இன்றைய புனிதர்கள் நவம்பர் 03

 St. Germanus

Feastday: November 3

Death: 250

Martyr with Theophilus, Caesarius, and Vitalis. They died at Caesarea, in Cappadocia.

St. Winifred

Feastday: November 3

Patron: of Holywell; Shrewsbury; against unwanted advances

Death: 660

Winifred + Virgin and martyr, also called Winefride, Gwenfrewi, and Guinevra. According to tradition, she was born in Wales and was a niece of St. Beuno. While it is probable that Winifrid was an actual person, she is known entirely through legend and tales. The most common declares her to have been murdered on June 22, by Caradog of Hawarden, after refusing his advances. He beheaded her, and from the spot where her head hit the ground sprang up water, to become the Holy Well, one of the most popular pilgrim sites in Wales. In another version, she was miraculously healed by Beuno and, with her head restored to her body, she became a nun and later abbess of the nunnery of G'yytherin in Ciwyd. The Holy Well, or St. Winifred's Well, was still honored and visited after the Reformation, while her relics were enshrined at Shrewsbury.

Saint Malachy O'More

✠ புனிதர் மலாச்சி ✠

(St. Malachy)

அர்மாக் பேராயர்:

(Archbishop of Armagh)

பிறப்பு: கி.பி. 1095

அர்மாக், அயர்கியல்லா, அயர்லாந்து

(Armagh, Airgíalla, Ireland)

இறப்பு: நவம்பர் 2, 1148

கிளேர்வாக்ஸ், சாம்பேன், ஃபிரான்ஸ்

(Clairvaux, Champagne, France)

புனிதர் பட்டம்: ஜூலை 6, 1190 

திருத்தந்தை 3ம் கிளமெண்ட்

(Pope Clement III)

பாதுகாவல்:

அர்மாக் உயர்மறைமாவட்டம் 

(Archdiocese of Armagh)

டான் மற்றும் கொன்னர் மறைமாவட்டம்

(Diocese of Down and Connor)

நினைவுத் திருநாள்: நவம்பர் 3

புனிதர் மலாச்சி, ஒரு ஐரிஷ் புனிதரும், “அர்மாக்” உயர்மறைமாவட்ட (Archbishop of Armagh) பேராயரும் ஆவார். இவரே புனிதராக அருட்பொழிவு பெற்ற முதல் அயர்லாந்தின் கத்தோலிக்க குடியாவார்.

அயர்லாந்து நாட்டில், கி.பி. 9ம் நூற்றாண்டின் தொடக்கத்தில் 'வைகிங்' சோதனைகள் தொடங்கின. நாட்டின் மீது படையெடுபுகளும் ஆக்கிரமிப்புகளும் செய்யப்பட்டன; பல துறவு மடங்கள் கொள்ளையடிக்கப்பட்டன; துறவிகள் வாள்முனையில் வைக்கப்பட்டனர்; தேவாலயங்கள் இடிக்கப்பட்டன; நூலகங்கள் எரிக்கப்பட்டன. மதச்சார்பற்ற கட்டுப்பாடுகளுடன் கூடிய தடைகள் படையெடுப்பாளர்களால் கொண்டுவரப்பட்டன. புனித பேட்ரிக்கும் பிற ஆதி கிறிஸ்தவ சபைகளும் கடைப்பிடித்த தார்மீக, மத பாரம்பரியங்கள் மற்றும் கிறிஸ்தவ நல்லொழுக்கங்கள் மிகப் பெரிய சரிவைச் சந்தித்தன. கி.பி. 11ம் நூற்றாண்டில், அயர்லாந்தின் சில பகுதிகள் பிற சமய சார்புடையவைகளாக மாறின.

கி.பி. 1095ல், பேராசிரியர் ஒருவரின் மகனாகப் பிறந்தார். இவரின் தந்தை துறவற மடத்திற்கு சொந்தமான கல்வி நிறுவனத்தில் பணிபுரிந்ததால், மலாச்சியுசும் அங்கேயே படித்தார். 'இமர்' (Imhar O'Hagan) என்ற துறவு மடாதிபதி இவருக்கு ஞானஸ்நானம் கொடுத்து கல்வி கற்பித்தார். ஐரிஷ் திருச்சபையை சீரமைக்க முயற்சிப்பவர்கள் மீது அனுதாபமும் கருணையும் கொண்டிருந்தார். நீண்ட கற்பித்தலின் பிறகு, புனித செல்லாச் (St Cellach in 1119) என்பவரால் குருத்துவ அருட்பொழிவு செய்யப்பட்டார்.

கி.பி. 1123ம் ஆண்டு கொனோர் (Conor) நகரின் ஆயராக திருநிலைப்படுத்தப்பட்டார். மீண்டும் கி.பி. 1129ம் ஆண்டு அர்மாக் நகருக்கு பேராயராக தேர்ந்தெடுக்கப்பட்டார். ஆனால் பேராயர் பதவியில் பல எதிர்ப்புகளை சந்தித்தார். இதனால் பல இன்னல்களை சந்தித்தார். தனது பணியை சரியாக செய்ய இயலாததால் கி.பி. 1136ம் ஆண்டு மீண்டும் டவுன் (Down) என்ற நகருக்கு ஆயராக அனுப்பப்பட்டார். பல ஆண்டுகள் தன் ஆயர் பதவியில் சிறப்பாக பணியாற்றியப்பின் சிஸ்டர்சீயன் துறவற சபையை சார்ந்த பெர்னார்டு என்பவருடன் இணைந்து சில துறவற மடங்களைக் கட்டினார்.

பின்னர் மலாச்சி துறவற கல்லூரிகளில் ஆசிரியராகப் பணியாற்றினார். பின்னர் ரோம் நகர் சென்று திருத்தந்தையை சந்திக்க எண்ணினார். அப்போதுதான் கடினமான நோயால் தாக்கப்பட்டு இறந்தார்.

நவம்பர் 2ம் நாள், அனைத்து ஆன்மாக்களின் திருநாளாகையால், நவம்பர் 2ம் தேதி மரித்த இவருடைய நினைவுத் திருநாள், நவம்பர் மூன்றாம் தேதி கொண்டாடப்படுகின்றது.

Also known as

• Maelmhaedhoc O'Morgair

• Maolmhaodhog ua Morgair

• Maol Maedoc

• Malachy O'Morgair

• Malachi

• Malachy of Armagh

• Máel Máedóc Ua Morgair

Profile

Son of a teacher; brother of Saint Christian O'Morgair of Clogher. Upon the death of his parents, Malachy entered religious life. Ordained at age 25. Studied under Saint Malchus. Preacher and clerical reformer. Instituted celibacy regulations and other disciplines on the Irish clergy. Re-introduced the use of canonical hour prayers. Abbot at Bangor. Bishop of Connor, Ireland at age 30. Archbishop of Armagh, Ireland at age 35, the chosen successor of Saint Celsus of Armagh. Spiritual teacher of Blessed Christian O'Conarchy.

Malachy replaced the Celtic liturgy (the "Stowe" missal) with the Roman liturgy in an effort to bring uniformity and discipline to the clergy and those in religious life. A miracle worker and healer, he sometimes cured people instantly by laying his hands upon them. Friend of Saint Bernard of Clairvaux who helped him establish the Cistercians in Ireland, wrote a biography of him, and sat with him as he died.

One of Malachy's great claims to popular fame was his gift of prophesy. While in Rome, Italy in 1139, Malachy received a vision showing him all the Popes from his day to the end of time. He wrote poetic descriptions of each of the pontiffs, presented the manuscript to Pope Innocent II - and it was reportedly forgotten until 1590. It has been in print - and hotly debated, both for authenticity and correctness - ever since. According to these prophecies, there is only one Popes remaining after Benedict XVI. It is most likely a 16th century forgery, but see the quotes below, and have a look at Father Dwight Longnecker's column on the prophecies.

Born

1094 at Armagh, Ireland

Died

2 November 1148 at Clairvaux Abbey, France of natural causes

Canonized

• 6 July 1190 by Pope Clement III

• first papal canonization of an Irish saint

Patronage

• Armagh, Ireland, archdiocese of

• Down and Connor, Ireland, diocese of

• Ireland

Saint Martin de Porres

✠ புனிதர் மார்டின் டி போரஸ் ✠

(St. Martin de Porres)

டொமினிக்கன் சபை பொதுநிலை சகோதரர்:

(Lay brother of the Dominican Order)

பிறப்பு: டிசம்பர் 9, 1579

லிமா, காலனியாதிக்க பெரு

(Lima, Viceroyalty of Peru)

இறப்பு: நவம்பர் 3, 1639 (வயது 59)

லிமா, காலனியாதிக்க பெரு

(Lima, Viceroyalty of Peru)

ஏற்கும் சமயம்:

ரோமன் கத்தோலிக்க திருச்சபை

(Roman Catholic Church)

லூதரன் திருச்சபை

(Lutheran Church)

ஆங்கிலிக்கன் ஒன்றியம்

(Anglican Communion)

முக்திப்பேறு பட்டம்: அக்டோபர் 29, 1837

திருத்தந்தை பதினாறாம் கிரகோரி

(Pope Gregory XVI)

புனிதர் பட்டம்: மே 6, 1962

திருத்தந்தை இருபத்திமூன்றாம் யோவான்

(Pope John XXIII)

முக்கிய திருத்தலங்கள்:

சாந்தோ டொமினிகோ ஆலயம், லிமா, பெரு

(Church of Santo Dominigo, Lima, Peru)

நினைவுத் திருவிழா: நவம்பர் 3

சித்தரிக்கப்படும் வகை:

ஒரு நாய், ஒரு பூனை மற்றும் ஒரு பறவை ஒரே தட்டில் ஒன்றாக உணவு உண்பது; விளக்குமாறு, சிலுவை, ஜபமாலை, இதயம்

பாதுகாவல்:

பிலாக்ஸி மறைமாவட்டம் (Diocese of Biloxi), கருப்பு இன மக்கள், சிகை அலங்காரிகள், விடுதி காப்பாளர், கலப்பு இன மக்கள், பெரு (Peru), ஏழை மக்கள், பொது கல்வி, பொது சுகாதாரம், அரசு பள்ளிகள், பொது கல்வி, இன உறவுகள், சமூக நீதி, தொலைக்காட்சி, மெக்ஸிக்கோ (Mexico), பெருவியன் கடற்படை விமானிகள் (Peruvian Naval Aviators), வியட்நாம் (Vietnam), மிசிசிப்பி (Mississippi), ஹோட்டல் நடத்துபவர்கள் (Innkeepers), லாட்டரி, லாட்டரியில் வெற்றி பெற்றவர்கள், 

புனிதர் மார்டின் டி போரஸ், ஒரு டொமினிக்கன் சபையினைச் சேர்ந்த பொது நிலை சகோதரரும், கத்தோலிக்க திருச்சபையின் புனிதரும் ஆவார். இவர் கலப்பு இன மக்கள், அமைதிக்காக துன்பப்படுவோர் முதலியோருக்கு பாதுகாவலராகக் கருதப்படுகின்றார். இவர் தன் வாழ்நாள் முழுதும் ஏழைகளுக்காகவே பணியாற்றினார். ஒரு அனாதை இல்லத்தையும், ஒரு குழந்தைகளுக்கான மருத்துவமனையையும் நிறுவினார். நோன்புகள், மற்றும் புலால் உணவு தவிர்த்தல், உள்ளிட்ட எளிமையான மற்றும் கடுமையான தவமுயற்சிகளைக் கொண்ட கடின வாழ்க்கை முறை வாழ்ந்தார்.

வாழ்க்கைக் குறிப்பு:

“ஜுவான் மார்டின் டி போரஸ் வெலாஸ்குயிஸ்” (Juan Martin de Porres Velázquez) எனும் இயற்பெயர் கொண்ட இவர், “ஸ்பேனிஷ் காலனித்துவ நிர்வாக மாவட்டமான” (Spanish Colonial Administrative District) பெருவின் (Peru) தலைநகரான லிமாவில் (Lima) கி.பி. 1579ம் ஆண்டு பிறந்தார். ஸ்பேனிஷ் பிரபுவான “டான் ஜூவான் டி போரேஸ்” (Don Juan de Porres) எனும் தந்தைக்கும், பனாமா (Panama) நாட்டில் அடிமையாக இருந்து விடுதலை பெற்ற “அனா வெலாஸ்குயிஸ்” (Ana Velázquez) என்ற ஆஃபிரிக்க இன தாய்க்கும் சட்டவிரோதமாகப் பிறந்த இவருக்கு கி.பி. 1581ல் பிறந்த “ஜுவானா” (Juana) எனும் பெயருடைய ஒரு இளைய சகோதரியும் உண்டு. தங்கை பிறந்த பிறகு, இவரது தந்தை இவர்களது குடும்பத்தை கைவிட்டு சென்றார். இவர்களுடைய தாயார், ஒரு ஆடை சலவையகத்தில் வேலை செய்து தமது குழந்தைகளை வளர்த்தார். மிகவும் வறுமையில் வாடியதாலும், இவரது தாயாரால் இவரை வளர்க்க இயலாமல் போனதாலும் ஒரு ஆரம்ப பள்ளியில் இரண்டு வருடங்கள் வேலை செய்தார். பின்னர், தமது பத்துவயதிலேயே அறுவை சிகிச்சை மருத்துவரிடமும் (Surgeon), நாவிதரிடமும் (Barber) வேலை பயில சென்றார். இளம் வயதிலேயே இரவு முழுதும் செபிக்கும் வழக்கம் இவரிடம் இருந்தது.

அப்போதைய பெரு நாட்டின் சட்டங்கள், ஆபிரிக்க இன மக்களையும், அமெரிக்க குடி மக்களையும் ஆன்மீக சபைகளில் சேருவதை தடை செய்தது. மார்டினுக்கு இருந்த ஒரே வழி, லிமா நகரிலிருந்த “தூய செபமாலை புகுநிலை டொமினிக்கன் துறவியரிடம்”, (Dominicans of Holy Rosary Priory) தம்மை தன்னார்வ தொண்டு பணியாளாக சேர்த்துக்கொள்ள வேண்டுவதேயாகும். சரீர உழைப்பை நல்கிய இவருக்கு பிரதியுபகாரமாக, துரவியரில் சீருடை அணிந்துகொள்ளவும், அவர்களுடன் வாசிக்கவும் உரிமை கிட்டியது. தனது 15ம் வயதில் லிமா நகரிலுள்ள டொமினிக்கன் சபையில் சேர விண்ணப்பித்தார். முதலில் டொமினிக்கன் சபையினரின் செபமாலை பள்ளியில் வேலையாளாகவே அனுமதிக்கப்பட்டாலும், பின்னர் பல முக்கிய பொறுப்புகளும் இவருக்கு வழங்கப்பட்டன. பின்னர் டொமினிக்கன் சபையில் சேர கடவுள் தன்னை அழைப்பதாக உணர்ந்த இவர் இச்சபையின் மூன்றாம் சபையில் சேர்ந்தார்.

தொடர்ந்து, தமது நாவிதன் பணியையும், குணமாக்கும் பணிகளையும் செய்துவந்தார். இவர், தமது செப வல்லமையால் பலரை அற்புதமாக குணமாக்கியதாக கூறப்படுகிறது. சமையலறைப் பணிகள், சலவைப் பணிகள், மற்றும் சுத்திகரிக்கும் பணிகளும் செய்தார்.

