தினசரி புனிதர்கள் தகவல்

29 June 2021

இன்றைய புனிதர்கள் ஜூன் 29

Saint Paul the Apostle

புனிதர் பவுல் ✠

(St. Paul)

வேற்று இனத்தவரின் திருத்தூதர்:

(Apostle of the Gentiles)

பிறப்பு: கி.பி 5

டார்சஸ், சிசிலியா, ரோம பேரரசு

(Tarsus, Cilicia, Roman Empire)

இறப்பு: கி.பி 67 (வயது 62)

ரோம், ரோம பேரரசு

(Rome, Roman Empire)

ஏற்கும் சமயம்: எல்லா கிறிஸ்தவ பிரிவுகளும்

முக்கிய திருத்தலங்கள்: மதிலுக்கு வெளியான பவுல் பசிலிக்கா ரோம்

நினைவுத் திருவிழா: ஜூன் 29

பாதுகாவல்:

மறைப்பணிகள் (Missions), இறையியலாளர்கள் (Theologians),

வேற்று இன கிறிஸ்தவர்கள் (Gentile Christians)

கிறிஸ்து இறந்து, உயிர்த்து, விண்ணகம் சென்றபின், புனிதர் இராயப்பர் (St. Peter) தலைமையில் திருச்சபை நிறுவப்பட்டு பன்னிரண்டு அப்போஸ்தலர்களும், மற்ற திருதூதர்களும் உலகின் பல்வேறு நாடுகளுக்கு சென்று கிறிஸ்துவை பற்றி எடுத்து கூறினர். அதிலும் மிகவும் முக்கியமான பணியை செய்தவர்களில் ஒருவர்தான் பவுல். தமிழில் “லூத்தரன் திருச்சபை” (Lutharan Church) மக்கள் இவரை பவுல் என்றும், கத்தோலிக்க திருச்சபை (Catholic Church) மக்கள் சின்னப்பர் என்றும் அழைப்பார்கள்.

புனிதர் பவுல் தன்னுடய வாழ் நாள் முழுவதும் புனித வாழ்க்கை வாழ்ந்தவர். தூய ஆவியின் கனிளை கொண்டவர். இயேசு கிறிஸ்து உலகின் மீது மண்டிக்கிடக்கும் பேரிருளை நீக்கிட தனது பல்கதிர்களை பரப்பி, உலகில் உள்ளோர் வியந்து போற்ற ஒளிய செய்து, அதில் மக்களை நல்வழியில் கொண்டு செல்ல இறைவன் கண்டதுதான் பவுல் அடிகளார்.

புனிதர் பவுல் ஒரு கிறிஸ்தவ புனிதராவார். இவரது இயற் பெயர் சவுல் (Saul) என்பதாகும். இவர் கி.பி. 5ம் ஆண்டு முதல், 67ம் ஆண்டு வரை வாழ்ந்தார். சிசிலியாவின் “டார்சஸ்” (Tarsus) பட்டினத்தைச் சேர்ந்த ரோம குடிமகனாவார். இவர் யூத மதத்தை பின்பற்றி வாழ்ந்தார். இவர் ஆரம்பத்தில், அக்காலத்தில் கிறிஸ்தவ மக்களைத் தேடி அழிக்கும் குழுவின் தலைவராகப் பணியாற்றினார். “டமாஸ்கசில்” (Damascus) கிறிஸ்தவர் பலர் இருப்பதாக அறிந்து அவர்களைக் கைது செய்து எருசலேமுக்கு கொண்டு வருவதற்கான ஆணையைப் பெற்றுக்கொண்டு “டமாஸ்கஸ்” செல்லும் வழியில் உயிர்த்த இயேசு ஒளி வடிவில் அவர் முன் தோன்றினார்.

பவுலாகிய சவுல் மனம் திரும்புதல்:

பின்னர் பவுல் இயேசுவை விசுவாசித்து மனம் மாறினார். இயேசுவை ஏற்ற பின்னர் மறை பரப்பும் பணியில் தீவிரமாக ஈடுபட்டார். பவுல் ஆரம்பகால கிறிஸ்தவ மறை பரப்பாளர்களில் மிகவும் பிரபலமானவர் ஆவார். கிறிஸ்து எல்லோருக்கும் பொதுவானவர்; யூதருக்கு மட்டும் உரியவரல்ல என்ற கருத்தை வலியுறுத்தினார். எனவே இவர் பிற இனத்தவரின் அப்போஸ்தலர் என அழைக்கப்படுகிறார்.

மன மாற்றத்துக்கு முன்:

புனிதர் பவுல் தன்னைப் பற்றி விவிலியத்தில் எழுதியுள்ளபடி, அவர் சிசிலியா நாட்டின் “டார்சஸ்” (Tarsus) பட்டணத்தில் பிறந்தார். அவரது தந்தை ஒரு ரோம குடிமகனாவார். அவரது குடும்பம் மிகவும் செல்வந்தக் குடும்பமாகும். இஸ்ரயேலின் பெஞ்சமின் கோத்திரத்தை சேர்ந்த ஒரு பரிசேயராவார். இளமையில் யூத மத சட்டங்களை கற்று தேர்ந்தார்.

அப்போது கிறிஸ்தவம் பரவத் தொடங்கிய காலமாகும். பல கிறிஸ்தவர் தமது நம்பிக்கை காரணமாகக் கொலை செய்யப்பட்டனர். பவுல் கிறிஸ்தவரை அழிக்க திடம் கொண்டு ஆட்சியாளரிடம் அதற்கான ஆணையைப் பெற்றுக்கொண்டு கிறிஸ்தவரைத் துன்புறுத்தினார். கிறிஸ்தவர் இவரது பெயரைக் கேட்டாலே அஞ்சினார்கள். இவ்வாறு செய்து கொண்டிருக்கும்போது “டமாஸ்கசில்” கிறிஸ்தவர்கள் இருப்பதாக கேள்விப்பட்டார். அங்கிருக்கும் கிறிஸ்தவரை கைது செய்து எருசலேம் நகருக்கு அழைத்து வருவதற்காக “டமாஸ்கஸ்” புறப்பட்டார். கிறிஸ்தவர்களை கைது செய்ய “டமாஸ்கஸ்” போகும் வழியில் திடீரென்று அவரது கண்பார்வை மங்கிப் போனது. குதிரையில் இருந்து விழுந்த அவருக்கு ஒர் குரல் கேட்டது. திடீரென வானத்திலிருந்து ஒரு ஒளி அவரைச் சுற்றிப் பிரகாசித்தது.

"சவுலே, சவுலே, சவுலே ஏன் என்னை துன்புறுத்துகிறாய்?"

சவுல் "ஆண்டவரே நீர் யார்?”

“நீ துன்பப்படுத்துகிற இயேசு நானே” என்று குரல் கேட்டது.

கண் பார்வை பறிபோதல்:

“ஆண்டவரே, நீர் யார்” என்று சவுல் கேட்க, அதற்கு, “நீ முள்ளில் உதைக்கிறது உனக்குக் கடினமாம்” என்றார். சவுல் நடுங்கித் திகைத்து, “ஆண்டவரே, நான் என்ன செய்யச் சித்தமாயிருக்கிறீர்” என்றார். அதற்கு, “நீ எழுந்து பட்டணத்துக்குள்ளே போ, நீ செய்யவேண்டியது அங்கே உனக்குச் சொல்லப்படும்” என்றார். அவரோடு பிரயாணம் செய்த மனிதர்கள் குரலைக் கேட்டும் ஒருவரையும் காணாமல் பிரமித்து நின்றார்கள். சவுல் தரையிலிருந்து எழுந்து, தன் கண்களைத் திறந்தபோது பார்வையற்று இருந்தார். கூட இருந்தவர்கள் சவுலை கை தாங்கலாக, “டமாஸ்கஸ்” அழைத்துக்கொண்டு போனார்கள்.

“அனனியாஸ்” (Ananias of Damascus) மூலம் பார்வை பெறுதல் :

சவுல் மூன்று நாள் பார்வை இல்லாதவராய்ப் புசியாமலும் குடியாமலும் இருந்தார். பின்பு கர்த்தர் “அனனியாஸ்” என்பவரை சவுலிடம் அனுப்பினார். அப்பொழுது “அனனியாஸ்” போய், சவுல் இருந்த வீட்டுக்குள் பிரவேசித்து, அவர்மேல் கையை வைத்து, “சகோதரனாகிய சவுலே, நீ வந்த வழியிலே உனக்குத் தரிசனமான இயேசுவாகிய கர்த்தர், நீ பார்வையடையும்படிக்கும் பரிசுத்த ஆவியினாலே நிரப்பப்படும்படிக்கும் என்னை அனுப்பினார்” என்றான். உடனே அவர் கண்களிலிருந்து மீன் செதில்கள் போன்றவைகள் விழுந்தது. அவர் பார்வை திரும்பியது.

ஞானஸ்நானம் பெறுதல்:

எழுந்திருந்து, ஞானஸ்நானம் பெற்றார். பின்பு உணவுண்டு பலப்பட்டார். சவுல் “டமாஸ்கஸி’லுள்ள” சீடருடனே சிலநாள் இருந்து, தாமதமின்றி, கிறிஸ்து தேவனுடைய குமாரனென்று ஆலயங்களிலே பிரசங்கித்தார். கேட்டவர்களெல்லாரும் ஆச்சரியப்பட்டு, “எருசலேமில் இந்த நாமத்தைத் தொழுது கொள்ளுகிறவர்களை நாசமாக்கி, இங்கேயும் அப்படிப்பட்டவர்களைக் கட்டிப் பிரதான ஆசாரியர்களிடம் கொண்டுபோகும்படி வந்தவன் இவனல்லவா” என்றார்கள்.

திருவிவிலியத்தில் இவரது பங்கு:

புதிய ஏற்பாட்டில் உள்ள 27 புத்தங்களில் 14 படைப்புக்கள் இவர் எழுதியது என கூறப்படுகிறது. பவுலின் எழுத்துக்களில், கிறிஸ்துவின் தன்மை இருப்பது, கிறிஸ்தவ ஆவிக்குரிய தன்மையை விவரிப்பது பற்றிய முதல் எழுத்து பதிவுகளை அவர் அளிக்கிறார். மத்தேயு மற்றும் யோவானுடைய சுவிசேஷங்களுக்குப் பிறகு புதிய ஏற்பாட்டின் மிகவும் செல்வாக்குமிக்க புத்தகங்களாக அவரது எழுத்துக்கள் விவரிக்கப்பட்டு காணப்படுகின்றன.

திருச்சபைகளுக்கு எழுதிய நூல்களின் தொகுப்புகள்:

★ ரோமர்

★ 1 கொரிந்தியர்

★ 2 கொரிந்தியர்

★ கலாத்தியர்

★ எபேசியர்

★ பிலிப்பியர்

★ கொலோசெயர்

★ 1 தெசலோனிக்கேயர்

★ 2 தெசலோனிக்கேயர்

★ 1 தீமோத்தேயு

★ 2 தீமோத்தேயு

★ தீத்து

★ பிலேமோன்

பவுல் தனது நூல்களில் முதலாவதாக கிறிஸ்துவின் வாழ்த்துதல்களை முன்னுரையாகவும், முடிவுரையில் நன்றி கூறுதல் மற்றும் இறுதி வாழ்த்துதல்களையும் எழுதுவது வழக்கமாக கொண்டு இருந்தார்.

கடைசி நாட்கள்:

கைது:

பவுல் எருசலேமில் இருந்தபோது, யூதரல்லாதோரை தேவலயத்துக்குள் கூட்டிவந்ததாக பொய்யுரைத்து யூதர்கள் கூட்டமாய் ஓடிவந்து, பவுலைப் பிடித்து, அவரைத் தேவாலயத்திற்குப் புறம்பே இழுத்துக்கொண்டு போனர்கள். அவர்கள் அவரைக் கொலை செய்ய எத்தனித்தனர். எருசலேம் முழுவதும் கலக்கமாயிருக்கிறது என்று போர்ச் சேவகரின் சேனாபதிக்குச் செய்திவந்தது. உடனே அவன் போர்ச் சேவகரையும் அவர்களுடைய அதிபதிகளையும் கூட்டிக்கொண்டு, அவர்களிடத்திற்கு ஓடிவந்தான். சேனாபதியையும் போர்ச்சேவகரையும் மக்கள் கூட்டம் கண்டபோது பவுலை அடிக்கிறதை நிறுத்தினார்கள். சேனாபதி அருகேவந்து பவுலைப் பிடித்து, இரண்டு சங்கிலிகளினாலே கட்டும்படி சொல்லி: இவன் யார் என்றும், என்ன செய்தான் என்றும் விசாரித்தான். அதற்கு ஜனங்கள் பலவிதமாய்ச் சத்தமிட்டார்கள் சந்தடியினாலே உண்மையை அவன் அறியக்கூடாமல், அவனைக் கோட்டைக்குள்ளே கொண்டுபோகும்படி கட்டளையிட்டான். அவன் படிகள்மேல் ஏறினபோது ஜனக்கூட்டம் திரண்டு பின்சென்று, இவனை அகற்றும் என்று உக்கிரமாய்க் கூப்பிட்டபடியினாலே, போர்ச்சேவகர் பவுலைத் தூக்கிக்கொண்டு போக வேண்டியதாயிருந்தது.

