புனிதர்களை பெயர் வரிசையில் தேட

Translate

09 October 2021

இன்றைய புனிதர்கள் அக்டோபர் 11

 St. Kenneth


Feastday: October 11


Kenneth is a derivative of Canice. All we know about Canice is from unreliable legend, according to which he was born at Glengiven, Ireland. He became a monk under St. Cadoc at Llancarfan, Wales, and was ordained there. After a trip to Rome, he studied under St. Finnian at Clonard, Ireland, accompanied Ss. Kieran, Columba, and Comgall to St. Mobhi at Glasnevin. He preached for a time in Ireland, and then went to Scotland. A close friend of Columba's whom he accompanied on a visit to King Brude of the Picts, he was a most successful missionary. He built a monastery at Aghaboe, Ireland, and probably one at Kilkenny. He is also known as Kenneth and Cainnech. His feast day is October 11th.





"Canice" and "Saint Canice" redirect here. For other uses, see Canice (disambiguation) and Saint Canice (disambiguation).

Cainnech of Aghaboe (515/16–600), also known as Saint Canice in Ireland, Saint Kenneth in Scotland, Saint Kenny and in Latin Sanctus Canicus, was an Irish abbot, monastic founder, priest and missionary during the early medieval period. Cainnech is one of the Twelve Apostles of Ireland[1] and preached Christianity across Ireland and to the Picts in Scotland.[2] He wrote a commentary on the Gospels, which for centuries was known as the Glas-Choinnigh or Kenneth's Lock or the Chain of Cainnech.[3]


Most of what is written about Cainnech's life is based on tradition, however he was considered a man of virtue, great eloquence and learning. His feast day is commemorated on 11 October in the Roman Catholic Church and the Eastern Orthodox Church according to their respective calendars (Gregorian or Church Julian) with additional feast days on 1st or 14 August in the Eastern Orthodox Church.



Introduction


Depicted in stained glass, St Mary's Cathedral, Kilkenny.

A lot of what is known of Cainnech comes from legend. However, he is documented by Adomnán (also known as Eunan), the ninth abbot of Iona who died in 704. Adomnán was a hagiographer and his greatest work Vita Columbae or Life of St. Columba contains references to Cainnech.[4][5]


Cainnech's background


Statue at St. Canice's Catholic Church, Kilkenny

Cainnech was born in 515 or 516, at Glengiven, near Dungiven in Ulster, the northern province in Ireland.[5] His full name was Cainnech moccu Dalánn.[6]


Cainnech's father Lughadh Leithdhearg was descended from the CorcoDalann or Ui Dalainn, a tribe whose ancestor, Dalann, is traced back to Fergus (King of Ulster), son of Ross, son of Rudhraighe. The Corco-Dalann were from an island referred to as "Insula Nuligi", and is usually identified with Inis-Doimhle or Inis-Uladh, which is now the Little Island, in the River Suir, south-east of Waterford.[3]


Lughadh was a distinguished bard, a highly trained, professional itinerant poet. Lughadh settled at Glengiven, in what is now County Londonderry. Lughadh ended up under the favour and protection of the chief of Cianachta, and became the tutor of the chieftain's son, Geal Breagach.[7]


Cainnech's mother was called Maul or Mella.[8] She attained an eminent degree of sanctity. The church of Thompleamoul or Capella Sanctae Maulae seu Mellae, beside Kilkenny city, was dedicated to God under her invocation.


Early life


Finnian of Clonard imparting his blessing to the Twelve Apostles of Ireland

In early Christian Ireland the druid tradition collapsed, with the spread of the new faith. The study of Latin and Christian theology flourished in monasteries.


Cainnech spent his early years watching his chieftain's flocks. In 543 Cainnech became a pupil at Finnian's monastic school at Clonard. During the sixth century, some of the most significant names in the history of Irish Christianity studied at the Clonard monastery.[1] Twelve students who studied under Finnian of Clonard became known as the Twelve Apostles of Ireland, Cainnech was one of these. It was at Clonard that Cainnech became a friend and companion of Colmcille (Columba).


In 544 he studied under Mobhí Clárainech at the school of Glasnevin, with Kieran of Clonmacnoise and Comgall of Bangor. When plague scattered that community, he went to Cadoc's monastery of Llancarfan in Glamorganshire in Wales, where he was ordained a priest in 545.[9]


He left for Rome to obtain the blessing of the reigning pontiff. In 550 he had returned to Glengiven, where he converted his foster-brother, Geal-Breagach, who afterwards assisted him in founding Drumachose, in nearby Limavady.




Scotland

In 565 Cainnech joined Columba in Scotland, where he is known as Kenneth. Adamnan tells of the arrival of Cainnech, on Iona. Columba had a prophecy of a "certain holy and excellent man, who will arrive here among us before evening." According to Adamnan, God provided Cainnech with a safe and calm crossing, even though the sea was perilous and stormy that day. Columba received him that evening with all honour and hospitality.[4]


Cainnech built a church in the place now known as Saint Andrews.[10] He built monastic cells on the island of Ibdon, possibly South Uist,[11] and Eninis, an oratory called Lagan-Kenny on the shores of Loch Laggan (the remains of which are marked on the OS map), and a monastery in Fife on the banks of the Eden. The saint may have been an important saint in converting South Uist to Christianity.[12] Cainnech's name is still recalled in the ruins of an ancient church, Kil-Chainnech on Tiree, in a burial ground, Kil-Chainnech, in Iona and Inch Kenneth off Mull.[13]


Return to Ireland

Cainnech spent a good deal of his time in County Meath and Ossory in what is now County Laois. In Ossory he had a good repute with the king, Colmann son of Feradach. Colman gave him grants of land including Aghaboe ("the field of the Ox") which became his principal monastery.[5] Aghaboe grew in importance, and in the 7th century sent Feargal as a missionary to the church of Salzburg, Austria. Aghaboe was for a time the site of the bishop's see until under Norman influence in the twelfth century the see transferred from Aghaboe to Kilkenny.[9] In 1346 Diarmaid Mac Giollaphádraig burned the town of Aghaboe, and completely destroyed Cainnech's shrine along with his relics.[3]



St. Canice's Cathedral in Kilkenny.

Kilkenny (Irish: Cill Chainnigh "The Church of Cainnech") was originally the name of a church erected by or dedicated to Cainnech, but was afterwards extended to the townland and parish.[14] Kilkenny was one of the last parts of Ireland to be converted to Christianity. Tradition asserts that in 597, Cainnech led a Christian force to Kilkenny to eliminate the last bastion of Druidic rule in Ireland. The last Archdruid of Ireland had retired with his Council to a mound in Kilkenny for safety. Cainnech led an army there and overcame them. He founded a monastery near what is now the Church of Ireland's St. Canice's Cathedral.[9] He died and was interred at Abbey of Aghaboe in 599/600.


Chain of Cainnech

In his old age Cainnech retired to an island in what was once Loch Cree, and wrote a commentary on all four Gospels. This became known as Glass Kinnich (Glas-Chainnigh) or the Chain of Cainnech.[5] This was long preserved in his church and became a continuous commentary in the Middle Ages.


Patronage

Cainnech is the patron of Aghaboe and together with Ciarán of Saigir, is one of the patrons of Kilkenny and the historic kingdom of Osraige.[8] Cainnech is also the patron saint of the shipwrecked




St. Tharacus


Feastday: October 11

Death: 304




Also called Taracus, a martyr with Andronicus and Probus during the persecutions of Emperor Diocletian (r. 284-305). Tharachus was born about 239 and was a one-time officer in the Roman army, Probus was a Roman citizen from Pamphilia (modern Turkey), and Andronicus was a young man. They were tried by Numerian Maximus (r. 283-284) and cruelly tortured. Thrown to wild beasts but unharmed, the martyrs were slain by sword in Anazarbus or Tarsus, Cilicia.



Andronicus, Probus (Provos), and Tarachus (Tharacus, Tarachos) were martyrs of the Diocletian persecution (about 304 AD). According to tradition, Tarachus was beaten with stones. Probus was thrashed with whips, his feet were burned with red hot irons, his back and sides were pierced with heated spits; finally he also was cut up with knives. Andronicus was also cut to pieces with knives.



Narrative

According to the Acts, Tarachus (ca. 239- 304), a Roman who was a native of Claudiopolis in Isauria and a former soldier,[1] the plebeian Probus of Side in Pamphylia, and the patrician Andronicus, who belonged to a prominent family of Ephesus, were tried by the governor Numerian Maximus and horribly tortured three times in various cities, including Tarsus, Mopsuestia, and Anazarbus of Cilicia.[2]



Martyrdom of Andronicus, Probus, and Tarachus

According to tradition, Tarachus was beaten with stones. Probus was thrashed with whips, his feet were burned with red hot irons, his back and sides were pierced with heated spits; finally he also was cut up with knives. Andronicus was also cut to pieces with knives.[3]


They were then condemned to death by wild beasts, and when the animals would not touch them in the amphitheatre they were put to death with the sword. Three men, named Marcian, Felix, and Verus, witnessed their martyrdom and added an epilogue to the saints' Acts. They retrieved the bodies of the three saints, buried them, and watched over them the rest of their lives, requesting that they be buried in the same vault as the martyrs at the end of theirs.[4]


There are two accounts of their martyrdom, the first account being held by Thierry Ruinart to be entirely authentic. Harnack, however, expressed doubts as to the genuineness of the account, and Hippolyte Delehaye puts the martyrdom in the class of legends of martyrs that he calls "historical romances".[2]


Their feast is celebrated in the Roman Catholic Church on October 11, and in the Greek Orthodox Church on October 12.



Pope Saint John XXIII

† இன்றைய புனிதர் †

(அக்டோபர் 11)


✠ புனிதர் இருபத்திமூன்றாம் யோவான் ✠

(St. John XXIII)


261ம் திருத்தந்தை:

(261st Pope)


பிறப்பு: நவம்பர் 25, 1881

சோட்டோ இல் மோன்ட்டே, பெர்கமோ, இத்தாலி அரசு

(Sotto il Monte, Bergamo, Kingdom of Italy)


இறப்பு: ஜூன் 3, 1963 (வயது 81)

அப்போஸ்தல மாளிகை, வத்திக்கான் நகரம்

(Apostolic Palace, Vatican City)


ஏற்கும் சமயம்:

ரோமன் கத்தோலிக்க திருச்சபை

(Roman Catholic Church)

அமெரிக்காவில் இவாஞ்சலிக்கல் லூதரன் திருச்சபை

(Evangelical Lutheran Church in America)

கனடாவின் ஆங்கிலிக்கன் திருச்சபை

(Anglican Church of Canada)

அமெரிக்காவின் எபிஸ்கோபல் திருச்சபை

(Episcopal Church of the United States)


முக்திபேறு பட்டம்: செப்டம்பர் 3, 2000

திருத்தந்தை இரண்டாம் ஜான் பவுல்

(Pope John Paul II)


புனிதர் பட்டம்: ஏப்ரல் 27, 2014

திருத்தந்தை ஃபிரான்சிஸ்

(Pope Francis)


திருத்தந்தை புனிதர் இருபத்திமூன்றாம் யோவான் அல்லது இருபத்திமூன்றாம் அருளப்பர், கத்தோலிக்க திருச்சபையின் 261ம் திருத்தந்தையாக 1958-1963 காலகட்டத்தில் ஆட்சிசெய்தவர் ஆவார்.