எட்டு வருடங்களின் பின்னர், மார்டின் மீது இரக்கம் கொண்ட தூய செபமாலை மடத்தின் தலைவரான “ஜுவான் டி லொரென்ஸானா” (Juan de Lorenzana) என்பவர், பெரு நாட்டின் சட்டங்களுக்கு மறைவாக மார்ட்டினை டொமினிக்கன் சபையின் மூன்றாம் நிலை துறவற பிரமாணங்களை ஏற்க வைக்க முடிவெடுத்தார்.

24 வயதான மார்ட்டின்,  கி.பி. 1603ம் ஆண்டு, டொமினிக்கன் சபை பொது நிலை சகோதரராக பிரமாணங்களை ஏற்றார். ஆனால், தமது தந்தையின் தலையீடினால்தான் தமது அந்தஸ்து உயர்கிறதோ எனும் ஐயம் காரணமாக, இவர் பலமுறை இதனை மறுத்து வந்திருக்கிறார். அத்துடன், இதன் காரணமாகவே அவர் ஒரு குருத்துவ அருட்பொழிவை இறுதிவரை மறுத்துவந்தார்.

அவரது பள்ளி கடனில் மூழ்கும்போதெல்லாம், அங்குள்ள துறவியரிடம், “நான் ஒரு தரித்திரம் பீடித்த “முலெட்டோ” (Mulatto) (நீக்ரோவுக்கும் வெள்ளையருக்கும் பிறந்தவர்), என்னை விற்றுவிடுங்கள்” என்று கெஞ்சுவார்.

மார்ட்டின், அர்ச்சிஸ்ட்ட நற்கருணையின்பால் ஆழ்ந்த ஈடுபாடு கொண்டிருந்தார். ஒருநாளிரவு, திருப்பலி பீடத்தின் படியின்மீது முழங்கால்படியிட்டு நற்கருணையின் முன்னர் செபித்துக்கொண்டிருந்தவேளை, அவர் நின்றிருந்த படிக்கட்டில் தீ பற்றிக்கொண்டது. தீயினால் ஏற்பட்ட அத்துணை குழப்பத்திலும் சந்ததியிலும், தம்மைச் சுற்றி நடப்பவற்றை அறியாதவராக தாம் இருந்த இடத்திலேயே இருந்தார்.

34 வயதான மார்டின், பொதுநிலை சகோதரருக்கான துறவற சீருடைகள் கொடுக்கப்பட்டதும், நோயுற்றவர்களுக்கு சேவை செய்யும் மருந்தகத்தின் கண்காணிப்பாளராகவும் நியமிக்கப்பட்டார். சுமார் இருபத்தைந்து வருடங்கள், இவர் இறக்கும்வரை இச்சுகாதார மையத்திலேயே இருந்தார். நோயாளிகளுக்கு சேவையாற்றுவதில் அக்கறை கொண்டிருந்தார். நோயாளிகளின் தேவையுணர்ந்து அவர்களுக்கு சேவை செய்யும் கடின பணிக்குத் தேவையான நல்லொழுக்கமும் பொறுமையும் அவரிடமிருந்ததை அவருடைய மேலதிகாரிகள் கவனித்தனர். பள்ளிக்கு வெளியே இருந்து அழைத்துவரப்படும் நோயாளிகளையும் கவனித்தார். அவர்களை குணப்படுத்தினார். ஒரு குடுவை தண்ணீர் மூலம் அவர் நோயாளிகளை குணப்படுத்தினார். வேறுபாடுகளேயில்லாமல் ஸ்பேனிஷ் பிரபுக்களுக்கும், அண்மையில் ஆபிரிக்காவிலிருந்து கொண்டுவரப்பட்ட அடிமைகளுக்கும் மருத்துவ சேவை புரிந்தார். ஒருநாள், உடல் முழுதும் புண்ணான, ஏறக்குறைய நிர்வாண நிலையிலிருந்த ஒரு பிச்சைக்காரன் தமது இரு கைகளையும் நீட்டினார். மார்டின் அவரை உடனே தமது படுக்கைக்கு கொண்டு சென்றார். இதனைக் கண்ட இவரது சகாவான ஒரு சகோதரர் மார்டினை கடிந்துகொண்டார். அவருக்கு பதிலளித்த மார்டின், “என் அன்பு சகோதரா, இரக்கமே தூய்மைக்குத் தகுதியானது” என்றார்.

அக்காலத்தில், ஒருமுறை லிமா நகரில் தொற்று நோய் பரவியதால் இவரின் பணி மிகவும் கடுமையாக இருந்தது. செபமாலை பள்ளியின் மடத்தில் சுமார் அறுபது துறவியர் இருந்தனர். அனைவரும் நோய்வாய்ப்பட்டிருந்தனர். துரதிர்ஷ்டவசமாக, அவர்களிருந்த அறைகள் மூடி பூட்டப்பட்டிருந்தன. வெளியே வர இயலாத அவர்களுக்கு எவராலும் மருத்துவம் பார்க்க இயலவில்லை. ஆனால், மார்டினோ, பூட்டியிருந்த கதவுகளை ஊடுருவிச் சென்று நோயுற்ற துறவியருக்கு மருத்துவம் செய்தார். இதுபோல் பலமுறை அதிசயங்கள் நிகழ்த்தியதாக கூறப்படுகிறது.

புலால் உணவைத் தவிர்த்த மார்டின், பள்ளி நிர்வாகம் தர இயலாதவற்றை வாங்குவதற்காக தர்மம் (பிச்சை) எடுத்து வாங்கி வருவார். சாதரணமாக, தாம் பிச்சை எடுத்து வரும் பொருட்களைக் கொண்டு, தினமும் சுமார் 160 பேருக்கு உணவு வழங்குவார். குறிப்பிட்ட ஒரு சிறு தொகையை ஏழை மக்களுக்கும் வழங்குவார். அவரது தினசரி பணிகளான சமையலறைப் பணிகள், சலவைப் பணிகள், மற்றும் மருத்துவமனைப் பணிகளுடன், அவரை உயரே காற்றில் தூக்கிய பரவச அனுபவங்கள், அவர் செபிக்கும் அறையை நிரப்பிய வெளிச்சம், ஒரே சமயத்தில் இரண்டு இடங்களில் அதிசயங்கள் நிகழ்த்துவது, உடனடி குணப்படுத்துதல், மிருகங்களுடனான பரஸ்பர ஒத்துணர்வு ஆகியவற்றுடன் அவரது வாழ்க்கை ஒரு அசாதாரண பரிசாக விளங்கியது. கைவிடப்பட்ட சிறுவர்களுக்காகவும், அனாதைகளுக்காகவும் லிமா நகரில் ஒரு இல்லத்தை நிறுவினார்.

இறப்பும் புனிதர் பட்டமளிப்பும்:

இவர், டொமினிக்கன் பொதுநிலையினரும், புனிதர்களுமான "புனிதர் ரோஸ்” (St. Rose of Lima), மற்றும் புனிதர் “ஜுவான் மசியாஸ்” (St. Juan Macías) ஆகியோரின் நண்பராவார். இவர் லிமாவில் கி.பி. 1639ம் ஆண்டு, நவம்பர் மாதம், 3ம் நாள் இறந்தார். இவருக்கு இறுதி வணக்கம் செலுத்த இவரின் உடல் மக்களுக்காக வைக்கப்பட்டு இவர் இருந்த மடத்திலேயே அடக்கம் செய்யப்பட்டது. இவரால் பல புதுமைகள் நிகழ்ந்ததாகக் கூறப்பட்டதால், இவரின் புனிதர் பட்ட நடவடிக்கைகள் இவர் இறந்து 25 ஆண்டுகளுக்கு பிறகு துவங்கப்பட்டது. இவருக்கு கி.பி. 1837ல் திருத்தந்தை ஆறாம் கிரகோரியால் அருளாளர் பட்டமும், 1962ம் ஆண்டு, மே மாதம், ஆறாம் தேதி, திருத்தந்தை இருபத்திமூன்றாம் யோவானால் புனிதர் பட்டமும் அளிக்கப்பட்டது.

இவரது நினைவுத் திருவிழா, நவம்பர் மாதம், 3ம் நாள் ஆகும்.

Also known as

• Martín de Porres Velázquez

• Martin of Charity

• Martin the Charitable

• Saint of the Broom (for his devotion to his work, no matter how menial)

Profile

The illegitimate son of a Spanish nobleman, Juan, and a young freed black slave, Anna Velasquez, Martin grew up in poverty. He spent part of his youth with a surgeon-barber from whom he learned some medicine and care of the sick. At age 11 he became a servant in the Holy Rosary Dominican priory in Lima, Peru. Promoted to almoner, he begged more than $2,000 a week from the rich to support the poor and sick of Lima. Placed in charge of the Dominican's infirmary; known for his tender care of the sick and for his spectacular cures. His superiors dropped the stipulation that "no black person may be received to the holy habit or profession of our Order" and Martin took vows as a Dominican brother in 1603. Established an orphanage and children's hospital for the poor children of the slums. Set up a shelter for the stray cats and dogs and nursed them back to health. Lived in self-imposed austerity, never ate meat, fasted continuously, and spent much time in prayer and meditation with a great devotion to the Holy Eucharist. Friend of Saint John de Massias.

He was venerated from the day of his death. Many miraculous cures, including raising the dead attributed to Brother Martin. First black saint from the Americas.

Born

9 December 1579 at Lima, Peru

Died

3 November 1639 in Lima, Peru of fever

Canonized

6 May 1962 by Pope John XXIII

Patronage

• African-Americans

• against rats

• barbers

• bi-racial people, mixed-race people

• black people

• for inter-racial justice

• for social justice

• hair stylists, hairdressers

• hotel-keepers, innkeepers

• paupers, poor people

• public education, public schools, state schools

• public health

• race relations, racial harmony

• television

• Peru

• archdiocese of Accra, Ghana

• diocese of Biloxi, Mississippi

Saint Hubert of Liege

Also known as

• Apostle of the Ardennes

• Hubertus of Liege

Additional Memorial

30 May (translation of relics)

Profile

Grandson of Charibert, King of Toulouse. Eldest son of Bertrand, Duke of Aquitaine. Worldly, popular and dissolute layman courtier at Nuestria in northwest France in his youth. For political reasons he emigrated, to Austrasia in the border area between modern France and Germany. Married in 682 to Floribanne, daughter of Dagobert, Count of Louvain. Father of one son, Saint Floribert of Liege.

Hubert was passionately devoted to hunting. While chasing a stag on a Good Friday morning, he received a vision of a crucifix between the animal's antlers. A voice warned him, "Hubert, unless you turn to the Lord, and lead a holy life, you shall quickly go down to hell." It was a conversion experience for Hubert.

Spiritual student of Saint Lambert of Maastricht. When his wife died, Hubert renounced all his worldy positions, titles and wealth, handed his patrimony, and the care of his son, to his brother, and studied for the priesthood. After ordination, he served as assistant to Saint Lambert. Pilgrim to Rome, where he was when Lambert was murdered. Chosen bishop of Maastricht. Known for his excellent preaching and his generosity to the poor, stripping the diocese of all excesses to help them. Following another vision, and to defend of the memory of Lambert, he moved his mentor's body from Maastricht to Liege, and built a church for it on the site of Lambert's martyrdom. First bishop of Liege.

Hubert evangelized the Ardenne region, converting pagans and strengthening Christians. He tracked down some of the old idolatrous places of worship, but generally permitted the new converts to decide for themselves to destroy the old idols. They all, naturally, did so.

Hubert predicted the date of his own death, and died while reciting the Our Father. He became highly revered in the Middle Ages, and there were several military orders named in his honor. His association with the hunt led to his patronage of furriers and trappers, and against rabies and bad behavior in dogs, primarily hunting dogs. The breed commonly known as bloodhounds are also called Saint Hubert's hounds.

Born

c.656 at Maastricht, Netherlands

Died

• 30 May 727 at Fura (modern Tervueren), Brabant, Belgium of natural causes

• interred at Saint Peter's collegiate church in Liege, Belgium

• relics translated in 825 to the abbey which has since been renamed Saint Hubert's

Patronage

• against dog bite

• against hydrophobia

• against mad dogs

• against rabies

• archers

• dogs

• forest workers

• furriers

• hunters, huntsmen, hunting

• Liege, Belgium

• machinists

• mathematicians

• metal workers

• opticians

• precision instrument makers

• Saint-Hubert, Belgium

• smelters

• trappers

Saint Joannicus of Mount Olympus

Also known as

• Joannicius the Great

• Joannicus of Olympus

• Joannicus of Uludag

• Ioannikios, Ioannikos, Ioninicus

Profile

A swineherd in his youth, and a lazy one at that. Professional soldier in the Byzantine army for 20 years, and a dissolute one at that. Fought in wars against the Bulgars.

A friend who had become a monk led him to the faith. At age 40, Joannicus retired from the military and the world, becoming a hermit on Mount Olympus, Bithynia (modern Uludag, Turkey). He developed a reputation for holiness, and had to move several times to escape would-be spiritual students. Monk at Eraste.

A one-time supporter of iconoclasm, he fought it and defended orthodox teachings in the iconoclast movement of 818. He tried to be a peacemaker, arguing that the orthodox should try to understand and reunite with iconoclast priests.

Advisor to Saint Theodore the Studite and Saint Methodius of Constantinople. Prophet and miracle worker. His prophesied the restoration of images to churches, a prophesy fulfilled by Theodora, wife of emporer Theophilus. Friend of Saint Peter of Atroa; at the time of Saint Peter's death, he had a vision of Peter being lifted up a mountain into heaven. Highly venerated by the Greeks.

Born

c.754 at Bithynia (in modern Turkey)

Died

4 November 846 at Antidium of natural causes

Saint Rumwold of Buckingham

Also known as

• Rumwold of Brackley

• Rumbald, Rumbold, Rumwald

Additional Memorial

28 August (translation of relics)

Profile

Son of the Christian queen Saint Cyneburga (Cuneburga), and the pagan King Alchfrid (Aldfrith) of Northumbria. Grandson of Penda, king of Mercia. He lived only three days during which time he repeated several times "I am a Christian", and asked for Baptism (which he received from bishop Wilderin) and Holy Communion. Immediately after Baptism, he made a confession of faith the Holy Trinity, preached a sermon on the Trinity, reciting Scripture and the Athanasian Creed as part of his proofs. He completed this performance by predicting his death, and outlining his desired burial arrangements.

A statue of Rumwold at Boxley Abbey could supposedly only be moved by people who lived pure lives. Purity was apparently measured by the size of a donor's gift to the abbey since if it was sufficient, one of the monks would operate a ratchet mechanism that helped move the statue. This was exposed and the statue burned during the Reformation.

One Sir Alured was chastised by the saint for swearing on his wedding day in 1282. Alured repented and cleaned up his language. However, at a royal feast some ice cream made his tooth ache, which caused him to curse with gusto. Romwold suddenly appeared in a window, and Sir Alured's bride disappeared in a puff of perfume, leaving behind her clothes.

There are churches dedicated to him in Kent, Essex, Northants, Lincolnshire, Dorset, and North Yorkshire in England.

