புனிதர்களை பெயர் வரிசையில் தேட

Translate

18 March 2023

இன்றைய புனிதர்கள் மாரச் 20

Saint Photina of Rome

புனித_ஃபோடினா (முதல் நூற்றாண்டு)

மார்ச் 20

இவர் (#StPhotina) வேறு யாருமல்லர்; யோவான் நற்செய்தி 4:4-26 -இல் வரும் சமாரியப் பெண்ணே‌ ஆவார்.

யூதர்களுக்கும் சமாரியர்களுக்கும் இடையே அடிக்கடி சண்டை வரும். மேலும் யூதர்கள் தூய்மைவாதம் பேசி, சமாரியர்களை ஒரு பொருட்டாக மதிப்பதில்லை. இவற்றையெல்லாம் கடந்து இயேசு சமாரியப் பெண்ணோடு பேசினார்.‌ அவரிடம் தான் மெசியா என்பதை வெளிப்படுத்துகிறார். 

கிரேக்க மரபுப்படி இவர் இயேசுவின் போதனையால்  ஈர்க்கப்பட்டுக் கார்த்தேஜிற்குச் சென்று, அங்கு நற்செய்தி அறிவித்துச் சிறையில் அடைக்கப்பட்டுக் கொல்லப்பட்டார் எனச் சொல்லப்படுகிறது.

இன்னொரு மரபுப்படி இவர் உரோமை சென்று நற்செய்தி அறிவித்ததாகவும், நீரோ மன்னனுடைய மகள் உட்பட நூற்றுக்கு மேற்பட்டவர்களை மனமாற்றியதாகவும் அதனாலேயே இவர் தன் மகன்கள் விக்டர், ஜான்‌ ஆகிய இருவரோடும், ஒருசில‌ கிறிஸ்தவர்களோடும் சேர்த்துக் கொல்லப்பட்டார்‌ எனவும் சொல்லப்படுகிறது.

இயேசுவின் போதனைகளைக் கேட்கும் ஒருவர் அவருடைய நற்செய்தியைத் தனக்குள் வைத்துக் கொள்ளாமல், மற்றவருக்கும் அறிவிக்க வேண்டும் என்பதை இவர் நமக்கு அற்புதமாக உணர்த்துகிறார்.

Samaritan martyr. According to Greek tradition, Photiona was the Samaritan woman with whom Jesus spoke at the well as was recounted in the Gospel of St. John, chapter four. Deeply moved by the experience, she took to preaching the Gospel, received imprisonment, and was finally martyred at Carthage. Another tradition states that Photina was put to death in Rome after converting the daughter of Emperor Nero and one hundred of her servants. She supposedly died in Rome with her sons Joseph and Victor, along with several other Christians, including Sebastian, Photius, Parasceve, Photis, Cyriaca, and Victor. They were perhaps included in the Roman Martyrology by Cardinal Cesare Baronius owing to the widely held view that the head of Photina was preserved in the church of St. Paul's Outside the Walls.



Also known as

• Photina the Samaritan

• Fotina...



Profile

Martyred in the persecutions of Nero. One tradition says that she was the woman that Jesus talked to at Jacob's well (John 4).


Died

in Rome, Italy





 Bl. John of Parma

பார்மா நகர் அருளாளர் ஜான் 

ஃபிரான்சிஸ்கன் சபையின் ஏழாவது தலைவர்:

பிறப்பு: கி.பி. 1209

பார்மா சமூகம், தூய ரோம பேரரசு

இறப்பு: மார்ச் 19, 1289

கமரினோ, அன்கோனா, திருத்தந்தையர் மாநிலம்

ஏற்கும் சமயம்:

ரோமன் கத்தோலிக்க திருச்சபை

(இளம் துறவியர் சபை)

முக்திபேறு பட்டம்: 1781

திருத்தந்தை ஆறாம் பயஸ்

நினைவுத் திருவிழா: மார்ச் 21

அருளாளர் ஜான், ஒரு இத்தாலிய ஃபிரான்சிஸ்கன் துறவியும் (Italian Franciscan Friar), ஃபிரான்சிஸ்கன் இளம் துறவியர் சபையின் ஏழாவது தலைமைப் பொறுப்பாளரும் ஆவார் (Ministers General of the Order of Friars Minor). புனிதர் அசிசியின் ஃபிரான்சிஸ் (Saint Francis of Assisi) மரித்ததன் பின்னர், ஃபிரான்சிஸ்கன் சபையின் (Franciscan Order) முன்னிருந்த எளிமையும், பணிவும் நிறைந்த நிலையினை திரும்ப கொண்டுவர அவர் எடுத்துக்கொண்ட முயற்சிகள் அனைவரும் அறிந்ததே. இவர், தாம் வாழ்ந்த காலத்தின் குறிப்பிடத்தக்க இறையியலாளரும் (Theologian) ஆவார்.

கி.பி. சுமார் 1209ம் ஆண்டு, வடக்கு இத்தாலியின் பிராந்தியமான “பார்மா” (Parma) நகரில் பிறந்த ஜான், அங்குள்ள புனித லாசரஸ் ஆலயத்தின் (Church of St. Lazarus at Parma) அருட்பணியாளரான தமது மாமனின் ஆதரவில் கல்வி கற்றார். கற்றலில் இவருக்கு இருந்த ஆர்வமும் வேகமும், இவர் விரைவிலேயே “தத்துவ ஞான சாஸ்திர” (Philosophy) ஆசிரியராக உதவின.

ஒரு கத்தோலிக்க குருவாக குருத்துவ அருட்பொழிவு செய்யப்பட்ட இவர், “பொலொக்னா” (University of Bologna) மற்றும் “நேப்ள்ஸ்” (University of Naples) சர்வகலாசாலைகளில் “தத்துவ ஞான சாஸ்திரம்” கற்பித்தார். இறுதியில், “பாரிஸ் பல்கலைகழகத்தில்” (University of Paris) “பீட்டர் லொம்பார்ட்” அவர்களின் வார்த்தைப் பாடுகளை (Sentences of Peter Lombard) கற்பித்தார்.

கி.பி. 1245ம் ஆண்டு, திருத்தந்தை "நான்காம் இன்னொசென்ட்" (Pope Innocent IV) ஃபிரான்ஸ் (France) நாட்டின் லியோன்ஸ் (Lyons) நகரில் பொது மாநாடு ஒன்றினை கூட்டினார். அதில் பங்குபெற வேண்டிய, அப்போது தலைமைப் பொறுப்பிலிருந்த துறவி "க்ரெசென்ஷியஸ்" (Crescentius of Jesi) நோய்வாய்ப்பட்டிருந்த காரணத்தால் செல்ல இயலவில்லை. அவரது பிரதிநிதியாக செல்ல ஜான் நியமிக்கப்பட்டார். அம்மாநாட்டில், அங்கு கூடியிருந்த திருச்சபையின் அனைத்து தலைவர்களிலும் இவர் ஆழ்ந்த தாக்கத்தினை ஏற்படுத்தினார்.

இரண்டு வருடங்களின் பின்னர் ஃபிரான்சிஸ்கன் சபையின் தலைமைப் பொறுப்பிற்கு நடந்த தேர்தலில் தலைமை தாங்கிய அதே திருத்தந்தை "நான்காம் இன்னொசென்ட்" (Pope Innocent IV), இரண்டு வருடத்தின் முன்னர் நடந்த போது மாநாட்டின் நிகழ்வுகளை நினைவில் இருத்தி, துறவி ஜான் அந்த பதவிக்கும் பொறுப்பிற்கும் பொருத்தமானவர் என்று ஜானையே தேர்ந்தெடுத்தார்.

தலைமைப் பொறுப்பினை ஏற்ற ஜான், சபையின் அனைத்துப் பிரிவுகளுக்கும் நடை பயணமாகவே சென்றார். அவரது தாழ்ச்சி மற்றும் பணிவு காரணமாக பல மடங்களில் அவரை அங்குள்ள துறவியர் அடையாளம் காணவேயில்லை. ஓரிரு நாட்கள் அங்கே தங்கியிருந்து அங்குள்ள நடவடிக்கைகளை கண்காணிப்பார்.

ஜானுக்குப் பிறகு, புனிதர் "பொனவென்ச்சுரா" (Saint Bonaventure) சபையின் தலைமைப் பொறுப்பினை ஏற்றார். தமது இறுதி காலத்தில் குருத்துவப் பணியிலிருந்து விடுவிக்கப்பட்ட அவர், “க்ரேஸ்ஸியோ” (Greccio) நகரில் உள்ள ஆசிரமத்தில் தமது ஜெப வாழ்வைத் தொடர்ந்தார். கி.பி. 1274ம் ஆண்டு, மரபுவழி (Orthodox) கிறிஸ்தவர்கள், கிறிஸ்தவ ஒற்றுமைக்கு எதிராக செயல்பட ஆரம்பித்த காரணத்தால், என்பது வயதான ஜான், தமது இறுதி சக்தி முழுவதையும் கிறிஸ்தவ ஒற்றுமைக்காக உழைக்க முடிவெடுத்தார். திருத்தந்தை "நான்காம் நிகோலஸ்" (Pope Nicolas IV) அவர்களின் அனுமதி பெற்று, கிரீஸ் (Greece) பயணமானார். ஆனால், அவரால் "கமேரினோ" (Camerino) வரை மட்டுமே பயணிக்க முடிந்தது. தீவிர நோய்வாய்ப்பட்ட அவர், அங்கேயுள்ள துறவிகள் மடத்தில், கி.பி. 1289ம் ஆண்டு, மார்ச் மாதம், 19ம் நாளன்றும், மரணமடைந்தார்.

ஜான், கி.பி. 1781ம் ஆண்டு, “திருத்தந்தை ஆறாம் பயஸ்” (Pope Pius VI) அவர்களால் அருளாளராக முக்திபேறு பட்டமளிக்கப்பட்டார்.


Born c. 1209
Commune of Parma
Holy Roman Empire
Died 19 March 1289
Camerino, March of Ancona, Papal States
Venerated in Roman Catholic Church
(Order of Friars Minor)
Beatified 1777 by Pope Pius VI
Feast 20 March


John Buralli, the seventh minister general of the Franciscans, was born at Parma in the year 1209, and he was already teaching logic there when at the age of twenty-five, he joined the Franciscans. He was sent to Paris to study and, after he had been ordained, to teach and preach in Bologna, Naples and Rome. He preached so well that crowds of people came to hear his sermons, even very important persons flocked to hear him.  In the year 1247, John was chosen Minister General of the Order of Franciscans. He had a very difficult task because the members of his community were not living up to their duties, due to the poor leadership of Brother Elias. Brother Salimbene, a fellow townsman who worked closely with John, kept an accurate record of Johns activities. From this record, we learn that John was strong and robust, so that he was always kind and pleasant no matter how tired he was. He was the first among the Ministers General to visit the whole Order, and he traveled always on foot. He was so humble that when he visited the different houses of the Order, he would often help the Brother wash vegetables in the kitchen. He loved silence so that he could think of God and he never spoke an idle word. When he began visiting the various houses of his Order, he went to England first. When King Henry III heard that John came to see him, the King went out to meet him and embraced the humble Friar. When John was in France, he was visited by St. Louis IX who, on the eve of his departure for the Crusades, came to ask John's prayers and blessing on his journey. The next place John visited was Burgundy and Provence. At Arles, a friar from Parma, John of Ollis, came to ask a favor. He asked John if he and Brother Salimbene could be allowed to preach. John, however, did not want to make favorites of his Brothers. He said, "even if you were my blood brothers, I would not give you that permission without an examination." John of Ollis then said, "Then if we must be examined, will you call on Brother Hugh to examine us?" Hugh, the former provincial was in the house, but since he was a friend of John of Ollis and Salimbene, he would not allow it. Instead, he called the lecturer and tutor of the house. Brother Salimbene passed the test, but John of Ollis was sent back to take more studies. Trouble broke out in Paris where John had sent St. Bonaventure who was one of the greatest scholars of the Friars Minor. Blessed John went to Paris and was so humble and persuasive that the University Doctor who had caused the trouble, could only reply, "Blessed are you, and blessed are your words". Then John went back to his work at restoring discipline to his Order. Measures were taken to make sure the Friars obeyed the Rules of the Order. In spite of all his efforts, Blessed John was bitterly opposed. He became convinced that he was not capable of carrying out the reforms that he felt was necessary. So he resigned his office and nominated St. Bonaventure as his successor. John retired to the hermitage of Greccio, the place where St. Francis had prepared the first Christmas crib. He spent the last thirty years of his life there in retirement. He died on March 19, 1289 and many miracles were soon reported at his tomb. His feast day is March 20th.



