புனிதர்களை பெயர் வரிசையில் தேட

Translate

25 August 2020

August 25​Saint of the day:Saint Genesius of Rome

August 25
Saint of the day:
Saint Genesius of Rome
Patron Saint of actors, clowns, comedians,
converts, dancers, musicians, stenographers, printers, lawyers, epileptics, thieves, torture victims
 
Prayer:
 
The Story of Saint Genesius of Rome
Creation and Redemption are part of a grand masterpiece of love initiated by God, the Divine Artist. He created the world out of love, in love and for love. All who dwell upon it can become a manifestation of His Beauty - by responding to His invitations of grace.
There is an integral connection between beauty and the Christian vocation to manifest the presence of the living God in this world. Beauty is a path to encountering the God who is its source and summit.
To be fully Christian is to be fully human, and fully alive. We are paintbrushes in the hand of God the Divine Artist, and through us He intends to manifest his beauty.
In Saint John Paul's "Letter to Artists" he referred to all artists as "Images of the Creator." He wrote, "to communicate the message entrusted to her by Christ, the Church needs art. Art must make perceptible, and as far as possible attractive, the world of the spirit, of the invisible, of God."
The late Pope explained, "Beauty is a key to the mystery and a call to transcendence. It is an invitation to savor life and to dream of the future. That is why the beauty of created things can never fully satisfy. It stirs that hidden nostalgia for God, which a lover of beauty like Saint Augustine could express in incomparable terms: "Late have I loved you, beauty so old and so new: late have I loved you!" (John Paul II)
He called Christian artists to create "epiphanies of beauty" and encouraged the flourishing of all the arts in a great renewal of humanity for our age. His letter began with these words from the Book of Genesis: "God saw all that He had made, and it was very good (Genesis 1:31)." It still is. Included among artists are actors and playwrights.
In the early years of the first Christian Millennium, the theatre was debased and inhuman because human culture had become debased. Even though Christians desired to participate in the culture, they often avoided the theatre because of this.
That is one of the reasons why the story of the actor and martyr named St. Genesius is so unique and inspiring.
It is also very timely.
We live in an age when the theatre is again becoming debased. As our culture moves away from God, it is losing an understanding of the dignity of the human person. When a culture rejects God, it rejects beauty.
That is why we need contemporary Christian artists to create new "epiphanies of beauty" for a new missionary age. The story of St. Genesius needs to be re-told in this hour. The witness of his martyrdom, along with his intercession, can help inspire new Christian playwrights, actors and artists.
What we know about St. Genesius comes from an ancient Christian tradition which was affirmed in a seventh century document called the Acts of the Martyrs which tells his story.
During the brutal persecution of Christians under the evil emperor Diocletian in the third and fourth centuries, a pagan man named Genesius wrote a play mocking Christianity.
The emperor Diocletian traveled to Rome in the year 303 to celebrate twenty years as an emperor. Genesius knew of the emperors hatred of Christianity and thought he could advance himself by writing and performing in a play which mocked the Christian faith which Diocletian was hell bent on destroying.
Christian tradition tells us that Genesius decided that the best way to learn this Christian way in order to write such a satirical play and act in it, was to deceive members of the Christian community into believing that he wanted to enter the catechumenate and prepare for Baptism.
He was successful. They accepted him into the catechumenate.
It was during the months of instruction in preparation for Baptism that Genesius decided to make the Christian claims that Baptism washed away sin and brought the baptized into a new life in Jesus Christ the subject of his play.
He planned to mock the claim on stage, in front of Diocletian! However, during the period of instruction in the Christian Way, he found himself increasingly drawn to the Savior whom the Christians proclaimed and became conflicted.
He finally left the catechumenate and rejected the claims of Christianity.
He then decided to proceed with his blasphemous plan to write a play which was a parody of Christianity and perform it in front of the Emperor. He wanted to curry favor with this evil emperor and enhance his standing in the empire.
When the time came for the performance of the play, before the emperor, Genesius appeared on stage, playing a bedridden sick man who cried out to be Baptized. An actor playing a Christian priest came to baptize the sick man. The entire play was supposed to mock the Savior Jesus Christ and the Christian way of life.
But, the Lord had other plans.
As the actor playing the Christian priest poured water over the head of Genesius, the grace of God fell upon him. He encountered the Risen Jesus Christ and saw the truth of the Christian faith. According to the Acts, Genesius began to give testimony to Jesus Christ in front of all who were watching and affirmed the Christian faith. He boldly called on Diocletian to give his life to Jesus Christ in these words:
I came here today to please an earthly Emperor but what I have done is to please a heavenly King. I came here to give you laughter, but what I have done is to give joy to God and his angels. From this moment on, believe me, I will never mock these great mysteries again. I now know that the Lord Jesus Christ is the true God, the Light, the Truth and the Mercy of all who have received his gift of baptism. O great Emperor, believe in these mysteries! I will teach you, and you will know the Lord Jesus Christ is the true God."
Diocletian became enraged. He had this holy, newly baptized Christian, tortured and beheaded when he refused to renounce his faith in Jesus Christ the Lord. Genesius is the Patron Saint of Actors. St. Genesius, pray for us!

