Saint Sunniva July 8

July 8

 

Saint of the day:

Saint Sunniva

​

Patron Saint of Bergen, Norway

​

Irish princess and Martyr of Purity, who chose exile on the Norwegian island of Selja over marrying a heathen viking.

 

Prayer:

 

Saint Sunniva's Story

​

Saint Sunniva  was born in the tenth century and is the patron saint of the Norwegian Diocese of Bjørgvin, as well as all of Western Norway.

She was the heir of an Irish kingdom, but had to escape with her brother and others when a pagan king, who wanted to marry her, invaded. She and her companions became shipwrecked off the coast of Norway, but eventually landed on Silje Island where they took refuge in a cave. The local people suspected them of stealing their sheep and demanded that they be arrested. Sunniva prayed to God that they should not fall into the hands of the heathens, upon which rocks fell down blocking the entrance to the cave.

Sunniva and her companions died in the cave, but in the years to come miracles were reported on the island. When King Olaf Tryggvason excavated the cave in 996, the body of Sunniva was found intact. Later, a monastery, Selje Abbey, was built on the site, the ruins of which can still be seen.

During the fires in Bergen in 1170-71 and in 1198. Sunniva’s remains were taken from the monastery and placed near the flames. This action halted the advance of the fire and was hailed as a miracle.

தூயவர்களான அக்கில்லா மற்றும் பிரிஸ்கா (ஜூலை 08)

தூயவர்களான அக்கில்லா மற்றும் பிரிஸ்கா

தூயவர்களான அக்கில்லா மற்றும் பிரிஸ்கா (ஜூலை 08)

 

“கிறிஸ்து இயேசுவுக்காக என்னோடு சேர்ந்து உழைக்கின்ற பிரிஸ்காவுக்கும் அக்கில்லாவுக்கும் என் வாழ்த்து” (உரோ 16:3)

 

வாழ்க்கை வரலாறு

 

அக்கில்லா, பிரிஸ்கா ஆகிய இருவரும் பிறப்பால் யூதர்கள். இவர்கள் இருவரும் கூடாரத் தொழில் செய்து பிழைத்து வந்தார்கள். கி.பி.49 ஆம் ஆண்டு, உரோமையை ஆண்டுவந்த கிளாடியஸ் என்ற மன்னன் கிறிஸ்தவர்களைக் கொடுமைப்படுத்தத் தொடங்கியதால், இவர்கள் அங்கிருந்து கொரிந்து நகருக்கு இடம்பெயர்ந்து, அங்கே கூடாரத் தொழில் செய்து பிழைத்து வந்தார்கள்.

 

இப்படிப்பட்ட சமயத்தில்தான் புறவினத்தாரின் இறைவாக்கினர் என அழைக்கப்படும் பவுல் இவர்களிடத்தில் வந்து, பிழைப்பிற்காக கூடாரத் தொழில் செய்து வந்தார். பவுலடியாரின் போதனையும் எடுத்துக்காட்டன வாழ்வும் இவர்களை மிகவும் மாற்றியது என்றுதான் சொல்லவேண்டும். இதனால் இவர்கள் பவுலடியாருக்கு பணிவிடை செய்யத் தொடங்கினார்கள்.

 

பவுல் எபேசு நகருக்குச் சென்றபோது இவர்கள் இருவரையும் தன்னோடு கூட்டிச் சென்றார். அங்கே இவர்கள் இருவரும் நற்செய்திப் பணியில் பவுலுக்கு மிகவும் உறுதுணையாக இருந்தார்கள். இதற்கிடையில் இவர்கள் இருவரும் அப்போல்லோவைச் சந்தித்தார்கள். அவரோ திருமுழுக்கு குறித்த போதுமான தெளிவில்லாமல் இருந்தார். எனவே அவருக்கு இவர்கள் சரியான போதனையை எடுத்துச் சொல்லி, அவரைத் தெளிவுபடுத்தினார்கள்.

