இன்றைய புனிதர்கள் டிசம்பர் 17

 St. Florian

Feastday: December 17

Death: 637

Martyr with Calanicus and fifty-eight Christians who died at the hands of the Muslim ruler of Eleutheropolis.

St. Eigil of Fulda

Feastday: December 17

Birth: 750

Death: 822

Benedictine abbot sometimes called Aegilius. Eigil became abbot of Fulda Monastery, in Germany, in 817. He restored the community and trained his successor, St. Rabanus Maurus.

Martyrs of Eleutheropolis

Memorial

17 December

Profile

Approximately 60 Christian soldiers in the imperial Roman army of emperor Heraclius; they were murdered as a group for their faith by invading Saracen Muslims. We know little more than the names of some of them –

Abraham

Calaoicus

Ciriacus

Conón

Epifanius

Eugene

Florian

George (9 with this name)

John (10 with this name)

Marino

Marmises

Muselio

Paul (3 with this name)

Paulino

Philoxenus

Photino

Stephen (2 with this name)

Teodosio

Teopento

Theodore (5 with this name)

Thomas

Zitas (2 with this name)

Died

638 in Eleutheropolis (Beit Jibrin), Palestine

Saint Begga of Andenne

detail from an antique Dutch holy card featuring an image of Saint Begga of Ardenne, artist unknownMemorial

17 December

Profile

Born to the nobility, the daughter of Saint Pepin of Landen, mayor of the palace, and Saint Ida of Nivelles. Sister of Saint Gertrude of Nivelles. Married to Ansegilius, son of Saint Arnulf of Metz. Mother of Pepin of Herstal, founder of the Carolingian dynasty of rulers in France, in 635, and of Martin of Laon.

On the death of her husband in 691 in a hunting accident, Begga took the veil, founded founded seven churches, and built a convent at Andenne on the Meuse River in France where she spent the rest of her days as abbess.

Died

693 at Andenne on the Meuse River in France

Saint Briarch of Bourbriac

statue of Saint Briarch of Bourbriac, artist unknown; photographed on 16 August 2014 by Teñsor Jambou; swiped from Wikimedia CommonsAlso known as

Briach

Briac

Briachus

Briag

Briagenn

Memorial

17 December

Profile

Born to the Irish nobility. Monk in Wales. Friend and evangelist with Saint Tudwal. Priest. He founded a monastery in Guingamp, Brittany, France, and served as its first abbot. Pilgrim to Rome.

Born

Irish

Died

627 in Bourbiac, France of natural causes

buried in the church of Bourbiac

Saint John of Matha

✠ மாதாவின் புனிதர் ஜான் ✠

(St. John of Matha)

ஒப்புரவாளர், பரிசுத்த திரித்துவ சபை நிறுவனர்:

(Confessor and Founder of the Trinitarians)

பிறப்பு: ஜூன் 23, 1160

ஃபொளகான்-டி-பார்சிலோனட்

(Faucon-de-Barcelonnette)

இறப்பு: டிசம்பர் 17, 1213

ரோம் (Rome)

ஏற்கும் சமயம்:

ரோமன் கத்தோலிக்க திருச்சபை

(Roman Catholic Church)

புனிதர் பட்டம்: அக்டோபர் 21, 1666

திருத்தந்தை ஏழாம் அலெக்சாண்டர்

(Pope Alexander VII)

நினைவுத் திருநாள்: டிசம்பர் 17

புனிதர் ஜான், 12ம் நூற்றாண்டின் ஒரு கிறிஸ்தவ குருவும், ஒப்புரவாளரும், மற்றும் சிறைப்பிடிக்கப்பட்ட கிறிஸ்தவர்களை மீட்க அர்ப்பணிக்கப்பட்ட "பரிசுத்த திரித்துவ" சபையின் நிறுவனரும் ஆவார்.

பின்புலம்:

கி.பி. எட்டாம் மற்றும் பதினைந்தாம் நூற்றாண்டுகளுக்கு இடையில், இடைக்கால ஐரோப்பாவிலே (Medieval Europe), தெற்கு ஐரோப்பாவின் (Southern Europe) கிறிஸ்தவ இராச்சியங்களுக்கும், வட ஆபிரிக்கா (North Africa), தென் ஃபிரான்ஸ் (Southern France), சிசிலி (Sicily) மற்றும் ஸ்பெயினின் (Spain) சில பகுதிகளின் இஸ்லாமிய ஆட்சியாளர்களுக்குமிடையே இடைவிடாத சண்டை நடந்துகொண்டிருந்தது. "ஜேம்ஸ் W பிராட்மன்" (James W. Brodman) எனும் சரித்திர ஆசிரியரின்படி, இஸ்லாமிய கடற்கொள்ளையர்கள் (Muslim Pirates), அல்லது கடலோர ரவுடிகள் (Coastal Raiders), அல்லது பிராந்தியத்தில் நடைபெற்ற இடைவிடாத இடைப்பட்ட சண்டை அல்லது போர் காரணமாக, கட்டலோனியா (Catalonia), லாங்குவேடோக் (Languedoc) மற்றும் இடைக்கால கிறிஸ்தவ ஐரோப்பாவின் பிற கடலோர மாகாணங்களில் (Medieval Christian Europe) வாழ்ந்தவர்களுக்கு, கைப்பற்றுதல் அல்லது கடத்தல் அச்சுறுத்தல் தொடர்ச்சியான கவலையாக இருந்தது. இஸ்லாமிய குழுக்களும் இராணுவமும் நடத்திவந்த தாக்குதல்கள் கிட்டத்தட்ட வருடம் முழுவதுமே இருந்துவந்தது.

சிறைப்பிடிக்கப்பட்டவர்களை மீட்பது, கருணை ரீதியாக பட்டியலிடப்பட்டிருந்தது. பல கிறிஸ்தவர்கள் முஸ்லிம்களின் கைகளில் விழும் அபாயத்தில் இருந்த சிலுவைப் போரின் காலத்தில், இந்த புனிதமான பணிக்கு, பிரத்தியேகமாக சத்தியப்பிரமாணம் செய்துகொண்ட கிறிஸ்தவ மத சபைகளின் எழுச்சி நடந்தது.

வாழ்க்கை:

ஜானுடைய வாழ்க்கையின் கதைகளின் பெருவாரியான பகுதிகள், அவரது மரணத்தின் பின்னர் பரவின புராணங்களை அடிப்படையாகக் கொண்டவையே. தென் ஃபிரான்ஸ் நாட்டின், "புரோவென்ஸ்" (Provence) எல்லைகளின் "ஃபொளகான்-டி-பார்சிலோனட் (Faucon-de-Barcelonnette) எனும் பகுதியின், உன்னத குடும்பத்தின் "யூஃபேமியஸ்" (Euphemius) மற்றும் "மார்த்தா" (Martha) தம்பதியரின் மகனாக கி.பி. 1160ம் ஆண்டு, ஜூன் மாதம், 23ம் தேதி பிறந்த ஜான், புனிதர் திருமுழுக்கு யோவானின் (St. John the Baptist) நினைவாக திருமுழுக்கு பெற்றார். அவரது தந்தை யூஃபேமியஸ், அவரை "ஐக்ஸ்" (Aix) எனும் இடத்திற்கு அனுப்பினார். அங்கு அவர் ஒரு இளம் பிரபுவுக்கு ஏற்ற இலக்கணம், ஃபென்சிங், சவாரி மற்றும் பிற பயிற்சிகளைக் கற்றுக்கொண்டார். அங்கு அவர், தனது பெற்றோர் தமக்கு அனுப்பிய பணத்தில் கணிசமான பகுதியை ஏழைகளுக்குக் கொடுத்தார் என்றும், ஒவ்வொரு வெள்ளிக்கிழமையும் அவர் மருத்துவமனைக்குச் சென்று நோயுற்ற ஏழைகளுக்கு உதவுவதாகவும் கூறப்படுகிறது.

பாரிஸ் பல்கலைக்கழகத்தில் (University of Paris) இறையியல் கற்ற அவர், கி.பி. 1192ம் ஆண்டு, டிசம்பர் மாதம், தனது 32 வயதில் குருத்துவம் பெற்றார். பரிசுத்த திரித்துவ சபையின் (Trintarian) பாரம்பரியத்தின்படி, கி.பி. 1193ம் ஆண்டு, ஜனவரி மாதம், 28ம் நாளன்று, ஜான் தனது முதல் திருப்பலியை கொண்டாடினார். சிலுவைப்போர் (Crusades) மும்முரமாக நடந்துகொண்டிருந்த அந்த காலத்தில், அவர் நிகழ்த்திய முதல் திருப்பலியின்போது, சங்கிலியால் பிணைக்கப்பட்டிருந்த இரண்டு கைதிகளை (ஒரு கிறிஸ்தவ - மற்றொரு இஸ்லாமிய கைதி) தமது கைகளில் பிடித்துக்கொண்டிருந்த இயேசுவின் திருக்காட்சியை இவர் கண்டதாக கூறப்படுகிறது. கிறிஸ்தவ கைதி ஒரு சிவப்பு மற்றும் நீல சிலுவையுடன் ஒரு ஊழியரை சுமந்திருந்தார். திருப்பலியின் பிறகு, இஸ்லாமியரிடமிருந்து கிறிஸ்தவ கைதிகளை மீட்கும் பணியில் தன்னை ஈடுபடுத்த ஜான் முடிவு செய்தார். இந்த பணியில் இறங்குவதற்கு முன், ஓய்வு, பிரார்த்தனை மற்றும் தம்மைத்தாமே வருத்திக்கொள்ளுதல் ஆகியவற்றில் சிறிது நேரம் செலவழிக்க வேண்டியது அவசியம் என்று அவர் நினைத்தார். "மியூக்ஸ்" (Diocese of Meux) மறைமாவட்டத்தில் "காண்டெலு" (Gandelu) அருகே ஒரு பெரிய மரத்தில் வசித்துவந்த துறவியான "வாலோயிஸ் நகர் புனிதர் பெலிக்ஸ்" (St. Felix of Valois) பற்றி கேள்விப்பட்ட அவர், தம்மை சீர்படுத்தும் விதமாக அவருடைய அறிவுரைகளை வேண்டினார்.

பரிசுத்த திரித்துவ சபை (Order of the Most Holy Trinity):

ஒரு நாள், புனிதர் ஃபெலிக்ஸுடன் நடந்து கொண்டிருந்தபோது,  ஒரு நீரோடை ஒன்றில், தனது கொம்புகளுக்கிடையே சிவப்பு மற்றும் நீல நிற சிலுவையுடன் ஒரு வெள்ளை நிற ஆண் கலைமானின் காட்சியை ஜான் காணக்கிடைத்தது. தமது முதல் திருப்பலியின்போது, தாம் கண்ட திருக்காட்சியை ஃபெலிக்ஸுக்கு வெளிப்படுத்திய ஜான், அடிமைத்தனத்தின் கீழ் சிறைபிடிக்கப்பட்ட கிறிஸ்தவர்களை மீட்பதற்காக தான் கொண்டிருந்த வடிவமைப்பினை அவரிடம் விளக்கி, மேலும் அதை நிறைவேற்ற ஃபெலிக்ஸின் உதவியை வேண்டினார். கி.பி. 1197ம் ஆண்டின் இறுதியில், கடுமையான குளிர்காலத்தின் மத்தியில், திருத்தந்தையின் நம்பிக்கையைப் பெறுவதற்காக அவர்களிருவரும் ரோம் நகர் புறப்பட்டனர்.

சரியாக ஒரு வருடம் கழித்து, கி.பி. 1198ம் ஆண்டு, டிசம்பர் மாதம், 17ம் நாளன்று, கிறிஸ்தவ கைதிகளின் மீட்பிற்காக அர்ப்பணிக்கப்பட்ட ஆசீர்வதிக்கப்பட்ட திரித்துவ சபைக்கான தொடக்க அங்கீகாரத்தை திருத்தந்தை மூன்றாம்  இன்னசென்ட் (Pope Innocent III) அவர்களிடமிருந்து பெற்றார். இந்த சபை, 1209ம் ஆண்டு, முழுமையாக அங்கீகரிக்கப்பட்டது. பரிசுத்த திரித்துவ சபையின் முதல் மடாலயம் (Monastery), பாரிஸுக்கு வடக்கேயுள்ள "செர்ஃப்ராய்ட்" (Cerfroid) நகரில் நிறுவப்பட்டது. இரண்டாவது மடாலயம், ரோம் நகரின் "ஃபார்மிஸ்" (Formis) நகரிலுள்ள "சான் டொமாசோ" (Church of San Tommaso) தேவாலயத்தில் நிறுவப்பட்டது. கிறிஸ்தவ அடிமைகள் முதன்முதலில் கி.பி. 1201ம் ஆண்டு, இச்சபையால் மீட்கப்பட்டனர். கி.பி. 1202 மற்றும் 1210ம் ஆண்டுகளில், வட ஆபிரிக்காவில் (North Africa), மத்தியதரைக் கடல் (Mediterranean Sea) மற்றும் தெற்கே சஹாரா பாலைவனத்தில் (Sahara Desert) பரவியுள்ள "டுனீசியா" (Tunisia) நாட்டுக்கு பயணப்பட்ட ஜான், தாமே எண்ணற்ற கிறிஸ்தவ அடிமைகளை மீட்டு அழைத்து வந்தார்.