புனித பேட்ரிசியா (-665)(ஆகஸ்ட் 25)

புனித பேட்ரிசியா (-665)

(ஆகஸ்ட் 25)

இவர் கான்ஸ்டான்டிநோப்பிளை ஆண்டு வந்த இரண்டாம் கான்ஸ்டன்டைன் என்ற மன்னனின் மகள்.
இவர் வளர்ந்து பெரியவளானபோது இவரது தந்தை இவரை ஒருவருக்கு மணம்முடித்துக் கொடுக்க முடிவு செய்தார். அப்பொழுது இவர் தன் தந்தையிடம், "நான் என்னை ஏற்கெனவே கடவுளுக்கு அர்ப்பணித்து விட்டேன்; அதனால் நான் யாரையும் மணப்பதாக இல்லை" என்று சொல்லி எருசலேமிற்கும், அதன் பின்னர் உரோமைக்கும் தப்பியோடினார்.

உரோமையில் திருத்தந்தை லிபேரியுசைத் சந்தித்த இவர், அவரிடம் தன் விருப்பத்தைச் சொன்னபொழுது, அவர் இவருக்குத் துறவிக்கான ஆடையைக் கொடுத்து, இவருக்கு ஆசி வழங்கி அனுப்பி வைத்தார்.

அந்த ஆடையோடு தன் சொந்த நாட்டிற்குத் திரும்பி வந்த இவர் தனக்குச் சேரவேண்டிய உடைமைகளை விற்று ஏழைகளுக்குக் கொடுத்துவிட்டு, இத்தாலியில் உள்ள நோப்பில்ஸ் நகர் நோக்கிக் கப்பலில் வந்தார். 

அவ்வாறு இவர் வரும் வழியில் இவர் பயணம் செய்த கப்பல் புயலில் சிக்கிக் கொள்ள, இவர் கப்பலில் இறந்தார். 

இவர் நோப்பில்ஸ் நகரின் பாதுகாவலியாக இருக்கிறார்.

புனிதர் ஜோசஃப் கலசன்ஸ் ✠(St. Joseph Calasanz August 25

† இன்றைய புனிதர் †
(ஆகஸ்ட் 25)

✠ புனிதர் ஜோசஃப் கலசன்ஸ் ✠
(St. Joseph Calasanz)
மறைப்பணியாளர், குரு, நிறுவனர்:
(Religious, Priest and Founder)

பிறப்பு: செப்டம்பர் 11, 1557
பெரல்டா டி ல ஸல், அரகன் அரசு
(Peralta de la Sal, Kingdom of Aragon, Crown of Aragon)

இறப்பு: ஆகஸ்ட் 25, 1648 (வயது 90)
ரோம், திருத்தந்தையர் மாநிலம்
(Rome, Papal States).

ஏற்கும் சமயம்:
ரோமன் கத்தோலிக்க திருச்சபை
(Roman Catholic Church)

முக்திபேறு பட்டம்: ஆகஸ்ட் 7, 1748
திருத்தந்தை பதினான்காம் பெனடிக்ட்
(Pope Benedict XIV)

புனிதர் பட்டம்: ஜூலை 16, 1767
திருத்தந்தை பதின்மூன்றாம் கிளமன்ட்
(Pope Clement XIII)

முக்கிய திருத்தலம்:
புனித பெண்டலோன், ரோம்
(San Pantaleone, Rome)

