St. Lupus of Lyons
Feastday: September 25
Death: 542
Archbishop of Lyons, France, who suffered considerably from the political upheavals in the region following the death of Sigismund, King of Burgundy.
The Archdiocese of Lyon (Latin: Archidiœcesis Lugdunensis; French: Archidiocèse de Lyon), formerly the Archdiocese of Lyon–Vienne–Embrun, is a Latin Church metropolitan archdiocese of the Catholic Church in France. The Archbishops of Lyon serve as successors to Saint Pothinus and Saint Irenaeus, the first and second bishops of Lyon, respectively,[2] and are also called Primate of the Gauls.[3] He is usually elevated to the rank of cardinal. Bishop Olivier de Germay was appointed Archbishop of Lyon on 22 October 2020.
St. Euphrosyne of Alexandria
அலெக்ஸாந்திரியா நாட்டு புனிதர் யூப்ரோசைன்
கன்னியர்:
பிறப்பு: ----
அலெக்ஸாண்ட்ரியா, எகிப்து
இறப்பு: கி.பி. 5ம் நூற்றாண்டு
ஏற்கும் சபை:
கத்தோலிக்க திருச்சபை
கிழக்கு மரபுவழி திருச்சபை
நினைவுத் திருநாள்: செப்டம்பர் 25
அலெக்ஸாந்திரியா நாட்டு புனிதர் யூப்ரோசைன், ஆண் உடையை அணிந்துகொண்டு உள்ளூர் துறவு மடத்தில் சந்நியாசியாக வாழ்ந்த ஒரு பெண் துறவி ஆவார். அவரது நினைவுத் திருநாள், கத்தோலிக்கம், மற்றும் கிழக்கு மரபுவழி திருச்சபைகளில் செப்டம்பர் மாதம், 25ம் நாளன்று, கொண்டாடப்படுகிறது.
யூப்ரோசைன், அலெக்ஸாந்திரியா நாட்டின் செல்வந்தர்களும் ஒருவரான "பாப்னூஷியஸ்" (Paphnutius) என்பவரது மகள் ஆவார். பெற்றோரின் முதுமை காலத்தில், துறவி ஒருவரது செபத்தின் மூலம் அற்புதமான முறையில் பிறந்தவர் ஆவார். இவரது அன்பான தந்தை பாப்னூஷியஸ், இவரை ஒரு பணக்கார இளைஞனுடன் திருமணம் செய்துவைக்க விரும்பினார்.
ஆனால் ஏற்கனவே தனது வாழ்க்கையை கடவுளிடம் அர்ப்பணிப்பதாக சபதம் ஏற்றிருந்த இவர், தனது சபதத்தை மீறுவதற்கான அழுத்தத்திலும், அவள் ஒரு ஆணின் உடையணிந்து "ஸ்மராக்டஸ்" (Smaragdus) ("மரகதம்") ("Emerald") என்ற அடையாளத்தை ஏற்றுக்கொண்டார்.
பின்னர் அவர் அருகிலுள்ள ஆண்கள் மடாலயத்திற்கு தப்பிச் சென்றார். அங்கு அவர் ஒரு முழுமையான சந்நியாச வாழ்க்கையை நோக்கி வேகமாக முன்னேறினார். அவருடைய பிறப்புக்காக ஜெபித்த அதே துறவியே அங்கே மடாதிபதியாக இருந்தார். அந்த மடாதிபதியின் வழிகாட்டுதலின் கீழ் இருந்தார்.
சில வருடங்கள் கழித்து, பாப்னூஷியஸ் தனது மரணத்தில் ஆறுதலுக்காக மடாதிபதியிடம் முறையிட்டபோது, மடாதிபதி அவரை ஸ்மராக்டஸ் என்ற போர்வையில் யூப்ரோசைனின் பராமரிப்பில் அவரை ஈடுபடுத்தினார். பயனுள்ள ஆலோசனைகள் பலவற்றையும், ஆறுதலான அறிவுரைகளையும் தனது சொந்த மகளிடமிருந்தே பெற்ற அவர், தமது மகளை அடையாளம் காணத் தவறிவிட்டார். தாம் இறக்கும்வரை தாம்தான் அவரது காணாமல் போன அவரது சொந்த மக்கள் என்று, யூப்ரோசின் தன்னை அவருக்கு வெளிப்படுத்தவேயில்லை.
யூப்ரோசைனை அடக்கம் செய்தபின், பாப்னூஷியஸ் தனது உலகப் பொருட்கள் அனைத்தையும் விட்டுவிட்டு, அதே மடத்தில் ஒரு துறவியாக ஆனார். அங்கு, பத்து ஆண்டுகளுக்குப் பிறகு அவர் இறக்கும் வரை தனது மகள் தங்கியிருந்த அதே பழைய அறையை பயன்படுத்தினார்.
Feastday: September 25
Death: 5th Century
A Kemetian in the A 5th century Kemetian, I was the daughter of a wealthy man. On my wedding day, I left my parents' house in secrecy, cutting my hair short, dressed as a man. I went to a monastery, worshipping God in prayer and penance. 25 Sept.
