St. Eugendus
Feastday: January 4
Death: 510
Fourth abbot of Condat, near Geneva, Switzerland. Also called Oyand, Eugendus was never ordained, but he was a noted Scripture scholar.
Saint Eugendus (also Augendus; French: Oyand, Oyan; c. 449 – January 1, 510) was the fourth abbot of Condat Abbey, at Saint-Claude, Jura. He was born at Izernore.
Life
He was instructed in reading and writing by his father, who had become a priest, and at the age of seven was given to Saint Romanus and Saint Lupicinus to be educated at Condat Abbey. Thenceforth he never left the monastery. Eugendus acquired much learning, read the Greek and Latin authors, and was well versed in the Scriptures. He led a life of great austerity, including being said to have never laughed, supposedly in respect to a passage in the Rule of St Benedict not to take pleasure in unrestrained or raucous laughter (despite the fact that St. Benedict was born thirty years after him and would scarcely have been known at the time of Eugendus' death). He also refused ever to be ordained a priest.
Abbot Minausius made him his coadjutor, and after the former's death (about 496) Eugendus became his successor. After the monastery, which Saint Romanus had built of wood, was destroyed by fire, Eugendus erected another of stone, and improved the community life; thus far the brethren had lived in separate cells after the fashion of the Eastern ascetics. He built an abbey church in honour of the holy Apostles Peter, Paul, and Andrew, and enriched it with precious relics; the church was the predecessor of the rebuilt abbey church that is now Saint-Claude Cathedral
The order, which had been founded on the rules of the Oriental monasteries, now took on more of the active character of the Western brethren; the rule of Tarnate is thought to have served as a model. Condat began to flourish as a place of refuge for all those who suffered from the misfortunes and afflictions of those eventful times, a school of virtue and knowledge amid the surrounding darkness, an oasis in the desert. When Eugendus felt his end approaching he had his breast anointed by a priest, took leave of his brethren, and died quietly after five days, at the age of sixty-one.
Veneration
A few years after his death, his successor, Saint Viventiolus, erected a shrine over his tomb in the abbey church, to which numerous pilgrims travelled. The village that grew round Condat Abbey came to be called, after the saint, Saint-Oyand de Joux, a name it retained as late as the sixteenth and seventeenth centuries, while the abbey's former name of Condat passed into oblivion; the abbey was secularised in 1742.[1]
The feast of Saint Eugendus was at first transferred to 2 January; in the dioceses of Besançon and Saint-Claude it is now celebrated on 4 January.
Saint Elizabeth Ann Seton
புனிதர் எலிசபெத் ஆன் செடன்
நிறுவனர், கல்வியாளர்:
பிறப்பு: ஆகஸ்ட் 28, 1774
நியூ யார்க் நகர், நியூ யார்க் பிராந்தியம், பிரிட்டிஷ் அமெரிக்கா
இறப்பு: ஜனவரி 4, 1821 (வயது 46)
எம்மிட்ஸ்பர்க், மேரிலேன்ட், ஐக்கிய அமெரிக்க நாடுகள்
ஏற்கும் சமயம்:
ரோமன் கத்தோலிக்க திருச்சபை
ஸ்காட்லாந்து மற்றும் ஐக்கிய அமெரிக்க நாடுகளிலுள்ள ஆங்கிலிக்கன் திருச்சபை
முக்திபேறு பட்டம்: மார்ச் 17, 1963
திருத்தந்தை இருபத்துமூன்றாம் ஜான்
புனிதர் பட்டம்: செப்டம்பர் 14, 1975
திருத்தந்தை ஆறாம் பால்
முக்கிய திருத்தலங்கள்:
புனிதர் எலிசபெத் ஆன் செடனின் தேசிய திருத்தலம், எம்மிட்ஸ்பர்க், மேரிலேன்ட் (அவரது மிச்சங்கள் பாதுகாக்கப்பட்டுள்ள இடம்)
எண் 9, ஸ்டேட் தெரு, நியூ யார்க் நகரிலுள்ள புனிதர் எலிசபெத் ஆன் பெய்லி செடனின் திருத்தலம் (அவரது முன்னாள் இல்லம்)
நினைவுத் திருநாள்: ஜனவரி 4
பாதுகாவல்:
கத்தோலிக்க பள்ளிகள், ஷ்ரேவெபோர்ட், லூயிஸியானா, மேரிலேன்ட் மாநிலம்
எலிசபெத் ஆன் செடன், ஐக்கிய அமெரிக்க நாடுகளில் பிறந்து புனிதர் பட்டம் பெற்ற முதல் கத்தோலிக்கர் ஆவார். நாட்டிலேயே முதன்முதலாக "மேரிலேன்ட்" மாநிலத்தில் "எம்மிட்ஸ்பர்க்" (Emmitsburg, Maryland) என்ற இடத்தில் பெண்களுக்கான கத்தோலிக்க பள்ளிக்கூடத்தை நிறுவினார். அங்கேயே (First American Congregation of Religious Sisters, the Sisters of Charity) "முதல் அமெரிக்க அருட்சகோதரிகளின் சபை என்ற அருட்சகோதரிகளின் கருணை இல்லம்” நிறுவினார்.
