அருளாளர் ஜான் இங்க்ராம் ✠(Blessed John Ingram July 26

† இன்றைய புனிதர் †

(ஜூலை 26)

✠ அருளாளர் ஜான் இங்க்ராம் ✠

(Blessed John Ingram)

ஆங்கிலேய இயேசுசபை குரு, மறைசாட்சி:

(English Jesuit and Martyr)

பிறப்பு: கி.பி. 1565

ஸ்டோக் எடித், ஹியர்ஃபோர்ட்ஷைர்

(Stoke Edith, Herefordshire)

 

இறப்பு: ஜூலை 26, 1594

கேட்ஷீட்

(Gateshead)

ஏற்கும் சமயம்:

ரோமன் கத்தோலிக்க திருச்சபை

(Roman Catholicism)

முக்திபேறு பட்டம்: 1929

திருத்தந்தை பதினோராம் பயஸ்

(Pope Pius XI)

அருளாளர் ஜான் இங்க்ராம், ஒரு ஆங்கிலேய இயேசுசபை குருவும் (English Jesuit), இங்கிலாந்து மற்றும் அயர்லாந்து நாடுகளின் மகாராணியான (Queen of England and Ireland), முதலாம் எலிசபெத்தின் (Elizabeth I) ஆட்சி காலத்தில், கத்தோலிக்க மறையின்மீது தமக்கிருந்த விசுவாசம் காரணமாக, மறைசாட்சியாக தூக்கிலிடப்பட்டு கொல்லப்பட்டவருமாவார்.

இவரது தந்தை, “அந்தோணி இங்க்ராம்” (Anthony Ingram of Wolford) ஆவார். இவரது தாயார், “டாரதி” (Dorothy, daughter of Sir John Hungerford) ஆவார். இவர், இங்கிலாந்தின் மேற்கு மிட்லாண்டில் உள்ள “வொர்செஸ்டர்ஷைர்” (Worcestershire) எனும் மாவட்டத்தில் உள்ள “ஆக்ஸ்ஃபோர்ட்” பல்கலையின் “நியூ கல்லூரியில்” (New College, Oxford) கல்வி பயின்றார். பின்னர், கத்தோலிக்க மறைக்கு மனம் மாறிய இவர், “ரெய்ம்ஸ்” நகரிலுள்ள “ஆங்கிலேய கல்லூரி” (English College, Rheims) எனும் கத்தோலிக்க செமினாரியில் (Catholic seminary) குருத்துவ கல்வி பயின்றார். (இது, தற்போதைய ஃபிரான்சில் உள்ளது). பின்னர், “பொன்ட்-எ-மௌஸ்ஸோன்” (Pont-a-Mousson) எனும் இயேசுசபை கல்லூரியிலும், பின்னர் ரோம் (Rome) நகரிலுள்ள ஆங்கிலேய கல்லூரியிலும் (English College, Rome) கற்றார்.

கி.பி. 1589ம் ஆண்டு, ரோம் (Rome) நகரில் குருத்துவ அருட்பொழிவு பெற்ற இவர், கி.பி. 1592ம் ஆண்டின் தொடக்கத்தில் ஸ்காட்லாந்து (Scotland) நாட்டுக்குச் சென்றார். அங்கே அவர் பல சக்திவாய்ந்த பிரமுகர்களுடன் நட்பு கொண்டார். அங்கே, ஸ்கோட்டிஷ் ரோமன் கத்தோலிக்க (Scottish Roman Catholic intriguer) அறிஞரான “வால்ட்டர் லிண்ட்சே” (Walter Lindsay of Balgavie) என்பவரது சிற்றாலய குருவாக 18 மாதங்கள் நியமனம் பெற்றிருந்தார்.

