இன்றைய புனிதர்கள் செப்டம்பர் 24

St. Chuniald & Gislar

Feastday: September 24

Death: 7th century

Irish or Scottish missionaries to southern Germany and Austria. They labored as disciples of St. Rupert of Salzburg

He was one of those eminent Scottish or Irish missionaries who left their native country to carry the faith of Christ into Germany. He was for many years the constant companion of St. Rupert[a], bishop of Saltzburg, in all his apostolical functions. He is mentioned in some Martyrologies on the 27th of February, but his feast is kept on the 24th of September, the day of the translation of his relics. See Colgan, Act. SS. p. 769

St. Rupert of Salzberg

Feastday: September 24 ,March 27

Possibly descended from the Merovingians and claimed by the Irish as one of their own, St. Rupert of Salzburg was bishop of Worms when Childeric III asked that he evangelize Bavaria. Rupert travelled from Ratisbon to the Danube, where he converted Duke Theodo II. The duke gave him land at Iuvavum, on which Rupert established the abbey of St. Peter and the Nonnberg convent. Its abbess was his niece, Erendruda. Rupert also converted pagan temples into Christian churches and established the salt-mining industry from which the city takes its present name, Salzburg. When Rupert died c. 710/717, he was buried in St. Peter's abbey. Vergil of Salzberg later translated his relics to the cathedral in Salzberg.

Rupert of Salzburg (German: Ruprecht,[a] Latin: Robertus, Rupertus; c. 660[b] – 710 AD) was Bishop of Worms as well as the first Bishop of Salzburg and abbot of St. Peter's in Salzburg. He was a contemporary of the Frankish king Childebert III.[2] Rupert is venerated as a saint in the Roman Catholic and Eastern Orthodox Churches.[3] Rupert is also patron saint of the Austrian state of Salzburg.

Blessed Anton Martin Slomsek

Also known as

Anton Martin Slomshek

Profile

Born to a peasant family in the Austro-Hungarian Empire. Seminarian at Klagenfurt, Austria. Ordained on 8 September 1824. Parish priest for five years. Spiritual director of the Klagenfurt seminary. Taught the Slovene language to seminarians; because the rulers of the empire spoke German, Slovenian was in danger of disappearing. Prince-bishop of Lavant, Austria (modern Maribor, Slovenia) on 30 May 1846, a diocese with a Slovene majority.

Bishop Slomsek began a campaign of patriotic education. He built new schools, encouraged Slovenian language and culture, wrote textbooks, and edited others. He founded a weekly newspaper, and published his sermons and episcopal statements. Founded the Saint Hermagoras Society publishing house to publish popular works in Slovenian. Today the region is nearly 100% literate, much of it due to Bishop Anton's good work.

Born

26 November 1800 in Ponikva pri Zalcu, Savinjska, Slovenia

Died

24 September 1862 in Maribor, Podravska, Slovenia of natural causes

Beatified

• 19 September 1999 by Pope John Paul II at Maribor, Slovenia

• the first beatified Slovene

Our Lady of Walsingham

Also known as

Virgin by the Sea

Profile

In 1061 Lady Richeldis de Faverches, lady of the manor near the village of Walsingham, Norfolk, England, was taken in spirit to Nazareth. There Our Lady asked her to build a replica, in Norfolk, of the Holy House where she had been born, grew up, and received the Annunciation of Christ's impending birth. She immediately did, constructing a house 23'6" by 12'10" according to the plan given her. Its fame slowly spread, and in 1150 a group of Augustinian Canons built a priory beside it. Its fame continued to grow, and for centuries it was a point of pilgrimage for all classes, the recipient of many expensive gifts.

In 1534 Walsingham became one of the first houses to sign the Oath of Supremacy, recognizing Henry VIII as head of the Church in England. Dissenters were executed, and in 1538 the House was stripped of its valuables, its statue of the Virgin taken to London, England to be burned, its buildings used as farm sheds for the next three centuries.

In 1896 Charlotte Boyd purchased the old Slipper Chapel and donated it to Downside Abbey. In 1897 Pope Leo XIII re-founded the ancient shrine of Our Lady of Walsingham, and pilgrimages were permitted to resume. The statue of Our Lady was re-enshrined in 1922, beginning an era of cooperation at the shrine between Catholics and Anglicans. In 1981 construction began on the Chapel of Reconciliation, a cooperative effort between the two confessions, and located near the shrine. The feast of Our Lady of Walsingham was reinstated in 2000. In 2012 the Personal Ordinariate of the Chair of Saint Peter for Anglicans joining the Church was given its patron as the Blessed Virgin Mary under the title Our Lady of Walsingham.

Feast of Our Lady of Mercy

இரக்கத்தின்_அன்னை 

பதின்மூன்றாம் நூற்றாண்டில் ஸ்பெயின் நாட்டில் பிறந்தவர் புனித பீட்டர் நோலாஸ்கா. 

மிகப்பெரிய செல்வந்தரான இவர், மூர் இனத்தவரால் ஆப்பிரிக்கச் சிறைகளில் அடைத்து வைக்கப்பட்டு, கடுமையாகச் சித்திரவதை செய்யப்பட்ட கிறிஸ்தவர்களை எப்படியாவது மீட்கவேண்டும் என்று முடிவுசெய்தார். அதற்காகத் தன் சொத்துக்களையெல்லாம் விற்றார்.

இவருடைய இந்த முயற்சிக்கு ஸ்பெயின் நாட்டில் உள்ள அரகோனை ஆண்டுவந்த முதலாம் ஜேம்ஸ் என்ற மன்னரும், பெனபோர்ட் நகர்ப் புனித ரெய்மெண்டும் பெரிதும் உதவினர்.

இவர்களுடைய உதவியினால் புனித பீட்டர் நோலாஸ்கா, மூர் இனத்தவரிடம் அடிமைகளாக இருந்த கிறிஸ்தவர்களை மீட்க முயற்சி செய்துகொண்டிருக்கும்போதுதான், அன்னை மரியா இவருக்கு இரண்டு பைகள் நிறைய தங்கக் காசுகளோடு தோன்றினார். 

தங்கக் காசுகள் இருந்த அந்த இரண்டு பைகளையும் புனித பீட்டர் நோலாஸ்காவிடம் கொடுத்த அன்னை மரியா, இவற்றைக் கொண்டு மூர் இனத்தவரிடம் அடிமைகளாக  இருக்கும் கிறிஸ்தவர்களை மீட்டு வா என்றார். கூடவே அவரோடு சேர்ந்து பணிபுரியக்கூடியவர்கள் அணியவேண்டிய வெந்நிற ஆடையையும் கொடுத்துவிட்டு அங்கிருந்து மறைந்தார்.

இவ்வாறு அன்னை மரியா, புனித பீட்டர் நோலாஸ்காவிற்குத் தோன்றிய நாள் 1281 ஆம் ஆண்டு, ஆகஸ்ட் திங்கள் 1.

Also known as

• Nuestra Señora de la Merced

• Our Lady of Ransom

Article

Commemorates the foundation of the Mercedarian Order and the apparition of Our Lady of Ransom. In this appearance she carried two bags of coins for use in ransoming Christians imprisoned by Moors. On 10 August 1218, the Mercedarian Order was legally constituted at Barcelona, Spain by King James of Aragon, and was approved by Pope Gregory IX on 17 January 1235. The Mercedarians celebrated their institution on the Sunday nearest to 1 August because it was on 1 August 1218 that the Blessed Virgin showed Saint Peter Nolasco the white habit of the Order. This custom was approved by the Congregation of Rites on 4 April 1615. On 22 February 1696 it was extended to the entire Latin Church, and the date changed to 24 September.

Blessed José Ramón Ferragud Girbes

Profile

Baptized at the age of two days at his parish church of Saint James the Apostle. Lifelong layman in the archdiocese of Valencia, Spain. Married on 21 January 1914 to Josefa Borras Borras. Father of eight children. Attended daily Mass, and was active in the lay apostolates in his parish including the Union of Catholic Workers, serving as a catechist, writing about the conditions of Christians in Spain, and standing guard to protect churches. Arrested several times by anti–Catholic miitia men, and eventually martyred in the Spanish Civil War. He died shouting “Viva Christo Rey!” (Long live Christ the King!)

Born

10 October 1887 in Algemesí, Valencia, Spain

Died

shot on 24 September 1936 in Alzira, Valencia, Spain

Beatified

11 March 2001 by Pope John Paul II

Blessed William Spenser

Additional Memorial

• 29 October as one of the Martyrs of Douai

• 22 November as one of the Martyrs of England, Scotland, and Wales

Profile

Raised in an Anglican family. Studied at Trinity College, Oxford, England but left in 1580 and joined the Catholic Church in 1582. Studied at the seminary in Reims, France. Ordained as a priest in the apostolic vicariate of England on 24 September 1583. Father William returned to England to ministery to covert Catholics on 29 August 1584 where he brought his family to the Church. For a while Blessed Robert Hardesty hid and supported him. William turned himself in to authorities in York for the crime of being a priest in England so he could minister to other prisoners. Martyr.