John of Parma (c. 1209 – 19 March 1289) was an Italian Franciscan friar, who served as one of the first Ministers General of the Order of Friars Minor (1247–1257). He was also a noted theologian of the period.

Life

John was born about 1209[1] in the medieval commune of Parma in the northern Italian region of Emilia-Romagna; his family name was probably Buralli. Educated by an uncle, chaplain of the Church of St. Lazarus at Parma, his progress in learning was such that he quickly became a teacher of philosophy (magister logicæ). When and where he entered the Order of Friars Minor (commonly called the "Franciscans"), the old sources do not say. Affò[2] assigns 1233 as the year, and Parma as the probable place. Ordained a priest, he taught theology at the University of Bologna and the University of Naples, and finally taught the Sentences of Peter Lombard at the University of Paris. He assisted at the First Council of Lyons in 1245, representing the current Minister General, Crescentius of Jesi, who was too ill to attend.[3]


Minister General

At the General Chapter of the Order held at Lyons in July 1247, John was elected Minister General, at the suggestion of Pope Innocent IV, who had been impressed by him during his service at the Council of Lyons two years earlier.[4] He was elected with the support of the rigorist branch of the Order (known as the Fraticelli), which office he held till 2 February 1257. The desire for the original fervor of the Order animated the new Minister General and of his purposes for the full observance of the Rule of St. Francis, reflects from the joy recorded by Angelus Clarenus among the survivors of Francis's first companions at his election—though Giles of Assisi's words sound somewhat pessimistic: "Welcome, Father, but you come late".[5]


John set to work immediately. Wishing to know personally the state of the Order, he began visiting every community of friars. His first visit was to England, where he was extremely satisfied, and where he was received by King Henry III of England.[6] At Sens in France, King Louis IX (later a member of the Third Order of St. Francis) honored with his presence the Provincial Chapter held by John.


Having visited the Provinces of Burgundy and of Provence, he set out in September 1248, for Spain, whence Pope Innocent recalled him to entrust him with an embassy to the East. Before departing, John appears to have held the General Chapter of Metz in 1249 (others put it after the embassy, 1251). It was at this Chapter that John refused to draw up new statutes to avoid overburdening the friars.[7] Only some new rubrics were promulgated, which in a later chapter in Genoa (1254) were included in the official ceremonial of the Order.[8] The object of John's embassy to the East was reunion with the Eastern Orthodox Church, whose representatives he met at Nice, and who saluted him as an "angel of peace". John's mission bore no immediate fruit, though it may have prepared the way for the union decreed at the Council of Lyons in 1274.


In his generalate occurred also the famous dispute between the mendicants and the Sorbonne University of Paris. According to Salimbene,[9] John went to Paris (probably in 1253), and, by his mild yet strenuous arguments, strove to secure peace. It was in connection with this attack on the Dominicans and the Franciscans that John of Parma and Humbert of Romans, Master General of the Dominicans, published at Milan in 1255 a letter recommending peace and harmony between the two Orders (text in Wadding, 111, 380). In the "Introductorius in Evangelium Æternum" of Gerard of S. Donnino (1254), John's friend, Humbert, was denounced by the professors of Paris and condemned by a commission at Anagni in 1256;[10] John himself was in some way compromised—a circumstance which, combined with others, finally brought about the end of his generalate. He convened a General chapter at Rome on 2 February 1257. If Peregrinus of Bologna[11] is correct, Pope Alexander IV secretly intimated to John that he should resign, and decline reelection should it be offered him, while Salimbene[12] insists that John resigned of his own free will. The pope may have exerted some pressure on John, who was only too glad to resign, seeing himself unable to promote henceforth the good of the Order. Questioned as to the choice of a successor, he proposed Bonaventure, who had succeeded him as professor at Paris.


Later life

John retired to the hermitage at the famed village of Greccio, near Rieti, memorable for the Nativity scene first introduced there by Francis of Assisi. There he lived in voluntary exile and complete solitude; his cell near a rock is still shown. But another trial awaited him. Accused of Joachimism, he was submitted to a canonical process at Cittá della Pieve (in Umbria), reportedly presided over by Bonaventure and Cardinal Giovanni Gaetano Orsini, Cardinal protector of the Order. The mention of this cardinal as protector brings us to a chronological difficulty, overlooked by writers who assign the process against John to 1257; for Alexander IV (1254–61) retained the protectorship[13] and Orsini became protector, at the earliest, at the end of 1261.[14]


Angelus Clarenus tells us that the concealed motive of this process was John's attachment to the literal observance of the Rule; the accusation of Joachimism, against which he professed his Catholic faith, being only a pretext. Other sources, however,[15] speak of retractation. Clarenus relates that John would have been condemned had it not been for the powerful intervention of Innocent IV's nephew, Cardinal Ottoboni Fioschi, later Pope Hadrian V.[16] John certainly did not profess the dogmatic errors of Joachimism, though he may have held some of its apocalyptic ideas.


Upon his acquittal, he returned to Greccio and continued his life of prayer and work. It was there, it is said, that an angel once served his Mass,[17] and that in 1285 he received the visit of Ubertin of Casale, who has left an account of this meeting.[18] Hearing that the Orthodox were abandoning the union agreed upon in 1274, John, now 80 years old, desired to use his last energies in the cause of Christian unity. He obtained the permission of Pope Nicolas IV to go to Greece, but reached only as far as Camerino, in the March of Ancona, where he died in the local friary on 19 March 1289.


He was beatified by Pope Pius VI in 1777; his feast day is celebrated by the Friars Minor on 20 March.


Works

With the exception of his letters, scarcely any literary work can, with surety, be attributed to John.


He is certainly not the author of the "Introductorius in Evangel. Æternum", nor of the "Visio Fratris Johannis de Parma".[19]



With more probability we can attribute to John the "Dialogus de vitia SS. Fratrum Minorum", partly edited by L. Lemmens, O.F.M. (Rome, 1902). The "Chronicle of the XXIV Generals"[20] ascribes to John the allegoric treatise on poverty: "Sacrum Commercium B. Francisci cum Domina Paupertate" (ed. Milan, 1539), edited by Ed. d'Alençon (Paris and Rome, 1900), who ascribes it (without sufficient reason) to John Parent. Carmichael has translated this edition: "The Lady Poverty, a thirteenth-century allegory" (London, 1901); another English translation is by Rawnsly (London, 1904); a good introduction and abridged version is given by Macdonell, "Sons of Francis", 189-213.



St. William of Penacorada


Feastday: March 20

Death: 1042


Benedictine founder. A monk in the monastery of Sathgun, in Leon, Spain, he fled with companions from the house in 988 when the monastery was under danger of Saracen attack. They settled at Penacorada and established the monastery of Santa Maria de los Valles, which was Iater named San Guillermo de Penacorda.

"Finisterra" redirects here. For other uses, see Finisterre (disambiguation).

Cape Finisterre (/ˌfɪnɪˈstɛər/,[1][2] also US: /-tɛri/;[3] Galician: Cabo Fisterra [fisˈtɛrɐ]; Spanish: Cabo Finisterre [finisˈtere]) is a rock-bound peninsula on the west coast of Galicia, Spain.[4]

In Roman times it was believed to be an end of the known world. The name Finisterre, like that of Finistère in France, derives from the Latin finis terrae, meaning "end of the earth". It is sometimes said to be the westernmost point of the Iberian Peninsula. However, Cabo da Roca in Portugal is about 16.5 kilometres (10.3 mi) farther west and thus the westernmost point of continental Europe. Even in Spain Cabo Touriñán is 124 metres (135 yards) farther west.

Monte Facho is the name of the mountain on Cape Finisterre, which has a peak that is 238 metres (781 ft) above sea level. A prominent lighthouse is at the top of Monte Facho. The seaside town of Fisterra is nearby.

The Artabri were an ancient Gallaecian Celtic tribe that once inhabited the area


Saint Wulfram of Sens


Also known as

• Wulfram of Fontenelle

• Offran, Oufran, Suffrain, Vuilfran, Vulfran, Vulfranno, Vulphran, Wilfranus, Wolfram, Wolframus, Wolfran, Wulframnus, Wulfran, Wulfrann, Wulfrannus



Additional Memorials

• 15 October (translation of relics)

• 8 November as one of the Saints of the Diocese of Evry


Profile

Son of an official in the court of King Dagobert. Courtier under Clotaire III. Priest. Benedictine. Archbishop of Sens, France in 682, but in 685 he surrendered his see to Saint Amatus, whom he felt was the rightful bishop. Gave away his lands and evangelized the Frisians in Scandanavia with a group of monks for twenty years, remembered there as the Christian crew who "bore the White Christ" to these people.


Converted the son of King Radbod, and was allowed to preach the Gospel. He met with some success, but it was a rough and pagan land. children were sacrificed to heathen gods by hanging or drowning in the sea; people would cast lots at festivals to pick a victim, and the loser was immediately hanged or cut to pieces. Wulfram appealed to King Radbod to stop the slaughter, but the king said it was their custom, and he could not change it. He challenged Wulfram to rescue the victims if he could; Wulfram then waded into the sea to save two children who had been tied to posts and left to die in the rising tide.


The turning point in the mission came with the rescue of Ovon. Ovon had been picked by lot to be sacrificed by hanging. Wulfram begged King Radbod to stop the killing, but the commoners were outraged at the sacrilege. Wulfram eventually obtained an agreement that if Wulfram's God saved Ovon's life, Wulfram and the God could have the man. Ovon was hanged, and swung from the rope for two hours, during which Wulfram prayed. When the heathens decided to leave Ovon for dead, the rope broke, Ovon fell - and was alive. Ovon became Wulfram's slave, his follower, a monk, and then a priest at Fontenelle. The faith of the missionaries (and their power to work miracles), frightened and awed the people who turned from their old ways, and were baptized.


Even King Radbod converted, but just before his baptism, Radbod asked where his ancestors were. Wulfram told him that idolators went to hell. "I will go to hell with my ancestors," said the King, "rather than be in heaven without them." Later, near death, Radbod sent for Saint Willibrord to baptize him, but died before the saint's arrival.


Wulfram's relics were translated from Fontenelle to Abbeville, and in 1062, they were moved to Rouen, France. The life of Wulfram was written by the monk Jonas of Fontenelle eleven years after his death.


