Saint Padre Pio
பியட்ரல்சினா நகரின் புனித பியோ
கப்புச்சின் துறவற சபையின் குரு, துறவி, ஒப்புரவாளர்,
ஐந்துகாய வரம் பெற்ற முதல் குரு :
பிறப்பு : மே 25, 1887
பியட்ரல்சினா, இத்தாலி
இறப்பு : செப்டம்பர் 23, 1968 (அகவை 81)
சான் ஜியோவானி ரொட்டொன்டோ
ஏற்கும் சபை/ சமயம் : கத்தோலிக்கம்
அருளாளர் பட்டம் : மே 2, 1999
திருத்தந்தை இரண்டாம் ஜான் பால் - ரோம், இத்தாலி
புனிதர் பட்டம் : ஜூன் 16, 2002
திருத்தந்தை இரண்டாம் ஜான் பால் - ரோம், இத்தாலி
முக்கிய திருத்தலங்கள் :
சான் ஜியோவானி ரொட்டொன்டோ
நினைவுத் திருவிழா : செப்டம்பர் 23
பாதுகாவல் :
மக்கள் பாதுகாப்பு ஆர்வலர்கள்,
கத்தோலிக்க பதின்வயதினர்
பியட்ரல்சினா நகரின் புனித பியோ, கப்புச்சின் துறவற சபையின் குருவும், கத்தோலிக்க திருச்சபையின் புனிதரும் ஆவார். இவரது திருமுழுக்கு பெயர் பிரான்செஸ்கோ ஃபோர்ஜியொன், கப்புச்சின் சபையில் இணைந்தபோது பியோ என்ற பெயரை ஏற்றுக்கொண்டார்; குருவானது முதல் பாத்ரே பியோ என்னும் பெயரில் பொதுவாக அறியப்படுகிறார். இவர் தனது உடலில் பெற்ற இயேசுவின் ஐந்து திருக்காயங்கள் இவரை உலகறியச் செய்தன. 2002 ஜூன் 16 அன்று, திருத்தந்தை இரண்டாம் ஜான் பால் இவருக்கு புனிதர் பட்டம் வழங்கினார்.
தொடக்க காலம் :
இத்தாலியின் விவசாய நகரான பியட்ரல்சினாவில், க்ராசியோ மரியோ ஃபோர்ஜியொன் (1860–1946) - மரிய க்யுசெப்பா டி நுன்சியோ (1859–1929) தம்பதியரின் மகனாக பிரான்செஸ்கோ ஃபோர்ஜியொன் 1887 மே 25ந்தேதி பிறந்தார். இவரது பெற்றோர் விவசாயம் செய்து வாழ்ந்து வந்தனர். அங்கிருந்த சிற்றாலயத்தில், தனது சிறுவயதில் இவர் பலிபீடப் பணியாளராக இருந்து திருப்பலியில் குருவுக்கு உதவி செய்தார். இவருக்கு மைக்கேல் என்ற அண்ணனும், பெலிசிட்டா, பெலக்ரீனா மற்றும் க்ராசியா ஆகிய மூன்று தங்கைகளும் இருந்தனர். பக்தியுள்ள இவரது குடும்பத்தினர் தினந்தோறும் திருப்பலியில் பங்கேற்றதுடன், இரவில் செபமாலை செபிப்பதையும், வாரத்தில் மூன்று நாட்கள் புலால் உணவைத் தவிர்ப்பதையும் வழக்கமாக கொண்டிருந்தனர்.
சிறு வயது முதலே பக்தியில் சிறந்து விளங்கிய இவர், கடவுளுக்கு மிகவும் நெருக்கமானவராக வாழ்ந்து வந்தார். இளம் வயதிலேயே இவர் விண்ணக காட்சிகளைக் கண்டார். 1903 ஜனவரி 6 அன்று, தனது 15ஆம், வயதில் மொர்கோனில் இருந்த கப்புச்சின் சபையில் நவசந்நியாசியாக நுழைந்த இவர், ஜனவரி 22ந்தேதி தனது துறவற ஆடையைப் பெற்றுக் கொண்டு, பியட்ரல்சினோவின் பாதுகாவலரான புனித ஐந்தாம் பயசின் (பியோ) பெயரைத் தனது துறவற பெயராக ஏற்றுக்கொண்டார். இவர் ஏழ்மை, கற்பு, கீழ்படிதல் ஆகிய துறவற வாக்குறுதிகளையும் எடுத்துக்கொண்டார்.
குருத்துவ வாழ்வு :
ஆறு ஆண்டுகள் குருத்துவப் படிப்புக்குப் பின்னர் 1910ம் ஆண்டு பியோ குருவானார். இவர் இயேசு கிறிஸ்துவின் பாடுபட்ட சொரூபத்தின் முன்பாக அடிக்கடி செபிக்கும் வழக்கம் கொண்டிருந்தார். சிறிது காலம் குருவாகப் பணியாற்றியப்பின், உடல் நலம் குன்றியதால் இவர் வீட்டுக்கு அனுப்பப்பட்டார். 1916 செப்டம்பர் 4ஆம் நாள் மீண்டும் குருத்துவப் பணிக்கு அழைக்கப்பட்டார்.