நினைவுத் திருநாள்: ஆகஸ்ட் 25

பாதுகாவல்: கத்தோலிக்க பள்ளிகள்

புனிதர் ஜோசஃப் கலசன்ஸ், ஒரு ஸ்பேனிஷ் குருவும், கல்வியாளரும், ஏழைக் குழந்தைகளுக்கு இலவச கல்வியளிக்கும் ஆன்மீக பள்ளிகளின் நிறுவனரும், “பியரிஸ்ட்ஸ்” (Piarists) என்றழைக்கப்படும் (The Order of Poor Clerics Regular of the Mother of God of the Pious Schools) சபையின் நிறுவனருமாவார். “ஜோசஃப் கலசேன்க்ஷியஸ்” மற்றும் ஜோசஃபஸ் அ மாட்ரெடே” (Joseph Calasanctius and Josephus a Matre Dei) ஆகிய பெயர்களாலும் அறியப்படும் இவர், கத்தோலிக்க திருச்சபையால் புனிதராக போற்றப்படுகின்றார்.

ஸ்பெயின் நாட்டின் “அரகன்” (Kingdom of Aragon) அரசின் “பெரல்டா டி ல ஸல்” (Peralta de la Sal) எனுமிடத்தில், கி.பி. 1557ம் ஆண்டு, செப்டம்பர் மாதம், 11ம் தேதி பிறந்த இவருடைய தந்தை ஒரு குறுநில பிரபுவும் நகர தலைவருமான “பெட்ரோ டி கலசன்ஸ்” (Pedro de Calasanz y de Mur) என்பவர் ஆவார். இவரது தாயார் பெயர், “மரிய கஸ்டன்” (María Gastón y de Sala) ஆகும்.

ஆரம்பக் கல்வியை வீட்டிலிருந்தும், பின்னர் “பெரல்டா” (Peralta) எனுமிடத்திலுள்ள பள்ளியிலும் கற்ற ஜோசஃப், கி.பி. 1569ம் ஆண்டு, “எஸ்டடில்லா” (Estadilla) எனுமிடத்தில், “திரித்துவ சபையின்” (Trinitarian Order) துறவியர் நடத்தும் கல்லூரியில், பண்டைய கிரேக்க இலத்தீன் கலைக்குரிய கல்வி கற்க அனுப்பப்பட்டார். அங்கே கல்வி கற்கும் காலத்தில், தமது பதினான்கு வயதில், தாம் குருத்துவம் பெறவேண்டுமென முடிவெடுத்தார். எனினும், இந்த இறை அழைப்பு, அவரது பெற்றோரின் ஆதரவைப் பெறவில்லை.

“ல்லேய்டா” பல்கலையில் (University of Lleida) உயர் கல்வி கற்ற ஜோசஃப், அங்கே தத்துவம் மற்றும் சட்டம் பயின்றார். “வாலென்சியா பல்கலைக்கழகம்” மற்றும் “கோம்ப்லுடேன்ஸ் பல்கலைக்கழகத்தில்” (The University of Valencia and at Complutense University) இறையியல் கற்றார்.

இதற்கிடையே ஜோசஃபின் தாயாரும் சகோதரர் ஒருவரும் மரித்துப் போகவே, அவரது தந்தை ஜோசஃப் திருமணம் செய்துகொண்டு குடும்ப பொறுப்பை ஏற்கவேண்டும் என விரும்பினார். ஆனால், கி.பி. 1582ம் ஆண்டு இவரை தாக்கிய ஒரு நோய், ஜோசஃபை கல்லறையின் விளிம்பு வரை கொண்டுவந்தது. இது, அவரது தந்தையின் கண்டிப்பாய் தணித்தது. நோயிலிருந்து மீண்ட ஜோசஃப், கி.பி. 1583ம் ஆண்டு, டிசம்பர் மாதம், 17ம் தேதி, “ஊர்ஜெல்” மறைமாவட்ட ஆயர் (Bishop of Urgel) “ஹுகோ அம்ப்ரோசியோ” (Hugo Ambrosio de Moncada) என்பவரால் குருத்துவ அருட்பொழிவு செய்விக்கப்பட்டார்.

ஸ்பெயின் நாட்டில் தமது ஆன்மிக பணிக்காலத்தில், ஜோசஃப் பல்வேறு பொறுப்புகளை ஏற்று செய்தார். ஏழைகளுக்கு பல்வேறு சேவையாற்றிய இவர், ஏழைகளுக்கு இலவச உணவளிக்கும் நிறுவனம் ஒன்றினையும் நிறுவி நடத்தினார்.

