புனிதர்களை பெயர் வரிசையில் தேட

Translate

11 March 2021

இன்றைய புனிதர்கள் மார்ச் 12

 St. Peter of Nicomedia


Feastday: March 12

Death: 303


Martyr. According to tradition, he was a chamberlain at the court of Emperor Diocletian at Nicomedia. Arrested for being a Christian when the last great persecution of the Church was launched at Diocletian's command, Peter was cruelly tortured by having the flesh stripped from his body and salt and vinegar poured and rubbed into the wounds. Finally, he was roasted to death over a fire. He is ranked as one of the first victims of the last persecution by the Roman Empire.




St. Fina

† இன்றைய புனிதர் †

(மார்ச் 12)


✠ புனிதர் ஃபீனா ✠

(St. Fina)


கன்னியர்:

(Virgin)


பிறப்பு: கி.பி. 1238

சான் கிமிக்னானோ, இத்தாலி

(San Gimignano, Italy)


இறப்பு: மார்ச் 12, 1253

சான் கிமிக்னானோ, இத்தாலி

(San Gimignano, Italy)


ஏற்கும் சமயம்:

ரோமன் கத்தோலிக்க திருச்சபை

(Roman Catholic Church)


பாதுகாவல்:

மாற்றுத் திறனாளிகள், நெசவாளர்கள்


நினைவுத் திருநாள்: மார்ச் 12


புனிதர் ஃபீனா அல்லது புனிதர் செரஃபினா (Saint Fina or Saint Serafina) ஓர் இத்தாலிய கிறிஸ்தவ குடும்பத்தில் பிறந்த சிறுமி ஆவார்.


“ஃபினா டே சியார்டி” (Fina dei Ciardi) எனும் இயற்பெயர் கொண்ட இவர், வட-மத்திய இத்தாலியின் “டுஸ்கனி” (Tuscany) மாகாணத்தின், “சியேனா” (Siena) பிராந்தியத்தின் “சேன் ஜிமிக்நானோ” (San Gimignano) எனும் மலை நகரில் 1238ம் ஆண்டு பிறந்தவர் ஆவார். இவரது பெற்றோர், "காம்பியோ சியார்டி" மற்றும் "இம்பீரியேரா" (Cambio Ciardi and Imperiera) ஆவர். ஒருவேளை உணவு கூட வயிறார உண்ணமுடியாத அளவிற்கு ஏழ்மையாக வாழ்ந்தவர். அவ்வாறு இருந்தபோதிலும், தன்னிடம் உள்ள உணவில் சிறிதளவை மற்ற ஏழைகளுடன் பகிர்ந்து வாழ்ந்தார்.


இவர், அதிதூய கன்னி மரியாளிடம் தீவிர பக்தியுள்ளவர். தமது வாழ்நாளில், திருப்பலிக்காக ஆலயத்திற்குச் செல்வதைத் தவிர்த்து வீட்டை விட்டு வெளியே சென்றறியாதவர். இவர் பிறரிடம் தீவிர அன்பு செலுத்துபவராக அறியப்படுகிறார்.


1248ம் ஆண்டு, ஃபீனா காசநோய் சம்பந்தப்பட்ட எலும்பு அல்லது எலும்பு மஜ்ஜையில் அழற்சி (Tuberculous Osteomyelitis) போன்ற பெரும் நோயால் தாக்கப்பட்டு, மிகக் கொடுமையான வேதனைகளை அனுபவித்தார். நோயின் வேதனை தாங்க முடியாமல் துடித்தபோதும், பொறுமையை இழக்காமல், இறைவனை இறுக பற்றி வாழ்ந்தார். படுக்கையை மறுத்து, மரக் கோரைப்பாயில் படுத்து உறங்கினார். தான் படும் வலிகளை இறைவனுக்காக அனுபவிக்கிறேன் என்று புன்னகையோடு ஏற்றார். இவரது இந்த ஆழ்ந்த தீவிர விசுவாசம் இவரது வேதனைகளைக் குறைத்தது.


நெடுநாளைய நோய்ப்படுக்கையால் இவரது உடல் இவர் படுத்திருந்த மரக் கோரைப்பாயுடன் ஒட்டிக்கொண்டதாக கூறுகின்றனர். இவரது உடலில் ஏற்பட்ட புண்களை புழுக்களும் எலிகளும் கடித்தனவாம். இவர் நோயில் இருக்கையிலேயே இவரது தந்தை மரித்துப்போனார். இவரது தாயாரும் பின்னர் கீழே விழுந்து மரணமடைந்தார். தமது துரதிர்ஷ்டத்திலும் ஏழ்மையிலும் இவர் இறைவனுக்கு நன்றி கூறிக்கொண்டேயிருந்தார். தமது ஆத்மா விரைவில் இவ்வுடலை விட்டு வெளியேறி இறைவனை காணவேண்டுமென்ற தமது விருப்பத்தை சொல்லிக்கொண்டேயிருந்தார்.


இப்புனிதரின் ஆழ்ந்த பக்தியானது, அவரை அடிக்கடி வந்து பார்த்துச் சென்ற சான் கிமிக்னானோ நகர மக்களுக்கு ஒரு சிறந்த எடுத்துக்காட்டாக அமைந்தது.


வாழும் போதே புனிதர் என்று போற்றப்பட்ட இவர், நோயுற்று, நீண்ட ஐந்து வருட வேதனையின் பிறகு, 1253ம் ஆண்டு, மார்ச் மாதம், நான்காம் நாளன்று, அவருடைய செவிலியர்களான “பெல்டியா” (Beldia) மற்றும் “பொனவென்சுரா” (Bonaventura) ஆகியோர் அவரது இறப்புக்காக காத்திருக்கையில், “புனிதர் பெரிய கிரகோரி” (Saint Gregory the Great) அவரது அறையில் தோன்றி, அவர் மார்ச் 12ம் தேதியன்று மரணமடைவார் என்று முன்னறிவித்தார். புனிதர் பெரிய கிரகோரி முன்னறிவித்தபடியே ஃபீனா மார்ச் 12ம் தேதி மரணமடைந்தார். அவர் இறக்கும்போது அவருக்கு வயது பதினைந்து.


இவரது இறப்பை முன்னறிவிக்க புனிதர் பெரிய கிரகோரி தோன்றியது, பெரும் அதிசயமாக ஏற்றுக்கொள்ளப்பட்டது.


இவர் “சேன் ஜிமிக்நானோ” (San Gimignano) நகரில் உள்ள பேராலயத்தில் அடக்கம் செய்யப்பட்டார். அப்பேராலயத்தின் அருகில் இவர் பெயரில் ஆலயம் ஒன்றும் கட்டப்பட்டுள்ளது.

Feastday: March 12



St. Fina or Seraphina, Virgin A.D. 1253 The old town of San Geminiano in Tuscany treasures with special veneration the memory of Santa Fina, a young girl whose claim to be recognized as a saint lay in the perfect resignation with which she accepted bodily suffering. She was born of parents who had seen better days but had fallen into poverty. The child was pretty and attractive. Poor as she was she always kept half her food to give to those who were worse off than herself. As far as possible she lived the life of a recluse at home, sewing indeed and spinning during the day, ;but spending much of the night in prayer. Her father seems to have died when she was still young and about the same time Fina was attacked by a sudden complication of diseases. Her head, hands, eyes, feet and internal organs were affected and paralysis supervened. She lost her good looks and became a miserable object. Desiring to be like our Lord on the cross, for six years she lay on a plank in one position, unable to turn or to move. Her mother had to leave her for hours while she went to work or beg, but Fina never complained. Although in terrible pain she always maintained serenity and with her eyes fixed upon the crucifix she kept on repeating,"It is not my wounds but thine, O Christ, that hurt me".


Fresh trouble befell her. Her mother died suddenly and Fina was left utterly destitute. Except for one devoted friend Beldia she was now so neglected that it was clear she could not live long, dependent on the casual attentions of poor neighbors who shrank from contact with her loathsome sores. Someone had told her about St. Gregory the Great and his sufferings, and she had conceived a special veneration for him. She used to pray that he, who was so much tried by disease would intercede with God that she might have patience in her affliction. Eight days before her death as she lay alone and untended, Gregory appeared to her and said, "Dear child on my festival God will give you rest". And it came to pass when her body was removed from the board on which it had rested, the rotten wood was found to be covered with white violets. All the city attended the funeral and many miracles were reported as having been wrought through her intercession. In particular she is said as she lay dead, to have raised her hand and to have clasped and healed the injured arm of her friend Beldia. The peasants of San Geminiano still give the name of Santa Fina's flowers to the white violets which bloom about the season of her feast day of March 12th.


Free Online Catholic Classes for Anyone, Anywhere - Click Here

Saint Fina (1238–1253), or Saint Serafina, was an Italian Christian girl who is venerated in the Tuscan town of San Gimignano. She developed a paralytic illness and spent the rest of her life on a bed made from a wooden pallet, where Saint Gregory the Great allegedly appeared to her to predict her death. Miraculous healings were later attributed to her remains.


Saint Fina is celebrated in San Gimignano on both March 12, the anniversary of her death, and the first Sunday in August. Her relics are kept in a chapel in the Collegiata di San Gimignano. A hospital in San Gimignano was formerly named in her honor and several paintings of her can be found in the town.




Life


Representation of Saint Fina on a ceramic dish

Fina[1]dei Ciardi was born in San Gimignano in 1238. The Daughter of Cambio Ciardi and Imperiera, a declined noble family, she lived all her existence in a humble house located in the historic centre of the famous “city of beautiful towers” (today the small road on which her house stands takes her name). There is little record of the first ten years of her life, and what information available comes from legends narrated after her death. Some accounts note Fina's strong devotion to the Virgin Mary, and that she went out only to hear Mass. She was also said to be extraordinarily kind.