1917ஆம் ஆண்டு, இவர் முதலாம் உலகப் போரில் காயம் அடைந்த வீரர்களுக்கு சேவை செய்ய அனுப்பப்பட்டார். அப்போதும் உடல்நலம் குன்றிப் பல மாதங்கள் மருத்துவமனையில் இருந்தார். உடல்நலம் தேறியதும் மக்கள் பலருக்கும் ஆன்மீக இயக்குநராக செயல்பட்டார். ஒவ்வொரு நாளும் 10 முதல் 12 மணி நேரங்கள் பாவ மன்னிப்புக்கான ஒப்புரவு அருட்சாதனம் வழங்கி வந்தார்.
இவர் உடல் நலமின்றி துன்புற்ற வேளைகளில் இயேசுவின் திருப்பாடுகளை அதிகமாக தியானம் செய்தார். இயேசு கிறிஸ்துவின் வேதனைகளுக்கு ஆறுதல் அளிக்கும் விதத்திலும் உலக மக்களின் பாவங்களுக்குப் பரிகாரமாகவும்ää பியோ தனது வேதனைகளை இயேசு நாதருக்கு ஒப்புக்கொடுத்தார். பியோ மக்களை கடவுளுக்கு நெருக்கமானவர்களாக மாற்ற பெரிதும் முயற்சி செய்தார். மக்களின் உள்ளங்களை அறியும் திறன் பெற்றிருந்த இவரிடம் பலரும் ஆன்மீக ஆலோசனை கேட்கத் திரண்டு வந்தனர்.
திருக்காய வரம் :
1918ஆம் ஆண்டு செப்டம்பர் 20ந்தேதி, ஒப்புரவு அருட்சாதனம் வழங்கிக் கொண்டிருந்த வேளையில் பியோவின் உடலில் இயேசுவின் ஐந்து திருக்காயங்களையும் இவரது உடலில் பெறும் பேறுபெற்றார். இரண்டு கைகள், இரண்டு கால்கள் மற்றும் வலது விலாப்பகுதி ஆகிய ஐந்து இடங்களிலும் இவருக்கு இயேசுவின் காயங்கள் கிடைத்தன. அவற்றிலிருந்து சிந்திய இரத்தம் இனிமையான நறுமணம் வீசியது.
அன்று முதல் இவர் இறக்கும் நாள் வரை இயேசு கிறிஸ்து சிலுவை மரத்தில் அனுபவித்த வேதனைகளை பியோ இந்த காயங்களால் தனது வாழ்வில் அனுபவித்தார். இந்த திருக்காயங்கள் சில மருத்துவர்களால் ஆராயப்பட்டு, இவரது புனிதத்தன்மைக்கு கிடைத்த பரிசு என்ற சான்று வழங்கப்பட்டது. இப்புனித காயங்களால் உடல் வேதனை மட்டுமன்றி மனரீதியாக பல இன்னல்களை சந்தித்தார், இவரது ஐந்து காயங்களை குறித்து சிலர் அவதூறு பரப்பினர், அது நாளும் தலைப்பு செய்திகளாய் இத்தாலியன் நாளிதழ்களில் வெளியாகி தந்தை பியோவின் ஆன்மீக பணிவாழ்வுக்கு தடையாய் நின்றது. ஆனால் புனித வாழ்வால் அனைத்தையும் தகர்த்தெறிந்து தனது உண்மையான வாழ்வை உலகிற்கு ஓங்கி உரைத்தார்.
இவரது காயங்களில் எப்போதும் நோய்த்தொற்று ஏற்படாதது மருத்துவ துறையால் விளக்கப்பட முடியாத அற்புதமாக இருந்தது. இவரது காயங்கள் ஒருமுறை குணமடைந்தாலும், அவை மீண்டும் தோன்றின. லுய்ஜி ரொம்னெல்லி என்ற மருத்துவர், இவரது காயங்களைத் தொடர்ந்து ஒரு ஆண்டு காலமாக ஆய்வு செய்தார். ஜியார்ஜியோ ஃபெஸ்டா, க்யுசெப்பே பாஸ்டியனெல்லி, அமிக்கோ பிக்னமி ஆகிய மருத்துவர்களும் பலமுறை அவற்றை ஆராய்ந்தனர். ஆனால் அவர்களால் எதுவும் கூறமுடியவில்லை.ஆல்பர்ட்டோ கசெர்ட்டா என்ற மருத்துவர் 1954ல் பியோவின் கைகளை எக்ஸ்ரே எடுத்து பார்த்துவிட்டு, இந்த காயங்களின் தாக்கம் எலும்புகளில் இல்லை என்று உறுதி செய்தார்.
