St. Agilulfus
Born unknown
Germany
Died c. 750
Germany
Venerated in Roman Catholic Church, Orthodox Church, True Orthodox Church including Tikhonites.
Canonized Pre-congregation
Major shrine Kölner Dom
Feast July 9
Also called Agilulf, a martyr and the archbishop of Cologne, Germany. He also served as abbot of Stavelot, and his life was written by a monk of the Benedictine house located in Malmedy, France. Agilulfus was from a good family and gained a reputation at Stavelot. Named archbishop of Cologne, he tried to persuade King Pepin not to name his illegitimate son Charles Martel heir to the throne, and was slain as a result. His remains were taken to the Church of Our Lady of the Steps in Cologne where they were venerated. He also received a commendation from Pope Zacharius in 747.
St. James Lacop
Feastday: July 9
Death: 1572
One of the many martyrs of Gorkum. Born in Oudenarden, France, he left the faith but returned to the Church and the Norbertines. The Calvinists martyred him at Gorkum with the other better known Franciscans. James was canonized in 1867.
St. Jerome of Werden
Feastday: July 9
Birth: 1522
Death: 1572
Franciscan martyr. Born in Werden, Holland, he entered the Franciscans and journeyed to Palestine, where he labored as a missionary among the Muslims. Returning to Europe, he devoted his evangelizing efforts to working among the Calvinists and served as vicar of the friary at Gorkum. He was thus a member of the martyrs of Gorkum, dying with his fellow Franciscans.
St. John of Osterwick
Feastday: July 9
Death: 1572
Augustinian martyr of Gorkum. He was a native of Holland who became a confessor of Augustinian nuns at Gorkum and was murdered by a group of Calvinists.
Saint Paulina do Coração Agonizante de Jesus
தூய பவுலின் (ஜூலை 09)
இன்று நாம் நினைவுகூரும் பவுலின், 1865 ஆம் ஆண்டு, இத்தாலியில் உள்ள, வட்டரோவில் பிறந்தார். இப்பகுதியில் அமைதியில்லாத சூழல் நிலவியதால், இவருடைய குடும்பம் பிரேசிலுக்கு இடம் பெயர்ந்தது. அப்போது இவருக்கு வயது பத்து.
பவுலின் சிறுவயது முதலே பக்தியில் சிறந்து விளங்கி வந்தாள். இது மட்டுமல்லாமல், அக்கம் பக்கத்து வீட்டிலிருந்த குழந்தைகளுக்கு மறைக்கல்வி சொல்லிக் கொடுத்து வந்தாள்.
இப்படியே இவருடைய வாழ்க்கை நகர்ந்துகொண்டிருக்க, ஒருநாள் இவர் ஒரு புற்றுநோயால் பாதிக்கப்பட்ட மனிதரைச் சந்தித்தார். அவரைச் சந்தித்த பின்பு, இவருடைய வாழ்க்கை முற்றிலுமாக மாறத் தொடங்கியது. ஆம், சமூகத்தில் இருக்கின்ற இதுபோன்ற நோயாளிகள், கைவிடப்பட்டவர்கள், அனாதைகள் இவர்களுக்கு ஏன் நாம் உதவி செய்யக்கூடாது என்று மிகத் தீவிரமாக யோசித்தார். அதன் வெளிப்பாடாக இவர் Little Sisters of the Immaculate Heart என்றொரு சபையை நிறுவினார். இதில் ஏராளமான பேர் உறுப்பினர்களாகச் சேர்ந்தார்கள். அவர்களுடைய ஒத்துழைப்பினால், இவர் பல நல்ல பணிகளைச் செய்து வந்தார்.
ஏழை எளியோர், பல்வேறு விதமான நோயினால் பாதிக்கப்பட்ட மக்களுக்கு இவர் ஆற்றி வந்த சேவை, பல தரப்பினரிடமிருந்தும் இவருக்கு நல்ல பெயரைப் பெற்றுத் தந்தது. அதே நேரத்தில் ஒருசிலர் இவருடைய வளர்ச்சியைப் பிடிக்காமல், இவருக்கு எதிராகச் செயல்படத் தொடங்கினார்கள். குறிப்பாக இவரைத் தேவையற்ற விதங்களில் எல்லாம் விமர்சனம் செய்தார்கள். அவற்றையெல்லாம் இவர் பொறுமையோடு தாங்கிக்கொண்டார்.
மக்களுடைய விமர்சனங்கள் ஒருபுறம் இவரைத் தாக்கியது என்றால், இவருக்கு வந்த நீரழிவு நோய் இவரைக் கடுமையாகத் தாக்கியது. அதனால் இவரால் முன்புபோல் பணிகளைச் சிறப்பாகச் செய்யமுடியாமல் போனது. ஒருகட்டத்தில் இவருடைய நோய் முற்றவே, இவர் படுத்தபடுக்கையாகி, 1942 ஆம் ஆண்டு இறந்துபோனார். இவருக்கு 2002 ஆம் ஆண்டு புனிதர் பட்டம் கொடுக்கப்பட்டது.
Also known as
• Amabile Lucia Visintainer
• Pauline of the Agonizing Heart of Jesus
• Pauline Visintainer
Profile
The daughter of Antonio Napoleone Visintainer and Anna Pianezzer, she was born to a poor but pious family. In September 1875 her family, along with 100 other folks, about a fifth of her home town, emigrated from Italy to the state of Saint Catherine in Brazil to seek a better life. There the Italian emigres founded the village of Vigolo (modern Nova Trento). She received First Communion about age twelve. In her early teens, Amabile began teaching children catechism, visited the sick, and cleaned the church.
On 12 July 1890 Amabile and her friend Virginia Rosa Nicolodi were caring for a woman suffering from cancer. From them and their work began the Congregation of the Little Sisters of the Immaculate Conception, approved by José de Camargo Barros, bishop of Curitiba. They and Teresa Anna Maule took their religious vows in December 1890; Amabile took the name Sister Pauline of the Agonizing Heart of Jesus. Their congregation grew quickly, and in 1903 Mother Pauline was elected Superior General for life. Even with her new responsibilities, she left Nova Trento in late 1903 for Saõ Paulo to work with orphans, the children of slaves, and aged slaves who had been left to die because they could no longer work.
In 1909 she was relieved of her duties as Superior General by Duarte Leopoldo e Silva, Archbishop of Saõ Paulo following a series of disputes within the congregation. She was sent to work with the sick and aged at the Hospice of Saint Vincent de Paul at Bragança Paulista. She spent her spare time in prayer in support of the Congregation. In 1918 she was recalled to the Congregation's motherhouse of Ipiranga. She lived there for over 20 years, caring for sick sisters, praying, and living away from the world. In 1938 her health began a long, slow decline as she fought a losing battle with diabetes.
The Congregation continues its work today in Argentina, Chile, Nicaragua, Chad, Zambia, Mozambique and Italy. They combine interior spirituality with service to those in need, drawing strength from devotion to the Eucharist, the Immaculate Virgin, and Saint Joseph. She is the first Brazilian citizen to be canonized.
Born
16 December 1865 in Vigolo Vattaro, Trent, Italy as Amabile Lucia Visintainer
Died
9 July 1942 at Ipiranga, Brazil of diabetic complications
Canonized
19 May 2002 by Pope John Paul II at Rome, Italy
Blessed Marija Petkovic
Also known as
• Maria Petkovic
• Marija of Jesus Crucified Petkovic
• Marija of Jesus Crucified
• Mary of Jesus Crucified
Profile
Sixth of eleven children born to Antun Petkovic-Kovac and Maria Marinovic. Raised in a wealthy family known for their charity to the poor. Educated in public elementary school and then the School of Domestic Science run by the Servants of Charity. Made her First Communion in 1905 at age 13.
