இன்றைய புனிதர்கள் டிசம்பர் 13

 Saint Lucy of Syracuse

புனித லூசியா 

பிறப்பு : 286, சிசிலி Sizilien, இத்தாலி

இறப்பு : 304, சிராக்குஸ் Syrakus

பாதுகாவல்: பார்வையற்றோர், நோயுற்ற குழந்தைகள், விவசாயிகள், கண்ணாடி,இரும்பு,கத்தி,கதவு தயாரிப்போர், எழுத்தாளர்கள், வக்கீல், கண்நோயிலிருந்து, கழுத்து வலியிலிருந்து, இரத்தப்போக்கிலிருந்து

லூசியா என்ற புனிதர் இத்தாலியின் சிசிலித் தீவில் சிராக்குசா எனும் ஊரில் நான்காம் நூற்றாண்டில் பிறந்தவர். இவரது தாய் நீண்ட காலமாகத் தீராத நோயால் கஷ்டப்பட்டார். எனவே ஒருநாள் அவரது உடல்நலத்திற்காகப் புனித ஆக்னஸ் திருத்தலத்தில் உருக்கமாகச் செபித்தார் லூசியா. அன்றிரவு அவரது கனவில் புனிதர் ஆகத்தா தோன்றி, உன் தாய்க்குத் தேவையான உடல்நலனைப் பெற்றுக் கொடுக்க உன் மன்றாட்டே போதுமானதாக இருக்கும் போது என்னிடம் ஏ ன் வேண்டுகிறாய், உனது விசுவாசமே உனக்குப் போதும் என்றார். அதன்பின்னர் லூசியாவின் தாயும் முழுகுணம் அடைந்தார். இதனால் லூசியா பக்தியுள்ள கிறிஸ்தவளாக மாறினார். தனது கன்னிமையைக் கடவுளுக்கு அர்ப்பணித்தார்.

தனது தாயின் அனுமதியோடு தம் உடைமைகளை ஏழைகளுக்குத் தானமாக வழங்கினார். லூசியாவை ஏற்கனவே திருமணம் செய்து கொள்ள விரும்பிய இளைஞன் ஒருவன் இவரது புதிய தீர்மானத்தைக் கேட்டுக் கடும் கோபமடைந்தான். எனவே அவன், லூசியா ஒரு கிறிஸ்தவள் என்று சொல்லி உரோமை உயர் அதிகாரிகளிடம் அவரைக் கையளித்தான். இவர் கிறிஸ்தவத்தைப் புறக்கணிக்கவில்லையெனில் விலைமகளிர் விடுதிக்குத் தள்ளப்படுவார் என எச்சரிக்கப்பட்டாள். ஆயினும் இவர் தனது தீர்மானத்தில் உறுதியாக இருந்ததால் ஆயிரம் ஆண்களும் ஐம்பது காளைகளும் சேர்ந்து இவரைத் தள்ளினர். ஆனால் அவரை அசைக்க முடியவில்லை. எனவே அவரைச் சுற்றிப் பொருட்களை நிரப்பி தீ வைத்தனர். ஆயினும் அவர் அசையாமல் நின்றார்.

அவர் மேல் காய்ச்சிய எண்ணெய்யை ஊற்றினார்கள். அதனால் ஒரு பயனும் இல்லை. ஆனால் அவர் எதற்கும் அஞ்சாமல் தனது மரணம் பிற கிறிஸ்தவர்களுக்குப் பயத்தைக் குறைக்கும் மற்றும் விசுவாசமற்றவர்களுக்கு வருத்தத்தைக் கொண்டு வரும் என்று சொல்லிக் கொண்டே இருந்தார். இவர் இவ்வாறு பேசுவதைத் தடுக்க ஒரு வீரன் ஈட்டியால் அவள் தொண்டையைக் கிழித்தான். ஆனால் அந்த நேரத்தில் அங்கிருந்த ஓர் உரோமை அதிகாரி திருட்டுக் குற்றச்சாட்டின் பேரில் உரோமைக்கு அழைக்கப்பட்டு தலை வெட்டப்பட்டு இறந்தான். லூசியா இறுதி திருவருட்சாதனங்களைப் பெற்று மறைசாட்சியாக இறந்தார். இவர் இறந்தது ஏறக்குறைய கி.பி.310ம் ஆண்டில் என்று சொல்லப்படுகிறது.

உரோமைப் பேரரசன் தியோக்கிளேசியன் காலத்தில் சுரங்கக் கல்லறைகளில் பயத்தினால் மறைந்திருந்த கிறிஸ்தவர்களுக்கு லூசியா உதவி செய்து வந்தார். அப்போது இவருக்கு இரண்டு கைகளிலும் நிறையப் பொருட்கள் இருந்ததால் பூமிக்கடியில் செல்ல வெளிச்சம் தேவைப்பட்டது. ஆதலால் தனது தலைக்கு மேல் ஒரு கீரிடம் செய்து அதில் மெழுகுதிரிகளை ஏற்றி இவர் சென்றதாகப் பாரம்பரியம் சொல்கிறது. எனவே இன்றும் லூசியாவின் விழாவான டிசம்பர் 13ம் தேதி ஸ்காண்டிநேவிய நாடுகளில் ஒரு சிறுமி வெள்ளை அங்கி, சிவப்பு பெல்ட் அணிந்து தலையில் எரியும் மெழுகுதிரிகள் கிரீடத்துடன் பவனி செல்ல மற்ற சிறுமிகள் கைகளில் மெழுகுதிரிகளுடன் பவனி செல்கின்றனர்.

பெரியவர்கள் புனித லூசியாவுக்கென இயற்றப்பட்ட பாடலைப் பாடி இப்பவனியை வரவேற்று விழாக் கொண்டாடுகின்றனர். அன்று கிறிஸ்துமஸ் பரிசுப் பொருட்களும் இனிப்புகளும் வழங்கப்படுகின்றன. சுவீடன், நார்வே, ஐஸ்லாந்து, டென்மார்க், லாத்வியா, எஸ்டோனியா, ஃபின்லாந்து, மால்ட்டா, இத்தாலியின் சில பகுதிகள், போஸ்னியா, பவேரியா, குரோவேஷியா, சுலோவாக்கியா போன்ற நாடுகளிலும், இன்னும் ஸ்காண்டிநேவியத்தைப் பூர்வீகமாகக் கொண்ட மக்கள் வாழும் பிற நாடுகளிலும் இவ்விழா சிறப்பாகக் கொண்டாடப்படுகிறது. இவ்விழாக்களில் புனித லூசியா ஓர் இளம் பெண்ணாக மெழுகுதிரிகள் மற்றும் இனிப்புகளுடன் பவனியில் வந்து மக்களை மகிழ்விக்கிறார்.

Also known as

Lucia, Lucie

Profile

Rich, young Christian of Greek ancestry. Raised in a pious family, she vowed her life to Christ. Her Roman father died when she was young. Her mother, Eutychia, arranged a marriage for her. For three years she managed to keep the marriage on hold. To change the mother's mind about the girl's new faith, Lucy prayed at the tomb of Saint Agatha, and her mother's long haemorrhagic illness was cured. Her mother agreed with Lucy's desire to live for God, and Lucy became known as a patron of those with maladies like her mother's.

Her rejected pagan bridegroom, Paschasius, denounced Lucy as a Christian to the governor of Sicily. The governor sentenced her to forced prostitution, but when guards went to fetch her, they could not move her even when they hitched her to a team of oxen. The governor ordered her killed instead. After torture that included having her eyes torn out, she was surrounded by bundles of wood which were set afire; they went out. She prophesied against her persecutors, and was executed by being stabbed to death with a dagger. Her name is listed in the prayer "Nobis quoque peccatoribus" in the Canon of the Mass.

Legend says her eyesight was restored before her death. This and the meaning of her name led to her connection with eyes, the blind, eye trouble, etc.

