Saint Rafqa
புனித_ரஃப்கா (1832-1914)
மார்ச் 22
"லெபனோனின் சிறுமலர்" என அழைக்கப்படும் இவர் (#StRafga), தனது ஆறு வயதில் தாயை இழந்து, சிற்றன்னையின் சித்திரவதையில் வளர்ந்து வந்தார்.
தனது பதினான்காவது வயதில் இறையழப்பை உணர்ந்த இவர், தன் தந்தையின் எதிர்ப்பையும் மீறி, இருபத்து ஒன்றாம் வயதில் துறவுமடத்தில் சேர்ந்தார்.
துறவுமடத்தில் "ஆக்னஸ்" என்ற புதிய பெயரைத் தாங்கிய இவர், இயேசுவிடம், அவருடைய பாடுகளில் பங்கு பெற வேண்டும் என்று தொடர்ந்து மன்றாடி வந்தார். இதனால் இயேசு இவருக்குத் தன் பாடுகளில் பங்குபெறும் பேற்றினை அளிக்க, இவர் பார்வையின்றியும் முடக்குவாதத்தோடும் வாழத் தொடங்கினார்.
பார்வையின்றியும் முடக்குவாதத்தோடும் வாழ்ந்த இவர், இத்துன்பங்களை மகிழ்ச்சியோடு தாங்கிக்கொண்டார். இறப்பதற்கு ஒரு மணி நேரத்திற்கு முன்னர், இயேசுவிடம் இவர் கேட்டுக்கொண்டதன் பேரில், மீண்டும் பார்வை பெற்று, உலகை ஒருமுறை கண்டு இரசித்துவிட்டு, மகிழ்ச்சியோடு தன் ஆன்மாவை இறைவனிடம் ஒப்படைத்தார்.
துன்பங்களை மகிழ்ச்சியோடு தாங்கிக்கொண்ட இவருக்கு, திருத்தத்தை புனித இரண்டாம் ஜான்பால் 2001 ஆம் ஆண்டு புனிதர் பட்டம் அளித்தார்.
Also known as
• Boutrossieh Ar-Rayes
• Lily of Himlaya
• Little Flower of Lebanon
• Purple Rose
• Rafka Al Rayes
• Rafqa Shabaq al-Rayes
• Rebecca Pierrette Ar-Rayes
• Agnes, Anissa, Boutrosiya, Boutrossieh, Petra, Petronilla, Pierette, Rafka, Rebecca
Profile
Daughter and only child of Mourad Saber Shabaq al-Rayes and Rafqa Gemayel. Her mother died when Rafka was six. She and her step-mother never got along. The girl worked as a maid from age 11 to 15, announcing at age 14 that she felt a call to religious life. Her father objected, but at 21 she became a nun in the Marian Order of the Immaculate Conception at Bikfaya, taking the religious name Anissa (= Agnes), and making her final vows in 1856.
In 1871, her Order merged with the order of the Sacred Heart of Jesus. The sisters were given the choice of joining the new combined order, joining other orders, or being released from their vows. Following dreams in which Saint Anthony the Great appeared to her, she joined the Lebanese Order of Saint Anthony of the Maronites (Baladiya Order) on 12 July 1871, a novice at age 39, taking the new religious name of Rafqa (= Rebecca).
On the feast of the Holy Rosary in 1885, Rafqa prayed that she might share Christ's sufferings. Her health began to deteriorate, and she was soon blind and crippled. She spent as much of her remaining 30 years in prayer as she could, but always insisted on working in the convent as well as she could with her disabilities, usually spinning wool and knitting. By 1907 she was completely blind and paralyzed. In a 1981 medical report based upon the evidence presented in the Canonization process, specialists in ophthalmology, neurology and orthopedics diagnosed the most likely cause as tuberculosis with ocular localization and multiple bony excrescences. This causes unbearable pain, but Rafqa was thankful for her special form of communion.
Late in life her close friend and supporter, Mother Superior Ursula Doumit, ordered her to dictate her autobiography, and Rafka complied. Near the time of her death, Rafqa asked that her sight be restored for a single hour so she could again see the face of Mother Ursula; the hour of sight was granted.
