இன்றைய புனிதர்கள் ஜனவரி 26

 Saint Robert of Molesme

Also known as

Robert of Cîteaux

Additional Memorial

26 January (Founders of the Cistercians)

Profile

Born to the French nobility. Benedictine monk in 1044. Prior of Moutiers-la-Celle Abbey. Abbot of Saint-Michel-de-Tonnerre, but considered it to have lax standards. Prior of Saint-Ayeul Abbey. In 1075, in an attempt to return to a simpler form of Benedictine life requested by a group of hermits from the forests around Colan, France, he helped found the monastery at Molesme, Burgundy. The group, especially Robert, gained a reputation for piety, which led to bequests of cash, which led to an increase in size of the monastery, which led to internal difficulties, and suddenly there were many brothers that objected to the severe life practised by the founders. Robert twice left to live on his own, but was ordered back to his position by the pope. In early 1098 Robert, Saint Stephen Harding, Saint Alberic of Citeaux and 18 other monks left Molesme, and on 21 March they founded the monastery of Cîteaux near Dijon, France, with the goal of living strictly by the Benedictine Rule, strict vows of poverty, and frequent retreats; Robert served as the first abbot. However, with conditions deteriorating at the Molesme house he was re-assigned as abbot there in 1100 with a mandate to reform; he lived and worked there the rest of his life. Traditionally considered one of the founders of the Cistercians, the reform that developed at Citeaux.

Born

1027 near Troyes, Champagne (in modern France)

Died

21 March 1110 of natural causes

Canonized

1222 by Pope Honorius III

Saint Timothy

புனிதர் திமொத்தேயு 

ஆயர், மறைசாட்சி:

பிறப்பு: கி.பி. சுமார் 17

லிஸ்ட்ரா (Lystra)

இறப்பு: கி.பி. சுமார் 97 (வயது 79/80)

மசெடொனியா (Macedonia)

ஏற்கும் சபை/ சமயம்: 

ரோமன் கத்தோலிக்க திருச்சபை

கீழை மரபுவழி திருச்சபை

ஓரியண்ட்டல் மரபுவழி திருச்சபை

ஆங்கிலிக்கன் சமூகம்

லூத்தரன் திருச்சபை

நினைவுத் திருவிழா: ஜனவரி 26

புனிதர் திமொத்தேயு, கிறிஸ்தவ சமயத்தின் முதல் நூற்றாண்டில் வாழ்ந்து, கி.பி. 97 அளவில் இறந்த ஒரு புனிதரும், பண்டைய கிரேக்க நகரமான “யூஃபேசஸ்” (Ephesus) எனுமிடத்தின் முதல் ஆயரும் ஆவார். "திமொத்தேயு" என்னும் பெயருக்கு "கடவுளைப் போற்றுபவர்" என்றும், "கடவுளால் போற்றப்பெறுபவர்" என்றும் பொருள் உண்டு.

விவிலியத்தின் புதிய ஏற்பாட்டின்படி திமொத்தேயு புனித பவுலோடு பயணம் செய்து கிறிஸ்தவ மறையைப் போதித்தார்; புனித பவுலின் சீடராக விளங்கினர். புனித பவுல் எழுதிய கடிதங்களுள் இரண்டு திமொத்தேயுவுக்கு எழுதப்பட்டவை ஆகும். 

(காண்க: 1 திமொத்தேயு, 2 திமொத்தேயு).

வாழ்க்கை வரலாறு:

திமொத்தேயு, “ஆசியா மைனர்” (Asia Minor) என்று அறியப்படும் “அனடோலியன் தீபகற்பத்தின்” (Anatolian peninsula) மத்திய பிராந்தியமான “லிஸ்ட்ராவின்” (Lystra) “லிக்கவோனியன்” (Lycaonian) நகரில் பிறந்தவர் ஆவார். இவரது தாயார் “யூனிஸ்” (Eunice), கிறிஸ்தவ விசுவாசத்திற்கு மனம் மாறிய ஒரு முன்னாள் யூதப் பெண்மணியாவார். இவரது தந்தையார் கிரேக்கத்தைச் சேர்ந்தவர் ஆவார்.

புனிதர் பவுலும், “அந்தியோக்கியா மற்றும் சைபிரஸ்” (Apostle to Antioch and Cyprus) ஆகிய நாடுகளின் அப்போஸ்தலருமான புனிதர் “பர்னபாஸ்” (Saint Barnabas) ஆகிய இருவரும் முதன்முதலாக “லிஸ்ட்ரா” (Lystra) நகர் வந்தபோது, பிறப்பிலிருந்து ஒரு ஊனமுற்ற ஒருவரை பவுல் குணப்படுத்தினார். பலர் அவரது போதனைகளை ஏற்றுக்கொள்வதற்கு வழிநடத்தினார். 

இவர் பற்றின சில குறிப்புகள் திருத்தூதர் பணிகள் நூலில் உள்ளன. புனித பவுல் தமது இரண்டாம் மறையறிவிப்புப் பயணத்தை மேற்கொண்ட போது அனத்தோலியா (Anatolia) பகுதியில் "லிஸ்ட்ராவுக்குச்" (Lystra) சென்றார்.

ஓரிடத்தில் பவுல், திமொத்தேயுவை "என் அன்பார்ந்த பிள்ளை" என்று அழைத்து, "ஆண்டவருடன் இணைந்து வாழும் அவர் நம்பிக்கைக்குரியவர்" என்று கூறுகின்றார். 

(1 கொரிந்தியர் 4:17).

மேலும் பவுல், திமொத்தேயுவைக் குறித்து "விசுவாச அடிப்படையில் என் உண்மையான பிள்ளை" என்கிறார் 

(1 திமொத்தேயு 1:1).

இன்னோர் இடத்திலும் பவுல், திமொத்தேயுவை "என் அன்பார்ந்த பிள்ளை" என்று அழைக்கிறார். 

(2 திமொத்தேயு 1:1).

திமொத்தேயு பவுலோடு சேர்ந்து பல மறையறிவிப்புப் பயணங்களை மேற்கொண்டார். யூத மக்கள் அவரை ஏற்றுக்கொள்ள வேண்டும் என்றால் அவர் விருத்தசேதனம் செய்துகொள்ள வேண்டும் என்று உணர்ந்த பவுல் திமொத்தேயு யூத முறைப்படி விருத்தசேதனம் செய்ய ஏற்பாடு செய்தார். 

(காண்க: திருத்தூதர் பணிகள் 16:3).

திமொத்தேயு திருப்பணியில் அமர்த்தப்பட்டார். "இறைவாக்கு உரைத்து, மூப்பர்கள் உன்மீது கைகளை வைத்துத் திருப்பணியில் அமர்த்தியபோது உனக்கு அளிக்கப்பட்ட அருள்கொடையைக் குறித்து அக்கறையற்றவனாய் இராதே" என்று பவுல் திமொத்தேயுவுக்கு எழுதுகிறார். 

(காண்க: 1 திமொத்தேயு 4:14).

திமொத்தேயுவின் தாய் “யூனிஸ்” (Eunice) மற்றும் பாட்டி “லோயிஸ்” (Lois) இருவரும் கடவுள் நம்பிக்கையில் உறுதியாய் இருந்ததை பவுல் எடுத்துக்காட்டுகிறார். 

(காண்க: 2 திமொத்தேயு 1:5). அவர்கள் கிறிஸ்தவர்களாக இருந்திருக்கலாம்.

மற்றோர் இடத்தில் பவுல், திமொத்தேயு சிறந்த விவிலிய அறிவு கொண்டிருந்தார் என்பதைக் குறிப்பிடுகிறார்: "நீ குழந்தைப் பருவம் முதல் திருமறைநூலைக் கற்று அறிந்திருக்கிறாய். அது இயேசு கிறித்துவின் மீதுள்ள நம்பிக்கையால் உன்னை மீட்புக்கு வழி நடத்தும் ஞானத்தை அளிக்க வல்லது." 

(காண்க: 2 திமொத்தேயு 3:15).

திமொத்தேயு ஒருமுறையாவது சிறையில் அடைக்கப்பட்டிருந்தார் என்பது எபிரேயர் திருமுகத்திலிருந்து தெரிகிறது: "நம் சகோதரர் திமொத்தேயு விடுதலை பெற்று விட்டார்." 

(காண்க: எபிரேயர் 13:23).

திமொத்தேயுக்கு ஒருவித வயிற்று நோய் இருந்தது என்பதும் பவுலின் கூற்றிலிருந்து தெரிகிறது: "தண்ணீர் மட்டும் குடிப்பதை நிறுத்திவிட்டு, உன் வயிற்றின் நலனுக்காகவும், உனக்கு அடிக்கடி ஏற்படும் உடல்நலக் குறைவின்பொருட்டும் சிறிதளவு திராட்சை மதுவும் பயன்படுத்து."

(காண்க: 1 திமொத்தேயு 5:23).

எபேசு நகரில் தவறான கொள்கைகள் பரவும் ஆபத்து இருந்ததால் பவுல் திமொத்தேயுவிடம் அங்கேயே தங்கி இருக்கும்படி கூறுகிறார்: "நான் மாசிதோனியாவுக்குப் போகும்போது உன்னை எபேசில் இருக்கும்படி கேட்டுக்கொண்டேன். அங்கே சிலர் மாற்றுக் கொள்கைகளைக் கற்பிக்கின்றனர். அப்படிச் செய்யாதபடி அவர்களுக்குக் கட்டளையிடு." 

(காண்க: 1 திமொத்தேயு 1:3).

