தூய சூசையப்பரின் புனிதர் இகிடியோ மரியா பெப்ரவரி 13

† இன்றைய புனிதர் †

(ஃபெப்ரவரி 13)

✠ தூய சூசையப்பரின் புனிதர் இகிடியோ மரியா ✠

(St. Egidio Maria of Saint Joseph)

இத்தாலிய ஒப்புக்கொள்ளப்பட்ட அருட் பணியாளர்:

(Italian professed religious)

பிறப்பு: நவம்பர் 16, 1729

டரன்ட்டோ, அபுலியா, நேப்பிள்ஸ் அரசு

(Taranto, Apulia, Kingdom of Naples)

இறப்பு: ஃபெப்ரவரி 7, 1812 (வயது 82)

நேப்பிள்ஸ், இரண்டு சிசிலிக்களின் அரசு

(Naples, Kingdom of the Two Sicilies)

ஏற்கும் சமயம்:

ரோமன் கத்தோலிக்க திருச்சபை

(Roman Catholic Church)

முக்திபேறு பட்டம்: ஃபெப்ரவரி 5, 1888

திருத்தந்தை பதின்மூன்றாம் லியோ

(Pope Leo XIII)

புனிதர் பட்டம்: ஜூன் 2, 1996

திருத்தந்தை இரண்டாம் ஜான் பால்

(Pope John Paul II)

நினைவுத் திருநாள்: ஃபெப்ரவரி 13

பாதுகாவல்:

டரன்ட்டோ

(Taranto)

பாதிக்கப்பட்ட மக்கள்

(Ill people)

சமுதாயத்தில் இருந்து ஒதுக்கப்பட்டவர்

(Outcast people)

சிறுவர்கள்

(Children)

வேலை தேடும் மக்கள்

(People looking for work)

"ஃபிரான்ஸிஸ்கோ போஸ்டில்லோ" (Francesco Postillo) எனும் இயற்பெயர் கொண்ட புனிதர் (சூசையப்பரின்) இகிடியோ மரியா, “ஃபிரான்சிஸ்கன் இளம் துறவியர்” (Order of Friars Minor/ Order of Franciscans) சபையைச் சேர்ந்த ஒரு இத்தாலிய ஒப்புக்கொள்ளப்பட்ட அருட் பணியாளர் (Italian professed religious) ஆவார்.

"போஸ்டில்லோ" முறையான கல்வி பெறாத காரணத்தால், அவரால் குருவாக குருத்துவ அருட்பொழிவு பெற இயலவில்லை. ஆயினும் இவர் ஃபிரான்ஸிஸ்கன் சபையின் சகோதரர் ஆவார். இத்தாலியின் தெற்கு பிராந்தியத்திலுள்ள நகரங்களான “டரன்ட்டோ” மற்றும் “நேப்பிள்ஸ்” (Taranto and Naples) ஆகிய இடங்களிலுள்ள ஏழைகள் மற்றும் நோயாளிகளை பாதுகாத்து, கவனித்து, சேவை செய்வதிலும், இவர் தம்மை அர்ப்பணித்துக்கொண்டதால் மக்களிடையே நன்கு அறியப்பட்டவராக இருந்தார். அதனாலேயே மக்கள் இவருக்கு "நேப்பிள்சின் ஆறுதலளிப்பவர்" (Consoler of Naples) என்ற புனைப்பெயர் இட்டு அழைத்தனர்.

வாழ்க்கை:

"ஃபிரான்ஸிஸ்கோ போஸ்டில்லோ" (Francesco Postillo) கி.பி. 1729ம் ஆண்டு, நவம்பர் மாதம், 16ம் நாளன்று, “டரன்ட்டோ” (Taranto) நகரில் பிறந்தார். இவரது தந்தையார் பெயர், "கட்டால்டோ போஸ்டில்லோ" (Cataldo Postillo) ஆகும். தாயாரின் பெயர், "கிரேஸியா" (Grazia Procaccio) ஆகும். இவரது பெற்றோருக்கு பிறந்த நான்கு குழந்தைகளில் இவர் மூத்தவர் ஆவார். இவரது திருமுழுக்குப் பெயர், "ஃபிரான்ஸிஸ்கோ டொமெனிக்கோ அன்டோனியோ பாஸ்குயேல் போஸ்டில்லோ" (Francesco Domenico Antonio Pasquale Postillo) ஆகும்.

கி.பி. 1747ம் ஆண்டும், போஸ்டில்லோவின் தந்தையார் மரித்ததால், தமது விதவைத் தாயாரையும், தமது இளைய சகோதரர்களையும் பராமரிப்பதற்காக பணியொன்றை தேட வேண்டிய நிர்ப்பந்தத்துக்கு உள்ளானார். வெகு காலம் வரை இவர் ஒரு கயிறு திரிக்கும் (Rope maker) பணி செய்தார். முறையான கல்வி இல்லாத காரணத்தால் குருத்துவம் பெற இயலாததால் “நேப்பிள்ஸ்” (Naples) நகரிலுள்ள “ஃபிரான்சிஸ்கன் இளம் துறவியர் சபையின்” "ஒப்புக்கொள்ளப்பட்ட அருட் பணியாளராக" (Professed Religious) பணியாற்றினார். சபையில் சேர்வதற்காக கி.பி. 1754ம் ஆண்டு, ஃபெப்ரவரி மாதம், 27ம் நாளன்று விண்ணப்பித்த இவர், சரியாக ஒரு வருடம் கழித்து, கி.பி. 1755ம் ஆண்டு, ஃபெப்ரவரி மாதம், 28ம் தேதியன்று, "கலடோன்" (Galatone) என்னுமிடத்திலுள்ள "புனித மரியாளின்" (Convent of Santa Maria delle Grazie) பள்ளியில் பணியின் தூய்மையைக் காக்கும் பிரமாணத்தை எடுத்தார். இவர், "கடவுளின் அன்னையின் இகிடியோ" ("Egidio of the Mother of God") எனும் பெயரை தமது ஆன்மீக பெயராக ஏற்றுக்கொண்டார். ஆனால், பின்னர் அதனை "புனிதர் சூசையப்பரின் இகிடியோ மரியா" (Egidio Maria of Saint Joseph) என்று மாற்றிக்கொண்டார்.