 

எபேசு நகரில் சில காலத்திற்கு பவுலோடு நற்செய்திப் பணியாற்றிய இவர்கள் இருவரும் உரோமை நகருக்கு வந்தார்கள். அங்கே இவர்கள் இருவரும் ஆண்டவர் இயேசுவைப் பற்றி வல்லமையோடு மக்களுக்கு எடுத்துரைத்து வந்தார்கள். இதுகுறித்து கேள்விப்பட்ட உரோமை மன்னன் இவர்களைக் கொன்றுபோட்டான். இவ்வாறு அக்கில்லாவும் பிரிஸ்காவும் ஆண்டவர் இயேசுவுக்காக இரத்தம் சிந்தி, தங்களுடைய இன்னுயிரைத் துறந்தார்கள்.

July 8

(January 18)

​

Saint of the day:

Saint Priscilla

​

Patron Saint of Good Marriages

 

Prayer:

 

Saint Priscilla's Story

​

Saint Priscilla and her husband Saint Aquila were Jewish converts to Christianity. It appears that their conversion was brought about when they met Saint Paul. We know about them from the Sacred Scriptures (read the Acts of the Apostles, Chapter 18 for starters) and here is something beautiful: their names are always mentioned together, never separately. This reveals the unity lived out in their marriage. They were tentmakers by trade (as was Saint Paul) and were some of the earliest Christian missionaries. They were martyrs for the Faith, and their feast day is celebrated on July 8.

​

These two remarkable people set an example for us of hospitality, seen in opening their home to Paul and using their house as a meeting place for churches wherever they went. We are also impressed by their passion for Christ and their hunger for knowledge of Him.

​

It appears that at some point, Priscilla and Aquila moved back to Rome, for in his Letter to the Romans, Paul expressed appreciation to the couple, mentioning how they had once “risked their necks” for him. Although the specifics of the story are never mentioned, the comment illustrates their keen devotion to Paul’s work.

புனித வித்பர்கா (-743) July 8

ஜூலை 08

புனித வித்பர்கா (-743)

இவர் இங்கிலாந்து நாட்டைச் சார்ந்தவர்; இவரது தந்தை இங்கிலாந்து நாட்டின் கிழக்கு ஆங்கிலேயாவை ஆண்டுவந்த அன்னா என்பவராவார்.

இவரது தந்தை எதிரி நாட்டோடு  போர்தொடுக்கச் சொல்லும்போது போரில் எதிரிகளால் கொல்லப்பட்டார். இச்செய்தியை அறிந்த இவர் பெரிதும் வருந்தி அழுதார்.

பின்னர் இவர் எல்லாவற்றையும் துறந்துவிட்டுத் துறவு வாழ்க்கையை மேற்கொள்ளத் தொடங்கினார். 

இவர் தன் சொந்த முயற்சியால் டெரகம் என்ற இடத்தில் ஒரு துறவுமடத்தையும் கோயிலையும் கட்டிக்கொண்டிருக்கிறபொழுது, இவரால் பணியாளர்களுக்குப் போதிய உணவு கொடுக்க முடியாத சூழ்நிலை ஏற்பட்டது. அப்போது இவர் புனித கன்னி மரியாவிடம் உருக்கமாக வேண்ட, அவர் பணியாளர்களுக்கு அற்புதமான முறையில் உணவு கிடைக்கச் செய்தார்.

இவர் கோயிலைக் கட்டிக்கொண்டிருக்கிற போதே இவரது உயிர், இவருடைய உடலைவிட்டுப் பிரிந்தது. இதற்குப் பிறகு கோயில் கட்டும் பணியை இவருடைய மடத்தில் இருந்த ஏனைய சகோதரிகள் தம் பொறுப்பில் எடுத்து, நிறைவு செய்தார்கள்.

இவர் 743 ஆம் ஆண்டு இறையடி சேர்ந்தார்.

The Story of Saint Wihtburh

​

Wihtburh (or Withburga) (died 743) was an East Anglia saint, princess and abbess who was possibly a daughter of Anna of East Anglia, located in present-day England. She founded a monastery at Dereham in Norfolk. A traditional story says that the Virgin Mary sent a pair of female deer to provide milk for her workers during the monastery's construction. Withburga's body is supposed to have been uncorrupted when discovered half a century after her death: it was later stolen on the orders of the abbot of Ely. A spring appeared at the site of the saint's empty tomb at Dereham.