Euphrosyne of Alexandria (Greek: Ἁγία Εὐφροσύνη tr. "good cheer", 410–470),[1][2] also called Euphrosynē,[3] was a saint who disguised herself as a male to enter a monastery and live, for 38 years, as an ascetic. Her feast day is celebrated on September 25 by the Greek Orthodox Church and Episcopal Church and January 16 by the Roman Catholic Church. Euphrosyne was born to a wealthy family in Alexandria; her father Paphnutius was a devout Christian and her mother died when Euphrosyne was twelve. When she was 18, her father wanted her to marry, so she escaped, disguised as a man, and entered the same monastery he often visited for spiritual counsel. She spent most of her years as a monk in seclusion because her beauty tempted the other monks. During the final year of her life, Euphrosyne became her father's spiritual director, comforting his grief over losing his only daughter. Eventually, she revealed her identity to him and they reconciled. After she died, he entered her monastery and became an ascetic himself, living in her cell until he died ten years later.
St. Cadoc
Feastday: September 25
Patron: of Glamorgan; Llancarfan; famine victims; deafness; glandular disorders
Birth: 497
Death: 580
A Welsh bishop and martyr, a companion of St. Gildas. Cadoc is also called Docus, Cathmael, and Cadvael. He founded Llancarfan Monastery near Cardiff, Wales, before becoming a missionary on the coast of Brittany, in France. Returning to Britain, Cadoc was involved in the Saxon occupation of the British lands. H e was martyred by the Saxons near Weedon, England.
Saint Cadoc or Cadog (Medieval Latin: Cadocus; also Modern Welsh: Cattwg; born c. 497[1] or before) was a 5th–6th-century Abbot of Llancarfan, near Cowbridge in Glamorgan, Wales, a monastery famous from the era of the British church as a centre of learning, where Illtud spent the first period of his religious life under Cadoc's tutelage. Cadoc is credited with the establishment of many churches in Cornwall, Brittany,[2] Dyfed and Scotland. He is known as Cattwg Ddoeth, "the Wise", and a large collection of his maxims and moral sayings were included in Volume III of the Myvyrian Archaiology. He is listed in the 2004 edition of the Roman Martyrology under 21 September. His Norman-era "Life" is a hagiography of importance to the case for the historicity of Arthur as one of seven saints' lives that mention Arthur independently of Geoffrey of Monmouth's Historia Regum Britanniae.
St. Austindus
Feastday: September 25
Death: 1068
Archbishop and Benedictine. Austindus was a native of Bordeaux, France. lie entered the Benedictines at St. Oren's Abbey, in Auch. When elected abbot, he instituted the Cluniac reform in the abbey. Austindus became the archbishop of Auch, France, in 1041.
Bl. Mark Criado
Feastday: September 25
rn in Andujar, Spain, in 1522, and joined the Trinitarians in 1536 . Mark was martyred by the Moors in Almeria.
St. Macarius of Fayum
Saint Macarius of Fayum (300-390 AD) was an Egyptian Christian monk and abbot who is considered one of the Desert Fathers. He was born in the village of Nitria, near Alexandria, and was educated in the Greek and Coptic languages. At the age of 30, he left his family and possessions to become a monk. He lived for several years as a hermit in the Nitrian Desert, where he became known for his piety and wisdom.
In 360 AD, Macarius founded a monastery in the Scetic Desert, which became a center for monasticism in Egypt. He was a wise and compassionate spiritual leader, and his monastery attracted many followers. Macarius was also a prolific writer, and his works on monasticism and theology are still read and studied today.
Macarius is known for his emphasis on the importance of prayer, humility, and love. He also taught that the purpose of monasticism is to achieve union with God. Macarius was a demanding teacher, but he was also deeply compassionate and loving. He was known for his kindness to the poor and the sick.
Macarius died in 390 AD at the age of 90. He is considered one of the most important figures in the history of monasticism.
Bl. Mancius Shisisoiemon
Feastday: September 25
Martyr of Japan. He was an Augustinian tertiary, native born. Mancius was beheaded at Nagasaki, Japan. He was beatified in 1867.
St. Philotheus of Pemdje
St. Philotheus of Pemdje is a Coptic Orthodox saint who is commemorated on September 25. He was a priest who lived in the fourth century AD. He was martyred along with 3,685 other Christians during the persecution of Emperor Diocletian.
Philotheus was born in Pemdje, a village in Egypt. He was ordained a priest at a young age and served his community faithfully. When the persecution of Christians began under Diocletian, Philotheus was arrested and imprisoned. He was tortured and beaten, but he refused to renounce his faith.
Eventually, Philotheus was beheaded along with 3,685 other Christians. He is remembered as a martyr who died for his faith in Jesus Christ.
St. Philotheus is a popular saint in the Coptic Orthodox Church. He is often depicted in icons wearing a white robe and a red crown of martyrdom. He is also often depicted holding a palm branch, which is a symbol of victory in the Christian tradition.
Saint Cleopas
Also known as
Cleofa, Cleophas
Profile
One of the two disciples of the Way to Emmaus. Martyr.
