இன்றைய புனிதர்கள் ஜூன் 19

 St. Ursicinus of Ravenna

Feastday: June 19

Death: 67

Martyred physician. According to his unreliable Acts, he was a physician in Ravenna condemned for being a Christian during the persecution of Emperor Nero. His faith began to waver, but he found new strength through the encout agement of St. Vital is and met his death with resolve.

Saint Ursicinus of Ravenna (Italian: Sant' Ursicino) (d. ca. 67) is venerated as a martyr by the Catholic Church. He was said to be a physician of Ravenna. [1] His legend is connected with that of Saint Vitalis, who is said to have encouraged the wavering Ursicinus after the physician was sentenced to death for his faith. After he was beheaded, Vitalis buried him in Ravenna.[2]

He should not be confused with Bishop Ursicinus of Ravenna (6th century), who ordered the Basilica of Sant'Apollinare in Classe to be built.

Saint Romuald

தூய ரோமுவால்ட் (ஜூன் 19)

ரோமுவால்ட், இத்தாலியில் உள்ள ரவென்னாவில் 951 ஆம் ஆண்டு ஒரு செல்வச் செழிப்பான குடும்பத்தில் பிறந்தார். இவர் தன்னுடைய சிறு வயதில் எந்தவொரு கவலையும் இல்லாமல் சந்தோசமாக வாழ்ந்து வந்தார்.

இப்படிப்பட்ட சூழ்நிலையில் இவருடைய தந்தை, பக்கத்து வீட்டுக்காரரோடு இருந்த சொத்துத் தகராறில் அவரைக் கொன்றுபோட்டுவிட்டார். கொன்றுபோட்டதோடு மட்டுமல்லாமல், தனக்கு ஏதாவது ஆபத்து நேர்ந்துவிடுமோ என்று உயிருக்குப் பயந்து தலைமறைவானார். இதை நேரில் கண்ட ரேமுவால்ட் மனம் வருந்தினார். தன்னுடைய தந்தை செய்த தவற்றிற்கு பிராயச்சித்தம் செய்ய நினைத்தார். எனவே இவர் தூய ஆசிர்வாதப்பர் சபையில் சேர்ந்து துறவியாக வாழத் தொடங்கினார்.

சில காலம் அங்கிருந்து பயிற்சிகள் பெற்று துறவியாக வாழ்ந்து வந்த ரேமுவால்ட்டிற்கு மடத்தில் பின்பற்றப்பட்ட விதிமுறைகள் பிடிக்கவில்லை. அவை மிகவும் தளர்வாக இருக்கின்றன என்பதை உணர்ந்த இவர் மரினுஸ் என்பவரிடத்தில் சென்று பயிற்சி பெறத் தொடங்கினார்.

இதற்கிடையில் இவர் பல்வேறு நாடுகளுக்குச் சென்று நற்செய்தி அறிவிக்கவேண்டும் என்றெல்லாம் திட்டம் தீட்டினார். ஆனால் ஒவ்வொருமுறையும் இவர் ஒவ்வொரு நாட்டிற்கும் நற்செய்தி அறிவிக்கச் செல்லும்போது ஏதாவது ஒரு நோய் தாக்கி, அங்கு போகமுடியாத சூழ்நிலை ஏற்பட்டது. இதனால் இவர் அயல்நாடுகளுக்குச் சென்று நற்செய்தி அறிவிப்பது தனக்குச் சரிப்படாது என நினைத்து கமல்டோலி என்னும் இடத்தில் துறவற மடம் ஒன்றை நிறுவி அங்கே கடுந்தவம் செய்து, ஜெபத்தில் தன்னை முழுமையாய் ஈடுபடுத்தத் தொடங்கினார்.

இப்படி ஜெப தவ வாழ்க்கையில் தன்னை முழுமையாய் ஈடுபடுத்திக்கொண்டு வாழ்ந்துகொண்டிருக்கின்ற சமயத்தில், முன்னர் சொத்துத் தகராறில் பக்கத்து வீட்டுக்காரரைக் கொன்றுபோட்டுவிட்டு ஓடிப்போன ரேமுவால்ட்டின் தந்தை மனம் வருந்தி அவருடைய சபையில் வந்து சேர்ந்து நல்லதொரு துறவியாக வாழத் தொடங்கினார்.

இப்படி எல்லாமும் நன்றாகப் போய்க்கொண்டிருந்த சமயத்தில் திடிரென ஒருநாள் ரேமுவால்ட் நோய்வாய்ப்பட்டு படுத்த படுக்கையாகி. 1027 ஆம் ஆண்டு இறையடி சேர்ந்தார். இவருக்கு 1595 ஆம் ஆண்டு புனிதர் பட்டம் கொடுக்கப்பட்டது.

Profile

Italian nobility who spent a wild youth. Acting as second, he witnessed his father kill another man in a duel, and Romuald sought to atone for the crime by becoming a Benedictine monk at Classe, Italy. Abbot from 996 to 999. A wanderer by nature, he established several hermitage and monasteries in central and northern Italy. He tried to evangalize the Slavs, but met with little success. Founded the Camaldolese Benedictines. Spent the last fourteen years of his life in seclusion at Mount Sitria, Bifolco, and Val di Castro. Spiritual teacher of Saint Wolfgang of Ratisbon.

Born

c.951 at Ravenna, Italy

Died

• 19 June 1027 at Val-di-Castro, Italy of natural causes

• body found incorrupt

• enshrined at Fabriano, Italy

• relics translated on 7 Feburary 1481

Canonized

1582 by Pope Gregory XIII

Patronage

Suwalki, Poland

Representation

monk pointing at a ladder on which other monks are ascending to heaven, indicative his founding of his Order

Blessed Michelina of Pesaro

Also known as

• Michelina Metelli

• Metelli Malatesta

• Michalina...

Profile

Born to the wealthy Italian nobility, at age twelve Michelina was given in an arranged marriage to Duke Malatesta, the lord of Pesaro, Italy. Mother of one. She was widowed in 1320, and her son died soon after. Her chambermaid, confidant and friend, Blessed Soriana, helped her deal with her grief by helping her become stronger in her faith. Left alone, Michelina gave away all her wealth to widows, orphans and those in prison for debts, then joined the Franciscan Third Order, and gave over the rest of life to prayer and penance. Her family, thinking that she had been driven insane from grief, had Michelina briefly locked up for what they considered her own good, but she was eventually released and resumed her chosen life. In 1347, with Blessed Francis Zanferdini of Pesaro, she co-founded the Confraternita dell'Annunziata (Confraternity of the Annunciation) with a mission to help the poor, care for the sick, and bury the dead. Several times she received visions of Christ speaking to her from the cross. Late in life she made a pilgrimage to the Holy Lands where she may have received the stigmata.

Born

1300 at Pesaro, Urbino, Italy

Died

• 19 June 1356 in Pesaro, Italy of natural causes

• interred in the sanctuary of San Maria delle Grazie in Pesaro

• relics re-enshrined in an urn in 1919

Beatified

• in 1393, Bishop Francesco III of the Archdiocese of Pesaro, Italy granted the Confraternita dell'Annunziata the right to annually celebrate a feast of their founders, Blessed Michelina and Blessed Francis Zanferdini

• 13 April 1737 by Pope Clement XII (cultus confirmed)

Patronage

• against death of children

• against mental illness; of mentally ill people

• in-law problems

• widows

• Confraternita dell'Annunziata (Confraternity of the Annunciation)

• Pesaro, Italy

Representation

• young Franciscan tertiary kneeling in ecstasy in the midst of a storm with a pilgrim‘s hat and staff beside her

• Franciscan tertiary in ecstasy at Calvary

Saint Rémi Isoré

Also known as

Rémigius Isoré

Additional Memorial

• 28 September as one of the 120 Martyrs of China

• 4 February (Jesuits)

Profile

Eldest son in a pious family. His father taught primary school, one brother became a priest, one sister joined the Daughters of Saint Vincent de Paul. Remigious felt a call to the priesthood from an early age. Entered Saint Francis School in 1865 at age 13, and the seminary at Cambrai, France in 1871 at 19. Taught primary school at Roubaix, France in 1873 at age 21. In 1876 at age 24 he entered the Jesuit novitiate at Saint Acheul, and was soon assigned to teach high school at La Providence. Beginning in 1881, he felt a call to missionary work, and was assigned to work in China. He arrived in Xian, Hebei in 1882, and spent a year learning Chinese. Ordained on 31 July 1886 at the Xian Cathedral. Taught at the public school in Zhangjiazhuang. Dean of the school at Guangpingfu. Parish priest of Zhoujiazhuang, Wei Country. Martyred during the Boxer Rebellion.

Born

22 January 1852 in Bambeque, France

Died

• 19 June 1900 in Wuyi, Hebei, China while praying at the altar

• head hung outside the village as a warning to other Catholics

Canonized

1 October 2000 by Pope John Paul II

Saint Juliana Falconieri

Also known as

Giuliana Falconieri

Profile

Only child of a wealthy Florentine noble family of Chiarissimo and Riguirdata Falconieri. Niece of Saint Alexis Falconieri. Her father died Juliana was very young, and her uncle Alexis had a great influence on her. Given to chronic gastric problems throughout her life. Legend says she never gazed into a mirror, never looked at a man's face, trembled at the mention of sin, and fainted upon hearing scandalous gossip.

Juliana refused an arranged marriage at age 14. She became a Servite tertiary in 1285, taking the habit from her spiritual director, Saint Philip Benizi. Helped form, and served as first superior of the Servite Order of Mary (Servite Nuns, the Mantellate Servites), which was formally established in 1304, and their first convent founded in 1305.

At her death, unable to receive Holy Communion because of constant vomiting, she requested the priest to spread a corporal upon her breast and lay the Host on it. Soon after, the Host disappeared, Juliana died, and the image of the cross that had been on the Host was found on her breast.

Born

1270 at Florence, Italy

Died

• 12 June 1341 at Florence, Italy of natural causes

• relics at the church of San Annunziata in Florence

Beatified

26 July 1678 by Pope Innocent XI

Canonized

16 June 1737 by Pope Clement XII

Patronage

against sickness; sick people

Saint Modeste Andlauer

Additional Memorial

9 July as one of the Martyrs of China

Profile

Eighth son of Joseph Andlauer, a baker, and Françoise Barbe Bisch. Baptized on 23 May 1847 at the church of Saints Peter and Paul, in Rosheim, France. Studied at the Episcopal College of Saint-Etienne in Strasbourg, France. Joined the Jesuits in October 1872 in Saint-Acheul, France. Ordained in Arras, France on 22 September 1877. Taught German at colleges in the French cities of Amiens, Lille and Brest. Missionary to China, arriving on 22 November 1882. He learned the languages of the region, served in several locations, worked with Saint Rémi Isoré, and became Head of Mission in Weishein (Wei Xian), China. Murdered during the anti-Western, anti-Christian persecutions of the Boxer Rebellion when a armed mob stormed the village and executed anyone who admitted to being Catholic. Martyr.

Born

22 May 1847 in Rosheim, Bas Rhin, diocese of Strasbourg, France

Died

• 19 June 1900 in Wuyi, Hebei, China while praying at the altar

• head hung outside the village as a warning to other Catholics

Canonized

1 October 2000 by Pope John Paul II

Blessed Sebastian Newdigate

Additional Memorial

4 May as one of the Carthusian Martyrs

Profile

Younger son of John Newdigate, a king's sergeant, and Amphelys, daughter and heiress of John Nevill of Sutton, Lincolnshire, a pious family; his sister became a Dominican nun at the Dartford, England convent. Studied at Cambridge University. Married layman, and father of one daughter named Amphelys. Widower in 1524. Priest. Privy counselor to King Henry VIII. Carthuisian monk in the London Charterhouse. When given the Oath of Succession, accepting Henry VIII's supremacy over the Church in England, he signed it on 6 June 1534, adding the note "in as far as the law of God permits" to the document to indicate his conditional agreement. Arrested on 25 May 1535 with many brother monks for loyalty to Rome. Imprisoned in chains at Marshalsea Prison, and later in the Tower of London. Executed with Blessed Humphrey Middlemore and Blessed William Exmew. Martyr.

