St. Fusca and Marura
Feastday: January 16
Death: 250
Martyrs of Ravenna, Italy. Fusca was a young girl. Maura, her nurse, shared her martyrdom.
Saint Fusca of Ravenna is a child martyr killed ca. 250 AD in Ravenna, Italy under the persecutions of Decius. Her nurse, Marura, was martyred with her. She is venerated by the Roman Catholic Church.[1]
The presence of a column painting of the saint at the Church of the Nativity, in Bethlehem has provoked scholarly interest
† இன்றைய புனிதர் †
(ஜனவரி 16)
✠ புனிதர் ஜோசப் வாஸ் ✠
(St. Joseph Vaz)
இலங்கையின் திருத்தூதர்:
(Apostle of Sri Lanka)
கத்தோலிக்க குரு, மறைப்பணியாளர்:
(Catholic Priest and Missionary)
பிறப்பு: ஏப்ரல் 21, 1651
பெனோலிம், கோவா, போர்ச்சுகீசிய இந்தியா
(Benaulim, Goa, Portuguese India)
இறப்பு : ஜனவரி 16, 1711 (வயது 59)
கண்டி, கண்டி இராச்சியம், இலங்கை
(Kandy, Kingdom of Kandy, Sri Lanka)
ஏற்கும் சமயம்:
ரோமன் கத்தோலிக்க திருச்சபை
(இந்தியா, இலங்கை சொற்பொழிவுக்கலை சபை)
(Roman Catholic Church
(India, Sri Lanka and the Congregation of the Oratory)
அருளாளர் பட்டம்: ஜனவரி 21, 1995
திருத்தந்தை இரண்டாம் ஜான் பவுல்
(Pope John Paul II)
காலிமுகத்திடல் பூங்கா, கொழும்பு, இலங்கை
(Galle Face Green, Colombo, Sri Lanka)
புனிதர் பட்டம்: ஜனவரி 14, 2015
திருத்தந்தை ஃபிரான்சிஸ்
(Pope Francis)
காலிமுகத்திடல் பூங்கா, கொழும்பு, இலங்கை
(Galle Face Green, Colombo, Sri Lanka)
முக்கிய திருத்தலங்கள்:
புனித ஜோசப் வாஸ் திருத்தலம்,
முடிப்பு, பன்ட்வால், கர்நாடகா, இந்தியா மற்றும் இலங்கையிலுள்ள மஹாகலகமுவ, கலகமுவ
(St. Joseph Vaz Shrine, Mudipu, Bantwal, Karnataka, India & Mahagalgamuwa, Galgamuwa in Sri Lanka)
நினைவுத் திருவிழா: ஜனவரி 16
பாதுகாவல்: இலங்கையும் அந்நாட்டு மக்களும்
தற்போதைய இந்திய மாநிலமான கோவா, அந்நாளில் போர்ச்சுகீசிய பேரரசின்கீழ் இருந்த காலத்தில், புனிதர் ஜோசப் வாஸ், போர்ச்சுகீசிய இந்தியா என்றழைக்கப்பட்ட பகுதியான கோவாவின் “பெனோலிம்” என்னுமிடத்தில் தமது பெற்றோருக்கு பிறந்த ஆறு குழந்தைகளில் மூன்றாவதாகப் பிறந்தவர் ஆவார். இவரது தந்தை “கிரிஸ்டோவாவோ வாஸும்” (Cristóvão Vaz) தாயார் “மரியா டி மிராண்டாவும்” (Maria de Miranda) கத்தோலிக்க விசுவாசமிக்கவர்கள் ஆவர்.
தமது சிறு வயதில் போர்ச்சுகீசிய மொழியில் கல்வி கற்ற இவர், சிறந்த மாணவராகத் திகழ்ந்ததால் ஆசிரியர்களாலும் சக மாணவர்களாலும் மதிக்கப்பட்டார். மேல்படிப்புக்காக கோவா நகர் அனுப்பப்பட்ட வாஸ், “புனித பவுலின் இயேசு சபை கல்லூரியில்” (Jesuit college of St. Paul) சேர்ந்து “சொல்லாட்சி” (Rhetoric) மற்றும் “மனிதநேயம்” (Humanities) ஆகிய பாடங்களில் பட்டம் பெற்றார். மேலும், கோவா நகரின் டோமினிக்கன் சபையினரின் “புனித தோமஸ் அக்குயினாஸின்” (St. Thomas Aquinas') “டொமினிக்கன் கல்லூரியில்” சேர்ந்து (Academy of the Dominicans) தத்துவ ஞான சாஸ்திரம் மற்றும் இறையியல் கற்று தேர்ந்தார்.
கி.பி. 1675ம் ஆண்டு, கோவா உயர்மறைமாவட்டத்தில் திருத்தொண்டராக அருட்பொழிவு செய்யப்பட்டார். அடுத்த ஒரு வருடத்தில் கோவா உயர் மறைமாவட்ட பேராயரால் குருத்துவ அருட்பொழிவு செய்யப்பட்டார். குருத்துவம் பெற்ற உடனேயே அனுபவமிக்க மறைப் பணியாளர்கள் போல நடை பயணமாகவே பல ஊர்களுக்கு பயணித்து மறை போதனை செய்ய ஆரம்பித்தார். குரு மாணவர்களுக்காக "சேன்கோல்" (Sancoale) என்ற இடத்தில் ஒரு இலத்தீன் மொழி பள்ளியைத் நிறுவினார். கி.பி. 1677ம் ஆண்டு, தம்மைத் தாமே "மரியாளின் அடிமை" (Slave of Mary) என்று பிரகடனப்படுத்திக்கொண்டார். அதனை ஒரு உயிலாக பாவித்து சீலிட்ட உரையில் (Deed of Bondage) வைத்து பாதுகாத்தார்.