Saint Sergius of Moscow
மாஸ்கோ நகர தூய செர்ஜியுஸ்
இன்று நாம் நினைவுகூரும் செர்ஜியுஸ், 1315 ஆம் ஆண்டு, ரஷ்யாவில் உள்ள ரோஸ்டவ் என்ற இடத்தில் இருந்த ஒரு செல்வச் செழிப்பான குடும்பத்தில் பிறந்தார். நாட்டில் அவ்வப்போது ஏற்பட்ட உள்நாட்டுப் போர்களின் காரணமாக இவரது குடும்பம் அங்கு இங்கு என்று அலைகழிக்கப்பட்டது, அதனாலேயே குடும்பம் வறுமையில் வாடத் தொடங்கியது. கடைசியில் இவரது குடும்பம் ரெடோநெழ் என்ற இடத்தில் குடியேறி அங்கேயே வாழத் தொடங்கியது.
இப்படி செர்ஜியுசின் குடும்பம் அங்கு இங்கு என்று அலைகழிக்கப்பட்டதால், அவரால் சரியான கல்வியறிவு பெறமுடியவில்லை. இதற்கிடையில் செர்ஜியுசின் பெற்றோர் திடிரென இறந்துபோனார்கள். இதனால் அவரும் அவருடைய சகோதரரும் மாஸ்கோவிற்கு அருகில் இருந்த ஒரு காட்டிற்குச் சென்று, அங்கு துறவிகளைப் போன்று வாழத் தொடங்கினார்கள். சிறுதுகாலம் செர்ஜியசோடு இருந்த அவருடைய சகோதரர், அதன்பிறகு மாஸ்கோவில் இருந்த வேறொரு துறவுமடத்திற்குச் சென்று, அங்கு துறவியாக வாழத் தொடங்கினார்.
இந்நிலையில் செர்ஜியுஸ் காட்டில் தனியாக இருந்துகொண்டு, ஜெப தவ வாழ்க்கை வாழ்வதைக் கேள்விப்பட்ட பல இளைஞர்கள் அவரிடத்தில் வந்து, தங்களை அவருடைய சீடர்களாக ஏற்றுக்கொள்ளக் கேட்டார்கள். அவரும் அதற்கு முழு சம்மதம் தெரிவித்ததால், அவர்கள் அவரோடு இருந்துகொண்டு ஜெப தவ வாழ்க்கை வாழ்ந்துவந்தார்கள்.
காட்டில் ஜெர்சியுசும் அவரோடு சேர்ந்து பல இளைஞர்களும் ஜெப தவ வாழ்க்கை வாழ்கிறார்கள் என்பதைக் கேள்விப்பட்ட பொதுமக்கள், அப்படிப்பட்டவர்கள் வாழ்கின்ற புண்ணிய மண்ணில் நாமும் வாழ்ந்தால் நமக்கு நிறைய ஆசிர்வாதம் கிடைக்கும் என்று நம்பி, அவர்கள் துறவுமடம் இருந்த இடத்தில் வீடுகளைக் கட்டி அங்கு வாழத் தொடங்கினார்கள். அந்த இடத்திற்கு SERGIEV POSAD என்றும் பெயரிட்டு மகிழ்ந்தார்கள்.
இப்படியே நாட்கள் போய்க்கொண்டிருக்க செர்ஜியுசைப் பற்றிய செய்தி, மாஸ்கோவில் இருந்த மன்னருக்குத் தெரியவந்தது. அவர் செர்ஜியுசை வந்து சந்தித்து, தனக்குப் பின் தன்னுடைய பதவியை ஏற்குமாறு கேட்டுக்கொண்டார். ஆனால், செர்ஜியுசோ தனக்கு எந்தவொரு பதவியும் வேண்டாம் என்று மறுப்புத் தெரிவித்து விட்டார். அதேநேரத்தில் அவருக்கு அவ்வப்போது ஆலோசனைகள் சொல்லிவந்தார்.
ஒருசமயம் மாஸ்கோவின் மன்னர் டர்டர் என்பவரோடு போர்தொடுக்கச் சென்றபோது, செர்ஜியுஸ் அவரிடம், “மன்னா! நீ எதற்கும் அஞ்சாதே! ஆண்டவராகிய கடவுள் உன்னோடு இருக்கின்றார், அவர் உன்னை முன்னின்று ஆசிர்வதித்து வழிநடத்துகிறார்” என்று சொல்லி அனுப்பிவைத்தார். போரில் மாஸ்கோவின் மன்னருக்கே வெற்றி கிடைத்தது. இதனால் அவர் செர்ஜியுசை மிக உயர்வாக மதிக்கத் தொடங்கினார், அவருக்கு வேண்டியமட்டும் ஏதாவது செய்ய நினைத்தார். ஆனால் செர்ஜியுசோ தனக்கு எதுவும் வேண்டாம் என்று மிக எளிமையாக வாழ்ந்து வந்தார். செர்ஜியுஸ் தன்னுடைய வாழ்வின் பெரும்பகுதியை ஜெபத்திலேதான் செலவழித்தார். அவருடைய ஜெபத்திற்கு வல்லமை இருக்கின்றது என்ற நம்பி, நிறையப் பேர் அவருடைய ஜெப உதவியை நாடிவந்தர்கள். அவரும் அவர்களுக்காக ஜெபித்தார். இப்படி ஜெப மனிதராகவே வாழ்ந்துவந்த ஜெர்ஜியுஸ் 1392 ஆம் ஆண்டு இறையடி சேர்ந்தார். இவருக்கு 1452 ஆம் ஆண்டு புனிதர் பட்டம் கொடுக்கப்பட்டது.