In 1248, Fina’s life was changed by a serious illness, which began, progressively, to paralyse her (probably a form of tuberculous osteomyelitis). Her deep faith relieved her pain. She refused a bed and chose instead to lie on a wooden pallet. According to her legend, during her long sickness her body became attached to the wood of the table, with worms and rats feeding on her rotting flesh. During her illness, she lost her father and later her mother died after a fall. In spite of her misfortune and poverty, she thanked God and expressed a desire that her soul might separate from the body in order to meet Jesus Christ.


Fina's immense devotion was an example to all the citizens of San Gimignano, who frequently visited her. Visitors were surprised to receive words of encouragement from a desperately ill young girl who was resigned to the will of God. On March 4, 1253, after five years of sickness and pain, her nurses Beldia and Bonaventura were waiting for her to die. Suddenly, Saint Gregory the Great allegedly appeared in Fina’s room and predicted that she would die on the 12th of March. Fina died on the predicted date at the age of 15.


Miracles and veneration


Announcement of Death to Saint Fina by Saint Gregory the Great, by Domenico Ghirlandaio.

Miracles attributed to Fina are mentioned in stories, paintings, poems and in notary documents. The most important miracle of Fina's life is her vision of Saint Gregory, also because she died on Saint Gregory's feast day (12 March) as he predicted.


When Fina’s body was removed from the pallet that was her deathbed, onlookers saw white violets bloom from the wood, and smelt a fresh, floral fragrance throughout her house. The violets grew on the walls of San Gimignano and still grow there today. For this reason, the townspeople call them “The Saint Fina violets.” The young girl’s body was brought to the Pieve Prepositura[2] and during the transfer, the crowd proclaimed “The Saint is dead!”


For several days, pilgrims went to the Pieve to see Fina’s remains and in the same period there were many evidences of her curative power. One was her nurse Beldia. The woman had a paralysed hand for the labour in supporting Fina’s head during her sickness. While she was near the body, the dead young girl cured Beldia’s hand. Legends say that, at the exact moment of Fina’s passing away, all the bells of San Gimignano rang without anyone touching them.


Many sick people who visited her grave during the following years were cured and some of these became some of Fina's most fervent devotees. The decision of Fina to lie down on a wood table is still a mystery. Some documents tell about her sympathy for a soldier: before her sickness she received an orange from him as a love token. After the disappointment of her parents for Fina having accepted the present she might have chosen the pain.


Another legend tells that during a walk with two of her friends she heard another young girl, Smeralda, crying. Smeralda had broken a pitcher that her mother had given her in order to fill with water from Fonti.[3] While she was entertained by other children, she forgot the pitcher on the ground which unfortunately rolled down and broke. Fina told her to arrange the pieces and put them under the water: the pitcher became whole and full of water.


Another anecdote about Fina’s miracles is the one of Cambio di Rustico, the Ciardi family’s neighbor. On one anniversary of Fina's death, when the townsfolk had stopped working to remember her, Cambio went to cut wood and hurt his leg. Suffering, he asked forgiveness of Saint Fina and was very sorry for not having respected her memorial. His cut then miraculously disappeared.


Commemoration

Saint Fina is celebrated in San Gimignano on two separated days. Her first feast is on March 12 – the anniversary of her death – which has been a statutory holiday in the town since 1481. The second feast on the first Sunday of August commemorates her stopping two plagues that ravaged the town in 1479 and 1631.


On both days, her relics are carried in procession in order to bless the town. Her example of devotion has been handed down by the people of San Gimignano through her veneration, despite not being formally canonised by the Church. So, as written in some paintings dedicated to her, it would be correct to call her Blessed Fina. In fact, the official patron saint of her town is still Saint Gimignano.[4]


The hospital

The most important thing “produced” in the memory of Saint Fina is the “spedale” (hospital),[5] which took her name and was built in 1255 thanks to donations given at her tomb. The hospital gave hospitality to old and poor people and pilgrims too. It became in the following century one of the best in Tuscany. The building changed its name[specify] in 1816 and remained in function until the end of the 20th century. In the hospital’s chapel, the original oak wood table where Saint Fina lay down for five years is preserved.


Iconography and biographies

The most important monument dedicated to Saint Fina is her chapel (designed by Giuliano da Maiano in 1468 and consecrated in 1488) located inside the Collegiata di San Gimignano where, inside the altar (built by the brother Benedetto da Maiano), the bones are kept. On the left and right walls of the Chapel there are two frescoes painted by Domenico Ghirlandaio: one shows the vision of Saint Gregory; the other shows the funeral where the violets in blossom on the towers are represented. We also see an angel ringing the bells, Beldia’s cured hand and the self-portrait of the painter and his brother-in-law Mainardi, who painted the Chapel’s ceiling. On the altar there is a bust with Saint Fina’s relics inside.


Inside the Civic Museum of San Gimignano there is a wood tabernacle (by Lorenzo di Niccolò 1402) depicting Saint Fina with the town on her lap, an icon of St Gregory and some of her anecdotes. Another image of Fina is in the nearby Sant'Agostino Church, painted by Benozzo Gozzoli. Other artists depicting the Saint’s life were Piero del Pollaiolo and Pier Francesco Fiorentino. In others small churches in the countryside other painting about Saint Fina were discovered.


The most credited hagiography of Saint Fina is the one of Fra’ Giovanni del Coppo (“Historia vita et morte di Sancta Fina da San Gimignano”, written on 14th century and translated from Latin by Jacopo Manducci in 1575), who lived closest in time to Saint Fina. Many others have tried to tell Saint Fina’s life (Enrico Castaldi, Giovanni Bollando, Filippo Buonaccorsi, Teodoro Ferroni, Ignazio Malenotti, Luigi Pecori, Ugo Nomi Veronesi Pesciolini, and Enrico Fiumi).


The best and most updated book is “Fina dei Ciardi”, written by Profesoressa Iole Imberciadori Vichi in 1979: a deep research of all documents and biography existing in San Gimignano archives.





Saint Luigi Orione

#புனித_லூகி_ஓரியன் (1872- 1940)


மார்ச் 12


இவர் (#StLuigiOrione) இத்தாலியைச் சார்ந்தவர். 


அருள்பணியாளராக வேண்டும் என்ற கனவோடு பிரான்சிஸ்கன் சபையில் சேர்ந்த இவருக்கு அங்கு உடல்நிலை சரியில்லாமல் போகவே வீட்டிற்குத் திருப்பினார்.


பின்னர் இவர் புனித ஜான் போஸ்கோவோடு தங்கியிருந்து கல்வி கற்றார். அவரது அடக்க நிகழ்வில் கலந்துகொண்டு வேண்டிக் கொண்டிருக்கும்போது இவருடைய நோய் நீங்கியது. 


இதற்குப் பிறகு இவர் டோர்டோனா என்ற இடத்தில் இருந்த குரு மடத்தில் சேர்ந்து குருத்துவ வாழ்விற்குத் தன்னையே தயாரித்தார். இவர் குருத்துவப் படிப்புப் படித்துக் கொண்டிருந்தபோதே ஏழைக்காக ஓர் இல்லத்தைத் தொடங்கினார். 


1893 ஆம் ஆண்டு குருவாக அருள்பொழிவு செய்யப்பட்ட இவர் ஆண், பெண் என இருபாலருக்கும் துறவு அவைகளைத் தொடங்கினார். உரோமையில் ஓர் அனாதை இல்லத்தை நிறுவினார்; டோர்டோனாவில் மரியாவின் திருத்தலம் ஒன்றை நிறுவினார். 


இப்படி ஏழைகள்மீது மிகுந்த அன்பு இறைப்பணியைச் செய்த இவர் 1940 ஆம் ஆண்டு இதய நோய் காரணமாக இறையடி சேர்ந்தார். இவருக்குத் திருத்தந்தை இரண்டாம் ஜான்பால் 2004 ஆம் ஆண்டு புனிதர் பட்டம் கொடுத்தார்

Also known as

Aloysius Orione



Profile

Joined the Franciscans at Voghera, Italy as a young man, but developed severe health problems and returned to his family. Studied under Saint John Bosco at Turin, Italy, was present at Saint John's death, and was cured of his illness during Saint John's funeral.


Studied at the seminary in Tortona, Italy. While still a layman and student, he opened San Luigi House at San Bernardino in 1893, a home for the poor, homeless and abandoned. Ordained on 13 April 1895.


Founded the Hermits of Divine Providence congregation, the Ladies of Divine Providence, and an orphanage in Rome, Italy in 1899. Under the patronage of Pope Saint Pius X, he founded the Little Missionaries of Charity. Constructed the Marian shrine at Tortona, a site that became a rallying point for people during times of political unrest. To administer the houses of his congregations, Luigi travelled the world, visiting houses in Wales, Brazil, the United States, and throughout Italy.


Born

23 June 1872 at Pontecurone, Allessandria, Italy


Died

• 12 March 1940 at San Remo, Imperia, Italy from heart disease

• body found intact when exhumed in 1965

• interred at the shrine of Our Lady of Safe Keeping, Tortona, Italy


Canonized

16 May 2004 by Pope John Paul II




Martyrs of Nicomedia


Additional Memorial

28 December as part of the 20,000 Martyrs of Nicomedia


Profile

Eleven Christians who were martyred in succession in a single incident during the persecutions of Diocletian. First there were the eight imprisoned Christians, Domna, Esmaragdus, Eugene, Hilary, Mardonius, Maximus, Mígdonus and Peter, about whom we know little more than their names. Each day for eight days one of them would be strangled to death in view of the others so that they would spend the night in dread, not knowing if they were next.


Peter was the chamberlain or butler in the palace of Diocletian. When he was overheard complaining about this cruelty, he was exposed as a Christian, arrested, tortured and executed by having the flesh torn from his bones, salt and vinegar poured on the wounds, and then being roasted to death over a slow fire.


Gorgonio was an army officer and member of the staff in the house of emperor Diocletian; Doroteo was a staff clerk. They were each exposed as Christians when they were overhead objecting to the torture and murder of Peter. This led to their own arrest, torture and executions.


