Saint Winifred
Born Tegeingl (modern-day Flintshire)
Died c. 7th century
Gwytherin (in modern-day Conwy)
Venerated in
Anglican Communion
Eastern Orthodox Church
Roman Catholic Church
Major shrine Shrewsbury Abbey, now destroyed although a small part of the shrine base survives. Holywell, fully active holy well and well-house shrine.
Feast 3 November
Attributes Abbess, holding a sword, sometimes with her head under her arm
Patronage Holywell; against unwanted advances
Saint Winifred (or Winefride; Welsh: Gwenffrewi; Latin: Wenefreda, Winifreda) was a Welsh virgin martyr of the 7th century. Her story was celebrated as early as the 8th century, but became popular in England in the 12th, when her hagiography was first written down.
A healing spring at the traditional site of her decapitation and restoration is now a shrine and pilgrimage site called St Winefride's Well in Holywell, Flintshire, Wales and known as "the Lourdes of Wales".
The oldest accounts of Winifred's life date to the 12th century.[1] According to legend, Winifred was the daughter of a chieftain of Tegeingl,[2] Welsh nobleman Tyfid ap Eiludd. Her mother was Wenlo, a sister of Saint Beuno, and a member of a family closely connected with the kings of south Wales.[3]
According to legend, her suitor, Caradog, was enraged when she decided to become a nun, and decapitated her. A healing spring appeared where her head fell.[4] Winifred's head was subsequently rejoined to her body due to the efforts of Beuno, and she was restored to life. Seeing the murderer leaning on his sword with an insolent and defiant air, Beuno invoked the chastisement of heaven, and Caradog fell dead on the spot, the popular belief being that the ground opened and swallowed him. Beuno left Holywell, and returned to Caernarfon; before he left, the tradition is that he seated himself upon a stone, which now stands in the outer well pool, and there promised in the name of God "that whosoever on that spot should thrice ask for a benefit from God in the name of St. Winefride would obtain the grace he asked if it was for the good of his soul."[3]
After eight years spent at Holywell, Winifred received an inspiration to leave the convent and retire inland. Accordingly, Winifred went upon her pilgrimage to seek for a place of rest. Ultimately she arrived at Gwytherin near the source of the River Elwy.[3] She later became a nun and abbess at Gwytherin in Denbighshire.[4] More elaborate versions of this tale relate many details of her life, including Winefride's pilgrimage to Rome.
Given the late date of the earliest surviving written accounts of Winifred's life, her existence has been doubted since the 19th century. She is not recorded in any Welsh pedigree of saints nor in the 13th-century calendar of Welsh saints.[5] There is, however, evidence of her cult from centuries before the appearance of her first hagiography. Two small pieces of an oak reliquary from the 8th century were discovered in 1991 and identified based on earlier drawings as belonging to the Arch Gwenfrewi, the reliquary of Winifred.[6] The reliquary probably contained an article of clothing or another object associated with the saint, but not her bones. According to historian Lynne Heidi Stumpe, the reliquary provides "good evidence for her having been recognized as a saint very soon after her death",[7] and thus of her historicity.[8] The reliquary may even be "the earliest surviving testimony to the formal cultus of any Welsh saint
Saint Malachy O'More
புனிதர் மலாச்சி
(St. Malachy)
அர்மாக் பேராயர்:
(Archbishop of Armagh)
பிறப்பு: கி.பி. 1095
அர்மாக், அயர்கியல்லா, அயர்லாந்து
(Armagh, Airgíalla, Ireland)
இறப்பு: நவம்பர் 2, 1148
கிளேர்வாக்ஸ், சாம்பேன், ஃபிரான்ஸ்
(Clairvaux, Champagne, France)
புனிதர் பட்டம்: ஜூலை 6, 1190
திருத்தந்தை 3ம் கிளமெண்ட்
(Pope Clement III)
பாதுகாவல்:
அர்மாக் உயர்மறைமாவட்டம்
(Archdiocese of Armagh)
டான் மற்றும் கொன்னர் மறைமாவட்டம்
(Diocese of Down and Connor)
நினைவுத் திருநாள்: நவம்பர் 3
புனிதர் மலாச்சி, ஒரு ஐரிஷ் புனிதரும், “அர்மாக்” உயர்மறைமாவட்ட (Archbishop of Armagh) பேராயரும் ஆவார். இவரே புனிதராக அருட்பொழிவு பெற்ற முதல் அயர்லாந்தின் கத்தோலிக்க குடியாவார்.
அயர்லாந்து நாட்டில், கி.பி. 9ம் நூற்றாண்டின் தொடக்கத்தில் 'வைகிங்' சோதனைகள் தொடங்கின. நாட்டின் மீது படையெடுபுகளும் ஆக்கிரமிப்புகளும் செய்யப்பட்டன; பல துறவு மடங்கள் கொள்ளையடிக்கப்பட்டன; துறவிகள் வாள்முனையில் வைக்கப்பட்டனர்; தேவாலயங்கள் இடிக்கப்பட்டன; நூலகங்கள் எரிக்கப்பட்டன. மதச்சார்பற்ற கட்டுப்பாடுகளுடன் கூடிய தடைகள் படையெடுப்பாளர்களால் கொண்டுவரப்பட்டன. புனித பேட்ரிக்கும் பிற ஆதி கிறிஸ்தவ சபைகளும் கடைப்பிடித்த தார்மீக, மத பாரம்பரியங்கள் மற்றும் கிறிஸ்தவ நல்லொழுக்கங்கள் மிகப் பெரிய சரிவைச் சந்தித்தன. கி.பி. 11ம் நூற்றாண்டில், அயர்லாந்தின் சில பகுதிகள் பிற சமய சார்புடையவைகளாக மாறின.