வாழ்க்கை:
இவர், நியூ யார்க் சமூகத்தில் பிரபலமான "டாக்டர் ரிச்சர்ட் பேலி” (Dr. Richard Bayley) மற்றும் “கேதரின் சார்ல்டன்" (Catherine Charlton) தம்பதியினருக்கு பிறந்த இரண்டாவது குழந்தை ஆவார். "ரிச்சர்ட் மற்றும் கேதரின்" ஆகியோரின் முன்னோர் ஐரோப்பிய நாடுகளிலிருந்து குடிபெயர்ந்து நியூ யார்க் நகரில் குடியேறியவர்கள் ஆவர். ரிச்சர்டின் பெற்றோர் ஃபிரென்ச் சமூகத்தைச் சேர்ந்தவர்கள். கேத்தரினின் முன்னோர் இங்கிலாந்து நாட்டைச் சேர்ந்தவர்கள் ஆவர். கேத்தரினின் தந்தை இங்கிலாந்தின் திருச்சபை ஒன்றின் மத குரு ஆவார்.
நல்ல வசதி வாய்ப்புகளுடன் வாழ்ந்து வந்த இக்குடும்பத்தினரின் ஒவ்வொருவராக மரணித்தது இவர்கள் நொடித்துப்போக காரணமானது. கி.பி. 1777ம் ஆண்டும், எலிசபெத்துக்கு மூன்று வயதாகையில் அவரது தாயார் மரித்துப் போனார். அவரது மூன்றாவது பிரசவத்தில் நேர்ந்த சிக்கல்களினால் ஒரே வருடத்தில் அவரும், பிறந்து ஒரு வயதேயான குழந்தையும் மரித்துப் போயினர். எலிசபெத்தின் தந்தை, தமது இரண்டு பெண்குழந்தைகளுக்கு ஒரு தாய் வேண்டுமே என்ற அவசிய காரணத்தால் "சார்லோட் அமெலியா பார்க்லே" (Charlotte Amelia Barclay) என்ற பெண்ணை இரண்டாவதாக மறுமணம் செய்து கொண்டார்.
புதிய திருமதி ரிச்சர்ட், தமது ஆலயத்தின் சமூக சேவை நடவடிக்கைகளில் பங்கெடுப்பவர் ஆவார். அவர் தாம் சமூக சேவை செய்யும் நோக்கில் ஏழைகளுக்கு சேவை செய்ய போகும் வேளைகளில் இளம் எலிசபெத்தையும் உடன் அழைத்துச் செல்வார்.
எலிசபெத்தின் தந்தை ரிச்சர்டுக்கும் புதிய வளர்ப்புத் தாயார் சார்லோட்டுக்கும் ஐந்து குழந்தைகள் பிறந்தன. ஆனால் அவர்களது திருமணம் பிரிவில் முடிவடைந்தது. அவர்கள் பிரியும் வேளையில் வளர்ப்புத் தாயாரான சார்லோட் எலிசபெத்தையும் அவரது தமக்கையாரையும் நிராகரித்தார். இதற்கிடையே அவர்களது தந்தை ரிச்சர்ட் மருத்துவ மேல் படிப்பிற்காக லண்டன் புறப்பட்டுச் சென்றார். வேறு வழியில்லாத காரணத்தால் எலிசபெத்தும் அவரது மூத்த சகோதரியும் அவர்களது தந்தை வழி மாமன் "வில்லியம் பேய்லே" (William Bayley) என்பவரது வீட்டில் தங்கினர். எலிசபெத் அந்த காலத்தை தமது இருண்ட காலமாக உணர்ந்தார். இரண்டாவது தாயாரின் பிரிவினால் வாடினார். இயற்கை, கவிதை, இசை, பியானோ ஆகியவற்றின்பாலுள்ள தமது அன்பை பிற்காலத்தில் தமது எழுத்துக்களில் பிரதிபலித்தார். தமது பதிவுகளிள் அடிக்கடி தமது மத அபிலாஷைகளை வெளிப்படுத்தினார். அவரது எழுத்துக்கள் சுய பரிசோதனையாக இருந்தன. எலிசபெத் ஃபிரெஞ்ச் மொழி அறிந்தவராக இருந்தார். அத்துடன், அவர் ஒரு சிறந்த குதிரையேற்றம் அறிந்தவராகவும் விளங்கினார்.
திருமணம் மற்றும் தாய்மை:
கி.பி. 1794ம் ஆண்டு, ஜனவரி மாதம், 25ம் தேதி, இவரது பத்தொன்பது வயதில் இவருக்கு, இறக்குமதி வர்த்தகத்தில் வெற்றிகரமாக தொழில் செய்யும் இருபத்தைந்து வயதான "வில்லியம் மேகி செடன்" (William Magee Seton) எனும் வாலிபனுடன் திருமணம் நடந்தது. சமூகத்தில் மிகப்பெரும் பணம் படைத்த பெரிய மனிதர்கள் பலருடன் தொடர்பிலிருந்த பிரபுக்கள் குடும்பம் என்பதால் வசதிகள் பல கொண்ட பெரும் மாளிகை வாசம்தான். இத்தம்பதியினருக்கு ஐந்து குழந்தைகள் பிறந்தனர்.