Died

in 303 in Nicomedia, Bithynia (in modern Turkey)


Blessed Giustina Bezzoli Francucci


Profile

Born to the nobility, Giustina grew up in a wealthy household. As a child, she frequently fasted on her own, and had a habit of hiding away to pray. She was drawn to the religious life, but her parents strongly opposed it, not wishing to lose their only daughter to the cloister. However, her father fell seriously ill, and during his recovery time he meditated on what was and was not important in life. This led him to give his blessing to Giustina becoming a nun.



She began her Benedictine novitiate at the monastery of San Marco at age 12; legend says that a dove landed on her as she walk into the convent, and all took this as a sign of blessing from the Holy Spirit on her choice. Feeling the need for more solitude, with her bishop‘s permission she became a hermitess and anchoress. She lived in isolation for 35 years; legend says that when wolves would gather around her hermitage, an angel would drive them off. In later years, her health began to fail, she became blindess, and she was forced to return to live in the convent. When the convent became unsafe due to civil unrest, she returned to her family home in 1315, and spent her remaining years there. Subject to ecstasies and received visions.


Born

c.1257 in Arezzo, Tuscany, Italy


Died

• 12 March 1319 in Arezzo, Tuscany, Italy of natural causes while praying

• a white lily grew out of the stone of her tomb

• body found incorrupt when moved in 1329

• body enshrined in an iron in the Holy Spirit Benedictine monastery in Arezzo

• body found incorrupt when moved in 1709

• relics enshrined in the Santa Maria del Flore Benedictine monastery in Lapo, Italy in 1968


Beatified

14 January 1891 by Pope Leo XIII (cultus confirmation)



Saint Joseph Zhang Dapeng


Also known as

• Iosephus Zhang Depeng

• Joseph Tchang Taong

• Joseph Tshang-ta-Pong

• Ruose



Additional Memorial

28 September as one of the Martyrs of China


Profile

A clever and inquisitive boy, he was much attracted to Taoism in his youth. He moved to Guiyang in 1794, and entered the silk business. Through a business contact, he first learned of Christianity. He converted, but was unable to join the Church because, in the custom of the day, he kept a concubine. He eventually left her, and in 1800, against strong opposition from his family and business associates, he joined the Church, taking the name Joseph.


Because of trouble at his business over his new-found faith, he went out on his own, opening his own store. He began a ministry of preaching and teaching, and converted a house into a small school for religion. He became a school principal in 1808, and worked as a catechist and altar server.


During the anti-Christian persecutions led by the White Lotus Cult, Joseph went briefly into hiding, but continued his catechist work covertly. In 1814 he was betrayed by his anti-Christian brother-in-law, and was arrested. He was lodged with Saint Peter Wu Gousheng, and the two spent their prison time ministering to other prisoners. He was offered his freedom if he would denounce Christianity; he declined. Martyr.


Born

c.1754 in Duyun, Guizhou Province, China


Died

• strangled to death on 12 March 1815 in Guiyang, Guizhou, China

• buried in Xijiaotang, China

• grass from his grave has become part of local folk remedies


Canonized

1 October 2000 by Pope John Paul II




Blessed Angela Salawa

† இன்றைய புனிதர் †

(மார்ச் 12)


✠ அருளாளர் ஏஞ்சலா சலாவா ✠

(Blessed Angela Salawa)


பொதுநிலைப் பெண்:

(Laywoman)


பிறப்பு: செப்டம்பர் 9, 1881

சியேப்ராவ், மலோபோல்ஸ்கீ, போலந்து

(Siepraw, Małopolskie, Poland)


இறப்பு: மார்ச் 12, 1922 (வயது 40)

க்ரகோவ், மலோபோல்ஸ்கீ, போலந்து

(Krakow, Małopolskie, Poland)


ஏற்கும் சமயம்:

ரோமன் கத்தோலிக்க திருச்சபை

(Roman Catholic Church)


முக்திபேறு பட்டம்: ஆகஸ்ட் 13, 1991

திருத்தந்தை இரண்டாம் ஜான் பால்

(Pope John Paul II)


பாதுகாவல்:

ஃபிரான்சிஸ்கன் துறவகங்கள்

(Franciscan tertiaries)

மாணவர்கள்

(Students)

சாவான நோய்களுக்கு ஆளான மக்கள்

(People with terminal illnesses)

மூளை மற்றும் முதுகு தண்டு நரம்பு செல்களில் ஏற்படும் நோயால் பாதிக்கப்பட்ட மக்கள்

(People with multiple sclerosis)


அருளாளர் ஏஞ்சலா சலாவா (Blessed Angela Salawa) முதலாம் உலகப்போரின்போது மருத்துவமனைகளில் பணியாற்றிய ஒரு போலந்து நாட்டுப் பெண்மணியாவார். சார்புநிலையற்ற ஃபிரான்சிஸ்கன் சபையின் (Secular Franciscan Order) உறுப்பினரான இவர், மிகவும் பக்திவாய்ந்த குடும்பமொன்றில் பதினோராவது குழந்தையாகப் பிறந்தவர் ஆவார். முதலாம் உலகப்போரின்போது மருத்துவமனைகளில் நோயாளிகளினூடே பணியாற்றியதால், பின்னாளில் இவரும் நோய்த்தொற்று ஏற்பட்டு, தமது நாற்பது வயதிலேயே மரித்துப்போனார்.


"பர்ட்லோமியேஜ் சலாவா" (Bartłomiej Salawa) என்ற தந்தைக்கும் "ஈவா பொச்சேநெக்" (Ewa Bochenek) என்ற தாய்க்கும் பிறந்த பன்னிரண்டு குழந்தைகளில் பதினோராவது குழந்தையான ஏஞ்சலா, பிறந்த நான்காவது நாளில் திருமுழுக்கு பெற்றார். இவரது தந்தை ஒரு கொல்லன் ஆவார். மிகவும் ஏழ்மையான குடும்பம். இதன்காரணமாகவே ஆஞ்செலா இலகுவாக நோய்வாய்ப்படுபவராகவும் பலவீனமானவராகவும் இருந்தார். மிகவும் கீழ்படியும் குணமுள்ள இவர், தமது குடும்பத்திற்கு தம்மாலான உதவிகள் செய்துவந்தார். சிறு வயதிலேயே தாம் கிறிஸ்துவில் அழைக்கப்படுவதாக உணர்ந்தார்.


பதினாறு வயதிலேயே "க்ரகோவ்" (Kraków) நகரில் பணிப்பெண் பணி புரிவதற்காக வீட்டை விட்டு சென்றார். அங்கே, உலக நாட்டங்களில் ஈடுபாடு கொண்ட இவர், தமது சமய ஆர்வங்களிலிருந்து விலகிப்போனார். இவ்வுலக நாட்டங்களில் ஏற்பட்ட ஈடுபாடுகளை மறுபரிசீலனை செய்யும்படி கேட்டுக்கொண்ட தமது சகோதரி தெரெசா (Teresa) இறந்தபோது மிகவும் மனதளவில் பாதிக்கப்பட்டார்.


ஒருமுறை, திருமண வரவேற்பு நிகழ்ச்சியொன்றில் நடனமாடிக்கொண்டிருந்தார். அப்போது, இயேசு கிறிஸ்து தமதருகில் நிற்பது போலவும், "என்னைப் பின்தொடர விரும்பும் நீ இங்ஙனம் நடனம் போன்றவற்றில் நாட்டம் கொள்வதேன்" என்று கேட்பதாக உணர்ந்தார். மனம் வருந்திய ஏஞ்சலா, உடனே அங்கிருந்து விலகிச் சென்றார். தேவாலயம் ஒன்றிற்கு சென்று செபித்தார். நற்கருணை ஆண்டவரை வழிபட தொடங்கினார்.


சமயப் பணியாற்ற விரும்பிய ஏஞ்சலாவுக்கு அவரது பலவீன உடல்நிலை தடையாக இருந்தது. தூய்மை மற்றும் நல்லொழுக்கத்திற்காக தனிப்பட்ட முறையில் சத்திய பிரமாணம் எடுத்துக்கொண்ட இவர் 1912ம் ஆண்டு, "சார்புநிலையற்ற ஃபிரான்சிஸ்கன் சபையின்" (Secular Franciscan Order) உறுப்பினரானார்.


1914ம் ஆண்டு, முதலாம் உலகப்போர் வெடித்தபோது, அவர் மத இன வேறுபாடுகளின்றி காயமடைந்த போர் வீரர்களுக்கு சேவை புரிந்தார். ஏற்கனவே நோய்களால் பாதிக்கப்பட்டிருந்த ஏஞ்சலா, இன்னும் அதிகமாக பாதிக்கப்பட்டதை எவரும் கவனிக்கவில்லை. ஆனாலும் மனம் தளராது பணியாற்றினார்.


1916ம் ஆண்டு, இவர் மீது திருட்டுப் குற்றம் சாட்டிய இவரது முதலாளி, இவரை பணியிலிருந்து நீக்கினார். வீடற்ற ஏஞ்சலா, நோய்களின் தாக்கத்தால் வேதனைகளால் துயருற்றார். பார்க்க நலமடைந்த பெண்போல காட்சியளித்த காரணத்தால், மருத்துவமனையிலிருந்து வெளியே அனுப்பப்பட்டார். இறுதியில், குடும்பத்தால் கைவிடப்பட்டு, சொந்தங்களிழந்து, சுற்றத்தாரும் நண்பர்களும் இல்லாத அனாதையாக வாழ்ந்த ஏஞ்சலா, 1922ம் ஆண்டு, மார்ச் மாதம், 12ம் நாளன்று, மரணமடைந்தார்.