Born

c.640; French


Died

• 20 March 703 at Fontenelle, France of natural causes

• relics at Abbeville, France


Patronage

• Abbeville, France

• against the dangers of the sea


Representation

• man baptizing a young king

• cleric with a young king nearby

• cleric arriving by ship with monks and baptizing a king

• baptizing the son of King Radbod




Saint Cuthbert of Lindisfarne

தூய கத்பர்ட் (மார்ச் 20)

இன்று நாம் நினைவுகூரும் கத்பர்ட், இங்கிலாந்து நாட்டில் உள்ள நார்த்தம்பிரியா என்னும் இடத்தில் 635 ஆம் ஆண்டு பிறந்தார். இவர் சிறுவயதிலே தன்னுடைய பெற்றோரை இழந்ததால், கென்ஸ்வித் என்பவருடைய பாதுகாப்பில்தான் வளர்ந்து வந்தார்.

கத்பர்ட், சிறுவயதில் பள்ளிக்குச் செல்லவில்லை, மாறாக ஆடுகளை ஓட்டிக்கொண்டு மெல்ரோஸ் என்ற மலைச்சரிவில் மேய்க்கச் சென்றார். அப்போது அங்கிருந்த ஆசிர்வாதப்பர் துறவற மடத்தைக் கண்டு, ஒருநாள் தானும் ஒரு துறவியாகவேண்டும் என்ற எண்ணம் கொண்டார். இதற்கிடையில் வயது வந்த இளைஞர்கள் யாவரும் நாட்டிற்காக இராணுவத்தில் சேர்ந்து போராடவேண்டும் என்றொரு நிலை உருவானது. எனவே, கத்பர்ட் இராணுவத்தில் சேர்ந்து நான்கு ஆண்டுகள் இராணுவத்தில் பணிபுரிந்தார். நான்கு ஆண்டுகளுக்குப் பிறகு மீண்டுமாக தன்னுடைய சொந்த ஊருக்குத் திரும்பி வந்து, ஏற்கனவே செய்து வந்த வேலையைச் செய்து வந்தார்.

இச்சமயத்தில் ஒருநாள் தூய ஆர்டன் என்பவருடைய ஆன்மாவை வானதூதர்கள் தூக்கிக்கொண்டு போகும் காட்சியைக் கண்டார். இதனைக் கண்ட கத்பர்ட், தன்னுடைய ஆன்மாவையும் இவ்வுலக மாசுகளிலிருந்து காப்பாற்ற வேண்டும், அதற்கு நாம் துறவற வாழ்க்கையை மேற்கொள்வதே சரியானது என்று முடிவுசெய்து மெல்ரோஸ் மலைச்சரிவில் இருந்த தூய ஆசிர்வாதப்பர் சபையில் சேர்ந்து துறவியானார். கத்பர்ட், சிறுவயதில் பள்ளிக்குச் செல்லவில்லை என்றாலும் துறவற மடத்தில் சொல்லிக்கொடுக்கப்பட்ட பாடங்களை மிக எளிதாகக் கற்று, கல்வியில் சிறந்து விளங்கினார்.

இப்படி கத்பர்ட்டின் வாழ்க்கை மகிழ்ச்சியாய் போய்கொண்டிருந்த தருணத்தில், அவர் இருந்த துறவற மடத்தில் நிறையப் பேர் குறிப்பாக தலைமைப் பொறுப்பில் இருந்த தூய பாசில் உட்பட தொற்றுநோய் தாக்கி இறந்துபோனார்கள். அதனால் கத்பர்ட் தலைமைப் பொறுப்பை ஏற்றார். அக்காலத்தில் வழிபாடுகள் ஒழுகில்லாமல் நடைபெற்றுக்கொண்டிருந்தன. இதனைக் கவனித்த ஆயர் பேரவை உரோமை வழிபாட்டு முறையை எங்கும் அமுல்படுத்தக் கேட்டுக்கொண்டது. அதனடிப்படையில் கத்பர்ட் தான் இருந்த பகுதியில் உரோமை வழிபாட்டு முறையை அமுல்படுத்தினார். இது பிடிக்காத ஒருசிலர் அவருக்கு எதிராகக் கிளர்தெழுந்தார்கள். கத்பர்ட் அதற்கெல்லாம் அஞ்சாமல் மிகவும் துணிச்சலாக இருந்து இறைப்பணியைச் செய்து வந்தார்.

இதற்குப் பின்பு, அவர் பார்னா என்ற தீவிற்குச் சென்று, அங்கு தனிமையில் இறைவனிடம் ஜெபித்து வந்தார். அப்போது அவருக்கு லின்டிஸ்பர்னே என்னும் இடத்திற்கு ஆயராகப் பொறுபேற்க வேண்டும் என்றொரு அழைப்பு வந்தது. கத்பர்ட் அதனைக் கீழ்ப்படிதலோடு ஏற்றுக்கொண்டு சிறப்பான முறையில் இறைப்பணியைச் செய்து வந்தார். இப்படி அவர் ஓயாது பணிசெய்து வந்ததால் அவருடைய உடல் நலம் குன்றியது. இதனால் அவர் 686 ஆம் ஆண்டு இறையடி சேர்ந்தார்.

Also known as

• Thaumaturgus of England

• Wonder-Worker of England



Profile

Orphaned at an early age. Shepherd. Received a vision of Saint Aidan of Lindesfarne entering heaven; the sight led Cuthbert to become a Benedictine monk at age 17 at the monastery of Melrose, which had been founded by Saint Aidan. Guest-master at Melrose where he was know for his charity to poor travellers; legend says that he once entertained an angel disguised as a beggar. Spiritual student of Saint Boswell. Prior of Melrose in 664.


Due to a dispute over liturgical practice, Cuthbert and other monks abandoned Melrose for Lindisfarne. There he worked with Saint Eata. Prior and then abbot of Lindesfarne until 676. Hermit on the Farnes Islands. Bishop of Hexham, England. Bishop of Lindesfarne in 685. Friend of Saint Ebbe the Elder. Worked with plague victims in 685. Noted (miraculous) healer. Had the gift of prophecy.


Evangelist in his diocese, often to the discomfort of local authorities both secular and ecclesiastical. Presided over his abbey and his diocese during the time when Roman rites were supplanting the Celtic, and all the churches in the British Isles were brought under a single authority.


Born

634 somewhere in the British Isles


Died

• 20 March 687 at Lindesfarne, England of natural causes

• interred with the head of Saint Oswald, which was buried with him for safe keeping

• body removed to Durham Cathedral at Lindesfarne in 1104

• his body, and the head of Saint Oswald, were incorrupt


Representation

• eagles

• bishop accompanied by swans and otters

• bishop holding the crowned head of Saint Oswald

• hermit with tau staff being fed by an eagle

• incorrupt body being found with a chalice on his breast

• man praying by the sea

• man rebuilding a hut and driving out devils

• man rebuking crows

• man tended by eagles

• man tended by swans

• man tended by sea otters

• man with a Benedictine monk kissing his feet

• man with pillars of light above him


Patronage

• against plague and epidemics

• boatmen, mariners, sailors, watermen

• shepherds

• England

• Hexham and Newcastle, England, diocese of

• Lancaster, England, diocese of

• Durham, England

• Northumbria, England



Blessed Ambrose Sansedoni of Siena


Also known as

• Ambrogio Sansedoni

• Ambrose Sansedone



Profile

The son of a book illuminator, he was born so badly deformed that his mother gave him off to the care of a nurse. The nurse claimed that the only time the child was peaceful was in the local Dominican church, especially when near the altar of relics. Legend says that one day in church, the nurse covered the baby's face with a scarf; an unknown pilgrim told her, "Do not cover that child's face. He will one day be the glory of this city." A few days later the child suddenly stretch out his twisted limbs, pronounced the name "Jesus", and all deformity left him.


A pious child, getting up during the nights to pray and meditate. At age two he was given the choice of two of his father's books - and chose the one about saints. From age seven he daily recited the Little Office of the Blessed Virgin. He was always charitable, and even when young he worked with the poor, the abandoned, and the sick.


When he announced he wanted to join the preaching friars, his parents and friends tried to talk him out of it. But Ambrose had heard the call, and he joined the Dominicans in Siena, Italy in 1237 on his 17th birthday.


He studied in Paris, France, and Cologne, Germany with Saint Thomas Aquinas and Pope Blessed Innocent V under Saint Albert the Great. Taught in Cologne. Ambrose wanted to write, but saw the greatness of Saint Thomas, decided he could not match it, and devoted himself to preaching.


Worked on diplomatic missions for popes and secular rulers. Evangelized in Germany, France, and Italy; his preaching helped lead Blessed Franco of Siena to the solitary life. Mystic with a deep contemplative prayer life. He received ecstacies and visions, was known to levitate when preaching, and was seen circled in a mystic light in which flew bright birds.


Born

16 April 1220 at Siena, Italy


Died

20 March 1287 at Siena, Italy of natural causes


Beatified

8 October 1622 by Pope Gregory XV (cultus confirmed)


Patronage

• affianced couples

• betrothed couples

• engaged couples

• Siena, Italy


Representation

• Dominican preaching

• Dominican holding a book

• Dominican holding a model of Siena, Italy

• Dominican with a dove at his ear




Saint John Nepomucene


Also known as

• Jan Nepomucký

• John Nepomucen

• John of Nepomuk

• John Wolflin

• Johannes von Nepomuk

• Martyr of the Confessional



Profile

While a child, he was cured by the prayers of his parents; they then consecrated him to God. Priest. Known as a great preacher who converted thousands. Vicar-general of Prague (in the modern Czech Republic). Counselor and advocate of the poor in the court of King Wenceslaus IV. He refused several bishoprics. Confessor to the queen, he taught her to bear the cross of her ill-tempered husband the king. Imprisoned for refusing to disclose the queen's confession to the king. When he continued to honor the seal of the confessional, he was ordered executed. Symbol of Bohemian nationalism. His image has been used in art as a symbol of the sacrament of Confession, and many bridges in Europe bear his likeness as their protector.


Born

c.1340 at Nepomuk, Bohemia (in modern Czech Republic) as John Wolflin


Died

• burned, then tied to a wheel and thrown off a bridge into the Moldau River (in the modern Czech Republic) to drown on 20 March 1393

• on the night of his death, seven stars hovered over the place where he drowned


Canonized

19 March 1729 by Pope Benedict XIII


Patronage

• against calumnies or slander

• against floods

• against indiscretions

• bridges and bridge builders

• confessors and for a good confession

• for discretion and silence

• running water

• Bohemia

• Czech Republic

• archdiocese of Prague, Czech Republic


Representation

priest with a halo made of seven stars




Blessed John Baptist Spagnuolo


Also known as

• Baptista Mantuanus

• Baptista Spagnoli

• Baptista Spagnolo

• Baptista Spagnuoli Mantuanus

• Baptista Spanuoli Mantuanus

• Baptistae Mantuani

• Battista Spagnoli

• Battista Spagnuoli

• Giovanni Baptista Mantuanus

• Johannes Baptista Mantuanus

• Mantuan

• Mantuanus

• Mantuanus Baptista



Profile

Son of Peter Spagnoli, a Spanish nobleman assigned to the court in Mantua, Italy. Studied in Padua, Italy where a wild life put him briefly at the mercy of loan sharks, and got him thrown out of his father's house. Drifted through Venice, Italy. Experienced a conversion to the faithCarmelite at age 16 at Ferrara, Italy. Elected vicar-general of his congregation six times. Prior-general of the Carmelites in 1513. Noted poet, writing over 55,000 lines of Latin verse; has been criticized for excessive use of pagan mythological images in his work, but was referred to as the Good old Mantuan by Shakespeare in Love's Labour Lost. Eminent representative of Italian Christian Humanism.