இது இவருக்கு புகழைத் தேடித் தந்தாலும், அக்காயங்கள் இவரது வேதனையை அதிகரிப்பதாகவே இருந்தன. இவரது நிழற்படங்கள் பலவும் இவரது காயங்களிலிருந்து வடிந்த இரத்தத்தின் பதிவுகளைக் காண்பிகின்றன. 1968ல் பியோ இறந்தபோது, இவரது காயங்கள் அனைத்தும் சுவடின்றி மறைந்துவிட்டன.
புனிதர் பட்டம் :
கிறிஸ்தவ தியானத்தில் ஆழ்ந்த நம்பிக்கை கொண்ட பியோ, "புத்தகங்கள் வழியாக கடவுளைத் தேடும் ஒருவர், தியானத்தின் வழியாக அவரைக் கண்டுகொள்ள முடியும்" என்று குறிப்பிடுவார். 1960களில் பியோவின் உடல்நலம் குன்றத் தொடங்கியபோதும்,இவர் தொடர்ந்து ஆன்மீகப் பணிகளில் ஈடுபட்டார். 1968 செப்டம்பர் 22ந்தேதி, தனது இறுதி திருப்பலியை பியோ நிறைவேற்றினார்.
1968 செப்டம்பர் 23ஆம் நாள், செபமாலையைக் கையில் பிடித்தவாறும், "இயேசு, மரியா" என்ற திருப்பெயர்களை உச்சரித்தவாறும் தனது 81வது வயதில் பியோ மரணம் அடைந்தார். இவரது அடக்கத் திருப்பலியில் சுமார் மூன்று இலட்சம் மக்கள் கலந்துகொண்டனர்.
திருத்தந்தை இரண்டாம் ஜான் பால் இவருக்கு 1999ஆம் ஆண்டு அருளாளர் பட்டமும், 2002 ஜூன் 16ஆம் நாள் புனிதர் பட்டமும் வழங்கினார். இவர் இறந்து 40 ஆண்டுகளுக்குப் பிறகு, 2008 மார்ச் 3ந்தேதி இவரது கல்லறைத் தோண்டப்பட்டபோதுகண்டெடுக்கப்பட்ட பியோவின் அழியாத உடல், சான் ஜியோவானி ரொட்டொன்டோ அருகிலுள்ள புனித பியோ ஆலயத்தில் வைக்கப்பட்டுள்ளது
Also known as
• Francesco Forgione
• Padre Pio of Pietrelcina
• Pio of Pietrelcina
Profile
Born to a southern Italian farm family, the son of Grazio, a shepherd. At age 15 he entered the novitiate of the Capuchin friars in Morcone, Italy and joined the order at age 19. Suffered several health problems, and at one point his family thought he had tuberculosis. Ordained at age 22 on 10 August 1910.
While praying before a cross, he received the stigmata on 20 September 1918, the first priest ever to be so blessed. As word spread, especially after American soldiers brought home stories of Padre Pio following WWII, the priest himself became a point of pilgrimage for both the pious and the curious. He would hear confessions by the hour, reportedly able to read the consciences of those who held back. Reportedly able to bilocate, levitate, and heal by touch. Founded the House for the Relief of Suffering in 1956, a hospital that serves 60,000 a year. In the 1920's he started a series of prayer groups that continue today with over 400,000 members worldwide.
His canonization miracle involved the cure of Matteo Pio Colella, age 7, the son of a doctor who works in the House for Relief of Suffering, the hospital in San Giovanni Rotondo founded by Padre Pio. On the night of 20 June 2000, Matteo was admitted to the intensive care unit of the hospital with meningitis. By morning, doctors had lost hope for him as nine of the boy's internal organs had ceased to give signs of life. That night, during a prayer vigil attended by Matteo's mother and some Capuchin friars of Padre Pio's monastery, the child's condition improved suddenly. When he awoke from the coma, Matteo said that he had seen an elderly man with a white beard and a long, brown habit, who said to him: "Don't worry, you will soon be cured." The miracle was approved by the Congregation and Pope John Paul II on 20 December 2001.
Born
25 May 1887 at Pietrelcina, Benevento, Italy as Francesco Forgione
Died
23 September 1968 in San Giovanni Rotondo, Foggia, Italy of natural causes
Canonized
16 June 2002 by Pope John Paul II at Rome, Italy
Saint Zechariah
புனிதர் செக்கரியா
குரு, இறைவாக்கினர், மரியாளின் பாதுகாவலர், பக்தர்:
பிறப்பு: கி.மு. முதலாம் நூற்றாண்டு
எபிரோன், (ஜோஷுவா 21:11)
இறப்பு: கி.மு. முதலாம் நூற்றாண்டு
எருசலேம் (மாத்யூ 23:35)
ஏற்கும் சபை/ சமயம்:
கிறிஸ்தவம்
இஸ்லாம்
நினைவுத் திருவிழா: செப்டம்பர் 23
புனிதர் செக்கரியா “விவிலியம்” (Bible) மற்றும் “திருக்குரானில்” (Quran) குறிப்பிடப்படும் நபர் ஆவார். விவிலியம் இவரை “திருமுழுக்கு யோவானின்” (John the Baptist) தந்தை எனவும் “ஆரோன்” (Aaron) குலத்தவர் எனவும் இறைவாக்கினர் எனவும் குறிக்கின்றது. இவர் இயேசுவின் தாய் “கன்னி மரியாளின்” (Virgin Mary) உறவினராகிய “எலிசபெத்தின்” (Elizabeth) கணவராவார்.