கி.பி. 1095ல், பேராசிரியர் ஒருவரின் மகனாகப் பிறந்தார். இவரின் தந்தை துறவற மடத்திற்கு சொந்தமான கல்வி நிறுவனத்தில் பணிபுரிந்ததால், மலாச்சியுசும் அங்கேயே படித்தார். 'இமர்' (Imhar O'Hagan) என்ற துறவு மடாதிபதி இவருக்கு ஞானஸ்நானம் கொடுத்து கல்வி கற்பித்தார். ஐரிஷ் திருச்சபையை சீரமைக்க முயற்சிப்பவர்கள் மீது அனுதாபமும் கருணையும் கொண்டிருந்தார். நீண்ட கற்பித்தலின் பிறகு, புனித செல்லாச் (St Cellach in 1119) என்பவரால் குருத்துவ அருட்பொழிவு செய்யப்பட்டார்.
கி.பி. 1123ம் ஆண்டு கொனோர் (Conor) நகரின் ஆயராக திருநிலைப்படுத்தப்பட்டார். மீண்டும் கி.பி. 1129ம் ஆண்டு அர்மாக் நகருக்கு பேராயராக தேர்ந்தெடுக்கப்பட்டார். ஆனால் பேராயர் பதவியில் பல எதிர்ப்புகளை சந்தித்தார். இதனால் பல இன்னல்களை சந்தித்தார். தனது பணியை சரியாக செய்ய இயலாததால் கி.பி. 1136ம் ஆண்டு மீண்டும் டவுன் (Down) என்ற நகருக்கு ஆயராக அனுப்பப்பட்டார். பல ஆண்டுகள் தன் ஆயர் பதவியில் சிறப்பாக பணியாற்றியப்பின் சிஸ்டர்சீயன் துறவற சபையை சார்ந்த பெர்னார்டு என்பவருடன் இணைந்து சில துறவற மடங்களைக் கட்டினார்.
பின்னர் மலாச்சி துறவற கல்லூரிகளில் ஆசிரியராகப் பணியாற்றினார். பின்னர் ரோம் நகர் சென்று திருத்தந்தையை சந்திக்க எண்ணினார். அப்போதுதான் கடினமான நோயால் தாக்கப்பட்டு இறந்தார்.
நவம்பர் 2ம் நாள், அனைத்து ஆன்மாக்களின் திருநாளாகையால், நவம்பர் 2ம் தேதி மரித்த இவருடைய நினைவுத் திருநாள், நவம்பர் மூன்றாம் தேதி கொண்டாடப்படுகின்றது.
Also known as
• Maelmhaedhoc O'Morgair
• Maolmhaodhog ua Morgair
• Maol Maedoc
• Malachy O'Morgair
• Malachi
• Malachy of Armagh
• Máel Máedóc Ua Morgair
Profile
Son of a teacher; brother of Saint Christian O'Morgair of Clogher. Upon the death of his parents, Malachy entered religious life. Ordained at age 25. Studied under Saint Malchus. Preacher and clerical reformer. Instituted celibacy regulations and other disciplines on the Irish clergy. Re-introduced the use of canonical hour prayers. Abbot at Bangor. Bishop of Connor, Ireland at age 30. Archbishop of Armagh, Ireland at age 35, the chosen successor of Saint Celsus of Armagh. Spiritual teacher of Blessed Christian O'Conarchy.
Malachy replaced the Celtic liturgy (the "Stowe" missal) with the Roman liturgy in an effort to bring uniformity and discipline to the clergy and those in religious life. A miracle worker and healer, he sometimes cured people instantly by laying his hands upon them. Friend of Saint Bernard of Clairvaux who helped him establish the Cistercians in Ireland, wrote a biography of him, and sat with him as he died.
One of Malachy's great claims to popular fame was his gift of prophesy. While in Rome, Italy in 1139, Malachy received a vision showing him all the Popes from his day to the end of time. He wrote poetic descriptions of each of the pontiffs, presented the manuscript to Pope Innocent II - and it was reportedly forgotten until 1590. It has been in print - and hotly debated, both for authenticity and correctness - ever since. According to these prophecies, there is only one Popes remaining after Benedict XVI. It is most likely a 16th century forgery, but see the quotes below, and have a look at Father Dwight Longnecker's column on the prophecies.
Born
1094 at Armagh, Ireland
Died
2 November 1148 at Clairvaux Abbey, France of natural causes
Canonized
• 6 July 1190 by Pope Clement III
• first papal canonization of an Irish saint
Patronage
• Armagh, Ireland, archdiocese of
• Down and Connor, Ireland, diocese of
• Ireland
Representation
• presenting an apple to a king and thus restoring his sight
• instructing a king in a cell
• Irish bishop with a book
• bishop encountering the spirit of his dead sister
Saint Martin de Porres
புனிதர் மார்டின் டி போரஸ்
(St. Martin de Porres)
டொமினிக்கன் சபை பொதுநிலை சகோதரர்:
(Lay brother of the Dominican Order)
பிறப்பு: டிசம்பர் 9, 1579
லிமா, காலனியாதிக்க பெரு
(Lima, Viceroyalty of Peru)
இறப்பு: நவம்பர் 3, 1639 (வயது 59)
லிமா, காலனியாதிக்க பெரு
(Lima, Viceroyalty of Peru)
ஏற்கும் சமயம்:
ரோமன் கத்தோலிக்க திருச்சபை
(Roman Catholic Church)
லூதரன் திருச்சபை
(Lutheran Church)
ஆங்கிலிக்கன் ஒன்றியம்
(Anglican Communion)
முக்திப்பேறு பட்டம்: அக்டோபர் 29, 1837
திருத்தந்தை பதினாறாம் கிரகோரி
(Pope Gregory XVI)
புனிதர் பட்டம்: மே 6, 1962
திருத்தந்தை இருபத்திமூன்றாம் யோவான்
(Pope John XXIII)
முக்கிய திருத்தலங்கள்:
சாந்தோ டொமினிகோ ஆலயம், லிமா, பெரு
(Church of Santo Dominigo, Lima, Peru)
நினைவுத் திருவிழா: நவம்பர் 3
சித்தரிக்கப்படும் வகை:
ஒரு நாய், ஒரு பூனை மற்றும் ஒரு பறவை ஒரே தட்டில் ஒன்றாக உணவு உண்பது; விளக்குமாறு, சிலுவை, ஜபமாலை, இதயம்
பாதுகாவல்:
பிலாக்ஸி மறைமாவட்டம் (Diocese of Biloxi), கருப்பு இன மக்கள், சிகை அலங்காரிகள், விடுதி காப்பாளர், கலப்பு இன மக்கள், பெரு (Peru), ஏழை மக்கள், பொது கல்வி, பொது சுகாதாரம், அரசு பள்ளிகள், பொது கல்வி, இன உறவுகள், சமூக நீதி, தொலைக்காட்சி, மெக்ஸிக்கோ (Mexico), பெருவியன் கடற்படை விமானிகள் (Peruvian Naval Aviators), வியட்நாம் (Vietnam), மிசிசிப்பி (Mississippi), ஹோட்டல் நடத்துபவர்கள் (Innkeepers), லாட்டரி, லாட்டரியில் வெற்றி பெற்றவர்கள்,
புனிதர் மார்டின் டி போரஸ், ஒரு டொமினிக்கன் சபையினைச் சேர்ந்த பொது நிலை சகோதரரும், கத்தோலிக்க திருச்சபையின் புனிதரும் ஆவார். இவர் கலப்பு இன மக்கள், அமைதிக்காக துன்பப்படுவோர் முதலியோருக்கு பாதுகாவலராகக் கருதப்படுகின்றார். இவர் தன் வாழ்நாள் முழுதும் ஏழைகளுக்காகவே பணியாற்றினார். ஒரு அனாதை இல்லத்தையும், ஒரு குழந்தைகளுக்கான மருத்துவமனையையும் நிறுவினார். நோன்புகள், மற்றும் புலால் உணவு தவிர்த்தல், உள்ளிட்ட எளிமையான மற்றும் கடுமையான தவமுயற்சிகளைக் கொண்ட கடின வாழ்க்கை முறை வாழ்ந்தார்.
