St. Urban
Church Catholic Church
Papacy began 222
Papacy ended 23 May 230
Predecessor Callixtus I
Successor Pontian
Personal details
Born 175?
Rome, Roman Empire
Died 23 May 230[1]
Rome, Roman Empire
Sainthood
Feast day 25 May
St. Urban Pope and Martyr May 25 He succeeded St. Calixtus in the year 223, the third of the emperor Alexander, and sat seven years. Though the church enjoyed peace under that mild reign, this was frequently disturbed by local persecutions raised by the people or governors. In the acts of St. Cecily, this zealous pope is said to have encouraged the martyrs, and converted many idolaters. He is styled a martyr in the sacramentary of St. Gregory, in the Martyrology of St. Jerome published by Florentinius, and in the Greek liturgy. It appears from Fortunatus, and several ancient missals, that the festival of St. Urban was celebrated in France with particular devotion in the sixth age. A very old church stood on the Appian road, dedicated to God in honor of this saint near the place where he was first interred in the cemetery of Praetextatus His body was there found, together with those of SS. Cecily, Tiburtius, and Valerian, in 821, and translated by pope Paschal into the church of St Cecily. Papebroke shows that it is the body of another martyr of the same name, famous in ancient records, which Nicholas I. sent, in 862, to the monks of St. Germanus of Auxerre, and which now adorns the monastery of Saint Urban, in the diocese of Challons on the Marne, near Joinville it is exposed in a silver shrine. See Tillemont, t. 3, p. 258.
Pope Urban I (175?–230) (Latin: Urbanus I) was the bishop of Rome from 222 to 23 May 230.[1] He was born in Rome and succeeded Callixtus I, who had been martyred. It was believed for centuries that Urban I was also martyred. However, recent historical discoveries now lead scholars to believe that he died of natural causes.[2]
Pontificate
Much of Urban's life is shrouded in mystery, leading to many myths and misconceptions. Despite the lack of sources, he is the first pope whose reign can be definitely dated.[3] Two prominent sources exist for Urban's pontificate: Eusebius's history of the early Church and an inscription in the Coemeterium Callisti that names the Pope.[1] Urban ascended to the papacy in 222, the year of Emperor Elagabalus's assassination, and served during the reign of Alexander Severus. It is believed that Urban's pontificate took place during a peaceful time for Christians in the Empire since Severus did not promote the persecution of Christianity.[1]
It is believed that the schismatic Hippolytus was still leading a rival Christian congregation in Rome and that he published the Philosophumena, an attack on Urban's predecessor, Callixtus I.[4] Urban is said to have maintained the hostile policy of Callixtus when dealing with the schismatic party.[1]
Due to the relative freedoms the Christian community had during Severus's reign, the Church in Rome grew, which led to the belief that Urban was a skilled converter.[4] A papal decree concerning the donations of the faithful at Mass is attributed to Pope Urban:
The gifts of the faithful that are offered to the Lord can only be used for ecclesiastical purposes, for the common good of the Christian community, and for the poor; for they are the consecrated gifts of the faithful, the atonement offering of sinners, and the patrimony of the needy.[5]
Tomb
It was believed that Urban was buried in the Coemetarium Praetextati where a tomb was inscribed with his name. However, when excavating the Catacomb of Callixtus Italian archaeologist Giovanni de Rossi uncovered the lid of a sarcophagus which suggested that Urban was in fact buried there. De Rossi also found a list of martyrs and confessors who were buried at St. Callistus's, which contained Urban's name. De Rossi therefore concluded that the Urban buried in the Coemetarium Praetextati was another bishop and Pope Urban was located in Catacomb of St. Callistus. While many historians accept this opinion, doubt remains since Pope Sixtus III's list of saints buried in St. Callistus's Catacomb does not include Urban in the succession of popes but rather in a list of foreign bishops. Therefore, it is possible that Pope Urban is indeed buried in the Coemetarium Praetextati.[4][6]
Urban is a saint of the Catholic Church and the Eastern Orthodox Church. His relic is located in Hungary in the Monok Roman Catholic Church. In 1773, Pope Clement XIV donated it to the Andrássy family.
Legends and myths
As no contemporary accounts of Urban's pontificate exist there have been many legends and acts attributed to him which are fictitious or difficult to ascertain the factual nature of. The legendary Acts of St. Cecilia and the Liber Pontificalis contain information on Urban although their reliability is doubtful. Chaucer made him a character in the Second Nun's Tale of the Canterbury Tales.
A story that was once included in the Catholic Church's Breviary states that Urban had many converts among whom were Tiburtius and his brother Valerianus, the husband of Cecilia. Tradition credits Urban with the miracle of toppling an idol through prayer.[7] This event is believed to have led to Urban being beaten and tortured before being sentenced to death by beheading.
A further belief, now known as an invention from the 6th century, was that Urban had ordered the making of silver liturgical vessels and the patens for twenty-five titular churches of his own time.
