனும் கொன்ஸ்தந்தின் என்னும் சிற்றரசனிடம் போரிட நேர்ந்தது. திருத்தந்தை ஆசியுடன் கான்ஸ்டன்டைன் மன்னனின் படைகள் சிலுவைக் கொடியை முன்னிறுத்திப் போரிட்டன. சிலுவைக் கொடியைக் கண்ட தியோக்கிளேசியன், மாக்சிமியன் படைகள் சிதறுண்டு போயின. செபஸ்தியார் கூறியது போல மாக்சிமியனும், தியோக்கிளேசியனும் மாட்சியெல்லாம் இழந்து, நாய்களைப்போல் விரட்டப்பட்டனர். தியோக்கிளேசியன் திபேரி ஆற்றில் விழுந்து மடிந்தான். மாக்சிமியன் கஞ்சிக்கு காற்றாய் பறந்து, அலைந்து, மடிந்தான்.

கிறிஸ்தவர்களின் வெற்றி:

கான்ஸ்டன்டைன் மன்னன் வெற்றி பெற்றதும் தன் மணிமகுடத்தை திருத்தந்தையின் காலடியில் வைத்தான். அவர் ரோம பேரரசனாக அவனுக்கு முடி சூட்டினார். கிறிஸ்தவர்களுக்கு விடுதலை அளிக்கப்பட்டது. கிறிஸ்தவ மதம் அரசாங்க மதமாக மன்னனாலும் மக்களாலும் ஏற்றுக்கொள்ளப்பட்டது. சிறைப்பட்ட கிறிஸ்தவர்களால் கட்டப்பட்ட கொலுமண்டபம் அன்னை மரியாளின் ஆலயம் ஆக்கப்பட்டது. வேதசாட்சிகளின் இரத்தம் திருச்சபையின் வித்து என்பதற்கிணங்க ரோம பேரரசு கிறிஸ்தவ பேரரசாக மாறியது.

Profile

Son of a wealthy Roman family. Educated in Milan. Officer of the Imperial Roman army, and captain of the guard. Favorite of Diocletian. During Diocletian's persecution of the Christians, Sebastian visited them in prison, bringing supplies and comfort. Reported to have healed the wife of a brother soldier by making the Sign of the Cross over her. Converted soldiers and a governor to Christianity.

Charged as a Christian, Sebastian was tied to a tree, shot with arrows, and left for dead. He survived, and with the help of Saint Irene, recovered, and returned to preach to Diocletian. The emperor then had him beaten to death.

During the 14th century, the seemingly random nature of infection with the Black Death caused people to liken the plague to their villages being shot by an army of nature's archers. In desperation, they prayed for the intercession of a saint associated with archers, and Saint Sebastian became associated with the plague.

Born

at Narbonne, Gaul (part of modern France)

Died

shot with arrows c.288 at Rome, Italy

Patronage

• against cattle disease

• against plague

• diseased cattle

• dying people

• plague victims

• against enemies of religion

• archers

• armourers

• arrowsmiths

• athletes

• bookbinders

• fletchers

• gardeners

• gunsmiths

• hardware stores

• ironmongers

• lace makers

• lace workers

• lead workers

• masons

• police officers

• racquet makers

• soldiers

• stone masons

• stonecutters

• Pontifical Swiss Guards

• World Youth Day 2013

• Bacolod, Philippines, diocese of

• Tarlac, Philippines, diocese of

• 22 cities

Representation

• arrows

• crown

• naked youth tied to a tree and shot with arrows

Saint Maria Cristina dell'Immacolata Concezione

Also known as

• Adelaide Brando

• Adelaidis Brando

• Maria Cristina Brando

• Maria Cristina of the Immaculata

• Maria Christina ab Immaculata Conceptione

• Sister Maria Cristina of the Immaculate Conception

Profile

Born to a wealthy family, the daughter of Giovanni Giuseppe and Maria Concetta Marrazzo; her mother died with Adelaide was only a few days old. The girl was educated at home, felt an early call to religious life, and attended Mass daily. At age twelve she took a personal vow of chastity, and soon after tried to enter the monastery of the Sacramentine Nuns in Naples, Italy, but was stopped by her father. She eventually gained his approval to enter the Poor Clare monastery at Fiorentine, Italy but twice fell severely ill, and had to return home. Upon her recovery she returned to Naples, Italy, and joined the Sacramentine Nuns as she had wanted originally, making her vows in 1876, and taking the name Sister Maria Cristina of the Immaculate Conception. Her health broke again, and she was forced to return home.