எலிசபெத் தமது முன்னாள் வளர்ப்புத் தாயாரைப் போலவே சேவை மனப்பான்மை கொண்டவராயிருந்தார். எலிசபெத்தின் மைத்துனி (கணவரின் சகோதரி) "ரெபெக்கா மேரி செடன்" (Rebecca Mary Seton) இவருக்கு சமூக சேவையில் பக்கபலமாய் இருந்தார். மைத்துனி ரெபெக்கா, இவரது உயிர்த் தோழியாகவும் பாசத்திற்கும் நம்பிக்கைக்கும் உரியவராகவும் விளங்கினார். தமது தந்தையின் செல்வாக்கினால் அங்குள்ள ஏழைகள், சிறுவர்கள் மற்றும் விதவைப் பெண்களின் நிவாரண அமைப்பான "சமூக நிவாரண" (The Society for the Relief) அமைப்பின் அடிப்படை அங்கத்தினரானார். தமது மாளிகையின் அருகேயிருந்த ஆலயத்தின் மூலமாக ஏழைகளுக்கும் அவசியப்பட்டவர்களுக்கும் சேவைகள் பல செய்தார். நோயுற்றோரை அன்புடன் கவனித்தார். பசியால் வாடியோர்க்கு உணவிட்டார். இவ்வாறு தொடர் சமூக சேவைகள் பல செய்தார்.
இதற்கிடையே எலிசபெத்தின் மாமனார் இறந்து போனார். கி.பி. 1812ம் ஆண்டின் யுத்த காலத்தில் செடன் குடும்பம் பொருளாதார சரிவுகளை சந்திக்க வேண்டியிருந்தது. எலிசபெத்தும் அவரது கணவர் வில்லியம்சும் இணைந்து, ஏழு முதல் பதினேழு வயதுவரையான வில்லியம்சின் ஆறு சகோதர சகோதரியரையும் தங்களது ஐந்து குழந்தைகளையும் மைத்துனி ரேபெக்காவையும் அழைத்துக்கொண்டு செடன் குடும்பத்தின் பெரிய மாளிகை வீட்டுக்கு குடி பெயர்ந்தனர். அது அச்சமயம் இன்றியமையாததாக இருந்தது.
விதவை வாழ்க்கை மற்றும் மனமாற்றம்:
கி.பி. 1798ம் ஆண்டு முதல் 1800ம் ஆண்டு வரையான காலங்களில், ஐக்கிய அமெரிக்க நாடுகளுக்கும் (USA), ஃபிரெஞ்ச் குடியரசுக்கும் இடையே உண்டான கருத்து வேறுபாடுகளும், சர்ச்சைகளும் அமெரிக்க கப்பல்களின் மீது தொடர் தாக்குக்தல்களை ஏற்படுத்தின. பிரிட்டனின் (United Kingdom) ஃபிரான்ஸ் மீதான முற்றுகை, வில்லியம் செடனின் பல கப்பல்கள் கடலில் காணாமல் போக வழிவகுத்தன. இதனால் பலத்த நஷ்டத்துக்குள்ளான வில்லியம் செடன், தமது குடும்பத்துடன் எலிசபெத்தின் தந்தையாரின் இல்லத்துக்கு குடி போனார். கி.பி. 1801ம் ஆண்டு முதல் 1803ம் ஆண்டு வரையான காலத்தில் அவர்கள் எண். 8, ஸ்டேட் தெரு (8 State Street) என்ற விலாசத்திலுள்ள வீட்டின் வசித்தனர். (தற்போது அந்த விலாசத்தில், 1964ம் ஆண்டு கட்டப்பட்ட அதிதூய ஜெபமாலை அன்னை ஆலயம் (Church of Our Lady of the Most Holy Rosary) உள்ளது.)
அவர்களின் திருமண வாழ்க்கையின் பெரும்பாலான காலம் வில்லியம் காச நோயால் பாதிக்கப்பட்டிருந்தார். தற்போதைய பிரச்சினைகளாலான மன அழுத்தம் அவரது நோய் மோசமடைய காரணமானது. மருத்துவர்கள் அவரை சிறிது காலம் உஷ்ண பிரதேச நாடான இத்தாலியில் தங்கியிருக்க அறிவுறுத்தி அனுப்பினார்கள். அவருடன் எலிசபெத்தும் அவர்களது மூத்த மகளான “அன்னா மரியாவும்” (Anna Maria) உடன் சென்றனர். "லேகார்ன்" துறைமுகத்தை (Port of Leghorn) அடைந்ததும் அவர்கள் “மஞ்சள் காய்ச்சல்” (Yellow Fever) எனப்படும் தொற்று நோயுள்ளவர்களோ என்ற சந்தேகம் காரணத்தால் அதிகாரிகள் அவர்களை தனிமைப்படுத்தப்பட்ட முகாமில் வைத்தனர். நோய் முற்றியதால், கி.பி. 1803ம் ஆண்டு, டிசம்பர் மாதம், 27ம் நாள், மரித்துப்போன வில்லியம், அங்குள்ள பழைய ஆங்கிலக் கல்லறையில் (Old English Cemetery) அடக்கம் செய்யப்பட்டார். அவர்களை இத்தாலியிலுள்ள வில்லியம்சின் வணிக பங்காளிகளின் குடும்பத்தினர் வரவேற்று அடைக்கலம் கொடுத்தனர். அவர்களுக்கு ரோமன் கத்தோலிக்கத்தையும் அறிமுகப்படுத்தினர்.