Beginning four days after her death, miraculous cures were recorded at Rafka's grave, the first being Mother Doumit whose throat was slowly closing so there was fear she would starve to death. Elizabeth En-Nakhel from Tourza, northern Lebanon, was cured from uterine cancer, through Rafqa, in 1938, the miracle which permitted her beatification.
Born
29 June 1832 at Himlaya, Lebanon as Boutrossieh Ar-Rayes
Died
23 March 1914 at the Convent of Saint Joseph, Grabta, Lebanon of natural causes
Canonized
10 June 2001 by Pope John Paul II
Patronage
• against bodily ills or sickness
• against loss of parents
• sick people
Saint Walter of Pontoise
புனித_வால்டர் (1030-1099)
இவர் (#StWalterOfPontoise) பிரான்சிஸ் நாட்டைச் சார்ந்தவர். கல்வியில் சிறந்தவரான இவர், மெய்யியல் பேராசிரியராக உயர்ந்து, மாணவர்களுக்கு நல்ல முறையில் பாடம் கற்றுக் கொடுத்து வந்தார்.
இப்படியிருக்கையில் இவர் இந்த உலகம் தரும் பெயர், புகழ், பதவி, பட்டம் எல்லாம் வீண் என்பதை உணர்ந்தவராய், எல்லாவற்றையும் துறந்து, போன்டாய்ஸ் என்ற இடத்தில் இருந்த துறவுமடத்தில் துறவியாகச் சேர்ந்தார்.
அங்கு இவருடைய அறிவாற்றலையும் ஞானத்தையும் கண்டு இவரை மடத்தின் தலைவராக உயர்த்தினார்கள். அது தனக்கு வேண்டாம் என்று அதனை உதறித் தள்ளிவிட்டு அங்கிருந்து அகன்று இவர் அப்பொழுது திருத்தந்தையாக இருந்த ஏழாம் கிரகோரியைச் சந்தித்து, தன் நிலையை அவரிடம் எடுத்துச் சொன்னார்.
எல்லாவற்றையும் பொறுமையாகக் கேட்டுக்கொண்ட திருத்தந்தை இவரை முந்தைய இடத்திற்கே சென்று, மட அதிபதியாகப் பணியாற்றுமாறு சொன்னார்.
இதன்பிறகு இவர் போன்டாய்ஸிற்கு வந்து மிகுந்த தாழ்ச்சியோடு பணியாற்றினார்.
இவர் திருஅவையில் மறுமலர்ச்சியைக் கொண்டுவந்தார். அதனால் இவருக்குக் கடுமையான எதிர்ப்பு வந்தது. ஒருமுறை எதிரிகள் இவரைத் தூக்கிச் சென்று கட்டி வைத்து அடித்துச் சித்திரவதை செய்தனர். அப்படியிருந்தும் இவர் தன்னுடைய முடிவில் உறுதியாக இருந்தார்.
இவ்வாறு மிகவும் தாழ்ச்சியுடனும், அதே நேரத்தில் கொண்ட கொள்கையில் உறுதியாகவும் இருந்த இவர் 1099 ஆம் ஆண்டு இறையடி சேர்ந்தார்.
Also known as
• Walter of Pontnoise
• Gaucher, Gaultier, Gautier, Gualterio, Gualtiero
Additional Memorial
4 May (translation of relics)
Profile
Well educated in general, and a professor of philosophy and rhetoric. Joined the Benedictines at Rebais-en-Brie to escape the world and the temptations presented by success in his field. Against his will he was made abbot of Pontoise Abbey by King Philip I; Walter reminded the king that it was by God's will that he did such a thing, not the crown's. He fled the house several time to escape the position, the last time to Rome, Italy where he gave Pope Gregory VII his written resignation; the pope told him to return to his house, assume his responsibilities as abbot, and never leave again. He obeyed. Worked against simony, lax discipline, and dissolute lives of some of his clergy. He was opposed by the corrupt and the corrupters that he fought, and they finally resorted to imprisoning and beating him. On his release, he resumed his work, often spending the whole night in chapel, praying for strength and wisdom.