Seeing the constant failure as a sign, while renting a room with the Teresiane Sisters of Torre del Greco in 1878 she founded the group that would become the Congregation of the Sisters, Expiatory Victims of Jesus in the Blessed Sacrament, which returned papal approval on 20 July 1903. Though they had money trouble, and Maria's health continued to suffer, the Congregation grew quickly, received help from Venerable Michelangelo of Marigliano and Blessed Ludovico of Casoria, and settled in Casoria where Maria served as superior general of the Congregation. Noted for her strong prayer life, devotion to the birth and Passion of Christ, and the Eucharist, she slept every night in a chair in a small grotto where she could rest near the exposed Host.

Born

1 May 1856 in Naples, Italy as Adelaide Brando

Died

20 January 1906 in Casoria, Naples, Italy of natural causes

Canonized

17 May 2015 by Pope Francis

Blessed Basil Anthony Marie Moreau

Profile

Ninth of fourteen children born to a poor but pious family during the French Revolution. His parents were involved in the Catholic underground during the anti-religious Revolution. Basil was educated by his priest. He entered the diocesan seminary in 1814, a school run by Sulpicians, which greatly influenced his spirituality. Ordained at the Old Visitation Convent Chapel of the Sacred Heart in Le Mans, France in 1821 at age 22.

Un-doing the damage of the French Revolution became the core of his ministry. Since most priests and religious had been forced into exile, it was almost like starting over in some parts of the country. Basil became a noted preacher and catechist, and wandered from town to town teaching and administering the sacraments. Assistant superior and theology professor at the seminary in Le Mans in 1835.

He soon gathered a group of like-minded priests, known as the Society of Auxiliary Priests, which soon worked with another informal group known as the Brothers of Saint Joseph. Discussion began on forming a religious institute, and in 1837 the two groups signed Fundamental Pact of Union, establishing the Congregation of the Holy Cross with the two groups being equal societies in one community. In 1841 a society of sisters was founded within the Congregation; the societies were called the Salvatorists, Josephites and Marianites after the three people in the Holy Family; they received formal approval in 1857, and today often call their congregations the Holy Cross Family.

Born

11 February 1799 in Laigné-en-Belin, Sarthe, France

Died

20 January 1873 in Le Mans, Sarthe, France of natural causes

Beatified

• 15 September 2007 at Centre Antarès, Le Mans, France by Pope Benedict XVI

• recognition Mass celebrated by Cardinal José Saraiva Martins

• his beatification miracle was the 1948 cure of a Canadian woman suffering from pleuritis of the left lung, and was formally acknowledged on 28 April 2006

Blessed Cyprian Michael Iwene Tansi

Also known as

Iwemmaduegbunam

Profile

Son of Tabansi of Igboezunu-Aguleri and Ejikwevi of Nteje; one of five children. Though his parents were non-Christian, they sent the boy to live with and be educated by a Christian uncle. He was baptised on 7 January 1912, and given the name Michael. Studied at Onitsha and Aguleri. Accidentally blinded in his left eye while playing with schoolmates. Taught at Holy Trinity School, Onitsha in 1920. Headmaster of Saint Joseph's School, Aguleri in 1924. Entered Saint Paul's Seminary at Igbarium in 1925. Ordained on 19 December 1937 in the archdiocese of Onitsha, Nigeria. From 1937 to 1950 he served as parish priest in Nnewi, then Dunukofia, Akpu/Ajilla, and finally Aguleri, travelling on foot for hours on end to minister to his widely-scattered parishioners. One of his notable ministries was his work with women planning to marry. Pilgrim to Rome, Italy in 1950. Travelling to England, he became an oblate at the monastery of Mount Saint Bernard. He took the name Brother Cyprian, and lived the rest of his life as a Trappist monk at the monastery.

