இன்றைய புனிதர்கள் ஜூன் 30

 St. Airick

Feastday: June 30

Death: 12th Century

Hermit and companion of St. Godric. Airick was a noted recluse in England. St. Godric is recorded as being his friend and deathbed companion.

St. Vincent Yen

Dominican Vietnamese martyr. A native of Vietnam, he entered the Dominicans in 1808 and worked as a missionary in the country. Seized in the anti-Christian persecutions throughout Vietnam, he was beheaded after spending six years in hiding. Pope John Paul II canonized him in 1988.

Also known as

Vincent, Vincenzo

Born to a Christian family. Ordained in 1798 by Blessed Ignatius Delgado in the vicariate apostolic on Eastern Tonkin (in modern Vietnam). He was imprisoned in a government persecution of Christians in 1799, but friends ransomed him out. Joined the Dominicans on 22 July 1808 in Manila, Philippines. He was a man noted for his personal piety and forgiveness. Parish priest in Ke Sat, Vietnam; the parishioners were required to destroyed their church in the 1832 persecutions of Emperor Minh Mang. Father Vincent was arrested in February 1838 as the persecutions escalated.

Born

c.1764 in Trà Lu, Nam Ðinh, Vietnam

Died

• beheaded on 30 June 1838 in Hai Duong, Vietnam

• buried under the floor of the destroyed church of Tho Ninh, Vietnam

Canonized

19 June 1988 by Pope John Paul II

Saint Donatus of Münstereifel

Also known as

Donato

Additional Memorials

• 2nd Sunday in May (Euskirchen, Germany during which a fair is held)

• 2nd Sunday in July (archdiocese of Cologne, Germany during which a pilgrimage to his relics is held)

• 7 August (Balaton wine region in Hungary during which his intercession is asked for the wine harvest)

Profile

Son of Faustus, a non-Christian, and Flaminia, a Christian; his father was saved from a severe illness by the intercession of Saint> Gervasius, and Donatus grew up in the faith. When he was 17, he became a soldier, rose through the ranks, and in his mid-20’s he was a captain in the 12th imperial Roman legion. Around the year 166, his unit was fighting Germanic tribes along the Danube river. The Romans got surrounded and cut off from supplies, including water, for days. The pagan Romans pleaded with their gods for relief, but nothing happened. Donatus finally got all the Christian soldiers together (due to persecutions of Christians, they did not call attention to themselves) and prayed, and a storm blew in; the Romans captured all the water they needed, lightning struck the German camp, and the legion chased the tribes back across the river. However, being exposed as a Christian led to Donatus being executed. Martyr.

Later legand says that in thanks for the life-saving rain, Donatus promised to lead a single life devoted to God. For his victory against the Germans, Donatus was promoted to colonel in the personal guard of Emperor Marcus Aurelius. To solidfy his devotion to the emperor by family ties, Donatus was ordered to marry the emperor’s grand-daughter Alexandria. He refused because of his vow, and when he explained why, he was identified as a Christian and executed.

Born

c.140 of Rome, Italy

Died

• c.180 • buried by his mother in the Saint Agnes catacomb outside Rome

• relics re-discovered in 1646 by the Jesuit Balthasar Ballonus

• relics given to the Jesuit College church in Bad Münstereifel, Germany in 1649

• during the ceremony to enshrine the relics, on 30 June 1652, a pouring rain ended as soon as the procession of the relics began

• at the end of the Mass in which the relics were enshrined in the church of Saint Martin, lightning struck the church, lamps and candles fell, and the priest‘s vestments were set on fire at the altar; the priest called out for Saint Donatus to intercede; the fire was immediately extinguished and the priest was unharmed

• some relics in the church of Saint Michael in Weywertz, Belgium

• some relics in the abbey church in Neumünster, Luxembourg

• some relics in the church of Saint Anthony of Padua in Loosbroek, Netherlands

• some relics in the church of Saint Anthony the Abbot and Saint Donatus in Reek, Netherlands

• some relics in the church of Saint Anthony the Padua in Vragender, Netherlands

• some relics in the church of Saint Severinus in Hapert, Netherlands

Patronage

• against lightning

• against storms

• against fire

• bakers

• wine makers

• Buda, Hungary

• Saint Donatus, Iowa (named in his honour by Luxembourgish immigrants)

Blessed Raymond Lull

✠ அருளாளர் ரேமொன் லல் ✠

(Blessed Ramon Llull)

எழுத்தாளர், கவிஞர், இறையியலாளர், மறைபொருள், கணித அறிஞர், தர்க்கவியலார், மறைசாட்சி:

(Writer, Poet, Theologian, Mystic, Mathematician, Logician, Martyr)

பிறப்பு: கி.பி. 1232 

பலோர்மா (தற்போது பல்மா), மஜோர்கா அரசு

(City of Mallorca (now Palma), Kingdom of Majorca, now Spain)

இறப்பு: கி.பி. 1315-1316

மெடிடெர்ரனியன் கடல் (மஜோர்கா தீவுக்கு கப்பலில் பயணிக்கையில்)

(Mediterranean Sea (aboard a ship bound for Majorca))

ஏற்கும் சமயம்:

ரோமன் கத்தோலிக்க திருச்சபை

(Roman Catholic Church)

முக்திபேறு பட்டம்: கி.பி. 1847

திருத்தந்தை ஒன்பதாம் பயஸ்

(Pope Pius IX)

நினைவுத் திருநாள்: ஜூன் 30

அருளாளர் ரேமொன் லல் தத்துவயியலாளரும், தர்க்கவியலாளரும், பிரான்சிஸ்கன் மூன்றாம் நிலை துறவியும், “மேஜர்காகன்” (Majorcan writer) எழுத்தாளருமாவார். “கேடலான்” (Catalan) இலக்கியத்தின் முக்கிய பணிகளையாற்றிய பெருமையும் இவரையே சாரும். கணிப்பு கோட்பாட்டின் முன்னோடியாகவும் இவர் கருதப்படுகிறார், குறிப்பாக “லீப்னிஸில்” (Leibniz) அவரது செல்வாக்கை வழங்கினார். மூன்றாம் நிலை ஃபிரான்சிஸ்கன் சபையினர் (Third Order of St. Francis) இவரை மறைசாட்சியாக கௌரவிக்கின்றனர்.

ஆரம்ப வாழ்க்கை:

ரேமொன் ல்லல் அப்போது புதிதாக ஆரம்பித்திருந்த “மஜார்கா” அரசின் (Kingdom of Majorca) தலைநகரான “பல்மாவில்” (Palma) பணக்கார குடும்பத்தில் பிறந்தவர் ஆவார். தற்போதைய ஸ்பெயின் நாட்டின் வடகிழக்கு பிராந்தியமான அன்றைய “அராகன்” (Aragon ) நாட்டின் அரசனான “முதலாம் ஜேம்ஸால்” (James I of Aragon) சமீபத்தில் ஆக்கிரமித்து வெற்றிகொண்ட “பலேரிக்” தீவுகளின் (Balearic Isalnds) பிராந்தியமான மஜார்காவை தமது “அராகன்” அரசின் ஆட்சியின்கீழ் (Crown of Aragon) கொண்டுவந்தான். ரெமொனின் பெற்றோர் “கேடலோனியா” (Catalonia) பிரதேசத்திலிருந்து வந்தவர்கள் ஆவர்.

இவர், கி.பி. 1257ம் ஆண்டு “ப்ளாங்கா பிகானி” (Blanca Picany) என்ற பெண்ணை திருமணம் செய்தார். இவர்களுக்கு “டொமேநீ மற்றும் மகதலினா” (Domènec and Magdalena) ஆகிய இரண்டு குழந்தைகளும் பிறந்தனர். அவர் ஒரு குடும்பத்தை உருவாக்கினார் என்றாலும் தாம் வாழ்ந்த வாழ்க்கை துன்பகரமான மற்றும் வீணான ஒரு நாடோடிக் கவிஞரின் வாழ்க்கை என்று பின்னாளில் அவரே வர்ணித்தார்.

ரேமொன் “அராகன்” அரசனான “இரண்டாம் ஜேம்ஸின்” (James II of Aragon) பிரத்தியேக ஆசானாக பணியாற்றினார். பின்னர், அரச குடும்பத்தின் நிர்வாகத் தலைவராகவும் ஆனார்.

மாற்றம்:

கி.பி. 1263ம் ஆண்டு, இவருக்கு “கிறிஸ்துவின் வெளிப்பாடுகள்” (Epiphany) தொடர் திருக்காட்சியாக காணக் கிடைத்தன. அவர் கண்ட தொடர் திருக்காட்சிகள், கடவுளின் சேவையில் ஒரு வாழ்க்கையைத் தொடர அவரது குடும்பம், நிலை மற்றும் உடமைகளை விட்டு விலகிச் செல்வதற்கு வழிவகுத்தது. குறிப்பாக, அவர் மூன்று நோக்கங்களை உணர்ந்தார்:

1. முஸ்லிம்களை கிறிஸ்தவர்களாக மனம் மாற்றும் இறைவனின் சேவையில் தாம் மரிக்க வேண்டும்.

2. வெளிநாட்டு மொழிகளுக்கு கற்பிக்கும் மத நிறுவனங்களை தோற்றுவிக்க வேண்டும்.

3. மன மாற்றம் செய்யப்படவேண்டிய ஒருவரின் ஆட்சேபனைகளை எவ்வாரெல்லாம் சமாளிக்கலாம் என்பனவற்றை ஒரு புத்தகமாக எழுதவேண்டும்.

தனிமை மற்றும் ஆரம்பப் பணியின் ஒன்பதாண்டுகள் :

இறைவனின் திருவெளிப்பாடுகளைத் தொடர்ந்து, புனிதர் அசிசியின் ஃபிரான்ஸிசின் (Saint Francis of Assisi) அகத்தூண்டுதலால், இவர் மூன்றாம் நிலை ஃபிரான்சிஸ்கன் சபையின் உறுப்பினர் (Member of the Third Order of Saint Francis) ஆனார். சிறியதோர் திருயாத்திரை சென்று மஜார்கா திரும்பிய அவர், ஒரு முஸ்லிம் அடிமையை வாங்கினார். அவர் மூலம் அரபு மொழியை கற்க தொடங்கினார். அடுத்த ஒன்பது ஆண்டுகள், கி.பி. 1274ம் ஆண்டு வரை, அவர் படிப்பதிலும், தனிமை சம்பந்தமான ஆழ்ந்த சிந்தனையிலும் கழித்தார். கிரிஸ்தவ மற்றும் இஸ்லாமிய இறையியல் மற்றும் தத்துவ சிந்தனைகளை பரவலாக லத்தீன் மற்றும் அரபி மொழிகளில் படித்தார். முஸ்லிம்களை கிறிஸ்தவர்களாக மனம் மாற்றுவதற்காக அரபு மற்றும் இன்னபிற ஐரோப்பிய மொழிகளையும் கற்றார். அத்துடன் பிறரையும் கற்க வலியுறுத்தினார். திருத்தந்தையரையும் அரசர்களையும் இளவரசர்களையும் சந்திக்கவும், எதிர்கால மறைப் பணியாளர்களுக்கான விசேஷ கல்லூரிகளை நிறுவுவதற்காகவும் ஐரோப்பா முழுதும் பயணம் செய்தார்.

கி.பி. 1285ம் ஆண்டு அவர் தமது முதல் பணியை வடக்கு ஆபிரிக்காவில் தொடங்கினார். ஆனால் அவர் “துனிஸ்” (Tunis) நகரிலிருந்து வெளியேற்றப்பட்டார். 1304ல் இரண்டாம் முறையாக துனிஸ் பயணித்த இவர், துனிஸ் அரசருக்கு பல கடிதங்களை எழுதினர்.

கி.பி. 1314ம் ஆண்டு, தமது 82ம் வயதில் ரெமோன் வட ஆபிரிக்க பயணமானார். அங்கே, கோபமுற்ற இஸ்லாமிய கூட்டமொன்று, “பௌகி” (Bougie ) நகரில் இவரை கல்லால் அடித்தது. ஜெனோஸ் வியாபாரிகள் அவரை மீட்டு “மல்லோர்கா’விற்கு” (Mallorca) அழைத்துச் சென்றனர். ஒரு வருடத்தின் பிறகு, அங்கே “பல்மா’விலுள்ள” (Palma) இல்லத்தில் மரித்தார்.