Saint Bede the Venerable
வணக்கத்திற்குரிய புனிதர் பீட்
திருச்சபையின் மறைவல்லுநர், துறவி, வரலாற்றாசிரியர்:
பிறப்பு: கி.பி. 673
மோன்க்டான், தற்போதைய டைன் மற்றும் வியர், இங்கிலாந்து
இறப்பு: மே 26, 735
ஜாரோ, வட உம்ப்ரியா அரசு, தற்போதைய டைன் மற்றும் வியர், இங்கிலாந்து
ஏற்கும் சமயம்:
கத்தோலிக்க திருச்சபை
கிழக்கு மரபுவழி திருச்சபை
ஆங்கிலிக்க ஒன்றியம்
லூதரனியம்
புனிதர் பட்டம்: கி.பி. 1899
திருத்தந்தை பதின்மூன்றாம் லியோ
முக்கிய திருத்தலங்கள்:
டர்ஹம் பேராலயம், டர்ஹம், இங்கிலாந்து
நினைவுத் திருநாள்: மே 25
பாதுகாவல்:
ஆங்கில எழுத்தாளர்கள், வரலாற்றாசிரியர்கள் மற்றும் இங்கிலாந்து
வணக்கத்திற்குரிய புனிதர் பீட், வடக்கு ஊம்ப்ரியா அரசிலுள்ள புனித பீட்டர் துறவு மடம் மற்றும் அதன் துணை துறவு மடமான புனித பவுல் துறவு மடம் (Monastery of St. Peter and its companion Monastery of St. Paul in the Kingdom of Northumbria), ஆகியவற்றின் ஆங்கிலேயத் துறவியும், அறிஞரும், எழுத்தாளரும் ஆவார். இவருடைய "ஆங்கிலேய மக்களின் திருச்சபை வரலாறு" (Ecclesiastical History of the English People) என்னும் படைப்பு இவருக்கு "ஆங்கிலேய வரலாற்றின் தந்தை" (The Father of English History) என்னும் பட்டத்தைப் பெற்றுத் தந்தது.
1899ம் ஆண்டு, திருத்தந்தை பதின்மூன்றாம் லியோ (Pope Leo XIII) இவரை திருச்சபையின் மறைவல்லுநர் (Doctor of the Church) என பிரகடனம் செய்தார். இப்பட்டத்தைப் பெற்ற ஒரே ஆங்கிலேயர் இவராவார். இவர் ஒரு சிறந்த மொழியியலாளரும், மொழிபெயர்ப்பு வல்லுநரும் ஆவார். இவரின் படைப்புகள் திருச்சபைத் தந்தையரின் கிரேக்க மற்றும் இலத்தீன் படைப்புகளை ஆங்கிலோ-சாக்சன் (Anglo - Saxons) மக்கள் புரிந்துகொள்ளும் வகையில் எளிமையாக்கின.
இவர் ஆழமான ஆன்மிக வாழ்வை அடிப்படையாகக் கொண்டு வாழ்ந்தார். இதன்பொருட்டு இவர் "வணக்கத்திற்குரிய" என்ற அடைமொழியுடன் அழைக்கப்பட்டு வந்தார். இவர் ஆசீர்வாதப்பர் சபையை சேர்ந்தவர். இவருக்கு 7 வயது நடக்கும்போது 'வடக்கு ஊம்ப்ரியாவில்' (North Umbria) இருந்த துறவற மடத்தில், "பெனடிக்ட் பிஸ்காப்" (Benedict Biscop) என்பவரின் கண்காணிப்பில் பயிற்சியளிக்கப்பட்டு வந்தார். அப்போதிலிருந்தே மறைநூலை ஆழமாக கற்றுத் தேர்வதில் எனது நாட்களை செலவழித்தேன் என்று குறிப்பிடுவார். "எனக்கிருந்த ஒரேயொரு ஆசை, கற்றுக் கொள்ளவேண்டும், கற்றுத்தரவேண்டும். திருநூல்களை எழுதவேண்டும் என்பதுதான்" என்று அடிக்கடி கூறுவார். அவருடைய ஆன்மீக வாழ்வு ஒரு அமைதியாக ஓடும் ஒரு நீரோட்டம் போன்றது எனலாம்.
கி.பி. சுமார் 692ம் ஆண்டு, தமது பத்தொன்பது வயதில் "ஹெக்ஸாம்" ஆயரான (Bishop of Hexham) "ஜான்" என்பவரால் இவர் திருத்தொண்டராக அருட்பொழிவு செய்விக்கப்பட்டார். சுமார் 702ம் ஆண்டு, தமது முப்பதாவது வயதில் அதே ஆயரால் குருத்துவ அருட்பொழிவு செய்விக்கப்பட்டார்.
இங்கிலாந்து நாட்டில் ஆன்மீகக் கல்வி அப்போதுதான் தொடங்கியிருந்தது. இருப்பினும், இத்தொடக்க நாட்களிலேயே இவர் எழுதிய நூல்கள், அவற்றில் காணப்பட்ட ஆழமான கருத்துகள் அனைவரையும் வியப்பில் ஆழ்த்தியது. இவர் எழுதிய 45 நூல்களில் 30 நூல்கள் திருநூலை பற்றியதாக இருந்தது. இவர் இங்கிலாந்தில் கல்லூரியில் மாணவர்களுக்கு கற்பித்து வந்தார். திருநூலை பற்றி அதிகமாக போதித்து வந்தார். இவர் ஒருமுறை கற்றுக் கொடுத்தாலே போதும், மாணவர்களின் நெஞ்சில் அவை அழியாமல் பதிந்துவிடும்.
