Bl. Francis Dickenson
Feastday: April 30
Death: 1590
English martyr. He was born in Yorkshire, England, and was a convert to the Church. After being ordained at Reims, France, in 1589, he returned to England and was promptly arrested. Francis was hanged, drawn, and quartered at Rochester. He was beatified in 1929.
St. Desideratus
Feastday: April 30
Death: 569
Hermit at Gourdon, near Chalon-sur-Saone, in France. Details of his eremetical life are not known, but he was revered in the region.
Bl. Miles Gerard
Feastday: April 30
Birth: 1550
Death: 1590
Martyr of England with Blessed Francis Dickinson. He was born in Lancashire, England, and went to Douai and Reims where he was ordained in 1583. Returning from England, he was arrested when the ship that he and Francis were using wrecked at Kent. They were arrested and hanged, drawn, and quartered at Rochester in April. They were beatified in 1929.
Miles Gerard (born about 1550 at Wigan; executed at Rochester 13 (30?) April, 1590) was an English Roman Catholic priest. He is a Catholic martyr, beatified in 1929.
Life
Descended perhaps from the Gerards of Ince, he was, about 1576, tutor to the children of Squire Edward Tyldesley, at Morleys Hall, near Astley, Lancashire. In 1579 he went to the seminaries of Douai and Reims, where he was ordained 7 April 1583, and then stayed on as professor until 31 August 1589 (O.S.), when he started for England with five companions.
At Dunkirk the sailors refused to take more than two passengers; so the missioners tossed for precedence, and Gerard and Francis Dicconson, the eldest (it seems) and youngest of the party, won. Though bound for London, they were driven out of their course into Dover harbour, where they were examined and arrested on suspicion (24 November, N.S.). A contemporary newsletter says that they were wrecked, and escaped the sea only to fall into the hands of persecutors on shore, but this is not consistent with the official records. These show that the prisoners at first gave feigned names and ambiguous answers, but soon thought it better to confess all.
After torture in London prisons under the notorious Richard Topcliffe, they were condemned as traitors. They were taken to Rochester, where they were hanged and quartered, says Father John Curry, writing shortly afterwards.
Saint Marie of the Incarnation Guyart
அவதார புனிதர் மேரி
(St. Marie of the Incarnation)
மறைப்பணியாளர், கனடா நாட்டு ஊர்சுலின் சபை நிறுவனர்:
(Missionary, Foundress of the Ursuline Order in Canada)
இயற்பெயர்: மேரி குயார்ட் (Marie Guyart)
பிறப்பு: அக்டோபர் 28, 1599
டூர்ஸ், டூரெய்ன், ஃபிரான்ஸ் இராச்சியம்
(Tours, Touraine, Kingdom of France)
இறப்பு: ஏப்ரல் 30, 1672 (வயது 72)
கியூபெக் சிட்டி, கனடா, நியூ ஃபிரான்ஸ்
(Quebec City, Canada, New France)
ஏற்கும் சமையம்/ சபை:
ரோமன் கத்தோலிக்க திருச்சபை (கனடா மற்றும் உர்சுலின்ஸ்)
(Roman Catholic Church (Canada and the Ursulines)
கனடா நாட்டின் ஆங்கிலிகன் திருச்சபை
(Anglican Church of Canada)
முக்திப்பேறு பட்டம்: ஜூன் 22, 1980
திருத்தந்தை இரண்டாம் ஜான் பால்
(Pope John Paul II)
நியமனம்: ஏப்ரல் 3, 2014
திருத்தந்தை ஃபிரான்சிஸ்
(Pope Francis)
முக்கிய சன்னதி: மையம் மேரி-டி-எல் இன்கார்னேஷன், 10, ரூ டோனகோனா, கியூபெக், கியூபெக், கனடா
(Centre Marie-de-l’Incarnation, 10, Rue Donnacona, Québec, Québec, Canada)
நினைவுத் திருநாள்: ஏப்ரல் 30
அவதார புனிதர் மேரி, ஃபிரென்ச் ஊர்சுலின் சபையின் அருட்சகோதரி (Ursuline nun of the French Order.) ஆவார். ஊர்சுலின் சபையினை நிறுவும் நோக்கில், நியூ ஃபிரான்ஸுக்கு (New France) அனுப்பப்பட்ட கன்னியாஸ்திரிகள் குழுவின் ஒருவரான இவர், நியூ ஃபிரான்ஸில் கத்தோலிக்க மதம் பரவுவதில் முக்கிய பங்கு வகித்தார். மேலும், புதிய உலகில் முதன்முதல் பெண்கள் பள்ளியை நிறுவிய பெருமை இவருக்கு உண்டு. கடவுள்மீது விசுவாசம்கொள்ள, அவர் ஒரு சக்திவாய்ந்த உதாரணமாத் திகழ்ந்தார். அவரது பணி காரணமாக, கத்தோலிக்க திருச்சபை இவரை ஒரு புனிதராக பிரகடனம் செய்தது. கனடாவின் ஆங்கிலிகன் திருச்சபை (Anglican Church of Canada), ஒரு நினைவுத் திருநாளுடன் கொண்டாடுகிறது.
மேரி, கி.பி. 1599ம் ஆண்டு, ஃபிரான்ஸ் நாட்டின் ஒரு பணக்கார வணிகக் குடும்பத்தில் பிறந்தார். அவர் சிறு வயதிலிருந்தே மத வாழ்க்கையில் நுழைய விரும்பினார், ஆனால் அவரது குடும்பத்தினர் ஒரு பணக்கார பட்டு வணிகரான கிளாட் மார்ட்டினுடன் (Claude Martin) என்பவருக்கு இவரை திருமணம் செய்விக்க ஏற்பாடு செய்தனர். திருமணம் முடிந்து, மகிழ்ச்சியாக வாழ்ந்த இவர்களுக்கு ஒரு மகன் பிறந்தான். அவர்களின் மகன் பிறந்த சில மாதங்களிலேயே, பத்தொன்பது வயதான மேரியை ஒரு விதவையாக்கிவிட்டு அவருடைய கணவர் கிளாட் இறந்தார்.
விதவையான காரணத்தால், சுதந்திரம் பெற்ற மேரி, இப்போது மத வாழ்க்கையைத் தொடர முடிவு செய்தார். வறுமை, கற்பு, கீழ்ப்படிதல் ஆகியவற்றின் பிரமாணங்களை ஏற்ற இவர், ஒரு அருட்சகோதரியாக வாழ ஆரம்பித்தார். கி.பி. 1627ம் ஆண்டு, ஸ்பானிஷ் புனிதர் அவிலாவின் தெரசாவுடைய சுயசரிதை படித்து, ஆழ்ந்து ஈர்க்கப்பட்டார். மேரி புதிய உலகம் (New World) என்றழைக்கப்படும் நியூ ஃபிரான்ஸ் சென்று, அங்கு கிறிஸ்தவ விசுவாசத்தை பரப்ப விரும்பினார்.
