இன்றைய புனிதர்கள் அக்டோபர் 7

 St. Artaldus

Feastday: October 7

Birth: 1101

Death: 1206

Artaldus (also called Arthaud) was born in the castle of Sothonod in Savoy. At the age of eighteen, he went to the court of Duke Amadeus III, but a year or two after, he became a Carthusian at Portes. After many years, being a priest and an experienced and holy religious, he was sent by the prior of the Grande Chartreuse to found a charterhouse near his home, in a valley in the Valromey significantly called "the cemetery". Here Artaldus established himself with six of his brethren from Portes. The community was no sooner well settled down, than there buildings were destroyed by fire, and St. Artaldus had to begin all over again. He chose a fresh site on the Arvieres River, and his second foundation was soon built and occupied. But a Carthusian cell could not contain the ever-increasing reputation of Artaldus: like his master St. Bruno, he was consulted by the Pope, and when he was well over eighty, he was called from his monastery to be bishop of Belley, in spite of his vehement and reasonable protest. However, after less than two years of episcopate, his resignation was accepted, and he thankfully returned to Arvieres, where he lived in peace for the rest of his days. During his last years, he was visited by St. Hugh of Lincoln, who had come into France, and who, while he was prior of the charterhouse of Witham, had induced Henry II to become a benefactor of Arvieres. The Magna vita of St. Hugh records a gentle rebuke administered by Hugh when Artaldus asked him for political news in the presence of the community who had turned their backs upon the world to give themselves entirely to God. The cultus of St. Artaldus, called simply Blessed by the Carthusians, was confirmed for the diocese of Belley in 1834. He was 105 years old when he died and his feast day is October 7th.

Early life

Born in the castle of Sothonod in Savoy, in 1101. Much of his childhood is not known but at the age of eighteen, Artaldus entered the court of Duke Amadeus III, but after a year or so he left to become a priest.

Early religious life

Artaldus entered the Carthusian house of Portes Charterhouse in modern-day Bénonces. There he was ordained a priest. He spent many years serving as a priest before being sent by the prior of the Grande Chartreuse to found a charterhouse near a valley in the Valromey, a place that was known as "the cemetery". Artaldus decided to take with him six fellow priests from the Portes Charterhouse to establish this new community. The community had to move when the newly built charterhouse buildings were ravaged by fire. Artaldus chose a fresh site on the Arvières River, and the Arvières Charterhouse was founded and dedicated to Our Lady, in 1132.

In the years spent at Arvière, Artaldus gained considerable fame and a great reputation, like that of St. Bruno, his master. Similar to St. Bruno, Artaldus was called from his monastery, to accept the role of serving as a bishop. This was at the See of Belley. Artaldus, who was over eighty when called to the post, less than two years later he resigned and returned to Arvières.

Later life and death

In his later years Artaldus was visited by Hugh of Lincoln, who had convinced King Henry II of England to become a benefactor of the charterhouse at Arvières. Artaldus who live the remainder of his days at Arvières, living until the age of 105, he died in 1206. His cultus was confirmed in 1834, by Pope Gregory XVI.

Saint Libaire the Great

Also known as

Lievière

Additional Memorials

• 8 October (Toul-Nancy, France)

• Pentecost Monday (procession in Grand, France commemorating the return of the relics)

• 1st Sunday in October (procession in Grand, France)

Profile

Born to an imperial Roman patrician family, the daughter of Baccius Lientrude and sister of Saint Amée, Saint Francule, Saint Gontrude, Saint Hoilde, Saint Lintrude, Saint Menne, Saint Ode, Saint Pusinne and Saint Suzanne. She worked for her family as a shepherdess, spending her time with the flocks spinning, praying and singing hymns. While travelling, emperor Julian the Apostate found her in the field and tried to get her to renounce Christianity by showing her a golden statue of Apollo; she struck it with her distaff and the statue fell apart. Martyr. Legend says that a healing spring sprang from the place of her murder, and that her body picked up the severed head and carried it back to town where she combed out the hair to make it more presentable before burial.

Born

mid-4th century Roman imperial Gaul (in modern France)

Died

• beheaded in 362 at the 2nd milepost of Apollogranum, Gaul (in modern France)

• relics sent to the canons of Saint-Léon, Toul, France in 1657 to protect them from Protestant raiders

• some relics (including a comb Libaire used to comb her hair after being beheaded) enshrined in Grand, Vosges, France on 5 February 1793

• relics re-enshrined in Grand in 1804

• relics re-enshrined in Grand in 1874

• some relics enshrined in Rambervillers, France

• some relics enshrined in Burey-en-Vaux, France

• some relics enshrined in Lépanges-sur-Vologne, France

• some relics enshrined in Affracourt, France

• some relics enshrined in Damelevières, France

• some relics enshrined in Sainte-Livière, Haute-Marne, France

Our Lady of the Rosary

தூய ஜெபமாலை அன்னை

1571 ஆம் ஆண்டு கிறிஸ்தவர்களுக்கும் இஸ்லாமியருக்கும் இடையே லாபந்தோ என்னும் இடத்தில் கடுமையாகப் போர் நடந்தது. இந்தப் போரில் கிறிஸ்தவர்களே வெற்றி பெற்றார்கள். இதற்கு அடிப்படைக் காரணம் உரோமை நகரில் இருக்கக்கூடிய தூய பேதுரு சதுக்கத்தில் கிறிஸ்தவர்கள் தங்களுடைய கைகளில் ஜெபமாலை ஏந்தி அன்னை மரியாவிடம் ஜெபித்ததே ஆகும். அன்னை மரியாவே எதிரிகளிடமிருந்து கிறிஸ்தவர்களுக்கு வெற்றியைத் தேடித்தந்ததால் அப்போது திருத்தந்தையாய் இருந்த ஐந்தாம் பவுல் இதனை அன்னை மரியின் வெற்றியின் விழா என்று கொண்டாடப் பணித்தார்.

ஜெபமாலை சொல்லும் வழக்கம் பதிமூன்றாம் நூற்றாண்டிலிருந்தே இருந்திருக்கிறது என்று வரலாற்று ஆசிரியர்கள் சொல்வார்கள். பதிமூன்றாம் நூற்றாண்டின் தொடக்கத்தில் இயேசுவின் இறைத்தன்மையை மறுக்கும் அல்பிஜீயன்ஸ் என்ற தப்பறைக் கொள்கை திருச்சபைக்கு அதிகமாக ஊறுவிளைவித்து வந்தது. இதை எதிர்த்து டொமினிக் எனப்படும் சாமிநாதர் அதிகமாகப் போராடி வந்தார். ஆனாலும் அவரால் வெற்றிகொள்ள முடியவில்லை. எனவே அவர் காட்டிற்குச் சென்று கடுமையான தவ முயற்சிகளை மேற்கொண்டார். அவர் தவ முயற்சிகளை மேற்கொண்ட மூன்றாம் நாளில் மரியா அவருக்குக் காட்சி கொடுத்து, “இந்த ஜெபமாலையை வைத்து நம்பிக்கையோடு ஜெபி, நிச்சயம் வெற்றி கிடைக்கும்” என்று சொல்லிவிட்டு மறைந்தார். மரியா சொன்னதற்கு ஏற்ப சாமிநாதர் தன்னுடைய இடத்திற்குச் சென்று ஜெபமாலை சொல்லி ஜெபித்தார். இதனால் அல்பிஜீனியன்ஸ் என்ற தப்பறைக் கொள்கையை பின்பற்றி வந்த மக்கள் மனம்மாறி இயேசுவை இறைமகனாக ஏற்றுக்கொண்டார்கள். அதன்பிறகு ஜெபமாலை சொல்லும் வழக்கம் மக்களிடத்தில் அதிகமாகப் பரவி வந்தது.

ஆலன் ரோச் என்ற புனிதர் ஜெபமாலை சொல்லும் வழக்கத்தை மக்களிடத்தில் அதிகமாகக் கொண்டு போய் சேர்த்தார். ஜெபமாலை சொல்வதனால் கிடைக்கும் நன்மைகள் என்ன என்பதைப் பற்றியும் தெளிவாக மக்களிடத்தில் எடுத்துச் சொன்னார். 1571 ஆம் ஆண்டு கிறிஸ்தவர்கள் இஸ்லாமியப் படையை செபமாலையின் துணைகொண்டு வெற்றிகொண்டதால் செபமாலையின் மீது மக்கள் இன்னும் அதிகமாக நம்பிக்கை கொள்ளத் தொடங்கினார்கள். 1715 ஆம் ஆண்டு இவ்விழா உரோமைத் திருச்சபையின் விழா அட்டவணையில் சேர்க்கப்பட்டது.