Born

662 at King Sutton, Northants, England

Died

• 662 at King Sutton, Northants, England

• relics translated to Brackley, then Buckingham, England

Patronage

• fishermen of Folkestone, England

• Brackley, England

• Buckingham, England

Blessed Simon Ballachi

Profile

Born to the nobility, the son of Count Ballachi. His family had a close association with the Church clergy; two of his uncles became archbishops of Rimini, Italy, and a younger brother was a priest. Trained as a soldier and in administration, he was expected to take over the family estates. Against his family wishes, he joined the Dominicans as a lay-brother at age 27.

Assigned to work in the garden of his friary, something he knew nothing about but which he loved instantly. He saw God in everything, and prayed constantly as he worked. Noted for his simple life, his strict adherence to the Dominican Rule, and his excellent work as a catechist to children. A visionary, Simon was visited by the devil, by Saint Catherine of Alexandria, Saint Dominic de Guzman, Saint Peter Martyr, and the Blessed Virgin Mary; other brothers saw his cell glowing, and heard angelic voices. Blinded at age 57, he was nearly helpless during the last years of his life; he never despaired, and used the extra free time for prayer.

Born

c.1240 at Santarcangelo di Romagna, Italy

Died

5 November 1319 in Rimini, Italy of natural causes

Beatified

• 1817

• cultus confirmed by Pope Pius VII on 14 March 1820

Blessed Alphais of Cudot

Also known as

Alpais, Alpaida, Alpaidis

Profile

Born to a poor peasant family. Bed-ridden with leprosy while still very young; in later life she first lost the use of her arms and legs, then lost the limbs themselves. Became known for holiness and penance. Had the gift of inedia, subsisting solely on Holy Communion. A church was built next door to her hovel with a special window between the structures so she could attend Mass. Counselor to Queen Adela of France. Legend says that near the time of her death, she was cured of her disease by the intervention of Our Lady.

Born

at Cudot, diocese of Sens, France

Died

1211

Beatified

1874 by Pope Blessed Pius IX (cultus confirmed)

Patronage

• against sickness; sick people

• disabled, handicapped and physically challenged people

Saint Pierre-François Néron

Profile

Fith of nine children. Studied in seminaries in Nozeroy and Vaux-sur-Poligny, France. Member of the Paris Foreign Missions Society. Ordained in 1848. Missionary to Vietnam. Director of the Society's seminary. Taught philosophy and translated textbooks for his students. Noted for having a deep spiritual life in the midst of endless work. In the persecutions of emperor Tu-Duc he had to go on the road, hiding from imperial anti-Christian forces, but was eventually betrayed to the authorities, imprisoned in a cage for three months, starved for three weeks, tortured and martyred.

Born

21 September 1818 in Bornay, Jura, diocese of St-Claude, France

Died

• beheaded on 3 November 1860 in Son Tây, Ha Tay, Vietnam

• severed head throw into the river and body buried at the execution site

• in 1880 his body was re-interred in the crypt in church that was built next to his execution site

Canonized

19 June 1988 by Pope John Paul II

Patronage

young people in the diocese of Jura, France

Blessed Berardo dei Marsi

Profile

Born to the Italian nobilty, the son of Count Berardo and Countess Theodosia of Carsoli, Italy; great-uncle of Saint Rosalia. At age seven he was sent to study with the canons of the cathedral of Santa Sabina dei Marsi. Studied at Monte Cassino Abbey from 1095 through 1102. Chosen as governor of the Campagna province of Italy by Pope Paschal II. Created cardinal in 1099 by Paschal II. Bishop of Marsi, Italy in 1109 where he served the rest of his life. A reformer in his diocese, he fought simony and insisted on clerical celibacy.

Born

1079 in Colli di Monte Bove, Italy

Died

• 3 November 1130 in San Benedetto dei Marsi, Italy of natural causes

• buried in the cathedral of Santa Sabina in San Benedetto dei Marsi

• relics moved to the cathedral of Santa Maria delle Grazie in Pescina, Italy in 1631

Beatified

10 May 1802 by Pope Pius VII (cultus confirmation)

Patronage

diocese of Avezzano, Italy

Saint Pirmin

Also known as

Pirminius

Profile

Possibly of Visigoth ancestry. Monk, following a mixed rule with strong influences from Irish monasticism. When the Saracens invaded Spain, he fled to the Rhineland (in modern Germany) where established or restored several abbeys. He rebuilt Dissentis Abbey after its destruction. Founded and served as abbot of Mittelzell Abbey on Reichenau Island, Germany. Exiled for political reasons to Alsace where he founded monasteries at Amorbach, Gengenbach, Hornbach, Marmoutier, Murbach, Neuweiler, and Wissembourg, and may have worked with Saint Amor of Amorbach. Appointed as a regional bishop, but without specific see city. Probable author of Dicta Pirmini, a popular work on theology and ethics. One of the great Apostles to the German lands.

Born

c.670 at South Aragon (part of modern Spain)

Died

• 3 November 753 of natural causes

• buried at Hornbach, Germany

Patronage

• against poisoning

• against snake bite

• Monsheim, Germany

Saint Guénhaël

Also known as

Guenaël, Guenaud, Guénault, Guennal, Guinal, Gwenael, Gwendal, Gwenhael

Profile

Son of a Breton chieftain. Educated at Landevennec, Brittany (in modern France under Saint Winwaloe in 489. Monk at Landevennec. Abbot of Landevennec in 532. Missionary to Britain and Ireland where he abolished the last pagan customs. Helped establish Cornouailles in Brittany in 546.

Born

in Brittany (in modern France)

Died

• c.550 at Landevennec, Brittany (in modern France) of natural causes

• interred at Corbeil, France

• remains destroyed during the anti-Catholic excesses of the French Revolution

Patronage

• Corbeil, France

• Landevennec, France

• Vannes, France

Representation

causing a spring to gush forth

Saint Clydog

Also known as

Clodock, Clitaucus

Profile

Sixth century king, part of the Brychan family who ruled Ewyas (modern Hereford and Monmoth), England. A nobleman's daughter fell in love with Clydog, but a friend who wanted the girl himself murdered Clydog near the River Monnow in the Black Mountains. His body was placed on an ox-cart and driven for home. En route, the ox stopped, the yoke broke, and the ox refused to be driven further. So, in order that Clydog could have a proper burial, a church was built on the spot, now known as Clodock, and he was interred in the hallowed ground around it. Miracles reported at his tomb.

Due to a translation error, some older lists describe him as a martyr - the word Merthir means shrine, and refers to the church, but it was misinterpreted as martyr by some writers.

Blessed Berchtold of Engelberg

Also known as

• Berchtold von Engelberg

• Berthold

Profile

Benedictine monk at Engelberg, Switzerland. Spiritual student of Blessed Frowin, and succeeded him as abbot at Engelberg on 27 March 1178. Noted for his encouragement of scholarship, piety and monastic discipline among his brothers, and for his own study of the Bible and the early Church Fathers. Known as a miracle worker, he foretold the death of Emperor Frederick Barbarossa. When he blessed a lake near Stanzstad, Switzerland, it became stocked with fish. He is recorded to have changed water into wine three times.

Died

3 November 1197 of natural causes

Blessed Lorenzo Moreno Nicolás

Profile

At age 12, Lorenzo left school to help support his widowed mother. Worked at a railway station. Joined the Mercedarians in Lorca, Spain, making his profession on 23 September 1920. Ordained on 18 December 1926. Dean of students at the College of El Puig. Teacher for five years at a boy's home in Godella. Martyred in the Spanish Civil War.

Born

24 March 1899 in Lorca, Murcia, Spain

Died

3 November 1936 in Lorca, Murcia, Spain

Beatified

13 October 2013 by Pope Francis

Blessed Ida of Toggenburg

Also known as

• Ida of Fischingen

• Gutta, Idda, Iddah, Ita, Itha, Itta, Judith, Ydda

Profile

Countess, married to Count Henry of Toggenburg, Switzerland. Henry was abusive, especially after time when the couple had no children. Ida finally left Henry, and he later agreed to her becoming a Benedictine nun at Fischingen Abbey.

Born

1156

Died

1226 of natural causes

Beatified

1724 by Pope Benedict XIII (cultus confirmation)

Saint Libertine of Agrigento

Also known as

Libertino, Libertinus

Profile

First bishop of Agrigento, Italy; one tradition says he was assigned to the post by Saint Peter the Apostle, but it is also likely he lived and served after Peter's death, perhaps as late as the 3rd century. Noted and successful preacher. Built a church on the site of the current cathedral of Agrigento. Martyr. His intercession was effectively sought in 1625 during a plague that afflicted Agrigento.

Saint Silvia of Rome

புனித_சில்வியா (515-592)

நவம்பர் 03

இவர் (#St_Silvia) சிசிலியைச் சார்ந்தவர்.

இவர் உரோமையைச் சார்ந்த கோர்தியன்  என்பவருக்கு மணமுடித்துக் கொடுக்கப்பட்டார்.

இருவரது இல்லற வாழ்வும் மிகவும் மகிழ்ச்சியாகச் சென்றது. இறைவன் இவர்களுக்கு இரண்டு குழந்தைகளைக் கொடுத்து அருள்பாலித்தார். அவர்களில் ஒருவர்தான் பெரிய கிரகோரியார் என அழைக்கப்படும் திருத்தந்தை  புனித கிரகோரி. 

573 ஆம் ஆண்டு கோர்தியன் திடீரென இறந்து போனார். இதனால் இவர் வீட்டிற்குப் பின்னால் இருந்த தோட்டத்தில் ஒரு குடிசை அமைத்து, அங்கு இறைவேண்டலிலும் நோன்பிலும் செலவழித்தார். இவர் தன் மகனை இறைநம்பிக்கையிலும் இறையன்பிலும் நல்ல முறையில் வளர்த்தெடுத்தார் என்பது குறிப்பிடத்தக்கது.

இவர் 592 ஆம் ஆண்டு இறையடி சேர்ந்தார். இவர் கர்ப்பிணிப் பெண்களுக்குப் பாதுகாவலராக இருக்கிறார்.

Also known as

Sylvia of Rome

Profile

Sister of Saint Tarsilla. Married to Gordianus, a Roman regionarius. Mother of two sons, one of which was Pope Saint Gregory the Great. After the death of her husband, Silvia devoted herself to religious life, living in a cell like an early anchoress. Noted for her great personal piety.

Born

c.515 in either Rome or Sicily (records vary)

Died

c.592 in Rome, Italy of natural causes

Patronage

pregnant women

Saint Hermengaudius of Urgell

Also known as

Armengol, Ermengol

Profile

Bishop of Urgell in the Spanish Pyrenees from 1010 till 1035. Built the cathedral in Urgell, and established a rule for its canons based on the life of Saint Augustine of Hippo. Often at odds with the nobility of Urgell both for political reasons and because he was a reformer.

Died

1035

Patronage

Urgell, Spain, diocese of

Saint Wulganus

Also known as

Vulgan, Vulganius, Wulgan

Profile

Emigrant of France. Evangelized in the area of Atrebati, France. Hermit at Arras, France under the direction Saint Vedast Abbey.

Born

British Isles (exact location varies by source)

Died

• c.704 at Arras, France

• reported buried at Christ Church, Canterbury, England "in a chest on the beam beyond the altar of Saint Stephen"

• some relics at Liesse and Lens, France

Patronage

Lens, France

Saint Florus of Lodève

Also known as

Flour of Lodève

Profile

Bishop of Lodève, France.

Died

• 389

• relics enshrined in Saint-Flour, France

Patronage

Saint-Flour, France, diocese of

Saint Papulus

Also known as

Papoul, Papulius

Profile

Priest. Worked with Saint Saturninus of Toulouse in France. Martyred in the persecutions of Diocletian.

Died

• c.300

• shrine in Toulouse, France

Saint Gaudiosus of Tarazona

Profile

Monk in the Aragonese Pyrenees near Benasque. Spiritual student of Saint Victorian. Bishop of Tarazona, Zaragoza province c.565.

Died

c.585

Saint Valentine of Viterbo

Profile

Priest. Worked with and martyred with Saint Hilary of Viterbo in the persecutions of Diocletian.

Died

beheaded at Viterbo, Italy

Saint Acepsimas

Profile

Fifth century hermit. Lived 60 years in a cave near Cyrohas, Syria. Ordained when a very old man, shortly before his death.

Died

5th century in Syria of natural causes

Saint Hilary of Viterbo

Profile

Deacon. Worked with and martyred with Saint Valentine of Viterbo in the persecutions of Diocletian.

Died

beheaded at Viterbo, Italy

Saint Cristiolus

Profile

Brother of Saint Sulian. Founded churches, including in Anglesey and Pembrokeshire in Wales.

Born

Wales

Died

7th century

Saint Quartus

Profile

One of the first disciples of the Apostles. Mentioned in Saint Paul's letter to the Romans.

Died

1st century

Saint Theophilus

Profile

Martyred in the persecutions of Decius.

Died

250 at Caesarea, Cappadocia

Saint Englatius

Also known as

Englat, Tanglen

Profile

Bishop in the area of Tarves, Aberdeenshire, Scotland.

Died

966

Saint Caesarius

Profile

Martyred in the persecutions of Decius.

Died

250 at Caesarea, Cappadocia

Saint Germanus

Profile

Martyred in the persecutions of Decius.

Died

250 at Caesarea, Cappadocia

Saint Domnus of Vienne

Profile

Bishop of Vienne, France. He was zealous in ransoming captives.

Died

657

Saint Vitalis

Profile

Martyred in the persecutions of Decius.

Died

250 at Caesarea, Cappadocia

Saint Acheric of Vosges

Profile

Hermit at a monastery in the Vosges region of France.

Died

c.860

Saint William of Vosges

Profile

Hermit at a monastery in the Vosges region of France.

Died

c.860

Saint Odrada of Alem

Profile

Eleventh-century nun in Alem, Flanders (in modern Netherlands).

Saint Valentinian

Profile

Bishop of Salerno, Italy.

Died

c.500

Saint Elerius

Profile

Sixth century abbot of a monastery in northern Wales.

Innumerable Martyrs of Saragossa

Profile

A large group of Christians martyred in Zaragoza, Spain by Dacian during the persecutions of Diocletian. Dacian ordered all Christians of the city into exile under pain of death; when they were assembled to leave, Dacian ordered imperial soldiers to massacre the lot of them.

Died

304

Martyred in the Spanish Civil War

Thousands of people were murdered in the anti-Catholic persecutions of the Spanish Civil War from 1934 to 1939. I have pages on each of them, but in most cases I have only found very minimal information. They are available on the CatholicSaints.Info site through these links:

• Blessed Cecilio Manrique Arnáiz

• Blessed Francisco Colom González

• Blessed José Llorach Bretó

• Blessed José Ruiz de la Torre

இன்றைய புனிதர்கள் நவம்பர் 02

 St. Carterius

Feastday: November 2

Death: 315

Martyr with Styriacus, Tobias, Eudoxius, Agapius, and five other companions burned at the stake in Sebaste. They were soldiers in the army of Emperor Licinius Licinianus.

St. Acyndinus

Feastday: November 2

Death: 345

With Pegasius, Aphthonius, Elpidephours, and Anempodistus, Persian Christians, ordained priests, and with their companion clerical assistants, martyred. These Christians were arrested and slain for the faith during the reign of King Shapur II.

