இன்றைய புனிதர்கள் அக்டோபர் 10

 Saint Daniel Comboni

  புனிதர் டேனியல் கம்போனி 

ஆயர்/ மத்திய ஆபிரிக்காவின் தலைமை குரு:

பிறப்பு: மார்ச் 15, 1831

லிமோன் சுல் கார்டா, ப்ரேசியா, லொம்பார்டி-வேநீஷியா அரசு

இறப்பு: அக்டோபர் 10, 1881 (வயது 50)

கார்ட்டூம், சூடான்

ஏற்கும் சமயம்:

ரோமன் கத்தோலிக்க திருச்சபை

முக்திபேறு பட்டம்: மார்ச் 17, 1996

திருத்தந்தை இரண்டாம் ஜான் பவுல்

புனிதர் பட்டம்: அக்டோபர் 5, 2003

திருத்தந்தை இரண்டாம் ஜான் பவுல்

நினைவுத் திருவிழா: அக்டோபர் 10

பாதுகாவல்:

மறைப்பணியாளர்கள் (Missionaries)

உதவித் தொழிலாளர்கள் (Aid workers)

கம்போனி மிஷனரி சகோதரிகள் (Comboni Missionary Sisters)

இயேசுவின் திருஇருதய கம்போனி மிஷனரிகள் (Comboni Missionaries of the Heart of Jesus)

புனிதர் டேனியல் கம்போனி, ஆபிரிக்காவில் மறைப்பணியாற்றிய ஒரு இத்தாலி நாட்டு ரோமன் கத்தோலிக்க ஆயரும் (Italian Roman Catholic Bishop), “இயேசுவின் திருஇருதய கம்போனி மிஷனரிகள்” (Comboni Missionaries of the Heart of Jesus) மற்றும் “கம்போனி மிஷனரி சகோதரிகள்” (Comboni Missionary Sisters) ஆகிய இரண்டு மறைப்பணி சமூகங்களை நிருவியவருமாவார். வெரோனா (Verona) நகரிலுள்ள வணக்கத்துக்குரிய நிக்கோலா மஸ்ஸாவின் (Venerable Nicola Mazza) கீழ் கல்வி பயின்ற இவர், அங்கே பன்மொழியியலாளரானார். 1849ம் ஆண்டு, ஆபிரிக்க கண்டத்தில் மறைப்பணியில் சேருவதாக உறுதியேற்ற இவர், 1857ம் ஆண்டு சூடானுக்கு (Sudan) பயணித்தார்.

ஆபிரிக்காவின் பல்வேறு பகுதிகளில் வாழும் பாதிக்கப்பட்ட ஏழை மக்களின்பால் ஐரோப்பிய கண்ட மக்களின் கவனத்தை ஈர்ப்பதற்காக கம்போனி கடும் பிரயத்தன முயற்சிகளில் ஈடுபட்டார். ஏழை மக்கள் மற்றும் நோயுற்ற மக்களுக்கு உதவும் தமது திட்டங்களுக்கு நிதி திரட்டுவதற்காக, 1865ம் ஆண்டு ஆரம்பம் முதல், மத்திய  1865ம் ஆண்டு வரை, லண்டன் மற்றும் பாரிஸ் போன்ற அநேக இடங்களுக்கு ஐரோப்பா முழுவதிலும் பயணம் மேற்கொண்டார். 1877ம் ஆண்டில் ஒரு ஆயராக நியமிக்கப்பட்ட காரணத்தால், ஆபிரிக்காவில் அவரது மறைப்பணியில் இவருக்கு பெரும் சுதந்திரம் கிட்டியது. கார்டூம் (Khartoum), கெய்ரோ (Cairo) மற்றும் பிற நகரங்களில் தமது சபையின் கிளைகளை நிறுவ இவரால் இயன்றது.

பிறப்பும் குருத்துவமும்:

கி.பி. 1831ம ஆண்டு, மார்ச் மாதம், 15ம் தேதியன்று, “லொம்பார்டி-வேநீஷியா” அரசின் “ப்ரேசியா” (Brescia) பிரதேசத்தின் “லிமோன் சுல் கார்டா” (Limone sul Garda) நகரில் பிறந்த இவரது பெற்றோர், தோட்ட வேலை செய்து பிழைத்துவந்த ஏழைகளாவர். “லுய்கி கம்போனி” மற்றும் “டோமென்சியா பேஸ்” (Luigi Comboni and Domenica Pace) ஆகியோர் இவரது பெற்றோர் ஆவர். அக்காலத்தில், “லிமோன்” (Limone) நகரமானது, ஆஸ்திரிய-ஹங்கேரிய பேரரசின் (Austrian-Hungarian Empire) அதிகார எல்லைக்குள் இருந்தது.

தமது பன்னிரெண்டு வயதில், வெரோனா (Verona) நகரிலுள்ள “வணக்கத்துக்குரிய நிக்கோலா மஸ்ஸா” (Venerable Nicola Mazza) நிறுவிய ஆன்மீக கல்வி நிறுவனத்தில் கல்வி கற்க சென்றார். அங்கே, மருந்தியல் கல்வியையும் (Medicine), அத்துடன் ஃபிரெஞ்ச் (French), ஆங்கிலம் (English) மற்றும் அரபிக் (Arabic) ஆகிய மொழிகளையும் கற்று தேறினார். பின்னர், குருத்துவம் பெறுவதற்கான கல்வியையும் கற்க தொடங்கினார். ஜப்பான் மறைசாட்சிகளைப் (Japanese martyrs) பற்றி கற்றறிந்திருந்த அவர், 1846ம் ஆண்டு முதலே தாமும் ஒரு மிஷனரி மறைப்பணியாளராக வேண்டுமென்ற விருப்பம் கொண்டிருந்தார். 1849ம் ஆண்டு, ஜனவரி மாதம், 6ம் நாளன்று, தாமும் ஆபிரிக்க மிஷனரியாக உறுதிபூண்டார். 1854ம் ஆண்டு, டிசம்பர் மாதம், 31ம் தேதியன்று, அப்போதைய “ட்ரென்ட் ஆயர்” (Bishop of Trent), (தற்போது அருளாளர்) “ஜோஹன் நெபோமுக்” (Johann Nepomuk von Tschiderer zu Gleifheim) என்பவரால் குருத்துவ அருட்பொழிவு பெற்றார். கம்போனி, 1855ம் ஆண்டு, செப்டம்பர் மாதம், 29ம் தேதி முதல், அக்டோபர் மாதம், 14ம் தேதி வரை, புனித பூமிக்கு திரு யாத்திரை சென்றார். மஸ்ஸாவின் முன்னாள் மாணவர்களான ஐந்து மிஷனரிகளுடன் இணைந்து, தமது தாயாரின் ஆசீர்வாதங்களுடன் ஆபிரிக்கா பயணம் புறப்பட்டார். அவர்களனைவரையும் ஆசீர்வதித்த அவரது தாயார், டேனியல், உங்களனைவரையும் இறைவன் ஆசீர்வதிப்பாராக என்றார். 1857ம் ஆண்டு, செப்டம்பர் மாதம், 8ம் தேதியன்று, தமது ஐந்து நண்பர்களான “ஜியோவனி பெல்ட்ரேம்” (Giovanni Beltrame), “அலெஸ்ஸாண்ட்ரோ டல் போஸ்கோ” (Alessandro dal Bosco), “ஃபிரான்செஸ்கோ ஒலிபொனி” (Francesco Oliboni), “ஏஞ்சலோ மெலோட்டோ” (Angelo Melotto) மற்றும் “இசிடோரோ ஸில்லி” (Isidoro Zilli) ஆகியோருடன் வடகிழக்கு இத்தாலியிலுள்ள (Northeastern Italy) “உடின்” (Udine) எனும் நகரிலிருந்து தமது ஆபிரிக்க பயணத்தை தொடங்கினார்.

நான்கு மாதங்களின் பின்னர், 1858ம் ஆண்டு, ஜனவரி மாதம், 8ம் தேதி, வடகிழக்கு ஆப்பிரிக்காவிலுள்ள (Northeastern Africa) சூடான் (Sudan) நாட்டின் தலைநகரான “கார்ட்டூம்” (Khartoum) சென்றடைந்தார். அடிமைப்படுத்தப்பட்ட சிறுவர்கள் மற்றும் சிறுமிகளின் விடுதலையே அவருக்குத் தரப்பட்ட வேலையாக இருந்தது. தாங்க முடியாத காலநிலை, பஞ்சம், மற்றும் நோய்கள் போன்ற எண்ணற்ற சிரமங்களும் அங்கே இருந்தன. அவற்றின் காரணமாக, அவரது சக மிஷனரிகள் பலரும் மரணமும் அடைந்திருந்தனர்.

அவரது தோழர்களில் ஒருவரது மரணத்தை நேரில் கண்ட இவர், அவரைத் தடுப்பதற்குப் பதிலாக அவரே தொடரத் தீர்மானித்திருந்தார். 1859ம் ஆண்டின் இறுதிக்குள், இவரது ஐந்து சகாக்களுள் மூவர் மரித்துப் போக, மீதமுள்ள இருவரும் கெய்ரோ நகரில் இருந்தனர். கம்போனி, இவர்கூட நோயுற்றிருந்தார். மலேரியா எதிர்ப்பு காரணமாக வெரோனாவுக்குத் திரும்ப வேண்டிய கட்டாயம் இவருக்கு ஏற்பட்டது. 1861ம் ஆண்டு முதல், 1864ம் ஆண்டுவரை, மஸ்ஸாவின் கல்வி நிலையத்தில் கற்பிக்கும் பணியாற்றிய கம்போனி, 1864ம் ஆண்டில் தனது சொந்த நிலத்தில் பணியாற்றும் பணிக்காக புதிய திட்டங்களை அவர் விரைவில் அறிமுகப்படுத்தினார். 1864ம் ஆண்டு, செப்டம்பர் மாதம், 15ம் தேதி, ரோம் நகரில் புனிதர் பேதுருவின் கல்லறைக்கு விஜயம் செய்தார். "ஆபிரிக்கா வழியாக ஆபிரிக்கா காப்போம்" எனும் கோசங்களுடன், "ஆப்பிரிக்காவின் மறுபிறப்புக்கான திட்டம்" என்ற கருத்தின் அடிப்படையில் திட்டங்களை தயாரித்தார். நான்கு நாட்கள் கழித்து, செப்டம்பர் 19ம் தேதி, அவர் தனது திட்டத்தை விவாதிக்க திருத்தந்தை ஒன்பதாம் பயஸ் (Pope Pius IX) அவர்களை சந்தித்தார்.

