புனிதர்களை பெயர் வரிசையில் தேட

Translate

14 September 2022

இன்றைய புனிதர்கள் செப்டம்பர் 15

St. Emilas & Jeremiah


Feastday: September 15

Death: 852


Spanish martyrs of Cordoba, Spain, by Caliph Abd-al-Rahman II . Emilas was a deacon. The young men were beheaded.


The Martyrs of Córdoba were forty-eight Christian martyrs who were executed under the rule of Muslim administration in the Iberian Peninsula. In this period of time the area was known as Al-Andalus. The hagiography describes in detail the executions of the martyrs for capital violations of Islamic law, including apostasy and blasphemy. The martyrdoms related by Eulogius (the only contemporary source) took place between 851 and 859 which according to the Maliki judges of Andalusia broke the treaty signed between Muslims and their Christian subjects.



Some of the martyrs were executed for blasphemy after they appeared before the Muslim authorities and insulted the prophet Muhammad while there was a minority case that some martyrs where accused by witnesses. The witnesses at points have exaggerated the scale of the statements made by the martyrs. This was however rare as the Maliki judges would ask for a testimony one example we have is the case of Perfectus who was accused of insulting the prophet Muhammad and was asked to testify when he testified he stated the prophet Muhammad had committed fornication and he thought of Islam as “a corrupt form of Christianity” he was then executed for this it has been stated he was aware of the punishment for such a thing. [1]


Māliki jurist al-Qayrawānī (d. 996) distinguished between two kinds of insult: an outright attack against Islam, made by ill intent and therefore punishable by death, and a simple declaration of one’s own religion. In this last case, the Christian could not be held accountable for this offense. If one insulted Islam beyond the needs of his religion, he or she would have to be executed. [2]


The lack of another source after Eulogius's own martyrdom has given way to the misimpression that there were fewer episodes later in the 9th century. There has also been skepticism on the account he himself was a “martyr” .[1]



While Perfectus could have been liable for breaking the first law, he could not be held guilty on account of his religion. The attempt to persuade him and to dismiss his offense constitutes part of the legal proceeding and reveals a keen knowledge of local trial custom



St. Leobinus


Feastday: September 15

Death: 556



Bishop of Chartres, France. He was a hermit priest and abbot before his consecration. When raiders attacked his monastery near Lyons, Leobinus was tortured and left for dead. He is sometimes called Lubin.


Saint Leobinus (French: Lubin) (died 14 March 557)[1] was a hermit, abbot, and bishop. Born in a peasant family, he became a hermit and a monk of Micy Abbey before being ordained a priest. He was then elected abbot of Brou and in 544, became Bishop of Chartres, succeeding Etherius with the consent of king Childebert I.




St. Maximus


Feastday: September 15

Death: 310


Martyr with Asclepiodotus and Theodore. They suffered martyrdom at Adrianopolis, an ancient site in modern Bulgaria




St. Merinus


Feastday: September 15

Patron: of Paisley, Scotland

Birth: 565

Death: 620


Titular patron of churches in Wales and Brittany. He was a hermit of Bangor and a disciple of Abbot Dunawd.


 


Saint Mirin or Mirren, a Catholic monk and missionary from Ireland (c. 565 – c. 620), is also known as Mirren of Benchor (now called Bangor), Merinus, Merryn and Meadhrán. The patron saint of the town and Roman Catholic diocese of Paisley, Scotland, he was the founder of a religious community which grew to become Paisley Abbey. The shrine of this saint in the abbey became a centre of pilgrimage.


A contemporary of the better known Saint Columba of Iona and disciple of Saint Comgall, he was prior of Bangor Abbey in County Down, Ireland before making his missionary voyage to Scotland. He is venerated in both Ireland and Scotland and in the Orthodox tradition.[1]



History and legend

Much of what is known about Mirin is difficult to separate from fable, however it is believed that he was of noble birth.[2] While still a young boy, his mother took him to the monastery of Bangor Abbey in County Down in the north east of Ireland, where he was placed under the care of St. Comgall. St Mirin later took oversight of the monastery and thus became the prior of Bangor Abbey, where he accepted visitors and sojourners.


Later on, St Mirin travelled to the camp of the High King of Ireland with the purpose of spreading the Christian faith. Having heard of Mirin's arrival, the king refused to allow the saint to enter the camp. Mirin, thus slighted, was said to have prayed to God that the king might feel his wife's labour pangs, her time being near. The legend continues that, just as St Mirin had prayed, the king fell ill and roared in pain for three days and nights. In desperation the king sought out Mirin and granted him all he wished, including the right to go out and preach the Gospel to the men of his camp. In response to these concessions St Mirin prayed on his behalf and he was freed from his pain.[3]


Thereafter he was appointed to the west of Scotland and, after a long and difficult journey, arrived where the town of Paisley now stands. The area had recently been abandoned by the Romans and was in the possession of a powerful local chieftain. This chief took a liking to Mirin and the saint was allotted a small field near the river in the southern part of town. This plot was called St Mirin's Croft until it was later developed.[4] He founded the first church in Paisley, thought to be at Seedhill and after his death the shrine of Saint Mirin became a centre of pilgrimage.[5]


In various charters and Papal Bulls Mirin is referred to as The glorious confessor, Saint Mirin. His image was engraved on the seal of the Abbey, depicting him in the vestments of a bishop. Around the seal was inscribed the prayer O Mirin, pray for your servants. In King James IV's Charter of 1488 raising Paisley to the status of burgh of barony, one of the reasons cited was "the singular respect we have for the glorious confessor, Saint Mirin".[6]


Mirin in modern Scotland


Statue of St Mirin in Paisley

There is a chapel within Paisley Abbey, dedicated to Mirin containing a sculptured stone frieze depicting the life of the saint. The Roman Catholic St Mirin's Cathedral is also named in his honour. St Mirren F.C., a football club from Paisley, is named after him. The St Mirin Burn flows into the White Cart Water close to the town centre. He is also commemorated by St Mirren Street which links Paisley Cross to Causeyside Street. Since the closure of St Mirin's and St Margaret's High School (formerly St Mirin's Academy) in 2001, there has been no school in the town dedicated to the saint. However, there is a St Mirin's Primary School in the Simshill area of the neighbouring city of Glasgow.


Elsewhere in Scotland, the island of Inchmurrin (i.e. Mirin's Island) in Loch Lomond and a farm called Knockmurran (i.e. Mirin's Hill) near Coylton in Ayrshire are named after him. St Mirin's Well can be found near Kilsyth in Stirlingshire.


Statue

A pedestal of blond sandstone, designed by landscape architect Daniel McKendry, bearing the inscription taken from the Aberdeen Breviary At Length Full of Sanctity and Miracles, Mirin Slept in the Lord at Paisley was erected in 2003 opposite St Mirin's Cathedral at the junction of Incle Street, Gauze Street and Glasgow Road in Paisley. A bronze statue of the saint[7] by Norman Galbraith was mounted on the pedestal and was unveiled on the saint's day, 15 September 2007, by the Provost of Renfrewshire Councillor Celia Lawson in the presence of the Bishop of Paisley the Rt Rev Philip Tartaglia, the Minister of Paisley Abbey the Rt Rev Alan Birss, the Rt Hon Douglas Alexander MP, Jim Sheridan MP, Hugh Henry MSP, the Deputy Lord Lieutenant of Renfrewshire James Wardrop and the sculptor Norman Galbraith. The erection and unveiling of the statue were co-ordinated by Daniel McKendry on behalf of the Mirin Project.




Blessed Paolo Manna


Profile

Fifth of six children. Educated at Avellino and Naples in Italy. Studied philosophy at the Gregorian University in Rome, Italy. Seminarian at the Theology Seminary of the Institute for Foreign Missions at Milan, Italy. Ordained on 19 May 1894 at Milan.



Missionary to Toungoo, Eastern Burma (modern Myanmar), setting sail on 27 September 1895. Worked in Burma until 1907 when his failing health forced his return to Italy. From there he spent the rest of his life encouraging clerical and lay missionaries through his writing, his work, his preaching. Director of Le Missioni Cattoliche in 1909. Started the publication of Propaganda Missionaria, a popular broadsheet newspaper, in 1914. Founded the Missionary Union of the Clergy in 1916, created with the idea of spreading missionary zeal throughout the faithful. Founded Italia Missionaria for young people in 1919. Founded Sacred Heart Seminary at Ducenta, Caserta, Italy in an effort to foster missionary vocations in southern Italy.


Superior General of the Institute of Foreign Missions of Milan in 1924 which in 1926 was joined by Pope Pius XI to the Missionary Seminary of Rome to create the Pontifical Institute for the Foreign Missions (P.I.M.E.). Worked from 1934 to 1936 for help found the Misssionary Sisters of the Immaculate, an offshoot of the P.I.M.I. Headed the International Secretariat for the Missionary Union of the Clergy from 1937 to 1941. Superior of the Italian Southern Province of P.I.M.E. in 1943. Publisher of the family missionary magazine Venga il tuo regno in 1943. Wrote in support of missionaries, developed techniques which have become standard today, and though he was tied to a desk in southern Italy, he worked as a missionary throughout his life.