கி.பி. 1631ம் ஆண்டு, தனது இளம் மகனை குடும்ப நண்பர்களின் பராமரிப்பில் விட்டுவிட்டு, டூர்ஸ் (Tours) நகரில் உள்ள ஊர்சுலின் கான்வென்ட்டில் (Ursuline convent) மேரி சேர்ந்தார். கான்வென்ட்டின் வாயில்களுக்கு வெளியே அவரது இளம் மகன் அழுது ஆர்ப்பாட்டம் செய்தான். அவனுடைய நண்பர்களின் சிறிய குழுவினருடன் கான்வென்ட் வாயில்களைத் தாக்க முயன்றான் போன்ற நிகழ்வுகள், மேரியின் இதயத்தைத் துடைத்தெரிந்தன. மேரியும் அவரது மகனும் பிரிவில் மிகுந்த துன்பம் கொண்டார்கள். ஆனால் பின்னாளில், மேரியின் மகன் ஒரு பெனடிக்டைன் துறவியாக (Benedictine monk) மாறியபோதும் அவர்கள் தொடர்ந்து தொடர்பில் இருந்தனர்.
கி.பி. 1633ம் ஆண்டு, இவருக்கு அன்னை கன்னி மரியாளின் திருக்காட்சி காணக்கிட்டியது. ஒரு அருட்சகோதரியர்கள் குழுவினருடன் தாம் அன்னை மரியாளுடன் தொலைதூர நிலப்பரப்பில் நடந்து சென்ற திருக்காட்சியை கண்டார். மேலும் அவர் ஒரு மறைப்பணியாளராக நியூ ஃபிரான்ஸுக்குப் பயணிக்க வேண்டும் என்பதற்கான அடையாளமாக இதை விளக்கினார். மேரி, நியூ ஃபிரான்ஸின் காலனியான 'கியூபெக்' (Quebec) இயேசுசபை குருக்களுடன் கடிதத் தொடர்பு கொண்டிருந்தார். கியூபெக் காலனியில் பூர்வீகப் பெண்களுக்கு மறைப்பணியாற்ற பெண் மறைப்பணியாளர்களை அவர்கள் விரும்பினர்.
மேரியின் குடும்பமும் மத சமூகமும் அவர் அங்கே செல்வதை எதிர்த்தன, ஆனால் மேரி தொடர்ந்து விடாப்பிடியாக இருந்தார். "மேடலின் டி லா பெல்ட்ரி" (Madeleine de la Peltrie) என்ற மறைப்பணி மனப்பான்மை கொண்ட மற்றொரு பணக்கார இளம் பெண்ணை கண்டுபிடித்தார். மேலும் அவர்கள் தங்கள் இலக்கை நோக்கி அயராது உழைத்தனர். மேடலின் ஒரு பணக்கார பிரபுவுடன் திருமணம் செய்துகொள்ளும் நிலை ஏற்பட்டது. கி.பி. 1639ம் ஆண்டில், மேரி மற்றும் மேடலின் ஆகியோர் கியூபெக்கிற்குப் பயணம் செய்தனர். அவருடன் மேலும் ஐந்து பெண்களும், மற்றும் இரண்டு இயேசுசபை குருக்களும் சென்றனர்.
கி.பி. 1642ம் ஆண்டில் கனடாவின் (Canada) தேசிய வரலாற்று தளமான கியூபெக்கில் மேரி, முதல் ஊர்சுலின் மடாலயத்தை (Ursuline Monastery) நிறுவினார். கியூபெக்கில் ஃபிரெஞ்சு மற்றும் பூர்வீக கனடிய பெண்கள் அனைவருக்கும் கல்வி கற்பிப்பதற்காக மேரி தனது வாழ்நாள் முழுவதையும் செலவிட்டார். மேரி ஒரு சிறந்த எழுத்தாளர் ஆவார். தனது வாழ்நாளில் 20,000 க்கும் மேற்பட்ட கடிதங்களை எழுதினார். கடவுளின் ஏற்பாட்டில் நம்பிக்கை வைத்து அவர் சக்திவாய்ந்த முறையில் எழுதினார். அது அவருடைய சொந்த வாழ்க்கையில் இதுபோன்ற சக்திவாய்ந்த நன்மைகளைச் செய்தது:
"நம் ஒவ்வொருவருக்குமான வடிவமைப்புகளிலும் கடவுளிடம் இருக்கும் எல்லா நன்மைகளையும் கருணையையும் ஒரே பார்வையுடன் நாம் பார்க்க முடிந்தால், அவமானங்கள், வலிகள், இன்னல்கள், மற்றும் துன்பங்கள் என்று நாம் அழைப்பவற்றைக்கூட, தெய்வீக விருப்பத்தின் கரங்களில் ஒப்படைத்தால், அவை நம்முடைய மகிழ்ச்சியாக மாறும்."
கி.பி. 1672ம் ஆண்டு, ஏப்ரல் மாதம், 30ம் நாளன்று, மேரி இறந்தார். 2014ம் ஆண்டு, ஏப்ரல் மாதம் 2ம் தேதி, திருத்தந்தை ஃபிரான்சிஸ் அவர்கள், மேரியை புனிதராக அருட்பொழிவு செய்வித்தார். கியூபெக் பாராளுமன்றத்தின் முன் மேரியின் சிலை ஸ்தாபிக்கப்பட்டுள்ளது.
கடவுளின் திட்டத்தில் ஆழ்ந்த நம்பிக்கை கொண்ட தைரியமான மறைப்பணியாளரான அவதாரத்தின் புனித மேரி, எங்களுக்காக இறைவனிடம் வேண்டிக்கொள்ளுங்கள்! ஆமென்!
Also known as
• Marie Guyard
• Marie Guyart of the Incarnation
• Marie Guyart
• Marie de l'Incarnation
• Marie of the Ursulines
• Mother of New France
• Theresa of the New World
Profile
Daughter of a baker, she was raised in a family of craftsmen and tradesmen, and was related on her mother's side to the noble Barbon de la Bourdaisière family. A pious and sometimes mystical child, she would memorize and recite homilies, and early wanted to become a nun. Against her wishes, she entered an arranged marriage with Claude Martin, a silk manufacturer, at age seventeen, and was soon the mother of one son. Widowed after two years of marriage, she moved back with her family, and refused to discuss re-marriage. Worked as an embroiderer.