“ஆஞ்செலோ ஜியுசெப் ரொன்கல்லி” (Angelo Giuseppe Roncalli) எனும் இயற்பெயர் கொண்ட இவர், 1881ம் ஆண்டு, நவம்பர் மாதம், 25ம் நாள் பிறந்தார். 1958ம் ஆண்டு, அக்டோபர் மாதம், 28ம் நாள் திருத்தந்தையாகத் தேர்ந்தெடுக்கப்பட்டு, சுமார் ஐந்து ஆண்டுகள் மட்டுமே ஆட்சி செய்தார். அக்குறுகிய ஆட்சிக்காலத்தில் இவர் 20ம் நூற்றாண்டுத் திருச்சபையில் நடந்த மிக முக்கிய நிகழ்வாகிய, 1962-1965 காலகட்டத்தில் நடந்த “இரண்டாம் வத்திக்கான் பொதுச்சங்கத்தை” (Second Vatican Council) கூட்டினார். ஆனால், வயிற்று புற்றுநோயால் பாதிக்கப்பட்டிருந்த திருத்தந்தை, அச்சங்கம் நிறைவுறுவதற்கு முன்னரே, 1963ம் ஆண்டு, ஜூன் மாதம், 3ம் நாள் மரித்தார்.


இளமைப் பருவம் :

“ஆஞ்செலோ ஜியுசெப் ரொன்கல்லி” (Angelo Giuseppe Roncalli), இத்தாலி நாட்டின் வடமேற்கு பிராந்தியமான “லொம்பார்டி’யின்” (Lombardy) “பெர்கமோ” (Bergamo) என்னும் பகுதியைச் சார்ந்த “சோட்டோ இல் மோன்ட்டே” (Sotto il Monte) என்னும் சிற்றூரில் பிறந்தார். 


அவருடைய தந்தை, “ஜியோவன்னி பட்டிஸ்டா ரொன்கல்லி” (Giovanni Battista Roncalli) ஆவார். தாயார் “மரியன்னா ஜியூலியா மஸ்சொல்லா” (Marianna Giulia Mazzolla) ஆவார். அவர்களுக்குப் பிறந்த பதின்மூன்று குழந்தைகளுள் ஆஞ்செலோ ஜியுசெப் ரொன்கல்லி நான்காமவர் ஆவார். 1889ம் ஆண்டு, தமது எட்டு வயதில் “புதுநன்மை” மற்றும் “உறுதிப்பூசுதல்” ஆகிய இரண்டு அருட்சாதனங்களை பெற்றார்.


சிறுவயதிலேயே குருவாகப் பணிபுரிய ஆர்வம் கொண்ட ஆஞ்செலோ ஜியுசெப் ரொன்கல்லி, தம் உறவினர் ஒருவர் அளித்த நிதி உதவியோடு பெர்கமோ சிறு குருமடத்தில் கல்வி பயின்றார். கல்வி உதவித்தொகை பெற்று, ரோமில் புனித அப்போல்லினார் குருமடத்தில் (இன்றைய "ரோம் திருத்தந்தை பெரிய குருமடம்") கல்வி கற்றார். 1896ம் ஆண்டு, மார்ச் மாதம், 1ம் தேதி, “ஃபிரான்சிஸ்கன் சபையில்” (Secular Franciscan Order) இணைந்தார். 1904ம் ஆண்டு இறையியலில் டாக்டரேட் பட்டம் பெற்ற இவர், ஆகஸ்ட் மாதம், 10ம் நாள் குருத்துவ அருட்பொழிவு பெற்றார்.


ரொன்கல்லி, சிறுவயதிலிருந்தே அன்னை மரியாள் மீது மிகுந்த பக்தி கொண்டிருந்தார். மிலன் மறை மாவட்டத்தைச் சேர்ந்த இம்பெர்சாகோ என்னும் ஊரில் அமைந்திருந்த அன்னை மரியாள் திருத்தலத்துக்கு அவர் பல முறை திருப்பயணமாகச் சென்றுவந்தார்.


திருச்சபையில் பணிபுரிதல் :

பெர்கமோ மறைமாவட்டத்தின் புதிய ஆயர் “ஜியாகோமோ” (Giacomo Radini-Tedeschi) தமது செயலராக ரொன்கல்லியை 1905ம் ஆண்டு நியமித்தார். அப்பணியை மிக்க விசுவாசத்தோடும் திறமையோடும் ஆற்றினார். 1914, ஆகஸ்ட் 22ம் நாள் ஆயரின் மரண நாள்வரை தமது ஆயரின் செயலராகப் பணிபுரிந்தார். அதே சமயம் பெர்கமோ குருமடத்தில் திருச்சபை வரலாறு கற்பித்தார்.


முதலாம் உலகப்போரின்போது (World War I), இத்தாலியின் அரச இராணுவத்தில் (Royal Italian Army) இவர் கட்டாய இராணுவ சேவை புரிந்தார். இராணுவத்தின் மருத்துவ பிரிவில், நோயாளிகளைத் தூக்கிச் செல்லும் “ஸ்ட்ரெச்சர்” தூக்குபவராகவும் (Stretcher-Bearer) சிட்றாலய குருவாகவும் (Chaplain) பணியாற்றிய இவர், 1919ம் ஆண்டின் தொடக்கத்தில் இராணுவத்திலிருந்து வெளியே வந்தார்.


1921ம் ஆண்டு, நவம்பர் மாதம், 6ம் தேதி ரோம் பயணித்த ரொன்கல்லி, திருத்தந்தை பதினைந்தாம் பெனடிக்ட்டை (Pope Benedict XV) சந்தித்தார். அவர் ரொன்கல்லியை இத்தாலியின் நற்செய்தி அறிவிப்புப் பணி தேசிய அமைப்பின் (Society for the Propagation of the Faith) தலைவராக நியமித்தார். ரொன்கல்லி, தாம் சந்தித்த திருத்தந்தையருள் திருத்தந்தை பதினைந்தாம் பெனடிக்ட் மிகவும் அனுதாபம் மிக்கவர் என்று நினைவுகூறுவார். ரொன்கல்லி, திருச்சபையின் பல்வேறு பொறுப்புமிக்க பதவிகளை வகித்தார்.


திருத்தந்தை இருபத்துமூன்றாம் யோவான் தமது பதவி காலத்தில், பல உணர்ச்சிபூர்வமான பிரசங்கங்கள் நிகழ்த்தினார். அவை மிகவும் பிரசித்தி பெற்றவையாகும். எடுத்துக்காட்டாக, இரண்டாம் வாட்டிகன் பொது சங்கத்தின் (Second Vatican Council) தொடக்க நாளின் நடுநிசியில், தூய பேதுரு சதுக்கத்தில் (St. Peter's Square) கூடியிருந்த கூட்டத்தில் உரையாற்றிய திருத்தந்தை கூறிய சில வார்த்தைகள்:

“என் அன்பார்ந்த குழந்தைகளே! நீங்கள் வீடு திரும்புகையில், உங்கள் குழந்தைகளை சந்திப்பீர்கள். அவர்களை அணைத்தவாறு, இது திருத்தந்தையின் சார்பில் என்று கூறுங்கள்” (Dear children, returning home, you will find children; give your children a hug and say: This is a hug from the Pope!)

Also known as

Angelo Giuseppe Roncalli



Profile

Born to an Italian peasant family. Educated at Bergamo and the Pontifical Roman Seminary. Ordained on 10 August 1904. Secretary to the bishop of Bergamo, Italy from 1904 to 1914, during which he wrote the basis for his five-volume biography of Saint Charles Borromeo. Served in World War I in the medical corps, and as a chaplain. Worked in Rome, Italy after the war, and reorganized the Society for the Propagation of the Faith. Titular archbishop of Areopolis on 3 March 1925. Vatican diplomatic representative to Bulgaria on 16 October 1931, then to Turkey and Greece on 12 January 1935. Titular archbishop of Mesembria on 30 November 1934. Papal nuncio to France on 23 December 1944 where he mediated between conservative and socially radical clergy. Created cardinal on 12 January 1953, and patriarch of Venice, Italy on 15 January 1953. Elected 261st pope on 28 October 1958.


As pope he stressed his own pastoral duties as well as those of other bishops and clergy. Promoted social reforms for workers, poor people, orphans, and the outcast. He advanced cooperation with other faiths and traditions including Protestant, Greek Orthodox, Church of England, and even Shinto. In April 1959 he forbade Catholics to vote for parties supporting Communism. His encyclical, Mater et Magistra of 14 July 1961 advocated social reform, assistance to underdeveloped countries, a living wage for all workers, and support for socialist measures that promised real benefit to society.


He nearly doubled the number of cardinals, making the college the largest in history. On 25 January 1959, he announced his intent to call a council to consider ways to renew the Church in the modern world, promote diversity within the unity of the Church, and consider reforms promoted by ecumenical and liturgical movements. Convening the council, known as Vatican II, on 11 October 1962, was the high point of his reign.


His heartiness, his overflowing love for humanity individually and collectively, and his freshness of approach to ecclesiastical affairs made John one of the best-loved popes of modern times.


Born

25 November 1881 at Sotto il Monte, diocese of Bergamo, Italy as Angelo Giuseppe Roncalli


Papal Ascension

• elected 28 October 1958

• installed on 4 November 1958


Died

• 7:50pm on 3 June 1963 at Rome, Italy of stomach cancer

• buried in Saint Peter's basilica, Vatican City


Canonized

• on 5 July 2013, Pope Francis approved the promulgation of a decree of canonization

• 27 April 2014 by Pope Francis


Patronage

papal delegates




Saint Maria Soledad Torres Acosta

† இன்றைய புனிதர் †

(அக்டோபர் 11)


✠ புனிதர் மரிய சொல்டேட் டொர்ரெஸ் ஒய் அகொஸ்டா ✠

(St. Maria Soledad Torres y Acosta)


கன்னியர், சபை நிறுவனர்:

(Virgin and foundress)


பிறப்பு: டிசம்பர் 2, 1826

மேட்ரிட், ஸ்பெயின் அரசு

(Madrid, Kingdom of Spain)


இறப்பு: அக்டோபர் 11, 1887 (வயது 60)

மேட்ரிட், ஸ்பெயின் அரசு

(Madrid, Kingdom of Spain)


முக்திபேறு பட்டம்: ஃபெப்ரவரி 5, 1950

திருத்தந்தை பன்னிரெண்டாம் பயஸ்

(Pope Pius XII)


புனிதர் பட்டம்: ஜனவரி 25, 1970

திருத்தந்தை ஆறாம் பால்

(Pope Paul VI)


நினைவுத் திருநாள்: அக்டோபர் 11


பாதுகாவல்:

மரியாளின் பணியாளர்கள் சபை

(Servants of Mary)


புனிதர் மரிய சொல்டேட் டொர்ரெஸ் ஒய் அகொஸ்டா, ஒரு ஸ்பேனிஷ் ரோமன் கத்தோலிக்க திருச்சபையின் அருட்சகோதரியும், "மரியாளின் பணியாளர்கள்” (Servants of Mary) எனும் துறவற சபையின் நிறுவனருமாவார். இச்சபையானது, நோயாளிகளுக்கும் ஏழைகளுக்கும் சேவை செய்வதற்காக அர்ப்பணிக்கப்பட்ட அருட்சகோதரியருக்கான துறவற சபையாகும். இவர், கத்தோலிக்க திருச்சபையினால் புனிதராக கௌரவிக்கப்படுகிறார்.