Born

17 April 1447 at Mantua, Italy


Died

20 March 1516 at Mantua, Italy of natural causes


Beatified

1890 by Pope Leo XIII



Blessed Nikollë Prennushi


Also known as

Vinçenc



Profile

Nikollë entered the Franciscan Friars Minor in 1900, taking the name Vinçenc, and made his profession at Salzburg, Austria on 12 December 1904. He studied theology and philosopher in Innsbruck, Austria, and was ordained a priest in Salzburg on 19 March 1908. He wrote, poetry, books and articles for newspapers and magazines on political and international topics, and collected Albanian folklore. Chosen bishop of Sapë, Albania by Pope Pius XI on 27 February 1936. Chosen archbishop of Durrës, Alabania by Pope Pius XII on 26 June 1940. Arrested by Communist authorities on 19 May 1947 and sentenced to 20 years in prison for the crime of staying loyal to Rome and not turning everything over the national church formed by the Communists. After a show trial, he was sentenced to prison where he was tortured, abused and neglected to death. Martyr.


Born

4 September 1885 in Shkodrë, Albania


Died

20 March 1949 in prison in Durrës, Albania of abuse and repeated torture


Beatified

• 5 November 2016 by Pope Francis

• beatification celebrated at the Square of the Cathedral of Shën Shtjefnit, Shkodër, Albania, presided by Cardinal Angelo Amato



Saint Jósef Bilczewski


Also known as

• Giuseppe Bilczewski

• Joseph Bilczewski

• Jozef Bilczewski

• Yosyp Bil'chevs'kyi



Profile

Eldest of nine children in a peasant family. Seminarian at Krakow, Poland. Ordained on 6 July 1884. Doctor of theology at the University of Vienna, Austria in 1886. Studied dogmatic theology and Christian archaeology in Rome, Italy and Paris, France. Professor of theology at the University of Lviv in 1891. Archbishop of Leopoli, Ukraine on 17 December 1900. Often intervened with civil authorities on behalf of Poles, Ukrainians and Jews. Guided his flock during World War I (1914 to 1918), the Polish-Ukrainian War (1918-1919), the Bolshevik invasion (1919-1920), and the anti-Catholic terror started by the Communists; from 1918-1921 his archdiocese lost about 120 priests. Fought to protect everyone in his see, regardless of race or religion.


Born

26 April 1860 at Wilamowice, Austria (modern Ukraine)


Died

20 March 1923 at Lviv, Ukraine of pernicious anemia


Canonized

23 October 2005 by Pope Benedict XVI at Rome, Italy




Blessed Francis Palau y Quer


Also known as

• Francisco Palau y Quer

• Francesc Palau Quer

• Francesc of Jesus, Mary, Joseph



Profile

Joined the Carmelites in 1832. Ordained in 1836. Civil disorder forced him into exile. He returned to Spain in 1851 and founded his School of Virtue at Barcelona to teach catechism. For non-theological reasons, his school was suppressed and he was exiled to Ibiza from 1854 to 1860. Founded the Congregation of Carmelite Brothers and Congregation of Carmelite Sisters in 1860-1861 in the Balearic Islands. Preached popular missions and devotion to Our Lady.


Born

29 December 1811 at Aythona, Lerida, Spain


Died

20 March 1872 at Tarragona, Spain of natural causes


Beatified

24 April 1988 by Pope John Paul II



Saint Maria Josefa Sancho de Guerra


Also known as

Maria Josefa of the Heart of Jesus



Profile

Nun, joining the Institute of the Servants of Mary at age 18, taking name Maria Josefa of the Heart of Mary. Helped found the Institute of the Servants of Jesus in Bilbao, Spain in 1871; the Institute sisters care for the children, the sick, the elderly and the abandoned in hospital and in their homes. By her death, the Insitute had 43 houses and 1,000 sisters; they continue their good work today with 100 houses in 16 countries.


Born

7 September 1842 in Vitoria, Basque Country, Spain


Died

20 March 1912 in Bilbao, Vizcaya, Spain of natural causes


Canonized

1 October 2000 by Pope John Paul II



Saint Martin of Braga


Also known as

• Martin of Dumio

• Martin of Panónia

• Martin of Dume

• Martin Bracarense

• Martin Dumiense

• Martinho...



Profile

Monk in Palestine. In 550 he introduces communal monasticism into Galatia in Spain. Abbot at the Dumio Monastry in Dume, Portugal and missionary to the Arians and pagans of the area by May 561. Bishop of Mondoñedo, Spain. Archbishop of Braga, Portugal by 572. Writer who left text of his homilies and sermons, and moral, liturgical, and ascetical treatises.


Born

515-520 at Pannonia


Died

580 at Braga, Portugal of natural causes


Patronage

Braga, Portugal



Saint Herbert of Derwentwater


Profile

Benedictine monk and priest. Disciple and friend of Saint Cuthbert of Lindisfarne. Hermit on the island of Lake Derwentwater, later called Saint Herbert's Island. Each year he visited Cuthbert at Lindisfarne. In 686 Cuthbert visited Herbert on his island, and told him that if he had anything to ask, he must do so because he foresaw he would soon die. They both prayed they go together. Soon after, Herbert fell ill; the illness lasted till 20 March 687 when both saints died. In 1374, Bishop Thomas Appleby of Carlisle ordered the vicar of Crosthwaite to celebrate a sun Mass on Saint Herbert's Isle each year on his feast, and granted 40 days Indulgence to all who visited on this day. Ruins of a circular stone building there may be connected with him.


Died

20 March 687 of natural causes



Saint Clement of Ireland


Also known as

• Clemens Scotus

• Clement of the Paris Schools


Profile

Clement and his companion Ailbe, arrived in Gaul in 772, and opened shop as teachers. Their fame spread, and Charlemagne sent for them to come to his court, where they stayed for several months. Ailbe was given direction of a monastery near Pavia, Italy. Clement stayed in France as regent of the Paris school from 775 until his death. Legend says that Clement founded the University of Paris, which in a metaphorical sense he did since he started a great tradition of learning in the city.


Born

c.750 in Ireland


Died

• 20 March 818 in Auxerre, France of natural causes

• interred in the church of Saint-Amator



Saint Archippus of Colossi


Also known as

Archippus the Apostle


Additional Memorials

• 19 February (with Philemon and Appia)

• 6 July (with Onesimus)

• 22 November (with Philemon and Appia)



Profile

Companion of Saint Paul the Apostle. Tradition says he was one of the 72 disciples. In the canonical Epistle to the Colossians, Paul bids him "take heed to the ministry which thou hast received in the Lord, that thou fulfill it."


Born

possibly at Colossae or Laodicea; records vary


Died

1st century



Blessed Hippolytus Galantini


Also known as

Ippolito Galantini


Profile

Silk-weaver. From age twelve, he assisted priests in teaching children their catechism. As an adult, he formed the congregation of Italian Doctrinarians, who taught children catechism.



Born

1565 at Florence, Italy


Died

1619 of natural causes


Beatified

29 June 1825 by Pope Leo XII






Saint Guillermo de Peñacorada


Also known as

William of Peñacorada


Profile

Monk in Sahagún, León, Spain. He and his brothers fled from there ahead of invading Saracens, and settled in Peñacorada, Spain. Built the monastery of Santa Maria de los Valles, which was later renamed San Guillermo de Peñacorada in his honour.


Died

c.1042



Blessed Jeanne Veron


Additional Memorial

21 January as one of the Blessed Martyrs of Laval


Profile

Member of the Sisters of Charity of Our Lady of Evron. Martyred in the French Revolution.


Born

6 August 1766 in Quelaines, Mayenne, France


Died

20 March 1794 in Laval, Mayenne, France


Beatified

19 June 1955 by Pope Pius XII at Rome, Italy



Saint John Sergius


Also known as

John of Mar Sabas


Profile

Monk at the eremetical abbey (a laura) of Saint Sabas' near Jerusalem. Martyred with 20 other monks in an Arab anti-Christian raid during which many others were injured but escaped; one of them, named Stephen, wrote a poem in honour of the group known as the Martyrs of Mar Sabas.


Died

martyred in 796



Saint Alexandra of Amisus


Also known as

• Alexandra of Samsun

• Alessandra



Profile

Christian woman martyred in the persecutions of Diocletian.


Died

burned to death c.300 in Amisus, Paphlagonia (modern Samsun, Turkey)



Saint Caldia of Amisus


Also known as

Claudia


Profile

Christian woman martyred in the persecutions of Diocletian.



Died

burned to death c.300 at Amisus, Paphlagonia (in modern Turkey)



Saint Remigius of Strasbourg


Also known as

Remi, Remidius


Profile

Born to the nobility, the son of Hugh of Alsace; cousin of Saint Odilia of Hohenburg. Abbot of Münster near Colmar, France. Bishop of Strasbourg, France in 776.


Died

783



Saint Anastasius XVI


Also known as

• Anastasius of Jerusalem

• Anastasius of Saint Sabas


Profile

Monk. Archimandrite of Saint Sabas Abbey in Jerusalem. Murdered with his brothers in an attack by a band of thieves.


Died

797



Martyrs of San Sabas


Profile

Twenty monks who were martyred together in their monastery by invading Saracens.


Died

797 when they were burned inside the San Sabas monastery in Palestine


Saint Nicetas of Apollonias


Profile

Bishop of Apollonias in Bithynia (in modern Turkey). Persecuted and exiled to Anatolia for opposing the iconoclasm of emperor Leo III.



Saint Urbitius of Metz


Profile

Bishop of Metz, France. Built a church in honour of Saint Felix of Nola; it became part of the Saint Clement monastery.


Died

c.420



Saint Tertricus of Langres


Profile

Son of Saint Gregory of Langres; uncle of Saint Gregory of Tours. Bishop of Langres, France c.540.


Died

572



Saint Benignus of Flay


Also known as

Benignus of Fontenelle


Profile

Monk and abbot at Fontenelle and Flay in France.


Died

725



Saint Cathcan of Rath-derthaighe


Profile

Bishop of Rath-derthaighe, Ireland.



Martyrs of Amisus


Profile

A group of Christian women martyred together in the persecutions of Diocletian. The only details we have are eight of their names - Alexandra, Caldia, Derphuta, Euphemia, Euphrasia, Juliana, Matrona and Theodosia.


Died

burned to death c.300 in Amisus, Paphlagonia (modern Samsun, Turkey)



Martyrs of Rome


Profile

A group of Christians martyred together in the persecutions of Nero. We know nothing else about them but the names Anatolius, Cyriaca, Joseph, Parasceve, Photis, Photius, Sebastian and Victor.


Martyrs of Syria


Profile

A group of Christians who were martyred together in Syria. We know nothing else about them but the names Cyril, Eugene and Paul.


Also celebrated but no entry yet


• Eithene

• Michel Carnano

இன்றைய புனிதர்கள் மாரச் 19

 Saint Joseph, Spouse of the Blessed Virgin Mary

புனிதர் சூசையப்பர் 

அருள்நிறை கன்னி மரியாளின் கணவர்:

பிறப்பு: கி.மு. 39/38

நாசரேத்து

இறப்பு: கி.பி. 21/22

நாசரேத்து (பாரம்பரியம்)

ஏற்கும் சமயம்:

அனைத்துலக கிறிஸ்தவ திருச்சபைகள்

நினைவுத் திருவிழா: மார்ச் 19 (கத்தோலிக்கம்)

பாதுகாவல்:

தந்தையர், நற்படிப்பு, தொழிலாளர்கள், நல் மரணம்,

அனைத்துலக கிறிஸ்தவ திருச்சபைகள்

புனிதர் சூசையப்பர் (Saint Joseph), இயேசு கிறிஸ்துவின் வளர்ப்பு தந்தை ஆவார். புனித அருள்நிறை கன்னி மரியாளின் கணவரான இவர், பாரம்பரிய கிறிஸ்தவ பிரிவுகளில் மிகப் பெரிய புனிதராக வணங்கப்படுகிறார்; பெருந்தந்தையர்களில் (Patriarch) ஒருவராகவும் மதிக்கப்படுகிறார்.