ஐரோப்பிய கண்டம் மற்றும் அகில உலக கிறிஸ்தவ திருச்சபை ஆகியவை ஆபிரிக்க கண்டத்தில் அதிக அக்கறை காட்ட வேண்டும் என்று கம்போனி விரும்பினார். 1864ம் ஆண்டு, டிசம்பர் மாதம் முதல், 1865ம் ஆண்டு, ஜூன் மாதம் வரையிலான காலத்தில், ஆபிரிக்க நாடுகளின் மிஷனரிகளின் ஆன்மீக மற்றும் பொருளாதார உதவிக்காக அவர், முடியாட்சி குடும்பங்கள், ஆயர்கள் மற்றும் பிரபுக்கள் உள்ளிட்ட ஐரோப்பா முழுவதும் பயணித்து விண்ணப்ப்பித்தார். ஒரு ஆஸ்திரிய தூதரக விசாவில் (Austrian consular visa) பயணித்த இவர், பிரான்ஸ் (France), ஸ்பெயின் (Spain), இங்கிலாந்து (England), ஜெர்மனி (Germany), ஆஸ்திரியா (Austria) ஆகிய நாடுகளுக்கும் பயணித்தார். மனிதாபிமான "கொலோன் சங்கம்" (The humanitarian "Society of Cologne") அவருடைய பணிகளுக்கு முக்கிய ஆதரவாளராக ஆனது.

1867ம் ஆண்டு, ஜூன் மாதம், முதலாம் தேதி, கம்போனி ஆண்களுக்கான ஒரு சேவை நிறுவனத்தை நிறுவினார். 1872ம் ஆண்டு, பெண்களுக்கான ஒரு நிறுவனத்தை நிறுவினார். இரண்டுமே வெரோனா நகரில் நிறுவப்பட்டது. ஆண்களுக்கான சபையானது, “இயேசுவின் திருஇருதய கம்போனி மிஷனரிகள்” (Comboni Missionaries of the Heart of Jesus) என்றும், பெண்களுக்கான சபையானது, “கம்போனி மிஷனரி சகோதரிகள்” (Comboni Missionary Sisters) என்றும் பெயரிடப்பட்டது. 1867ம் ஆண்டு, மே மாதம், 7ம் தேதி, திருத்தந்தை ஒன்பதாம் பயஸ் (Pope Pius IX) அவர்களை சந்தித்த கம்போனி, தம்முடன் பன்னிரெண்டு ஆபிரிக்க சிறுமிகளையும் அழைத்து வந்திருந்தார். பின்னர், 1867ம் ஆண்டு இறுதியில் கெய்ரோ நகரில் தமது சபையின் இரண்டு கிளைகளை திறந்து வைத்தார். ஆபிரிக்காவில் இதுபோன்ற பணிகளில் பெண்களை முதன்முதலில் அழைத்து வந்தது கம்போனியே ஆவார். அவர், “எல் ஒபெய்ட்” (El Obeid) மற்றும் “டெலென்” (Delen) போன்ற பிற சூடான் நகரங்களில் புதிய மிஷனரி பணிகளைத் தொடங்கினார். கம்போனி அரபி மொழியை நன்கு அறிந்திருந்தார். பல ஆபிரிக்க மொழிகளில் (டின்கா, பாரி மற்றும் நுபியா) பேசும் திறன் பெற்றிருந்தார். அதேபோல் ஆறு ஐரோப்பிய மொழிகளிலும் பேசினார்.

1870ம் ஆண்டு, மார்ச் மாதம், கெய்ரோவிலிருந்து ரோம் நகர் சென்ற கம்போனி, அங்கே “முதலாம் வத்திக்கான் கவுன்சிலில்” (First Vatican Council) “வெரோனா பிஷப் இறையியலாளராக” (Theologian of the Bishop of Verona) பங்கேற்றார். ஆபிரிக்க மிஷனரி பணிகளுக்காய் அவருடைய விண்ணப்பம் எழுபது ஆயர்களின் ஒப்புதல்களை கையெழுத்துக்களை பெற்றுத் தந்தது. “ஃபிரான்கோ-ப்ரூசியன்” (Franco-Prussian War) போர் வெடித்த காரணத்தாலும், திருத்தந்தையர் மாநிலங்கள் (Papal States) கலைக்கப்பட்ட காரணத்தாலும் “முதலாம் வத்திக்கான் கவுன்சில்” (First Vatican Council) இடைநிறுத்தப்பட்டது.

1877ம் ஆண்டு, “மத்திய ஆபிரிக்காவின் விகார் அப்போஸ்தலிக்” (Vicar Apostolic of Central Africa) எனும் பட்டம் பெற்ற கம்போனியா, 1877ம் ஆண்டு, ஆகஸ்ட் மாதம், 12ம் நாளன்று, ஆயராக நியமனம் பெற்றார். 1877ம் ஆண்டிலும், மீண்டும் 1878ம் ஆண்டிலும் அவர்களுடைய மிஷனரி பிரதேசங்களில் பஞ்சம், பட்டினி உள்ளிட்ட வறட்சி ஏற்பட்டது. உள்ளூர் மக்கள் மிக மோசமாக பாதிப்படைந்தனர். மத ஊழியர்கள், மிஷனரிகள் மற்றும் அவர்களின் நடவடிக்கைகள் கிட்டத்தட்ட ஏறக்குறைய குறைந்து, இல்லாது போயின.

1880ம் ஆண்டு, நவம்பர் மாதம், 27ம் தேதி, நேபிள்ஸ் (Naples) நகரிலிருந்து சூடான் நாட்டின் தமது மிஷனரி நோக்கி எட்டாவது, மற்றும் கடைசி தடவையாக, அடிமை வியாபாரத்தை எதிர்க்க பயணித்த கம்போனி, இறுதியில் நோயுற்றார். 1881ம் ஆண்டு, ஆகஸ்ட் மாதம், ஒன்பதாம் தேதி, கார்ட்டும் (Khartoum) நகர் சென்றடைந்தார். அக்டோபர் மாதம் 5ம் தேதி முதல் அதிக காய்ச்சலால் பாதிக்கப்பட்டிருந்த கம்போனி, காலரா நோயால் பாதிக்கப்பட்டு, அக்டோபர் மாதம் பத்தாம் தேதி மரணமடைந்தார்.

Profile

Educated at Father Mazza's Institute in Verona, Italy, studying theology, medicine, and several languages. Ordained on 31 December 1854 in the diocese of Verona, Italy by Blessed John Nepomuk von Tschiderer. Missionary to modern Sudan in 1857, but returned home in 1859 due to ill health. Taught at Mazza's Institute 1861 to 1864. Wrote on the need for aid in Africa, that the aid should be used to "Save Africa Through Africa", treating Africans as adults in need of a hand, not children in need of guidance as was common in European thought of the day. Travelled to France, Spain, England, Germany, and Austria to on fund-raising missions.

In 1867 at Verona, he founded the Istituto delle Missioni per la Nigrizia for priests and brothers, and the Istituto delle Pie Madri for women who were called to work in Africa; they became known as the Comboni Missionaries, and in 1894 became the Congregation of the Sons of the Sacred Heart. He opened similar institutions in Cairo, Egypt, to acclimatize missionaries to Central Africa. Wrote to the 1st Vatican Council in 1870 on the need for Church's involvement in African conversion. Pro-vicar Apostolic of Central Africa in 1872 covering Nubia, Egyptian Sudan, and the territory south to the Lakes (nearly 100,000,000 people). He founded missions in El-Obeid (Kordofan), Khartoum, Berber, Delen, and Malbes. Vicar Apostolic of Central Africa, titular bishop of Claudiopolis, and Bishop of Khartoum in 1877.

He helped suppress the slave trade in the region. Contributed material for scientific works about the region, and of its geography; works on several dialects were based in large part on Daniel's notes about the languages. He spoke six European languages, Arabic, and several central African dialects. The Comboni Family continue their work today with priests, brothers and sisters ministering in hospitals, schools, and orphanages in 41 countries.

Born

15 March 1831 at Limone sul Garda, Italy

Died

10 October 1881 of natural causes at Khartoum, Sudan of natural causes

Canonized

5 October 2003 by Pope John Paul II

Blessed Angela Truszkowska

Also known as

• Maria Angela

• Mother Mary Angela

• Sophia Truszkowska

• Zofia Kamila Truszkowska

Profile

Eldest daughter of Joseph and Josephine Truszkowski, Polish nobles. Well educated, Sophia was a pious, and lively youth with a frail constitution. She relocated to Warsaw, Poland in 1837, and attended the Academy of Madame Guerin. Due to respiratory illness, she and her tutor Anastasia moved to Switzerland in 1841 at age 16. On 26 June 1848, at age 23, she had a moment of extraordinary grace that she considered a conversion experience, and which led her to the religious life. Spiritual student of Capuchin Father Honorat Kozminski in 1854. Joined the Society of Saint Vincent de Paul in 1855 to help the poor, aged and homeless of Warsaw. Housed homeless children into her own home. In November 1854, she and her cousin Clothilde rented a two-room apartment at 10 Church Street, Nowe Miasto, in Warsaw. There homeless children spent their days in class and Mass, and then stayed the night; it was known as the Institute of Miss Truszkowska. Sophia prayed with the children at the Shrine of Saint Felix of Cantalice in a nearby Capuchin church. People call the kids the "children of Saint Felix" and the women the Sisters of Saint Felix, the Felicians. Thus was founded the Felician Sisters who are devoted to service to the poor, orphaned, sick and elderly. In 1855 Sophia and Clothilde become Franciscan tertiaries, Sophia taking the name Angela. She was forced to withdraw as its leader due to increasing deafness.

Born

16 May 1825 at Kalisz, Poland as Sophia Camille Truszkowska

Died

12.45am 10 October 1899 of natural causes

Beatified

18 April 1993 by Pope John Paul II

Saint Cerbonius of Populonia

Also known as

• Cerbonius of Piombino

• Cerbonius of Massa Marittima

• Cerbo, Cerbone, Cerbonio

Profile

Raised in a Christian family in North Africa. Priest, ordained by Saint Regulus. He and most other Christians in his area fled ahead of the Vandal persecutions; he and many other moved to the Tuscany region of Italy and lived as hermits.

His reputation for holiness spread, and Cerbonius was chosen bishop of Populonia, Italy c.544; he soon became unpopular as he conducted Sunday Mass at dawn, forcing his flock to get up in the middle of the night. Pope Vigilius summoned him to Rome to answer the complaints. When he arrived, Cerbonius woke the pope at dawn for Mass; the two heard the singing of angels, Vigilius gave him permission to say Mass whenever he thought proper, and sent him home.

