இன்றைய புனிதர்கள் ஆகஸ்ட் 15

 St. Neopolus

Napoleone is an Italian male given name. St. Napoleone of Alexandria, alternatively rendered as Neopulus, Neopolus, Neopolis or Neópolo, whose feast day is August 15, was martyred during the early fourth century during the Diocletianic Persecution.

Gabriele Rosa (1858) followed G. F. Zanetti (1751) in accepting the meaning as "nose of lion", though this etymology is viewed sceptically in later sources such as Pio Rajna (1891).[1]

The form Napoleone is found as early as Napoleone Orsini Frangipani (1263–1342) a Roman Cardinal. Rosa (1858) identified the name from 1240 as a nickname of a member of the Della Torre family of Valsassina.[2]

The most famous holder of the name, with whom the name became virtually synonymous, was Napoléon Bonaparte (1769–1821), christened Napoleone di Buonaparte (Nabulione di Buonaparte according to old Corsican spelling).[3][4] Damiano Morali (1847) identified the given name Napoleone having first entered the Italian Buonaparte family in 1648

St. Limbania

She was a Benedictine nun and hermitess of Genoa, Italy. She was a Cyprian by birth who remained in a cave in Genoa. She is said to have had the gift of prophecy and to have worked many miracles. She died in 1294.

St. Limbania's feast day is not celebrated in all Catholic calendars, but it is included in the Roman Martyrology. She is a patron saint of Genoa

Blessed Isidore Bakanja

Profile Worked as an assistant stone mason for white colonists in what was then the Belgian Congo and later known as Zaire or simply the Congo. Convert, baptized on 6 May 1906 at age 18 after receiving instruction from Trappists missionaries. Rosary in hand, he used any chance to share his faith; though untrained, many thought of him as a catechist.

He left his native village because there were no fellow Christians, and worked as a domestic on a Belgian rubber plantation. Many of the Belgian agents were atheists who hated missionaries due to their fight for native rights and justice; the agents used the term "mon pere" for anyone associated with religion. Isidore encountered their hatred when he asked leave to go home. The agents refused, and he was ordered to stop teaching fellow workers how to pray: "You'll have the whole village praying and no one will work!" He was told to discard his scapular, and when he didn't, he was flogged twice. The second time the agent tore the scapular from Isidore's neck, had him pinned to the ground, and then beaten with over 100 blows with a whip of elephant hide with nails on the end. Isidore was then chained to a single spot 24 hours a day. When an inspector came to the plantation, Isidore was sent to another village. He managed to hide in the forest, then dragged himself to the inspector. "I saw a man," wrote the horrified inspector, "come from the forest with his back torn apart by deep, festering, malodorous wounds, covered with filth, assaulted by flies. He leaned on two sticks in order to get near me - he wasn't walking; he was dragging himself". The atheist agent who had beaten Isidore tried to kill "that animal of mon pere", but the inspector prevented him. He took Isidore home to heal, but Isidore knew his end was near. "If you see my mother, or if you go to the judge, or if you meet a priest, tell them that I am dying because I am a Christian." Two missionaries who spent several days with him reported that he devoutly received the last sacraments. The missionaries urged Isidore to forgive the agent; he assured them that he already had. "I shall pray for him. When I am in heaven, I shall pray for him very much." After six months of prayer and suffering, he died, rosary in hand and scapular around his neck. Martyr. Born c.1887 at northeast Republic of the Congo Died 15 August 1909 in Busira, équateur, Democratic Republic of Congo Beatified 24 April 1994 by Pope John Paul II Blessed Vicente Soler Munárriz

Also known as Father Vicente of Saint Aloysius Gonzaga

Profile Joined the Augustinian Recollects on 15 May 1883 while studying at the seminary in Tarragona, Spain. Assigned to Manila in the Philippines where he was ordained on 31 May 1890. Missionary to the island of Mindoro, and then on Mamburao an island known as a hideout for criminals where he ministered to men hiding in caves or the woods around his village. Assigned to the parish of Taysan, Batangas, Philippines, he was imprisoned on 30 July 1898 during the Philippine fight for independence from Spain. He was shifted from place to place, abused, neglected and finally released in Manila on 27 February 1900 through American intervention. There he resumed parish ministry for six years, and served as prior of the Augustinian mother-house of the Philippine province. In November 1906 he returned to Spain where he served in various ministries including prior of convent at Motril, Granada where he revitalized both his brothers and the laity leading to an increase in tertiaries, the Brotherhood of Consolation, and a Catholic farmer's union. A noted preacher, Father Vicente sent his brothers out to preach in parishes throughout the diocese. He became an historian of the Augustinians, and author of several essays on their history. Augustinian provincial prior from 1915 to 1918, and then from 1924 to 1926. Elected Augustinian Recollect Prior-General in 1926. Imprisoned on 29 July 1936 in the anti-Catholic persecutions of the Spanish Civil War, he spent his time ministering to other prisoners. When he and 19 other prisoners were put up against the wall for execution, he spent his last few minutes giving absolution and blessing to his fellow victims. Martyr. Born 4 April 1867 in Malón, Zaragoza, Spain Died shot on 15 August 1936 at the cemetery in Motril, Granada, Spain Beatified 7 March 1999 by Pope John Paul II

Blessed Luis Belda Soriano de Montoya

Profile Baptized at the age of two days, he made his First Communion in Madrid, Spain on 27 October 1910. His father was a pious man who helped organize the 22nd International Eucharistic Congress, but died when Luis was only 10 years old. Educated as a lawyer, Luis was appointed state’s attorney. He married Josefa Alberti Merello in the Madrid on 10 August 1925. The couple had six children. The family moved to Almería, Spain, where they became close friends with Bishop Fray Bernardo Martínez Noval. Luis was a member of the Catholic Association of Propagandists, the Society of Saint Vincent de Paul, and the Diocesan Press Council. He fought crime, opposed abortion and worked to support stable marriages. Luis and his entire family were thrown into the streets by the anti–Catholic forces at the start of the Spanish Civil War. Luis was lodged on the prison ship Captain Segarra for several weeks, and then executed. Martyr. Born 11 December 1901 in Palma de Mallorca, Islas Baleares Spain Died • shot in the early morning hours of 15 August 1936 on the beach in La Garrofa, Almeria Spain • his body was thrown into the sea, but later washed up on Playa del Zapillo in Almeria Beatified • 25 March 2017 by Pope Francis • beatification celebrated in the Palacio de Exposiciones y Congresos de Aguadulce, Almería, Spain, presided by Cardinal Angelo Amato Readings I forgive all those who have offended me and those who may harm me, with all my heart. – one of the last statements by Blessed Luis to his wife, Josefa Assumption of the Blessed Virgin Mary

கன்னி மரியாவின் விண்ணேற்புப் பெருவிழா August 15

இன்று திருஅவையானது புனித கன்னி மரியாவின் விண்ணேற்புப் பெருவிழாவைக் கொண்டாடி மகிழ்கின்றது. புனித கன்னி மரியா தனது மண்ணக வாழ்வை முடித்துகொண்டவுடன், உடலோடும் ஆன்மாவோடும் விண்ணகத்திற்கு எடுத்துக்கொள்ளப்பட்டதை இவ்விழா நமக்கு எடுத்துரைக்கிறது.