Born
c.1030 in Andainville, Picardy, France
Died
• Good Friday, 8 April 1099 of natural causes
• buried at Pontoise Abbey
• miracles at his tomb and by his intervention approved almost immediately by bishops of Rouen, Paris and Senlis in France
• relics re-translated in 1655
• relics lost in the anti-Christian excesses of the French Revolution
Patronage
• against job-related stress
• prisoners
• prisoners of war
• vintners
• Pontoise, France
Blessed Pietro of Gubbio
Additional Memorial
29 October (Augustinians; Diocese of Gubbio, Italy)
Profile
Born to the Italian nobility, Pietro studied law at universities in Perugia, Italy, and Paris, France. He was a successful and brilliant lawyer known for his honesty, and who concentrated on representing the poor.
When he was 40 years old, Pietro came to know the Augustinians and was drawn to them, wanting to put himself and his law practice at the disposal of the Church. Priest. Friar in the Augustinian monastery in Gubbio, Italy. Chosen by the Order‘s vicar-general to serve as Provincial Visitor to Augustinian houses in France; tradition says that he travelled bare-footed and met all his brother Augustinians that way as a sign of humility. Noted preacher. Known for his holiness of life, his zeal for the Augustinian Rule and the Christian life, his patience with Augustinian brothers who had trouble living up to the Rule, and as a miracle worker. He spent later years as a prayerful monk the Gubbio monastery where he had begun.
Born
early 13th century in Gubbio, Umbria, Italy
Died
• between 1306 and 1322 in Gubbio, Umbria, Italy of natural causes
• buried in the common grave of friars in the center of the choir area in the Augustinian church in Gubbio
• legend says that one day soon after his burial, the monks were in the choir, sang the Te Deum, and heard a voice from the tomb that responded: Te Dominum confitemur! (Lord, we thank you!); the frightened brothers opened the tomb and found the body of Blessed Peter on his knees, looking up and hands crossed on his chest
• relics still enshrined in the Augustinian church
Beatified
1874 by Pope Pius IX (cultus confirmation)
Saint Ottone Frangipane
Also known as
Oddone, Oto, Otto
Profile
Born to the Italian nobility, he became a knight and fought in defense in the pope in the area of Frascati, Italy. Captured on the field, he was imprisoned in a tower until he prayed for the intercession Saint Leonard of Noblac and received miraculous assistance in escape. Pilgrim to the Benedictine abbey to Saints Trinity of Cava dei Tirreni; he did not become a monk, but lived there, spending his days in prayer and work. From there he moved to the monastery of Montevergine and became a spiritual student of Saint William of Vercelli. Moved to Ariano Irpino, Italy in 1117, and devoted himself to care for the pilgrims that came through the city en route to the Holy Lands. He began living nearby as a hermit in 1120; Ottone even dug a grave next to his cell as a reminder that death was always near. His reputation for holiness, wisdom and miracles soon spread and drew many would-be students.
Born
1040 in Rome, Italy
Died
• 23 March 1127 in Ariano Irpino, Italy of natural causes
• buried in the cathedral of Ariano Irpino
• during a siege of Ariano Irpino by Saracens, the locals prayed for Ottone's intercession; a shower of stones from the clouds chased off the besiegers
• relics transferred to Benevento, Italy in 1220 ahead of Saracen invasion
• some relics at the church of Saint Peter in Montemiletto, Italy
Patronage
• Ariano Irpino, Italy, city of
• Ariano Irpino-Lacedonia, Italy, diocese of
• Castelbottaccio, Italy
Representation
scourge, sword, tunic
Saint Joseph Oriol
Also known as
• José Orioli
• Josep Oriol Bogunyà
• Thaumaturgus of Barcelona• • Wonder Worker of Barcelona
Profile
Born poor. Studied at the University of Barcelona. Awarded a doctorate of theology on 1 August 1674. Ordained 30 May 1676. Pilgrim to Rome, Italy in 1686. Pope Innocent XI granted him a benefice at Santa Maria del Pino (Our Lady of the Pines), Barcelona, Spain, a parish he served for the rest of his life.
Wanted to evangelize infidels, and give himself over to martyrdom. On his way to Rome in April 1698 to ask to be a missionary, Joseph fell ill at Marseilles, France, and had a vision that gave him a new mission - revitalize the faith in his own back yard.