ஜான் இறப்பதற்கு முன், அவர் அசிசியின் புனிதர் ஃபிரான்சிஸைச் (St. Francis of Assisi) சந்தித்ததாகவும், ஃபிரான்சிஸ்கன் சபையின் (Franciscan Order) பயனாளர்களில் ஒருவரான "ஃபிராங்கிபானி" (Frangipani Family) குடும்பத்திற்கு புனிதர் ஃபிரான்சிஸை அறிமுகப்படுத்தியதாகவும் திரித்துவ மரபு கூறுகிறது.

மாதாவின் புனிதர் ஜான், கி.பி. 1213ம் ஆண்டு, டிசம்பர் மாதம், 17ம் நாளன்று, ரோம் நகரில், கேலியன் மலையில் (Caelian Hill) உள்ள, "ஃபார்மிஸின்" (Formis) "செயின்ட் தாமஸ் இல்லத்தில்" (House of St. Thomas) காலமானார்.

நல்ல பரிகார அன்னை (Our Lady of Good Remedy):

புனிதர் ஜான், அடிமைச் சந்தைகளுக்குச் செல்லவும், கிறிஸ்தவ அடிமைகளை வாங்கவும், பரிசுத்த திரித்துவத்தின் பெயரில் அவர்களை விடுவிக்கவும் பரிசுத்த திரித்துவ சபையினை நிறுவினார். இந்த திட்டத்தை செயல்படுத்த, இவர்களுக்கு அதிக அளவு பணம் தேவைப்பட்டது. எனவே, அவர்கள் தங்கள் நிதி திரட்டும் முயற்சிகளை கடவுளின் தாயான மரியாளின்ன் பாதுகாவலின் கீழ் வைத்தனர். அன்னையின் உதவிக்கு நன்றி தெரிவிக்குமுகமாக, புனிதர் ஜான், "நல்ல பரிகார அன்னை" (Our Lady of Good Remedy) என்ற பெயரில் அழைத்தார். இந்த பண்டைய தலைப்பின் கீழ், அன்னை மரியாள் மீதான பக்தி, ஐரோப்பாவிலும் (Europe), லத்தீன் அமெரிக்காவிலும் (Latin America) பரவலாக அறியப்படுகிறது. நல்ல பரிகார அன்னையின் திருவிழாவினை, திருச்சபை அக்டோபர் மாதம், 8ம் நாளன்று கொண்டாடுகின்றது. "நல்ல பரிகார அன்னை" பெரும்பாலும் ஒரு பணப் பையை புனிதர் ஜானிடம் ஒப்படைப்பதாக சித்தரிக்கப்படுகிறார்

Saint John of MathaMemorial

17 December

8 February on some calendars

Profile

Born to the Provencal nobility. Educated at Aix, France, then lived as a hermit at Faucon, France. Earned a doctorate in theology at Paris, France. Ordained in 1197.

Our Lady of Good RemedyAt the first Mass he celebrated, John received a vision of an angel clothed in white with a red and blue cross on his breast. The angel placed his hands on the heads of two slaves who knelt beside him. Later, when sitting beside a stream with fellow hermit, Saint Felix of Valois, the two were given the vision of a white stag between whose antlers was suspended a blue and red cross. With the encouragement of Pope Innocent III, he founded the Hospitaler Order of the Most Holy Trinity and of Captives (Trinitarians or Redemptionists) to ransom Christian prisoners of the Moors (the Mathurins). The congregation received papal approval in 1209. The clothing seen in the vision of the angel became the habit of the order, the Scapular of the Most Holy Trinity was instituted, the Order was placed under the protection of Mary under the title of Our Lady of Good Remedy, and John was the first superior general. Hundreds of prisoners were ransomed and returned to their homes.

Because John’s life contains such good story elements (visions, prisoners, rescued knights, etc.), John became the topic for several biographies in the Middle Ages, many of these were loaded heavily with fiction. Today there are around 600 members of the Order working in prison ministries in over twenty countries, and they recently celebrated their 800 year anniversary.

Born

23 June 1160 at Faucon, Provence, France

Died

12 December 1223 at Rome, Italy of natural causes

relics in Madrid, Spain

Canonized

21 October 1666 by Pope Alexander VII (cultus confirmed)

Representation

purse

man in Trinitarian habit (white with blue and red cross on the breast) with chains in his hands or at his feet, captives near him, and his mitre at his feet

receiving the scapular from the Holy Trinity

with Our Lady of Good Remedy who hands him a bag of money

with Saint Felix of Valois

with the angel and the two captives from his vision in the background

cannon ball and sword (referring to prisoners of war he ransomed)

Saint Josep Manyanet y Vives

Saint Josep Manyanet y VivesMemorial

17 December

Profile

Born to a large and pious family. Dedicated to Our Lady at age 5 by his mother. Educated by the Piarist Fathers in Barbastro, Spain, and then in seminaries at Lleida and Urgell in Spain. Ordained on 9 April 1859. Private secretary to the bishop of Urgell. Seminary librarian. Chancery administrator. Secretary for pastoral visitations. Founded the Congregation of the Sons of the Holy Family in 1864. Founded the Missionary Daughters of the Holy Family of Nazareth in 1874. Both were dedicated to serving Christian family, teaching, and parish ministry, and today work throughout Europe, Africa, and the Americas. Founded schools and ministerial centers in several Spanish towns. Wrote books and pamphlets encouraging devotion to the Holy Family, to help the spiritual formation of the members of his congregations, to help families in trouble, and about school management. Founded the magazine La Sagrada Familia. Worked for the construction of a temple in Barcelona dedicated to the Holy Family, which was built by Servant of God Antonio Gaudí.

Born

7 January 1833 in Trempe, Catalonia, Spain

Died

17 December 1901 in San Andréd de Palomar, Spain of natural causes

Venerated

12 July 1982 by Pope John Paul II (decree of heroic virtues)

Beatified

25 November 1984 by Pope John Paul II

Canonized

16 May 2004 by Pope John Paul II in Rome, Italy

Saint Judicaël

detail of a stained glass window of Saint Judicaël, date and artist unknown; Chapel of Saint Joseph, Saint-Meen-le-Grand, France; photographed on 6 May 2016 by GO69; swiped from Wikimedia CommonsAlso known as

Gaël

Gaëlle

Gicquel

Giguel

Giquel

Iudicael

Iudicallus

Jekel

Jezek

Jezekael

Jezekel

Jikael

Jikel

Jude

Judhael

Judhaël

Judhel

Judiakel

Judicaël

Juhel

Juzel

Jézéquel

Memorial

17 December

6 March on some calendars

Profile

Son of the king of Domnonia, Brittany (in modern France). Brother of Saint Joducus. Well-loved king of Domnonia. Abdicated to become a monk, living his last 20 years in a monastery of Gael in Vannes, France.

Died

658 of natural causes

buried at Paimpont Abbey

most relics were destroyed in the French Revolution

remaining relics in the church of Saint-Meen

Canonized

Pre-Congregation

Patronage

Gaël, France

Paimpont, France

Representation

man with a crown at his feet and a broom in his hand to show that he gave up the royal life for a humble one

Blessed Mariano Alarcón Ruiz

Also known as

Father José Mariano of the Angels

Memorial

17 December

Profile

Discalced Carmelite priest. Martyred in the Spanish Civil War.

Born

24 November 1912 in Murcia, Spain

Died

17 December 1936 in Badalona, Barcelona, Spain

Venerated

22 June 2004 by Pope John Paul II (decree of martyrdom)

Beatified

28 October 2007 by Pope Benedict XVI

Blessed Matilde del Sagrado Corazón Téllez Robles

Blessed Matilde del Sagrado Corazón Téllez RoblesAlso known as

Matilde of the Sacred Heart

Matilde Tellez Robles

Memorial

17 December

Profile

Founded the Congregation of the Daughters of Mary, Mother of the Church.

Born

30 May 1841 in Robledillo de la Vera, Cáceres. Spain as Matilde Tellez Robles

Died

17 December 1902 in Don Benito, Badajoz, Spain of natural causes

Venerated

23 April 2003 by Pope John Paul II (decree of heroic virtues)

Beatified

21 March 2004 by Pope John Paul II

Saint Maxentiolus

Also known as

Mezenceul

Memorial

17 December

Profile

Disciple of Saint Martin of Tours. Abbot. Founder of Our Lady of Cunault abbey in France.

Died

5th century

Canonized

Pre-Congregation

Saint Modestus of Jerusalem

reliquary bust of Modestus of JerusalemMemorial

17 December

17 May (Orthodox calendar)

29 March (Orthodox calendar)

16 December (Palestinian-Georgian calendar)

19 October (Acta Sanctorum)

18 December (Bulgaria)

Profile

Orphaned at five months of age. Sold into slavery in Egypt as an adult, he converted his pagan “owner” to Christianity, and was promptly freed. He then withdrew from society to live as a hermit on Mount Sinai. Monk and then abbot of the Monastery of Saint Theodosius in Palestine. Tried to raise Greek troops to oppose the Persian invasion and destruction of Jerusalem in 614. Chosen Bishop and Greek Orthodox Patriarch of Jerusalem. Helped re-build the city after its conquest and damage by the Persians.

Born

Sebasteia, Cappadocia (in modern Turkey)

Died

17 December 630 of natural causes

buried in the Church of the Eleona on the Mount of Olives

Saint Olympias of Constantinople

✠ புனிதர் ஒலிம்பியாஸ் ✠

(St. Olympias)

பெண் திருத்தொண்டர்:

(Deaconess)

பிறப்பு: கி.பி. 361–368

அந்தியோக்கியா அல்லது காண்ஸ்டன்டினோபில்

(Antioch or Constantinople)

இறப்பு: ஜூலை 25, 408

நிகொமீடியா

(Nicomedia)

ஏற்கும் சமயம்:

ரோமன் கத்தோலிக்க திருச்சபை

(Roman Catholic Church)

கீழ் மரபுவழி திருச்சபை

(Eastern Orthodox Church)

நினைவுத் திருநாள்: டிசம்பர் 17

புனிதர் ஒலிம்பியாஸ், கிரேக்க வம்சாவளியைச் சேர்ந்த ஒரு ரோம கிறிஸ்தவ பிரபு வம்சத்தைச் சார்ந்தவர் ஆவார். இவர் இளம் ஒலிம்பியாஸ் என்றும் அறியப்பட்டிருந்தார்.

“காண்ஸ்டன்டினோபிள்” (Constantinople) அல்லது “அந்தியோக்கியா” (Antioch) நகரில் பிறந்து வளர்ந்த இவரது தாயார், அந்தியோக்கிய கிரேக்க பிரபுத்துவ பெண்ணான “அலெக்சாண்ட்ரா" (Alexandra) ஆவார். கிரேக்க பிரபுவான "செலியூகஸ்” (Seleucus), இவரது தந்தை ஆவார்.

இவர், காண்ஸ்டன்டினோபிலின் (Constantinople) உயர் அதிகாரியாக பணியாற்றிய பிரபு வம்சத்தைச் சார்ந்த "நேப்ரிடியஸ்" (Nebridius) என்பவரை திருமணம் செய்தார்.

தமது கணவரின் மரணத்தின் பின்னர், இவரை மறுமணம் செய்ய முன்வந்த அநேகரை மறுத்த இவர், தமது வாழ்வை திருச்சபைக்கு அர்ப்பணித்தார். ஒரு பெண் திருத்தொண்டராக பணிபுரிந்தார். (ஆரம்ப கால மற்றும் ஒருசில நவீன தேவாலயங்களில் திருத்தொண்டரின் ஒத்த கடமைகளை ஒரு பெண் செய்ய அனுமதிக்கப்பட்டிருந்தார்.)

பின்னாளில் இவருக்கு “புனிதர் ஜான் கிரிஸாஸ்டாமின்” (Saint John Chrysostom) நட்பு கிடைத்தது.

