இன்றைய புனிதர்கள் டிசம்பர் 08

 Feast of the Immaculate Conception

கடவுளின் அதிதூய அன்னை மரியாளின் அமலோற்பவ திருவிழா 

(Feast of the Immaculate Conception of the Most Holy Mother of God)

திருவிழா நாள்: டிசம்பர் 8

கடவுளின் அதிதூய அன்னை மரியாளின் அமல உற்பவ விழா என்பது, இயேசுவின் தாய் மரியாள், தமது தாயின் வயிற்றில் பாவமின்றி கருவானதைக் கொண்டாடும் விழா ஆகும். 

மரியாள் ஜென்மப் பாவம் இன்றி பிறந்தார் என்னும் கருத்தை மையப்படுத்தும் விழாவாக அமைந்துள்ள இது, கத்தோலிக்க திருச்சபையில் டிசம்பர் மாதம், 8ம் நாளன்று, சிறப்பிக்கப்படுகிறது.

அமல உற்பவம்:

அமலோற்பவ அன்னை:

பொதுவான கிறிஸ்தவ நம்பிக்கையின்படி, ஆதாமினால் தோன்றிய பாவம் மரபுவழியாகத் தொடர்ந்து உலகில் பிறக்கும் ஒவ்வொரு குழந்தையோடும் இணைந்து பிறக்கிறது. இது சென்மப் பாவம் அல்லது பிறப்புநிலைப் பாவம் என்று அழைக்கப்படுகிறது. இப்பாவம் மனிதரை கடவுளின் அருள் நிலையில் இருந்து பிரித்து, உலகின் தீய நாட்டங்களுக்கு அடிமை ஆக்குகிறது.

தந்தையாம் கடவுள், உலக மீட்பரின் தாயாகுமாறு மரியாளை தொடக்கம் முதலே தெரிந்துகொண்டார். எனவே, மரியாளுக்கு மிகுதியான அருளைப் பொழிந்து, பாவ மாசற்ற நிலையில் தாயின் வயிற்றில் கருவாக உருவாகச் செய்தார். இதுவே, மரியாளின் அமல உற்பவம் என்று அழைக்கப்படுகிறது. மீட்பரின் தாயானதால், மீட்பின் பேறுபலன்கள் மரியாளுக்கு முன்னதாகவே வழங்கப்பட்டன.

வரலாற்றில்:

✹ கி.பி. ஐந்தாம் நூற்றாண்டில், டிசம்பர் மாதம், 9ம் தேதி “கீழை கிறிஸ்தவ திருச்சபை” (Eastern Christian Church) முதன்முதலாக "கடவுளின் அதிதூய அன்னையின் மாசற்ற அமலோற்பவம்" (Feast of the Conception of the Most Holy and All Pure Mother of God) என்ற பெயரில் கடவுளின் தூய அன்னையின் அமலோற்பவ விழாவை “சிரியா”வில் (Syria) கொண்டாடியது.

✹ கி.பி. ஏழாம் நூற்றாண்டில், கீழைத் திருச்சபையின் பெரும்பாலான இடங்களில் இவ்விழா சிறப்பிக்கப்பட்டது.

✹ கி.பி. எட்டாம் நூற்றாண்டில், மேலைத் திருச்சபைக்கு பரவிய இவ்விழா டிசம்பர் 8ம் தேதி கொண்டாடப்பட்டது.

✹ கி.பி. பதினொன்றாம் நூற்றாண்டில், "மரியாள் பாவமின்றி உற்பவித்தவர்" என்ற கருத்துரு தோன்றியது.

✹ கி.பி. 1476ம் ஆண்டு, திருத்தந்தை நான்காம் சிக்ஸ்டஸ் (Pope Sixtus IV) மரியாளின் அமல உற்பவம் திருவிழாவை அனைத்து இடங்களிலும் கொண்டாடுமாறு அறிவுறுத்தினார்.

✹ “டிரென்ட் பொதுச்சங்கம்” (Council of Trent) (1545-1563), பிற்காலத்தில் இவ்விழா கொண்டாட்டங்களுக்கு ஆதரவு தெரிவித்தது.

✹ கி.பி. 1854ம் ஆண்டு, டிசம்பர் மாதம், 8ம் தேதி, திருத்தந்தை ஒன்பதாம் பயஸ் (Pope Pius IX) மரியாளின் அமல உற்பவத்தை விசுவாசக் கோட்பாடாக (Dogma of Faith) அறிவித்தார்.

✹ கி.பி. 1858ம் ஆண்டு, ஃபிரான்ஸ் நாட்டில் லூர்து அன்னையாக காட்சி அளித்த மரியன்னை, "நானே அமல உற்பவம்" என்று தம்மை அறிமுகம் செய்து கொண்டார்.

Also known as

• Immaculate Conception of Mary

• Mary, the Immaculate Conception

• Nossa Senhora da Conceição

• Our Lady of the Immaculate Conception

Profile

The Blessed Virgin Mary was preserved from the stain of original sin in the first instant of her conception in the womb of her mother. This was a singular privilege and grace of God, granted in view of the merits of Jesus Christ. By her conception is meant not the act or part of her parents in it, nor the formation of her body, nor the conception of Christ later in her own womb; from the moment her soul was created and infused into her body, it was free from original sin and filled with sanctifying grace. Her soul was never stained by original sin, nor by the depraved emotions, passions, and weaknesses consequent on that sin, but created in a state of original sanctity, innocence, and justice. She had at least the graces of the first Eve before the Fall and more. This privilege was befitting the one who was to be mother of the Redeemer.

The doctrine was defined by Blessed Pope Pius IX, 8 December 1854. It is in accord with the texts of Scripture (Genesis 3), "I will put enmities between thee [the serpent] and the woman, and thy seed and her seed"; (Luke 1), "Hail, full of grace." It is established by tradition, by the writings of the Fathers, by feasts observed in honour of this prerogative, by the general belief of the faithful. The very controversies over it among theologians brought about a clear understanding and acceptance of the doctrine long before it was declared by Blessed Pope Pius IX. After the declaration, some Protestant writers denounced what they styled Mariolatry (idolatry of Mary). However, there is a constantly-growing devotion among Catholics, and respect among some Protestant groups for the prerogatives of the Mother of Our Redeemer.

Among the many masters who have represented the Immaculate Conception in art are: Carducci, Carreno de Miranda, Falco, Holbein, Montanes, Muller, Murillo, Reni, Ribera, and Signorelli. It is the title she used when appearing at Lourdes.

The feast originated in the East about the 8th century where it was celebrated on 9 December. In the Western Church it appeared first in England in the 11th century and was included in the calendar of the universal Church in the 14th century. It has a vigil and an octave, and is a holy day of obligation in the United States, Ireland, and Scotland.