கி.பி. 1592ம் ஆண்டு, தமது 35 வயதில், தமது ஆன்மிக வாழ்க்கையை மேம்படுத்தும் நம்பிக்கையிலும், சில வகையான நலன்களைப் பாதுகாக்கவும் ஜோசஃப் ரோம் பயணமானார். அவர் தமது வாழ்வின் மீதமுள்ள 56 வருடங்களை அங்கேயே வாழ்ந்தார். முக்கியமாக, பெற்றோர்களை இழந்த அனாதைச் சிறுவர்களுக்கு கல்வி கற்பிக்கும் பணி உள்ளிட்ட தொண்டுப்பணிகளாற்றக்கூடிய அற்புதமான துறையை ரோம் நகரம் இவருக்கு வழங்கியது. ஜோசஃப் “கிறிஸ்தவக் கோட்பாடுகளின் தோழமைக் கூட்டுறவு” (Confraternity of Christian Doctrine) எனும் நிறுவனத்தில் இணைந்தார். தெருக்களில் சுற்றித்திரியும் அனாதைச் சிறார்களை ஒன்றிணைத்து அழைத்து வந்து பள்ளிகளில் சேர்த்தார்.

ரோம் நகரின் “ட்ரஸ்டேவேர்” (Trastevere) பகுதியிலுள்ள (Church of Santa Dorotea) ஆலயத்தின் பங்குத்தந்தையான “அந்தோனி” (Anthony Brendani) இடமும் தந்து, கற்பிக்கும் உதவிகளும் செய்வதாக உறுதியளித்தார். கூடுதலாக இரண்டு குருக்களும் உதவுவதாக வாக்குறுதியளித்தனர். இதனைத் தொடர்ந்து, கி.பி. 1597ம் ஆண்டு, நவம்பர் மாதம், ஐரோப்பாவிலேயே முதல் இலவச பள்ளியை ஜோசஃப் தொடங்கினார்.

கி.பி. 1598ம் ஆண்டு, கிறிஸ்து பிறப்பு பெருநாளன்று, இத்தாலியின் மூன்றாவது நீளமான நதியான “டிபேர்” (Tiber) நதியில் சரித்திரத்திலேயே அதிக அளவான இருபது மீட்டர் உயர (சுமார் 65 அடி) வெள்ளம் பெருக்கெடுத்தோடியது. பேரழிவு பரவலாக இருந்தது. நதியோரம் வசித்த, ஏற்கனவே ஏழைகளான நூற்றுக்கணக்கான குடும்பங்கள் வீடிழந்தன. உணவற்றுப் போயின. வெள்ளத்திற்கு பலியானவர்களின் எண்ணிக்கை 2,000க்கும் மேலானது. ஜோசஃப், “ஆன்மீக சகோதரத்துவம்” (Religious fraternity) எனும் தொண்டு நிறுவனத்துடன் இணைந்து அதிவேகமாக செயலாற்றினார். ஏழை மக்களுக்கு உதவுவதில் தம்மை அர்ப்பணித்துக்கொண்டார். நகரை சுத்தம் செய்வதிலும், மீட்பதிலும் உதவ தொடங்கினார். கி.பி. 1600ம் ஆண்டு, நகரின் மத்தியில் “தெய்வ பக்தியுள்ள” (Pious School) பள்ளியை தொடங்கினார். விரைவிலேயே, அந்த பள்ளி, பல கிளைகளுடன் விரிவடைந்தது.

கி.பி. 1602ம் ஆண்டு, “தெய்வ பக்தியுள்ள பள்ளிகளின் சபை” (Order of the Pious Schools or Piarists) எனும் சபைக்கான அடித்தளமிட்டார். 1610ம் ஆண்டு, தமது சபையின் ஆசிரியர் மற்றும் மாணவர்களுக்கான அடிப்படை ஒழுங்குகளை எழுதினர். ஜோசஃப், செப்டம்பர் 15, 1616 அன்று, “ஃப்ரஸ்கடி” (Frascati) நகரில் முதல் பொது இலவச பள்ளியை தொடங்கினார். சரியாக ஒரு வருடத்தின் பின்னர், கற்பித்தல் சேவைகளுக்காக ஆரம்பிக்கப்பட்ட முதல் ஆன்மீக நிறுவனமான (Pauline Congregation of the Poor of the Mother of God of the Pious Schools) எனும் சபையை, திருத்தந்தை “ஐந்தாம் பவுல்” (Pope Paul V) அங்கீகரித்தார். மார்ச் 25, 1617 அன்று, அவரும் அவரது பதினான்கு உதவியாளர்களும் இவர்களது புதிய சபையின் முதல் உறுப்பினர்களாகி, சீருடையைப் பெற்றனர். ஆரம்பப்பள்ளியில் கற்பிப்பதை தமது முதன்மை ஊழியமாக செய்த முதல் குருக்கள் இவர்களேயாவர்.