Also known as

Aniela Salawa



Profile

Daughter of Salaw Bartlomiej and Ewa Bochenek, the youngest of ten children in a pious tradesman's family. She received two years of formal education, and at age 12 began work as a domestic in nearby homes. On 27 April 1900 she joined the Saint Zita Assocation, a religious group for maids. Within this church-centered place, Angela felt at home, and devoted her free time to the house, the church, and a call to religion, attending Mass daily and in routine contact with Franciscans. She was unable to enter religious life due to poor health, and continued to work as a maid and to mentor other young women. She became a Franciscan tertiary on 15 March 1912. Worked as a nurse in a Krakow hospital during World War I, spending her own money and any that she could beg to buy better food for injured soldiers. In 1917 her health collapsed completely; she spent the last five years of her life in a small room, surviving on the charity of the Saint Zita Association, and spending her time in prayer.


Born

9 September 1881 in Siepraw, Malopolskie, Poland


Died

• 12 March 1922 in Kraków, Malopolskie, Poland of natural causes

• relics transferred to the Franciscan Chapel of the Lord's Passion on 13 May 1949


Beatified

13 August 1991 by Pope John Paul II




Blessed Rutilio Grande García


Profile

The youngest of seven children born to a poor family, his parents divorced when Rutilio was small, and he was raised by his grandmother and an older brother. He began attending a high school seminary in San Salvador at age 12, and joined the Jesuits when he was 17. Ordained a priest on 30 July 1959.


Father Rutilio came into his own as a priest in the 1960’s; what he took from the work of Vatican II was that his own spiritual development would come from his self-sacrifice for the good of others. He became director of social action projects in San Salvador, and for nine years taught seminarians to live and work with the poor so that they were part of the flock, and to be an example of the church among them.



After work at the seminary, he became a parish priest and school teacher in Aguilares, El Salvador where he was murdered by El Salvadoran security forces while on his way to celebrate Saturday night Mass; he was the first priest martyred in the lead up to the civil war. A friend of Saint Oscar Romero, Saint Oscar later said the death of Blessed Rutilio was his own wake-up call to the cause of the Salvadoran people.


Born

5 July 1928 in El Paisnal, San Salvador, El Salvador


Died

• shot around 5pm on Saturday 12 March 1977 on the road between Aguilares and El Paisnal, San Salvador, El Salvador

• he was hit by 12 rounds


Venerated

21 February 2020 by Pope Francis (decree of martyrdom)




Saint Seraphina


Also known as

Fina, Serafina



Profile

Born poor, and though she stayed that way, she still found ways to help those in worse shape that herself. A pretty girl, she lived as a hermit in her home, doing chores, giving to the poor when she could, spinning, sewing, and praying through the nights. Seraphina's father died when the girl was very young. Soon after, she was stricken with a condition that made any movement painful; she had to be carried everywhere on a board. Fina lived the rest of her life in constant suffering, and neglect, which she turned over to God in her constant prayers. She never joined an order but lived her life under Benedictine Rule. Devoted to Saint Gregory the Great who suffered from a condition like hers. She received a vision from Saint Gregory who foretold the date of her death.


Born

1238 at San Geminiano, Tuscany, Italy


Died

12 March 1253 of natural causes


Patronage

• disabled people

• handicapped people

• physically challenged people

• spinners




Saint Paul Aurelian


Also known as

• Paul of Léon

• Paol Aorelian

• Paulinus Aurelianus

• Paul Aurelian of Léon

• Pol Aurelian

• Pol de Léon



Profile

Born a Romano-Briton prince, the son of Perphius, a Welsh chieftain. Educated at Llantwit Major with Saint David of Wales, Saint Samson of York, Saint Gildas the Wise and Saint Illtyd. Hermit. To escape being made a bishop, he and 12 companions established a monastery at Porz-Pol, Ouessant Island, Brittany (part of modern France. He later relented and became bishop of Ouismon. Spiritual director of his nephew, Saint Joavan of Brittany.


Legend says that Saint Pol subdued a dragon on the Île de Batz by wrapping his clerical stole around the animal's neck, then used his bishop‘s crozier to drag it to the north edge of the island and ordered it to disappeared into the sea.


Born

Glamorgan, Wales


Died

572 on Île de Batz, France


Patronage

Saint-Pol-de-Léon, France




Saint Mura McFeredach


Also known as

• Murames McFeredach

• Muran McFeredach

• Murin of Fahan

• Mura of Fahan


Profile

Abbot of Fahan (Othan Mor), appointed by Saint Columba. Friend of King Hugh of Ireland. Spiritual teacher of Saint Laserian of Leighlin. Member of the O'Neill clan. Writer of a number of works including a rhymed biography of Saint Columba. In the ruined church of Saint Mura at Fahan is a beautiful Irish cross, and nearby is Saint Mura's Well.


Born

c.550 in County Donegal, Ireland


Died

• 645 of natural causes

• relics include his crozier at the National Museum, Dublin, Ireland, and his bell-shrine at the Wallace Collection, London, England


Patronage

• Fahan, Ireland

• O'Neill clan




Saint Theophanes the Chronographer


Also known as

Theophanus the Confessor



Profile

Educated at the Byzantine imperial court. Married layman. Both he and his wife entered religious life. Founded two monasteries. Abbot at Mount Migniana abbey. Wrote a Chronography, a sort of abstract of history from 284 to 813. Arrested, tortured, and exiled to Samothrace by Leo the Armenian for opposing iconoclasm.


Born

Constantinople


Died

12 March 817 of natural causes




Saint Maximilian of Thebeste


Also known as

• Maximilian of Tebessa

• Maximilian of Theveste

• Mamilian...



Profile

Son of a Roman army veteran. Conscientious objector - when drafted into the Roman army, he refused to serve on the grounds that his faith prohibited it. Martyred for this stand.


Born

274


Died

• beheaded c.295 at Thebeste, Numidia, North Africa

• buried at Carthage



Blessed Girolamo da Recanati


Also known as

• Girolamo Gherarducci

• Jerome...



Profile

Priest. Member of the Hermits of Saint Augustine, and lived in their convent in Recanati, Italy. Worked as a peacemaker between warring Italian political and military factions.


Died

• 12 March 1350 in Recanati, Piceno, Italy of natural causes

• relics enshrined in the church of Sant'Agostino in Recananti


Beatified

1804 by Pope Pius VII (cultus confirmation)



 


Blessed Manuel Solórzano


Profile

Lifelong layman in the archdiocese of San Salvador, El Salvador. He was married to Eleuteria Antonia Guillén, and the couple had ten children. In Aguilares, Chile, he sold seeds and cattle for a living. Murdered by El Salvadoran security forces while on his way to serve at Saturday night Mass. Martyr.


Born

c.1905 in Suchitoto, Cuscatlán, El Salvador


Died

shot around 5pm on Saturday 12 March 1977 on the road between Aguilares and El Paisnal, San Salvador, El Salvador


Venerated

21 February 2020 by Pope Francis (decree of martyrdom)




Saint Bernard of Carinola


Also known as

Bernard of Capua


Profile

Studied at Monte Cassino Abbey; spiritual student of the abbot who later became Pope Victor III; fellow student of Saint Peter Damian. Priest. Counselor and chaplain to prince Jordan of Capua, Italy. Bishop of Forum Claudii, Italy, consecrated on 21 March 1087; he moved the see city to Carinola, Campania, Italy in 1100.


Born

1040 at Capua, Italy


Died

• 1109 of natural causes

• interred in a marble sarcophagus in the cathedral of Carinola, Italy


Patronage

Carinola, Campania, Italy




Blessed Beatrix of Engelport


Profile

Dominican nun in 1262 at the convent of Engelport in Hundsrück, Germany. All the nuns at the convent became Premonstratensians in 1272. Beatrix may have served as the first prioress.


Born

13th century Germany


Died

• c.1275

• interred in the choir loft of the convent church

• legend says that if the convent forgot to celebrate her feast day, Beatrix would make knocking noises in her tomb

• relics destroyed during the anti-Church excesses of the French Revolution



Blessed Nelson Rutilio Lemus Chávez


Profile

Young, single layman in the archdiocese of San Salvador, El Salvador. Murdered by El Salvadoran security forces while on his way to serve at Saturday night Mass. Martyr.


Born

10 November 1960 in El Paisnal, San Salvador, El Salvador


Died

shot around 5pm on Saturday 12 March 1977 on the road between Aguilares and El Paisnal, San Salvador, El Salvador


Venerated

21 February 2020 by Pope Francis (decree of martyrdom)



Saint Alphege the Bald


Also known as

• Alphege of Winchester

• Alphege the Elder

• Ælfheah, Elphege, Elfego, Elpigio


Profile

Relative of Saint Dunstan of Canterbury and Saint Ethelwold. Monk. Bishop of Winchester, England in 935. Great supporter of the monastic life. Ordained Saint Dunstan and Saint Ethelwold.


Died

951 of natural causes




Saint Almut of Wetter


Also known as

Almud of Wetter


Profile

Born to the royal family. With her sister Digmund, she founded the convent of Wetter in Oberlahngau, Germany, and served as its first abbess.


Born

9th century Germany


Died

10th century



Saint Peter the Deacon


Profile

Benedictine monk. Friend, spiritual student and secretary to Pope Saint Gregory the Great; Gregory dictated four books of the Dialogues to Peter.


Born

6th century


Died

early c.605


Patronage

Salassola, Italy




Saint Heiu of Hartlepool


Profile

First nun to take vows in Northumbria (part of modern England), consecrated by Saint Aiden of Lindisfarne. Founded a convent at Hartlepool, Northumbia, and later another at Healaugh, Northumbria.


Died

mid-7th century




Saint Fechno


Also known as

Fiachna


Profile

Spiritual student of Saint Columbanus. Went with Columbanus to evangelize in Scotland.


Born

northern Ireland


Died

• 580 of natural causes

• miracles reported at his tomb




Saint Corman of Iona


Also known as

Coman


Profile

Seventh-century priest. Monk at Iona Abbey. Missionary to Northumbria in northern England; he may have been the first priest to evangelize the area.


Born

Ireland



Saint Egdunus


Profile

Martyred in the persecutions of Diocletian with seven other Christians.


