St. Trophimus. September 19

St. Trophimus

September 19
Death: 277

Martyr, with Sabbatius and Dorymedon put to death under Emperor Probus (r. 276- 282). They were executed at Antioch (modern Turkey).

Saints Trophimus (Trophimos), Sabbatius (Sabbatios, Sabbaticus), and Dorymedon are venerated as Christianmartyrs.^[2] The story of their martyrdom is enshrouded in myth,^[2] and though they share the same feast day, the saints were not martyred together or at the same time.^[2]

According to their Passion, Emperor Probus decreed that all Christians should sacrifice to the Roman gods. The Emperor sent two officials, Trophimus and Sabbatius, to Antioch. However, after Trophimus and Sabbatius arrived at the city, they were so shocked by the tortures inflicted upon the Christians there that the two men converted to Christianity. Trophimus and Sabbatius were arrested and tortured; Sabbatius died as a result of being tortured.^[2]

Trophimus was sent to Synnada in Asia Minor. Imprisoned at Synnada was a Christian senator named Dorymedon, and Trophimus visited the senator in prison. Officials in Synnada attempted to force Dorymedon and Trophimus to sacrifice to the gods Castor and Pollux. Dorymedon and Trophimus refused and were tortured and sentenced to be thrown to wild beasts in the arena. According to their Passion, the beasts refused to harm the two saints. The saints were then decapitated.^[2]

Their legend is of questionable historicity.^[2] As Christopher Walter points out, Probus did not persecute Christians to the same extent that Emperors Diocletian or Decius did.^[2]

A reliquary in the form of a sarcophaguscontaining some of the bones of Trophimus was discovered at Schifout Kassaba (Synnada) in 1907, and transported to the museum at Bursa; this monument may date back to the third century.^[2][3]

Bl. Thomas Akafuji. September 19

Bl. Thomas Akafuji

Feastday: September 19
Death: 1622

Japanese martyr. A Japanese nobleman and devoted Christian, Thomas served as catechist to Blessed Leonard Kimura until his arrest by government authorities. Condemned for being a Christian, he was burned alive at Nagasaki.

St. Sequanus. September 19

St. Sequanus

September 19

Abbot, also Seine. Originally a monk at Reomay, he later founded the monastery at Segreste, which attracted many monks and over which he became abbot. He was born at Mesmont, in Burgundy, France, and lived as a hermit for a time at Verreysous-Dree. The monastery was renamed Saint-Seine in his honor.

This article is about the 6th-century French abbot. For the American writer born 1978, see Cedar Sigo.

Sigo (Latin: Sequanus; French: Seine; died c. 580 AD) was a Burgundian abbot of the sixth century. He is a saint of the Roman Catholic Church, an Orthodox saint^[1] and the reputed founder of the Abbey of Saint-Seine^[2] and in the Orthodox Church.^[3]

Life

Sigo lived in the town of Mesmont, in Burgundy. After living as a hermit for some time, the bishop of Langresordained him to the priesthood. However, he was disliked by the local clergy, so he went to the monastery of Réomé to study scripture and help the monks there. Eventually, he left to found his own monastery in the forest of Segestre, near the Seine. He gained a reputation for miracles, began gathering followers and the monastery soon flourished. The monastery attracted nearby peasants who started settling a small community around the church. This community eventually became the town of Saint-Seine-l'Abbaye. Sigo died around 580 and was buried at the abbey. His relics were stolen during the French Revolution and have been presumed destroyed.^[4

St. Pomposa. September 19

St. Pomposa

Feastday: September 19
Death: 835

Martyred nun. She was a nun in a convent near Cordoba who was beheaded by the Moorish rulers of the city. Pomposa refused to deny the faithand was slain by the Muslims.

St. Peleus. September 19

St. Peleus

September 19

Martyr in Egypt, with Nilus, Elias, and Companions. The three were Egyptian bishops who, with a group of priests and probably some laymen, were arrested and imprisoned for being Christianleaders. They spent time as common laborers before being burned alive near Petra for saying a Mass during the reign of Emperor Galerius.