வாழ்க்கை :

“அன்டோனியா பிபியானா மனுவெல்லா டொர்ரெஸ் ஒய் அகொஸ்டா”

(Antonia Bibiana Manuela Torres y Acosta) எனும் இயற்பெயர் கொண்ட இவரது

தந்தை "ஃபிரான்சிஸ்கோ டொர்ரெஸ்" (Francisco Torres) ஆவார். இவரது தாயார், “அன்டோனியோ அகோஸ்டா” (Antonia Acosta) ஆவார். அன்டோனியா பிபியானா, தமது பெற்றோருக்கு பிறந்த ஐந்து குழந்தைகளில் இரண்டாமவர் ஆவார். இவரது பெற்றோர் உள்ளூரிலேயே ஒரு சிறு வியாபாரம் செய்துவந்தனர். இவர், “வின்செஸ்டியன்” (Vincentian Sisters) அருட்சகோதரியாரால் கல்வி கற்பிக்கப்பட்டார். அடிக்கடி அருகாமையிலுள்ள நோயாளிகளுக்கு சேவை செய்வதை வழக்கமாகக் கொண்டிருந்தார். ஏழைகளுக்கு உதவுவதையும், பிறரின் நன்மைகளுக்காக சிறு சிறு நோன்பிருப்பதையும் கூட வழக்கமாகக் கொண்டிருந்தார்.


சுமார் 1850ம் ஆண்டின் வாக்கில், தேவ அழைப்பினை செவி மடுத்த இவர், தமது அருகாமையிலுள்ள “டோமினிக்கன்” (Dominican convent) துறவு சபையில் பயிற்சி அருட்சகோதரியாக இணைவதற்கு விண்ணப்பித்தார். ஆனால், அப்போது அங்கே இடமின்மையால் இவர் காத்திருக்க வேண்டியிருந்தது. இதற்கிடையே, 1851ம் ஆண்டு, “ச்சம்பேரி” (Chamberí) பங்குத் தந்தை, "மிகுவேல் மார்ட்டினேஸ்" (Miguel Martínez) என்ற அருட்பணியாளரின் சேவைகள் பற்றி கேள்விப்பட்டார். அருட்தந்தை மார்ட்டினேஸ், தமது பங்கிலுள்ள ஏழைகள் மற்றும் நோயுற்றோருக்கு சேவை செய்வதற்காக ஏழு பெண்களைக் கொண்ட ஒரு குழு ஒன்றினை அமைப்பதாக ஒரு காட்சியின் தரிசனம் கண்டார். பிபியானா டொர்ரெஸ், இச்சேவையில் தம்மை அர்ப்பணிக்க முன்வந்தார். மார்ட்டினேஸ் தாம் உருவாக்க விரும்பிய குழுவின் ஏழாவது மற்றும் கடைசி பெண்ணாக பிபியானா டொர்ரெசை ஏற்றுக்கொண்டார்.


1851ம் வருடம் ஆகஸ்ட் மாதம் பதினைந்தாம் நாள், இறைவனின் அதிதூய அன்னை மரியாளின் விண்ணேற்பு தினத்தன்று, பிபியானாவும் அவரது ஆறு சகோதர அங்கத்தினர்களும் தமது வாழ்வை ஏழை நோயாளிகளுக்கு அர்ப்பணித்தனர். "சகோதரி மரிய சொல்டேட்" (Sister Maria Soledad) என்ற பெயரை தமது ஆன்மீக பெயராக ஏற்றுக்கொண்டார். அனைவரும் துறவற சீருடைகளை பெற்றுக்கொண்டனர்.


தமது துறவற சபையின் தலைமைப் பொறுப்பேற்ற நாளிலிருந்து அநேக சோதனைகளைத் தாங்கிய இவர், அவதூறுகளால் பாதிக்கப்பட்டார். பலமுறை துறவு சபையின் தலைமைப் பொறுப்பினின்றும் விடுவிக்கப்பட்டார்.


வலேன்சியாவில் (Valencia) இருந்த ஒரு சுதந்திர அரசின் கீழ் இருந்த ஒரு அமைப்பினை (Liberalizing Government) உருவாக்கினார்.


1876ல், இந்த புதிய சபையானது, திருத்தந்தை “ஒன்பதாம் பயசின்” (Pope Pius IX) அங்கீகாரம் பெற்றது. சுமார் முப்பத்தைந்து வருடங்கள் இவ்வமைப்பினை தலைமையேற்று நடத்திய இவர், நிமோனியா காய்ச்சலின் காரணமாக அக்டோபர் 1887ம் ஆண்டு, அக்டோபர் மாதம், 11ம் நாள், மரணமடைந்தார். இவரது மரணத்தின்போது, இவரது துறவு சபையின் 46 கிளைகள் ஐரோப்பா மற்றும் லத்தீன் அமெரிக்க நாடுகளில் பரவியிருந்தன.

Also known as

• Emanuela Tores-Acosta

• Manuela Torres Acosta

• María Soledad



Profile

Daughter of Francis Torres and Antonia Acosta, who ran a small business. From her youth, Emanuela felt a call to the religious life. When she was old enough to leave home, she applied to the Dominicans, but she was rejected due to poor health. She spent much time and prayer discerning her call to vocation, and in 1848 was asked by a Servite tertiary priest to head a new community of women dedicated to ministering to the sick poor. She took the name Mary Soledad, and dedicated herself to the new community, which in 1851 still numbered only seven.


In 1855 the community split into two groups, one founding a new house in Ferdinand Po. The half that remained with Mary Soledad became the foundation of the Handmaids of Mary Serving the Sick. Saint Mary was briefly relieved of her position, and the group nearly fell apart, but she was soon reinstated. The community received diocesan approval in 1861, and Mary Soledad spent 35 years as superior of the order, leading always by example. The group made a name for themselves working with victims of the Madrid, Spain cholera epidemic in 1865. By the time of her death, there were forty-six Handmaid houses across the world.


Born

2 December 1826 at Madrid, Spain as Emanuela Tores-Acosta


Died

11 October 1887 of natural causes


Canonized

25 January 1970 by Pope Paul VI




Saint Canice


Also known as

Caimnech, Cainnech, Cainnic, Canicus, Chainnigh, Kenneth, Kenny



Profile

His father was a distinguished royal bard, and his mother's name was Maul. Spiritual student of Saint Finnian of Clonard in 543 with Saint Columba. Spiritual student of Saint Kieran of Conmacnoise, Saint Comgall of Bangor, and Saint Mobhi in 544. Ordained in 545 at Llancarvan, Glamorganshire.


Monk in Glasnevin in 550. Founded the monastery of Agahanoe and served as its abbot. May have founded the monastery of Kilkenny, Ireland, a city named for him. Missionary to Scotland with Saint Columba in 565; known as an effective preacher. Built a church in the place now known as Saint Andrews. He copied out the all four Gospels, and wrote a commentary on them.


Legend says that with a stern word he chased away all the mice on the island of Inish Ubdain, that on En Irish he ordered all the birds to land and stop singing during Mass, and that when he lived as a hermit, a local stag would hold Canice's Bible in its antlers so the saint could hold his hands aloft when praying.


Born

c.525 in Glengiven, County Derry, northern Ireland


Died

c.599 at Aghaboe, Laois, Ireland of natural causes


Patronage

• against shipwrecks

• Kilkenny, Ireland




Saint Alexander Sauli


Also known as

• Apostle of Corsica

• Alessandro Sauli

• Alexander Mary Sauli



Profile

Priest. Clerk Regular of the Congregation of Saint Paul (Barnabite). Taught philosophy and theology at the University of Pavia, Italy. Superior-General of the Barnabites in 1565. Bishop of Aleria, Corsica from 1571 to 1591; there the faith was all but dead, and the clergy and people were in a state of deplorable ignorance. With three companions, he reclaimed the inhabitants, corrected abuses, rebuilt churches, founded colleges and seminaries, and returned the Church in Corsica to health. Bishop of Pavia, Italy in 1591. Left a number of catechetical works. Spiritual director of Saint Charles Borromeo.


Born

1534 at Milan, Italy


Died

11 October 1592 at Pavia, Italy


Canonized

11 December 1904 by Pope Saint Pius X


Patronage

Corsica



Saint Gummarus


Also known as

Gomer, Gommaire, Guntmar, Gummar, Gommar



Profile

Son of the Lord of Emblem, a court official. Gummarus received no formal education but grew up serving in the court of Pepin the Short. He married a shrewish noble woman name Guinmarie; they had no children. Soldier in the army of Pepin, serving eight years in the field in Lombardy, Saxony, and the Aquitaine. In his absence, his wife abused the servants and withheld funds for their support. On his return, Gummarus tried to convert her to active Christianity, failed, and they separated in their later years. He became a hermit at Nivesonck. With Saint Rumald, he founded an abbey at Lier, Belgium.


Born

717 at Brabant, Belgium


Died

774 of natural causes


Patronage

• against hernia

• carpenters

• childless people

• courtiers

• cowherds

• difficult marriages

• glove makers

• separated spouses

• turners

• woodcutters

• Antwerp, Belgium

• Lier, Belgium



Saint Philip the Deacon


Also known as

• Philip of Hierapolis

• Philip the Evangelist



Profile

Probably an Hellenized Jew. One of the seven Jerusalem deacons mentioned in the canonical Acts of the Apostles. Preached and performed miracles in Samaria, converting many including the magician Simon Magus. Commanded by an angel, he travelled from Jerusalem to Gaza. Converted and baptized the eunuch of Queen Candace of Ethiopia. Transported to Azotus, he preached throughout the region, finally returning to Caesarea where he lived with his four daughters, virgins with the gift of prophecy. Met with Saint Paul the Apostle on his last journey to Jerusalem. Some traditions say be became bishop of Tralles (modern Aydin, Turkey).


Born

at Caesarea, Palestine


Died

c.58 at Caesarea, Palestine




Saint Phêrô Lê Tùy


Also known as

Peter Tuy Le


Additional Memorial

24 November as one of the Martyrs of Vietnam


Profile

Studied at the seminary in Vinh-Tri in the apostolic vicariate of West Tonkin (in modern Vietnam). Parish priest in Dong-Thanh, Chan-Loc, Nam-Duong and Thanh-Trai. Arrested for his faith in the persecutions of Emperor Minh Mang while minstering to a sick prishioner in Thanh-Trai. Local Christians tried to free him, failed, and to prevent further problems, Father Phêrô was sent to Hanoi. He was held there for three months and repeatedly ordered to renounce his faith and his priesthood; he refused. Martyr.