வரலாற்றுப் பின்னணி:

கி.பி.நான்காம் நூற்றாண்டிலிருந்து கீழைத் திருஅவையில் இவ்விழா டார்மிஷன் என்ற பெயரில் அதாவது ‘அன்னை ஆண்டவரில் துயில் கொள்கிறார்’ என்ற பெயரில் கொண்டாடப்பட்டு வருவதற்கான வரலாற்றுக் குறிப்புகள் இருக்கின்றன. அதன்பிறகு எட்டாம் நூற்றாண்டைச் சார்ந்த யோவான் டமாசின் என்பவர், “அன்னை மரியா ஆண்டவர் இயேசுவைப் பெற்றெடுப்பதன் பொருட்டு, கருவிலே பாவக்கறையின்றி உதித்ததால், அவர் உடலோடும் ஆன்மாவோடும் விண்ணகத்திற்கு எடுத்துக்கொள்ளப்பட்டார்” என்று கூறுவார்.

1568 ஆம் ஆண்டு அப்போது திருத்தந்தையாக இருந்த ஐந்தாம் பயஸ் என்பவர் மரியாவின் விண்ணேற்புப் பெருவிழாவை உலகம் முழுவதும் கொண்டாடப் பணித்தார். 1950 ஆம் ஆண்டு நவம்பர் 12 ஆம் நாள், மரியா உடலோடும் ஆன்மாவோடும் விண்ணகத்திற்கு எடுத்துக்கொள்ளப்பட்டார் என்ற நம்பிக்கைப் பிரகடனமானது இயற்றப்பட்டது. பின்னர் இரண்டாம் வத்திக்கான் சங்கமானது, “மாசற்ற புனித கன்னி மரியா மண்ணக வாழ்வை முடித்ததும், உடலோடும் ஆன்மாவோடும் விண்ணகத்திற்கு எடுத்துக்கொள்ளப்பட்டார் என்று கட்டியம் கூறியது (திச 59). இவ்வாறுதான் புனித கன்னி மரியாவின் விண்ணேற்புப் பெருவிழா உலக முழுவதும் கொண்டாடும் நிலை உருவானது.

Also known as • Lady Day • Dies Mariae Deiparae • Day of Mary Mother of God Description The feast celebrates the taking up of the body of the Blessed Virgin Mary into heaven upon her death. Pope Benedict XIV declared that it was a probable opinion, impious to deny, though not an article of faith, that the Assumption was true. One 1 November 1950, Pope Pius XII defined it as dogma in the apostolic constitution Munificentissimus Deus. The origin of the feast day is not known but it was celebrated in Palestine before the year 500. It is a holy day of obligation, its vigil being a fast day, in all English-speaking countries except Canada. Among the many masters who have painted the subject of the Assumption are Fra Angelico, Ghirlandajo, Rubens, Del Sarto, and Titian. Patronage • Acadians, Cajuns • Cistercian Order, Cistercians • fish dealers, fishmongers • French air crews • harness makers • --- • France • Guatemala • India • Jamaica • Malta • Paraguay • Slovakia • --- • east Africa (proclaimed on 15 March 1952 by Pope Pius XII) • south Africa (proclaimed on 15 March 1952 by Pope Pius XII) • --- • 25 dioceses • 38 cities Saint David Roldán-Lara

Additional Memorial 21 May as one of the Martyrs of the Mexican Revolution Profile His father died when David was only a year old. Entered the seminary at Durango when very young, but had to leave to help support his family by working as a miner; never returned to seminary, and remained a layman. Worked with Saint Luis Batiz in his local parish. Joined Catholic Action (ACJM), and served as its president in 1925. Worked against the government's anti-religion laws. Vice-president of the National League for the Defense of Religious Liberty (LNDLR).

On 29 July 1929, a LNDLR meeting drew a crowd of over 500. A few days later a group of soldiers gathered up the LNDLR officers, and announced they were taking them to the state capital to explain their position. After leaving town, the soldiers stopped the cars and accused them of plotting armed revolt against the government. David was offered his freedom if he would recognize the legitimacy of Calle's anti-religious government; he declined. Martyred with Saint Salvador Lara, Saint Manuel Moralez, and Saint Luis Batiz. One of the Martyrs of the Cristera War. Born 2 March 1907 at Chalchihuites, Zacatecas, Mexico Died shot on 15 August 1926 at Chalchihuites, Zacatecas, Mexico Canonized 21 May 2000 by Pope John Paul II during the Jubilee of Mexico Readings Viva Cristo Rey! Viva Santa Maria de Guadalupe! - Saint David's dying words Saint Manuel Moralez

Also known as • Manuel Morales • Emmanuel... Additional Memorial 21 May as one of the Martyrs of the Mexican Revolution

Profile Manuel entered the seminary in Durango, Mexico, but had to leave to help support his impoverished family; he remained a lifelong layman. Married, and the father of three. Secretary of the publication Leon XIII. Secretary of the Circle of Catholic Workers. Member of Catholic Action (ACJM). President of the National League for the Defense of Religious Liberty (LNDLR). On 29 July 1929, a LNDLR meeting drew a crowd of over 500. Morales spoke, emphasizing the peaceful, non-political aims and methods of the group. A few days later a group of soldiers gathered up the LNDLR officers, and announced they were taking them to the state capital to explain their position to government officials. After leaving town, the soldiers stopped the cars and accused the prisoners of plotting armed revolt against the government. Manuel was offered freedom if he would acknowledge the legitimacy of Manuel Calle's anti-religious government; he declined. Martyr. Born 8 February 1898 at Mesillas, Zacatecas, Mexico Died shot by firing squad on 15 August 1926 in the mountains near Chalchihuites, Zacatecas, Mexico Canonized 21 May 2000 by Pope John Paul II during the Jubilee of Mexico Blessed Elvira Moragas Cantarero

Also known as Sister María Sagrario of Saint Aloysius Gonzaga Profile Daughter of a pharmacist. She was an excellent student, and in 1900 became the only woman in the pharmacy school of the University of Madrid. When her father died in 1909, Elvira took over the business to support the family. In 1915, her bother Ricardo graduated as a pharmacist and was able to take over the business and free Elvira to follow a longing for religious life. She joined the Discalced Carmelites at the monastery of Santa Ana and San Jose, taking the name María Sagrario of Saint Aloysius Gonzaga and making her solemn profession on Epiphany 1920. Prioress of her community from 1927 to 1930, and then again on 1 July 1936 just a few weeks before her death. On 20 July 1936 her convent was attacked and the sisters scattered. On 14 August 1936 she was arrested, and during interrogation would answer every question with "Viva Christ the King". Martyred in the Spanish Civil War.