Died

hung by his feet over a fire to die of smoke inhalation in 303 in Nicomedia, Asia Minor




Saint Indrecht of Iona


Profile

Monk. Abbot of Iona Abbey. Martyred by Saxons while travelling to Rome, Italy.


Died

854




Blessed Claudius the Minor


Also known as

Claude


Profile

Franciscan monk.




Saint Basilissa of Asia


Profile

Married to a man named Felicius. Martyred, date unknown.

இன்றைய புனிதர்கள் மார்ச் 11

 St. Teresa Margaret Redi


Feastday: March 11

Birth: 1747

Death: 1770


Carmelite nun. Anna Maria Redi was a native of Florence, Italy. She entered the Carmelites in 1765 and took the name Sister Teresa Margaret. She died at the age of twenty-three, but in the very brief time of her life in the cloister, she displayed a remarkable prayer life and a deeply penitential demeanor. She was canonized in 1934 by Pope Pius XI (r. 1922-1939).


Teresa Margaret of the Sacred Heart, O.C.D. (15 July 1747 – 7 March 1770) was an Italian Discalced Carmelite nun. During her brief life of quiet service in the monastery, she came to be revered for her mystical gifts. She has been declared a saint by the Catholic Church.[citation needed]




Life

She was born Anna Maria Redi to a large noble family in Arezzo, the second child of Count Ignazio Maria Redi and Camilla Billeti[1]. At the age of 9, she was enrolled in the boarding school of the Benedictine monks of the Monastery of St. Apollonia in Florence. When she was older, Redi began to ponder her future. A chance happening set her on the course of her life. An alumna of the monastery school had returned to bid farewell to her former teachers, as she was entering the community of Discalced Carmelite nuns in the city. Redi was deeply moved by the enthusiasm and joy she saw in the older girl's face. As she reflected on this, she felt that she suddenly received an unspoken message from the foundress of the Order, the noted Carmelite mystic and foundress, Teresa of Avila.[1]


By April 1764, Redi had completed her studies and her father brought her home. Once there she decided to test herself to see if she could in fact handle the rigors of the life of that Order. Eventually following that call, on 1 September 1764, she formally submitted her request for admission to the assembled Discalced Carmelite nuns of the Monastery of St. Teresa in Florence. In keeping with the custom of the time, she then left the monastery for two months and stayed with a friend of the family in the city, while awaiting a formal reply to her petition.[2]


Redi was admitted to the monastery in November 1764. On 11 March of the following year, she was given the religious habit of the Order and the religious name of Teresa Margaret Marianne of the Sacred Heart. She professed her religious vows as a member of the Order on 12 March 1766.[2]


Teresa Margaret was a very private and spiritual person. She was assigned to the office of infirmarian (nurse) for the community, which she carried out diligently. She had a special gift for reaching the deaf and mentally ill nuns among her charges. At the same time, she was able to grow deeply in her interior life. She was given a special contemplative experience concerning the words of I John 4:8, "God is love", which was a phrase she would repeat often[2]. Despite the constant reprimands and humiliations inflicted on her by the prioress of the community in order to test her, she proved to be unfailingly cheerful.


At the start of 1770, an epidemic broke out in the monastic community. Teresa Margaret worked ceaselessly caring for the other nuns. In early March she seemed to have a premonition of her sudden death[3], which was at the young age of 23. On 6 March, having been forced to miss the community meal, she was eating alone in the refectory when she had a sudden attack of a pain similar to colic which left her unable to reach her room until morning. Eventually taking to her bed, she summoned help. Although she was suffering a good deal of pain, she refused to be cared for by the other nuns, so as not to burden them. Given the Last Rites that afternoon, she then lost her ability to speak or move. Death soon followed.[1]


Veneration

The disease that had caused Teresa Margaret's death left her body very swollen and disfigured. Consequently, the nuns hesitated to have the normal viewing for the public. While the body was being transferred to their church, the disfigurement was found to have been reversed, and two days after her death her body was lifelike.[3] Seeing this, the Prior Provincial of the Discalced Carmelite friars permitted a postponement of her funeral for another 15 days. During this time, the Archbishop of Florence, several priests and doctors, as well as the populace of the city, came and saw the state of her body. Many later testified to the fact that the body was as lifelike as though she were sleeping, and there was not the least visible evidence of decay.[1]


Teresa Margaret is one of seven Discalced Carmelite nuns to have been declared saints. The other six are: Saints Teresa of Avila, Teresa Benedicta of the Cross, Teresa of Los Andes, Elizabeth of the Trinity, Thérèse of Lisieux, and Mariam Baouardy.


Her incorrupt body lies in the church of the Discalced Carmelite monastery in Florence



Saint Alexius U Se-Yong


Also known as

• Alejo U Se-yong

• Alessio U Se-yong

• Alleksio

• U Se-Yeong


Additional Memorial

20 September as one of the Martyrs of Korea


Profile

Young layman, born to the wealthy nobility in the apostolic vicariate of Korea. Having become interested in Christianity, he met with Saint Siméon-François Berneux, and Saint Marcus Chong Ui-Bae served as his catechist. Convert. His family was strongly opposed to Christianity, and Alexius left home to work with missionaries, translating the Catechism and other texts to Korean.


During one of the repeated persecutions, all Christians in his village were arrested. Alexius gave in to his fears and denied the faith, and was released. He then repented and went to prison to confess his failure to his bishop. He was then arrested, imprisoned with the others, tortured, and finally executed for his faith. Martyr.


Born

1845 in Seoheung, Hwanghae-do, North Korea


Died

11 March 1866 at the Small West Gate, Seoul, South Korea


Canonized

6 May 1984 by Pope John Paul II




Saint Marcus Chong Ui-Bae


Also known as

• Jeong Eui-Bae

• Mareuko



Additional Memorial

20 September as one of the Martyrs of Korea


Profile

Raised in a pagan family, he became a teacher. He married but was a widower with no children. He became interested in Christianity when he saw the calm with which two priests met their martyrdom. He began studying, read himself into the faith, and converted. He served as a catechist; among others, he helped bring Saint Alexius U Se-Yong to the faith; and spent his free time caring for orphans and visiting the sick. During one of the periodic persecutions of Christians, he was given a chance to leave the country, but stayed to help those who could not leave. He was seized, insulted, abused and beaten by his neighbors and his own family members for his faith, then turned over to government officials for execution. Martyr.


Born

1795 in Yongin, Gyeonggi-do, South Korea


Died

11 March 1866 at the Small West Gate, Seoul, South Korea


Canonized

6 May 1984 by Pope John Paul II




Saint Eulogius of Cordoba

† இன்றைய புனிதர் †

(மார்ச் 11)


✠ புனிதர் யூலோஜியஸ் ✠

(St. Eulogius of Córdoba)


குரு & மறை சாட்சி:

(Priest and Martyr)


பிறப்பு: கி.பி. 819க்கு முன்னர்

கொர்டோபா நகரின் கலிபா (தற்போதைய ஸ்பெயின்)

(Caliphate of Cordoba (Modern day Spain)


இறப்பு: மார்ச் 11, 857

கொர்டோபா

(Córdoba)


ஏற்கும் சமயம்:

ரோமன் கத்தோலிக்க திருச்சபை

(Roman Catholic Church)

கிழக்கு மரபுவழி திருச்சபை

(Eastern Orthodox Church)


முக்கிய திருத்தலம்:

ஒவியேடோ தேவாலயம்

(Cathedral of Oviedo)


நினைவுத் திருநாள்: மார்ச் 11


புனிதர் யூலோஜியஸ், “கொர்டோபா” (Córdoba) நகரின் மறைசாட்சியருள் ஒருவராவார். ஒன்பதாம் நூற்றாண்டின் மத்தியில் கொர்டோபா'வை ஆண்ட அரசர்கள் "இரண்டாம் கொர்டோவன் எமிர்ஸ் அப்-டேர்-ரஹ்மான்" (Cordovan emirs Abd-er-Rahman II) மற்றும் "முதலாம் முஹம்மத்" (Muhammad I) ஆகியோரது காலத்தில் இவர் வளர்ச்சியடைந்தார்.


ஒன்பதாம் நூற்றாண்டில், ஸ்பெயின் நாட்டை வெற்றி கண்ட முஸ்லிம் வெற்றியாளர்கள், கொர்டோபா நகரை தமது தலைநகராக ஆக்கினார்கள். அவர்கள், ஸ்பெயின் நாட்டின் கிறிஸ்தவர்கள் சமாதானமாக வாழ அனுமதித்தனர். மாதாந்த வரி செலுத்த உத்தரவிட்டனர். கிறிஸ்தவர்கள் தமது சமய வழிபாடுகளை செய்யவும் அனுமதித்தனர். யூலோஜியஸின் இளைய சகோதரர் போன்றோர் அரசாங்கத்தின் உயர் பதவி வரை உயர அனுமதிக்கப்பட்டனர்.


அக்காலத்தில், கிறிஸ்தவ தேவாலயங்களும் ஆராதனைகளும், கிறிஸ்தவ சொத்துக்களும் தாராளமாக அனுமதிக்கப்பட்டன. பிறப்பு மட்டுமல்லாது, இறப்புக்கும் வரி தாராளமாக விதிக்கப்பட்டது. அவ்வாறு வரி செலுத்த இயலாத கிறிஸ்தவ விசுவாசிகள் அநேகர் ஸ்பெயின் நாட்டின் வடக்கு பிராந்தியங்களுக்கு புலம்பெயர்ந்து போயினர். இன்னும் பலர் "ஸியெர்ரா" (Sierras) மாநிலத்திலுள்ள துறவு மடங்களில் அடைக்கலம் புகுந்தனர். இங்ஙனமாக, கிறிஸ்தவர்களின் எண்ணிக்கை இங்கே சுருங்கிப்போயிற்று.