Also known as
• Sergius of Radonezh
• Bartholomew of...
Profile
Born to the nobility, his family moved to Radonezh to escape attack against the city of Rostov, losing their fortune and becoming peasants in the process. Following the deaths of his parents, Sergius and his brother Stephen became hermits at Makovka in 1335, then each left separately to become a monk. As Sergius's reputation for holiness spread, he attracted so many students that he founded the Holy Trinity monastery for them; following his ordination at Pereyaslav Zalesky, he served as its first abbot. His brother joined the monastery, but when he opposed Sergius's strict rule, Sergius left the community to live again as a hermit. However, the monastery began to decline, causing the metropolitan of Moscow to order Sergius to return as abbot. Advisor to the Prince of Moscow, he encourged the campaign that ended with the Battle of Kulikovo in 1380 which ended the Mongol domination of Russia. In the Russia that followed he founded forty monasteries. Late in life he resigned his position and retired to live his last few months as a prayerful monk. He is venerated as the foremost saint of Russia.
Born
c.1314 near Rostov, Yaroslavl Oblast, Russia as Bartholomew of Radonezh
Died
25 September 1392 at the Trinity Lavra of Saint Sergius of natural causes
Canonized
1449 by Pope Nicholas V
Blessed Herman the Cripple
Also known as
• Herman Contractus
• Herman of Reichenau
• Herman the Lame
• Ermanno...
Profile
Born with a cleft palate, cerebral palsy, and spina bifida to a farm family. His parents cared for him until the age of seven, but in 1020 they gave him over to the abbey of Reichenau Island in Lake Constance in southern Germany; he spent the rest of his life there. He became a Benedictine monk at age twenty. A genius, he studied and wrote on astronomy, theology, math, history, poetry, Arabic, Greek, and Latin. He built musical instruments, and astronomical equipment. In later life he became blind, and had to give up his academic writing. The most famous religious poet of his day, he is the author of Salve Regina and Alma Redemptoris Mater.
Born
18 February 1013 at Altshausen, Swabia (in modern Germany)
Died
21 September 1054 at Reichenau abbey, Germany of natural causes
Beatified
1863 by Pope Pius IX (cultus confirmed)
Saint Ceolfrid
புனிதர் சியோல்ஃப்ரித்
ஆங்கிலோ-சாக்சன் கிறிஸ்தவ மடாதிபதி:
பிறப்பு: கி.பி. 642
இறப்பு: கி.பி. 716
பர்கண்டி நகரிலுள்ள லாங்ரேஸ் மடாலயம்
ஏற்கும் சபை:
ரோமன் கத்தோலிக்க திருச்சபை
மரபுவழி திருச்சபை
நினைவுத் திருநாள்: செப்டம்பர் 25
புனிதர் சியோல்ஃப்ரித், ஒரு ஆங்கிலோ-சாக்சன் கிறிஸ்தவ மடாதிபதியும், துறவியும் ஆவார். ஏழு வயதிலிருந்து, கி.பி. 716ம் ஆண்டு, இறக்கும்வரை அவர், "வணக்கத்திற்குரிய புனிதர் பீட்" (Saint Bede the Venerable) அவர்களுடைய பாதுகாவலர் என்று நன்கு அறியப்பட்டவர். அவர் "மாங்க்வேர்மவுத்-ஜாரோ" (Monkwearmouth-Jarrow Abbey) துறவு மடத்தின் மடாதிபதியாகவும், "கோடெக்ஸ் அமியாட்டினஸ்" (Codex Amiatinus Bible) விவிலியத்தை தயாரிக்கும் திட்டத்தில் முக்கிய பங்களிப்பாளராகவும் இருந்தார். கோடெக்ஸின் நகல் ஒன்றினை திருத்தந்தை இரண்டாம் கிரகோரி (Pope Gregory I) அவர்களிடம் வழங்குவதற்காக ரோம் (Rome) நகர் செல்லும் வழியில், அவர் பர்கண்டி (Burgundy) நகரில் இறந்தார்.
ஆரம்ப கால வாழ்க்கை:
சியோல்ஃப்ரித்தின் வாழ்க்கையின் முந்தைய காலத்தைப் பற்றி அதிகம் அறியப்படவில்லை. கிறிஸ்தவ துறவற மரபுகள் மீது அவரது சொந்த சகோதரர் சினெஃப்ரிட் (Cynefrid) கொண்டிருந்த பக்தியின் காரணமாக துறவற சமூகத்தில் சேர அவருக்கு விருப்பம் இருந்திருக்கலாம். கி.பி. சுமார் 660ம் ஆண்டு, சினெஃப்ரிட் இறந்த தேதியின் காலத்திலேயே சியோல்ஃப்ரித் துறவற மரபில் நுழைந்ததாக வரலாற்றாசிரியர்கள் குறிப்பிடுகின்றனர். சியோல்ஃப்ரித், துறவற மரபுடன் ஒரு வலுவான குடும்ப தொடர்பைக் கொண்டிருப்பதாக அறியப்படுகிறது. அவரது சகோதரர் மட்டுமல்லாது, கூடுதலாக, "டன்பர்ட்" (Tunbert) எனும் அவரது உறவினர் ஒருவர் "ஹெக்சாம் மடாலயத்தின்" (Monastery of Hexham) முதல் மடாதிபதி (Abbot) ஆவார்.