Also known as

• Doctor Illuminatus

• Ramon Llull

• Ramon Lull

• Ramon Lullus

• Raymond Lullus

• Raymond Lully

Profile

Seneschal, courtier and troubador at the court of King James of Aragon from about 1246. Married Blanca Picany in 1257. In 1263 he received a vision of Christ crucified, and was converted on the spot.

Franciscan tertiary. Friend of Raymond of Penyafort Worked to convert Muslims in the Iberian peninsula, and then in north Africa. He tried to interest the Vatican and assorted European royal courts in this work, travelling throughout Italy, France, England and Germany in search of support, but received little help. He learned Arabic, founded a school for Arabic study on Majorca in 1276, and encouraged the study of Arab language and culture. Travelled three times to Tunis to preach to the Muslims, but was forcibly deported.

Raymond wrote over 300 works in Latin, Arabic and Catalan on theology, logic, philosophy; wrote fiction and poetry. Known as a alchemist, he had no training in occult arts, and invented his own Christian-based concepts to explain alchemical mysteries. Reputed to have solved the "lead-into-gold" mystery; legend says he worked on it to finance missionary work. He had a small but devoted band of followers known as Lullists who continued their work after his death, though some of them drifted away from the Church in search of alchemical knowledge. His work in this area has been the source of controversy for centuries, and non-Christian occult groups have seen him as a "master" or whatever term they use.

Born

c.1234 at Palma, Majorca, Spain

Died

• some writers indicate he was martyred by stoning in Tunis c.1315, but there is no evidence for it

• some writers indicate that he died in Bougie, Algeria in 1325

• may have died of natural causes during the return ocean voyage from Tunis

• buried at the church of San Francisco, Palma, Majorca, Spain

Beatified

• 25 February 1750 by Pope Benedict XIV (cultus confirmed)

• 1847 by Pope Pius IX

Blessed Gennaro Maria Sarnelli

Also known as

Januarius Maria Sarnelli

Profile

Son of the Baron of Ciorani. Civil and canon lawyer at age 20. Friend of Saint Alphonsus Maria de Liguori. While working with terminally ill patients, Gennaro felt a call to the priesthood, and in 1728 he gave up the law and entered the seminary. Ordained on 8 June 1732, he gave away all his personal property and wealth to the poor. He dedicated himself to helping and catechizing children that today we would call "at risk" of entering lives of crime, and of working to help young women out of lives as prostitutes; this last work led to many threats against him and his family from criminal elements who made money on the sex trade. Member of the Congregation of Apostolical Missions. Joined the Redemptorists in 1733. In 1736 he was sent to Naples, Italy where he worked to support the missioner work of the Redemptorists and spent his spare time ministering to the sick, the elderly, prisoners and young boys forced into labour at the docks. Wrote more than 30 books of a number of pastoral, social and theological topics, and left many more unfinished.

Born

12 September 1702 in the castle of Duke Zapata, Naples, Italy

Died

• 30 June 1744 in Naples, Italy of natural causes

• buried in the parish of Santa Maria dell'Aiuto in Naples

• re-interred at the Redemptorist Church of Ciorani in Salerno, Italy

Beatified

12 May 1996 by Pope John Paul II

Blessed Vasyl Vsevolod Velychkovskyi

Also known as

Basil

Memorial

27 June as one of the Martyrs Killed Under Communist Regimes in Eastern Europe

Profile

Son of catechists Volodymyr and Anne Theodorowych Velychkovsky. Greek Catholic. Entered the seminary in Lviv, Ukraine in 1920. Ordained on 9 October 1925. Teacher and missionary in the Volyn region of Ukraine. Prior of the monastery at Ternopil, Ukraine in 1942. Arrested for his faith at Ternopil in 1945, condemned to death, and sent to Kiev, Ukraine where his sentence was changed to ten years in a forced labour camp. There he ministered to other prisoners.

His sentence served, he returned to Lviv in 1955. Bishop of the "clandestine" Ukrainian Greek Catholic Church, of the Congregation of the Most Holy Redeemer. Archbishop in 1963. Arrested again for his faith, and for listening to Vatican Radio, in 1969. Sentenced to three years in the camps, where, between torture sessions, he ministered to other prisoners. When his health failed, he was released. Travelled to Rome, Italy and then to Winnipeg, Canada. Confessor of the faith.

Born

1 June 1903 in Stanislaviv, Ukraine

Died

• 30 June 1973 at Winnepeg, Manitoba, Canada of natural causes

• buried in Winnepeg

• relics now enshrined in Saint Joseph's Ukrainian Catholic Church in Winnipeg

Beatified

27 June 2001 by Pope John Paul II in Ukraine

Blessed Philip Powel

Also known as

• Philip Morgan

• Philip Powell

• Philip Prosser

Profile

Son of Roger and Catherine Powel. Studied law in London, England. Seminarian in Douai, France. Joined the Benedictines at the monastery now known as Downside Abbey in Bath, England. Ordained in Douai in 1618. Returned to England in 1622 to minister to covert and oppressed Catholics. He worked in the area of Leighland, Somersetshire, sometimes using the aliases of Morgan or Prosser to avoid priest hunters, from 1624 until the Civil War broke out in 1645 when he removed to Devonshire. Served six months as chaplain to Catholic soldiers in Cornwall. While sailing to South Wales, his ship was captured on 22 February 1646. Father Philip was recognized and arrested for the crime of being a priest. Imprisoned in London in harsh conditions, he developed pleurisy. On 9 June 1646 he was tried and condemned for being a priest. Martyr.

Born

2 February 1594 in Tralon, Brecknockshire, England

Died

• hanged, drawn, and quartered on 30 June 1646 at Tyburn, London, England

• buried in the old churchyard at Moorfields, London

• some relics, including a crucifix he owned at his death, are enshrined at Downside Abbey, Bath, England

Beatified

15 December 1929 by Pope Pius XI

Saint Basilides of Alexandria

Also known as

Basilide

Profile

Pagan Roman soldier. Guard to the prefect of Egypt. Defended Saint Potomiana from the mob as she was being led to her martyrdom. She appeared to Basilides in visions each of three nights after her martyrdom, claiming to be praying for him and his conversion. He converted and was martyred for his new faith.

Died

beheaded c.205 in Alexandria, Egypt

Patronage

Italian prison guards

Saint Otto of Bamberg

Also known as

• Apostle of Pomerania

• Father of Monks

• Otho of Bamberg

Profile

Born to the Swabian nobility. Priest. Part of the household of Duke Ladislas of Poland. Entered the service of Emperor Henry IV in 1090. Chancellor in 1101. When Henry broke with Rome over the dispute of the investiture of bishops by Rome as opposed to local authorities, Otto was stuck in the middle - loyal to his emperor in matters of state, loyal to his pope in matters of spirit. Henry appointed him bishop, but Otto refused, claiming that only the true pope has such power. Henry agreed, and they journeyed to Rome where Otto was made Bishop of Bamberg. Established religious foundations, built churches, founded over 20 monasteries, and worked to heal the schism caused by Henry's break with Rome. Preacher. Evangelized in Poland, converting 20,000 pagans.

Born

1060 in Swabia (part of modern Germany)

Died

30 June 1139 in Pomerania (part of modern Poland)

Canonized

1189 by Pope Clement III

Patronage

• against hydrophobia or rabies

• against mad dogs

• archdiocese of Bamberg, Germany

First Martyrs of Rome

✠ ரோம் திருச்சபையின் முதல் மறைசாட்சிகள் ✠

(The First Martyrs of Rome)

நினைவுத் திருநாள்: ஜூன் 30

மறைசாட்சி அல்லது இரத்தசாட்சி என்னும் சொல், இயேசு கிறிஸ்து மீது கொண்ட நம்பிக்கைக்காக, துன்புறுத்திக் கொல்லப்பட்ட கிறிஸ்தவர்களைக் குறிக்கிறது. மேலும் எந்த ஒரு சமய (மறை) நம்பிக்கைக்காக இறந்த ஒரு நபரைக் குறிக்கும் சொல்லாகவும் இதைப் பயன்படுத்தலாம்.

பொதுவாக ஒரு குறிப்பிட்ட நம்பிக்கைக்காக அல்லது கொள்கைக்காக உயிர் தியாகம் செய்தவரை குறிக்கும் சொல்லாக விளங்கும் (Martyr) என்ற ஆங்கிலப் பதத்தின் தமிழ் வார்த்தை தியாகி என்பதாகும்.

சொல் பிறப்பு:

மறை என்பது சமயத்தைக் குறிக்கிறது. அதைச் சார்ந்து தோன்றும் மறைசாட்சி என்னும் சொல், சமய நம்பிக்கைக்கு சாட்சியாக உயிரைக் கையளித்தவர் என்ற பொருளில் உருவானது.

இரத்தசாட்சி என்னும் வார்த்தை, தங்கள் நம்பிக்கைக்காக இரத்தம் சிந்தி உயிர் நீத்தவர்கள் என்ற பொருளைத் தரும். பலர் நெருப்பில் எரிக்கப்பட்டும், நீரில் மூழ்கடிக்கப்பட்டும், எண்ணெய் கொப்பரையில் போட்டு பொரிக்கப்பட்டும் கொல்லப்பட்டுள்ளனர் என்பதால், இச்சொல்லைப் பொதுவானதாக பயன்படுத்த முடியாது.

கிறிஸ்தவத்தில்:

கிறிஸ்தவ சமயம் தோன்றிய கி.பி. முதல் நூற்றாண்டு முதல் நான்காம் நூற்றாண்டின் தொடக்கம் வரை கிறிஸ்தவர்கள் ரோமப் பேரரசில் அதிகமான துன்புறுத்தல்களுக்கு ஆளாக்கப்பட்டு கொல்லப்பட்டனர். அதன் பின்னரும், உலகின் பல்வேறு இடங்களில் நற்செய்தி அறிவிக்க சென்ற கிறிஸ்தவர்களும், பிற சமய அடிப்படைவாத குழுக்கள் நடுவே வாழும் கிறிஸ்தவர்களும் மறைசாட்சியாக இறக்கும் சம்பவங்கள் இந்நாள் வரை தொடர்ந்து கொண்டுதான் இருக்கின்றன.

சிலுவையில் அறைதல், கல்லால் எறிதல், எண்ணெயில் பொரித்தல், தலையை வெட்டுதல், உயிரோடு தோலுரித்தல், நெருப்பில் எரித்தல், குளிர்ந்த நீரில் உறைய வைத்தல், ஈட்டியால் குத்துதல், கொடிய மிருகங்களுக்கு இரையாக்குதல், நீரில் அமிழ்த்துதல், நஞ்சு கொடுத்தல், துப்பாக்கியால் சுடுதல் போன்ற பல்வேறு முறைகளில் கிறிஸ்தவர்கள் மறைசாட்சியாக கொலை செய்யப்பட்டுள்ளனர்.

கிறிஸ்தவ திருச்சபையின் மறைசாட்சியாக இறந்தவர் திருத்தொண்டர் ஸ்தேவான் ஆவார். ஸ்தேவான் அருளும் வல்லமையும் நிறைந்தவராய் மக்களிடையே பெரும் அருஞ்செயல்களையும் அரும் அடையாளங்களையும் செய்து வந்தார். இதனால் யூதர்கள் உள்ளம் கொதித்தெழுந்து, நகரத்திற்கு வெளியே இழுத்துக் கொண்டு போய் அவர்மேல் கல்லெறிந்தார்கள். அவர் முழந்தாள்படியிட்டு உரத்த குரலில், "ஆண்டவரே, இந்தப் பாவத்தை இவர்கள் மேல் சுமத்தாதேயும்" என்று சொல்லி உயிர்விட்டார்.

கிறிஸ்துவுக்காக மறைசாட்சியாக உயிர் துறந்த முதல் திருத்தூதர், யோவானின் சகோதரரான யாக்கோபு ஆவார். அவர் வாளால் வெட்டப்பட்டு கொல்லப்பட்டார். மேலும், திருத்தூதர் யோவானைத் தவிர மற்ற திருத்தூதர்கள் அனைவரும் மறைசாட்சியாக கொல்லப்பட்டே உயிர் துறந்தனர் என்பது குறிப்பிடத்தக்கது.