தமது பள்ளியின் சுமை தூக்குபவராகவும், வாயில் காப்பவராகவும், பணியாற்றிய போஸ்டில்லோ, தொழு நோயாளிகளுக்காக சமையல் பணியும் செய்தார். அடிக்கடி தமது பள்ளி வளாகத்தை விட்டு வெளியே செல்லும் வழக்கமுள்ள இவர், ஒதுக்கப்பட்ட மற்றும் தனிமைப்படுத்தப்பட்ட மக்களுக்காக இரந்து தானமாக பொருள் பெற்று வந்தார்.

இடுப்பு கீல் வாயு, நீர்க்கோப்பு மற்றும் சுவாசகாசம் அல்லது ஆஸ்துமா நோய்களால் பாதிக்கப்பட்டிருந்த போஸ்டில்லோ கி.பி. 1812ம் ஆண்டு, நேப்பிள்ஸ் நகரில் மரணமடைந்தார்.

புனித கேத்தரின் தே ரிச்சி பிப்ரவரி - 13

பிப்ரவரி - 13

புனித கேத்தரின் தே ரிச்சி

இயேசு தம் தாயையும், அருகில் நின்ற தம் அன்புச் சீடரையும் கண்டு தம் தாயிடம். "அம்மா, இவரே உம் மகன் "என்றார் (யோவா 19:26)

1522, ஏப்ரல் 23 அன்று இத்தாலி நாட்டில், பிளாரன்ஸ் நகர் அருகில் ரொமோலா என்னும் இடத்தில் பிறந்தவர் கேத்தரின் தே ரிச்சி . இவருடைய பெற்றோர்கள் பியர் பிரான்செஸ்கொ தே ரிச்சி மற்றும் கேத்தரின் ஆவர். இவருக்கு இவரின் பெற்றோர் அலெக்ஸான்ட்ரா லக்ரசியா  என்று பெயர் வைத்தார்கள் .நடக்க ஆரம்பிக்கும் முன்பே தாய் இறந்தார் .எனவே ஃபியமெத்தா தே டைய செட்டோ என்ற வளர்ப்புத்தாய் இவரை வளர்த்தெடுத்தார்.

சிறுவயது முதலே செபம் செய்வதில் அதிக விருப்பம் கொண்டிருந்த அலெக்ஸான்ட்ரா தெய்வக் குழந்தை போலவே வாழ்ந்தார் . இதை அறிந்த வளர்ப்புத்தாய் இன்னும் அதிக அக்கறை எடுத்துக் கொண்டு அலெக்ஸான்ட்ராவை வளர்த்தார்.

அலெக்ஸான்ட்ராவிற்கு 13 வயது நடந்த போது, வீட்டிற்கு அருகில் இருந்த மடத்தில் இவருடைய தந்தை இவரைக் கொண்டு போய் விட்டார் .அந்த மடத்தில் அலெக்ஸான்ட்ராவின் அத்தை அருள் சகோதரியாக இருந்தார். மடத்தில் கல்வி கற்றுக் கொண்டிருந்த போது, இறைவன் தன்னை மேலான பணிக்கு முன் குறித்துள்ளார் என்பதை அறிந்து 14ஆம் வயதில் புனித வின்சென்டின் சாமிநாதர் மடத்தில் சேர்ந்தார்.

1536 இல் வார்த்தைப்பாடு கொடுத்தபோது கேத்தரின் என்ற தம்முடைய தாயின் பெயரைத் தமது பெயராக எடுத்துக் கொண்டார் . 

இதன் பிறகு நான்கைந்து ஆண்டுகள் கேலிப் பேச்சுக் களாலும் ,துன்புறுத்துதல்களாலும் அதிகம் அவதிப்பட்டார். ஏனென்றால் காட்சி வழியாக இருப்பிரசன்னம் உணர்ந்து இவர் ,யாராலும் எளிதில் புரிந்துகொள்ள முடியாத வரங்களுடன் விளங்கினார் .இவரின் வழிகாட்டுதல்கள் தேடி அரசர்கள் ,ஆயர்கள் , கர்தினால்கள் , பொதுநிலையினர் பலர் வர ஆரம்பித்தார்கள் . அவர்களை ,"தமது ஆன்மீகக் குழந்தைகள் " என்று அன்பொழுக அழைத்து மகிழ்ந்தார். கடிதங்கள் வாயிலாகவும் அவர்களின் ஆன்ம வழிகாட்டியாக விளங்கினார்.

