St. Thraseas
Feastday: October 5
Death: 170
Bishop and martyr. He served as bishop of Eumenia, Phrygia, in Asia Minor (modern Turkey) and was martyred at Smyrna during the reign of Emperor Marcus Aurelius.
Saint Thraseas (? - 170) was a martyr under the reign of Emperor Marcus Aurelius. Prior to his death he served as Bishop of Eumenia, Phrygia, in Asia Minor.
Eumenia was a titular see of Phrygia Pacatiana in Asia Minor. The city was founded by Attalus II Philadelphus (159-138 B.C.) at the sources of the Cludrus, near the Glaucus, and named after his brother Eumenes. Numerous inscriptions and many coins remain to show that Eumenia was an important and prosperous city under Roman rule. As early as the third century its population was in great part Christian, and it seems to have suffered much during the persecution of Diocletian.[1]
History
In a synodal letter written by Polycrates of Ephesus about the year 190, he speaks of seven of his relatives who had been bishops before him. Besides these he mentions Polycarp and Papirius of Smyrna, Thraseas of Eumenea, Sagaris of Laodicea and Melito of Sardes (Eusebius, "Hist. Eccles.", v, 24, 2 sq.)[2]
Thraseas was a Quartodeciman Christian leader, in Asia Minor in the second century. Quartodecimans kept Passover on the 14th of Ahib (also known as Nisan), in spite of the preferences of Roman Bishops who preferred a Sunday date which ultimately became Easter Sunday. Eusebius recorded that around 195 A.D. Polycrates of Ephesus, a letter of Polycrates to Pope Victor I regarding the dating of Easter. In the letter Thraseas is mentioned chronologically between Polycarp (155) and Sagaris (under Sergius Paulus, 166–7). The date of Thraseas is therefore about 160.[3] Polycrates mentions that Thraseas was among those who observed the Passover on the date that was handed down from scriptures and the Apostle John, and thus, that he did not change to Sunday when some in Rome did.[4][5]
Eusebius also wrote that Apollonius of Ephesus spoke in his work of Zoticus, who had tried to exorcise Maximilla, but had been prevented by Themison; and of the martyr-Bishop Thraseas, another adversary of Montanism.[6][7]
Although he was from Eumenia, Thraseas was, according to Polycrates and Jerome, martyred in Smyrna.[8]
The Life of Polycarp, attributed to St. Pionius, lists Thraseas of Eumenia, as a martyr who was buried at Smyrna.[9] Mention is made of a burial at the cemetery in Smyrna to the cemetery in front of the Ephesian Royal gate, that took place near where recently a myrtle tree sprung up after the burial of the body of Thraseas the martyr.
St. Placid
Feastday: October 5
Patron: of Messina (co-patron), Biancavilla, Castel di Lucio, Montecarotto, Poggio Imperiale
Death: 6th century
Disciple of St. Benedict at Subiaco and Monte Cassino. He is known mainly through the Dialogues of Pope St. Gregory I the Great and is closely associated with St. Maurus of whom little is known outside of legend and the Dialogues . The son of a patrician named Tertulus, the very young Placid was placed into the care of St. Benedict at Subiaco, supposedly being saved from drowning through the aid of the renowned saint. Placid subsequently accompanied Benedict to Monte Cassino, which was evidently given to Benedict by the obviously grateful Tertulus. The name Placid was thereafter attached to assorted legends, including one assigning him credit for founding St. John the Baptist Monastery at Messina, in Sicily. While there, he was said to have been martyred by Saracen raiders with two brothers, a sister, and thirty companions. It is known that he was never in Sicily, and the bones discovered in 1585 at the monastery and widely believed to be Placid's are not, in fact, his. Among his disciples are counted Eutychius, Faustus, Donatus, and Firmatus.
Placidus (also known as Placid) was a disciple of Benedict of Nursia. He was the son of the patrician Tertullus, was brought as a child to Benedict at Sublaqueum (Subiaco) and dedicated to God as provided for in chapter 69 of the Rule of St. Benedict (oblate).
Blessed Bartholomew Longo
Also known as
• Bartolo Longo
• Bartolomea Longo
• Bartolomeo Longo di Latiano
• Brother Rosary
• Fratel Rosario
• Herald of the Blessed Virgin Mary's Rosary
• Man of Mary
Profile
Son of a physician, Longo was born financially well off, and received a good education, both secular and Christian, and attended a Piarist school until age sixteen. Raised in a pious family; they prayed the Rosary together each night. An excellent student, Barolo was skilled in literature, oratory, fencing, dancing, music, and other arts, could play flute and piano, directed a school band; was also known to be restless, and had difficulty sitting through classes. Studied law at the University of Naples where received his degree in 1864, but where he fell into a dissolute and worldly life.
Following a philosophy class taught by a fallen-away priest, Longo moved from indifference to the Church to ridicule, to open hostility. He participated in street demonstrations against the Pope, then dabbled in occult nonsense like magnetism and spiritism, tipping tables and contacting the spirit world through mediums. Burning his bridges, he finally became a Satanist, and with some further study, a Satanist priest.
Bartholomew's family and friends refused to give up on the young man, praying for his return to the faith, and pecking away at his interest in Satan. Vincente Pepe, a respected professor from his home town, convinced him to turn from the occult, and a Dominican friar named Father Albert guided him through his return to the Church in a process we would today call deprogramming. Longo finally recovered his senses and his faith, and became a Dominican tertiary on 25 March 1871, taking the name Fratel Rosario (Brother Rosary).
Bartholomew wanted to do something to make amends for his apostasy, and began preaching against the occult in the places where college students frequented. Father Albert helped him join a group of local lay people working for the poor. Seeing the terrible, grinding poverty that was the lot of most, he wanted to do something to help, and had a sudden inspiration that the Rosary would become the key. He established a shrine of Our Lady of the Rosary in the valley of Pompei and used a discarded painting of Mary under that title as its visual. Pilgrims came, miracles occurred, the crowds grew, and the local bishop asked Bartholomew to construct a new church. Work on the church began in 1876, it was dedicated in 1887, given to the papacy on 19 February 1894, was designated a basilica in 1901 by Pope Leo XIII, and today receives about 10,000 pilgrims a day.
