இன்றைய புனிதர்கள் ஏப்ரல் 21

 St. Maximian of Constantinople

Feastday: April 21

Death: 434

Patriarch of Constantinople. He was a Roman priest and a friend of Pope Celestine I, who esteemed him.

Saint Conrad of Parzham

புனிதர் கோன்ராட் 

(St. Conrad of Parzham)

ஜெர்மன் ஃபிரான்சிஸ்கன் பொதுநிலை சகோதரர்:

(German Franciscan Lay Brother)

பிறப்பு: டிசம்பர் 22, 1818

பேட் கிரீஸ்பச், பஸ்சவ், பவேரியா அரசு

(Bad Griesbach, Passau, Kingdom of Bavaria)

இறப்பு: ஏப்ரல் 21, 1894

அல்டோட்டிங், பவேரியா அரசு

(Altötting, Kingdom of Bavaria)

ஏற்கும் சமயம்:

ரோமன் கத்தோலிக்க திருச்சபை

ஃபிரான்சிஸ்கன் சபை

(Roman Catholic Church)

(Franciscan Order)

முக்திபேறு பட்டம்: கி.பி. 1930

திருத்தந்தை பதினோராம் பயஸ்

(Pope Pius XI)

புனிதர் பட்டம்: கி.பி. 1934

திருத்தந்தை பதினோராம் பயஸ்

(Pope Pius XI)

நினைவுத் திருநாள்: ஏப்ரல் 21

புனிதர் கோன்ராட், ஒரு ஜெர்மன் ஃபிரான்சிஸ்கன் பொதுநிலை சகோதரர் (German Franciscan lay brother) ஆவார். இவர், பவேரியா அரசிலுள்ள “அல்டோட்டிங்” (Altötting) எனுமிடத்திலுள்ள “கபுச்சின் துறவு மடத்தில்” (Capuchin friary) சுமார் நாற்பது வருடங்களுக்கும் மேலாக, சுமை தூக்கும் பணியாளாக (Porter) பணியாற்றினார். அப்பணியின்மூலம், அவர் தனது ஞானத்திற்கும் பரிசுத்தத்திற்குமான ஒரு பரவலான புகழைப் பெற்றார். கத்தோலிக்க திருச்சபை, இவரை ஒரு புனிதராக ஏற்றுள்ளது.

1818ம் ஆண்டு, டிசம்பர் மாதம், 22ம் நாளன்று பிறந்த இப்புனிதருடைய திருமுழுக்குப் பெயர், ஜான் (John) ஆகும். விவசாயக் குடும்பத்தைச் சேர்ந்த இவருடைய தந்தையாரின் பெயர், “பர்தொலோமவுஸ் பிர்ண்டோஃபெர்” (Bartholomäus Birndorfer) ஆகும். இவருடைய தாயாரின் பெயர், “கெர்ட்ரூட் நியேடேர்மையர்” (Gertrude Niedermayer) ஆகும். இவர், தமது பெற்றோரின் ஒன்பதாவது குழந்தை ஆவார். இவர் பிறந்தது, அன்றைய பவேரியா அரசின் பாகமான “பேட் கிரீஸ்பச்” (Bad Griesbach) நகரிலுள்ள பண்ணை வீடாகும். இந்நகர், தற்போது ஜெர்மன் நாட்டின் பாகமாகும்.

இவரது சிறுவயது முதலே இவர் தமது மனத்தாழ்ச்சி மற்றும் தனிமையில் விருப்பம் ஆகியன மூலம் தமது எதிர்கால புனிதத்தன்மை பற்றின அறிகுறிகளைக் கொடுத்தார். ஆலயத்தில் பிரார்த்தனை செய்தபின் அவருடைய பக்தி குறிப்பிடத்தக்கதாக இருந்தது. தொலைதூர இடங்களில் அவர் அடிக்கடி வருகை தரும் காலநிலைக்கு வருகை தந்திருந்தார். அவர் ஆசிர்வதிக்கப்பட்ட தேவ அன்னையின்பால் மிகுந்த பக்தியைக் கொண்டிருந்தார். ஒவ்வொரு நாளும் பக்தியுடன் செபமாலை செபித்தார். பண்டிகை நாட்களில், அவர் ஆசீர்வதிக்கப்பட்ட தேவ தாயின் சில தொலைதூர திருத்தலங்களுக்கு திருயாத்திரை செய்வதை வழக்கமாகக் கொண்டிருந்தார். அத்தகைய திருயாத்திரைகளின்போது, நடைபயணமாகவே செல்லும் வழக்கம் கொண்டிருந்தார். வழி நெடுகிலும் செபிக்கும் வழக்கம் கொண்டிருந்த இவர், திரும்பி வந்து சேரும்வரை உண்ணா நோன்பிருப்பதையும் வழக்கமாகக் கொண்டிருந்தார்.

தமது சிறுவயதில் குடும்ப பண்ணை நிலங்களில் வேலை செய்துவந்த ஜான், தமது 14 வயதில் தமது தாயாரை இழந்தார். 31 வயதில், அவரது தந்தையின் மரணத்திற்குப் பிறகு, மதச்சார்பற்ற உலகத்தை விட்டு வெளியேற முடிவு செய்தார். அவரிடமிருந்த அவரது பரம்பரை சொத்துக்களை அப்புறப்படுத்தியபிறகு, முதலில் தூய ஃபிரான்சிசின் மூன்றாம் நிலை சபையில் (Third Order of Saint Francis) இணைந்தார். இரண்டு வருடங்களின் பின்னர், கபுச்சின் ஃபிரான்சிஸ்கன் (Capuchin Franciscan friars) துறவியரிடையே, ஒரு உறுதிப்பாடுகள் ஏற்காத பொதுநிலை சகோதரராக இனைந்தார். அங்கே, புகுமுக பயிற்சியில் (Novitiate) இணைந்த வேளையில், “கோன்ராட்” (Conrad) எனும் ஆன்மீகப் பெயரை ஏற்றார். அப்பெயரிலேயே அவர் தமது வாழ்நாள் முழுதும் அறியப்பட்டார்.

சுமைதூக்கும் சகோதரரர் (Brother Porter) :

தமது இறுதி உறுதிப் பிரமாணங்களை ஏற்றவுடன், அவர் “அல்டோட்டிங்” (Altötting) நகரிலுள்ள “புனித ஆன்” துறவு மடத்திற்கு (Friary of St. Ann) அனுப்பப்பட்டார். இத்துறவு மடமானது, பவேரியாவின் தேசிய திருத்தலமான அன்னை மரியாளின் திருத்தலத்திற்கு சேவை புரிந்தது. சகோதரர் கோன்ராடுக்கு, அங்கே சுமை தூக்கும் பணி வழங்கப்பட்டது. அவர், தமது மரணகாலம் வரை அங்கே சுமை தூக்கும் பணியை செய்துவந்தார். அவர்களிருந்த “அல்டோட்டிங்” (Altötting) நகரம் ஒரு பெரிய மற்றும் பரபரப்பான நகராகையால், அங்கே துறவியரின் சுமை தூக்குபவராக பணியாற்றுவது மிகவும் கடினமான ஒன்றாக இருந்தது.

சகோதரர் கோன்ராட், தமது பணிகளில் ஊக்கமுள்ளவராகவும், கவனமுள்ளவராகவும் இருந்தார். வார்த்தைகளிலிருந்து விலகி, ஏழைகளுக்கு ஆர்வமுடன் உழைப்பவராகவும், அன்னியரை வரவேற்பதில் ஆர்வம் காட்டினார். சகோதரர் கோன்ராட் நாற்பது வருடங்களுக்கு மேலாக பணியிடத்தின் பணியை நிறைவேற்றினார். உடலின் மற்றும் ஆன்மாவின் தேவைகளுக்கு ஏற்ப, நகரத்தின் மக்களுக்கு உதவினார்.

கோன்ராட் மிகவும் சிறப்பு வழியில் மெளனத்தை, அமைதியை நேசித்தார். தாம் பணியில்லாமல் இருக்கும் வேளைகளில், கதவின் மறைவில் நின்றபடி நற்கருணையாண்டவரைப் பார்த்தவாறு நின்றிருப்பார். இரவு நேரத்தில் அவர் பல மணி நேரம் உறங்காமல் ஜெபத்திற்கு நேரத்தை செலவிடுவார். அவர் ஒருபோதும் ஓய்வு எடுப்பதில்லை என்று பொதுவாக நம்பப்பட்டது. ஆனால் தொடர்ந்து பணியில் ஈடுபட்டு, பக்தியின் பயிற்சிகளையும் தொடர்ந்து மேற்கொண்டார்.

41 வருடங்கள் தாம் சேவை செய்த துறவு மடத்திலேயே 1894ம் ஆண்டு, ஏப்ரல் மாதம், 21ம் நாளன்று, சகோதரர் கோன்ராட் மரித்தார்.

அவருடைய வாழ்நாளில், சகோதரர் கோன்ராட் தாம் சந்தித்த மக்களின் இதயங்களை வாசிக்க முடிந்ததாகக் கருதப்பட்டார். மற்றும், தீர்க்கதரிசன பரிசுகளையும் கொடுத்தார்.

Also known as

• Conrad Birndorfer

• Hansel Birndorfer

• Johann Birndorfer

• Johannes Birndorfer

• John Birndorfer

• Konrad, Corrado

Profile

Youngest of nine children born to a farming family in a region recovering from the Napoleonic wars. His mother died when he was 14. Devoted from an early age to solitary prayer and peacemaking, he was a familiar site at all the churches and shrines in his region, often waiting at the door at sunrise for first Mass.

Capuchin tertiary at age 31; Capuchin novice at age 33, taking the name Conrad. Assigned to the shrine of Our Lady of Altotting. For more than 40 years Conrad was a porter, admitting people to the friary, obtaining supplies, dispensing alms, encouraging all to open themselves to God, and generally assisting the thousands who came to the friary on pilgrimages. Worked with local children, teaching them the faith and practices, and supported charities for them. Noted for the gifts of prophesy and of reading people's hearts.

Three days before his death he realized he could no longer perform his duties, and relinquished the position; he then celebrated Mass, and took to his sick bed for the last time. Local children whom he had taught the rosary recited it outside his window until the end.