எபேசு சபையில் தகுதிவாய்ந்த சபைக் கண்காணிப்பாளர்களையும் திருத்தொண்டர்களையும் தேர்ந்தெடுத்து நியமிப்பது குறித்து பவுல் திமொத்தேயுக்கு விரிவான வழிகாட்டல் தருகிறார். 

(காண்க: 1 திமொத்தேயு 3:1-13). 

இந்த வழிமுறைகள் இன்றுவரை கடைப்பிடிக்கப்படுகின்றன.

பிற்கால மரபுச் செய்திகள்:

பிற்கால மரபுப்படி, பவுல் திமொத்தேயுவை கி.பி. 65ம் ஆண்டளவில் எபேசு சபையின் ஆயராகத் திருநிலைப்படுத்தினார். அங்கே திமொத்தேயு 15 ஆண்டுகள் பணிபுரிந்தார். கி.பி. 97ல், திமொத்தேயுவுக்கு 80 வயது ஆனபோது, அவர் பேகனிய சமயக் கொண்டாட்டங்களைத் தடுக்க முயன்றபோது அவர்கள் அவரைத் தெருவில் இழுத்துக் கொண்டுபோய் கல்லால் எறிந்து கொன்று போட்டனர்.

கி.பி. 4ம் நூற்றாண்டில் திமொத்தேயுவின் மீபொருள்கள் காண்ஸ்டாண்டிநோபுளில் தூய திருத்தூதர்கள் பேராலயத்திற்கு கொண்டு செல்லப்பட்டன.

வணக்கம்:

ரோமன் கத்தோலிக்க திருச்பையில் திமோத்தேயுக்கு பவுலின் மற்றொரு சீடரான தீத்து என்பவரோடு இணைத்து விழாக் கொண்டாடப்படுகிறது. அத்திருவிழா ஜனவரி 26ம் நாள் ஆகும்.

கீழை மரபுச் சபையில் திமொத்தேயு ஒரு திருத்தூதராகவும், புனிதராகவும், மறைசாட்சியாகவும் கருதப்படுகிறார். அவருடைய திருவிழா ஜனவரி 22ம் நாள் கொண்டாடப்படுகிறது.

Also known as

Timotheus

Additional Memorial

9 May (translation of relics)

Profile

His father was a Greek gentile, his mother Eunice was Jewish. Converted to Christianity by Saint Paul the Apostle around the year 47, he became a partner, assistant and close friend of Paul. Missionary. Head of the Church in Ephesus. Recipient of two canonical letters from Saint Paul. Martyred for opposing the worship of Dionysius.

Died

stoned to death in 97

Blessed José Gabriel del Rosario Brochero

Also known as

The Gaucho Priest

Profile

Fourth of ten brothers. Priest in the diocese of Córdoba, Argentina, ordained at age 26. Known to travel long distances in Argentina on the back of a mule, dressed in sombrero and poncho, to serve the needs of Christiansm throughout his huge parish. Cared for the sick during the cholera epidemic of 1867 He was contracted leprosy during his travels, and was blind toward the end.

Born

16 March 1840 in Santa Rosa de Río Primero, Córdoba, Argentina

Died

26 January 1914 in Villa del Tránsito, Córdoba, Argentina of leprosy

Beatified

his beatification miracle involved the healing of 13 year old Nicolas Flores who was in a vegetative state following a severe car crash

Canonized

on 21 January 2016, Pope Francis promulgated a decree of a miracle received through the intercession of Blessed José

Martyred Family of Constantinople

Profile

Saint Mary and Saint Xenophon were married and the parents of Saint John and Saint Arcadius. Theirs was a wealthy family of Senatorial rank in 5th century imperial Constantinople, but were known as a Christians who lived simple lives. To give their sons a good education, Xenophon and Mary sent them to university in Beirut, Phoenicia. However, their ship wrecked, there was no communication from them, and the couple assumed, naturally, that the young men had died at sea. In reality, John and Arcadius had survived and decided that instead of continuing to Beirut, they were going to follow a calling to religious life and became monks, eventually living in a monastery in Jerusalem. Years later, Mary and Xenophon made a pilgrimage to Jerusalem - where they encountered their sons. Grateful to have their family re-united, and taking it as a sign, Xenophon and Mary gave up their positions in society in Constantinople, and lived the rest of their lives as a monk and anchoress. in Jerusalem. A few years later, the entire family was martyred together.

Died

5th century Jerusalem

Saint Alberic of Citeaux

Also known as

Alberic of Aubrey

Profile

Hermit at Collan, Chatillon-sur-Seine, France. He, Saint Robert of Molesme, and several fellow hermits formed a monastery at Molesmes in 1075 with Alberic as prior. The group's reputation grew, and they attracted disciples, though some were not interested in living by the monastic rule. One of the house's co-founders, Robert, left, and when Alberic tried to enforce discipline, he was briefly imprisoned by his brothers; he finally gave up and left, as well.

In 1098, Alberic and Robert joined with Saint Stephen Harding and about twenty of their disappointed brothers from Molesmes to found a new house at Citeaux, France. This house became the foundation of the Cistercian Order, one of the greatest and most respected houses in the Church.

Alberic served first as prior, and then abbot, requiring strict adherence to the Benedictine Rule. Established the lay-brother element of the monastery. Introduced the Romanesque art form that is characteristic of early Cistercian houses.

Died

26 January 1109

Blessed Eystein Erlandsön

Also known as

• Augustine Erlandsön

• Augustinus Nidrosiensis

• Øystein Erlendsson

Profile

Born to the nobility, he studied in France. Priest. Court chaplain in the reign of King Inge Korkrygg. First archbishop of Nidaros (modern Trondheim), Norway in 1157; his suffragan dioceses included all of Iceland and Greenland. His reign was a constant fight to keep the Church separate from political influence, which required reform of the clergy in the region. Crowned the young king Magnus V. Political struggles forced him into three years of exile in England. Wrote a biography of Saint Olaf II. Expanded Christ Church cathedral, and established the administrative functions of the archdiocese.

Born

12th century Norway

Died

1188 in Nidaros, (modern Trondheim), Norway of natural causes

Saint Paula of Rome

சபை நிறுவுனர் உரோம் நகர் பவுலா Paula von Rom

பிறப்பு 

347. 

உரோம், இத்தாலி

இறப்பு 

26 ஜனவரி, 

பெத்லேஹெம்

இவர் ஓர் உயர்ந்த குடும்பத்தில் பிறந்தவர். இவர் ஓர் திருமணமான பெண். ஐந்து குழந்தைகளின் தாய். இவர் தனது கணவர் இறந்தபிறகு விதவையானார். தன் கணவர் இறந்த சில நாட்களிலேயே தான் ஓர் சிறந்த கிறிஸ்தவ பெண்ணாக வாழ வேண்டுமென்று விரும்பினார். சமூகப் பணிகள் பலவற்றில் ஈடுபட்டார். தேவையிலிருப்போரை இனங்கண்டு முன்வந்து உதவினார். இவர் சிறப்பாக எரோனிமுஸ் Hieronymus என்பவர் கற்றுக்கொடுத்த மாணவர்கள் பலருக்கு பல விதங்களில் உதவினார். 

இவர் 385 ஆம் ஆண்டு தனது மகளுடன் பாலஸ்தீன நாட்டிற்கு சென்றார். எரோனிமுஸ் காட்டிய வழியில் மறைவல்லுநர்கள் பலர் எழுதிய கடிதங்கலை தொகுத்து பாதுகாத்தார். பின்னர் 386ல் பாலஸ்தீனா நாட்டின் தாழ்வான பகுதியில் ஏராளமான திருயாத்திரை தலங்களையும், துறவற மடங்களையும் நிறுவினார். அத்துடன் சில பெண் துறவிகளுக்கு வழிகாட்டி அவர்களையும் தொடர்ந்து வழிநடத்தினார். சில ஆண்டுகள் கழித்து எரோனிமுஸும் அவரின் நண்பர்களும் இவரின் துறவற இல்லத்தில் வாழ்ந்து தங்களின் இறுதி நாட்களை கழித்தனர். அதன்பிறகு இவர் கிறிஸ்துவைப் பற்றி பரப்பவும் அவரை முழுமையாக அறியவும் பெத்லேகேம் சென்றார். அச்சமயத்தில்தான் இறந்தார்.

Also known as

• Paula the Widow

• Paulina, Pauline

Profile

Member of the Imperial Roman nobility, married to senator Toxotius. Mother of five children including Saint Eustochium and Saint Blaesilla. Widowed at age 32 in 379, she devoted her fortune and the rest of her life to spiritual development and care for the poor. Friend of Saint Marcella, Saint Epiphanius, and Saint Paulinus of Antioch. Friend, spiritual student and supporter of Saint Jerome whom she met in 382; he later wrote her biography. Pilgrim to the Holy Lands in 385. She settled in Bethlehem in 396 where she built churches, a hospice, monastery and convent where she served as the first abbess.

