St. Melanius
Feastday: January 6
Death: 535
Also called Mullion, bishop of Rennes, France, when the Franks were invading Gaul. He was a Breton by birth, much respected by the Frankish ruler Clovis.
This article is about the Bishop of Rennes. For the 4th-century, possibly legendary, Bishop of Rouen, see Mellonius.
Detail of a fresco in Rennes Cathedral representing St Melaine (right) with Amand of Rennes (left)
Saint Melaine (Latin: Melanius or Mellanus; Cornish: Melan; Welsh: Mellon) was a 6th-century Bishop of Rennes in Brittany (now in France).
Traditional history
Melaine grew up at Plaz in Brain, near Redon. He was a pious child, often being punished for spending too long at his prayers. He became a monk and then abbot. He was nominated the successor to Bishop Amand of Rennes. Traditions recounted by Baring-Gould state that on the death of Amand, he was compelled by the local population to become the next Bishop, accepting the role with great reluctance; that he performed many miracles and put an end to heathen practices; and that following his death at La Vilaine, his body was placed on a boat which then returned to Rennes against the current without the assistance of rowers or sails.[1] (However, Louis Duchesne is of opinion that the Amandus reckoned among the bishops of Rennes at the end of the fifth century is the same as Amand of Rodez. He therefore excludes him from his list of authentic bishops of Rennes.[2])
During his rule, Clovis took over the area and Melaine became his trusted advisor.[3] He opposed immigration from Britain and attended the First Council of Orléans in 511. He died at Plaz in 530[3] and was buried in the Abbey Church of Notre-Dame en Saint-Mélaine in Rennes.[4]
Veneration
Melaine quickly became revered as a saint, especially after the wooden tower above his grave burnt down and his tomb miraculously survived. He has three feast days: 6 November (death), 6 January (burial) and 11 October (translation).
In Wales, his feast is celebrated locally on 10 October rather than 11 October at St Mellons, in modern-day Cardiff, though there is ambiguity over whether Melaine is the Saint 'Mellonius' said to have been born there.
In Cornwall, he is the patron of the villages of St Mellion and Mullion, where there is a tradition of his visit.[4]
In the English translation of the 1956 edition of the Roman Martyrology, he is listed under 6 January with the citation: At Rennes, in France, St Melanius, Bishop and Confessor, who displayed innumerable virtues, and with his thoughts ever fixed on heaven, passed from the world in glory.[5]
In the 2004 edition of the Roman Martyrology, Melaine is listed under 6 November, with the Latin name Melánii. He is mentioned as follows: 'At Rhedónibus (Rennes) in Brittany, bishop, who passed to God in the place called Plácium on the River Vicenóniam (Vilaine), where with his own hands he built a church and gathered a congregation of monks and servants of God'.[6]
The abbey church of Notre-Dame-en-Saint-Melaine in Rennes was dedicated to him
St. Melanie
Feastday: January 6
Born in Placet Brittany, he was a monk when called to succeed St. Amand in the see of Rennes. He wiped out idolatry in his diocese , helped draw up the canons of the Council of Orleans in 511 and was highly revered by King Clovis. Feastday Jan 6.
Feast of the Epiphany
விவிலிய ஞானிகள் (biblical Magi) , மூன்று அரசர்கள் அல்லது கிழக்கிலிருந்து வந்த ஞானிகள் எனப்படுவோர் கிறித்தவ பாரம்பரியப்படி, இயேசுவின் பிறப்புக்கு பின்பு, விண்மீனின் வழிகாட்டுதலால் கிழக்கிலிருந்து வந்து இயேசுவை வணங்கிய குறிப்பிடத்தக்க வெளிநாட்டவர் ஆவர்.
ஞானிகள்
மூன்று அரசர்கள்
இவர்கள் மூன்று பேர் என்று விவிலியத்தில் இல்லை. ஆயினும் இவர்கள் இயேசுவுக்கு அளித்த பரிசுகளின் எண்ணிக்கையினை வைத்து இவர்கள் மூவர் என நம்பப்படுகின்றது.இவர்கள் விண்மீனை ஆய்து அறிந்து வந்ததால் இவர்கள் வானியளாலராக இருக்கலாம்.இயேசுவின் வருகையின் போது எல்லா அரசர்களும் அவர்முன் தரைமட்டும் தாழ்ந்து வணங்குவார்கள்; திருப்பாடல்கள் 72:14இல் உள்ள மறைநூல் வாக்கினால் இவர்கள் அரசர்களாக இருப்பர் என நம்பப்படுகின்றது.
பரம்பரியப்படி இவர்களின் பெயர்கள்:
மெல்கியோர், பாரசிக ஞானி
கஸ்பார்[1][2] , எதியோப்பிய ஞானி
பல்தாசார், அராபிய ஞானி.
விவிலியத்தில்
இவர்கள் வந்த நிகழ்வு மத்தேயு நற்செய்தியில் மட்டுமே இடம் பெறுகின்றது. இதன்படி கிழக்கிலிருந்து ஞானிகள் எருசலேமுக்கு வந்து, ஏரோது அரசனிடம் 'யூதர்களின் அரசராகப் பிறந்திருக்கிறவர் எங்கே? அவரது விண்மீன் எழக் கண்டோம். அவரை வணங்க வந்திருக்கிறோம்' என்றார்கள். இதைக் கேட்டதும் ஏரோது மக்களிடையே இருந்த மறைநூல் அறிஞர்களை ஒன்று கூட்டி, மெசியா எங்கே பிறப்பார் என்று அவர்களிடம் விசாரித்தான். அவர்கள் ஆராய்ந்து மீக்கா நூலில் உள்ளது படி மெசியா யூதேயாவிலுள்ள பெத்லகேமில் பிறக்க வேண்டும் என அறிவித்ததால் ஞானிகளை அங்கே அனுப்பி வைத்தான். முன்பு எழுந்த விண்மீன் தோன்றிக் குழந்தை இருந்த இடத்திற்கு மேல் வந்து நிற்கும்வரை அவர்களுக்கு முன்னே சென்றது. அங்கே வீட்டிற்குள் அவர்கள் போய்க் குழந்தையை அதன் தாய் மரியா வைத்திருப்பதைக் கண்டு நெடுஞ்சாண்கிடையாய் விழுந்து குழந்தையை வணங்கினார்கள்; தங்கள் பேழைகளைத் திறந்து பொன்னும் சாம்பிராணியும் வெள்ளைப்போளமும் காணிக்கையாகக் கொடுத்தார்கள். ஏரோதிடம் திரும்பிப் போக வேண்டாம் என்று கனவில் அவர்கள் எச்சரிக்கப்பட்டதால் வேறு வழியாகத் தங்கள் நாடு திரும்பினார்கள்.