அந்நாளில், இலங்கையை ஆண்ட போர்ச்சுகீசியர்கள் (Portuguese) நாட்டை 'டச்சு' (Dutch) நாட்டவரிடம் ஒப்படைத்துவிட்டு வெளியேறினர். நாட்டை ஆளத் தொடங்கிய டச்சு நாட்டவர், தமது மத விசுவாசமான "கால்வினசம்" (Calvinism) சபையை ஏற்றுக்கொள்ள மக்களை வற்புறுத்தினர்.
("கால்வினசம்" (Calvinism) என்பது, 'John Calvin' என்பவரால் கத்தோலிக்கத்துக்கு எதிராக உருவாக்கப்பட்ட இறையியல் அமைப்பாகும். இது லூத்தரன் கோட்பாட்டை உள்ளடக்கியதாகும்.)
இந்தியாவின் கோவாவில் பிறந்த புனிதர் ஜோசப் வாஸ், இலங்கையில் கத்தோலிக்க விசுவாசம் டச்சுக்காரர்களால் அடக்குமுறைக்கு உட்படுத்தப்பட்டிருந்த வேளையில், இலங்கைவாழ் கத்தோலிக்கருக்கு சேவை செய்வதற்காக இலங்கை வந்தார். இவர் இலங்கையின் வடக்குப் பிராந்தியங்களில் "யோசேவாஸ் முனீந்திரர்" எனவும் அழைக்கப்பட்டார். பிற்காலத்தில் இவர் கண்டி இராச்சியத்தில் தங்கியிருந்து இலங்கையில் கத்தோலிக்க திருச்சபையை மீளமைத்தார்.
யாழ்ப்பாணம் வருகை:
கி.பி. 1687ம் ஆண்டு, ஏப்ரல் மாதம், யாழ்ப்பாணம் வந்து சேர்ந்தார். அப்போது இலங்கையில் ஆட்சியில் இருந்த டச்சுக்காரர்கள் கால்வினிசத்தைப் (Calvinism) பின்பற்றியவர்கள். எனவே கத்தோலிக்கரையும், குருமாரையும் கொலை செய்தனர். பள்ளிகளைத் தரைமட்டமாக்கினர். இதனால் பிச்சைக்கார வேடத்தில் இலங்கை வந்த அடிகளாருக்கு சில்லாலையூர் மக்கள் புகலிடம் வழங்கினர். அவர் அங்கேயே தங்கி சில்லாலையிலும் அதனைச் சுற்றியுள்ள கிராமங்களிலும் கத்தோலிக்க மக்களுக்கு சேவையாற்றினார். பின்னர் அவர் மாறுவேடத்தில் நடை பயணமாக 24 ஆண்டுகளாகப் வன்னி, புத்தளம், மன்னார், பூநகரி ஆகிய இடங்களுக்கும் சென்று மறை போதகம் செய்தார்.
கண்டிக்கு விஜயம்:
கி.பி. 1692ம் ஆண்டு, கண்டிக்குச் சென்ற வாஸ் அடிகளார், அங்கு ரோமன் கத்தோலிக்க விசுவாசத்தை மீண்டும் ஸ்தாபிக்கப் பெருமுயற்சி செய்தார். இதனால் அவர் அங்கு இரண்டாண்டுகள் சிறையிலும் இருக்க நேரிட்டது. கண்டியிலிருந்தே தனது சேவையைத் தொடர்ந்த வாஸ் அடிகள் கி.பி. 1696ம் ஆண்டு, இலங்கையின் (Vicar-General) பதவியைப் பெற்றார். கி.பி. 1710ம் ஆண்டில் மட்டக்களப்பு தாண்டவன்வெளி பரிசுத்த வியாகுலமாதா ஆலய வளவில் சிறு ஓலைக் கோயில் கட்டித் திருப்பலி ஒப்புக் கொடுக்கும்போது காட்டிக் கொடுக்கப்பட்டு மரத்தில் கட்டி அடிக்கப்பட்டார். கி.பி. 1711ம் ஆண்டில் கண்டியில் காலமானார்.
தமிழருக்கும் சிங்களவருக்கும் பணி:
வாஸ் அடிகளார் இலங்கை நாட்டில் தமிழ் மக்கள் மற்றும் சிங்கள மக்கள் மத்தியில் பணியாற்றினார் என்பது குறிப்பிடத்தக்கது. அவர் திருவிவிலியத்தை தமிழ், சிங்களம் ஆகிய இரு மொழிகளிலும் மொழிபெயர்த்தார். அவ்விரு மொழிகளிலும் மக்கள் கடவுளை வழிபடுவதற்கான நூல்களையும் இயற்றினார்.
மடு நகரில் அமைந்துள்ள அன்னை மரியாள் ஆலயத்தைப் புதுப்பித்துக் கட்டுவதற்கு வாஸ் அடிகளார் துணைபுரிந்தார். மேலும், கிறிஸ்தவ விசுவாசத்தை இலங்கையில் பரப்புகையில், அந்தந்த மக்களின் பண்பாட்டுப் பாணிகளை மதிக்க வேண்டும் என்பதிலும் அவர் கவனமாயிருந்தார். மொழி, இன வேறுபாடுகளைக் களைந்து, கடவுள் நம்பிக்கையில் மக்கள் வளர வேண்டும் என்பது அவருடைய குறிக்கோளாக இருந்தது.
கத்தோலிக்கர்களுக்கு இவர் ஆற்றிய அரும்பணிகளுக்காக இவர் இலங்கையின் திருத்தூதர் என அழைக்கப்பட்டார்.
வழக்கமாக புனிதர் பட்டமளிப்புக்கு தேவைப்படும் இரண்டாம் புதுமையினை வேண்டாம் என்று திருத்தந்தை ஃபிரான்சிஸ், வாஸ் அடிகளாருக்கு விதிவிலக்கு அளித்தார் என்பது குறிப்பிடத்தக்கது.