கி.பி. 1805ம் ஆண்டு, மார்ச் மாதம், 14ம் நாள், நியூ யார்க் திரும்பிய விதவைப் பெண்ணான எலிசபெத், ரோமன் கத்தோலிக்க திருச்சபையால் வரவேற்கப்பட்டார். அப்போது, நியூ யார்க்கிலிருந்த ஒரே ரோமன் கத்தோலிக்க ஆலயமான “புனித பேதுரு ஆலயத்தின்” (St. Peter's Roman Catholic Church) குருவான "மாத்தியூ ஒ’பிரியன்" (Matthew O'Brien) அவர்களை வரவேற்றார். கத்தோலிக்கத்துக்கு எதிரான அங்கிருந்த சட்டங்கள் சில வருடங்களுக்கு முன்னர்தான் அகற்றப்பட்டிருந்தன. சரியாக ஒரு வருடத்தின் பிறகு, அவர்கள் உறுதிப்பூசுதலும் திவ்ய நற்கருணையும் பெற்றனர். எலிசபெத் இளம்பெண்களுக்கும் விதவைகளுக்குமாய் ஒரு கல்விச்சாலையை தொடங்கினார்.
நிறுவனர்:
கி.பி. 1809ம் ஆண்டு, ரோமன் கத்தோலிக்க குருக்கள் சபையின் அங்கத்தினர் ஒருவர் வருந்தி அழைத்ததன்பேரில் எலிசபெத் மேரிலேன்ட் செல்ல ஒப்புக்கொண்டார். ஒரு வருட காலத்தின் பின்னே, அவர் கத்தோலிக்க சிறுமிகளின் கல்விக்காக "புனித சூசையப்பரின் கல்விச்சாலை மற்றும் பள்ளியை (Saint Joseph's Academy and Free School) நிர்மாணித்து நிர்வகித்தார். ஜூலை 31ல் எலிசபெத் செடன் "எம்மிட்ஸ்பர்க்" (Emmitsburg) நகரில் ஏழைகளின் குழந்தைகளுக்கு அர்ப்பணிக்கப்படுவதற்கென்று ஒரு சமய சமூக சபையினை நிறுவினார். இதுவே ஐக்கிய அமெரிக்க நாடுகளில் கத்தோலிக்க பள்ளிகளும் கல்விச் சாலைகளும் உருவாக ஆரவார தொடக்கமாக இருந்தன. ஃபிரான்ஸ் நாட்டிலுள்ள “கருணையின் மகளிர்” (Daughters of Charity) சபைக்காக "புனித வின்சென்ட் தெ பால்" (St. Vincent de Paul) அவர்களால் எழுதப்பட்ட சட்ட திட்டங்களையே கி.பி. 1810ம் ஆண்டு, இவர்களும் ஏற்றுக்கொண்டனர்.
கடைசி காலமும் மரணமும்:
இவர் தமது எஞ்சிய காலத்தை முன்னணி மற்றும் புதிய சபைகளை நிறுவி வளர்ப்பதில் செலவிட்டார். தவறான புரிந்துணர்வுகளும், ஒருவருக்கொருவரிடையே உண்டான மோதல்களும், தமது இரண்டு மகள்களதும், மற்றும் தமக்குப் பிரியமான இளம் அருட்சகோதரிகளது மரணமும் அவரை மிகவும் துனபத்திலாழ்த்தின. 46 வயதான எலிசபெத் ஆன் செடன், காசநோயால் (Tuberculosis) பாதிக்கப்பட்டு, கி.பி. 1821ம் ஆண்டு, ஜனவரி மாதம், 4ம் தேதி மரணமடைந்தார். இன்று, அவருடைய உடலின் மிச்சங்கள் “ஐக்கிய அமெரிக்க நாடுகளின் ‘மேரிலேன்ட்’ மாநிலத்திலுள்ள ‘எம்மிட்ஸ்பர்க்’ எனுமிடத்திலுள்ள புனிதர் எலிசபெத் ஆன் செடன் தேசிய திருத்தலத்திலுள்ள கல்லறையில்” (National Shrine of Saint Elizabeth Ann Seton in Emmitsburg, Maryland, United States of America) அடக்கம் செய்யப்பட்டுள்ளது.
Also known as
• Elizabeth Ann Bayley Seton
• Mother Seton
Profile
Born into a wealthy and influential Episcopalian family, the daughter of a Dr Richard Bayley; Elizabeth was raised in the New York high society of the late 18th century. Her mother died when Elizabeth was three years old, her baby sister a year later. In 1794 at age 19 she married the wealthy businessman William Magee Seton, and was the mother of five.
About ten years into the marriage, William's business failed, and soon after he died of tuberculosis, leaving Elizabeth an impoverished widow with five small children. For years Elizabeth had felt drawn to Catholicism, believing in the Real Presence in the Eucharist and in the lineage of the Church going back to Christ and the Apostles. She converted to Catholicism, entering the Church on 14 March 1805, alienating many of her strict Episcopalian family in the process.
To support her family, and insure the proper education of her children, she opened a school in Boston. Though a private and secular institution, from the beginning she ran it along the lines of a religious community. At the invitation of the archbishop, she established a Catholic girl's school in Baltimore, Maryland which initiated the parochial school system in America. To run the system she founded the Sisters of Charity in 1809, the first native American religious community for women.