Saint Winifred of Wales

Also known as

Guinevere, Guinevra, Gwenffrewi, Gwenfrewi, Wenefrida, Winefred, Winefride, Winfred

Profile

Daughter to Trevith, a member of the Welsh landed class and advisor to the king. Spiritual student of her maternal uncle Saint Beuno Gasulsych. Physically beautiful, she made a private vow of chastity, becoming a bride of Christ. Murdered when she rejected the amorous advances of a chieftain named Caradog of Hawarden; she had escaped from him, and was seeking shelter in a church when he caught and killed her. Legend says that where her head fell, a well sprang up which became a place of pilgrimage, and whose waters were reported to heal leprosy, skin diseases, and other ailments. Saint Beuno raised her back to life; he cursed Caradog who was promptly swallowed by the earth. Winifred became a nun, and later abbess at Cwytherin, Deubighshire, Wales.

Born

c.600 at Holywell, Wales

Died

• beheaded in the early 7th century

• c.655 of natural causes at Denbighshire, Wales

• relics translated to Shrewsbury, England in 1138

• shrine destroyed and relics scattered by order of King Henry VIII in 1540

• remaining relics taken to Rome, but returned to England in 1852, and now housed at Holywell and Shrewsbury

Blessed John Bodey

✠ அருளாளர் ஜான் போடீ ✠

(Blessed John Bodey)

கல்வியாளர், பொதுநிலை இறையியலாளர், மறைசாட்சி:

(Academic Jurist, Lay Theologian, and Martyr)

பிறப்பு: கி.பி. 1549

வெல்ஸ், சோமர்செட், மேன்டிப் மாவட்டம், தென்மேற்கு இங்கிலாந்து

(Wells, Somerset, Mendip district, South West England)

இறப்பு: நவம்பர் 2, 1583

ஆன்டோவார், ஹேம்ப்ஷைர், இங்கிலாந்து

(Andover, Hampshire, England)

முக்திப்பேறு பட்டம்: டிசம்பர் 15, 1929

திருத்தந்தை பதினோராம் பயஸ்

(Pope Pius XI)

நினைவுத் திருநாள்: நவம்பர் 2

அருளாளர் ஜான் போடீ, ஒரு ஆங்கிலேய ரோமன் கத்தோலிக்க கல்வியாளராகவும், பொதுநிலை இறையியலாளராகவும் இருந்தார். கி.பி. 1583ம் ஆண்டு, மறைசாட்சியாக மரித்த இவர், கி.பி. 1929ம் ஆண்டு, அருளாளராக கத்தோலிக்க திருச்சபையால் உயர்த்தப்பட்டார்.

இவர், தென்மேற்கு இங்கிலாந்து (South West England) நாட்டின், சோமர்செட் (Somerset) மாநிலத்தின், மேன்டிப் (Mendip district)மாவட்டத்தின், வெல்ஸ் (Wells) எனப்படும் ஒரு கத்தோலிக்க நகரத்தில், கி.பி. 1549ம் ஆண்டு, பிறந்தார். ஒரு பணக்கார வியாபாரியின் மகனாகப் பிறந்த இவர், "வின்செஸ்டர் கல்லூரி" (Winchester College) எனப்படும், பிரிட்டிஷ் பொதுப் பள்ளி பாரம்பரியத்தில் சிறுவர்களுக்கான ஒரு சுயாதீன உறைவிடப் பள்ளியில் தமது பள்ளிக் கல்வியையும், "ஐக்கிய அரசு" (United Kingdom) நாடுகளிலுள்ள ஆக்ஸ்போர்டு பல்கலைக்கழகத்தின் (University of Oxford) கீழுள்ள கல்லூரிகளில் ஒன்றான, "புதிய கல்லூரியில்" (New College) பட்டப்படிப்பையும் பயின்ற இவர், 1568ம் ஆண்டு, அதே கல்லூரியின் ஆசிரியருமானார். பின்னர், அங்கேயே முதுகலை பட்டமும் பெற்றார். ஆனால், ஐவரும், இவருடன் ஆசிரிய பணியாற்றிவந்த மற்றும் ஏழு பெரும், கி.பி. 1576ம் ஆண்டு, கல்லூரிக்கு வருகைதந்த "வின்செஸ்டர் ஆயர்" (Bishop of Winchester), "ராபர்ட் ஹார்ன்" (Robert Horne,) என்பவரால் தம் பணியை இழந்து வெளியேற்றப்பட்டனர்.

அதற்கு பிந்தைய வருடம், சிவில் சட்டம் (Civil law) கற்பதற்காக ஃபிரான்ஸ் நாட்டின் "டோவாய்" (Douai) என்னுமிடத்திலுள்ள "ஆங்கிலேய கல்லூரிக்கு" (English College) சென்றார். ஆனால், கி.பி. 1578ம் ஆண்டு, ஃபெப்ரவரி மாதம், இங்கிலாந்து திரும்பினார். திரும்பியதும், அவர் "ஹாம்ப்ஷயர்" (Hampshire) நகரின் பள்ளி ஆசிரியரானார். 1580ம் ஆண்டு, ஏப்ரல் மாதம், இவரது சக பள்ளி ஆசிரியரான "ஜான் ஸ்லேடு" (John Slade) என்பவருடன் சேர்ந்து, "ராயல் மேலாதிக்கத்தை" (Royal Supremacy) மறுத்த காரணத்துக்காக கைது செய்யப்பட்டு, கால்களில் இரும்பு சங்கிலிகளால் பிணைக்கப்பட்டு, "வின்செஸ்டர் காவுல்" (Winchester Gaol) சிறையில் மூன்று ஆண்டுகள் சிறை வைக்கப்பட்டார். கி.பி. 1583ம் ஆண்டு, ஏப்ரல் மாதம், உயர் தேசத்துரோகத்திற்காக கண்டனம் செய்யப்பட்டார். இந்த தண்டனை அநியாயமானது மற்றும் சட்டவிரோதமானது என்ற உணர்வு வெளிப்படையாக இருந்த காரணத்தால், அவர்கள் மீண்டும் விசாரிக்கப்பட்டனர். கி.பி. 1583ம் ஆண்டு, ஆகஸ்ட் மாதம், "ஹாம்ப்ஷயர்" (Hampshire) மாகாணத்தின் "அன்டோவர்" (Andover) சிறைச்சாலையில், மீண்டும் கண்டனம் செய்யப்பட்டார்.

ஒரு ஆங்கிலேய இறையியலாளரும், ஆக்ஸ்போர்டு பல்கலைக்கழகத்தின் (University of Oxford) கீழுள்ள "மகதலின் கல்லூரியின்" தலைவரும் (President of Magdalen College), இங்கிலாந்து திருச்சபையின் (Church of England) "க்ளோசெஸ்டர்" (Gloucester) மற்றும் "வின்செஸ்டர்" (Winchester) பேராலயங்களின் தலைவருமான, "லாரன்ஸ் ஹம்ப்ரி" (Lawrence Humphrey) என்பவருடன், "பைத்தீனிய" நகரான "நிசியா" (Bithynian city of Nicaea) எனுமிடத்தில் நடந்த கிறிஸ்தவ ஆயர்களின் முதலாவது மகா சபை (The First Council of Nicaea) தொடர்பாக, ஜான் போடீ பல சர்ச்சைகளைக் கொண்டிருந்தார். "யூசிபியஸிடமிருந்து" (Eusebius) அவரது குறிப்புகள் இன்னும் உள்ளன.

ஜான் போடீ, தமது இரண்டாவது வழக்கு விசாரணைக்குப் பிறகு, சிறையிலிருந்து, ஆங்கில கத்தோலிக்க தெய்வீக முனைவர் "ஹம்ப்ரி எலி" என்பவருக்கு பின்வருமாறு எழுதினார்:

      "பூமியில் பரவும் எமது காரணங்களுக்காக, இரும்பும், பரலோகத்தில் தங்கம் மற்றும் விலைமதிப்பற்ற கற்களை மிஞ்சும் என்று நாங்கள் கருதுகிறோம். அதுவே எமது குறிக்கோள். அதுவே எமது விருப்பமுமாகும். இந்நிலையில், நாங்கள் தினமும் அச்சுறுத்தப்படுகிறோம். தடைகள் எப்போது வாசலுக்கு கொண்டு வரப்படும் என்று எதிர்பார்த்திருக்கிறோம். எங்கள் வலிமை, எங்கள் மகிழ்ச்சி மற்றும் இறுதிவரை எங்கள் விடாமுயற்சி ஆகியவற்றிற்காக உங்கள் அனைவரின் நல்ல ஜெபங்களையும் நாங்கள் விரும்புகிறோம் என்று கடவுளின் பொருட்டு நான் உங்களைக் கோருகிறேன்."

- எங்கள் பொறுமை பள்ளியிலிருந்து.

செப்டம்பர் 16, 1583

இங்கிலாந்து தேசத்தின் மகாராணியை இங்கிலாந்து கிறிஸ்தவ திருச்சபையின் தலைவியாக ஒப்புக்கொள்ளாத காரணத்திற்காகவும், தாம் கொண்டிருந்த கத்தோலிக்க விசுவாசத்திற்காகவும், ஜான் போடீ, 1583ம் ஆண்டு, நவம்பர் மாதம், 2ம் தேதி, ஆண்டோவரில் (Andover) தூக்கிலிடப்பட்டார்.

தூக்கு மேடையில் நின்றிருந்த ஜான் போடீ, அங்கு சூழ்ந்திருந்த மக்களை பார்த்து, பின்வருமாறு கூறினார்:

"உண்மையில், நான் இரண்டு முறை தண்டிக்கப்பட்ட காரணத்தால், நான் போதுமான அளவு தணிக்கை செய்யப்பட்டுள்ளேன்... திருப்பலி கேட்பதனையும், 'மரியே வாழ்க' என்று கூறுவதனையும் தேசத்துரோகம் என்று நீங்கள் நினைத்தால், அந்த தேசத்துரோகத்தினை நீங்கள் தாராளமாகச் செய்யலாம்... உலக சம்பந்தமான, மற்றும் அனைத்து லௌகீக காரணங்களுக்காகவும், நான் அன்னை மரியாளையே எனது சட்டபூர்வ மகாராணியாக ஒப்புக்கொள்கிறேன்... வேறு யாருமல்லர்... இங்குள்ள நல்ல மனிதர்கள்... ஒன்றை மட்டும் தெளிவாக புரிந்துகொள்ளுங்கள்... இங்கிலாந்து நாட்டின் மகாராணியை, இங்கிலாந்து கிறிஸ்தவ திருச்சபையின் தலைவியாக ஒப்புக்கொள்ளாத ஒரே காரணத்துக்காக நான் சாகிறேன்... அதனை நான் ஒப்புக்கொள்ள மாட்டேன்... ஒப்புக்கொள்ளவே மாட்டேன்... உங்கள் எலிசபெத் மகாராணியின் மாட்சிமை, அமைதி, மற்றும் பாதுகாப்பிற்காக கூட நான் கடவுளை நீண்டகாலமாக ஜெபிக்கிறேன்... நீங்கள் வேறு யாருக்கும் கீழ்ப்படியக்கூடாது என்று நான் விரும்புகிறேன்..."

ஜான் போடீயின் சகோதரர் "கில்பர்ட்" (Gilbert), கி.பி. 1581ம் ஆண்டு, ஏப்ரல் மாதம், 28ம் நாளன்று, இயேசுசபையின் குருவான, அருட்தந்தை "அலெக்சாண்டர் பிரையண்ட்" (Alexander Briant) என்பவருடன் கைது செய்யப்பட்டார். அவர், "பிரிட்வெல்" (Bridewell) எனுமிடத்தில், சவுக்கடி தண்டனைக்கு உள்ளாக்கப்பட்டர். பின்னர் கிளைச் சிறைகளில் ஒன்றில் அடைத்து வைக்கப்பட்டார். பிணையில் விடுவிக்கப்பட்ட அவர், மீண்டும் விசாரணைக்கு அழைக்கப்பட்டபோது, ஆஜராகாமல், ஃபிரான்ஸ் நாட்டின் "ரைம்ஸ்" (Rheims) நகருக்கு தப்பியோடினார்.

Additional Memorials

• 29 October as one of the Martyrs of Douai

• 1 December as one of the Martyrs of Oxford University

Profile

Educated at Winchester and Oxford in England. Fellow of New College, Oxford in 1568. Convert. Studied law at Douai, France in 1576. Returned to England in February 1578 as a schoolmaster. Married layman. Repuditated King Henry VIII's claim of supremacy in spiritual matters. Arrested in 1580, spending three years in prison in Winchester. Tried and condemned with Blessed John Slade for his belief in Winchester in April 1583, he was re-tried in Andover, and convicted again on 15 August 1583. Martyr.

Born

1549 at Wells, Somerset, England

Died

• hanged, drawn, and quartered on 2 November 1583 at Andover, England

• his dying words were Jesu, Jesu, esto mihi Jesus

Beatified

15 December 1929 by Pope Pius XI

Saint Victorinus of Pettau

✠ பெட்டாவ் நகர புனிதர் விக்டோரினஸ் ✠

(St. Victorinus of Pettau)

ஆயர்/ மறைசாட்சி:

(Bishop of Poetovio and Martyr)

பிறப்பு: ----

கிரேக்கம்

(Likely in Greece)

இறப்பு: கி.பி. 303 அல்லது 304

போயட்டோவியோ

(Poetovio)

ஏற்கும் சமயம்:

ரோமன் கத்தோலிக்க திருச்சபை

(Roman Catholic Church)

மரபுவழி திருச்சபை

(Orthodox Church)

நினைவுத் திருநாள்: நவம்பர் 2

புனிதர் விக்டோரினஸ், கி.பி. 270களில் பிரசித்தி பெற்ற ஆதி கிறிஸ்தவ திருச்சபை எழுத்தாளர் ஆவார். இவர், பேரரசன் “டயக்லேஷியன்” (Emperor Diocletian) காலத்தைய கிறிஸ்தவர்களின் துன்புறுத்தல்களில் மறைசாட்சியாக மரித்தார். இவர், ரோமப் பேரரசின் பண்டைய பிராந்தியமான, “பன்னோனியா” (Pannonia) எனுமிடத்திலுள்ள “போயட்டாவியோ” (Poetovio) மறைமாவட்ட ஆயர் ஆவார்.

அனேகமாக, கிரேக்கத்தின் கிழக்கு மற்றும் மேற்கத்திய அரசுகளின் எல்லைப்பகுதியான போயட்டாவியோ'வில் (Poetovio) பிறந்ததாகக் கருதப்படும் இவர், இலத்தீன் மொழியை விட, கிரேக்க மொழியை சிறப்பாக பேசினார் என்பது புனிதர் ஜெரோம் அவர்களின் எழுத்துக்களில் தெளிவாகிறது.

ஆனால், தமது விவிலிய விளக்கவுரைகளில் இலத்தீன் மொழியை பயன்படுத்திய முதல் இறையியலாளர் விக்டோரினஸ் ஆவார். அவரது படைப்புகள் மதிப்பீடு செய்யப்படுவதற்கு திருத்தந்தை முதலாம் ஜெலாசியஸ் (Pope Gelasius I) முக்கிய காரணம் என்று அறியப்படுகிறது.

புனிதர் ஜெரோம் அவர்கள் தமது "திருச்சபை எழுத்தாளர்கள் பட்டியலில்" விக்டோரினசுக்கு ஒரு கெளரவமான இடத்தை கொடுத்திருக்கிறார்.