இரண்டாம் அப்-டேர்-ரஹ்மானி'ன் ஆட்சி காலத்தில், ஆட்சியாளர்களின் அணுகுமுறையில் மாற்றம் வந்தது. கடுமையான துன்புறுத்தலின் பின்நிகழ்வாய், முஸ்லிம்களின் பள்ளிவாசல்களில் நுழைந்து முஹம்மதுவின் நினைவுச் சின்னங்களை அவமதித்ததாகவும், அரசுக்கு எதிராக சதி செய்ததாகவும் கிறிஸ்தவர்கள் மீது குற்றம் சாட்டப்பட்டது.


ஆரம்ப வாழ்க்கை:

புனிதர் யூலோஜியசின் பிறந்த நாள், வருடம் பற்றிய சரியான ஆதாரங்கள் எதுவும் கிடைக்கவில்லை. ஆனால், அவர் கி.பி. 819ம் ஆண்டுக்கு முன்னர் பிறந்திருக்க வேண்டும். காரணம், 848ம் ஆண்டில் அவர் "கடலோனியா மற்றும் நவர்ரெ" (Catalonia and Navarre) ஆகிய பிரதேசங்களிலிருந்த கிறிஸ்தவ மக்களின் மத்தியில் மிகவும் பிரசித்தி பெற்ற மத குருவாக இருந்திருக்கிறார். குருத்துவ அருட்பொழிவு பெற குறைந்த பட்ச வயது முப்பது ஆகையால் அவர் 819ம் ஆண்டுக்கு முன்னர் பிறந்திருக்க வேண்டும்.


ரோமர்களின் காலத்தில், யூலோஜியசும் அவரது ஐந்து சகோதரர்களும் இரண்டு சகோதரிகளும் "கொர்டோபா" (Córdoba) நகரில் அவர்களது தாயாரான "இஸபெல்'லின்" (Isabel) மேற்பார்வையில் உயர்தர கல்வி கற்று வளர்ந்தனர்.


புனிதர் ஸோய்லஸ் (St. Zoilus) அவர்களின் குரு மடத்தில் தங்கி கல்வி பயின்ற யூலோஜியஸ், கல்வி பூர்த்தி பெற்றதும் தமது தாயாரை கவனித்துக்கொள்வதற்காக வீட்டிலேயே தங்கினார். அவரது நல்லொழுக்கம் மற்றும் கற்றலின் காரணமாக அவர் குருத்துவ அருட்பொழிவு பெற்றார். பின்னர், அவர் "கொர்டோவா" (Cordova) என்னுமிடத்திலுள்ள தலைமை திருச்சபை பள்ளியில் பணியமர்த்தப்பட்டார்.


850ம் ஆண்டு, முஹம்மதுவுக்கு எதிராக பேச ஆரம்பித்த சில கிறிஸ்தவர்கள், இஸ்லாமியர்கள் சிலரை கிறிஸ்தவர்களாக மதம் மாற்றினர். இதனால் கடும் கோபமுற்ற மொகம்மதிய ஆட்சியாளர்கள், கிறிஸ்தவர்களை துன்புறுத்த ஆரம்பித்தனர். அவர்கள், யூலோஜியஸ் உள்ளிட்ட குருக்கள், கொர்டோபா நகர ஆயர் ஆகியோரை கைது செய்து சிறையிலடைத்தனர்.


சிறையில், யூலோஜியஸ் தம்முடன் சிறையில் இருந்த மற்றவர்களுக்கு புனித விவிலியத்தை படித்துக் காட்டி, அவர்களுக்கு கிறிஸ்தவ விசுவாசத்தை போதித்தார்.


857ம் ஆண்டு, "லியோகிரிஷியா" (Leocritia) எனும் உயர் இஸ்லாமிய குடும்ப முஸ்லிம் கன்னி, யூலோஜியஸின் போதனையால் கிறிஸ்தவராக மதம் மாறினார். அவர், தமது பெற்றோர் மற்றும் முஸ்லிம்களிடமிருந்து பாதுகாப்பு கோரினார். யூலோஜியஸ் அவரை தமது நண்பர்களிடையே ஒளித்து மறைத்து பாதுகாத்தார். ஆனால் நெடுநாள் வரை அந்த பாதுகாவல் நீடிக்கவில்லை. அனைவரும் கண்டுபிடிக்கப்பட்டு மரண தண்டனை அறிவிக்கப்பட்டனர். 857ம் ஆண்டு, மார்ச் மாதம், 11ம் நாளன்று, புனிதர் யூலோஜியஸ் தலை துண்டிக்கப்பட்டு கொல்லப்பட்டார். அது போலவே நாலு நாட்கள் கழித்து, புனிதர் லியோகிரிஷியாவும் (St. Leocritia) 857ம் ஆண்டு, மார்ச் மாதம், 15ம் நாளன்று, தலை துண்டிக்கப்பட்டு கொல்லப்பட்டார்.


புனிதர் யூலோஜியஸ், டோலேடோ (Toledo) உயர்மறை மாகாணத்தின் பேராயராக (Archbishop of Toledo) தேர்வு செய்யப்பட்டிருந்தார். ஆனால், அவரது சிறை வாசமும், அதன் தொடர்ச்சியாக அவர் சிரச்சேதம் செய்யப்பட்டதும் அவர் பேராயராக அருட்பொழிவு செய்யப்படாமல் போனது.


தாம் பாதுகாத்து வந்த மிக நேர்த்தியான கிறிஸ்தவ கோட்பாடுகளை விட்டுச் சென்றிருக்கும் புனிதர் யூலோஜியஸ் "ஒவியேடோ" பேராலயத்தில் (Cathedral of Oviedo) அடக்கம் செய்யப்பட்டுள்ளார்.

Profile

Son of a senatorial family from Cordoba, Spain. Well educated. Priest. Head of an ecclesiastical school. Worked to comfort and support Christian martyrs and their survivors during Islamic persecutions in Moorish occupied Spain. Arrested several times for his faith, he wrote Exhortation to Martyrdom while during one of his imprisonments. Appointed to succeed the Archbishop of Toledo, Spain, but was never consecrated. Imprisoned after he gave shelter to Saint Leocritia of Cordoba, he preached the Gospel in court, then in front of the king's counsel. Martyr.



Died

• scourged and beheaded 11 March 859 at Cordoba, Spain

• some relics translated to Paris, France in the early 860's


Patronage

• carpenters

• coppersmiths


Writings

• Apologia

• Exhortation to Martyrdom

• Memorial of the Saints




Blessed John Kearney


Also known as

Seán Ó Cearnaigh


Additional Memorials

• 1 March (Franciscans)

• 20 June as one of the Irish Martyrs


Profile

Son of John Kearney and Elizabeth Creagh. Franciscan Friars Minor (Observants), entering the novitiate at Kilkenny, Ireland. Moved to Leuven, Belgium in 1638 to enter the seminary. Ordained in Brussels, Belgium in 1642. On his way back to Ireland in 1644, he was arrested in London, England, tortured and condemned to death. He escaped and made his way to France, finally travelling from Calais to Wexford, Ireland. Taught philosophy in Cashel, served as novice master in Waterford and porter at Carric-on-Suir, living his vocation for nine years as a wanted man. Arrested in Tipperary in early 1653 on the old charge of being a Catholic priest in England. Martyr.


Born

1619 in Cashel, Tipperary, Ireland


Died

• hanged on 11 March 1653 in Clonmel, Ireland

• his body was burned


Beatified

27 September 1992 by Pope John Paul II in Rome, Italy




Saint Aengus the Culdee


Also known as

• Aengus of Clonenagh

• Aengus of Tallaght

• Aengus Cúldeo

• Angus, Dengus, Oengo, Oengus, Ceile De


Profile

Hermit or culdee near the River Nore in Ireland where he was known to commune with angels. Hermit near Maryborough. Monk at Clonenagh in Ireland. His reputation for holiness attracted so many would-be students that he retired to be a lay brother at the monastery of Tallaght near Dublin, Ireland under the abbacy of Saint Maelruan. With Maelruan he wrote the Martyrology of Tallaght, a catalog of Irish saints, in 790. Wrote Felire, a poetic version of the martyrology. These works complete, he resumed life as a hermit and then a bishop.


Born

near Clonenagh, Ireland


Died

• 11 March 824 of natural causes

• buried in Clonenagh, Ireland


Works

• Félire Óengusso

• Martyrology of Tallaght




Blessed Pal Prennushi


Also known as

Mati



Profile

Studied in Schaz, Austria, in Caldaro, Italy, and in Grac, Austria. Franciscan Friar Minor. Ordained a priest in Shkodrë, Albania on 25 March 1904. He served as parish priest in several places, and then as Provincial Vicar. Arrested by Communist authorities in Shkodrë on 15 November 1946 for remaining loyal to Rome and refusing to cooperate with the new state-run “church”, he was given a show trial and executed. Martyr.


Born

2 October 1881 in Shkodrë, Albania


Died

shot on 11 March 1948 in Shkodrë, Albania


Beatified

• 5 November 2016 by Pope Francis

• beatification celebrated at the Square of the Cathedral of Shën Shtjefnit, Shkodër, Albania, presided by Cardinal Angelo Amato




Blessed John Righi of Fabriano

குரு யோஹானஸ் பாப்டிஸ்டா ரீகி Johannes Baptista Righi OFM


பிறப்பு 

1469, 

பாப்ரியானோ Fabriano, இத்தாலி

இறப்பு 

11 மார்ச் 1539, 

அன்கோனா Ancona, இத்தாலி


இவர் ஓர் உயர்தர குடும்பத்தில் பிறந்தார். இவர் இவ்வுலக வாழ்வில் சிறிதும் ஈடுபாடு இல்லாமல் வாழ்ந்தார். இவர் தான் ஓர் குருவாக வேண்டுமென்று சிறுவயதிலிருந்தே ஆசைக்கொண்டார். இதனால் இவர் தனது 15 ஆம் வயதில் புனித பிரான்சிஸ்கன் சபையில் சேர்ந்து குருப்பட்டம் பெற்றார். அதன்பிறகு பிரான்சிஸ்கன் சபையிலும் முழு திருப்தி இல்லாமல் போகவே, மீண்டும் அன்கோனா திரும்பினார். அங்கு அவர் தான் இறப்பின் வரை மறைப்பணியாற்றினார். 