வாழ்க்கைக் குறிப்பு:
“ஜுவான் மார்டின் டி போரஸ் வெலாஸ்குயிஸ்” (Juan Martin de Porres Velázquez) எனும் இயற்பெயர் கொண்ட இவர், “ஸ்பேனிஷ் காலனித்துவ நிர்வாக மாவட்டமான” (Spanish Colonial Administrative District) பெருவின் (Peru) தலைநகரான லிமாவில் (Lima) கி.பி. 1579ம் ஆண்டு பிறந்தார். ஸ்பேனிஷ் பிரபுவான “டான் ஜூவான் டி போரேஸ்” (Don Juan de Porres) எனும் தந்தைக்கும், பனாமா (Panama) நாட்டில் அடிமையாக இருந்து விடுதலை பெற்ற “அனா வெலாஸ்குயிஸ்” (Ana Velázquez) என்ற ஆஃபிரிக்க இன தாய்க்கும் சட்டவிரோதமாகப் பிறந்த இவருக்கு கி.பி. 1581ல் பிறந்த “ஜுவானா” (Juana) எனும் பெயருடைய ஒரு இளைய சகோதரியும் உண்டு. தங்கை பிறந்த பிறகு, இவரது தந்தை இவர்களது குடும்பத்தை கைவிட்டு சென்றார். இவர்களுடைய தாயார், ஒரு ஆடை சலவையகத்தில் வேலை செய்து தமது குழந்தைகளை வளர்த்தார். மிகவும் வறுமையில் வாடியதாலும், இவரது தாயாரால் இவரை வளர்க்க இயலாமல் போனதாலும் ஒரு ஆரம்ப பள்ளியில் இரண்டு வருடங்கள் வேலை செய்தார். பின்னர், தமது பத்துவயதிலேயே அறுவை சிகிச்சை மருத்துவரிடமும் (Surgeon), நாவிதரிடமும் (Barber) வேலை பயில சென்றார். இளம் வயதிலேயே இரவு முழுதும் செபிக்கும் வழக்கம் இவரிடம் இருந்தது.
அப்போதைய பெரு நாட்டின் சட்டங்கள், ஆபிரிக்க இன மக்களையும், அமெரிக்க குடி மக்களையும் ஆன்மீக சபைகளில் சேருவதை தடை செய்தது. மார்டினுக்கு இருந்த ஒரே வழி, லிமா நகரிலிருந்த “தூய செபமாலை புகுநிலை டொமினிக்கன் துறவியரிடம்”, (Dominicans of Holy Rosary Priory) தம்மை தன்னார்வ தொண்டு பணியாளாக சேர்த்துக்கொள்ள வேண்டுவதேயாகும். சரீர உழைப்பை நல்கிய இவருக்கு பிரதியுபகாரமாக, துரவியரில் சீருடை அணிந்துகொள்ளவும், அவர்களுடன் வாசிக்கவும் உரிமை கிட்டியது. தனது 15ம் வயதில் லிமா நகரிலுள்ள டொமினிக்கன் சபையில் சேர விண்ணப்பித்தார். முதலில் டொமினிக்கன் சபையினரின் செபமாலை பள்ளியில் வேலையாளாகவே அனுமதிக்கப்பட்டாலும், பின்னர் பல முக்கிய பொறுப்புகளும் இவருக்கு வழங்கப்பட்டன. பின்னர் டொமினிக்கன் சபையில் சேர கடவுள் தன்னை அழைப்பதாக உணர்ந்த இவர் இச்சபையின் மூன்றாம் சபையில் சேர்ந்தார்.
தொடர்ந்து, தமது நாவிதன் பணியையும், குணமாக்கும் பணிகளையும் செய்துவந்தார். இவர், தமது செப வல்லமையால் பலரை அற்புதமாக குணமாக்கியதாக கூறப்படுகிறது. சமையலறைப் பணிகள், சலவைப் பணிகள், மற்றும் சுத்திகரிக்கும் பணிகளும் செய்தார்.
எட்டு வருடங்களின் பின்னர், மார்டின் மீது இரக்கம் கொண்ட தூய செபமாலை மடத்தின் தலைவரான “ஜுவான் டி லொரென்ஸானா” (Juan de Lorenzana) என்பவர், பெரு நாட்டின் சட்டங்களுக்கு மறைவாக மார்ட்டினை டொமினிக்கன் சபையின் மூன்றாம் நிலை துறவற பிரமாணங்களை ஏற்க வைக்க முடிவெடுத்தார்.