கொலைச் சதி:

அவர்கள் பவுலைக்; கோட்டைக்குள்ளே கொண்டுபோகிற சமயத்தில், பவுல் சேனாபதியிடம் தான் மக்களுடன் பேசும்படி அனுமதியை பெற்று கோட்டை படிகள் மேலிருந்தவாறு மக்களுக்கு இயேசுவைப் போதித்தார். இதனால் மேலும் கோபமடைந்த கூட்டம் மேலும் உக்கிரமாய் பவுலை கொலை செய்யும்படி கூக்குரலிட்டனர். பின்னர் நடந்த விசாரனைகளில் பவுலை குற்றப்படுத்த முடியாமல் போகவே, யூதர் விசாரணையின் போது கொலை செய்யச் சதி செய்தனர். இதை அறிந்த சேனாதிபதி பவுலை மிகுந்த காவலுக்கு மத்தியில் செசரியா பட்டணத்திற்குத் தேசாதிபதியாகிய பேலிக்ஸினிடத்தில் அனுப்பினான்.

சிறைவாசம்:

செசரியா பட்டணத்தில் நடந்த விசாரனைகளிலும் பவுல் வெற்றிகொண்டார். எனினும் அவர் விடுதலைக்காகக் கொடுக்க வேண்டிய பணத்தைச் செலுத்தாத காரணத்தினால் தேசாதிபதியாகிய பேலிக்ஸ் பவுலை இரண்டு வருடம் சிறையிலிட்டார். இதற்குள் புதிய தேசாதிபதியாக பொர்க்கியுபெஸ்து என்பவன் வந்து யூதரை சந்தோசப்படுத்தும் நோக்கில் பவுலின் சிறைக் காலத்தை நீடித்தான்.

மீள்விசாரனை:

புதிய தேசாதிபதியாகிய பேலிக்சை அனுகிய யூதர் வழியில் பவுலை கொலைச் செய்யும் உள்நோக்கத்துடன் விசாரணையின் பொருட்டு பவுலை எருசலேமுக்கு அனுப்பும் படி கேட்டனர். ஆனால் பவுல் தேசாதிபதியாகிய பேலிக்சிடம் உரோமில் அரசன் முன்பாக தனது விசாரணை நடத்தும் படி உத்தரவைப் பெற்று எருசலேம் செல்வதைத் தவிர்த்தார். செசரியா பட்டணத்திலிருந்து உரோம் நகர் வரை பவுலை ஒரு கப்பலில் கொண்டுவரத் தீர்மானிக்கப்பட்டது. ஆனால் கப்பல் வழியில் புயலை எதிர்கொண்டு பல நாட்களாகக் கடலிலிருந்தது. பின்பு உரோமை வந்தடைந்த பவுல் தனக்காக வாடகைக்கு வாங்கியிருந்த வீட்டிலே இரண்டு வருடம் முழுவதும் தங்கி, தன்னிடத்தில் வந்த யாவரையும் ஏற்றுக்கொண்டு, தேவனுடைய ராஜ்யத்தைக் குறித்துப் பிரசங்கித்து, கர்த்தராகிய இயேசு கிறிஸ்துவைப்பற்றிய விசேஷங்களை உபதேசித்துக்கொண்டிருந்தார். தேசாதிபதியாகிய பேலிக்ஸ் பவுல் மீது பற்று கொண்டவராகக் காணப்பட்டமையாலும், உரோம் நகரில் யூத மதத்தினர் பெரும்பான்மையாக இல்லாத காரணத்தினாலும் பவுல் மீதான வழக்கை யூதர் கைவிட்டனர்.

மரணம்:

பவுலின் மரணம் பற்றிய தகவல் விவிலியத்தில் காணப்படவில்லை. எனினும் அவர் ரோமில் வேத சாட்சியாக மரித்தார் என்பது மரபு. கி.பி 69ம் ஆண்டு நீரோ மன்னன் ஆட்சி காலத்தில் மரண தண்டனை வழங்கப்பட்டது. மரண தண்டனை ரோமானியர்கள் சிலுவை மரணத்தை பழித்தலுக்குரிய மரணம் என்று எண்ணியதால், பவுலுக்கு ரோமானியர்கள் அவரது தலையை வெட்டி கொலை செய்தனர்.

புனித பவுல்:

இறைவன் மட்டுமே வீழ்ச்சியுற்ற மனிதனை மீட்க இயலும். மனிதனின் முயற்சி எத்தகையதாக இருந்தாலும், சட்டங்களை மிகக் கண்ணுங்கருத்துமாக கடைபிடித்தாலும் பாவத்தினின்றும், அலகையினின்றும், சாவினின்றும் விடுதலை அடைய மனிதன் தன்னை முழுவதும் இயேசுவின் அருள் ஆற்றலுக்கு ஒப்படைத்தாக வேண்டும் என்ற அசையாத நம்பிக்கை இவரிடம் வேரூன்றியிருந்தது.

தமஸ்கு நகருக்கருகே பவுல் கண்ட காட்சியில் உயிர்த்த இயேசுவுடன் கலந்துரையாடியது, அவரது வாழ்வில் ஒரு பெரும் மாற்றத்தை ஏற்படுத்தியது. இதனால் வரலாறு காணாத அளவுக்கு, அவர் கிறிஸ்துவுக்காக உழைத்து, உயிர்த்த கிறிஸ்துவின் திருத்தூதர் ஆனார். பலவிதமான எதிர்ப்புகள், அவமானங்கள், சாட்டையடிகள், கல்லடிகள், ஒடுக்கப்பட்ட நிலை, சிறைவாசம் இவை போன்ற இன்னும் பல கொடுமைகள் இவரை மேலும் மேலும் திருச்சபையின் அசையாத தூணாக்கியது. இவருடைய கடிதங்களில் காணப்படும் சில அரிய தொடர்கள், கிறிஸ்துவின்மீது இவர் கொண்டிருந்த பற்றுறுதியை காட்டுகின்றது. இவர் எழுதிய திருமுகங்களில் "கிறிஸ்துவில்" என்ற சொல் ஏறக்குறைய 50 முறை வருகின்றது. இது அவரின் ஆன்மீகத்தையும், அப்போஸ்தலிக்க வாழ்வையும், வேத கலாபனையையும், பணிவாழ்வையும் வெளிப்படையாக காட்டுகின்றது. "எல்லோர்க்கும் எல்லாம் ஆனேன்" என்று இவர் குறிப்பிடுவது, நற்செய்திக்கு எவ்வித ஊறும் விளைவிக்காமல் எவரிடமும் கனிவுடனும், பாசத்துடனும் நடந்து, நான் கிறிஸ்துவை மாதிரியாக தேர்ந்துகொண்டதுபோல, என்னையும் உங்கல் மாதிரியாக எடுத்துகொள்ளுங்கள் என்று குறிப்பிடுகின்றார்.

Also known as

• Apostle Paul

• Apostle to the Gentiles

• Paul of Tarsus

• Saul of Tarsus

Memorials

• 25 January (celebration of his conversion)

• 16 February (Saint Paul Shipwrecked)

• 29 June (celebration of Saint Peter and Saint Paul as co-founders of the Church)

• 18 November (feast of the dedication of the Basilicas of Peter and Paul)

Profile

Jewish Talmudic student. Pharisee. Tent-maker by trade. Saul the Jew hated and persecuted Christians as heretical, even assisting at the stoning of Saint Stephen the Martyr. On his way to Damascus, Syria, to arrest another group of faithful, he was knocked to the ground, struck blind by a heavenly light, and given the message that in persecuting Christians, he was persecuting Christ. The experience had a profound spiritual effect on him, causing his conversion to Christianity. He was baptized, changed his name to Paul to reflect his new persona, and began travelling, preaching and teaching. His letters to the churches he help found form a large percentage of the New Testament. Knew and worked with many of the earliest saints and fathers of the Church. Martyr.

Born

c.3 at Tarsus, Cilicia (modern Turkey) as Saul

Died

beheaded c.65 at Rome, Italy

Patronage

• against hailstorms

• against snake bites

• against snakes

• Catholic Action

• Cursillo movement

• lay people

• authors, writers

• evangelists

• journalists, reporters

• missionary bishops

• musicians

• newspaper editorial staff

• public relations personnel and work

• publishers

• rope braiders and makers

• saddle makers; saddlers

• tent makers

• Malta

• Bath Abbey, England

• 16 dioceses

• 28 cities

Saint Peter the Apostle

புனித பேதுரு

† இன்றைய புனிதர் †

(ஜூன் 29)

✠ புனிதர் பேதுரு ✠

(St. Peter)

திருத்தூதர், கத்தோலிக்க திருச்சபையின் முதல் திருத்தந்தை, மதத்தலைவர், மறைசாட்சி:

(Apostle, First Pope of Catholic Church, Patriarch, and Martyr)

பிறப்பு: கி. பி. 1

பெத்சாய்தா, கௌலனிடிஸ், சிரியா, ரோம பேரரசு

(Bethsaida, Gaulanitis, Syria, Roman Empire)

இறப்பு: கி.பி. 64 மற்றும் 68 ஆகிய வருடங்களுக்கு இடையில்

கிளமன்டைன் சிற்றாலயம், வாட்டிகன் குன்று, ரோம், இத்தாலியா, ரோம பேரரசு

(Clementine Chapel, Vatican Hill, Rome, Italia, Roman Empire)

ஏற்கும் சமயம்:

அனைத்து கிறிஸ்தவ பிரிவுகள் மற்றும் இஸ்லாம்

(All Christian denominations that venerate Saints, Islam)

முக்கிய திருத்தலங்கள்:

புனித பேதுரு பேராலயம், வாட்டிக்கன் நகர்

(St. Peter’s Basilica, Vatican)

நினைவுத் திருவிழா: ஜூன் 29

பாதுகாவல்:

ரொட்டி சுடுபவர் (Bakers); பாலம் கட்டும் தொழிலாளி (Bridge Builders); மாமிசம் விற்பவர்கள் (Butchers); மீனவர்கள் (Fishermen); அறுவடை செய்பவர்கள் (Harvesters); புதிய காலணிகள் தயாரிப்பவர்கள் (Cordwainers); கடிகாரம் உற்பத்தியாளர்கள் (Horologists); பூட்டு தொழிலாளிகள் (Locksmiths); காலணிகள் செய்யும் தொழிலாளி (Cobblers); வலை தயாரிப்பாளர்கள் (Net makers); (Shipwrights); எழுதுபொருட்கள் வியாபாரி (Stationers); மூளைக்கோளாறு (Frenzy); கால் பிரச்சினைகள் (Foot problems); ஜூரம் (Fever); நீண்ட ஆயுள் (Longevity);

புனிதர் பேதுரு அல்லது புனிதர் இராயப்பர் (Saint Peter), இயேசு கிறிஸ்து ஏற்படுத்திய பன்னிரு திருத்தூதர்களுள் (Twelve Apostles of Jesus Christ) தலைமையானவர் ஆவார். இவரது இயற்பெயர் சீமோன் (Simon) ஆகும். இவரைத் தம் சீடராக அழைத்த இயேசு "பேதுரு" என்னும் சிறப்புப் பெயரை அவருக்கு அளித்தார். இப்பெயரின் தமிழ் வடிவம் இராயப்பர் என்பதாகும்.

பேதுரு கலிலேயாவைச் சேர்ந்த மீனவர் ஆவார். இயேசு இவரைத் தம் சீடராகத் தெரிந்து கொண்டார். இவர் கத்தோலிக்கத் திருச்சபையின் முதல் திருத்தந்தையாகக் கருதப்படுகிறார்.

கிறிஸ்தவ பாரம்பரியபடி, பேரரசன் “நீரோ அகஸ்டஸ் சீசர்” (Nero Augustus Caesar) ஆட்சிக் காலத்தில், இவர் ரோம் நகரில் சிலுவையில் அறையப்பட்டு கொலை செய்யப்பட்டார். இயேசு கிறிஸ்து சிலுவையில் அறையுண்டதைப் போன்றே தாமும் சிலுவையில் அறையப்பட தகுதியற்றவர் என எண்ணியதால், தம்மை தலைகீழாக சிலுவையில் அறையுமாறு இவரே வேண்டிக்கொண்டதாக கிறிஸ்தவ பாரம்பரியம் கூறுகிறது.

தூய பேதுருவின் கல்லறை உள்ளதாகக் கருதப்படும் வத்திக்கான் நகரத்தில் கத்தோலிக்க திருச்சபையின் முக்கியமான வழிபாட்டிடங்களுள் ஒன்றாகிய புனித பேதுரு பெருங்கோவில் அமைந்துள்ளது.

புதிய ஏற்பாட்டு நூல்களில் பேதுரு :

பேதுருவின் வாழ்க்கைக் குறிப்புகள் சில புதிய ஏற்பாட்டு நூல்களாகிய நற்செய்திகளிலும் (Canonical Gospels), திருத்தூதர் பணி நூலிலும் (Acts of the Apostles) உள்ளன. இயேசுவின் பணிக்காலத்தில் அவர் தம் சீடராக அழைத்துக்கொண்ட பன்னிரு திருத்தூதர்களுள் முதலிடம் பெறுபவர் பேதுரு. மீன் பிடித்தல் தொழிலைச் செய்துவந்த பேதுருவை ஒருநாள் இயேசு கலிலேயக் கடலருகில் கண்டார். இயேசு அவரை நோக்கித் தம் சீடராகுமாறு கேட்டார். பேதுருவும் இயேசுவைப் பின் தொடர்ந்தார். பேதுருவின் இயற்பெயர் சீமோன்; அவர்தம் தந்தை பெயர் “ஜான் அல்லது ஜோனா” (John or Jonah) ஆகும். எனவே அவர் "ஜோனாவின் மகன் சீமோன்" என்று அழைக்கப்பட்டார். ஆனால் இயேசு அவருக்கு ஒரு புதிய பெயரைக் கொடுத்தார். விவிலியத்தில் இவ்வாறு புதிய பெயர் கொடுக்கும்போது அப்பெயரைப் பெறும் மனிதர் ஒரு சிறப்புப் பணிக்கு அழைக்கப்படுவதை அப்பெயர் குறிப்பது வழக்கம். இயேசு சீமோனுக்குப் பேதுரு என்னும் பெயரைக் கொடுத்ததும் தனிப்பொருள் கொண்ட நிகழ்வுதான்.