Bartholomew and Mariana, the widowed Countess di Fusco, constructed other charitable institutions nearby forming what became known as the City of Charity or City of Mary. To staff the orphanage in the City, Longo founded the Daughters of the Rosary of Pompeii.
He established a trade school for the Sons of the Imprisoned, boys whose fathers were in jail, and placed it under the direction of the Brothers of Christian Schools. The success of the school disproved the contemporary assumption that children of criminals were doomed to be criminals themselves, and in 1922 he established a sister school for the daughters of prisoners.
Because Bartholomew and Mariana worked together so much, gossip developed that they were romantically involved. To prevent their good work from being tainted by this talk, the two married in April 1885, but lived together chastely in keeping with private vows. It was not enough for some, however, and in the first years of this century he was accused of adultery, profiteering, dishonesty, even insanity. In 1906, Pope Saint Pius IX asked Longo to retire as administrator for the good of the City, and he did, handing it over to the papacy, and taking a job in the City as a regular employee. Made a Knight of the Guard Cross of the Holy Sepulcher in 1925.
Born
11 February 1841 at Latiana, southern Italy
Died
• 5 October 1926 of pneumonia
• buried in the crypt of the Rosary Basilica alongside his wife Mariana
Beatified
26 October 1980 by Pope John Paul II
Blessed Francis Xavier Seelos
அருளாளர் ஃபிரான்சிஸ் சேவியர் சீலோஸ்
(Blessed Francis Xavier Seelos)
மறைப்பணியாளர், குரு, மிஷனரி:
(Religious, Priest and Missionary)
பிறப்பு: ஜனவரி 11, 1819
ஃப்யுஸ்சென், பவேரியா அரசு, ஜெர்மன் நேசநாடுகளின் கூட்டமைப்பு
(Füssen, Kingdom of Bavaria, German Confederation)
இறப்பு: அக்டோபர் 4, 1867
நியூ ஓர்லியன்ஸ், லூசியானா, ஐக்கிய அமெரிக்கா
(New Orleans, Louisiana, United States)
ஏற்கும் சமயம்:
ரோமன் கத்தோலிக்க திருச்சபை
(Roman Catholic Church)
முக்திபேறு பட்டம்: ஏப்ரல் 9, 2000
திருத்தந்தை இரண்டாம் ஜான் பவுல்
(Pope John Paul II)
முக்கிய திருத்தலம்:
அருளாளர் ஃபிரான்சிஸ் சேவியர் சீலோஸ் தேசிய திருத்தலம்,
அன்னை மரியாள் விண்ணேற்பு ஆலயம், நியூ ஓர்லியன்ஸ், லூசியானா, ஐக்கிய அமெரிக்கா
(National Shrine of Blessed Francis Xavier Seelos, C.Ss.R.,
St. Mary's Assumption Church, New Orleans, Louisiana, United States)
நினைவுத் திருநாள்: அக்டோபர் 5
அருளாளர் ஃபிரான்சிஸ் சேவியர் சீலோஸ், ஐக்கிய அமெரிக்க நாடுகளின் எல்லைகளில் (United States Frontier) மறைப்பணியாற்றிய, ஜெர்மன் மகா பரிசுத்த மீட்பரின் சபையைச் (German Redemptorist) சேர்ந்த கத்தோலிக்க குரு ஆவார். தமது வாழ்க்கையின் முடிவில், அவர் மஞ்சள் காய்ச்சல் (Yellow Fever) நோயால் பாதிக்கப்பட்டவர்களுக்கு சேவை செய்வதற்காக நியூ ஓர்லியன்ஸ் (New Orleans) சென்றார். பின்னர், அந்நோயால் பாதிக்கப்பட்ட அவர், அங்கேயே மரித்தார்.
கி.பி. 1819ம் ஆண்டு, ஜனவரி மாதம், 11ம் நாளன்று, “பவேரியா” (Kingdom of Bavaria) நாட்டில் “ஃப்யுஸ்சென்” (Füssen) நகரில் பிறந்த இவருடைய பெற்றோர், "மாங்க் சீலோஸ்" (Mang Seelos) மற்றும் "ஃபிரான்சிஸ்கா ஸ்கார்ஸ்ஸன்பாக்" (Franziska Schwarzenbach) ஆவர். இவர், தமது பெற்றோருக்குப் பிறந்த 12 குழந்தைகளில் ஒருவர் ஆவார். பிறந்த அன்றே திருமுழுக்குப் பெற்ற இவர், ஆக்ஸ்பர்க் (Augsburg) நகரிலுள்ள செயிண்ட் ஸ்டீஃபன் நடுநிலைப் (Institute of Saint Stephen) பள்ளியில் ஆரம்ப கல்வி பயின்றார். கி.பி. 1839ம் ஆண்டு, கல்வியில் தமது டிப்ளோமோ பட்டயம் வென்ற இவர், மேல் படிப்புக்காக “மியூனிச்” (Munich) நகரிலுள்ள பல்கலை சென்று, தத்துவ பாடங்களில் தமது கல்வியை நிறைவு செய்தார். குழந்தை பருவத்திலிருந்தே குருத்துவ வாழ்க்கையில் தமது விருப்பத்தை வெளிப்படுத்தி வந்த அவர், கி.பி. 1842ம் ஆண்டு, செப்டம்பர் மாதம், 19ம் தேதி, மறைமாவட்ட ஆயரக செமினரியில் இணைந்தார்.