She joined the Daughters of Mary in 1906, felt a serious call to religious life, and on 21 November she made a private vow of chastity. President of the 300 member Daughters of Mercy from 1909 to 1919. Member of the Good Shepherd Association, a group of twenty young women who visited the sick and helped children prepare for their First Communion. Her father died in 1911 when Mary was 19, and she had to help raise her younger siblings. Founded the Society of Catholic Mothers in 1915. Led a group of 200 Franciscan tertiaries in 1917, and began working in a Servants of Charity soup kitchen. Her work led her to become well-known and well-loved in her home town of Blato, Croatia, and in 1918 she promised its citizens that she would stay to live and help them.
On 25 March 1919 she and her friend Marija Telenta joined the Sisters of Charity. However, in May the superior died, the Italian sisters were forced to leave the country, and Mary, Marija and two other Croatian sisters were left to handle the work in the area. Mary was put in charge, and requested that the remaining Sisters follow the Rule of the Third Order Franciscans. Few as they were, in 1919 the Sisters still opened a recovery center, a child-care facility, and an orphanage.
On 25 August 1920, Mary wrote the first Constitutions of a new order. On 4 October 1920 it was founded as the Congregation of the Daughters of Mercy, Mary taking the name Marija of the Crucified Jesus. She served as the Superior General of the Congregation for over 30 years, helped found 46 communities of the Daughters serving in hospitals, nursing homes, schools, seminaries, and parishes. Her health failed in her later years, and she was partially paralysed the last three years of her life.
Born
10 December 1892 at Blato, Korcula, Dubrovnik-Neretva, Croatia as Maria Petkovic
Died
9 July 1966 in Rome, Italy of natural causes
Beatified
6 June 2003 by Pope John Paul II in Croatia
Our Lady of Chiquinquirá
Also known as
La Chinita
Profile
In the mid-16th century the Spanish painter Alonso de Narvaez created a portrait of the Virgin of the Rosary. He painted in pigments from the soil, herbs and flowers of the region of modern Colombia, and his canvas was a rough 44 inch x 49 inch cloth woven by local Indians. The image of Mary is about a meter high, and stands about a half moon. She has a small, sweet smile, both her face and the Child's are light colored, and she looks like she's about to take a step. She wears a white toque, a rose-coloured robe, and a sky blue cape. A rosary hangs from the little finger of her left hand, and she holds a sceptre in her right. She holds the Christ Child cradled in her left arm, and looks toward him. Christ has a little bird tied to his thumb, and a small rosary hangs from his left hand. To either side of Mary stand Saint Anthony of Padua and Saint Andrew the Apostle, the personal patrons of the colonist, Don Antonio de Santana, and monk, Andrés Jadraque, who commissioned the work.
In 1562 the portrait was placed in a rustic chapel. It was exposed to the air, the roof leaked, and soon the damage caused by the humidity and sun completely obscured the image. In 1577 the damaged painting was moved to Chiquinquirá, Colombia, and stored in an unused room. In 1585 Maria Ramos, a pious woman from Seville, cleaned up the little chapel, and hung the faded canvas in it. Though the image was in terrible shape, she loved to sit and contemplate it.
On Friday 26 December 1586 the faded, damaged image was suddenly restored. It's colors were bright, the canvas cleaner, the image clear and seemingly brand new. The healing of the image continued as small holes and tears in the canvas self-sealed. It still has traces of its former damage, and the figures seem brighter and clearer from a distance than up close. For 300 years the painting hung unprotected, and thousands of objects were touched against the frail cotton cloth by pilgrims. This rough treatment should have destroyed it, but it healed and survives. In 1829, Pope Pius VII declared Our Lady of Chiquinquirá patroness of Colombia, and granted a special liturgy. In 1897 a thick glass plate was placed over it to shield the painting from the weather and the excess zeal of the faithful. The image was canonically crowned in 1919, and in 1927 her sanctuary declared a Basilica.
Blessed Fidelis Jerome Chojnacki
Also known as
• Fedele Chijnacki
• Jerome Spurinska
• Hieronim Chojnacki
• prisoner 22473
Additional Memorial
12 June as one of the 108 Martyrs of World War Two
Profile
Youngest of six children born to Waclaw and Leokadia Spurinska. Raised in a pious family. Studied in public schools and a military academy. Worked for a year at Szczuczyn Mowogrodzki in the Institute of Social Insurance. Worked at the Central Post Office in Warsaw, Poland. Member and administrator of Catholic Action. Worked against alcohol abuse and helped recovering alcoholics in his region. Joined the Secular Franciscan Order at the Capuchin church in Warsaw. Friend of Blessed Anicet Koplinski. Joined the Capuchins on 27 August 1933, taking the name Fidelis. Developed a great devotion to the Blessed Virgin Mary. Studied philosphy at Zakroczym, Poland. Founded a Club for Intellectual Collaboration for the seminarians. Continued his work with alcoholics, working a group of Franciscans. Studied theology in Lublin, Poland, begining in 1937; his studies were interrupted by the German invasion of Poland in September 1939. Arrested for his faith on 25 January 1940 and held in the "Fortress of Lublin". On 18 June 1940 he was moved to the prison camp at Sachsenhausen. To this point Fidelis had kept his optimism, hope and simplicity, but this camp broke him; the abuse of himself and the other prisoners sent him into depression. On 14 December 1940 he, with other priests and religious, was transferred to the Dachau concentration camp; tattooed with his prisoner number, and subjected to more abuse. Abused, starved and over-worked, he developed a serious heart condition and finally died from the abuse. His last words to fellow prisoners as he was being taken away were, "Praised be Jesus Christ; we'll see each other in heaven."
Born
1 November 1906 at Lodz, Poland as Jerome Spurinska
Died
• 9 July 1942 at the Dachau concentration camp, Bavaria, Germany due to lengthy and assorted abuse
• body burned in the camp's crematorium ovens
Beatified
13 June 1999 by Pope John Paul II
Saint Veronica Giuliani
புனிதர் வெரோனிகா கிலியானி
பெண்கள் துறவு மடாதிபதி மற்றும் கத்தோலிக்க மறைபொருள்:
பிறப்பு: டிசம்பர் 27, 1660
மேர்சடேல்லோ சுல் மேடௌரோ, ஊர்பினோ (இத்தாலி)
இறப்பு: ஜூலை 9, 1727 (வயது 66)
ஸிட்டா டி கஸ்டெல்லோ, திருத்தந்தையர் மாநிலம், (இத்தாலி)
ஏற்கும் சமயம்:
ரோமன் கத்தோலிக்க திருச்சபை
முக்திபேறு பட்டம்: ஜூன் 17, 1804
திருத்தந்தை ஏழாம் பயஸ்
புனிதர் பட்டம்: மே 26, 1839
திருத்தந்தை பதினாறாம் கிரகோரி
முக்கிய திருத்தலம்:
புனிதர் வெரோனிகா கிலியானி துறவு மடம், ஸிட்டா டி கஸ்டெல்லோ
நினைவுத் திருநாள்: ஜூலை 9
புனிதர் வெரோனிகா கிலியானி, ஒரு இத்தாலிய “கபுச்சின் எளிய கிளாரா” சபையின் அருட்சகோதரியும் (Italian Capuchin Poor Clares nun), மறைபொருளும், (Mystic) ஆவார்.