கேத்தரின் 1542 ,பிப்ரவரி மாதம் இயேசு கிறிஸ்துவின் திருப்பாடுகளைத் தன்னிலை மறந்த ஆனந்த வெளியில் கண்டு களித்தார். இந்திகழ்வு ஒவ்வொரு வாரமும் வியாழக்கிழமை பிற்பகல் நான்கு மணி முதல் வெள்ளிக்கிழமை பிற்பகல் அதே நேரம் வரை இருந்தது .இயேசுவின்  பாடுகள் வழியாக அவரின் பாடுகளைத் தாமும் அனுபவித்து இயேசுவிற்கு ஆறுதல் சொன்னார் கேத்தரின்.

இந்நிகழ்வைப் பார்க்க ஒவ்வொரு வாரமும் கூட்டம் அலை மோதியதால் உடனிருந்து மற்ற அருள்சகோதரிகளால் மீண்டும் வேதனைக்குள்ளானார். கடைசியில் இந்நிகழ்வை நிறுத்திடுமாறு இறைவனிடம் கேத்தரின் வேண்டினார் .அதன்படி தொடர்ந்த 12 ஆண்டுகளுக்குப் பிறகு இந்த ஆனந்து வெள்ளி அனுபவம் நின்றது.

இந்தக்கால இடைவெளியில், நவ துறவிகளுக்குப் பயிற்றுனராக ,சபையின் துணைத்தலைவராக இருந்து பிறகு 25 வயதிலேயே சபையின் தலைவியாகவும் நியமிக்கப்பட்டார் .தமது சிறப்பான ஆளுமைத் திறத்தால் சபையைப் பாநங்குற வழிநடத்தினார். இவர் வாழ்ந்த காலத்தில் பல முக்கியப் புனிதர்கள் வாழ்ந்தனர் .அவர்களுள் பிலிப்பு நேரி மற்றும் மக்தலன் இவரிடமும் நேரில் இல்லாமலேயே காட்சி வழியாக முகமுகமாய் பேசி ஆன்மீக அருளைப் பகிர்ந்தார்.

உத்தத்தரிக்கிற நிலையில் இருக்கிற ஆன்மாக்கள்  ஈடேற்றம் பெறவும், இறைவனை அடையவும், தொடர்ந்து ஒறுத்தல் முயற்சிகள் செய்ததுடன் கழுத்தில் இரும்புச் சங்கிலியும் அணிந்து செபித்தார்.

கேத்தரின் நோயுற்று 1590, பிப்ரவரி முதல் தேதி இறந்தார் . திருத்தந்தை 12ஆம் கிளமண்ட் 1732 இல் அருளாளராக அறிவித்தார் .திருத்தந்தை 14 ஆம் ஆசிர்வாதப்பர் 1746 ஆம் ஆண்டு இவரை புனித நிலைக்கு உயர்த்தினார்

குழந்தைகளின் உண்மையான எதிர்நோக்குகளை உணர்ந்து அதனை மெருகூட்ட வளர்ப்புப் பெற்றோர் உழைக்கும்போது இறைவன் வரைந்த ஓவியமாக குழந்தைகள் மிளிர்வார்கள்.

புனித வாலன்டைன்மகிழ்ச்சியான திருமணங்களின் பாதுகாவலர் ஃபெப்ரவரி 14

† இன்றைய புனிதர் †

(ஃபெப்ரவரி 14)

புனித வாலன்டைன்

மகிழ்ச்சியான திருமணங்களின் பாதுகாவலர்

காதலைத் தட்டி எழுப்பாதீர் ; தானே விரும்பும்வரை அதைத் தட்டி எழுப்பாதீர் (இபா 3:5)

தொடக்கக்கால மறைசாட்சியாளர்கள் பற்றிய குறிப்பில் புனித வாலன்டைன் என்ற பெயரில் மூன்று நபர்கள் பிப்ரவரி 14 ஆம் தேதியில் குறிப்பிடப்படிருக்கிறார்கள் . ஒருவர் ஆப்பிரிக்கா நாட்டில் மறைப்பணியாற்றி பல்வேறு துன்பங்களை அனுபவித்து இறந்தவர். இவரைப்பற்றி மேலதிக விபரங்கள் கிடைக்கப் பெறவில்லை .

மற்ற இருவரில் ஒருவர், இன்டெரம்னா  என்ற இடத்தின் ஆயராக இருந்தவர் .மற்றவர் உரோமையில் குருவாகப் பணியாற்றியவர் .இவர்கள் இருவருமே மறைக்கலகத்தின் போது கொடூர துயரங்களையும் தாங்கிக்கொண்டு நற்செய்தி போதித்தவர்கள் . மூன்றாம் நூற்றாண்டின் பிற்பகுதியில் கொலையுண்டு மறைசாட்சியானவர்கள் .

உரோமையில் குருவாக இருந்த வாலன்டைன் ஒரு மருத்துவரும் கூட .இவர் பேரரசர் இரண்டாம் கிளாடியுசின் காலத்தில் நடந்த மறைக்கலகத்தில் பாதிக்கப்பட்ட மக்களுக்குச் சேவையாற்றினார். எண்ணற்றோர் அத்துன்பக் கிண்ணத்தைப் பருகாமல் தப்பித்துச் செல்ல வழிவகுத்தார். சிறைச்சாலைகளுக்குள் சென்று ஆறுதல் மொழி கூறி ஆற்றுப் படுத்தினார்.