புனிதர் கிரகொரி மேரி கிரஸ்ஸி ✠(St. Gregory Mary Grassi) July 8

† இன்றைய புனிதர் †

(ஜூலை 8)

✠ புனிதர் கிரகொரி மேரி கிரஸ்ஸி ✠

(St. Gregory Mary Grassi)

துறவி, ஆயர், மறைசாட்சி:

(Friar, Bishop and Martyr)

பிறப்பு: டிசம்பர் 13, 1833

காஸ்டெல்லஸோ போர்மிடா, பிட்மாண்ட், இத்தாலி

(Castellazzo Bormida, Piedmont, Italy)

இறப்பு: ஜூலை 9, 1900

டையுவன், ஷன்க்ஸி, சீனா

(Taiyuan, Shanxi, China)

ஏற்கும் சமயம்:

ரோமன் கத்தோலிக்க திருச்சபை

(Roman Catholic Church)

முக்திபேறு பட்டம்: நவம்பர் 27, 1946

திருத்தந்தை பன்னிரெண்டாம் பயஸ்

(Pope Pius XII) 

புனிதர் பட்டம்: அக்டோபர் 1, 2000

திருத்தந்தை இரண்டாம் ஜான் பவுல்

(Pope John Paul II)

நினைவுத் திருநாள்: ஜூலை 8

புனிதர் கிரகொரி மேரி கிரஸ்ஸி, ஒரு “இத்தாலிய பிரான்சிஸ்கன் துறவியும்” (Italian Franciscan Friar), ஆயரும், ரோமன் கத்தோலிக்க திருச்சபையால் மறைசாட்சியாகவும் புனிதராகவும் கௌரவிக்கப்படுபவருமாவார். 2000ம் ஆண்டு, அக்டோபர் மாதம், முதல் தேதியன்று, திருத்தந்தை இரண்டாம் ஜான் பவுல் (Pope John Paul II) அவர்களால் புனிதர்களாக அருட்பொழிவு செய்விக்கப்பட்ட 120 சீன மறைசாட்சியருள் (120 Martyrs of China) இவரும் ஒருவராவார்.

“பியர்லுய்கி கிரஸ்ஸி” (Pierluigi Grassi) எனும் இயற்பெயர் கொண்ட இவர், இத்தாலி நாட்டின் “பியட்மாண்ட்” (Piedmont) பிராந்தியத்தின் “காஸ்டெல்லஸோ போர்மிடா” (Castellazzo Bormida) எனுமிடத்தில், கி.பி. 1833ம் ஆண்டு, டிசம்பர் மாதம், 13ம் தேதியன்று, பிறந்தார்.

தமது 15 வயதில், கி.பி. 1848ம் ஆண்டு, நவம்பர் மாதம், 2ம் தேதியன்று, “ரொமாக்னா” (Romagna) பிராந்தியத்திலுள்ள “மான்ட்டியானோ” (Montiano) என்னுமிடத்திலுள்ள ஃபிரான்சிஸ்கன் துறவு மடத்தில் வார்த்தைப்பாடு எடுத்துக்கொண்டார். தமது பெயரையும் “கிரகோரி” (Gregory) என்று ஏற்றுக்கொண்டார். பின்னர், இறையியல் கற்பதற்காக “போலோக்னா” (Bologna) அனுப்பப்பட்ட இவர், கி.பி. 1856ம் ஆண்டு, ஆகஸ்ட் மாதம், 17ம் நாளன்று, “மிரண்டோலா” (Mirandola) நகரில், குருத்துவ அருட்பொழிவு பெற்றார்.

பின்னர், சீன (China) நாட்டில் செய்யவேண்டிய மறைப்பணிக்கான தயாரிப்புக்கான பயிற்ச்சிகளுக்காக ரோம் (Rome) அனுப்பப்பட்டார்.