Saint Noel Chabanel

Additional Memorials

• 16 March - Jesuits

• 26 September - as one of the Martyrs of North America

Profile

Son of a notary, and one of four children. Entered the Jesuit novitiate in Toulouse, France on 8 February 1630. College teacher in Toulouse from 1632 to 1639. Ordained in 1641. Taught rhetoric at the college of Rodez. Noel, like many other Jesuits, felt a call to missionary work. Missionary to the Hurons in New France in 1643, arriving in Quebec on 15 August.

Father Noel had terrible trouble adapting to the mission fields. He could not grasp the languages of the natives, hated the food, never became comfortable with the living conditions, and was going through a period of spiritual dryness and trial. Deciding to go completely on faith, he vowed before the Blessed Sacrament that if necessary he would spend the rest of his life at the work. He survived a massacre of Christian Hurons by pagan Iroquois, and was leading a group of survivors to safety when he was murdered by an apostate Huron. One of the Martyrs of North America.

Born

2 February 1613 at Saugues, France

Died

8 December 1649 on a trail near Saint Jean, Ontario, Canada

Canonized

29 June 1930 by Pope Pius XI

Saint Narcisa de Jesús Martillo-Morán

Profile

Daughter of Pedro Martillo Mosquera and Josefina Moran. Her people were farmers, and her parents died when she was still a child. She moved to Guayaquil, Ecuador where for the next 15 years she worked as a seamstress to support her younger siblings, living a single life, helping those even poorer than herself when she could, and spending her time in prayer. In 1868 she moved to Lima, Peru where she worked in a convent of Dominican nuns. She never took vows and remained a lay person her whole life, but spent eight hours a day in prayer, lived as austerely as any sister, and was known to experience ecstasies.

Born

29 October 1832 at Nobol, Guayas, Ecuador

Died

• 8 December 1869 at Lima, Peru of natural causes

• re-interred at Guayaquil, Ecuador in 1955

Canonized

Sunday 12 October 2008 by Pope Benedict XVI

Saint Eucharius of Trier

 டிரையர் மறைமாவட்ட புனிதர் யூச்சரியஸ் 

டிரையர் மறைமாவட்ட முதல் ஆயர்:

பிறப்பு: ----

இறப்பு: கி.பி. 250

ஏற்கும் சமயம்:

ரோமன் கத்தோலிக்க திருச்சபை

நினைவுத் திருநாள்: டிசம்பர் 8

புனிதர் யூச்சரியஸ், டிரையர் மறைமாவட்ட முதல் ஆயராக (First Bishop of Trier) .வணங்கப்படுகிறார். மூன்றாம் நூற்றாண்டின் பிற்பகுதியில் ,வாழ்ந்திருந்த இவர், பழமையான புராணங்களின்படி, கிறிஸ்துவின் எழுபத்திரெண்டு சீடர்களில் ஒருவராவார். புனிதர் பேதுருவால் ஆயராக அருட்பொழிவு செய்விக்கப்பட்ட இவர், இரும்பு யுகத்தின்போது, "கௌல்" (Gaul) என்னும் மேற்கு ஐரோப்பாவின் பிராந்தியத்திற்கு மறைபரப்பும் பணிகளுக்காக அனுப்பப்பட்டார். இவருடன், "திருத்தொண்டர் வலேரியஸும்" (Deacon Valerius), "துணைத் திருத்தொண்டர் மெட்டர்னஸும்" (Subdeacon Maternus) நற்செய்தி அறிவிக்கும் பணிகளுக்காக அனுப்பப்பட்டனர்.

கிழக்கு ஃபிரான்சின் பண்பாட்டு மற்றும் வரலாற்று பிராந்தியமான "அல்ஸாசிலுள்ள" (Alsace) "ரைன்" (Rhine) எனும் ஐரோப்பிய நதி படுக்கைக்கும், பின்னர் அங்கிருந்து "எல்லேலும்" (Ellelum) எனும் இடத்திற்கும் வந்தபோது, "துணைத் திருத்தொண்டர் மெட்டர்னஸும்" (Subdeacon Maternus) மரித்துப்போனார். புனிதர் பேதுருவிடமே திரும்பி விரைந்த அவரது தோழர்களிருவரும், இறந்தவரை உயிருடன் மீட்டுத் தருமாறு அவரை வேண்டினர். புனிதர் பேதுரு, யூச்சரியஸுக்கு தன்னுடைய வல்லமையை தந்தருளினார். அதனால் தொடப்பட்டபோது, நாற்பது நாட்களாக கல்லறையில் இருந்த மெட்டர்னஸ் உயிரோடு திரும்பினார். அதன்பின்னர், "ஜென்டைல்" (Gentile) எனப்படும் யூதரல்லாத இன மக்கள், பெருமளவில் கத்தோலிக்கர்களாக மனமாற்றம் செய்விக்கப்பட்டனர்.

பல்வேறு ஆலயங்காலை நிறுவயதன்பின்னர், தோழர்கள் மூவரும் "டிரையர்" (Trier) மாகாணத்திற்கு சென்றனர். அங்கே, சுவிசேஷ பணிகள் மிக விரைவாக முன்னேறி வந்தது. யூச்சரியஸ், தமது ஆயர் குடியிருப்புக்காக அந்த நகரத்தையே தேர்ந்தெடுத்தார். புராணத்தில் தொடர்புடைய மற்ற அற்புதங்களுடன், அவர் இறந்தவர் ஒருவரை உயிரோடு எழுப்பினார். ஒரு தேவதூதன், அவருடைய மரணவேளை நெருங்கி வந்ததையும், வலேரியஸை அவருடைய வாரிசாக சுட்டிக்காட்டினார்.

ஆயராக இருபத்தைந்து வருடங்களுக்கும் மேலாக பணியாற்றிய யூச்சரியஸ், டிசம்பர் மாதம் எட்டாம் தேதி, மரணமடைந்தார். நகருக்கு வெளியேயிருந்த தூய யோவான் தேவாலயத்தில் (Church of St. John) அவர் நல்லடக்கம் செய்யப்பட்டார்.

Profile

First bishop of Trier, Germany. A basilica was built over his tomb in the catacomb of Saint Matthias.

Legend says that he was one of the 72 disciples of Christ, and that he was sent to Gaul as its first bishop in the 1st century. There, one of his companions, Maternus, died. Eucharius returned to Saint Peter the Apostle, borrowed his pastoral staff, returned to Gaul, touched Maternus with the staff, and brought him back to life.

