புனிதர்களை பெயர் வரிசையில் தேட

Translate

02 September 2020

SAINT OF THE DAY* Feast Day: September 2*St.Agricolus*

*SAINT OF THE DAY* 

Feast Day: September 2

*St.Agricolus*
Historically today is the feast of St. Agricolus, son of St. Magnus and bishop of Avignon. He built a church in Avignon to be served by the monks of Lerins and also a convent for benedictine nuns. By his blessing he put an end to an invasion of storks.

The son of a Gallo-Roman senator named Magnus, St. Agricolus entered the monastery about the age of 14, possibly after the death of his mother, and acquired a great reputation for piety and learning. Meanwhile, his widowed father, Magnus, received Holy Orders and became a monk.

Magnus was named bishop of Avignon 16 years later, and he consecrated his son, who by then had been a priest for quite some time, to become coadjutor bishop. St. Agricolus succeeded his father ten years later and became famous for preaching and aid to the sick and poor.

Depicted here with a dragon, St. Agricolus, like Sts. George, Arsacius and Margaret of Antioch, is considered to have done battle with the devil–not utilizing his own weak human will, but shielded with a crucifix, much prayer, fasting and faith in his Redeemer. As bishop of Avignon, St. Agricolus worked all the harder for the sake of his flock. He was named Patron of Avignon in 1647.

புனித சாலமோன் தெ கிளெர்க்(1745-1792)(செப்டம்பர் 02)

புனித சாலமோன் தெ கிளெர்க்
(1745-1792)

(செப்டம்பர் 02)
இவர் பிரான்ஸ் நாட்டைச் சார்ந்தவர். இவரது தந்தை ஒரு வணிகர். 

தனக்குப் பின் தன்னுடைய தொழிலை தன் மகன் தொடர்வார் என்று இவரது தந்தை நினைத்திருக்க, இவர் தன் தந்தை எதிர்பார்த்ததற்கு மாறாக, 'The Brothers of Christian School' என்ற துறவற சபையில் சேர்ந்தார்.

துறவற வாழ்வில் இவர் இறைப்பற்றிற்கும் இறைவேண்டலுக்கும் மிகப்பெரிய எடுத்துக்காட்டாக விளங்கினார்.

இதற்குப் பிறகு இவர் பிரான்ஸ் நாடு முழுவதும் சென்று பள்ளிகளில் மாணவர்களுக்கு நல்ல முறையில் பாடம் கற்றுத் தந்தார். தன்னுடைய துறவறசபையிலும் இவர் நவ துறவிகளுக்குப் பயிற்சியாளராகவும், சபையில் பொருளராகவும் பணியாற்றி வந்தார்.

1792 ஆம் ஆண்டு பிரான்ஸ் நாட்டில் புரட்சி வெடித்தது.‌ இப்புரட்சியின் போது திருஅவைக்கு எதிரான கலகம் ஏற்பட்டது. இதில் பல குருக்களும் துறவிகளும் கொல்லப்பட்டார்கள். அப்படி கொல்லப்பட்டவர்களில் இவரும் ஒருவர்.

இவ்வாறு இவர் ஒரு நல்லாசிரியராகவும் ஆண்டவருடைய வார்த்தையை நல்லமுறையில் அறிவித்த நற்செய்திப் பணியாளராகவும் இருந்து ஆண்டவருக்கு சான்று பகர்ந்தார்.

✠ அருளாளர் கிளாடியோ கிரன்ஸோட்டோ ✠(Blessed Claudio Granzotto)செப்டம்பர் 2

† இன்றைய புனிதர் †
(செப்டம்பர் 2)

✠ அருளாளர் கிளாடியோ கிரன்ஸோட்டோ ✠
(Blessed Claudio Granzotto)
மறைப்பணியாளர்:
(Religious)

பிறப்பு: ஆகஸ்ட் 23, 1900
சான்ட்டா லூசியா டி பியாவ், ட்ரெவிசோ, இத்தாலி அரசு
(Santa Lucia di Piave, Treviso, Kingdom of Italy)