On 25 March 1620 she experienced a vision in which she was shown all her faults and human frailties, then was immersed in Christ's blood. This event changed her completely, and her desire to be involved in religious life translated to prayer, liturgical devotion, and charity.
Finally leaving her father's house, Marie worked as a bookkeeper in her brother-in-law's shipping company. Having a gift for administration, Marie was soon the company manager. However, the drive to the religious life never ended, and in January 1631 she asked her sister to care for her son Claude, and then joined the Ursulines at Tours, France on 25 January 1631. Claude gathered a group of his friends, all 12 or 13 years old, and tried to storm the convent to "free" his mother, but they were unable to gain entry. This incident has been often cited by her detractors as indicative of a serious flaw in Marie, and even she did not wholly understand why she did what she did. She later explained, however, that she was following God's will, and Claude apparently came to understand it - he became a Benedictine priest in 1641, the assistant to his Order's superior general, and his mother's biographer.
Marie took her final vows in 1633 as Marie de l'Incarnation. Assistant mistress of novices for the Order in Tours. Doctrinal instructor. After a few years of this work, Marie received another vision that would change her life. This time it was a huge country of mountains and forests, and the message that it was Canada, and that she must go there to build a house for Christ. She worked for years to collect the money and support for her mission, and in 3 April 1639 she sailed from Dieppe with Marie-Madeleine de la Peltrie, one of her primary supporters.
She landed in New France on 4 July 1639, and arrived in the future Québec, Canada on 1 August 1639. She was the first superior of the Ursulines in Canada. Worked as a missionary to the Natives and other residents in the area. Studied the local languages with the Jesuits who were already in the area; she became so proficient that she later wrote Algonquin, Iroquois, Montagnais, and Ouendat dictionaries, and a catechism in Iroquois.
She laid the first stone of the convent in 1641, and took it over in 1642. It formed the base for her work, and when it burned on 29 December 1650, she supervised its reconstruction, finishing construction on 29 May 1651. Ever strong-willed, she opposed bishop Blessed Francis de Montmorency Laval's attempt to control the Quebec Ursulines. A prolific correspondent, over 12,000 of her letters have survived.
Born
28 October 1599 at Tours, France
Died
30 April 1672 of hepatitis in Quebec, Canada
Canonized
3 April 2014 by Pope Francis (equipollent canonization)
Saint Joseph Benedict Cottolengo
புனிதர் ஜோசஃப் பெனடிக்ட் கொட்டலேங்கோ
(St. Joseph Benedict Cottolengo)
ஒப்புரவாளர் மற்றும் நிறுவனர்:
(Confessor, and Founder)
பிறப்பு: மே 3, 1786
ப்ரா, குனியோ மாகாணம், பீட்மாண்ட், சர்தீனியா இராச்சியம்
(Bra, Province of Cuneo, Piedmont, Kingdom of Sardinia)
இறப்பு: ஏப்ரல் 30, 1842 (வயது 55)
சியரி, டுரின் மாகாணம், பீட்மாண்ட், சர்தீனியா இராச்சியம் (தற்போதைய இத்தாலி)
(Chieri, Province of Turin, Piedmont, Kingdom of Sardinia (Now Italy))
ஏற்கும் சமயம்:
ரோமன் கத்தோலிக்க திருச்சபை
(Roman Catholic Church)
முக்திப்பேறு பட்டம்: ஏப்ரல் 29, 1917
திருத்தந்தை பதினைந்தாம் பெனடிக்ட்
(Pope Benedict XV)
புனிதர் பட்டம்: மார்ச் 19, 1934
திருத்தந்தை பதினோராம் பயஸ்
(Pope Pius XI)
நினைவுத் திருநாள்: ஏப்ரல் 30
புனிதர் ஜோசப் பெனடிக்ட் கொட்டலேங்கோ, "தெய்வீக உறுதியின் சிறு இல்லம்" (Little House of Divine Providence) எனும் அமைப்பின் நிறுவனரும், ரோமன் கத்தோலிக்க திருச்சபையின் புனிதரும் ஆவார்.
ஜோசப் பெனடிக்ட் கொட்டலேங்கோ, கி.பி. 1786ம் ஆண்டு, மே மாதம், 3ம் நாளன்று, அன்றைய சர்தீனியா இராச்சியத்தின் (Kingdom of Sardinia) "ப்ரா" (Bra) நகரில் வாழ்ந்திருந்த ஒரு நடுத்தர வர்க்க குடும்பத்தின் பன்னிரண்டு குழந்தைகளில் மூத்த குழந்தையாக பிறந்தார். (அவர்களில் ஆறு பேர் குழந்தை பருவத்திலேயே இறந்தனர்). பின்னர் கி.பி. 1802ம் ஆண்டு, அக்டோபர் மாதம், 2ம் தேதி, அவர் ஒரு பிரான்சிஸ்கன் மூன்றாம் நிலை (Franciscan Tertiary) உறுப்பினர் ஆனார். கி.பி. 1805ம் ஆண்டு, அவர் "அஸ்தி" (Asti) நகரில் உள்ள செமினரியில் (குரு மட பள்ளியில்) இணைந்தார். இரண்டு ஆண்டுகளுக்குப் பிறகு அது மூடப்பட்டது. மேலும் அவர் தனது படிப்பை வீட்டிலேயே தொடர வேண்டிய கட்டாயம் ஏற்பட்டது. கொட்டலேங்கோ, கி.பி. 1811ம் ஆண்டு, ஜூன் மாதம், 8ம் தேதி, குருத்துவ அருட்பொழிவு பெற்றார்.
"கொர்னேலியானோ டி ஆல்பா" (Corneliano D'Alba) பங்கு ஆலய துணை பாதிரியாராக நியமிக்கப்பட்ட அவர், டுரின் (Turin) நகரில் இறையியலில் முனைவர் பட்டம் பெற்றார். மேலும் கி.பி. 1818ம் ஆண்டு, டுரின் நகரில் உள்ள "கார்பஸ் டொமினி பேராலயத்தின்" (Basilica of Corpus Domini in Turin) தலைமை குருவாக (Canon) ஏற்றுக்கொள்ளப்பட்டார். கொட்டலேங்கோ, தமக்கு கிடைத்த பரிசுகள், நன்கொடைகள், பிரசங்கத்திற்கான கட்டணம், மற்றும் திருப்பலி நடத்துவதற்காக தமக்கு வழங்கப்பட்ட உதவித்தொகை ஆகியவற்றினை ஏழைகளுக்கு நன்கொடையாக வழங்கினார்.
