St. Julian of Toledo
Born 642
Toledo, Spain
Died 690
Toledo, Spain
Venerated in Eastern Orthodox Church
Roman Catholic Church
Feast March 8
Archbishop of Toledo, the first to serve as primate over the entire Iberian peninsula. He was reportedly of Jewish descent but was raised a Christian and became a monk at Agali under St. Eugene. Julian eventually became abbot and then a bishop in 680. A powerful Church leader in his era, he convened synods, established Toledo as the primal see of Spain and Portugal, revised the Mozarabic liturgy, and wrote Prognostics, on death.
Julian of Toledo (642–690) was born in Toledo, Hispania.[1] He was well educated at the cathedral school, was a monk and later abbot at Agali, a spiritual student of Saint Eugene II, and archbishop of Toledo. He was the first bishop to have primacy over the entire Iberian Peninsula—a position he has been accused of securing by being complicit in 680 in the supposed poisoning of Wamba, king of the Visigoths[2]—and he helped centralize the Iberian Church in Toledo. His elevation to the position of primate of the Visigothic church was a source of great unhappiness among the kingdom's clergy. And his views regarding the doctrine of the Trinity proved distressing to the Vatican.
He presided over several councils and synods and revised the Mozarabic liturgy. A voluminous writer, his works include Prognostics, a volume on death (and by far his most influential work); a history of King Wamba's war with dux Paul in Septimania (a Sallustian work, and one of the few examples of historical writing from the late Visigothic kingdom); and a book on the future life (687). A lost work, apparently dedicated to King Erwig, dealt with the issue of Jews owning Christian slaves. He encouraged the Visigothic kings in Hispania to deal harshly with the Jews. For example, in presiding over the Twelfth Council of Toledo, he induced King Erwig to pass severe anti-Jewish laws. At Erwig's request, in 686, he wrote De Comprobatione Aetatis Sextae Contra Judaeos, a work dealing with messianic prophesies of the Bible in a way intended to convert the Jews.
He died at Toledo in 690 of natural causes. Julian's memorial is held March 8.
He is commemorated by way of a portrait in the cathedral of Toledo. JT's Cocktail Bar and Club in Oxford is named in his honour.
Saint John of God
கடவுளின் புனிதர் ஜான்
நிறுவனர் (Founder):
பிறப்பு: மார்ச் 8, 1495
மோண்டேமோர்-ஓ-நோவோ, போர்ச்சுகல்
இறப்பு: மார்ச் 8, 1550 (வயது 55)
கிரனடா, ஸ்பெயின்
ஏற்கும் சமயம்:
ரோமன் கத்தோலிக்க திருச்சபை
அருளாளர் பட்டம்: செப்டம்பர் 21, 1630
திருத்தந்தை எட்டாவது அர்பன்
புனிதர் பட்டம்: அக்டோபர் 16, 1690
திருத்தந்தை எட்டாவது அலெக்சாண்டர்
நினைவுத் திருநாள்: மார்ச் 8
முக்கிய திருத்தலம்:
"புனிதர் கடவுளின் ஜான்" பேராலயம், கிரனடா, ஸ்பெயின்
பாதுகாவல்:
புத்தக வியாபாரிகள், மன நோயாளிகள், மருத்துவமனைகள், செவிலியர்கள், இறப்போர்
“புனிதர் கடவுளின் ஜான்” போர்ச்சுகல் நாட்டில் பிறந்து, ஒரு போர் வீரனாக தமது வாழ்வைத் தொடங்கியவர் ஆவார். பின்னாளில், ஸ்பெயின் நாட்டின் ஒரு மருத்துவ பணியாளராக மாறிப் போன இவரைப் பின்பற்றியவர்கள், பிற்காலத்தில் உலகளாவிய மன நோயாளிகளைப் பராமரிப்பதற்கான "கடவுளின் ஜானின் சகோதர மருத்துவ பணியகங்கள்" (Brothers Hospitallers of Saint John of God) எனும் உலகளாவிய கத்தோலிக்க நிறுவனத்தை தொடங்கினர். அது, மன நோயால் பாதிக்கப்பட்டவர்கள், ஏழைகள் மற்றும் நோயாளிகளின் சேவைக்காக அர்ப்பணிக்கப்பட்டது.