இதற்கிடையில் ஜெபமாலை சொல்வது பற்றி நிறைய விமர்சனங்கள் வந்தன. ஜெபமாலை சிறியவர்களும் வயதானவர்களும் சொல்லவேண்டியது அது எல்லாருக்கும் உரித்தானது அல்ல என்பது போன்ற விமர்சனங்களும் வந்தன.  இந்த நேரத்தில்தான்  1858 ஆம் ஆண்டு பிப்ரவரி மாதம் 18 தேதி முதல் ஆகஸ்ட் மாதம் 16 தேதி வரை லூர்து நகரில் மரியா பெர்னதெத் என்ற சிறுமிக்குக் காட்சி கொடுத்ததில் ஜெபமாலை சொல்லி ஜெபித்தார். இதனால் ஜெபமாலை என்பது ஒரு குறிப்பிட்ட சாரார் மட்டும் சொல்லவேண்டியது அல்ல, அது எல்லாரும் சொல்லவேண்டியது என்ற வழக்கம் உருவாகியது. 1917 ஆம் ஆண்டு பாத்திமா நகரில் அன்னை மரியா ஜெசிந்தா, லூசியா, பிரான்சிஸ்கா என்ற மூன்று சிறுமிகளுக்குக் காட்சிகொடுத்தபோது தன்னை ஜெபமாலை அன்னை என்றே வெளிப்படுத்தினார். அப்போது அவர் அவர்களிடம் ஜெபமாலை சொல்வதனால் கிடைக்கும் பயன்கள் என்ன என்பது பற்றியும் எடுத்துச் சொன்னார். இவ்வாறு ஜெபமாலை பக்தி திருச்சபையில் படிப்படியாக வளர்ந்தது. 1969 ஆம் ஆண்டு திருத்தந்தை ஆறாம் பவுல் இவ்விழாவை திருச்செபமாலையின் அன்னை விழா என அறிவித்து, அதனை உலகம் முழுவதும் கொண்டாடப் பணித்தார்.

ஜெபமாலை சொல்வது என்பது, ஏதோ சொன்ன ஜெபத்தை திரும்பத் திரும்பச் சொல்வது கிடையாது.  நாம் ஜெபமாலை சொல்கிறது இயேசுவின் பிறப்பு, வளர்ப்பு, இறப்பு, அவருடைய உயிர்ப்பு ஆகியவற்றை மரியாவின் வாழ்வோடு இணைத்து தியானிக்கின்றோம். அது மட்டுமல்லாமல் ஜெபமாலையை நாம் சொல்லி ஜெபிக்கின்றபோது நம்முடைய ஐம்புலன்களும் ஒன்றாகச் சேர்ந்து இயங்குகின்றன. அதலால் இதனை ஒரு மிகச் சிறந்த பக்தி முயற்சி என நாம் உணர்ந்துகொள்ளலாம்.

தூய லூயிஸ் தே மான்போர்ட் என்பவர் செபமாலையைக் குறித்து இவ்வாறு கூறுவார், “ஜெபமாலை சொல்கிறபோது நமக்கு வரும் தீவினைகள் முற்றிலுமாக நீங்கும். இறையருள் நமக்கு மேலும் மேலும் பெருகும்” என்று. திருத்தந்தை பனிரெண்டாம் பத்திநாதரோ, “ஜெபமாலை என்பது சாதாரண விஷயம் கிடையாது. அதனைச் சொல்லி ஜெபிக்கின்றபோது மீட்பின் வரலாற்றை நினைவுகூறுகின்றோம்; ஆண்டவர் இயேசு நமக்குச் சொல்லிக் கொடுத்த ஜெபத்தினை நினைவுகூறுகின்றோம்; வானதூதர் கபிரியேல் மரியாவிற்குச் சொன்ன மங்கள வார்த்தையை நினைவுகூறுகின்றோம்” என்பார்.

ஆகவே, நாம் அனுதினமும் சொல்லக்கூடிய செபமாலையின் உட்பொருளையும் வல்லமையையும் உணர்ந்தவர்களாய் நம்பிக்கையோடு ஜெபமாலை சொல்லி ஜெபிப்போம்.

Also known as

• Feast of the Most Holy Rosary

• Our Lady of the Holy Rosary

• Our Lady of the Most Holy Rosary

• Our Lady of Victory

About

On Sunday 7 October 1571 the combined Christian fleets under Don John of Austria achieved a significant naval victory over the Turks in the Straits of Lepanto. Thousands of Christians were liberated, the Turkish fleet was destroyed, and they suffered their first great defeat at sea. In gratitude to God and Our Lady, Pope Saint Pius V ordered an annual commemoration to be made of Our Lady of Victory. In 1573 Pope Gregory XIII transferred the feast to the first Sunday of October with the title Feast of the Most Holy Rosary since the victory was won through invocation of Our Lady of the Rosary. In 1716 Pope Clement XII extended the feast to the whole Latin Rite calendar, assigning it to the first Sunday in October. Pope Saint Pius X changed the date to 7 October in 1913. In 1969 Pope Paul VI changed the name of the feast to Our Lady of the Rosary.

Saint Justina of Padua

 பதுவை நகர புனிதர் ஜஸ்டினா 

மறைசாட்சி:

இறப்பு: கி.பி. 304

ஏற்கும் சமயம்: 

ரோமன் கத்தோலிக்க திருச்சபை

முக்கிய திருத்தலம்: 

புனிதர் அந்தோனியார் ஆலயம், லிஸ்பன் நகர்

பாதுகாவல்: 

பதுவை, பல்மநோவா

நினைவுத் திருவிழா: அக்டோபர் 7

புனிதர் ஜஸ்டினா, பதுவை நகரின் பாதுகாவலரும், கத்தோலிக்க புனிதரும் ஆவார். இவர், பதுவை நகரின் அரச பரம்பரையில் பிறந்தவரும் கன்னியரும் ஆவார். அவர் இளவரசியாக முடி சூடப்பட்டவர் என்றும், மார்பிலே கூரிய வாள் ஒன்றினை அணிந்திருந்தவர் என்றும் கிறிஸ்தவ கலைகள் கூறுகின்றன.

ஆறாம் நூற்றாண்டில், பதுவை நகரின் பொதுநிலையினர், புனித ஜஸ்டினாவுக்காக ஒரு பேராலயத்தினை அர்ப்பணித்தனர். 'எப்ரேஷியன் பேராலயத்தின்' (Euphrasian Basilica) 'பிரிஸ்பிட்டரி வளைவின்' (Presbytery arch) இடது பக்கத்திலுள்ள மறைசாட்சிகளாய் மறைந்த அருட்கன்னியரின் சித்திரங்களில் இவரது சித்திரமும் உள்ளது. 'சாண்ட அப்போலினரிஸ் (Sant'Apollinare Nuovo) பேராலயத்தில் நடைபெறும் அருட்கன்னியரின் ஊர்வலத்தில் இவரும் இடம்பெற்றுள்ளார்.

ஜஸ்டினா, அப்போஸ்தலர் புனித பேதுருவின் சீடர் என்று இடைக்கால சரித்திர வரலாறுகள் கூறுகின்றன. பதுவை மறை மாவட்டத்தின் முதலாம் ஆயரான 'புனித ப்ராஸ்டாசிமஸ்' (Saint Prosdocimus) ஜஸ்டினாவின் ஞானத்தந்தை என்றும் கூறுகின்றன. 'புனித ப்ராஸ்டாசிமஸின்' வரலாறு, அவர் அப்போஸ்தலர் புனித பேதுருவால் அந்தியோக்கியாவிலிருந்து அனுப்பப்பட்டவர் என கூறுகிறது. 

எப்படியாகினும், மேற்கூறப்பட்ட கூற்றுக்கள் நடைமுறையில் சாத்தியமற்றவை. காரணம், கி.பி. 304ம் ஆண்டு வாழ்ந்த இளம்பெண்ணான ஜஸ்டினாவுக்கு கி.பி. 100ம் ஆண்டு மரித்த புனிதர் ப்ராஸ்டாசிமசை சந்தித்திருக்க வாய்ப்பே இல்லை.

பதுவையின் பாதுகாவலரான ஜஸ்டினா, புனித மாற்குவின் பிறகு, வெனிஸ் நகரினதும் இரண்டாம் பாதுகாவலராவார்.

Profile

Young woman who took private vows of chastity and devotion to God. Martyr in the persecutions of Diocletian. Some mideaval documents describe her as a disciple of Saint Peter the Apostle, but that's impossible. She is sometimes depicted in art as a nun, but never was, and some artists may have confused her with Saint Scholastica.

