புனிதர்களை பெயர் வரிசையில் தேட

Translate

12 July 2021

இன்றைய புனிதர்கள் ஜீலை 13

 Bl. Ferdinando Maria Baccilieri


Feastday: July 13

Birth: 1821

Death: 1893


Ferdinand Maria Baccilieri was an Italian priest, a member of the Third Order Secular served, founder of the Sisters Servants of Mary Galeazza.




St. Francis Solano


Feastday: July 13

Patron: of Argentina; Bolivia; Chile; Paraguay; Per

Birth: 1549

Death: 1610


This saint was born at Montilla in Andalusia in 1549, did his studies in the school of the Jesuits, and in 1569, joined the Franciscan Observance at his birth place. He was duly professed and in 1576 ordained priest. Full of zeal and charity and an ardent desire for the salvation of souls, he divided his time between silent retirement and the ministry of preaching. Francis exercised his ministry in southern Spain for many years and heroically during the plague of 1583 at Granada, when he himself was struck down but made a quick recovery. After the epidemic was passed, Francis was selected to go with Father Balthazar Navarro to Peru. The missionaries to Panama, crossed the Isthmus, and again took ship on the other side. But approaching Peru, they ran into a bad storm and were driven aground on a sand bank. The ship looked as if she were going to pieces, and the master ordered that she be abandoned, leaving aboard her, a number of negro slaves for whom there was no room in the single lifeboat. Francis had these men under instruction and he now refused to leave them, so he remained behind on the ship, which was breaking up. He gathered them around him, encouraged them to trust in the mercy of God and the merits of Jesus Christ, and then baptized them. This he had scarcely done when the vessel parted amidships and some of the negroes were drowned. The remainder were on the part of the hull that was firmly aground and there they remained for three days, Francis keeping up their courage and rigging signals of distress. When the weather broke, the ship's boat returned and took them off to join the others in a place of safety, where they eventually were conveyed to Lima, Peru. Now began twenty years of untiring ministry among the Indians and Spanish colonists. It is said that St. Francis had the "gift of tongues", and for his miracles he was called the "wonder-worker of the New World"; in his funeral sermon Father Sabastiani, S.J., said that God had chosen him to be "the hope and edification of all Peru, the example and glory of Lima, the splendor of the Seraphic order". A habit of his, very reminiscent of his religious father and namesake, was to take a lute and sing to Our Lady before her altar. He died on July 14, 1610, while his brethren was singing the conventual Mass, at the moment of consecration, saying with his last breath, "Glory be to God". His whole life, says Alvarez de Paz, was a holy uninterrupted course of zealous action, yet at the same time, a continued prayer. St. Francis Solano was canonized in 1726. His feast day is July 13th.



Francisco Solano y Jiménez, (also known as Francis Solanus) (10 March 1549 – 14 July 1610) was a Spanish friar and missionary in South America, belonging to the Order of Friars Minor (the Franciscans), and is honored as a saint in the Roman Catholic Church.



Early life

He was born 10 March 1549 in Montilla, the third child of Mateo Sánchez Solano and Ana Jiménez. He was educated by the Jesuits, but felt drawn to the poverty and penitential life of the Franciscan friars. At the age of twenty, he joined the Order of Friars Minor at Montilla,[1] entering the novitiate at St. Lawrence Friary, which was located in a place of great natural beauty. The community there belonged to the Reformed observance within the Order, following a very strict routine of prayer, silence and fasting. Francis followed this regimen rigorously, always going barefoot, abstaining from meat, and wearing a hairshirt throughout that entire year. As a result, however, his health was permanently affected, leaving him sick and fatigued.


Solano was solemnly professed in 1569.[2] He was then sent to the friary of Our Lady of Loreto in Seville for his seminary studies. There he learned not only philosophy and theology but developed his musical talents. He was ordained in 1576, a ceremony his mother was unable to attend due to her poor health. He was then named Master of Ceremonies for the community. Still a lover of simplicity, Francis made a small cell for himself by the chapel of the friary, made of clay and reeds.


After completing his final theological studies, Solano was assigned as an itinerant preacher to the surrounding villages of the region. He was eventually given a license as a confessor. During this period, he requested that he might be allowed to go to North Africa, with the hope of achieving martyrdom for preaching the Catholic faith. He was denied this request. At that point, Solano shifted his vision to the American missions.


After the death of his father, Solano returned to his hometown of Montilla to care for his mother. During that time, he gained the reputation of a wonderworker, as a number of people were cured of their afflictions through his intercession. In 1583, A pestilence having broken out at Granada, he tended the sick and dying.[3]


New World

Spanish King Philip II requested the Franciscans to send missionaries to preach the Gospel in the Americas. In 1589 Solanus sailed from Spain to the New World, and having landed at Panama, crossed the isthmus and embarked on a vessel that was to convey him to Peru.[1] During the journey, a storm at sea crashed his ship against the rocks not far from Peru. The crew and the passengers abandoned the ship, but Francis stayed with the slaves that were on board. After three days, they were rescued.[3]


For twenty years Solano worked at evangelizing the vast regions of Tucuman (present day northwestern Argentina) and Paraguay. He had a skill for languages and succeeded at learning many of the regions' native tongues in a fairly short period. It is claimed he could also address tribes of different tongues in one language yet be understood by them all.[1] Being a musician as well, Solano also played the violin frequently for the natives. He is often depicted playing this instrument.


After that came Solano's appointment as guardian of the Franciscan friary in Lima, Peru. Further, he filled the same office for the friaries of his Order in Tucuman and Paraguay.



Saint Francisco Solano and the Bull, by Murillo

Around 1601 he was called to Lima, Peru, where he tried to recall the Spanish colonists to their baptismal integrity.[4] It is said that Solanus predicted the devastating 1619 earthquake of Trujillo, Peru. He died at Lima in 1610.


Veneration

Solanus was beatified by Pope Clement X in 1675, and canonized by Pope Benedict XIII in 1726.[4] His feast is kept throughout the Franciscan Order on 24 July (except currently the United States, where it is celebrated on 14 July).


Francis Solanus is the patron saint of Montilla. The Parish Church of San Francisco Solano is built on the site of the former house where he was born.[5] He is also patron of Argentina, Bolivia, Chile, Paraguay and Peru.[3]



Legacy

Mission San Francisco Solano, the northernmost mission along California's El Camino Real, was named in 1823 for Francisco Solano.[6]


In Humahuaca, every day at precisely 12 noon, on the city hall belltower, heavy copper doors slowly open and a life-sized animated wooden, dramatic-looking statue of San Francisco Solano appears for about two minutes and gives his benediction to the silent crowd amassed on the village plaza



Blessed Carlos Manuel Cecilio Rodriguez Santiago


Additional Memorial

4 May (Puerto Rico, based on the day of his baptism)



Profile

Second of five children born to Manuel Baudilio Rodriguez and Herminia Santiago; theirs was a pious family as one of his sisters is a Carmelite nun, one brother a Benedictine monk, the first Puerto Rican to be an abbot. When Carlos was six years old, the family store and home were burned to the ground, and the Rodriguezes moved in with his mother's family. Carlos spent time with his pious maternal grandmother Alexjandrina Esteras who was a significant influence on him. At age 9, Carlos wrestled a rabid dog that had snatched up his 1-year-old cousin; Carlos was badly wounded in the fight, but his cousin survived to live a long life. Carlos suffered from ulcerative colitis from age 13, which interrupted a brilliant scholarly career; he completed high school, but it was several years before he could move on to college.


Carlos never passed up a chance to serve as an altar boy. He worked as an office clerk until 1946, and tried to attend the University of Puerto Rico, but his health prevented it. After receiving a few lessons, he taught himself to play piano and organ, and loved to spend days hiking in the countryside.


Worked as an office clerk at Caguas, Puerto Rico, and at the University of Puerto Rico Agriculture Experiment Station. Part of his works was as a translator, converting English documents to Spanish. He then used his translating skills to write, and with his modest salary to publish, the magazines Liturgy and Christian Culture. With the help of Father McWilliams, he founded a Liturgy Circle at Caguas. With Father McGlone, he organized the chorus Te Deum Laudamus.


Carlos's principal apostolic work was at Catholic University Center, Rio Piedras, Puerto Rico where he evangelized to students and teachers. He organized another Liturgy Circle (Circulo de Cultura Christiana: Christian Culture Circle), and published Christian Life Days to help university students enjoy the liturgical seasons. A member of the Brotherhood of Christian Doctrine, Holy Name Society, and Knights of Columbus, he taught catechism to high school students, encouraged liturgical renewal among clergy and laity, and worked for active participation of the laity, the use of vernacular language, and devotion to the Paschal Vigil – all prior to Vatican II.


As the years went by, his health declined further. He suffered from rectal cancer, and the misery of aggressive surgery in 1963. At one point in this misery he felt himself abandoned by God, but soon rediscovered his faith and enthusiasm, and was an example to all of joy in the midst of suffering.


Born

22 November 1918 at Caguas, Puerto Rico


Died

13 July 1963 of cancer at Caguas, Puerto Rico


Beatified

• 29 April 2001 by Pope John Paul II

• the miraculous cure of a patient's non-Hodgkins malignant lymphoma in 1981 is attributed to him

• his Cause is unique, being carried forward by the laity

• first Puerto Rican blessed

• first Caribbean layman blessed




Blessed Mariano de Jesus Eues Hoyos


Also known as

Padre Marianito



Profile

Eldest son of a religious rural Colombian family in a time when the state was hostile to the Church. From age 16 he wanted to become a priest; he entered the new Medellin Seminary at age 24, and was ordained in 1872. Worked in the parishes of San Pedro and Yarumel, and in 1878 he was assigned as priest to Angostura, Colombia where he spent the rest of his life.


Mariano had a great love for the poor, especially rural labourers. His preaching was simple and effective, his time spent ministering to the spiritual and social needs of his flock, and the people who knew him considered him a saint in life. However, his parish was in an area beset by civil war, and neither side seemed sympathetic to the Church; several times Mariano had to hide in nearby caves to escape the fighting.


Padre Marianito was beatified after confirmation of a miracle in the life of Father Rafael Gildardo Velez Saldarriaga of Medellin. Velez underwent prostate surgery in 1970; in 1982 he developed cancer on the scar. He had surgery, cobalt and estrogen therapies, and seemed to have recovered. In March 1987 he developed an oedema of the legs that turned into elephantiasis followed by metastasis of the spinal column, and the 75 year old priest was pronounced terminal. But in September 1987 he began to improve. In two months the oedema was reduced, the cellulitis and bone metastasis had disappeared. Doctors and scientists examined Father Velez in June 1991, and declared his cure had no scientific explanation. Additional analyses carried out in 1997 showed complete recovery, and on 4 April 1998, the Medical Commission of the Vatican Congregation for the Causes of Saints acknowledged unanimously that the priest's cure could not be scientifically explained, and was attributed to Padre Marianito's intercession.


Born

14 October 1845 at Yarumal, diocese of Antioquía, Colombia


Died

13 July 1926 at Angostura, Antioquia, Colombia of severe urinary system infections


Beatified

• 9 April 2000 by Pope John Paul II

• first Colombian to be beatified


Patronage

against cancer



Saint Henry II

புனித இரண்டாம் ஹென்றி(St.Henry)

அரசர்



பிறப்பு : 973

பவேரியா (Bavaria), ஜெர்மனி

    

இறப்பு : 1024

பாம்பர்க்(Bamberg), ஜெர்மனி


புனிதர்பட்டம்: 1146, திருத்தந்தை 3 ஆம் யூஜின்


இவர் பவேரியா நாட்டு அரசராக 995 ல் உரோம் பேரரசின் மன்னராக 1002 ல் உயர்வுப்பெற்றார். திருச்சபையின் நலனுக்காகவும், வளர்ச்சிக்காகவும் போர்களில் ஈடுபடத் தயங்காதவர். இவர் துறவற மடத் தலைவர்களையும், ஆயர்களையும் நியமனம் செய்யும் அதிகாரத்தை பெற்றிருந்தார். இவரின் துணைவியாரும் புனித வாழ்க்கை வாழ்ந்து புனிதர் பட்டம் பெற்றார். உரோம் நகரில் ஏற்பட்ட கலகத்தை நசுக்க திருத்தந்தை 8ஆம் ஆசீர்வதிப்பருக்கு மன்னர் உறுதுணையாயிருந்தார். இவர் மற்ற நாடுகளில் அமைதி நிலவ அரும்பாடுபட்டார். 


இவர் தன் நாட்டு மக்களுக்கு பின்வரும் இறைவசனத்தை அடிக்கடி கூறிவந்தார். "அழிந்து போகும் செல்வத்தை துறந்துவிட்டு என்றும் அழியா, நிலையான செல்வத்தை வான்வீட்டில் சேர்த்து இடத்தை தக்க வைத்துக்கொள்ளவேண்டும்" என்பதை மறக்கக்கூடாது என்பார். இவ்வுலகில் நாம் பெறும் புகழ் புகையாக மறைந்துவிடும். எனவே நிலையான பேரின்பத்தை அடைய முயற்சிக்கவேண்டும் என்று அடிக்கடி கூறுவார். தன் நாட்டில் கடவுளின் இரக்கத்தைப் பெற, பெரிய பெரிய ஆலயங்களைக் கட்டினார். அவற்றின் பராமரிப்பிற்காக செல்வங்களை வாரி வழங்கினார். பாக்பெர்கில்லிருந்து பணத்தை செலவிட்டார். இறுதிவரை இறைப்பணியாற்றி அவ்வாலய பணியின்போதே உயிர் துறந்தார். 