Born

5 May 347 at Rome, Italy

Died

• 404 at Bethlehem of natural causes

• buried under the Church of the Nativity at Nazareth

Saint Titus

புனிதர் தீத்துஸ் 

ஆயர்/ மறைச்சாட்சி:

பிறப்பு: கி.பி. முதல் நூற்றாண்டு

இறப்பு: கி.பி. 96 அல்லது 107

கோர்ட்டின், கிரேட்

ஏற்கும் சபை/ சமயம்: 

ரோமன் கத்தோலிக்க திருச்சபை

கிழக்கு மரபுவழி திருச்சபை

கிழக்கு மரபுவழி கத்தோலிக்க திருச்சபைகள்

லூத்தரன் திருச்சபை

ஆங்கிலிக்கன் சமூகம்

புனிதர் பட்டம்: வழிமுறைகளுக்கு முற்பட்ட காலம்

முக்கிய திருத்தலங்கள்: 

ஹெராக்ளியோன் (Heraklion)

கிரேட் (Crete) 

நினைவுத் திருவிழா: ஜனவரி 26

பாதுகாவல்: கிரேட் (Crete) 

புனிதர் தீத்துஸ் (St. Titus), பண்டைய கிறிஸ்தவ சமய மறைப்பணியாளரும், திருச்சபையின் ஒரு தலைவரும், அப்போஸ்தலரான புனிதர் பவுலின் துணையாளரும், சீடரும் ஆவார். இவரைப்பற்றிய குறிப்புகள் பவுலின் பல திருமுகங்களில் காணக்கிடைக்கின்றன.

வாழ்க்கைக் குறிப்புகள்:

தீத்துஸ், பவுலோடும் பர்னபாவோடும் அந்தியோக்கியாவில் (Antioch) இருந்தார். பின்னர் அவர்களோடு எருசலேம் சங்கத்தில் கலந்துகொள்ளச் சென்றார். "பதினான்கு ஆண்டுகளுக்குப் பின் தீத்துசையும் கூட்டிகொண்டு பர்னபாவுடன் நான் மீண்டும் எருசலேமுக்குப் போனேன்" (கலாத்தியர் 2:1) என்று பவுல் எழுதுகிறார். ஆயினும் தீத்துஸின் பெயர் திருத்தூதர் பணிகள் நூலில் காணப்படவில்லை.

தீத்துஸ் யூத இனத்தைச் சாராத புற இனத்தவர் (Gentile) என்று தெரிகிறது. அவர் விருத்தசேதனம் செய்ய வேண்டிய தேவையில்லை என்று பவுல் மிகக் கண்டிப்பாகக் கூறியதிலிருந்து இது தெளிவாகிறது: "என்னுடன் இருந்த தீத்துஸ் கிரேக்கராய் இருந்தும் விருத்தசேதனம் செய்து கொள்ளுமாறு அவரை யாரும் கட்டாயப்படுத்தவில்லை" (கலாத்தியர் 2:3). கிறிஸ்தவ நம்பிக்கையை ஏற்று வாழ்வதற்கு விருத்தசேதனம் தேவையில்லை என்றுதான் பவுல் வாதாடினார்.

தீத்துஸ் ஆற்றிய அறப்பணி:

பவுல் எபேசு நகரில் கிறிஸ்தவத்தை அறிவித்தபோது, திமொத்தேயு மற்றும் தீத்துஸ் ஆகியோர் அவரோடு பணியாற்றினர். அங்கிருந்து பவுல் தீத்துசை கொரிந்து நகருக்கு அனுப்பினார். அந்நகரிலிருந்து காணிக்கை பிரித்து, எருசலேம் சபையினருக்கு உதவி செய்யும் நோக்கத்தோடு தீத்துஸ் அனுப்பப்பட்டார். "எனவே இந்த அறப்பணியைத் தொடங்கிய தீத்துசே அப்பணியை முடிக்க வேண்டும் என நாங்கள் அவரை வேண்டிக்கொண்டோம்" என்று பவுல் எழுதுகிறார் (2 கொரிந்தியர் 8:6).

வுல் மாசிதோனியாவில் பணிபுரிந்த போது, தீத்துஸ் அவரிடம் சென்றார். கொரிந்து நகரில் திருச்சபை வளர்ந்து வந்ததை தீத்துஸ் பவுலிடம் எடுத்துக் கூறினார். அது பற்றி பவுல் இவ்வாறு கூறுகிறார்: "மாசிதோனியாவிற்கு வந்து சேர்ந்த போது எங்களிடம் மன அமைதியே இல்லை. வெளியே போராட்டம், உள்ளே அச்சம்; இவ்வாறு எல்லா வகையிலும் துன்புற்றோம். தாழ்ந்தோருக்கு ஆறுதல் அளிக்கும் கடவுள் தீத்துஸின் வரவால் எங்களுக்கும் ஆறுதல் அளித்தார். அவரது வருகையால் மட்டும் அல்ல; நீங்கள் தீத்துஸுக்கு அளித்த ஆறுதலாலும் நாங்கள் ஆறுதல் அடைந்தோம். நாங்கள் மிகுதியான மகிழ்ச்சி அடைந்தோம்" (2 கொரிந்தியர் 7:5-8).

தீத்துஸ் “கிரேட்” (Crete) சபைக்குப் பொறுப்பேற்றல் :

இந்த நிகழ்ச்சிக்குப் பிறகு தீத்துஸின் பெயர், பவுல் சிறைப்பட்டதை ஒட்டியும், தீத்து கிரேட் (Crete) சபைக்குப் பொறுப்பேற்றது பற்றியும் வரும் குறிப்பில் மீண்டும் காணப்படுகிறது. "நான் உனக்குப் பணித்தபடியே கிரேட் தீவில் நீ மேலும் செய்ய வேண்டியவற்றை ஒழுங்குசெய்து, நகர்தோறும் மூப்பர்களை ஏற்படுத்த உன்னை அங்கே விட்டு வந்தேன்" (தீத்து 1:5) என்று பவுல் தீத்துஸுக்கு எழுதுகிறார்.

பவுல் உரோமையில் இருந்தபோது தீத்துஸ் தல்மாத்தியாவுக்குச் சென்றார் என்பதே தீத்துஸ் பற்றிய இறுதிக் குறிப்பு. "தேமா இன்றைய உலகப்போக்கை விரும்பி என்னை விட்டு அகன்று, தெசலோனிக்கா சென்றுவிட்டார். கிரேஸ்கு கலாத்தியாவுக்கும் தீத்துஸ் தல்மாத்தியாவுக்கும் சென்று விட்டனர்" (2 திமொத்தேயு 4:10) என்று பவுல் குறிப்பிடுகின்றார்.

இறப்பு:

தீத்துஸின் இறப்புப் பற்றிய குறிப்பு புதிய ஏற்பாட்டில் காணப்படவில்லை.

மரபுப்படி, பவுல் தீத்துசை ஆயராகத் திருநிலைப்படுத்தி, கிரேட் தீவின் 'கோர்ட்டின்' நகர ஆயராக அவரை நியமித்தார். தீத்துஸ் கி.பி. 107ல் தமது தொண்ணூற்று ஐந்தாம் வயதில் இறந்தார்.

புனித தீத்துஸின் மீபொருட்கள்:

துருக்கியர் ஆட்சிக்காலத்தில் வெனிசு நகருக்குக் கொண்டுபோகப்பட்டிருந்த புனித தீத்துஸின் மீபொருள்கள் அவர் பணிசெய்து உயிர்துறந்த கிரேட் தீவுக்கு 1969ம் ஆண்டு திருப்பி அனுப்பப்பட்டன. தற்போது அப்பொருட்கள் “கிரேட்” தீவில் அமைந்துள்ள ஹெராக்ளியோன்” ஆலயத்தில் வணக்கத்துக்கு வைக்கப்பட்டுள்ளன.

புனித தீத்துஸ் விருது:

ஐக்கிய அமெரிக்க நாடுகளின் படைத் திருப்பணியாளர்களில், சிறப்பான சேவை செய்வோருக்கு "புனித தீத்துஸ் விருது" என்ற பெயரில் விருது வழங்கப்படுகிறது.

Also known as

Titus of Crete

Additional Memorials

• 4 January (Corinth)

• 27 January (Norway; Trappists; Cistercians)

• 23 January (Australia)

• 25 August (Orthodox; Syrian)

• 1 August (Armenian)

• 24 August (Coptic)

Profile

Disciple of Saint Paul the Apostle. Recipient of a canonical letter from Saint Paul. First bishop of the Church in Crete.

Died

c.96 at Goryna, Crete

Blessed Michaël Kozal

Profile

Born to a peasant family. Ordained in 1918. Appointed auxiliary bishop of Wloclawek, Poland and titular bishop of Lappa by Pope Pius XII on 10 June 1939. Arrested by the Gestapo on 7 November 1939 as part of the Nazi persecution of the Catholic Church. Imprisoned and tortured at Wloclawek, Lad, Szczeglin, Berlin and Dachau. Spent 21 months in Dachau, ministering to other prisoners and being abused by the guards. Martyr.

Born

27 September 1893 at Ligota, Wielkopolskie, Poland

Died

martyred on 26 January 1943 in the Dachau concentration camp, Oberbayern, Germany

Beatified

14 June 1987 by Pope John Paul II in Poland

Blessed Marie de la Dive veuve du Verdier de la Sorinière

Additional Memorial

2 January as one of the Martyrs of Anjou

Profile

Married lay woman of the diocese of Angers, France. Martyred in the persecutions of the French Revolution.

Born

18 May 1723 in Saint-Crespin-sur-Moine, Maine-et-Loire, France

Died

18 January 1794 in Avrillé, Maine-et-Loire, France

Beatified

19 February 1984 by Pope John Paul II at Rome, Italy

Saint Ausilius of Fréjus

Also known as

Antiolo, Ausile, Ausilio, Auxile

Profile

Fifth bishop of Fréjus, France. Ausilius was noted for his austerity, seeming more like a hermit than the bishops of the day. Martyred in the persecutions of the Arian king Henry of the Visigoths.