இறப்பு: ஆகஸ்ட் 15, 1947 (வயது 46)
பதுவை, இத்தாலி
(Padua, Italy)

ஏற்கும் சமயம்:
ரோமன் கத்தோலிக்க திருச்சபை
(Roman Catholic Church)

முக்திபேறு பட்டம்: நவம்பர் 20, 1994
திருத்தந்தை இரண்டாம் ஜான் பவுல்
(Pope John Paul II)

பாதுகாவல்: சிற்பிகள், கலைஞர்கள்

நினைவுத் திருநாள்: செப்டம்பர் 2

அருளாளர். கிளாடியோ கிரன்ஸோட்டோ, “இளம் துறவியர் சபையைச் (Order of Friars Minor) சேர்ந்த ஒரு இத்தாலிய மறைப்பணியாளரும், பிரபல சிற்பியும் ஆவார். இவரது படைப்புகள், அவரது மத வெளிப்பாடுகளுக்கு ஒரு வடிகாலாக இருந்தன. மற்றும், பிறருக்கு நற்செய்தி அறிவிப்பதில் சிற்ப கலையை பயன்படுத்தியதில் அவரது அர்ப்பணிப்பு பிரதிபலித்தது.

“ரிக்கர்டோ கிரன்ஸோட்டோ” (Riccardo Granzotto) எனும் இயற்பெயர் கொண்ட இவர், “ஆன்டனியோ கிரன்ஸோட்டோ” (Antonio Granzotto) மற்றும் “ஜியோவன்னா ஸ்கொட்டோ” (Giovanna Scottò) தம்பதியருக்குப் பிறந்த ஒன்பது குழந்தைகளில் கடைசி குழந்தை ஆவார். செப்டம்பர் மாதம், 2ம் தேதி, திருமுழுக்கு பெற்ற இவருக்கு, திருமுழுக்கு பெயராக “ரிக்கர்டோ விட்டரியோ” (Riccardo Vittorio) என்ற பெயர் இடப்பட்டது.

ஏழை விவசாயிகளான இவருடைய பெற்றோர்களுக்கு உதவுவதற்காக, இவரும் விவசாய நிலங்களில் வேலை செய்யவேண்டியிருந்தது. தீவிர பக்தியும் இறை விசுவாசமும் கொண்டிருந்த இவரது பெற்றோர், தங்கள் பிள்ளைகளுக்கு அவர்களுடைய விசுவாசத்தைப் பற்றிய பலமான அறிவைக் கொடுத்திருந்தார்கள். இவருக்கு ஒன்பது வயதானபோது இவரது தந்தையார் மரித்துப்போனார். முதலாம் உலகப் போர் (World War I) வெடித்த போது, கி.பி. 1915ம் ஆண்டு, இத்தாலிய இராணுவப் படைகளில் அவர் சேர்ந்து 1918ம் ஆண்டு வரை பணியாற்றினார். அதற்குள் போரும் முடிவுக்கு வந்தது.

இத்தாலிய இராணுவ சேவையிலிருந்து விடுவிக்கப்பட்ட அவர், தமது கல்வியை தொடர்ந்தார். அத்துடன், ஒரு கலைஞராகவும், சிற்பியாகவும் தமது திறமைகளை வளர்த்துக்கொண்டார். “வெனிஸ்” (Venice) நகரிலுள்ள (Accademia di Belle Arti di Venezia) எனும் பல்கலையில் இணைந்து கல்வி கற்று 1929ம் ஆண்டு பட்டம் பெற்றார். அவரது மூத்த சகோதரர் “ஜியோவன்னி” (Giovanni) மற்றும் பங்குத்தந்தை “விட்டோரியோ மொரண்டோ” (Vittorio Morando) ஆகியோர் தந்த ஊக்கத்தில் பணியாற்றினார். அவரது முக்கிய கருப்பொருளில் ஒன்று, ஆன்மீகத்தில் கலை ஆகும். 1932ம் ஆண்டில் ஃபிரான்சிஸ்கன் குருவான “அமடியோ ஒலிவியரோ” (Amadio Oliviero) என்பவரை சந்தித்ததன் பிறகு, விரைவில் ஒரு ஆன்மீக வேலைப்பாட்டை (Religious Vocation) உணர்ந்தார். (இவர்களிருவரும் நல்ல நண்பர்களானார்கள்.) அத்துடன், அவர் தொழில்முறை மறைப்பணியாளராக முடிவெடுத்தார். அதன் பிறகு, 1933ம் ஆண்டு, டிசம்பர் மாதம், 7ம் நாளன்று, “ஃபிரான்சிஸ்கன் இளம் துறவியர்” (Order of Friars Minor) சபையில் இணைந்தார்.