For hiding Roman soldiers who were fleeing invading Ostrogoths, Cerbonius was ordered to be executed by being thrown to a bear. The bear was terrified of Cerbonius, fell to the ground and began licking the bishop's feet. Cerbonius was exiled to the island of Elba, Italy instead, where he spent the rest of his life as a prayerful hermit.

Born

c.493 in North Africa

Died

• 575 in Elba, Italy

• buried at his request in Populonia, Italy

• at Populonia there is a fountain and chapel dedicated to Saint Cerbonius; local lore says that "Whoever does not drink from the fountain of Saint Cerbonius is a thief or a rascal."

• relics re-located to the Saint Cerbonius cathedral in Massa Marittima, Italy

• with Pope Vigilius

Saint Paulinus of York

Profile

The Venerable Bede describes him as a "tall man with a slight stoop, who had black hair, a thin face and a narrow, aquiline nose, his presence being venerable and awe-inspiring". Monk at the monastery of Saint Andrew, Rome, Italy. Missionary to the Anglo-Saxons in 601, sent by Pope Saint Gregory the Great. Worked with Saint Augustine of Canterbury, Saint Justus of Canterbury, and Saint Mellitus of Canterbury. Evangelized in Kent for 24 years. Bishop of York in 625. First missionary to Northumbria, converting thousands including King Saint Edwin in 627. When the pagan Mercians defeated Edwin's forces in 633, Paulinus retreated to Kent with the remaining royal family. Friend of Saint Ethelburgh of Kent. Bishop of Rochester.

Born

584 in Rome, Italy

Died

• 10 October 644 at Rochester, Kent, England of natural causes

• interred in Rochester cathedral

Saint John of Bridlington

#ப்ரைட்லிங்டன்_நகர்ப்_புனித_ஜான் (1319-1379)

இவர் (#St_John_of_Bridlington) இங்கிலாந்து நாட்டைச் சார்ந்தவர்.

தன்னுடைய உயர்கல்வியை ஆக்ஸ்போர்டு பல்கலைக்கழகத்தில் படித்து முடித்த இவர், 

புனித அகுஸ்தின் துறவற சபையில் சேர்ந்து துறவியானார்.

துறவு மடத்தில் பல்வேறு பொறுப்புகளை வகிக்க இவர், இறுதியில் பலருடைய வற்புறுத்தலின் பேரில் துறவு மடத்தின் தலைவரானார்.

புனிதத்திற்கும் தாழ்ச்சிக்கும் தாராள உள்ளத்திற்கும் எடுத்துக்காட்டாய் விளங்கிய இவர், மண்ணுலகில் வாழ்ந்த காலத்திலேயே பல்வேறு வல்ல செயல்களைச் செய்தார்.

ஹாட்டில்பூல் (Hartlepool) என்ற கடற்பகுதியில் ஜந்து பேர் பயணம் செய்து கொண்டிருக்கும்போது, கடலில் பெரும் கொந்தளிப்பு ஏற்பட்ட அவர்கள் இவரிடம் மன்றாட, எந்தவொரு ஆபத்தும் இன்றி அவர்கள் காப்பாற்றப்பட்டனர். 

இன்னொரு முறை இங்கிலாந்தை ஆண்டு வந்த ஐந்தாம் ஹென்றி என்ற மன்னர், அகின்கோர்ட் (Agincourt) என்ற இடத்திற்கு எதிராகப் போர்த்தொடுக்கச் செல்லும்போது இவருடைய உதவியை நாடியதால் போரில் அவருக்கு வெற்றி கிடைத்தது.

இப்படித் தாழ்ச்சிக்கும் புனிதத்திற்கும் எடுத்துக்காட்டாக விளங்கிய இவர், 1379 ஆம் ஆண்டு இறையடி சேர்ந்தார்.

கர்ப்பிணிப் பெண்கள் இவரிடம் வேண்டிக் கொண்டால் சுகப் பிரசவம் கிடைக்கும் என்றொரு நம்பிக்கை இருக்கிறது.

Also known as

• John Thwing

• John of Thwing

• John Twenge

• John Thwing of Bridlington

Additional Memorials

• 9 October among the Augustinian Canons Regular

• 1 December as one of the Martyrs of Oxford University

Profile

Studied at Oxford, England from age 17. Augustinian Canon Regular at age 19. Held several posts in Saint Mary's abbey in Bridlington, England. Reluctant prior of Saint Mary's for 17 years beginning in 1362. Highly recommended the study of the Gospel of Saint John as a source for information and inspiration on the Gospel life.

King Henry V's victory at Agincourt was attributed to the aid of Saint John of Bridlington and Saint John of Beverly. Five sailors from Hartlepool were in danger of drowning, and called for the help of Saint John; the holy prior appeared to them at sea, wearing his habit. He led the men safely to shore.

Born

1319 at Thwing (near Bridlington), Yorkshire, England

Died

• 10 October 1379 of natural causes

• relics translated 11 March 1404

Canonized

• 1401 by Pope Boniface IX

• the Bull of Canonization has been lost

Blessed Daniele di Calabria

Also known as

• Daniele Fasanella

• Deniele of Ceuta

Profile

Priest who joined the Franciscans in 1219. In 1224 he helped found the convent of Santa Maria del Soccorso near Rogliano, Italy. He helped found the convent of Gerace Superiore. Provincial superior of Calabria, Italy.

Called to missionary work, he was one of a group of seven Friars Minor who tried to bring the faith to Muslims in the area of Ceuta, Spain, which borders on modern Morocco. Initially treated as madmen, especially since they were street-preaching in Latin and Italian, within three weeks they were ordered to convert to Islam, and when they would not, they were first abused in the streets, then arrested, tortured and executed. Martyr.

Born

latter 12th century Belvedere Marittimo, Kingdom of Sicily (modern Italy)

Died

• beheaded in October 1227 in Mauritania Tingitana, Almohad Empire (modern Ceuta, Spain)

• local Christians secreted the bodies away and gave them proper burial in Ceuta

Beatified

22 January 1516 by Pope Leo X

Blessed Leon Wetmanski

Additional Memorial

12 June as one of the 108 Martyrs of World War II

Profile

Priest. Auxiliary bishop of Plock, Poland, serving with Blessed Antoni Julian Nowowiejski. Father Leon was known for his personal piety, as an enthusiastic pastor, and for a ministry to the poor. He was arrested> with Blessed Antoni in the persecutions of the Gestapo during the Nazi occupation of Poland in World War II, and imprisoned in the Dzialdowo concentration camp. Martyr.

Born

10 April 1886 in Zuromin, Mazowieckie, Poland

Died

10 October 1941 in the prison camp at Dzialdowo, Warminsko-Mazurskie, in Nazi-occupied Poland

Beatified

13 June 1999 by Pope John Paul II in Warsaw, Poland

Blessed Edward Detkens

Additional Memorial

12 June as one of the 108 Martyrs of World War II

Profile

Priest in the archdiocese of Warsaw, Poland where he served as chaplain to university students and personnel, and rector of the church of Saint Anne. Imprisoned by the Gestapo in the Dachau concentration camp during the Nazi occupation of Poland in World War II. Martyr.

Born

14 October 1885 in Mokotów, Mazowieckie, Poland

Died

gassed on 10 October 1942 in the chambers of Dachau, Oberbayern, Germany

Beatified

13 June 1999 by Pope John Paul II in Warsaw, Poland

Saint Maharsapor the Persian

Also known as

Sapor

Profile

Persian noble raised as a Christian. When a Mazdean temple was destroyed, King Yezdigerd used it as an excuse to unleash a persecution of Christians. Arrested and tortured with Narses (sometimes Parses) and Sabutaka. The other two were then immediately executed, but Maharsapor was imprisoned for three years, regularly tortured. Repeatedly dragged before judge Hormisdavrus for interrogation, he was given chances to win his freedom by denouncing his faith; he always declined. The persecutions were continued in the reign of Varanes V, and Maharsapor was eventually thrown into a pit to starve. He was found dead three days later, kneeling, surrounded by light, apparently having died in prayer.

Born

4th century Persia

Died

starved to death in 421 in Persia

Saint Eulampia and Saint Eulampius

Profile

Brother and sister, as children they were arrested for being Christians during the persecutions of Maximinian Herculeus. In court they admitted it and refused to renouce the faith. Martyr.

Died

• thrown into a cauldron of boiling oil, they stepped out unhurt

• beheaded in 302 at Nicomedia, Asia Minor (in modern Turkey)

Saint Florentius the Martyr

Profile

One of a group of nine martyrs who were murdered at the command of Emperor Maximian Herculeus. May have been part of the Theban Legion.

Died

• beheaded c.303 at Bonn, Germany

• a church was built over their tombs in the 4th century

• relics translated to the present church in 1166

• re-discovered there in 1929

Saint Cassius

Profile

One of a group of nine martyrs who were murdered at the command of Emperor Maximian Herculeus. May have been part of the Theban Legion.

Died

• beheaded c.303 at Bonn, Germany

• a church was built over their tombs in the 4th century

• relics translated to the present church in 1166

• relics re-discovered there in 1929

Saint Victor of Xanten

Also known as

Viktor

Additional Memorial

22 September as one of the Martyrs of the Theban Legion

Profile

Relative of Saint Verena. Soldier. Leader of a cohort of the Theban Legion. Martyr. One of the Theban Martyrs.

Died

• c.287 in Agaunum (modern St-Maurice-en-Valais, Switzerland

• relics translated to the cathedral in Xanten, Germany in the 12th century

Saint Gereon

Also known as

Gerone

Profile

Imperial Roman soldier. Martyred with 290 other Christians on order of emperor Maximian for refusing to sacrifice to pagan gods to obtain victory in battle.

Died

• beheaded c.304 in either Xanten or Bonn in Germany (records vary)

• relics translated to Cologne, Germany

Blesssed Pedro de Alcantara de Forton de Cascajares

Also known as

Brother Pedro Tomás of the Virgin of the Pillar

Profile

Discalced Carmelite priest. Martyred in the Spanish Civil War.

Born

26 April 1888 in Zaragoza, Spain

Died

10 October 1936 in Garraf, Barcelona, Spain

Beatified

28 October 2007 by Pope Benedict XVI

Saint Malo the Martyr

Profile

Layman. Soldier in a legion of Christian soldiers from Upper Egypt during the reign of Emperor Maximian Herculeus. The legion, as many as 6600 men, was massacred en masse by their own side when they refused to participate in pagan sacrifices prior to battle.