Died

• 26 January 480

• buried on a hill in Callas-sur-Var, France where a church was built over his grave

• relics later enshrined at Callas-sur-Var

Blessed Arnaldo de Prades

Profile

Arnaldo worked as a barber, but felt a call to religious life. Mercedarian friar, joining during the early years of the Order. Noted preacher and evangelist. Ransomed many Christians from slavery in Muslim-held lands. Present at the death of Saint Peter Nolasco.

Saint Theogenes of Hippo

Also known as

• Theogenes of Bona

• Teógene of...

Profile

Third century bishop of Hippo in North Africa. Attended the Council of Carthage called by Saint Cyprian c.250. Martyred with 36 of his flock in the persecutions of Emperor Valerian. Saint Augustine of Hippo wrote about him.

Died

c.258

Saint Conan of Iona

Also known as

Mochonna of Iona

Profile

Monk at Iona. Tutor to the sons of King Eugene IV of Scotland. Spiritual teacher of Saint Fiacre. Missionary to the Isle of Man. Bishop of the Southern Hebrides and the Isle of Man.

Born

Ireland

Died

c.648 on the Isle of Man of natural causes

Saint Ansurius of Orense

Also known as

Aduri, Adurius, Isauri

Profile

Benedictine monk. Bishop of Orense, Galacia, Spain in 915. Founded the abbey of Ribas de Sil. In 922 he retired from his see, and spent his remaining years in prayer as a monk at Ribas de Sil.

Died

925 of natural causes

Blessed Claudio of San Romano

Profile

Mercedarian friar. Sent to Morocco in 1320, he ransomed many Christians held in slavery by Muslims.

Saint Tortgith of Barking

Also known as

Theoregitha, Thordgith, Thorgyth

Profile

Benedictine nun at the abbey of Barking, England. Novice-mistress during the time when Saint Ethelburga was her abbess.

Died

c.700

Saint Theofrid of Corbie

Also known as

Theofroy of Corbie

Profile

Benedictine monk at Luxeuil Abbey. Abbot of Corbie Abbey. Bishop.

Died

c.690 of natural causes

Saint Alphonsus of Astorga

Profile

Ninth century bishop of Astorga, Spain. He eventually retired to live as monk at the monastery of Saint Stephen de Ribas de Sil, Galicia, Spain.

Saint Athanasius of Sorrento

Profile

Bishop of Sorrento: He is documented as a bishop of Sorrento, Italy, but the exact time period of his episcopate is uncertain. Some sources place him in the 5th or 6th century, while others suggest he could have lived earlier, even in the 4th century.

Veneration: He is venerated as a saint in the Catholic Church

Saint Athanasius of Sorrento's feast day is celebrated on September 15th in the Catholic Church, some local sources in Sorrento do mention a secondary commemoration on January 26th.

Local tradition: Certain churches or communities within Sorrento might have adopted January 26th as a secondary feast day for Saint Athanasius, perhaps based on local legends or specific events associated with him.

Confusion with other saints: January 26th coincides with the feast day of another Saint Athanasius, namely Athanasius the Great, a prominent figure in early Christianity. Some confusion between the two saints, especially in older references, might lead to mentions of January 26th in relation to Athanasius of Sorrento.

 Gabriel Mary Allegra

Blessed Gabriel Maria Allegra's feast day is celebrated on January 26th, the same day he passed away in 1976. This date holds deep significance, marking the anniversary of his return to God and the enduring legacy of his life and work. 

Blessed Gabriel Maria Allegra (1907-1976) was an Italian Franciscan friar and biblical scholar, best known for his monumental task of translating the entire Catholic Bible into Chinese for the first time. His dedication and linguistic expertise earned him the title of "Apostle of the Chinese Bible."

Early Life and Calling:

Born Giovanni Stefano Allegra in San Giovanni la Punta, Sicily, in 1907, Gabriel felt drawn to religious life from a young age. He entered the Franciscan minor seminary at 11 and later joined the novitiate, taking the name "Gabriele Maria." Driven by a passion for scripture and a desire to share it with others, he pursued theological studies and eventually received his ordination as a priest in 1930.

Missionary Work in China:

Fueled by his missionary zeal, Fr. Allegra volunteered for service in China in 1931. He arrived in Beijing just as the country was facing political and religious turmoil, but his unwavering commitment to his mission remained strong. He spent the next two decades teaching at the Studium Biblicum Franciscanum in Beijing and Hong Kong, engaging in pastoral work, and tirelessly working on his magnum opus: the Chinese Bible translation.

Translating the Holy Scriptures:

Fr. Allegra's translation project was a monumental undertaking. He meticulously studied the original Hebrew and Greek texts, collaborating with a team of Chinese scholars to ensure accuracy and cultural sensitivity. The translation process spanned over 30 years, with the complete Bible finally published in 1968. This landmark achievement made the scriptures accessible to millions of Chinese Catholics for the first time, playing a crucial role in the growth and development of the Church in China.

Legacy and Veneration:

Fr. Allegra's dedication to the Chinese Bible translation earned him widespread respect and admiration. He died in 1976 and was beatified by Pope Benedict XVI in 2012, recognizing his exemplary life and contributions to the Church. Today, Blessed Gabriel Maria Allegra is remembered as a pioneer in Chinese Catholic biblical scholarship, a tireless missionary, and a true "Apostle of the Chinese Bible."

He was fluent in Italian, Latin, Greek, English, and Chinese.

He also translated other religious texts and wrote several books and articles on biblical themes.

His legacy continues to inspire future generations of missionaries and biblical scholars.

இன்றைய புனிதர்கள் ஜனவரி 25

 Conversion of Saint Paul

பவுலின் மனமாற்ற விழா 

அக்காலத்தில் சவுல் சீறியெழுந்து எழுந்து ஆண்டவருடைய சீடர்களை கொன்றுவிடுவதாக அச்சுறுத்தி வந்தார். ஆண் பெண்களை கொன்றுவிட அனுமதிபெற்று தமஸ்கு நோக்கி வரும்வழியில், தீடீரென வானத்தில் ஓர் ஒளி அவரை ஆட்கொண்டது. அவர் தரையில் விழ "சவுலே, சவுலே ஏன் என்னை துன்புறுத்துகின்றாய்?" என்று ஒர் குரல் தொடர்ந்து கேட்டது. அதற்கு அவர் "ஆண்டவரே நீர் யார்?" எனக் கேட்டார். இயேசு மறுமொழியாக "நீ துன்புறுத்தும் இயேசு, நானே!, உடனே நீ நகருக்குள் செல்! நீ என்ன செய்ய வேண்டும் என்று உனக்கு அறிவிக்கப்படும்" என்று கூறினார். அக்குரலை உடனிருந்தவர்களும் கேட்டனர். ஆனால் வியப்பில் ஆழ்ந்தனர். சவுல் எழுந்தபோது கண்கள் திறந்திருந்தும் எதனையும் காணும் திறனை இழந்திருந்தார். உடனிருந்தவர்கள் அவரது கைகளை பிடித்து தமஸ்கு நகருக்கு அழைத்து சென்றார்கள். அங்கே மூன்று நாள் பார்வையற்று இருந்தார். எதுவும் உண்ணவும் குடிக்கவுமில்லை.

அந்நகரில் அனனியா என்ற சீடர் இருந்தார். ஆண்டவர் அவரிடம், “நீ எழுந்து நேர்த்தெரு என்னும் சந்துக்குப் போய் அங்கே தர்சு நகர சவுல் தேடு. அவர் ஒரு காட்சியை கண்டுள்ளார். அக்காட்சியில் அனனியா என்பவர் வந்து சவுல் பார்வையடைய வேண்டுமென்று தமது கைகளை அவர் மீது வைப்பதாக காட்சி கண்டுள்ளார்” என்று கூறினார். அதற்கு அனனியா “அவன் கிறிஸ்துவர்களை அழிக்க கங்கனம் கட்டித்திரிபவன் ஆயிற்றே” என்று கூற, ஆண்டவர் “நீ அங்கு செல், என் மீட்பு பணியை உலகெங்கும் பறைசாற்றிட தேர்ந்து கொண்டவரே அவர்! எனது கருவியாக செயல்படுவார். பிற இனத்தாருக்கும் அரசர்களுக்கும், இஸ்ரயேல் மக்களுக்கும் இயேசுவின் பெயரை எடுத்துரைக்கும் கருவியே! என்றார். என் பொருட்டு அவர் எத்துன்பம் அடைய வேண்டும் என்பதும் அவருக்கு காட்டுவேன்” என்றார்.

உடனே அனனியா நகருக்குச் சென்று தூய ஆவியால் ஆட்கொள்ளப்பட்டு, ஆண்டவர் பெயரால் அவர் மீது கைகளை வைக்க தூய ஆவியின் ஒளி கீற்றுக்கள் அவரது விழிகளை திறக்கச் செய்து அதிலிருந்து செதில்கள் விழுந்தன. மீண்டும் சவுல் பார்வை பெற்றவராய் ஆண்டவரின் ஒளியை பெற்று கிறிஸ்துவின் கருவியாக மாறினார்.

வாழ்க்கை வரலாறு

இன்று நாம் பவுலடியாரின் மனமாற்றப் பெருவிழாவைக் கொண்டாடுகிறோம். அதனால் தூய பவுலைப் பற்றி ஒருசில உண்மைகளை அறிந்துகொள்வோம்.