இதே காலத்தில் பெர்சியாவில் இருந்து புனித மாரியுஸ் குடும்பத்தினர் உரோமைக்குத் திருப்பயணமாக வந்தார்கள் .வந்தவர்கள் வாலன்டைன் செய்த அரும்பணிகளைப் பார்த்தார்கள் .சவால் நிறைந்த இந்தப் பணிக்கு  புனித மாரியுஸ் மற்றும் அவருடைய குடும்பத்தினர்  அனைவருமே வாலன்டைனுக்கு உதவியாக இருந்தார்கள் .

திருமணமான படை வீரர்களை விட திருமணம் ஆகாத வீரர்களே வீரமான முழு திறனுடன் போராடுவார்கள் என்று நினைத்த பேரரசன் வீரர்கள் திருமணம் செய்வதை தடுத்து வந்தார். இத்தடையை மீறி பல வீரர்களுக்கு வாலன்டைன் மணமுடித்து வைத்தார்.

வாலன்டைன் செய்வது யெல்லாம் கேட்டறிந்த பேரரசன் அவரைக் கைது செய்து , உரோமை அளுநனிடம் அனுப்பினார். பொறுமையாக இருந்த அளுநன் கத்தோலிக்க கிறிஸ்தவ மழையை மறுத்த உரோமை தெய்வத்தை,  பேரரசரை வணங்க கட்டளையிட்டான் . வாலன்டைன் மறுத்தார். துன்புறுத்தினான் .வாலன்டைன் உறுதியுடன் இருந்தார் . வெகுண்டெழுந்த அளுநன் கொலை செய்ய ஆணை பிறப்பித்தான் . 

வாலன்டைன்  ஏறக்குறைய 270 ஆம் ஆண்டு பிப்ரவரி 14 அன்று தலை வெட்டப்பட்டுக் கொலை செய்யப்பட்டார் . நகர வாயிலில் இருந்து அரை கிலோ மீட்டர் தள்ளி இருந்த சுரங்கக் கல்லறையில் அவரது உடலை அடக்கம் செய்தார்கள். நான்காம் நூற்றாண்டில் அந்த இடத்தை திருத்தந்தை முதலாம் ஜூலியஸ் பூமிக்கு அடியில் பேராலயம் ஒன்றை  எழுப்பினார் .அது திருத்தந்தை முதலாம் ஹனோரியஸ் என்பவரால் ஏழாம் நூற்றாண்டில் புதுப்பிக்கப்பட்டது. காலப்போக்கில் காதலர்கள் தங்கள் பாதுகாவலராகவே வாலன்டைனை நினைத்துப் போற்றினார்கள் .இன்று வரை அது தொடர்கிறது .

காதல் என்பது புனிதமான உணர்வு அதனை இச்சை க்குரியதாய் மாற்றாமல் உணர்வுப் பரிமாற்றமாக்கிக் கொண்டால் ஆனந்தம் ஆனந்தமே.

St. ValentineFeastday: February 14

St. Valentine

Feastday: February 14

Patron: of Love, Young People, Happy Marriages

Death: 269

Saint Valentine, officially known as Saint Valentine of Rome, is a third-century Roman saint widely celebrated on February 14 and commonly associated with "courtly love."

Although not much of St. Valentine's life is reliably known, and whether or not the stories involve two different saints by the same name is also not officially decided, it is highly agreed that St. Valentine was martyred and then buried on the Via Flaminia to the north of Rome.

In 1969, the Roman Catholic Church removed St. Valentine from the General Roman Calendar, because so little is known about him. However, the church still recognizes him as a saint, listing him in the February 14 spot of Roman Martyrolgy.

The legends attributed to the mysterious saint are as inconsistent as the actual identification of the man.

One common story about St. Valentine is that in one point of his life, as the former Bishop of Terni, Narnia and Amelia, he was on house arrest with Judge Asterius. While discussing religion and faith with the Judge, Valentine pledged the validity of Jesus. The judge immediately put Valentine and his faith to the test.

St. Valentine was presented with the judge's blind daughter and told to restore her sight. If he succeeded, the judge vowed to do anything for Valentine. Placing his hands onto her eyes, Valentine restored the child's vision.

Judge Asterius was humbled and obeyed Valentine's requests. Asterius broke all the idols around his house, fasted for three days and became baptized, along with his family and entire 44 member household. The now faithful judge then freed all of his Christian inmates.

St. Valentine was later arrested again for continuing to try to convert people to Christianity. He was sent to Rome under the emperor Claudius Gothicus (Claudius II). According to the popular hagiographical identity, and what is believed to be the first representation of St. Valentine, the Nuremberg Chronicle, St. Valentine was a Roman priest martyred during Claudius' reign. The story tells that St. Valentine was imprisoned for marrying Christian couples and aiding Christians being persecuted by Claudius in Rome. Both acts were considered serious crimes. A relationship between the saint and emperor began to grow, until Valentine attempted to convince Claudius of Christianity. Claudius became raged and sentenced Valentine to death, commanding him to renounce his faith or be beaten with clubs and beheaded.

St. Valentine refused to renounce his faith and Christianity and was executed outside the Flaminian Gate on February 14, 269. However, other tales of St. Valentine's life claim he was executed either in the year 269, 270, 273 or 280. Other depictions of St. Valentine's arrests tell that he secretly married couples so husbands wouldn't have to go to war. Another variation of the legend of St. Valentine says he refused to sacrifice to pagan gods, was imprisoned and while imprisoned he healed the jailer's blind daughter. On the day of his execution, he left the girl a note signed, "Your Valentine."