Born

c.283 at Syracuse, Sicily

Died

• stabbed in the throat c.304 at Syracuse, Sicily

• her relics are honoured in churches throughout Europe

Name Meaning

light; bringer of light (= Lucy)

Patronage

• against blindness • against dysentery • against epidemics • against eye disease • against eye problems • against hemorraghes • against sore eyes • against sore throats • against throat infections • against fire • against poverty • against spiritual blindness • blind people • martyrs • peasants • penitent prostitutes • poor people • sick children • authors • cutlers • eyes • farmers • glass blowers • glass makers • glaziers • gondoliers • laborers • lamp lighters • lawyers • maid servants • notaries • ophthalmologists • opticians • porters • printers • saddlers • sailors • salesmen • seamstresses • stained glass workers • tailors • upholsterers • weavers • writers • Santa Lucia • 12 cities •

Representation

• cord

• eyes

• eyes on a dish

• lamp

• swords

• woman hitched to a yoke of oxen

• woman in the company of Saint Agatha, Saint Agnes of Rome, Barbara, Catherine of Alexandria, and Saint Thecla

• woman kneeling before the tomb of Saint Agatha

Blessed Antonio Grassi

 அருளாளர் ஆன்டோனியோ கிரஸ்ஸி 

குரு:

பிறப்பு: நவம்பர் 13, 1592

ஃபெர்மோ, திருத்தந்தையர் மாநிலங்கள்

இறப்பு: டிசம்பர் 13, 1671 (வயது 79)

ஃபெர்மோ, திருத்தந்தையர் மாநிலங்கள்

ஏற்கும் சமயம்:

ரோமன் கத்தோலிக்க திருச்சபை

முக்திபேறு பட்டம்: செப்டம்பர் 30, 1900

திருத்தந்தை பதின்மூன்றாம் லியோ

(Pope Leo XIII)

நினைவுத் திருவிழா: டிசம்பர் 13

அருளாளர் ஆன்டோனியோ கிரஸ்ஸி, இத்தாலி நாட்டின் "புனிதர் பிலிப் நேரியின் சொற்பொழிவுக்கலை சபையைச்" (Oratory of Saint Philip Neri) சேர்ந்த ரோமன் கத்தோலிக்க குரு ஆவார். இயற்கையிலேயே பணிவுக்கும், பக்திக்கும் பிரபலமான கிராஸ்ஸி, அன்னை கன்னி மரியாளின் தீவிர பக்தராவார். அத்துடன், இத்தாலியின் "அன்கோனா" (Ancona) மாகாணத்திலுள்ள "லொரேட்டோ" (Loreto) எனும் மலை வாசஸ்தலத்திலுள்ள "லொரேட்டோ அன்னை பேராலய திருத்தலத்தின்" (Basilica della Santa Casa) பக்தியிலும் தீவிரமாயிருந்தார். அங்கு வருடாவருடம் திருயாத்திரை செல்லும் வழக்கம் கொண்டவராயிருந்தார்.

இத்தாலியின் "ஃபெர்மோ" (Fermo) எனும் மாகாணத்தில் ஆலோசகராகவும், ஒப்புரவாளராகவும் பணியாற்றிய கிரஸ்ஸி, போரிடும் பிரிவினருக்கு இடையே மத்தியஸ்தராகவும் பணியாற்றினார். ஆனால் அவர், புனித பிலிப் நேரியின் சொற்பொழிவுக்கலை சபையின் சட்டதிட்டங்களில் மிகுந்த பக்தி கொண்டிருந்தார்.

திருத்தந்தை பதின்மூன்றாம் லியோ (Pope Leo XIII), கி.பி. 1900ம் ஆண்டு, செப்டம்பர் மாதம், 30ம் நாளன்று, இவரை முக்திப்பேறு பெற்றவராக உயர்த்தினார்.

"விசென்ஸோ கிரஸ்ஸி" (Vincenzo Grassi) எனும் இயற்பெயர் கொண்ட இவர், கி.பி. 1592ம் ஆண்டு, நவம்பர் மாதம், 13ம் தேதியன்று, கௌரவமான பெற்றோருக்குப் பிறந்தார். இவருடைய பெற்றோர், இவருடைய சிறுவயதில் இவரை எளிய மற்றும் பயபக்தியுடையவராக வளர்த்தனர். இவருக்கு பத்து வயதாக இருந்தபோது அவரது தந்தை இறந்துவிட்டார். அதே நேரத்தில், அவரும் நீண்ட காலமாக நோயுற்றிருந்தார். அவரது தந்தையின் மரணத்திற்குப் பிறகு, புனிதர் பிலிப் நேரியை அறிந்திருந்த குரு, "ரிக்கி" (Father Ricci) என்பவரின் வழிநடத்துதலின் கீழே தமது ஆன்மீக வாழ்க்கையை தொடங்கினார்.

புனித பேதுரு பள்ளியில் (Curate of Saint Peter) கல்வி கற்ற கிராஸ்ஸி, கூடுதல் படிப்புகளுக்காக எஸ். ஸ்பிரிடோ டீடி பேரி டெல்ல'ஆரேட்டோரியோ (Church of S. Spirito dei Padri dell'Oratorio) ஆலயத்திலும் சேர்ந்து கொண்டார். கி.பி. 1609ம் ஆண்டு, அக்டோபர் மாதம், 11ம் நாளன்று, "ஓரெடரியன்ஸ்" (Oratorians) சபையில் இணைந்ததன் பின்னர், "ஆன்டோனியோ" (Antonio) எனும் பெயரை ஏற்றுக்கொண்டார்.

கி.பி. 1617ம் ஆண்டு, டிசம்பர் மாதம், 17ம் தேதி, "சேன் மினியேட்டோ" ஆயர் (Bishop of San Miniato) "அலெஸ்ஸாண்ட்ரோ ஸ்ட்ரோஸ்ஸி" (Alessandro Strozzi) என்பவரால் குருத்துவ அருட்பொழிவு செய்விக்கப்பட்டார். அவருடைய படிப்புகளின்போது, புனித நூல்களைப் (Sacred Scripture) பற்றியும், தூய தாமஸ் அக்வினாஸ் (Saint Thomas Aquinas) மற்றும் திருச்சபை தந்தையர் (Church Fathers) ஆகியோரைப் பற்றியும் அவர் கணிசமான அறிவைப் பெற்றார்.

தமது குருத்துவ பணிகளில், மறைக்கல்வி மற்றும் மறைப்பணிகள் பற்றிய பக்தியும் சிந்தனையும் கொண்டிருந்தார். மற்றும், சிறுவர்களை அருட்சாதனங்களை பெறுவதற்காக தயாரிப்பதற்கான பணிகளிலும் ஈடுபாடு கொண்டிருந்தார். பாவமன்னிப்புக்கான ஒப்புரவுப் பணிகளிலும் பல மணி நேரங்களை செலவிட்ட அவர், ஒரு குருவின் பிரதான பணியான, தமது பங்கு மக்களை பாவமன்னிப்பு கேட்கவைப்பதில் உதவினார்.

போரிடும் பிரிவினருக்கு இடையே மத்தியஸ்தராக பணியாற்றி, நகரில் அமைதியும் சமாதானமும் நிலவ அவர் ஆற்றிய சேவைகளை கௌரவிக்கும் விதமாக, அவர்களுடைய மாநில ஆளுநர், கிரஸ்ஸியின் உருவாய் படத்தை நகரசபை அலுவலகத்தில் நிறுவினார். தொண்டுப் பணிகளில் அவரது பக்தியும் ஆர்வமும் எல்லையற்றிருந்தது. பங்கு மக்களிடம் கொடைகளை கேட்டு வாங்கிய கிரஸ்ஸி, ஏழை மக்களுக்கு அதனை வழங்கினார். இதுபோன்று பொதுமக்களிடம் கொடை வாங்குவதையும் அதனை ஏழை மக்களுக்கு வழங்குவதையும் அவரது சக குருக்களே விமர்சித்து குறை கூறினர். ஆனால், கிரஸ்ஸியோ, தமக்கு தெய்வீக பாதுகாவல் இருப்பதாகவும், தாம் அதன்மூலம் பணியாற்றுவதாகவும் கூறுவார்.

கி.பி. 1625ம் ஆண்டு, அவர் திருத்தந்தை "மூன்றாம் அர்பன்" (Pope Urban VIII) அவர்களின் ஜூபிலி விருப்பத்தை (Jubilee indulgence) பெறுவதற்காக ரோம் நகருக்கு புனித யாத்திரை சென்றார். இந்த திருயாத்திரையின்போது, பல்வேறு ஆலயங்களையும், தூய பிலிப் நேரியின் (Saint Philip Neri) வாழ்க்கையுடன் சம்பந்தப்பட்ட மற்ற பொது இடங்களையும் தரிசித்தார். அங்கே வழிகாட்டியாக பணியாற்றிய அருட்தந்தை "கன்சோலினி" (Father Consolini) என்பவர் மூலமாக, தூய பிலிப் நேரி பற்றின மேலும் அதிக தகவல்களை கற்றுக்கொண்டார். விரைவில் அவரது தனிப்பட்ட தூய்மை, விரைவில் திருத்தந்தை "மூன்றாம் அர்பன்" (Pope Urban VIII) அவர்களையும் மற்றும் அவரது ஆலோசகர்களை சென்றடையவே, மேலும் திருத்தந்தையின் மதிப்பை கிரஸ்ஸி வென்றார். "லொரேட்டோ" (Loreto) எனும் மலை நகரிலுள்ள "லொரேட்டோ அன்னை பேராலய திருத்தலத்துக்கு" (Basilica della Santa Casa) ஆண்டுதோறும் திருயாத்திரை சென்றார். அங்கே, ஒரு சந்தர்ப்பத்தில் ஒரு அதிசயம் நடைபெற்றது. கி.பி. 1621ம் ஆண்டு, செப்டம்பர் மாதம், 4ம் தேதி, வழக்கம் போல திருயாத்திரை செஇன்றிருந்த கிரஸ்ஸியை ஒரு மின்னல் வெட்டி தாக்கியது. இதனால் மாய்க்க நிலை அடைந்த இவர், எவ்வித காயமுமின்றி உயிர்தப்பினார். ஆனால், அவரது ஆடைகள் எரிந்து போயின.