“ஊர்சுளா கிலியானி” (Ursula Giuliani) என்ற இயற்பெயர் கொண்ட இவர், இத்தாலியின் “மெர்சடேல்லோ” (Mercatello) என்ற இடத்தில், கி.பி. 1660ம் ஆண்டு, டிசம்பர் மாதம், 27ம் தேதியன்று, பிறந்தார். இவருடைய தந்தை ஃபிரான்செஸ்கோ” (Francesco) ஆவார். இவரது தாயார் பெயர் “பெனேடேட்டா” (Benedetta Mancini Giuliani) ஆகும். இவரது பெற்றோருக்கு பிறந்த ஏழு பெண் குழந்தைகளில் இவர் கடைசி குழந்தை ஆவார். சகோதரிகள் எழுவரில் மூவர் துறவு வாழ்க்கையை தேர்வு செய்துகொண்டனர்.
இவருக்கு ஏழு வயதான போது இவரது தாயார் மரித்துப் போனார். குழந்தைப் பருவத்தில் இவர் சற்றே முரடாகவும் முன்கோபியாகவும் இருந்தார். ஆனால் பதினாறு வயதில் இவர் கண்ட ஒரு திருக்காட்சி, இவரது குறைபாடுள்ள குணத்தை மாற்றியமைத்தது. மகளுக்கு திருமண வயது வந்ததை உணர்ந்த தந்தை, ஊர்சுளாவுக்கு திருமண ஏற்பாடுகளை கவனிக்க ஆரம்பித்தார். ஆனால், இவர் தந்தையிடம் அழுது கெஞ்சி திருமணத்துக்கு மறுப்பு தெரிவித்தார். மகளின் விருப்பத்தை அறிந்துகொண்ட தந்தை, அவரை தாம் விரும்பிய வாழ்வினை தேர்ந்தெடுக்க அனுமதியளித்தார்.
கி.பி. 1677ம் ஆண்டு, 17 வயதான ஊர்சுளா, இத்தாலியின் “ஊம்ப்ரியா” (Umbria) மாநிலத்திலுள்ள “ஸிட்டா டி கஸ்டெல்லோ” (Città di Castello) என்னுமிடத்திலுள்ள “கபுச்சின் எளிய கிளாரா” (Capuchin Poor Clares) பெண் துறவு மடத்தில் இணைந்தார். இறைவனின் பாடுகளின் நினைவாக “வெரோனிகா” (Veronica) எனும் ஆன்மீக பெயரையும் ஏற்றார். இவர் துறவு மடத்தில் இணைந்த அன்று, ஆயர் இவரது மடாதிபதியிடம் கூறியதாவது, “நான் இந்த புதிய மகளை உங்கள் சிறப்பு கவனிப்பிற்கு விடுகிறேன்; ஏனென்றால், இவர் ஒருநாள் மிகவும் பெரிய புனிதராவார்” என்றார்.
வெரோனிகா தனது ஆன்மீக வழிகாட்டிகளின் (Spiritual Directors) விருப்பத்திற்கு முழுமையாக கீழ்ப்படிந்தார். துறவற வாழ்வின் முதல் ஆண்டில் அவர் சமையலறை, மருத்துவமனை மற்றும் புனிதப் பாத்திரங்கள், அங்கிகள் முதலானவை வைக்கும் இடம் ஆகிய இடங்களில் பணியாற்றினார். அத்துடன் சுமை தூக்குபவராகவும் பணியாற்றினார். இறுதியில், தமது 34 வயதில், புதுமுக பெண் துறவியரின் தலைவரானார்.
அருட்சகோதரி வெரோனிகா, ஐம்பது வருடங்கள் கபுச்சின் பள்ளியில் வாழ்ந்தார். 34 வருடங்கள் புதுமுக பெண் துறவியரின் தலைவராக தாழ்ச்சியுடனும், 11 வருடங்கள் மடாதிபதியாக உறுதியுடனும் கண்டிப்புடனும் வாழ்ந்தார்.
வெரோனிகா தமது வாழ்நாள் முழுதும் கிறிஸ்துவின் பாடுகளின்பால் அளப்பரிய பக்தி கொண்டிருந்தார். அந்த பக்தியானது, இறுதியில் அவரது உடல் அடையாளங்களில் வெளிப்பட்டது. கி.பி. 1694ம் ஆண்டு, கிறிஸ்துவின் முள்முடியின் அடையாளம் அவரது முன் நெற்றியில் தோன்றியது. கி.பி. 1697ம் ஆண்டு, இறைவனின் ஐந்து காய அடையாளங்கள் இவரது உடம்பிலும் தோன்றின.
ஆனால், அவருடைய ஆயரின் கடுமையான சோதனைகள் அவருடைய அனுபவத்தை அவமானப்படுத்தியது. அவர் சாதாரண சமுதாய வாழ்க்கையில் இருந்து நீக்கப்பட்டார் மற்றும் அவருடன் தொடர்ந்து கண்காணிப்பில் வைக்கப்பட்டார். அந்த நிகழ்வுகள் உண்மையானவை என்று ஆயர் முடிவு செய்தபோதுதான் அவர் மீண்டும் அவரது துறவு மடத்திற்குள் அனுமதிக்கப்பட்டார்.
கி.பி. 1727ம் ஆண்டு, ஜூலை மாதம், 9ம் தேதியன்று, “ஸிட்டா டி கஸ்டெல்லோ” (Città di Castello) நகரில் வெரோனிகா மரித்தார்.
Also known as
• Ursula Giuliani
• Veronica de Julianis
Profile
Born wealthy, the daughter of Francesco Giuliana and Benedetta Mancini. In her youth, Ursula developed a deep spirituality and desired nothing more than to dedicate her life to God. She received visions as a child, and her first words were reported to be "Do justice, God sees you," said to a crooked merchant. Ursula's father presented suitors in hopes that she would marry her; the girl became ill at the idea of not devoting her life to God, and she finally received her father's blessing on her call to religious life.
She joined the Poor Clares in Città di Castello, Umbria, Italy, on 17 July 1677 at age 17, receiving the veil on 28 October and taking the name Veronica. In 1693 she received visions that indicated that the Passion would be re-enacted in her own soul; in 1694 she received the first sign of the stigmata, in her case the visible wounds of the crown of thorns; on Good Friday in 1697 she received the wounds on her hands, feet and side. She submitted to medical treatment and many examinations, never trying to prove the stigmata was real, just suffering through the wounds, the exams and the scorn of her peers.
Veronica served as novice mistress for over thirty years; she refused to let them read any related to visions or mysticism, insisting that they become practical brides of Christ. Chosen abbess of her house in 1716, and served for more than a decade. Her 10-volume Diary of the Passion catalogues her religious experiences.