Born

22 December 1818 at Parzham, Bavaria, Germany as Johann Birndorfer

Died

21 April 1894 in Altötting, Bavaria, Germany of natural causes

Canonized

20 May 1934 by Pope Pius XI

Patronage

• Capuchin-Franciscan Province of Mid-America

• Catholic Student Association

• doorkeepers

• Passau, Germany, diocese of (since 1984)

Saint Anselm of Canterbury

காண்டர்பரி நகர் புனிதர் ஆன்செல்ம்

(St. Anselm of Canterbury)

காண்டர்பரி பேராயர்/ மறைவல்லுநர்:

(Archbishop of Canterbury/ Doctor of the Church)

பிறப்பு: கி.பி. 1033

அவோஸ்டா, அர்லேஸ், தூய ரோம பேரரசு

(Aosta, Arles, Holy Roman Empire)

இறப்பு: ஏப்ரல் 21, 1109

காண்டர்பரி, இங்கிலாந்து

(Canterbury, England)

ஏற்கும் சமயம்:

ரோமன் கத்தோலிக்க திருச்சபை

(Roman Catholic Church)

ஆங்கிலிக்கன் சமூகம்

(Anglican Communion)

லூதரன் திருச்சபை

(Lutheranism)

புனிதர் பட்டம்: கி.பி. 1163

திருத்தந்தை மூன்றாம் அலெக்சாண்டர்

(Pope Alexander III)

நினைவுத் திருநாள்: ஏப்ரல் 21

"அன்செல்மோ டி’அவோஸ்டா” (Anselmo d’Aosta) எனும் இயற்பெயர் கொண்ட 

புனிதர் காண்டர்பரி நகரின் ஆன்செல்ம் (Anselm of Canterbury), ஆசிர்வாதப்பர் சபை துறவியும் (Benedictine monk), மடாதிபதியும்ம், மெய்யியலாளரும், கத்தோலிக்க திருச்சபையின் இறையியலாளரும், காண்டர்பரி நகரின் பேராயராக கி.பி. 1093ம் ஆண்டு முதல் 1109ம் ஆண்டுவரை சேவை புரிந்தவரும் ஆவார். 'கடவுளின் இருப்பினை நிறுவ உள்ளிய வாதத்தினை' (Ontological argument for the existence of God) முதன் முதலில் கையாண்டவர் இவர் ஆவார். இவரது மரணத்தின் பின்னர் புனிதராக அருட்பொழிவு செய்விக்கப்பட்ட இவரது நினைவுத் திருநாள், ஏப்ரல் மாதம் 21ம் நாளாகும்.

புனிதர் ஆன்செல்ம் அவர்களின் தாய் இறந்தபிறகு, இவருக்கும், இவரின் தந்தைக்குமிடையே விரிசல் ஏற்பட்டது. இதனால் ஆன்செல்ம் ஃபிரான்ஸிலுள்ள தன் தாயின் உறவினர் வீட்டில் சென்று தங்கியிருந்தார்.

பின்னர் இத்தாலி நாட்டில் தன் படிப்பை தொடர்ந்தார். தன் தொடக்க கல்வியை முடித்தபிறகு, இறையியலையும், மெய்யியலையும் கற்ற இவர், அதில் வல்லுனராக திகழ்ந்தார். படிப்பை முடித்தபிறகு தனது 27 வயதில் "பெக்" (Bec) எனுமிடத்திலுள்ள ஆசீர்வாதப்பர் மடத்தில் துறவியாக (Benedictine abbey) இணைந்த இவர், அம்மடத்தின் தலைவராக 1079ல் தேர்வானார்.

இங்கிலாந்து நாட்டில் அக்காலத்தில் இருந்த சடங்குகளோடு பதவியில் அமர்த்தும் சர்ச்சைகளினிடையே, திருச்சபையின் நலன்களை பாதுகாத்தார். ஆங்கிலேய அரசர்கள் இரண்டாம் வில்லியம் (William II) மற்றும் முதலாம் ஹென்றி (Henry I) ஆகியோரை இவர் எதிர்த்ததன் காரணத்தால், கி.பி. 1097ம் ஆண்டு முதல் 1100ம் ஆண்டுவரை முதல் தடவையும், பின்னர் கி.பி. 1105 to 1107ம் ஆண்டுவரை இரண்டு தடவையுமாக, இவர் இரண்டு முறை நாடு கடத்தப்பட்டார்.

ஆன்செல்ம் நாடுகடத்தலில் இருந்த காலத்தில், இத்தாலியின் “பாரி” (Bari) எனுமிடத்தில், திருத்தந்தை இரண்டாம் அர்பன் (Pope Urban II) அவர்களால் 1098ம் ஆண்டு, அக்டோபர் மாதம், முதலாம் சிலுவைப்போர் காலத்தில் (First Crusade) நடத்தப்பட்ட “பாரி சங்கத்தில்” (Council of Bari) ரோம உரிமைகளை மீட்டெடுப்பதற்காக கிரேக்க ஆயர்களுக்கு உதவி செய்தார்.

ஆன்செல்ம், ஆசீர்வாதப்பர் சபையின் தலைவரானதால், இச்சபையில் இருந்த அனைத்து குழுமங்களையும் சந்திக்க வேண்டியதாக இருந்தது. இதனால் துறவற இல்லங்களை பார்வையிட இங்கிலாந்து நாட்டிற்கு செல்ல வேண்டிய கட்டாயம் ஏற்பட்டது.

அச்சமயத்தில் இவருக்கும், காண்டர்பரி ஆயருக்கும் நல்ல தொடர்பு ஏற்பட்டது. அதன்பிறகு கி.பி. 1089ம் ஆண்டு காண்டர்பரி பேராயர் இறந்துவிட்டார்.

இதனால் காண்டர்பெரி மறைமாநிலத்திற்கு ஆன்செல்ம் வலுக்கட்டாயமாக பேராயராக தேர்ந்தெடுக்கப்பட்டார்.

இவர் கடவுளின் சிறப்பான அருள் வரங்களை பெற்றிருந்தார். இதனால் மக்களின் மனங்களில் மிக விரைவில் இடம் பிடித்தார். தனது எளிமையான வாழ்வினாலும், தாழ்ச்சியினாலும், கல் போன்ற மனம் கொண்டவர்களையும் கவர்ந்து, இறைவன்பால் ஈர்த்தார். 

உத்தம நன்நெறியிலும், தளரா ஊக்கத்துடனும் பேராயர் முன்னேறிச் சென்றார். தொடர்ந்து திருச்சபையின் சுதந்திரத்திற்காகப் போராடினார். அப்போது பல இறையியல் நூல்களை திறம்பட எழுதினார்.

கி.பி. 1109ம் ஆண்டு, ஏப்ரல் மாதம், 21ம் நாளன்று, இவர் இறந்தபிறகு இவரின் உடல் காண்டர்பெரி பேராலயத்தில் அடக்கம் செய்யப்பட்டது. 

இங்கிலாந்து அரசர்களிடம் திருச்சபைக்காக போராடியாவர்களுள் இவரும் ஒருவர் ஆவார். இன்று வரை பேராயரின் பெயர் இங்கிலாந்து நாட்டின் தேவாலயங்களில் கூறப்பட்டு வருகின்றது.

Also known as

• Anselm of Aosta

• Anselmo d'Aosta

• Anselmo of Canterbury

• Doctor of Scholasticism

Profile

Born to the Italian nobility. After a childhood devoted to piety and study, at age 15 Anselm wanted to enter religious life, but his father Gondulf prevented it, and Anselm became rather worldly for several years. Upon the death of his mother, Ermenberge, Anselm argued with his father, fled to France in 1056, and became a Benedictine monk at Bec, Normandy in 1060. He studied under and succeeded Lanfranc as prior of the house in 1063. Abbot of the house in 1078.

Because of the physical closeness and political connections, there was frequent travel and communication between Normandy and England, and Anselm was in repeated contact with Church officials in England. He was chosen as reluctant Archbishop of Canterbury, England in 1092; officials had to wait until he too sick to argue in order to get him to agree.

As bishop he fought King William Rufus's encroachment on ecclesiastical rights and the independence of the Church, refused to pay bribes to take over as bishop, and was exiled for his efforts. He travelled to Rome, Italy and spent part of his exile as an advisor to Pope Blessed Urban II, obtaining the pope's support for returning to England and conducting Church business without the king's interference. He resolved theological doubts of the Italo-Greek bishops at Council of Bari in 1098.

In 1100 King Henry II invited Anselm to return to England, but they disputed over lay investiture, and Anselm was exiled again only to return in 1106 when Henry agreed not to interfere with the selection of Church officials. Anselm opposed slavery, and obtained English legislation prohibiting the sale of men. He strongly supported celibate clergy, and approved the addition of several saints to the liturgical calendar of England.

Anselm was one of the great philosophers and theologians of the middle ages, and a noted theological writer. He was far more at home in the monastery than in political circles, but still managed to improve the position of the Church in England. Counsellor to Pope Gregory VII. Chosen a Doctor of the Church in 1720 by Pope Clement XI.

Born

1033 at Aosta, Piedmont, Italy

Died

• Holy Wednesday 21 April 1109 at Canterbury, Kent, England

• body believed to be in the cathedral church at Canterbury

Canonized

1492 by Pope Alexander IV

Saint Roman Adame Rosales

Also known as

Romanus

Additional Memorial

21 May as one of the Martyrs of the Mexican Revolution

Profile

Ordained on 30 November 1890. Parish priest at Nochistlan, Zacatecas, Mexico in 1913, a position he held until his death. Especially known for his ministry to the sick, and his devotion to Our Lady. Built chapels in the areas around Nochistlan. Founded the Daughters of Mary of Nocturnal Adoration. When government persecutions of religion began, he took his ministry underground.

On 18 April 1927 he conducted a Lenten service at Rancho Veladones. One of the people at the service betrayed him to a Colonel Quinones, and Father Roman was arrested the next day. Jailed at Mexticacan, Mexico, then forced to walk miles to the parish at Yhualica. Quinones had commandeered the rectory for his own use; he kept Adame tied to an outdoor post during the day, threw him into a cell at night, and neglected to give him food or water. Some local lay people offered to buy the priest's freedom; Quinones demanded a $6,000 bribe, pocketed the money, and ordered Father Roman executed anyway. One of the soldiers, Antonio Carillo, refused to shoot Adame; the other soldiers shot him, too. Martyr.

Born

27 February 1859 at Teocaltiche, Jalisco, Mexico

Died

shot on 21 April 1927 in a cemetery near Yahualican, Jalisco, Mexico

Canonized

21 May 2000 by Pope John Paul II during the Jubilee of Mexico

Saint Apollonius the Apologist

Also known as

• Apollonius the Martyr

• Apollonius of Rome

• Apollon...

Profile

Imperial Roman senator and scholar. After studying pagan philosophy and the Scriptures, he converted to Christianity during a period the faith was banned, but little effort was put into persecution. Denounced to the authorities as a Christian by one of his slaves, Apollonius was ordered to renounced his faith. He refused. Delivered an eloquent defense of the faith before the Senate. Martyr.

Died

beheaded in c.190 in Rome, Italy

Saint Beuno Gasulsych

Also known as

• Beunor Gasulsych

• Benno Gasulsych

• Bennow Gasulsych

Profile

Son of Beugi, and grandson of a Welsh prince, and, legend says, grand-nephew of King Arthur himself. Educated in Herefordshire and Bangor, Wales. Ordained at Bangor. Founded and served as abbot in Clynnog Fawr (Carnarvonshire), North Wales. Uncle, spiritual teacher, and guardian of Saint Winifred. Late in life he received a series of visions. Legend says that when Winfred was beheaded by a jilted suitor, Beuno placed the severed head back on the body and Winifred lived. People still sit sick children on the great stone slab of his tomb in hopes of their healing.

Born

c.545 at Powis-land, Wales

Died

• c.640 at Clynnog Fawr, Wales of natural causes

• miraculous healings reported at his tomb

Patronage

• diseased cattle

• sick animals

• sick children

Blessed Wolbodó of Liège

Also known as

Fulmodo, Vilpodo, Volbodo, Wolbodon

Profile

May have been born to the Flemish nobility. Educated at the Domschool in Utrecht, Netherlands; he later taught there, became the head teacher in 1012, and today's student society of Menschen Vereeniging Wolbodo is named for him. Provost of the cathedral of Saint Martin of Tours in Utrecht. Chaplain to Emperor Henry II. Prince-Bishop of Liège, Belgium from 1018 to until his death; noted for his interest in care for the poor, promoting devotion to the saints, encouraging the use of psalms in the liturgy, and reforming monasteries instead of the politics that usually followed the position.

