St. Vincent, Sabina, & Christeta
Feastday: October 27
Death: 303
Three martyrs who were executed at Avila, Spain, during the persecutions of Emperor Diocletian (r. 284-305). Their Acta are considered dubious.
St. Frumentius
Feastday: October 27
Patron: of Aksumite Empire
Death: 380
Called "Abuna" or "the father' of Ethiopia, sent to that land by St. Athanasius. Frumentius was born in Tyre, Lebanon. While on a voyage in the Red Sea with St. Aedesius, possibly his brother, only Frumentius and Aedesius survived the shipwreck. Taken to the Ethiopian royal court at Aksum, they soon attained high positions. Aedesius was royal cup bearer, and Fruementius was a secretary. They introduced Christianity to that land. When Abreha and Asbeha inherited the Ethiopian throne from their father, Frumentius went to Alexandria, Egypt, to ask St. Athanasius to send a missionary to Ethiopia. He was consecrated a bishop and converted many more upon his return to Aksum. Frumentius and Aedesius are considered the apostles of Ethiopia.
Frumentius
Frumentius (Ge'ez: ፍሬምናጦስ; died c. 383) was a Phoenician Christian missionary and the first bishop of Axum who brought Christianity to the Kingdom of Aksum.[1] He is sometimes known by other names, such as Abuna ("Our Father") and Aba Salama.[2]
He was ethnically a Phoenician, according to Rufinus, born in Tyre. As a boy, he was captured with his brother, and they became slaves to the King of Axum. He freed them shortly before his death, and they were invited to educate his young heir. They also began to teach Christianity in the region. Later, Frumentius traveled to Alexandria, Egypt, where he appealed to have a bishop appointed and missionary priests sent south to Axum. Thereafter, he was appointed bishop and established the Church in Ethiopia, converting many local people, as well as the king. His appointment began a tradition that the Patriarch of Alexandria appoint the bishops of Ethiopia.[3]
Biography
According to the fourth-century historian Tyrannius Rufinus (x.9),[4] who cites Frumentius' brother Edesius as his authority, as children (ca. 316) Frumentius and Edesius accompanied their uncle Meropius from their birthplace of Tyre (now in Lebanon) on a voyage to Ethiopia. When their ship stopped at one of the harbors of the Red Sea, local people massacred the whole crew, sparing the two boys, who were taken as slaves to the King of Axum. The two boys soon gained the favour of the king, who raised them to positions of trust. Shortly before his death, the king freed them. The widowed queen, however, prevailed upon them to remain at the court and assist her in the education of the young heir, Ezana, and in the administration of the kingdom during the prince's minority. They remained and (especially Frumentius) used their influence to spread Christianity. First they encouraged the Christian merchants present in the country to practise their faith openly, and they helped them find places "where they could come together for prayer according to the Roman Rite";[5] later they converted some of the natives.[1]
When the prince came of age, Edesius returned to Tyre,[4] where he stayed and was ordained a priest. Frumentius, eager for the conversion of Ethiopia, accompanied his brother as far as Alexandria, where he requested Athanasius, Patriarch of Alexandria, to send a bishop and some priests as missionaries to Ethiopia. By Athanasius' own account, he believed Frumentius to be the most suitable person for the job and consecrated him as bishop,[6] traditionally in the year 328, or according to others, between 340 and 346.
Frumentius returned to Ethiopia, where he erected his episcopal see at Axum, then converted and baptized King Ezana, who built many churches and spread Christianity throughout Ethiopia. Frumentius established the first monastery of Ethiopia, called Dabba Selama in Dogu'a Tembien. The people called Frumentius Kesate Birhan (Revealer of Light) and Abba Salama (Father of Peace). He became the first Abune, a title given to the head of the Ethiopian Church.
In about 356, the Emperor Constantius II wrote to King Ezana and his brother Saizana, requesting them to replace Frumentius as bishop with Theophilos the Indian, who supported the Arian position, as did the emperor. Frumentius had been appointed by Athanasius, a leading opponent of Arianism. The king refused the request.[7][8]
Ethiopian traditions credit him with the first Ge'ez translation of the New Testament, and being involved in the development of Ge'ez script from an abjad (consonantal-only) into an abugida (syllabic).