Pope Julius I is said to have built a church near Ponte Mole in his memory, which for a long time gave name to the gate now called Porta del Popolo, formerly, Porta Valetini.

The romantic nature of Valentine's Day may have derived during the Middle Ages, when it was believed that birds paired couples in mid-February. According to English 18th-century antiquarians Alban Butler and Francis Douce, Valentine's Day was most likely created to overpower the pagan holiday, Lupercalia.

Although the exact origin of the holiday is not widely agreed upon, it is widely recognized as a day for love, devotion and romance.

Whoever he was, Valentine did really exist, because archaeologists have unearthed a Roman catacomb and an ancient church dedicated to St. Valentine. In 496 AD Pope Gelasius marked February 14th as a celebration in honor of his martyrdom.

Relics of St. Valentine can be found all over the world. A flower-crowned skull of St. Valentine can be found in the Basilica of Santa Maria in Cosmedin, Rome. In 1836, other relics were exhumed from the catacombs of Saint Hippolytus on the Via Tiburtina and were identified as Valentine's. These were transported for a special Mass dedicated to those young and in love.

Fr. John Spratt received a gift from Pope Gregory XVI in 1836 contianing a "small vessel tinged" with St. Valentine's blood. This gift now stands placed in Whitefriar Street Church in Dublin, Ireland.

Other alleged relics were found in Prague in the Church of St Peter and Paul at Vysehrad; in the parish church of St. Mary's Assumption in Chelmno Poland; at the reliquary of Roquemaure in France; in the Stephansdom in Vienna; in Balzan in Malta and also in Blessed John Duns Scotus' church in the Gorbals area of Glasgow, Scotland.

St. Valentine is the Patron Saint of affianced couples, bee keepers, engaged couples, epilepsy, fainting, greetings, happy marriages, love, lovers, plague, travellers, and young people. He is represented in pictures with birds and roses and his feast day is celebrated on February 14.

தூய சிரில், தூய மெதோடிசியுஸ் (பிப்ரவரி 14)

இன்றைய புனிதர்

(14-02-2020) 

தூய சிரில், தூய மெதோடிசியுஸ் (பிப்ரவரி 14)

வாழ்க்கை வரலாறு

1998 ஆம் ஆண்டு, பிப்ரவரி 15 ஆம் நாள் திருத்தந்தை தூய இரண்டாம் யோவான் பவுல் ஸ்லாவிக்கிற்குச் சென்றபோது ஸ்லாவிக்கின் திருதூதர்கள் என்று அழைக்கப்படுகின்ற தூய சிரில் மற்றும் தூய மெதோடிசியுசைக் குறித்து இவ்வாறு குறிப்பிட்டார்: தூய சிரில் மற்றும் தூய மெதோடிசியுஸ் ஆகிய இருவரும் நற்செய்தி அறிவிப்புப் பணிக்கும் கிறிஸ்தவ மறையைத் தாயகமாக்குவதற்கும் மிகச் சிறந்த முன்னோடிகள்.

திருத்தந்தை தூய இரண்டாம் யோவான் பவுல் மேலே குறிப்பிட்ட வார்த்தைகள் முற்றிலும் உண்மை. நற்செய்தி அறிவிப்பிற்கும் கிறிஸ்தவ மறையைத் தாயகமாக்குவதற்கும் தூய சிரில் மற்றும் தூய மெதோடிசியுஸ் மேற்கொண்ட தியாகங்கள் அதிகம். அவர்கள் எத்தகைய தியாகங்களையும் இடர்பாடுகளையும் மேற்கொண்டு நற்செய்திப் பணியைச் செய்தார்கள், அவர்களுடைய வாழ்வு நமக்கு எந்தளவுக்கு எடுத்துக்காட்டாக இருக்கின்றது என்று தொடர்ந்து நாம் சிந்தித்துப் பார்ப்போம்.

வாழ்க்கை வரலாறு

சிரிலும் மெதோடிசியுசியுசும் உடன் பிறந்த சகோதரர்கள். முதலாமவர் 827 ஆம் ஆண்டும் இரண்டாமவர் 815 ஆம் ஆண்டும் பிறந்தார்கள். இரண்டு பேரும் தெசலோனிக்காவில் இருந்த ஒரு செல்வச் செழிப்பான குடும்பத்தில் பிறந்தார்கள். சிரில் அறிவில் சிறந்தவராய் விளங்கி வந்தார், அதனால் கான்ஸ்டாண்டிநோபிளில் இருந்த பல்கலைக்கழகத்தில் பேராசியராகப் பணியாற்றி வந்தார். மெதோடிசியுசோ மிகச் சிறந்த ஓவியரை விளங்கி வந்தார் அதோடு கூட, ஆளுநராகப் பணியாற்றி வந்தார். 860 ஆம் ஆண்டு இரண்டு பேரும் தாங்கள் ஆற்றி வந்த பணிகளைத் துறந்துவிட்டு துறவிகளாக மாறி இறைப்பணி செய்யத் தொடங்கினார்கள்.