24 வயதான மார்ட்டின், கி.பி. 1603ம் ஆண்டு, டொமினிக்கன் சபை பொது நிலை சகோதரராக பிரமாணங்களை ஏற்றார். ஆனால், தமது தந்தையின் தலையீடினால்தான் தமது அந்தஸ்து உயர்கிறதோ எனும் ஐயம் காரணமாக, இவர் பலமுறை இதனை மறுத்து வந்திருக்கிறார். அத்துடன், இதன் காரணமாகவே அவர் ஒரு குருத்துவ அருட்பொழிவை இறுதிவரை மறுத்துவந்தார்.
அவரது பள்ளி கடனில் மூழ்கும்போதெல்லாம், அங்குள்ள துறவியரிடம், “நான் ஒரு தரித்திரம் பீடித்த “முலெட்டோ” (Mulatto) (நீக்ரோவுக்கும் வெள்ளையருக்கும் பிறந்தவர்), என்னை விற்றுவிடுங்கள்” என்று கெஞ்சுவார்.
மார்ட்டின், அர்ச்சிஸ்ட்ட நற்கருணையின்பால் ஆழ்ந்த ஈடுபாடு கொண்டிருந்தார். ஒருநாளிரவு, திருப்பலி பீடத்தின் படியின்மீது முழங்கால்படியிட்டு நற்கருணையின் முன்னர் செபித்துக்கொண்டிருந்தவேளை, அவர் நின்றிருந்த படிக்கட்டில் தீ பற்றிக்கொண்டது. தீயினால் ஏற்பட்ட அத்துணை குழப்பத்திலும் சந்ததியிலும், தம்மைச் சுற்றி நடப்பவற்றை அறியாதவராக தாம் இருந்த இடத்திலேயே இருந்தார்.
34 வயதான மார்டின், பொதுநிலை சகோதரருக்கான துறவற சீருடைகள் கொடுக்கப்பட்டதும், நோயுற்றவர்களுக்கு சேவை செய்யும் மருந்தகத்தின் கண்காணிப்பாளராகவும் நியமிக்கப்பட்டார். சுமார் இருபத்தைந்து வருடங்கள், இவர் இறக்கும்வரை இச்சுகாதார மையத்திலேயே இருந்தார். நோயாளிகளுக்கு சேவையாற்றுவதில் அக்கறை கொண்டிருந்தார். நோயாளிகளின் தேவையுணர்ந்து அவர்களுக்கு சேவை செய்யும் கடின பணிக்குத் தேவையான நல்லொழுக்கமும் பொறுமையும் அவரிடமிருந்ததை அவருடைய மேலதிகாரிகள் கவனித்தனர். பள்ளிக்கு வெளியே இருந்து அழைத்துவரப்படும் நோயாளிகளையும் கவனித்தார். அவர்களை குணப்படுத்தினார். ஒரு குடுவை தண்ணீர் மூலம் அவர் நோயாளிகளை குணப்படுத்தினார். வேறுபாடுகளேயில்லாமல் ஸ்பேனிஷ் பிரபுக்களுக்கும், அண்மையில் ஆபிரிக்காவிலிருந்து கொண்டுவரப்பட்ட அடிமைகளுக்கும் மருத்துவ சேவை புரிந்தார். ஒருநாள், உடல் முழுதும் புண்ணான, ஏறக்குறைய நிர்வாண நிலையிலிருந்த ஒரு பிச்சைக்காரன் தமது இரு கைகளையும் நீட்டினார். மார்டின் அவரை உடனே தமது படுக்கைக்கு கொண்டு சென்றார். இதனைக் கண்ட இவரது சகாவான ஒரு சகோதரர் மார்டினை கடிந்துகொண்டார். அவருக்கு பதிலளித்த மார்டின், “என் அன்பு சகோதரா, இரக்கமே தூய்மைக்குத் தகுதியானது” என்றார்.
அக்காலத்தில், ஒருமுறை லிமா நகரில் தொற்று நோய் பரவியதால் இவரின் பணி மிகவும் கடுமையாக இருந்தது. செபமாலை பள்ளியின் மடத்தில் சுமார் அறுபது துறவியர் இருந்தனர். அனைவரும் நோய்வாய்ப்பட்டிருந்தனர். துரதிர்ஷ்டவசமாக, அவர்களிருந்த அறைகள் மூடி பூட்டப்பட்டிருந்தன. வெளியே வர இயலாத அவர்களுக்கு எவராலும் மருத்துவம் பார்க்க இயலவில்லை. ஆனால், மார்டினோ, பூட்டியிருந்த கதவுகளை ஊடுருவிச் சென்று நோயுற்ற துறவியருக்கு மருத்துவம் செய்தார். இதுபோல் பலமுறை அதிசயங்கள் நிகழ்த்தியதாக கூறப்படுகிறது.
புலால் உணவைத் தவிர்த்த மார்டின், பள்ளி நிர்வாகம் தர இயலாதவற்றை வாங்குவதற்காக தர்மம் (பிச்சை) எடுத்து வாங்கி வருவார். சாதரணமாக, தாம் பிச்சை எடுத்து வரும் பொருட்களைக் கொண்டு, தினமும் சுமார் 160 பேருக்கு உணவு வழங்குவார். குறிப்பிட்ட ஒரு சிறு தொகையை ஏழை மக்களுக்கும் வழங்குவார். அவரது தினசரி பணிகளான சமையலறைப் பணிகள், சலவைப் பணிகள், மற்றும் மருத்துவமனைப் பணிகளுடன், அவரை உயரே காற்றில் தூக்கிய பரவச அனுபவங்கள், அவர் செபிக்கும் அறையை நிரப்பிய வெளிச்சம், ஒரே சமயத்தில் இரண்டு இடங்களில் அதிசயங்கள் நிகழ்த்துவது, உடனடி குணப்படுத்துதல், மிருகங்களுடனான பரஸ்பர ஒத்துணர்வு ஆகியவற்றுடன் அவரது வாழ்க்கை ஒரு அசாதாரண பரிசாக விளங்கியது. கைவிடப்பட்ட சிறுவர்களுக்காகவும், அனாதைகளுக்காகவும் லிமா நகரில் ஒரு இல்லத்தை நிறுவினார்.
