இன்றைய புனிதர்
(29-06-2020)
புனித பேதுரு
† இன்றைய புனிதர் †
(ஜூன் 29)
✠ புனிதர் பேதுரு ✠
(St. Peter)
திருத்தூதர், கத்தோலிக்க திருச்சபையின் முதல் திருத்தந்தை, மதத்தலைவர், மறைசாட்சி:
(Apostle, First Pope of Catholic Church, Patriarch, and Martyr)
பிறப்பு: கி. பி. 1
பெத்சாய்தா, கௌலனிடிஸ், சிரியா, ரோம பேரரசு
(Bethsaida, Gaulanitis, Syria, Roman Empire)
இறப்பு: கி.பி. 64 மற்றும் 68 ஆகிய வருடங்களுக்கு இடையில்
கிளமன்டைன் சிற்றாலயம், வாட்டிகன் குன்று, ரோம், இத்தாலியா, ரோம பேரரசு
(Clementine Chapel, Vatican Hill, Rome, Italia, Roman Empire)
ஏற்கும் சமயம்:
அனைத்து கிறிஸ்தவ பிரிவுகள் மற்றும் இஸ்லாம்
(All Christian denominations that venerate Saints, Islam)
முக்கிய திருத்தலங்கள்:
புனித பேதுரு பேராலயம், வாட்டிக்கன் நகர்
(St. Peter’s Basilica, Vatican)
நினைவுத் திருவிழா: ஜூன் 29
பாதுகாவல்:
ரொட்டி சுடுபவர் (Bakers); பாலம் கட்டும் தொழிலாளி (Bridge Builders); மாமிசம் விற்பவர்கள் (Butchers); மீனவர்கள் (Fishermen); அறுவடை செய்பவர்கள் (Harvesters); புதிய காலணிகள் தயாரிப்பவர்கள் (Cordwainers); கடிகாரம் உற்பத்தியாளர்கள் (Horologists); பூட்டு தொழிலாளிகள் (Locksmiths); காலணிகள் செய்யும் தொழிலாளி (Cobblers); வலை தயாரிப்பாளர்கள் (Net makers); (Shipwrights); எழுதுபொருட்கள் வியாபாரி (Stationers); மூளைக்கோளாறு (Frenzy); கால் பிரச்சினைகள் (Foot problems); ஜூரம் (Fever); நீண்ட ஆயுள் (Longevity);
புனிதர் பேதுரு அல்லது புனிதர் இராயப்பர் (Saint Peter), இயேசு கிறிஸ்து ஏற்படுத்திய பன்னிரு திருத்தூதர்களுள் (Twelve Apostles of Jesus Christ) தலைமையானவர் ஆவார். இவரது இயற்பெயர் சீமோன் (Simon) ஆகும். இவரைத் தம் சீடராக அழைத்த இயேசு "பேதுரு" என்னும் சிறப்புப் பெயரை அவருக்கு அளித்தார். இப்பெயரின் தமிழ் வடிவம் இராயப்பர் என்பதாகும்.
பேதுரு கலிலேயாவைச் சேர்ந்த மீனவர் ஆவார். இயேசு இவரைத் தம் சீடராகத் தெரிந்து கொண்டார். இவர் கத்தோலிக்கத் திருச்சபையின் முதல் திருத்தந்தையாகக் கருதப்படுகிறார்.
கிறிஸ்தவ பாரம்பரியபடி, பேரரசன் “நீரோ அகஸ்டஸ் சீசர்” (Nero Augustus Caesar) ஆட்சிக் காலத்தில், இவர் ரோம் நகரில் சிலுவையில் அறையப்பட்டு கொலை செய்யப்பட்டார். இயேசு கிறிஸ்து சிலுவையில் அறையுண்டதைப் போன்றே தாமும் சிலுவையில் அறையப்பட தகுதியற்றவர் என எண்ணியதால், தம்மை தலைகீழாக சிலுவையில் அறையுமாறு இவரே வேண்டிக்கொண்டதாக கிறிஸ்தவ பாரம்பரியம் கூறுகிறது.