அவரது இறுதி நாளன்று, (இயேசுவின் விண்ணேற்ற விழா நாள்) தமது மாணவர்களில் ஒருவராகிய “வில்பெர்ட்” (Willbert) என்பவரை, தன் பக்கத்தில் இருக்குமாறு வேண்டிக்கொண்டார். அவரும் அவரின் விருப்பத்தை நிறைவேற்றினார். ஆனாலும் மற்ற மாணவர்களும் அவருடன் இருந்தனர். அப்போது வில்பெர்ட், பீடை நோக்கி, "அன்பு ஆசிரியரே, நேற்று நீங்கள் சொன்னவற்றை நாங்கள் எழுதிக் கொண்டிருந்தோம்; அவற்றின் இன்னும் இரு வசனங்கள் எஞ்சியிருக்கின்றதே. அதை நாங்கள் எழுதவில்லை", என்றார். அதற்கு ஆசிரியர் பீட், "எழுதிக்கொள்" என்று கூற, அவரும் அதை எழுதிக் கொண்டார். அப்போது பீட், இந்நிலையில் நான் என் தந்தையிடம் பேசப்போகிறேன் என்று கூறினார். பின்னர், "தந்தை, மகன், தூய ஆவிக்கு மகிமை உண்டாவதாக" என்று கூறியபடியே பீட் உயிர் நீத்தார்
Also known as
• Venerable Bede
• Father of English History
Profile
Born around the time England was finally completely Christianized. Raised from age seven in the abbey of Saints Peter and Paul at Wearmouth-Jarrow, and lived there the rest of his life. Benedictine monk. Spiritual student of the founder, Saint Benedict Biscop. Ordained in 702 by Saint John of Beverley. Teacher and author, he wrote about history, rhetoric, mathematics, music, astronomy, poetry, grammar, philosophy, hagiography, homiletics, and Bible commentary.
He was known as the most learned man of his day, and his writings started the idea of dating this era from the incarnation of Christ. The central theme of Bede's Historia Ecclesiastica is of the Church using the power of its spiritual, doctrinal, and cultural unity to stamp out violence and barbarism. Our knowledge of England before the 8th century is mainly the result of Bede's writing. He was declared a Doctor of the Church on 13 November 1899 by Pope Leo XIII.
Born
672 at Wearmouth, England
Died
25 May 735 of natural causes
Canonized
1899 by Pope Leo XIII
Pope Saint Gregory VII
புனிதர் ஏழாம் கிரெகோரி
157ம் திருத்தந்தை:
பிறப்பு: கி.பி. 1015
சொவானா, டுஸ்கனி, தூய ரோமப் பேரரசு
இறப்பு: மே 25, 1085
சலேர்னோ, அபுலியா
ஏற்கும் சமயம்:
ரோமன் கத்தோலிக்க திருச்சபை
முக்திப்பேறு பட்டம்: கி.பி. 1584
திருத்தந்தை பதின்மூன்றாம் கிரகோரி
புனிதர் பட்டம்: மே 24, 1728
திருத்தந்தை பதின்மூன்றாம் பெனடிக்ட்
நினைவுத் திருவிழா: மே 25
"ஹில்டப்ராண்ட்" (Hildebrand of Sovana) எனும் இயற்பெயர் கொண்ட திருத்தந்தை ஏழாம் கிரகோரி, கத்தோலிக்கத் திருச்சபையின் 157ம் திருத்தந்தையாக 1073ம் ஆண்டு, ஏப்ரல் மாதம், 2ம் நாள்முதல் 1085ம் ஆண்டு, தனது மரணம் வரை ஆட்சி புரிந்தவராவார்.
தற்போதைய "மத்திய இத்தாலியின்" (Central Italy), "தென் டுஸ்கனி" (Southern Tuscany) பிராந்தியமான – அன்றைய தூய ரோமப் பேரரசின் “சொவானா” எனுமிடத்தில் பிறந்த ஹில்டப்ராண்ட், கொல்லர் (Blacksmith) ஒருவரின் மகனாவார். சிறு வயதில், ரோம் நகரிலுள்ள புனித மரியாளின் மடாலயத்தில் (Monastery of St. Mary) கல்வி கற்க அனுப்பப்பட்டார். அங்கே, “அவன்டைன் மலை” (Aventine Hill) மேலுள்ள மடாலயமொன்றில் இவரது மாமன் ஒருவர் மடாதிபதியாக இருந்தார்.
கத்தோலிக்கத் திருச்சபையினை சீர்திருத்த முயன்றவர்களில் இவர் மிகவும் குறிப்பிடத்தக்கவர் ஆவார். தூய ரோமப் பேரரசர் நான்காம் ஹென்றி (Holy Roman Emperor Henry IV) மற்றும் இவருக்கும் இடையே நிகழ்ந்த ஆயர்நிலை திருப்பொழிவுக்கு ஆட்களை தேர்வுசெய்யும் அதிகாரம் குறித்த சச்சரவில் (Investiture Controversy) திருத்தந்தைக்கு இருந்த அதிகாரத்தை இவர் நிலைநாட்டினார். இதை ஏற்காத நான்காம் ஹென்றி'யை திருச்சபையின் முழு உறவு ஒன்றிப்பிலிருந்து இருமுறை நீக்கினார். இதனால் மூன்றாம் கிளமெண்ட்'டை, எதிர்-திருத்தந்தையாக (Antipope Clement III) ஹென்றி நியமித்தார். திருத்தந்தைத் தேர்தலுக்கான புதிய வழிமுறைகளை சட்டமாக்கினார்.