Born

September 1903 in Igboezum, Aguleri, Nigeria as Iwemmaduegbunam

Died

• 20 January 1964 at the Royal Infirmary, Leicester, England

• buried in the cemetery of Saint Bernard's monastery

• re-interred in the priest's cemetery, Holy Trinity Cathedral, Onitsha, Nigeria on 17 October 1986

Name Meaning

let human malice not kill me (Iwemmaduegbunam)

Beatified

22 March 1998 by Pope John Paul II at Oba, Nigeria

Pope Saint Fabian

 புனிதர் ஃபேபியன் 

இருபதாம் திருத்தந்தை:

பிறப்பு: கி.பி. 200

இறப்பு: ஜனவரி 20, 250

ரோம், ரோம பேரரசு

நினைவுத் திருநாள்: ஜனவரி 20

ஏற்கும் சமயம்:

ரோமன் கத்தோலிக்க திருச்சபை

கிழக்கு மரபுவழி திருச்சபை

திருத்தந்தை ஃபேபியன், ரோம் ஆயராகவும் திருத்தந்தையாகவும் கி.பி. 236ம் ஆண்டு, ஜனவரி மாதம், 10ம் நாளிலிருந்து கி.பி. 250ம் ஆண்டு, ஜனவரி மாதம், 20ம் நாள் வரை ஆட்சி செய்தார். "ஃபேபியன்" என்னும் பெயர் இலத்தீன் மொழியில் "ஃபேபியுஸ் குடும்பத்தவர்" என்னும் பொருள்தரும்.

வரலாறு:

பண்டைய கிறிஸ்தவ வரலாற்றாசிரியர் "யூசேபியுஸ்" (Eusebius of Caesarea) என்பவர் தாம் எழுதிய "திருச்சபை வரலாறு" என்னும் நூலில் பின்வருமாறு கூறுகிறார்:

"ரோம் நகருக்குப் புதியதொரு திருத்தந்தையைத் தேர்ந்தெடுப்பதற்காக கிறிஸ்தவர்கள் ஒன்றுகூடினார்கள். அப்பதவிக்குத் தேர்ந்தெடுக்கப்பட தகுதியுடையோர் பலர் இருந்தார்கள். ஆனால் குருகுலத்தைச் சாராத, பொதுநிலையினராக இருந்த எளிய மனிதரான ஃபேபியன் மீது ஒரு புறா வந்திறங்கியது. உடனே மக்கள் ஒரே குரலாக “ஃபேபியன் திருத்தந்தை ஆக வேண்டும்” என்று குரலெழுப்பினார்கள்."

கி.பி. 244ம் ஆண்டு முதல் கி.பி. 249ம் ஆண்டு வரை ரோமப் பேரரசை ஆண்ட பேரரசன் “அராபிய பிலிப்” (Philip the Arab) என்பவருக்கும், அப்பேரரசரின் மகனுக்கும் ஃபேபியன் திருமுழுக்குக் அளித்து, அவர்களைக் கிறிஸ்தவ மதத்தில் சேர்த்தார் என்று ஒரு மரபுச் செய்தி உள்ளது.

ஃபேபியன் கிறிஸ்தவக் கல்லறைத் தோட்டங்களை மேம்படுத்தினார் என்றும், சபை நிர்வாகத்தைச் சீர்ப்படுத்தினார் என்றும், மறைச்சாட்சிகளாக இறந்தவர்கள் பற்றிய தகவல்களைச் சேகரித்து, பதிவுசெய்ய அலுவலர்களை ஏற்படுத்தினார் என்றும் தெரிகிறது.