Born
1660 at Mercatello, Duchy of Urbino (part of modern Italy) as Ursula Giuliani
Died
• 9 July 1727 at Città di Castello, Italy of natural causes
• the figure of the cross was found impressed upon her heart
• body incorrupt
Beatified
17 June 1804 by Pope Pius VII
Canonized
26 May 1839 by Pope Gregory XVI
Blessed Adrian Fortescue
Profile
Born to the English nobility, the son of Sir John Fortescue, and a cousin of Anne Boleyn. Made a Knight of Bath in 1503, frequently serving in the royal court of King Henry VIII. Fought for England in France in 1513 and 1522. Married twice, and father of seven. Made a Knight of Saint John in 1532. He collected several lists of proverbs and folk sayings, often writing them in the margins of his Book of Hours. On 29 August 1534, for reasons never explained, he was arrested by the king's order, and imprisoned for several months. Arrested again on 3 February 1539, and sent to the Tower of London. Without trial, he was condemned to death in April for treason, though no specific act was alleged, only general "sedition and refusing allegiance", a consquence of his loyalty to Rome. Martyr.
Born
1476 in Punsborne, Hertfordshire, England
Died
beheaded on 9 July 1539 on Tower Hill, London, England
Beatified
13 May 1895 by Pope Leo XIII (cultus confirmation)
Saint Mary Hermina Grivot
Also known as
• Irma Grivot
• Maria Ermellina di Gesù
• Marie Hermine de Jésus
• Mary Hermina of Jesus
Additional Memorials
• 8 July as one of the Martyrs of Shanxi
• 28 September as one of the Martyrs of China
Profile
Daughter of a cooper and a housekeeper. Irma was an active, affectionate, sensitive, intelligent but sickly child, and her education stopped at the elementary level. She felt drawn to religious life, but her family opposed it, She worked as a tutor to make her own way, and in 1894 she entered a pre-novitiate of the Franciscan Missionaries of Mary at Vanves near Paris, France, then her novitiate at Les Châtelets in July, taking the name Marie Hermine de Jésus. Her poor health caused her to spend a longer than usual noviate, proving that she was capable of the rigors of missionary life. She served in her house by taking care of the accounts in Les Chatelets and Vanves, caring for the sick in Marseilles, France and then as superior of the missionaries in Taiyuanfu, China. In 1898 she and six sisters were sent to the Shanxi diocese in China to serve the poor in hospitals, and care for the unwanted or other destitutes in orphanages. There they all died in the Boxer Rebellion. One of the Martyrs of Shanxi and the Martyrs of China.
Born
28 April 1866 in Beaune, France
Died
beheaded on 9 July 1900 at Taiyuanfu, China
Canonized
1 October 2000 by Pope John Paul II in Rome
Blessed Luigi Caburlotto
Profile
Son of a Venetian gondolier. Parish priest in the archdiocese of Venice, Italy, ordained on 24 September 1842. Worked with children and teens who had been abandoned or were homeless. On 30 April 1850 he founded a school for poor and abandoned girls, and with two like-minded catechists, formed what would become the Figlie di San Giuseppe (Daughters of Saint Joseph). In 1857 he founded a home for poor girls, in 1859 a school complex for the poor, and later a free college. In 1869 he was assigned to re-organize and re-vitalize the Manin Institute, a trade and craft school for men. In 1881 he took over two more impoverished schools and managed to re-vitalize them and re-staff them with religious devoted to teaching. His health began to fail, and he was confined more and more to his home parish where he spent him non-management time conducting retreats for clergy and laity. His health continuing to fail, Father Luigi spent his final years out of the public eye, living much a like a prayerful hermit, keeping track of his beloved institutions, but unable to visit them The Daughters continue their good work today in Italy, Brazil, Kenya and the Philippines.
Born
7 June 1817 in Venice, Italy
Died
• 9 July 1897 in Venice, Italy of natural causes
• re-interred in a chapel at the parish church of San Sebastion in Venice on 1 March 2009
Beatified
• 16 May 2015 by Pope Francis
• recognition celebrated in Venice, Italy
Saint Ioachim Hao
Also known as
• Joachim Ho
• Joakim Hao Kaizhi
• Yajin
Additional Memorial
28 September as one of the Martyrs of China
Profile
Raised in a pagan family, he worked in cotton for a while, and then as a blacksmith. Convert some time after 1802. Layman catechist in the apostolic vicariate of Guizhou, China. Married; widower. He lived an quietly, giving what he could to the poor, fasting, and having services and teaching in his house. Arrested during an official persecution in 1814; he was tortured and finally exiled to Ili, Mongolia. There he worked with other Christians, even building churches. Joakim aided soldiers assigned to fight Muslim rebels in the area, received commendation for his work by the commanding general, and was allowed to return from exile in 1832. In 1836 he was arrested during another wave of persecutions, ordered to renounce his faith, and put to torture when he refused. Martyr.
Born
c.1782 in Zhazuo, Xiuewen, Guizhou, China
Died
strangled on 9 July 1839 at Guiyang, Guizhou, China
Canonized
1 October 2000 by Pope John Paul II
Saint Patermutius of Egypt
Also known as
Patermuthius, Patermouthios, Pater Mucius, Patermuthias, Father Mutius
Profile
A notorious robber and thief, he converted to Christianity, brought to the faith by Saint Copra. Desert hermit in Egypt. At age 75, he was arrested in the persecutions of Julian the Apostate for refusing to sacrifice to idols. Julian sent Copra, who had renounced Christianity, to convince Patermutius to do the same. Instead, Patermutius brought Copra back to the faith. Thrown into a flaming furnace for his defiance, he was unharmed by the fire and was seen standing and praying; this show of faith and strength brought Saint Alexander of Egypt to convert. Patermutius was then pulled from the furnace and executed. Martyr.
Died
• beheaded c.363 in Egypt
• relics enshrined in Rome, Italy
• when the church of their shrine was demolished, Pope Pius V had them re-enshrined in the church of San Angelus in Italy
• some relics enshrined in the church of Sante Maria in Vallicella, Italy
Saint Copra of Egypt
Also known as
Copres, Copretes
Profile
Desert hermit in Egypt. Helped lead Saint Patermutius to the faith. At age 45 he was arrested in the persecutions of Julian the Apostate for refusing to sacrifice to idols. Through flattery and the offer of riches, Julian convinced Copra to renounce Christianity. Copra was then sent to convince Patermutius to apostasize. Instead, Patermutius convinced Copra to return to Christianity. For this, Julian had Copra's tongue torn out of his head, and had him thrown into a furnace with Patermutius. The two were unharmed by the flames, and were seen standing in the fire and praying; this show of faith and strength brought Saint Alexander of Egypt to convert. Copra was pulled from the furnance and executed. Martyr.
Died
• beheaded c.363 in Egypt
• relics enshrined in Rome, Italy
• when the church of their shrine was demolished, Pope Pius V had them re-enshrined in the church of San Angelus in Italy
• some relics enshrined in the church of Sante Maria in Vallicella, Italy
Blessed Jane Scopelli
Also known as
• Giovanna Scopelli
• Jane of Reggio
Profile
From an early age, Jane felt drawn to religious life. Her family opposed the vocation, and she obeyed them, living a pious, austere life in her parents' home. On their deaths she founded the Our Lady of the People Carmelite priory at Reggio, Italy, and served as its first prioress. She refused all endowments or gifts to the convent unless they were given as alms with no strings or conditions attached. Her prayers reportedly resulted in miracles.
Born
1428 at Reggio d' Emilia, Italy
Died
1491 of natural causes
Beatified
1771 by Pope Pius VI (cultus confirmed)
Saint Alexander of Egypt
Profile
Soldier in the army of emperor Julian the Apostate. When he witnessed the faith and strength of Saint Patermutius and Saint Copra when they were thrown into a flaming furnace, he was convinced of the power of Christianity, and announced he was converting. He was immediately throw into the furnace with them. Martyr.