Died

c.287 at Aaunum, an area of modern Switzerland

Saint Paulinus of Capua

Profile

Pilgrim from the British Isles who emigrated to Capua, Italy. He was such an obvious holy man and teacher that the locals demanded that he become their bishop. He served for eight years, fled the area during the Saracen invasion, served as best he could from Sicopli, Italy, and died in exile.

Died

843 in Sicopoli (modern Triflisco), Italy of natural causes

Blessed Demestrius of Albania

Profile

Migrated to Spoleto, Italy in 1441. Franciscan tertiary. Spiritual student of Blessed Gregory of Spoleto. Prayerful hermit on Monte Luco for 50 years.

Born

Albania

Died

• 10 October 1491 of natural causes

• buried at the church of the Franciscan monastery of Saint Paul outside Spoleto, Italy

Saint Aldericus of Sens

Also known as

Aldric, Audri

Profile

aint Aldericus of Sens (c. 790 – October 10, 836 or 841) was a Benedictine monk, abbot, and then archbishop of Sens, France. He was born into a noble family in Gâtinais, France, and was educated at the Abbey of Saint-Martin of Tours. He later became a monk at the Abbey of Ferrières in Gâtinais.

In 821, Aldericus was appointed to the clergy of Sens by Archbishop Jeremiah. He was also called to the court of Aachen by King Louis the Pious, where he was appointed director of the Palace School and member of the Council. In 828, he was chosen archbishop of Sens, and was consecrated at the Council of Paris in 829.

As archbishop, Aldericus was known for his reforms of the clergy and his promotion of education. He was also a supporter of the arts and sciences. He founded the Abbey of Saint-Josse in Ponthieu, and he commissioned the construction of a new cathedral in Sens.

Aldericus died on October 10, 836 or 841, and was buried at the Abbey of Ferrières. He was canonized in the 11th century.

Saint Pinytus of Crete

Also known as

• Pinytus of Cnossos

• Pinytus of Knossos

• Pinito...

Profile

Bishop of Crete. His contemporaries considered him one of the greatest ecclesiastical writers of his time.

Born

Greece

Died

180 of natural causes

Saint Clarus of Nantes

Also known as

Chiara

Profile

Saint Clarus of Nantes (Latin: Clarus; French: Saint Clair; Breton: Sant Klêr) was the first bishop of Nantes, France, according to late traditions. He is said to have been sent by either Saint Peter or Saint Gatianus of Tours to evangelize the people of Nantes in the late 3rd century.

Clarus is said to have brought a nail from Saint Peter's cross with him to Nantes. He built an oratory dedicated to Saint Peter, which would later become Nantes Cathedral. Clarus is also credited with converting many people to Christianity in Nantes.

Clarus died in Kerbellec, a village in the commune of Réguiny in Brittany. His tomb is located in a chapel adjoining the church of Réguiny.

Blessed Pontius de Barellis

Profile

Mercedarian friar. Theologian and teacher of theology.

Blessed Pontius de Barellis (French: Pierre de Barellis) was a Mercedarian friar, lawyer, papal legate, and cardinal deacon who lived in the 13th century. He was born into a noble family in France and studied law at the University of Paris.

After completing his studies, Pontius entered the Mercedarian Order, a religious order dedicated to the redemption of Christian captives. He quickly rose through the ranks of the order and was eventually appointed Attorney General of the Mercedarians.

In 1278, Pontius was appointed papal legate to the Kingdom of Armenia by Pope Nicholas III. He was tasked with mediating a peace treaty between the Armenian king and the Mongol khan. Pontius was successful in his mission and was rewarded with a cardinal's hat by Pope Nicholas IV in 1288.

Pontius died in 1305 and was buried in the Mercedarian church in Rome. He was beatified by Pope Pius IX in 1867. 

Blessed Hugh of Macon

Profile

Blessed Hugh of Mâcon (c. 1040-1132), also known as Hugh of Citeaux, was a French Benedictine monk, abbot, and one of the founders of the Cistercian Order. He was born into a noble family in Burgundy, France, and was educated at the Abbey of Saint-Bénigne de Dijon.

In 1098, Hugh and 29 other monks from Molesmes Abbey left the abbey to found a new monastery at Cîteaux. Hugh was elected the first abbot of Cîteaux, and he led the new community in a return to the strict Benedictine Rule.

Under Hugh's leadership, Cîteaux became a model of monastic reform. Hugh also wrote several important works on monastic life, including the Exhortation to Novices and the Letter to the Monks of the Grande Chartreuse.

Hugh died in 1132 and was buried at Cîteaux. He was beatified by Pope Pius IX in 1867.

Saint Teodechilde

Also known as

Telchilde

Profile

Saint Teodechilde (also known as Telchilde) was the first abbess of the monastery of Jouarre in Meaux, France. She was born into a noble family around the 6th century AD, and was the sister of Saint Agilbert, bishop of Paris, and cousin of Saint Audoin, bishop of Rouen.

Teodechilde founded the monastery of Jouarre in 635, with the help of her brother Agilbert. The monastery was quickly populated by women from all over France, and Teodechilde became known for her wisdom and holiness. She was a strict but loving abbess, and she led her sisters in a life of prayer, work, and charity.

Teodechilde died on October 10, 667, and was buried in the crypt of the monastery church. She was canonized in the 11th century

Saint Gundisalvus

Profile

Cistercian Benedictine monk. First prior of the Cistercian abbey at Las Junias, Portugal in 1135.

Died

c.1163

Saint Cerbonius of Verona

Also known as

Cerebonius

Profile

Saint Cerbonius of Verona (died c. 40 AD) was a bishop of Verona, Italy, during the early Christian era. He is venerated as a saint in the Catholic Church,

Saint Fulk of Fontenelle

Profile

Saint Fulk of Fontenelle (died 836 or 841) was a Benedictine monk and abbot of Fontenelle Abbey in Normandy, France. He was born into a noble family in the early 9th century and was educated at the Abbey of Corbie.

In 821, Fulk was appointed abbot of Fontenelle. Under his leadership, the abbey became a center of learning and culture. Fulk also founded several new monasteries and helped to spread the Benedictine Rule throughout northern France.

Fulk was known for his holiness and his gift of miracles. He was also a skilled administrator and a wise counselor to kings and nobles. He died in 836 or 841 and was buried at Fontenelle Abbey.

Died

845 of natural causes

Saint Patrician

Profile

Fifth century bishop in Scotland. Driven into exile by pagan Scots, he spent his latter years as a hermit on the Isle of Man.

Saint Tanca

Profile

Saint Tanca was a sixth-century French Roman Catholic saint. She was born in Troyes, France, and was killed while defending her virginity when attacked by a servant. She is considered to be a martyr. Her cultus dates from the early 7th century. Her feast day is celebrated October 10.

The earliest known account of Tanca's life is found in the "Passio Sanctae Tancae" ("The Passion of Saint Tanca"), which was written in the early 7th century. The "Passio" tells the story of how Tanca was born into a wealthy family in Troyes. She was educated in the Christian faith and dedicated her life to God.

When Tanca was 16 years old, she was attacked by a servant who tried to rape her. Tanca fought back and was eventually killed. Her body was buried in the cathedral of Troyes.

Tanca's cultus spread quickly throughout France. She was venerated as a martyr and a virgin. In the 12th century, a church was built in her honor in Troyes.

Died

c.637 near Troyes, France

Martyrs of Ceuta

Profile

A group of seven Friars Minor who tried to bring the faith to Muslims in the area of Ceuta, Spain, which borders on modern Morocco. Initially treated as madmen, especially since they were street-preaching in Latin and Italian, within three weeks they were ordered to convert to Islam, and when they would not, they were first abused in the streets, then arrested, tortured and executed. Martyrs.

• Angelo

• Daniele di Calabria

• Donnolo

• Hugolinus

• Leone

• Nicola

• Samuele

Died

• beheaded in October 1227 in Mauritania Tingitana, Almohad Empire (modern Ceuta, Spain)

• local Christians secreted the bodies away and gave them proper burial in Ceuta

Beatified

22 January 1516 by Pope Leo X

 St. Francis Borgia

 புனிதர் ஃபிரான்சிஸ் போர்ஜியா 

இயேசு சபை குரு/ ஒப்புரவாளர்:

பிறப்பு: அக்டோபர் 28, 1510 

காண்டியா, வாலென்சியா அரசு, ஸ்பெயின்

இறப்பு: செப்டம்பர் 30, 1572 (வயது 61) 

ரோம், திருத்தந்தையர் மாநிலங்கள்

ஏற்கும் சமயம்: 

ரோமன் கத்தோலிக்க திருச்சபை

முக்திபேறு பட்டம்: நவம்பர் 23, 1624 

திருத்தந்தை எட்டாம் அர்பன்

புனிதர்பட்டம்: ஜூன் 20, 1670

திருத்தந்தை பத்தாம் கிளமெண்ட்

பாதுகாவல்: 

பூகம்பத்திலிருந்து, காண்டியா, ரோட்டா, மரியானா மற்றும் போர்ச்சுகல் 

நினைவுத் திருநாள்: 

30 September

10 October (1688–1969)

3 October (Jesuits)

புனிதர் ஃபிரான்சிஸ் போர்ஜியா, பதினாறாம் நூற்றாண்டில் வாழ்ந்திருந்த “ஸ்பெயின் நாட்டு கனவானும்” (Grandee of Spain), “ஸ்பேனிஷ் இயேசு சபை துறவியும்” (Spanish Jesuit), இயேசு சபைச் சமூகத்தின் மூன்றாவது பெரும்தலைவரும் (Superior General of the Society of Jesus) ஆவார்.

ஸ்பெயின் நாட்டின் கிழக்குப் பிராந்தியமான “வலென்சியாவின்” (Valencia) “காண்டியா” (Gandía) எனும் நகரில் பிறந்த இவரது தந்தை, காண்டியா நகரின் மூன்றாவது பிரபு ஆவார். அவரது பெயர், "ஜுவான் போர்ஜியா" (Juan Borgia) ஆகும். இவரது தாயார், "ஜுவானா" (Juana) ஆவார்.

சிறு வயதிலேயே பக்தி மார்க்கத்தில் நாட்டம் கொண்டிருந்த ஃபிரான்சிஸ், துறவு பெறுவதில் ஆவலாயிருந்தார். ஆனால், இவரது பெற்றோர் இவரை இவரது விருப்பத்திற்கு மாறாக தூய ரோமப் பேரரசர் “ஐந்தாம் சார்ளசின்” (Charles V, Holy Roman Emperor) அரண்மனைக்கு அனுப்பினார். அங்கே இவர் ஒரு உறவினராக வரவேற்கப்பட்டார்.