கன்னி மட பயிற்சிக்கான அவரது முதல் நான்கு ஆண்டுகள், "கில்லிங்" (Gilling Abbey) துறவுமடத்தில் நடந்தது. இது, இப்போது வடக்கு யார்க்ஷயர் (North Yorkshire) என அறியப்படுகிறது. அயர்லாந்திற்கு (Ireland) புறப்படுவதற்கு முன்னர், சினெஃப்ரிட் (Cynefrid) இதில் கலந்து கொண்டார். சியோல்ஃப்ரித், வாசிப்பு, உழைப்பு மற்றும் துறவற ஒழுக்கம் ஆகியவற்றிற்கு தொடர்ந்து தனது மனதைக் கொடுத்தபடியால், அதிக பக்தியுடன் நடந்து கொண்டார் என்று விவரிக்கப்படுகிறார். இந்த நான்கு ஆண்டுகளுக்குப் பிறகு, ஒரு கடுமையான ஒழுங்கு நடவடிக்கைகளை கொண்ட ஒரு மடத்தை நாடி, சியோல்பிரித் கில்லிங் (Gilling Abbey) துறவுமடத்தை விட்டு வெளியேறினார். பிற்காலத்தில் புனிதர் வில்ஃப்ரிட் (Saint Wilfrid) என்று நியமனம் செய்யப்பட்ட வில்ப்ரிட் தலைமையிலான ஒரு குழுவினருடன் அவர் விரைவில் இணைந்தார். இந்த துறவிகள் அதே பெயரில் ரிப்பன் நகர மடத்தின் (Ripon monastery) பெனடிக்டைன் துறவியர் (Benedictines) என்று போட்ஃப்ளவர் (Boutflower) அடையாளம் காண்கிறார். இந்த நேரத்தில், அவர் சரியான துறவறக் கொள்கைகளைப் பற்றிய தனது சொந்த புரிதலைச் செம்மைப்படுத்த வந்தார். தனது 27 வயதில், குருத்துவம் பெற்ற சியோல்ஃப்ரிட், மேலும் துறவற வாழ்க்கையின் நடைமுறைகளுடன் தன்னை நன்கு அறிமுகப்படுத்தத் தொடங்கினார்.
ரிப்பன் துறவு மடத்தில் (Ripon) அவரது நாட்கள் முடிவடைவதற்கும், பெனடிக்ட் பிஸ்காப்பின் (Benedict Biscop) கீழ் அவர் நியமிக்கப்பட்டதற்கும் இடையிலான காலம் பற்றி மிகக் குறைவாகவே வெளிப்படுத்தப்பட்டுள்ளது. தவிர அவர் போடோல்ப் மடாதிபதியின் (Abbot Botolph) நிறுவனங்களில் சிறிது காலம் செலவிட்ட அவர் "பரிசுத்த ஆவியின் கிருபையால்" ("The Grace of Spirit") நிரப்பப்பட்டதாக விவரிக்கப்படுகிறார்.
இறுதி நாட்கள்:
சியோல்ஃப்ரித், தனது வாழ்க்கையின் இறுதிகாலம் சமீபிப்பதனை அறிந்திருந்தார். எனவே அவர் தனது பதவியை ராஜினாமா செய்தார். அவருக்குப் பின் ஹ்வெட்பெர்ட் (Hwaetberht) மடாதிபதியாக பொறுப்பேற்றார். பின்னர், கோடெக்ஸ் திருவிவிலிய (Codex Amiatinus Bible) நகலை திருத்தந்தை இரண்டாம் கிரிகோரிக்கு (Pope Gregory II) வழங்குவதற்கான நோக்கத்துடன் அவர் ரோம் நகர் பயணம் செய்தார். பர்கண்டி (Burgundy) பிராந்தியத்தில் உள்ள லாங்ரேஸ் (Langres) நகர் வரை பயணித்த இவர், அங்கு கி.பி. 716ம் ஆண்டு, செப்டம்பர் மாதம், 29ம் நாளன்று, மரித்தார். அவர், அங்கேயே அடக்கம் செய்யப்பட்டார்.
Also known as
Ceolfrith, Ceufrey, Gaufrid, Geoffrey, Geoffroy, Geofroi, Gioffredo, Godefrid, Godefridus, Godfrey, Goffredo, Goffrey, Gofrido, Gotfrid, Gottfried, Jeffrey
Profile
Saxon Northumbrian noble. Benedictine monk at Gilling, North Yorkshire, then at Ripon, England where he served as cook. Ordained at age 27 at Ripon. He was well-educated, but had trouble with practical matters of administration. Prior at Wearmouth, but was too strict, and was removed for the good of the house. Accompanied Saint Benedict Biscop to Rome, Italy in 678. Deputy abbot of Saint Paul's monastery, Wearmouth-Jarrow, England in 685. He and a single student were the only survivors in his house during a regional plague outbreak. Abbot in 690. Turned the monasteries into a cultural center. Ordered the production of the Codex Amatianus, the oldest known single-volume copy of the entire Vulgate Bible, and was taking it to Rome when he died. Trained the Venerable Bede.