கி.பி. 1593ம் ஆண்டு, நவம்பர் மாதம், 25ம் தேதி, “நார்தும்பர்லாந்து” (Northumberland) மாகாணத்திலுள்ள “ட்வீட்” (River Tweed) நதிக்கரையோரமுள்ள “வார்க்” (Wark on Tweed) எனும் கிராமத்தில் வைத்து பிடிபட்ட ஜான் இங்க்ராம், கைது செய்யப்பட்டு முதலில் “பெர்விக்” (Berwick) சிறையிலடைக்கப்பட்டார். பின்னர் “டர்ஹம்” (Durham), “யோர்க்” (York) ஆகிய ஊர்களிலுள்ள சிறைச்சாலைகளிலும், இறுதியாக “டவர் ஆஃப் லண்டன்” (Tower of London) எனும் சித்திரவதைக் கூட சிறையிலும் அடைக்கப்பட்டார். அங்கே, அவர் கடுமையாக சித்திரவதை செய்யப்பட்டார். அவர் இருபது இலத்தீன் புராணங்களை (Latin epigrams) எழுதினார். அவை இன்றளவும் உள்ளன.

லண்டன் டவரில் அவருக்கு நேர்ந்த கடுமையான சோதனைகளின் பின்னர், அவர் மீண்டும் வடக்கிலுள்ள யோர்க் (York), நியு காஸ்டில் (Newcastle) மற்றும் “டர்ஹம்” (Durham) சிறைச் சாலைகளுக்கு அனுப்பப்பட்டார். அங்கே அவர், புனிதர் “ஜான் போஸ்ட்”(John Boste) போன்றோருடன் சேர்த்து விசாரிக்கப்பட்டார்.

வெளிநாடுகளில் குருத்துவம் பெற்ற கத்தோலிக்க குருக்களுக்கு இங்கிலாந்து நாட்டில் தடை இருந்தது. தடையை மீறி அங்கே இருப்பது, இராஜதுரோகமாக கருதப்பட்டது. இங்கிலாந்தில் அவர் எப்போதுமே ஒரு கத்தோலிக்க குருவாக செயல்பட்டதற்கான எந்தவித ஆதாரமும் இல்லாதிருந்தும், மேற்படி சட்டப்படி, வடக்கு இங்கிலாந்தின் “டர்ஹாம்” (Durham) நகரிலுள்ள “அஸ்ஸிஸஸ்” (Assizes) எனப்படும் ஒரு விசாரணை நீதிமன்றத்தால் கி.பி. 1594ம் ஆண்டு, ஜூலை மாதம், 23ம் நாளன்று தண்டிக்கப்பட்டார். ஸ்காட்லாந்தில் உள்ள யாரோ ஒருவர், இன்க்ராமின் தண்டனையிலிருந்து காப்பாற்றுவதற்காக, ஆயிரம் கிரீடங்களை ஆங்கில அரசாங்கத்திற்கு வழங்கியதற்கான சான்றுகள் உள்ளன. ஆனால், அவை அனைத்தும் வீணாயின. நியூகேஸ்டல் (Newcastle) அதிகாரிகள் மரணதண்டனை நிறைவேற்றுவதற்கான பொருப்பிலிருந்ததால், இங்க்ராம் நியூகேஸ்டல் நகரிலுள்ள நியூகேட் சிறைச்சாலைக்கு (Newgate Prison) மாற்றல் செய்யப்பட்டார். தண்டனை நாளான ஜூலை மாதம், 26ம் நாள், வெள்ளிக்கிழமையன்று, “கேட்ஸ்ஹெட் ஹை ஸ்ட்ரீட்” (Gateshead High Street) எனுமிடத்திலுள்ள பாலத்தின் (தற்போதைய தொங்குபாலம் (Swing Bridge) குறுக்கேயுள்ள தூக்கு மரத்துக்கு அழைத்துச் செல்லப்பட்டார்.

கி.பி. 1594ம் ஆண்டு, ஜூலை மாதம், 26ம் தேதி, “கேட்ஸ்ஹெட்” (Gateshead) நகரில் ஜான் இங்க்ராம் தூக்கிலிடப்பட்டார்.