தூய பேதுருவின் கல்லறை உள்ளதாகக் கருதப்படும் வத்திக்கான் நகரத்தில் கத்தோலிக்க திருச்சபையின் முக்கியமான வழிபாட்டிடங்களுள் ஒன்றாகிய புனித பேதுரு பெருங்கோவில் அமைந்துள்ளது.
புதிய ஏற்பாட்டு நூல்களில் பேதுரு :
பேதுருவின் வாழ்க்கைக் குறிப்புகள் சில புதிய ஏற்பாட்டு நூல்களாகிய நற்செய்திகளிலும் (Canonical Gospels), திருத்தூதர் பணி நூலிலும் (Acts of the Apostles) உள்ளன. இயேசுவின் பணிக்காலத்தில் அவர் தம் சீடராக அழைத்துக்கொண்ட பன்னிரு திருத்தூதர்களுள் முதலிடம் பெறுபவர் பேதுரு. மீன் பிடித்தல் தொழிலைச் செய்துவந்த பேதுருவை ஒருநாள் இயேசு கலிலேயக் கடலருகில் கண்டார். இயேசு அவரை நோக்கித் தம் சீடராகுமாறு கேட்டார். பேதுருவும் இயேசுவைப் பின் தொடர்ந்தார். பேதுருவின் இயற்பெயர் சீமோன்; அவர்தம் தந்தை பெயர் “ஜான் அல்லது ஜோனா” (John or Jonah) ஆகும். எனவே அவர் "ஜோனாவின் மகன் சீமோன்" என்று அழைக்கப்பட்டார். ஆனால் இயேசு அவருக்கு ஒரு புதிய பெயரைக் கொடுத்தார். விவிலியத்தில் இவ்வாறு புதிய பெயர் கொடுக்கும்போது அப்பெயரைப் பெறும் மனிதர் ஒரு சிறப்புப் பணிக்கு அழைக்கப்படுவதை அப்பெயர் குறிப்பது வழக்கம். இயேசு சீமோனுக்குப் பேதுரு என்னும் பெயரைக் கொடுத்ததும் தனிப்பொருள் கொண்ட நிகழ்வுதான்.
பேதுரு என்னும் சொல் “அரமேய” (Aramaic) மொழியில் "கேபா" (Kepha) என வரும். அதன் பொருள் "பாறை" ஆகும். பேதுரு என்பது அதன் கிரேக்க வடிவம். இலத்தீனில் "Petra" என்றால் பாறை. அதைத் தழுவியே சீமோனுக்கு "Petrus" (ஆங்கிலத்தில் “பீட்டர்” Peter) எனும் பெயர் வந்தது.
பேதுருவை இயேசு "பாறை" என்று அழைத்ததற்கான விளக்கத்தை மத்தேயு நற்செய்தி குறிப்பிடுகிறது.
மத்தேயு 16:13-19
இயேசு, பிலிப்புச் செசரியா பகுதிக்குச் சென்றார். அவர் தம் சீடரை நோக்கி, "மானிடமகன் யாரென்று மக்கள் சொல்கிறார்கள்?" என்று கேட்டார். அதற்கு அவர்கள், "சிலர் திருமுழுக்கு யோவான் எனவும் வேறு சிலர் எலியா எனவும் மற்றும் சிலர் எரேமியா அல்லது பிற இறைவாக்கினருள் ஒருவர் என்றும் சொல்கின்றனர்" என்றார்கள். "ஆனால் நீங்கள், நான் யார் எனச் சொல்கிறீர்கள்?" என்று அவர் கேட்டார்.