Also known as

• Good King Henry

• Heinrich, Duke of Bavaria



Profile

Son of Gisella of Burgundy and Henry II the Quarrelsome, Duke of Bavaria. Educated at the cathedral school in Hildesheim by bishop Wolfgang of Regensburg. Became Duke of Bavaria himself in 995 upon his father's death, which ended Henry's thoughts of becoming a priest. Ascended to the throne of Germany in 1002. Crowned King of Pavia, Italy on 15 May 1004. Married Saint Cunegunda, but was never a father. Some sources claim the two lived celibately, but there is no evidence either way.


Henry's brother rebelled against his power, and Henry was forced to defeat him on the battlefield, but later forgave him, and the two reconciled. Henry was crowned Holy Roman Emperor in 1014 by Pope Benedict VIII; he was the last of the Saxon dynasty of emperors. Founded schools, quelled rebellions, protected the frontiers, worked to establish a stable peace in Europe, and to reform the Church while respecting its independence. Fostered missions, and established Bamberg, Germany as a center for missions to Slavic countries. Started the construction of the cathedral at Basel, Switzerland; it took nearly 400 years to complete. Both Henry and Saint Cunegunda were prayerful people, and generous to the poor.


At one point he was cured of an unnamed illness by the touch of Saint Benedict of Nursia at Monte Cassino. He became somewhat lame in his later years. Widower. Following Cunegunda's death, he considered becoming a monk, but the abbot of Saint-Vanne at Verdun, France refused his application, and told him to keep his place in the world where he could do much good for people and the advancement of God's kingdom.


Born

6 May 972 at Albach, Hildesheim, Bavaria, Germany


Died

13 July 1024 at Pfalz Grona, near Göttingen, Saxony (in modern Germany) of natural causes


Canonized

1146 by Pope Blessed Eugene III


Patronage

• against sterility

• childless people

• disabled, handicapped or physically challenged people

• dukes

• kings

• people rejected by religious orders

• diocese of Bamberg, Germany

• Basel, Switzerland

• Benedictine Oblates




Blessed Ferdinando Maria Baccilieri


Profile

Raised in a pious family, he was educated by the Barnabites in Bologna, Italy and the Jesuits in Ferrara, Italy. Jesuit novice in Rome, Italy in 1838, but health problems force him to drop out and return home. When he improved, he studied theology in Ferrara, and was ordained in 1844.


Noted spiritual director and preacher of home missions. He taught Italian and Latin at the seminary in Finale Emilia, Italy, and studied civil and canon law at the Pontifical University of Bologna, Italy. In 1851 the Archbishop of Bologna asked him to administer a troubled parish in Galeazza, Italy. He was so successful at renewing his flock that he was appointed him the parish priest; he stayed for 41 years.



In 1867 Father Ferdinand lost his voice, and was forced to write out his lessons and have others deliver them. With his public work restricted, he concentrated on one-to-one spiritual direction, hearing confessions up to 16 hours at a time. His direction, and his personal holiness, attracted so many spiritual students that without his planning it, a religious congregation formed around the parish. The Confraternity of the Sorrowful Mother was founded to teach poor girls in the area. Later, the Servite Third Order was established. In 1862 he opened a small convent for the members, and in 1866 they were formalized under the rule of the Mantellate Servile Sisters of Rome; the community was approved by the Archbishop of Bologna in 1899, and by the Vatican in 1919. The Confraternity continues its work today in Italy, Germany, Brazil, South Korea and the Czech Republic.


Born

14 May 1821 in Campodoso (modern Modena), Italy


Died

13 July 1893 of natural causes


Beatified

3 October 1999 by Pope John Paul II



Saint Giustina of Arzano


Additional Memorial

3rd Sunday of September (procession commemorates the attempted movement of her relics)


Profile

Young Christian woman in Trieste, Italy who had consecrated herself to God during a period of persecution. A pagan friend of the city's imperial consol Fabiano sought Giuliana in marriage, but she refused, and was discovered to be a Christian. She was arrested, ordered to renouce her faith, and when she would not, sentenced to death. Martyr.


Died

• arrows fired at her would not strike her, and the archers would suddenly sweat blood

• beheaded in Trieste, Italy

• her body was transported to a planned burial site in Sicily, Italy; when the ox pulling the cart reached Arzano, Italy, it refused to go further; the people took this as a sign that the saint wished to stay there

• skull enshrined in a glass case in the church of San Martino in Torre d'Arese, Italy

• legend says that on the 3rd Sunday of September in 1670, the bishop of Pavia, Italy tried to take her relics to his city; when he reached the city limits of Arzano, a massive thunderstorm began, stopping the travellers; if they retreated back into the city, the storm would lessen; when they approached the limits again, it would get worse; when the bishop returned the relics to their original location, the storm stopped and the sun came out; a procession of her relics is still held on the 3rd Sunday in September, but they people are careful never to leave the city limits


Patronage

• Arzano, Italy

• unmarried girls (in Torre d'Arese, Italy)



Blessed James of Voragine


Also known as

• James of Varazze

• James of Viraggio

• James of Genoa

• Giacomo, Jacob, Jacobus, Jacopo



Profile

Dominican in 1244 at age 14. Taught theology and Bible study. Prior of his house in Genoa, Italy. Provincial of Lombardy from 1267 to 1286 where he was a noted preacher. Chosen archbishop of Genoa in 1286, but refused the position. Genoa was placed under interdict for supporting a revolt against the King of Naples; Pope Nicholas IV apppointed James to raised the interdict in 1288. Again chosen archbishop of Genoa in 1292, and this time he was ordered to accept.


He tried to reconcile the warring Guelphs and Ghibellines, was generous to the poor, built and repaired churches, monasteries, and hospitals. He worked to insure clerical discipline, and is reported to have translated the Bible into Italian, though no copies have survived. Wrote the Legenda Aurea Sanctorum (The Golden Legend), a collection of scores of tales of the saints; it has become an invaluable source for information on the middle ages, and reading it led Saint Ignatius of Loyola to a conversion experience.


Born

c.1226 at Varazze (modern Voragine), diocese of Savona, Italy (near Genoa)


Died

13 July 1298 in Genoa, Italy of natural causes


Beatified

11 May 1816 by Pope Pius VII (cultus confirmation)



Saint Mildred of Thanet


Also known as

• Mildred of Minster

• Mildthryth...



Memorial

• 18 May (translation of relics)

• 20 February (translation of relics)


Profile

Daughter of Merewalh, King of Mercia, and Saint Ermenburga of Thanet. Sister of Saint Milburga and Saint Mildgytha. Educated at the convent school of Chelles, near Paris, France. Rejected an offer of marriage, and entered the convent of Minster on the Isle of Thanet, a house which was founded by her mother, is still in use, and is one of the oldest continuously occupied structures in Britain. Benedictine nun. Worked with Saint Theodore of Canterbury. Abbess at Minster where one of her novices of Saint Edburga. Noted for her generosity to the poor, and special attention to social outcasts. Yearly pilgrimages to her relics at Minster continue to today.


Died

• c.700 of natural causes

• relics first enshrined at Canterbury, England

• relics translated to Deventer, the Netherlands

• part of the relics have been translated to Minster, England


Canonized

1388 by Pope Urban VI




Esdras the Prophet


Also known as

Ezra



Profile

Priest and scribe who left Babylon in the 7th year of Artaxerxes (458 B.C.) with a caravan of 1,800 Jewish exiles, to return to Jerusalem. The Persian king had given Esdras a letter ordering the satraps beyond the Euphrates to aid him to enforce observance of the Mosaic Law in Judea. Esdras brought with him an exemption from taxation for the temple officials, and gifts from Artaxerxes and the Jews of Babylon. With these the temple worship was to be enhanced and subsidized. Within a year mixed marriages, of which even priests had been guilty, were dissolved. In 444 B.C., after the walls of Jerusalem had been rebuilt, the Law was read to the assembled multitude, whereupon the Feast of Tabernacles and the Day of Atonement were observed. There followed the renewal of the Covenant, which all solemnly agreed to keep. By Esdras and Nehemias the restoration of the Law was effected. The measures which Esdras himself effected determined in great part the organization and practise of later Judaism. The Talmud assigns to him the compilation of the Books of Paralipomenon. He is also credited with the collection of the canonical books of the Old Testament extant in his time. Jewish tradition regards him as the author of the Books of Esdras.



Saint Clelia Barbieri


Also known as

Cloelia Barbieri



Profile

From her earliest life, Clelia paid no attention to this world, focused solely on the spiritual life. Founded the Little Sisters of the Mother of Sorrows who concentrate on ministering in hospitals and elementary schools to the sick, the aged, the lonely, and a prayer ministry for the poor. Since her death, her voice has been heard in the houses of her order, accompanying her sisters in song.


Born

13 February 1847 at Bundrie di San Giovanni, Persiceto, Italy


Died

13 July 1870 at Bologna, Italy of tuberculosis


Canonized

9 April 1989 by Pope John Paul II


Patronage

• Little Sisters of the Mother of Sorrows

• people ridiculed for their piety




Blessed Berthold of Scheide


Also known as

Berthold of Scheda


Profile

Older brother of Blessed Menrich of Lübeck. Priest. Member of the Premonstratensians. Lay brother at the Scheide monastery near Fröndenberg-on-der-Ruhr, Westphalia (in modern Germany). Hermit at Berg Haslei. There he started speaking out against immorality, standing in the shade of a large oak tree where so many would-be spiritual students gathered that he built a hermitage and chapel to minister to them; that chapel had an image of the Blessed Virgin Mary that his father had brought from the Holy Land. With Blessed Menrich, he founded the Cistercian convent of Vrundeberg Abbey in Westphalia.


Born

12th century near Lübeck, Schleswig-Holstein (in modern Germany)


Died

• c.1214 of natural causes

• buried at the Scheda monastery near Fröndenberg-on-der-Ruhr, Westphalia (in modern Germany)



Blessed Thomas Tunstal


Also known as

• Thomas Helmes

• Thomas Dyer


Additional Memorial

29 October as one of the Martyrs of Douai


Profile

Benedictine. Studied at the seminary in Douai, France. Priest. He returned to England to minister to covert Catholics, using false names to hide from the authorities. Martyred for the crime of priesthood in the persecutions of King James I.


Born

Norwich, Norforlk, England


Died

hanged on 13 July 1616 in Tyburn, London, England


Beatified

15 December 1929 by Pope Pius XI



Saint Eugene of Carthage


Also known as

Eugenius



Profile

Bishop of Carthage, North Africa in 481. Exiled to the desert of Tripoli with many of his parishioners, some of them children, by Arian Vandals. They were allowed to return in 488, but Eugene was exiled again in 496, and he eventually settled in Albi, Italy.


Died

505 in Albi, Italy of the mistreatment suffered in exile



Saint Serapion of Alexandria


Also known as

Serapione



Profile

Martyred in the persecutions of emperor Septimius Severus and governor Aquila.


Died

burned alive c.248 in Alexandria, Egypt



Saint Myrope



Profile

Noted for her many pilgrimages to the graves of martyrs. Hid the relics of Saint Isidore from persecutors, for which action she was imprisoned and scourged.



Born

Chios, Greece


Died

c.251 in prison from the effects of torture



Saint Arno of Würzburg


Profile

Bishop of Würzburg, Germany in 855. Helped organize Crusaders from Bohemia, Moravia and Normandy. Killed by pagan Slavs while he was celebrating Mass. Martyr.


Born

9th century


Died

13 July 892 at Chemnitz, Saxony (in modern Germany)



Saint Turiaf of Dol


Also known as

Thivisiau, Tuien, Turiav, Turiave, Turiavus, Turien, Turiano, Turiavo


Profile

Born to the 8th century French nobility. Monk. Abbot. Priest, ordained by Saint Sampson. Bishop of Dol, Brittany, France.


Born

in Brittany, France


Died

c.750 of natural causes



Blessed Jean of France


Profile

Mercedarian friar. Travelling through Algiers and north Africa from 1398 to 1401, he was repeatedly abused and tortured, but freed 128 Christians who had been enslaved by Muslims.


Died

1401 of natural causes



Saint Serapion of Macedonia


Profile

Zealous evangelist who brought many pagans to the faith. Martyred in the persecutions of Septimus Severus.


Died

burned alive c.195, probably in Macedonia



Saint Salutaris of Carthage


Profile

Exiled from Carthage, North Africa to the desert of Tripoli by Arian Vandals. Martyr.


Died

505



Saint Muritta of Carthage


Profile


Exiled from Carthage, North Africa to the desert of Tripoli by Arian Vandals. Martyr.


Died

505



Saint Dogfan


Also known as

Doewan


Profile

Son of the chieftain Saint Brychan of Brycheiniog. Martyr.


Died

5th century in Dyfed, Wales



Saint Sarra of Egypt


Profile

Fifth-century desert hermitess in Egypt known for her piety, discipline and extremely ascetic life.



Saint Paulus Liu Jinde


Also known as

Baolu, Paul


Additional Memorial

28 September as one of the Martyrs of China


Profile

Married layman in the apostolic vicariate of Southeastern Zhili, China. During the persecutions of the Boxer Rebellion, all the other members of his village renounced Christianity to save their lives. Paulus, instead, went out to meet the Boxers with a rosary and prayer book. Martyr.