கி.பி. 1529ம் ஆண்டில் இவருக்கு “மேட்ரிட்” (Madrid) நகரில், "லியோனர்" (Leonor de Castro Mello y Meneses) என்னும் போர்ச்சுகீசிய உயர்குடியைச் சேர்ந்த பெண்ணுடன் திருமணம் நடந்தது. இவர்களுக்கு எட்டு குழந்தைகள் பிறந்தனர். பேரரசர் ஐந்தாம் சார்ளஸ் இவரை பல்வேறு உயர் பதவிகளில் அமர்த்தினார்.

கி.பி. 1539ம் ஆண்டு, இவர் ஸ்பெயின் நாட்டின் அரசன் “இரண்டாம் பிலிப்பின்” (Philip II of Spain) தாயாரான “இசபெல்லாவின்” (Isabella of Portugal) சவ ஊர்வலத்தில் கலந்துகொண்டார். அதே வருடம், "கடலோனியாவின் வைசராயாக (Viceroy of Catalonia) நியமிக்கப்பட்டார்.

கி.பி. 1543ம் ஆண்டில், "காண்டியா (Gandía) மாநிலத்தின் மூன்றாம் பிரபுவாக இருந்த இவரது தந்தையார் மரணமடையவே, ஃபிரான்சிஸ் "காண்டியா" மாநிலத்தின் நான்காம் பிரபுவாக பதவியேற்றார். இளவரசர் “பிலிப்புக்கும்” போர்ச்சுகல் நாட்டின் இளவரசிக்கும் (Prince Philip and the Princess of Portugal) திருமணம் செய்விக்க இவர் எடுத்துக்கொண்ட முயற்சிகள் தோல்வியடைந்த நிலையில், இவரது இராஜதந்திர திறன்கள் கேள்விக்குள்ளாக்கியது. அதே வேளை, இரு நாடுகளை இணைக்கும் முயற்சியும் தோல்வியடைந்ததால், 33 வயதான ஃபிரான்சிஸ் தமது பிரபு பதவியிலிருந்து ஓய்வு பெற்றார். பின்னர், அவர் ஆன்மீக நடவடிக்கைகளில் ஈடுபட தொடங்கினார்.

கி.பி. 1546ம் ஆண்டு, இவரது மனைவியான "லியோனர்" (Leonor) மரணமடையவே, இவர் புதிதாய் தொடங்கப்பட்டிருந்த இயேசு சபையில் இணைய முடிவெடுத்தார். 1551ம் ஆண்டில் இயேசு சபை குருவாக குருத்துவ அருட்பொழிவு பெற்றார்.

ஒருமுறை, ஃபிரான்சிஸ் “பெரு” (Peru) நாட்டிற்கு பயணித்துவிட்டு திரும்புகையில், அப்போதைய திருத்தந்தை மூன்றாம் ஜூலியஸ் (Pope Julius III) அவர்கள், போர்ஜியாவைப் பற்றி கேள்விப்பட்டு, அவரை கர்தினாலாக உயர்த்த முடிவு செய்தார். ஆனால், இதைக் கேள்வியுற்ற போர்ஜியா இதிலிருந்து மீளும் வகையில் புனித இக்னேஷியசுடன் (St. Ignatius) செய்துகொண்ட ஒப்பந்தத்தின்படி, இரகசியமாக நாட்டை விட்டு வெளியேறி "பாஸ்கு" (Basque) நாடு செல்ல முடிவெடுத்தார். தனிமையே ஜெபிக்க உதவும் என முடிவெடுத்தார்.

கி.பி. 1554ம் ஆண்டு, போர்ஜியா ஸ்பெயின் நாட்டின் இயேசு சபையின் தலைமைப் பொறுப்பேற்றார். அங்கே அவர் பத்துக்கும் மேற்பட்ட கல்லூரிகளை நிறுவினார். இரண்டே வருடங்களின் பின்னர், கிழக்கு மற்றும் மேற்கிந்திய நாடுகளிலும் கல்வி மற்றும் சமய பணிகளை மேற்கொள்ள பொறுப்புகள் கிடைக்கப்பெற்றார்.

கி.பி. 1565-1572 ஆகிய வருடங்களுக்கிடையே அவர் கண்ட வெற்றிகளால், புனித இக்னேஷியசின் மறைவிற்குப் பிறகு போர்ஜியாவை பெருந்தலைவராக்க சரித்திரவியலாளர்களை முடிவெடுக்க வைத்தன. பின்னாளில், "கிரகோரியன் பல்கலைக்கழகமாக" (Gregorian University) பல்கலையை நிறுவிய பெருமையும் ஃபிரான்சிஸ் போர்ஜியாவையே சேரும். இவர் அரசர்கள் மற்றும் திருத்தந்தையருடன் நெருக்கமாக காணப்பட்டார். அவர்களுக்கு ஆலோசகராகவும் செயல்பட்டார். 

அனைத்து அதிகாரங்களும் இருந்தும் ஃபிரான்சிஸ் போர்ஜியா தாழ்ச்சியான வாழ்வையே வாழ்ந்தார். உணவு பந்தியில் தாழ்ச்சியோடு தன் கையால் அனைவருக்கும் உணவு பரிமாறினார். அதன்பின்னர் மண்டியிட்டு மற்ற குருக்களிடம் உணவு தருமாறு கெஞ்சிகேட்டு வாங்கி உண்டார். இவருடன் இருந்த குருக்கள், பல வழிகளில் இவரை கோபமூட்டினர். ஆனால் ஃபிரான்சிஸ் கோபம் கொள்ளாமல், அனைவரிடத்திலும், எல்லாச் சூழ்நிலைகளிலும் அன்பாகவே நடந்துக்கொண்டார். அவர் தனது குருத்துவ வாழ்வில் ஒரு முறை மட்டும் பிறர் தனக்கு மரியாதை கொடுத்த காரணத்திற்காக கோபப்பட்டுள்ளார். இவரது தாழ்ச்சியின் வாழ்கை முறையால், இயேசு சபை ஸ்பெயின், மற்றும் போர்த்துக்கல் நாடு முழுவதிலும் பரப்பியது. இவரின் அற்புதமான, அழகான பணிகளைக் கண்டு, அந்நாட்டு இளைஞர்கள் பலர் அச்சபையில் இணைந்து குருவாகி ஃபிரான்சிசைப் போலவே வாழ்ந்தனர். இவரின் எளிமையான வாழ்வால், பலருக்கு ஆன்மீக வழிகாட்டியாக திகழ்ந்தார். இவரின் வழிகாட்டுதலில், இயேசு சபை உலகம் முழுவதிலும் பரவியது. இயேசுவின் இறைப்பணியை திருச்சபையில் சிறப்பாக ஆற்றினர். இவ்வெற்றிகள் அனைத்தும் ஃபிரான்சிஸ் போர்ஜியாவையே சார்ந்தது.

Feastday: 

30 September

10 October (1688–1969)

3 October (Jesuits)

Patron: against earthquakes; Portugal; Rota, Marianas

Birth: 1510

Death: 1572

Francis was a young nobleman at the court of the King of Spain. He became a Duke when he was only thirty-three and lived a happy, peaceful life with his wife Eleanor and their eight children. But unlike so many other powerful nobles, Francis was a perfect Christian gentleman, a true man of God and his great joy was to receive Holy Communion often. This happy life ended when his beloved wife died. Francis did something that astonished all the nobles of Spain; he gave up his Dukedom to his son Charles and became a Jesuit priest. So many people came to his first Mass that they had to set up an altar outdoors, but his Superior tested him by treating him in exactly the opposite way he had been used to all his forty-one years of life. He who had once been a Duke had to help the cook, carrying wood for the fire and sweeping the kitchen. When he served food to the priests and brothers, he had to kneel down in front of them all and beg them to forgive him for being so clumsy! Still he never once complained or grumbled. The only time he became angry was when anyone treated him with respect as if he was still a Duke. Once a doctor who had to take care of a painful wound Francis had gotten said to him: "I am afraid, my lord, that I have to hurt your grace." The saint answered that he would not hurt him more than he was right then by calling him "my lord" and "your grace." It was not too long before the humble priest accomplished wonderful works for God's glory as he preached everywhere and advised many important people. He spread the Society of Jesus all over Spain and in Portugal. When he was made Superior General of the Jesuits, he sent missionaries all over the world. Under his guidance, the Jesuits grew to be a very great help to the Church in many lands.  Through all such success, St. Francis Borgia remained completely humble. His feast day is October 10.

  Maria dello Sposalizio

Maria dello Sposalizio, also known as María Catalina Irigoyen Echegaray, was a Spanish nun who was beatified in 2011. She was born in Pamplona, Spain, on November 25, 1848, and died in Madrid on October 10, 1918.

Irigoyen Echegaray was born into a wealthy family. She was educated at a convent school, where she developed a deep love for God and a desire to serve the poor. In 1881, she entered the Congregation of the Serve of Mary, founded by María Soledad Torres Acosta. She took her vows in 1883 and was given the name María dello Sposalizio.

Irigoyen Echegaray dedicated her life to the care of the sick and the poor. She worked tirelessly in hospitals and orphanages, and she was known for her compassion and her dedication to her patients. She was also a gifted writer and poet, and her works are still read today.

Irigoyen Echegaray died in 1918 at the age of 69. She was beatified by Pope Benedict XVI in 2011.