விக்டோரினஸ், தமது காலத்தைய ராஜதுரோகம் சம்பந்தமான ஆராய்ச்சிக் கட்டுரைகளை தவிர்த்து, பல்வேறு புனித எழுத்தாளர்கள் எழுதிய "ஆதியாகமம், யாத்திராகமம், லேவியராகமம், ஏசாயா, எசேக்கியேல், ஆபகூக், பிரசங்கி, Canticles என்ற Canticle, புனித மத்தேயு, கடவுள் அருள் வெளிப்பாடு" (Holy Scripture, such as Genesis, Exodus, Leviticus, Isaiah, Ezekiel, Habakkuk, Ecclesiastes, the Canticle of Canticles, St. Matthew, and the Apocalypse) ஆகிய தூய நூல்களின்மேல் வர்ணனை எழுதியுள்ளார். அவரது படைப்புகளும் வர்ணனைகளும் காணாமல் போயுள்ளன.

கடவுள் அருள் வெளிப்பாடு விளக்கவுரை:

திருச்சபையின் அருட்தந்தையருள் விக்டோரினஸ் மிகவும் வெளிப்படையான ஒருவராக விளங்கினார்.

மீண்டும் அடிப்படை கருத்தை அறிந்துகொள்ளவும், 'கடவுள் அருள் வெளிப்பாடு' தடையின்றி மற்றும் தீர்க்கதரிசனப்படி வளரும் ஒன்றாகும் என்றும், ஆனால் பல்வேறு உட்பிரிவுகளாக ஒன்றுக்கொன்று இணையாக இயக்கமுறும் என்றும் முதன்முதலில் எழுதிய திருச்சபையின் அருட்தந்தை விக்டோரினஸ் ஆவார். அத்துடன், இரண்டாம் வருகையின் கரு வெளிப்படுத்தல் முழுவதும் சிந்தனை ஒரு தொடர்ச்சியானது என்றும் கண்டார்.

அவர் திருச்சபையில் உள்ள கிரிஸ்தவர்களின் ஏழு வகுப்புகளைக் குறிக்கும் வகையில், ஏழு சபைகளில் எழுதினார். உலகம் முழுதும் சுவிசேஷம் பரவுதல் தொடர்பான தீர்க்கதரிசனத்தின் ஏழு முத்திரைகள் பற்றி விளக்கினார். இரண்டாம் வருகை மற்றும் உலக முடிவு தொடர்பாக வரும் யுத்தம், பஞ்சம், கொள்ளை நோய்கள் மற்றும் திருச்சபையினுள்ளேயே ஏற்படும் துன்புறுத்தல்கள் பற்றியும் விளக்கினார்.

Also known as

• Victorinus Petravionensis

• Victorinus von Pettau

• Victorinus Pictaviensis

• Victorinus of Patawii

Profile

Wrote a number of well-known and scholarly commentaries on the Old and New Testament; only scraps of the writings about Genesis and Revelations have survived. His works were greatly admired by Saint Jerome, and are believed to be the first writings in Latin by a Christian on the Old Testament. Noted preacher. Bishop of Pettau, Upper Pannonia (in modern Styria Austria). Fought several of the heresies of the day. Martyred in the persecutions of Diocletian.

Like many in his day, Victorinus was a Millenarian - he believed that Christ would return to the earth to rule for a thousand years. This thinking was later condemned as heresy, and many of his writings were suppressed and subsequently lost.

Born

3rd century Greece

Died

303 or 304 (records vary)

Blessed Margaret of Lorraine

லோட்ரிங்கன் நகர் துறவி மர்கரீத்தா Margareta von Lothringen

பிறப்பு 

1463, 

லோட்ரிங்கன், பிரான்சு

இறப்பு 

2 நவம்பர் 1521, 

அர்கெண்டான் Argentan, பிரான்சு

இவர் லோட்ரிங்கன் அரசன் பிரட்ரிக் என்பவரின் மகள். இவர் தனது குழந்தை பருவத்திலிருந்தே தூரிங்கன் நாட்டு(Thüringen) புனித எலிசபெத்தைப்போல வாழ வேண்டுமென்று ஆசைப்பட்டார். எலிசபெத் மர்கரீத்தாவின் தூரத்து உறவினர் ஆவர். மர்கரீத்தா ஏழைகளின் வாழ்வில் அக்கறைக் கொண்டு வாழ்ந்தார். துறவியாக வேண்டுமென்றும் அதன் வழியாக பல ஏழைகளுக்கு உதவ வேண்டுமென்றும் விரும்பினார். ஆனால் அவரின் தந்தை, அவரின் 25 ஆம் வயதில் ரெனே டி அலேங்கோன் (Rene d’ Alencon) என்பவருக்கு திருமணம் செய்து வைத்தார். 4 ஆண்டுகள் மட்டுமே அவருடன் சேர்ந்து வாழ்ந்தார். பின்னர் தன் கணவர் இறந்துவிடவே, தன்னுடைய மூன்று குழந்தைகளையும் கிறிஸ்துவ விசுவாசத்தில் வளர்த்தார். பின்னர் தன் கணவரின் சொத்துக்கள் அனைத்தையும் ஏழைகளுக்கு பகிர்ந்து கொடுத்தார். பல கிறிஸ்துவ ஆலயங்கள் கட்டவும், கிறிஸ்துவ நிறுவனங்களுக்கும் உதவிகளை செய்தார். பின்னர் தன்னுடைய 3 பிள்ளைகளும் வளர்ந்து இவரைவிட்டுப் பிரிந்து செல்லவே, கார்மேல் கிளரீசியன் மடத்திற்கு சென்றார். அங்கு மற்ற துறவிகளுடன் சேர்ந்து, அர்கெண்டானில் துறவற இல்லம் ஒன்றைக் கட்டினார். அங்குதான் இவர் துறவற பயிற்சிகளைப் பெற்று, வார்த்தைப்பாடுகளைப் பெற்றார். ஆன்மீக வாழ்வில் சிறந்து வாழ்ந்த இவர் துறவியான சில ஆண்டுகளிலேயே இறந்தார். இன்று இவரின் கல்லறைமேல் பங்கு ஆலயம் ஒன்று கட்டுப்பட்டுள்ளது. 

Also known as

• Margaret Lotarynska

• Marguerite de Lorraine-Vaudemont

• Margarita, Margherita, Marguerite

Profile

Youngest daughter of Duke Frederick of Lorraine (in modern France and Jolanta Anjou; niece of Margaret of Anjou. Married René, Duke of Alençon, who was 23 years her senior, in 1488. Mother of three. Widowed in 1492. She administered the ducal estate herself, lived austerely, took care of her family, and gave largely to charities. Founded a Poor Clare convent at Argentan, Brittany, France. When her children were grown, she entered the convent as a nun, making her vows in 1520; she always refused attempts to make her the abbess.

Born

1463 in Vaudemont Castle, Lorraine, France

Died

2 November 1521 at Argentan, Brittany, France of natural causes

Beatified

10 March 1921 by Pope Benedict XV (cultus confirmed)

Blessed Luigi Campidello

Also known as

Pio of Saint Aloysius

Additional Memorial

3 November - Passionists

Profile

Fourth of six children of Joseph and Filomena Belpani. Known as a good student and an extremely pious child. Taught catechism to other children. Member of the Passionists, taking the name Pio, and making his vows on 30 April 1884. Noted for his piety and his devotion to the Eucharist and Mary. Was preparing for the priesthood when he died.

Born

29 April 1868 in Trebbio di Possio Berni, Rimini, Italy as Luigi Campidello

Died

• 2 November 1889 in San Vito di Romagna, Forlì, Italy of tuberculosis

• buried in the churchyard in San Vito di Romagna

• relics interred in the sanctuary of Our Lady of Casale in 1923

Beatified

17 November 1985 by Pope John Paul II

Feast of All Souls

✠ மரித்த விசுவாசிகள் அனைவரின் நினைவு நாள் ✠

(All Souls’ Day)

நினைவுத் திருவிழா: நவம்பர் 2

நவம்பர் மாதம் என்றாலே கல்லறைத் தோட்டங்கள் எல்லாம் அழகு செய்யப்படுகின்றன. புதர் மண்டிப் போய் கிடந்த கல்லறைகள் எல்லாம் மீண்டும் புதுப் பொலிவுடன் தோற்றம் தருகின்றன. கல்லறைகளைச் சுத்தம் செய்து வெள்ளையடித்தல், கல்லறைகளை சந்தித்தல், இறந்தவர்களுக்கான திருப்பலி நிறைவேற்றல், இறந்தவர்களை நினைத்து சிறப்பு அன்னதானம் வழங்கல்.... இப்படியாக பல்வேறு நிகழ்ச்சிகளால் கார்த்திகை மாதம் முக்கியமானதாக அமைந்துவிடுகின்றது.

ஏன் இந்தக் கொண்டாட்டங்கள். ஏன் இந்த ஆர்ப்பரிப்பு? எதற்காக நாம் இறந்தவர்களை நினைவு கூறுகின்றோம். அனைத்து ஆன்மாக்களின் நினைவு தினம் நமக்கு என்ன, எதைக் கற்றுத்தருகின்றது.

மரித்த விசுவாசிகள் அனைவரின் நினைவு நாள் (All Souls' Day அல்லது The Commemoration of All the Faithful Departed) என்பது, சில கிறிஸ்தவ சபைகள் மரித்தோரை நினைவுகூர்ந்து அவர்களுக்காக இறைவேண்டல் செய்கின்ற ஒரு சிறப்பு விழா ஆகும். இதனைக் கல்லறைத் திருநாள் எனவும் அழைப்பர். கத்தோலிக்க திருச்சபை உட்பட பல கிறிஸ்தவ சபைகள் இவ்விழாவை நவம்பர் மாதம் இரண்டாம் நாள் கொண்டாடுகின்றன.

கிழக்கு கிறிஸ்தவ சபைகளின் கத்தோலிக்க திருச்சபை, இந்நாளைச் சிறப்பாக நினைவு கூர்கின்றது. மேலும், ஆங்கிலிக்க ஒன்றியம் மற்றும் பழைய கத்தோலிக்க திருச்சபைகளும் இதனைக் கொண்டுள்ளன.

✠ தூய்மை பெறும் நிலை:

தூய்மை பெறும் நிலை, அல்லது உத்தரிப்பு நிலை, அல்லது உத்தரிக்கிற ஸ்தலம் என்பது, கத்தோலிக்க திருச்சபையின் நம்பிக்கையின்படி, மரிக்கும் வேளையில் நம்பிக்கையுடன் கடவுளோடு நட்புறவில் மரித்தும் விண்ணகம் செல்ல முழு தகுதியற்றவர்களாக இருப்பவர்கள், சிறிது காத்திருந்து தூய்மைபெற்று முதிர்ச்சியடைய கடவுளால் அளிக்கப்படும் வாய்ப்பு ஆகும். இவர்கள் இந்த நிலையில் தங்கள் பாவங்களுக்கு உரிய வேதனைப்பட்டு, தூய்மை அடைவார்கள் எனவும் முற்றிலும் தூய்மை அடைந்த பிறகு, விண்ணகம் செல்வார்கள் எனவும் கத்தோலிக்கர் நம்புகின்றனர். இத்தகையோருக்கு கத்தோலிக்க திருச்சபையினர் இவ்வுலகில் இருந்து தங்களின் மன்றாட்டினால் உதவிட முடியும் என நம்புகின்றனர். நவம்பர் மாதம் முழுதும் இந்த நிலையில் இருப்போருக்காக கத்தோலிக்கர்கள் சிறப்பாக மன்றாடுகின்றனர். குறிப்பாக இறந்த விசுவாசிகள் அனைவரின் நினைவு நாளன்று அவர்களின் கல்லரைகளுக்குச்சென்று மன்றாடுவது வழக்கமாய் உள்ளது.

✠ தூய்மை பெறும் நிலை பற்றிய நம்பிக்கை:

இறந்தோரை நினைவுகூர்ந்து, அவர்கள் விண்ணகப் பேரின்பத்தை அடைவதற்காக அவர்களுக்காக இறைவேண்டல் செலுத்தும் வழக்கம் "தூய்மை பெறும் நிலை" (Purgatory) பற்றிய நம்பிக்கையின் அடிப்படையில் எழுந்ததாகும்.

தூய்மை பெறும் நிலையை கத்தோலிக்க திருச்சபையின் மறைக்கல்வி நூல் இவ்வாறு விவரிக்கிறது:

தூய்மை பெறும் நிலை என்பது கடவுளோடு நட்புறவில் இறந்து, நிலைவாழ்வு உறுதி செய்யப்பட்டிருந்தாலும் விண்ணகப் பேரின்பத்தை அடைவதற்கு முன் தங்கள் பாவங்களுக்காகப் பரிகாரம் செய்யும் நிலை ஆகும்

இந்த தூய்மை பெறும் நிலையைக் கத்தோலிக்க திருச்சபை "உத்தரிக்கிற ஸ்தலம்" அல்லது "உத்தரிப்பு ஸ்தலம்" என்று அழைப்பது பழைய வழக்கம் ஆகும்.

இறந்து உத்தரிப்பு நிலையில் வேதனைப்படும் உற்றார், உறவினர், நண்பர்களின் மற்றும் யாரும் நினையா ஆன்மாக்களை நினைவு கூர்ந்து அவர்களுக்காக இந்நாளில் கிறித்தவர் வேண்டுதல் செலுத்துகின்றனர். இவ்விழாவில் கல்லறைகள் மலர்களாலும் மெழுகுதிரிகளாலும் அலங்கரிக்கப்படுகின்றன. கல்லறைத் தோட்டங்களில் திருப்பலி நிறைவேற்றப்பட்டு, கல்லறைகள் மந்திரிக்கப்படுகின்றன. கத்தோலிக்க திருச்சபையில் நவம்பர் மாதம் முதல் வாரத்தில் கல்லறைகளை சந்தித்து இறந்த விசுவாசிகளுக்காய் வேண்டுதல் புரிவோருக்கு முழு பலன் (Plenary indulgence) உண்டு என நம்பப்படுகின்றது.

✠ விழாக் கொண்டாடும் நாள்:

கத்தோலிக்க திருச்சபையில் இந்த நாள் ஆண்டுதோறும் நவம்பர் மாதம் இரண்டாம் தேதி நினைவுகூரப்படுகின்றது. இது, அனைத்து புனிதர் பெருவிழாவுக்கு அடுத்த நாளாகும். இந்த நாளுக்கான திருப்பலி வாசகங்கள் இறந்தோருக்காகக் குறிக்கப்பட்டுள்ள வாசகங்களிலிருந்து தேர்ந்து கொள்ளப்படும். நவம்பர் மாதம் இரண்டாம் தேதி ஞாயிறாக இருந்தால், ஆங்கிலிக்க ஒன்றியத்தில் 2008ம் ஆண்டு நிகழ்ந்தது போல, அடுத்த நாளான நவம்பர் 3 அன்று இந்த நாள் நினைவு கூரப்படும்.

கிழக்கு மரபுவழி திருச்சபை, இயேசு கல்லறையில் இருந்த நாளான சனிக்கிழமைகள் பலவற்றை வருடம் முழுதும் ஒதுக்கி இறந்த விசுவாசிகளை நினைவு கூர்கின்றது.