Born

c.1821 in Lanziqiao, Hengshui, Hebei, China


Died

13 July 1900 in Lanziqiao, Hengshui, Hebei, China


Canonized

1 October 2000 by Pope John Paul II



Saint Iosephus Wang Kuiju


Also known as

• Joseph Wang Guiji

• Ruose


Memorial

28 September as one of the Martyrs of China


Profile

Layman in the apostolic vicariate of Southeastern Zhili, China. Martyred in the Boxer Rebellion.


Born

c.1863 in Nangong, Jizhou, Hebei, China


Died

13 July 1900 in Nangong, Jizhou, Hebei, China


Canonized

1 October 2000 by Pope John Paul II



Blessed Thérèse-Henriette Faurie


Also known as

Marie of the Annunciation


Additional Memorial

9 July as one of the Martyrs of Orange


Profile

Sacramentine nun. Martyred in the French Revolution.


Born

13 February 1770 in Sérignan, Vaucluse, France


Died

guillotined on 13 July 1794 in Orange, Vaucluse, France


Beatified

10 May 1925 by Pope Pius XI



Blessed Élisabeth Verchière


Also known as

Madeleine of the Mother of God


Additional Memorial

9 July as one of the Martyrs of Orange


Profile

Sacramentine nun. Martyred in the French Revolution.


Born

2 January 1769 in Bollène, Vaucluse, France


Died

guillotined on 13 July 1794 in Orange, Vaucluse, France


Beatified

10 May 1925 by Pope Pius XI



Blessed Marie-Anastasie de Roquard


Also known as

Sister Saint Gervase


Additional Memorial

9 July as one of the Martyrs of Orange


Profile

Ursuline nun. Martyred in the French Revolution.


Born

5 October 1749 in Bollène, Vaucluse, France


Died

guillotined on 13 July 1794 in Orange, Vaucluse, France


Beatified

10 May 1925 by Pope Pius XI



Blessed Anne-Andrée Minutte


Also known as

Sister Saint Alexis


Additional Memorial

9 July as one of the Martyrs of Orange


Profile

Sacramentine nun. Martyred in the French Revolution.


Born

4 February 1740 in Sérignan, Vaucluse, France


Died

guillotined on 13 July 1794 in Orange, Vaucluse, France


Beatified

10 May 1925 by Pope Pius XI



Blessed Marie-Anne Lambert


Also known as

Sister Saint Francis


Additional Memorial

9 July as one of the Martyrs of Orange


Profile

Ursuline nun. Martyred in the French Revolution.


Born

17 August 1742 in Pierrelatte, Drôme, France


Died

guillotined on 13 July 1794 in Orange, Vaucluse, France


Beatified

10 May 1925 by Pope Pius XI



Blessed Marie-Anne Depeyre


Also known as

Saint Saint Frances


Additional Memorial

9 July as one of the Martyrs of Orange


Profile

Ursuline nun. Martyred in the French Revolution.


Born

2 October 1756 in Tulette, Drôme, France


Died

guillotined on 13 July 1794 in Orange, Vaucluse, France


Beatified

10 May 1925 by Pope Pius XI



Blessed Barthélemy Jarrige de La Morelie de Biars


Profile

Priest of the diocese of Limoges, France. Imprisoned on a ship in the harbor of Rochefort, France and left to die during the anti-Catholic persecutions of the French Revolution. One of the Martyrs of the Hulks of Rochefort.


Born

18 March 1753 in Moutier, Haute-Vienne, France


Died

13 July 1794 aboard the prison ship Deux-Associés, in Rochefort, Charente-Maritime, France


Beatified

1 October 1995 by Pope John Paul II



Blessed Louis-Armand-Joseph Adam


Profile

Franciscan Capuchin priest. Imprisoned on a ship in the harbor of Rochefort, France and left to die during the anti-Catholic persecutions of the French Revolution. One of the Martyrs of the Hulks of Rochefort.


Born

19 December 1741 in Rouen, Seine-Maritime, France


Died

13 July 1794 aboard the prison ship Deux-Associés, in Rochefort, Charente-Maritime, France


Beatified

1 October 1995 by Pope John Paul II



Saint Emanuele Lê Van Phung


Also known as

Emmanuel Le Van Phung


Memorial

24 November as one of the Martyrs of Vietnam


Profile

Married layman in the apostolic vicariate of West Cochinchina (in modern Vietnam). Father and catechist; he built a church, a convent for the Daughters of Mary, a home for missionaries, and a college. Arrested on 7 January 1859 in the persecutions of emperor Tu-Duc for the crime of harboring a priest. While in prison, Emmanuele continued to urge his family to cling to their faith and show charity to the persecutors. Martyr.


Born

c.1796 in Ðau Nuoc, Cù Lao Giêng, Vietnam


Died

• beheaded on 13 July 1859 in Châu Ðoc, An Giang, Vietnam

• buried in Ðau Nuoc, Cù Lao Giêng, Vietnam


Canonized

19 June 1988 by Pope John Paul II



Martyrs of Cyprus


Profile

300 Christians who retired to Cyprus to live as cave hermits, devoting themselves to prayer and an ascetic life devoted to God. Tortured and martyred for their faith, and their bodies dumped in the various caves in which they had lived. We know the names of five of them, but no other details even about them – Ammon, Choulélaios, Epaphroditus, Eusthénios and Héliophotos.


Died

• beheaded in the 12th century on Cyprus

• body dumped in the cave where he had lived, and only rediscovered long afterwards



Martyrs of Philomelio


Profile

31 soldiers martyred for their faith in the persecutions of prefect Magno, date unknown. The only name that has come down to us is Alexander.


Died

Philomelio, Phrygia (in modern Turkey)



✠ Blessed Angeline of Marsciano ✠




Foundress and Abbess:


Born: 1377 AD

Montegiove, Umbria, Papal States


Died: July 14, 1435

Foligno, Umbria, Papal States


Venerated in:

Roman Catholic Church

(Third Order of St. Francis and the Poor Clares)


Beatified: March 8, 1825

Pope Leo XII


Major shrine:

Chiesa di San Francesco, Foligno, Perugia, Italy


Feast: July 13


The Blessed Angelina of Marsciano, T.O.R., or Angelina of Montegiove was an Italian Religious Sister and foundress and is a beta of the Roman Catholic Church. She founded a congregation of Religious Sisters of the Franciscan Third Order Regular, known today as the Franciscan Sisters of Blessed Angelina. She is generally credited with the founding of the Third Order Regular for women, as her religious congregation marked the establishment of the first Franciscan community of women living under the Rule of the Third Order Regular authorized by Pope Nicholas V.


Unlike the Second Order of the Franciscan movement, the Poor Clare nuns, they were not an enclosed religious order, but have been active in serving the poor around them for much of their history. She is commemorated by the Franciscans on June 4; her liturgical feast is July 13.


Biographical selection:

Angelina was born in 1377 in Montegiove, near Orvieto, Italy, descending from the Counts of Marsciano on her father's side and the Counts of Corbara on her mother's. At age 12 she consecrated her virginity to God, but three years later her father arranged a marriage for her with the Count of Civitella del Tronto in the Abruzzo region in the Kingdom of Naples.


The girl implored her father to let her consecrate herself to God, but her pleas were made in vain. He even threatened his daughter with death if she would not consent to marry in eight days. 


Afflicted in spirit, Angelina had recourse to Our Lord, Who told her to observe the will of her father. Following this counsel, she agreed to marry the Count. The ceremony was performed with great pomp and the traditional feasting. 


On the wedding night, the young lady fled to her room, filled with anguish, and knelt at the feet of a crucifix asking Our Lord to protect her. When the Count arrived, he asked the reason for her tears and she told him about her vow. Hearing this, he was touched by grace and desired to follow her example.


Therefore, he knelt beside his young spouse and promised to respect her vow and to live chastely with her as a sister. Both thanked God for the great grace they had received. Two years later, the Count died leaving Angelina free to manage her life. 


Angelina entered the Third Order of St. Francis and dedicated herself to works of charity and the conversion of sinners. The many miracles she worked made her famous, which caused her to move to Civitella. When many other young ladies from great families entered Angelina's convent, the nobles of the city became displeased and complained to the King that she was opposing the married vocation. In response to these complaints, the King expelled her from his Kingdom. 


She and her companions went to Assisi and then Foligno, where her community of Third Order sisters received papal approval in 1397. She had soon established 15 similar communities of women who followed the Franciscan Rule in other Italian cities. She died on July 14, 1435, as a mother of a great religious family, and was beatified in 1825.


Comments:

This is a very beautiful biography that presents us with the great trials through which Blessed Angelina passed and the great confidence in Divine Providence she showed. 


She had made the vow of virginity. Her father determined that she should marry and threatened her with death if she did not obey his command. It is the eternal position of the liberal: When a person makes the vow of virginity, he will even threaten to kill him to prevent him from fulfilling it. 


On the contrary, if the person were to choose to be bad and commit a sin, he would grant him full liberty to do so, alleging that every person is free to choose what he wants. Probably, if Angelina’s father would have had a licentious daughter, he would have closed his eyes to her wayward behavior; but since she was not, he became a veritable tyrant.


Someone could object: You are talking about liberalism, but at that time in the Middle Ages liberalism did not exist. 


I respond: Liberalism did not exist as a clearly explained doctrine, but liberalism as an impulse, as a habitual state of contradiction and a constant hatred of those who are truly good has always existed since original sin. Hence, here we can properly speak of liberalism. 


She turned to God to ask Him what to do; God revealed to her that she should marry. She was obedient, but conserved at the depth of her soul the hope that she would not be asked to lose her beloved virginity. Then, after a day of feasting – a tragic day for the poor young lady – she knelt before the Crucifix and asked Our Lord to come to her aid so that she might remain a virgin in the new state He had ordered her to enter. 


Her spouse entered the room and found her weeping near the Crucifix. He asked for the reason. She told him, and he made the decision to live with her as a brother. What a beautiful transformation! It is a true moral miracle!


This change in the attitude of her spouse occurred to reward her confidence because until the last minute she had continued to hope against all hope. Nothing indicated that she would escape the inevitable, but at the last moment there was a miracle and an escape appeared. 


Two years later, the young man died and she was free. She had not lost her virginity and was in conditions to consecrate herself fully to her vocation. 


She founded a convent that bloomed and attracted many young women. Again, we witness the bad attitude of the parents: They did not want their daughters to follow Angelina and called for her expulsion from the Kingdom of Naples. 


Blessed the time when a Saint could found a convent without persecution and become it's superior, attracting young noblewomen who could have a much more agreeable and easy life living in the world! Blessed the time when there was such receptivity for the vocations God gives! 


She was expelled from the Kingdom of Naples, but she founded other convents wherever she went. Her work was completed: She had founded a religious congregation. From one failure to another, from trial after trial, she accomplished her whole mission. Many persons became furious with her, but they could not prevent her from fulfilling her vocation. Why?


Because Our Lady had her hand on St. Angelina and, as the hymn of the Marian Congregations records: “The swords of a thousand soldiers are not feared, By one who fights in the shadow of the Immaculate.” Our Lady resolved everything, she conquered everything. 


This life gives us a lesson for our apostolate. We must understand that at times we will face unexpected obstacles in the way of the higher, the more difficult, the nobler things that we desire to do, and that this is because Our Lady wants to resolve the case by herself. All human efforts are ineffective in the face of obstacles. But it does not matter. A moment will come when Our Lady intervenes and what was inspired by grace will be accomplished. 


We must have confidence in the interior voice in our souls, in what God Our Lord, through the intercession of Our Lady, tells us in the interior of our soul because it will be accomplished.


The Book of Confidence starts with these words: “O Voice of Christ, mysterious voice of grace that resounds in the silence of our souls, Thou murmurs in the depths of our hearts words of sweetness and peace.” How many times indeed do we feel in our soul's movements of grace-filled with sweetness and peace, which lead us to ask things that seem to be impossible to obtain! But, as we continue to hope against all hope in that sweetness and peace, as we continue to pray and act, those promises end by being accomplished. 


What is the great hope at the present moment? More than ever, we should hope that in the present tragic siege of the enemies against Our Lady and the Catholic Church, Our Lady will intercede with God to prompt Him to start to act and work His great restoration. We must hope that she wakes up Our Lord, Who seems to be sleeping in the Bark of Peter so that He will start to move and work His wonders. We see the Catholic Cause suffering so many persecutions everywhere, beset by so many trials… But when God will start to move, we will understand what the powerful arm of God is.

~ Late Prof. Plinio Corrêa de Oliveira

✠ அருளாளர் மார்ஸியானோ நகர் ஏஞ்சலின் ✠

(Blessed Angeline of Marsciano)


சபை நிறுவனர்/ மடாலய தலைவி:

(Foundress and Abbess)


பிறப்பு: கி.பி. 1357

மான்ட்டேகியோவ், ஊம்ப்ரியா, திருத்தந்தையர் மாநிலங்கள்

(Montegiove, Umbria, Papal States)

 

இறப்பு: ஜூலை 14, 1435

ஃபாலிக்னோ, ஊம்ப்ரியா, திருத்தந்தையர் மாநிலங்கள்

(Foligno, Umbria, Papal States)


ஏற்கும் சமயம்:

ரோமன் கத்தோலிக்க திருச்சபை

(Roman Catholic Church)


அருளாளர் பட்டம்: மார்ச் 8, 1825

திருத்தந்தை பன்னிரெண்டாம் லியோ

(Pope Leo XII)



முக்கிய திருத்தலம்:

சீசா டி சேன் ஃபிரேன்செஸ்கோ, ஃபோலிக்னோ, இத்தாலி

(Chiesa di San Francesco, Foligno, Perugia, Italy)


நினைவுத் திருநாள்: ஜூலை 13


“மார்ஸியானோ நகர் ஏஞ்சலின்” (Angeline of Marsciano) என்றும், “மான்ட்டேகியோவ் நகர் ஏஞ்சலினா” (Angelina of Montegiove) என்றும் அழைக்கப்படும் இவர், ஒரு இத்தாலிய கத்தோலிக்க அருட்சகோதரியும், “ஃபிரான்சிஸ்கன் மூன்றாம்நிலை சபையின் அருட்சகோதரிகளின் சபையின்” (Congregation of Religious Sisters of the Franciscan Third Order Regular) நிறுவனரும் ஆவார். இன்று இச்சபை, "அருளாளர் ஏஞ்சலினின் ஃபிரான்சிஸ்கன் அருட்சகோதரிகள் சபை" (Franciscan Sisters of Blessed Angeline) என்றழைக்கப்படுகிறது.