இன்றைய புனிதர்கள் அக்டோபர் 9

  Saint John Henry Newman

 புனிதர் ஜான் ஹென்றி நியூமன் 

கவிஞர்/ இறையியலாளர்/ கர்தினால்:

பிறப்பு: ஃபெப்ரவரி 21, 1801

லண்டன், இங்கிலாந்து, ஐக்கிய அரசுகள்

இறப்பு: ஆகஸ்ட் 11, 1890 (வயது 89)

எட்க்பாஸ்டன், பிர்மிங்கம், இங்கிலாந்து, ஐக்கிய அரசுகள்

ஏற்கும் சமயம்:

ரோமன் கத்தோலிக்க திருச்சபை

இங்கிலாந்து திருச்சபை

முக்திபேறு பட்டம்: செப்டம்பர் 19, 2010

திருத்தந்தை பதினாறாம் பெனடிக்ட்

புனிதர் பட்டம்: அக்டோபர் 13, 2019

திருத்தந்தை ஃபிரான்சிஸ்

முக்கிய திருத்தலம்:

பிர்மிங்கம் ஆலயம், எட்க்பாஸ்டன், இங்கிலாந்து

பாதுகாவல்:

இங்கிலாந்து மற்றும் வேல்ஸ் (England and Wales) ஆகிய இடங்களிலுள்ள “வால்சிங்கம்” அன்னை துறவியர் குழுக்கள்

நினைவுத் திருநாள்: அக்டோபர் 9

புனிதர் ஜான் ஹென்றி நியூமன், ஆரம்ப காலத்தில் ஆங்கிலிக்கன் (Anglican) திருச்சபையின் ஒரு குரு ஆவார். சிறந்ததோர் கவிஞரும் இறையியலாளருமான இவர், பின்னாளில் கத்தோலிக்க திருச்சபையில் “கர்தினாலாக” (Cardinal) ஆனார். மிகவும் முக்கியமான, மற்றும் சர்ச்சைக்குள்ளான இவர் கி.பி. 183ம் ஆண்டுகளில் இங்கிலாந்து முழுவதும் புகழ் பெறத்துவங்கினார். இவரின் படைப்புகள் சுயவிளக்கம் அளிக்க முயலும் கத்தோலிக்க மறையின் வாத வல்லுர்களுக்கு பெரிதும் உதவுகின்றது.

இவர் லண்டனில், ஆங்கிலிக்கன் திருச்சபையைச் சேர்ந்த பெற்றோருக்கு 6 குழந்தைகளுள் மூத்தவராகப் பிறந்தார். ஆக்ஸ்போர்டில் இருந்த ட்ரினிட்டி கல்லூரியில் தன் 19வது வயதில் இளங்கலைப் பட்டத்தைப் பெற்ற இவர் கி.பி. 1825ம் ஆண்டு, ஆங்கிலிக்கன் சபையின் குருவாக திருநிலைப்படுத்தப்பட்டார். ஆங்கிலிக்கன் சபைக்குருவாகவும் மெர்டன் கல்லூரியில் ஆசிரியராகவும் பணியாற்றினார். 

இவர் கிறிஸ்தவ வரலாற்றினாலும், குறிப்பாக ஹிப்போவின் அகஸ்டீனின் சுயவரலாற்று நூலினாலும் தூண்டப்பட்ட இவர், ஆங்கிலிக்கன் திருச்சபை திருத்தூதர் வழிமரபு கோருவதன் செல்லத்தகு தன்மையினைக் குறித்து சந்தேகம் எழுப்பினார். ஆங்லிக்கன் திருச்சபையும், லூத்தரன் திருச்சபையும் செய்துகொண்ட உடன்படிக்கை இவரின் சந்தேகங்களுக்கு வலுசேர்த்தது. 

காலப்போக்கில் கத்தோலிக்க திருச்சபையின் படிப்பினைகளாலும், நடவடிக்கைகளாலும் கவரப்பட்டு, கி.பி. 1845ம் ஆண்டு, அக்டோபர் மாதம், 9ம் நாள், கத்தோலிக்க மறையில் இணைந்தார். கி.பி. 1847ம் ஆண்டு, கத்தோலிக்கத் திருச்சபையின் குருவாக அருட்பொழிவு செய்விக்கப்பட்டார். கி.பி. 1851ம் ஆண்டு, அயர்லாந்து கத்தோலிக்க பல்கலைக்கழகத்தின் (Catholic University of Ireland) முதல் அதிபராக திருச்சபையால் நியமிக்கப்பட்டார். கி.பி. 1879ம் ஆண்டு, மே மாதம், 15ம் தேதி, திருத்தந்தை பதின்மூன்றாம் லியோவினால் கர்தினாலாக உயர்த்தப்பட்டார். 11 ஆண்டுகள் கர்தினாலாக பணியாற்றிய நியூமன், கி.பி. 1890ம் ஆண்டு, தமது 89 வயதில் காலமானார்.

1991ம் ஆண்டு, வணக்கத்திற்குரியவர் என அறிவிக்கப்பட்ட இவருக்கு, 2010ம் ஆண்டு, செப்டம்பர் மாதம், 19ம் நாளன்று, திருத்தந்தை பதினாறாம் பெனடிக்ட் முக்திபேறு பட்டம் அளித்தார்.

திருத்தந்தை ஃபிரான்சிஸ் அவர்கள், 2019ம் ஆண்டு, அக்டோபர் மாதம், 13ம் நாளன்று, இவரை புனிதர் நிலைக்கு உயர்த்தி அருட்பொழிவு செய்தார்.

Profile

Educated at Ealing and Trinity College, Oxford. Chosen a fellow of Oriel College. Ordained an Anglican priest in 1824. Curate of Saint Clement's, Oxford for two years. As he continued his studies he began to be influenced by Catholic writers. Vicar of Saint Mary's in 1828. Resigned his position in 1832. Helped found and guide the Tractarian Movement beginning in 1833. His writings grew more and more in sympathy with Catholicism, and he was forced to resign his position at Saint Mary's. He claimed that his philosophy was a via media (middle way) between Catholicism and Luthero-Calvinism, but he came to see that this idea was just a repetition of old heresies. In 1841 he lived in seclusion with friends at Littlemore, reading, studying, and praying. In 1845 he joined the Catholic Church.

Ordained in Rome, Italy in 1846. Joined the Oratorians. Returned to England in 1847 where he lived in Maryvale, Cheadle, Saint Ann's, Birminghan, and finally Edgbaston where he lived the bulk of his remaining 40 years. Founded the London Oratory. Influential writer on matters of theology, philosophy, and apologetics bringing hundreds into the Church; noted poet. Made an honorary fellow of Trinity College in 1878. Created cardinal in 1879 by Pope Leo XIII.

Born

21 February 1801 at London, England

Died

11 August 1890 at Edgbaston, Birmingham, West Midlands, England of pneumonia

Beatified

• Sunday 19 September 2010 by Pope Benedict XVI

• recognition celebrated at an outdoor Mass in Coventry, Diocese of Birmingham, England

Canonized

• 13 October 2019 by Pope Francis at Saint Peter's Basilica, Rome, Italy

• the miracle involved the healing of a pregnant American woman from an life-threatening condition hemorrhage and blood-clot

Saint Publia

Profile

Mother of one son, John, who became bishop of Antioch. Widow. Formed a group of local Christian women into an informal community. When Julian the Apostate came through the area in 362, he stopped to hear the community singing Psalms during their prayers. He took part of their translation to be a direct insult to him, and had Publia smacked around by his men. He planned to have the entire community executed for the perceived slight, but was killed in battle with Persia soon after, leaving Publia and her sisters to live and worship in peace.

Born

4th century in Antioch, Syria

Died

4th century in Antioch, Syria of natural causes

Saint Denis of Paris

Also known as

• Denis of France

• Dennis, Denys, Dionysius

Profile

Missionary to Paris, France. First Bishop of Paris. His success roused the ire of local pagans, and he was imprisoned by Roman governor. Martyred in the persecutions of Valerius with Saint Rusticus and Saint Eleutherius. Legends have grown up around his torture and death, including one that has his body carrying his severed head some distance from his execution site. Saint Genevieve built a basilica over his grave. His feast was added to the Roman Calendar in 1568 by Pope Saint Pius V, though it had been celebrated since 800. One of the Fourteen Holy Helpers.

Died

• beheaded c.258 at Montmarte (= mount of martyrs)

• his corpse was thrown in the River Seine, but recovered and buried later that night by his converts

• relics at the monastery of Saint Denis

Saint John Leonardi

புனித ஜான் லியோனார்டி, சபை நிறுவுனர் 

நினைவுத்திருநாள் : அக்டோபர் 9

பிறப்பு : 1541, டஸ்கனி Tuscany, இத்தாலி

இறப்பு : 9 அக்டோபர் 1609, உரோம்

முத்திபேறுபட்டம்: 1861, திருத்தந்தை 9 ஆம் பயஸ்

புனிதர்பட்டம்: 1938, திருத்தந்தை 11 ஆம் பயஸ்

பாதுகாவல்: மருந்தகங்கள்

இவர் மருந்து தயாரித்து விற்கும் கலையை கற்றார். ஆனால் அப்பணியை செய்ய விருப்பமில்லாமல் இருந்தார். இவரின் மனம் குருவாக வேண்டுமென்று ஆசைக்கொண்டது. எனவே அப்பணியை விட்டுவிட்டு, 1572 ஆம் ஆண்டு குருவானார். பிறகு மறைப்பணியை ஆற்றினார். முக்கியமாக இவர் தானாகவே முன்வந்து சிறுவர்களுக்கு மறைக்கல்வி கற்றுக் கொடுத்தார். இவர் 1574 ஆம் ஆண்டில் இறையன்னையின் பெயரால், துறவற சபை ஒன்றை நிறுவினார். இதனால் பல இன்னல்களை மேற்கொண்டார். இடையூறுகளால் மிகவும் பாதிக்கப்பட்டார். இருப்பினும், திருமறையை பரப்புவதற்கென்று, மீண்டும் மறைப்பணியாளர்களின் குழு ஒன்றை ஏற்படுத்தினார். உரோம் நகரிலுள்ள "திருமுறைப் பரப்புதலின் பேராயம்" என்ற நிறுவனத்திற்கும் அடித்தளம் இட்டார். 

திருத்தந்தையர்கள் பலரின் முயற்சியால் இச்சபைகள் அனைத்தும், இன்று சிறப்பாக செயல்படுகின்றது. திருச்சபையில் உள்ள பல சபைகள் மீண்டும் தங்களின் ஒழுங்குமுறைப்படி செயல்பட, இவர் பரிவன்புடனும், முன்மதியுடனும் செயல்பட்டார். இவையனைத்தையும் நிறைவேற்றி வெற்றி பெற பல துன்பங்களையும் பொறுமையோடு ஏற்று, எளிமையாக வாழ்ந்தார். 1614 ஆம் ஆண்டு திருத்தந்தை 5 ஆம் பவுல் இச்சபைகள் முழுமையாக செயல்பட அதிகாரம் வழங்கினார். 

செபம்:

மூவொரு கடவுளே! மனிதனின் நோய்கலை குணமாக்கும் மருந்து தயாரிப்பவர்களை நீர் கண்ணோக்கியருளும். தங்களின் பணியில் கவனம் செலுத்தி, சிறப்பாக செயல்பட, உம் சக்தியை தந்தருள வேண்டுமென்று இறைவா உம்மை மன்றாடுகின்றோம்.