† Saint of the Day †

(July 26)

✠ Blessed John Ingram ✠

English Jesuit and Martyr:

Born: 1565 AD

Stoke Edith, Herefordshire

Died: July 26, 1594

Gateshead

Venerated in: Roman Catholic Church

Feast: July 26

The Blessed John Ingram was an English Jesuit and martyr from Stoke Edith, Herefordshire, who was executed in Gateshead on 26 July 1594, during the reign of Elizabeth I.

Life:

Ingram was probably the son of Anthony Ingram of Wolford, Warwickshire, by Dorothy, daughter of Sir John Hungerford.

He began his education in Worcestershire and attended New College, Oxford. He then converted to Catholicism and studied at the English College, Rheims, at the Jesuit College, Pont-a-Mousson, and at the English College, Rome. He was ordained at Rome in 1589; and then, early in 1592, he went to Scotland. There he befriended many powerful people. He acted as chaplain to Walter Lindsay of Balgavie for 18 months.

Captured at Wark in Northumberland having crossed into England over the River Tweed on 25 November 1593, he was first imprisoned at Berwick; then at Durham, York, and in the Tower of London, where he was severely tortured and wrote twenty Latin epigrams, which survive.

After his ordeal at the Tower, he was sent North again and imprisoned at York, Newcastle, and Durham. There he was tried with John Boste and George Swallowell, a converted minister. At Durham Assizes on the 23rd July 1594, he was convicted under a law, which made the mere presence in England of a priest ordained abroad high treason, even though there was no evidence that he had ever acted as a priest while in England. There is evidence that someone in Scotland offered the English Government a thousand crowns to spare Ingram's life, all in vain. As the authorities in Newcastle were responsible for executions on Tyneside, John was transferred to Newgate Prison in Newcastle and on the day of execution, Friday 26 July, he was taken from the prison across the bridge (now where the Swing Bridge is located) to the Scaffold in Gateshead High Street which was directly opposite what was known at the time as the Papist Chapel, the Chapel of St Edmund Bishop and Confessor, now the Anglican church of Holy Trinity.

Death and beatification:

Ingram was executed at Gateshead on 26 July 1594.

Holtby gives an account of Ingram's preparations, the prayers he said, his words to the bystanders, and of the execution itself:

"I take God and his holy angels to the record, that I die only for the holy Catholic faith and religion, and do rejoice and thank God with all my heart that hath made me worthy to testify my faith therein, by the spending of my blood in this manner." He was asked to pray for the Queen and he prayed God that she might long reign to his glory and that it might please him to procure her to live and die a good Catholic Christian prince. With a rope around his neck, he said more prayers, ending with the psalm Miserere mei Deus, after which, making the sign of the Cross upon himself and saying, In manus Tuas, etc., the ladder was turned; and being dead, he was cut down, bowelled, and quartered. The Gateshead executioner was paid two shillings and sixpence, eighteen pence for hanging his quarters on gibbets. His quarters were sent to Newcastle, and his headset upon the bridge.

In the Tower of London, John Ingram had cut with a blunt knife on the walls of his cell these words of an Epigram in Latin, "The expectation of a bloody death is another death, which grins at me, her gray hairs steeped in gore." Another Epigram read: "Rocks are quarried, the entrails of the earth, that Dives may have a living rock for his tomb. No tomb seek me; and yet shall there be a living tomb for my lifeless body ---- the carrion-crow."

In Rome, at the English College, when the news of his martyrdom reached there, the staff and students sang the Te Deum in the college chapel and wrote against his name 'Martyro insignia coronatus'.

He was beatified in 1929 by Pope Pius XI and his anniversary is 24 July.

