#புனித_பிரான்சிஸ்கா_சலேசியா_அவியாத்
(1844-1914)
ஜனவரி 11
இவர் (#StFranciscaSalesiaAviat) பிரான்ஸ் நாட்டைச் சார்ந்தவர். இவரது தந்தை ஒரு சிறிய கடை வைத்து அதன் மூலம் குடும்பத்தை நடத்தி வந்தார்.
தனது கல்வியை ட்ராஸ்ய் என்ற இடத்தில் பெற்று இவர், 1866 ஆம் ஆண்டு துறவற வாழ்க்கையை மேற்கொண்டார். அந்நேரத்தில் பிரான்ஸ் நாட்டில் ஏற்பட்ட தொழிற்புரட்சியின் காரணமாக உழைக்கும் பெண்கள் தங்களுடைய வாழ்வாதாரத்தை இழந்து நின்றனர். அவருடைய வாழ்வு ஏற்றம் காண வேண்டும் என்று நினைத்த இவர், அருள்தந்தை லூயிஸ் பிரிசோன் என்பவருடைய உதவியோடு ஒரு துறவற சபையை ஏற்படுத்தினார்.
இச்சபையின் மூலம் இவர் உழைக்கும் பெண்களுக்கும், பெண் குழந்தைகளுக்கும் ஆதரவு தந்தார். அதற்காக இவர் பள்ளிக் கூடங்களையும் இல்லங்களையும் நிறுவினார்.
தொடர்ந்து அச்சபையின் தலைவியாக இருந்து, பற்பல பணிகளை மிகச் சிறப்பான முறையில் செய்து வந்த இவர், 1904 ஆம் ஆண்டு பிரான்ஸ் நாட்டில் ஏற்பட்ட கலவரம் காரணமாக இத்தாலிக்கு குடியேறினார். அங்கிருந்துகொண்டே தன்னுடைய சபையை வளர்த்து வந்தார். இவரது சபைக்கு 1911ஆம் ஆண்டு திருத்தந்தையிடமிருந்து அங்கீகாரம் கிடைத்தது.
இப்படி உழைக்கும் பெண்களுடைய முன்னேற்றத்திற்காகவும், ஏழைக் குழந்தைகளுடைய கல்வி நலனுக்காகவும் தொடர்ந்து பாடுபட்டு வந்த இவர் 1914ஆம் ஆண்டு இறையடி சேர்ந்தார். இவருக்குத் திருத்தந்தை புனித இரண்டாம் ஜான்பால் 2001ஆம் ஆண்டு புனிதர் பட்டம் கொடுத்தார்.
Feastday: January 11
Birth: 1844
Death: 1914
Beatified: 27 September 1992 by Pope John Paul II
Canonized: 25 November 2001 by Pope John Paul II
Daughter of Theodore Aviat, a shopkeeper, and Emilie Caillot. Baptized 17 September 1844; Confirmed on 2 July 1856. Educated at the Visitation School in Troyes from age eleven to sixteen. With Father Louis Brisson, she founded the Sister Oblates of Saint Francis of Sales in Troyes, France, dedicated to helping young women who poured into the cities during the Industrial Revolution. She took the Salesian Rule for the congregation. She entered religious life on 11 April 1866, took the veil on 30 October 1868, taking the name Sister Frances de Sales, and made her final vows on 11 October 1871. Superior of the Institute in 1872. Opened homes and schools for working class girls. Exiled from France on 11 April 1904 due to religious persecution and anti-religious legislation. She rebuilt her congregation from Perugia, Italy, and the Order was approved by Pope Saint Pius X in 1911.
St. Palaemon
Feastday: January 11
Death: 325
First Confession and Reconciliation with 'Certificate of Completion'
First Confession and Reconciliation with Certificate of CompletionThis exciting course helps prepare the catechumen for the Sacrament of First Confession and Reconciliation. Students will find the videos easy to understand, with clear, concise, and helpful explanations of important concepts. This course is a Supplement to your parish-based catechetical program.
An Egyptian hermit who is best known for serving as mentor to St. Pachomius. With Pachomius, he labored to organize the hermits of the Egyptian desert into cenobitic communities, thereby laying the groundwork for the subsequent development of monasticism. Palaemon died at Tabennisi, the vast monastic center that sheltered the early Desert Fathers.
அக்குய்லேயா நகர் பவுலினுஸ் Paulinus von Aquileja
பிறப்பு
750,
அக்குய்லேயா, இத்தாலி
இறப்பு
11 ஜனவரி 802,
இத்தாலி
இவர் மிகப் புகழ்வாய்ந்த இலக்கண ஆசிரியராக திகழ்ந்தார். அரசர் பெரிய சார்லஸிற்கு (Karl der Große) அனைத்து விதங்களிலும் உதவினார். அவரின் அரசவை சிறந்து, ஆட்சி செழிக்க வழிகாட்டினார். 776 ஆம் ஆண்டு பவுலினுஸ் தன் இருப்பிடத்தை ஆஹன் Aachen என்ற இடத்திற்கு மாற்றிக்கொண்டு, அவ்வூரிலிருந்த கல்லூரிகளில் கற்பித்தார். அச்சமயத்தில் அல்குயின் என்ற அரசருடன் தொடர்புக்கொண்டு, அவரின் நெருங்கிய நண்பரானார். பின்னர் அரசரின் குடும்பத்திலிருந்த அனைவருக்கும் கல்வியைக் கற்றுக்கொடுக்கும் பணியை ஏற்றார். பவுலினுஸ் சிறந்த கவிஞராகவும் திகழ்ந்தார்.
இவர் அரசரின் உதவியைக் கொண்டு திருச்சபைக்கு பல உதவிகளையும் செய்தார். தம் மறைமாவட்ட ஆயருடன் இணைந்து நற்செய்தியை பறைசாற்றினார். திருச்சபைக்கு எதிராக சதி செய்தவர்களிடம் சுமூகமான உறவு கொண்டு மனமாற்றினார். புனித பத்ரீஸியாரின் சபையில் சேர்ந்து, ஏழ்மையான வாழ்வை வாழ்ந்து, அச்சபையில் பல மாற்றங்களை கொண்டு வர உழைத்தார். தம் சபையை முன்னேற்ற இரவும் பகலும் அயராது உழைத்து தம் சபை சகோதரர்களை இதயத்தில் தாங்கினார்.