Born

c.950 in Flanders, Belgium

Died

• 21 April 1021 in Liège, Belgium of natural causes

• buried in the church crypt at Saint Lawerence Abbey which he had founded in Liège

• re-interred on 26 October 1656

Patronage

students

Saint Maelrubius of Applecross

Also known as

Errew, Maelrubba, Maelrubha, Malrubius, Maolrubha, Ma-Rui, Molroy, Sagart-Ruadh

Additional Memorial

27 August (Scotland)

Profile

Son of Elganach and Subtan; related to King Niall of Ireland and Saint Comgall the Great. Monk at Saint Comgall's monastery at Bangor, Ireland. Monk of Iona Abbey. Founded several churches in Scotland and finally settled in Applecross, Scotland where he built a church and monastery in the middle of the land of the Picts. Abbot. Missionary to Skye, Lewis, Forres, Keith, Loch Shinn, Durness and Farr. Killed by Danish vikings for trying to preach to them. Martyr. At least 21 Scottish churches are dedicated to him.

Born

642 in County Derry, Ireland

Died

• martyred on 21 April 722 near Teampull, Scotland

• buried near his last monk's cell near the River Navar

Saint Anastasius of Sinai

Also known as

Anastasius Sinaita

Profile

May have studied medicine as he seemed to have a greater knowledge of the subject than most people. Monk at Saint Catherine's Monastery on Mount Sinai. Travelled to Damascus, Syria, and Alexandria, Egypt. Defended the faith in Chalcedon, urged Christians to keep their faith in the face of invading Muslims, and ministered to those who had been driven into exile for staying Christian. Abbot of Saint Catherine's. Fought against many of the heresies of the day. Wrote on a number of theological topics; the versions that have survived suffer from much editing and additions through the years.

Born

first half of the 7th century in Cyprus

Died

c.700

Saint Simeon of Ctesiphon

Also known as

• Shemon bar Sabbae

• Shimoun Barsabae

• Simeó bar Sabas

• Simeon Barsabae

• Symeon bar Sabba

Profile

Son of a fuller. Co-adjutor bishop of Seleucia-Ctesiphon in 316. Patriarch of the Church in the East in 326. During the persecutions of King Shapur II of Persia, Shapur, who did not trust Christians or their connection to Rome, ordered Simeon to collect double taxes from all Christians. Simeon replied that he was a bishop, a man of God and a shepherd of his people, not a tax collector. Martyred thousands of Christian clergy and laity.

Died

beheaded on Good Friday 345 in the Persian empire

Holy Infant of Good Health

நலம்தரும்_அற்புதக்_குழந்தைஇயேசு

(#Holy_Infant_Of_Good_Health)

ஏப்ரல் 21

1930களில் மெக்சிக்கோவில் உள்ள மொரேலியா  (Morelia) என்ற இடத்தில் லுப்டியா என்ற சிறுமி ஒருத்தி வாழ்ந்து வந்தாள். இந்தச் சிறுமிக்கு ஒரு பாட்டி இருந்தாள். 

ஒருநாள் இவள் தன் பாட்டியிடம், "நான் புதுநன்மை பெறப் போவதை முன்னிட்டு, நீங்கள் எனக்கு குழந்தை இயேசுவின் திருவுருத்தைப் பரிசாகத் தரவேண்டும்" என்றாள்.‌ பாட்டியும் அதற்குச் சரியென்றார்.

இது நடந்து ஒரு சில நாட்கள் கழித்து, லூப்டியாவின் பாட்டி நடத்தி வந்த கடைக்கு புதியவர்கள் இருவர் வந்தனர். அவர்கள் இருவரும் தங்களுடைய கைகளில் குழந்தை இயேசுவின் திருவுருவத்தை வைத்திருந்தனர். முதலில் அதைச் சரியாக கவனிக்காத லுப்டியாவிடம் பாட்டி சிறிது நேரத்திற்குப் பிறகு, புதியவர்கள் தங்கள் கையில் வைத்திருப்பது  குழந்தை இயேசுவின் திரு உருவம் என்று கண்டுணர்ந்து அதை வாங்கினார் ‌. பின்னர் அதை அவர் தன்னுடைய பேத்தியிடம் கொடுக்க, அவள் பெரும் மகிழ்ச்சி அடைந்தாள்.

இதற்குப் பிறகு லுப்டியா தன் பாட்டி கொடுத்த குழந்தை இயேசுவின் ஆறு இன்ச் திருவுருவத்தைத் தன்னுடைய அறையில் வைத்து வேண்டி வந்தார். அவர் அதனிடம் வேண்டிய பொழுது பல வல்ல செயல் செயல்கள் நடந்தன‌. குறிப்பாக லுப்டியாவுக்கு ஒரு சகோதரி இருந்தாள். அவளுக்காக இவள் குழந்தை இயேசுவின் திரு உருவத்திற்கு முன்பாக மன்றாடியபோது அவள் நலம் பெற்றாள். 

1939 ஆம் ஆண்டு குழந்தை இயேசுவின் திரு உருவம் மொரேலியாவில் உள்ள புனித அகுஸ்தின் திருக்கோயிலில் வைக்கப்பட்டது. மக்கள் அதற்கு முன்பாக வேண்டியபோது பல அருஞ்செயல்கள் நடைபெற்றன. இதைத்தொடர்ந்து பேராயர் லூயிஸ் இதனை முறைப்படி அங்கீகரித்தார். 1944 ஆம் ஆண்டு திருத்தந்தையும் இப் பக்தி முயற்சியை அங்கீகரித்தார்.

இன்று பலரும் நலமளிக்கும் அற்புதக் குழந்தை இயேசுவின் திரு உருவத்திற்கு முன்பாக வேண்டி பல நன்மைகளைப் பெற்றுக் கொள்கிறார்கள் என்பது யாரும் மறுக்க முடியாத உண்மையாக இருக்கிறது.

Also known as

Santo Niño de la Salud

Profile

Devotion to the Christ Child as depicted in a statue around which have been reported miraculous healings. The statute was found in 1939 in Morelia, Michoacán, Mexico; it is eleven inches tall, is dressed in a crown and ermine-trimmed mantle, holds a gold sceptre in its left hand, and the right is raised in a blessed. Veneration was approved by Archbishop Luis M. Altamirano y Bulnes, and it was solemnly crowned by pontifical command in 1944. The Missionaries of the Holy Infant of Good Health were founded in Morelia on 12 November 1970.

Blessed John Saziari

Also known as

• Joannes Saziari

• Giovanni Saziari

Profile

Celibate layman farmer. Franciscan tertiary.

Born

c.1327 at Cagli, Italy

Died

• 21 April 1371 at Cagli, Pesario-Urbino, Italy of natural causes

• relics stored in a wooden urn on the altar of Our Lady of the Snows in the church of San Francsesco in Cagli

Beatified

9 December 1980 by Pope John Paul II (cultus confirmed)

Saint Anastasius I of Antioch

Also known as

Anastasius the Elder

Profile

Patriarch of Antioch in 559. A learned, austere, pious and quiet man who strictly adhered to orthodox Christianity and had a knack for comforting the sick and bereaved. Opposed the heretical ideas on the Eucharist espoused by Emperor Justinian, and in 570 was exiled for 23 years by Emperor Justino II. Several of his writings have survived, including some on the theological controversies of the day.

Died

599

Saint Isacius of Nicomedia

Also known as

Isaac, Isaacius

Profile

Palace attendant to Empress Alexandra, wife of Diocletian. When the persecutions of Diocletian began, Isaacius was imprisoned, abused and martyred.

Died

starved to death in 302

Saint Crotates of Nicomedia

Also known as

Codratus

Profile

Palace attendant to Empress Alexandra, wife of Diocletian. When the persecutions of Diocletian began, Crotates was imprisoned, abused and martyred.

Died

beheaded in 302

Saint Apollo of Nicomedia

Profile

Palace attendant to Empress Alexandra, wife of Diocletian. When the persecutions of Diocletian began, Apollo was imprisoned, abused and martyred.

Died

starved to death in 302

Saint Abdelcalas

Also known as

Abdelchalas, Abdecalas, Abdelas

Profile

Elderly priest martyred with about 100 other believers during the persecutions of King Sapor II.

Born

Persian

Died

Good Friday 345

Saint Frodulphus

Also known as

Frou

Profile

Spiritual student of Saint Medericus. Monk at Saint Martin's Abbey in Autun, France. Fled to Barjon, France to escape invading Saracens.

Died

c.750

Saint Arator of Alexandria

Also known as

Aristo

Profile

Priest. Martyr.

Died

Alexandria, Egypt

Saint Fortunatus of Alexandria

Profile

Martyr.

Died

Alexandria, Egypt

Saint Silvius of Alexandria

Profile

Martyr.

Died

Alexandria, Egypt

Saint Vitalis of Alexandria

Profile

Martyr.

Died

Alexandria, Egypt

Saint Felix of Alexandria

Profile

Martyr.

Died

Alexandria, Egypt

Saint Cyprian of Brescia

Profile

Martyr.

இன்றைய புனிதர்கள் ஏப்ரல் 20

 St. Marian

Feastday: April 20

When St. Mamertinus was Abbot of the monastery which St. Germanus had founded at Auxerre, there came to him a young man called Marcian (also known as Marian), a fugitive from Bourges then occupied by the Visigoths. St. Mamertinus gave him the habit, and the novice edified all his piety and obedience. The Abbot, wishing to test him, gave him the lowest possible post - that of cowman and shepherd in the Abbey farm at Merille. Marcian accepted the work cheerfully, and it was noticed that the beast under his charge throve and multified astonishingly. He seemed to have a strange power over all animals. The birds flocked to eat out of his hands: bears and wolves departed at his command; and when a hunted wild boar fled to him for protection, he defended it from its assailants and set it free. After his death, the Abbey took the name of the humble monk. His feast day is April 20th.

Saint Agnes of Montepulciano

 மான்ட்டெபல்சியனோ நகர் புனிதர் ஆக்னெஸ் 

(St. Agnes of Montepulciano)

டொமினிக்கன் மட தலைவி:

(Dominican Priores)

பிறப்பு: ஜனவரி 28, 1268

மான்ட்டெபல்சியனோ

(Montepulciano)

இறப்பு: ஏப்ரல் 20, 1317

மான்ட்டெபல்சியனோ

(Montepulciano)

ஏற்கும் சமயம்:

ரோமன் கத்தோலிக்க திருச்சபை

(Roman Catholic Church)

புனிதர் பட்டம்: கி.பி. 1726

திருத்தந்தை பதின்மூன்றாம் பெனடிக்ட்

(Pope Benedict XIII)

முக்கிய திருத்தலம்:

புனிதர் ஆக்னெஸ் தேவாலயம், மான்ட்டெபல்சியனோ, சியென்னா, இத்தாலி

(Church of St. Agnes, Montepulicano, Siena, Italy)

நினைவுத் திருநாள்: ஏப்ரல் 20

புனிதர் ஆக்னெஸ், டொமினிக்கன் துறவற சபையைச் சார்ந்த அருட்சகோதரியும், கத்தோலிக்க திருச்சபையின் புனிதரும் ஆவார்.

