இன்றைய புனிதர்கள் ஆகஸ்ட் 07

St. Acirianus

Feastday: August 7

Ethiopian Disciple of Mark. Affiliated with Ireneous

Saint Cajetan

புனித கயட்டான் (Kajetan von Tiene)

சபை நிறுவுனர்

பிறப்பு 

1480

ட்டியன்ன(Tiene), வீசென்சா(Vicenza), இத்தாலி

    

இறப்பு 

7 ஆகஸ்டு 1547

நேயாபல், இத்தாலி

புனிதர்பட்டம்: 1671, திருத்தந்தை பத்தாம் கிளமெண்ட்

பாதுகாவல்: பவேரியா (Bayern)

இவர் சிறுவயதிலிருந்தே குருவாக வேண்டுமென்று ஆசைகொண்டார். இத்தாலி நாட்டிலுள்ள பதுவை நகரில் திருச்சபை சட்டம் பயின்றார். பின்னர் குருத்துவ பயிற்சி பெற்று குருவானார். இவர் இஞ்ஞாசியாருடன் இணைந்து, திருச்சபையில் நடந்த கொடுமைகளை எதிர்த்து, திருச்சபையை நல்வழியில் நடத்தி செல்ல பெரும்பாடுபட்டார். தன் வாழ்நாள் முழுவதும் பிறரை எல்லாச் சூழலிலும் அன்பு செய்து வாழ்ந்தார். கடுமையான ஒறுத்தல் வாழ்வை வாழ்ந்து பல மாற்றங்களை மக்களிடையே கொண்டுவந்தார். ஏழைகளின் மேல் அதிக அன்பும் அக்கறையும் கொண்டுவாழ்ந்தார். 

தான் ஓர் அரச குடும்பத்தில் பிறந்ததால், தன் பெற்றோரின் சொத்திலிருந்து பெற்ற பணத்தைக்கொண்டு, தான் பிறந்த ஊரான விச்சென்சாவில் ஒரு மருத்துவமனையை கட்டினார். தான் வாழ்வு முழுவதையுமே நோயாளிகளுக்காக அர்ப்பணித்தார். தன் பிள்ளைகளாலும், உறவினர்களாலும், கைவிடப்பட்ட நோயாளிகளை, இறுதிமூச்சுவரை பராமரிக்க ஓர் துறவற சபையை தொடங்கினார். இவரால் தொடங்கப்பட்ட இச்சபையினர் "தியேற்றைன்ஸ்" (Thietrains) என்றழைக்கப்பட்டார்கள். வெனிஸ் நகரிலும், நேப்பிள்ஸ் நகரிலும் இச்சபையை பரவ செய்தார். இத்துறவற சபையினர் பிறருக்கு பணிசெய்வதின் வழியாக, இயேசுவை மக்களுக்கு அறிவித்து, அவரின் சாட்சிகளாயினர். 

புனித கயத்தான் இறைவேண்டலிலும் பிறருக்கு அன்புப்பணி ஆற்றுவதிலும் சிறந்தவராய் இருந்தார். இறக்கும்வரை இயேசுவுக்காகவே தன் வாழ்வை அர்ப்பணித்து இறந்தார். 

Also known as

• Cajetan the Theatine

• Cajetan of Thiene

• Gaetano dei Conti di Tiene

• Gaetano da Thiene

• Cayetano, Gaetano, Gaetanus, Kajetana

Profile

Cajetan was born the second son of pious and noble parents, Caspar de Thienna and Maria Porta, who dedicated him as an infant to the Blessed Virgin Mary. From childhood he was known as "the Saint", and in later years as "the hunter of souls." A distinguished student, he studied law in Padua, Italy, and was offered positions in the government, but he turned them down and left his native town to seek a religious vocation and obscurity in Rome. Found out, he was forced at age 28 to accept a position at the court of Pope Julius II. He was ordained a priest at age 36.

On the death of Pope Julius, Cajetan returned to Vicenza and disgusted his relatives by joining the Confraternity of Saint Jerome, whose members normally were drawn from the lowest and poorest classes. Cajetan spent his fortune in building hospitals, and devoted himself to nursing the plague-stricken. He founded a bank to help the poor and offer an alternative to loan sharks; it later became the Bank of Naples. He was known for a gentle game he played with parishioners where he would bet prayers, rosaries or devotional candles on whether he would perform some service for them; he always did, and they always had to "pay" by saying the prayers.

To renew the lives of the clergy, on 3 May 1524 in Rome, with the help of three others, including the future Pope Paul IV, he formed the Congregation of Clerks Regular, known as the Theatines. They devoted themselves to preaching, the administration of the Sacraments, and the careful performance of the Church's rites and ceremonies. Saint Cajetan was the first to introduce the Forty Hours' Adoration of the Blessed Sacrament as an antidote to the heresy of Calvinism. When the Germans, under the Constable Bourbon, sacked Rome, Saint Cajetan was scourged to extort money from him; what his attackers did not understand was that he had long before spent his worldly wealth on good works.

Cajetan had a great devotion to the Blessed Virgin Mary. His piety was rewarded one Christmas eve when she appeared to him and placed the Infant Jesus in his arms. When Saint Cajetan was on his death-bed, resigned to the will of God, she appeared to him again, this time surrounded by ministering angels. He said, "Lady, bless me!" Mary replied, "Cajetan, receive the blessing of my Son, and know that I am here as a reward for the sincerity of your love, and to lead you to Paradise." She then told him to have patience with the illness that had attacked him, and gave orders to the choirs of angels to escort his soul to heaven. "Cajetan," she said, "my Son calls you. Let us go in peace." And so, he did.

Born

October 1480 at Vicenza, Italy as Gaetano dei Conti di Tiene

Died

1547 at Naples, Italy of natural causes

Canonized

12 April 1671 by Pope Clement X

Patronage

• job seekers

• unemployed people

• Theatines

Blessed Vincent de L'Aquila

Profile

May have trained as a shoemaker in his youth. Joined the Friars Minor at age 14 at the convent of San Giuliano outside L'Aquila, Italy, and spent his teen-aged novitiate in a hut in the forest near the convent, leaving it only when for services, Mass, or when called upon by his superiors. Reported to levitate, and appeared to be unconscious when in prayer. Assigned for several years at a time to convents in Penne and Sulmona before finally returning to San Giuliano; at each one his exemplary example led others to a deeper life in the faith and a more intense call to their vocation. Known for his humility and gift of prophecy, he was sought out for his advice by princes and queens. Hobbled by gout and the hardships of his life, Vincent was eventually confined to his hut where he spent his final days in prayer and giving spiritual advice to visitors.

Born

c.1435

Died

• evening of 7 August 1504 in his hut in the forest outside the convent of San Giualiano near L'Aquila, Italy of natural causes

• Blessed Christina Ciccarelli saw his soul taken to heaven by angels

• at his death, the entire forest around his hut was lit by a great light; this led to a custom of lighting the convent and the part of the nearby forest every year over night on 6 August, the eve of his death and commoration

• interred in the church of the San Giuliano convent

Beatified

19 September 1787 by Pope Pius VI (cultus confirmation)

Saint Albert of Sicily

Also known as

• Albert of Trapani

• Albert degli Abbati

Profile

Albert's parents promised that if they were blessed with a son, he would be dedicated to Our Lady of Mount Carmel. Educated in a Carmelite monastery, and joined the Order at age 18. Priest. Teacher in the monastery. Mendicant preacher to the Sicilians, making many conversions; especially devoted to, and successful with, Sicilian Jews. Miracle worker. Sicilian Carmelite provincial in 1257, and worked both as preacher and administrator.

In 1301, the city of Messina, Italy was under siege and blockade by Duke Robert of Calabria, Italy. Disease ridden and facing imminent starvation, the Messina city fathers asked Albert and the monastery for intervention. Albert celebrated Mass, offering it as a plea for God's deliverance. As he finished, three ships loaded with grain ran the blockade. The city was saved from starvation, and Robert lifted the seige. Albert was so well remembered for this intervention that a city gate was dedicated in his honor over 300 years later.

In his later years, Albert retired to a small monastery near Messina, and spent his time in prayer, meditation, and communion.

Born

1250 to 1257 (sources vary) at Trapani, Sicily, Italy

Died

7 August 1306 at Messina, Italy of natural causes

Canonized

31 May 1476 by Pope Sixtus IV

Patronage

• Carmelite schools

• Messina, Italy

• Trapani, Italy

Saint Miguel de la Mora

Also known as

Michele de la Mora

Profile

Ordained in 1906. Chaplain of the Cabildo of the Cathedral of Colima, Mexico in 1912. When the government's persecution of the Church began, Father Miguel was arrested, but quickly released on bail with a warning to stop his ministry. When the churches were closed and public worship outlawed in 1926, friends tried to get him to flee the area; unwilling to leave Colima without a priest, he refused.

Father Miguel was constantly harassed by General Flores who wanted the padre to join the planned government-supported church that would be free of Vatican loyalties. To escape this bullying, de la Mora finally retreated to his brother's ranch at El Rincón del Tigre. While en route, Miguel was asked to perform a marriage; some unfriendly locals overhead the request, told the authorities, and Miguel and his companions were arrested. Flores, furious that del Mora was escaping, had the priest taken to a stable, stood among piles of manure, and executed in front of his brother Regino; Miguel died praying the rosary for them all. Martyr.

Born

19 June 1874 at Tecalitlán, Jalisco, Mexico

Died

• shot by firing squad around noon on 7 August 1927 at Cardonna, Colima, Mexico

• relics in the cathedral of Colima

Canonized

21 May 2000 by Pope John Paul II during the Jubilee of Mexico

Blessed Edmund Bojanowski

Also known as

• Edmund Bojanowski Adalbert Stanislas

• Edmund Wojciech Stanislaw

Profile

A member of a wealthy, landed, Polish noble family. He studied literature at universities in Breslau (modern Wroclaw, Poland) and Berlin, Germany. Translated works from Serbia to Polish, wrote his own poetry, and a history of Serbia. Contracted tuberculosis in his 20s. He dedicated his life to the service of abandoned children, the sick, and poor, teaching and spending his fortune in the service of the needy. He founded reading rooms and libraries to provide books and education to the poor, and started the first day-care centers in the country. He funded assistance for the sick, supported orphanages, and worked in both himself. Founded the Sisters Servants of Mary Immaculate, the Sisters Handmaids of the Holy and Immaculate Virgin Mary, the Little Servant Sisters of the Immaculate Conception, and the Sisters Handmaids of the Mother of God, Virgin Immaculate Conception; together their 3,300 sisters continue the work around the world. Two years before his death Edmund entered the seminary, but did not survive long enough to graduate or be ordained.

Born

14 November 1814 in Grabonog, Poland

Died

7 August 1871 in Gorka Duchowna, Poland of natural causes

Beatified

13 June 1999 by Pope John Paul II at Warsaw, Poland

Pope Saint Sixtus II

✠ புனிதர் இரண்டாம் சிக்ஸ்டஸ் ✠

(St. Sixtus II)

24ம் திருத்தந்தை/ மறைசாட்சி:

(24th Pope/ Martyr)

பிறப்பு: தெரியவில்லை

கிரேக்க நாடு

(Greece)

இறப்பு: ஆகஸ்ட் 6, 258

ரோம்; ரோமப் பேரரசு

(Rome, Roman Empire)

ஏற்கும் சமயம்:

ரோமன் கத்தோலிக்க திருச்சபை

(Roman Catholic Church)

நினைவுத் திருவிழா: ஆகஸ்ட் 6

பாதுகாவல்: நம்பிக்கையுள்ள பெண்களுக்கு, திராட்சை மற்றும் பீன்ஸ் விளைச்சலுக்கு

திருத்தந்தை இரண்டாம் சிக்ஸ்டஸ் (Pope Sixtus II) ரோம் ஆயராகவும், 24ம் திருத்தந்தையாகவும், கி.பி. 257ம் ஆண்டு, ஆகஸ்ட் மாதம் 31ம் நாளிலிருந்து, கி.பி. 258ம் ஆண்டு, ஆகஸ்ட் மாதம் 6ம் நாள் வரை ஆட்சி செய்தார். ரோமப் பேரரசன் “வலேரியனின்” (Emperor Valerian) ஆட்சி காலத்தில், கி.பி. 258ம் ஆண்டு நடந்த கிறிஸ்தவ துன்புருத்தல்களின்போது “புனிதர் லாரன்ஸ்” (Lawrence of Rome) உள்ளிட்ட ஏழு திருத்தொண்டர்களுடன் மறைசாட்சியாக கொல்லப்பட்டார்.

இவருக்கு முன் பதவியிலிருந்தவர் திருத்தந்தை “முதலாம் ஸ்தேவான்” (Pope Stephen I) ஆவார். திருத்தந்தை “டையோனிசியஸ்” (Pope Dionysius) இவருக்குப் பிறகு பதவி வகித்தவர் ஆவார். திருத்தந்தை இரண்டாம் சிக்ஸ்டஸ் கத்தோலிக்க திருச்சபையின் 24ம் திருத்தந்தை ஆவார்.

பணிகள்:

திருத்தந்தை இரண்டாம் சிக்ஸ்டஸ் கிரேக்க நாட்டவர் என்று "திருத்தந்தையர் நூல்" (Liber Pontificalis) என்னும் பண்டைய ஏடு கூறுகிறது.