Born

c.1555 in Gisburn, Lancashire, England

Died

hanged on 24 September 1589 in York, North Yorkshire, England

Beatified

22 November 1987 by Pope John Paul II

Saint Gerard Sagredo

புனித ஜெரார்ட் சார்கிரேடோ 

நினைவுத் திருநாள்: செப்டம்பர் 24

பிறப்பு : 980

இறப்பு : 24 செப்டம்பர் 1046

புனிதர்பட்டம் : 1083, திருத்தந்தை 7 ஆம் கிரகோரி

பாதுகாவல் : ஹங்கேரி, புடாபெஸ்ட் நாடு

இவர் கசானாட் (Csanad) என்ற மறைமாவட்டத்தில் ஆயராக இருந்தார். வெனிஸ் நகர் ஆயர் ஹங்கேரி நாட்டு அரசருக்கு பலவிதங்களில் உதவினார். அதனால் புனித ஜெரார்ட் வெனிஸ் நகர ஆயருக்கு மறைமாவட்டத்திற்கு தேவையான உதவிகளை செய்து கொடுத்தார். பின்னர் ஹங்கேரி நாட்டு அரசர் புனித ஸ்டீபனின் மகன் வெனிஸ் நகர் பல்கலைக்கழகத்தில் படிக்கும்போது, அவருக்கும், படிப்பிற்கு தேவையான உதவிகளை செய்து கொடுத்தார். ஹங்கேரி நாட்டில் கிறிஸ்தவம் வளர்வதற்கு அந்நாட்டு அரசர் புனித ஸ்டீபனிற்கும் பெரும் உதவியாளராக இருந்தார்.

இவர் ஹங்கேரியில் மலைப்பகுதியில் செல்லும்போது, அவர் சென்ற இரு சக்கர வண்டி கீழே சரிந்ததில், மலை உச்சியிலிருந்து விழுந்துள்ளார். அவர் கீழே பாதாளத்தில் விழுந்ததும் இறந்துவிட்டார் போல காணப்பட்டார். ஆனால் அவரின் உடலில் சிறிதும் அடிபடாமல் தன் கைகளை கூப்பி, தான் இறப்பதற்காக செபித்துள்ளார் என்று கூறப்படுகின்றது. இவர் இறந்தப்பிறகு அம்மலையானது கில்லர்ட் ஹில் (Gillert Hill) என்று பெயரிட்டு அழைக்கப்படுகின்றது. இவர் இறக்கும் வரை வெனிஸ் மற்றும் ஹங்கேரி நாட்டு மக்களுக்காக பெரிதும் உழைத்து மறைப்பணியை ஆற்றியுள்ளார்.

Also known as

• Apostle of Hungary

• Gerard of Hungary

• Collert, Gerardo, Gellért

Profile

Benedictine monk. Abbot at San Giorgio Maggiore abbey, Venice, Italy. He passed through Hungary while on a pilgrimage to Palestine. There he met with King Saint Stephen who persuaded him to stay and minister to the Magyars. Tutor of Prince Saint Emeric. First bishop of Csanad, Hungary in 1035. Martyred during the pagan backlash that followed the death of Saint Stephen.

Born

23 April 980 in Venice, Italy

Died

• stabbed to death with a lance on 24 September 1046 at Buda, Hungary

• body thrown into the Danube River

• surviving relics enshrined in the Basilica of San Donato in Murano, Venice, Italy

Canonized

1083 by Pope Saint Gregory VII

Blessed Encarnación Gil Valls

Profile

Lay woman in the archdiocese of Valencia, Spain. Baptized on the day of her birth, she was confirmed at age 5 and made her first Communion at 11, all in her parish church of Santa Maria. She considered religious life, but realized a vocation of helping her brother who as a parish priest. Taught elementary school. Member of Catholic Action the Daughters of Mary, a catechist, she was devoted to Eucharistic adoration. Martyred in the Spanish Civil War.

Born

27 January 1888 in Ontinyent, Valencia, Spain

Died

shot on the night of 24 September 1936 at the port of L'Ollería, Valencia, Spain

Beatified

11 March 2001 by Pope John Paul II

Saint Pacificus of San Severino

 சான் செவரினோ நகர் புனிதர் பஸிஃபிகஸ் 

குரு:

பிறப்பு: மார்ச் 1, 1653

சான் செவரினோ, மேக்கராடா, திருத்தந்தையர் மாநிலங்கள்

இறப்பு: செப்டம்பர் 24, 1721 (வயது 68)

சான் செவரினோ, மேக்கராடா, திருத்தந்தையர் மாநிலங்கள்

ஏற்கும் சமயம்:

ரோமன் கத்தோலிக்க திருச்சபை

முக்திபேறு பட்டம்: ஆகஸ்ட் 4, 1786

திருத்தந்தை ஆறாம் பயஸ்

புனிதர் பட்டம்: மே 26, 1839

திருத்தந்தை பதினாறாம் கிரகோரி

நினைவுத் திருநாள்: செப்டம்பர் 24

புனிதர் பஸிஃபிகஸ், ஒரு இத்தாலி நாட்டைச் சேர்ந்த ரோமன் கத்தோலிக்க திருச்சபையின் குரு ஆவார். இவர், தாம் நிகழ்த்திய அற்புதங்களின்பேரில் பிரபலமானவர்.

“கார்லோ அன்டோனியோ டிவைனி” (Carlo Antonio Divini) எனும் இயற்பெயர் கொண்ட இவர், கி.பி. 1653ம் ஆண்டு, மார்ச் மாதம், முதலாம் தேதியன்று, “சான் செவரினோ” (San Severino) எனுமிடத்தில் பிறந்தார். “அன்டோனியோ மரியா டிவைனி” (Antonio Maria Divini) இவரது தந்தை ஆவார். இவரது தாயாரின் பெயர், “மரியேஞ்சலா புரூனி” (Mariangela Bruni) ஆகும். மூன்று வயதான இவர் உறுதிப்பூசுதல் அருட்சாதனம் பெற்றதும், இவருடைய பெற்றோர் மரித்துப் போயினர். கி.பி. 1670ம் ஆண்டும், டிசம்பர் மாதம் வரை, இவர் மிகுந்த கஷ்டங்கள் அனுபவித்தார். பின்னர், “மார்ச் அன்கோனா” (March of Ancona) நகரிலுள்ள சீர்திருத்தப்பட்ட ஃபிரான்சிஸ்கன் சபையில் இணைந்து அதன் சீருடைகளைப் பெற்றார்.

மிகுந்த கஷ்டங்களினூடே படித்த இவர், கி.பி. 1678ம் ஆண்டு, ஜூன் மாதம், 4ம் தேதியன்று, குருத்துவ அருட்பொழிவு பெற்றார். 1680ம் ஆண்டு முதல், 1683ம் ஆண்டு வரையான காலத்தில், தமது சபையின் புதிய உறுப்பினர்களுக்கு தத்துவ பாடம் கற்பிக்கும் பேராசிரியர் பணியாற்றினார். இதைத் தொடர்ந்து நான்கு அல்லது ஐந்து ஆண்டுகளுக்கு ஒரு மிஷனரியாக சுற்றியிருந்த பகுதிகளில் மறைபணிபுரிந்தார். ஆனால், அதனைத் தொடர்ந்து ஏற்பட்ட நடை தடுமாற்றம் (Lameness), செவிட்டுத் தன்மை (Deafness) மற்றும் கண்பார்வைக் குறைபாடு (Blindness) போன்றவற்றினால் அவரால் தொடர்ந்து மறைப் பணியாற்ற இயலாமல் போனது. பின்னர் அவர், அவர் தியான வாழ்க்கையை தொடங்கினார். அவரது வாழ்நாள் முழுவதும் ஆழ்ந்த உடல் வேதனைகள் தொடர்ந்தாலும், அவர் கடவுளிடம் மட்டுமே ஆறுதலையும் நிவாரணத்தையும் தேடிக்கொண்டிருந்தார். அதிசயமான இயற்கை சக்திகள் மற்றும் உழைக்கும் அற்புதங்களின் பரிசுகள் அவருக்கு கடவுளால் வழங்கப்பட்டிருந்தன. அவர், ஒரு தேவதூதனின் பொறுமையுடன் நோய்களின் வேதனைகளைத் தாங்கிக் கொண்டு, பல அற்புதங்களைச் செய்தார். மென்மேலும் கடவுளால் ஆசீர்வதிக்கப்பட்டார்.