திருப்பட்டங்களைக் காசுக்கு விற்றதை கடுமையாக இவர் எதிர்த்தார். குருக்கள் கற்பு நிலை வாக்கு அளித்து திருமணமாகாமல் வாழ வேண்டும் என்று இருந்த சட்டத்தை இவர் கடுமையாக நடைமுறைப்படுத்தினார். இவர் தனது அதிகாரத்தை கடுமையாக நடைமுறைப்படுத்தியதால் பலரின் வெறுப்புக்கு ஆளானார்.
திருத்தந்தை ஏழாம் கிரகோரிக்கு, திருத்தந்தை பதின்மூன்றாம் கிரகோரி (Pope Gregory XIII), 1584ம் ஆண்டில், முக்திபேறு பட்டமும், 1728ம் ஆண்டில், திருத்தந்தை பதின்மூன்றாம் பெனடிக்ட் (Pope Benedict XIII) புனிதர் பட்டமும் அளித்தனர்.
Also known as
• Hildebrand of Soana
• Ildebrando di Soana
Profile
Educated in Rome, Italy. Benedictine monk. Chaplain to Pope Gregory VI. In charge of the Patrimony of Saint Peter. Reformer and excellent administrator. Chosen the 152nd pope, but he declined the crown. Chief counselor to Pope Victor II, Pope Stephen IX, Pope Benedidct X, and Pope Nicholas II. 157th pope.
At the time of his ascension, simony and a corrupt clergy threatened to destroy faith in the Church. Gregory took the throne as a reformer, and Emperor Henry IV promised to support him. Gregory suspended all clerics who had purchased their position, and ordered the return of all purchased church property. The corrupt clergy rebelled; Henry IV broke his promise, and promoted the rebels. Gregory responded by excommunicating anyone involved in lay investiture. He summoned Henry to Rome, but the emperor's supporters drove Gregory into exile. Henry installed the anti-pope Guibert of Ravenna, who was driven from Rome by Normans who supported Gregory; the Normans were, themselves, so out of control that the people of Rome drove out them and Gegory. The Pope then retreated to Salerno, Italy where he spent the remainder of his papacy.
Born
c.1020 in Soana (modern Sovana), Italy as Hildebrand of Soana
Papal Ascension
22 April 1073
Died
25 May 1085 at Salerno, Italy of natural causes
Canonized
1728 by Pope Benedict XIII (equipollent canonization)
Saint Mary Magdalen of Pazzi
புனிதர் மரிய மகதலின் டி பஸ்ஸி
கன்னியர்:
பிறப்பு: ஏப்ரல் 2, 1566
ஃப்ளாரன்ஸ், இத்தாலி
இறப்பு: மே 25, 1607 (வயது 41)
ஃப்ளாரன்ஸ், இத்தாலி
ஏற்கும் சமயம்:
ரோமன் கத்தோலிக்கம்
அருளாளர் பட்டம்: கி.பி. 1626
திருத்தந்தை எட்டாம் அர்பன்
புனிதர் பட்டம்: ஏப்ரல் 28, 1669
திருத்தந்தை பத்தாம் கிளமெண்ட்
முக்கிய திருத்தலம்:
புனிதர் மரிய மகதலின் டி பஸ்ஸி துறவு மடம், கரேக்கி, ஃப்ளாரன்ஸ், இத்தாலி
நினைவுத் திருவிழா: மே 24
பாதுகாவல்:
நேப்பிள்ஸ் (துணை பாதுகாவலர்) (Naples (co-patron), நோய்களுக்கெதிராக (Against bodily ills), பாலின தூண்டுதளுக்கே எதிராக (Against sexual temptation), நோயாளிகள் (Sick people)
புனிதர் மரிய மகதலின் டி பஸ்ஸி, ஒரு இத்தாலிய ரோமன் கத்தோலிக்க புனிதரும், கார்மேல் சபை துறவியும், கிறிஸ்தவ சித்தரும் ஆவார்.
“கதெரீனா” (Caterina) எனும் இயற்பெயர் கொண்ட புனிதர் மரிய மகதலின் டி பஸ்ஸி, கி.பி. 1566ம் ஆண்டு, ஏப்ரல் மாதம், 2ம் நாளன்று, ஃப்ளாரென்ஸ் நகரில் பிறந்தார். இவரது தந்தை நகரின் புகழ்பெற்ற செல்வந்தர் ஆவார். அவரது பெயர், “கமிலோ டி கெரி டே பஸ்ஸி” (Camillo di Geri de' Pazzi) ஆகும். இவரது தாயாரின் பெயர், “மரிய பௌன்டெல்மொன்டி” (Maria Buondelmonti) ஆகும். பஸ்ஸி சிறுமியாக இருக்கையிலேயே ஆன்மீக மற்றும் பக்தி மார்க்கத்தின்பால் ஈர்க்கப்பட்டிருந்தார். ஒன்பது வயதிலேயே பஸ்ஸி இறைவனின் திருப்பாடுகளை தியானிக்கக் கற்றுக்கொண்டார். தமது பத்து வயதிலேயே புது நன்மை பெற்றுக்கொண்ட அவர், தமது கன்னிமைக்காக பிரமாணம் செய்துகொண்டார்.
அவரது பன்னிரண்டு வயதில் தமது தாயாரின் முன்னிலையிலேயே இறைவனின் திருக்காட்சியைக் காணும் பேறு பெற்றார். அதுமுதலே பலவித அற்புத திருக்காட்சிகளைக் கண்டார்.