இரண்டாம் சிக்ஸ்டஸ் தமக்குமுன் பதவியிலிருந்த திருத்தந்தை “முதலாம் ஸ்தேவானின்” (Pope Stephen I) அணுகு முறையிலிருந்து வேறுபட்ட விதத்தில் செயல்பட்டு, திருச்சபைக்கு உள்ளே நிலவிய பூசல்களுக்குத் தீர்வுகள் கண்டார். குறிப்பாக, ரோம மன்னர்கள் கிறிஸ்தவ மறையைத் துன்புறுத்தியபோது தம் உயிரைக் காத்துக் கொள்வதற்காக சில கிறிஸ்தவர்கள் தம் மத நம்பிக்கையைக் கைவிட்டு, ரோம தெய்வங்களுக்குப் பலி செலுத்தியதால் அவர்களை மீண்டும் திருச்சபையில் ஏற்றுக்கொள்வது பற்றி கருத்து வேறுபாடு நிலவியது. அத்தகைய கிறிஸ்தவர்களுக்கு மீண்டும் ஒருமுறை திருமுழுக்கு கொடுக்க வேண்டியதில்லை என்று ரோமத் திருச்சபை கருதியது. ஆனால், வட ஆப்பிரிக்கா, சிறு ஆசியா ஆகிய பகுதிகளின் ஆயர்கள், குறிப்பாக கார்த்தேஜ் நகர் ஆயர் சிப்பிரியான், அக்கருத்தோடு உடன்படவில்லை. இதனால் திருச்சபைக்குள் குழப்பம் நிலவியது.

திருத்தந்தை இரண்டாம் சிக்ஸ்டஸ், புனித சிப்பிரியானோடும் பிற ஆயர்களோடும் தொடர்பு கொண்டு நல்லுறவு ஏற்படுத்தினார். இத்தகைய நல்லுறவு ஏற்படுவதற்கு அலெக்சாந்திரிய நகர் ஆயர் தியோனீசிஸ் (இறப்பு: 264/5) என்பவரும் பெரிதும் துணைநின்றார்.

மறைச்சாட்சியாக உயிர்துறத்தல்:

ரோம மன்னன் வலேரியன் முதலில் கிறிஸ்தவ சமயத்தின்பேரில் சகிப்புத்தன்மை காட்டினார். அதன் பின் அதனை மிகவும் கடுமையாகத் துன்புறுத்தலானார். பல ஆயர்களும் குருக்களும் கொல்லப்பட்டனர். கிறிஸ்தவர்கள் வெளிப்படையாகக் கல்லறைத் தோட்டங்களில் வழிபாடு நிகழ்த்துவது தடைசெய்யப்பட்டது. அரசு ஏற்பாடு செய்த வழிபாடுகளில் பங்கேற்று, ரோம தெய்வங்களுக்குப் பலிசெலுத்த கிறிஸ்தவர்கள் வற்புறுத்தப்பட்டார்கள். வலேரியனின் துன்புறுத்தல்களினால் எண்ணற்ற குருக்களும் ஆயர்களும் திருத்தொண்டர்களும் மறைசாட்சியாக கொல்லப்பட்டனர்.

கி.பி. 258ம் ஆண்டு, ஆகஸ்ட் மாதம், 6ம் நாள், கிறிஸ்தவர்கள் வழிபாடு நடத்தியபோது சிக்ஸ்டஸ் ஓர் இருக்கையில் அமர்ந்து மக்களுக்குப் போதித்துக் கொண்டிருந்தார். அப்போது அரச இராணுவத்தினர் திடீரென அங்கு நுழைந்து, திருத்தந்தை சிக்ஸ்டசையும் அவரோடு நான்கு திருத்தொண்டர்களையும் கழுத்தை வெட்டிக் கொன்றார்கள். ஒருசில நாட்களுக்குப் பின், மற்றும் மூன்று திருத்தொண்டர்கள் கிறிஸ்தவ நம்பிக்கைக்காகக் கொல்லப்பட்டார்கள். “ஜானுவரியஸ்” (Januarius), “வின்சென்ஷியஸ்” (Vincentius), “மேக்னஸ்” (Magnus), “ஸ்டீஃபன்” (Stephanus), “ஃபெலிசிஸ்ஸிமஸ்” (Felicissimus) “அகபிடஸ்” (Agapitus) மற்றும் “லாரன்ஸ்” (Lawrence of Rome) ஆகியோர் மறைசாட்சியாக கொல்லப்பட்ட ஏழு திருத்தொண்டர்கள் ஆவர்.

அடக்கம்:

மறைச்சாட்சியாக உயிர்துறந்த இரண்டாம் சிக்ஸ்டசின் உடல் ரோம் கலிஸ்டஸ் (Catacomb of Callixtus) கல்லறைத் தோட்டத்தில் அடக்கம் செய்யப்பட்டது. அவர் கொல்லப்பட்டபோது அமர்ந்திருந்த, இரத்தம் தோய்ந்த இருக்கை அவருடைய கல்லறையின் பின்புறம் அமைக்கப்பட்ட சிறுகோவிலில் வைக்கப்பட்டது.

ஒரு நூற்றாண்டுக்குப் பின், திருத்தந்தை “முதலாம் டாமசஸ்” (Pope Damasus I) என்பவர் (ஆட்சி: 366-384) இரண்டாம் சிக்ஸ்டசின் கல்லறைமீது ஒரு கல்வெட்டு பதித்தார்.

திருவிழா:

புனிதர் இரண்டாம் சிக்ஸ்டசின் நினைவுத் திருவிழா, ஆகஸ்ட் மாதம், 6ம் நாள் கொண்டாடப்படுகிறது. அவருடைய பெயர் ரோம திருப்பலியின் நற்கருணை மன்றாட்டில் சேர்க்கப்பட்டது.

Profile

Philosopher and adult convert to Christianity. Deacon in Rome, Italy. Pope for less than a year.

He dealt with the controversy concerning baptism by heretics. He believed that anyone who was baptised with a desire to be a Christian, even if the baptism was performed by a heretic, was truly baptised into the faith, and that the validity of his faith was based on his own desire and actions, not the errors of the person who performed the sacrament.

While celebrating Mass at the tomb of Saint Callistus, he was arrested as part of the persecutions of Valerian. He was beheaded with six deacons and sub-deacons, and was buried in the same catacomb where he had been celebrating Mass when he was arrested; his name occurs in the prayer Communicantes in the Canon of the Mass. Martyr.

Born

Greek

Papal Ascension

30 August 257

Died

beheaded on 6 August 258 in a cemetery on the Appian Way, Rome, Italy

Patronage

Bellegra, Italy

Saint Donatus of Arezzo

Also known as

Donato

Profile

Educated in Rome, Italy. During the persecutions of Diocletian, he fled from Rome to Arezzo, Italy. There his obvious sanctity and education led to his election as the second bishop of Arezzo in 346. Due to the number of saints named Donatus, there is some confusion about his death; he may have been martyred in Rome, but he may have died of natural causes in Arezzo.

Born

Nicomedia (part of modern Turkey)

Died

• 362

• interred in the cathedral of Arezzo, Italy

• some relics at Ostia, Italy

• some relics at the basilica of San Donato in Murano, Venice, Italy

Patronage

• Arezzo, Italy

• Arezzo, Italy, diocese of

• Arezzo-Cortona-Sansepolcro, Italy, diocese of

• Cavriglia, Italy

Saint Afra of Augsburg

Profile

Prostitute. During the Diocletian persecutions, she and her mother Hilaria hid their bishop. He converted them, and Afra devoted herself to working with the poor. Eventually she was ordered to sacrifice to pagan gods; she refused. Martyr.

When her mother, Saint Hilaria of Augsburg, and the servants Digna, Eunomia and Eprepria went to inter her burned remains in a sepulchre, they were caught by the authorities. The four of them were ordered to make the same sacrifice that Afra had refused. They refused, and were burned to death in Afra's sepulchre.

Born

at Augsburg, Bavaria, Germany

Died

suffocated from smoke inhalation while being burned alive c.304 at Augsburg, Bavaria, Germany

Patronage

• Augsburg, Germany

• converts

• martyrs

• penitent women

Blessed Dalmacio Bellota Pérez

Also known as

Carlos Jorge

Profile

Began the Lasallian novitiate in Bujedo, Spain on 2 February 1925, taking the name Carlos Jorge. Taught at Nuestra Señora de las Maravillas College in Madrid, Spain until anti–Christian forces destroyed it by a fire in 1931. Taught at the Cuevas Community in Almeria, Spain. Taught at the Chamberi School in Madrid, Spain in 1932. Taught in Consuegra, Toledo, Spain. Arrested by anti–Christian militants on 21 July 1936 with the other Lasallian Brothers in his community during 9 o’clock Mass. Martyred in the Spanish Civil War.

Born

22 November 1908 in Capillas, Palencia, Spain

Died

over the night of 6 to 7 August 1936 in “Boca del Congosto”, Los Yébenes, Toledo, Spain

Beatified

28 October 2007 by Pope Benedict XVI

Blessed Agathangelus Nourry

Also known as

• Agathangelo Noury

• Agathangelus of Vendome

• Agathangelus Noury

• Agathange Noury of Vendôme

Additional Memorial

11 August (Franciscan calendar)

Profile

Joined the Capuchins at Le Mans, France in 1619. Taught theology at Rennes, France. Missionary to the Copts in Egypt in 1633 with Blessed Cassianus. They met with little success, and moved on to Abyssinia. Martyr.

Born

31 July 1598 near Vendome, France

Died

stoned to death or hanged with the cords of his own robes (records vary) on 7 August 1638 at Dibauria, Abyssinia

Beatified

• 23 October 1904 by Pope Pius X

• formal recognition on 1 January 1905

Blessed Edward Bamber

Also known as

• Edward Helmes

• Edward Reding

Additional Memorials

• 22 November as one of the Martyrs of England, Scotland, and Wales

• 29 October as one of the Martyrs of Douai

Profile

Studied at Saint Omer, and at the English College of Saint Gregory in Seville, Spain. Ordained in Seville in 1626. He returned to England to minister to covert Catholics, mainly in Lancashire. He was immediately arrested upon landing, but released. Arrested in 1643, he was condemned for the crime of priesthood. One of the Martyrs of England, Scotland, and Wales.

Born

c.1600 in Carleton, Lancashire, England

Died

hanged, drawn, and quartered on 7 August 1646 in Lancaster, Lancashire, England

Beatified

22 November 1987 by Pope John Paul II

Saint Victricius of Rouen

Profile

Officer in the army of emperor Julian the Apostate in the mid-4th century who retired when he decided that military service was incompatible with Christianity. For this action he was tortured and sentenced to death, but no one acted on the execution order. Friend of Saint Martin of Tours. Missionary to non-Christian tribes in northern France. Bishop of Rouen in 380. Zealous pastor and evangelist to his flock. Brought the relics of several saints to parishes in his diocese including those of Gervase, Protase, Agrícola, and Proculus of Bologna. Wrote the treatise De laude sanctorum (Praise of the Saints).

Died

407 in Rouen, France

Blessed Thomas Whitaker

Also known as

Thomas Starkie

Additional Memorial

22 November as one of the Martyrs of England, Scotland, and Wales

Profile

Son of Thomas, a schoolmaster, and Helen. Studied at Saint Omer and in Valladolid, Spain. Ordained at Valladolid in 1638. He returned to England where he spent five years ministering to covert Catholics in Lancashire. Arrested, imprisoned from 7 August 1643 to 1646, and condemned to death for the crime of being a priest. One of the Martyrs of England, Scotland, and Wales.

Born

c.1612 in Burnley, Lancashire, England

Died

hanged, drawn, and quartered on 7 August 1646 in Lancaster, England

Beatified

22 November 1987 by Pope John Paul II

Saint Claudia of Rome

✠ புனிதர் கிளாடியா ✠

(St. Claudia)

பிறப்பு: தெரியவில்லை

இறப்பு: தெரியவில்லை

ஏற்கும் சமயம்:

ரோமன் கத்தோலிக்க திருச்சபை

(Roman Catholic Church)

நினைவுத் திருநாள்: ஆகஸ்ட் 7

புனிதர் கிளாடியா, ரோமில் (Rome) வாழ்ந்த பிரிட்டிஷ் வம்சாவளியைச் (British Descent) சேர்ந்த ஒரு பெண் ஆவார். கவிஞர் “மார்ஷல்” (Martial) என்பவருக்கு அறிமுகமான இவர், கத்தோலிக்க திருச்சபையின் இரண்டாம் திருத்தந்தையான, “திருத்தந்தை லைனஸ்” (Pope Linus) என்பவரின் தாயார் ஆவார்.

இவரது தந்தையான பிரிட்டிஷ் அரசன் “காரகடஸ்” (British King Caratacus), பிரிட்டிஷ் எதிர்ப்பை வழிநடத்தியவராவார். ரோம அரசியல்வாதியும், பிராந்தியத்தின் முதல் ஆளுநருமான “ஔலஸ் பிலௌஷியஸ்” (Aulus Plautius) என்பவனால் தோற்கடிக்கப்பட்டு, சங்கிலிகளால் பிணைக்கப்பட்டு கொண்டுவரப்பட்டார்.

ரோம பேரரசின் பேரரசரான (Emperor of the Roman Empire) “கிளாடியஸ்” (Claudius) கிளாடியாவின் தந்தையான “காரகடசை” விடுவித்தார். இந்த காரணத்தால் “கிளாடியா” என்ற பெயரை தமது பெயராக ஏற்றுக்கொண்டார் என்பர். பின்னர், கத்தோலிக்க திருச்சபையில் திருமுழுக்குப் பெற்ற இவர், ரோமிலேயே வாழத் தொடங்கினார்.