கிறிஸ்து பிறப்பின் செய்தியை வால் நட்சத்திரம் கீழ்த்திசை ஞானிகளுக்கு அறிவித்ததாகவும் அதன் திசைகாட்டுதலில் ஞானிகள் உலகத்தின் மீட்பர் பிறந்துள்ளார் என்ற செய்தியறிந்து அவரைத் தருவிக்க பயணித்ததாகவும் வரலாறுகள் உள்ளன.
அவர்கள் பல வாரங்கள் பயணித்து பெத்லகேமில் மாட்டிடைக் குரலில் பிறந்திருந்த இயேசு பாலனைத் தரிசித்தனர். அவர்கள் வெறுங் கையுடன் வரவில்லை கைகளில் வெள்ளைப் போலம், பொன், வெள்ளிகளை அவர்களுக்குக் காணிக்கையாக்கினர்.
அவர்கள் பயணித்த பாதையில் பல்வேறு தடைகள் மற்றும் சவால்களை எதிர்கொள்ள நேர்ந்தது எனினும் இறை யேசுவைத் தேடும் பயணத்தில் அவர்கள் உறுதியாக இருந்தனர். இறுதியில் அவரைக் கண்டு மகிழ்ந்து திருப்தியடைந்தனர்.
இந்தத் திருவிழா தேடுதலையும் விசுவாச வாழ்க்கைப் பயணத்தில் இறைவனைத் தேடும் முக்கியத்துவத்தையும் அதற்காக எதிர்கொள்ள நேரும் சவால்கள் தடைகளை வெற்றிகொள்வதையும் எமக்குக் கற்பிக்கின்றது.உலகம் அடிமைப்பட்டிருந்த நிலையில் அதனை இரட்சிக்க ஒரு மீட்பர் உதயமாவார் என்ற பேரெதிர்பார்ப்பு நிலவிய காலகட்டமொன்றிலேயே இயேசு பிறந்தார். அவரை மீட்பர் என சரியான புரிந்துகொண்டவர்களே இந்த மூன்று ஞானிகள். அத்தகைய மீட்பரை நேரில் தரிசித்து விட வேண்டும் என்ற பேராவல் அவர்களிடம் இருந்தது.
அவர்கள் தொடங்கிய பயணத்தில் இடையில் ஏரோது மன்னனைச் சந்திக்க நேர்ந்தது. வஞ்சக எண்ணம் கொண்ட அவன் தமக்கு எதிராகப் பிறந்துள்ளதாக இயேசு கிறிஸ்துவைக் கணித்து அப்பாவிகளை கொலை செய்யத் தீர்மானித்திருந்தவன்.ஞானியான மூன்று இராசாக்களை உபசரித்த அவர் அவர்களை வழியனுப்பும் போது நீங்கள் இயேசு பாலனைத் தரிசித்த பின் மீண்டும் திரும்பும் வழியில் அவர் பிறந்துள்ள இடம் தொடர்பில் தகவல் தாருங்கள் நானும் சென்று அவரைத் தரிசிக்க வேண்டும் எனக் கேட்டுக் கொள்கின்றான்.
எனினும் அவனது சூழ்ச்சியை உணர்ந்த மூன்று ஞானிகளும் ஊர் திரும்புகையில் வேறொரு வழியாக பயணித்ததை கிறிஸ்து பிறப்பு வரலாறுகளில் காணக்கிடைக்கிறது.
Also known as
Theophany
Memorial
• 6 January or
• Sunday between 1 to 6 January
Derivation
Greek: epi, upon; phaino, show
Article
Feast commemorating the manifestation of the glory of Christ to the Gentiles in the person of the Magi, as well as His Baptism and first miracle at Cana. Originating in the Eastern Church in the 3rd century, it soon spread to the West, where it is now commemorated especially for the apparition to the Magi. In England and many European countries it is popularly known as Twelfth Night (after Christmas) and is the occasion for the revival of numerous quaint customs. The feast is a holy day of obligation in England, Scotland, and Ireland. The office of the day is one of special beauty.
Saint André Bessette
புனிதர் ஆண்ட்ரே பெஸ்செட்
தூய திருச்சிலுவை சபையின் பொதுநிலை அருட்சகோதரர்:
பிறப்பு: ஆகஸ்ட் 9, 1845
மாண்ட்-செயின்ட்-க்ரெகொய்ர், க்யூபெக், கனடா
இறப்பு: ஜனவரி 6, 1937 (வயது 91)
மாண்ட்ரியல், க்யூபெக், கனடா
ஏற்கும் சமயம்:
கத்தோலிக்க திருச்சபை
கனடா மற்றும் ஐக்கிய அமெரிக்க நாடுகள் மற்றும் திருச்சிலுவை சபை
முக்திபேறு பட்டம்: மே 23, 1982
திருத்தந்தை இரண்டாம் ஜான் பால்
புனிதர் பட்டம்: அக்டோபர் 17, 2010
திருத்தந்தை பதினாறாம் பெனடிக்ட்
முக்கிய திருத்தலங்கள்:
தூய சூசையப்பர் சிற்றாலயம், மாண்ட்ரியல், க்யூபெக், கனடா
நினைவுத் திருநாள்:
ஜனவரி 6 (ஐக்கிய அமெரிக்க நாடுகள்)
ஜனவரி 7 (கனடா)
"ஆல்ஃபிரெட் பெஸ்செட்" (Alfred Bessette) எனும் இயற்பெயர் கொண்ட புனிதர் ஆண்ட்ரே பெஸ்செட் ஒரு கத்தோலிக்க புனிதராவார். இவர், "புனித திருச்சிலுவை சபையைச்" (Congregation of Holy Cross) சேர்ந்த குருத்துவம் பெறாத அருட்சகோதரர் ஆவார். ஃபிரெஞ்ச் - கனடிய ரோமன் கத்தோலிக்க மக்களிடையே பிரபலமான முக்கிய நபர் ஆவார். புனித சூசையப்பரின்மீது தமக்குள்ள பக்தியின் வழியாக, ஆயிரக்கணக்கானோரை அதிசயிக்கத்தக்க விதமாக எண்ணெய் மூலம் குணப்படுத்தியதாகவும் வரலாற்று சான்றுகள் உள்ளன.