பேதுரு என்னும் சொல் “அரமேய” (Aramaic) மொழியில் "கேபா" (Kepha) என வரும். அதன் பொருள் "பாறை" ஆகும். பேதுரு என்பது அதன் கிரேக்க வடிவம். இலத்தீனில் "Petra" என்றால் பாறை. அதைத் தழுவியே சீமோனுக்கு "Petrus" (ஆங்கிலத்தில் “பீட்டர்” Peter) எனும் பெயர் வந்தது.

பேதுருவை இயேசு "பாறை" என்று அழைத்ததற்கான விளக்கத்தை மத்தேயு நற்செய்தி குறிப்பிடுகிறது.

மத்தேயு 16:13-19

இயேசு, பிலிப்புச் செசரியா பகுதிக்குச் சென்றார். அவர் தம் சீடரை நோக்கி, "மானிடமகன் யாரென்று மக்கள் சொல்கிறார்கள்?" என்று கேட்டார். அதற்கு அவர்கள், "சிலர் திருமுழுக்கு யோவான் எனவும் வேறு சிலர் எலியா எனவும் மற்றும் சிலர் எரேமியா அல்லது பிற இறைவாக்கினருள் ஒருவர் என்றும் சொல்கின்றனர்" என்றார்கள். "ஆனால் நீங்கள், நான் யார் எனச் சொல்கிறீர்கள்?" என்று அவர் கேட்டார்.

சீமோன் பேதுரு மறுமொழியாக, "நீர் மெசியா, வாழும் கடவுளின் மகன்" என்று உரைத்தார். அதற்கு இயேசு, "யோனாவின் மகனான சீமோனே, நீ பேறு பெற்றவன். ஏனெனில் எந்த மனிதரும் இதை உனக்கு வெளிப்படுத்தவில்லை; மாறாக விண்ணகத்திலுள்ள என் தந்தையே வெளிப்படுத்தியுள்ளார். எனவே நான் உனக்குக் கூறுகிறேன்; உன் பெயர் பேதுரு; இந்தப் பாறையின்மேல் என் திருச்சபையைக் கட்டுவேன். பாதாளத்தின் வாயில்கள் அதன்மேல் வெற்றி கொள்ளா. விண்ணரசின் திறவுகோல்களை நான் உன்னிடம் தருவேன். மண்ணுலகில் நீ தடைசெய்வது விண்ணுலகிலும் தடைசெய்யப்படும். மண்ணுலகில் நீ அனுமதிப்பது விண்ணுலகிலும் அனுமதிக்கப்படும்" என்றார்.

பேதுருவின் குடும்பம் :

பேதுருவின் குடும்பம் பற்றிய சில தகவல்கள் நற்செய்திகளில் உள்ளன. அவர் கப்பர்நாகும் என்னும் ஊரில் வாழ்ந்து வந்தார் என்றும், திருமணமானவர் என்றும் அவருடைய மாமியார் காய்ச்சலாய் இருந்தபோது இயேசு அவருடைய வீட்டுக்குச் சென்று அப்பெண்மணிக்கு நலமளித்தார் என்றும் நற்செய்திகள் குறிப்பிடுகின்றன.

மாற்கு 1:29-31

பின்பு அவர்கள் தொழுகைக் கூடத்தை விட்டு வெளியே வந்து யாக்கோபு, யோவானுடன் சீமோன், அந்திரேயா ஆகியோரின் வீட்டிற்குள் சென்றார்கள். சீமோனுடைய மாமியார் காய்ச்சலாய்க் கிடந்தார். உடனே அவர்கள் அதைப் பற்றி இயேசுவிடம் சொன்னார்கள்.

இயேசு அவரருகில் சென்று கையைப் பிடித்து அவரைத் தூக்கினார். காய்ச்சல் அவரை விட்டு நீங்கிற்று. அவர் அவர்களுக்குப் பணிவிடை செய்தார்.

பேதுருவின் பெயர் பற்றிய குறிப்பு:

பேதுருவின் இயற்பெயர் எபிரேயத்தில் சீமோன் என்பதாகும். அது கிரேக்கத்தில் Σιμων என்று எழுதப்பட்டது. புதிய ஏற்பாட்டில் இரு இடங்களில் அப்பெயர் "சிமியோன்" (Συμεων) என்னும் வடிவத்தில் வருகிறது (காண்க: திருத்தூதர் பணிகள் 15:14; 2 பேதுரு 1:1).

இயேசு பேதுருவுக்குக் கொடுத்த சிறப்புப் பெயர் "பாறை" அல்லது "கல்" என்னும் பொருள்கொண்ட அரமேயச் சொல்லாகிய "கேபா" (பண்டைக் கிரேக்கம்: Kephas) என்பதாகும். பேதுரு "கேபா" என்று ஒன்பது முறை புதிய ஏற்பாட்டு நூல்களில் அழைக்கப்படுகிறார். யோவான் நற்செய்தி ஒருமுறையும் தூய பவுல் எழுதிய திருமுகங்கள் எட்டு முறையும் பேதுருவை "கேபா" என்று அழைக்கின்றன.

"கேபா" என்னும் அரமேயச் சொல் கிரேக்கத்தில் “Petros” என்று பெயர்க்கப்பட்டது. அதிலிருந்து தமிழ் "பேதுரு" என்னும் வடிவம் பிறந்தது. பேதுரு என்னும் பெயர் நற்செய்தி நூல்களிலும் திருத்தூதர் பணிகள் நூலிலும் 150 தடவைக்கு மேலாக வருகிறது. "சீமோன் பேதுரு" என்னும் இரட்டைப் பெயர் பெரும்பாலும் யோவான் நற்செய்தியில் சுமார் 20 தடவை வருகிறது.

கிரேக்க மொழி பேசிய கிறிஸ்தவர் நடுவே "பேதுரு" என்னும் சொல் (பாறை, கல்) எளிதில் பொருள் விளங்கும் பெயராக விளங்கியிருக்கும்.

பேதுரு முதல் திருத்தந்தை என்பது பற்றிய கருத்துகள் :

இயேசுவின் திருத்தூதராகிய பேதுரு முதல் "திருத்தந்தை" (Pope) என்று கத்தோலிக்க திருச்சபை அறிக்கையிடுகிறது. அதற்கு, கீழ்வரும் காரணங்கள் காட்டப்படுகின்றன :

✯ இயேசு தம் நெருங்கிய சீடர்களாகத் தெரிந்துகொண்ட "திருத்தூதர்கள்" (Apostles) பன்னிருவரில் முதன்மை இடம் பேதுருவுக்கு அளிக்கப்பட்டது;

✯ இயேசு பேதுருவுக்கு அளித்த சிறப்புப் பணி;

✯ பன்னிரு திருத்தூதர் குழுவில் பேதுரு ஆற்றிய தனிப்பட்ட பணி.

பேதுரு வகிக்கும் சிறப்பிடத்தைக் கீழ்வருமாறு விளக்கலாம். :

✯ இயேசு தம்மைப் பின்செல்லும்படி முதல்முதலாக அழைத்தது பேதுருவைத்தான் (காண்க: மத்தேயு 4:18-19).

✯ இயேசு திருத்தூதர்களிடம் கேள்விகள் கேட்ட போதெல்லாம் அவர்கள் பெயரால் பதில் கூறுபவர் பேதுருவே (காண்க: மாற்கு 8:29; மத்தேயு 18:21; லூக்கா 12:41; யோவான் 6:67-69).

✯ லூக்கா மற்றும் பவுல் தரும் தகவல்படி, உயிர்த்தெழுந்த இயேசுவை முதன்முறையாகச் சந்தித்தவர் பேதுருவே (காண்க: லூக்கா 24:34; 1 கொரிந்தியர் 15:5). மத்தேயு, யோவான், மாற்கு நற்செய்திகளின்படி, மகதலா மரியா உயிர்த்தெழுந்த இயேசுவை முதலில் காண்கிறார். ஆனால் அங்குகூட, "நீங்கள் புறப்பட்டுச் செல்லுங்கள், பேதுருவிடமும் மற்றச் சீடரிடமும், 'உங்களுக்கு முன்பாக அவர் கலிலேயாவுக்குப் போய்க் கொண்டிருக்கிறார்; அவர் உங்களுக்குச் சொன்னது போலவே அவரை அங்கே காண்பீர்கள்' எனச் சொல்லுங்கள்" என்று இயேசு கூறுகிறார் (மாற்கு 16:7).

✯ எல்லா நற்செய்தி நூல்களிலும் அதிக முறை பெயர்சொல்லிக் குறிப்பிடப்படும் திருத்தூதர் பேதுரு’தான்.

✯ இயேசு பேதுருவிடம்’தான் பிற திருத்தூதர்களை விட அதிக பொறுப்பு ஒப்படைக்கிறார்.

✯ பன்னிரு திருத்தூதர்களின் பெயர்கள் அடங்கிய பட்டியல் தரப்படும் இடங்களில் எல்லாம் நற்செய்தி நூல்கள் பேதுருவைத்’தான் முதன்முதலாகக் குறிப்பிடுகின்றன (காண்க: மாற்கு 3:16-19; மத்தேயு 10:1-4; லூக்கா 6:12-16

✯ பண்டைய இஸ்ரயேல் நாட்டில் முதல் மகன், முதலில் வருபவர், பெயர்ப்பட்டியலில் முதலில் இருப்பவர் என்னும்போது அவருக்குச் சிறப்பிடம், தனிப் பணி உண்டு என்று பொருளாகும். பேதுரு எருசலேம் கிறிஸ்தவ சபையில் மிக முக்கியமான ஒருவராக இருந்தார் என்பதைக் குறிக்க, தூய பவுல் பேதுருவை அச்சபையின் "தூண்" என்று அழைக்கின்றார். (காண்க: கலாத்தியர் 2:9).

புனித பேதுரு:

சீமோன் என்கிற இவருடைய பெயரை நம் ஆண்டவர் மாற்றி "பாறை" என்னும் பொருள் தரும் பேதுரு என்னும் பெயரை சூட்டினார். தமது வாழ்வின் முக்கியமான கட்டங்களிலும் பல புதுமைகள் செய்யும்போதும் ஆண்டவர் இவரை தம் அருகில் வைத்திருந்தார். அச்சத்தினால் நம் ஆண்டவரை மறுதலித்த பாவத்திற்காக பேதுரு இறுதி மட்டும் மனம் கசிந்து அழுதார். நம் ஆண்டவர் உயிர்தெழுந்த பின் காட்சி கொடுத்த பொழுது "என்னை அன்பு செய்கிறாயா?" என்று மும்முறை கேள்வி கேட்டது குறிப்பிடத்தக்கது. இவ்வாறு மும்முறை மறுதலித்ததற்காக மும்முறை கழுவாய் முயற்சிகள் செய்யும்படி தூண்டினார். தூய ஆவியை அடைந்தபின் ஆயிரக்கணக்கான மக்களை பேதுரு மனந்திருப்பினார். கணக்கற்ற நோயாளிகளை நலமடைய செய்தார்.

நீரோ என்ற இரத்தவெறி பிடித்த மன்னன் காலத்தில், புனித பேதுரு உரோமையில் சித்ரவதைக்கு உள்ளானார். அவர் சிறையில் தள்ளப்பட்ட இடத்தில் புனித பேதுருவின் சிறைவாழ்வின் நினைவாக ஓர் ஆலயம் ஒன்று காணப்படுகின்றது. இவர் சிலுவை சாவு அடைந்தார் என்று 255 ல் டெர்டல்லியன்(Derdalien) குறிப்பிடுகின்றார். ஆரிஜன் என்று மறைவல்லுநரை மேற்கோள்காட்டி பேதுருவின் விருப்பப்படி சிலுவையில் தலைகீழாக அறையப்பட்டார் என்று யூசிபியுஸ்(Yousibius) குறிப்பிடுகின்றார். நீரோவின் தோட்டத்தில்தான் பேதுரு சிறைப்பட்டு இருந்ததாகவும், அங்குதான் பேதுருவும் இன்னும் கிறிஸ்தவர் பலரும் பலவிதமாக சித்ரவதைகளுக்கும் உள்ளானார்கள் என்று பாரம்பரியம் கூறுகின்றது.

Also known as

• Cephas

• First Pope

• Keipha

• Kepha

• Pre-eminent Apostle

• Prince of the Apostles

• Shimon Bar-Yonah

• Shimon Ben-Yonah

• Simeon

• Simon

• Simon bar Jonah

• Simon ben Jonah

• Simon Peter

Memorials

• 29 June (feast of Peter and Paul as founders of the Church)

• 22 February (feast of the Chair of Peter, emblematic of the world unity of the Church)

• 1 August (Saint Peter in Chains)

• 18 November (feast of the dedication of the Basilicas of Peter and Paul)

Profile

Professional fisherman. Brother of Saint Andrew the Apostle, the man who led him to Christ. Apostle. Renamed "Peter" (rock) by Jesus to indicate that Peter would be the rock-like foundation on which the Church would be built. Bishop. First Pope. Miracle worker.