கத்தோலிக்க செய்தித்தாளான சீயோனில் (Sion) வெளியிடப்பட்ட கடிதங்களால் ஈர்க்கப்பட்ட சீலோஸ், ஆயிரக்கணக்கான ஜெர்மன் மொழி பேசும் புலம்பெயர்ந்த மக்களுக்கு, மகா பரிசுத்த மீட்பரின் சபையைச் (German Redemptorist) சேர்ந்த மிஷனரிகளிடமிருந்து ஆன்மீக கவனிப்புகளும் சேவைகளும் கிடைக்காத நிலை விவரிக்கப்பட்டிருந்ததை அறிந்திருந்தார். "அல்டோட்டிங்" (Altötting) நகரிலுள்ள மகா பரிசுத்த மீட்பரின் சபை இல்லத்துக்கு வருகை தந்த பின்னர், அச்சபையில் இணைய முடிவு செய்த சீலோஸ், ஐக்கிய அமெரிக்க நாடுகளில் ஒரு மிஷனரியாக பணியாற்ற அனுமதி வேண்டினார். கி.பி. 1842ம் ஆண்டு, நவம்பர் மாதம், 22ம் தேதியன்று, அச்சபையால் ஏற்றுக்கொள்ளப்பட்ட சீலோஸ், அதற்கு அடுத்த வருடம் மார்ச் மாதம், 17ம் நாளன்று, கடல் பயணம் புறப்பட்டார். கி.பி. 1843ம் ஆண்டு, ஏப்ரல் மாதம், 20ம் நாளன்று, நியூயார்க் (New York) நகர் வந்து சேர்ந்தார். கி.பி. 1844ம் ஆண்டு, டிசம்பர் மாதம், 22ம் தேதி, தனது புகுமுக துறவறம் (Novitiate) மற்றும் இறையியல் படிப்புகளை நிறைவுசெய்த பிறகு, பால்டிமோர் (Baltimore) நகரிலுள்ள செயின்ட் ஜேம்ஸ் மீட்பர் ஆலயத்தில், சீலோஸ் குருத்துவ அருட்பொழிவு பெற்றார்.
குருத்துவம் பெற்ற பிறகு, சீலோஸ், பென்சில்வேனியா (Pennsylvania), பிட்ஸ்பர்க் (Pittsburgh), புனித ஃபிலோமினா (Parish of St. Philomena) ஆலய பங்கில் ஒன்பது ஆண்டுகள் பணிபுரிந்தார். முதலில், "ரெடிம்ப்டரிஸ்ட்" சமூகத்தின் (Redemptorist community) தலைவராக இருந்த புனிதர் ஜான் நியூமனுக்கு (St. John Neumann) உதவி பங்குத் தந்தையாகவும், பின்னர், தாமே அச்சமூகத்தின் தலைவராகவும், பிறகு மூன்று ஆண்டுகள் போதகராகவும் பணியாற்றினார். இந்த காலகட்டத்தில், அவர் ரெடிம்ப்டரிஸ்ட் புதுமுக துறவியரின் தலைவராகவும் (Redemptorist Novice master) இருந்தார். நியூமனுடன், அவர் பிரசங்க பணிகளுக்கு தன்னை அர்ப்பணித்திருந்தார். "அவர் என்னை தீவிரமான நடைமுறை வாழ்க்கைக்கு அறிமுகப்படுத்தினார்" என்றும், "அவர் ஒரு ஆன்மீக இயக்குனராகவும், ஒப்புரவாளராகவும் என்னை வழிநடத்தியிருக்கிறார்" என்றும், நியூமனுடனான தமது உறவைப் பற்றி சீலோஸ் இவ்வாறு கூறினார்.
விசுவாசத்தின் தேவைகளைப் புரிந்துகொள்வதில் உள்ளார்ந்த தயவுள்ளவராகவும், ஆன்மீக இயக்குநராகவும் சீலோஸ் நன்கு அறியப்பட்டார், அண்டை நகரங்களிலிருந்தும் கூட மக்கள் அவரைத் தேடி வந்தார்கள். ஜெர்மன், ஆங்கிலம், மற்றும் பிரஞ்சு மொழிகளிலும், வெள்ளை மற்றும் கறுப்பு இன மக்கள் என்று அனைத்து மக்களின் பாவ சங்கீர்த்தனங்களையும் கேட்டு ஒப்புரவு அருட்சாதனம் வழங்கினார். ஒரு எளிய வாழ்க்கைமுறையை கடைப்பிடித்த அவர், தன்னை ஒரு எளிய முறையிலேயே வெளிப்படுத்தினார். அவருடைய பிரசங்கத்தின் கருப்பொருட்கள், விவிலிய உள்ளடக்கம் நிறைந்தவை. அவை எளிமையான மக்களால் எப்போதும் புரிந்துகொள்ளப்பட்டன. எப்போதும் சிரித்த முகத்துடனும் தாராள இதயமும் கொண்டவராக விவரிக்கப்பட்ட சீலோஸ், தேவையில் உள்ளவர்களுக்கு உதவுவதிலும் முன்னணியில் இருந்தார்.
இவரது குருத்துவ நடவடிக்கைகளில் ஒரு நிலையான முயற்சி, குழந்தைகளை விசுவாசத்தில் அறிவுறுத்தியது ஆகும். சீலோஸ் தமது ஊழியத்தை ஆதரித்தது மட்டுமல்லாமல், அவர் திருச்சபையில் கிறிஸ்தவ சமுதாயத்தின் வளர்ச்சிக்காக இதனை அடிப்படையாகக் கொண்டிருந்தார். எல்லாவற்றிற்கும் மேலாக, இந்த எதிர்கால ரெடிம்ப்டரிஸ்ட் மிஷனரிகள் அவர் உற்சாகம், தியாக மனப்பான்மை மற்றும் மக்களுடைய ஆன்மீக மற்றும் உலக சம்பந்தமான லௌகீக நலன்களுக்கான திருத்தூதுப் பணிகளில் கடினமாக ஈடுபட்டிருந்தார். அவர், கனெக்டிகட் (Connecticut), இல்லினாய்ஸ் (Illinois), மிச்சிகன் (Michigan), மிசூரி (Missouri), நியூ ஜெர்சி (New Jersey), நியூயார்க் (New York), ஓஹியோ (Ohio), பென்சில்வேனியா (Pennsylvania), ரோட் தீவு (Rhode Island) மற்றும் விஸ்கான்சின் (Wisconsin) மாநிலங்களில் ஆங்கிலம் மற்றும் ஜெர்மனி மொழிகளில் பிரசங்கிக்கின்ற ஒரு, ஊர் விட்டு ஊர் செல்லும் நாடோடி மிஷனரி (Itinerant Missionary) வாழ்க்கைக்கு தன்னை அர்ப்பணித்தார்.