புனிதர் பவுல் (Saint Paul), புதிய ஏற்பாட்டில் (New Testament), கிரேக்க நகரான “எபேசசின்” (Ephesus) முதலாம் நூற்றாண்டின் ஆயரான (First-Century Christian Bishop) “திமொத்திக்கு” (Timothy) எழுதிய “இரண்டாம் திருமுகத்தில்” (Second Epistle to Timothy), அவர் கிளாடியாவைப் பற்றி எழுதியிருக்கிறார். புனிதர் பவுல் (Saint Paul) “திமொத்திக்கு” (Timothy) எழுதிய “இரண்டாம் திருமுகம்,” பொதுவாக, பவுலின் கடைசி கடிதம் எனப்படுகின்றது. திமோத்திக்கு எழுதிய இரண்டாம் திருமுகத்தின், நான்காம் அதிகாரத்தில், 21ம் வசனத்தில் (2 திமோத்தி 4:21) கிளாடியா குறிப்பிடப்பட்டுள்ளார்.

கிளாடியா, உண்மையில் “கிளாடியஸ் காகிடூப்னஸ்” (Claudius Cogidubnus) என்பவரின் மகள் என்றும் நம்பப்படுகிறது. இவரே கிளாடியஸின் கூட்டாளியாக இருந்து, பின்னர் ஒரு பேரரசராக ஆனார் என்பர். கிளாடியாவின் உண்மையான பெயர் “கிளாடியா ரூஃபினா” (Claudia Rufina) என்றும், கவிஞர் “மார்ஷலுடைய” (Martial) நண்பரான “ஔலஸ் புடேன்ஸ்” (Aulus Pudens) என்பவரை திருமணம் செய்துகொண்டார் என்றும் கூறுகிறார்.

புனிதர் கிளாடியாவின் நினைவுத் திருநாள் ஆகஸ்ட் மாதம் ஏழாம் நாளாகும்.

Profile

A princess, the daughter of British King Caractacus. Imprisoned with her father and taken with him to Rome, Italy in retaliation for his resistance to the Empire during the reign of Claudius. There she learned of and converted to Christianity, taking the name Claudia. Married Senator Pudens. Mother of Saint Praxedes and Saint Pudentiana. Mentioned by Saint Paul the Apostle in 2nd Timothy 4:21 ("Eubulus, Pudens, Linus, Claudia, and all the brothers send greetings"). Widow.

Blessed Jordan Forzatei

Also known as

Jordan of Padua

Profile

Benedictine monk at Padua. Abbot at Saint Justina's abbey at Padua. Involved in local politics, he helped ally several Lombard cities. Entrusted with the city government by the Holy Roman Emperor Frederick II. This led to his being imprisoned three years by Count Ezzelino.

Born

1158 at Padua, Italy

Died

1248 at Venice of natural causes

Blessed Nicholas Postgate

Additional Memorials

• 29 October as one of the Martyrs of Douai

• 22 November as one of the Martyrs of England, Scotland, and Wales

Profile

Priest for 50 years, serving covert Catholics in the apostolic vicariate of England. Martyr.

Born

1597 in Egton Bridge, North Yorkshire, England

Died

7 August 1679 in York, North Yorkshire, England

Beatified

22 November 1987 by Pope John Paul II

Blessed John Woodcock

Also known as

• John Farington

• John Thompson

• Martin of Saint Felix

Additional Memorial

22 November as one of the Martyrs of England, Scotland, and Wales

Profile

Franciscan Friar Minor (Recollects) priest. Martyr.

Born

1603 in Clayton-le-Woods, Lancashire, England

Died

7 August 1646 in Lancaster, Lancashire, England

Beatified

22 November 1987 by Pope John Paul II

Saint Donatus of Besançon

Profile

Benedictine monk at Luxeuil, France. Bishop of Besançon, France in 624. Noted monastic reformer. Founded Saint Paul abbey at Besançon. Wrote a Rule for Virgins that combines elements of the Benedictine and Columban Rules.

Died

c.660 of natural causes

Patronage

Cercepiccola, Italy

Blessed Cassian Vaz Lopez-Neto

Profile

Capuchin monk at Angers, France. Missionary with Blessed Agathangelus to the Egyptian Copts. Martyr.

Born

1607 at Nantes, France

Died

stoned to death in 1638 in Abyssinia (modern Ethiopia)

Beatified

1 January 1904 by Pope Saint Pius X

Saint Faustus of Milan

Profile

Born to the wealthy nobility, the son of Philip. Soldier. Martyred in the persecutions of Commodus.

Born

2nd century Milan, Italy

Died

c.190 in Milan, Italy

Saint Donatian of Châlons-sur-Marne

Profile

Fourth-century bishop of Châlons-sur-Marne, France. One of the signatories of the documents of the Council of Sardica in 343.

Died

4th century

Saint Julian of Rome

Also known as

Juliana

Profile

One of a group of over 20 martyrs who died together in the persecutions of Valerian and Gallienus.

Died

martyred c.260 in Rome, Italy

Saint Hilarinus of Ostia

Also known

Hilary

Profile

Fourth century monk. Martyred in the persecutions of Julian the Apostate.

Died

scourged to death in 361 at Ostia, Italy

Saint Peter of Rome

Profile

One of a group of over 20 martyrs who died together in the persecutions of Valerian and Gallienus.

Died

c.260 in Rome, Italy

Saint Hyperechios

Profile

Desert hermit. A collection of 160 sayings attributed to him were published by Rosweyde's Vitae Patrum.

Born

Egyptian

Saint Donat

Also known as

Danat, Dunwyd

Profile

No information has survived.

Patronage

Llandunwyd, Glamorgan, Wales

Martyred Deacons of Rome

Profile

A group of deacons who were martyred with Pope Saint Sixtus II. We know nothing about them but their names and their deaths - Agapitus, Felicissimus, Januarius, Magnus, Stephen and Vincent.

Died

beheaded on 6 August 258 in a cemetery on the Appian Way, Rome, Italy

Martyrs of Como

Profile

A group of Christian soldiers in the imperial Roman army. Martyred in the persecutions of Maximian. We know little else but the names - Carpophorus, Cassius, Exanthus, Licinius, Secundus and Severinus.

Died

• c.295 on the north side of Lake Como, near Samolaco, Italy

• relics in the church of San Carpoforo, Como, Italy

/

Martyred in the Spanish Civil War

Thousands of people were murdered in the anti-Catholic persecutions of the Spanish Civil War from 1934 to 1939. I have pages on each of them, but in most cases I have only found very minimal information. They are available on the CatholicSaints.Info site through these links:

• Blessed Dalmacio Bellota Pérez

• Blessed Diodorus Hernando Lopez

• Blessed Francisco Gargallo Gascón

• Blessed Luis Villanueva Montoya

• Blessed María del Carmen Zaragoza y Zaragoza

• Blessed María Rosa Adrover Martí

• Blessed Rafaél Severiano Rodríguez Navarro

• Blessed Tomás Carbonell Miquel

இன்றைய புனிதர்கள் ஆகஸ்ட் 6

 St. Agapitus

Feastday: August 6

Death: 258

Martyr, deacon, and companion of Pope Sixtus II in death. He was with the pope when seized during the persecutions of Emperor Valerian. Agapitus and five other deacons-Felicissimus, Januarius, Magnus, Stephen, and Vincent- were martyred.

Feast of the Transfiguration of Our Lord

இயேசுவின் உருமாற்றம் 

1456 ஆம் ஆண்டு கிறிஸ்தவர்களுக்கும் துருக்கியர்களுக்கும் இடையே பெல்கிரேட் என்னும் இடத்தில் கடுமையான போர் மூண்டது. இந்தப் போரில் ஹுன்யாடி ஜோன்ஸ்  என்பவர் கிறிஸ்தவர்களின் சார்பாக நின்று போர்தொடுத்தார். போரின் முடிவில் கிறிஸ்தவர்கள் துருக்கியர்களை வெற்றிகொண்டார்கள். அவர்கள் இத்தகையதொரு வெற்றியை இறைவனின் துணையால்தான் பெற்றார்கள் என்பதை நன்கு உணர்ந்தார். இதை அறிந்த அப்போதைய திருத்தந்தை மூன்றாம் கலிஸ்துஸ் என்பவர் ஆண்டவரின் உருமாற்றப் பெருவிழாவை கிறிஸ்தவர்கள் துருக்கியர்களை வெற்றிகொண்ட அந்த ஆகஸ்ட் 6 ஆம் நாளில் கொண்டாடப் பணித்தார். அன்றிலிருந்து இன்றுவரை ஆண்டவரின் உருமாற்றப் பெருவிழா ஆகஸ்ட் 06 ஆம் தேதி கொண்டாடப்பட்டு வருகின்றது.

Article

Commemorates the revelation by Jesus of His divinity to Saint Peter the Apostle, Saint James the Great and Saint John the Apostle on Mount Tabor outside Jerusalem. The Old Testament patriarchs Moses and Elijah also appeared as a brilliant white light radiated from Christ.

The Feast of the Transfiguration is celebrated by various Christian communities in honor of the transfiguration of Jesus. The origins of the feast are less than certain and may have derived from the dedication of three basilicas on Mount Tabor.[1] The feast was present in various forms by the 9th century, and in the Western Church was made a universal feast on 6 August by Pope Callixtus III to commemorate the raising of the siege of Belgrade (1456).[2]

In the Syriac Orthodox, Malankara Orthodox, Revised Julian calendars within Eastern Orthodoxy, Catholic, Old Catholic, and Anglican churches, the Feast of the Transfiguration is observed on 6 August. In the Armenian Apostolic Church, the Feast of the Transfiguration is observed on the fourteenth Sunday after Easter.[3] In some Lutheran traditions preceding the reforms to the liturgy in the 1970s, the 6th of August was also observed as the Feast of the Transfiguration. In those Orthodox churches which continue to follow the Julian Calendar, August 6 falls on August 19 of the Gregorian Calendar. The Transfiguration is considered a major feast, numbered among the twelve Great Feasts in Byzantine Catholicism and Orthodoxy. In all these churches, if the feast falls on a Sunday, its liturgy is not combined with the Sunday liturgy, but completely replaces it.

The transfiguration can also be celebrated at other points in the Christian calendar, sometimes in addition to the feast itself. In the ancient western lectionary, the Ember Saturday in Lent included the Transfiguration. In the Revised Common Lectionary, followed by some Lutherans, United Methodists, Anglicans, and others, the last Sunday in the Epiphany season (that immediately preceding Ash Wednesday) uses the Gospel account, which has led some churches without established festal calendars to refer to this day as "Transfiguration Sunday." In the Church of Sweden and the Church of Finland, the story is read on the seventh Sunday after Trinity, the eighth Sunday after Pentecost.

Blessed Maria Francesca Rubatto

Also known as

• Anna Maria Rubatto

• Madre Rubatto

• Maria Francesca di Gesù

• Maria Francesca of Jesus

Profile

Anna Maria lost her father at age four. In her teens she received a marriage offer from a local notary, but turned it down and made a vow of virginity. Her mother died when Maria as 19, and the girl moved to Turin, Italy where he became the friend of Marianna Scoffone, an Italian noblewoman who supported her as she visited parishes in the city, taught catechism to children, visited the sick in hospital, helped the poor and neglected. Marianna Scoffone died in 1882.

One morning after Mass at the Capuchin church in Loano, Italy, a stone fell from a nearby convent under construction, striking a young worker on the head. Anna Maria cleaned the wound and gave the man some money to live on while he recovered. The building was to house a community of women religious, and the sisters were looking for a spiritual guide. When they had heard of the incident in the church, they took it as a sign that Anna Maria was the person they were looking for. A Capuchin priest, Father Angelico Martini convinced her to enter the community, and after a year she joined them in the house. She took the name Sister Maria Francesca of Jesus, and on orders of Bishop Filippo Allegro, she became the superior and formation director of the group. Thus began the Institute of the Capuchin Sisters of Mother Rubatto.

In 1892 Sister Maria and some sisters went as missionaries to Montevideo, Uruguay and then spread their apostolate further into Uruguay and then Argentina. Mother Maria crossed to the Americas seven times, and was asked to begin a mission in the rain forest with Capuchin friars from Milan, Italy; she and six sisters stayed at the mission for three months. Eighteen months later, on 13 March 1901 the sisters, the Capuchin missionaries, and many of the faithful were martyred there.

Born

14 February 1844 at Carmagnola, Turin, Italy as Anna Maria Rubatto

Died

• 6 August 1904 of natural causes in Uruguay

• buried at Montevideo, Uruguay

Beatified

10 October 1993 by Pope John Paul II

Canonized

• on 21 February 2020 by Pope Francis promulgated a decree of a miracle obtained through the intercession of Blessed Maria

• the miracle involved the healing of a young man from Montevideo, Uruguay who was in a coma following a severe head injury in April 2000

• on 3 May 2021, a consistory of cardinals called by Pope Francis approved this canonization; further details are incomplete at this writing

Blessed Tadeusz Dulny

Also known as

• Tadeo, Taddeo, Thaddeus

• prisoner 22662

Additional Memorial

12 June as one of the 108 Martyrs of World War II

Profile

One of eight children born to Jan and Antonina Dulny, and raised in a very pious family. Seminarian in the diocese of Wloclawek, Poland where he was known for being devout, studious (though not a great student), and showing a true vocation to the priesthood. Arrested on 7 October 1939 with other seminarians and their teachers as part of the Nazi invasion of Poland that triggered World War II in Europe. They were all imprisoned in the Salesian College of Lad, which the Nazis had turned into a temporary detention center, and the teachers resumed covert instruction of the seminarians. Tadeusz was transferred to the Sachhausen concentration camp near Berlin, Germany on 26 August 1940, and then to the Dachau camp in Germany on 15 December 1940. There he was beaten, tortured, starved, over worked and basically abused to death over a period of 20 months; he was known to give his food rations to other prisoners whom he thought were in worse shape than he was. Martyr.