கி.பி. 64ம் ஆண்டில் ரோம் நகரில் நிகழ்ந்த பெரும் தீ விபத்தின் அழிவுக்குப்பின், மாமன்னன் நீரோ (Nero) முதன்முறையாக திருச்சபையை வாட்டி வதைத்தபோது, மெய்யடியார்கள் பலரும் மிகக் கொடிய வேதனைகளுக்கு ஆளாகி கொல்லப்பட்டார்கள். 

ஏற்பட்ட தீ விபத்தானது, 6 நாள் பகலும், 7 நாள் இரவும் அதற்கு மேலும் கொழுந்து விட்டெரிந்தது. அப்போது மன்னன் நீரோ வெகுளித்தனமாக உடைகள் அணிந்துகொண்டு, ஒரு கோபுர உச்சிக்கு சென்று தீப்பிழம்புகளை கண்டு களித்தான். அவன் வெகுளித்தனமாக இவ்வாறு கண்டுகளித்ததை பார்த்த பலரும், நீரோவே தீயை வளர்க்க ஆணை பிறப்பித்திருப்பானோ என்று ஐயமுற்றனர். 

எப்படியும் தீயை அணைக்க அவன் எந்தக் கட்டளையும் பிறப்பிக்கவில்லை. இதனால் நீரோவே தீ தொடர்ந்து தீ எரிய வழிவகுத்திருக்கலாம் என்ற ஐயம் வலுப்பட்டது. 

இதையறிந்த நீரோ மன்னன், கிறிஸ்தவர்களே இதற்கு காரணம் என்று திசை திருப்பிவிட்டான். 

டாசிட்டஸ் (Tacitus) என்ற வரலாற்று ஆசிரியர், அப்போது இந்த குற்றச்சாட்டை யாரும் ஏற்றுக்கொள்ளவில்லை என்று குறிப்பிடுகின்றார். இருப்பினும் கிறிஸ்தவர்களை ஒன்றாக சேர்க்க ஆணையிட்டான். தனது பெரிய நந்தவனத்திலேயே அவர்களை கூட்டிக் கிறிஸ்தவர்கள் மீது தார் எண்ணெய் ஊற்றி அவர்களை ஓர் இரவு முழுவதும் சுட்டெரித்தான். இதனை கண்ட மக்கள் ஆத்திரமும், பயமும் கொண்டு வெளியேறினார்கள்.

Profile

Christians who were blamed by the Roman Emperor Nero with setting fire to Rome, Italy, and were sentenced to death as punishment. They were all disciples of the Apostles. The total number of these murders is known only to God.

Died

martyred in 64 in a variety of ways, the gorier the better from Nero's point of view; some were covered with the skins of animals and thrown to wild dogs to be torn apart; others were crucified and at sunset were covered in oil and used as human torches

Video

YouTube PlayList

Readings

O God, who consecrated that abundant first fruits of the Roman Church by the blood of the Martyrs, grant, we pray, that with firm courage we may together draw strength from so great a struggle and ever rejoice at the triumph of faithful love. Through our Lord Jesus Christ, your Son, who lives and reigns with you in the unity of the Holy Spirit, one God, for ever and ever. - collect for the liturgy of the First Martyrs of Rome

Blessed Zenon Kovalyk

Also known as

Zenone, Zynovii, Zynovij

Profile

Greek Catholic. Redemptorist, making his vows on 28 August 1926. Studied philosophy and theology in Belgium. Ordained in Ukraine on 4 September 1937. Worked in Volyn. Arrested for his faith on 20 December 1940, the Solemnity of the Immaculate Conception, during Mass while giving a homily, and imprisoned in a converted Brigittine convent. One of the Martyrs Killed Under Communist Regimes in Eastern Europe.

Born

18 August 1903 at Ivakhiv, Ternopil's'ka oblast', Ukraine

Died

crucified against a wall by Communists in June 1941 at Bryhidky prison, Zamarstynivska Street, Lviv, L'vivs'ka oblast', Ukraine

Beatified

27 June 2001 by Pope John Paul II in Ukraine

Saint Adolphus of Osnabrück

Also known as

• Adolphus of Tecklenburg

• Almoner of the Poor

• Adolf, Adolfo, Adolph

Additional Memorial

11 February (Cistercian martyrology)

Profile

Count of Tecklenburg, Westphalia. Priest. Canon of Cologne, Germany, a position he resigned to become a monk at the Cistercian monastery at Camp on the Rhein. Bishop of Osnabruck, Germany in 1216. Noted for his personal piety and his extensive charity work for the poor.

Born

1185 at Westphalia, Germany

Died

• 30 June 1224 of natural causes

• relics enshrined in the cathedral of Osnabruck, Germany in 1651

Canonized

1625 (cultus confirmation)

Saint Theobald

Also known as

Teobaldo, Theobaldus, Thibaud, Thibaut, Thibault

Profile

Born to the French nobility. Lead to great sanctity by reading the lives of the saints. Pilgrim to several holy sites including Santiage de Compostella, Spain and Rome, Italy. Hermit at Sussy in the Trier. Leader of a group of hermits near Venice, Italy, so many that the local ordained him so he could minister the sacraments to them. Camaldolese monk. Miracle worker.

Born

1017 at Provins, Brie, France

Died

30 June 1066 in Sossano, Italy of natural causes

Canonized

1073 by Pope Alexander II

Patronage

• bachelors

• charcoal burners

• Badia Polesine, Italy

• Sossano, Italy

Saint Lucina of the Callistus Catacombs

Also known as

Lucina of Rome

Profile

Wealthy convert, brought to the faith by the Apostles. She financially supported the early missionaries, visited Christians imprisoned for their faith, and gave proper burial to martyrs. Likely a martyr herself.

Died

• Rome, Italy

• interred in the San Callistus Catacombs of Rome

• some relics transferred to Massa Lubrense, Italy in 1621

• some relics transferred to the parish of San Stefano in Rosate, Italy in 1933

• some relics transferred to the church of Santa Lucina, Cortereggio, San Giorgio Canavese, Italy

Patronage

Cortereggio, Italy

Saint Bertrand of Le Mans

Also known as

Bertichramnus, Bertram, Bertran, Berti-Chramnus

Profile

Educated and ordained in Paris, France by Saint Germanus of Paris. Worked at the cathedral school at Paris, and served as archdeacon of the city. Bishop of Le Mans, France in 587. Noted for his generosity, personally and from his position, to the poor. Founded a monastery, hospice, and church in his diocese. Known for his farming skills, excellent vineyards, and quality wine. Forced to take sides in factional disputes of the day, he was repeatedly driven into exile. Re-instated permanently to his diocese by King Clotaire II in 605.

Born

c.553 at Autun, France

Died

30 June 623 of natural causes

Saint Martial of Limoges

Also known as

Marcial

Profile

Missionary bishop who was sent with Saint Denis of Paris to evangelize Gaul (modern France), and who settled on Limoges as his see city. Spiritual teacher of Saint Valeria and Saint Aurelian of Limoges. Worked with Saint Alpinian of Limoges and Saint Austriclinian of Limoges.

Legends arose in the Middle Ages that described him as a friend of Jesus, and a worker of extravagant miracles, who was dispatched to Gaul by Saint Peter the Apostle. Good story, but about two centuries off the mark.

Patronage

Limoges, France

Saint Peter the Farmer

Also known as

Peter of Asti

Profile

Legend says that Peter was an 11th century farmer from Castagnole Monferrato, Italy who miraculously dug a spring to supply a convent built in a place with no water. He founded a hospital next to the church of Saint Mary which later became the church of San Pietro in his hounour.

Died

relics enshrined in the church of San Pietro in Consavia, Borgo San Pietro, Asti, Italy

Representation

barrel, shovel

Blessed Arnulf of Villers

Also known as

• Arnulf Cornibout

• Arnulph, Arnulphus, Arnoul

Profile

After a wasted youth, at age 22 he had a conversion and became a Cistercian lay brother at Villers, Belgium. There he became known for the his ascetic life and charity, his prayer life, and desire to make up for his past. Had a great devotion to the Blessed Virgin Mary.

Born

c.1180 in Brussels, Belgium.

Died

Friday 30 June 1228 of natural causes

Saint Raimundus Li Quanzhen

Also known as

Rimen

Profile

Married layman in the apostolic vicariate of Southeastern Zhili, China. Martyred in the Boxer Rebellion.

Born

c.1841 in Chentuncun, Jiaohe, Hebei, China

Died

beaten to death on 30 June 1900 in Chentuncun, Jiaohe, Hebei, China

Canonized

1 October 2000 by Pope John Paul II

Saint Petrus Li Quanhui

Also known as

Baiduo

Profile

Married layman in the apostolic vicariate of Southeastern Zhili, China. Martyred in the Boxer Rebellion.

Born

c.1837 in Chentuncun, Jiaohe, Hebei, China

Died

beaten to death on 30 June 1900 in Chentuncun, Jiaohe, Hebei, China

Canonized

1 October 2000 by Pope John Paul II

Saint Lucina of Rome

Profile

Imperial Roman matron in the reign of emperor Nero. Convert, brought to the faith by the work of the Apostles in Rome. She gave of her fortune to support the work of the Apostles, visited Christians imprisoned for their faith, and gave Christian burial to martyrs, including Saint Processus and Saint Martinian.

Died

• c.70

• relics believed to be hers enshrined in the church of Santa Cecilia in Trastevere, Rome, Italy

Blessed Jacob Clou

Also known as

Jacques

Profile

Premonstratensian monk. Canon of the Saint Nicholas monastery in Veurne, Belgium. Cured of a fever by participating in a Passion procession; returning to his house, he built a way of the cross in gratitude. In 1637, with the helped of local Capuchin monks, he started a procession tradition that continues to today.

Born

c.1600 in the Netherlands

Died

30 June 1648

Blessed Ambrose de Feis

Also known as

Ambrogio

Profile

Born to a wealthy family in the Italian nobility. Cistercian monk, joining at the Charterhouse of Chiusa Pesio, Italy; he was known for his devotion to the strict monastic life. Prosecutor of the Cistercians.

Born

in Bene Vagienna, Cuneo, Italy

Died

30 June 1540 in Chiusa Pesio, Cuneo, Italy

Blessed Anthony de Tremoulières

Profile

Mercedarian friar. Commander of the convent of Santa Maria in Tolosa, Spain. Provincial of the Mercedarians in France. Chosen Master General of the Mercedarians on 6 November 1575. Known for his piety, and as a miracle worker.

Died

August 1577 in the convent of Toulouse, France of natural causes

Saint Clotsindis of Marchiennes

Also known as

Clotsend, Clotsendis

Profile

Daughter of Saint Adalbald of Ostrevant and Saint Richrudis of Marchiennes. Benedictine nun at the convent of Marchiennes under the spiritual direction of her mother. Abbess of the house.

Born

c.635

Died

714

Saint Erentrude

புனித எரன்ரூடிஸ் (ஏழாம் நூற்றாண்டு)

இவர் ஜெர்மனியில் உள்ள வோம்ஸ் நகரில் பிறந்தவர். இவருடைய நெருங்கிய உறவினர்தான்  ஆஸ்திரியாவில் உள்ள சால்ஸ்பார்கில் ஆயராக இருந்த புனித ரூபர்ட்.

ஆயருடைய அழைப்பின் பேரில் எரன்ரூடிஸ் தன் இளம் வயதிலேயே சால்ஸ்பர்க் நகருக்குச் சென்று, அங்கிருந்து துறவற மடத்தின் தலைவியானார்.

இவர் தனது துறவுமடத்தில் இருந்த மற்ற அருள் சகோதரிகளுக்குத் தன்னுடைய எடுத்துக்காட்டான வாழ்வால் வழிகாட்டினார். மட்டுமில்லாமல், இவர் நோயாளர்களைச் சந்தித்ததன் வழியாகவும், வயது முதிர்ந்தவர்களோடு தன்னுடைய நேரத்தைச் செலவழித்ததன் வழியாகவும் அவர்களோடு தன்னுடைய உடனிருப்பைக்  காட்டினார்.

இவர் தனது வழிகாட்டியாயான ஆயர் ரூபர்ட்டிற்கு முன்பாகவே இறந்து விட வேண்டும் என நினைத்தார்; ஆனால் ஆயர் இவருக்கு முன்பாக இறந்தார். அவர் இறந்த ஒருசில மாதங்களில் இவர் இறையடி சேர்ந்தார்.