கி.பி. 1635ம் ஆண்டு, அவர் ஃபெர்மோ (Fermo) மாகாண "ஒரேட்டரியன்" (Oratorians) சபை குருக்களின் தலைவராக தேர்வு செய்யப்பட்டார்.

கி.பி. 1671ம் ஆண்டு, கிரஸ்ஸி உடல் நலக்குறைவு ஏற்பட்டது. அதே ஆண்டு, டிசம்பர் மாதம், 13ம் தேதி, அவரது படுக்கையினருகே "ஃபெர்மோ பேராயர்" (Archbishop of Fermo) "ஜியனோட்டோ குவால்டேரியோ" (Giannotto Gualterio), மற்றும் அவரது சபையைச் சார்ந்த சமூகத்தினர் கூடி உடனிருக்க, இறை அன்னையை மன்றாடிய கிரஸ்ஸி, "இந்த வாழ்க்கையிலிருந்து வெளியேறும் பாதையில், புனித பிலிப்பின் மகனாக இருப்பது என்ன மகிழ்ச்சி - என்ன ஆறுதல்" என்று கூச்சலிட்டவாறு, கிறிஸ்துவில் மரித்தார்

Profile

Oldest child in a devout family. Antonio's father, Vincenzo Grassi, died when the boy was only 10 years old, but he managed to pass on his devotion to Our Lady of Loreto. Antonio, who attended Mass each day as a boy, joined the Oratorian Fathers at age 17 where he showed a natural talent for the study of theology and Scripture. Priest.

At age 29, while praying in the church of the Holy House of Loreto, Antonio was struck by lightning; he was not expected to survive, but recovered completely. He took his survival as a gift from God, to be used in God's service; he also donated his scorched clothes to the church of the Holy House as an offering, and he made a yearly pilgrimage to the Holy House. He devoted himself entirely to his priestly vocation, especially hearing confessions, and was given the gift of reading consciences.

Pilgrim to Rome, Italy in 1625. Elected superior of the Oratory in Fermo, Italy in 1635; he was re-elected every 3 years for the next 36 years. With penitents he insisted on adherence to the laws of God, with brother Oratorians he added the constitutions of the Order, but he was alway supportive and kind everyone, never severe, and encouraged the same behavior in priests and parishioners. Instead of social engagements to which his position entitled him, Antonio spent his evenings visiting the sick and dying.

Old age was a hard and humbling time on Father Antonio; his spirit was not only willing but eager, but his body began to break down. When he lost his teeth his speech became difficult to understand, and he gave up preaching; when his hearing began to fail, he gave up hearing confessions; and a fall eventually led to him being confined to his room, unable to visit the other sick and elderly. But he bore it all as part of the gift he had been given.

Born

13 November 1592 in Fermo, Italy

Died

13 December 1671 in Fermo, Italy of natural causes

Beatified

30 September 1900 by Pope Leo XIII

Saint Odilia of Alsace

Also known as

• Odilia of Hohenbourg

• Odilia of Hohenburg

• Adilia, Odile, Odilia, Othilia, Ottilia

Profile

Born blind to the family of the Duke of Alsace Lord Aldaric (aka Etichon, aka Athich) and Bereswinda; because she was a girl and disabled, the family decided to put her out. Rather that having her killed, she was given to a peasant family. Taken in by a convent at age twelve, she gained her sight upon being touched by chrism during her baptism by Saint Erhard of Regensburg. Her brother wanted her back for use in an arranged marriage; when he heard of his son's machinations and Odilia's miraculous healing, her father was so angry that he struck and killed the brother. Odilia raised her brother back to life, then fled to the convent to escape the marriage. Her father followed her, but when a mountain opened a cave to hide her, and then dropped rocks on him, he gave up the idea. She joined the abbey, and eventually became abbess. Founded the Hohenburg Abbey on the Odilienberg mountain in Alsace.

Born

c.660 at Oberheim in the Vosges Mountains

Died

• 13 December 720 at Niedermunster, Mount Sainte Odile, Germany of natural causes

• reported to have returned briefly to life to tell her sisters about the beauty of heaven, and to take communion one last time

• buried in a chapel near the convent church on the Odilienberg

Patronage

• against eye diseases and problems

• Alsace, France (proclaimed in 1807 by Pope Pius VII)

Representation

• abbess praying before an altar

• larkspur (associated with the herbal healing of eye problems)

• rooster, a symbol of vigilance

• woman with a book on which are two eyes

Blessed Costanza Starace

Also known as

Maria Maddalena della Passione

Profile

Consecrated as a baby to Our Lady of Sorrows. Attended a boarding school run by the Daughters of Charity in Castellammare di Stabia, Italy. Costanza was attracted to the religious life, but for health reasons she returned to her parents and was taught by a tutor who also helped her start a regular prayer life. In her teens she tried to enter religious life twice, but her poor health caused her to return to her parents each time. She became a Servite tertiary, making her final profession on 18 June 1867, taking the name Sister Mary Magdalene of the Passion. Her bishop placed her in charge of the Pious Union of the Daughters of Mary, and she taught catechism to young people.

Following a series of cholera outbreaks, there was so much misery, and so many orphans in her area that Sister Mary Magdalene gathered like-minded women into a loose group to help the survivors. They formed the basis of the Suore Compassioniste Serve di Maria (Compassionist Sisters Servants of Mary) which received initial approval on 27 May 1871. Though she fought recurring health problems her remaining 50 years, Mother Mary Magdalene spent her life leading the Sisters.

Born

5 September 1845 in Castellammare di Stabia, Naples, Italy as Costanza Starace

Died

• 13 December 1921 in Castellammare di Stabia, Naples, Italy of pneumonia

• re-interred at the shrine of the Sacred Heart in Scanzano, Italy on 19 August 1929

Beatified

• 15 April 2007 by Pope Benedict XVI

• recognition celebrated in the cathedral of Castellammare di Stabia, Italy by Cardinal Jose Martins Sarajva

Saint Jodocus

Also known as

Giudoco, Giudioco, Iodocus, Jodoc, Jodokus, Joost, Jos, Josse, Jost, Jouven, Judganoc, Judgeonoc, Judoc, Judocus

Additional Memorials

• 9 January in Winchester (translation of relics)

• 26 July in Amiens, France

Profile

Seventh century king in Brittany, the son of King Juthael of Amorica. Following a pilgrimage to Rome, Italy c.636, he abdicated to lead a religious life. Ordained at Ponthieu. Hermit at Runiacum, which was later renamed Saint-Josse-sur-Mer. Felt a special call to pray for sailors.

In the early 10th century, refugees from Brittany to England brought some of his relics with them, mainly clippings from his hair and nails which were reported to continue to grow after his death; they were enshrined in Winchester Cathedral. Joducus, often under the name Josse, was very popular in Middle Ages England, even used in oaths by the Wife of Bath in Chaucer's Canterbury Tales.

Died

• c.668 at Saint-Josse-sur-Mer, France of natural causes

• body incorrupt

• entombed at Saint-Josse-sur-Mer

• some relics in Cathedral of Winchester, England

• a set of relics, which were ascribed to Jodocus, were found in Flanders, Belgium in 977

Patronage

• against blight • against fever • against fire • against plague • against storms • against shipwrecks • bakers • blind people • boatmen • cattle • harvest • hospitals • mariners • pilgrims • sailors • watermen •

Representation

man with a pilgrim's staff in his hand and a crown at his feet

Saint Antiochus of Sulci

Also known as

• Antiochus of Plumbaria

• Antioco of...

Profile

Travelling physician in Galatia and Cappadocia who evangelized as he went, converting many. When Emperor Hadrian issued orders against Christians, Antiochus, who had been very public in his work, was arrested immediately. He was ordered to renounce his faith; he declined and was sentenced to forced labour in the mines on the Italian islands of Sardinia. There he managed to build a small chapel in a cave, ministered to other prisoners, and even converted his guard. Martyred as an example to the other prisoners; he died praying for all the people on Sardinia. The island on which he died is now known as Isola di Sant'Antioco in his honour.