Born

16 January 1872 at Avellino, Italy


Died

• 15 September 1952 at Naples, Italy of natural causes

• buried at the seminary in Ducenta, Italy


Beatified

4 November 2001 by Pope John Paul II




Saint Catherine of Genoa

ஜெனுவா நகர் திருக்காட்சியாளர் & தாதி கத்தரீனா Katharina von Genua



பிறப்பு

1447,

ஜெனுவா, இத்தாலி

இறப்பு

15 செப்டம்பர் 1510,

ஜெனுவா

புனிதர்பட்டம்: 1737, திருத்தந்தை 12 ஆம் கிளமென்ட்

பாதுகாவல்: ஜெனுவா நகர், மருத்துவமனைகள்



இவர் ஓர் உயர்குடியில் பிறந்தவர். தனது சிறுவயதிலிருந்தே துறவியாக வேண்டுமென்று மிக ஆசைக்கொண்டார். ஆனால் 1463 ஆம் ஆண்டு தனது 16 ஆம் வயதில் பத்ரீசியர் கியூலியானோ Patrizier Giuliano என்பவருக்கு திருமணம் செய்துவைக்கப்பட்டார். அதன்பிறகு இவர் தன் கணவருடன் சேர்ந்து வாழ்ந்தார். இவரால் தன் கணவருடன் சேர்ந்து வாழ்வதற்கு முடியாமல் மிகவும் துன்பப்பட்டார். குடும்பவாழ்வில் இருக்கும்போதும் கூட இவரின் மனம் இறைவனையே நாடிச் சென்றது. இறைவன் மீது கொண்ட அன்பால் 1474 ல் இறைவனின் காட்சியை முதன்முறையாக பெற்றார். இதனால் மிக மகிழ்ச்சி அடைந்தார் கத்தரீனா. இதற்கிடையில் அவரின் கணவரும் தன் சொத்துக்கள் அனைத்தையும் இழந்தார்.


கத்தரீனாவின் ஆன்மீக வாழ்வால் அவரின் கணவர் ஈர்க்கப்பட்டார். அவரும் இறைவனை நம்பி ஏற்றுக்கொண்டார். தானும் ஓர் துறவற இல்லத்தில் சேர்ந்து தொண்டாற்ற எண்ணினார். இதனால் கத்தரீனாவும் அவரிடமிருந்து பிரிந்து, நோயாளிகளை கவனிக்கும் பொறுப்பை ஏற்றார். அதன்பிறகு மீண்டும் மீண்டும் இறைவனின் தரிசனத்தை பெற்றார். பல ஆண்டுகள் உண்ணாநோன்பிருந்து செபித்து, திவ்ய நற்கருணை மட்டுமே உட்கொண்டு, உயிர் வாழ்ந்தார்

Also known as

• Apostle of Purgatory

• Caterina Fieschi Adorno

• Caterina of Genoa

• Caterinetta



Profile

Daughter of Jacopo Fieschi and Francesca di Negro, Geonese nobles; she was related to Pope Innocent V and Pope Adrian V, and her father became viceroy of Naples, Italy. Youngest of five children. A pious and prayerful girl, she early felt a call to religious life, tried to enter a convent at age 13, was turned away because of her youth. At 16 she entered into an arranged marriage with a young Genoese nobleman, Giuliano Adorno. They were a childless couple, he was careless and unsuccessful as a husband and provider, often cruel, violent and unfaithful, and reduced them to bankruptcy. Catherine became indifferent to her faith, and fell into a depression.


In 1473, while going to Confession in a convent in Genoa, Catherine was struck down by a vision, the revelation of God's love and her own sinfulness, and fell into a religious ecstasy; her interior state, and her contact with the truth she had received in the vision, stayed with her the rest of her life. She returned home, helped lead her husband to the faith, and the two lived together chastely the rest of their lives, working with the sick and poor till the death of Julian in 1497. She became a Franciscan tertiary, serving as a tertiary directress in 1490. Caught and survived the plague in 1493. Spiritual student of Father Cattaneo Marabotti in 1499, and he helped her to write and arrange descriptions of what she had seen and learned in her visions. It is her writings that have continued her fame today; during her canonization inquiry, the Holy Office announced that her writings alone were enough to prove her sanctity. Online and downloadable versions are linked below.


Born

1447 at Genoa, Italy as Caterina Fieschi Adorno


Died

15 September 1510 at Genoa, Italy of natural causes


Beatified

6 April 1675 by Pope Clement X


Canonized

16 June 1737 by Pope Clement XII


Patronage

• against adultery; victims of adultery or unfaithfulness

• against temptation

• brides

• childless people

• difficult marriages

• people ridiculed for their piety

• widows




Our Lady of Sorrows


புனித கன்னி மரியாவின் துயரங்கள்


விழாவைத் தொடங்கி வைத்த திருத்தந்தை

ஏழாம் பயஸ்:



1808 ஆம் ஆண்டில் ஒருநாள் திருத்தந்தை ஏழாம் பயஸ் திருத்தந்தையாக பணியாற்றிக் கொண்டிருந்தபோது, அலெக்ஸாண்டர் என்ற மன்னன் திருத்தந்தை ஏழாம் பயசை ஒருசில அரசியல் காரணங்களுக்காகக் கடத்திச் சென்று, வீட்டுச்சிறையில் வைத்தான். ஏறக்குறைய ஆறு ஆண்டுகள் திருத்தந்தை அவர்கள் வீட்டுச் சிறையில் இருந்தார். அக்காலத்தில் அவர் அனுபவித்த துன்பங்கள் ஏராளம். 1814 ஆம் ஆண்டு மார்ச் திங்கள் 17 ஆம் நாள்தான் மன்னன் அலெக்ஸாண்டர் திருத்தந்தை அவர்களை விடுதலை செய்து அனுப்பி வைத்தான். 


திருத்தந்தை அவர்கள் வீட்டுச் சிறையில் இருந்தபோது தான் அனுப்பவித்த துன்பங்கள், வேதனைகள் எல்லாவற்றையும் அன்னை மரியா தன்னுடைய வாழ்வில் அனுப்பவித்த துன்பங்களோடு சேர்த்து புனித கன்னி மரியாவின் துயரங்கள் என்று கொண்டாடப் பணித்தார். அவ்வாறு உருவானதுதான் புனித கன்னி மரியாவின் துயரங்கள் என்ற விழா. 


வரலாற்றுப் பின்னணி:


தொடக்கத்தில் இவ்விழாவனது செப்டம்பர் 18 ஆம் நாள் கொண்டாடப்பட்டு வந்தது; ஆனால் திருத்தந்தை பத்தாம் பயஸ்தான் இவ்விழாவை திருச்சிலுவையின் மாட்சி விழாவிற்கு அடுத்து கொண்டாடப் பணித்தார். ஆம், இன்று நாம் புனித கன்னி மரியாவின் துயரங்கள் விழாவைக் கொண்டாடுகின்றோம். மீட்புத் திட்டத்தில் அன்னை மரியா அனுபவித்த துன்பங்களை, ஆண்டவர் இயேசுவோடு அவர் பட்ட பாடுகளை இன்றைய நாளில் நாம் சிறப்பாக நினைவுகூர்ந்து பார்க்கின்றோம்.


ஒரு பிள்ளையின் வளர்ச்சியில் தாயானவள் முக்கியப்பங்கு ஆற்றுகிறாள். அதனால்தான் கவிஞன் ஒருவன் இவ்வாறு பாடினான்: “அம்மானா சும்மா இல்லடா, அவ இல்லனா யாரும் இல்லடா.” இது முற்றிலும் உண்மை. தாய்தான் ஒரு குழந்தையின் வளர்ப்பில், அதனுடைய முன்னேற்றத்தில் முக்கியப் பங்கு ஆற்றுகிறாள். அந்த வகையில் பார்க்கும்போது ஆண்டவர் இயேசுவின் வளர்ச்சியில், அவருடைய முழு மனித முன்னேற்றத்தில் மரியாவின் பங்கு மிக முக்கியமானது.