சீமோன் பேதுரு மறுமொழியாக, "நீர் மெசியா, வாழும் கடவுளின் மகன்" என்று உரைத்தார். அதற்கு இயேசு, "யோனாவின் மகனான சீமோனே, நீ பேறு பெற்றவன். ஏனெனில் எந்த மனிதரும் இதை உனக்கு வெளிப்படுத்தவில்லை; மாறாக விண்ணகத்திலுள்ள என் தந்தையே வெளிப்படுத்தியுள்ளார். எனவே நான் உனக்குக் கூறுகிறேன்; உன் பெயர் பேதுரு; இந்தப் பாறையின்மேல் என் திருச்சபையைக் கட்டுவேன். பாதாளத்தின் வாயில்கள் அதன்மேல் வெற்றி கொள்ளா. விண்ணரசின் திறவுகோல்களை நான் உன்னிடம் தருவேன். மண்ணுலகில் நீ தடைசெய்வது விண்ணுலகிலும் தடைசெய்யப்படும். மண்ணுலகில் நீ அனுமதிப்பது விண்ணுலகிலும் அனுமதிக்கப்படும்" என்றார்.
பேதுருவின் குடும்பம் :
பேதுருவின் குடும்பம் பற்றிய சில தகவல்கள் நற்செய்திகளில் உள்ளன. அவர் கப்பர்நாகும் என்னும் ஊரில் வாழ்ந்து வந்தார் என்றும், திருமணமானவர் என்றும் அவருடைய மாமியார் காய்ச்சலாய் இருந்தபோது இயேசு அவருடைய வீட்டுக்குச் சென்று அப்பெண்மணிக்கு நலமளித்தார் என்றும் நற்செய்திகள் குறிப்பிடுகின்றன.
மாற்கு 1:29-31
பின்பு அவர்கள் தொழுகைக் கூடத்தை விட்டு வெளியே வந்து யாக்கோபு, யோவானுடன் சீமோன், அந்திரேயா ஆகியோரின் வீட்டிற்குள் சென்றார்கள். சீமோனுடைய மாமியார் காய்ச்சலாய்க் கிடந்தார். உடனே அவர்கள் அதைப் பற்றி இயேசுவிடம் சொன்னார்கள்.
இயேசு அவரருகில் சென்று கையைப் பிடித்து அவரைத் தூக்கினார். காய்ச்சல் அவரை விட்டு நீங்கிற்று. அவர் அவர்களுக்குப் பணிவிடை செய்தார்.
பேதுருவின் பெயர் பற்றிய குறிப்பு:
பேதுருவின் இயற்பெயர் எபிரேயத்தில் சீமோன் என்பதாகும். அது கிரேக்கத்தில் Σιμων என்று எழுதப்பட்டது. புதிய ஏற்பாட்டில் இரு இடங்களில் அப்பெயர் "சிமியோன்" (Συμεων) என்னும் வடிவத்தில் வருகிறது (காண்க: திருத்தூதர் பணிகள் 15:14; 2 பேதுரு 1:1).
இயேசு பேதுருவுக்குக் கொடுத்த சிறப்புப் பெயர் "பாறை" அல்லது "கல்" என்னும் பொருள்கொண்ட அரமேயச் சொல்லாகிய "கேபா" (பண்டைக் கிரேக்கம்: Kephas) என்பதாகும். பேதுரு "கேபா" என்று ஒன்பது முறை புதிய ஏற்பாட்டு நூல்களில் அழைக்கப்படுகிறார். யோவான் நற்செய்தி ஒருமுறையும் தூய பவுல் எழுதிய திருமுகங்கள் எட்டு முறையும் பேதுருவை "கேபா" என்று அழைக்கின்றன.
"கேபா" என்னும் அரமேயச் சொல் கிரேக்கத்தில் “Petros” என்று பெயர்க்கப்பட்டது. அதிலிருந்து தமிழ் "பேதுரு" என்னும் வடிவம் பிறந்தது. பேதுரு என்னும் பெயர் நற்செய்தி நூல்களிலும் திருத்தூதர் பணிகள் நூலிலும் 150 தடவைக்கு மேலாக வருகிறது. "சீமோன் பேதுரு" என்னும் இரட்டைப் பெயர் பெரும்பாலும் யோவான் நற்செய்தியில் சுமார் 20 தடவை வருகிறது.