இலங்கையில் புனிதர் பட்டம் பெற்ற முதல் புனிதர் இவரேயாவார். இந்த நிகழ்வில் திருத்தந்தையிடம் ஆசிர் பெறுவதற்காக 4 இலட்சத்திற்கும் மேற்பட்ட மக்கள் பெருந்திரளாகக் கலந்துகொண்டனர்.
Saint Joseph Vaz
Also known as
• Apostle of Ceylon
• Apostle of Sri Lanka
Profile
Born to Christopher Vaz and Maria de Miranda, Christian parents of the Konkani Brahmin caste; the third of six children. Attended primary and secondary school in Sancoale, where he learned Portugese, and Benaulim, where he learned Latin. He studied humanities at the Jesuit Goa University, philosophy and theology at Saint Thomas Aquinas Academy.
Ordained in 1676. Preacher and confessor. Opened a Latin school in Sancoale for perspective seminarians. Always devoted to Our Lady, in 1677 he consecrated himself as a "slave of Mary," sealing it with a document known as his "Letter of Enslavement".
About this time Joseph learned of the condition of Catholics in Ceylon; persecuted by the Dutch, they had had no priests for 50 years. He sought permission to work in Ceylon, but was asked to go to the mission in Kanara. He accepted, but his thoughts and heart were in Ceylon. Vicar of Vara in Kanara, preaching, hearing confessions, visiting the sick, helping the poor, ransoming Christian slaves, working to settle jurisictional disputes that interfered with the sacraments.
Meanwhile, a small congregation of priests had formed in Goa with the Church of the Holy Cross of Miracles as their residence. Joseph joined and was elected superior. He gave a definitive canonical status to this Oratory, introduced religious exercises and charitable activities, and trained its members for the mission. In 1686 he gave up his position, and set out for Ceylon. Disguised as an itinerant worker, he reached the port of Tuticorin on Easter 1687, and then the Dutch stronghold of Jaffna in the north of the Ceylon.
He suffered from acute dysentery, contracted from the terrible travelling conditions, and upon recovery he began his mission by contacting Catholics and hiding from the Dutch. He was taken in by a courageous Catholic, and ministered to his secret flock by night. One step ahead of the authorities, in 1689 he went to the Catholic village of Sillalai and began ministering to folks in surrounding villages.
In 1690 Joseph moved on to Puttalam in the Kingdom of Kandy, where 1,000 Catholics had not seen a priest for half a century. He decided to make Kandy the centre of his apostolate, and in 1692 he left for there, hoping to obtain royal permission to travel freely. Instead, he was preceded by Calvinist accusations of being a Portugese spy, and was imprisoned with two other Catholics. There he learned Sinhala, the local language, and since the prison guards left the prisoners alone as long as they didn't try to escape, he built a hut-church and later a proper church dedicated to Our Lady, and began converting other prisoners.
In 1696 the Kingdom of Kandy was suffering a serious drought, and the king asked the Buddhist monks to pray to their gods for rain; there was no rain. He then turned to Joseph who erected an altar and cross in the middle of the square and prayed; abundant rain began to fall, while Joseph and his altar stayed dry. The king granted Joseph license to preach throughout the kingdom.
Making the most of his new-found freedom, he made a mission visit to the Dutch zone and visited Catholics in Colombo. Three missionaries from the Oratory of Goa arrived in 1697 to help him with the news that Don Pedro Pacheco, Bishop of Cochin, had appointed him Vicar General in Ceylon. He was organizing the basic mission structure when smallpox broke out in Kandy. His work with the sick convinced the king to allow Father Joseph every possible freedom in his labours.
Joseph carried his mission to the main centres of the island. He returned to Kandy in 1699 with Father Joseph de Carvalho who had been expelled at the instigation of Buddhist monks. He completed the construction of his new church, and went into service for the king, translating Portuguese books into Sinhala. From this vantage point, he intensified his ministry, and converted some Sinhalese notables, which gave rise to slanders against him and persecution of converts.
New missionaries arrived in 1705, which enabled him to organize the mission into eight districts, each led by a priest. He worked on the creation of a Catholic literature comparable to that of the Buddhists, and to affirm the rights of Catholics with the Dutch Protestant Government.
King Vimaldharna Surya II, Father Joseph's mentor, died in 1707, but Narendrasimha, his successor, was an even greater supporter. New missionaries arrived in 1708, and in 1710, despite health problems, Joseph took another apostolic trip. On his return, he fell ill from his carriage, and reached Kandy in serious condition. Though he recovered from a series of infections and fevers over the next year, age, work, and disease had finally worn him out. He undertook nine days of spiritual exercises prescribed by the Rule, but before the seventh day, he was called home to God.
Born
21 April 1651 at Benaulim, Salcette, Goa, India
Died
• late night 17 January 1711 at Kandy, Sri Lanka of natural causes
• due to the size of the crowds of mourners, his body had to be exposed for three days
• buried in the church in Kandy
Canonized
• 17 September 2014 by Pope Francis (papal confirmation of plenary session sentence; his Cause had been investigated since 1737)
• 20 October 2014 by Pope Francis (consistory for canonization)
• 14 January 2015 by Pope Francis (recognition celebration in Galle Face Green park, Colombo, Sri Lanka)
Patronage
archdiocese of Goa and Damão, India
Blessed Gonzalo de Amarante
Also known as
Gonçalo, Gonzalvus, Gundisalvus
Additional Memorial
10 January (Dominicans)
Profile
Born to a wealthy, high-ranking family. Upon his ordination, he transferred his great wealth to his newphews, and spent 14 years in pilgrimage through the Holy Lands; his family did not recognize him when he returned, and his nephew set the dogs on him. Dominican friar. Received permission from his superiors to live as a hermit near Amaranthe, Portugal. Built a bridge over the Tamega River, mainly with his own hands.