புனிதரின் வாழ்வு:

சூசையப்பர், தாவீது அரசரின் வழிமரபில் தோன்றியவர். இவரது தந்தையின் பெயர் ஏலி என்கிற யாக்கோபு ஆகும். நாசரேத்தில் வாழ்ந்து வந்த சூசையப்பர், தச்சுத்தொழில் செய்து வந்தார். தாவீது குலத்து கன்னிப் பெண்ணான மரியாளுடன் இவருக்கு திருமண ஒப்பந்தம் செய்யப்பட்டது. அவ்வேளையில், மரியாள், தூய ஆவியின் வல்லமையால் இறைமகனைக் கருத்தாங்கும் பேறு பெற்றார். மரியாள் திடீரென கருவுற்றதால் சூசையப்பர் குழப்பம் அடைந்தார். நேர்மையாளரான இவர் மரியாளை இகழ்ச்சிக்கு உள்ளாக்காமல் மறைவாக விலக்கிவிட நினைத்தார். மரியாள் கடவுளின் திருவுளத்தால் இறைமகனை கருத்தாங்கி இருப்பதை வானதூதர் வழியாக அறிந்த இவர் மரியாளை ஏற்றுக்கொண்டார்.

இயேசு, பெத்லகேம் மாட்டுத் தொழுவத்தில் பிறந்த வேளையிலும், அவரைக் ஆலயத்தில் ஒப்புக்கொடுக்க எருசலேம் சென்ற நேரத்திலும், ஏரோது அரசன் அவரைக் கொல்லத் தேடியபோதும், மரியாளையும், குழந்தை இயேசுவையும் மிகுந்த அன்புடனும் அக்கறையுடனும் சூசையப்பர் பாதுகாத்தார்.

பன்னிரண்டு வயதில் இயேசு எருசலேம் ஆலயத்தில் தங்கிவிட்டபோது, சூசையப்பர் மிகுந்த கவலையுடன் தேடியலைந்து அவரைக் கண்டுபிடித்தார். தச்சுத் தொழிலில் வந்த வருமானம் மூலம் குடும்பத்தைக் காப்பாற்றினார். மரியாளும் நெசவுத் தொழில் மூலம் இவருக்கு உதவினார்.

சூசையப்பர் இயேசுவுக்கும் தச்சுத் தொழிலைக் கற்றுக்கொடுத்தார். மரியாளுக்கு நல்ல கணவராகவும், இயேசுவுக்கு நல்ல தந்தையாகவும் சூசையப்பர் விளங்கினார். சிறந்த வாய்மையும் பொறுமையும் கொண்ட சூசையப்பர், திருக்குடும்பத்தை சிறப்பாகத் தலைமை தாங்கி வழிநடத்தினார். இயேசு தனது இறையரசுப் பணியைத் தொடங்குவதற்கு சில ஆண்டுகளுக்கு முன்பு, இயேசுவும் மரியாளும் அருகில் இருக்க சூசையப்பர் பாக்கியமான மரணம் அடைந்தார்.

நற்செய்திகளில்:

மத்தேயு நற்செய்தி:

இயேசு கிறிஸ்துவின் பிறப்பையொட்டிய நிகழ்ச்சிகள்: அவருடைய தாய் மரியாளுக்கும் சூசையப்பருக்கும் திருமண ஒப்பந்தம் செய்யப்பட்டிருந்தது. அவர்கள் கூடி வாழும்முன் மரியாள் கருவுற்றிருந்தது தெரியவந்தது. அவர் தூய ஆவியால் கருவுற்றிருந்தார். அவர் கணவர் சூசையப்பர் நேர்மையாளர். அவர் மரியாளை இகழ்ச்சிக்கு உள்ளாக்க விரும்பாமல் மறைவாக விலக்கிவிடத் திட்டமிட்டார். அவர் இவ்வாறு சிந்தித்துக் கொண்டிருக்கும்போது ஆண்டவரின் தூதர் அவருக்குக் கனவில் தோன்றி, 'சூசையப்பரே, தாவீதின் மகனே, உம்மனைவி மரியாளை ஏற்றுக்கொள்ள அஞ்ச வேண்டாம். ஏனெனில் அவர் கருவுற்றிருப்பது தூய ஆவியால்தான். அவர் ஒரு மகனைப் பெற்றெடுப்பார். அவருக்கு இயேசு எனப் பெயரிடுவீர். ஏனெனில், அவர் தம் மக்களை அவர்களுடைய பாவங்களிலிருந்து மீட்பார்' என்றார். சூசையப்பர் தூக்கத்திலிருந்து விழித்தெழுந்து ஆண்டவரின் தூதர் தமக்குப் பணித்தவாறே தம் மனைவியை ஏற்றுக்கொண்டார். மரியாள் தம் மகனைப் பெற்றெடுக்கும் வரை சூசையப்பர் அவரோடு கூடி வாழவில்லை. சூசையப்பர் அம்மகனுக்கு இயேசு என்று பெயரிட்டார்.

~ மத்தேயு 1:18-21,24-25

ஞானிகள் திரும்பிச் சென்றபின் ஆண்டவருடைய தூதர் சூசையப்பருக்குக் கனவில் தோன்றி, "நீர் எழுந்து குழந்தையையும் அதன் தாயையும் கூட்டிக் கொண்டு எகிப்துக்குத் தப்பி ஓடிச்செல்லும். நான் உமக்குச் சொல்லும்வரை அங்கேயே இரும். ஏனெனில், குழந்தையை ஏரோது கொல்வதற்காகத் தேடப்போகிறான்" என்றார். சூசையப்பர் எழுந்து, குழந்தையையும் அதன் தாயையும் கூட்டிக்கொண்டு, இரவிலேயே எகிப்துக்குப் புறப்பட்டுச் சென்றார். ஏரோது காலமானதும், ஆண்டவருடைய தூதர் எகிப்தில் சூசையப்பருக்குக் கனவில் தோன்றி, "நீர் எழுந்து குழந்தையையும் அதன் தாயையும் கூட்டிக்கொண்டு இஸ்ரயேல் நாட்டுக்குச் செல்லும். ஏனெனில் குழந்தையின் உயிரைப் பறிக்கத் தேடியவர்கள் இறந்து போனார்கள்" என்றார். எனவே, சூசையப்பர் எழுந்து குழந்தையையும் அதன் தாயையும் கூட்டிக்கொண்டு இஸ்ரயேல் நாட்டுக்கு வந்து சேர்ந்தார்.

~ மத்தேயு 2 : 13 - 14, 19 - 21

இயேசு தமது சொந்த ஊருக்கு வந்து அங்குள்ள தொழுகைக் கூடத்தில் அவர்களுக்குக் கற்பித்தார். அதைக் கேட்டவர்கள் வியப்பில் ஆழ்ந்தார்கள். அவர்கள், "எங்கிருந்து இந்த ஞானம் இவருக்கு வந்தது? எப்படி இந்த வல்ல செயல்களைச் செய்கிறார்? இவர் தச்சருடைய மகன் அல்லவா? இவருடைய தாய் மரியாள் என்பவர்தானே? யாக்கோபு, சூசையப்பர், சீமோன், யூதா ஆகியோர் இவருடைய சகோதரர் அல்லவா? இவர் சகோதரிகள் எல்லாரும் நம்மோடு இருக்கிறார்கள் அல்லவா? பின் இவருக்கு இவையெல்லாம் எங்கிருந்து வந்தன?" என்றார்கள்.

~ மத்தேயு 13:54-56

லூக்கா நற்செய்தி:

தாவீதின் வழிமரபினரான சூசையப்பரும், தமக்கு மண ஒப்பந்தமான மரியாளோடு, பெயரைப் பதிவு செய்ய, கலிலேயாவிலுள்ள நாசரேத்து ஊரிலிருந்து யூதேயாவிலுள்ள பெத்லகேம் என்ற தாவீதின் ஊருக்குச் சென்றார். மரியாள் கருவுற்றிருந்தார். அவர்கள் அங்கு இருந்தபொழுது மரியாளுக்குப் பேறுகாலம் வந்தது. அவர் தம் தலைமகனைப் பெற்றெடுத்தார். விடுதியில் அவர்களுக்கு இடம் கிடைக்கவில்லை. எனவே பிள்ளையைத் துணிகளில் பொதிந்து தீவனத் தொட்டியில் கிடத்தினார்.

~ லூக்கா 2:4-7

குழந்தைக்கு விருத்தசேதனம் செய்ய வேண்டிய எட்டாம் நாள் வந்தது. தாயின் வயிற்றில் உருவாகுமுன்பே வானதூதர் சொல்லியிருந்தவாறு அதற்கு இயேசு என்று பெயரிட்டார்கள். மோசேயின் சட்டப்படி தூய்மைச் சடங்கை நிறைவேற்றவேண்டிய நாள் வந்தபோது, குழந்தையை ஆண்டவருக்கு அர்ப்பணிக்க அவர்கள் எருசலேமுக்குக் கொண்டு சென்றார்கள்.

~ லூக்கா 2 : 21 - 22

ஆண்டுதோறும் இயேசுவின் பெற்றோர் பாஸ்கா விழாவைக் கொண்டாட எருசலேமுக்குப் போவார்கள்; இயேசுவுக்குப் பன்னிரண்டு வயது ஆனபோது, வழக்கப்படி விழாவைக் கொண்டாட எருசலேம் சென்றனர். விழா நாள்கள் முடிந்து அவர்கள் திரும்பியபோது, சிறுவன் இயேசு எருசலேமில் தங்கிவிட்டார். இது அவருடைய பெற்றோருக்குத் தெரியாது; பயணிகள் கூட்டத்தில் அவர் இருப்பார் என்று எண்ணினர். பயணம் முடிந்தபின்பு உறவினரிடையேயும் அறிமுகமானவர்களிடையேயும் அவரைத் தேடினர்; அவரைக் காணாததால் அவரைத் தேடிக்கொண்டு எருசலேமுக்குத் திரும்பிச் சென்றார்கள். மூன்று நாள்களுக்குப்பின் அவரைக் ஆலயத்தில் கண்டார்கள்.

~ லூக்கா 2:41-46

வணக்கம்:

கிறிஸ்தவ புனிதர்களில், புனித கன்னி மரியாளுக்கு அடுத்ததாக புனிதர் சூசையப்பர் வணங்கப்படுகிறார். கிறிஸ்தவ வரலாற்றின் தொடக்க காலம் முதலே இவர் புனிதராக போற்றப்படுகிறார். இவர் கிறிஸ்தவர்களால் சிறப்பாக கத்தோலிக்கர் மற்றும் கிழக்கு மரபுவழித் திருச்சபையினரால் மிகவும் மதிக்கப்படுகிறார்.

புனிதர் சூசையப்பர் அகில உலகத் திருச்சபை, கற்பு, கல்வி, திருமணம், குடும்பங்கள், நல்ல மரணம் ஆகியவற்றுக்கும், தொழிலாளர்களுக்கும் பாதுகாவலராக விளங்குகிறார்.

நினைவுத் திருவிழாக்கள்:

கத்தோலிக்கத் திருச்சபையில் இவருக்கு இரண்டு விழாக்கள் சிறப்பிக்கப்படுகின்றன.

அவை :

1. புனிதர் சூசையப்பர், கன்னி மரியாளின் கணவர்

(மார்ச் 19).

2. புனிதர் சூசையப்பர் தொழிலாளர்களின் பாதுகாவலர்

(மே 1)

திருக்காட்சி பெருவிழாவைத் தொடர்ந்து வரும் ஞாயிற்றுக்கிழமை அன்று கிழக்கு மரபுவழி திருச்சபையினர் புனிதர் சூசையப்பரின் விழாவை சிறப்பிக்கின்றனர்.