St. Paulinus of Aquileia
Feastday: January 11
Birth: 726
Death: 804
Born near Friuli, Italy, Paulinus in his youth worked on his family’s farm. Years later, as a priest, he became a renowned grammar professor whose reputation reached the court of the Frankish emperor Charlemagne. It was through the intervention of Charlemagne that Paulinus was chosen archbishop of Aquileia in 787. Paulinus served in his see with great holiness. The famed scholar Alcuin begged Paulinus to pray for him at every Mass he celebrated. A zealous defender of the Church’s teachings, Paulinus wrote a book to refute Adoptionism, a heresy which claimed that Christ as Son of Man was only the “adoptive” Son of God. At a synod convened by Paulinus at Cividale in 796, he reiterated the Church’s Trinitarian teaching of the procession of the Holy Spirit from both the Father and the Son. Paulinus exhorted his clergy to celebrate the Mass and the other sacraments precisely as prescribed by the rubrics and texts of the Church. In a manual of spiritual advice that Paulinus composed for the duke of Friuli, he stresses the need of seeking to please God in all our actions.
"Paulinus of Aquileia" redirects here. For the earlier patriarch, see Paulinus I of Aquileia.
For other uses, see Saint Paulinus.
Saint Paulinus II (c. 726 – 11 January 802 or 804 AD) was a priest, theologian, poet, and one of the most eminent scholars of the Carolingian Renaissance.[1] From 787 to his death, he was the Patriarch of Aquileia. He participated in a number of synods which opposed Spanish Adoptionism and promoted both reforms and the adoption of the Filioque into the Nicene Creed. In addition, Paulinus arranged for the peaceful Christianisation of the Avars and the alpine Slavs in the territory of the Aquileian patriarchate. For this, he is also known as the apostle of the Slovenes.
Early life
Paulinus was born at Premariacco, near Cividale (the Roman Forum Iulii) in the Friuli region of north-eastern Italy, probably of a Roman family (though distinctions between Roman and Lombard no longer existed) during the latter days of Lombard rule. He received his education in the patriarchal school at Cividale and, after ordination to the priesthood, he became master of the same school. There he acquired a thorough Latin culture, both in pagan and Christian classics. He also acquired a relatively deep knowledge of jurisprudence, and an extensive Scriptural, theological, and patristic training.
Carolingian Renaissance
Paulinus' educational background prepared him to play a key part in the Carolingian Renaissance, allowing him to capably assist in the promotion of Christendom and the restoration of Western Civilization after centuries of unstable barbarian rule.
It was precisely because of his exceptional learning that Paulinus first came to the attention of Charlemagne in 774 when the King of the Franks conquered all of Lombard northern Italy for the Carolingian Empire. Moreover, because of his loyalty to Charlemagne during Duke Hrodgaud's rebellion in 776, Paulinus was rewarded with many favors, among them the gift of the property of Waldand, son of Mimo of Lavariano, by means of a diploma issued by Charlemagne from Ivrea. In the same year, Charlemagne also invited Paulinus to the palace court to be royal "master of grammar (grammaticus magister)." It was at the itinerant palace school (schola palatina) that Paulinus would stay for about ten years and make the acquaintance of other leading scholars of the age, including Peter of Pisa, Alcuin of York, Fardulf, Arno of Salzburg, Albrico, Riculph, Raefgot, Rado, Lullus, Bassinus, Fuldrad, Eginard, Adalard and Adelbert. He formed an enduring friendships with Alcuin as attested to by numerous letters.
Patriarch of Aquileia
On the death of Patriarch Siguald in 787, Charles appointed Paulinus to be consecrated as the Patriarch of Aquileia. Paulinus returned from court to his episcopal see and took up residence at Cividale, also the seat of the Carolingian count in charge of the March of Friuli. (Aquileia itself had been reduced to a tiny village after its destruction in 452 by Attila the Hun, although the patriarchal basilica remained there.) As patriarch, Paulinus was able to take a more active and prominent part in implementing societal reforms. In his relations with the churches of Istria, or with the nearby Patriarch of Grado, the representative of Byzantine interests, he exhibited prudence and pastoral zeal. Meanwhile, from Charlemagne, Paulinus obtained diplomas for the free election of the future patriarchs by the cathedral chapter of Aquileia, and other privileges for his patriarchate as well as for the monastery of St. Mary in Organo, the church of St. Lawrence in Buja, and the hospitals of St. John at Cividale and St. Mary at Verona.
Synods
Paulinus was solicitous for the integrity of Catholic doctrine. In 792, he took part in the Council of Ratisbon, which condemned the heresy of Spanish Adoptionism taught by Spanish bishops, Elipandus of Toledo and Felix of Urgel. In 794, he took a leading part in the Frankish national council at Frankfort, where Adoptionism was again condemned, and composed a book against the heresy which was sent to Spain in the name of the assembled bishops. Departing Frankfort, Paulinus returned to his episcopal residence at Cividale.
In 796 he accompanied Charlemagne's son Pepin in his military campaign against the nearby hostile Avars. In late summer of 796, after the Avars had been defeated, Paulinus presided over a synod of bishops at Pepin's military camp on the banks of the Danube in which the bishops decided on a program of evangelization and catechesis for the recently subdued territories inhabited by the Avars and the Slavs. With the consent of Paulinus, the synod also assigned the patriarchate of Aquileia's northernmost territory to the bishop of Salzburg, headed by Arno. The border between the dioceses was drawn on the Drava River. The agreement was confirmed in 811 by Charlemagne and lasted for almost a millennium, until the middle of the 18th century. At the advice of Alcuin of York, it was decided that the areas should be Christianised nonviolently.[2] Nowadays, the Slovenes regard Paulinus as their apostle who peacefully brought them Christian religion,[3][4] although the true missionary activity in the Aquileian sphere started only after his death.[2]
Returning from the synod, Paulinus once more opposed the Adoptionism at the Council of Cividale. The patriarch expounded the Western Catholic doctrine of the Holy Trinity, affirming the double-procession of the Holy Spirit from the Father "and the Son" (filioque). At this synod fourteen canons of ecclesiastical discipline, and on the sacrament of marriage, were framed and a copy of the Acts was sent to Charlemagne. [Paulinus was once thought to have assisted at a Council of Altinum, but the theologian Karl Josef von Hefele has provided evidence that such a council never occurred.