Born

c.1 in Bethsaida as Simon

Died

• martyred c.64 in Rome, Italy

• crucified head downward because he claimed he was not worthy to die in the same manner as Christ

Name Meaning

rock

Patronage

• Universal Church

• against fever

• against foot problems

• against frenzy

• bakers

• bridge builders

• butchers

• clock makers

• cobblers, shoe makers

• fishermen

• harvesters

• locksmiths

• longevity

• net makers

• papacy

• popes

• ship builders, shipwrights

• stone masons

• watch makers

• Isle of Guernsey

• Exeter College, Oxford, England

• 17 dioceses

• 46 cities

• 3 abbeys

St. Mary Salome

Feastday: June 29

Death: 1st century

Mother of John, surnamed Mark, who is mentioned in the Acts of the Apostles. Her home in Jerusalem was a gathering place of the Apostles. Peter went to Mary's home when he was released from prison by King Herod.

Not to be confused with Salome, the daughter of Herodias, who asked for the head of John the Baptist on a platter.

This article is about the character in the gospels. For other uses, see Salome (disambiguation).

Eastern Orthodox icon of the two Marys and Salome at the Tomb of Jesus (Kizhi, 18th century).

Crucifixion, from the Buhl Altarpiece, 1490s. Salome is one of the two leftmost women with a halo.

Mary Salome is the figure in the right-hand panel in this altarpiece of the Holy Kinship by Lucas Cranach the Elder.

Salome was a follower of Jesus who appears briefly in the canonical gospels and in apocryphal writings. She is named by Mark as present at the crucifixion and as one of the women who found Jesus's tomb empty. Interpretation has further identified her with other women who are mentioned but not named in the canonical gospels. In particular, she is often identified as the wife of Zebedee, the mother of James and John, two of the Twelve apostles.[1] In medieval tradition Salome (as Mary Salome) was counted as one of the Three Marys who were daughters of Saint Anne, so making her the sister or half-sister of Mary, mother of Jesus.[2]

Name

"Salome" may be the Hellenized form of a Hebrew name derived from the root word שָׁלוֹם‎ (shalom), meaning "peace".[3]

The name was a common one; apart from the famous dancing "daughter of Herodias", both a sister and daughter of Herod the Great were called Salome, as well as Queen Salome Alexandra (d. 67 BC), the last independent ruler of Judea.

In the canonical gospels

Main article: Women at the crucifixion

In Mark 15:40-41, Salome is named as one of the women present at the crucifixion who also ministered to Jesus: "There were also women looking on afar off: among whom was Mary Magdalene, and Mary the mother of James the less and of Joses; and Salome who also followed Him and ministered to Him when he was in Galilee. And many other women who followed Him to Jerusalem."(15:40-41, King James Version) The parallel passage of Matthew 27:56 reads thus: "Among which was Mary Magdalene, and Mary the mother of James and Joses, and the mother of Zebedee's children." The Catholic Encyclopedia (1913) concludes that the Salome of Mark 15:40 is probably identical with the mother of the sons of Zebedee in Matthew; the latter is also mentioned in Matthew 20:20, in which she petitions Jesus to let her sons sit with him in Paradise.[4]

In John, three, or perhaps four, women are mentioned at the crucifixion; this time they are named as Jesus' "mother, and his mother's sister, Mary the wife of Cleophas, and Mary Magdalene." (John 19:25 KJV) A common interpretation identifies Salome as the sister of Jesus' mother, thus making her Jesus' aunt.[1] Traditional interpretations associate Mary the wife of Cleophas (the third woman in the Gospel of John) with Mary the mother of James son of Alphaeus (the third woman in the Gospel of Matthew).

In the Gospel of Mark, Salome is among the women who went to Jesus' tomb to anoint his body with spices. "And when the sabbath was past, Mary Magdalene, and Mary the mother of James, and Salome, had bought sweet spices, that they might come and anoint him." (Mark 16:1 KJV) They discovered that the stone had been rolled away, and a young man in white then told them that Jesus had risen, and told them to tell Jesus' disciples that he would meet them in Galilee. In Matthew 28:1, two women are mentioned in the parallel passage: Mary Magdalene and the "other Mary" – identified previously in Matthew 27:56 as Mary the mother of James and Joses.

The canonical gospels never go so far as to label Salome a "disciple" ("pupil" mathētēs), and so mainstream Christian writers usually describe her as a "follower" of Jesus per references to the women who "followed" and "ministered" to Jesus (Mark 15:41). However, feminist critiques have argued that the mainstream tradition consistently underplays the significance of Jesus's female supporters.[5]

In non-canonical works

28 June 2021

இன்றைய புனிதர்கள் ஜூன் 28

St. Plutarch

Feastday: June 28

Death: 202

Martyr of Alexandria, Egypt. With his brother, Heraclides, and a group of fellow students Plutarch studied in the famed Catechetical School of Alexandria. Like his brother, he was converted to Christianity by Origen and was arrested by Roman officials during the persecution launched by Emperor Septimius Severus. Plutarch, along with the others, was executed. The two women, Marcella and her daughter Potamioena, also died; the latter was lowered into a cauldron of boiling pitch. According to custom, the soldier Bailides, who had led Potamioena to her execution, was converted through a vision of the girl and was baptized in prison just before his beheading.

St. Cyrus and John

Feastday: June 28

Patron: of Vico Equense

Death: 304

Image of St. Cyrus and John martyrs under Julian in Alexandria, Kemet. (Beheaded Bishop, Prior Dacius (known as Achacius), with Victor, and Iranaeus (known as Irene). Found in the Ethiopian Coptic Church Calendar, 30 Mar.

"Saint Cyrus" redirects here. For the village in Aberdeenshire, see St Cyrus.

Saints Cyrus and John (Italian: Ciro e Giovanni, Arabic: اباكير ويوحنا‎) (d. ca. 304 AD, or 311[1][2]) are venerated as martyrs. They are especially venerated by the Coptic Church and surnamed Wonderworking Unmercenaries (thaumatourgoi anargyroi) because they are supposed to have healed the sick free of charge.

Their feast day is celebrated by the Copts on the sixth day of Tobi, corresponding to 31 January, the day also observed by the Eastern Orthodox Church; on the same day they are commemorated in the Roman Martyrology. The Eastern Orthodox Church celebrate also the finding and translation of their relics on 28 June.[3]

Life and historicity

The principal source of information regarding the life, passion and miracles of Sts. John and Cyrus is the encomium written by Sophronius, Patriarch of Jerusalem (d. 638). Of the birth, parents, and first years of the saints we know nothing. According to the Arabic "Synaxarium", compiled by Michael, Bishop of Athrib and Malig, Cyrus and John were both Alexandrians; this, however, is contradicted by other documents in which it is said that Cyrus was a native of Alexandria and John of Edessa.[3]

Cyrus

Cyrus practised the art of medicine, and had a workshop (ergasterium) which was afterwards transformed into a temple (church) dedicated to Shadrach, Meshach, and Abednego. He ministered to the sick gratis and at the same time laboured with all the ardour of an apostle of the Faith, and won many from pagan superstition. He would say, “Whoever wishes to avoid being ill should refrain from sin, for sin is often the cause of bodily illness.” [4] This took place under the Emperor Diocletian. Denounced to the prefect of the city he fled to Arabia where he took refuge in a town near the sea called Tzoten. There, having received the tonsure and assumed the monastic habit, he abandoned medicine and began a life of asceticism.[3]

John

John belonged to the army, in which he held a high rank; the "Synaxarium" cited above adds that he was one of the familiars of the emperor. Hearing of the virtues and wonders of Cyrus, he went to Jerusalem in fulfillment of a vow, and thence passed to Alexandria and then to Arabia where he became the companion of St. Cyrus in the ascetic life.[4]

Martyrdom of Cyrus and John

Miniature from the Menologion of Basil II

During the persecution of Diocletian three holy virgins, fifteen-year-old Theoctista (Theopista), Theodota (Theodora), thirteen years old, and Theodossia (Theodoxia), eleven years old, together with their mother Athanasia, were arrested at Canopus and brought to Alexandria. Cyrus and John, fearing lest these girls, on account of their youth, might, in the midst of torments, deny the Faith, resolved to go into the city to comfort them and encourage them in undergoing martyrdom.[4] This fact becoming known they also were arrested and after dire torments they were all beheaded on the 31st of January.[3]

Veneration

The bodies of the two martyrs were placed in the church of St. Mark the Evangelist in Alexandria.

At the time of St. Cyril, Patriarch of Alexandria (412-444), there existed at Menuthis (Menouthes or Menouthis) near Canopus and present-day Abu Qir, a pagan temple reputed for its oracles and cures which attracted even some simple Christians of the vicinity.[3] St. Cyril thought to extirpate this idolatrous cult by establishing in that town the cultus of Saints Cyrus and John. For this purpose he moved their relics (28 June, 414) and placed them in the church built by his predecessor, Theophilus, in honour of the Four Evangelists.

Before the finding and transfer of the relics by St. Cyril it seems that the names of the two saints were unknown; it is certain that no written records of them were known prior to then.[5] In the fifth century, during the pontificate of Pope Innocent I, their relics were brought to Rome by two monks, Grimaldus and Arnulfus—this according to a manuscript in the archives of the deaconry of Santa Maria in Via Lata, cited by Antonio Bosio.[6]

Cardinal Angelo Mai, however, for historical reasons, justly assigns a later date, namely 634, under Pope Honorius I and the Emperor Heraclius (Spicilegium Rom., III, V). The relics were placed in the suburban church of Santa Passera (a linguistic corruption of "Abbas Cyrus") on the Via Portuense. In the time of Bosio the pictures of the two saints were still visible in this church.[6] Upon the door of the hypogeum, which still remains, is the following inscription in marble:

Corpora sancta Cyri renitent hic atque Joannis

Quæ quondam Romæ dedit Alexandria magna[3]

Their tomb became a shrine and place of pilgrimage. In Coptic Cyrus' name became Difnar, Apakiri, Apakyri, Apakyr; in Arabic, 'Abaqir, 'Abuqir. The city of Abu Qir, now a suburb of Alexandria, was named after him.

At Rome three churches were dedicated to these martyrs, Abbas Cyrus de Militiis, Abbas Cyrus de Valeriis, and Abbas Cyrus ad Elephantum — all of which were transformed afterwards by the vulgar pronunciation into S. Passera, a corruption of Abbas Cyrus.[3]

In the Eastern Orthodox Church and those Eastern Catholic Churches which follow the Byzantine Rite, Cyrus and John are among the saints who are commemorated during the Liturgy of Preparation in the Divine Liturgy.

Saint Irenaeus of Lyons

இன்றைய புனிதர் :

(28-06-2021)

புனித இரேனியுஸ் (St. Irenaeus)

ஆயர், மறைவல்லுநர், மறைசாட்சி

பிறப்பு

130

இறப்பு

28 ஜூன் 200

இரேனியுஸ் என்ற சொல்லுக்கு "அமைதி விரும்பி" என்பது பொருள். இவர் தம் பெயருக்கேற்ப அமைதியின் மூலம் பல அருஞ்செயல்களை நிலைநாட்டி திருச்சபைக்கு பேரும் புகழும் தேடித்தந்தார். இவர் 2 ஆம் நூற்றாண்டின் சிறப்பான மறைவல்லுநர். புனித போலிக்கார்ப்பின் சீடர் லயன்ஸ்(Lions) நகர்புறத்துக் கிறிஸ்தவர்களின் ஆயராயிருந்தார். இவர்களின் பொருட்டு ஒருமுறை உரோமை சென்றார். பிறகு ஒரு முறை சிறிய ஆசியாவிலிருந்த கிறிஸ்தவர்களுக்காக பரிந்துரைக்கவும் திருத்தந்தையை சந்திக்க சென்றார்.

இவர் ஆற்றிய திறமைமிக்க பெரும்பணி நாஸ்டிக் (Gnostic) என்று சொல்லப்பட்ட தப்பறையை தம் பெயருக்கே உரிய அமைதியான முறையில் எடுத்துரைத்ததாகும். தொடக்கத்தில் உருவமற்ற பொருள் ஒன்று இருந்தது. இதிலிருந்தே தெய்வ தன்மையுடனிருந்த ஒருவரின் குறுக்கீட்டால் இவ்வுலகம் தோன்றியது என்பது இந்த தப்பறையின் சாரமாகும். 177 ஆம் ஆண்டு கொடுங்கோல் மன்னனும் மெய்மறை பகைவனுமான மார்க் அவுரேலியஸ்(Aurelias) ஆட்சியில் பயங்கரமான வேதகலாபனை தோன்றியது. இச்சூழலில்தான், சிறையில் அகப்பட்ட குருக்கள் சிலர், சிறையில் அகப்படாத இவரை உரோமை நகருக்கு அனுப்பினார்கள். பிறகு இருவரும் பாப்பரசரிடம் உண்மை நிலையை எடுத்துக் கூறினர். இவர் உரோமையிலிருந்து வருவதற்குள் ஆயரான புனித போட்டினுசும்,(Botinus) அவரோடு குருக்கள் பலரும் வேதத்திற்காக தங்கள் இரத்தத்தை சிந்தி சாட்சி பகர்ந்து, இவ்வுலகை விட்டு பிரிந்தனர். இச்சூழலில் இவர் திரும்பி வரவே ஆயராக நியமிக்கப்பட்டார். 24 ஆண்டுகள் ஆயராக பணியாற்றி பலரை மனந்திருப்பினார். பல மெய்மறை நூல்களை எழுதினார். இதன் வழியாகவும் பலரை இறைவன் பால் ஈர்த்தார்.