கி.பி. 1580ம் ஆண்டு, பஸ்ஸி “மால்டா சபையினர்” (Order of Malta) நடத்தும் பெண் துறவியரின் மடத்தில் கல்வி கற்க அவரது தந்தையால் அனுப்பப்பட்டார். ஆனால் விரைவிலேயே திரும்ப அழைத்துக்கொள்ளப்பட்ட பஸ்ஸி, ஒரு பிரபுக் குடும்ப இளைஞனை திருமணம் செய்துகொள்ள அறிவுறுத்தப்பட்டார். ஆனால், தாம் தமது கன்னிமைக்காக இறைவனிடம் பிரமாணம் எடுத்துக்கொண்டதை தந்தையிடம் எடுத்துக்கூறினார். இறுதியில், தமது சம்மதத்தை தெரிவித்த தந்தையார், பஸ்ஸியின் துறவு வாழ்க்கைக்கு சம்மதம் தெரிவித்தார். பஸ்ஸி, “தூய மரியாளின் கார்மேல் துறவு மடத்தை” (Carmelite Monastery of St. Mary) தேர்ந்துகொண்டார். கி.பி. 1583ம் ஆண்டு, புகுமுக (Novice) துறவறம் பெற்ற பஸ்ஸி, “அருட்சகோதரி மேரி மகதலின்” (Sister Mary Magdalene) என்ற துறவற பெயரை ஏற்றுக்கொண்டார்.
புகுமுக (Novice) துறவறத்தில் ஒருவருட காலம் இருந்த பஸ்ஸி, ஒருமுறை மிகவும் மோசமாக நோயால் பாதிக்கப்பட்டார். வேதனைகளை வெளிக்காட்டாத பஸ்ஸியின் இருதயம் கிறிஸ்துவின் அன்பில் நிறைந்திருந்தது. இதனைக் கண்ட மடத்தின் அருட்சகோதரி ஒருவர் பஸ்ஸியிடம், “சிறு முணுமுணுத்தல் கூட இல்லாமல் எப்படி உங்களால் வேதனைகளை பொறுத்துக்கொள்ள முடிகிறது” என்று கேட்டார். அதற்கு பதிலளித்த பஸ்ஸி, இறைவனின் பாடுபட்ட சொரூபத்தைச் சுட்டிக்காட்டியபடி, “கிறிஸ்துவின் பாடுகளை அனுபவிக்க அழைக்கப்பட்ட எவருக்குமே வலிகளும் வேதனைகளும் இனிமையாகவும் மகிழ்ச்சியாகவும் இருக்கும்” என்றார்.
இதுபோன்ற இவரது எண்ணங்களும் கிறிஸ்துவுக்குள்ளான இவரது அன்பும் இவருக்கு தொடர்ந்த இறைவனின் திருப்பாடுகளின் திருக்காட்சிகளை காண கிட்டியது. இறைவனின் பெயரால் இவர் நிகழ்த்திய அற்புதங்கள் எண்ணிலடங்காதவை ஆகும். பிறரின் எண்ணங்களைக் கூட அறிந்து கூறும் வல்லமை பெற்றவராக இவர் திகழ்ந்தார் என்பர். அதுபோலவே, எதிர்காலத்தை கணித்து கூறும் சக்தியும் இவர் பெற்றிருந்தார். உதாரணத்துக்கு, “கர்தினால் அலெஸ்ஸான்ட்ரோ டே மெடிசி” (Cardinal Alessandro de' Medici) அடுத்த திருத்தந்தை ஆவார் என்றார். அதுபோலவே அவர் திருத்தந்தையாக தேர்வு செய்யப்பட்டு, “பதினோராம் லியோ” (Pope Leo XI) ஆனார்.
அவரது வாழ்நாளில், தூர தொலைவு நாடுகளிலிருந்த பலருக்கு நேரில் காட்சியளித்து அவர்களது நோய்களை குணமாக்கியதாக கூறப்படுகிறது.
கி.பி. 1607ம் ஆண்டு, தமது 41 வயதில் மரித்த இப்புனிதரின் உடல், கெட்டுப்போகாத நிலையிலேயே இருப்பதாக கூறப்படுகிறது.
புனிதர் பட்டமளிப்பு:
இவரின் இறப்புக்குப் பின், பல புதுமைகள் நிகழ்ந்ததால், இவருக்கு முக்திபேறு பட்டம் அளிப்பதற்கான முயற்சிகள் திருத்தந்தை ஐந்தாம் பவுலின் (Pope Paul V) ஆட்சியில் தொடங்கி திருத்தந்தை எட்டாம் அர்பனின் (Pope Urbun VIII) ஆட்சியில் கி.பி. 1626ம் ஆண்டு, வழங்கப்பட்டது. எனினும் 62 ஆண்டுகளுக்குப் பின்னரே திருத்தந்தை பத்தாம் கிளமெண்டால் (Pope Clement VIII), கி.பி. 1669ம் ஆண்டு, ஏப்ரல் மாதம், 28ம் நாளன்று, புனிதர் பட்டம் அளிக்கப்பட்டது.
நினைவுத் திருவிழா நாள்:
இவரின் புனிதர் பட்டமளிப்பின் போது, இவரது விழா நாள், இவரின் இறந்த நாள் ஆகிய, மே மாதம், 25ம் நாள் எனக் குறிக்கப்பட்டது. ஆனால் கி.பி. 1725ம் ஆண்டு, அந்நாள் புனித திருத்தந்தை ஏழாம் கிரகோரிக்கு (Pope Gregory VII) ஒதுக்கப்பட்டதால், மே மாதம், 29ம் தேதிக்கு நகர்த்தப்பட்டது. கி.பி. 1969ம் ஆண்டு நடந்த மாற்றத்தில் மீண்டும் மே மாதம், 24ம் தேதிக்கு நகர்த்தப்பட்டது.