† இன்றைய புனிதர் †
(ஜனவரி 11)
✠ புனிதர் தியோடசியஸ் ✠
(St. Theodosius the Cenobiarch)
துறவி, மடாதிபதி, துறவிமடக் கொள்கைகளின் நிறுவனர் மற்றும் அமைப்பாளர்:
(Monk, Abbot and Founder and Organiser of the Cenobitic monasticism)
பிறப்பு: கி.பி. 423
கப்படோஸியா அருகேயுள்ள மொகாரிஸ்ஸஸ் எனும் கிராமம், தூய பாசில் பிராந்தியம்
(Mogarissos, a village in Cappadocia, Saint Basil's province)
இறப்பு: கி.பி. 529 (சுமார் 105 வயது)
ஜெருசலேம் அருகில்
(Near Jerusalem)
ஏற்கும் சமயம்:
ரோமன் கத்தோலிக்க திருச்சபை
(Roman Catholic Church)
கிழக்கு மரபுவழி திருச்சபை
(Eastern Orthodox Church)
"செனோபியார்ச்" (Cenobiarch) எனும் துறவியர் மட தலைவரான தியோடசியஸ், ஒரு துறவியும் துறவு மடாதிபதியும் கிறிஸ்தவ புனிதரும் ஆவார். இவர், "செனோபைட்டிக்" (Cenobitic) எனப்படும் துறவு வாழ்வியல் முறைகளை நிறுவி அமைத்தவர் ஆவார்.
இவர், “தூய பாசில் பிராந்தியம்” (Saint Basil's province), “கப்படோஸியா” (Cappadocia) அருகேயுள்ள “மொகாரிஸ்ஸஸ்” ((Mogarissos) எனும் கிராமத்தில் மிகவும் பக்தி மார்க்கமான குடும்பத்தில் பிறந்தவர் ஆவார். இவரது தந்தை பெயர், "ப்ரோஹேரசியஸ்" (Proheresius) ஆகும். இவரது தாயார், "யூலோஜியா" (Eulogia) ஆவார். பின்னாளில், இவரது தாயார் யூலோஜியா, தமது மகன் தியோடசியசையே ஆன்மீக தந்தையாக ஏற்றுக்கொண்டு கிறிஸ்தவ பெண் துறவியாக மாறினார்.
துறவியர்களுக்குரிய தொடக்கங்கள்:
கிறிஸ்துவின் அன்புக்காக ஆபிரகாம் தமது பெற்றோர், நண்பர்கள், சொந்தங்கள் மற்றும் அனைத்தையும் விட்டுச் சென்றதைப்போல தாமும் செல்ல விரும்புவதாக தமது சிறு வயதிலேயே தியோடசியஸ் உணர்ந்தார். கி.பி. 451ம் ஆண்டு, "சல்செடன்" (Chalcedon) எனுமிடத்தில் புனித நான்காம் கிறிஸ்தவ பேரவை (Holy Fourth Ecumenical Council) நடந்த சமயத்தில் ஜெருசலேம் சென்று சேர்ந்தார்.
அந்தியோக்கியா (Antioch) சென்றடைந்ததும் புனிதர் சிமியோனை (Saint Symeon the Stylite) சந்தித்து அவரது செபம் மற்றும் ஆசீர் பெறுவதற்காக சென்றார். அவர் புனிதர் சிமியோனின் தூணருகே சென்றபோது, அதிசயிக்கத்தக்க விதமாக, தியோடசியஸின் பெயர் சொல்லி ஒரு அசரீரி அழைத்தது. வாழ்த்து கூறிய அந்த அசரீரி, அவரை நிரலை மேலேறி வரவேற்றது. தூணின் மீது ஏறிச் சென்ற தியோடசியஸ், புனிதர் சிமியோனைப் பணிந்து வணங்கினார். இவரை ஆரத்தழுவிய புனிதர் சிமியோன், இவருக்கு ஆசி வழங்கியதுடன், இவர் பெரும் ஆன்மீக மகிமை பெறுவார் என்றும் தீர்க்கதரிசனம் அறிவித்தார்.
ஜெருசலேம் அடைந்த தியோடசியஸ் புனித ஸ்தலங்களை சென்று தரிசித்தார். தனிமை வாழ்வினை ஆரம்பிக்கும் முன்னர் தமக்கென்று கட்டுப்பாடுகளை உருவாக்கி ஏற்றுக்கொள்ள வேண்டுமென எண்ணினார். “தாவீதின் கோபுரமருகே” (Tower of David) கிரேக்க தத்துவ ஞானியும், துறவி மடாதிபதியுமான "லோங்கினஸ்" (Longinus) என்பவரின் மேற்பார்வையில் துறவியர்களுக்குரிய உழைப்பினைத் தொடங்கினார்.
இக்கால கட்டத்தில், "இகேலியா" (Ikelia) என்ற பணக்கார மற்றும் ஆன்மீக பக்தியுள்ள ஒரு பெண், 'பழைய கதிஸ்மா' (The Old Kathisma) என்ற இடத்தில் ஒரு ஆலயத்தைக் கட்டி அதனை ("Theotokos" கிழக்கு மரபுவழி திருச்சபையில் இறைவனின் அன்னை தூய கன்னி மரியாளுக்கு வழங்கப்படும் பெயர்) அர்ப்பணித்தார். “இகேலியா”, தியோடசியஸ் இந்த இடத்திலேயே துறவு மடத்தினை அமைக்குமாறு "லோங்கினசை" (Longinus) வேண்டினார். அவரும் அதற்கு ஒப்புக்கொண்டார். சிறிது காலத்திலேயே எண்ணற்ற யாத்திரிகர்களை தியோடசியஸ் கவர்ந்தார்.
துறவி வாழ்க்கை:
தம்மைப் பாராட்டும் யாத்திரிகர்களிடமிருந்து விலகி மென்மேலும் இறைவனிடம் தம்மை அர்ப்பணிக்க விரும்பிய தியோடசியஸ் “பழைய கதிஸ்மாவை” (Old Kathisma) விட்டு விலகிச் சென்றார். ஒரு மலையின் உச்சியிலே உள்ள ஒரு குகையில் சென்று அமர்ந்தார். இந்த குகைக்கு ஒரு மிகப் பெரிய பாரம்பரியம் உண்டு. ஆண்டவர் இயேசு கிறிஸ்து பிறந்திருந்த வேளையில் விண்மீன் வழிகாட்ட இறைவனை தரிசிக்க வந்திருந்த ஞானிகள் மூவரும் கடவுளை தரிசித்ததன் பிறகு, இந்த மலைக்குகையிலேயே தங்கியிருந்ததாகவும், அதன் பிறகே ஒரு இறைதூதரின் அறிவுரைப்படி தத்தமது நாடுகளுக்கு வெவ்வேறு வழிகளில் சென்றதாகவும் பண்டைய திருச்சபை தந்தையர்கள் கூறுவர்.