தூய பவுல் கி.பி. 9 ஆம் ஆண்டளவில் யூதாவின் பன்னிரு குலங்களில் ஒன்றான பெஞ்சமின் குலத்தில் பிறந்தார். இவரது யூதப் பெயர் சவுல். இன்றைய துருக்கி நாட்டின் பகுதியான சிலிசியா மாநிலத்தின் உரோமைக் குடியிருப்பான தர்சு நகரத்தில் இவரது குடும்பம் வாழ்ந்து வந்தது. செல்வமும் செல்வாக்கும் பெற்றிருந்த இவரது குடும்பத்திற்கு உரோமைக் குடியுரிமையும் இருந்தது. இவர் இளமையிலிருந்தே யூதச் சட்டங்களையும் நெறிமுறைகளையும் கற்றறிந்தார். உலகப் பொதுமொழியாயிருந்த கிரேக்கத்தையும் கற்றுத் தெளிந்தார். பின்னர் எருசலேம் சென்று, புகழ்பெற்ற கமாலியேல் என்னும் யூத ரபியிடம் கல்வி பயின்றார். யூதக் கோட்பாடுகளைக் கில்லேல் என்பவரது விளக்கங்களைத் தழுவிக் கடைப்பிடிக்கும் பரிசேயர் சமயப் பிரிவின் ஆர்வமிக்க உறுப்பினராக இருந்தார். இயேசு வாழ்ந்த காலத்தில் இவர் பாலஸ்த்தீனாவில் இருந்திருக்கலாம் எனக் கூற இடம் உண்டு.

இப்படிப்பட்டவர் யூத மதத்தின்மீது இருந்த பற்றினால் கிறிஸ்தவர்களை அதிகமாகத் துன்புறுத்தத் தொடங்கினார். ஸ்தேவானைக் கல்லெறிந்து கொல்வதற்கு இவர் உடன்பட்டிருந்தார் என்று திருத்தூதர் பணிகள் நூலிலே நாம் வாசிக்கின்றோம் (திப8:1). ஒருமுறை கிறிஸ்தவர்களைத் துன்புறுத்துவதற்காகத் தமஸ்கு நகருக்குச் செல்லும் வழியில்தான் ஆண்டவராகிய இயேசு அவரைத் தடுத்து ஆட்கொள்கிறார். அவரை புறவினத்தாருக்கு நற்செய்தி அறிவுக்கும் கருவியாக ஏற்படுத்துகிறார்.

தூய பவுல் ஆண்டவர் இயேசுவின் நற்செய்தியை அறிவிக்க மூன்று திருத்தூதுப் பயணங்களை மேற்கொண்டார் என்று சொல்லப்படுகின்றது. முதல் நற்செய்திப் பயணத்தைக் கி.பி. 46-48 ஆண்டுகளில் மேற்கொண்டு, சைப்பிரசுக்கும் சின்ன ஆசியா நாட்டுப் பகுதிகளுக்கும் சென்று திருச்சபையை நிறுவினார் (திப 13,14; 2 திமொ 3:11). கி.பி. 49 ஆம் ஆண்டில் எருசலேம் பொதுச்சங்கத்தில் கலந்துகொண்டு பிற இனத்தாரிடையே தூய ஆவி செயல்படுதலைப் பற்றி எடுத்துரைத்துத் தமது பணிக்குச் சங்கத்தின் ஒப்புதலைப் பெற்றுக் கொண்டார் (திப15; கலா 2:3-9). கி.பி. 50-52க்கு உட்பட்ட காலத்தில் பவுல் தமது இரண்டாவது நற்செய்திப் பயணத்தை மேற்கொண்டு, தாம் ஏற்கனவே நிறுவிய சபைகளை வலுப்படுத்தினார். பின்னர் மாசிதொனியா, அக்காயா பகுதிகளுக்குச் சென்று நற்செய்தியை அறிவித்து, அங்கும் திருச்சபைகளை நிறுவினார் (திப 15-18). கி.பி. 53-57 வரை மூன்றாம் நற்செய்திப் பயணத்தின்போது கலாத்தியா, பிரிகியா, கொரிந்து, மாசிதோனியா, இல்லிரிக்கம் ஆகிய இடங்களுக்குச் சென்று திருப்பணி ஆற்றினார்.

அதன்பிறகு எபேசு நகரை மையமான பணித்தளமாகக் கொண்டு பவுல் செயல்பட்டார். அங்குச் சிறைப்பட்டார். அக்காலத்தில் அவர் சில சிறைக்கூட மடல்களை எழுதியிருக்கலாம். பின் கி.பி. 58 ஆண்டு எருசலேமில் கைதானார். கி.பி. 60 வரை செசரியாவில் சிறைப்பட்டிருந்தார். உரோமைப் பேரரசர் சீசரே தமக்குத் தீர்ப்பளிக்க வேண்டும் என்று பவுல் கேட்டுக்கொண்டதால் உரோமைக்கு அனுப்பப் பெற்றார். அங்கு போகும் வழியில் கப்பல் அழிவுற நேரிட்டதால் மால்தா தீவினருக்கு நற்செய்தி அறிவிக்கும் வாய்ப்பைப் பெற்றார். பின்பு பவுல் உரோமை வந்தடைந்து இரு ஆண்டுகள் வீட்டுக் கைதியாகவே இருந்துகொண்டு நற்செய்தி அறிவித்து வந்தார். பின்பு பவுல் விடுதலை பெற்று ஸ்பெயின் நாட்டுக்குச் சென்றிருப்பார் என நம்ப இடமிருக்கிறது. மீண்டும் கி.பி. 60 ஆம் ஆண்டு கைதுசெய்யப்பட்டு நீரோ மன்னன் காலத்தில் பவுல் மரண தண்டனை பெற்றார் என மரபு கூறுகிறது.

Article

The great Apostle Paul, named Saul at his circumcision, was born at Tarsus, the capital of Cilicia, and was by privilege a Roman citizen, to which quality a great distinction and several exemptions were granted by the laws of the empire. He was early instructed in the strict observance of the Mosaic law, and lived up to it in the most scrupulous manner. In his zeal for the Jewish law, which he thought the cause of God, he became a violent persecutor of the Christians. He was one of those who combined to murder Saint Stephen, and in the violent persecution of the faithful, which followed the martyrdom of the holy deacon, Saul signalized himself above others. By virtue of the power he had received from the high priest, he dragged the Christians out of their houses, loaded them with chains and thrust them into prison. In the fury of his zeal he applied for a commission to take up all Jews at Damascus who confessed Jesus Christ, and bring them bound to Jerusalem, that they might serve as examples for the others. But God was pleased to show forth in him His patience and mercy. While on his way to Damascus, he and his party were surrounded by a light from heaven, brighter than the sun, and suddenly struck to the ground. And then a voice was heard saying, "Saul, Saul, why dost thou persecute me?" And Saul answered, "Who art thou, Lord?" and the voice replied, "I am Jesus whom thou dost persecute." This mild expostulation of our Redeemer, accompanied with a powerful interior grace, cured Saul's pride, assuaged his rage, and wrought at once a total change in him. Wherefore, trembling and astonished, he cried out, "Lord, what wilt Thou have me to do?" Our Lord ordered him to arise and to proceed on his way to the city, where he should be informed of what was expected from him. Saul, arising from the ground, found that though his eyes were open, he saw nothing. He was led by hand into Damascus, where he was lodged in the house of a Jew named Judas. To this house came by divine appointment a holy man named Ananias, who, laying his hands on Saul, said, "Brother Saul, the Lord Jesus who appeared to thee on thy journey, hath sent me that thou mayest receive thy sight, and be filled with the Holy Ghost." Immediately something like scales fell from Saul's eyes, and he recovered his eyesight. Then he arose, and was baptized; he stayed some few days with the disciples at Damascus, and began immediately to preach in the synagogues that Jesus was the Son of God. Thus a blasphemer and a persecutor was made an apostle, and chosen as one of God's principal instruments in the conversion of the world.

Reflection - Listen to the words of the "Imitation of Christ," and let them sink into your heart: "He who would keep the grace of God, let him be grateful for grace when it is given, and patient when it is taken away. Let him pray that it may be given back to him, and be careful and humble, lest he lose it."

Blessed Henry Suso

Also known as

• Heinrich Seuse

• Heinrich von Berg

• Henrik Seuse

• Amandus

• Servant of the Eternal Wisdom

Additional Memorial

15 February (Dominicans)

Profile

Born to the German nobility. Joined the Dominicans at age 13. Known as a mystic. Served as prior at several houses. Theological student of Meister Eckhart in Cologne, Germany from 1322 to 1325. Taught in Constance, Switzerland. Spent years imprisoned in a dungeon due to slander and his association with Meister Eckhart, a controversial figure in his day. Great spiritual writer, using the pen name Amandus. Noted preacher in Switzerland and the area of the Upper Rhine. Spiritual advisor to Dominicans and the spiritual community called Gottesfreunde

Given to great austeries, Henry owned a half-length, tight-fitting, coarse undergarment equipped with 150 sharp brass nails, the points facing inward; he used it as his night shirt. After 16 years of this, an angel appeared to him on Pentecost Sunday and whispered that God wanted him to discontinue this practice; he threw his shirt into the Rhine.