கி.பி. 1867ம் ஆண்டு, செப்டம்பர் மாதம், மஞ்சள் காய்ச்சல் நோயால் பாதிக்கப்பட்டவர்களை பார்க்கச் சென்று, அவர்களுக்கு உதவுவதிலும் சேவை செய்வதிலும் முழுமூச்சாய் இருந்த சீலோஸ், இறுதியில் தாமும் அதே மஞ்சள் காய்ச்சல் நோயால் பாதிக்கப்பட்டார். பல வாரங்கள் நோயில் உழன்ற சீலோஸ், கி.பி. 1867ம் ஆண்டு, அக்டோபர் மாதம், 4ம் தேதியன்று, தமது 48 வயதில் மரித்தார்.
Also known as
• Father Seelos
• Francesco Saverio Seelos
• Franz Xaver Seelos
Profile
One of twelve children born to Mang and Frances Schwarzenbach Seelos; he was named for Saint Francis Xavier. His father was a textile merchant who became parish sacristan. Francis was Confirmed on 3 September 1828, and made his first Communion on 2 April 1830. The boy wanted to be a priest from an early age, and often claimed he would be another Francis Xavier.
He completed his basic studies in Füssen, Germany, and graduated from the Institute of Saint Stephen in Augsburg, Germany in 1839. Received a degree in philosophy and theology from the University of Munich, and entered the Saint Jerome seminary in Dillingen an der Donau, Germany on 19 September 1842.
Francis became familiar with the Congregation of the Most Holy Redeemer, and their mission to work with the poorest, the abandoned, and immigrants. He joined on 22 November 1842. Feeling a call to minister to German immigrants to America, he left the seminary on 9 December 1842, sailed for the America on 17 March 1843, and arrived in New York on 20 April. Ordained in the Redemptorist Church of Saint James in Baltimore, Maryland on 22 December 1844.
Worked nine years at Saint Philomena parish in Pittsburgh, Pennsylvania, six of those years as assistant pastor to, and spiritual student of Saint John Neumann, and the other three as superior and novice master of his Redemptorist community. Faithful to the Redemptorist teachings, he led a simple life, preached a simple message, and was always available to those in need. His sermons drew crowds from neighboring towns, there were lines outside his confessional, and he never tired of working with children. He heard Confessions in English, German, and French, from black and whites and anyone else with a burden.
Transferred to parish ministries in Baltimore in 1854, Cumberland, Maryland in 1857, and Annapolis, Maryland in 1862. Proposed as bishop of Pittsburgh in 1860, but he begged to be excused "from this act of God", and his desire was granted by Pope Pius IX.
In 1863, during the American Civil War, all men were obliged to be available for active military duty. Seelos, as Superior of the Redemptorist Seminary, met with President Abraham Lincoln, and obtained an agreement not to send seminarians to the front. Seelos soon after lost his position as Prefect of Students for being "too lenient".
From 1863 to 1866 he lived as an itinerant mission preacher in both English and German in Connecticut, Illinois, Michigan, Missouri, New Jersey, New York, Ohio, Pennsylvania, Rhode Island, and Wisconsin. Hearing of an influx of German immigrants to New Orleans, Louisiana, he pastored a Redemptorist church there beginning in 1866. He worked with yellow fever victims until he was taken by the illness the next year.
Born
• 11 January 1819 at Füssen, Bavaria, Germany
• baptized on the same day
Died
• 4 October 1867 in New Orleans, Louisiana of yellow fever
• buried in a crypt beneath the floor of Saint Mary's Assumption Church, New Orleans
Beatified
• 9 April 2000 by Pope John Paul II at Rome, Italy
• responsible for the miraculous healing from inoperable liver cancer of Angela Boudreaux in 1966
Patronage
against cancer
Saint Faustina Kowalska
மரிய பவுஸ்தீனா கோவால்ஸ்கா (கன்னியர்)
நினைவுத் திருநாள் : 5 அக்டோபர்
பிறப்பு: 25 ஆகஸ்ட், 1905, குலோகோவிச், உருசிய பேரரசு
இறப்பு : 5 அக்டோபர், 1938(அகவை 33)கார்க்கோ, போலந்து
அருளாளர் பட்டம் : 18 ஏப்ரல் 1993
(திருத்தந்தை இரண்டாம் அருள் சின்னப்பர்)
புனிதர் பட்டம் : 30 ஏப்ரல் 2000,வத்திக்கான்
(திருத்தந்தை இரண்டாம் அருள் சின்னப்பர்)
பாதுகாவல் : உலக இளையோர் நாள்
மரிய பவுஸ்தீனா கோவால்ஸ்கா (ஆகஸ்ட் 25 1905 - அக்டோபர் 5 1938), போலந்து நாட்டில் பிறந்த கத்தோலிக்க அருட்சகோதரியும், இறைக்காட்சியாளரும், கத்தோலிக்க திருச்சபையின் புனிதரும் ஆவார். இவர் இறை இரக்கத்தின் தூதர் என்றும் அழைக்கப்படுகின்றார்.
இவர் தன் வாழ்நாள் முழுவதும் இயேசுவை பல காட்சிகளில் கண்டதாகவும் அவரோடு உரையாடியதாகவும் கூறியுள்ளார். இக்காட்சிகளை இவர் தனது நாட்குறிப்பேட்டில் எழுதி வைத்துள்ளார்.
இக்குறிப்புகள் பின்னாளில்Diary: Divine Mercy in My Soul என்னும் பெயரில் புத்தகமாக வெளியிடப்பட்டது.
தனது 20ஆம் அகவையில் வார்சாவிலிருந்த கன்னியர் மடத்தில் சேர்ந்த இவர், பின்னாளில் ப்லாக் நகருக்கு மாற்றப்பட்டார். இவருக்கு மிக்கேல் ஸ்போகோ என்பவர் ஆன்ம குருவாக நியமிக்கப்பட்டார். இவரின் துணையாலேயே கோவால்ஸ்காவின் காட்சிகளில் விவரித்தபடி முதல் இறை இரக்கத்தின் படம் வரையப்பட்டது. மேலும் முதல் இறை இரக்கத்தின் நாள் (உயிர்ப்பு பெருவிழாவுக்கு அடுத்த ஞாயிறு)
திருப்பலியில் இவரால் அப்படம் பயன்படுத்தப்பட்டது.