ஸ்பெயின் (Spain) நாட்டின் “அண்டலூசியா” (Andalusia) மாகாணத்தின், “கிரணடா” (Granada) பிராந்தியத்திலுள்ள புனிதர் கடவுளின் ஜான் மருத்துவமனையின் சிற்றாலய குருவான “ஃபிரான்செஸ்கோ டி கேஸ்ட்ரோ” (Francisco de Castro) என்பவர், முதன்முதலில் புனிதர் கடவுளின் ஜானுடைய சரிதத்தை எழுதினர். கடவுளின் ஜானை, ஒரு இளம் மனிதனாக அவர் அறிந்திருந்ததும், அவருடைய விஷயத்தில் நேரில் கண்டவர்களிடமும், சமகாலத்தவர்களிடமிருந்தும் சேகரிக்கப்பட்ட விடயங்களை அவர் பயன்படுத்தினார். இதன் வெளியீட்டுக்கு கிரணடா பேராயர் (Archbishop of Granada) நிதி உதவியளித்தார். ஆகவே இது கிரணடாவிலேயே வெளியிடப்பட்டது. ஃபிரான்செஸ்கோ டி கேஸ்ட்ரோ, கடவுளின் ஜான் மரித்ததன் பின்னர், 29 ஆண்டுகள் கழித்து, 1579ம் ஆண்டு சரித்திரத்தை எழுத தொடங்கினார். ஆனால், தமது படைப்பு வெளியிடப்படுவதை காண இவர் இருக்கவில்லை. சரித்திரத்தை எழுதி முடித்த சிறிது காலத்திலேயே இவர் மரித்துப் போனார். அவரது தாயாரான “கேடலினா டி கேஸ்ட்ரோ” (Catalina de Castro) அதனை வெளியிட்டார்.
இது வெளியிடப்பட்ட சிறிது காலத்திலேயே, இதன் இத்தாலிய மொழியாக்கம், ரோம் நகரிலுள்ள “புனிதர் பிலிப்பு நேரியின் நாவன்மை சபையின்” (Congregation of the Oratory of Saint Philip Neri) குருவான “ஜியோவன்னி போர்டினி” (Giovanni Bordini) என்பவரால், 1587ம் ஆண்டு வெளியிடப்பட்டது. மொழி பெயர்ப்பில் பல்வேறு தவறுகள் இருந்தும், இவருடைய வெளிப்படையான சொந்த கருத்துக்கள் இருந்தும், இதுவே மற்ற மொழிகளின் பெரும்பாலான மொழிபெயர்ப்புகளின் ஆதாரமாகியது.
"ஜோவாவோ டுவார்ட் சிடாட்” (João Duarte Cidade) எனும் இயற்பெயர் கொண்ட இவர், போர்ச்சுகல் நாட்டிலுள்ள "மோண்டேமோர்-ஓ-நோவோ" எனும் இடத்தில், 1495ம் ஆண்டு, மார்ச் மாதம், எட்டாம் நாளன்று பிறந்தார். இவரின் தந்தை பெயர், "ஆண்ட்ரே சிடாடே" (André Cidade) ஆகும். தாயாரின் பெயர், "தெரெசா டுவார்ட்" (Teresa Duarte) ஆகும்.
இவருக்கு எட்டு வயது நடக்கும்போது ஒருநாள், இவர் வீட்டிலிருந்து காணாமல் போனார். யாராவது சிறுவனை வேண்டுமென்றே கடத்திவிட்டார்களா, அல்லது தமது வீட்டில் விருந்தினராக இருந்த மத குரு ஒருவரே சிறுவனை மயக்கி அழைத்துச் சென்றுவிட்டாரா என்று கவலைப்பட்டனர் பெற்றோர். தாங்கொணா கவலையால் வாடிய அவரது தாயார் விரைவிலேயே மரித்துப்போனார். அவரது தந்தையாரும் ஃபிரான்சிஸ்கன் சபையில் (Franciscan Order) இணைந்துவிட்டார்.
சிறுவன் சிடாட், ஸ்பெயின் (Spain) நாட்டின் "டோலேடோ" (Toledo) நகரின் அருகேயுள்ள "ஒரொபெசா" (Oropesa) என்னுமிடத்தின் தெருக்களில் வீடற்ற, அனாதைச் சிறுவனாக சுற்றிக்கொண்டிருந்தார். ஊர் பெயர் அறியாத வெளி நாடொன்றில், தங்குவதற்கு இடமில்லாமலும், உண்பதற்கென்று உணவொன்றும் இல்லாமலும், உதவுவதற்கும் யாருமில்லாமலும் தவித்தார் சிடாட். இறுதியில், "ஃபிரான்சிஸ்கோ மயோரல்" (Francisco Mayoral) என்ற விவசாயி சிறுவனுக்கு உதவ முன்வந்தார். சிறுவனுக்கு புகலிடம் தந்த அவர், சிறுவனுக்கு கிராமமொன்றில் கால்நடைகளை மேய்க்கும் பணி தந்தார்.