Many wonderful incidents are told of Blessed Gonzalo. Among them
• As he was being carried to the baptismal font as an infant, he fixed his eyes on the church's crucifix with a look of extraordinary love.
• He was directed to the Dominicans by a supernatural directive that he should join the Order in which the Office began and ended with the Ave Maria.
• When workers who helped briefly with his bridge building ran out of wine, Gonzalo prayed, smacked a rock with a stick, it split open, and wine poured out.
• When the workers ran out of food, Gonzalo went to the water, called out, and fish jumped onto the river bank to feed them.
• During a homily, in which he wanted to show the horror of exclusion from the Church, he 'excommunicated' a basket of bread; the loaves immediately became black, rotted and inedible. When he removed the 'excommunication' a few minutes later, the bread became fresh and wholesome again.
Born
1187 at Vizella, diocese of Braga, Portugal
Died
10 January 1259 of natural causes
Beatified
1560 by Pope Pius IV
Blessed Giuseppe Antonio Tovini
Profile
Eldest of seven children born to Moses and Rosa Malaguzzi; uncle and god-father of Blessed Mose Tovini. Studied law at the University of Padua, and worked at a firm in Lovere, Italy. Teacher and deputy director of a local college. Moved to diocese of Brescia, Italy in 1864. Mayor of Cividate Camuno, Italy from 1871 to 1874 where he worked to improve public construction. Married to Emilia Corbolani in the church of Saint Agatha in Brescia on 6 January 1875; father of ten, two of whom became nuns, and one a Jesuit. Member of the Secular Franciscans. Founded the Catholic newspaper Il Cittadino di Brescia (The City of Brescia) in 1878. President of the diocesan Committee of the Opera dei Congressi. Municipal and provincial councilor in Brescia where he worked to defend and help the poor and alienated. Founded the Saint Joseph Kindergarten and the College of Venerable A Luzzago in 1882. Founded the Banco Ambrosiano in Milan, Italy in 1888. Founded the Banca Santa Paolo in Brescia in 1888. Founded the Society for the Preservation of the Faith in Italian Schools in 1890. Founded the journal Faith and School in 1891. Help found an insurance company for Catholic teachers. Helped founded the Union Leone XIII to support the faith of students in university in Brescia, and worked support similar groups in other schools. Founded the magazine Modern Italian School in 1893. Founded the weekly journal La Voce del Popolo in 1893. Helped the Canossian sisters found a teaching college in Cividate Camuno in 1894. Supported the Catholic University Federation, and the creation of Catholic universities in Italy.
Born
14 March 1841 in Cividate Camuno, Brescia, Italy
Died
• 16 January 1897 in Brescia, Italy of natural causes
• re-interred in the Church of Saint Luke in Brescia on 10 September 1922
Beatified
• 20 September 1998 by Pope John Paul II
• the beatification miracle involved the healing of a nun in the monastery of the Visitation of Holy Mary of Massa and Cozzile in Potenza, Italy
Saint Fursey of Péronne
Also known as
• Fursey of Lagny
• Fursa, Furseo, Furse, Fursae, Fursu, Fulsey, Furseus
Profile
Son of an Irish prince. Related to Saint Foillan and Saint Ultan of Péronne. Educated by Saint Brendan the Voyager. Priest. Abbot of a house at Rathmat, Ireland. Preached, evangelized, and established monasteries in Ireland for twelve years. Evangelized in England, building monasteries. Evangelized in France, working with Saint Blitharius; they had great success. Clovis, king of the Franks, received him, and asked that he build a house at Lagny, France. Raised the young son of a court nobleman from the dead. Given to ecstacies and trances during which he received visions of a immense struggle between good and evil, with glimpses of heaven and hell. The visions were described in the aptly named Visions of Fursey, and had a great effect on such works as Dante's Divine Comedy. Bede wrote extensively and glowingly of Fursey. His image is on the banner of the city of Peronne, France.
Born
c.567 at Munster, Ireland
Died
• 648 at Mezerolles, France
• buried at Peronne, Picardy, France
• when his relics were translated in 654, his body was found incorrupt
• relics re-translated in 1056
• relics re-translated in 1256
• miracles reported at his tomb
• most relics destroyed in the French Revolution
Patronage
Peronne, France
#புனித_மார்செல்லஸ் (-309)
ஜனவரி 16
இவர் உரோமையின் ஆயராக இருந்தவர். உரோமை ஆண்ட தியோகிளசியன் என்ற மன்னன் திருஅவையைப் பலவாறாகச் சித்திரவதை செய்து ஓய்ந்த பின், 308 ஆம் ஆண்டு இவர் திருத்தந்தையாக உயர்ந்தார்.
இவர் திருத்தந்தையாக உயர்ந்தபின் திருஅவையை மீண்டுமாகக் கட்டியெழுப்பினார். குறிப்பாக இவர் உயிருக்கு அஞ்சித் திருஅவையை விட்டு வெளியேறிய மக்களை மன்னித்து திருஅவையில் ஏற்றுக்கொண்டார்.
ஒருசிலர் இவருக்கு எதிராகக் கிளர்ந்தெழுந்தார்கள். அவர்கள் அப்பொழுது உரோமையை ஆண்ட மாக்ஸெண்டியூஸ் என்ற மன்னனிடம் இவரைப் பற்றிச் சொல்ல, அவன் இவரை நாடு கடத்தினான். அங்கு அவர் பலவிதமான கொடுமைகளுக்கு உள்ளாகி, இறுதியில் கொலை செய்யப்பட்டார்.
இவர் கிபி 309 ஆம் ஆண்டு கொல்லப்பட்டார் என்பது குறிப்பிடத்தக்கது.