பிற்கால வரலாற்று ஏடுகள்படி, ரோம மன்னன் 'டேசியஸ்' (Decius) கிறிஸ்தவ சமயத்தைக் கடுமையாகத் துன்புறுத்தியதால் அழிந்துபோகும் நிலையிலிருந்த அச்சமயத்துக்குப் புத்துயிர் கொடுக்கும் வண்ணம் ஃபேபியன் இன்றைய ஃபிரான்ஸ் நாட்டுப் பகுதியான கௌளில் (Gaul) கிறிஸ்தவ மறையைப் பரப்புவதற்கு கி.பி. 250ல் மறை போதகர்களை அனுப்பினார்.

ஃபேபியன், பின்வரும் ஆயர்களை ஃபிரான்ஸ் பிராந்தியத்தின் பின்வரும் இடங்களுக்கு மறை பரப்பும் பணிகளுக்காக அனுப்பினார்:

1. புனிதர் கஷியானஸ் (St. Gatianus of Tours)

சென்ற இடம்: டூர்ஸ் (Tours)

2. புனிதர் ட்ராஃபிமஸ் (St. Trophimus of Arles)

சென்ற இடம்: ஆர்ல்ஸ் (Arles)

3. புனிதர் பவுல் (St. Paul of Narbonne)

சென்ற இடம்: நார்போன் (Narbonne)

4. புனிதர் சடுர்னின் (St. Saturnin)

சென்ற இடம்: டௌலோஸ் (Toulouse)

5. புனிதர் டெனிஸ் (St. Denis)

சென்ற இடம்: பாரிஸ் (Paris)

6. புனிதர் ஆஸ்ட்ரோமொய்ன் (St. Austromoine)

சென்ற இடம்: க்ளேர்மோன்ட் (Clermont)

7. புனிதர் மார்ஷல் (St. Martial)

சென்ற இடம்: லிமோஜஸ் (Limoges)

நாடுகடத்தப்பட்டு, சார்தீனியா சுரங்கங்களில் (Sardinian Mines) இறந்த திருத்தந்தை “போன்தியன்” (Pope Pontian) மற்றும் எதிர்த்திருத்தந்தை “இப்போலித்து” (Antipope Hippolytus) ஆகியோரின் உடல்களை அங்கிருந்து ரோமுக்குக் கொண்டுவந்து, கிறிஸ்தவ முறைப்படி அடக்கம் செய்ய ஃபேபியன் ஏற்பாடு செய்தார்.

கிறிஸ்தவம் துன்புறுத்தப்படலும் ஃபேபியன் மறைச்சாட்சியாக இறத்தலும் :

திருத்தந்தை ஃபேபியன், ரோம மன்னன் “டேசியன்” (Decian) ஆட்சியின் போது கொல்லப்பட்டு மறைச்சாட்சியாக உயிர் நீத்தார் (கி.பி. 250ம் ஆண்டு, ஜனவரி மாதம், 20ம் நாள்).

ரோம மன்னன் அராபிய பிலிப்பு காலத்தில் திருச்சபை அமைதியாக செயல்பட்டது. ஆனால் கி.பி. 249ம் ஆண்டு, மன்னன் பிலிப்பின் எதிரியாக இருந்த “டேசியன்” (Decian) என்பவர் பிலிப்பைக் கொன்றுவிட்டு பதவியைக் கைப்பற்றினார். வெளியிலிருந்து படையெடுப்பைத் தடுக்க வேண்டும் என்றால் உள்நாட்டில் மக்கள் ஒரே மதத்தைக் கடைப்பிடிக்க வேண்டும் என்று டேசியன் கருதினார்.

எனவே, ரோம மக்கள் எல்லாரும் மரபுசார்ந்த ரோம மதத்தைத்தான் கடைப்பிடிக்க வேண்டும் என்றும், கிறிஸ்தவர்கள் தம் மதத்தைக் கடைப்பிடித்தால் தேசத்துரோகிகளாகக் கருதப்படுவார்கள் என்றும் மன்னர் அறிவித்தார். ரோமப் பேரரசின் தெய்வங்களுக்குப் பலி ஒப்புக்கொடுத்து, எல்லாக் குடும்பங்களும் ஓர் அடையாள அட்டை பெற்றுக் கொள்ளவேண்டும், அவ்வாறு அடையாள அட்டை பெறாதவர்கள் சிறைத் தண்டனையும் மரண தண்டனையும் பெறுவர் என்று அறிவிக்கப்பட்டது.