இவர் சிறப்பாக நோயாளிகளை சந்தித்து, ஆறுதல் கூறி நோயில் பூசுதல் வழங்கி, ஒவ்வொரு நோயாளிகளையும் இறைவனோடு ஒன்றிக்கச் செய்தார். இவர் தான் இறந்த பிறகு எண்ணிலடங்கா புதுமைகளைச் செய்தார்.

Also known as

• Giovanni Battista da Fabriano

• Giovanni da Fabriano

• Giovanni Righi

• Joannes de Fabriano

• Johannes Baptista Righi

• John Baptist of Fabriano


Profile

Born to the Italian nobility. Joined the Franciscans in 1484 at Forano, Italy. From 1511, he lived as a hermit at Cupramontana, Ancona, Italy, preaching and caring for the sick. Noted for an ascetic life style and for long periods of prayer.


Born

1469 at Fabriano, Ancona, Italy


Died

• 1539 of natural causes

• miracles reported at his gravesite

• relics re-interred under an altar in the church of San Giacomo della Romita at his monastery


Beatified

1903 by Pope Leo XIII (cultus confirmed)




Saint Vindician of Cambrai


Also known as

Vidicianus, Vindicien


Profile

Spiritual student of Saint Eligius. Bishop of Arras-Cambrai, France in 669. Promoted monasticism in his diocese. Protested against the excesses of the Merovingian kings, including Theirry III, and the powerful mayors of the palace. In his later years he retired to the Saint Vaast monastery in Arras, France.


Born

632 at Bullecourt, France


Died

• 712 at Brussels, Belgium of natural causes

• buried at Mont-Saint-Eloi

• relics translated to Cambrai in 1030

• relics moved to Douai and Arras, France at unknown dates

• relics returned to Mont-Saint-Eloi in 1453

• relics moved again in in 1598 and 1601

• relics finally interred in the cathedral at Arras




Saint Euthymius of Sardis


Also known as

Euthymios, Eutimio



Additional Memorial

26 December (Greek menology)


Profile

Studied in Alexandria, Egypt. Monk. Priest. Bishop of Sardis, Lydia (in modern Turkey) in 787. He fought iconoclasm, and condemned it at the Seventh Ecumenical Council in Nicea. For this opposition, and other conflicts with Emperor Nicephorus, Euthymmius was exiled three times. Over the next 29 years he was occasionally recalled and offered a chance to return if he would accept the iconoclast heresy; he always declined. Martyred in the iconoclast persecutions of Emperor Theophilus.


Born

mid-8th century


Died

scourged to death c.840




Saint Sophronius of Jerusalem


Also known as

• Sophronius of Damascus

• Sophronius the Sophist



Profile

Travelled widely in the East and West. Taught rhetoric. Monk in Palestine at several houses, including at Bethlehem. Lived several years at Alexandria, Egypt near Saint John the Almoner. Ecclesiastical writer of distinction. Poet and extensive correspondent; some of his writings have survived. Fought the Monothelitism heresy. Patriach of Jerusalem from 634 until his death. Driven from the city by Saracens in 637, he eventually negotiated a peace that guaranteed a level of protection to the city's Christians.


Born

Damascus, Syria


Died

c.638; sources disagree on cause and location




Saint Ðaminh Cam


Also known as

Domenic Cam


Additional Memorial

24 November as one of the Martyrs of Vietnam


Profile

Priest in the apostolic vicariate of Tonkin (in modern Vietnam). Member of the Fraternity of Dominican Priests. Worked in secret for years during the persecutions of emperor Tu-Duc, ministering to covert Catholics before he was captured. Imprisoned for years, repeatedly tortured and finally executed. Martyr.


Born

Cam Chuong, Bac Ninh, VietnamDied


beheaded on 11 March 1859 in Hung Yên, Vietnam


Canonized

19 June 1988 by Pope John Paul II




Saint Constantine II


Also known as

Constantin, Constantinus, Costantino, Costentyn, Custennin


Profile

Born a Scottish prince, the son of King Kenneth II, Constantine led a life of vice until his conversion. Married, and the father of at least one son. Widowed, he abdicated his position, founded a monastery at Govan on the river Clyde, became a monk there, and evangelized the region. Priest. Spiritual student of Saint Columba and Saint Kentigern. Abbot of a monastery in Govan, Scotland. Martyr.


Died

• bled to death in 874 in a cave near Crail after his right arm was cut off by Danish pirates

• considered a martyr in Scotland for defending his Christian land against pagan invaders




Blessed Thomas Atkinson


Additional Memorials

• 22 November as one of the 85 Martyrs of England, Scotland and Wales

• 29 October as one of the Martyrs of Douai


Profile

Studied and was ordained at Rheims, France. Returned to England in 1588 to minister to covert Catholics. He travelled by night, hid by day, and served his flock for decades. Betrayed to the authorities, he was arrested along with the family who was hiding him. Martyred for the crime of priesthood.


Born

Menthorpe, North Yorkshire, England


Died

hanged, drawn, and quartered on 11 March 1616 at York, England


Beatified

22 November 1987 by Pope John Paul II




Saint Pionius


Profile

Priest. Noted scholar and preacher. During the persecutions of Decius, Pionius and fifteen followers, hearing they were about to be arrested, spent the night of 22-23 February 250 in prayer; they were arrested in the morning at the end of Mass. They had put on their own chains and shackles to make it obvious that they were prisoners, and not going to aposticize. Every time he was taken into public, the courts, or anywhere out of his cell, Pionius preached faith to the Christians, civility to the pagans. Racked and torn with hooks to make him sacrifice to pagan gods; he refused. Martyr.


Born

at Smyrna, Turkey


Died

nailed to a stake and burned alive on 12 March 250




Saint Áurea of San Millán


Also known as

Oria


Profile

Daughter of Saint Amunia, she grew up a Christian child in a village invaded by Moors. She was devoted to Saint Agatha, Saint Eulalia of Merida, and Saint Cecilia. Benedictine nun and hermit at San Millán de la Cogolla, La Rioja, Spanish Navarre. Received a vision from Agatha, Saint Eulalia of Merida, and Saint Cecilia in which they supported her vocation. Spiritual student of Saint Dominic of Silos. Miracle worker.


Born

c.1042 at Villavelayo, Spain


Died

1069 at San Millán de la Cogolla, La Rioja, Spanish Navarre of natural causes




Saint Benedict Crispus of Milan


Profile

Archbishop of Milan, Italy from 681 until his death 45 years later. Wrote the epitaph for King Caedwalla of Wessex.



Died

• 725 of natural causes

• interred in the basilica of Saint Ambrose in Milan, Italy




Saint Rosina of Wenglingen

#புனித_ரோசினா (நான்காம் நூற்றாண்டு)


மார்ச் 11


இவர் (#StRosinaOfWenglingen) ஜெர்மனியைச் சார்ந்தவர்.


சிறு வயது முதலே தன்னை ஆண்டவருக்கு அர்ப்பணித்து வாழ்ந்த இவர், வளர்ந்து பெரியவரானதும் காட்டிற்குச் சென்று கடுந்தவம் மேற்கொண்டு வந்தார்.


இந்நிலையில் இறை நம்பிக்கையில்லாத சிலர் இவரிடம் வந்து, இவரைக் கொன்று போட்டனர். இவ்வாறு இவர் ஆண்டவர் இயேசுவுக்காக இரத்தம் சிந்தி உயிர் துறந்தார். 


.

Also known as

Rofina, Rufina



Profile

Young woman who consecrated herself to God. May have lived as a forest hermit. Martyr.


Died

4th century


Patronage

Wenlingen, Germany




Saint Vincent of Léon


Additional Memorial

11 September (Benedictines)


Profile

Benedictine monk. Abbot of the monastery of Saint Claudius, Léon, Spain. Martyred by Arian Visigoths.


Born

Spanish


Died

c.554 or 630 (sources vary)


Patronage

Cercemaggiore, Italy




Saint Quiricus of Murisengo


Also known as

Cerdre, Cergue, Cirgues, Cyr, Cyricus, Kerykos, Quiric, Quirico


Profile

Martyr whose death became linked to the Theban Legion.


Died

c.286 in Murisengo, Alessandria, Italy




Saint Vigilius of Auxerre


Profile

Succeeded Saint Palladius as bishop of Auxerre, France in 661. Murdered by order of Waraton, mayor of the palace.


Died

murdered in 685 in a forest near Compiègne, France




Blessed Alramo of Niederaltaich


Profile

Benedictine monk at the Niederaltaich monastery no later than 1099. Details about his life have been lost.


Died

11 March 1123




Saint Zosimus of Carthage


Also known as

Zozimus


Profile

Martyred in Carthage in the persecutions of Valerian and Gallienus.


Born

African


Died

c.263




Saint Heraclius of Carthage


Profile

Martyred in the persecutions of Valerian and Gallienus.


Born

African


Died

c.263 in Carthage, North Africa




Saint Serrano of Oviedo


Also known as

Sernano


Profile

Early bishop of Oviedo, Spain, probably in the mid 9th century. No other details about him have survived.




Saint Candidus the Martyr


Profile

One of a group of 22 martyrs who died together.


Died

c.257 in North Africa



Saint Firmian the Abbot


Also known as

Fermanus, Firminus


Profile

Abbot of San Sabino Piceno near Fermo, Italy.


Died

c.1020




Saint Trophimus the Martyr


Profile

Martyred in the persecutions of Diocletian.


Died

crucified c.300 at Laodicea, Syria




Saint Alberta of Agen


Profile

One of the first martyrs in the persecutions of Diocletian.