இச்சமயம் மொராவியா இளவரசன், சகோதரர்கள் இருவரையும் குறித்துக் கேள்விப்பட்டு ஸ்லாவிக் மொழி பேசும் மக்களுக்கு மத்தியில் நற்செய்திப் பணியாற்ற அவர்களை அனுப்பி வைத்தார். அவர்கள் இருவரும் அங்கு சென்று நற்செய்திப் பணியாற்றத் தொடங்கினார்கள். ஏற்கனவே ஸ்லாவிக் மொழி அவர்கள் இருவருக்கும் நன்றாகத் தெரிந்ததால், அவர்கள் மக்களுக்கு மத்தியில் மிக எளிதாகப் பணி செய்ய முடிந்தது. இதற்கிடையில் சகோதரர் இருவரும் ஆற்றி வந்த பணிகளை பிடிக்காது ஸ்லாவிக் பகுதியில் இருந்த ஏனைய குருக்கள் அவர்களுக்கு எதிராகக் கிளர்ந்தெழுந்தார்கள். இதனால் அவர்கள் அப்போது திருத்தந்தையாக இருந்த இரண்டாம் ஹட்ரின்ஸ் என்பவரைச் சந்தித்து, தங்களுடைய நிலையை எடுத்துச் சொன்னார்கள். அவர் அவர்கள் சொன்னதைக் கேட்டபின்பு, அவர்கள் தங்களுடைய நற்செய்திப் பணியை செய்ய முழு ஆதரவும் அளித்தார், மட்டுமல்லாமல் அவர்களை இரு நகர்களுக்கு ஆயராக நியமித்தார்.

திருத்தந்தையிடமிருது அனுமதி பெற்றுக்கொண்டு சிரிலும் மெதோடிசியசும் உரோமையிலிருந்து திரும்பி வந்துகொண்டிருந்தார்கள். இடையிலேயே சிரில் நோய் வாய்ப்பட்டு இறந்துபோனார். இதனால் மெதோடிசியஸ் மட்டும் முன்பிருந்த இடத்திற்குச் சென்று நற்செய்திப் பணி செய்யத் தொடங்கினார். தன் சகோதரரின் இறப்புக்குப் பிறகு, மெதோடிசியுஸ் இன்னும் உத்வேகத்தோடு பணிசெய்யத் தொடங்கினார். விவிலியத்தை வெறும் எட்டு மாதங்களுக்கு உள்ளாகவே ஸ்லாவிக் மொழியில் மொழிபெயர்த்துத் தந்து, மக்கள் தங்களுடைய சொந்த மொழியில் இறைவார்த்தையை வாசிக்கவும் சிந்தித்தவும் செய்தார். இதனால் நிறையப் பேர் கிறிஸ்தவ மறையைத் தழுவினார்கள்; ஒருசிலர் மெதோடிசியுசை தங்களுடைய ஆர்மார்த்தமான குருவாக ஏற்றுக்கொண்டு, அவர் வழியில் நடந்தார்கள். இப்படிப்பட்டவர் உடல் நலம் குன்றி 885 ஆம் ஆண்டு இறையடி சேர்ந்தார்.

 † இன்றைய புனிதர் †

(ஃபெப்ரவரி 14)

✠ புனிதர்கள் சிரில் மற்றும் மெதோடியஸ் ✠

(Saints Cyril and Methodius)

ஆயர்கள்/ ஒப்புரவாளர்கள்

(Bishops/ Confessors)

அப்போஸ்தலர்களுக்கு நிகரானவர்கள்

(Equals to the Apostles)

ஐரோப்பா மற்றும் அடிமைகளின் பாதுகாவலர்கள்

(Apostles to the Slaves and Europe)

பிறப்பு:

சிரில்: கி.பி. 826 அல்லது 827

மெதோடியஸ்: கி.பி. 815

தெசலோனிக்கா, பைஸான்தீனிய பேரரசு (தற்போதைய கிரேக்க நாடு)

(Thessalonica, Byzantine Empire (Present-day Greece)

இறப்பு:

சிரில்: ஃபெப்ரவரி 14, 869

ரோம் (Rome)

மெதோடியஸ்: ஏப்ரல் 6, 885

வெலெராட், மொராவியா

(Velehrad, Moravia)

ஏற்கும் சமயம்:

ரோமன் கத்தோலிக்க திருச்சபை

(Roman Catholic Church)

மரபுவழி திருச்சபை

(Orthodox Church)

ஆங்கிலிக்கன் சமூகம்

(Anglican Communion)

லூதரன் திருச்சபை

(Lutheran Church)

நினைவுத் திருநாள்: ஃபெப்ரவரி 14

பாதுகாவல்:

ரோமன் கத்தோலிக்க மற்றும் மரபுவழி திருச்சபைகளுக்கிடையேயான ஒற்றுமை

(Unity between Orthodox and Roman Catholics),

ஐரோப்பா (Europe),

பல்கேரியா (Bulgaria),

“மசெடோனியா” குடியரசு (Republic of Macedonia),

"செக்" குடியரசு (Czech Republic),

"ஸ்லோவேகியா" (Slovakia),

"ல்ஜூப்ல்ஜனா" உயர்மறை மாவட்டம்

(Archdiocese of Ljubljana)

புனிதர்கள் சிரில் மற்றும் மெதோடியஸ் ஆகிய இரு சகோதரர்களும் "பைஸன்டைன்" (Byzantine) நாட்டின் கிறிஸ்தவ இறையியலாளர்களும், மறை பரப்பாளர்களுமாவர். அவர்களின் நற்பணிகள் மூலம், அனைத்து அடிமைகளின் கலாச்சார வளர்ச்சியிலும் மேம்பாடு பெற்றனர். இதன் காரணமாகவே, இவர்களிருவரும், "அடிமைகளின்அப்போஸ்தலர்" என்று போற்றப்பட்டனர்.