Feast date
The Ethiopian Orthodox Tewahedo Church and Eritrean Orthodox Tewahedo Church celebrate the feast of Abba Salama's consecration on Taḫśaś (the 4th month of Ethiopian or Coptic calendar) 18 and departure Hamle (the 12th month of Ethiopian or Coptic calendar) 26.[9]
The Coptic Orthodox Church of Alexandria celebrates the feast of Frumentius on 18 December,[10] the Eastern Orthodox Church on 30 November[11] and the Catholic Church on 20 July.[12]
In the 20th century, Lutherans mistakenly claimed that Saint Frumentius was venerated on 1 August in the Ethiopian Orthodox Tewahedo Church[13] without providing any evidence for this.
Patronage
Frumentius is regarded as the patron saint of the former Kingdom of Aksum, and its contemporary territories.
He is the patron saint of St Frumentius Theological College, the Anglican seminary in Ethiopia
Saint Emilina of Boulancourt
புனித_எமிலினா (1115 - 1178)
அக்டோபர் 27
இவர் பிரான்ஸ் நாட்டைச் சார்ந்தவர்.
சிறுவயதிலிருந்தே கடவுள்மீது மிகுந்த பற்றுக் கொண்டிருந்த இவர், துறவியாகப் போக வேண்டும் என்ற எண்ணம் கொண்டிருந்தார். அதன்படி இவர் போலன்கோர்ட் (Boulancourt) என்ற இடத்தில் இருந்த சிஸ்டர்சியன் துறவற சபையில் சேர்ந்து துறவியானார்.
துறவற வாழ்வில் இவர் இறைவேண்டலுக்கும் நோன்பிற்கும் ஒறுத்தல் முயற்சிகளுக்கும் மிகுந்த முக்கியத்துவம் கொடுத்து, எல்லாருக்கும் எடுத்துக்காட்டான துறவியாக வாழ்ந்து வந்தார்.
இதற்கிடையில் இவரைப் பற்றிய செய்தி அக்கம் பக்கத்திலிருந்த மக்களுக்குத் தெரிய வந்தது. அதனால் மக்கள் இவரிடம் ஆலோசனை கேட்பதற்கும், தங்களுக்காக இறைவனிடம் வேண்டக் கேட்டும் வந்தார்கள். இவர் தன்னிடம் வந்த மக்களுக்கு நல்லதோர் ஆலோசகராக விளங்கினார்.
இறைவன் இவருக்கு பின்னர் நடப்பதை எல்லாம் முன்கூட்டியே அறிந்து கொள்ளும் ஆற்றலைத் தந்திருந்தார். அந்த ஆற்றலைக் கொண்டும் இவர் மக்களுக்கு நல்லதொரு பணிசெய்தார்.
இவ்வாறு ஓர் இறையடியாராக வாழ்ந்த இவர் 1178 ஆம் ஆண்டு இறையடி சேர்ந்தார்.Profile
Joined the Cistercian Abbey of Boulancourt at Longeville, France when still very young. Noted for her deep prayer life, fasts, and austere, sometimes severe self-imposed penances such as wearing a pointed chain under her habit, walking barefooted throughout the year and fasting from food and liquids three days a week. Word of her devotion soon spread, and pilgrims came to consult her about holiness and prayer. She had the gift of prophesy, and sometimes prophesied about visitors before they arrived. She never sought honor or glory for herself from her gifts, but dealt with visitors humbly and patiently, always concerned with their conversion and relationship with God.
Born
1115 at France
Died
• 1178 at Longeville, France of natural causes
• a perpetual flame is maintained at her tomb
Blessed Bartholomew of Vicenza
✠ அருளாளர் பர்தொலொமியு ✠
(Blessed Bartholomew of Vicenza)
ஆயர்:
(Bishop)
பிறப்பு: கி.பி. 1200
விசென்ஸா
(Vicenza)
இறப்பு: கி.பி. 1271
ஏற்கும் சமயம்:
ரோமன் கத்தோலிக்க திருச்சபை
(Roman Catholic Church)
முக்திபேறு பட்டம்: கி.பி. 1793
திருத்தந்தை ஆறாம் பயஸ்
(Pope Pius VI)
நினைவுத் திருநாள்: அக்டோபர் 27
“பர்தொலோமியு டி பிரகன்ஸா” (Bartholomew di Braganca) என்றும், “விசென்ஸா
வின் பர்தொலோமியு” (Bartholomew of Vicenza) என்றும் அழைக்கப்படும் இவ்வருளாளர், ஒரு “டொமினிக்கன்” துறவியும் (Dominican Friar) ஆயருமாவார்.