ஆரம்ப வாழ்க்கை:
மாண்ட்ரியலுக்கு (Montreal) தென்கிழக்கே சுமார் நாற்பது கிலோமீட்டர் தொலைவிலுள்ள "மாண்ட்-செயின்ட்-க்ரெகொய்ர்" (Mont-Saint-Grégoire) என்னுமிடத்தில் பிறந்த இவர் தமது பெற்றோருக்கு பிறந்த பன்னிரண்டு குழந்தைகளில் எட்டாவது குழந்தை ஆவார். (நான்கு குழந்தைகள் சிறு வயதிலேயே இறந்து போயினர்) இவருடைய தந்தை "ஐசக் பெஸ்செட்" (Isaac Bessette) தச்சுப்பணி மற்றும் மரம் வெட்டும் பணி செய்பவர் ஆவார். இவருடைய தாயாரின் பெயர், "க்லாதில்ட் ஃபாய்ஸி பெஸ்செட்" (Clothilde Foisy Bessette) ஆகும். ஆல்ஃபிரெடுக்கு ஒன்பது வயதாகையில் அவரது தந்தை துரதிர்ஷ்டவசமாக ஒரு விபத்தில் இறந்து போனார். நாற்பது வயதில் பத்து குழந்தைகளுடன் விதவையாகிப் போன அவரது தாயார் குழந்தைகளை வளர்த்தெடுக்க அரும்பாடு பட்டார். மூன்றே வருடங்களில் காச நோயால் அவதிப்பட்ட அவரும் இறந்து போகவே ஆல்ஃபிரெட் அனாதையானார்.
தேவ அழைத்தல்:
ஆல்ஃபிரெடின் அனாவாதரவான, பக்தி மற்றும் தாராளமனப்பான்மையான நிலையைக் கண்ட அங்குள்ள பங்குத்தந்தை, அவரை மாண்ட்ரியலிலுள்ள "புனித திருச்சிலுவை சபையில்” (Congregation of Holy Cross) சேர்க்க விழைந்தார். சபைத் தலைவருக்கு பரிந்துரை செய்து ஒரு கடிதம் எழுதினர். அவரது நலிந்த உடல்நிலையைக் கண்டு முதலில் அவரை சேர்த்துக்கொள்ள மறுத்தாலும் மாண்ட்ரியல் மறைமாவட்டத்தின் பேராயர் "இக்னேஸ் பௌர்கெட்" (Ignace Bourget) அவர்களின் தலையீட்டால் கி.பி. 1872ம் ஆண்டு, ஆல்ஃபிரெட் "சபையின் துறவறப் புகுநிலையில்" (Novitiate of the Congregation) சேர்த்துக்கொள்ளப்பட்டார். "சகோதரர் ஆண்ட்ரே" (Brother André) என்ற பெயரை தமது ஆன்மீகப் பெயராக ஏற்றுக்கொண்டார். தமது இருபத்தெட்டாம் வயதில் இறுதி பொருத்தனைகளை செய்துகொண்டார்.
ஆல்ஃபிரெடுக்கு "நோட்ரேடாம் கல்லூரியில்" (Notre Dame College) சுமை தூக்கும் பணி கொடுக்கப்பட்டது. அத்துடன், கூடுதல் பணிகளாக, கிறிஸ்தவ ஆலயத்தில் உள்ள புனிதப் பொருட்களைக் காக்கும் பணி (Sacristan), சலவைப்பணி, மற்றும் செய்தி மற்றும் தபால்களை எடுத்துச் செல்லும் பணி ஆகியன கொடுக்கப்பட்டன.
புனித சூசையப்பர் மீது அவர் கொண்டிருந்த பெரும் நம்பிக்கை மற்றும் பக்தியானது அவரைக் கவர்ந்திழுத்தது. பல்வேறு வழிகளில் நோயால் பாதிக்கப்பட்ட மக்களை புனித சூசையப்பரிடம் மன்றாடும்படி தூண்டினார். நோயுற்றோரை காண அவர் சென்றபோதெல்லாம் கல்லூரி ஆலயத்தில் எரியும் விளக்கின் எண்ணெய்யை சிறிதே எடுத்து நோயுற்றோரின் உடலில் தடவி, புனித சூசையப்பரை நோக்கி செபித்து குணப்படுத்தினார். ஒருதடவை, அருகிலுள்ள கல்லூரி ஒன்றில் பரவிய தோற்று நோயால் பாதிக்கப்பட்டோருக்கு உதவ ஆண்ட்ரே முன்னின்றார். நோயால் பாதிக்கப்பட்டோர் ஒருவர்கூட இறந்து போகவில்லை. சகோதரர் ஆண்ட்ரேயின் செபமும் புனித சூசையப்பரின் அருளும் தங்களை குணப்படுத்தியதாக மக்கள் கூறினார். ஆனால், அவர் அதை மறுத்தார். சூசையப்பர் கௌரவிக்கப்படவேண்டும் என்றார். அவருக்கே நன்றி கூற சொன்னார்.