குகையில் வசித்த காலத்தில் தியோடசியஸ் சந்நியாச வாழ்வின் பெரும் சாதனைகளைப் புரிந்தார். எந்நேரமும் ஜெபத்திலே மூழ்கியிருந்தார். இரவு நேரங்களில் கூட அவர் நின்றவாறே ஜெபம் செய்தார். அவர் எப்பொழுதும் பசியை உணரவேயில்லை. ஆனால் தாம் தமது தவ வாழ்விலிருந்து விலகும்படியாக நோயில் வீழ்ந்து விடாதிருக்கும் வகையில் போதுமான உணவு உட்கொண்டார். அவர் பேரீச்சம்பழம் மற்றும் “கரோப்” (Carob) எனப்படும் அரேபிய அரபு நாடுகளில் உற்பத்தியாகும் பழுப்பு-ஊதா நிற காய்களையும் ஊறவைத்த பருப்பு வகைகளையும் உண்டார். முப்பது வருடங்களுக்கும் மேலாக ரொட்டி வகைகளை ருசித்தும் பார்க்கவில்லை.
தியோடசியஸ் “பெத்தலகேம்” (Bethlehem) அருகே துறவியர்க்கான ஒரு சிறிய சமூகத்தினை அமைத்தார். பிற்காலத்தில் அது "தியோடசியஸ் துறவியர் மடம்" (Monastery of St. Theodosius) என்று அழைக்கப்பட்டது. இச்சமூகம் பல்வேறுதரப்பட்ட மொழிகள், கலாச்சாரம் மற்றும் பல்வேறு நாடுகளைச் சேர்ந்த துறவியர்களுடன் வேகமாக வளர்ந்தது. நோயாளிகள்,முதியோர் மற்றும் மன நலம் குன்றியோர்களை கவனித்து சேவை செய்வதில் இச்சமூகம் புகழ் பெற்றது.
தியோடஸியஸின் நண்பரும் நாட்டுப்புற வாசியுமான "சப்பாஸ்" (Sabbas) இவருடன் இணைந்தபோது, அவர் மடாதிபதியாக (Archimandrite) நியமனம் செய்யப்பட்டார். பாலஸ்தீனத்தில் (Palestine) தனிமைப்படுத்தப்பட்டிருந்த துறவியர் அனைவரும் “குலபதி” (Patriarch) “சலூஸ்டியஸ்” (Salustius of Jerusalem) என்பவரால் ஒன்றிணைக்கப்பட்டனர். இச்சமூகத்தில் இருந்த அனைத்து துறவியர்களினதும் தலைமைப் பொறுப்பினை தியோடசியஸ் ஏற்றார். இதுவே (The Cenobiarch) எனப்படும் துறவு வாழ்வியல் முறைகளின் தொடக்கமாகும்.
தியோடசியஸ், (Monophysitism) என்ற கிறிஸ்தவயியலை தீவிரமாக எதிர்த்தார். இதன் காரணமாக, பேரரசன் "அனஸ்டாசியஸ்" (Emperor Anastasius) இவரை சில காலம் தற்காலிகமாக துறவு மடத்திலிருந்து விலக்கி வைத்தார்.
தியோடசியஸ் ஜெருசலேம் அருகே சுமார் 105 வயதில் மரணமடைந்தார்.
Saint Theodosius the Cenobiarch
Also known as
• Theodosius of Cappadocia
• Theodosius the Coenobriarch
• Theodosius the Great
• Theodosios, Theodossios
Profile
Born to a pious family, he began his studies at an early age, and became a lector while still a youth. The example of Abraham led him to leave home in order to properly follow God. He met Saint Simeon Stylites in Antioch; Simeon recognized him as a holy man and leader, and invited Theodosius onto his pillar for prayer, blessing, and advice. Travelled to Jerusalem where legend says worked with Saint Longinus the Centurian, who would have been nearly 500 years old at the time. Head of a church near Bethlehem.
Hermit in the desert of Judah, living in a cave. Word of his holiness began to attract disciples, and Theodosius built a monastery at Cathismus to house them. There were so many there had to be a section for Greeks, for Armenians, for Persions, etc., but they all happily worked and prayed together. Next to the monastery he built a hospital for the sick, a hospice for the aged, and a mental hospital. Friend of and co-worker with Saint Sabbas. Appointed visitor to all cenobitical communities of Palestine the patriarch of Jerusalem.
Opposed heresies, including Eutychianism and Monophysitism. Emperor Anastatius, a supporter of Eutychianism, sent Theodosius a large bribe, hoping to sway the influential monk to his thinking; Theodosius distributed the money to the poor, and continued to preach against heresy. Because of his orthodox views, Anastatius removed him from his position in 513, but he soon resumed his duties under emperor Justinian.
In poor health in his old age, he was stricken with a condition that made his skin dry as stone. He continued to work until his health gave out, and then he spent his time praying for his community. He died at age 105.
Born
423 at Garissus, Cappadocia (modern Turkey)
Died
• 529 at Cathismus of natural causes
• buried in the cave where he live as a hermit
• it became a noted site for pilgrimages and miracles
Name Meaning
Cenobriach = head of people living a life in common
Saint Tommaso da Cori
Also known as
• Francesco Antonio Placidi
• Tommaso da Cori
• Thomas of Cori
Profile
Spent his youth as a shepherd. Studied philosophy and theology in Viterbo, Italy. Joined the Observant Franciscans in 1675. Parish priest, assigned to Civitella, Italy. Known for his simple life, his strict observance of the Franciscan way, and his gifts of healing. His preaching, confessions and spiritual retreats, incarnated the evangelical counsel of the total gift of self to God and his fellow men.
Born
4 June 1655 in Cori, Latina, Italy as Francesco Antonio Placidi
Died
11 January 1729 at Bellegra, Rome, Italy of natural causes
Canonized
21 November 1999 by Pope John Paul II
Saint Vitalis of Gaza
Profile
Monk and hermit in the Gaza region. At age 60 he felt driven to travel to Alexandria, Egypt and work to save the area prostitutes. He had a unique method - he worked as a day labourer; with each day's wages he would hire a prostitute for the evening; but instead of the usual services, he requested that she spend the night without sin. To those who would listen he would teach and pray, and from each he extracted a promise to not describe the evening. Not surprisingly, this frequently led to controversy, gossip and opposition, but every investigation cleared him of any charge of impropriety. Some writers claim that he met and prayed with every prostitute in the city, and many of them were led to abandon the life and overcome the things that had driven them to it.