Pope Saint Marcellus I
Also known as
Marcel, Marcelo
Profile
Nothing of his life before the papacy has survived the centuries. Pope at the end of the persecutions of Diocletian; the persecutions had so disrupted the Church that there had been a gap of over a year with no Pope. Faced reconsituting the clergy which had been decimated and whose remnant had practiced their vocation covertly and with the expectation of martyrdom. Worked to recover and welcome back those who had denied the faith to keep from being murdered.
When a group of the apostacized, known as the Lapsi, refused to do penance, Marcellus refused to allow their return to the Church. This group had some political pull, and some caused such civil disruption that Emperor Maxentius exiled the Pope in order to settle the matter. Legend says that Marcellus was forced to work as a stable slave as punishment, but this appears to be fiction. Considered a martyr as he died of the terrible conditions he suffered in exile.
Papal Ascension
May-June 308
Died
• 309
• initially buried in the cemetery of Saint Priscilla in Rome, Italy
• relics later translated to beneath the altar of San Marcello al Corso church in Rome where they remain today
Patronage
stablemen
Blessed Juana Maria Condesa Lluch
Also known as
Joanna Maria Condesa Lluch
Profile
Born into a wealthy and pious family, she received a good secular and Christian education. Even as a child Juana was devoted to the Holy Eucharist and Our Lady, and felt a call to serve. As she grew she developed a deep prayer life, felt a call to religious life, and a need to help factory workers who lived in horrible, de-humanizing and life-shortening conditions of 19th century industrialization.
Cardinal Antolín Monescillo, archbishop of Valencia initially refused her permission to found a religious congregation, saying she was too young. But in 1884 she received permission to open a shelter to provide material and spiritual assistance to factory workers and their families. Soon after she opened a school for their children, and other young women felt a call to help in the work. They formed the basis for the Congregation of the Handmaids of the Immaculate Conception, Protectress of Workers which she founded in Valencia, Spain. They are teachers, spiritual directors and protectors of the poor, especially young working women. The Congregation received diocesan approval in 1892, temporary papal approval from Pope Pius XI on 14 April 1937, and definitive approval on 27 January 1947 from Pope Pius XII.
Born
30 March 1862 in Valencia, Spain
Died
16 January 1916 in Valencia, Spain of natural causes
Beatified
23 March 2003 by Pope John Paul II
ஆர்லஸ் நகர் ஆயர் ஹோனோராடுஸ் Honoratus von Arles
பிறப்பு
4 ஆம் நூற்றாண்டு,
காலியன் Gallien அல்லது டிரியர் Trier, ஜெர்மனி
இறப்பு
16 ஜனவரி 429
பாதுகாவல்: மழை, விபத்துகளிலிருந்து
ஹோனோராடூஸ் 410 ஆம் ஆண்டு பிரான்சு நாட்டிலுள்ல லேரின்ஸ் தீவில் Lerins Insel மிக அழகானதொரு துறவற இல்லம் ஒன்றை கட்டினார். அவர் கட்டிய அக்கட்டிடத்தில் உள்ள பொருட்களைப்போல, இவ்வுலகம் முழுவதும் தேடியபோதும் அவ்வழகான பொருள் கிடைக்கவில்லை என்று கூறப்படுகின்றது. அவ்வில்லமானது புனித ஹோனோராட் என்ற பெயரில் அழைக்கப்படுகின்றது. அத்துறவற இல்லமானது மிக அற்புதமான அழகாக இருந்ததால் உலகின் எப்பகுதியில் வாழும் மக்களும், அதன் அழகைக் கண்டு ரசிக்க சென்றனர். இதனால் அவரே, அவ்வில்லத்தைப்பற்றி எடுத்துரைப்பவராக மாறினார். பின்னர் அவ்வில்லமானது புகழ்வாய்ந்து திகழ்ந்ததால் திருச்சபையின் தேவைக்காக பயன்படுத்தப்பட்டது. இவர் அவ்வில்லத்திலேயே தங்கி, இறையியலை கற்றார். மிகச் சிறந்த கலைஞரான இவர் 426 ஆம் ஆண்டு ஆர்லஸ் நகரின் ஆயராக தேர்ந்தெடுக்கப்பட்டார். இவர் தாம் எழுப்பிய துறவற மடத்திற்கென்று ஒரு சில ஒழுங்குகளை தம் கைப்பட எழுதியுள்ளார். இவர் ஏறக்குறைய 3 ஆண்டுகள் மட்டுமே ஆயராக பணியாற்றினார். இவர் இறந்து பல ஆண்டுகள் கழித்து 1788 ஆம் ஆண்டு இவரின் கல்லறை மேல் ஆலயம் ஒன்று கட்டப்பட்டுள்ளது.
Saint Honoratus of Arles
Also known as
Honorat, Honore
Profile
Son of a Roman consul, and raised as a pagan. Converted to Christianity as a young man. Friend of Saint Caprasius; brother of Saint Venantius. Lived and studied monasticism in Greece, Egypt and Palestine. When he returned to France, he founded the abbey of Lérins on the isle of the same name off the coast of Provence, France. Abbot of the house. In 426 he was ordered to accept the archbishopric of Arles, Gaul (modern France). Teacher of Saint Hilary of Arles, who served as secretary of Honoratus. Worked against the Arian and Manichaean heresies, and re-established orthodoxy.