ஆக்னெஸ், இத்தாலி நாட்டின் “மான்டெபல்சியானோ” (Montepulciano) அருகில் உள்ள "க்ராசியானோ"வைச் (Gracciano) சார்ந்த உயர் குடும்பத்தில் 1268ம் ஆண்டு பிறந்தார். சிறு வயது முதலே இவர் சிறந்த கிறிஸ்தவராக வளர்ந்தார். இவருக்கு ஒன்பது வயது நடந்தபோதே நகரிலுள்ள “கோணிப்பையின் சகோதரிகள்” (Sisters of the Sack) என்று அறியப்படும் “பெண்களுக்கான ஃபிரான்சிஸ்கன் துறவற மடத்தில்” (Franciscan monastery of women) இணைய தமது பெற்றோரின் அனுமதி பெற்றார். ஒன்பது வயதில் துறவற மடத்தில் இணைய அக்காலத்தில் அனுமதி இல்லையாகையால், இவருக்கு திருத்தந்தையின் விசேட அனுமதி கிடைத்தது. இம்மடத்தின் கன்னியர், மிகவும் கரடுமுரடான சீருடைகளை அணிந்தனர். எளிய, தனிமையான வாழ்க்கை வாழ்ந்தனர்.

அதன் பிறகு 1281ம் ஆண்டு, இவர் "ப்ரொசெனோ" (Proceno) நகரில் புதிதாக தொடங்கப்பட்ட துறவற மடத்திற்குச் சென்றார். 1288ம் ஆண்டு, தனது இருபதாம் வயதில் இவர் அந்த துறவற மடத்தின் தலைவியாகத் தேர்ந்தெடுக்கப்பட்டார். இவர் செப வாழ்வில் சிறந்து விளங்கினார். இயேசு கிறிஸ்துவிடம் அதிக அன்பு கொண்டிருந்தார்; அவரது வார்த்தைகளிலும் அதிக நம்பிக்கை கொண்டிருந்தார்.

"என் மேல் விசுவாசம் கொண்டிருப்பவர்கள் என்னைப் போன்று அதிசயங்களைச் செய்வர்" என்ற இயேசுவின் வார்த்தைகள், ஆக்னெசின் வாழ்க்கையில் சிறப்பான விதத்தில் உண்மையாகின. இவர் தனது வாழ்நாட்களிலேயே பல்வேறு அதிசயங்களையும், அற்புதங்களையும் நிகழ்த்தினார்.

ஆக்னெஸ், இயேசு கிறிஸ்துவின் பெயரால், மக்கள் பலரின் மன நோய்களையும், உடல் நோய்களையும் குணப்படுத்தினார். இயேசு கிறிஸ்து அப்பங்களைப் பெருகச் செய்தது போலவே, இவரும் அப்பங்களைப் பலமுறைப் பெருகச் செய்திருக்கிறார்.

1306ம் ஆண்டு, மான்டெபல்சியானோ (Montepulciano) நகரிலுள்ள துறவற மடத்தின் தலைமைப் பொறுப்பேற்க ஆக்னெஸுக்கு அழைப்பு வந்தது. திரும்பி வந்த ஆக்னெஸ், முன்னெப்போதும் விட, தீவிர செப வாழ்வில் ஈடுபட்டார். இக்கால கட்டத்தில், எண்ணற்ற திருக்காட்சிகள் காணும் பாக்கியம் பெற்றதாக கூறப்படுகிறது. அவர், “சாண்டா மரியா நொவெல்லா” (Santa Maria Novella) எனும் பெயரில், தேவ அன்னைக்கு ஒரு தேவாலயத்தை கட்டியெழுப்பினார்.

இவருக்கு, டொமினிக்கன் சபை நிறுவனரான புனிதர் டோமினிக்கின் (St. Dominic Guzman) திருக்காட்சி கிட்டியதாகவும் கூறப்படுகிறது. இதன்காரணமாக ஈர்க்கப்பட்ட இவர், டொமினிக்கன் சபையினர் பின்பற்றும் “அகுஸ்தீனிய சட்டதிட்டங்களை” (Rule of St. Augustine) பின்பற்றுமாறு தமது மடத்தின் அருட்சகோதரியரையும் ஊக்கப்படுத்தினார். உள்ளூரிலுள்ள குடும்பங்களிடைய நடக்கும் சண்டை சச்சரவுகளை அமைதிப் படுத்தும் பணிக்கும் இவர் அடிக்கடி அழைக்கப்பட்டார்.

1316ம் ஆண்டு, ஆக்னஸின் உடல்நலம் மிகவும் குறைந்துவிட்டது. அண்டை நகரமான சியான்சியானோ டர்மில் உள்ள வெப்ப நீரூற்றுகளில் குணப்படுத்தி வைப்பதாக இவரது மருத்துவர் பரிந்துரைத்தார். இவரது சமூகத்தின் அருட்சகோதரியர், மருத்துவரின் பரிந்துரையை ஏற்குமாறு வலியுறுத்தினர். மற்ற பலவகை நோயாளிகள் தங்கள் நோய்கள் குணப்படுத்தப்படுவதாகக் கூறப்பட்டாலும், ஆக்னஸ் நீரூற்றுகளிலிருந்து எந்த ஆதாயத்தையும் பெறவில்லை. அவருடைய உடல்நிலை அத்தகைய அளவிற்கு தோல்வியுற்றது. அவர், தமது மடாலயத்திற்கு ஒரு நகரும் கட்டிலில் (stretcher) மீண்டும் செல்ல வேண்டியிருந்தது. இந்த மடத்திலேயே தாம் இறக்கும்வரை வாழ்ந்தார். 1317ம் ஆண்டு, ஏப்ரல் மாதம், 20ம் நாளன்று, தமது நாற்பத்தொன்பது வயதில், இவர் மரித்தபோது, இவரது கைகளில் இருந்தும் கால்களில் இருந்தும் இனிமையான நறுமணம் வீசும் திரவம் ஒன்று கசிந்தது.

1726ம் ஆண்டு, திருத்தந்தை 13ம் பெனடிக்ட் (Pope Benedict XIII) இவருக்கு புனிதர் பட்டம் வழங்கினார். மான்டெபல்சியானோ நகர புனிதர் ஆக்னெசின் அழியாத உடல், இன்றளவும் பாதுகாக்கப்பட்டு வருகிறது.

Profile

Born wealthy. A pious child, at age six she began nagging her parents to join a convent. She was admitted to the convent at Montepulciano, Italy at age nine. When her spiritual director was appointed abbess at Procena, she took Agnes with her. Agnes's reputation for holiness attracted other sisters. Abbess at age fifteen after receiving special permission from Pope Nicholas IV. Agnes insisted on greater austerities in the abbey; she lived off bread and water, slept on the ground, used a stone for a pillow. In 1298 she returned to Montepulciano to work in a new Dominican convent. Prioress of the house the last seventeen years of her life. Pilgrim to Rome, Italy.

Many stories grew up around Agnes, including

• Her birth was announced by flying lights surrounding her family's house.

• As a child, while walking through a field, she was attacked by a large murder of crows; she announced that they were devils, trying to keep her away from the land; years later, it was the site of her convent.

• She was known to levitate up to two feet in the air while praying.

• She received Communion from an angel, and had visions of the Virgin Mary.

• She held the infant Jesus in one of these visions; when she woke from her trance she found she was holding the small gold crucifix the Christ child had worn.

• On the day she was chosen abbess as a teenager, small white crosses showered softly onto her and the congregation.

• She could feed the convent with a handful of bread, once she'd prayed over it.

• Where she knelt to pray, violets, lilies and roses would suddenly bloom.

• While being treated for her terminal illness, she brought a drowned child back from the dead.

• At the site of her treatment, a spring welled up that did not help her health, but healed many other people.

Born

1268 at Gracchiano-Vecchio, Tuscany, Italy

Died

• 20 April 1317 at the convent of Montepulciano, Italy of natural causes following a lengthy illness

• legend says that at the moment of her death, all the babies in the region, no matter how young, began to speak of Agnes, her piety, and her passing

• miracles reported at her tomb

• body incorrupt

• relics translated to the Dominican church at Orvieto, Italy in 1435

Beatified

1534

Canonized

1726 by Pope Benedict XIII

Saint Marcian of Auxerre

Also known as

Marianus, Marsus, Marien

Profile

Monk at the monastery of Saints Cosmas and Damian in Auxerre, France. Had charge of the abbey‘s cattle. Miracle worker who was known to have the complete trust of the wild animals that lived nearby. There is an annual pilgrimage and blessing of animals at the church dedicated to him in Mezilles, France.

Born

Bourges, France

Died

• on an Easter Sunday c.470 of natural causes

• buried at the monastery of Saints Cosmas and Damian in Auxerre, France

• the abbey was later re-dedicated in the name of Saint Marianus in his honour

• relics moved to the abbey of Saint-Germain in Auxerre in the 9th century to protect them from invading Normans

Blessed John Finch

Profile

Yoeman farmer. Raised in a family with Catholic and Protestant members, he was able to closely observe each side; John became a strong and faithful Catholic. Married layman. His home became a center for covert missionary work, and he hid and harboured priests. Parish clerk and catechist.

On Christmas 1581 he and Father George Ostliffe were ambushed and arrested. Finch was kept prisoner in the house of the Earl of Derby, alternately tortured and offered bribes to get information about covert Catholics; the authorities spread the story that he had turned in Father George himself, was taking refuge with Derby, and was voluntarily giving up the name of every Catholic he knew. John spent time in the Fleet prison, Manchester, and in the House of Correction, spending months in dungeons, being dragged by his heels to Protestant churches. He and three priests were brought to trial for their faith in Lancaster on 18 April 1584. While waiting execution, he ministered to condemned felons in his cell. Martyred with James Bell.

Born

c.1548 at Eccleston, Lancashire, England

Died

hanged on 20 April 1584 at Lancaster, England

Beatified

15 December 1929 by Pope Pius XI

Blessed Richard Sergeant

Also known as

• Richard Lee

• Richard Long

• Richard Lea

• Richard Longe

Additional Memorials

• 22 November as one of the Martyrs of England, Scotland, and Wales

• 29 October as one of the Martyrs of Douai

• 1 December as one of the Martyrs of Oxford University

Profile

Son of Thomas and Katherine Sergeant. Graduated Oxford University c.1570. Seminarian at the English College in Rheims, France on 25 July 1581. Deacon at Soissons, France on 9 June 1582. Ordained at Laon, France on 7 April 1583. Returned to England on 10 September 1583 to minister to covert Catholics, hiding as a layman, using the names Richard Lee or Lea, and Richard Long or Longe. Arrested and martyred for the crime of being a priest. One of the Martyrs of England, Scotland and Wales.

Born

c.1558 in Gloucestershire, England

Died

hanged, drawn and quartered on 2 April 1586 at Tyburn, London, England

Beatified

22 November 1987 by Pope John Paul II

Saint Caedwalla of Wessex

Also known as

• Caedwalla of Wales

• Cadwallader, Cadwallador, Cadwalla, Cadwallon, Ceadwalla, Cedualla, Peter

Profile

Son of Coenberht; descendent of King Ceawlin of Wessex in England. Exiled, but later returned to reclaim the throne by right, and by warfare. King of Wessex, which he expanded by conquest, annihilating the pagan residents of the Isle of Wight in the process in order to colonize it with his own people.