Born

c.1773 in Bang Son, Hà Ðông, Ha Tay, Vietnam


Died

• beheaded on 11 October 1833 in Quan Ban, Vietnam

• relics enshrined at the seminary of the Foreign Missions of Paris


Canonized

19 June 1988 by Pope John Paul II



Blessed James Grissinger


Also known as

• James Griesinger

• James of Ulm



Profile

Mercenary for the army of Naples, Italy in 1432. Disillusioned with military life, he spent five years as a secretary to a lawyer in Capua, Italy. Falling on financial hard times, he briefly rejoined the army, then left for his true vocation, becoming a Dominican lay brother in Bologna, Italy in 1441. He spent most of the next 50 years working in stained glass and painting images on the windows of churches.


Born

1407 at Ulm, Swabia (modern Germany)


Died

• 11 October 1491 in Bologna, Italy of natural causes

• interred in the Basilica of Saint Dominic in Bologna


Beatified

1825 by Pope Leo XII


Patronage

• glass painters

• stained glass workers



Saint Agilbert of Paris


Also known as

Agilbert of Wessex


Profile

Born to the Frankish nobility. Studied at the monastery of Jouarre in Ireland under the spiritual direction of his cousin, abbot Ado. Invited in 650 by King Coenwalh of the West Saxons to serve as bishop of Wessex with his see at Dorchester-on-Thames, Oxfordshire. Active evangelist and missionary. Ordained and worked with Saint Wilfrid of York. Led the effort to replace Celtic liturgical customs with Roman ones.


When King Coenwalh divided Agilbert's see for political reasons in 660, Agilbert returned to France. Bishop of Paris, France in 668. When Coenwalh invited Agilbert to return to Wessex, the bishop sent his nephew Eleutherum in his place, and stayed with his Paris see the rest of his days.


Born

near Soissons, France


Died

c.685 of natural causes



Saint Bruno the Great


Also known as

• Bruno I

• Bruno of Cologne

• Bruno of Saxony

• Brun....



Profile

Youngest son of Emperor Henry I and Saint Matilda of Saxony. Educated at Utrecht, Netherlands. Courtier to his brother Holy Roman Emperor Otto I, the Great Archchancellor to Otto in 951. Archbishop of Cologne, Germany. Administrator of the Duchy of Lorraine. Great supporter of monastic and ecclesiastical institutions. He founded the monastery of Saint Pantaleon at Cologne.


Born

925


Died

• 11 October 965 at Rheims, France of natural causes

• buried at the monastery of Saint Pantaleon at Cologne


Canonized

1870 by Pope Pius IX (cultus confirmation)



Saint Tarachus of Cladiopolis


Also known as

Tharacus, Tracio



Profile

Tried and tortured for the crime of Christianity in Tarsus, Mopsuestia and Anazarbus in Cilicia during the persecutions of Galerius and Diocletian; local Christians at each town made records of the examinations and abuse. Martyr.


Born

Cladiopolis, Isauria


Died

• beheaded in 304 in the amphitheatre of Anazarbus, Cilicia

• body left for animals to destroy, but local Christians recovered and buried him



Saint Andronicus of Ephesus


Profile

Born to a prominent family in Ephesus. Tried and tortured for the crime of Christianity in Tarsus, Mopsuestia and Anazarbus in Cilicia during the persecutions of Galerius and Diocletian; local Christians at each town made records of the examinations and abuse. Martyr.



Born

Ephesus


Died

• beheaded in 304 in the amphitheatre of Anazarbus, Cilicia

• body left for animals to destroy, but local Christians recovered and buried him



Feast of the Maternity of the Blessed Virgin Mary


Article

Commemorates Mary's divine motherhood, her dignity as Mother of God, and refers also to her spiritual motherhood of men. It was first granted to Portugal, Brazil, and Algeria in 1751; it is now of almost universal observance. Under this title Poland celebrates the feast of the Blessed Virgin Mary, Queen of Poland.



Patronage

Trinitarians



Saint Nectarius of Constantinople


Profile

Born to the imperial Roman nobility, the son of a senator of Constantinople (modern Istanbul, Turkey). Imperial magistrate. Bishop of Constantinople in 381; even though Necatrius was married and a yet un-baptized Christian catechumen layman, his piety and skills were obvious. One baptized, ordained, consecrated and properly installed as bishop, Nectarius proved a capable and zealous bishop, fighting against Arianism.


Born

Tarsus, Cilicia (in modern Turkey)


Died

17 September 397 of natural causes



Saint Probus of Side


Profile

Tried and tortured for the crime of Christianity in Tarsus, Mopsuestia and Anazarbus in Cilicia during the persecutions of Galerius and Diocletian; local Christians at each town made records of the examinations and abuse. Martyr.



Born

Side, Pamphylia


Died

• beheaded in 304 in the amphitheatre of Anazarbus, Cilicia

• body left for animals to destroy, but local Christians recovered and buried it



Blessed Meinards


Also known as

Meinhard



Profile

Member of the Canons Regular of Saint Augustine. Priest. Bishop in Latvia.


Born

c.1130 in Segeberg, Schleswig-Holstein, Germany


Died

12 October 1196 in Ikskile, Ogres rajons, Latvia of natural causes


Beatified

8 September 1993 by Pope John Paul II (restoration of cultus)



Saint Guiadenzio of Gniezno


Also known as

Razdim



Also known as

Brother of Saint Adalbert of Prague. Benedictine monk at the abbey of Saint Alexius in Rome, Italy. Priest. Assisted with evangelizing work of Saint Adalbert. Imprisoned with his brother for his faith. Archbishop of Gniezno, Poland in 1000.



Saint Firminus of Uzès


Also known as

Fermin


Profile

Educated by his uncle, the bishop of Uzès, France. Spiritual student of Saint Caesarius of Arles. Bishop of Uzès himself at age 22. Writer. Assisted at several synods including the Council of Orleans in 541 and 549, and the Council of Paris in 551.


Born

Narbonne, France


Died

553 of natural causes



Saint Andronicus


Profile

Roman soldier. Convert. Arrested, tortured and thrown to the arena animals during the persecutions of Diocletian and Maximian.


Born

239 at Claudiopolis, Isauria, Ephesus


Died

stabbed to death c.304 by Roman soldiers at Tarsus after being mauled but not killed by animals in the arena



Saint Ethelburgh of Barking


Also known as

Aethelburh, Ethelburga, Ethelburge, Edilburge


Profile

Sister of Saint Erconwald of London. Spiritual student of Saint Hildelith of Barking First abbess of Barking Abbey in Essex, England.


Died

c.675



Saint Anastasius the Apocrisarius


Profile

Monk. Priest. Apocrisarius (special diplomatic envoy) in Rome. Accompanied Saint Maximus the Confessor into exile.


Died

666 near the Tzager fortress in the Caucasus mountains



Saint Eufridus


Also known as

Eufredo, Teofredo


Profile

Seventh-century Benedictine monk near Asti, Italy. Abbot. Martyred by invading Saracens.


Died

• 732 in the Piedmont region of Italy

• relics enshrined in the cathedral of Alba, Italy



Saint Juliana of Pavilly


Also known as

Little Sister of Jesus


Profile

Servant girl. Benedictine nun at Pavilly, Normandy, France. Spiritual student of Saint Benedicta. Abbess at Pavilly.


Died

c.750 of natural causes



Saint Placidia


Profile

Nun venerated at Verona, Italy where she lived and was known for her sanctity. Often mistakenly identified as the daughter of Emperor Valentinian III.


Died

c.460



Saint Sarmata


Also known as

Sarmatas


Profile

Desert hermit and monk. Spiritual student of Saint Anthony the Abbot. Martyr.


Died

357 by Bedouins in the deserts of Egypt



Saint Ansilio


Also known as

Ansillo


Profile

Seventh-century monk.


Died

relics enshrined at the monastery of Lagny, France



Saint Germanus of Besancon


Profile

Bishop of Besancon, France. Martyred by Arians.


Died

c.390



Saint Gratus of Oloron


Profile

First bishop of Oloron, southern France.


Died

c.506 of natural causes



Saint Santino of Verdun


Profile

Missionary bishop in Verdun, France.



Saint Emilian of Rennes


Profile

Hermit in Rennes, Brittany, France.



Saint Digna of Sicily\


Profile

Martyr.


Died

in Sicily



Martyrs of Sicily


Profile

A group of eight Christians who were martyred together. We know little more than the names – • Ampodus, • Anastasius, • Faustus, • Januarius, • Jovinian, • Marcellus, • Martialis and • Placidus.


Died

Sicily, Italy


Martyrs of Vilcassin


Profile

Four Christians who were martyred together. We know little more than the names - Nicasius, Pienza, Quirinus and Scubicolus.


Died

Vexin Lugdunense territory of Gaul (modern Vilcassin, France)



Martyred in the Spanish Civil War


Thousands of people were murdered in the anti-Catholic persecutions of the Spanish Civil War from 1934 to 1939. I have pages on each of them, but in most cases I have only found very minimal information. They are available on the CatholicSaints.Info site through these links:


• ángel Ramos Velázquez

இன்றைய புனிதர்கள் அக்டோபர் 10

 St. Francis Borgia

✠ புனிதர் ஃபிரான்சிஸ் போர்ஜியா ✠

(St. Francis Borgia)


இயேசு சபை குரு/ ஒப்புரவாளர்:

(Jesuit/ Confessor)



பிறப்பு: அக்டோபர் 28, 1510 

காண்டியா, வாலென்சியா அரசு, ஸ்பெயின்

(Duchy of Gandía, Kingdom of Valencia, Spain) 


இறப்பு: செப்டம்பர் 30, 1572 (வயது 61) 

ரோம், திருத்தந்தையர் மாநிலங்கள்

(Rome, Papal States)


ஏற்கும் சமயம்: 

ரோமன் கத்தோலிக்க திருச்சபை

(Roman Catholic Church) 


முக்திபேறு பட்டம்: நவம்பர் 23, 1624 

திருத்தந்தை எட்டாம் அர்பன்

(Pope Urban VIII)


புனிதர்பட்டம்: ஜூன் 20, 1670

திருத்தந்தை பத்தாம் கிளமெண்ட்

(Pope Clement X)


பாதுகாவல்: 

பூகம்பத்திலிருந்து, காண்டியா, ரோட்டா, மரியானா மற்றும் போர்ச்சுகல் 


நினைவுத் திருநாள்: அக்டோபர் 10 


புனிதர் ஃபிரான்சிஸ் போர்ஜியா, பதினாறாம் நூற்றாண்டில் வாழ்ந்திருந்த “ஸ்பெயின் நாட்டு கனவானும்” (Grandee of Spain), “ஸ்பேனிஷ் இயேசு சபை துறவியும்” (Spanish Jesuit), இயேசு சபைச் சமூகத்தின் மூன்றாவது பெரும்தலைவரும் (Superior General of the Society of Jesus) ஆவார்.


ஸ்பெயின் நாட்டின் கிழக்குப் பிராந்தியமான “வலென்சியாவின்” (Valencia) “காண்டியா” (Gandía) எனும் நகரில் பிறந்த இவரது தந்தை, காண்டியா நகரின் மூன்றாவது பிரபு ஆவார். அவரது பெயர், "ஜுவான் போர்ஜியா" (Juan Borgia) ஆகும். இவரது தாயார், "ஜுவானா" (Juana) ஆவார்.