வடகிழக்கு இத்தாலியின் “விசென்ஸா” (Vicenza) எனும் நகரின் “பிரகான்சா” உயர்குடியில் (Noble family of di Braganca) பிறந்த இவர், “பதுவை” (Padua) நகரில் கல்வி கற்றார். ஏறத்தாழ தமது இருபது வயதில், புதிதாய் தொடங்கப்பட்ட துறவற சபையான “டொமினிக்கன்” (Dominican Order) சபையின் சீருடைகளை புனிதர் “டொமினிக்கின்” (St. Dominic) கைகளாலேயே பெற்றுக்கொண்டார்.
குருத்துவ அருட்பொழிவு பெற்றதும், விரைவிலேயே தமது சபையின் பல்வேறு தலைமைப் பதவிகளில் பொறுப்பேற்றுப் பணியாற்றினார். தொடக்கத்தில் இவரது வரலாற்றை எழுதிய துறவி “லியாண்டரின்” (Friar Leander) கூற்றின்படி, கி.பி. 1235ம் ஆண்டு, திருத்தந்தை “ஒன்பதாம் கிரகோரியின்” (Pope Gregory IX) ஆட்சிக் காலத்தில், “திருத்தந்தையர் இல்ல அலுவலக இறையியலாளர்” (Theologian of the Pontifical Household) எனும் நிர்வாக அலுவலக தலைமைப் பொறுப்பிலிருந்தார். ஆனால், அதற்கான சான்றுகள் தற்போது கிடையாது.
ஒரு இளம் குருவாக, அவர் இத்தாலியின் அனைத்து நகரங்களிலும் அமைதியும், சமாதானமும் உருவாகும் நோக்கத்தில், ஒரு இராணுவ சபையை நிறுவினார்.
கி.பி. 1248ம் ஆண்டு, “சைப்ரஸ் குடியரசு” (Republic of Cyprus) எனும் தீவிலுள்ள “நெமொநிக்கம்” (Nemonicum) எனும் நகரின் ஆயராக நியமிக்கப்பட்டார். (“நெமொநிக்கம்” எந்த நகர் என்று தற்போது தெரியவில்லை).
பெரும்பாலானோர்க்கு, அத்தகைய ஒரு ஆயர் நியமனம், அவர்களின் பரிசுத்தன்மை, மற்றும் அவர்களின் தலைமை திறன்களுக்கான கௌரவம் அல்லது பாராட்டு, மரியாதை மற்றும் அஞ்சலி ஆகும். ஆனால் இவரைப்பொருத்தவரை, அது திருத்தந்தையரின் எதிரிகளின் குழுக்களால் வற்புறுத்தப்பட்ட ஒரு நாடுகடத்தலேயாகும்.
ஃபிரான்ஸ் நாட்டின் அரசன் “ஒன்பதாம் லூயிஸ்” (King Louis IX of France), “புனித பூமியை” (Holy Land) ஆண்டுவந்த இஸ்லாமியர்களை முற்றுகையிட பயணித்துக்கொண்டிருந்தார்.
(யோர்தான் நதியின் கிழக்கு கரைப்பகுதிகள் (Eastern Bank of the Jordan River) உள்ளிட்ட, யோர்தான் நதி மற்றும் மத்தியதரைக் கடலுக்கு (Mediterranean Sea) இடையிலான ஒரு பகுதி ஆகும். இது யூதர்கள், கிறிஸ்தவர்கள் மற்றும் முஸ்லிம்கள் ஆகியோரால் புனித பூமியாகக் கருதப்படுகிறது.)