✠ வேண்டாம் மரணம்:

மரணம் நிகழாத நாளில்லை, மரணம் நிகழாத வீடில்லை என்றே சொல்ல வேண்டும். இயற்கையாக ஏற்படும் மரணம் முதல், விபத்து மற்றும் தற்கொலை வரை ஏற்படும் மரணச் செய்திகள், பத்திரிகைகளில் ஒவ்வொரு நாளும் வராமல் இருந்ததில்லை. இதனால்தான் மரணம் என்றதுமே எல்லோருக்கும் இயல்பான ஒரு பயம் ஏற்படுகின்றது. மரணம் என்பது ஓர் எதார்த்தம். மரணமா? அது வேண்டாம் என்று எண்ணுவோரே அதிகம். காரணம், மரணம் வாழ்வின் மிகப்பெரும் இழப்பை ஏற்படுத்துகின்றது. இருப்பினும் மண்ணில் பிறக்கும் ஒவ்வொரு உயிரும் இறப்பைச் சந்தித்தே ஆகவேண்டும். மரணம் எனக்கு வேண்டாம் என்று தப்பித்துக்கொள்ள முடியாது. மாறாக அனைத்து உயிர்களும், அதிலும் குறிப்பாக ஒவ்வொரு மனிதரும் சந்தித்தே ஆகவேண்டியது வாழ்வின் எதார்த்தம்.

ஆகவே நவம்பர் மாதம் 2ம் தேதி அனைத்து ஆன்மாக்களின் நினைவு நாளாக, அதாவது மரித்தோர் தினமாக திருச்சபை சிறப்பித்து வருகின்றது. பாமர மக்கள் இதைக் கல்லறைத் திருநாள் என்றும் அழைக்கின்றனர். எவ்வாறு இவ்விழா வழக்கத்திற்கு வந்தது என்பதை சற்று பார்ப்போம்.

தொடக்க திருச்சபையின் வாழ்வு மிகவும் போராட்டம் நிறைந்த வாழ்வாக அமைந்திருந்தது. முதல் இரண்டு நூற்றாண்டுகளில் உரோமையில் அவ்வப்போது ஏற்பட்ட வேதக்கலாபனையில் பலரும் இயேசுவுக்கு சாட்சியாக இறந்தனர். மிகக்குறிப்பாக திருச்சபையின் இரு தூண்கள் எனப்படும் புனித பேதுரு மற்றும் புனித பவுலின் கல்லறைகள் மக்களிடையே விரும்பிச் சந்திக்கப்பட்ட இடங்களாக மாறின. காலஞ்செல்லச் செல்ல மறைச் சாட்சிகளாக இறந்த இவர்களின் கல்லறைகளில் கி.பி 3ம் நூற்றாண்டுக்குப் பிறகு திருச்சபை ரோமில் வேரூன்ற ஆரம்பித்த பின்னர் ஒவ்வொரு ஆண்டும் அவர்களின் சாட்சிய வாழ்வை நினைவு கூர்ந்து மக்கள் விழாக் கொண்டாடி அவர்களின் கல்லறைகளைச் சந்தித்து வந்தனர்.

வேத கலாபனைகளில் மறைசாட்சிகளாக மரித்தவர்களை ஒட்டுமொத்தமாக அடக்கம் செய்யும் பழக்கமும் இருந்தது. திருத்தூதர்களின் கல்லறைகள் போன்றே அவர்களின் கல்லறைத் தோட்டங்கள் காலப் போக்கில் மக்கள் விரும்பிச் சந்திக்கும் இடங்களாகவும் மாறின. இதற்கு சிறந்த உதாரணம் திருத்தொண்டராக இருந்து மறைசாட்சியாக மரித்த புனித லோரன்ஸ் என்பவரின் இடத்தில் இன்றும் அவரின் பெயரில் ஆலயம் உள்ளது. அதை ஒட்டிய மிகப் பெரிய கல்லறைத் தோட்டம் இன்றளவும் உள்ளது. மக்கள் ஒவ்வொரு ஆண்டும், சிறப்பான வகையில் இங்கு திருப்பலி நிறைவேற்றி மறைசாட்சிகளாக இறந்தவர்களை நினைவு கூறுகின்றனர். இருப்பினும் இக்கல்லறை விழா உலகத் திருச்சபை அளவில் கொண்டாடப்படும் விழாவாக இருக்கவில்லை.

கி. பி. 998ம் ஆண்டில், புனித ஓதிலோ என்பவர் தன்னுடைய குளுனி சபையினருக்கு இதனை அறிமுகப்படுத்தினார். இவர் குளுனி சபையின் முதல் மடாதிபதியாக இருந்தார். தன்னுடைய துறவற மடத்தில் வாழ்வோர் இறந்தவர்களுக்காக சிறப்பான செபங்களைச் செய்ய வேண்டும் என்பதற்காக இவ்விழாவை அறிமுகப்படுத்தினார்.

11ம் நூற்றாண்டில் மரித்தவர்களுக்காக மன்றாடும் குளுனி சபையினரின் வழக்கம் ஐரோப்பிய நாடுகளிம், இலத்தீன் அமெரிக்கா நாடுகளும், மிக விரைவாகப் பரவியது. இறந்த ஆன்மாக்களுக்காக மன்றாடும் இவ்விழாவைத் தாய் திருச்சபை கி.பி 13ம் நூற்றாண்டில் அனைத்துலகின் விழாவாக கொண்டாட அனுமதி

வழங்கியது. 

✠ இறந்தவர்களுக்காக மன்றாடுதல்:

இறந்தவர்களுக்காக மன்றாடும் வழக்கம் விவிலிய வழக்கமாகும். இது மக்கபேயர் காலத்திலிருந்து வருகின்றது.(2மக் 12:43-45) யூதா, மக்கபே இறந்தவர்களுக்காகப் பாவப்பரிகாரப் பலி ஒப்புக் கொடுக்க எருசலேமிற்கு ஆள்களை அனுப்பினார். இந்த மரபு புனித பவுலின் காலத்தில் இயேசு வழியாக இறந்தவர்கள் மீட்பைப் பெறுவதற்காக வாழ்ந்து கொண்டிருந்தோர் அவர்கள் பெயரில் திருமுழுக்குப் பெற்றுக் கொண்டனர் (1கொரி 15:29). இதன் பின்னணியில்தான் காலப்போக்கில் இறந்தவர்களுக்காகச் செபிக்கும் பழக்கமும், கல்லறைத் தோட்டச் சந்திப்புக்களும், திருப்பலி ஒப்புக் கொடுக்கும் பழக்கமும் தாய் திருச்சபையின் மரபில் வளர்ந்தது.

பழைய ஏற்பாட்டு பலிகளைவிட இயேசுவின் ஒப்புயர்வற்ற கல்வாரிப்பலி அனைத்து பாவங்களையும் போக்குகின்றது. எனவேதான் நவம்பர் மாதம் இறந்தவர்களுக்காக திருப்பலிகள் ஒப்புக்கொடுக்கப்படுகின்றன. ஆகவே நவம்பர் மாதம் ஏன் நாம் இறந்த ஆன்மாக்களின் தினமாக கொண்டாடுகின்றோம் என்பது எமக்கு தெளிவாகின்றது. எனவே இறந்தவர்களை நினைத்து நாமும் திருப்பலி ஒப்புக்கொடுத்து செபிப்போம்

About the Feast

Feast in commemoration of the faithful departed in Purgatory. Abbot Odilo of Cluny instituted it in the monasteries of his congregation in 998, other religious orders took up the observance, and it was adopted by various dioceses and gradually by the whole Church. The Office of the Dead must be recited by the clergy on this day, and Pope Benedict XV granted to all priests the privilege of saying three Masses of requiem -

• one for the souls in Purgatory

• one for the intention of the Holy Father

• one for the priest's

If the feast should fall on Sunday it is kept on 3 November.

Patronage

Monselice, Italy

Saint Justus of Trieste

Also known as

Giusto, Just, Sergius

Profile

Citizen of Trieste, Italy known for his penance and charity. Martyred in the persecutions of Diocletian.

Died

• weighted down and thrown into the sea to drown in 303

• buried by a priest named Sebastian on the spot where his body washed up on shore

• there is documentation that his relics were in the cathedral of Trieste, Italy in 1040 and 1624

Canonized

• Pre-Congregation

• there is evidence of his cultus in Trieste, Italy as early as the 6th century

Patronage

Trieste, Italy

Saint Marcian of Chalcis

Also known as

Marcianus, Martianus, Markianos

Profile

Born to the nobility. Soldier, commander and member of the imperial court. He abandoned the worldly life to become a desert hermit at Chalcis near Antioch. His reputation for holiness attracted so many students that he founded a monastery for them. Miracle worker; when he wished to read at night, a light from heaven would shine down on him.

Born

Cyrrhus, Syria

Died

• c.387 of natural causes

• buried in secret by his own request

• his tomb was re-discovered about 50 years later and became a place of pilgrimage

Saint Amicus of Rambone

Also known as

Amico

Profile

Born a prince, the son of a local Italian ruler. Benedictine monk in the Rambone abbey, Pollenza, Italy. Abbot there in 891.

Born

9th century in Monte Milone (modern Pollenza), Italy

Died

• early 10th century of natural causes

• remained re-interred in a stone vault at the Rambone abbey in 1510

• relics enshrined in 1929

Saint Amicus of Fonte Avellana

Profile

Born to the Italy, but gave it up for a call to religious life. Priest. Hermit. Benedictine monk at Saint Peter's in Fonte Avellana, Italy.

Born

c.925 near Camerino, Italy

Died

c.1045 of natural causes

Saint Eustochium of Tarsus

Profile

When Julian the Apostate renounced Christianity, he ordered all subjects to make a sacrifice to idols. Eustochium refused. She was arrested, tortured and convicted for her faith. Martyr.

Died

died from general torture and abuse while in prayer in prison in Tarsus, Cilicia in 362

Saint Erc of Slane

Additional Memorial

31 October (Cornwall)

Profile

Spiritual student of Saint Patrick. Bishop of Slane, Ireland.

Born

c.423 in Ireland

Died

513 of natural causes

Patronage

Slane, Ireland

Saint Theodotus of Laodicea

Profile

Bishop of Laodicea (in modern Turkey). Part of the Council of Nicaea in 325. Supported orthodox Christianity against Arianism.

Died

334 of natural causes

Saint Jorandus of Kergrist

Profile

Benedictine monk and hermit at Kergrist, France. Hermit at Saint-Juhee monastery at Pedernec, France.

Died

1340

Saint George of Vienne

Profile

Seventh to eighth century bishop of Vienne, France.

Canonized

1251 by Pope Innocent IV

Saint Maura of Scotland

Profile

Tenth century anchoress in Scotland. Spiritual student of Saint Baya of Scotland. Nun. Abbess.

Saint Publius of North Africa

Profile

Martyr.

Died

martyred in North Africa, date unknown

Saint Papias of North Africa

Profile

Martyr.

Died

martyred in North Africa, date unknown

Saint Victor of North Africa

Profile

Martyr.

Died

martyred in North Africa, date unknown

Saint Ambrose of Agaune

Profile

Abbot of the monastery of Agaunum, Switzerland.

Died

523

Saint Ambrose of Agaune

Profile

Abbot of the monastery of Agaunum, Switzerland.

Died

582

Saint Baya of Scotland

Profile

Tenth century anchoress in Scotland. Spiritual director of Saint Maura of Scotland.

Saint Domninus of Grenoble

Profile

First bishop of Grenoble, France.

Died

4th century

Saint Hermes of North Africa

Profile

Martyr.

Died

North Africa

Martyrs of Isfahan

Profile

Acindynus, Pegasius and Anempodistus were Persian priests who were imprisoned, tortured, interrogated and martyred in the persecutions of king Sapor II of Persia; he considered any Christian to be a Roman spy and anti-Persian. The three were brought back to life, miraculously healed, freed from their chains, and began preaching Christianity, miraculously healing Sapor II in the process. This defiance enraged Sapor so much that he ordered them executed again; they were thrown into a cauldron of molten lead, but walked out unharmed. This miracle brought one of the torturers, Aphthonius, to convert; he was immediately martyred. Other attempts were made to kill them, and they emerged each time unharmed. Senator Elpidiphorus led a group speaking in favour of the Christians for their courage and faith; he was immediately executed. In the end the original three Christians were burned to death. Martyrs all - Acindynus, Anempodistus, Aphthonius, Elpidephorus and Pegasius.

Born

Persia

Died

• c.350 in Isfahan, Persia

• relics transferred to Constantinople and enshrined in a church dedicated to them

• some relics taken to France in 1204 during the 4th Crusade

• relics in France were lost when hidden from anti-Christian forces in the French Revolution

• relics in France re-discovered in 1892 in Grozon

Martyrs of Sebaste

Profile

A group of ten soldiers in the imperial Roman army of Emperor Licinius Licinianus who were executed together for refusing to burn incense as a sacrifice to the emperor. The only details that have survived are five of their names - Agapius, Cartherius, Eudoxius, Styriacus and Tobias.

Died

burned at the stake in 315 in Sebaste (in modern Turkey)

இன்றைய புனிதர்கள் நவம்பர் 1

 Bl. Paul Navarro

Feastday: November 1

Death: 1622

 

Martyr of Japan. A native of Laino, Cassano, Italy, Paul received an excellent education before becoming a Jesuit in 1587. He was sent to India where he was ordained, and subsequently went to Japan where he helped to build the rapidly growing Catholic community there, holding the post of superior. Arrested by Japanese authorities, he was burned alive at Shimabara along with two other Jesuits and an assistant. Blessed Paul Shinsuki was his catechist. 

St. Jerome Hermosilla

Feastday: November 1

Death: 1861

Canonized: Pope John Paul II

Bishop and martyr in Vietnam. Born in La Calzada, in Old Castile, he entered the Dominicans and was sent to Asia. He went first to Manila, where he was ordained in 1828, and then went on to the missions in Vietnam. Consecrated a bishop and succeeding St. Ignatius Delgado as vicar apostolic, Jerome was arrested by Vietnamese authorities and was horribly tortured and then beheaded. Pope John Paul II canonized him in 1988. 

The Vietnamese Martyrs (Vietnamese: Các Thánh Tử đạo Việt Nam; French: Martyrs du Viêt Nam), also known as the Martyrs of Annam, Martyrs of Tonkin and Cochinchina, Martyrs of Indochina, or Andrew Dung-Lac and Companions (Anrê Dũng-Lạc và các bạn tử đạo), are saints on the General Roman Calendar who were canonized by Pope John Paul II. On June 19, 1988, thousands of overseas Vietnamese worldwide gathered at the Vatican for the Celebration of the Canonization of 117 Vietnamese Martyrs, an event chaired by Monsignor Tran Van Hoai. Their memorial is on November 24 (although several of these saints have another memorial, having been beatified and on the calendar prior to the canonization of the group).

St. Cyrenia & Juliana

Feastday: November 1

Death: 306

Martyred woman burned to death at Tarsus, Turkey, in the reign of co-Emperor Galerius.

St. Amabilis

Feastday: November 1

Patron: of invoked against fire, snakes and snake bites; also invoked against demonic possession, mental illness, poison, wild beasts; Auvergne; Riom

Death: 475

Patron against fire and snakes. Amabilis served at the Clermont Cathedral and then Auvergne. He gained a reputation for holiness and effectiveness against fire and snakes.

Saint Amabilis of Riom (or Amabilis of Auvergne) (French: Saint Amable, Italian: Sant'Amabile) was a French saint. Sidonius Apollinaris brought Amabilis to serve at Clermont.[4]

He served as a cantor in the church of Saint Mary at Clermont and as a precentor at the cathedral of Clermont and then as a parish priest in Riom. He acquired a reputation for holiness in his lifetime.