Converted to Christianity in 688 by Saint Wilfrid after being wounded in combat on the Isle of Wight. He abdicated, and went to Rome, Italy for baptism on 10 April 689 by Pope Saint Sergius I, taking the name Peter. He died ten days later, still wearing his white baptism robe. Venerable Bede wrote of him in his History of the English Church.

Born

c.658 in Wessex, England

Died

• 20 April 689 at Rome, Italy

• interred in a crypt at Saint Peter's Basilica

Patronage

• converts

• reformed murderers

Blessed Chiara Bosatta

Also known as

Clare, Dina

Profile

Daughter of Alexander Bosatta and Rosa Mazzocchi. Her father was a silk manufacturer, and died when the girl was still young. She studied with the Daughters of Charity at age 13. Began a novitiate in the Canossians but felt that their charism was not what she was called to do. She returned home, and with her sister joined the Daughters of Mary and worked at a charity hospice, serving neglected elderly people and children. Teacher to the children at the hospice. Co-founded the Daughters of Saint Mary of Providence with her sister and Saint Luigi Guanella; she took the name Chiara. Worked at the spiritual formation of the sisters.

Born

27 May 1858 in Pianello del Lario, Como, Italy as Dina Bosatta

Died

20 April 1887 in Pianello del Lario, Como, Italy of natural causes

Beatified

21 April 1991 by Pope John Paul II at Rome, Italy

Pope Saint Anicetus

Profile

Son of John. Little is known of his life before his election as 11th Pope. Met with Saint Polycarp of Smyrna and allowed Eastern Christians to celebrate Easter on the 14th day of Nisan, regardless of whether it fell on Sunday. Anicetus took a firm stand against Gnosticism. Decreed that Church men should not have long hair; this was in keeping with 1st Corinthians 11:14 and helped mark the clergy as different from the laity.

Born

in Syria

Papal Ascension

155

Died

• 166 of natural causes

• listed as a martyr for centuries, possibly under the assumption that all the early popes were martyred, but there is no evidence of it

• interred in Vatican City, Rome, Italy

Blessed Hildegun of Schönau

புனித ஹில்டேகுண்ட் ஷொய்னவ் (Hildegund Schoenau)

பிறப்பு 

1170 

கொலோன் (Cologne)

இறப்பு 

20 ஏப்ரல் 1188 

ஷொய்னவ் (Schoenau)

ஹில்டேகுண்ட் 1170 ஆம் ஆண்டு கொலோன் மறைமாவட்டத்தில் பிறந்தார். இவருக்கு 12 வயது இருக்கும்போது, தன் தந்தையுடன் புண்ணிய பூமிக்கு(Holy Land) திருயாத்திரை சென்றார். கப்பலில் பயணம் செய்யும்போது இவரின் தந்தை மிகவும் நோய்வாய்ப்பட்டார். இதனால் ஹில்டேகுண்ட் புனித பயணத்தை நிறைவேற்ற முடியாத நிலை ஏற்பட்டது. அப்போது அவரின் தந்தை ஹில்டேகுண்ட்-ஐ அழைத்து, தனக்கு நல்ல உடையுடுத்தி, தன் ஊருக்கு அழைத்துக் கொண்டு போக சொன்னார். அதோடு ஹில்டேகுண்ட்-இன் பெயரை யோசேப்பு என்று மாற்றச் சொன்னார். ஆனால் ஹில்டேகுண்டால் தன் தந்தையின் ஆசையை கப்பலில் நிறைவேற்ற முடியாமல் போனது. கப்பல் எருசலேமை அடைந்தது. 

அப்போது ஹில்டேகுண்ட் தன் தந்தையின் விருப்பத்தை நிறைவேற்ற எருசலேம் தேவாலயத்தில் செபவழிபாடு வைத்து செபித்தார். ஆலயத்தை விட்டு ஹில்டேகுண்டும், அவரின் தந்தையும் வெளியே வந்தபோது யாரென்று அடையாளம் தெரியாத ஒருவர், இவர்களுக்கு ஆடையையும் இன்னும் அங்கு தங்குவதற்கு தேவையான எல்லா ஏற்பாடுகளையும் செய்து கொடுத்து, உடன் அழைத்துச் செல்ல காத்துக்கொண்டிருந்தார். பின்னர் தந்தையும், ஹில்டேகுண்ட்டும் அம்மனிதரோடு சென்றனர். முன்பின் தெரியாத அம்மனிதரின் உதவியால் தன் தந்தையின் நோய் குணமாக்கப்பட்டு, சில ஆண்டுகள் கழித்து மீண்டும் சொந்த ஊர் திரும்பினர். 

அதன்பிறகு ஹில்டேகுண்ட் பல காரணங்களால் துறவியாக வேண்டுமென்று விரும்பினார். தன் தந்தையின் அனுமதி பெற்று 1187 ஆம் ஆண்டு ஜெர்மனி நாட்டிலுள்ள ஹைடல்பெர்க் –இல் (Heidelberg) இருந்த சிஸ்டர்சியன் துறவற சபையில்(Cistercian) சேர்ந்தார். அவர் துறவியாவதற்குமுன் பயிற்சி பெறுவதற்காக ஷொய்னவ்விலிருந்த பயிற்சி இல்லத்திற்கு அனுப்பப்பட்டார். அப்போது அவர் நவதுறவகத்தில் இருக்கும்போது "யோசேப்பு" என்னும் பெயர்மாற்றம் பெற்று, புதிய துறவற உடையும் பெற்றுக்கொண்டார். யோசேப்பு நவதுறவகத்தில் இருக்கும்போது பல்வேறு சோதனைகளுக்கு உட்படுத்தப்பட்டார். அப்போது அவர் தீவிர நோயால் பாதிக்கப்பட்டார். அதன்பிறகு நோய் முற்றிப்போனதால், உயிரை காப்பாற்ற முடியாமல், நவதுறவகத்திலேயே 1188 ஆம் ஆண்டு ஏப்ரல் 20 ஆம் நாள் இறந்தார். 

சிஸ்டர்சியன் துறவறசபையில் நவதுறவகத்தில் இறந்தவர்களில் இவரே முதலானவர். இவரின் ஆன்மீக வாழ்வு இன்று வரை சிஸ்டர்சியன் சபையில் பயிற்சியகத்தில் உள்ளவர்களுக்கு ஓர் முன்மாதிரியாக உள்ளது.

Also known as

• Brother Joseph

• Hildegun of Neuss

• Hildegunda, Hildegunde, Hildegund, Joseph

Profile

Dressed as a boy for her own safety, she accompanied her father on a pilgrimage to the Holy Land. On her return home, she kept the male disguise, joined the Cistercian monks at Schönau, Germany, and lived the rest of her life as a brother. Legend describes her as a miracle worker, and her sex was discovered only on her death. Of all the old stories with this theme, Hildegun's has the best and most convincing documentation by her own order.

Born

in the Rhineland, Germany

Died

1188 in Schönau, Germany of natural causes

Canonized

• no formal beatification or canonization

• widespread popular devotion has existed for centuries

Blessed Gerald of Salles

Also known as

• Gerald of Salas

• Geraldo, Géraud, Giraud

Profile

Canon regular in the diocese of Périgueux, France. Reforming monk at the Saint-Avit Abbey. Hermit in the Cadonh Forest. His reputation attracted many would-be students. Founded the Benedictine houses of Andorel Abbey, Belleperche Abbey, Valmagne Abbey, Bournet Abbey in 1113, Dalon Abbey and Grandselve Abbey in 1114, Cadouin Abbey c.1115, Fontdouce Abbey in 1117, Châtelliers Abbey in 1119, and Absie Abbey in 1120. Founded the Order of Cadonh and the Order of Dalon, both of which later merged into the Cistercians.

Born

Salles, France

Died

• 1120 of natural causes

• re-interred in a marble tomb on the south-side of the altar at Châtelliers Abbey

Beatified

1249 by Pope Innocent IV

Blessed Anastazy Jakub Pankiewicz

Additional Memorial

12 June as one of the 108 Martyrs of World War II

Profile

Joined the Franciscans in 1900, making his solemn profession on 24 February 1904. Ordained in 1906. Built the seminary in Lotz, Poland. Founded the Antonian Sisters of Christ the King. Arrested on 10 October 1941 in the Nazi persecutions of the Church. One of the 108 Polish Martyrs of World War II.

Born

9 July 1882 in Nagórzany, Podkarpackie, Poland

Died

• 20 May 1942 on the road from the Dachau concentration camp, Oberbayern, Germany

• body burned and ashes scattered

Beatified

13 June 1999 by Pope John Paul II at Warsaw, Poland

Saint Marcellinus of Embrun

Also known as

• Marcellinus of Ambrun

• Marcelino...

• Marcellí d'Ambrun

Profile

Priest. Missionary to the Dauphiné area of France and Switzerland in the early 4th century. First Bishop of Embrun, France, consecrated by Saint Eusebius of Vercelli. When the Arian heresy arrived in his area, Marcellinus was forced to flee into the mountains and care for his diocese from exile.

Born

North Africa

Died

• c.374 of natural causes

• relics transferred to Digne-les-Bains, France in the 10th century

• relics destroyed in the anti-Christian excesses of the French Revolution

Blessed Simon Rinalducci

Also known as

• Simon Rinalducci of Todi

• Simon of Todi

Profile

Augustinian friar in 1280. Noted for his theological studies. Lector. Prior of several houses. Famous preacher. Augustinian provincial prior in Umbria, Italy. During a general chapter conference in 1318 he was unjustly accused of some serious charges; he kept silence rather than cause scandal among his brothers, and was eventually acquitted. Known as a miracle worker.

Born

latter 13th century at Todi, Italy

Died

20 April 1322 at the monastery of Saint James the Great in Bologna, Italy of natural causes

Beatified

19 March 1833 by Pope Gregory XVI (cultus confirmed)

Blessed William Thomson

Also known as

• William Thompson

• William Blackburn

Additional Memorial

• 29 October as one of the Martyrs of Douai

• 22 November as one of the Martyrs of England, Scotland, and Wales

Profile

Studied at the English College in Rheims, France. Ordained, he returned to minister to covert Catholics in England during a period of persecution. Executed for the crime of being a priest. Martyr.

Born

c.1560 at Blackburn, Lancastershire, England

Died

hanged, drawn and quartered on 20 April 1586 at Tyburn, London, England

Beatified

22 November 1987 by Pope John Paul II

Blessed Francis Page

Additional Memorial

29 October as one of the Martyrs of Douai

Profile

Raised in a Protestant family from Harrow-on-the-Hill, England. Convert to Catholicism. Studied at Douai, France where he was ordained in 1600. Worked in England to minister to covert Catholics who faced government persecution. Arrested and sentenced to death for the crime of being a priest. While he prison he became a Jesuit. Martyr.

Born

c.1575 in Antwerp, Belgium

Died

20 April 1602 at Tyburn, London, England

Beatified

15 December 1929 by Pope Pius XI

Blessed Antony Page

Also known as

Anthony, Antonio

Additional Memorials

• 22 November as one of the Martyrs of England, Scotland, and Wales

• 29 October as one of the Martyrs of Douai

Profile

Studied at Douai, France. Ordained in 1591. Returned to England to minister to covert Catholics in the persecutions of Queen Elizabeth I. Arrested and martyred for the crime of priesthood.