Died

martyred c.304

Saint Osith

Also known as

Osyth, Osgyth, Othith, Ositha, Sythe

Profile

Born a princess, the daughter of Frewald, a Merclan prince of the Hwiccan tribe. Niece to Editha, to whom belonged the town and manor of Ailesbury, and who raised Osith. Educated at the convent school at Aylesbury. Though she was drawn to religious life, Osith was married young to Sighere, king of the East Angles. After giving birth to Offa, who became king of the Angles, Osith became celibate with her husband's consent. He gave her the manor at Chick, which became a monastery under her rule. Killed by Danish invaders for supporting area Christians. Martyr.

Born

at Quarendon, Buckinghamshire, England

Died

• beheaded in 870

• relics at Chick, Essex, England

Pope Saint Mark

 புனிதர் மாற்கு திருத்தந்தை

34ம் திருத்தந்தை:

ரோம் 

இறப்பு: அக்டோபர் 7, 336 

ரோம்

நினைவுத் திருவிழா: அக்டோபர் 7

திருத்தந்தை புனிதர் மாற்கு (Pope Saint Mark) ரோம் நகர ஆயராகவும், கத்தோலிக்க திருச்சபையில் திருத்தந்தையாகவும் கி.பி. 336ம் ஆண்டு, ஜனவரி மாதம், 18ம் தேதி முதல், கி.பி. 336ம் ஆண்டு, அக்டோபர் மாதம், 7ம் தேதி வரை, மிகக் குறுகிய காலமே (எட்டு மாதங்களும் இருபது நாட்களும்) ஆட்சி செய்தார். இவருக்கு முன் ஆட்சி செய்த திருத்தந்தை, “புனிதர் சில்வெஸ்டர்” (St. Sylvester) ஆவார்.

திருத்தந்தையர்களின் வரலாறு (Liber Pontificalis) என்னும் பண்டைய நூல், இவர் ரோம் நகரில் “பிரிஸ்கஸ்” (Priscus) என்பவருக்கு மகனாகப் பிறந்தார் என்று கூறுகிறது.

இவரது ஆட்சிக்கால நிகழ்வுகள் :

ஆயர்களின் பட்டியல் மற்றும் மறை சாட்சிகளின் பட்டியல் என்னும் தொகுப்புகள் இவர் காலத்தில்தான் தொடங்கப்பட்டன என்பது மரபுச் செய்தி. புதிதாகத் திருத்தந்தையாகத் தெரிந்தெடுக்கப்படுபவருக்கு அருட்பொழிவு வழங்கும் உரிமைகொண்ட மூன்று ஆயர்களுள் 'ஓஸ்தியா' (Ostia) நகர ஆயருக்கு முதன்மைப் பொறுப்பு உண்டு என்று இவர் உறுதிப்படுத்தினார். இன்றைய திருச்சபை வழக்கப்படி, கர்தினால் குழுவின் தலைவர் ஓஸ்தியா நகர ஆயர் என்னும் மரியாதைப் பொறுப்பு கொண்டுள்ளார். 

இயேசு கிறிஸ்து இறைத்தன்மை கொண்டவர், கடவுளின் மகன் என்று நிசேயா சங்கம் 325ல் அறிவித்திருந்தது. ஆனால் 'ஆரியுஸ்' (Arius) என்பவர் இக்கொள்கையை ஏற்க மறுத்து, இயேசு கடவுளின் படைப்புகளில் மிகச் சிறந்தவரே தவிர கடவுள்தன்மை கொண்டவரல்ல என்று போதித்தார். இந்தத் தவறான போதனையால் திருச்சபைக்குள் குழப்பம் ஏற்பட்டது. இது திருத்தந்தை மாற்குவின் காலத்தில் நிகழ்ந்தது.

இவர் கட்டிய ஆலயங்கள் :

ரோமில் உள்ள புனித மாற்கு பேராலயத்தைக் (Basilica of San Marco) கட்ட இவரே அடித்தளம் இட்டார் என்று கருதப்படுகிறது. ரோம் நகரின் வெளியே, பேரரசர் “கான்ஸ்டன்டைன்” (Emperor Constantine) அவர்களிடமிருந்து நன்கொடையாகப் பெற்ற நிலத்தில், “பால்பீனாவின் கல்லறை” (Catacomb of Balbina) என்றழைக்கப்படும் பாதாள கல்லறைத் தோட்டத்தின் மேலே, கல்லறை ஆலயத்தைக் கட்டியவரும் இவரே என்று தெரிகிறது.

இறப்பும் திருவிழாவும் :

திருத்தந்தை மாற்கு இயற்கைக் காரணங்களால் இறந்தார். அவரது உடல் புனித பால்பீனா ஆலயத்தின் அடியில் உள்ள கல்லறையில் அடக்கம் செய்யப்பட்டது. திருத்தந்தை மாற்குவின் நினைவுத் திருவிழா அக்டோபர் 7ம் நாள் கொண்டாடப்படுகிறது.

Also known as

Marcus

Profile

Son of Priscus. Chosen 34th pope; he reigned less than a year. Believed to have built the basilica of San Marco in Rome, Italy and the Juxta Pallacinis basilica just outside the city. Issued a constitution confirming the power of the bishop of Ostia to consecrate newly elected popes. Little else is known of his life or reign.

 

Born

Rome, Italy

Papal Ascension

18 January 336

Died

• 7 October 336 at Rome, Italy of natural causes

• buried in the catacomb of Balbina, where he had built the cemetery church

Blessed Jean Hunot

Profile

Priest in the Archdiocese of Sens, France. Imprisoned on a ship in the harbor of Rochefort, France and left to die during the antiiCatholic persecutions of the French Revolution. One of the Martyrs of the Hulks of Rochefort.

Born

21 September 1742 in Brienon-l'Archevêque, Yonne, France

Died

7 October 1794 aboard the prison ship Washington, in Rochefort, Charente-Maritime, France

Beatified

1 October 1995 by Pope John Paul II

Blessed José Llosá Balaguer

Profile

Priest. Member of the Capuchin Tertiary Fathers and Brothers of Our Lady of Sorrows. Martyred in the Spanish Civil War.

Born

23 August 1901 in Benaguasil, Valencia, Spain

Died

7 October 1936 in Benisanó, Valencia, Spain

Beatified

11 March 2001 by Pope John Paul II

Saint Augustus of Bourges

Also known as

• Augustus of San Sinforiano

• Augosto of....

Profile

Friend of Saint Germanus of Paris. Monk. Abbot of Bourges, France. Discovered the relics of Saint Ursinus.

Died

late 6th century of natural causes

Saint Adalgis of Novara

Also known as

Adalgisio, Adalgiso

Profile

Member of the court of Emperor Lothair I of the Franks. Bishop of Novara, Italy c.830.

Saint Adalgis of Novara was a bishop and influential churchman in the 9th century. He was born in Novara, Italy, around 790. He was likely a canon of the church of San Gaudenzio in Novara before being appointed bishop in around 830.

Adalgis was a man of considerable importance. He was a trusted advisor to Emperor Lothair I of the Franks, and he played a key role in the negotiations between the Church and the Empire. He was also a generous benefactor to the Church, and he founded several monasteries and churches in Novara.

Adalgis died in 850 and was buried in the church of San Gaudenzio. His remains were transferred to the cathedral in Novara in around 1590. He is venerated as a saint in the Catholic Church, and his feast day is October 7.

Died

• c.850

• buried in the Basilica of San Gaudenzio in Novara, Italy

Saint Helanus

Profile

He and nine siblings settled near Rheims, France. Helanus became a parish priest there most of his life, ending his days as a hermit.

Born

6th century Irish

Died

early 7th century

Saint Marcellus of Capua

Profile

Student of Simon Magus. Converted to Christianity by Saint Peter the Apostle; an old tradition says that he was one of the people who interred the body of Saint Peter on Vatican Hill. Martyr.

Died

• in Capua, Italy

• buried outside the walls of Rome, Italy

Saint Apuleius of Capua

Profile

Student of Simon Magus. Converted to Christianity by Saint Peter the Apostle; an old tradition says that he was one of the people who interred the body of Saint Peter on Vatican Hill. Martyr.

Died

• in Capua, Italy

• buried outside the walls of Rome, Italy

Saint Gerold of Cologne

Profile

Thirteenth century pilgrim from Cologne, Germany who was murdered by robbers at Cremona, Italy. Honoured at both Cologne and Cremona as a martyr.

Died

1241

Saint Martin Cid

Profile

Benedictine Cistercian monk. Worked with Saint Bernard of Clairvaux. Founded Val-Paraiso Abbey with brothers sent by Saint Bernard, and served as its first abbot.