Born

Harefield, Middlesex, England

Died

hanged, drawn, and quartered on 19 June 1535 at Tyburn, London, England

Beatified

29 December 1886 by Pope Leo XIII

Saint Gervase

Also known as

Gervasius, Gervasio

Profile

Second century martyr. Son of Saint Vitalis of Milan and Saint Valeria of Milan. He and his beheaded twin brother Protase are considered the first martyrs of Milan as Saint Ambrose, guided by a vision, unearthed their remains in 386. Saint Paulinus of Nola says the martyrs appeared to Saint Ambrose in an apparition. Even when the relics were discovered, nothing was remembered about them except their names and that they were martyrs in an early persecution, perhaps under Nero. The surviving Acts of Gervase are worthless as biography as ancient writers invented details to fill in the missing details.

Died

beaten to death with a lead-tipped whip c.165

Patronage

• for the discovery of thieves

• haymakers

• archdiocese of Perugia-Città della Pieve, Italy

• 5 cities

Representation

• holding stones

• with his father and mother

• with Saint Protase

• youth holding a lead-tipped scourge in one hand and a sword in the other

• youth holding the palm of martyrdom

Blessed Thomas Woodhouse

Profile

Priest in Lincolnshire, England. Forced to resign due state persecution, he became a tutor in Wales. Arrested and sent to Fleet Prison on 14 May 1561 for the crime of celebrating Mass. He lay there for nine years before being tried and convicted for his faith. At some point during his incarceration he joined the Jesuits, and he ministered to fellow prisoners when possible.

On 19 November 1572 he convinced the prison washer-woman to take a letter to Lord Burghley. In it he begged that Burghley seek reconciliation with Rome, and convince Elizabeth to do the same. He followed up this by writing more letters and papers, signing them, tying them to rocks, and throwing them from his window into the street in hopes that passersby would spread his message. He was soon transferred to Newgate prison, and a few weeks later, executed. Martyr.

Born

1535 in Lincolnshire, England

Died

hanged, drawn, and quartered on 19 June 1573 at Smithfield, London, England

Beatified

29 December 1886 by Pope XIII (cultus confirmation)

Saint Protase

Also known as

Protasio, Protasius

Profile

Second century martyr. Son of Saint Vitalis of Milan and Saint Valeria of Milan. He and his twin brother Gervase are considered the first martyrs of Milan as Saint Ambrose, guided by a vision, unearthed their remains in 386. Saint Paulinus of Nola says the martyrs appeared to Saint Ambrose in an apparition. Even when the relics were discovered, nothing was remembered about them except their names and that they were martyrs in an early persecution, perhaps under Nero.

Died

beheaded c.165

Patronage

• for the discovery of thieves

• haymakers

• archdiocese of Perugia-Città della Pieve, Italy

• 5 cities

Representation

• holding stones

• with Saint Gervase

• with his father and mother

• youth holding a lead-tipped scourge in one hand and a sword in the other

• youth holding the palm of martyrdom

Blessed William Exmew

Additional Memorial

4 May as one of the Carthusian Martyrs

Profile

Studied at Christ's College, Cambridge; noted classical scholar. Carthusian monk at the London Charterhouse. Vicar of the house, working with Blessed John Houghton. Procurator of the house in 1534; his vicar was Blessed Humphrey Middlemore. On 6 May 1535 the two were denounced as traitors for loyalty to the pope. They and Blessed Sebastian Newdigate were arrested, chained to posts in Marshalsea prison for several days, then transfered to the Tower of London. The three, with Blessed John Fisher, were tried for treason on 11 June 1535, and when they insisted that the pope was the head of the Church, were all condemned to death. Martyr.

Born

English

Died

hanged, drawn and quartered on 19 June 1535 at Tyburn, London, England

Beatified

9 December 1886 by Pope Leo XIII

Blessed Gerlando d'Alemagna

Profile

A knight of the Order of Hospitallers of Saint John of Jerusalem (Knights of Malta), Gerlando lived in the small church of Madonna del Tempio near Caltagirone, Italy where he dedicated himself to protecting the church and town, to the care of widows and orphans, and to personal penance.

Born

13th century Poland

Died

• 1279 of natural causes

• buried in the church of the Madonna del Tempio near Caltagirone, Sicily, Italy

• relics transferred to the Basilica of San Giacomo Maggiore in Caltagirone on 19 June 1327, and his skull enshrined in a silver reliquary for public veneration

Blessed Odo of Cambrai

Also known as

• Odo of Orléans

• Odoardus...

Profile

One of the most learned French scholars of the 11th century. Layman headmaster of the cathedral school at Tournai in 1087. Following a close study of the writings of Saint Augustine of Hippo, around 1090 he felt a calling to religious life. Benedictine monk. He founded a Benedictine community at the disused abbey of Saint Martin at Tournai. Bishop of Cambrai, France in 1105. When he refused lay investiture, asserting that only the Church has authority over such decisions, he was exiled to the abbey of Anchin.

Born

1050 at Orleans, France

Died

19 June 1113 at Anchin, France of natural causes

Saint Nazario of Koper

Profile

Bishop of Koper (in modern Slovenia) c.524 where he served for 30 years.

Born

c.475 in Elpidium (Böste)

Died

• c.555

• buried in the cathedral of Saint Mary

• due to Lombard invaders, his relics were placed in a case, stored under some stone steps, and it's location forgotten for centuries

• miracles reported with their re-discovery

• relics stolen in 1380 when the city was plundered in the War of Chioggia

• relics returned in 1422

• relics enshrined in a marble altar sarcophagus in the cathedral of Koper

Patronage

Koper, Slovenia

Saint Hildemarca of Fécamp

Also known as

Childemarque, Childomarca, Hildemarque, Ildemarca, Quildomarca

Additional Memorial

20 June (priory of Perrecy in the diocese of Autun, France)

Profile

Benedictine nun at the Saint Eulalia convent in Bordeaux, France. Invited by Saint Wandrille to govern the monastery he founded at Fécamp. Abbess. She took in Saint Leodegarius of Autun and helped nurse him back to health after his mutilation and exile.

Died

• c.682 of natural causes

• the monastery was destroyed by Norman invaders in 842, and her relics dispersed

Blessed Humphrey Middlemore

Additional Memorial

4 May as one of the Carthusian Martyrs

Profile

Carthusian monk at the London Charterhouse. Priest. Procurator on the London Charterhouse. When he refused to recognize the validity of King Henry VIII's marriage with Anne Boleyn, he was imprisoned and martyred with two brother monks for treason.

Died

hanged, drawn and quartered on 19 June 1535 at Tyburn, London, England

Beatified

20 December 1886 by Pope Leo XIII

Saint Deodatus of Nevers

Also known as

Adeodate, Didier, Die, DieuDonne, Donato

Profile

Monk. Founder of Ebersheimmunster, near Strasbourg, France, served as its first abbot. Bishop of Nevers, France c.655. Attended the synod of Sens in 657. Founded Valde-Galilee-Jointures Abbey c.660. Late in life he retired to live as a prayerful hermit in the Vosges.

Born

Gaul (modern France)

Died

c.679 of natural causes

Saint Lambert of Saragossa

Also known as

Lamberto, Lambertus

Profile

Farmer and servant during the period of Muslim occupation of Spain. Martyred by his Saracen master.

Died

• beheaded c.900

• jawbone enshrined in Maastricht, Netherlands

• monastery named for his was built on the trditional site of his execution in 1522; it was destroyed in 1808

Blessed Arnaldo of Liniberio

Profile

Mercedarian prior in Barcelona, Spain. Ransomed 156 Christians in Morocco and 32 in Granada, Spain who had been enslaved by Muslims.

Died

• of natural causes

• buried near the altar of the church of his convent in Barcelona, Spain

Saint Hildegrin of Chalons

Also known as

Hildegrin of Werden

Profile

Younger brother of Saint Ludger of Utrecht. Worked with Ludger to evangelize the Saxons. Bishop of Chalons-sur-Marne, France in 802. In later life he retired to live as a Benedictine monk at Werden Abbey in Germany, where he was later elected its abbot.

Died

c.827 of natural causes

Saint Adleida and Saint Lupo of Bergamo

Profile

Parents of Saint Grata of Bergamo. Converts. Martyrs.

Saint Deodatus of Jointures

Also known as

Adéodat, Didier, Dieu-Donné, Dié

Profile

Bishop. Founded the monastery of Val-de-Galilée, Jointures, France, and served as its first abbot.

Died

c.680

Blessed Francesco of Pinerolo

Profile

Member of the Minor Conventuals of Saint Francis in Pinerolo, Italy. Spiritual director of Prince Ludovico di Savoia of Acaia.

Died

1424 of natural causes

Saint Gaudentius of Arezzo

Profile

Bishop. Martyred in the persecutions of Valentian I along with 53 companions whose names have not come down to us.

Died

364 at Arezzo, Tuscany, Italy

Saint Culmatius of Arezzo

Profile

Deacon. Martyred in the persecutions of Valentian I along with 53 companions whose names have not come down to us.

Died

364 at Arezzo, Tuscany, Italy

Saint Zosimus of Umbria

Profile

Martyred in the persecutions of Trajan.

Died

beheaded in 110 in Umbria, Italy

Saint Innocent of Le Mans

Profile

Bishop of Le Mans, France for over 40 years.

Died

559

Also celebrated but no entry yet

• Martyrs of Mallorca

• Abgar V

• Buonmercato Ferrara

• Candida of Milazzo

• Childomarca Fecamp

• Elena Aiello

இன்றைய புனிதர்கள் ஜூன் 18

 St. Leontius

Feastday: June 18

Patron: of Syria

Death: ~70-79

Leontius - Greek martyr killed in Tripoli, Lebanon, or Libya, with Hypatius and Theodolus. Feast day: June 18.

Saints Leontius, Hypatius and Theodolus (Greek: Λεόντιος, Ύπάτιος & Θεόδουλος) were Roman soldiers who, according to Christian tradition, were martyred for their faith.

Leontius was Greek by origin, and served as an officer of the imperial army in the Phoenician city of Tripoli during the reign of Vespasian (70-79). Leontius was distinguished for his bravery and good sense, and the people of Tripoli held him in deep respect because of his virtue.

The emperor appointed the Roman senator Adrian as governor of the Phoenician district, with full powers to hunt out Christians, and in case of their refusal to offer sacrifice to the Roman gods, to give them over to torture and death. On his way to Phoenicia, Adrian received a report that Leontius had turned many away from worshipping the pagan gods. The governor sent the tribune Hypatius with a detachment of soldiers to Tripoli so as to find and arrest the Christian Leontius. Along the way the tribune Hypatius fell seriously ill, and being near death, he saw in a dream an angel, which said: "If you wish to be healed, you and your soldiers should say three times: 'God of Leontius, help me.'".

Opening his eyes Hypatius beheld the angel and said, "I was sent to arrest Leontius, how is it that I should appeal to his God?" At this moment the angel became invisible. Hypatius told his dream to the soldiers, among whom was his friend Theodolus, and all of them together asked for help from the God whom Leontius confessed. Hypatius was immediately healed, to the great joy of his soldiers, but only Theodolus sat aside, pondering the miracle. His soul was filled with love for God, and he told Hypatius to proceed twice as quickly to the city in search of St Leontius.

Upon their arrival in the city, a stranger met them and invited them to his house, where he lavishly hosted the travelers. Learning that their hospitable host was St Leontius, they fell on their knees and asked him to enlighten them with faith in the True God. They were baptized there, and when Leontius prayed over them calling on the Name of the Most Holy Trinity, a luminous cloud overshadowed the newly baptized and poured forth rain. The remaining soldiers in search of their commander arrived in Tripoli, where the governor Adrian had also arrived. Learning what had happened, he order Leontius, Hypatius and Theodolus to be brought to him. After threatening them with torture and death, he demanded that they renounce Christ and offer sacrifice to the Roman gods.