சுமார் பதினான்கு வருடங்கள் அங்கே பணிபுரிந்த சிடாடின் வலிமை, விடாமுயற்சி, கடின உழைப்பு ஆகியவற்றால் கவரப்பட்ட விவசாயி, தமது மகளை சிடாடுக்கே மணமுடித்துக் கொடுத்து தமது வாரிசாக வைத்துக்கொள்ள விரும்பினார். அவர் தமது இவ்விருப்பத்தை தொடர்ந்து சிடாடிடம் வலியுறுத்தி வந்தார். 22 வயதான சிடாட், விவசாயியின் நல்லெண்ணத்தை உணர்ந்தாலும், அவரது பெண்ணுடன் திருமணத்திற்கு சம்மதிக்க அவருக்கு மனம் ஒப்பவில்லை.
தருணம் பார்த்து காத்திருந்த சிடாட், "ரோமப் பேரரசன்" (Roman Emperor) "ஐந்தாம் சார்ளசின்" (Charles V) இராணுவத்தின் காலாட்படைப் பிரிவொன்றில் சேர்ந்து ஃபிரெஞ்ச் படைகளுக்கு எதிராக போர் புரிய சென்றார். காலாட்படைப் பிரிவில் பணிபுரிகையில் ஒருமுறை, கொள்ளையடிக்கப்பட்டிருந்த பெரும் தொகையான பணம் மற்றும் பொருட்களுக்கு காவலிருக்க சிடாட் பணிக்கப்பட்டிருந்தார். சிடாட் அந்த காவல் பணியிலிருந்து மாற்றப்படும் வேளையில், மொத்த பொருட்களும் பணமும் கொள்ளை போனது. இயற்கையாகவே சிடாட் மீது அனைவருக்கும் சந்தேகம் வந்தது. உண்மையிலேயே அவர் அதில் சம்பந்தப்படாவிடினும், விசாரணையின் இறுதியில் பணியில் கவனமின்றி இருந்த குற்றத்துக்காக அவருக்கு மரண தண்டனை விதிக்கப்பட்டது. ஆனாலும் அவரது விதியானது, வேறொரு பொறுமைசாலியான இராணுவ அதிகாரி ரூபத்தில் வந்தது. மீண்டும் விசாரணை நடத்திய அவர், சிடாடுக்கு மன்னிப்பு வழங்கினார்.
சிடாட் "ஒரொபெசா" (Oropesa) பண்ணைக்கே திரும்பினார். மீண்டும் சுமார் நான்கு ஆண்டுகள் பழைய, கால்நடைகளை மேய்க்கும் பணியைச் செய்தார்.
பின்னர், துருக்கி நாட்டுக்கு எதிராக போர் புரிய ஹங்கேரி சென்றுகொண்டிருந்த இராணுவப் படைகளுடன் இணைந்து சென்றார். சிடாட் சுமார் பதினெட்டு வருடங்கள் ஐரோப்பிய நாடுகளெங்கும் இராணுவ பணிபுரிந்தார்.
இதுவரை தாம் வாழ்ந்த வாழ்க்கையில் பூரண திருப்தி காணாத சிடாட், ஒரு தியாக வாழ்வு வாழவேண்டுமென விரும்பினார். ஆபிரிக்கா சென்று அங்கே அடிமைகளாக வாழும் கிறிஸ்தவர்களின் விடுதலைக்காக உழைக்க எண்ணினார். "மொரோக்கோ" (Morocco) நாட்டின் வடக்கு கடற்கரைப் பிரதேசமான போர்ச்சுகீசிய காலனியான "சியோட்டா" (Ceuta) சென்றார். அங்கேயுள்ள ஃபிரான்சிஸ்கன் துறவு மடம்" (Franciscan Friary) சென்று தமது ஆன்மீக விருப்பத்தினை கூறினார். ஆனால் அங்கிருந்த துறவியரோ, ஆபிரிக்காவில் அவரது ஆன்மீக வளர்ச்சி முழுமையடையாது என்றும் ஸ்பெயின் திரும்புமாறும் அறிவுறுத்தினர்.