Died
• he was struck in the head in 625 with a knife by a pimp who saw him leaving a brothel and wanted Vitalis to quit interfering with business in Alexandria, Egypt
• Vitalis managed to return to his hut and died alone soon after, apparently in prayer
Blessed William Carter
Additional Memorial
22 November as one of the Martyrs of England, Scotland, and Wales
Profile
Married layman. Apprentice to several Catholic printers. Imprisoned and tortured for 18 months for "printing lewd (i.e., Catholic) pamphlets," possessing books upholding Catholicism, hiding vestments and other equipment in his home. His wife died while he was in jail. Eventually charged with printing and publishing the Treatise of Schisme, which allegedly incited violence by Catholics and which was said to have been written by a traitor and addressed to traitors; the jury debated 15 minutes before returning a guilty verdict. Martyr.
Born
c.1549 at London, England
Died
hanged, drawn, and quartered on 11 January 1584 at Tyburn, London, England
Beatified
22 November 1987 by Pope John Paul II
Blessed Anna Maria Janer Anglarill
Profile
Studied at the Real Colegio de Educandras. Worked as a nurse in the Castelltort Hospital. Director the House of Charity and cared for orphans, young people and the elderly. Teacher. Established a hospital for the poor. Founded the Institute of Sisters of the Holy Family of Urgell on 29 June 1859. Today the Institute works in Spain, Andorra, Italy, Argentina, Paraguay, Uruguay, Chile, Colombia, Mexico, Peru and Equatorial Guinea; the Sisters work in schools, hospitals and nursing homes, missions, parishes and other apostolates.
Born
18 December 1800 in Cervera, Lleida, Spain
Died
11 January 1885 in Talarn, Lleida, Spain
Beatified
8 October 2011 by Pope Benedict XVI
Saint Michael of Klopsk
Also known as
• Michael of Clopas
• Michel de Klops
• Michael van Klopsk
• Michael of Klops
• Mikhail of Klopsk
Profile
He was a monk who suddenly showed up at the Klopsk Abbey near Novgorod, Russia and who would no speak to anyone or answer any questions. The abbot gave him a cell and Michael sometimes slept there, sometimes in the fields, some times just stayed in church reading his Bible by candle light and praying all night. He was eventually found out as a member of the royal family, a cousin of Prince Constantin Dimietrievitch of Moscow, who had given up the worldly life to become a "fool for Christ".
Died
• 11 January 1453 of natural causes
• relics hidden in the Klopsk Abbey
Canonized
1547 (feast established)
Blessed Franciszek Rogaczewski
Also known as
• Francesco Rogaczewski
• Francis Rogaczewski
• Frans Rogaczewski
Additional Memorial
12 June as one of the 108 Martyrs of World War II
Profile
Ordained in Gdansk, Poland in 1918. Pastor of Christ the King parish; much sought after confessor. Arrested on 1 September 1939 by Nazi invaders for the crime being a priest. Imprisoned and tortured for months. Martyr.
Born
23 December 1892 in Lipinkach, Kujawsko-Pomorskie, Poland
Died
shot on 11 January 1940 near Gdansk, Poland
Beatified
13 June 1999 by Pope John Paul II
† இன்றைய புனிதர் †
(ஜனவரி 11)
✠ புனிதர் ஹைஜினஸ் ✠
(St. Hyginus)
9ம் திருத்தந்தை:
(9th Pope)
பிறப்பு: கி.பி. 74
ஏதென்ஸ், கிரேக்க நாடு, ரோமப் பேரரசு
(Athens, Greece, Roman Empire)
இறப்பு: கி.பி. 140
ரோம், ரோமப் பேரரசு
(Rome, Roman Empire)
நினைவுத் திருநாள்: ஜனவரி 11
பிறப்பால் கிரேக்க நாட்டைச் சேர்ந்த ஹைஜினஸ், ரோம் ஆயரும் கத்தோலிக்க திருச்சபையின் ஒன்பதாம் திருத்தந்தையும் ஆவார். இவர் ஒரு புனிதராகவும் போற்றப் பெறுகிறார். இவர் கி.பி. 136ம் ஆண்டு முதல் கி.பி. 140ம் ஆண்டுவரை ஆட்சி செய்தார் என்று வத்திக்கானில் இருந்து வெளியாகின்ற "திருத்தந்தை ஆண்டுக் குறிப்பேடு" (Annuario Pontificio) என்னும் அதிகாரப்பூர்வ நூலின் கி.பி. 2008ம் ஆண்டுப் பதிப்பு கூறுகிறது. ரோம் நகரில் மன்னர் ஹேட்ரியன் என்பவருக்கு நினைவுக் கூடம் (Castel Sant'Angelo) எழுப்பப்பட்ட காலத்தில் இவர் திருத்தந்தையாக இருந்தார்.
"ஹைஜினஸ்" என்னும் பெயர் கிரேக்கத்தில் "நலமானவர்" என்னும் பொருள்தரும். இவர், ரோமப் பேரரசன் "மார்க்கஸ் ஒரேலியஸ்" (Roman Emperor Marcus Aurelius) என்பவரின் காலத்தில் கிறிஸ்தவ துன்புறுத்தல்களால் மறை சாட்சியாக கொல்லப்பட்டார் என்றும் கூறப்படுவதுண்டு. ஆனால், அதற்கான ஆதாரங்கள் எங்கும் காணப்படவில்லை.
வாழ்க்கைக் குறிப்புகள்:
திருத்தந்தை ஹைஜினஸ் கிரேக்க நாட்டில் ஏதென்ஸ் நகரில் பிறந்தார் எனத் தெரிகிறது. இவர் ஒரு மெய்யியல் வல்லுநராக அல்லது மெய்யியல் வல்லுநர் ஒருவரின் மகனாக இருந்தார். "திருத்தந்தையர் நூல்" (Liber Pontificalis) என்னும் பண்டைய ஏட்டின்படி, ஹைஜினஸ் குருப்பட்டத்தின் படிகளான "கீழ்நிலைப் படிகள்" (Minor Orders) என்னும் சடங்குகளை ஏற்படுத்தினார். அதுபோலவே திருத்தொண்டர், துணைத் திருத்தொண்டர் என்னும் பட்டங்களை ஏற்படுத்தி அவற்றைக் குருத்துவப் பட்டத்திலிருந்து வேறுபடுத்தினார்.