புனித கன்னி மரியாவின் ஏழு துயரங்கள்:


புனித கன்னி மரியா மீட்புத் திட்டத்தில் பங்குகொண்டதற்காக அனுபவித்த துன்பங்கள் ஏராளம். பல துன்பங்களை நாம் சொல்லிக்கொண்டே போனாலும் திருஅவை ஏழு என்று வரிசைப்படுத்தி இருக்கிறது. அவையாவன:


 1. சிமியோனின் இறைவாக்கு, 


2. குழந்தை இயேசுவை ஏரோது

 மன்னனிடமிருந்து காப்பாற்ற எகிப்துக்கு தூக்கிக்கொண்டு ஓடுதல்,


 3. இயேசு கோயிலில் காணாமல் போதல்,  


4. சிலுவை சுமந்துகொண்டு சென்ற இயேசுவை வழியில் சந்தித்தல்,


 5. இயேசு சிலுவையில் அறியப்படல்,


 6. இயேசுவைத் தன்னுடைய மடியில் சுமத்தல்,


 7. இயேசுவைக் கல்லறையில் அடக்கம் செய்தல். 


இயேசுவுக்காக, இறையாட்சிப் பணியில் பங்கெடுத்ததற்காக மரியா அனுபவித்த துன்பங்கள் இவை. இவற்றோடு  இன்னும் ஏராள துயரங்களை மரியா அனுபவித்தார். தன்னுடைய மகனை மக்கள் அனைவரும் பேய்பிடித்தவன், பெருந்தீனிக்காரன், பாவிகளின் நண்பன் என்று விமர்சனம் செய்யும்போது மரியா மிகுதியான துன்பங்களை அனுபவித்திருக்கலாம். ஆனாலும் அவர் கடவுளுக்காக எல்லாவற்றையும் ஏற்றுக்கொண்டார். அதனால்தான் கடவுள் அவரை இறைவனின் தாயாக உயர்த்துகிறார். 


நம்முடைய குடும்பங்களிலும் கூட பிள்ளைகளின் வளர்ச்சிக்காக, அவர்களின் முன்னேற்றத்திற்காக நம்முடைய தாய்மார்கள் அனுபவிக்கும் துன்பங்கள், சிலுவைகள் ஏராளம். எனவே அவர்களை இந்த நாளில் சிறப்பாக நினைவுகூர்ந்து பார்த்து, அவர்களுக்காக மன்றாடுவது இன்னும் பொருத்தமாக இருக்கும்.


தன் தாயைக் குறித்து எடிசன்:


மிகப்பெரிய அறிவியல் விஞ்ஞானியான தாமஸ் ஆல்வா எடிசன் தன்னுடைய தாயைக் குறித்துச் சொல்லும்போது சொல்வார், “சிறுவயதில் பள்ளிக்கூடத்தில் இருந்த ஆசிரியர்கள் என்னை ஒன்றுக்கும் உதவாதவன், மக்கு என்று சொல்லி,  வெளியே அனுப்பியபோது என்னுடைய தாய்தான் என்னை சிறப்பாக வளர்த்தெடுத்தார்; அறிவையும் ஆறுதலையும் தந்து என்னை ஒரு தலைசிறந்த விஞ்ஞானியாக உருவாக்கினார். அதற்காக அவர் பட்ட துயரங்கள்கள், துன்பங்கள் ஏராளம். அவர் மட்டும் இல்லையென்றால் நான் ஒன்றுமில்லை.”


ஆம், தாமஸ் ஆல்வா எடிசனுடைய முன்னேற்றத்தில் அவருடைய தாயானவர் முக்கியப் பங்காற்றியதுபோல இன்னும் எத்தனையோ மனிதர்களுடைய வளர்ச்சியில் தாயானவள் சிறப்பான ஓர் இடம் வகிக்கிறாள் என்று சொன்னால் அது மிகையாகாது. எனவே மீட்புத் திட்டத்தில் பல்வேறு துன்பங்களை அனுபவித்த மரியன்னையின் தியாகங்களை எண்ணிப் பார்ப்போம். அவரைப் போன்று இந்த மானுட சமுதாய முன்னேற்றத்திற்காக நாம் துன்பங்களைத் துணிவுடன் ஏற்க முன்வருவோம்.


நிறைவாக வியாகுல அன்னையால் நடந்த ஓர் அற்புதத்தை தியானித்துப் பார்த்து நிறைவுசெய்வோம். 



புனித சார்லஸ் பொரோமேயு வாழ்வில்: 


புனித சார்லஸ் பொரோமேயு மிலன் நகரில் ஆயராக இருந்தபோது நடந்த நிகழ்ச்சி. 1583 ஆம் ஆண்டு ஏப்ரல் 24 ஆம் நாள் சார்லஸ் பொரோமேயுவின் ஆளுகைக்கு உட்பட்ட ஒரு கோயிலிரல் இரண்டு விவசாயிகள் வழிபடச் சென்றார்கள். அவர்கள் வழிபட்டுக்கொண்டிருந்த போது புனித  கன்னி மரியாவின் திருவுருவத்திலிருந்து கண்ணீர் வழிந்துவந்தது. சிறிது நேரத்தில் அது இரத்தமாக மாறியது.


இதைப் பார்த்து அதிர்ச்சியடைந்த அந்த விவசாயிகள் இருவரும் ஓடிப்போய் அதை மக்களிடத்தில் சொன்னார்கள். மக்களும் அந்த அற்பத்தை வந்து பார்த்தார்கள். அப்படிப் பார்க்க வந்தவர்களில் ஒருவர் மரியாவின் கண்ணிலிருந்து வரும் இரத்தம் உண்மைதானா என்று சோதித்துப் பார்க்க விரும்பி, இறுதியில் அது உண்மையெனக் கண்டுகொண்டார். பின்னர் இச்செய்தி ஆயரின் செவிகளை எட்டியது. அவரும் கார்லோ பாஸ்கேப் என்பவரின் தலைமையில் ஒரு தனிக் குழுவை அமைத்து, அது உண்மைதானா என்று கண்டறியச் சொன்னார். அந்த குழுவும் தாங்கள் மேற்கொண்ட சோதனையின் முடிவில் அது உண்மையென அறிவித்தது. இதனால் ஆயர் அவர்கள் ‘வியாகுல அன்னைக்கு அந்த இடத்தில் கோயில் கட்டத் தொடங்கினார். இப்படித்தான்  வியாகுல அன்னையின் பக்தி படிப்படியாகப் பரவியது.


எனவே, வியாகுல அன்னையின் விழாவை அல்லது புனித கன்னி மரியாவின் துயரங்களை நினைவுகூரும் நாம் அந்த அன்னையைப் போன்று இறைவனுக்காகத் துன்பங்களைத் துணிவுடன் தாங்கிக்கொள்வோம், இறைவனின் வழியில் நடப்போம். அதன்வழியாக இறையருள் நிறைவாகப் பெறுவோம்.

Also known as

• Beata Maria Virgo Perdolens

• Beata Vergine Addolorata

• Dolorosa

• Maria Santissima Addolorata

• Mater Dolorosa

• Mother of Sorrows

• Our Lady of the Seven Dolours

• Our Lady of the Seven Sorrows

• Sorrowful Mother



Profile

Names by which the Blessed Virgin Mary is referred to in relation to sorrows in her life

• The Prophecy of Simeon over the Infant Jesus (Luke 2:34)

• The Flight into Egypt of the Holy Family (Matthew 2:13)

• The Loss of the Child Jesus for Three Days (Luke 2:43)

• The Meeting of Jesus and Mary along the Way of the Cross (Luke 23:26)

• The Crucifixion, where Mary stands at the foot of the cross (John 19:25)

• The Descent from the Cross, where Mary receives the dead body of Jesus in her arms (Matthew 27:57)

• The Burial of Jesus (John 19:40)


Patronage

• Archconfraternity of Christian Mothers

• Congregation of the Holy Cross

• Slovakia

• Mississippi, USA

• 13 cities



Blessed Jacinto de Los Ángeles


Blessed Juan Bautista



Profile

Married laymen in the archdiocese of Antequera-Oaxaca, Mexico. Catechists. Martyred for refusing to worship idols.


Born

• c.1660 - 1663 in San Francisco Cajonos, Oaxaca, Mexico

• member of the Zapotec Indians


Died

hacked to death by a mob on the evening of 15 September 1700 in San Francisco Cajonos, Oaxaca, Mexico


Beatified

• 1 August 2002 by Pope John Paul II

• beatification recognition celebrated at the Basilica of Our Lady of Guadalupe in Mexico City, Mexico



Saint Aichardus


Also known as

Achard, Achart, Aicard, Aichard


Profile

Son of a military officer in the court of King Clotaire II. Educated at a monastery in Poitiers, France. Destined by his father for the military, Aichardus felt a call to the religious life. His mother convinced the rest of the family to give him a choice, and he became a monk at Saint Jouin abbey, Ansion, Poitou (in modern France) for 39 years. Prior of Jumièges Abbey. Abbot of Jumièges, a house with 900 monks where his strict personal observance of the Order's rule set an example that rippled through the rest of the house.