இறப்பும் புனிதர் பட்டமளிப்பும்:
இவர், டொமினிக்கன் பொதுநிலையினரும், புனிதர்களுமான "புனிதர் ரோஸ்” (St. Rose of Lima), மற்றும் புனிதர் “ஜுவான் மசியாஸ்” (St. Juan Macías) ஆகியோரின் நண்பராவார். இவர் லிமாவில் கி.பி. 1639ம் ஆண்டு, நவம்பர் மாதம், 3ம் நாள் இறந்தார். இவருக்கு இறுதி வணக்கம் செலுத்த இவரின் உடல் மக்களுக்காக வைக்கப்பட்டு இவர் இருந்த மடத்திலேயே அடக்கம் செய்யப்பட்டது. இவரால் பல புதுமைகள் நிகழ்ந்ததாகக் கூறப்பட்டதால், இவரின் புனிதர் பட்ட நடவடிக்கைகள் இவர் இறந்து 25 ஆண்டுகளுக்கு பிறகு துவங்கப்பட்டது. இவருக்கு கி.பி. 1837ல் திருத்தந்தை ஆறாம் கிரகோரியால் அருளாளர் பட்டமும், 1962ம் ஆண்டு, மே மாதம், ஆறாம் தேதி, திருத்தந்தை இருபத்திமூன்றாம் யோவானால் புனிதர் பட்டமும் அளிக்கப்பட்டது.
Also known as
• Martín de Porres Velázquez
• Martin of Charity
• Martin the Charitable
• Saint of the Broom (for his devotion to his work, no matter how menial)
Profile
The illegitimate son of a Spanish nobleman, Juan, and a young freed black slave, Anna Velasquez, Martin grew up in poverty. He spent part of his youth with a surgeon-barber from whom he learned some medicine and care of the sick. At age 11 he became a servant in the Holy Rosary Dominican priory in Lima, Peru. Promoted to almoner, he begged more than $2,000 a week from the rich to support the poor and sick of Lima. Placed in charge of the Dominican's infirmary; known for his tender care of the sick and for his spectacular cures. His superiors dropped the stipulation that "no black person may be received to the holy habit or profession of our Order" and Martin took vows as a Dominican brother in 1603. Established an orphanage and children's hospital for the poor children of the slums. Set up a shelter for the stray cats and dogs and nursed them back to health. Lived in self-imposed austerity, never ate meat, fasted continuously, and spent much time in prayer and meditation with a great devotion to the Holy Eucharist. Friend of Saint John de Massias.
He was venerated from the day of his death. Many miraculous cures, including raising the dead attributed to Brother Martin. First black saint from the Americas.
Born
9 December 1579 at Lima, Peru
Died
3 November 1639 in Lima, Peru of fever
Canonized
6 May 1962 by Pope John XXIII
Patronage
• African-Americans
• against rats
• barbers
• bi-racial people, mixed-race people
• black people
• for inter-racial justice
• for social justice
• hair stylists, hairdressers
• hotel-keepers, innkeepers
• paupers, poor people
• public education, public schools, state schools
• public health
• race relations, racial harmony
• television
• Peru
• archdiocese of Accra, Ghana
• diocese of Biloxi, Mississippi
Saint Hubert of Liege
Also known as
• Apostle of the Ardennes
• Hubertus of Liege
Additional Memorial
30 May (translation of relics)
Profile
Grandson of Charibert, King of Toulouse. Eldest son of Bertrand, Duke of Aquitaine. Worldly, popular and dissolute layman courtier at Nuestria in northwest France in his youth. For political reasons he emigrated, to Austrasia in the border area between modern France and Germany. Married in 682 to Floribanne, daughter of Dagobert, Count of Louvain. Father of one son, Saint Floribert of Liege.
Hubert was passionately devoted to hunting. While chasing a stag on a Good Friday morning, he received a vision of a crucifix between the animal's antlers. A voice warned him, "Hubert, unless you turn to the Lord, and lead a holy life, you shall quickly go down to hell." It was a conversion experience for Hubert.
Spiritual student of Saint Lambert of Maastricht. When his wife died, Hubert renounced all his worldy positions, titles and wealth, handed his patrimony, and the care of his son, to his brother, and studied for the priesthood. After ordination, he served as assistant to Saint Lambert. Pilgrim to Rome, where he was when Lambert was murdered. Chosen bishop of Maastricht. Known for his excellent preaching and his generosity to the poor, stripping the diocese of all excesses to help them. Following another vision, and to defend of the memory of Lambert, he moved his mentor's body from Maastricht to Liege, and built a church for it on the site of Lambert's martyrdom. First bishop of Liege.
Hubert evangelized the Ardenne region, converting pagans and strengthening Christians. He tracked down some of the old idolatrous places of worship, but generally permitted the new converts to decide for themselves to destroy the old idols. They all, naturally, did so.
Hubert predicted the date of his own death, and died while reciting the Our Father. He became highly revered in the Middle Ages, and there were several military orders named in his honor. His association with the hunt led to his patronage of furriers and trappers, and against rabies and bad behavior in dogs, primarily hunting dogs. The breed commonly known as bloodhounds are also called Saint Hubert's hounds.