தொடர்ச்சியாக பல நோயாளிகள் இவரைக் காண வந்தபோது கல்லூரியில் பதட்டங்கள் அதிகரித்ததால், சகோதரர் ஆண்ட்ரே இனியும் தனது ஊழியத்தை கல்லூரி வளாகத்துக்குள் தொடரக் கூடாது என்று கல்லூரி நிர்வாகம் முடிவு செய்தது. கல்லூரிக்கு பதிலாக, அருகிலுள்ள “டிராம்வே நிலையத்தில்” (Tramway Station) நோயாளிகளைக் காண அவர் அனுமதிக்கப்பட்டார். அவரது நற்பெயர் மென்மேலும் பரவியதால் சகோதரர் ஆண்ட்ரே மிகவும் சர்ச்சைக்குரிய நபராக ஆனார். தூய திருச்சிலுவை சபையின் ஆசிரியர்கள் மற்றும் கல்லூரி மாணவர்களின் பெற்றோர் பலர் அவரை ஆதரித்தனர். ஆனால் பலர் அவரை எதிர்க்கவும் செய்தனர். பள்ளிக்கூடத்தின் நற்பெயருக்கும் எதிர்காலத்துக்கும் ஆபத்தானவராக அவரைக் கருதினர். குழந்தைகள் மற்றும் மாணவர்களின் ஆரோக்கியத்தில் அக்கறை செலுத்திய பிறர், தொடர்ந்து சகோதரர் ஆண்ட்ரேயைக் காண கல்லூரிக்கு வரும் நோயாளிகளால் மாணவர்களுக்கும் நோய்த் தொற்று ஏற்படலாம் என அஞ்சினர்.
கி.பி. 1904ம் ஆண்டு, ஆண்ட்ரே புனித சூசையப்பருக்கு ஒரு சிற்றாலயம் கட்டவேண்டி பிரச்சாரம் தொடங்கினார். கி.பி. 1924ம் ஆண்டு, புனித சூசையப்பர் திருத்தல பேராலய (Basilica named Saint Joseph's Oratory) கட்டுமான பணிகள் தொடங்கின.
91 வயதான சகோதரர் ஆண்ட்ரே பெஸ்செட் கி.பி. 1937ம் ஆண்டு, ஜனவரி மாதம், 6ம் நாள், இறையாட்சி காண பயணித்தார்.
Also known as
Alfred, Alfredo, Andreas, Frère André
Profile
Son of a woodcutter, and eighth of twelve children. His father died in a work-related accident, his mother of tuberculosis, and he was adopted at age twelve by a farmer uncle who insisted he work for his keep. Over the years Andre worked as a farmhand, shoemaker, baker, blacksmith, and factory worker. At 25 he applied to join the Congregation of the Holy Cross; Andre was initially refused due to poor health, but he gained the backing of Bishop Bourget, and was accepted.
Doorkeeper at Notre Dame College, Montreal, Quebec, Canada. Sacristan, laundry worker and messenger. He spent much of each night in prayer, and on his window sill, facing Mount Royal, was a small statue of Saint Joseph, to whom Andre was especially devoted. "Some day,” Andre believed, "Saint Joseph will be honored on Mount Royal.”
Andre had a special ministry to the sick. He would rub the sick person with oil from a lamp in the college chapel, and many were healed. Word of his power spread, and when an epidemic broke out at a nearby college, Andre volunteered to help; no one died. The trickle of sick people to his door became a flood. His superiors were uneasy; diocesan authorities were suspicious; doctors called him a quack. "I do not cure,” he always said; "Saint Joseph cures.” By his death, he was receiving 80,000 letters each year from the sick who sought his prayers and healing.
For many years the Holy Cross authorities had tried to buy land on Mount Royal. Brother Andre and others climbed the steep hill and planted medals of Saint Joseph on it, and soon after, the owners yielded, which incident helped the current devotion to Saint Joseph by those looking to buy or sell a home. Andre collected money to build a small chapel and received visitors there, listening to their problems, praying, rubbing them with Saint Joseph's oil, and curing many. The chapel is still in use.
Born
9 August 1845 Mont-Saint-Gregoire, Monteregie Region near Montreal, Quebec, Canada as Alfred Bessette
Died
• 6 January 1937 of 'gastric catarrh' in the infirmary of Our Lady of Hope convent, Saint-Laurent, Montreal, Quebec, Canada
• more than a million people paid their respects at his funeral
• buried in an alcove inside the crypt behind the Votive Chapel at Saint Joseph's Oratory of Mount Royal, Mont-Royal, Montreal
• his tombstone reads: Pauper, servis a humilis (a poor and humble servant)
Canonized
17 October 2010 by Pope Benedict XVI
Saint Charles of Sezze
Also known as
• Carlo of Sezze
• Giancarlo Marchioni
• John Charles Marchioni
• Karl av Sezze
• Karl von Sezze
Profile
Born to a poor but pious rural family, he worked as a shepherd as a child. His family encouraged his vocation to the priesthood, but Charles was a terrible student, barely able to read or write, and had no hope of success in seminary. Franciscan lay brother at age 22 at Naziano, Italy. Poor health prevented his going on foreign missions, and he served in assorted menial positions, such as cook, porter, and gardener at friaries near Rome, Italy.
Once a friary superior ordered Charles, as porter, to give food only to traveling friars. When Charles strictly adhered to the rule, alms to the friary decreased. He convinced the superior the two things were related, and Charles was allowed to be more opened handed to travellers; alms to the friars increased.
He worked among plague victims in 1656. Charles wrote several mystical works, and at the direction of his confessor, his autobiography, The Grandeurs of the Mercies of God. He had a strong devotion to the Eucharist and the Passion. The simple lay brother was sought out for spiritual advice, and the dying Pope Clement IX called Charles to his bedside for a blessing.
Stigmatist, with a visibly open wound in his side; said to have been opened by a piercing ray of light that came from an elevated host during Mass at the Church of Saint Joseph a Capo le Case. The area of the wound was marked with a cross after his death.