Died

beaten to death c.110 on Sulci, Sardinia (part of modern Italy)

Patronage

Sardinia

Saint Aubert of Arras

Also known as

• Aubert of Cambrai

• Albert, Audebertus, Authbert, Autbertus, Obrecht

Profile

Bishop of the diocese of Arras, France in 603. Built churches and founded several monasteries in Flanders and Hainault in Belgium. Accepted the vows of Saint Waltrude. Advisor to King Dagobert on both spiritual and temporal matters.

Died

• c.669 of natural causes

• buried in the church of Saint Peter near Cambrai, France

• relics move to the Church of Our Lady in Cambrai in 888

• re-interred in the church of Saint Autbertus in Cambrai in 1015

Patronage

• bakers

• confectioners

Representation

• bishop with loaves of bread

• baker's peel

• with a donkey laden with bread

Blessed John Marinoni

Also known as

• Francesco Marinoni

• Giovanni Marinoni

Profile

Priest. Canon of Saint Mark's cathedral, Venice, Italy. In 1530 he gave up his position to work with Saint Cajetan, founder of the Theatines. Irrepressible preacher, always speaking the theme of Christ crucified. Spiritual director of Blessed Paul Burali d'Arezzo. Refused the archbishopric of Naples.

Born

25 December 1490 at Venice, Italy

Died

13 December 1562 at Naples, Italy of natural causes

Beatified

• 5 December 1764 by Pope Clement XIII (cultus confirmed)

• 27 June 2011 by Pope Benedict XVI (decree of heroic virtues)

Saint Tassio of Bavaria

Also known as

Tassio of Jumièges

Profile

Born to the nobility. Duke of Bavaria (in modern Germany). Founded and endowed many monasteries and churches. Retired to live his later days as a monk at Jumièges Abbey in France.

Died

c.794 in Lorsch, Germany of natural causes

Blessed Elizabeth Rose

Profile

Benedictine nun at Chelles, France. Founded the convent of Sainte-Marie-du-Rozoy, near Courtenay, Loiret, France, and served as its first abbess. Eventually retired to live as an anchoress in a hollow oak tree.

Died

c.1130 of natural causes

Saint Arsenius of Latro

Profile

An admiral in the imperial fleet. Shipwrecked in a violent storm, he learned that he benefitted from living as a hermit. Rescued, he returned to life as a mountain hermit. Monk near Miletus, Caria (in modern Turkey). Miracle worker.

Blessed Bartholomew of Tuscany

Also known as

Job of Tuscany

Profile

Franciscan tertiary. Priest. Suffered from leprosy for the final 20 years of his life.

Died

1300 of natural causes

Blessed Martino de Pomar

Profile

Mercedarian friar and then commander of the Santa Maria convent in Bilbao, Spain.

Saint Einhildis of Hohenburg

Also known as

Einhild

Profile

Benedictine nun at Hohenburg, Alsace, France. Abbess of nearby Niedermunster.

Died

8th century of natural causes

Saint Edburgh of Lyminge

Also known as

Edburga of Lyminge

Profile

Seventh century nun at Lyminge in Kent, England.

Saint Roswinda

Profile

Sister of Saint Ottilia. Benedictine nun at Hohenburg, Alsace, France.

Died

8th century of natural causes

Saint Wifred

Profile

Monk and then abbot of Saint Victor Abbey in Marseilles, France.

Died

1021 of natural causes

Saint Aristone

Profile

Martyr.

Died

Porto Romano, Italy

Blessed Mercedarian Knights

Profile

A group of Mercedarian knights who fought the enemies of the Catholic faith in the first century of the Order.

• Blessed Bernardo de Podio

• Blessed Giacomo de Copons

• Blessed Giovanni de Bruquera

• Blessed Guglielmo de Sa

• Blessed Pietro Boguer

• Blessed Pietro Ricart

• Blessed Raimondo de Frexa

Martyrs of Jeongju

Profile

Six Christian laymen who were imprisoned, tortured and martyred together in the persecutions in Korea.

• Bartholomaeus Chong Mun-Ho

• Iosephus Han Won-So

• Peter Cho Hwa-so

• Petrus Son Son-Ji

• Petrus Yi Myong-So

• Petrus Chong Won-Ji

Died

beheaded on 13 December 1866 in Supjeong-i, Jeongju, Chungcheong-do, South Korea

Canonized

6 May 1984 by Pope John Paul II

Martyrs of Sebaste

Profile

A group of Christians martyred together in the persecutions of Diocletian. We know little more than their names - Auxentius, Eustratius, Eugene, Mardarius and Orestes.

Died

• c.302 at Sebaste, Armenia (in modern Turkey)

• relics enshrined at the church of Saint Apollinaris in Rome, Italy

Also celebrated but no entry yet

• Cormac of Killala

இன்றைய புனிதர்கள் டிசம்பர் 12

Bl. Thomas Holland

Feastday: December 12

Death: 1642

English martyr. Also known as Thomas Sanderson and Thomas Hammond, he was born at Sutton, near Prescot, Lancashire, England, in 1600. Thomas left England to study at St. Omer, France, and Valladolid, in Spain, and entered the Jesuits after ordination in 1624. Going home, circa 1635, he worked to aid the Church in the isles for seven years until his arrest in London. Thomas was hanged, drawn, and quartered at Tyburn.

Thomas Holland (1600 at Sutton, Lancashire – executed 12 December 1642 at Tyburn) was an English Jesuit priest. He is a Catholic martyr, beatified in 1929.

Life

Holland was born in Lancashire, possibly son of Richard Holland, gentleman. He attended the English College at St. Omer's and subsequently in August, 1621, went to the English College, Valladolid.[1] When the abortive negotiations for the "Spanish Match" were taking place in 1623, Holland was sent to Madrid to assure Prince Charles of the loyalty of the seminarists of Valladolid, which he did in a Latin oration. [2]

In 1624 he entered the novitiate of the Society of Jesus at Watten in the Southern Netherlands, and not long after was ordained to priesthood at Liège.[3] He took the missionary oath 29 December 1633 and served as minister at Ghent and prefect at St. Omer's, where he acquired the nickname, bibliotheca pietatis ("Library of Piety") because of his vast knowledge of the ascetical life.[3]

He made his solemn religious profession as spiritual coadjutor at Ghent (28 May 1634) and was sent on the English mission the following year, in hopes that the change might improve his health.[1]

Holland worked in London, sometimes assuming the aliases of Saunderson and Hammond. He was an adept in disguising himself, and could speak perfect French, Spanish, and Flemish. He had to stay indoors during the day and only travel at night because of the priest-hunters. His health did not improve.[4]

He was eventually arrested on suspicion in a London street returning from a sick call, 4 October 1642, and committed to the New Prison. He was afterwards transferred to Newgate, and arraigned at the Old Bailey, 7 December, for being a priest. There was no conclusive evidence as to this; but as he refused to swear he was not, the jury found him guilty,[1] to the indignation of the Lord Mayor, Isaac Penington, and another member of the bench named Garroway. On Saturday, 10 December, Sergeant Peter Phesant, presumably acting for the recorder, passed sentence on him. On his return to prison Holland heard many confessions.

Some Capuchin friends smuggled in supplies so he could celebrate Mass one last time. Soon after his last Mass he was taken off to execution. There he was allowed to make a speech and to say many prayers, and when the cart was turned away, he was left to hang till he was dead.[4]

 Our Lady of Guadalupe

 குவாதலூப் அன்னை 

இடம்:

தேபியாக் குன்று, மெக்சிகோ நகரம்

(Tepeyac Hill, Mexico City)

தேதி: டிசம்பர் 12, 1531

சாட்சிகள்:

புனிதர் ஜூவான் டியெகோ

(Saint Juan Diego)

வகை: மரியாளின் தரிசனம் (Marian Apparition)

கத்தோலிக்க புனித ஒப்புதல்: அக்டோபர் 12, 1895

குவாதலூப் அன்னைக்கு திருத்தந்தை பதின்மூன்றாம் லியோவால் புனித முடிசூட்டும் விழாவின்போது

(During the Canonical Coronation granted by Pope Leo XIII)

முக்கிய திருத்தலம்: 

குவாதலூப் அன்னை பேராலயம், தேபியாக் குன்று, மெக்சிகோ நகரம், மெக்ஸிகோ

(Basilica of Our Lady of Guadalupe, Tepeyac Hill, Mexico City, Mexico)

திருவிழா நாள்: டிசம்பர் 12

பாதுகாவல்: மெக்ஸிகோ, அமெரிக்க நாடுகள், ஃபிலிப்பைன்ஸ், செபு

"குவாதலூப் அன்னை" என்பது இயேசுவின் அன்னையாம் தூய கன்னி மரியாளுக்கு கத்தோலிக்க திருச்சபையில் வழங்கப்படும் பெயர்களுள் ஒன்றாகும். குறிப்பாக இது, புனிதர் ஜூவான் டியெகோவின் மேற்போர்வையில் பதிந்துள்ள மரியாளின் திருவோவியத்திற்கு அளிக்கப்படும் பெயராகும். இத்திருஓவியம், தற்போது மெக்சிகோ நாட்டின் தலைநகரான மெக்சிகோ நகரிலுள்ள (Basilica of Our Lady of Guadalupe) குவாதலூப் அன்னை பேராலயத்தில் பாதுகாக்கப்படுகின்றது.