Died

relics in the crypt in the Basilica of Saint Matthias, Trier, Germany, and in Lisbon, Portugal

Saint Romaric of Remiremont

ரேமிரேமொண்ட் நகர் ரோமாரிக் Romarich von Remiremont

பிறப்பு 

570, 

பிரான்ஸ்

இறப்பு 

8 டிசம்பர் 655, 

ரேமிரேமொண்ட், பிரான்ஸ்

இவர் ரேமிரேமொண்ட் நகரில் பெனடிக்ட் சபையைத் தொடங்கினார். இவர் அரசர்கள் சிலரை மனமாற்றி பெனடிக்ட் துறவற சபையில் சேர்த்தார். அவர்களை துறவற வார்த்தைப்பாட்டை பெற்று சிறந்த துறவிகளாக வாழச் செய்தார். பின்னர் ஆலோசகராக பணியாற்றினார். பின்னர் அரசர் 2 ஆம் குளோடார் (Chlotar II) என்பவரிடமிருந்து நிலம் ஒன்றைப் பரிசாக பெற்றார். அந்நிலத்தில் 620 ஆம் ஆண்டு பெண்களுக்கென்று துறவற மடம் ஒன்றையும் கட்டினார். சில ஆண்டுகள் கழித்து அம்மடத்தை 2 மடங்காக விரிவடையச் செய்தார். இவர் தான் இறக்கும் வரை இவர் தொடங்கிய துறவற சபையை மிகக் கவனமாய் இருந்து வழிநடத்தினார்.

Also known as

Romaricus

Profile

Merovingian noble, Lord of Austrasia, and part of the court of King Clotaire II. Married layman. Converted by Saint Amatus. Monk at Luxeuil Abbey in Burgundy (in modern France). Founded the convent and monastery of Habendum at Remiremont (Romarici mons) and served as prior with Amatus as abbot. Romaricus became abbot in 623, a position he held 30 years. His two daughters, a grandson and a granddaughter all joined the houses under his leadership. Friend of Saint Arnulf of Metz. He died while on a mission to the Frankish court to petition for Dagobert to receive the crown.

Died

• 653 of natural causes

• relics enshrined at the altar of Remiremont in 1051

• church and relics destroyed in the French Revolution

Canonized

1051 by Pope Leo IX

Pope Saint Eutychian

Also known as

Eutychianus

Profile

He was the 27th pope, but very little is known about him. Legend says he buried 324 martyrs with his own hands, but he reigned in a quiet period of no state persecution, so this is questionable. Another legend credits him with developing the blessings of fields and crops, but this came later. Some documents call him a martyr, but there are no contemporary records to back it up.

Born

• Etruria or Tuscany (both in modern Italy)

Papal Ascension

4 January 275

Died

7 December 283

Blessed Alojzy Liguda

Profile

Blessed Alojzy Liguda was a Polish Roman Catholic priest and a member of the Society of the Divine Word (SVD). He was born on January 23, 1898, in Winów, Poland, and was ordained a priest in 1923. He served as a missionary in China and Africa before being arrested by the Nazis in 1942. He was imprisoned in the Dachau concentration camp, where he died on December 8, 1942, at the age of 44. 

Liguda was one of 108 Polish priests and religious brothers who were martyred by the Nazis during World War II. He was beatified by Pope John Paul II in 1999.

Born

23 January 1898 in Winów, Opolskie, Poland

Died

martyred on 8 December 1942 in the concentration camp at Dachau, Oberbayern, Germany

Beatified

• 13 June 1999 by Pope John Paul II

• recognition celebrated at Warsaw, Poland

Saint Thibaud de Marly

Also known as

Theobald, Thibaut

Profile

Born to the French nobility, he renounced the worldly life and property to become a Cistercian monk. Abbot of Vaux-de-Cernay monastery in Yvelines, France, a house with 200 monks, in 1235. Known as the humblest of the brothers.

Died

1247 of natural causes

Saint Patapius of Constantinople

 திபெஸ் நகர புனிதர் படபியொஸ் 

துறவு மட நிறுவனர்:

பிறப்பு: கி.பி. நான்காம் நூற்றாண்டு

திபெஸ், எகிப்து

இறப்பு: எகிப்து (Egypt)

நினைவுத் திருநாள்: டிசம்பர் 8

திபெஸ் நகர புனிதர் படபியொஸ், கி.பி. நான்காம் நூற்றாண்டைச் சேர்ந்த துறவியும், கிறிஸ்தவ புனிதரும் ஆவார். இவரது நினைவுத் திருநாள் டிசம்பர் மாதம் எட்டாம் தேதி அனுசரிக்கப்படுகின்றது.

இவரது உடலின் மிச்சங்கள் (Relic) இன்றும் கிரேக்கத்தில் ஏதென்ஸ் நகரின் அருகேயுள்ள “லௌட்ரகி” (Loutraki, a spa town near Athens, Greece) என்னும் இடத்திலுள்ள பெண்களுக்கான "புனிதர் படபியொஸ் துறவு மடத்தில்" (Monastery of Saint Patapios) வைக்கப்பட்டுள்ளன.

கி.பி. நான்காம் நூற்றாண்டில் எகிப்து நாட்டின் "திபெஸ்" (Thebes) நகரில் வசதி வாய்ந்த கிறிஸ்தவ பெற்றோருக்கு பிறந்த புனிதர் படபியோஸ், சிறு வயதிலேயே பாலைவனங்களில் ஒரு துறவியாக ஒதுங்கி வாழ்ந்தார். அவரது அறிவுரைகளைக் கேட்கவும், அவரது போதனைகளைக் கேட்கவும் மக்கள் கூட்டம் அவரைக் காண சென்று கொண்டிருந்தது. அவரது வாழ்க்கையில் பிறகு, அவர் திபெஸ் நகரையும் பாலைவனங்களையும் விட்டு "காண்ஸ்டன்டினோபில்" (Constantinople) சென்றார். அங்கே அவர், பின்னாளில் புனிதர்களாக அருட்பொழிவு செய்யப்பட்ட "வாராஸ்" (Varas) மற்றும் "ரெவௌலஸ்" (Ravoulas) ஆகிய இரு துறவிகளைச் சந்தித்தார். புனிதர் ரெவௌலஸ், "ரோமனோஸ் நுழைவுவாயில்” (Gate of Romanos) என்னுமிடத்தில் துறவியாக இருந்தார். புனிதர் வாராஸ், "பெட்ரியோன்" (Petrion) என்னுமிடத்திலுள்ள “ஸ்நாபக அருளப்பரின் துறவு மடத்தை” (Monastery of St John the Baptist) கட்டியவராவார்.

"ப்லாச்செர்னா" (Blachernae) என்ற இடத்திலுள்ள உலர் மலைப் பகுதிகளில் வசித்த புனிதர் படபியோஸ், "எகிப்தியர்களின் துறவு மடத்தினை" (Monastery of the Egyptians) கட்டினார். இறுதியில் அவர் அங்கேயே மரித்தார்.