Born

8 August 1914 in Kszczonowice, Swietokrzyskie, Poland

Died

• 7 August 1942 in Dachau, Oberbayern, Germany of starvation

• body burned in the camp crematorium and ashes dumped with those of other prisoners

Beatified

13 June 1999 by Pope John Paul II

Blessed Josep Domènech Bonet

Also known as

• Benet of Santa Coloma de Gramenet

• Benedict of Santa Coloma de Gramenet

• Giuseppe Doménech Bonet

Profile

Josep joined the Capuchin Franciscan Friars Minor in 1909, making his solemn profession on 23 February 1913. Ordained a priest on 29 May 1915. He served at the Capuchin house in Manresa, Spain as novice master and porter. Father Josep was forced to abandon the convent and going into hiding on 22 July 1936 when Communist militia overran the place during the Spanish Civil War, but the Marxists soon located him, seized him, tortured him, ordered him to blaspheme, and when he refused, murdered him. Martyr.

Born

6 September 1892 in Santa Coloma de Gramenet, Barcelona, Spain

Died

6 August 1936 in Pont de Vilamura, Manresa, Barcelona, Spain

Beatified

• 14 November 2020 by Pope Francis

• the beatification recognition was celebrated at the Basilica of Santa Maria in Manresa, Spain

Blessed Carlos López Vidal

Profile

Lifelong layman in the archdiocese of Valencia, Spain. Sacristan of the collegiate church of Gandia, Spain. Married to Rosa Tarazona Ribanocha in October 1923. Member of several lay apostolate groups, including Catholic Action, and known as a man of faith and prayer with a devotion to the Sacred Heart. He gave shelter monks and nuns who were forced to go into hiding during the persecutions of the Spanish Civil War. The anti–Catholic militants eventually found him, as well. Martyr.

Born

1 November 1894 in Gandía, Valencia, Spain

Died

• shot on 6 August 1936 in La Pedrera de Gandia, Valencia, Spain

• body doused with gasoline, but his killers could not get it to burn

• buried in the Martyrs Cemetery in Gandia

Beatified

11 March 2001 by Pope John Paul II

Saint Justus and Pastor of Alcala

Profile

Teenage brothers who made a public proclamation of their Christianity, and were promptly arrested on the orders of Dacian, governor of Spain. Scourged to make the boys retract their confession; they refused. Martyrs.

Born

c.291-295 in Spain

Died

• scourged and beheaded in 304 at Alcala, Spain at ages 13 and 9

Patronage

• Alcalá de Henares, Spain, diocese of

• Alcalá, Spain

• Madrid, Spain

Blessed Gezelin of Schlebusch

Also known as

• Gezelin of Altenberg

• Gezelinus, Gezzelin, Gezzelino, Ghislain, Gisle, Gozelin, Jocelin, Schezelinus

Profile

12th-century hermit and Cistercian lay brother at Altenberg Abbey where he worked as a shepherd. Miracle worker, including ending a drought by stabbing his shepherd's crook into the ground which caused a spring of water to erupt; the spring continues to flow today, and the water is known for healing powers.

Died

29 July 1149 in Gut Alkenrath, Schlebusch, Germany

Beatified

by the bishop of Cologne, Germany (confirmation of popular cultus)

Patronage

• children

• against epilepsy in children

• against eye disorders

• against headaches

Saint Gislain of Luxemburg

Also known as

• Gislain of Schetzelborg

• Gislain of Slebusrode

• Gislain of Schelebusschrath

• Escelino, Gezzelino, Gitzelon, Schetzelón

Profile

Twelfth century forest hermit in Luxemburg who trusted so strongly to provide that he didn’t even bother with shelter. Legend says that Gislain’s reputation for holiness was that Saint Bernard sent Saint Acardo to visit the hermit and ask for his prayers for their new monastery in Hemmerode; Acardo, and a group of angels, later attended the death of Gislain.

Died

1138 of natural causes

Saint Glisente of Brescia

Profile

Soldier in the army of Blessed Charlemagne. Following the battle of Mortirolo, Glisente retired from military life to live as a hermit on Mount Berzo near Brescia, Italy, and evangelize the valley region around it. Known for his zeal for the faith and his love of animals.

Died

• 796 on Mount Berzo, Brescia, Italy

• a parish church is built on his tomb on the side of the mountain

Blessed Guillermo Sanz

Profile

Commander of the Mercedarians in Valencia, Spain. Imprisoned by invading Muslim Moors, then sent to live as a slave in Granada, Spain; slavery was the regular lot of captured Christians. When Guillermo continued to preach about Jesus, he was beaten; when that didn’t stop him, he was murdered. Martyr.

Died

• beheaded in 1409 in Granada, Spain

• body cut to pieces and thrown to the dogs

Pope Saint Hormisdas

திருத்தந்தை ஹோர்மிஸ்தாஸ் (Pope Hormisdas)

பிறப்பு 

5 ஆம் நூற்றாண்டு, 

ஃப்ரோஸினான்(Frosinone), இத்தாலி

    

இறப்பு 

6 ஆகஸ்டு 523, 

உரோம், இத்தாலி

திருத்தந்தையாக: 514-523

இவர் 514 ஆம் ஆண்டிலிருந்து 523 ஆம் ஆண்டு வரை திருத்தந்தையாக இருந்தார். திருச்சபையில் எண்ணிலடங்கா ஆலயங்களைக் கட்டினார். இவரது ஆட்சிக்காலத்தில், கான்ஸ்டான்ண்டினோபிளிலிருந்து 250 க்கும் மேற்பட்ட ஆயர்கள், உரோமுடன் இணைந்தார்கள். மற்றும் பல கீழை நாட்டு ஆயர்களையும் உரோம் கத்தோலிக்க திருச்சபையோடு இணைத்தார். 

திருமணமாகி மனைவியை இழந்த இவருக்கு சில்வேரியுஸ் Silverius என்ற பெயர் கொண்ட மகன் ஒருவர் இருந்தார். திருத்தந்தை ஹோர்மிஸ்தாஸிற்கு பிறகு, சில்வேரியுஸ் திருத்தந்தையாக தேர்ந்தெடுக்கப்பட்டார். திருத்தந்தை ஹோர்மிஸ்தாஸ் தனது பதவி காலத்தில் பல நற்செயல்களை புரிந்தார். இறை இயேசு காட்டிய நற்செய்தி பாதையில் தனது வாழ்வை வாழ்ந்தார். இவர் தன் வாழ்வின் இடரான சூழலிலும் கூட மிக மகிழ்ச்சியான வாழ்வை வாழ்ந்தார். அக்காசியன் Acacian என்ற தப்பறைக் கொள்கைக்கு எதிராக போராடினார். 

Profile

Married, and father of the future Pope Saint Silverius. Widower. Pope. Best known for the written work Formula of Hormisdas, a succinct confession of the faith, acceptance of which ended the Monophysite schism of Acacius in the Eastern church.

Born

at Frosinone, Latium (southern Italy)

Papal Ascension

514

Died

523 at Rome, Italy

Blessed William of Altavilla

Profile

Born to the 13th century nobility, he gave up the worldly life to become a Mercedarian knight, and to devote himself and his worldly goods to the ransom of Christians enslaved by Muslims; in 1263 alone he rescued 208 of them. Spiritual student of Blessed William de Bas.

Born

France

Blessed Octavian of Savona

Profile

Brother of Pope Saint Callistus II. Educated by Benedictines. Benedictine monk at Saint Peter's abbey at Pavia, Italy. Bishop of Savona, Italy in 1129.

Born

c.1060 at Quingey, diocese of Besancon, France

Died

1132 of natural causes

Beatified

1793 by Pope Pius VI (cultus confirmed)

Martyrs of Cardeña

Profile

Two hundred Benedictine monks at the Saint Peter of Cardegna monastery, Burgos, Spain who were martyred in the 8th century by invading Saracens.

Died

buried by local Christians in a nearby churchyard in Burgos, Spain

Beatified

1603 by Pope Clement VIII (cultus confirmed)

Blessed Goderanno

 

Profile

Benedictine monk at the Abbey of Cluny. Abbot of Maillezais Abbey. Bishop of Saintes, France.

Died

6 August 1074 of natural causes

Saint Stephen of Cardeña

Profile

Monk. Abbot of the Castilian monastery of Cardeña in the archdiocese of Burgos, Spain where he led over 200 brother monks. Martyred by Saracens.

Died

872

Saint James the Syrian

Profile

Monk at Amida (Diarbekir), Mesopotamia. Known as a miracle worker, and for his great austerities.

Born

Syrian

Died

c.500 of natural causes

 

Saint Hardulf of Breedon

Profile

Hermit in Breedon, Leicestershire, England.

Died

7th century

Martyred in the Spanish Civil War

Thousands of people were murdered in the anti-Catholic persecutions of the Spanish Civil War from 1934 to 1939. I have pages on each of them, but in most cases I have only found very minimal information. They are available on the CatholicSaints.Info site through these links:

• Blessed Alejandro Casare Menéndez

• Blessed Andrés Soto Carrera

• Blessed José González Ramos Campos

• Blessed José María Recalde Magúregui

• Blessed Juan Silverio Pérez Ruano

• Blessed Saturnino Ortega Montealegre

இன்றைய புனிதர்கள் ஆகஸ்ட் 5

 St. Afra

Feastday: August 5

Death: 304

Martyr and penitent, listed in some records as the daughter of the king of Cyprus. Afra was caught up in the persecutions of Emperor Diocletian in Roman Augsburg. She is listed in the Martyrology Hieronymianum. Afra possibly operated a brothel in Augsburg or served as a prostitute in the temple of Venus, living with her mother, Hilaria, and serving women Eunomia, Eutropia, and Digna. When the persecutions started in Augsburg, Bishop Narcissus of Gerona, Spain, arrived in the city and took lodging with Afra and Hilaria, not knowing their profession. His holiness attracted the women, who converted. When officials came looking for the bishop, Afra hid him under a pile of flax. Afra and her household were baptized, and her uncle Dionysius was ordained as a bishop. Arrested, Afra was burned to death, tied to a tree on the small island of Lech. She was buried in Augsburg and her mother erected a chapel for her tomb. Soon after, Hilaria and her serving women were burned alive in their house. Afra's remains were buried in a church named after her. Pilgrims visited her shrine as early as 565. In 1012, the Benedictine monastery of St. Ulrich and St. Afra displayed her sarcophagus. The Acts of Afra give an account of her martyrdom.

Saint Afra (died 304) was martyred during the Diocletian persecution. Along with Saint Ulrich, she is a patron saint of Augsburg. Her feast day is August 7. Afra was dedicated to the service of the goddess, Venus, by her mother, Hilaria. Through his teachings, Bishop Narcissus converted Afra and her family to Christianity. When it was learned that Afra was a Christian, she was brought before Diocletian and ordered to sacrifice to the pagan gods. She refused, and was condemned to death by fire.

Biography

Tomb of Saint Afra in Augsburg

Although many different accounts of her life exist, the most widely known is The Acts of St. Afra, which dates from the Carolingian period (8th century AD). In the opinion of most critics this is compilation of two different accounts, the story of the conversion of St. Afra, and the story of her martyrdom. The former is of later origin, and is merely a legendary narrative of Carolingian times, drawn up with the intention of connecting with St. Afra the organization of the church of Augsburg.[1]

In the late 3rd century, her pagan family journeyed from Cyprus to Augsburg. Afra was dedicated to the service of the goddess Venus by her mother, Hilaria.[2] According to this source, she was originally a prostitute in Augsburg,[3] having gone there from Cyprus, maybe even as the daughter of the King of Cyprus. She is reputed either to have run a brothel in that town or worked as a hierodule in the Temple of Venus. As the persecution of Christians during the reign of Roman Emperor Diocletian began, Bishop Narcissus of Girona (in Spain) sought refuge in Augsburg and lodged with Afra and her mother, Hilaria. Through his teachings, Bishop Narcissus converted Afra and her family to Christianity.[2]

She continued to hide the bishop from the authorities. When it was learned that Afra was a Christian, she was brought before Diocletian and ordered to sacrifice to the pagan gods. She refused, and was condemned to death by fire on a small island in the Lech River,[4] with her remains being buried at a distance from the place of her martyrdom.[2] Her mother and her maids (viz., Ligna, Eunonia, and Eutropia) later suffered the same fate,[1] for interring her in a burial vault.

According to an alternative account in an earlier document, Afra was beheaded, rather than having been burned. The Martyrologium Hieronymianum (a compilation of martyrs) mentions that Afra "suffered in the city of Augsburg" and was "buried there".[1] Her feast day is August 5.[3]

According to Carl Egger, it appears that the author of the passio blended the account of Afra with that of Venerea, a martyr of Antioch, who is mentioned on the same day in the Martyrologium Hieronymianum. Contrary to this, other ancient calendars portray Afra as a virgin.[5]

Legacy

St. Ulrich's and St. Afra's Abbey, Augsburg (German: Kloster Sankt Ulrich und Afra Augsburg) is a former Benedictine abbey dedicated to Saint Ulrich and Saint Afra in the south of the old city in Augsburg, Bavaria. From the medieval Saint Afra's church in Meissen, the name passed via a former monastery of the Canons Regular to the current Sächsisches Landesgymnasium Sankt Afra zu Meißen, a boarding school in Saxony.