டுரின் நகரம், ஃபிரெஞ்சு ஆக்கிரமிப்பிலிருந்து மீண்டு வந்துகொண்டிருந்த அந்த காலகட்டத்தில், கிராமப்புறங்களிலிருந்து தீவிரமான குடியேற்றத்தின் அழுத்தம் இருந்தது. இது கடுமையான சமூக பிரச்சினைகள் மற்றும் வறுமையை ஏற்படுத்தியது. மோசமான பஞ்சம், மற்றும் வறுமை, பிச்சைக்காரர்கள், கல்வியறிவு இல்லாமை, மற்றும் தொடர்ச்சியான தொற்றுநோய்கள், ஏராளமான சட்டவிரோத குழந்தை பிறப்புகள் மற்றும் அதிக குழந்தை இறப்பு விகிதம் ஆகியவற்றால் டுரின் நகர் நிறைந்திருந்தது. "புனித வின்சென்ட் டி பாலின்" (St. Vincent de Paul) வாழ்க்கை வரலாற்றினை படித்து அறிந்த கொட்டலேங்கோ, தனது நாற்பத்தொன்றாவது வயதில், தமது உண்மையான தொழில் தர்மம், கருணை என்பதை புரிந்துகொண்டார்.
இந்த நேரத்தில், "லியோன்ஸ்" (Lyons) நகரிலிருந்து "மிலன்" (Milan) நகருக்கு பயணிக்கும் ஒரு குடும்பத்தில் கொட்டலேங்கோ கலந்து கொண்டார். கர்ப்பிணித் தாய் ஒருவர், உடல்நிலை சரியில்லாமல் இருந்த காரணத்தாலும், அவருக்கு காசநோய் இருந்ததாலும், மாகியோர் மருத்துவமனையில் (Maggiore Hospital) அவர் ஏற்றுக்கொள்ளப்படவில்லை. அவர் காய்ச்சலால் உடல்நிலை சரியில்லாமல் இருந்ததால் மகப்பேறு மருத்துவமனைக்குச் செல்லவும் முடியவில்லை. மேலும் நோய்த்தொற்று ஏற்படக்கூடிய எவரையும் மருத்துவமனையில் அனுமதிக்க விதிமுறைகள் தடை விதித்தன. மரண தருவாயிலிருந்த அந்த தாய்க்கு கொட்டலேங்கோ இறுதி அருட்சாதனங்களை வழங்கினார். மற்றும் பிறந்த அந்த குழந்தைக்கு, இறப்பதற்கு முன்பு திருமுழுக்கு அள்ளித்தார். மரித்துப்போன அந்த தாயின் மற்ற குழந்தைகளின் அழுகையும் அரற்றலும் நிறைந்த காட்சிகள், கொட்டலேங்கோவை வெகுவாக பாதித்தன. உடனடியாக சென்ற அவர், தனது உடை உட்பட தனக்குச் சொந்தமான அனைத்தையும் விற்று, இரண்டு அறைகளை வாடகைக்கு எடுத்தார். வயதான பக்கவாத நோயாளி ஒருவருக்கு இலவச தங்குமிடம் வழங்கினார். கி.பி. 1828ம் ஆண்டு, ஜனவரி மாதம், 17ம் தேதி, அவர் தனது புதிய பணியைத் தொடங்கினார். மருத்துவமனைகளில் ஏற்றுக்கொள்ளப்படாத மக்களுக்கு, நீண்ட காலத்திற்கு இந்த வளாகங்கள் விருந்தோம்பல் மையமாக மாறியது. நோய்வாய்ப்பட்டவர்களைப் பார்வையிட்ட பணக்கார விதவைப் பெண்ணான "மரியானா நாஸி" (Marianna Nasi) என்பவரின் வழிகாட்டுதலின் பேரில், அவருக்கு மருத்துவர் "லோரென்சோ கிரானெட்டி" (Doctor Lorenzo Granetti), மருந்தாளர் (Pharmacist) "பால் ராயல் ஆங்லெசியோ" (Paul Royal Anglesio), மற்றும் "கருணையின் மகளிர்" (Ladies of Charity) அமைப்பின் பன்னிரண்டு பெண்கள் ஆகியோர் உதவி செய்தனர்.
கி.பி. 1831ம் ஆண்டில் காலரா நோய்த் தொற்று வெடித்தபோது, தொற்று பயம் காரணமாக முன்னெச்சரிக்கையாக இவரது சிறிய மருத்துவமனை அதிகாரிகளால் மூடப்பட்டது. கொட்டலேங்கோ நகரின் புறநகரில் உள்ள "வால்டோக்கோ" (Valdocco) எனும் இடத்தில் ஒரு வீட்டை வாங்கி, இரண்டு கன்னியாஸ்திரிகள் மற்றும் புற்றுநோயால் பாதிக்கப்பட்ட ஒரு நோயாளியுடன் அங்கு இடம் பெயர்ந்தார். இது "தெய்வீக உறுதியின் சிறு இல்லம்" அமைப்பின் தொடக்கமாகும். "காவலியர் ஃபெர்ரெரோ" (Cavalier Ferrero) என்பவர் உள்ளிட்ட பல பயனாளிகளின் தாராள மனப்பான்மை காரணமாக, அவரால் விரைவில் ஒரு அனாதை இல்லத்தை நிறுவ முடிந்தது.
அவர், பல்வேறு துறவு மடங்கள், பள்ளிகள், குருக்களின் சமூகங்கள் (Communities of Priests), சகோதரர்களின் சமூகங்கள் (Communities of Brothers) மற்றும் பொதுநிலை தன்னார்வலர்களின் குழுக்களை (Groups of Lay Volunteers) நிறுவினார். அவரது தொண்டு மரபு, இன்று டுரின் நகரின் மையத்தில், சுவிசேஷ வழியில் பிறரை நேசிப்பதும் சேவை செய்வதும் என்ன என்பதற்கான அடையாளமாக உள்ளது.
இன்றும் கொட்டலேங்கோ அருட்தந்தையர், சகோதரிகள் மற்றும் சகோதரர்கள், ஏழை எளிய மக்களிடம் கடவுளின் அன்பைத் தொடர்புகொள்வதில் கவனம் செலுத்தும் செயல்களில் ஒன்றாக இணைந்து செயல்படுகிறார்கள். இந்த அமைப்புகள், இன்று உலகம் முழுவதுமுள்ள ஈக்வடார் (Ecuador), இந்தியா (India), இத்தாலி (Italy), கென்யா (Kenya), சுவிட்சர்லாந்து (Switzerland), தான்சானியா (Tanzania), மற்றும் அமெரிக்கா (United States) ஆகிய நாடுகளில் பரவியுள்ளன.