அடையாள அட்டை பெறாதவர்கள் நாட்டுக்கு எதிரிகள் என்றும் குற்றவாளிகள் என்றும் கருதப்பட்டனர். இதற்கு கிறிஸ்தவர்கள் மறுப்புத் தெரிவித்தனர். சிலர் உயிர் பிழைப்பதற்காக மன்னன் கேட்டபடி பலி செலுத்தி அடையாள அட்டை பெற்றார்கள். வசதி படைத்தவர்கள் பணம் கொடுத்து அடையாள அட்டை பெற்றுக்கொண்டார்கள். ஆனால் அரச ஆணையை எதிர்த்தவர்கள் சிறையிலடைக்கப்பட்டு கொடுமைகளுக்கு ஆளாயினர்.

அரச ஆணையை எதிர்த்தவர்களுள் திருத்தந்தை ஃபேபியன் முக்கியமானவர். அரச அலுவலர்கள் ஃபேபியனைக் கைதுசெய்தனர். துல்லியானோ (Tulliano) சிறையில் அவரை அடைத்தனர். அங்கு அவர் பட்டினியாலும் களைப்பாலும் கி.பி. 250ம் ஆண்டு, ஜனவரி மாதம், 20ம் நாள் மறைச்சாட்சியாக உயிர்துறந்தார்.

அடக்கம்:

திருத்தந்தை ஃபேபியனின் உடல் “கலிஸ்டஸ்” கல்லறைத் (catacomb of Callixtus) தோட்டத்தில் அடக்கம் செய்யப்பட்டது. அவர் திருச்சபையால் மறை சாட்சியாகப் போற்றப்படுகிறார்.

ஃபேபியனின் கல்லறை கி.பி. 1850ம் ஆண்டு, அகழ்வாய்வாளர் ஜோவான்னி பத்தீஸ்தா தெ ரோஸ்ஸி என்பவரால் கண்டுபிடிக்கப்பட்டது. கல்லெழுத்து கிரேக்க மொழியில் உள்ளது. இப்போது அவரது தலை மீபொருள் புனித செபஸ்தியான் பேராலயத்தில் வணக்கத்துக்கு வைக்கப்பட்டுள்ளது.

திருத்தந்தையர் நூல் தரும் பிற செய்திகள்:

திருத்தந்தை ஃபேபியன் பற்றி "திருத்தந்தையர் நூல்" (Liber Pontificalis) என்னும் ஏட்டில் மேலும் சில செய்திகள் உள்ளன. திருச்சபை பரவியிருந்த பகுதிகளை திருத்தந்தை ஏழு மண்டலங்களாகப் பிரித்தார். அவை ஒவ்வொன்றுக்கும் ஒரு திருத்தொண்டரை (Deacon) பொறுப்பாக நியமித்தார். ஏழு துணைத் திருத்தொண்டர்களையும் (Sub Deacons) ஏற்படுத்தி, அவர்கள் பிற அலுவலர்களோடு சேர்ந்து, மறைச்சாட்சிகளாக உயிர்நீத்த கிறிஸ்தவர்கள் பற்றிய நீதிமன்ற விசாரணைக் குறிப்புகளைச் சேகரித்துப் பாதுகாக்க ஏற்பாடு செய்தார்.

திருமுழுக்கின்போது பயன்படுத்தப்படுகின்ற திருத்தைலத்தை (Chrism) தயாரிக்கும் முறையை இயேசுவே தம் திருத்தூதர்களுக்குக் கற்றுக்கொடுத்தார் என்றும், அந்த அறிவு வழிவழியாக வந்துள்ளது என்றும் ஃபேபியன் ஒரு கடிதத்தில் எழுதியுள்ளார்.