Also known as

Ireneo

Profile

Disciple of Saint Polycarp of Smyrna. Ordained in 177. Bishop of Lugdunum, Gaul (modern Lyons, France). Worked and wrote against Gnosticism, basing his arguments on the works of Saint John the Apostle, whose Gospel is often cited by Gnostics. Dispatched evangelists, including Saint Ferreolus of Besançon and Saint Ferrutio of Besançon. Considered the first great Western ecclesiastical writer and theologian, he emphasized the unity of the Old and New Testaments, and of Christ's simultaneous human and divine nature, and the value of tradition. A Father of the Church. Martyr.

Born

c.130 in Smyrna, Asia Minor (modern Izmir, Turkey)

Died

• martyred in 202 in Lyons, France

• tomb and relics were destroyed by Calvinists in 1562

• head in Saint John's church, Lyons, France

Patronage

• archdiocese of Mobile, Alabama

Blessed Teresa Maria Mastena

Also known as

• Maria Pia Mastena

• Mother Maria Pia

• Sister Passitea of the Child Jesus

Profile

Eldest of five children of Giulio Mastena, a grocer, and Maria Antonia Casarotti, an elementary school teacher. Raised in a pious family; one brother was a priest, another tried to be, and a sister became a tertiary. Received First Communion on 19 March 1891, during which she made a private vow of chastity. Received Confirmation on 29 August 1891. Feeling a call to religious life, she tried to take the veil at age 14, but was considered too young. At age 17 she joined the Institute of the Sisters of Mercy in Verona, Italy. On 24 October 1903 she made her profession, and received the name Sister Passitea of the Child Jesus.

In the cloister she was known for strict adherence to the rules, and devotion to the Eucharist, to the Passion of Jesus, and to his Holy Face. However, she soon began to realize that the cloistered life was not for her, and she returned to service as head-mistress of the school in Miane, Italy. She was transferred to schools in Carpesica, Italy, and then to San Fior, Italy. In 1930 in San Fior she founded the Institute of Sisters of the Holy Face with the mission to "propagate, repair and restore Jesus' gentle image in souls". On 8 December 1936 the Institute was canonically erected as a diocesan Congregation, and the first ten members made their perpetual vows, and Mother Maria Pia was appointed Superior General, a position she held the rest of her life.

Born

7 December 1881 in Bovolone, Verona, Italy as Teresa Maria Mastena

Died

• during the evening of 28 June 1951 in Rome, Italy of a heart attack while working to start a new house of the Institute

• interred in the chapel of the Institute convent in San Fior, Italy

Beatified

• 13 November 2005 by Pope Benedict XVI

• recognition celebrated by Cardinal Saraiva Martins at Saint Peter's Basilica, Rome, Italy

Saint John Southworth

Additional Memorials

• 25 October as one of the Forty Martyrs of England and Wales

• 29 October as one of the Martyrs of Douai

Profile

Studied and was ordained at the English College, Douai, France. he returned to England on 13 October 1619 to minister to covert Catholics. Arrested and condemned to death for his faith in Lancashire in 1627; he was held in various prisons, at one point hearing the final confession of Saint Edmund Arrowsmith just before that martyr was led to the gallows. Through the intercession of Queen Henrietta Maria, he and fifteen other priests were turned over to the French ambassador on 11 April 1630 to be sent into exile in France.

Soon after, Father John returned to England, working with Saint Henry Morse. They worked tirelessly and fearlessly with the sick during a plague outbreak in 1636. He was arrested again for his faith in Westminster on 28 November 1637. Held in various prisons until 16 July 1640 when he was released due to the mitigating circumstances of his good works.

Arrested again on 2 December 1640; he pled guilty to the crime of priesthood, and was condemned to death. After 14 years in prison, during which he ministered to any prisoners who showed interest, he was executed by orders of the Commonwealth under Oliver Cromwell. One of the Forty Martyrs of England and Wales.

Born

1592 at Samlesbury, Lancashire, England

Died

• hanged, drawn, and quartered on 28 June 1654 at Tyburn, London, England

• remains purchased by the Spanish ambassador to England, and sent to the English College in Douai, France

• the relics were hidden to prevent destruction during the French Revolution, were rediscovered in 1927, and are now housed at Westminster Cathedral, London

Canonized

25 October 1970 by Pope Paul VI

Blessed Yakym Senkivsky

Also known as

• Jakym Senkivskyj

• Yakym Sen'kiv'skyi

• Ivan Sen'kiv'skyi

• Ivan Senkivsky

• Gioacchino Senkivskyj

Additional Memorial

27 June as one of the Martyrs Killed Under Communist Regimes in Eastern Europe

Profile

Greek Catholic. Studied theology at Lviv. Ordained on 4 December 1921. Obtained his Doctorate in theology from Innsbruck, Austria. Novice in the Basilian Order of Saint Josaphat at Krekhiv in 1923. Assigned to the village of Krasnopushcha, then Lavriv. Held various positions at the Saint Onufry monastery at Lviv from 1931 to 1938. Prior at the monastery at Drohobych in 1939. Arrested for his faith on 26 June 1941 by Communist authorities. Murdered in prison; martyr.

Born

2 May 1896 at Haji Velyki, Ternopil District, Ukraine

Died

boiled to death in a cauldron on 29 June 1941 in Drohobych prison, Ukrainian Galicia

Beatified

27 June 2001 by Pope John Paul II at Ukraine

Blessed Severian Baranyk

Also known as

• Severiano Baranyk

• Severijan Baranyk

• Stepan Baranyk

Profile

Greek Catholic. Entered the Krekhiv monastery of the Basilian Order of Saint Josaphat on 24 September 1904, and made his final vows on 21 September 1910. Ordained on 14 February 1915. Prior of the Basilian monastery in Drohobych in 1932. Arrested for his faith on 26 June 1941 by the NKVD. Never seen alive again by outsiders; a boy later testified he saw the tortured corpse of Father Severian, marked with a cross-shaped knife slash on his chest.

Born

18 July 1889 in Ukraine

Died

• late June 1941 by the Soviets at Drohobych, Ukrainian Galicia

• his body has not been found

• some evidence indicates the body was boiled and served as soup to prisoners

Beatified

27 June 2001 by Pope John Paul II at Ukraine

Saint Vincentia Gerosa

புனித வின்சென்ஸோ ஜெரோசா (1784-1847) June 28

இவர் இத்தாலியில் உள்ள லோவேரே என்ற இடத்தில் பிறந்தவர்.

இவர் தன்னுடைய பதின்வயதில் தனது பெற்றோரை இழந்து அனாதையானார். இதனால் இவருக்கு ஏழைகள்மீது தனிப்பட்ட அன்பு உண்டானது.

1824 ஆம் ஆண்டு இவருக்கு பர்த்தலமேயு கேபிடானியோ என்பவருடைய நட்பு கிடைத்தது. இவர்கள் இருவரும் இணைந்து 'அன்பின் பணியாளர்கள்' என்ற சபையைத் தோற்றுவித்தார்கள்.

இச்சபை மூலம் இவர்கள் இருவரும் நோயாளர்களைக் கவனித்தும், ஏழைகளுக்கு உதவிசெய்தும், வறிய நிலையிலிருந்த குழந்தைகளுக்கு கல்வியும் புகட்டி வந்தார்கள்.

1833ஆம் ஆண்டு பர்த்தலமேயு கேபிடானியோ திடீரென இறந்து விடவே, இவரே சபையை முன்னின்று வழி நடத்த வேண்டிய சூழ்நிலை ஏற்பட்டது.

இதற்குப் பின்பு இவர் நோயாளர்களைக் கவனித்துகொள்வதிலும், ஏழைகளுக்கு உதவிசெய்வதிலும், வறியநிலையிலிருந்த குழந்தைகளுக்குக் கல்வி புகட்டுவதில் மிகுந்த ஈடுபாடு காட்டினார்.

இதனால் இவருடைய உடல்நலம் குன்றி 1847ஆம் ஆண்டு இறையடி சேர்ந்தார். இவருக்கு 1975 ஆம் ஆண்டு திருத்தந்தை ஆறாம் பவுல் புனிதர் பட்டம் கொடுத்தார்

Also known as

• Catherine Gerosa

• Vincenza Gerosa

Profile

Orphaned young. Spent 40 years as a homemaker and lay woman devoted to care for the poor. Around 1832 she and Saint Bartholomea Capitanio formed the Sisters of Charity of Lovere, a congregation for the welfare and support of sick poor people, and for the education of poor children; Catherine joined the congregation, taking the name Vincentia. She enjoyed tending grapevines destined for sacramental wine; as she worked, she meditated on their conversion to the Blood of Christ. She assumed leadership of the congregation in 1836 on the death of Saint Bartholomea, and led the congregation until her own death.

Born

1784 at Lovere, Bergamo, Italy as Catherine Gerosa

Died

28 June 1847 at Lovere, Bergamo, Italy following an extended illness

Canonized

18 May 1950 by Pope Pius XII

Pope Saint Paul I

Profile

Brother of Pope Stephen II. Orphaned young. Educated at the Lateran school. Deacon under Pope Zachary. Ordained in Rome, Italy. Noted for his gentleness and his charity, spiritual and monetary. Papal diplomat for his brother, recovering Papal State property from the invading Lombards. Succeeded his brother as 93rd pope on 29 May 757.

Worked with King Pepin the Short and to maintain the papacy's temporal power. In 765 he settled an agreement with the Byzantine Desiderius regarding their boundaries. Built churches and monasteries in Rome. Opposed the iconoclastic emperor Constantine Coproynmus, and sheltered refugees from his oppression.

Born

at Rome, Italy

Papal Ascension

29 May 757

Died

28 June 767 at Saint Paul's Outside the Walls, Rome, Italy of natural causes

Blessed Sabas Ji Hwang

Additional Memorial

Saba Hong Ji

Additional Memorial

20 September as one of the Martyrs of Korea

Profile

Layman catechist in the apostolic vicariate of Korea. Arrested, tortured and executed for assisting Blessed Iacobus Chu Mun-mo. Martyr.

Born

1767 in Seoul, South Korea

Died

beaten to death on 28 June 1795 in Seoul, South Korea

Beatified

15 August 2014 by Pope Francis

Saint Heimrad

Also known as

Eimerado, Heimerad, Heimo

Profile

Priest. Made several pilgrimages to holy sites. He was so unworldly, his mind so much on spiritual matters that many of the people he met thought he was a lunatic. After years of travel, he decided to settle as a Benedictine monk. After some time in the community, he retired to become a hermit at Hasungen, Westphalia (in modern Germany).

Born

at Baden, Germany

Died

1019 of natural causes

Saint Maria Chi Yu

Also known as

• Mali

• Chi Yu Maria

• Maria Ts'i-u

Profile

Girl who grew up in an Christian-run orphanage in Wangla, apostolic vicariate of Southeastern Zhili, China. Martyred in the Boxer Rebellion.

Born

c.1885 in Daji, Wuqiao, Hebei, China

Died

28 June 1900 in Wangla, Dongguang, Hebei, China

Canonized

1 October 2000 by Pope John Paul II

Saint Lucia Wang Cheng

Also known as

Luqi, Lucy

Profile

Girl who grew up in an Christian-run orphanage in Wangla, apostolic vicariate of Southeastern Zhili, China. Martyred in the Boxer Rebellion.

Born

c.1882 in Laochuntan, Ningjing, Hebei, China

Died

28 June 1900 in Wangla, Dongguang, Hebei, China

Canonized

1 October 2000 by Pope John Paul II

Saint Maria Du Zhauzhi

Also known as

Mali

Profile

Married lay woman in the apostolic vicariate of Southeastern Zhili, China. Mother of a priest. Martyred in the Boxer Rebellion.

Born

c.1849 in Qifengzhuang, Shenzhou, Hebei, China

Died

28 June 1900 in Wangjiatian, Hengshui City, Hebei, China

Canonized

1 October 2000 by Pope John Paul II

Blessed Matthaeus Choe In-gil

Additional Memorial

20 September as one of the Martyrs of Korea

Profile

Layman in the apostolic vicariate of Korea, martyred for assisting Blessed Iacobus Chu Mun-mo.

Born

1764 in Seoul, South Korea

Died

28 June 1795 in Seoul, South Korea

Beatified

15 August 2014 by Pope Francis

Saint Maria Zheng Xu

Also known as

Mali

Profile

Girl who grew up in an Christian-run orphanage in Wangla, apostolic vicariate of Southeastern Zhili, China. Martyred in the Boxer Rebellion.

Born

c.1889 in Kou, Dongguang, Hebei, China

Died

28 June 1900 in Wangla, Dongguang, Hebei, China

Canonized

1 October 2000 by Pope John Paul II

Saint Maria Fan Kun

Also known as

Mali

Profile

Girl who grew up in an Christian-run orphanage in Wangla, apostolic vicariate of Southeastern Zhili, China. Martyred in the Boxer Rebellion.

Born

c.1884 in Daji, Wuqiao, Hebei, China

Died

28 June 1900 in Wangla, Dongguang, Hebei, China

Canonized

1 October 2000 by Pope John Paul II

Blessed Paulus Yun Yu-il

Additional Memorial

20 September as one of the Martyrs of Korea

Profile

Layman in the apostolic vicariate of Korea, martyred for assisting Blessed Iacobus Chu Mun-mo.