Born

Poitiers, France


Died

687 at Jumièges Abbey of natural causes




Saint Mirin of Bangor


Also known as

• Mirin of Benchor

• Mirin of Paisley

• Meadhran, Merinus, Merryn, Mirren


Profile

Spiritual student of Saint Comgall of Bangor. Monk. Evangelized the area of Strathclyde, Scotland. Founded Paisley Abbey in Paisley, Renfrewshire, Scotland, and served as its first abbot. He is venerated in Ireland and Scotland, and in the Orthodox tradition.


Born

c.565 in Ireland


Died

• c.620 of natural causes

• his shrine at the Paisley abbey became a pilgrimage site


Patronage

• Paisley, Scotland, city of

• Paisley, Scotland, diocese of

• Saint Mirren Football Club



Blessed Rolando de Medici


Also known as

Orlando



Profile

Born to the famous de Medici family. At around age 30, he retired from the world to live as a hermit in the Alpine forests.


Born

c.1330 in Milan, Italy


Died

• 15 September 1386 of natural causes

• buried at the Church of the Holy Church Busseto, Italy


Beatified

25 September 1853 by Pope Pius IX (cultus confirmation) after a canonization process that lasted nearly 300 years




Saint Nicetas the Goth


Profile

Convert, brought to Christianity by the missionary and translator Ulphilas. Martyred in the persecutions of King Athanaric.



Born

4th-century Goth territory north of the Danube River


Died

• burned alive c.370 on the banks of the Danube River

• relics enshrined in Mopsuestria, Cilicia (in modern Turkey) on 15 September 375

• left arm enshrined in the 12th century abbey of Saint Nicetas in Melendugno, Lecce, Italy


Patronage

Melendugno, Lecce, Italy



Blessed Wladyslaw Miegon


Also known as

• Ladislao

• prisoner 21223



Profile

Priest in the military ordinariate of Poland. Military chaplain. Deported, imprisoned, tortured and martyred in the Nazi persecutions.


Born

30 September 1892 in Samborzec, Swietokrzyskie, Poland


Died

15 September 1942 in the prison camp at Dachau, Oberbayern, Germany


Beatified

13 June 1999 by Pope John Paul II



Saint Mamillian of Palermo


Profile

Bishop of Palermo, Sicily. Because Mamillian stood for orthodox Christianity, the Arian King Genseric exiled him to Tuscany, Italy.



Died

• 460 in the Tuscany region of Italy

• relics later translated to Palermo, Sicily

• some relics later transferred to the church of San Maria Monticelli in Rome, Italy

• some of those relics later transferred to Spoleto, Italy



Blessed Anton Maria Schwartz


Profile

Ordained in 1875 in the archdiocese of Vienna. Founder of the Congregation of Christian Workers of Saint Joseph Calasanz at Vienna on 24 November 1889.



Born

28 February 1852 in Baden, Vienna, Austria


Died

15 September 1929 in Vienna, Austria of natural causes


Beatified

21 June 1998 by Pope John Paul II



Saint Nicomedes of Rome


Profile

Priest in Rome, Italy. Arrested for helping martyrs, and for giving them Christian burial. Martyred.



Died

• beaten to death with clubs c.71 at Rome, Italy

• his catacomb is on the Via Nomentana, Rome, under the grounds of the Villa Patrizio

• some relics transferred to Milan and Parma in Italy



Blessed Pascual Penades Jornet


Profile

Priest in the archdiocese of Valencia, Spain. Martyred in the Spanish Civil War.



Born

3 January 1894 in Montaverner, Valencia, Spain


Died

15 September 1936 in Cárcer, Valencia, Spain


Beatified

11 March 2001 by Pope John Paul II



Blessed Camillus Costanzo

✠ அருளாளர் கேமில்லஸ் கோஸ்டான்ஸோ ✠

(Blessed Camillus Costanzo)



மறைசாட்சி/ இயேசுசபை குரு:

(Martyr/ Jesuit Missionary)


பிறப்பு: கி.பி. 1571

பொவாளினோ, ரெக்கியோ, கலாப்ரியா, இத்தாலி

(Bovalino, Reggio Calabria, Italy)


இறப்பு: செப்டம்பர் 15, 1622

டபிரா, நாகசாகி, ஜப்பான்

(Tabira, Nagasaki, Japan)


ஏற்கும் சமயம்:

ரோமன் கத்தோலிக்க திருச்சபை

(Roman Catholic Church)


முக்திபேறு பட்டம்: மே 7, 1867

திருத்தந்தை ஒன்பதாம் பயஸ்

(Pope Pius IX)


நினைவுத் திருநாள்: செப்டம்பர் 15


அருளாளர் கேமில்லஸ் கோஸ்டான்ஸோ, ஒரு இத்தாலிய இராணுவ வீரரும் (Italian soldier), சட்ட மாணவரும் (Law Student), ஜப்பான் நாட்டில் மறைப்பணியாற்றிய யேசுசபை குருவும் (Jesuit missionary in Japan) ஆவார். 1622ம் ஆண்டு, உயிரோடு எரித்துக்கொல்லப்பட்ட அவர் ஒரு ரோமன் கத்தோலிக்க மறைசாட்சி ஆவார்.


அருட்தந்தை கேமில்லஸ் கோஸ்டான்ஸோ சார்ந்திருந்த இயேசுசபை, அவரை மறைப்பணியாற்ற சீனா நாட்டுக்கு அனுப்பியது. ஆனால், அங்கே ஆட்சியிலிருந்த போர்ச்சுகீசியர்கள், அவரை அந்நாட்டுக்குள் நுழைய அனுமதி மறுத்தனர். ஆகவே, அதற்கு பதிலாக, அவரது ஆற்றலும் மற்றும் அழைப்பும் ஜப்பான் நாட்டில் முதலீடு செய்யப்பட்டன.


அவர் ஜப்பானிய மொழியை விரைவில் கற்றுக்கொண்டார். சாகே நகருக்கு அருகே அப்பகுதியில், அந்நாட்டு குடிமக்களை கிறிஸ்தவத்திற்கு மனம்மாற்ற அவர்களை வெற்றிகரமாக ஊக்குவித்தார்.


அனைத்து மிஷனரிகளும் ஜப்பானிலிருந்து வெளியேற்றப்பட்டபோது, அவர் சீனாவிலுள்ள போர்ச்சுகீசிய வியாபார தலமாகிய “மகாவு” (Macau) சென்றார். ஜப்பான் நாட்டில் கடைசியாக ஆட்சியிலிருந்த (Tokugawa shogunate) என்றழைக்கப்பட்ட இராணுவத்தின் விதிகளை புறக்கணித்ததில் ஆபத்துக்கள் இருந்தபோதிலும், அவர், 1621ம் ஆண்டு, ஜப்பான் திரும்பினார்.


ஒரு சிப்பாயாக மாறுவேடமிட்டு, பிடிபடுவதிளிருந்து தப்பித்து வந்தார். ஆனால், 1622ம் ஆண்டு, ஏப்ரல் மாதம், 24ம் தேதியன்று, “க்யூஷூவின்” மேற்கு கரையோரத்திலிருந்த (Western Coast of Kyushu) “ஹிரடோ தீவில்” (island of Hirado) கைது செய்யப்பட்டார்.


மரண தண்டனை விதிக்கப்பட்ட அருட்தந்தை கேமில்லஸ் கோஸ்டான்ஸோ, 1622ம் ஆண்டு, செப்டம்பர் மாதம், 15ம் தேதியன்று உயிருடன் எரித்து படுகொலை செய்யப்பட்டார்.


Also known as

Giovanni Battista Costanzo



Profile

Jesuit priest. Missionary to Japan. Martyr.


Born

1571 in Bovalino, Reggio Calabria, Italy


Died

burned to death on 15 September 1622 in Tabira, Nagasaki, Japan


Beatified

7 May 1867 by Pope Pius IX



Saint Melitina


Profile

Christian woman in a time persecution by emperor Antoninus Pius and governor Antiochus, she was twice taken into pagan temples and ordered to make sacrfices to idols; the idols would topple over. Her captors gave up, tortured and then executed her. Martyr.


Died

• beheaded in the 2nd century at Marcianopolis, Thrace (in modern Greece)

• relics enshrined on Lemnos Island in the Aegean Sea



Saint Aprus of Toul


Also known as

Aper, Apre, Apro, Epvre, Evre


Profile

Lawyer, known for his skill, integrity and devotion to justice. He gave up his profession to became a priest. Bishop of Toul, France.


Born

near Trier, Gaul (in modern Germany)


Died

• 507 of natural causes

• interred in the basilica in Toul, France



Blessed Tommasuccio of Foligno


Also known as

Tommasuccio of Nocera


Profile

Franciscan friar. Noted preacher in the Italian regions of Tuscany and Umbria.


Born

1319 in Nocera, Italy


Died

• Foligno, Italy of natural causes

• buried in the Franciscan church of Sant Agostino in Foligno



Saint Emilas of Cordoba


Also known as

Emile


Profile

Deacon. Friend of and fellow student with Saint Jeremias at Cordova, Spain during a time when the city was under Moorish control. The two were very open about their Christianity. Martyred in the persecutions of Caliph Abderrahman.