St. Addal

Feastday: August 5

Death: 180

A disciple of Christ sent by St. Thomas to the court of King Abgar the Black, the second century Osroene ruler. Legendary accounts claim Abgar wrote to Christ asking Jesus to cure him of an intolerable and incurable illness. Abgar's court was in Edessa in Asia Minor (modern Turkey). Addal cured Abgar and converted the king and his people to the faith. One of these was Addai, who became Addal's successor. Addal is also supposed to have sent another disciple, Man, to various sites along the Tigris River. It is known that Addal did missionary work around Edessa toward the end of the second century. Both Addal and Man have been venerated in the Syrian and Persian churches since that era. Addal is recorded as a martyr for the faith.

.

According to Eastern Christian tradition, Thaddeus of Edessa (Syriac: ܡܪܝ ܐܕܝ, Mar Addai or Mor Aday, sometimes Latinized Addeus)[1] was one of the seventy disciples of Jesus. He is possibly identical with Thaddaeus, one of the Twelve Apostles.[2] From an early date his hagiography is filled with legends and fabrications. The saint himself may be entirely fictitious.[3]

Life

Abgar receiving the Mandylion from Thaddeus (encaustic icon, Saint Catherine's Monastery, Mount Sinai).

Based on various Eastern Christian traditions, Thaddaeus was a Jew born in Edessa, at the time a Syrian city, (now in Turkey). He came to Jerusalem for a festival, and heard the preachings of John the Baptist (St. John the Forerunner). After being baptized by John the Baptist in the Jordan River, he remained in Palestine. He later met and became a follower of Jesus. He was chosen to be one of the seventy disciples, whom Jesus sent in pairs to preach in the cities and places.[4]

After Pentecost and the ascension of Jesus, Thaddeus started preaching the gospel in Mesopotamia, Syria and Persia.[4] Thaddaeus ordained priests in Edessa, converted many to Christianity and built up the church there. He also went to Beirut to preach, and founded a church there.[citation needed]

The Syriac liturgy referred to as the Liturgy of Addai and Mari, originated around the year 200 AD and is used by the Assyrian Church of the East and the Chaldean Catholic Church, and Chaldean Syrian Church and Syro-Malabar Catholic Church in India founded by Thomas the Apostle.[citation needed]

His feast is celebrated on August 5 in the Christian calendar.[5]

Addai and the healing of King Abgar

Among the Eastern Orthodox faithful, Saint Addai was a disciple of Christ[6] sent by St. Thomas the Apostle to Edessa in order to heal King Abgar V of Osroene, who had fallen ill. He stayed to evangelize, and so converted[7] Abgar—or Agbar, or in one Latin version "Acbar" — and his people including Saint Aggai and Saint Mari.[citation needed]

Account of the Arab King Abgarus V[8][9][10] of the kingdom of Osroene with capital city in Edessa and Jesus had corresponded was first recounted in the 4th century by the church historian Eusebius of Caesarea[11] In the origin of the legend, Eusebius had been shown documents purporting to contain the official correspondence that passed between Abgar and Jesus, and he was well enough convinced by their authenticity to quote them extensively in his Ecclesiastical History. According to Eusebius:

Thomas, one of the twelve apostles, under divine impulse sent Thaddeus, who was also numbered among the seventy disciples of Christ, to Edessa, as a preacher and evangelist of the teaching of Christ. (Historia Ecclesiastica, I, xiii)

The story of the healing Thaddeus' evangelizing efforts resulted in the growing of Christian communities in southern Armenia, northern Mesopotamia and in Syria east of Antioch. Thaddeus' story is embodied in the Syriac document, Doctrine of Addai,[12] which recounts the role of Addai and makes him one of the 72 Apostles sent out to spread the Christian faith.[13] By the time the legend had returned to Syria, the purported site of the miraculous image, it had been embroidered into a tissue of miraculous happenings.[14] The story was retold in elaborated form by Ephrem the Syrian.[citation needed]

Various traditions

St. Addai also appears in the First Apocalypse of James and the Second Apocalypse of James.

In Roman Catholic tradition, he and Saint Mari are considered patrons of Persian and Assyrian people.

Saint Oswald of Northumbria

புனித ஒஸ்வால்டு 

(St. Oswald of North Umbria)

பிறப்பு : 604

வட உம்பிரியா

இறப்பு : 5 ஆகஸ்டு 642

வட உம்பிரியா

பாதுகாவல் : ஆங்கிலேய அரசர்கள், காண்டோன் நகர்

​நினைவுத் திருநாள் : ஆகஸ்ட் 5

புனித ஒஸ்வால்டு, 634 முதல் தமது மரணம் வரை வட உம்பிரியா நாட்டின் அரசராக இருந்தவர். இவரது தந்தை ஈத்தல்ஃபிரித் ((Ethelfrith)) ஆவார்.

ஓஸ்வால்டு ஸ்காட்லாந்தில் உள்ள கொலும்பான் என்ற ஊரில் துறவற இல்லம் ஒன்றை நிறுவினார். 634ல் அவர் பிறந்த நாடான இங்கிலாந்தில் போர் மூண்டதால் ஸ்காட்லாந்திலிருந்து நாடு திரும்பினார். அங்கு போரினால் பாதிக்கப்பட்ட கிறிஸ்தவ மக்களை பராமரிக்க இன்னல்கள் பல அடைந்தார். அதன்பிறகு, பாதிக்கப்பட்ட கிறிஸ்தவ மக்களுக்கு உதவி செய்வதற்கென்று, ஆயர் எய்டன் Aidan என்பவரின் உதவியுடன் 635ல், ஹோலி ஐலாந்து தீவில் (Holy Island) இருந்த புனித ஆசீர்வாதப்பர் துறவற இல்லம் ஒன்றை கட்டினார்.

ஏராளமான கிறிஸ்தவ மக்களை உருவாக்கினார். அம்மக்களுக்கு தேவையான உதவிகள் அனைத்தையும் செய்து கொடுத்து அவர்களுக்கு சிறந்ததோர் ஞானத்தந்தையாக திகழ்ந்தார். மிகச் சிறப்பாக கிறிஸ்தவர்களை காத்து, வழிநடத்திய இவரை ஹைட்னிஸ் அரசர் (Heidnisch King) தாக்கியபோது இறந்தார். ஓஸ்வால்டு இறந்த பின்னர், இவரின் பக்தி அதிவேகத்தில் பிரான்சு, இத்தாலி, ஜெர்மனி மற்றும் இன்னும் பல நாடுகளில் பரவியது.

பிரிட்டனில் சக்திமிகு ஆட்சியாளராக திகழ்ந்த ஒஸ்வால்டு "மேசர்ஃபீல்டு" போரில் (Battle of Maserfield) உயிர் துறந்தார்.

Profile

Son of the pagan King Aethelfrith the Ravager of Bernicia and Princess Aacha of Deira, the second of seven children. Brother of Saint Ebbe the Elder. Nephew of Saint Ethelreda. When his father was killed in battle when Oswald was eleven years old, his mother fled with the family for the court of King Eochaid Buide at Dunadd in modern Scotland. There he converted to Christianity. Educated at the Iona Abbey with his brother Oswiu. Soldier; known to have fought at the Battle of Fid Eoin in 628. Contemporary writings describe him as having "arms of great length and power, eyes bright blue, hair yellow, face long and beard thin, and his small lips wearing a kindly smile". Reported to have had a pet raven for years.

In 634, Oswald formed his own army, returned to Northumbria, defeated King Cadwallon of Gwynedd, and took the throne of Northumbria. Prior to the battle, he had received a vision of Saint Colman of Lindisfarne; he had also erected a large cross on the field on the night before, attributed his win to his faith and the intervention of the saint, and the victory is known as the Battle of Heavenfield. Brought Saint Aidan of Lindisfarne to Northumbria as bishop to evangelize the kingdom. Built churches and monasteries in his realm, and brought in monks from Scotland to help establish monastic life. Married the daughter of King Cynegils of Wessex, and convinced Cynegils to allow Saint Birinus to evangelize in that kingdom.

Due to victories in combat, and family alliances, Saint Bede claims that Oswald was recognised as Bretwalda by all of Saxon England. His royal standard of purplish-red and gold forms the basis of the coat of arms of modern Northumberland. Because he was killed in battle with invading pagan forces, he is sometimes listed as a martyr. Noted for his personal spirituality, piety, faith, his devotion to the kingdom, his charity to the poor, and his willingness to take arms to defend his throne.

Oswald was a king and a saint, and made a large mark in his short time; inevitably, large tales are told of him.

• One Easter he was about to dine with Saint Aidan of Lindisfarne. A crowd of poor came begging alms. Oswald gave them all the food and the wealth he carried on him, then had his silver table settings broken up and distributed.

• Saint Aidan was so moved by the king's generosity that he grasped Oswald's right hand and exclaimed, "May this hand never perish!" For years after, the king was considered invincible. The hand has, indeed, survived, as it is enshrined as a relic in the Bamburgh church.

• Oswald's body was hacked to pieces on the battle field where he fell, and his head and arms stuck on poles in triumph. One arm taken to an ash tree by Oswald's pet raven. Where the arm fell to the ground, a holy well sprang up.

• Once a horseman was riding near Heavenfield. The horse developed a medical problem, fell to the ground, rolling around in pain. At one point it happened to roll over the spot where Oswald had died, and was immediately cured.

• The horseman told his story at a nearby inn. The people there took a paralysed girl to the same spot, and she was cured, too.

• People began to take earth from the spot to put into water for the sick to drink. So much earth was removed that it left a pit large enough for a man to stand in.

• Oswald's niece wanted to have the king buried at Bardney Abbey, Lincolnshire. The monks were reluctant as they were not on good terms with Northumbrian overlords, and when the burial train arrived at their door after dark, they refused to open to let the party in. However, the coffin emitted a bright light that shone into the heavens. The monks considered it a sign, vowed never to turn away anyone for any reason, and allowed the burial.

• When the monks washed the bones prior to enshrinement, they poured the water onto the ground nearby. Local people soon learned that the ground had power to heal.

• A sick man who had led a dissolute life drank water which contained a chip of the stake on which Oswald's head had been spiked. The man was healed, and reformed his life.

• A little boy was cured of a fever by sitting by Oswald's tomb at Bardney.

• Pieces from the Heavenfield cross were claimed to have healing powers.

• Healing powers were claimed for moss that grew on the cross.

• A plague in Sussex, England was stopped by Oswald's intercession.

• Archbishop Willibrord recounted to Saint Wilfrid a series of tales of miracles worked in Germany by Oswald's relics.

Born

c.605 in Northumbria, England

Died

• killed in battle with invading pagan Welsh and Mercian forces on 5 August 642 at Maserfield, Shropshire, England, and thus often listed as a martyr

• reported to have died praying for the souls of his dying bodyguards

• body hacked to pieces with his head and arms stuck on poles

• the dismembered limbs eventually entered relic collections in monasteries around England

• remaining body buried first at Bardney Abbey, Lincolnshire, England

• later translated to Saint Oswald's church, Gloucester, England

Patronage

Zug, Switzerland

Blessed Salvi Huix Miralpeix

Also known as

Salvio Huix Miralpéix

Profile

Born to a pious and fairly wealthy family. Known for his hard work as a student and seminarian, and for his problems controlling his temper. Ordained on 19 September 1903 in the diocese of Vic, Spain. Rural parish priest for several years. Joined the Oratorians in Vich 1907, and ministered to the people of that city. He started a confraternity for married men under the patronage of Saint Joseph to revitalize the spiritual and parish life of working men who routinely fell away from an active faith life. Taught theology at the local seminary. Apostolic administrator of Ibiza, Spain, an impoverished diocese that had been without a bishop for 69 years, and titular bishop of Selymbria on 16 February 1928.

When the anti–Catholic republic assumed power in Spain in 1931 and began issuing laws shutting down the Church and secularizing all things, Father Salvi continued his work, and encouraged his flock not to abandon the faith in the face of yet another persecution which would pass as all others had done. Bishop of Lleida, Spain on 28 January 1935, a see he held when the Spanish Civil War broke out and the anti–Christian persecutions erupted in open massacres and martyrdoms. Arrested with a group of other Christians, Father Salvi spent his time in jail, including the ride to the cemetery where they were to be executed, ministering to his fellow prisoners. He was forced to dig his own grave, and was offered freedom if he would renounce Christianity; he declined but asked to be the last to die so he could pray for and bless each of the other victims as they died. One of the milita men objected and shot up Salvi’s right arm to stop his blessings; he continued with his left. Martyr.

Born

22 December 1877 in Santa Margarida de Vallors, Girona, Spain

Died

shot in the head on the morning of 5 August 1936 in a cemetery in Lleida, Spain

Beatified

13 October 2013 by Pope Francis

Our Lady of the Snow

✠ தூய மரியாளின் பெரிய பேராலய அர்ப்பணிப்பு திருவிழா ✠

(Dedication of the Basilica of St Mary Major)

திருவிழா நாள்: ஆகஸ்ட் 5

தூய மரியாளின் பெரிய பேராலய அர்ப்பணிப்பு திருவிழா, ஆண்டுதோறும், ஆகஸ்ட் மாதம், 5ம் நாளன்று, விருப்ப நினைவுத் திருவிழாவாக கொண்டாடப்படும் தினமாக, பொது ரோமன் நாள்காட்டியில் குறிக்கப்பட்டுள்ளது.