Born
19 October 1613 at Sezze, Roman Campagna, Italy as John Charles Marchioni
Died
• 6 January 1670 at San Francesco a Ripa, Rome, Italy of natural causes
• entombed at the Church of Saint Francis in Rome
Canonized
12 April 1959 by Pope John XXIII
Blessed Rita Amada de Jesus
Also known as
• Apostle of the Rosary
• Rita Lópes de Almeida
Profile
Daughter of Manuel Lopes and Josefa de Jesus Almeida. Hers was a pious family, reading and praying the rosary together every evening. She grew up in a time when Portugese Freemasons, with government support, were in open conflict with the Church. Churches and property were seized, religious houses closed, clergy attacked, and religious orders forbidden to accept new members. Rita felt a call to religious life and missionary work, but the suppression of the Church limited her chances; she was able to spend some time with some Benedictine Sisters at Viseu City, who taught her a lot about their way of life. Instead of travelling to the foreign missions, she began travelling from parish to parish, praying, teaching the rosary, and encouraging ordinary people to make the Church a key part of their life. Many returned to the faith and supported her, several young men proposed to her (which she rejected), and many other people opposed her, some threatening to kill her. She developed a great devotion to the Sacred Heart of Jesus, and a great desire to save souls.
At age 29 she entered the only religious institute still functioning in Portugal, the Sisters of Charity at Oporto, but did not find it fulfilling, and left. She felt a call to care for single mothers and their children, and with the help of a wealthy noble family in her home town, she obtained a house to start the work. On 24 September 1880 she founded the Sisters of Jesus, Mary and Joseph to help with this ministry. She started a school for poor children in her parish and soon opened several more across the country, staffed by the Sisters. Local authorities, hostile to Church, opposed the schools, and in some cases demanded that they close. In 1910 rebels drove out the monarchy, established a republic, and began a concerted persecution of the Church. All Church property was confiscated, all foreign religious houses left the country, and parochial schools were closed. Rita, some of her sisters, and some of the children in their care disguised themselves as gypsies, and moved back with her parents for safety. Her old home became her new base of operations; she gathered her scattered sisters, and taught local children in the house. In a move that kept the Sisters going, nearly all of them went to Brazil to teach the poor and spread the faith. Rita's health was too poor for her to travel, but she had finally become involved in missionary work, and died with the knowledge that her sisters were doing good.
Born
5 March 1848 at Casalmedinho, Ribafeita, diocese of Viseu, Portugal
Died
6 January 1913 in Casalmedinho, Ribafeita, diocese of Viseu, Portugal of natural causes
Beatified
• 28 May 2006 by Pope Benedict XVI
• recognition celebrated at Viseu, Portugal
Saint Balthasar, Saint Caspar and Saint Melchior
Additional Memorial
23 July (translation of relics)
Profile
The Three Magi who brought gifts to the Infant Jesus.
Saint Rafaela Porras y Ayllón
புனித_ரபேலா_மரிய_போரஸ் (1850-1925)
ஜனவரி 06
இவர் (#StRaphealaMariaPorras) ஸ்பெயின் நாட்டைச் சார்ந்தவர். இவரது தந்தை ஸ்பெயின் நாட்டின் மேயரான பேத்ரோ அபத் என்பவராவார்.
தனது நான்கு வயதிலேயே தன் தந்தையை இழந்த இவர் தாயின் பராமரிப்பில் வளர்ந்து வந்தார். இவருக்கு 23 வயது நடக்கும் போது இவர் தனது சகோதரியுடன் இணைந்து, துறவுமடத்தில் சேர்ந்தார்.
துறவுமடத்தில் இவரது வாழ்க்கை நன்றாகச் சென்று கொண்டிருந்த வேளையில், ஆயர் செபரினோ என்பவர் ஒருசில காரணங்களுக்காக இவரது சபையைத் தன்னுடைய மறைமாவட்டத்திலிருந்து காலி செய்யச் சொன்னார். இதற்காக இவர் மனம் தளரவில்லை. மாறாக, இவர் 15 அருள்சகோதரிகளோடு சேர்ந்து புதிதாக ஒரு சபையை தோற்றுவித்தார். சபை தொடங்கிய அதே ஆண்டில் அதாவது, 1878 ஆம் ஆண்டே திருத்தந்தையின் அங்கீகாரம் கிடைத்தது.
குழந்தைகளுக்குக் கற்றுக் கொடுப்பதையும், தியானம் கொடுப்பதையும் முதன்மையான நோக்கமாக கொண்டு தொடங்கப்பட்ட இச்சபை, மிகக் குறுகிய காலகட்டத்திலேயே விரைவாக வளர்ந்தது; இச்சபையின் தலைவியாக இவரே நியமிக்கப்பட்டார்.
1893ஆம் ஆண்டு பணியிலிருந்து விருப்ப ஓய்வு பெற்ற இவர், அதன் பிறகு 32 ஆண்டுகள் இறைவேண்டலில் தன்னுடைய நேரத்தை செலவழித்து,1925 ஆம் ஆண்டு இறையடி சேர்ந்தார். இவருக்கு 1977 ஆம் ஆண்டு திருத்தந்தை ஆறாம் பவுல் புனிதர் பட்டம் கொடுத்தார்.
Also known as
• Rafaela Maria del Sagrado Corazon
• Raphaela of the Sacred Heart of Jesus
• Rafaela Maria Porras y Ayllon
• Raphaela Maria Porras
• Raphaela Mary of the Sacred Heart
• María of the Sacred Heart of Jesus
Profile
Daughter of the mayor of Pedro Abad, Spain. Her father died when Raphaela was four years old. She and her sister Dolores (Pilar) joined the Sisters of Marie Reparatrice in Cordova, Spain in 1873. When Bishop Ceferino Gonzalez asked the community to leave his diocese, Raphaela and 15 novices stayed to form a new community. When they were ready to take their vows in 1877, Bishop Gonzalez presented them with a new rule; instead of taking vows, they left Cordova for Madrid, Spain. Raphaela and Dolores finally made their vows in 1877, forming the basis for the Handmaids of the Sacred Heart, a congregation devoted to teaching children and helping at retreats. The congregation received papal approval in 1877. Raphaela served as the congregation's mother general, and the sisters soon had houses throughout Spain, and began to spread abroad. Mother Raphaela resigned in 1893, spending her remaining 32 years in quiet prayer at her congregation's house in Rome, Italy.