கி.பி. 1357ம் ஆண்டு, ஊம்ப்ரியாவிலுள்ள மூதாதையர்களின் “மான்ட்டேகியோவ்” என்னும் கோட்டையில் (Castle of Montegiove) பிறந்த இவருடைய தந்தை பெயர் “ஜாகோபோ” (Jacopo Angioballi) ஆகும். இவருடைய தாயார் “அன்னா” (Anna) ஆவார்.


தமது ஆறு வயதிலேயே தமது ஒரு சகோதரியுடன் அனாதரவாகவும் தனிமையிலும் விடப்பட்ட ஏஞ்சலினா, தமது பதினைந்து வயதில், “ஸிவிடெல்லா டெல் ட்ரொன்டோ” (Count of Civitella del Tronto) நகரின் பிரபுவான “கியோவன்னி ட டேர்னி” (Giovanni da Terni) என்பவருக்கு திருமணம் செய்து வைக்கப்பட்டார். ஆனால், இரண்டே வருடங்களில் அவரது கணவர் மரணமடைந்ததால், குழந்தைகளற்ற ஏஞ்சலினா, விதவையானார். தமது கணவரின் தோட்டங்களை நிர்வகிக்கும் பொறுப்பேற்றார்.


பின்னர், தமது வாழ்வினை இறைவனுக்கு அர்ப்பணிக்க தீர்மானித்தார். தமது திருமணத்தின் முன்னரே செயல்படுத்த விரும்பியதை இப்போது சாதித்தார். "மூன்றாம் நிலை ஃபிரான்சிஸ்கன்" சபையில் அருட்சகோதரியாக இணைந்தார்.


பல துணைவர்களுடன் இணைந்து நாட்டின் கிராமங்களில் செயல்படும் வகையில் 'அப்போஸ்தலிக்க சபை' ஒன்றினை தொடங்கினார். "மனம் திரும்புதல் மற்றும் கன்னித்தன்மையின் மதிப்புகளை" போதிக்க ஆரம்பித்தார். அத்துடன், அவசியப்படுபவர்களுக்கு தேவைப்படும் உதவிகளையும், சேவைகளையும் செய்ய ஆரம்பித்தார்.


நாட்டின் இளம்பெண்களை கத்தோலிக்க வாழ்வு வாழ அழைத்த காரணத்தால், இவர் ஒரு மந்திரவாதி என்றும், பெண்களுக்கெதிராக - திருமணம் செய்வதை தடுக்கும் வகையில் போதனைகள் செய்வதாகவும் குற்றம் சாட்டப்பட்டதால் இவரது மத போதனைகளும் செயல்பாடுகளும் தடுத்து நிறுத்தப்பட்டன. நேப்பிள்ஸ் அரசர் “லாடிஸ்லாஸ்” (Ladislas, the King of Naples) அவர்களின் முன்னர் நிறுத்தப்பட்ட ஏஞ்சலினா, தமது தரப்பு வாதங்களை எடுத்து வைத்தார். அவற்றை ஏற்றுக்கொண்ட அரசர், ஏஞ்சலினாவை குற்றச்சாட்டுக்களிலிருந்து விடுவித்தார். ஆனால், மீண்டும் பிரச்சினைகள் ஏற்படாதிருக்கும் பொருட்டு, ஏஞ்சலினாவையும் அவரது தோழர்களையும் நாடு கடத்த உத்தரவிட்டார்.


அதன்பிறகு, ஏஞ்சலினா “அசிசி” (Assisi) பயணமானார். வழியில், "ஃபிரான்சிஸ்கன் சபையின் தொட்டில்" (The Cradle of the Franciscan Order) என அழைக்கப்படும் பேராலயமான “சான்ட மரியாவில்” (Basilica of Santa Maria degli Angeli) இளைப்பாருதலுக்காகவும் செபிப்பதற்காகவும் தங்கினார். அங்கே, அவருக்கு ஆண்டவர் இயேசு காட்சியளித்தார். 'ஃபோலிக்னோ' (Foligno) என்னும் இடத்தில் “மூன்றாம் நிலை ஃபிரான்சிஸ்கன் சபையின்” (Third Order of Saint Francis) சட்டப்படி நடக்கும் “துறவியர் மடம்” ஒன்றினை தொடங்க இறைவன் கட்டளை இட்டார். இதற்கு அங்குள்ள உள்ளூர் ஆயர் ஒப்புதலளித்தார்.


கி.பி. சுமார் 1394ம் ஆண்டு “ஃபோலிக்னோ” (Foligno) என்ற இடத்தில் தங்கிய ஏஞ்சலினா, “புனித அன்னா” (St. Anna) என்ற சிறிய மடாலயத்தில் இணைந்தார். அங்கே தலைமைப் பொறுப்பினை ஏற்ற அவர், கி.பி. 1397ம் ஆண்டு, பன்னிரண்டு பெரும் சபைகளை நிறுவி, அதன் தலைமை பொறுப்பேற்றார். கி.பி. 1435ம் ஆண்டு, இவருடைய மரணத்தின் முன்னரே, இவருடைய சபை “ஃப்ளோரன்ஸ்” (Florence), “ஸ்போலேடோ” (Spoleto), “அசிசி” (Assisi) மற்றும் “விடெர்போ” (Viterbo) ஆகிய இடங்களிலும் விரிவடைந்தது.


கி.பி. 1435ம் ஆண்டு, ஜூலை மாதம், 14ம் நாளன்று, மரணமடைந்த ஏஞ்சலினா, ஃபோலிக்னோவில் (Foligno) உள்ள “புனித ஃபிரான்சிஸ் ஆலயத்தில்” (Church of St. Francis) அடக்கம் செய்யப்பட்டார்.


கி.பி. 1825ம் ஆண்டு, மார்ச் மாதம், 8ம் நாளன்று, திருத்தந்தை பன்னிரெண்டாம் லியோ (Pope Leo XII) அவர்களால் ஏஞ்சலினாவுக்கு அருளாளர் பட்டம் அளிக்கப்பட்டது.





ஆண்டெஸ் நகர் இயேசுவின் புனித தெரசா

(1900-1920)



இவர் சிலி நாட்டில் உள்ள சந்தியாகு என்ற நகரில் பிறந்தவர். இவருடைய பெற்றோர் வசதியானவர்கள். ஆனாலும், இறைவன் மீது மிகுந்த நம்பிக்கை கொண்டவர்களாகத் திகழ்ந்தார்கள்.


இதனாலேயே அவர்கள் இவரை இறைநம்பிக்கையிலும் பிறரன்பிலும் நல்ல முறையில் வளர்த்து வந்தார்கள். 



சிறுவயதில் முன் கோபக்காரராக இருந்த இவர், படிப்படியாக வளர்ந்து வந்தபோது, கோபம் கொள்வதை அப்படியே குறைத்துக்கொண்டார். 


இதற்குப் பிறகு இவர் கார்மேல் சபையில் சேர்ந்து துறவியானார். துறவு மடத்தில் இவரது வாழ்க்கை பலருக்கும்  எடுத்துக்காட்டாக இருந்தது.


ஆனால், யாரும் எதிர்பாராதவிதமாக இவர் துறவியான அடுத்த ஆண்டிலேயே தீராத நோயினால் பாதிக்கப்பட்டு, இறையடி சேர்ந்தார்.


இவர் இறக்கும்போது இவருக்கு வயது வெறும் 20 தான். இவருக்கு புனித திருத்தந்தை இரண்டாம் ஜான் பால் 1993 ஆம் ஆண்டு, மார்ச் திங்கள் 21 ஆம் நாள் புனிதர் பட்டம் கொடுத்தார்.


இவர் இளைய தலைமுறையினருக்குப் பாதுகாவலியாக இருக்கிறார்.



இன்றைய புனிதர்கள் ஜூலை 12

 Bl. Andrew Oexner of Riun


Feastday: July 12

Death: 1462


Martyred at age three, the center of a terrible controversy concerning the Jews of the region. Andrew was born in Rinn, near Innsbruck, Austria, in 1459. Orphaned at the age of two, he was given to his uncle, Mayer. Andrew's body was soon discovered hanging from a tree, bearing terrible knife wounds. Mayer, arrested for the crime, declared that he had sold the baby to Jewish peddlers. Mayer was judged insane. In 1475, a group of Jews near Trent, Italy, admitted under severe torture that they had killed a Christian boy. The people of Rinn believed the Jews had also killed Andrew. His place of death was made into a shrine, and many miracles were reported there. Pope Benedict XV allowed Andrew to be beatified, but refused all requests that the baby be canonized.



Bl. Matthias Araki


Feastday: July 12

Death: 1626


Martyr of Japan, the brother of Blessed Mancius Araki. A Japanese, Matthias sheltered priests and was burned alive at Nagasaki. He was beatified in 1867.




Bl. John Naisen


Feastday: July 12

Death: 1626


Martyr of Japan. A wealthy Japanese from Arirna who was arrested as a Christian. When his wife was threatened with being put in a brothel. John abjured. but then repented. Firm once more in the faith, John was bumed alive in Nagasaki and beatified in 1867.





Bl. John Tanaka



Feastday: July 12

Death: 1626


Martyr of Japan. A layman, John sheltered Blessed Balthasar de Torres and was arrested, imprisoned, and then burned alive in Nagasaki. John was beatified in 1867.




St. John the Iberian


Feastday: July 12

Death: 1002


Abbot also called John the Georgian or "the Hagorite." He was a noble of Georgia, sometimes called Iberia, and a military leader. In his middle age, he left his wife and went with his son, St. Euthymius, to Mount Olympias in Bithynia. They then went to Mount Athos in Macedonia and founded a monastery which endured into the twentieth century. John was revered by Byzantine Emperor Constantine VIII.


John the Iberian[a] (Georgian: იოანე მთაწმინდელი; died c. 1002) was a Georgian monk, who is venerated as a saint. His name refers to his origins from the Kingdom of the Iberians.


A member of the Georgian nobility, he was married and served as a military commander. However, he later became a monk in Bithynia and then traveled to Constantinople to rescue his son, Euthymius the Illuminator (Euthymius Opplyseren). Euthymius had been held as a hostage by the emperor.[1]


John and his son attracted many followers, so they both retired to the monastery of Saint Athanasius on Mount Athos. They founded Iviron monastery with the help of John’s brother-in-law, John Thornikos, a retired general. John served as the first abbot of Iviron. Died in 1002.




St. John Wall



✠ புனிதர் ஜான் வால் ✠

(St. John Wall)


இங்கிலாந்து மற்றும் வேல்ஸ் நாடுகளின் நாற்பது மறைசாட்சிகள்:

(Forty Martyrs of England and Wales)


பிறப்பு: 1620

பிரெஸ்டொன், லேன்கஷைர், இங்கிலாந்து

(Preston, Lancashire, England)


இறப்பு: ஆகஸ்ட் 22, 1679

வோர்செஸ்டர், இங்கிலாந்து

(Worcester, England)


ஏற்கும் சமயம்:

ரோமன் கத்தோலிக்கம்

(Roman Catholicism)


முக்திபேறு பட்டம்: 1929

திருத்தந்தை பதினோராம் பயஸ்

(Pope Pius XI)


புனிதர் பட்டம்: அக்டோபர் 25, 1970

திருத்தந்தை ஆறாம் பவுல்

(Pope Paul VI)


முக்கிய திருத்தலம்:

டௌவை, ஃபிரான்ஸ்

(Douai, France)


நினைவுத் திருநாள்: ஜூலை 12


புனிதர் ஜான் வால், ஒரு ஆங்கிலேய கத்தோலிக்க ஃபிரான்சிஸ்கன் துறவி (English Catholic Franciscan friar) ஆவார். இவர், கத்தோலிக்க திருச்சபையால் புனிதராக ஏற்றுக்கொள்ளப்பட்டுள்ளார்.


வடமேற்கு இங்கிலாந்தின் “லேன்காஷைர்” (Lancashire) பிராந்தியத்தின் “பிரெஸ்டன்” (Preston) நகரில் பிறந்த இவர், தமது இளமையில் “டௌவை” எனுமிடத்திலுள்ள (தற்போதைய ஃபிரான்ஸ்) “ஆங்கிலேய இறையியல் கல்லூரியில்” (English College, Douai) இணைந்து இறையியல் கற்றார். கி.பி. 1645ம் ஆண்டு, குருத்துவ அருட்பொழிவு பெற்றார். தாயகம் திரும்பிய இவர், கத்தோலிக்கர்களுக்காக திருப்பலி நிறைவேற்றியதுடன், திருத்தந்தையருக்கு விசுவாசமாகவும் இருந்தார். “டௌவை” (Douai) திரும்பிய இவர், ஃபிரான்சிஸ்கன் இளம் துறவியர் சபையில் (Order of Friars Minor) இணைந்து, “புனிதர் அன்னாவின் துறவி ஜோச்சிம்” (Friar Joachim of St. Ann) எனும் ஆன்மீக பெயரையும் ஏற்றார். விரைவிலேயே புகுமுக துறவியரின் தலைவராக (Master of novices) நியமனம் பெற்றார்.