All three firmly confessed their faith in Christ. Hypatius was put under a column and raked with iron claws, and Theodolus was mercilessly beaten with rods. Seeing the steadfastness of these saints, they beheaded them. After torture, they sent Leontius to prison. In the morning he came before the governor. Adrian tried to entice him with honors and rewards, but accomplishing nothing, he gave him over to new tortures. Leontius was suspended head downwards from a pillar with a heavy stone about his neck, but nothing could make him renounce Christ. The governor gave orders to beat the sufferer with rods until he died. They then threw Leontius' body outside the city, but Christians reverently buried it near Tripoli.

The deaths of these martyrs occurred between 70 and 79. The accusation against St. Leontius and his sufferings and death are recorded on tin tablets prepared by the court scribe (commentarisius). These tablets were placed at the grave.

Blessed Osanna Andreasi

Also known as

• Hosanna Andreasi

• Hosanna Andreassi

• Hosanna of Mantua

• Osanna Andreassi

• Osanna of Mantua

Profile

Daughter of Italian nobles Nicolaus and Agnes. Reported to have had a vision of angels, paradise, and the Trinity at age five. Feeling called to religious life, she rejected a marriage arranged by her father, and became a Dominican tertiary at 17; she waited 37 years to complete her vows so she could care for her brothers and sisters after the death of her parents. Mystic who would fall into ecstasies whenever she spoke of God. Visionary who saw images of Christ bearing his cross. Had the pain of the stigmata along with red marks, but no bleeding. Helped the poor and sick, served as spiritual director for many, spent much of her family's considerable fortune to help the unfortunate. Spoke out against decadence, and criticized the aristocracy for a lack of morality. Friend of Blessed Columba of Rieti. A record of her spiritual conversations with Girolamo de Monte Oliveto has survived.

Born

17 January 1449 at Mantua, Italy

Died

1505 of natural causes

Beatified

24 November 1694 by Pope Leo X and Pope Innocent XII (cultus confirmed)

Patronage

school girls

Prayers

O God, giver of all good things, you led Blessed Osanna to prefer the unsearchable riches of Christ above all else and to so teach others. By following her example and teaching may we grow in knowledge of you and faithfully live according to the light of the gospel. We ask this through our Lord Jesus Christ, your Son, who lives and reigns with you and the Holy Spirit, one God, for ever and ever. - General Calendar of the Order of Preachers

Saint Gregory Barbarigo

 புனித கிரிகோரி பார்பரிகா 

கார்டினல் மற்றும் பெர்கமோ மற்றும் படுவாவின் பிஷப்: 

பிறப்பு: செப்டம்பர் 16, 1625

வெனிஸ், வெனிஸ் குடியரசு 

இறப்பு: ஜூன் 18, 1697 (வயது 71)

படுவா, வெனிஸ் குடியரசு 

ஏற்கும் சமயம்:

ரோமன் கத்தோலிக்க திருச்சபை 

நினைவுத் திருநாள்: ஜூன் 18 

பெர்கமோ மறைமாவட்டம்

படுவா மறைமாவட்டம் 

புனிதர் கிரிகோரியோ ஜியோவானி காஸ்பேர் பார்பரிகோ ஒரு இத்தாலிய ரோமன் கத்தோலிக்க கார்டினல் ஆவார், அவர் பெர்கமோ பிஷப்பாகவும் பின்னர் படுவாவின் பிஷப்பாகவும் பணியாற்றினார்.  1689 மற்றும் 1691 ஆம் ஆண்டு போப்பாண்டவர் மாநாடுகளில் அவர் முன்னணியில் இருந்தார், அவரது இராஜதந்திர மற்றும் கல்விசார் தன்மைக்காக தன்னை வேறுபடுத்திக் கொண்டார், ஆனால் அவர் போப்பாண்டவராக மாறவில்லை.  அவர் தனது புகழ்பெற்ற கற்றலுக்காகவும், ஆயர் முன்முயற்சிகள் மற்றும் அடிக்கடி திருச்சபை வருகைகள் குறித்தும் கவனமாக கவனம் செலுத்தியதற்காக ஒரு திறமையான போதகராக ஆனார். 

செயின்ட் கிரிகோரி பார்பரிகோ 1625 ஆம் ஆண்டில் மிகவும் பழமையான மற்றும் புகழ்பெற்ற வெனிஸ் குடும்பத்தில் பிறந்தார்.  ஒரு சிறந்த மாணவர், அவர் ஒரு இராஜதந்திர வாழ்க்கையைத் தழுவி, 1648 இல் வெனிஸ் தூதர் கான்டரினியுடன் மன்ஸ்டர் காங்கிரசுக்குச் சென்றார். பின்னர் அவர் ஒரு பாதிரியார் ஆனார், விரைவில் பெர்காமோவின் முதல் பிஷப்பாக போப் அலெக்சாண்டர் VII ஆல் புனிதப்படுத்தப்பட்டார்.  பின்னர், அவர் கார்டினல் பதவிக்கு உயர்த்தப்பட்டார், மேலும் படுவா மறைமாவட்டத்தின் மீதும் அதிகாரம் வழங்கினார்.  அவர் தனது மந்தையை ஆயர் ஞானத்துடனும் ஆழமான புரிதலுடனும் வழிநடத்தினார். 

செயின்ட் கிரிகோரி பார்பரிகோ ட்ரெண்ட் கவுன்சில் வகுத்த சீர்திருத்தங்களை நிறைவேற்றுவதில் இடைவிடாமல் பணியாற்றினார்.  அவரது முயற்சிகள் மூலம், பெர்கமோ மற்றும் படுவா ஆகிய இரண்டின் கருத்தரங்குகள் கணிசமாக விரிவாக்கப்பட்டன.  படுவாவில், அவர் ஒரு நூலகம் மற்றும் ஒரு அச்சகத்தையும் சேர்த்தார்.  அவர் 1697 இல் இறந்தார். அவரது விருந்து நாள் ஜூன் 18 ஆகும். 

ஆரம்ப கால வாழ்க்கை:

செப்டம்பர் 16, 1625 இல், வெனிஸின் உன்னத குடும்பத்தில் பிறந்த கிரிகோரியோ, வெனிஸ் செனட்டர் ஜியோவானி பிரான்செஸ்கோ பார்பரிகோ மற்றும் லுக்ரேஷியா லயன் (அல்லது லியோனி) ஆகியோரின் மூத்த குழந்தையாக இருந்தார், இவர் மார்ச் 19, 1631 அன்று பிளேக் நோயால் இறந்தார்.  குழந்தைகளை கவனிப்பதற்காக அவரது தந்தை ஒரு உறவினர் ஃபிரான்செசினா லிப்போமணியை வீட்டிற்கு அழைத்து வந்தார்.  அவரது ஞானஸ்நான பெயர் கிரிகோரியோ ஜியோவானி காஸ்பரோ. 

மற்ற உடன்பிறப்புகள் எலெனா, பியட்ரோ மற்றும் அன்டோனியோ.  அவரது கடைசி பெயர் பார்படிகோ மற்றும் பார்படிகோ என்றும் பட்டியலிடப்பட்டுள்ளது.  அவர் கார்டினல் மார்கன்டோனியோ பார்பரிகோவின் (1686) உறவினராகவும், கார்டினல் ஜியோவானி ஃபிரான்செஸ்கோ பார்பரிகோவின் (1719) மாமாவாகவும் இருந்தார்.  அவரது தந்தை அவருக்கு தத்துவம் மற்றும் கணிதத்தில் கற்பித்தார், அதே நேரத்தில் போதகர்கள் அவருக்கு லத்தீன் மற்றும் கிரேக்கம் கற்பித்தனர்;  மேலும் அவர் இசையின் அடிப்படைகளையும் பெற்றார்.

புரோகிதம் & எபிஸ்கோபசி 

பார்பரிகோ செப்டம்பர் 25, 1655 அன்று நியதி மற்றும் சிவில் சட்டம் ஆகிய இரண்டிலும் முனைவர் பட்டம் பெற்றார், மேலும் வெனிஸின் தேசபக்தரான கியான் பிரான்செஸ்கோ மொரோசினியால் 1655 டிசம்பர் 21 அன்று ஒரு பாதிரியாராக நியமிக்கப்பட்டார்.  அவர் 1656 பிப்ரவரி இறுதியில் ரோம் புறப்பட்டார், போப் அலெக்சாண்டர் VII அழைத்தார், அவர் அவரை போப்பாண்டவர் சேவையில் தொடங்கினார்.  அவர் பரிசுத்தத்தின் உள்நாட்டு மதகுருவாக பெயரிடப்பட்டார்.  21 ஏப்ரல் 1656 அன்று, Fr.  பார்பரிகோ நீதி மற்றும் கிரேஸின் அப்போஸ்தலிக் கையொப்பத்தின் தீர்ப்பாயங்களின் வாக்காளராக நியமிக்கப்பட்டார்.  965 ஆம் ஆண்டு ஜூன் 9 ஆம் தேதி, படுவாவின் கதீட்ரல் அத்தியாயத்தில் அவருக்கு குடியிருப்பு தேவை இல்லாமல் ஒரு நியமனம் வழங்கப்பட்டது.  1656 ஆம் ஆண்டில், போப் அலெக்சாண்டர் VII இன் வேண்டுகோளின் பேரில், பிளேக் நோயால் பாதிக்கப்பட்ட டிராஸ்டீவர் பகுதியில் ரோமானியர்களுக்கு அவர் உதவிகளை ஏற்பாடு செய்தார். 

அவர் பெர்கமோவின் வெற்றிகரமான பிஷப்பாக இருந்தார், மேலும் போப் அலெக்சாண்டர் 1660 இல் அவரை கார்டினலேட்டுக்கு உயர்த்தினார். 1664 இல் அவர் படுவாவின் பிஷப்பாக நியமிக்கப்பட்டார்.  தனது எபிஸ்கோபல் கடமைகளில் நுழைந்த அவர், செயிண்ட் சார்லஸ் போரோமியோவில் தன்னை மாதிரியாகக் காட்ட முயன்றார்.  அவர் ட்ரெண்ட் கவுன்சிலின் பணிக்கு வலுவான ஆதரவாளராக இருந்தார்.  அவர் படுவா மற்றும் பெர்கமோவின் கருத்தரங்குகளை பெரிதாக்கினார் மற்றும் படுவாவில் ஒரு நூலகம் மற்றும் அச்சகத்தை சேர்த்தார். 

கிரிகோரியோ பார்பரிகோ ஜூலை 6, 1761 அன்று போப் கிளெமென்ட் XIII ஆல் அழிக்கப்பட்டு கிட்டத்தட்ட 189 ஆண்டுகளுக்குப் பிறகு போப் ஜான் XXIII ஆல் 26 மே 1960 இல் நியமனம் செய்யப்பட்டார். போப் ஜான் XXIII ஆல் நியமிக்கப்பட்ட முதல் துறவி, ஜான் XXIII புனித கிரிகோரியுடன் நெருங்கிய உறவை உணர்ந்ததாகக் கூறப்படுகிறது.  பார்பரிகோ மற்றும் அவரது பணியில் வாழ்நாள் முழுவதும் பக்தி வைத்திருந்தார். 

1962 ஆம் ஆண்டின் பொது ரோமானிய நாட்காட்டியில், ஜூன் 17 அன்று அவருக்கு மூன்றாம் வகுப்பு விருந்து உண்டு.  இப்போதெல்லாம், அவரது விருந்து ஜூன் 18 அன்று கொண்டாடப்படுகிறது.

Also known as

• Gregory Bardardico

• Gregorio Barbarigo

• Gregorio Giovanni Gasparo Barbarigo

• Gregory Lewis Barbadigo

Profile

Son of a Venetian senator. Educated at the University of Padua. Civil and canon lawyer. Worked on the negotiations for the Peace of Westphalia that ended the Thirty Years' War on 24 October 1648; one of his co-workers was archbishop Fabio Chigi, the future Pope Alexander VII. Ordained on 21 December 1655. Domestic prelate to Pope Alexander VII. Referendary of the Tribunals of the Apostolic Signature of Justice and of Grace. Bishop of Bergamo, Italy on 9 July 1657. Created cardinal on 5 April 1660. Bishop of Padua, Italy on 24 March 1664. Part of the conclave of 1667 that chose Pope Clement IX. Part of the conclave of 1676 that chose Blessed Pope Innocent XI. Supervised Catholic teaching in Rome, Italy for three years. Part of the conclave of 1689 that chose Pope Alexander VIII. Part of the conclave of 1691 that chose Pope Innocent XII. Noted as a distinguished churchman and leading citizen whose charities were on a princely scale. Worked for unity of the Latin and Orthodox Churches.