கிரேக்க மொழி பேசிய கிறிஸ்தவர் நடுவே "பேதுரு" என்னும் சொல் (பாறை, கல்) எளிதில் பொருள் விளங்கும் பெயராக விளங்கியிருக்கும்.
பேதுரு முதல் திருத்தந்தை என்பது பற்றிய கருத்துகள் :
இயேசுவின் திருத்தூதராகிய பேதுரு முதல் "திருத்தந்தை" (Pope) என்று கத்தோலிக்க திருச்சபை அறிக்கையிடுகிறது. அதற்கு, கீழ்வரும் காரணங்கள் காட்டப்படுகின்றன :
✯ இயேசு தம் நெருங்கிய சீடர்களாகத் தெரிந்துகொண்ட "திருத்தூதர்கள்" (Apostles) பன்னிருவரில் முதன்மை இடம் பேதுருவுக்கு அளிக்கப்பட்டது;
✯ இயேசு பேதுருவுக்கு அளித்த சிறப்புப் பணி;
✯ பன்னிரு திருத்தூதர் குழுவில் பேதுரு ஆற்றிய தனிப்பட்ட பணி.
பேதுரு வகிக்கும் சிறப்பிடத்தைக் கீழ்வருமாறு விளக்கலாம். :
✯ இயேசு தம்மைப் பின்செல்லும்படி முதல்முதலாக அழைத்தது பேதுருவைத்தான் (காண்க: மத்தேயு 4:18-19).
✯ இயேசு திருத்தூதர்களிடம் கேள்விகள் கேட்ட போதெல்லாம் அவர்கள் பெயரால் பதில் கூறுபவர் பேதுருவே (காண்க: மாற்கு 8:29; மத்தேயு 18:21; லூக்கா 12:41; யோவான் 6:67-69).
✯ லூக்கா மற்றும் பவுல் தரும் தகவல்படி, உயிர்த்தெழுந்த இயேசுவை முதன்முறையாகச் சந்தித்தவர் பேதுருவே (காண்க: லூக்கா 24:34; 1 கொரிந்தியர் 15:5). மத்தேயு, யோவான், மாற்கு நற்செய்திகளின்படி, மகதலா மரியா உயிர்த்தெழுந்த இயேசுவை முதலில் காண்கிறார். ஆனால் அங்குகூட, "நீங்கள் புறப்பட்டுச் செல்லுங்கள், பேதுருவிடமும் மற்றச் சீடரிடமும், 'உங்களுக்கு முன்பாக அவர் கலிலேயாவுக்குப் போய்க் கொண்டிருக்கிறார்; அவர் உங்களுக்குச் சொன்னது போலவே அவரை அங்கே காண்பீர்கள்' எனச் சொல்லுங்கள்" என்று இயேசு கூறுகிறார் (மாற்கு 16:7).
✯ எல்லா நற்செய்தி நூல்களிலும் அதிக முறை பெயர்சொல்லிக் குறிப்பிடப்படும் திருத்தூதர் பேதுரு’தான்.
✯ இயேசு பேதுருவிடம்’தான் பிற திருத்தூதர்களை விட அதிக பொறுப்பு ஒப்படைக்கிறார்.
✯ பன்னிரு திருத்தூதர்களின் பெயர்கள் அடங்கிய பட்டியல் தரப்படும் இடங்களில் எல்லாம் நற்செய்தி நூல்கள் பேதுருவைத்’தான் முதன்முதலாகக் குறிப்பிடுகின்றன (காண்க: மாற்கு 3:16-19; மத்தேயு 10:1-4; லூக்கா 6:12-16
✯ பண்டைய இஸ்ரயேல் நாட்டில் முதல் மகன், முதலில் வருபவர், பெயர்ப்பட்டியலில் முதலில் இருப்பவர் என்னும்போது அவருக்குச் சிறப்பிடம், தனிப் பணி உண்டு என்று பொருளாகும். பேதுரு எருசலேம் கிறிஸ்தவ சபையில் மிக முக்கியமான ஒருவராக இருந்தார் என்பதைக் குறிக்க, தூய பவுல் பேதுருவை அச்சபையின் "தூண்" என்று அழைக்கின்றார். (காண்க: கலாத்தியர் 2:9).