கி.பி. 1860ம் ஆண்டு, வட சீனாவிலுள்ள “டையுவன்” (Taiyuan) நகர் அனுப்பப்பட்ட இவர், மறைப்பணி பரப்பாளராகவும், மறைப்பணியின் அனாதைகள் இல்லத்தின் இயக்குனராகவும், பாடல் குழுவின் தலைவராகவும் நியமனங்களைப் பெற்றார்.

கி.பி. 1876ம் ஆண்டு, (Apostolic Vicariate of Shansi) ஆக தேர்வு செய்யப்பட்டார். 1891ம் ஆண்டு, செப்டம்பர் மாதம், 6ம் தேதியன்று, சீன மக்களுக்கு பிரான்சிஸ்கன் வாழ்வில் அணுகல் வழங்குவதற்காக “ஷன்க்ஸி” (Shanxi) எனுமிடத்தில் ஒரு புகுநிலை (Novitiate) மடம் ஒன்றினை நிறுவினார். அதிகமாக உழைக்கும் மறைப் பணியாளர்களுக்காக ஒரு ஓய்வு இல்லம் ஒன்றினையும் கட்டினார்.

பிளேக் (Plague) மற்றும் பஞ்சம் (Famine) போன்ற பேரழிவுகளால் பாதிப்படைந்த மக்களுக்காக அக்கறையுடன் சேவையாற்றினார். இவர்களுக்காக நகரில் ஏற்கனவேயுள்ள அநாதை இல்லங்களை பெரிது படுத்தினார். வேறு பல இல்லங்களையும் நிறுவினார்.

கி.பி. 1899ம் ஆண்டு முதல் 1901ம் ஆண்டு வரை, சீனாவிலிருந்த வெளிநாட்டினர், ஏகாதிபத்திய எதிர்ப்பாளர்கள் மற்றும் கிறிஸ்தவர்களுக்கெதிராக பெரும் கலகம் ஒன்று வெடித்தது. இது “பாக்ஸர் கலகம்” (Boxer Rebellion) என்று அழைக்கப்பட்டது. பேரரசி “டோவகர் சிக்ஸி” (Empress Dowager Cixi) “வெளிநாட்டு சக்திகளுக்கு எதிரான போரை அறிவிக்கும் அரசு ஆணை’யை” (Imperial Decree of declaration of war against foreign powers) பிரகடனப்படுத்தினார்.

கிரகொரி தப்பி ஓடுமாறு வலியுறுத்தப்பட்டார். ஆனால் கிரெகொரி பின்வருமாறு பதிலளித்தார்.:

“நான் எனக்கு பன்னிரண்டு வயதானபோதே, கடவுளுக்காக மறைசாட்சியாக உயிர்த்தியாகம் செய்யும் நிலை வேண்டி வரம் கேட்டேன். இப்போது நான் ஏங்கின காலம் வந்துவிட்டது, நான் ஓடிப்போகலாமா?”

“டையுவன்“ (Taiyuan) நகரில் கிரகொரியும் அவருடன் சுமார் பன்னிரண்டு மிஷனரிகளும், நான்கு பிற துறவியரும், “மரியாளின் பிரான்சிஸ்கன் மிஷினரிகள்” (Franciscan Missionaries of Mary) ஏழு பேரும், “புனிதர் பிரான்ஸிசின் மூன்றாம் நிலை (Third Order of St. Francis) சபையின் 11 சீன நாட்டு உறுப்பினர்களும் கைது செய்யப்பட்டனர். அடித்து சிதைக்கப்பட்ட அனைவரும் இரும்பு கூண்டுகளில் அடைத்து பொதுமக்கள் பார்வைக்காக வைக்கப்பட்டனர். அக்கம்பக்கத்து கிராமங்களினூடே ஊர்வலமாக கொண்டு செல்லப்பட்டனர். ஜூலை மாதம், 8ம் தேதியன்று, அவர்கள் “டையுவன்“ (Taiyuan) நகருக்கு திரும்ப இழுத்து வரப்பட்டனர். மறுநாள் ஒன்பதாம் தேதி, “யூக்ஸியன்” (Yuxian) என்ற ஆளுநர் அத்தனை பேரையும் கழுத்தை வெட்டி கொன்றான். இதனை “டையுவன் படுகொலை“ (Taiyuan Massacre) என்றழைக்கின்றனர்.