Died

martyred c.286 in Agen, France




Saint Thalus the Martyr


Profile

Martyred in the persecutions of Diocletian.


Died

crucified c.300 at Laodicea, Syria




Saint Piperion the Martyr


Profile

One of a group of 22 martyrs who died together.


Died

c.257 in North Africa




Martyrs of Antioch


Profile

A group of Christians martyred together by Emperor Maximian Galerius.


Died

c.300 in Antioch, Syria




Saint Peter the Spaniard


Profile

Pilgrim from Spain to Rome. Settled to live as a hermit in Babuco, Italy.




Saint Amunia


Profile

Married and the mother of Saint Aurea of San Millán. Widow. Hermitess.


Died

1069 of natural causes




Saint Constantine of Carthage


Profile

Confessor of the faith at Carthage.




Saint Firmus the Martyr


Also known as

Firminus


Profile

Third century martyr.




Saint Gorgonius the Martyr


Profile

Third century martyr.



† இன்றைய புனிதர் †

(மார்ச் 11)


✠ புனிதர் பெரிய கான்ஸ்டன்டைன் ✠

(St. Constantine the Great)


ரோமப்பேரரசின் 57வது பேரரசர்:

(57th Emperor of the Roman Empire)


பிறப்பு: ஃபெப்ரவரி 27, 272

நைஸ்ஸஸ், பெரிய மோஸியா, ரோமப்பேரரசு (தற்போதைய செர்பியா)

(Naissus, Moesia Superior, Roman Empire (Present-day Niš, Serbia)


இறப்பு: மே 22, 337 (வயது 65)

நிகொமேடியா, பித்தினியா, ரோமப்பேரரசு

(Nicomedia, Bithynia, Roman Empire)


“முதலாம் கான்ஸ்டன்டைன்” (Constantine I) என்று பொதுவாக அழைக்கப்படும் இவர், ரோமப்பேரரசின் 57வது ரோமப் பேரரசர் ஆவார். கி.பி. 324ம் ஆண்டுமுதல் 337ம் ஆண்டில் தாம் இறக்கும்வரை ஆட்சியில் இருந்த இவர், முதல் கிறிஸ்தவ ரோமப் பேரரசரானாவார். முக்கியத்துவம் வாய்ந்த ஒரு ஆட்சியாளராக இருந்த கான்ஸ்டன்டைன், எப்போதும் ஒரு சர்ச்சைக்குரிய நபராகவே இருந்தார். கிறிஸ்துவ துன்புறுத்தல்களை நிறுத்துவதும் ரோம சாம்ராஜ்யத்தில் உள்ள மற்ற எல்லா மதங்களுடனும் கிறிஸ்தவர்களுடனும் கிறிஸ்தவத்தை சட்டப்பூர்வமாக்குவதற்குமான முதல் பேரரசராக கான்ஸ்டன்டைன் இருந்தார்.


கி.பி. 308 முதல் 324 வரை ஆட்சி செய்த ரோமப் பேரரசன் “லிசினியஸ்” (Licinius) என்பவரை பின்னாளில் போரிட்டு வெற்றிகொண்ட கான்ஸ்டன்டைன், முதலில் அவரை 313ம் ஆண்டு, ஃபெப்ரவரி மாதம் சந்தித்து, “மிலன் பிரகடணம்” (Edict of Milan) எனும் ஒப்பந்தத்தை செய்துகொண்டனர். இதன்படி, கிறிஸ்தவ மக்கள், அடக்குமுறை இல்லாமல் தமது விசுவாசத்தை பின்பற்ற அனுமதியளிக்கப்பட்டனர். கிறிஸ்தவ போதகம் செய்ததற்கான தண்டனைகள் இரத்து செய்யப்பட்டன. இதற்காக, பலர் மறைசாட்சியாக உயிர்த்தியாகம் செய்திருந்தனர். பறிமுதல் செய்யப்பட்ட திருச்சபையின் சொத்துக்கள் திருப்பித் தரப்பட்டன. கிறிஸ்தவம் மட்டுமல்லாது, பிற மத மக்களுக்கும் அவர்களது விசுவாசத்தை பின்பற்றும் சுதந்திரம் அளிக்கப்பட்டது.


“பிளேவியஸ் வலேரியஸ் கான்ஸ்டன்ஷியஸ்” (Flavius Valerius Constantius) எனும் இயற்பெயர் கொண்ட இவரது தந்தையார், ஒரு ரோமன் இராணுவ (Roman Army officer) அதிகாரியான “பிளேவியஸ் கான்ஸ்டன்ஷியஸ்” (Flavius Constantius) ஆவார். இவரது தாயாரான “புனிதர் ஹெலெனா” (Saint Helena of Constantinople) ஒரு கிரேக்க பெண்மணியாவார். “கிழக்கு மரபுவழி திருச்சபையும்” (Eastern Orthodox Church), “ஓரியண்டல் மரபுவழி திருச்சபையும்” (Oriental Orthodox Church) இவரை புனிதராகப் போற்றுகின்றன.


ஆட்சி:

பேரரசர் கான்ஸ்டன்டைன் காலத்தில் ரோமானிய பேரரசின் பல நிர்வாக, நிதி, சமூக, மற்றும் இராணுவ சீர்திருத்தங்கள் இயற்றப்பட்டது. மேலும் அரசு, குடிமையில் மற்றும் இராணுவ அதிகாரங்கள் தனித்தனியே பிரித்து மறு சீரமைக்கப்பட்டது. மேலும் அப்போதே பணவீக்கத்தை கட்டுப்படுத்த சொலிடுஸ் என்ற ஒரு புதிய தங்க நாணயத்தை அறிமுகப்படுத்தினார். இது ஆயிரம் ஆண்டுகளுக்கு மேலாக பைசண்டைன் மற்றும் ஐரோப்பிய நாணயங்களின் பொதுவான நாணயமாக பயன்பட்டது. உள்நாட்டு அச்சுறுத்தல்கள் மற்றும் காட்டுமிராண்டிகளின் படையெடுப்புகளை எதிர்கொள்வதற்காக ரோமானிய இராணுவத்தில் தரவரிசை முறையில் வகைப்படுத்தி படைகளை பலப்படுத்தினர். கான்ஸ்டன்டைன் முந்தைய நூற்றாண்டின் உள்நாட்டு கலகத்தின் கைவிடப்பட்ட ரோமன் எல்லைகளை பழங்குடியினரிடமிருந்து வெற்றிகரமாக மீட்டார். கான்ஸ்டன்டைன் 324ல் பேரரசர்கள் மசேந்தியஸ் மற்றும் லிசினுஸ் ஆகியோருக்கு எதிரான உள்நாட்டு போர்களை வென்றதன் காரணமாக மேற்கு மற்றும் கிழக்கு ரோமின் ஒரே ஆட்சியாளரானார்.


கான்ஸ்டன்டைன் பண்டைக் கிரேக்கக் குடியேற்றமான பைசன்டியத்தை பேரரசின் தலைநகரமாக ஆக்கினார். அவர் காலத்தில் புதிய ரோம் என பெயரிடப்பட்ட இது பின்னர், அவர் பெயரால் கான்ஸ்டன்டினோப்பிள் என்று அழைக்கப்பட்டது. இது பைசன்டைன் பேரரசின் தலைநகரமாக ஆயிரம் ஆண்டுகளுக்கு மேலாக நீடித்திருந்தது. இதன் காரணமாக, அவர் பைசண்டைன் பேரரசின் நிறுவனர் என்று அழைக்கபடுகின்றார். அவரது அரசு அவருக்கு பின் வந்தவர்களால் தழைத்தோங்கியது.


அவர் மதச்சார்பற்ற ஆட்சியாளர்களின் ஒரு முன்மாதிரி மற்றும் சட்டப்பூர்வ பேரரசின் முன்னோடி என்று கூறப்பட்டார். ஆனால் சில விமர்சகர்கள் அவரை ஒரு கொடுங்கோல் அரசனாகவும் அவர் தன் ஆட்சியை தக்கவைத்து கொள்வதற்க்காக நடித்தார் என்றும் கூறுகின்றனர்.


மத கொள்கை:

கிறிஸ்தவம் வரலாற்றில் கான்ஸ்டன்டைன் - முதல் கிறிஸ்தவ பேரரசர் ஆவர். இயேசுவின் கல்லறை உள்ளதாக நம்பப்படும் ஜெருசலேம் நகரில் அவரது உத்தரவின் பேரில் புனித செபுல்ச்ரே திருச்சபை கட்டப்பட்டது. திருத்தந்தைகள் கான்ஸ்டன்டைன் மூலம் பெரிய அளவில் அதிகாரங்களைப் பெற்றனர்.


கடைசி காலம்:

கான்ஸ்டன்டைன் அவரது மரணத் தருவாயில் புனித அப்போஸ்தலர் தேவாலயம் அருகே ரகசியமாக கல்லறை கட்டி தயாராக வைக்க சொன்னார். அவரது மரணம் அவர் எதிர்பார்த்ததை விட விரைவிலேயே வந்தது. கி.பி. 337ம் ஆண்டு, ஈஸ்டர் விருந்திற்கு பின்னர் கான்ஸ்டன்டைன் தீவிரமாக நோய்வாய்ப்பட்டார். பின்னர் கான்ஸ்டான்டினோபிள் திரும்ப அவர் முயற்சித்தார். அவர் தனக்கு திருமுழுக்கு அளிக்கப்பட வேண்டும் என கேட்டார். அதற்கான ஏற்பாடுகளும் செய்யப்பட்டாலும் அதற்கு முன்பே அச்சிரோனில் 337ம் ஆண்டு, மே மாதம், 22ம் நாளன்று, பாஸ்கா பண்டிகையை தொடர்ந்து பெந்தகோஸ்து ஐம்பது நாள் திருவிழாவின் கடைசி நாளில் கான்ஸ்டன்டைன் இறந்தார்.