† இன்றைய புனிதர் †
(ஜூன் 20)
✠ புனிதர் அடால்பர்ட் ✠
(St. Adalbert of Magdeburg)
மக்டேபர்க் பேராயர்/ விஸ்செம்பௌர்க் மடாதிபதி:
(Archbishop of Magdeburg and Abbot of Wissembourg)
பிறப்பு: கி.பி. 910
அல்சாஸ் அல்லது லோர்ரெய்ன், ஃபிரான்ஸ்
(Alsace or Lorraine, France)
இறப்பு: ஜூன் 20, 981
ஸ்செர்பேன், மெர்ஸ்பர்க்’ல் கியூசா, சாக்ஸனி-அன்ஹால்ட், ஜெர்மனி
(Zscherben (contemporarily in (former) Geusa, in Merseburg, Saxony-Anhalt, Germany)
ஏற்கும் சபை:
ரோமன் கத்தோலிக்க திருச்சபை
(Roman Catholic Church)
கிழக்கு மரபுவழி திருச்சபை
(Eastern Orthodox Church)
நினைவுத் திருவிழா: ஜூன் 20
புனிதர் அடால்பர்ட் (Adalbert of Magdeburg), மத்திய மற்றும் கிழக்கு ஐரோப்பாவில் பேசப்படும் மொழியான “ஸ்லாவிய” மொழி பேசும் மக்களின் அப்போஸ்தலரும் (Apostle of the Slavs), “மக்டேபர்க்” (Magdeburg) உயர்மறைமாவட்டத்தின் முதல் பேராயருமாவார் (Archbishop). இவர், இன்றைய கிழக்கு ஜெர்மனியின் (Eastern Germany) “எல்ப்” (Elbe) நதிக்கரையோரம் வாழ்ந்திருந்த “போலாபியன் சிலாவிய” (Polabian Slaves) இன ஆதிவாசி மக்களின் வெற்றிகரமான மறைப்பணியாளருமாவார்.
இவர், கி.பி. 910ம் ஆண்டு, ஃபிரான்ஸ் (France) நாட்டின் “அல்சாஸ் அல்லது லோர்ரெய்ன்” (Alsace or Lorraine) பிராந்தியத்தில் பிறந்தவர் ஆவார். ஜெர்மனியின் (Germany) “டிரையர்” (Trier) மாகாணத்திலுள்ள “தூய மேக்ஸிமினஸ்” (Benedictine Monastery of St. Maximinus) “பெனடிக்டைன்” துறவுமடத்தின் ஜெர்மன் துறவி (German Monk) ஆவார். ரோமன் கத்தோலிக்க (Roman Catholic Bishop) ஆயராக அருட்பொழிவு செய்யப்பட்ட இவர், கி.பி. 961ம் ஆண்டு, “கீவன் ரஸ்” (Kievan Rus) என்ற நாட்டுக்கு அனுப்பப்பட்டார். (தற்போதைய “பெலாரஸ்”, “உக்ரைன்”, மற்றும் “ரஷியா” (Belarus, Ukraine, and Russia) ஆகிய நாடுகளின் மக்கள், “கீவன் ரஸ்” (Kievan Rus) மக்களை தங்களது கலாச்சார முன்னோர்கள் என்கின்றனர்).
“கீவன் ரஸ்” நாட்டின் இளவரசி “ஓல்கா” (Princess Olga of Kiev) “பேரரசர் முதலாம் பெரிய ஓட்டோ’விடம்” (Emperor Otto I (the Great) தமக்கு ஒரு ரோமன் கத்தோலிக்க மறைப்பணியாளர் தருமாறு வேண்டினார். இளவரசியின் மகன் “ஸ்யடோஸ்லவ்” (Svyatoslav) என்பவன் இதனை எதிர்த்தான். அடால்பர்ட் அங்கு வந்து சேர்ந்த வேளையிலே அவன் இளவரசியின் கிரீடத்தை திருடிச் சென்றான். அடால்பர்ட்டின் மறைப்பணி துணைவர்கள் கொல்லப்பட, அடால்பர்ட் அரிதாக உயிர் தப்பினார். “கீவன் ரஸ்” பின்னர் “கான்ஸ்டன்டினோபில்” (Constantinople) மறைப்பணியாளர்களால் மனம் மாற்றப்பட்டு, “பைசான்டைன்” (Byzantinie Christianity) கிறிஸ்தவத்தின் அங்கமாக மாறியது.
“கீவன் ரஸ்” நாட்டிலிருந்து உயிர் தப்பியோடிய அடால்பர்ட், ஜெர்மனியின் (Germany) “மெய்ன்ஸ்” (Mainz) பயணமானார். பின்னர், அங்கே “அல்சாஸ்” (Alsace) எனுமிடத்திலுள்ள “விஸ்செம்பௌர்க்” (Abbot of Wissembourg) மடத்தின் மடாதிபதியானார். அங்கே அவர் துறவியரின் கல்வி முன்னேற்றத்துக்காக உழைத்தார். பின்னர் அவர் சமகால ஜெர்மனியிலுள்ள “மக்டேபர்க்” உயர்மறைமாவட்டத்தின் (First Archbishop of Magdeburg) முதல் பேராயராக நியமிக்கப்பட்டார்.
கிழக்கு மற்றும் வடக்கு ஐரோப்பிய நாடுகளின் மறைப்பணி தளங்களாக்கும் நோக்கங்களுடன் “ஹம்பர்க்” மற்றும் ப்ரேமன்” (Archepiscopacies of Hamburg and Bremen) ஆகிய உயர்மறைமாவட்டங்கள் நிறுவப்பட்டன.