ஆரம்ப காலங்களிலிருந்தே ஒரு குழந்தை ஆன்மீகத்தையும் கல்வியையும் சரியாக போதித்தால், அக்குழந்தையின் வாழ்க்கை மகிழ்ச்சியாக அமையும் என்று நியாயமாக நம்பலாம் என்று எழுதி வைத்த ஜோசஃப், “பயத்தையல்ல – அன்பையே வலியுறுத்துங்கள்” (Emphasizing love, not fear) என்றார்.

புனிதர் ஜோசஃப் கலசன்ஸின் வாழ்க்கையின் இறுதி பத்தாண்டு காலம், மிகவும் சோதனையானதாக இருந்தது. அவரது சபையில் நேர்ந்த சில அவல நிகழ்வுகள் அவருக்கு அவப்பெயரை தேடித்தந்தது. கி.பி. 1642ம் ஆண்டு, அவர் கைது செய்யப்பட்டு விசாரனைக்குள்ளாக்கப்பட்டார். “நேப்பிள்ஸ்” (Naples) நகரின் பள்ளியில் தலைமையாசிரியராக இருந்த அருட்தந்தை “ஸ்டேஃபனோ செருபனி” (Father Stefano Cherubini) என்பவர் பள்ளியின் சிறுவர்களை பாலியல் ரீதியாக வல்லுறவு கொண்டதன் பின்விளைவுகள் இவரையும் பாதித்தன.

தமது மாணவர்கள், அவர்களுடைய குடும்பங்கள், சக தோழர்கள் மற்றும் ரோம் நகர மக்கள் ஆகியோரால் அவரது தூய்மைக்காகவும், தைரியத்துக்காகவும் போற்றப்பட்ட புனிதர் ஜோசஃப் கலசன்ஸ், கி.பி. 1648ம் ஆண்டு, ஆகஸ்ட் மாதம் 25ம் தேதி, தமது 90 வயதில் மரித்தார். “தூய பன்டேலோ” (Church of San Pantale) தேவாலயத்தில் அடக்கம் செய்யப்பட்டார்.

August 25
Saint of the day:
Saint Joseph Calasanz
Patron Saint of Catholic schools
 
Prayer:
 
Saint Joseph Calasanz’ Story
From Aragon, where he was born in 1556, to Rome, where he died 92 years later, fortune alternately smiled and frowned on the work of Joseph Calasanz. A priest with university training in canon law and theology, respected for his wisdom and administrative expertise, he put aside his career because he was deeply concerned with the need for education of poor children.
When he was unable to get other institutes to undertake this apostolate at Rome, Joseph and several companions personally provided a free school for deprived children. So overwhelming was the response that there was a constant need for larger facilities to house their effort. Soon, Pope Clement VIII gave support to the school, and this aid continued under Pope Paul V. Other schools were opened; other men were attracted to the work, and in 1621 the community–for so the teachers lived–was recognized as a religious community, the Clerks Regular of Religious Schools–Piarists or Scolopi. Not long after, Joseph was appointed superior for life.
A combination of various prejudices and political ambition and maneuvering caused the institute much turmoil. Some did not favor educating the poor, for education would leave the poor dissatisfied with their lowly tasks for society! Others were shocked that some of the Piarists were sent for instruction to Galileo–a friend of Joseph–as superior, thus dividing the members into opposite camps. Repeatedly investigated by papal commissions, Joseph was demoted; when the struggle within the institute persisted, the Piarists were suppressed. Only after Joseph’s death were they formally recognized as a religious community.