இவர் ஒரு நிலையான நோயாளியாக இருந்தபோதிலும், கி.பி. 1692ம் ஆண்டு முதல் 1693ம் ஆண்டுவரை, "சான் சவரினோ" (San Severino) நகரிலுள்ள "சான்ட மரியா டெல் கிரேஸி" கான்வென்ட்டில் (Convent of Santa Maria delle Grazie) பாதுகாவலர் பதவியை வகித்தார். பின்னர், அங்கேயே கி.பி. 1721ம் ஆண்டு, செப்டம்பர் மாதம், 24ம் நாளன்று, மரித்தார்

Profile

Son of Antonio M Divini and Mariangela Bruni, both of whom died when Pacificus was about 3 years old, leaving him to be raised by an uncle. Joined the Franciscans in December 1670. Ordained in 1678. Professor of philosophy, teaching novices. Parish mission preacher. His health failed and he spent his final 29 years lame, deaf and blind, leading a contemplative life. Received visions and ecstasies. Miracle worker.

Born

1 March 1653 at San Severino, Italy

Died

24 September 1721 at San Severino, Italy

Beatified

4 August 1786 by Pope Pius VI

Canonized

26 May 1839 by Pope Gregory IX

Saint Terence of Pesaro

Also known as

Terenzio

Profile

Fled to across the Adriatic Sea Italy to escape persecutions in Pannonia (modern Hungary in the early 3rd century. Bishop of Pesaro, Italy. Martyr.

Born

c.210 in Pannonia (modern Hungary)

Died

• 24 September 247 at Pesaro, Italy

• relics enshrined in the cathedral of Pesaro

Saint Isarnus of Toulouse

Also known as

• Isarnus of Marseille

• Isarno of...

• Ysarn of...

Profile

Educated at Saint Victor's, Marseilles, France. Benedictine monk at Saint Victor's. As abbot at Saint Victor's he revitalized spiritual life and devotion to the Rule; his house became the center of a great Benedictine revival in the region. Famous for his charity and his prison ministry. Secured the release of the monks of the Lérins Abbey when it was captured by Saracens.

Born

at Marseilles, Provence (in modern France)

Died

1048 at Marseilles, Provence (in modern France)

Blessed Colomba Matylda Gabriel

Also known as

Janina Matylda Gabriel

Profile

Founder of the Benedettine di Caritá (Benedictine Sisters of Charity).

Born

3 May 1858 at Ivano-Frankivsk, Poland (now in Ukraine) as Janina Matylda Gabriel

Died

24 September 1926 at Rome, Italy of natural causes

Beatified

16 May 1993 by Pope John Paul II

Saint Anathalon of Milan

Also known as

Anatalone, Anatelon, Anatalo, Anatolo, Anatolio, Anatalofle, Anatelofl, Anatolofle

Profile

Spiritual student of Saint Barnabas the Apostle. First-century bishop of Milan, Italy, assigned by Saint Barnabas. Evangelized the entire region.

Died

Brescia, Italy

Blessed Robert Hardesty

Additional Memorial

22 November as one of the Martyrs of England, Scotland, and Wales

Profile

Layman, martyred for the crime of hiding and supporting the work of Blessed William Spenser.

Born

Yorkshire, England

Died

hanged on 24 September 1589 in York, North Yorkshire, England

Beatified

22 November 1987 by Pope John Paul II

Saint Antonio González

Profile

Dominican priest. Missionary to Japan. Martyr.

Born

1593 in León, Spain

 

Died

24 September 1637 at Nagasaki, Japan

He was born in Valladolid, Spain, in 1588. He joined the Dominican Order at the age of 15 and was ordained a priest in 1612. In 1618, he volunteered to be a missionary to Japan. He arrived in Manila in 1619 and studied Japanese for two years. In 1621, he traveled to Japan and began his missionary work.

Saint Antonio González worked tirelessly to evangelize the Japanese people. He traveled throughout the country, preaching the Gospel and converting many people to Christianity. He also established schools and orphanages.

In 1633, Saint Antonio González was arrested by the Japanese authorities. He was imprisoned and tortured for two years. On September 24, 1637, he was beheaded at Nishizaka Hill in Nagasaki, along with several other missionaries and Japanese Christians.

Canonized

18 October 1987 by Pope John Paul II

Saint Coprio

Profile

Abandoned as an infant on a dungheap (Greek: koprìa) by his parents, the boy was found and rescued by monks of the nearby monastery of Saint Theodosius in Bethleham. The monks named him Coprio, and raised him as their own. He grew become a model of holiness, living his 90 years in the monastery. Monk.

Saint Paphnutius of Egypt

Profile

Hermit. During the persecutions of Diocletian, Paphnutius came out of the wilderness to stand with his fellow Christians. Martyr.

Died

tortured on a rack then hanged from a palm tree in 303 in Egypt

Saint Ysarn of Saint Victor

Profile

Benedictine monk and then abbot of Saint Victor Abbey in Marseilles, France, which flourished under him.

Born

Toulouse, France

Died

1048

Saint Andochius of Autun

Profile

Second-century priest in Smyrna. Missionary in the area of Autun in Gaul (modern France), assigned by Saint Polycarp. Martyr.

Died

179

Saint Thyrsus of Autun

Profile

Second-century deacon in Smryna. Missionary in the area of Autun in Gaul (modern France), assigned by Saint Polycarp. Martyr.

Died

179

Saint Lupus of Lyons

Profile

Monk near Lyons, France. Archbishop of Lyons. Suffered in the turmoil which followed the death of Saint Sigismund of Burgundy.

Died

542

Saint Felix of Autun

Profile

Rich, second-century merchant in Autun, France. Convert. Assisted and supported missionaries in his region. Martyr.

Died

179

Saint Rusticus of Clermont

Also known as

Rotiri

Profile

Bishop of Clermont, France from 426 to 446.

Saint Rusticus of Clermont was a bishop of Clermont in Auvergne, France. He lived from the late 4th century to the mid-5th century. He is venerated as a saint by the Catholic Church.

His feast day is September 24.

According to tradition, Rusticus was a priest in Clermont when the former bishop, Venerandus, died. An assembly of citizens was gathered to discuss candidates to succeed Venerandus when a veiled nun told them to let the Lord make the choice and the chosen would appear. At that moment, Rusticus arrived, and the woman cried out that he was the one appointed by the Lord.

Rusticus served as bishop of Clermont from 424 to 446. He is known for his holiness of life and his dedication to his flock. He was also a strong defender of the Catholic faith.

Rusticus died in 446. He was buried in the cathedral of Clermont.

Died

446

Saint Erinhard

Saint Erinhard was a monk and prior who was born in Normandy, France, in the 9th century. He was educated at the Benedictine Abbey of Fulda, where he became a monk. In 851, he was appointed bishop of Würzburg.

As bishop, Erinhard was a strong advocate for reform. He worked to improve the education of the clergy and to promote the religious life of the people of his diocese. He also founded several schools and monasteries.

Erinhard was also a loyal supporter of King Louis the German. He accompanied Louis on several military campaigns and helped to settle disputes between the king and his vassals.

Erinhard died in 884 and was buried in the cathedral of Würzburg. He was canonized by Pope John X in 923.

Saint Erinhard is a patron saint of Würzburg and of the diocese of Würzburg. He is also invoked against headaches and eye problems.

Died

739 in the diocese of Fontenelle, France

Martyrs of Chalcedon

Profile

Forty-nine Christian choir singers of the church in Chalcedon in Asia Minor who were martyred together in their persecutions of Diocletian.

Died

304

Martyred in the Spanish Civil War

• Blessed Antonio Pancorbo López

• Blessed Esteban García y García

• Blessed José María Ferrándiz Hernández

• Blessed Juan Francisco Joya Corralero

• Blessed Luis de Erdoiza Zamalloa

• Blessed Manuel Gómez Contioso

• Blessed Melchor Rodríguez Villastrigo

• Blessed Pascual Ferrer Botella

• Blessed Rafael Rodríguez Mesa

• Blessed Santiago Arriaga Arrien

Our Lady of Val Camonica

Our Lady of Val Camonica is a title given to the Virgin Mary in the Val Camonica valley in Lombardy, Italy. The title is associated with a number of different images of Mary in the valley, including a fresco in the Church of San Bartolomeo in Galleno and a statue in the Church of Santa Maria in Sonico.

The veneration of Our Lady of Val Camonica dates back to the Middle Ages. According to tradition, a group of shepherds were tending their flocks in the valley when they saw a vision of Mary. Mary told the shepherds to build a church in her honor, and they did so. The church became a popular pilgrimage site, and many people came to pray to Our Lady of Val Camonica for intercession.

Over the centuries, Our Lady of Val Camonica has been credited with many miracles. People have come to her for help with a variety of problems, including illness, infertility, and financial difficulties. She is also known as a protector of children and travelers.