சிறு வயதிலேயே பக்தி மார்க்கத்தில் நாட்டம் கொண்டிருந்த ஃபிரான்சிஸ், துறவு பெறுவதில் ஆவலாயிருந்தார். ஆனால், இவரது பெற்றோர் இவரை இவரது விருப்பத்திற்கு மாறாக தூய ரோமப் பேரரசர் “ஐந்தாம் சார்ளசின்” (Charles V, Holy Roman Emperor) அரண்மனைக்கு அனுப்பினார். அங்கே இவர் ஒரு உறவினராக வரவேற்கப்பட்டார்.


கி.பி. 1529ம் ஆண்டில் இவருக்கு “மேட்ரிட்” (Madrid) நகரில், "லியோனர்" (Leonor de Castro Mello y Meneses) என்னும் போர்ச்சுகீசிய உயர்குடியைச் சேர்ந்த பெண்ணுடன் திருமணம் நடந்தது. இவர்களுக்கு எட்டு குழந்தைகள் பிறந்தனர். பேரரசர் ஐந்தாம் சார்ளஸ் இவரை பல்வேறு உயர் பதவிகளில் அமர்த்தினார்.


கி.பி. 1539ம் ஆண்டு, இவர் ஸ்பெயின் நாட்டின் அரசன் “இரண்டாம் பிலிப்பின்” (Philip II of Spain) தாயாரான “இசபெல்லாவின்” (Isabella of Portugal) சவ ஊர்வலத்தில் கலந்துகொண்டார். அதே வருடம், "கடலோனியாவின் வைசராயாக (Viceroy of Catalonia) நியமிக்கப்பட்டார்.


கி.பி. 1543ம் ஆண்டில், "காண்டியா (Gandía) மாநிலத்தின் மூன்றாம் பிரபுவாக இருந்த இவரது தந்தையார் மரணமடையவே, ஃபிரான்சிஸ் "காண்டியா" மாநிலத்தின் நான்காம் பிரபுவாக பதவியேற்றார். இளவரசர் “பிலிப்புக்கும்” போர்ச்சுகல் நாட்டின் இளவரசிக்கும் (Prince Philip and the Princess of Portugal) திருமணம் செய்விக்க இவர் எடுத்துக்கொண்ட முயற்சிகள் தோல்வியடைந்த நிலையில், இவரது இராஜதந்திர திறன்கள் கேள்விக்குள்ளாக்கியது. அதே வேளை, இரு நாடுகளை இணைக்கும் முயற்சியும் தோல்வியடைந்ததால், 33 வயதான ஃபிரான்சிஸ் தமது பிரபு பதவியிலிருந்து ஓய்வு பெற்றார். பின்னர், அவர் ஆன்மீக நடவடிக்கைகளில் ஈடுபட தொடங்கினார்.


கி.பி. 1546ம் ஆண்டு, இவரது மனைவியான "லியோனர்" (Leonor) மரணமடையவே, இவர் புதிதாய் தொடங்கப்பட்டிருந்த இயேசு சபையில் இணைய முடிவெடுத்தார். 1551ம் ஆண்டில் இயேசு சபை குருவாக குருத்துவ அருட்பொழிவு பெற்றார்.


ஒருமுறை, ஃபிரான்சிஸ் “பெரு” (Peru) நாட்டிற்கு பயணித்துவிட்டு திரும்புகையில், அப்போதைய திருத்தந்தை மூன்றாம் ஜூலியஸ் (Pope Julius III) அவர்கள், போர்ஜியாவைப் பற்றி கேள்விப்பட்டு, அவரை கர்தினாலாக உயர்த்த முடிவு செய்தார். ஆனால், இதைக் கேள்வியுற்ற போர்ஜியா இதிலிருந்து மீளும் வகையில் புனித இக்னேஷியசுடன் (St. Ignatius) செய்துகொண்ட ஒப்பந்தத்தின்படி, இரகசியமாக நாட்டை விட்டு வெளியேறி "பாஸ்கு" (Basque) நாடு செல்ல முடிவெடுத்தார். தனிமையே ஜெபிக்க உதவும் என முடிவெடுத்தார்.


கி.பி. 1554ம் ஆண்டு, போர்ஜியா ஸ்பெயின் நாட்டின் இயேசு சபையின் தலைமைப் பொறுப்பேற்றார். அங்கே அவர் பத்துக்கும் மேற்பட்ட கல்லூரிகளை நிறுவினார். இரண்டே வருடங்களின் பின்னர், கிழக்கு மற்றும் மேற்கிந்திய நாடுகளிலும் கல்வி மற்றும் சமய பணிகளை மேற்கொள்ள பொறுப்புகள் கிடைக்கப்பெற்றார்.


கி.பி. 1565-1572 ஆகிய வருடங்களுக்கிடையே அவர் கண்ட வெற்றிகளால், புனித இக்னேஷியசின் மறைவிற்குப் பிறகு போர்ஜியாவை பெருந்தலைவராக்க சரித்திரவியலாளர்களை முடிவெடுக்க வைத்தன. பின்னாளில், "கிரகோரியன் பல்கலைக்கழகமாக" (Gregorian University) பல்கலையை நிறுவிய பெருமையும் ஃபிரான்சிஸ் போர்ஜியாவையே சேரும். இவர் அரசர்கள் மற்றும் திருத்தந்தையருடன் நெருக்கமாக காணப்பட்டார். அவர்களுக்கு ஆலோசகராகவும் செயல்பட்டார். 



அனைத்து அதிகாரங்களும் இருந்தும் ஃபிரான்சிஸ் போர்ஜியா தாழ்ச்சியான வாழ்வையே வாழ்ந்தார். உணவு பந்தியில் தாழ்ச்சியோடு தன் கையால் அனைவருக்கும் உணவு பரிமாறினார். அதன்பின்னர் மண்டியிட்டு மற்ற குருக்களிடம் உணவு தருமாறு கெஞ்சிகேட்டு வாங்கி உண்டார். இவருடன் இருந்த குருக்கள், பல வழிகளில் இவரை கோபமூட்டினர். ஆனால் ஃபிரான்சிஸ் கோபம் கொள்ளாமல், அனைவரிடத்திலும், எல்லாச் சூழ்நிலைகளிலும் அன்பாகவே நடந்துக்கொண்டார். அவர் தனது குருத்துவ வாழ்வில் ஒரு முறை மட்டும் பிறர் தனக்கு மரியாதை கொடுத்த காரணத்திற்காக கோபப்பட்டுள்ளார். இவரது தாழ்ச்சியின் வாழ்கை முறையால், இயேசு சபை ஸ்பெயின், மற்றும் போர்த்துக்கல் நாடு முழுவதிலும் பரப்பியது. இவரின் அற்புதமான, அழகான பணிகளைக் கண்டு, அந்நாட்டு இளைஞர்கள் பலர் அச்சபையில் இணைந்து குருவாகி ஃபிரான்சிசைப் போலவே வாழ்ந்தனர். இவரின் எளிமையான வாழ்வால், பலருக்கு ஆன்மீக வழிகாட்டியாக திகழ்ந்தார். இவரின் வழிகாட்டுதலில், இயேசு சபை உலகம் முழுவதிலும் பரவியது. இயேசுவின் இறைப்பணியை திருச்சபையில் சிறப்பாக ஆற்றினர். இவ்வெற்றிகள் அனைத்தும் ஃபிரான்சிஸ் போர்ஜியாவையே சார்ந்தது.

Feastday: October 10

Patron: against earthquakes; Portugal; Rota, Marianas

Birth: 1510

Death: 1572



Francis was a young nobleman at the court of the King of Spain. He became a Duke when he was only thirty-three and lived a happy, peaceful life with his wife Eleanor and their eight children. But unlike so many other powerful nobles, Francis was a perfect Christian gentleman, a true man of God and his great joy was to receive Holy Communion often. This happy life ended when his beloved wife died. Francis did something that astonished all the nobles of Spain; he gave up his Dukedom to his son Charles and became a Jesuit priest. So many people came to his first Mass that they had to set up an altar outdoors, but his Superior tested him by treating him in exactly the opposite way he had been used to all his forty-one years of life. He who had once been a Duke had to help the cook, carrying wood for the fire and sweeping the kitchen. When he served food to the priests and brothers, he had to kneel down in front of them all and beg them to forgive him for being so clumsy! Still he never once complained or grumbled. The only time he became angry was when anyone treated him with respect as if he was still a Duke. Once a doctor who had to take care of a painful wound Francis had gotten said to him: "I am afraid, my lord, that I have to hurt your grace." The saint answered that he would not hurt him more than he was right then by calling him "my lord" and "your grace." It was not too long before the humble priest accomplished wonderful works for God's glory as he preached everywhere and advised many important people. He spread the Society of Jesus all over Spain and in Portugal. When he was made Superior General of the Jesuits, he sent missionaries all over the world. Under his guidance, the Jesuits grew to be a very great help to the Church in many lands.  Through all such success, St. Francis Borgia remained completely humble. His feast day is October 10.



Saint Daniel Comboni

✠ புனிதர் டேனியல் கம்போனி ✠ ✠

(St. Daniele Comboni)



ஆயர்/ மத்திய ஆபிரிக்காவின் தலைமை குரு:

Bishop and Vicar Apostolic of Central Africa:


பிறப்பு: மார்ச் 15, 1831

லிமோன் சுல் கார்டா, ப்ரேசியா, லொம்பார்டி-வேநீஷியா அரசு

(Limone sul Garda, Brescia, Kingdom of Lombardy-Venetia)


இறப்பு: அக்டோபர் 10, 1881 (வயது 50)

கார்ட்டூம், சூடான்

(Khartoum, Sudan)


ஏற்கும் சமயம்:

ரோமன் கத்தோலிக்க திருச்சபை

(Roman Catholic Church)


முக்திபேறு பட்டம்: மார்ச் 17, 1996

திருத்தந்தை இரண்டாம் ஜான் பவுல்

(Pope John Paul II)


புனிதர் பட்டம்: அக்டோபர் 5, 2003

திருத்தந்தை இரண்டாம் ஜான் பவுல்

(Pope John Paul II)


நினைவுத் திருவிழா: அக்டோபர் 10


பாதுகாவல்:

மறைப்பணியாளர்கள் (Missionaries)

உதவித் தொழிலாளர்கள் (Aid workers)

கம்போனி மிஷனரி சகோதரிகள் (Comboni Missionary Sisters)

இயேசுவின் திருஇருதய கம்போனி மிஷனரிகள் (Comboni Missionaries of the Heart of Jesus)


புனிதர் டேனியல் கம்போனி, ஆபிரிக்காவில் மறைப்பணியாற்றிய ஒரு இத்தாலி நாட்டு ரோமன் கத்தோலிக்க ஆயரும் (Italian Roman Catholic Bishop), “இயேசுவின் திருஇருதய கம்போனி மிஷனரிகள்” (Comboni Missionaries of the Heart of Jesus) மற்றும் “கம்போனி மிஷனரி சகோதரிகள்” (Comboni Missionary Sisters) ஆகிய இரண்டு மறைப்பணி சமூகங்களை நிருவியவருமாவார். வெரோனா (Verona) நகரிலுள்ள வணக்கத்துக்குரிய நிக்கோலா மஸ்ஸாவின் (Venerable Nicola Mazza) கீழ் கல்வி பயின்ற இவர், அங்கே பன்மொழியியலாளரானார். 1849ம் ஆண்டு, ஆபிரிக்க கண்டத்தில் மறைப்பணியில் சேருவதாக உறுதியேற்ற இவர், 1857ம் ஆண்டு சூடானுக்கு (Sudan) பயணித்தார்.