கி.பி. 536ம் ஆண்டு, புனிதர் படபியோஸ் கட்டிய எகிப்தியர்களின் துறவு மடம் இடிக்கப்பட்டபோது, அவரது உடலின் மிச்சங்கள் கண்டுபிடிக்கப்பட்டு, புனிதர் வாராஸால், "பெட்ரியோன்" (Petrion) என்னுமிடத்திலுள்ள “ஸ்நாபக அருளப்பரின் துறவு மடத்துக்கு” (Monastery of St John the Baptist) கொண்டு செல்லப்பட்டன.

"காண்ஸ்டன்டினோபில்" (Constantinople) நாட்டை ஆண்ட "பைஸன்டைன் பேரரசின்" (Byzantine Empire) இறுதி நூற்றாண்டான அக்கால கட்டத்தில், புனிதர் படபியோஸின் உடலின் மிச்சங்கள் அரச பாதுகாவலுடன் கொண்டுபோகப்பட்டன. அப்போதைய பேரரசர் "பதினொன்றாம் காண்ஸ்டன்டைன் பலையோலோகோஸ்" (Constantine XI Palaiologos) அவர்களின் தாயாரும் பின்னாளில் கத்தோலிக்க அருட்சகோதரியான "புனிதர் ஹிபோமோன்" (Saint Hypomone) அதற்கு பேருதவிகள் செய்தார்.

"ஓட்டமோன்" பேரரசால் (Ottoman Empire) காண்ஸ்டன்டினோபில் வெற்றிகொள்ளப்பட்டதன் பிறகு, கி.பி. 1453ம் ஆண்டில் புனிதர் படபியோஸின் மிச்சங்கள் "பலையோலோகோஸ்" பேரரசரின் உறவினர் ஒருவரால் கடத்தப்பட்டு தென் கிரேக்கப் பகுதியிலுள்ள "ஜெரனியா" மலையிலுள்ள (Mount Geraneia) ஒரு குகையில் மறைத்து வைக்கப்பட்டது. சில நூற்றாண்டுகளின் பிறகு அது கைவிடப்பட்டது.

கி.பி. 1904ம் ஆண்டு, "லௌட்ரகி" (Loutraki) நகர மக்களால் அந்த குகையும் அதில் மறைத்து வைக்கப்பட்டிருந்த மிச்சங்களும் கண்டு பிடிக்கப்பட்டன. பின்னாளில் புனிதர் ஜெரோம் அவர்களின் மாணவர்களில் ஒருவரான அருட்தந்தை "நேக்டரியோஸ்" (Father Nektarios) என்பவர் புனிதர் படபியோஸின் மிச்சங்கள் மீட்கப்பட்ட அதே குகையில் ஒரு பெரும் துறவு மடத்தினை அமைத்தார். அங்கேயே மிச்சங்கள் திரும்ப வைக்கப்பட்டன.

புனிதர் படபியோஸ் அற்புதங்கள் நிகழ்த்துவதில் பிரசித்தி பெற்றவராவார். அவர் நிகழ்த்திய அற்புதங்கள் அங்குள்ள துறவு மடத்திலேயே பட்டியலிடப்பட்டுள்ளன. அவர் பெயரால் இன்றளவும் அதிசயங்களும் அற்புதங்களும் நடக்கின்றன.

Also known as

• Patapius of Thebes

• Patapius of Egypt

• Patapios...

Profile

Desert monk near Thebes, Egypt. Hermit outside the city walls of Constantinople. His reputation for holiness attraced a number of monks an other students, who then provided help to the poor, sick and needy of the area.

Born

Egypt

Died

7th century of natural causes

Blessed Johanna of Cáceres

Profile

Benedictine Cistercian nun the convent of Saint Benedict at Cáceres, western Spain when still very young; she spent almost her entire life in the convent. Abbess.

Born

14th century Spain

Died

murdered in front of the convent chapal altar by marauding soldiers on 8 December 1383 in Cáceres, Spain

Saint Gunthildis of Ohrdruf

Also known as

Cunihilt, Cynehild, Cynehildis, Gunthild

Profile

Nun. At the request of Saint Boniface, she travelled to Germany to become abbess of a convent in Thuringia. Inspector of all the schools that had been established in Germany by English nuns.

Born

at Wimborne, England

Died

c.748

Saint Casari of Villeneuve-lès-Avignon

Also known as

Cazarie, Gosaria

Profile

Hermitess in the area of Avignon, France near where the Abbey Saint-André-de-Villeneuve was founded.

Died

• 586 of natural causes

• relics in the Abbey Saint-André-de-Villeneuve

Blessed José María Zabal Blasco

Profile

Married layman in the archdiocese of Valencia, Spain. Martyred in the Spanish Civil War.

Born

19 March 1898 in Valencia, Spain

Died

8 December 1936 in Picadero de Paterna, Valencia, Spain

Beatified

11 March 2001 by Pope John Paul II

Blessed Iacobus Gwon Sang-yeon

Profile

Layman martyr in the apostolic vicariate of Korea.

Born

1751 in Jinsan, Jeolla-do, South Korea

Died

8 December 1791 in Jeonju, Jeolla-do, South Korea

Beatified

15 August 2014 by Pope Francis

Blessed Paulus Yun Ji-chung

Profile

Layman martyr in the apostolic vicariate of Korea.

Born

1759 in Jinsan, Jeolla-do, South Korea

Died

8 December 1791 in Jeonju, Jeolla-do, South Korea

Beatified

15 August 2014 by Pope Francis

Saint Macarius of Alexandria

Profile

During the persecutions of Decius he was dragged before a judge who tried to reason him into rejecting Christianty; it didn't work. Martyr.

Died

burned alive in Alexandria, Egypt mid-3rd century

Saint Sofronius of Cyprus

Profile

May have been a 6th century bishop on Cyprus, but the records of the period are all lost and all we know for certain is that his name has remained on the calendar.

Saint Anthusa of Africa

Profile

Martyred in the persecutions of the Arian Vandal king Hunneric.

Died

burned alive in the late 5th century

இன்றைய புனிதர்கள் டிசம்பர் 07

 St. Victor of Piacenza

Feastday: December 7

Death: 375

Bishop of Piacenza, Italy, from about 322. The Theban Legion suffered martyrdom there. As the founding bishop of the see, Victor was present at the Council of Sardica.

This article is about the city in Italy. For the province, see Province of Piacenza. For other uses, see Piacenza (disambiguation).