Also known as
Mary-Magdalen de'Pazzi
Profile
Catherine received a religious upbringing. She was initially sent to a convent at age 14, but was taken back home by her family who opposed her religious vocation and wanted her to marry well. They eventually gave in, and Catherine became a Carmelite of the Ancient Observance at 16, taking the name Sister Mary Magdalen. Mystic. Led a hidden life of prayer and self-denial, praying particularly for the renewal of the Church and encouraging the sisters in holiness.
Born
1566 at Florence, Italy as Catherine
Died
25 May 1607 of natural causes
Canonized
28 April 1669 by Pope Clement IX
Saint Cristobal Magallanes Jara
Additional Memorial
21 May as one of the Martyrs of the Mexican Revolution
Profile
Born to a farm family, and worked as a shepherd in his youth. He entered the seminary at 19, and served as parish priest at Totatiche, Mexico. Helped found schools, a newspaper, catechism centers for children and adults, carpentry shops, and an electric plant to power the mills. Worked with the indigenous people to form agrarian cooperatives with the town's people. Noted for his devotion to Our Lady.
When the anti-Church government closed all seminaries, Father Cristobal gathered displaced seminarians, and started his own seminary; it was quickly suppressed. He formed another, and another, and when they were all closed, the seminarians conducted classes in private homes.
He wrote and preached against armed rebellion, but was falsley accused of promoting the Cristero guerilla revolt. Arrested on 21 May 1927 while en route to celebrate Mass at a farm. In prison he gave away his few remaining possessions to his executioners, gave them absolution, and without a trial, he was martyred with Saint Agustin Caloca.
Born
30 July 1869 in La Sementera, Totatiche, Jalisco, Mexico
Died
shot on 25 May 1927 at Colotlán, Jalisco, Mexico
Canonized
21 May 2000 by Pope John Paul II during the Jubilee of Mexico
Saint Madeline Sophie Barat
Profile
Daughter of Jacques Barat, a cooper who worked with the vineyards for whom he supplied barrels. Naturally bright, she was educated by her older brother Louis, a monk. As Madeline grew older, her brother feared she would be exposed to too much of the world, and so brought her to Paris, France with him. The girl wanted to be a Carmelite lay sister, but with Father Joseph Varin and three other postulants, she founded the Society of the Sacred Heart on 21 November 1800; the Society is devoted to the Sacred Heart, and dedicated to teaching girls. Nun. Teacher. Superior General of the Society at age 23, she held the position for 63 years. Receiving papal approval of the Society in 1826, she founded 105 houses in many countries; Saint Rose Phillippine Duschene and four companions brought the Society to the United States.
Born
12 December 1779 at Joigny, France
Died
25 May 1865 at Paris, France of natural causes
Canonized
24 May 1925 by Pope Pius XI
Saint Aldhelm of Sherborne
Also known as
Adhelm, Aldelmus
Profile
Son of Centa, he was a Saxon and related to the King of Wessex. Lived for a while as a hermit near Wiltshire, England. Monk at Malmesbury Abbey in Wiltshire. Spiritual student of Saint Maeldulph and Saint Adrian of Canterbury. Teacher and spiritual director.
Abbot at Malmesbury c.685. Instituted Benedictine reforms, and the house became a model for those around it. Founded monasteries at Frome and Brandford-on-Avon, and built three churches in Malmesbury, one of which survives today. During one of the church constructions, a roof beam was cut too short; Aldhelm prayed over it, and it lengthened. Around the year 700 Aldhelm installed the first church organ in England.
He was a tireless preacher - legend says that one sermon lasted so long that his staff took root and became a tree again. Spiritual writer known internationally in his day. One of the founders of Anglo-Latin poetry. A musician, he was skilled in the harp, fiddle and pipes, and known as a skilled and popular singer. He travelled to Rome to meet with Pope Saint Sergius I and helped settle disputes on matters of theology and practice between the Celtic and Anglo-Saxon churches. Bishop of Sherborne from 705 until his death.
Born
640 in England
Died
• 25 May 709 at Doulting, Somerset, England of natural causes
• buried at Saint Michael the Archangel church, Malmesbury, England
• relics translated to a silver shrine in 857
Blessed Mykola Tsehelskyi
Also known as
• Mykola Cehelskyj
• Nicholas Tsehelsky
Additional Memorial
27 June as one of the Martyrs Killed Under Communist Regimes in Eastern Europe
Profile
Greek Catholic. Studied theology at the university of Lviv, Ukraine, graduating in 1923. Married with two sons and two daughters. Ordained on 5 April 1925. Parish priest at Soroka, Hrymailivsk deanery, where he built the church. Pastor of the Archeparchy of Lviv for the Ukrainians. Intimidated, then threatened, then beaten by Soviet authorities after World War II. Arrested for his faith on 28 October 1946; sentenced to ten years imprisonment on 27 January 1947, he was sentenced to ten years the forced labour camps in Mordovia, Russia. Died in prison, one of the Martyrs Killed Under Communist Regimes in Eastern Europe.