இவர் ஒரு மருத்துவமனை மற்றும் அநாதை இல்லம் ஆகியனவற்றை கட்டி நற்பணியாற்றினார். "நைற்றியா" (Nitria) நாட்டிலிருந்து நாடு கடத்தப்பட்ட துறவிகளுக்கு சேவை செய்தார். இவரது அனைத்துப் பணிகளிலும் புனிதர் ஜான் கிரிஸாஸ்டாமின் இவருக்கு உறுதுணையாய் இருந்தார். இதன் காரணமாகவே தமது வீடுவாசலை இழந்த இவர் கி.பி. 404ல் "நிகொமீடியா" (Nicomedia) நாட்டுக்கு நாடு கடத்தப்பட்டார். நீண்ட காலமாக நோயுற்றிருந்த அவர், கி.பி. 408ம் ஆண்டு, ஜூலை மாதம், 25ம் தேதி, அங்கேயே மரித்தார்.

Saint Olympias of ConstantinopleAlso known as

Olympiada

Memorial

17 December

25 July on some calendars

Profile

Born to a wealthy Constantinople noble family. Orphaned as a child. Married to Nebridius, prefect of Constantinople. Widowed, she refused several offers of marriage, and devoted herself to the Church. Deaconess. She led a non-cloistered group of prayerful women in her home, and devoted herself to charity. She built a hospital and orphanage, sheltered monks expelled from Nitria, and gave away so much of her wealth that her friend, Saint John Chrysostom, told her she was over-doing. In 404, due to her support of Saint John, she was persecuted, her community disbanded, her house seized and sold, and she spent the rest of her days in exile in Nicomedia.

Born

at Constantinople

Died

25 July 408 at Nicomedia following a long illness

Blessed Peter of Spain

Memorial

17 December

Profile

Mercedarian tertiary and knight. Known as a man of great learning and personal piety. Led a Christian army into Algiers to oppose the Saracens. Martyr.

Died

cut to pieces near Trovandosi, Algeria in 1418

Saint Sturmi of Fulda

image of Saint Sturmi of Fulda destroying pagan temples and preaching to the locals; from a 1921 Niedermarsberg, Germany 1 Mark note; swiped from Wikimedia CommonsAlso known as

Sturm, Sturmio, Sturmius

Apostle of the Saxons

Apostle of Germany

Memorial

17 December

Profile

Educated by Saint Wigbert at Fritzlar Abbey under the direction of Saint Boniface. Friend of Charlemagne. Priest. Missionary in Westphalia for three years. Hermit at Hersfeld, where he tried to establish a monastery in 742, but had to flee ahead of Saxon raiders. Founded the Fulda monastery in 744, and served as its first abbot. He became the first German to become a Benedictine, and placed his house under the Benedictine Rule; it became a regional center for learning and spirituality. He became involved in a drawn-out dispute with bishop Saint Lull of Mainz, Germany about jurisdiction over the monastery, and in 763 Pepin banished Sturmi from Fulda. His brother monks rebelled, and persuaded Pepin to recall him after two years of exile. Sturmi evangelized the Saxons but met with little success as they associated him with the brutality of the rulers Charlemagne and Pepin.

Born

Bavaria, Germany

Died

779 in Fulda, Germany of natural causes

Canonized

1139 by Pope Innocent II

Saint Tydecho

Also known as

Dudec

Thudec

Thudoc

Tudec

Tudes

Tudoc

Memorial

17 December

Profile

Brother of Saint Cadfan. Probably lived as a hermit. Several Welsh churches are named for him. No other information has survived.

Born

Welsh

Died

6th century

Saint Wivina

Sainte Wivine de Grand BigardAlso known as

Vivina

Memorial

17 December

Profile

She received many offers of marriage but turned them all down. At age 23 she became a hermitess near Brussels, Belgium. Her reputation soon attracted disciples. For them she built a Benedictine convent of Grand-Brigard on land donated by Count Godfrey of Brabant, and served as its first abbess.

Born

1103 in Oisy, Flanders, Belgium

Died

c.1170 at Grand-Brigard Abbey, Brabant, Belgium of natural causes

Saint Yolanda

Memorial

17 December

Profile

Daughter of the count of Vianden. Dominican nun against the fierce opposition of her father.

Died

1283 of natural causes

இன்றைய புனிதர்கள் டிசம்பர் 16

 St. Valentine

Feastday: December 16

Death: 305

Martyr with a group, including Navalis, Concordius, and Agricola at Ravenna, Italy. There is some question as to whether they were actually martyred in that city (as St. Peter Chrysologus wrote that St. Apollinaris was the only person martyred at Ravenna); It is also possible that they can be considered synonymous with Valentine martyrs of that same era also declared to have died in Ravenna.

Saint Adelaide of Burgundy

✠ இத்தாலியின் புனிதர் அடெலெய்ட் ✠

(St. Adelaide of Italy)

தூய ரோமப் பேரரசி:

(Holy Roman Empress)

பிறப்பு: கி.பி. 931

ஆர்பே, மேல் பர்கண்டி

(Orbe, Upper Burgundy)

இறப்பு: டிசம்பர் 16, 999 (வயது 68)

செல்ட்ஸ், அல்சேஸ்

(Seltz, Alsace)

ஏற்கும் சமயம்:

கத்தோலிக்க திருச்சபை

(Catholic Church)

கிழக்கு மரபுவழி திருச்சபை

(Eastern Orthodox Church)

புனிதர் பட்டம்: கி.பி. 1097

திருத்தந்தை இரண்டாம் அர்பன்

(Pope Urban II)

நினைவுத் திருநாள்: டிசம்பர் 16

பாதுகாவல்:

துஷ்பிரயோகம் செய்யப்பட்டவர்கள்; மணப்பெண்; பேரரசிகள்; நாடு கடத்தும் தண்டனை; மாமியார் பிரச்சினைகள்; தாய் தந்தையராக இருக்கும் நிலை; பெரிய குடும்பங்களின் பெற்றோர்; இளவரசிகள்; கைதிகள்; இரண்டாவது திருமணம்; வளர்ப்புப் பெற்றோர்; விதவைகள்

"இத்தாலியின் அடெலெய்ட்" (Adelaide of Italy) என்றும், "பர்கண்டியின் அடெலெய்ட்" (Adelaide of Burgundy) என்றும் அழைக்கப்படும் இப்புனிதை, "தூய ரோமப் பேரரசர் ஓட்டோ தி கிரேட்" (Holy Roman Emperor Otto the Great) அவர்களை திருமணம் செய்துகொண்டதால் "தூய ரோமப் பேரரசி" (Holy Roman Empress) ஆனார். இவர்களிருவரும், கி.பி. 962ம் ஆண்டு, ஃபிப்ரவரி 2ம் நாளன்று, திருத்தந்தை பன்னிரெண்டாம் ஜான் (Pope John XII) அவர்களால் முடிசூடப்பட்டார்கள். இவர், தமது பேரனின் பாதுகாவலியாக இருந்த காரணத்தால், கி.பி. 991-995ம் ஆண்டு காலகட்டத்தில், ரோமப் பேரரசின் ஆட்சிப் பிரதிநிதியாகவும் (Regent of the Holy Roman Empire) இருந்தார்.

பண்டைய மேல் பர்கண்டி இராச்சியத்தின் (Kingdom of Upper Burgundy) (தற்போதைய நவீன சுவிட்சர்லாந்து) "ஆர்பே கோட்டையில்" (Orbe Castle) பிறந்த இவர், ஐரோப்பிய பிரபுக்கள் குடும்பமான "மூத்த வெல்ஃப் குடும்பத்தின்" (Elder House of Welf) உறுப்பினரான "இரண்டாம் ரூடோல்ஃப்" (Rudolf II of Burgundy) என்பவரின் மகளாவார். இவரது தாயார், "அலேமன்னிக் ஹன்ஃ பிரைட்டிங் வம்சத்தைச்" (Alemannic Hunfriding dynasty) சேர்ந்த "பெர்த்தா" (Bertha of Swabia) ஆவார். இவர், தமது பதினைந்து வயதில், தமது தந்தையின் இத்தாலியின் போட்டியாளராகிய "ஹக்" (Hugh of Provence) என்பவரின் மகனான "இரண்டாம் லோத்தைர்" (Lothair II) என்பவரை திருமணம் செய்துகொண்டார். இந்த திருமணம், இருவரின் தந்தையரினிடையே சமாதானத்தை ஏற்படுத்த வடிவமைக்கப்பட்ட ஒரு அரசியல் தீர்வுக்கான ஒரு பகுதியாக இருந்தது. இவர்களுக்கு கி.பி. சுமார் 948ம் ஆண்டு பிறந்த குழந்தையே "எம்மா" (Emma of Italy) ஆகும். எம்மா, பின்னாளில் மேற்கத்திய ஃ பிரான்ஸியாவின் மகாராணி (Queen of Western Francia) ஆவார்.

மிகப் பெரிய அரசியல் மற்றும் அரசு பாரம்பரிய பின்னணிகள் கொண்ட பேரரசி, அவரது மருமகனும், பர்கண்டியின் அரசனுமான "மூன்றாம் ரூடோல்ஃப்" (Rudolf III) என்பவரை ஆதரிப்பதற்காக பர்கண்டிக்கு (Burgundy) செல்லும் வழியில், கி.பி. 999ம் ஆண்டு, டிசம்பர் மாதம், 16ம் நாளன்று, "செல்ஸ்" மடாலயத்தில் (Selz Abbey) மரித்தார். ஆயிரம் நாட்களுக்கும் குறைவான நாட்களே கிறிஸ்துவின் வருகைக்கு இருப்பதாக எண்ணியிருந்தார். திருச்சபைக்கும் சமாதானப் பணிகளுக்குமான சேவைகளில் விசுவாசத்துடன் தம்மை அர்ப்பணித்திருந்தார். அதே விசுவாசத்துடன் இரண்டு பேரரசுகளுக்கும் பாதுகாவலராகவும் இருந்தார். அடிமைகளை மனமாற்றம் செய்வதிலும் அவர் ஆர்வம் காட்டினார். மத்திய ஐரோப்பாவின் சமய கலாச்சாரத்தை நிர்மாணிப்பதில் ஆரம்பகால இடைக்காலத்தின் முடிவில், மரபுவழி கத்தோலிக்க திருச்சபையின் பணிகளில் கிட்டத்தட்ட ஒரு உருவகமாக இருந்தார். வடமேற்கு ஜெர்மனியில் (Northwestern Germany) ஒரு தொழில்துறை நகரமான "ஹானோவரில்" (Hanover) உள்ள ஒரு திருத்தலத்தில் இவரது சில புதைபடிவங்கள் பாதுகாக்கப்படுகின்றன.

Also known as

• Adelaide of Italy

• Adelheid, Alice

Profile

Born a princess, the daughter of King Rudolf II (Rupert II) of Upper Burgundy. Promised at age two in an arranged marriage as part of a treaty between Rudolf and Hugh of Provence. Married at age 16 to Lothair of Italy, who eventually became king of Italy. Widowed in 950 while still a teenager; Lothair was probably poisoned by his successor to the throne, Berengarius. As part of his attempt to solidify his grip on power, Berengarius ordered Adelaide to marry his son; she refused, and was imprisoned. She was freed soon after when the German king Otto the Great defeated Berengarius.

Adelaide married Otto in Pavia, Italy in 951. He was crowned Emperor in Rome, Italy in 952, and Adelaide reigned with him for 20 years. Widowed in 973, she was ill-treated by her step-son, Emperor Otto II and his wife Theophano, but eventually reconciled with her royal in-laws.

When Otto II died in 983, he was succeeded by his infant son, Otto III. Theophano acted as regent, and since she still did not like Adelaide, used her power to exile her from the royal court. Theophano died in 991, and Adelaide returned once again to the court to act as regent for the child emperor. She used her position and power to help the poor, to evangelize, especially among the Slavs, and to build and restore monasteries and churches. When Otto III was old enough, Adelaide retired to the convent of Selta near Cologne, a house she had built. Though she never became a nun, she spent the rest of her days there in prayer.

Born

c.931 at Burgundy, France

Died

999 at the monastery of Selta (Seltz), Alsace of natural causes

Canonized

1097 by Pope Urban II

Patronage

• abuse victims

• against in-law problems

• brides

• empresses

• exiles

• parenthood

• parents of large families

• people in exile

• princesses

• prisoners

• second marriages

• step-parents

• victims of abuse

• widows

Saint Ado of Vienne

Also known as

Adon, Adonis

Profile

Born to the French nobility. Educated at Ferrières Abbey. Ado renounced his title and inheritence, and became a Benedictine monk at Ferrières. He taught at Prüm Abbey at the request of its abbot, but dissension among the brothers forced him to return home. Pilgrim to Rome, Italy for two years. He moved to Ravenna, Italy where he revised and published a version of the Roman Martyrology in 858. Pastor of Saint Romanus church at Lyon, appointed by the archbishop, Saint Remigius. Archbishop of Vienne, France in 859, appointed by Pope Saint Nicholas I. Noted reformer in his diocese. He wrote biographies of Saint Desiderius and Saint Theuderius, and a world history text. He opposed the efforts of Lothair II of Lorraine to put aside his wife, Theutberga, in favour of his mistress, and he led the effort to annul the synod of Metz's approval of Lothair's actions.