Today, Our Lady of Val Camonica is still venerated by people in the Val Camonica valley and beyond. She is a reminder of God's love and mercy, and she is a source of hope and comfort for many people

Dalmazio Moner

Dalmazio Moner (1291-1341) was a Dominican friar and priest from Spain. He is known for his humble life, his dedication to prayer, and his many miracles.

Moner was born into a wealthy family in Santa Coloma de Farners, Catalonia. He was educated at the monastery of Sant Pere Cercada, where he developed a love for the Dominican Order. In 1306, at the age of 15, he entered the Dominican convent in Girona.

Moner was a model Dominican friar. He was humble, obedient, and prayerful. He was also a gifted preacher and confessor. He was known for his compassion for the poor and the sick.

Moner lived a very simple life. He slept on a hard bed and wore only the simplest clothes. He ate very little and fasted often. He also spent many hours in prayer, often in the solitude of his cell.

Moner was known for his many miracles. He healed the sick, raised the dead, and even controlled the weather. He was also known for his ability to read hearts and minds.

Moner died in Girona on September 24, 1341. He was beatified by Pope Innocent XIII in 1721.

Robert of Knaresborough

Robert of Knaresborough (c. 1160 – 24 September 1218) was a British hermit who lived in a cave by the River Nidd, Knaresborough, North Yorkshire. He is venerated as a saint by the Catholic Church. His feast day is on September 24.

Robert was born into a wealthy family in Knaresborough. He was educated at the local Benedictine abbey, but he felt drawn to a more solitary life. In his early twenties, he left the abbey and began to live as a hermit in a cave by the river.

Robert lived a very simple life. He ate very little and slept on a hard bed. He spent most of his time in prayer and meditation. He also became known for his healing powers. People from all over the country came to see him for help, and he healed many of them.

Robert was also known for his outspokenness. He was not afraid to speak out against injustice, even if it meant getting into trouble. He was once arrested for criticizing the local sheriff.

Robert died in 1218. He was buried in his cave, which became a popular pilgrimage site. In 1252, Pope Innocent IV granted Robert's followers permission to build a chapel over his grave. The chapel still stands today, and it is known as St Robert's Chapel.

Wolfgang of Steinkirchen

Wolfgang of Steinkirchen (c. 934 – 31 October 994) was the bishop of Regensburg from 972 to 994. He is venerated as a saint by the Catholic Church. His feast day is on October 31.

Wolfgang was born into a wealthy family in Swabia, Germany. He was educated at the monastery of Reichenau, where he became a monk. In 972, he was appointed bishop of Regensburg.

As bishop, Wolfgang was a reformer. He worked to improve the education of the clergy and to promote the religious life of the people of his diocese. He also founded several schools and monasteries.

Wolfgang was also a loyal supporter of the Holy Roman Emperor Otto II. He accompanied Otto on several military campaigns and helped to settle disputes between the emperor and his vassals.

Wolfgang died in 994. He was buried in the cathedral of Regensburg. He was canonized by Pope John XV in 995.

Wolfgang of Steinkirchen is a model of Christian leadership and reform. He is also a reminder of the importance of working for peace and justice. He is intercessor for many people, and he is especially invoked for the protection of children and travelers.

In addition to his work as bishop, Wolfgang was also a poet and composer. He wrote a number of hymns and liturgical works, including the famous hymn "Christus Vincit, Christus Regnat, Christus Imperat."

இன்றைய புனிதர்கள் செப்டம்பர் 23

 Saint Padre Pio

பியட்ரல்சினா நகரின் புனித பியோ 

கப்புச்சின் துறவற சபையின் குரு, துறவி, ஒப்புரவாளர், 

ஐந்துகாய வரம் பெற்ற முதல் குரு :

பிறப்பு : மே 25, 1887

பியட்ரல்சினா, இத்தாலி

இறப்பு : செப்டம்பர் 23, 1968 (அகவை 81)

சான் ஜியோவானி ரொட்டொன்டோ

ஏற்கும் சபை/ சமயம் : கத்தோலிக்கம்

அருளாளர் பட்டம் : மே 2, 1999

திருத்தந்தை இரண்டாம் ஜான் பால் - ரோம், இத்தாலி

புனிதர் பட்டம் : ஜூன் 16, 2002

திருத்தந்தை இரண்டாம் ஜான் பால் - ரோம், இத்தாலி

முக்கிய திருத்தலங்கள் : 

சான் ஜியோவானி ரொட்டொன்டோ

நினைவுத் திருவிழா : செப்டம்பர் 23

பாதுகாவல் : 

மக்கள் பாதுகாப்பு ஆர்வலர்கள், 

கத்தோலிக்க பதின்வயதினர்

பியட்ரல்சினா நகரின் புனித பியோ, கப்புச்சின் துறவற சபையின் குருவும், கத்தோலிக்க திருச்சபையின் புனிதரும் ஆவார். இவரது திருமுழுக்கு பெயர் பிரான்செஸ்கோ ஃபோர்ஜியொன், கப்புச்சின் சபையில் இணைந்தபோது பியோ என்ற பெயரை ஏற்றுக்கொண்டார்; குருவானது முதல் பாத்ரே பியோ என்னும் பெயரில் பொதுவாக அறியப்படுகிறார். இவர் தனது உடலில் பெற்ற இயேசுவின் ஐந்து திருக்காயங்கள் இவரை உலகறியச் செய்தன. 2002 ஜூன் 16 அன்று, திருத்தந்தை இரண்டாம் ஜான் பால் இவருக்கு புனிதர் பட்டம் வழங்கினார்.

தொடக்க காலம் :

இத்தாலியின் விவசாய நகரான பியட்ரல்சினாவில், க்ராசியோ மரியோ ஃபோர்ஜியொன் (1860–1946) - மரிய க்யுசெப்பா டி நுன்சியோ (1859–1929) தம்பதியரின் மகனாக பிரான்செஸ்கோ ஃபோர்ஜியொன் 1887 மே 25ந்தேதி பிறந்தார். இவரது பெற்றோர் விவசாயம் செய்து வாழ்ந்து வந்தனர். அங்கிருந்த சிற்றாலயத்தில், தனது சிறுவயதில் இவர் பலிபீடப் பணியாளராக இருந்து திருப்பலியில் குருவுக்கு உதவி செய்தார். இவருக்கு மைக்கேல் என்ற அண்ணனும், பெலிசிட்டா, பெலக்ரீனா மற்றும் க்ராசியா ஆகிய மூன்று தங்கைகளும் இருந்தனர். பக்தியுள்ள இவரது குடும்பத்தினர் தினந்தோறும் திருப்பலியில் பங்கேற்றதுடன், இரவில் செபமாலை செபிப்பதையும், வாரத்தில் மூன்று நாட்கள் புலால் உணவைத் தவிர்ப்பதையும் வழக்கமாக கொண்டிருந்தனர்.

சிறு வயது முதலே பக்தியில் சிறந்து விளங்கிய இவர், கடவுளுக்கு மிகவும் நெருக்கமானவராக வாழ்ந்து வந்தார். இளம் வயதிலேயே இவர் விண்ணக காட்சிகளைக் கண்டார். 1903 ஜனவரி 6 அன்று, தனது 15ஆம், வயதில் மொர்கோனில் இருந்த கப்புச்சின் சபையில் நவசந்நியாசியாக நுழைந்த இவர், ஜனவரி 22ந்தேதி தனது துறவற ஆடையைப் பெற்றுக் கொண்டு, பியட்ரல்சினோவின் பாதுகாவலரான புனித ஐந்தாம் பயசின் (பியோ) பெயரைத் தனது துறவற பெயராக ஏற்றுக்கொண்டார். இவர் ஏழ்மை, கற்பு, கீழ்படிதல் ஆகிய துறவற வாக்குறுதிகளையும் எடுத்துக்கொண்டார்.

குருத்துவ வாழ்வு :

ஆறு ஆண்டுகள் குருத்துவப் படிப்புக்குப் பின்னர் 1910ம் ஆண்டு பியோ குருவானார். இவர் இயேசு கிறிஸ்துவின் பாடுபட்ட சொரூபத்தின் முன்பாக அடிக்கடி செபிக்கும் வழக்கம் கொண்டிருந்தார். சிறிது காலம் குருவாகப் பணியாற்றியப்பின், உடல் நலம் குன்றியதால் இவர் வீட்டுக்கு அனுப்பப்பட்டார். 1916 செப்டம்பர் 4ஆம் நாள் மீண்டும் குருத்துவப் பணிக்கு அழைக்கப்பட்டார்.

1917ஆம் ஆண்டு, இவர் முதலாம் உலகப் போரில் காயம் அடைந்த வீரர்களுக்கு சேவை செய்ய அனுப்பப்பட்டார். அப்போதும் உடல்நலம் குன்றிப் பல மாதங்கள் மருத்துவமனையில் இருந்தார். உடல்நலம் தேறியதும் மக்கள் பலருக்கும் ஆன்மீக இயக்குநராக செயல்பட்டார். ஒவ்வொரு நாளும் 10 முதல் 12 மணி நேரங்கள் பாவ மன்னிப்புக்கான ஒப்புரவு அருட்சாதனம் வழங்கி வந்தார்.