ஸ்பெயின் நாட்டின் "கிப்ரால்ட்டர்" (Gibraltar) சென்று சேர்ந்த சிடாட், இறைவன் தம்மில் காண விரும்புவதை அறியும் பொருட்டு "அண்டலூசியா" (Andalusia) பிராந்தியம் முழுதும் சுற்றித் திரிந்தார். இவர், தம்மை இறைவன் இறைபணியை ஆற்ற அழைப்பதாக உணர்ந்தார். இந்த கால கட்டத்தில்தான் சிடாடுக்கு குழந்தை இயேசுவின் தரிசனம் கிட்டியது என்பர். அதன் காரணமாகவே பின்னாளில் இவருக்கு "கடவுளின் ஜான்" (John of God) என்ற பெயர் வழங்கலாயிற்று. இறைவன் அவரை "கிரணடா" (Granada) நகர் சென்று பணி புரிய அறிவுறுத்தினார். அதன்படியே "கிரணடா" சென்ற சிடாட், அங்கேயே தங்கினார்.
1537ம் ஆண்டு, "புனிதர் செபஸ்தியான்" அவர்களின் (Saint Sebastian's Day) நினைவுத் திருநாளான ஜனவரி மாதம் 20ம் நாள், சிடாட் தலையாய மறை போதகரான "அவிலாவின் ஜான்" (John of Ávila) ஆற்றிய மறையுரையைக் கேட்டார். அதனால் ஈர்க்கப்பட்டார். 42 வயதான சிடாட், அதுவரை தமது வாழ்க்கையில் நடந்த சம்பவங்களுக்காக வருந்தினார். திடீரென அவர் மனநலம் பாதிக்கப்பட்டார். பொது இடங்களில் தம்மைத்தானே அடித்துக்கொண்டார். கருணை வேண்டினார். தமது கடந்த கால வாழ்க்கைக்காக பரவலாக மன்னிப்பு வேண்டினார். மக்கள் அவரைப் பிடித்து அங்கிருந்த அரசு மன நோயாளிகளுக்கான மருத்துவமனையில் சேர்த்தனர். முதல் நாள் சிகிச்சையில், அவர் அங்கே சங்கிலியால் கட்டப்பட்டார். தனிமையில் அடைத்து வைக்கப்பட்டார். சாட்டையால் அடிக்கப்பட்டார். பட்டினி போடப்பட்டார்.
அவரைக் காண "அவிலாவின் ஜான்" (John of Avila) வந்தார். அவர், "சொந்த கஷ்டங்களைப் பெரிது படுத்தாமல் பிறருக்கு உதவ மென்மேலும் ஈடுபாட்டுடன் செயல்பட வேண்டும்" என்று அறிவுறுத்தினார். சிடாட், தமது இருதயத்திற்கு சமாதானம் கிட்டியதாக உணர்ந்தார். அவரது ஆன்மீக தேடல் இங்கே முடிவுக்கு வந்தது. ஏழை மக்களின் வாழ்க்கையை முன்னேற்றுவதில் உதவுமாறு அறிவுறுத்தப்பட்டார். பின்னாளில் அவிலாவின் ஜான் இவரது ஆன்மீக வழிகாட்டியாக விளங்கினார்.
மருத்துவமனையை விட்டு வெளியே வந்த சிடாட், ஏழை மக்களினிடையே பணி புரிய தொடங்கினார். இதனிடையே சிடாட் "குவாதலூப் மரியன்னையின்" (Our Lady of Guadalupe) திருத்தலத்திற்கு திருப்பயணம் மேற்கொண்டார். அங்கே தீவிர செபத்தின்பின்னர், அன்னையின் தரிசனம் கிட்டியதாகவும், அன்னை அவரை இன்னும் தீவிரமாக ஏழை மக்களுக்கான பணிகளைச் செய்யுமாறு அறிவுறுத்தியதாகவும் கூறப்படுகின்றது. இதன்பின்னர் சிடாட் தமது பணிகளை தீவிரப்படுத்தினார். மருத்துவமனைகளை கட்டி எழுப்பினார். செவிலியர் கல்வியை ஸ்பெயினில் அறிமுகப்படுத்தினார். மருத்துவமனைகளுக்குச் சென்று மனநோயால் துன்பப்படும் மக்களிடம் மணிக்கணக்கில் அமர்ந்து உரையாடி ஆறுதல் வழங்கினார். "மருத்துவ பணியாளர்கள்" (Order of Hospitallers) என்ற அமைப்பினை ஏற்படுத்தினார். பின்னாளில் அது, 1572ம் ஆண்டு, "கடவுளின் ஜானின் மருத்துவப் பணியாளர் சகோதரர்கள்" (Brothers Hospitallers of Saint John of God) என்ற பெயரில் ஒப்புதல் அளிக்கப்பட்டது.