*✞ தூய சூசையப்பர் ( யோசேப்பு )புகழ்மாலை ✞*

சுவாமி கிருபையாயிரும்.

கிறிஸ்துவே கிருபையாயிரும்.

சுவாமி கிருபையாயிரும்.

கிறிஸ்துவே, எங்கள் பிரார்த்தனையைக் கேட்டருளும்.

கிறிஸ்துவே, எங்கள் பிரார்த்தனையை நன்றாகக் கேட்டருளும்.

பரமண்டலங்களிலே இருக்கிற பிதாவாகிய சர்வேசுரா!

-எங்களைத் தயை பண்ணி இரட்சியும் சுவாமி.

உலகத்தை மீட்டு இரட்சித்த சுதனாகிய சர்வேசுரா!

-எங்களைத் தயை பண்ணி இரட்சியும் சுவாமி.

தூய ஆவியாகிய சர்வேசுரா!

-எங்களைத் தயை பண்ணி இரட்சியும் சுவாமி.

தமத்திருத்துவமாயிருக்கிற ஏக சர்வேசுரா!

-எங்களைத் தயை பண்ணி இரட்சியும் சுவாமி.

புனித மரியாயே!

-எங்களுக்காக வேண்டிக்கொள்ளும்.

புனித சூசையப்பரே!

-எங்களுக்காக வேண்டிக்கொள்ளும்.

தாவீது இராஜாவின் கீர்த்தி பெற்ற புத்திரனே!

-எங்களுக்காக வேண்டிக்கொள்ளும்.

பிதாப்பிதாக்களின் மகிமையே!

-எங்களுக்காக வேண்டிக்கொள்ளும்.

தேவ தாயாரின் பத்தாவே!

-எங்களுக்காக வேண்டிக்கொள்ளும்.

கன்னிமரியாளின் கற்புள்ள காவலனே!

-எங்களுக்காக வேண்டிக்கொள்ளும்.

தேவகுமாரனை வளர்த்த தகப்பனே!

-எங்களுக்காக வேண்டிக்கொள்ளும்.

கிறிஸ்துநாதரை உற்சாகப் பற்றுதலுடன் காப்பாற்றினவரே!

-எங்களுக்காக வேண்டிக்கொள்ளும்.

திருக்குடும்பத்தின் தலைமையானவரே!

-எங்களுக்காக வேண்டிக்கொள்ளும்.

உத்தம நீதிமானான புனித சூசையப்பரே!

-எங்களுக்காக வேண்டிக்கொள்ளும்.

உத்தம விரத்தரான புனித சூசையப்பரே!

-எங்களுக்காக வேண்டிக்கொள்ளும்.

உத்தம விவேகமுடைத்தான புனித சூசையப்பரே!

-எங்களுக்காக வேண்டிக்கொள்ளும்.

உத்தம தைரியசாலியான புனித சூசையப்பரே!

-எங்களுக்காக வேண்டிக்கொள்ளும்.

உத்தம கீழ்ப்படிதலுள்ளவரான புனித சூசையப்பரே!

-எங்களுக்காக வேண்டிக்கொள்ளும்.

உத்தம பிரமாணிக்கமுள்ளவரான புனித சூசையப்பரே!

-எங்களுக்காக வேண்டிக்கொள்ளும்.

பொறுமையின் கண்ணாடியே!

-எங்களுக்காக வேண்டிக்கொள்ளும்.

தரித்திரனின் அன்பனே!

-எங்களுக்காக வேண்டிக்கொள்ளும்.

தொழிலாளிகளுக்கு மாதிரிகையே!

-எங்களுக்காக வேண்டிக்கொள்ளும்.

சம்சார வாழ்க்கையின் ஆபரணமே!

-எங்களுக்காக வேண்டிக்கொள்ளும்.

கன்னிகையின் காவலனே!

-எங்களுக்காக வேண்டிக்கொள்ளும்.

குடும்பங்களுக்கு ஆதரவே!

-எங்களுக்காக வேண்டிக்கொள்ளும்.

கஸ்திப்படுகிறவர்களுக்கு ஆறுதலே!

-எங்களுக்காக வேண்டிக்கொள்ளும்.

வியாதிக்காரர்களுக்கு நம்பிக்கையே!

-எங்களுக்காக வேண்டிக்கொள்ளும்.

மரிக்கிறவர்களுக்கு பாதுகாவலரே!

-எங்களுக்காக வேண்டிக்கொள்ளும்.

பசாசுகளை நடுநடுங்கச் செய்கிறவரே!

-எங்களுக்காக வேண்டிக்கொள்ளும்.

பரிசுத்த திருச்சபையின் பரிபாலனே!

-எங்களுக்காக வேண்டிக்கொள்ளும்.

உலகின் பாவங்களைப் போக்கும் இறைவனின் செம்மறியே!

-எங்கள் பாவங்களைப் போக்கியருளும் சுவாமி.

உலகின் பாவங்களைப் போக்கும் இறைவனின் செம்மறியே!

-எங்கள் பிரார்த்தனையைக் கேட்டருளும் சுவாமி.

உலகின் பாவங்களைப் போக்கும் இறைவனின் செம்மறியே!

-எங்களைத் தயைபண்ணி இரட்சியும் சுவாமி.

முதல்வர்: கர்த்தர் அவரை தமது வீட்டின் எஜமானாக ஏற்படுத்தினார்.

துணைவர்: அவருடைய உடைமைகளை எல்லாம் நடப்பிக்கவும் ஏற்படுத்தினார்.

செபிப்போமாக!

சர்வேசுரா சுவாமி! உம்முடைய மகா புனித மாதாவின், பரிசுத்த பத்தாவாக, முத்தனான சூசையப்பரை, மனோவாக்குக் கெட்டாத பராமரிக்கையால் தெரிந்துக் கொள்ளத், திருவுளமானீரே!

பூலோகத்தில், அடியோர்களை ஆதரிக்கிறவரென்று, எங்களால் வணங்கப்படுகிற அவர், பரலோகத்தில், எங்களுக்காக மனு பேசுகிறவராய் இருக்கும் படிக்கு, நாங்கள் பாத்திரவான்களாக, தேவரீர் அனுக்கிரகம் செய்தருள வேண்டுமென்று மன்றாடுகிறோம்.

பிதாவோடும், தூய ஆவியோடும், சதாகாலமும் ஜீவியருமாய், இராச்சிய பரிபாலனம் பண்ணுகிற ஆண்டவரே!

-ஆமென்.

நவநாள் செபம்

எங்கள் உள்ளங்களில் குடிகொண்டிருக்கும் எங்கள் நல்ல தந்தை புனித சூசையப்பரே!

உமது அடைக்கலம் மிகவும் மகத்தானது! 

வல்லமை மிக்கது!

இறைவனின் சந்நிதியில் உடனடி பலன் அளிக்க வல்லது.

எனவே, என் எண்ணங்களையும், ஆசைகளையும் உமது அடைக்கலத்திலே வைக்கிறேன்.

(உங்களுக்கு தேவையான வரங்களை கேட்கவும்)

எங்கள் நல்ல தந்தை புனித சூசையப்பரே!

நான் இப்பொழுது உம்மிடத்தில் கூறியதை, எல்லாம் வல்ல எங்கள் ஆண்டவரும், உம் திருமகனுமாகிய இயேசு கிறிஸ்துவிடம், உமது வல்லமைமிக்க பரிந்துரையால் கேட்டுப் பெற்றுத்தாரும்.

இதைச் செய்வதன் மூலம், மறு உலகில், உமக்குள்ள வல்லமையை, எல்லாம் வல்ல நம் கடவுளாகிய தந்தையிடம் சொல்லி, நன்றி செலுத்தக் கடமைப்படுவேன்.

நல்ல தந்தை புனித சூசையப்பரே!

உம்மையும், உம் திருக்கரங்களில் உறங்கும் இயேசுவையும், சதா காலமும் எண்ணி பூரிப்படைய தயங்கியதில்லை.

அவர், உம் மார்போடு சாய்ந்து தூங்கும் வேளையில், அவரைத் தொந்தரவு செய்ய விரும்பவில்லை.

அவரை என் பொருட்டு, இணைத்து அணைத்துக் கொள்ளும். 

என் பெயரால், அவர் நெற்றியில் முத்தமிடும். 

நான் இறக்கும் தருணத்தில், அந்த முத்தத்தை எனக்குத் தரும்படி கூறும்.

மரித்த விசுவாசிகளின் ஆன்ம காவலரே! 

எங்களுக்காக மன்றாடும். - ஆமென்.

புனித சூசையப்பரிடம் செபம்

மகா பாக்கியம் பெற்ற புனித சூசையப்பரே!

எங்களுடைய துன்ப வேளையில் உமது பரிசுத்த பத்தினியின் உதவியை இரந்து மன்றாடின பின்பு, உமது பாதுகாவலையும் நம்பிக்கையோடு தேடி வருகிறோம்.

தேவ தயாபரரான, ஜென்மப் பாவமில்லாமல் உற்பவித்த, புனித கன்னிமரியாளிடத்தில் உமக்குள்ள சிநேகத்தின் பெயராலும், திவ்விய குழந்தை இயேசுநாதருக்கு, நீர் காண்பித்த தந்தையின் அன்பைக் குறித்தும், உம்மிடத்தில் நாங்கள் கேட்கும் மன்றாட்டு ஏதென்றால்...

(உங்களுக்கு தேவையான வரங்களை  நல்ல தந்தை புனித சூசையப்பரிடம் கேட்கவும்.)

மேலும்,

இயேசுகிறிஸ்துநாதர், தமது இரத்தத்தால் நமக்காக சம்பாதித்த சுதந்திரத்தை, தேவரீர் கிருபையாய்ப் பார்க்கவும், எங்கள் இக்கட்டிலே, உமது பலமுள்ள ஒத்தாசையால் துணையாயிருக்கவும் மன்றாடுகிறோம்.

ஓ! திவ்விய குடும்பத்தை, உத்தம ஞானத்தோடு நடத்திவந்த கைத்தாதையே!

இயேசுகிறிஸ்து தம்முடையவர்களாக தெரிந்து கொண்ட மக்களைப் பராமரித்தருளும்!

ஓ! மிகவும் அன்பு நிறைந்த எங்கள் தகப்பனே!

நாங்கள் எவ்வித தவற்றிலும் கேட்டிலும் விழாதபடி, எங்களைக் காப்பாற்றும்!

ஓ! எங்களைப் பாதுகாத்தருளும்படி மேலான வல்லமையுள்ளவரே!

எங்கள் அன்றாட வாழ்க்கைப் போராட்டத்தில், கருணையுடன் எங்களுக்குத் துணையாய் நிற்பீராக.

திவ்விய பாலகன், முன்னாள் சாவின் ஆபத்துக்குத் தப்பித்துக் கொள்ளும்படி, தேவரீர் எவ்விதம் ஏதுவாயிருந்தீரோ, அவ்விதமே இறைவனுடைய திருச்சபையையும், பசாசின் வலையிலும் எவ்வித ஆபத்திலும் இருந்தும் பாதுகாத்தருளும்!

உமது பாதுகாவல் இடைவிடாமல் என்றும் இருக்கக்கடவது!

உமது புண்ணிய மாதிரிகையாலும், உம்முடைய உதவியின் துணையாலும், நாங்கள் எல்லோரும் புனிதராய் வாழ்ந்து, பக்தியாய் இறந்து, விண்ணுலகில் முடிவில்லாப் பேறு பெற்று வாழும்படி கிருபை செய்ய, உம்மை மன்றாடுகிறோம்.