கி.பி. 1656ம் ஆண்டு, இங்கிலாந்துக்கு திரும்பிய இவர், “வோர்கெஸ்டெர்ஷர்” (Worcestershire) நகரில் குடியேறினார். அங்கே அவர் “அரசு இலக்கணப் பள்ளியின்” (Royal Grammar School Worcester) ஆளுநரானார்.


நாட்டின் கத்தோலிக்கர்களுக்கு 22 வருடம் சேவை புரிந்த இவர் மீது, இவர் “தீதுஸ் ஓட்ஸ்” (Titus Oates) என்பவரின் ஆதரவாளர் என்ற சந்தேகத்தின் பேரில், கி.பி. 1678ம் ஆண்டு, இவர் கைது செய்யப்பட்டு “வொர்செஸ்டர்” (Worcester) சிறையிலடைக்கப்பட்டார். (“தீதுஸ் ஓட்ஸ்” (Titus Oates), இங்கிலாந்து அரசன் இரண்டாம் சார்லசை (King Charles II) கொள்வதற்கு “போப்பிஷ் பிளாட்” (Popish Plot) எனப்படும் “கத்தோலிக்க சதித்திட்டம்” தீட்டியவர் என அடையாளம் காணப்பட்டவர்.)


ஏப்ரல் மாதம் 25ம் நாள், இவர்மீதான விசாரணை நடந்தது. லண்டனுக்கு அனுப்பி வைக்கப்பட்ட பின்னர், அவர் வர்செஸ்டர்க்கு கொண்டு வரப்பட்டு ஒரு கத்தோலிக்க பாதிரியாக இருப்பதற்கும், அத்தகைய நடைமுறைகளை செய்வதற்குமாக, இவர் தூக்கிலிடப்பட்டார்.


உள்ளூரில் அவர் மிகவும் மரியாதைக்குரிய நபராக இருந்தார். பொதுமக்களின் எதிர்விளைவானது, மக்களுக்கு அவர்மேல் அனுதாபங்கள் முற்றிலும் இருந்ததாகக் காட்டியது. பெரும்பாலும் எதிர்திருச்சபைகளைச் சேர்ந்த பார்வையாளர்கள், வாய்விட்டு கதறி அழுதனர். வெளிப்படையாக அழுத நகர தலைவர் (Sheriff), ரோமன் கத்தோலிக்க திருத்தந்தை அல்லது பாப்பிறை அமைப்புகளுடன் தொடர்புடைய கோட்பாடுகள், நடைமுறைகள் மற்றும் விழாக்களுக்கு எதிரான நடவடிக்கைகளை கைவிடுமாறு வலியுறுத்தினார்.


வர்செஸ்டரின் செயிண்ட் ஓஸ்வால்ட் ஆலயத்தின் (Church of St. Oswald of Worcester) அருகில் உள்ள கல்லறையில் அவரது உடல் அடக்கம் செய்யப்பட்டது. இப்புனிதரின் தலை மட்டும், ஃபிரான்சிலுள்ள (France) “டௌவை” (Douai) எனுமிடத்திலுள்ள அன்னாரின் துறவு மடத்திற்கு கொண்டு செல்லப்பட்டது. அது, இன்னமும் பாதுகாக்கப்பட்டு வணங்கப்படுகின்றது.


புனிதர் ஜான் வால், ஒரு தலைசிறந்த கல்வியாளராக இருந்தார். ஒருவேளை அவருடைய தலைமுறையின் மிகுந்த அறிவார்ந்த ஆங்கில கத்தோலிக்க குருவாக இருந்தார்.


Feastday: July 12

Birth: 1620

Death: 1679


One of the Forty Martyrs of England and Wales. He was born near Preston, England, and was educated at Douai and Rome and ordained in 1645. In 1651 he became a Franciscan, called Father Joachim of St. Anne, returning to Worcester, England, in 1656. There he was arrested in December 1678 and imprisoned for five months. He was martyred by being hanged, drawn, and quartered at Redhill. Pope Paul VI canonized him in 1970.




Bl. Louis Naisen


Feastday: July 12

Death: 1626


Martyr of Japan, only seven, the son of Blesseds John and Monica Naisen. He was beheaded at Nagasaki, Japan. Louis was beatified in 1867.




St. Marciana


Feastday: July 12


Martyr of Toledo, Spain. There is a noted similarity to St. Marciana of Mauretania. She is patroness of Tortosa, Spain.




Bl. Monica Naisen


Feastday: July 12

Death: 1626


Martyr of Japan. A native Japanese, she was arrested for sheltering Blessed John Baptist Zola and was beheaded at Nagasaki withher husband, Blessed John Naisen. Monica was beatified in 1867.




Bl. Peter Araki Kobjoje


Feastday: July 12

Death: 1626


Japanese martyr. A native of Japan, he was burned alive at Nagasaki by government officials for the crime of giving shelter to Christians. Peter was beatified in 1867.




St. Peter Khanh


Feastday: July 12

Birth: 1780

Death: 1842


Martyr. A native Vietnamese, he served as a catechist until his arrest and beheading by Vietnamese authorities.


The Vietnamese Martyrs (Vietnamese: Các Thánh Tử đạo Việt Nam; French: Martyrs du Viêt Nam), also known as the Martyrs of Annam, Martyrs of Tonkin and Cochinchina, Martyrs of Indochina, or Andrew Dung-Lac and Companions (Anrê Dũng-Lạc và các bạn tử đạo), are saints on the General Roman Calendar who were canonized by Pope John Paul II. On June 19, 1988, thousands of overseas Vietnamese worldwide gathered at the Vatican for the Celebration of the Canonization of 117 Vietnamese Martyrs, an event chaired by Monsignor Tran Van Hoai. Their memorial is on November 24 (although several of these saints have another memorial, having been beatified and on the calendar prior to the canonization of the group).





Saint John Jones


✠ புனிதர் ஜான் ஜோன்ஸ் ✠

(St. John Jones)


இங்கிலாந்து மற்றும் வேல்ஸ் நாடுகளின் நாற்பது மறைசாட்சிகள்:

(Forty Martyrs of England and Wales)


பிறப்பு: தெரியவில்லை

கிளின்னாக் ஃபாவ்ர், வேல்ஸ்

(Clynnog Fawr, Wales)

 

இறப்பு: ஜூலை 12, 1598


ஏற்கும் சமயம்:

ரோமன் கத்தோலிக்கம்

(Roman Catholicism)


முக்திபேறு பட்டம்: 1929

திருத்தந்தை பதினோராம் பயஸ்

(Pope Pius XI)


புனிதர் பட்டம்: அக்டோபர் 25, 1970

திருத்தந்தை ஆறாம் பவுல்

(Pope Paul VI)


முக்கிய திருத்தலம்:

போன்டாய்ஸ், வடமேற்கு புறநகர், பாரிஸ், ஃபிரான்ஸ்

(Pontoise, Northwestern Suburbs of Paris, France)


நினைவுத் திருநாள்: ஜூலை 12


“ஜான் பக்கி” (John Buckley) என்றும், “ஜான் கிரிஃப்ஃபித்” (John Griffith) என்றும், “காட்ஃபிரே மௌரிஸ்” (Godfrey Maurice) என்றும் அறியப்படும் புனிதர் ஜான் ஜோன்ஸ் (St. John Jones), ஒரு ஃபிரான்சிஸ்கன் சபை துறவியும் (Franciscan friar), கத்தோலிக்க குருவும் (Catholic priest), மறைசாட்சியும் (Martyr) ஆவார். இவர் இங்கிலாந்து மற்றும் வேல்ஸ் நாடுகளின் நாற்பது மறைசாட்சிகளுள் (Forty Martyrs of England and Wales) ஒருவர் ஆவார்.


“வேல்ஸ்” (Wales) நாட்டின் “சேர்னார்ஃபோன்ஷைர்” (Caernarfonshire) மாநிலத்தின் “கிளின்னாக் ஃபாவ்ர்” (Clynnog Fawr) எனுமிடத்தில் பிறந்த இவர், “இங்கிலாந்து (England), வேல்ஸ் (Wales) மற்றும் அயர்லாந்தின் (Ireland) வரலாற்றில், ஆங்கிலிகன் (Anglican) சேவைகளில் கலந்துகொள்ள பிடிவாதமாக மறுத்தவர்களுடைய” (Recusant Welsh) குடும்பங்களில் ஒன்றினைச் சேர்ந்தவர் ஆவார். எதிர் சீர்திருத்த சபைகளிருந்தும், தமது வாழ்க்கை முழுதும் கத்தோலிக்க விசுவாசத்தில் வாழ்ந்தவர்கள் ஆவர். தமது இளமையில், இங்கிலாந்தின் (England) கிரீன்விச்’இலுள்ள (Greenwich) ஃபிரான்சிஸ்கன் துறவறத்தில் சேர்ந்தார். 1559ம் ஆண்டு, ஃபிரான்ஸ் (France) நாட்டின் “போன்டாய்ஸ்” (Pontoise) சென்று, தமது உறுதிப்பாடுகளை ஏற்றார்.


பல ஆண்டுகளுக்குப் பிறகு, ஜோன்ஸ் ரோம் நகருக்கு பயணம் செய்தார். அங்கே, ஃபிரான்சிஸ்கன் இளம் துறவியருடன் தங்கினார். 1591ம் ஆண்டு, தம்மை ஆங்கிலேய மறைப்பணிகளுக்கு தம்மை அனுப்புமாறு வேண்டினார்.


ஜோன்ஸின் மேலுள்ள துறவியர், அவரது வேண்டுகோளைக் கருத்தில் கொண்டனர். பிரிட்டன் (Britain) நாடுகளுக்கு மறைப்பணியாற்ற செல்வோர் அடிக்கடி தூக்கிலிடப்படுவதையும் கொல்லப்படுவதையும் அவர்கள் அறிந்து வைத்திருந்தனர். இருந்த போதினும், அவரது மேலுள்ள துறவியர், இறுதியாக ஜோன்ஸ் மறைப்பணி வேண்டுகோளை அனுமதித்தனர். திருத்தந்தை எட்டாம் கிளமெண்ட் (Pope Clement VIII) அவர்களிடமிருந்து ஒரு சிறப்பு ஆசீர்வாதத்தையும் பாராட்டுக்களையும் பெற்றுத் தந்ததனர்.


கி.பி. 1592ம் ஆண்டின் இறுதியில் லண்டன் மாநகர் சென்று சேர்ந்த ஜோன்ஸ், அங்கே “ஜான் ஜெரார்ட்” (Father John Gerard, S.J) எனும் இயேசுசபை குரு ஏற்பாடு செய்து தந்திருந்த இல்லத்தில் தங்கினார். அவர் நாட்டின் பல்வேறு பகுதிகளில் உழைக்க ஆரம்பித்தார். இங்கிலாந்து நாட்டிலுள்ள அவரது சகோதர ஃபிரான்சிஸ்கன் துறவியர் அவரைத் தமது தலைமை துறவியாக தேர்ந்தெடுத்தனர்.


இங்கிலாந்து நாட்டின் அரசியான முதலாம் எலிசபெத்தின் (Elizabeth I of England) ஆட்சி காலத்தில், “ரிச்சர்ட் டாப்கிலிஃப்” (Richard Topcliffe) என்றொரு பாராளுமன்ற உறுப்பினர் இருந்தார். கத்தோலிக்க குருமாரை பிடித்து விசாரணை நடத்துவதும், சித்திரவதை செய்து துன்புறுத்தி கொல்வதிலும், கத்தோலிக்க நடைமுறைக்கு எதிரான தண்டனை விதிகளை அரசாங்கத்தின் சார்பாக செயல்படுத்துவதிலும் அவர் மிகவும் பிரதானமாக இருந்தார். 1596ம் ஆண்டு ஒருநாள், தந்தை ஜோன்ஸ் இரண்டு கத்தோலிக்கர்களின் இல்லங்களுக்கு விஜயம் செய்ததுவும், அங்கே திருப்பலி நிறைவேற்றியதுவும் ஒரு உளவாளி மூலமாக “ரிச்சர்ட் டாப்கிலிஃப்”கு அறியவந்தது. குற்றம் சாட்டப்பட்டபோது, அந்த இரண்டு கத்தோலிக்கர்களும் உண்மையில் சிறையில் இருந்ததாக பின்னர் கண்டுபிடிக்கப்பட்டது. இருந்தாலும், ஜோன்ஸ் கைது செய்யப்பட்டார், கடுமையாக சித்திரவதை செய்யப்பட்டார். ரிச்சர்ட், பின்னர் ஜோன்சை தனது வீட்டிற்கு அழைத்துச் சென்று அவரை சித்திரவதைக்கு உட்படுத்தினான்.