Born

21 March 1295 at Uberlingen, Germany as Heinrich von Berg

Died

25 January 1366 at Ulm, Germany of natural cause

Beatified

1831 by Pope Gregory XVI

Blessed Antonio Migliorati

Additional Memorial

29 January (Augustinians)

Profile

Son of Simpliciano Migliorati, a farmer whose family had little wealth but great faith. Inspired by the life and work of Saint Nicholas of Tolentino, Antonio joined the Augustinians. Priest. Sacristan of the Augustinian church in Tolentino, Italy, the church that housed the tomb of Saint Nicholas, for twelve years beginning c.1385; he lived in a nearby monastery. Pilgrim to the shrine of Saint Nicholas of Myra. Travelling preacher throughout southern Italy beginning c.1397. Noted for his zeal for the faith, his devotion to the poor, and as a miracle worker. In 1400 he returned to his hometown of Amandola, Ascoli Piceno, Italy where he worked to build an Augustinian monastery and church; originally named for Saint Augustine of Hippo, it was later renamed in honor of Blessed Antonio himself who led it for many of his remaining 50 years there.

Born

17 January 1355 in Amandola, Ascoli Piceno, Italy of natural causes

Died

• 25 January 1450 in the Saint Augustine monastery Amandola, Ascoli Piceno, Italy of natural causes

• buried in the monastery graveyard with his brother Augustinians

• enshrined in a wooden ark in the monastery church in 1453

• re-enshrined in a wooden sarcophagus in 1641

• shrine damaged and body desecrated in 1798 by anti–Christian forces in the French Revolution

• re-enshrined in a marble sacrophagus in 1897

• a gold crown was placed on his head in 1899

• his incorrupt body is still on display in the same church

Beatified

• by 1460, his memorial was a civic holiday in Amandola, Italy

• 11 July 1759 by Pope Clement XIII (cultus confirmation)

• Pope Leo XIII granted a plenary indulgence to visitors to the shrine on 20 April 1890

Saint Dwynwen

Also known as

Dwyn, Donwen, Donwenna, Dunwen

Profile

Beautiful, pious and virtuous daughter of the 5th century Welsh king, Brychan of Brecknock. A certain Maelon fell in love with her, and wished to marry her. Though Dwynwen returned his love, her heart was set on becoming a nun, and she rejected him. She dreamt she was given a sweet drink which saved her from his attentions, but which turned the poor young man to ice. Realising that Maelon couldn't help his love for her, she prayed that he be restored to life, that all lovers should find happiness, and that she never have the desire for marriage. Dwynwen became a nun and lived on Llanddwyn Island on the western coast of Ynys Mon (Anglesey), an area accessible only at low tide.

Her well, a fresh-water spring called Ffynnon Dwynwen, became a wishing well and place of pilgrimage, particularly for lovers because of the story above. The tradition grew that the eel in the well could foretell the future for lovers - ask questions and watch which way they turn. Women would scatter breadcrumbs on the surface, then lay her handkerchief on water's surface; if the eel disturbed it, her lover would be faithful. All this led to her connection with animals, which eventually led to the tradition that her intercession could heal injured animals.

There are churches dedicated to her in Wales and Cornwall. In recent years, her feast day has become increasingly popular among the Welsh with cards being sent just as on Valentine's Day, and her well continues to be a place of pilgrimage; there's a tradition that if the fish in the well are active when a couple visits, it's the sign of a faithful husband.

Died

c.460 of natural causes

Blessed Antoni Swiadek

Also known as

Antoni Witek

Additional Memorial

12 June as one of the 108 Polish Martyrs of World War II

Profile

The son of Wladyslaw and Wladyslawa Swiadek; his father was a wheelwright. After studying at the seminary in Poznan, Poland, he was ordained a priest in the archdiocese of Gniezno, Poland on 10 June 1933. He was noted for his piety, determination and hard work. Pastor, youth minister, military chaplain and Boy Scout leader at the Saint Stanislawa Biskupa i Meczennika parish in Bydgoszcz, Poland.

When the Germans invaded Poland in September 1939, Father Antoni volunteered as military chaplain to the Polish army. When his division was defeated, he served as chaplain to Polish prisoners of war until he was returned to Bydgoszcz. There he concentrated on young people, preparing children for their First Communion, and ignoring Nazi regulations that required all liturgy be celebrated in German. Arrested in July 1942 for his continued loyalty to the Church and his parishioners, he was sentenced to forced labour in the Dachau concentration camp, and worked until he died. Martyr.

Born

27 March 1909 in Pobiedziska, Wielkopolskie, Poland

Died

• 25 January 1945 at the Dachau concentration camp, Oberbayern, Germany of typhus

• he died with a rosary in his hand

• buried in a mass grave near the village of Deutenhofen, Germany

Beatified

13 June 1999 by Pope John Paul II at Warsaw, Poland

Blessed Teresa Grillo Michel

Also known as

• Maddalena Parvopassau

• Maria Antonia

Profile

Youngest of five children born to Giuseppe and Maria Antonietta Parvopassau. Her father was the head physician at the Civil Hospital of Alessandria, Italy, but died when the girl was still very small. Maddalena attended school in Turin, Italy, and then in a boarding school in Lodi, Italy run by the Ladies of Lorreto. At 18 she returned to Alessandria where she married Captain Giovanni Michel on 2 August 1877. In the next few years they lived in the Italian cities of Caserta, Acireale, Catania, Portici and Naples.

Captain Giovanni died of sunstroke during a parade in Naples in 1891, and Teresa sank into a deep depression. However, with the spiritual guidance of her cousin, Monsignor Prelli, she made a recovery and decided to devote herself to helping the poor. She first used her own home to shelter them, but the numbers soon out-stripped the house, and in 1893, with much opposition of her family, she sold it to buy an large old building which she rebult and renamed Little Shelter of Divine Providence. Other local women were attracted to her work, and on 8 January 1899 she and eight of her co-workers officially founded the Congregation of the Little Sisters of Divine Providence. She spent the rest of her life, 45 years, working to spread the Congregation and its mission to the poor. Today they have houses throughout Italy, Brazil and Argentina, running nurseries, orphanages, schools, hospitals, and homes for the elderly.

Born

25 September 1855 in Spinetta Marengo, Alessandria, Italy as Maddalena Parvopassau

Died

25 January 1944 in Alessandria, Italy of natural causes

Beatified

24 May 1998 by Pope John Paul II

Saint Ananias of Damascus

Profile

A Christian in Damascus, Syria, Ananias received a vision of Jesus in which he was ordered to find Saul (aka Paul the Apostle). Ananias found Saul, blind and staggering into the city after his encounter with Christ on the road. He cured Saul of the blindness, baptized him into the faith, supported him while he prepared, and helped him begin his missionary work. Ananias evangelized in Damascus, then went on his own mission to Eleutheropolis. Martyr.

Died

1st century in Eleutheropolis, a now-ruined village in Palestine

Readings

There was a disciple in Damascus named Ananias, and the Lord said to him in a vision, "Ananias."

He answered, "Here I am, Lord."

The Lord said to him, "Get up and go to the street called Straight and ask at the house of Judas for a man from Tarsus named Saul. He is there praying, and (in a vision) he has seen a man named Ananias come in and lay (his) hands on him, that he may regain his sight."

But Ananias replied, "Lord, I have heard from many sources about this man, what evil things he has done to your holy ones in Jerusalem. And here he has authority from the chief priests to imprison all who call upon your name."

But the Lord said to him, "Go, for this man is a chosen instrument of mine to carry my name before Gentiles, kings, and Israelites, and I will show him what he will have to suffer for my name."

So Ananias went and entered the house; laying his hands on him, he said, "Saul, my brother, the Lord has sent me, Jesus who appeared to you on the way by which you came, that you may regain your sight and be filled with the Holy Spirit." Immediately things like scales fell from his eyes and he regained his sight. - Acts 9:10-18a

Saint Poppo

ஸ்டாப்லோ நகர் துறவி போப்போ 

பிறப்பு 

978, 

டெய்ன்சே Deynze, பெல்ஜியம்

இறப்பு 

25 ஜனவரி 1048, 

மார்கீனெஸ் Marchiennes, பெல்ஜியம்

இவர் நீதிபதிக்கான படிப்பை கற்றார். இவர் 1000 ஆம் ஆண்டு புனித நாட்டிற்கு புனிதப் பயனம் ஒன்றை மேற்கொண்டார். அங்கிருந்து மீண்டும் உரோம் சென்றடைந்தார். அப்போது புனித பேதுரு மற்றும் புனித பவுலின் கல்லறையை சந்தித்தார். அதன்பிறகு அங்கிருந்து ரைம்ஸிற்கு Reims திரும்பி 1005 ஆம் ஆண்டு செயிண்ட் தீயரி St.Thierry என்றழைக்கப்பட்ட துறவற மடத்தில் சேர்ந்தார். அம்மடத்தில் சேர்ந்து 3 ஆண்டுகள் கழித்து அங்கிருந்து செயிண்ட் வான்னே St.Vanne என்ற இடத்திலிருந்த இல்லத்திற்கு மாற்றப்பட்டார். அப்போது புகழ்வாய்ந்த துறவி ரிச்சர்ட் அவர்களிடமிருந்து துறவற வாழ்விற்கு தேவையான சில பயிற்சிகளைப் பெற்றார். 

அச்சமயத்தில் ரிச்சர்ட் ஏறக்குறைய 20 துறவற இல்லங்களை கட்டினார். அவ்வில்லங்கலை கண்காணிக்கும் பொறுப்பை ரிச்சர்ட், போப்போவிற்கு வழங்கினார். போப்போ தன்னிடம் வழங்கிய பணிகளை மிக நேர்மையாக திறம்பட ஆற்றினார். இதன் பயனாக இன்னும் 17 துறவற இல்லங்களை கவனிக்கும் பொறுப்பும் வழங்கப்பட்டது. இவர் தன்னிடம் ஒப்படைக்கப்பட்ட அனைத்துப் பணிக்கும் ஒழுங்குகளை அமைத்து தானும் அதைக்கடைபிடித்து வாழ்ந்தார். உண்மையுள்ள ஊழியனாக எளிமையான வாழ்வை வாழ்ந்தார்.