1935ம் ஆண்டு, இவர் தமது புகுநிலை துறவுப் பயிற்சியை (Novitiate) தொடங்கினார். 1936ம் ஆண்டு, தமது உறுதிப்பாடு பிரமாணம் ஏற்றபோது, “கிளாடியோ” (Claudio) என்ற பெயரை தமது ஆன்மீக பெயராக ஏற்றுக்கொண்டார். குருத்துவ அருட்பொழிவு பெற விரும்பாத கிளாடியோ, “பதுவை” (Padua) நகரிலுள்ள “தூய மரியா டெல்லா பியேவ்” ஃபிரான்சிஸ்கன் (Franciscan convent of Santa Maria della Pieve) பள்ளியில், ஒரு முழுமையான துறவு வாழ்க்கை வாழ்ந்தார். நற்செய்தி பற்றிய சிந்தனைகளுக்காக தமது வாழ்க்கையை அர்ப்பணித்தார். ஏழைகளுக்கு சேவை செய்வதுடன், தமது கலைப் பணிகளின் மூலம் தமது விசுவாசத்தை வெளிப்படுத்த இயலும் என்று நம்பினார். அவருடைய படைப்புகளில் பெரும்பாலானவை இயேசு கிறிஸ்து மற்றும் புனிதர்கள் பற்றின சித்தரிப்புகள் ஆகும்.

1945ம் ஆண்டு, அவரது மூளையில் உருவான ஒரு கட்டி, அவரை நீண்ட நாட்கள் வாழ சம்மதிக்கவில்லை. கிறிஸ்துவின் சிலுவைப்பாடுகளை எண்ணியபடியே நோயினால் ஏற்பட்ட துன்பங்களையும், வேதனைகளையும் தழுவிக்கொண்ட அவர், தூய அன்னை மரியாளின் விண்ணேற்பு பெருவிழா தினமான 1947ம் ஆண்டு, ஆகஸ்ட் மாதம், 15ம் நாளன்று, கிறிஸ்துவில் மரித்தார்.

இவரது நினைவுத் திருநாள், அவர் மரித்த தேதியான ஆகஸ்ட் 15ம் தேதிக்குப் பதிலாக, செப்டம்பர் 2ம் தேதியன்று, நிர்ணயம் செய்யப்பட்டது.
† Saint of the Day †
(September 2)

✠ Blessed Claudio Granzotto ✠

Religious:

Born: August 23, 1900
Santa Lucia di Piave, Treviso, Kingdom of Italy

Died: August 15, 1947 (Aged 46)
Padua, Italy

Venerated in: Roman Catholic Church

Beatified: November 20, 1994
Pope John Paul II

Feast: September 2

Patronage: Sculptors, Artists

Blessed Claudio Granzotto is born Riccardo Granzotto - was an Italian professed religious from the Order of Friars Minor and a noted sculptor. Granzotto's works were a conduit for his religious expression and are reflective of his dedication to using sculpting to evangelize to others. 

The fame for his personal holiness prompted the commencement for the sainthood process which opened under Pope John Paul I on 22 September 1978 before Pope John Paul II named him as Venerable on 7 September 1989 and later beatified him on 20 November 1994.

Riccardo Granzotto was born on 23 August 1900 in the commune of Santa Lucia di Piave in the Province of Treviso as the last of nine children to Antonio Granzotto and Giovanna Scottò. The infant was baptized on 2 September in the names of "Riccardo Vittorio". His older brother Giovanni worked as a tradesman.