புனித பேதுரு:
சீமோன் என்கிற இவருடைய பெயரை நம் ஆண்டவர் மாற்றி "பாறை" என்னும் பொருள் தரும் பேதுரு என்னும் பெயரை சூட்டினார். தமது வாழ்வின் முக்கியமான கட்டங்களிலும் பல புதுமைகள் செய்யும்போதும் ஆண்டவர் இவரை தம் அருகில் வைத்திருந்தார். அச்சத்தினால் நம் ஆண்டவரை மறுதலித்த பாவத்திற்காக பேதுரு இறுதி மட்டும் மனம் கசிந்து அழுதார். நம் ஆண்டவர் உயிர்தெழுந்த பின் காட்சி கொடுத்த பொழுது "என்னை அன்பு செய்கிறாயா?" என்று மும்முறை கேள்வி கேட்டது குறிப்பிடத்தக்கது. இவ்வாறு மும்முறை மறுதலித்ததற்காக மும்முறை கழுவாய் முயற்சிகள் செய்யும்படி தூண்டினார். தூய ஆவியை அடைந்தபின் ஆயிரக்கணக்கான மக்களை பேதுரு மனந்திருப்பினார். கணக்கற்ற நோயாளிகளை நலமடைய செய்தார்.
நீரோ என்ற இரத்தவெறி பிடித்த மன்னன் காலத்தில், புனித பேதுரு உரோமையில் சித்ரவதைக்கு உள்ளானார். அவர் சிறையில் தள்ளப்பட்ட இடத்தில் புனித பேதுருவின் சிறைவாழ்வின் நினைவாக ஓர் ஆலயம் ஒன்று காணப்படுகின்றது. இவர் சிலுவை சாவு அடைந்தார் என்று 255 ல் டெர்டல்லியன்(Derdalien) குறிப்பிடுகின்றார். ஆரிஜன் என்று மறைவல்லுநரை மேற்கோள்காட்டி பேதுருவின் விருப்பப்படி சிலுவையில் தலைகீழாக அறையப்பட்டார் என்று யூசிபியுஸ்(Yousibius) குறிப்பிடுகின்றார். நீரோவின் தோட்டத்தில்தான் பேதுரு சிறைப்பட்டு இருந்ததாகவும், அங்குதான் பேதுருவும் இன்னும் கிறிஸ்தவர் பலரும் பலவிதமாக சித்ரவதைகளுக்கும் உள்ளானார்கள் என்று பாரம்பரியம் கூறுகின்றது.
† Saint of the Day †
(June 29)
✠ St. Peter ✠
Prince of the Apostles, First Pope, Patriarch, and Martyr:
Birth name: Shimon (Simeon, Simon)
Born: AD 1
Bethsaida, Gaulanitis, Syria, Roman Empire
Died: Between AD 64 and 68 (Aged 62–67)
Clementine Chapel, Vatican Hill, Rome, Italia, Roman Empire
Venerated in:
All Christian denominations that venerate saints and Islam
Canonized: Pre-Congregation
Major Shrines: St. Peter's Basilica, Vatican, Rome
Saint Peter also is known as Simon Peter, Simeon, Simon, About this sound pronunciation, Cephas, or Peter the Apostle, was one of the Twelve Apostles of Jesus Christ, and the first leader of the early Church.
St. Peter Facts:
St. Peter (died ca. 65 A.D.) is traditionally considered to be the head of Jesus' 12 Apostles and the first bishop of Rome. The two met while they were listening to a sermon by St. John the Baptist. From the moment Peter met Jesus, he knew he was the Messiah. Likewise, from the moment Jesus met Peter, he knew he would be the rock of the Church.