“பாக்ஸர் கலகம்” (Boxer Rebellion) காலத்தின்போது, 5 ஆயர்களும், 50 குருக்களும், 2 அருட்சகோதரர்களும், 15 அருட்சகோதரியரும் 40,000 சீன கிறிஸ்தவர்களும் கொல்லப்பட்டனர்.

கி.பி. 1906ம் ஆண்டு, ஃபிரான்சிஸ்கன் துறவியரால் சேவை செய்யப்பட்ட 146,575 கத்தோலிக்கர்கள், கி.பி. 1924ம் ஆண்டு, 303,760 பேராக பல்கிப் பெருகினர். அப்போது, 282 ஃபிரான்சிஸ்கன் துறவியரும், 174 உள்ளூர் குருக்களும் இருந்தனர்.

† Saint of the Day †

(July 8)

✠ St. Gregory Mary Grassi ✠

Friar, Bishop, and Martyr:

Born: December 13, 1833

Castellazzo Bormida, Piedmont, Italy

Died: July 9, 1900

Taiyuan, Shanxi, China

Venerated in: Roman Catholic Church

Beatified: November 27, 1946

Pope Pius XII

Canonized: October 1, 2000

Pope John Paul II

Feast: July 8

Saint Gregory Mary Grassi, O.F.M., was an Italian Franciscan friar and bishop who is honored as a Roman Catholic martyr and saint.

He is one of the 120 Martyrs of China who were canonized on 1 October 2000 by Pope John Paul II.

While China’s growing economic prowess and assumption of American manufacturing jobs may weigh heavily on our minds today, China at the turn of the 19th century into the 20th was writhing under foreign occupation.

Christian missionaries have often gotten caught in the crossfire of wars against their own countries. When the governments of Britain, Germany, Russia, and France forced substantial territorial concessions from the Chinese in 1898, anti-foreign sentiment grew very strong among many Chinese people. Throughout China during the Boxer Uprising, five bishops, 50 priests, two brothers, 15 sisters, and 40,000 Chinese Christians were killed.

Gregory Grassi was born in Italy in 1833, ordained in 1856, and sent to China five years later. Grassi was later ordained Bishop of North Shanxi. One of the principal promoters of the Boxer movement was the governor Yu Hsien who resided at Taiyuanfu, Shansi. In this city was also the residence of the Franciscan Bishop Gregory Grassi, vicar apostolic of northern Shansi, and his coadjutor, Bishop Francis Fogolla. There was also a seminary and an orphanage. The latter was conducted by Franciscan Missionary Sisters of Mary who had arrived only the previous year.

During the night of July 5, Yu Hsien’s soldiers appeared at the Franciscan mission and arrested the two bishops, two fathers and a brother, and seven Franciscan Missionaries of Mary. Five Chinese seminarians and eight Chinese Christians who were employed at the mission were also apprehended. In prison, they were joined by one more Chinese Christian who went there voluntarily.

Four days later, on July 9, 1900, all of them were taken before the tribunal of Yu Hsien, some of them being slashed with swords on the way. Yu Hsien ordered them to be killed on the spot, and an indescribable scene followed. The soldiers closed in on the prisoners, struck them at random with their swords, wounded them right and left, cut off their arms and legs and heads. Thus died the 26 martyrs of Taiyuanfu, of whom all except three belonged to the First Order and Third Order Regular and Secular of St. Francis. They were beatified on January 3, 1943, and elevated to sainthood by Pope John Paul II on 1 Oct 2000.

A list of the Martyrs of Taiyuanfu follows:

Saint Gregory Grassi, bishop, who was 68 years old,

Saint Francis Fogolla, bishop,

Saint Elias Facchini, a priest from Italy,

Saint Theodoric Balat, a priest from France,

Saint Andrew Bauer, a lay brother from Alsace.