கி.பி. 1960களின் பிற்பகுதியில், பொது ரோமன் நாள்காட்டியின் முந்தைய பதிப்புகளில், இத்திருவிழாவானது, “பனிமய தூய மரியாளின் பேராலய அர்ப்பணிப்பு திருவிழா” என்று அழைக்கப்பட்டது. இது, பேராலய அஸ்திவாரத்தைப் பற்றின புகழ்பெற்ற கதையின் குறிப்பு ஆகும். இதே காரணத்திற்காகவே, இத்திருவிழாவானது, “பனிமய அன்னை திருவிழா” என்று பரவலாகவும் பிரபலமாகவும் அறியப்படுகின்றது. 1969ம் ஆண்டு பொது ரோமன் நாள்காட்டியின் திருத்தத்தில், இப்புராணக் குறிப்பு அகற்றப்பட்டது.

கி.பி. 1545ம் ஆண்டு முதல், 1563ம் ஆண்டு வரை நடந்த “ட்ரெண்ட்” மகா சபையின் (Council of Trent) வேண்டுகோளுக்கிணங்க, திருத்தந்தை ஐந்தாம் பயஸ் (Pope Pius V), கி.பி. 1568ம் ஆண்டு, இத்திருவிழாவினை ரோமன் நாள்காட்டியில் இணைத்தார். இதற்காக, ஆயர்கள், குருக்கள் மற்றும் திருத்தொண்டர்களின் தினசரி பயன்பாட்டிற்கான பொது அல்லது நியமன பிரார்த்தனைகள், பாடல்கள், சங்கீதம், வாசிப்பு மற்றும் குறிப்புகளுள்ள கத்தோலிக்க திருச்சபையின் லத்தீன் வழிபாட்டு சடங்கின் பிரார்த்தனை புத்தகத்தை (Roman Breviary) திருத்தி எழுதினர். இதற்கு முன்னர், கி.பி. 14ம் நூற்றாண்டில், ரோம நகரத்தின் அனைத்து சபைகளிலும், முதன்முதலில் தேவாலயத்தில் மட்டுமே இது கொண்டாடப்பட்டது.

தற்போதைய துருக்கி (Turkey) நாட்டிலுள்ள “எபேசஸ்” (Ephesus) நகரில் நடந்து முடிந்த “முதலாம் ஆலோசனை சபையின்’ (First Council of Ephesus) பின்னர், அன்னையின் பேராலயத்தை (Basilica di Santa Maria Maggiore) மீண்டும் கட்டிய திருத்தந்தை மூன்றாம் சிக்ஸ்டஸின் (Pope Sixtus III) அர்ப்பணிப்பினை இத்திருவிழா நினைவுகூருகிறது. ரோமில், “எஸ்குய்லின்” (Esquiline Hill) குன்றின் உச்சியில் அமைந்துள்ள இந்த முக்கிய பேராலயம், “தூய மரியாளின் மக்கியோர் பேராலயம்” (Basilica of Santa Maria Maggiore) என்றழைக்கப்படுகின்றது. ஏனெனில், இதுவே ரோம் நகரிலுள்ள, அன்னை மரியாளுக்கு அர்ப்பணிக்கப்பட்டுள்ள மிகப் பெரிய பேராலயமாகும்.

திருத்தந்தை மூன்றாம் சிக்ஸ்டஸ் (Pope Sixtus III) அவர்களால் திருத்தி கட்டப்பட்ட இப்பேராலயத்தின் அசல், திருத்தந்தை லிபெரியஸ் (Pope Liberius) காலத்தில் (கி.பி. 352–366) கட்டப்பட்டதாகும்.

புனித மரியா பேராலயம் (Basilica di Santa Maria Maggiore) என்பது உரோமையில் அமைந்துள்ள கோவில்களுள் புனித மரியாவுக்கு நேர்ந்தளிக்கப்பட்ட பழமையான ஒரு கோவில் ஆகும். இதன் முழுப்பெயர் இத்தாலிய மொழியில் Basilica Papale di Santa Maria Maggiore எனவும், இலத்தீன் மொழியில் Basilica Sanctae Mariae Majoris ad Nives எனவும் உள்ளது. இலத்தீன் பெயரில் உள்ளதுபோல, தமிழில் "பனிமய அன்னையின் கோவில்" என்று அழைக்கும் வழக்கமும் உண்டு. திருத்தந்தை மேலைத் திருச்சபையின் "முதுபெரும் தந்தை" (Patriarch) என்றும் அழைக்கப்பட்டதாலும், அப்பெயரோடு தொடர்புபடுத்தி மற்றும் நான்கு கோவில்கள் உரோமையில் "முதுபெரும் தந்தைக் கோவில்கள்" என்று அழைக்கப்பட்டன. அவை: புனித இலாத்தரன் யோவான் முதன்மைப் பேராலயம், புனித பேதுரு பேராலயம், புனித பவுல் பேராலயம், புனித இலாரன்சு கோவில் என்பனவாகும். இவற்றுள் முதல் மூன்றும் "உயர் பேராலயங்கள்" (Major Basilicas) என்னும் பெயர் கொண்டுள்ளன. புனித மரியா பேராலயத்துக்கும் இச்சிறப்புப் பெயர் உண்டு

புனித மரியா கோவிலின் இன்னொரு பெயர் "லிபேரிய கோவில்" என்பதாகும். தொடக்க காலத்தில் திருத்தந்தை லிபேரியசு என்பவர் இதன் புரவலராக இருந்தார் என்னும் மரபின் அடிப்படையில் இப்பெயர் எழுந்தது. முதல் கோவில் கட்டடத்தோடு பிற்காலச் சேர்க்கைகள் நிகழ்ந்தன. 1348இல் நில நடுக்கத்தால் சேதம் ஏற்பட்டது. இருப்பினும் முதல் கோவிலின் கட்டட வரைவு மாற்றமுறாமல் இன்றுவரை உள்ளது சிறப்பாகும். இது உரோமையில் உள்ள பிற பெருங்கோவில்களுக்கு இல்லாத ஒரு கூறு ஆகும்.

கோவிலின் முன் வரலாறு

இக்கோவில் உரோமை நகரில் "எசுக்குயிலின்" என்னும் ஒரு குன்றின்மீது கட்டப்பட்டது. தற்போது உள்ள கட்டடம் கி.பி. 432-440 ஆண்டுக் காலத்தில் திருத்தந்தை மூன்றாம் சிக்ஸ்துசு என்பவரால் எழுப்பப்பட்டு, புனித மரியாவின் வணக்கத்திற்கு அர்ப்பணிக்கப்பட்டது.

அதற்கு முன்னரே ஒரு கோவில் இருந்ததாகக் கிறித்தவ மரபு கூறுகிறது. அதன் பின்னணியில் ஒரு கதை உள்ளது. அது வருமாறு: உரோமையில் வாழ்ந்த பெருங்குடியைச் சார்ந்த யோவான் என்பவருக்கும் அவரது மனைவிக்கும் குழந்தைகள் இல்லை. தங்களது பெரும் செல்வத்தை யாருக்கு விட்டுச் செல்வது என்று அன்னை மரியா தங்களுக்குத் தெரிவிக்க வேண்டும் என்று அத்தம்பதியர் வேண்டிக்கொண்டனர். அவர்களது வேண்டுதலுக்கு இணங்க, அன்னை மரியா அவர்களுக்கு 358ஆம் ஆண்டு ஆகத்து மாதம் 4ஆம் நாள் இரவில் கனவில் தோன்றி, தமக்கென்று ஒரு கோவில் கட்டுமாறு கேட்டுக்கொண்டார். அக்கோவில் அமையவேண்டிய இடம் "எசுக்குயிலின்" குன்றம் என்றும், அக்குன்றில் எங்கு உறைபனி பெய்துள்ளதோ அதுவே கோவில் எழுப்பப்பட வேண்டிய இடம் என்றும் அன்னை மரியா கனவின்வழி தெரிவித்தார்.

ஆனால், ஆகத்து மாதம் கோடைகாலத்தின் உச்சக்கட்டம் என்பதாலும், உறைபனி பெய்வதற்கு எந்தவொரு வாய்ப்பும் இல்லை என்பதாலும் யோவானும் அவர்தம் மனைவியும் தங்கள் கனவின் பொருள் குறித்து வியந்துகொண்டிருந்தார்கள். எப்படியும் அன்னை மரியா கூறியது நடக்கும் என்னும் நம்பிக்கையில் எசுக்குயிலின் குன்றம் சென்று பார்த்தபோது அங்கே உண்மையாகவே உறைபனி பெய்திருப்பதையும் கோவில் கட்டடத்தின் எல்லை பனியில் வரையப்பட்டிருப்பதையும் கண்டு வியந்தார்கள்.

அதே இரவு, திருத்தந்தை லிபேரியசு என்பவருக்கும் அன்னை மரியா கனவில் தோன்றி, உறைபனி அடையாளம் கொடுக்கப்படுவதாகக் கூறினார். அவரும் பிற கிறித்தவர்களும் எசுக்குயிலின் குன்றுக்குச் சென்று, அன்னை மரியா கூறியதுபோலவே உறைபனி விழுந்த அதிசயத்தைக் கண்டு வியந்தார்கள். ஆகத்து கோடை வெயிலில் உறைபனி பெய்ததைக் கண்ட அனைவரும் கோவிலின் எல்லை பனியில் வரையப்பட்டதைக் கண்டனர். திருத்தந்தை லிபேரியசு அன்னை மரியாவுக்கு அங்கே ஒரு கோவில் கட்டி எழுப்பினார். 358இல் தொடங்கிய கட்டட வேலை 360இல் நிறைவுற்றது. சில வரலாற்றாசிரியர்கள் இக்கதையை ஒரு புனைவாகவே கருதுகின்றனர். திருத்தந்தை லிபேரியுசு அக்கோவிலை அன்னை மரியாவுக்கு நேர்ந்தளித்தார் என்னும் மரபுப் பின்னணியில் அதற்கு "லிபேரியக் கோவில்" என்றொரு பெயரும் உண்டு.

பின்னர் சிறிது காலம் அக்கோவில் பழுதடைந்த நிலையில் இருந்தது.

திருத்தந்தை மூன்றாம் சிக்ஸ்துசு காலத்துக் கோவில்

கி.பி. 431ஆம் ஆண்டு நிகழ்ந்த எபேசு பொதுச் சங்கத்தில் அன்னை மரியா கடவுளும் மனிதருமாகிய இயேசுவை இவ்வுலகிற்கு ஈன்றளித்ததால் உண்மையாகவே "கடவுளின் தாய்" என்னும் வணக்கத்துக்கு உரியவர் (Theotokos = God-Bearer) என்னும் கிறித்தவக் கொள்கை அதிகாரப்பூர்வமாக அறிவிக்கப்பட்டது. இதைத் தொடர்ந்து, திருத்தந்தை மூன்றாம் சிக்ஸ்துசு (432-440) என்பவர் புனித மரியா கோவிலைப் புதுப்பித்து, விரிவாக்கி, அழகுபடுத்தினார். கோவிலில் உள்ள "வெற்றி வளைவு" என்னும் பகுதி அத்திருத்தந்தை காலத்தைச் சார்ந்ததே. அதில் "ஆயர் சிக்ஸ்துசு கடவுளின் மக்களுக்குக் கொடையாக அளித்தார்" என்னும் பதிவு உள்ளது. மேலும் ஐந்தாம் நூற்றாண்டு கலை அம்சங்களில் முக்கியமான ஒன்று கோவிலின் நடு நீள்பகுதியை அணிசெய்கின்ற பதிகைக்கல் ஓவியங்கள் ஆகும். 440-461 ஆண்டுகளில் திருத்தந்தையாக ஆட்சிசெய்த திருத்தந்தை முதலாம் லியோ என்பவரும் கோவில் பணிகளைத் தொடர்ந்தார்

"

கோவிலின் கட்டடப் பாணியும் கலையும்

புனித மரியா பேராலயம் செவ்விய காலக் கலைப் பாணியோடு உரோமைக் கலைப் பாணியையும் இணைத்து எழுந்தது. அதே சமயத்தில் கிறித்தவக் கலை உருவாக்கமும் அங்கே நிகழ்ந்தது. குறிப்பாக, அன்னை மரியாவுக்கு வணக்கம் செலுத்தும் விதத்தில் அதுவரை கிறித்தவ உலகே கண்டிராத அளவுக்குச் சிறப்பான கோவிலை உருவாக்க வேண்டும் என்னும் நோக்கமும் இக்கோவில் சிறப்புற அமைந்ததற்குத் தூண்டுதலாயிற்று.

இரண்டாம் நூற்றாண்டின் அரச அரண்மனை வடிவில் இக்கோவில் அமைந்தது. மிக உயர்ந்த, விரிந்த நடு நீள்பகுதி; இரு பக்கங்களிலும் துணை நீள்பகுதிகள்; நடு நீள்பகுதி முடியும் இடத்தில் அதன் இருபக்கங்களையும் இணைக்கின்ற வளைவு ("வெற்றி வளைவு = Triumphal Arch); அரைவட்ட வடிவில் அமைந்த குவிமாடக் கூரைப்பகுதி - இதுவே கட்டடத்தின் அடிப்படை வரைவு. கோவிலின் நடு நீள்பகுதியிலும், "வெற்றி வளைவு" என்னும் இணைப்புப் பகுதியிலும் அமைந்த 5ஆம் நூற்றாண்டு கற்பதிகை ஓவியங்கள் மிகப் புகழ்பெற்றவை ஆகும். வெற்றி வளைவுக்குப் பின் அமைந்துள்ள குவிமாடக் கூரைப்பகுதியிலும் அழகிய கற்பதிகை ஓவியங்கள் உள்ளன. ஆனால் அவை காலத்தால் பிற்பட்டவை (13ஆம் நூற்றாண்டு).