விவிலியத்தில்:
லூக்கா நற்செய்தியின்படி “அரசர் முதலாம் ஏரோதின்” (king Herod) ஆட்சியின் போது இவர் வாழ்ந்தவர். இவர் “அபியா” (Abia) வகுப்பைச் சேர்ந்த குரு ஆவார். இவர் மனைவி எலிசபெத்து. இவர்கள் இருவரும் கடவுள் பார்வையில் நன்னெறியாளர்களாய் விளங்கினார்கள் எனவும் ஆண்டவருடைய அனைத்துக் கட்டளைகளுக்கும் ஒழுங்குகளுக்கும் ஏற்பக் குற்றமற்றவர்களாய் நடந்து வந்தார்கள் எனவும் விவிலியம் குறிக்கின்றது. இவர்கள் பிள்ளைப்பேறு இல்லாதிருந்தனர். ஏனெனில், எலிசபெத்து கருவுற இயலாதவராய் இருந்தார். மேலும் அவர்கள் வயது முதிர்ந்தவர்களாயும் இருந்தார்கள்.
தம்முடைய பிரிவின் முறை வந்தபோது, செக்கரியா கடவுளின் திருமுன் குருத்துவப் பணி ஆற்றி வந்தார். குருத்துவப் பணி மரபுக்கு ஏற்ப, கோவிலுக்குள் சென்று தூபம் காட்டுவது யாரென்று அறியச் சீட்டுக் குலுக்கிப் போட்டபோது, அது செக்கரியா பெயருக்கு விழுந்தது. அவர் தூபம் காட்டுகிற வேளையில் மக்கள் கூட்டத்தினர் அனைவரும் வெளியே இறைவனிடம் வேண்டிக் கொண்டிருந்தனர். அப்பொழுது கபிரியேல் தேவதூதர் தோன்றி, அவருக்கு ஒரு மகன் பிறப்பார் என அறிவித்தார். இதனை நம்பாமல் செக்கரியா சந்தேகித்ததால், தாம் அறிவித்தவை நிறைவேறும்வரை செக்கரியாவை பேசும் சக்தியற்ற ஊமையாய் மாற்றினார். தாம் கூறியவை நிறைவேறும்வரை அவருக்கு பேசும் திறன் வராது என்றறிவித்துச் சென்றார். செக்கரியா, தம்முடைய திருப்பணிக் காலம் முடிந்ததும் வீடு திரும்பினார். அதற்குப் பின்பு அவர் மனைவி எலிசபெத்து கருவுற்றார்.
இயேசு பிறப்பின் முன்னறிவிப்பின் போது, எலிசபெத்து கருவுற்றிருப்பதை கபிரியேலின் மூலம் அறிந்த மரியாள், அவரைக் காண வந்தார். மரியாள் அவரோடு ஆறு மாதம் தங்கி உதவிபுரிந்தார் என விவிலியம் குறிப்பிடுகின்றது.
எலிசபெத்து ஒரு மகனைப் பெற்றெடுத்தார். எட்டாம் நாளில் அவர்கள் குழந்தைக்கு விருத்தசேதனம் செய்ய வந்தார்கள். செக்கரியா என்ற அதன் தந்தையின் பெயரையே அதற்குச் சூட்ட இருந்தார்கள். ஆனால் அதன் தாய் அவர்களைப் பார்த்து, "வேண்டாம், அதற்கு யோவான் எனப் பெயரிட வேண்டும்" என்றார். "குழந்தைக்கு என்ன பெயரிடலாம்? உம் விருப்பம் என்ன?" என்று செக்கரியாவை நோக்கிச் சைகை காட்டிக் கேட்டார்கள். அதற்கு அவர் எழுதுபலகை ஒன்றைக் கேட்டு வாங்கி, "இக்குழந்தையின் பெயர் யோவான்" என்று எழுதினார். எல்லாரும் வியப்படைந்தனர். அப்பொழுதே அவரது வாய் திறது, பேச்சுத் திறன் வந்தது. அவர் கடவுளைப் போற்றிப் புகழ்ந்தார்.
இஸ்லாம் சமயத்தினரின் திருமறையான "திருக்குர்ஆனிலும்" செக்கரியா பற்றிய ஆதாரங்கள் உள்ளன. இஸ்லாம் சமயத்தினர் அவரை "இறைவாக்கினர்" என்றும் "மரியாளின் பாதுகாவலர்" என்றும் விசுவசிக்கின்றனர்.