Born

Sens, France

Died

• 875 in Vienne, France of natural causes

• relics destroyed by the Huguenots

Blessed Sebastian Maggi

Profile

Joined the Dominicans in Brescia at age 15 in 1429, the youngest that he could, and spent the next 67 years as a zealous and reforming friar. Superior of several Dominican houses. Vicar of a reformed congregation of Lombardy. Known for his personal strict adherance to the rules, and his gentle ways with those who could not live so stricly. Died while en route to a convent for a mission.

Born

1414 at Brescia, Italy

Died

• 1496 at Genoa, Italy of natural causes

• body was still incorrupt in 1963

Beatified

15 April 1760 by Pope Clement XIII (cultus confirmed)

Blessed Mary Fontanella

Also known as

• Mary of the Angels

• Maria degli Angeli

• Maria Fontanella of the Angels

Profile

Born to the nobility, one of eleven children Count Fontenella of Santena, Italy. At age twelve she joined the Cistercians at Saluzzo, Italy. Unfortunately, Mary's father died soon after, and Mary had to return home to help with the family. Four years later, over the protests of her family, she joined the Carmelites in Turin, Italy. Visionary and mystic, she was the victim of numerous demonic attacks. Novice mistress in 1691 at age 33. Prioress in 1694. Founded a Carmelite monastery at Moncalieri, Italy. Noted for her strong devotion to Saint Joseph.

Born

7 January 1661 at Balderino, Italy

Died

16 December 1717 at Turin, Italy of natural causes

Beatified

14 May 1865 by Pope Pius IX

Blessed Filip Siphong Onphithakt

Also known as

Filippo Siphong Onphitak

Profile

Layman in the archdiocese of Thare and Nonseng, Thailand. Catechist in Songkhon in 1926. Married to Marie Thong in 1931. Father of five. When the parish priest was exiled during a persecution in Thailand, Filip took over leadership of the Christian community. He also protested the police harassment of Catholics; he was ordered to report to police headquarters in Mukdahan. On the way he was ambushed, tortured and murdered. One of the Seven Martyrs of Thailand.

Born

30 September 1907 in Nong Seng, Nakhon Phanom, Thailand

Died

shot on 16 December 1940 in Muang Phaluka, Nakhon Phanom, Thailand

Beatified

22 October 1989 by Pope John Paul II

Blessed Adolphus, Blessed Arnaldo and Blessed James of Tunis

Also known as

Adolfo

Profile

Three Mercedarian friars who, in 1314, went to Tunis, Tunisia in North Africa to free Christian captives. On the trip home, their ship was captured by pirates, and they were imprisoned. While in captivity he ministered to other prisoners and talked about Christ. His non-Christian jailers murdered him to stop it. Martyr.

Born

Catalan (in modern Spain)

Died

1314 in Tunis, Tunisia

Blessed Clemente Marchisio

Also known as

Klemens Marchisio

Profile

Priest in the archdiocese of Turin, Italy. Founded the Institute of the Daughters of Saint Joseph.

Born

1 March 1833 in Racconigi, Cuneo, Italy

Died

16 December 1903 in Rivalba, Turin, Italy of natural causes

Beatified

30 September 1984 by Pope John Paul II

Saint Albina of Caesarea

புனித_ஆல்பினா (-250)

டிசம்பர் 16

'ஆல்பினா' என்றால் வெள்ளைநிற  இறைவி என்பது பொருள். இவர் பிறந்தபோது வெள்ளை நிறத் தேவதை போன்று இருந்ததால், இவரது பெற்றோர் இவருக்கு இப்பெயரை வைத்தனர்.

இவர் (#StAlbinaOfCaesarea) பாலஸ்தீனில் உள்ள செசாரியாவில் பிறந்தவர். சிறுவயது முதலே கடவுள்மீது ஆழமான நம்பிக்கை கொண்டிருந்த இவர், கிறிஸ்தவர்களுக்கு எதிராக வேதகலாபனை நடைபெற்றபோதும் அதைக்கண்டு மனம் தளராமல் தனது நம்பிக்கையில் உறுதியாக இருந்தார்.

இவரது காலத்தில் உரோமையைத் தேசியூஸ் என்பவன் ஆண்டு வந்தான். அவன் கிறிஸ்தவர்களைப் பிடித்து கொடூரமாகச் சித்திரவதை செய்து கொன்றான்.

இந்நிலையில் இவர் கிறிஸ்துவின்மீது ஆழமான நம்பிக்கை கொண்டிருப்பதை அறிந்த அவன், இவரைக் கொடூரமாகச் சித்திரவதை செய்து கொலை செய்தான்.

இவர் கொல்லப்பட்ட ஆண்டு கிபி 250.

Profile

Young Christian maiden martyred in the persecutions of Decius. Greeks maintain that her body was miraculously translated after death.

Born

Caesarea

Died

• martyred c.250 at Formiae, Gata, Campagna, Italy

• relics in the cathedral of Gaeta

Blessed Jaume Mases Boncompte

Also known as

Brother Lambert Carles

Profile

Member of the Brothers of the Christian Schools. Martyred in the Spanish Civil War.

Born

14 April 1894 in Agramunt, Lleida, Spain

Died

16 December 1936 in Barcelona, Spain

Beatified

28 October 2007 by Pope Benedict XVI

Blessed Dominic Dosso

Profile

Soldier. Knight. Fought in the recovery of Balearic Islands of Spain from the Saracens. Joined the Mercedarians on 10 August 1218, accepted into the Order by Saint Peter Nolasco. Known for his personal piety, virtue and devotion to the Order.

Haggai the Prophet

Also known as

Aggaeus, Aggeus, Hággáy, Haggaios

Profile

Sixth century BC Old Testament prophet during the period after the exile. The message he brought concerned rebuilding the Temple in Jerusalem.

Died

c.516 BC

Blessed Elizabeth of Saint Francis

Profile

Born to pious Portugese noble family. Poor Clare nun at Saint Clare Vila do Conde, diocese of Braga, Portutal.

Born

Coimbra, Portugal

Died

• 1534

• miracles reported at her grave

• re-interred in 1582

Saint Bean

Also known as

Beano, Beanus

Additional Memorial

26 October as Saint Bean of Murlach

Profile

10th-11th century bishop at Mortlach, Banff, Scotland, and Aberdeen, Scotland, appointed by Pope Benedict VIII.

Born

Scotland

Died

1012 of natural causes

Saint Beoc

Also known as

Bean, Beanus, Dabeoc, Mobeoc, Moboac, Mo-Bioc, Mobioc

Profile

Founded a monastery on an island in Lough Derg, Donegal, Ireland, and served as its first abbot.

Born

5th-6th century in an area now in Wales

Died

5th-6th century of natural causes

Blessed Raynald de Bar

Profile

Cistercian monk at Clairvaux Abbey in France. Abbot of Citeaux Abbey in 1133. Compiled the first collection of Cistercian statutes.

Died

1151 of natural causes

Saint Nicholas Chrysoberges

Profile

Patriarch of Constantinople from 983.

Died

996 of natural causes

Saint Adelard of Cysoing

Profile

Son of Everardo, founder of Cysoing Abbey. Monk at Cysoing in the late 9th century.

Saint Irenion

Also known as

Irenian

Profile

Bishop of Gaza in Palestine.

Died

389 of natural causes

Saint Macarius of Collesano

Profile

Monk. Abbot.

Martyred Women of North-West Africa 

Profile

A large group of women martyred in the persecutions of Hunneric, Arian King of the Vandals.

Died

482 in North-West Africa

Martyrs of Ravenna

Profile

A group of Christians martyred together. Four names and no other information has survived - Agricola, Concordius, Navalis and Valentine.

Died

c.305 at Ravenna, Italy

 வெர்செல்லி நகரின் புனிதர் யூசெபியஸ் 

(St. Eusebius of Vercelli)

ஆயர்/ ஒப்புரவாளர்:

Bishop and Confessor)

பிறப்பு: மார்ச் 2, 283

சார்டினியா

(Sardinia)

இறப்பு: ஆகஸ்ட் 1, 371 (வயது 88)

வெர்செல்லி, பியேமொன்ட்

(Vercelli, Piemonte)

ஏற்கும் சமயம்:

ரோமன் கத்தோலிக்க திருச்சபை

(Roman Catholic Church)

நினைவுத் திருநாள்: டிசம்பர் 16

பாதுகாவல்: வெர்செல்லி (Vercelli)

வெர்செல்லி நகர புனிதர் யூசெபியஸ், இத்தாலியைச் சேர்ந்த ஆயரும், ஒப்புரவாளரும், ரோமன் கத்தோலிக்க திருச்சபையின் புனிதரும் ஆவார். "புனிதர் அதனாஸியஸுடன்" (Athanasius) இணைந்து, இயேசு கிறிஸ்துவே உண்மையான ஜீவனுள்ள கடவுள் என்பதை ஆரியனிசத்துக்கு எதிராக வலியுறுத்தி நிலைநாட்டியவர்.

இவரது தந்தையார் மறைசாட்சியாக மரித்ததன் பின்னர், இவரது தாயார் இவரை ரோம் நகருக்கு அழைத்துச் சென்றார். கி.பி. 340ம் ஆண்டின் தொடக்கத்தில் இவர் வட இத்தாலியின் “வெர்செல்லி” நகரின் ஆயராக அருட்பொழிவு செய்யப்பட்டார். அங்குள்ள மக்களிடையே பக்தியையும் வைராக்கியத்தையும் கற்பிப்பதில் தமது முழு சக்தியையும் செலவிட்டார்.

இவர் மரித்ததன் சுமார் இருபது வருடங்களின் பின்னர் “புனிதர் அம்புரோஸ்” (St. Ambrose) அவர்கள் 'வெர்செல்லி' நகரின் ஜெப கூடங்களுக்கு எழுதியிருந்த கடிதங்களின்படி, வெர்செல்லி நகரத்தின் சமூக தலைவர்கள் அவரை தேர்ந்தெடுத்திருந்தனர்.

கி.பி. 354ம் ஆண்டில், “திருத்தந்தை லிபெரியஸ்” (Pope Liberius) அவர்கள், யூசெபியசை "காக்லியரியின் ஆயர் லூஸிஃபர்" (Bishop Lucifer of Cagliari) அவர்களுடன் இணைந்து, “புனிதர் அதனாசியஸ்” (St. Athanasius of Alexandria) அவர்களின் நிலைப்பாடு மற்றும் கிறிஸ்தவத்துக்கு எதிரான ஆரியனிசம் (Arianism) ஆகிய விடயங்களில் ஒரு முடிவு காணும் பிரச்சினையில் வாதிடும் காரணங்களுக்காக பேரரசன் “இரண்டாம் கன்ஸ்டான்ஷியசை” (Constantius II) சந்திப்பதற்காக “மிலன்” (Milan) நகர் அனுப்பினார். இம்மாநாடு மிலன் நகரில் கி.பி. 355ம் ஆண்டு நடந்தது. யூசெபியஸ் இச்சபையின் ஒரு பகுதி மட்டும் கலந்துகொண்டார். இவரால் புனிதர் அதனாசியஸ் (St. Athanasius of Alexandria) அவர்களின் நிலைப்பாட்டுக்கு எதிராக வாதிடவோ, கண்டிக்கவோ இயலவில்லை. அதனால் இவர் உடனேயே நாடு கடத்தப்பட்டார்.

முதலில் “ஆரியன் ஆயர்” (Arian bishop) “பெட்ரோஃபிலஸின்” (Patrophilus) மேற்பார்வையில் சிரியாவிலுள்ள (Syria) “சிதோபொலிஸ்” (Scythopolis) எனுமிடத்துக்கு கடத்தப்பட்டார். இவர், ஆரியன் ஆயரை "சிறைக் காவலர்" என்றழைத்தார். பின்னர், "கப்படோசியா" (Cappadocia) என்ற நாட்டுக்கும், அதன்பின்னர், “மேல் எகிப்து” (Upper Egypt) நாட்டிலுள்ள 'தெபெய்ட்' (Thebaid) என்ற இடத்திற்கும் நாடு கடத்தப்பட்டார். மேற்சொன்ன மாநாடு பற்றி இவர் எழுதிய பல கடிதங்கள் - இவர் நாடுகடத்தப்பட்டபோது எழுதிய இரண்டு கடிதங்கள் உட்பட அனைத்தும் இன்றளவும் உள்ளன.