His parents were peasants who required his help in working in the fields in his childhood in order for them to survive and this increased all the more after the death of his father in 1909. His poor parents were devout and instilled into their children a strong knowledge of their faith. The outbreak of World War I soon saw him drafted into the Italian armed forces in 1915 where he served until 1918 when the war concluded.

Once he was discharged from service he was able to commence his studies and developed his talents as an artist with a particular liking for sculpture. He enrolled in the Accademia di Belle Arti di Venezia in Venice and graduated there with honours in 1929; he entered at the encouragement of his older brother Giovanni and his parish priest Vittorio Morando. One of the major themes of his works was religious art. He soon felt a religious vocation after meeting the Franciscan priest Amadio Oliviero in 1932 (the two became good friends) and decided to become a professed religious – he later entered the Order of Friars Minor on 7 December 1933. In his letter of recommendation, his pastor wrote to the friars that "the order is receiving not only an artist but a saint". His novitiate commenced in 1935 and he assumed the religious name of "Claudio" while later making his religious vows in 1936 and being sent to the convent of San Francesco in Vittorio Veneto. In 1930 he won a competition to have a statue he made put up but this turned into a failure as he was denied this because he did not support nor would he want to support fascism.

Granzotto chose not to pursue ordination and lived his life as a professed religious at the Franciscan convent of Santa Maria Della Pieve in Padua. He dedicated his life to contemplation on the Gospel as well as to the service of the poor and his art through which he hoped to express his faith. Most of his works are depictions of Jesus Christ and the saints. One example of it can be found in the parish church of his hometown which is a sculpted figure of the Devil which supports the baptismal font of the parish; its pastor commissioned this particular work. Another version was later sculpted for the ancient shrine of the Madonna in the care of the Franciscan friars on the island of Barbana. He spent his time performing his duties while continuing to pursue his passion for sculpture. He would often spend whole nights in silent meditation before the Blessed Sacrament to which he fostered an ardent devotion.

In 1945 he developed a brain tumour which was to cause his death not too long later. He embraced the sufferings he endured from this disorder as an imitation of the Passion of Christ and died on the Feast of the Assumption on 15 August 1947. His remains were buried in Chiampo.

The liturgical feast was affixed for 2 September instead of the date of his death as is the norm.

✠ அருளாளர் ஜான் ஃபிரான்சிஸ் புர்ட் மற்றும் தோழர்கள்✠(Blessed John Francis Burté and Companions)செப்டம்பர் 2

† இன்றைய புனிதர் †
(செப்டம்பர் 2)

✠ அருளாளர் ஜான் ஃபிரான்சிஸ் புர்ட் மற்றும் தோழர்கள்✠
(Blessed John Francis Burté and Companions)
மறைசாட்சிகள்:
(Martyres)

பிறப்பு: ----

இறப்பு: செப்டம்பர் 2, 1792

ஏற்கும் சமயம்:
ரோமன் கத்தோலிக்க திருச்சபை
(Roman Catholic Church)

நினைவுத் திருநாள்: செப்டம்பர் 2

இந்த குருக்கள் ஃபிரெஞ்ச் புரட்சியால் பாதிக்கப்பட்டவர்கள் ஆவர். மறைசாட்சியாக மரித்த இவர்கள் அனைவரும் வெவ்வேறு காலகட்டங்களில் மரித்திருந்தாலும், இவர்களது ஒரே சிந்தனை, இலட்சியம் மற்றும் கொள்கையால் திருச்சபையின் நினைவில் நிற்கின்றனர். கி.பி. 1791ம் ஆண்டு, பிரெஞ்ச் தேசத்தின் சிவில் அரசியலமைப்பானது, கிறிஸ்தவ குருக்களை கிறிஸ்தவ விசுவாசத்திற்கு மாறாக சத்திய பிரமாணம் எடுத்துக்கொள்ள வலியுறுத்தியது. ஆனால், இதனை மறுதலித்த குருக்கள் அனைவரும் தூக்கிலடப்பட்டனர்.