Also known as

Erentrudis, Ermentrude

Profile

Relative of Saint Rupert of Salzburg worked with him as a missionary. Benedictine nun. First abbess at Nonnberg convent, Salzburg, a house founded by Rupert.

Died

c.718 of natural causes

Saint Ostianus

Also known as

Ostian, Ostiane, Hostien

Profile

Sixth century priest who evangelized the area of the dioceses of Viviers and Puy in France. Late in life he settled as a hermit near Viviers.

Died

relics transferred to the cathedral of Viviers, France on 19 August 1880

Patronage

Viviers, France

Blessed Elisabeth Heimburg

Also known as

Elisabeth Hainburg

Profile

13th-century Dominican nun in Diessenhofen am Rhein, Thurgau, Switzerland.

Died

c.1310

Saint Austriclinian of Limoges

Profile

Priest in the diocese of Limoges, France. Worked with Saint Martial of Limoges.

Died

c.250

Saint Eurgain

Profile

Sixth century Welsh princess, the daughter of chieftain Caradog of Glamorgan, Wales. Founded the convent of Cor-Eurgain in Wales, a house later known as Llanwit.

Saint Alrick the Hermit

Also known as

Airick

Profile

Eleventh century hermit in northern England. Friend of Saint Godric of Finchale.

Saint Alpinian of Limoges

Profile

Priest in the diocese of Limoges, France. Worked with Saint Martial of Limoges.

Died

c.250

Saint Marcian of Pampeluna

Profile

Bishop of Pamplona, Spain. Attended the sixth Council of Toledo in 737.

Died

c.757

Saint Emiliana of Rome

Profile

A virgin-martyr.

Died

martyred in Rome, Italy, date unknown

Saint Gaius

Also known as

Caius, Cursinus

Profile

Priest. Martyr.

Saint Leo the Deacon

Profile

Sub-deacon. Martyr.

Martyrs of Africa

Profile

Seven Christians martyred together. No detail about them have surived but the names – Cursicus, Gelatus, Italica, Leo, Timotheus, Zoilus, and Zoticus.

Died

unknown location in Africa, date unknown

இன்றைய புனிதர்கள் ஜூன் 29

Saint Paul the Apostle

புனிதர் பவுல் ✠

(St. Paul)

 

வேற்று இனத்தவரின் திருத்தூதர்:

(Apostle of the Gentiles)

பிறப்பு: கி.பி 5

டார்சஸ், சிசிலியா, ரோம பேரரசு

(Tarsus, Cilicia, Roman Empire)

இறப்பு: கி.பி 67 (வயது 62)

ரோம், ரோம பேரரசு

(Rome, Roman Empire)

ஏற்கும் சமயம்: எல்லா கிறிஸ்தவ பிரிவுகளும்

முக்கிய திருத்தலங்கள்: மதிலுக்கு வெளியான பவுல் பசிலிக்கா ரோம்

நினைவுத் திருவிழா: ஜூன் 29

பாதுகாவல்:

மறைப்பணிகள் (Missions), இறையியலாளர்கள் (Theologians), 

வேற்று இன கிறிஸ்தவர்கள் (Gentile Christians)

கிறிஸ்து இறந்து, உயிர்த்து, விண்ணகம் சென்றபின், புனிதர் இராயப்பர் (St. Peter) தலைமையில் திருச்சபை நிறுவப்பட்டு பன்னிரண்டு அப்போஸ்தலர்களும், மற்ற திருதூதர்களும் உலகின் பல்வேறு நாடுகளுக்கு சென்று கிறிஸ்துவை பற்றி எடுத்து கூறினர். அதிலும் மிகவும் முக்கியமான பணியை செய்தவர்களில் ஒருவர்தான் பவுல். தமிழில் “லூத்தரன் திருச்சபை” (Lutharan Church) மக்கள் இவரை பவுல் என்றும், கத்தோலிக்க திருச்சபை (Catholic Church) மக்கள் சின்னப்பர் என்றும் அழைப்பார்கள்.

புனிதர் பவுல் தன்னுடய வாழ் நாள் முழுவதும் புனித வாழ்க்கை வாழ்ந்தவர். தூய ஆவியின் கனிளை கொண்டவர். இயேசு கிறிஸ்து உலகின் மீது மண்டிக்கிடக்கும் பேரிருளை நீக்கிட தனது பல்கதிர்களை பரப்பி, உலகில் உள்ளோர் வியந்து போற்ற ஒளிய செய்து, அதில் மக்களை நல்வழியில் கொண்டு செல்ல இறைவன் கண்டதுதான் பவுல் அடிகளார்.

புனிதர் பவுல் ஒரு கிறிஸ்தவ புனிதராவார். இவரது இயற் பெயர் சவுல் (Saul) என்பதாகும். இவர் கி.பி. 5ம் ஆண்டு முதல், 67ம் ஆண்டு வரை வாழ்ந்தார். சிசிலியாவின் “டார்சஸ்” (Tarsus) பட்டினத்தைச் சேர்ந்த ரோம குடிமகனாவார். இவர் யூத மதத்தை பின்பற்றி வாழ்ந்தார். இவர் ஆரம்பத்தில், அக்காலத்தில் கிறிஸ்தவ மக்களைத் தேடி அழிக்கும் குழுவின் தலைவராகப் பணியாற்றினார். “டமாஸ்கசில்” (Damascus) கிறிஸ்தவர் பலர் இருப்பதாக அறிந்து அவர்களைக் கைது செய்து எருசலேமுக்கு கொண்டு வருவதற்கான ஆணையைப் பெற்றுக்கொண்டு “டமாஸ்கஸ்” செல்லும் வழியில் உயிர்த்த இயேசு ஒளி வடிவில் அவர் முன் தோன்றினார்.

பவுலாகிய சவுல் மனம் திரும்புதல்:

பின்னர் பவுல் இயேசுவை விசுவாசித்து மனம் மாறினார். இயேசுவை ஏற்ற பின்னர் மறை பரப்பும் பணியில் தீவிரமாக ஈடுபட்டார். பவுல் ஆரம்பகால கிறிஸ்தவ மறை பரப்பாளர்களில் மிகவும் பிரபலமானவர் ஆவார். கிறிஸ்து எல்லோருக்கும் பொதுவானவர்; யூதருக்கு மட்டும் உரியவரல்ல என்ற கருத்தை வலியுறுத்தினார். எனவே இவர் பிற இனத்தவரின் அப்போஸ்தலர் என அழைக்கப்படுகிறார்.

மன மாற்றத்துக்கு முன்:

புனிதர் பவுல் தன்னைப் பற்றி விவிலியத்தில் எழுதியுள்ளபடி, அவர் சிசிலியா நாட்டின் “டார்சஸ்” (Tarsus) பட்டணத்தில் பிறந்தார். அவரது தந்தை ஒரு ரோம குடிமகனாவார். அவரது குடும்பம் மிகவும் செல்வந்தக் குடும்பமாகும். இஸ்ரயேலின் பெஞ்சமின் கோத்திரத்தை சேர்ந்த ஒரு பரிசேயராவார். இளமையில் யூத மத சட்டங்களை கற்று தேர்ந்தார்.

அப்போது கிறிஸ்தவம் பரவத் தொடங்கிய காலமாகும். பல கிறிஸ்தவர் தமது நம்பிக்கை காரணமாகக் கொலை செய்யப்பட்டனர். பவுல் கிறிஸ்தவரை அழிக்க திடம் கொண்டு ஆட்சியாளரிடம் அதற்கான ஆணையைப் பெற்றுக்கொண்டு கிறிஸ்தவரைத் துன்புறுத்தினார். கிறிஸ்தவர் இவரது பெயரைக் கேட்டாலே அஞ்சினார்கள். இவ்வாறு செய்து கொண்டிருக்கும்போது “டமாஸ்கசில்” கிறிஸ்தவர்கள் இருப்பதாக கேள்விப்பட்டார். அங்கிருக்கும் கிறிஸ்தவரை கைது செய்து எருசலேம் நகருக்கு அழைத்து வருவதற்காக “டமாஸ்கஸ்” புறப்பட்டார். கிறிஸ்தவர்களை கைது செய்ய “டமாஸ்கஸ்” போகும் வழியில் திடீரென்று அவரது கண்பார்வை மங்கிப் போனது. குதிரையில் இருந்து விழுந்த அவருக்கு ஒர் குரல் கேட்டது. திடீரென வானத்திலிருந்து ஒரு ஒளி அவரைச் சுற்றிப் பிரகாசித்தது.

"சவுலே, சவுலே, சவுலே ஏன் என்னை துன்புறுத்துகிறாய்?"

சவுல் "ஆண்டவரே நீர் யார்?”

“நீ துன்பப்படுத்துகிற இயேசு நானே” என்று குரல் கேட்டது.

கண் பார்வை பறிபோதல்:

“ஆண்டவரே, நீர் யார்” என்று சவுல் கேட்க, அதற்கு, “நீ முள்ளில் உதைக்கிறது உனக்குக் கடினமாம்” என்றார். சவுல் நடுங்கித் திகைத்து, “ஆண்டவரே, நான் என்ன செய்யச் சித்தமாயிருக்கிறீர்” என்றார். அதற்கு, “நீ எழுந்து பட்டணத்துக்குள்ளே போ, நீ செய்யவேண்டியது அங்கே உனக்குச் சொல்லப்படும்” என்றார். அவரோடு பிரயாணம் செய்த மனிதர்கள் குரலைக் கேட்டும் ஒருவரையும் காணாமல் பிரமித்து நின்றார்கள். சவுல் தரையிலிருந்து எழுந்து, தன் கண்களைத் திறந்தபோது பார்வையற்று இருந்தார். கூட இருந்தவர்கள் சவுலை கை தாங்கலாக, “டமாஸ்கஸ்” அழைத்துக்கொண்டு போனார்கள்.

“அனனியாஸ்” (Ananias of Damascus) மூலம் பார்வை பெறுதல் :

சவுல் மூன்று நாள் பார்வை இல்லாதவராய்ப் புசியாமலும் குடியாமலும் இருந்தார். பின்பு கர்த்தர் “அனனியாஸ்” என்பவரை சவுலிடம் அனுப்பினார். அப்பொழுது “அனனியாஸ்” போய், சவுல் இருந்த வீட்டுக்குள் பிரவேசித்து, அவர்மேல் கையை வைத்து, “சகோதரனாகிய சவுலே, நீ வந்த வழியிலே உனக்குத் தரிசனமான இயேசுவாகிய கர்த்தர், நீ பார்வையடையும்படிக்கும் பரிசுத்த ஆவியினாலே நிரப்பப்படும்படிக்கும் என்னை அனுப்பினார்” என்றான். உடனே அவர் கண்களிலிருந்து மீன் செதில்கள் போன்றவைகள் விழுந்தது. அவர் பார்வை திரும்பியது.

ஞானஸ்நானம் பெறுதல்:

எழுந்திருந்து, ஞானஸ்நானம் பெற்றார். பின்பு உணவுண்டு பலப்பட்டார். சவுல் “டமாஸ்கஸி’லுள்ள” சீடருடனே சிலநாள் இருந்து, தாமதமின்றி, கிறிஸ்து தேவனுடைய குமாரனென்று ஆலயங்களிலே பிரசங்கித்தார். கேட்டவர்களெல்லாரும் ஆச்சரியப்பட்டு, “எருசலேமில் இந்த நாமத்தைத் தொழுது கொள்ளுகிறவர்களை நாசமாக்கி, இங்கேயும் அப்படிப்பட்டவர்களைக் கட்டிப் பிரதான ஆசாரியர்களிடம் கொண்டுபோகும்படி வந்தவன் இவனல்லவா” என்றார்கள்.

திருவிவிலியத்தில் இவரது பங்கு:

புதிய ஏற்பாட்டில் உள்ள 27 புத்தங்களில் 14 படைப்புக்கள் இவர் எழுதியது என கூறப்படுகிறது. பவுலின் எழுத்துக்களில், கிறிஸ்துவின் தன்மை இருப்பது, கிறிஸ்தவ ஆவிக்குரிய தன்மையை விவரிப்பது பற்றிய முதல் எழுத்து பதிவுகளை அவர் அளிக்கிறார். மத்தேயு மற்றும் யோவானுடைய சுவிசேஷங்களுக்குப் பிறகு புதிய ஏற்பாட்டின் மிகவும் செல்வாக்குமிக்க புத்தகங்களாக அவரது எழுத்துக்கள் விவரிக்கப்பட்டு காணப்படுகின்றன.