Died
• burned to death in a furnace c.363 in Egypt
• relics enshrined in Rome, Italy
• when the church of their shrine was demolished, Pope Pius V had them re-enshrined in the church of San Angelus in Italy
• some relics enshrined in the church of Sante Maria in Vallicella, Italy
Blessed Marguerite-Marie-Anne de Rocher
Also known as
• Sister Marguerite-Marie-Anne of the Angels
• Maria Anna Margherita degli Angeli de Rocher
Profile
Ursuline nun. Martyred in the French Revolution.
Born
20 January 1755 in Bollène, Vaucluse, France
Died
9 July 1794 in Orange, Vaucluse, France
Beatified
10 May 1925 by Pope Pius XI
Blessed Catherine of Santa Chiara
Also known as
Caterina
Profile
Born to the Spanish nobility. Feeling an early call to religious life, she became a Poor Clare nun at age 14 at the monastery in Baeza, Spain, and was known for her life of austerity and penance. Chosen abbess of her house, she was known for her leadership by example, and strict observance of the Rule of her Order.
Born
15th century Baeza, Spain
Died
1514 in Baeza, Spain of natural causes
Saint Everild of Everingham
Also known as
Averil, Everildis
Profile
Seventh century English nobility. Convert to Christianity. Nun, entering a convent at York with Saint Bega and Saint Wuldreda under the direction of Saint Wilfrid. Assigned by Wilfrid to lead a large community of nuns at Bishop's Farm (later called Everildsham in her honour, and today called Everingham). Noted spiritual director of her sisters.
Born
in Wessex, England
Died
c.700 of natural causes
Blessed Marie-Anne-Madeleine de Guilhermier
Also known as
Sister Saint Melania
Profile
Ursuline nun. Martyred in the French Revolution.
Born
29 June 1733 in Bollène, Vaucluse, France
Died
9 July 1794 in Orange, Vaucluse, France
Beatified
10 May 1925 by Pope Pius XI
Martyrs of the Baths
Profile
A group of Christians enslaved by Diocletian to build the gigantic baths in imperial Rome, Italy. The end of their labours coincided with the beginning of the great persecutions of Diocletian, and they were all executed. Ancient records indicated there were 10,204 of them; Zeno of Rome is the only one whose name has come down to us, and we know nothing else about any of their individual lives.
Died
c.304
St. Zeno
Feastday: July 9
Death: 300
The leader of an enormous group of martyrs who were all put to death at the command of Emperor Diocletian. The Christians, supposedly numbering more than ten thousand, were forced to labor upon public works constructed on behalf of the emperor, who then commanded all of them to be executed.
Saint Auremondo of Mairé
Also known as
Aurebondo
Profile
Educated and supported by Abbot Giuniano of the Mairé Benedictine abbey, Auremondo became a Benedictine monk, and then abbot of Mairé in 587 where he served for nearly 40 years.
Born
6th century in Chaunay, diocese of Poitiers, France
Died
c.625 of natural causes
Saint Audax of Thora
Profile
Prison guard. During the persecutions of Decius, Audax was one of the guards of Saint Anatolia, who helped convert him. Martyr.
Died
beheaded c.250 in Rome, Italy
Saint Brictius of Martola
Profile
Bishop of Martola, Italy. Imprisoned in the persecutions of Diocletian, but was not martyred. Considered a confessor of the faith.
Died
c.312 of natural causes
Blessed Dionysius the Rhetorician
Profile
Monk at the Studion monastery in Constantinople. Spiritual student of Saint Metrophanes.
Died
1606 of natural causes
Blessed Catherine of Jesus
Also known as
Caterina
Profile
Poor Clare nun at the monastery of Saint Anthony of Padua in Baeza, Spain.
Died
1520 of natural causes
Saint Hérombert of Minden
Profile
Bishop of Minden, Westphalia (in modern Germany), chosen with the support of Blessed Charlemagne. Missionary to the Saxons.
Died
800
Saint Floriana of Rome
Profile
Virgin martyr.
Died
Rome, Italy, date unknown
Saint Cyril of Gortyna
Profile
Elderly bishop of Gortyna, Crete. Tortured and martyred in the persecutions of Decius.
Died
beheaded in 250
Saint Agrippinus of Autun
Profile
Bishop of Autun, France. Ordained Saint Germanus of Paris.
Died
538 of natural causes
Saint Faustina of Rome
Profile
Virgin martyr.
Died
Rome, Italy, date unknown
Saint Felician of Sicily
Also known as
Feliciano, Felicianus
Profile
Martyr.
Four Holy Polish Brothers
Profile
Four brothers who became hermits, Benedictine monks, and saints – Andrew, Barnabas, Benedict and Justus
.
Born
Poland
Died
1008 of natural causes
Martyrs of Orange
Also known as
Women Religious of Orange
Profile
32 nuns from several orders who spent up to 18 months in prison and were finally executed for refusing to renounce Christianity during the persecutions of the French Revolution.
• Anne Cartier • Anne-Andrée Minutte • Dorothée-Madeleine-Julie de Justamond • élisabeth Verchière • élisabeth-Thérèse de Consolin • Jeanne-Marie de Romillon • Madeleine-Françoise de Justamond • Madeleine-Thérèse Talieu • Marguerite-Eléonore de Justamond • Marguerite-Marie-Anne de Rocher • Marguerite-Rose de Gordon • Marguerite-Thérèse Charensol • Marie Cluse • Marie-Anastasie de Roquard • Marie-Anne Béguin-Royal • Marie-Anne Depeyre • Marie-Anne Doux • Marie-Anne Lambert • Marie-Anne-Madeleine de Guilhermier • Marie-Claire du Bac • Marie-Clotilde Blanc • Marie-Elisabeth Pélissier • Marie-Gabrielle-Françoise-Suzanne de Gaillard de Lavaldène • Marie-Gertrude de Ripert d'Alauzier • Marie-Marguerite Bonnet • Marie-Marguerite de Barbégie d'Albrède • Marie-Rose Laye • Rosalie-Clotilde Bes • Suzanne-Agathe Deloye • Sylvie-Agnès de Romillon • Thérèse-Henriette Faurie •