Born
c.350 in northern Gaul
Died
• January 429 of natural causes
• relics at Lérins
Patronage
• against drought
• against misfortune
• against rain
• for rain
† இன்றைய புனிதர் †
(ஜனவரி 16)
✠ கார்பியோ நகர் புனிதர் பெரார்ட் மற்றும் நண்பர்கள் ✠
(St. Berard of Carbio and Companions)
மறைப்பணியாளர், குரு, மறைசாட்சி:
(Religious, Priest and Martyr)
பிறப்பு: தெரியவில்லை
கார்பியோ, ஊம்ப்ரியா, திருத்தந்தையர் மாநிலங்கள்
(Carbio, Umbria, Papal States)
இறப்பு: ஜனவரி 16, 1220
மொரோக்கோ
(Morocco)
ஏற்கும் சமயம்:
கத்தோலிக்க திருச்சபை
(Catholic Church)
புனிதர் பட்டம்: ஆகஸ்ட் 7, 1481
திருத்தந்தை ஆறாம் சிக்ஸ்டஸ்
(Pope Sixtus IV)
முக்கிய திருத்தலம்:
திருச்சிலுவை துறவு மடம், கோய்ம்ப்ரா, போர்ச்சுகல்
(Monastery of the Holy Cross, Coimbra, Portugal)
நினைவுத் திருநாள்: ஜனவரி 16
புனிதர் பெரார்ட் (Berard of Carbio), மற்றும் இவரது நான்கு தோழர்களும், பதின்மூன்றாம் நூற்றாண்டில் வாழ்ந்து, கிறிஸ்தவ மறையை பரப்பும் தமது முயற்சிக்காக, “வடக்கு ஆபிரிக்காவிலுள்ள” (North Africa) “மொரோக்கோ” (Kingdom of Morocco) அரசில் மறைசாட்சியாக கொல்லப்பட்ட “ஃபிரான்சிஸ்கன் சபையின்” (Franciscan Friars) துறவியர் ஆவர். இவர்களை, ஃபிரான்சிஸ்கன் சபை தமது “முதல் மறைசாட்சியாக” (Protomartyrs) ஏற்றுக்கொண்டது.
பாரம்பரியப்படி, பெரார்ட், இத்தாலியின் இருபது பிராந்தியங்களில் ஒன்றான “ஊம்ப்ரியாவின்” (Umbria) “கார்பியோ” (Carbio) எனுமிடத்தின் வாசி ஆவார். இவர், “லியோபர்டி” (Leopardi) என்றழைக்கப்படும் பிரபுத்துவ குடும்பத்தில் பிறந்தவர் ஆவார்.
“அசிசியின் புனிதர் ஃபிரான்சிஸ்” (St. Francis of Assisi) அவர்களால் புதிதாக நிறுவப்பட்ட “ஃபிரான்சிஸ்கன்” சபையில் கி.பி. 1213ம் ஆண்டு இணைத்துக்கொள்ளப்பட்டார்.
அரபி மொழி நன்கு அறிந்திருந்த இவர், சொல்திறன் மிக்க வல்லமை வாய்ந்த பிரசங்கியாவார். அசிசியின் புனிதர் ஃபிரான்சிஸ், இவரையும், “பீட்டர்” (Peter) மற்றும் “ஒத்தோ” (Otho) ஆகிய இரண்டு குருக்களையும், “அக்குர்சியஸ்” (Accursius) மற்றும் “அட்ஜுடஸ்” (Adjutus) ஆகிய இரண்டு பொதுநிலையினரையும், கிழக்கே சமய நம்பிக்கையற்றவர்களுக்கு (Infidels of the East) மறைப்பணியாற்ற தேர்ந்தெடுத்தார்.
கி.பி. 1219ம் ஆண்டு நடந்த ஃபிரான்சிஸ்கன் சபை துறவியரின் இரண்டாம் பொது சங்கத்தின் (Second General Chapter of the Franciscan friars) முடிவில், தமது சபையின் அப்போஸ்தல பணிகளை இத்தாலி தீபகற்பம் மற்றும் வடக்கு ஐரோப்பிய நாடுகளில் பரவச் செய்யும் நேரம் வந்துவிட்டதாக அசிசியின் புனிதர் ஃபிரான்சிஸ் எண்ணினார். ஆகவே, பெரார்ட் மற்றும் அவரது தோழர்கள், மொராக்கோவின் மறைப்பணிகளில் பிரசங்கிக்க வேண்டுமென்ற அவர்களது கோரிக்கையை அவர் மனமுவந்து ஏற்றுக்கொண்டு சம்மதித்தார்.
இத்தாலியிலிருந்து கடல் பயணம் மேற்கொண்ட மறைப்பணியாளர்கள் ஐவரும், “அண்டலூசியாவின் தன்னாட்சி சமூகத்தின்” (Autonomous Community of Andalusia) தலைநகரான “செவில்” (Seville) சென்றடைந்தனர். இஸ்லாமிய ஆட்சி நடந்துகொண்டிருந்த அங்கே, அவர்களது பிரசங்கம் வெற்றிபெறவில்லை. “ஸ்பெயின்” (Spain) மற்றும் “போர்ச்சுகல்” (Portugal) நாடுகளில் சில காலம் தங்கியிருந்த பிறகு, அவர்கள் “மொரோக்கோ அரசுக்கு” (Kingdom of Morocco) பயணித்தனர்.
மறைப்பணியாளர்கள் ஐவரில் பெரார்ட் மட்டுமே அரபி மொழி அறிந்திருந்தாலும், வெளிப்படையாக நற்செய்தியை அவர்கள் அறிவித்த விதமும், இஸ்லாம் மதத்தை கண்டனம் செய்த அவர்களது தைரியமும், விரைவிலேயே அவர்களை பித்துப் பிடித்தவர்களாக பார்க்க வைத்தது. எனினும், அவர்களது பிரசங்கம் வெளிப்படையானதாக இருந்த போதினும், அவர்கள் பிரசங்கிப்பதை நிறுத்தவோ, அல்லது ஓடிப்போகவோ இல்லை. அவர்களனைவரும் கைது செய்யப்பட்டு சிறையில் அடைக்கப்பட்டனர்.