Born
642 in Northumbria, England
Died
• 25 September 716 at Longres, Champagne, France of natural causes while en route to Rome, Italy
• relics later returned to Jarrow
Saint Finbar
Also known as
Bairre, Barr, Barrocus, Finbarr, Findbar, Finnbarr, Fionnbharr, Lochan, Finbarro
Profile
Son of an artisan named Amergin and a lady of the Irish royal court. Educated at Kilmacahil monastery, Kilkenny, Ireland. He had very light hair, which led to the nickname Fionnbharr, "white hair". Made multiple pilgrimages to Rome, Italy, visiting Saint David of Wales on one trip. Preached throughout southern Ireland, and possibly in Scotland. Hermit on a small island at Lough Eiroe and at Gougane Barra. Founded a school at Eirce, Ireland. Founded a monastery on the river Lee; it developed into the city of Cork, Ireland. First bishop of Cork. Extravagant miracles were attributed to him. Legend says that the sun did not set for two weeks after his death.
Born
c.550 at Connaught, Ireland as Lochan
Died
• 25 September 623 at Cloyne, Ireland of natural causes
• interred in the cathedral at Cork, Ireland
Blessed Juan Elías Medina
Profile
Parish priest in Castro del Río, diocese of Córdoba, Spain, ordained on 1 July 1926, and serving in the Castro del Rio community. Imprisoned on 22 July 1936 by anti–Catholic forces in the Spanish Civil War, he spent his time supporting the spiritual lives of his fellow prisoners. After two months in prison, he was executed with a group of fellow Christians; he forgave his executioners just before his death. Martyr.
Born
16 November 1902 in Castro del Río, Córdoba, Spain
Died
morning of 25 September 1936 at the gates of the cemetery in Castro del Río, Córdoba, Spain
Beatified
• 16 October 2021 by Pope Francis
• beatification recognition celebrated at the Cathedral of Nuestra Señora de la Asunción, Córdoba, Spain, presided by Cardinal Marcello Semeraro
Saint Firminus of Amiens
புனித ஃபெர்மினுஸ் (272-303)
செப்டம்பர் 25
இவர் ஸ்பெயின் நாட்டைச் சார்ந்தவர். இவரது தந்தை உரோமை அரசாங்கத்தில் ஓர் உயரதிகாரியாகப் பணிபுரிந்து வந்தவர். அவர் ஆயர் ஹானஸ்டஸ் என்பவரின் போதனையால் தொடப்பட்டு, கிறிஸ்துவை ஏற்றுக்கொண்டார். அதன் பிறகு அவர் தன் மகனாக ஃபெர்மினுஸையும் கிறிஸ்துவ நெறியின் படி வளர்த்து வந்தார்.
ஃபெர்மினுசுக்கு முப்பத்து ஒன்றாம் வயது நடக்கும்பொழுது, பிரான்ஸ் நாட்டிற்கு நற்செய்தி அறிவிக்கப் புறப்பட்டுச் சென்றார். அங்கு இவர் அமியன்ஸ் என்ற நகரின் ஆயராகத் திருநிலைப்படுத்தப்பட்டார்.
ஆயராகத் திருநிலைப்படுத்தப்பட்ட பின்பு இவர், கடவுளின் வார்த்தையை மிகத் துணிச்சலாக அறிவித்து வந்தார். இந்நிலையில்தான் உரோமை மன்னன் தியோகிளசியனின் ஆள்கள் இவரை கி.பி 303 ஆம் ஆண்டு தலைவெட்டிக் கொன்று போட்டார்கள்.
Also known as
Farmin, Firmin, Firmins, Firmino, Fermin
Profile
Son of a Roman senator. Converted to Christianity by Saint Saturninus. Ordained by Saint Honestus at Toulouse, France. Missionary to France. First bishop of Amiens at age 24. Martyred at age 31.
Born
c.272 at Pamplona, Spain
Died
• beheaded 25 September 303 in Amiens, France
• most relics still in Amiens, France
• some relics translated to Pamplona, Spain in 1196
Saint Anacharius of Auxerre
Also known as
Aunacharius, Aunachaire, Aunaire, Aunarius, Aunacary, Anacario
Profile
Born to the 6th-century nobility. Educated at the court of King Guntram of Burgundy. Spiritual student of Saint Syagrius of Autun. Bishop of Auxerre, France in 572. Attended the Council of Paris in 573 and the Council of Macon in 583. Supported the praying of the Breviary and the Litany of the Saints.
Born
573 near Orleans, France
Died
• 603 of natural causes
• buried at Auxerre, France
• relics enshrined in a gold chest
• most relics destroyed by Huguenots in 1567, but a small portion were saved, having been hidden in the hollow pillar of a crypt
Blessed Marco Criado
Profile
Known as a clever and intelligent youth. Joined the Trinitarians in 1536. Studied in Andujar, Spain. Priest. Preacher in the areas of Almeria and Granada, both to Christian and Muslims. Martyred by Moors.