His martyrdom is commemorated each year by faithful Catholics who gather at St Andrew's Anglican Church in Newcastle, which is situated where John Ingram was held in the Newgate Prison prior to his execution. After a brief service of prayer, they walk along the route taken by the execution party, from Newcastle to Gateshead High Street, crossing the River Tyne over the Swing Bridge, where the medieval bridge stood. The Annual John Ingram Walk concludes with service of prayer at the Anglican church of St Edmund (Holy Trinity Church) which is situated in the High Street. The Catholic priest who leads this Walk usually delivers a homily at St Edmund's. At the time of Protestant Reformation this church was referred to as "the papist chapel", and the authorities chose to execute John Ingram directly in front of this chapel, dedicated to St Edmund of Canterbury, as a warning to any Catholics on Tyneside, of which there were many, should they think of refusing to comply with the requirements of the Queen, her Privy Council, and her Protestant bishops.

The brothers of the St Vincent de Paul Society Conference at Corpus Christi Catholic Church in the Bensham area of Gateshead initiated the annual walk in his honor a few years after the Canonization of the Forty Martyrs of England and Wales by Pope Paul VI, and after speaking to the elderly Father Starr, a Catholic priest who had had a personal devotion to the Gateshead martyr for many years and had made a walk in his honor. Their motive from the start was to promote the Cause for the canonization of Blessed John Ingram.

புனிதர்கள் சுவக்கின் மற்றும் அன்னம்மாள் ✠(Saints Joachim and Anne) July 26

† இன்றைய புனிதர் †

(ஜூலை 26)

✠ புனிதர்கள் சுவக்கின் மற்றும் அன்னம்மாள் ✠

(Saints Joachim and Anne)

இறைவனின் அதிதூய அன்னை, கன்னி மரியாளின் பெற்றோர்:

(Parents of the Blessed Virgin Mary)

பிறப்பு: கி.மு. 100

நாசரேத்

(Nazareth)

இறப்பு: தெரியவில்லை

எருசலேம், நாசரேத்

(Jerusalem, Nazareth)

ஏற்கும் சமயம்: 

கத்தோலிக்க திருச்சபை

(Catholic Church)

கிழக்கு மரபுவழி திருச்சபைகள்

(Eastern Orthodox Churches)

ஆங்கிலிக்கன் சமூகம்

(Anglican Communion)

ஆக்ளிபயன் திருச்சபை

(Aglipayan Church)

இஸ்லாம்

(Islam)

நினைவுத் திருநாள்: ஜூலை 26

பாதுகாவல்:

சுவக்கின்:

பாட்டனார்கள், தாத்தா, பாட்டி; திருமணமான தம்பதிகள்; தனியறை தயாரிப்பாளர்கள்; கைத்தறி வர்த்தகர்கள்

அன்னா:

திருமணமாகாத பெண்கள்; குடும்பத் தலைவிகள்; பிரசவ வேதனையிலிருக்கும் பெண்கள்; பாட்டியார்; குதிரை சவாரி செய்பவர்கள்; தனியறை தயாரிப்பாளர்கள்

கி.பி. 2ம் நூற்றாண்டின் மரபு வழி செய்திகளின்படி அன்னாவும், சுவக்கின் என்பவர்களும் இறைவனின் அன்னை, அதி தூய கன்னி மரியாளின் பெற்றோர்கள் என்று கூறப்படுகின்றது. 6ம் நூற்றாண்டிலிருந்தே அன்னாவுக்கு வணக்கம் செலுத்தப்பட்டு வந்தது. 10ம் நூற்றாண்டில் இப்பக்தி மிகுதியாக பரவியது. 12ம் நூற்றாண்டில், “பைசான்தீனியர்களும்” “சிலுவைப் போராளிகளும்” (Byzantines and the Crusaders ) இணைந்து, மத்திய இஸ்ரேலிலுள்ள “பெய்ட் குவ்ரின்” (Beit Guvrin National Park) தேசியப் பூங்காவில் புனித அன்னாவுக்கு ஆலயம் கட்டினார்கள்.