இவர் தனது நாட்குறிப்பேட்டில், இவரின் செய்தி சிலகாலங்களுக்கு திருச்சபையினால் முடக்கப்பட்டு பின் ஏற்கப்படும் என முன்னுரைத்திருப்பது குறிக்கத்தக்கது.
அவ்வன்னமே இவர் இறந்து 20 ஆண்டுகளுக்குப் பின் இவரின் பக்தி முயற்சிகள் கத்தோலிக்க திருச்சபையினால் தடைசெய்யப்பட்டது. 1978ஆம் ஆண்டு திருத்தந்தை இரண்டாம் அருள் சின்னப்பரால் மீண்டும் பரிசீலிக்கப்பட்டு தடை நீக்கப்பட்டது. அப்போது இரண்டாம் உலகப்போர் நடந்து கொண்டிருந்ததாலும், போலந்தில் பொதுவுடமை வாதம் தழைக்க துவங்கியதாலும் வத்திக்கானுக்கும் போலந்து நாட்டுக்கும் இடையே இருந்த தொடர்பில் சிக்கல் ஏற்பட்டதால், இவரின் நாட்குறிப்பேட்டை மொழிபெயர்க்கும் போது பிழை ஏற்பட்டது. இதனால் இக்குழப்பம் நேர்ந்ததாகவும் அது கண்டு பிடிக்கப்பட்டதினால் தடை நீக்கப்படுவதாகவும் அறிவிக்கப்பட்டது.
இவருக்கு 30 ஏப்ரல் 2000 அன்று புனிதர் பட்டம் அளிக்கப்பட்டது. இவரே 21ம் நூற்றாண்டின் முதல் புனிதராவார். இவரின் விழா நாள் அக்டோபர் 5 ஆகும்.
Also known as
• Elena Kowalska
• Faustina Kowalska
• Helena Kowalska
• Maria Faustina Kowalska
• Sister Faustina
• Sister Maria Faustina of the Most Blessed Sacrament
Profile
Third of ten children, she attended only three years of school. As a teenager, she worked as a domestic servant for other families. After being rejected by several religious orders, she became a nun in the Congregation of the Sisters of Our Lady of Mercy in Warsaw, Poland on 1 August 1925; the Congregation is devoted to care and education of troubled young women. She changed her name to Sister Maria Faustina of the Most Blessed Sacrament. During her 13 years in various houses, she was a cook, gardener, and porter.
She had a special devotion to Mary Immaculate, to the Sacrament, and to Reconciliation, which led to a deep mystical interior life. She began to have visions, receive revelations, and experience hidden stigmata. She began recording these mystical experiences in a diary; being nearly illiterate, it was written phonetically, without quotation marks or punctuation, and runs to nearly 700 pages. A bad translation reached Rome in 1958, and was labelled heretical. However, when Karol Wojtyla (Pope John Paul II) became Archbishop of Krakow, he was besieged by requests for a reconsideration. He ordered a better translation made, and Vatican authorities realized that instead of heresy, the work proclaimed God's love. It was published as Divine Mercy in my Soul.
In the 1930's, Sister Faustina received a message of mercy from Jesus that she was told to spread throughout the world, a message of God's mercy to each person individually, and for humanity as a whole. Jesus asked that a picture be painted of him with the inscription: "Jesus, I Trust in You." She was asked to be a model of mercy to others, to live her entire life, in imitation of Christ's, as a sacrifice. She commissioned this painting in 1935, showing a red and a white light shining from Christ's Sacred Heart.
Apostles of Divine Mercy is a movement of priests, religious, and lay people inspired by Faustina's experiences; they spread knowledge of the mystery of Divine Mercy, and invoke God's mercy on sinners. Approved in 1996 by the Archdiocese of Krakow, it has spread to 29 countries.
Born
25 August 1905 at Glogowiec, Poland as Elena (Helena) Kowalska
Died
5 October 1938 at Krakow, Poland of tuberculosis
Beatified
• 18 April 1993 by Pope John Paul II
• her beatification miracle involved the cure of Maureen Digan who suffered Milroy's disease, a hereditary form of lymphedema that cost her a leg
Canonized
• 30 April 2000 by Pope John Paul II
• her canonization miracle involved the cure of Father Ronald P. Pytel's heart condition
Blessed Pietro da Imola
Also known as
• Peter of Imola
• Peter Pattarini
• Pietro Pattarini de Imola
Profile
Son of Giacomo di Antonio, a member of the Ghibelline political faction, and related to the Italian nobility. Lawyer. By 1289 he is known to have served as a civil magistrate, and in 1299 was a leader in the peace negotiations between the Guelphs and the Ghibellines. For political reasons, he was exiled from Romagna region of northern Italy to Florence, Italy in 1311 where he began working with the sick in charity hospitals. He became a knight in the Order of Saint John of Jerusalem (Order of Malta), and devoted himself to the ministry. Elected Grand Prior of the Order in Rome, Italy. Director of the Commandery of San Giacomo in Campo Corbellini, Florence, which was completely devoted to care for the sick.
Born
mid-13th century Italy
Died
• 5 October 1320 in Campo Corbellini, Florence, Tuscany, Italy of natural causes
• entombed in the church of San Giacomo in Campo Corbellini
• during a church renovation, a ladder tipped over, threatening to cause a lot damage; witnesses attest that the hand of Blessed Peitro reached from his tomb and caught the ladder as it went by, stopping it from harming anything
• relics enshrined under the high altar of the church of San Giacomo
• most relics and records about him were destroyed when the church flooded for several days in 1557
• some relics enshrined in the cathedral in Imola, Italy
Saint Anna Schaeffer
புனித அன்னா செபர் (1882-1925)
அக்டோபர் 05
இவர் ஜெர்மனியில் உள்ள பவேரியா என்ற இடத்தில் பிறந்தவர்.
இவரது தந்தை ஒரு தச்சர். தான் செய்து வந்த தச்சுத்தொழிலின் மூலமாக குடும்பத்தைக் காப்பாற்றி வந்த இவர், திடீரென இறந்து போனதால், குடும்பச்சுமை அன்னா செபரின் தோளில் விழுந்தது. இதனால் இவரால் பள்ளிப் படிப்பைப் பாதியிலேயே கைவிடவேண்டிய சூழ்நிலை ஏற்பட்டது.