பண்டைக்காலக் கிறிஸ்தவ அறிஞர்கள் பலரும் திருத்தந்தை ஃபேபியன் பற்றி உயர்ந்த எண்ணம் கொண்டிருந்தார்கள். எடுத்துக்காட்டாக, புனித சிப்ரியான், நோவாசியான் ஆகியோரைக் கூறாலாம். நோவாசியான் ஃபேபியனைப் பற்றிப் பேசும்போது, "அவர் மிகச் சிறப்பு வாய்ந்தவர்" என்றுரைக்கிறார். ஓரிஜென் என்னும் பண்டைக் கிறிஸ்தவ எழுத்தாளரும் ஃபேபியனோடு கடிதத் தொடர்பு கொண்டிருந்தார். ஓர் ஆசிரியர், ஃபேபியன் என்னும் பெயரை "ஃப்ளேவியன்" என்று குறிப்பிடுகிறார்.

Profile

Layman farmer. He came into Rome, Italy on a day when a new pope was to be elected. A dove flew into the crowd and settled on Fabian's head; the gathered clergy and laity took this as a sign that Fabian had been anointed by the Holy Spirit, and he was chosen the 20th Pope by acclamation.

He sent Saint Dionysius of Paris and other missionaries to Gaul. Condemned the heresies of Privatus. Martyred in the persecutions of Decius.

Papal Ascension

236

Died

• c.250

• his relics are long gone, but the stone that covered his grave is still in the catacombs of Saint Callistus, Rome, Italy

Representation

dove

Blessed Özséb of Esztergom

Also known as

• Esztergomi Boldog Özséb

• Euzebiusz z Ostrzyhomia

• Eusebius von Gran

• Eusebius of Esztergom

Profile

Born to the wealthy Hungarian nobility. As a child he was noted as an excellent student and for his faith, preferring to spend his time in prayer and contemplation in his youth. After studying at the Esztergom Seminary, he was ordained a priest in the diocese of Esztergom, Hungary. Canon of the cathedral chapter of Strigonio (part of modern Estergom), he gave away all his pay, stipends and wealth to the poor. He is known to have written several books on canon law, but none have survived.

In 1246, Father Özséb retired to live as a prayerful hermit in the mountains of Pilis. His reputation for holiness and wisdom spread, and he attracted several would-be spiritual students. In 1250 he built a monastery and church for these people, and founded the Order of Saint Paul the First Hermit (Hermits of the Holy Cross) to give them a rule for their lives.

Born

c.1200 in Esztergom, Komárom-Esztergom, Hungary

Died

20 January 1270 in Szentkereszt (modern Pilisszentkereszt), Pest, Hungary of natural causes

Beatified

• a popular devotion existed for centuries

• 16 November 2004 (approval of liturgical date by the Congregation for Divine Worship and the Discipline of the Sacraments)

• 8 February 2009 by Pope Benedict XVI (cultus confirmation)

Patronage

Hermits of Saint Paul of Poland

Saint Euthymius the Great

Profile

May have been an orphan as he was educated at the home of the Bishop Orteus of Melitine, Armenia (modern Malatya, Turkey). Saint Polyeuctus of Melitine was a friend of his family, and one of Euthymius' spiritual directors. Ordained c.396. Monk. Bishop's deputy for monasteries in the Melitine diocese.

In 406 he became a hermit for five years near the monastery of Pharan, about six miles from Jerusalem. He supported himself by making baskets, but gave most of his earnings to those even poorer than himself. Hermit near Jericho, living in a cave with a hermit named Theoctistus, and leaving his cell only on Saturday and Sunday, and then only to give spiritual direction. So many people gathered around the holy pair that they built a monastery; Theoctistus became abbot, and Euthymius withdrew to a cell near the Dead Sea.