St. Maria de Cerevellon. September 19

St. Maria de Cerevellon

September 19

Superior of the Mercedarians, the order of Our Lady of Ransom, also called Maria de Socos, "Mary of Help." Born into a noble family of Barcelona, Mary formed a group that evolved into the Mercedarians. She labored among the Christian slaves of the Moors, and she is the patroness of sailors in Spain. Maria died at Barcelona. Her cult was confirmed in 1690.

St. Goeric of Metz. September 19

St. Goeric of Metz

September 19
Death: 643

Bishop and successor of St. Arnulf at Metz, France. He is sometimes called Abbo or Goericus. He was supposedly a courtier at the court of King Dagobert, who went blind and was cured miraculously. He then became a priestand bishop and founded a convent.

Goeric of Metz (Latin: Goericus; French: Goëri; died September 19 643 AD), also known as Abbo I of Metz, Goericus of Metz, and Gury of Metz, was a bishop of Metz.^[1] He is venerated as a saint in the Eastern Orthodox and Roman CatholicChurches.

Biography

He was a married man with two daughters. He recovered his eyesight at St. Stephen's in Metz. Shortly thereafter, he joined the clergy and was ordained a priest by Arnulf of Metz. In 627, he succeeded Arnulf as bishop of Metz.

As bishop, he transferred the relics of his predecessor Arnulf to the Church of the Apostles. He also built the church of Great St. Peter's and the monastery at Epinal for his two daughters, Precia and Victorina. He was also a personal friend of Dagobert I.

He died in 643. He has the feast day of September 19. In the 10th century, his relics were brought from Saint-Symphorien to Epinal. This event is commemorated in the local Calendar of Saints on April 15.

St. Eustochins. September 19

St. Eustochins

September 19
Death: 461

The bishop of Tours, France. He succeeded St. Brice in 444.

St. Emily de Rodat. September 19

St. Emily de Rodat

Feastday: September 19
Birth: September 6, 1787
Death: September 19, 1852
Beatified: June 9, 1940 by Pope Pius XII
Canonized: April 23, 1950 by Pope Pius XII

Born near Rodez, France, she became a nun at Maison St. Cyr when eighteen. In 1815 after much dissatisfaction, she decided that her vocation was in teaching poor children. With the approval of Abbe Marty, her spiritual adviser, and the aid of three young assistants, she began this work in her room at St. Cyr. This was the start of the Congregation of the Holy Family of Villefranche. It grew rapidly, establishing its own mother house and branches. In time, St Emily extended its activities to caring for unfortunate women, orphans and the aged. She saw thirty eight institutions established before she died. She was canonized in 1950. Feast date Sept. 19.

Émilie de Rodat (September 6, 1787 – September 19, 1852) was the founder of the French female order of Sisters of the Holy Family of Villefranche and a mystic.^[1]

Pope Pius XII beatified her on June 9, 1940, and canonized her on April 23, 1950. Her feast day is September 19. Her foundation, created in the year 1815, focused on young women and girls with difficulties, prisoners of war and people in prison. It was not known during her lifetime that Emilie de Rodat was also a mystic. Her revelations are included in a diary, which was found after her death. At the time of her death, she had opened at least 38 charities

St. Arnulf. September 19

St. Arnulf

Feastday: September 19

Death: 1070

Benedictine bishop and patron saint of Gap, France. He was born in Vendôme and became a Benedictine there at the abbey of the Holy Trinity. In 1063, he was appointed bishop of Gap, and he restored the cathedral of the city.

Bl. Alphonsus de Orozco. September 19

Bl. Alphonsus de Orozco

Feastday: September 19

Death: 1591

Mystic and court chaplain, born in 1500 in Oropesa, Spain. He studied at Talavera, Toledo, and Salamanca, and became an Augustinian at the age of twenty-two. St. Thomas of Villanova was one of his instructors, imbuing him with a spirit of recollection and prayer. Alphonsus, a popular preacher and confessor, served as prior of the Augustinians in Seville and then in 1554, at Valladolid. In 1556 he became a court preacher, and in 1561 accompanied King Philip II of Spain to Madrid. Throughout his court life, he did not engage in the pleasures or intrigues around him. His example of holiness made a great impression on the royal family and the nobles of Madrid. Alphonsus was given a vision of the Blessed Virgin Mary, and wrote treatises on prayer and penance as Our Lady instructed him. He was beatified in 1881