- ஆமென்.

புனித சூசையப்பர்

1. திருக்குடும்பத்தின் பாதுகாவலர் ;  

2. குடும்பங்களின் பாதுகாவலர் ;

3. நன்மரணத்திற்குப் பாதுகாவலர் ; ( ஏனெனில் இவரது மரணத்தின் போது நம் அன்னையும் , நமது ஆண்டவரும் இவருக்கு அருகில் இருந்தனர் )

4. உழைப்பாளர்களின் பாதுகாவலர் ; ( திருக்குடும்பத்தைக் காக்க அயராது உழைத்தவர் ; எனவே எல்லா உழைப்பாளர்களுக்கும் பாதுகாவலர் )

5. பொறியியலாளர்களின் , பொறியியல் வேலை செய்பவர்களின் பாதுகாவலர்  

இறை அனுபவம் எப்படி இருக்க வேண்டும் என்று கேட்டால் புனித சூசையப்பரைப் போல இருக்க வேண்டும்.

எவ்வாறெனில் ஆண்டவரையும் நம் அன்னையையும் அருகே காண வேண்டும் ; அவர்களோடு இருக்க வேண்டும் ; அவர்களுக்காக உழைக்க வேண்டும் ; அவர்களது மகிழ்ச்சியைத் தேட வேண்டும் ; அவர்களைத் திருப்திப்படுத்த வேண்டும் ;கேள்விகள் இன்றி ஆண்டவரையும் , அன்னையையும் ஏற்றுக் கொள்ள வேண்டும் ; 

எல்லாவற்றிக்கும் மேலாக , விவிலியத்தில் நீங்கள் எங்கேயும் ' சூசை கூறினார் ' என்று ஒரு வார்த்தை கூட இருக்காது ; இறை அனுபவம் அப்படித்தான் இருக்க வேண்டும். ஒரு வார்த்தை கூட பேச வேண்டிய அவசியம் இல்லாதபடி , பேச முடியாதபடி அவர் இறை அனுபவத்தில் நிறைந்திருந்தார் .

மார்ச் 19 -  புனித சூசையப்பர் திருவிழா .

புனித சூசையப்பர் நவநாள் -  புதன் கிழமை

மார்ச் மாதம் முழுவதும் இவருக்கு அர்பணிக்கப்பட்ட மாதம் . இவரது பரிந்துரை பெற இவரை மன்றாடுவோம்

முந்தின நாள்

மார்ச் மாதத்தினை புனித சூசையப்பருக்கு ஒப்புக்கொடுப்பதற்கான காரணமும் நோக்கமும்

தியானம்

- தந்தையாகிய புனித சூசையப்பரை அனைத்து புனிதர்களையும் புண்ணியவான்களையும் விட அதிகமாக வணங்கி  மேன்மைப்படுத்த வேண்டும். இவர் அனைவரையும்விட அதிகமாக உயர்த்தப் பட்டவரானதாலும், புண்ணியத்திலும், பக்தியிலும், மகிமையிலும், அதிகாரத்திலும் சிறந்து விளங்குவதாலும், சகல கிறிஸ்தவர்களுக்கும் அடைக்கலமும ஆதரவுமாக இருப்பதாலும் நாமும் நம்முடைய துன்ப துயரங்களில் அவரை வணங்கி அவர் ஆதரவை நாடித்தேட வேண்டும். மரியன்னையின் கரங்களில் உயிர்விட்ட பாக்கியமும் நன் மரணத்திற்கு பாதுகாவலுமாக இருக்கும் மேன்மையும் உடையவராக இருப்பதாலும் அவரிடம் நாம் விசுவாசம், நம்பிக்கை பக்தியோடு செபிக்க கடமைப்பட்டுள்ளோம். 

சனிக்கிழமை மரியன்னைக்குரிய நாளாகும். புதன்கிழமையானது புனித சூசையப்பருக்கு ஒப்புக்கொடுக்கப்பட்டிருக்கிறது. மே மாதம் மரியன்னைக்கும், மார்ச் மாதம் புனித சூசையப்பருக்கும் குறிக்கப்பட்ட மாதங்களாகும. இந்த முப்பத்தொரு நாட்களும் பக்தி முயற்சிகளில் ஈடுபட்டு, இறைவனுக்கு ஏற்புடையவர்களாக வாழ முயற்சி செய்ய வேண்டும். இதனை கிறிஸ்தவ மக்கள் கடைப்பிடிக்க உதவியாக இந்நூல் விளங்குகிறது.

- நாம் செலுத்தும் பக்தி வணக்கமானது  ஒரு மரத்திற்கு ஒப்பானது. இந்த மரத்தின் வேரானது நமது மனதில் உள்ள பாசம் ; இதன் மலர்கள் பக்தியால் வருகிற செபமும் மன்றாட்டும், இதன் காய் கனிகள் தூயவர்களை பின்பற்றுதல் ஆகும். மலர்கள் மலர்ந்து கனிகளை வழங்காவிட்டால் எந்த பயனும் இல்லாததுபோல் கிறிஸ்தவர்கள் புனித சூசையப்பரின் புண்ணிய வாழ்வு வாழாவிட்டால் எந்த பயனுமில்லை. எண்ணிக்கையில்லா கிறிஸ்தவர்கள் இம்மாதத்தினை புனித சூசையப்பருக்கு ஒப்புக்கொடுப்பதுபோல நாமும் ஒப்புக்கொடுத்து அவரின் ஆசீரைப் பெறுவோம்.

புதுமை

பிரான்ஸ் நாட்டில் பாரீஸ் மாநகரில் மரியன்னையின் புகழ்பெற்ற ஆலயம் உள்ளது. அங்கு தூய இருதய சபை நிறுவப்பட்டுள்ளது. இச்சபையில் பல கோடி மக்கள் சேர்ந்து புண்ணிய வழியில் ஈடுபட்டு வருகிறார்கள். இம்மாதத்தில் புனித சூசையப்பரின் பீடம் அலங்கரிக்கப்பட்டு திருநாள்களை வெகு சிறப்புடன் நடத்திவருவதோடு கிறிஸ்தவர்கள் ஒப்புரவு அருட்சாதனம் பெற்று திவ்விய நற்கருணை உட்கொண்டு பக்தி முயற்சிகளில் ஈடுபட்டு வந்தார்கள். தாங்கள் பெற்ற உதவிகளுக்கு நன்றியாக பொன், வெள்ளி காணிக்கைகளை அவரது காலடியில் மக்கள் சமர்ப்பித்தனர். மக்கள் அவரிடம் பக்தி கொண்டு ஏராளமான வரங்களை பெற்று நன்மை அடைந்து வருகிறார்கள். நாமும் இறையாசீர் அதிகமாக கிடைக்கவும், பாவிகள் மனந்திரும்பவும், அனைத்து மக்களும் கிறிஸ்துவை வழிபடவும், நமக்கு தேவையான வரங்கள் கிடைக்கவும் புனித சூசையப்பரை மன்றாடுவோம்.

3பர, அரு, பிதா

செபம்

தந்தையாகிய புனித சூசையப்பரே! மிகுந்த பக்தியோடு இம்மாதத்தினை உமக்கு ஒப்புக்கொடுக்கிறோம். இந்த மாதத்தில் எங்களுடைய செபங்களையும், புகழ்ச்சியையும், நற்செயல்களையும் தயவுடன் ஏற்றுக்கொள்ளும். சகல மக்களும் செய்யும் செபங்களை உமது பாதங்களில் காணிக்கையாக்குகிறோம். இந்த மாதத்திலும் எங்கள் வாழ்நாள் முழுவதிலும் நாங்கள் பாவத்தைச் செய்யாமல் தர்ம வழியில் நடக்க உதவி செய்யும். உமது மகனாகிய இயேசுகிறிஸ்துவிடமும், மரியன்னையிடமும் எங்களுக்காக செபிக்கும்படிக் கேட்டுகொள்கிறோம். ஆமென்.

இன்று சொல்ல வேண்டிய செபம்

தந்தையாகிய புனித சூசையப்பரே! உமது அடியவர்களாயிருக்கிற எங்களுக்காக வேண்டிக்கொள்ளும்.

தந்தையாகிய புனித சூசையப்பரே! உமது சீடர்களாயிருக்கிற எங்களுக்காக வேண்டிக்கொள்ளும்.

தந்தையாகிய புனித சூசையப்பரே! உமது குழந்தைகளாகிய எங்களுக்காக வேண்டிக்கொள்ளும்.

செய்ய வேண்டிய நற்செயல்

வீட்டிலோ, ஆலயத்திலோ இருக்கும் புனித சூசையப்பரின் திரு சுரூபத்தை அலங்காரம் செய்வது.

புனித சூசையப்பருக்கு செபம்(1900 ஆண்டுகள் பழமையானது)

புனித சூசையப்பரே! உம் அடைக்கலம் மிகவும் மகத்தானது. வல்லமை மிக்கது. இறைவனின் சந்நிதியில் உடனடி பலன் அளிக்க வல்லது. ஏனவே என் ஆசைகளையும், எண்ணங்களையும் உம் அடைக்கலத்தில் வைக்கிறேன்.

உம் வல்லமை மிக்க பரிந்துரையால் உம் திருமகனும் எங்கள் ஆண்டவருமாகிய சேசுவிடம் எங்களுக்குத் தேவையான எல்லா ஆன்ம நலன்களையும் பெற்றுத்தாரும். இதன் வழியாக மறு உலகில் உமக்குள்ள ஆற்றலைப் போற்றி எல்லாம் வல்ல தந்தையாகிய இறைவனுக்கு நன்றியும், ஆராதனையும் செலுத்தக் கடவேன்.

புனித சூசையப்பரே! உம்மையும் உம் திருக்கரங்களில் உறங்கும் சேசுவையும் சதா காலமும் எண்ணி பூரிப்படைய தயங்கியதில்லை. இறைவன் உம்மார்பில் சாய்ந்து தூங்கும் வேளையில் அவரைத் தொந்தரவு செய்ய விரும்பவில்லை. உம் மார்போடு அவரை என் பொருட்டு இணைத்து அணைத்துக் கொள்ளும். என் பெயரால் அவருக்கு நெற்றியில் முத்தமிடும். நான் இறக்கும் தருணத்தில் அந்த முத்தத்தை எனக்குத் தரும்படி கூறும். மரித்த விசுவாசிகளின் ஆன்ம காவலனே எங்களுக்காக மன்றாடும். - ஆமென்.


Also known as

• Joseph of Nazareth

• Joseph the Artisan

• Joseph the Betrothed



Additional Memorials

• 1 May (Joseph the Worker)

• 3rd Wednesday after Easter (patronage of Saint Joseph of the Universal Church)

• 29 October (Armenian)

• 20 July (Coptic)


Profile

Descendant of the house of David. Layman. Builder by trade; traditionally a carpenter, but may have been a stone worker. Earthly spouse of the Blessed Virgin Mary. Foster and adoptive father of Jesus Christ. Visionary who was visited by angels. Noted for his willingness to immediately get up and do what God told him to do.


Died

1st century, prior to the Passion, of natural causes




Blessed Sibyllina Biscossi


Also known as

• Sibyllina of Pavia

• Sibila, Sibile, Sibili, Sibilina, Sibillina, Sibylline, Sybil


Additional Memorial

20 March (Pavia, Italy)



Profile

Orphaned when very young, she received no education and was working as a domestic servant by age 10. Blind by age 12; the cause of her blindness has not come down to us. Adopted by a community of Dominican tertiaries at Pavia, Italy.