இவர் உடல் நலமின்றி துன்புற்ற வேளைகளில் இயேசுவின் திருப்பாடுகளை அதிகமாக தியானம் செய்தார். இயேசு கிறிஸ்துவின் வேதனைகளுக்கு ஆறுதல் அளிக்கும் விதத்திலும் உலக மக்களின் பாவங்களுக்குப் பரிகாரமாகவும்ää பியோ தனது வேதனைகளை இயேசு நாதருக்கு ஒப்புக்கொடுத்தார். பியோ மக்களை கடவுளுக்கு நெருக்கமானவர்களாக மாற்ற பெரிதும் முயற்சி செய்தார். மக்களின் உள்ளங்களை அறியும் திறன் பெற்றிருந்த இவரிடம் பலரும் ஆன்மீக ஆலோசனை கேட்கத் திரண்டு வந்தனர்.

திருக்காய வரம் :

1918ஆம் ஆண்டு செப்டம்பர் 20ந்தேதி, ஒப்புரவு அருட்சாதனம் வழங்கிக் கொண்டிருந்த வேளையில் பியோவின் உடலில் இயேசுவின் ஐந்து திருக்காயங்களையும் இவரது உடலில் பெறும் பேறுபெற்றார். இரண்டு கைகள், இரண்டு கால்கள் மற்றும் வலது விலாப்பகுதி ஆகிய ஐந்து இடங்களிலும் இவருக்கு இயேசுவின் காயங்கள் கிடைத்தன. அவற்றிலிருந்து சிந்திய இரத்தம் இனிமையான நறுமணம் வீசியது.

அன்று முதல் இவர் இறக்கும் நாள் வரை இயேசு கிறிஸ்து சிலுவை மரத்தில் அனுபவித்த வேதனைகளை பியோ இந்த காயங்களால் தனது வாழ்வில் அனுபவித்தார். இந்த திருக்காயங்கள் சில மருத்துவர்களால் ஆராயப்பட்டு, இவரது புனிதத்தன்மைக்கு கிடைத்த பரிசு என்ற சான்று வழங்கப்பட்டது. இப்புனித காயங்களால் உடல் வேதனை மட்டுமன்றி மனரீதியாக பல இன்னல்களை சந்தித்தார், இவரது ஐந்து காயங்களை குறித்து சிலர் அவதூறு பரப்பினர், அது நாளும் தலைப்பு செய்திகளாய் இத்தாலியன் நாளிதழ்களில் வெளியாகி தந்தை பியோவின் ஆன்மீக பணிவாழ்வுக்கு தடையாய் நின்றது. ஆனால் புனித வாழ்வால் அனைத்தையும் தகர்த்தெறிந்து தனது உண்மையான வாழ்வை உலகிற்கு ஓங்கி உரைத்தார்.

இவரது காயங்களில் எப்போதும் நோய்த்தொற்று ஏற்படாதது மருத்துவ துறையால் விளக்கப்பட முடியாத அற்புதமாக இருந்தது. இவரது காயங்கள் ஒருமுறை குணமடைந்தாலும், அவை மீண்டும் தோன்றின. லுய்ஜி ரொம்னெல்லி என்ற மருத்துவர், இவரது காயங்களைத் தொடர்ந்து ஒரு ஆண்டு காலமாக ஆய்வு செய்தார். ஜியார்ஜியோ ஃபெஸ்டா, க்யுசெப்பே பாஸ்டியனெல்லி, அமிக்கோ பிக்னமி ஆகிய மருத்துவர்களும் பலமுறை அவற்றை ஆராய்ந்தனர். ஆனால் அவர்களால் எதுவும் கூறமுடியவில்லை.ஆல்பர்ட்டோ கசெர்ட்டா என்ற மருத்துவர் 1954ல் பியோவின் கைகளை எக்ஸ்ரே எடுத்து பார்த்துவிட்டு, இந்த காயங்களின் தாக்கம் எலும்புகளில் இல்லை என்று உறுதி செய்தார்.

இது இவருக்கு புகழைத் தேடித் தந்தாலும், அக்காயங்கள் இவரது வேதனையை அதிகரிப்பதாகவே இருந்தன. இவரது நிழற்படங்கள் பலவும் இவரது காயங்களிலிருந்து வடிந்த இரத்தத்தின் பதிவுகளைக் காண்பிகின்றன. 1968ல் பியோ இறந்தபோது, இவரது காயங்கள் அனைத்தும் சுவடின்றி மறைந்துவிட்டன.

புனிதர் பட்டம் :

கிறிஸ்தவ தியானத்தில் ஆழ்ந்த நம்பிக்கை கொண்ட பியோ, "புத்தகங்கள் வழியாக கடவுளைத் தேடும் ஒருவர், தியானத்தின் வழியாக அவரைக் கண்டுகொள்ள முடியும்" என்று குறிப்பிடுவார். 1960களில் பியோவின் உடல்நலம் குன்றத் தொடங்கியபோதும்,இவர் தொடர்ந்து ஆன்மீகப் பணிகளில் ஈடுபட்டார். 1968 செப்டம்பர் 22ந்தேதி, தனது இறுதி திருப்பலியை பியோ நிறைவேற்றினார்.

1968 செப்டம்பர் 23ஆம் நாள், செபமாலையைக் கையில் பிடித்தவாறும், "இயேசு, மரியா" என்ற திருப்பெயர்களை உச்சரித்தவாறும் தனது 81வது வயதில் பியோ மரணம் அடைந்தார். இவரது அடக்கத் திருப்பலியில் சுமார் மூன்று இலட்சம் மக்கள் கலந்துகொண்டனர்.

திருத்தந்தை இரண்டாம் ஜான் பால் இவருக்கு 1999ஆம் ஆண்டு அருளாளர் பட்டமும், 2002 ஜூன் 16ஆம் நாள் புனிதர் பட்டமும் வழங்கினார். இவர் இறந்து 40 ஆண்டுகளுக்குப் பிறகு, 2008 மார்ச் 3ந்தேதி இவரது கல்லறைத் தோண்டப்பட்டபோதுகண்டெடுக்கப்பட்ட பியோவின் அழியாத உடல், சான் ஜியோவானி ரொட்டொன்டோ அருகிலுள்ள புனித பியோ ஆலயத்தில் வைக்கப்பட்டுள்ளது

Also known as

• Francesco Forgione

• Padre Pio of Pietrelcina

• Pio of Pietrelcina

Profile

Born to a southern Italian farm family, the son of Grazio, a shepherd. At age 15 he entered the novitiate of the Capuchin friars in Morcone, Italy and joined the order at age 19. Suffered several health problems, and at one point his family thought he had tuberculosis. Ordained at age 22 on 10 August 1910.

While praying before a cross, he received the stigmata on 20 September 1918, the first priest ever to be so blessed. As word spread, especially after American soldiers brought home stories of Padre Pio following WWII, the priest himself became a point of pilgrimage for both the pious and the curious. He would hear confessions by the hour, reportedly able to read the consciences of those who held back. Reportedly able to bilocate, levitate, and heal by touch. Founded the House for the Relief of Suffering in 1956, a hospital that serves 60,000 a year. In the 1920's he started a series of prayer groups that continue today with over 400,000 members worldwide.

His canonization miracle involved the cure of Matteo Pio Colella, age 7, the son of a doctor who works in the House for Relief of Suffering, the hospital in San Giovanni Rotondo founded by Padre Pio. On the night of 20 June 2000, Matteo was admitted to the intensive care unit of the hospital with meningitis. By morning, doctors had lost hope for him as nine of the boy's internal organs had ceased to give signs of life. That night, during a prayer vigil attended by Matteo's mother and some Capuchin friars of Padre Pio's monastery, the child's condition improved suddenly. When he awoke from the coma, Matteo said that he had seen an elderly man with a white beard and a long, brown habit, who said to him: "Don't worry, you will soon be cured." The miracle was approved by the Congregation and Pope John Paul II on 20 December 2001.