தமது பதினாறு வயதினிலேயே ஃபிரான்சிஸ்கன் சபையில் குருத்துவம் பெற்ற ஜான் ஃபிரான்சிஸ் புர்ட்டே, இளம் துறவியருக்கு இறையியல் கற்பித்தார். பின்னர், கைது செய்யப்பட்டு அங்குள்ள கார்மேல் சபையின் பள்ளியில் சிறை வைக்கப்படும்வரை, பாரிஸ் நகரின் பழம்பெரும் துறவியர் மடத்தின் பாதுகாவலராக இருந்தார்.

கி.பி. 1739ம் ஆண்டு, ஸ்விட்சர்லாந்து (Switzerland) நாட்டில் பிறந்த “அபொல்லினரிஸ்” (Appolinaris of Posat) என்பவர் “கபுச்சின்” (Capuchins) சபையில் இணைந்தார். இவர், மறைபோதனை, ஒப்புரவு, அருட்பணியாளர்களுக்கு கற்பித்தல் ஆகியவற்றில் புகழ் பெற்று சிறந்து விளங்கினார். தூரகிழக்கு நாடுகளுக்கு மறைப்பணியாளராக செல்வதற்காக நியமிக்கப்பட்டிருந்த இவர், அதற்கான ஆயத்த பணிகளில் ஈடுபட்டிருந்தார். பாரிஸ் நகரில் “கீழ்த்திசை மொழிகளை” (Oriental languages) கற்றுக்கொண்டிருக்கையில் ஃபிரெஞ்ச் புரட்சி வெடித்தது. கிறிஸ்தவ விசுவாசத்திற்கு மாறாக சத்திய பிரமாணம் எடுத்துக்கொள்ள மறுத்த இவர் உடனடியாக கைது செய்யப்பட்டு கார்மேல் சபையின் பள்ளியில் சிறை வைக்கப்பட்டார்.

“மூன்றாம் நிலை சபையின்” (Third Order Regular) உறுப்பினரான குருவானவர் “செவெரின் கிரௌல்ட்” (Severin Girault) என்பவர், பாரிஸ் நகரில் அருட்சகோதரியர் குழுவொன்றிற்கு குருவாக இருந்தார். இவரும் கைது செய்யப்பட்டு கார்மேல் சபையின் பள்ளியில் அடைக்கப்பட்டார். கார்மேல் பள்ளியில் நடந்த வதையில், முதல் நபராக கொல்லப்பட்டவரும் இவரேயாவார்.

மேற்கண்ட மூவருடன், பல்வேறு ஆயர்கள், மறைப்பணியாளர்கள், மறைமாவட்ட குருக்கள், உள்ளிட்ட 182 பேர், கி.பி. 1792ம் ஆண்டு, செப்டம்பர் மாதம் இரண்டாம் தேதி, பாரிஸ் நகரிலுள்ள கார்மேல் சபையின் பள்ளியில், படுகொலை செய்யப்பட்டனர். 1926ம் ஆண்டு, அவர்கள் அருளாலர்களாக அருட்பொழிவு செய்விக்கப்பட்டனர்.

கி.பி. 1737ம் ஆண்டு பிறந்த பிரான்சிஸ்கன் மறைப்பணியாளர் “ஜான் பாப்டிஸ்ட் ட்ரிகுரி” (John Baptist Triquerie), மூன்று நகரங்களில் இருந்த “எளிய கிளாரா” (Poor Clare monasteries) துறவற மடங்களில் குருவாகவும், ஒப்புரவாளராகவும், பணியாற்றினார். கிறிஸ்தவ விசுவாசத்திற்கு மாறாக சத்திய பிரமாணம் எடுத்துக்கொள்ள மறுத்த காரணத்திற்காக இவர் கைது செய்யப்பட்டார். இவரும், இவருடன் மறைமாவட்ட குருக்கள் பதின்மூன்று பேரும், கி.பி. 1794ம் ஆண்டு, ஜனவரி மாதம் 21ம் தேதி, “லாவல்” (Laval) நகரில் மறைசாட்சியாக கொல்லப்பட்டனர். அவர்களனைவரும் 1955ம் ஆண்டு, அருளாளர்களாக அருட்பொழிவு செய்விக்கப்பட்டனர்.