துன்பங்களிலிருந்து வெளியேறி நலமான வாழ்வை வாழ வழிகாட்டினார். ஊர் ஊராகச் சென்று நோயாளிகளை கவனித்தார். மறைப்பணி மற்றும் மருத்துவ பணியாற்றும்போது எண்ணற்ற வேதனைகளை அனுபவித்தார்.
கடவுளின் ஜான், தாம் பிறந்த அதே நாளான மார்ச் எட்டாம் தேதி, தமது ஐம்பத்தைந்தாம் வயதில் மரணமடைந்தார்.
Also known as
• Giovanni di Dio
• Juan de Dios
• Juan Ciudad
Profile
Juan grew up working as a shepherd in the Castile region of Spain. He led a wild and misspent youth, and travelled over much of Europe and north Africa as a soldier in the army of Charles V, and as a mercenary. Fought through a brief period of insanity. Peddled religious books and pictures in Gibraltar, though without any religious conviction himself. In his 40's he received a vision of the Infant Jesus who called him John of God. To make up for the misery he had caused as a soldier, he left the military, rented a house in Granada, Spain, and began caring for the sick, poor, homeless and unwanted. He gave what he had, begged for those who couldn't, carried those who could not move on their own, and converted both his patients and those who saw him work with them. Friend of Saint John of Avila, on whom he tried to model his life. John founded the Order of Charity and the Order of Hospitallers of Saint John of God.
Born
8 March 1495 at Montemoro Novo, Evora, Portugal
Died
• 8 March 1550 at Granada, Spain while praying before a crucifix from a illness he had contracted while saving a drowning man
• relics at Granada
Canonized
16 October 1690 by Pope Alexander VIII
Saint Senan of Scattery
Also known as
• Senan of Inis Cathaigh
• Senames...
Additional Memorial
6 January as one of the Twelve Apostles of Ireland
Profile
Apparently born to a Christian farm family. Educated by Saint Naul and a saintly monk named Cassidan. Monk at Kilmanagh (Kilkenny), Ireland. Founded a monastery at Enniscorthy, Ireland. Pilgrim to Rome, Italy and to Tours, France, a center of monasticism at the time. Founded several churches and monasteries including houses at Iniscarra, Ireland. Spiritual teacher of Saint Aiden of Lindesfarne. Aquaintance of Saint David of Wales, and friend of Saint Cannera of Inis Cathaig. In later life he retired to Inish Cathaig (Scattery Island) on the river Shannon; the river is believed to have been named for him. Bishop. Legend says that he chased away the Cathach, a type of monstrous sea serpent, from the island by ordering it, in the name of the Trinity, to depart.
Born
• c.488 at Corca Bhaisin, County Clare, Ireland
• tradition says that Saint Patrick predicted his birth
Died
8 March 544 on Inish Cathaig, Ireland of natural causes
Blessed Vincent Kadlubek
Also known as
• Vincent Kadlubo
• Vincent Kadlubko
• Vincent of Cracow
• Wincenty Kadlubek
Profile
Born wealthy. Studied in France and Italy. Provost of the cathedral of Sandomir, Poland. May have been the principal of the cathedral school of Cracow, Poland. Bishop of Cracow from 28 March 1208. Worked to reform the clergy and invigorate the laity in his diocese. Supported monasteries in Sulejow, Koprzywnica, and Jedrzejow. Peacemaker between Hungary and Poland over the area of Galicia. Vincent resigned his see in 1218, and became the first Polish Cistercian monk, entering the house at Jedrzejow. Noted writer, author of the Chronicles of the Kings and Princes of Poland.