கொட்டலேங்கோ தனது நோயாளிகளுக்கு உதவும்போது டைபாய்டு (Typhoid) நோயால் பாதிக்கப்பட்டு, கி.பி. 1842ம் ஆண்டு, ஏப்ரல் மாதம், 30ம் தேதி, வடமேற்கு இத்தாலியின் (Northwestern Italy) "பீட்மாண்ட்" (Piedmont) பிராந்தியத்திலுள்ள "சியரி" (Chieri) நகரில் மரித்தார்.
புனித ஜோசப் பெனடிக்ட் கொட்டலேங்கோவின் பங்கு ஆலயம் (The Parish of Saint Joseph Benedict Cottolengo), "டஸ்கனியின் மத்திய இத்தாலிய பிராந்தியமான" (Central Italian Region of Tuscany), "க்ரோசெட்டோ" (Grosseto) நகரில் அமைந்துள்ளது.
Also known as
• Giuseppe Benedetto Cottolengo
• Italian Vincent de Paul
• Workman of Divine Providence
Profile
Born to a middle class family. Studied at the seminary in Turin, Italy. Ordained in 1811. Parish priest in Bra and Corneliano d'Alba. Doctor of Divinity. Joined the Order of the Corpus Christi in Turin. Canon of the Church of the Trinity in Turin.
For several years, Joseph treated his priesthood more as a career than a vocation. Then one night he was called to the bed of a poor, sick woman in labour. The woman badly needed medical help, but had been turned away everywhere for lack of money. Joseph stayed with her throughout the travail, and was there to hear her confession, give her absolution, Communion, and last rites. He baptized her newborn daughter, and then watched as both of them died in bed. The trauma of the evening changed his mind about his vocation.
In 1827 he opened a small shelter for the area sick and homeless, renting a room, filling it with beds, and seeking male and female volunteers. The place expanded, and he received help from the Brothers of Saint Vincent and the Vincentian Sisters. During a cholera outbreak in 1831, the local police closed the hospice, fearing it was a source of the illness.
In 1832, Giuseppe transferred his operation to the Valdocco area of Turin, Italy, and called the shelter the Little House of Divine Providence (Piccola Casa). The Casa began receiving support, and grew, adding asylums, orphanages, hospitals, schools, workshops, chapels, alms-house, and programs to help the poor, sick, and needy of all types. This small village of the poor depended almost entirely on alms, Joseph kept no records, and turned down offers of state assistance; never once did they do without. Joseph directed the operation until a few days before his death, and the Casa continues to today, serving 8,000 or more each day. He founded fourteen communities to serve the residents, including the Daughters of Compassion, Daughters of the Good Shepherd, Hermits of the Holy Rosary, and Priests of the Holy Trinity.
Born
3 May 1786 at Bra, Cuneo, Piedmont region, Italy
Died
• 30 April 1842 of typhus at Chieri, Turin, Italy
• buried in the Mary altar in the main chapel in Valdocco, Italy
Canonized
19 March 1934 by Pope Pius XI
Pope Saint Pius V
புனிதர் ஐந்தாம் பயஸ்
(Saint Pius V)
225வது திருத்தந்தை:
(225th Pope)
பிறப்பு: ஜனவரி 17, 1504
போஸகோ, மிலன்
(Bosco, Duchy of Milan)
இறப்பு: மே 1, 1572 (வயது 68)
ரோம், திருத்தந்தையர் மாநிலம்
(Rome, Papal States)
முக்திபேறு பட்டம்: மே 1, 1672
திருத்தந்தை 10ம் கிளமென்ட்
(Pope Clement X)
புனிதர் பட்டம்: மே 22, 1712
திருத்தந்தை 11ம் கிளமென்ட்
(Pope Clement XI)
நினைவுத் திருவிழா: ஏப்ரல் 30
பாதுகாவல்:
வல்லெட்டா (Valletta), மால்டா (Malta), போஸ்கோ மரெங்கோ (Bosco Marengo), இத்தாலி (Italy), பியட்ரெல்சினா (Pietrelcina), ரோகாஃபோர்ட் மண்டோவி (Roccaforte Mondovi) , அலெஸ்ஸாண்ட்ரியா மறைமாவட்டம் (Diocese of Alessandria).
புனிதர் திருத்தந்தை ஐந்தாம் பயஸ், கத்தோலிக்க திருச்சபையை ஆட்சி செய்த 225வது திருத்தந்தையும், கத்தோலிக்க புனிதரும் ஆவார். இவரது சீரியப் பணியால், திரெந்து பொதுச்சங்கத்தின் (Council of Trent) தீர்மானங்கள் விரைவாக செயல்படுத்தப்பட்டு, கத்தோலிக்க விசுவாசத்தில் மறுமலர்ச்சி ஏற்பட்டது. இவரது திருமுழுக்கு பெயர் ஆன்டனியோ கிஸ்லியரி (Antonio Ghislieri) ஆகும். கி.பி. 1518ம் ஆண்டு முதல், இவர் மைக்கேல் கிஸ்லியரி (Michele Ghislieri) என்று அழைக்கப்பட்டார்.
தொடக்க காலம்:
ஆன்டனியோ கிஸ்லியரி என்ற இயற்பெயர் கொண்ட 5ம் பயஸ், இத்தாலியின் மிலான் நகரில் போஸ்கோ என்ற இடத்தில் கி.பி. 1504ம் ஆண்டு, ஜனவரி மாதம், 17ம் தேதி பிறந்தார். சிறு வயது முதலே கிறிஸ்தவ விசுவாசத்திலும், பக்தியிலும் வளர்ந்தார். 14 வயதில் டொமினிக்கன் துறவற சபையில் நுழைந்தபோது, மைக்கேல் கிஸ்லியரி என்ற பெயரைப் பெற்றார்.
கி.பி. 1528ம் ஆண்டு, ஜெனோவா நகரில் குருத்துவ அருட்பொழிவு பெற்றார். அதன்பின், பவியா நகருக்கு சென்று 16 ஆண்டுகள் விரிவுரையாளராகப் பணி ஆற்றினார். கி.பி. 1550ம் ஆண்டு, ரோம் திரும்பிய இவர், திருத்தந்தையின் விநியோக அலுவலராகத் தேர்வு செய்யப்பட்டார்.
கி.பி. 1556ம் ஆண்டு, செப்டம்பர் மாதம், 14ம் தேதி, மைக்கேல் கிஸ்லியரி ஆயராக அருட்பொழிவு செய்யப்பட்டார். சிறிது காலத்திலேயே, கி.பி. 1557ம் ஆண்டு, மார்ச் மாதம், 15ம் நாளன்று, திருத்தந்தை நான்காம் பவுல் (கி.பி. 1555-59) இவரை கர்தினால் நிலைக்கு உயர்த்தினார்.