Born

1571 in Harrow, Middlesex, London, England

Died

hanged, drawn, and quartered in late April 1593 York, North Yorkshire, England

Beatified

22 November 1987 by Pope John Paul II

Blessed Oda of Rivreulle

Also known was

• Oda of Anderlues

• Oda of Brabant

• Ode, Odette

Profile

Born to the nobility in the Brabant region. To avoid an arranged marriage to a young nobleman, Oda disfigured her face. Her family then allowed her to follow the religious vocation she desired. Premonstratensian nun at Rivroelles. Prioress at Rivroelles. Her cult has never been formally confirmed, but popular devotion continues.

Born

Brabant, Belgium

Died

1158 of natural causes

Saint Sara of Antioch

அந்தியோக்கு_நகர்ப்_புனித_சாரா (-305)

ஏப்ரல் 20

இவர் (#StSaraOfAntioch) உரோமையில் இருந்த ஒரு செல்வச் செழிப்பான குடும்பத்தில் பிறந்தவர்.

இவர் ஓர் உரோமை அதிகாரிக்கு மணமுடித்துக் கொடுக்கப்பட்டார். அவரோ இயேசுவின் மீது நம்பிக்கை இல்லாதவர். ஆனாலும் கூட இவர் இயேசுவின் மீது கொண்ட நம்பிக்கையில் சிறிதும் பிறழாமல் உறுதியாக இருந்தார். 

மேலும் இவர் தனக்குப் பிறந்த இரண்டு குழந்தைகளுக்கும் திருமுழுக்குக் கொடுத்து, கிறிஸ்தவ முறைப்படியே அவர்களை வளர்த்து வந்தார்.

இதற்கு நடு‌வில் உரோமையை ஆண்ட தியோகிளசியன் என்ற மன்னன் கிறிஸ்துவர்களைப் பிடித்துச் சித்திரவதை செய்து, கொலை செய்தான். அவன் சாரா கிறிஸ்துவைப் பற்றி வெளிப்படையாக அறிவிப்பதை அறிந்து, தன் பணியாளர்களை அனுப்பிப் பிடித்து வரச் சொல்லி, இவரைத் தீயிலிட்டு எரித்துக் கொன்றான்.

இவர் மறைச்சாட்சியாக இறந்த ஆண்டு கி.பி. 305 ஆகும்.

Also known as

Sarah

Profile

Born to a wealthy Imperial Roman family. Married to a Roman army officer. Publicly exposed as a Christian when she baptized her children against the wishes of her non-Christian husband when the ship they was travelling on was in danger of wrecking in a storm. Martyred in the persecutions of Diocletian.

Born

Antioch (modern Antakya, Turkey)

Died

burned at the stake c.305 in Antioch (modern Antakya, Turkey)

Blessed Maurice Mackenraghty

Also known as

Muiris mac Ionrachtaigh

Additional Memorial

20 June as one of the Irish Martyrs

Profile

Parish priest in the diocese of Limerick, Ireland. Spent two years in prison and then executed for refusing to accept Queen Elizabeth I as head of the Church. Martyr.

Born

c.1500 in Kilmallock, Limerick, Ireland

Died

20 April 1585 in Clonmel, Ireland

Beatified

27 September 1992 by Pope John Paul II in Rome, Italy

Blessed James Bell

Additional Memorial

1 December as one of the Martyrs of Oxford University

Profile

Educated at Oxford University. Priest. Conformed to the rules of the state church under Queen Elizabeth, but eventually returned to his Catholic faith, and was martyred with Blessed John Finch.

Born

c.1520 at Warrington, Lancashire, England

Died

hanged in 20 April 1584 at Lancaster, England

Beatified

15 December 1929 by Pope Pius XI

Saint Hugh of Anzy-le-Duc

Profile

Educated at the Benedictine abbey at Saint-Savin, Poitou, France, where he became a Benedictine monk. As an adult, he travelled to several houses to revive the monastic observance. Helped Blessed Berno establish Cluny Abbey. Prior of Anzy-le-Duc in Burgundy, France.

Born

at Poitiers, France

Died

• c.930 at the abbey of Anzy-le-Duc, Brittany, France of natural causes

• relics enshrined in 1001

Blessed Robert Watkinson

Profile

Priest in the apostolic vicariate of England. Only a month after his ordination, he was imprisoned and executed in the persecutions of Queen Elizabeth I for the crime of being a priest. Martyr.

Born

in Hemingbrough, North Yorkshire, England

Died

hanged on 20 April 1602 in Tyburn, London, England

Beatified

15 December 1929 by Pope Pius XI

Blessed Michel Coquelet

Profile

Member of the Missionary Oblates of Mary Immaculate. Priest. Martyr.

Born

18 August 1931 in Wignehies, Nord, France

Died

20 April 1961 in Sop Xieng, Xieng Khouang, Laos

Beatified

• 11 December 2016 by Pope Francis

• beatification recognition celebrated in Vientiane, Laos, presided by Cardinal Angelo Amato

Saint Vincent of Digne

Also known as

Vincentius

Profile

Missionary to the Dauphiné area of France. Bishop of Digne, France.

Born

North Africa

Died

• c.374

• relics at Digne-les-Bains, France

Patronage

Digne, France

Saint Domninus of Digne

Additional Memorial

13 February (Digne-les-Bains, France)

Profile

Missionary bishop to the Dauphiné area of France.

Born

North Africa

Died

• c.374 of natural causes

• relics at Digne-les-Bains, France

Saint Theotimus of Tomi

Profile

Bishop of Scytha or Tomi on the Black Sea. His sanctity won the admiration even of the barbarians. Defended Origen against Saint Epiphanius of Salamis. Evangelized the tribes of the Lower Danube.

Died

407 of natural causes

Blessed Catwallon

Also known as

Catuuallon

Profile

Son of Duke Conan I of Brittany (in modern France). Monk. Abbot of Redon from 1019 to 1040. Helped the founders of monasteries throughout Brittany.

Born

Brittany, France

Saint Theodore Trichinas

Profile

Fourth century hermit.

Born

Constantinople (modern Istanbul, Turkey)

Blessed John of Grace-Dieu

Profile

Benedictine Cistercian monk at Saint Denis monastery. Abbot of Igny. Abbot of Clairvaux in 1257. Abbot of Grace-Dieu c.1262.

Died

1280 of natural causes

Saint Margaret of Amelia

Also known as

Margarita, Margherita, Marguerite

Profile

Benedictine abbess at Saint Catherine of Amelia abbey. Mystic.

Died

1666 of natural causes

Saint Servilian

Profile

Converted by the prayers of Saint Flavia Domitilla. Martyred in the persecutions of Trajan.

Died

beheaded c.117 at the 2nd mile marker on the Via Latina outside Rome, Italy

Saint Wiho of Osnabrück

Also known as

Viho, Vihone, Vione, Wicho, Wilho

Profile

First bishop of Osnabrück, Saxony (in modern Germany) c.800.

Saint Sulpicius

Profile

Converted by the prayers of Saint Flavia Domitilla. Martyr.

Died

beheaded c.117 at the 2nd mile marker on the Via Latina outside Rome, Italy

Saint Secundinus of Córdoba

Profile

Martyr.

Died

Córdoba, Spain

Saint Sobarthann

Profile

Irish bishop mentioned the martyrologies of Tallaght, Gorman and Donegal, but no information about him has survived.

இன்றைய புனிதர்கள் ஏப்ரல் 19

 St. Ursmar

Feastday: April 19

Death: 713

Benedictine abbot-bishop, and missionary. Perhaps a native of Ireland, he served as abbot-bishop of the abbey of Lobbes, on the Sambre, in Flanders, Belgium, from which he organized exceedingly successful missionary efforts in the region.

Ursmar receives holy orders as abbot of Lobbes Abbey in 691, probably by Saint Lambertus, bishop of Maastricht (19th-century relief in the Church of Saint Ursmar in Lobbes)

Ursmar of Lobbes[1] (died 713) was a missionary bishop in the Meuse and Ardennes region in present-day Belgium, Germany, Luxemburg and France. He was also the first abbot of Lobbes Abbey.

As many missionaries in the 7th and 8th century, he may have been of Irish origin. He was appointed abbot of Lobbes in 691 by the Frankish king Pippin II.[2] He is also credited with the foundation of Aulne Abbey and Wallers Abbey.

Saint Ursmar is a Catholic saint, whose feast day is April 19.[3] His sarcophagus is in the crypt of the parish church in Lobbes (as well as the sarcophagus of his successor, Saint Ermin. A Life was written by Heriger of Lobbes

St. Timon

Feastday: April 19

Death: 1st century

One of the Seven Deacons chosen by the Apostles to assist in the ministering to the Nazarene community of Jerusalem. He was mentioned in the Acts of the Apostles (6:5), although the traditions concerning him are confusing.

Section of a fresco in the Niccoline Chapel by Fra Angelico, depicting Saint Peter consecrating the Seven Deacons. Saint Stephen is shown kneeling.

The Seven, often known as the Seven Deacons, were leaders elected by the early Christian church to minister to the community of believers in Jerusalem, to enable the Apostles to concentrate on 'prayer and the Ministry of the Word' and to address a concern raised by Greek-speaking believers about their widows being overlooked in the daily diakonia or ministry.

New Testament

The works of Stephen and Philip are the only two recorded and their works concern preaching, catechising and baptising. Philip is simply referred to as "the evangelist" in chapter 18. Their appointment is described in chapter 6 of the Acts of the Apostles (Acts 6:1–6). According to a later tradition they are supposed to have also been among the Seventy Disciples who appear in the Gospel of Luke (Luke 10:1, 10:17).

Although the Seven are not called 'deacons' in the New Testament, their role is described as 'diaconal' (διακονεῖν τραπέζαις in Greek), and they are therefore often regarded as the forerunners of the Christian order of deacons.[citation needed]

The Seven Deacons were:

Stephen the Protomartyr

Philip the Evangelist

Prochorus

Nicanor

Timon

Parmenas

Nicholas

According to the narrative in Acts, they were identified and selected by the community of believers on the basis of their reputation and wisdom, being 'full of the Holy Spirit', and their appointment was confirmed by the Apostles.

Details

Only Stephen and Philip are discussed in much detail in Acts; tradition provides nothing further about Nicanor or Parmenas. Stephen became the first martyr of the church when he was killed by a mob, and whose death was agreed to by Saul of Tarsus, the future Apostle Paul (Acts 8:1). Philip evangelized in Samaria, where he converted Simon Magus and an Ethiopian eunuch, traditionally beginning the Ethiopian Orthodox Church.

Tradition calls Prochorus the nephew of Stephen and a companion of John the Evangelist, who consecrated him bishop of Nicomedia in Bithynia (modern-day Turkey). He was traditionally ascribed the authorship of the apocryphal Acts of John, and was said to have ended his life as a martyr in Antioch in the 1st century.[1]

According to Caesar Baronius' Annales Ecclesiastici, now considered historically inaccurate, Nicanor was a Cypriot Jew who returned to his native island and died a martyr in 76. Other accounts say he was martyred in "Berj," an unidentified place possibly confused with Botrys.