St. Peter was the first person Jesus visited after the Resurrection. It was there that Jesus confirmed he would be the leader of the Church. As such, Peter went on to be the first in an unbroken succession of leaders in the Catholic Church, now referred to as popes. Like Jesus, he died a martyr. Much can be learned about St. Peter in the New Testament, particularly within the four synoptic Gospels.
Early Life:
Peter's original name was Simon, Peter is a name given to him by Jesus. At the time of Jesus' public life, Peter was a grown man. This would place his birth sometime around the end of the 1st century B.C. Of his early life, we know little except that he came from the village of Bethsaida in Galilee and that his father was a fisherman.
By the time he met and joined Jesus, he was already married (Mark 1:30); he lacked any formal education (Acts 4:13), and he worked the fishing nets with his father and his brother Andrew at the lakeside town of Capernaum. Andrew also joined the group of Jesus' disciples on the same day.
His Times:
As far as can be judged, Peter was a member of the ordinary people of Palestine, who were normally considered by educated Jewish classes to belong to Am here, the people of the land. This term was used in a derogatory fashion to describe those who were ignorant of the niceties and deeper values of Judaism and the Jewish way of life. In addition, Peter was a Galilean and therefore shared the spirit of independence and opposition to Jerusalem which was traditional in that northern province.
Recent researches into the daily life of the ordinary people in Palestine paint a fairly clear picture of Peter's social conditions: extreme poverty, a very fideistic approach to religion, a reliance on superstition, and extreme dependence on the vagaries of natural elements. Furthermore, in the northern parts of Palestine, removed from the proximate influence of Jerusalem, more revolutionary ideas easily took hold. Unrefined and undeveloped ideas about the Messiah and about the salvation of Israel easily took the form of political movements, extremist organizations, and a readiness to disassociate oneself from the authoritarian structure of southern Judaism.
The general atmosphere in Palestine when Peter reached his adult life in the mid-20s of the 1st century A.D. was one of tension over the universal presence of the Roman conqueror and foreboding born of a strictly religious persuasion that the arrival of the Jewish Messiah was imminent as the only possible solution for Israel's difficulties. Indeed, we find more than once in the Gospels that the followers of Jesus, headed by Peter, attempted to force Jesus to accept the role of king. Even after the resurrection of Jesus, Peter and the others asked him when and how he would restore the kingdom of Israel. It is certain that Peter's attachment to Jesus, at least in the beginning, was largely based on the persuasion that Jesus would indeed restore the kingdom of Israel and that Peter and the other Apostles would be leaders in the new era.
Association with Jesus:
Peter and Andrew were among the first to be chosen by Jesus to be his close followers. Thereafter Peter accompanied Jesus everywhere. Jesus gave Peter the added name of Cephas, an Aramaic appellation meaning "rock." This was translated into Greek as Petros (from the Greek petra, "rock") and became the Latin Petrus and the English Peter. The Gospels differ as to when Jesus conferred this name on him.
Throughout the public life of Jesus, Peter is represented in the Gospels as the spokesman and the principal member of Jesus' followers. He is the first name in all the lists given of these followers and was present with a privileged few at special occasions: when Jesus brought the daughter of Jairus back to life; when Jesus had a special communication with Moses and Elias on Mt. Tabor, and in the Garden of Gethsemane on the night before Jesus died. Peter was the first of the Apostles to see Jesus after his resurrection from the dead.
Jesus, according to the Gospel, gave Peter special assignments, such as paying the tribute or tax to the authorities on behalf of Jesus and his group. Jesus also said that he would build his new organization on Peter's leadership (Matthew 16:17-19) and entrusted his followers and believers to him (John 21:15-19). Many commentators have thrown doubt on the texts which ascribe this special role to Peter, but it is certain that the Gospels thus present Peter as the chosen leader.
The same character is assigned to Peter in the Acts of the Apostles and in the few references which we find in Paul's letters. Paul went to Jerusalem to see Peter and be approved by him. About 14 years later, it appears that Peter headed the Christian evangelization of the Jews, in distinction to Paul, who preached to the Gentiles, and to James, who was bishop of Jerusalem.