Also known as

Popon, Poppone

Profile

Born to the Belgian nobility, the son of Tizekinus and Adalwif. His was a pious family; when Poppo was grown, his mother became a nun. Career soldier. Pilgrim to the Holy Lands in 1000, and then to Rome, Italy. While on the road late one night, a flame suddenly lit over his head, and his lance radiated a brilliant light. Poppo took this as a sign of the Holy Spirit, and started considering a religious vocation. Monk at the Saint Theirry monastery at Rheims, France in 1005.

Beginning in 1008 he worked with Abbot Richard of Saint-Vanne to restore order and religious observance to several houses. Prior of the monastery of Saint Vaast in Arras, France in 1013. Prior at Vasloges, France in 1016. Abbot-general for a large group of houses in Lotharingia (in modern France, Germany and Switzerland) in 1020. Abbot of Stavelot-Malmédy in Belgium in 1021.

The monastic revival he led spread to other houses, including Hautmont, Marchiennes, Saint Maximinus of Trier in Germany, and Saint Vaast in Arras in France. He practiced severe personal asceticism, cared nothing for literature, and lacked organization, but managed to bring order and devotion to his houses, earning the love of his brothers and the laity. Unofficial counselor to emperor Saint Henry II on matters of faith, politics, and diplomacy.

Born

978 at Flanders, Belgium

Died

25 January 1048 at Marchiennes, France of natural causes

Blessed Francesco Zirano

Also known as

• Francesco Cirano

• Francesco Cyrano

Profile

Member of the Friars Minor Conventuals, making his profession in 1580. Priest, ordained in 1586. In 1599 he received authorization from Pope Clement VIII to collect funds to ransom Christians who were enslaved and held for ransom by Muslims in North Africa. On 20 August 1602 he arrived in Algiers, Algeria where anti-Christian sentiment was building due to an impending war between Algiers and the kingdom of Cuco; Cuco had the backing of Catholic Spain. On 1 January 1603, following a battle won by the king of Cuco, Father Francesco was dispatched to the Spanish court to take back news; he was betrayed to local Algerian soldiers who captured him and sent him to Algiers in chains. On the morning of 25 January 1603 he received notice that he was condemned to death for being a Christian, but could receive a pardon if he converted to Islam; he declined. Martyr.

Born

c.1564 in Sassari, Italy

Died

flayed alive on 25 January 1603 in Algiers, Algeria

Beatification

• 12 October 2014 by Pope Francis

• beatification recognition celebrated at Sassari, Sardinia, Cardinal Angelo Amato presiding

Blessed Manuel Domingo y Sol

 அருளாளர் மேனுவல் டொமிங்கோ 

குரு/ நிறுவனர்:

பிறப்பு: ஏப்ரல் 1, 1836

டோர்டோஸா, டர்ரகோனா, ஸ்பெயின் அரசு

இறப்பு: ஜனவரி 25, 1909 (வயது 72)

டோர்டோஸா, டர்ரகோனா, ஸ்பெயின் அரசு

ஏற்கும் சமயம்:

ரோமன் கத்தோலிக்க திருச்சபை

முக்திபேறு பட்டம்: மார்ச் 29, 1987

திருத்தந்தை இரண்டாம் ஜான் பால்

நினைவுத் திருநாள்: ஜனவரி 25

பாதுகாவல்:

திருத்தந்தை ஸ்பேனிஷ் கல்லூரி (Pontifical Spanish College), 

இயேசுவின் மாசற்ற இருதயத்தின் மறைமாவட்ட பணியாளர் குருக்கள் (Diocesan Labour Priests of the Sacred Heart of Jesus)

அருளாளர் மேனுவல் டொமிங்கோ, ஒரு ஸ்பேனிஷ் ரோமன் கத்தோலிக்க குரு ஆவார். இவர், ரோம் நகரிலுள்ள “திருத்தந்தையர் ஸ்பேனிஷ் கல்லூரி” (Pontifical Spanish College), மற்றும் “இயேசுவின் மாசற்ற இருதயத்தின் மறைமாவட்ட பணியாளர் குருக்கள்” (Religious Order of the Diocesan Labour Priests of the Sacred Heart of Jesus) சபை ஆகியவற்றின் நிறுவனரும் ஆவார். இவர் ஒரு இளம் குருவாகையால், இளம்பருவத்தினரின் ஈடுபாட்டிற்காக ஒரு விளையாட்டு அரங்கினையும் நாடக அரங்கினையும் கட்டினார்.

வாழ்க்கை:

கி.பி. 1836ம் ஆண்டு, ஏப்ரல் மாதம், முதல் தேதி, ஸ்பெயின் நாட்டின் "டோர்டோஸா" (Tortosa) என்னுமிடத்தில், தமது பெற்றோரின் பன்னிரண்டு குழந்தைகளில் கடைசி குழந்தையாகப் பிறந்த அருளாளர் மேனுவல் டொமிங்கோ, அதே மாதத்திலேயே திருமுழுக்கும் பெற்றார்.

கி.பி. 1851ம் ஆண்டு, தமது ஊரிலேயே குருத்துவ கல்வியை ஆரம்பித்த இவர், கி.பி. 1860ம் ஆண்டு, ஜூன் மாதம், இரண்டாம் தேதி, குருத்துவம் பெற்றார். பின்னர், "வலன்ஸியா கல்லூரிக்கு" (Valencia college) உயர் கல்விக்காக சென்ற இவர், கி.பி. 1865ம் ஆண்டு, "இறையியல் தகுதிச்சான்று" (Licentiate in Theology) பெற்றார். 1865ம் ஆண்டு, தமது பழைய கல்லூரியிலேயே பேராசிரியராக கற்பித்தார்.

கி.பி. 1873ம் ஆண்டு, குளிர்கால ஃபெப்ரவரி மாதத்தின் ஒருநாள் மேனுவல், இறையியல் மாணவரான "ரமோன் வலேரோ" (Ramón Valero) என்பவரைச் சந்தித்தார். " கி.பி. 1868ம் ஆண்டு புரட்சியின்போது" (1868 revolution) அவர் கற்ற "டோர்டோஸா கல்லூரி" (Tortosa seminary) இடிக்கப்பட்டதை அறிந்து வருந்தினார். இச்சம்பவம் இவரது மனதை தொட்டது. இதன்காரணமாக மேனுவல், கி.பி. 1873ம் ஆண்டு, செப்டம்பர் மாதத்தில் இறையியல் மாணவர்களுக்காக "புனித ஜோசப் இல்லம்" ("Saint Joseph's House") தொடங்கி வைத்தார். கி.பி. 1879ம் ஆண்டு, ஏப்ரல் மாதம், 11ம் தேதி, "தேவாலயப் பணிகளுக்கான புனித ஜோசப் கல்லூரி" ("College of Saint Joseph for Ecclesiastical Vocations") என்ற கல்லூரியை நிறுவி தொடங்கினார். கி.பி. 1892ம் ஆண்டு, ஏப்ரல் மாதம், முதல் தேதி, "திருத்தந்தையரின் ஸ்பேனிஷ் கல்லூரியை" (Pontifical Spanish College) ரோம் நகரில் நிறுவி தொடங்கி வைத்தார்.

மேனுவலின் முயற்சிகளைப் வரவேற்கவும் பாராட்டவும் செய்த திருத்தந்தை பதின்மூன்றாம் லியோ, (Pope Leo XIII) அவருக்கும் அவரது பிற இறையியல் மாணவர்களுக்கும் தங்குவதற்கான வசதிகளை அளிக்க உத்தரவிட்டார். இவரது கல்லூரிக்கு, "திருத்தந்தையருக்கான" (Pontifical) என்ற கௌரவம், திருத்தந்தை பத்தாம் பயஸ் (Pope Pius X) அவர்கள் காலத்திலேயே வழங்கப்பட்டது.

மேனுவல், இயேசுவின் மாசற்ற திரு இருதய குருக்களின் பணிகள் சபை" (The Diocesan Labour Priests of the Sacred Heart of Jesus) என்றொரு சபையையும் கி.பி. 1883ம் ஆண்டு, ஜனவரி மாதம், 29ம் நாள், நிறுவினார். இச்சபைக்கான மறைமாவட்ட ஒப்புதல் கி.பி. 1886ம் ஆண்டு, ஜனவரி மாதம், முதல் தேதியன்று, அளிக்கப்பட்டது. கி.பி. 1898ம் ஆண்டு, ஆகஸ்ட் மாதம் முதல் தேதியன்று, திருத்தந்தை பதின்மூன்றாம் லியோ (Pope Leo XIII) அவர்கள், "திருத்தந்தையர் பாராட்டுப் பத்திரம்" (Papal Decree of Praise) அளித்தார்.

அருளாளர் மேனுவல் டொமிங்கோ கி.பி. 1909ம் ஆண்டு, ஜனவரி மாதம், 25ம் நாளன்று மரித்தார். அவரது மரணத்தின் பிறகு, கி.பி. 1927ம் ஆண்டு, மார்ச் மாதம், 19ம் நாளன்று, அவர் நிறுவிய "இயேசுவின் மாசற்ற திருஇருதய குருக்களின் பணிகள் சபைக்கு" திருத்தந்தை “பதினொன்றாம் பயஸ்” (Pope Pius XI) அவர்கள் ஒப்புதல் வழங்கினார். இச்சபை, தற்போது “போர்ச்சுகல்” (Portugal) மற்றும் “ஜனநாயக காங்கோ குடியரசு” (The Democratic Republic of Congo) ஆகிய நாடுகளில் இயங்குகிறது.