Also known as
Zaccaria, Zacharias, Zachary, Zakariya
Profile
Jewish priest in Jerusalem. Married to Saint Elizabeth; father of Saint John the Baptist. In his later years he was visited in the temple by the angel Gabriel who explained that Zechariah and Elizabeth would have a son. When he replied that they were too old for such a thing he was struck mute for his doubts; his speech was restored after John's birth, and a canticle he spoke is recorded in the Gospel of Luke.
Died
one tradition says he was murdered in the Temple when he refused to tell Herod where his son John could be found
Blessed Émilie Tavernier Gamelin
Also known as
émilie Tavernier
Profile
Daughter of Antoine Tavernier and Marie-Josephte Maurice, the youngest of 15 children. Orphaned young, and raised by her aunts. Educated by the Sisters of the Congregation of Notre Dame at the Saint-Jean-Baptiste Street school. Felt drawn from an early age to work with the poor and disadvantaged; when her brother was widowed, the 18 year old Emilie went to help him on one condition - their table would always be open to the hungry who came to the door.
Married Jean-Baptiste Gamelin, a wealthy and pious apple farmer, on 4 June 1823. Mother of three sons, all of whom died as children. Widowed on 1 October 1827. Took Mary, Mother of Sorrows, as her guide for dealing with these losses, and during her time in prayer, she came to see all the poor and needy as her new family. She turned her home and inheritance into a shelter for the poor, for orphaned, abandoned or runaway children, the mentally ill, homeless, handicapped, immigrants, and destitute of any form. People began to refer to her home as the House of Providence, and she was soon after to find other residences to help and become such Houses. She worked with prisoners, and cared for the sick, brought in her family and friends to help, and led by her example. For fifteen years she worked on her own, always submitting her ideas to her priest and bishop, and completely obedient to them.
In 1841, Bishop Bourget asked the Daughters of Saint Vincent de Paul to send sisters to help Emilie; the congregation agreed, but last minute problems prevented the sisters from leaving Paris. Seeing no outside help available, the bishop then called upon the faithful in his diocese, and Canadian lay women soon presented themselves to help. From this group, under Emilie leadership and by her example, the Sisters of Providence were formed in Montreal. The congregation's first vows were made on 29 March 1844 with Emilie as novice, nun, foundress and Mother Superior.
The new community faced many early trials. There were always problems of funds and resoures, disease thinned their ranks, and internal dissent threatened to lose Emilie the support of her bishop. But the group survived. There were 50 sisters at the time of Emilie's death, less than eight years after the group's formation. Over 6,000 Sisters have joined the order over the years, today working in Canada, the United States, Chile, Argentina, Haiti, Cameroo, Egypt, the Philippines and El Salvador. At her beatification recognition, Pope John Paul II presented her as a model for all by her life dedicated to the most needy.
Born
19 February 1800 at Montreal, Canada
Died
23 September 1851 of cholera at Montreal, Canada
Beatified
• 7 October 2001 by Pope John Paul II
• the beatification miracle involved the cure of a fatally ill 13-year-old on 18 December 2000
Saint Adamnan of Iona
Also known as
Adam, Adamnano, Adomnan, Eunan
Profile
Distant relative of Saint Columba. Monk at Drunhome, Donegal, Ireland. Abbot of Iona in 679. President-general of all the Columban houses in Ireland. Evangelized throughout Ireland.
Adamnan gave sanctuary to Prince Aldfrid when the throne of Northumbria was in dispute following the death of King Oswy. When Aldfrid became king in 686, Aldamnan secured the release of all Irish prisoners taken in the conflict, and visited the monasteries of Wearmouth and Jarrow.
Persuaded by Saint Ceolfrid, Adamnan adopted the Roman calendar for determining Easter, and then worked for the adoption of many Roman liturgical practices in the Celtic region. This so displeased some brother monks at Iona that from 692 on, Adamnan rarely went there.
Attended the Council of Birr and Synod of Tara in 697 at which he helped enact the Canons of Adamnan, laws that helped protect civilian and clerical populations in areas at war, prohibiting the murder or enslavement of non-combatant women and children. A noted scholar, he wrote the biography Life of Saint Columba in the late 680's, a work that survives today (see links below). He also wrote De locis sanctis (On the Holy Places), a popular description of Palestine based on the notes of and interviews with the Frankish pilgrim bishop Arculf. Renovated and revitalized the monastery of Raphoe, Ireland.
Born
c.628 in Drumhome, County Donegal, Ireland
Died
• 23 September 704 at Iona Abbey
• relics taken to various Irish sites during the next century during peacemaking conferences
• most relics were destroyed during Danish incursions in 830 and 1030
Canonized
• Pre-Congregation
• 11 July 1898 by Pope Leo XIII (cultus confirmed)
Blessed Jozef Stanek
Additional Memorial
12 June as one of the 108 Martyrs of World War II
Profile
Baptized at the age of one day, Jozef was orphaned at age six. He was educated at a Pallottine school in Wadowice, Poland, and in 1935 at age 18, he became a Pallottine novice. Ordained a priest on 7 April 1941, he started his three year ministry in a Poland that was under Nazi occupation and in the middle of World War II. At the beginning of the Warsaw Uprising on 1 August 1944, Father Jozef served as chaplain to the insurgents, staying in the combat areas to care for and bring the sacraments to those fighting and those who were trapped in the city; given a chance to escape the city, he gave up his seat to an injured man. On 22 September 1944, he went to the Nazi authorities to try to negotiate a settlement and save as many lives as possible. Instead of working with him, the Nazis captured, beat and murdered him for being a priest. Martyr.