Returning home, he worked with the youngest of children and roughest of soldiers, and prayed without ceasing for the living and the dead. He wore a hair-shirt; lived for 26 years, half his life, solely on bread and water. Famed confessor, prophet, healer, and miracle worker, though many of the writers in his day and after have made him sound like some kind of medium or magician or somesuch.
Born
23 November 1650 at Barcelona, Spain
Died
• 23 March 1702 at Barcelona, Spain of natural causes
• predicted the date of his own death
• some locals lent him a bed to die on as he had always slept on a wooden bench or whatever was handy
Canonized
20 May 1909 by Pope Pius X
Blessed Metodej Dominik Trcka
Also known as
• Dominik Trcka
• Metod Dominik Trcka
• Metodij Dominik Trcka
Profile
Redemptorist, making his profession on 25 August 1904. Priest, ordained in Prague (in modern Czech Republic) on 17 July 1910. Worked in parish missions. Vice-provincial of his order on 23 March 1946.
On 14 April 1950 the Communist government of Czechoslovakia outlawed religious communities. On 21 April 1952 Father Metodio received a show trial and was sentenced to 12 years imprisonment for his work; he was repeatedly tortured by interrogators. Locked in an isolation cell as punishment for singing a Christmas hymn, he contracted pneumonia. Martyr.
Born
6 July 1886 at Frýdlant nad Ostravicí, Ostravský (modern Czech Republic)
Died
• 23 March 1959 in a Communist prison camp at Leopoldov, Trnavský kraj, Slovakia of pneumonia
• buried in the prison graveyard
• re-interred at the Redemptorist cemetery at the Greek-Catholic church in Michalovce on 17 October 1969
Beatified
4 November 2001 by Pope John Paul II
Saint Turibius of Mogroveio
புனிதர் டுரீபியஸ்
பேராயர், மறைப்பணியாளர்:
பிறப்பு: நவம்பர் 16, 1538
மயோர்கா டி கம்போஸ், லியோன் அரசு, ஸ்பெய்ன்
இறப்பு: மார்ச் 23, 1606 (வயது 67)
ஸனா, வைசிராய் காலணியாதிக்க பெரு, பெரு
ஏற்கும் சமயம்:
ரோமன் கத்தோலிக்க திருச்சபை
ஆங்கிலிக்கன் சமூகம்
குருபரிபாலன திருச்சபை (ஐக்கிய அமெரிக்கா மற்றும் ஸ்காட்லாந்து நாடுகளிலுள்ள ஆங்கிலிக்கன் திருச்சபை)
முக்திபேறு பட்டம்: ஜூலை 2, 1679
திருத்தந்தை பதினோராம் இன்னொசென்ட்
புனிதர் பட்டம்: 1726
திருத்தந்தை பதின்மூன்றாம் பெனடிக்ட்
நினைவுத் திருநாள்: மார்ச் 23
பாதுகாவல்:
பெரு (Peru), லிமா (Lima), இலத்தின் அமெரிக்க ஆயர்கள் (Latin American bishops), பிறப்புரிமை (Native rights), சாரணர்கள் (Scouts), “வல்லடோலிட்” – வட ஸ்பெயின் நாட்டிலுள்ள ஒரு நகரம் (Valladolid, a city in northern Spain)
புனிதர் டுரீபியஸ், “ஸ்பேனிஷ் ரோமன் கத்தோலிக்க திருச்சபையின் உயர்பதவி” (Spanish Roman Catholic prelate) வகித்தவரும், கி.பி. 1579ம் ஆண்டுமுதல், கி.பி. 1606ம் ஆண்டில் தமது மரணம்வரை (சுமார் இருபத்தேழு வருடங்கள்) “லிமா” உயர்மறைமாவட்டத்தின் (Archbishop of Lima) பேராயராக பணியாற்றியவருமாவார். முதலில் மனிதநேயமும், சட்டமும் கற்ற இவர், பின்னர் பேராசிரியராகவும், அரசன் இரண்டாம் பிலிப்புவின் (King Philip II) உத்தரவின் பேரில் நீதி விசாரணை அதிகாரியாகவும் பணியாற்றினார். இவரது பக்தியும், கற்கும் திறனும் அரசனின் காதுகளைச் சென்றடைந்தது. அக்காலத்தில் இது வழக்கமில்லை எனினும், அரசுமுறை அனுபவமோ, நீதி விசாரணைகளில் முன் அனுபவமோ இல்லாத டுரீபியஸுக்கு இப்பதவி கிட்டியது. நீதி விசாரணைகளில் இவர் செய்திருந்த குறிப்பிடத்தக்க பணிகள் இவருக்கு அரசனிடம் புகழைத் தேடித் தந்தது. இதன் காரணமாக, அவ்வமயம் காலியாக இருந்த லிமா உயர்மறைமாவட்ட பேராயர் பதவியில் இவரை நியமித்தார். தமது எதிர்ப்பையும் மீறி, திருத்தந்தை அதனை அங்கீகரித்தார்.