“பேரரசர் இரண்டாம் கான்ஸ்டான்ஸியசின்” (Emperor Constantius II) ஆட்சி காலத்தில் யூசெபியஸ் அரை நிர்வாணமாக தெருக்களில் இழுத்துச் செல்லப்பட்டார். பலவிதங்களிலும் துன்புறுத்தப்பட்டார். ஆனாலும் இவர் கத்தோலிக்க விசுவாசத்தை விட்டுத்தர முன்வரவில்லை.

பேரரசர் இரண்டாம் கான்ஸ்டான்ஸியசின் மரணத்தின் பின்னர், "ஜூலியன்' உரிமைகளைப் (accession of Julian) பெற்றதால், கி.பி. 362ம் ஆண்டு, நாடு கடத்தப்பட்ட ஆயர்கள் விடுவிக்கப்பட்டனர். அவர்கள் தத்தமது நாடுகளுக்கு திரும்பிச் செல்ல அனுமதிக்கப்பட்டனர்.

அலெக்சாண்ட்ரியா வழியாக நாடு திரும்பிய யூசெபியஸ், கி.பி. 362ம் ஆண்டு புனிதர் அதனாசியஸின் மாநாட்டில் கலந்துகொண்டார். அங்கே தூய ஆவியாரின் பக்தியும், ஆச்சாரமான வழக்கமான இறைவனின் அவதாரம் குறித்த கோட்பாடுகளும் உறுதிசெய்யப்பட்டன. ஆரியனிச தலைவர்களின் அழுத்தம் காரணமாக அவர்களது கோட்பாடுகளில் கையெழுத்திட்ட மனம் திருந்திய ஆயர்களை மன்னித்து மென்மையாக கையாளவும் அம்மாநாடு முடிவு செய்தது. அத்துடன், ஆரியனிச தலைவர்களை கடுமையாக தண்டிக்கவும் முடிவு செய்யப்பட்டது.

யூசெபியஸ் நாடு திரும்புகையில், மாநாட்டின் தீர்மானங்களை “அந்தியோக்கியா” (Antioch) எடுத்துச் சென்றார். அங்கு பிரிவினைகளை சரிசெய்யும் நம்பிக்கையும் அவருக்கு இருந்தது.

"அந்தியோக்கியாவின் யூஸ்டாதியஸின்" (Eustathius of Antioch) ஆதரவாளர்கள் மற்றும் "மெலடியன்ஸின்" (Meletians) ஆதரவாளர்கள் ஆகிய இரு பிரிவினரிடையே கிறிஸ்தவ திருச்சபை அன்று பிளவுபட்டு கிடந்தது. யூசெபியஸால் பிரிவினைகளை சரிசெய்ய இயலாத நிலையில் அவர் நாடு திரும்பினார். வழியில், பாரம்பரிய விசுவாசத்தினை நிலைநாட்டும் முயற்சியிலேயே இருந்தார்.

363ம் ஆண்டு, வெர்செல்லி திரும்பிய அவர், ஆரியனிச மேற்கத்திய திருச்சபையை தோற்கடிக்கும் முயற்சியில் சற்றும் மனம் தளராதிருந்தார். “ஆரியன் ஆயர்” (Arian bishop) மிலனின் "ஆக்சென்ஷியசின்" (Auxentius of Milan) எதிர்ப்பாளராகவே தமது வாழ்நாளை முடித்துக்கொண்டார். வெர்செல்லி பேராலயம் (Vercelli Cathedral) அவரது பெயரில் அர்ப்பணிக்கப்பட்டுள்ளது.

இன்றைய புனிதர்கள் டிசம்பர் 15

 St. Faustinus

Feastday: December 15

African martyr with Caclian, Candidus, Januarius, Fortunatus. Lucius, and Mark. The details of their sufferings are not extant.

Bl. Mary Frances Schervier

 அருளாளர் மேரி ஃபிரான்செஸ் செர்வியெர் 

(Blessed Mary Frances Schervier)

மறைப்பணியாளர்/ ஆன்மீக சபைகளின் நிறுவனர்:

(Religious and Foundress)

பிறப்பு: ஜனவரி 8, 1819

ஆச்சென், ஜெர்மனி

(Aachen, Germany)

இறப்பு: டிசம்பர் 14, 1876 (வயது 57)

ஆச்சென், ஜெர்மனி

(Aachen, Germany)

ரோமன் கத்தோலிக்க திருச்சபை

(Roman Catholic Church)

முக்திபேறு பட்டம்: ஏப்ரல் 28, 1974

(Pope Paul VI)

நினைவுத் திருநாள்: டிசம்பர் 15

அருளாளர் மேரி ஃபிரான்செஸ் செர்வியெர், “தூய ஃபிரான்சிசின் மூன்றாம் நிலை சபையின்” (Third Order Regular of St. Francis) அருட்சகோதரியருக்கான (Religious Sisters) இரண்டு ஆன்மீக சபைகளை (Religious Congregations) நிருவியவராவார். இரண்டு சபைகளுமே ஏழை மக்களுக்கு சேவையாற்றுவதற்காக தம்மை அர்ப்பணித்துக்கொண்டவையாகும். “தூய ஃபிரான்சிசின் எளிய சகோதரியர்” (Poor Sisters of St. Francis) எனப்படும் ஒரு சபை, இவரது சொந்த நாடான ஜெர்மனியில் உருவாக்கப்பட்டது. மற்றொரு சபையான “எளிய மக்களின் ஃபிரான்சிஸ்கன் சகோதரியர்” (Franciscan Sisters of the Poor), பின்னாளில் “ஐக்கிய அமெரிக்க நாடுகளில்” (United States) நிறுவப்பட்டது.

ஜெர்மனியின் “வடக்கு ரெய்ன் வெஸ்ட்பாலியா’விலுள்ள” (North Rhine-Westphalia) “ஆச்சென்” (Aachen) எனுமிடத்திலுள்ள ஊசித்தொழிற்சாலையின் முதலாளியான இவரது தந்தை “ஜோஹன் ஹெய்ன்ரிச்” (Johann Heinrich Schervier), வசதிமிக்கவரும், அந்நகரின் மேயருமாவார். இவரது ஃபிரெஞ்ச் தாயாரான “மரியா லூயிஸ் மிகியோன்” (Maria Louise Migeon) “ஆஸ்திரியாவின் பேரரசர் முதலாம் ஃபிரான்சிசின்” (Emperor Francis I of Austria) ஞானக்குழந்தை (Goddaughter ) ஆவார்.

இவருக்கு பதின்மூன்று வயதாகையில், இவரது தாயாரும் இரண்டு சகோதரியரும் காச நோயால் பாதிக்கப்பட்டு மரித்துப் போயினர். தமது குடும்பத்துக்கு தலைவரான மேரி ஃபிரான்செஸ், எழைகளின்பால் இரக்கம் காட்டும் தயாள குணம் கொண்டவராயிருந்தார்.

கி.பி. 1837ம் ஆண்டு, திருச்சபையின் உரிமைகள் மீதான ஒரு சர்ச்சையில், “ப்ரூஸியன் அரசாங்கம்” (Prussian Government) “கோலோன் பேராயர்” (Archbishop of Cologne) “கிளெமென்ஸ் ஆகஸ்ட்” (Clemens August von Droste-Vischering) என்பவரை சிறையில் அடைத்தது. இது, பொதுமக்களிடையே பெரும் எதிர்வினையை உருவாக்கியது. இதன் எதிரொலியாக, ஆன்மீக மறுமலர்ச்சி ஏற்பட்டது. இதன் தாக்கம், “வெஸ்ட்பாலியா” (Westphalia) மற்றும் “ரைன்” (Rhine) மாநிலங்களில் அதிகம் ஏற்பட்டது.

இந்த ஆன்மீக விழிப்புணர்வு காரணமாக, சில முக்கிய “ஆச்சென்” (Aachen) நகர பெண்கள், ஏழைகளின் நிவாரணத்திற்காக ஒரு சமுதாயத்தைத் தொடங்கினர். அச்சமூகத்தில் இணைய மேரி ஃபிரான்செசை அனுமதிக்குமாறு அவரது தந்தையை அணுகினர். முதலில் அனுமதித்த அவரது தந்தை, பின்னர், தமது மகள் ஏழை நோயாளிகளுக்கு அவர்களது வீடுகளிலேயே சேவை செய்ததைக் கண்டு மழுப்ப தொடங்கினார். எங்கே, தொற்று நோய்களை அவர் தமது வீட்டுக்கே கொண்டுவந்து விடுவாரோ என பயந்தார். ஏழைகளுக்காக தமது செலவில் “தூய யோவான் சமையலறை” (Saint John's Kitchen) நிறுவிய, ஆச்சென் நகரின் “தூய பவுல் பங்கின்” (Saint Paul Parish) பங்குத் தந்தையான “ஜோசஃப் இஸ்டாஸ்” (Joseph Istas) ஃபிரான்செசை ஆழமாக ஈர்த்திருந்தார். ஃபிரான்செஸ், அவருடன் இணைந்து பணியாற்ற தொடங்கியிருந்தார். ஆனால், 1843ம் ஆண்டு அருட்தந்தை ஜோசஃப் இஸ்டாசின் அகால மரணத்தால் அவர்களது நட்பு திடீரென்று முடிந்தது.

அதன் பின்னர், கி.பி. 1844ம் ஆண்டு, ஃபிரான்செஸும் நான்கு பெண்களும் “தூய ஃபிரான்சிசின் மூன்றாம் நிலை” (Third Order of St. Francis) சபையில் இணைந்தனர்.

கி.பி. 1845ம் ஆண்டு, ஃபிரான்செசின் வாழ்க்கையில் எதிர்பாராத திருப்பம் ஏற்பட்டது. அவரது தந்தை மரணமடைந்தார். அவரது குடும்ப நண்பரான “கெட்ரூட் ஃபிரான்க்” (Getrude Frank) அவரை “சிஸ்டெரிசியர்களின்” (The Order of Cistercians of the Strict Observance) சபையில் சேர வற்புறுத்தினார். ஆனால், ஃபிரான்செசும் மற்றும் நான்கு பெண்களும் இணைந்து, ஏழைகளுக்கு சேவையாற்றுவதற்கான ஒரு சமூகத்தை தொடங்குவதற்காக தமது வீடுகளை விட்டு வெளியேறி, அருட்தந்தை ஒருவரின் அனுமதியுடன் ஒரு சிறு வீட்டில் தங்கினர். அச்சமூகத்தின் தலைவராக ஃபிரான்செஸ் தேர்வு செய்யப்பட்டார். அருட்சகோதரிகளின் வாழ்க்கை பாரம்பரியமாக இருந்தது, ஆன்மீகப் பயிற்சிகளிலும், வீட்டு கடமைகளிலும், நோய்வாய்ப்பட்ட ஏழைகளுக்கு சேவை செய்வதிலும் நேரத்தை செலவிட்டனர். அவர்கள் தமது சமூகத்தின் மையக்கருவை உருவாக்கினர். அது, “தூய ஃபிரான்சிசின் எளிய சகோதரியர்” (Poor Sisters of St. Francis) எனும் பெயர் பெற்றது.

கி.பி. 1845 முதல் 1848ம் ஆண்டுவரை, அவர்கள் நோய்வாய்ப்பட்டவர்களுக்கு அவர்களது வீட்டிலேயே சேவை செய்தனர். அவர்கள் தமது சிறிய வீட்டிலேயே விபச்சாரப் பெண்களுக்கும் சேவை செய்தனர். “சிஃபிலிஸ்” (Syphilis) எனப்படும் பாலியல் நோயால் பாதிக்கப்பட்ட விபச்சாரப் பெண்களுக்கும் சேவையாற்றினார். தமது ஆதரவுக்காக நன்கொடைகளையே முழுமையாக நம்பியதால், சகோதரிகள் தீவிர வறுமையை அனுபவித்தனர். கி.பி. 1849ம் ஆண்டில் மேலும் அதிகமான பெண்கள் இவர்களது குழுவுடன் சேர்ந்தனர். ஆச்சென் நகருக்கு வெளியிலும் இவர்களது சேவை விரிவடைந்தது. காலரா, தட்டம்மை, புற்றுநோய் மற்றும் டைபாயிட் போன்ற நோயுற்றோருக்கு சேவை செய்வது மட்டுமல்லாது ஆச்சென் நகர சிறைச்சாலையில் அடைபட்டிருந்த பெண் கைதிகளுக்கு நல்வழி காட்டினர். அவர்களது விடுதலையின் பிறகு, அவர்களது வேலை வாய்ப்பிற்கு உதவி புரிந்தனர். 