Died

beheaded in 852 in Cordova, Spain



Saint Jeremias of Cordoba


Also known as

Jeremy


Profile

Friend of and fellow student with Saint Emilas at Cordova, Spain during a time when the city was under Moorish control. The two were very open about their Christianity. Martyr.


Died

beheaded in 852 in Cordova, Spain



Saint Valerian of Tournus


Profile

Companion of Saint Photinus of Lyon. Arrested for his evangelism work, he escaped prison, went to Tournus in eastern France, resumed his preaching, and was soon arrested again. Martyr.


Died

beheaded in 178 in Tournus, France



Saint Porphyrius the Martyr


Profile

An actor who, while performing in a play that mocked baptism, suddenly declared himself a Christian. Julian the Apostate was in the audience, was not amused, and had Porphyrius murdered on the spot. Martyr.


Died

362



Saint Albinus of Lyon


Also known as

• Aubin of Lyon

• Alpin of Lyon


Profile

Bishop of Lyon, France from 381 to 390. Built the Saint Stephen Cathedral there.


Died

• c.390

• buried in Lyon, France



Saint Hernan


Also known as

Heman


Profile

Fled from Britain to Brittany to escape the Anglo-Saxon invasion. Hermit at Loc-Harn, which was named after him.


Born

6th century Britain


Patronage

Loc-Harn, Brittany, France



Saint Bond of Sens


Also known as

Baldo, Baldus


Profile

Convert. Spiritual student of Saint Artemius of Sens. Hermit in Sens, France.


Born

Spain


Died

7th century



Saint Ribert


Profile

Monk. Abbot of Saint-Valèry-sur-Somme, France. May have been a bishop in the Normandy and Picardy areas of modern France.


Died

7th century



Saint Joseph Abibos


Profile

Abbot of Alavendi, Georgia. Disciple of Saint John Zedazneli.


Born

Syria


Died

c.590



Saint Vitus of Bergamo


Profile

Benedictine monk near Bergamo, Italy. Spiritual student of Saint Albert.


Died

1095



Saint Ritbert of Varennes


Profile

Monk and then abbot of a monastery in Varennes, France.


Died

c.690



Saint Eutropia of Auvergne


Profile

Holy 5th century widow in Auvergne, France.



Martyrs of Adrianopolis


Profile

Three Christian men martyred together in the persecutions of Maximian - Asclepiodotus, Maximus and Theodore.


Died

310 at Adrianopolis (Adrianople), a location in modern Bulgaria



Martyrs of Noviodunum


Profile

Four Christian men martyred together, date unknown - Gordian, Macrinus, Stratone and Valerian.


Died

Noviodunum, Lower Moesia (near modern Isaccea, Romania)



Mercedarian Martyrs of Morocco


Profile

A group of six Mercedarians who were captured by Moors near Valencia, Spain and taken to Morocco. Though enslaved, they refused to stop preaching Christianity. Martyrs. - Dionisio, Francis, Ildefonso, James, John and Sancho.



Died

crucified in 1437 in Morocco


இன்றைய புனிதர்கள் செப்டம்பர் 14

Blessed Notburga

 புனிதர் நோட்புர்கா 

பணியாட்கள் மற்றும் விவசாயிகளின் பாதுகாவலர்:

(Patron Saint of Servants and Peasants)


பிறப்பு: கி.பி. 1265


இறப்பு: செப்டம்பர் 13, 1313


ஏற்கும் சமயம்:

ரோமன் கத்தோலிக்க திருச்சபை

(Roman Catholic Church)


முக்கிய திருத்தலம்:

ஈபென் அருகிலுள்ள தூய ரூபெர்ட் 

(St. Rupert near Eben)


நினைவுத் திருவிழா: செப்டம்பர் 14


பாதுகாவல்: பணியாட்கள் மற்றும் விவசாயிகள்


புனிதர் நோட்புர்கா, மேற்கு ஆஸ்திரியாவிலுள்ள (Western Austria) “டைரோல்” (Tyrol) மாநிலத்தைச் சேர்ந்த கத்தோலிக்க புனிதர் ஆவார். “ரட்டேன்பர்க் நகர நோட்புர்கா” (Notburga of Rattenberg) அல்லது “ஈபென் நகர நோட்புர்கா” (Notburga of Eben) ஆகிய பெயர்களாலும் அழைக்கப்படும் இவர், பணியாட்கள் மற்றும் விவசாயிகளின் பாதுகாவல் புனிதராவார்.


ரேட்டன்பேர்க்கின் பிரபுவான ஹென்றியின் (Count Henry of Rattenberg) வீட்டில் சமையல் பணி செய்துவந்த இவர், அங்கே மீதமாகும் உணவு வகைகளை ஏழை எளியவர்க்கு தருவதை வழக்கமாகக் கொண்டிருந்தார். ஆனால் அவளுடைய எஜமானியான ஓட்லியா, மீதமுள்ள எந்த உணவையும் பன்றிகளுக்கு தரும்படி கட்டளையிட்டார். தமது பணியைத் தொடர, நோர்புர்கா தனது சில உணவுகளை, குறிப்பாக வெள்ளிக்கிழமைகளில் சேமிக்க ஆரம்பித்தார். அதனை ஏழைகளுக்கு எடுத்துச் சென்று கொடுத்தார்.


இவரது வரலாற்று ஆசிரியரின் கூற்றின்படி, ஒருநாள் இவரது எஜமானன் இவர் கொண்டுசெல்லும் பொருட்களை காண்பிக்க சொன்னார். இவர் திறந்து காட்டியதும், அங்கே திராட்சை ரசம் (Wine) மற்றும் புளிக்காடிக்குப் (Vinegar) பதிலாக குப்பை இருந்தது. நோட்புர்காவின் நடவடிக்கைகள் காரணமாக, ஒட்டிலியா அவரை பணி நீக்கம் செய்தார். ஆனால் விரைவில் ஆபத்தான நோயில் விழுந்தார். ஒரு தாதியாக அவருக்கு சேவை செய்த நோட்புர்கா, அவரை நல்மரணத்திற்கு ஆயத்தம் செய்தார்.


அதன்பிறகு, “ஈபென் அம் அச்சென்சீ” (Eben am Achensee) எனும் நகரிலுள்ள ஒரு விவசாயியிடம் பணி செய்த நோட்புர்கா, ஞாயிற்றுக் கிழமைகளிலும், பண்டிகை தினங்களிலும் அதற்கு முன்தினம் மாலை வேளைகளில் மட்டும் ஆலயத்துக்குச் செல்ல அனுமதிக்கப்பட்டிருந்தார். ஒரு நாள் மாலை வேளை, அவரது எஜமானன், அவரை வயல் வேலைகளில் தொடர்ந்து வேலை செய்யும்படி வற்புறுத்தினார். வேதனையுற்ற அவர், தமது அரிவாளை உயரே எரிந்து, "எனக்கும் உமக்கும் இடையேயுள்ள பிரச்சினையை என்னுடைய இந்த அரிவாள் நியாயந்தீர்க்கும்" என்று சொன்னார். உடனே, அவரது அந்த அரிவாள், அந்தரத்தில் அப்படியே நின்றது.


இதற்கிடையில், இவருடைய முன்னாள் எஜமானனான பிரபு ஹென்றி, பல்வேறு கஷ்டங்களை அனுபவித்திருந்தார். இவற்றிற்கெல்லாம் காரணம், தாம் நோட்புர்காவை வேலையிலிருந்து நீக்கியதேயாகும் என்று நம்பினார். ஆகவே, அவர் நோட்புர்காவை மீண்டும் பணியமர்த்தினார். தமது மரணம் வரை அங்கேயே பணியாற்றிய நோட்புர்கா, தமது மரணத்தின் சற்று முன்பு தமது எஜமானனிடம், தாம் மரித்ததும், தமது சடலத்தை இரண்டு எருதுகள் பூட்டிய ஒரு மாட்டுவண்டியில் வைத்து, எருதுகள் எங்கே வண்டியை இழுத்துச் சென்று நிற்கின்றனவோ, அங்கேயே தம்மை அடக்கம் செய்யுமாறு வேண்டினார். அதுபோலவே அவர் மரித்ததும் அவரது சடலத்தை எருதுகள் பூட்டிய ஒரு மாட்டுவண்டியில் வைத்து விட்டனர். எருதுகள் வண்டியை “ஈபென்” (Eben) நகரிலுள்ள “தூய ரூபெர்ட்” (St. Rupert) சிற்றாலயத்துக்கு இழுத்துச் சென்று நின்றன. நோட்புர்கா அங்கேயே அடக்கம் செய்யப்பட்டார்.