✠ புனிதர் ஜனுவாரியஸ் ✠(St. Januarius)செப்டம்பர் 19

† இன்றைய புனிதர் †

(செப்டம்பர் 19)

✠ புனிதர் ஜனுவாரியஸ் ✠

(St. Januarius)

பெனவென்ட்டோ ஆயர் மற்றும் மறைசாட்சி:

(Bishop of Benevento and Martyr)

பிறப்பு: கி.பி. 3ம் நூற்றாண்டு

பெனவென்டோ அல்லது நேப்பிள்ஸ், கம்பானியா, ரோமப் பேரரசு

(Benevento or Naples, Campania, Roman Empire)

இறப்பு: கி.பி. 305

பொஸ்ஸுஒலி, கம்பானியா

(Pozzuoli, Campania)

ஏற்கும் சமயம்: 

ரோமன் கத்தோலிக்க திருச்சபை

(Roman Catholic Church)

கிழக்கு மரபுவழி திருச்சபை

(Eastern Orthodox Church)

முக்கிய திருத்தலங்கள்: 

நேப்பிள்ஸ் பேராலயம், இத்தாலி, அதிமதிப்பு மிக்க திருஇரத்த ஆலயம், லிட்டில் இத்தாலி, மன்ஹாட்டன், நியு யார்க் நகரம்

(Naples Cathedral, Italy and the Church of the Most Precious Blood, Little Italy, Manhattan, New York City.)

நினைவுத் திருவிழா: செப்டம்பர் 19

பாதுகாவல்:

இரத்த வங்கிகள்; நேப்பிள்ஸ்; எரிமலை வெடிப்புகள்

புனிதர் ஜனுவாரியஸ், தமது பதினைந்தாவது வயதிலேயே தமது சொந்த ஊரின் பங்கான “பெனவென்டோ” (Benevento) நகரிலேயே குருத்துவம் பெற்றார். தமது இருபதாவது வயதிலேயே நேப்பிள்ஸ் நகரின் ஆயராக அருட்பொழிவு பெற்றவர் ஜனுவாரியுஸ். அப்போது, 'ஜூலியானா' மற்றும் 'புனித சோஸ்ஸியஸ்' (Juliana of Nicomedia and Saint Sossius) ஆகியோரின் நட்பைப் பெற்றார்.

இவரை மறைசாட்சி எனவும் புனிதர் எனவும் கத்தோலிக்க மற்றும் கிழக்கு மரபுவழி திருச்சபைகள் ஏற்கின்றன. இவரின் வாழ்வைக் குறித்த சமகாலத்து குறிப்புகள் ஏதுமில்லை எனினும் பிற்காலத்தையக் குறிப்புகள் இவர் பேரரசன் “டயக்லேஷியன்” (Emperor Diocletian) துன்புறுத்துதலின்போது கொல்லப்பட்டார் என்பர்.

“டயக்லேஷியன்” (Emperor Diocletian) பேரரசனின் சுமார் ஒன்றரை வருடகால நீண்ட கிறிஸ்தவ துன்புறுத்தல்களின் போது, ஆயர் ஜனுவாரியஸ் கிறிஸ்தவர்களை மறைத்து வைத்து அவர்களைப் பாதுகாத்தார் என்பர். ஒருமுறை, தமது நண்பரான 'புனித சோஸ்ஸியஸ்' (Saint Sossius) அவர்களைக் காண சிறைச் சாலைக்கு சென்றிருந்த போது, துரதிர்ஷ்டவசமாக இவரும் கைது செய்யப்பட்டார். அங்கே, அவரும் அவரது சகாக்களும் தலை துண்டிக்கப்பட்டு கொல்லப்பட்டனர்.