Born
c.656 at Maastricht, Netherlands
Died
• 30 May 727 at Fura (modern Tervueren), Brabant, Belgium of natural causes
• interred at Saint Peter's collegiate church in Liege, Belgium
• relics translated in 825 to the abbey which has since been renamed Saint Hubert's
Patronage
• against dog bite
• against hydrophobia
• against mad dogs
• against rabies
• archers
• dogs
• forest workers
• furriers
• hunters, huntsmen, hunting
• Liege, Belgium
• machinists
• mathematicians
• metal workers
• opticians
• precision instrument makers
• Saint-Hubert, Belgium
• smelters
• trappers
Representation
• bishop celebrating Mass as an angel brings him a scroll
• bishop with a hound and hunting horn
• bishop with a stag with a crucifix
• horn
• horse
• huntsman adoring a stag with a crucifix in its antlers
• kneeling before a stag as an angel brings him a stole
• kneeling in prayer, a hound before him and often with hunting gear nearby
• knight with a banner showing the stag's head and crucifix
• stag
• stag with a crucifix over its head
• young courtier with two hounds
Saint Joannicus of Mount Olympus
Also known as
• Joannicius the Great
• Joannicus of Olympus
• Joannicus of Uludag
• Ioannikios, Ioannikos, Ioninicus
Profile
A swineherd in his youth, and a lazy one at that. Professional soldier in the Byzantine army for 20 years, and a dissolute one at that. Fought in wars against the Bulgars.
A friend who had become a monk led him to the faith. At age 40, Joannicus retired from the military and the world, becoming a hermit on Mount Olympus, Bithynia (modern Uludag, Turkey). He developed a reputation for holiness, and had to move several times to escape would-be spiritual students. Monk at Eraste.
A one-time supporter of iconoclasm, he fought it and defended orthodox teachings in the iconoclast movement of 818. He tried to be a peacemaker, arguing that the orthodox should try to understand and reunite with iconoclast priests.
Advisor to Saint Theodore the Studite and Saint Methodius of Constantinople. Prophet and miracle worker. His prophesied the restoration of images to churches, a prophesy fulfilled by Theodora, wife of emporer Theophilus. Friend of Saint Peter of Atroa; at the time of Saint Peter's death, he had a vision of Peter being lifted up a mountain into heaven. Highly venerated by the Greeks.
Born
c.754 at Bithynia (in modern Turkey)
Died
4 November 846 at Antidium of natural causes
Saint Rumwold of Buckingham
Also known as
• Rumwold of Brackley
• Rumbald, Rumbold, Rumwald
Additional Memorial
28 August (translation of relics)
Profile
Son of the Christian queen Saint Cyneburga (Cuneburga), and the pagan King Alchfrid (Aldfrith) of Northumbria. Grandson of Penda, king of Mercia. He lived only three days during which time he repeated several times "I am a Christian", and asked for Baptism (which he received from bishop Wilderin) and Holy Communion. Immediately after Baptism, he made a confession of faith the Holy Trinity, preached a sermon on the Trinity, reciting Scripture and the Athanasian Creed as part of his proofs. He completed this performance by predicting his death, and outlining his desired burial arrangements.
A statue of Rumwold at Boxley Abbey could supposedly only be moved by people who lived pure lives. Purity was apparently measured by the size of a donor's gift to the abbey since if it was sufficient, one of the monks would operate a ratchet mechanism that helped move the statue. This was exposed and the statue burned during the Reformation.
One Sir Alured was chastised by the saint for swearing on his wedding day in 1282. Alured repented and cleaned up his language. However, at a royal feast some ice cream made his tooth ache, which caused him to curse with gusto. Romwold suddenly appeared in a window, and Sir Alured's bride disappeared in a puff of perfume, leaving behind her clothes.
There are churches dedicated to him in Kent, Essex, Northants, Lincolnshire, Dorset, and North Yorkshire in England.
Born
662 at King Sutton, Northants, England
Died
• 662 at King Sutton, Northants, England
• relics translated to Brackley, then Buckingham, England
Patronage
• fishermen of Folkestone, England
• Brackley, England
• Buckingham, England
Representation
preaching newborn baby
Blessed Simon Ballachi
Profile
Born to the nobility, the son of Count Ballachi. His family had a close association with the Church clergy; two of his uncles became archbishops of Rimini, Italy, and a younger brother was a priest. Trained as a soldier and in administration, he was expected to take over the family estates. Against his family wishes, he joined the Dominicans as a lay-brother at age 27.
Assigned to work in the garden of his friary, something he knew nothing about but which he loved instantly. He saw God in everything, and prayed constantly as he worked. Noted for his simple life, his strict adherence to the Dominican Rule, and his excellent work as a catechist to children. A visionary, Simon was visited by the devil, by Saint Catherine of Alexandria, Saint Dominic de Guzman, Saint Peter Martyr, and the Blessed Virgin Mary; other brothers saw his cell glowing, and heard angelic voices. Blinded at age 57, he was nearly helpless during the last years of his life; he never despaired, and used the extra free time for prayer.
Born
c.1240 at Santarcangelo di Romagna, Italy
Died
5 November 1319 in Rimini, Italy of natural causes
Beatified
• 1817
• cultus confirmed by Pope Pius VII on 14 March 1820
Blessed Alphais of Cudot
Also known as
Alpais, Alpaida, Alpaidis
Profile
Born to a poor peasant family. Bed-ridden with leprosy while still very young; in later life she first lost the use of her arms and legs, then lost the limbs themselves. Became known for holiness and penance. Had the gift of inedia, subsisting solely on Holy Communion. A church was built next door to her hovel with a special window between the structures so she could attend Mass. Counselor to Queen Adela of France. Legend says that near the time of her death, she was cured of her disease by the intervention of Our Lady.
Born
at Cudot, diocese of Sens, France
Died
1211
Beatified
1874 by Pope Blessed Pius IX (cultus confirmed)
Patronage
• against sickness; sick people
• disabled, handicapped and physically challenged people
Saint Pierre-François Néron
Profile
Fith of nine children. Studied in seminaries in Nozeroy and Vaux-sur-Poligny, France. Member of the Paris Foreign Missions Society. Ordained in 1848. Missionary to Vietnam. Director of the Society's seminary. Taught philosophy and translated textbooks for his students. Noted for having a deep spiritual life in the midst of endless work. In the persecutions of emperor Tu-Duc he had to go on the road, hiding from imperial anti-Christian forces, but was eventually betrayed to the authorities, imprisoned in a cage for three months, starved for three weeks, tortured and martyred.