Born 8 January 1881 in Lillo, Toledo, Spain Died shot on the morning of 15 August 1936 at the hermitage of San Isidro in Madrid, Spain Beatified 10 May 1998 by Pope John Paul II Blessed Aimo Taparelli

Also known as • Aimone Taparelli • Haymo Taparelli Profile Born to the Italian nobility, the family of the Counts of Lagnasco. Aimo felt a call to religious life in his youth, and soon as he was able, joined the Dominican in Savigliano, Italy. Studied and then taught at the University of Turin, Italy. Priest. Noted, well-travelled preacher. Chaplain to Duke Amadeus of Savoy. Inquisitor-general for Lombardy and Liguria.

Born 1395 at Savigliano, Piedmont, Italy Died • 15 August 1495 of natural causes • relics transferred to Saint Dominic's Church in Turin, Italy in the early 20th century Beatified 1856 by Pope Blessed Pius IX (cultus confirmed) Blessed Juan José Vivas-Pérez Bustos

Profile Raised in a pious family who was very involved with the Church and parish life, Juan studied with the Jesuits in Chamartin, Spain, then studied to become a pharmacist and enter the family business. With his father, he helped open and support several schools and a Catholic newspaper, La Independencia. Married to Rafaela Torres Benítez, and the two had three children. When the Spanish Civil War broke out, Juan and his newspaper became instant and obvious targets for the anti–Catholic forces. He was seized by militiamen, lodged on the prison ship Capitán Segarra and routinely abused and tortured. He refused to renounce the faith, and would make rosaries from bits of rope. Martyr. Born 29 January 1901 in Almería, Spain Died 15 August 1936 on the beach of La Garrofa, Almería, Spain Beatified • 25 March 2017 by Pope Francis • beatification celebrated in the Palacio de Exposiciones y Congresos de Aguadulce, Almería, Spain, presided by Cardinal Angelo Amato Blessed Alberto Berdini of Sarteano

Also known as • Alberto Berdini • Alberto of Sarteano • King of Preachers • Rex Praedicatorum Profile Albert joined the Minor Conventuals in 1405, but feeling a call to evangelism and more disciplined life, he became an Observant Friar Minor in 1415. A noted preacher, students of rhetoric would show up to listen to him just to study his speaking style. Worked with Saint Bernardine of Siena Chosen a papal legate for Pope Eugene IV in 1439. He was assigned to negotiate with the Coptic Christians to attend the Council of Florence, and in 1441 he brought four of them to the council, but the attempts at unification with the Copts were a dead end. Vicar-General of the Order of Friars Minor in 1442 and 1443. Assigned by Pope Eugene to negotiate with the Greek Orthodox heirarchy, and get them to attend the Council of Bologna in 1453. Apostolic delegate to Ethiopia, India, Egypt and Jerusalem. Born 1385 in Sarteano, Tuscany, Italy Died 15 August 1450 in Milan, Italy of natural causes

Saint Simplician of Milan

Also known as Simpliciano Additional Memorial 14 August (archdiocese of Milan, Italy)

Profile Raised in a Christian family. Teacher and catechist. Priest. Instrumental in the conversion of both Saint Alipius of Tagaste and Saint Augustine of Hippo, who remembered his fondly, wrote about him with deep gratitude, calling him the “spiritual father of my soul”, and would submit his own writings to him to review and comment. Archbishop of Milan, Italy for about three to four years, being chosen when he was already in his 70’s. Friend of, advisor to and correspondent with Saint Ambrose of Milan. Also corresponded extensively with Pope Anastasius I and bishops in Africa and Gaul, but none of the writings have survived. Simpliciano always wore a black leather belt; following a vision of the Blessed Virgin Mary by Saint Monica, the belt became part of the habit of the Augustinians. Born c.320 in Rome, Italy Died c.401 in Milan, Liguria, Italy

Blessed Claudio Granzotto

அருளாளர் கிளாடியோ கிரன்ஸோட்டோ மறைப்பணியாளர்: பிறப்பு: ஆகஸ்ட் 23, 1900 சான்ட்டா லூசியா டி பியாவ், ட்ரெவிசோ, இத்தாலி அரசு (Santa Lucia di Piave, Treviso, Kingdom of Italy) இறப்பு: ஆகஸ்ட் 15, 1947 (வயது 46) பதுவை, இத்தாலி ஏற்கும் சமயம்: ரோமன் கத்தோலிக்க திருச்சபை முக்திபேறு பட்டம்: நவம்பர் 20, 1994 திருத்தந்தை இரண்டாம் ஜான் பவுல் பாதுகாவல்: சிற்பிகள், கலைஞர்கள் நினைவுத் திருநாள்: AUGUST 15,செப்டம்பர் 6 அருளாளர். கிளாடியோ கிரன்ஸோட்டோ, “இளம் துறவியர் சபையைச் (Order of Friars Minor) சேர்ந்த ஒரு இத்தாலிய மறைப்பணியாளரும், பிரபல சிற்பியும் ஆவார். இவரது படைப்புகள், அவரது மத வெளிப்பாடுகளுக்கு ஒரு வடிகாலாக இருந்தன. மற்றும், பிறருக்கு நற்செய்தி அறிவிப்பதில் சிற்ப கலையை பயன்படுத்தியதில் அவரது அர்ப்பணிப்பு பிரதிபலித்தது. “ரிக்கர்டோ கிரன்ஸோட்டோ” (Riccardo Granzotto) எனும் இயற்பெயர் கொண்ட இவர், “ஆன்டனியோ கிரன்ஸோட்டோ” (Antonio Granzotto) மற்றும் “ஜியோவன்னா ஸ்கொட்டோ” (Giovanna Scottò) தம்பதியருக்குப் பிறந்த ஒன்பது குழந்தைகளில் கடைசி குழந்தை ஆவார். செப்டம்பர் மாதம், 2ம் தேதி, திருமுழுக்கு பெற்ற இவருக்கு, திருமுழுக்கு பெயராக “ரிக்கர்டோ விட்டரியோ” (Riccardo Vittorio) என்ற பெயர் இடப்பட்டது. ஏழை விவசாயிகளான இவருடைய பெற்றோர்களுக்கு உதவுவதற்காக, இவரும் விவசாய நிலங்களில் வேலை செய்யவேண்டியிருந்தது. தீவிர பக்தியும் இறை விசுவாசமும் கொண்டிருந்த இவரது பெற்றோர், தங்கள் பிள்ளைகளுக்கு அவர்களுடைய விசுவாசத்தைப் பற்றிய பலமான அறிவைக் கொடுத்திருந்தார்கள். இவருக்கு ஒன்பது வயதானபோது இவரது தந்தையார் மரித்துப்போனார். முதலாம் உலகப் போர் (World War I) வெடித்த போது, கி.பி. 1915ம் ஆண்டு, இத்தாலிய இராணுவப் படைகளில் அவர் சேர்ந்து 1918ம் ஆண்டு வரை பணியாற்றினார். அதற்குள் போரும் முடிவுக்கு வந்தது. இத்தாலிய இராணுவ சேவையிலிருந்து விடுவிக்கப்பட்ட அவர், தமது கல்வியை தொடர்ந்தார். அத்துடன், ஒரு கலைஞராகவும், சிற்பியாகவும் தமது திறமைகளை வளர்த்துக்கொண்டார். “வெனிஸ்” (Venice) நகரிலுள்ள (Accademia di Belle Arti di Venezia) எனும் பல்கலையில் இணைந்து கல்வி கற்று 1929ம் ஆண்டு பட்டம் பெற்றார். அவரது மூத்த சகோதரர் “ஜியோவன்னி” (Giovanni) மற்றும் பங்குத்தந்தை “விட்டோரியோ மொரண்டோ” (Vittorio Morando) ஆகியோர் தந்த ஊக்கத்தில் பணியாற்றினார். அவரது முக்கிய கருப்பொருளில் ஒன்று, ஆன்மீகத்தில் கலை ஆகும். 1932ம் ஆண்டில் ஃபிரான்சிஸ்கன் குருவான “அமடியோ ஒலிவியரோ” (Amadio Oliviero) என்பவரை சந்தித்ததன் பிறகு, விரைவில் ஒரு ஆன்மீக வேலைப்பாட்டை (Religious Vocation) உணர்ந்தார். (இவர்களிருவரும் நல்ல நண்பர்களானார்கள்.) அத்துடன், அவர் தொழில்முறை மறைப்பணியாளராக முடிவெடுத்தார். அதன் பிறகு, 1933ம் ஆண்டு, டிசம்பர் மாதம், 7ம் நாளன்று, “ஃபிரான்சிஸ்கன் இளம் துறவியர்” (Order of Friars Minor) சபையில் இணைந்தார். 1935ம் ஆண்டு, இவர் தமது புகுநிலை துறவுப் பயிற்சியை (Novitiate) தொடங்கினார். 1936ம் ஆண்டு, தமது உறுதிப்பாடு பிரமாணம் ஏற்றபோது, “கிளாடியோ” (Claudio) என்ற பெயரை தமது ஆன்மீக பெயராக ஏற்றுக்கொண்டார். குருத்துவ அருட்பொழிவு பெற விரும்பாத கிளாடியோ, “பதுவை” (Padua) நகரிலுள்ள “தூய மரியா டெல்லா பியேவ்” ஃபிரான்சிஸ்கன் (Franciscan convent of Santa Maria della Pieve) பள்ளியில், ஒரு முழுமையான துறவு வாழ்க்கை வாழ்ந்தார். நற்செய்தி பற்றிய சிந்தனைகளுக்காக தமது வாழ்க்கையை அர்ப்பணித்தார். ஏழைகளுக்கு சேவை செய்வதுடன், தமது கலைப் பணிகளின் மூலம் தமது விசுவாசத்தை வெளிப்படுத்த இயலும் என்று நம்பினார். அவருடைய படைப்புகளில் பெரும்பாலானவை இயேசு கிறிஸ்து மற்றும் புனிதர்கள் பற்றின சித்தரிப்புகள் ஆகும். 1945ம் ஆண்டு, அவரது மூளையில் உருவான ஒரு கட்டி, அவரை நீண்ட நாட்கள் வாழ சம்மதிக்கவில்லை. கிறிஸ்துவின் சிலுவைப்பாடுகளை எண்ணியபடியே நோயினால் ஏற்பட்ட துன்பங்களையும், வேதனைகளையும் தழுவிக்கொண்ட அவர், தூய அன்னை மரியாளின் விண்ணேற்பு பெருவிழா தினமான 1947ம் ஆண்டு, ஆகஸ்ட் மாதம், 15ம் நாளன்று, கிறிஸ்துவில் மரித்தார். Also known as • Claudius Granzotto • Riccardo