Saint Amabilis is not to be confused with a female saint (also known as Saint Mable) with this name who died in 634 AD; she was the daughter of an Anglo-Saxon king and became a nun at Saint-Amand monastery, Rouen. Her feast day is 11 July.

St. Acha the Confessor

Feastday: November 1

John, the saint of Kemet was my brother.

Feast of All Saints

கி.மு.முதலாம் நூற்றாண்டில் உரோமையை மார்கஸ் அக்ரிப்பா (கி.மு. 63- கி.மு. 12) என்ற மன்னன் ஆண்டுவந்தான். அவன் எல்லா தெய்வங்களுடைய சிலைகளையும் வைப்பதற்கு என்று பாந்தயோன் என்ற ஆலயத்தைக் கட்டி எழுப்பினான். இவ்வாலயமானது கி.பி. 126 ஆம் ஆண்டு மீண்டுமாகக் கட்டி எழுப்பப்பட்டது. 4 ஆம் நூற்றாண்டில் கிறிஸ்தவ மதம் உரோமையின் அரச மதமாக மாறியபிறகு, அதன்பிறகு வந்த போகஸ் என்ற மன்னன் பந்தயோன் என்ற அந்த ஆலயத்தை திருச்சபைத் தந்துவிட்டான். அப்போது திருச்சபையின் தலைவராக – திருத்தந்தையாக - இருந்த ஆறாம் போனிபேஸ் என்பவர் எல்லா தெய்வங்களுக்குமாக இருந்த பந்தயோன் ஆலயத்தை அனைத்துப் புனிதர்களின் ஆலயமாக மாற்றினார். அன்றிலிருந்துதான் அனைத்துப் புனிதர்களின் விழாவானது அதிகாரப் பூர்வமாகக் கொண்டாடப்பட்டது.

வரலாற்றுப் பின்னணி

இன்று நாம் புனிதர்கள் அனைவருடைய விழாவைக் கொண்டாடி மகிழ்கின்றோம். திருச்சபை ஒவ்வொருநாளும் ஒரு புனிதரை நினைவுகூறும்போது, எதற்காக அனைத்துப் புனிதர்களின் விழா என்று தனியாக ஒரு நாளை ஒதுக்கி புனிதர்களுக்கு விழாக் கொண்டாடவேண்டும் என்றும் நினைக்கலாம். ஆனால் திருவெளிப்பாடு நூலில், “யாராலும் எண்ணிக்கையிட முடியாத பெரும்திரளான மக்கள் – எல்லா நாட்டையும், குலத்தையும் மக்களினத்தையும் மொழியையும் சேர்ந்தவர்கள் – அரியணைக்கும் ஆட்டுக்குட்டிக்கும் முன்பாக நின்றுகொண்டு, கையில் குருத்தோலைகளைப் பிடித்தவர்களாய், “அரியனையில் வீற்றிருக்கும் எங்கள் கடவுளிடமிருந்தும் ஆட்டுக்குட்டியிடமிருந்துமே மீட்பு வருகின்றது” என்று உரத்த குரலில் கடவுளைப் போற்றிப் புகழ்ந்துகொண்டிருக்கிறார்கள். இவர்களை எல்லாம் 365 நாட்களில் நினைவு கூர்ந்து கொண்டாடுவது என்பது இயலாத காரியமாகும். எனவேதான் திருச்சபை, இந்த மண்ணுலகில் கடவுளுக்காக உகந்த வாழ்க்கை வாழ்ந்து வந்த தூயவர்களுக்கு விழா எடுத்துக்கொண்டாடுகின்றது. அவ்விழாதான் ‘அனைத்துப் புனிதர்கள் விழா’ என்று கொண்டாடப் படுகின்றது.

முதலில் புனிதர்கள் என்பவர் யார்?, எதற்காக நாம் அவர்களுக்கு விழா எடுத்துக்கொண்டாட வேண்டும் என்று சிந்தித்துப் பார்த்துவிட்டு, இவ்விழாவின் வரலாற்றுப் பின்னணியை சற்று அறிந்துகொள்வோம். புனிதர்கள் என்பவர்கள் வானத்திலிருந்து குதித்த வானதூதர்கள் கிடையாது, அவர்கள் இந்த மண்ணுலகில் தோன்றியவர்கள். மண்ணுலகில் தோன்றினாலும் தங்களுடைய மண்ணக வாழ்க்கையை கடவுளுக்கு உகந்ததாய் மாற்றியமைத்துக்கொண்டு, இறைத்திருவுளத்தை தங்களுடைய வாழ்வால், வார்த்தையால் நிறைவேற்றியவர்கள் அவர்கள்தான் புனிதர்கள் – தூயவர்கள் என்று அழைக்கப்படுகின்றார்கள். புனிதர்களை எதற்காக நாம் நினைவுகூறவேண்டும் என்ற கேள்வி எழலாம். அதற்கு விவிலியத்திலிருந்தே பதில் இருக்கின்றது. “உங்களுக்குக் கடவுளின் வார்த்தையை எடுத்துச் சொன்ன உங்கள் தலைவர்களை நினைவுகூருங்கள். அவர்களது வாழ்வின் நிறைவை எண்ணிப் பார்த்து, நீங்களும் அவர்களைப் போல நம்பிக்கையுள்ளவர்களாய் இருங்கள்” (எபி 13:7) என்கிறார் எபிரேயருக்கு எழுதிய திருமுகத்தின் ஆசிரியர். ஆம், நமக்கு இறைவாக்கைப் போதித்த புனிதர்களை நினைவுகூர்ந்து பார்க்கவேண்டும், அவர்களுடைய முன்மாதிரியைப் பின்பற்றி அவர்களுடைய வழியில் நடக்கவேண்டும். அதைத்தான் திருச்சபை நம்மிடமிருந்து எதிர்பார்க்கின்றது.

இரண்டாம் வத்திகான் சங்கமானது “தூயவர்களின் வாழ்விலே மாதிரியையும் அவர்களின் ஒன்றிப்பிலே தோழமையையும் அவர்கள் பரிந்து பேசுவதால் உதவியையும் அவர்களிடமிருந்து நாம் தேடுகின்றோம்” என்கிறது. ஆகவே, புனிதர்கள் அல்லது தூயவர்களின் விழாவைக் கொண்டாடுவதால் பயன்பெறப் போவது என்னமோ நாம்தான் என்பதை நாம் உணர்ந்துகொள்ளவேண்டும்.

எதற்காக அனைத்துப் புனிதர்களின் விழாவைக் கொண்டாடுகின்றோம் என்று சிந்தித்துப் பார்த்த நாம், இவ்விழாவின் வரலாற்றுப் பின்னணியை இப்போது உணர்ந்துகொள்வோம். புண்ணிய வாழ்வு அல்லது சாட்சிய வாழ்வு வாழ்ந்து வந்தவர்களுக்கு விழா எடுத்துக் கொண்டாடும் வழக்கம் 155- 156 ஆம் ஆண்டிலிருந்தே இருந்து வந்திருக்கிறது. கமிர்னா நகரின் ஆயராக இருந்த போலிக்கார்ப்பின் எலும்புகளை எடுத்து, அதனை பத்திரமாக வைத்து இறைமக்கள் அவருடைய விண்ணகப் பிறப்பு விழாவைக் கொண்டாடி இருக்கிறார்கள். மூன்றாம் நூற்றாண்டில் வாழ்ந்து வந்த சிப்ரியான் என்பவரும் புனிதர்களுக்கு விழா எடுத்துக்கொண்டாடும் வழக்கத்தைக் கொண்டிருந்தார். இப்படி இருந்த வழக்கம் திருத்தந்தை ஆறாம் போனிபேஸ் காலத்தில் பந்தயோன் ஆலயம் அனைத்துப் புனிதர்களின் ஆலயமாக மாற்றப்பட்டபிறகு அனைத்துப் புனிதர்களின் விழா திருச்சபை முழுவதும் கொண்டாடப்பட்டது. அன்றிலிருந்து இன்று வரை இவ்விழாவானது ஒவ்வொரு ஆண்டும் நவம்பர் 1 ஆம் நாள் கொண்டாடப் பட்டு வருகின்றது.

Profile

Instituted to honour all the saints, known and unknown. It owes its origin in the Western Church to the dedication of the Roman Pantheon in honuor of the Blessed Virgin Mary and all the martyrs by Pope Saint Boniface IV in 609, the anniversary of which was celebrated at Rome on 13 May. Pope Saint Gregory III consecrated a chapel in the Vatican basilica in honor of All Saints, designating 1 November as their feast. Pope Gregory IV extended its observance to the whole Church. It has a vigil and octave, and is a holy day of obligation; the eve is popularly celebrated as Hallowe'en.

Patronage

Arzignano, Italy

Blessed Rupert Mayer

Also known as

• The Apostle of Munich

• The Limping Priest (a result of his war injury)

Additional Memorials

• 3 November (Diocese of Munich-Freising, Germany)

• 5 November (Diocese of Eichstätt, Germany)

Profile

Rupert grew up in a family with five children and received his basic education in Stuttgart, Germany. Feeling a call to the priesthood, he studied philosophy and theology in Freiburg, Switzerland, then in Munich and Tübingen in Germany. Ordained a priest in 1899. Assistant pastor in Spaichingen, Germany. Joined the Jesuits in Feldkirch, Vorarlberg, Austria in 1900. From 1906 to 1912, he travelled around Germany, Switzerland and the Netherlands, preaching parish missions. In 1912 he was assigned to Munich where he worked with migrants who had come to the city looking for work.

Father Rupert volunteered as an army chaplain in World War I. He worked for a while in a camp hospital, but was promoted to captain and sent to the front lines in France, Poland and Romania to minister to soldiers in the trenches. He lived with the soldiers, and was accepted by them. During combat he would crawl unarmed and under fire from man to man, encouraging them, praying with them, administering the Sacraments to them. In December 1915 he was awarded the Iron Cross for bravery, the first chaplain to receive the honour. In December 1916 he was injured on the Romanian front by an exploding grenade, and lost his left leg.

Back in Munich after the War, Father Rupert returned to preaching, teaching, youth ministry and leading retreats for priests. He was there during the short-lived, communist-inspired “Bavarian Republic” of 1918 to 1919. Leader of the Marian Congregation in Munich in 1921. Beginning in 1923 he publicly announced that Nazism was incompatible with Christianity, and no Catholic could be a member of the party. This led to several arrests by the Gestapo including a six month stretch in “protective custody” beginning on 16 May 1937 after which he was sent for seven months to the Sachsenhausen concentration camp. In 1939, with his health failing and fearing his death would make him a martyr and a rallying point for anti-Nazi Catholics, he was released from the camp on condition that he stay in the Benedictine Abbey of Ettal and not preach. He was finally freed by Allied forces in 1945 and returned to Munich to spend his last few months back in his old ministry.

Born

23 January 1876 in Stuttgart, Germany

Died

• 1 November 1945 in the church of Saint Michael in Munich, Bavaria, Germany of a stroke while preaching during morning Mass

• buried at the Jesuitenfriedhof in Pullach, Germany, which became a pilgrimage site

• re-interred in the crypt of the Marian Congregation church called Bürgersaalkirche in Munich, Germany in 1948

Beatified

3 May 1987 by Pope John Paul II in Munich, Germany

Blessed Teodor Jurij Romzha

Profile

Greek Catholic. Studied philosophy from 1930 to 1933. Studied theology in Rome from 1933 to 1937; received a Licentiate. Ordained on 25 December 1936.

Drafted into the military, he served on the border with Germany; discharged in 1938. Minister to the impoverished parish of Berezovo, Maramorosh District. Professor of philosophy and spiritual director at the seminary in Uzhorod in 1939. Monsignor in 1942. Consecrated bishop of the Mukachiv eparchy on 24 September 1944.

His eparchy was annexed into Soviet Ukraine on 29 June 1945. Teodor fought to preserve the rights of his Church during the occupation. The atheist government ordered the bishop and all the faithful to renounce any connection with Rome, and to submit to the Patriarch of Moscow. Romza refused, and the open persecutions by the State began. The government annouced that Nestor Sydoruk was the bishop of the eparchy, and faithful Greek Catholic priests and lay people were intimidated, harassed, abused, and imprisoned. Romza travelled his diocese by horse and buggy, ministering to his flock. Severely wounded on 27 October 1947 in a Bolshevik assassination attempt that involved ramming his cart with a motor vehicle, then beating him with rifle butts; he was later murdered in his hospital bed. His work helped many Transcarpathian Christians return from the Orthodox Church to the Greek Catholic. Martyr.

Born

14 April 1911 at Velykyj Bychkiv, Transcarpathia, Ukraine

Died

poisoned in his hospital bed on 1 November 1947 at Mukachiv, Ukraine

Beatified

27 June 2001 by Pope John Paul II at Ukraine

Readings

They are taking from us our own priests and churches, but they will never be able to take away our faith from us. -Blessed Teodor to his oppressed flock

O gracious Lord, in Your infinite goodness You have given us a fearless Bishop, Theodore G. Romzha, who by his uncommon courage, sufferings and violent death gave a heroic witness to his unshakable Faith and inspired our people to hold fast to their Faith in time of persecution. Therefore, we humbly beseech You to glorify Your faithful servant, that Man of Faith, Bishop Theodore, and to strengthen our Faith by granting us through his kind intercession...here make your request]. For you are a merciful and gracious God, and we render glory to you, Father, Son and Holy Spirit, now and forever, Amen. - prayer for the beatification of Blessed Teodor

Saint Nuño de Santa Maria Álvares Pereira

Also known as

• Nuño of Saint Mary

• Nonius Alvares Pereira

• Nuno Álvares Pereira

Profile

Cousin of the founder of the noble Braganza family. Constable of the kingdom of Portugal, a knight, and a prior in the Order of Saint John of Jerusalem. Married. Career soldier, fighting for, and a hero of Portuguese independence. Widower. Lay-brother in the Order of Friars of the Blessed Virgin Mary of Mount Carmel at Lisbon, Portugal in 1423, taking the name Nuño of Saint Mary. He undertook the meanest duties in the friary, begging alms from door to door. Founded a monastery at Lisbon. Noted for a life of prayer, penance, and devotion to Our Lady.

Born

24 June 1360 at Cernache do Bonjardim, Sertã, Castelo Branco, Portgual

Died

• 1 November 1431 (Easter Sunday) at the Carmelite monastery at Lisbon, Portugal of natural causes

• tomb lost in the earthquake of 1755

Canonized

26 April 2009 by Benedict XVI

Blessed Ranieri Rasini

Also known as

• Ranieri of Aretino

• Ranieri of Arezzo

• Ranieri of Borgo

• Ranieri of Sansepolcro

• Raniero, Ranier

Additional Memorial

31 October (Franciscans)

Profile

Franciscan Friar Minor who served as his convent porter and beggar in Borgo San Sepolcro (modern Sansepolcro), Italy. He was known for his humility, poverty, patience and service to the poor.

Among the miracles attributed to him was the resurrection from the dead of two children, which led to his patronage of women in labour who sought his protection for their new children. In 2004, on the 700th anniversary of his death, the bell in the tower of the San Francesco church was dedicated to Ranier, and it is rung each time there is a birth in the town.