இப்பேராலயமானது, மெக்சிக்கோவின் மிகவும் புகழ்பெற்ற சமய மற்றும் கலாச்சார சின்னமாகக் கருதப்படுவது மட்டுமல்லாது, உலகின் அதிக திருயாத்திரீகர்கள் தரிசித்த கத்தோலிக்க திருத்தலமுமாகும். இவ்வோவியத்தில் இருக்கும் அன்னை மரியாளுக்கு மெக்சிக்கோவின் அரசி, என்னும் பெயரும் உண்டு. குவாதலூப் அன்னை என்னும் பட்டத்தின் கீழ் ஒருகாலத்தில் ஃபிலிப்பைன்சின் பாதுகாவலியாகவும் அன்னை மரியாள் அறியப்பட்டார். (ஆயினும் இது 1935ம் ஆண்டு, திருத்தந்தை பதினொன்றாம் பயஸால் நீக்கப்பட்டது). 1999ல் திருத்தந்தை இரண்டாம் அருள் சின்னப்பர் குவாதலூப் அன்னை என்னும் பட்டத்தின் கீழ் தூய கன்னி மரியாளை அமெரிக்காக்களின் பாதுகாவலி, இலத்தீன் அமெரிக்காவின் அரசி, மற்றும் கருவிலிருக்கும் குழந்தைகளின் பாதுகாவலி என அழைத்துள்ளார்.

திருவோவியத்தின் வரலாறு:

புதிய உலகின் பூர்வீக இனமான அஸ்டெகிலிருந்து மனமாறி கிறிஸ்தவ மறையினைத் தழுவியவரும், ஏழை விவசாயியுமானவர் ஜூவான் டியெகோ (Juan Diego). அக்காலத்தில் ஸ்பேனிஷ் பேரரசில் மரியாளின் அமல உற்பவம் விழா டிசம்பர் 9ம் தேதியன்று சிறப்பிக்கப்படும் வழக்கம் இருந்தது. இவ்விழா நாளான டிசம்பர் 9ம் தேதி 1531ம் ஆண்டு, ஜூவான் டியெகோ அதிகாலையில் தனது கிராமத்தில் ஆலயம் ஏதும் இல்லாததால், மெக்சிகோ நகரிலுள்ள ஆலயம் ஒன்றில் திருப்பலியில் பங்கு கொள்வதற்காக தேபியாக் குன்று வழியாக நடந்து சென்று கொண்டிருந்தார். அப்போது, அக்குன்றின் உச்சியில், சூரியனைப் போன்ற பிரகாசமான ஒளியைக் கண்டதாகவும். அதிலிருந்து இனிமையான இசையைக் கேட்டதாகவும் நம்பப்படுகின்றது. பின்னர் அங்கிருந்து ஒரு பெண்ணின் குரல், டியெகோவை அக்குன்றில் ஏறி வருமாறு அழைத்தது எனவும் டியெகோ அங்கு ஏறிச் சென்றபோது, விண்ணக மகிமையில், பிரகாசமான ஒளிக்கு மத்தியில் தூய கன்னி மரியாள் நிற்பதைக் கண்டார் என்கின்றனர். கன்னி மரியாள் டியெகோவின் தாய்மொழியான “நஹுவாட்ல்” மொழியில் (Nahuatl language) பேசி, தனக்காக ஒரு சிற்றாலயம் கட்ட வேண்டும் என மெக்சிகோ நகர ஆயரிடம் சொல்லும்படி டியெகோவை அனுப்பினார் என நம்பப்படுகின்றது.

டியெகோவும் மெக்சிகோ பேராயரான “ஜுவான் டி ஸுமர்ரகா” (Juan de Zumárraga) என்பவரிடம் சென்று அதனைத் தெரிவித்தபோது, ஆயர் டியெகோவை நம்பவில்லை. அடுத்த நாளும் ஆயரிடம் சென்று தனது ஆவலைத் தெரிவிக்குமாறு பணித்தார் அன்னை மரியாள். அதேபோல் டியெகோ ஆயரிடம் சென்று சொன்னதும், அக்காட்சிக்கு ஓர் அடையாளம் தருமாறு அப்பெண்ணிடம் கேட்குமாறு ஆயர் டியெகோவிடம் கேட்டுக்கொண்டார். அன்று மாலையே டியெகோ அன்னை மரியாளிடம் நடந்தததைச் சொன்னார். அன்னை மரியாளும் அடுத்த நாள் காலையில் அவரின் வேண்டுகோளை நிறைவேற்றுவதாக உறுதி கூறினார். ஆனால் டியெகோவின் மாமா “ஜூவான் பெர்னார்டினோ” (Juan Bernardino), திடீரென கடும் நோயால் தாக்கப்பட்டதால் அடுத்த நாள் அங்குச் செல்ல முடியவில்லை.

இறந்து கொண்டிருந்த தனது மாமாவுக்கு இறுதி திருவருட்சாதனம் கொடுப்பதற்காக, டிசம்பர் 12ம் தேதி, ஒரு குருவை அழைக்கச் சென்றார் டியெகோ. அப்போது அன்னை மரியாள், டியெகோவைச் சந்திப்பதற்காக தேபியாக் குன்றின் அடியில் இருந்த சாலையில் டியெகோவுக்கு காட்சியளித்து அவரின் மாமா நலமைடைவார், இறக்கமாட்டார் எனவும், உடனே தான் முன்னர் மூன்று முறை காட்சியளித்த தேபியாக் குன்றின் உச்சிக்குச் சென்று அங்கு பூத்துக்குலுங்கி இருக்கும் மலர்களை பறித்துக்கொண்டு தன்னிடம் வருமாறு கூறினார். இந்தப் பாறைக் குன்றின் உச்சியில் எந்தப் பூக்களும் பூக்க வாய்ப்பில்லை என்பது டியெகோவுக்குத் தெரிந்திருந்தும் அவர் அங்கு சென்றார். அங்கு அழகிய பூந்தோட்டம் இருப்பதைக் கண்டார். அவைகளைப் பறித்து தனது மேற்போர்வையில் பொதிந்து வந்து அன்னை மரியாளிடம் கொடுத்தார். அந்தப் பூக்களை அவரது மேற்போர்வையில் அழகுபடுத்திக் கொடுத்து அதை ஆயரிடம் கொண்டு போகச் சொன்னார் அன்னை மரியாள். ஆயரை நம்ப வைக்க, தான் தரும் அடையாளம் இதுவே என்று சொல்லி அனுப்பினார்.

டியெகோ, மெக்சிகோ பேராயரான “ஜுவான் டி ஸுமர்ரகா” (Juan de Zumárraga) என்பவரின் முன்னால் போய் நின்று, தனது மேற்போர்வையைத் திறந்து காண்பித்தார். அதிலிருந்து மலர்கள் கொட்டின. ஆனால் ஆயர் மற்றும் டியெகோவின் கண்களையே நம்ப முடியாத வகையில் டியெகோவின் மேற்போர்வையில் அழகிய அன்னை மரியாளின் திருஉருவம் பதிந்திருந்தது. டியெகோ எப்படி வர்ணித்திருந்தாரோ, அதேமாதிரியான உருவம் அதில் இருந்தது. அதே நாளில் அன்னை மரியாள், டியெகோவின் மாமா “ஜூவான் பெர்னார்டினோ” (Juan Bernardino) முன்பும் தோன்றி நலம் அளித்தார். பெர்னார்டினோ, தனக்கு நடந்த புதுமையையும் ஆயரிடம் கூறுமாறு அன்னை மரியாள் சொல்லியிருந்ததை டியெகோவிடம் சொன்னார். அத்துடன் தனது இந்த உருவத்தை “குவாதலூப் அன்னை” என்ற பெயரில் அழைத்து தனக்கு வணக்கம் செலுத்துமாறும் பெர்னார்தினோவிடம் அன்னை மரியாள் சொல்லியிருந்தார். இன்றளவும் ஏறக்குறைய 500 ஆண்டுகளாக அன்னை மரியாள், இப்பெயரிலேயே இங்கு அழைக்கப்பட்டு வருகிறார்.