Died
guillotined between 6 July and 26 July 1794 at Orange, Vaucluse, France
Beatified
10 May 1925 by Pope Pius XI
Franciscan Martyrs of China
Additional Memorial
28 September as one of the Martyrs of China
Profile
25 priests, friars, nuns, seminarians and lay people, all members of the Franciscan, and all murdered together for their faith in the Boxer Rebellion. Each has a profile on CatholicSaints.Info, and they are -
• André Bauer • Elia; Facchini • Francesco; Fogolla • Franciscus; Zhang; Rong • Gregorio; Grassi • Iacobus; Yan; Guodong • Iacobus; Zhao; Quanxin • Ioannes; Wang; Rui • Ioannes; Zhang; Huan • Ioannes; Zhang; Jingguang • Jeanne-Marie; Kerguin • Maria; Chaira • Marianna; Giuliani • Marie; Adolphine; Dierks • Marie; Amandine • Marie; de; Saint; Just • Mary; Hermina; Grivot • Matthias; Feng; De • Patricius; Dong • Petrus; Wang; Erman • Petrus; Wu; Anbang • Petrus; Zhang; Banniu • Philippus; Zhang; Zhihe • Simon; Chen • Thomas; Shen; Jihe •
Died
beheaded on 9 July 1900 at Taiyuanfu, Shanxi, China
Canonized
1 October 2000 by Pope John Paul II in Rome
Martyrs of Gorkum
Also known as
• Gorkum Martyrs
• Martyrs of Gorcum
Profile
Nineteen martyrs killed by Calvinists for loyalty to the Pope and for their belief in the Real Presence in the Eucharist. They are -
• Adrianus van Hilvarenbeek • Andreas Wouters • Antonius van Hoornaar • Antonius van Weert • Cornelius van Wijk • Francisus de Roye • Godfried van Duynen • Godfried van Melveren • Hieronymus van Weert • Jacobus Lacops • Joannes Lenaerts • John of Cologne • Leonardus van Veghel • Nicasius Janssen van Heeze • Nicolaas Pieck • Nicolaas Poppel • Petrus van Assche • Theodorus van der Eem • Willehad van Deem •
Died
hanged on 9 July 1572 in Brielle, Zuid-Holland, Netherlands
Canonized
29 June 1867 by Pope Pius IX
Martyrs of China
புனித அகஸ்டின் ஸாவோ ரோங்
மறைசாட்சிகள்:
பிறப்பு: ----
இறப்பு: கி.பி. 1648 முதல் கி.பி. 1930 வரை
கிங் டைனாஸ்டி மற்றும் சீன குடியரசு
ஏற்கும் சமயம்:
ரோமன் கத்தோலிக்க திருச்சபை
முக்திபேறு பட்டம்: நவம்பர் 24, 1946
திருத்தந்தை 12ம் பயஸ்
புனிதர் பட்டம்: அக்டோபர் 1, 2000
திருத்தந்தை இரண்டாம் ஜான் பவுல்
நினைவுத் திருநாள்: ஜூலை 9
கி.பி. 5ம் நூற்றாண்டிலேயே சீன நாட்டில் கிறிஸ்துவின் நற்செய்திக்கு வித்திடப்பட்டிருக்கிறது. 7ம் நூற்றாண்டின் தொடக்கத்தில் ஒரு கிறிஸ்தவ ஆலயம் கட்டப்பட்டது. கி.பி. 618-907ம் ஆண்டு வரை, டாங் வம்சத்தினர் அரசுரிமை ஏற்று ஆட்சி செய்த காலத்தில் 2 நூற்றாண்டுகளாக கிறிஸ்தவர்கள் வாழ்ந்து வந்தனர். 13ம் நூற்றாண்டில் மேலை நாடுகளிலிருந்து நற்செய்தி பரப்ப சென்ற “ஜியோனித மோன்றோ கோர் வீனோ” (Gionitha Mondro Gor vino) போன்றோர் சீன மக்களின் முன் கூறப்பட்ட கலாச்சாரத்தை ஆழமாக புரிந்து வைத்திருந்தார்கள். இதனால் பெய்ஜிங் தலைநகரிலேயே ஆயர் தங்குவதற்கு ஆயர் இல்லம் அமைந்திருந்தது. இதனால் மறைபரப்பு பணியாளர் தங்கள் பணியில் முழுவீச்சில் இறங்கவும் வாய்ப்புக் கிடைத்தது.
பின்னர் கி.பி. 16ம் நூற்றாண்டின் பிற்பகுதி தொடங்கி, மறைப்பணியாளர் பல துறவு சபைகளிலிருந்தும் மிக கவனமாக தேர்வு செய்யப்பட்டு சீனா சென்றடைந்தனர். அவர்களில் ஒருவர் புகழ்பெற்ற இயேசு சபைக் குரு மத்தேயுரிச்சி. இவ்வாறு சென்றவர்கள் முதலில் சீன நாட்டின் கலாச்சாரத்தை நன்கு புரிந்து வைத்திருந்தனர். அதோடு கணிதம், விஞ்ஞானம் போன்ற கலைகளிலும் சிறந்தவர்களாய் இருந்தனர். இதனால் சீன மக்களிடம் எளிதாக தொடர்புகொண்டனர். அவர்களின் மனதில் இடம்பிடித்து அவர்களுக்கேற்ப நற்செய்தி பணியை பரப்பினர். கி.பி. 16ம், 17ம் நூற்றாண்டுகளில் ஏராளமானோர் நற்செய்தியை ஏற்றுக்கொண்டு திருமுழுக்கு பெற்றனர். இவ்வாறு கிறிஸ்தவர்களானவர்கள் மெய்மறை கற்று, தங்களை உயர்ந்தவர்களாக கருதினர்.
அப்போது சீன நாட்டு மன்னன், கி.பி. 1692ம் ஆண்டு, நாடு தழுவிய மறை சுதந்திரத்தை பிரகடனப்படுத்தினர். இதன்மூலம் விரும்புபவர்கள் மெய்மறையில் சேரலாம். கிறிஸ்துவை பின்பற்றலாம் என்றும் கூறினான். இதன் பலனாக ஏராளமான மக்கள் திரண்டுவந்து ஞானஸ்நானம் பெற்றனர். அப்போது திருத்தந்தையாக இருந்தவரின் பிரதிநிதி டூர்னோனின் (Durnon) அறிவின்மையால் "திருவழிபாட்டில் சீன ரீதி" என்பதை அறிமுகப்படுத்தினார். இதனால் மன்னன் ஆத்திரமடைந்து கிறிஸ்தவர்களை தாக்கினான். அண்டை நாடான ஜப்பானில் கிறிஸ்தவர்களுக்கு விரோதிகளாக இருந்தவர்கள், சீனாவிற்கு வந்து கிறிஸ்தவர்களை கொன்று குவித்தார்கள். 19ம் நூற்றாண்டின் பாதி வரை இக்கொடுமை நடந்தவண்ணமாய் இருந்தது. பல ஆலயங்களும் தாக்கப்பட்டது.
கி.பி. 1648ம் ஆண்டு, "மஞ்ச் டார்டர்" (Manj Dardar) இனத்தை சேர்ந்த கொடியவர்கள், கிறிஸ்தவர்கள் வாழ்ந்த ஊர் ஒன்றை இடித்து தரைமட்டமாக்கினார்கள். அத்தோடு புனித சாமிநாதர் சபையை சார்ந்த தந்தை ஃபிரான்சிஸ் பெர்னாண்டசைக் கொன்றனர். வியாகுல அன்னை மறையுண்மைகளை கூறி செபமாலை செபிக்கும்போது, அவரின் உடனிருந்த தோழர்களையும் கொன்றனர். இவர்களே சீன மண்ணில் முதல் மறைசாட்சிகள் ஆவர்.
மீண்டும் கி.பி. 1715-1747ம் ஆண்டு வரை நற்செய்தி பரப்பிய ஸ்பெயின் நாட்டு மறைப்பணியாளர்களையும் கொன்றனர். இன்னும் பல மறைப்பணியாளர்களையும் கொன்றனர். கி.பி. 1796-1821ம் ஆண்டு முடிய ஆட்சி செய்த மன்னன் கியா கின் (Kiya Kin) கிறிஸ்தவ மறைக்கு எதிராக பல சட்டங்களை விதித்தான். சட்டங்களை மீறியவர்களுக்கு மிக கடுமையான தண்டனையை கொடுத்தான். பல கிறிஸ்தவர்கள் கழுத்து நெறிக்கப்பட்டும், தலை வெட்டப்பட்டும் கொல்லப்பட்டனர். கி.பி. 5ம் நூற்றாண்டிலிருந்து கி.பி. 1862ம் ஆண்டு வரை கொல்லப்பட்டவர்களில் 119 பேர் புனிதர் பட்டம் பெற்றவர்கள் ஆவர்.