Born

16 September 1625 at Venice, Italy as Gregorio Giovanni Gasparo Barbarigo

Died

• 18 June 1697 at Padua, Italy of natural causes

• buried in the cathedral of Padua

Beatified

6 July 1771 by Pope Clement XIV

Canonized

26 May 1960 by Blessed Pope John XXIII

Saint Elizabeth of Schönau

ஸ்ஷோனவின் புனித எலிசபெத் (Elisabeth of Schönau) துறவி

பிறப்பு 1128 பிங்கன், ரைன்

இறப்பு 18 ஜூன் 1164 ஸ்ஷோனவ்

சிறுவயதிலிருந்தே இறைவனிடத்தில் மிகவும் பக்தி கொண்ட இவர், தம் 12ஆம் வயதிலேயே ஸ்ஷோனவ் என்ற ஊரிலிருந்த புனித ஆசீர்வாதப்பர் சபையில் சேர்ந்தார். தனது 18 ஆம் வயதில் வார்த்தைப்பாடுகளை கொடுத்து துறவியானார். குழந்தை பருவத்திலிருந்தே தன்னை இறைவனிடம் அர்ப்பணித்து வாழ்ந்தார். இவர் பிறந்த ஊரிலிருந்த அனைவரிடத்திலும், மிகவும் அன்பாகவும், இரக்கமுள்ளவராகவும் இருந்தார்.

இளம் வயதிலேயே துறவியான இவர் மன நோய்க்கு ஆளாக்கப்பட்டார். இதனால் மிகவும் பயத்துடனேயே எப்போதும் வாழ்ந்து வந்தார். 1152 ஆம் ஆண்டிலிருந்து எலிசபெத், இறைவன் தரும் அருளை காட்சியாக பெற்றார். அவ்வாறு பலமுறை இறைவனின் காட்சியை பெறும்போது, ஒருநாள் மிகுந்த அச்சம் இவரை ஆட்கொண்டது, அன்று அவரை சுற்றி பேரோளி ஒன்று வீசியது. அப்போது அவர் மிகச் சரளமாக, தடுமாற்றம் இல்லாமல் அன்னிய மொழியான இத்தாலி மொழியை பேசினார். இம்மொழியை அவர் எப்போதும் கற்றுக்கொண்டதே இல்லை. எலிசபெத்தின் உடன்பிறந்த அண்ணன் ஏக்பர்ட்(Egbert Schönau) துறவியாக இருந்தார். இவர் எலிசபெத் கடவுளிடமிருந்து பெற்ற ஒவ்வொரு தரிசனத்தையும் தன் கைப்பட எழுதி வைத்துள்ளார். தான் இறைவனிடம் இருந்து பெற்ற தரிசனங்களின் வழியாக இவர் ஏராளமான மக்களுக்கு நன்மை செய்து, வாழ்வில் ஒளியேற்றியுள்ளார்

Also known as

• Elizabeth of Sconauge

• Elisabeth of...

Profile

Born to the German nobility. Raised and educated in Schönau Benedictine abbey near Bingen, Germany from age 12. Elizabeth came to see the abbey as home, and took vows as a Benedictine nun in 1147. Friend of Saint Hildegard von Bingen. Abbess at Schonau from 1157 until her death.

In 1152 she began receiving ecstacies and visions of Jesus and Mary, received the gift of prophecy, and suffered the assaults of demonic forces. With the help of her brother Egbert, a monk and abbot, she wrote three volumes describing her visions. The periods in ecstacies weakened her already fragile health.

Born

1126 in Bingen, Germany

Died

• 18 June 1164 at Bingen, Germany of natural causes

• buried in the church of Saint Florin at the Schönau abbey

• most relics were destroyed by Swedish forces in 1632

• remaining relics enshrined in the parish church in Schönau

Canonized

• never formally canonized, but popular devotion went on for centuries

• added to the Roman Martyrology in 1584 by Pope Gregory XIII

Representation

Benedctine nun with a book

Patronage

against temptations

Blessed Euphemia of Altenmünster

Also known as

Eufemia

Profile

Daughter of Count Berthold and Sophie of Andechs; sister of the Saint Mechtildis of Edelstetten. Benedictine nun. Abbess of Altomünster abbey in Dachau, Upper Bavaria (in modern Germany), expanding its property and population, and leading by personal piety and devotion to the Benedictine Rule.

Born

12th century Bavaria, Germany

Died

• 18 June c.1180 in Altomünster abbey in Dachau, Upper Bavaria (in modern Germany) of natural causes

• buried in her family crypt in Diessen am Ammersee, Bavaria, Germany

Saint Marcellian

Also known as

Marcellianus

Profile

Son of Saint Tranquillinus of Rome who raised him a pagan before his own conversion. Twin brother of Saint Mark. Convert to Christianity. May have been a deacon. Imprisoned for his faith during the persecutions of Maximian Herculeus. Visited in prison by Saint Sebastian who encouraged him not to give in. Martyr.

Died

• nailed to a post and pierced with a lance in 286

• buried near the Catacomb of Saint Domitilla

• grave re-discovered in 1902

Blessed Marina of Spoleto

Profile

Member of the Canonesses Regular of Saint Augustine, taking the name Marina in honour of Mary, Star of the Sea. Founded the monastery of San Matteo in 1265, a house devoted to strict observation of the Augustinian rule. Led a life dedicated to prayer.

Born

early 13th century Spoleto, Italy as Vallarina Petruccini

Died

• 18 June 1300

• body found incorrupt when relics translated in 1471

• body found incorrupt when relics translated in 1548

• body found incorrupt when relics translated in 1639

Saint Mark

Also known as

Marcus

Profile

Son of Saint Tranquillinus of Rome who raised him a pagan before his own conversion. Twin brother of Saint Marcellian. Convert to Christianity. May have been a deacon. Imprisoned for his faith during the persecutions of Maximian Herculeus. Visited in prison by Saint Sebastian who encouraged him not to give in. Martyr.

Died

• nailed to a post and pierced with a lance in 286

• buried near the Catacomb of Saint Domitilla

• grave re-discovered in 1902

Saint Equizio of Telese

Also known as

Equizio the Deacon

Profile

Deacon to Saint Palerio of Telese.

Died

• buried in the church of San Palerio at an unknown point

• grave re-discovered following a vision in 1167

• relics re-discovered in 1712 when the old church was being demolished

• relics enshrined under the high altar of the church of Saint John the Baptist on 5 March 1713

Saint Abraham of Clermont

Profile

While on a journey from Syria to Egypt to learn from the desert monks, he was kidnapped by thieves and kept captive for five years. He eventually escaped and by land and sea made his way to Gaul where he settled as a hermit near Clermont in the Auvergne region. His reputation for holiness spread, and he attracted so many would be students that he had to build a monastery for them. Miracle worker.

Born

5th century Syria

Died

472 of natural causes

Saint Marina of Bithynia

Profile

Hermitess in 8th century Bithynia (in modern Turkey), wearing a monk's habit. The desert fathers of the time knew her, wrote of her, and considered her a holy woman.

Died

• c.750 of natural causes

• relics translated to the church of San Marina in Venice, Italy in 1230

• some relics translated to the church of San Marina in Parish, France

Saint Calogerus the Anchorite

Also known as

• Calogero the Anchorite

• Calogerus the Anchoret

Profile

Fifth century evangelist on the island of Lipari, Italy. Lived his last 35 years as a hermit near Girgenti, Sicily. Noted exorcist.

Born

Greece

Died

c.486 of natural causes

Hermits of Karden

Profile

A father (Felicio) and his two sons (Simplicio and Potentino)who became pilgrim to various European holy places, and then hermits at Karden (modern Treis-Karden, Germany).

Born

Aquitaine (in modern France)

Died

relics transferred to places in the Eifel region of western Germany at some point prior to 930

Canonized

12 August 1908 by Pope Pius X (cultus confirmation)

Saint Calogero of Sicily

Also known as

Calogerus

Profile

Hermit with the gift of healing by prayer.

Born

c.466 in Chalcedon, Thrace

Died

c.561 at Monte Cronios, Sciacca, Sicily

Saint Amandus of Bordeaux

Also known as

Amand, Amantius, Amatius

Profile

Bishop of Bordeaux, France c.404. Brought Saint Paulinus of Nola to the faith.

Born

latter 4th century

Died

• c.431 of natural events

• buried at the church of San Severino

Saint Osanna of Northumbria

Profile

Princess of Northumbria (in modern England) who became a nun.

Born

7th century England

Died

• 8th century England of natural causes

• buried in Howden, Northumberland, England

• miracles reported at her tomb

Saint Calogerus of Fragalata

Profile

Monk, receiving the habit in Rome. Abbot. Driven into North Africa by Arian Vandals with Saint Demetrius and Saint Gregory. Settled, preached in Fragalata, Sicily.

Died

at Fragalata, Sicily

Patronage

Fragalata, Sicily

Saint Alena of Dilbeek

Also known as

• Alena of Forest

• Elena

Profile

Raised in a pagan family, Alena converted and was baptised in secret. Murdered while trying to secretly go to Mass.

Born

near Brussels, Belgium

Died

martyred c.640

Blessed Peter Sanchez

Profile

Mercedarian. In Algiers in North Africa he ransomed 50 Christians enslaved and put to hard labour by Muslims.

Died

1503 in Valensia, Spain of natural causes

Saint Demetrius of Fragalata

Profile

Fifth century archdeacon. Driven into North Africa by Arian Vandals with Saint Gregory and Saint Calogerus. Settled, preached in Fragalata, Sicily.

Died

at Fragalata, Sicily

Patronage

Fragalata, Sicily

Saint Gregory of Fragalata

Profile

Fifth century bishop. Driven into North Africa by Arian Vandals with Saint Demetrius and Saint Calogerus. Settled, preached in Fragalata, Sicily.

Died

at Fragalata, Sicily

Patronage

Fragalata, Sicily

Saint Fortunatus the Philosopher

Profile

Bishop driven from the north of Italy by the Lombards, settling near Chelles, France. Known for the depth of both his education and his personal piety.

Died

c.569 of natural causes

Saint Edith of Aylesbury

Also known as

Edith of Bicester

Profile

Born a princess, the daughter of King Penda of Merca, sister of Saint Edburga of Bicester. Nun at Aylesbury.

Died

c.650

Saint Etherius of Nicomedia

Also known as

Aetherius of Nicomedia

Profile

Martyred in the persecutions of Diocletian.

Died

304 in Nicomedia (in modern Turkey)

Saint Guy of Baume

Profile

Benedictine monk at Baume with Saint Berno of Cluny. Abbot at Baume. Resigned the position c.940 to retire as a hermit near Fayen-Bresse.

Died

c.940

Blessed Jerome of Vallumbrosa

Profile

Benedictine Vallumbrosan monk. Hermit who lived 35 years on bread and water.

Died

1135 of natural causes

Saint Cyriacus of Málaga

Profile

Martyred in the persecutions of Diocletian.

Died

stoned to death in 305 in Málaga, Spain

Saint Elpidius of Brioude

Also known as

Elpida, Elpidia, Helpidius

Profile

Fourth-century martyr.

Died

Brioude, France

Saint Paula of Málaga

Profile

Martyred in the persecutions of Diocletian.

Died

stoned to death in 305 in Málaga, Spain

Saint Osmanna of Jouarre

Also known as

Osanna

Profile

Nun at Jouarre, France.

Died

c.700 of natural causes

Saint Arcontius of Brioude

Also known as

Arconce, Arcons

Profile

Fourth-century confessor in Brioude, France.

Saint Marina of Alexandria

Also known as

Maria, Marianus

Profile

Martyr.