தற்போதைய கிரேக்க நாடான "பைஸன்டைன்" (Byzantine) நாட்டில் பிறந்த இவர்களிருவரினதும் தந்தை பெயர் "லியோ" (Leo) ஆகும். "மரியா" (Maria) இவர்களது தாயார் ஆவார். லியோ மற்றும் மரியாவுக்கு பிறந்த ஏழு குழந்தைகளில் சிரில் கடைக்குட்டி ஆவார். சிரிலின் இயற்பெயர் "காண்ஸ்டன்டைன்" (Constantine) ஆகும். இவர் தமது மரணத்தின் சிறிது காலத்தின் முன்னே ரோம் நகரில் துறவறம் பெற்றபோது, சிரில் என்னும் மதப் பெயரை ஏற்றுக்கொண்டார்.

"மைக்கேல்" (Michael) எனும் இயற்பெயர் கொண்ட மெதோடியஸ், துருக்கி நாட்டின் வடமேற்கு பிராந்தியத்திலுள்ள "மைசியன் ஒலிம்பஸ்" (Mysian Olympus) என்னுமிடத்தில் துறவறம் பெற்றபோது, தமது மதப் பெயராக "மெதோடியஸ்" எனும் பெயரை ஏற்றுக்கொண்டார்.

சிரிலுக்கு பதினான்கு வயது நடக்கையில் அவர்களது தந்தையார் மரணமடைந்தார். அந்நிலையில், பேரரசின் முதலமைச்சர்களுள் ஒருவராயிருந்த "தியோக்டிஸ்டோஸ்" (Theoktistos) என்பவர் அவர்களின் பாதுகாவலரானார். அவரே அவர்களது கல்விக்கும் உதவி புரிந்தார். இவர்கள் இருவரும் சிறப்பான முறையில் கல்வியைப் பூர்த்தி செய்தனர். சிரில், தமக்கு கிடைத்த ஆளுநர் பதவியை புறக்கணித்தார். ஆனால் அதே வேளையில் அவரது சகோதரரான மெதோடியஸ் "ஸ்லாவிக்" (Slavic) மொழி பேசும் மக்கள் வசிக்கும் பிராந்தியத்தில் அப்பதவியை ஏற்றுக்கொண்டார்.

சிரில், ஒரு துறவு மடத்தில் இணைந்தார். அவரது சகோதரர் மெதோடியஸ், சிறிது காலம் அரசு பதவியில் பணியாற்றிய பிறகு துறவு மடத்தில் இணைந்தார்.

"மொராவியா" (Duke of Moravia) பிராந்திய பிரபு, கிழக்குப் பிராந்திய பேரரசன் மைக்கேலிடம் (Eastern Emperor Michael) ஜெர்மன் ஆட்சியாளர்களிடமிருந்து அரசியல் சுதந்திரமும் திருச்சபை சுயாட்சியும் (Ecclesiastical Autonomy) கேட்டபொழுது, சிரில் மற்றும் மெதோடியஸ் ஆகிய இருவரின் வாழ்வில் திட்டவட்டமான மாற்றம் உண்டாகியது. அவர்கள் மறைப் பணியை ஏற்றுக்கொண்டனர்.

சிரிலுடைய முதல் பணி, கிழக்கு விதிமுறைகள் அமலிலிருந்த அப்பிராந்தியத்தில் ஒரு புதிய எழுத்துக்களை கண்டுபிடித்தலாயிருந்தது. பின்னர், அவருடைய சீடர்கள் சிரில்லிக் எழுத்துக்களை (Cyrillic alphabet) உருவாக்கினர். அவர்கள் சுவிசேஷங்கள், துதிப்பாடல், பவுல் எழுதிய கடிதங்கள் மற்றும் வழிபாட்டு புத்தகங்கள் ஆகியனவற்றை இணைந்து "ஸ்லாவோனிக்" (Slavonic) மொழியில் மொழிமாற்றம் செய்தனர். ஸ்லாவோனிக் வழிபாட்டு முறையையும் உருவாக்கினர். மிகவும் சரளமாக அவர்கள் பிரசங்கித்த முறையானது, ஜெர்மன் மதத்தவரிடையே எதிர்ப்பை உருவாக்கித் தந்தது. அப்போதைய ஜெர்மன் ஆயர், ஸ்லாவிக் ஆயர்களையும் குருக்களையும் (Slavic bishops and priests) அருட்பொழிவு செய்ய மறுத்தார்.

இதன் காரணமாக சிரில் ரோமுக்கு மேல்முறையீடு செய்தார். ரோம் நகருக்கு பயணித்த சிரிலும், மெதோடியஸும் 'திருத்தந்தை இரண்டாம் அட்ரியான்' (Pope Adrian II) தமது புதிய கண்டுபிடிப்பான "சிரில்லிக் எழுத்துக்களை" (Cyrillic alphabet) அங்கீகரித்தது கண்டு அகமகிழ்ந்தனர். ரோம் நகரில் துறவறம் பூண்ட சிரில், நீண்ட காலம் வாழ இயலாமல் ஐம்பதே நாட்களில் மரணமடைந்தார்.

மெதோடியஸ் தமது மறை பணிகளை மேலும் பதினாறு வருடங்களுக்கு தொடர்ந்தார். அவர் ஸ்லாவிக் மக்களுக்கு திருத்தந்தையின் பிரதிநிதியாக செயல்பட்டார். புதிய ஆயர் ஒருவரை அருட்பொழிவு செய்தார்.