Born
4 December 1916 in Lapsze Nizne, Poland
Died
• hanged on 23 September 1944 in a ruined factory in the Solec district of Czerniaków, Poland
• body left to hang as an example to others
• the chapel in the Warsaw Uprising Museum is named in his honour
Beatified
13 June 1999 by Pope John Paul II in Warsaw, Poland
Blessed Francisco de Paula Victor
Profile
Born a slave and trained as a tailor. He early felt a call to the priesthood, but, being a slave, had to have special dispensation to enter seminary, and was shunned by fellow seminarians and the parishioners of his first assignment in the diocese of Campanha, Brazil; his parishioners even refused to accept Communion from his hands. He persevered in his vocation, always patient, always forgiving, always dedicated to the faith and the priesthood, and eventually won the people over to the point that there were protests when the diocese considered transferring him to another parish.
Born
12 April 1827 in Campanha, Minas Gerais, Brazil
Died
23 September 1905 in Três Pontas, Minas Gerais, Brazil
Beatified
• 14 November 2015 Pope Francis
• beatification celebrated at the parish of Nossa Senhora D'Ajuda, Três Pontas, Minas Gerais, Brazil, presided by Cardinal Angelo Amato
Blessed Antonio of Tlaxcala
Also known as
Anthony
Profile
Grandson of the Tlaxcala noble Xicohténcati, and heir to his title and estates. Convert to Christianity. One of the Three Child Martyrs of Tlaxcala.
Born
c.1516-1517 in Tizatlán, Tlaxcala, Mexico
Died
beaten to death with clubs in 1529 at Cuauhtinchán, Puebla, Mexico
Beatified
6 May 1990 by Pope John Paul II
Saint Elizabeth of the Visitation
புனிதர் எலிசபெத்
நன்னெறியாளர்:
பிறப்பு: கி.மு. முதலாம் நூற்றாண்டு
எபிரோன் (ஜோஷுவா 21:11)
இறப்பு: கி.மு. முதலாம் நூற்றாண்டு
அநேகமாக எபிரோன்
ஏற்கும் சமயம்:
ரோமன் கத்தோலிக்க திருச்சபை
கீழ் ஆர்த்தோடாக்ஸ் திருச்சபை
ஓரியண்ட்டல் ஆர்த்தோடாக்ஸ் திருச்சபை
ஆங்கிலிக்கன் திருச்சபை
லூதரன் திருச்சபை
அனைத்து இஸ்லாம்
நினைவுத் திருநாள்: செப்டம்பர் 23
பாதுகாவல்: கர்ப்பிணிப் பெண்கள்
புனிதர் எலிசபெத், லூக்கா நற்செய்திகளின்படி “செக்கரியாவின்” (Zechariah) மனைவியும், “திருமுழுக்கு யோவானின்” (John the Baptist) தாயாரும் ஆவார்.
திருவிவிலிய சரிதம்:
லூக்கா நற்செய்திகளின்படி, எலிசபெத் "ஆரோனின்" (Aaron) மகளாவார். இவரும் இவரது கணவரான செக்கரியாவும் இறைவனின் பார்வையில் நன்னெறியாளர்களாய் வாழ்ந்தனர். ஆனால், குழந்தைகளில்லாதவர்களாய் வாழ்ந்தனர். செக்கரியா ஆலய பணிகளில் இருந்தபோது “இறைதூதர் காபிரியல்” (Angel Gabriel) அவர்முன்னே தோன்றி கூறியதாவது:
"செக்கரியாவே பயப்படாதே; உமது இறைவேண்டல்கள் கேட்கப்பட்டன; உமது மனைவி கருத்தாங்கி, ஒரு ஆண் மகவை ஈன்றெடுப்பாள்; நீர் அதற்கு யோவான் என்று பெயரிடுவீர்; அவன் உங்களுக்கு ஒரு சந்தோஷமும், மகிழ்ச்சியுமாய் இருப்பான்; அவர் இறைவனின் பார்வையில் பெரியவனாய் இருப்பதால் அநேகர் அவரது பிறப்பால் மகிழ்ச்சியில் திளைப்பார்கள்; அவர் திராட்சை இரசமும் வேறு பானங்களையும் அருந்தார். அவர் பிறப்பின் முன்பே பரிசுத்த ஆவியினால் நிரப்பப்படுவார்.