கத்தோலிக்க விசுவாசத்தை கைவிடுமாறு செய்யப்பட்ட வற்புறுத்தல்களும் முயற்சிகளும் வீண்போயின. கோபத்தின் உச்சத்துக்குச் சென்ற முஸ்லிம் அரசன், பெரார்ட் உள்ளிட்ட மறைப்பணியாளர்கள் அனைவரையும் தமது கொடுவாளால் (Scimitar) தலையை துண்டித்துக் கொன்றான்.
போர்ச்சுகலுக்கு திரும்ப கொண்டுவரப்பட்ட அவர்களனைவரின் உடல்களும் புனித செயல்முறைகளுடன் அங்கிருந்து “அசிசி” (Assisi) கொண்டுசெல்லப்பட்டன. தமது மடாலயத்திலிருந்து இதனைப் பார்த்துக்கொண்டிருந்த ஒரு இளம் குருவானவர், மடாலயத்திலிருந்த பாதுகாப்புகளையும் மீறி, அசிசி (Assisi) பயணித்து ஃபிரான்சிஸ்கன் சபையில் சேர்ந்தார். அவரே, பதுவையின் புனிதர் அந்தோனியார் (St. Anthony of Padua) ஆவார்.
Saint Berardes of Morocco
Also known as
• Berardes of Carbio
• Berard, Berardo, Beraldus
Profile
Born to the Italian nobility. Franciscan monk accepted into the order by Saint Francis of Assisi himself in 1213. Priest. Preacher. Spoke Arabic. Leader of a party (with Peter, Otho, Accursius, and Adjutus) sent by Saint Francis to preach to Muslims in Morocco. Upon arrival, they began preaching in the market place. They were immediately arrested and ordered to stop. When the group continued to preach, they were beaten. When they refused to renouce Christ, the sultan beheaded them. They are believed to be the first Franciscan martyrs. Upon viewing their relics, young Anthony of Padua was moved to join the Franciscans and set off to preach in Morocco.
Born
at Carbio, Umbria, Italy
Died
• beheaded on 16 January 1220 in Morocco
• relics were ransomed, and are now in the monastery of the Holy Cross in Coimbra, Portugal
Canonized
1481 by Pope Sixtus IV
Saint Titian of Oderzo
Also known as
• Titian of Venice
• Tiziano of Oderzo
Profile
Born to the Italian nobility. Educated by Bishop Floriano of Oderzo, Italy. Priest. Treasurer of the diocese of Oderzo. Noted for his charity. When Floriano was assigned to another diocese, Titian was chosen by popular acclaim as the reluctant new bishop of Oderzo; he tried to get Floriano to return, but eventually took over the see. He was a model of religious life and shepherd to his people, noted for his ability as a preacher. Fought against Arianism.
Born
Heraclea, Italy
Died
• 16 January 632 in Oderzo, Italy of natural causes
• buried in the cathedral of Oderzo, which no longer exists
• relics re-interred in a bronze Byzantine sarcophagus in Vittorio Veneto
Canonized
Pre-Congregation; cultus known to have been active in the 8th century
Patronage
• Oderzo, Italy, city of
• Oderzo, Italy, diocese of
• Vittorio Veneto, Italy
Blessed James of Luino
Also known as
• James de Leuteri
• James of Eleuterii
• Giacomo
Profile
Born to the Italian nobility, he spent the early part of his life managing his family's business. At age 40 he became a Carmelite lay brother at the abbey of Melegnano, Italy. He and two other lay brothers retured to the family estates in Luino, Italy in 1475 to build a chapel to Our Lady of Mount Carmel. James dedicated himself to the spiritual and physical care of local people; he was known for his gift of healing by prayer and of turning stones into bread.
Born
c.1416 in Luino, Italy
Died
• 1477 in Luino, Italy of natural causes
• witnesses report that as he died, the candles all around the room suddenly lit on their own
• buried in the church of Saint Peter in Luino
• relics transferred to a new parish church in Luino in 1578
• grave re-discovered in 1834 and the relics moved to the chapel of the Blessed Virgin Mary he had helped to build
Saint Sigeberht of East Anglia
Profile
While exiled from East Anglia to France during the reign of King Redwald, Sigeberht converted to Christianity. He returned to East Anglia as king in 630, the first Christian king of the region. Worked with Archbishop Honorius of Canterbury and Saint Fursey to bring Christianity to his subjects. Helped found churches, schools and monasteries. After a short reign, he abdicated in favour of Ecgric and retired to become a monk. When Mercia invaded East Anglia, Sigeberht was taken against his will from his monastery to the battle field in hopes that he would rally the army; he refused to carry a weapon or fight, and was killed by the pagan King Penda of Mercia. Venerated in East Anglia as a martyr.
Born
6th century East Anglia (part of modern England)
Died
murdered in 635 in East Anglia, England
Saint Accursies of Morocco
Also known as
Accursius
Profile
Franciscan Friar Minor. Saint Francis of Assisi to evangelize the Moors of the West. He and his fellow missionaries preached in Italy, Aragon, Coimbra, Seville, and finally in Morocco, where they were banished and, upon their return, martyred.
Died
• 16 January 1220 in Morocco by being scourged till his ribs appeared bare, having burning oil and vinegar poured into the wounds, body rolled on sharp stones and potsherds, then his head split by a sword
• relics were ransomed, and are now in the monastery of the Holy Cross in Coimbra, Portugal
Canonized
1481 by Pope Sixtus IV
Saint Dana of Leuca
Also known as
• Dana of Aulana
• Dana of Aulon
• Dana of Vlore
• Danacte, Danacto, Danatte, Danax, Donato, Donatus
Additional Memorial
24 January (Armenian)
Profile
Immigrant to and deacon in Santa Maria di Leuca, Italy. When the port town was invaded, Dana gathered up the sacred vessels and scriptures and ran inland; he managed to consume the consecrated Hosts to prevent them from being profaned. Ordered to sacrifice wine to the pagan god Bacchus, Dana refused. Martyr.