† Saint of the Day †
(September 2)

✠ Blessed John Francis Burté and Companions ✠

Martyres:

Born: ----

Died: September 2, 1792, And January 21, 1794

Venerated in:
Roman Catholic Church

Feast: September 2

Practically every page in the history of the French Revolution is stained with blood. What is known in history as the Carmelite Massacre of 1792, added nearly 200 victims to this noble company of martyrs? They were all priests, secular and religious, who refused to take the schismatic oath and had been imprisoned in the church attached to the Carmelite monastery in Paris. Among these priests were a Conventual, a Capuchin, and a member of the Third Order Regular.  These priests were victims of the French Revolution.

Though their martyrdom spans a period of several years, they stand together in the Church’s memory because they all gave their lives for the same principle. The Civil Constitution of the Clergy (1791) required all priests to take an oath which amounted to a denial of the faith. Each of these men refused and was executed.

John Francis Burte was born in the town of Rambervillers in Lorraine. At the age of 16, he joined the Franciscans at Nancy and there he also pronounced his solemn vows. In due time he has ordained a priest and for some time taught theology to the younger members of the order. He was at one time also superior of his convent.

After Pope Clement XIV, formerly a Conventual friar had ordered the merging of the province of the Franciscans, to which John Francis belonged, with the Conventuals, Father John Francis was placed in charge of the large convent in Paris and encouraged his brethren to practice the strict observance of the rule. His zeal for souls was outstanding, and he zealously guarded the rights of the Church in this troubled period of history.

When the French Revolution broke out, he was reported for permitting his priests to exercise their functions after they refused to take the infamous oath required by the government, and which was a virtual denial of their Faith. He was arrested and held captive with other priests in the convent of the Carmelites. His constancy in refusing to take the sacrilegious oath won for him a cruel martyrdom on September 2, 1792.

Acquiring a reputation as an excellent preacher, confessor, and instructor of clerics, Apollinaris of Posat was preparing to go East as a missionary.  He was in Paris studying Oriental languages when the French Revolution began. Refusing the oath, he was swiftly arrested and detained in the Carmelite convent. Born John James Morel before his entrance into religion, he was born near Fribourg in Switzerland in 1739 and received his education from the Jesuits. In 1762 he joined the Capuchins in Zug and before long became a prominent preacher, a much-sought confessor, and an eminent instructor of the young clerics of the order.  He impressed on their minds the truth that piety and learning are the two eyes of a priest, and humility was a dominating virtue in his life.  He suffered a cruel martyrdom on September 2, 1792.

Severin Girault, a member of the Third Order Regular, was a chaplain for a group of sisters in Paris. Imprisoned with the others, he was the first to die in the slaughter at the convent, a priest of the Third Order Regular, formerly George Girault, his undaunted courage merited the grace to be numbered among these martyrs of Christ. He was born at Rouen in Normandy, and early in life joined the Third Order Regular of St. Francis. Because of his eminent mental gifts, he was chosen a superior of his order. In the exercise of his priestly duties, he displayed a marked zeal for souls, and as chaplain of the convent of St. Elizabeth in Paris he was a prudent director in the ways of religious perfection.

He was also summoned to take the civil oath, and upon his refusal to do this he was seized and confined in the Carmelite convent where so many other confessors of Christ were being detained. On September 2, while he was saying his Office in the convent garden, the raving assassins made him the first victim of their cruel slaughter.

These three members of the Franciscan Order, together with 182 other servants of God who suffered martyrdom at this time, were solemnly beatified by Pope Pius XI, and the Franciscan Order was granted permission to celebrate their feast annually with an Office and special Mass.