திருத்தந்தையாக:
திருத்தந்தை நான்காம் பயஸ் (கி.பி. 1559-65) மறைந்ததும் திருத்தந்தையாக தேர்வு செய்யப்பட்ட கர்தினால் மைக்கேல் கிஸ்லியரி, ஐந்தாம் பயஸ் என்னும் பெயரை ஏற்றுக்கொண்டார். இவர் தனது 62வது வயதில், திருச்சபையின் 225வது திருத்தந்தையாக கி.பி. 1566ம் ஆண்டு, ஜனவரி மாதம், 7ம் தேதி பொறுப்பேற்றார்.
திருத்தந்தையர் வெள்ளை அங்கி அணியும் வழக்கத்தை இவரே தொடங்கி வைத்தார். அதற்கு முன்பு திருத்தந்தையர் சிவப்பு அங்கியை அணிவதே வழக்கமாய் இருந்தது. அதிக நேரம் செபம் செய்வது இவர் வழக்கமாக இருந்தது. அரசியல் குறுக்கீடுகளால் கத்தோலிக்க திருச்சபையில் நுழைந்திருந்த தவறான வழக்கங்களை ஒழிக்க திருத்தந்தை ஐந்தாம் பயஸ் பெரிதும் விரும்பினார்.
செயல்பாடுகள்:
திருத்தந்தை 5ம் பயஸ் திருச்சபையின் பதவிகளை உறவு முறைப்படி பெறுவதையும், ஆன்மீகக் காரியங்களை விலை கொடுத்து வாங்கும் பழக்கத்தையும் ஒழிக்கப் பாடுபட்டார். திரெந்து நகரில் நடைபெற்ற புகழ்பெற்ற பொதுச்சங்கத்தின் தீர்மானங்களை செயல்படுத்தி திருச்சபையில் சீர்திருத்தம் ஏற்பட வழிவகுத்தார்.
திருச்சபையின் உண்மையான விசுவாசத்தை நிலை நிறுத்தவும், பிரிவினையாளர்களின் தவறான போதனைகளை முடிவுக்கு கொண்டு வரவும் கத்தோலிக்க மறைக்கல்வி ஏடு ஒன்றைத் தயாரித்தார். திருப்பலியை முறைப்படுத்தும் வகையில் கி.பி. 1570ம் ஆண்டு, ரோமன் திருப்பலி புத்தகத்தை அறிமுகம் செய்து உலகெங்கும் உள்ள கத்தோலிக்க திருச்சபையின் பொது திருப்பலி நூலாக்கினார்.
இவர் நோயாளிகளுக்கென்று பல மருத்துவமனைகளை கட்டினார். உணவின்றி தவித்து, வறுமையில் வாடுவோரின் கண்ணீரைத் துடைத்தார்.
இங்கிலாந்து அரசி முதலாம் எலிசபெத், இத்தாலி அரசன் 2ம் மேக்சிமிலியன் ஆகியோரின் எதிர்ப்புகளை சந்தித்தார். ஃபிரான்ஸ், ஹாலந்து நாடுகளின் கொந்தளிப்பிற்கு இடையே துருக்கியரின் தாக்குதல்களையும் எதிர்கொண்டார்.
துருக்கிய வீரர்களின் முன்னேற்றத்தை தடுக்கவும், கிறிஸ்தவ இளவரசர்களுக்கு இடையே அமைதியை ஏற்படுத்தவும் உழைத்தார். இதன் விளைவாகவும், கிறிஸ்தவர்கள் மேற்கொண்ட தொடர் செபமாலை பக்தி முயற்சியின் பலனாகவும், கி.பி. 1571ம் ஆண்டு, அக்டோபர் மாதம், 7ம் நாளன்று, லெப்பன்ட்டோ கடற்போரில் துருக்கியருக்கு எதிராக கிறிஸ்தவப் படைகள் வெற்றி பெற்றன. அதே நாளில் இவர் அன்னை மரியாவுக்கு, வெற்றியின் அன்னை விழாவை ஏற்படுத்தினார். இவ்விழா பின்னாளில் செபமாலை அன்னை விழாவாக பெயர்மாற்றப்பட்டு இன்றும் கொண்டாடப் படுகின்றது.
புனிதர் பட்டம்:
6 ஆண்டுகள், 3 மாதங்கள், 24 நாட்கள் திருச்சபையை வழிநடத்திய திருத்தந்தை ஐந்தாம் பயஸ், இறுதியாக கி.பி. 1572ம் ஆண்டு, மே மாதம், 1ம் தேதி தனது 68வது வயதில் மரணம் அடைந்தார்.
கி.பி. 1696ம் ஆண்டு, இவருக்கு புனிதர் பட்டம் அளிப்பதற்கான முயற்சிகள் தொடங்கப்பட்டன. கி.பி. 1698ம் ஆண்டு, இவரது அழியாத உடல் புனித மேரி மேஜர் ஆலயத்தில் அமைக்கப்பட்ட கல்லறைப் பேழையில் வைக்கப்பட்டு, இன்றளவும் பாதுகாப்பாக உள்ளது.
கி.பி. 1672ம் ஆண்டு, மே மாதம், முதல் நாளன்று, திருத்தந்தை 10ம் கிளமென்ட், திருத்தந்தை ஐந்தாம் பயசுக்கு அருளாளர் பட்டம் வழங்கினார். கி.பி. 1712ம் ஆண்டு, மே மாதம், 24ம் தேதி, திருத்தந்தை 11ம் கிளமென்ட் இவரை புனிதர் நிலைக்கு உயர்த்தினார். கி.பி. 1969ம் ஆண்டு முதல், இவரது நினைவுத் திருவிழா ஏப்ரல் 30ம் தேதி நினைவுகூறப்படுகிறது.
Also known as
• Antonio Ghisleri
• Giovanni Michele Ghisleri
• Michael Ghisleri
• Michele Ghislieri
Additional Memorial
1 May (Rome, Italy)
Profile
Born to impoverished Italian nobility, the son of Paolo Ghislieri and Domenica Augeria. Worked as a shepherd as a boy. Received an excellent training in piety and holiness, including a scholastic education from a Dominican friar; he joined the Order himself in 1518, taking the name Michele. Studied in Bologna, Italy. Ordained in 1528 in the diocese of Genoa, Italy. Teacher of philosophy and divinity in Genoa. Professor of theology in Pavia, Italy for sixteen years. Master of novices and prior of several Dominican houses, working for stricter adherence to the Order's Rule. Inquisitor in Como and Bergamo, Italy. Commissary general of the Roman Inquisition in 1551. On 4 September 1556 Michele was consecrated Bishop of Nepi e Sutri, Italy against his will. Inquisitor in Milan and Lombardy in 1556. Created cardinal on 15 March 1557. Grand inquisitor on 14 December 1558. Part of the conclave of 1559 that elected Pope Pius IV. Bishop of Mondovi, Italy on 17 March 1560. As bishop, Michael worked to lead his flock with words and examples, and served as a continual messenger encouraging personal piety and devotion to God. Chosen 225th pope in 1566.