He cured a young Arab boy, the son of Sheikh Asbepetus, by making the sign of the cross over him, and many Arab adults converted. Established a 15 cell hermitage at Khan-el-Ahmar c.426. Bishop, ordained by Juvenal, Patriarch of Jerusalem. Assisted at the Council of Ephesus in 431, but soon after returned to his solitude. Worked to bring Empress Eudoxia and her followers back to orthodox thinking, and away from the Monophysite heresy. Teacher of Saint Sabas the Great. Following his years in public, he withdrew again to his life of solitary prayer. His good example and wise counsel converted many. Foretold the date of his death.

Born

378 at Melitine, Armenia (modern Malatya, Turkey)

Died

20 January 473 of natural causes

Saint Henry of Uppsala

202

Also known as

• Henry of Finland

• Henry of Sweden

• Heikki, Henrik

Additional Memorial

18 June (translation of his relics)

Profile

While working in Rome, Italy, Henry was sent to evangelize Scandinavia, travelling with papal legate Cardinal Nicholas Breakspear, the future Pope Adrian IV. Bishop of Uppsala in 1148. Evangelized Sweden and Norway. Friend of King Saint Eric of Sweden, and accompanied him into battle with Finnish pirates in 1154. Eric offered friendship and Christianity to the Finns; they chose war, but lost to the Swedes. Henry then evangelized in Finland. Built a church at Nousis, Finland which became his headquarters. Martyred by a Finnish soldier named Lalli whom he had just excommunicated for murdering a Swedish soldier. Legend says that Lalli had a long life - continually tormented by mice as a penance for his attack.

Born

English

Died

• struck with an axe c.1156 at Nousis, Finland

• buried at Nousis

• miracles reported at his tomb

• relics translated to Torku on 18 June 1300

• relics stolen by Russian troops in 1720

Canonized

1158 by Pope Adrian IV

Patronage

• against storms

• Finland

Representation

• bishop being murdered at Mass with young King Saint Eric

• bishop being murdered by a man wielding an axe

• trampling on Lalli

Blessed Francesco Paoli

Also known as

• Angelo Paoli

• Father of the Poor (nickname given him by parishioners in Rome)

Profile

The son of Angelo Paoli and Santa Morelli. As a young man he spent his spare time teaching catechism to poor children in Argigliano, Casola in Lunigiana, Italy. Calced Carmelite novice in Siena, Italy at age 18. Professed priest in the Carmelites of the Ancient Observance. Assigned to the Carmelites in Pisa, Italy, then Cupoli, Italy, then in Poggio Catino, Italy, and then Fivizzano, Italy. Noted for his charity to the poor and his personal devotion to the Passion. Erected wooden crosses on the hills around Fivizzano and then in the Coliseum in Rome, Italy in hopes of causing people to think about the Crucifixion. Assigned to the Convent of Saint Martin in Rome in 1687 where he served as novice master and ministered to the sick poor in the hospitals of Rome. Miracle worker.

Born

1 September 1642 in Argigliano, Casola in Lunigiana, Massa Carrara, Italy

Died

20 January 1720 in Rome, Italy of natural causes

Beatified

• 18 April 2010 by Pope Benedict XVI

• recognition Mass scheduled to be celebrated at the Basilica of Saint John Lateran, Rome, Italy by Cardinal Agostino Vallini

Saint Wulstan of Worcester

Also known as

Vulstano, Wolstan, Wulfstan

Profile

Son of Athelstan and Wulfgeva, he was known as a pius youth. Studied at the monasteries of Evesham and Petersborough. When Wulstan was grown, but still a young man, his parents joined separate monasteries in Worcester, England. Priest who led his parish by good example. Monk in Worcester. Taught catechism to children, and served as church treasurer. Bishop of Worcester in 1062. Known for inspirational preaching, great humility, and asceticism. One of the first bishops in England to make pastoral visits to the parishes of his diocese. Influential in ending the sale of Irish prisoners as slaves in England.

Born

c.1009 at Icentum, Warwickshire, England

Died

1095 of natural causes

Canonized

14 May 1203 by Pope Innocent III

Saint Fechin of Fobhar

Also known as

Feichin, Vigean

Profile

Relative of Irish royalty, the son of Coelcharna and Lassair. Student of Saint Nathy at Sligo, Ireland. Priest. Hermit near Fore, Westmeath, Ireland. Founded Fobhar monastery in Westmeath and served as its first abbot; the house eventually grew to over 300 monks. Founded monasteries on High Island and Omey Island. Counselor and spiritual leader to the nobility of the day.