~ லூக்கா 1:13–15
தாமும், தமது மனைவி எலிசபெத்தும் முதிர் வயதினர் என்ற காரணத்தால் செக்கரியா, இறைதூதர் காபிரியேலின் வார்த்தைகளில் நம்பிக்கை வைக்கவில்லை. இதையறிந்த காபிரியேல் தூதர், செக்கரியாவை நோக்கி, "உமது விசுவாசமின்மையால் நீர் வாய் பேச இயலாத ஊமையாவீர்; எமது வாக்கு நிறைவேறும்வரை நீர் ஊமையாக இருப்பீர்" என்று இயம்பி மறைந்தார்.
~ லூக்கா 1:16-23
மற்றும், லூக்கா நற்செய்திகள் (1:24–25), (1:26-40), (1:41–45), (1:46-55), (1:56–64), (1:65-80) ஆகியவற்றில் எலிசபெத் பற்றிய செய்திகள் காணப்படுகின்றன.
அதிகாரபூர்வமற்ற திருமறை ஏடுகள் (Apocrypha) :
எலிசபெத் மேலும் பல அதிகாரப்பூர்வமற்ற திருமறை ஏடுகளிலும் குறிப்பிடப்படுகிறார்.
இஸ்லாம் மத திருமறை நூலாகிய "திருக்குர்ஆனிலும்" இவர் கௌரவிக்கப்படுகிறார்.
Profile
Descendant of the Old Testament patriarch, Aaron. Wife of Zachary, temple priest. Relative of Mary. Mother of Saint John the Baptist, becoming pregnant very late in life. She was the Elizabeth that Mary visited soon after the Annunciation. Described in the Gospel of Luke as "righteous in the eyes of God, observing all the commandments and ordinances of the Lord blamelessly."
Born
1st century BC
Died
1st century AD of natural causes
Saint Sosius of Misenum
Also known as
• Sosius of Miseno
• Sosius of Puzzuoli
• Sosier, Sosio, Sosius, Sossio, Sossius, Sosso
Profile
Deacon of the church of Miseno, Italy. Imprisoned and martyred in the persecutions of Diocletian.
Born
275 in Miseno, Italy
Died
• beheaded on 19 September 305 at Pozzuoli, Campagna, Italy
• interred in Miseno, Italy
• Miseno was destroyed by invading Saracens; the survivors were transferred to Frattamaggiore, Italy, and chose Sosius as their patron
• relics later recovered from Miseno and taken to the Santi Severino e Sossio abbey in Naples, Italy
• abbey suppressed in the Napoleonic area, and the relics were transferred to the basilica of San Sosius in Frattamaggiore
Saint Thecla of Iconium
Also known as
Tecla, Tegla, Tekla
• Protomartyr among women and equal to the Apostles
Profile
First century convert in Iconium, brought to the faith by the preaching of Saint Paul the Apostle; her family threw her out. She dedicated herself to God, became a spiritual student of Saint Paul, and assisted him in his travels and works. She was thrown to wild animals as a Christian, but survived; she was sentenced to burn at the stake, but managed to escape. In her later years she retired to live as a hermitess. Because of her sufferings for the the faith, she is considered a martyr though she survived the attempts to kill her. She is mentioned the Prayers for the Dying. She was the subject several fantastic apochryphal writings in the early Church.
Died
• late 1st century of natural causes
• buried in Seleucia, Pamphylia, Anatolia (in modern Turkey)
Blessed Norberto Cembranos de la Verdura
Profile
Norberto joined the Franciscan Capuchin lay oblates in El Pardo, Madrid, Spain. He was serving there in 1936 at the start of the Spanish Civil War when the convent came under siege by hundreds of militiamen. Norberto managed to escape, and hid for a while in a local inn, but was located, arrested and executed for being in religious life. Martyr.
Born
• 6 June 1891 in Villalquite, León, Spain
• as he was born on the feast day of Saint Norbert of Magdeburg, his parents named him Noberto
Died
23 September 1936 in Madrid, Spain
Beatified
• 13 October 2013 by Pope Francis
• beatification celebrated at the Complex Educatiu, Tarragona, Spain, presided by Cardinal Angelo Amato
Blessed Bernardina Maria Jablonska
Profile
Raised in a pious family. Spiritual student of Saint Albert Chmielowski. Co-foundress of the Sisters of the Third Order of Saint Francis Servants of the Poor (Albertine Sisters). Known as a mystic with a great concern for those who are suffering. As superior of the Sisters she founded hospices for the sick and poor.
Born
5 August 1878 in Pyzuny Lukawica, Poland
Died
23 September 1940 in Krakow, Poland
Beatified
6 June 1997 at Zakopane, Poland by Pope John Paul II
Blessed Helen Duglioli
Also known as
• Helen of Bologna
• Elena Duglioli Dall'Olio
Profile
Lay woman who, against her will, married Benedict dall'Oglio in order to please her family; she spent 30 happy years with him, both of them being known for their Christian lives. Widowed, she devoted herself to charity in her few remaining years. Those who knew her considered her a saint in life, a public cultus spontaneously developed, and even the future Pope Benedict XIV spoke for her beatification Cause.