Also known as

• Giovanni Leonardi

• Jean Leonardi

Profile

Worked as a pharmacist's apprentice while studying for the priesthood. After ordination on 22 December 1572, he worked with prisoners and the sick. His example attracted some young laymen to assist him, most of whom became priests themselves. This group formed Clerks Regular of the Mother of God of Lucca, a congregation of diocesan priests which, for reasons having to do with the politics of the Reformation and an unfounded accusation that John wanted to form the group for his own personal aggrandizement, provoked great opposition. The Clerks were confirmed on 13 October 1595 by Pope Clement VIII, but John was exiled from Lucca for most of the rest of his life. John was assisted in his exile by Saint Philip Neri, who gave him his quarters - and his pet cat!

In 1579 he formed the Confraternity of Christian Doctrine, and published a compendium of Christian doctrine that remained in use until the 19th century. He died from a disease caught while tending plague victims. By the deliberate policy of the founder, the Clerks have never had more than 15 churches, and today form only a very small congregation. The arms of the order are azure, Our Lady Assumed into Heaven; and its badge and seal the monogram of the Mother of God in Greek characters.

Born

1541 at Diecimo, Lucca, Italy

Died

• 8 October 1609 at Rome, Italy of natural causes

• buried in Santa Maria in Portico

Canonized

17 April 1938 by Pope Pius XI

Saint Louis Bertrand

புனித_லூயிஸ்_பெர்ட்ரண்ட் (1526-1581)

அக்டோபர் 09

இவர் (#Louis_Bertrand) ஸ்பெயின் நாட்டில் உள்ள வாலன்சியா என்ற இடத்தில் பிறந்தவர். இவரது பெற்றோர் இறைபற்றில் சிறந்தவர்களாகவும் நல்லவர்களாகவும் விளங்கியதால் இவர் அவர்களைப் போன்று வாழத் தொடங்கினார்.

பின்னாளில் இவர் புனித தோமினிக் துறவற சபையில் சேர்ந்து துறவியானார். அங்கு இவர் சிலகாலம் நவதுறவிகளுக்குப் பொறுப்பாளராகவும் பயிற்சியாளராகவும் இருந்தார்.

இந்நிலையில் இவர் இறைவன் தன்னை தென் அமெரிக்க நாடுகளுக்கு நற்செய்தி அறிவிக்க அழைக்கிறார் என்பதை உணர்ந்தார். இதனால் இவர் துறவுமடத்தில் பயிற்சி அளிப்பதை விட்டுவிட்டு தென்னமெரிக்க நாடுகளுக்குச் சென்று நற்செய்தி அறிவிக்க தொடங்கினார்.

புதிய இடம், புரியாத மொழி... இவற்றுக்கு நடுவிலும் இவர் மக்களுக்குக் கடவுளுடைய வார்த்தையை எடுத்துரைத்து, அவர்களை கிறிஸ்துவின்மீது நம்பிக்கை கொள்ளச் செய்தார். இதனால் ஆயிரக்கணக்கான மக்கள் கிறிஸ்துவின்மீது நம்பிக்கை கொள்ளத் தொடங்கினார்கள்.

இவர் பணி செய்த இடங்களில் இவருக்கு எதிர்ப்பு வராமல் இல்லை. ஒருமுறை இவர் லீவார்ட் என்ற இடத்தில் கடவுளுடைய வார்த்தையை எடுத்துரைத்துக் கொண்டிருக்கும்போது, காரிப்ஸ் (Caribs) என்ற இனக்குழுவினர் இவருடைய உணவில் நஞ்சு கலந்து இவரைக் கொல்ல பார்த்தனர்; ஆனால் இவர் அந்த நஞ்சு கலந்த உணவின்மீது சிலுவை அடையாளம் வரைந்து உண்டதால், அவ்வுணவு இவருக்கு ஒன்றுமே செய்யவில்லை.

இதற்குப் பிறகு இவர் தன் சொந்த நாட்டிற்குத் திரும்பிச் சென்று, அங்கிருந்த ஒரு சில ஆர்வமிக்க நற்செய்தி பணியாளர்களை  முன்பு தான் பணியாற்றி வந்த இடத்திற்கு அழைத்து வந்து, யாருக்கும் அஞ்சாமல் துணிவோடு நற்செய்திப் பணியாற்றினார். இதற்கும் நல்ல பலன் கிடைத்தது.

இப்படிக் கடவுளுடைய வார்த்தையை அறிவிப்பதில் மிகுந்த ஈடுபாட்டோடு செயல்பட்ட இவர் 1581 ஆம் ஆண்டு இறையடி சேர்ந்தார். இவர் அமெரிக்காவின் திருத்தூதர் என அழைக்கப்படுகிறார்.

Also known as

• Apostle of South America

• Lewis Bertrand

• Luis Beltran

Profile

Relative of Saint Vincent Ferrer. Deeply religious from childhood, Louis joined the Dominicans in 1544 at age 18. Ordained in 1547 at age 21. Noted preacher. Master of novices for 30 years. Worked with plague victims in 1557. Friend of Saint Teresa of Avila, and helped her reform her order. Missionary to Central and South America, and to the Caribbean; Louis expected to be martyred. He survived a poisoning attacks by local shamans, and reported to have converted 15,000. Prophet, miracle worker, and may have had the gift of tongues. After seven years of work, Louis returned to Spain to report on the bad actions of Spaniards in the region; he was re-assigned to preaching and training novices in Valencia.

Born

1 January 1526 at Valencia, Spain

Died

9 October 1581 of natural causes at Valencia, Spain

Canonized

12 April 1671 by Pope Clement X

Saint Donnino of Città di Castello

Also known as

Donino

Profile

Late 6th-century layman hermit who assisted Church authorities, including Saint Florido and Saint Amanzio, re-bulid Città di Castello, Italy and revitalize the faith there following the Greek-Gothic war. Following the death of Saint Amanzio, Donnino retired to spend the rest of his days as a hermit near Rubbiano. He later moved to a hermitage in modern Villa San Donino to be closer to Città di Castello.

Died

• 9 October 610 at the Villa San Donino hermitage near Città di Castello, Umbria, Italy of natural causes

• relics enshrined in a church at Villa San Donino

• relics given canonical recognition in 1543

• relics given canonical recognition in 1791

• relics given canonical recognition in 1869

Abraham the Patriarch

Also known as

Abram

Profile

Old Testament patriarch. Married to Sarah. Founder of the Hebrew nation. Father of all believers in the true God. At God's command he moved from his native Chaldea to Canaan. Nomadic shepherd. Reported to have lived to age 175.

Born

at Ur, Chaldea as Abram

Died

c.1700 BC of natural causes

Saint Domninus

Also known as

Donnino

Profile

Soldier. Personal attendant to Roman emperor Maximian Herculeus in Milan, Italy. Convert. When the anti-Christian persecutions began, Domninus fled, was captured, and immediately executed. Martyr.

Born

Parma, Italy

Died

• beheaded on 9 October 299 on the Via Claudia at Borgo San Donnino near Parma, Italy

• relics enshrined in a silver urn under the altar of the cathedral of the diocese of Fidenza, Italy

Blessed Gunther

Profile

Cousin of Saint Stephen of Hungary. After a worldly youth, he was brought to the faith by Saint Godehard of Hildesheim. Benedictine monk at Niederaltaich, Bavaria, Germany. Falling back on his old ways, he actually campaigned to be abbot of Gollingen, and won the position; he was a complete failure in the position. Learning from the experience, he resigned the position and lived his last 28 years as a hermit in the mountains of Sumava, modern Czech Republic.

Born

955

Died

1045 of natural causes

Saint Deusdedit of Montecassino

Also known as

Deodato, Diodato

Profile

Benedictine monk in the abbey of Monte Cassino, Italy. Abbot of Monte Cassino in 828. Noted for his generosity and almsgiving. Imprisoned by the Prince of Benevento, Italy, who tried to extort money from him but killed him in the process. Martyr.

Died

martyred 9 October 834 in Benevento, Italy of starvation and general abuse

Saint Andronicus of Antioch

Also known as

Andronicus of Egypt

Profile

Ninth-century layman in Antioch, Syria. Married to Saint Athanasia of Antioch. Silversmith and possibly a banker. Father of two. On the death of their children, Andronicus and Athanasia agreed to live separately as hermits in upper Egypt. Made multiple pilgrimages to Jerusalem.

Patronage

• silver workers

• silversmiths

Saint Gislenus

Also known as

• Apostle of Hainault

• Ghislain, Gislain, Gisleno, Gisileno, Guislain

Profile

Frankish hermit. Lived in a forest in Hainault, Belgium. His reputation for holiness attracted many disciples for whom he built and governed an abbey, now known as Saint-Ghislain, near Mons, Belgium. Spiritual teacher of Saint Waltrude, Saint Lambert, and Saint Valerius.

Died

c.680

Blessed Bernard of Rodez

Also known as

Bernard of Montsalvy

Profile

Augustinian monk as a young man. Spiritual student of Blessed Gausberto of Montsalvy. Monk at Montsalvy abbey. Chosen abbot in 1079, he served for over 30 years.

Born

1040 in Rodez, France

Died

• 1110 of natural causes

• buried at Montsalvy abbey, Clermont-Ferrand, France

• re-interred in a chapel of the abbey church in 1258

Saint Athanasia of Antioch

Profile

Ninth-century lay woman in Antioch, Syria. Married to Saint Andronicus of Antioch. Mother of two. On the death of their children, Andronicus and Athanasia agreed to live separately as hermits in upper Egypt. Made multiple pilgrimages to Jerusalem.

Saint Eleutherius and Saint Rusticus

Profile

Saints Eleutherius and Rusticus were two Christian martyrs who lived in the 3rd century AD. They are venerated as saints in the Roman Catholic Church and the Eastern Orthodox Church.

Eleutherius is said to have been a Roman deacon who was martyred with Saint Dionysius of Paris around 258 AD. Rusticus is said to have been a Roman priest who was also martyred with Saint Dionysius around the same time.

According to tradition, Eleutherius and Rusticus were arrested along with Saint Dionysius for preaching the gospel. They were brought before the Roman governor and tortured, but they refused to renounce their faith. They were eventually beheaded and their bodies were thrown into the Seine River.

The bodies of Saint Dionysius, Saint Eleutherius, and Saint Rusticus were later recovered and buried together. Their tomb became a popular pilgrimage site, and they were venerated as saints.

Saints Eleutherius and Rusticus are feast day is celebrated on October 9. They are often depicted in art and iconography together with Saint Dionysius.