Profile Youngest of nine children in a peasant farming family. His father died when Claudio was nine years old. Drafted into the Italian army at age 15, he served three years. Sculptor, studying and graduating with honours from the Academy of Fine Arts in Venice, Italy in 1929. Professed brother of the Order of Friars Minor in 1933. Known for his life of prayer, his work with the poor, and his unquestioned artistic skill. Born 23 August 1900 at San Lucia di Piave, Treviso, Italy Died 15 August 1947 in Padua, Italy of a brain tumor Beatified 20 November 1994 by Pope John Paul II at Rome, Italy Saint Arduinus of Rimini

Also known as Arduino

Profile Spiritual student of Venerio, rector of the church of San Gregorio in Rimini, Italy. Priest in Rimini, ordained by Bishop Uberto; Adruinus had to pay Uberto to ordain him, but he was a dedicated priest who made the one concession to the worldly ways of his time and then fought against it. At one point, he and Venerio retired from the world to live as hermits in the church of San Apollinare in Classe, Ravenna, Italy. Arduinus celebrated Mass daily, a rarity in that time and location. Charitable to the point of complete poverty for himself. He ended his days in the San Gudenzio monastery, still assisting and learning from Venerio who served as abbot of the house, but never taking any vows as a monk. Born Rimini, Italy Died 1009 of natural causes

Blessed Agustín Hurtado Soler

Also known as Father Domingo María From

Profile Son of Vincent and Antonia. Joined the Franciscan Capuchin tertiaries in 1889. Priest, ordained in 1890. Member of the Brothers of Our Lady of Sorrows; served several times as their secretary-general. Worked with young people, especially those we would today call “at risk”. Noted orator. When the persecutions of the Spanish Civil War began, he hid in the home of a lawyer friend, but was found by anti–Catholic militiaman. Martyr. Born 18 August 1872 in Alboraya, Valencia, Spain Died 15 August 1936 near Retiro Park, Madrid, Spain Beatified 11 March 2001 by Pope John Paul II Blessed Pio Alberto del Corona

Profile Joined the Dominicans on 3 November 1859. Priest, ordained on 5 February 1860. Titular bishop of Draso and co-adjutor bishop of San Miniato, Italy on 21 December 1874; bishop of San Miniato from 2 February 1897 till retirement on 30 August 1907. Founded the Dominican Sisters of the Holy Spirit. Titular archbishop of Serdica on 30 August 1907.

Born 5 July 1837 in Livorno, Italy Died 15 August 1912 in Florence, Italy of natural causes Beatified • 19 September 2015 by Pope Francis • beatification recognition celebrated at the Cathedral of Santa Maria Assunta e di San Genesio, San Miniato, Italy, presided by Cardinal Angelo Amato

Saint Alipius of Tagaste

Also known as Alipio, Alypius Profile From youth he was a friend of Saint Augustine of Hippo. Studied law in Rome, Italy. Magistrate in Rome. When Augustine went to Rome, Alipius resigned his position and followed. Convert to Christianity, baptized by Saint Ambrose in Milan on Easter Eve 387 with Augustine. Monk for three years. Pilgrim to the Holy Lands. Priest, ordained in Hippo, North Africa. Bishop of Tagaste, North Africa for 30 years. Fought the Donatist and Pelagian heresies. Augustine wrote of his old friend, clearly describing Alipius's holiness.