கிழக்கு ஐரோப்பிய நாடுகளின் “சிலேவிய” (Slavs) மக்களிடையே மறைப்பணியாற்ற பணியாளர்களை அடால்பர்ட்டின் “மக்டேபர்க்” (The Archdiocese of Magdeburg) உயர்மறைமாவட்டம் அளித்தது.
“நௌம்பர்க்” (Numberg), “மெய்ஸ்சென்” (Meissen), “மெர்ஸ்பர்க்” (Merseburg), “ப்ரேன்டென்பர்க்” (Brandenburg), “ஹவெல்பர்க்” (Havelberg) மற்றும் “போஸ்நன்” (Poznan), “போலந்து” (Poland) ஆகிய இடங்களில் மறைமாவட்டங்களை உருவாக்கிய அடால்பர்ட், கி.பி. 981ம் ஆண்டு, ஜூன் மாதம், 20ம் நாளன்று மரித்தார்.
† Saint of the Day †
(June 20)
✠ St. Adalbert of Magdeburg ✠
Archbishop of Magdeburg and Abbot of Wissembourg:
Born: 910 AD
Alsace or Lorraine, France
Died: June 20, 981
Zscherben (contemporarily in (former) Geusa, in Merseburg, Saxony-Anhalt, Germany)
Venerated in:
Roman Catholic Church
Eastern Orthodox Church
Feast: June 20
Adalbert of Magdeburg, known as the Apostle of the Slavs, was the first Archbishop of Magdeburg (from 968) and a successful missionary to the Polabian Slavs to the east of what is contemporarily Germany. He was later canonized and his liturgical feast day was assigned as 20 June.
St. Adalbert or St. Vojtěch, as he is known in Czech, has a fairly high profile presence in Prague. He is the saint in the bishop’s miter (above, left) who gazes down from his lofty perch on the tower on the Charles Bridge; the cathedral is also dedicated to him, along with St. Vitus and St. Wenceslaus. But this veneration by the people of Prague came a bit late in the day for him because when he was alive, the local people had a fairly low opinion of him. They ignored his pronouncements and chased him out of Prague – twice!
An unlikely and disrespected bishop:
Vojtěch was born around in the year in 951 to the Slavník noble family in Libice and Cidlinou. He suffered a grave illness as a child and his parents bargained with God, promising that the boy would one day become a priest if he was spared. Once cured, he was packed off to the Benedictine monastery in Magdeburg where he came under the tutelage of the Bishop Adalbert of Magdeburg. Impressed by his mentor, Vojtěch took the name Adalbert as his confirmation name and, upon the death of the bishop, he returned to Prague where he was ordained a priest by Dietmar, the first bishop of Prague. Dietmar died soon afterward and Vojtěch, with only several months of experience of being a priest, suddenly found himself invested as the bishop of Prague.
Unlike his predecessor, Vojtěch renounced materialism and attempted to lead a life of frugality, dominated by fasting and preaching. He spoke out against the slave trade, polygamy, and married priests, but he found the local Czech population was rather disinterested in his opinions. Unfortunately for Vojtěch, his family background played against him: he was a member of Slavník clan, who were rivals to the ruling Přemyslid dynasty and although Vojtěch was supported by the Holy Roman Emperor Otto III, he encountered resistance from the local Czech duke, Boleslav II. A notable low point came when bishop Vojtěch unsuccessfully attempted to stop a mob from murdering a woman accused of adultery, who despite his protests, killed her anyway. An irate Vojtěch then excommunicated the mob – the worst punishment within the Roman Catholic church. His edict was ignored.
Exile:
Despairing, Vojtěch left Prague for Rome and asked Pope John XV to relieve him of his office. He spent the next five years in Rome, before the Archbishop of Mainz, (Vojtěch’s boss, who had invested him as bishop) requested that he return to Prague. The pope ordered Vojtěch to return, but gave him a get-out-jail-clause, allowing him to leave Prague again if he encountered resistance. Vojtěch returned, only to be met with the same derision that had driven him away before. He played his get-out card and headed to Hungary as a missionary, before returning to live in Rome. However, the Archbishop was insistent and commanded that Vojtěch returns to his post. The new pope, Gregory V, ordered Vojtěch back home, but at this point, Vojtěch was met with open hostility – with Boleslav II going so far as to murder Vojtěch’s relatives and burn them out of their homes.
Vojtěch got the message, and decided not to return to Prague, but instead to try his luck as a missionary amongst the pagans in Prussia. This didn’t work out particularly well either, and he was taken hostage by a pagan priest and ritually stabbed to death on 23 April 997.
Worth his weight in gold:
A Polish duke, Boleslav the Valiant, then paid the ransom (the weight of Vojtěch’s remains in gold) to the pagan tribe, and Vojtěch’s body was buried in Třemešná. Two years later, Adalbert was sanctified in Rome and was declared as a patron saint of Poland. His remains were then moved to the cathedral in Gniezno and his cult was heavily promoted by the Benedictines. In the year 1000, Emperor Otto III traveled to Gniezno and elevated the bishopric to an archbishopric. In 1035, the Czech duke Bretislav (Boleslav’s grandson) lead a raid to Gniezbo, stole the relics, and removed them to Prague. Interestingly, the Přemyslids had shown little interest in Vojtěch while alive, but once he was a popular saint, they wanted to exploit his cult in an effort to raise the status of Prague to the archdiocese. However, the plan didn’t work and the Prague diocese was not elevated until the reign of Charles IV, over two hundred years later.
As for Vojtěch, being a popular saint, there are bits of him all over Europe, but we can rest assured in the knowledge that his skull is safely in Prague cathedral, having been looted by Bretislav in 1035!