புனித ஒன்பதாம் லூயிஸ், அரசர் (St. Louis IX / Ludwig IX) August 25

இன்றைய புனிதர் : 
(25-08-2020) 

புனித ஒன்பதாம் லூயிஸ், அரசர் (St. Louis IX / Ludwig IX)
பிறப்பு 
25 ஏப்ரல் 1219, 
பிரான்ஸ்
    
இறப்பு 
25 ஆகஸ்டு 1270 
துனிசியா
புனிதர்பட்டம்: 1297, திருத்தந்தை எட்டாம் போனிபாஸ்
அரசராக: 1230, 11 வயதில் 

பாதுகாவல்: முயூனிக், சார்ப்ர்யூக்கன், பெர்லின், பிரான்சிஸ்கன் 3 ஆம் சபைக்கு பாதுகாவலர்

லூயிஸ் ஓர் அரசர் குடும்பத்தில் பிறந்தவர். இவர் தந்தையின் பெயர் லூயிஸ் டி லையன்(Louid de Lion). இவரின் தாய் ப்லான்சே(Blanche). இவரின் தாத்தா பிரான்சு நாட்டு அரசர் இரண்டாம் பிலிப்பு. புனித லூயிஸ் 9 வயதாக இருக்கும்போதே, இவரின் தாத்தா இறந்துவிட்டார். இதனால் இவரின் தந்தை 8 ஆம் லூயிஸ் அரச பதவியேற்றார். 8 ஆம் லூயிசை பதவியேற்ற 3 ஆண்டுகளில் கொள்ளை நோயால் தாக்கப்பட்டு இறந்துவிட்டார். அதனால் லூயிஸ் தனது 12 வயதிலேயே நாட்டின் அரசராக பதவியேற்றார். ஒன்பதாம் லூயிஸ் என்று பெயர் பெற்றார். லூயிஸ் திருமணம் செய்து, 11 குழந்தைகளை ஆண்டவரின் ஆசீரோடு பெற்றார். தன் குழந்தைகளை தானே சிறந்த முறையில் பேணி வளர்த்து பயிற்றுவித்தார். தவப் பற்றிலும், செப ஆர்வத்திலும், ஏழை எளியவர் மீது கொண்ட அன்பிலும் சிறந்து விளங்கினார். தன் நாட்டு மக்களின் ஆன்மீக நலத்திலும் அவர்களிடையே அமைதியை உருவாக்குவதிலும் அக்கறைகொண்டு, ஆட்சி செய்தார். கிறித்துவின் கல்லறையை விடுவிக்குமாறு சிலுவைப்போர் மேற்கொண்டார். இவர் 1226 ஆம் ஆண்டிலிருந்து, தான் இறக்கும்வரை அரசராக இருந்தார். இவர் 1248 ஆம் ஆண்டு 7 வது சிலுவைப்போரையும், 1270 ஆம் ஆண்டு மீண்டும் 8 வது சிலுவைப்போரையும் நடத்தினார். இவர் அரசர்களிலேயே முதல் புனிதர் என்ற பெயர் பெற்றார்.

செபம்:
நல்ல ஆயனாம் எம் இறைவா! பிரான்சு நாட்டில் லூயிஸ் என்ற ஓர் நல்ல அரசரைக் கொடுத்து, உம் மக்களை நீர், அவர் வழியாக உம்மால் ஈர்த்துள்ளீர். இன்றும் அரசர்களாக இருந்து ஆட்சி புரிபவர்களை நீர் வழிநடத்தியருளும். மக்களை நீதியோடும் நேர்மையோடும் ஆட்சி செய்திட உம் அருள் தருமாறு தந்தையே உம்மிடம் மன்றாடுகின்றோம்.

---JDH---தெய்வீக குணமளிக்கும் இயேசு /திண்டுக்கல்.
Saint of the Day : (25-08-2020) 
St. Louis of France

He was born in Poissy, in France on April 25, 1214. His father was king Louis-VIII and mother Blanche, daughter of Alphonso-VIII of Castille. Louis married Margaret on May 27, 1234. He took the reins of French Government when he was 12 years old in 1226 and his mother functioned as Regent and ruled France. He was an ideal Christian monarch and a devote catholic. He started to rule independently from the year 1234. He died due to dysentery at Tunis during the second crusade, on August 25, 1270.

He was canonized by Pope Boniface-VIII in the year 1297.

A congregation of the Sisters of Saint Louis, founded in 1842 is named in his honor. He is also the co-patron of the Third Order of St. Francis.

---JDH---Jesus the Divine Healer---