Born
25 April 1522 in Andujar, Spain
Died
stoned to death on 25 September 1569 in near La Peza, Spain
Beatified
24 July 1899 by Pope Leo XIII (cultus confirmation)
Saint Neomisia of Mecerata
Profile
Pilgrim to Palestine and then to Rome, Italy. Abused for her faith by pagans in Capua, Italy, but managed to escape under cover of a thunderstorm.
Died
Macerata, Italy
Saint Aurelia of Macerata
Profile
Pilgrim to Palestine and then to Rome, Italy. Abused for her faith by pagans in Capua, Italy, but managed to escape under cover of a thunderstorm.
Died
Macerata, Italy
Saint Principius of Soissons
Profile
Born to the Gallo-Roman nobility, the son of Emilius, count of Laon, and of Saint Celina; elder brother of Saint Remigius of Rheims. Bishop of Soissons, France.
Died
c.505
Saint Solemnis of Chartres
Also known as
Soleine of Chartres
Profile
Brother of Saint Aventinus of Chartres. Bishop of Chartres, France from c.490.
Died
c.511 of natural causes
Saint Ermenfridus of Luxeuil
Also known as
Ermenfridus of Cusance
Profile
Monk of Luxeuil Abbey in France. Founded a monastery in Cusance, France.
Died
c.670
Saint Paphnutius of Alexandria
Profile
Father of Saint Euphrosyne of Alexandria. Later in life he became a monk and then abbot.
Died
480 of natural causes
Saint Caian of Tregaian
Also known as
Gaian, Cajan
Saint Caian of Tregaian (also spelled Caean) was a 5th or 6th century Christian saint from Wales. He is the patron saint of the village of Tregaian in Anglesey, where a church is dedicated to him.
There is little known about the life of Saint Caian. Some sources say that he was a son of Saint Caw, a king of Brycheiniog, and that he was related to other Welsh saints, such as Saint Cwyllog and Saint Cadfan. Others say that he was a son of Brychan himself.
Saint Caian is said to have been a missionary who preached the Gospel in Wales and other parts of Britain. He is also said to have founded the church in Tregaian.
Saint Caian is known for his humility and his love for the poor and the sick. He is also said to have been a gifted preacher and teacher.
Saint Caian's feast day is celebrated on September 25 in the Church in Wales and the Catholic Church.
Fifth-century son or grandson of King Brychan of Brecknock. A church at Tregaian, Wales is dedicated to him.
Saint Herculanus the Soldier
Profile
Second century imperial Roman soldier. Converted by Pope Saint Alexander I, and martyred soon after.
Saint Egelred of Crowland
Profile
Monk at Crowland Abbey in England. Martyred by pagan Danish invaders.
Died
c.869
Saint Fymbert
Profile
Seventh-century bishop in western Scotland, consecrated by Saint Gregory the Great. Noted for his care of the poor and oppressed in his flock.
Saint Mewrog
Saint Mewrog is a saint of Wales of whom no details are extant.
Saint Mewrog is commemorated on September 25 in the Catholic Church. However, there is very little information known about him. He is mentioned in a few medieval Welsh sources, but these sources provide no details about his life or death.
Some scholars have speculated that Saint Mewrog may have been a real person who lived during the early Middle Ages. However, others have suggested that he may be a legendary figure.
Regardless of whether Saint Mewrog was a real person or a legendary figure, he is still revered by many Christians in Wales. He is seen as a symbol of the early Christian faith in Wales, and his feast day is a time to celebrate the Christian heritage of the country.
There is no known image of Saint Mewrog. However, he is often depicted in Welsh Christian art as a bearded man wearing a monk's habit. He is sometimes also depicted with a staff or a book.
Martyrs of Damascus
Profile
A Christian family of six who were tortured to death in a persecution by Roman authorities. They were: Eugenia, Maximus, Paul, Rufus, Sabinian and Tatta.
Died
tortured to death in Damascus, Syria, date unknown
Holy Bishops of Milan
About
Commemorates all the holy men who have served as this bishop the ancient diocese, and sometimes city-state, of Milan, Italy. They include
• Blessed Alfredo Ildefonso Schuster
• Blessed Andrea Carlo Ferrari
• Pope Pius XI
• Saint Ambrose of Milan
• Saint Ampelius of Milan
• Saint Anathalon of Milan
• Saint Antoninus of Milan
• Saint Auxanus of Milan
• Saint Benedict Crispus of Milan
• Saint Benignus of Milan
• Saint Calimerius of Milan
• Saint Castritian of Milan
• Saint Charles Borromeo
• Saint Datius of Milan
• Saint Dionysius of Milan
• Saint Eugene of Milan
• Saint Eusebius of Milan
• Saint Eustorgius II of Milan
• Saint Eustorgius of Milan
• Saint Gaius of Milan
• Saint Galdinus of Milan
• Saint Geruntius of Milan
• Saint Glycerius of Milan
• Saint Honoratus of Milan
• Saint John Camillus the Good
• Saint Lazarus of Milan
• Saint Magnus of Milan
• Saint Mansuetus of Milan
• Saint Marolus of Milan
• Saint Martinian of Milan
• Saint Mirocles of Milan
• Saint Mona of Milan
• Saint Natalis of Milan
• Saint Protasius of Milan
• Saint Senator of Milan
• Saint Simplician of Milan
• Saint Venerius of Milan
Martyred in the Spanish Civil War
• Blessed Jose María Bengoa Aranguren
• Blessed Josep Maria Vidal Segú
• Blessed Juan Agustín Codera Marqués
• Blessed Juan Elías Medina
• Blessed Julio Esteve Flors
• Blessed Pedro Leoz Portillo
• Blessed Rafael Pardo Molina
• Blessed Tomás Gil de La Cal
Our Lady of San Nicolás
Our Lady of San Nicolás is a title of the Blessed Virgin Mary venerated by the Catholic Church in Argentina. The title is associated with a series of reported apparitions to Gladys Quiroga de Motta, a housewife, beginning in 1983 in the city of San Nicolás de los Arroyos.