Also known as

• Holy Mary of Guadalupe

• Virgin of Guadalupe

• Maria de Guadalupe

Profile

Guadalupe is, strictly speaking, the name of a picture, but the name was extended to the church containing the picture and to the town that grew up around the church. It makes the shrine, it occasions the devotion, it illustrates Our Lady. It is taken as representing the Immaculate Conception, being the lone figure of a woman with the sun, moon, and star accompaniments of the great apocalyptic sign with a supporting angel under the crescent. The word is Spanish Arabic, but in Mexico it may represent certain Aztec sounds.

Its tradition is long-standing and constant, and in sources both oral and written, Indian and Spanish, the account is unwavering. The Blessed Virgin appeared on Saturday 9 December 1531 to a 55 year old neophyte named Juan Diego, who was hurrying down Tepeyac hill to hear Mass in Mexico City. She sent him to Bishop Zumárraga to have a temple built where she stood. She was at the same place that evening and Sunday evening to get the bishop's answer. The bishop did not immediately believed the messenger, had him cross-examined and watched, and he finally told him to ask the lady who said she was the mother of the true God for a sign. The neophyte agreed readily to ask for sign desired, and the bishop released him.

Juan was occupied all Monday with Bernardino, an uncle, who was dying of fever. Indian medicine had failed, and Bernardino seemed at death's door. At daybreak on Tuesday 12 December 1531, Juan ran to nearby the Saint James convent for a priest. To avoid the apparition and the untimely message to the bishop, he slipped round where the well chapel now stands. But the Blessed Virgin crossed down to meet him and said, "What road is this thou takest son?" A tender dialogue ensued. She reassured Juan about his uncle, to whom she also briefly appeared and instantly cured. Calling herself Holy Mary of Guadalupe she told Juan to return to the bishop. He asked Mary for the sign he required. She told him to go to the rocks and gather roses. Juan knew it was neither the time nor the place for roses, but he went and found them. Gathering many into the lap of his tilma, a long cloak or wrapper used by Mexican Indians, he came back. The Holy Mother rearranged the roses, and told him to keep them untouched and unseen until he reached the bishop. When he met with Zumárraga, Juan offered the sign to the bishop. As he unfolded his cloak the roses, fresh and wet with dew, fell out. Juan was startled to see the bishop and his attendants kneeling before him. The life size figure of the Virgin Mother, just as Juan had described her, was glowing on the tilma. The picture was venerated, guarded in the bishop's chapel, and soon after carried in procession to the preliminary shrine.

The coarsely woven material of the tilme which bears the picture is as thin and open as poor sacking. It is made of vegetable fibre, probably maguey. It consists of two strips, about seventy inches long by eighteen wide, held together by weak stitching. The seam is visible up the middle of the figure, turning aside from the face. Painters have not understood the laying on of the colours. They have deposed that the "canvas" was not only unfit but unprepared, and they have marvelled at apparent oil, water, tempera, etc. colouring in the same figure. They are left in equal admiration by the flower-like tints and the abundant gold. They and other artists find the proportions perfect for a maiden of fifteen. The figure and the attitude are of one advancing. There is flight and rest in the eager supporting angel. The chief colours are deep gold in the rays and stars, blue-green in the mantle, and rose in the flowered tunic.

Sworn evidence was given at various commissions of inquiry corroborating the traditional account of the miraculous origin and influence of the picture. Some wills connected with Juan Diego and his contemporaries were accepted as documentary evidence. Vouchers were given for the existence of Bishop Zumárraga's letter to his Franciscan brothers in Spain concerning the apparitions. His successor, Montufar, instituted a canonical inquiry, in 1556, on a sermon in which the pastors and people were abused for crowding to the new shrine. In 1568 the renowned historian Bernal Díaz, a companion of Cortez, refers incidentally to Guadalupe and its daily miracles. The lay viceroy, Enríquez, while not opposing the devotion, wrote in 1575 to Philip II asking him to prevent the third archbishop from erecting a parish or monastery at the shrine. Inaugural pilgrimages were usually made to it by viceroys and other chief magistrates. Processes, national and ecclesiastical, were laboriously formulated and attested for presentation at Rome, Italy in 1663, 1666, 1723, and 1750.

The clergy, secular and regular, has been remarkably faithful to the devotion towards Our Lady of Guadalupe, the bishops especially fostering it, even to the extent of making a protestation of faith in the miracle a matter of occasional obligation. Pope Benedict XIV decreed that Our Lady of Guadalupe should be the national patron of Mexico, and made 12 December a holiday of obligation with an octave, and ordered a special Mass and Office. Pope Leo XIII approved a complete historical second Nocturne, ordered the picture to be crowned in his name, and composed a poetical inscription for it. Pope Pius X permitted Mexican priests to say the Mass of Holy Mary of Guadalupe on the twelfth day of every month, and granted indulgences which may be gained in any part of the world for prayer before a copy of the picture.

The place, called Guadalupe Hidalgo since 1822, is three miles northeast of Mexico City. Pilgrimages have been made to this shrine almost without interruption since 1531-1532. A shrine at the foot of Tepeyac Hill served for ninety years, and still forms part of the parochial sacristy. In 1622 a rich shrine was erected, and in 1709 a newer, even richer one. There are also a parish church, a convent and church for Capuchin nuns, a well chapel, and a hill chapel all constructed in the 18th century. About 1750 the shrine got the title of collegiate, a canonry and choir service being established. It was aggregated to Saint John Lateran in 1754. In 1904 it was created a basilica, with the presiding ecclesiastic being called abbot. The shrine has been renovated in Byzantine style which presents an illustration of Guadalupan history.

Patronage

• Americas; New World

• Central America

• Mexico

• New Mexico

• Pojoaque Indian Pueblo

• 12 dioceses

• 3 cities

Saint Spyridon of Cyprus

Also known as

• Spyridon of Corfu

• Spyridon of Korfu

• Spyridon of Kerkyra

• Spyridon of Tremithus

• Spyridon of Trimithon

• Spyridon the Wonder Worker

• Spyridon Thaumaturgos

• Spiridion...

Additional Memorial

11 August (Corfu)

Profile

Known as a pious youth as he grew up on Cyprus. Shepherd. Married, and father one of daughter. Both his wife and daughter became nuns, and he became a monk at Mount Carmel.

Bishop of Tremithus, Cyprus. Spiritual teacher of Saint Tryphillius of Leucosia. Fought Arianism. During the persecution of Galerus, his right eye was torn out, his left calf cut off, and he was sent to forced labor in the Spanish mines. The Edict of Milan eventually freed him, and allowed him to return to his see, and attended the Council of Nicaea and Council of Sardica.

Legend says that he once ordered a gold ingot to resume its true form; it immediately turned into a serpent.

Another time, while listening to a deacon read Scripture, he saw that the lector was using his speaking ability to draw attention to himself, not the word of God. He silenced the deacon who immediately developed a stammer, understood his error, and lost all desire for people to notice his diction.

Converted a prominent philosopher by using a chunk of pottery to explain the Christian concept of the trinity (Father, Son and Holy Spirit, unified but distinct). He explained that pottery is made of the three elements of earth, fire, and water, and yet is unified into a single object. During this mini-lesson, water flowed from the bottom of the shard as fire miraculously billowed from the top - hence his patronage of potters.

Born

270 on Cyprus

Died

• c.348 of natural causes

• incorrupt corpse

Patronage

• against flood

• potters

• sailors

• 3 cities in Greece

Representation

• wearing a pointed cap

• shepherd standing in a sarcophogus

• shepherd's cloak

• holding a barb or awl or something similarly pointed referring to the gouging out of his eye

Saint Finnian of Clonard

Also known as

• Finian of Clonard

• Finden of Clonard

• Teacher of the Irish Saints

Profile

A pious youth, he founded three churches in Ireland while still a layman. Studied in Wales under Saint Cadoc of Llancarvan and Saint Gildas the Wise. Monk. Great admirer of Saint Patrick. Considered one of the great founders of Irish monasticism. Founded the monastery at Clonard, Meath, Ireland c.520 which lasted a thousand years, and was a training center for great Irish saints. Spiritual teacher of Saint Columba of Iona, Saint Columba of Terryglass, Saint Ciaran of Clommacnois, Saint Brendan the Voyager, Saint Nathy, Saint Nennius, Saint Ruadhan of Lorrha, Saint Daig MacCairaill, and others. Maintained close relations with the British Church. Often referred to as a bishop, there is no evidence he was ever so consecrated.

Legend attributes many miracles to him. Birds would gather around him because of his gentle holiness. Reported to have cleared parasitic insects, worms and vermin from the island of Flathlom and the regions of Nantcarfan. One story says that he fended off a party of Saxon raiders by causing an earthquake to swallow their camp.