அப்போது, இஸ்ரேல் நாட்டின் பழமையான துறைமுக நகரான “ஜோப்பா” (Joppa), லெபனானின் பெரிய நகரங்களில் ஒன்றான “சிடோன்” (Sidon) மற்றும் இஸ்ரேலின் தொழில் துறைமுக நகரான “ஏக்கர்” (Acre) ஆகிய இடங்களில், பர்தொலோமியு “திருத்தந்தையின் தூதராக” (Apostolic legate) அரசன் ஒன்பதாம் லூயிசுடனும், அரசியுடனும் சென்று இணைந்துகொண்டார்.
பல ஆண்டுகளுக்குப்பின் அல்லாது, எப்படியோ, பர்தொலோமியு மீண்டும் விசென்ஸா’வுக்கு மாற்றல் செய்யப்பட்டார். திருத்தந்தையரின் எதிரிகளின் குழுக்களின் எதிர்மறையான உணர்வுகள் இன்னும் வெளிப்படையாக இருந்தபோதிலும், அவர் விடாமுயற்சியுடன், குறிப்பாக அவருடைய பிரசங்கத்தின் மூலம், தனது மறைமாவட்டத்தை மீண்டும் கட்டியெழுப்பவும், ரோமிற்கு மக்கள் விசுவாசத்தை பலப்படுத்தவும் அயராது உழைத்தார்.
இவர் “சைப்ரஸ்” தீவின் ஆயராக பணியாற்றிய காலத்தில், ஃபிரான்ஸ் நாட்டின் அரசன் “ஒன்பதாம் லூயிஸின்” (King Louis IX of France) நட்பு கிட்டியது. அரசன், தூய ஆயருக்கு கிறிஸ்துவின் முள்முடியின் மிச்சமொன்றினை (Relic of Christ’s Crown of Thorns) கொடுத்ததாகவும் கூறப்படுகின்றது.
Also known as
Bartholomew of Braganza
Profile
Joined the Dominicans at Bologna, Italy, receiving the habit from Saint Dominic himself. Noted preacher throughout Lombardy and Emilia in Italy. Bishop of Limassol, Cyprus in 1253. Bishop of Vincenza, Italy in 1255. Worked as a peace maker between warring factions in the region. Friend of King Saint Louis IX of France. Preached at the second translation of the relics of Saint Dominic in 1267.
Born
c.1200 at Vicenza, Italy
Died
1270 in Vicenza, Italy of natural causes
Beatified
11 September 1793 by Pope Pius VI
Saint Abraham the Poor
Also known as
• Abraham the Child
• Abraham the Hermit
Profile
Disciple of Saint Pachomius of Tabenna for 23 years. Lived 17 years as a cave hermit. His nicknames the poor and the child refer to his simple life and simple faith.
Born
at Menuf, Egypt
Died
c.372 of natural causes
Canonized
• Pre-Congregation
• veneration developed first among the Coptic Christians
Saint Elesbaan of Ethiopia
Also known as
• Elesbaan of Axum
• Ella Atsbeha
• Ella Asbeha
• Calam-Negus, Calam, Caleb, Elesbaas, Elesbas, Elesboas, Eleuzoe, Hellestheaeus, Kaleb
Additional Memorial
15 May (Eastern calendar)
Profile
Christian King in Ethiopia in the early 6th century. With the support of Byzantine emperors Justin I and Justinian, he invaded the southern Arabian peninsula where Christian was under attack. Late in life he abdicated his throne to live as a prayerful, penitent hermit and then a monk in Jerusalem.