மரபுகளின்படி “பெத்தலேகேமில்” (Bethlehem) பிறந்த அன்னா, “சுவக்கினை” (Joachim of Nazareth) திருமணம் செய்துகொண்டார். இருவரும் தாவீதின் (David) மரபுவழிமுரையினர் ஆவர். ஜேம்ஸின் குழந்தைப்பருவ நற்செய்திகளின்படி, (Protoevangelium of James) சுவக்கின் பணக்கார, பக்தி மிகுந்தவர் ஆவார். இவர் வழக்கமாக ஏழைகளுக்கும், எருசலேமின் வடமேற்கு திசையிலுள்ள “செஃபோரிஸ்” (Sepphoris) எனுமிடத்திலுள்ள யூதர்களின் வழிபாட்டு கூடங்களுக்கும் தான தர்மங்கள் வழங்குவார்.

ஆரம்பத்தில் “கலிலேயா” (Galilee) நகரில் வாழ்ந்து வந்த அன்னை மரியாளின் பெற்றோர், பின்னர் எருசலேமில் வந்து வசித்தனர். அவர்களுக்கு குழந்தைகள் இல்லாத காரணத்தால், அவர்கள் தந்த தான தர்மங்கள் தெய்வீக அதிருப்திக்கு ஒரு அடையாளமாகப் புரிந்துகொள்ளப்பட்ட காரணத்தால், யூத வழிபாட்டு கூடங்களின் தலைமை குரு சுவக்கினையும் அவர் தந்த தானங்களையும் நிராகரித்தார். இதன் விளைவாக பாலைவனத்திற்குத் திரும்பிய சுவக்கின், நாற்பது நாட்கள் அங்கே விரதம், செபம் மற்றும் தவ முயற்சிகளில் ஈடுபட்டார். பின்னர், சுவக்கின் மற்றும் அன்னா இருவருக்கும் காட்சியளித்த தேவ தூதர்கள், அவர்களுக்கு ஒரு குழந்தை பிறக்கும் என்று வாக்கு கொடுத்தனர். அதன் பின்னர் எருசலேம் திரும்பிய சுவக்கின், நகரின் நுழைவாயிலில் வைத்து அன்னாவை வாரியணைத்தார்.

சுவக்கினும் அன்னாவும் எருசலேமின் சுவர்ண நுழைவாயிலில் சந்தித்துக்கொண்ட சம்பவம், அன்னை மரியாளின் வாழ்வின் கலையாற்றல் மிக்க சம்பவமாக கருதப்படுகின்றது.

அன்னை மரியாளின் பெற்றோர் திருமணமாகி பல ஆண்டுகள் குழந்தைப்பேறு இல்லாமல் இருந்துள்ளனர். செப, தவ, ஒறுத்தல்கள் பல புரிந்து, நீண்ட கால இடைவெளிக்கு பின்னர் ஒரு பெண் குழந்தையை பெற்றெடுத்தனர். அக்குழந்தைக்கு "மரியா" என்று பெயர் சூட்டினர். தங்களது ஒரே மகளை ஞானத்திலும், அறிவிலும், பக்தியிலும் சிறந்த பெண்ணாக வளர்த்தனர். இவர்கள் இறுதியாக எருசலேமில் வாழ்ந்துள்ளனர்.

கி.பி. 12ம் நூற்றாண்டிலிருந்து அன்னை மரியாளின் பெற்றோர்களின் மீதிருந்த பக்தி உலகம் முழுவதும் பரவியது. கி.பி. 13ம் நூற்றாண்டிலிருந்து ஜூலை 26ம் நாள் இப்புனிதர்களின் விழா கொண்டாடப்பட்டு வருகின்றது. கி.பி. 1584ம் ஆண்டு “ரோம பொது நாள்காட்டியில்” (General Roman Calendar) பட்டியலில் சேர்க்கப்பட்டது.