சிறு வயதில் இவர் துறவியாகப் போக வேண்டும் என்றும் கனவு கண்டிருந்தார்; ஆனால் தன் தந்தை திடீரென இறந்து போனதால், இவரது கனவு கனவாகவே போனது.
இதற்குப் பிறகு இவர் அக்கம் பக்கத்து வீடுகளில் கிடைத்த சிறு சிறு வேலைகளைச் செய்து, அதன் மூலம் கிடைத்த வருமானத்தைக் கொண்டு, தன்னுடைய குடும்பத்திற்கு உறுதுணையாக இருந்தார்.
1898 ஆம் ஆண்டு இவர் ஒரு காட்சி கண்டார். அக்காட்சியில் இயேசு இவரிடம், "நீ உன்னுடைய வாழ்வில் துன்பங்களுக்கு மேல் துன்பங்களைச் சந்திப்பாய்" என்று சொல்லிவிட்டு மறைந்தார். இதற்குப் பிறகு இவருக்கு ஒரு விபத்து ஏற்பட்டது. அதில் இவர் மிகவும் பாதிக்கப்பட்டார். 1901 ஆம் ஆண்டு இவர் தெரியாமல் கொதித்துக் கொண்டிருந்த நீருக்குள் விழுந்துவிடவே இவருடைய கால்கள் முடமாகின.
இப்படி இவர் தொடர் துன்பங்களைச் சந்தித்துப் படுக்கையில் கிடந்தாலும், இவர் தன்னைச் சந்திக்க வந்தவர்களுக்கு நல்ல முறையில் ஆலோசனைகளைக் கூறி அவர்களை நல்வழிப்படுத்தினார். தொடர்ந்து இவர் ஐந்து காய வரங்களைப் பெற்றார். அவற்றைப் பெற்றுக்கொண்டபிறகு, இவர் யாருக்கும் காட்டிக் கொள்ளாமல் மறைவாக வைத்திருந்தார்.
இப்படிப் பல்வேறு துன்பங்களைச் சந்தித்து வந்தாலும், ஆண்டவர்மீது கொண்ட நம்பிக்கையில் மிக உறுதியாக இருந்தும், தன்னிடத்தில் வந்த மக்களுக்கு நல்ல முறையில் ஆலோசனைகளைச் சொல்லியும் வந்த இவர் 1925 ஆம் ஆண்டு இறையடி சேர்ந்தார். இவருக்கு 2012 ஆம் ஆண்டு திருத்தந்தை பதினாறாம் பெனடிக்ட் அவர்களால் புனிதர் பட்டம் கொடுக்கப்பட்டது.
Profile
Daughter of a poor carpenter. Anna dropped out of school at age 14 to work as a maid, and had hopes of a religious vocation, but her father's death left her working to support the family, and she was a lifelong lay woman. In 1898 she received a vision of Christ who warned her that she had many years of pain ahead of her. She was paralyzed by an industrial accident in 1901 when she fell into a vat of boiling water and lost the use of her legs. From her sick bed she carried out an apostolate through correspondence. Known for her devotion to the Sacred Heart. May have received the stigmata, but always tried to hide the signs of it.
Born
18 February 1882 in Mindelstetten, Bavaria, Germany
Died
5 October 1925 in Mindelstetten, Bavaria, Germany of natural causes
Canonized
21 October 2012 by Pope Benedict XVI
Blessed Raymond of Capua
Also known as
• Raymond delle Vigne
• Raymund, Raimondo
Profile
Studied at the University of Bologna, Italy. Dominican priest. Held assorted offices in various Dominican friaries around Italy including prior of the house in Rome, and lector in Florence and Siena. Spiritual director of, close advisor to, and extensive correspondent with Saint Catherine of Siena. Supported the call for Crusade against the Turks. Added his voice to the plea for Pope Gregory XI to return to Rome from Avignon, France. Worked with plague victims in Siena, and caught the disease himself. Supported Pope Urban VI against the anti-pope Clement VII in 1378. Master-general of the Dominicans in 1380. Restored discipline to the Order, and reformed it to the point that he is considered a second founder. Wrote biographies of Saint Catherine of Siena and Saint Agnes of Montepulciano.
Born
1330 at Capua, Italy as Raymond delle Vigne
Died
5 October 1399 at Nuremberg, Germany of natural causes
Beatified
15 May 1899 by Pope Leo XIII
Blessed Alberto Marvelli
Profile
Son of Alfredo and Maria Marvelli. His father was a bank employee, and his mother was very active in Catholic charities. Educated by the Salesians and Catholic Action; Alberto joined Catholic Action at age 12 and was a member the rest of his life. Lay man. Civil engineer. He worked professionally and politically for reconstruction of Italy following World War II, and on a personal level he worked with the poor, keeping a bare minimum for himself, giving away everything else he owned. Member of the executive committee of the Christian Democrat political party. Known for his devotion to the Eucharist, he spent his morning in adoration, attended Mass, and then worked the rest of the day.
Born
21 March 1918 in Ferrara, Italy
Died
hit by a truck in a traffic accident on 5 October 1946 in Rimini, Forlì, Italy
Beatified
5 September 2004 by Pope John Paul II
Saint Tranquilino Ubiarco Robles
Additional Memorial
21 May as one of the Martyrs of the Mexican Revolution
Profile
Priest in the archdiocese of Guadalajara, Mexico. During the persecutions of the Mexican Revolution he continued his work in secret, celebrating Mass in private homes, and distributing Communion to covert Catholics. Martyred for refusing to stop his pastoral work, having been caught celebrating a marriage Mass.
Born
8 July 1899 in Zapotlán el Grande, diocese of Ciudad Guzmán, Jalisco, Mexico
Died
hanged from a tree on the morning of 5 October 1928 in front of the house where he had been celebrating Mass in Tepatitlán, Jalisco, Mexico
Canonized
21 May 2000 by Pope John Paul II
Blessed Marian Skrzypczak
Additional Memorial
12 June as one of the 108 Martyrs of World War II
Profile
Priest in the archdiocese of Gniezno, Poland where he served in the parish of Plonkowo. Though he knew the dangers of the invading Nazis, Father Marian stayed to serve his parishioners, and was shot by Nazi youth militia members. Martyr.