Born
1160 at Karnow, Duchy of Sandomir, Poland
Died
• 8 March 1223 at Jedrzejow, Poland of natural causes
• buried before the high altar in the abbey church
Beatified
• 18 February 1764 by Pope Clement XIII (cultus confirmed)
• in Poland he is referred to as Saint Vincent
Saint Felix of Burgundy
புனித_பெலிக்ஸ் (-647)
மார்ச் 08
இவர் (#FelixOfBurgundy) பிரான்சில் உள்ள பர்கண்டி என்ற இடத்தில் பிறந்தவர்.
துறவியான இவர் இங்கிலாந்தில் உள்ள கிழக்கு ஆஞ்சிலியாவின் மன்னர் சிக்பர்ட் என்பவரைச் சந்தித்து, அவருக்குக் கடவுளின் வார்த்தையை அறிவித்து கிறிஸ்துவின் மீது நம்பிக்கை கொள்ளச் செய்தார். இதனால் அவர் தன் சொந்த நாட்டிற்குத் திரும்பிய பின் இவரை அழைத்துக் கடவுளின் வார்த்தையை தன் நாட்டில் அறிவிக்கச் சொன்னார்.
இவரும் அங்குச் சென்று கென்ட் ஆற்றங்கரைப் பகுதியிலிருந்த மக்களுக்குக் கடவுளின் வார்த்தையை அறிவித்து, பலரையும் கடவுள்மீது நம்பிக்கை கொள்ளச் செய்தார்.
இவர் அங்குப் பல பள்ளிக்கூடங்களையும் கல்லூரியையும் கோயில்களையும் துறவு மடத்தையும் கட்டி எழுப்பினார். இவர் கட்டியெழுப்பிய கல்லூரிதான் பின்னாளில் கேம்பிரிட்ஜ் பல்கலைக்கழகமானது.
இப்படி நற்செய்தியையும் கல்விப் பணியையும் ஒருங்கே செய்த இவர் 647 ஆம் ஆண்டு இறையடி சேர்ந்தார்.
Also known as
• Apostle of East Anglia
• Apostle to the East Angles
• Felix of Dunwich
• Felix of East Anglia
Profile
Monk. Priest. Met, befriended, converted and baptised King Sigebert who was in exile from East Anglia. When Sigebert returned to East Anglia in 630, he invited Felix to bring Christianity to his people. Felix was ordained bishop by Saint Honoratus of Canterbury, and then sailed up the River Kent, apparently starting his work in the area now known as Felixstowe. Evangelized throughout East Anglia, building a cathedral and school at Dunwich, stone churches throughout the region, and the college that became the University of Cambridge. With Saint Sigebert he founded the Bury Saint Edmunds abbey c.637. Worked with Saint Fursey. Spiritual teacher of Saint Audrey.
Born
late 6th century in Burgundy, France
Died
8 March 647 of natural causes
Saint Stephen of Obazine
Also known as
• Stephen of Aubazine
• Stephen of Vielzot
Profile
Pious youth. Priest. Hermit with another priest named Pierre. The pair's reputation for holiness drew so many spiritual students that c.1134, with the approval of the bishop of Tulle, France, they founded a monastery composed of many small huts in the forest. The monks were noted for their severe austerity, and spent most of their time in prayer and study. Nearby at Coyroux they founded a convent for 150 nuns along similar lines.
As there was no written Rule for the community, c.1142 Stephen joined the Cistercians, and the monks and nuns in the forest followed suit. He affiliated his house with the Cistercians in 1147, and served as abbot.
The monastery was suppressed in the repressions of the French Revolution, and its property seized in 1791. The abbey church survives, and serves as a parish church.
Born
c.1085 at Limousin, France
Died
8 March 1159 at the monastery of Obazine, France
Canonized
1701 by Pope Clement XI (cultus confirmed)
Saint Theophylact of Nicomedia
Also known as
• Theophylact of Constantinople
• Theophilus of...
Profile
Immigrant to Constantinople. Studied under Saint Tarasius, Patriach of Constantinople. Sent by Tarasius to a monastery on the Bosphorus with Saint Michael the Confessor. Monk. Established hospices for travellers, and worked with the poor, widows, orphans, the mentally ill, the blind, lame, and sick. Bishop of Nicomedia (part of modern Turkey). Opposed the Iconoclasm of Emperor Leo V of Armenia; banished by Leo to the fortress of Coria, and imprisoned for the last 35 years of his life.