நடு நீள்பகுதியைத் தாங்குகின்ற "ஏத்தன்சு பாணி" பளிங்குத் தூண்கள் மிகப் பழமையானவை. அவை பழைய மரியா கோவிலிலிருந்தோ மற்றொரு உரோமை கட்டடத்திலிருந்தோ பெறப்பட்டிருக்க வேண்டும். முப்பத்தாறு பளிங்குத் தூண்களும் நான்கு கருங்கல் தூண்களும் ஆங்குள்ளன.

14ஆம் நூற்றாண்டில் கட்டப்பட்ட மணிக்கூண்டு 240 அடி (75 மீட்டர்) உயரம் கொண்டதாக, உரோமை நகரிலேயே மிக உயரமானதாகத் திகழ்கின்றது. 16ஆம் நூற்றாண்டில் சீரமைக்கப்பட்ட உயர்ந்த உள்கூரை குழிப்பதிகை முறையில் அணிசெய்யப்பட்டு, தங்க முலாம் பூசப்பட்டு எழிலோடு விளங்குகிறது. அதை வடிவமைத்தவர் சூலியானோ சான்ங்கால்லோ என்னும் கலைஞர் ஆவார்.

கோவிலின் முகப்பு 12ஆம் நூற்றாண்டைச் சார்ந்தது. அத்தோடு ஒரு மேல்மாடம் 1743இல் திருத்தந்தை பதினான்காம் பெனடிக்ட் என்பவரால் சேர்க்கப்பட்டது.

கோவில் முற்றத்தில் அமைந்துள்ள தூண் 1614 -இல் எழுப்பப்பட்டது. இத்தூண் காண்சுட்டண்டைன் பேரரசரின் அரண்மனையிலிருந்து பெறப்பட்டதாகும். தூணின் அடிமட்டத்தில் கார்லோ மதேர்னோ வடிவமைத்த நீரூற்று உள்ளது.

கோவில் சீரமைப்புப் பணிகள்

பல நூற்றாண்டுகளில் புனித மரியா கோவிலின் சீரமைப்புப் பணிகள் பல திருத்தந்தையர் ஆட்சிக்காலத்தில் நடந்தன. அந்த ஆட்சிக்காலங்கள்:

மூன்றாம் யூஜின் (1145-1153)

நான்காம் நிக்கோலாசு (1288-1292)

பத்தாம் கிளமெண்ட் (1670-1676)

பதினான்காம் பெனடிக்ட் (1740-1758)

1575-1630 காலகட்டத்தில் கோவிலின் உட்பகுதி முழுவதும் புதுப்பிக்கப்பட்டது.

புனித மரியா கோவிலின் நடு நீள்பகுதி, பளிங்குத் தளம், தூண்வரிசை, "வெற்றி வளைவு" ஆகிவற்றின் எழில்மிகு தோற்றம்.

கோவிலின் கருவூலங்கள்

புனித மரியா கோவிலில் கலையழகும் சமய முதன்மையும் பொருந்திய பல பொருள்கள் உள்ளன. அவற்றுள் சில கீழே குறிப்பிடப்படுகின்றன:

மணிக்கூண்டு: இது உரோமைவழிக் கலைப்பாணியில் ("Romanesque") 14ஆம் நூற்றாண்டில், திருத்தந்தை பதினொன்றாம் கிரகோரி அவிஞ்ஞோன் நகரிலிருந்து உரோமை திரும்பிய பின் எழுப்பப்பட்டது. 75 மீட்டர் உயரம் கொண்ட இம்மணிக்கூண்டில் ஐந்து பெரிய மணிகள் உள்ளன. அவற்றுள் ஒன்று "தவறிப்போன மணி" ("the lost one"; இத்தாலியம்: La Sperduta) என்று அழைக்கப்படுகிறது. ஒவ்வொரு இரவும் 9 மணிக்கு அந்த "தவறிப்போன மணி" மட்டும் தனக்கே உரித்தான தொனியில் ஒலித்து, மக்களை இறைவேண்டலுக்கு அழைக்கும்.

கோவிலின் நடுக்கதவு: இச்செப்புக் கதவில் மரியாவின் வாழ்க்கை நிகழ்ச்சிகள் வடிக்கப்பட்டுள்ளன. அக்காட்சிகளைச் சுற்றிலும் பழைய ஏற்பாட்டு இறைவாக்கினர், மரியாவை முன் குறிக்கும் நான்கு பழைய ஏற்பாட்டுப் பெண்மணிகள், நற்செய்தியாளர்கள் படிமங்கள் உள்ளன.

திருக்கதவு: இது இடது புறம் உள்ளது. இதை முத்திப்பேறு பெற்ற திருத்தந்தை இரண்டாம் யோவான் பவுல் 2001, டிசம்பர் 8ஆம் நாள் அர்ச்சித்தார். இக்கதவின் வலது பிரிவில் உயிர்த்தெழுந்த இயேசு மரியாவுக்குத் தோன்றும் காட்சி உள்ளது. இயேசுவின் முகச்சாயல் தூரின் சுற்றுத்துணி உருவச் சாயலில் (Shroud) உள்ளது. மரியாவின் முகம் பழைய கலைப்பாணியில் உள்ளது. கிணற்றருகே மரியாவுக்கு இயேசு பிறப்பின் அறிவிப்பு நிகழ்வதும், தூய ஆவி இறங்கி வருவதும் சித்தரிக்கப்பட்டுள்ளன. கீழ்ப்பகுதியில் எபேசு பொதுச்சங்கத்தில் மரியா "கடவுளின் தாய்" என்று அறிவிக்கப்பட்ட நிகழ்ச்சியும், இரண்டாம் வத்திக்கான் பொதுச்சங்கம் மரியாவை "திருச்சபையின் தாய்" என்று அறிவித்த நிகழ்ச்சியும் பதிக்கப்பட்டுள்ளன. கதவின் மேற்பகுதியில் திருத்தந்தை இரண்டாம் யோவான் பவுலின் பதவிச் சின்னமும் அவரது விருதுவாக்காகிய "என்னை முழுதும் உமக்குத் தந்தேன்" (Totus Tuus) என்னும் சொற்றொடரும் உள்ளன.

கோவிலின் தளம்: கோவில் தளம் முற்றிலுமாகப் பளிங்குக் கற்களால் ஆனது. கம்பளம் விரித்தாற்போல, கலைநுணுக்கத்தோடு வரிசைப்படுத்தப்பட்ட கல்வேலையை அங்கே காணலாம். அது 13ஆம் நூற்றாண்டில் பெரும் புகழ் பெற்ற "கொசுமாத்தி" (Cosmati) என்னும் குடும்பத்தாரால் வடிவமைக்கப்பட்டது. உரோமைப் பெருங்குடி மக்களாகிய இசுக்கோத்துசு பாப்பரோனி மற்றும் அவர்தம் மகன் யோவான்னி என்பவர்கள் கோவிலுக்கு அளித்த நன்கொடை அது.

வெற்றி வளைவில் அமைந்த கற்பதிகை ஓவியங்கள்: இவை மிகச் சிறப்பு வாய்ந்தவை. கி.பி. 431இல் நிகழ்ந்த எபேசு பொதுச்சங்கம் மரியாவைக் "கடவுளின் தாய்" (கடவுளைத் தாங்கியவர்) என்று அறிக்கையிட்டதைத் தொடர்ந்து, மரியாவின் புகழைப் பறைசாற்றவும், அவருக்கு வணக்கம் செலுத்தவும் இவ்வழகிய கற்பதிகை ஓவியங்கள் உருவாக்கப்பட்டன.

வெற்றி வளைவில் நான்கு படிமத் தொகுப்புகள் உள்ளன. மேலே இடதுபுறத்தில் மரியாவுக்கு இயேசுவின் பிறப்பு அறிவிக்கப்படுகிறது. மரியா உரோமை இளவரசி போல உடையணிந்துள்ளார். அவர்தம் கைகளில் ஊதா நிறத் திரையை நெய்துகொண்டிருக்கிறார். அவர் ஊழியம் செய்துவந்த எருசலேம் கோவிலுக்குக் காணிக்கையாகக் கொடுக்க அத்திரையை அவர் உருவாக்கிக்கொண்டிருக்கிறார்.

படிமத் தொகுப்பின் இடதுபுறத்தில் வானதூதர் மரியாவின் கணவர் யோசேப்புக்கு இயேசு பிறப்பை அறிவிக்கிறார். அடுத்த படிமத் தொகுப்பில் குழந்தை இயேசுவைக் கீழ்த்திசை ஞானியர் வணங்குகின்றனர். மாசில்லாக் குழந்தைகளை ஏரோது மன்னன் கொலைசெய்கிறான். நீல நிற மேலாடை அணிந்த பெண் எலிசபெத்து; அவர்தம் கைகளில் உள்ள குழந்தை திருமுழுக்கு யோவான். எலிசபெத்து தம் குழந்தையை எடுத்துக்கொண்டு ஓடிச்செல்ல அணியமாயுள்ளார்.

வெற்றி வளைவின் மேல்பகுதியில் வலது புறத்தில் உள்ள படிமத் தொகுப்புகள்: இயேசு எருசலேம் கோவிலில் காணிக்கையாக ஒப்புக்கொடுக்கப்படுகிறார். திருக்குடும்பம் எகிப்துக்குத் தப்பியோடும் காட்சியில் விவிலியப் புறநூல் செய்தியொன்று சித்தரிக்கப்பட்டுள்ளது. அதாவது அப்ரோதியசிசு என்னும் எகிப்து அரசன் திருக்குடும்பத்தைச் சந்தித்ததும் தன் தவற்றினை உணர்ந்து, பழைய சமயத்தைக் கைவிட்டு, இயேசுவை உலக மீட்பராக ஏற்று வணங்கினார். கடைசி படிமத்தில் கீழ்த்திசை ஞானியர் ஏரோது அரசனின் முன்னிலையில் வருகின்றனர்.

வெற்றி வளைவின் கீழ்ப்பகுதியில் ஒரு புறம் பெத்லகேம், மறுபுறம் எருசலேம் என்னும் நகர்கள் உள்ளன. இயேசு பெத்லகேமில் பிறந்தார்; எருசலேமில் உயிர்துறந்தார்.

இயேசு மீண்டும் வருவார் என்னும் பொருளில் வெற்றி வளைவின் மேல் நடுப்பகுதிப் படிமத் தொகுப்பு உள்ளது. நடுப்பகுதியில் ஓர் அரியணை உள்ளது. அதில் யாரும் அமரவில்லை. அதுவே கடவுளின் அரியணை. அதன்மேல் மணிமகுடமும் அதைச் சூழ்ந்து ஒரு போர்வையும் உள்ளன. அரியணையின் கால் பகுதியில் திருவெளிப்பாடு நூலும், இயேசு அறிவித்த புதிய சட்டத் தொகுப்பும் உள்ளன. அரியணையின் இருபுறமும் புனித பேதுருவும் புனித பவுலும் நிற்கின்றனர். பேதுரு யூதர் நடுவிலும் பவுல் பிற இனத்தார் நடுவிலும் இயேசுவின் நற்செய்தியை அறிவித்த திருத்தூதர்கள் ஆவர். அவர்களது தலைக்கு மேற்பகுதியி்ல் நான்கு நற்செய்தியாளர்களின் அடையாளங்களாகிய எருது, வானதூதர், சிங்கம், கழுகு ஆகியவை உள்ளன. இயேசு அறிவித்த நற்செய்தியை ஏற்று அதன்படி வாழ்வோர் கடவுளின் அரியணையை அணுகிச் சென்று, அவர்தம் வாழ்வில் எந்நாளும் பங்கேற்பர் என்பது இப்படிமத் தொகுப்புகளின் பொருள் ஆகும். இறைவாழ்வைத் தேடுவோர் ஆடுகள் வடிவில் சித்தரிக்கப்பட்டுள்ளனர். இறையியல் செறிவோடும் கலையழகோடும் வடிவமைக்கப்பட்ட இக்கற்பதிகை ஓவியங்கள் உலகப் புகழ் பெற்றவை.

அரியணையின் கீழ் மரியாவுக்கு அழகிய கோவிலை உருவாக்கிய திருத்தந்தை மூன்றாம் சிக்ஸ்துசு என்பவர் குறித்த சொற்றொடர் உள்ளது: "ஆயர் சிக்ஸ்துசு கடவுளின் மக்களுக்குக் கொடையாக அளித்தார்" (Xystus Episcopus Plebi Dei).

உள் குவிமாடக் கற்பதிகை ஓவியம்: இங்கே அமைந்துள்ள கற்பதிகை ஓவியம் இரு பகுதிகளாக உள்ளது. நடுப்பகுதியில் மரியா அரசியாக முடிசூட்டப்படும் காட்சி உள்ளது. இயேசுவும் அவர்தம் தாய் மரியாவும் அழகியதோர் அரியணையில் வீற்றியுள்ளனர். இயேசு மணிகள் பதித்த மகுடத்தைத் தம் அன்னை மரியாவின் தலையில் சூட்டுகிறார். இங்கே மரியா திருச்சபையின் அன்னையாக உள்ளார்; கடவுளின் தாயாக, உலக அரசியாகக் காட்டப்படுகிறார். கதிரவனும் வெண்ணிலவும், வானகத் தூதர்களும் அரியணையின் முன்னிலையில் வணங்கி நிற்கின்றனர். தூய பேதுரு, தூய பவுல், அசிசி நகர் தூய பிரான்சிசு ஆகியோரோடு திருத்தந்தை நான்காம் நிக்கோலாசு இடது புறம் நிற்கின்றார். இத்திருத்தந்தைதான் (ஆட்சி: 1288-1292) இக்கற்பதிகைத் தொகுப்பை உருவாக்கப் பணித்தவர்.