இஸ்லாமிய பாரம்பரியம்:

இஸ்லாமிய மத நூலான புனித “குர் ஆனில்” (Quran) சுவக்கின் “இம்ரான்” என்று அறியப்படுகின்றார்.

அன்னா, புனித “குர் ஆனில்” (Quran) “ஹன்னா” (Ḥannah) என்று அறியப்படுகின்றார்.

† Saint of the Day †

(July 26)

✠ Saints Joachim and Anne ✠

Parents of the Blessed Virgin Mary:

Born:

St. Joachim:

Around 50 BC

Nazareth

St. Anne:

50 BC

Died:

St. Joachim:

15 AD

Jerusalem, Nazareth

St. Anne:

12 AD

Venerated in:

Roman Catholic Church

Eastern Catholic Churches

Eastern Orthodox Church

Oriental Orthodox Church

Anglican Communion

Lutheranism

Islam

Canonized: Pre-Congregation

Feast: July 26

Patronage:

St. Joachim:

Adjuntas, Puerto Rico, Dolores, Eastern Samar, Fathers, Grandparents, Childless people, Fasnia (Tenerife)

St. Anne:

Brittany, Canada, Detroit, Fasnia (Tenerife); Mainar; Carpenters; Childcare providers; Childless people; Children; Equestrians; Grandparents; Homemakers/ Housewives; Lacemakers; Lost articles; Miners; Mothers; Moving house; Old-clothes dealers; Poverty; Pregnancy; Seamstresses; Stablemen; Sterility; Teachers

In the Scriptures, Matthew and Luke furnish a legal family history of Jesus, tracing ancestry to show that Jesus is the culmination of great promises. Not only is his mother’s family neglected, but we also know nothing factual about them except that they existed. Even the names Joachim and Anne come from a legendary source written more than a century after Jesus died.

The heroism and holiness of these people, however, is inferred from the whole family atmosphere around Mary in the Scriptures. Whether we rely on the legends about Mary’s childhood or make guesses from the information in the Bible, we see in her a fulfillment of many generations of prayerful persons, herself steeped in the religious traditions of her people.

The strong character of Mary in making decisions, her continuous practice of prayer, her devotion to the laws of her faith, her steadiness at moments of crisis, and her devotion to her relatives—all indicate a close-knit, loving family that looked forward to the next generation even while retaining the best of the past.

Joachim and Anne—whether these are their real names or not—represent that entire quiet series of generations who faithfully perform their duties, practice their faith, and establish an atmosphere for the coming of the Messiah, but remain obscure.

On July 26 the Roman Catholic Church commemorates the parents of the Virgin Mary, Saints Joachim, and Anne. The couple's faith and perseverance brought them through the sorrow of childlessness, to the joy of conceiving and raising the immaculate and sinless woman who would give birth to Christ.

The New Testament contains no specific information about the lives of the Virgin Mary's parents, but other documents outside of the Biblical canon do provide some details. Although these writings are not considered authoritative in the same manner as the Bible, they outline some of the Church's traditional beliefs about Joachim, Anne, and their daughter.

The “Protoevangelium of James,” which was probably put into its final written form in the early second century, describes Mary's father Joachim as a wealthy member of one of the Twelve Tribes of Israel. Joachim was deeply grieved, along with his wife Anne, by their childlessness. “He called to mind Abraham,” the early Christian writing says, “that in the last day God gave him a son Isaac.”

Joachim and Anne began to devote themselves to rigorous prayer and fasting, in isolation from one another and from society. They regarded their inability to conceive a child as a surpassing misfortune, and a sign of shame among the tribes of Israel.

As it turned out, however, the couple were to be blessed even more abundantly than Abraham and Sarah. An angel revealed this to Anne when he appeared to her and prophesied that all generations would honor their future child: “The Lord has heard your prayer, and you shall conceive, and shall bring forth, and your seed shall be spoken of in all the world.”