“டொரீபியோ அல்ஃபோன்சோ டி மொக்ரோவேஜோ” (Toribio Alfonso de Mogrovejo) எனும் இயற்பெயர் கொண்ட இவர், ஸ்பெயின் நாட்டின் உயர் குடியில் பிறந்தவர் ஆவார். சிறந்த கல்விமானான டுரீபியஸ், புகழ் பெற்ற 'சலமான்கா' நகரின் பல்கலை கழகத்தின் (University of Salamanca) சட்ட பேராசிரியரும் ஆவார்.
கி.பி. 1578ம் ஆண்டு, கத்தோலிக்க குருவாக அருட்பொழிவு பெற்ற இவர், பெரு நகருக்கு அனுப்பப்பட்டார். அரசன் இரண்டாம் பிலிப்புவால் (King Philip II) “லிமா” நகரின் பேராயராக நியமிக்கப்பட்டார். கி.பி. 1579ம் ஆண்டு, மே மாதம், 16ம் நாளன்று, திருத்தந்தை பதின்மூன்றாம் கிரகொரி (Pope Gregory XIII) அதற்கு அங்கீகாரம் அளித்தார். 580ம் ஆண்டு, ஆகஸ்ட் மாதம், "செவில்" (Seville) உயர் மறைமாவட்ட பேராயர் "கிறிஸ்டோபல் ரோஜஸ் செண்டோவல்" (Cristóbal Rojas Sandoval, Archbishop of Seville) அவர்களால் பேராயராக அருட்பொழிவு செய்யப்பட்டார்.
970 கிலோ மீட்டர் தொலைவிலுள்ள லிமா நகருக்கு நடை பயணமாக சென்றபடி தமது அருட் பணியை தொடங்கினார். கவர்ந்திழுக்கும் நாவன்மை கொண்ட போதகரான டுரீபியஸ், எண்ணற்ற பூர்வீக குடியினருக்கு திருமுழுக்கு அளித்ததுடன், அவர்களுக்கு உறுதிப்பூசுதல் அருட்சாதனமும் வழங்கினார். "லிமா நகர புனிதர் ரோஸ்" (St. Rose of Lima) மற்றும் "புனிதர் மார்ட்டின்" (St. Martin de Porres.) உள்ளிட்டோர் இவரால் திருமுழுக்கு பெற்று உறுதிப்பூசுதல் அருட்சாதனம் பெற்றவர்களே.
இவர் சாலைகள், உறைவிட பள்ளிகள், பல பள்ளிகள், மருத்துவமனைகள், மற்றும் கிறிஸ்தவ தொழுகைக் கூடங்களைக் கட்டினார். கி.பி. 1591ம் ஆண்டு, மேற்கு துருவத்தில் (Western Hemisphere) முதல் குருத்துவ பள்ளியை (First Seminary) நிறுவினார். 1604ம் ஆண்டு, ஃபெப்ரவரி மாதம், இரண்டாம் நாளன்று, “மூன்றாம் லிமா பேராலயத்தின்” (Third Lima Cathedral) முதல் பகுதியை திறந்து வைத்தார்.
டுரீபியஸ், தமது பணி காலத்தில் பதின்மூன்று பேராய மாநாடுகளைக் (Diocesan Synods) கூட்டினார். மூன்றுமுறை மாகாண சபைகளுக்கான (Provincial Councils) கூட்டங்களைக் கூட்டினார். இவரது காலத்தில், லிமா (Lima) மகத்தான உயர் மறைமாவட்டமாக (Immense Archdiocese) மாறியது.