Died

Alexandria, Egypt

Saint Gerland

Profile

Thirteenth century knight.

Died

relics at Caltagirone, Sicily

Saint Erasmo

Profile

Hermit. May have been a monk or anchorite, but no details have survived.

Saint Colman mac Mici

Profile

No details about him have survived.

Martyrs of Ravenna

Profile

A group of four Christians martyred together. We have no details but their names – Crispin, Cruciatus, Emilius and Felix

Died

Ravenna, Italy, date unknown

Martyrs of Rome

Profile

Three Christians martyred together. We have no details but their names – Cyriacus, Paul and Thomas

Died

Rome, Italy, date unknown

Martyrs of Tripoli

Profile

Three imperial Roman soldiers, at last two of them recent converts, who were imprisoned, tortured and executed for their faith. Martyrs - Hypatius, Leontius and Theodulus.

Born

Greek

Died

c.135 at Tripoli, Phoenicia (in modern Lebanon)

Also celebrated but no entry yet

• Baithan of Dunleer

• Cadwgan of Bangor

• Furudran of Dunleer

• Hermann Floreffe

• Hosanna Howden

இன்றைய புனிதர்கள் ஜீன் 17

 St. Emily de Vialar

தூய எமிலி தே வியலர் (ஜூன் 17)

“ஒவ்வொரு நாளும் நான் ஆயிரமாயிரம் பிரச்சனைகளைச் சந்திக்கின்றேன். அப்படியிருந்தாலும் இறைவனுடைய அருட்கரம் என்னோடு இருப்பதால், நான் எதற்கும் அசையாமல் இருக்கின்றேன்” – எமிலி தே வியலர்.

வாழ்க்கை வரலாறு

இன்று நாம் நினைவுகூரும் எமிலி தே வியலர் 1779 ஆம் ஆண்டு, செப்டம்பர் திங்கள் 12 ஆம் நாள், தெற்கு பிரான்சில் உள்ள கெயிலாக் என்ற இடத்தில் பிறந்தார்.

எமிலியின் தாயார் பக்தியுள்ள பெண்மணி. எனவே இவர் தன்னுடைய ஒரே மகளான எமிலிக்கு பக்தி நெறியை ஊட்டி வளர்த்து வந்தார். தாயாரின் வளர்ப்பில் எமிலி நாளொரு மேனியும் பொழுதொரு வண்ணமுமாய் வளர்ந்து வந்தார். இப்படி வாழ்க்கையில் எல்லாமே நன்றாகப் போய்க்கொண்டிருந்த தருணத்தில், எமிலியின் தாயார் திடிரென இறந்துபோனார். அப்போது எமிலிக்கு வயது வெறும் 15 தான். தாயின் இழப்பை அவரால் தாங்கிக்கொள்ளவே முடியவில்லை.

இந்தச் சூழ்நிலையில் எமிலியின் தந்தை, அவருக்கு மணமுடித்துக் கொடுத்தால், தாயின் இழப்பை மறந்துவிட்டு அவர் சந்தோசமாக இருப்பார் என்று நினைத்துக்கொண்டு ஆடவன் ஒருவனை எமிலிக்கு மணமுடித்துக் கொடுக்க திட்டம் தீட்டினார். இதைக் கேள்விப்பட்ட எமிலி அதிர்ந்து போனார். ஏனென்றால் அவர் ஏற்கனவே தன்னை இறைவனுக்காக அர்ப்பணித்திருந்தார். தந்தை இவ்வாறு திட்டம் தீட்டுவதை அறிந்த எமிலி அவரிடத்தில் சென்று, “நான் ஏற்கனவே என்னை இறைவனுக்கு அர்ப்பணித்துவிட்டேன். அதனால் நான் யாரையும் மணமுடிக்கப் போவதில்லை” என்று மிக உறுதியாகச் சொன்னார். இதனால் எமிலியின் தந்தை மிகுந்த ஏமாற்றத்திற்கும் வருத்தத்திற்கும் உள்ளானார். தன் மகள் இப்படியோர் முடிவை எடுத்துவிட்டாளே என்று ஏமாற்றத்திற்கு உள்ளன எமிலியின் தந்தை அதனாலேயே நோய்வாய்ப்பட்டு படுத்தபடுக்கையானார்.

எமிலியின் கனவு, இலட்சியம் எல்லாம் பிரஞ்சுப் புரட்சியால் நிர்மூலமாகிப் போன கிறிஸ்தவக் கல்வி நிறுவனங்களுக்கு உயிர்கொடுப்பதும் ஏழை எளிய மக்களுக்கு சேவை செய்வதுதான். அதற்காகத்தான் அவர் எந்தவொரு ஆணையும் மணந்துகொள்ளாமல், நோய்வாய்ப்பட்டு கிடந்த தன் தந்தையைக் கவனித்துக்கொண்டு கன்னியாகவே இருந்தார். தந்தை நோய்முற்றி இறந்ததும் இறைப்பணிக்காக தன்னை முற்றிலும் அர்ப்பணிக்கத் தொடங்கினார்.

முதலில் தாய்வழி தாத்தாவின் சொத்துவழியாக ஒரு குறிப்பிட்ட தொகை அவருக்குக் கிடைத்தது. அதைக்கொண்டு அவர் நகரில் ஒரு பெரிய கட்டடத்தைக் கட்டி, கல்விப்பணியையும், சமூகப் பணியையும் ஆன்மீகப் பணியையும் செய்யத் தொடங்கினார். இவர் ஆற்றிவந்த பணிகளைப் பார்த்துவிட்டு, முதலில் மூன்று பெண்களும், அவர்களைத் தொடர்ந்து எட்டுப் பெண்களும் அவரோடு சேர்ந்துகொண்டு பணி செய்யத் தொடங்கினார்கள்.

எமிலி செய்துவந்த சேவைகள் அனைத்தும் மக்களுடைய கவனத்தை ஈர்த்தன. அதனால் மக்கள் மத்தியில் அவருக்கும் அவர் ஏற்படுத்திய ‘The Sisters of St. Joseph of the Apparition’ நல்ல மதிப்பு உண்டானது. கார்டினல் மெர்சியர் என்பவர் எமிலிக்கு ஓர் ஆன்மீக குருவாக இருந்து, எல்லாவிதத்திலும் உறுதுணை புரிந்துவந்தார்.

இப்படி பல்வேறு பணிகளைச் செய்துவந்த எமிலி திடிரென நோய்வாய்ப்பட்டு 1856 ஆம் ஆண்டு, ஆகஸ்டு திங்கள் 24 ஆம் நாள் இறையடி சேர்ந்தார். இவருக்கு 1951 ஆம் ஆண்டு புனிதர் கொடுக்கப்பட்டது.

Emily de Vialar died in Marseilles on 24 August 1856. 

"The saint is dead," said the poor people who knew her kindness.[citation needed] She was declared on 24 June 1951; her 

feast day is 24 August in the General Roman Calendar, 

and celebrated on 17 June by the Sisters of St. Joseph of the Apparition

Anne Marguerite Adelaide Emily de Vialar was the eldest child and only daughter of Baron James Augustine de Vialar and his wife Antoinette, daughter of that Baron de Portal who was physician-in-ordinary to Louis XVIII and Charles X of France. She was born at Gaillac in Languedoc in 1797. At the age of fifteen she was removed from school in Paris to be companion to her father, now a widower, at Gaillac; but unhappily, differences arose between them because of Emily's refusal to consider a suitable marriage.

For fifteen years, Emily was the good angel of Gaillac, devoting herself to the care of children neglected by their parents and to the help of the poor generally. In 1832, her maternal grandfather died, leaving her a share of his estate which was a quite considerable fortune. She bought a large house at Gaillac and took possession of it with three companions. Others joined them and three months later, the archbishop authorized the Abbe to clothe twelve postulants with the religious habit. They called themselves the Congregation of Sisters of St. Joseph of the Apparition. Their work was to be the care of the needy, especially the sick, and the education of children. In 1835, she made her profession with seventeen other sisters, and received formal approval for the rule of the Congregation.

The foundress, in the course of twenty-two years, saw her Congregation grow from one to some forty houses, many of which she had founded in person. The physical energy and achievements of St. Emily de Vialar are the more remarkable in that from her youth she was troubled by hernia, contracted characteristically in doing a deed of charity. From 1850 this became more and more serious, and it hastened her end, which came on August 24, 1856. The burden of her last testament to her daughters was "Love one another". Her canonization took place in 1951; her feast is June 17th.

St. Adulf

Feastday: June 17

Death: 680

Bishop and missionary, venerated with his brother, Butulf. They were nobles of Saxon or Irish lineage who became monks. Both went as missionaries to Germany. There Adulf was made the bishop of Utrecht. Butulf returned to England and founded a religious house in 654, becoming widely respected for his holiness.

Saint Adulf (also Adolph, Adolf, Athwulf, Æthelwulf or Æðelwulf) (died c. 680 AD) was an Anglo-Saxon saint.

Life

Adulf is said to have been the brother of Botolph, but virtually nothing is known about his life. The story, which originated with a monk of Thorney, Folcard's, account of Botolph's life, that Adulf was at one-time bishop of Maastricht, is now generally thought to rest on a confusion of names and to have no substance. However, it does explain the reason today's saint is often honored as a bishop.[1]

The monastery at Iken, in East Anglia, was destroyed in Viking raids. It is said that when by the orders of Æthelwold of Winchester, Botolph's body was disinterred for translation to the new abbey of Thorney, Adulf's body was buried with it, and as it proved impossible to disentangle the bones, the remains of both saints were taken to Thorney, where the relics of Adulf remained.[2] The feast day of both saints is 17 June.

Saint Botulph of Ikanhoe

புனிதர் போட்வுல்ஃப் 

மடாதிபதி: 

பிறப்பு: கி.பி. 7ம் நூற்றாண்டு 

இறப்பு: கி.பி. 680 

ஏற்கும் சமயம்:

ரோமன் கத்தோலிக்க திருச்சபை

ஆங்கிலிக்கன் சமூகம்

மரபுவழி திருச்சபை

லூதரன் திருச்சபை (குறிப்பாக, டென்மார்க் மற்றும் ஸ்வீடன் ஆகிய நாடுகளில்) 

நினைவுத் திருநாள்: ஜூன் 17 

பாதுகாவல்: பயணிகள் மற்றும் விவசாயம் 

புனிதர் போட்வுல்ஃப், ஒரு ஆங்கிலேய மடாதிபதியும் கிறிஸ்தவ புனிதரும் ஆவார். இவர் பயணிகள் மற்றும் விவசாயிகளின் பாதுகாவலருமாவார். 

சந்தேகமான விவரங்களைத் தவிர்த்து, புனிதர் போட்வுல்ஃப் அவர்களின் வாழ்க்கை வரலாறு பற்றின விவரங்கள் சிறிதளவே இருந்தன. அவர் மரணமடைந்து நானூறு வருடங்களின் பின்னர் “ஃபோல்கார்ட்” என்ற துறவி எழுதிய சரித்திர விவரங்களே இருந்தன. 

கி. பி. ஐந்தாம் நூற்றாண்டில் ஜெர்மனியிலிருந்து இங்கிலாந்து நாட்டுக்கு புலம்பெயர்ந்து சென்ற மக்கள் “ஏங்கில்ஸ்”  என்றழைக்கப்பட்டனர். இவர்கள் “மெர்சியா”, “நார்த்ஊம்ப்ரியா” மற்றும் “கிழக்கு ஏங்க்ளியா” ஆகிய அரசுகளை நிறுவி அதற்கு இங்கிலாந்து மற்றும் ஆங்கிலேய பெயர்களை அளித்தனர். 

காலக்கிரமமாகத் தொகுக்கப்பட்ட 653ம் வருடத்தின் ஆங்கிலோ-சாக்சன் நிகழ்ச்சிக் குறிப்புகள் மேற்சொன்ன மத்திய “ஏங்கில்ஸ்” “எர்ல்டோர்மன் பீடா” என்பவரின் வழிகாட்டுதலில் உண்மையான விசுவாசத்தைப் பெற்றதாக குறிப்புகள் உள்ளன. 