Born

Zamora, Spain

Saint Palladius of Saintes

Also known as

Palladio

Profile

Saint Palladius of Saintes was a 6th-century bishop of Saintes, a city in southwestern France. He is known for his promotion of the cult of saints, his construction of churches, and his support for the poor and the sick.

Palladius was born into a wealthy family in the late 5th or early 6th century. He was educated in Saintes and then went on to study in Rome. After returning to Gaul, he was ordained a priest and then consecrated bishop of Saintes in 573.

Palladius was a strong advocate for the cult of saints. He exhumed the remains of his predecessor, Eutropius, and built a church in his honor. He also obtained relics of other saints, including Martin of Tours and Dionysius the Areopagite.

Palladius was also a generous benefactor to the Church. He founded several monasteries and churches in Saintes and the surrounding area. He also provided for the poor and the sick, and he was known for his compassion and charity.

Palladius died in 596. He is venerated as a saint in the Catholic Church, and his feast day is October 7.

Died

c.590

Saint Julia the Martyr

Also known as

Giulia

Profile

Saint Julia the Martyr is also known as Giulia. She was martyred in the persecutions of Diocletian, which were the last and most severe persecutions of Christians in the Roman Empire.

Diocletian was a Roman emperor who reigned from 284 to 305 AD. He was a pagan, and he hated Christians. In 303 AD, he issued a series of decrees that ordered the destruction of Christian churches, the burning of Christian books, and the imprisonment and execution of Christians.

Many Christians were martyred during the persecutions of Diocletian. Saint Julia was one of them. She was arrested for her faith and tortured. She refused to renounce her faith, and she was eventually crucified.

Saint Julia's martyrdom is a reminder of the cost of discipleship. She was willing to die for her faith, and her example inspires us to remain steadfast in our faith, even in the face of persecution.

Died

c.300

Saint Dubtach of Armagh

Profile

Saint Dubtach of Armagh was the Archbishop of Armagh, Ireland from 497 to 513. He is known for his piety, his wisdom, and his dedication to spreading the Christian faith.

Dubtach was born into a noble family in Ireland in the late 5th century. He received a good education and was ordained a priest. He quickly rose through the ranks of the clergy, and in 497 he was consecrated Archbishop of Armagh.

As Archbishop of Armagh, Dubtach was responsible for overseeing the Church in Ireland. He was a strong advocate for monasticism, and he founded several monasteries in Ireland. He also worked to promote the Christian faith among the Irish people.

Dubtach was a wise and compassionate leader. He was known for his generosity to the poor and the sick. He was also a skilled diplomat, and he played a key role in maintaining peace and harmony in Ireland.

Dubtach died in 513 and was buried in Armagh. He is venerated as a saint in the Catholic Church and the Eastern Orthodox Church. His feast day is celebrated on October 7.

Saint Quarto of Capua

Saint Quarto of Capua was a bishop of Capua, Italy, in the 4th century. He is mentioned in the Martyrology of Jerome, but very little is known about his life. He is believed to have been martyred during the persecutions of Diocletian, but there is no record of his martyrdom.

Saint Quarto is venerated as a saint in the Catholic Church. His feast day is celebrated on October 7.

Saint Rigaldo

Saint Rigaldo is believed to have been a 12th-century Benedictine monk, but very little is known about his life. He is mentioned in the "Dictionnaire agiographique" by F. Pétrin, published in 1850, but only in relation to a Benedictine monastery that was dedicated to him in the diocese of Mâcon (now Autun), France. This monastery was founded in 1171, and it is believed that Saint Rigaldo was honored as a martyr by the monks.

Saint Rigaldo is venerated as a saint in the Catholic Church, but he is not mentioned in the Martyrology of Rome, the official list of saints of the Catholic Church. His feast day is celebrated on October 7.

Martyrs of Arima

Profile

Eight lay people Japan who were martyred together in the persecutions of Christianity in Japan.

• Blessed Didacus Hayashida

• Blessed Hadrianus Takahashi Mondo

• Blessed Ioanna Takahashi

• Blessed Leo Hayashida Sukeemon

• Blessed Leo Takedomi Kan'Emon

• Blessed Magdalena Hayashida

• Blessed Martha Hayashida

• Blessed Paulus Takedomi Dan'Emon

Died

7 October 1613 in Arima, Hyogo, Japan

Beatified

24 November 2008 by Pope Benedict XVI

Mercedarian Nuns of Seville

Profile

Five Mercedarian nuns at the monastery of the Assumption in Seville, Spain noted for their piety - Sisters Agnese, Bianca, Caterina, Maddalena and Marianna.

இன்றைய புனிதர்கள் அக்டோபர் 6

 Bl. Marie Rose Durocher

 அருளாளர் மேரி ரோஸ் டியுரோச்சர்  

“இயேசு மற்றும் மரியாவின் புனித பெயர்களின் சகோதரியர்” எனும் அமைப்பின் நிறுவனர்:

பிறப்பு: அக்டோபர் 6, 1811

தூய அந்தோனி-சுர்-ரிச்செளியு, லோயர் கனடா, பிரிட்டிஷ் பேரரசு

இறப்பு: அக்டோபர் 6, 1849 (வயது 38)

லாங்குவெய்ல், கனடா மாகாணம், பிரிட்டிஷ் பேரரசு

ஏற்கும் சமயம்:

ரோமன் கத்தோலிக்க திருச்சபை (கனடா மற்றும் அமெரிக்கா)

முக்திபேறு பட்டம்: மே 23, 1982

திருத்தந்தை இரண்டாம் ஜான் பால்

முக்கிய திருத்தலங்கள்:

மேரி-ரோஸ் சிற்றாலயம், தூய பதுவை அந்தோனியார் இணைப் பேராலயம், லாங்குவெய்ல், கியூபெக், கனடா

நினைவுத் திருநாள்: அக்டோபர் 6

அருளாளர் மேரி ரோஸ் டியுரோச்சர், ஒரு கனடிய ரோமன் கத்தோலிக்க அருட்சகோதரியும், “இயேசு மற்றும் மரியாவின் புனித பெயர்களின் சகோதரியர்” (Sisters of the Holy Names of Jesus and Mary) எனும் கல்வி கற்பிக்கும் அமைப்பின் நிறுவனருமாவார்.

தொடக்க கால வாழ்க்கை:

“யூலலி மெலனி டியுரோச்சர்” (Eulalie Mélanie Durocher) எனும் இயற்பெயர் கொண்ட இவர், கிழக்கு கனடா நாட்டின் காடுகள் நிறைந்த பிரதேசமான “கியூபெக்” (Quebec) பகுதியில், “தூய அந்தோனி-சுர்-ரிச்செளியு” (Saint-Antoine-sur-Richelieu) எனும் கிராமத்தில் பிறந்தார். வசதியுள்ள விவசாய குடும்பத்தைச் சேர்ந்த ‘ஒலிவர்” (Olivier) இவரது தந்தை ஆவார். இவரது தாயாரின் பெயர், “ஜெனீவீ டியுரோச்சர்” (Geneviève Durocher)ப் ஆகும். இவரது பெற்றோருக்குப் பிறந்த பதினோரு குழந்தைகளில் இவர் பத்தாவது குழந்தை ஆவார். மூன்று சகோதரர்கள் குழந்தைப் பருவத்திலேயே மரித்துப் போக, அவரது சகோதரர்களான “ஃபிலேவியன்”, “தியோபில்”, மற்றும் “யூசெப்” (Flavien, Théophile, and Eusèbe) ஆகிய மூவர் ரோமன் கத்தோலிக்க திருச்சபையின் குருக்களானார்கள். ஒரு சகோதரி “செரஃபின்” (Séraphine) கனடாவின் “மாண்ட்ரீல்” (Montreal) எனுமிடத்திலுள்ள “நோட்ரே டேம் சபையில்” (Congregation of Notre Dame) இணைந்து துறவறம் பூண்டார்.

டியுரோச்சர், தமது பத்து வயதுவரை, தமது தந்தை வழி பாட்டனார் “ஒலிவர் டியுரோச்சரிடம்” (Olivier Durocher) கல்வி பயின்றார். 1821ம் ஆண்டு இவரது பாட்டனார் மரித்துப் போனதும், “செயின்ட்-டெனிஸ்-சுர்-ரிச்செலியு” (Saint-Denis-sur-Richelieu) எனுமிடத்திலுள்ள “நோட்ரே டேம் சபையினர்” நடத்தும் பள்ளியில் 1823ம் ஆண்டுவரை கல்வி கற்றார். தமது பன்னிரண்டு வயதில் அங்கேயே “புதுநன்மை” (First Communion) அருட்சாதனம் பெற்றார். பின்னர், வீட்டிலிருந்தே கல்வியைத் தொடர்ந்தார். இக்காலகட்டத்தில், “சீசர்” (Caesar) எனும் பெயர் கொண்ட குதிரையை சொந்தமாக வாங்கிய இவர், தகுதிவாய்ந்த குதிரையேற்றம் (Equestrian) செய்பவரானார்.