Born
17 December 1896 at Strusiv, Ternopil District, Ukraine
Died
25 May 1951 at the forced labour camp at Mordovia, Russia
Beatified
27 June 2001 by Pope John Paul II in Ukraine
Saint Agustin Caloca Cortes
Also known as
• Agustin Caloca
• Augustine Caloca
Additional Memorial
21 May as one of the Martyrs of the Mexican Revolution
Profile
Studied at the seminary in Guadalajara, Mexico until it was closed down by anti-clerical government forces. He resumed his studies in the covert Auxiliary Seminary of Our Lady of Guadalajara founded by Saint Cristobal Magallanes. Ordained on 5 August 1923. Prefect of the Auxiliary Seminary. Arrested for his continued religious work, and for unfounded suspicion of involvement in the armed Cristeros rebellion. Martyred with Saint Cristobal Magallanes.
Born
5 May 1898 at Teul, Zecatecas, Mexico
Died
• shot on 25 May 1927 at Colotitlan, Jalisco, Mexico
• relics at the chapel at Teul, Zecatecas, Mexico
Canonized
21 May 2000 by Pope John Paul II during the Jubilee of Mexico
Blessed Bartolomeo Magi di Anghiari
Additional Memorial
29 August (enshrinment of relics)
Profile
Franciscan friar.
Born
1460 in Anghiari, Italy
Died
• 1510 in Empoli, Italy
• relics enshrined in the church of Santa Croce in Anghiari, Italy
Beatified
• public veneration in the church of Santa Croce in Anghiari, Italy approved on 19 June 1635 by the Bishop of Sansepolcro, Italy
• public cultus approved for the diocese of Sansepolcro, Italy on 2 May 1830 by Bishop Annibale Tommasi
• public cultus approved in 1907 by Bishop Giovanni Volpi of Arezzo, Italy
• relics re-enshrined in a new reliquary and new altar in 1950 by Catholic Action
Blessed Gerard of Lunel
Also known as
Gerio, Gerius, Gery, Girio, Roger
Profile
Born to the French nobility. Raised in a pious family; he was a Franciscan tertiary at age 5. Lived as a hermit in a cave with his brother from age 18 to 20. They became somewhat famous as holy men, which they took as a sign that they should become pilgrims in order to escape their visitors and the temptations that came with them. Gerard died on the way to Jerusalem. Miracles and healings have been reported at his tomb, especially helping people with headaches or epilepsy.
Born
1275 in southern France
Died
1298 at Montesanto, Italy of natural causes
Beatified
by Pope Benedict XIV
Blessed James Bertoni
Also known as
• James Philippi
• Andrea Bertoni
Profile
Born to a poor family. Joined the Servites at age 9. Priest. Procurator of the Servite friary in Faenza, Italy until his death.
Born
1444 at Faenza, Italy as Andrea Bertoni
Died
• 25 May 1483 at Faenza, Italy of natural causes
• re-interred in the Manfredi chapel on 15 April 1594
• the church was damaged in November 1944 during World War II, and Blessed James was re-interred at the < ahref="altar">altar of Saint Charles Borromeo in the cathedral of Faenza
Beatified
22 July 1761 by Pope Clement XIII (cultus confirmed)
Blessed Gerardo Mecatti
Profile
Inspired by the example of Saint Francis of Assisi, Gerardo gave all his wealth to the poor and withdrew to live as a prayerful hermit. He came into the city for Mass, to pray in churches for the souls in Purgatory and the conversion of non-Christians, to care for the sick, and to offer any help he could give to pilgrims. Miracle worker.
Born
c.1174 in Villamagna, Italy
Died
13 or 25 May (records vary) in 1242, 1245 or 1254 (records vary) in Villamagna, Italy of natural causes
Beatified
18 May 1833 by Pope Gregory XVI (cultus confirmation)
Saint Matthêô Nguyen Van Dac Phuong
Also known as
• Matteo Nguyen Van Phuong
• Matthew Nguyen Van Phuong
Additional Memorial
24 November as one of the Martyrs of Vietnam
Profile
Married layman catechist in the apostolic vicariate of North Cochinchina. Tortured and martyred in the persecutions of emperor Tu-Duc.
Born
c.1808 in Ke Lái, Quang Bình, Vietnam
Died
beheaded on 26 May 1861 near Dong Hoi, Quang Bình, Vietnam
Canonized
19 June 1988 by Pope John Paul II
Saint Zenobius of Florence
Also known as
Zanobi, Zenobio
Profile
Born a pagan, Zenobius converted and was baptized as an adult. Priest. Archdeacon. Friend of Saint Ambrose of Milan. Counselor to Pope Saint Damasus I. First bishop of Florence, Italy. Worked with Saint Eugene of Florence and Saint Crescentius. Fought Arianism. Miracle worker, reviving five people from the dead.
Died
25 May 417 of natural causes
Blessed Antonio Caixal
Profile
Well-educated Mercedarian friar. Chosen 15th Master-General of the Mercedarians in 1405, he worked to build up the interior life of its members, and the financial resources they used to ransom Christians from slavery in Muslim countries. Served as diplomat for the King of Aragon. Attended the Council of Perpignan, France; attended the Council of Constance, Switzerland. A great believer in the unity of the Church, he worked to overcome the Western Schism. Chosen bishop of Lyons, France, but declined.
Died
25 May 1417 in Constance, Switzerland of natural causes
Saint Pherô Doàn Van Vân
Also known as
Peter Doan Van Van
Additional Memorial
24 November as one of the Martyrs of Vietnam
Profile
Layman catechist in the apostolic vicariate of West Tonkin (modern Vietnam). Martyred in the persecutions of emperor Tu Duc.