வலது புறத்தில் திருமுழுக்கு யோவானும், நற்செய்தியாளர் யோவானும், புனித அந்தோனியும், நன்கொடையாளர் கர்தினால் கொலோன்னாவும் நிற்கின்றனர்.

இப்படிமத் தொகுதியின் கீழ் நடுப்புறத்தில் "மரியா துயில்கொள்ளுதல்" (Dormitio Mariae) என்னும் காட்சி உள்ளது. மரியாவின் இறப்பு இவ்வாறு குறிக்கப்படுகிறது. இடது பகுதியில் மரியா இயேசுவைப் பெற்றெடுத்த காட்சியும், வலது பகுதியில் மரியா இயேசுவைக் கீழ்த்திசை ஞானியருக்குக் காட்டுகின்ற காட்சியும் உள்ளன. இவ்வாறு மரியாவின் பெருமை இப்பெருங்கோவிலில் பறைசாற்றப்படுகிறது.

Also known as

• Dedicatio Sanctae Mariae ad Nives

• Santa Maria Maggiore

• Maria SS. Ausiliatrice

Profile

A feast that commemorates the dedication of the church of Santa Maria Maggiore on the Esquiline Hill in Rome, Italy. The church was originally built by Pope Liberius, and was known as the Basilica Liberii or Liberiana. It was restored by Pope Sixtus III, and dedicated to Our Lady. From that time on it was known as Basilica S. Mariae or Mariae Majoris. Since the seventh century it was known also as Maria ad Praesepe.

The appellation ad Nives (of the snow) originated a few hundred years later, as did also the legend which gave this name to the church. The legend says that during the pontificate of Liberius, the Roman patrician John and his wife, who were without heirs, made a vow to donate their possessions to Our Lady. They prayed that she might make known to them how they were to dispose of their property in her honour. During the night of 5 August, snow fell on the summit of the Esquiline Hill. In obedience to a vision which they had the same night, the couple built a basilica in honour of Our Lady on the spot which was covered with snow. From the fact that no mention whatever is made of this alleged miracle until a few hundred years later, not even by Sixtus III in his eight-lined dedicatory inscription, it would seem that the legend has no historical basis.

Originally the feast was celebrated only at Santa Maria Maggiore. In the fourteenth century it was extended to all the churches of Rome, and finally it was made a universal feast by Pope Pius V. Pope Clement VIII raised it from a feast of double rite to double major. The Mass is the common one for feasts of the Blessed Virgin; the office is also the common one of the Blessed Virgin, with the exception of the second Nocturn, which is an account of the alleged miracle. The congregation, which Pope Benedict XIV instituted for the reform of the Breviary in 1741, proposed that the reading of the legend be struck from the Office, and that the feast should again receive its original name, Dedicatio Sanctae Mariae.

Patronage

• Italy

• Reno, Nevada, diocese of

• Conco, Italy

• Rovereto, Italy

• San Marco in Lamis, Italy

• Susa, Italy

• Torre Annunziata, Italy

• Utah

Saint Viator

Also known as

Viâtre

Additional Memorial

16 October (Saint-Mesmin Abbey)

Profile

Benedictine monk at the Saint-Mesmin Abbey (also known as Micy Abbey) in the early sixth-century near Orleans, France. Friend and brother monk of Saint Avitus. Spiritual student of Saint Maximinus. Feeling the need for solitude, he left the abbey to live as a hermit near Sologne-sur-Loire, France. Highly esteemed by locals for his holiness of life. Ninth-century legend fills in the gaps in his biography with a narrative involving Saints Viator, Avitus and Mesmin, but it appears to be pious fiction. The town of his tomb changed its name to Saint-Viâtre in his honour in 1854.

Died

• 6th-century in La Trimouille, Sologne, France of natural causes

• buried in Tremblevy (modern Saint-Viâtre), France in a coffin carved from the trunk of a tree that Saint Viator, who had received a prophesy of the date of his death, had knocked down for the purpose

• by the 11th century, the parish church had been built over his grave

• relics enshrined in 1597 authorities of the diocese of Orleans, France

• a record of the relics is found in a diocesan survey of 1655

• the reliquary was given to civil authorities during the anti–Christian fervor of the French Revolution, but the relics hidden to prevent their destruction

• relics re-enshrined in 1820

Patronage

• against marsh fevers

• Saint-Viâtre, France

Our Lady of Copacabana

Also known as

• La Coyeta

• Virgin of Copacabana

Profile

A statue of the Blessed Virgin Mary standing four feet tall, made of plaster and maguey fiber, and created by Francisco Tito Yupanqui. Except for the face and hands, it is covered in gold leaf, dressed like an Inca princess, and has jewels on neck, hands and ears. There is no record of what the image looks like under the robes, the carved hair has been covered by a wig, and the image never leaves the basilica. On 21 February 1583 it was enthroned in an adobe church on the peninsula of Copacabana, which juts into Lake Titicaca nearly 3 miles above sea level. In 1669 the viceroy of Peru added a straw basket and baton to the statue, which she still holds today. The present shrine dates from 1805. The image was crowned during the reign of Pope Pius XI, and its sanctuary was promoted to a basilica in 1949. It has been the recipient of many expensive gifts over the years, most of which were looted by civil authorities in need of quick cash.

Patronage

• Bolivia

• Bolivian navy

Saint Emidius of Ascoli Piceno

Also known as

Emygdius, Emigdius, Emigdio

Profile

Convert to Christianity. Bishop, consecrated by Pope Saint Marcellus. Very successful missionary to Trier, Germany. However, when he started smashing pagan idols, the non-converts revolted, and he had to flee to Rome for safety. When he returned to his mission in Ascoli Piceno, Italy he was martyred as part of the persecutions of Diocletian.

Born

German

Died

• beheaded c.303

• relics at Ascoli Piceno, Italy

Patronage

• against earthquakes

• Ascoli Piceno, Italy, city o

• Ascoli Piceno, Italy, diocese of

Saint Margaret the Barefooted

Also known as

• Margaret of Cesolo

• Margaret la Picena

• Margherita....

Profile

Born poor. Married at 15 to an Italian gentleman, and abused for years by her husband for her attachment to the Church and her perceived ministry to the poor. She gave up shoes, dressed and appeared as a beggar to better associate herself with the poor. Widowed.

Born

1325 at Cesolo, San Severino, Italy

Died

5 August 1395 of natural causes

Patronage

• brides

• difficult marriages

• victims of abuse

• widows

Blessed Arnaldo Pons

Profile

Mercedarian friar. In 1382 he ransomed 48 Christians enslaved by Muslims in Almeria, Spain. Sent in 1386 to ransom Christians in Tunis (in modern Tunisia), he was abused and occasionally imprisoned as he made his way across north Africa, but he did complete his mission. Later retired to spend his final years in the Mercedarian convent of Santa Maria dei Miracoli in Montflorie, Aragon (in modern Spain).

Died

Mercedarian convent of Santa Maria dei Miracoli in Montflorie, Aragon (in modern Spain) of natural causes

Saint Abel of Rheims

Also known as

Abel of Lobbes

Profile

Missionary to the European continent with Saint Boniface. Chosen archbishop of Rheims, France in 744 by Pope Saint Zachary and the Council of Soissons. He was unable to take over the see as it was occupied by hostile forces supporting the self-appointed bishop Milo. Retired as a Benedictine monk at Lobbes Abbey in Belgium, and was later chosen abbot.

Born

in the British Isles, most likely in Ireland

Died

c.751 at Lobbes, Belgium of natural causes

Blessed Pierre-Michel Noël

Profile

Priest in the diocese of Rouen, France. Imprisoned on a ship in the harbor of Rochefort, France and left to die during the anti-Catholic persecutions of the French Revolution. One of the Martyrs of the Hulks of Rochefort.

Born

23 February 1754 in Pavilly, Seine-Maritime, France

Died

5 August 1794 aboard the prison ship Deux-Associés, in Rochefort, Charente-Maritime, France

Beatified

1 October 1995 by Pope John Paul II

Saint Venantius of Viviers

Also known as

Venancio, Venanzio

Profile

Born to the Burgundian nobility. Bishop of Viviers, France for 27 years. Returned the liturgy to places that had fallen away from the Church, restored clerical discipline, and revitalized the faith throughout his diocese. Attended several synds, and was very active in the synod of Epaone in 517.

Died

• 544 of natural causes

• interred in the church of Notre Dame du Rhone, which he had built

• relics enshrined in the church of Saint Jean-Baptiste in Valence, France

Saint Paris of Teano

Also known as

Paride

Profile

Bishop of Teano, Italy; that's really all we know about him. Legend says that he became bishop after killing the dragon that the locals cared for and worshipped; this is usually metaphor for defeating paganism in the area.

Born

Greek

Died

• 346 in Teano, Italy

• interred in the San Paride cathedral

Patronage

• Teano, Italy, city of

• Teano, Italy, diocese

Saint Memmius of Châlons-sur-Marne

Also known as

• Apostle of of Châlons-sur-Marne

• Meinge, Menge, Memmio, Memmie

Profile

First bishop of Châlons-sur-Marne, France, serving in the latter 3rd century. Saint Gregory of Tours wrote about Memmius as a miracle worker.

Died

c.300

buried in Saint-Memmie, France

Patronage

Châlons-en-Champagne, France

Saint Nonna

Also known as

Nona

Profile

Daughter of Filtazius, she was raised in a Christian home. Married and converted Saint Gregory of Nazianzen the Elder. Mother of Saint Gregory Nazianzen, Saint Caesarius of Nazianzen, and Saint Gorgonia. She outlived her husband and the latter two children.

Died

5 August 374 of natural causes

Patronage

against the death of children

Saint Cassian of Autun

Also known as

Cassiano

Profile

Born to the Egyptian mobility. Worked with Saint Reticius. Bishop of Autun, France from 314 to the end of his life; he served for 36 years. Miracle worker.

Born

Alexandria, Egyptian

Died

• c.350 of natural causes

• buried near Autun, France

• relics translated to San Quentin in 840

Saint Eusignius

Profile

Career soldier in the army of Constantius Chlorus. When Julian the Apostate renounced Christianity, he ordered all his subjects to make a sacrifice to idols. Eusignius refused. Martyr.

Died

scourged and beheaded in 362 at Antioch, Syria

Saint Mari

Profile

Converted by and spiritual student of Saint Addai. Missionary around Nisibis, Nineveh, and along the Euphrates. Won many converts, destroyed pagan temples, and built churches, monasteries and convents. Known as one of the great apostles to Syria and Persia.

Died

2nd century near Seleucia-Ctesiphion

Blessed Corrado of Laodicea

Also known as

Conrad

Profile

Mercedarian friar. Bishop of Laodicea, Syria. Zealous evangelist. Miracle worker.

Saint Aggai

Profile

Royal jeweler to King Abgar the Black. Converted by Saint Addai. Bishop, and successor to Saint Addai as evangelist. Spiritual director of Saint Mari, whom he dispatched on missionary work. Martyr.

Died

2nd century

Saint Gormeal of Ardoilen

Also known as

Gormcal, Gormgall

Profile

Abbot at Ardoilen, Galway, Ireland.

Born

Irish

Died

1016 of natural causes

Blessed James Gerius

Profile

Camaldolese monk at Florence, Italy. Noted for his devotion to the Sacred Will of God.

Born

1312

Died

1345

Saint Theodoric of Cambrai-Arras

Profile

Bishop of Cambrai-Arras, France from c.830 to 863.

Died

863

Saint Casto of Teano

Profile

Bishop of Teano, Italy.

Patronage

diocese of Teano, Italy

Saint Cantidianus

Profile

Martyred in Egypt.

Saint Cantidius

Profile

Martyred in Egypt.

Saint Sobel

Profile

Martyred in Egypt.

Martyrs of Fuente la Higuera

Profile

A group of Augustinian priests and clerics who were martyred together in the Spanish Civil War./p>

• Anastasio Díez García

• Ángel Pérez Santos

• Cipriano Polo García

• Emilio Camino Noval

• Felipe Barba Chamorro

• Gabino Olaso Zabala

• Luciano Ramos Villafruela

• Luis Blanco Álvarez

• Ubaldo Revilla Rodríguez

• Victor Gaitero González

Died

5 August 1936 in Fuente la Higuera, Valencia, Spain

Beatified

28 October 2007 by Pope Benedict XVI

Martyrs of the Salarian Way

Profile

Twenty-three Christians who were martyred together in the persecutions of Diocletian.

Died

303 on the Salarian Way in Rome, Italy

Martyred in the Spanish Civil War

Thousands of people were murdered in the anti-Catholic persecutions of the Spanish Civil War from 1934 to 1939. I have pages on each of them, but in most cases I have only found very minimal information. They are available on the CatholicSaints.Info site through these links:

• Blessed Eduardo González Santo Domingo

• Blessed Jaume Codina Casellas

• Blessed José Trallero Lou

• Blessed Manuel Moreno Martínez

• Blessed Maximino Fernández Marinas

• Blessed Victor García Ceballos