These three plus 182 others—including several bishops and many religious and diocesan priests—were massacred at the Carmelite house in Paris on September 2, 1792. They were beatified in 1926,.John Baptist Triquerie, born in 1737, entered the Conventual Franciscans. He was chaplain and confessor of Poor Clare monasteries in three cities before he was arrested for refusing to take the oath. He and 13 diocesan priests were guillotined in Laval on January 21, 1794. He was beatified in 1955.

“Liberty, Equality, Fraternity” was the motto of the French Revolution. If individuals have “inalienable rights,” as the Declaration of Independence states, these must come not from the agreement of society (which can be very fragile/ mutable/ mercurial/ fickle/ ephemeral/ illusory) but directly from God, which the Declaration also declares with certitude and religious conviction to be the case for the United States.  At least we started out that way.

“The upheaval which occurred in France toward the close of the 18th century wrought havoc in all things sacred and profane and vented its fury against the Church and her ministers. Unscrupulous men came to power who concealed their hatred for the Church under the deceptive guise of philosophy…. It seemed that the times of the early persecutions had returned. The Church, a spotless bride of Christ, became resplendent with bright new crowns of martyrdom” (Acts of Martyrdom).

-09-2020)மறைசாட்சி அப்போலினாரிஸ் மோரெல் Apollinaris Morel von Posat OFMcap September 02

இன்றைய புனிதர் :
(02-09-2020)

மறைசாட்சி அப்போலினாரிஸ் மோரெல் Apollinaris Morel von Posat OFMcap
பிறப்பு 
12 ஜூன் 1739, 
சுவிட்சர்லாந்து

இறப்பு 
1792, பாரீஸ், 
பிரான்ஸ்
புனிதர்பட்டம்: 17 அக்டோபர் 1926, திருத்தந்தை 11 ஆம் பயஸ்

இவர் 1762 ஆம் ஆண்டு கப்புச்சின் சபையில் குருப்பட்டம் பெற்றார். பின்னர் சுவிட்சர்லாந்தில் ஆசிரியராக பணியாற்றினார். அதன்பிறகு அந்நாட்டிலேயே ஆன்ம வழிகாட்டியாகவும் பணிபுரிந்தார். 1788 ஆம் ஆண்டு பிரான்ஸ் நாட்டிலுள்ள பாரீஸ் நகருக்கு சென்றார். அங்கு பங்கு ஆலயம் ஒன்றில் தனது மறைப்பணியை ஆற்றினார். அத்துடன் அந்நாட்டிலிருந்த ஜெர்மனி நாட்டை சேர்ந்த கிறிஸ்துவர்களுக்காகவும், அடிமைப்படுத்தப்பட்ட மக்களுக்காகவும் தன் வாழ்வின் இறுதிவரை பணிபுரிந்தார்.

செபம்:
ஞானத்தின் ஊற்றே எம் இறைவா! இவ்வுலகில் ஆசிரியர் பணியை ஆற்றிவரும் ஒவ்வொருவரையும் நீர் ஆசீர்வதியும். தங்களின் பணிக்கு தேவையான பொறுமையையும் வழிகாட்டும் திறமையையும் வழங்கி பலரின் வாழ்க்கைக்கு வழிகாட்டி முன்னேற்றம் அடையச் செய்ய நீர் அருள் புரிய வேண்டுமென்று இறைவா உம்மை மன்றாடுகின்றோம்.

---JDH---தெய்வீக குணமளிக்கும் இயேசு /திண்டுக்கல்.


Saint of the Day : (02-09-2020)

Blessed Apollinaris Morel of Posat

Priest and Martyr, 1739 - 1792

John James Morel was born on June 12 1739, in a small village near Fribourg, Switzerland.  He was educated by the Jesuits and graduated summa cum laude in philosophy and humane letters.

He entered the Capuchin Order at 23 years of age. Ordained a priest, he dedicated himself to assisting the clergy in the parishes and preaching popular mission. During the French Revolution, because of his unwavering loyalty to the Catholic faith and his refusal to take the schismatic oath prescribed by civil law, he, together with many others was martyred on September 2, 1792.

Pope Pius XI declared him blessed, together with another 190 martyrs on October 17, 1926.

---JDH---Jesus the Divine Healer---