Saints Eleutherius and Rusticus are patron saints of Paris, France. They are also invoked as intercessors for those who are suffering from persecution or torture.

Died

beheaded c.258 at Montmarte (= mount of martyrs)

Saint Demetrius of Alexandria

Profile

Patriarch of Alexandria, Egypt in 188; he served for 43 years. Supported the catechetical school of Alexandria, appointing Origen as director of the school in 203; he later exiled Origen for being ordained without permission.

Died

231 of natural causes

Saint Sabinus of the Lavedan

Also known as

• Apostle of the Lavedan

• Savin of the Lavedan

Profile

Saint Sabinus of the Lavedan was a 5th-century hermit and missionary who is considered to be one of the apostles of the Lavedan, a region in the Pyrenees mountains in southern France. He is also known as Saint Savin.

According to tradition, Sabinus was born in Barcelona, Spain. He received an education at Poitiers, France, and then entered a monastery. After some time, he decided to become a hermit and moved to the Lavedan mountains.

Sabinus lived in a cave near the village of Argelès-Gazost. He spent his days in prayer and meditation, and he ate only wild fruits and vegetables. He was soon known for his holiness and wisdom, and people from all over the region came to seek his advice and counsel.

Sabinus also preached the gospel to the people of the Lavedan. He converted many people to Christianity, and he founded several churches and monasteries. He is credited with bringing Christianity to the entire Lavedan region.

Sabinus died in the 5th century. He was buried in the village of Argelès-Gazost, where a basilica was later built in his honor. His feast day is celebrated on October 9.

Blessed Aaron of Cracow

Profile

Monk at Cluny Abbey, France. Spiritual student of Saint Odilo of Cluny. First abbot of the Benedictine abbey at Tyniec, Poland. First archbishop of Cracow, Poland, ordained in 1046.

Died

15 May 1059 of natural causes

Saint Dorotheus of Alexandria

Profile

Saint Dorotheus of Alexandria was a 4th-century monk and abbot who is known for his spiritual writings. He is considered to be one of the most important spiritual teachers of the early Church. 

Dorotheus was born in Alexandria, Egypt, around the year 300 AD. He received a good education and was well-versed in the Scriptures. At a young age, he decided to leave the world and become a monk. He entered a monastery near Alexandria and lived a life of strict asceticism and prayer.

After some time, Dorotheus was appointed abbot of the monastery. He was a wise and compassionate leader, and he was known for his ability to help his monks grow in their spiritual lives. He also wrote several books and letters on spiritual topics, which are still widely read today.

One of Dorotheus's most important teachings is the importance of humility. He believed that humility is the foundation of all spiritual growth. He also taught that we should always strive to do the will of God, even when it is difficult.

Dorotheus died in around the year 390 AD. He is venerated as a saint in the Roman Catholic Church and the Eastern Orthodox Church. His feast day is celebrated on October 9.

Died

373 in Alexander, Egypt of natural causes

Saint Goswin

Profile

Saint Goswin (also known as Goswin of Anchin) was a Benedictine abbot and saint who lived in the 11th and 12th centuries. He was born in Douai, France, in 1082 and died in Pecquencourt, France, in 1165.

Goswin was educated in Paris and then returned to Douai to teach theology. In 1113, he entered Anchin Abbey in Pecquencourt, near his hometown, and became a Benedictine monk.

Goswin was a gifted preacher and teacher. He was also a skilled administrator and a wise counselor. He was appointed abbot of Anchin Abbey in 1123 and served in that position for over 40 years.

Under Goswin's leadership, Anchin Abbey became a leading center of learning and spirituality. Goswin also founded several new monasteries and helped to spread the Benedictine Rule throughout northern France.

Goswin was also a noted reformer. He worked to improve the discipline and morality of the clergy. He also promoted the study of scripture and the writings of the early Church fathers.

Goswin was known for his holiness and his compassion for the poor and the sick. He was also a skilled healer and performed many miracles.

Goswin died in 1165 and was buried at Anchin Abbey. He was canonized in 1220. His feast day is celebrated on October 9.

Saint Alfanus of Salerno

Profile

Saint Alfanus of Salerno (c. 1015-1085) was an Italian Benedictine monk, physician, poet, and theologian. He was also the Archbishop of Salerno from 1058 until his death.

Alfanus was born into a noble family in Salerno, Italy. He received a good education in the liberal arts and developed a wide knowledge of literature. Alfanus was also a skilled physician, and he studied medicine at the Schola Medica Salernitana, one of the leading medical schools in Europe at the time.

Alfanus was a devout Christian, and he entered the Benedictine monastery of Monte Cassino at a young age. He was ordained a priest in 1048 and was appointed abbot of the monastery in 1054.

In 1058, Alfanus was elected Archbishop of Salerno. He served as archbishop for over 25 years, and during that time he was a strong supporter of Pope Gregory VII and the Gregorian reforms. Alfanus was also a prolific writer, and he wrote on a variety of topics, including theology, medicine, poetry, and history.

Alfanus is best known for his work as a physician. He was one of the leading physicians of his time, and he was known for his knowledge of Greek and Arab medicine. Alfanus wrote several medical treatises, including the "De Regimine Sanitatis" (On the Regimen of Health), which was a popular medical textbook for centuries.

Alfanus was also a gifted poet. He wrote poems in both Latin and Greek, and he is considered to be one of the most important Latin poets of the 11th century. Alfanus's poems cover a wide range of topics, including religion, philosophy, and love.

Alfanus died in 1085 and was buried in the Cathedral of Salerno. He was canonized in 1636. His feast day is celebrated on October 9.

Saint Geminus

Profile

Monk at Sanpaterniano de Fano, Narni, Umbria, Italy. Claimed by both the Basilians and Benedictines.

Saint Geminus of Sanpaterniano de Fano (c. 990 - c. 1069) was an Italian monk and abbot. He is also known as Geminus of Fano. He was born into a noble family in Fano, Italy, and entered the Benedictine monastery of Sanpaterniano de Fano at a young age. He was ordained a priest in 1020 and was appointed abbot of the monastery in 1030.

Saint Valerius

Also known as

Bellère, Beriher

Profile

Spiritual student of Saint Gislenus in Belgium and France.

Died

c.680

Saint Lambert

Profile

Spiritual student of Saint Gislenus in Belgium and France.

Died

c.680

Martyrs of Laodicea

Profile

Three Christians martyred together in Laodicea, but no other information about them has survived but their names - Didymus, Diodorus and Diomedes.

Died

Laodicea, Syria

Nine Martyrs of Astoria

Also known as

Martyrs of Turon

Profile

A group of Brothers of the Christian Schools and a Passionist priest martyred in the persecutions during the Spanish Civil War. 

• Aniceto Adolfo

• Augusto Andrés

• Benito de Jesús

• Benjamín Julián

• Cirilo Bertrán

• Inocencio de la Immaculada

• Julián Alfredo

• Marciano José

• Victoriano Pío

Died

martyred on 9 October 1934 in Turón, Spain

Canonized

21 November 1999 by Pope John Paul II

Our Lady of Good Help

Our Lady of Good Help is a Marian apparition that was reported to have appeared to Adele Brise, a Belgian immigrant, on October 9, 1859, near Champion, Wisconsin. Brise said that the Virgin Mary appeared to her as a beautiful woman with a white veil and a blue robe. Mary told Brise that she was the Queen of Heaven and that she had come to help the people of the area.

Brise began to tell others about her vision, and soon people from all over the region began to come to Champion to pray and to seek healing. A small chapel was built on the site of the apparition, and it quickly became a popular pilgrimage destination.

In 2010, Bishop David Ricken of the Diocese of Green Bay declared the apparition of Our Lady of Good Help to be "worthy of belief (though not obligatory) by the Christian faithful." This was the first time that a Marian apparition had been approved by the Catholic Church in the United States.

The National Shrine of Our Lady of Good Help is now a major pilgrimage site for Catholics from all over the world. People come to the shrine to pray for healing, to give thanks for blessings received, and to deepen their faith in Jesus Christ.

 Monks of Lecceto

The Monks of Lecceto were a group of Augustinian hermits who lived in the Hermitage of Lecceto, near Siena, Italy, from the 13th to the 19th centuries. The hermitage was founded in the 13th century by a group of hermits who were inspired by the writings of Saint Augustine. The hermits lived a simple life of prayer, work, and study. They also provided hospitality to pilgrims and travelers.

The Monks of Lecceto were known for their piety and their learning. They produced a number of important works of theology and spirituality, including the Summa Augustiniana, which is a comprehensive summary of Saint Augustine's thought. The monks also played an important role in the reform of the Augustinian Order in the 14th century.

The Hermitage of Lecceto was suppressed by the Napoleonic government in 1808. The monks were forced to leave the hermitage, and the buildings fell into ruin. However, the hermitage was re-established in 1972 by a group of Augustinian nuns. The nuns now live in the hermitage and continue the tradition of prayer and hospitality that was established by the monks centuries ago.

The Monks of Lecceto are a significant part of the history of the Augustinian Order and of the Church in Tuscany. They were a group of devout and learned men who made a significant contribution to the spiritual and intellectual life of their time.

 Oda of Parey

Oda of Parey (also known as Oda the Virgin, Oda the Martyr, or Oda the Saint) was a Christian martyr who lived in the 4th century AD. She was born into a noble family in Gallia Belgica (now France) and was the daughter of Bactius and Lientrudis. Oda had three brothers and two sisters, all of whom were also martyred during the Diocletianic Persecution.

Oda lived as a hermit in the village of Parey (now Saint-Ouen-lès-Parey in France). She was known for her piety and her devotion to God. One day, a group of soldiers came to Parey to arrest Christians. Oda was found and was tortured and killed by the soldiers.

Oda of Parey is a saint in the Catholic Church. Her feast day is October 9th. She is often depicted as a young woman with a veil and a martyr's palm. She is a patron saint of hermits, virgins, and martyrs.

 Robert of Mariënweerd

Robert of Mariënweerd was a Premonstratensian monk and abbot who founded the monastery of Mariënweerd in the Netherlands. He was born in England in the 11th century, and he joined the Premonstratensian Order in Laon, France. In 1129, he was sent to found a new monastery in Mariënweerd, which he served as abbot for 41 years.

Robert was a devout and humble man who was dedicated to the service of God and his fellow man. He was known for his charity and compassion, and he was always willing to help those in need. He was also a strict disciplinarian, and he insisted that his monks live a life of prayer, work, and study.

Robert died on October 9, 1170, and he was canonized in 1862. He is considered to be the patron saint of the Netherlands.