அரசன் “அன்னா”  கொல்லப்பட்டான். போட்வுல்ஃப் “இகான்ஹோவில்”  தேவாலயமொன்றினை கட்டியெழுப்ப தொடங்கினார். “ஸஃப்போல்க்”  என்னுமிடத்தில் துறவு மடமொன்றை நிறுவினார். 

“இகான்ஹோவில்” அவர் கட்டிய ஆலயத்தின் அஸ்திவாரத்தினருகே அவர் நல்லடக்கம் செய்யப்பட்டார். பல ஆங்கிலேய தேவாலயங்கள் அவர் பெயரில் அர்ப்பணிக்கப்பட்டன. பண்டைய “புனிதர்களின் ஆக்ஸ்ஃபோர்ட் அதிகாரத்தில்” அவர் பெயரில் அர்ப்பணிக்கப்பட்ட பழமையான ஆலயங்களின் எண்ணிக்கை 64 என்று குறிப்பிடப்பட்டிருந்தது. ஆனால், பிந்தைய ஆய்வுகள், அவர் பெயரில் அர்ப்பணிக்கப்பட்ட ஆலயங்களின் எண்ணிக்கை 71 என்றது.

Also known as

Botolph, Botulf, Botwulf

Profile

Born to a Christian Saxon noble family. Brother of Saint Adolph of Utrecht. Educated with his brother at the monastery of Cnobersburg (Burgh Castle), Suffolk under the direction of its founder, Saint Fursey. When Mercian forces under King Penda invaded the region, the boys were sent to study at the monastery at Bosanham, Sussex. He became a Benedictine monk at Farmoutiere-en-Brie, Gaul (modern northeastern France), and was sent back to the British Isles in 647 to establish the Benedictine Order there.

With the support of Saint Syre, Saint Aubierge, and their brother, King Anna of East Anglia, Botulph founded the monastery of Ikanhoe in East Anglia, declining the offer of a part of the royal estate, and settling for a wild, barren site that was removed from people, reported to be haunted by demons, and which would require endless work to sustain the monks. For many years it was believed that the area that grew up around it came to be called Botulph's Town, contracted to Botulphston, and later contracted to Boston in Lincolnshire, but recent reasearch has shown that the original site is another location. The Saxon Chronicle indicates that by 654 Botulph had attracted enough brother monks and hermits that work begain on the monastery. Through hard work and faith, the monastery grew in population; the monks built several structures, turned large areas of marsh and scrub into productive farming and grazing lands, and dispelled the people's fears of demons.

Botulph served as spiritual director for Saint Ceolfrith, and worked as a travelling missionary through rough, bandit-plagued areas of East Anglia, Kent and Sussex. His legacy continued for centuries in the strength of the Benedictine movement in the Isles, and in the dozens of churches named for him, many of them built at city gates to serve as safe-haven for travellers in times when robbers roamed the roads, and many in port or river towns.

Born

c.610 in East Anglia (part of modern England)

Died

• 17 June 680 of natural causes following a lengthy illness

• he died while being carried to chapel for compline services

• buried at Ikanhoe

• relics moved in 870 to keep them from being destroyed by invading Danes

• relics transferred to Grundisburgh in 983

• relics later distributed to monasteries at Thornery, Westminster, and Edmundsburg, Suffolk

• tradition says that for safety the cask of relics destined for Edmundsburg were taken there in the middle of the night, but the travellers were guided by a light that hovered above the relics' new shrine

• processions of the relics through Edmundsburgh has ended droughts there

Patronage

• agricultural workers, farm workers, farmers

• sailors, mariners, watermen

• travellers

• 7 cities

Representation

• abbot holding a church in his hand

• abbot holding a monastery in his hand

• blue field with undulating silver lines superimposed with an inverted gold chevron with a gold cross at its point (his coat of arms)

Saint Albert Chmielowski

புனிதர் ஆல்பர்ட் சிமியேலோவ்ஸ்கி 

மறைப்பணியாளர், நிறுவனர்:

பிறப்பு: ஆகஸ்ட் 20, 1845

இகொலோமியா, மலோபோல்ஸ்கி, போலந்து

இறப்பு: டிசம்பர் 25, 1916 (வயது 71)

க்ரகோவ், போலந்து அரசு

ஏற்கும் சமயம்:

ரோமன் கத்தோலிக்க திருச்சபை

முக்திபேறு பட்டம்: ஜூன் 22, 1983, 

திருத்தந்தை இரண்டாம் ஜான் பவுல்

புனிதர் பட்டம்: நவம்பர் 12, 1989

திருத்தந்தை இரண்டாம் ஜான் பவுல்

நினைவுத் திருநாள்: ஜூன் 17

பாதுகாவல்:

ஏழைகளின் ஊழியர்கள் (Servants of the Poor)

ஏழைகளின் ஊழிய சகோதரிகள் (Sisters Servants of the Poor)

பிரான்சிஸ்கன் மூன்றாம் நிலை சபை (Franciscan tertiaries)

வீரர்கள், தொண்டர்கள், சாகுபடி, பயணிகள், புலாவி (Puławy),

சோஸ்னோவிக் மறைமாவட்டம் (Diocese of Sosnowiec), ஓவியர்கள்

புனிதர் ஆல்பர்ட் சிமியேலோவ்ஸ்கி, ஒரு “ஒப்புக்கொள்ளப்பட்ட போலிஷ் மறைப்பணியாளர்” (Polish Professed Religious) ஆவார். இவர், “ஏழைகளின் ஊழியர்கள்” (Servants of the Poor) மற்றும் “ஏழைகளின் ஊழிய சகோதரிகள்” (Sisters Servants of the Poor) ஆகிய சபைகளை நிறுவியவருமாவார். ஜனவரி கிளர்ச்சியில் ஈடுபட்டிருந்த இவருக்கு காலில் ஏற்பட்ட பலத்த காயம் காரணமாக, இவர் தமது கால் ஒன்றினை இழக்க நேர்ந்தது. இதன் காரணமாக, தமது வாழ்நாள் முழுதும் ஒரு மரத்தினாலான ஒரு பொய்க் காலை பொருத்தியவாறே வாழ்ந்தார்.

பிரபலமான ஓவியராக மாறிய அவர், தமது ஓவியங்களை ஏழைகளின் நிலை வாழ்க்கைக்கு ஆதரவாக அர்ப்பணிப்பதற்காக அனைத்தையும் கொடுக்க முடிவு செய்வதற்கு முன்னர், தமது ஓவியங்களின் பெரும்பகுதியை கருப்பொருள்களாக ஆன்மீகத்தைப் பயன்படுத்தினார். தொடக்கத்தில் “இயேசுசபையில்” (Jesuits) இணைந்த அவர், பின்னர் அதனின்றும் வெளியேறி, “தூய ஃபிரான்சிசின் மூன்றாம் நிலை சபையில்” (Third Order of Saint Francis) இணைந்தார்.

“ஆதாம் ஹிலரி பெர்னார்ட் சிமியேலோவ்ஸ்கி” (Adam Hilary Bernard Chmielowski) எனும் இயற்பெயர் கொண்ட இவர், “க்ரகோவ்” (Outskirts of Krakow) நகரின் புறநகரான “இகொலோமியா” (Iglomia) எனும் கிராமத்தில், கி.பி. 1845ம் ஆண்டு, ஆகஸ்ட் மாதம், 20ம் நாளன்று, வசதிவைப்புள்ள உயர்குல தம்பதியரான “அடெல்பர்ட்” (Adelbert Chmielowski) மற்றும் “ஜோசஃபின்” (Josephine Borzyslawska) ஆகியோருக்குப் பிறந்த நான்கு குழந்தைகளில் மூத்த மகனாகப் பிறந்தார். ஆகஸ்ட் மாதம் 26ம் நாளன்று, இவருக்கு திருமுழுக்கு அளிக்கப்படவிருந்தது. ஆனால், அன்றைய காலக்கட்டத்தின் குழப்பமான கொந்தளிப்பு நிலை காரணமாக, திருமுழுக்கு சடங்கிற்காக எந்தவொரு குருவும் கிடைக்கவில்லை. ஆகவே, அவருக்கு முறையான திருமுழுக்கு, 1847ம் ஆண்டு, ஜூன் மாதம், 17ம் நாளன்று நடைபெற்றது.

தனது குழந்தை பருவத்தில் அவரும் அவரது உடன்பிறப்புகளும் பெற்றோரை இழந்தனர். இதன் காரணமாக, இவர்களது அத்தையான “பெட்ரோநெலா” (Petronela) இவர்களை கவனித்து வளர்த்தார். பிற்காலத்தில், தனது பெற்றோரின் தோட்டத்தை நிர்வகிப்பதற்காக தன்னை தயார் படுத்திக் கொள்ளும் காரணத்திற்காக, “புலாவி” (Puławy) நகரிலுள்ள பாலிடெக்னிக் கல்லூரியில் விவசாயம் கற்றார். போலிஷ் தேசியவாத கிளர்ச்சியில் பங்கெடுத்துக் கொண்டபின், அவர் ஒரு காலை இழந்த போதிலும், அரசியலில் முக்கியத்துவம் பெற்றார். கி.பி. 1863ம் ஆண்டு, அக்டோபர் மாதம், முதல் தேதியன்று, ஒரு ரஷ்ய கையெறிகுண்டு வெடித்ததில், அவரது குதிரைக் கொல்லப்பட்டதுடன், அவரது கால் துண்டாடப்படுமளவிற்கு சேதமடைந்தது. அவருக்கு ஒரு மரக்கால் பொருத்தப்பட்டது. தமது வாழ்க்கையை கடவுளுக்கும், போலிஷ் விடுதலைப் போருக்கும் அர்ப்பணித்தார். காயமடைந்த ஆதாம், ஒரு காட்டுப்பாதாளியின் அறைக்கு கொண்டு செல்லப்பட்டார். மயக்க மருந்து இல்லாமலேயே அவருக்கு அறுவை சிகிச்சை நடந்தேறியது. அறுவை சிகிச்சையால் ஏற்பட்ட தாங்கொண்ணா வலி வேதனைகளை அவர் கடவுளுக்கே ஒப்படைத்தார்.

கிளர்ச்சியாளர்களின் மீதான ஜார்ஜிய அதிகாரிகளின் (Czarist authorities) கடுமையான பதிலடி, ஆதாமை போலந்து (Poland) நாட்டை விட்டு வெளியேற வைத்தது. பெல்ஜியம் (Belgium) நாட்டிலுள்ள “கெண்ட்” (Ghent) என்ற நகரில் குடியேறிய அவர், அங்கே பொறியியல் கற்க தொடங்கினார். இந்த காலகட்டத்தில், தம்மில் ஓவியத்திலும் திறமை இருந்தது என்பதை அவர் கண்டுபிடித்தார். அதிலும் வளர்ச்சியடைய தொடங்கினார். ஓவியப் பயிற்சி மற்றும் பணிகளுக்காக “பாரிஸ்” (Paris) மற்றும் “மூனிச்” (Munich) நகரங்களுக்கு பயணித்த அவர், நிறைய நண்பர்களை சம்பாதித்தார்.

கி.பி. 1874ம் ஆண்டு, அவரால் தனது தாயகத்திற்குத் திரும்ப முடிந்தது. அங்கே அவர் புகழ்பெற்ற கலைஞராக “க்ராகோவில்” பணியாற்றினார். மற்றும், கி.பி. 1870ம் ஆண்டு முதல் 1885ம் ஆண்டு வரை ஒரு ஓவியராக பணியாற்றினார். அவர் 61 ஓவியங்களை மொத்தமாக தயாரித்தார். ஆனால் அவரது படைப்புகள் அவருக்கு வாங்கித் தந்த புகழ் அவருக்கு பிடிக்கவில்லை. ஒரு சந்தர்ப்பத்தில், மனச்சோர்வுக்காக அவர் மருத்துவமனையில் அனுமதிக்கப்பட்டார். அவரது வலுவான அரசியல் நம்பிக்கைகள் மனிதனின் நிலைப்பாட்டிற்கும், மென்மையான, கருணையுள்ள ஆவியுடனான அவரது ஆர்வத்தையும் ஊக்கப்படுத்தியது. மேலும், இது ஏழைகளின் துன்பங்களை அவருக்கு உணர்த்தியது. தேவைப்படுகிறவர்களுக்கு உதவி செய்த அவர், க்ரகோவ் (Kraków) நகரிலுள்ள வீடற்றோருக்கான முகாம்களில் பணியாற்றினார்.