தமது பதினாறு வயதில், “மாண்ட்ரீல்” (Montreal) எனுமிடத்திலுள்ள “நோட்ரே டேம் சபையின்” உண்டுறை பள்ளியில் சேர்ந்த டியுரோச்சர், அதே சபையில் ஏற்கனவே அருட்சகோதரியாயுள்ள தமது தமக்கை “செரஃபினை” போலவே தாமும் அச்சபையிலேயே துறவற புகுநிலையில் (Novitiate) இணைய விரும்பினார். ஆனால், அவரது உடல்நிலை மிகவும் நலிவடைந்துள்ளதாக நிரூபிக்கப்பட்டதால், துறவற பயிற்சியை பூர்த்தி செய்ய இயலாத டியுரோச்சர், இரண்டு வருடங்களின் பின்னர் வீடு திரும்பினார்.

கி.பி. 1830ம் ஆண்டு, டியுரோச்சரின் தாயார் “ஜெனீவீ” மரித்துப் போனதால், வீட்டைக் கவனித்துக்கொள்ளும் பொறுப்பு இவரிடம் வந்தது. பின்னர் 1831ம் ஆண்டு, தமது சகோதரர் “தியோஃபில்” உதவி பங்குத் தந்தையாக பணியாற்றும் பங்கின் குருக்கள் மற்றும் அலுவலர்கள் தங்கும் இல்லத்துக்கு தமது தந்தையுடன் வந்து தங்கிய இவர், அவ்வில்லத்தின் பணிப்பெண்ணாகவும், தமது சகோதரரின் செலயலராகவும் கி.பி. 1843ம் ஆண்டுவரை பணியாற்றினார். இந்த காலகட்டத்தில், சுற்றுப்புற கிராமப்புறங்களில் பள்ளிகள் மற்றும் ஆசிரியர்களின் கடுமையான பற்றாக்குறை பற்றி அவர் அறிந்திருந்தார். வசதியுள்ள, மற்றும் ஏழைச் சிறுவர்களின் கல்விக்காக அர்ப்பணிப்புள்ள ஒரு மத சமூகத்தின் அவசியம் பற்றி தமது குடும்பத்தினர் மற்றும் பரிச்சயமுள்ளவர்களுடன் விவாதித்தார்.

நிறுவனர்:

கி.பி. 1841ம் ஆண்டு, “லாங்குவெய்ல்” (Longueuil) பங்குத்தந்தை “லூயிஸ்” (Louis-Moïse Brassard), ஃபிரான்ஸ் நாட்டின் “மார்செய்ல்ஸ்” (Marseilles) மறைமாவட்ட ஆயர், “சார்ள்ஸ்” (Charles-Joseph-Eugène de Mazenod) என்பவருடன் கனடாவின் “கியூபெக்” (Quebec) மாகாணத்தில் நிறுவப்படவேண்டிய புதிய சபை பற்றிய பேச்சுவார்த்தையில் இறங்கினார். முன்மொழியப்பட்ட பணியைப் பற்றி அறிந்துகொண்ட டியுரோச்சர், கனடாவுக்கு வரவிருக்கும் புதிய சபையின் துறவற புகுநிளைக்காக தமது சிநேகிதியான “மெலடி” (Mélodie Dufresne) என்பவருடன் சேர்ந்து தந்தை லூயிஸ் மூலமாக அதற்கு விண்ணப்பித்தார். ஆனால், இப்புதிய சபைக்கான பணிகள் மேற்கொண்டு நடக்கவில்லை.

கி.பி. 1841ம் ஆண்டு, டிசம்பர் மாதம், 2ம் தேதி, “ஒப்லேட் தந்தையர்” (Oblate Fathers) எனப்படும், “மாசற்ற மரியாளின் ஒப்லேட் மறைப்பணியாளர் சபையின்” (Missionary Oblates of Mary Immaculate) குழுவொன்று “மோன்ட்ரீல்” (Montreal) வந்து சேர்ந்தது. 1842ம் ஆண்டு ஆகஸ்ட் மாதம், “லாங்குவெய்ல்” (Longueuil) நகரில் ஒரு ஆலயத்தைக் கட்டி திறந்தனர். இந்த தந்தையர் குழுவிலுள்ள அருட்தந்தை “டெல்மன்” (Father Pierre-Adrien Telmon) என்பவர் டியுரோச்சரின் ஆன்மீக வழிகாட்டியானார். கி.பி. 1843ம் ஆண்டு, அக்டோபர் மாதம், தமது சகோதரர் “யூசூபின்” (Eusèbe) சத்திய பிரமாண வைபவங்களைக் காண்பதற்காக “லாங்குவெய்ல்” (Longueuil) பயணித்த டியுரோச்சர், அங்கே ஆயர் “போர்கேட்” (Bishop Bourget) என்பவரைச் சந்தித்தார். அங்கே, இவரது ஆன்மீக வழிகாட்டியான தந்தை “டெல்மன்” மற்றும் ஆயர் “போர்கேட்” இருவரும் புதிதாய் ஆரம்பிக்கப்படவுள்ள, இளைஞர்களின் கல்விக்கு அர்ப்பணிக்கப்பட்ட ஆன்மீக சபையின் தலைமைப் பொறுப்பினை ஏற்குமாறு டியுரோச்சரை வேண்டினர். இதனை ஏற்றுக்கொண்ட இவர், தமது சிநேகிதியான “மெலடி” (Mélodie Dufresne) மற்றும் உள்ளூரின் ஆசிரியையாக பணியாற்றி வந்த “ஹென்றியட்” (Henriette Céré) ஆகியோருடன் இணைந்து தமது பணிகளை தொடங்கினர்.

கி.பி. 1844ம் ஆண்டு, ஃபெப்ரவரி மாதம், 28ம் தேதி, ஆயர் “போர்கேட்” (Bishop Bourget) நடத்திய ஒரு சிறு விழாவில், இம்மூவரும் தமது துறவற புகுநிலையைத் (Novitiate) தொடங்கினர். துறவற சீருடைகளைப் பெற்றுக்கொண்ட இவர்கள், தமது ஆன்மீக பெயர்களையும் தேர்ந்து கொண்டனர். டியுரோச்சர், “சகோதரி மேரி-ரோஸ்” (Sister Marie-Rose) என்றும், “மெலடி” (Mélodie Dufresne), “சகோதரி மேரி-அக்னேஸ்” (Sister Marie-Agnes) என்றும், “ஹென்றியட்” (Henriette Céré), “சகோதரி மேரி-மகதலின்” (Sister Marie-Madeleine) என்றும் பெயர்களை ஏற்றுக்கொண்டனர். புதிதாய் தொடங்கப்பட்ட சபைக்கு மறைமாவட்ட அங்கீகாரமளித்த ஆயர் போர்கேட், புதிய சபைக்கு “இயேசு மற்றும் மரியாவின் புனித பெயர்களின் சகோதரியர்” (Sisters of the Holy Names of Jesus and Mary) எனும் பெயரிட்டார். கி.பி. 1844ம் ஆண்டு, டிசம்பர் மாதம், 8ம் நாளன்று, மூவரும் தமது சத்திய பிரமாணங்களை ஏற்றுக்கொண்டனர். போர்கேட், சகோதரி மேரி ரோசை புதிய சபையின் தலைமை அன்னை என்றும், பயிற்சித்துறவியரின் தலைவர் என்றும் அங்கீகரித்தார். அருட்சகோதரியர் மூவரும் “சகோதரி மேரி-மகதலினுடைய” பள்ளி இல்லத்தில் கற்பிக்கும் பணியைத் தொடங்கினர். ஆனால் இவர்களது பணிக்கான வேண்டுதல்கள் அசாதாரணமானதாக இருந்தது. அவர்களுக்கிருந்த இடம் போதாமையால் பெரிய இடத்துக்கு மாறினார்கள். மாணவர்களின் எண்ணிக்கை எதிர்வரும் வருடங்களில் கூடிக்கொண்டே போனதால், அடுத்தட ஐந்து வருடங்களுக்குள் இன்னும் நான்கு பள்ளிகளை திறந்தார்கள். முப்பது புதிய ஆசிரியைகளை சேர்த்தார்கள். தொடக்கத்தில் சிறுமிகளுக்கு மட்டுமே கல்வி என்று ஆரம்பித்த இவர்களது பணி, பின்னர் வேறு வழியின்றி, சிறுவர்களுக்குமாக என்றானது.