Born
8th century Asian
Died
• 845 in prison in Coria, Asia Minor, of natural causes
• buried in Nicomedia c.846
Saint Duthus of Ross
Also known as
• Chief Confessor of Ireland and Scotland
• Dothow, Dubhthach, Dubtach, Dubthach, Duthac, Duthacus, Duthak
Profile
Educated in Ireland. Bishop of Ross, Scotland.
Born
c.1000 in Tain, Scotland
Died
• 8 March 1065 in Ireland of natural causes
• interred in the original Saint Duthus Chapel at Tain, Scotland
• body found to be incorrupt after 7 years, 6 months and 9 days
• relics translated to the Saint Duthus Collegiate Church in the 14th century
• relics destroy in 1560 as part of the Protestant Reformation
Canonized
11 July 1898 by Pope Leo XIII
Blessed Arnulf of Saint-Père-en-Vallée
Also known as
• Arnulf of Chartres
• Arnolfo, Arnoul, Arnulfus, Arnulphus
Profile
Benedictine monk. Abbot of the Saint-Père-en-Vallée monastery near Chartres, France for the final three years of his life. There were controversies during his abbacy as Arnulf lived by the Rule of his Order, insisted that his brother monks do the same, and some left rather than live the true Benedictine life.
Born
France
Died
8 March 1030 in the area of Chartres, France of natural causes
Saint Provinus of Como
Also known as
Probino, Probinus
Profile
Spiritual student of Saint Ambrose of Milan. Co-adjutor to Saint Felix, bishop of Como, Italy whom he succeeded as bishop in 391.
Born
in Gaul (modern France)
Died
• c.420 of natural causes
• some relics enshrined in the collegiate church of San Giovanni Battista in Agno, Ticino, Switzerland since 1096
• remaining relics enshrined in the church of San Provino in Como, Italy in 1118
Saint Veremundus of Irache
Also known as
Bermudo, Bermundo, Veremondo, Veremundo, Vermundo
Profile
Monk. Abbot of Irache Abbey in Ayegui, Spain. Counselor to King Sancho Garcés IV of Navarre and King Sancho Ramírez of Navarre.
Died
• late 11th century of natural causes
• relics translated to a new church at his abbey in Ayegui, Spain in 1583
• over the centuries many of his relics have been distributed to assorted churches in Navarre, Spain
Blessed Carlo Catalano
Profile
Mercedarian friar. Following a prophecy he was given about the coming of the statue name Santa Maria di Bonaria, in 1324 he founded the Mercedarian convent in Cagliari, Italy to manage its shrine; the image finally arrived on 25 March 1370.
Born
Spain
Died
at the Mercedarian convent of Santa Maria di Bonaria in Cagliari, Italy of natural causes
Saint Jón Helgi Ögmundarson
Also known as
• Apostle to Iceland
• Ogmund
Profile
Spiritual student of Isleifur, bishop of Skalholt, Iceland. First bishop of Holar, Iceland in 1106. Great evangelist of the island.
Born
1052
Died
1121 of natural causes
Canonized
1201 by Pope Innocent III
Saint Derwe of Camborne
Also known as
• Derwa
Derchartain (daughter of the rowan tree)
Profile
Missionary to the area of Penwith and Carnmarth in Cornwall in modern western England. Martyr.
Born
Ireland, possibly in the area of Kildare
Died
• c.560
• her grave and the chapel that was built over it became the core of the hamlet of Menadarva, England
Saint Philemon of Antinoë
Profile
Actor and musician. Convert. Ordered to sacrifice to idols during the persecutions of Diocletian, he confessed that he was a Christian. Tortured and executed. Marytr.
Died
• bound hand and foot, then drowned c.305
• when his body washed up, it was hung in a tree and used by archers for target practice
Saint Apollonius of Antinoë
Profile
Died c. 303[1]
Alexandria[1]
Venerated in Roman Catholic Church
Canonized Pre-congregation
Feast March 8
Patronage dancers
Christian ordered to sacrifice to pagan idols during the persecutions of Diocletian. Thinking that Saint Philemon of Antinoë was a pagan, he asked him to switch clothes and offer the sacrifice in his place. Philemon announced in front of the pagans that he was a Christian, too. Shamed, Apollonius confessed his faith, was tortured and executed. Martyr.
Saint Arianus of Alexandria
Also known as
Ariannus, Arrianus
Profile
Third-century governor of Thebes, Egypt. Having witnessed the courage of Christian martyrs, he became interested in the faint, and became a convert. Martyr.