Profile

One of twelve children in his family, Manuel entered the diocesan seminary in Tortosa, Spain at age 15. Ordained a priest in the diocese of Tortosa on 9 July 1860. He served at different times as parish priest, catechist, seminary teacher, spiritual director, preacher, mission director, and confessor to three cloistered convents. He dedicated himself to working with labourers, especially the young, and later with seminarians who were struggling just to live while studying. He studied theology at the University of Valencia from 1862 to 1865. He founded the House of Joseph to help foster and support priestly vocations and seminarians; within a few years it was helping hundreds of young men, and its success led to the formation of the Diocesan Laborer Priests of the Sacred Heart of Jesus (Fraternity of Worker Priests) in 1881. Founded the Spanish College of Saint Joseph in Rome, Italy in 1892 which has trained thousands of priests.

Born

1 April 1836 in Tortosa, Tarragona, Spain

Died

25 January 1909 in Tortosa, Spain of natural causes

Beatified

29 March 1987 by Pope John Paul II

Blessed Archangela Girlani

Also known as

Eleanor Girlani

Profile

Drawn to religious life from an early age, Eleanor planned to become a Benedictine nun. However, when she left for the convent her horse refused to move. She took this as a sign, and joined the Carmelites at Parma, Italy in 1478, taking the name Archangela. Prioress at Parma and at Mantua. Had a special devotion to the Holy Trinity, and the gifts of ecstasy, levitation, and miracles.

Born

1460 at Trino, Italy as Eleanor Girlani

Died

25 January 1495 at Mantua, Italy of natural causes

Beatified

1 October 1864 by Pope Pius IX (cultus confirmed)

Saint Praejectus of Clermont

Also known as

Preietto, Preils, Prejectus, Prest, Prie, Priest, Prix, Proietto, Projectus, Pry

Profile

Born to the nobility. Studied under Saint Genesius of Clermont. Priest. Bishop of Clermont, France from 666 to 676. Founded monasteries, hospitals, and churches. Worked with Saint Reol of Rheims, Saint Agilbert of Paris, Saint Amarinus of Clermont, and Saint Ouen of Rouen. Killed by a man named Agritius who held Praejectus responsible for the arrest and execution of Hector, lord of Marseilles (in modern France). Considered a martyr immediately after his death, but his murder does not seem to have been related to his faith.

Born

625 in Auvergne, France

Died

• stabbed to death on 25 January 676 at Volvic, France

• most relics enshrined in Flavigny Abbey, Flavigny-sur-Ozerain, France in 760

• some relics translated to Saint-Prix, France in 1278

Blessed Guardato di Belforte Piceno

Profile

Born to the nobility, a member of the Reguardati family. He was early drawn to life as a religious hermit.

Born

• c.1360 in Visso, Italy

• relics enshrined under the altar of the Madonna in the church of San Eustachius

Died

25 January 1425 in Belforte del Chienti, Italy of natural causes

Beatified

on 8 January 1514 Pope Leo X granted an indulgence to those who visit the chapel with the relics of Blessed Guardato

Saint Auxentius of Epirus

Profile

A furrier in Constantinople by trade. He joined the Turkish navy, but was forced to jump ship and return to Constantinople when he was accused of having been a Muslim who had renounced that faith. There he worked on a small fishing boat until the day he was spotted by some of the sailors from his old ship. He was arrested, and when he insisted that he was a Christian and would remain one, he was executed. Martyr.

Born

1690 at Epirus, Greece

Died

beheaded in 1720 in Constantinople (modern Istanbul, Turkey)

Saint Palaemon of Thebaid

Also known as

Palamon, Palemon

Profile

During the persecutions of Diocletian, he sought refuge in the deserts of Upper Egypt, and became one of the earliest Egyptian desert hermits. Friend and spiritual director of Saint Pachomius of Tabenna. Worked to develop the spiritual lives of other desert hermits by bringing them together; this was part of the foundation of Christian monasticism.

Died

325 at Tabennisi, Egypt

Saint Publius of Zeugma

Profile

Son of a fourth-century senator in Zeugma on the River Euphrates (in modern Turkey). When he came of age, Publius sold his estate and possessions, gave the proceeds to help the poor, and went to live as a hermit. He eventually attracted a number of would-be students and formed then into a community of monks. The diet and living conditions for he and his brother were extremely poor and harsh by choice, but they hated laziness and worked endlessly at their devotions and at charity to others.

Saint Apollo of Heliopolis

Also known as

• Apollo of Hermopol

• Apollo of Thebais

Profile

Hermit for 40 years in the desert around Thebes during which time his reputation for holiness attracted many disciples. At age 80 he founded a community of monks in Hermopol, Egypt, a house that eventually grew to 500, and he served as its first abbot. Noted miracle worker.

Born

early 4th century Egypt

Died

395 of natural causes

Blessed Emilia Fernéndez Rodríguez de Cortés

Profile

Married lay woman in the diocese of Almería, Spain. Martyred in the Spanish Civil War.

Born

13 April 1914 in Tíjola, Almería Spain

Died

25 January 1939 at the Gachas-Colorés prison, Almería Spain

Beatified

25 March 2017 by Pope Francis

Saint Bretannion of Tomi

Profile

Bishop of Tomi, Scythia (modern Constanta, Romania). He opposed Arianism for which he was exiled by Emperor Valens; the people of Tomi forced the emperor to restore him to his see.

Died

380 of natural causes

Saint Maximinus of Antioch

Profile

Member of the imperial guard of Julian the Apostate. When Julian issued orders prohibiting the veneration of the relics of saints, Maximinus and Saint Juventius protested; they were arrested, scourged, and martyred. Saint John Chrysostom wrote their eulogy.

Died

beheaded in 363 at Antioch, Syria

Saint Juventius of Antioch

Profile

Member of the imperial guard of Julian the Apostate. When Julian issued orders prohibiting the veneration of the relics of saints, Juventius and Saint Maximus protested; they were arrested, scourged, and martyred. Saint John Chrysostom wrote their eulogy.

Died

beheaded in 363 at Antioch, Syria

Saint Amarinus of Clermont

Also known as

Marinus

Profile

Benedictine monk. Friend of Saint Praejectus of Clermont. Abbot of a monastery in the archdiocese of Clermont, France. The valley of Saint Amarian in Alsace, France, is named in his honor. Martyr.

Died

676

Saint Agileus of Carthage

Also known as

Agleus, Agilaeus

Profile

Martyr. Saint Augustine preached a sermon in his honour.

Born

African

Died

• c.300 in Carthage in North Africa

• relics later translated to Rome, Italy

Saint Joel of Pulsano

Profile

Spiritual student of Saint John of Matera. Benedictine monk. Helped found and eventual master-general of the Benedictine house of Saint Mary, Pulsano, Italy.

Died

1185 of natural causes

Blessed Michael de Plagis

Profile

Mercedarian monk at the monastery of Messina, Italy.

Died

1619

Saint Artemas of Pozzuoli

Profile

Teenaged martyr.

Died

• martyred at Pozzuoli, Italy

• tradition says he was stabbed to death by his pagan school classmates using their iron pens

Saint Eochod of Galloway 

Also known as

Apostle of the Picts of Galloway, Scotland

Profile

Spiritual student of Saint Columba, and of the twelve chosen by him to evangelize northern Britain.

Saint Racho of Autun

Also known as

Ragnobert of Autun

Profile

First bishop of Autun, France.

Died

660 of natural causes

Saint Donatus the Martyr

Profile

Martyr.

Saint Sabinus the Martyr

Profile

Saint Sabinus! There are actually a few different saints by that name with feast days on January 25th, so could you tell me a bit more about which one you're interested in? Here are some possibilities:

Saint Sabinus of Spoleto: A bishop in early Christianity who resisted the Diocletianic Persecution and was martyred around 303 AD. He is associated with miraculous healings and converting the governor Venustian to Christianity. His feast day is primarily celebrated in Italy. 

Saint Sabinus of Egypt: A Christian martyr believed to have been killed during the Diocletianic Persecution or later. He is sometimes identified as the bishop of Hermopolis but his exact history is unclear. His feast day is celebrated in some Eastern Christian traditions.

Saint Sabinus of Catania: A soldier who served under the Roman emperor Constantine the Great. He became a Christian and was later martyred in Catania, Sicily. His feast day is also celebrated on January 25th.

Saint Agape the Martyr

Profile

There are actually two Saint Agapes commemorated on January 25th:

Saint Agape of Thessalonica: She was a young Christian woman who, along with her sisters Chionia and Irene, refused to renounce their faith during the reign of Emperor Diocletian in the early 4th century. They were all arrested and condemned to death. According to tradition, they were burned alive in a furnace, but miraculously emerged unharmed. They were then beheaded, and their feast day is celebrated on January 25th. 

Saint Agape of Sebaste: She was one of ten Christian soldiers in the Roman army who were martyred in Sebaste, Armenia, around the year 311 AD. They were accused of refusing to offer sacrifices to the pagan gods, and were condemned to be burned alive on a frozen lake. According to tradition, their bodies were miraculously preserved from the flames, and they were eventually beheaded. Their feast day is also celebrated on January 25th.