Born
28 August 1774 in New York City, New York, USA as Elizabeth Ann Bayley
Died
4 January 1821 in Emmitsburg, Maryland of natural causes
Canonized
14 September 1975 by Pope Paul VI
Saint Angela of Foligno
புனிதர் ஃபோலிக்னோ நகர் ஏஞ்செலா
கைம்பெண், மறைப்பணியாளர், இறையியலாளர்களின் ஆசிரியை:
விதவை மற்றும் மறைப்பணியாளர்:
பிறப்பு: கி.பி 1248
ஃபோலிக்னோ, தூய ரோமானியப் பேரரசு
இறப்பு: ஜனவரி 3, 1309
ஃபோலிக்னோ, திருத்தந்தையர் மாநிலங்கள்
ஏற்கும் சமயம்:
ரோமன் கத்தோலிக்க மதம் (செயின்ட் பிரான்சிஸின் மூன்றாவது ஆணை)
முக்திப்பேறு பட்டம்: ஜூலை 11, 1701
திருத்தந்தை பதினோராம் கிளெமென்ட்
புனிதர் பட்டம்: அக்டோபர் 9, 2013
திருத்தந்தை ஃபிரான்சிஸ்
முக்கிய திருத்தலம்:
சிசா டி சான் ஃபிரான்சிஸ்கோ, ஃபோலிக்னோ, பெருஜியா, இத்தாலி
நினைவுத் திருநாள்: ஜனவரி 4
பாதுகாவல்:
பாலியல் சோதனைகளால் பாதிக்கப்பட்டவர்கள், விதவைகள்
ஃபோலிக்னோவின் புனிதர் ஏஞ்சலா, ஒரு இத்தாலிய ஃபிரான்சிஸ்கன் மூன்றாம் நிலை சபையின் மறைப்பணியாளர் ஆவார். அவர் தனது மாய வெளிப்பாடுகளைப் பற்றிய விரிவான எழுத்துக்களிலிருந்து ஒரு மாயையுள்ளவராக அறியப்பட்டார். மரியாதை காரணமாக, கத்தோலிக்க திருச்சபையில் தோன்றிய அந்த எழுத்துக்கள், அவரை "இறையியலாளர்களின் ஆசிரியர்" என்று அறிய உதவின.
ஏஞ்சலா தனது ஆன்மீக எழுத்துக்களுக்கு மட்டுமல்லாமல், ஒரு மத சமூகத்தை ஸ்தாபிப்பதற்காகவும் குறிப்பிடப்பட்டார். இந்நிறுவனம், ஒரு ஆன்மீக சபையாக மாற மறுத்துவிட்டது எனினும், இதனால் தேவைப்படுபவர்களுக்கு சேவை செய்வதற்கான தனது சேவைப்பணிகளைத் தொடர்கின்றது. இந்நிறுவனம் இன்னமும் செயல்பாட்டில் உள்ளது.
கத்தோலிக்க திருச்சபை 2013ம் ஆண்டு, ஏஞ்சலாவை ஒரு புனிதராக பிரகடனம் செய்தது.
ஏஞ்சலாவின் பிறந்த தேதி, உறுதியாக தெரியவில்லை எனினும், அவர் பிறந்த வருடம், கி.பி. 1248ம் ஆண்டு என பட்டியலிடப்பட்டுள்ளது. அவர், இத்தாலி (Italy) நாட்டின், பெருஜியா மாகாணத்திலுள்ள ( Province of Perugia), கீழ்-மத்திய ஊம்ப்ரியாவின் (East Central Umbria), பழமையான ஒரு நகரமான ஃபோலிக்னோவில் (Foligno) ஒரு பணக்கார குடும்பத்தில் பிறந்தார். தமது வாழ்க்கை முறையை எளிமைப்படுத்த விரும்பும் மக்களுக்கு ஏஞ்சலா ஒரு முன்மாதிரியாக விளங்கினார்.. தம்முடைய இளவயதில், ஆடம்பர மற்றும் இவ்வுலக இன்ப வாழ்க்கை வாழ்ந்தார். அவருடைய உற்சாகமான மனோபாவம் அவரை பாவமான நடத்தைக்கு உட்படுத்தியது. திருமணமான இவருக்கு, தமது ஒருவேளை சிறு வயதிலேயே, பல குழந்தைகள் இருந்தன. ஏஞ்சலா உலகத்தையும் அதன் இன்பங்களையும் நேசித்ததாக தெரிவிக்கிறார். 40 வயதில், அவருக்கு புனிதர் ஃபிரான்சிஸின் திருக்காட்சி கிடைத்தததாகவும், அப்பொழுது அவர் தமது வாழ்க்கையின் வெறுமையை உணர்ந்ததாகவும் கூறப்படுகிறது. அந்தக் காலத்திலிருந்தே, உயர்ந்த பரிபூரணத்திற்காக தமது வாழ்க்கையை அர்ப்பணித்து நடத்தத் தொடங்கினார். பின்னர் அவர் பிரார்த்தனை மற்றும் தவ வாழ்க்கையைத் தொடங்கினார். அடுத்த ஆறு ஆண்டுகளில், படிப்படியாக அவர் மக்களிடமும் ஆன்மீக மற்றும் சேவைகள் தொடர்புடைய ஷயங்களுடனும் தனது தொடர்புகளைத் திசைதிருப்பினார்.
மூன்று ஆண்டுகளுக்குப் பிறகு, ஏஞ்சலாவின் தாயார் மரித்துப்போனார். சில மாதங்களுக்குப் பிறகு, அவரது கணவர் மற்றும் குழந்தைகளும் தொடர்ந்து மரித்தனர். தம்முடைய சேவை செய்யும் ஒரு பெண்ணான மசாஸுவோலா (Masazuola) என்பவரை தம்முடைய தோழியாக ஏற்ற அவர், தன் உடைமைகளைத் திசைதிருப்பவும், தவம் செய்பவராகவும் வாழ ஆரம்பித்தார். ஏஞ்சலா அநேகமாக கி.பி. 1291ம் ஆண்டில் தூய ஃபிரான்சிஸின் மூன்றாம் நிலை சபையில் சேர்ந்தார். அர்னால்டோ (Arnoldo) என்ற ஃபிரான்சிஸ்கன் துறவியின் வழிகாட்டுதலின் கீழ் அவர் தன்னை நிலைநிறுத்திக் கொண்டார். அர்னால்டோ, இவரது ஒப்புரவாளராகவும் (Confessor) பணியாற்றினார்.