Born Tagaste, North Africa Died 430 of natural causes Canonized 1584 by Pope Gregory XIII

Saint Tarcisius

புனிதர் டார்ஸிசியஸ் நற்கருணை மறைசாட்சி: (Martyr of the Eucharist) பிறப்பு: தெரியவில்லை இறப்பு: கி.பி. 3ம் நூற்றாண்டு ரோம் (Rome) ஏற்கும் சபைகள்: ரோமன் கத்தோலிக்க திருச்சபை கிழக்கு மரபுவழி திருச்சபை (Eastern Orthodox Church) ஆங்கிலிக்கன் ஒன்றியம் முக்கிய திருத்தலம்: கேபிட்டில் இருக்கும் சான் சில்வெஸ்ட்ரோ, ரோம் (San Silvestro in Capite, Rome) நினைவுத் திருநாள்: ஆகஸ்ட் 15 (ரோமன் தியாகவியல்) பாதுகாவல்: பலிபீட சிறுவர்கள் (Altar Servers) மற்றும் புதுநன்மை அல்லது, முதல் நற்கருணை (First Communicants) வாங்குவோர் புனிதர் டார்ஸிசியஸ், கி.பி. 3ஆம் நூற்றாண்டில் வாழ்ந்திருந்த, ஆதிகால கிறிஸ்தவ திருச்சபையின் மறைசாட்சி ஆவார். அவரைப் பற்றி அதிகம் அறியப்படவில்லை எனினும், கி.பி. 4ம் நூற்றாண்டின் பிற்பகுதியில் ஆட்சிபுரிந்த, "திருத்தந்தை முதலாம் டமாஸஸ்" (Pope Damasus I) அவர்களது கவிதைத் தொகுப்புக்களிலிருந்து இவரைப்பற்றின விபரங்கள் வெளிப்பட்டன. டார்ஸிசியஸ் ஒரு சிறுவனாக இருந்தபோது, ரோமப் பேரரசு, பேரரசன் வலேரியன் (Valerian) என்பவனால் ஆளப்பட்டது. கிறிஸ்தவர்கள் இயேசுவை நேசிப்பதாலும், அவருடைய போதனையினாலும் அவர் வெறுத்தார். நிலைமைகள் மோசமாக இருந்த அழுக்கு சிறைகளில் அவர்கள் தூக்கி எறியப்பட்டனர். தியாகிகளாக இருந்த அவர்களில் பலர், அவர்களின் கிறிஸ்தவ நம்பிக்கைகளுக்காக கொல்லப்பட்டனர். இந்த கிறிஸ்தவர்கள் எவ்வாறு மறைசாட்சிகள் ஆனார்கள்? அவர்களில் சிலர் அடித்து கொல்லப்பட்டனர். மற்றவர்கள் எரிக்கப்பட்டனர். மற்றும், அனைத்தையும் விட மிகக் கொடூரமானது, அவர்களில் பலர் "கொலிசியம்" (Coliseum) என்று அழைக்கப்படும் ஒரு பெரிய அரங்கில் வீசப்பட்டனர் (இது இன்றும் உள்ளது). அங்கே அவர்கள் சிங்கங்களால் உண்ணப்பட்டனர். இந்த கொடூரமான கொடுமையைப் பார்த்து அதை ரசித்த சக்கரவர்த்திக்கும் அவரது நண்பர்களுக்கும் இது ஒரு விளையாட்டு போல இருந்தது. இருப்பினும், கிறிஸ்தவர்கள் இயேசுவை விசுவாசிப்பதனால், இவை அனைத்தையும் சகித்தார்கள். பேரரசனின் ஆட்களிடம் பிடிபடுவதைத் தவிர்ப்பதற்கு, கிறிஸ்தவர்கள் ஜெபிக்க விரும்பினால், தங்கள் வீடுகளில் ரகசியமாக சந்திக்க வேண்டியிருந்தது. நிலைமை மிகவும் ஆபத்தானதாக மாறியபோது, அவர்கள் நிலத்தடி அறைகள் மற்றும் "கேடகோம்ப்ஸ்" (Catacombs) எனப்படும் பத்திகளைக் கட்டினர். இதனால் அவர்கள் பாதுகாப்புடன், ஒன்றாக சந்திக்க முடிந்தது. திருப்பலிகளை ரகசியமாக கொண்டாட, அவர்கள் "கிரிப்ட்கள்" (Crypts) என்று அழைக்கப்படும் தரையில் கீழே பெரிய அறைகளை கட்ட வேண்டியிருந்தது. அங்கு அவர்கள் இறந்தவர்களையும் அடக்கம் செய்தனர். கேடகோம்ப்களுக்கான நுழைவாயில்கள் மறைக்கப்பட்டிருந்தன. அவை வழக்கமாக நகரத்திற்கு வெளியே கிறிஸ்தவர்களுக்கு மட்டுமே தெரிந்த தனிமைப்படுத்தப்பட்ட இடங்களில் இருந்தன. இதே கேடகோம்ப்கள் இன்றும் உள்ளன. அவற்றை ரோம் செல்லும் பார்வையாளர்கள் காணலாம். அங்கேதான் அவர்கள் ஜெபிக்கவும், தங்கள் விசுவாசத்தைப் படிக்கவும், திருப்பலி கேட்கவும், புனித ஒற்றுமையைப் பெறவும் கூடினர். தைரியமான ஆயர்கள் மற்றும் பாதிரியார்கள் தங்கள் உயிரைப் பணயம் வைத்ததால் இது சாத்தியமானது. இதனால் மக்கள் இயேசுவின் உடலையும் இரத்தத்தையும் நற்கருணைக்குள் பெற முடிந்தது. கேடகோம்ப்களின் நுழைவாயில்களை அறிவதை இரகசியமாக பாதுகாப்பதில் கிறிஸ்தவர்கள் எவ்வளவு கவனமாக இருந்தபோதிலும், சில சமயங்களில் புறமதத்தினர் அவற்றைக் கண்டுபிடித்தனர். எனவே, ஏராளமான கிறிஸ்தவர்கள் பிடிபட்டனர் அல்லது சிறையில் அடைக்கப்பட்டனர். அங்கு, ஒவ்வொரு நாளும், அவர்கள் கொல்லப்படுவார்கள் என்று எதிர்பார்த்தார்கள். அவர்கள் அனுபவித்த துன்பங்கள் ஏராளமாக இருந்தபோதிலும், அவர்கள் நற்கருணை இயேசுவைப் பெற விரும்பினார்கள். ஒரு நாள், ஆயர் ஒருவர், இதுபோன்ற ஒரு கேடகோம்ப்பில், ஒரு மாபெரும் புனித திருப்பலியினை கொண்டாடவிருந்தபோது, சிறையில் கைதிகளாயிருந்த அவரது சக ஆயர்கள் மற்றும் பாதிரியார்களிடமிருந்து அவருக்கு ஒரு கடிதம் வந்தது. தயவுசெய்து புனித நற்கருணையை அவர்களுக்கு அனுப்புமாறு கேட்டுக்கொண்டனர். இயேசு அவர்களுடன் இருந்தால், அவர்களது அச்சம் குறைவாக இருக்கும், அவரை நேசிக்கும் காரணத்துக்காக ஒரு தியாகியின் மரணத்தை மகிழ்ச்சியுடன் ஏற்றுக்கொள்வார்கள் என்பதை அவர்கள் அறிந்தார்கள். புனித நற்கருணையை கைதிகளிடமும் நோயுற்றவர்களிடமும் எடுத்துச் செல்வது மிகவும் ஆபத்தானது என்பதால், ஆயருக்கு இது ஒரு பிரச்சினையாக இருந்தது. புனித திருப்பலியினை தொடங்குவதற்கு முன், ஆயர் அங்குள்ள மக்களிடம், நற்கருணை இயேசுவை கைதிகளுக்கு எடுத்துச் செல்ல சிறந்த நபரைத் தேர்வுசெய்ய ஜெபிக்கும்படி கேட்டார். பாதிரியார்கள் அவ்வாறு செய்வது இப்போதுள்ள காலகட்டத்தில் மிகவும் ஆபத்தானது என்பதால், சந்தேகத்தைத் தூண்டாத வேறு சில நல்லவர்களைத் தேர்ந்தெடுப்பது முக்கியம் என்றார். திருப்பலி முடிந்தவுடன், ஆயர், ‘இந்த துணிச்சலான பணியை யார் செய்ய தயாராக இருக்கிறீர்கள்’ என்று கேட்டார். டார்ஸிசியஸ் என்ற பலிபீட சேவை சிறுவன் ஒருவன் எழுந்து நின்று, “என்னை அனுப்புங்கள்” என்றான். சிறுவன் மிகவும் இளமையாக இருந்ததால், அது ஆபத்தில் முடியக்கூடும் என்று ஆயர் நினைத்தார். ஆனால் டார்ஸிசியஸ், தாம் மிகவும் இளமையாக இருப்பதால் யாரும் தம்மை சந்தேகிக்க மாட்டார்கள் என்று, ஆயரை நம்ப வைத்தான். நற்கருணையில் வாழும் இயேசுவிடம் டார்ஸிசியஸ் வைத்திருந்த ஆழ்ந்த அன்பை எல்லா கிறிஸ்தவர்களும் அறிந்திருந்தனர். எனவே ஆயர், சிறுவனின் வாய்ப்பை தர ஒப்புக்கொண்டார். ஒரு துணியில் பொதியப்பட்டு, சிறு பேழை ஒன்றினுள் வைக்கப்பட்ட சில நற்கருணைகள், டார்ஸிசியசிடம் ஒப்படைக்கப்பட்டன. டார்ஸிசியஸ் அதனை, தமது