Born

25 May 1887 at Pietrelcina, Benevento, Italy as Francesco Forgione

Died

23 September 1968 in San Giovanni Rotondo, Foggia, Italy of natural causes

Canonized

16 June 2002 by Pope John Paul II at Rome, Italy

Saint Zechariah

 புனிதர் செக்கரியா 

குரு, இறைவாக்கினர், மரியாளின் பாதுகாவலர், பக்தர்:

பிறப்பு: கி.மு. முதலாம் நூற்றாண்டு

எபிரோன், (ஜோஷுவா 21:11)

இறப்பு: கி.மு. முதலாம் நூற்றாண்டு

எருசலேம் (மாத்யூ 23:35)

ஏற்கும் சபை/ சமயம்:

கிறிஸ்தவம்

இஸ்லாம்

நினைவுத் திருவிழா: செப்டம்பர் 23

புனிதர் செக்கரியா “விவிலியம்” (Bible) மற்றும் “திருக்குரானில்” (Quran) குறிப்பிடப்படும் நபர் ஆவார். விவிலியம் இவரை “திருமுழுக்கு யோவானின்” (John the Baptist) தந்தை எனவும் “ஆரோன்” (Aaron) குலத்தவர் எனவும் இறைவாக்கினர் எனவும் குறிக்கின்றது. இவர் இயேசுவின் தாய் “கன்னி மரியாளின்” (Virgin Mary) உறவினராகிய “எலிசபெத்தின்” (Elizabeth) கணவராவார்.

விவிலியத்தில்:

லூக்கா நற்செய்தியின்படி “அரசர் முதலாம் ஏரோதின்” (king Herod) ஆட்சியின் போது இவர் வாழ்ந்தவர். இவர் “அபியா” (Abia) வகுப்பைச் சேர்ந்த குரு ஆவார். இவர் மனைவி எலிசபெத்து. இவர்கள் இருவரும் கடவுள் பார்வையில் நன்னெறியாளர்களாய் விளங்கினார்கள் எனவும் ஆண்டவருடைய அனைத்துக் கட்டளைகளுக்கும் ஒழுங்குகளுக்கும் ஏற்பக் குற்றமற்றவர்களாய் நடந்து வந்தார்கள் எனவும் விவிலியம் குறிக்கின்றது. இவர்கள் பிள்ளைப்பேறு இல்லாதிருந்தனர். ஏனெனில், எலிசபெத்து கருவுற இயலாதவராய் இருந்தார். மேலும் அவர்கள் வயது முதிர்ந்தவர்களாயும் இருந்தார்கள்.

தம்முடைய பிரிவின் முறை வந்தபோது, செக்கரியா கடவுளின் திருமுன் குருத்துவப் பணி ஆற்றி வந்தார். குருத்துவப் பணி மரபுக்கு ஏற்ப, கோவிலுக்குள் சென்று தூபம் காட்டுவது யாரென்று அறியச் சீட்டுக் குலுக்கிப் போட்டபோது, அது செக்கரியா பெயருக்கு விழுந்தது. அவர் தூபம் காட்டுகிற வேளையில் மக்கள் கூட்டத்தினர் அனைவரும் வெளியே இறைவனிடம் வேண்டிக் கொண்டிருந்தனர். அப்பொழுது கபிரியேல் தேவதூதர் தோன்றி, அவருக்கு ஒரு மகன் பிறப்பார் என அறிவித்தார். இதனை நம்பாமல் செக்கரியா சந்தேகித்ததால், தாம் அறிவித்தவை நிறைவேறும்வரை செக்கரியாவை பேசும் சக்தியற்ற ஊமையாய் மாற்றினார். தாம் கூறியவை நிறைவேறும்வரை அவருக்கு பேசும் திறன் வராது என்றறிவித்துச் சென்றார். செக்கரியா, தம்முடைய திருப்பணிக் காலம் முடிந்ததும் வீடு திரும்பினார். அதற்குப் பின்பு அவர் மனைவி எலிசபெத்து கருவுற்றார்.

இயேசு பிறப்பின் முன்னறிவிப்பின் போது, எலிசபெத்து கருவுற்றிருப்பதை கபிரியேலின் மூலம் அறிந்த மரியாள், அவரைக் காண வந்தார். மரியாள் அவரோடு ஆறு மாதம் தங்கி உதவிபுரிந்தார் என விவிலியம் குறிப்பிடுகின்றது.

எலிசபெத்து ஒரு மகனைப் பெற்றெடுத்தார். எட்டாம் நாளில் அவர்கள் குழந்தைக்கு விருத்தசேதனம் செய்ய வந்தார்கள். செக்கரியா என்ற அதன் தந்தையின் பெயரையே அதற்குச் சூட்ட இருந்தார்கள். ஆனால் அதன் தாய் அவர்களைப் பார்த்து, "வேண்டாம், அதற்கு யோவான் எனப் பெயரிட வேண்டும்" என்றார். "குழந்தைக்கு என்ன பெயரிடலாம்? உம் விருப்பம் என்ன?" என்று செக்கரியாவை நோக்கிச் சைகை காட்டிக் கேட்டார்கள். அதற்கு அவர் எழுதுபலகை ஒன்றைக் கேட்டு வாங்கி, "இக்குழந்தையின் பெயர் யோவான்" என்று எழுதினார். எல்லாரும் வியப்படைந்தனர். அப்பொழுதே அவரது வாய் திறது, பேச்சுத் திறன் வந்தது. அவர் கடவுளைப் போற்றிப் புகழ்ந்தார்.

இஸ்லாம் சமயத்தினரின் திருமறையான "திருக்குர்ஆனிலும்" செக்கரியா பற்றிய ஆதாரங்கள் உள்ளன. இஸ்லாம் சமயத்தினர் அவரை "இறைவாக்கினர்" என்றும் "மரியாளின் பாதுகாவலர்" என்றும் விசுவசிக்கின்றனர்.

Also known as

Zaccaria, Zacharias, Zachary, Zakariya

Profile

Jewish priest in Jerusalem. Married to Saint Elizabeth; father of Saint John the Baptist. In his later years he was visited in the temple by the angel Gabriel who explained that Zechariah and Elizabeth would have a son. When he replied that they were too old for such a thing he was struck mute for his doubts; his speech was restored after John's birth, and a canticle he spoke is recorded in the Gospel of Luke.

Died

one tradition says he was murdered in the Temple when he refused to tell Herod where his son John could be found

Blessed Émilie Tavernier Gamelin

Also known as

émilie Tavernier

Profile

Daughter of Antoine Tavernier and Marie-Josephte Maurice, the youngest of 15 children. Orphaned young, and raised by her aunts. Educated by the Sisters of the Congregation of Notre Dame at the Saint-Jean-Baptiste Street school. Felt drawn from an early age to work with the poor and disadvantaged; when her brother was widowed, the 18 year old Emilie went to help him on one condition - their table would always be open to the hungry who came to the door.

Married Jean-Baptiste Gamelin, a wealthy and pious apple farmer, on 4 June 1823. Mother of three sons, all of whom died as children. Widowed on 1 October 1827. Took Mary, Mother of Sorrows, as her guide for dealing with these losses, and during her time in prayer, she came to see all the poor and needy as her new family. She turned her home and inheritance into a shelter for the poor, for orphaned, abandoned or runaway children, the mentally ill, homeless, handicapped, immigrants, and destitute of any form. People began to refer to her home as the House of Providence, and she was soon after to find other residences to help and become such Houses. She worked with prisoners, and cared for the sick, brought in her family and friends to help, and led by her example. For fifteen years she worked on her own, always submitting her ideas to her priest and bishop, and completely obedient to them.

In 1841, Bishop Bourget asked the Daughters of Saint Vincent de Paul to send sisters to help Emilie; the congregation agreed, but last minute problems prevented the sisters from leaving Paris. Seeing no outside help available, the bishop then called upon the faithful in his diocese, and Canadian lay women soon presented themselves to help. From this group, under Emilie leadership and by her example, the Sisters of Providence were formed in Montreal. The congregation's first vows were made on 29 March 1844 with Emilie as novice, nun, foundress and Mother Superior.

The new community faced many early trials. There were always problems of funds and resoures, disease thinned their ranks, and internal dissent threatened to lose Emilie the support of her bishop. But the group survived. There were 50 sisters at the time of Emilie's death, less than eight years after the group's formation. Over 6,000 Sisters have joined the order over the years, today working in Canada, the United States, Chile, Argentina, Haiti, Cameroo, Egypt, the Philippines and El Salvador. At her beatification recognition, Pope John Paul II presented her as a model for all by her life dedicated to the most needy.

Born

19 February 1800 at Montreal, Canada

Died

23 September 1851 of cholera at Montreal, Canada

Beatified

• 7 October 2001 by Pope John Paul II

• the beatification miracle involved the cure of a fatally ill 13-year-old on 18 December 2000

Saint Adamnan of Iona

Also known as

Adam, Adamnano, Adomnan, Eunan

Profile

Distant relative of Saint Columba. Monk at Drunhome, Donegal, Ireland. Abbot of Iona in 679. President-general of all the Columban houses in Ireland. Evangelized throughout Ireland.

Adamnan gave sanctuary to Prince Aldfrid when the throne of Northumbria was in dispute following the death of King Oswy. When Aldfrid became king in 686, Aldamnan secured the release of all Irish prisoners taken in the conflict, and visited the monasteries of Wearmouth and Jarrow.