பெரும் மத்தியகால மாயைகள் நிறைந்தவராக கருதப்பட்ட ஏஞ்செலா, அநேக மாயைகளை திருக்காட்சியாகக் காணும் பேருபெற்றார். இவை, பதின்மூன்றாம் நூற்றாண்டின் இறுதியில், இரண்டு தொகுப்புகளாக படைக்கப்பட்ட இவை, (Il Libro Della Beata Angela da Foligno) என பெயரிடப்பட்டுள்ள.
ஒரு சிறிய சீடர்களின் குழு இப்புனிதரைச் சுற்றி கூடியது. அவர் புத்திசாலித்தனமாக அவர்களை வழிநடத்தி, அடிப்படை கிறிஸ்தவ வாழ்கை முறைகளை அவர்களுக்கு அறிவுறுத்தினார். அவரது அறிவுறுத்தல்களிலிருந்து இந்த பகுதி ஜெபத்தையும் வேதத்தைப் பற்றிய தியானத்தையும் ஆதரிக்கிறது:
தெய்வீக ஒளி இல்லாமல் மீட்படைய முடியாது. தெய்வீக ஒளி நம்மை ஆரம்பிக்கவும் முன்னேறவும் செய்கிறது, மேலும் அது நம்மை முழுமையின் உச்சிக்கு அழைத்துச் செல்கிறது. எனவே நீங்கள் இந்த தெய்வீக ஒளியைத் தொடங்கவும் பெறவும் விரும்பினால், ஜெபியுங்கள். நீங்கள் முன்னேற ஆரம்பித்திருந்தால், ஜெபியுங்கள். நீங்கள் பரிபூரணத்தின் உச்சியை அடைந்திருந்தால், அந்த நிலையில் இருக்கும்படி ஒளிமயமாக இருக்க விரும்பினால், ஜெபியுங்கள். நீங்கள் விசுவாசத்தை விரும்பினால், ஜெபியுங்கள். உங்களுக்கு நம்பிக்கை வேண்டுமானால், ஜெபியுங்கள். நீங்கள் தர்மத்தை விரும்பினால், ஜெபியுங்கள். நீங்கள் எளிமையை விரும்பினால், ஜெபியுங்கள். நீங்கள் கீழ்ப்படிதலை விரும்பினால், ஜெபியுங்கள். நீங்கள் கற்பு வாழ்க்கையை விரும்பினால், ஜெபம் செய்யுங்கள். நீங்கள் மனத்தாழ்ச்சியை விரும்பினால், ஜெபியுங்கள். நீங்கள் சாந்தகுணத்தை விரும்பினால், ஜெபியுங்கள். நீங்கள் துணிச்சலை விரும்பினால், ஜெபியுங்கள். உங்களுக்கு ஏதாவது நல்லொழுக்கம் வேண்டுமானால், அதற்காகவும் ஜெபியுங்கள்.
இந்த பாணியில் ஜெபியுங்கள்: கடவுள்-மனிதனாகிய இயேசு கிறிஸ்துவின் வாழ்க்கை, வறுமை, வலி, அவமதிப்பு மற்றும் உண்மையான கீழ்ப்படிதல் ஆகியவற்றைக் கொண்ட வாழ்க்கை புத்தகத்தை எப்போதும் வாசியுங்கள்.
கி.பி. 1308ம் ஆண்டு, கிறிஸ்து பிறப்பு பெருவிழாவன்று, தான் விரைவில் மரித்துவிடுவேன் என்று ஏஞ்சலா தனது தோழர்களிடம் கூறினார். சில நாட்களுக்குப் பிறகு கிறிஸ்து அவருக்குத் தோன்றி, அவரை பரலோகத்திற்கு அழைத்துச் செல்ல தனிப்பட்ட முறையில் வருவதாக உறுதியளித்தார். அவர் கி.பி. 1309ம் ஆண்டு, ஜனவரி மாதம், 3ம் நாளன்று, உறக்க நிலையிலேயே அமைதியாக மரித்தார்.
Also known as
Mistress of Theologians
Profile
Born to a wealthy non-Christian family. She married young, and was the mother of several children. Angela lived a wild, adulterous, and sacrilegious life for a while, but following a vision received in 1285, she had a conversion. After the death of her mother, husband, and children, she turned to God and penance. Franciscan tertiary, and led a group of other tertiaries. Noted for her charity, patience and humility. Visionary, mystic, and mystical writer.
Born
1248 at Foligno, Umbria, Italy
Died
• 4 January 1309 at Foligno, Italy of natural causes
• buried in the Church of Saint Francis in Foligno, Italy
Beatified
• 1693 by Pope Innocent XII (cult confirmed)
• 3 April 1701 by Pope Clement XI (concession of indult for Mass and Office)
Canonized
9 October 2013 by Pope Francis
Saint Manuel González García
Also known as
• Apostle of the Abandoned Tabernacles
• Bishop of the Abandoned Tabernacle
• Emmanuel González García
Profile
Fourth of five boys in his family; his father was a carpenter. Manuel was very active in his parish church, sang in the choir and entered the junior seminary in Seville, Spain at age 12. Ordained a priest in the diocese of Seville on 21 September 1901 by his bishop, Blessed Marcelo Spinola y Maestre.