Born
15 April 1909 in Janowiec, Kujawsko-Pomorskie, Poland
Died
shot with pistols on 5 October 1939 in front of his parish church in Plonkowo, Kujawsko-Pomorskie, Poland
Beatified
13 June 1999 by Pope John Paul II
Blessed William Hartley
Additional Memorials
• 29 October as one of the Martyrs of Douai
• 1 December as one of the Martyrs of Oxford University
Profile
Raised a Protestant, he studied at Oxford University and became an Anglican minister. Convert to Catholicism. Studied in Rheims, France. Ordained in 1580. Returned to England to work with Saint Edmund Campion, ministering to covert Catholics. Arrested in 1582 for being a priest, he was deported. He soon returned to England to resume his minastery, was captured at Holborn, and executed. Martyr.
Born
Wilne, Derbyshire, England
Died
hanged on 5 October 1588 at Shoreditch, London, England
Beatified
15 December 1929 by Pope Pius XI
Blessed Matthew Carreri
Also known as
• Matthew of Mantua
• Matteo Carreri
Profile
Joined the Dominicans at Mantua, Italy in 1440. Travelling preacher throughout Italy. Noted for his deep prayer life and his devotion to the Rule of his Order. Once tried to trade himself for a mother and daughter who had been enslaved, but the pirates refused the offer.
Born
c.1420 at Mantua, Italy
Died
5 October 1470 at Vigevano, Italy of natural causes
Beatified
• 1483 (cultus confirmed) by Pope Sixtus VI
• 2 December 1625 by Pope Urban VIII (beatification)
Patronage
Vigevano, Italy
Blessed Flora of Beaulieu
புனித புளோரா St.Flora, Virgin
பிறப்பு
1309,
பிரான்ஸ்
இறப்பு
1347
பாதுகாவல்: தனிமையில் வாழும் பெண்கள், கைவிடப்பட்டவர்கள்
இவர் பெற்றோர் இவரை, சிறு வயதிலிருந்தே பக்தியில் வளர்த்தனர். இவர் வளர்ந்த பின்னர், இவரின் பெற்றோர், இவரை திருமணம் செய்துவைக்க ஏற்பாடு செய்தனர். இதனை அறிந்த புளோரா பெற்றோரை எதிர்த்தார். தான் பிறந்த வீட்டைவிட்டு வெளியேறி, தாதியர் படிப்பைப் படிக்க சென்றார். 1324 ஆம் ஆண்டில் ஜெருசலேம் புனித ஜான் மருத்துவ பள்ளியில் தனது படிப்பை முடித்தார். பிறகு அவர் பல சோதனைகளுக்கு ஆளாக்கப்பட்டார். மன அழுத்தத்தால் மிகவும் பாதிக்கப்பட்டார். பிறகு துறவறத்தைச் சார்ந்த அருட்சகோதரிகளால் கவனிக்கப்பட்டு, கடவுளின் அருளால் குணம் பெற்றார்.
புளோரா பலமுறை இறைவனிடமிருந்து காட்சிகளைப் பெற்றார். ஒருமுறை அனைத்துப் புனிதர்களின் விழாவன்று, சுவையான உணவுகளை உண்ணமாட்டேனென்றும், கடவுளின் அருளை மேலும் பெற, உண்ணா நோன்பு இருப்பேனென்றும், தனக்குள் உறுதி எடுத்துக்கொண்டார். பின்னர் ஒருமுறை செபித்துக்கொண்டிருக்கும்போது, தூய ஆவியால் தூண்டப்பட்டு, தரையிலிருந்து நான்கு அடி உயரத்திற்கு பறந்தார். என்று, அங்கு கூடியிருந்தோர் தெரிவித்தனர்.
இயேசுவின் திருக்காயங்களிலிருந்து வழிந்தோடிய, திரு இரத்தத்தைப்போலவே, இவரின் கைகளிலிருந்தும், வழிந்தோடியது என்று கூறப்படுகின்றது. இறைவனிடமிருந்து பெற்ற தீர்க்கதரிசனத்தால் எதிர் காலத்தில், என்ன நடக்க உள்ளது என்பதை, முன்னதாகவே அறிவித்தார். இவர் மிகவும் எளிமையான வாழ்வை வாழ்ந்தார். இயேசுவின் திருவுடலைப் பெற்றபின், தாழ்ச்சியோடு, தன்னை அவரிடம் அர்ப்பணித்தார். இறைவனிடம் இவர் கொண்டிருந்த பக்தியையும், விசுவாசத்தையும் கண்டு, இவரை பலர், தங்களது ஆன்மீக வழிகாட்டியாகத் தேர்த்தெடுத்தனர். இவர் வாழ்ந்தபோதும், இறந்தபின்பும் பல அற்புதங்களை செய்தார்.
Also known as
Flora of the Hosptiallers of Saint John
Profile
Know as a pious youth, her parents tried to arrange a marriage for her, but Flora resisted, and eventually entered a convent near Auvergne, France. In 1324 she entered the Priory of Beaulieu of the Hospitallers of Saint John of Jerusalem. Had the gifts of levitation, stigmata, and prophesy. She was ridiculed mercilessly by other sisters because of these gifts, and suffered bouts of depression.
Born
1309 at Auvergne, France
Died
1347 of natural causes
Saint Meinulph
Also known as
Meinolf, Meinolfo, Meinolfus, Meinulfus, Meinulphus, Meinuph, Meinulfo
Profile
Born to the nobility; his godfather was Charlemagne. Educated at the cathedral school of Paderborn, Germany. Archdeacon of Paderborn in 836. Priest. Noted preacher and evangelist. Founded the convent of Böddeken in Westphalia, Germany; legend says that abbey site was a place where Meinulph saw a stag with a cross in its antlers.