Born

1760 in Yeoju, Geonggi-do, South Korea

Died

28 June 1795 in Seoul, South Korea

Beatified

15 August 2014 by Pope Francis

Saint Argymirus of Cordoba

Also known as

Argimiro, Argimirus

Profile

Government official in Cordoba, Spain during the Moorish occupation, but he lost his position due to being a Christian. Monk. Soon after his profession he responded to inquiries by renouncing Islam and declaring his loyalty to Christ. Martyr.

Born

Cabra, Spain

Died

beheaded in 856

Saint Benignus of Utrecht

Profile

Bishop of Chartres, France. Bishop of Utrecht, Netherlands. Saint Gregory of Tours wrote about an apparition of Benignus.

Born

France

Died

• 6th century of natural causes

• relics re-discovered in Utrecht in 996

Saint Attilio of Trino

Also known as

Attilius

Profile

Soldier. Martyr. Some records make him part of the Theban Legion, others not.

Died

c.300 in northern Italy

Saint Austell of Cornwall

Also known as

Austol, Hawystill

Profile

Spiritual student of Saint Mewan of Bretagne. He probably lived in the area now known as Saint Austol.

Died

6th century at Saint-Meen, Brittany, France of natural causes

Saint Papias the Martyr

Also known as

Papius

Profile

Tortured and martyred in the persecutions of Diocletian.

Died

beheaded c.303, possibly in Sicily

Blessed Almus of Balmerino

Also known as

Alme, Alanus

Profile

13th century Cistercian monk in Melrose, England. First abbot of Balmerino Abbey, founded c.1228.

Died

1270 of natural causes

Saint Egilo

Also known as

Egilon, Eigil

Profile

Monk. Abbot of Prüm Abbey near Trier, Germany. Restored the monastery at Flavigny, France. Founded the monastery of Corbigny, France.

Died

871 of natural causes

Saint Theodichildis

Also known as

Telchildis

Profile

Nun at Faremoutiers, France. First Abbess of Jouarre Abbey, Seine-et-Marne, France.

Died

c.660

Blessed Damian of Campania

Also known as

Damiano, Damianus

Profile

Franciscan Friar Minor.

Saint Crummine

Profile

Spiritual student of Saint Patrick. Missionary bishop at Leccuine, Westmeath, Ireland.

Saint Lupercio

Profile

Martyr.

Martyrs of Africa

Profile

27 Christians martyred together. The only details about them to survive are the names – Afesius, Alexander, Amfamon, Apollonius, Arion, Capitolinus, Capitulinus, Crescens, Dionusius, Dioscorus, Elafa, Eunuchus, Fabian, Felix, Fisocius, Gurdinus, Hinus, Meleus, Nica, Nisia, Pannus, Panubrius, Plebrius, Pleosus, Theoma, Tubonus and Venustus.

Died

unknown location in Africa, date unknown

Martyrs of Alexandria

Profile

A group of spiritual students of Origen who were martyred together in the persecutions of emperor Septimius Severus - Heraclides, Heron, Marcella, Plutarch, Potamiaena the Elder, Rhais, Serenus and Serenus

Died

burned to death c.206 in Alexandria, Egypt

*Ss. Potamiana & Co., MM.*

*அர்ச். பொத்தாமியானாவும் துணைவரும்*

*வேதசாட்சிகள் - (கி.பி. 205).*

பொத்தாமியானா என்பவள் சிறுவயதிலே பக்தி விசுவாசமுள்ள தாயால் புண்ணிய வழியில் வளர்க்கப்பட்டு தேவையான கல்வியை ஒரிஜின் என்னும் பெயர்பெற்ற சாஸ்திரியால் கற்பிக்கப்பட்டாள். இப்புண்ணிய மாது பிறமதத்தைச் சார்ந்த ஒருவனுக்கு அடிமையாக விற்கப்பட்டிருந்தாள். பொத்தாமியானா இளம் வயதும் அழகும் நிறைந்தவளாயிருந்ததால் இவளுடைய எஜமான் இவள் மட்டில் கெட்ட எண்ணம் கொண்டு, இவளை பாவத்திற்கு சம்மதிக்கும்படி முயற்சித்தும், இவள் அதற்கு இணங்காததினால் கோப வெறிகொண்டு இவளை நாட்டதிகாரிக்குக் கையளித்து, இவளைத் தன் ஆசைக்கு இணங்கச் செய்தால் பெரும் பணத்தை அவனுக்குக் கொடுப்பதாக வாக்களித்தான். அவனும் அவ்வாறே பொத்தாமியானாவுக்கு நய பயத்தைக் காட்டி, உன் எஜமான் சொற்படி செய் என்றான். தெய்வ பயமுள்ள அப்புண்ணிய மாது: “நான் எப்பேர்ப்பட்ட கொடிய சாவுக்கும் தயாராயிருக்கிறேன், ஆனால் நீர் கூறும் பெரும் பாவத்திற்கு ஒருபோதும் சம்மதிக்க மாட்டேன்” என்றாள். அதிபதியின் கட்டளைப்படி பாசிலிதெஸ் என்னும் சேவகன் கொதிக்கும் எண்ணெய்க் கொப்பரையில் வேதசாட்சியைப் போட்டான். சற்று நேரத்திற்குள் பொத்தாமியானா பிரமாணிக்கமாய் ஊழியம் செய்த தன் தேவ பத்தாவிடம் போய்ச் சேர்ந்தாள். தன்னைக் கொப்பரையில் போட்ட சேவகனுக்கு வேதசாட்சி தரிசனமாகி கூறிய புத்திமதியால் அவனும் ஞானஸ்நானம் பெற்று வேதசாட்சி முடி பெற்றான்.

26 June 2021

இன்றைய புனிதர்கள் ஜூன் 27

St. Laszlo

புனித லதிஸ்லாஸ்

இவர் ஹங்கேரி நாட்டைச் சார்ந்தவர். இவருடைய தந்தை ஹங்கேரி நாட்டு மன்னரான பெலா என்பவர். இவர் தனது தந்தையின் மறைவுக்குப் பிறகு, அதாவது 1077 ஆம் ஆண்டு ஹங்கேரி நாட்டின் மன்னராக பொறுப்பேற்றார்.

இவரது நாட்டில் பல மதங்களைச் சார்ந்தவர்கள் இருந்தார்கள். அவர்கள் தங்களுக்குப் பிடித்த மதத்தை பின்பற்றுவதற்கு இவர் முழுச் சுதந்திரமும் அளித்தார்.

இவர் கத்தோலிக்கத் திருஅவைக்கு முழு ஆதரவு அளித்து வந்தார். குறிப்பாக இவர் திருத்தந்தை ஏழாம் கிரகோரிக்கு எப்போதும் துணையாய் இருந்தார். மேலும் இவர் மறைப்பணியாளர்கள் நற்செய்தி அறிவிக்கப் பெரிதும் ஒத்துழைப்புத் தந்தார் பல கோயில்களைக் கட்டியெழுப்பினார்.

முதல் சிலுவைப்போருக்கு இவர்தான் தலைமை தாங்கவேண்டியதாக இருந்தது. அதற்குள் இவர் நோய்வாய்ப்பட்டு இறையடி சேர்ந்தார்.

இவர் ஹங்கேரி நாட்டைக் கட்டியெழுப்பிய சிற்பிகளுள் ஒருவர் என்பது குறிப்பிடத்தக்கது. இவர் கட்டடக் கலைஞர்களுக்குப் பாதுகாவலராக இருக்கிறார்.

Feastday: June 27

Laszlo was the son of King Bela of Hungary. He was born at Neustra on July 29 and was elected King of Hungary by the nobles in 1077. He was at once faced with the claims of a relative and son of a former King, Solomon, to the throne, and defeated him on the battlefield in 1089. He supported Pope Gregory VII in his investiture struggle against Emperor Henry IV, and Rupert of Swabia, Henry's rival; Laszlo married Adelaide, daughter of Duke Welf of Bavaria, one of Rupert's supporters. Laszlo successfully repelled Cuman attempts to invade Hungary, encouraged Christian missionaries, and built many churches, but allowed religious freedom to the Jews and Mohammedans in his realms. In 1091, he marched to the aid of his sister Helen, Queen of Croatia, against the murderers of her husband, and when she died childless, annexed Croatia and Dalmatia despite objections from the Pope, the Emperor in Constantinople, and Venice. At the Synod of Szabolcs in 1092, he promulgated a series of laws on religious and civil matters. He was chosen to lead the armies of the First Crusade but before he could do so died at Nitra, Bohemia, on July 29 when he was fifty-five years old. He is one of the great national heroes of Hungary and made Hungary a great state, extending its borders and defending it successfully against invasion. He was venerated from the time of his death for his zeal, piety, and moral life, and was canonized in 1192 by Pope Celestine III. Laszlo is known in Polish as Ladislaus. His feast day is June 27.

Bl. Vasyl Velychkovsky

Feastday: June 27

Birth: 1903

Death: 1973

Beatified: 27 June 2001, Lviv Hippodrome, Ukraine by Pope John Paul II

Image of Bl. Vasyl VelychkovskyHaving entered the Order of the Most Holy Redeemer, Vasyl Velychkovsky, of Ivano-Frankivsk, Ukraine, was ordained a Byzantine Rite Catholic priest at the age of twenty-two. In 1945, while serving as hegumenos (prior) of his order's monastery in Ternopil, Father Velychkovsky was arrested by the Russian Communists' secret police (the KGB) and sentenced to death. The sentence was subsequently commuted to a ten-year prison term of hard labor. Following his release in 1955, Father Velychkovsky resumed his priestly labors. In 1963, he was secretly consecrated metropolitan (archbishop) of Moscow by his predecessor in this office, who had just been ordered to leave the country by the Soviet government. In 1969, Metropolitan Velychkovsky was again arrested and imprisoned. Three years later, he was deported out of the Soviet Union. Stricken with a heart disease stemming from his imprisonment, the metropolitan told a Canadian audience, "The prisons and camps ruined my health and my strength, but this was my fate; the Lord God placed this cross on my shoulders." Metropolitan Velychkovsky died two weeks later, on June 30, 1973.

Vasyl Velychkovsky (June 1, 1903 – June 30, 1973) was a priest, and later bishop, of the Ukrainian Greek Catholic Church, one of the Eastern Catholic Churches in communion with Rome. He is a martyr of the Catholic Church, dying in 1973 of his injuries sustained while imprisoned by the Soviet Union for his Christian faith.

Velychkovsky was born in Stanislaviv, in then-Austria-Hungary. In 1920 he entered the seminary in Lviv. In 1925 he took his first religious vows in the village of Holosko near Lviv in the Congregation of the Most Holy Redeemer (better known as the Redemptorists) and was ordained a priest. As a priest-monk Vasyl Velychkovsky taught and preached in Volyn. In 1942 he became abbot of the monastery in Ternopil. Because of religious persecution by the Communist Soviet Union he was arrested in 1945 by the NKVD and sent to Kiev. The punishment of death was commuted to 10 years of hard labor.[1][2]

On release in 1955 he went back to Lviv, and was ordained a bishop in 1963. In 1969 he was imprisoned again for three years for his religious activities.[1] Released in 1972, he was exiled outside the USSR. He died of his injuries from prison in Winnipeg, Manitoba, Canada on June 30, 1973, aged 70.[3]

Thirty years after his death, Vasyl Velychkovsky's body was found to be almost incorrupt (his toes had fallen off and were subsequently divided to be used as holy relics).[3] Beatified in 2001, the intact remains of Vasyl Velychkovsky are enshrined at St. Joseph's Ukrainian Catholic Church in Winnipeg, Manitoba, Canada. Today, his shrine is located at 250 Jefferson Avenue, Winnipeg, Manitoba.

St. Joseph Hien

Feastday: June 27

Death: 1840

Dominican martyr of Vietnam. He was beheaded by anti-Christian authorities and was canonized in 1988 by Pope John Paul II.

St. Deodatus

Feastday: June 27

Death: 473

A bishop of Nola, in Italy. He was the successor of St. Paulinus. His relics were translated to Benevento in 839

St. John Southworth

Feastday: June 27

Birth: 1592

Death: 1654

One of the Forty Martyrs of England and Wales. He was born in Lancashire and became a priest in 1619 in Douai. Sent to England that same year, he was arrested but released through the intercession of Queen Henrietta Maria. He joined St. Henry Morse, subsequently working diligently during the plague of 1636. Arrested again, he was martyred by being hanged, drawn, and quartered at Tybum. His relics are in Westminster Cathedral in London, discovered there in 1927. Pope Paul VI canonized him in 1970.

John Southworth (c. 1592, Lancashire, England - 28 June 1654, Tyburn, London) was an English Catholic martyr. He is one of the Forty Martyrs of England and Wales.

History

John Southworth came from a Lancashire family who lived at Samlesbury Hall. They chose to pay heavy fines rather than give up the Catholic faith.[1]

He studied at the English College in Douai, in northern France. (The college later relocated to St Edmund's College, Ware in Hertfordshire.) In 1585 a law had been passed branding as treasonable any priest who dared to come back to England. The law was later extended to all who assisted such priests.