கி.பி. 1851ம் ஆண்டு, ஜூலை மாதம், இரண்டாம் தேதி, இவர்களது சமூகத்திற்கு உள்ளூர் ஆயரிடமிருந்து திருச்சபை அங்கீகாரம் கிடைத்தது. விரைவிலேயே அவர்களது சமூகத்திற்கு ஒரு ஆன்மீக சபைக்கான அங்கீகாரம் கிடைத்தது. உற்சாகமடைந்த அருட்சகோதரியர், தமது சபையை வெளிநாடுகளுக்கும் பரவச் செய்யும் முயற்சியிலிறங்கினர். அமெரிக்காவின் நியூயார்க், நியூ ஜெர்சி, ஓஹியோ, மற்றும் வடக்கு கென்டீனா ஆகிய இடங்களில் ஜெர்மன் புலம்பெயர்ந்த மக்களுக்கு சேவை செய்வதற்காக ஏழு ஆண்டுகளுக்குள் ஒரு அமெரிக்க அமைப்பு ஏற்படுத்தப்பட்டது. அதே சமயத்தில், ஐரோப்பா மற்றும் அமெரிக்காவின் பல மருத்துவமனைகளிலும் காசநோயால் பாதிக்கப்பட்டவர்களை அன்னை ஃபிரான்சஸ் மேற்பார்வையிட்டார். பின்னர், குறிப்பாக உழைக்கும் தொழிலாள வர்க்கத்தின் மத்தியில் மரணத்தின் பரவலான காரணம் கண்டறிய முயற்சிகளெடுத்தார்.

கி.பி. 1863ம் ஆண்டு, அன்னை ஃபிரான்சஸ் ஐக்கிய அமெரிக்கா வருகை தந்தார். அமெரிக்க சிவில் யுத்தத்தில் (American Civil War) காயமுற்ற வீரர்களுக்கு மருத்துவ உதவி செய்யும் அருட்சகோதரியருக்கு உதவி செய்தார். “நியூ ஜெர்சி” “ஹொபோக்கன்” (Hoboken, New Jersey) எனுமிடத்திலுள்ள “செயிண்ட் மேரி மருத்துவமனை” (St. Mary Hospital), இப்பணிகளுக்காகவே நிறுவப்பட்டது. இவர், கி.பி. 1868ம் ஆண்டு, இன்னொருமுறை அமெரிக்காவுக்கு வருகை தந்தார். இவ்வருகையின்போது, தமது சபையின் பன்னிரண்டு சகோதரியரைக் கொண்டு, அமெரிக்காவின் தென்கிழக்கு மத்திய பிராந்திய மாநிலமான “கென்டக்கி’யின்” (Kentucky) நகரான “கோவிங்க்டனில்” (Covington) கட்டப்பட்ட “தூய எலிசபெத்” மருத்துவமனையின் (St. Elizabeth Hospital) அர்ப்பணிப்பு விழாவில் பங்கேற்றார்.

அன்னை ஃபிரான்சஸ், கி.பி. 1876ம் ஆண்டு மரித்தார். அவர் மரித்தபோது, உலகமெங்குமுள்ள அவரது சபையில் 2,500க்கும் மேற்பட்ட உறுப்பினர்கள் இருந்தனர்.

Feastday: December 15

Patron:

Birth: 1819

Death: 1876

Beatified: 1974 By Pope Paul VI

Mary Frances Schervier was born into a rich family in Aachen, Germany on January 8, 1819. Her father, Johann Schervier, was a factory owner and vice-mayor. Her mother, who was French, was goddaughter of the Emperor Francis I of Austria.

Mary Frances Schervier (8 January 1819 – 14 December 1876) was the founder of two religious congregations of religious sisters of the Third Order Regular of St. Francis, both committed to serving the neediest of the poor. One, the Poor Sisters of St. Francis, is based in her native Germany, and the other, the Franciscan Sisters of the Poor, was later formed from its province in the United States. She was beatified by the Roman Catholic Church in 1974.

Early life

Frances Schervier (German: Franziska) was born into a wealthy family in Aachen, Germany. Her father, Johann Heinrich Schervier, was a wealthy needle factory owner and the vice-mayor of Aachen. Her French mother, Maria Louise Migeon, the goddaughter of Emperor Francis I of Austria, provided a strict home environment. After the death of both her mother and two sisters from tuberculosis when she was thirteen, Schervier became the homemaker for her father, and developed a reputation for generosity to the poor,[1] from her growing awareness of their desperate conditions.

In a dispute over the rights of the Catholic Church in 1837 (Kölner Wirren), the Prussian government imprisoned the Archbishop of Cologne, Clemens August von Droste-Vischering, causing a great public reaction; the repercussion was a revival of religious spirit, especially in Westphalia and the Rhine country. In the wake of this spiritual awakening, some prominent Aachen ladies started a society for the relief of the poor and approached Schervier's father, Johann, to permit Schervier to join. He agreed at first, but later demurred when she began to nurse the sick in their homes, fearing that she might carry the disease into his own house. Joseph Istas, who was curate at Saint Paul Parish in Aachen and founder of "Saint John's Kitchen" for the poor, deeply impressed Schervier, who began to work very closely with him; but their friendship ended abruptly with Istas' premature death in 1843. The following year she and four other young ladies (Catherine Daverkosen, Gertrude Frank, Joanna Bruchhans, and Catherine Lassen) became president members of the Third Order of St. Francis.[1]

Founder

In 1845 Schervier's life took an unexpected turn: her father died and a family friend, Getrude Frank, told Schervier that she was called to serve God and He would show her in whose company. She considered joining the Trappistines, but instead of entering an existing convent, on 3 October 1845 she and four other women left their homes to establish a religious community devoted to caring for the poor under Schervier's leadership. With the permission of a priest, they went to live together in a small house beyond St. James's Gate, and Schervier was chosen superior of the community. The life of the Sisters was conventual, and their time spent in religious exercises, household duties, and caring for the sick poor. They formed the nucleus of the community that became known as the Poor Sisters of St. Francis.[1]

From 1845 until 1848, the Sisters continued to care for the sick in their homes and to operate a soup kitchen. They also cared for prostitutes in their own small home and nursed women suffering from syphilis. Relying entirely upon donations for support, the Sisters experienced extreme poverty.[2] The pre-revolutionary potato and grain failures and the refusal of some benefactors to continue their assistance once the Sisters began ministering to prostitutes, intensified their difficulties. More women joined the group in 1849, expanding the ministry beyond Aachen; not only did they care for victims of cholera, smallpox, typhoid fever, and cancer, but they also supervised women prisoners at the Aachen prison and assisted them in finding employment after their release.

The congregation obtained formal church recognition from the local bishop on 2 July 1851, despite some authorities' objections to Schervier's severe position regarding personal poverty.[3] Soon after receiving formal recognition as a religious congregation, they spread their service overseas. An American foundation was established within seven years, to serve German emigrant communities in New York, New Jersey, Ohio, and northern Kentucky. At the same time Schervier oversaw the foundation of several hospitals and sanatoria in both Europe and the United States for those suffering from tuberculosis, then a widespread cause of death, especially among the working classes.[2]

In 1857, she encouraged Philip Hoever, a Franciscan tertiary, in his efforts to establish the Poor Brothers of St. Francis. Like the Sisters, they are a religious congregation of lay brothers of the Franciscan Third Order Regular, instituted for charitable work among orphan boys and educating the youth of the poorer classes.

Schervier visited the United States in 1863, and helped her Sisters nurse soldiers wounded in the American Civil War.[2] St. Mary Hospital in Hoboken, New Jersey, was founded for this work. She visited the United States one more time in 1868. During this second visit, she attended the dedication of the new location of the St. Elizabeth Hospital in Covington, Kentucky, staffed by twelve sisters of her congregation.

Legacy

When Schervier died, there were 2,500 members of her congregation worldwide. The number kept growing until the 1970s, when, like many other religious orders, they began to experience a sharp decline in membership. After a formal investigation into her life requested of the Holy See by the Archbishop of Cincinnati and the declaration of a miraculous cure of a man in Ohio, Schervier was beatified in 1974 by Pope Paul VI.

In 1959, the American province of the congregation separated from the German branch, to become an independent congregation called the Franciscan Sisters of the Poor. They have their headquarters in Brooklyn, New York. They are still engaged in operating a hospital and a home for the aged in Walden, New York, but have transferred the ownership of many of their institutions to other organizations. The Frances Schervier Home and Hospital was founded by the Sisters in the Bronx, New York, and named in her honor. (It too has been transferred as of 2000 to a medical chain but continues to operate under this name.) Currently this Congregation focuses on health care, pastoral ministries, and social service.[4]

Veneration

Frances Schervier died in Aachen, Germany, on December 14, 1876.

In 1934 the Apostolic Process was opened in Rome, Decree issued for Introduction of the Cause of Mary Frances Schervier, of the Third Order Regular of Saint Francis. On January 30, 1969, Pope Paul VI proclaimed the "heroicity of the virtues" of Schervier and declared her "Venerable".

On October 18, 1972, Pope Paul VI, on appeal by the Right Rev. Johannes Pohlschneider, Bishop of Aachen, grants an apostolic dispensation from the prescript contained in Canon 2117 of the 1917 Code of Canon Law, so that, after a legally valid verification and full examination of only one miracle, the cause might pass to the next phase.

In 1973 the "medically inexplicable" and sudden cure of Mr. Ludwig Braun from a life-threatening pancreatic and intestinal ailment was recognized as the miracle necessary for the beatification of Schervier. The decree recognizing the miracle was signed on October 18, 1973, by Pope Paul VI. Schervier was beatified on April 28, 1974, in Rome by Pope Paul VI, and became "Blessed Frances".[5]

In March 1989 an unexplainable and sudden cure was experienced by Mr. Thomas Siemers, who had a massive brain hemorrhage. Three medical doctors had no scientific explanation: one said it was "divine intervention" and another said "somebody up there likes him."

In 2008 The Cause for Canonization of Blessed Frances Schervier was introduced in Rome on July 16 jointly by Sister Tiziana Merletti, S.F.P., Congregational Minister of the Franciscan Sisters of the Poor, and Sister Katharina Maria Finken, S.P.S.F., Superior General of the Poor Sisters of St. Francis.

In 2009 The Opening Session of the Diocesan Inquiry Process took place on April 17 in Cincinnati, Ohio, to gather evidence on the cure of Mr. Thomas Siemers, with a closing session on December 14.

On March 17, 2010, the official documents from the Diocesan Inquiry in Cincinnati were opened in Rome

Saint Virginia Centurione Bracelli

 புனிதர் வர்ஜீனியா சென்ச்சுரியோன் ப்ரேசெல்லி 

(St. Virginia Centurione Bracelli)

கைம்பெண், மறைப்பணியாளர்: 

(Widow, Religious)

பிறப்பு: ஏப்ரல் 2, 1587

ஜெனோவா, சார்டினியா இராச்சியம்

(Genoa, Kingdom of Sardinia)

இறப்பு: டிசம்பர் 15, 1651 (வயது 64)

ஜெனோவா, சார்டினியா இராச்சியம்

(Genoa, Kingdom of Sardinia)

ஏற்கும் சமயம்:

ரோமன் கத்தோலிக்க திருச்சபை

(Roman Catholic Church)

முக்திப்பேறு பட்டம்: செப்டம்பர் 22, 1985

போப் ஜான் பால் II

(Pope John Paul II)

புனிதர் பட்டம்: மே 18, 2003

போப் ஜான் பால் II

(Pope John Paul II)

நினைவுத் திருநாள்: டிசம்பர் 15

பாதுகாவல்:

கல்வாரி மலையில் உள்ள அடைக்கல அன்னையின் சகோதரிகள்

(Sisters of Our Lady of Refuge in Mount Cavalry)

புனிதர் வர்ஜீனியா சென்ச்சுரியோன் ப்ரேசெல்லி , ஜெனோவாவைச் சேர்ந்த ஒரு இத்தாலிய ரோமன் கத்தோலிக்கர் ஆவார். அவரது தந்தை ஜெனோ நகரின் "டோஜ்" (Doge of Genoa) எனப்படும் ஆட்சியாளராக இருந்தவராவார். திருமணமான இவரது கணவர், 1607ம் ஆண்டு, மரித்த காரணத்தால் விதவையான இவரது திருமண வாழ்க்கை குறுகிய காலத்திலேயே முடிவுக்கு வந்தது.

ஜெனோவா நகர உன்னத குடும்பமொன்றில் பிறந்த வர்ஜீனியா சென்ச்சுரியோன், ஜெனோவாவின் "டோஜ்" (Doge of Genoa) எனப்படும் ஆட்சியாளரான "ஜியோர்ஜியோ செஞ்சுரியோன்" (Giorgio Centurione), "லீலியா ஸ்பினோலா" (Lelia Spinola) ஆகியோரின் மகள் ஆவார்.