In 1902, Father Manuel was sent to preach a mission, and when he arrived, he found the church filthy and neglected. He knelt before the tabernacle in Eucharistic Adoration and felt a call to revitalize devotion to the Eucharist and Adoration. He served as chaplain of a nursing home of the Sisters of the Poor and priest at the parish of San Pedro del Huelva in Seville. His other ministries including work to provide food and education to poor children. Following the call he felt in Eucharistic Adoration, he founded the Disciples of Saint John on 4 March 1910 to spread devotion to the Eucharist and Saint John; the Disciples were soon working across Europe, and had the support of Pope Saint Pius X.
Chosen auxiliary bishop of Málaga, Spain and titular bishop of Olympus on 6 December 1915. Bishop of Málaga on 22 April 1920. Bishop of Palencia, Spain on 5 August 1935. Founder of the Eucharistic Missionaries of Nazareth and the Children of Reparation.
Born
25 February 1877 at Seville, Spain
Died
• 4 January 1940 in Madrid, Spain of natural causes
• buried next to the tabernacle in the Capilla del Santísimo, Cathedral of Palencia, Spain
Beatified
• 29 April 2001 by Pope John Paul II
• the beatification miracle involved the healing of Sara Ruiz Ortega, then 18 years old, of tuberculosis peritonitis which had left her paralyzed
Canonized
• 16 October 2016 by Pope Francis
• the canonization involved the healing of a Galician woman who suffered from aggressive lymphoma
Saint Pharaildis of Ghent
Also known as
Farahilde, Farailde, Pharaild, Pharailde, Pherailde, Vareide, Varelde, Veerhilde, Veerle, Verylde
Profile
Sister of Saint Gudule. Niece of Saint Gertrude of Nivelles. After making a private vow of virginity, Pharaildis was forced into marriage with a wealthy nobleman. Her husband insisted that she was married to him, and her sexual fidelity was owed to him, not God. Physically abused for her refusal to submit to him, and for her late night visits to churches. When widowed, she was still a virgin. Legend says that Pharaildis caused a well to spring up whose waters cured sick children.
Born
c.650 in Ghent, Belgium
Died
c.740 of natural causes
Blessed Thomas Plumtree
Also known as
Pastor Rebel
Additional Memorial
1 December as one of the Martyrs of Oxford University
Profile
Began studies at Corpus Christi College, Oxford, England in 1543. Priest. Rector of Stubton, Lincolnshire, England in 1546. He resigned his prebend and became chaplain to northern insurgents in the Catholic Rising of the North against the repressions of Queen Elizabeth I, refusing to take the oath acknowledging her supremacy over the Church in England. Captured when the revolt failed, he was arrested at the altar, and charged with celebrating Mass. Offered his freedom if he would denouce Catholicism; he declined. Martyr.
Born
in Lincolnshire, England
Died
• hanged, drawn and quartered on 4 January 1570 in the market place at Durham Castle, Durham, England
• left to hang as a warning to other Catholics, he was finally buried on 14 January 1570
Beatified
9 December 1886 by Pope Leo XIII (cultus confirmation)
Saint Oringa of the Cross
Also known as
Christiana of the Cross
Memorials
• 4 January as Oringa
• 10 January as Christiana
Profile
Pious farm girl who fled her home to escape an arranged marriage. Worked as a servant in Lucca, Italy then became an itinerant miracle worker in the region. Eventually returned to her birthplace, to found and lead an Augustinian convent. Known for her dedication to her prayer life.
Born
at Castello di Santa Croce, Arno valley, Tuscany, Italy
Died
1310 at Castello di Santa Croce, Tuscany, Italy of natural causes
Saint Abruncolo of Langres
Also known as
Abruncolo of Clermont
Additional Memorial
14 May (French dioceses of Langres, Dijon and Clermont-Ferrand)
Profile
Bishop of Langres, France in the latter 5th century, he operated from the city of Dijon, France. Exiled from the diocese by the Arian Burgundian king Gundobald, he became bishop of Clermont-Ferrand, France as the previous bishop, a friend and frequent correspondent of Abruncolo, had recently died. Friend of Saint Ruricius.
Died
• c.488 of natural causes
• buried in the church of Saint Stephen outside Clermonnt, France
Saint Gregory of Langres
Additional Memorial
13 May (translation of relics)
Profile
Governor and leading citizen in the area of Autun, France. Married, and the father of Saint Tertricus of Langres. Great-uncle of Saint Gregory of Tours. Widower; after his wife's death, he devoted himself to God. Priest. Reluctant bishop of Langres, France at age 57. Though he was known as a strict and severe civil authority, he was a gentle, understanding and charitable minister.
Died
539 of natural causes
Saint Libentius of Hamburg
Also known as
• Libentius of Bremen
• Liawizo, Libenzio
Profile
Benedictine monk. Exiled to Hamburg, Germany with Pope Benedict V. Developed a ministery to the poor and sick of Bremen, Germany. Chamberlain to Archbishop Adaldago of Hamburg. Archbishop of Hamburg in 988.