Piacenza (Italian: [pjaˈtʃɛntsa] (listen); Piacentino: Piaṡëinsa [pi.aˈzəi̯sɐ]; Latin: Placentia) is a city and comune in the Emilia-Romagna region of northern Italy, and the capital of the eponymous province. As of 2022, Piacenza is the ninth largest city in the region by population, with over 102,000 inhabitants.[3][4]

Westernmost major city of the region of Emilia-Romagna, it has strong relations with Lombardy, with which it borders, and in particular with Milan. It was once defined by Leonardo da Vinci as "Land of passage", in his Codex Atlanticus, by virtue of its crucial geographical location.[5] Piacenza integrates characteristics of the nearby Ligurian and Piedmontese territories added to a prevalent Lombard influence, favored by communications with the nearby metropolis, which attenuate its Emilian footprint.[6][7][8]

Piacenza is located at a major crossroads at the intersection of Route E35/A1 between Bologna and Milan, and Route E70/A21 between Brescia and Turin. Piacenza is also at the confluence of the Trebbia, draining the northern Apennine Mountains, and the Po, draining to the east. Piacenza also hosts two universities, Università Cattolica del Sacro Cuore, Polytechnic University of Milan and University of Parma.

Saint Ambrose of Milan

 புனிதர் அம்புரோஸ் 

மிலன் நகரின் பேராயர்/ திருச்சபையின் மறைவல்லுநர்:

பிறப்பு: கி.பி. 340

ஆகஸ்ட்டா ட்ரெவெரோரும், கல்லியா பெல்ஜிகா, ரோம பேரரசு (தற்போதைய டிரையர், ஜெர்மனி)

இறப்பு: ஏப்ரல் 4, 397

மெடியோலனும், இடாலியா அன்நோனரியா, ரோம பேரரசு

(தற்போதைய மிலன், இத்தாலி)

நினைவுத் திருவிழா: டிசம்பர் 7

ஏற்கும் சபை:

கத்தோலிக்க திருச்சபை

கிழக்கு மரபுவழி திருச்சபை

ஆங்கிலிக்கன் சமூகம்

லூதரன் திருச்சபை

ஓரியண்டல் மரபுவழி திருச்சபை

சித்தரிக்கும் வகைகள் :

தேன் கூடு, குழந்தைகள், சாட்டை, எலும்புகள்

பாதுகாவல்:

தேனீ வளர்ப்பு; தேனீக்கள்; மெழுகுவர்த்தி தயாரிப்பாளர்கள்; வீட்டு விலங்குகள்; கற்றல்; மிலன்; மாணவர்கள்; ஆயர்கள்; வாத்துக்கள்; கால்நடை; காவல் அதிகாரிகள்; மெழுகு சுத்திகரிப்பாளர்கள்;

முக்கிய திருத்தலங்கள்:

அம்புரோசு பேராலயம்

“ஆரேலியஸ் அம்புரோசியஸ்” (Aurelius Ambrosius) என்னும் இயற்பெயருடைய புனிதர் அம்புரோஸ், “மிலன் நகரின் கத்தோலிக்க பேராயரும்” (Archbishop of Milan), கி.பி. நான்காம் நூற்றாண்டின் திருச்சபை தலைவர்களுள் குறிப்பிடத்தக்க ஒருவரும் ஆவார். இவர் பேராயராகும் முன்னர், வடமேற்கு இத்தாலியின் கடற்கரைப் பிராந்தியமான “லிகுரியா” (Liguria) மற்றும் வட இத்தாலியின் சரித்திர பிராந்தியமான “எமிலியா” (Emilia) ஆகியவற்றின் “ரோமன் ஆளுநராக” (Roman governor) பதவியேற்றிருந்தார். மிலன் நகர் இவரது தலைமையிடமாக இருந்தது.

திருச்சபையின் முதல் நான்கு அசல் “மறைவல்லுநர்களுள்” (Doctors of the Church) இவரும் ஒருவர். இவர் மிலன் நகரின் பாதுகாவலர் ஆவார். அகுஸ்தீனுக்கு இவரால் ஏற்பட்ட தாக்கத்துக்காக இவர் பெரிதும் அறியப்படுகின்றார்.

இவர் பல விவிலிய விளக்க உரைகளை எழுதியுள்ளார். இவற்றில் இவரின் வாழ்கை குறித்த செய்திகள் பல காணக் கிடைக்கின்றன. இவரின் முன்னோர்கள் ரோமக்குடிமக்களாகவும், தொடக்கத்திலேயே கிறிஸ்தவ மறையினை தழுவியவர்களாகவும், அரசின் உயர் அதிகாரிகளாகவும் கிறிஸ்தவ மறைசாட்சிகளாகவும் இருந்துள்ளனர். “ஔரெலியஸ் அம்ப்ரோசியஸ்” (Aurelius Ambrosius) எனும் பெயரால் அறியப்படும் இவரது தந்தை, ரோமப்பேரரசின் “கௌல்” பிராந்தியத்தின் (Praetorian prefecture of Gaul) ஆளுநராக இருந்தார். இப்பதவி ரோமக்குடிமக்கள் வகிக்கக்கூடிய மிக உயரிய பதவி ஆகும்.

இவரது மூத்த சகோதரியான “மார்செல்லினா” (Marcellina) மற்றும் சகோதரர் “சாடிரஸ்” (Satyrus of Milan) ஆகிய இருவருமே புனிதர்களாவர். இவரது குழந்தைப்பருவத்தில் ஒருநாள் இவர் தொட்டிலில் படுத்திருக்கையில், தேனீக்களின் கூட்டமொன்று இவருடைய முகத்தைச் சூழ்ந்து மூடிக்கொண்டதாகவும், அவருடைய முகத்தில் ஒருதுளி தேனை விட்டுச் சென்றதாகவும் கூறப்படுகிறது. இதனைக் கண்ட இவரது தந்தையார், இக்குழந்தை எதிர்காலத்தில் இனிமையாகவும் எளிமையாகவும் பேசக்கூடிய நாவன்மை கொண்டதாக வளருவதற்கான இது ஒரு அறிகுறியாகும் என்று குழந்தையின் தந்தை எண்ணினார்.

இவரது தந்தையின் மரணத்தின் பின்பு இவரின் குடும்பம் ரோமில் குடியேறியது. இலக்கியம், சட்டம், சொல்லாட்சி ஆகியவற்றைக் கற்ற இவரை, நான்காம் நூற்றாண்டின் பிற்பகுதியில், செல்வம், அதிகாரம் மற்றும் சமூக தொடர்புகளுக்கு புகழ்பெற்ற ரோமானிய உயர்குடித் தலைவரான “செக்ஸ்டஸ் கிளாடியஸ் பெட்ரோனியஸ் ப்ரோபஸ்” (Sextus Claudius Petronius Probus) என்பவரும், பிறிதொரு உயர் அதிகாரியும் (Praetorian Prefect) இணைந்து, முதலில் அரசவையில் (Council) அதிகாரமிக்க பதவியளித்தனர். பின்னர், 372ம் ஆண்டில் இவரை “லிகுரியா” (Liguria) மற்றும், “எமிலியா” (Emilia) ஆகிய பிராந்தியங்களின் “ரோமன் ஆளுநராக” (Roman governor) நியமித்தனர். இப்பிராந்தியங்களின் தலைமையகமாக மிலன் இருந்தது. இதுவே அக்காலத்தில் இத்தாலியின் இரண்டாம் தலைநகராக கருதப்பட்டது.