திருச்சபைகளுக்கு எழுதிய நூல்களின் தொகுப்புகள்:

★ ரோமர்

★ 1 கொரிந்தியர்

★ 2 கொரிந்தியர்

★ கலாத்தியர்

★ எபேசியர்

★ பிலிப்பியர்

★ கொலோசெயர்

★ 1 தெசலோனிக்கேயர்

★ 2 தெசலோனிக்கேயர்

★ 1 தீமோத்தேயு

★ 2 தீமோத்தேயு

★ தீத்து

★ பிலேமோன்

பவுல் தனது நூல்களில் முதலாவதாக கிறிஸ்துவின் வாழ்த்துதல்களை முன்னுரையாகவும், முடிவுரையில் நன்றி கூறுதல் மற்றும் இறுதி வாழ்த்துதல்களையும் எழுதுவது வழக்கமாக கொண்டு இருந்தார்.

கடைசி நாட்கள்:

கைது:

பவுல் எருசலேமில் இருந்தபோது, யூதரல்லாதோரை தேவலயத்துக்குள் கூட்டிவந்ததாக பொய்யுரைத்து யூதர்கள் கூட்டமாய் ஓடிவந்து, பவுலைப் பிடித்து, அவரைத் தேவாலயத்திற்குப் புறம்பே இழுத்துக்கொண்டு போனர்கள். அவர்கள் அவரைக் கொலை செய்ய எத்தனித்தனர். எருசலேம் முழுவதும் கலக்கமாயிருக்கிறது என்று போர்ச் சேவகரின் சேனாபதிக்குச் செய்திவந்தது. உடனே அவன் போர்ச் சேவகரையும் அவர்களுடைய அதிபதிகளையும் கூட்டிக்கொண்டு, அவர்களிடத்திற்கு ஓடிவந்தான். சேனாபதியையும் போர்ச்சேவகரையும் மக்கள் கூட்டம் கண்டபோது பவுலை அடிக்கிறதை நிறுத்தினார்கள். சேனாபதி அருகேவந்து பவுலைப் பிடித்து, இரண்டு சங்கிலிகளினாலே கட்டும்படி சொல்லி: இவன் யார் என்றும், என்ன செய்தான் என்றும் விசாரித்தான். அதற்கு ஜனங்கள் பலவிதமாய்ச் சத்தமிட்டார்கள் சந்தடியினாலே உண்மையை அவன் அறியக்கூடாமல், அவனைக் கோட்டைக்குள்ளே கொண்டுபோகும்படி கட்டளையிட்டான். அவன் படிகள்மேல் ஏறினபோது ஜனக்கூட்டம் திரண்டு பின்சென்று, இவனை அகற்றும் என்று உக்கிரமாய்க் கூப்பிட்டபடியினாலே, போர்ச்சேவகர் பவுலைத் தூக்கிக்கொண்டு போக வேண்டியதாயிருந்தது.

கொலைச் சதி:

அவர்கள் பவுலைக்; கோட்டைக்குள்ளே கொண்டுபோகிற சமயத்தில், பவுல் சேனாபதியிடம் தான் மக்களுடன் பேசும்படி அனுமதியை பெற்று கோட்டை படிகள் மேலிருந்தவாறு மக்களுக்கு இயேசுவைப் போதித்தார். இதனால் மேலும் கோபமடைந்த கூட்டம் மேலும் உக்கிரமாய் பவுலை கொலை செய்யும்படி கூக்குரலிட்டனர். பின்னர் நடந்த விசாரனைகளில் பவுலை குற்றப்படுத்த முடியாமல் போகவே, யூதர் விசாரணையின் போது கொலை செய்யச் சதி செய்தனர். இதை அறிந்த சேனாதிபதி பவுலை மிகுந்த காவலுக்கு மத்தியில் செசரியா பட்டணத்திற்குத் தேசாதிபதியாகிய பேலிக்ஸினிடத்தில் அனுப்பினான்.

சிறைவாசம்:

செசரியா பட்டணத்தில் நடந்த விசாரனைகளிலும் பவுல் வெற்றிகொண்டார். எனினும் அவர் விடுதலைக்காகக் கொடுக்க வேண்டிய பணத்தைச் செலுத்தாத காரணத்தினால் தேசாதிபதியாகிய பேலிக்ஸ் பவுலை இரண்டு வருடம் சிறையிலிட்டார். இதற்குள் புதிய தேசாதிபதியாக பொர்க்கியுபெஸ்து என்பவன் வந்து யூதரை சந்தோசப்படுத்தும் நோக்கில் பவுலின் சிறைக் காலத்தை நீடித்தான்.

மீள்விசாரனை:

புதிய தேசாதிபதியாகிய பேலிக்சை அனுகிய யூதர் வழியில் பவுலை கொலைச் செய்யும் உள்நோக்கத்துடன் விசாரணையின் பொருட்டு பவுலை எருசலேமுக்கு அனுப்பும் படி கேட்டனர். ஆனால் பவுல் தேசாதிபதியாகிய பேலிக்சிடம் உரோமில் அரசன் முன்பாக தனது விசாரணை நடத்தும் படி உத்தரவைப் பெற்று எருசலேம் செல்வதைத் தவிர்த்தார். செசரியா பட்டணத்திலிருந்து உரோம் நகர் வரை பவுலை ஒரு கப்பலில் கொண்டுவரத் தீர்மானிக்கப்பட்டது. ஆனால் கப்பல் வழியில் புயலை எதிர்கொண்டு பல நாட்களாகக் கடலிலிருந்தது. பின்பு உரோமை வந்தடைந்த பவுல் தனக்காக வாடகைக்கு வாங்கியிருந்த வீட்டிலே இரண்டு வருடம் முழுவதும் தங்கி, தன்னிடத்தில் வந்த யாவரையும் ஏற்றுக்கொண்டு, தேவனுடைய ராஜ்யத்தைக் குறித்துப் பிரசங்கித்து, கர்த்தராகிய இயேசு கிறிஸ்துவைப்பற்றிய விசேஷங்களை உபதேசித்துக்கொண்டிருந்தார். தேசாதிபதியாகிய பேலிக்ஸ் பவுல் மீது பற்று கொண்டவராகக் காணப்பட்டமையாலும், உரோம் நகரில் யூத மதத்தினர் பெரும்பான்மையாக இல்லாத காரணத்தினாலும் பவுல் மீதான வழக்கை யூதர் கைவிட்டனர்.

மரணம்:

பவுலின் மரணம் பற்றிய தகவல் விவிலியத்தில் காணப்படவில்லை. எனினும் அவர் ரோமில் வேத சாட்சியாக மரித்தார் என்பது மரபு. கி.பி 69ம் ஆண்டு நீரோ மன்னன் ஆட்சி காலத்தில் மரண தண்டனை வழங்கப்பட்டது. மரண தண்டனை ரோமானியர்கள் சிலுவை மரணத்தை பழித்தலுக்குரிய மரணம் என்று எண்ணியதால், பவுலுக்கு ரோமானியர்கள் அவரது தலையை வெட்டி கொலை செய்தனர்.

புனித பவுல்:

இறைவன் மட்டுமே வீழ்ச்சியுற்ற மனிதனை மீட்க இயலும். மனிதனின் முயற்சி எத்தகையதாக இருந்தாலும், சட்டங்களை மிகக் கண்ணுங்கருத்துமாக கடைபிடித்தாலும் பாவத்தினின்றும், அலகையினின்றும், சாவினின்றும் விடுதலை அடைய மனிதன் தன்னை முழுவதும் இயேசுவின் அருள் ஆற்றலுக்கு ஒப்படைத்தாக வேண்டும் என்ற அசையாத நம்பிக்கை இவரிடம் வேரூன்றியிருந்தது. 

தமஸ்கு நகருக்கருகே பவுல் கண்ட காட்சியில் உயிர்த்த இயேசுவுடன் கலந்துரையாடியது, அவரது வாழ்வில் ஒரு பெரும் மாற்றத்தை ஏற்படுத்தியது. இதனால் வரலாறு காணாத அளவுக்கு, அவர் கிறிஸ்துவுக்காக உழைத்து, உயிர்த்த கிறிஸ்துவின் திருத்தூதர் ஆனார். பலவிதமான எதிர்ப்புகள், அவமானங்கள், சாட்டையடிகள், கல்லடிகள், ஒடுக்கப்பட்ட நிலை, சிறைவாசம் இவை போன்ற இன்னும் பல கொடுமைகள் இவரை மேலும் மேலும் திருச்சபையின் அசையாத தூணாக்கியது. இவருடைய கடிதங்களில் காணப்படும் சில அரிய தொடர்கள், கிறிஸ்துவின்மீது இவர் கொண்டிருந்த பற்றுறுதியை காட்டுகின்றது. இவர் எழுதிய திருமுகங்களில் "கிறிஸ்துவில்" என்ற சொல் ஏறக்குறைய 50 முறை வருகின்றது. இது அவரின் ஆன்மீகத்தையும், அப்போஸ்தலிக்க வாழ்வையும், வேத கலாபனையையும், பணிவாழ்வையும் வெளிப்படையாக காட்டுகின்றது. "எல்லோர்க்கும் எல்லாம் ஆனேன்" என்று இவர் குறிப்பிடுவது, நற்செய்திக்கு எவ்வித ஊறும் விளைவிக்காமல் எவரிடமும் கனிவுடனும், பாசத்துடனும் நடந்து, நான் கிறிஸ்துவை மாதிரியாக தேர்ந்துகொண்டதுபோல, என்னையும் உங்கல் மாதிரியாக எடுத்துகொள்ளுங்கள் என்று குறிப்பிடுகின்றார்.

Also known as

• Apostle Paul

• Apostle to the Gentiles

• Paul of Tarsus

• Saul of Tarsus

Memorials

• 25 January (celebration of his conversion)

• 16 February (Saint Paul Shipwrecked)

• 29 June (celebration of Saint Peter and Saint Paul as co-founders of the Church)

• 18 November (feast of the dedication of the Basilicas of Peter and Paul)

Profile

Jewish Talmudic student. Pharisee. Tent-maker by trade. Saul the Jew hated and persecuted Christians as heretical, even assisting at the stoning of Saint Stephen the Martyr. On his way to Damascus, Syria, to arrest another group of faithful, he was knocked to the ground, struck blind by a heavenly light, and given the message that in persecuting Christians, he was persecuting Christ. The experience had a profound spiritual effect on him, causing his conversion to Christianity. He was baptized, changed his name to Paul to reflect his new persona, and began travelling, preaching and teaching. His letters to the churches he help found form a large percentage of the New Testament. Knew and worked with many of the earliest saints and fathers of the Church. Martyr.