மார்புக்கு மேலாக உள்ள அங்கியினுள்ளே மறைத்துக்கொண்டார். தன்னுடைய பராமரிப்பில் ஒப்படைக்கப்பட்ட பரலோக பொக்கிஷங்களை நினைவில் கொள்ளும்படி ஆயர் கேட்டுக்கொண்டார். உண்மையாகவே இயேசு வாழும் இந்த புனிதமான அருட்பிரசாதனங்களை உண்மையுடனும் பாத்திரமாகவும் பாதுகாக்க, நெரிசலான தெருக்களைத் தவிர்க்குமாறு வேண்டினார். அவற்றை விட்டுவிடுவதைவிட, தாம் தமது உயிரையே விட்டுவிடுவதாக கூறிய டார்ஸிசியஸ் புனிதப் புதையலான அவற்றை பற்றிக்கொண்டு சிறை நோக்கி புறப்பட்டார். "நோட்ரே டேமின்" (Notre Dame) அருட்சகோதரி ஒருவர், இங்கிருந்து கதையை எடுத்துக்கொள்கிறார்: ஓ, எங்கள் ஆசீர்வதிக்கப்பட்ட இறைவனை தனது இதயத்திற்கு மிக நெருக்கமாக சுமந்தபோது டார்ஸிசியஸ் எவ்வளவு மகிழ்ச்சியையும், பெருமையையும் உணர்ந்தார்! அவர் கடந்து வந்த இடங்களையோ மக்களையோ விட்டுவிடும் எண்ணங்கள் அவருக்கு இல்லை. அவர் சுமந்த இயேசுவைப் பற்றி மட்டுமே நினைத்திருந்தார். "ஓ, அன்புள்ள இயேசுவே, நான் உன்னை எப்படி நேசிக்கிறேன்," என்று அவர் கிசுகிசுத்தார். "உங்கள் சின்னஞ்சிறிய தூதராக என்னைத் தேர்ந்தெடுத்திருப்பது எவ்வளவு நல்லது. சிறையில் இருக்கும் இந்த நல்ல மனிதர்களைப் போல நானும் உங்களுக்காக எவ்வளவு வேண்டுமானாலும் மனமுவந்து துன்பப்படுவேன், இறப்பேன். ஒருவேளை, ஒரு நாள், நீங்களும் என் உயிரை உங்களுக்காக அர்ப்பணிக்க அனுமதிப்பீர்கள்.” இது போன்ற நேசமிகு வார்த்தைகளை கிசுகிசுத்தவாறு, அவர் விரைவாகச் சென்றார். அவர் இப்போது நெடுஞ்சாலையிலிருந்து வெளியேறி கேடகோம்ப் சாலையில் இருந்தார். அங்கு அவர் தனது பள்ளித் தோழர்கள் உள்ள ஒரு குழுவைக் கடந்தார். விளையாடுவதற்கு ஒரு அணியை உருவாக்க எண்ணிய அவர்களுக்கு ஒரே ஒரு நபர் தேவைப்பட்டார். டார்ஸிசியஸைப் பார்த்த அவர்கள், அவரை நிறுத்தி அவர்களுடன் சேர அழைத்தனர். "நான் வருந்துகிறேன், ஆனால் நான் ஒரு முக்கியமான செய்தி கொண்டுபோகிறேன்" என்ற அவர், விரைந்து சென்றார். ஆனால் அவரைப் பிடித்துக்கொண்ட சிறுவர்கள், அவரை விட மறுத்தனர். டார்ஸிசியஸ் தனது கைகளை மார்பகத்துடன் இறுக்கமாகப் பிடித்திருப்பதைப் பார்த்த ஒருவன், "உன்னிடம் என்ன இருக்கிறது நான் பார்க்கிறேன்" என்றான். "இல்லை, இல்லை," என்று டார்ஸிசியஸ் அழுதார். தன்னை விடுவிக்க போராடினார். அவரது கவலை அவர்கள் அனைவரையும் ஆர்வமாக்கியது. மேலும் அவர்கள் அனைவரும் ஒன்றாக அவரது கைகளை இழுக்க முயன்றனர். "என் இயேசுவே, என்னை பலப்படுத்துங்கள்" என்று டார்ஸிசியஸ் கிட்டத்தட்ட மூச்சைப் பிடித்து முணுமுணுத்தார். ஆனால், அவரது வார்த்தைகளைக் கேட்டுவிட்ட ஒரு சிறுவன், “அவன் ஒரு கிறிஸ்தவன். அவன் மர்மமான ஏதோ சில கிறிஸ்தவ பொருளை அங்கே மறைக்கிறான்” என்று, மற்றவர்களிடம் கூக்குரலிட்டான். இதனால் ஆர்வம் அதிகமான சிறுவர்கள், டார்ஸிசியஸ் என்னதான் வைத்திருக்கிறார் என்று பார்த்துவிடுவது என்று தீர்மானித்தார்கள். எனவே அவர்கள் கல்லெறிந்து, உதைத்து, அவரைத் தாக்கினார்கள். அவருடைய கைகளை விலக்க தங்களால் முடிந்ததைச் செய்தார்கள். ஆனால் அவர்களால் அவரது பிடியைத் தளர்த்த முடியவில்லை. அந்த வழியாகச் சென்ற வழிப்போக்கன் ஒருவர், என்ன விஷயம் என்று கேட்டார். "அவன் ஒரு கிறிஸ்தவன், மர்மமான சில கிறிஸ்தவ பொருளை சுமந்து வருகிறான். நாங்கள் அவனிடமிருந்து அதைப் பெற முயற்சிக்கிறோம்" என்று சிறுவர்களில் ஒருவன் கத்தினான். "அவன் ஒரு கிறிஸ்தவன் என்றா சொன்னாய்?" என்ற வழிப்போக்கன், டார்ஸிசியஸை கொடூரமாக அடித்து கீழே தள்ளினான். இந்த தருணத்தில், அந்த வழியாக வந்த ஒரு படை வீரன், கூட்டத்தை நோக்கி விரைந்து சென்று, அவர்களை வலது மற்றும் இடதுபுறமாக சிதறடித்து விரட்டினான். பின்னர், குனிந்து டார்ஸிசியஸை தனது கைகளில் தூக்கினான். "கோழைகளே” என்று கத்திய படை வீரன், "ஒரு சிறிய பையனை எல்லாரும் சேர்ந்து அடிக்கிறீர்களே" என்ற அவர் விரைவாக வீதியில் இறங்கி அமைதியான பாதையில் விரைந்தார். டார்ஸிசியஸின் தலைமுடியை கோதிய அவர், "டார்ஸிசியஸ் பையா" என்று செல்லமாக அழைத்தார். கண்களைத் திறந்து பார்த்த டார்ஸிசியஸ், அவர், கேட்டக்கோம்பில் தாம் அடிக்கடி சந்தித்துள்ள ஒரு கிறிஸ்தவர் என்பதை உணர்ந்தார். "நான் இறந்து கொண்டிருக்கிறேன், ஆனால் நான் என் கடவுளை அவர்களிடமிருந்து பாதுகாத்துவிட்டேன்" என்று அவர் கூறினார். அவர் தனது விலைமதிப்பற்ற புதையலை படைவீரனிடம் ஒப்படைத்தார். அவர் அதை தனது அங்கிக்குள் பயபக்தியுடன் வைத்துக்கொண்டார். "எனக்காக அவரை சிறைக்குள் அழைத்துச் செல்லுங்கள்" என்று டார்ஸிசியஸ் கூறினார். ஒரு மென்மையான பெருமூச்சுடன் அவர் மீண்டும் சிப்பாயின் கைகளில் விழுந்தார். அவருடைய சிறிய ஆத்மா ஏற்கனவே கடவுளோடு ஒன்றிப்போயிருந்தது. அவருக்காக அவர் விருப்பத்துடன் தமது உயிரைக் கொடுத்தார். ஏனென்றால், "ஒரு மனிதன் தன் நண்பனுக்காக உயிரைக் கொடுப்பதைவிட, பெரிய அன்பு வேறு எதுவுமில்லை" என்று இயேசு ஒருமுறை சொல்லியிருக்கிறார். சின்னஞ்சிறு டார்ஸிசியஸ் நண்பர்களின் நண்பரான இயேசு கிறிஸ்துவுக்காக தனது உயிரைக் கொடுத்தார்! டமாஸிசியஸை, திருத்தொண்டர் புனிதர் ஸ்தேவானுடன் (Deacon, Protomartyr of The Faith, Saint Stephen) ஒப்பிடும் திருத்தந்தை முதலாம் டமாசுஸ், (Pope Damasus I), "ஸ்தேவான் ஒரு கூட்டத்தினரால் கல்லெறியப்பட்டு கொல்லப்பட்டதை போலவே, டமாஸிசியஸும் ஆசீர்வதிக்கப்பட்ட நற்கருணையைச் சுமந்த காரணத்துக்காக கல்லெறியப்பட்டு கொல்லப்பட்டார்" என்கிறார். ஆகஸ்ட் மாதம் 15ம் நாளன்று இவரது நினைவுத் திருநாள் நினைவுகூரப்படுகிறது. இந்நாளானது, அன்னை மரியாளுடைய (Feast of the Assumption) விண்ணேற்பு தின விழாவாக கொண்டாடப்படுவதால், இவருடைய நினைவுத் திருநாள், பொது ரோமானிய நாட்காட்டியில் (General Roman Calendar) குறிப்பிடப்படவில்லை. ஆனால் ரோமானிய தியாகவியலில் (Roman Martyrology) மட்டுமே குறிப்பிடப்பட்டுள்ளது.