Born
1 March 1850 at Pedro Abad, Cordoba, Spain
Died
6 January 1925 at Rome, Italy of natural causes
Canonized
23 January 1977 by Pope Paul VI
Blessed Peter Thomas
Also known as
Pedro Tomas
Additional Memorial
8 January (Discalced Carmelites)
Profile
Carmelite at age 21. Noted preacher and homilist. Order's procurator-general to the papal court at Avignon, France in 1345; while there, he entered the papal diplomatic service. Papal legate to Genoa, Milan, and Venice in Italy. Bishop of Patti, Italy and Lipari, Italy in 1354. Bishop of Coron in 1359. Papal representative to the Eastern Churches, working for peace, unity, and healing of the Great Schism. Papal legate to the East in 1359. Archbishop of Candia, Crete in 1363. Latin Patriarch of Constantinople in 1364. Preached Crusade against the Turks throughout Serbia, Hungary, and Constantinople, and travelled with the armies. Enjoyed a reputation among both Catholic and Orthodox spheres as an apostle of Church unity.
Born
c.1305 in southern Perigord, France
Died
1366 at Famagorta, Cyprus from wounds received in a military action in Alexandria, Egypt in 1365
Beatified
• 1608 by Pope Paul V (cultus confirmed)
• 1628 by Pope Urban VIII (cultus confirmed)
Saint Abo of Tblisi
Also known as
• Abo of Tibileli
• Abo of Tiflis
Profile
Grew up Muslim. Perfumer to Nerses, the prince of Kartli, a region of eastern Georgia. As a young adult, Abo became convinced of the truth of Christianity, but was afraid to convert openly as Georgia was under Muslim rule and conversion was a capital offense. For political reasons, his prince had to seek shelter in Khazaria north of the Caspian Sea, an area free of Muslim control; Abo and 300 other members of the court accompanied him, and Abo was baptized there. The prince and his party returned to Tblisi in 782, and for a few years Abo lived quietly as a "closet" Christian. However, in 786 he was exposed as a Christian, and tried for being an apostate from Islam. He confessed his faith at trial, was imprisoned, and martyred.
Born
8th century at Baghdad, (in modern Iraq)
Died
• beheaded 6 January 786 at Tblisi, Georgia
• his body was burned on the edge of cliff, and his bones thrown off a bridge into the Kura River
• his biographer, a contemporary named John Sabanisidze, swears a pillar of light was seen rising from the water the next day
Saint Andrew Corsini
Also known as
• Andrea Corsini
• Andres Corsino
• Apostle of Florence
Additional Memorial
9 January (Discalced Carmelites)
Profile
Following a wild and misspent youth, Andrew became a Carmelite at Florence, Italy in 1318. Studied at Paris and Avignon, France. Prior. Provincial of Tuscany, Italy in 1348. Bishop of Fiesole, Italy on 13 October 1349. Had the gifts of prophecy and miracles. Noted peacemaker between quarreling Italian houses.
Born
1302 at Florence, Italy
Died
• 6 January 1374 at Fiesole, Italy
• relics in the church of Sainta Maria del Carmine in Florence, Italy
Canonized
29 April 1629 by Pope Urban VIII
Blessed Gertrude van Oosten
Also known as
• Gertrude of the East
• Gertrude van der Oosten
• Geertruida, Geertruyt
Profile
Born to a poor family, and when she was old enough Gertrude began to work as a servant to a rich family in Delft, Netherlands. She was engaged, but was jilted by her betrothed. Joined the Beguine convent at Delft. Received the stigmata and the gift of prophesy. The surname van Oosten is thought to have been a nickname given her due to her frequent repitition of the hymn Het daghet in den Oosten (The Day Breaks in the East).
Born
c.1310 in Voorburch, Netherlands
Died
• 6 January 1358 in Delft, Netherlands of natural causes
• buried in the church of Saint Hippolytus in Delft
Blessed Macarius the Scot
Also known as
• Macarius of the Scots Monastery
• Macarius of Würzburg
• Macario...
Profile
Benedictine monk. Prior of the Scots Monastery Saint Jacob in Regensburg, Germany c.1138. First abbot of the Scots Monastery Saint Jakob in Würzburg, Germany, c.1139, and helped found a hospital there to serve pilgrims. Known for his good works, his simple ascetic life, and as a miracle worker.
Born
11th century Ireland
Died
• 1153 at Würzburg, Germany of natural causes
• tomb re-discovered in 1614
• relics re-interred at the altar of the monastery church in 1615
• the monastery was secularized in 1803, and in 1823 his relics were enshrined in the Lady Chapel at the market square of Würzburg
• chapel destroyed in 1945 during World War II
Beatified
1734 by Pope Clement XII
Saint Juan de Ribera
Profile
Son of Peter de Ribera, a devout Christian who was also the Duke of Alcala, Spain, and viceroy of Naples, Italy. Educated at the University of Salamanca. Ordained in 1557. Professor of theology at the University of Salamanca. Highly regarded by Pope Pius V and King Philip II of Spain. Reluctant bishop of Badajoz, Spain on 27 May 1562. Reluctant archbishop of Valencia, Spain on 3 December 1568, serving for over 40 years. Ordered the deportation of all Moors from his see in 1609. Made viceroy of Valencia by King Philip III. Founded the College of Corpus Christi at Valencia. Friend of Saint Nicholas Factor, and his testimony was used in Nicholas' beatification investigation.
Born
20 March 1532 at Seville, Spain
Died
6 January 1611 at the College of Corpus Christi, Valencia, Spain following a long illness
Canonized
12 June 1960 by Pope John XXIII
Saint Macra of Rheims
Also known as
• Macra of Aisne
• Macra of Fere-en-Tardenois
• Macra of Fismes
• Macra of France
• Macre of...
Additional Memorials
• 2 January (Rheims, France)
• 11 June (translation of relics)
Profile
Lived in private vows of chastity and charity in Rheims, France. Tortured, mutilated and executed for her faith during the persecutions of governor Rictiovarius. Martyr.