Seven Franciscan Missionaries of Mary, the protomartyrs (first martyrs) of their congregation, and its first members to be beatified.  

All were between the ages of 25 and 35:

Saint Mother Mary Hermine Givot from France, the superior,

Saint Mother Mary of Peace Giuliani from Italy,

Saint Mother Mary Clare Nanetti from Italy,

Saint Sister Mary of Ste. Natalie Kerguin from France,

Saint Sister Mary of St. Just Moreau from France,

Saint Sister Mary Amandine Jeuris from Belgium,

Saint Sister Mary Adolphine Dierkx from Holland.

Five Chinese seminarians, ages 16 through 22.

Nine laymen who had been employed at the episcopal residence and mission, ages 29 to 62.

Fourteen of the martyrs were natives of China and 12 were Europeans.

“The blood of the martyrs is the seed of the Church.”

~ Tertullian

Despite the evidence of this persecution and continued persecution, the 146,575 Catholics served by the Franciscans in China in 1906 would grow to 303,760 by 1924 and be served by 282 Franciscans and 174 local priests.

“O God, Who desires that all men be saved and come to the acknowledgment of Truth, grant, we beseech You, through the intercession of Your blessed martyrs Bishops Gregory, Francis, and Antonine (Fantosati, who was stoned to death separately), and their companions, that all nations may know You, the only true God and Jesus Christ whom You have sent, our Lord. Amen!”

புனித. கிளியன் (St.Kilian)ஆயர், மறைசாட்சி July 8

புனித. கிளியன் (St.Kilian)

ஆயர், மறைசாட்சி

பிறப்பு  : 640 

வூர்ட்ஸ்பூர்க் ( Wurzburg )

    

இறப்பு : ஜூலை 8, 689

வூர்ட்ஸ்பூர்க் (Würzburg)

முத்திபேறுபட்டம்: 788

இவர் பெயரில் வூர்ட்ஸ்பூர்க்கில் ஓர் ஆலயம் உள்ளது. பல வருடங்களாக இவ்வாலயம் புனித தலமாக இருந்தது. அங்குள்ள கிரிப்தா (Krypta)என்ற சிற்றாலயத்தில் உள்ள கல்லறையில் இப்புனிதரின் உடல் அடக்கம் செய்யப்பட்டுள்ளது. அவர் ஆயராக இருந்தபோது பயன்படுத்திய, தலையில் வைக்கும் தொப்பியும்,கையில் பிடிக்கும் நீண்ட பெரிய சிலுவையும் பாதுகாக்கப்பட்டு, பார்வைக்கு வைக்கப்பட்டது. மற்றும் சில பொருட்களும், திருவிவிலியம் மைன்ஸ்(Mainz) என்ற மறைமாவட்டத்திற்கு சொந்தமான நூலகத்தில் வைத்து பாதுகாக்கப்படுகின்றது. இவரின் வாழ்க்கை வரலாறு மிக நீண்ட அளவில் இருப்பதால் வரலாறாக வடிவமைக்கப்பட்டது. 