Born

c.470 at Myshall, County Carlow, Ireland

Died

• c.549 to 552 at Clonard, Meath, Ireland of plague

• relics originally enshrined in Clonard, but were destroyed in the 9th century

Patronage

• Alexandria-Cornwall, Ontario, Canada, diocese of

• Meath, Ireland, diocese of

Blessed Ludwik Bartosik

Also known as

• Father Pio

• Father Pius

• prisoner 12832

Additional Memorial

12 June as one of the 108 Martyrs of World War II

Profile

Eldest son of Wojciech, a poor shoemaker, and Wiktoria Tomczyk. With the help of his parish priest, Ludwik obtained a good education. Joined the Franciscan Conventual Friars in 1926, taking the name Pius. Studied in Franciscan seminaries in Sanok, then Lviv and finally Krakow, Poland. Ordained on 23 June 1935. Noted confessor at the Franciscan convent in Krosno, Poland. At the request of Saint Maximilian Kolbe, Father Pius was transferred to the convent at Niepokalanów, Poland in August 1936 where he worked in a number of positions, including editor of the magazines Knight of the Immaculate, Little Knight of the Immaculate and Miles Immaculatae, all the while continuing to serve as confessor to his brother friars. Wrote a number of works including a noted book of Mariology. Imprisoned by invading German troops on 19 September 1939 and transferred to several prisons, finally ending at the Auschwitz forced labour concentration camp. He continued his vocation as confessor to other prisoners. Martyred in the Nazi persecutions of World War II.

Born

21 August 1909 in Kokanin, Wielkopolskie, Poland

Died

tortured to death during the night of 12 to 13 December 1941 in Oswiecim (a.k.a. Auschwitz), Malopolskie, Nazi-occupied Poland

Beatified

26 March 1999 by Pope John Paul II

Saint Vicelin of Oldenburg

புனிதர் விசெலினஸ் 

"ஹோல்ஸ்டீன்" அப்போஸ்தலர்/ "ஓல்டேன்பர்க்" ஆயர்:

(Apostle of Holstein and Bishop of Oldenburg)

பிறப்பு: கி.பி. 1086

ஹமெலின், லோவர் ஸக்சொனி, ஜெர்மனி

(Hamelin, Lower Saxony, Germany)

இறப்பு: டிசம்பர் 12, 1154

நியூமுன்ஸ்ட்டர், செல்ச்விக்-ஹோல்ஸ்டீன், ஜெர்மனி

(Neumünster, Schleswig-Holstein, Germany)

ஏற்கும் சமயம்:

ரோமன் கத்தோலிக்க திருச்சபை

(Roman Catholic Church)

நினைவுத் திருநாள்: டிசம்பர் 12

புனிதர் விசெலினஸ், ஜெர்மனியின் "ஹோல்ஸ்டீன்" (Holstein) என்னும் இடத்திலுள்ள "ஓல்டேன்பர்க்" (Oldenburg) மறைமாவட்ட ஆயர் ஆவார். இவரே "ஹோல்ஸ்டீன்" அப்போஸ்தலராகவும் மதிக்கப்படுகிறார்.

கி.பி. 1086ம் ஆண்டு, ஹமெலின் (Hamelin) என்னும் இடத்தில் பிறந்த இவர், சிறுவயதிலேயே அநாதையாகிப் போனார். அருகாமையில் இருந்த ஒரு கிராமத்தில் மத குருவாக பணியாற்றிய தமது மாமன் "லுடோல்ஃப்" (Ludolf) என்பவரின் பராமரிப்பில் வளர்ந்தார். விரைவிலேயே “படேர்போர்ன்” (Paderborn) என்ற நகருக்கு ரகசியமாகச் சென்ற இவர், அங்கேயே வாழத் தொடங்கினார். நண்பர்களையும் இருப்பிடங்களையும் உருவாக்கிக் கொண்ட இவர், அங்குள்ள பேராலய பள்ளியின் நிர்வாகத்தில் உதவி புரியத் தொடங்கினார்.

விரைவில் "ஹம்பர்க்-ப்ரேமென்" (Hamburg-Bremen) என்ற உயர்மறை மாவட்டத்தின் பேராயர் “ஃபிரெடெரிக்” (Archbishop Frederick) அழைப்பின் பேரில் அங்கே சென்ற அவர், அங்குள்ள பள்ளியின் ஆசிரியர் மற்றும் பள்ளி முதல்வர் பணிகள் செய்யப் பணிக்கப்பட்டார்.

கி.பி. 1122ம் ஆண்டு, “லாவோன்” (Laon) நகரில் தமது கல்வியை நிறைவு செய்தார். கி.பி. 1126ல் “மட்கேபர்க்” (Madgeburg) நகருக்கு பயணம் செய்ய தீர்மானித்த விசெலினஸ், அங்கு பேராயராக இருந்த “புனிதர் நார்பர்ட்” (St. Norbert) அவர்களைச் சந்தித்தார். பேராயர் தமக்கு குருத்துவ அருட்பொழிவு செய்வார் எனவும் அதனால் தாம் அங்கே அடிமைகளாக இருந்த மக்களிடம் மறைபோதனை செய்யவும் விரும்பினார். ஆனால், ஒருசில காரணங்களுக்காக அது நடக்காமல் போனது. ஆகவே, அவர் “ப்ரேமன்” (Bremen) நகருக்கு திரும்பினார். அங்கே, ஆயர் “அல்பேரோ” (Bishop Albero) அவருக்கு குருத்துவ அருட்பொழிவு வழங்கினார்.

"ஹம்பர்க்-ப்ரேமென்" (Hamburg-Bremen) உயர்மறை மாவட்டத்தின் பேராயர் “அடால்பெரோ” (Hamburg-Bremen's Archbishop Adalbero) "போலாபியன்" அடிமைகளிடையே (Polabian Slavs) மறைபோதனை செய்ய அவரை அனுப்பினார்.

கி.பி. 1127ம் ஆண்டு, “ப்ரேமன்” (Bremen) திரும்பிய விசெலினஸ் சிறப்பான முறையில் மறை போதனை செய்தார். அவரது பிரசங்கங்கள் மக்களை ஈர்த்தன. சக மத குருக்களும் அவருக்கு புதிதாக ஒரு துறவிமடம் உருவாக்க உதவினர்.

கி.பி. 1149ம் ஆண்டு, பேராயர் “முதலாம் ஹார்ட்விக்” (Archbishop Hartwig I) விசெலினசை ஆயராக நியமனம் செய்தார்.

கி.பி. 1152ம் ஆண்டு, பக்கவாத நோயினால் கடுமையாக பாதிக்கப்பட்ட விசெலினஸ், தமது மரணத்துக்கு முன்னர் சுமார் இரண்டு வருடங்கள் வலி வேதனைகளால் அவஸ்தைப்பட்டார். நோயில் துன்புற்ற விசெலினஸ் கி.பி. 1154ம் ஆண்டு மரித்தார்.

Also known as

• Apostle of Holstein

• Apostle of Obodriten

• Vicelinus, Vincelin, Vizelin, Wissel, Witzel, Wizelin

Profile

Born to the nobility and orphaned young. Studied at Hameln, Germany and in the cathedral school of Paderborn, Germany. Canon at Bremen, Germany. Teacher and principal of the school at Bremen. Spiritual student of Saint Norbert of Magdeburg who ordained him. Missionary to the Wagrian Wends in northeastern Germany in autumn 1126, and to Slavs in surrounding areas. Founded monasteries at Neumunster, Holstein, Segeberg, and Hogersdorf. In 1147 most of what he had built and done was wiped out in a series of raids by pirates; he and several of his priests fled back to the Empire. Bishop of Oldenburg, Germany in 1149; known for the spirituality of his flock, and for his good works for the poor. His last two years he suffered a painful paralysis of the right side of his body resulting from an apparent heart attack and stroke.

Born

c.1088 in the castle at Hemeln on the Weser, Lower Saxony, Germany

Died

• 12 December 1154 at Neumunster, Lorraine, France of natural causes

• re-interred in front of the altar in Bordesholm in 1332

Representation

bishop with a church sitting on his left arm

Saint Edburga of Thanet

Also known as

• Edburga of Minster-on-Thanet

• Bugga, Eadburga, Edburgh, Heaburg

Profile

Only daughter of King Centwine and Queen Engyth of Wessex, the 8th century royal family of Kent, England. Benedictine nun. Friend and spiritual student of Saint Mildred of Thanet. Abbess of Minster-on-Thanet Abbey in 716. She secured several royal charters for the abbey, and built a new church there. Skilled scribe and calligrapher. Pilgrim to Rome, Italy where she met Saint Boniface with whom she established a lengthy correspondence; her letters have not survived. She supported Saint Boniface in his missionary work, and copied manuscripts for his use.