Born

Connacht, Ireland

Died

in 665 of plague in Ireland

Saint Stephen Min Kuk-ka

Also known as

• Stephanus Min Kuk-ka

• Seutepano Min Guek-ga

Additional Memorial

20 September as one of the Martyrs of Korea

Profile

Married layman in the apostolic vicariate of Korea. Widower. Catechist. Martyr.

Born

1788 in Gyeonggi-do, South Korea

Died

20 January 1840 in prison in Seoul, South Korea

Canonized

6 May 1984 by Pope John Paul II

Blessed Benedict Ricasoli

Also known as

Benedict of Coltiboni

Profile

Vallumbrosan monk at a mountain monastery founded by his parents. In later life he became a hermit in a cell near the monastery.

Born

at Coltiboni, Fiesole, Italy

Died

1107 of natural causes

Beatified

1907 by Pope Saint Pius X (cultus confirmed)

Blessed Jeroni Fábregas Camí

Profile

Priest in the archdiocese of Tarragona, Spain. Martyred in the Spanish Civil War.

Born

5 December 1910 in L'Espluga Calba, Lleida, Spain

Died

20 January 1939 in Santa Coloma de Queralt, Tarragona, Spain

Beatified

• 13 October 2013 by Pope Francis

• beatification celebrated in Tarragona, Spain

Saint Ascla of Antinoe

Additional Memorials

• 14 December (per Simeon Metaphrastes)

• 23 January (Bollandists)

Profile

Tortured and martyred by governor Arrian of Thebaid, Egypt in the persecutions of Diocletian for publicly proclaiming his faith.

Born

Thebes, Egypt

Died

drowned in the river Nile with a stone around his neck at Antinoe, Thebaid, Egypt

Blessed Didier of Thérouanne

Also known as

Desiderius

Profile

Bishop of Thérouanne, France. Founder of the Cistercian Sainte-Colombe Abbey in Blandecques, France. Late in life he retired and spent his last days in prayer in a Cistercian monastery.

Died

1194 of natural causes

Saint Molagga of Fermoy

Also known as

• Molagga of Fulachmhin

• Laicin, Molacca

Profile

Spiritual student of Saint David of Wales. Founded Fermoy monastery in Wales, and served as its first abbot.

Born

Irish

Died

655 of natural causes

Saint Bassus the Senator

Profile

Imperial Roman senator. During the persecutions of Diocletian he was exposed as a Christian. He was removed from office, arrested, tortured and martyred.

Died

limbs hacked off and his body thrown into a pit to bleed to death

Saint Eusebius the Senator

Profile

Imperial Roman senator. During the persecutions of Diocletian he was exposed as a Christian. He was removed from office, arrested, tortured and martyred.

Died

limbs hacked off and his body hung up to bleed to death

Saint Eutyches the Senator

Profile

Imperial Roman senator. During the persecutions of Diocletian he was exposed as a Christian. He was removed from office, arrested, tortured and martyred.

Died

limbs hacked off and his body hung up to bleed to death

Saint Neophytus of Nicaea

Also known as

Neofita

Profile

Martyred at age 15.

Died

Nicaea

Blessed Bernardo of Poncelli

Profile

Commander of Mercedarians in Toulouse, France, making his solemn profession in 1333.

Saint Basilides the Senator

Profile

Imperial Roman senator. During the persecutions of Diocletian he was exposed as a Christian. He was removed from office, arrested, tortured and martyred.

Blessed Daniel of Cambron

Profile

Cistercian Benedictine monk. Abbot of the Cambron Abbey.

Died

1232 of natural causes

Saint Wulfsi

Also known as

Wulsi

Profile

Eleventh-century hermit in the west of England. Spiritual advisor to Saint Wolstan of Worcester.