நான்கு சுவர்களுக்குள் தனிமை வாழ்க்கை வாழ விரும்பிய இவர், திருமணம் செய்துகொள்ள கட்டாயப்படுத்தப்பட்டார். தமது பதினைந்தாம் வயதிலேயே, கி.பி. 1602ம் ஆண்டு, டிசம்பர் மாதம், 10ம் தேதி, பணக்கார உன்னத குடும்பத்தைச் சேர்ந்த "கேஸ்பேர் கிரிமால்டி பிராசெல்லி" (Gaspare Grimaldi Bracelli) என்பவருக்கு திருமணம் செய்து வைக்கப்பட்டார். அவருக்கு "லீலியா" (Lelia) மற்றும் "இசபெல்லா" (Isabella) எனும் இரண்டு மகள்கள் பிறந்தனர். மது அருந்துவதிலும், சூதாட்டத்திலும் காலம் கழித்த ஊதாரியான இவரது கணவர், கி.பி. 1607ம் ஆண்டு, ஜூன் மாதம், 13ம் தேதி, மரித்துப் போனார். தனது 20 வயதிலேயே விதவையான இவரது திருமண வாழ்க்கை குறுகிய காலத்திலேயே முடிவுக்கு வந்தது. தனது தந்தையின் செல்வாக்கின் காரணமாக கொண்டுவரப்பட்ட மற்றொரு திருமண பந்தத்தை மறுத்த அவர், தூய்மையான வாழ்க்கை வாழ சபதம் எடுத்தார்.

கணவரின் மரணத்திற்குப் பிறகு அவர் தொண்டு பணிகளைத் தொடங்கி, ஏழைகளுக்கும் நோயுற்றவர்களுக்கும் உதவினார். தனது ஊரில் உள்ள வறுமையைத் தணிக்க அவர் "சென்டோ சிக்னோர் டெல்லா மிசரிகோர்டியா புரோட்டெட்ரிசி டீ போவேரி டி கெஸ் கிறிஸ்டோ" (Cento Signore della Misericordia Protettrici dei Poveri di Gesù Cristo) என்ற அடைக்கல மையத்தினை நிறுவினார். கி.பி. 1629-30 ஆண்டுகளில், பஞ்சம் மற்றும் பிளேக் நோயால் பாதிக்கப்பட்ட மக்களால் இந்த அடைக்கல மையம் விரைவில் நிரம்பியது. தஞ்சம் வந்த அனைவருக்கும் இடமளிப்பதற்காக, விரைவில் அவர் "மான்டே கல்வாரியோ கான்வென்ட்டை" (Monte Calvario Convent) வாடகைக்கு எடுக்க வேண்டியிருந்தது. கி.பி. 1635ம் ஆண்டு, 300 க்கும் மேற்பட்ட நோயாளிகளை பராமரித்து வந்த இந்த அடைக்கல மையம், அரசாங்கத்தினால் ஒரு மருத்துவமனையாக அங்கீகாரம் பெற்றது.

அவர், ஒரு தேவாலயத்தை கட்டி, அதனை அடைக்கல அன்னைக்கு (Our Lady of Refuge) அர்ப்பணித்தார். விரைவில் அவருடன் மருத்துவமனையில் பணிபுரிந்த பெண்கள், "கல்வாரி மலை அடைக்கல அன்னையின் சகோதரிகள்" (Sisters of Our Lady of Refuge in Mount Calvary) மற்றும் "கல்வாரி மலை அன்னையின் சகோதரியர்" (Daughters of Our Lady on Mount Calvary), எனும் இரண்டு சபைகளாக உருவாக்கப்பட்டனர்.

நடுத்தர மற்றும் உயர் வகுப்பினரிடமிருந்து வழங்கப்பட்ட நிதி குறைந்து வந்த காரணத்தால், இந்நிறுவனம் 1647ம் ஆண்டு, அதன் அரசாங்க அங்கீகாரத்தை இழந்தது.

தமது சபைகளின் நிர்வாகத்திலிருந்து ஓய்வு பெற்ற அவர், மற்றும் உடல் உழைப்பைச் செய்தார். மற்றும் மக்களிடம் கெஞ்சி யாசகம் பெற்று நன்கொடைகளை செத்தார். ஆனால் விரைவில் நிர்வாக கடமைகளுக்கு மீண்டும் அழைக்கப்பட்டார்.

வர்ஜீனியா, தனது வாழ்நாள் முழுவதையும் உன்னத வீடுகளுக்கு இடையில் சமாதானம் செய்பவராகவும், ஏழைகளுக்காக தனது பணியைத் தொடர்ந்தும் கழித்தார்.

வர்ஜீனியா, தனது வாழ்க்கையின் பிற்காலங்களில் இறை தரிசனங்களை பெறத் தொடங்கினார். கி.பி. 1651ம் ஆண்டு, டிசம்பர் மாதம், 15ம் நாளன்று, ஜெனோவாவில் இறந்தார். 2003ம் ஆண்டு, மே மாதம், 18ம் நாளன்று, திருத்தந்தை இரண்டாம் ஜான் பால் அவர்களால் புனிதராக அருட்பொழிவு செய்யப்பட்டார்.

Also known as

Virginae Centurione Bracelli

Profile

Daughter of Giorgio Centurione, and imposing and controlling individual who became the Doge of Genoa, and Lelia Spinola. Raised in a pious family, she felt drawn to religious life as a child. However, due to family position she agree to an arranged marriage to Gasparo Grimaldi Bracelli on 10 December 1602. He was a drinker, a gambler, and though the couple had two daughters, Lelia and Isabella, he was little of a father or husband. Virginia was widowed on 13 June 1607 after five years of marriage, aged 20, and with two small children.

Virginia moved in with her in-laws, cared for her children, and dedicated her free time to prayer and charity. When her daughters were grown and married, Virginia devoted herself entirely to caring for the sick, aged, and abandoned children. In late 1624 and early 1625 war in the region led to many orphans, some whom Virginia took in and cared for, and she worked with refugees in the town. When her mother-in-law died in August 1625, Virginia poured herself into the work, turning her house into a refuge and founding the Cento Signore della Misericordia Protettrici dei Poveri di Gesù Cristo

Her house was overrun with the needy during a plague and famine in 1629 - 1630. To house them all Virginia rented the vacant convent of Monte Calvario and moved her charges there in 1631. Due to crowding, extra housing was built in 1634, Virginia was soon caring for 300 patients, and in 1635 she received official government recognition for her hospital. Virginia worked closely with the young women in her houses, teaching them religion and ways to earn a living.

The expenses of Monte Calvario were excessive, so Virginia bought two villas and started construction of a church dedicated to Our Lady of Refuge. It became the mother church of the Institution, whose Rule was written between 1644 and 1650 and which was divided into two congregations: Suore di Nostra Signora del Rifugio di Monte Calvario (Sisters of Our Lady of Refuge in Mount Calvary) and Figlie di Nostra Signora al Monte Calvario (Daughters of Our Lady on Mount Calvary). When the group of Protectors, the superiors and governors of the Institute was selected in 1641, Virginia retired from administration, working as the humblest sister, doing chores on the grounds and begging for alms for the Institute.

Sadly, though the Institute was a success, healing the sick, educating children, training adults, and helping the dissolute return to productive lives, assistance, personal and financial, began to decline. Without the chance to work with Virginia, many of the middle and upper class did not participate, fearing the poor and rough residents. Though her health was failing, Virginia returned to active administrative duties. She worked for general spiritual development throughout the region, working for the choice of the Blessed Virgin Mary as patron of the republic of Genoa in 1637, for the institution of the Forty Hours' Devotion in 1642, and the revival of home missions in 1643. She acted as peacemaker between noble houses, and aided in the reconciliation of Church and Republic authorities in 1647, ending a dispute caused by the government abandoning support of the Institute. Virginia continued working up to the end of her days, and in later years received the gifts of visions and interior locutions.

Born

2 April 1587 in Genoa, Italy

Died

15 December 1651 in Genoa, Italy of natural causes

Canonized

18 May 2003 by Pope John Paul II at Vatican Basilica

Saint Mary di Rosa

✠ புனிதர் மரியா டி ரோஸா ✠

(St. Maria Di Rosa)

நிறுவனர்:

(Foundress)

பிறப்பு: நவம்பர் 6, 1813

ப்ரேசியா, இத்தாலி

(Brescia, Italy)

இறப்பு: கி.பி. 1855

ரேசியா, இத்தாலி

(Brescia, Italy)

ஏற்கும் சமயம்:

ரோமன் கத்தோலிக்க திருச்சபை

(Roman Catholic Church)

முக்திபேறு பட்டம்: மே 26, 1940

திருத்தந்தை பன்னிரெண்டாம் பயஸ்

(Pope Pius XII)

புனிதர் பட்டம்: ஜூன் 12, 1954

திருத்தந்தை பன்னிரெண்டாம் பயஸ்

(Pope Pius XII)

நினைவுத் திருநாள்: டிசம்பர் 15

"பௌலினா ஃபிரான்ஸிஸ்கா டி ரோஸா" (Paolina Francesca di Rosa) எனும் இயற்பெயர் கொண்ட இத்தாலிய புனிதரான "மரிய டி ரோஸா", கி.பி. 1839ம் ஆண்டு, இத்தாலியின் "ப்ரேசியா" (Brescia) என்ற இடத்திலுள்ள "கருணையின் பணிப்பெண்கள்" (Handmaids of Charity) என்ற துறவற இல்லத்தினை நிறுவியவர் ஆவார்.

இத்தாலியின் "ப்ரேசியா" (Brescia) எனும் இடத்தில், ஒரு வசதி வாய்ந்த குடும்பத்தில் பிறந்த “பௌலினா”, தமது ஆரம்பக் கல்வியை "வருகையின் சகோதரிகள்" (Visitation Sisters) நடத்தும் பள்ளியில் பயின்றார்.

பதினேழு வயதில் இவரது தாயார் மரணமடைந்ததால் பள்ளியை விட்ட இவர், தமது தந்தையின் வீட்டுப் பணிகள், ஆலை மற்றும் தோட்டங்களில் பணி புரியும் பெண்களை கவனிக்கும் பணிகளைச் செய்ய ஆரம்பித்தார்.

கி.பி. 1836ம் ஆண்டில் நேர்ந்த காலரா நோய்த் தொற்றின்போது, (Cholera Epidemic) அவர் "ப்ரேசியாவிலுள்ள" (Brescia) மருத்துவமனையில் சேவை செய்தார். இதன் காரணமாக, இவர் பெண்களுக்கான இல்லத்தினை நிர்வகிக்கும் அனுபவம் பெற்றார். காது கேளா மற்றும் பேசும் சக்தியற்ற இளம் பெண்களுக்கான (Residence for Deaf and Mute young ladies) ஒரு இல்லத்தினை தொடங்கினார்.

கி.பி. 1840ம் ஆண்டில், தமது முப்பது வயதில், சமய சமாஜத்தின் பரிணாம வளர்ச்சியுற்ற ஒரு சமூகத்தின் தலைமைப் பொறுப்பினை ஏற்றார். இச்சமயத்தில் இவர் "மரிய க்ரோஸிஃபிஸ்ஸா டி ரோஸா" (Maria Crocifissa di Rosa) என்ற பெயரை ஏற்றார்.

"கருணையின் பணிப்பெண்கள்" (Handmaids of Charity) இல்லத்தின் தலையாய பணியானது, ஏழைகளையும், நோயுற்றோரையும், துயருற்றோரையும், பராமரிப்பதேயாகும். இவர்கள் வட இத்தாலியில் ஏற்பட்ட போரின்போது காயமுற்றோருக்கு மருத்துவமனைகளில் பணிவிடை செய்தனர்.

இவரது ஆன்மீக அடித்தளமானது, கிறிஸ்துவின் சிலுவைப்பாடுகளின் சாயலாக அமைந்தது. இதுவே இவரது கற்பித்தலும், சிந்தனையாகவும் அமைந்தது. சிலுவைப்பாடு கொண்ட கிறிஸ்துவின் மீது கொண்ட இவரது அன்பின் அடிப்படையை இவர் தமது சேவையாக அர்ப்பணித்தார். இவரது இல்லங்கள் மற்றும் சேவைகளுக்கான திருத்தந்தையின் ஒப்புதல் கி.பி. 1850ம் ஆண்டில் அருளப்பட்டது. "பௌலினா ஃபிரான்ஸிஸ்கா டி ரோஸா" கி.பி. 1855ம் ஆண்டு, டிசம்பர் மாதம், 15ம் நாள் மரித்தார்.