கி.பி. 1845ம் ஆண்டு, மார்ச் மாதம், 17ம் தேதி, கனடிய பாராளுமன்றம் தமது நடவடிக்கை மூலம் இச்சகோதரியரை இணைத்தது. 1846ம் ஆண்டு, கத்தோலிக்க திருச்சபையிலிருந்து விலகி, எதிர்த்திருச்சபைக்கு சென்ற அருட்தந்தை “சார்ள்ஸ்” (Charles Chiniquy) என்பவருடன் சகோதரி மேரி ரோஸுக்கு மோதல் ஏற்பட்டது. இவர், அருட்சகோதரியரின் பள்ளிக்கூடங்களை தமது கட்டுப்பாட்டில் கொண்டுவர எண்ணினார். இவரது இந்த எண்ணம் சகோதரி மேரி ரோசால் உடைக்கப்பட்டதால், இவர் அருட்சகோதரியரைப் பற்றி வெளிப்படையாக பொதுவில் இழிவுபடுத்தி விமர்சிக்க தொடங்கினார்.

மரணமும் முக்திபேறும்:

தமது வாழ்நாள் முழுதும் மோசமான உடல்நிலையால் பாதிக்கப்பட்டிருந்த அருட்சகோதரி மேரி ரோஸ், கி.பி. 1849ம் ஆண்டு, அக்டோபர் மாதம், 6ம் நாள், ஒரு வீணான நோயின் காரணமாக மரித்தார். அவரது வயது, முப்பத்தெட்டு ஆகும்

Feastday: October 6

Birth: 1811

Death: 1849

Beatified: May 23, 1982, Rome, Italy by Pope John Paul II

Eulalie Durocher was born on October 6, 1811, at St. Antoine in Quebec, Canada. She was the youngest of ten children. After her education at the hands of the Sisters of Notre Dame, she helped her brother, a parish priest, and in the process established the first Canadian parish Sodality for young women.

In 1843, she was invited by Bishop Bourget to found a new congregation of women dedicated to Christian education. Accordingly she founded the Sisters of the Holy Names of Jesus and Mary and took the religious name of Marie Rose. Under her saintly and wise leadership, her community flourished in spite of all kinds of obstacles, including great poverty and unavoidable misunderstandings. She remained unswerving in her concern for the poor. Worn out by her many labors, Marie Rose was called to her heavenly reward on October 6, 1849, at the age of thirty-eight. She was declared Blessed by Pope John Paul II on May 23, 1982. Her feast day is October 6.

For the Brazilian doctor, see Marie Durocher.

Marie-Rose Durocher (6 October 1811 – 6 October 1849) was a Canadian Roman Catholic religious sister, who founded the Sisters of the Holy Names of Jesus and Mary. She was beatified by the Roman Catholic Church in 1982.

Bl. Diego Luis de San Vitores

 

Feastday: October 6

Birth: 1627

Death: 1672

Beatified: October 6, 1985, Vatican by Pope John Paul II

Blessed Diego Luis de San Vitores (1627-1672) was a Spanish Jesuit missionary who founded the first Catholic church on the island of Guam. He is responsible for establishing the Spanish presence in the Mariana Islands.

"San Vitores" redirects here. For other uses, see San Vitores (disambiguation).

Diego Luis de San Vitores, SJ (November 12, 1627 – April 2, 1672) was a Spanish Jesuit missionary who founded the first Catholic church on the island of Guam. He is responsible for establishing the Christian presence in the Mariana Islands. He is a controversial figure today due to his role in starting the Spanish-Chamorro Wars.

Saint Faith

புனித ஃபிதஸ் (அ) ஃபெயித் 

(மூன்றாம் நூற்றாண்டு)

அக்டோபர் 06

இவர் பிரான்ஸ் நாட்டைச் சார்ந்தவர்.

கிறிஸ்துவின்மீது மிகுந்த நம்பிக்கை கொண்டதற்காக இவர், உரோமை மன்னன் தியோகிளயனால் உரோமைக் கடவுளை வழிபடுமாறு பணிக்கப்பட்டார்.

இதற்கு இவர் மறுப்புத் தெரிவித்ததால், உரோமை மன்னனால் பலவாறாகச் சித்திரவதை செய்து கொல்லப்பட்டார்.

இவர் கொல்லப்பட்ட ஆண்டு 303 ஆம் ஆண்டாக இருக்கலாம் என்று நம்பப்படுகிறது.

இவர் திருப்பயணிகள், சிறைக் கைதிகள், படைவீரர்கள் ஆகியோருக்குப் பாதுகாவலராக இருக்கிறார்.

Also known as

Fides, Foi, Foy

Profile

Reported to have been an exquisitely beautiful woman, utterly indifferent to the world who had dedicated herself to God. Arrested for her faith and tried by Dacian, procurator at Agen, France in the persecutions of Diocletian. Martyred with Saint Alberta. When some of the spectators expressed sympathy for the girl, Dacian had them beheaded.

Born

at Agen, Aquitaine, (modern France)

Died

• cooked on a brazier, then beheaded

• relics translated to a church in Agen in the 5th century

• relics moved to the abbey of Conques in Rouergue in 886

• relics moved to a new church there in 1050

• part of the relics moved to the monastery of Cucufat, Catalonia, Spain in 1365

Saint Bruno

புனித புரூனோ 

நினைவுத் திருநாள் : அக்டோபர் 6

பிறப்பு : 1030, கொலோன் Köln, ஜெர்மனி

இறப்பு : 6 அக்டோபர், செர்ரா சான் புரூனோ Serra San Bruno

புனிதர்பட்டம்: 17 பிப்ரவரி 1623, திருத்தந்தை 15 ஆம் கிரகோரி

பாதுகாவல்: கலாப்ரியா நகர்(Calabria)

இவர் தனது கல்வியை பிரான்சிலுள்ள ரைம்ஸ் (Rheims) நகரில் முடித்தார். 1056 ஆம் ஆண்டு ரைம்சில் இறையியல் பேராசிரியராக பணியாற்றினார். அப்போது அக்கல்லூரியின் தலைமைப் பேராசிரியராகப் பொறுப்பையும் ஏற்றார். பின்னர் 1075 ஆம் ஆண்டில் ரைம்சில் ஆலய நிர்வாகியாக (Chancellor) நியமிக்கப்பட்டார். அதன்பிறகு 1088 ல் திருத்தந்தை 2 ஆம் ஊர்பான் (Urban II) அவர்களுக்கு ஆலோசகராக நியமிக்கப்பட்டார். 

இவர் மிக தைரியத்துடன் விசுவாசத்தை அறிவித்தார். திருச்சபையில் சிறந்த எழுத்தாளராக திகழ்ந்தார். பல புத்தகங்களை எழுதினார். இவரின் இளமைப் பருவ வாழ்வைப் பற்றி அதிகம் அறியப்படவில்லை. இவர் புனித பவுலைப் பற்றியும், திருப்பாடல்களைப் பற்றியும் Commentary on St. Paul and Psalms) எழுதிய புத்தகம் புகழ்பெற்றது.

திருச்சபையில் திருத்தந்தைக்கு எதிராக நடக்கும் அநீதிகளை அகற்ற, திருத்தந்தை 7 ஆம் கிரகோரிக்கு பெரிதளவில் உதவினார். இறைவனின் மேல் கொண்ட பற்றால், கர்த்தூசியன் (Carthusian) சபையை தொடங்கினார். இச்சபை தொடங்கிய காலத்தில், திருச்சபையால் ஏற்றுக்கொள்ளப்படவில்லை. 1514 ஆம் ஆண்டிலிருந்து திருத்தந்தை 10 ஆம் லியோ மீண்டும் அச்சபையை ஊக்கமூட்டி வளர்த்தெடுத்தார். 

Profile

Educated in Paris and Rheims, France. Ordained c.1055. Taught theology; one of his students later became Pope Blessed Urban II. Presided over the cathedral school at Rheims from 1057 to 1075. Criticized the worldliness he saw in his fellow clergy. He opposed Manasses, Archbishop of Rheims, because of his laxity and mismanagement. Chancellor of the archdiocese of Rheims. Following a vision he received of a secluded hermitage where he could spend his life becoming closer to God, he retired to a mountain near Chartreuse in Dauphiny in 1084 and with the help of Saint Hugh of Grenoble, he founded what became the first house of the Carthusian Order; he and his brothers supported themselves as manuscript copyists. Assistant to Pope Urban II in 1090, and supported his efforts at reform. Retiring from public life, he and his companions built a hermitage at Torre, where, 1095, the monastery of Saint Stephen was built. Bruno combined in the religious life the eremetical and the cenobitic; his learning is apparent from his scriptural commentaries.