அரசியலில் மிகவும் பிரபலமான நபராக அம்புரோஸ் கருதப்பட்டார். ரோமப்பேரரசன் (Roman emperor) “முதலாம் வலேண்டினிய’னுடைய” (Valentinian I) அரசவையில் இவர் மதிப்புமிக்கவராக இருந்த அம்புரோஸ் எப்போதும் திருமணம் செய்துகொண்டது கிடையாது.

கி.பி. 374ம் ஆண்டு, மிலன் மறைமாவட்டத்தில் (Diocese of Milan) அப்போதைய ஆரியனிச ஆயர் “ஆக்சென்ஷியஸ்” (Auxentius) என்பவர் இறந்தார். அப்போது அடுத்து அப்பதவியினை ஏற்கப்போவது யார் என்பது குறித்து ஆரியனிச (Arians) கொள்கை உடையவர்களுக்கும் கிறிஸ்தவர்களுக்கும் (Nicene Christianity) இடையே பெரும் சிக்கல் உருவானது. அரச ஆளுநரான அம்புரோஸ், கலகம் ஏற்படாதிருக்க இரு தரப்பினருக்கிடையே அமைதி ஏற்படுத்த முனைந்தார். ஆனால் இப்பேச்சுவார்த்தையின்போது அனைவராலும் அம்புரோஸ் ஆயராக தேர்வு செய்யப்பட்டார்.

ஆயராக விரும்பாததால் ஓடி ஒளிந்த அம்புரோஸ், பேரரசர் கிரேஷியன் (Emperor Gratian) கடிதம் கொடுத்து அனுப்பிய காரணத்தால், வேறு வழியின்றி ஆயர் பதவியினை ஏற்றார். அப்போது அவர் திருமுழுக்குகூட பெற்றிருக்கவில்லை என்பதும் திருமுழுக்கு பெற ஆயத்தம் செய்து கொண்டிருந்தார் என்பதுவும் குறிக்கத்தக்கது. திருமுழுக்கு பெற்று, குருத்துவம் பெற்று, எட்டு நாட்களுக்குப்பின் கி.பி. 374ம் ஆண்டு, டிசம்பர் மாதம், 7ம் நாள், ஆயர்நிலை திருப்பொழிவு பெற்றார். இரண்டே ஆண்டுகள் ஆளுநராக பதவி வகித்த அம்புரோஸ், கி.பி. 374ம் ஆண்டு, மிலன் நகரின் ஆயராக நியமிக்கப்பட்டார். இன்னாளிலேயே கிழக்கு மற்றும் மேற்கு கிறிஸ்தவ பிரிவுகள் இவரின் விழா நாளை கொண்டாடுகின்றனர்.

ஆயராகப் பதவியேற்றதுமே சட்டென தம்மை ஆன்மீக வாழ்வுக்கு மாற்றிக்கொண்ட அம்புரோஸ், அவரிடமிருந்த பணத்தை ஏழைகளுக்கு வழங்கினார். அவரது நிலம் அனைத்தையும் நன்கொடையாக வழங்கினார். தமது மூத்த சகோதரி “மார்செல்லினாவுக்கு” (Marcellina) வேண்டியதை மட்டுமே விட்டுவைத்தார். (ஆனால், பின்னர் அவரும் அருட்சகோதரியாக துறவறம் பெற்றார்). குடும்பப் பொறுப்புகளை சகோதரர் “சாடிரஸ்” (Satyrus of Milan) ஏற்றுக்கொண்டார். இதனால், அவருடைய செல்வாக்கு இன்னும் அதிகரித்தது. பேரரசருக்கும் அவர்மீது கணிசமான அரசியல் செல்வாக்கு இருந்தது. அம்புரோஸ், “மரணத்தின் நன்மை” (The Goodness of Death) என்றோர் ஆய்வுக் கட்டுரை எழுதினர்.

அம்புரோஸ், மிலன் மறைமாவட்டத்தில் ஆரியனிச (Arianism) செயல்பாடுகளை வலுக்கட்டாயமாக நிறுத்தினார். அக்காலத்தில், மேற்குலகில் அரிதாக இருந்த கிரேக்க மொழியில் தமக்கிருந்த மிகுந்த அறிவைப் பயன்படுத்தி, தமது அனுகூலத்திற்காக பழைய ஏற்பாட்டினை படித்தார். இவ்வறிவை பிரசங்கங்கள் செய்வதற்கு உபயோகப்படுத்தினார். குறிப்பாக பழைய ஏற்பாட்டின் வெளிப்பாடுகளில் விசேட கவனம் செலுத்தினார். அவரது சொல்லாட்சி திறன், அதுவரை கிறிஸ்தவ பிரசங்கிகளை மோசமாக எண்ணியிருந்த அகுஸ்தினாரை (Augustine of Hippo) கவர்ந்தது.

ஆயராக அரும்பணிகள் பல செய்துள்ள இவரது மறையுரைகள் மற்றும் விவிலிய விளக்க உரைகள் இன்றளவும் பயன்படுகின்றன. கி.பி. 387ம் ஆண்டு, உயிர்த்தெழுந்த திருவிழாவன்று புனிதர் அகுஸ்தீனுக்கு திருமுழுக்கு அளித்தவர் இவரேயாவார். இவரை அகுஸ்தீன், தன்வரலாற்று நூலில் போற்றி குறிப்பிட்டுள்ளார். ஆரியனிச பதிதக் கொள்கையினை இவர் சீராக்க பாடுபட்டார்.

கி.பி. 397ம் ஆண்டு, ஏப்ரல் மாதம், 4ம் தேதி மரித்த இவரது உடல், மிலன் நகரிலுள்ள “அம்புரோஸ் பேராலயத்தில்” (Church of Saint Ambrogio) பாதுகாக்கப்பட்டு வருகின்றது.

Also known as

• The Honey Tongued Doctor

• Ambreuil, Ambrogio, Ambroise, Ambrosius, Ambrun, Embrun

Additional Memorials

• 4 April (Old Catholics; Lutherans)

• 20 December (Orthodox)

Profile

Born to the Roman nobility. Brother of Saint Marcellina and Saint Satyrus. Educated in the classics, Greek, and philosophy at Rome, Italy. Poet and noted orator. Convert to Christianity. Governor of Milan, Italy.