இவர் நேப்பிள்ஸ் நகரின் பாதுகாவலராவார். இவரின் குருதி என கத்தோலிக்கரால் நம்பப்படும் திண்மம் (திடப்பொருள்) நேப்பிள்ஸ் மறைமாவட்டப் பேராலயத்தில் ஒரு வெள்ளிப் பெட்டிக்குள் ஏறக்குறைய 12 செ.மீ. அகலமுடைய இரண்டு பளிங்குக் கண்ணாடிக் குப்பிகளுக்குள் பாதுகாக்கப்பட்டு வருகிறது. ஒவ்வோரு ஆண்டும் மூன்று முறை, இது நீர்மமாக (திரவமாக) மாறும் காட்சியினைக்காண மக்கள் பலர் கூடுகின்றனர்.

*SAINT OF THE DAY* 

Feast Day: September 19

*St. Januarius*

Januarius lived in the fourth century. He was born either in Benevento or Naples, Italy. He was the bishop of Benevento when Diocletian's persecution began. The people of Naples have claimed a special love for and devotion to Bishop Januarius. He is popularly called "San Gennaro." According to common belief, San Gennaro learned that some Christian deacons had been put in prison for their faith. The bishop was a gentle, compassionate man. He truly cared about his people and went to the prison to visit them. The jailer reported him to the governor who sent soldiers to find San Gennaro. The bishop was arrested along with a deacon and a lector. They joined the other prisoners.

San Gennaro and the six others were martyred for their faith. Their deaths took place near Naples in 305. The people of Naples have claimed a special love for and devotion to "San Gennaro." In fact, he is considered their patron saint.

The people of Naples remember San Gennaro for another special reason: his martyr's blood was preserved centuries ago in a vile. The blood has become dark and dry. But at certain times of the year, the blood liquifies. It becomes red, sometimes bright red. At times, it even bubbles. The special case containing the vile of blood is honored publicly on the first Saturday of May, on September 19 (the feast of San Gennaro), within the octave (or eight days after the feast), and at times on December 16. The liquified blood has been seen and honored since the thirteenth century.

 "We seek from the saints example in their way of life, fellowship in their communion, and the help of their intercession."-Lumen Gentium

சலேத்_அன்னை(செப்டம்பர் 19)

சலேத்_அன்னை

(செப்டம்பர் 19)

பிரான்ஸ் நாட்டில் உள்ள ஒரு சிறிய மலைக் கிராமம்தான் சலேத் அல்லது லா சலேத் (La Salette) என்ற கிராமம். 800 க்கும் குறைவான மக்கள் தொகையைக்கொண்ட இந்தக் கிராமத்தில் இருந்த மக்களில் பெரும்பாலானோர் விவசாயிகள்.

இந்த மலைக் கிராமத்தில் மேக்ஸிமின், மெலானி என்ற மாடு மேய்க்கும் சிறுவர் இருவர் இருந்தனர். 1846 ஆம் ஆண்டு, செப்டம்பர் திங்கள் 19 ஆம் நாள் மாலைவேளையில்,  இவர்கள் இருவரும் மலையடிவாரத்தில் மாடு மேய்த்துக் கொண்டிருந்தனர்.

அப்பொழுது பெண்மணி ஒருவர் மிகவும் ஒளிமயமான தோற்றத்தில், கழுத்தில் சிலுவையை அணிந்தவராய், முகத்தைத் தன் மடியில் புதைத்துக்கொண்டு அழுதுகொண்டிருக்கக் கண்டனர். அவர் அன்னை மரியா தான் என்று அறிந்து கொள்வதற்கு சிறுவர் இருவருக்கும் வெகு நேரம் பிடிக்கவில்லை. 

அந்தச் சிறுவர் இருவரையும் தன் அருகே அழைத்த அன்னை மரியா, "உலக மக்கள் தங்கள் பாவத்திலிருந்து மனந்திரும்ப மன்றாட வேண்டும்... ஆண்டவரின் திருப்பெயருக்கு உரிய மரியாதை செலுத்த வேண்டும்..." என்று சொல்லி விட்டு அங்கிருந்து மறைந்தார். அன்னை மரியா இச்செய்திகளை அந்த இரண்டு சிறுவர்களிடம் சொன்ன போது அழுதுகொண்டேதான் சொன்னார். 