After Mary's birth, according to the Protoevangelium of James, Anne “made a sanctuary” in the infant girl's room, and “allowed nothing common or unclean” on account of the special holiness of the child. The same writing records that when she was one year old, her father “made a great feast, and invited the priests, and the scribes, and the elders, and all the people of Israel.”

“And Joachim brought the child to the priests,” the account continues, “and they blessed her, saying: 'O God of our fathers, bless this child, and give her an everlasting name to be named in all generations' … And he brought her to the chief priests; and they blessed her, saying: 'O God most high, look upon this child, and bless her with the utmost blessing, which shall be forever.'”

The protoevangelium goes on to describe how Mary's parents, along with the temple priests, subsequently decided that she would be offered to God as a consecrated Virgin for the rest of her life, and enter a chaste marriage with the carpenter Joseph.

St. Joachim and St. Anne have been a part of the Church's liturgical calendar for many centuries. Devotion to their memory is particularly strong in the Eastern Catholic churches, where their intercession is invoked by the priest at the end of each Divine Liturgy.

Grandparents and the Incarnation:

How wonderful that Jesus has grandparents! St. Joachim and St. Anne remind us of the mystery of the Incarnation: God truly became man and entered into a human family that included not only his mother Mary and father Joseph but their parents, and their parents, and their parents, all the way back to Adam (and Eve) at the dawn of creation, according to St. Luke’s chronology (Luke 3:23-38). Like all of us, Jesus was born into a web of relationships, the “cradle of life and love” that is the family (John Paul II, Christifideles Laici, no. 40).

The burden of infertility:

However, becoming grandparents – or even parents – must have seemed like a far-off dream for much of Joachim and Anne’s married life. Tradition holds that these saints struggled with infertility and were childless for decades. Like other barren couples in Scripture (eg. Abraham and Sarah, Elkanah, and Hannah), sterility was a great burden to Joachim and Anne and even a hindrance to their participation in community life. A story told of St. Joachim relates that he wanted to offer sacrifice in the temple but was turned away because of his childlessness. He retreated into the mountains to air his grievance with God, and during this time both he and his wife received an angelic prophecy of Anne’s pregnancy. We can picture her thanking God in the same words used by Hannah when she became a mother:

“My heart exults in the Lord,

my horn is exalted in my God.

I have swallowed up my enemies;

I rejoice in my victory.

. . .

The barren wife bears seven sons,

while the mother of many languishes.”

– 1 Samuel 2:1, 5

Their steadfast faith during the trial of infertility explains why they are often invoked by married couples struggling to conceive a child.

A model for parents:

Tradition depicts St. Joachim and St. Anne as loving and dedicated parents to their daughter, Mary. Artwork often shows Mary on her mother’s lap, learning how to read. It is no stretch to imagine that St. Joachim and St. Anne laid the groundwork for Mary’s faith, preparing her to answer one day to the angel Gabriel “Behold, the handmaid of the Lord. Be it done to me according to thy word.”

A model for marriage:

Finally, St. Joachim and St. Anne are a particularly special married couple for the Marriage: Unique for a Reason project, seeing how they are the couple featured in the Marriage: Unique for a Reason logo and artwork. As the website says:

Saints Joachim and Anne are the father and mother of the Blessed Virgin Mary. Mary is the fruit of their marriage. By a singular grace of God in view of the merits of Jesus, she was preserved from all stain of Original Sin from the moment of her conception. Thus it is in the context of married life and conjugal love that Mary is prepared to receive the Divine Logos, the Word made flesh, Jesus Christ our Lord. Jesus is the Logos, the “Reason” at the heart of all reason and truth, including the truth of marriage. The marriage between Joachim and Anne is a significant witness to why marriage is “unique for a reason.”

St. Joachim and St. Anne are the patron saints of grandparents and infertile couples.

St. Joachim and St. Anne, pray for us!