Born
in southern Swabia (modern Germany)
Died
• 4 January 1013 in Bremen, Germany of natural causes
• buried in the cathedral of Bremen
Saint Rigobert of Rheims
Also known as
Gobert, Rigobertus, Robert
Additional Memorial
14 June (translation of relics)
Profile
Benedictine monk. Abbot of Orbais. Archbishop of Rheims, France. Persecuted and exiled by Charles Martel. While he was away, another was appointed bishop. He eventually returned to his see, but to prevent scandal and dissention among the faithful, he did not try to recover his bishopric, and spent the rest of his days as a hermit. Noted for his patience, and as a miracle worker.
Died
c.750 in Rheims, France of natural causes
Saint Ferreolus of Uzès
Also known as
Ferreol, Ferreolo
Profile
Brother of Saint Tarsicia of Rodez. Sixth century bishop of Uzès, France. Devoted to converting Jews to Christianity. Exiled for three years by King Childebert I of Paris over a political dispute. Founded a monastery in his see, and wrote its Rule.
Born
at Narbonne, France
Died
4 January 581 in Uzès, France of natural causes
Saint Stephen du Bourg
Also known as
• Stephen Bourg-en-Bresse
• Etienne...
Profile
Canon of Saint Rufus at Valence, France. Companion of Saint Bruno at the foundation of the Grande Chartreuse. Founded the charterhouse at Meyria in 1116.
Born
c.1030
Died
1118 at Meyriat, France of natural causes
Saint Dafrosa of Acquapendente
Also known as
• Dafrosa of Rome
• Aifrosa, Affrosa, Daphrosa
Profile
Married to Saint Flavian; mother of Saint Bibiana and Saint Demetria. Martyred in the persecutions of Julian the Apostate. Her story is included in the Acts of Bibiana.
Died
beheaded c.362
Blessed Roger of Ellant
Profile
Cistercian monk at Lorroyen-Berry, France. Founding abbot of a monastery at Ellent, archdiocese of Rheims, France in 1156. Known for his dedication to the monastic life, and his care for the area sick.
Born
in England
Died
• 4 January 1160 at Ellent, France of natural causes
• relics enshrined in the chapel of the monastery he founded there
Saint Rumon of Audierne
Also known as
Druman, Drumé, Raimundus, Raymond, Ruman, Ruvon
Profile
May have been the son of Saint Thumette. Hermit in the region of Audierne, France.
Born
late 5th century in Penmarch, Cornwall, England
Died
6th century
Saint Neophytos
Profile
One of a group of nine young women who were seized, ordered to renounce Christianity, offered bribes to do it, and were executed when they refused; Neophytos is the only name that has come down to us. Martyrs.
Died
• 7th century
• relics later translated to Limburg monastery
Blessed Louis de Halles
Profile
Mercedarian friar. Imprisoned and tortured by Saracens for preaching Christianity while ransoming Christians enslaved by the Muslims.
Died
1271 of natural causes
Saint Celsus of Trier
Additional Memorial
23 February (discovery of relics)
Profile
Born to the nobility. Bishop of Trier, Germany, serving for 14 years, converting many in his diocese.
Died
• c.146
• relics re-discovered in 980
Saint Hermes of Moesia
Also known as
Ermete
Additional Memorial
28 January (Bologna, Italy)
Profile
Martyr.
Died
c.300 in Moesia (in modern Bulgaria)
Saint Aedh Dubh
Also known as
• Aedh of Kildare
• Aeduus...
Profile
King of Leinster, Ireland. He abdicated in 592 to become a monk at Kildare, Ireland. Bishop of Kildare in 630.
Born
Irish
Died
639 of natural causes
Saint Theoctistus
Profile
Monk. Founded the Nicholas Abbey in Cucumo, Sicily, and served as its first abbot.
Saint Gaius of Moesia
Also known as
Caius
Additional Memorial
28 January (Bologna, Italy)
Profile
Martyr.
Died
c.300 in Moesia (in modern Bulgaria)
Saint Chroman
Also known as
Ghronan
Profile
Lived in the Cunningham district of Ayrshire, Scotland where he was noted for his great personal piety.
Died
641 of natural causes
Blessed Chiara de Ugarte
Profile
Mercedarian nun in the monastery of Jesus and Mary to Orozco, Spain.
Saint Mavilus of Adrumetum
Profile
Martyred in the persecutions of Emperor Caracalla for refusing to worship idols.
Died
thrown to wild animals in 212 at Adrumetum, North Africa
Blessed Palumbus of Subiaco
Profile
Benedictine monk. Priest in the abbey of Subiaco, Italy. Lived several years as a hermit near the monastery.
Died
c.1070 of natural causes
Saint Rigomero of Meaux
Profile
Sixth-century bishop at Meaux, France. A man noted for his simplicity of life wound up exiled by Charles Martel more for political reasons than anything spiritual.
Saint Neopista of Rome
Profile
Martyr.
Died
• Rome, Italy
• relics enshrined in the Church of San Martino al Monti by Pope Sergius II
Saint Aggaeus the Martyr
Additional Memorial
28 January (Bologna, Italy)
Profile
Martyr.
Died
c.300
Martyrs of Africa
Profile
A group of Christians martyred together in the persecutions of the Arian Vandal king Hunneric. Saint Bede wrote about them. - Aquilinus, Eugene, Geminus, Marcian, Quintus, Theodotus and Tryphon.
Died
in 484 in North Africa
Martyrs of Rome
Profile
Three Christians martyred together in the persecutions of Julian the Apostate for refusing to renounce Christianity as ordered. - Benedicta, Priscillianus and Priscus.
Died
in 362 in Rome, Italy