Died
• 287 outside Fismes, Champagne, France
• re-interred at the church of Saint Martin, Fismes
• relics later enshrined the church of Saint Macra in Fere-en-Tardenois, France
Saint Erminold of Prüfening
Profile
Consecrated to God as a small child at the abbey of Hirschau, Germany. Educated by and professed as a Benedictine monk at the abbey. Abbot in Lorsch, Germany in 1110. Fearing his appointment had been bought, he resigned and returned to Hirschau. First prior of Prüfening Abbey near Regensburg, Germany in 1114; he became its abbot in 1117. Killed by a lay-brother of the community for what the killer saw as excessive strictness. Mistakenly described on some lists as a martyr.
Born
11th century Germany
Died
in 1121 at Prüfening Abbey, Germany by being hit with a piece of timber
Saint Peter of Canterbury
Additional Memorial
30 December at Saint Augustine's, Canterbury, England
Profile
Benedictine monk at Saint Andrew's monastery in Rome, Italy. Chosen by Pope Gregory the Great to work with Saint Augustine of Canterbury and others as missionaries to England in 596. First abbot of the monastery of Saint Peter and Paul at Canterbury, England in 602. Died en route to Rome to report on the success of the mission.
Died
• drowned c.607 at Ambleteu, near Boulogne, France
• legend says that the locals buried him in unhallowed ground, but later re-interred the body when lights hovered over the grave each night
Canonized
1915 Pope Benedict XV (cultus confirmed)
Saint Felix of Nantes
Additional Memorial
7 July (translation of relics)
Profile
Born to the nobility, received a good education, and was very fluent in Greek. Ordained in 540. Bishop of Nantes, France for 33 years; he was married at the time he was chosen, and his wife became a nun. Attended the synods in Paris, France in 557 and 573, and in Tours, France in 567. Peacemaker between warring leaders in his region.
Born
c.515 in the Aquitaine region of modern France
Died
6 January 584 of natural causes
Saint Guy of Auxerre
Also known as
Guido
Profile
Educated at the cathedral school at Auxerre, France. Priest. Chaplain and counselor to the court of king Raoul and queen Emma. Archdeacon of Auxerre. Bishop of Auxerre from 933 to 961. Waged an on-going fight with the nobility who tried to confiscate church goods. Built and restored church structures in his diocese, promoted devotion to the saints from the region, wrote hymns. He was a shepherd who tried to lead and help his people instead of commanding them as was often the case of the time.
Born
10th century near Sens, France
Died
6 January 961 in Auxerre, France of natural causes
Blessed Luc of Roucy
Also known as
• Luc Bartholomew
• Luc of Cuissy
• Lucas...
Profile
Born to the French nobility; related to Blessed Irmengard. Priest. Dean of Laon, France. Around 1115, Luc retired from worldly things to live as a hermit at Cuissy-et-Geny, France. His reputation of holiness and wisdom attracted would-be students, Count Guntarius founded a monastery there them all. In 1122 the house became part of the Premonstratensians; in 1124 the community officially became an abbey, and Luc served as its first abbot.
Born
late-11th century Roucy, France
Died
12th century of natural causes
Saint Nilammon of Geris
Also known as
Nilammone, Nilamon, Nillammon
Profile
Hermit. His reputation caused him to be chosen bishop of Geris, Egypt; he was so reluctant to accept that he barricaded his door with stones. When the authorities and people insisted, he began to pray to be relieved to the burden, and died while in prayer.
Born
Egyptian
Died
c.404 in Geris, Egypt
Blessed Frederick of Saint-Vanne
Also known as
• Frederick of Arras
• Frederic Provost of St-Vaast d'Arras
Profile
Son of Matilda and Count Geoffrey le Barbu of Verdun, France. In 997 he gave his wealth to the bishop of Verdun and made a pilgrimage to the Holy Lands. When he returned he became a Benedictine monk at Saint Vanne abbey. Friend of Blessed Richard of Saint Vanne. Prior of the monastery of Saint Vedast, Arras, France.
Born
10th century France
Died
6 January 1020 of natural causes
Saint Basillisa
Additional Memorials
• 8 January (Greek Menaea)
• 13 January (per Rabanus Maurus)
• 21 June (Menology of Canisius)
• 5 July (Greek calendar)
Profile
Married chastely to Saint Julian. The two converted their home into a hospital which could house up to 1,000; Basilissa cared for sick indigent women in one wing, Julian cared for the men in another.
Died
of natural causes
Saint Julian
Additional Memorials
• 8 January (Greek Menaea)
• 13 January (per Rabanus Maurus)
• 21 June (Menology of Canisius)
• 5 July (Greek calendar)
Profile
Married chastely to Saint Basillisa. The two converted their home into a hospital which could house up to 1,000; Basilissa cared for sick indigent women in one wing, Julian cared for the men in another.
Died
of natural causes
Saint Diman Dubh of Connor
Also known as
• Diman the Black
• Dima, Dimas, Dimaus, Dubh
Profile
Monk. Spiritual student of Saint Columba. Sixth century Apostolic Delegate to Ireland. Abbot at Connor, Ireland. Bishop of Connor. One of the bishops who received a letter from the Roman Church in 640 about the controversy over Easter dating, and the Pelagian heresy.
Died
6 January 658 of natural causes
Saint Edeyrn
Also known as
Edern
Profile
Hermit the Armonica area of Brittany in modern France. Evangelist in Wales. Legend says that he spent his early life as a friend of King Arthur.
Born
in Brittany, France
Died
6th century
Saint Petran of Landévennec
Also known as
Bedan, Bedran, Paezron, Pedran, Pedraon, Peran, Peron, Petron, Petronus, Pezran
Profile
Missionary, working in the 4th and 5th century with Saint Germanus of Auxerre in the Champagne region of France. Monk at Landévennec, France.
Saint Demetrius of Philadelphia
Also known as
Dimitrios, Dimitri
Profile
First century bishop of Philadelphia in Asia minor.
Readings
Demetrius receives a good report from all, even from the truth itself. We give our testimonial as well, and you know our testimony is true. " 3rd John 1:12
Blessed Raymond de Blanes
Profile
Soldier. Knight. Mercedarian. Captured by Muslim invaders, he was imprisoned, tortured, and executed for his faith. First Mercedarian martyr.