கி.பி. 1880ம் ஆண்டு, செப்டம்பர் மாதம், 24ம் தேதி, அவர் “ஸ்டாரா வைஸ்” (Stara Wies) கிராமத்திலுள்ள இயேசுசபையின் (Jesits) புகுமுக (Novitate) பயிற்சியில் இணைந்தார். பின்னர், ஒரு தியானத்தின்போது, ஒரு பயங்கரமான சோதனையை எதிர்கொண்டார். தமது முடிவுக்காக ஏக்கம் கொண்ட அவர், விரைவிலேயே நோய்வாய்ப்பட்டார். அவரது சகோதரர் ஸ்டானிஸ்லாவ் அவரை மீட்டெடுக்க வந்து, அவரை தனது வீட்டிற்கு அழைத்துச் சென்றார். அங்கு அவர் இயேசுசபைக்கு திரும்புவதில்லை என முடிவு செய்தார். விரைவிலேயே அவர் அசிசியின் தூய ஃபிரான்சிசின் மூன்றாம் நிலை சபையின் சட்டதிட்டங்களை கேள்வியுற்றார். அதன்பால் கவரப்பட்ட அவர், அந்த சபையில் சேர ஆர்வமானார்.

கி.பி. 1887ம் ஆண்டு, ஆகஸ்ட் மாதம், 25ம் தேதியன்று, அசிசியின் தூய ஃபிரான்சிசின் மூன்றாம் நிலை சபையில் இணைந்தார். துறவு ஆடைகளைப் பெற்றுக்கொண்ட அவர், “ஆல்பர்ட்” (Albert) எனும் பெயரை தமது ஆன்மீகப் பெயராக ஏற்றுக்கொண்டார். கி.பி. 1888ம் ஆண்டு, தமது சத்தியப் பிரமாணங்களை ஏற்றுக்கொண்ட இவர், ஆகஸ்ட் மாதம், 25ம் நாளன்று, “ஏழைகளின் ஊழியர்கள்” (Servants of the Poor) எனும் சபையை நிறுவினார். பின்னர், கி.பி. 1891ம் ஆண்டு, ஜனவரி மாதம், 15ம் நாளன்று, “அருளாளர் மரியா ஜப்லோன்ஸ்கா” (Blessed Maria Jabłońska) என்பவருடன் இணைந்து, ஏற்கனவே உள்ள சபைக்கு இணையான, பெண்களுக்கான “அல்பர்ட்டைன் சகோதரியர்” (Albertine Sisters) எனும் சபையை நிறுவினார். இச்சபையினர், வீடற்றவர்களுக்கும் ஏழைகளுக்கும் உணவு மற்றும் தங்குமிடம் ஏற்பாடு செய்து தந்தனர்.

அவர் கார்மேல் கான்வென்ட்டில் (Carmelite Convent) சிறிது காலம் செலவிட்டார். விரைவிலேயே தமக்கு மிகவும் பிடித்த எழுத்தாளரான “புனிதர் சிலுவையின் ஜானின்” (Saint John of the Cross) பிரசுரங்களை நன்கு அறிந்திருந்தார். விரைவிலேயே அவர் கார்மேல் காண்வென்ட்டின் தலைவரான “புனிதர் ரபேல் காலினோஸ்கி” (Saint Raphael Kalinowski) அறிமுகமானார். அவர், ஆல்பர்ட்டை கார்மேல் சபையில் சேருமாறு வலியுறுத்தினார். ஆயினும், இவர் ஃபிரான்சிஸ்கன் சபையிலேயே நிலைத்து இருந்தார்.

வயிற்று புற்று நோயால் (Stomach Cancer) பாதிக்கப்பட்டிருந்த ஆல்பர்ட் சிமியேலோவ்ஸ்கி, கி.பி. 1916ம் ஆண்டின் கிறிஸ்து பிறப்பு தினத்தன்று மரித்தார். அவரது நிலை மோசமடைந்த காரணத்தால், அவர் டிசம்பர் 23ம் தேதியன்றே, “நோயில் பூசுதல்” (Anointing of the Sick) அருட்சாதனத்தைப் பெற்றார்.

Also known as

• Adam Chmielowski

• Adam Hilary Bernard Chmielowski

• Brat Albert

• Brother Albert

• Brother of Our Lord

• Brother of Our God

• Our God's Brother

Profile

Born to a wealthy aristocratic family, he initially studied agriculture in order to manage the family estate. Involved in politics from his youth, he lost a leg at age 17 when injured while fighting in an insurrection. In Krakow, he became a popular, well-known and well-liked artist. His interest in politics and art made him keenly aware of the human misery around him. A gentle and compassionate soul, he felt called to help those in need. After years of reflection, he understood that this desire was how God was calling him to service and Himself.

Franciscan tertiary, taking the name Albert. He abandoned painting, and began a life of working with and for the poorest of Krakow. In 1887 he founded the Brothers of the Third Order of Saint Francis, Servants of the Poor, known as the Albertines (named for him) or the Gray Brothers (after their rough gray habits). In 1891 he founded the women's congregation of the Order (Gray Sisters). The Albertines organized food and shelter for the poor and homeless.

Albert preached that the great calamity of our time was that so many refused to see and voluntarily relieve the suffering of their miserable brothers and sisters. The "haves" lived away from the "have-nots" in order to ignore them and leave their care to others.

In 1949, Pope John Paul II wrote a well-received play about Albert; the work was filmed in 1997, released as Brother of Our God. Albert was the spiritual teacher of Blessed Maria Bernardina Jablonska.

Born

20 August 1845 at Igoalomia (Aigolonija), Poland as Adam Hilary Bernard Chmielowski

Died

25 December 1916 at Krakow, Poland, of natural causes

Canonized

12 November 1989 by Pope John Paul II at Saint Peter's Square, Rome

Blessed Ranieri Scacceri

Also known as

• Ranieri of Pisa

• Ranieri de Aqua

• Rainer, Rainerius, Rainier, Raniero, Raynerius, Regnier

Profile

Son of a wealthy merchant, he spent a wild and sinful youth as a wandering minstrel and musician, partying all night, sleeping by day if at all. One evening, while performing for a merry crowd in a castle, he met a holy man whose name has not come down to us. Ranieri felt drawn to the man, talked with him, and asked that the man pray for him. Whatever the man told him, Ranieri had a conversion experience, burned his fiddle, and gave up the life of a minstrel.

Falling back on what he learned from his father, Ranier became a merchant, trading with sailors and travelling from port to port. He was very successful, and while he lived a better life, it was still a worldly life. He built up quite a fortune, but one day found that his money gave off an evil stench. Ranieri took it as a sign, gave away his forture, and became a poor and penitential monk.

He made several penitential pilgrimages to Jerusalem and assorted holy shrines. Conventual oblate in the Benedictine abbey of Saint Andrew in Pisa, Italy in 1153. Oblate at the abbey of San Vito (Saint Guy) in Pisa. There he became known as a serious Bible student and sometime preacher, bringing to the pulpit his experience of working in front of an audience. An excellent speaker, he was a popular and romantic figure as the troubadour who traded his music for God, and was known for healing the sick with holy water.

Born

1117 in Pisa, Italy

Died

• 1161 at the abbey of Saint Vito, Pisa, Italy of natural causes

• buried in the Pisa Cathedral

Beatified

by Pope Alexander III (cultus confirmation)

Patronage

Pisa, Italy

Representation

• bearded hermit in a hairshirt holding a rosary

• dying man in a hairshirt

• minstrel burning his instrument while raising his arms to God

• monk being raised up by devils

• young pilgrim in a hairshirt carrying a banner with the Pisan cross

Blessed Pierre-Joseph Cassant

Also known as

Marie-Joseph Cassant

Profile

A pious youth, Pierre-Joseph early felt a call to the priesthood, but after months of tutoring by his parish priest, it was obvious that Pierre-Joseph would not be able to master diocesan seminary studies. Instead, on 5 December 1894 he was sent to the Abbey of Sainte-Marie-du-Désert where the studies were simpler since there were no pastoral responsibilities, but where it was still an academic struggle. Benedictine Cisterian Trappist monk, taking the name Marie-Joseph. Member of the Association of Victim Souls. Ordained on 12 October 1902 after eight years of study; he lived nine months as a priest. Having developed tuberculosis, his health was already failing by the time of his ordination. He was sent home to his family for seven weeks to rest, but continued to decline and asked to return to the abbey where he spent his remaining time working in the infirmary.

Born

6 March 1878 in Casseneuil, Lot-et-Garonne, France as Pierre-Joseph Cassant

Died

17 June 1903 in Abbey of Sainte-Marie-du-Désert, Lévignac, Haute Garonne, France of tuberculosis

Beatified

3 October 2004 by Pope John Paul II

Canonized

over 2200 people from 30 countries claim to have received blessings thorugh Blessed Jean's intercession

Saint Herve

Also known as

Erveo, Harvey, Herveus, Hervues, Hervé, Houarniaule, Huva

Profile

Son of the bard Hyvarnion, Herve was born blind. His father died when Herve was an infant, his mother, Rivanone, became an anchoress, and the boy was entrusted to the care of his uncles and a renowned holy man with whom he stayed until his teenage years. He lived for a while as a hermit and bard, then joined a monastic school at Plouvien, France which had been founded by his uncle. Abbot at Plouvien. He migrated with part of his community to found a new house in Lanhouarneau. Singer. Minstrel. Teacher. Miracle worker. One of the most popular saints in Brittany, he figures in the area's folklore. Reported to have a special ministry of healing animals, and to have a domesticated wolf as a companion. Legend says that the wolf killed and ate the ox that Herve used to plow his fields; Herve then preached such a moving sermon the wolf repented his ways, moved to Herve's hermitage, and ploughed Herve's fields in place of the ox.

Born

Guimiliau, Brittany, France or unknown location in Wales (sources vary)

Died

• c.556 to c.575 (sources vary) of natural causes

• interred at Lanhouarneau, Brittany, France

Patronage

• against eye disease or eye problems

• blind people

Representation

blind man being led by a wolf

Blessed Paul Burali d'Arezzo

Also known as

• Paolo Burali d'Arezzo

• Scipione

Profile

Graduated from the University of Salerno in 1525, and then from the University of Bologna in 1536; the future Pope Gregory XIII was one of his teachers. Layman civil and canon lawyer in Naples, Italy for twelve years. Royal counsellor to Emperor Charles V in 1549. Auditor general of the army under Ferdinand of Toledo. Joined the Theatines on 25 January 1557, taking the name Paolo. Spiritual student of Blessed Giovanni Marinoni. Ordained on 26 March 1558. Papal ambassador to the court of Spain for Pope Pius IV in 1564. Superior of the Theatine house of Naples. Superior of the Theatine house of Rome, Italy. Worked with Saint Andrew Avellino. Bishop of Piacenza, Italy on 23 July 1568. Created cardinal on 15 May 1570 by Pope Saint Pius V. Archbishop of Naples, Italy on 19 September 1576. Implemented the decrees of the Council of Trent. Published a catechism for priests in 1577.

Born

1511 in Itri, diocese of Gaeta, Italy as Scipione

Died

• 17 June 1578 at Torre del Greco, on the side of Mount Vesuvius, kingdom of Naples, Italy of natural causes

• interred in the crypt in the basilica of Saint Paul Maggiore, Naples

Beatified

8 June 1772 by Pope Clement XIV

Saint Theresa of Portugal

Also known as

Tarasia, Teresa

Profile

Born a princess, the oldest daughter of King Sancho I. Married to King Alfonso IX of Leon, Spain; northern Portugal formed part of her dowry. Mother of three children. Several years into the marriage it was dissolved by the Vatican upon the revelation that Theresa and Alfonso were cousins. Single again, Theresa returned to Portugal where she converted the Benedictine monastery at Lorvão into a convent for 300 Cistercian nuns. Theresa then moved into the convent, though she did not take vows. In 1231 she left to settle a bitter succession dispute between her children over the throne of Leon. With peace between them, she returned to the convent, took vows, and remained there as a nun for the rest of her life.