Sibyllina developed a devotion to Saint Dominic in hopes that his intervention would return her sight; when it did not, she came to accept it as her lot in life. She received a vision of Saint Dominic as confirmation of her desire to join the Order. At age 15 she became a recluse, living in a walled up cell. She spent her time in prayer, and her cell soon became a point of pilgrimage for Pavians seeking advice and healing; she lived there for over 60 years, doing penance, performing miracles, and spreading devotion to the Holy Spirit.


Sybillina could sense the Presence in the Blessed Sacrament. Once a priest passed her window on his way to a sick call. She told him that the host was not consecrated; he checked and found he had taken a host from the wrong container.


Born

1287 in Pavia, Lombardy, Italy


Died

• 19 March 1367 in Pavia, Italy of natural causes

• buried in the Dominican church in Pavia

• body found incorrupt in 1854


Beatified

• 1853 by Pope Pius IX (cultus confirmed)

• 17 August 1854 by Pope Pius IX (beatified)


Patronage

• children whose parents are not married

• against loss of parents

• maids




Blessed Marcel Callo


Also known as

Marceli, Marcellus


Additional Memorial

19 April (diocese of Linz, Austria)



Profile

Second of nine children. Lifelong layman in the diocese of Rennes, France. Joined the Boy Scouts at age 10, and considered himself a Scout the rest of his life. Member of the Young Christian Workers (Jocists). Following the Nazi invasion of France, Marcel and some friends would go each day to the train station to assist refugees arriving from the east. Engaged to Marguerite Derniaux, but due to the war they never married. Conscripted into a forced labour camp in Thuringia, Marcel tried to use his time to minister to others enslaved by the Nazis. Arrested by the Gestapo on 19 April 1944 for membership in the Jocists, which was considered an outlawed secret society; the arresting officers said Marcel was being taken because he was "too much of a Catholic". Sent to camps in Gotha, then Flossenburg and finally the Güsen I and II parts of the Mauthausen, Austria camp where he did forced labour most of the day, was abused the rest, and finally died as a result of the miserable conditions. Martyr.


Born

6 December 1921 in Rennes, Ille-et-Vilaine, France


Died

• 19 March 1945 in Mauthausen, Upper Austria, Austria of tuberculosis and dysentery

• buried in a mass grave outside the walls of the camp


Beatified

4 October 1987 by Pope John Paul II



Blessed Isnard de Chiampo


Also known as

Isnard of Vicenza



Profile

Dominican friar, receiving the cowl from Saint Dominic de Guzman in 1219. Priest. Founder and first prior of the friary at Pavia, Italy. Though he lived the life of a friar, he was a fat friar, for which he was mocked and ridiculed when he travelled to preach.


Born

at Chiampo, diocese of Vicenza, Italy


Died

1244 of natural causes


Beatified

12 March 1919 by Pope Benedict XV (cultus confirmed)




Saint Alkmund of Northumbria


Also known as

Alcmund, Alchmund, Alcumundus, Ealhmund



Profile

Born a prince, the son of the Northumbrian King Alcred. King of Northumbria after the murders of his father and his brother Osred. Known for his charity to the poor and orphaned. Exiled to the area of Pictish Scotland and later murdered by agents of the usurping king Eardwulf of Northumbria. There are six churches in England dedicated to him.


Born

774 in northern England


Died

• martyred in c.800 in Mercia (in modern Shropshire, England)

• buried at Northworthy (modern Derby), England

• relics later translated to Shrewsbury abbey by Ethelfleda, the Lady of the Mercians

• relics returned to the White Church in Derby in 1140

• during the move his tomb was reported to exude a perfume


Patronage

Derby, England


Representation

king, crown, sword



Blessed Clement of Dunblane


Profile

Studied at the University of Paris, France. Dominican friar, receiving the habit from Saint Dominic de Guzman. Helped introduce the Dominicans to Scotland. Noted preacher. Bishop of Dunblane, Scotland in 1233, ordained by Pope Gregory IX. He constantly travelled his diocese, rebuilding churches, including Dunblane Cathedral, fighting for the rights of the Church, and evangelizing the laity. Worked on the Cause for the canonization of Saint Margaret of Scotland. Assigned to collect alms for the Holy Land in 1247. Excommunicated a group who tried to murder the king. Wrote a biography of Saint Dominic, a book on pilgrimages to the Holy Land, a history of the Dominican Order in Scotland, and translated a number of works.



Born

Scottish


Died

• 1258 in Dunblane, Scotland of natural causes

• interred in the choir of Dunblane Cathedral



Blessed Jan Turchan


Also known as

• Narcyz Turchan

• Narcissus Turchan



Additional Memorial

12 June as one of the 108 Martyrs of World War II


Profile

Joined the Franciscan Friars Minor in 1899 in the province of Santa Maria degli Angeli in Italy, taking the name Narcyz. Ordained a priest in Lviv, Poland (in modern Ukraine) on 1 June 1906. Arrested for his faith on 6 October 1941 by the Gestapo, he was deported, imprisoned in the Dachau concentration camp, tortured and finally murdered in the Nazi persecutions. As long as his health held out, he spent his time in the camp ministering to other prisoners. Martyr.


Born

19 September 1879 in Biskupice, Warminsko-Mazurskie, Poland


Died

19 March 1942 at the Dachau concentration camp, Oberbayern, Germany


Beatified

13 June 1999 by Pope John Paul II



Blessed Anton Muzaj


Profile

Studied at the Pontifical French Seminary in Shkodrë, Albania, then in 1938 in Rome, Italy at the Congregation Propaganda Fide, and then theology at the Gregorian University. Ordained on 19 March 1944 as a priest in the archdiocese of Shkodrë-Pult, Albania. He returned to Kosovo in 1946 where he was known as a devout and hard-working priest. Imprisoned and tortured by Communist authorities during their anti–Christian persecutions. Martyr.



Born

12 May 1921 in Vrnakolo, Kosovo, Serbia


Died

spring 1948 in Shkodrë, Albania as a result of the injuries sustained during torture


Beatified

• 5 November 2016 by Pope Francis

• beatification celebrated at the Square of the Cathedral of Shën Shtjefnit, Shkodër, Albania, presided by Cardinal Angelo Amato



Blessed Andrea Gallerani


Also known as

• Andrew Gallerani

• Andrew de'Gallerani

• Andre d'Gallerani



Additional Memorial

20 June (Siena, Italy)


Profile

Born to the nobility, he was a distinguished soldier. Exiled for killing a blasphemer with his sword, Andrea devoted the rest of his life to penitential acts of mercy. When he was allowed to return home to Siena, Italy, he founded a hospital and the Frati della Misericordia (Brothers of Mercy) to serve there; the Brothers wore a cloak bearing a cross and the letter "M"; their association died out in 1308.


Born

13th century Siena, Italy


Died

19 March 1251 in Siena, Italy of natural causes


Beatified

13 May 1798 by Pope Pius VI (cultus confirmation)



Blessed John of Parma


Also known as

• Giovanni di Parma

• John Buralli



Profile

Franciscan. Priest. Taught theology at Bologna and Naples. Seventh minister general of the Franciscans from 1247-1257. Visited Franciscan provinces of different countries, including England. Papal legate to Constantinople. Retired to Greccio, Italy.


Born

1209 at Parma, Italy


Died

1289 at Greccio, Italy


Beatified

1777 by Pope Pius VI (cultus confirmed)


Patronage

Parma, Italy




Saint John the Syrian of Pinna


Also known as

• John of Pinna

• John of Panaca

• John of Parran

• John the Syrian


Profile

Hermit in Syria. Fled to Pinna, Italy to escape Monophysite persecution. He arrived in the dead of winter; some hunters witnessed him sit beside a bare, leafless pear tree which burst full bloom due to the holy man's proximity. Founded abbeys in Pinna and Pesaro, Italy, and served as Abbot at Pinna for 44 years.


Born

6th century Syrian


Died

6th century in Parran Abbey in Spoleto, Italy of natural causes



Blessed Mark of Montegallo


Also known as

Marco, Marcos, Markus



Profile

Italian noble from the Marches of Ancona. Physician. Married layman; both he and his wife joined the Franciscans, she becoming a Poor Clare. Priest. Travelled Italy preaching and establishing charitable pawnshops for the poor, known in Italy as Monti di Pieta.


Born

1426 at Montegallo, Ascoli Piceno, Italy


Died

1497 of natural causes


Beatified

1839 by Pope Gregory XVI (cultus confirmation)



Saint Lanoald of Maastricht


Also known as

• Lanoald of Ghent

• Lanoald of Haspengau

• Lanoald of Wintershoven

• Landoald, Landoaldus, Landoalt, Landowaldus



Profile

Priest in Rome, Italy. With Saint Amantius of Wintershoven, he evangelized areas of modern France and Belgium. Founded the church at Wintershoven, Belgium.


Born

Lombardy, Italy


Died

c.668



Saint Lactali of Freshford.


Also known as

Lactan, Lactinus, Lactean


Profile

Educated at Bangor Abbey. Monk. Spiritual student of Saint Comgall of Bangor and Saint Molu of Killaloe. Founded the monastery Achadh-Ur, now known as Freshford, in Kilkenny, Ireland, and served as its first abbot. Miracle worker and healer of the lame and the mentally ill.


Born

County Cork, Ireland


Died

672 of natural causes



Saint Pancharius of Nicomedia


Profile

Roman senator. Imperial officer. Favorite of emperor Maximian. Covert Christian during the first stage of the persecutions. After a letter from his mother and sister concerning their faith, he confessed Christ and was martyred.


Died

beheaded in 303 in Nicomedia



Saint Adrian of Maastricht


Also known as

Hadrian


Profile

Monk in Maastricht, Netherlands. Spiritual student of Saint Landoald of Maastricht. Murdered by robbers while begging alms for his community. Venerated as a martyr for dying in the service of his brothers.


Died

c.668



Saint Amantius of Wintershoven


Profile

Deacon from Rome, Italy. With Saint Landoald, he evangelized the area of modern France and Belgium. Founded the church at Wintershoven.


Died

c.668



Saint Auxilius of Ireland


Also known as

Auxilius of Killossey


Profile

Worked with Saint Patrick to evangelize Ireland in the fifth century. Bishop of Killossey, Ireland.


Died

c.460



Saint Corbasius of Quimperlé


Also known as

Corbase


Profile

Seventh-century monk in Brittany, France. Abbot of the monastery of Quimperlé in Finistère, France.



Saint Leontius of Saintes


Additional Memorial

14 October (translation of relics)


Profile

Bishop of Saintes, France. Friend of Saint Malo, whom he sheltered in exile.


Died

640



Saint Colocer of Saint-Brieuc


Profile

Sixth-century saint who lived in the diocese of Saint-Brieuc, France, but no details have survived.



Saint Cuthbert of Brittany


Also known as

Cuthbertus


Profile

No information has survived.


Born

Brittany, France



Saint Leontinus of Braga


Also known as

Leontius of Braga


Profile

Early bishop of Braga, Portugal. Martyr.



Saint Apollonius of Braga


Also known as

Apollonios


Profile

Early bishop of Braga, Portugal. Martyr.



Saint Gemus


Profile

Monk, probably at Moyenmoutier in the Alsace (part of modern France).


Died

relics at Horbach, Germany



Martyrs of Sorrento


Profile

A group of three sisters and a brother who were martyred together. We have little more than their names - Mark, Quartilla, Quintilla and Quintius.


Died

Sorrento, Italy, date unknown


Martyred in the Spanish Civil War


Thousands of people were murdered in the anti-Catholic persecutions of the Spanish Civil War from 1934 to 1939. I have pages on each of them, but in most cases I have only found very minimal information. They are available on the CatholicSaints.Info site through these links:


• Alberto Linares de La Pinta

• Jaume Trilla Lastra