Died
• drowned at sea
• legend says that dolphins brought his body back to land so it might be given proper burial
An Alexandrian martyr with Theoticus and three others. Arian was the governor of Thebes. He and his companions witnessed the martyrdom of Sts. Apollonius and Philemon in Alexandria and were converted. Upon confessing the faith, the men were thrown into the sea.
Saint Humphrey of Prüm
Also known as
Hunfrid, Unfrido
Profile
Benedictine monk at Prüm, Germany. Bishop of Thérouanne, France. Abbot of Saint Bertin Abbey. Cared for and supported his flock during Norman invasion. He had a special devotion to the feast of the Assumption of Our Lady.
Born
on the banks of the Meuse River
Died
871
Saint Liberius of Achad-Bo
Also known as
Liberius of Aghaboe
Profile
Tradition says that Liberius was a wild and sinful youth before a conversion experience brought him to live as a Christian monk, and then to serve as abbot of the Achad-Bo monastery, Aghaboe, Ireland in the early 7th century.
Died
c.618
Blessed Bernardo Montagudo
Profile
Mercedarian friar, accepted into the Order by Saint Peter Nolasco. Bishop of Zaragoza, Spain.
Died
• 1239 of natural causes
• buried in the cathedral of Zaragoza, Spain
Saint Theotychus of Alexandria
Profile
Layman. Having witnessed the courage of Christian martyrs, he became interested in the faint, and became a convert. Martyr.
Died
• drowned at sea
• legend says that dolphins brought his body back to land so it might be given proper burial
Saint Litifredus of Pavia
Also known as
Litefredus, Liutfredus
Profile
Bishop of Pavia, Italy from 864 until his death.
Died
• 874 of natural causes
• relics in the capella del Sacro Cuore of the cathedral in Pavia, Italy
Saint Beoadh of Ardcarne
Also known as
• Beoadh of Roscommon
• Aeodh, Aidus, Beatus
Profile
Sixth-century bishop of Ardcarne, Roscommon, Ireland.
Born
Irish
Died
c.518 of natural causes
Saint Pontius of Carthage
Profile
Deacon in Carthage, North Africa. Companion in exile, biographer of, and witness at the trial and execution Saint Cyprian of Carthage.
Died
c.262 of natural causes
Saint Dion of Greece
Also known as
Dionysius
Profile
Martyr. No other information has survived.
Died
stabbed with a sword in Greece, date and exaction location unknown
Saint Botmaele of Brittany
Profile
Sixth century monk in Brittany, France. Spiritual student of Saint Mawes.
Saint Rhian
Also known as
Ranus, Rheanus, Rian
Profile
Monk. Abbot. Llanhrian, Wales is named for him.
Born
Welsh
Saint Quintilis of Nicomedia
Profile
Martryed at Nicomedia, date unknown.
Martyrs of North Africa
Profile
A bishop and some of his flock who were martyred together in North Africa. The only details that have survived are nine of the names -
• Beata
• Cyril
• Felicitas
• Felix
• Herenia
• Mamillus
• Rogatus
• Silvanus
• Urban
Faustino Miguez
Faustino Míguez González: Priest, Educator, Botanist, and Founder
Faustino Míguez González, also known as Faustino de la Encarnación in his religious life, was a Spanish priest, educator, botanist, and the founder of the religious congregation "Daughters of the Divine Shepherdess," also known as the Calasanctian Sisters. Here's a summary of his life and accomplishments:
Life and Work:
Born: March 24, 1831, in Xamirás, Ourense, Spain
Died: March 8, 1925, in Getafe, Spain
Religious Affiliation: Piarist Order (Order of the Pious Schools)
Education: Joined the Piarists at a young age, received his ordination as a priest in 1856
Significant Contributions:
Education: He taught in various colleges, including in Cuba, and displayed a passion for educating the young.
Botany: He was deeply interested in botany and used his knowledge to develop remedies and treatments for the sick and poor, establishing the Míguez Laboratory in Getafe.
Religious Congregation: In 1885, he founded the Daughters of the Divine Shepherdess, dedicated to the education and empowerment of women, particularly those from underprivileged backgrounds. This congregation received approval from the Archbishop of Seville in 1889 and full papal approval in 1912.
Veneration: He is currently undergoing the canonization process in the Catholic Church, and Pope Francis declared him a "Blessed" in 2018.