Persuaded by Saint Ceolfrid, Adamnan adopted the Roman calendar for determining Easter, and then worked for the adoption of many Roman liturgical practices in the Celtic region. This so displeased some brother monks at Iona that from 692 on, Adamnan rarely went there.

Attended the Council of Birr and Synod of Tara in 697 at which he helped enact the Canons of Adamnan, laws that helped protect civilian and clerical populations in areas at war, prohibiting the murder or enslavement of non-combatant women and children. A noted scholar, he wrote the biography Life of Saint Columba in the late 680's, a work that survives today (see links below). He also wrote De locis sanctis (On the Holy Places), a popular description of Palestine based on the notes of and interviews with the Frankish pilgrim bishop Arculf. Renovated and revitalized the monastery of Raphoe, Ireland.

Born

c.628 in Drumhome, County Donegal, Ireland

Died

• 23 September 704 at Iona Abbey

• relics taken to various Irish sites during the next century during peacemaking conferences

• most relics were destroyed during Danish incursions in 830 and 1030

Canonized

• Pre-Congregation

• 11 July 1898 by Pope Leo XIII (cultus confirmed)

Blessed Jozef Stanek

Additional Memorial

12 June as one of the 108 Martyrs of World War II

Profile

Baptized at the age of one day, Jozef was orphaned at age six. He was educated at a Pallottine school in Wadowice, Poland, and in 1935 at age 18, he became a Pallottine novice. Ordained a priest on 7 April 1941, he started his three year ministry in a Poland that was under Nazi occupation and in the middle of World War II. At the beginning of the Warsaw Uprising on 1 August 1944, Father Jozef served as chaplain to the insurgents, staying in the combat areas to care for and bring the sacraments to those fighting and those who were trapped in the city; given a chance to escape the city, he gave up his seat to an injured man. On 22 September 1944, he went to the Nazi authorities to try to negotiate a settlement and save as many lives as possible. Instead of working with him, the Nazis captured, beat and murdered him for being a priest. Martyr.

Born

4 December 1916 in Lapsze Nizne, Poland

Died

• hanged on 23 September 1944 in a ruined factory in the Solec district of Czerniaków, Poland

• body left to hang as an example to others

• the chapel in the Warsaw Uprising Museum is named in his honour

Beatified

13 June 1999 by Pope John Paul II in Warsaw, Poland

Blessed Francisco de Paula Victor

Profile

Born a slave and trained as a tailor. He early felt a call to the priesthood, but, being a slave, had to have special dispensation to enter seminary, and was shunned by fellow seminarians and the parishioners of his first assignment in the diocese of Campanha, Brazil; his parishioners even refused to accept Communion from his hands. He persevered in his vocation, always patient, always forgiving, always dedicated to the faith and the priesthood, and eventually won the people over to the point that there were protests when the diocese considered transferring him to another parish.

Born

12 April 1827 in Campanha, Minas Gerais, Brazil

Died

23 September 1905 in Três Pontas, Minas Gerais, Brazil

Beatified

• 14 November 2015 Pope Francis

• beatification celebrated at the parish of Nossa Senhora D'Ajuda, Três Pontas, Minas Gerais, Brazil, presided by Cardinal Angelo Amato

Blessed Antonio of Tlaxcala

Also known as

Anthony

Profile

Grandson of the Tlaxcala noble Xicohténcati, and heir to his title and estates. Convert to Christianity. One of the Three Child Martyrs of Tlaxcala.

Born

c.1516-1517 in Tizatlán, Tlaxcala, Mexico

Died

beaten to death with clubs in 1529 at Cuauhtinchán, Puebla, Mexico

Beatified

6 May 1990 by Pope John Paul II

Saint Elizabeth of the Visitation

புனிதர் எலிசபெத் 

நன்னெறியாளர்:

பிறப்பு: கி.மு. முதலாம் நூற்றாண்டு

எபிரோன் (ஜோஷுவா 21:11)

இறப்பு: கி.மு. முதலாம் நூற்றாண்டு

அநேகமாக எபிரோன்

ஏற்கும் சமயம்:

ரோமன் கத்தோலிக்க திருச்சபை

கீழ் ஆர்த்தோடாக்ஸ் திருச்சபை

ஓரியண்ட்டல் ஆர்த்தோடாக்ஸ் திருச்சபை

ஆங்கிலிக்கன் திருச்சபை

லூதரன் திருச்சபை

அனைத்து இஸ்லாம்

நினைவுத் திருநாள்: செப்டம்பர் 23

பாதுகாவல்: கர்ப்பிணிப் பெண்கள்

புனிதர் எலிசபெத், லூக்கா நற்செய்திகளின்படி “செக்கரியாவின்” (Zechariah) மனைவியும், “திருமுழுக்கு யோவானின்” (John the Baptist) தாயாரும் ஆவார்.

திருவிவிலிய சரிதம்:

லூக்கா நற்செய்திகளின்படி, எலிசபெத் "ஆரோனின்" (Aaron) மகளாவார். இவரும் இவரது கணவரான செக்கரியாவும் இறைவனின் பார்வையில் நன்னெறியாளர்களாய் வாழ்ந்தனர். ஆனால், குழந்தைகளில்லாதவர்களாய் வாழ்ந்தனர். செக்கரியா ஆலய பணிகளில் இருந்தபோது “இறைதூதர் காபிரியல்” (Angel Gabriel) அவர்முன்னே தோன்றி கூறியதாவது:

"செக்கரியாவே பயப்படாதே; உமது இறைவேண்டல்கள் கேட்கப்பட்டன; உமது மனைவி கருத்தாங்கி, ஒரு ஆண் மகவை ஈன்றெடுப்பாள்; நீர் அதற்கு யோவான் என்று பெயரிடுவீர்; அவன் உங்களுக்கு ஒரு சந்தோஷமும், மகிழ்ச்சியுமாய் இருப்பான்; அவர் இறைவனின் பார்வையில் பெரியவனாய் இருப்பதால் அநேகர் அவரது பிறப்பால் மகிழ்ச்சியில் திளைப்பார்கள்; அவர் திராட்சை இரசமும் வேறு பானங்களையும் அருந்தார். அவர் பிறப்பின் முன்பே பரிசுத்த ஆவியினால் நிரப்பப்படுவார்.

~ லூக்கா 1:13–15

தாமும், தமது மனைவி எலிசபெத்தும் முதிர் வயதினர் என்ற காரணத்தால் செக்கரியா, இறைதூதர் காபிரியேலின் வார்த்தைகளில் நம்பிக்கை வைக்கவில்லை. இதையறிந்த காபிரியேல் தூதர், செக்கரியாவை நோக்கி, "உமது விசுவாசமின்மையால் நீர் வாய் பேச இயலாத ஊமையாவீர்; எமது வாக்கு நிறைவேறும்வரை நீர் ஊமையாக இருப்பீர்" என்று இயம்பி மறைந்தார்.

~ லூக்கா 1:16-23

மற்றும், லூக்கா நற்செய்திகள் (1:24–25), (1:26-40), (1:41–45), (1:46-55), (1:56–64), (1:65-80) ஆகியவற்றில் எலிசபெத் பற்றிய செய்திகள் காணப்படுகின்றன.

அதிகாரபூர்வமற்ற திருமறை ஏடுகள் (Apocrypha) :

எலிசபெத் மேலும் பல அதிகாரப்பூர்வமற்ற திருமறை ஏடுகளிலும் குறிப்பிடப்படுகிறார்.

இஸ்லாம் மத திருமறை நூலாகிய "திருக்குர்ஆனிலும்" இவர் கௌரவிக்கப்படுகிறார்.

Profile

Descendant of the Old Testament patriarch, Aaron. Wife of Zachary, temple priest. Relative of Mary. Mother of Saint John the Baptist, becoming pregnant very late in life. She was the Elizabeth that Mary visited soon after the Annunciation. Described in the Gospel of Luke as "righteous in the eyes of God, observing all the commandments and ordinances of the Lord blamelessly."

Born

1st century BC

Died

1st century AD of natural causes

Saint Sosius of Misenum

Also known as

• Sosius of Miseno

• Sosius of Puzzuoli

• Sosier, Sosio, Sosius, Sossio, Sossius, Sosso

Profile

Deacon of the church of Miseno, Italy. Imprisoned and martyred in the persecutions of Diocletian.