தனது சித்திரவதைக்குப் பின்னர் ஜோன்ஸ் கிட்டத்தட்ட இரண்டு ஆண்டுகள் சிறையிலடைக்கப்பட்டார். இந்த சமயத்தில் ஜோன்ஸ் தனது விசுவாசத்தில் “ஜான் ரிக்பி” (John Rigby) எனும் கத்தோலிக்கருக்கு ஆதரித்து உதவிகள் புரிந்தார். பின்னாளில் இவரும் இங்கிலாந்து மற்றும் வேல்ஸ் நாடுகளின் நாற்பது மறைசாட்சிகளுள் (Forty Martyrs of England and Wales) ஒருவர் ஆனார். 1598ம் ஆண்டு, ஜூலை மாதம், 3ம் தேதி, இங்கிலாந்து அரசியின் ஆட்சி காலத்தில், தடை செய்யப்பட்ட ஆன்மீக (கத்தோலிக்க) நடைமுறைகளை செய்த குற்றத்திற்காக ஜோன்ஸ் விசாரிக்கப்பட்டார். அவர் மிக உயர்ந்த தேசத்துரோக குற்றத்திற்காக தண்டிக்கப்பட்டார். அவருக்கு தூக்குத் தண்டனை விதிக்கப்பட்டது.


துாக்குத்தண்டனை:

இந்த நேரத்தில், இதுபோன்று மோசமாக தண்டிக்கப்படும் கத்தோலிக்கர்களுக்காக பொதுமக்கள் பரிவும் இரக்கமும் காட்டினார்கள். ஆகவே, பொதுமக்களுக்கு அறிய வருவதற்கு முன்னரே, அதிகாலை நேரத்தில் இவரது தூக்குத்தண்டனை நிறைவேற்றப்பட்ட்டது. தூக்கிலிடும் பணியாளர் கயிறு கொண்டுவர மறந்து விட்டதால், தண்டனை நிறைவேற்றுவதில் ஒரு மணிநேரம் தாமதம் ஆனது. ஜோன்ஸ், இந்த நேரத்தையும் வீணாக்காது, மறைபோதகம் செய்வதிலும், மக்களுக்கு அவர்களுடைய கேள்விகளுக்கு பதிலளிப்பதிலும் நேரத்தை செலவிட்டார்.


“நெக்கிங்கர்” (Neckinger) நதியின் மேலுள்ள சிறிய ஆற்றுப்பாலம் அமைந்துள்ள “செயின்ட் தாமஸ் வாட்டரிங்” (St. Thomas' Watering) எனும் இவ்விடம், “வால்ட்டிங் தெரு” (Watling Street) என்று அழைக்கப்படுகின்றது. இங்கேதான் ஜோன்ஸ் தூக்கிலிடப்பட்டார்.

Also known as

• Godefride Moritius

• Godefridus Mauritius

• Godfrey Maurice

• Griffith Jones

• Gryffith Jones

• John Buckley

• John Griffith

• Robert Buckley

• Robertus Jonus




Memorial

25 October as one of the Forty Martyrs of England and Wales



Profile

Born to a strong Catholic Welsh family. Joined the Franciscans in Greenwich, England. When his monastery was dissolved in 1559, he travelled to France to study. Ordained at Rheims, France.


John returned to England to work with Catholic prisoners at Marshalsea Prison in London. He was arrested for being a priest and imprisoned at Wisbech Castle, but escaped to the Continent. He lived for a while at Pontoise, France, and then the Ara Coeli Franciscan Observant house at Rome, Italy, finally returning to England as a missioner 1592. He worked in several places in the country, and was elected Franciscan provincial of England.


Arrested and tortured by the priest-catcher Topcliffe in 1596. Imprisoned for two years, doing time with Blessed John Rigby. Convicted on 3 July 1598 for the treason of being a Catholic priest.


His execution took place early in the morning to reduce the chance of a mob; the executioner, roused out of bed for the job, forgot his ropes. During the delay while he went for them, John preached to the crowd that had gathered, and explained he was being murdered for his faith, not any disloyalty to his country. One of the Forty Martyrs of England and Wales.


Born

1559 in Clynog-Fawr, Carnarvonshire, Wales


Died

• hanged, drawn, and quartered in the early morning of 12 July 1598 at Southwark, London, England

• body chopped to pieces and displayed on roadside poles as warnings to others

• body parts pulled down by local Catholics, at least one of whom was jailed for the offense

• surviving relics at Pontoise, France


Canonized

25 October 1970 by Pope Paul VI



Saint Jason of Tarsus


Also known as

Mnason, Nason



Profile

Acts 17:5-9 says that Saint Paul the Apostle stayed at Jason's home in Thessalonica, and he is mentioned in Romans 16:21. Legend says he was bishop of Tarsus in Cilicia, and evangelized the Greek island of Corfu. While imprisoned for preaching the faith, he helped convert the Martyrs of Corfu. Martyr.


Died

torn apart by wild animals




Saint John Gualbert


✠ புனிதர் ஜான் குவால்பெர்ட் ✠

(St. John Gualbert)


சபை நிறுவனர்/ மடாதிபதி:

(Founder/ Abbot)


பிறப்பு: கி.பி. 985

ஃபுளோரன்ஸ், டுஸ்கன் மார்க்ரேவ், இத்தாலி

(Florence, Tuscan Margrave, Italy)

 

இறப்பு: 12 ஜூன் 1073

படியா டி பஸ்ஸிக்நானோ, டவர்நெல் வல் டி பெசா, ஃபுளோரன்ஸ், டுஸ்கன் மார்க்ரேவ், இத்தாலி

(Badia di Passignano, Tavarnelle Val di Pesa, Florence, Tuscan Margrave, Italy)


ஏற்கும் சமயம்:

ரோமன் கத்தோலிக்க திருச்சபை

(Roman Catholic Church)


புனிதர் பட்டம்: அக்டோபர் 24, 1193

திருத்தந்தை 3ம் செலஸ்டின், 

(Pope Celestine III) 


பாதுகாவல்:

வன தொழிலாளர்கள் (Forest workers)

வனச்சரகர்கள் (Foresters)

பார்க் ரேஞ்சர் (Park Rangers)

பூங்காக்கள் (Parks)

பதியா டி பாசிக்னோ (Badia di Passignano)

வால்ம்புரோன் சபை (Vallumbrosan Order)

ஃபுளோரன்ஸ் (Florence)

இத்தாலிய வன படை (Italian Forest Corps)

பிரேசிலிய காடுகள் (Brazilian forests)


புனிதர் ஜான் குவால்பெர்ட், ஓர் இத்தாலிய ரோமன் கத்தோலிக்க புனிதரும், மடாதிபதியும், “வல்லும்ப்ரோசன்” (Vallumbrosan Order) எனும் பெனடிக்டைன் (Benedictine congregation) சபை நிறுவனரும் ஆவார்.


“விஸ்டோமினி” (Visdomini family) பிரபுத்துவ குடும்பமொன்றினைச் சேர்ந்த ஜான், ஒரு முறை, புனித வெள்ளியன்று, ஆயுதமேந்திய பாதுகாவலர்களுடன் “ஃப்ளோரன்ஸ்” (Florence) நகருக்கு பயணமானார். ஒரு குறுகலான பாதையில் பயணிக்கையில், எதிரே வந்த மனிதன் ஒருவன் திடீரென அவரது சகோதரரை வெட்டிக் கொன்றான். ஆவேசமுற்ற இளைஞனான ஜான், பலி வாங்குவதற்காக அந்த மனிதனை தாக்க பாய்ந்தார். ஆனால் பயந்து போன அவனோ, சட்டென்று முழங்கால் படியிட்டு, இரு கைகளையும் சிலுவை வடிவில் வைத்து, அன்றைய தினம் சிலுவையில் உயிர்விட்ட இயேசுவின் பெயரால் கருணை காட்டுமாறு உயிர் பிச்சை கேட்டான். மனம் இளகிய ஜான் அவனை மன்னித்தார்.


“சேன் மினியேட்டோ” (San Miniato) நகரிலுள்ள “பெனடிக்டைன் ஆலயம்” (Benedictine church) சென்று, பாடுபட்ட கிறிஸ்து இயேசுவின் சொரூபத்தின் கீழே முழங்கால் படியிட்டு செபித்தார். சிலுவையில் தொங்கிடும் நம் இயேசு கிறிஸ்துவே அவரை நோக்கி தலை தாழ்த்தி அவரது இரக்க செயலை அங்கீகரித்ததாக உணர்ந்தார். (உணர்ச்சிபூர்வமான இச்சம்பவங்கள், பின்னாளில் ஓவியர் “புர்னே ஜோன்ஸ்” (Burne-Jones) என்பவர் “இரக்கமுள்ள வீரப்பெருந்தகை” (The Merciful Knight) எனும் புகழ்பெற்ற ஓவியம் வரைய, காரணமாய் அமைந்தது என்பர்).


ஜான் “சேன் மினியேட்டோ” (San Miniato) நகரிலுள்ள பெனடிக்டைன் துறவு மடத்தில் இணைந்து துறவியானார். திருச்சபையின் சொத்துக்களை விற்கும் தமது மடாதிபதி “ஒபெர்ட்டோ” (Oberto) என்பவருக்கும், “ஃப்ளோரன்ஸ்” (Bishop of Florence) ஆயரான “பியெட்ரோ” (Pietro Mezzabarba) என்பவருக்கும் எதிராக கடுமையாக போராடினார்.


அவர்களுடன் சமாதானம் செய்துகொள்ள இயலாத ஜான் அங்கிருந்து வெளியேறினார். பரிபூரண, குற்றமற்ற, குறைபாடற்ற வாழ்க்கை வாழ விரும்பினார். “வல்லும்ப்ரோஸா” (Vallombrosa) என்ற இடம் சென்று, புதிதாக ஒரு துறவற சபையை ஆரம்பித்தார். புனித பெனடிக்ட் துறவற சபை ஒழுங்குகளையே, புதிய சபையிலும் கைபிடித்தார். இப்புதிய சபைக்கு “வல்லும்ப்ரோசன்” (Vallumbrosan Order) என்று பெயர் சூட்டினார். பெனடிக்ட் துறவற சபையின் கடினமான வாழ்வை தானும் வாழ்ந்து, தன் சபையில் இருந்தவர்களையும் வாழவைத்தார். துறவற இல்லத்தைவிட்டு யாரும் வெளியில் போகக்கூடாது என்ற சட்டத்தையும், இவ்வுலக வாழ்வை துறவற வாழ்வில் துறவிகள் ஒருபோதும் வாழக்கூடாது என்ற ஒழுங்கையும் கடினமாக கடைபிடிக்கக் கூறினார். பல துறவற இல்லங்களை தொடங்கிய ஜான் அவ்வப்போது இல்லங்களை தவறாமல் சந்தித்து, உற்சாகத்துடன் இறைவனின் பணியில் பங்குபெற துறவிகளை ஊக்கமூட்டினார்.


ஏழைகளுக்கும், நோயாளிகளுக்கும் இரக்கம் காட்டிய காரணத்தால் அவர் பிரபலமானவராக இருந்தார். இவரைப் பற்றி அறிந்திருந்த திருத்தந்தை ஒன்பதாம் லியோ (Pope Leo IX), இவரைக் காணவும், இவருடன் பேசவும் இவரது ஆசிரமத்துக்கு பயணித்தார். திருத்தந்தை ஏழாம் கிரகோரி (Pope Gregory VII) செய்ததைப் போலவே, திருத்தந்தை ஒன்பதாம் ஸ்டீபன் (Pope Stephen IX) மற்றும் இரண்டாம் அலெக்சாண்டர் (Alexander II) ஆகியோரும் அவருடைய விசுவாசத்தின் தூய்மையையும் சாந்தத்தையும் பற்றி வெகுவாக பாராட்டினார்கள். புனிதர் பாசில் (Saint Basil) மற்றும் புனிதர் பெனடிக்ட் (Saint Benedict of Nursia) ஆகியோரைப் போலவே, இவரும் திருச்சபை தந்தையரின் (Church Fathers) போதனைகளை பாராட்டினார்.


குருத்துவம் பெறுவதில் எப்போதுமே ஆர்வம் காட்டாதிருந்த இவர், இளநிலை துறவறம் பெறுவதிலும் ஆர்வம் காட்டியதில்லை.

Also known as

Giovanni Gualberto



Profile

Florentine nobility; part of the Visdomini family. His brother Hugh was murdered; John tracked down the killer, finding him on a Good Friday. John received a vision of Christ on the Cross, which he took as a sign to pardon the killer, and convert to Christianity. He did both.


Against his family opposition, he became a Benedictine monk at the San Miniato del Monte monastery. Founded and built by hand the monastery in Vallombrosa, Italy in 1038. The rule of John's order was an austere form of the Benedictine Rule, included an order of lay brothers, and received papal approval in 1070. When it seemed he would be appointed abbot, John fled. He founded abbeys at at San Salvi, Moscetta, Rozzuolo, Monte Salario, and Passignano, though did not do all the construction himself. Reported to have the gift of prophecy. Known for his great charity. Claims of miracles throughout his intercession in life and after.