Born

1030 at Cologne, Germany

Died

• 1101 at Torre, Calabria, Italy of natural causes

• buried in the church of Saint Stephen at Torre

Canonized

1623

Saint Mary Frances of the Five Wounds of Jesus

Also known as

Anna Maria Gallo

Profile

Saint John Joseph of the Cross and Saint Francis de Geronimo both predicted Mary France's sanctity even before she was born. Daughter of Francesco Gallo, a greedy and angry man, and Barbara Basinsin, a pious and patient woman who put up with her husband's abuse of herself, and his ill-treatment of Mary Frances, who was often worked nearly to death. The girl made her first Communion at age 7, and went to Mass nearly every day of her life there after. When she was 16, her father tried to force her into marriage with a rich young man; she refused, and became a Franciscan tertiary on 8 September 1731. Stigmatist whose outward signs disappeared when she prayed. Suffered assorted bodily ills and severe penances given by her family, her sisters, even her confessors. She eventually became known as a counsellor to priests, sisters, and pious laymen. She spent her last 38 years as a recluse in the home of Father Giovanni Pessiri.

Born

25 March 1715 at Naples, Italy

Died

• 6 October 1791 at Naples, Italy of natural causes

• buried in the church of the Alcantarines, Saint Lucia del Monte, Naples, Italy near the tomb of Saint John Joseph of the Cross

Canonized

29 June 1867 by Pope Blessed Pius IX

Blessed Plàcid Fàbrega Julià

Also known as

Brother Bernat

Profile

Son of Pablo and Maria Julià. Like his older brother before him, Plàcid joined the Marist Brothers of the Schools as a teenager at San Andrea Palo de Mar in Barcelona, Spain, taking the name Brother Bernat and making his vows on 8 September 1905. Taught at schools in Barcelona, Valencia and Igualada; in all schools he was known for his zeal, personal piety, and ministry to the poor, which he tried to make a larger part of his work. Spiritual director at several Marist houses. Organized an oratory for children, served as catechst, and founded a chapter of Catholic Action. As his work with children increased, he began First Commuion classes, and worked with boys to encourage vocations to the priesthood and religious life. Martyred in the Spanish Civil War.

Born

18 February 1889 in Camallera, Girona, Spain

Died

6 October 1934 in Barruelo, Palencia, Spain

Beatified

28 October 2007 by Pope Benedict XVI

Blessed Adalbero of Lambach

Also known as

• Adalbero of Würzburg

• Adalberone di Lambach

• Adalberon

Profile

Son of Count Arnold II of Lambach, Austria and Countess Reginlint. Studied in the cathedral school at Würzburg, Germany, and in Paris, France. Member of the court of King Henry III. Helped found the Benedictine abbey of Lambach c.1040. Bishop of Würzburg, Germany in 1045. Worked for reform of the clergy and religious orders in his diocese, and helped broker the Peace of Speyer in 1075. Driven from his see in 1085 for supporting Pope Saint Gregory VII against Emperor Henry IV in the investiture controversy. Unable to govern his bishopric while in exile, he retired to the life of a monk at Lambach.

Born

c.1010 in Lambach an der Traun, Austria

Died

• 6 October 1090 at the abbey at Lambach, Austria of natural causes

• buried in the abbey church

Beatified

1883 by Pope Leo XIII (cultus confirmed)

Blessed Isidore of Saint Joseph

Also known as

• Brother of the Will of God

• Isidore de Loor

• Isidoor de Loor

• Isidoor of Saint Joseph

• Isidoro De Loor di San Giuseppe

Profile

Oldest of three children born to a pious farm family, and loved working the fields. Passionist lay brother, entering the congregation in 1906, and making his vows on 13 September 1908, taking the name Isidore of Saint Joseph. Known for an intense prayer life, and for his personal simplicity and charity. Lost his right eye to cancer in 1911, and suffered through cancer during his few remaining years.

Born

18 April 1881 at Vrasene, diocese of Gent-Gand, Flanders, Belgium

Died

6 October 1916 of cancer and pleurisy at Kortrijk, West Flanders, Belgium

Beatified

30 September 1984 by Pope John Paul II

Blessed Artaldo of Belley

Also known as

Artaldus, Artaud, Arthaud, Arthold, Artholdus, Artoldo

Profile

Served briefly in the court of Amadeus III of Savoy. In 1120 he joined the Carthusians at the Charterhouse of Portes, France. Priest. He and six brother Carthusians were sent to found the house in Valromey, Switzerland. Founded the monastery of Arvières, dedicated to the Virgin Mary, in 1132. Bishop of Belley, France where he served for more than 70 years. At age 103 he retired to spend his last two years as a prayerful monk at Arvières.

Born

c.1101 in Sothonod castle, Ain, France

Died

6 October 1206 at Arvières monastery of natural causes

Beatified

1834 by Pope Gregory XVI (cultus confirmation)

Saint Iwi

Also known as

Ivi, Iwigius, Ywi, Ywy

Profile

Monk in Lindisfarne, England. Deacon. Spiritual student of Saint Cuthbert at Lindisfarne. Following the Irish ideal of an "exile for Christ", he took ship without bothering to ask its destination, planning to evangelize where it landed. It turned out to be Brittany, where he lived as a hermit and followed a ministry of miraculous healing.

About 250 years later a group of Breton monks carrying the relics of Ivi arrived at Wilton abbey in southwest England. When they were ready to leave they found they could not move the relics; they had found a home at the abbey altar, and the monks were forced to leave them behind.

Born

7th century Northumbria, England

Died

• 6 October, c.704, exact year unknown, of natural causes

• relics at Wilton Abbey

Saint Francis Trung Von Tran

Also known as

• Francis Trung

• Phanxicô Tran Van Trung

Additional Memorial

24 November as one of the Martyrs of Vietnam

Profile

Convert. Layman. Soldier in the Vietnamese army, holding the rank of corporal. Arrested for his faith and ordered to renounce Christianity; he refused. One of the Martyrs of Vietnam.

Born

c.1825 at Phan-xa, Vietnam

Died

beheaded on 6 October 1858 at An-hoa, Vietnam

Canonized

19 June 1988 by Pope John Paul II

Blessed François Hunot

Profile

Priest in the Archdiocese of Sens, France. Imprisoned on a ship in the harbor of Rochefort, France and left to die during the anti–Catholic persecutions of the French Revolution. One of the Martyrs of the Hulks of Rochefort.

Born

12 February 1753 in Brienon-l'Archevêque, Yonne, France

Died

6 October 1794 aboard the prison ship Washington, in Rochefort, Charente-Maritime, France

Beatified

1 October 1995 by Pope John Paul II

Saint Pardulf

Also known as

Pardoux, Pardulphus

Profile

Hermit. Monk at Gueret, France. Abbot at Gueret. During the Saracen invasion of the area, the monks of his house evacuated - except for Pardulf; he stayed behind to pray for the preservation of the monastery; it was saved from attack.

Born

c.658 in Sardent, France

Died

• c.738

• his arm was enshrined at the church of Sardent, France

• the arm and reliquary now at the Museum of Fine Art at Guére, France

Blessed Josep Lluis Raga Nadal

Also known as

Brother Eufrosí Maria

Profile

Blessed Josep Lluis Raga Nadal, also known as Brother Eufrosí Maria, was a Spanish Roman Catholic Carmelite friar and martyr. He was born on December 28, 1913 in Ulldecona, Spain and died on October 6, 1936 in Barcelona. He was beatified by Pope Benedict XVI on October 28, 2007.

Raga Nadal was born into a poor family in Ulldecona. His mother died shortly after his birth and he had to work in the fields from a young age. In 1926, he entered the Carmelite seminary in Villarreal and in 1930, he entered the novitiate in Onda. He made his first vows in 1931 and his final vows in 1935. He studied philosophy in Onda and Barcelona and theology in Olot.

After the outbreak of the Spanish Civil War, his community in Olot was disbanded. Raga Nadal returned to Barcelona, where he tried to escape to France. On October 3, 1936, he was arrested by the Iberian Anarchist Federation and shot on October 6 at a secret cemetery.

Raga Nadal is honored as a martyr for his fidelity to his faith. His feast day is October 6.

Saint Alberta of Agen

Additional Memorial

11 October (in Agen, France since 1727)

Profile

Sister of Saint Faith. Martyred in the persecutions of Diocletian.

Saint Alberta of Agen (died ca. 286) was a Roman venerated as a martyr and saint. Supposed to have been one of the first victims of Diocletian's persecutions, she was tortured with Saint Faith and Saint Caprasius in Agen, France. According to tradition, some spectators objected to this, and were subsequently beheaded as well

Died

• beheaded c.303 in Agen, France

• relics re-discovered in a tomb in Venerque, diocese of Toulouse, France in 1884

Saint Magnus of Orderzo

Also known as

Magno

Profile

Bishop of Orderzo, Treviso, Italy. Transferred his see to Heraclea (modern Citta Nuova) in 638 due to Lombard invasion.