Born

4 October 1178 in Coimbra, Portugal

Died

18 June 1250 at Lorvão Abbey, Portugal of natural causes

Canonized

20 May 1705 by Pope Clement XI (cultus confirmed)

Blessed Peter Gambacorta

Also known as

Peter of Pisa

Profile

Son of a government official and brother of Blessed Clara Gambacorta. At age 25, after a mis-spent youth and life at court, he left the world to become a beggar and hermit on Montebello in Umbria, Italy. Converted a band of thieves and bandits not just to Christianity but to religious life; he founded the Hermits of Saint Jerome with them. They were an ascetic group, observing fasts several days a week and a Lent each season of they year; the group soon built a church with hermit cells around it where they were all known for their piety and Peter as a miracle worker.

Born

15 February 1355 in Pisa, Italy

Died

17 June 1435 in Venice, Italy of natural causes

Beatified

9 December 1693 by Pope Innocent XII

Saint Hypatius of Chalcedon

Also known as

• Hypatius of Bithynia

• Hypatius of The Oak

• the Scholar of Christ

Profile

Monk. Following a vision, he became a hermit at age 19 in Thrace, then Constantinople, and then Chalcedon, Bithynia with a friend and fellow hermit named Jason. Abbot at Chalcedon. Fierce opponent of Nestorianism. Sheltered Saint Alexander Akimetes and others at his hermitage near Chalcedon when their lives were threatened by Nestorian heretics. Hypatius is credited with halting a revival of the Olympic games because of their pagan origins. Prophet and miracle worker.

Born

at Phrygia

Died

c.450 of natural causes

Blessed Philippe Papon

Profile

Priest of the diocese of Moulins, France. Imprisoned on a ship in the harbor of Rochefort, France and left to die during the anti-Catholic persecutions of the French Revolution. One of the Martyrs of the Hulks of Rochefort.

Born

5 October 1744 in Saint-Pourçain, Allier, France

Died

17 June 1794 aboard the prison ship Deux-Associés, in Rochefort, Charente-Maritime, France of general abuse a few moments after hearing the confession of another dying prisoner

Beatified

1 October 1995 by Pope John Paul II

Martyrs of Chalcedon

Profile

Three well-educated Christian men who were sent as ambassadors from King Baltan of Persia to the court of emperor Julian the Apostate to negotiate peace between the two states, and an end of Julian’s persecutions of Christians. Instead of negotiating, Julian imprisoned them, ordered them to make a sacrifice to pagan idols, and when they refused, had them executed. Martyrs. Their names were Manuel, Sabel and Ismael.

Born

Persian

Died

• beheaded in 362 in Chalcedon (part of modern Istanbul, Turkey)

• bodies burned and no relics survive

Saint Phêrô Ða

Also known as

• Peter Da

• Peter Dja

Profile

Married layman in the apostolic vicariate of Central Tonkin (in modern Vietnam). Carpenter by trade, he served as sacristan at his parish. Imprisoned, tortured and executed in the persecutions of emperor Tu Duc. Martyr.

Born

c.1802 in Ngoc Cuc, Nam Ðinh, Vietnam

Died

burned at the stake on 17 June 1862 in Nam Ðinh, Vietnam

Canonized

19 June 1988 by Pope John Paul II

Saint Himerius of Amelia

Profile

Monk at Amelia, Umbria, Italy. Bishop of Ameila.

Born

at Calabria, southern Italy

Died

• c.560 of natural causes

• relics translated to Cremona, Italy in 995

Patronage

Cremona, Italy

Maria in the Forest

Also known as

• Holy Mary in the Forest

• Maria im Walde

Location

wooded area near Dolina, Grafenstein, Carinthia, Austria

Dates

17, 18 and 19 June 1849

Profile

An apparition of the Blessed Virgin Mary to three young shepherdesses in which Mary appeared as the Immaculate Conception.

Saint Avitus of Perche

Also known as

Avit, Avy

Profile

Monk at the Menat monastery in Auvergne, France. Abbot of the Micy monastery near Orleans, France. Hermit in area of Perche, France. His reputation for holiness led to would-be spiritual students to gather around his shack. Eventually there were so many that they were led to build a new monastery where Avitus served as abbot.

Died

c.530

Saint Antidius of Besançon

Also known as

Antel, Antible, Antidio, Tude

Profile

Spiritual student of Saint Froninus of Besançon. Bishop of Besançon, France. Martyred by Arian Vandals.

Died

c.265 in Ruffey, France

Saint Adolph of Utrecht

Also known as

• Adolph of Maastricht

• Adulf, Adulphus

Profile

Brother of Saint Botulph of Ikanhoe. Seventh-century monk. Missionary bishop to Saxony. Miracle worker.

Born

early 7th century England

Saint Rambold of Ratisbon

புனித ராம்வோல்டு (St.Ramwold)

துறவி

பிறப்பு 

901

செயிண்ட் எம்மரெம்(St.Emmeram), ட்ரியர்(Trier), ஜெர்மனி

இறப்பு 

17 ஜூன் 1000

செயிண்ட் எம்மரெம், ட்ரியர்

இவர் செயிண்ட் எம்மரெம் என்ற தான் பிறந்த ஊரிலிலேயே தன்னை இறைவனுக்கு அர்ப்பணமாக்கிய முதல் துறவி என்ற பெயர் பெற்றார். துறவியான 25 ஆண்டுகளில் தன் இரத்தத்தை ஈந்து, பல துறவிகளை உருவாக்கினார். துறவிகளுக்கென்று செயிண்ட் எம்மரெமில் ஓர் இல்லத்தையும் தொடங்கினார். பின்னர் பல துறவறமடங்களையும், பல ஆன்மீக வழிகாட்டும் இல்லங்களையும் தொடங்கினார். பின்னர் 739 ஆம் ஆண்டு ரேகன்ஸ்பூர்க்கில்(Regensburg) ஆயராக இருந்த வோல்ப்காங்க்(Wolfgang) அவர்களால் ராம்வோல்டு அவர்கள் தொடங்கிய துறவற இல்லம் "புனித பெனடிக்ட் துறவற சபை" என்ற பெயர் வழங்கப்பட்டது. அதன்பிறகு 975ல் ரேகன்ஸ்பூர்க்கிலும் புனித ராம்வோல்டு புனித பெனடிக்ட் சபையை தொடங்கினார். 

பல ஆண்டுகள் ராம்வோல்டு ரேகன்ஸ்பூர்க்கிலிருந்த துறவற இல்லத்தில் தன் இறுதி நாட்களை கழித்து காலமானார். இவரின் கல்லறை அத்துறவற இல்லத்திலேயே அடக்கம் செய்யப்பட்டது. சில வருடங்கள் கழித்து அவரின் கல்லறைமேல் ரிங் வடிவத்தில் ஒரு கெபி கட்டப்பட்டுள்ளது. இவருக்கென்று செயிண்ட் எம்மரெமில் ஓர் பேராலயமும் கட்டப்பட்டுள்ளது. செயிண்ட் எம்மரெம்மில் இவரின் வழியாகத்தான் துறவிகளும், துறவற சபைகளும் தோன்றியது.

Also known as

Ramnold of Ratisbon

Profile

Monk at the Saint Maximinus monastery in Trier, Germany. Abbot of Saint Emmeram in Regensburg, Germany.

Born

901

Died

1001 of natural causes

Saint Molling of Wexford

Also known as

Dairchilla, Molignus, Moling, Mullins, Myllin

Profile

Monk at Glendalough. Abbot of Aghacainid. Bishop of Ferns, Ireland.

Born

Wexford, Ireland

Died

697 of natural causes

Saint David of Bourges

Profile

Archbishop of Bourges, France in 785 where he served the remaining 30 years of his life.

Died

• 815 of natural causes

• interred in the church of the Saint-Laurent abbey in Bourges, France

Saint Diogenes of Rome

Profile

Martyr.

Died

• on the Via Salaria Vecchia, Rome, Italy

• buried in the Saint John the Martyr, Via Salaria, Rome

• relics moved to the Basilica of Santa Praxedes by Pope Paschal I

Saint Blasto of Rome

Profile

Martyr.

Died

• on the Via Salaria Vecchia, Rome, Italy

• buried in the Saint John the Martyr, Via Salaria, Rome

• relics moved to the Basilica of Santa Praxedes by Pope Paschal I

Saint Dignamerita of Brescia

Profile

Lay woman martyred with her two sons, whose names have not come down to us, in the persecutions of emperor Hadrian.

Died

beheaded the early 1st century in Brescia, Italy

Blessed Arnaldo of Foligno

Also known as

Arnold

Profile

Franciscan friar. Confessor, spiritual director and biographer of Blessed Angela of Foligno.

Died

1313

Saint Montanus of Gaeta

Profile

Soldier. Martyr.

Died

• drowned in the sea with a stone tied around his neck c.300 on Ponza, Italy

• relics translated to Gaeta, Italy

Saint Briavel of Gloucestershire

Also known as

Brevile

Profile

Sixth century hermit in Gloucestershire, England, and area now known as Saint Briavels.

Saint Nectan of Hartland

Also known as

Nighton

Profile

Sixth-century hermit in Hartland, Devon, England.

Born

Wales

Patronage

Hartland, England

Saint Prior

Profile

Early spiritual student of Saint Anthony the Abbot. Monk. Hermit. Lived to nearly 100 years of age.

Born

late 3rd century Egypt

Died

late 4th century of natural causes

Saint Gundulphus

Also known as

Gundulfus, Gondulf, Gondon, Gondulphus

Profile

Sixth century bishop in Gaul.

Died

at Bourges, France of natural causes

Saint Agrippinus of Como

Profile

Bishop of Como, Italy.

Died

615 of natural causes

Martyrs of Apollonia

Profile

A group of Christians who fled to a cave near Apollonia, Macedonia to escape persecution for his faith, but were caught and executed. Martyrs. The names we know are - Basil, Ermia, Felix, Innocent, Isaurus, Jeremias and Peregrinus.

Died

beheaded at Apollonia, Macedonia

Martyrs of Aquileia

Profile

Four Christian martyrs memorialized together. No details about them have survived, not even if they died together - Ciria, Maria, Musca and Valerian.

Died

c.100 in Aquileia, Italy

Martyrs of Chalcedon

Profile

Three well-educated Christian men who were sent as ambassadors from King Baltan of Persia to the court of emperor Julian the Apostate to negotiate peace between the two states, and an end of Julian's persecutions of Christians. Instead of negotiating, Julian imprisoned them, ordered them to make a sacrifice to pagan idols, and when they refused, had them executed. Martyrs. Their names were Manuel, Sabel and Ismael.

Born

Persian

Died

• beheaded in 362 in Chalcedon (part of modern Istanbul, Turkey)

• bodies burned and no relics survive

Martyrs of Fez

Profile

A group of Mercedarians sent to Fez, Morocco to ransom Christians imprisoned and enslaved by Muslims. For being openly Christian they were imprisoned, tortured, mutilated and executed. Martyrs - Egidio, John, Louis and Paul.

Died

beheaded in Fez, Morocco

Martyrs of Rome

Profile

A group of 262 Christians martyred in the persecutions of Diocletian.

Died

• c.303 in Rome, Italy

• buried on the old Via Salaria in Rome

Martyrs of Venafro

Profile

Three Christian lay people, two of them imperial Roman soldiers, who were converts to Christianity and were martyred together in the persecutions of Maximian and Diocletian - Daria, Marcian and Nicander.

Died

• beheaded c.303 in Venafro, Italy

• by 313 a basilica had been built over their graves

• grave and relics re-discovered in 1930

Patronage

Venafro, Italy

Also celebrated but no entry yet

• Colman of Lynn

• Herbot

• Joseph-Marie Cassant