ஆபிரிக்காவின் பல்வேறு பகுதிகளில் வாழும் பாதிக்கப்பட்ட ஏழை மக்களின்பால் ஐரோப்பிய கண்ட மக்களின் கவனத்தை ஈர்ப்பதற்காக கம்போனி கடும் பிரயத்தன முயற்சிகளில் ஈடுபட்டார். ஏழை மக்கள் மற்றும் நோயுற்ற மக்களுக்கு உதவும் தமது திட்டங்களுக்கு நிதி திரட்டுவதற்காக, 1865ம் ஆண்டு ஆரம்பம் முதல், மத்திய  1865ம் ஆண்டு வரை, லண்டன் மற்றும் பாரிஸ் போன்ற அநேக இடங்களுக்கு ஐரோப்பா முழுவதிலும் பயணம் மேற்கொண்டார். 1877ம் ஆண்டில் ஒரு ஆயராக நியமிக்கப்பட்ட காரணத்தால், ஆபிரிக்காவில் அவரது மறைப்பணியில் இவருக்கு பெரும் சுதந்திரம் கிட்டியது. கார்டூம் (Khartoum), கெய்ரோ (Cairo) மற்றும் பிற நகரங்களில் தமது சபையின் கிளைகளை நிறுவ இவரால் இயன்றது.


பிறப்பும் குருத்துவமும்:

கி.பி. 1831ம ஆண்டு, மார்ச் மாதம், 15ம் தேதியன்று, “லொம்பார்டி-வேநீஷியா” அரசின் “ப்ரேசியா” (Brescia) பிரதேசத்தின் “லிமோன் சுல் கார்டா” (Limone sul Garda) நகரில் பிறந்த இவரது பெற்றோர், தோட்ட வேலை செய்து பிழைத்துவந்த ஏழைகளாவர். “லுய்கி கம்போனி” மற்றும் “டோமென்சியா பேஸ்” (Luigi Comboni and Domenica Pace) ஆகியோர் இவரது பெற்றோர் ஆவர். அக்காலத்தில், “லிமோன்” (Limone) நகரமானது, ஆஸ்திரிய-ஹங்கேரிய பேரரசின் (Austrian-Hungarian Empire) அதிகார எல்லைக்குள் இருந்தது.


தமது பன்னிரெண்டு வயதில், வெரோனா (Verona) நகரிலுள்ள “வணக்கத்துக்குரிய நிக்கோலா மஸ்ஸா” (Venerable Nicola Mazza) நிறுவிய ஆன்மீக கல்வி நிறுவனத்தில் கல்வி கற்க சென்றார். அங்கே, மருந்தியல் கல்வியையும் (Medicine), அத்துடன் ஃபிரெஞ்ச் (French), ஆங்கிலம் (English) மற்றும் அரபிக் (Arabic) ஆகிய மொழிகளையும் கற்று தேறினார். பின்னர், குருத்துவம் பெறுவதற்கான கல்வியையும் கற்க தொடங்கினார். ஜப்பான் மறைசாட்சிகளைப் (Japanese martyrs) பற்றி கற்றறிந்திருந்த அவர், 1846ம் ஆண்டு முதலே தாமும் ஒரு மிஷனரி மறைப்பணியாளராக வேண்டுமென்ற விருப்பம் கொண்டிருந்தார். 1849ம் ஆண்டு, ஜனவரி மாதம், 6ம் நாளன்று, தாமும் ஆபிரிக்க மிஷனரியாக உறுதிபூண்டார். 1854ம் ஆண்டு, டிசம்பர் மாதம், 31ம் தேதியன்று, அப்போதைய “ட்ரென்ட் ஆயர்” (Bishop of Trent), (தற்போது அருளாளர்) “ஜோஹன் நெபோமுக்” (Johann Nepomuk von Tschiderer zu Gleifheim) என்பவரால் குருத்துவ அருட்பொழிவு பெற்றார். கம்போனி, 1855ம் ஆண்டு, செப்டம்பர் மாதம், 29ம் தேதி முதல், அக்டோபர் மாதம், 14ம் தேதி வரை, புனித பூமிக்கு திரு யாத்திரை சென்றார். மஸ்ஸாவின் முன்னாள் மாணவர்களான ஐந்து மிஷனரிகளுடன் இணைந்து, தமது தாயாரின் ஆசீர்வாதங்களுடன் ஆபிரிக்கா பயணம் புறப்பட்டார். அவர்களனைவரையும் ஆசீர்வதித்த அவரது தாயார், டேனியல், உங்களனைவரையும் இறைவன் ஆசீர்வதிப்பாராக என்றார். 1857ம் ஆண்டு, செப்டம்பர் மாதம், 8ம் தேதியன்று, தமது ஐந்து நண்பர்களான “ஜியோவனி பெல்ட்ரேம்” (Giovanni Beltrame), “அலெஸ்ஸாண்ட்ரோ டல் போஸ்கோ” (Alessandro dal Bosco), “ஃபிரான்செஸ்கோ ஒலிபொனி” (Francesco Oliboni), “ஏஞ்சலோ மெலோட்டோ” (Angelo Melotto) மற்றும் “இசிடோரோ ஸில்லி” (Isidoro Zilli) ஆகியோருடன் வடகிழக்கு இத்தாலியிலுள்ள (Northeastern Italy) “உடின்” (Udine) எனும் நகரிலிருந்து தமது ஆபிரிக்க பயணத்தை தொடங்கினார்.


நான்கு மாதங்களின் பின்னர், 1858ம் ஆண்டு, ஜனவரி மாதம், 8ம் தேதி, வடகிழக்கு ஆப்பிரிக்காவிலுள்ள (Northeastern Africa) சூடான் (Sudan) நாட்டின் தலைநகரான “கார்ட்டூம்” (Khartoum) சென்றடைந்தார். அடிமைப்படுத்தப்பட்ட சிறுவர்கள் மற்றும் சிறுமிகளின் விடுதலையே அவருக்குத் தரப்பட்ட வேலையாக இருந்தது. தாங்க முடியாத காலநிலை, பஞ்சம், மற்றும் நோய்கள் போன்ற எண்ணற்ற சிரமங்களும் அங்கே இருந்தன. அவற்றின் காரணமாக, அவரது சக மிஷனரிகள் பலரும் மரணமும் அடைந்திருந்தனர்.


அவரது தோழர்களில் ஒருவரது மரணத்தை நேரில் கண்ட இவர், அவரைத் தடுப்பதற்குப் பதிலாக அவரே தொடரத் தீர்மானித்திருந்தார். 1859ம் ஆண்டின் இறுதிக்குள், இவரது ஐந்து சகாக்களுள் மூவர் மரித்துப் போக, மீதமுள்ள இருவரும் கெய்ரோ நகரில் இருந்தனர். கம்போனி, இவர்கூட நோயுற்றிருந்தார். மலேரியா எதிர்ப்பு காரணமாக வெரோனாவுக்குத் திரும்ப வேண்டிய கட்டாயம் இவருக்கு ஏற்பட்டது. 1861ம் ஆண்டு முதல், 1864ம் ஆண்டுவரை, மஸ்ஸாவின் கல்வி நிலையத்தில் கற்பிக்கும் பணியாற்றிய கம்போனி, 1864ம் ஆண்டில் தனது சொந்த நிலத்தில் பணியாற்றும் பணிக்காக புதிய திட்டங்களை அவர் விரைவில் அறிமுகப்படுத்தினார். 1864ம் ஆண்டு, செப்டம்பர் மாதம், 15ம் தேதி, ரோம் நகரில் புனிதர் பேதுருவின் கல்லறைக்கு விஜயம் செய்தார். "ஆபிரிக்கா வழியாக ஆபிரிக்கா காப்போம்" எனும் கோசங்களுடன், "ஆப்பிரிக்காவின் மறுபிறப்புக்கான திட்டம்" என்ற கருத்தின் அடிப்படையில் திட்டங்களை தயாரித்தார். நான்கு நாட்கள் கழித்து, செப்டம்பர் 19ம் தேதி, அவர் தனது திட்டத்தை விவாதிக்க திருத்தந்தை ஒன்பதாம் பயஸ் (Pope Pius IX) அவர்களை சந்தித்தார்.


ஐரோப்பிய கண்டம் மற்றும் அகில உலக கிறிஸ்தவ திருச்சபை ஆகியவை ஆபிரிக்க கண்டத்தில் அதிக அக்கறை காட்ட வேண்டும் என்று கம்போனி விரும்பினார். 1864ம் ஆண்டு, டிசம்பர் மாதம் முதல், 1865ம் ஆண்டு, ஜூன் மாதம் வரையிலான காலத்தில், ஆபிரிக்க நாடுகளின் மிஷனரிகளின் ஆன்மீக மற்றும் பொருளாதார உதவிக்காக அவர், முடியாட்சி குடும்பங்கள், ஆயர்கள் மற்றும் பிரபுக்கள் உள்ளிட்ட ஐரோப்பா முழுவதும் பயணித்து விண்ணப்ப்பித்தார். ஒரு ஆஸ்திரிய தூதரக விசாவில் (Austrian consular visa) பயணித்த இவர், பிரான்ஸ் (France), ஸ்பெயின் (Spain), இங்கிலாந்து (England), ஜெர்மனி (Germany), ஆஸ்திரியா (Austria) ஆகிய நாடுகளுக்கும் பயணித்தார். மனிதாபிமான "கொலோன் சங்கம்" (The humanitarian "Society of Cologne") அவருடைய பணிகளுக்கு முக்கிய ஆதரவாளராக ஆனது.


1867ம் ஆண்டு, ஜூன் மாதம், முதலாம் தேதி, கம்போனி ஆண்களுக்கான ஒரு சேவை நிறுவனத்தை நிறுவினார். 1872ம் ஆண்டு, பெண்களுக்கான ஒரு நிறுவனத்தை நிறுவினார். இரண்டுமே வெரோனா நகரில் நிறுவப்பட்டது. ஆண்களுக்கான சபையானது, “இயேசுவின் திருஇருதய கம்போனி மிஷனரிகள்” (Comboni Missionaries of the Heart of Jesus) என்றும், பெண்களுக்கான சபையானது, “கம்போனி மிஷனரி சகோதரிகள்” (Comboni Missionary Sisters) என்றும் பெயரிடப்பட்டது. 1867ம் ஆண்டு, மே மாதம், 7ம் தேதி, திருத்தந்தை ஒன்பதாம் பயஸ் (Pope Pius IX) அவர்களை சந்தித்த கம்போனி, தம்முடன் பன்னிரெண்டு ஆபிரிக்க சிறுமிகளையும் அழைத்து வந்திருந்தார். பின்னர், 1867ம் ஆண்டு இறுதியில் கெய்ரோ நகரில் தமது சபையின் இரண்டு கிளைகளை திறந்து வைத்தார். ஆபிரிக்காவில் இதுபோன்ற பணிகளில் பெண்களை முதன்முதலில் அழைத்து வந்தது கம்போனியே ஆவார். அவர், “எல் ஒபெய்ட்” (El Obeid) மற்றும் “டெலென்” (Delen) போன்ற பிற சூடான் நகரங்களில் புதிய மிஷனரி பணிகளைத் தொடங்கினார். கம்போனி அரபி மொழியை நன்கு அறிந்திருந்தார். பல ஆபிரிக்க மொழிகளில் (டின்கா, பாரி மற்றும் நுபியா) பேசும் திறன் பெற்றிருந்தார். அதேபோல் ஆறு ஐரோப்பிய மொழிகளிலும் பேசினார்.