இவர் ஆட்சிக்காலத்தில் "ஞானக் கொள்கை" (Gnosticism) என்னும் கோட்பாடு, “வாலண்டினஸ்” (Valentinus) மற்றும் “செர்டோ” (Cerdo) என்பவர்களால் ரோமில் பரவியது என்றும் பண்டைக்கால கிறிஸ்தவ அறிஞர் புனிதர் “இரனேயஸ்” (Irenaeus) குறிப்பிடுகிறார். “செர்டோ” தன் தவற்றை ஏற்று மனம் திரும்பினார் என்றும், பின்னர் மீண்டும் தவறான கொள்கைகளைப் பரப்பியதால் சபை விலக்கம் செய்யப்பட்டார் என்றும் புனிதர் “இரனேயஸ்” கூறுகிறார். பண்டைய மரபுப்படி, திருத்தந்தை ஹைஜினஸ், அந்தொனீனோ பீயோ என்னும் மன்னரின் காலத்தில் கிறிஸ்தவ விசுவாசத்தின் பொருட்டு கொல்லப்பட்டு மறைச்சாட்சியாக உயிர் நீத்தார். வத்திக்கானில் புனிதர் பேதுருவின் கல்லறை அருகில் இவர் அடக்கம் செய்யப்பட்டார்.
பணிகள்:
திருமுழுக்குப் பெறுவோரின் ஆன்ம நலனைக் காக்கும் பொறுப்பை ஆற்றிட ஞானப் பெற்றோர் அச்சடங்கில் கலந்துகொள்வர் என்னும் பழக்கத்தை இவர் தொடங்கி வைத்தார்.
இவருடைய நினைவுத் திருநாள் ஜனவரி 11ம் நாள் கொண்டாடப்படுகிறது. இவர் எழுதியதாகக் கருதப்படும் மூன்று கடிதங்கள் இன்றளவும் பேணிக் காக்கப்படுகின்றன.
Pope Saint Hyginus
Also known as
Hygin, Igino
Profile
Pope during a period of relative peace with no official persecutions of the early Church, but was forced to deal with with a series of heretic sects and preachers regularly popping up.
Born
Athens, Greece
Papal Ascension
c.138
Died
• 142 in Rome, Italy
• often listed as a martyr since so many of the early popes were, but there is no evidence of it for Hyginus
• buried on Vatican Hill near the tomb of Saint Peter the Apostle
Saint Anastasius of Suppentonia
Also known as
• Anastasius of Castel Sant'Elia
• Anastasius X
Profile
Benedictine monk at Suppentonia (modern Castel Sant'Elia), diocese of Nepi, Italy. Abbot at Suppentonia. Pope Saint Gregory the Great wrote that an angel appeared to summon Anastasius and his monks, all of whom died in rapid succession within the next eight days.
Died
570 at Suppentonia, Italy of natural causes
Patronage
Castel Saint'Elia, Italy
Saint Salvius of Amiens
Also known as
Salin, Salinius, Salve, Salvinus, Sauflieu, Saulve, Sauve, Sauvre
Profile
Hermit. Bishop of Amiens, France. Reported miracle worker.
Died
c.625
Representation
• bishop with a casket of relics of Saint Firminus of Amiens
• preaching to his people from the pulpit
• finding the body of Saint Firminus of Amiens
• in the procession translating Saint Firminus of Amiens‘s relics
Saint Peter Balsam
Also known as
• Peter Apselamus
• Peter Balsamus
• Pietro Apselamo
Profile
Arrested for his faith in the persecutions of Maximinus. Tried by Severus, governor of Eleutheropolis; the transcript of their dialogue was famous in early Christian literature. Martyr.
Born
Palestine
Died
crucified in 311
Saint Eithne
Also known as
Ethenea, Ethenia, Ethna, Ethnea
Profile
Daughter of King Leoghaire of Ireland; sister of Saint Fedelemia. She and her sister met Saint Patrick near the fountain of Clebach, received instruction in Christianity, were baptized, received their First Communion, and died in an ecstasy of love. An ancient church was built over her grave.
Died
• c.433
• relics in the cathedral of Armagh, Ireland
Saint Fedelemia
Also known as
Fedelma, Fidelmia
Profile
Daughter of King Leoghaire of Ireland; sister of Saint Eithne. She and her sister met Saint Patrick near the fountain of Clebach, received instruction in Christianity, were baptized, received their First Communion, and died in an ecstasy of love. An ancient church was built over her grave.
Died
• c.433
• relics in the cathedral of Armagh, Ireland
Saint Leucius of Brindisi
Also known as
Leucio
Profile
Missionary from Alexandria, Egypt. First bishop of Brindisi, Italy.
Born
Egyptian
Died
180 of natural causes
Patronage
Atessa, Italy
Saint Tipasio of Tigava
Also known as
Typasius
Profile
Veteran soldier. During the persecutions of Diocletian, all soldiers were ordered to sacrifice to pagan idols; Tipasio refused. Martyr.
Born
Tigava, Mauretania Caesariensis (modern El Kherba, Algeria)
Died
beheaded on 11 January 304
Saint Speciosa of Pavia
Additional Memorial
18 June (translation of relics)
Profile
Fifth century nun in Pavia, Lombardy, Italy.
Died
buried in the Basilica of San Vincenzo, Pavia, Italy
Representation
• lily
• three lilies
• with Bishop Epiphanius of Pavia
Saint Honorata of Pavia
Profile
Sister of Saint Epiphanius of Pavia and Saint Liberata of Pavia. Nun at Pavia, Lombardy, Italy. Captured by King Odoacer of the Germanic Heruli, she was eventually ransomed back by Saint Epiphanius, and returned to Pavia.
Died
c.500 of natural causes
Saint Luminosa of Pavia
Profile
Fifth century nun in Pavia, Lombardy, Italy.
Died
buried in the Basilica of San Vincenzo, Pavia, Italy
Representation
• lily
• three lilies
• with Bishop Epiphanius of Pavia
Patronage
book sellers
Saint Liberata of Pavia
Profile
Fifth century nun in Pavia, Lombardy, Italy.
Died
buried in the Basilica of San Vincenzo, Pavia, Italy
Representation
• lily
• three lilies
• with Bishop Epiphanius of Pavia
Saint Alexander of Fermo
Also known as
Alessandro
Profile
Bishop of Fermo, Italy. Martyred in the persecutions of Decius.
Born
in Fermo, Italy
Died
• c.250 in Fermo, Italy
• relics enshrined in the cathedral at Fermo, Italy
Saint Breandan
Also known as
Beandan, Brandan, Bran
Profile
Monk. Migrated from Ireland to Britain. Persecuted by Pelagian heretics, he sought refuge in a monastery in Gaul. It became his new home, and he eventually became abbot of the house.
Born
5th century Irish
Saint Paldo
Profile
Brother of Saint Tato and Saint Taso. Benedictine monk at Farfa, Sabina, Italy. The three brothers founded the monastery of San Vincenzo on the Voltorno river. First abbot of the house.