Also known as

• Notburga of Eben

• Notburga of Tyrol

• Notburga of Rattenberg

• Noitburgis



Profile

Born to a peasants family. Worked as a kitchen maid at the house of Count Henry of Rattenberg at age 18. The count's wife, Ottilia, ordered Notburga to feed leftover food to the house swine; she gave it to the poor instead. Warned about her behavior, Nortburga fed the leftovers to the pigs, and gave much of her own food to the poor. Ottilia saw this as a form of disobedience, and dismissed her.


Worked as a servant for a farmer in Eben am Achensee, Austria. However, when her the lady Ottilia died, the count re-hired her, and she spent the rest of her life as a servant in his house. Worked with the poor. Miracle worker.


Miracle stories are an integral part of Notburga's life -


Her master once saw her leaving the house with something bundled in her apron. Thinking he had caught her disobeying the order to not give away food, he demanded to see what she carried. To keep her out of trouble, the food and wine had turned into wood shavings and vinegar.


When she took the job with the peasant farm family in Eben am Achensee, Notburga made it a condition that she be allowed to skip her chores in order to attend Mass on Saturday night and on the eve of feast days. On one of these occasions, the farmer tried to get her to keep working. Notburga said she would let her sickle decide the matter, and threw it into the air. The sickle hung suspended in the air, and Notburga went to church.


Shortly before her death, Notburga told Count Henry to place her corpse on a wagon drawn by two oxen, and to bury her wherever the oxen would stop on their own. The animals drew the wagon to the chapel of Saint Rupert, where she was buried.


Born

c.1265 at Rattenberg in Tyrolean Austria


Died

• 16 September 1313 of natural causes

• miracles reported at her shrine at Eben in the Tyrolese mountains


Beatified

27 March 1862 by Pope Pius IX (cultus confirmed)


Patronage

• peasants

• servants

• servers, waiters, waitresses • agricultural workers, farm workers, farmers, field hands, husbandmen




Saint Albert of Jerusalem

✠ எருசலேம் நகர புனிதர் ஆல்பர்ட் ✠

(St. Albert Jerusalem)



ஆயர்:

(Bishop)


பிறப்பு: கி.பி. 1149

குவால்டியெரி, இத்தாலி

(Gualtieri, Italy)


இறப்பு: செப்டம்பர் 14, 1214

அக்ரெ, எருசலேம் அரசு

(Acre, Kingdom of Jerusalem)


ஏற்கும் சமயம்: 

ரோமன் கத்தோலிக்க திருச்சபை

(Roman Catholic Church)


நினைவுத் திருநாள்: செப்டம்பர் 14


கத்தோலிக்க நியதிகளின் வழக்குரைஞரான ஆல்பர்ட், கி.பி. 1204 முதல் தமது மரணம் வரை எருசலேமின் முதுபெரும் இலத்தீன் தலைவராக பணியாற்றினார். 


இத்தாலி நாட்டின் “குவால்டியெரி” (Gualtieri) எனுமிடத்தின் ஓர் உன்னத குடும்பத்தில் பிறந்த இவர், சட்டமும் இறையியலும் பயின்றார். திருச்சிலுவை (Holy Cross) சபையில் குருவானார். கி.பி. 1184ம் ஆண்டில் இத்தாலி நாட்டிலுள்ள போப்பியோ (Bobbio) என்ற மறை மாவட்டத்திற்கு ஆயராக தேர்ந்தெடுக்கப்பட்டார். 


பின்னர் கி.பி. 1205ம் ஆண்டு எருசலேமில் உள்ள கிறிஸ்தவ மக்களின் பொறுப்பாளராகத் தேர்ந்தெடுக்கப்பட்டார். அங்கு அம்மக்களின் நலன்களுக்காக அயராது உழைத்தார். அந்நாட்டில் கிறிஸ்தவ மக்கள் அரசரின் கீழ் அடிமைகளாக அமர்த்தப்பட்டிருந்தனர். கி.பி. 1187ம் ஆண்டு, பேரரசரிடமிருந்து அம்மக்களை விடுவித்து, விடுதலை வாழ்வை வழங்கினார். அன்றிலிருந்து எருசலேம் கிறிஸ்தவர்கள் அமைதியாக வாழ்ந்தனர். 


சில ஆண்டுகளில் மீண்டும் அம்மக்கள் முஸ்லீம்களின் கைகளில் அகப்பட்டனர். ஆல்பர்ட் அம்மக்களை மீண்டும் முஸ்லீம்களிடமிருந்து விடுவித்து சுதந்திரத்துடன் அமைதியாக வாழ வழிவகுத்தார்.


தூய ரோம பேரரசர் “பிரடெரிக் பப்பரோஸ்ஸா” (Holy Roman Emperor Frederick Barbarossa) என்பவர் திருச்சபையில் கலகம் ஏற்படுத்தினார். அப்போதிலிருந்து ஆல்பர்ட், அரசனிடம் தொடர்பு கொண்டார். பேரரசருக்கும் திருத்தந்தை “மூன்றாம் கிளமெண்ட்டிற்கும்” (Pope Clement III) இடையே தகராறு ஏற்பட்டது. இதனால் இவர்கள் இருவரின் நடுவிலும் சமாதானப் புறாவாக ஆல்பர்ட் இருந்தார். பேரரசரை அன்பான, அமைதியான மனிதனாக மாற்றினார்.


ஆல்பர்ட் பிறகு தன் இருப்பிடத்தை அக்கோ (Akko) என்ற இடத்திற்கு மாற்றினார். அங்கு கார்மேல் என்றழைக்கப்பட்ட மலை ஒன்று இருந்தது. அம்மலையில் துறவற மடங்களைக் கட்டினார். துறவிகள் தனித்தனி குகைகளிலும், செல்களிலும் தங்கி செப வாழ்வில் ஈடுபட ஏற்பாடு செய்தார். கி.பி. 1209ம் ஆண்டு துறவியர்கள் கடைபிடிக்க ஒழுங்குகளை எழுதினார். அவ்விதங்களின்படி, துறவிகளை வாழ ஊக்கமூட்டினார். கடுமையான விரதமிருந்து செபிக்க தூண்டினார். இறைச்சி உண்பதை குறைத்தார். அமைதியை கடைபிடித்து வாழ வற்புறுத்தினார். மிக மிகக் கடுமையான ஒழுங்குகளை கடைபிடிக்க துறவிகளை தூண்டினார்.



கி.பி. 1254ம் ஆண்டு திருத்தந்தை 4ம் இன்னொசெண்ட் அவர்கள், இவர் எழுதிய ஒழுங்குகளை, கார்மேல் சபைத்துறவிகள் கடைபிடித்து வாழ, அதிகாரப்பூர்வமாக அனுமதி அளித்தார். பின்னர் ஆல்பர்ட் பாலஸ்தீனாவில் நடைபெற்ற லேடெரன் என்றழைக்கப்பட்ட பொது சங்கக் கூட்டத்தில் கலந்துகொள்ள அழைக்கப்பட்டார். அப்போது அங்கிருந்தவர்களில் சிலர், இவருக்கெதிராக சதித்திட்டங்களை தீட்டினர். அவர்களின் சதித்திட்டத்தால் அக்கூட்டத்திலேயே கொலை செய்யப்பட்டார். உயிருக்கு போராடியபோது மருத்துவமனையில் அனுமதிக்கப்பட்டார். அங்கிருந்து வெளியேறியபின் புனித திருச்சிலுவை திருநாளன்று இறைவனடி சேர்ந்தார்.

Also known as

• Albert Avogadro

• Albert of Acre



Profile

Born to a wealthy and promininent noble Italian family. Well educated, especially in theology and law. Ordained, he served as canon to Holy Cross Abbey in Mortara, Italy. Abbey prior. Bishop of Bobbio, Italy in 1184. Bishop of Vercelli, Italy. Mediated disputes between Pope Clement III and Frederick Barbarossa, and for his efforts was named Prince of the Empire. Papal legate to Northern Italy. Negotiated peace between Parma and Piacenza in 1199. Helped formulate the Rule for Saint Borcard and his hermits. This Rule later was adopted as the Rule for the Carmelites, and thus Albert is considered a co-founder of the order. Patriarch of Jerusalem in 1205 under Pope Innocent III, a position that generally led to conflict with the Muslims, and martyrdom. Since his lands were wholly in the hands of Saracens, he established his see city at Akka (Acre). Held the office nearly ten years. Well known for his involvement in both state and church matters, and as a peacemaker to the Frankish factions in his see. Summoned to serve in the General Council of the Lateran, but murdered before he could attend.