Born

275 in Miseno, Italy

Died

• beheaded on 19 September 305 at Pozzuoli, Campagna, Italy

• interred in Miseno, Italy

• Miseno was destroyed by invading Saracens; the survivors were transferred to Frattamaggiore, Italy, and chose Sosius as their patron

• relics later recovered from Miseno and taken to the Santi Severino e Sossio abbey in Naples, Italy

• abbey suppressed in the Napoleonic area, and the relics were transferred to the basilica of San Sosius in Frattamaggiore

Saint Thecla of Iconium

Also known as

Tecla, Tegla, Tekla

• Protomartyr among women and equal to the Apostles

Profile

First century convert in Iconium, brought to the faith by the preaching of Saint Paul the Apostle; her family threw her out. She dedicated herself to God, became a spiritual student of Saint Paul, and assisted him in his travels and works. She was thrown to wild animals as a Christian, but survived; she was sentenced to burn at the stake, but managed to escape. In her later years she retired to live as a hermitess. Because of her sufferings for the the faith, she is considered a martyr though she survived the attempts to kill her. She is mentioned the Prayers for the Dying. She was the subject several fantastic apochryphal writings in the early Church.

Died

• late 1st century of natural causes

• buried in Seleucia, Pamphylia, Anatolia (in modern Turkey)

Blessed Norberto Cembranos de la Verdura

Profile

Norberto joined the Franciscan Capuchin lay oblates in El Pardo, Madrid, Spain. He was serving there in 1936 at the start of the Spanish Civil War when the convent came under siege by hundreds of militiamen. Norberto managed to escape, and hid for a while in a local inn, but was located, arrested and executed for being in religious life. Martyr.

Born

• 6 June 1891 in Villalquite, León, Spain

• as he was born on the feast day of Saint Norbert of Magdeburg, his parents named him Noberto

Died

23 September 1936 in Madrid, Spain

Beatified

• 13 October 2013 by Pope Francis

• beatification celebrated at the Complex Educatiu, Tarragona, Spain, presided by Cardinal Angelo Amato

Blessed Bernardina Maria Jablonska

Profile

Raised in a pious family. Spiritual student of Saint Albert Chmielowski. Co-foundress of the Sisters of the Third Order of Saint Francis Servants of the Poor (Albertine Sisters). Known as a mystic with a great concern for those who are suffering. As superior of the Sisters she founded hospices for the sick and poor.

Born

5 August 1878 in Pyzuny Lukawica, Poland

Died

23 September 1940 in Krakow, Poland

Beatified

6 June 1997 at Zakopane, Poland by Pope John Paul II

Blessed Helen Duglioli

Also known as

• Helen of Bologna

• Elena Duglioli Dall'Olio

Profile

Lay woman who, against her will, married Benedict dall'Oglio in order to please her family; she spent 30 happy years with him, both of them being known for their Christian lives. Widowed, she devoted herself to charity in her few remaining years. Those who knew her considered her a saint in life, a public cultus spontaneously developed, and even the future Pope Benedict XIV spoke for her beatification Cause.

Born

1472 at Bologna, Italy

Died

1520 of natural causes

Beatified

1828 by Pope Leo XII (cultus confirmed)

Pope Saint Linus

Profile

Second Pope, and the first to be chosen in Rome, Italy. According to Irenaeus, he is the Linus mentioned by Saint Paul in 2nd Timothy 4. His name is mentioned in the prayer "Communicantes" in the Canon of the Mass. Traditionally honoured as a martyr, though there is no certain documentation of this. Nothing else is known of his life, and ancient documents about his papacy have proven to be inaccurate or apocryphal.

Born

in Tuscany, Italy

Papal Ascension

67

Died

76 in Rome, Italy

Blessed William Way

Also known as

• William Flower

• William May

Additional Memorial

29 October as one of the Martyrs of Douai

Profile

Seminarian in Reims, France. Ordained in 1586. He returned to England to minister to covert Catholics, hiding under the name William Flowers. Imprisoned and executed for the crime of priesthood. Martyr.

Born

Exeter, England

Died

hanged, drawn and quartered on 23 September 1588 at Kingston-on-Thames, London, England

Beatified

15 December 1929 by Pope Pius XI

Blessed Cristobal of Tlaxcala

Also known as

Christopher, Cristobalito

Profile

Son of a pagan tribal chief. Convert to Christianity. Educated at the first Franciscan school in Tlaxcala. Beaten and then martyred by order of his father for refusing to deny his faith. One of the Three Child Martyrs of Tlaxcala.

Born

c.1514-1515 in Atlihuetzía, Tlaxcala, Mexico

Died

burned to death in 1527 at Tizatlán, Tlaxcala, Mexico

Beatified

6 May 1990 by Pope John Paul II

Blessed Juan of Tlaxcala

Also known as

Servant of Blessed Antonio. Convert to Christianity. One of the Three Child Martyrs of Tlaxcala.

Born

c.1516-1517 in Tizatlán, Tlaxcala, Mexico

Died

beaten to death with clubs in 1529 at Cuauhtinchán, Puebla, Mexico

Beatified

6 May 1990 by Pope John Paul II

Blessed Guy of Durnes

Profile

Cistercian Benedictine monk at Clairvaux, and one of Saint Bernard of Clairvaux's most beloved disciples. Founder and abbot of the abbey of Our Lady of Cherlieu in the diocese of Besancon, France. At Saint Bernard's request, Guy revised the Cistercian liturgical chant.

Died

c.1157 of natural causes

Saint Xantippa

Also known as

Xanthippe

Profile

Spiritual student of the Apostles.

Died

late 1st century in Spain

Saint Polyxena

Also known as

Polyxene

Profile

Spiritual student of the Apostles.

Died

late 1st century in Spain

Saint Cissa of Northumbria

Profile

Eighth-century spiritual student of Saint Guthlac and Benedictine hermit at Crowland Abbey in England.

Saint Constantius of Ancona

Profile

Sixth century sacristan of the church of Saint Stephen, Ancona, Italy.

Martyrs of Syracuse

Profile

Group of Christians deported from Syracuse, Sicily by invading Saracens and sent to North Africa where they were tortured and executed for their faith. Martyrs. The names that have survived are Andrew, Antony, John and Peter.

Died

c.900

Martyred in the Spanish Civil War

• Blessed Crispulo Moyano Linares

• Blessed José Santos Ortega

• Blessed María Josefa del Río Messa

• Blessed Norberto Cembranos de la Verdura

• Blessed Purificación Ximénez y Ximénez

• Blessed Sofía Ximénez y Ximénez del Río

• Blessed Vicente Ballester Far

Ascension of San Joseph Calasanz Llored Marco

The Ascension of San Joseph Calasanz Llored Marco (also known as Saint Joseph Calasanctius) is a feast day celebrated on September 23rd in the Roman Catholic Church. The feast commemorates the death of Saint Joseph Calasanz on August 25, 1648, and his subsequent ascension to heaven.

Saint Joseph Calasanz was a Spanish priest and educator who founded the Piarist order, a religious order dedicated to the education of the poor. He was born in Peralta de la Sal, Spain, in 1557. He studied law at the University of Lérida, but he eventually decided to pursue a religious vocation. He was ordained a priest in 1583.

After his ordination, Saint Joseph Calasanz worked as a tutor to the children of wealthy families. He was appalled by the lack of educational opportunities for poor children, so he decided to start a school for them. In 1597, he opened the first Piarist school in Rome.

The Piarist schools were a great success. They offered a free education to poor children, and they taught them a variety of subjects, including religion, reading, writing, and arithmetic. Saint Joseph Calasanz also founded a number of other educational institutions, including a teacher training college and a university.

Saint Joseph Calasanz was a pioneer in the field of education. He was one of the first people to advocate for free and universal education. He also developed new teaching methods that were more effective than the traditional methods of the time.

Saint Joseph Calasanz was canonized by Pope Clement XIII in 1767. He is the patron saint of teachers and educators.

 Rebecca the Matriarch

Rebecca the Matriarch is one of the four matriarchs of the Hebrew Bible, along with Sarah, Rachel, and Leah. She is the wife of Isaac and the mother of Jacob and Esau.Rebecca is first mentioned in the Bible in Genesis 24. Abraham's servant Eliezer is sent to find a wife for Isaac, and he prays to God for guidance. He meets Rebecca at a well, and she offers him and his camels a drink. Eliezer is impressed by her kindness and beauty, and he asks her to come with him to marry Isaac. Rebecca agrees, and she leaves her family and home to become Isaac's wife.Rebecca and Isaac have a long and happy marriage, but they are unable to have children for many years. Rebecca finally becomes pregnant after praying to God for help. She gives birth to twins, Esau and Jacob. Esau is the firstborn, but Jacob is Rebecca's favorite son.Rebecca helps Jacob to deceive Isaac and receive the blessing that was meant for Esau. She dresses Jacob in Esau's clothes and puts goat meat on his hands so that Isaac will think he is Esau. Isaac blesses Jacob, and Jacob is given the birthright, which is the right to be the head of the family and to receive the promises that God made to Abraham.Rebecca's actions are controversial, but she is also a complex and fascinating character. She is a strong and resourceful woman who is willing to do whatever it takes to protect her children and to ensure that they receive the promises that God made to Abraham. She is also a woman of faith who trusts in God's plan for her life and for the life of her family.