In the early days after the death of Jesus, Peter is presented in the Acts again as the leader of Jesus' followers. The Jewish Sanhedrin treated him as the leader, and he preached the first mass appeal to the Jerusalemites about Jesus. He also directed the economic life of the Christian community and decided who would be admitted to it. About 49, when the Christians faced their first major decision—whether to admit non-Jews to their group—it was Peter who received guidance from God and made a positive decision accepted by all the other followers of Jesus present. That there was a difference of opinion concerning doctrinal matters between himself and Paul is beyond doubt. Paul, besides, reproached Peter for a certain insincerity and even manifested independence from Peter.
We are told of various missionary trips that Peter undertook in order to preach about Jesus. He was finally imprisoned by Herod and released miraculously by an angel. He then "departed and went to another place" (Acts 12:17). After 49, we have no direct record in the Acts about Peter, and we have to rely on external testimony.
Roman Sojourn:
From all, we can learn and surmise, it does appear that Peter occupied a position of importance in Rome and was martyred there under the rule of Nero (37-68). The earliest testimony comes from a letter of Clement written about the year 96 in Rome. A letter of Ignatius of Antioch (died ca. 110) also implies Peter's presence and authority in Rome, as does the saying of Gaius, a Roman cleric (ca. 200). Gaius speaks of the Vatican shrine and the "founders" of this church. Finally, all the early lists of the bishops of Rome start with Peter's name as the first bishop.
Excavations at the Vatican have yielded no cogent and conclusive evidence either of Peter's presence in Rome or of his burial beneath the Vatican. They have, however, uncovered an ancient shrine that dates from approximately 160. Collateral evidence suggests that it was the burial site of some venerated figure, and the Roman Catholic tradition identifies that figure with Peter. There is no direct testimony in the New Testament that Peter's position as leader of the Apostles was meant to be passed on to his successors, the bishops of Rome, as the primacy of the popes over all of Christianity. This is a separate question and depends on subsequent Church development and the evolution of its beliefs.
Tradition designates Peter as the author of two letters which carry his name, although doubt has been thrown on Peter's authorship of at least the second. Various apocryphal documents which certainly date from the 2d century are ascribed to Peter. There is also the fragmentary Acts of Peter, which purports to relate to how Peter ended his life as a martyr.
It appears from the first of the two letters ascribed to Peter that his outlook as a Jew and a Semite was never influenced by Greek or other non-Jewish thought. He reflects the mentality of a 1st-century Jew who believes that Jesus came as the Messiah of Israel and as the fulfillment of all Israel's promises and expectations. Some of Peter's statements would not now be acceptable to orthodox Christian thought. From what we know of Peter and his life, he seems to have made the transition from Palestine to Rome as from one Jewish community to another Jewish community, never fundamentally changing his instincts as a Jewish believer, except insofar as he totally accepted Jesus as the Messiah of Israel.
Peter's Death:
In the Gospel of John, we learn that Jesus alluded to St. Peter’s death. He said, “When you are old, you will stretch out your hands, and another will dress you and carry you where you do not want to go” (John 21:18). Unfortunately, the death of Peter isn’t reported anywhere in the Bible. Writers of the time, however, say he died by crucifixion under the reign of Emperor Nero in 64 A.D.
When faced with his fate, Peter asked to be crucified upside down. It is said he did not feel worthy to be martyred in the same manner as Christ. After St. Peter’s death, St. Linus went on to become the first Roman Pope of the Catholic Church. The line of succession from St. Linus is unbroken, dating back to 64 A.D.
In the Catholic Church, to become a saint, you must meet a certain set of criteria, including a life lived as a servant of God, proof of heroic virtue, and verified miracles. For the last of these, St. Peter reportedly walked on water along with Jesus. Not only did St. Peter meet each of these qualifications, but he also lives on as the patron saint of popes, Rome, fishermen, and locksmiths.