Born

c.3 at Tarsus, Cilicia (modern Turkey) as Saul

Died

beheaded c.65 at Rome, Italy

Patronage

• against hailstorms

• against snake bites

• against snakes

• Catholic Action

• Cursillo movement

• lay people

• authors, writers

• evangelists

• journalists, reporters

• missionary bishops

• musicians

• newspaper editorial staff

• public relations personnel and work

• publishers

• rope braiders and makers

• saddle makers; saddlers

• tent makers

• Malta

• Bath Abbey, England

• 16 dioceses

• 28 cities

Saint Peter the Apostle

புனித பேதுரு

† இன்றைய புனிதர் †

(ஜூன் 29)

✠ புனிதர் பேதுரு ✠

(St. Peter) 

திருத்தூதர், கத்தோலிக்க திருச்சபையின் முதல் திருத்தந்தை, மதத்தலைவர், மறைசாட்சி:

(Apostle, First Pope of Catholic Church, Patriarch, and Martyr)

பிறப்பு: கி. பி. 1

பெத்சாய்தா, கௌலனிடிஸ், சிரியா, ரோம பேரரசு

(Bethsaida, Gaulanitis, Syria, Roman Empire)

இறப்பு: கி.பி. 64 மற்றும் 68 ஆகிய வருடங்களுக்கு இடையில்

கிளமன்டைன் சிற்றாலயம், வாட்டிகன் குன்று, ரோம், இத்தாலியா, ரோம பேரரசு

(Clementine Chapel, Vatican Hill, Rome, Italia, Roman Empire)

ஏற்கும் சமயம்:

அனைத்து கிறிஸ்தவ பிரிவுகள் மற்றும் இஸ்லாம்

(All Christian denominations that venerate Saints, Islam)

முக்கிய திருத்தலங்கள்: 

புனித பேதுரு பேராலயம், வாட்டிக்கன் நகர்

(St. Peter’s Basilica, Vatican)

நினைவுத் திருவிழா: ஜூன் 29 

பாதுகாவல்:

ரொட்டி சுடுபவர் (Bakers); பாலம் கட்டும் தொழிலாளி (Bridge Builders); மாமிசம் விற்பவர்கள் (Butchers); மீனவர்கள் (Fishermen); அறுவடை செய்பவர்கள் (Harvesters); புதிய காலணிகள் தயாரிப்பவர்கள் (Cordwainers); கடிகாரம் உற்பத்தியாளர்கள் (Horologists); பூட்டு தொழிலாளிகள் (Locksmiths); காலணிகள் செய்யும் தொழிலாளி (Cobblers); வலை தயாரிப்பாளர்கள் (Net makers); (Shipwrights); எழுதுபொருட்கள் வியாபாரி (Stationers); மூளைக்கோளாறு (Frenzy); கால் பிரச்சினைகள் (Foot problems); ஜூரம் (Fever); நீண்ட ஆயுள் (Longevity);

புனிதர் பேதுரு அல்லது புனிதர் இராயப்பர் (Saint Peter), இயேசு கிறிஸ்து ஏற்படுத்திய பன்னிரு திருத்தூதர்களுள் (Twelve Apostles of Jesus Christ) தலைமையானவர் ஆவார். இவரது இயற்பெயர் சீமோன் (Simon) ஆகும். இவரைத் தம் சீடராக அழைத்த இயேசு "பேதுரு" என்னும் சிறப்புப் பெயரை அவருக்கு அளித்தார். இப்பெயரின் தமிழ் வடிவம் இராயப்பர் என்பதாகும்.

பேதுரு கலிலேயாவைச் சேர்ந்த மீனவர் ஆவார். இயேசு இவரைத் தம் சீடராகத் தெரிந்து கொண்டார். இவர் கத்தோலிக்கத் திருச்சபையின் முதல் திருத்தந்தையாகக் கருதப்படுகிறார். 

கிறிஸ்தவ பாரம்பரியபடி, பேரரசன் “நீரோ அகஸ்டஸ் சீசர்” (Nero Augustus Caesar) ஆட்சிக் காலத்தில், இவர் ரோம் நகரில் சிலுவையில் அறையப்பட்டு கொலை செய்யப்பட்டார். இயேசு கிறிஸ்து சிலுவையில் அறையுண்டதைப் போன்றே தாமும் சிலுவையில் அறையப்பட தகுதியற்றவர் என எண்ணியதால், தம்மை தலைகீழாக சிலுவையில் அறையுமாறு இவரே வேண்டிக்கொண்டதாக கிறிஸ்தவ பாரம்பரியம் கூறுகிறது.

தூய பேதுருவின் கல்லறை உள்ளதாகக் கருதப்படும் வத்திக்கான் நகரத்தில் கத்தோலிக்க திருச்சபையின் முக்கியமான வழிபாட்டிடங்களுள் ஒன்றாகிய புனித பேதுரு பெருங்கோவில் அமைந்துள்ளது.

புதிய ஏற்பாட்டு நூல்களில் பேதுரு :

பேதுருவின் வாழ்க்கைக் குறிப்புகள் சில புதிய ஏற்பாட்டு நூல்களாகிய நற்செய்திகளிலும் (Canonical Gospels), திருத்தூதர் பணி நூலிலும் (Acts of the Apostles) உள்ளன. இயேசுவின் பணிக்காலத்தில் அவர் தம் சீடராக அழைத்துக்கொண்ட பன்னிரு திருத்தூதர்களுள் முதலிடம் பெறுபவர் பேதுரு. மீன் பிடித்தல் தொழிலைச் செய்துவந்த பேதுருவை ஒருநாள் இயேசு கலிலேயக் கடலருகில் கண்டார். இயேசு அவரை நோக்கித் தம் சீடராகுமாறு கேட்டார். பேதுருவும் இயேசுவைப் பின் தொடர்ந்தார். பேதுருவின் இயற்பெயர் சீமோன்; அவர்தம் தந்தை பெயர் “ஜான் அல்லது ஜோனா” (John or Jonah) ஆகும். எனவே அவர் "ஜோனாவின் மகன் சீமோன்" என்று அழைக்கப்பட்டார். ஆனால் இயேசு அவருக்கு ஒரு புதிய பெயரைக் கொடுத்தார். விவிலியத்தில் இவ்வாறு புதிய பெயர் கொடுக்கும்போது அப்பெயரைப் பெறும் மனிதர் ஒரு சிறப்புப் பணிக்கு அழைக்கப்படுவதை அப்பெயர் குறிப்பது வழக்கம். இயேசு சீமோனுக்குப் பேதுரு என்னும் பெயரைக் கொடுத்ததும் தனிப்பொருள் கொண்ட நிகழ்வுதான்.

பேதுரு என்னும் சொல் “அரமேய” (Aramaic) மொழியில் "கேபா" (Kepha) என வரும். அதன் பொருள் "பாறை" ஆகும். பேதுரு என்பது அதன் கிரேக்க வடிவம். இலத்தீனில் "Petra" என்றால் பாறை. அதைத் தழுவியே சீமோனுக்கு "Petrus" (ஆங்கிலத்தில் “பீட்டர்” Peter) எனும் பெயர் வந்தது.

பேதுருவை இயேசு "பாறை" என்று அழைத்ததற்கான விளக்கத்தை மத்தேயு நற்செய்தி குறிப்பிடுகிறது.

மத்தேயு 16:13-19

இயேசு, பிலிப்புச் செசரியா பகுதிக்குச் சென்றார். அவர் தம் சீடரை நோக்கி, "மானிடமகன் யாரென்று மக்கள் சொல்கிறார்கள்?" என்று கேட்டார். அதற்கு அவர்கள், "சிலர் திருமுழுக்கு யோவான் எனவும் வேறு சிலர் எலியா எனவும் மற்றும் சிலர் எரேமியா அல்லது பிற இறைவாக்கினருள் ஒருவர் என்றும் சொல்கின்றனர்" என்றார்கள். "ஆனால் நீங்கள், நான் யார் எனச் சொல்கிறீர்கள்?" என்று அவர் கேட்டார்.

சீமோன் பேதுரு மறுமொழியாக, "நீர் மெசியா, வாழும் கடவுளின் மகன்" என்று உரைத்தார். அதற்கு இயேசு, "யோனாவின் மகனான சீமோனே, நீ பேறு பெற்றவன். ஏனெனில் எந்த மனிதரும் இதை உனக்கு வெளிப்படுத்தவில்லை; மாறாக விண்ணகத்திலுள்ள என் தந்தையே வெளிப்படுத்தியுள்ளார். எனவே நான் உனக்குக் கூறுகிறேன்; உன் பெயர் பேதுரு; இந்தப் பாறையின்மேல் என் திருச்சபையைக் கட்டுவேன். பாதாளத்தின் வாயில்கள் அதன்மேல் வெற்றி கொள்ளா. விண்ணரசின் திறவுகோல்களை நான் உன்னிடம் தருவேன். மண்ணுலகில் நீ தடைசெய்வது விண்ணுலகிலும் தடைசெய்யப்படும். மண்ணுலகில் நீ அனுமதிப்பது விண்ணுலகிலும் அனுமதிக்கப்படும்" என்றார். 

பேதுருவின் குடும்பம் :

பேதுருவின் குடும்பம் பற்றிய சில தகவல்கள் நற்செய்திகளில் உள்ளன. அவர் கப்பர்நாகும் என்னும் ஊரில் வாழ்ந்து வந்தார் என்றும், திருமணமானவர் என்றும் அவருடைய மாமியார் காய்ச்சலாய் இருந்தபோது இயேசு அவருடைய வீட்டுக்குச் சென்று அப்பெண்மணிக்கு நலமளித்தார் என்றும் நற்செய்திகள் குறிப்பிடுகின்றன.

மாற்கு 1:29-31

பின்பு அவர்கள் தொழுகைக் கூடத்தை விட்டு வெளியே வந்து யாக்கோபு, யோவானுடன் சீமோன், அந்திரேயா ஆகியோரின் வீட்டிற்குள் சென்றார்கள். சீமோனுடைய மாமியார் காய்ச்சலாய்க் கிடந்தார். உடனே அவர்கள் அதைப் பற்றி இயேசுவிடம் சொன்னார்கள்.

இயேசு அவரருகில் சென்று கையைப் பிடித்து அவரைத் தூக்கினார். காய்ச்சல் அவரை விட்டு நீங்கிற்று. அவர் அவர்களுக்குப் பணிவிடை செய்தார். 

பேதுருவின் பெயர் பற்றிய குறிப்பு:

பேதுருவின் இயற்பெயர் எபிரேயத்தில் சீமோன் என்பதாகும். அது கிரேக்கத்தில் Σιμων என்று எழுதப்பட்டது. புதிய ஏற்பாட்டில் இரு இடங்களில் அப்பெயர் "சிமியோன்" (Συμεων) என்னும் வடிவத்தில் வருகிறது (காண்க: திருத்தூதர் பணிகள் 15:14; 2 பேதுரு 1:1).

இயேசு பேதுருவுக்குக் கொடுத்த சிறப்புப் பெயர் "பாறை" அல்லது "கல்" என்னும் பொருள்கொண்ட அரமேயச் சொல்லாகிய "கேபா" (பண்டைக் கிரேக்கம்: Kephas) என்பதாகும். பேதுரு "கேபா" என்று ஒன்பது முறை புதிய ஏற்பாட்டு நூல்களில் அழைக்கப்படுகிறார். யோவான் நற்செய்தி ஒருமுறையும் தூய பவுல் எழுதிய திருமுகங்கள் எட்டு முறையும் பேதுருவை "கேபா" என்று அழைக்கின்றன.

"கேபா" என்னும் அரமேயச் சொல் கிரேக்கத்தில் “Petros” என்று பெயர்க்கப்பட்டது. அதிலிருந்து தமிழ் "பேதுரு" என்னும் வடிவம் பிறந்தது. பேதுரு என்னும் பெயர் நற்செய்தி நூல்களிலும் திருத்தூதர் பணிகள் நூலிலும் 150 தடவைக்கு மேலாக வருகிறது. "சீமோன் பேதுரு" என்னும் இரட்டைப் பெயர் பெரும்பாலும் யோவான் நற்செய்தியில் சுமார் 20 தடவை வருகிறது.

கிரேக்க மொழி பேசிய கிறிஸ்தவர் நடுவே "பேதுரு" என்னும் சொல் (பாறை, கல்) எளிதில் பொருள் விளங்கும் பெயராக விளங்கியிருக்கும். 

பேதுரு முதல் திருத்தந்தை என்பது பற்றிய கருத்துகள் :

இயேசுவின் திருத்தூதராகிய பேதுரு முதல் "திருத்தந்தை" (Pope) என்று கத்தோலிக்க திருச்சபை அறிக்கையிடுகிறது. அதற்கு, கீழ்வரும் காரணங்கள் காட்டப்படுகின்றன :

✯ இயேசு தம் நெருங்கிய சீடர்களாகத் தெரிந்துகொண்ட "திருத்தூதர்கள்" (Apostles) பன்னிருவரில் முதன்மை இடம் பேதுருவுக்கு அளிக்கப்பட்டது;

✯ இயேசு பேதுருவுக்கு அளித்த சிறப்புப் பணி;

✯ பன்னிரு திருத்தூதர் குழுவில் பேதுரு ஆற்றிய தனிப்பட்ட பணி.

பேதுரு வகிக்கும் சிறப்பிடத்தைக் கீழ்வருமாறு விளக்கலாம். :

✯ இயேசு தம்மைப் பின்செல்லும்படி முதல்முதலாக அழைத்தது பேதுருவைத்தான் (காண்க: மத்தேயு 4:18-19).

✯ இயேசு திருத்தூதர்களிடம் கேள்விகள் கேட்ட போதெல்லாம் அவர்கள் பெயரால் பதில் கூறுபவர் பேதுருவே (காண்க: மாற்கு 8:29; மத்தேயு 18:21; லூக்கா 12:41; யோவான் 6:67-69).