இதற்கு பின்பு அந்த இரண்டு சிறுவர்களும் ஊருக்குள் வந்து, அன்னை மரியா தங்களுக்குக் காட்சி தந்ததையும், அவர் தங்களிடம் இரண்டு முக்கியமான செய்திகளைச் சொன்னதையும் எடுத்துச் சொன்னார்கள். மக்கள் முதலில் இதனை நம்பவில்லை; பின்னர்தான் நம்பினர்.

இதைத் தொடர்ந்து 1851 ஆம் ஆண்டு கிரநோபள் நகரின் ஆயரான பிலிப்பெர்ட் தெ  ப்ரூளார்ட் என்பவரின் பரிந்துரையின் பேரில், திருத்தந்தை ஒன்பதாம் பயஸ் சலேத் அன்னையின் காட்சியை அங்கீகரித்தார். 

www.stjck.blogspot com

காண்டர்பரி பேராயர் தியோடர் Theodar. September 19

இன்றைய புனிதர் :

(19-09-2020)

காண்டர்பரி பேராயர் தியோடர் Theodar

பிறப்பு : 602,

தார்சுஸ் Tarsus, துருக்கி

இறப்பு : 19 செப்டம்பர் 690,

காண்டர்பரி Canterbury,

இங்கிலாந்து

இவர் இங்கிலாந்து நாட்டில் கேண்டர்பரி நகரில் ஆயராக இருந்தார். இவருக்கு இங்கிலாந்து நாட்டில் பெரிய பேராலயம் ஒன்று எழுப்பப்பட்டுள்ளது. இவர் தனது சொந்த ஊரான தர்சிலும், துருக்கி, கிரேக்கத்திலும் கல்லூரி படிப்பை ஏதென்ஸ் நாட்டிலும் கற்றார். பின்னர் உரோம் சென்று குருப்பட்டம் பெற்றார். பின்னர் 667 ஆம் ஆண்டில் திருத்தந்தை வித்தாலியன் (Vitalian) அவர்களால் ஆயராக திருநிலைப்படுத்தப்பட்டார். பின்னர் 668 ஆம் ஆண்டு ஆப்ரிக்கா நாட்டிலுள்ள பழங்குடி மக்களுக்கு பணியாற்ற பொறுப்பேற்றார். அப்போது ஆப்ரிக்காவை ஆண்டுவந்த கேண்டர்பரி மன்னனை எதிர்த்தார். 669

ஆம் ஆண்டு மீண்டும் இங்கிலாந்து திரும்பி உயர் பதவி வகித்த மன்னன் இவருக்கு உதவினார். பின்னர் 673 மற்றும் 680 ஆண்டுகளில் இரண்டுமுறை Synod- ஐ கூட்டினார். இவர் இங்கிலாந்து நாட்டின் முதல் பேராயர் என்ற பெயர்

பெற்றார்.

செபம்:

சாதி, மத இனங்களை கடந்தவரே எம் தலைவரே! ஆப்ரிக்கா நாட்டில் வாழும் சகோதர சகோதரர்களை உம் கரத்தில் சமர்ப்பிக்கின்றோம். அம்மக்களை நீர் பராமரித்து வழிநடத்தியருளும். அவர்களின் அடிப்படைத் தேவைகளை நிறைவேற்றும். அம்மக்களின் வளர்ச்சிக்கு உதவி செய்ய தாராள் உள்ளங்கொண்ட மனிதர்களை தந்து, அம்மக்களின்

வாழ்வில் ஏற்றம் காண செய்தருள தந்தையே உம்மை மன்றாடுகின்றோம்.

---JDH---தெய்வீக குணமளிக்கும் இயேசு /திண்டுக்கல்.

Saint of the Day : (19-09-2020)

Saint Theodore of Canterbury

Educated in Tarsus, Cilicia (part of modern Turkey). Lived for a while in Athens, Greece. Monk in Rome, Italy. Friend of Saint Adrian of Canterbury who recommended that Pope Saint Vitalian choose Theodore as Archbishop of Canterbury, England in 666. He visited all of England, supporting or re-establishing the Church throughout the country. Theodore promoted education and evangelization, and held the first national Council of Hertford in 672. Worked with Saint Erconwald of London.

Born : 

c.602 in Greece

Died : 

690 of natural causes

---JDH---Jesus the Divine Healer---