Died
c.555
Saint Odrian of Waterford
✠ புனிதர் ஓட்ரன் ✠
(St. Odrán of Iona)
பிறப்பு: ஆறாம் நூற்றாண்டு
மீத், அயர்லாந்து
(County Meath, Ireland)
இறப்பு: கி.பி. 563
அயோனா, ஸ்காட்லாந்து
(Iona, Scotland)
ஏற்கும் சமயம்:
ரோமன் கத்தோலிக்க திருச்சபை
(Roman Catholic Church)
மரபுவழி திருச்சபை
(Orthodox Church)
ஆங்கிலிக்கன் மற்றும் பிற திருச்சபைகள்
(Anglican Church and other Churches)
நினைவுத் திருநாள்: அக்டோபர் 27
பாதுகாவல்:
வாட்டர்ஃபோர்ட், அயர்லாந்து, சில்வர்மைன் பங்கு, டிப்பெரேரி
(Waterford, Ireland; Silvermines parish, Tipperary)
புனிதர் ஓட்ரன் அல்லது ஓரன், பாரம்பரியங்களின்படி, "கொனாளி குல்பன்" (Conall Gulbán) சந்ததியரும், அயோனாவின் புனித கொலம்பா'வின் (Saint Columba) துணையும் ஆவார். அந்தத் தீவில் அடக்கம் செய்யப்பட்ட முதல் கிறிஸ்தவரும் இவரேயாவார்.
வாழ்க்கை:
புனித ஓட்ரன், அயர்லாந்தின் “சில்வர்மைன்ஸ்” (Silvermines) பகுதியில் சுமார் நாற்பது வருடங்கள் வாழ்ந்திருந்தார். கி.பி. 520ம் ஆண்டில் ஒரு ஆலயத்தைக் கட்டினார். ஐரிஷ் பாரம்பரியங்களின்படி, ஓட்ரன் "மீத்" (Meath) என்ற இடத்தின் மடாதிபதியாகவும் இருந்திருக்கிரார். கி.பி. 563ம் ஆண்டில், “அயோனாவின் ஸ்காட்டிஷ்” தீவிற்கு (Scottish island of Iona) “புனிதர் கொலம்பாவுடன்” (Saint Columba) பயணித்த பனிரெண்டு பேரில் இவரும் ஒருவராவார். சென்ற இடத்தில் ஓட்ரன் அங்கேயே மரித்துப்போனார். அங்கேயே அவர் அடக்கமும் செய்யப்பட்டார். ஓட்ரனின் ஆன்மாவானது வான் லோகம் எடுத்துச் செல்வதற்கு முன்னர், அவரது ஆன்மாவுக்காக துர்சக்திகளும் சம்மனசுக்களும் சண்டையிட்டுக்கொண்டதை புனிதர் கொலம்பா நேரில் பார்த்ததாக கூறுகின்றனர்.
ஓட்ரன் மரணம் பற்றிய ஒரு பிரபலமான புராணமும் உள்ளது :
புனிதர் கொலம்பா அயோனாவில் ஒரு ஆலயம் கட்டும் முயற்சியில் இருந்தார். அந்த ஆலயத்தின் அஸ்திவாரத்தில் உயிருள்ள ஒரு மனிதனைப் புதைத்தாலொழிய, ஆலயத்தின் அஸ்திவாரம் நிற்காது என்று தினமும் ஒரு அசரீரி ஒழித்துக்கொண்டே இருந்தது. அதற்கேற்ப, அங்கே பணி செய்யும் தொழிலாளர்கள் தினமும் காலையில் பணிக்கு வருகையில், முதல் நாள் செய்திருந்த பணிகள் சிதைந்து போயிருந்ததை கண்டனர். இதனால், ஓட்ரன் தானாக முன்வந்து, ஆலயத்தின் அஸ்திவாரத்தில் புதையுர ஒப்புக்கொண்டார். அதன்படி புதைக்கப்பட்ட ஓட்ரனின் மேலே கட்டுமான பணி தொடங்கியது. ஒருநாள், புதைக்கப்பட்ட இடத்திலிருந்து தலையைத் தூக்கிய ஓட்ரன், "நீங்களெல்லாம் நினைப்பது போல இங்கே நரகமும் இல்லை; சொர்க்கமும் இல்லை" என்றார். துணுக்குற்ற புனிதர் கொலம்பா, உடனே அவரை மேலே எடுத்து வேறு ஒரு இடத்தில் அடக்கம் செய்தார் என்பர்.
அயோனா மாகாணத்திலுள்ள பழம்பெரும் ஆலயம் ஒன்று புனிதர் ஓட்ரனுக்கு அர்ப்பணிக்கப்பட்டுள்ளது. அதனருகேயுள்ள கல்லறை ஒன்றின் பெயர், ஓட்ரனின் கல்லறை (Reilig Odhráin) ஆகும்.