மக்களின் குடியுரிமைகளுக்காக, பெரு நாட்டு ஆட்சியாளர்களுக்கெதிராக போராடிய இவர், அம்மக்களால் தங்களது பரிந்து போராடும் தலைவராக பார்க்கப்பட்டார். அங்குள்ள பேச்சு வழக்கினைக் கற்றுக்கொண்ட இவர், எண்ணற்ற பூர்வீக குடிகளை கிறிஸ்தவர்களாக மாற்றினார்.
தாம் இறப்பதற்கு சில வருடங்களுக்கு முன்னமே இவர் தமது இறப்பின் நாளையும் நேரத்தையும் கணித்தார். இருப்பினும், தமது இறை பணியை விடாது செய்து வந்தார். "பகஸ்மயோ" (Pacasmayo) என்ற இடத்தில் காய்ச்சலால் பாதிக்கப்பட்ட இவர், தமது பணியைத் தொடர்ந்தபடியே, மிகவும் மோசமான நிலையில் "ஸனா" (Sana) வந்தடைந்தார். தாம் கணித்தபடியே கி.பி. 1606ம் ஆண்டு, மார்ச் மாதம், 23ம் நாளன்று, மரணமடைந்தார்.
டுரீபியஸ், தமது பணி காலத்தில் எண்ணற்ற குருக்களுக்கும் ஆயர்களுக்கும் பேராயர்களுக்கும் அருட்பொழிவு செய்வித்தார்
Also known as
• Turibius of Lima
• Toribio, Turribius Alphonsus, Turybiusz, Turibio de Mogrovejo
Profile
Born to the nobility. Lawyer. Professor of law at Salamanca, Spain. Ordained in 1578 at age 40. Judge of the Court of the Inquisition at Granada, Spain. Archbishop of Lima, Peru on 15 May 1579. Founded the first seminary in the Western hemisphere. Fought for the rights of the natives against the Spanish masters. Organized councils and synods in the New World.
Born
1538 at Mayorga de Campos, Leon, Spain
Died
23 May 1606 at Santa, Peru of natural causes
Canonized
10 December 1726 by Pope Benedict XIII
Patronage
• Latin American bishops
• native rights
• Lima, Peru
• Peru
Saint Victorian of Hadrumetum
Profile
The wealthiest subject of the Vandal king Hunseric, Victorian served as governor of Carthage with the imperial Roman title of Proconsul, and was known for his devotion to orthodox Christianity. Hunseric offered him all the wealth and power he could bestow if Victorian would declare himself a supporter of Arianism; Victorian declined. He was arrested, tortured and killed for his refusal.
Died
484 in Carthage in North Africa
Readings
Tell the king that I trust in Christ. His Majesty may condemn me to any torments, but I shall never consent to renounce the Catholic Church, in which I have been baptized. Even if there were no life after this, I would never be ungrateful and perfidious to God, who has granted me the happiness of knowing Him, and bestowed on me His most precious graces. - Saint Victorian in response Huneric's offer to support Arianism
Saint Gwinear
Also known as
Fingar, Guigner, Gwinnear
Profile
Son of the pagan King Clito of Ireland. When Saint Patrick arrived at Clito's court, the king was hostile; Gwinear recognized Patrick‘s sincerity and piety, treated him well, and meditated on his message. Convert to Christianity. Hermit. Upon his father‘s death, he returned home, gathered 770 other converts, and worked to spread the faith in Wales and Brittany. Miracle worker. Martyr. The Cornish village of Gwinear is named for him. At Pluvigner there is a stained glass window of Gwinear hunting a stag with a cross between its antlers, and there is a holy well with his name near the church.
Born
Irish
Died
• beheaded c.460 at Hayle, Cornwall, England
• a basilica was built over his grave
Martyrs of Caesarea
Profile
A group of five Christians who protested public games which were dedicated to pagan gods. Martyred in the persecutions Julian the Apostate. The only details we know about them are their names - Aquila, Domitius, Eparchius, Pelagia and Theodosia.