Born

English

Died

• 751 at Minster-on-Thanet abbey of natural causes

• buried in the abbey church beside Saint Mildred

• relics translated to Saint Gregory's Hospital, Canterbury, England

Pope Saint Callistus II

Also known as

• Calixtus II

• Guido of Burgundy

Profile

Born to the nobility. Uncle of the Queen of France, cousin of the King of England, related to the German Emperor. Benedictine monk. Archbishop of Vienne, France for over 30 years. Created cardinal by Pope Paschal II. Chosen 162nd Pope in 1119. Ended the investiture conflict. Presided over the First Lateran Council. Fought simony and concubinage of the clergy. Funded construction and beautification projects in Rome.

Born

c.1065 Quingey, France

Papal Ascension

1 February 1119

Died

13 December 1124 in Rome, Italy of natural causes

Saint Columba of Terryglass

Also known as

• Colum mac Crimthainn

• Colum moccu Loigse

• Columba of Tirdaglas

• Columba of Tyrdaglas

Profile

Son of Crinthainn. Disciple of Saint Finnian of Clonard; administered Last Rites to Saint Finnian on his death-bed. Spiritual director of Saint Caemban, Saint Fintan, and Saint Mocumin. Founded the monastery of Tirdaglas (Terryglass) in 548, and served as its abbot. Visited Tours, France, and brought back relics of Saint Martin of Tours. One of the Twelve Apostles of Ireland.

Born

at Leinster, Ireland

Died

• 13 December 552 of plague

• buried in Terryglass monastery

Blessed James of Viterbo

Also known as

• James Capocci

• James of Naples

• Doctor Speculativus

• Giacomo, Jacobus

Profile

Augustinian hermit at Viterbo, Italy . Received his doctorate from the University of Paris. Well-known theology teacher in Paris, France and Naples, Italy. Bishop of Benevento, Italy in 1302. Archbishop of Naples, Italy in 1303.

Born

c.1255 in Viterbo, Italy as James Capocci

Died

1308 of natural causes

Beatified

14 June 1911 by Pope Pius X (cultus confirmed)

Blessed Ida of Nivelles

Profile

Joined the Benedictine Cistercians at Kerkheim, Leuven, Belgium at age 16; the house, and Ida, were later moved to Rameige, Belgium, where she spent the rest of her life. Sister Ida was a mystic, a visionary and a miracle worker with a ministry of praying for suffering souls in Purgatory.

Born

c.1190 in Nivelles, Belgium

Died

12 December 1231 in Rameige, Belgium of natural causes

Patronage

• against toothache

• souls in Purgatory

Representation

• woman in a hospital bed holding the baby Jesus

• woman in a hosptial bed being given the baby Jesus by Mary

Saint Corentius of Quimper

Also known as

Corentin, Corentinus, Cury

Profile

Son of a British chieftain. Hermit at Plomodiern in Brittany. First bishop of Cornouaille, (modern Quimper), France, consecrated by Saint Martin. Signed the decrees of the Council of Angers in 453.

Legend says that when a hermit, he fed on a fish that would regenerate after Corentius had taken a piece of its flesh.

Died

c.490 of natural causes

Representation

hermit with a fish

Saint Conrad of Offida

ஒஃபிடா குரு கோன்ராட் Konrad von Offida

பிறப்பு 

1237, 

ஒஃபிடா, இத்தாலி

இறப்பு 

12 டிசம்பர் 1306, 

அசிசி, இத்தாலி

இவர் தன் 14 ஆம் வயதில் புனித பிரான்சிஸ் அசிசியின் சபையை அஸ்கோலி பிசேனோ (Ascoli Piceno) என்ற இடத்தில் நிறுவினார். இவர் மிக எளிமையான, ஏழ்மையான வாழ்வை வாழ்ந்தார். குடும்ப வாழ்வில் தான் வாழ்ந்த எளிமையை விடாமல் தொடர்ந்து வாழ்ந்தார். இவர் ஊரெங்கும் சென்று வீட்டு வேலை செய்து தன் துறவற சபையை காத்து வந்தார். இவர் பிறந்த ஊரில் 2 ஆம் பிரான்சிஸ் என்றழைக்கப்பட்டார். இவர் சிறப்பாக மறையுரை ஆற்றும் திறமையை பெற்றிருந்தார். வீதியெங்கும் சென்று மறையுரை ஆற்றினார். அனைத்து மக்களாலும், "சகோதரர்" என்றே அழைக்கப்பட்டார். 

இவர் 1265 ஆம் ஆண்டு அசிசி நகர் சென்றார். அங்கு போர்சிங்குலா லியோ (Portiancula Leo) வாழ்ந்த ஒரு சிறிய அறையை பார்வையிட்டார். பின்னர் அங்கிருந்து 14 செப்டம்பர் 1224 ஆம் ஆண்டு, புனித பிரான்சிஸ் அசிசி ஐந்து காய வரம் பெற்ற இடத்திற்கு சென்றார். அங்கிருந்த துறவற இல்லத்தில் 15 ஆண்டுகள் வாழ்ந்தார். இவர் இளைஞராக இருந்த போதிலிருந்தே கிறிஸ்துவின் மீது அளவில்லா ஆர்வம் கொண்டு, அவர் பணியை ஆர்வமுடன் ஆற்றி இடைவிடாமல் இறைவேண்டல் செய்து இறைவனடி சேர்ந்தார். 

Profile

Joined the Franciscans at age 14. Noted scholar who gave up his studies to be a cook in a convent. However, his superiors knew of his speaking skills and had him leave the kitchen for the pulpit, leading to a very successful career of preaching. Died while preaching.

Born

c.1241 in Offida, diocese of Ascoli Piceno, Italy

Died

12 December 1306 at Bastia, Umbria, Italy of natural causes

Saint Simon Phan Ðac Hòa

Profile

Married, father, family man, physician and mayor who worked with local charities and the missionaries working in the apostolic vicariate of Cochinchina (modern Vietnam). Imprisoned, flogged and executed for his faith in the persecutions of Minh Mang.

Born

c.1787 in Mai Vinh, Thua Thiên, Vietnam

Died

beheaded on 12 December 1840 in An Hòa, Quang Nam, Vietnam

Canonized

19 June 1988 by Pope John Paul II

Blessed Bartholomew Buonpedoni

Profile

Lay servant to the Benedictines in Pisa, Italy. Franciscan tertiary. Ordained at age 30. Village priest at Peccioli, Italy. When he contracted leprosy he gave up parish work to spend his remaining twenty years ministering to the lepers of his region, assisted by his long-time friend Blessed Vivaldus.

Born

San Geminiano, Italy

Died

1300 of natural causes

Saint Gregory of Terracina

Profile

Brother of Saint Speciosus. Spiritual student of Saint Benedict of Nursia. Benedictine monk at Terracina, Italy. Pope Saint Gregory the Great wrote of him in his Dialogues.

Died

c.570 of natural causes

Saint Agatha of Wimborne

Profile

Benedictine nun at Wimborne, England. Spiritual student of Saint Lioba of Bischofsheim with whom she travelled to Germany to help in the missionary work of Saint Boniface.

Died

790 of natural causes

Saint Colman of Clonard

Also known as

• Colman moccu Thelduib

• Colmanus

Profile

Related to Saint Finnian of Clonard. Monk. Abbot of Clonard Abbey.

Died

8 February 654 of natural causes

Blessed Martino Sanz

Profile

Friar and then Commander of the Mercedarian convent of Santa Maria della Mercede Arguines in Spain.

Saint Donatus the Martyr

Profile

Martyred with 23 companions.

Died

forced into a swamp to die of cold and exhaustion, date unknown

Saint Abra

Also known as

Abre

Profile

Daughter of Saint Hilary of Poitiers. Nun. Helped spread the faith around Poitiers, France.

Born

342

Died

360 of natural causes

Saint Cury

Also known as

Corentin

Profile

Fourth-century missionary from Brittany to the Cornwall area of England.

Born

Brittany, France

Died

401 of natural causes

Saint Synesius

Profile

Lector. Martyred in the persecutions of Aurelian.

Died

stabbed with a sword in 275 in Rome, Italy

Saint Colman of Glendalough

Profile

Abbot of Glendalough, Ireland.

Died

659

Saint Hermogenes

Profile

Martyred with 23 companions.

Died

forced into a swamp to die of cold and exhaustion

Saint Cormac

Profile

Sixth century abbot in Ireland. Friend of Saint Columba of Iona.

Martyrs of Alexandria

Profile

A group of six Christians martyred for their faith during the persecutions of Decius. We know little more than five of their names - Alexander, Ammonaria, Dionysia, Epimachus and Mercuria.

Died

burned to death c.250 in Alexandria, Egypt

Martyrs of Trier

Profile

A group of Christians murdered together for their faith in the persecutions of Decius - Constantius, Crescentius, Justin and Maxentius.

Died

c.287 at Trier (in modern Germany)

Also celebrated but no entry yet

• Arnoldo Martin

• Bertrando de Mas

• Giovanni de Josa

• Israele di Dorat

• Pribyslava

• Therapon of Monzja

• Valerico