Born
in Benevento, Italy
Died
c.720 of natural causes
Saint Taso
Profile
Brother of Saint Paldo and Saint Tato. Benedictine monk at Farfa, Sabina, Italy. The three brothers founded the monastery of San Vincenzo on the Voltorno river. Second abbot of the house.
Born
in Benevento, Italy
Died
c.729 of natural causes
Saint Tato
Profile
Brother of Saint Paldo and Saint Taso. Benedictine monk at Farfa, Sabina, Italy. The three brothers founded the monastery of San Vincenzo on the Voltorno river. Third abbot of the house.
Born
in Benevento, Italy
Died
c.739 of natural causes
Saint Theodosius the Soldier
Profile
One of a group of fifty Christian soldiers martyred as a group during the persecutions of Emperor Claudius II Gothicus.
Died
martyred in 269 in Rome, Italy
Saint Lucius the Soldier
Profile
One of a group of fifty Christian soldiers martyred as a group during the persecutions of Emperor Claudius II Gothicus.
Died
martyred in 269 in Rome, Italy
Saint Peter the Soldier
Profile
One of a group of fifty Christian soldiers martyred as a group during the persecutions of Emperor Claudius II Gothicus.
Died
martyred in 269 in Rome, Italy
Saint Mark the Soldier
Profile
One of a group of fifty Christian soldiers martyred as a group during the persecutions of Emperor Claudius II Gothicus.
Died
martyred in 269 in Rome, Italy
Saint Theodosius of Antioch
Profile
Monk. Founded a monastery in Cilicia (modern Çukurova, Turkey).
Born
in Antioch (in modern Turkey)
Died
412
Saint Leucius of Alexandria
Profile
Martyred for publicling proclaiming the faith.
Born
Egyptian
Died
martyred c.309 in Alexandria, Egypt
Saint Severus of Alexandria
Profile
Martyred for publicling proclaiming the faith.
Born
Egyptian
Died
martyred c.309 in Alexandria, Egypt
Saint Peter of Alexandria
Profile
Martyred for publicly proclaiming the faith.
Born
Egyptian
Died
martyred c.309 in Alexandria, Egypt
Saint Suibhne of Iona
Also known as
Sweeney
Profile
Monk. Abbot of Iona Abbey for about three years.
Died
656 of natural causes
Saint Boadin
Profile
Benedictine monk, taking the cowl in France. Noted for strict observance of the Benedictine Rule, and for his gentle kindness.
Born
Irish
Saint Salvius of North Africa
Profile
Martyred in Roman North Africa. Saint Augustine of Hippo preached about him.
Saint Peter of Anea
Profile
Martyr.
Died
burned alive at Eleutheropolis, Asia Minor, date unknown
† இன்றைய புனிதர் †
(ஜனவரி 18)
✠ செஸ் நகர் புனிதர் சார்லஸ் ✠
(St. Charles of Sezze)
மறைப்பணியாளர்:
(Religious)
பிறப்பு: அக்டோபர் 19, 1613
செஸ், திருத்தந்தை மாநிலங்கள்
(Sezze, Papal States)
இறப்பு: ஜனவரி 6, 1670 (வயது 56)
ரோம், திருத்தந்தை மாநிலங்கள்
(Rome, Papal States)
ஏற்கும் சமயம்:
ரோமன் கத்தோலிக்க திருச்சபை
(Roman Catholic Church)
முக்திபேறு பட்டம்: ஜனவரி 22, 1882
திருத்தந்தை பதின்மூன்றாம் லியோ
(Pope Leo XIII)
புனிதர் பட்டம்: ஏப்ரல் 12, 1959
திருத்தந்தை இருபத்துமூன்றாம் ஜான்
(Pope John XXIII)
முக்கிய திருத்தலம்:
சேன் ஃபிரான்சிஸ்கோ அ ரிபா, ரோம், இத்தாலி
(San Francesco a Ripa, Rome, Italy)
நினைவுத் திருநாள்: ஜனவரி 18
பாதுகாவல்:
செஸ், லடினா-டேர்ரஸினா-செஸ்-ப்ரிவெர்னோ மறைமாவட்டம்
(Sezze, Diocese of Latina-Terracina-Sezze-Priverno)
"கியன்கர்லோ மர்ச்சியோனி" (Giancarlo Marchioni) என்ற இயற்பெயர் கொண்ட செஸ் நகர புனிதர் சார்லஸ், “ஃபிரான்சிஸ்கன்” (Franciscans) சபையைச் சேர்ந்த ஒரு இத்தாலிய மறைப் பணியாளாரும், சிறந்த எழுத்தாளரும் ஆவார். “கொலோன்னா” (Colonna) மற்றும் “ஓர்சினி” (Orsini) போன்ற புகழ்பெற்ற பிரபுக்கள் குடும்பங்களிடம் “லஸியோ பிராந்தியம்” (Lazio Region) முழுவதிலும் அவர் உயர்ந்த மதிப்புமிக்கவராக இருந்தார். “கொலோன்னா” (Colonna) மற்றும் “ஓர்சினி” (Orsini) குடும்பத்தினரும், “பத்தாவது இன்னொசன்ட்” மற்றும் ஒன்பதாம் கிளமென்ட்” (Popes Innocent X and Clement IX) உள்ளிட்ட திருத்தந்தையரும் இவரிடம் அவ்வப்போது ஆலோசனை பெற்று வந்தனர்.
கி.பி. 1613ம் ஆண்டு, "செஸ்" (Sezze) நகரின் ஒரு ஏழை விவசாய குடும்பத்தில் பிறந்த இவரது தந்தையார் "ருக்கெரோ மர்ச்சியோனி" (Ruggero Marchioni) ஆவார். தாயார் பெயர், "அன்டோனியா மக்கியோன்" (Antonia Maccione) ஆகும். பிறந்த மூன்றாம் நாள் இவர் திருமுழுக்கு பெற்றார்.
குறுநடை போடும் குழந்தையாக இவர் இருந்த காலத்திலேயே இவரது தாயார் இவரை புனிதர்கள் "பதுவை அந்தோனியார்" (Saint Anthony of Padua) போன்றும் "அசிசியின் ஃபிரான்சிஸ்" (Saint Francis of Assisi) போன்றும் ஆடை உடுத்தியும், அவர்களைப் போன்றே இடுப்பில் ஒரு கயிற்றைக் கட்டியும் அழகு பார்த்தார். இதே வழக்கம், சிறுவன் பெரியவனாக வளர்ந்த பின்னரும் நீடித்தது.