Born

c.985 at Florence, Italy


Died

1073 at Passignano near Florence, Italy of natural causes


Canonized

1193 by Pope Celestine III


Patronage

• forest workers, foresters

• park services

• parks

• Florence, Italy



Blessed Louis Martin

† இன்றைய புனிதர் †

(ஜூலை 12)


✠ புனிதர்கள் லூயிஸ் மார்ட்டின் மற்றும் மேரி செலின் குரின் ✠

(Saints Louis Martin and Marie-Zélie Guérin)


பொதுநிலையினர்:

(Laypeople)


புனிதர் லூயிஸ் மார்ட்டின்:


பிறப்பு: ஆகஸ்ட் 22, 1823

போர்டியூக்ஸ், கிரோன்ட், ஃபிரான்ஸ்

(Bordeaux, Gironde, France)


இறப்பு: ஜூலை 29, 1894 (வயது 70)

அர்நீர்ஸ்-சுர்-இடன், யூர், ஃபிரான்ஸ்

(Arnières-sur-Iton, Eure, France)


ஏற்கும் சமயம்:

ரோமன் கத்தோலிக்க திருச்சபை

(Roman Catholic Church)


முக்திபேறு பட்டம்: அக்டோபர் 19, 2008

திருத்தந்தை 16ம் பெனடிட்

(Pope Benedict XVI)


புனிதர் பட்டம்: அக்டோபர் 18, 2015

திருத்தந்தை ஃபிரான்சிஸ்

(Pope Francis)


நினைவுத் திருவிழா: ஜூலை 12


பாதுகாவல்: குடும்பம், தந்தை


புனிதர்கள் “லூயிஸ் மார்ட்டின்” (Louis Martin) மற்றும் “மேரி செலின் குரின்” (Marie-Azélie Guérin) ஆகிய இருவரும் திருமணமான ரோமன் கத்தோலிக்க ஃபிரெஞ்ச் பொதுநிலையினரும், “கார்மேல்” (Carmelite nun) சபையின் அருட்சகோதரியான “புனிதர் லிசியே நகரின் தெரெசா” (St. Thérèse of Lisieux) உள்ளிட்ட ஐந்து அருட்சகோதரியினரின் பெற்றோருமாவர். 2015ம் ஆண்டு, அக்டோபர் மாதம் 18ம் தேதி, இவர்களிருவரும் திருத்தந்தை ஃபிரான்சிஸ் அவர்களால் புனிதர்களாக அருட்பொழிவு செய்விக்கப்பட்டனர். கத்தோலிக்க திருச்சபையின் சரித்திரத்தில், முதன்முறையாக புனிதர்களான திருமணமான இணை இவர்களாவர்.


“லூயிஸ் ஜோசஃப் அலாய்ஸ் ஸ்டனிஸ்லாஸ் மார்ட்டின்” (Louis Joseph Aloys Stanislaus Martin) எனும் இயற்பெயர் கொண்ட “லூயிஸ் மார்ட்டின்” (Louis Martin), கி.பி. 1823ம் ஆண்டு, ஃபிரான்ஸ் நாட்டின் “போர்டியூக்ஸ்” (Bordeaux) எனுமிடத்தில் பிறந்தவர் ஆவார். “பியர்ரெ-ஃபிரான்காய்ஸ் மார்ட்டின்” (Pierre-François Martin) மற்றும் மேரி-ஆன்-ஃபன்னி போரியு” (Marie-Anne-Fanny Boureau) ஆகியோர் இவரது பெற்றோர் ஆவர். இவர், தமது பெற்றோருக்குப் பிறந்த ஐந்து குழந்தைகளில் மூன்றாவதாகப் பிறந்தவர் ஆவார். இவருடன் பிறந்த சகோதரர்கள் அனைவரும் முப்பது வயதாவதற்கு முன்னமே மரித்துப் போயினர்.


லூயிஸ், “அகுஸ்தீனிய பெரிய புனிதர் பெர்னார்ட்” (Augustinian Great St. Bernard Monastery) துறவு மடத்தில் இணைந்து ஒரு துறவி ஆக விரும்பினார் என்றாலும், இலத்தீன் மொழி கற்று தேற இயலவில்லையாதலால் இவர் நிராகரிக்கப்பட்டார். பின்னர் அவர், கடிகாரம் செய்பவராக ஆனார். அதற்காக “ரென்ஸ்” (Rennes) மற்றும் “ஸ்ட்ராஸ்பேர்க்” (Strasbourg) ஆகிய நகர்களில் கற்று தேறினார்.


♪ ✯✯✯✯✯✯✯✯✯✯✯✯✯✯✯✯♪


புனிதர் மேரி செலின் குரின்:


பிறப்பு: டிசம்பர் 23, 1831

செயின்ட்-டெனிஸ்-சுர்-சர்தொன், ஒர்ன், ஃபிரான்ஸ்

(Saint-Denis-sur-Sarthon, Orne, France)


இறப்பு: ஆகஸ்ட் 28, 1877 (aged 45)

அலென்கான், ஒர்ன், ஃபிரான்ஸ்

(Alençon, Orne, France)


ஏற்கும் சமயம்:

ரோமன் கத்தோலிக்க திருச்சபை

(Roman Catholic Church)


முக்திபேறு பட்டம்: அக்டோபர் 19, 2008

திருத்தந்தை 16ம் பெனடிட்

(Pope Benedict XVI)


புனிதர் பட்டம்: அக்டோபர் 18, 2015

திருத்தந்தை பிரான்சிஸ்

(Pope Francis)


நினைவுத் திருவிழா: ஜூலை 12


இவர், “செயின்ட்-டெனிஸ்-சுர்-சர்தொன்” (Saint-Denis-sur-Sarthon) எனும் இடத்திற்கு அருகிலுள்ள “கண்டலெய்ன்” (Gandelain) என்னும் இடத்தில் பிறந்தவர் ஆவார். “இசிதோர் குரின்” (Isidore Guérin) மற்றும் லூயிஸ் ஜீன் மேஸ்” (Louise-Jeanne Macé) ஆகியோர் இவரது பெற்றோர் ஆவர். இவர் தமது பெற்றோரின் மூன்று குழந்தைகளில் இரண்டாவதாகப் பிறந்தவர் ஆவார். இவரது தமக்கை “மேரி லூயிஸ்” (Marie-Louise) பின்னாளில் “விசிடேஷன்” சபையின் (Visitandine nun) அருட்சகோதரியானார். இவரது இளைய சகோதரரான “இசிடோர்” (Isidore), ஒரு மருந்தாளுனரானார். தாமும் ஒரு அருட்சகோதரியாக துறவறம் பெற முயன்ற செலின், தமக்கிருந்த சுவாசக்கோளாறுகள் மற்றும் அடிக்கடி தொல்லை தந்த தலைவலி காரணமாக துறவறம் பெற இயலவில்லை. ஆகவே, தமக்கு நிறைய குழந்தை பாக்கியம் வேண்டி இறைவனை செபித்தார். ஆக, தமது குழந்தைகளை இறை சேவையில் அர்ப்பணிக்க விரும்பினார். பின்னர், பின்னலாடைகளுக்கான நூல் தயாரிக்கும் தொழில் தொடங்கிய செலின், கி.பி. 1858ம் ஆண்டு மார்ட்டினை சந்தித்து அவருடன் காதலில் வீழ்ந்தார். பின்னர் இருவரும் திருமணம் செய்துகொண்டனர்.


திருமண வாழ்க்கை:

அன்பில் இணைந்த இத்தம்பதியினர், ஒன்பது குழந்தைகளை பெற்றெடுத்தனர். அவர்களில் நால்வர் சிறுவயதிலேயே இறந்துவிட்டனர். மீதமுள்ள ஐந்து குழந்தைகளும் பிற்காலத்தில் அருட்சகோதரிகளாக மாறினர். இந்த தம்பதியரின் கடைசி குழந்தையாக (ஒன்பதாவது) பிறந்தவர்தான் “புனிதர் லிசியே நகரின் தெரெசா” (St. Thérèse of Lisieux).


இவர்களின் குழந்தைகள்:

1. மேரி லூயிஸ் (Marie Louise) (ஃபெப்ரவரி 22, 1860 – ஜனவரி 19, 1940), அருட்சகோதரி, “லிசியே நகர கார்மல்சபை” (Carmelite at Lisieux)

2. மேரி பவுலின் (Marie Pauline) (செப்டம்பர் 7, 1861 – ஜூலை 28, 1951), அருட்சகோதரி, “லிசியே நகர கார்மல்சபை” (Carmelite at Lisieux)

3. மேரி லியோனி (Marie Léonie) (ஜூன் 3, 1863 – ஜூன் 16, 1941), அருட்சகோதரி, “சேன்” நகர விசிடேஷன் சபை” (Visitandine at Caen)

4. மேரி ஹெலன் (Marie Hélène) (அக்டோபர் 3, 1864 – ஃபெப்ரவரி 22, 1870); 

5. ஜோசப் லூயிஸ் (Joseph Louis) (செப்டம்பர் 20, 1866 – ஃபெப்ரவரி 14, 1867); 

6. ஜோசப் ஜீன்-பேப்ஸ்ட் (Joseph Jean-Baptiste) (டிசம்பர் 19, 1867 – ஆகஸ்ட் 24, 1868); 

7. மேரி செலின் (Marie Céline) (ஏப்ரல் 28, 1869 – ஃபெப்ரவரி 25, 1959), அருட்சகோதரி, “லிசியே நகர கார்மல்சபை” (Carmelite at Lisieux)

8. மேரி மெலனி தெரஸ் (Marie Mélanie-Thérèse) (ஆகஸ்ட் 16, 1870 – அக்டோபர் 8, 1870); 

9. மேரி பிரான்கோய்ஸ் தெரஸ் (Marie Françoise-Thérèse) (ஜனவரி 2, 1873 – செப்டம்பர் 30, 1897), அருட்சகோதரி, “லிசியே நகர கார்மல்சபை” (Carmelite at Lisieux), 1925ஆண்டு, புனிதர் பட்டம்.


மரணம்:

செலின், மார்பக புற்றுநோய் காரணமாக, கி.பி. 1877ம் ஆண்டு, ஆகஸ்ட் மாதம், 28ம் தேதி, தமது நாற்பத்தைந்து வயதில், தமது கணவரையும் குழந்தைகளையும் விட்டுவிட்டு மரித்துப்போனார். அவர் லூயிஸை மணந்த அதே பேராலயத்தில் அவரது இறுதிச் சடங்கும் நடந்தது. செலின் மறைந்த சில வாரங்களின் பின்னர், லூயிஸ் தமது பின்னலாடை நூல் உற்பத்தி செய்யும் தொழிலையும் வீட்டையும் விற்றுவிட்டு, செலினின் சகோதரன் “இசிடோர் குரின்” (Isidore Guérin) வசித்த “நோர்மண்டி” (Normandy) அருகேயுள்ள “லிசியேக்ஸ்” (Lisieux) நகர் சென்று வசித்தார்.


கி.பி. 1889ம் ஆண்டு, இரண்டு முறை பக்கவாத நோயினால் பாதிக்கப்பட்ட லூயிஸ், இருதய தமனி நாள சுவர்களில் ஏற்பட்ட தடிமன், அடைப்புகள் காரணமாக மூன்று வருடங்கள் மருத்துவமனையில் அனுமதிக்கப்பட்டிருந்தார். 1892ம் ஆண்டு வீடு திரும்பிய இவர், கி.பி. 1894ம் ஆண்டு, ஜூலை மாதம், 29ம் தேதி, தமது 70 வயதில் மரித்தார்.

Profile

Lifelong layman in the diocese of Bayeux-Liseux, France. Son of an army officer. Watchmaker. Married to Blessed Marie-Azelie Guérin Martin on 12 July 1858. Father of nine children; five of them, all girls, survived to adulthood and became nuns; the youngest was Saint Therese of Lisieux. In 1889 he suffered two paralyzing strokes followed by a complete mental collapse, and was hospitalized for three years.



Born

22 August 1823 in Bordeaux, Gironde, France


Died

29 July 1894 in Arnières-sur-Iton, Eure, France of natural causes


Beatified

• Mission Sunday, 19 October 2008 by Pope Benedict XVI at the cathedral at Lisieux, France

• his beatification miracle involved the 2002 repair of a normally-fatal congential lung condition suffered by the infant Pietro Schiliro of Monza, Italy; the healing followed a novena said by Pietro's mother asking for the intervention of Blessed Louis and Blessed Marie-Azelie


Canonized

18 October 2015 by Pope Francis during the Synod on the Family



Blessed Marie-Azélie Guérin Martin


Profile

Lifelong lay woman. Lace maker. Married to Blessed Louis Martin on 12 July 1858. Mother of nine children; five of them, all girls, survived to adulthood and became nuns; the youngest was Saint Therese of Lisieux.



Born

23 December 1831 in Saint-Denis-sur-Sarthon, Orne, France


Died

28 August 1877 in Alençon, Orne, France of breast cancer


Beatified

• Mission Sunday, 19 October 2008 by Pope Benedict XVI

• recognition celebrated at the cathedral at Lisieux, France

• the beatification miracle involved the 2002 repair of a normally-fatal congential lung condition suffered by the infant Pietro Schiliro of Monza, Italy following a novena prayed by Pietro's mother asking for the intervention of Blessed Louis and Blessed Marie-Azelie


Canonized

18 October 2015 by Pope Francis during the Synod on the Family




Saint Veronica

புனித வெரோனிகா (முதலாம் நூற்றாண்டு)




இவர் முதலாம் நூற்றாண்டில், எருசலேமில் வாழ்ந்தவர்.




இவரைக் குறித்துத் திருவிவிலியத்தில் எங்கேயும் குறிப்பு இல்லை; ஆனால், புனித வெள்ளி அன்று நாம் சிறப்பிக்கின்ற சிலுவைப்பாதையில் வருகின்ற ஆறாம் நிலையில், இவர் இயேசுவின் திருமுகத்தைத் தன்னிடமிருந்த துணியால் துடைப்பதிலிருந்து அறிந்து கொள்கிறோம்.