When the bishop of Milan died, a dispute over his replacement led to violence. Ambrose intervened to calm both sides; he impressed everyone involved so much that though he was still an unbaptized catechumen, he was chosen as the new bishop. He resisted, claiming that he was not worthy, but to prevent further violence, he assented, and on 7 December 374 he was baptized, ordained as a priest, and consecrated as bishop. He immediately gave away his wealth to the Church and the poor, both for the good it did, and as an example to his flock.

Noted preacher and teacher, a Bible student of renown, and writer of liturgical hymns. He stood firm against paganism and Arians. His preaching helped convert Saint Augustine of Hippo, whom Ambrose baptized and brought into the Church. Ambrose's preaching brought Emperor Theodosius to do public penance for his sins. He called and chaired several theological councils during his time as bishop, many devoted to fighting heresy. Welcomed Saint Ursus and Saint Alban of Mainz when they fled Naxos to escape Arian persecution, and then sent them on to evangelize in Gaul and Germany. Proclaimed a great Doctor of the Latin Church by Pope Boniface VIII in 1298.

The title Honey Tongued Doctor was initially bestowed on Ambrose because of his speaking and preaching ability; this led to the use of a beehive and bees in his iconography, symbols which also indicate wisdom. This led to his association with bees, beekeepers, chandlers, wax refiners, etc.

Born

c.340 in Trier, southern Gaul (modern Germany)

Died

• Holy Saturday, 4 April 397 at Milan, Italy of natural causes

• relics at basilica of Milan

Saint John the Silent

Also known as

• John Hesychastes

• John Sabaites

• John Silentiarius

• John the Silent

Profile

Son of Enkratios, a military commander, and Euphemia; his brother and other family members were advisors to emperors. John received an excellent secular and religious education. His parents died in 471, and at age 18 John used his inheritance to build the Church of the Most Holy Mother of God in Nicopolis. By age 20 he had founded a monastery for himself and ten fellow young monks. Bishop of Colonia (Taxara) by age 28; ecclesiastical duties permitting, he continued to live as a monk.

In his tenth year as bishop, his brother-in-law, Pazinikos, was appointed governor of Armenia, and immediately began meddling in Church affairs. Overwhelmed by secular matters he was not prepared for, he secretly fled to Jerusalem, praying for a place to hide from the world. Accepted as a novice at Saint Sabas monastery, working as a steward and construction worker. After four years at the monastery, he was being considered for ordination, and felt compelled to reveal his secret life to the Jerusalem Patriarch Elias. Elias permitted him to take a vow of silence, and wall himself into his cell for another four years.

Lived as a hermit in a hut built against a rock face in the desert wilderness for nine years; legend says he was protected from brigands by a lion that stayed nearby. Saint Sava convinced John to return to the monastery. His secret came out, and he lived many years at the monastery under the protection of Sava. Late in life he left his solitude to fight the Origenists. Miracle worker. Healer. Exorcist.

Born

8 January 454 at Nicopolis, Armenia

Died

8 January 558 in Jerusalem of natural causes

Saint Mary Joseph Rosello

Also known as

• Benedetta Rossello

• Benedicta Rossello

• Josepha Rossello

• Maria Giuseppe Rossello

• Maria Joseph Rollo

• Sister Mary-Joseph

Profile

One of nine children, her father was a potter. Born in poverty, she suffered from poor health all her life. Pious from early youth she tried to enter a religious order, but was refused admission due to her health and lack of dowry. The pious, childless couple she worked for could have given her a dowry, but would not because they did not want to lose her as member of their family. Franciscan tertiary at age 16.

Her bishop knew of her skill in teaching the faith to girls, and in 1837 he gave her a house which she and three other young women made into two classrooms. From this humble beginning came the Institute of the Daughters of Mercy in 1837 under the protection of Our Lady of Mercy and Saint Joseph, groups devoted to teaching the young, and caring for the sick. Any deserving girl would be accepted into the community, even without a dowry. Mary Joseph served as superior of this band of teachers for over 40 years. In 1875 they opened their first house in the Americas at Buenos Aires, Argentina.

Josepha's success and personal holiness were such that her bishop, over strong objection from many, allowed her to organize a group that encouraged vocations to the priesthood.

Born

1811 at Albissola Marina, Liguria, diocese of Savona, Italy as Benedetta Rossello

Died

7 December 1888 at Savona, Italy of natural causes

Canonized

1949 by Pope Pius XII

Saint Sabino of Spoleto

Also known as

• Sabino of Assisi

• Sabinus, Savino

Profile

Bishop, possibly of Spoleto, Italy, during the persecutions of Diocletian; he was imprisoned in Assisi and Spoleto, Italy. As punishment for continuing to spread Christianity in defiance of imperial decrees, Sabino had his hands amputated so he could live on as an example to others. While imprisoned, Sabino restored the sight of a blind fellow prisoner. The prison's executioner, who had chopped off the hands, suffered from an eye disease and went to see Sabino; the bishop healed the man, and talked to him about Christianity; the other guards were so angry at the continual defiance, they beat Sabino to death. Martyr.

Died

• beaten by prison guards c.303 in Spoleto, Italy

• some relics stolen in 954 by Duke Conrad of Spoleto, and taken to Ivrea, Italy in order to combat an epidemic that was raging in the city; miracles reported in connection with the relics, and they were processed through the center of the old city every 7 July for centuries

Saint Burgundofara

Also known as

Burgondophora, Fare, Fara

Profile

Sister of Saint Cagnoald and Saint Faro of Meaux; daughter of Count Agneric, courtier of King Theodebert II. As a baby, she was blessed by Saint Columbanus.

Burgundofara was early drawn to a religious vocation, despite her father's fierce opposition. He demanded that she marry, and arranged a marriage for her. The girl became deathly ill, and when she was miraculously healed by Saint Eustace, Burgundofara's father gave in, and built his daughter a convent. It followed the Rule of Saint Columban, and is now known as the Benedictine abbey of Faremoutiers.

Abbess for 37 years, noted for her piety and administrative skill. She trained many English nun-saints, including Saint Ethelburga. Bede refers to her, which led to the mistaken idea that she died in England.

Born

595 in Burgundy, France

Died

643 or 655 or 657 near Meaux, France (records vary) of natural causes

Saint Charles Garnier

Additional Memorials

• 19 October as one of the Martyrs of North America

• 26 September in Canada

Profile

Son of the wealthy Jean G and Anne de Garault. A studious lad whose health was never strong, he early felt a call to religious life. Studied classics, philosophy and theology at the Jesuit college of Clermont, France. Joined the Jesuits in 1624. Ordained in 1634. Missionary to Canada in 1636. Missionary to the Huron for 13 years, one of the famous "black robes" who lived in terrible conditions to bring the faith to the far north. Died when the fort at which he was stationed was attacked by Iroquois. Charles spent his last hours ministering to the dying before he was murdered. Martyr.