இவருடைய பெற்றோர் இவரை ஒரு கத்தோலிக்க குருவாகும்படி ஊக்குவித்தனர். ஆனால் இவரோ பெற்றோரின் எதிர்ப்பையும் மீறி, மிகவும் தாழ்ச்சியான பணிகளாகக் கருதப்படும் தோட்டக்காரர், சுமை தூக்குபவர் போன்ற தியாக வாழ்க்கை வாழும் மறைப்பணியாளராகவே விரும்பி ஏற்றார்.
இவரது தாய்வழி பாட்டியான "வலென்ஸா பிலோர்ஸி" (Valenza Pilorci) இவரது சிறுவயது முதலே பக்தி நடைமுறைகளையும், மதத்தின் இதர சிறப்பு, மதிப்புகளையும் இவருள்ளே சொட்டு சொட்டாக ஏற்றினார்.
கியன்கர்லோ மர்ச்சியோனி, தமது பெற்றோரின் பணிச்சுமையைக் குறைக்கும் விதமாக, விவசாய பண்ணை ஒன்றில் கால்நடைகளை மேய்க்கும் பணியைச் செய்தார். எருதுகளை மிகவும் விரும்புவராக இருந்ததால், எருதுகளுக்குப் பதிலாக அவரே வயல் வெளிகளில் ஏர் உழும் பணியையும் செய்தார்.
இவர், தூய கற்புள்ள வாழ்க்கை வாழ்வதாக 1630ம் ஆண்டு சுய பிரதிக்ஞை எடுத்துக்கொண்டார். கி.பி. 1633ம் ஆண்டு நோய்வாய்ப்பட்ட இவர், கிட்டத்தட்ட சாவின் விளிம்புவரை சென்றார். இந்நோயிலிருந்து மீண்டால் "ஃபிரான்சிஸ்கன் இளம் துறவியர் சபையில்" (Order of Friars Minor) இணைவதாக உறுதி பூண்டார். இவரது பெற்றோர், இவர் ஒரு கத்தோலிக்க குருவாக வேண்டுமென விரும்பினாலும், இவர் ஒரு சிறந்த மாணவராக இல்லாத காரணத்தால் இவரால் உயர் கல்விக்காக வெளியே எங்கும் செல்ல இயலவில்லை.
இந்திய நாட்டுக்கு சென்று சேவை செய்ய விரும்பிய இவர், மறைப்பணியாளர்களாகிய புனிதர்கள் “பாஸ்கால் பேலான்” (St. Pascal Baylon), மற்றும் “சல்வேடர்” (St. Salvador of Horta) ஆகியோரின் வாழ்க்கை முறையால் ஈர்க்கப்பட்டார். கி.பி. 1635ம் ஆண்டு,, "நஸ்ஸானோ" (Nazzano) நகரிலுள்ள "சான் பிரான்சிஸ்கோ கான்வென்ட்" (San Francisco Convent) மடத்தில் இணைந்தார்.
இவர், தாம் செய்யும் பணிகளை புனிதமாக மதித்தார். பல்வேறு துறவியர் மடங்களில் சமையல்காரராகவும், தோட்டக்காரராகவும், சுமை தூக்குபவராகவும், தேவாலயங்களின் புனித பொருட்களை பாதுகாப்பவராகவும் (Sacristan) சேவை புரிந்தார். தெருக்களில் ஒரு யாசகராகவும் சென்றார்.
ஒருதடவை, கி.பி. 1648ம் ஆண்டு, அக்டோபர் மாதத்தில் ஒருநாள், இவர் "சான் ஜியுசெப் அ கபோ ளி கேஸ்" (Church of San Giuseppe a Capo le Case) ஆலயத்தில் நடந்த திருப்பலி பூஜையில் கலந்துகொண்டார். திருப்பலியின்போது, உயர்ந்த இடமொன்றிலிருந்து வந்த ஒளிக்கற்றை ஒன்று, அவரது விலாவில் பட்டு, ஒரு திறந்த - எல்லோருக்கும் புலப்படும்படியான ஒரு காயத்தினை அவரது விலாவில் விட்டுச் சென்றது.
பெரிதாக படிப்பறிவு என்பது இவரிடம் இல்லாதிருப்பினும், அருட்பணியாளர் உள்ளிட்ட பல்வேறு மக்கள் இவரிடம் ஆன்மீக ஆலோசனை வேண்டி வந்தனர்.
கி.பி. 1656ம் ஆண்டு, காலரா நோயாலும், கி.பி. 1664ம் ஆண்டு, மலேரியா ஜுரத்தாலும் பாதிக்கப்பட்டார். கி.பி. 1665ம் ஆண்டு, ஜூலை மாதம், 28ம் நாள், இவருக்கு "திருத்தந்தை புனிதர் முதலாம் விக்டர்" (Pope Saint Victor I) மற்றும் "புனிதர் அவிலாவின் தெரசா" (Saint Teresa of Ávila) ஆகியோரின் திருக்காட்சி (தரிசனம்) கிட்டியது.
கி.பி. 1669ம் ஆண்டு, டிசம்பர் மாதம், 31ம் நாள், மீளமுடியாத நுரையீரல் அழற்சி மோசமடைந்ததால் (Pleurisy), இத்துறவி மீண்டும் படுக்கையில் வீழ்ந்தார். கி.பி. 1670ம் ஆண்டு, ஜனவரி மாதம், ஆறாம் நாள் மரணமடைந்த இவர், ரோம் நகரில் தாம் வசித்துவந்த "சான் ஃபிரான்சிஸ்கோ அ ரிபா" (San Francesco a Ripa) என்ற துறவு மடத்திலேயே அடக்கம் செய்யப்பட்டார்.
திருத்தந்தையர்கள் "பத்தாம் இன்னொசென்ட்" (Pope Innocent X), "ஏழாம் அலெக்சாண்டர்" (Pope Alexander VII) மற்றும் "ஒன்பதாம் கிளமென்ட்" (Pope Clement IX) ஆகியோர் திருத்தந்தை தேர்தலில் தேர்வு செய்யப்படுவார்கள் என்று இவர் முன்னரே கணித்துச் சொல்லியிருந்தார். அதுபோலவே, "கர்தினால் எமிலியோ அல்டியெரி" (Cardinal Emilio Altieri) திருத்தந்தையாக தேர்வாவார் என்றும் கணித்துச் சொல்லியிருந்தார். ஆனால் இத்துறவியின் மரணத்தின் மூன்று மாதத்தின் பின்னரே அதுவும் நிறைவேறியது. அவரே திருத்தந்தை “பத்தாம் கிளமென்ட்” (Pope Clement X) ஆவார்.