Born
21 September 1818 in Bornay, Jura, diocese of St-Claude, France
Died
• beheaded on 3 November 1860 in Son Tây, Ha Tay, Vietnam
• severed head throw into the river and body buried at the execution site
• in 1880 his body was re-interred in the crypt in church that was built next to his execution site
Canonized
19 June 1988 by Pope John Paul II
Patronage
young people in the diocese of Jura, France
Blessed Berardo dei Marsi
Profile
Born to the Italian nobilty, the son of Count Berardo and Countess Theodosia of Carsoli, Italy; great-uncle of Saint Rosalia. At age seven he was sent to study with the canons of the cathedral of Santa Sabina dei Marsi. Studied at Monte Cassino Abbey from 1095 through 1102. Chosen as governor of the Campagna province of Italy by Pope Paschal II. Created cardinal in 1099 by Paschal II. Bishop of Marsi, Italy in 1109 where he served the rest of his life. A reformer in his diocese, he fought simony and insisted on clerical celibacy.
Born
1079 in Colli di Monte Bove, Italy
Died
• 3 November 1130 in San Benedetto dei Marsi, Italy of natural causes
• buried in the cathedral of Santa Sabina in San Benedetto dei Marsi
• relics moved to the cathedral of Santa Maria delle Grazie in Pescina, Italy in 1631
Beatified
10 May 1802 by Pope Pius VII (cultus confirmation)
Patronage
diocese of Avezzano, Italy
Saint Pirmin
Also known as
Pirminius
Profile
Possibly of Visigoth ancestry. Monk, following a mixed rule with strong influences from Irish monasticism. When the Saracens invaded Spain, he fled to the Rhineland (in modern Germany) where established or restored several abbeys. He rebuilt Dissentis Abbey after its destruction. Founded and served as abbot of Mittelzell Abbey on Reichenau Island, Germany. Exiled for political reasons to Alsace where he founded monasteries at Amorbach, Gengenbach, Hornbach, Marmoutier, Murbach, Neuweiler, and Wissembourg, and may have worked with Saint Amor of Amorbach. Appointed as a regional bishop, but without specific see city. Probable author of Dicta Pirmini, a popular work on theology and ethics. One of the great Apostles to the German lands.
Born
c.670 at South Aragon (part of modern Spain)
Died
• 3 November 753 of natural causes
• buried at Hornbach, Germany
Patronage
• against poisoning
• against snake bite
• Monsheim, Germany
Saint Guénhaël
Also known as
Guenaël, Guenaud, Guénault, Guennal, Guinal, Gwenael, Gwendal, Gwenhael
Profile
Son of a Breton chieftain. Educated at Landevennec, Brittany (in modern France under Saint Winwaloe in 489. Monk at Landevennec. Abbot of Landevennec in 532. Missionary to Britain and Ireland where he abolished the last pagan customs. Helped establish Cornouailles in Brittany in 546.
Born
in Brittany (in modern France)
Died
• c.550 at Landevennec, Brittany (in modern France) of natural causes
• interred at Corbeil, France
• remains destroyed during the anti-Catholic excesses of the French Revolution
Patronage
• Corbeil, France
• Landevennec, France
• Vannes, France
Representation
causing a spring to gush forth
Saint Clydog
Also known as
Clodock, Clitaucus
Profile
Sixth century king, part of the Brychan family who ruled Ewyas (modern Hereford and Monmoth), England. A nobleman's daughter fell in love with Clydog, but a friend who wanted the girl himself murdered Clydog near the River Monnow in the Black Mountains. His body was placed on an ox-cart and driven for home. En route, the ox stopped, the yoke broke, and the ox refused to be driven further. So, in order that Clydog could have a proper burial, a church was built on the spot, now known as Clodock, and he was interred in the hallowed ground around it. Miracles reported at his tomb.
Due to a translation error, some older lists describe him as a martyr - the word Merthir means shrine, and refers to the church, but it was misinterpreted as martyr by some writers.
Representation
king bearing a sword and lily
Blessed Berchtold of Engelberg
Also known as
• Berchtold von Engelberg
• Berthold
Profile
Benedictine monk at Engelberg, Switzerland. Spiritual student of Blessed Frowin, and succeeded him as abbot at Engelberg on 27 March 1178. Noted for his encouragement of scholarship, piety and monastic discipline among his brothers, and for his own study of the Bible and the early Church Fathers. Known as a miracle worker, he foretold the death of Emperor Frederick Barbarossa. When he blessed a lake near Stanzstad, Switzerland, it became stocked with fish. He is recorded to have changed water into wine three times.
Died
3 November 1197 of natural causes
Representation
blessing fish
Blessed Lorenzo Moreno Nicolás
Profile
At age 12, Lorenzo left school to help support his widowed mother. Worked at a railway station. Joined the Mercedarians in Lorca, Spain, making his profession on 23 September 1920. Ordained on 18 December 1926. Dean of students at the College of El Puig. Teacher for five years at a boy's home in Godella. Martyred in the Spanish Civil War.
Born
24 March 1899 in Lorca, Murcia, Spain
Died
3 November 1936 in Lorca, Murcia, Spain
Beatified
13 October 2013 by Pope Francis
Blessed Ida of Toggenburg
Also known as
• Ida of Fischingen
• Gutta, Idda, Iddah, Ita, Itha, Itta, Judith, Ydda
Profile
Countess, married to Count Henry of Toggenburg, Switzerland. Henry was abusive, especially after time when the couple had no children. Ida finally left Henry, and he later agreed to her becoming a Benedictine nun at Fischingen Abbey.
Born
1156
Died
1226 of natural causes
Beatified
1724 by Pope Benedict XIII (cultus confirmation)
Saint Libertine of Agrigento
Also known as
Libertino, Libertinus
Profile
First bishop of Agrigento, Italy; one tradition says he was assigned to the post by Saint Peter the Apostle, but it is also likely he lived and served after Peter's death, perhaps as late as the 3rd century. Noted and successful preacher. Built a church on the site of the current cathedral of Agrigento. Martyr. His intercession was effectively sought in 1625 during a plague that afflicted Agrigento.
Saint Silvia of Rome
புனித_சில்வியா (515-592)
நவம்பர் 03
இவர் (#St_Silvia) சிசிலியைச் சார்ந்தவர்.