The apparitions are said to have begun on October 13, 1983, when Quiroga was praying the rosary in her home. She said that she saw a bright light and then the figure of a woman dressed in white. The woman identified herself as "Mary, Mother of the Most Holy Rosary."
Quiroga said that the Blessed Virgin appeared to her on numerous occasions over the next few years. In the course of the apparitions, Mary said to Quiroga:
The apparitions of Our Lady of San Nicolás were investigated by the Catholic Church for many years. In 2016, the Bishop of San Nicolás, Monsignor Héctor Cardelli, declared the apparitions to be authentic and worthy of belief.
A statue of Our Lady of San Nicolás was erected in the city of San Nicolás de los Arroyos in 2003. The statue is a popular pilgrimage site for Catholics from all over Argentina and the world.
The feast day of Our Lady of San Nicolás is celebrated on September 25.
Beatrice of Castille
Beatrice of Castille (1242–1303) was the illegitimate daughter of Alfonso X of Castile and his mistress Mayor Guillén de Guzmán. She was the second Queen consort of Afonso III of Portugal. She had six children, including King Denis I of Portugal.
Beatrice was born in Zaragoza, Spain, in 1242. She was raised in the court of her father, Alfonso X of Castile. Alfonso was a powerful and wealthy king, and Beatrice received a good education. She was also exposed to the culture and arts of the court.
In 1253, Beatrice married Afonso III of Portugal. The marriage was arranged by Alfonso X to strengthen ties between Castile and Portugal. Beatrice was a popular queen in Portugal, and she was known for her piety and compassion. She was also a strong supporter of the arts and sciences.
Beatrice died in 1303 at the age of 60. She was buried in the Cathedral of Coimbra, Portugal.
Ermengarda
Ermengarda (778-818) was a Frankish woman, daughter of Ingram, Count of Hesbaye and Hedwig of Bavaria. She was Queen consort of the Franks and Empress consort of the Holy Roman Empire as the wife of Louis the Pious, son of Charlemagne.
Ermengarda was born around 778. Her father, Ingram, was a high-ranking Frankish count, and her mother, Hedwig, was a Bavarian princess. Ermengarda received an excellent education, both in the liberal arts and in the domestic arts.
Ermengarda was married to Louis the Pious in 794. The marriage was arranged by Charlemagne to strengthen the alliance between the Franks and the Bavarians. Ermengarda and Louis the Pious had three children: Lothair, Pepin and Adelaide.
Ermengarda was a popular and respected queen. She was known for her piety, her generosity and her commitment to her family. In 813, Louis the Pious was crowned Emperor of the Holy Roman Empire. Ermengarda was crowned Empress consort.
Ermengarda died in 818 at the age of 39. She was buried in the church of Saint-Denis in Paris.
The figure of Ermengarda has been revisited significantly over the centuries. In Alessandro Manzoni's tragedy "Adelchi" (1822), Ermengarda is depicted as an innocent and tragic woman who was sacrificed to her father's politics. In a more recent reading, Ermengarda is seen as a strong and independent woman who challenged the conventions of her time.
Ketevan of Georgia
Ketevan the Martyr (c. 1560 – September 13, 1624) was a queen consort of Kakheti, a kingdom in eastern Georgia. She was regent of Kakheti during the minority of her son Teimuraz I of Kakheti from 1605 to 1614. She was killed at Shiraz, Iran, after prolonged tortures by the Safavid suzerains of Kakheti for refusing to give up the Christian faith and convert to Islam. She has been canonized as a saint by the Georgian Orthodox Church.
Ketevan was born into the Bagratid dynasty, the royal house of Georgia. She was the daughter of Prince Alexander of Mukhrani and Princess Tinatin of Kakheti. Ketevan was married to David I of Kakheti in 1582. They had two children, Teimuraz and Marta.
In 1605, David I died and Ketevan became regent for her young son. She ruled wisely and justly for nine years. However, in 1614, the Safavid shah Abbas I invaded Kakheti. Ketevan was captured and taken to Iran.
Shah Abbas I tried to force Ketevan to convert to Islam, but she refused. She was tortured for many years, but she remained steadfast in her faith. On September 13, 1624, Ketevan was executed. She was strangled to death and her body was thrown into a well.
Ketevan's body was later recovered and taken to Georgia. She was buried in the Alaverdi Cathedral in Kakheti. Ketevan was canonized as a saint by the Georgian Orthodox Church in 1625.
Ketevan is a national heroine of Georgia. She is revered for her courage, her faith, and her sacrifice. She is also considered a symbol of Georgian resistance to foreign domination.