Also known as

• Maria Crocifissa

• Mary Crucifixa

• Paola di Rosa

• Paula Frances Mary di Rosa

Profile

One of nine children born to the industrialist Clement di Rosa and Countess Camilla Albani and Clement di Rosa. Her father owned a large spinning mill, and Mary grew up in a happy and pious family. Educated by Visitandine nuns. Mary's mother died when the girl was seventeen, and she left school to help manage her father's estate. Her heart set on a religious life, she turned down many suitors. She worked with young girls in her community, those who worked in her father's mills, and the sick in local hospital, including endless work during the cholera epidemic of 1836. Founded a home dedicated to the spiritual needs of young girls, and a school for deaf children. In 1840 she became the superior of the Handmaids of Charity, nuns who cared for the sick, and she took the name Mary Crucifixa. The community received their bishop's approval in 1843, papal approval in 1850, and Mary led them until her death.

Born

6 November 1813 in Brescia, Italy as Paula Frances Mary di Rosa

Died

15 December 1855 in Brescia, Italy of natural causes

Canonized

12 June 1954 by Pope Pius XII

Blessed Victoria Strata

Also known as

• Mary Victoria Fornari

• Mary Victoria Fornari-Strata

• Mary Victoria Fornaristrata

• Mary Victoria Strata

• Victoria Fornari

Profile

Happily married to Angelo Strata from age seventeen to twenty-six. Mother of six. Widowed in 1587 at age 25, Victoria wanted to marry again because of her children, but a vision of the Virgin Mary convinced her to begin a single life of motherhood, chastity, prayer, and charity to the poor. When her children were grown, she and ten like-minded friends took vows of religion in 1605, and used a grant from a rich friend to found their first house. The group formed the beginnings of the Blue Annonciades or Blue Nuns which soon had houses scattered through Italy and France. Victoria served the rest of her life as the congregation's first superior.

Born

1562 at Genoa, Italy as Victoria Fornari

Died

15 December 1617 of natural causes

Beatified

21 September 1828 by Pope Leo XII

Blessed Charles Steeb

Also known as

• Carlo Steeb

• Karl Steeb

Profile

Born to a wealthy Lutheran family. Studied briefly in Paris, France as a teenager, but fled during the French Revolution. While studying in Verona, Italy his contact with priests and lay Catholics led to his conversion to Catholicism; his parents disowned him. Priest, with a special ministry to the sick and reformed sinners. Member of the Evangelical Brotherhood of priests and laity. Studied civil and canon law in Pavia, Italy. Taught languages. With Blessed Luigia Poloni, he co-founded the teaching order Institute of the Sisters of Mercy.

Born

18 December 1773 in Tübingen, Baden-Württemberg (modern Germany)

Died

15 December 1856 at Verona, Italy of natural causes

Beatified

6 July 1975 by Pope Paul VI

Blessed Marino of Cava

Profile

Benedictine monk. Spiritual student of Blessed Falco of Cava. Chosen seventh abbot of the Holy Trinity monastery in Cava dei Tirreni, Campania, Italy on 9 July 1146; received a blessing for this office from Pope Eugene III, and served for 24 years. He expanded and rebuilt elements of the monastery, and aided in the reform and expansion of the San Lorenzo monastery in Panisperna, Italy. Noted for his loyalty to the Pope during a period of strife, and as a peacemaker between Pope Adrian IV and King Guglielmo il Malo of Sicily.

Died

• 15 December 1170 in Campania, Italy of natural causes

• buried in the Holy Trinity Cathedral at the monastery of Cava dei Tirreni, Campania, Italy

• relics enshrined in 1648

• relics enshrined under the altar in 1928

Beatified

16 May 1928 by Pope Pius XI (cultus confirmation)

Saint Paul of Latros

Also known as

Paul the Younger

Profile

Son of a Byzantine army officer who died in battle. After his mother's death sometime later, he and his brother Basil became monks at the monastery on Mount Olympus, Greece. Paul later left to become a hermit on Mount Latros, Bithynia, Asia Minor. His reputation for holiness spread, and he began to attract followers and students, so many that he organized them into a community on Latros. After twelve years as their leader, Paul left to live as a hermit in a cave on the island of Samos. His reputation, however, followed him, and the cycle repeated - more students gathered, and more communities were formed. Late in life Paul returned to Latros where he spent in remaining years in prayer and solitude.

Born

Pergamos, Asia Minor

Died

956 at Latros, Bithynia, Asia Minor of natural causes

Blessed Ramón Eirin Mayo

Profile

Studied at the Salesian college in La Coruña, Spain. Member of the Salesians, taking his vows on 10 October 1930. Studied in Italy and taught in Madrid. When his school was shut down in the anti-Catholic persecutions of the Spanish Civil War, he worked in a hospital until captured by the anti-Christian forces. Martyr.

Born

26 August 1911 in La Coruña, Spain

Died

shot on 15 December 1936 in Madrid, Spain

Beatified

28 October 2007 by Pope Benedict XVI

Saint Urbicius

Also known as

Urbez, Urbitius, Urbex, Urbiz, Urbice

Profile

Born to the Frankish nobility. Monk at the monastery of Saint Martin, Val de Onsera, France. Priest. Captured by Saracen raiders, and taken to the area of modern Spain. He escaped, and became a hermit in the Pyrenees Mountains near Huesca, Aragon. The Ermita de San Úrbez in Huesca is named after him.

Born

at Bordeaux, France

Died

c.802 at Huesca, Aragon, Spain of natural causes

Blessed Pau Gracia Sánchez

Profile

Member of the Salesians, taking his vows on 25 July 1920. Marytred in the anti-Catholic persecutions of the Spanish Civil War.

Born

23 March 1892 in Lleida, Spain

Died

shot on 15 December 1936 in Madrid, Spain

Beatified

28 October 2007 by Pope Benedict XVI

Saint Christiana the Slave

Profile

Fourth century Christian maiden kidnapped and enslaved by the pagan Iberi around the Caspian and Black Sea; her real name is lost to us, and she was called Christiana because she refused to give up her faith. Having performed miracles by praying, Christiana converted members of the Iberi royal family who sent to Emperor Constantine for priests and missionaries to convert their people.

Saint Maximinus of Micy

Also known as

Maximin, Mesmin

Profile

Nephew of Saint Euspicius. Co-founder and first abbot of the Abbey of Micy, France on land donated by King Clovis. Legend says that at one point he prayed a dragon into submission, and then spent his later years as hermit in the dragon's former cave.

Born

Verdun, France

Died

520 of natural causes

Saint Valerian of Abbenza

Additional Memorial

28 November as one of the Martyrs of North Africa

Profile

Bishop of Abbenza in North Africa. Arian Vandals demanded that he turn over his sacred vessels to them; he refused and so was exiled with a public order that no one was permitted to give him shelter. Martyr.

Born

c.377

Died

of exposure in 457

Saint Margaret of Fontana

#புனித_மார்கரெட் (1440-1513)

டிசம்பர் 15

இவர் (#StMargaretOfFontana) இத்தாலியில் உள்ள மொடெனா என்ற நகரில் பிறந்தவர்.

சிறு வயதிலிருந்தே கடவுள்மீது ஆழமான நம்பிக்கைகொண்டு வாழ்ந்த இவர், அவருக்காகவே தனது கன்னிமையை அர்ப்பணித்து வாழ்ந்து வந்தார்.

தோமினிக்கன் மூன்றாம் சபையில் தன்னை இணைத்துக் கொண்ட இவர், நோயாளர்கள்மீதும் ஏழைகள்மீதும் மிகுந்த கரிசனையுடனும் அன்புடனும் இருந்தார். அவர்களுக்காகக் கடவுளிடம் இரவெல்லாம் வேண்டினார்.

இவர் வழியாகப் பல்வேறு வல்ல செயல்கள் நடந்தன. குறிப்பாக இவர் தன் கையில் சிலுவையைக் கொண்டு கடவுளிடம் வேண்டியபொழுது சாத்தான்கள் அலறியடித்து ஓடின.

இப்படி ஏழைகள்மீதும் நோயாளர்கள்மீதும் மிகுந்த கரிசனையோடு இருந்த இவர், 1513 இறையடி சேர்ந்தார். 

இவரிடம் வேண்டிக்கொண்டால் சுகப்பிரசவம்  கிடைக்கும் என்றொரு நம்பிக்கை இருக்கிறது. 

Profile

Pious youth. Dominican tertiary. Devoted to the sick and poor, spending whole nights praying over the sick in her care. Miraculous healings reported. Drove away demons by making the Sign of the Cross.

Born

1440 at Modena, Italy

Died

1513

Patronage

• possessed people

• women in labour

Saint Adalbero of Metz

Also known as

Adalbero of Verdun

Profile

Born to the nobility. Studied at Gorze Abbey. Benedictine monk. Bishop of Verdun, France in 984, and bishop of Metz, 984 later that same year. Founded several Cluniac monasteries in his diocese, and helped in the revitalization of Gorze.

Died

1005 of natural causes

Blessed Mary of Peace

Profile

Mercedarian tertiary who lived in the monastery of Holy Mary in Granada, Spain. Miracle worker.

Died

• 1606 of natural causes

• interred in the church of the monastery of Holy Mary, Granada, Spain

Saint Florentius of Bangor

Also known as

Flann, Florence

Profile

Abbot of Bangor Abbey, Ireland. One of the leaders of the great monastic program of evangelization and protection of the arts in Ireland.

Died

7th century

Blessed Marco of Jativa

Profile

Soldier, knight and officer. Mercedarian friar at the convent of San Matteo, Jativa, Spain.

Saint Silvia of Constantinople

Also known as

Silviana, Sylvia

Profile

Considered the most learned woman of her day. Fought against heresies.

Died

c.420

Saint Offa of Essex

Profile

King of Essex, England. He gave up the crown to become a monk in Rome, Italy.

Died

c.709

Blessed Julia of Arezzo

Profile

Camaldolese nun at Arezzo, Italy.

Martyrs of Drina

Also known as

• Daughters of Divine Charity of Drina

• Drina Martyrs

Profile

Five members of the Daughters of Divine Charity who were martyred while fighting off Chetnik rapists. They were -

  Jozefa Bojanc

  Jozefa Fabjan

  Karoline Anna Leidenix

  Kata Ivanisevic

  Terezija Banja

Died

December 1941 in Gorazde, Bosansko-Podrinjski, Bosnia-Herzegovina

Beatified

• 24 September 2011 by Pope Benedict XVI

• beatification recognition celebrated at the Olimpijska Dvorana Zetra, Sarajevo, Bosnia-Herzegovina, presided by Cardinal Angelo Amato

Martyrs of North Africa

Profile

A group of Christians martyred together for their faith in North Africa. The only details about them that survive are their names - Caelian, Candidus, Faustinus, Fortunatus, Januarius, Lucius and Mark.

Martyrs of Rome

Profile

A group of 22 Christians martyred together in the persecutions of Valerian. The only details we have are five of their names - Antonius, Irenaeus, Saturnin, Theodorus and Victor.

Died

c.258 in Rome, Italy

சபை நிறுவுனர் யோஹானஸ் ஹைன்றி சார்லஸ் Johannes Heinrich Karl

பிறப்பு 

18 டிசம்பர் 1773, 

தூபிங்கன் Tübingen, ஜெர்மனி

இறப்பு 

15 டிசம்பர் 1856, 

வெரோனா Verona, இத்தாலி

முத்திபேறுபட்டம்: 6 ஜூலை 1975, திருத்தந்தை 6 ஆம் பவுல்

இவர் தனது 19 ஆம் வயதில் திருமுழுக்கு பெற்று கிறிஸ்துவ மறையை தழுவினார். 1796 ஆம் ஆண்டு இத்தாலி நாட்டிலுள்ள வெரோனாவில் குருப்பட்டம் பெற்றார். பின்னர் இவர் வெரோனாவில் இருந்த குருமட மாணவர்களுக்கு இறையியலை கற்றுக்கொடுக்கும் ஆசிரியராக பணியாற்றினார். இருந்தபோதும் வெரோனா நகரின் ஆன்மீக குருவாகவும் இவர் பணியாற்றினார். இவர் வெரோனா நகரில் வசித்த ஏழை மக்களின் மேல் தனி அன்பு கொண்டிருந்தார். சிறை கைதிகளை சந்தித்து அவர்களுக்கு ஆறுதல்படுத்தும் பணியையும் ஆற்றினார். 

இவர் நாள்தோறும் மருத்துவமனையில் நோயாளிகளை சந்தித்து தைரியமூட்டினார். போரினால் பாதிக்கப்பட்ட வாழ்வில் நம்பிக்கையின்றி வாழ்ந்த மக்களுக்கு நம்பிக்கையூட்டினார். படைவீரர்களுக்கு அறிவூட்டி தைரியப்படுத்தினார். இவர் வெரோனாவில் பல ஆன்மீக குருக்களை உருவாக்கினார். இவர் 1840 ஆம் ஆண்டு இரக்கத்தின் அருள்சகோதரிகள் என்ற சபையை வெரோனாவில் தொடங்கினார்.