Saint Magnus of Oderzo (Italian: San Magno di Oderzo) was a 7th-century Italian saint who is notable for founding some of the earliest churches in Venice. He was Bishop of Oderzo and traveled to Venice in 638 because of the Lombard invasion of Italy. There, he founded the churches of Santi Apostoli, San Pietro di Castello, Santa Maria Formosa, Santa Giustina, San Giovanni in Bragora, San Zaccaria, San Salvador and Angelo Raffaele.

Magnus was born in the city of Altinum in the late 6th century. He was ordained a priest and later became Bishop of Oderzo. In 638, the Lombard king Rothari invaded the Veneto region and conquered Oderzo. Magnus and his flock fled to the nearby island of Heraclea.

On Heraclea, Magnus founded a new cathedral and several other churches. He also worked to evangelize the local population. After the Lombard conquest of Heraclea in 661, Magnus moved to the island of Malamocco, where he continued his ministry.

Magnus died in 670 and was buried in the church of San Geremia in Venice. He was canonized in the 10th century.

Magnus is the patron saint of Venice and the lagoon region. He is also invoked for protection from storms at sea. His feast day is celebrated on October 6.

Born

at Venice, Italy

Died

c.660 of natural causes

Saint Sagar of Laodicea

Also known as

Sagara, Sagaris, Sagaro

Profile

Legend says that he was a spiritual student of Saint Paul the Apostle, but the dates are wrong for that. Bishop of Laodicea, Phrygia (in modern Turkey). Martyred in the persecutions of Marcus Aurelius.

Died

175

Blessed Juan de Prunera

Profile

Mercedarian friar. Ransomed Christians who were enslaved by Muslims.

Died

1448 at the convent of Santa Colomba in Queralt, Catalonia, Spain of natural causes

Saint Renato of Sorrento

Profile

Saint Renato of Sorrento (Italian: San Renato di Sorrento) was a 5th-century Italian bishop and saint. He is believed to have been the first bishop of Sorrento, and is venerated as the patron saint of the city.

According to tradition, Renato was born into a wealthy family in Sorrento. He was ordained a priest and later became bishop of the city. He was a zealous pastor and a strong defender of the faith. He is also credited with founding several churches and monasteries in the Sorrento area.

Renato died in 450 and was buried in the cathedral of Sorrento. He was canonized in the 10th century.

Renato is often depicted in art as a bishop wearing a miter and holding a crosier. He is sometimes shown with a dove, symbolizing the Holy Spirit.

Renato is venerated as the patron saint of Sorrento and the surrounding area. He is invoked for protection from storms at sea and for all those who travel on the water. He is also prayed to for healing and for all those who are in need.

His feast day is celebrated on October 6.

Saint Epiphania

Profile

Born a Princess, the daughter of King Ratchis of the Lombards. Nun at the convent of Santa Maria della Caccia in Pavia, Italy.

Died

c.800 of natural causes

Saint Aurea of Boves

Profile

Saint Aurea of Boves (c. 700 - c. 770) was a French abbess of Boves, a village near Amiens, France. She is venerated as a saint by the Catholic Church. 

Aurea was born into a wealthy family in Boves. She was educated in the local schools and then went on to study in the convent of Chelles, near Paris. After completing her studies, she returned to Boves and became the abbess of the convent there.

Aurea was a devout Catholic and a skilled administrator. She led her convent with wisdom and compassion. She was also a generous benefactor to the poor and the sick.

Aurea died in c. 770 and was buried in the convent church of Boves. She was canonized in the 10th century.

Aurea is venerated as the patron saint of Boves and the surrounding area. She is invoked for protection from storms and for all those who travel on the water. She is also prayed to for healing and for all those who are in need.

Her feast day is celebrated on October 6.

Saint Ceollach

Profile

Bishop of the Mercians. Monk at Iona, Scotland. Spent his final years in Ireland.

Born

Ireland

Died

7th century in Ireland

Saint Erotis

Also known as

Eroteis

Profile

Saint Erotis is also known as Saint Eroteis. He is a Greek martyr who died at the stake in the 4th century. His feast day is celebrated on October 6..

Died

burned at the stake in the 4th century in Greece

Saint Romanus of Auxerre

Profile

Saint Romanus of Auxerre (died 564) was a French bishop of Auxerre. He is venerated as a saint in the Catholic Church.

Romanus was born in a noble family in Bourges, France, in the early 6th century. He was educated by the monks of the abbey of Fleury-sur-Loire, where he learned about the Bible and the writings of the Church Fathers. After completing his education, Romanus was ordained a priest.

In 548, Romanus was elected bishop of Auxerre. He quickly became known for his holiness and his dedication to his flock. He was also a skilled preacher and administrator.

Romanus was a strong supporter of the Catholic Church during a time of great turmoil. He played a key role in the suppression of the Arian heresy in Gaul. He also helped to promote the veneration of saints and the cult of relics.

Romanus died in 564 at the age of about 60. He is buried in the Auxerre Cathedral.

Died

c.564

Saint John Xenos

Profile

Introduced the monastic life to the island for Crete.

Saint John Xenos (also known as John the Stranger) was a Byzantine hermit, ascetic, and saint who lived on the island of Crete in the 10th and 11th centuries. He is credited with founding a number of churches and monasteries on the island, and with helping to re-establish Christianity after the island had been under Muslim rule for over a century.

John was born into a wealthy family in the village of Siba, Crete, in 970. From a young age, he was drawn to a life of asceticism and prayer. He eventually left his home and family to live as a hermit in the mountains of Crete.

John's life was marked by many miracles and spiritual experiences. He is said to have had visions of Christ, the Virgin Mary, and other saints. He also had the power to heal the sick and to cast out demons.

John was a great missionary and preacher. He traveled throughout Crete, preaching the Gospel and founding new churches and monasteries. He is credited with helping to convert many people to Christianity, and with strengthening the faith of those who were already Christians.

John died in 1031 at the age of 61. He was buried at the Monastery of Myriokephala, which he had founded. He was canonized by the Orthodox Church in the 11th century.

Martyrs of Capua

Profile

A group of martyrs who were either killed in Capua, Italy, or that's where their relics were first enshrined. We now know nothing but their names - Aemilius, Castus, Marcellus and Saturninus.

Martyrs of Kyoto

Profile

Fifty-two Japanese lay people, some single, some married, some parents, some children, who were martyred together during one of the government sponsored persecutions of Christians.

• Blessed Agatha of Kyoto • Blessed Anna Kajiya • Blessed Antonius Domi • Blessed Benedictus of Kyoto • Blessed Catharina Hashimoto • Blessed Cosmas of Kyoto • Blessed Didacus Tsuzu • Blessed Emmanuel Kosaburo • Blessed Franciscus Hashimoto • Blessed Franciscus of Kyoto • Blessed Franciscus Shizaburo • Blessed Gabriel of Kyoto • Blessed Hieronimus Soroku • Blessed Ioachim Ogawa • Blessed Ioannes Hashimoto Tahyoe • Blessed Ioannes Kyusaku • Blessed Ioannes Sakurai • Blessed Leo Kyusuke • Blessed Linus Rihyoe • Blessed Lucia of Kyoto • Blessed Lucia Soroku • Blessed Lucia Toemon • Blessed Ludovica Hashimoto • Blessed Ludovicus Matagoro • Blessed Magdalena Kyusaku • Blessed Magdalena of Kyoto • Blessed Mancius Kyujiro • Blessed Maria Chujo • Blessed Maria Koshima Shinshiro • Blessed Maria of Kyoto • Blessed Maria of Kyoto • Blessed Maria of Kyoto • Blessed Maria of Kyoto • Blessed Martha Kyusuke • Blessed Martha of Kyoto • Blessed Martha of Kyoto • Blessed Mencia of Kyoto • Blessed Monica of Kyoto • Blessed Monica of Kyoto • Blessed Monica of Kyoto • Blessed Petrus Hashimoto • Blessed Regina Kyusaku • Blessed Rufina of Kyoto • Blessed Sixtus of Kyoto • Blessed Thecla Hashimoto • Blessed Thomas Hashimoto • Blessed Thomas Ikegami • Blessed Thomas Kajiya Yoemon • Blessed Thomas Kian • Blessed Thomas Koshima Shinshiro • Blessed Thomas Toemon • Blessed Ursula Sakurai •

Died

6 October 1619 in Kyoto (Miyako), Japan

Beatified

24 November 2008 by Pope Benedict XVI