Southworth was ordained priest before he returned to England 13 October, 1619,[2] where he remained until 1624,[1] when he was then recalled to serve as chaplain to Benedictine nuns in Brussels.[3]

After about a year, he returned to Lancashire, where he was arrested in 1627 and imprisoned in Lancaster Castle along with Edmund Arrowsmith. Arrowsmith was hanged, drawn, and quartered at Lancaster on 28 August 1628.[4] Southworth was later moved to The Clink in London. He was sentenced to death for professing the Catholic faith, but in 1630, at the insistence of Queen Henrietta Maria, he and seventeen others were delivered to the French ambassador and deported to France.[3]

By 1636 he had returned to England and lived in Clerkenwell, London, during a plague epidemic. He and Henry Morse ministered to the sick in Westminster,[5] and raised money for the families of victims. Southworth was arrested again in November 1637 and sent to the Gatehouse Prison and again transferred to The Clink, where he remained for three years.[2] Four times Southworth was arrested, and three times released by the Secretary of State Sir Francis Windebank at the direction of the Queen. The fourth time he managed to escape.[3] From 1640 and 1654 he continued his clandestine ministry.[1]

He was again arrested under the Interregnum and was tried at the Old Bailey under Elizabethan anti-priest legislation. He pleaded guilty to exercising the priesthood and was sentenced to be hanged, drawn and quartered. He was executed at Tyburn, London.[2]

The Spanish ambassador returned his corpse to Douai for burial.[6] His corpse was sewn together and parboiled, to preserve it. Following the French Revolution, his body was buried in an unmarked grave for its protection. The grave was discovered in 1927 and his remains were returned to England. They are now kept in the Chapel of St George and the English Martyrs in Westminster Cathedral in London.

Veneration

Reliquary of Saint John Southworth in Westminster Cathedral.

He was beatified in 1929. In 1970, he was canonized by Pope Paul VI as one of the Forty Martyrs of England and Wales.[6]

His feast day is 27 June celebrated in the Westminster diocese.[6] He is a patron saint of priests.[7]

In 2014, The Guild of Saint John Southworth was established in Westminster Cathedral. Its members are volunteers who will meet visitors, answer their questions and guide them around the cathedral if they wish. This service is free.

Bl. Zenon Kovalyk

Feastday: June 27

Birth: 1903

Death: 1941

Beatified: Pope John Paul II

Blessed Zynoviy Kovalyk (August 18, 1903 - 1941) was a Ukrainian Greek Catholic priest and martyr.

Зенон (Ковалик)

Zynoviy Kovalyk (Ukrainian: Зиновій Ковалик – sometimes spelled Zenon or Zenobius; 18 August 1903 - ? 1941) was a Ukrainian Greek Catholic priest and martyr.

Family background

Zynoviy Kovalyk was born in the village of Ivachiv Dolishniy, near Ternopil in Austrian Galicia (western Ukraine). His family were peasant workers and, like many of that time and place, were devout Christians. Perhaps it was due to his family's devotion that Zynoviy developed a vocation to the Catholic priesthood while he was still young. He was known to have a good singing voice and a joyful temperament,[1] and also to be a person of strong character.[2]

Ministry as a Redemptorist

After teaching in a primary school for a short period of time, he entered the novitiate of the Redemptorists (Congregation of the Holy Redeemer) when he was 25, which made him older than most novices of that period; he made his first religious profession on 26 August 1926.

After the novitiate he studied philosophy and theology in Belgium. He returned to Ukraine and was ordained a priest on 9 August 1932, celebrating his first Liturgy in his village of Ivachiv on 4 September 1932.[3]

Kovalyk then travelled with Bishop Nicholas Charnetsky (who was also to become a martyr) to Volhynia to work amongst the Ukrainians of the Orthodox Church in order to promote ecumenism. Kovalyk was a good singer and a preacher. It is said he had a golden mouth, and that his preaching drew thousands of people and led them to a greater devotion to Jesus and Mary. After several years he went to Stanislaviv (today Ivano-Frankivsk) to take up the post of provincial bursar, while being also very engaged in the traditional Redemptorist practice of conducting missions throughout the area.[4]

Immediately before the Soviet invasion of 1939 he travelled to the Redemptorist monastery in Lviv and assumed the position of bursar. Due to the Communist presence many clergy concentrated on spiritual matters when they gave a homily and avoided issues of freedom and justice. As a preacher, Kovalyk showed no reluctance to publicly condemn the ideology and atheistic customs then being introduced by the Soviets, and to preach on matters affecting the everyday lives of the people. Even though he was warned by his friends that the Communist authorities were suspicious of him and that he should be less vocal, he is said to have replied, "If it is God's will, I am ready to die, but I cannot be quiet in the face of such injustice."[5] On the feast of the Dormition of the Mother of God, 15 August 1940, he gave a homily which reportedly drew some ten thousand faithful.

Arrest and death

On 20 December 1940, the Soviet secret police took Kovalyk from his monastery on account of the sermon he had preached on the Feast of the Immaculate Conception (8 December). He was accused of being a spy. For the six months of his incarceration at Brygidki prison, like many others, he was subjected to interrogation and torture. In prison, he continued his ministry by praying with the other prisoners, hearing confessions, giving spiritual exercises, teaching catechism classes, and comforting them with religious tales and stories from the Bible.[6]

On 22 June 1941, German troops began their offensive against the Soviet Union and the city of Lviv fell seven days later. As the German army advanced, the Soviets guards executed 7,000 prisoners prior to retreat. Witnesses claim that, rather than simply shooting Kovalyk, he was crucified on a corridor wall of the prison, his stomach ripped open and a dead human foetus inserted.[7] Official Soviet statements claim that Kovalyk was shot and not crucified.[8]

On 24 April 2001, along with several other Redemptorists, Kovalyk was recognised by the Holy See as being a martyr. He was beatified by Pope John Paul II on 27 June 2001 during that pope's pastoral visit to Ukraine. June 27 is the feast of Our Lady of Perpetual Help, the patroness of the Redemptorists.

Legacy

In his memoirs, Yaroslav Levytskyi recounts Kovalyk's sermons and the risk they invoked. '[His] sermons made an incredible impression on his listeners. But in the prevailing system of denunciations and terror this was very dangerous for a preacher. So I often tried to convince Father Kovalyk... that [he] needed to be more careful about the content of his sermons, that he shouldn't provoke the Bolsheviks, because here was a question of his own safety. But it was all in vain. Fathey Kovalyk only had one answer:"If that is god's will, I will gladly accept death, but as a preacher I will never act against my conscience

Our Lady of Perpetual Help

Also known as

Our Lady of Perpetual Succour

About

The picture of Our Lady of Perpetual Succour is painted on wood, with background of gold. It is Byzantine in style and is supposed to have been painted in the thirteenth century. It represents the Mother of God holding the Divine Child while the Archangels Michael and Gabriel present before Him the instruments of His Passion. Over the figures in the picture are some Greek letters which form the abbreviated words Mother of God, Jesus Christ, Archangel Michael, and Archangel Gabriel respectively.

It was brought to Rome towards the end of the fifteenth century by a pious merchant, who, dying there, ordered by his will that the picture should be exposed in a church for public veneration. It was exposed in the church of San Matteo, Via Merulana, between Saint Mary Major and Saint John Lateran. Crowds flocked to this church, and for nearly three hundred years many graces were obtained through the intercession of the Blessed Virgin. The picture was then popularly called the Madonna di San Matteo. The church was served for a time by the Hermits of Saint Augustine, who had sheltered their Irish brethren in their distress.

These Augustinians were still in charge when the French invaded Rome, Italy in 1812 and destroyed the church. The picture disappeared; it remained hidden and neglected for over forty years, but a series of providential circumstances between 1863 and 1865 led to its discovery in an oratory of the Augustinian Fathers at Santa Maria in Posterula. The pope, Pius IX, who as a boy had prayed before the picture in San Matteo, became interested in the discovery and in a letter dated 11 Dececember 1865 to Father General Mauron, C.SS.R., ordered that Our Lady of Perpetual Succour should be again publicly venerated in Via Merulana, and this time at the new church of Saint Alphonsus. The ruins of San Matteo were in the grounds of the Redemptorist Convent. This was but the first favour of the Holy Father towards the picture. He approved of the solemn translation of the picture (26 April 1866), and its coronation by the Vatican Chapter (23 June 1867). He fixed the feast as duplex secundae classis, on the Sunday before the Feast of the Nativity of Saint John the Baptist, and by a decree dated May 1876, approved of a special office and Mass for the Congregation of the Most Holy Redeemer. This favour later on was also granted to others. Learning that the devotion to Our Lady under this title had spread far and wide, Pius IX raised a confraternity of Our Lady of Perpetual Succour and Saint Alphonsus, which had been erected in Rome, to the rank of an arch-confraternity and enriched it with many privileges and indulgences. He was among the first to visit the picture in its new home, and his name is the first in the register of the arch-confraternity.

Two thousand three hundred facsimiles of the Holy Picture have been sent from Saint Alphonsus's church in Rome to every part of the world. At the present day not only altars, but churches and dioceses (e.g. in England, Leeds and Middlesbrough; in the United States, Savannah) are dedicated to Our Lady of Perpetual Succour. In some places, as in the United States, the title has been translated Our Lady of Perpetual Help.

Patronage

• Haiti

• archdiocese of Oklahoma City, Oklahoma

• diocese of Buxar, India

• diocese of Hallam, England

• diocese of Leeds, England

• diocese of Middlesbrough, England

• diocese of Rapid City, South Dakota

• diocese of Salina, Kansas

• diocese of Savannah, Georgia

• Labrador City, Labrador

• Yorkton, Saskatchewan

• Porto Cesareo, Italy

Martyrs Killed Under Communist Regimes in Eastern Europe

Profile

Among the thousands of Christians murdered by various Communist regimes in their hatred of the faith, there were 25 members of the Ukrainian Greek Catholic Church and Russian Byzantine Catholic Church, priests, bishops, sisters and lay people, whose stories are sufficiently well documented that we know they were murdered specifically for their faith in eastern Europe, and whose Causes for Canonization were opened. Their Causes were combined, and they were beatified together. They have separate memorials, but are remembered together today. They are -

• Andrii Ischak • Hryhorii Khomyshyn • Hryhorii Lakota • Ivan Sleziuk • Ivan Ziatyk • Klymentii Sheptytskyi • Leonid Feodorov • Levkadia Harasymiv • Mykola Konrad • Mykola Tsehelskyi • Mykolai Charnetskyi • Mykyta Budka • Oleksa Zarytskyi • Ol'Ha Bida • Ol'Ha Matskiv • Petro Verhun • Roman Lysko • Stepan Baranyk • Symeon Lukach • Vasyl Vsevolod Velychkovskyi • Volodomyr Bairak • Volodymyr Ivanovych Pryima • Yakym Senkivsky • Yosafat Kotsylovskyi • Zenon Kovalyk

Beatified

27 June 2001 by Pope John Paul II in Ukraine

Saint Cyril of Alexandria

இன்றைய புனிதர் :

(27-06-2021)

அலெக்ஸாண்ட்ரியா நகர தூய சிரில் (ஜூன் 27)

இன்று நாம் நினைவுகூரும் சிரில் எகிப்தில் உள்ள அலெக்ஸாண்ட்ரியா நகரத்தில் 376 ஆம் ஆண்டு பிறந்தார். இவர் தன்னுடைய தொடக்க மற்றும் உயர் கல்வியை தன்னுடைய சொந்த மண்ணிலே கற்றார்.

412 ஆம் ஆண்டு அப்போது அலெக்ஸாண்ட்ரியா நகரின் மறைத்தந்தையாக இருந்த தியோபிலிஸ் இறந்துவிட சிரில் அலெக்ஸாண்ட்ரியா நகரின் மறைத்தந்தையாக, ஆயராகப் பொறுப்பேற்க வேண்டிய சூழ்நிலை ஏற்பட்டது. இதனால் அவர் அப்பொறுப்பினை ஏற்றுக்கொண்டு மிகச் சிறப்பான முறையில் பணிசெய்து வந்தார்.

சிரில் அலெக்ஸாண்ட்ரிய நகர ஆயராக இருந்து பணிசெய்த காலங்களில் திருச்சபை பல்வேறு விதமான தப்பறைக் கொள்கைகளை எதிர்கொள்ளவேண்டிய சூழ்நிலை ஏற்பட்டது. குறிப்பாக கொன்ஸ்டாண்டிநோபில் நகரத்தின் ஆயராக இருந்த நொஸ்டோரியஸ் என்பவர், ‘இயேசு படைக்கப்பட்ட பொருள். அவர் மனித இயல்புடையவர். அவரிடம் இறையியல்பு என்பது இல்லவே இல்லை. ஆகையால் மரியா இயேசுவின் தாய் மட்டுமே, இறைவனின் தாய் அல்ல’ என்று சொல்லி வந்தார். இதனை சிரில் மிகக் கடுமையாக எதிர்த்தார்.

மேலும் நொஸ்டாரியஸ் பரப்பி வந்த இந்த தப்பறைக் கொள்கையை அப்போது திருத்தந்தையாக இருந்த முதலாம் செலஸ்டினின் கவனத்திற்குக் கொண்டு சென்றார். அவர் சிரிலை தன்னுடைய பிரிதிநிதியாக நியமித்து, பிரச்னைக்கு முற்றுப்புள்ளி வைக்க சிரிலை முடுக்கிவிட்டார். அதனால் எபேசு நகரில் 431 ஆம் ஆண்டு பொதுச்சங்கம் கூட்டப்பட்டது. அந்த சங்கத்தில் இருநூறுக்கும் மேற்பட்ட ஆயர்கள் கலந்துகொண்டார்கள். அவர்கள் அனைவரும் சேர்ந்து, இயேசு மனித மற்றும் இறையியல்பினைக் கொண்டவர் என்றும் அதனால் மரியா இறைவனுக்கே தாய் என்று அறிக்கையிட்டனர். இதனால் நொஸ்டோரியஸ் தப்பறைக் கொள்கைக்கு முற்றுப்புள்ளி வைக்கப்பட்டது.