Upon his ascension to the papacy, Pius V immediately faced the task of enacting the reforms of the Council of Trent. New seminaries were opened, a new breviary, new missal, and new catechism were published; foundations were established to spread the Faith and preserve the doctrine of the Church. Pius spent much time personally working with the needy. He built hospitals and used the papal treasury to care for the poor. Pius faced many difficulties in the public forum, both in the implementation of the Tridentine reforms and in interaction with other heads of state. At the time of his death he was working on a Christian European alliance to break the power of the Islamic states.
Born
17 January 1504 at Bosco, diocese of Alessandria, Lombardy, Italy as Antonio Ghisleri
Papal Ascension
• elected 7 January 1566
• crowned 17 January 1566
Died
• 1 May 1572 in Rome, Italy, apparently of a renal disorder caused by kidney stones
• buried in the chapel of San Andrea, Saint Peter's basilica, Vatican City
Canonized
22 May 1712 by Pope Clement XI
Patronage
Bosco Marengo, Italy
Blessed Benedict of Urbino
Also known as
• Benedetto da Urbino
• Benito of Urbino
• Marco Passionei
Profile
The 7th of eleven children born to Domenico Passionei and Maddalena Cibo, members of the Italian nobility; Marco was orphaned as a boy, and suffered from frail health all his life. He studied philosophy and law at the University of Perugia and the University of Padua, graduating in Padua in 1582 with degrees in civil and canon law. He served as a clerk to Cardinal Giovanni Girolamo Albani in Rome, Italy. As a young man, Marco felt a call to religious life, but his family strongly opposed it, and his poor health caused him to be rejected by several houses. When he was 24 years old he succeeded in joining the Franciscan Capuchin friars at the convent of Santa Caterina on 1 May 1584, making his profession in 1585. Ordained a priest in 1590, he took the name Benedict of Urbino. Beginning in 1600, Father Benedict worked with Saint Lawrence of Brindisi in Austria and Bohemia, helping the poor, and trying to bring Hussites and Lutherans back to the Church. Though his health sometimes sidelined him, he continued this work for years, living an ascetic life of penance.
Born
13 September 1560 in Urbino, Duchy of Urbino, Papal States (part of modern Italy) as Marco Passionei
Died
30 April 1625 in Fossombrone, Pesaro-Urbino, Italy of complications following surgery
Beatified
10 February 1867 by Pope Pius IX
Saint Erconwald of London
Also known as
• Earconvaldo, Erkenwald, Erkenwold, Erkonwald
• The Light of London
Additional Memorial
14 November translation of his relics
Profile
May have been related to royalty. Benedictine monk. Founded Chertsey Abbey in Surrey, England, and served as its first abbot. Founded a convent at Barking, Essex, England; his sister, Saint Ethelburga of Barking, served as its abbess. Appointed bishop of the East Saxons by Saint Theodore of Canterbury in 675; his see was in London. Suffered from severe gout, but continually travelled through his diocese. His shrine was a pilgrimage site in the Middle Ages, and the sick were miraculously cured by touching the chair he used for travel.
Born
in 7th century East Anglia, England
Died
• c.686 in London, England
• interred in Saint Paul's Cathedral, London
• re-interred in the crypt following the fire of 1087
• relics translated to a new shrine on 14 November 1148
• relics translated to a new shrine on 1 February 1326
Patronage
against gout
Blessed Gualfardus of Augsburg
Also known as
• Gualfardus of Verona
• Wolfhard of...
Additional Memorial
27 October (translation of relics)
Profile
Layman artison, trader and saddler at Verona, Italy. His reputation for sanctity spread, and the people of Verona saw him as a saint in their midst. He retired to become a Camoldolese Benedictine monk at San Salvatore priory near Verona.
Born
1070 at Augsburg, Germany
Died
• 30 April 1127 at San Salvatore priory, Verona, Italy of natural causes
• relics enshrined in the church of the monastery of San Fermo Maggiore, Verona
• relics transferred to the church of Saint Sebastian in Augsburg, Germany on 27 October 1602
Patronage
• harness makers
• saddlers
Saint Adjutor of Vernon
Also known as
Adjoutr, Ajutre, Ayutre
Profile
Lord of Vernon-sur-Seine. Norman knight in the First Crusade in 1095 during which he was captured by Muslims who tried to force him to abandon his faith. He escaped, apparently swimming to freedom, returned to France, and became a Benedictine monk at Tiron, France. Hermit in his later years.
Born
Normandy (part of modern France)
Died
30 April 1131 at Tiron, France
Patronage
• against drowning
• drowning victims
• sailors
• swimmers
• swimming
• yachtsmen
• Vernon, France
Blessed Dedë Plani
Profile
Studied at the Shkodrë Pontifical Seminary, and in Innsbruck, Austria. Ordained in Primiz, Austria on 3 August 1919 as a priest of the archdiocese of Shkodrë-Pult, Albania. Imprisoned in 1947 during the Communist government’s anti–Christian persecutions, he survived months of torture. Martyr.
Born
21 January 1891 in Shiroka, Shkodrë, Albania
Died
tortured to death on 30 April 1948 in Shkodrë, Albania
Beatified
• 5 November 2016 by Pope Francis
• beatification celebrated at the Square of the Cathedral of Shën Shtjefnit, Shkodër, Albania, presided by Cardinal Angelo Amato
Blessed William Southerne
Additional Memorials
• 22 November as one of the Martyrs of England, Scotland, and Wales
• 29 October as one of the Martyrs of Douai
Profile
Studied in Lithuania, at the English College at Douai, France, and the College of Saint Alban, Valladolid, Spain. Priest. Returned to England to minister to covert Catholics, mainly in Northumberland. Arrested while celebrating Mass, and condemned to death for the crime of priesthood. Martyr.
Born
c.1569 in Ketton, Durham, England
Died
hanged, drawn, and quartered on 30 April 1618 at Newcastle-upon-Tyne, England
Beatified
22 November 1987 by Pope John Paul II
Blessed Hildegard the Empress
Also known as
• Hildegard of Swabia
• Hildegard of Kempten
• Ildegarda...