Also known as Tarsicius Profile Third to fourth century layman or deacon (sources vary). While taking Communion to prisoners, Tarcisius was attacked by a pagan mob, and died defending the Host. Martyr. It is said that when the pagans searched him after beating him to death, the Hosts had miraculously disappeared. Patronage • altar boys, altar girls, altar servers • first communicants

Blessed José María Peris Polo

Profile Studied at the College of Saint Joseph in Tortosa, Spain. Priest, ordained on 6 June 1914. Member of the Diocesan Laborer Priests of the Sacred Heart of Jesus, making his solemn profession on 12 August 1923. Vocations director at the College of Saint Joseph. Rector of the seminaries of Córdoba and Barcelona. Martyred in the Spanish Civil War. Born 1 November 1889 in Cinctorres, Castellón, Spain Died shot at dawn on 15 August 1936 at the cemetery in Almazora, Castellón, Spain Beatified 1 October 1995 by Pope John Paul II

Blessed Alfred of Hildesheim

Also known as Alfrid, Altfried, Altfrid Profile Benedictine monk at Corvey Abbey. Bishop of Hildesheim, Germany in 851. Founded Essen Abbey. Adviser to the East Frankish King Louis the German. Known for his devotion to the Mother of God.

Born early 9th century in Cologne, Germany Died • 15 August 874 of natural causes • buried in the church of Essen Abbey Beatified 1965 by Pope Paul VI (cultus confirmed) Blessed George Halley

Also known as Angelus of Saint Joseph Additional Memorial 20 June as one of the Irish Martyrs Profile Carmelite, taking the name Angelus of Saint Joseph. One of the Martyrs of Ireland. Born Irish Died 15 August 1642 in Siddan, Meath, Ireland Beatified 27 September 1992 by Pope John Paul II in Rome, Italy

Blessed Elisabetta del Paradiso

Profile Sister of Blessed Maria del Paradiso. The two became Mercedarian nuns together at the monastery of Santa Maria ad Argamasilla, and stayed together in lives of austerity, prayer and penance.

Blessed Maria del Paradiso

Profile Sister of Blessed Elisabetta del Paradiso. The two became Mercedarian nuns together at the monastery of Santa Maria ad Argamasilla, and stayed together in lives of austerity, prayer and penance.