Died
in 361 in Caesarea, Palestine
Blessed Peter Higgins
Also known as
Peadar Ó Huiggin
Additional Memorial
20 June as one of the Irish Martyrs
Profile
Joined the Dominicans in 1622. Priest. Prior of the Dominican house at Naas. He was ordered to acknowledge the English king as head of the Church; he declined. Martyr.
Born
1601 in Ireland
Died
martyred on 23 March 1642 in Dublin, Ireland
Beatified
27 September 1992 by Pope John Paul II in Rome, Italy
Blessed Annunciata Asteria Cocchetti
Profile
Orphaned at age seven. At 17 she opened a school for poor girls in her home. Taught school at Rovato, Italy at 22, and then at Cemmo Valcamonica, Italy. Helped found the Sisters of Saint Dorothy of Cemmo, and served in the order for 40 years.
Born
9 May 1800 in Rovato, Italy
Died
23 March 1882 in Cemmo, Italy of natural causes
Beatified
21 April 1991 by Pope John Paul II at Saint Peter's Basilica in Rome, Italy
Saint Ethelwald of Farne
Also known as
• Ethelwald the Hermit
• Aethelwold, Edelwald, Oidilwald
Profile
Priest. Benedictine monk at the monastery of Ripon, England. Hermit on the island of Inner Farne, England in 687. A miracle worker, his prayers were known to stop storms that threatened visitors to his island.
Died
• spring 699 of natural causes
• interred at Lindisfarne next to Saint Cuthbert of Lindisfarne and Saint Edbert of Lindisfarne
• relics moved from place to place with those of Saint Cuthbert
• relics re-interred in Durham cathedral
Blessed Edmund Sykes
Additional Memorials
• 29 October as one of the Martyrs of Douai
• 22 November as one of the Martyrs of England, Scotland, and Wales
Profile
Priest in the apostolic vicariate of England. Martyred in the persecutions of Queen Elizabeth I.
Born
c.1550 in Leeds, West Yorkshire, England
Died
23 March 1587 in York, North Yorkshire, England
Beatified
22 November 1987 by Pope John Paul II
Saint Benedict of Campagna
Also known as
• Benedict the Hermit
• Benedict of Campania
Profile
Benedictine hermit in the Campagna region of Italy. Friend of Saint Benedict of Nursia. Captured by Totila the Goth, he was thrown in a fire to die; he stayed in the flames until the next day when he miraculously emerged unharmed.
Died
c.550 of natural causes
Saint Nicon of Sicily
Profile
Distinguished Roman soldier. Converted to Christianity while travelling in Palestine. Spiritual student of Theodosius of Cyzicus. Leader of 200 Christian disciples who fled to Sicily to escape persecutions of Decius in Palestine. They could not escape it, however, and all were martyred.
Died
martyred c.250 in Sicily, Italy
Saint Liberatus of Carthage
Profile
Martyred with his wife and children in the persecutions of the Arians; only the father‘s name has come down to us.
Died
484 at Carthage (modern Tunis, Tunisia)
Saint Frumentius of Hadrumetum
Profile
Wealthy merchant. Martyred in the persecutions of the Arian Vandal King Hunneric.
Died
martyred in 484 in Hadrumetum (modern Sousse, Tunisia)
Saint Maidoc of Fiddown
Also known as
• Mo-Mhaedog of Fiddown
• Momhaedog
Profile
Fifth century abbot at the monastery at Fiddown in Kilkenny, Ireland.
Born
Irish
Saint Felix the Martyr
Profile
Fifth century martyr, killed in the Vandal persecutions with 20 other Christians whose names have not come down to us.
Died
martyred in Africa in the 5th century
Saint Felix of Monte Cassino
Profile
Benedictine monk at Monte Cassino.
Died
• c.1000 of natural causes
• miracles reported at his tomb
Saint Crescentius of Carthage
Profile
Priest. Martyred in the persecutions of the Arians.
Died
484 at Carthage (modern Tunis, Tunisia)
Daughters of Feradhach
Also known as
Filiae Feradachi
Profile
Mentioned in early calendars and martyrologies, but no information about them has survived.
Saint Theodolus of Antioch
Also known as
Theodore, Theodoricus
Profile
Priest in Antioch, Syria.
Saint Fidelis the Martyr
Profile
Martyr.
Died
martyred in North Africa
Saint Julian the Confessor
Profile
Martyr.