Timon was said to have been a Hellenized Jew who became a bishop in Greece or in Bosra, Syria; in the latter account, his preaching brought the ire of the local governor, who martyred him with fire.

After preaching for years in Asia Minor, where Hippolytus of Rome claimed he was bishop of Soli (Pompeiopolis; though he may have been referring to Soli, Cyprus), Parmenas was said to have settled down in Macedonia, where he died at Philippi in 98 during Trajan's persecutions.[citation needed]

Nicholas, who came from Antioch, was described in Acts as a convert to Judaism.[2] He was not remembered fondly by some early writers. According to Irenaeus' Adversus Haereses, the Nicolaitanes, a heretical sect condemned as early as the Book of Revelation, took their name from the deacon.[3] In Philosophumena, Hippolytus writes he inspired the sect through his indifference to life and the pleasures of the flesh; his followers took this as a licence to give in to lust.[4] The Catholic Encyclopedia records a story that after the Apostles reproached Nicholas for mistreating his beautiful wife on account of his jealousy, he left her and consented to anyone else marrying her, saying the flesh should be maltreated.[1] In the Stromata, Clement of Alexandria says the sect corrupted Nicholas' words, originally designed to check the pleasures of the body, to justify licentiousness.[5] The Catholic Encyclopedia notes that the historicity of the story is debatable, though the Nicolaitanes themselves may have considered Nicholas their founder.

St. Anthony Pavoni

Feastday: April 19

Birth: 1326

Death: 1374

Dominican Inquisitor. Pavoni was born at Savigliani, Italy and entered the Dominicans. He was appointed the inquisitor general for Piedmont and Liguria and was murdered by several men at Bricherasio, almost certainly in revenge for some action of his in an official capacity.

St. Hermogenes

Feastday: April 19

Death: 4th century

Armenian martyr with Aristonicus, Expeditus, Galata, Gaius, and Rufus. They suffered at Melitene. 

Pope Saint Leo IX

புனிதர் ஒன்பதாம் லியோ 

(St. Leo IX)

152ம் திருத்தந்தை:

(152nd Pope)

பிறப்பு: ஜூன் 21, 1002

எகிஷெய்ம், அல்சாஸ், ஸ்வாபியா, புனித ரோமப் பேரரசு 

(Eguisheim, Alsace, Duchy of Swabia, Holy Roman Empire)

இறப்பு: ஏப்ரல் 19, 1054 (வயது 51)

ரோம், திருத்தந்தையர் மாநிலங்கள், புனித ரோமப் பேரரசு 

(Rome, Papal States, Holy Roman Empire)

புனிதர் பட்டம்: கி.பி. 1082

திருத்தந்தை ஏழாம் கிரகோரி

(Pope Gregory VII)

நினைவுத் திருநாள்: ஏப்ரல் 19

திருத்தந்தை ஒன்பதாம் லியோ, ஜெர்மன் பிரபு குடும்பத்தில் பிறந்தவர். இவர் பெற்றோர் இவருக்கு 'புரூனோ' (Bruno of Egisheim-Dagsburg) என்று பெயர் சூட்டினர். புரூனோ, ஃபிரான்ஸ் நாட்டிலுள்ள “டெளள்” (Toul) என்ற ஊரில் கல்வி பயின்றார்.

இவர் படிக்கும்போதிலிருந்தே இவருக்கு ஏராளமான நண்பர்கள் இருந்தனர். புரூனோ சிறு வயதிலிருந்தே பூசை உதவி செய்வதிலும், பாடல் குழுவோடு இணைந்து திருப்பலியில் பாடல் பாடுவதிலும், ஆடம்பர திருப்பலியில் பங்கெடுப்பதிலும், அதிக ஆர்வம் காட்டிவந்தார். இறைவன் மீது அளவற்ற அன்பு கொண்டிருந்தார். தினமும் திருப்பலியில் பங்கெடுத்த புரூனோ, தானும் குருவாக வேண்டுமென்று ஆசைப்பட்டு குருவானார்.

புரூனோ குருவான பிறகு, ஜெர்மனியிலிருந்த அரசர் இரண்டாம் கோன்ராட் (Konrad II) அவர்களின் குடும்பத்திற்கு ஆன்மீக வழிகாட்டியாக தேர்ந்தெடுக்கப்பட்டார். அப்போது இவர் திருச்சபையில் இருந்த அரசியலைப் பற்றியும் படித்தார். அதன்பிறகு ஃபிரான்சு நாட்டிற்கு இறையியல் படிப்பதற்காக அனுப்பப்பட்டார்.

அப்போது இவர் அப்போஸ்தலர் சீமோனின் வாழ்க்கை வரலாற்றை படித்து, அவரால் ஈர்க்கப்பட்டார். பின்னர் இறையியல் படிப்பை முடித்தபிறகு இத்தாலி நாட்டில் இருந்த அரசர் குடும்பத்திற்கு மீண்டும் ஆன்மீக வழிகாட்டியாக தேர்ந்தெடுக்கப்பட்டார்.

பின்னர் இத்தாலி நாட்டின் ஆயரின் உதவியாளராக பணியாற்றினார். அப்போது இத்தாலி மறைமாநிலத்திலிருந்த ஏழை எளியவர்க்கு ஆயரின் உதவியுடன் பலவிதமான உதவிகளை செய்தார். 

மற்றவர்களுக்கு உதவி செய்வதில் அளவில்லா மகிழ்ச்சி அடைந்தார். அப்போது திருச்சபையில் இருந்த கத்தோலிக்க ஆலயங்களின் வழியாகவும், துறவற இல்லங்களின் வழியாகவும், நாள்தோறும் ஏழைகளுக்கு உணவு கொடுத்தும், அடிப்படை வசதிகளை செய்து கொடுத்தும் வந்தார். இவரின் தாராள குணத்தை அறிந்த ஜெர்மனி மற்றும் பிரான்சிலுள்ள ஆயர்களும் புரூனோவுக்கு ஏழைகளை பராமரிக்க தேவையான உதவிகளை செய்தனர். பின்னர் இவர் ஃபிரான்சிலுள்ள லையன் (Lyon) என்ற மறைமாநிலத்திற்கு ஆயராக தேர்ந்தெடுக்கப்பட்டார்.

புரூனோ ஆயராக இருந்தபோது திருத்தந்தை “டமாசஸ்” (Damasus) திருத்தந்தையாக தேர்ந்தெடுக்கப்பட்டார். 

23 நாட்கள் மட்டுமே திருத்தந்தையாக இருந்தவர், கடுமையான காய்ச்சலால் தாக்கப்பட்டு இறந்துப்போனார். அதனால் அவரைப் பின்பற்றி திருச்சபையை வழிநடத்த புரூனோ அவர்களை திருத்தந்தையாக தேர்ந்தெடுத்தனர்.

1049ம் ஆண்டு புரூனோ "ஒன்பதாம் லியோ" என்று பெயர் மாற்றம் பெற்று திருத்தந்தையானார். திருத்தந்தை ஒன்பதாம் லியோ திருச்சபையின் மோசமான நிலையைப் பார்த்து மிகவும் வேதனைப்பட்டார். இதனால் திருத்தந்தையான சிறிது நாட்களிலேயே ஆயர்களின் மாநாட்டை கூட்டினார். இம்மாநாட்டிற்கு பொதுமக்களையும் வரவழைத்தார். இதில் பங்குபெற்ற ஒவ்வொருவருமே திருச்சபையில் இருக்கும் குறை, நிறைகளைப் பற்றி பகிர்ந்துகொள்ள வலியுறுத்தப்பட்டது. அம்மாநாட்டின் இறுதியில் தனிப்பட்ட முறையில் ஐரோப்பாவிலிருந்த ஒவ்வொரு கிறிஸ்தவ ஆலயங்களையும், அரசர்களையும், மக்களையும் திருத்தந்தை சந்தித்து உரையாடினார். ஆடம்பர திருப்பலி நிறைவேற்றி, அருமையான மறையுரை வழங்கினார். புதிய ஆலயங்களும், துறவற மடங்களும் கட்ட அடிக்கல் நாட்டினார்.

ஐரோப்பிய நாடுகளைப் பார்வையிட்டபோது, அரசர்களால் மக்கள் படும் வேதனையை, திருத்தந்தை கண்கூடாக பார்த்து மிகவும் வேதனைப்பட்டார். இதனால் மக்களின் பசியையும், அவர்களின் அவல நிலையையும் போக்க தன் சொந்த வீட்டு பணத்தை எடுத்து உதவிசெய்தார். மக்களை வழிநடத்த நல்ல குருக்களை உருவாக்கினார். இதனால் ஐரோப்பிய அரசர்கள் மிகவும் ஆத்திரமடைந்து திருத்தந்தை ஒன்பதாம் லியோவை பிடித்து சிறையில் அடைத்தார்கள். ஏறக்குறைய ஒன்பது மாதங்கள் கழித்து சிறையிலிருந்து விடுவித்தனர். ஆனால் இவர் மேல் தொடர்ந்து பல பொய்க்குற்றங்கள் சாட்டப்பட்டன.

பின்னர் 1054ம் ஆண்டு, மார்ச் மாதம், 12ம் நாள், ரோம் சென்று திருத்தந்தை பதவியிலிருந்து விலகினார். 52 வயதான திருத்தந்தை ஒன்பதாம் லியோ வெறும் ஐந்து ஆண்டுகள் மட்டுமே திருத்தந்தையாக பதவி வகித்தார். ஆனால் இவ்வைந்து ஆண்டுகளில் கத்தோலிக்க திருச்சபைக்கு இவர் ஆற்றிய பணி எண்ணிலடங்காது.

பின்னர் 1054ம் ஆண்டு, ஏப்ரல் மாதம், 19ம் நாள், ரோமில் உள்ள புனித பீட்டர் பேராலயத்தில் இறந்தார்.

இவரது உடல், பேதுரு பேராலயத்திலுள்ள, திருத்தந்தையர்களை அடக்கம் செய்துள்ள கல்லறையில், புனித யோசேப்பு பலிபீடத்தின் வலதுபுறத்தில் அடக்கம் செய்யப்பட்டுள்ளது.

இவர் இறந்தாலும் மக்களின் மனங்களில் புனிதராகவே வணங்கப்பட்டு வருகின்றார்.

Also known as

• Apostolic Pilgrim

• Bruno of Egisheim

• Bruno of Eguisheim-Dagsburg

• Pilgrim Pope

Profile

Son of Count Hugh of Egisheim. Cousin of Emperor Conrad II. Chapter canon of Saint Stephen's, Toul, France. Deacon. Soldier and officer in the imperial army. In 1021, while still in the military, he was chosen bishop of Toul, France, a position he held for 20 years. Commanded troops under emperor Conrad II in the invasion of Italy in 1026. Very disciplined himself, he brought order to the monasteries in his diocese, discipline to the clergy, and the Cluniac reform to many of his houses. Mediator between France and the Holy Roman Empire. Chosen 151st pope with the support of the Roman citizens and Henry III of Germany.