இதன் பிறகு சிரில் அமைதியான வாழ்க்கை வாழத் தொடங்கினார், விவிலியம் தொடர்பாக பல நூல்களை எழுதினர். இப்படிப்பட்டவர் 444 ஆம் ஆண்டு இறையடி சேர்ந்தார். இவருக்கு 1882 ஆம் ஆண்டு அப்போது திருத்தந்தையாக இருந்த பதிமூன்றாம் சிங்கராயர் அவர்களால் மறைவல்லுனர் பட்டம் கொடுக்கப்பட்டது.

Profile

Nephew of Theophilus the Patriarch. Monk. Priest. Bishop and patriarch of Alexandria, Egypt on 18 October 412. Suppressed the Novatians. Worked at the Council of Ephesus. Fought against Nestorius who taught the heresy that there were two persons in Christ. Catechetical writer. Wrote a book opposing Julian the Apostate. Greek Father of the Church. Doctor of the Church.

Born

376 at Alexandria, Egypt

Died

• 444 at Alexandria, Egypt of natural causes

• relics in Alexandria

Patronage

Alexandria, Egypt

Blessed Louise-Thérèse de Montaignac de Chauvance

Profile

Related to the French nobility, Louise was the fifth of six children born to Raimondo Amato and Anna de Raffin; her father was a civil servant. Louise studied at the Faithful Companions of Jesus College, made her First Communion on 6 June 1833, and beginning in 1837 studied at the Paris des Oiseaux conducted by the Canonesses of Saint Augustine of the Congregation of Our Lady. In her teens she began reading Bible, the writings of Saint Teresa of Avila, and became known for her devotion to the Sacred Heart of Jesus. In her early 20's she developed a bone disease that left in pain, occassionally bed-ridden, and late in life nearly crippled her. On 8 September 1843 she made a private vow of devotion to the Sacred Heart, and began her work to spread the devotion throughout France. In 1848 she founded a catechetical center, and orphange, and the Society of Tabernacles to encourage devotion to the Eucharist. In 1854 she founded the Opera Adoration of Reparation to encourage Eucharistic Adoration. In March 1874 she founded the Oblates of the Heart of Jesus with a mission to aid poor parishes, orphans and support for priestly vocations; she served as its superior from 17 May 1880, and Pope Leo XIII granted them papal approval on 4 October 1881. Secretary General of the Apostolate of Prayer in December 1875. Late in life she was bed-ridden due to her illness, but she continued working for the Oblates to the end.

Born

14 May 1820 in Le Havre-de-Grâce, Seine Maritime, France

Died

27 June 1885 in Moulins, Allier, France of natural causes

Beatified

4 November 1990 by Pope John Paul II at Saint Peter's Square, Vatican City, Rome, Italy

Blessed Marguerite Bays

Profile

The second of seven children born to Pierre-Antoine Bays and Josephine Morel, she grew up in a pious farm family. Lifelong lay woman in the archdiocese of Lausanne, Switzerland, she supported herself as a dress maker and seamstress. She never married, but devoted herself and her life to caring for the people of her parish and city especially sick, children, young women, and the poor. Marguerite was known for a deep prayer life, devotion to Our Lady, and for lengthy periods spent in Eucharistic adoration. She joined the Secular Franciscans in 1860.

Marguerite developed intestinal cancer at age 35, asked for the intercession of the Blessed Virgin Mary, and was miraculously healed on 8 December 1854, the day that Blessed Pope Pius IX declared the dogma of the Immaculate Conception. Following the healing, each Friday Marguerite would experience a period of paralysis during which she would relive the Passion of Jesus. She received the stigmata.

Born

8 September 1815 in Siviriez, Fribourg, Switzerland

Died

3pm on Friday 27 June 1879 in Siviriez, Fribourg, Switzerland of natural causes

Beatified

• 29 October 1995 by Pope John Paul II

• the beatification miracle involved the healing on 25 March 1940 of a middle school student (who grew up to become a priest) who was injured in a mountain climbing accident

Canonized

on 15 January 2019, Pope Francis issued a decree acknowledging a miracle obtained through the intercession of Blessed Marguerite

Saint Ferdinand of Aragon

Also known as

• Ferdinand of Caiazzo

• Ferdinando of...

Additional Memorials

• 29 April (procession in Alvignano, Italy)

• 29 October (Caiazzo, Italy)

• 3rd Sunday in July (Dragoni, Italy)

Profile

Born to the royal family of Aragon, Spain, and the rulers of the two Sicilies, the fourth child of King Sancho III and Elvisa, Countess of Castile. Ferdinand was early drawn to religious and contemplative life. Hermit in the forest near Caiazzo, Italy where he became renowned in the region for his piety. Had the gift of healing by prayer. Fifth bishop of Caiazzo. Died while on pilgrimage.

Born

1030 in Aragon, Spain

Died

• 27 June 1082 in Alvignano, Italy of a fever

• buried at the church of Santa Maria di Cubulteria in Alvignano

• relics enshrined in an urn under as statue of Ferdinand at the church San Sebastiano Martire in Alvignano

• legends says that anytime people tried to return his relics to his see city of Caiazzo, Italy, the pack animals would refuse to move; they knew he belonged in Alvignano

Patronage

• Alvignano, Italy

• Dragoni, Italy

Saint Arialdus of Milan

Also known as

Arialdo

Profile

Well-educated deacon in the archdiocese of Milan, Italy. Taught at the cathedral school of Milan. Led the Pataria, the anti-nicolaism and anti-simony efforts in Milan, begining in 1057. He had the support of the Vatican, but was opposed by his simoniac archbishop Guido da Velate. More than just a theological argument, the dispute led to violence. Arialdus went into hiding outside the city, Pope Alexander II excommunicated the archbishop who then had Arialdus arrested, imprisoned and executed. Martyr.

Died

• 1066 at a castle on a small island in Lago Maggiore near Milan, Italy

• re-interred in a monastery in Milan in 1067

Canonized

• 1067 by Pope Alexader II (decree of martyrdom)

• 1904 by Pope Pius X (cultus confirmation)

Saint Joanna the Myrrhbearer

Profile

First century lay woman. Married to Chusa, steward of King Herod Antipas. Disciple of Jesus, and mentioned in Luke (8:3) as providing for Jesus and the Apostles. Eastern tradition says that she gave the head of John the Baptist an honourable burial. One of the women Luke says (24.10) discovered the empty tomb on the first Easter when she went to anoint the body, and celebrated on the 3rd Sunday of Pascha in the Orthodox Church as the Myrrh-bearers. She is especially venerated by the Jesuits.

Representation

• ointment box

• woman carrying an ointment box

• woman with a cross in her arms and a lamb standing nearby

• woman carrying a pitcher in a basket

• woman standing with her husband among court ladies hearing Jesus preach

Saint Ladislas

Also known as

Ladislaus, Lancelot, Laszlo

Profile

Born a prince, son of Bela I, King of Hungary. King of Hungary in 1077. Annexed Dalmatia and Croatia to greater Hungary. He expelled the Huns, Poles, Tatars, and Russians from his lands, and made Christianity the national religion. Known for his enlightened government, his devotion to his people and to the Church. Chosen commander-in-chief of the First Crusade, but died before the expedition left.

Born

1040 in Hungary

Died

• 1095 in Neutra, Hungary (in modern Slovakia)

• relics at Varadin (in modern Serbia)

Canonized

1192 by Pope Celestine III

Patronage

Szekszard, Hungary

Blessed Davanzato of Poggibonsi

Profile

Spiritual student of Blessed Luchesius. Franciscan tertiary. Priest. Pastor of Saint Lucia parish in Casciano, Italy. Known for his prayer life, his charity, his spirit of penance.

Born

c.1200 in Poggibonsi, Italy

Died

• 7 July 1295 of natural causes

• miracles reported at his grave

• relics known to have been enshrined in the church of Santa Lucia in Barberino Val d'Elsa, Italy by 1655

• relics enshrined in the church of San Bartolomeo in Barberino Val d'Elsa in 1787

Patronage

Barberino Val d'Elsa, Italy

Blessed Benvenutus of Gubbio

Also known as

Benvenuto

Profile

Soldier; he later said that soldiers became good monks as they had learned discipline, endurance and obedience. Franciscan lay brother in 1222. At his own request, he was assigned to care for lepers, worked hard, was a beloved nurse, and was known as an ideal Franciscan.

Born

12th-century Gubbio, Italy

Died

• 1232 in Corneto, Italy of natural causes

• buried at the parish church in Corneto

• relics translated to Deliceto, diocese of Bovino, Italy c.1243

Beatified

1697 by Pope Innocent XII (cultus confirmation)

Saint John of Chinon

Also known as

• John of Caion

• John of Moutier

• John of Tours

Profile

Priest. Spiritual advisor to Queen Saint Radegunde. Known as a healer and prophet. Hermit in Chinon, Diocese of Tours, France. He lived in a small cell and planted a laural orchard next to it where he spent his time in prayer and study, and avoiding the would-be spiritual students he attracted.

Born

in the British Isles

Died

• 6th century near Chinon, France of natural causes

• buried by being sealed in his hermit's cell

• many healing miracles reported in the orchard surrounding the cell

Saint Tôma Toán

Also known as

• Tommaso Toan

• Thomas Toan

Profile

Layman in the apostolic vicariate of East Tonkin, Vietnam. Member of the lay Dominicans. Catechist and head of Mission Linh Trung. Arrested, tortured and left to die of hunger and thirst in the persecutions of Emperor Minh Mang. Martyr.

Born

c.1764 in Can Phán, Nam Ðinh, Vietnam

Died

starved to death on 27 June 1840 in prison in Nam Ðinh, Vietnam

Canonized

19 June 1988 by Pope John Paul II

Saint Crescens of Galatia

Profile

First century disciple of the Apostles. Companion of Saint Paul the Apostle during his second Roman captivity; he left to go to Galatia (2nd Timothy 4:10). Bishop in Galatia. Some traditions say he was a missionary to Dauphine in Gaul, and founded the diocese of Mentz, Germany. Martyred in the persecutions of Trajan.

Died

c.100

Saint Crescentius of Mainz

Profile

Friend of Bishop Aureus of Mainz, Germany. He may have served as bishop when Aureus was driven into exile. Martyred by invading Huns. There are several variations in his story due to the similarity of his name with others, some variants in the records of Aureus, and simply sixteen centuries between then and now.

Born

4th century in the area of modern Germany

Died

c.406 in Mainz, Germany

Saint Sampson of Constantinople

Also known as

• Sampson Xenodochius

• Sampson the Hospitable

• Samson...

• Father of the Poor

Profile

Priest and physician in Constantinople, noted for his care for the poor.

Died

c.530 of natural causes

Saint Desideratus of Gourdon

Also known as

Désiré, Desert, Didier

Profile

Sixth-century priest and hermit in Gourdon the area of modern Burgundy, France. Pope Saint Gregory the Great wrote of the admirable holiness of Desideratus. Had the gift of healing by prayer, especially helping those with tooth pain.

Died

c.569

Saint Adeodato of Naples

Profile

33rd bishop of Naples, Italy, serving from 653 to 671. Built the oratory of Saint Restituta of Carthage and enshrined that saint's relics there. Performed the burial of Saint Patrizia of Naples.

Died

• 671 of natural causes

• relics enshrined at the abbey of Montevergine, Italy

Saint Anectus of Caesarea

Profile

Loudly encouraged Christians to not abandon their faith during the persecutions of Diocletian. Overthrew pagan idols; legend says he simply prayed near them and they collapsed. Martyr.

Died

scourged, mutilated and beheaded in Caesarea, Palestine in 304

Saint Zoilus of Cordoba

Also known as

Zoilo

Profile

Young man martyred with 19 unnamed Christian companions in the persecutions of Diocletian. The monastery of San Zoil de Carrión in León, Spain was founded to enshrine his relics.

Died

c.301 in Cordoba, Spain

Blessed Daniel of Schönau

Profile

Cistercian monk at Himmerod Abbey in Grosslittgen, Germany. Prior of the house. Abbot of the Schönau Abbey in Heidelberg, Germany.

Born

12th century Germany

Died

1218 of natural causes

Saint Gudene of Carthage

Also known as

Guddene

Profile

Tortured, imprisoned for a long period and finally executed in the persecutions of proconsul Rufino. Martyr.

Died

beheaded in Carthage, North Africa (modern Tunis, Tunisia)

Saint Arianell

Profile

Sixth century member of the Welsh royal family. She became possessed by an spirit, and was exorcised by Saint Dyfrig. Soon after, Arianell became a nun and spiritual student of Dyfrig.

Born

Gwent, Wales

Saint Felix of Rome

Profile

One of a group of nine Christians, including seven brothers, martyred together.

Died

Rome, Italy, date unknown

Saint Spinella of Rome

Profile

One of a group of nine Christians, including seven brothers, martyred together.

Died

Rome, Italy, date unknown

Saint Dimman

Also known as

Dioman, Diman

Profile

Priest. May have been a monk first, and may have been assigned a parish by Saint Patrick; records are a bit unclear.

Saint Aedh McLugack

Profile

No information has survived.

Born

Irish

Saint Brogan

Profile

Mentioned in the Gorman Martyrology.

தினசரி புனிதர்கள் தகவல்

புனிதர்களை பெயர் வரிசையில் தேட

Translate

29 June 2021

இன்றைய புனிதர்கள் ஜூன் 29

28 June 2021

இன்றைய புனிதர்கள் ஜூன் 28

26 June 2021

இன்றைய புனிதர்கள் ஜூன் 27