Saint Arnulphus of Soissons

Profile Eleventh-century nobleman of Brabant (in modern Belgium). Soldier. Monk at Soissons, France. Bishop of Soissons. Worn out trying to restore order to his diocese, he retired to the Cistercian Abbey of Aldenberg near Cologne, Germany. Died 1087 at Aldenberg Abbey in Germany of natural causes

Saint Napoleon of Alexandria

Also known as

Profile Martyred in the persecutions of Diocletian. Born Egyptian Died tortured to death in the early 4th century in Alexandria, Egypt Blessed Ferdinando de Pazos Profile Mercedarian friar, assigned to ransom Christians enslaved by Muslims in Fez, Morocco. After freeing more than 100 people, he stayed on to preach Christianity. Died

Fez, Morocco

Martyred Claretians of Barbastro

Profile

• Blessed Agustín Viela Ezcurdia • Blessed Alfons Miquel Garriga • Blessed Alfons Sorribes Teixidó • Blessed Antolín Calvo y Calvo • Blessed Antoni Dalmau Rosich • Blessed Atanasio Vidaurreta Labra • Blessed Eduardo Ripoll Diego • Blessed Esteve Casadevall Puig • Blessed Eusebi Maria Codina Millà • Blessed Felipe de Jesús Munárriz Azcona • Blessed Francesc Roura Farró • Blessed Francisco Castán Meseguer • Blessed Gregorio Chirivas Lacamba • Blessed Hilario Llorente Martín • Blessed Jaume Falgarona Vilanova • Blessed Joan Baixeras Berenguer • Blessed Joan Codinachs Tuneu • Blessed José Amorós Hernández • Blessed José Blasco Juan • Blessed José Figuero Beltrán • Blessed José Pavón Bueno • Blessed Josep Maria Badía Mateu • Blessed Josep Ormo Seró • Blessed Josep Ros Florensa • Blessed Juan Díaz Nosti • Blessed Juan Echarri Vique • Blessed Juan Sánchez Munárriz • Blessed Leoncio Pérez Ramos • Blessed Lluís Escalé Binefa • Blessed Lluís Lladó Teixidor • Blessed Lluís Masferrer Vila • Blessed Manuel Buil Lalueza • Blessed Manuel Martínez Jarauta • Blessed Manuel Torras Sais • Blessed Miquel Masip González • Blessed Nicasio Sierra Ucar • Blessed Pedro García Bernal • Blessed Pere Cunill Padrós • Blessed Rafael Briega Morales • Blessed Ramon Illa Salvia • Blessed Ramon Novich Rabionet • Blessed Salvador Pigem Serra • Blessed Sebastià Riera Coromina • Blessed Sebastián Calvo Martínez • Blessed Secundino Ortega García • Blessed Teodoro Ruiz de Larrinaga García • Blessed Tomàs Capdevila Miró • Blessed Wenceslau Clarís Vilaregut Died 2 August through 18 August 1936 in Barbastro, Huesca, Spain Beatified 25 October 1992 by Pope John Paul II

Martyrs of Nicomedia

Profile Three Christians martyred together. No details survive but the names - Eutychian, Philip and Straton. Died Nicomedia, Bithynia (in modern Turkey) Martyred in the Spanish Civil War

Thousands of people were murdered in the anti-Catholic persecutions of the Spanish Civil War from 1934 to 1939.

• Blessed Agustì Ibarra Angüela • Blessed Carmelo Sastre y Sastre • Cayetano García Martínez • Blessed Clemente Vea Balaguer • Blessed Francisco Míguez Fernández • Fructuoso Pérez Márquez • Blessed Ildefonso Alberto Flos • Blessed Jaume Bonet Nadal • Blessed Joan Ceró Cedó • Blessed Josep Santonja Pinsach • Blessed Juan Francisco Barahona Martín • Blessed Juan Mesonero Huerta • Blessed Luis Ros Ezcurra • Blessed Manuel Formigo Giráldez • Blessed Miguel Alberto Flos • Pedro Gambín Pérez • Blessed Sebastià Balcells Tonijuan • Blessed Severiano Montes Fernández

Our Lady of La Vang

he feast day of Our Lady of La Vang is celebrated on November 22. However, in Vietnam, the feast day is also celebrated on August 15, which is the feast of the Assumption of the Blessed Virgin Mary. This is because the apparition of Our Lady of La Vang is said to have occurred on August 15, 1798.

The feast day of Our Lady of La Vang is a time for Vietnamese Catholics to celebrate their faith and to honor their patroness. It is also a time to remember the persecution that Vietnamese Catholics have faced, and to thank Our Lady of La Vang for her protection.

The feast day of Our Lady of La Vang is a major event in Vietnam. Millions of people from all over the country flock to the shrine of Our Lady of La Vang to pray, to sing, and to celebrate their faith. The shrine is a place of hope and strength for Vietnamese Catholics, and it is a reminder of the power of faith to overcome persecution.

Our Lady of Madhu

Our Lady of Madhu is a Marian shrine in Mannar district of Sri Lanka. It is considered the holiest Catholic shrine in the island and is a well known place of devotion for both Tamil and Sinhalese Catholics. The church has been a symbol of unity not just between Tamils and Sinhalese but also between people of different religions, including Buddhists, Hindus and Protestants.

The story of Our Lady of Madhu begins in the 16th century, when a group of Portuguese missionaries were shipwrecked off the coast of Mannar. They were rescued by a local fisherman, who took them to his village. The missionaries built a small chapel in the village, and dedicated it to Our Lady of Sorrows.

In the 17th century, the Portuguese were expelled from Sri Lanka by the Dutch. The Dutch destroyed the chapel in Madhu, but the local people continued to venerate the image of Our Lady of Sorrows. In the 18th century, the British took control of Sri Lanka, and they allowed the Catholics to rebuild the chapel in Madhu.

The shrine of Our Lady of Madhu became increasingly popular in the 19th century. In 1872, a new church was built in Madhu, and the image of Our Lady of Sorrows was crowned with a papal crown. In 1924, Pope Pius XI granted the shrine of Our Lady of Madhu a canonical coronation.

The shrine of Our Lady of Madhu is a popular pilgrimage destination for Catholics from all over Sri Lanka. The annual festival of Our Lady of Madhu is held in August, and it attracts thousands of pilgrims. The festival includes a procession of the image of Our Lady of Sorrows, as well as religious services and cultural events.

Our Lady of Madhu is revered as a protector of the people of Sri Lanka. She is also known for her miraculous powers, and many people have attributed their answered prayers to her intercession. The shrine of Our Lady of Madhu is a place of peace and pilgrimage, and it is a reminder of the power of faith.

Our Lady of the Abbey

The title "Our Lady of the Abbey" is used to refer to the Blessed Virgin Mary as the patroness of a particular abbey or monastery. For example, the Abbey of Our Lady of the Abbey in Buckfastleigh, England, celebrates the feast day of its patroness on August 15, which is the feast of the Assumption of the Blessed Virgin Mary. However, there is no single feast day for Our Lady of the Abbey that is celebrated by all abbeys and monasteries that use this title.