Born

1149 at Parma, Italy as Albert Avogadro


Died

• stabbed to death in the Church of Saint John of Acre on 14 September 1215 while part of the procession of the feast of the Exaltation of the Holy Cross

• killed by a disgruntled hospital administrator he had been forced to fire



Feast of the Exaltation of the Holy Cross

திருச்சிலுவை மகிமை விழா (14-09-2020) 



312 ஆம் ஆண்டு, அக்டோபர் 20 ஆம் நாள், உரோமையை ஆண்டுவந்த கொன்ஸ்டன்டின் என்ற மன்னன் மாஜென்சியஸ் என்ற மன்னனோடு போர்தொடுக்கச் சென்றான். அவ்வாறு அவன் எதிரி நாட்டுப் படையோடு போர்தொடுக்கச் செல்லும்போது சிலுவை பொறித்த கொடிகளை ஏந்திச் சென்றான். இதனால் அவன் அந்தப் போரில் வெற்றிபெற்றான். அதன் நிமித்தமாக கிறிஸ்தவ மதத்தை அரசாங்க மதமாக அறிவித்தான்.


இது நடந்து 13 ஆம் ஆண்டுகள் கழித்து, கொன்ஸ்டன்டின் மன்னனின் தாயார் தூய ஹெலனா என்பவர் எருசலேம் நகருக்குப் புனித பயணம் மேற்க்கொண்டார். அவர் கல்வாரி மலைக்குச் சென்று, அகழ்வாராட்சியில் ஈடுபட்டபோது, அங்கே மூன்று சிலுவைகள் இருப்பதைக் கண்டார். இந்த மூன்று சிலுவைகளில் எது இயேசு கிறிஸ்து அறையப்பட்ட சிலுவை என்ற குழப்பம் ஏற்பட்டது. எனவே, அவர் ஒரு கைசூம்பிய மனிதனை அழைத்து, அந்த மூன்று சிலுவைகளையும் தொடுமாறு சொன்னார். உடனே அம்மனிதன் மூன்று சிலுவைகளையும் தொட்டபோது, அதிலிருந்த ஒரு சிலுவையிலிருந்து ஆற்றல் வெளிப்பட அம்மனிதருடைய கை குணமடைந்தது. இதைப் பார்த்த தூய ஹெலனா அந்த திருச்சிலுவையை உரோமை நகருக்குத் தூக்கிகொண்டு வந்து, ஆலயம் ஒன்றைக் கட்டி எழுப்பி, அதில் திருச்சிலுவை வைத்தார். அவர் திருச்சிலுவையை உரோமையில் உள்ள ஆலயத்தில் நிறுவிய நாள் 326 ஆம் ஆண்டு, செப்டம்பர் 14 ஆம் நாள். அன்றிலிருந்து திருச்சிலுவை உயர்த்தப்பட்ட நாள் விழாவாகக் கொண்டாடப்பட்டு வருகின்றது.



அதன்பிறகு 614 ஆம் ஆண்டு, பெர்சிய மன்னன் சொஸ்ரோஸ் (Chosroas) என்பவன் உரோமை நகரின் மீது படையெடுத்துச் சென்று, திருச்சிலுவையை தூக்கிச் சென்றான். இதனைக் கேள்விப்பட்ட ஹெரக்லியுஸ் என்று மன்னன் 628 ஆம் ஆண்டு, பெர்சியா நாட்டின்மீது படையெடுத்துச் சென்று, திருச்சிலுவையை மீட்டுக்கொண்டு வந்தான். திருச்சிலுவையை மீட்டுக்கொண்டு வரும்போது அதனை ஆடம்பரமாக அலங்கரித்து, தூக்கிப்பார்த்தான். அவனால் ஒரு அடிகூட நகர்த்த முடியவில்லை. அப்போது அங்கிருந்த ஆயர், “இயேசு சுமந்து வந்த சிலுவை எளிமையின் அடையாளம், அதனை நீ ஆடம்பரமாக தூக்கிப் பார்த்தால் எப்படி நகரும்” என்று சொன்னார். இதைக் கேட்ட அரசன், தாழ்ச்சியோடு திருச்சிலுவையை தூக்கினான். இப்போது திருச்சிலுவை எளிதாக நகர்ந்தது. பின்னர் அவன் திருச்சிலுவையை உரோமை நகரில் உள்ள ஆலயத்தில் போய் நிறுவினான்.



இப்படியாக திருச்சிலுவைக்கு வணக்கம் செலுத்தும் வழக்கம் திருச்சபை முழுவதும் படிப்படியாக வளர்ந்தது. 1970 ஆம் ஆண்டு வரை இவ்விழா திருச்சிலுவை உயர்த்தப்பட்ட நாள் என்றே கொண்டாடப்பட்டு வந்தது. 1970 ஆம் ஆண்டுக்குப் பிறகு இவ்விழா திருச்சிலுவையின் மகிமை விழா என்ற பெயரில் கொண்டாடப்பட்டு வருகின்றது.


அவமானத்திற்கு உரிய சிலுவைமரணம் அல்லது சிலுவைச்சாவு என்பது நாட்டைக் காட்டிக்கொடுத்தவர்களுக்கும் துரோகிகளுக்கும் தான் கொடுக்கப்பட்டது. இப்படிப்பட்ட கொடிய தண்டனைமுறை தொடக்கத்தில் பொனிசியர்களால் கண்டுபிடிக்கப்பட்டு, நடைமுறைப்படுத்தப்பட்டு வந்தது. அதன்பிறகுதான் உரோமையர்கள் அவர்களிடமிருந்து இப்படிப்பட்ட தண்டனைமுறையை எடுத்துக்கொண்டு, தங்களுக்கு எதிராக செயல்பட்டவர்களுக்குக் கொடுத்தார்கள். இயேசு ஒரு பாவமும் அறியாதவர்; ஒரு குற்றமும் செய்யாதவர். அப்படிப்பட்டவருக்கு சிலுவைச் சாவு தண்டனையாகக் கொடுக்கப்பட்டது. ஆனாலும் அவர், அவமானமாகக் கருத்தப்பட்ட சிலுவையை, தன்னுடைய மரணத்தினால் வெற்றியின் சின்னமாக மாற்றுகின்றார். ஆகவே, சிலுவை என்பது அவமானத்தின் சின்னம் கிடையாது. மாறாக, அது வெற்றியின் சின்னம் என்பதை இயேசு  தன்னுடைய மரணத்தினால் நிரூபிக்கின்றார்.

Also known as

• Feast of the Holy Cross

• Feast of the Triumph of the Cross



About the Feast

The feast was celebrated in Rome before the end of the 7th century. Its purpose is to commemorate the recovering of that portion of the Holy Cross which was preserved at Jerusalem, and which had fallen into the hands of the Persians. Emperor Heraclius recovered this precious relic and brought it back to Jerusalem on 3 May 629.


Patronage

• Anghiari, Italy

• Buttapietra, Italy

• Carrosio, Italy

• Cassano Spinola, Italy

• Cortona, Italy




Saint Peter of Tarentaise


Profile

Joined the Benedictine Cistercians at Bonneveaux, France at age 20 along with his father and two brothers. Monk. First abbot of Tamie Abbey in the Tarentaise Mountains where he built a hospice for travellers. Reluctant archbishop of Tarentaise, France c.1142. He worked to reform the diocese, removing corrupt clergy, supporting dedicated priests, caring for the poor, promoting education, and revitalizing the faith and church involvement of all his flock. Started the custom of May Bread - free bread and soup distributed throughout the mountain region; the tradition continued for centuries until ended by the anti-Catholic French Revolution. In 1155 Peter disappeared only to be found hiding out as a lay brother in a Cistercian abbey in Switzerland; he had badly missed the simple life of a pious monk, but agreed to return to his duties as a bishop. Advisor to popes, kings and laity, he defended papal rights in France, and worked to bring peace between King Louis VII of France and Prince Henry II of England.



Born

1102 at Saint-Maurice-l'Exil, France


Died

1174 at Bellevaux Abbey, France of natural causes


Canonized

1191 by Pope Celestine III




Saint Jean-Gabriel-Taurin Dufresse


Profile

Entered the Society of Foreign Missions of Paris seminary in 1774, and ordained on 17 September. Missionary to Szechuan, China in 1775. Imprisoned for six months in 1784 during a government persecution of Christians. He was re-assigned to Macao, but return to the Chinese missions in 1788. Titular bishop of Thabraca and co-adjutor Vicar Apostolic of Se-Ciuen, China on 24 July 1798; he succeeded to the Vicar Apostolic on 15 November 1801. Spent the next 15 years in constant danger during the persecution of Christians and foreigners. Betrayed to the Chinese authorities by a scared native Christian. Martyr.


Born

8 December 1750 at Ville-de-Lezoux, diocese of Clermont, Puy-de-Dôme, France


Died

• beheaded in 14 September 1815 at Chengdu, Sichuan, China

• head attached to a pole and his body left exposed for three days as a warning to others, then buried by local Christians


Canonized

1 October 2000 by Pope John Paul II




Saint Aelia Flaccilla


Also known as

Plakilla



Profile

Her family was of Spanish descent, and she may have been the daughter of Claudius Antonius, Prefect of Gaul. Married to Emperor Theodosius the Great c.376. Mother of Arcadius, roman emperor of the east, and Honorius, roman emperor of the west; a daughter, Pulcheria, died in childhood. Zealous supporter of the Nicene Creed. Considered a pillar of the Church and model of Christian virtue by Saint Gregory of Nyssa.