Born

c.1250 in Sansepolcro, Umbria, Italy

Died

• 1 November 1304 in Sansepolcro, Umbria, Italy of natural causes

• embalmed (unusual for the day) and interred in the crypt of the church of San Francesco in Sansepolcro

Beatified

• popular devotion among the poor of Sansepolcro, Italy began immediately upon his death

• the city council of Sansepolcro soon after had an altar erected in his honour in the local church of San Francesco, and began collecting testimonies of miracles attributed to his intercession

• 18 December 1802 by Pope Pius VII (cultus confirmation)

Patronage

women in labour

Blessed Peter Paul Navarro

Also known as

• Paul Navarro

• Pietro Paolo Navarro

Profile

Joined the Jesuits in Naples, Italy in 1578. Ordained in Goa, India. Missionary to Japan. Became fluent in Japanese, and lived as much like a native as he could, wanting to show that Christianity was no threat to a Japanese lifestyle.

An imperial edict in 1614 expelled all foreigners. Instead of leaving, Peter went into hiding so he could minister to the converts he had made. He travelled the country disguised as a beggar, wood seller, farmer, and peddler in order to conduct covert Masses. He wrote on the faith, and translated Christian works into Japanese.

Arrested by priest hunters in December 1621 along with two catechists, Petrus Onizuka Sadayu and Denis Fugiscima, and a layman, Clement Kuijemon. They were condemned to death by the Shogun on 27 October 1622. Father Peter Paul celebrated Mass and ordained his two catechists as Jesuit priests in the hours just before his execution.

Born

1560 at Laino Borgo, Cosenza, Italy

Died

• burned alive on 1 November 1622 at Ximabara, Nagasaki, Japan

• died praying the Litany of Our Lady

Beatified

7 May 1867 by Pope Blessed Pius IX

Saint Mathurin

Also known as

Maturinus

Profile

Raised a pagan; his father was even commissioned to persecute Christians by emperor Maximian. Mathurin converted at age 12. Priest at age 20, ordained by Saint Polycarp. Zealous evangelist in his region, even converting his parents. Noted exorcist, even healing Theodora, the daughter of the emperor; his ministry of dealing with the possessed led to his tradition of patronage of the mentally ill.

Born

Larchant, France

Died

• Rome, Italy of natural causes

• buried in Rome, he climbed out of the grave to return to his old home at Larchant, France

• in 1004 the canons of Notre-Dame de Paris divided his relics between Larchant, some in Paris, France

• Paris relics enshrined in a church dedicated to him in 1153; it became a place of pilgrimage and healing for centuries

• his shrine in Larchant was burned by Huguenots in 1568

Patronage

against mental illness

Rachel the Matriarch

Profile

Old Testament Jewish Matriarch. Wife of the Patriach Jacob. She spent a lengthy marriage in shame over her sterility, considered a sign of God's disfavor. However, late in life she had two sons, Joseph, he of the many-coloured coat, and Benjamin.

Born

17th-18th century BC

Died

• 17th-18th century BC in childbirth

• buried in Bethlehem

Name Meaning

the lamb

Saint Caesarius of Africa

Also known as

• Caesarius of Terracina

• Cesario, Cesareo

Profile

Deacon of an African church. During a visit to Italy, he witnessed a pagan celebration of Apollo; Caesarius objected to the human sacrifice it involved. For his interference, he was imprisoned for two years, and then for his faith he was martyred with Saint Julian.

Born

African

Died

• tied into a sack and thrown into the sea to drown at Pisco Montano, Terracina, Italy, date unknown

• body recovered and buried near Terracina

• in the 4th century, Emperor Valentinian was cured at the shrine of Caesarius at Terracina

• relics translated to a church on the Palatine Hill, Rome, Italy by order of the emperor Valentinian

• relics translated to the church of San Cesareo in Palatio, Appian Way, Rome

Patronage

Terracina, Italy

Saint Austremonius

Also known as

• Apostle of Auvergne

• Austromoine, Stramonius, Stremonius

Profile

May have been the first bishop of Clermont, France. Contemporary of the three bishops of Aquitaine who attended the Council of Arles in 314.

Born

3rd century

Died

• early 4th century of natural causes

• interred at at Issoire, France

• re-interred at Volvic

• relics taken to Mauzac Abbey in 761

• some relics taken to Saint-Yvoine, France in the mid-9th-century

• many relics returned to Issoire c.900

Canonized

• Pre-Congregation

• popular devotion began in the mid-6th-century after a deacon named Cantius received a vision of angels around the neglected tomb of Astremonius

Patronage

archdiocese of Clermont, France

Saint Valentin Faustino Berri Ochoa

Also known as

• Balentin Berrio-Otxoa de Arizti

• Valentin de Berriochoa

• Valentine Berrio-Ochoa

Additional Memorial

24 November of one of the Martyrs of Viet Nam

Profile

Born in the Basque country. Dominican. Ordained on 14 June 1851. Missionary to the Philippines and then to Viet Nam. Appointed coadjutor vicar apostolic of Central Tonkin, (modern diocese of Bùi Chu) Viet Nam and titular bishop of Centuria on 25 December 1857. Martyred with Saint Jerome Hermosilla.

Born

14 February 1827 at Elorrio, diocese of Vitoria, Spain

Died

tortured and beheaded on 1 November 1861 Hai Duong, Vietnam

Canonized

19 June 1988 by Pope John Paul II

Saint Benignus of Dijon

Also known as

Benigna, Benigne, Benigny

Profile

Missionary to the areas of Marseilles, Autun, and Dijon in France, sent by Saint Polycarp of Smyrna. Martyred in the persecutions of Marcus Aurelius. The people of Tours, France reverenced the grave of Benignus, but the local bishop wished to put a stop to the cult, believing the tomb to be that of a heathen who had been mistakenly identified as Benignus; he started demolition, received a vision explaining his error, and instead built a basilica over the restored sarcophagus.

Born

at Smyrna

Died

clubbed to death with an iron bar in 178

Patronage

• Dijon, France, archdiocese of

• Dijon, France, city of

Representation

• key

• dog

Saint Genesius of Lyon

Also known as

Genès, Genes, Genestus

Profile

Benedictine monk. Abbot of Fontenelle. Part of the court and camp of King Clovis II. Chief almoner to Queen Saint Bathildis. Succeeded Saint Chamond as bishop and archbishop of Lyons, France in 657. Chartered the Abbey of Corbie, France. Chartered the Convent of the Blessed Virgin founded by Ebroin, mayor of the palace, and his wife Leutrude. In a conflict between Ebroin and Saint Leger, Bishop of Autun, Genesius took the bishop's side and was attacked by an armed band sent by Ebroin to expel him from Lyons. Genesius gathered his own forces and defended his city.

Died

• 679 of natural causes

• his body was in the church of Saint Nicetius till the beginning of the 14th century, when it was transferred to Chelles

Saint Vigor of Bayeux

Also known as

Vigeur, Vigile, Vigorus

Profile

Studied at Arras, France. Spiritual student of Saint Vedast of Arras. He studied for the priesthood, but found the vocation so overwhelming that he ran from it for a while. He eventually realized his vocation and was ordained. Preacher and missionary. Bishop of Bayeux, France in 513, he continued his missionary work, bringing people to the faith, building churches and monasteries.

Born

Artois, France

Died

• 537 of natural causes

• buried on Mont Chrismat

• relics moved to the Abbey of Saint-Riquier in Picardy, France in 981 to avoid invading Normans

Saint Jerome Hermosilla

Also known as

• Jerónimo Hermosilla

• Jerónimo Hermosilla Aransãez

Profile

Dominican. Missionary to Manila, Philippines. Priest. Missionary to Viet Nam in 1828. Vicar Apostolic of Eastern Tonkin, Viet Nam and titular bishop of Miletopolis on 2 August 1839. Bishop. Worked with Saint Joseph Khang. Martyred with Saint Valentin Faustino Berri Ochoa.

Born

30 September 1800 at Santo Domingo de la Calzada, Old Castile, Spain

Died

tortured and beheaded on 1 November 1861 Hai Duong, Vietnam

Canonized

19 June 1988 by Pope John Paul II

Saint Pere Josep Almató Ribera Auras

Also known as

Pedro Ribera

Additional Memorial

24 November of one of the Martyrs of Vietnam

Profile

Dominican priest. Martyred in the persecutions of emperor Tu-Duc.

Born

1 November 1830 in San Feliú Saserra, Barcelona, Spain

Died

tortured and beheaded on 1 November 1861 Hai Duong, Vietnam

Canonized

19 June 1988 by Pope John Paul II

Saint Marcel of Paris

Also known as

Marcellus

Profile

Ninth bishop of Paris, France. Chaired the Council of Paris in 360 - 361 which recognized the edicts of the Council of Nicaea in 325. Supported Saint Genevieve. Legend says that there was a dragon in Paris which was devouring women of "ill repute"; Marcel defeated it by striking it with his bishop's crozier.

Born

c.396 on Île de la Cité, Paris, France

Died

November 436

Blessed Dionysius Fugixima

Also known as

• Denis Fugiscima

• Dionysius Fugishima

• Dionisius Fujishima Jubyoe

Additional Memorials

• 4 February Jesuits

• 10 September as one of the 205 Martyrs of Japan

Profile

Born to the Japanese nobility. Jesuit novice. Worked with Blessed Paul Navarro. Martyr.

Born

at Aitzu, Arima, Japan

Died

burned alive on 1 November 1622 at Shimabara, Nagasaki, Japan

Beatified

7 May 1867 by Pope Blessed Pius IX

Deborah the Prophetess

Also known as

• Deborah the Judge

• Deborah the Matriarch

• Debbora

Profile

Old Testament prophetess and judge. Married to Lapidoth. See the passage below from Judges that talks about her.

Name Meaning

the bee [hebrew]

Saint Lucinus of Angers

Also known as

Lesin, Lezin, Licinius

Additional Memorials

• 8 June (Angers, France)

• 21 June (translation of relics)

Profile

Born to the French nobility. Count of Anjou. He gave up the title and worldly life to become a monk. Bishop of Angers, France, ordained by Saint Gregory of Tours.

Born

c.540 in France

Died

c.618 of natural causes

Saint Julian of Africa

Profile

Priest of an African church. During a visit to Italy, he witnessed a pagan celebration of Apollo; Julian objected to the human sacrifice it involved. He was imprisoned for two years, and then martyred with Saint Caesarius.

Born

African

Died

tied into a sack and thrown into the sea to drown at Pisco Montano, Terracina, Italy, date unknown

Patronage

Terracina, Italy

Saint Germanus of Montfort

Profile

Studied at Paris, France. Priest. Benedictine monk at Savigny, France. Prior of the monastery at Talloires, France. Spent the last years of his life as a hermit.

Born

c.906 at Montfort, Brittany (in modern France)

Died

• 1000 of natural causes

• relics enshrined by Saint Francis de Sales in 1621

Blessed Petrus Onizuka Sadayu

Also known as

Peter Onizuko

Profile

Convert to Christianity. Jesuit postulant. Catechist. Worked with Blessed Paul Navarro, and martyred with him.

Born

Arima, Japan

Died

burned alive on 1 November 1622 at Shimabara, Nagasaki, Japan

Beatified

7 May 1867 by Pope Blessed Pius IX

Saint Cadfan

Also known as

Catman, Catamanu, Catamanus, Gadfan, Gideon

Profile

Sixth-century monk. Spiritual teacher of Sadwen of Wales. Emigrated from Brittany to Wales where he founded several monasteries. First abbot of Bardsey Abbey in Wales. Llangadfan, Montgomeryshire, Wales is named in his honour.

Born

Brittany (in modern France)

Patronage

Llangadfan, Wales

Saint Magnus of Milan

Also known as

Magno

Additional Memorial

25 September as one of the Holy Bishops of Milan

Profile

Archbishop of Milan, Italy from c.520 to 525.

Died

525 of natural causes

Patronage

Legnano, Italy

Saint Salaun of Leseven

Also known as

Salomon

Profile

A poor man who lived in Leseven, Brittany, France. For many years was considered the village idiot - until people realized that his simplicity, poverty and unworldliness was due to his concentration on his own spiritual development.

Died

1358 of natural causes

Saint Floribert of Ghent

Also known as

Florbert, Floribertus, Florbertus

Profile

Abbot of monasteries in Ghent, Mont-Blandin and Saint-Bavon in Belgium. Worked with Saint Amandus.

Died

c.660

Canonized

20 April 1049 by Pope Leo IX

Blessed Clemens Kyuemon

Profile

Layman martyr in the archdiocese of Nagasaki, Japan.

Born

c.1574 in Japan

Died

burned to death on 1 November 1622 in Shimabara, Nagasaki, Japan

Beatified

7 May 1867 by Pope Blessed Pius IX

Saint Cledwyn of Wales

Also known as

Clydwyn of Wales

Profile

Eldest son of Saint Brychan of Brycheiniog, and ruler of part of Brychan's kingdom.

Died

5th century

Patronage

Llangedwyn, Wales

Saint Severinus of Tivoli

Profile

Benedictine monk. Hermit at Tivoli, Italy.

Died

• 609 of natural causes

• relics enshrined in the church Saint Laurence in Tivoli, Italy

Saint Pabiali of Wales

Profile

A chapel in Wales is dedicated to him. Some sources say he was a prince, but no solid information has survived.

Patronage

Partypallai, Wales

Saint Harold the King

Profile

First Christian king of Denmark. When he tried to bring his pagan people to the faith they revolted and killed him. Martyr.

Died

980 in Denmark

Saint Cyrenia of Tarsus

Profile

Martyred with Saint Juliana in the persecutions of Galerius and Maximian.

Died

burned to death in 306 at Tarsus, Asia Minor

Saint Juliana of Tarsus

Profile

Martyed with Saint Cyrenia in the persecutions of Galerius and Maximian.

Died

burned to death in 306 at Tarsus, Asia Minor

Saint Ludre

Profile

Son of a senator of Bourges in modern France. He died almost immediately after baptism, still wearing the white robes.

Died

relics at Deols on the Indre in modern France

Saint Mary the Slave

Profile

Christian slave in the house of Tertullus, a patrician in Rome, Italy. Martyred in the persecutions of Diocletian.

Died

c.300

Saint Ceitho

Profile

One of five 6th century brothers, all of whom are venerated as saints in Wales. Founded a church in Llangeitho, Dyfed, Wales.

Patronage

Llangeitho, Wales

Saint Rómulo of Bourges

Also known as

Romolo

Profile

Fifth-century priest, monk and abbot in Bourges, Aquitaine (in modern France).

Saint Dacius of Damascus

Also known as

Decius of Damascus

Profile

Martyred with six companions.

Died

in Damascus, Syria

Saint James of Persia

Profile

Martyred with Saint John in the persecution of King Shapur II.

Born

Persian

Died

c.344 in Persia

Saint John of Persia

Profile

Bishop. Martyred with Saint James of Persia in the persecutions of King Shapur II.

Died

c.344

Saint Caesarius of Damascus

Profile

Martyred with six companions.

Died

in Damascus, Syria

Saint Dingad

Profile

Fifth century son of the chieftain Saint Brychan of Brecknock. Hermit in Llandovery, Dyfed, Wales.

Saint Peter Absalon

Profile

Martyr.

Died

buried alive c.300 at Caesarea, Palestine

Saint Gal of Clermont

Profile

Bishop of Clermont, France from 640 to 650.

Saint Meigan

Also known as

Megan

Profile

Monk at Cor Beuno, Carnarvon, Wales.

Saint Nichole

Profile

Abbess of the convent at Almenêches Abbey, France.