Born
1472 at Bologna, Italy
Died
1520 of natural causes
Beatified
1828 by Pope Leo XII (cultus confirmed)
Pope Saint Linus
Profile
Second Pope, and the first to be chosen in Rome, Italy. According to Irenaeus, he is the Linus mentioned by Saint Paul in 2nd Timothy 4. His name is mentioned in the prayer "Communicantes" in the Canon of the Mass. Traditionally honoured as a martyr, though there is no certain documentation of this. Nothing else is known of his life, and ancient documents about his papacy have proven to be inaccurate or apocryphal.
Born
in Tuscany, Italy
Papal Ascension
67
Died
76 in Rome, Italy
Blessed William Way
Also known as
• William Flower
• William May
Additional Memorial
29 October as one of the Martyrs of Douai
Profile
Seminarian in Reims, France. Ordained in 1586. He returned to England to minister to covert Catholics, hiding under the name William Flowers. Imprisoned and executed for the crime of priesthood. Martyr.
Born
Exeter, England
Died
hanged, drawn and quartered on 23 September 1588 at Kingston-on-Thames, London, England
Beatified
15 December 1929 by Pope Pius XI
Blessed Cristobal of Tlaxcala
Also known as
Christopher, Cristobalito
Profile
Son of a pagan tribal chief. Convert to Christianity. Educated at the first Franciscan school in Tlaxcala. Beaten and then martyred by order of his father for refusing to deny his faith. One of the Three Child Martyrs of Tlaxcala.
Born
c.1514-1515 in Atlihuetzía, Tlaxcala, Mexico
Died
burned to death in 1527 at Tizatlán, Tlaxcala, Mexico
Beatified
6 May 1990 by Pope John Paul II
Blessed Juan of Tlaxcala
Also known as
Servant of Blessed Antonio. Convert to Christianity. One of the Three Child Martyrs of Tlaxcala.
Born
c.1516-1517 in Tizatlán, Tlaxcala, Mexico
Died
beaten to death with clubs in 1529 at Cuauhtinchán, Puebla, Mexico
Beatified
6 May 1990 by Pope John Paul II
Blessed Guy of Durnes
Profile
Cistercian Benedictine monk at Clairvaux, and one of Saint Bernard of Clairvaux's most beloved disciples. Founder and abbot of the abbey of Our Lady of Cherlieu in the diocese of Besancon, France. At Saint Bernard's request, Guy revised the Cistercian liturgical chant.
Died
c.1157 of natural causes
Saint Xantippa
Also known as
Xanthippe
Profile
Spiritual student of the Apostles.
Died
late 1st century in Spain
Saint Polyxena
Also known as
Polyxene
Profile
Spiritual student of the Apostles.
Died
late 1st century in Spain
Saint Cissa of Northumbria
Profile
Eighth-century spiritual student of Saint Guthlac and Benedictine hermit at Crowland Abbey in England.
Saint Constantius of Ancona
Profile
Sixth century sacristan of the church of Saint Stephen, Ancona, Italy.
Martyrs of Syracuse
Profile
Group of Christians deported from Syracuse, Sicily by invading Saracens and sent to North Africa where they were tortured and executed for their faith. Martyrs. The names that have survived are Andrew, Antony, John and Peter.
Died
c.900
Martyred in the Spanish Civil War
• Blessed Crispulo Moyano Linares
• Blessed José Santos Ortega
• Blessed María Josefa del Río Messa
• Blessed Norberto Cembranos de la Verdura
• Blessed Purificación Ximénez y Ximénez
• Blessed Sofía Ximénez y Ximénez del Río
• Blessed Vicente Ballester Far
Ascension of San Joseph Calasanz Llored Marco
The Ascension of San Joseph Calasanz Llored Marco (also known as Saint Joseph Calasanctius) is a feast day celebrated on September 23rd in the Roman Catholic Church. The feast commemorates the death of Saint Joseph Calasanz on August 25, 1648, and his subsequent ascension to heaven.
Saint Joseph Calasanz was a Spanish priest and educator who founded the Piarist order, a religious order dedicated to the education of the poor. He was born in Peralta de la Sal, Spain, in 1557. He studied law at the University of Lérida, but he eventually decided to pursue a religious vocation. He was ordained a priest in 1583.
After his ordination, Saint Joseph Calasanz worked as a tutor to the children of wealthy families. He was appalled by the lack of educational opportunities for poor children, so he decided to start a school for them. In 1597, he opened the first Piarist school in Rome.
The Piarist schools were a great success. They offered a free education to poor children, and they taught them a variety of subjects, including religion, reading, writing, and arithmetic. Saint Joseph Calasanz also founded a number of other educational institutions, including a teacher training college and a university.
Saint Joseph Calasanz was a pioneer in the field of education. He was one of the first people to advocate for free and universal education. He also developed new teaching methods that were more effective than the traditional methods of the time.
Saint Joseph Calasanz was canonized by Pope Clement XIII in 1767. He is the patron saint of teachers and educators.
Rebecca the Matriarch