Born

1606 in Paris, France

Died

shot in the chest and abdomen, and tomahawked in the head on 7 December 1649 at Fort Saint Jean, Canada

Canonized

29 June 1930 by Pope Pius XI

Saint Athenodorus of Mesopotamia

Also known as

Athenodoros

Profile

Tortured and martyred in the persecutions of Eleusis and Diocletian.

Died

• sentenced to be burned at the stake in 304 in Mesopotamia, but the fire would not light

• sentenced to be beheaded, but the executioner dropped dead when he approached Athenodorus

• while another solution was sought, Athenodorus began to pray, and he died quietly

Saint Antonius of Siya

Profile

Married to the daughter of his employer, a wealthy merchant. Moved to Novgorod with the business. Widower. Monk in Kensk. Hermit in the forest around the White Sea. His reputation for holiness attracted disciples, and the Prince of Moscow built a monastery for them. In his later years, Antonius tried to retire to live as a hermit again, but his brother monks followed him.

Born

Archangel, Russia

Died

1556

Blessed Humbert of Clairvaux

Profile

Benedictine monk at Chaise-Deux. Monk at Clairvaux Abbey in 1117. Prior at Clairvaux, appointed by Saint Bernard. Abbot at Igny, France in 1127. Humbert tried to return to Clairvaux, but was ordered back to Igny by Bernard under pain of monastic excommunication. Bernard delivered a touching homily at Humbert's funeral Mass.

Died

1148

Saint Agatho of Alexandria

Profile

Soldier in Alexandria, Egypt. When he prevented a mob of pagans from desecrating the bodies of Christian martyrs killed in the persecutions of Decius, the mob dragged him to court where he confessed to being a Christian himself. Martyr.

Died

martyred in 250 in Alexandria, Egypt

Saint Servus the Martyr

Profile

Born to the nobility. A layman, he was tortured and murdered in the persecutions of the Arian Vandal King Hunneric for adhering to orthodox Christianity.

Born

African

Died

beaten and then dragged over stones until dead in 484 in North Africa

Saint Buithe of Monasterboice

Also known as

• Buithe mac Bronach

• Boethius, Buite

Profile

Pilgrim to Rome who studied in Italy, then returned to Scotland to work as a missionary to the Picts.

Born

Scotland

Died

521

Saint Nilus of Stolbensk

Profile

Spiritual student of Saint Sabas of Pskov. Hermit in the forests in the Tver region. He attracted so many would be students that he moved to a deserted island in Lake Seliguer.

Died

1554 of natural causes

Saint Geretrannus of Bayeux

Profile

Saint Geretrannus, also known as Geretran, Geretrac, or Geretrannus of Bayeux, stands as a pillar of faith and leadership during a tumultuous period in French history. He served as the bishop of Bayeux, France, during the 6th century, navigating political upheaval and pagan resistance with unwavering dedication to his flock.

Early Life and Calling:

While details of Geretrannus's early life are scarce, his reputation as a wise and compassionate leader suggests he embodied the qualities of a true shepherd. He was chosen to lead the diocese of Bayeux during a time of political instability, likely sometime between the 5th and 6th centuries.

Facing Challenges and Conflicts:

Geretrannus's episcopacy coincided with the Merovingian dynasty, a period marked by power struggles, barbarian invasions, and the lingering presence of paganism. He navigated these challenges with both diplomatic finesse and unwavering faith. He fostered relationships with Frankish rulers, seeking their protection and support for the Church. He also confronted pagan practices with a combination of gentle persuasion and firm opposition, leading many to embrace Christianity.

A Beacon of Hope and Healing:

Geretrannus's leadership extended beyond political maneuvering. He focused on building strong communities within his diocese, establishing churches and monasteries. He actively cared for the poor and sick, becoming known for his generosity and compassion. His unwavering faith and dedication to his flock inspired hope and solace during a time of great uncertainty.

Legacy and Veneration:

Saint Geretrannus's impact resonated far beyond his lifetime. He is credited with founding the Abbey of Saint-Sauveur in Bayeux, which served as a vital center of learning and faith for centuries. He is also remembered as a patron saint of Bayeux and the surrounding region. His feast day is celebrated on December 6th, a time for local communities to honor his memory and seek his intercession.

Saint Diuma

Profile

Missionary and evangelizing bishop in Mercia, England. The modern town of Peterborough, England, grew up around a monastery he founded.

Born

Ireland

Died

658

Saint Martin of Saujon

Profile

Spiritual student of Saint Martin of Tours. Founded the monastery of Saujon, France.

Died

c.400

Saint Anianas of Chartres

Also known as

Saint Anianus, also known as Agnan of Chartres, emerges from the shadows of the 5th century as a beacon of faith and leadership in the nascent Christian Church of France. While details of his life are fragmented, his impact on Chartres and the surrounding region continues to resonate.

Early Life and Calling:

While the exact date and place of his birth remain unknown, Anianus is believed to have been born sometime in the late 4th or early 5th century. He was likely ordained as a priest and rose through the ranks of the Church, eventually becoming the bishop of Chartres around 455 AD.

Saint Urban of Teano

Profile

Saint Urban of Teano may not be as widely known as other figures in Church history, his life and legacy offer a glimpse into the early Christian communities of Campania, Italy. Here's what we know about this fascinating bishop:

Early Life and Calling:

Born sometime in the early 4th century, Urban likely hailed from the region of Campania, now part of southern Italy. Details of his early life and education are scarce, but his piety and leadership qualities were evidently recognized, leading to his appointment as the bishop of Teano.

Guiding His Flock in Uncertain Times:

Urban's episcopacy, likely around 356 AD, coincided with a period of significant change and challenge for the Christian Church. The Roman Empire was transitioning towards Christianity, but pockets of paganism still held sway. Additionally, doctrinal disputes and political turmoil created a complex landscape for faith communities.

Saint Polycarp of Antioch

Died

Polycarp was born in Smyrna around 69 AD. However, there's evidence suggesting he spent his formative years in Antioch, possibly under the tutelage of Ignatius, who was the Bishop of Antioch from 108 to 117 AD.

Historians believe Polycarp developed a close relationship with Ignatius, perhaps even serving as his disciple or secretary. This connection with Antioch would have significantly shaped Polycarp's theological and pastoral formation.

Some traditions even suggest Polycarp was ordained a deacon in Antioch before returning to Smyrna.

Saint Theodore of Antioch

Died

Saint Theodore of Mopsuestia: Though not technically martyred in Antioch and celebrated on December 6th in some traditions, some local sources might commemorate his death on December 7th, possibly due to confusion or local variations in calendars. However, this is less likely considering his primary association with December 6th and his status as a theologian, not a martyr.