8 July – Martyrs of Shanxi
9 July – Franciscan Martyrs of China
Franciscan Martyrs of China
Martyrs of Zhaojia
Martyrs of Zhujiahe
Saint Agatha Lin
Saint Agnes Cao Guiying
Saint Alberic Crescitelli
Saint André Bauer
Saint Andreas Wang Tianqing
Saint Anna An Jiaoshi
Saint Anna An Xingshi
Saint Anna Wang
Saint Antonino Fantosati
Saint Auguste Chapdelaine
Saint Augustine Tchao
Saint Barbara Cui Lianshi
Saint Callistus Caravario
Saint Cesidio Giacomantonio
Saint Chi Zhuze
Saint Elia Facchini
Saint Elisabeth Qin Bianshi
Saint Francesco Fogolla
Saint Francis Ferdinand de Capillas
Saint Francis Serrano
Saint Francisco Díaz del Rincón
Saint Franciscus Zhang Rong
Saint Giovanni of Triora
Saint Gregorio Grassi
புனிதர் கிரகொரி மேரி கிரஸ்ஸி
துறவி, ஆயர், மறைசாட்சி:
பிறப்பு: டிசம்பர் 13, 1833
காஸ்டெல்லஸோ போர்மிடா, பிட்மாண்ட், இத்தாலி
இறப்பு: ஜூலை 9, 1900
டையுவன், ஷன்க்ஸி, சீனா
ஏற்கும் சமயம்:
ரோமன் கத்தோலிக்க திருச்சபை
முக்திபேறு பட்டம்: நவம்பர் 27, 1946
திருத்தந்தை பன்னிரெண்டாம் பயஸ்
புனிதர் பட்டம்: அக்டோபர் 1, 2000
திருத்தந்தை இரண்டாம் ஜான் பவுல்
நினைவுத் திருநாள்: ஜூலை 8
புனிதர் கிரகொரி மேரி கிரஸ்ஸி, ஒரு “இத்தாலிய பிரான்சிஸ்கன் துறவியும்” (Italian Franciscan Friar), ஆயரும், ரோமன் கத்தோலிக்க திருச்சபையால் மறைசாட்சியாகவும் புனிதராகவும் கௌரவிக்கப்படுபவருமாவார். 2000ம் ஆண்டு, அக்டோபர் மாதம், முதல் தேதியன்று, திருத்தந்தை இரண்டாம் ஜான் பவுல் (Pope John Paul II) அவர்களால் புனிதர்களாக அருட்பொழிவு செய்விக்கப்பட்ட 120 சீன மறைசாட்சியருள் (120 Martyrs of China) இவரும் ஒருவராவார்.
“பியர்லுய்கி கிரஸ்ஸி” (Pierluigi Grassi) எனும் இயற்பெயர் கொண்ட இவர், இத்தாலி நாட்டின் “பியட்மாண்ட்” (Piedmont) பிராந்தியத்தின் “காஸ்டெல்லஸோ போர்மிடா” (Castellazzo Bormida) எனுமிடத்தில், கி.பி. 1833ம் ஆண்டு, டிசம்பர் மாதம், 13ம் தேதியன்று, பிறந்தார்.
தமது 15 வயதில், கி.பி. 1848ம் ஆண்டு, நவம்பர் மாதம், 2ம் தேதியன்று, “ரொமாக்னா” (Romagna) பிராந்தியத்திலுள்ள “மான்ட்டியானோ” (Montiano) என்னுமிடத்திலுள்ள ஃபிரான்சிஸ்கன் துறவு மடத்தில் வார்த்தைப்பாடு எடுத்துக்கொண்டார். தமது பெயரையும் “கிரகோரி” (Gregory) என்று ஏற்றுக்கொண்டார். பின்னர், இறையியல் கற்பதற்காக “போலோக்னா” (Bologna) அனுப்பப்பட்ட இவர், கி.பி. 1856ம் ஆண்டு, ஆகஸ்ட் மாதம், 17ம் நாளன்று, “மிரண்டோலா” (Mirandola) நகரில், குருத்துவ அருட்பொழிவு பெற்றார்.
பின்னர், சீன (China) நாட்டில் செய்யவேண்டிய மறைப்பணிக்கான தயாரிப்புக்கான பயிற்ச்சிகளுக்காக ரோம் (Rome) அனுப்பப்பட்டார்.
கி.பி. 1860ம் ஆண்டு, வட சீனாவிலுள்ள “டையுவன்” (Taiyuan) நகர் அனுப்பப்பட்ட இவர், மறைப்பணி பரப்பாளராகவும், மறைப்பணியின் அனாதைகள் இல்லத்தின் இயக்குனராகவும், பாடல் குழுவின் தலைவராகவும் நியமனங்களைப் பெற்றார்.
கி.பி. 1876ம் ஆண்டு, (Apostolic Vicariate of Shansi) ஆக தேர்வு செய்யப்பட்டார். 1891ம் ஆண்டு, செப்டம்பர் மாதம், 6ம் தேதியன்று, சீன மக்களுக்கு பிரான்சிஸ்கன் வாழ்வில் அணுகல் வழங்குவதற்காக “ஷன்க்ஸி” (Shanxi) எனுமிடத்தில் ஒரு புகுநிலை (Novitiate) மடம் ஒன்றினை நிறுவினார். அதிகமாக உழைக்கும் மறைப் பணியாளர்களுக்காக ஒரு ஓய்வு இல்லம் ஒன்றினையும் கட்டினார்.
பிளேக் (Plague) மற்றும் பஞ்சம் (Famine) போன்ற பேரழிவுகளால் பாதிப்படைந்த மக்களுக்காக அக்கறையுடன் சேவையாற்றினார். இவர்களுக்காக நகரில் ஏற்கனவேயுள்ள அநாதை இல்லங்களை பெரிது படுத்தினார். வேறு பல இல்லங்களையும் நிறுவினார்.
கி.பி. 1899ம் ஆண்டு முதல் 1901ம் ஆண்டு வரை, சீனாவிலிருந்த வெளிநாட்டினர், ஏகாதிபத்திய எதிர்ப்பாளர்கள் மற்றும் கிறிஸ்தவர்களுக்கெதிராக பெரும் கலகம் ஒன்று வெடித்தது. இது “பாக்ஸர் கலகம்” (Boxer Rebellion) என்று அழைக்கப்பட்டது. பேரரசி “டோவகர் சிக்ஸி” (Empress Dowager Cixi) “வெளிநாட்டு சக்திகளுக்கு எதிரான போரை அறிவிக்கும் அரசு ஆணை’யை” (Imperial Decree of declaration of war against foreign powers) பிரகடனப்படுத்தினார்.
கிரகொரி தப்பி ஓடுமாறு வலியுறுத்தப்பட்டார். ஆனால் கிரெகொரி பின்வருமாறு பதிலளித்தார்.:
“நான் எனக்கு பன்னிரண்டு வயதானபோதே, கடவுளுக்காக மறைசாட்சியாக உயிர்த்தியாகம் செய்யும் நிலை வேண்டி வரம் கேட்டேன். இப்போது நான் ஏங்கின காலம் வந்துவிட்டது, நான் ஓடிப்போகலாமா?”