1870ம் ஆண்டு, மார்ச் மாதம், கெய்ரோவிலிருந்து ரோம் நகர் சென்ற கம்போனி, அங்கே “முதலாம் வத்திக்கான் கவுன்சிலில்” (First Vatican Council) “வெரோனா பிஷப் இறையியலாளராக” (Theologian of the Bishop of Verona) பங்கேற்றார். ஆபிரிக்க மிஷனரி பணிகளுக்காய் அவருடைய விண்ணப்பம் எழுபது ஆயர்களின் ஒப்புதல்களை கையெழுத்துக்களை பெற்றுத் தந்தது. “ஃபிரான்கோ-ப்ரூசியன்” (Franco-Prussian War) போர் வெடித்த காரணத்தாலும், திருத்தந்தையர் மாநிலங்கள் (Papal States) கலைக்கப்பட்ட காரணத்தாலும் “முதலாம் வத்திக்கான் கவுன்சில்” (First Vatican Council) இடைநிறுத்தப்பட்டது.


1877ம் ஆண்டு, “மத்திய ஆபிரிக்காவின் விகார் அப்போஸ்தலிக்” (Vicar Apostolic of Central Africa) எனும் பட்டம் பெற்ற கம்போனியா, 1877ம் ஆண்டு, ஆகஸ்ட் மாதம், 12ம் நாளன்று, ஆயராக நியமனம் பெற்றார். 1877ம் ஆண்டிலும், மீண்டும் 1878ம் ஆண்டிலும் அவர்களுடைய மிஷனரி பிரதேசங்களில் பஞ்சம், பட்டினி உள்ளிட்ட வறட்சி ஏற்பட்டது. உள்ளூர் மக்கள் மிக மோசமாக பாதிப்படைந்தனர். மத ஊழியர்கள், மிஷனரிகள் மற்றும் அவர்களின் நடவடிக்கைகள் கிட்டத்தட்ட ஏறக்குறைய குறைந்து, இல்லாது போயின.


1880ம் ஆண்டு, நவம்பர் மாதம், 27ம் தேதி, நேபிள்ஸ் (Naples) நகரிலிருந்து சூடான் நாட்டின் தமது மிஷனரி நோக்கி எட்டாவது, மற்றும் கடைசி தடவையாக, அடிமை வியாபாரத்தை எதிர்க்க பயணித்த கம்போனி, இறுதியில் நோயுற்றார். 1881ம் ஆண்டு, ஆகஸ்ட் மாதம், ஒன்பதாம் தேதி, கார்ட்டும் (Khartoum) நகர் சென்றடைந்தார். அக்டோபர் மாதம் 5ம் தேதி முதல் அதிக காய்ச்சலால் பாதிக்கப்பட்டிருந்த கம்போனி, காலரா நோயால் பாதிக்கப்பட்டு, அக்டோபர் மாதம் பத்தாம் தேதி மரணமடைந்தார்.

Profile

Educated at Father Mazza's Institute in Verona, Italy, studying theology, medicine, and several languages. Ordained on 31 December 1854 in the diocese of Verona, Italy by Blessed John Nepomuk von Tschiderer. Missionary to modern Sudan in 1857, but returned home in 1859 due to ill health. Taught at Mazza's Institute 1861 to 1864. Wrote on the need for aid in Africa, that the aid should be used to "Save Africa Through Africa", treating Africans as adults in need of a hand, not children in need of guidance as was common in European thought of the day. Travelled to France, Spain, England, Germany, and Austria to on fund-raising missions.



In 1867 at Verona, he founded the Istituto delle Missioni per la Nigrizia for priests and brothers, and the Istituto delle Pie Madri for women who were called to work in Africa; they became known as the Comboni Missionaries, and in 1894 became the Congregation of the Sons of the Sacred Heart. He opened similar institutions in Cairo, Egypt, to acclimatize missionaries to Central Africa. Wrote to the 1st Vatican Council in 1870 on the need for Church's involvement in African conversion. Pro-vicar Apostolic of Central Africa in 1872 covering Nubia, Egyptian Sudan, and the territory south to the Lakes (nearly 100,000,000 people). He founded missions in El-Obeid (Kordofan), Khartoum, Berber, Delen, and Malbes. Vicar Apostolic of Central Africa, titular bishop of Claudiopolis, and Bishop of Khartoum in 1877.


He helped suppress the slave trade in the region. Contributed material for scientific works about the region, and of its geography; works on several dialects were based in large part on Daniel's notes about the languages. He spoke six European languages, Arabic, and several central African dialects. The Comboni Family continue their work today with priests, brothers and sisters ministering in hospitals, schools, and orphanages in 41 countries.


Born

15 March 1831 at Limone sul Garda, Italy


Died

10 October 1881 of natural causes at Khartoum, Sudan of natural causes


Canonized

5 October 2003 by Pope John Paul II




Blessed Angela Truszkowska


Also known as

• Maria Angela

• Mother Mary Angela

• Sophia Truszkowska

• Zofia Kamila Truszkowska



Profile

Eldest daughter of Joseph and Josephine Truszkowski, Polish nobles. Well educated, Sophia was a pious, and lively youth with a frail constitution. She relocated to Warsaw, Poland in 1837, and attended the Academy of Madame Guerin. Due to respiratory illness, she and her tutor Anastasia moved to Switzerland in 1841 at age 16. On 26 June 1848, at age 23, she had a moment of extraordinary grace that she considered a conversion experience, and which led her to the religious life. Spiritual student of Capuchin Father Honorat Kozminski in 1854. Joined the Society of Saint Vincent de Paul in 1855 to help the poor, aged and homeless of Warsaw. Housed homeless children into her own home. In November 1854, she and her cousin Clothilde rented a two-room apartment at 10 Church Street, Nowe Miasto, in Warsaw. There homeless children spent their days in class and Mass, and then stayed the night; it was known as the Institute of Miss Truszkowska. Sophia prayed with the children at the Shrine of Saint Felix of Cantalice in a nearby Capuchin church. People call the kids the "children of Saint Felix" and the women the Sisters of Saint Felix, the Felicians. Thus was founded the Felician Sisters who are devoted to service to the poor, orphaned, sick and elderly. In 1855 Sophia and Clothilde become Franciscan tertiaries, Sophia taking the name Angela. She was forced to withdraw as its leader due to increasing deafness.


Born

16 May 1825 at Kalisz, Poland as Sophia Camille Truszkowska


Died

12.45am 10 October 1899 of natural causes


Beatified

18 April 1993 by Pope John Paul II


Patronage

• against sickness

• exiles

• sick people




Saint Cerbonius of Populonia


Also known as

• Cerbonius of Piombino

• Cerbonius of Massa Marittima

• Cerbo, Cerbone, Cerbonio



Profile

Raised in a Christian family in North Africa. Priest, ordained by Saint Regulus. He and most other Christians in his area fled ahead of the Vandal persecutions; he and many other moved to the Tuscany region of Italy and lived as hermits.


His reputation for holiness spread, and Cerbonius was chosen bishop of Populonia, Italy c.544; he soon became unpopular as he conducted Sunday Mass at dawn, forcing his flock to get up in the middle of the night. Pope Vigilius summoned him to Rome to answer the complaints. When he arrived, Cerbonius woke the pope at dawn for Mass; the two heard the singing of angels, Vigilius gave him permission to say Mass whenever he thought proper, and sent him home.


For hiding Roman soldiers who were fleeing invading Ostrogoths, Cerbonius was ordered to be executed by being thrown to a bear. The bear was terrified of Cerbonius, fell to the ground and began licking the bishop's feet. Cerbonius was exiled to the island of Elba, Italy instead, where he spent the rest of his life as a prayerful hermit.


Born

c.493 in North Africa


Died

• 575 in Elba, Italy

• buried at his request in Populonia, Italy

• at Populonia there is a fountain and chapel dedicated to Saint Cerbonius; local lore says that "Whoever does not drink from the fountain of Saint Cerbonius is a thief or a rascal."

• relics re-located to the Saint Cerbonius cathedral in Massa Marittima, Italy

• with Pope Vigilius




Saint Paulinus of York


Profile

The Venerable Bede describes him as a "tall man with a slight stoop, who had black hair, a thin face and a narrow, aquiline nose, his presence being venerable and awe-inspiring". Monk at the monastery of Saint Andrew, Rome, Italy. Missionary to the Anglo-Saxons in 601, sent by Pope Saint Gregory the Great. Worked with Saint Augustine of Canterbury, Saint Justus of Canterbury, and Saint Mellitus of Canterbury. Evangelized in Kent for 24 years. Bishop of York in 625. First missionary to Northumbria, converting thousands including King Saint Edwin in 627. When the pagan Mercians defeated Edwin's forces in 633, Paulinus retreated to Kent with the remaining royal family. Friend of Saint Ethelburgh of Kent. Bishop of Rochester.



Born

584 in Rome, Italy


Died

• 10 October 644 at Rochester, Kent, England of natural causes

• interred in Rochester cathedral


Patronage

Rochester, England




Saint John of Bridlington

#ப்ரைட்லிங்டன்_நகர்ப்_புனித_ஜான் (1319-1379)


அக்டோபர் 10


இவர் (#St_John_of_Bridlington) இங்கிலாந்து நாட்டைச் சார்ந்தவர்.



தன்னுடைய உயர்கல்வியை ஆக்ஸ்போர்டு பல்கலைக்கழகத்தில் படித்து முடித்த இவர், 

புனித அகுஸ்தின் துறவற சபையில் சேர்ந்து துறவியானார்.


துறவு மடத்தில் பல்வேறு பொறுப்புகளை வகிக்க இவர், இறுதியில் பலருடைய வற்புறுத்தலின் பேரில் துறவு மடத்தின் தலைவரானார்.


புனிதத்திற்கும் தாழ்ச்சிக்கும் தாராள உள்ளத்திற்கும் எடுத்துக்காட்டாய் விளங்கிய இவர், மண்ணுலகில் வாழ்ந்த காலத்திலேயே பல்வேறு வல்ல செயல்களைச் செய்தார்.


ஹாட்டில்பூல் (Hartlepool) என்ற கடற்பகுதியில் ஜந்து பேர் பயணம் செய்து கொண்டிருக்கும்போது, கடலில் பெரும் கொந்தளிப்பு ஏற்பட்ட அவர்கள் இவரிடம் மன்றாட, எந்தவொரு ஆபத்தும் இன்றி அவர்கள் காப்பாற்றப்பட்டனர். 