Born
6th century Vlora, Albania
Died
• hacked to death with swords near Santa Maria di Leuca, Italy
• body parts thrown into the sea
Blessed Louis-Antoine-Rose Ormières Lacase
Profile
Priest in the diocese of Carcassonne, France. Founder of the Congregation of the Guardian Angel Sisters.
Born
14 July 1809 in Quillan, Aude, France
Died
16 January 1890 in Gijon, Asturias, Spain of natural causes
Beatified
• 22 April 2017 by Pope Francis
• the beatification miracle involved the cure from maxillofacial cancer of one of the Spanish sisters of the Guardian Angel
• the beatification recognition was celebrated in Oviedo, Spain by Cardinal Angelo Amato
Saint Peter of Morocco
Profile
Franciscan Friar Minor. Saint Francis of Assisi to evangelize the Moors of the West. He and his fellow missionaries preached in Italy, Aragon, Coimbra, Seville, and finally in Morocco, where they were banished and, upon their return, martyred.
Died
• 16 January 1220 in Morocco by being scourged till his ribs appeared bare, having burning oil and vinegar poured into the wounds, body rolled on sharp stones and potsherds, then his heads split by a sword
• relics were ransomed, and are now in the monastery of the Holy Cross in Coimbra, Portugal
Canonized
1481 by Pope Sixtus IV
Saint Otto of Morocco
Profile
Franciscan Friar Minor. Saint Francis of Assisi to evangelize the Moors of the West. He and his fellow missionaries preached in Italy, Aragon, Coimbra, Seville, and finally in Morocco, where they were banished and, upon their return, martyred.
Died
• 16 January 1220 in Morocco by being scourged till his ribs appeared bare, having burning oil and vinegar poured into the wounds, body rolled on sharp stones and potsherds, then his heads split by a sword
• relics were ransomed, and are now in the monastery of the Holy Cross in Coimbra, Portugal
Canonized
1481 by Pope Sixtus IV
Blessed Joan of Bagno di Romagna
Also known as
Giovanna, Jeanne
Additional Memorial
13 February (Camaldolese menology)
Profile
Camaldolese nun. Friend of Saint Agnes of Bagno di Romagna.
Born
Tuscany, Italy
Died
• 16 January 1105 at Bagno di Romagna, Forli, Italy of natural causes
• at the moment of her death the local church bells all rang spontaneously
Beatified
15 April 1823 by Pope Pius VII (cultus confirmation)
Patronage
Bagno di Romagna, Italy
Representation
lily
Saint Henry of Coquet
Also known as
• Henry of Cocket
• Henry the Dane
Profile
Drawn to religious life from an early age, Henry sailed to England to live as a hermit on Coquet (Cocket) Island off Northumberland without the pressure of family and friends who wanted him to forego such devotions. Never joined any order, but lived under the direction of the monks at Tynemouth, England.
Born
11th century Denmark
Died
• 16 January 1127 on Coquet Island, England of natural causes
• buried in the church of Blessed Virgin at Tynemouth, England
Blessed Konrad II of Mondsee
Also known as
• Konrad Bosinlother
• Conrad...
Profile
Benedictine monk at Siegburg Abbey. Abbot of Mondsee in Upper Austria in 1127. When some nobles seized property belonging to his monastery, Konrad demanded that it be returned; the nobles had him killed. His brother monks considered him a martyr as he died for defending his monastery.
Born
c.1100 at Trier, Germany
Died
• murdered in Oberwang, Austria in 1145
• relics in the church of the Mondsee Abbey
Saint James of Tarentaise
Also known as
• Apostle of Savoy
• James the Syrian
• James the Assyrian
• Giacomo
Profile
Soldier in the imperial Persian army. Convert to Christianity. Monk. Spiritual student of Saint Honoratus at Lérins in France. Missionary to the Savoy region. First bishop of Moûtiers, France in 426. Known as a miracle worker.
Born
Syrian
Died
16 January 429 in Arles, France
Saint Honoratus of Fondi
Profile
Sixth century Benedictine monk. Founder and abbot of the monastery at Fondi, southern Italy. Pope Saint Gregory the Great wrote a brief biography of him.
Patronage
Fondi, Italy
Saint Priscilla of Rome
Profile
Married to Manius Acilius Glabrio. Mother of Senator Pudens. Supported Saint Peter the Apostle in his work in Rome, Italy, her villa near the Roman catacombs serving as Peter's headquarters.
Saint Dunchaid O'Braoin
Profile
Hermit. Abbot on Clanmocnoise, near Westmeath, Ireland c.969. In his last years he retired from abbacy to resume the life of a hermit at Armagh, Ireland.
Born
in Westmeath, Ireland
Died
988 in Armagh, Ireland of natural causes
Saint Triverius
Also known as
Trivier, Triviero, Troverio
Profile
Known as a spiritual child. Hermit near the monastery of Thérouanne, and then at Dombes at a young age. The French village of Saint Trivier is named for him.
Born
Neustria, Gaul (in modern France)
Died
550 of natural causes
Saint Valerius of Sorrento
Profile
Hermit for many years near Sorrento, Italy. Reluctant bishop of Sorrento, chosen by the people of that city due to his wisdom and piety.
Died
453 of natual causes
Patronage
Sorrento, Italy
Saint Melas of Rhinocolura
Profile
Bishop of Rhinocolura on the Mediterranean Sea near the boundary between Egypt and Palestine. Imprisoned and tortured by Arian heretics.
Died
385
Saint Leobazio
Also known as
Leobato
Profile
Fifth-century monk. Spiritual student of Saint Urso. Abbot of Saint Orso Sénevière abbey in Lugdunense, Gaul (in modern France).
Saint Liberata of Pavia
Profile
Sister of Saint Honorata and Saint Ephiphanius of Pavia. Nun.
Born
Pavia, Italy