இரத்தம் வழிந்து, மிகவும் சோர்ந்துபோயிருந்த இயேசுவின் திருமுகத்தை இவர் துடைத்ததும், இயேசுவின் திருமுகம் இவர் துடைத்த துணியில் அப்படியே பதிந்துவிடுகிறது. இத்துணியால் இவர் திபேரியஸ் என்ற மன்னருக்கு நலம் அளித்ததாக ஒரு குறிப்பு உண்டு.




1844 ஆம் ஆண்டு, பிரான்ஸ் நாட்டில் வாழ்ந்து வந்த புனித பேதுருவின் மரியா என்ற அருள்சகோதரி, தான் கண்ட காட்சியில் இயேசுவின் திருமுகத்தை வெரோனிகா துடைப்பதை போன்று இருந்ததாகக் குறிப்பிடுகின்றார்.




இதையடுத்து 1855 ஆம் ஆண்டு அப்போதிருந்த திருத்தந்தை பதின்மூன்றாம் லியோ, இயேசுவின் திருமுகத்திற்கான பக்தி முயற்சியை உலகம் முழுவதும் கொண்டாடப்  பணித்தார்.

Also known as

Berenice



Profile

When Christ fell on his way to the Golgotha, a woman wiped his face with a towel; an image of Christ remained on the towel. This woman was Veronica; this incident is all we really know about her, and the relic has become her symbol ever since.


Patronage

• against bleeding or hemorraghes

• domestic workers

• dying people

• laundry workers

• linen weavers

• maids

• parsonage or rectory housekeepers

• photographers

• seamstresses

• washerwomen




Saint Clemente Ignacio Delgado Cebrián


Also known as

Ignacio Clemente, Ignatius, Klemens Ignatius



Additional Memorial

24 November as one of the Martyrs of Vietnam


Profile

Raised in a pious family. Joined the Dominicans in 1780. Priest. Missionary to the Philippines, and then Vietnam where he worked for nearly 50 years. Apostolic vicar and of East Tonkin (in modern Vietnam) and titular bishop of Metellopolis on 11 February 1794. He and several of his Dominican brothers ttried to escape the persecution of Christians by living in a cave, but they were betrayed and arrested on 13 May 1838. He was locked in a cage, put on public display for ridicule and abuse, and left to die of hunger, thirst and exposure. Martyr.


Born

23 November 1761 in Villafeliche, Zaragoza, Spain


Died

12 July 1838 in Nam Ðinh, Vietnam of general abuse


Canonized

19 June 1988 by Pope John Paul II



Saint Leo of Cava


Also known as

Leo I


Profile

Benedictine monk at the monastery of the Holy Trinity in La Cava de Tirreni at Salerno, Italy. Spiritual student of Saint Alferius who chose him as the second abbot of Cava in 1050; he served for 29 years. Known for his care and charity to the poor, often going off into the woods to collect firewood for them. Received the support and protection of the house and local people from Duke Gisulf II of Salerno, and praise from Pope Gregory VII.


Born

c.990 in Lucca, Tuscany, Italy


Died

• 1079 at the monastery of the Holy Trinity in La Cava de Tirreni at Salerno, Italy of natural causes

• buried in the "Arsicia" cave at the monastery

• relics enshrined in the Holy Fathers chapel of the monastery in 1641


Canonized

• 1579 by Pope Gregory XIII (cultus confirmation)

• 23 December 1893 by Pope Leo XIII (cultus confirmation)



Saint John the Georgian


Also known as

• John the Iberian

• John the Hagiorite

• John Iweron


Profile

Born to the 10th century Iberian nobility. Married layman, and outstanding military commander. Father of Saint Euthymius the Illuminator. With his wife's approval, he became a monk on Mount Olympus in Bithynia. Travelled to Constantinople to his son, who was being held hostage by the emperor. Euthymius then joined his father as a monk. Their holiness attracted would-be followers, so they retired to the monastery of Saint Athanasius on Mount Athos in Macedonia. With John's brother-in-law, retired general John Thornikos, and Euthymius, John founded Iviron (Iweron) monastery on Mount Athos; Saint John served as its first abbot. The monastery is still in use, though now by Greek Orthodox monks.


Born

at Georgia near the Black Sea


Died

c.1002 at Mount Athos



Blessed Marie Cluse


Also known as

• Maria Cluse

• Marta of the Good Angel

• Marta dell'Angelo Buono Cluse

• Sister Marthe of the Good Angel


Additional Memorial

9 July as one of the Martyrs of Orange


Profile

Sacramentine nun, making her profession on 4 November 1783. Martyred in the French Revolution.


Born

5 December 1761 in Bouvante, Drôme, France


Died

• guillotined on 12 July 1794 in Orange, Vaucluse, France

• on the scaffold, her executioner offered to marry her; she declined, saying she would rather have dinner with the angels that night


Beatified

10 May 1925 by Pope Pius XI



Saint Agnes De


Also known as

• Anê Lê Thi Thành

• Bà Ðê


Memorial

24 November as one of the Martyrs of Vietnam


Profile

Raised in a Christian family. Married lay woman in the apostolic vicariate of West Tonkin (in modern Vietnam). Mother. Imprisoned, tortured and martyred in the persecutions of Thieu Tri for the crime of hiding a priest.


Born

c.1781 at Ba Den, Tranh Hóa, Vietnam


Died

12 July 1841 in prison at Ninh Binh, Vietnam


Canonized

19 June 1988 by Pope John Paul II



Saint Harduin of Fontenelle


Also known as

Arduin


Profile

Benedictine monk at the monastery of Saint-Wandrille in Fontenelle, Rouen, Normandy (in modern France). Priest. He received permission to live as a hermit, and lived locked in a cell near the abbey. Prolific copyist of the writings of the Fathers of the Church. Taught mathematics and calligraphy. Pilgrim to Rome during the papacy of Pope Hadrian I.


Born

749 in Alvimare, diocese of Rouen, Seine-Maritime, Gaul (in modern France)


Died

• 12 July 811 at Fontenelle, France of natural causes

• buried at the church of Saint Paul at the monastery



Blessed David Gonson



Also known as

David Gunston



Profile

Son of a British vice-admiral and a member of the English nobility. Lifelong layman in the apostolic vicariate of England. Knight of the Order of Saint John of Jerusalem. Imprisoned in the Tower of London, then Marshalsea prison, and finally executed for refusing to acknowledge King Henry VIII as head of the Church. One of the Martyrs of England and Wales.


Died

hanged, drawn and quartered on 12 July 1541 in Southwark, London, England


Beatified

15 December 1929 by Pope Pius XI



Saint Hermagorus of Aquileia



Also known as

Ermacora, Ermagora, Hermagoras, Hermagoro, Mohor



Profile

Disciple of Saint Mark the Evangelist. First bishop of Aquileia in northern Italy, appointed by Mark. Martyred with Saint Fortunatus in the persecution of Nero.


Died

beheaded c.66


Patronage

• Aquileia, Italy

• Hermagor-Pressegger See, Austria

• Udine, Italy




Blessed Marguerite-Eléonore de Justamond


Also known as

• Maria di S. Enrico de Justamond

• Sister Marie of Saint Henry


Additional Memorial

9 July as one of the Martyrs of Orange


Profile

Cistercian nun. Martyred in the French Revolution.


Born

12 January 1746 in Bollène, Vaucluse, France


Died

guillotined on 12 July 1794 in Orange, Vaucluse, France


Beatified

10 May 1925 by Pope Pius XI



Saint Phêrô Khan


Additional Memorial

24 November as one of the Martyrs of Vietnam


Profile

Priest in the apostolic vicariate of West Tonkin (in modern Vietnam). Imprisoned for six months in the persecutions of Thieu Tri, and repeatedly order to renounce his faith; Father Phêrô refused. Martyr.


Born

c.1780 in Hòa Hue, Nghe An, Vietnam


Died

beheaded on 12 July 1842 in Hà Tinh, Vietnam


Canonized

19 June 1988 by Pope John Paul II



Blessed Jeanne-Marie de Romillon


Also known as

• Giovanna Maria di S. Bernardo de Romillon

• Sister Saint Bernard


Additional Memorial

9 July as one of the Martyrs of Orange


Profile

Ursuline nun. Martyred in the French Revolution.


Born

12 July 1753 in Bollène, Vaucluse, France


Died

guillotined on 12 July 1794 in Orange, Vaucluse, France


Beatified

10 May 1925 by Pope Pius XI



Blessed Madeleine-Thérèse Talieu


Also known as

Sister Rose of Saint Xavier


Additional Memorial

9 July as one of the Martyrs of Orange


Profile

Sacramentine nun. Martyred in the French Revolution.


Born

13 September 1746 in Bollène, Vaucluse, France


Died

guillotined on 12 July 1794 in Orange, Vaucluse, France


Beatified

10 May 1925 by Pope Pius XI



Saint Paulinus of Antioch


Also known as

• Paulinus of Lucca

• Paulino of...



Profile

First bishop of Lucca, Tuscany, Italy. Legend says he was sent there by Saint Peter the Apostle. Martyred with a priest, deacon, and soldier whose names have not come down to us.


Born

Antioch, Syria


Died

martyred c.67


Patronage

Lucca, Italy



Saint Fortunatus of Aquileia


Profile

First century deacon, serving Saint Hermagorus of Aquileia. Martyred with Saint Hermagorus in the persecution of Nero.


Died

beheaded c.66



Patronage

• Udine, Italy

• Aquileia, Italy


Representation

• deacon

• book (likely the Gospels)

• palm (of martyrdom)



Blessed Lambert of Cîteaux


Profile

Eleventh-century Cistercian monk in Morimond Abbey, Parnoy-en-Bassigny, France. Abbot of Clairfontaine Abbey in Belgium. Abbot of Morimond Abbey. Abbot of the Cîteaux Abbey in Saint-Nicolas-lès-Cîteaux, France from 1155 to 1161. In 1161 he retired from leadership to spend retirement as a prayerful monk at the Morimond Abbey.


Died

1163 in Morimond Abbey, Parnoy-en-Bassigny, France of natural causes



Saint Uguzo of Carvagna


Also known as

Lucio, Lucius, Luguzzone, Uguzon, Uguzzone


Profile

Shepherd in the mountains of Carvagna in the Italian Alps. Poor as he was, he regularly gave away all he had to the church and those poorer than himself. Killed by a former employer who was jealous of Uguzo’s reputation and the admiration he received.


Patronage

cheese makers




Saint Felix of Milan



Profile

Soldier in the imperial Roman army. Martyred in the persecutions of Diocletian when the ranks were violently purged of Christians.



Died

• c.304 in Milan, Italy

• relics enshrined by Saint Ambrose of Milan in the late 4th century

• relics enshrined in the cathedral of Milan



Saint Nabor of Milan




Profile

Soldier in the imperial Roman army. Martyred in the persecutions of Diocletian when the ranks were violently purged of Christians.


Died

• c.304 in Milan, Italy

• relics enshrined by Saint Ambrose of Milan in the late 4th century

• relics enshrined in the cathedral of Milan



Saint Proclus of Ancyra


Also known as

Proclo



Profile

Martyred in the persecutions of emperor Trajan and the governor Maximus.


Died

Ancyra, Asia Minor (in modern Turkey)



Saint Menulphus of Quimper


Also known as

Menou, Menuiphus


Profile

Seventh century bishop of Quimper in Brittany, (part of modern France).


Born

Ireland


Died

near Bourges, France of natural causes while returning from Rome, Italy



Saint Ansbald of Prüm


Profile

Monk at Prüm Abbey near Trier, Germany. Abbot of Saint-Hubert in the Ardennes. Abbot of Prüm Abbey in 860. Prüm was burned by Vikings in 882, but Ansbald managed to re-build.


Born

Luxembourg


Died

886



Saint Hilarion of Ancyra


Profile

Martyred in the persecutions of Trajan.



Died

115 at Ancyra, Galatia



Saint Viventiolus of Lyons


Also known as

Juventiole, Viventiole, Vivenziolo


Profile

Monk at Saint Oyend, France. Archbishop of Lyons, France. Friend of Saint Avitus of Vienne.


Died

524



Saint Proculus of Bologna


Profile

Bishop of Bologna, Italy from 540 until his death. Martyred by Goths led by Goterne.


Died

542



Saint Andreas the Soldier


Profile

Christian soldier. Martyred for his faith, but the time and place of his death have been lost.



Saint Faustus the Soldier


Profile

Christian soldier. Martyred for his faith, but the time and place of his death have been lost.



Saint Menas the Soldier


Profile

Christian soldier. Martyred for his faith, but the time and place of his death have been lost.



Saint Paternian of Bologna


Profile

Bishop of Bologna, Italy from c.450 until his death.


Died

c.470



Saint Balay


Also known as

Bachla


Profile

Hermit at Ploermellac, Brittany, France. Spiritual student of Saint Guenole.



Saint Epiphana


Also known as

Epiphania


Profile

Martyr.



Martyrs of Nagasaki


Additional Memorial

10 September as one of the 205 Martyrs of Japan


Profile

Eight lay people, many them related to each other, who were martyred together.


• Catharina Tanaka

• Ioannes Onizuka Naizen

• Ioannes Tanaka

• Ludovicus Onizuka

• Matthias Araki Hyozaemon

• Monica Onizuka

• Petrus Araki Chobyoe

• Susanna Chobyoe


Died

12 July 1626 in Nagasaki, Japan


Beatified

7 May 1867 by Pope Blessed Pius IX