இவர் 687 ஆம் ஆண்டில் மிக சிறந்த ஆயர் என்ற பெருமையை பெற்றார். வூர்ட்ஸ்பூர்க் மக்களிடையே இவரின் பெயரில் தனிப்பட்ட நம்பிக்கை வளர்ந்தது. 689 ஆம் ஆண்டு கெய்லானா (Gailana) என்ற நாட்டை சார்ந்த ஓர் அரசன், இனத்தின் பெயரால், ஆயர் கிளியன் கொலைசெய்ய திட்டமிட்டான். அவருடன் இணைந்து பணிபுரிந்த குருக்கள் கோலோண்ட்(Kolont) மற்றும் டோப்னான்(Tofnan) இருவரும் முதலில் கொல்லப்பட்டார்கள். நற்செய்திக்கு சான்று பகரும் விதமாக இருவரும் மறைசாட்சியானார்கள். பிறகு கிளியன் அவர்களின் செப வாழ்வினால் அரசர் குடும்பத்தினர் தூண்டப்பட்டு, வூர்ட்ஸ்பூர்க் வந்து ஆயரிடம் ஞானஸ்நானம் பெற்று மனந்திரும்பினர். பாவமன்னிப்பு பெற்று இறைவனை நம்பினர். ஆனால் அரசனின் படையை சேர்ந்தவர்கள், அரசருக்கு தெரியாமலேயே ஆயரை கொன்றார்கள். இவர்கள் மூவருக்குமே (கிளியன், கோலோண்ட், டோப்னான்) வூர்ட்ஸ்பூர்க் பேராலயத்தில் கல்லறைகள் உள்ளது. உலகப் போரில் இப்பேராலயமானது அழிவுக்குள்ளாக்கப்பட்டதால், 1910 ஆம் ஆண்டு மீண்டும் புதுப்பிக்கப்பட்டு நொய்முன்ஸ்ரர் பேராலயம்(Neumünsterkirche) என்று இன்றும் அழைக்கப்பட்டு, ஆயிரக்கணக்கான மக்கள் திருப்பலியில் பங்கெடுக்கப்படுகின்றது. 

செபம்:

புதுமைகள் செய்பவரே இறைவா! மறைசாட்சிகளாக மரித்த ஆயர்களையும், குருக்களையும் உம் பதம் சமர்ப்பிக்கின்றோம். இவர்களின் வழியாக உம் இறையாட்சியை இம்மண்ணில் பரப்பினர். இன்றும் திருச்சபைக்கு எதிராக, பல அநீதிகள் நடக்கின்றது. நீரே இவைகளை கண்ணோக்கி நல்லதோர் தீர்ப்பை வழங்கி உம் திருச்சபையை வழிநடத்தியருளும்.

---JDH---தெய்வீக குணமளிக்கும் இயேசு /திண்டுக்கல்.

Saint of the Day : (08-07-2020)

Saint Killian

Born to the Irish nobility. Monk at the monastery of Hy. May have been an abbot. Travelling bishop throughout Ireland. Missionary with eleven companions through Gaul to Würzburg, Germany whose people he found to be pagan, and whom he resolved to convert. Pilgrim to Rome, Italy in 686 where he received papal authority for his mission; Pope Conon ordained him as a missionary bishop. Kilian then returned to Würzburg in 687 with Saint Colman and Saint Totnan. With them, he evangelized East Franconia and East Thuringia, areas in modern Bavaria, Germany, converted Duke Gozbert and a large part of Gozbert's subjects.

After Duke Gozbert converted, Killian explained that the duke's marriage with Geilana, his brother's widow, was unlawful. He secured the duke's promise to leave her, which made an enemy of pagan Geilana. She plotted against the saint, and caused the murder of him, Colman and Totnan, and the burial of their corpses, sacred vessels, vestments, and holy writings at the crime scene. When the duke returned to her, Geilana denied knowing the location of the missionaries. The actual murderer went mad, confessed his crime, and died miserably. Geilana herself eventually died insane.

Kilian's good work did not long survive him. When Saint Boniface arrived in Thuringia, he found evidence of his predecessor's influence. The relics of the martyrs, after cures had brought fame to their burial place, were transferred to the Church of Our Lady in 743 by Saint Burchard, first Bishop of Würzburg. After Burchard obtained Pope Zachary's permission for their public veneration, they were solemnly transferred, probably on 8 July 752, to the newly finished Cathedral of the Saviour. Later they were buried in Saint Kilian's vault in the new cathedral erected on the spot where tradition says they were martyred. His skull is still preserved, is be-jewelled, and is processed on his feast day. Killian's copy of the New Testament was preserved in Würzburg Cathedral until 1803, and since then has been in the university library.

Born :

c.640 in Mullagh, County Cavan, Ireland

Died :

beheaded on 8 July 689

Patronage :

against rheumatism

• against gout

• whitewashers

• Bavaria, Germany

• archdiocese of Paderborn, Germany

• diocese of Würzburg, Germany

• Tuosist, County Kerry, Ireland (staging point for his mission to mainland Europe)

---JDH---Jesus the Divine Healer---