Also known as
• Odrian of Iona
• Otteran; Odhran; Odran; Oran; Oterano
Profile
Abbot at Meath, Ireland. Early bishop of Waterford, Ireland. Friend of Saint Columba and travelled with him to Scotland to become a monk at Iona Abbey.
Died
c.563 at Iona Abbey, Scotland
Patronage
• diocese of Waterford, Ireland
• diocese of Waterford and Lisman, Ireland
• city of Waterford, Ireland
Pope Saint Evaristus
Also known as
Aristo, Aristus, Ewaryst
Profile
Son of an Hellenic Jew from Bethlehem. Fifth pope, reigning for eight years, and about whom almost nothing is known. Traditionally considered a martyr, but there is no documentation of the event.
Papal Ascension
c.99
Died
• c.107
• buried in the Vatican near Saint Peter the Apostle
Blessed Salvador Mollar Ventura
Profile
Franciscan Friar Minor. Martyred in the Spanish Civil War.
Born
27 March 1896 in Manises, Valencia, Spain
Died
8 September 1936 in Castellón, Spain
Beatified
11 March 2001 by Pope John Paul II
Blessed Salvador Damián Enguix Garés
Profile
Married layman in the archdiocese of Valencia, Spain. Martyred in the Spanish Civil War.
Born
29 September 1862 in Alzira, Valencia, Spain
Died
27 October 1936 in Alzira, Valencia, Spain
Beatified
11 March 2001 by Pope John Paul II
Saint Abbán of Magh-Armuidhe
Also known as
Eibbán, Moabba
Profile
Son of Cormac, King of Leinster, Ireland. Nephew and disciple of Saint Ibar. Founded churches in Wexford, and monasteries in Magheranoidhe and Kilabbain.
Born
c.570 in Ireland
Died
620 of natural causes
Saint Gaudiosus of Naples
Also known as
• Gaudiosus of Abitinae
• Gaudiosus the African
Profile
Bishop of Abitinae in North Africa. Exiled by the Arian Vandal king Genseric in 440, he fled to Naples, Italy, where he founded a monastery.
Died
c.455 at Naples, Italy of natural causes
Saint Florentius of Trois-Châteaux
Also known as
Florence
Profile
Martyr.
Died
3rd century Trois-Châteaux, Burgundy, France
Saint Thraseas of Eumenia
Profile
Bishop of Eumenia, Phrygia (in modern Turkey). Martyred in the persecutions of Marcus Aurelius.
Died
170 at Smyrna (modern Izmir, Turkey)
Saint Colman of Senboth-Fola
Profile
Monk. Spiritual student of Saint Aedan of Ferns. Abbot of Senboth-Fola Abbey near Ferns, Ireland.
Died
c.632
Blessed Goswin of Clairvaux
Profile
Benedictine Cistercian monk at Clairvaux Abbey, and then at Cheminon, France.
Died
1203 of natural causes
Saint Namatius of Clermont
Also known as
Namace, Namazio
Profile
Bishop of Clermont, France.
Died
c.462 of natural causes
Saint Desiderius of Auxerre
Profile
Bishop of Auxerre, France.
Died
c.625
Saint Capitolina
Profile
Martyred in the persecutions of Diocletian.
Died
304 in Cappadocia
Saint Erotheides
Profile
Martyred in the persecutions of Diocletian.