Born
c.795
Died
5 October 857 in Böddeken, Germany of natural causes
Representation
• with a stag with a cross in its antlers
• carrying a model of Böddeken monastery
Saint Apollinaris of Valence
Also known as
Aiplonay, Aiplomay
Profile
Son of Saint Isychius. Elder brother of Saint Avitus of Vienne. Bishop of Valence, France in 486 after a long vacancy in the diocese, and Apollinaris exhausted himself in reforming abuses and re-vitalizing the faith. Exiled by King Sigismund for political reasons, but allowed to return when he miraculously healed the king.
Died
• c.520 of natural causes
• interred in the cathedral in Valence, France
• relics thrown into the River Rhone and destroyed by Huguenots in the 16th century
Saint Attilanus of Zamora
Also known as
Atilanus, Attilano
Profile
Benedictine monk. Friend and spiritual student of Saint Froilan with whom he founded the monastery of Moreruela, Spain. Prior. Bishop of Zamora, Spain, and area that had been under Moorish occupation, on Whit-Sunday in 990.
Born
c.939 at Tarazona, Spain
Died
• 1009 in Zamora, Spain of natural causes
• relics in Saint Peter's church, Zamora
Canonized
1095 by Pope Urban II
Patronage
Zamora, Spain, diocese of
Blessed John Hewett
Also known as
• John Hewitt
• John Weldon
• John Savell
Profile
Son of a draper. Educated at Caius College, Cambridge. Studied for the priesthood at Rheims, France. Ordained in 1586. Returned to England, as a covert priest using the names Weldon and Savell to hide his identity while working with his flock. Arrested at Grey's Inn Lane, London, on 10 March 1587 for the crime of priesthood. Martyr.
Born
at York, North Yorkshire, England
Died
hanged on 5 October 1588 at Mile End Green, London, England
Beatified
15 December 1929 by Pope Pius XI
Saint Froilan
Profile
Benedictine monk. With his friend, Saint Attilanus, he reorganized the monastic community at Moreruela in Old Castile (part of modern Spain). From there the two worked to restore and revitalize Benedictine monasticism in western Spain. Bishop of Léon in 900. Noted for his generosity to the poor, and his own simple lifestyle as bishop. Reported miracle worker.
Born
at Lugo, Galacia, Spain
Died
905 of natural causes
Patronage
• Léon, Spain
• Lugo, Spain
Blessed Sante of Cori
Profile
Joined the Augustinians in Cori, Italy. Monk. Prior. Priest. Noted preacher, always centered on Scripture.
Born
early 14th-century in Cori, Lazio, Italy
Died
1392 of natural causes
Beatified
1 February 1888 by Pope Leo XIII (cultus confirmation)
Blessed Robert Sutton
Additional Memorial
• 29 October as one of the Martyrs of Douai
• 22 November as one of the Martyrs of England, Scotland, and Wales
Profile
Layman martyr.
Born
Kegworth, Leicestershire, England
Died
hanged in 1588 at Clerkenwell, London, England
Beatified
15 December 1929 by Pope Pius XI
Saint Charitina of Amasa
Also known as
Caritina
Profile
Martyred in the persecutions of Diocletian.
Died
• tortured to death in 304 at Amasa, Asia Minor on the Black Sea
• died while praying
Saint Aurea of Amiens
Profile
Eighth century hermitess, nun, and abbess of the monastery of Saint-Martial in Amiens, Gaul (in modern France). Friend of Saint Ulfia who also lived in the hermitage at Boves, France.
Died
the head of Saint Aurea is enshrined in the Cistercian abbey of the Paraclete in Boves, France in 1630
Saint Eliano of Cagliari
Profile
Eary bishop of Cagliari, Italy.
Died
relics interred in the crypt of the sanctuary of the cathedral of Cagliari, Italy
Saint Aymard of Cluny
Profile
Monk of Cluny Abbey in France. Brother monk to Saint Odo of Cluny. Abbot of Cluny in 942. Aymard became blind and c.952 resigned his position, handing it over to Saint Majolus.
Died
965 of natural causes
Saint Magdalveus of Verdun
Also known as
Madalveus, Mauvé
Profile
Benedictine Monk at Saint Vannes. Bishop of Verdun, France c.736.
Born
Verdun, France
Died
c.776 of natural causes
Saint Gallo of Aosta
Profile
Bishop of Aosta, Italy, consecrated on 15 October 528.
Died
5 October 546 of natural causes
Saint Flaviana of Auxerre
Profile
Nun. Martyr.
Died
in Auxerre, France
Saint Boniface of Trier
Profile
Martyred with a group of Christians in the persecutions of Maximian Herculeus.
Died
martyred c.287 in Trier, Germany
Saint Mamlacha
Profile
Nun. Martyred in the persecutions of king Shapur II.
Died
Persia
Saint Palmatius of Trier
Profile
Martyred with a group of Christians in the persecutions of Maximian Herculeus.
Died
c.287 in Trier, Germany
Saint Alexander of Trier
Profile
Martyred in the persecutions of Diocletian.
Died
3rd century in Trier, Germany
Saint Marcellinus of Ravenna
Profile
Third century bishop of Ravenna, Italy.
Saint Firmatus of Auxerre
Profile
Deacon. Martyr.
Died
Auxerre, France
Saint Jerome of Nevers
Profile
Bishop of Nevers, France.
Martyrs of Messina
Profile
A group of about 30 Benedictine monks and nuns, some blood relatives, who were sent in the early days of the order to establish monasteries in the vicinity of Messina, Sicily, Italy, and who were martyred. We know the names, and a few details, about seven of them –
• Donatus
• Eutychius
• Faustus
• Firmatus
• Flavia
• Placidus
• Victorinus
Died
6th century Messina, Sicily, Italy
Martyrs of Trier
Profile
Commemorates the large number of martyrs who died in Trier, Germany in the persecutions of Diocletian.
Died
287 in Trier, Germany
Martyred in the Spanish Civil War
Thousands of people were murdered in the anti-Catholic persecutions of the Spanish Civil War from 1934 to 1939. I have pages on each of them, but in most cases I have only found very minimal information. They are available on the CatholicSaints.Info site through these links:
• Blessed Eugenio Andrés Amo
• Blessed Sebastià Segarra Barberá
Also celebrated but no entry yet
• Giovanni Battista del Santissimo Sacramento
• Tullia