Born
c.1780 in Ke Bói, Hà Nam, Vietnam
Died
25 May 1857 in Son Tây, Ha Tay, Vietnam
Canonized
19 June 1988 by Pope John Paul II
Blessed Juan of Granada
Profile
Grandson of King Ismael of Granada of convert from Islam; son of Ozmin Aben Adriz a convert from Islam. Studied in Salamanca, Spain. Joined the Mercedarians in Valladolid, Spain. Commander of the convent of Córdoba, Spain for 13 years. Mercedarians provincial of Castile, Spain in 1407. Made redemption trips to Africa in 1415 and 1427 to ransom Christians who had been enslaved by Muslims. During the latter trip, he was imprisoned, tortured and executed by the Moors for refusing to deny Christianity. Martyr.
Died
1428 in Granada, Spain
Saint Denis Ssebuggwawo
Also known as
• Dionysius Ssebuggwawo
• Dionysius Sebuggwawo
• Denis Sebuggwawo
Additional Memorial
3 June as one of the Martyrs of Uganda
Profile
Musu clan. Convert. One of the Martyrs of Uganda who died in the Mwangan persecutions.
Born
at Buganda, Uganda
Died
beheaded on 25 May 1886 at Munyonyo, Uganda
Canonized
18 October 1964 by Pope Paul VI at Rome, Italy
Saint Dionysius of Milan
Profile
Bishop of Milan, Italy in 351. Exiled to Cappadocia in 355 by the Arian Emperor Constantius for defending Saint Athanasius of Alexandria.
Died
• 359 in Cappadocia (in modern Turkey) of natural causes
• relics brought to Milan, Italy in 375 by Saint Ambrose of Milan
Blessed Pedro Malasanch
Profile
Born to the Catalan nobility. Joined the Mercedarians at age 18. Made redemption trips to Africa in 1415 and 1427 to ransom Christians who had been enslaved by Muslims. During the latter trip, he was imprisoned, tortured and executed by the Moors for refusing to deny Christianity. Martyr.
Born
Lerida, Spain
Died
shot with arrows in 1428 in Granada, Spain
Saint Canio
Also known as
• Canion
• Canione
Profile
Convert to Christianity. Bishop of a region of the North African coast.
Born
African
Saint Maximus of Evreux
Also known as
Mauxe
Profile
Brother of Saint Victorinus of Evreux. Missionary to Gaul, sent by Pope Damasus I. Martyr.
Died
c.384 bear Evreaux, France
Saint Dunchadh of Iona
Also known as
Donatus, Dumhade, Dumhaid, Duncad, Dunchad, Dunichad
Profile
Monk and abbot in Ireland. Abbot of Iona Abbey. Known for his personal piety and as a miracle worker.
Born
Ireland
Died
717
Saint Scholastica of Auvergne
Profile
Married to Saint Injuriosus of Auvergne. The two, known as the Les Deux Amants, lived their lives together as holy and chaste lay people.
Died
c.550
Saint Injuriosus of Auvergne
Profile
Married to Saint Scholastica of Auvergne.The two, known as the Les Deux Amants, lived their lives together as holy and chaste lay people.
Died
c.550
Saint Leo of Troyes
Also known as
• Leo of Mantenay
• Leone of...
Profile
Monk. Spiritual student of Saint Romanus. Abbot of Mantenay Abbey near Troyes, France.
Died
c.550
Saint Egilhard of Cornelimünster
Profile
Abbot of Cornelimünster Abbey near Aachen, Germany. Killed by Viking raiders.
Died
881 at Bercheim, Germany
Saint Pasicrates of Dorostorum
Profile
One of a group of four martyrs executed together. No details about them have survived.
Died
Dorostorum, Mysia, Asia Minor
Saint Valentio of Dorostorum
Profile
One of a group of four martyrs executed together. No details about them have survived.
Died
Dorostorum, Mysia, Asia Minor
Saint Victorinus of Evreux
Profile
Brother of Saint Maximus of Evreux. Missionary to Gaul, sent by Pope Damasus I. Martyr.
Died
c.384 bear Evreaux, France
Saint Senzio of Bieda
Also known as
Sensia, Sentias, Sentius, Senzi, Senzius
Profile
Fifth-century hermit.
Patronage
Blera, Italy
Saint Winebald of Saint Bertin
Profile
Deacon at Saint Bertin Abbey. Murdered by invading Danes. Martyr.
Died
862
Saint Gerbald of Saint Bertin
Profile
Monk of Saint Bertin Abbey. Murdered by invading Danes. Martyr.
Died
862
Saint Worad of Saint Bertin
Profile
Deacon at Saint Bertin Abbey. Murdered by invading Danes. Martyr.
Died
862
St. Genistus
Feastday: May 25
Death: 936
Bishop of Astorga, Spain, formerly a Benedictine monk at Argeo, Spain. He was also abbot of San Pedro de Montes at Vierzo. Named bishop in 895, he built many institutions in that diocese. In 931, Gennadius resigned and lived as a recluse until his death.
Genadio of Astorga, San Genadio or popularly San Juanacio (c. 865, possibly El Bierzo, León - 936, Peñalba de Santiago) was a Spanish Benedictine monk, hermit and bishop of Astorga between 899 and 920. He also founded several monasteries in El Bierzo. He made the Caves of San Genadio and retired there with other priests in periods of penance.