Profile
Daughter of the Duke of Swabia, Germany. Married Emperor Charlemagne in 771. Empress. Mother of nine during her twelve years of married life. Friend and supporter of many monks and nuns including Saint Lioba of Bischofsheim. Founded Kempten abbey.
Born
c.754 in Swabia (modern Germany)
Died
• 783 at Thionville, France of natural causes
• relics at Kempten Abbey
Saint Giuse Tuân
Also known as
• Giuseppe Tuân
• Joseph Tuân
Profile
Dominican priest. Arrested and executed in the persecutions of Emperor Tu-Duc, charged with spying when caught bringing communion to his sick mother. Martyr.
Born
c.1821 in Tran Xá, Hung Yên, Vietnam
Died
30 April 1861 in Hung Yên, Vietnam
Canonized
19 June 1988 by Pope John Paul II
Saint Aimo of Savigny
Profile
Benedictine monk at Savigny, Normandy, France. He was believed to have leprosy, and so he was assigned to care for some brother monks who were dying of the disease. Later he was found not to have the condition, and was allowed to return to the general population of his house, but had already developed a ministry for caring for the sick. Priest. Mystic, given to ecstacies.
Born
near Rennes, France
Died
1173 of natural causes
Blessed Ventura of Spello
Also known as
Ventura Spellucci
Profile
Born wealthy. Joined the Benedictine Italian Cruciferi. Built an abbey and hospital on his family estate near Assisi, Italy, and served as its abbot the rest of his life.
Born
Spello, Italy
Died
• c.1265 of natural causes
• buried at his abbey church in Spello, Italy
• relics re-enshrined in 1625
• relics re-enshrined in 1778
Saint Quirinus of Rome
Also known as
• Quirinus of Neuss
• Quirino...
Profile
Soldier. Martyr.
Died
• at the cemetery of Praetextatus on the Via Appia outside Rome, Italy
• relics transferred to a Benedictine convent at Neuss, Germany in 1050 by Pope Leo IX
Saint Mercurialis of Forli
Additional Memorial
26 October (discovery of relics)
Profile
First bishop of Forli, Italy. Worked to convert pagans and suppress Arianism, which led to him being depicted in art as killing a dragon. Attended the Council of Rimini in 359.
Died
c.406 of natural causes
Saint Lawrence of Novara
Also known as
Laurence, Lorenzo
Profile
Priest. Friend and assistant to Saint Gaudentius of Novara. Martyred with a group of children he was instructing in Christianity.
Born
west of Novara, Italy; possibly Spain or France
Died
martyred c.397
Saint Eutropius of Saintes
Also known as
Eutrope
Profile
Missionary to Gaul (modern France), consecrated and sent by Pope Saint Clement I. There he worked with Saint Denis of Paris. Hermit. First Bishop of Saintes, France. Martyr.
Died
skull crushed c.250
Saint Mariano of Acerenza
Profile
Friend of Saint Laviero. Deacon and courageous preacher in a time of persecution. Martyred in the persecutions of Diocletian.
Born
3rd century Acerenza or Ripacandida, Italy
Died
303 in Grumentum (modern Grumento Nova, Italy)
Patronage
• Acerenza, Italy
• Ripacandida, Italy
Saint Forannan
Profile
Priest. Bishop of Domhnach-Mor, Ireland, a diocese that no longer exists. Emigrated to Belgium, he helped found Waulsort Abbey, and became a monk there. Abbot in 962, establishing it as a Benedictine house.
Born
Ireland
Died
982 of natural causes
Saint Peter of Córdoba
Also known as
Pietro
Profile
Monk. Murdered by Saracens for publicly proclaiming his faith. Martyr.
Died
martyred in 855 in Córdoba, Spain
Martyrs of Montpellier
Profile
A group of 70 Mercedarian friars, led by Blessed Luigi Puell, who were martyred by Huguenots for trying to bring people back to the Catholic Church.
Died
1567 in Montpellier, France
Saint Louis of Córdoba
Also known as
Ludovico
Profile
Layman. Murdered by Saracens for publicly proclaiming his faith. Martyr.
Died
855 in Córdoba, Spain
Saint Swithbert the Younger
Profile
Worked with missionaries to Germany. Bishop of Werden, Westphalia (in modern Germany).
Born
England
Died
807
Saint Quirinus of Maastricht
Also known as
Quirino, Quirillo
Additional Memorial
6 March as one of the Bishops of Maastricht
Profile
Bishop of Maastricht (in modern Netherlands) from 487 to 489.
Died
30 April 489
Saint Amator of Córdoba
Also known as
Amatore
Profile
Ordained in Córdoba, Spain. Murdered by Saracens for publicly proclaiming his faith. Martyr.
Born
Martos, Spain
Died
martyred in 855 in Córdoba, Spain
Saint Sophia of Fermo
Profile
Consecrated virgin martyred in the persecutions of Decius.
Born
Fermo, Italy
Died
martyred c.250
Saint Donatus of Euraea
Profile
Late-4th-century bishop of Euraea in modern Albania. Reported to have killed a dragon by spitting in its mouth; this may be some sort of metaphor for defeating the devil by standing up for his faith.
Saint Aphrodisius of Alexandria
Profile
Priest martyred with about 30 of his parishioners whose names have not come down to us.
Born
Egypt
Died
Alexandria, Egypt
Saint Áugulo of Viviers
Also known as
Augus, Aulus
Profile
Seventh century bishop of Viviers, Neustria (in modern France). Founded the first hospital in the city, and freed slaves.
Saint Genistus of Limoges
Profile
Monk at Beaulieu, Limousin, Limoges. Martyr.
Died
murdered by his nephew at Aynac-en-Quercy, France
Patronage
Aynac, France
Saint Rodopiano of Aphrodisias
Profile
Martyred in the persecutions of Diocletian.
Died
stoned to death at Aphrodisias, Caria (near modern Geyre, Turkey)
Saint Diodoro of Aphrodisias
Profile
Martyred in the persecutions of Diocletian.
Died
stoned to death at Aphrodisias, Caria (near modern Geyre, Turkey)
Saint Maximus of Ephesus
Profile
Lay man merchant Christian in Ephesus. Beaten, racked and martyred in the persecutions of Decius.
Died
stoned to death in 250
Saint Cynwl
Profile
Brother of Saint Deiniol. Bishop of Bangor, Wales. Known for his ascetic life, there are several churches dedicated to him.
Died
6th century
Saint Pomponius of Naples
Profile
Bishop of Naples, Italy from 508 to 536. Fierce opponent of Arianism.
Died
536