✯ லூக்கா மற்றும் பவுல் தரும் தகவல்படி, உயிர்த்தெழுந்த இயேசுவை முதன்முறையாகச் சந்தித்தவர் பேதுருவே (காண்க: லூக்கா 24:34; 1 கொரிந்தியர் 15:5). மத்தேயு, யோவான், மாற்கு நற்செய்திகளின்படி, மகதலா மரியா உயிர்த்தெழுந்த இயேசுவை முதலில் காண்கிறார். ஆனால் அங்குகூட, "நீங்கள் புறப்பட்டுச் செல்லுங்கள், பேதுருவிடமும் மற்றச் சீடரிடமும், 'உங்களுக்கு முன்பாக அவர் கலிலேயாவுக்குப் போய்க் கொண்டிருக்கிறார்; அவர் உங்களுக்குச் சொன்னது போலவே அவரை அங்கே காண்பீர்கள்' எனச் சொல்லுங்கள்" என்று இயேசு கூறுகிறார் (மாற்கு 16:7).

✯ எல்லா நற்செய்தி நூல்களிலும் அதிக முறை பெயர்சொல்லிக் குறிப்பிடப்படும் திருத்தூதர் பேதுரு’தான்.

✯ இயேசு பேதுருவிடம்’தான் பிற திருத்தூதர்களை விட அதிக பொறுப்பு ஒப்படைக்கிறார்.

✯ பன்னிரு திருத்தூதர்களின் பெயர்கள் அடங்கிய பட்டியல் தரப்படும் இடங்களில் எல்லாம் நற்செய்தி நூல்கள் பேதுருவைத்’தான் முதன்முதலாகக் குறிப்பிடுகின்றன (காண்க: மாற்கு 3:16-19; மத்தேயு 10:1-4; லூக்கா 6:12-16

✯ பண்டைய இஸ்ரயேல் நாட்டில் முதல் மகன், முதலில் வருபவர், பெயர்ப்பட்டியலில் முதலில் இருப்பவர் என்னும்போது அவருக்குச் சிறப்பிடம், தனிப் பணி உண்டு என்று பொருளாகும். பேதுரு எருசலேம் கிறிஸ்தவ சபையில் மிக முக்கியமான ஒருவராக இருந்தார் என்பதைக் குறிக்க, தூய பவுல் பேதுருவை அச்சபையின் "தூண்" என்று அழைக்கின்றார். (காண்க: கலாத்தியர் 2:9).

புனித பேதுரு:

சீமோன் என்கிற இவருடைய பெயரை நம் ஆண்டவர் மாற்றி "பாறை" என்னும் பொருள் தரும் பேதுரு என்னும் பெயரை சூட்டினார். தமது வாழ்வின் முக்கியமான கட்டங்களிலும் பல புதுமைகள் செய்யும்போதும் ஆண்டவர் இவரை தம் அருகில் வைத்திருந்தார். அச்சத்தினால் நம் ஆண்டவரை மறுதலித்த பாவத்திற்காக பேதுரு இறுதி மட்டும் மனம் கசிந்து அழுதார். நம் ஆண்டவர் உயிர்தெழுந்த பின் காட்சி கொடுத்த பொழுது "என்னை அன்பு செய்கிறாயா?" என்று மும்முறை கேள்வி கேட்டது குறிப்பிடத்தக்கது. இவ்வாறு மும்முறை மறுதலித்ததற்காக மும்முறை கழுவாய் முயற்சிகள் செய்யும்படி தூண்டினார். தூய ஆவியை அடைந்தபின் ஆயிரக்கணக்கான மக்களை பேதுரு மனந்திருப்பினார். கணக்கற்ற நோயாளிகளை நலமடைய செய்தார். 

நீரோ என்ற இரத்தவெறி பிடித்த மன்னன் காலத்தில், புனித பேதுரு உரோமையில் சித்ரவதைக்கு உள்ளானார். அவர் சிறையில் தள்ளப்பட்ட இடத்தில் புனித பேதுருவின் சிறைவாழ்வின் நினைவாக ஓர் ஆலயம் ஒன்று காணப்படுகின்றது. இவர் சிலுவை சாவு அடைந்தார் என்று 255 ல் டெர்டல்லியன்(Derdalien) குறிப்பிடுகின்றார். ஆரிஜன் என்று மறைவல்லுநரை மேற்கோள்காட்டி பேதுருவின் விருப்பப்படி சிலுவையில் தலைகீழாக அறையப்பட்டார் என்று யூசிபியுஸ்(Yousibius) குறிப்பிடுகின்றார். நீரோவின் தோட்டத்தில்தான் பேதுரு சிறைப்பட்டு இருந்ததாகவும், அங்குதான் பேதுருவும் இன்னும் கிறிஸ்தவர் பலரும் பலவிதமாக சித்ரவதைகளுக்கும் உள்ளானார்கள் என்று பாரம்பரியம் கூறுகின்றது.

Also known as

• Cephas

• First Pope

• Keipha

• Kepha

• Pre-eminent Apostle

• Prince of the Apostles

• Shimon Bar-Yonah

• Shimon Ben-Yonah

• Simeon

• Simon

• Simon bar Jonah

• Simon ben Jonah

• Simon Peter

Memorials

• 29 June (feast of Peter and Paul as founders of the Church)

• 22 February (feast of the Chair of Peter, emblematic of the world unity of the Church)

• 1 August (Saint Peter in Chains)

• 18 November (feast of the dedication of the Basilicas of Peter and Paul)

Profile

Professional fisherman. Brother of Saint Andrew the Apostle, the man who led him to Christ. Apostle. Renamed "Peter" (rock) by Jesus to indicate that Peter would be the rock-like foundation on which the Church would be built. Bishop. First Pope. Miracle worker.

Born

c.1 in Bethsaida as Simon

Died

• martyred c.64 in Rome, Italy

• crucified head downward because he claimed he was not worthy to die in the same manner as Christ

Name Meaning

rock

Patronage

• Universal Church

• against fever

• against foot problems

• against frenzy

• bakers

• bridge builders

• butchers

• clock makers

• cobblers, shoe makers

• fishermen

• harvesters

• locksmiths

• longevity

• net makers

• papacy

• popes

• ship builders, shipwrights

• stone masons

• watch makers

• Isle of Guernsey

• Exeter College, Oxford, England

• 17 dioceses

• 46 cities

• 3 abbeys

 St. Mary Salome

Feastday: June 29

Death: 1st century

Mother of John, surnamed Mark, who is mentioned in the Acts of the Apostles. Her home in Jerusalem was a gathering place of the Apostles. Peter went to Mary's home when he was released from prison by King Herod.

Not to be confused with Salome, the daughter of Herodias, who asked for the head of John the Baptist on a platter.

This article is about the character in the gospels. For other uses, see Salome (disambiguation).

Eastern Orthodox icon of the two Marys and Salome at the Tomb of Jesus (Kizhi, 18th century).

Crucifixion, from the Buhl Altarpiece, 1490s. Salome is one of the two leftmost women with a halo.

Mary Salome is the figure in the right-hand panel in this altarpiece of the Holy Kinship by Lucas Cranach the Elder.

Salome was a follower of Jesus who appears briefly in the canonical gospels and in apocryphal writings. She is named by Mark as present at the crucifixion and as one of the women who found Jesus's tomb empty. Interpretation has further identified her with other women who are mentioned but not named in the canonical gospels. In particular, she is often identified as the wife of Zebedee, the mother of James and John, two of the Twelve apostles.[1] In medieval tradition Salome (as Mary Salome) was counted as one of the Three Marys who were daughters of Saint Anne, so making her the sister or half-sister of Mary, mother of Jesus.[2]

Name

"Salome" may be the Hellenized form of a Hebrew name derived from the root word שָׁלוֹם‎ (shalom), meaning "peace".[3]

The name was a common one; apart from the famous dancing "daughter of Herodias", both a sister and daughter of Herod the Great were called Salome, as well as Queen Salome Alexandra (d. 67 BC), the last independent ruler of Judea.

In the canonical gospels

Main article: Women at the crucifixion

In Mark 15:40-41, Salome is named as one of the women present at the crucifixion who also ministered to Jesus: "There were also women looking on afar off: among whom was Mary Magdalene, and Mary the mother of James the less and of Joses; and Salome who also followed Him and ministered to Him when he was in Galilee. And many other women who followed Him to Jerusalem."(15:40-41, King James Version) The parallel passage of Matthew 27:56 reads thus: "Among which was Mary Magdalene, and Mary the mother of James and Joses, and the mother of Zebedee's children." The Catholic Encyclopedia (1913) concludes that the Salome of Mark 15:40 is probably identical with the mother of the sons of Zebedee in Matthew; the latter is also mentioned in Matthew 20:20, in which she petitions Jesus to let her sons sit with him in Paradise.[4]

In John, three, or perhaps four, women are mentioned at the crucifixion; this time they are named as Jesus' "mother, and his mother's sister, Mary the wife of Cleophas, and Mary Magdalene." (John 19:25 KJV) A common interpretation identifies Salome as the sister of Jesus' mother, thus making her Jesus' aunt.[1] Traditional interpretations associate Mary the wife of Cleophas (the third woman in the Gospel of John) with Mary the mother of James son of Alphaeus (the third woman in the Gospel of Matthew).

In the Gospel of Mark, Salome is among the women who went to Jesus' tomb to anoint his body with spices. "And when the sabbath was past, Mary Magdalene, and Mary the mother of James, and Salome, had bought sweet spices, that they might come and anoint him." (Mark 16:1 KJV) They discovered that the stone had been rolled away, and a young man in white then told them that Jesus had risen, and told them to tell Jesus' disciples that he would meet them in Galilee. In Matthew 28:1, two women are mentioned in the parallel passage: Mary Magdalene and the "other Mary" – identified previously in Matthew 27:56 as Mary the mother of James and Joses.

The canonical gospels never go so far as to label Salome a "disciple" ("pupil" mathētēs), and so mainstream Christian writers usually describe her as a "follower" of Jesus per references to the women who "followed" and "ministered" to Jesus (Mark 15:41). However, feminist critiques have argued that the mainstream tradition consistently underplays the significance of Jesus's female supporters.[5]

In non-canonical works

See also: Apocrypha

The Gospel of Thomas found at Nag Hammadi mentions among the "disciples" of Jesus (the Greek expression "apostles" does not appear) two women, Salome and Mary Magdalene (referred to simply as "Mary", The name might also denote Salome's mother Mary[citation needed], the sister of Elizabeth and Anne who is the mother of Christ's mother Mary. Thus Salome's mother Mary[citation needed] would be Jesus' great aunt, the sister of his grandmother Anne and aunt of his mother.[citation needed])

The Diatessaron, which is part of the Ante-Nicene Fathers collection, separates Salome and the mother of the sons of Zebedee as two distinct persons, contrary to tradition that identify them. "And there were in the distance all the acquaintance of Jesus standing, and the women that came with Him from Galilee, those that followed Him and ministered. One of them was Mary Magdalene; and Mary the mother of James the little and Joses, and the mother of the sons of Zebedee, and Salome, and many others which came up with Him unto Jerusalem." (Diatessaron 52:21-23)

The controversial Secret Gospel of Mark, that was referred to and quoted in the Mar Saba letter ascribed by his modern editors[6] to Clement of Alexandria, contains a further mention of Salome which is not present in the canonical Mark at 10:46. Clement quotes the passage in his letter: "Then he came into Jericho. And the sister of the young man whom Jesus loved was there with his mother and Salome, but Jesus would not receive them." The lines complete a well-known lacuna in Mark as the text currently stands.

In the non-canonical Greek Gospel of the Egyptians (2nd century), Salome appears again as a disciple of Jesus. She asks him how long death would hold sway, and he says to her, "So long as women bring forth, for I come to end the works of the female." To this Salome replies, "Then I have done well in not bringing forth." It would appear from this text that there was an early tradition that Salome the disciple was childless, and possibly unmarried.

In the Gospel of Thomas there is a reference to Jesus reclining on a couch and eating at a table that belonged to Salome and being asked by her: "Who are you sir, that you have taken your place on my couch and eaten from my table?" Jesus answers: "I am he who is from the One, and the things that belong to the Father have been given to me." Salome replies, "But I am your disciple", and Jesus answers, "When the disciple is united he will be filled with light, but if he is divided he will be filled with darkness."