Died

c.385 of natural causes




Blessed Claude Laplace


Profile

Priest in the diocese of Moulins, France. Imprisoned on a ship in the harbor of Rochefort, France and left to die during the anti-Catholic persecutions of the French Revolution. One of the Martyrs of the Hulks of Rochefort.


Born

15 November 1725 in Bourbon-Lancy, Saône-et-Loire, France


Died

14 September 1794 aboard the prison ship Deux-Associés, in Rochefort, Charente-Maritime, France


Beatified

1 October 1995 by Pope John Paul II



Blessed Raimundo of Moncada


Profile

Born to the Spanish nobility, Raimondo was a knight who fought against the invading Saracen Moors to defend Christians. Friend of Saint Peter Nolasco who received him into the Mercedarians as a lay knight on 10 August 1218, the founding of the Order. Known as a soldier with a life of deep prayer and meditation.



Born

late 12th century Spain



Saint Maternus of Cologne

✠ கொலோன் நகர் புனிதர் மட்டெர்னஸ் ✠

(St. Maternus of Cologne)



“டிரையர்” மற்றும் “கொலோன்” மறைமாவட்டங்களின் ஆயர்:

(Bishop of Trier and Cologne)


பிறப்பு: ----


இறப்பு: நான்காம் நூற்றாண்டு


ஏற்கும் சமயம்:

ரோமன் கத்தோலிக்க திருச்சபை

(Roman Catholic Church)

கிழக்கு மரபுவழி திருச்சபை

(Eastern Orthodox Church)


நினைவுத் திருநாள்: செப்டம்பர் 14


“மட்டெர்னஸ்” (Maternus) என்றும், “இரண்டாம் மட்டெர்னஸ்” (Maternus II) என்றும் அழைக்கப்படும் இவர், ஒரு கத்தோலிக்க புனிதராவார். இவர், “டிரையர்” (Trier) மறை மாவட்டத்தின் மூன்றாம் ஆயரும், “கொலோன்” (Cologne) மறை மாவட்டத்தின் முதலாம் ஆயருமாவார். “டோன்கெரென்” (Tongeren) மற்றும் “கொலோன்” (Cologne) மறைமாவட்டங்கள் இவரால் தோற்றுவிக்கப்பட்டதாகும். 


இவர், டிரையர் (Trier) மறைமாவட்டத்தின் முதலாம் ஆயரான புனிதர் “யூச்சரியஸ்” (Saint Eucharius) அவர்களை பின்பற்றியவர் ஆவார்.


ஒருமுறை, நமது முதலாம் திருத்தந்தை புனிதர் பேதுரு அவர்கள், புனித யூச்சரியஸ் அவர்களையும், அவருடன் “வலேரியஸ்” (Valerius) என்ற திருத்தொண்டரையும், துணைத் திருத்தொண்டரான மட்டெர்னசையும் “கௌல்” (Gaul) என்ற இடத்துக்கு மறை போதனை செய்வதற்காக அனுப்பினார். அவர்கள், கிழக்கு ஃபிரான்ஸின் கலாச்சார மற்றும் வரலாற்றுப் பிராந்தியமான “அல்சாக்” (Alsace) எனும் பிராந்தியத்திலுள்ள “ரைன்” (Rhine) மற்றும் “எல்லேலும்” (Ellelum) ஆகிய இடங்களுக்கு வந்து சேர்ந்தபோது, மட்டெர்னஸ் இறந்து போனார். அவருடன் துணைக்கு சென்ற இருவரும் உடனடியாக திரும்பி, திருத்தந்தை பேதுரு அவர்களிடம் மரித்துப் போன மட்டெர்னசை உயிர்ப்பித்துத் தருமாறு மன்றாடினார்கள். புனிதர் பேதுரு அவர்களும், உடனடியாக தமது ஊழியர்களை புனிதர் யூச்சரியஸ் அவர்களுடன் அனுப்பி வைத்தார். நாற்பது நாட்கள் கல்லரையிலிருந்த மட்டெர்னஸ் உயிர்த்தெழுந்தார். பின்னர், பெரிய எண்ணிக்கையில் பிற இனத்தவர்கள் மனமாற்றம் செய்விக்கப்பட்டனர்.


“அல்சாக்” பிராந்தியங்களில் பல ஆலயங்களை நிறுவிய இம்மூவரும், அங்கிருந்து கிளம்பி, “டிரையர்” (Trier) சென்றனர். அங்கே, அதி வேகமாக மறை பரப்புப் பணிகள் நடந்தன. யூச்சரியஸ், அங்கேயே தமது மறைபரப்புப் பணிகளின் தலைமை இல்லத்தை அமைத்துக்கொண்டார்.


சுமார் இருபத்தைந்து வருடங்கள் ஆயராக பணியாற்றிய யூச்சரியஸ், டிசம்பர் மாதம் 8ம் தேதி மரித்துப்போனார். சுமார் பதினைந்து வருடங்கள் “வலேரியஸுக்கு” (Valerius) உதவியாக இருந்த மட்டெர்னஸ், அவரையும் தாண்டி “டிரையர்” மாகாணத்தின் ஆயராக பதவியேற்று சுமார் நாற்பது வருடங்கள் பணியாற்றினார். “வலேரியஸுக்கு” (Valerius) உதவியாக இருந்த காலத்திலேயே “கொலோன்” (Cologne” மற்றும் ““டோன்கெரென்” (Tongeren) ஆகிய இரு மறைமாவட்டங்களைத் தோற்றுவித்தார்.



மட்டெர்னஸ், கொலோன் நகர் ஆயர்களில் மிகச் சிறந்த முதல் வரலாற்று ஆயர் என்ற பெருமையை பெற்றவர். 313ம் ஆண்டு ரோம் நகரில் நடந்த ஆயர்கள் கூட்டத்தில் முதன்முதலில் பங்கெடுத்தவர். நற்செய்தியை பரப்புவதில் அதிக ஈடுபாடு காட்டினார். நற்செய்தியை நிலைநாட்ட பெரும்பாடுபட்டார். பல இன்னல்களை அடைந்தார். ரோமில், புனித பேதுருவிற்குப் பிறகு, நற்செய்தியை பரப்புவதில், அதிகம் ஆர்வம் காட்டியவர் இவர் என்று கூறப்படுகின்றது.

Also known as

Maternal, Materno



Profile

Early bishop of Cologne, Germany. Fought against the Donatist heresy. Old legend says he was born in Palestine and sent to the Cologne region by Saint Peter the Apostle, but he worked centuries later.


Born

Trier, Germany


Died

c.325 in Cologne, Germany



Blessed Pedro Bruch Cotacáns


Also known as

Brother Anastasio Pedro


Profile

Professed religious in the Brothers of the Christian Schools (De La Salle Brothers). Martyred in the Spanish Civil War.


Born

30 June 1869 in Girona, Spain


Died

14 September 1936 in Madrid, Spain


Beatified

13 October 2013 by Pope Francis



Saint Crescentius of Rome


Profile

Son of Saint Euthymius. At age 11, during the persecutions of Diocletian, he was arrested, tortured and martyred for the crime of being Christian.

Died



c.300 in Rome, Italy



Saint Cormac of Cashel


Profile

Friend of Saint Columba. First bishop of Cashel, Ireland. Wrote a glossary of the Irish language. The Psalter of Cashel he compiled survives to today.



Born

836


Died

908



Blessed Antonio Rondon


Profile

Mercedarian missionary to the Araucani people of Chile. Noted for his pious life, his success in bringing the Araucani to the faith, as a miracle worker, and for living to the age of 102.




Saint Caerealis


Profile

Imperial Roman soldier. Married to Saint Sallustia. Convert to Christianity, instructed in the faith by Pope Saint Cornelius. Martyred in the persecutions of Decius.


Died

251 in Rome, Italy



Saint Sallustia


Profile

Married to Saint Caerealis. Convert to Christianity, instructed in the faith by Pope Saint Cornelius. Martyred in the persecutions of Decius.


Died

251 in Rome, Italy



Saint Crescentian of Carthage


Profile

Martyr.


Died

martyed c.258 in North Africa



Saint Odilard of Nantes


Also known as

Odilardo


Profile

8th century bishop of Nantes, France.



Saint Generalis of Carthage


Profile

Martyr.


Died

martyed c.258 in North Africa



Saint Rosula of Carthage


Profile

Martyr.


Died

martyed c.258 in North Africa



Saint Victor of Carthage


Profile

Martyr.


Died

martyed c.258 in North Africa