“டையுவன்“ (Taiyuan) நகரில் கிரகொரியும் அவருடன் சுமார் பன்னிரண்டு மிஷனரிகளும், நான்கு பிற துறவியரும், “மரியாளின் பிரான்சிஸ்கன் மிஷினரிகள்” (Franciscan Missionaries of Mary) ஏழு பேரும், “புனிதர் பிரான்ஸிசின் மூன்றாம் நிலை (Third Order of St. Francis) சபையின் 11 சீன நாட்டு உறுப்பினர்களும் கைது செய்யப்பட்டனர். அடித்து சிதைக்கப்பட்ட அனைவரும் இரும்பு கூண்டுகளில் அடைத்து பொதுமக்கள் பார்வைக்காக வைக்கப்பட்டனர். அக்கம்பக்கத்து கிராமங்களினூடே ஊர்வலமாக கொண்டு செல்லப்பட்டனர். ஜூலை மாதம், 8ம் தேதியன்று, அவர்கள் “டையுவன்“ (Taiyuan) நகருக்கு திரும்ப இழுத்து வரப்பட்டனர். மறுநாள் ஒன்பதாம் தேதி, “யூக்ஸியன்” (Yuxian) என்ற ஆளுநர் அத்தனை பேரையும் கழுத்தை வெட்டி கொன்றான். இதனை “டையுவன் படுகொலை“ (Taiyuan Massacre) என்றழைக்கின்றனர்.
“பாக்ஸர் கலகம்” (Boxer Rebellion) காலத்தின்போது, 5 ஆயர்களும், 50 குருக்களும், 2 அருட்சகோதரர்களும், 15 அருட்சகோதரியரும் 40,000 சீன கிறிஸ்தவர்களும் கொல்லப்பட்டனர்.
கி.பி. 1906ம் ஆண்டு, ஃபிரான்சிஸ்கன் துறவியரால் சேவை செய்யப்பட்ட 146,575 கத்தோலிக்கர்கள், கி.பி. 1924ம் ஆண்டு, 303,760 பேராக பல்கிப் பெருகினர். அப்போது, 282 ஃபிரான்சிஸ்கன் துறவியரும், 174 உள்ளூர் குருக்களும் இருந்தனர்.
Saint Huailu Zhang
Saint Iacobus Yan Guodong
Saint Iacobus Zhao Quanxin
Saint Ioachim Hao
Saint Ioannes Baptista Luo Tingyin
Saint Ioannes Baptista Wu Mantang
Saint Ioannes Baptista Zhao Mingxi
Saint Ioannes Baptista Zhu Wurui
Saint Ioannes Wang Kuixin
Saint Ioannes Wang Rui
Saint Ioannes Wu Wenyin
Saint Ioannes Zhang Huan
Saint Ioannes Zhang Jingguang
Saint Iosephus Ma Taishun
Saint Iosephus Wang Kuiju
Saint Iosephus Wang Yumei
Saint Iosephus Yuan Gengyin
Saint Iosephus Yuan Zaide
Saint Iosephus Zhang
Saint Jean-Gabriel Perboyre
Saint Jean-Pierre Néel
Saint Jeanne-Marie Kerguin
Saint Jerome Lu
Saint Joaquín Royo Pérez
Saint Joseph Zhang Dapeng
Saint Juan Alcober Figuera
Saint Laurentius Bai Xiaoman
Saint Lawrence Wang
Saint Léon-Ignace Mangin
Saint Lucia Wang Cheng
Saint Lucia Wang Wangzhi
Saint Lucia Yi Zhenmei
Saint Luigi Versiglia
Saint Magdalena Du Fengju
Saint Marcus Ji Tianxiang
Saint Maria An Guoshi
Saint Maria An Linghua
Saint Maria Chaira
Saint Maria Chi Yu
Saint Maria Du Tianshi
Saint Maria Du Zhauzhi
Saint Maria Fan Kun
Saint Maria Fu Guilin
Saint Maria Guo Lizhi
Saint Maria Wang Lishi
Saint Maria Zhao
Saint Maria Zhao Guoshi
Saint Maria Zheng Xu
Saint Maria Zhu Wushi
Saint Marianna Giuliani
Saint Marie Adolphine Dierks
Saint Marie Amandine
Saint Marie de Saint Just
Saint Martha Wang
Saint Martinus Wu Xuesheng
Saint Mary Hermina Grivot
Saint Matthias Feng De
Saint Modeste Andlauer
Saint Patricius Dong
Saint Paul Denn
Saint Paulus Chen Changpin
Saint Paulus Ge Tingzhu
Saint Paulus Lang Fu
Saint Paulus Liu Hanzuo
Saint Paulus Liu Jinde
Saint Paulus Wu Anju
Saint Paulus Wu Wanshu
Saint Pere Sans Jordà
Saint Peter Ou
Saint Petrus Li Quanhui
Saint Petrus Liu Zeyu
Saint Petrus Wang Erman
Saint Petrus Wang Zuolung
Saint Petrus Wu Anbang
Saint Petrus Zhang Banniu
Saint Petrus Zhao Mingzhen
Saint Petrus Zhu Rixin
Saint Philippus Zhang Zhihe
Saint Raimundus Li Quanzhen
Saint Rémi Isoré
Saint Rosa Chen Aijieh
Saint Rosa Fan Hui
Saint Rosa Zhao
Saint Simon Chen
Saint Simon Qin Chunfu
Saint Teresia Chen Qingjieh
Saint Teresia Zhang Heshi
Saint Thaddeus Liu Ruiting
Saint Thomas Shen Jihe
Saint Yangzhi Lang
Also celebrated but no entry yet
Our Lady of Itatí
Our Lady of Itatí, also known as the Virgin of Itatí, is a Roman Catholic title of the Virgin Mary. Her principal shrine is in the city of Itatí, Corrientes Province, Argentina. She is the patron saint of Corrientes.
The statue is a wooden representation of the Virgin Mary and is 126 centimeters high. She holds her hands in a position of oration and wears a blue coat and a white undercoat. Her feast day is celebrated on July 9, with an anniversary celebration on July 16.
Eusanius of Furci
Eusanius of Furci, also known as Eusanio, is a venerated figure in the Catholic Church, but details about his life are unclear. Here's what we know:
Lived likely in the 4th century AD in Italy.
Legendary account: A late account portrays him as a priest from Siponto (modern-day Manfredonia) who avoided becoming a bishop by going on a pilgrimage to Rome. He stopped at various places in Abruzzo, central Italy, before settling in Avea (present-day S. Eusanio Forconese). There, he preached Christianity but faced persecution under a ruler named Prisco during Emperor Maximian's reign. The story claims he was imprisoned, tortured, released, and eventually died on July 9th. He was buried in the Church of St. Mary by monks.
Historical uncertainty: Historians consider this account unreliable. It likely aimed to explain the spread of Eusanius' veneration in Abruzzo and Lazio regions, centering around S. Eusanio Forconese.
Local Martyr: Eusanius was probably a local martyr about whom details were eventually lost.
Veneration: The earliest evidence of his cult comes from an 840 decree by Emperor Lothar confirming land ownership by Farfa Abbey, which included Sant'Eusanio monastery. The 12th-century church in S. Eusanio Forconese houses his remains in a large crypt. Churches dedicated to him existed in other towns from the 13th to 14th centuries.