Died
beheaded on 6 January 1235 in Granada, Spain
Saint Schotin
Also known as
Scarthin, Schottin, Scothin
Profile
Left his homeland to become a spiritual student of Saint David of Wales. Hermit on Mount Mairge in Ireland. Founded a boy's school in Kilkenny, Ireland.
Born
in Ireland
Died
c.550 on Mount Maige, Queens County, Ireland of natural causes
Saint Wiltrudis of Bergen
பெர்கன் நகர் துறவி வில்ட்ரூட் Wiltrud von Bergen OSB
பிறப்பு
10 ஆம் நூற்றாண்டு
இறப்பு
6 ஜனவரி 995,
பெர்கன் Bergen, பவேரியா Germany
இவர் நொய்பூர்க் Neuburg என்ற ஊரில் டோனவ் Donau நதியோரம் பெனடிக்டீனர் துறவற இல்லம் ஒன்றை நிறுவினார். இவர் பவேரியா நாட்டு அரசர் பெர்த்ஹோல்டு Berthold என்பவருடன் திருமணம் செய்து வாழ்ந்தார். தன் கணவரின் இறப்பிற்குப்பின் அரசர் 2 ஆம் ஓட்டோ Otto II என்பவரின் துணையுடன் தன் சொத்துக்கள் அனைத்தையும் விற்று துறவற மடங்களை எழுப்பினார். அதன்பிறகு பணம், பொருள், பதவி, சொந்தம் என அனைத்தையும் துறந்து துறவியானார். இறையன்னையின்மீது மிகுந்த பக்தி கொண்டுவாழ்ந்தார். தன் சொந்த முயற்சியால் துறவற மடம் ஒன்றை நிறுவி அதில் தானே தலைமைப் பொறுப்பேற்று வழி நடத்தினார். தன்னுடன் வாழ்ந்த மற்ற துறவியர்களுக்கு தாய்க்கு தாயாய் இருந்து வழிகாட்டினார்.
Also known as
Biletrudis, Wiltrude
Profile
Wife of Duke Berthold of Bavaria. Widowed c.947. Benedictine nun. Founded the convent of Bergen, near Neuburg, Germany, on the Danube c.976. Noted for her skill in the hand crafts.
Died
c.986 of natural causes
Saint Pompejanus
Profile
Martyred at age 26.
Died
• stabbed through the heart with a spear in Cagliari, Sicily, Italy
• relics re-discovered in 1614 in the church of San Saturninus in Cagliari
Canonized
1615 by Pope Paul V (cultus confirmation)
Blessed Gertrud of Traunkirchen
Also known as
Gertrude
Profile
Benedictine nun and then abbess of the Abbey of Traunkirchen, Germany (in modern Austria).
Died
c.1050 of natural causes
Saint Pia of Quedlinburg
Profile
Hermitess at Saint Mary's chapel, Huysburg, Halberstadt, Germany c.1070. When the double monastery of Quedlinburg was founded there in 1080, Pia entered as a nun and then became its abbess.
Saint Hywyn of Aberdaron
Also known as
Owen, Ewen
Profile
Pilgrim companion of Saint Cadfan. Founded Aberdaron abbey, Gwynedd, Wales.
Born
Welsh
Died
c.515
Saint Merninus
Profile
Hermit at Bangor, Wales. Spiritual student of Abbot Dunawd. Titular patron of churches in Wales and Brittany.
Died
6th century of natural causes
Saint Eigrad
Profile
Brother of Saint Samson of York. Spiritual student of Saint Illtyd. Founded a church in Anglesey, Wales.
Died
6th century of natural causes
Saint Antoninus
Profile
Martyr.
He is most likely Antoninus of Pamiers, also known as the "Apostle of the Rouergue".
Very little is known about him, and there are multiple versions of his story with conflicting details. Some sources place him in the first century, while others suggest the fourth or fifth century.
He is said to have been a missionary who brought Christianity to the Rouergue region of southern France.
He is also associated with several miracles, including curing the blind and raising the dead.
Saint Honorius
Profile
Martyr.
Honorius of Amiens: The seventh bishop of Amiens, France, who died around 600 AD. His feast day is actually May 16th. However, some local traditions in France might associate him with January 6th, possibly due to confusion with other saints or local practices.
Honorius of Canterbury: A member of the Gregorian mission who helped convert Anglo-Saxons to Christianity in the 7th century. He later became Archbishop of Canterbury. His feast day is September 30th.
Other lesser-known Saint Honorius: There are several other saints named Honorius with less documented backgrounds. Some of them might have local feast days on January 6th, but information about them is scarce.
Saint Julius
Profile
Martyr.
Saint Julius of Auxerre: A bishop of Auxerre, France, who lived in the 4th century. He is most remembered for his efforts to spread Christianity in his region and for his opposition to Arianism, a heresy that denied the divinity of Jesus. His feast day is celebrated on January 6th, making him a strong possibility.
Martyrs in Africa
Profile
Unknown number of Christian men and women who were martyred in the persecutions of Septimus Severus.
Died
burned to death c.210
Martyrs of Sirmium
Profile
A group of Christians martyred together for their faith. The only surviving details are the names of eight of them - Anastasius VIII, Florianus, Florus, Jucundus, Peter, Ratites, Tatia and Tilis.
Died
4th century at Syrmium, Pannonia (modern Sremska Mitrovica, Vojvodina, Serbia)
Twelve Apostles of Ireland
Also known as
• Twelve Apostles of Erin
• Dh´ Aspal Déag na hÉireann
Profile
Twelve 6th century Irish monks who studied under Saint Finian at Clonard Abbey, and then spread the faith throughout Ireland. Each has his own commemoration, but on this day they and their good work are considered and celebrated together. Though Saint Finian is sometimes included, most ancient writers list them as –
• Brendan of Birr
• Brendan the Navigator
• Columba of Iona
• Columba of Terryglass
• Keiran of Saighir
• Kieran of Clonmacnois
• Canice of Aghaboe
• Lasserian of Leighlin
• Mobhí of Glasnevin
• Ninnidh the Saintly of Loch Erne
• Ruadh´n of Lorrha
• Senan of Iniscathay