"பவேரியன் ஆயர்கள்" (Bavarian bishops) பலரது முன்னாள் அதிகார வரம்பிலிருந்த பகுதிகள் நீக்கப்பட்டதால், அவர்கள் மெதோடியஸுக்கு எதிராக பல குற்றச்சாட்டுப் புயலைக் கிளப்பினர். இதன் பயனாக, ஜெர்மன் பேரரசன் லூயிஸ் (Emperor Louis the German) மெதோடியசை மூன்று ஆண்டுகளுக்கு நாடு கடத்தினான். திருத்தந்தை எட்டாம் ஜான் (Pope John VIII) அவரை விடுவித்தார்.

ஃபிராங்கிஷ் (Frankish) மொழி பேசும் குருக்களின் தொடர்ந்த தொந்தரவு, வெந்த புண்ணில் வேல் பாய்ச்சியது போன்று இருந்தது. அவர்கள் தொடர்ந்து மெதோடியஸின் மேலே மதங்களுக்கு எதிரான குற்றச்சாட்டுக்களை சுமத்தினர். தம்மைக் காத்துக்கொள்ளவும், தமது கண்டுபிடிப்பான ஸ்லாவோனிக் வழிபாட்டு முறையின் பயன்பாட்டினை நிலைநிறுத்தவும், மெதோடியஸ் ரோம் நகர் பயணித்தார். மீண்டும் தம்மை அவர் நிரூபித்தார்.

அதன்பின்னர், மெதோடியஸ் ஜுர வேகத்தில், எட்டே மாத காலத்தில் மொத்த திருவிவிலியத்தையும் "ஸ்லாவோனிக்" (Slavonic) மொழியில் மொழிபெயர்த்தார். கி.பி. 885ம் ஆண்டின் தவக்காலமான ஏப்ரல் மாதம், புனித செவ்வாய்க்கிழமையன்று (6ம் தேதி), தமது தேவாலயத்திலேயே மெதோடியஸ் மரணமடைந்தார். அவர் மரிக்கும்போது அவரது சீடர்கள் அவரைச் சுற்றியிருந்தனர்.

மெதோடியஸின் மரணத்தின் பின்னரும் அவரது எதிர்ப்பாளர்கள் தொடர்ந்து எதிர்த்தே வந்தனர். சிரில் மற்றும் மெதோடியஸ் சகோதரர்களின் பணி "மொராவியா" (Moravia) நாட்டில் முடிவுக்கு வந்தது. அவர்களது சீடர்கள் சிதறிப்போயினர். ஆனால் இந்த வெளியேற்றங்கள் சிரில் - மெதோடியஸ் சகோதரர்களின் ஆன்மீக, வழிப்பாட்டு, மற்றும் கலாச்சார பணிகளை "பல்கேரியா", "போஹெமியா" மற்றும் "தென் போலந்து" (Bulgaria, Bohemia and Southern Poland) ஆகிய நாடுகளில் பரப்புவதில் சாதகமான விளைவைத் தந்தன. "மொராவியா" (Moravia) நாட்டின் பாதுகாவலர்களான இவர்கள் விசேடமாக, "செக்" மற்றும் ஸ்லோவாக்" கத்தொலிக்கராலும் (Catholic Czechs, Slovaks), "குரோஷியர்களாலும்" (Croatians), "செர்பிய" மற்றும் "பல்கேரிய" (Orthodox Serbians and Bulgarians) மரபுவழி திருச்சபையினராலும் புனிதராக ஏற்றுக்கொள்ளப்பட்டனர். சிரில் - மெதோடியஸ் சகோதரர்கள் நீண்ட கால விருப்பமான "கிழக்கு மற்றும் மேற்கு" திருச்சபைகளின் ஒன்றிப்பிற்காக சிறப்பாக பணியாற்றியிருந்தனர்.

கி.பி. 1980ம் ஆண்டு, திருத்தந்தை இரண்டாம் ஜான் பால் (Pope John Paul II) இச்சகோதரர்களை ஐரோப்பிய நாடுகளின் (புனிதர் பெனடிக்டுடன்) இணை பாதுகாவலர்களாக நியமித்தார்.

Sts. Cyril and Methodius 14-02-2020

Saint of the Day : (14-02-2020)

Sts. Cyril and Methodius

They were Greek brothers born in Thessaloniki. Cyril was born in the year 827 and Methodius was born in 815. Their father was Leo and mother was Maria. Cyril was the youngest of seven brothers. His birth name was Constantine but took the name Cyril when he became a monk. Cyril was a master of theology and got very good knowledge in Arabic and Hebrew. Cyril also took an active role in his relations with the other two monotheist religions Islam and Judaism. Byzantine Emperor Michael-III sent Cyril and Methodius to Moravia to the Eastern Church to give assistance in ecclesiastical matters there, since the Prince Ratislav of Great Moravia expelled all Roman Church Missionaries from Moravia. Cyril and Methodius devised the Glagolitic Alphabet, the first alphabet to be used for Slavonic manuscripts. Glagolitic alphabet was suited to match the specific features of Slavic language. The Glagolitic and Cyrillic alphabets based primarily on the Greek writings of the century are the oldest known Slavic alphabets and were created by the two brothers and their students. They also wrote the first Slavic Civil Code, which was used in Great Moravia. Anasthasius later called Cyril the teacher of the Apostolic See and the brothers are known as the Apostle of Slavs. Cyril died on February 14, 869 and Methodius died on April 6, 885.

---JDH---Jesus the Divine Healer---