Leo brought his reforming, disciplinary ways to the Church as a whole, reforming houses and parishes, fighting simony, enforcing clerical celibacy, encouraging liturgical development and the use of chant. He brought Hildebrand, later Pope Saint Gregory VII, to Rome as his spiritual advisor. Fought the coming Great Schism between the Eastern and Western churches. He received the nickname of Pilgrim Pope due to his travels through Europe, enforcing his reforms, insisting that his bishops, clergy, and councils follow suit. Held synods at Pavia, Italy, in Rheims, France, in Mainz, Germany, and in Vercelli, Italy where he condemned the heresy of Berengarius of Tours. Authorized the consecration of the first native bishop of Iceland. Peacemaker in Hungary. Proposed that Popes be elected only by cardinals.

Leo's papacy was marred by his military action. He added new Italian regions to the papal states, and when Normans invaded these areas in 1053, he personally led an army to throw them out. This resulted in wide-spread criticism, defeat in the field, his capture at Civitella, and several months imprisonment at Benevento, Italy. He spent his time there well, learning Greek to better understand the writings of the Eastern Church, but his health suffered badly, and he died soon after his release.

Born

21 June 1002 at Eguisheim, Alsace, France as Bruno of Eguisheim-Dagsburg

Papal Ascension

12 February 1049

Died

19 April 1054 in Saint Peter's Basilica, Rome, Italy of natural causes

Canonized

• 1082 by Pope Saint Gregory VII

• 1887 by Pope Blessed Victor III

Saint Alphege of Winchester

Also known as

• Alphege the Martyr

• Alphege of Canterbury

• Alfege, Alphage, Alphege, Alphegus, Elphege, Godwine, Ælfheah, Aelfheah, Elfego, Elfege

Additional Memorial

8 June (translation of his relics)

Profile

Born to the nobility but gave it up to become a young monk at Deerhurst Abbey in Gloucestershire, England. Monk, anchorite, and then abbot at Bath Abbey; known for his personal piety and austerity. Bishop of Winchester, England in 984. Built several churches, installed a cathedral organ so large that it could be heard a mile away, and his charity was so great that there were reported to be no beggars in his diocese. May have helped negotiate a peace treaty in 994 which ended some Viking raids.

Archbishop of Canterbury, England in 1006. Encouraged devotion to Saint Dunstan of Canterbury. Translated the relics of Saint Swithun to Canterbury. In 1011 Danes began raiding again, laid seige to Canterbury, sacked the town, and captured Alphege along with several other Church officials, all of whom were held for ransom. Reported to have healed many of sick Danes by praying over them and feeding them blessed bread. Alphege refused to approve the payment of ransom for himself, and after several months was murdered by angry drunken Vikings, the first archbishop of Canterbury to die violently. Saint Thomas Becket was praying for Saint Alphege's intercession just before he was murdered.

Born

• 954 in Weston, Somerset, England

• Anglo-Saxon

Died

• beaten with stones and ox bones, then struck on the head with the blunt edge of an axe on 19 April 1012 in Greenwich, Kent (part of modern London), England

• interred in Saint Paul's Cathedral

• re-interred in Canterbury by King Canute in 1023

• his shrine was re-built and expanded in the early 12th century by Saint Anselm of Canterbury

• remains found incorrupt in 1105

• after a fire in the cathedral in 1174, Alphege's relics were re-interred by the high altar

Canonized

1078 by Pope Saint Gregory VII

Patronage

• Greenwich, England

• kidnap victims

• Solihull, England

Saint Expeditus of Melitene

Also known as

Elpidius, Expedite

Profile

Possibly legendary. Unclear whether his name led to his association with expeditious matters, or the other way around. This association led to his becoming the patron of people who had to deliver things on time.

Patronage

• against procrastination

• for expeditious solutions

• merchants

• navigators

• prompt solutions

Blessed Bernard of Sithiu

Also known as

• Bernard of Maguellone

• Bernard the Penitent

Profile

To atone for the sins of his early life, including a murder, Bernard lived in complete poverty, wearing rags, eating whatever came to hand, if anything, travelling barefoot from one holy place to another, and living as a hermit between pilgrimages. In 1178 he settled near the abbey of Sithiu and spent his remaining four years in private penance and prayer.

Died

19 April 1182 in the monastery of Saint-Bertin, Thérouanne region, France of natural causes

Saint Gerold of Saxony

Also known as

• Gerold of Großwalsertal

• Gerold of Grosswalsertal

• Gerold of Vorarlberg

• Adam of...

Profile

Born to the Saxon nobility. Donated land to the monastery of Einsiedeln, Switzerland where his sons, Cuno and Ulric became monks. Retired to live as a hermit near Mitternach, Germany.

Born

Saxony (part of modern Germany)

Died

16 April 978 of natural causes

Blessed James Duckett

Profile

London bookseller. Convert to Catholicism. Married and father of one son. Arrested several times for printing and selling Catholic books before finally being executed for the crime. Martyr.

Born

at Gilfortrigs, Skelsmergh, Westmorland, England

Died

hanged on 19 April 1602 at Tyburn, London, England

Beatified

15 December 1929 by Pope Pius XI

Patronage

• book sellers

• publishers

Blessed Ramon Llach-Candell

Profile

Priest. Member of the Sons of the Holy Family. Treasurer. Teacher. Director of several centers run by the Sons. Writer and poet. One of the Martyrs of the Spanish Civil War.

Born

24 May 1875 in Torelló, Barcelona, Spain

Died

• 19 April 1937 in Montcada, Barcelona, Spain

• his remains were never found

Beatified

13 October 2013 by Pope Francis

Blessed Jaume Llach-Candell

Profile

Priest. Member of the Sons of the Holy Family. One of the Martyrs of the Spanish Civil War.

Born

1 October 1878 in Torelló, Barcelona, Spain

Died

• 19 April 1937 in Montcada, Barcelona, Spain

• remains were never located

Beatified

13 October 2013 by Pope Francis

Saint Apollonius the Priest

Profile

Fourth-century priest. Martyred with five unnamed Christians in the persecutions of Diocletian.

Died

drowned in Alexandria, Egypt

Saint George of Antioch

Profile

Monk. Bishop of Antioch, Pisidia. Attended the Second Council of Nicea in 787. Opposed the iconoclasts, for which he was exiled by Emperor Leo V, the Armenian.

Died

815 of natural causes

Saint Martha of Persia

Profile

Daughter of Saint Pusicio. Nun. Martyred in the persecutions of Shapur II.

Died

Easter, 341 in Persia

Saint Crescentius of Florence

Profile

Sub-deacon in Florence, Italy. Spiritual student of Saint Zenobius and Saint Ambrose.

Died

c.396

Saint Vincent of Collioure

Profile

Martyred in the persecutions of Diocletian.

Died

c.304 in Collioure, Languedoc (in modern France)

Saint Aristonicus of Melitene

Profile

Martyr.

Born

4th century Armenian

Died

at Melitene, Armenian

Saint Galata of Melitene

Profile

Martyr.

Born

4th century Armenian

Died

at Melitene, Armenian

Saint Gaius of Melitene

Profile

Martyr.

Born

4th century Armenian

Died

at Melitene, Armenian

Saint Rufus of Melitene

Profile

Martyr.

Born

4th century Armenian

Died

at Melitene, Armenian

Martyrs of Carthage

Profile

A group of Christians martyred in the persecutions of Decius. We know little more than the names - Aristo, Basso, Credula, Donato, Ereda, Eremio, Fermo, Fortunata, Fortunio, Frutto, Julia, Mappalicus, Martial, Paul, Venusto, Victorinus and Victor.

Died

250 in prison in Carthage, North Africa (modern Tunis, Tunisia) 

St. Emma

புனித_எம்மா (-1038)

ஏப்ரல் 19

இவர் (#StEmma) பதினொன்றாம் நூற்றாண்டில், தற்போதைய பரேமன் என்ற இடத்தில் இருந்த ஒரு செல்வச் செழிப்பான குடும்பத்தில் பிறந்தார்.

இளம்வயதில் கடுஞ்சினம் கொள்ளக்கூடிய வராக இருந்தார் இவர்.

இவர் லியூட்ஜர் என்பவருக்கு மணம் முடித்துக் கொடுக்கப்பட்டார். இவர்கள் இருவருக்கும் இறைவன் ஓர் ஆண்குழந்தையைத் தந்தார்.

இப்படி வாழ்க்கை நகர்கையில், இரஷ்யாவிற்குச் சென்ற இவருடைய கணவர் இறந்தார். இது இவருடைய வாழ்க்கையில் பெரிய மாற்றத்தை ஏற்படுத்தியது.

இதனால் முன்கோபியாக இருந்த இவர், அமைதியின் வடிவாய் மாறினார்; தன்னிடம் இருந்ததை ஏழைகளுக்கும் பல கோயில்களுக்கும் வாரி வாரி வழங்கத் தொடங்கினார். 

இறுதியாக இவருடைய மகனை இறைப்பணிக்கு அர்ப்பணித்துவிட்டு, இவர் நிம்மதியாக இறையடி சேர்ந்தார்.

பல ஆண்டுகளுக்குப் பின் இவருடைய உடல் தோண்டி எடுக்கப்பட்டபோது, இவரது உடல் முழுவதும் சிதைந்து போயிருக்க, கொடுத்துக் கொடுத்துச் சிவந்த இவரது கைகள் மட்டும் அழியாமல் இருந்தன.

Feastday: April 19

Death: 1038

Saint Emma, also known as Emma of Lesum, or Emma of Stiepel, lived in the city that is Bremen today. She is the first female inhabitant of the city to be known by name.

Emma lived in the early 11th century, and was born into the Immedinger family. The Immedingers were Saxon nobility descended from the legendary King Widuking, who fought againt Charlemange.

Emma's father was a count, and her brother a bishop (Meinwerk of Paderborn). She married Liudger, the son of a Saxon duke. Their marriage resulted in one child, a boy named Imad. He would become bishop of Paderborn in 1051.

Little specific information about St. Emma survives. Legend states that she had a violent temper when she was young.

Emma's husband made a visit to Russia in 1011, fell ill and died. Following this tragedy, Emma withdrew into her faith. Her temperament became mild. She was a great benefactor of churches, establishing many small parishes. She donated to the Bremen Cathedral. Her concern for the poor was legendary.

After her death, she was buried in a tomb in Bremen Cathedral. her tomb was opened. Her body had turned to dust exception for her right hand, which she used to give gifts. Her intact hand was sent to the abbey of St. Ludger at Werden.

To all our readers,

Please don't scroll past this. We interrupt your reading to humbly ask you to defend Catholic Online School's independence. 98% of our readers don't give; they look the other way. If you are an exceptional reader who has already donated, we sincerely thank you. If you donate just $10.00, or whatever you can, Catholic Online School could keep thriving for years. Most people donate because Catholic Online School is useful. If Catholic Online School has given you $10.00 worth of knowledge this year, take a minute to donate. Show the world that access to Catholic education matters to you. Thank you.

She was venerated as a saint following her death, but there are no official dates for her beatification or canonization. She has two known feast days, December 3, which is the recorded date of her death in 1038, and April 19.

Hemma of Gurk (German: Hemma von Gurk; c. 995 – 27 June 1045),[2] also called Emma of Gurk (Slovene: Ema Krška), was a noblewoman and founder of several churches and monasteries in the Duchy of Carinthia. Buried at Gurk Cathedral since 1174, she was beatified on 21 November 1287 and canonised on 5 January 1938 by Pope Pius XI.[3] Her feast day is 27 June.[2] Hemma is venerated as a saint by both the Catholic Church and the Eastern Orthodox Church, and as patroness of the current Austrian state of Carinthia.