Died
304 in Cappadocia
புனித வோல்ஃப்ஹார்டு
St. Wolfhard
நினைவுத் திருநாள் : அக்டோபர் 27
பிறப்பு : 1070, அவுக்ஸ்பூர்க் Augsburg, Germany
இறப்பு : 30 ஏப்ரல் 1127, வெரோனா Verona, இத்தாலி
பாதுகாவல்: ஊர்க்காவலர்கள், கூர்க்கா
இவர் ஊர்களில் பொதுப்பணி செய்யும் கலையைக் கற்றார். பிறகு பவேரியாவிலிருந்து, வெரோனா சென்று, அங்கு பணியாற்றினார். அங்கு ஊர்ப்பொதுப்பணிகள் அனைத்தையும் மிக சிறப்பாக ஆற்றினார். இவர் தான் செய்த பணியின் வழியாக பெற்ற பணத்தை கொண்டு, வெரோனா முழுவதிலும் இருந்த ஏழைகளுக்கு உதவினார். மிகக் குறுகிய நாட்களில் வெரோனா மக்களில் இனங்கண்டுக்கொள்ளப்பட்டார். ஏராளமான ஏழைகளின் வாழ்வை உயர்த்தினார். வெரோனா முழுவதிலும் வாழ்ந்த மக்களால் பெரிதும் புகழப்பட்டார். ஆனால் வோல்ஃப்ஹார்டு அப்புகழை விரும்பவில்லை. இவருக்கு வெரோனா மக்கள் உயர்பதவியை அளிக்க விரும்பினர்.
வொல்ஃப்ஹார்டு பெயரையும், புகழையும், பணத்தையும் சிறுதும் விரும்பாமல், காட்டிற்குச் சென்று தனிமையாக வாழ்ந்து தியானத்தில் ஈடுபட்டார். தன் செப வாழ்வில் திருப்தி அடைந்த வோல்ஃப்ஹார்டு மீண்டும் 1117 ல் வெரோனா திரும்பினார். பிறகு ஒரு துறவற மடத்திற்கு சென்று, அங்கும் தனிமையில் வாழ்ந்தார். ஏறக்குறைய 10 ஆண்டுகள் துறவி போலவே வாழ்ந்தார். இவர் அத்துறவற மடத்தில் இருந்த துறவிகளுடன் இவர் இறந்த உடன் உடலை தெருவிலிருக்கும் சாலையோரத்தில் புதைக்கும்படி கூறியிருந்தார். அவர் இறந்தபோது அம்மடத்துறவிகள் அவ்வாறே செய்தனர். சில ஆண்டுகள் கழித்து இவரின் உடல் வெரோனாவில் உள்ள பேராலயத்தில் வைக்கப்பட்டது.
செபம்:
அன்புத் தந்தையே எம் இறைவா! தான் ஈன்ற பணம் பொருட்களைக் கொண்டு ஏழைகளுக்கு உதவி செய்து, எளியோரில் உம்மைக்கண்ட வோல்ஃப்ஹார்டின் வாழ்வை, நாங்களும் வாழ, எமக்கு நல்ல உள்ளம் தாரும். தன்னலமின்றி பிறர் நலம் காண நாங்கள் முன்வர தூய ஆவியின் வழிநடத்துதலில் வழிநடக்க நீர் அருள் தர வேண்டுமென்று இறைவா உம்மை மன்றாடுகின்றோம்.
Saint Gualfardo of Verona
(or Wolfhard of Augsburg)
Saint Gualfardo of Verona (or Wolfhard of Augsburg) (1070–1127) was a Swabian artisan, trader, and hermit who lived around Verona. A hagiographical vita (biography) was composed, according to the Bollandists, within decades of his death, probably towards the end of the twelfth century. In the early sixteenth century he was venerated as the patron saint of the harnessmakers' guild at Verona.
Gualfardo was born in Augsburg, the chief city of Swabia at the time. In 1096 he was on a pilgrimage—German Wallfahrer means pilgrim, whence his Italian name—from Augsburg "with some journeyman merchants", according to his vita. He stopped in Verona, where he lived for a time with a journeyman, though he was a master harnessmaker by trade. Of this brief period his vita says: In eodem vero loco beatissimus Gualfardus in sellarum exercitio (nam optimus sellator erat) parvo tempore moratus (in that very place the most blessed Gualfardo worked on saddles for the best saddler he was but for a short time). He eventually settled in a dense forest on the Adige not far from Verona. There he lived for twenty years before he was found by hunters, who brought him back to Verona. He established a shop near the abbey of San Salvatore, but during a flood he left the city again and built a hermit's cell near the church of Santa Trinità in the countryside nearby. Until his death he was well sought after by the Veronese for his miracles. He does not seem to have been an especial aid to travelers, though his love of solitude did not interfere with his hospitality to city-dwellers, who also brought him food. He died at Curte-Regia near Verona in 1127.