A 2nd-century Greek, Celsus, wrote a True Discourse attacking the Christian sects as a threat to the Roman state. He described the variety of Christian sects at the time he was writing, c. AD 178, as extremely broad. His treatise is lost, but quotes survive in the attack written somewhat later by Origen, Contra Celsum ("Against Celsus"): "While some of the Christians proclaim [that] they have the same god as do the Jews, others insist that there is another god higher than the creator-god and opposed to him. And some Christians teach that the Son came from this higher god. Still others admit of a third god - those, that is to say, who call themselves gnostics - and still others, though calling themselves Christians, want to live according to the laws of the Jews. I could also mention those who call themselves Simonians after Simon, and those naming themselves Helenians after Helen, his consort. There are Christian sects named after Marcellina, Harpocratian Christians who trace themselves to Salome, and some who follow Mariamne and others who follow Martha, and still others who call themselves Marcionites after their leader, Marcion."

Salome (right) and the midwife (left), bathing the infant Jesus, is a common figure in Orthodox icons of the Nativity (fresco, 12th century, "Dark Church", Open Air Museum, Goreme, Cappadocia.

In the early Christian texts, there are several other references to "Salome". A Salome appears in the infancy gospel attached to the name of James the Just, the Protevangelion of James, ch. XIV:

"14 And the midwife went out from the cave, and Salome met her. 15 And the midwife said to her, "Salome, Salome, I will tell you a most surprising thing, which I saw. 16 A virgin has brought forth, which is a thing contrary to nature." 17 To which Salome replied, "As the Lord my God lives, unless I receive particular proof of this matter, I will not believe that a virgin has brought forth."

18 Then Salome went in, and the midwife said, "Mary, show yourself, for a great controversy has arisen about you." 19 And Salome tested her with her finger. 20 But her hand was withered, and she groaned bitterly, 21 and said, "Woe to me, because of my iniquity! For I have tempted the living God, and my hand is ready to drop off."

That Salome is the first, after the midwife, to bear witness to the Miraculous Birth and to recognize Jesus as the Christ, are circumstances that tend to connect her with Salome the disciple. By the High Middle Ages this Salome was often (but not always) identified with Mary Salome in the West, and therefore regarded as the believing midwife.[7]

An apocryphal Coptic Book of the Resurrection of Christ, attributed to the apostle Bartholomew, names the women who went to the tomb. Among them were: Mary Magdalene; Mary the mother of James, whom Jesus delivered out of the hand of Satan; Mary who ministered to him; Martha her sister; Joanna (perhaps also Susanna) who renounced the marriage bed; and "Salome who tempted him".

Sainthood

Saint Salome is commemorated in the Eastern Orthodox Church on the Sunday of the Myrrhbearers, i.e., the third Sunday of Pascha (Easter), and on August 3.[8][9]

Her feast day in the Latin Rite of the Catholic Church is April 24[10][11] or October 22.[12]

In the Calendar of Saints of the Lutheran Church–Missouri Synod, her feast is on August 3 with Joanna and Mary.

In art, she is often portrayed with the Holy Family in paintings of the Holy Kinship. She is also portrayed holding a thurible as a symbol of her sacrifice and faith in Jesus Christ.

Legend of Saint Anne's three husbands

According to a legend propounded by Haymo of Auxerre in the mid-9th century,[13] but rejected by the Council of Trent,[14] Saint Anne had, by different husbands, three daughters, all of whom bore the name Mary and who are referred to as the Three Marys:

Mary, the mother of Jesus

Mary of Clopas

Salome, in this tradition called Mary Salome (as in the tradition of the three Marys at the tomb)

Mary Magdalene is not part of this group.[15] Mary Salome thus becomes the half-sister of the Virgin Mary.

This account was included in the Golden Legend of Jacobus de Voragine, written in about 1260.[16] It was the subject of a long poem in rhymed French written in about 1357 by Jean de Venette. The poem is preserved in a mid-15th-century manuscript on vellum containing 232 pages written in columns. The titles are in red and illuminated in gold. It is decorated with seven miniatures in monochrome gray.[17][18]

For some centuries, religious art throughout Germany and the Low Countries frequently presented Saint Anne with her husbands, daughters, sons-in-law and grandchildren as a group known as the Holy Kinship. During the Reformation the idea of the three husbands was rejected by Protestants, and by the Council of Trent by Catholic theologians also, but Salome continued to be regarded as probably the sister of the Virgin Mary, and the wife of Zebedee, and mother of the two apostles.[2] The Catholic Encyclopedia of 1913 said (rather more cautiously than leading 19th-century Protestant books of biblical reference) that "some writers conjecture more or less plausibly that she is the sister of the Blessed Virgin mentioned in John 19:25

Bl. Yakym Senkivsky

Feastday: June 29

Birth: 1896

Death: 1941

Yakym Senkivsky was Martyr Killed Under Communist Regimes in Eastern Europe

Blessed Hemma of Gurk

Also known as

Emma, Gemma

Additional Memorial

27 June in German-speaking areas

Profile

Born to the nobility, and a relative of emperor Saint Henry II; Countess of Zeltschach. Educated at the court of Henry II where she was a lady-in-waiting to Saint Cunegundes.

Married to Blessed William of Sann in the diocese of Gurk, Austria; it was arranged marriage, but a very happy one. Mother of two, Wilhelm and Hartvig, both of whom were murdered by the miners they were supervising when they planned to execute one of the workers. The parents turned to prayer as a way to deal with their grief. Blessed William died returning from pilgrimage to Rome, Italy.

Widowed and childless, Hemma withdrew from society, spending her life and fortune in charity and to found Benedictine houses including the double-monastery of Gurk Abbey in Carinthia, Austria in 1043. where she retired; may have become a nun, but records are unclear.

Born

c.980 in Friesach, Kärnten, Austria

Died

• 29 June 1045 in Gurk, Kärnten, Austria of natural causes

• re-interred in 1174 in the crypt of Gurk Cathedral

Beatified

21 November 1287 by Pope Honorius IV

Canonized

5 January 1938 by Pope Pius XI (cultus confirmation)

Patronage

• Carinthia, Austria

• diocese of Gurk-Klagenfurt, Austria

• against eye problems

• from disease

• for a happy birth

Blessed Pierre of Tarentaise the Elder

Profile

One of the first Cistercian monks. Friend of Saint Stephen Harding, Saint Robert of Molesme, and Saint Bernard of Clairvaux. Founded the monastery of La Ferte in Burgundy, France in 1113, served as its first prior and third abbot. Founded the monastery in Tiglieto, Italy in 1120, the first Cistercian house outside France. Founded the monastery of Lucedio, Italy in 1124. Archbishop of Tarentaise, France in 1124, the first Cistercian to become a bishop. Even as bishop, Pierre continued to live the simple life of a Cistercian monk, adding all the prayers and fasts of the Order to that of his diocesan calendar. Part of the Council of Étampes in 1130 in which he declared allegience to Pope Innocent II, rejecting anti-pope Kletus II. Founded the Cistercian house in the Tami valley on the Italy/Switzerland border in 1132.

Born

latter 11th century France

Died

• 1140 of natural causes

• buried in the cathedral of Moûtiers, France

• relics re-entombed in 1636

• relics scattered and destroyed during the French Revolution

Saint Paulus Wu Anju

Also known as

Baolu

Profile

Married layman in the apostolic vicariate of Southeastern Zhili, China. Father of Saint Ioannes Baptista Wu Mantang; uncle of Saint Paulus Wu Wanshu. Martyred in the Boxer Rebellion.

Born

c.1838 in Xihetou, Shenzhou, Hebei, China

Died

29 June 1900 in Xiaoluyi, Shenzhou, Hebei, China

Canonized

1 October 2000 by Pope John Paul II

Saint Ioannes Baptista Wu Mantang

Also known as

Ruohan

Profile

Young layman of the apostolic vicariate of Southeastern Zhili, China; son of Saint Paulus Wu Anju. Martyred in the Boxer Rebellion.

Born

c.1883 in Xihetou, Shenzhou, Hebei, China

Died

29 June 1900 in Xiaoluyi, Shenzhou, Hebei, China

Canonized

1 October 2000 by Pope John Paul II

Saint Magdalena Du Fengju

Also known as

Delian

Profile

Married lay woman in the apostolic vicariate of Southeastern Zhili, China; mother of Saint Maria Du Tianshi. Martyred in the Boxer Rebellion.

Born

c.1858 in Shenzhou, Hebei, China

Died

buried alive 29 June 1900 in Du, Shenzhou, Hebei, China

Canonized

1 October 2000 by Pope John Paul II

Saint Salome of Niederaltaich

Profile

English princess. Aunt of Saint Judith of Niederaltaich. Anchoress at Ober Altaich, Bavaria (in modern Germany). The two figure in several legends in the Middle Ages; the tales were often simple retelling of old stories with the two holy women taking the place of the original characters.

Died

9th century of natural causes

Saint Maria Du Tianshi

Also known as

Mali

Profile

Lay woman in the apostolic vicariate of Southeastern Zhili, China; daughter of Saint Magdalena Du Fengju. Martyred in the Boxer Rebellion.

Born

c.1881 in Du, Shenzhou, Hebei, China

Died

buried alive 29 June 1900 in Du, Shenzhou, Hebei, China

Canonized

1 October 2000 by Pope John Paul II

Saint Paulus Wu Wanshu

Also known as

Baolu

Profile

Young layperson of the apostolic vicariate of Southeastern Zhili, China; nephew of Saint Paulus Wu Anju. Martyred in the Boxer Rebellion.

Born

c.1884 in Xihetou, Shenzhou, Hebei, China

Died

29 June 1900 in Xiaoluyi, Shenzhou, Hebei, China

Canonized

1 October 2000 by Pope John Paul II

Saint Judith of Niederaltaich

Also known as

Judda, Jutta

Profile

English princess. Niece of Saint Salome of Niederaltaich. Anchoress at Ober Altaich, Bavaria (in modern Germany). The two figure in several legends in the Middle Ages; the tales were often simple retelling of old stories with the two holy women taking the place of the original characters.

Died

9th century of natural causes

Saint Cassius of Narni

Profile

Bishop of Narni, Italy. Known to have given away all his possessions and wealth to the poor. Made a yearly pilgrimage to Rome, Italy to celebrate Mass on the feast of Saint Peter and Paul as founders of the Church.

Died

• 29 June 558 in Rome, Italy of natural causes

• relics enshrined in the cathedral of Narni, Italy

Saint Syrus of Genoa

Also known as

Siro

Profile

Parish priest. Bishop of Genoa, Italy.

Died

• c.380 of natural causes

• buried in the Basilica of the Twelve Apostles

Patronage

Genoa, Italy

Saint Ciwg ap Arawn

Profile

Son of Arawn ab Cynfarch Gul, prince of the Yscotlont region of northern Wales, and Nyfain; grandson of Saint Brychan of Brycheiniog. A church in Llangiwg, Glamorganshire, Wales is dedicated to him. The only detail of his life to survive is that he was a bard.

Born

6th century Welsh

Blessed William of Sann

Additional Memorial

27 June in German-speaking areas

Profile

Count of Sann. Married to Blessed Hemma of Gurk. Died while returning home from pilgrimage.

Died

c.1015 in a barn in Gräbern, Carinthia, Austria of natural causes

Saint Ilud Ferch Brychan

Also known as

Hudd, Juliot, Juliana, Llud

Profile

Born a princess, the daughter of Saint Brychan of Brycheiniog. A parish church in Luxulyan, Cornwall, England is dedicated to her.

Born

464

Died

killed in a robbery in latter 5th-century

Saint Benedicta of Sens

Profile

Sister of Saint Augustine of Sens and Saint Sanctian of Sens. During the persecution of Christians in Spain by Aurelian, she fled to Sens, Gaul (in modern France), which was no friendlier. Martyr.

Born

Spain

Died

273 in Sens, France

Saint Anastasius of Bourges

Profile

Soldier. Martyr.

Died

scourged to death in 274 in Bourges, France

Saint Marcellus of Bourges

Profile

Martyr.

Died

beheaded in 274 in Bourges, France

Saint Cocha 

Also known as

Coecha

Profile

Sixth-century abbess of Ross-Benchuir, Ireland.