இன்னொரு முறை இங்கிலாந்தை ஆண்டு வந்த ஐந்தாம் ஹென்றி என்ற மன்னர், அகின்கோர்ட் (Agincourt) என்ற இடத்திற்கு எதிராகப் போர்த்தொடுக்கச் செல்லும்போது இவருடைய உதவியை நாடியதால் போரில் அவருக்கு வெற்றி கிடைத்தது.


இப்படித் தாழ்ச்சிக்கும் புனிதத்திற்கும் எடுத்துக்காட்டாக விளங்கிய இவர், 1379 ஆம் ஆண்டு இறையடி சேர்ந்தார்.


கர்ப்பிணிப் பெண்கள் இவரிடம் வேண்டிக் கொண்டால் சுகப் பிரசவம் கிடைக்கும் என்றொரு நம்பிக்கை இருக்கிறது.

Also known as

• John Thwing

• John of Thwing

• John Twenge

• John Thwing of Bridlington



Additional Memorials

• 9 October among the Augustinian Canons Regular

• 1 December as one of the Martyrs of Oxford University


Profile

Studied at Oxford, England from age 17. Augustinian Canon Regular at age 19. Held several posts in Saint Mary's abbey in Bridlington, England. Reluctant prior of Saint Mary's for 17 years beginning in 1362. Highly recommended the study of the Gospel of Saint John as a source for information and inspiration on the Gospel life.


King Henry V's victory at Agincourt was attributed to the aid of Saint John of Bridlington and Saint John of Beverly. Five sailors from Hartlepool were in danger of drowning, and called for the help of Saint John; the holy prior appeared to them at sea, wearing his habit. He led the men safely to shore.


Born

1319 at Thwing (near Bridlington), Yorkshire, England


Died

• 10 October 1379 of natural causes

• relics translated 11 March 1404


Canonized

• 1401 by Pope Boniface IX

• the Bull of Canonization has been lost


Patronage

women in difficult labour



Blessed Daniele di Calabria


Also known as

• Daniele Fasanella

• Deniele of Ceuta



Profile

Priest who joined the Franciscans in 1219. In 1224 he helped found the convent of Santa Maria del Soccorso near Rogliano, Italy. He helped found the convent of Gerace Superiore. Provincial superior of Calabria, Italy.


Called to missionary work, he was one of a group of seven Friars Minor who tried to bring the faith to Muslims in the area of Ceuta, Spain, which borders on modern Morocco. Initially treated as madmen, especially since they were street-preaching in Latin and Italian, within three weeks they were ordered to convert to Islam, and when they would not, they were first abused in the streets, then arrested, tortured and executed. Martyr.


Born

latter 12th century Belvedere Marittimo, Kingdom of Sicily (modern Italy)


Died

• beheaded in October 1227 in Mauritania Tingitana, Almohad Empire (modern Ceuta, Spain)

• local Christians secreted the bodies away and gave them proper burial in Ceuta


Beatified

22 January 1516 by Pope Leo X


Patronage

• Belvedere Marittimo, Italy

• Orani, Italy

• Ceuta, Spain



Blessed Leon Wetmanski


Additional Memorial

12 June as one of the 108 Martyrs of World War II



Profile

Priest. Auxiliary bishop of Plock, Poland, serving with Blessed Antoni Julian Nowowiejski. Father Leon was known for his personal piety, as an enthusiastic pastor, and for a ministry to the poor. He was arrested> with Blessed Antoni in the persecutions of the Gestapo during the Nazi occupation of Poland in World War II, and imprisoned in the Dzialdowo concentration camp. Martyr.


Born

10 April 1886 in Zuromin, Mazowieckie, Poland


Died

10 October 1941 in the prison camp at Dzialdowo, Warminsko-Mazurskie, in Nazi-occupied Poland


Beatified

13 June 1999 by Pope John Paul II in Warsaw, Poland




Blessed Edward Detkens


Additional Memorial

12 June as one of the 108 Martyrs of World War II



Profile

Priest in the archdiocese of Warsaw, Poland where he served as chaplain to university students and personnel, and rector of the church of Saint Anne. Imprisoned by the Gestapo in the Dachau concentration camp during the Nazi occupation of Poland in World War II. Martyr.


Born

14 October 1885 in Mokotów, Mazowieckie, Poland


Died

gassed on 10 October 1942 in the chambers of Dachau, Oberbayern, Germany


Beatified

13 June 1999 by Pope John Paul II in Warsaw, Poland




Saint Maharsapor the Persian


Also known as

Sapor


Profile

Persian noble raised as a Christian. When a Mazdean temple was destroyed, King Yezdigerd used it as an excuse to unleash a persecution of Christians. Arrested and tortured with Narses (sometimes Parses) and Sabutaka. The other two were then immediately executed, but Maharsapor was imprisoned for three years, regularly tortured. Repeatedly dragged before judge Hormisdavrus for interrogation, he was given chances to win his freedom by denouncing his faith; he always declined. The persecutions were continued in the reign of Varanes V, and Maharsapor was eventually thrown into a pit to starve. He was found dead three days later, kneeling, surrounded by light, apparently having died in prayer.


Born

4th century Persia


Died

starved to death in 421 in Persia



Saint Eulampia and Saint Eulampius


Profile

Brother and sister, as children they were arrested for being Christians during the persecutions of Maximinian Herculeus. In court they admitted it and refused to renouce the faith. Martyr.



Died

• thrown into a cauldron of boiling oil, they stepped out unhurt

• beheaded in 302 at Nicomedia, Asia Minor (in modern Turkey)



Saint Florentius the Martyr


Profile

One of a group of nine martyrs who were murdered at the command of Emperor Maximian Herculeus. May have been part of the Theban Legion.



Died

• beheaded c.303 at Bonn, Germany

• a church was built over their tombs in the 4th century

• relics translated to the present church in 1166

• re-discovered there in 1929


Patronage

Bonn, Germany




Saint Cassius


Profile

One of a group of nine martyrs who were murdered at the command of Emperor Maximian Herculeus. May have been part of the Theban Legion.



Died

• beheaded c.303 at Bonn, Germany

• a church was built over their tombs in the 4th century

• relics translated to the present church in 1166

• relics re-discovered there in 1929


Patronage

Bonn, Germany




Saint Victor of Xanten


Also known as

Viktor



Additional Memorial

22 September as one of the Martyrs of the Theban Legion


Profile

Relative of Saint Verena. Soldier. Leader of a cohort of the Theban Legion. Martyr. One of the Theban Martyrs.


Died

• c.287 in Agaunum (modern St-Maurice-en-Valais, Switzerland

• relics translated to the cathedral in Xanten, Germany in the 12th century



Saint Gereon


Also known as

Gerone



Profile

Imperial Roman soldier. Martyred with 290 other Christians on order of emperor Maximian for refusing to sacrifice to pagan gods to obtain victory in battle.


Died

• beheaded c.304 in either Xanten or Bonn in Germany (records vary)

• relics translated to Cologne, Germany


Patronage

• against headaches

• against migraine

• Cologne, Germany



Blesssed Pedro de Alcantara de Forton de Cascajares


Also known as

Brother Pedro Tomás of the Virgin of the Pillar


Profile

Discalced Carmelite priest. Martyred in the Spanish Civil War.


Born

26 April 1888 in Zaragoza, Spain


Died

10 October 1936 in Garraf, Barcelona, Spain


Beatified

28 October 2007 by Pope Benedict XVI



Saint Malo the Martyr


Profile

Layman. Soldier in a legion of Christian soldiers from Upper Egypt during the reign of Emperor Maximian Herculeus. The legion, as many as 6600 men, was massacred en masse by their own side when they refused to participate in pagan sacrifices prior to battle.



Died

c.287 at Aaunum, an area of modern Switzerland



Saint Paulinus of Capua


Profile

Pilgrim from the British Isles who emigrated to Capua, Italy. He was such an obvious holy man and teacher that the locals demanded that he become their bishop. He served for eight years, fled the area during the Saracen invasion, served as best he could from Sicopli, Italy, and died in exile.


Died

843 in Sicopoli (modern Triflisco), Italy of natural causes



Blessed Demestrius of Albania


Profile

Migrated to Spoleto, Italy in 1441. Franciscan tertiary. Spiritual student of Blessed Gregory of Spoleto. Prayerful hermit on Monte Luco for 50 years.


Born

Albania


Died

• 10 October 1491 of natural causes

• buried at the church of the Franciscan monastery of Saint Paul outside Spoleto, Italy



Saint Aldericus of Sens


Also known as

Aldric, Audri


Profile

Benedictine monk at Ferrières, France. Priest. Archbishop of Sens, France in 828.


Born

790 in the Gatinais region of France


Died

• 841 of natural causes

• most relics destroyed by Huguenots in 1569


Patronage

Sens, France



Saint Pinytus of Crete


Also known as

• Pinytus of Cnossos

• Pinytus of Knossos

• Pinito...


Profile

Bishop of Crete. His contemporaries considered him one of the greatest ecclesiastical writers of his time.


Born

Greece


Died

180 of natural causes



Saint Clarus of Nantes


Also known as

Chiara



Profile

Third century missionary to Armorica (in modern Brittany, France). Bishop of Nantes, France.



Blessed Pontius de Barellis


Profile

Mercedarian friar. Theologian and teacher of theology.



Born

Lyon, France



Blessed Hugh of Macon


Profile

Cistercian Benedictine monk. Abbot at Pontigny in 1114. Bishop of Auxerre, France in 1137, the first Cistercian monk to become a bishop.


Died

1151



Saint Teodechilde


Also known as

Telchilde


Profile

Nun. Abbess of Jouarre Abbey, Meaux, France c.630 where she was a noted spiritual teacher of her sisters.



Saint Gundisalvus


Profile

Cistercian Benedictine monk. First prior of the Cistercian abbey at Las Junias, Portugal in 1135.


Died

c.1163



Saint Cerbonius of Verona


Also known as

Cerebonius


Profile

Bishop of Verona, Italy.


Died

c.400



Saint Fulk of Fontenelle


Profile

Benedictine monk. Abbot at Fontenelle in France.


Died

845 of natural causes



Saint Patrician


Profile

Fifth century bishop in Scotland. Driven into exile by pagan Scots, he spent his latter years as a hermit on the Isle of Man.



Saint Tanca


Profile

Young girl martyed defending her virginity.


Died

c.637 near Troyes, France



Martyrs of Ceuta


Profile

A group of seven Friars Minor who tried to bring the faith to Muslims in the area of Ceuta, Spain, which borders on modern Morocco. Initially treated as madmen, especially since they were street-preaching in Latin and Italian, within three weeks they were ordered to convert to Islam, and when they would not, they were first abused in the streets, then arrested, tortured and executed. Martyrs.



• Angelo

• Daniele di Calabria

• Donnolo

• Hugolinus

• Leone

• Nicola

• Samuele


Died

• beheaded in October 1227 in Mauritania Tingitana, Almohad Empire (modern Ceuta, Spain)

• local Christians secreted the bodies away and gave them proper burial in Ceuta


Beatified

22 January 1516 by Pope Leo X