இவர் உரோமையைச் சார்ந்த கோர்தியன் என்பவருக்கு மணமுடித்துக் கொடுக்கப்பட்டார்.
இருவரது இல்லற வாழ்வும் மிகவும் மகிழ்ச்சியாகச் சென்றது. இறைவன் இவர்களுக்கு இரண்டு குழந்தைகளைக் கொடுத்து அருள்பாலித்தார். அவர்களில் ஒருவர்தான் பெரிய கிரகோரியார் என அழைக்கப்படும் திருத்தந்தை புனித கிரகோரி.
573 ஆம் ஆண்டு கோர்தியன் திடீரென இறந்து போனார். இதனால் இவர் வீட்டிற்குப் பின்னால் இருந்த தோட்டத்தில் ஒரு குடிசை அமைத்து, அங்கு இறைவேண்டலிலும் நோன்பிலும் செலவழித்தார். இவர் தன் மகனை இறைநம்பிக்கையிலும் இறையன்பிலும் நல்ல முறையில் வளர்த்தெடுத்தார் என்பது குறிப்பிடத்தக்கது.
இவர் 592 ஆம் ஆண்டு இறையடி சேர்ந்தார். இவர் கர்ப்பிணிப் பெண்களுக்குப் பாதுகாவலராக இருக்கிறார்.
Also known as
Sylvia of Rome
Profile
Sister of Saint Tarsilla. Married to Gordianus, a Roman regionarius. Mother of two sons, one of which was Pope Saint Gregory the Great. After the death of her husband, Silvia devoted herself to religious life, living in a cell like an early anchoress. Noted for her great personal piety.
Born
c.515 in either Rome or Sicily (records vary)
Died
c.592 in Rome, Italy of natural causes
Patronage
pregnant women
Saint Hermengaudius of Urgell
Also known as
Armengol, Ermengol
Profile
Bishop of Urgell in the Spanish Pyrenees from 1010 till 1035. Built the cathedral in Urgell, and established a rule for its canons based on the life of Saint Augustine of Hippo. Often at odds with the nobility of Urgell both for political reasons and because he was a reformer.
Died
1035
Patronage
Urgell, Spain, diocese of
Saint Wulganus
Also known as
Vulgan, Vulganius, Wulgan
Profile
Emigrant of France. Evangelized in the area of Atrebati, France. Hermit at Arras, France under the direction Saint Vedast Abbey.
Born
British Isles (exact location varies by source)
Died
• c.704 at Arras, France
• reported buried at Christ Church, Canterbury, England "in a chest on the beam beyond the altar of Saint Stephen"
• some relics at Liesse and Lens, France
Patronage
Lens, France
Saint Florus of Lodève
Also known as
Flour of Lodève
Profile
Bishop of Lodève, France.
Died
• 389
• relics enshrined in Saint-Flour, France
Patronage
Saint-Flour, France, diocese of
Saint Papulus
Also known as
Papoul, Papulius
Profile
Priest. Worked with Saint Saturninus of Toulouse in France. Martyred in the persecutions of Diocletian.
Died
• c.300
• shrine in Toulouse, France
Saint Gaudiosus of Tarazona
Profile
Monk in the Aragonese Pyrenees near Benasque. Spiritual student of Saint Victorian. Bishop of Tarazona, Zaragoza province c.565.
Died
c.585
Saint Valentine of Viterbo
Profile
Priest. Worked with and martyred with Saint Hilary of Viterbo in the persecutions of Diocletian.
Died
beheaded at Viterbo, Italy
Saint Acepsimas
Profile
Fifth century hermit. Lived 60 years in a cave near Cyrohas, Syria. Ordained when a very old man, shortly before his death.
Died
5th century in Syria of natural causes
Saint Hilary of Viterbo
Profile
Deacon. Worked with and martyred with Saint Valentine of Viterbo in the persecutions of Diocletian.
Died
beheaded at Viterbo, Italy
Saint Cristiolus
Profile
Brother of Saint Sulian. Founded churches, including in Anglesey and Pembrokeshire in Wales.
Born
Wales
Died
7th century
Saint Quartus
Profile
One of the first disciples of the Apostles. Mentioned in Saint Paul's letter to the Romans.
Died
1st century
Saint Theophilus
Profile
Martyred in the persecutions of Decius.
Died
250 at Caesarea, Cappadocia
Saint Englatius
Also known as
Englat, Tanglen
Profile
Bishop in the area of Tarves, Aberdeenshire, Scotland.
Died
966
Saint Caesarius
Profile
Martyred in the persecutions of Decius.
Died
250 at Caesarea, Cappadocia
Saint Germanus
Profile
Martyred in the persecutions of Decius.
Died
250 at Caesarea, Cappadocia
Saint Domnus of Vienne
Profile
Bishop of Vienne, France. He was zealous in ransoming captives.
Died
657
Saint Vitalis
Profile
Martyred in the persecutions of Decius.
Died
250 at Caesarea, Cappadocia
Saint Acheric of Vosges
Profile
Hermit at a monastery in the Vosges region of France.
Died
c.860
Saint William of Vosges
Profile
Hermit at a monastery in the Vosges region of France.
Died
c.860
Saint Odrada of Alem
Profile
Eleventh-century nun in Alem, Flanders (in modern Netherlands).
Saint Valentinian
Profile
Bishop of Salerno, Italy.
Died
c.500
Saint Elerius
Profile
Sixth century abbot of a monastery in northern Wales.
Innumerable Martyrs of Saragossa
Profile
A large group of Christians martyred in Zaragoza, Spain by Dacian during the persecutions of Diocletian. Dacian ordered all Christians of the city into exile under pain of death; when they were assembled to leave, Dacian ordered imperial soldiers to massacre the lot of them.
Died
304
Martyred in the Spanish Civil War
Thousands of people were murdered in the anti-Catholic persecutions of the Spanish Civil War from 1934 to 1939. I have pages on each of them, but in most cases I have only found very minimal information. They are available on the CatholicSaints.Info site through these links:
• Blessed Cecilio Manrique Arnáiz
• Blessed Francisco Colom González
• Blessed José Llorach Bretó
• Blessed José Ruiz de la Torre
